မကောင်းမှုတွေကို ဖယ်ရှားဖို့ အပိုင်း ( ၉ )

  မကောင်းမှုတွေကို ဖယ်ရှားဖို့ အပိုင်း ( ၉ )

 ထူးခြား ရဲ့လံကြုပ်ဇာတ်လမ်း။ 

ထူးခြား ရေးသား၍ တိတ်တခိုး မှ ကူးယူသည်။

နှင်းဖြူ တယောက် သူမ မျက်နှာ နှင့် လေးငါးလက်မ အကွာ မှာ ငုံကြည့်နေသော သူမကားဒရိုင်ဘာ ဖိုးတုတ် မျက်နှာကို မျက်လုံးခြင်းစုံ ဖွင့် ကြည့်လိုက်မိသည်။ ထိုအချိန်မှာ ပင် သူမ ကို မျက်လုံးချင်း စူးစိုက်ကြည့်ရင်းက ဖိုးတုတ်တယောက် သူ့လီးကြီးကို အားရပါးရ အရှိန်ပြင်းပြင်း ဖြင့် ဆောင့်လိုးပေးနေလိုက်သည်။ နှင်းဖြူတယောက် သူမ ကိုယ်လုံးလေး သိမ့်သိမ့်ခါအောင် အလိုးခံနေရသည် ကို သူမ ဒရိုင်ဘာက စေ့စေ့ကြည့်တာ ခံနေရတာ ရှက်သွား၍လားမသိ မျက်စေ့ကို ပြန်မှိတ်သွားပြီး ပါးစပ်မှ ငြီးသံလေး တွေ ပြန်ထွက်လာရသည်။

"မျက်စေ့ တွေ ဖွင့်ထားပါ မမ ပြန်မပိတ်လိုက်နဲ့လေ"

သီဟ အံအားသင့်သွားလောက်အောင်ကို နှင်းဖြူက ဖိုးတုတ် စကားနားထောင်ပြီး သူမ မျက်လုံးတွေကို ပြန်ဖွင့် ကြည့်လိုက်တာ မြင်လိုက်ရသည်။ ဖိုးတုတ်က သူမ ကို မျက်လုံး ချင်းဆုံအောင် လိုက်ကြည့်ပြီး လိုးနေသော်လည်း နှင်းဖြူ က မျက်လုံး ခြင်း မဆုံ မိအောင် ကြိုးစားနေလေသည်။

"အိုး .. မမ.. မမ ရယ်"

ဖိုးတုတ် တယောက် ငြီးငြူရင်းက မမ ခေါ်လိုက် ညှောင့်လိုက် နှင့် လိုးနေရတာ အရသာ တွေ့နေသလို ထိုအရာက လည်း သူ့မိန်းမ စိတ်ခံစားမှု အပေါ် ထိရောက်မှု ရှိ နေကြောင်း သီဟ တယောက် တွေ့နေရသည်။ ဘာကြောင့်လဲ ဆိုတော့ ဖိုးတုတ်က မမ ဟု အော်ကာ လိုးလိုက်တိုင်း သူမ မျက်လုံးတွေက ဖိုးတုတ် မျက်လုံးတွေကို လှမ်းလှမ်း ကြည့်လိုက်တာ တွေ့ရသည်။ 

နောက်ပိုင်း ကျတော့ သူမ မျက်လုံးတွေကို မလွဲတော့၊ ဖိုးတုတ် က မမ အော်ပြီး ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း သူမ ပါးစပ်ကလေးက ဝလုံးပုံလေး ဟဟ သွားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုမြင်ကွင်းက သီဟ လီးကြီးကို တအားမာတောင် တောင့်တင်းနေပြီး သီဟ တယောက် သူ့ကိုယ်သူပင် သတိမထားမိပဲ လက်က အလိုလို လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထု နေမိလေပြီ။

သူအခြေအနေကောင်းနေသည်ဆိုတာကို သိနေတဲ့ ဖိုးတုတ်ကလည်း နှင်းဖြူ  ပေါင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ကြီး နှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ် တဖက်တချက်တင်ပြီး အသားကုန် ဆောင့်လိုးပြန်သည်။ ထို ပုံစံအသစ်က နှင်းဖြူကို ပိုထိစေသဖြင့် နှင်းဖြူ မှာ အံကလေး ကြိတ်ကာ ငြီးသံပေးရင်း သူမ ခြေကျင်းဝတ် နှစ်ခုကို ဖိုးတုတ် ကျောပြင် နောက်တွက် ချိတ်လိမ်လိုက်ပြီး သူမ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးနေပြန်သည်။

အခု တော့ ပိုပြီးကျယ်ကျယ်လာတဲ့ သူမ ငြီးသံတွေက အရသာကောင်းလို့ ငြီးတဲ့ အသံဆိုတာ ငြင်းမရတော့တာ သီဟ တယောက်လက်ခံလာရပြီ။ ဖိုးတုတ် တယောက် နှင်းဖြူပေါင်လုံးကြီးတွေ ပုခုံးပေါ်တင်လိုးရတာ ညှောင်းလာလို့ လားမသိ အောက်ပြန်ချလိုက်တော့ နှင်းဖြူက သူမ ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ဖိုးတုတ်ခါးကို ညှပ်ပြီး ဖိုးတုတ် ဖင်အနောက်မှာ ခြေကျင်းဝတ်ခြင်း ချိတ်လျှက် သူမ စောက်ဖုတ်ဆီ ဖိုးတုတ်ကို ဆွဲဆွဲသွင်းနေလေသည်။ ဖိုးတုတ်က သူ့တတောင် နှစ်ဖက်ကို နှင်းဖြူ နံဘေး တဖက်တချက် တွင် ထောက်ကာ ကြိတ်ဖိလိုး ဆက်လိုးနေလေသည်။ ယခု အခါတော့ နှင်းဖြူမှာ သူမ မျက်စေ့ကို သူတို့ ဒရိုင်ဘာ မျက်စေ့မှ မလွဲတော့ ပဲ တေ့တေ့ ဆိုင် ကြည့်ကာ အံကလေး ကြိတ်လို့ အလိုးခံနေလေပြီ။

"အားး.....အိးးး  မမ..မမ.. မမနှင်း"

ဖိုးတုတ်လည်း အရမ်းကောင်းနေပြီး နှင်းဖြူကို ခေါ်ငြီးရင်း ဆက်ဆောင့်နေလေသည်။ နှင်းဖြူ ကလည်း သူမ လက်တွေကို ဖိုးတုတ် ပုခုံးပေါ် သိုင်းဖက်ထားရင်းက၊

"အင်း...အင်း...ဖိုး...တုတ်..."

ဟု ပြန်ငြီးရှာသည်။ ထို အသံမှာ သူမ ဆီမှ ပထမဦးဆုံး ဖိုးတုတ် ကို တုန့်ပြန်သည့် စကားသံ ဖြစ်လေရာ သီဟ မှာ သူဆုပ်ကိုင်ထားသော လီးကြီးမှ လရည်များပင် ထွက်ကျလုနီးပါး ဖြစ်သွားရသည်။

"မမ... မမ.. ကျ..ကျွန်..တော့် လီးးး ကြီးးးး နဲ့ အလိုးးးး ခံရတာ...ကြိုက်....လား..."

"အင်း.....အင်း........"

ယခု တော့ သီဟ တယောက် အောကား ကောင်းကောင်း ကြည့်နေရသလို ဖြစ်နေသည်။ မင်းသမီး နှင့် မင်းသား တို့ တက်ညီလက်ညီ လိုးနေကြသည်။ တခုပဲ ရှိသည်။ မင်းသမီးက သူ့မိန်းမ ဖြစ်နေပြီး မင်းသားက သူတို့ ဒရိုင်ဘာ ဖြစ်နေရသည်။ သီဟ လက်က သူ့လီးကြီးကို အတင်းဆုပ်ညှစ်ပြီး ထုနေမိပြီ။

" အ....အာ။... မ....မ...."

"အီး...အင်း.....ဖိုး...တုတ်..."

"မ .. မ.. ကျွန်တော်....ပြီးးး ပြီးးးးတော့မယ်..."

"အင်း.....အင်း..... အထဲမှာ...ပဲ..ပဲ....ပြီးးးးးပြီးးးးး  လိုက်"

ဟိုက် သီဟ အရမ်းအံဩသွားသည်။ ကာမ တဏှာ ဆိုတာ အတော်ဆိုးပါလား၊ သူမ ကို လိုးနေသည့် ဒရိုင်ဘာက ကွန်ဒန်လည်း မစွပ်ထား၊ သူမ မှာလည်း ဘာမှ ဆေးထိုး ဆေးသောက်ထားတာ မရှိ၊ သူမ ခေါင်းထဲ မှာ ဘာမှ မရှိတော့ဘူးလား။

"မမ... မမ ကို ကျွန်..ကျွန်တော် လိုး....လိုး....နေတာနော်.."

"အင်းးးးးး ဖိုးးးး တုတ်......လိုး...လိုး..."

"မ မ... ကျွန်တော့် မယားလေး ...လား...."

" အင်း......ဟုတ်.....ဖိုး...တုတ်.."

"အားး.... ကျွန်တော့် လရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြီ မမ..အားးးးး"

"အိုးးးးးး ဖိုးးးးးး တုတ်...."

ဖိုးတုတ်က အကြောဆွဲသလို ဖင်ကြီးကော့ပြီး ဆပ်ကနဲ ဆပ်ကနဲ ညှောင့်ပြီး လီးထဲက လရည်တွေ နှင်းဖြူ စောက်ဖုတ်ထဲညှစ်ထည့်နေသလို နှင်းဖြူကလည်း ကိုယ်လုံးလေး ကော့တက်ပြီး ဖိုးတုတ်ကို တင်းတင်းကြီး ညှစ်လို့ ပြိုင်တူ ပြီးသွားကြပုံရတယ်။ သီဟ လီးကြီးလည်း ဆတ်ဆတ်တုံပြီး လရည်တွေ တဖြွတ်ဖြွတ် ထွက်ကျကုန်တော့သည်။

ဖိုးတုတ် က နှင်းဖြူကို ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်ထိ ခေါ်ဆောင် သွားနိုင်လိုက်တာကို သိလိုက်ရလို့ တအားပျော်သွားပြီး နှင်းဖြူ ရဲ့ နူတ်ခမ်းလှလှလေးကို သူ့ပါးစပ် နဲ့ ထိကပ်ပြီး စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ 

နှင်းဖြူက လည်း ဖိုးတုတ်ကို ပြန်ဖက်ထားပြီး ဖိုးတုတ် ပါးစပ်ကို ပြန်စုပ်နမ်းနေသည်။ ဖိုးတုတ်မှာ သူ့လီးကြီး နှင်းဖြူ စောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ထားရင်းက နှင်းဖြူကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားသလို နှင်းဖြူက လည်း ဖိုးတုတ်ကို ပြန်လည် ဖက်ထားလေသည်။ သီဟ လီး မှ လရည်များကလည်း သီဟ အလုပ်စားပွဲပေါ်သို့ စင်ပြီး ကီးဘုတ်ပေါ်မှာပါ အကုန်ပေကျံကုန်တော့သည်။ 

သူတို့ နှစ်ယောက် အတန်ကြာဖက်ထားပြီး ငြိမ်နေကြရမှ ဖိုးတုတ်က နှင်းဖြူ ကိုယ်ပေါ်မှ လှိမ့်ကာ ဆင်းလိုက်သည်။ ဖိုးတုတ် လီးကြီး ကျွတ်ထွက်လာသော နှင်းဖြူ စောက်ဖုတ်မှ လရည်ဖြူဖြူ များ စိမ့်ကျလာသည်ကို သီဟ မြင်လိုက်ရသည်။

ဖိုးတုတ်က၊

"အား ကောင်းလိုက်တဲ့ အဖုတ်ကြီး အီစိမ့်နေအောင် ကောင်းလိုက်တာ"

ဟု ပြောလိုက်သည်။ နှင်းဖြူ က ဘာမှ ပြန်မပြော၊ အနားမှ စောင်တခုကို ဆွဲပြီး သူမ ကိုယ်ပေါ်ကို လွှမ်းခြုံလိုက်သည်။ ဖိုးတုတ်ကလှမ်းကြည့်လိုက်ရင်း၊

"အခု မှ ဘာရှက်နေရတာလည်း၊ ကျွန်တော် က အကုန်လုံးလည်း မြင်ပြီးပြီ အရသာလည်း ခံပြီးသွားပြီဟာကို"

နှင်းဖြူ မှာ မျက်နှာ အနေအထားရော စိတ်ပါ ပြောင်းသွားပြန်သည်ကို သီဟ တယောက် အံ့ဩစွာတွေ့လိုက်ရလေသည်။ ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားပြီ တော့ ဖိုးတုတ် ကို ဂရု မစိုက်တော့ တာကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ဖြစ်လေသည်။ ဖိုးတုတ်က နှင်းဖြူ ကိုယ်ပေါ်မှ စောင်ကို ဆွဲယူပြစ်လိုက်ရင်းက၊

"ဒါက ဘာဖြစ်သွားတာလဲ မမ"

ဟု မေးလိုက်သည်။ နှင်းဖြူက သူမ စောင်ကို လှမ်းဆွဲဖို့ ပြင်သော်လည်း အငိုက်မိသွားသဖြင့် မမှီလိုက်ခြေ။ သူမ ကိုယ်လေးကို ကွေးကွေလေး လုပ်လိုက်ရင်း ရှိုက်ငိုနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ 

"ဟိုက်.. ငိုနေတာလား"

ဖိုးတုတ်က အံဩသလို နှင့် လှမ်းမေးလိုက်သည်။ နောက်ပြီးတော့ သဘောကျသလို တချက်ဟားကနဲ ရီမောလိုက်သည်။နှင်းဖြူက ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြောသလို ဖြင့် ငြီးတွားနေသည်။

"ငါ ဘာလုပ်မိတာလဲ....မှားသွားပြီး အီးးးး"

ဖိုးတုတ်က ရီမောရင်းက၊

"မမ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘာလုပ်မိမှန်းမသိဘူးလား၊ မမ က ကိုယ့် အိမ်က ခိုင်းတဲ့ ကောင်ကလေး ကို အလိုးခံလိုက်တာလေ"

ဟု လှမ်းပြောလိုက်သည်။ နှင်းဖြူက၊

"နင် သွားပါတော့"

ဟု ဖိုးတုတ်ကို လှမ်းပြောလိုက်သည်။ ဖိုးတုတ်က ရီလိုက်ရင်းက၊

"အင်း ပထမ တော့ ဖာသည်မ လို အလိုးခံပြီး ပြီးသွားမှ တခါထည်း သိက္ခာရ မယ်တော်ကြီးလို လုပ်နေပြန်ပြီ"

နှင်းဖြူက ဘာမှ ပြန်မပြောပဲ တအီးအီး နှင့် ငိုနေသည်။ ဖိုးတုတ်က၊

"ကျွန်တော် အခု သွားတော့မယ်၊ ခနနေမှ ထမင်းဟင်းချက် ဖို့ ပြန်လာခဲ့မယ်"

"ဖိုးတုတ် နင် တခြား မှာ အလုပ်သစ်တခု သွားရှာပါတော့၊ အခုလို ဖြစ်ပျက်ခဲ့ပြီးတဲ့ နောက်တော့ ငါ ဘယ်လို မျက်နှာပြရတော့မှာလဲ"

"အော် တခါစား ပြီးသွားတာနဲ့ ပြီးသွားပြီ ထင်နေလို့လား၊ နောက်ကျရင် ကျွန်တော့်လီးကို လိုချင်လာအုံးမှာလေ"

"ဖိုးတုတ် နင့်စကားတွေကို ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်း မပြောပါနဲ့၊ အခု ဖြစ်ပျက်သွားပြီးလို့ ဆိုပြီး အဲလို စကားရိုင်းရိုင်းတွေ ငါ့ကို လာမပြောပါနဲ့"

"ထားပါတော့ ထားပါတော့၊ ကဲ အခုတော့ ကျွန်တော်သွားအုံးမယ်"

ဖိုးတုတ် တယောက် သူ့ပုဆိုး ကိုကောက်ဝတ်လိုက်ပြီး အခန်းထဲမှ ထွက်သွားကာ တံခါးကို ပြန်ပိတ်သွားလေသည်။ နှင်းဖြူ တယောက် သူမ မျက်နှာပေါ် စောင်ဖုံးခြုံလိုက်ရင်း ငြိမ်သက်စွာ လှဲလျှောင်းနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

.......................................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

ဗီဒီယိုကလစ်လည်း လှုပ်ရှားမှု မရှိတော့ တခန်းရပ်သွားသည်။ ရုံးဆင်းချိန်လည်း ရောက်နေပြီ ဆိုတော့ သီဟ တယောက် စိတ်ထဲ မှာ လွန်ဆွဲနေသည်။ နောက်ကျန်သေးတဲ့ ဗီဒီယို ကလစ်တွေကလည်း အများကြီးကျန်သေးသည်။ ရက်တွေကို ပြန်တွက်ကြည့်လျှင် အခု သူကြည့်လိုက်ရသည့် ဗီဒီယိုက ယနေ့ ကနေဆို တလနီးပါး ခန့်အကြာက ဖြစ်သည်။ သူ့ကို နှင်းဖြူ က ဘာမှ လည်း ပြန်မပြော ပြန်မတိုင် ဆိုတော့ သူတို့ ဘယ်လို သဘောတူညီမှု နဲ့ ဇာတ်သိမ်းလိုက်တာလည်း ဆိုတာကို သိချင်နေမိသည်။ အိမ်ကို မပြန်တော့ပဲ ကျန်တဲ့ ဗီဒီယို ကလစ်တွေကို အစအဆုံး တညလုံး ထိုင်ကြည့်လိုက်ရင် တော့ အဖြေပေါ်မည်ဟု ထင်ရလေသည်။ 

သီဟ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။ ဒီအတိုင်းထားပြီး အိမ်ပြန်သွားပါက သူ့ရဲ့ မေးခွန်းထုတ်နေသည့်၊ အဖြေသိချင်နေသည့်၊ မျက်လုံးတွေ ကို သူနှင့် အနှစ် ၂ဝကျော်ပေါင်းလာသည့် မိန်းမ က ရိပ်မိလေမည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း အဖြေကို စဉ်းစာရင်း အိပ်ပျော်မည်မဟုတ်။ နောက်ပြီး သူ့လုပ်ငန်း သဘောသဘာဝ အရ၊ အရေးပေါ် သွားရတတ်သဖြင့် သူ့အတွက် အလုပ်အရေးကြီးလို့ ဒီညပြန်မအိပ်ဆိုသည့် အဖြစ်အပျက်မျိုးက ခနခန ဖြစ်နေကြ၊ သူ့မိန်းမ အတွက်က နားလည် လက်ခံထားပြီးသား။ ထို့ကြောင့် နှင်းဖြူ ဆီ ဖုံးခေါ်ပြီး အလုပ်အရေးပေါ် သဖြင့် ဒီညတော့ သူ အိမ်ပြန်လာအိပ်ဖြစ်မည် မဟုတ်ကြောင်း မနက်ဖြန် နေ့လည်ခင်းလောက်ကျမှ ပြန်လာမည် ဖြစ်ကြောင်း ပြောလိုက်လေသည်။ 

နောက်တော့ သူ့တပ်ဖွဲ့က ဗိုလ်ကြီးတယောက်ကို ဖုံးဆက်ပြီး ညနေစာ စားစရာ တခုခု ဝယ်ပြီးလာပို့ပေးဖို့ ဖုံးဆက် လိုက်သည်။ ဘီယာ ပုလင်း ကြီး နှစ်လုံးလောက် ပါယူလာဖို့ ပြောလိုက်သည်။ 

သူ့ရုံးခန်းမှာ ရေချိုးခန်း အိမ်သာ လည်း ရှိနေတာမို့ ရေပူပူ နှင့်ချိုးလိုက်ပြီး၊ အပိုထားရှိသော  ပုဆိုးအင်္ကျီအသစ်တစုံလဲကာ အလုပ်ကိစ္စရီပို့တွေကိုဖတ်နေလိုက်သည်။ ခနနေ သူ့အတွက် စားစရာ သောက်စရာများ လာပို့ပေးမှာ သိတာမို့ ဟိုဗီဒီယိုတွေကို ကြည့်ချင်လျှက် ခနလေး အောင့်အီးနေလိုက်သည်။ တော်ကြာ တန်းလန်းကြီး ဖြစ်နေမစိုးလို့၊ သီဟ တို့က အဲလို မျိုး။ 

ခနနေတော့ ဗိုလ်ကြီးတယောက်ရောက်လာပြီး သူ့အတွက် စားစရာ သောက်စရာများ ပြင်ဆင်ပေးပြီး တပ်မူးလိုတာ ခိုင်းဖို့ စောင့်ပေးရမလားဟု မေးရာ မလိုဘူးပြန်တော့ဟု ပြန်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဗိုလ်ကြီးပြန်သွားမှ သူ့ရုံးခန်းကို တံခါးပိတ်လိုက်ပြီး ကုလားထိုင်တွင် ပြန်ထိုင်ကာ သူ့ကွန်ပြူတာထဲ မှ ဗီဒီယို ကလစ်ကို ပြန်ဖွင့်လိုက်သည်။  ထိုဗီဒီယို မှာ ဖိုးတုတ် ပထမဦးဆုံး နှင်းဖြူကို လိုးပြီး ထွက်သွားကာ နှင်းဖြူ အိပ်ရက် သား ကျန်ခဲ့သည့် ဗီဒီယိုပြီးသွားတော့ နောက် တခု ဖြစ်လေသည်။ 

ကြည့်ရသည်မှာ နှင်းဖြူ မှာ တရေးနိုးလာပြီး ရေမိုးချိုး နေပုံ ရလေသည်။ ပြီးတော့ မျက်နှာသုပ်ပုဝါဖြင့် တကိုယ်လုံးသုတ်ပြီး အဝတ်အစားလဲကာ မီးဖိုချောင်သို့ ထွက်လာလေသည်။ မအိ လည်း အိမ်မှာ မရှိ၊ ဖိုးတုတ်ကိုလည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိသဖြင့် ကိုယ်တိုင်ထွက်လာပြီး ချက်ပြုတ်ဖို့ ကြိုးစားနေပုံ ရလေသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် မီးဖိုသို့ ဖိုးတုတ် ဝင်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ နှင်းဖြူမှာ ဖိုးတုတ်ကို ဘာမှ မပြော မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ကိုယ်လုပ်စရာရှိသည်ကိုသာ လုပ်နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ 

ဖိုးတုတ်က မမ ကျွန်တော်ဘာလုပ်ပေးရမလဲဟု မေးသည်ကို ပင် မသိကျိုးကျင် လုပ်နေလေသည်။ ဖိုးတုတ်မှာ သူပြောစကားကို နှင်းဖြူ က အရေးမလုပ်ပဲ မသိကျိုးကျင် ပြုနေသည်ကို ဘာမှ ပြန်မပြောတော့ပဲ မီးဖို ထဲမှ ကုလားထိုင်တလုံး ဆွဲကာ ထိုင်လိုက်ရင်း နှင်းဖြူကို လိုက်ကြည့်နေလေသည်။ နှင်းဖြူ မှာ ဖိုးတုတ်ကို ကျောပေး ရင်း အိုးခွက်တို့ ကို ဆေးခြင်း ဟင်းအိုးတည်ခြင်းတို့ လုပ်နေလေရာ တုံခါလှုပ်ရှားနေသော သူမ ဖင်ကြီးကို ဖိုးတုတ်က မျက်လုံး အရသာခံကာ ထိုင်ကြည့်နေတော့သည်။ 

နောက်တော့ ဖိုးတုတ် မှာ သူ့ပုဆိုးပေါ်မှ မာတောင်လာသော လီးကြီးကို လက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ နှင်းဖြူက တော့ သူမ အနောက်ဖက်မှာမို့ ဖိုးတုတ်ဘာလုပ်နေသည်ကို မမြင်ခြေ။ နောက်တော့ ဟင်းအိုးလည်း ပြီးသွား၊ ထမင်းအိုးက လည်း တည်လက်စ မို့ ထမင်းကျက်အောင် စောင့်ရမည်ဖြစ်ရာ နှင်းဖြူက အိပ်ခန်းဘက်သို့ ပြန်လှည့်သွားဖို့ ပြင်လေသည်။ထို အချိန်ကျမှ ပုဆိုးပေါ်မှ သူ၏လီးကို ပွတ်နေသော ဖိုးတုတ်ကို မြင်လေသည်။ နှင်းဖြူ မျက်နှာမှာ ဖိုးတုတ်အား ရွံ့ရှာသည့် အကြည့် ဖြင့် ကြည့်ရင်းက ဘာမှ မပြောပဲ သူမ မျက်နှာကို တဖက်လွဲကာ အိပ်ခန်းဘက်သို့ ထွက်သွားလေသည်။ သူမ အသွား ဖိုးတုတ် အနားအရောက်တွင် ဖိုးတုတ်က ထိုင်ရာ မှ ထကာ နှင်းဖြူ လက်ကို လှမ်းဆွဲ လိုက်သည်။ 

နှင်းဖြူက ကိုယ်လုံးကို လှည့်ပြီး ရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားလေရာ ဖိုးတုတ်က လက်ကောက်ဝတ်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ရာ လက်ကို လိမ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားရသည်။ ဖိုးတုတ်က သူမ ကိုယ်နောက်သို့ လိမ်သွားသော သူမ လက်ကို မြှောက်လိုက်ရာ နာသဖြင့် ကိုယ်လုံးမှာ ကုံးကုံးကလေး ဖြစ်သွားရာ အနားရှိ စားပွဲ ပေါ်သို့ မျက်နှာအပ်လျှက်ဖြစ်သွား၏။ ဖိုးသက်က သူမ ကျောပေါ်ကို တတောင်ဖြင့် တွန်းဖိလိုက်ရာ နှင်းဖြူတယောက် စားပွဲပေါ် ကိုယ်အပေါ်ပိုင်း မှောက်လျှက် ဖြစ်နေတော့သည်။ ဖိုးတုတ်က သူ့ခြေမ ဖြင့် ထမိန် အနားကို ညှပ်ကာ ဆွဲချွတ်ချလိုက်ရာ ထမိန် ကြမ်းပေါ်သို့ ကွင်းလုံးကျွတ်ကျလေသည်။ နှင်းဖြူ မှာ ကြိုးစားပြီး ကုံးရုန်း ထသော်လည်း ဖိုးတုတ်က သူမ လက်ကို လိမ်ထားရင်း ကျောကို တတောင်ဖြင့် ဖိထားသဖြင့် ရုံးမရပဲ ဖင်လုံး ကြီးများကသာ ကားစွံ့တက်နေရသည်။ 

ဖိုးတုတ် လက်တဖက်က နှင်းဖြူ ၏ ဖြူဖွေးလုံးတုတ် နေသော ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြား ပေါင်ခွဆုံကို လက်နိုက် ကာ စောက်ဖုတ်ကို ကလိ လေရာ နှင်းဖြူ မှာ ဖင်ကြီး ရမ်းခါ ရုန်းနေလေသည်။ ဖိုးတုတ် လက်က ပေါင်ကြားမှ လုံးမ မထုတ်ပဲ ဆက်ကလိနေလေရာ နှင်းဖြူမှာ ရုန်းရင်းက တဖြည်းဖြည်းချင်း ရုန်းသည့် ပုံစံ ပြောင်းသွားပြီး ဖင်ကြီး ကော့ကော့တက်လာသည်ကို တွေ့ရသည်။ 

ဖိုးတုတ် မျက်နှာမှာလည်း ပြုံးဖြီးဖြီး နှင့် ဖြစ်လာပြီး ခန အကြာတွင် သူ့လက်ကို နှင်းဖြူ ပေါင်ကြားမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး အရည်တွေ စိုရွဲနေသည့် သူ့လက်ချောင်းတွေကို ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ရင်း၊

"ကောင်မကြီး စောက်ရည်က တော့ တော်တော်ရွှမ်းသဟ"

ဟု ပြောလိုက်သည်။ နှင်းဖြူ မှာ ငြီးသံလေး သဲ့သဲ့ ထွက်လာလေသည်။ ဖိုးတုတ်မှာ သူ့လုံခြည်ကို ကွင်းလုံး ချွတ်ချလိုက်ရင်း နှင်းဖြူ ဖင်ကြီးနောက်မှာ ရပ်လျှက် ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို ချိန်လိုက်လေသည်။ နှင်းဖြူ ပေါင်နှစ်လုံးကို သူ့ဒူး ဖြင့် တဖက်တချက်သို့ ကားစေလျှက် ပေါင်ခွဆုံ အောက်မှ ပြူးထွက်နေသည့် နှင်းဖြူ စောက်ဖုတ်ကြီး အဝ တွင် သူ့ဒစ်ဖူးကို တေ့လိုက်သည်။ နောက်တော့ ဒူးကို အသာကွေးရင်း ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်သည်။

"အား...အီးးးး ကျွတ်စ်..ကျွတ်စ်...."

နှင်းဖြူ ဆီမှ အော်သံ ထွက်လာလေသည်။ ဖိုးတုတ်မှာ အစပိုင်းတွင် နှင်းဖြူလက်ကို လိမ်ထားရာမှ မလွှတ်ပဲ သူ့လီးကို ထိုးထည့်ရင်း တဖြည်းဖြည်း ညှောင့်လိုးနေသော်လည်း နောက်ပိုင်း အရှိန်ရလာတော့ ဆက်မကိုင်ထားတော့ခြေ။ နှင်းဖြူ ခါးကျင်ကျင်လေးကို သာ လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် ကိုင်ကာ အားရ ပါးရ ဆောင့်လိုးနေလေသည်။ နှင်းဖြူးက လည်း စားပွဲပေါ် မှောက်ရက်မှ သူမဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ကော့ပေးရင်း စားပွဲစွန်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းတင်း ကျပ်ကျပ် ဆုပ်ထားရင်း ဖိုးတုတ် အလိုးကို အားရပါးရ ခံနေလေသည်။

သီဟ တယောက်မှာ ဘီယာကို စုပ်သောက် အမြီးစားရင်းက ဖိုးတုတ် သူ့မိန်းမ ကို အနောက်က လိုးနေသည့် ဗီဒီယို ကလစ်ကို ကြည့်နေစဉ် သူ့ကွန်ပြူတာ မှ မီးနီလေး ဖြတ်ကနဲ လင်းလာပြီး ရီကော့ဒင်း ဟူသော ဆိုင်း ပြလေရာ၊ စိတ်ထဲ ဒွိဟ ဖြစ်သွား၏။ ယခု လက်ရှိလိုက်ဖ် ကို ရီကော့ဒ်ဒင်း လုပ်နေကြောင်း ကို သူသိလိုက်သည်။ ခနတာ တွေးလိုက်ပြီး လက်ရှိကြည့်နေသော ဗီဒီယို ကလစ်ကို ရပ်လိုက်ကာ လိုက်ဖ် ရီကော့ဒင်း ကို ဖွင့်လိုက်လေသည်။ 

ကွန်ပြူတာစခရင်ပေါ်တွင် သူတို့ အိပ်ခန်းပေါ်လာပြီး သူ့မိန်းမ နှင်းဖြူရဲကျော် သူတို့ အိပ်ခန်းတံခါးကို သွားဖွင့်သည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ ယခု ကြည့်နေတာ လိုက်ဖ်ရှိုး ဆိုတာကို သိသည်မို့ သီဟ ရင်တွင်း မှ နှလုံး တွေတဒုတ်ဒုတ် အသံကျယ်စွာ ခုန်လျှက် အလွန် စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတော့သည်။

တံခါးဝ မှာ ပေါ်လာတာက ဖိုးတုတ်၊ တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သော နှင်းဖြူကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်းပင် ခါးမှ သိုင်းဖက်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ နှင်းဖြူကလည်း အံအားသင့်စရာ ဖိုးတုတ် လည်ကုတ်ကို ပြန်လည်သိုင်းဖက် ရင်း ရမက်ပြင်းပြင်း အနမ်းတွေ နှင့် တုံ့ပြန်နေသည်။ သီဟမှာ သူ့ပုဆိုးအောက်မှ ထောင်ထလာသော လီးကြီးကို လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်မိသည်။ ခနနေမှ လူချင်းခွာကာ ဖိုးတုတ်က၊

"ဗိုလ်မှုးဒီည ပြန်မလာဘူး ဆိုတာ သေခြာလို့လား"

ဟု မေးလိုက်သံ ကြားရသလို၊ နှင်းဖြူ ၏ ခေါင်းငြိမ့်အဖြေပေးလိုက်သည်ကိုလည်း တွေ့လိုက်ရသည်။ နှင်းဖြူက 

"သွား ရေအရင်ချိုးလိုက်အုံး၊ ချွေးတွေ သံတွေနဲ့ အိပ်ယာပေါ် မတက်နဲ့"

ဟုပြောလိုက်သံကို ပြတ်ပြတ်သားသားကြီး ကြားလိုက်ရတော့ သီဟ မှာ သေခြာသွားတော့သည်။ နှင်းဖြူ နှင့် ဖိုးတုတ် တို့ ဖြစ်နေကြပြီ ဆိုသည်ကို၊ ဘယ်လို အဆင့်ဆင့် ဖြစ်သွားကြသည်ဆိုသည်မှာ သူ့ကွန်ပြူတာ ထဲမှ ရီကော့ လုပ်ထားသော ဗီဒီယို ထဲမှာ ရှိမည်ဆိုသည်ကို သိထားပြီးသော်လည်း ယခုတော့ လက်ရှိလိုက်ဖ်ရှိုးကို ပင် စိတ်ဝင်စားနေမိလေသည်။ သီဟ တယောက် ရုပ်ရှင်အစကြည့်ပြီး ဘိုက်နာလာသဖြင့် ရုံပြင်ထွက် အီးသွားပါကာ ရုံထဲ ပြန်ဝင်လာတော့ ဇာတ်လမ်းအတော်ကြီး ရောက်နေသည့် အဖြစ်လို ဖြစ်နေရလေသည်။ 

ဖိုးတုတ်က ဟက်ကနဲ ရီလိုက်ရင်းက သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီး အပေါ်က စွတ်ကျယ်ကို ပါ ဆွဲချွတ်လျှက် ကြမ်းပြင်ပေါ် ချခဲ့ကာ သီဟတို့ ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်သွားလေသည်။ နှင်းဖြူက ဖိုးတုတ် ချွတ်ချခဲ့သော လုံချည် စွတ်ကျယ်တို့ကို ကောက်ကာ အသာခေါက်လျှက် ကုလားထိုင်တလုံးပေါ်တွင် တင်ထားပြီး သူမ အဝတ်အစားတို့ကို လည်း ချွတ်ပြစ်လိုက်သည်။ အဝတ်ဘီဒိုထဲ မှ သီဟ ပင်တခါမှ မတွေ့ဖူးသည့် ဆက်ဆီ ကျကျ ပါးလွှလွှ ညဝတ် ဂါဝန်အင်္ကျီအပါး အစိမ်းရောင်ကလေးကို အောက်မှ ပင်တီ ဘရာ တို့ မခံတော့ပဲ ဝတ်လိုက်ရင်း မှန်ရှေ့တွင် သူမ ကိုယ်သူမ ရှေ့နောက်လှည့်ကြည့်နေသည်။ ထိုစဉ် ရေချိုးခန်းထဲမှ ဖိုးတုတ်က မျက်နှာသုတ်ပုဝါ တောင်းသံ ကြားသဖြင့် မျက်နှာသုတ်ပုဝါတထည်ကို ထုတ်ယူလိုက်ကာ ရေချိုးခန်းအဝမှ လှမ်းပေးလိုက်လေသည်။

ခနနေတော့ လီးတန်းလန်းဖြင့် ဖိုးတုတ်တယောက် သူ့ခေါင်းမှ ဆံပင်များကို မျက်နှာသုတ်ပုဝါဖြင့် သုတ်ရင်း က အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။ နှင်းဖြူ ဝတ်ထားသော ဆက်ဆီ ညဝတ်ဂါဝန် ကြောင့် ပေါ်လွင်နေသော နှင်းဖြူ ကိုယ်လုံးအလှကို အရသာခံကြည့်ရင်းက ပြုံးကာ၊

"မမ က အရမ်းလှတာပဲဗျာ၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော်ပြောထားတာ မေ့နေပလား၊ မမကို ဆရာဝန်မ ဂျူတီကုဒ် နဲ့ လိုးချင်တယ်ဆိုတာလေ"

"ဟာ နင်က လည်း အရမ်းရစ်တာပဲကွာ၊ ဒီမှာ ဒီနိုက်တီကို ငါ့ယောက်ျားတောင် မမြင်ဘူးသေးဘူး နင့်အတွက် ဝတ်ပြထားတာ တကယ်ပဲ"

"ဟင်း ဟင်း ဒါလည်း လှပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ဂျူတီကုဒ်နဲ့ လုပ်ချင်တယ် အပေါ်က ပဲ ထပ်ဝတ်လိုက် သွားသွား"

နှင်းဖြူ မှာ ကြာကြာငြင်းနိုင်အား ရှိပုံ မပေါ်ပါ၊ သူမ အဝတ်ဘီရိုကို ဖွင့်ကာ အလုပ်သွားလျှင် ဝတ်နေကျ ဂျူတီကုဒ်ကို ညဝတ်ဂါဝန်ပေါ်မှ ထပ်ဝတ်လိုက်ပြီး နားကျပ်ကို ပုခုံးပေါ်မှာ ခွတင်လိုက်သည်။ ဖိုးတုတ်က သူ့ခေါင်းသုတ်နေသော သဘက်ကို တန်းတခု မှာ လှမ်းတင်လိုက်ပြီး အိပ်ယာပေါ် အမြန်တက်ကာ ပက်လက်လှဲလိုက်သည်။ သူ၏လီးညိုညို တုတ်တုတ်ကြီးမှာ မမာ မပျော့ ဖြစ်နေလေပြီ။ သူ့အနား နှင်းဖြူ ရောက်လာတော့၊ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ ပြရင်း၊

" ဆရာမ ရယ် ဘာဖြစ်မှန်းမသိဘူး ကျနော့်မှာ အရင်နေရာက နည်းနည်းနာနေလို့ပါ"

ဟုပြောလိုက်သည်။ နှင်းဖြူက ကုတင်ဘေးမှာ ရပ်လျှက် နားကျပ်ကို နားမှာ တပ်လိုက်ရင်း ဖိုးတုတ် ရင်ဘတ်ပေါ် ဟိုစမ်းဒီစမ်း လုပ်နေသည်။ ဖိုးတုတ်က နှင်းဖြူ ဂျူတီကုဒ် အောက်မှ လက်လျို ထည့်ကာ နှင်းဖြူ ပေါင်လုံးတွေကို ပွတ်ပေးလိုက် ဖင်လုံးကို ညှစ်လိုက်လုပ်ပေးနေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ရိုးပလေး ကစားနေသည်ကို ကြည့်ရင်း သီဟတယောက် သူ့ပုဆိုးကို ဖြည်ချကာ လက်ဖဝါးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပွတ်နေမိသည်။ 

"ဆရာမ နာတာက အောက်မှာ ခင်ဗျာ"

ဟု ပြောရင်း လီးကို လက်ညိုးထိုးပြလေသည်။ နှင်းဖြူက လည်း ဟန်ကျပန်ကျ လီးကို တယုတယ သူမ လက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ကြည့်နေလေသည်။ နှင်းဖြူ လက်ထဲ မှာပင် ဖိုးတုတ် လီးကြီးမှာ တဖြည်းဖြည်း မာတောင် တောင့်တင်းလာသည်ကို တွေ့နေရလေသည်။ 

"ဆရာမ အရမ်းရောင်လာပြီဗျာ ဆရာမ အာငွေ့ပေးမှ ပဲ ရတော့မယ် အီးးးးး"

နှင်းဖြူက သူမ နူတ်ခမ်းလွှာ လှလှလေးကို ဖွင့်ကာ ဖိုးတုတ် ဒစ်ဖူးကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ ကုတင်ဘေးတွင် ရပ်ရင်း  ဖိုးတုတ် အားကျောပေးလျှက်  ဖိုးတုတ်လီးကို ကုံးစုပ်နေသဖြင့် ကားစွင့် တက်လာသော သူမ ဖင်ကြီးကို ဖိုးတုတ်က သူမ ဂျူတီကုဒ်အောက်မှ လက်လျိုရင်း အားရ ပါးရ ကိုင်တွယ်နေသည်။ လက်မှာ ဂျူတီကုဒ်အောက် ရောက်နေသဖြင့် ကင်မရာမှ မမြင်ရသော်လည်း နှင်းဖြူ ဖင်ကြီးတယမ်းယမ်း ဖြစ်နေပုံ အရ ဖိုးတုတ် လက်မှာ စောက်ဖုတ်တခုလုံးပေါ် လက်သရမ်းနေမှန်း သိသာနေလေသည်။ 

တဖြည်းဖြည်း နှင့် ပွယောင်းဖူးထ လာသည့် ဖိုးတုတ်လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးနေသည့် နှင်းဖြူကို ကြည့်ရင်း သူ့ကို တခါမှ အဲလို မစုပ်ပေးဘူးဘူး ဟု သီဟ တွေးနေမိသည်။ နောက်တော့ ဖိုးတုတ်က သူမ ပေါင်ကြီးတွေကို ဆွဲယူလိုက်တော့ နှင်းဖြူက ကုတင်ပေါ်တက်လာကာ ဖိုးတုတ် ရင်ဘတ်ပေါ်ခွလျှက် ဖိုးတုတ်မျက်နှာကို ဖင်ပေးကာ လီးကို စုပ်သည်။ ဖိုးတုတ်ကလည်း ကုတင်ခေါင်းရင်းသို့ ရွေ့သွားကျောမှီကာ နှင်းဖြူ ဂျူတီကုဒ်ကို လှန်လို့  ဖင်နှစ်လုံးကြား မျက်နှာအပ်ကာ နမ်းရှုံ့ လေသည်။ 

ဖိုးတုတ် မျက်နှာ နှင့် နှင်းဖြူ ဖင်ကြီး ယမ်းခါနေသည်ကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့်ဖိုးတုတ်လည်း လျှာစွမ်းပြနေသည်ဟု သိနိုင်လေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ဆစ်စတီ နိုင်းနေကြသည်မှာ အတော်ကြာလေသည်။ သီဟ တယောက် သူမရှိချိန် ဖိုးတုတ် သူ့အိပ်ယာပေါ် ဘယ်နှစ်ခါများ ခုလို ရောက်ပြီးပလဲ ဆိုတာ တွေးနေမိသည်။ ထူးဆန်းသည်မှာ သူ့စိတ်ထဲ မှာ ဖိုးတုတ်ကိုရော နှင်းဖြူကို ပါ စိတ်ဆိုးခြင်းမရှိတော့၊ သူကိုယ်တိုင်က သူ့သမီး မာလာ့ ကို လိုးနေမိခြင်းကြောင့် နှင်းဖြူ အပေါ် အပြစ်ရှိသလို ခံစားနေရသည်များ မှာ အခုတော့ နှင်းဖြူ နှင့်သူ ဘဲစားဘဲခြေ ဖြစ်သွားပြီဟု လည်းတွေးနေမိသည်။ သူ့မိန်းမ အလိုးခံနေရသည်ကို ကြည့်ရင်း သူ့လီးကြီးက မတရားတောင်လာတာကလည်း သူမှာ ကပ်ကိုး အခြေခံ နည်းနည်းပါးပါး များ ရှိနေမလားဟု ပြန်သုံးသပ်မိသည်။

နှင်းဖြူတို့ ဆစ်စတီနိုင်းကြပြီးနောက် ဖိုးတုတ်မှာ နှင်းဖြူကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဒေါ့ကီ ဆွဲနေလေသည်။ သူ့မိန်းမ ၏ ဝိုင်းစက် ဖြူဖွေး လုံးကြွနေသည့် ဖင်လုံးကြီးများ အနောက်မှ ညိုမဲမဲ အသားအရည်ဖြင့် လူပိန်သော်လည်း လီးတုတ်သည့် ဖိုးတုတ် တယောက် ဆောင့်လိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း မနာလိုသလို လည်းဖြစ်သလို အောကား ကောင်းကောင်း ကြည့်ရသလို လဲ ဖီးတက်မိသည်။ ခနနေတော့ ဖိုးတုတ်မှာ ကုတင်ဘေး စားပွဲပေါ်မှ လိုးရှင်းဘူးကိုယူကာ နှင်းဖြူ ဖင်ကြားသို့ ညှစ်ချနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ဖိုးတုတ် သူ့မိန်းမ ကို ဖင်လိုးတော့မည် ဆိုတာ သိလိုက်ရသည်။ 

နှင်းဖြူ မှာ သူဖင်လိုးတုန်းက နာသည် မကြိုက်ဟု ငြီးသဖြင့် သူ တခါ နှစ်ခါလားသာ လုပ်ဖူးသည်။ သီဟ က မိန်းမ တွေ အဲလို နာသည် ပြောရင် ဆက်မလုပ်တတ်။ အခု တော့ သူ့လီးထက် တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်း ရှည်သည့် ဖိုးတုတ် ကျတော့ ခံလို့ပါလား။ သီဟ တယောက် လည်း လီးအတော် သရမ်းခဲ့သူ ဖြစ်ရာ မိန်းမ တွေအပေါ် သူတော်တော်နားလည်သည် ဟု အထင်တလုံး ရှိသူ ဖြစ်သည်။ အခုတော့ သူ့ကိုယ်သူ မိန်းမ တွေအပေါ် နားလည်သည်ဆိုတာကို ဇဝေဇဝါ ဖြစ်နေရပြီ။ သူက ပဲ စားခဲ့ရတာလား၊ သူ့ကို ကျွေးတာကိုပဲ သူခံခဲ့ရတာလား၊ အတွေးတွေ ဂယောင်ခြောက်ခြားကြားက သူ့မိန်းမ နှင်းဖြူကို ဖိုးတုတ် တဖုံးဖုံး ဖင်လိုးနေသည်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေမိတော့သည်။

..................................................................................................................................

အခန်း ( ၆ )

သူ့မိန်းမ ဒေါက်တာနှင်းဖြူရဲကျော်ကို ဒရိုင်ဘာ ဖိုးတုတ် သူတို့ လင်မယားအိပ်သည့် ကုတင်ပေါ်မှာ ဒေါ့ကီစတိုင်ဖြင့် ဖင်လိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း သီဟ တယောက် သူ့လီးကြီးကို ပွတ်သတ်နေမိသည်။ မကြာခင် သူ့လီး ထိပ်မှ ယားလာပြီး လရည်ထွက်ချင်လာသဖြင့် တစ်ရှုးတခု အမြန်ဆွဲကာ လီးထိပ်အုပ်လိုက်ရသည်။ လရည်တွေ တစ်ရှုးထဲ ပြည့်သွားအောင် ပန်းထုတ်လိုက်ရပြီး တစ်ရှုးမှာ ရွဲနှစ်ကာ လက်ကို ပင် စိုလာသည်။

ကမန်းကတန်းထ လျှက် ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး တစ်ရှုးကို အိမ်သာထဲ ပြစ်ချ၊ သေးပေါက်၊ လီးကို ရေဆေးလိုက်ပြီး တော့မှ ရုံးခန်းထဲ ပြန်ထွက်လာကာ၊ ကွန်ပြူတာ မော်နီတာစခရင်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ဖိုးတုတ် နှင့် နှင်းဖြူတို့ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြင့် တယောက်ကို တယောက်ဖက်ကာ အိပ်ပျော်နေကြသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ခနနေတော့ လှုပ်ရှားမှု မရှိပဲ အတန်ကြာသဖြင့် ကင်မရာများက အလိုလို ရီကော့ဒင်းကို ရပ်လိုက်ကြသည်။ 

သီဟရဲကျော် စိတ်ထဲ မှာ အီလည်လည်ဖြင့် ခုနက တန်းလန်း ရပ်ထားခဲ့သည့် ဗီဒီယို ကလစ်ကို ဆက်ကြည့်ဖို့ ဖွင့်လိုက်လေသည်။ 

ဖိုးတုတ်မှာ စားပွဲပေါ် မှောက်ရက်ကုံးနေသည့် နှင်းဖြူကို အားရပါးရ အနောက်က ဆောင့်လိုးနေပြီး နှင်းဖြူ မှာ ပြီးသွားပုံ ရသည်။ ဖိုးတုတ်က ပြီးသေးပုံ မရ၊ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ လီးကြီးမှာ စောက်ရည်များဖြင့် ပြောင်ချောနေသည်။ ဖိုးတုတ်က လီးတန်းလန်းကြီးဖြင့် နှင်းဖြူ လက်ကို ဆွဲခေါ်သွားသည်။ နှင်းဖြူ မှာ ငြင်းဆန်ခြင်း မရှိတော့ပဲ လိုက်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ 

ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ဖိုးတုတ်က ဆိုဖာပေါ် ထိုင်ချလိုက်ပြီး နှင်းဖြူကို သူ့ဘက်မျက်နှာခြင်းဆိုင်ခိုင်းကာ သူ့ပေါင်ပေါ်သို့ နှင်းဖြူကို ခွထိုင်စေလေသည်။နောက်သူကလီးကြီးကို နှင်းဖြူ စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ကာ နှင်းဖြူကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ စောက်ရည်တွေ ဖြင့် ရွဲနေသော်လည်း လီးတုတ်တုတ်ကြီးကြောင့် ထင်သည်။ နှင်းဖြူ မျက်နှာ အနည်းငယ်မဲ့သွားသလို ထင်ရသည်။ နှင်းဖြူ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးကို အဆုံးထိ ဝင်စေကာ ထိုင်ခိုင်းထားပြီး ဖိုးတုတ်က နှင်းဖြူ နို့တွေကို အားရပါးရ ဆုပ်နှယ်ကာ ကုံးစို့လေသည်။ 

တဖက်ပြီး တဖက် စို့လေသည်။ စောက်ဖုတ်တွင်းမှာလည်း မာကျောသော လီးကြီး အပြည့်စိမ်ထားတာ ခံနေရပြီး နို့တွေကို ဆုပ်နှယ် ကာ စို့ပေးနေလို့လားမသိ၊ နှင်းဖြူ ပါးစပ်လေး ဟပြီး ငြီးသံလေး ထွက်လာခဲ့သည်။ မျက်လုံးတွေက ပထမတော့ ဖိုးတုတ် အကြည့်တွေကို ရှောင်နေသော်လည်း နောက်တော့ ဖိုးတုတ် ခေါင်းကိုပါ သူမလက်တွေဖြင့် ကုတ်ခြစ်ရင်း သူမ ဖင်ကို ကြွကာ ကြွကာ ဖြင့် ဖိုးတုတ်လီးပေါ် ကို သူမ ဘာသာ စလိုးနေတော့သည်။ 

တဖြည်းဖြည်း အရှိန်တက်လာတော့ သူမ နို့တွေကို ကုံးစို့နေသော ဖိုးတုတ် မျက်နှာကို သူမ လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်ဖြင့် ညှပ်ကိုင် မော့စေကာ သူမ နူတ်ခမ်းတွေ ဖြင့် ဖိုးတုတ်ပါးစပ်ကို အငမ်းမရ နမ်းစုပ်လေသည်။ ဖိုးတုတ်က လျှာထုတ်ပေးလိုက်သည်ကို လည်း သူမ နှုတ်ခမ်းတို့ ဖြင့် စုပ်ယူနေလေသည်။ ဖိုးတုတ်လည်း ဖီးတက်လာသည်ထင်သည်၊ နှင်းဖြူ နူတ်ခမ်းတွေကို ပြန်လည်စုပ်ရင်းက နှင်းဖြူခါးမှ ကိုင်ကာ မတ်တတ်ရပ်ရင်း နှင်းဖြူကို ဆိုဖာပေါ်တွင် အလျှားလိုက်လှဲစေပြီး နှင်းဖြူ ပေါင်နှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးပြန်သည်။ 

အချက်လေးငါးဆယ် ဆောင့်ပြီးမှ ဆပ်ကနဲ ဆပ်ကနဲ တွန့်ကာ ဆောင့်ဆောင့်ထိုးနေသဖြင့် ဖိုးတုတ် လရည်များ နှင်းဖြူ စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်နေပြီ ဆိုတာကို သိလိုက်သည်။ သီဟ တယောက် ဖိုးတုတ်ကြောင့် နှင်းဖြူ ဘိုက်ကြီးသွားမှာ စိုးရိမ်မိသော်လည်း နှင်းဖြူ က ဆရာဝန်မကြီး မို့ သူမတော့ ဘာလုပ်ရမည်ဆိုတာ သိမှာပဲလေဟု တွေးလိုက်သည်။

ထိုည က ဆိုဖာပေါ်မှာ မောကာ ပက်လက်လှဲနေသော နှင်းဖြူကို ဒီအတိုင်းထားခဲ့ကာ ဖိုးတုတ် အိမ်တံခါးဝမှ အပြင်ထွက်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ 

ဖိုးတုတ် 

ဖိုးတုတ် မှာ ငယ်ငယ်လေး ကတည်းက မိဘမဲ့ ဖြစ်ပြီး ဆွေမျိုးနီးစပ် တော်သူ ထန်းတောပိုင်ရှင် တို့ မွေးစား ကာ ကျောင်းလည်းထား အလုပ်လည်း ခိုင်း သဖြင့် အထက်တန်းလောက်အထိတော့ ရောက်ခဲ့သည်။ ငယ်စဉ်ကတည်းက ထန်းပင်တွေ ပေါ် တက်လိုက်ဆင်းလိုက်မို့ အရိုး ကြွက်သားတွေက မာကျစ်သည်။ လူက သာ အဟာရ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်မစားသုံးရလို့ ပိန်ညှက်သလို ဖြစ်နေရသည်။

အပိုင်း ( ၁၀ ) ဆက်ရန် >>>>