Sunday, July 6, 2008

ဘာနဲ့အစားထိုးမှာလဲ (စ/ဆုံး)

  ဘာနဲ့အစားထိုးမှာလဲ (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - ပေါက်ကျော်မ

အခန်း ( ၁ )

ညက တိတ်ဆိတ်လွန်း၍ အမှောင်က သိပ်သည်းလွန်းနေသည်။ ချစ်ထွန်း အပိုင်စားရထားသော ကားဂိုဒေါင်၏ နောက်ဖက် အိပ်ခန်းလေးထဲ၌မူ အပြာရောင် မီးပွင်းလေးက လင်းလက်၍နေသည်။

“ ဒါ အကို့ အိမ်လားဟင်...”

“ ဟင့်အင်း....ကိုယ်က သူများဆီမှာ ကပ်နေရတာ...”

“ အင်း...တော်တော် ချမ်းသာတာပဲ...”

ကောင်မလေးက စကားတတ်ပြီး ဖေါ်ရွှေ၏။ ညဉ့်မယ်လေးတစ်ယောက်ကို ချစ်ထွန်းက ညလုံးပေါက်ဆွဲလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

“ မင်း...ကိုယ့်ကို ဈေးမပြောရသေးဘူးနော်...”

“ ငါးခုလေ...အဲဒီပေါက်ဈေးပဲ...”

 “ အဟဲ...ငါးရာလား...”

“ အဲ...ဟယ်...ငါးထောင်လေ ဆရာကြီးရဲ့...”

“ ကိုယ် တကယ်မသိလို့ပါ...အခုမှ မင်းကို ပထမဆုံး ခေါ်မိတာပါ...”

“ သနားလိုက်ရတော့မလား...”

“ မသနားပါနဲ့...ရပါတယ်....သုံးထောင်ဆို မရဘူးလား...”

“ အလိုလေးတော်...ဘာမှတ်လို့ ဈေးဆစ်နေရတာလဲ...တစ်ညလုံး ရှင်နဲ့နေရမယ့် ကျမဒုက္ခကိုလည်း ထည့်တွက် အုံး....”

“ ငါးထောင်ပဲလားကွာ...အဲဒါ...အကုန်ပဲ...”

“ ဟင်း...ကျမတော့ ဖိတ်စာမှားပြီထင်တယ် ဒါနဲ့ ရှင်တစ်ယောက်ပဲ လုပ်ရမှာနော်...”

“ တစ်ယောက်ထဲပါ...”

“ အင်း တချို့က တစ်ယောက်ထဲဆိုပြီး ခေါ်သွားတာ ဟိုရောက်တော့ လေးငါးခြောက်ယောက်ဖြစ်ရော ငွေကျတော့ အပြည့်မပေးချင်ဘူး...”

“ ကိုယ်က အဲဒီလူယုတ်မာစာရင်းထဲ မပါ ပါဘူး...မနက်လေးနာရီထိုးတာနဲ့ မင်း ပြန်ပေါ့...”

“ အနားယူခွင့်တော့ ရှိမှာပေါ့နော်...”

“ မပြောတတ်ဘူး...ကျုပ်က အတော်ထန်နေတာ...”

“ ဟင်း...ကြက်သီးတောင် ထလာပြီ...ကဲပါ အချိန်ဖြုန်းမနေနဲ့...ရှင့်အဝတ်တွေ အရင်ချွတ်....”

“ မင်း အရင်ချွတ်ပေါ့...”

“ ကဲလာ....အကိုက ကျမကို ချွတ်....ကျမက အကို့ကို ချွတ်ပေးမယ်...ဟလား...”

“ အော်...ငွေကြေးနဲ့ကာမကို ရောင်းဝယ်သူလေးတွေမို့ ဘာဆိုဘာမှ အခက်အခဲမရှိ စင်းလုံးချောလို့...”

ချစ်ထွန်းက သူမ၏ အပေါ်အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ အောက်ခံဘရာစီယာကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ အ တွင်းမှာ မာတင်း၍ ဖွံ့ထွားသော ဖြူဖွေး၍နေသည့် နို့နှစ်လုံးက ရုန်းကန်၍ ထွက်လာသည်။

“ မင်း ဒီအလုပ် လုပ်တာ ကြာပြီလား...”

“ တစ်နှစ်ရှိပါပြီ...”

“ မင်းနာမည် မပြောရသေးဘူးထင်တယ်...”

“ အလကားပါ တခြားနာမည်တွေ ပြောမှာပေါ့...အပိုတွေ ပြောမနေပါနဲ့...”

“ စကားပြောဖို့ လွယ်အောင်ပါ...”

“ မေသီ...ပါ ”

“ အော်...မေသီ အင်း...ဒါနာမည်ပေါ့နော် ”

“ ဟင်း...ဟင်း...သေချာပါတယ်...”

မေသီ၏ မျက်နှာလေးက တလောကလုံးကို ထီမထင်သလို မျက်နှာပေးလေးနှင့် ဖြစ်လင့်ကစား မျက်လုံးလေးတွေ က ရီဝေ၍နေသည်။ ရွှန်းလဲ့၍နေသည်။ တောက်ပ၍နေသည်။ နှုတ်ခမ်းလေးတွေက ရွှန်းလက်စိုပြေ၍ ဖူးလုံးနေသည်။

“ မင်း...ချောတော့ အတော်ချောတယ်...”

“ အကို နှမြောလိုက်တာလို့ ပြောမလို့လား...အပိုတွေ မပြောကြေးကွာ...မေသီ စိတ်ညစ်တယ်...”

မေသီက ချစ်ထွန်း၏ ပုဆိုးစကို ဆွဲချွတ်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပုံချလိုက်သောအခါတွင်မူ သူမ၏ ပါးစပ်လေး ဟ သွား သည်။

“ အလိုလေး...လေး...မနဲမနောကြီးပါလားရှင့်...”

မေသီက ခပ်ငိုက်ငိုက်ကြီး တွဲကျနေသော ချစ်ထွန်း၏ လီးကြီးကို လက်ကလေးနှင့် တယုတယလေး ဆွဲမသည်။

 “ ကြီးလိုက်တာဟယ်...ချစ်စရာကြီး....ကြည့်ပါအုံး...”

မေသီ၏ လက်ဖဝါးလေးပေါ်၌ အိပ်ပျော်နေသော မြွေပွေးတစ်ကောင်နှယ် စင်းစင်းကြီး ငြိမ်နေသော ချစ်ထွန်း၏ လီးထိပ်ဖူးကြီးမှာ ခပ်ညိုညိုဖြင့် တုတ်ခိုင်လှသည်။

“ မင်း ထဘီချွတ်ပေးမယ်လေ...”

“ အင်း...ချွတ်လေ...ကျမတော့လေ အကို့ဟာကြီးတွေ့ပြီး ပြန်အမ်းချင်စိတ်တောင် ပေါက်လာပြီကွယ်...”

မေသီက မှိုရသူ မျက်နှာမျိုးလေးနှင့် ရွှန်းရွှန်းလဲ့လဲ့ ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ ချစ်ထွန်း၏ လီးကြီးကိုလည်း လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဘယ်ညာပြောင်းကစားရင်း တခါတရံ ဂွေးစိကြီးကိုပါ ဖြစ်ညှစ်တတ်သည်။ လမွှေးများ ထူပိန်းနေသော ဆီးစပ်မှ ထိုးထွက်လာသော လီးတန်ကြီးသည် ဂွေးစိကြီးအောက်သို့ပင် ရောက်ကာ အမြောင်းလိုက်ကြီးဖြစ်၍နေသည်။ မေသီက လီးဒစ်ကြီးကို သူမ၏ လက်ချောင်းလေးနှစ်ချောင်းဖြင့် ညှပ်ကိုင်ကာ ဖြဲချပြီး အနီးကပ်ကြည့်သည်။

“ အကို့ ဟာကြီးက ထန်မယ့်ပုံပဲ သိလား...”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်...”

“ ဒစ်နက်တယ်...ထိပ်လုံးပြီး လုံးပတ်ထွားတယ်...အတန်ထက်တောင် နဲနဲကြီးနေသေးတယ်လေ...ဒါမျိုးကြီးတွေက မိန်းမသုံးလေးယောက်ကို တပြိုင်တည်း လုပ်နိုင်တဲ့ အမျိုးအစားပေါ့...”

“ ပေါက်ပေါက် ရှာ...ရှာ...”

ပြောလိုက်ပြီးချစ်ထွန်းက မေသီ၏ ခေါင်းလေးကို မနာအောင်ထုလိုက်သေးသည်။

“ ဟုတ်တယ် အကိုရဲ့ ယောက်ျားတွေ တန်ဆာကို လေ့လာထားမှ ကိုယ်နဲ့ အပေးအယူလုပ်မယ့် ယောကျ်ား ဘာ အမျိုးအစားဆိုတာ သိထားရတာပေါ့...”

“ ဟား...မင်းက အတော်ရင့်နေပြီပဲ...”

ချစ်ထွန်းက မေသီ၏ စောက်ပတ်ကို စမ်းရင်းပြောသည်။ မေသီက ပေါင်ကြားထဲ ထိုးနှိုက်လာသော ချစ်ထွန်း၏ လက်ကို ပေါင်နှစ်ဖက်ကားပေးလိုက်ရင်း...

“ မေသီ....ဒီအလုပ်ကို တစ်လမှ တစ်ခါပဲလုပ်တာပါအကို...ပြီးတော့လဲ ရောဂါရနိုင်မယ့် အခြေအနေမျိုးလဲ ရှောင် တယ်လေ....”

“ ကောင်းပါတယ်ကွာ...” 

“ ဟုတ်ပါတယ်....အကိုလည်း မေသီကို စိတ်သန့်မှ လုပ်ပါ အကို စိတ်မသန့်ရင် အလကား ပိုက်ဆံကုန် နေမှာ....”

ချစ်ထွန်းက ကြေးစားမလေး မေသီကို လေးစားစွာ တစ်ချက်နမ်းလိုက်သည်။ ရေမွှေးနံ့က ရင်ထဲအထိ ထိုးဖောက်ဝင် ရောက်သွားသည်။

“ မင်းကို မြင်မြင်ချင်း...”

“ လိုးချင်သွားတယ်ပေါ့...”

“ ဟာကွာ မေသီကလဲ ချစ်တယ်လို့ ပြောမှာပါ...”

“ သွားစမ်းပါ အကိုရာ...ချစ်တယ်ဆိုတာလဲ အနက်ဖွင့်ပြီး ကာလကုန်အောင် စောင့်ကြည့်တော့ နောက်ဆုံးတော့ လိုးချင်တယ် ဆိုတာပဲ ထွက်လာတာပါ...”

“ မင်းကို အကို အရှုံးပေးလိုက်ပြီ...”

“ ဒါပေါ့...ဒီလိုပဲဖြစ်ရမယ်လေ...ဟင်း...”

မေသီက ချစ်ထွန်းလီးထိပ်ဖူးအဝကို လက်ညှိုးလေးဖြင့် ပွတ်ကြည့်၍နေသည်။

“ မင်း...ဘယ်ပုံစံကို ကြိုက်သလဲ...”

“ အိုး...အကိုက ပိုက်ဆံပေးထားတာပဲ အကိုကြိုက်သလိုပြောလေ ကုန်းပေးရမလား...”

“ အေး ကောင်းတယ်....ဖင်ကုန်း....”

“ အကို...ဖင်ထဲတော့ မလိုးနဲ့နော်...အကို...”

“ အေးပါဟာ...”

“ ပြောထားရသေးတယ်...အကိုတို့ ယောကျ်ားတွေက နှာခေါင်းပေါက်တောင် ထားချင်တာ မဟုတ်ဘူး...”

“ စကားပြောလိုက်တာ သာလိကာမလေးရယ်...”

မေသီက ခစ်ကနဲ တစ်ချက်ရယ်သွမ်းရင်း...စောစောက ချစ်ထွန်းက ချွတ်ပေးမယ်ပြောခဲ့သော်လည်း မချွတ်ဖြစ် သေးသည့် သူမ၏ ထဘီကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး ချစ်ထွန်းဖက်သို့ တစ်ချက်လှည့်ပြလိုက်ပြီး ကော့ပြလိုက်သည်။

“ ပစ္စည်းလည်း ကြည့်အုံးနော် အကို...”

ချစ်ထွန်းဆီက စကားပြန်မရတော့။ ခါးကို ကော့ထားသဖြင့် အန်ထွက်လာသော စောက်ဖုတ် အသားစိုင်ကြီးက နဲနဲနှောနှောကြီးမဟုတ်...အလယ်ကွဲကြောင်းစပ်ကြားမှ ခပ်ဟဟပြူးထွက်နေသော စောက်စိကြီးက လက်တဆစ်ခန့်ရှည် သည်။ စောက်မွှေးအချို့က ပေါင်ခြံအထိ ခပ်ပါးပါးရှိသည်။

“ မင်း ဟာကြီးကလဲ သေးမှမသေးပဲ မေသီ...”

“ ဟင်း...ဟင်း...ဒါမထသေးဘူး....သဘောပေါက်...”

အမလေး ထများထရင်တော့ ဒါကြီးအက်ကွဲလာလေမလား မဆိုနိုင်။ ချစ်ထွန်းက မေသီ့ စောက်ပတ်ကြီးကို ခပ်ရွရွ ကိုင်ကြည့်ကာနေစဉ်...

“ ကဲ...ကိုက်စားမှာလဲ မဟုတ်ဘဲနဲ့ ဖယ်တော့...”

မေသီက ငြိမ့်ညောင်းစွာ ကိုယ်ကို တပတ်လှည့်ပြီး ချစ်ထွန်းရှေ့၌ဖင်ကို ကားပြီး ကုန်းပေးလိုက်သည်။ အောက်ခြေ ရှင်းရှင်းနှင့် စောက်ပတ်ကြီးက ဖင်ကြားမှ အနောက်သို့ အုံလိုက်ကြီး ပြူးထွက်လာသည်။

“ အကိုကလဲ အဟင့်...ဘာလို့ အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေရတာလဲ လုပ်မယ့်ဟာကို မလုပ်သေးဘဲနဲ့...”

ချွဲတဲတဲ နှာသံလေးနှင့် တီးတိုးပြောလိုက်သော မေသီ၏ စကားကိုကြားမှ ချစ်ထွန်းက မေသီ၏ ဖင်နောက်နားသို့ တိုးကပ်ပြီး ရပ်လိုက်သည်။ကားဂိုဒေါင်အပြင်ဖက် တိုက်ကြီးနှင့် ဆက်သွယ်ထားသော လူသွားလမ်းလေးအတိုင်း လက်နှိပ်မီးသေးသေးလေးဖြင့် အသုံးပြု၍ အရိပ်တစ်ခုက ကားဂိုဒေါင်ဆီသို့ ချဉ်းကပ်၍လာသည်။ 

တကယ်ဆို ထိုလက်နှိပ်မီးရောင်လေးကို ချစ်ထွန်းရှိရာ ပြတင်းပေါက်မှ မြင်နိုင်သည်။ သို့သော်လည်း ချစ်ထွန်း အာရုံက မေသီ စောက်ပတ်ကြီးပေါ်၌သာ ရောက်နေသဖြင့် မီးရောင် ကို သတိမထားမိလိုက်ချေ။မေသီက သူမ၏ကြီးမားလှသော တင်ပါးကြီးနှစ်လုံးကို ဘယ်ညာယိမ်းနွဲ့ရင်း ဆော့ကစားနေရာ တောင်နေသော ချစ်ထွန်း၏ လီးတန်ကြီးနှင့် မေသီ၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ မထိတထိဖြင့် ယမ်းခါနေသည်။ 

တစ်ချက် တစ်ချက် မေသီက ချစ်ထွန်း၏ လီးကြီးကို စောက်ပတ်အောက်သို့ လျှိုသွင်းထားပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနှင့် ညှပ်ခါ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်နေသဖြင့် လီးကြီးမှာ မချင့်မရဲကြီးဖြစ်လာပြီး ချစ်ထွန်းကိုယ်တိုင်မှာလည်း ရှုးရှုးရှဲရှဲ အသံတွေ ထွက်လာသည်။

“ ခစ်...ခစ်....ခစ်....မာန်ထလာပြီ...ခစ်ခစ်...”

ချစ်ထွန်း၏ လက်နှစ်ဖက်က မေသီ၏ ဖင်ကြီးတွေကိုကိုင်ရင်း လီးနှင့်စောက်ပတ် တဲ့တဲ့ဖြစ်ရန် ကြိုးစားနေရင်း နှာမှုတ်သံကြီးက ပြင်းထန်၍လာသည်။ မေသီက သဘောကျပြီး တခစ်ခစ်ရယ်ရင်းပြောသည်။

“ နင့် ဖင်က ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်းဟာ...”

“ အိုး....ဝင်အောင်လုပ်ပေါ့လို့...ခစ်...ခစ်...”

မေသီက ဆော့ကစားနည်း တစ်ခုဟူ၍ပင် သတ်မှတ်နေသလားမသိပါ။ ချစ်ထွန်းကို ပြောင်စပ်စပ်ပြောရင်း လီးတန် ကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝသို့ မဝင်အောင် နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြင့်၎င်း၊ ဘယ်ညာရမ်းခါ၍၎င်း ရှောင်တိမ်းနေရာ ချစ်ထွန်း ကျွဲမြီးတိုလာ သည်။

ခပ်ဖွဖွကိုင်ထားသော မေသီ၏ ခါးသေးသေးလေးကို သူ့လက်ကြီးဖြင့် တင်းကြပ်စွာ စုံကိုင်ဆုတ်ယူပြီး ရမ်းခါနေသော ဖင်ကြီးကို ထိန်းချုပ်လျက် ဖင်ကြားထဲမှ နောက်သို့ပြူးထွက်နေသော စောက်ပတ်အုံကြီးကြားသို့ လီးထိပ်ကြီးကို မရမက ဇွတ်သွင်းလိုက်သည်။

“ ဗြွတ်...ဗြစ်...ဗြစ်...”

“ အ...အဟ...ကျွတ်...ကျွတ်...အကိုကလဲ တအားပဲ...”

“ နင်က ငြိမ်ငြိမ်မှ မနေတာ...”

“ ချစ်လို့ ကျီစားတာပဲ ဟာကို...”

“ ငါက မနေနိုင်တော့ဘူး ဟ...”

“ အ....ဟင်...အကိုကလဲ ထန်သလားမမေးနဲ့....အ...အား...ကျွတ်...ကျွတ်....ကျွတ်....အဝင်ကြမ်းတယ်ကွာ..... အကို့ လီးထိပ်ဖူးကြီးက တော်တော်မာတာပဲ ရှီး...အ....”

မေသီ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးကို တရွေ့ရွေ့စိုက်ချနေရာ မေသီကို စကားပြန်မပြောနိုင်ချေ။

“ ဗြစ်...ပလစ်...ပြစ်...ဗြစ်...”

“ ဟား...အား...ရှည်လျှားလိုက်တာ အကိုရာ အကို့ဟာကြီးက မဆုံးသေးဘူးလား....အိုး...အိုး...ကျွတ်....ကျွတ်.... လည်ပင်းမှာတောင် တစ်ဆို့ဆို့ကြီး ဖြစ်လာပြီကွာ....”

“ အဆုံးဝင်လား...မေသီ...”

“ အိ...အ...ဝင်တယ်....ဝင်တယ်...အဆုံးပဲ....အိ...အ....”

မေသီ၏ ဖင်ကြီးမှာ မရမ်းနိုင်တော့၊ မဆော့နိုင်တော့ချေ။ တင်းကြပ်သော လီးတန်ကြီးက စောက်ဖုတ်အုံကြီးတစ်ခု လုံး ပြည့်ကြပ်သွားအောင်ပင် တိုးဝင်နေဆဲ...။

“ အား...အ....နေအုံး....နေအုံး....အမလေး...တအားနာလာပြီ အကို....ခဏလေး....ခဏလေး....”

“ ဘယ်လိုလုပ်အုံးမလို့လဲ မေသီ...”

“ တံတွေးနဲနဲစွတ်မှ ခံနိုင်မှာ နေပါအုံး....”

မေသီက နီရဲသော နှုတ်ခမ်းစိုစိုလေးကြားမှ တံတွေးအနည်းငယ်ကို စွတ်ယူပြီး လီးကြီးနှင့် စောက်ပတ်ကြားသို့ စိမ့် ဝင်အောင် လက်ပြန်ကိုင်ပြီးပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။

“ ဖြေးဖြေးနော် အကို....တအားနာရင်တော့ မေသီ အော်မှာ သိလား...”

“ အေးပါ...ပေါင်နည်းနည်း ထပ်ကားလိုက် ဟုတ်ပြီ....”

အမှောင်ထုထဲမှ မီးရောင်ငယ်သည် ကားရုံ၏ နောက်ဖက် အခန်းဘေးတွင် မှိတ်သွားကာ ငြိမ်သက်သွားသည်။ အခန်းထဲမှ မပီဝိုးတဝါး စကားအချို့ကြားလိုက်ရစဉ် အရိပ်က ငြိမ်သက်ခါ အခန်းတွင်းသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ကောင်မ လေး တကိုယ်လုံး အဝတ်မရှိ ကုတင်ဘောင်ကို လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကြီးကုန်းထားသောကြောင့် နို့ကြီးနှစ်လုံးက တွဲလွဲ လှုပ် ရမ်းနေသည်။ 

ကောင်မလေး ဖင်နားတွင် မျက်နှာကြီး ငုံ့လျက် လက်နှစ်ဖက်က ခါးနှစ်ဖက်ကို စုံကိုင်ကာ လီးတန်တစ်ဝက်ခန့် ဝင်နေသော စောက်ပတ်ထွားထွားကြီးကို စိုက်ကြည့်နေသူက ချစ်ထွန်းဖြစ်နေသည်။ သီတာ ပါးစပ်လေးကို လက်ချောင်းလေးများဖြင့် အထိတ်တလန့်လေး ပိတ်လိုက်မိသည်။

“ နာတယ်...နာတယ်...အကို မေသီ မခံနိုင်ဘူး...အကို့ဟာကြီးကို တဝက်ပဲ လိုးပါ အကိုရယ်....”

သီတာ နားတွေ ထူပူကုန်သည်။ သီတာသည် အိမ်ထောင်ရှင်မတစ်ယောက်ဖြစ်သော်လည်း သည်လို တခြားမိန်းမ နှင့် ယောက်ျားတို့ လိုးသောမြင်ကွင်းမျိုး တခါမှ မမြင်ဖူးခဲ့ချေ။

“ အား....အား....နာပါတယ်ဆိုမှ အဆုံးထိ သွင်းနေပြန်ပြီ....ကျွတ်....ကျွတ်....ကျွတ်....”

မေသီဟုခေါ်သော မိန်းမငယ်လေးက သူမ၏ ဖင်ကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆက်ခါ ဆက်ခါပွတ်ရင်း ငိုမဲ့မဲ့လေး ပြော နေလင့်ကစား ချစ်ထွန်းက မေသီ၏ ခါးသေးသေးလေးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုတ်လိုက်ပြီး သူ၏ ပြောင်လက်နေသော လီး တန်ကြီးကို မေသီ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ပက်ကျိသွားနှုန်းမျိုးဖြင့် လိုးသွင်း၍နေသည်။

“ အမလေး...အ....အီး....သေပါပြီနော်....ဟင်း....ဟင်း....မေသီ့ကို သနားပါအုံး အကိုရယ်....”

အသံလေးက တိုးတိုးလေးပဲဖြစ်သည်။ သို့သော် သီတာ ကောင်းကောင်းကြားနေရသည်။ သီတာ၏ ခြေတွေ လက် တွေ အေးစက်လာသည်။ နှလုံးခုန်နှုန်းလည်း မြန်လာနေသည်မို့ ကိုယ်ပါရောပြီး အလိုလိုမောလာသည်။ နားထင်စပ်မှ ချွေးသီးလေးများ စို့ထွက်လာကာ အာခေါင်တွေခြောက်ကပ်လာပြီး တံတွေးလေး မြိုချလိုက်ရသည်။

“ ဗြွတ်....ဘွတ်....”

“ အ...ကွဲပြီ....ကွဲပြီ....ဒုက္ခပါပဲ ရှီး....ကျွတ်....ကျွတ်....”

ကောင်မလေး ခါးလေးကုန်းထလာပြီး သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ဗိုက်အောက်သို့ သွင်းသည်။ လီးကြီးက အနည်းငယ် ပြန်ထွက်လာသည်။

“ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်းပါ ဟ...ဆုံးပဲ ဆုံးနေပြီ....”

“ မခံနိုင်ဘူး....မခံနိုင်ဘူး....ဟူး...ဟူး....ဟူး....”

သီတာ ချောင်းကြည့်နေသည်။ အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်လာသည်။ ဒူးတွေ ကွေးညွှတ်ချင်လာသည်။ လမွှေး မဲမဲကြီးများက အုံကောင်းလှပြီး ညိုထွားလှစွာသော ချစ်ထွန်း၏ လီးကြီးကိုလည်း တအံ့တအောလေး စူးစိုက်ကြည့်နေမိ သည်။

“ အင့်....အင့်....အင့်...အ...အ...”

“ ပြွတ်...ဗြစ်....ပြစ်...ပြွတ်....”

ချစ်ထွန်း မီးကုန်ယမ်းကုန် ဒလစပ်ဆောင့်၍နေရာ ဂွေးစိကြီးနှစ်လုံးက မေသီဆီးခုံအထိ ကော့ကော့ပြီး ဖျောက်ကနဲ ဖျတ်ကနဲ ရိုက်သည်။ ပြွတ်ကနဲ ပြစ်ကနဲ အသံလေးတွေက သုံးလေးချက် ဆောင့်မှ တစ်ခါထွက်လာတတ်သည်။ မေသီ ဆိုသော ကောင်မလေးက ကုတင်ဘောင်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ပြီး မျက်လုံးလေးကို စုံမှိတ်ပြီး နှုတ်ခမ်း လေးကို ကိုက်လျက် ခေါင်းလေးကို မော့ထားရှာသည်။

မေသီ၏ နှုတ်ခမ်းအစုံ တင်းတင်းလေးစေ့ထားသည့်ကြားမှ လည်ချောင်းသံတအင့်အင့်က ဆောင့်ဆောင့်ထွက်လာသည်။ သီတာတစ်ယောက် ဘာမှ သတိမရဘဲ ဆက်လက်ချောင်း မြောင်းနေမိပေရာ အားရစရာကောင်းလှသော ကျားကျားယားယားရှိသည့် ချစ်ထွန်း၏လီးကြီးက သီတာ၏ ရင်ထဲ၌ အရိပ် ထင်စွဲကျန်ခဲ့ပေတော့သည်။

သီတာဆိုတာက အခြားမဟုတ်ပေ။ ဒီအိမ်၏ အိမ်ကြီးရှင် ဦးထူးကျော်၏ ဇနီးဖြစ်သည်။ သမီးတစ်ယောက်အမေ ဖြစ်ပြီး အသက်က ( ၃၂ ) နှစ်ရှိပြီဖြစ်သည်။ ဦးထူးကျော်နှင့် သီတာတို့မှာ ချစ်ထွန်း၏ အလုပ်ရှင်ဟုလည်း ပြော၍ရသည်။ သူငယ်ချင်းဟူ၍လည်း ပြော၍ရသည်။ 

ထူးကျော်နှင့် ချစ်ထွန်းက ငယ်သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်သည်။ ထူးကျော်အလုပ်မှန်သမျှကို ချစ်ထွန်းက အားလုံးဝိုင်းဝန်း၍ လုပ်ပေးခဲ့သည်မှာ ထူးကျော် အိမ်ထောင်မကျမှီ ကတည်းကပင်ဖြစ်သည်။ ချစ်ထွန်းက ကားက အစ မောင်း၍ပေးသည်။ အရင်က ထူးကျော်နှင့် ချစ်ထွန်းတို့ တိုက်ကြီးပေါ်တွင် အတူနေခဲ့ကြသည်။ 

နောက် ထူးကျော် အိမ်ထောင်ကျသွားတော့ ချစ်ထွန်းက ကားရုံထဲတွင် ဆင်း၍နေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သော ( ၄ ) လခန့်ကတော့ ထူးကျော်တစ်ယောက် ကားအက်စီးဒင့်ဖြစ်ကာ ကွယ်လွန်သွားခဲ့ရရှာသည်။သီတာက သူမရှေ့မှ မြင်ကွင်းကို စူးစူးရဲရဲကြည့်နေလေသည်။ ချစ်ထွန်းက အဆက်မပြတ် ဆောင့်၍ -ိုးနေသော အခါ မေသီက သူမ၏ ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ စည်းချက်ဝါးချက်ကျကျလေး ပြန်၍ဆောင့်ပေးနေသည်။

“ အား....ရှီး....ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်....”

မေသီက မျက်တောင်လေး မှေးပြီး အစ်တစ်တစ်အသံလေးနှင့် ပြောလိုက်သံကို ကြားရသောအခါ သီတာ၏ စိတ်ထဲမှ မေသီကို နေရင်းထိုင်ရင်း အတော် စောက်မြင်ကပ်သွားမိသည်။

“ အခုနကတော့ သေတော့မယ့်အတိုင်း...” ဟု စိတ်ထဲမှ မကျေမနပ်ရေရွတ်နေမိသည်။

“ ထွက်...ထွက်ကုန်ပြီ ကိုကို....အ....အ...”

“ အင့်....အင့်....အင့်....ကဲကွာ...ကဲကွာ....”

ချစ်ထွန်းကလည်း လက်မောင်းကြောကြီးတွေ ထောင်ထလာအောင် မေသီ၏ ခါးလေးကို တအားဆုတ်ကိုင်ဆွဲယူပြီး လီးတန်ကြီးကို အဆုံးဖိ၍ ဆောင့်ချလိုက်ပြီး ချစ်ထွန်း၏ လီးတန်ကြီးကလည်း  မေသီ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ အတင်းဖိကပ်၍ ချစ်ထွန်း၏ ကိုယ်ကြီးသည် တဆတ်ဆတ်ဖြစ်သွားရလေသည်။

သီတာ ချာကနဲ လှည့်၍ ထွက်ခဲ့သည်။ သူမ၏ ရင်ထဲတွင်တော့ ချစ်ထွန်းသည် သံချောင်းကြီးအလားရှိသည့် ထွားကြိုင်းအက်ကွဲ၍နေသော လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းကို ပိုင်ဆိုင်ထားသော ယောကျ်ားပီသသူတစ်ဦးဖြစ်ပါလေလားဟု တုန်တုန်ယင်ယင်လေးပင် တွေးမိလိုက်လေတော့သည်။

....................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

ထူးကျော် ဆုံးပြီးကတည်းက သီတာတစ်ယောက် နေ့စဉ်လို မျက်ရည်နှင့် မျက်ခွက်ဖြစ်နေရှာသည်။ မိခင်ဖြစ်သူ နေ့စဉ် ငိုနေသည်မို့လည်း ရှယ်လီ လေးခမျာ အချော့ခံရမည့်အစား သူမ ကပင် မိခင်ဖြစ်သူ သီတာကို ပြန်၍ ချော့မော့ရမလို ဖြစ်နေသည်။ အဆိုးဆုံးကား သီတာ အရက်သောက်တတ်လာ၏။

“ သီတာ...အရက်သောက်တတ်လာတာတော့ မကောင်းဘူး...”

“ အော်...အော်....ကိုချစ်ထွန်းက ကျမကို သတိပေးဖော်ရသေးသားပဲ....အဟတ်ဟတ်....”

ဒီနေ့လည်း သီတာ တစ်ယောက် ထုံးစံအတိုင်း မူးနေပြန်သည်။

“ ကျနော်က စေတနာနဲ့ သတိပေးတာပါ သီတာ...”

“ စေတနာ....ဟလား...သီတာ့ကို ရှင်ဘယ်လောက်အထိ နားလည်ထားသလဲ ကိုချစ်ထွန်း...”

မှေးစင်းထားသော မျက်တောင်ကော့ကြီးများဖြင့် သီတာက ချစ်ထွန်းကို ခပ်ငေါ့ငေါ့မေးလိုက်သည်။

“ ကျနော်က သီတာတို့လို ပညာတတ် တစ်ယောက်မဟုတ်ပါဘူး သီတာ...ရှင်းရှင်းပြောရရင် သီတာ့ကို သနားမိလို့ ပါ...သေသူကပြန်ရှင်ရိုးမှ မရှိတာဘဲ....သီတာ...”

“ အဲဒါကြောင့် ကျမ ဒုက္ခလှလှတွေ့တာပေါ့...ဟင်း...ဟင်း...သူ့ကြောင့် ကျမ ဘယ်လိုဒုက္ခတွေ ခံစားနေရတယ်ဆိုတာကိုရော ရှင်သဘောပေါက်သလား ကိုချစ်ထွန်း...ဟင်...ပြောစမ်းပါ....”

“ အာ....ပေါက်တာပေါ့....သီတာ....ပေါက်ပါတယ်...လင်ယောကျ်ားတစ်ယောက် ဆုံးရှုံးရတဲ့ မိန်းမသားတစ်ယောက် ဟာ လုံခြုံမှု အားကိုးမှုတွေ ကွယ်ပျောက်ကုန်တာပေါ့....ဒါပဲလေ...”

“ ဟား....ကိုချစ်ထွန်း ရှင်ဟာ ကျမထင်တာထက် ပိုညံ့တယ်....အတော်လေးညံ့တယ်....သိလား....”

“ ဗျာ....”

“ မဗျာနဲ့လေ....သိက္ခာတွေ သမာဓိတွေနဲ့ အရှက်အကြောက်တွေကြားမှာ ကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က ကာမဆန္ဒကို ဘယ် လိုအစားထိုးရမှာလဲ....”

“ သီတာ...”

ပုံမှန်လည်ပတ်၍နေသော ကမ္ဘာကြီးသည် ရုတ်ချည်း ရပ်တန့်၍သွားသည်။ ချစ်ထွန်း အလန့်တကြား အော်လိုက် သည်။ သီတာကိုလည်း အံ့သြ နှမြောတသစွာသော မျက်လုံးဖြင့် ကြည့်သည်။

“ ဟင်း....ဟင်း....ကိုချစ်ထွန်း သီတာကို အထင်သေးသွားပြီ မဟုတ်လား....ဟင်း....ဟင်း....ဒါပါဘဲ လောကကြီးက သဘာဝရဲ့ အမှန်တရားတချို့ကို ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း ပြောဆိုဖို့ ခွင့်မပေးပါဘူးလေ.....မဟုတ်ဖူးလား....ဒီတော့ ကျမ ညစ်တယ်...ဖောက်ပြန်တယ်....တဏှာကြီးတဲ့ မိန်းမစာရင်းထဲလည်း ကျမ မပါချင်ဘူး တဏှာကြီးသူ မဖြစ်ချင်ဘူး....ဒီတော့ သောက်တယ် မူးတယ် မူးတော့ မေ့မယ် ဒါကြောင့် သောက်တယ်....”

သီတာ ချစ်ထွန်းကို မထေမျက်မြင် တဲ့တဲ့ပြုံးပြပြီး အရက်ခွက်ကို မော့၍ သောက်ချလိုက်သည်။ တက်တက်စင်သွား သော အရက်ဖန်ခွက်ထဲသို့ အရက်ထပ်ဖြည့်ရန်အတွက် ပုလင်းကို လက်လှမ်းလိုက်ပြန်သည်။

“ တော်ပြီ....သီတာ....သီတာ လွန်နေပြီ...”

ချစ်ထွန်းက ဖြူလွှသွယ်လျှသော သီတာ၏ လက်လေးကို ဆတ်ကနဲ အပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ပြီး ဟန့်တားသည်။ သီတာက သူ့လက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုတ်ကိုင်ထားသော ချစ်ထွန်း၏ မျက်နှာကို ဆတ်ကနဲ မော့ကြည့်သည်။

“ ရှင်....ကျမ အသားကို မထိနဲ့ ကိုချစ်ထွန်း....”

“ သီတာ....ထပ်မသောက်နဲ့လေ....”

“ ဒါ ကျမ အခွင့်အရေးပါ....ရှင့် အပူမပါဘူး ”

“ သီတာ့ အတွက် ကျနော် တားနေရတာပါ....”

“ ဟင်း....ဟင်း....ဟင်း....ကိုချစ်ထွန်း ရှင်ဟာ အတော်မတရားတဲ့သူဘဲ....ဟင်း....ကျမ အရက်သောက်တာကို တားတယ်နော်....ဟိုကားရုံက အခန်းထဲမှာ ရှင် ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို တစ်ညလုံးခေါ်ပြီး လုပ်နေတာကျတော့ အဲ့ဒါ လူကောင်းတစ်ယောက်ရဲ့ အကျင့်လား ကိုချစ်ထွန်း....”

ချစ်ထွန်းက ဆုတ်ကိုင်ထားသော သီတာလက်လေးကို ကယောင်ကတမ်းလွှတ်လိုက်မိရင်း ကုန်းထားသော ခါးကို ဆန့်၍ ရပ်လိုက်သည်။

“ ပြောလေ....ကိုချစ်ထွန်း ”

“ ကျနော်က ယောက်ျားလေးပါ သီတာ...”

“ အော်....အော်....ယောကျ်လားတော့ ဖာချလို့ရတယ် မိန်းမက ယောက်ျားကို ခံချင်တယ်ဆိုတော့ ဘယ်လိုလုပ်ကြ သလဲဟင်....”

“ တော်တော့ သီတာ....သီတာ သိပ်မူးနေပြီ....”

ချစ်ထွန်း၏ စိတ်ထဲ၌ မကြာမီ တစုံတရာ အမှားအယွင်းကြီး မှားယွင်းသွားမည်ကို စိုးရိမ်သွားသည်။ သီတာ သောက်မည့် အရက်ခွက်ကို ချစ်ထွန်းက အမှတ်မဲ့လိုဖြင့် တိုက်ချလိုက်သည်။

“ ယောကျ်ားတွေ မူးသလို မိန်းမတွေရော မူးလို့ မရဘူးလား ကိုချစ်ထွန်း....ရမ်းလို့မရဘူးလားဟင်....ကိုယ်လုပ်ချင် တာကို စွပ်ပြီးလုပ်ပစ်ဖို့ လောကကြီးက ဘာလို့ခွင့်မပြုတာလဲဟင်....”

ဒေါသနှင့် ဒယိမ်းဒယိုင်ထရပ်ရင်း အော်ပြောလိုက်သော သီတာတစ်ယောက် ဆိုဖာပေါ်သို့ ဝရုန်းသုန်းကား ပြန်ပြီးလဲ ကျသွားရာ သူမ၏ ခပ်ရော့ရော့ထဘီလေးက ဖျတ်ကနဲ ကျွတ်ပြီး ပေါင်လည်ထိ လျှောဆင်းသွား၏။ဆီးခုံမှ မွှေးညှင်းနုနုနှင့် အိဝင်းမှည့်တင်းနေသော တင်ပါးကြီးအစုံက မိမွေးတိုင် ဖမွေးတိုင်းဖြစ်ကာ ချစ်ထွန်း၏ မျက်လုံးများကို ပြူးကျယ်သွားစေ သည်။

“ ကိုချစ်ထွန်း....”

“ ဗျာ....သီတာ....”

“ ရှင် သီတာကို မသနားဘူးလား ဟင်....”

“ သ..သနားပါတယ်....သီတာ...”

“ ကျမကို နားရောလည်ပြီလား ဟင်....”

ငိုသံအက်အက်လေးနှင့် ပြောရင်း သီတာ၏ လက်လေးတစ်ဖက်က သူမ၏ စောက်မွှေးလေးများကို ရွရွှလေးပွတ်၏။ ဆိုဖာကို ကျောမှီထားရင်း အခြားလက်တစ်ဖက်ဖြင့်လည်း ဝင်းစက်စက် နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆွဲလှန်လိုက်သည်။

“ ပြောလေ...ကိုချစ်ထွန်း....”

“ နား....နားလည်ပါတယ်....သီတာရယ်...”

ချစ်ထွန်း၏ ဒူးတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။ အိအိစိုစို ခန္ဓာကိုယ်မယ်လေး၏ ရာဂခိုးဝေသော မျက်လုံးအစုံကိုပင် သူရင်မဆိုင်ရဲပေ။ မဖြစ်စဖူး ရင်ခုံသံကြီးက ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာပြီး အလိုလိုနေရင်း ရင်မောလာသည်။ ကျောက် ရုပ်ကြီးတစ်ရုပ်နှယ် ခြေစုံရပ်ကာ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်ဆန့်ကြီးချရပ်နေသော ချစ်ထွန်း၏ ပုဆိုးကြားမှ တစုံတရာသည် ထောင်၍ထကာ ရှေ့သို့ငေါထွက်လာသည်။

သီတာက ဒါကို မြင်သည်။ ပြုံးရိပ်လေးသန်းနေသည်။ ဗိုက်အောက်မှ ကွေးဆင်း ငုံ့ဝင်နေသော စောက်ပတ်လေးကို အထက်သို့ကော့တင်ပစ်လိုက်ပြန်သည်။အသားဆွတ်ဆွတ်ဖြူသော သီတာ၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ ဖောင်းအိစွင့်ကားနေပြီး စောက်ပတ်တစ်ခြမ်းကို လက်ကလေးနှင့် မသိမသာဆွဲဖြဲထားသဖြင့် ရဲနေသော အတွင်းသားနီနီလေးကို ကြည့်ရင်း ချစ်ထွန်း တံတွေးကို ဂလုကနဲ မြိုချလိုက်မိလေသည်။

ထိုင်းကနဲ ထောင်းကနဲ အချုပ်အထိန်းမရှိ ထောင်လာသော လီးတန်ကြီးက ပုဆိုးကြားမှ အရုပ်ဆိုးစွာ ထိုးထွက်လာ ပါလေသည်။ ချစ်ထွန်း၏ ခြေအစုံက မူလီစုပ်ထားသလို မရွေ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကသာ သံလိုက်အား အဆွဲခံရသော သံထည် ကြီးတစ်ခုလိုရှေ့သို့ ငိုက်ငိုက်သွားလိုက် ပြန်ပြီး တင်းမတ်လာလိုက်ဖြစ်နေသည်။

“ ရှင်....ကျမကို နားလည်တယ်ဆို....”

အစ်တစ်တစ် တိုးအက်အက် အသံလေးက ရှတတလေး တိုးညှင်းငြိမ်သက်စွာ ပေါ်လာသည်။ ချစ်ထွန်းစိုက်ကြည့်နေ သည့် စောက်ပတ်ဖွေးဖွေးကြီး၏ အကွဲကြောင်းရဲရဲလေးထဲမှ စောက်စေ့နီနီလေး။

“ လာလေ....ကိုချစ်ထွန်း...”

သံလိုက်ဆွဲငင်အားထက် ပြင်းသော ဣတ္ထိယဆွဲငင်အားကြောင့် ချစ်ထွန်းသည် သီတာရှိရာသို့ ဒရွတ်တိုက်ကြီး ရွေ့လျားရောက်ရှိသွားသည်။ သီတာက ချစ်ထွန်း၏ ပုဆိုးကို ဆွဲ၍ချွတ်ချလိုက်သည်။ဒိုင်းကနဲ ပုဆိုးကြားမှ ကန်ထွက်လာ သော ကြီးမားတင်းပြောင်နေသော လီးတန်ကြီးကို သီတာက ဖောင်းကစ်ဖြူဖွေး၍ သွယ်လျှနေသော သူမ၏ လက်ချောင်း လေးများဖြင့် အထက်အောက်ဆင့်ကာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးကို ဖြဲချလိုက်သည်။ 

လီးတန်ကြီး၏ ထိပ်ဖူးကြီးက ညိုမဲနေပြီး အတွင်းပိုင်း ဒစ်အောက်ခြေ၌ အနည်းငယ်နီရောင်သန်းနေသည်။ ဆုတ်ကိုင်ထား သော သီတာ၏ လက်လေးနှစ်ဖက် အတွင်း၌ လီးကြီးမှာ လျှံထွက်နေသည်။ တစ်ပတ်ဆုတ်၍ မနိုင်အောင် လုံးပတ်ကြီးက ထွားကြိုင်းလှသည်။

“ ရှင်ဟာ ယောကျ်ားပီသလွန်းသူ တစ်ယောက်ပဲ ရှင်...”

သီတာက အသိတရားမဲ့သော ကာမနွံအတွင်းသို့ တရစ်ရစ်တိုးဆင်းနစ်မြုပ်စပြုလာသည်။ ရွှမ်းစိုနီရဲသော နှုတ်ခမ်း လေးအစုံဖြင့် လီးတန်ကြီးကို ငုံလိုက်ကာ အတွင်း၌ လျှာဖျားလေးဖြင့် မထိတထိလေး ကလိ၏။

“ အ.....ကျွတ်....အင်း....အင်း....အင်း....သီတာရယ်....”

ချစ်ထွန်း၏ လက်နှစ်ဖက်က သီတာ၏ နောက်ကျောမှ ဆိုဖာကျောမှီကို ဆတ်ကနဲ လှမ်း၍ ထောက်လိုက်သည်။ ဆီးခုံကြီးပေါ်၌ ထောင်ထနေသော လမွှေးကြီးများမှာ ရှဲကနဲ ထောင်ထသွားပြီး ထောင်ထ အုံကြွကုန်သည်။ ပေါင်ခြံတဝိုက် သာမက ဖင်ကြီးများပါ ကြက်သီးလေးများ အစီအရီပေါ်ထွက်လာကြသည်။သီတာက ပါးစပ်အတွင်းမှ ဒစ်ကြီးကို အသာပြန် ဆုတ်ပြီး ဒစ်ချိုင့်ထဲသို့ လျှာဖျားလေးဖြင့် ခပ်ဖိဖိလေး ထိုးဖိကာ ရစ်ဝိုက်ကစားလိုက်သောအခါ....

“ အား....အား.....သီတာ....သီတာ....ရယ်....အဟင်း....ဟင်း.....”

ချစ်ထွန်း၏ ပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်က ဘေးသို့ ကားသွားပြီး သီတာ၏ ပါးစပ်လေးထဲသို့ လီးကို ဖိသွင်းလိုက်မိ၏။ လက်နှစ် ဖက်ဖြင့် တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ထားမှုကြောင့် လီးကြီးက သီတာ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ( ၂ ) လက်မခန့်သာ ဝင်သွား၏။ 

သီတာက လီး ထိပ်ဖူးကြီးကို မိမိရရစုပ်ထားပြီး သူ၏ လျှာလေးကို မာကျစ်လျှက် ဒစ်ကြီးကို ဝိုက်၍၎င်း ထိပ်ဖူးကြီးကို လျှာဖျားဖြင့် ထိုးလိုက် လျှာပြားဖြင့် ယက်လိုက် လုပ်ပေးသည်။

“ ဟား....အား....အို့အိုး....ကျွတ်....ကျွတ်....ကျွတ်.....”

ချစ်ထွန်း၏ မျက်နှာကြီးက မျက်နှာကျက်ဆီသို့ မော့လိုက် သီတာလုပ်နေပုံကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ဖြင့် ဂဏာမငြိမ်အောင် ဖြစ်နေပြီး နှုတ်ခမ်းကိုလည်း လျှာဖြင့် အကြိမ်ကြိမ်ယက်နေမိသည်။ လီးတန်ကြီးကမူလထက် (၂)ဆခန့် ထွားလာပြီး အံ့ဖွယ် ကောင်းလောက်အောင်ပင် မာကြောလာ၏။ 

အကြောများ အပြိုင်းပြိုင်းထလာသည်။ ခပ်မော့မော့ကြီး ထောင်နေသော လီးဒစ်ကြီးက မီးချောင်းရောင်ဖြင့် တဖြတ်ဖြတ်တောက်ပကာ တံတွေးလေးများဖြင့် စိုစွတ်ပြောင်တင်းလာသည်။

“ ရှင်....ဒီမှာထိုင်ပါလား ကိုချစ်ထွန်း...”

သီတာက ချစ်ထွန်းကို လေးယောက်ထိုင် ဆိုဖာကြီးပေါ်၌ ထိုင်ခိုင်းသည်။ ချစ်ထွန်းကလည်း သံပတ်ပေးထားသော အရုပ်တစ်ရုပ်ပမာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ချစ်ထွန်း၏ လီးတန်ကြီးက ကိုးဆယ်ဒီဂရီ မတ်တောင်ပြီး ခေါင်းမော့လျှက်ရှိသည်။

သီတာက သူမထဘီကို ခြေထောက်မှ ချွတ်ယူပြီး ဆိုဖာလက်တန်းပေါ်သို့ တင်ထားလိုက်သည်။ ထဘီမရှိသော သီတာ၏ အောက်ပိုင်းကြီးက ယောကျ်ားနှင့် လေးလ လောက်ဝေးသွားသည့်အချိန်မှာပင် အားသစ်အင်သစ်တွေနှင့် ဖွံ့ဖြိုးစွင့်ကားလျှက် ပိုမိုတင်းမောက်လျှက်ရှိလေသည်။သီတာ၏ ခြေတစ်ဖက်က ချစ်ထွန်း၏ ခါးမှ ဖြတ်လျှက် ကျော်ခွလိုက်စဉ် ကြမ်းရှရှ ခြေဖဝါး လေးနှင့် လီးထိပ်ကြီးကို တိုက်မိသွားသေးသည်။

“ အို....ကန်တော့....”

သီတာက ရုတ်တရက် တောင်းပန်ရင်း ချစ်ထွန်း၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို သူမ၏ လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ ချစ်ထွန်း၏ လီးတဲ့တဲ့ပေါ်သို့ စောက်ပတ်အဝကိုတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ချသည်။

“ ဗြစ်....ပြွတ်....ဗြစ်....ဘလွတ်....”

“ အား....အား....နာတယ်....သိလား....”

ချစ်ထွန်းက သီတာ၏ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဇတ်ကနဲ ဆုတ်ကိုင်ရင်း ခပ်တိုးတိုး အော်လိုက်သည်။ သီတာက ကြားဟန်မတူ တင်းရင်းပြည့်အင့်စွာ လိုးသွင်းနေသော အရသာကို အံလေးကြိတ်ကာ ခံစားရင်း မျက်နှာကို အပေါ်မော့ပြီး ဂွေးစိနှင့် ဖင်ကြီးထိသည်အထိ ထိုင်ချလိုက်လေသည်။

“ ဗြစ်....ဗြစ်....ဒုတ်....”

“ အေ့....အင်း.....အင်း....”

သီတာ၏ ဖင်ကြီး ချက်ချင်းပြန်ကြွတက်သွားသည်။ ရှည်လျှားသော လီးကြီးက စောက်ခေါင်းနုနုလေးကို မာကြောစွာ ထိုးဆောင့်မိသွားပုံရလေသည်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးက ချစ်ထွန်း၏ မျက်နှာရှေ့ဝယ် အိပဲ့ အိပဲ့နှင့် ရှိနေသည်မို့ ချစ်ထွန်းက သီတာ၏ မက်မောဖွယ်ကောင်းလှသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး အားရပါးရကြီးစို့နေမိသည်။ သီတာ၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းမှ သွေးသားများ စုပြုံပေါက်ကွဲသွားသည်။

စောက်ခေါင်းထဲမှ အရေများက ဒလဟော ပြိုဆင်းလာကြသည်။ ချစ်ထွန်း၏ မာတင်း မာကြောနေသော အကြောတွေထနေသည့် လီးတန်ကြီးကို တစတစ စိုစွတ်ပြောင်ဝင်းသွားစေသည်။ သီတာက ဇွတ်ကနဲ ဇွတ်ကနဲ ထိုင်ချလိုက်တိုင်း လီးကြီးထိပ်ဖျားက အစွမ်းကုန် ပြဲကားထားသော သီတာ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တိုး၍ တိုး၍ သူမ၏ စောက်စေ့လေးကို ဖိပွတ်ကာ ဝင်၍သွားသည်။

သီတာ၏ ဖင်သားကြီးများက အောက်မှ ဆိုဖာပေါ်တွင် ထိုင်နေသော ချစ်ထွန်း၏ ပေါင်ပေါ်သို့ ထိုင်ချမိလျှက်ပင် ချစ်ထွန်း၏ သန်မာသော လက်နှစ်ဖက်က သူမ၏ ဂျိုင်းအောက်မှ လျှို၍ သီတာ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ကြုံး၍ ဖက်လိုက်ကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ရာ သီတာ၏ ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်ကလည်း ချစ်ထွန်း၏ ခါးကြီးကို ချိတ်ကိုင်ညှပ်လိုက်ကာ သီတာ ခမျာ သန်မာထွားကြိုင်းသော ချစ်ထွန်း၏ လီးကြီးပေါ်၌ ဒန်းစီးနေရသလို ခပ်ကော့ကော့လေးပါသွားလေသည်။

“ ဘယ်လို လိုးမလဲဟင်....ကို ”

“ စားပွဲပေါ်ကို တင်လိုးပေးမယ်လေ....”

“ အင်....မကြိုက်ပါဘူး....”

သီတာက ချစ်ထွန်း၏ လည်ပင်းကို ဟီးလေးခိုကာ မျက်စောင်းလေးထိုးကာ နှုတ်ခမ်းလေးကို စူတူတူလေး လုပ်၍ ပြောသည်။

“ အို...ကဲပါ....ပထမ တစ်ချီတော့ ကို ကြိုက်သလိုလုပ်....နောက်တစ်ချီကျမှ သီတာပြောသလိုလုပ်....ဒါပဲ....”

ချစ်ထွန်းက သူမကို ဒီအတိုင်းပင်ထား၍ လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ ခါးကို သိုင်းဖက်ကာ လီးကြီးကို တစ်ချက် ညောင့် လိုက်သည်။

“ ပြွတ်...”

“ အင့်....”

“ ကဲပါ....အခုနက အကိုပြောသလိုပဲ စားပွဲပေါ်တင်ပြီး လုပ်ကြည့် လိုးကြည့်အုံးလေ....”

သီတာ၏ အပြောနွဲ့နွဲ့ တိုးတိုးလေးနှင့် သီတာ၏ အပြုံးနုနုချွဲချွဲလေးတွေသည် ချစ်ထွန်းကို တင်းတင်းကြီး ရစ်ပတ် နှောင်ဖွဲ့မိကြသည်။ချောမောလှပလွန်းသော စည်းစိမ် ဥစ္စာ ကြွယ်ဝလွန်းသော သီတာကို လိုးခွင့်ကြုံရသည့်အတွက် ချစ်ထွန်း ကျေနပ်အံ့သြနေရသည်။ သီတာကို စားပွဲပေါ် ပက်လက်လေး တင်လိုက်ပြီး ခြေနှစ်ဖက်ကို အထက်သို့ တွန်းတင် လိုက်သည်။ထိုအခါကျမှ စောက်ပတ်ဖြူဖြူကြီးထဲသို့ တင်းကြပ်ပြည့်ကြပ်စွာ ထိုးသွင်းထားသော လီးမဲမဲကြီးကို ထင်ရှားစွာ တွေ့ရသည်။ 

ချစ်ထွန်းသည် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှပင် မတ်တပ်ရပ်ကာ သီတာ၏ ဖြူဖွေးသော စောက်ပတ်ကြီးကို ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးကို သီတာ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲမှ တဆုံးနီးပါး ဆွဲထုတ်၍ ပြန်၍ တဆုံးဝင်အောင်ပင် ဆောင့်၍ လိုးသွင်းချလိုက် လေသည်။

“ ပြွတ်....ဗြစ်...ဘွပ်...”

“ အမလေး...ကိုရယ်...ကျွတ်...ကျွတ်....”

စားပွဲပေါ်လဲလျှောင်းထားသော သီတာ၏ ကျောပြင်လေးက စားပွဲပေါ်မှ ကြွတက်သွားပြီး ပြန်ကျသွားသည်။ ဖြူဝင်း အိစက်သော စောက်ပတ် ဖွေးဖွေးကြီးထဲသို့ ညိုမဲပြောင်တင်းနေသော လီးတန်ကြီးက ဇိကနဲ ဇတ်ကနဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြန် သည်။

“ ပြွတ်....ပြွတ်....ပြွတ်....”

“ အ.....အမလေး....အသဲကို ခိုက်သွားတာဘဲ ကိုရယ်....အား...ဟင်း....ဟင်း....”

ချစ်ထွန်း၏ လီးတန်ကြီးက သီတာ၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ မဆန့်မပြဲဝင်ကာ သူမ၏ စောက်ပတ်ဝမှ စောက်စေ့ လေးကို ဖိ၍ ပွတ်တိုက်နေရာ သီတာမှာ ဖြတ်ဖြတ်လူး၍နေရသည်။

“ ပြွတ်...ပြွတ်....ပြွတ်....”

“ အ...အား....အ....အား.....အ.....အား....ကျွတ်.....ဆောင့်.....ဆောင့်.....အားရပါးရဆောင့်စမ်းပါ.....လိုးစမ်းပါ ကိုရယ် သီတာကို မညှာနဲ့ သိလား....အ.....အ....အ....အား....ဆောင့်.....ဆောင့်စမ်းပါ.....”

သီတာသည် သူမ၏ မျက်လုံးလေးကို မဖွင့်သေးဘဲ တတွတ်တွတ်ပြောလိုက် စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက်ဖြင့် အငြိမ်မနေဘဲ ခေါင်းလေးကလည်း ဘယ်ညာရမ်းခါ၍ နေလေသည်။ ချစ်ထွန်းကလည်း တကယ်ကို အားရပါးရကြီးပင် ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးနေသည်။

“ ပြွတ်...ပြွတ်...ဗြစ်...ပြွတ်...ဗြစ်....”

“ ဆောင့်....နာနာသာ ဆောင့်....သိလား သီတာ ခံနိုင်တယ်....အထဲမှာ တစ်ချက် တစ်ချက်ပဲ ကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားတာ သီတာခံနိုင်ပါတယ်....ဆောင့်ထည့်လိုက်စမ်းပါ....ကိုရယ်....ခပ်နာနာလေးသာ ဖိဆောင့်...ဆောင့်...ဆောင့် အုံး....”

သီတာသည် ရမ္မက်စိတ်တွေ အမြင့်ဆုံးသို့ ရောက်လာဟန်တူသည်။ တကိုယ်လုံးက အကြောတွေက တင်းလာပြီး တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးလာသည်။ သီတာ၏ လက်ကလေးများက သူမ၏ ဆီးစပ်တွင်ပေါက်နေသော စောက်မွှေးလေးများကို ဖိ၍ ပွတ်လိုက် ကြီးမားသော သူမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆွဲညှစ်လိုက်ဖြင့် မချိမဆန့်ခံစားနေရလေသည်။

“ ပြွတ်...ဘွတ်....ဘွတ်....ပြစ်.....ဗြစ်....ပြစ်....”

“ အာ....ဟား....ဟား....အင့်.....အ....ဟား....ဟား.....ရှီး....ကျွတ်....”

ချစ်ထွန်း၏ ဖင်ကြီးက အနောက်သို့ ဆုတ်ဆုတ်ပြီး အားယူကာ လီးချောင်းကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆွဲ၍ ဆွဲ၍ ထုတ် လိုက်တိုင်း လီးချောင်းကြီးတစ်လျှောက် တောက်ပြောင်ကာနေရသည်။ လီးတန်ကြီးကို ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း စောက်ပတ် အုံကြီးက ဖောင်းကနဲ ကြွတက်သွားပြီး လီးတန်ကြီးက အရှိန်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ မြုပ်၍ မြုပ်၍ ဝင်သွားရလေသည်။

“ အင့်....အင်း.....ကောင်းလိုက်တာ.....ကိုရယ်.....အင့်...ဟင်း....ဟင်း.....”

သီတာက တဖြေးဖြေး ငြိမ်သက်စပြုလာရင်း ပါးစပ်မှ မပွင့်တပွင့်လေး ညီးရှာလေသည်။

“ သီတာ.....ပြီးသွားပြီလား....ဟင်...”

“ သွားပါ....သူက သိပ်ကြာတာဘဲ....သီတာဖြင့် နှစ်ခါတောင်ပြီးသွားတယ်....သူ သိပ်ထန်တာဘဲ....ဟွန်း....”

သီတာက ရမ္မက်ရှိန်မပြေသေးဟန်ဖြင့် ခပ်ညုညုလေးပြောသည်။

“ အကိုက မပြီးသေးဘူး....ဆက်လိုးအုံးမှာ သီတာ အလိုးခံနိုင်သေးတယ် မဟုတ်လား....”

“ ခံမယ်....ဘာလို့ မခံနိုင်ရမှာလဲ ရှင် လိုးနိုင်သမျှ ကျမက ခံမယ်....”

“ ဟုတ်ပြီ....ဒါဆိုရင် အကိုက ဒီပုံစံအတိုင်းဘဲ ဆက်လိုးမယ်....”

စကားပြောနေရင်းက ချစ်ထွန်း၏ ကိုယ်လုံးကြီးက တလှုပ်လှုပ်နှင့် ဖြစ်နေသဖြင့် သီတာ၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ တစ်ဆုံးဝင်၍နေသော ချစ်ထွန်း၏ လီးတန်ကြီးက တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ဖြစ်၍နေသဖြင့် သီတာ၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားနုနု လေးများကို လီးတန်ကြီးက ပွတ်သပ်ထိုးဆွသကဲ့သို့ ဖြစ်နေလေသည်။

“ အင်း....လုပ်....လုပ်ချင်လဲ လုပ်လေ....အကို ကလဲ....”

သူမ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေး တစ်ခုလုံးကို မျက်တောင်မခတ် ခဏတာ ရပ်၍ ကြည့်နေသော ချစ်ထွန်းကို သီတာက စိတ်မရှည်စွာဖြင့် ပြောသည်။ သီတာ၏ စကားအဆုံးမှာပင် ချစ်ထွန်းက သူ၏ လီးတန်ကြီးကို သီတာ၏ စောက် ခေါင်းထဲမှ ဆွဲထုတ်ကာ ဆောင့်၍လိုးတော့သည်။ ချစ်ထွန်း၏ အသက်ပြင်းပြင်းရှုသံ၊ သီတာ၏ ညီးညူ မြည်တမ်းသံများ သည် အခန်းထဲတွင် ပဲ့တင်ထပ်၍နေသည်။ 

ထို့ပြင် ဆီးစပ်ချင်းရိုက်မိရာမှ ထွက်ပေါ်လာသော တဖတ်ဖတ်ဆိုသော အသံနှင့် ချစ်ထွန်း၏ ဂွေးအုကြီးတွေက သီတာ၏ ဖင်ဆုံကြီးကို ထိမိတဲ့ အသံတဖျတ်ဖျတ်ဆိုသော အသံတွေမှာ ဆက်တိုက်ထွက်ပေါ် ၍ နေရလေသည်။ စောက်ရည်များ စိုရွှဲနေသော သီတာ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ချစ်ထွန်း၏ လီးချောင်းကြီးက တရှိန်ထိုးဆောင့် ထိုးသွင်းလိုက်သော တဘွတ်ဘွတ် အသံများကလည်း ဆက်တိုက် ထွက်ပေါ်၍နေလေသည်။

“ ဘွတ်....ဘွတ်....ဖတ်....ပျပ်....ဘွပ်....ဗြစ်....ပြွတ်....ဘွပ်....ဘွတ်.....”

“ အားပါး....ရှီး....ဆောင့်.....ဆောင့် ကျမကို တအားဆောင့်လိုးစမ်းပါရှင်.....ဟင်း....ဟင်း....ဟင်း...အကို့ လီး ချောင်းကြီး တစ်ချောင်းလုံး အဆုံးထိ တချက်ထဲနဲ့ ထိုးစိုက်လိုက်စမ်းပါ....ခံလို့ ကောင်းလွန်းလို့ပါ....အင်း...အား....ပါး... ဟင်း....”

“ ဘွပ်....ဗြစ်....ပြွတ်....ပလွတ်....ဘွပ်....”

“ အား ဟုတ်ပြီ....အဲလို....အဲလို....ဟင်း....ဟင်း....ဆောင့် ဆောင့်....အဖုတ်ကွဲချင် ကွဲသွားစမ်းပါစေ.....အမလေး. ....ကောင်းလိုက်တာ ရှင်....အား....”

အားပြင်းထိမိလှသော ချစ်ထွန်း၏ ဆောင့်ချက်တွေကို ရင်သိမ့်တုန်အောင်ခံရင်း သီတာတစ်ယောက် နောက်တစ်ချီ ထပ်ပြီး သွားသည်။ သူမ၏ လင်ယောကျ်ားနဲ့ပင် တချီကောင်းလောက်သာ ပြီးခဲ့သော သီတာတစ်ယောက် ချစ်ထွန်း လိုးတာကို ခံရတော့မှ တသက်နှင့်တကိုယ် ဆက်တိုက်ပြီးတဲ့ အရသာကို တုန်ခါ မောဟိုက်အောင် ခံစား၍ နေရတော့သည်။ 

သီတာ (၃) ချီမြောက်ပြီးသွားသည့်အချိန်တွင် ချစ်ထွန်းသည် တရှူးရှူးဖြင့် အသက်ရှူတွေ အရမ်းမြန်လာသည်။ ဆောင့်လိုး ချက်တွေကလည်း ကြမ်းသထက် ကြမ်း...မြန်သထက် မြန်၍လာသည်။ ချစ်ထွန်း တစ်ယောက် ပြီးကာနီး၍လာပြီဆိုသည်ကို သီတာက သိသည်။

ချစ်ထွန်းတစ်ယောက် အရသာ ပိုရှိအောင် လုပ်ပေးချင်သော သီတာက သူမ၏ ဖင်လုံးလုံးကျစ်ကျစ် လေးကိုအသာ ပတ်ကျော်ပြီး ချစ်ထွန်း၏ ဂွေးအုများကို လက်နဲ့အသာ လှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး ဖွဖွလေး ဆုတ်နယ်ပေးသည်။ချစ်ထွန်းတစ်ယောက် အရသာတွေ့သွားတာ သေချာသည်။ အသက်ရှူတာ ပိုမြန်လာသလို ဆောင့်လိုးချက်တွေက လည်း ပို၍အားပြင်းပြီး ပို၍ ကြမ်းလာသည်။

ထို့နောက် ချစ်ထွန်း၏ လီးကြီး ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲ ဖြစ်သွားချိန်မှာပင် သီတာ က သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကို ညှစ်၍ သူ၏ လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဖြင့် ညှစ်ယူလိုက်တော့ရာ ချစ်ထွန်း၏ လီးထိပ်က သုတ်ရည် များက ပန်း၍ ထွက်လာတော့သည်။ သီတာ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ပူကနဲ နွေးကနဲ သုတ်ရည်များပန်းဝင် ထိတွေ့လိုက်သည့်အချိန်မှာပင် သီတာတစ်ယောက် လေးကြိမ်မြောက် ပြီး၍ သွားရလေတော့သည်။


ပြီးပါပြီ။



အချစ် မျက်ကန်း တစ္ဆေ သို့မဟုတ် စည်းအပြင်ဘက်က ချစ်ခြင်းများ (စ/ဆုံး)

အချစ် မျက်ကန်း တစ္ဆေ သို့မဟုတ် စည်းအပြင်ဘက်က ချစ်ခြင်းများ (စ/ဆုံး)

ကာမလူဆိုး ရေးသည်။

အခန်း ( ၁ )

သူ့စိတ်တွေ ခုတလော ဘယ်လို ဖြစ်နေတယ် မသိ။

အန်တီဇာခေါ် ဒေါ်သူဇာနှင့် စကားပြောဆို ထိတွေ့ ဆက်ဆံ နေရတာ သူ့ ရင်ကို တဒိန်းဒိန်း ခုန်စေပြီး သူမရဲ့ အထိ အတွေ့လေးတွေက သူ့ အောက်က ညီတော်မောင်ကို ငေါက်ကနဲ ထစေခဲ့လေသည်။ အန်တီဇာကတော့ သူ့အား ငယ်စဉ်ကလို ခုထိ စကားပြောလျှ င် တခါ တရံ ဖင်ပုတ် သူ့ပါးကို ချစ်စနိုးဖြင့် မနာအောင် လိမ်ဆွဲ၍ စတတ်လေသည်။ သူမက တူ သားလေးလို သဘောထားတာ သူက အန်တီဇာ့အပေါ် ဖန်ပျောက် ဖောက်ပြန်ပြီး ဘာညာစိတ်တွေ ဝင်နေတာ ဖြစ်ပါသည်။

အန်တီဇာက သူ့ အဒေါ် အရင်း မဟုတ်ပါ။ မေမေ့ နောက်အိမ်ထောင် ဦးမောင်မောင်ရဲ့ အမ ဖြစ်ပြီး သူ လေး ငါးနှစ် သားမှာ သူ့ အဖေ ဆုံးပါးသွားသဖြင့် မေမေက တပင်လဲမူ တပင်ထူ ဆိုသလို အန်ကယ် ဦးမောင်မောင်နှင့် နောက်အိမ်ထောင်ပြု ခဲ့သည်။

အန်ကယ်မောင်နှင့် နောက်အိမ်ထောင်ပြု တော့ မေမေက သား သမီး ထပ် မယူပါ။

သူ့ နာမည်က စည်သူစိုးမြင့် အသက် ၂၀ နောက်ဆုံးနှစ် ကျောင်းသားဖြစ်ပြီး မေမေက ဒေါ်ကေသီစိုးမြင့် အသက် ၄၀ အန်ကယ်မောင်နှင့် ယူပြီးတော့ ဒီမှာပဲ မေမေက အခြေချ နေထိုင်ခဲ့လေသည်။ သူတို့ ဇာတိက နယ်မြို့လေး တစ်မြို့က ဖြစ်ပါသည်။ အန်ကယ်မောင်က ပထွေး ဆိုပေမယ့် သူ့ကို သူ့သားလေးလို ချစ်ရှာခဲ့သလို စိတ်ရင်း သဘောလည်း အတော် ကောင်းသည်။

ခုဆို အန်ကယ်မောင် ဆုံးသွားတာ လေးနှစ်လောက် ရှိခဲ့ပြီ။ ခုနက အကြောင်း ပြန်ဆက်ရမည် ဆိုလျှင် စည်သူစိုးမြင့် အရင် သူ ပထမနှစ် တက်စဉ်က ရွယ်တူ ကောင်မလေး တစ်ယောက်နဲ့ လူငယ်ချင်း မေတ္တာ မျှကာ ချစ်ကြို က်ခဲ့သည်။ အဲအရွယ် ဆိုတာကလည်း သိကြတဲ့ အတိုင်း လက်တည့် စမ်းလိုလှသည်။ သူ့ ကောင်မလေးက အရိုင်းလေး ဆိုတော့ လက်ကိုင် ပါးနမ်းတာ ဒီလောက်ပဲ ရတာ အောက်ပိုင်း မပေးခဲ့ပေ။ ရည်းစား ဖြစ်ပြီး လေးလကျော်လောက်ထိ ဘာမှ မဘာရ ဆိုတော့ စည်သူစိုးမြင့် တင်းသွားရလေသည်။ အဲဒါနဲ့ သူ့ မြှားဦးက ဒေါ်ကြီးဘက်လှည့်သွားခဲ့သည်။

ဒေါ်ကြီးက ဒေါ်တင်တင်အေး သူတို့ အိမ်မှာ အဝတ် လျှော်ဖွတ် ချက် ပြု တ်ရန် မေမေ ခေါ်ထားသော အလွန် သစ္စာရှိပြီး စိတ်ချ ယုံကြည်ရသည့် လူယုံ တစ်ယောက် ဒေါ်ကြီးက သက် ၄၁ လောက် ရှိပြီ။ ကလေး သုံးယောက် အမေ လင်ဖြစ်သူက ငမူး နေ့ရှိသရွေ့ အရက်သောက် နေသူ။ ထိုစဉ်က ဒေါ်ကြီး အိမ်မှာ ကုန်းကွပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ် ကြမ်းတိုက်သည့် အချိန်ဆို စည်သူစိုးမြင့်က ထိုအနီးမှာ တဝဲဝဲလည် မျက်စိအစာ ကျွေးကာ သူမရဲ့ လူတစ်ဖက်စာခန့် ရှိမည့် ဖင်ကြီးကို ကြည့် ပြီး အိမ်သာထဲ သွား၍ ဂွင်းထုခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ 

မေမေက အိမ် ခြံ မြေ ပွဲစား လုပ်သလို ခြံကွက်တွေကို ကြို ဝယ်၍ တက်ရိပ် ရောက်လျှင် ပြန်ရောင်းသော အလုပ်လည်း လုပ်သည်။ မနက်ဆို စူပါကပ်ဘီးနှင့် သူမ အလုပ် ရှိရာထံ သွားပြီး နေ့လည်ဆို ပြန်လာ နေ့ခင်းစာ စား ပြီး ပြန်သွားတာ ညနေလောက်မှ ပြန်ရောက်တတ်လေသည်။ အိမ်မှာက သူနှင့် ဒေါ်ကြီး နှစ်ယောက်ထဲသာ ရှိတာ များပြီး ဒေါ်ကြီးက မေမေ ညနေ ပြန်ရောက်မှ သူမ အိမ်ကို ပြန်သွားတတ်သည်။ ဒေါ်တင်တင်အေးက အသား ညို ညို အရပ်က သာမန် အရပ် မနိမ့် မမြင့် နို့ကြီးတွေက အကြီးကြီး ခါးတော့ နည်းနည်းတုတ်ပေမယ့် ဖင်လုံးကြီးတွေက ကြီးသဖြင့် သိပ်မသိသာလှပေ။ 

လူပျိုပေါက်စ ဂျိုထောင်စ ဆိုသလို အဲ ဖင်ဆုံကြီးတွေကို ကြည့်၍ သူ တအား လိုးချင်ခဲ့တာ။ နောက်တော့ ဒေါ်ကြီးက လူကြီးပီပီ သူမကို ရှိုးနေတာ သိသွားခဲ့ပြီး စည်သူစိုးမြင့်အား စကားပြောလျှင် ပေါင်ကို ပုတ်လိုက် လက်မောင်းကို ဆိတ်ဆွဲလိုက်နဲ့ အထာလေးတွေ ပေးလာတတ်ခဲ့လေသည်။ စည်သူစိုးမြင့်ကလည်း အူတူတူ အတတ မဟုတ် ကိုယ့် အမေထက်ပင် အသက် သုံး လေး ငါးနှစ် ကြီးသည့် ဆော်ကြီးတော့ ဖန်လျှင် ရပြီဟု တစ်ထစ်ချ သတ်မှတ်ကာ နောက် သူကလည်း ဒေါ်ကြီးအား သိသိသာသာပဲ သူမ ဖင်ဆုံကြီးတွေကို လက်ဖြင့် ကိုင်တတ်လာခဲ့သည်။ ဒေါ်ကြီးကလည်း သူမ ယောင်္ကျားက ငမူး ဆိုတော့ ပုံမှန် မကျွေ းသဖြင့် ဆာနေရှာတာ ဖြစ်မည်။

ဒီလိုနဲ့ သူ ကျောင်းပိတ်တဲ့ နေ့ နေ့လည် မေမေ ထမင်းစားပြီး ပြန်ထွက်သွားတော့ ရေချိုးခန်းထဲမှ ဒေါ်ကြီးရေ ခဏ ကျနော် ကြွက်တက်လား မသိပါဘူးဗျာဟု ညာ၍ လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ ဒေါ်ကြီး ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်လာပြီး သူ့ ခြေထောက်ကို နှိပ်နယ်ပေးနေစဉ် သူမကို ဖက်နမ်းပြီး ကစ်ဆင် ဆွဲ အင်းကျီ ပေါ်က သူမရဲ့ ရင်သားထွားထွားကြီးတွေကို အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ 

သား မောင်စည်သူ ဖယ်ပါကွယ် ဒေါ်ကြီးက ကလေး သုံးယောက် အမေ အသက်ကြီးပါပြီကွယ် ဘာညာ ဆိုပြီး မရုန်းချင် ရုန်းချင်လေး ရုန်းနေတာ ဘယ်ရမလည်း သူမ အင်းကျီ ကို လှန်တင်ကာ ဘရာစီယာ အနွမ်းလေးအား ပင့်တင်၍ နို့ကြီး နှစ်လုံးကို အငမ်း မရ စို့ပြစ်လိုက်သည်။ ဒေါ်ကြီးဆို ဖီးလ်တက်သံလေးဖြင့် တအားအား ငြီးကာ ခဏကြာတော့ သားက ပြောလို့ မရဘူးဟယ် ဇွတ်ပဲ ဒီကလေး ဒေါ်ကြီးကို ရှင့် သဘောရှိ ကလောငပိ လုပ်ပေတော့ ဆိုပြီး သူမ အဝတ်တွေကို အကုန်ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူ့ ရေလဲ ပုဆိုးပါ တဆက်ထဲ ချွတ်လိုက်ပြီး သူ့ လီးကို ဆွဲ၍ ဂွင်း လေး ငါး ဆယ်ချက် ထုပေးပြီး လီးတောင်လာတော့ ရေကန်ဘောင်မှာ လက်ထောက်၍ ကုန်းပေးထားသည်။ 

ဘဝမှာ ဒါ မိန်းမ အင်္ဂါခေါ် စောက်ဖုတ်ကို ပထမဆုံး မြင်ဖူးတာမို့ စည်သူစိုးမြင့် ဒေါ်ကြီးရဲ့ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီး နှစ်ဖက်ကြားက ဖောင်းကားပြီး နောက်ကို ပြူ ထွက်လာတဲ့ စောက်မွေးထူလပြစ်နဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးအား ကြည့်နေလိုက်မိသည်။ မောင်စည်သူ ထည့်လိုက်တော့လေ သားရဲ့ဟု ပြောလည်းပြော ဒေါ်ကြီး လက်က သူ့ လီးကို ဆွဲ၍ သူမ စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ပေးထားလေသည်။ အောကားနဲ့ အပြာစာများ ကြည့်ထား ဖတ်ထားဖူး၍ ဒေါ်ကြီး ဖင်သားစိုင် အိအိကြီးတွေကို လက်နှင့် ဖြစ်ညှစ်ကာ စည်သူစိုးမြင့် ခါးကော့ သွင်းပြီး ဆောင့်လိုး လိုက်လေတော့သည်။

ထိုစဉ်မှ စပြီး ကိုယ့် အမေထက်ပင် အသက် လေး ငါး နှစ် ကြီးသော ဒေါ်ကြီးအား သူ လိုးဆော်ခဲ့တာ ခုဆို သုံးနှစ်နီးပါး ရှိခဲ့လေပြီ။ စည်သူစိုးမြင့် ဒေါ်ကြီးနဲ့ ဖြစ်ပြီး နောက်ပိုင်း ဆော်ပင် မထားတော့ ပြီးတော့ ရွယ်တူ မိန်းကလေးတွေကို သူ ဖီးလ် သိပ်မလာတာလည်း ပါသည်။

စည်သူစိုးမြင့် ခုတလော အန်တီဇာကို ဖီးလ် ဖြစ်နေမိပြီး ဒေါ်ကြီးကို လိုးဆော်လျှင်ပင် အန်တီဇာအား လိုးနေသည်ဟု မှန်းတာ ဖြစ်ပါသည်။ အန်တီဇာက အသက် ၄၄ နှစ် ဝန်းကျင်ခန့် ရှိပြီး သမီး နှစ်ယောက် အမေ ဖြစ်သည်။ အကြီးမ မမ ဇင်မာဝင်းက ၂၃ နှစ် ပြီးခဲ့သည့် နှစ်က အိမ်ထောင်ကျပြီး ယောင်နောက် ဆံထုံးပါ ဆိုသလို သူမ ယောင်္ကျား ကိုစိုးနောင် အိမ်မှာ လိုက်နေခဲ့လေသည်။ 

အငယ်မလေးက ခိုင်ခိုင်ဝင်း ၁၉ နှစ် ဒုတိယနှစ် အင်္ဂလိပ်မေဂျာ ယူထားတာ ဖြစ်ပါသည်။ အန်တီဇာက သမီး နှစ်ယောက် အမေ အသက် ၄၄ နှစ်ပေမယ့် ခုထိ လှပ ကျော့ရှင်းတုန်း အုံထူ နက်မှောင်တဲ့ ဆံပင်တွေက ခါးထိ ရှည်ပြီး ဘီးစပက် ထုံးတတ်သလို တခါ တရံလည်း ကျစ်ဆံမြီး နှစ်ဖက် ကျစ်၍ ကျောမှာ ချထားတတ်လေသည်။ အမြဲတမ်း မြန်မာဆန်ဆန်များသာ ဝတ်ဆင်တတ်ပြီး အရပ်က မေမေ့ထက်တော့ အန်တီဇာက ၂ လက္မလောက် နိမ့်မည်။ မြန်မာ အမျိုးသမီးများထဲတွင် စံချိန် မှီကာ အန်တီဇာ အရပ်က ၅ ပေ ၇ လက္မလောက် မြင့်သည်။ 

အသားတော် ညို ပြာညက် နန်းတော်ထက် ဖွား ဆိုသလို အသားလေးက ညို စိမ့်စိမ့် ရင်ထွားထွား ခါးက ကျ ဉ်ကျ ဉ်လေး တင်ကြီးက ကားစွင့် ဝိုင်းစက်ပြီး မျှ စ်စို့ပေါက်ကြီးအလားပင်။ ခန္ဓာကိုယ် အချိုး အဆက်က ရှေးစကားနှင့် ပြောရလျှင် မယ်ဗမာ ကိုယ်လုံးမျိုး မျက်နှာကျက ရှေးမင်းသမီးကြီး ဒေါ်ဒေစီကျော်ဝင်းနဲ့ ခပ်ဆင်ဆင် စည်သူစိုးမြင့် မျက်စိထဲတွင် အန်တီဇာက မြန်မာဆန်ဆန်လေးဖြင့် ဆက်ဆီ ကျလှသည်ဟု ထင်မိလေ၏။ စည်သူစိုးမြင့်က တခါတလေ ဘန်းက လာသော ရှေးဇာတ်ကားတွေလည်း ကြည့်တတ်ပါသည်။

သူမ ခု အသက် ၄၀ ကျော်၍ ၄ နှစ်ပင် စွန်းခဲ့ပြီ။ သူမ ဘဝတွင် ထူးထူးခြားခြား ပျော်ရွှင်စရာက လက်ချိုး၍ပင် ရအောင် နည်းခဲ့လေသည်။ နံပါတ်တစ် သူမ ဘွဲ့ယူစဉ်က ပျော်ခဲ့ရပြီး နောက် ရုံးတစ်ရုံးမှာ စာရေးမ ဝင်လုပ်ခဲ့သည်။ နံပါတ်နှစ် ပျော်စရာဟုပဲ ဆိုပါစို့။ မိဘများ သဘောတူသူ ကိုအောင်ဝင်းနှင့် လက်ထပ်ခဲ့ပြီး နောက် သူမ ရုံးအလုပ်က ထွက် မင်္ဂဦးညကတော့ အတော်ကို ပျော်စရာ ကောင်းခဲ့ပါသည်။ 

နောက် အိမ်ရှင်မတို့ ဝတ္တရား အတိုင်း အိမ်မှု ကိစ္စတွေ လုပ်ရ ဆိုတော့ ဈေးနဲ့ အိမ်က လွဲပြီး အပြင် သိပ်မထွက်ဖြစ်ခဲ့ပေ။ နံပတ်သုံး သမီး နှစ်ယောက်ကို မွေးပြီး နောက် သမီး အကြီးမ ဘွဲ့ရတော့ ပျော်ခဲ့ရသည်။ သမီးအကြီးမလည်း ပညာတွေစုံ အတောင်စုံတော့ ကြင်ယာဖက်တွေ့ မိမိတို့က ထိန်းမြားခြင်းအင် ဝတ်ငါးအင် ဆိုသလို မဘတို့ ဝတ္တရား အတိုင်း စီစဉ်ပေးခဲ့ပြီ။ ပျော်စရာဆို၍ ဒေါ်သူဇာ ဘဝမှာ အတော်ကို နည်းခဲ့ပြီး မီးဇာကုန် ဆီခမ်း အနိစ္စ အမြဲ မရှိ ဆိုသည့်အတိုင်းပင်။ 

သူမရဲ့ မိဘ နှစ်ယောက်စလုံး ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ကွယ်လွန်သွားခဲ့ကြတာ ဆယ်နှစ် နီးပါး ရှိခဲ့လေပြီ။ အိမ်ထောင်သက်ကလေး ကြာလာတော့ တစ်ပတ်တောင် တစ်ခါ သူမနဲ့ လင်ဖြစ်သူ ကိုအောင်ဝင်းတို့ မဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့ပါ။ ဆက်ဆံလည်း ဒေါ်သူဇာကို ထမီလှန် တက်လုပ် ဒီလောက်ပါပဲ။ အိမ်ထောင်သက် ၂၄နှစ်လောက် ရှိပြီ။ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးက မတက် ဆက်ခ်ဆိုတာ ဒေါ်သူဇာအတွက် ထမီလှန် ပေါင်ကား ပြီးရင် လင်ဖြစ်သူ ကိုအောင်ဝင်းက လုပ် ဒီလောက်ပဲ သူမ နားလည်ထားလေသည်။ ငှက်ကလေး နှစ်ကောင် မင်္ဂလာဆောင် ခြင်ထောင် ထောင် မီးခွက်မှုတ် ပုကျွတ် ပုကျွတ် လုပ် ဆိုသလိုပဲ။ ခစ် ခစ် ဒေါ်သူဇာ တစ်ယောက် အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်း ဆိုဖာတွင် ထိုင်ကာ တောင်စဉ် ရေမရတွေ တွေးပြီး တခစ်ခစ်ဖြင့် တစ်ယောက်ထဲ ရယ်နေမိလေသည်။

...................................................................................................

နောက် လေး ငါးရက် ကြာခဲ့ပြီ။ အန်တီဇာ သား ဗိုက်ဆာတယ် စားဖို့ ဘာတွေ ရှိဟု စည်သူစိုးမြင့် ဒီနေ့ ကျောင်းပိတ်တော့ ထုံးစံအတိုင်း နေ့လည်ဖက် အန်တီဇာတို့ အိမ်ကို လာခဲ့သည်။

"သား စည်သူ မီးဖိုထဲမှာ အန်တီဇာ ပေါင်မုန့် အုံးနို့ဆမ်း လုပ်ထားတယ် စားပွဲပေါ်မှာ ကေသီ သွားပြီလား သား"

"ဟုတ် အန်တီဇာ ခုနက မေမေ ထမင်းစားပြီး ပြန်ထွက်သွားပြီ"

စည်သူစိုးမြင့် မီးဖိုခန်းထဲ သွားပြီး ပေါင်မုန့်အုံးနို့ဆမ်း စားလိုက်သည်။

 မေမေက သူမ အလုပ်တွေဖြင့် ရှုပ်နေရာ အိမ်မှုကိစ္စအား ဒေါ်ကြီးနှင့် လွှဲထားတာ ဖြစ်သည်။ ဒေါ်ကြီးကလည်း မုန့်ပဲ သွားရည်စာကျ အန်တီဇာလို သိပ်မလုပ်တတ်ပါ။ စည်သူစိုးမြင့် ငါးနှစ်သား အရွယ်လောက်ထဲက သူမ မောင်နှင့် သူ့ အမေတို့ အိမ်ထောင်ပြု တာ ဆိုတော့ သူလေးကိုလည်း မိမိ သား သမီး အရင်းလို ဒေါ်သူဇာ ချစ်ခဲ့လေသည်။ 

သူမတို့က သား ယောင်္ကျားလေး မရှိတော့ ဒေါ်သူဇာတို့ လင်မယား နှစ်ယောက်လုံး စည်သူစိုးမြင့်ကို ချစ်ကြပြီး သမီး နှစ်ယောက်ကလည်း သူမတို့နဲ့ မောင်နှမ အရင်းလို သူ့ကို ခင်တွယ်ခဲ့ကြလေသည်။ ဒေါ်သူဇာတို့က မောင်နှမ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိကြသဖြင့် အရင် သူမတို့ မိဘတွေ အစဉ် အဆက်ထဲက အိမ်နှစ်လုံးရှိရာ သူမက ဒီဖက်က အိမ်မှာ နေပြီး အကို အိမ်ထောင်ကျတော့ ဟိုဖက်က အိမ်တွင် နေခဲ့လေသည်။ စည်သူစိုးမြင့် အမေ ကေသီစိုးမြင့်ကိုလည်း သူမက ယောင်းမ ဆိုပေမယ့် ညီအမတွေလိုပဲ စည်းစည်းလုံးလုံး နေလာခဲ့တာ ယောင်းမကလည်း ဒေါ်သူဇာကို အမ အရင်းလိုပင် ခင်တွယ် ရှာခဲ့သည်။

စားသောက်ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းဖက် ထွက်ကာ အန်တီဇာ ရှေ့က ဆိုဖာတွင် ထိုင်လိုက်သည်။

"ညီမလေး ခိုင်ခိုင်ရော အန်တီဇာ"

"မင်း ညီမလေးက သူ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အစောကပဲ အပြင်သွားလေရဲ့"

အန်တီဇာနှင့် စကားပြောနေရင်း စည်သူစိုးမြင့် သူမရဲ့ ချောမွေ့သော မျက်နှာလေးကို ခိုးခိုး ကြည့်နေမိလေ၏။

နောက် တစ်ပတ် ကြာခဲ့ပြီး ထိုနေ့က အတန်းချိန် လစ်ပြီး ဘောလုံးပွဲ ချိန်းပွဲ ရှိရာ ဘောလုံး သွားကန်နေလိုက်သည်။

စည်သူစိုးမြင့်က ကျောင်းစာရော အားကစားပါ ဘက်စုံ ထူးချွန်သူ။ ကျောင်းပွဲတွေမှာလည်း အရင် အထက်တန်း ကျောင်းသား ဘဝထဲက ဘောလုံးကန် ဘော်လီဘော ဘတ်စကတ်ဘော ပွဲတွေဆို ရှေ့ဆုံးက ပါတတ်သူ မိဘတွေကလည်း အရပ် မြင့်မားပြီး ထွားကြို င်းသူများမို့ သူကလည်း အားကစား လုပ်တော့ အသက်က ၂၀ ပေမယ့် အရပ် ၆ ပေ မြင့်သည်။ 

ဖီးလ်မက် ဆံပင်ပုံနဲ့ အောင်မင်းခန့်နှင့် ခပ်ဆင်ဆင် တူကာ ရူပါ ဖြောင့်သလို သူ့ ပစ္စည်းကလည်း အရပ်နှင့် အညီ သန်မာ ထွားကျို င်းပြီး အရှည် ၈လက္မခွဲခန့် လုံးပတ်က လက်တဆုပ်ခန့် ရှိသည်။ တစ်ပတ်ကို လေးရက် အိမ်မှာ ဂျ င်ကစားသည်။ အရင် အန်ကယ်မောင် မဆုံးခင်ထဲက အန်ကယ်မောင်ကလည်း ကျန်းမာရေး လိုက်စားသူ ထို့ကြောင့် ဂျင်ဆော့သည့် ပစ္စည်းတွေ ရှိသဖြင့် အိမ်မှာပဲ ကစားဖြစ်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ကြွက်သား မာဆယ်နဲ့ ချက်စ်ထု ဗယ်လီတုံးတွေက အမြှောင်းလိုက် ဖြစ်ကာ ယောင်္ကျား ပီသလေသည်။

 ဘောလုံးကန်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့ရာ အိမ်ရောက်ခါနီးတွင် မိုး ရွာချလိုက်ရာ အိမ်ဖက် အပြေး လာခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ တံခါးက သော့ခတ်ထားသည်။ ဒီနေ့ ဒေါ်ကြီးကလည်း မလာ ထို့ကြောင့် မေမေ သော့ယူသွားတာ ဖြစ်မည်။ လွယ်အိတ်ကို ဘာဂျာတံခါးမ အပေါက်ကြားလေးတွင် ညှပ်ထားပြီး သူတို့ အိမ်ဘေးမှ အန်တီဇာတို့ အိမ်ဘက် ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ 

အန်တီဇာရေဟု သူ ခေါ်တဲ့အခါ သား စည်သူ မင်း တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ရွှဲနေပြီ မိုးမိလာတာလား သွား ရေအမြန် ချိုးဟု ပြောပြီး အိမ်ဝသို့ ထမီရင်လျားကာ အန်တီဇာ ထွက်လာလေသည်။ ခုမှ ရေချိုးပြီး၍ထင်။ ရေစက်ကလေးတွေက ရင်ဘတ်သား ဝင်းဝင်းလေးပေါ်မှ တပေါက်ပေါက်ဖြင့် ရင်ညွတ်နားသို့ စီးကျ နေလေ၏။ ရေစိုနေတော့ ထမီက အသားမှာ ကပ်နေရာ အထဲမှ ဒေါ်သူဇာ၏ နို့အုံကြီးနှင့် နို့သီးခေါင်းလေးများကိုပင် စည်သူစိုးမြင့် တစွန်းတစလေး မြင်နေရသည်။

"ဟဲ့ သား စိုင်စိုင်ကြီး ဘာရပ်လုပ် နေတာလည်း"

အန်တီဇာ ပြောမှ  သူမရဲ့ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် ကောက်ကြောင်း အလှ အပ တို့ကို ကြည့်နေရာမှ အကြည့်လွဲကာ

"သားတို့ အိမ်တံခါး ပိတ်ထားလို့ အန်တီဇာ"

ဟု ပြောလိုက်သည်။

"ကဲ ဒါဆို ဒီမှာပဲ ချိုး အမြန်ချိုး သား မင်း အအေးပတ်မယ်"

"ဟုတ် အန်တီဇာ"

ပြောပြီး အိမ်ထဲက မသွားတော့ အိမ်ရဲ့ ဘေးက ပတ်သွားပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကာ တံခါး ပိတ်၍ သူ့ အင်းကျီနဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်သည်။ တန်းပေါ် တင်ကာ အသားကပ် ဘောင်းဘီတိုနဲ့ ရေတွေ လောင်းချိုးပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာဖြင့် ပေါင်ကြို ပေါင်ကြား လီးပါ မကျန် တိုက်၍ ခုနက မြင်ခဲ့ရသော ဒေါ်သူဇာ၏ ခန္ဓာကိုယ် အတွင်းပိုင်း အလှ အပ များအား မြင်ယောင်လာမိသည်။ မြင်ယောင်လာတာနဲ့ တပြို င်နက်ထဲ စည်သူစိုးမြင့် လီးကြီးကလည်း အလံတိုင်ကြီးလို ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။ ဂွင်းထုသလို လေး ငါးချက် ထုပြီး အတောင် ကျသွားအောင် ကန်ထဲက ရေတွေ တဗွမ်းဗွမ်းခပ်၍ ကိုယ်ပေါ် လောင်းချ ပြီးတော့ ရေချိုးခြင်းကို လက်စသတ်လိုက်သည်။

"ဒေါက်... ဒေါက်"

ရေချိုးခန်း တံခါး ခေါက်သံကြားသဖြင့် ဖွင့်လိုက်တော့ အန်တီဇာ ရော့ မင်း ဘဘအောင် ပုဆိုး လဲထား ပြီးမှ အခန်းထဲမှာ သူ့ အင်းကျီ ယူဝတ်လိုက် ဆိုပြီး ပေးကာ ပြန်ထွက်သွားလေသည်။ ခုမှ သနပ်ခါး လူးပြီးတာ ဖြစ်မည် သနပ်ခါးပင် မခြောက်သေး ချန်ထမီ အပျော့သားထဲမှ အန်တီဇာ အိုးကြီးက ရင်သပ် ရှုမောစဖွယ် လှုပ်ယမ်း၍ ဆင်မယဉ်သာလေး လှမ်းထွက်သွားခဲ့လေသည်။ စည်သူစိုးမြင့် ရေချိုးခန်းက ထွက်ပြီး အန်တီဇာတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ သူ့ ကိုယ်ပေါ်က ရေစက်တွေကို သဘက်ဖြင့် သုတ် ပြီးတော့ ဘဘအောင် အင်းကျီ ယူဝတ်ထားလိုက်သည်။ မျက်စိ ရှေ့မှာ တနေ့ တခြား လူကြီး ရင့်မာကြီး တစ်ယောက်လို ထွားကျို င်းလာသော စည်သူစိုးမြင့်ကို ဒေါ်သူဇာ ကြည့်နေမိလေသည်။

"ခုမှ အရမ်း ချမ်းလာပြီ အန်တီဇာရယ် သားတော့ ဖျားချင်သလိုလိုပဲ"

ဟု စည်သူစိုးမြင့် အကဲပိုပိုလေး ပြောကာ သူ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို တဇတ်ဇတ် လှုတ်၍ ချမ်းနေသယောင် လုပ်ပြလိုက်သည်။

"မှန်း အန်တီဇာ ကိုယ် စမ်းကြည့်မယ် ကိုယ် နည်းနည်း ပူနေတယ် ခဏ လှဲနေလိုက် သား"

အန်တီဇာတို့ လင်မယား အိပ်သည့် ကုတင်ကြီးထက်မှာ စည်သူစိုးမြင့် လှဲလိုက်သည်။ အမှန်တော့ သူ ဘာမှ မဖြစ်ပါ။ အန်တီဇာက သူ့ ဘေးနားတွင် တင်ပါးလွှဲလေး ထိုင်ပြီး စောင်ခြုံ ပေးကာ သား ပါရာစီတမော့ သောက် အန်တီဇာ သွားယူလိုက်မယ် ခဏလေး စောင့် ဟု ပြောလေသည်။ သားနားက ဘယ်မှ မသွားပါနဲ့နော် အန်တီဇာဟု ပြောပြီး သူမ လက်ကလေးကို ဆွဲထားလိုက်လေသည်။ 

ဒေါ်သူဇာရဲ့ ကားစွင့် ဝိုင်းစက်သော တင်သားစိုင်ကြီးတွေက စည်သူစိုးမြင့် ပေါင်နဲ့ ထိမတတ် ဖြစ်နေလေသည်။ ဒီအချိန်က သူ့အတွက် အခွင့်အရေးကောင်းပင်။ ခိုင်ခိုင်ဝင်းကလည်း ညနေ ၅ နာရီကျော်မှ ပြန်လာမှာ ဘဘအောင်ကတော့ ညဖက်လောက်မှ သူ့ အလုပ်ရုံက ပြန်လာတာ ဖြစ်သည်။  ဖြစ်ချင်ရာ ဖြစ်စေတော့ အန်တီဇာကို ခုပင် လိုးလိုက်မည် မထူးတော့ အန်တီဇာ လက်ကလေးကို ယူ၍ သူ့ နှာခေါင်းဝတွင် တေ့ကာ နမ်းလိုက်သည်။ ဒေါ်သူဇာ ရုတ်တရက် ဆိုတော့ စည်သူစိုးမြင့်ကို ကြောင်ကြည့် နေမိလေ၏။

" အန်တီဇာ့ကို သား ချစ်တယ်ဗျာ"

ဟု ပြောပြီး စည်သူစိုးမြင့် လက်က ထမီအပျော့သားပေါ်က ဒေါ်သူဇာရဲ့ ပေါင်တံတုတ်တုတ်ကလေးကို ကိုင်၍ အထက်မှ အောက် ပွတ်သပ် နေလိုက်သည်။ ဒေါ်သူဇာ ခုမှ သတိ ဝင်လာပြီး

"ဖယ်စမ်း သား စည်သူ"

ဟု ပြောပြီး စည်သူစိုးမြင့် လက်ကို ဖယ်၍ ထကာ အခန်းဝဖက် လျှောက်လာခဲ့သည်။ စည်သူစိုးမြင့် လှဲနေရာက ထ၍ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး အန်တီဇာနောက်ကို ခြေလှမ်းကျဲကြီးဖြင့် လှမ်း၍ အခန်းဝနား ရောက်တော့ ဇတ်ခနဲ သူမ လက်ကလေးကို အသာလေး ဆောင့်ဆွဲလိုက်သည်။

"အိုး"

ဒေါ်သူဇာ ကိုယ်လုံးလေး စည်သူစိုးမြင့် ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးထဲ ရောက်သွားခဲ့ပြီး နှစ်ကိုယ်ကြားကို လေတိုး၍ မရအောင် ခန္ဓာကိုယ် နှစ်ခုက ပူးကပ်သွားခဲ့လေ၏။ စည်သူစိုးမြင့် နှာခေါင်း ချွန်ချွန်ကြီးက သနပ်ခါး ပါးကွက်ကြားလေး ကွက်ထားသော ဒေါ်သူဇာရဲ့ ပါးပြင် နှစ်ဖက်ပေါ် ကျရောက်သွားပြီး အနမ်းမိုး အချစ်မိုးတွေ ရွာချ ပြစ်လိုက်သည်။ 

စည်သူ ဖယ်စမ်းဟု ပြောပြီး ဒေါ်သူဇာ အတင်းရုန်းပြီး သူမ လက်သီးဆုပ်နုနုကလေးတွေနဲ့ စည်သူစိုးမြင့် ကျောပြင်ကြီးကို ထုနှက်နေရာ စည်သူစိုးမြင့်အဖို့ ပန်းပွင့်ကလေးနှင့် ပေါက်နေသည့်နှယ်။ ဒေါ်သူဇာ ရုန်းပေမယ့် စည်သူစိုးမြင့်ရဲ့ သန်မာသော လက်ကြီး နှစ်ဖက်က စပါးကြီး မြွေကြီး ပတ်ထားသလိုပင်။  အန်တီဇာ့ကို လွှတ်ပါ သားရယ် တို့က တူဝရီးတွေ အဲလို မလုပ်ရဘူးနော် ငရဲကြီးမယ် သားဟု သူ့ကို ချော့၍ ပြောနေလေသည်။

"သားတို့က ဘာမှမှ မတော် အန်တီဇာကလည်း သား အချစ်တွေကို မအောင့်နိုင်တော့ဘူး အန်တီဇာရယ်"

"ပြောမရရင်တော့ မင်း အမေ လာရင် တိုင်မယ်"

"တိုင် အန်တီဇာ့ သဘော"

စည်သူစိုးမြင့် မထူးဇာတ်ခင်းပြီ။ ဖြစ်သမျှ အကြောင်း အကောင်းပဲ ပြီးမှ ဖြစ်သမျှ ပြသနာကို ရင်ဆိုင်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက် ချကာ ဒေါ်သူဇာ့ရဲ့ ဂုတ်လေးကို ကိုင်၍ သူမ နှုတ်ခမ်းလေးအား ပြွတ်ခနဲ စုပ်လိုက်သည်။ စည်သူစိုးမြင့် လျှာကြီးက ဒေါ်သူဇာ ပါးစပ်လေးထဲ ထိုးသွင်းကာ သူမ လျှာလေးကို ထိုးမွှေ့ နေလိုက်သည်။ စည်သူစိုးမြင့် လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ကို ဒေါ်သူဇာရဲ့ ကားစွင့်တဲ့ တင်သားစိုင်ကြီးတွေပေါ်ကို တင်ကာ ဆုပ်နှယ် နေလိုက်သည်။

"ဒိန်းး ...ဂျလိန်းး ... ဒိန်းး.. ဝေါ.. ဝေါ

မိုးတွေကလည်း အပြင်မှာ အညှိုးတကြီး ရွာချ နေလေသည်။

..............................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

စည်သူစိုးမြင့် အပေါ်က နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေပြီး သူ့ လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်ကလည်း ဒေါ်သူဇာရဲ့ ထမီပေါ်မှ ကားစွင့်တဲ့ တင်သားစိုင်ကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေလိုက်သည်။ ဒေါ်သူဇာ ရုန်းအားလေးတွေမှာ တဖြည်းဖြည်း ပျော့ကျလာခဲ့ပြီး စည်သူစိုးမြင့် ဦးဆောင်ခေါ်ရာ နောက်သို့ အလိုလို လိုက်ပါ နေမိပေသည်။ ခဏကြာတော့ ဒေါ်သူဇာရဲ့ လည်ပင်းလေးကို စည်သူစိုးမြင့် ပြွတ်ခနဲစုပ်လိုက် လျှာနဲ့ ယက်လိုက် လုပ်ပေးနေရာ အထဲမှာ ဘရာစီယာ မဝတ်ရသေးတဲ့ ဒေါ်သူဇာ့ နို့သီးခေါင်းလေးများက တောင်လာခဲ့ရသည်။ တဆက်ထဲ သူမ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းတွေပင် တဆတ်ဆတ် လှုပ်နေသလို သားအိမ်ထဲကပါ ယွတက်လာခဲ့ရပြီး ငြီးသံ တီးတိုးလေးတွေလည်း ထွက်ပေါ် နေလေသည်။

"အားး .. အင်းး.. အိုးး"

သူ့ လက်နှစ်ဖက်ကို ဒေါ်သူဇာရဲ့ ရင်သားတွေပေါ် ပြောင်း တင်လိုက်ပြီး အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ "အ" စန်းစန်းတင့်ကာ အထိမခံ ရွှေပုဂံလို ဖြစ်နေသော အယ်နေသည့် သူမ ရင်သားထွားထွားကြီးတွေကို အကိုင်ခံလိုက်ရသဖြင့် ဒေါ်သူဇာ ငြီးညူ သံလေးမှာ ခုနကထက် အနည်းငယ် ပိုကျယ်လောင်သွားသည်။ ခဏကြာတော့ ဒေါ်သူဇာ ကိုယ်လေးကို ဆွဲလှည့်ပြီး နံရံဖက်တွင် သူမ ကျောအား ကပ်ကာ ထမီကို ဖြေချ လိုက်ပြီး တဆက်ထဲ သူ့ ပုဆိုးပါ ချွတ်ချ လိုက်သည်။ ဒေါ်သူဇာ ပင်တီ မဝတ်ရသေးပေ။ 

စည်သူစိုးမြင့် လီးကြီးမှာ အမွှေးနက် ပါးပါးလေးများဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသော ဒေါ်သူဇာ စောက်ဖုတ်ရှေ့တွင် ထပေါက်တော့မည့် မြွေဟောက်ကြီး ပမာပင်။ ဒေါ်သူဇာ့ စောက်ဖုတ်အုံကြီး တခုလုံး လီးကြီး အငွေ့အသက် ရနေရာ ဖောင်းကားပြီး ဖူးထနေသလို စောက်ရည်ကြည်လေးများပင် သူမ ပေါင်ကြားသို့ စီးကျ နေလေသည်။ ဒေါ်သူဇာ့ ခြေတဖက်ကို စည်သူစိုးမြင့် မ၍ သူ့ ခါးတွင် ချိ တ်လိုက်ပြီး ဒူးတဖက် ကွေးထားလိုက်သည်။ ကျောက်တိုင်ကြီးလို တောင်မတ်နေသော သူ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဒေါ်သူဇာ့ စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ကာ သူ့ ခါးကို ဆန့်လိုက်သည်။ ဝင်နေကျ တွင်းကို သိတဲ့ ငါးရှဉ့် တကောင်လို စည်သူစိုးမြင့် လီးကြီးက ဇွိ ပြွတ် ဆိုပြီး တအိအိဖြင့် ဒေါ်သူဇာ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တိုးဝှေ့ ဝင်ရောက်သွားခဲ့လေ၏။

"အားးးးးး ကျွတ် ကျွတ်"

စည်သူစိုးမြင့် လီးကြီးက သူမ စောက်ဖုတ်ထဲတွင် ပြည့်ကြပ်နေရာ ဒေါ်သူဇာ စုပ်သပ်၍ ငြီးညူ လိုက်ပြီး သူ့ကို သူမ လက်ကလေး နှစ်ဖက်ဖြင့် သိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။ စည်သူစိုးမြင့် လက်တဖက်က နံရံကို ထောက်ထားပြီး တဖက်က ဒေါ်သူဇာရဲ့ ရင်သားတွေကို အင်းကျီ ပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုး နေလိုက်လေသည်။ 

ဒေါ်သူဇာ အိမ်ထောင်သက်တမ်း တလျှောက် ဒီတကြိမ်သာ မိမိ ယောင်္ကျား မဟုတ်သည့် အခြားသူနဲ့ လိုးခံဖူးတာ။ သူမကို လိုးဆော်နေသူမှာ မိမိ တူ သားလို ချ စ်ရသည့်သူ။ နောက်တချက် လိုးအား ဆောင့်အားများမှာ စည်သူစိုးမြင့်က လူငယ် ဆိုတော့ သက်လုံ ကောင်းကောင်းဖြင့် လိုးဆော်နိုင်ပြီး ကိုအောင်ဝင်းနဲ့ တခြားစီ ဖြစ်ပါသည်။ ဒေါ်သူဇာ စောက်ဖုတ်ထဲတွင် စည်သူစိုးမြင့် လီးကြီးက ပြည့်ကြပ်ကာ အဝင် အထွက် ဒစ်ကားကားကြီးက စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေကို ပွတ်ဆွဲသွားတာ ကောင်းချက်။ မျက်လုံးလေး စင်း၍ ဒေါ်သူဇာ ငြီးညူ  နေမိသည်။

ဖွတ် စွိ ပွတ် ဖတ်

"အားးးးးး အူးးးးးး အီးးးးးးး"

အချက် ၇၀ လောက် ရောက်တော့ သူတို့နှစ်ယောက် ကာမ အထွတ် အထိတ်ကို ပြို င်တူလိုပင် ရောက်သွားခဲ့ကြလေသည်။ ပြီးဆုံးခြင်း ရောက်သွားပေမယ့် ဒေါ်သူဇာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ စည်သူစိုးမြင့် သူ့ လီးကို မထုတ်သေးပေ။ သူမ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စည်သူစိုးမြင့် စုပ်နမ်း နေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ ဒေါ်သူဇာ စုပ်နမ်းရာမှ ခွါကာ တို့တော့ မှားကုန်ပြီ သား စည်သူဟု ရှက်တက်တက်ကလေး ပြောလိုက်သည်။

"ဒါ ချိုမြိန် သာယာတဲ့ ချစ်ခြင်းကလေး တခုကို သားတို့က တည်ဆောက်တာ မမှားပါဘူး အန်တီဇာရယ်"

"မင်း မကောင်းဘူး သား စည်သူရယ် ဖယ်တော့ကွာ မင်း ညီမလေး လာခါနီးပြီ"

"ဖယ်သေးဘူး အန်တီဇာရယ် ညီမလေးက မလာသေးပါဘူး နောက် တစ်နာရီလောက် လိုပါသေးတယ် သား ထပ်ချစ်ဦးမယ်နော် အန်တီဇာ"

ဟု ပြောပြီး သူမထံမှ စကားပြန်ပင် မစောင့်တော့ စည်သူစိုးမြင့် လက်က ဒေါ်သူဇာရဲ့ ရင်စေ့ အင်းကျီ နှိပ်စိတွေကို တထောက်ထောက်ဖြင့် ဖြု တ်၍ ချွတ်လိုက်လေသည်။ တုံချဉ်သီးလုံးခန့် ရှိမည့် ဒေါ်သူဇာရဲ့ နို့ထွားထွားကြီး နှစ်လုံးက ဘွားခနဲ ထွက်ပေါ်လာလေ၏။ နို့ကြီး တလုံးကို စည်သူစိုးမြင့် စို့လိုက်ပြီး လက်သန်းလုံးလောက် တုတ်ကာ စပါးလုံး တထောက်ခွဲစာလောက် ရှည်တဲ့ နို့သီးခေါင်း မဲတုတ်တုတ်လေးကို လက်နှင့် ဖိချေ နေလိုက်သည်။

" အားး! သားက ပြောလို့လည်း မရဘူးဟယ် မင်း သဘော"

ဒေါ်သူဇာလည်း စည်သူစိုးမြင့်ရဲ့ စံချိန်လွန် လီးကြီးအား စွဲလန်း နှစ်သက်သွားခဲ့ရပြီး ဘာမှ မပြောတော့ပဲ သူ့ကို ခွင့်ပြု ထားလိုက်လေသည်။ ဒေါ်သူဇာ နို့ကြီးတွေကို တလုံးပြီး တလုံး ပြောင်းစို့ကာ အပြင်ပိုင်း အသားညို စိမ့်စိမ့်လေးပေမယ့် အတွင်းသား ဖြူ ဝင်းသော ဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးအား လက်ဖြင့် အပေါ် အောက် ပွတ်ပေး နေလိုက်သည်။ 

ပါးစပ်ရော လက်ပါ အနား မပေးပဲ လှုပ်ရှား နေရာ ဒေါ်သူဇာရဲ့ ရမ္မက်သံဖြင့် ငြီးညူ သံကလေးတွေက အိပ်ခန်းလေးထဲတွင် ပျံ့လွင့်လို့ နေလေ၏။ ခဏကြာ နှူ းနှပ်ပြီးတော့ ဒေါ်သူဇာ့ စောက်ဖုတ်ထဲက စည်သူစိုးမြင့် လီးကြီးမှာ နောက်တခါ ချ စ်ပွဲ ဆင်နွှဲရန် အသင့် အနေအထားကို ရောက်နေလေပြီ။ နို့စို့ရာက တော်လိုက်ပြီး ဒေါ်သူဇာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

"အန်တီဇာ ဟိုဖက်လှည့်ပြီး ကုန်းပေးပါလား"

"အင်း"

ဒေါ်သူဇာ တဖက်လှည့်၍ နံရံတွင် လက်ထောက်ကာ သူမ ပေါင် နှစ်ဖက်အား ချဲ ထားပေးပြီး ခါးလေးခွက်ပေးထားလိုက်သည်။ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကလေး နှစ်လုံးကြားက အရည်ကြည်လေးများနှင့် ရွှမ်းလဲ့ကာ နောက်သို့ ပြူ ထွက်လာသော ပြဲအာအာလေး ဖြစ်နေသည့် ဒေါ်သူဇာ စောက်ဖုတ်ဝတွင် သူ့ လီးကြီးကို တေ့ထောက်ထားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ နို့အုံကြီး နှစ်ဖက်ကို လှမ်းဆွဲကာ ကော့လိုး သွင်းပြစ်လိုက်သည်။

ဖလွှတ် ပြွတ် ဖတ်

"အားးးးးးး အူးးးးး ရှီးးးးးး"

ဒေါ်သူဇာ့ အိုးကြီးကို ကြည့်၍ စည်သူစိုးမြင့် ဆောင့်လိုးနေတာ။ သူ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ဒေါ်သူဇာရဲ့ ဆံထုံးကြီး လှုပ်လှုပ်သွားပြီး သူမ ကိုယ်လေး သိမ့်သိမ့်ခါသွားသလို စောက်ဖုတ်ထဲ လီး ဝင် ထွက်သံတို့က မြို င်မြို င်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ထွက်ပေါ် နေလေသည်။ ဒီအချီတွင် စည်သူစိုးမြင့် မပြီးသေးပါ။ 

ဒေါ်သူဇာကို အရင် ပြီးစေပြီး တချက်ချင်း လိုးကာ ခဏကြာတော့ ပြီးချင်လာသည်။ ဒေါ်သူဇာ နို့အုံကြီး နှစ်ဖက်မှာ လက်ရာ စွဲထင်မတတ် ဆုပ်နှယ်ပြီး စောက်ဖုတ်အုံကြီး ကျွတ်ပါလာမလား မှတ်ရအောင် စည်သူစိုးမြင့် ဆောင့်လိုး နေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ စည်သူစိုးမြင့် လီးရည်တွေက တမံမှ ရေလွှတ်လိုက်သလို ဖျောခနဲ ဖျောခနဲ ဒေါ်သူဇာ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထွက်သွားတဲ့ အခါ သူမ ကိုယ်လေးလည်း တဆတ်ဆတ် တုန်ခါ၍ ဒုတိယအကြိမ် ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားခဲ့လေသည်။ 

လိုးဆော်၍ပြီးတော့ ကြမ်းပေါ်မှာ ပေနေတဲ့ သူတို့ နှစ်ယောက်ပေါင်း လီးရည်နှင့် စောက်ရည်များအား ဒေါ်သူဇာ အဝတ်ဟောင်း တခုဖြင့် သုတ်လိုက်လေသည်။ နှစ်ယောက်သား ပုဆိုးနဲ့ ထမီ အသီးသီး ပြန်ဝတ်ကာ ဒေါ်သူဇာက ရင်လျားထားပြီး အင်းကျီတော့ မဝတ်သေးပါ။ ခဏနေမှ ရေထပ်ချိ ု းရဦးမည်။ ဒေါ်သူဇာတို့ လင်မယား အိပ်သော ကုတင်ဘောင်တွင် နှစ်ယောက်သား ထိုင်ကာ အမောဖြေ နေကြသည်။

"လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ အန်တီဇာရယ် သား မဝဘူးဗျာ"

ဟု ပြောပြီး ဒေါ်သူဇာ ပါးပြင်လေးကို စည်သူစိုးမြင့် နမ်းလိုက်သည်။

"သားက ညစ်ပတ်တယ်ဟာ ကိုယ့် အန်တီဇာကို အဲလို ပြောရလား"

"ရှက်မနေပါနဲ့ အန်တီဇာရယ် သားတို့ လိုးတောင် လိုးပြီးနေပြီဟာကို"

"ဟာ အဲလိုကြီး မပြောနဲ့ကွယ် အန်တီဇာ နားရှက်တယ် ဒီကလေး အားကြီး ယုတ်ပတ်တယ်"

ဟု ပြောပြီး ဒေါ်သူဇာ လက်သီးဆုပ် ကလေးတွေဖြင့် စည်သူစိုးမြင့်ရဲ့ ချက်စ်ထုကြီး နှစ်ခုနှင့် ဝမ်းဗိုက်သား ချပ်ချပ်ပေါ်က ဗယ်လီတုန်းလေးများကို ဖွဖွလေး ထုနှက် နေလေသည်။ ရေသွားချိ ု းဦးမယ်ဟု ပြောပြီး ဒေါ်သူဇာ ထတဲ့ အခါ သူပါ ရပ်လိုက်သည်။

"ခဏလေး အန်တီဇာ အန်တီဇာ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို သား ယက်ဦးမယ်နော်"

ဟု ပြောပြီး သူမ ထမီရင်လျားကို ဖြေချကာ သူမ ရှေ့တွင် ဒူးထောက် ချလိုက်သည်။ ဒေါ်သူဇာ မတားမိပဲ ငူငူကလေး ရပ်နေလိုက်သည်။ သူ့ကို စွဲသွားအောင် စည်သူစိုးမြင့် ဒေါ်သူဇာရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ မျက်နှာ အပ်၍ အပီအပြင် ဂျာပေး နေလိုက်သည်။

ပြလပ် ပြလပ်

"အိုးးးးးးးး ရှီးးးးးးး"

အိမ်ထောင်သက် ၂၄ နှစ်လောက် ရှိပြီ။ ဒေါ်သူဇာ ခုလို စောက်ဖုတ် တခါမှ အယက်မခံရဖူးခဲ့ပေ။ စည်သူစိုးမြင့်က သူမ တခါမှ မခံစားရဖူးသေးတဲ့ ကာမ အရသများကို ပေးစွမ်းနေရာ သူ့အား ဒေါ်သူဇာ အစွဲကြီး စွဲသွားခဲ့ရလေ၏။ ဒေါ်သူဇာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်လိုက် စောက်မွေးတွေကို သွးနှင့် ဖွဖွလေး ကိုက်လိုက် စောက်စိကြီးအား ဖူးခနဲ ဆွဲစုပ်လိုက်ဖြင့် စည်သူစိုးမြင့် လုပ်နေတာ။ ဒေါ်သူဇာ ကော့ပျံ လန်နေလေသည်။

"အားးးးးးးးး ကျွတ်စ်"

ခဏကြာတော့ စည်သူစိုးမြင့် ခေါင်းကို ကျစ်နေအောင် ကိုင်ထားပြီး ဒေါ်သူဇာ ကိုယ်လေး တဆတ်ဆတ်နှင့် ဖြစ်သွားလေသည်။ ဒေါ်သူဇာ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းအောက်တွင် သူ့ လျှာကြီးကို ထိုးခံထားပြီး ကျလာသမျှ စောက်ရည်တို့အား စည်သူစိုးမြင့် မြို ချလိုက်သည်။ ဒေါ်သူဇာ ရေချိုးရန် ထမီရင် ပြန်လျားပြီး အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။ စည်သူစိုးမြင့်လည်း သူမ နောက်သို့ အပြေး လိုက်လာခဲ့ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်လာခဲ့ကြသည်။

"အန်တီဇာ ပြီးမှ ချိုး အန်တီဇာ အရင်ချိ ု းမလို့"

"ပြီးမှ ချိုးပါ အန်တီဇာ့ကို သား ထပ်ချစ်ဦးမယ်"

စည်သူစိုးမြင့်ရဲ့ စကားတွေကို ဒေါ်သူဇာ မလွန်ဆန်နိုင်တော့ချေ။ သူက သူမရဲ့ ချစ်မှော် ဆရာလေး ဖြစ်သွားခဲ့ပြီ။ ဆိုတော့ သူ့ စကားများအား ဒေါ်သူဇာ နှလုံးသားက အလိုလို လက်ခံ နေမိခဲ့လေပြီ။

"တခါလေး လိုက်လျောမိတာ မင်းက မပြီးတော့ဘူး သားရယ်"

ဒေါ်သူဇာ ချစ်မျက်စောင်းကလေး ထိုး၍ ညု တုတုကလေး စည်သူစိုးမြင့်အား ပြောလိုက်လေသည်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ဒေါ်သူဇာနဲ့ စည်သူစိုးမြင့်တို့ တတိယအချီ ဆွဲပြီး ရေ မိုး ချိုးလိုက်ကြသည်။ ရေချိုး အဝတ်အစား လဲပြီး သူတို့နှစ်ယောက် အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းတွင် ထွက်ထိုင်ကာ တယောက်နဲ့ တယောက် စကား မပြောဖြစ်ကြပေ။ ဒေါ်သူဇာ့ ဘဝတွင် ခုလို ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု သူမ စိတ်ပင် မကူးဖူးခဲ့ပေ။ မိမိကလည်း အာသဝေါ ကုန်ခမ်းနေတဲ့ ဘိက္ခု နီမှ မဟုတ် သွေးသားဖြင့် တည်ဆောက်ထားသော ပုထုဇဉ် လူသားပေပဲလေ။ ဆိုတော့ အထိ အတွေ့ကို မရှောင်နိုင်တာ အဆန်း မဟုတ်ပါဘူးလေဟု ဒေါ်သူဇာ တွေးနေလိုက်မိသည်။ ခဏကြာတော့ ခိုင်ခိုင်ဝင်း ကျောင်းမှ ပြန်ရောက်ကာ အိမ်ထဲ ဝင်လာလေသည်။

"အကို ကျောင်းက ပြန်ရောက်တာ စောတယ်နော်"

"အကို အတန်း လစ်ပြီး ဘောလုံး သွားကန်နေတာ ညီမလေးရ ခုနမှ ပြန်ရောက်တာ"

"အော် ဟုတ် မိုးတွေ ရွှဲလာပြီ မေမေရေ"

သူ့ကို ပြောပြီး သူမ အမေ အန်တီဇာကို ပြောကာ ခိုင်ခိုင်ဝင်း အတွင်းဖက်ထဲ ဝင်သွားခဲ့လေသည်။ မိုးရေတွေ ရွှဲနေ၍ အသားတွင် အင်းကျီ ထမီက ကပ်နေရာ ခိုင်ခိုင်ဝင်းရဲ့ ဖင်လုံးလေးတွေမှာ ခြင်းလုံး တလုံးခွဲစာခန့် ရှိမည်။ အရပ် ကလန်ကလားလေးနှင့် သူမ အမေလို မကိတ်လှပေ။ စည်သူစိုးမြင့် ကြည့်ပြီး သားအမိ နှစ်ယောက်ကို နှိုင်းယှဉ် ကြည့်မိ နေလေ၏။ သမီးလေးကို ဘာကြည့်နေတာလည်း ဟိုက ကလေးပဲ ရှိသေးတယ် သိတယ်နော် ဟွန်းဟု ဒေါ်သူဇာက သူ့အား ပြောကာ နှာခေါင်းကို ပြ၍ ဏှာဗူးထ မနေနဲ့ ဆိုပြီး ပြောလေသည်။

"သားက ညီမလေးကို ကိုယ့် ညီမလေးလိုပဲ သဘောထားတာပါ အန်တီဇာရဲ့ အန်တီဇာ့ပဲ ချစ်တာ သဲတုံးကြီး မွ"

သူ ပြောလိုက်တဲ့ အခါ လူဇိုး ဆိုပြီး ထကာ ဒေါ်သူဇာ အိမ်ထဲဖက်သို့ ထွက်သွားခဲ့လေသည်။ ညီမလေး ခိုင်ခိုင်ဝင်းနှင့် မမ ဇင်မာဝင်းတို့အား စည်သူစိုးမြင့် လိင်စိတ် တခါမှ မဖြစ်ပေါ်ဘူးခဲ့ပေ။ သူမတို့ကို သိပ်မဖီးလ်တာလည်း ပါသည်။

.............................................................................................

နောက်အပတ် ကျောင်းပိတ်တော့ စည်သူစိုးမြင့် အရင်လို လမ်း မသလားတော့ပဲ အန်တီဇာ့အား ချောင်းနေလိုက်သည်။ ကျောင်းပိတ်တော့ ညီမလေး ခိုင်ခိုင်ဝင်းလည်း အပြင်သွားပြီး သူမ မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းတွေနှင့် မိန်းကလေး ဘာသာ ဘာဝ ဟို ဝယ် ဒီဝယ် ဆိုပြီး အပြင် ထွက်သွားခဲ့လေသည်။ ဘဘအောင်ကလည်း မနက်ဆို သူ့ အလုပ်ရုံ သွားပြီး ညမိုးချုပ်လောက်မှ ပြန်ရောက်တတ်တာ။ 

စည်သူစိုးမြင့်က ကျားချောင်း ချောင်းနေသူ။ ဒေါ်သူဇာနား ကပ်၍ ဟိုနေ့ကလို လုပ်ရန် ပြောရာ အစတော့ အင်တင်တင်။ အန်တီဇာ့ကို မချစ်ရတဲ့ အရင် သုံး လေး ရက်ကို သားက အောင့်ထားရတာ မနေနိုင်တော့ဘူး ချစ်ခွင့်ပြု ပါနော် သား ချစ်သူ အန်တီဇာဟု သူ ကပ်ချွဲ လိုက်သည်။ စည်သူစိုးမြင့် နှစ်ခါပင် မချွဲရ သူ့ အလိုကို အန်တီဇာက ဖြည့်ပေးခဲ့ပြီး သူတို့ ချစ်တိုက်ပွဲလေး ဆင်နွှဲခဲ့ကြလေသည်။

နောက် ကျောင်းပိတ်ရက် အပတ်တိုင်း ခိုင်ခိုင်ဝင်းကလည်း ထုံးစံအတိုင်း သူမ မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းတွေအိမ် သွားလည်တတ်ပြီး ညနေလောက်မှ ပြန်လာတတ်သည်။ သူတို့ အကြို က် ဖြစ်ကာ ဒေါ်သူဇာနှင့် စည်သူစိုးမြင့်တို့ ဒေါ်သူဇာတို့ အိမ်ရဲ့ နေရာ တော်တော်များများတွင် ချစ်စခန်း ဖွင့်ခဲ့ကြလေသည်။ ခုဆို အန်တီဇာက သူ့ကို လွေပေးတတ်သည်။ အန်တီဇာနှင့် သူ ခု နောက်ပိုင်း လင်မယားတွေလိုပင် ဖြစ်နေခဲ့ကြလေ၏။ ဒါပေမယ့် အခေါ် အပြောကတော့ အရင်လို အန်တီဇာ သား စည်သူဟုသာ သူတို့ ပြောကြပြီး မနဲ့ မောင်လို့ မပြောခဲ့ကြပါ။ သူတို့ လိုးဆော်ရင် အန်တီဇာ သား စည်သူဟု ခေါ် ပြောပြီး ဆက်ဆံရတာ ပို၍ ဖီးကြလေသည်။

............................................................................................................

ခုဆို စာမေးပွဲ ဖြေပြီးထားသဖြင့် စည်သူစိုးမြင့်နှင့် ဒေါ်သူဇာတို့ နှစ်ယောက် နေ့စဉ် ကာမ အရသာထူးကြီးအား မှီဝဲ နေဖြစ်ခဲ့ကြလေသည်။ ခိုင်ခိုင်ဝင်းကလည်း ခု စာမေးပွဲ ဖြေထားပြီး၍ ဟို သင်တန်း ဒီ သင်တန်းတွေ တခုပြီး တခု တက်နေရာ သူတို့အတွက် အေးဆေး ချစ်ပွဲ ဆင်နွှဲလို့ ရနေလေ၏။ ခုလည်း ဒေါ်သူဇာတို့ လင်မယား အိပ်သော ကုတင်ကြီးထက်မှာ လိုးဆော်ပြီး စည်သူစိုးမြင့်နှင့် ဒေါ်သူဇာ လှဲ၍ နားကာ စကား ပြောနေလိုက်ကြသည်။

"အန်တီဇာနဲ့ သား အတူတူ အိပ်ချင်လိုက်တာ"

"အဲလိုတော့ မဖြစ်ဘူးလေ သားရယ် ခုလည်း အန်တီဇာ့ကို သား သဘောကျ လိုးနေပြီးတော့ ဟွန်း"

ဒေါ်သူဇာ ခုနောက်ပိုင်း အရင်လို မဟုတ်တော့ ဆက်ခ် အရသာကို ကောင်းကောင်း သိနေပြီ။ အရင်လို ရှက်မနေတော့ပဲ စည်သူစိုးမြင့်နဲ့ လိုးခံလာတာ ကြာတော့ လင်မယားတပိုင်း ဖြစ်နေခဲ့လေပြီ။

.......................................................................

ဒီလိုနဲ့ နောက် နှစ်ပတ်လောက် ကြာခဲ့ပြီ။ ထိုနေ့က ဘဘအောင် အလုပ်ရုံ မသွား သူက တလကို တရက် အလုပ်ရုံ ပိတ်ပြီး နားတတ်လေသည်။ နေ့လည်ပိုင်း အန်တီဇာတို့ အိမ်ထဲ သူ ဝင်လာတဲ့ အခါ ဘဘအောင်က မု ဖွို က်မှ လာသော နိုင်ငံခြား အက်ရှင်ကား တကားကို စိတ်ပါ ဝင်စားစွာဖြင့် ကြည့် နေလေသည်။ ဘဘအောင် ထိုင်နေသည့် ဆိုဖာ ဘေးတွင် စည်သူစိုးမြင့် ထိုင်လိုက်သည်။

"ဇာတ်ကား ကောင်းတယ်ကွ သား စည်သူ"

"ဟုတ် ဘဘအောင် ကောင်းတယ်"

ဇာတ်ကား ကြည့်နေရာမှ သူ့ဘက် လှည့်ပြောပြီး ဘဘအောင် ဆက်ကြည့် နေလေသည်။ ဇာတ်ကား မကြည့်ပဲ စည်သူစိုးမြင့် မျက်လုံးက အိမ်ထဲဘက် လှည့်ကြည့်ရာ ဆိုဖာ နောက် မလှမ်းမကမ်းတွင် ဒေါ်သူဇာ တံမျက်စီးလှည်း နေတာ တွေ့လိုက်ရလေ၏။ ထပြီး စည်သူစိုးမြင့် အန်တီဇာ အနီးရှိ ရေခဲသေတ္တာနား လျှောက်လာခဲ့သည်။ ရေခဲသေတ္တာနား ရောက်တော့ တံခါးဖွင့်၍ အထဲမှ အချိုရည် တဗူး ယူကာ တံခါး ပြန်ပိတ်ပြီး ဘဘအောင် ထိုင်နေသည့် ဆိုဖာနောက်ကို ပြန်လျှောက်လာခဲ့သည်။ 

တံမျက်စီးလှည်း သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေသော ဒေါ်သူဇာကို သူ့ဆီ လာရန် အသာလေး လက်ဟန်ဖြင့် ပြလိုက်သည်။ တံမျက်စီး ချ ၍ ဘာလည်းဟု ဒေါ်သူဇာ မေးဆတ်ပြပြီး အသံတိတ် မေးရာ ပုဆိုးပေါ်က သူ့ လီးကြီးကို ပြလိုက်သည်။ ဟိုမှာ သူမ ယောင်္ကျား ဇာတ်ကား ကြည့်နေတယ်ဟု အသံတိတ် အချက်ပြရာ စည်သူစိုးမြင့် ဇွတ် မရမက အသံတိတ် အချက်ပြ ခေါ်နေလိုက်သည်။ နောက်ဆုံး ဒေါ်သူဇာ လက်လျှော့ကာ လေးဘက်ထောက်၍ ဆိုဖာ ကျောမှီ နောက်တွင် ရပ်နေသော စည်သူစိုးမြင့်ထံ လာခဲ့လိုက်သည်။ 

လင်ဖြစ်သူ ဦးအောင်ဝင်းက ရှေ့မှ ဇာတ်ကားထဲ အာရုံ ရောက်နေရာ နောက်သို့ လှည့်မကြည့်ပေ။ နောက်လှည့်လိုက်ရင် မြင်ရမှာ မုချ မလွဲ။ မိမိ လင်ဖြစ်သူ အနီးမှာ စည်သူစိုးမြင့်ရဲ့ လီးကို စုပ်ရမည် ဖြစ်ရာ ဒေါ်သူဇာ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားပြီး စိုးတထိတ်ထိတ် ဖြစ်ရသည့် ဖီလင်လေးကိုလည်း နှစ်သက် လာမိလေသည်။ စည်သူစိုးမြင့်နား ရောက်တော့ သူ့ ပုဆိုးကို မ တင်လိုက်သည်။ ဖြောင်းခနဲပင် စည်သူစိုးမြင့် လီးကြီးက ဒေါ်သူဇာ မျက်နှာ ရှေ့တွင် ရာနှုံးပြည့် တောင်မတ်နေလေ၏။ နှုတ်ခမ်းလေး နှစ်လွှာကို ဖွင့်ဟပြီး စည်သူစိုးမြင့် လီးကြီးကို ဒေါ်သူဇာ ပါးစပ်ထဲ ထည့်၍ စုပ်ပေးနေလေသည်။ ထိုအချိန် အက်ရှင်ကားထဲက သေနတ်ပစ်သံ တဒိုင်းဒိုင်းက ဆူညံနေပြီး ဒေါ်သူဇာ ပါးစပ်ထဲ စည်သူစိုးမြင့် သူ့ လီးကြီးကို ကော့လိုးသွင်းတာနှင့် အချိန်ကိုက်ပင်။

"အ မု"

"ဒိုင်း ဒက် ဒက် ဒိုင်း"

ဒေါ်သူဇာ လည်ချောင်းထဲသို့ စည်သူစိုးမြင့် လီးကြီးက ထောက်မိ၍ အ မု ဆိုသည့် အသံနှင့် အက်ရှင်ကားထဲက သေနတ်ပစ်သံတို့က ချိန်သားကိုက် ထွက်ပေါ်လို့ လာခဲ့လေသည်။

................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

စည်သူစိုးမြင့် လီးကြီးက တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဒေါ်သူဇာ ပါးစပ်ထဲတွင် အစွမ်းကုန် တောင်မတ်ကာ ထွားသထက် ထွားလာခဲ့လေသည်။ လီးစုပ်သံ တပြွတ်ပြွတ်ကို အက်ရှင်ကားထဲမှ သေနတ်ပစ်သံတို့က ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။

"ဇာတ်ကား အတော် ကောင်းတယ်နော် သား စည်သူ မင်းက မကြည့်ဘူးလားကွ"

ဇာတ်ကားကြည့် နေရင်းက ဦးအောင်ဝင်း နောက်လှည့် မကြည့်ပဲ ရှေ့မှ ဇာတ်ကား ကြည့်ရာမှ သူ့ကို ပြောလေသည်။

"သား အအေးဗူးလေး သောက်တုန်းမို့ ဘဘအောင် ဇာတ်ကား ကောင်းတယ်ဗျာ ဒါလေး ကုန်မှ ထိုင်ကြည့်တော့မယ်"

"အေး အေး"

သူ့ကို ပြောပြီး ဦးအောင်ဝင်း ဇာတ်ကားထဲတွင် စိတ်ပါ ဝင်စားစွာဖြင့် ကြည့်နေလေ၏။ ဒေါ်သူဇာ ဘီးစပက် ဆံထုံးကြီးကို သူ့ လက်တဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ စည်သူစိုးမြင့် သူမ ပါးစပ်အား ခါး ကော့ကော့ပြီး ကော့လိုး သွင်းနေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ စည်သူစိုးမြင့် လီးရည်များကို ဒေါ်သူဇာ့ လည်ချောင်းထဲသို့ ပန်းထည့် ပြစ်လိုက်သည်။ စည်သူစိုးမြင့် လီးရည်များကို ထွေးလည်း မထုတ်ချင်။ ထွေးထုတ်လိုက်လျှင် ဧည့်ခန်း ကောဇောပေါ် ပေကုန်မှာ ဆိုး၍ ဖြစ်ပါသည်။ ထွက်လာသမျှ စည်သူစိုးမြင့်ရဲ့ လီးရည်တို့အား တစက်မကျန် ဒေါ်သူဇာ မြို ချ လိုက်သည်။ ထိုအချိန် အပြင်က ဆရာရေ ဆိုပြီး ဦးအောင်ဝင်း အလုပ်ရုံက သူ့ တပည့် အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ တံခါးမကြီးက စေ့ရုံသာ စေ့ထားပြီး အတွင်းက ဂလန့် မချ ရသေး တော်သေးသည်။ ဝင်လာလျှ င် သူတို့ကို တွေ့မှာ။

"သား တံခါး သွားဖွင့်ပေးလိုက်ဦးကွာ ဇာတ်ကား ကောင်းနေလို့ ဘဘအောင် မထချင်တော့ဘူး"

ဟု သူ့ကို တံခါး သွားဖွင့်ခိုင်းလေသည်။ စည်သူစိုးမြင့် လီးကြီးကို ဒေါ်သူဇာ ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ကာ အမြန်ပင် လေးဘက်ထောက်၍ မီးဖိုခန်းထဲသို့ ဝင်သွားခဲ့လေသည်။ စည်သူစိုးမြင့် တံခါး သွားဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ ဘဘအောင် အလုပ်ရုံမှ သူ့ မန်နေဂျာ ဘဘအောင်တို့ ဆရာတပည့် နှစ်ယောက် ဧည့်ခန်းတွင် သူတို့ အလုပ်ကိစ္စ ပြောနေကြလေသည်။ စည်သူစိုးမြင့် သူ့အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ အန်တီဇာနှင့် ဖြစ်ပြီး ဒီဘက် နောက်ပိုင်း ဒေါ်ကြီး ဒေါ်တင်တင်အေးကို သူ မလိုးဆော်ဖြစ်တော့ပါ။

...................................................................................................................

ဒီလိုနှင့် နောက်တလခန့် ကြာခဲ့သည်။ ခုတလော အန်တီဇာက သူမ သမီး မမ ဇင်မာဝင်းရဲ့ ယောက္ခထီး မကျန်းမာ၍ ဆေးရုံ တင်ထားရသဖြင့် ထိုအိမ်ကို ရောက်နေလေသည်။ အန်တီဇာနှင့် ချစ်ပွဲ မနွှဲရတာ ခု တပတ်လောက် ရှိပြီ။ သူမ ခမည်း ခမက် အိမ်မှာ အန်တီဇာက ချက်ပြု တ် စီမံ။ မမဇင်မာဝင်းတို့ လင်မယားက အလုပ်ကိစ္စ သူမ ဆေးရုံ သွားကြရနှင့် အလုပ်ရှုပ် နေကြလေသည်။

နောက်နေ့ မနက်ပိုင်းတွင် အန်တီဇာ အိမ်ပြန်ရောက် နေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ နေ့လည်ပိုင်း ခြံတံခါး အိမ်တံခါးများ ပိတ်လိုက်သည်။ ပြီးတာနဲ့ အောင်းထားရတဲ့ တပတ်ကို စည်သူစိုးမြင့်နှင့် ဒေါ်သူဇာ အတိုးရော အရင်းပါ ပေါင်း၍ ချစ်ပွဲ ဆင်နွှဲလိုက်ကြသည်။ တချီ ဆွဲပြီး သူမတို့ လင်မယား အိပ်သော ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ နားနေကြသည်။ နားနေရင်း ဒေါ်သူဇာ့ နို့ကြီး နှစ်လုံးကို တလုံးပြီး တလုံး စို့နေလိုက်သည်။

"သားကို အန်တီဇာ ပြောစရာ ရှိတယ်"

"ပြောလေ အန်တီဇာ"

စည်သူစိုးမြင့် နို့စို့ရာက တော်လိုက်သည်။

"အန်တီဇာ ပြောရင် သားက အထင်သေးမှာလား ဟင်"

"မသေးဘူး အန်တီဇာ ပြောပါ"

"သား မဟုတ်တဲ့ အခြား ကောင်လေး တယောက်ကို အန်တီဇာ ဖီးဖြစ်တယ် ခေါ်မလား စိတ်ဝင်စားမှု ရှိတယ် ပြောရမလား အဲလို စိတ် ဖြစ်နေတာ အာ့ကြောင့် သားကို ကြို ပြောထားတာပါ"

"ပြောပါ အန်တီဇာရဲ့"

"ဒါပေမယ့် အဲ ကောင်လေးကို အန်တီဇာ သားလိုတော့ မချစ်ဘူးကွ ဟိုလို လိင်စိတ်ပေါ့ နော့် အဲလို ဖြစ်တာပဲ ရှိတယ်"

ဒီလို သား စည်သူရဲ့ မင်း မမဇင်မာဝင်း ယောင်္ကျားရဲ့ ညီ အငယ်ကောင်လေး စိုးနောင်ရဲ့ ညီလေး အောင်စိုးကို ဖီးဖြစ်နေတာဟု အစချီ၍ သူ့ကို ပြောပြလေသည်။ ပြီးခဲ့သည့် တပတ် ဆယ်ရက်ခန့်က  သမီးကြီး ဇင်မာဝင်းရဲ့ ယောက္ခထီး မကျန်းမာ၍ ဆေးရုံ တင်ထားရသဖြင့် ဒေါ်သူဇာ ထိုအိမ်သို့ သွားနေပေးခဲ့ရသည်။ ခမည်း ခမက် ဆိုတဲ့ ဝတ္တရားတွေလည်း ရှိသေးသည်ကိုး။ သမက်နဲ့ သမီးဖြစ်သူက အလုပ်ကိစ္စ ဆေးရုံသို့ လူနာ သွားကြည့်ရဖြင့် အလုပ်ရှုပ် နေကြလေသည်။ 

တဖက်က ဒေါ်သူဇာမှာလည်း အိမ်မှု ဗာဟီရ ချက် ပြု တ် စီမံနှင့် မနားနိုင်အောင် ဖြစ်နေပြီး နေ့လည်ဆို လူနာအတွက် ဆန်ပြု တ် သွားပို့ရဖြင့် မနားနိုင်အောင် ဖြစ်နေလေ၏။ သူမ သမက် စိုးနောင်ရဲ့ ညီလေး အောင်စိုးက ၁၈ နှစ်လောက်ပဲ ရှိသေးသည်။ ဒေါ်သူဇာ သမက် စိုးနောင်နဲ့ အောင်စိုးတို့ အမေကတော့ ဆုံးတာ သမီးနဲ့ စိုးနောင် မယူခင်ထဲက ဖြစ်ပါသည်။ အောင်စိုးက အားတော့ ကိုးရသည်။ အောင်စိုးနဲ့ ဒေါ်သူဇာ အိမ်မှာ နေ့လည်ဘက်ဆို ဆေးရုံကို လူနာအတွက် ဆန်ပြု တ်သွားပို့ရင် သူ့ ခေါ်သွားရသည်။ လိုင်းကား တိုးစီးရတာ ဆိုတော့ ဒေါ်သူဇာက အပြင် သွားခဲသဖြင့် လည်လည်ဝယ်ဝယ် သိပ်မရှိ။ ထို့ကြောင့် သူ့ အဖေါ် ခေါ်သွားရတာ ဖြစ်ပါသည်။ 

ကားကတော့ သမီးတို့ လင်မယား အလုပ်သွား အလုပ်ပြန် ယူသွားကြတာ။ လိုင်းကားစီးပြီး သွားရတော့ လိုင်းကားတို့ ထုံးစံ အတိုင်း လူတွေက ငါးပိသိပ် ငါးချ ဉ်သိပ်။ ခုလည်း ဒေါ်သူဇာနဲ့ အောင်စိုးတို့ လူနာကို ဆန်ပြု တ်ပို့ပြီး အပြန် လမ်း ကားပေါ်တွင် ချာတိတ်နဲ့ သူမ ကားပေါ် တက်စက ဘေးချင်း ယှဉ်ရပ်နေတာ ဖြစ်သည်။ ရှေ့ မှတ်တိုင် ရောက်တော့ တက်လာတဲ့ လူတွေက များ၍ သူမက ရှေ့ သူမ နောက်တွင် အောင်စိုးက ကပ်ရက်။ မကြာခင်မှာ ဒေါ်သူဇာရဲ့ ကားစွင့်လှတဲ့ တင်စိုင်ကြီးတွေကို ချာတိတ်က သူ့ ပေါင်ခြံနဲ့ ဖိထားလေသည်။ ဖိတာပင် မဟုတ်တော့။ ဒေါ်သူဇာ မသိဟန်ဆောင်နေရာ ချာတိတ် ရဲတင်းလာပုံ ရသည်။ 

ပုဆိုးထဲက သူ့ လိင်ချောင်း ပူနွေးနွေးကြီးဖြင့် သူမ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးပေါ် မေးတင်ကာ လွှတိုက် နေလေ၏။ အရင်လိုဆိုရင်တော့ ဒေါ်သူဇာ ချာတိတ်ကို မာန်မဲမိမှာ အမှန်။ စည်သူစိုးမြင့်နဲ့ ဖြစ်ပြီး ဒီဘက် ဒေါ်သူဇာ ဆက်ခ် အရသာကို ကောင်းစွာ ခံစားခဲ့ရသည်။ အိမ်ထောင်သည် သမီး နှစ်ယောက် အမေ ဖြစ်ပေမယ့် သူမ အိမ်ထောင်သက်တမ်း တလျှောက် မရရှိ မခံစားရဖူးတဲ့ ဆက်ခ်ကို စည်သူစိုးမြင့်က ပေးစွမ်းခဲ့သည်။ ဆိုတော့ စည်သူစိုးမြင့်ထက်ပင် ငယ်သော သမက် ညီလေးရဲ့ အထိ အတွေ့တို့က ဒေါ်သူဇာအဖို့ တမျိုးလေး ဆန်းသစ် နေပြန်သည်။ ချာတိတ်က သား စည်သူလို လက်မသွက် ကြည့်ရတာ အရိုင်းလေး ဖြစ်မည်။

လိုင်းကားပေါ်မှာ ဖြစ်ပြီး နောက်နေ့ ညပိုင်းတွင် ဖြစ်သည်။ သမီးတို့ လင်မယား အောင်စိုးနဲ့ ရပ်ဝေးမှ လာသော ခမည်း ခမက်ရဲ့ ဆွေမျိုး သုံးယောက်က အလှည့်ကျ လူနာ သွားစောင့်ကြရသည်။ ဒီနေ့ညတော့ အောင်စိုးကို အိမ်မှာ နေစေပြီး သမီးတို့ လင်မယားနဲ့ ခမည်း ခမက်တို့ ဆွေမျိုး တယောက် လူနာ သွားစောင့်ပေးရလေသည်။ အိမ်မှာ ဒေါ်သူဇာ အောင်စိုးနဲ့ သူတို့ အဒေါ်နှင့် အဒေါ်ရဲ့ ကလေး ကျန်ခဲ့ကြသည်။ 

ကလေးက ဆယ်နှစ်သား ယောင်္ကျားလေး ဖြစ်ပါသည်။ အောင်စိုးတို့ အဒေါ် သားအမိက အိမ်ပေါ်ထပ်မှာ အိပ်ကြပြီး ဒေါ်သူဇာက သမီးတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းမှာ အိပ်သည်။ သူမ ကပ်ရက် အိပ်ခန်းမှာ အောင်စိုး အိပ်သည်။ သမက် စိုးနောင်ကတော့ သားအကြီးဆုံးမို့ ဆေးရုံမှာ သူ့ အဖေကို လူနာစောင့် နေ့ရော ညပါ ဒိုင်ခံ ဖြစ်ပါသည်။ ညဖက် ဒေါ်သူဇာ တရေးနိုး ရှူ းပေါက်ရန် သူမ အိပ်ခန်းမှ ထလာခဲ့သည်။ 

အောင်စိုး အိပ်ခန်း ရှေ့က အဖြတ်တွင် တွေ့လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် လှမ်းလက်စ ခြေလှမ်းတို့ တုန့်ခနဲ ဖြစ်သွားခဲ့ရလေ၏။ ခြင်လုံ ဇကာ တပ်ထား၍ ခြင်ထောင်ဖြင့် မအိပ်ကြပေ။ တဖက်က ဖုံးကို ကိုင်ကာ ကြည့်ပြီး တဖက်က သူ့ လိင်တံကို ဆုပ်ကိုင်၍ အောင်စိုး ဂွင်းထုနေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ ဒေါ်သူဇာ အသာလေး သန့်စင်ခန်းဖက် ထွက်လာခဲ့သည်။ စည်သူစိုးမြင့်နဲ့ ခုတလော လိုးမခံရတာမို့ ချာတိတ် ဂွင်းထုနေတာ တွေ့တော့ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲက ယွစိ ယွစိ ဖြစ်လာရတော့သည်။

နောက်နေ့ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ရင်း ချာတိတ် အပြင်ခဏ သွားချိန် သူ့ အခန်းထဲ ဒေါ်သူဇာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးသလိုဖြင့် ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ ကုတင်ဘေးက စားပွဲခုံပေါ် တင်ထားတဲ့ ဖုံးကို ပါဝါ ဖွင့်လိုက်ရာ လော့ခ်နှင့် မထားသဖြင့် အလွယ်တကူ ဖွင့်၍ ရသွားလေသည်။ ဗွီဒီယိုဖိုင် ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အပြာကားတွေ နည်းတာ မဟုတ်။ သူမတို့လို အရွယ် အမျိုးသမီးတွေနဲ့ ချာတိတ် ကောင်လေး အရွယ် အပြာကားတွေ ဖြစ်နေသည်။ 

ဥရောပ အာရှ အစုံပဲ နီဂရိုးနဲ့ အဖြူ မ အမျိုးသမီး ကားတွေလည်းပါသည်။ နီဂရိုး လိင်တံကြီးတွေက နည်းတာမဟုတ်။ လှေကား လက်ရန်းမှာ ကာထားသော ပွတ်လုံးတိုင်ခန့် ရှိမည်။ အရင်တုန်းကလိုဆိုရင် ဒေါ်သူဇာအတွက် ဒီလို ပက်စက်သော မြင်ကွင်းမျိုးက မူးမေ့ လဲသွားမှာ အမှန်ပင်။ စည်သူစိုးမြင့်နဲ့ ဖြစ်ပြီး ခုနောက်ပိုင်း ဒေါ်သူဇာ အပြာကားတွေ ကြည့်တတ်လာခဲ့သည်။

 စည်သူစိုးမြင့်က သူ့ဖုံးထဲမှ အပြာကားတွေကို သူမ ဖုံးထဲ ဇက်ပြာဖြင့် ကူးပေးတတ်သည်။ ေ အပြာကားထဲမှ အဖြူ မ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင် ထွက် နေသော နီဂရိုး လိင်တံက မြင်းလိင်တံကြီး တမျှ ။ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားတွေ လိင်တံကြီး ထုတ်လိုက်ရင် လိပ်ပါလာတာ အူယားစဖွယ် ကောင်းသေးတော့။ အောင်စိုး မလာခင် အမြန်ပိတ်ကာ ခြေရာ လက်ရာ မပျက် ပြန်ထားထားလိုက်သည်။ ဖြစ်ပုံကတော့ အဲဒါပဲ သား စည်သူဟု ဒေါ်သူဇာက စည်သူစိုးမြင့်ကို စ လည် ဆုံး ပြောပြလိုက်လေသည်။

"အန်တီဇာနဲ့ အောင်စိုး ဖြစ်ကြသေးလား အန်တီဇာကို သား လိုးသလို သူက အန်တီဇာ့ကို လိုးလား"

စည်သူစိုးမြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် မေးလိုက်ပြီး သူမ လက်ကလေး တဖက်ကို ယူ၍ သူ့ လီးကြီးပေါ် တင်ပေးထားလိုက်သည်။

"မလုပ်ဖြစ်ကြဘူး သားရဲ့ သူက အရိုင်းလေး ဖြစ်မယ်"

ပြောပြီး စည်သူစိုးမြင့်ကို ဒေါ်သူဇာ ဂွင်းထု ပေးနေလေသည်။

"သူက လိုးရင် အန်တီဇာ ခံမှာလား"

"သား ခွင့်ပြု ရင် သူ့ အလိုးကို ခံမယ် ခွင့်မပြု ရင် မခံဘူး"

"သား ခွင့်ပြု တယ် အန်တီဇာ သူ့ လီးက သားလောက် ရှိလား"

"အာ့ဆို အန်တီဇာ သူ့ အလိုးကို ခံမယ် ကောင်လေးက အရိုင်းလေး ဆိုတော့ အန်တီဇာဘက်က စမှ ရမယ် သူ့ လီးက သားထက် နည်းနည်း သေးမယ် သူက ငယ်နေသေးလို့ ဖြစ်မယ်"

အန်တီဇာ ပြောပြနေစဉ်ထဲက စည်သူစိုးမြင့် လီးကြီးမှာ ပေါက်ထွက် မတတ် ဖြစ်နေလေသည်။

"သား လီးကို စုပ်ပေးဦး အန်တီဇာ"

"ရှင်လေး သဘောပါရှင်"

ဟု ပြောပြီး စည်သူစိုးမြင့် လီးကြီးကို ဒေါ်သူဇာ စုပ်ပေးလိုက်လေသည်။ ခဏကြာတော့ အန်တီဇာ ပါးစပ်ထဲက သူ့ လီးကို ထုတ်ကာ ဘေးဘက်ကုန်းစေပြီး ဒေါ့ကီ ဆွဲပြစ်လိုက်သည်။ နောက် တချီ ဆွဲပြီးတော့ သူတို့ ချစ်တိုက်ပွဲလေးကို ရပ်လိုက်ကြသည်။ ဒေါ်သူဇာ ညနေပိုင်း သမီးလေး ပြန်ရောက်လာတော့ သမီးကြီးတို့ အိမ်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။

....................................................................................................................

နောက် လေး ငါးရက်ထိ ဆေးရုံ သွားရင် အောင်စိုးက ဒေါ်သူဇာကို လိုင်းကားပေါ်မှာ ထောက်လှမ်းရေး လုပ်တတ်လာခဲ့လေသည်။ သူမကလည်း ချာတိတ်လေး အတွေ့ အထိ တို့ကို ဖီးဖြစ်မိတော့ သူ့ကို ဘာမှ မပြောပဲ မသိဟန် ဆောင်နေလိုက်သည်။ အောင်စိုးကို သား စည်သူစိုးမြင့်လိုတော့ ဒေါ်သူဇာ မချစ်တာ အမှန်ပါ။ ဆက်ခ်အတွက် သက်သက် ဖီးတာဟုပဲ သူမ ထင်ပါသည်။

နောက်နေ့ ညနေပိုင်း အောင်စိုးတို့ ဒေါ်လေး ဝမ်းကွဲတို့ သားအမိ နှစ်ယောက် တနေကုန် လူနာစောင့်ပြီး၍ အိမ်သို့ ပြန်လာကြသည်။ သူတို့ ဒေါ်လေး ယောင်္ကျားက ဆေးရုံမှာ ကျန်ခဲ့သည်။ သမီးတို့ လင်မယားကတော့ ညနေဖက် ရေမိုးချိ ု း ညစာ စားပြီး လူနာစောင့်ရန် ဆေးရုံသို့ သွားကြလေပြီ။ 

ညဖက် ဒေါ်သူဇာတို့ ဧည့်ခန်းမှာ တီဗွီ ကြည့်သူက ကြည့် အောင်စိုးက ဖုံးပွတ်နေလေသည်။ အတန်ကြာတော့ သူတို့ ဒေါ်လေးရဲ့ ကလေးက အိပ်ချင်လာ၍ထင်။ ဂျီကျနေရာ ကလေး အမေက သူမ သားလေးကို ချော့ပြီး ဒီမှာ ခဏအိပ်ရန် ပြော၍ ဆက်တီပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ ကော်ဇောမှာ ထိုင်ပြီး သူမ သားလေးကို သူမ ပေါင်ပေါ် ခေါင်းတင်စေပြီး ချော့သိပ်ကာ တီဗွီ ဆက်ကြည့် နေလေသည်။ 

သူမတို့ သားအမိ နောက်က ဆက်တီတွင် ဒေါ်သူဇာနှင့် အောင်စိုးတို့က ထိုင်နေတာ ဖြစ်ပါသည်။ ရှေ့ကို ဒေါ်သူဇာ ကြည့်လိုက်တော့ ကလေးက အိပ်နေပြီ။ အောင်စိုးတို့ ဒေါ်လေးကတော့ တီဗွီမှ လာသော ကိုးရီးယား ဇာတ်လမ်းတွဲထဲ ဈာန် ဝင်နေလေ၏။ ဒေါ်သူဇာ လက်တဖက်ကို အောင်စိုး ပေါင်ပေါ် တင်၍ ဖွဖွလေး ပွတ်နေလိုက်သည်။ အောင်စိုး ဖုံးပွတ်နေရာမှ ပိတ်၍ ခုံပေါ် တင်ကာ သူမကို အူကြောင်ကြောင်လေးဖြင့် ကလေး အထာ ဘာမှ မသိသလိုနှင့် ကြည့်နေလေသည်။ တွေ့မယ် သူမကို လိုင်းကားပေါ်မှာ ထောက်လှမ်းရေး လုပ်နေတဲ့ ကောင်လေး ဒီတခါ သူမ အလှည့်ပဲဟု ဒေါ်သူဇာ စိတ်ထဲမှ ပြောလိုက်သည်။ သူ့ ပေါင်ရင်းနားထိ သူမ လက်ဝါးလေးနှင့် ပွတ်ပေးနေရာ ချာတိတ် အသက်ရှူ သံ ပြင်းပြင်းလေးတွေ ထွက်လာလေ၏။ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဒေါ်သူဇာ လက်လေးက အောင်စိုးရဲ့ လိင်တံတလျှောက် ပုဆိုးပေါ်မှ ပွတ်ပေး နေလိုက်သည်။ 

သူ့ လက်တဖက်ကို ယူ၍ သူမ ပေါင်တံ တုတ်တုတ်ကလေးပေါ် တင်ပေးလိုက်တဲ့ အခါ ချာတိတ်က ထမီပေါ်မှ သူမ ပေါင်ကို ပွတ်နေလေသည်။ အောင်စိုးရဲ့ ဒေါ်လေးကို လှမ်းကြည့်တော့ လောကကြီးကို မေ့နေသယောင်။ ဇာတ်ကားကိုသာ အာရုံ ရောက်နေတာ ဒေါ်သူဇာ တွေ့လိုက်ရသည်။ အခြေအနေ ကြည့်ပြီး အောင်စိုးရဲ့ လီးချောင်းကို သူမ လက်ကလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်၍ ဂွင်းထုပေးနေလိုက်သည်။ ချာတိတ် ဖင်တကြွကြွဖြင့် အားမလို အားမရ ဖြစ်လာလေသည်။ ခဏကြာတော့ ဒေါ်သူဇာ ထ၍ မီးဖိုထဲ ထွက်လာခဲ့လေသည်။ 

အောင်စိုး သူမ နောက်က လိုက်လာမယ် ဆိုတာ ဒေါ်သူဇာ တပ်အပ် သိနေလေ၏။ သူမ မီးဖိုထဲ ရောက်ပြီး ခဏအကြာမှာ အောင်စိုး ရောက်လာသည်။ လိုက်သာ လာတာ ချာတိတ်က သူမ ရှေ့ရောက် ရောက်တော့ ငူငူကြီး ရပ်နေပြီး ဘာမှ မလုပ် မိမိ ဦးဆောင်မှပဲ ရမည်။ ဒေါ်သူဇာ ကောင်လေးကို ထမင်းစား စားပွဲဘေးမှ နံရံမှာ သူ့ ကျောကို ကပ်ထားစေလိုက်သည်။

"တို့ကို မင်း စိတ်ဝင်စားနေတာ မဟုတ်လား အောင်စိုး"

"ဟုတ် ဟုတ်တယ် အန်တီသူဇာ သား သား အန်တီ့ကို ချစ်မိနေပါပြီ"

ဟု ပြောပြီး သူမကို ဖက်ထားလေသည်။ ဖယ်ဦးလေကွယ် တို့ အသားတွေ ကျေကုန်အူးမယ်ဟု ပြောမှ သူမကို လွှတ်လိုက်လေသည်။ ဒေါ်သူဇာ လက်တဖက်က အောင်စိုးရဲ့ ပုဆိုး ခါးပုံစကို ဖြေချ လိုက်ပြီး သူ့ ရှေ့တွင် ဒူးထောက် ထိုင်ချ လိုက်သည်။ ဒေါ်သူဇာ့ မျက်နှာ ရှေ့တွင် တတန်းထဲ ဖြစ်နေသော အောင်စိုးရဲ့ လီးကြီးက ရေထဲမှ ငါး ကုန်းပေါ် ရောက်လာသလို တဆတ်ဆတ်ဖြင့် တုန်မတ် နေလေသည်။

......................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

သူမ မျက်နှာရှေ့တွင် တောင်မတ်နေသော အောင်စိုး လီးချောင်းကြီး အပေါ်မှ အောက် ဒေါ်သူဇာ လျှာလေးဖြင့် သုံး လေးခါ ယက်ပေးလိုက်သည်။ ချာတိတ်ထံမှ အားခနဲ အီးခနဲ တီးတိုး ငြီးသံလေး ထွက်လာလေ၏။ သူ့ လီးချောင်းကြီးကို ယက်ပြီး လီးဒစ်ဖူးကြီးအား ဒေါ်သူဇာ ပြွတ်ခနဲ သူမ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ငုံကာ ခေါင်းလေး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်၍ လွေပေး နေလိုက်လေသည်။ 

အောင်စိုး လီးကြီးကို ရေခဲချောင်း စုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့် စုပ်ပေးနေတာ။ နှစ်မိနစ်ကျော်လောက် ရောက်တော့ ချာတိတ် လီးရည်များက တထုတ်ထုတ်နှင့် သူမ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထွက်လာခဲ့လေသည်။ အောင်စိုး လီးရည်များကို တစက်မကျန် မြို ချ၍ ကုန်မှ သူမ ပါးစပ်ထဲမှ ဒေါ်သူဇာ ချာတိတ် လီးကို ထုတ်ကာ သူ့အား အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ အရင် သွားစေလိုက်သည်။ ဘေစင်သွားပြီး ဒေါ်သူဇာ ပလုတ်ကျင်းကာ အိမ်ရှေ့ခန်းဘက် ထွက်လာတော့ ဟို ကလေး အမေမှာ ဇာတ်ကား ကြည့်ကောင်းဆဲပင်။

နောက်နေ့ သမက်ဖြစ်သူနဲ့ သူ့ ဦးလေးတို့ကို အိမ်မှာ ည အိပ်စေပြီး ဒေါ်သူဇာတို့ သားအမိနှင့် အောင်စိုး လူနာစောင့် ကျလေသည်။ သမီးရဲ့ ယောက္ခထီး အခန်းက သီးသန့်ခန်းဖြစ်သည်။ လူနာကုတင် မလှမ်းမကမ်းတွင် လူနာစောင့် အိပ်ရန် ကုတင်လည်း ရှိပါသည်။ လူနာစောင့်ကျတာ တပတ် ဆယ်ရက်ခန့် ရှိပြီ ဖြစ်ရာ သမီးလည်း ပင်ပန်းရှာမည်။ ထို့ကြောင့် ညပိုင်း ဆရာဝန် လူနာအား စမ်းသပ် စစ်ဆေးပြီး ထွက်သွားတော့ သမီးအား ဒေါ်သူဇာ အိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သူမနဲ့ အောင်စိုးက လူနာကို စောင့်ပေး နေလိုက်သည်။ ခမည်း ခမက်ဖြစ်သူလည်း ဆေးရှိန်ဖြင့် ခဏကြာတော့ အိပ်ပျော်ကာ သမီးလည်း ပင်ပန်းနေ၍ ဟိုတဖက်က ကုတင်မှာ အိပ်ပျော်နေလေသည်။ 

ဆရာဝန်က မနက်လောက်မှ တခါ လူနာကို လာစမ်းသပ်မှာ ဖြစ်သည်။ ခဏကြာတော့ အောင်စိုးက တဖက်မှာ ထိုင်နေရာမှ ဒေါ်သူဇာ ထိုင်နေတဲ့ ဒီဖက်မှာ လာထိုင်လေသည်။ ညထဲက သူမတို့ ပလူးထားတာ ဆိုတော့ ကောင်လေးက ရဲတင်းလာသည်။ သူမ ဘေးတွင် ကပ်ထိုင်ပြီး သူမ လက်မောင်းကို ချာတိတ်က ပွတ်နေသည်။ တဖက် ကုတင်က သမီးကို ကြည့်တော့ နှစ်နှစ်ခြို က်ခြို က်ပင် အိပ်စက် နေတာ တွေ့ရလေ၏။ တံခါးကလည်း ခုနက ဆရာဝန် သွားပြီးထဲက လော့ခ်ချ ထားသဖြင့် အေးဆေးပင်။ ဒေါ်သူဇာ လက်တဖက်က ပုဆိုးပေါ်မှ ချာတိတ် လီးကို အုပ်ကိုင်၍ တချ က် နှစ်ချက် ဖွဖွလေး ညှစ်လိုက် လုပ်ပြီး ထရပ်လိုက်သည်။ ချာတိတ် အဖေနဲ့ သမီးကို စိတ်ချရအောင် ဒေါ်သူဇာ ကြည့်လိုက်သည်။ 

နှစ်ခြို က်စွာ အိပ်စက်နေသဖြင့် အောင်စိုးကို လက်တို့ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ သူ့အား အရင်သွားရန် သူမ မေးဆတ်၍ အချက်ပြလိုက်သည်။ ကောင်လေး ငေါက်ခနဲပင် ရေချိုးခန်းထဲ ထသွားခဲ့လေသည်။ သူ သွားပြီး ဒေါ်သူဇာလည်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းနဲ့ သန့်စင်ခန်းက တွဲရက်။ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တော့ ချာတိတ်က သူမကို မျက်နှာအနှံ့ကို မနားတမ်း အနမ်းတွေ ခြွေကာ ရင်စိအင်းကျီ ပေါ်က ဒေါ်သူဇာ ရင်သားတွေပေါ် သူ့လက်ကို တင်ထားလေသည်။ ပြီးတော့ သူမ ရင်သားတွေကို အတင်း အုပ်ကိုင်ကာ ဆုပ်နှယ်နေတော့သည်။ ရှေ့မှာ သမီးဖြစ်သူ အိပ်နေတုန်း မိမိ သား အရွယ် ကောင်လေးနှင့် ခိုးပြီး ပလူးနေရသည့် အရသာက ဘာနဲ့မှ မတူ။

ခိုးစားရတဲ့ အသီးက ချို မြိန်သည် ဆိုသလိုပင်။ သူ့ ပုဆိုးကို အပေါ်လှန်တင်လိုက်ပြီး သူမ လက်လေးဖြင့် သူ့ လီးကို ဆွဲ၍ ဂွင်းထု ပေးနေလိုက်သည်။ ချာတိတ်က မနေ့ကလို မဟုတ်တော့ ခပ်ရဲရဲပင် လှုပ်ရှား နေသည်။ သူ့ လက် တဖက်က ဒေါ်သူဇာ ထမီကို အပေါ် မတင် လိုက်လေသည်။ ညနေ အိမ်က ထွက်လာထဲက ပင်တီ မဝတ်ခဲ့သော သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖားခုံညှင်းကြီးလို ခုံးထ နေလေ၏။ အောင်စိုး လက်က သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်ကိုင်၍ ပွတ်နေလေတော့သည်။ ကောင်လေး လီးကြီးမှာ သူမ လက်ဝါးထဲတွင် တဖြည်းဖြည်း တောင်မတ်နေလေပြီ။ ဒေါ်သူဇာ့ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေကလည်း တဖြည်းဖြည်း စိမ့်ထွက်နေတော့သည်။ သမီး ရုတ်တရက် နိုးလာမှာ ဆိုးသဖြင့် ချာတိတ်ကို ဂွင်းထုပေးရာမှ တော်လိုက်သည်။

တဖက်သို့ လှည့်၍ ရေချိုးခန်း နံရံမှာ သူမ လက်ကို ထောက်ကာ ခါးလေး ခွက်ပြီး ပေါင် နှစ်ဖက်ကို ချဲ ပေးထားလိုက်သည်။ ထမီကို သူမ ခါးပေါ်သို့ ချာတိတ် လှန်တင်ကာ သူ့ လီးကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ပြီး သွင်းတာ မဝင်ပဲ ဘေးကို ချော်ထိုး နေလေသည်။ အားမလို အားမရ ဖြစ်ကာ လုပ်ချင်လိုက်တာလည်း လွန်ရော အပေါက်အလမ်းကလည်း မတည့်ပါလား အောင်စိုးရယ်ဟု စိတ်ထဲက ပြောလိုက်ပြီး သူမ လက်ဖြင့် သူ့ လီးကြီးကို နောက်ပြန် ဆွဲလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ စောက်ဖုတ်ဝတွင် ဒေါ်သူဇာ တေ့ပေးထားပြီး သွင်းလိုက်တော့ဟု တီးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။ လူပျိုနွားသိုး ကြိုးပြတ် ဆိုသလို ချာတိတ် ဆောင့်လိုး သွင်းလိုက်တာ နှစ်ယောက်ပေါင်း အရည်တွေ ရွှဲနေရာ စေးထန်းထန်းလေးဖြင့် သူ့ လီးကြီးက သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်လာခဲ့လေသည်။

ဇွိ... ပြွတ်... ဖတ်

"အိုးးးးး! ရှီးးးးး"

ချာတိတ် သူမ ခါးလေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးနေပြီး ဒေါ်သူဇာ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေကလည်း သူ့လီးကို ဆွဲဆွဲ ညှစ်ပေး နေလိုက်သည်။ ချာတိတ်က အတွေ့အကြုံ မရှိ၍ မကြာလိုက်ပေ။ အတင်း ဒလမန်းကြမ်း သူမကို ဆောင့်လိုးပြီး သုံးမိနစ်လောက် နေတော့ သူ့ လီးရည်တွေက ဒေါ်သူဇာ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ နွေးခနဲ နွေးခနဲ ပန်းထွက်လာခဲ့သည်။ ကောင်းလိုက်တာ အန်တီသူဇာရယ်ဟု ပြောပြီး ချာတိတ် သူမ ကျောပေါ် မှောက်ချ လိုက်လေသည်။ 

ဒေါ်သူဇာလည်း ဟင့်ခနဲ မာန်ချသံ တီးတိုးလေး ထွက်ပေါ်ကာ သူမ တကိုယ်လုံး တဖျိုးဖျိုးတဖျ ဉ်းဖျဉ်း ကာမ အရသာကို ခံစားလျက် ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားခဲ့လေသည်။ လိုးဆော်ပြီးသွားတော့ အရိပ် အခြေ ကြည့်၍ ဒေါ်သူဇာ ရေချိ ု းခန်းထဲမှ အရင်ထွက်လာခဲ့သည်။ ချာတိတ် သူ့ လီးကို ရေဆေး သန့်စင် ဆေးကြောပြီး ထွက်လာမှ သူမလည်း ရေချိ ု းခန်းထဲ သွားကာ စောက်ဖုတ်ကို ရေဆေး သန့်စင် ဆေးကြောလိုက်သည်။

နောက်နေ့ ဂျူတီ လာချိန်းတော့ သူမတို့ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့သည်။ သမီးတို့ လင်မယားလည်း အလုပ်ရှိရာ သွားကြပြီ။ သူမ သမက် အဒေါ်တို့ သားအမိ သားအဖ သုံးယောက်ကလည်း ဆေးရုံမှာ လူနာစောင့် အိမ်တွင် ဒေါ်သူဇာနှင့် ချာတိတ် နှစ်ယောက်ထဲသာ ရှိကြသည်။ အိမ်ရောက်တော့ ခြံတံခါး အိမ်တံခါးတွေ ပိတ်ပြီး သူမနှင့် အောင်စိုးတို့ လိုးပွဲကြီး ကျင်းပကြလေသည်။ ညပိုင်း မေမေနဲ့ အောင်စိုးတို့ လူနာစောင့်မယ် သမီးတို့က အိမ်မှာ နားကြပါဟု ညနေ သမီးတို့ ပြန်လာတော့ ပြောလိုက်သည်။ ည လူနာစောင့်ရင်း ဆေးရုံမှာ လိုးဆော်ပြီး နေ့ပိုင်းတွင် အိမ်မှာ သူမတို့ လိုးဆော်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။

နောက် လေးရက် နေတော့ သမီးရဲ့ ယောက္ခထီး ကျန်းမာရေး ကောင်းသွားသဖြင့် ဆေးရုံက ဆင်းလာ၍ ဒေါ်သူဇာ သူမ အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့သည်။

..................................................................................

စည်သူစိုးမြင့် ခုတလော အန်တီဇာ မရှိတော့ အင်တာနက် သုံးလိုက် ဂိမ်းဆော့လိုက် သူ့ ဖွားလေး ဒေါ်သဇင်စိုးတို့အိမ် သွားလည်လိုက်နှင့် အချိန်ကုန်နေခဲ့လေသည်။

နောက် နှစ်ရက် သုံးရက်လောက် နေတော့ နယ်မှ စည်သူစိုးမြင့် အဖိုးနှင့် တီလေးတို့ သားအမိတွေ အိမ်ကို အလည် ရောက်လာကြသည်။

"မလတ် သူလေးတို့ အထက်ဖက် ခရီးထွက်ရင်း ကိုကြီးတို့ဆီလည်း သွားလည်မလို့ သား စည်သူကို ခေါ်သွားမယ်နော် သူ့ လေးလေးကျော်တို့ကလည်း မတွေ့တာ ကြာတော့ သူ့တူတွေကို တွေ့ချင်မှာ"

ဟု မေမေ့ ညီမ တီလေး ဒေါ်မေသူစိုးမြင့်က သူ့အား ခေါ်သွားရန် ပြောလေသည်။

"သားက လိုက်သွားမှာလား သား တီလေးတို့နဲ့"

"ဟုတ် လိုက်သွားမယ် မေမေ"

"အဖေတော့ ငါ့ သမီးအလတ်မ ကေသီ အိမ်မှာပဲ နေခဲ့တော့မယ်ကွယ်"

"နေခဲ့လေ အဖေ"

"ငါ့ မြေးကြီး စည်သူ အတော် ထွားလာတာပဲ"

"ဟုတ်ပ အဖေရေ သား ဝေယံလေးလည်း လူပျိ ု ကြီး ဖားဖား ဖြစ်နေပြီ သူ့ အကိုလိုပဲ အရပ်ကြီး မိုးထိုးနေပြီ"

မေမေက အဖိုးကို ပြောပြီး သူမတို့ သားအဖ ညီအမတွေ စကား ပြောဆို နေကြလေသည်။ မေမေတို့ အမေ သူတို့ အဖွားကတော့ မေမေတို့ အပျိုအရွယ် မဖြစ်ခင်ထဲက ဆုံးသွားသဖြင့် သူတို့ မမှီလိုက်ပါ။ မေမေတို့ အကိုကြီး သူတို့ရဲ့ ဘကြီး လေးလေးကျော်ကတော့ အထက်ဖက်က မြို့တမြို့မှာ နေသည်။ အိမ်ထောင်ကျပြီးထဲက ဟိုမှာပဲ လေးလေးကျော်တို့ မိသားစုတွေ အခြေချ ခဲ့ကြလေသည်။

"လေးလေးစိုးတို့ ညီမလေး မေသူတို့ လာလည်ကြတာလား"

ဟု မေးပြီး အန်တီဇာ အိမ်ထဲ ဝင်လာလေသည်။

"ဟုတ်တယ် သမီး သူဇာ မောင်အောင်ဝင်းရောကွဲ့"

"လေးလေးစိုး တူက ညလောက်မှ သူ့ အလုပ်ရုံက ပြန်လာတာ"

"မမသူဇာတို့ နေကောင်းကြလား"

တီလေး ဒေါ်မေသူစိုးမြင့်က မေးသည်။

"နေကောင်းကြတယ် မေသူ"

အန်တီဇာက တီလေးကို ပြောပြီး စကား ပြောနေကြလေသည်။

နောက် နှစ်ရက် နေတော့ စည်သူစိုးမြင့်နှင့် တီလေးတို့ သားအမိ အထက်ဖက်သို့ ခရီးထွက်ခဲ့ကြသည်။ ဒေါ်ကေသီစိုးမြင့်က သူမ အလုပ်ကိစ္စတွေ ရှိသဖြင့် မလိုက်အားပါ။ ထမင်း ဟင်း ချက်တဲ့ မတင်တင်အေးကလည်း သူမ ဆွေမျိုးတယောက် နာရေး ရှိ၍ မလာနိုင်တာ သုံး လေးရက် ရှိပြီ။ မနက်ဖက် သမီး အလတ်မ ကေသီကလည်း သူမ အလုပ် ရှိရာ အိမ်ခြံမြေ ပွဲစား အလုပ်သို့  ထွက်သွားခဲ့ပြီ။ ဦးစိုးမြင့် အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် ထိုင်ကာ သတင်းစာ ဖတ်နေလိုက်သည်။

"လေးလေးစိုး နေ့လည်စာ သမီးတို့ အိမ်မှာ စားနော်"

ဒေါ်သူဇာ ယောင်းမတို့ အိမ်ထဲ ဝင်ကာ သူမ အဖေကို ဖိတ်မန္တက ပြု လိုက်လေသည်။

"အေး အေး ကျေးဇူး သမီး လေးလေးစိုး လာစားပါ့မယ်"

ခင်ရာ ဆွေမျိုး မြိန်ရာ ဟင်းကောင်း ဆိုသလို လေးလေးစိုးကိုလည်း ဒေါ်သူဇာ သူမ ဦးလေးလိုပင် အရင်ထဲက ခင်ခဲ့သည်။ သူမတို့က ဆွေမျိုသားချင်းလည်း သိပ်မရှိ။ ရှိတာတွေကလည်း အဝေးမှာ ဆိုတော့ ဒီကို သိပ်မလာ သူမတို့ကလည်း မသွားကြပါ။  နေ့လည်ပိုင်းတွင် ဦးစိုးမြင့် သူဇာတို့ အိမ်မှာ ထမင်း သွားစားလိုက်သည်။ သမီးက အလုပ် တဖက်နဲ့ ဆိုတော့ ချက်ပြု တ်ဖို့ အချိန် မပေးနိုင်ပါ။ 

ဦးစိုးမြင့် ထမင်းစားနေစဉ် သူ့ ရှေ့ ဘေစင်တွင် အိုးခွက် ပုဂံတွေ ဆေးနေသော သူဇာရဲ့ နောက်ပိုင်း ကောက်ကြောင်းအလှတို့အား ခေါတော တထောင်အားဖြင့် ကြည့်နေလိုက်သည်။ ဦးစိုးမြင့်က ခု အသက် ၆၁ နှစ် ရှိပြီ ဖြစ်ပေမယ့် သူ့နှလုံးသားကတော့ လတ်ဆတ် နေဆဲပင်။ ထို့အတူ သူ့ လီးကလည်း ခုထိ ပျိုနေဆဲ ရှိသေးသည်။ ထမင်းစားရင်း ဒေါ်သူဇာ့ ဂျောကြီးကို ကြည့်၍ ဦးစိုးမြင့် ဂလု နေမိလေသည်။

.........................................................................................................................

ဦးစိုးမြင့် ဒီကို ရောက်တာ သုံးရက် ရှိပြီ။ ညမှောင်ရီ ဖျိုးဖျ ချိန်  အိမ်ရှေ့ခန်း မီးချောင်းက ဘာဖြစ်တယ် မသိ။ ကျွမ်း၍ မလာတာလား မသိပေ။ လေးလေးစိုးကို လုပ်ခိုင်းရန် ဒေါ်သူဇာ သူတို့ အိမ်ဖက် ထွက်လာခဲ့သည်။ လေးလေးစိုးရေ ခဏလောက်လေ သမီးတို့ အိမ်က မီးချောင်း ဘာဖြစ်လည်း မသိဘူး မလင်းလို့ဟု လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ 

လေးလေးစိုး လာခဲ့မယ် သမီးဟု ပြောသဖြင့် ဒေါ်သူဇာ သူမ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။ သမီးလေး ခိုင်ခိုင်ဝင်းကလည်း မနေ့က သူမ မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းတွေနှင့် ချောင်းသာကို ပါသွားခဲ့သည်။ ကိုအောင်ဝင်းကလည်း ဒီနေ့ အလုပ်ရုံမှ ည ၈ နာရီလောက်မှ ပြန်လာမည်ဟု ညနေက ဖုံးဆက်၍ ပြောထားလေသည်။ ဦးစိုးမြင့် ဒေါ်သူဇာတို့ အိမ်ထဲ ဝင်လာခဲ့ပြီး လေးလေးစိုးကို တာစတာ ပေး သမီး ဓါတ်မီးပါ ယူခဲ့ဟု ပြောလိုက်သည်။

"ဟုတ် လေးလေးစိုး"

ပြောပြီး ဒေါ်သူဇာ တာစတာနှင့် ကားမီးလေး သွားယူ၍ တာစတာကို ဦးစိုးမြင့်အား ပေးလိုက်သည်။ ပလပ်ခုံကို ဦးစိုးမြင့် တာစတာနှင့် ထောက်၍ စမ်းပြီး ဆက်တီ စားပွဲခုံပေါ် တက်ကာ ဒေါ်သူဇာအား မီးပြထားစေလိုက်သည်။ ကြည့်လိုက်တော့ ကြို းလွတ်နေတာ ရပြီ သမီး ခလုတ် ဖွင့်လိုက်တော့ဟု ပြောတဲ့အခါ သူမ သွားဖွင့်လိုက်သည်။ ဖြတ်ဆို မီးက ပြန်လာလေသည်။ ကျေးဇူးပါ လေးလေးစိုးဟု ပြောပြီး စားပွဲခုံနား ဒေါ်သူဇာ ပြန်လျှောက်လာခဲ့သည်။

"ဖြည်းဖြည်းဆင်း လေးလေးစိုး လျှော်ကျဦးမယ်"

ပြောပြီး ဒေါ်သူဇာ လက်ကမ်းပေးရာ သူမ လက်ကို ဦးစိုးမြင့် ဆွဲ၍ အောက်ဆင်းလိုက်သည်။ အရှိန်လွန်ပြီး ဒေါ်သူဇာပေါ်သို့ ဦးစိုးမြင့် ကျသွားရာ နှစ်ယောက်လုံး အရှိန် မထိန်းနိုင်ပဲ အောက်သို့ ထပ်ရက် ကျသွားခဲ့လေ၏။

!အို့"

ကျတာ ရိုးရိုး မဟုတ် ဒေါ်သူဇာ့ ရင်ဘတ်ပေါ် ဦးစိုးမြင့်က မှောက်ရက်။ ကလေးမရဲ့ ရင်သားတွေက သူ့ ရင်ဘတ်မှာ ဂဟေ ဆက်ထားသလို ပူးကပ်နေပြီး တဒင်္ဂ မှင်တက် နေမိကြသည်။ ခဏကြာတော့ သတိဝင်လာပြီး ဖယ်ဦးလေ လေးလေးစိုးဟု သူမ ပြောလိုက်သည်။ ကလေးမလေးရဲ့ နူးညံ့သော အသားစိုင် အထိ အတွေ့တို့က ဦးစိုးမြင့်အား ရင်ခုန်သံတွေ မြန်ကုန်စေတော့သည်။ ဦးစိုးမြင့်က ခေသူ မဟုတ် သူမ ပါးလေးကို ခပ်ကြောကြောလေး နမ်းချလိုက်သည်။

"ရွှတ် ရွှတ်"

"အိုး ဖယ်ပါ လေးလေးစိုးရယ်"

ဒေါ်သူဇာ တီးတိုးလေး ပြောပြီး သူမ မျက်နှာကို နမ်းနေသော နှာခေါင်း ချွန်ချွန်ကြီးကို ရှောင်ပေမယ့် မရပါ။ စည်သူစိုးမြင့်နဲ့ အောင်စိုး ချာတိတ်လေး နှစ်ယောက်နှင့်ပဲ ချစ်စခန်း ဖွင့်ဖူးတာ မိမိ ဦးလေး အရွယ် အိုဗာကြီးတွေနဲ့ အတွေ့ အကြုံ မရှိခဲ့ဖူးသေးပေ။ ထို့ကြောင့် လေးလေးစိုးနှင့် ချစ်စခန်း ဖွင့်ကြရင် ဘယ်လို နေမယ် မသိ။ အရသာ တမျိုး အသစ် အဆန်းလေး ဖြစ်တာပေါ့ဟု တွေးပြီး ခံစားဖူးလိုသဖြငိ့ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ 

ပုဆိုးထဲက ဦးစိုးမြင့် လီးကြီး တဖြည်းဖြည်း မာတောင် တင်းလာပြီး သူဇာရဲ့ ဗိုက်မှာ အမြှောင်းလိုက်ကြီး ဖိမိနေလေ၏။ ထမီ တထပ် ပုဆိုး တထပ် ကြားခံ နေတာပင် လီးကြီး အငွေ့ အသက်ကို ရနေတော့ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲက ပွက်ခနဲ ပွက်ခနဲ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်နေခဲ့လေသည်။ ညပိုင်းဖြစ်၍ ပင်တီ မဝတ်ထားသော သူမ ပေါင်ကြားသို့ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေက တစိမ့်စိမ့်နှင့် စီးကျ လို့ နေလေ၏။ ဦးစိုးမြင့် ကိုယ်ကို အောက်သို့ အနည်းငယ် လျှောကာ သူ့လီးကြီးကို ထမီပေါ်မှ သူဇာ့ စောက်ဖုတ်ပေါ် တင်ပြီး လိုးသလို လုပ်နေလိုက်သည်။

"အိုး ဘာတွေ လုပ်နေတာလည်း လေးလေးစိုးရယ် အဟင့်"

ဒေါ်သူဇာ ခံစားရမှုတွေ ကောင်းနေပြီး ခြင်ထောင်သံလေးဖြင့် ပြောလိုက်လေသည်။

........................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

(ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)

ဒေါ်သူဇာ ခြင်ထောင်သံလေးဖြင့် ညု တုတုလေး ပြောကာ လေးလေးစိုးရယ် အမြန်သာ လိုးလိုက်ပါတော့ သမီး စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေပြီဟု စိတ်ထဲက ပြောနေလိုက်သည်။ သူဇာ့ ထမီပေါ်မှ စောက်ဖုတ်ကို လိုးသလို လုပ်ပြီး လွှတိုက်နေသော ပုဆိုးထဲက ဦးစိုးမြင့် လီးကြီးမှာလည်း အစွမ်းကုန် တောင်မတ် နေလေတော့သည်။ ကလေးမကို ကြည့်လိုက်တဲ့ အခါ မျက်လုံးလေး စင်း၍ တီးတိုးလေး ငြီးတွား နေလေ၏။ 

သူဇာ လိုချင်နေပြီ ဆိုတာ ဦးစိုးမြင့် သိလိုက်ရသည်။ ခြံတံခါးကလည်း ပိတ်ပြီး အတွင်းမှ သော့ဂလောက် ချိတ်ထား၍ အေးဆေးပင်။ အချိန် သိပ်ဆွဲမနေတော့ ဦးစိုးမြင့် သူ့ ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ပြီး သူဇာ့ ထမီကို သူမ ဗိုက်ပေါ်သို့ လှန်တင်ကာ သူ့ ပုဆိုး ခါးပုံစပါ ဖြေချလိုက်သည်။ လေးလေးစိုး သူမ ထမီကို ဗိုက်ပေါ် လှန်တင်လိုက်တာနဲ့ ဒေါ်သူဇာလည်း သူမ ပေါင်တံ တုတ်တုတ်လေး နှစ်ဖက်ကို ကားထားပေးလိုက်လေသည်။ သူ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်၍ သူဇာ့ စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်သည်။

ဖလွှတ် ဖလတ် ဖြလစ် ဖတ်

"အားးးးးး ကျွတ် ကျွတ် လေးလေးစိုးရယ် အရမ်းပဲကွယ်"

ဒေါ်သူဇာ စုပ်သပ် ငြီးတွားလိုက်ရလေသည်။ အင်းကျီပေါ်မှ ကလေးမရဲ့ ရင်သားတွေကို အုပ်ကိုင်ကာ နွားပျိ ု သန်စ နွားအို ပေါင်ကျိုး ဆိုတဲ့ စကားအတိုင်းပင်။ လူငယ်တွေလို သက်လုံကောင်းကောင်း ခါးအားသန်သန်ဖြင့် ဦးစိုးမြင့် အမုန်းဆွဲ ဗုံးကြဲ နေလေတော့သည်။ သူဇာ့ စောက်ဖုတ်ထဲက မီးပွင့်ထွက်မလား မှတ်ရအောင် တဖုန်းဖုံးနဲ့ ဦးစိုးမြင့် ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေတာ။ ကလေးမ လက်နှစ်ဖက်က ကော်ဇောကို ကိုင်ထားပြီး တအားအား တအီးအီးဖြင့် ငြီးညူ  နေလေ၏။

ဇွိ ပြွတ် စွိ ပလောက် ဖတ်

"အားးးးးး အူးးးးးး အီးးးးး ဟားး အိုးးးးးး"

လေးလေးစိုး ဆောင့်လိုးချက်များမှာ သား စည်သူနဲ့ အောင်စိုးတို့ လူငယ်တွေလိုပင် အားပါသဖြင့် သူမ အလူးအလဲ ခံနေရသလို ကောင်းလည်း ကောင်းလှပေသည်။ မိမိ ဦးလေး အရွယ် လေးလေးစိုးနှင့် အလိုးခံရတာ မဆိုးလှဟု ဒေါ်သူဇာ တွေးနေမိပြီး ဏှာသံလေးဖြင့် ဆောင့်လုပ်ပေးရန် ပြောလိုက်လေသည်။

"အားး လေးလေးစိုး ဆောင့်လုပ်ပေးး ရှီးး"

ဦးစိုးမြင့် မနားတမ်း ဆောင့်လိုး နေလိုက်သည်။ ကလေးမလေး ဖင်နှင့် သူ့ လအု ရိုက်ခတ်သံ တဖတ်ဖတ်နှင့် အသားစိုင်ချင်း အားပါပါ ရိုက်ခတ်သံတို့က သောသောညံ နေလေ၏။ နောက်ထပ် အချက် လေး ငါးဆယ်ကျော်လောက် ရောက်တော့ ဒေါ်သူဇာ အားခနဲ ငြီးသံလေးနဲ့ အတူ သူမ ဖင်ကြီး ကြွတက်သွားပြီး ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားခဲ့သည်။ သူဇာနှင့် ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ပင်။ 

ဆီးခုံချင်း ပူးကပ်ကာ ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ့ထားပြီး ဦးစိုးမြင့် လီးရည်များက ကလေးမ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ပန်းထွက်သွားခဲ့လေသည်။ ကလေးမလေး ရင်ဘတ်ပေါ် ဦးစိုးမြင့် မှောက်ချ လိုက်ပြီး သူမ ပါးပြင်လေးကို နမ်းနေလိုက်သည်။ ဒေါ်သူဇာ ရှက်တက်တက်လေးဖြင့် လေးလေးစိုးရဲ့ ကျောပြင်ကျယ်ကြီးအား သူမ လက်သီးဆုပ်လေးတွေနှင့် ဖွဖွလေး ထုနှက် နေလိုက်သည်။

"လေးလေးစိုး လူဆိုးကြီး သမီးကို အတင်း အဝှါ ပြု တယ် အဟင့်"

"လေးလေးစိုးက ချစ်လို့ပါကွယ့် သမီးရဲ့"

"လေးလေးစိုး ချစ်တာကလည်း သမီး အထဲကတောင် စပ်နေတယ် ဟွန်း"

ဒေါ်သူဇာ ဆယ်ကျော်သက် အပျိုဖျန်းမလေးလို ပြောလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ ဖယ်တော့ လေးလေးစိုးရယ် သူ့ ကိုယ်ကြီးနဲ့ ဖိထားတာ လေးနေပြီဟု သူဇာ ပြောတဲ့ အခါ ဦးစိုးမြင့် တဖက်ကို လှိမ့်ဆင်းလိုက်သည်။ အဝတ်ဟောင်း တခုကို ထယူ၍ ကော်ဇောပေါ်တွင် ပေနေသော သူမတို့ နှစ်ယောက်ပေါင်း စောက်ရည်နှင့် သုတ်ရည်တို့ကို ဒေါ်သူဇာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်သည်။ သူ့ သမီး ပြန်လာခါနီးပြီ ဖြစ်၍ ဦးစိုးမြင့် သူဇာကို နှုတ်ဆက်၍ သူမတို့ အိမ်ထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။ မထင်မှတ်ပဲ သမီးရဲ့ ယောင်းမ သူဇာ့ကို လိုးဆော်လိုက်ရသဖြင့် ဦးစိုးမြင့် ကျေနပ် နေမိလေသည်။


ဆက်လက်ကြိုးစားပါဦးမည်။


ပြီးပါပြီ။






အငှါးလင် (စ/ဆုံး)

အငှါးလင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

နေမိုးသည် အသက် ၂၅ နှစ်ခန့်ရှိပြီး ရုံးတစ်ရုံးတွင် စာရေးအဖြစ် အလုပ်လုပ်နေသည် ။  သူ၏ အဓိက ဝင်ငွေလမ်းကတော့  ရာဂကြွယ် ရမက်ထန်ကာ လောကစည်းစိမ် ကောင်းကောင်း ခံစားပျော်ပါးလိုသော အမျိုးသမီးများကို အခကြေးငွေယူကာ လိုးပေးရသော  “  အငှါးလင်  ” အလုပ်ဖြစ်သည်..။

အပတ်စဉ် တနင်္လာနေ့ ညနေပိုင်းတွင် နေမိုး အငှါးလင်အဖြစ် အလုပ်သွားလုပ်လေ့ရှိသည်.။ နေမိုး၏ အထက်အရာရှိ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရှမ်းတရုတ်မ တစ်ယောက်ဖြစ်သည် ။ အသက်အရွယ်ကတော့ နေမိုးနှင့် မတိမ်းမယိမ်း ဖြစ်သည် ။ အသားဖြူကာ အရပ်မြင့်ပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ဆူဖြိုးတောင့်တင်းသည် ။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ လင်တော်မောင်က အင်ဂျင်နီယာကြီး တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ နိုင်ငံခြားတွင် သွားရောက် အလုပ်လုပ်ကိုင်နေသည် ။ ကလေးလည်း မမွေးကြသေး ။

နေမိုးသည် သူ့အထက်အရာရှိမ ဒေါ်ထားထားစိုးကို ကြိတ်ပြီး သဘောကျနေသည် ။  သို့သော် နီးစပ်ရန် ဖန်ဖို့ အခွင့်အလမ်းမရသောကြောင့် ကြိတ်ပြီးတော့သာ ပစ်မှားနေပြီး ၊ခိုးလို့သာ ငမ်းနေရသည် ။

တစ်ခုသော တနင်္လာနေ့တွင် နေမိုးသည် ရုံးတွင် အလုပ်များသွားကာ ရုံးဆင်းနောက်ကျသဖြင့် အငှားလင်အဖြစ် အလုပ်လုပ်ရာ နေရာသို့ တစ်နာရီလောက် နောက်ကျမှ ရောက်သွားခဲ့ရာ ဒေါ်ထားထားစိုးကို အထူးအမှောင်ခန်းခေါ် အလင်းရောင် လုံးဝမရှိပဲ မှောင်ချထားသော အခန်းထဲတွင် ကာမစည်းစိမ်ခံစားပျော်ပါးရန် ဝင်ရောက်ဖို့အတွက် အဝတ်လဲခန်း၌ အဝတ်အစားများ ချွတ်နေသည်ကို ချောင်းကြည့်ပေါက်မှ အသာချောင်း ကြည့် တွေ့မြင်ခဲ့သည် ။ ဒေါ်ထားထားစိုးကို လိုးပေးရမည့် အငှါးလင်မှာ နေမိုး၏ သူငယ်ချင်း လုပ်ဖော်ကိုင်ဘက် သန်းဝင်းဖြစ်သည် ။

သန်းဝင်းက မိမိမှာ ဧည့်သည် မိန်းကလေး ငယ်ငယ် တစ်ယောက်နှင့် အပြတ်လိုးထားရလို့ သည်မိန်းမကြီးကို တစ်ရှိုးစာ အပြည့် မချနိုင် ၊ တစ်ချီလောက်သာ ဝင်ချပြီး မိမိနှင့် လာပြီး လူစားလဲရန်ပြောရာ နေမိုးက အကြိုက်တွေ့ပြီး သဘောတူလက်ခံလိုက်သည် ။

အမှောင်ခန်းထဲတွင် နေမိုးနှင့် ဒေါ်ထားထားစိုး ကာမစပ်ယှက် ပျော်ပါးကြသည် ။ မှောင်နေသောကြောင့် မိမိနှင့် စပ်ယှက်နေသူမှာ မိမိ၏ လက်အောက်မှ စာရေးလေး နေမိုး ဖြစ်ကြောင်း အစပိုင်းတွင် ဒေါ်ထားထားစိုး မသိခဲ့ပေ ။ သို့သော် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကို နေမိုးက ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးနေသည့် အချိန်တွင် ခုတင်ဘေးဘောင်တွင် တင်ထားသော ( မိမိကိုလိုးနေသည့် အငှါးလင်နှင့် လင်းလင်းချင်းချင်း ကြည့်မြင်လိုလျင်လျပ်စစ်မီးဖွင့်နိုင်ဖို့ စီစဉ်ထားသည့် )  ခလုတ်လေး ရှိသည် ။ ဖင်လိုးခံရင်း ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေသော ဒေါ်ထားထားစိုးက မတော်တဆ ထိကိုင်နှိပ်မိရာမှ မီးရောင်လင်းလာကာ ဖင်လိုးဖင်ခံ လုပ်နေကြသူနှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မြင်တွေ့သွားခဲ့ကြရသည်..။

နေမိုးက ကျကျနန ဖင်လိုး အဖုတ်ပွတ်ပေးထားရာ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ခံစားနေရသော ကာမစည်းစိမ်ချမ်းသာကို လက်လွှတ်မခံနိုင်ပဲ ၊ မိမိကို ဖင်လိုးနေသူမှာ မိမိ၏ လက်အောက်မှ စာရေးဖြစ်သူ နေမိုးမှန်း သိလျှက်နှင့် ဆက်ပြီး အလိုးခံလေတော့သည် ။

သည်လိုနှင့် ပြေလည်သွားကြကာ နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုးကို ကာမအရသာ တနင့်တပိုးခံစားရရှိစေရန် သူတတ်မြောက်ထားသော ကျွမ်းကျင်မှု နည်းလမ်းအားလုံးကို  အိပ်သွန်ဖာမှောက် အကုန်အစင်ထုတ်သုံး လိုးပေးရာ လိုးသူနေမိုးရော အလိုးခံသူ ဒေါ်ထားထားစိုးပါ မကြုံဖူးသော ဖီလင်တွေ ခံစားရလျှက် အရသာကောင်းကောင်းတွေ့သွားခဲ့ရလေသည်……..။

တစ်ရှိုးစာ လိုးပွဲအတွက် သတ်မှတ်ထားသော အချိန် ၃ နာရီ စေ့သွားသည့် အတွက် အလိုးရပ် ၊ စပ်ယှက်မှုများ တစ်စခန်း သတ်သောအခါ နေမိုးနှင့် ဒေါ်ထားထားစိုးတို့သည် အထူးအမှောင်ခန်းထဲတွင် ထုံးစံအတိုင်း မိမိတို့နှင့် သက်ဆိုင်သည့် ဝင်ပေါက် အသီးသီးမှ လမ်းခွဲထွက်လာခဲ့ကြသည် ။

နေမိုးအနေဖြင့် သူကြိတ်ကာ သဘောကျနေခဲ့သော သူ့အထက်အရာရှိ ဒေါ်ထားထားစိုးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးခဲ့ရသည့်အတွက် အထူးပင်ပျော်ရွှင်ကျေနပ်မိသလို ၊ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း  သူမကြုံဖူးသမျှသော ပျော်ပါးစပ်ယှက်မှုများတွင် အထူးကဲဆုံးသော ကာမအရသာနှင့် စိတ်လှုပ်ရှားမှုများ  ခံစားခဲ့ရသည့် နေမိုးနှင့်လိုးခဲ့ရသော  ယခုလိုးပွဲကို စွဲစွဲမက်မက် ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်..။

လိုးရသည်ကို ပင် အားမရနိုင်ခဲ့သေး..။ ထို့ကြောင့် အငှါးလင်းများနှင့် ဆုံတွေ့ ပျော်ပါးစပ်ယှက်မှု အ၀၀ကို တာဝန်ယူစီမံ ဆက်သွယ်ဆောင်ရွက်ပေးသူ  မာမီအေး အားသွားရောက်တွေ့ဆုံကာ အမှောင်ခန်းထဲတွင် သူမနှင့် ပျော်ပါးခဲ့သူ နေမိုးကို မနက်ဖြန်တွင် အထူးအော်ဒါယူကာ တစ်ရှိုးစာ ထပ်မံပျော်ပါးလိုကြောင်း ပြောဆိုခဲ့လေသည်..။

“  မနက်ဖြန် နေမိုးအလုပ်ဆင်းတဲ့နေ့ မဟုတ်ဘူး ၊ တစ်ခြားလူတစ်ယောက်နဲ့ လာပျော်ချင်ရင်တော့ ရနိုင်လိမ့်မယ်… ”

“  ကျမက နေမိုးဆိုတဲ့လူနဲ့ပဲ ပျော်ချင်တာ ..။ သူအလုပ်ဆင်းတဲ့နေ့ မဟုတ်ပေမဲ့ စပါယ်ရှယ် အော်ဒါလုပ်ပြီး ချိန်းလိုက်လို့ မရဘူးလား..၊ မနက်ဖြန် မရရင်တောင် သန်ဘက်ခါ ပေါ့…. ”

“  ဟာ..အဲဒါလဲ မရနိုင်ဘူးလေ..၊ မာမီတို့ဆီမှာက ကောင်လေးတွေကို တစ်ပတ်တစ်ခါပဲ အလုပ်လုပ်ရပြီးတော့ ၊ အလှည့်ကျ နားနေနိုင်အောင် စီစဉ်ထားတာ..ညီမရဲ့..၊ ဒီအလုပ်က အားပြည့်လန်းဆန်းနေဖို့ လိုတယ်မဟုတ်လား..၊ ခြောက်ရက်နားထားပြီး အားအပြတ် ပြန်ပြည့်နေမှ ဧည့်သည်မိန်းမတွေ အရသာကောင်းကောင်း ခံစားရအောင် အလုပ်လုပ်ပေးနိုင်မှာပေါ့..ညီမကြီးရယ်..၊ နေမိုးနဲ့ ရှင်တကယ်ပျော်ချင်တယ်ဆိုရင်တော့ နောက်အပတ် တနင်္လာနေ့အထိ စောင့်ရလိမ့်မယ်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး အနည်းငယ်တွေပြီး စဉ်းစားနေသည် ။ တစ်ပတ်ကြီးများတော့ သူမအနေနှင့် မစောင့်လို ။ မိမိနှင့် တစ်ရုံးတည်း အတူတူ အလုပ်လုပ်နေသည်မို့ နေမိုးကို မိမိဖာသာ အချိန်းအချက်လုပ်ကာ ပျော်ပါးလို့ ရနိုင်ကြောင်း စဉ်းစားမိသည် ။

“  ကောင်းပါပြီ…။ ဒါဆိုလဲ ကျမစောင့်လိုက်မယ် ..နောက်လာမဲ့ တနင်္လာနေ့မှာ သူနဲ့တွေ့ချင်တယ်.. ”

“  ဒါဆိုရင် စရံတော့ ပေးသွားရလိမ့်မယ်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး မာမီအေးတောင်းသော စရံငွေကို ပေးချေပြီးနောက် အငှါးလင်များနဲ့ ပျော်ပါးရာမှ ပြန်ထွက်လာခဲ့သည် ။အိမ်သို့ပြန်ရောက်သောအခါ နေမိုးနှင့် လိုးခဲ့ဆော်ခဲ့ပုံများကို ပြန်သတိရနေသည်..။ ထိုနေ့ညက ဒေါ်ထားထားစိုးသည် မမက်စဖူး ကာမစပ်ယှက်ခံရသည့် အိပ်မက်ကို မက်သည်.။ အိပ်မက်ထဲတွင် သူမနှင့် ကာမစပ်ယှက်ခဲ့သူကလည်း နေမိုးပင် ဖြစ်နေပါသည်..။

နောက်တစ်နေ့နံနက် ရုံးသို့ ရောက်သောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ နေမိုးနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာ မျက်နှာပူသလိုလို ၊ ရှက်ရွံ့သလိုလို ဖြစ်နေသည် ။  နေမိုးမှာလည်း အတော်ပင် နေရခက်နေသည်..။  နှစ်ယောက်စလုံးပင် အရင်နေ့ ညနေပိုင်းက ရက်ရက်ရောရော ကာမစပ်ယှက်ခဲ့ကြပုံများကို ပြန်လည်မြင်ယောင်ကာ နေကြသည်..။ နေမိုးအနေဖြင့် ဒေါ်ထားထားစိုးကို ကြည့်မိတိုင်း မိမိမြင်ခဲ့ တွေ့ခဲ့ အားရပါးရ ကိုင်တွယ်ခဲ့လေသော ရင်သားတင်သား ပေါင်လုံးပေါင်တန်များကို အထင်းသား အရှင်းသား ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်လာလျက် လီးမှာလည်း မတ်ခနဲ တန်းခနဲ တောင်ကာနေရသည် ..။

ဒေါ်ထားထားစိုးအဖို့လည်း နေမိုးကို ကြည့်မိလေတိုင်း မိမိကို တက်ခွလိုးခဲ့ပုံများ နှင့် နေမိုး၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးချောင်းကြီးကို မြင်ယောင်ကာ အဖုတ်ထဲမှာ စိုစိစိ ၊ ဖင်ပေါက်က ယားသလိုနှင့် အရမ်းကို နေရခက်နေသည် ။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားပြောရမည်ကိုပင် ရွံ့တွန့်တွန့် ဖြစ်ကာနေကြသည်..။ လူချင်းမတွေ့ဖူးပဲ မိဘဆွေမျိုးများ စေ့စပ်ပေးမှုကြောင့် ညားခဲ့ရသော ဇနီးမောင်နှံတွေလို မင်္ဂလာဦးညလွန်မြောက်ကာ နောက်တစ်နေ့ တွင်ခံစားရသော ခံစားမှုမျိုး နှင့် အတော်ပင် ယင်းထ နေကြသည်..။

နေမိုးတို့လို အငှါးလင်များတွင် မိမိတို့ စပ်ယှက်ဖျော်ဖြေပေးခဲ့ဖူးသည့် ဧည့်သည်အမျိုးသမီးများနှင့် မတော် တဆ အပြင်ဘက်တွင် တွေ့ဆုံမိလျင် မသိလိုက် မသိဖာသာ နေပေးရသော စည်းကမ်းရှိသည်..။  ဧည့်သည် အမျိုးသမီးများကလည်း မိမိတို့နှင့် လိုးဖူးသော အငှါးလင် တစ်ယောက်ယောက်ကို အလုပ်နေရာ မဟုတ်သော အခြားတစ်နေရာတွင် တွေ့ဆုံမိပါက မသိသလို ခပ်တည်တည် နေကြတာများသည်..။

ပြောရလျင် အငှါးလင်များနှင့် ပျော်ပါးကြသူ အမျိုးသမီးများသည် အလုပ်နေရာတွင်သာ တွေ့ဆုံပျော်ပါးကြသည်မှလွဲပြီး အပြင်အပတွင် အသိအကျွမ်းဖြစ်သွားကြမှု ရှားပါးသည်..။ ယခု ဒေါ်ထားထားစိုးကတော့ နေမိုး၏ အထက်အရာရှိ ဖြစ်နေလေရာ နေမိုးမှာ ခါတိုင်းလို ဆက်ဆံ ပြောဆိုရကောင်းနိုး ၊ မသိသလိုပဲ ခပ်တည်တည် နေရကောင်းနိုးနှင့် အခက်တွေ့နေရလေသည်..။

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် နေမိုးနှင့် သီးသန့် တွေ့ဆုံနိုင်ရန် ချိန်းဆိုဖို့ စိတ်ကူးရှိသော်လည်း ဘယ်ကဘယ်လို စတင်ကာ အချိန်းအချက် လုပ်ရမည်ကိုတော့ စဉ်းစားမရ ဖြစ်နေသည်..။ သူမသည် ရာဂရမက် ထန်ပြင်းပြီး လိုအင်ကြီးမားသော မိန်းမ တစ်ယောက်ဖြစ်သော်လည်း ဆိတ်ကွယ်ရာ လူသူကင်းဝေးရာတွင်သာ အရှက်အကြောက်မရှိ ကာမအရသာကို  အပီအပြင် ခံစားမည် ၊ လူရှေ့သူရှေ့တွင်တော့ ပိပိပြားပြား ၊ အရှက်အကြောက် ကြီးသော ဂုဏ်သရေရှိ အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက်အနေဖြင့်သာ နေထိုင်သွားလာသည် ။ အခု သူမ၏ တန်ဖိုးထားရသော ရာထူးဂုဏ်သိမ် အမှတ်အသားဖြစ်သော ရုံးနေရာတွင် မိမိ၏ လက်အောက်မှ စာရေးလေးကို အငှါးလင် အဖြစ် သဘောထားကာ အချိတ်အဆက်ပြုလုပ် ပြောဆိုဖို့ရာမှာ အတော်ဝန်လေး ခက်ခဲရသည်..။ 

ဒီလိုနဲ့ တစ်ရက် ကုန်ဆုံးသွားသည်..။  နောက်တစ်နေ့တွင်တော့ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရုံးအလုပ်ဖြင့် အပြင်သို့ သွားနေရပြီး ရုံးသို့ ညနေ ရုံးဆင်းကာနီးလောက်မှ ပြန်ရောက်ရာ သူမနှင့် နေမိုး တွေ့ရုံမြင်ရုံမျှလောက်သာ ရှိခဲ့သည်…။  နောက်တစ်ရက်မှာလည်း ရုံးအလုပ်များ ပုံကျကာ အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့ရပြီး နေမိုးနှင့် တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် ပင် မျက်နှာချင်းမဆိုင်ဖြစ်ခဲ့ရပေ..။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ကာမရမက်စိတ်များမှာ ရက်ကြာလာသည့်အခါ လျှော့ကျခြင်း မရှိပဲ ထန်ပြင်းမြဲ ထန်ပြင်းနေသည်..။

ဒီလိုနဲ့ သောကြာနေ့တွင်တော့ နေမိုးကို မဖြစ်ဖြစ်အောင် ချိန်းဆိုကာ ညနေပိုင်းတွင်  အတူတူ တစ်နေရာရာ သွားပျော်ပါးရန် ဒေါ်ထားထားစိုး ကြံစည်စိတ်ကူးမိတော့သည်..။ ပါးစပ်နှင့် ပြောဆိုဖို့ ဝန်လေးသောကြောင့် စာတစ်စောင် ကြိုတင်ရေးထားသည်..။ နေမိုးကို အမှတ်မထင် အသာ စာပေးပြီး အချိန်းအချက် ပြုလုပ်ရန်ဖြစ်သည်..။ အကြံကကောင်းသော်လည်း ထိုနေ့တွင် နေမိုးတစ်ယောက် ရုံးမတက်ပဲ ခွင့်ယူသောကြောင့် ဘယ်လိုမှ အကောင်အထည် မဖော်နိုင်ခဲ့ရပေ..။ သည်ကောင်လေး ဘာလို့များခွင့်ယူတာပါလိမ့်..၊ အငှါးလင်အဖြစ် နေ့ဘက် အလုပ်များ သွားလုပ်နေရောလားဟုပင် ဒေါ်ထားထားစိုး တွေးမိလေသည်..။ 

သို့သော် နေမိုး အလုပ်ရှင် မာမီအေးက ( ယောက်ျားထိန်းဟု ခေါ်ရမည်လား  မသိ )  နေမိုးသည် တနင်္လာနေ့ တစ်ရက်သာ အလုပ်လုပ်သည်ဟု ပြောထားသည့်တိုင် ၊ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ သို့လောသို့လော အတွေးများဖြင့် စိတ်မောနေရတော့သည်..။ နောက်နေ့များမှာတော့ စနေ၊ တနင်္ဂနွေ ကျသဖြင့် သူမ မချင့်မရဲ ဖြစ်ကာ စိတ်လျှော့လိုက်ပြီး တနင်္လာနေ့ကျမှသာ ဒီငနဲ လိုးတာ အပီခံပစ်လိုက်တော့မည်ဟု စိတ်ထဲ တေးမှတ်ထားလိုက်သည်..။ 

နောက်ဆုံးတော့ ဒေါ်ထားထားစို အားခဲ မောင်းတင်ကာ စောင့်ဆိုင်းနေသော တနင်္လာနေ့ညနေပိုင်း သို့ရောက်လာလေတော့သည်..။

.....................................................................................................................................

တနင်္လာနေ့ညနေ ရုံးဆင်းတာနဲ့ ကျမလည်း အိမ်ကို အမြန်ပြန်ပြီး ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားတွေ လဲလှယ်ဝတ် ဆင်ပြီး နေမိုးနဲ့ ပျော်ပါးဖို့ ထွက်လာခဲ့ပါတယ်.။ နေမိုးအလုပ်လုပ်တဲ့ နေရာကို ၅ နာရီခွဲတိတိမှာ ကျမရောက်တယ်.။ တစ်ရှိုးစာအတွက် ကျန်ငွေကို ချေပြီးတာနဲ့ ပျော်ပါးမယ့်အခန်းထဲကို တစ်ခါတည်း တန်းသွားလိုက်တယ်..။  အစတုန်းက လင်းလင်းချင်းချင်း ရှိမဲ့ အခန်းတစ်ခန်းကို ယူမယ်လို့ပဲ စိတ်ကူးမိပါသေးတယ်..။  ဒါပေမယ့် ကျမ ဒီမှာလာပြီး အရသာခံတိုင်း အထူးအမှောင်ခန်းကိုပဲ ရွေးချယ် အသုံးပြုခဲ့တာမို့ ၊ အခြားအလင်းရောင်းရှိမယ့် အခန်းတစ်ခုခု ယူလျင် ဖီလင်လာသင့်သလောက် မလာမှာကို စိုးလို့ပါ..။  ခါတိုင်း ပျော်ပါးနေကျ အမှောင်ခန်းကိုပဲ ယူလိုက်တယ်..။  

နေမိုးတို့ရဲ့ အလုပ်ရှင် မာမီအေးကလည်း ကျမအတွက် အထူးအမှောင်ခန်းကိုပဲ ကြိုတင်ဖယ်ထား စီစဉ်ပေးထားတာဆိုတော့ အဆင်ပြေသွားတာပေါ့..။ အမှောင်ခန်းဆိုပေမယ့် လိုအပ်ရင် မီးဖွင့်လို့ရတာပဲ..။ အထဲရောက်တဲ့ အခါ ကြိုက်တဲ့အချိန် မီးဖွင့်နိုင်တယ်..။ မှောင်ထဲမှာ ပျော်ချင်ရင်လဲ ရတယ်..။ ကဲ….ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ..။

ကျမဟာ ဒီအထူးအမှောင်ခန်းထဲမှာ လာပြီးစပ်ယှက်ပျော်ပါးခဲ့တာဟာ အခု ပထမဆုံးအကြိမ် မဟုတ်တော့ပါဘူး.။ ခြောက်ခါလောက်ကို ရောက်ဖူးပြီးပါပြီ ။ အထာကျနေပြီလို့တောင် ဆိုနိုင်ပါတယ်..။ ဒါပေမယ့် အခုတစ်ခေါက်လောက်  တစ်ခါမှ စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုတာမျိုး အရင်က မကြုံခဲ့ရဘူး ။ အိုလေ….ပြီးခဲ့တဲ့ တနင်္လာနေ့က အမှတ်မထင် နေမိုးလိုးတာခံခဲ့ရ ၊ နေမိုးဟာ အငှါးလင်တစ်ယောက်အဖြစ် အလုပ်လုပ်နေမှန်း သိခဲ့ရတဲ့ အချိန်ကစပြီး တစ်ပတ်လုံးလုံးကို ကျမစိတ်တွေ အနည်းနည်းအဖုံဖုံ လှုပ်ရှားနိုးကြွနေခဲ့တာပါ ။  နေမိုးနဲ့ လိုရမှာကို အရမ်းတမ်းတ လိုလားနေခဲ့တာပါ ။ ဒီနေ့တော့ အဲဒီတမ်းတစိတ်တွေဟာ အပြင်းထန်အနိုးကြွဆုံးပေါ့…..။

အမှောင်ခန်းထဲကို မဝင်ခင် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ရတဲ့အခန်းငယ်လေးထဲရောက်သွားတာနဲ့ကျမဟာ အရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားလာပါပြီ ။ ကျမအဖို့ ကိုယ်သိကျွမ်းနေတဲ့ ယောကျ်ားတစ်ယောက်နဲ့ လိုးရမှာ ဒါပထမဆုံးအကြိမ်ပါပဲ..။ အရင်က ဒီမှာလာပြီး အငှါးလင်တွေနဲ့ ပျော်ပါးစပ်ယှက်ခဲ့ဖူးပေမယ့် သူတို့ကို ကျမ လုံးလုံးမသိခဲ့သလို ၊ သူတို့ကလဲ ကျမကို မသိခဲ့ပါဘူး..။ ဒီနေ့လိုးကြမယ့် နေမိုးကတော့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကောင်းကောင်းသိနေကြတယ်လေ..။  စိတ်လှုပ်ရှားရမက်ထန်တဲ့အခါ ဝဖြစ်လေ့ရှိတဲ့အတိုင်းပါပဲ ၊ ကျမပေါင်ကြားက စောက်ပတ်ကြီး မို့ဖောင်း အရည်စို ရွှမ်းအိနေသလို နို့အုံကြီးတွေ တင်းမာပြီး နို့သီးတွေ စူတက်ကော့ထောင်လို့ နေကြပါပြီ..။

ကျမဟာ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ဝတ်ထားတဲ့အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ခွာချပစ်လိုက်ပါတယ်..။ ကျမနို့ကြီးတွေဟာ အရမ်းတင်းမာနေတာကြောင့် ရင်ဘတ်တောင် ကျိန်းတိန်းတိန်း အေးတေးတေးဖြစ်နေပါတယ်..။ နို့သီခေါင်းဟာလည်း တင်းမာပြီး ကော့ချွန်ထောင်တက်နေတာ အောင့်သလိုလိုတောင်  ရှိနေလေရဲ့ ။  ဟော….အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်မယ်လုပ်တော့ ဘောင်းဘီခွကြား အသားနေရာဟာ ကျမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲက ယိုစိမ့်ထွက်တဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေနဲ့ အပြတ်ကို စိုရွှဲနေပါရောလား..။ ရေဆွတ်ထားတဲ့ အတိုင်းပဲ..။ ကျမဟာ ရှမ်းတရုတ်ကပြားမမို့ စောက်ရည်အထွက်များပါတယ်..။  ကာမစိတ်ထန်ပြင်းတဲ့အခါတွေမှာ စောက်ရည်အတော်ကို ထွက်ပါတယ်..။ ဒါပေမယ့် အခုလို အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခွကြားနေရာတစ်ခုလုံး ( အရည်ညှစ်ယူရင်တောင် ရနိုင်လောက်အောင်) ရွှဲရွှဲစိုသွားတာမျိုးတော့ မဖြစ်သေးပါဘူး..။

အင်း …နေမိုးကတော့ ကျမကို တကယ် နှာထန်ရမက်ကြွအောင် လုပ်နိုင်တဲ့ ယောကျ်ားပါပဲ ။  သူလိုးတာတောင် မခံရသေးဘူး..။ ကျမ အရည်တွေ အရမ်းကိုထွက်ပြီး ကာမဆိပ်လည်း အပြတ်ကို တက်နေပါပြီ..။ သူနဲ့လိုးကြရရင်တော့ ဘယ်လိုများနေမယ်ဆိုတာ စဉ်းစားကြည့်ရုံနဲ့ ကြက်သီးများတောင် ထမိပါရဲ့..။  အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ခွာပြီးတာနဲ့ ကျမဟာ အလိုးခံရမယ့် အမှောင်ခန်းထဲကို အသာပဲ လျှောက်လှမ်းဝင်လာခဲ့ပါတယ်..။  ဒီအခန်းထဲမှာ မကြာခင် ကြုံတွေ့ခံစားရတော့မယ့်ကာမအရသာကို တွေးကြည့်ရင်း ဒူးတောင် မခိုင်ချင်သလို ဖြစ်လာရတယ်..။ အခန်းထဲမှာတော့ ဘာမီးမှ မထွန်းထားတာကြောင့် ပိန်းပိတ်အောင် မှောင်လို့နေပါတယ်..။

ဒီအခန်းအထာကို အကျွမ်းဝင်ပြီးသားမို့ ခုတင်ရှိရာကို အလွတ်ပဲ လျှောက်လှမ်း အရောက်သွားနိုင်ခဲ့ပါတယ်..။ ခုတင်စောင်းမှာ အသာထိုင်ရင်း ၊ အခန်းထဲကို လျှောက်လှမ်းဝင်လာမယ့် နေမိုးရဲ့ ခြေသံကို နားစွင့်နေလိုက်တယ်..။  ကျမရဲ့ ဘယ်ဖက်လက်ကို ခုတင်ဘောင်မှာရှိတဲ့ မီးခလုတ်ပေါ် အသင့်တင်ထားလိုက်တယ်..။

အခန်းထဲဝင်လာတဲ့ ခြေသံကိုကြားရတာနဲ့ ခလုတ်ကိုနှိပ်ပြီး မီးဖွင့်လိုက်မယ်..။ ပြီးတော့ မီးရောင်အောက်မှာ နေမိုးနဲ့ ကျမ အပီပြင်ကို ဖိုက်ပစ်လိုက်မယ်..။

ဒီအပတ်တနင်္လာနေ့မှာတော့ ကျနော်အလုပ်နေရာကို ခပ်စောစောပဲ အရောက်သွားခဲ့တယ်..။ ရောက်တာနဲ့ မာမီအေးက ကျနော့်အတွက် အထူးအမှောင်ခန်းထဲမှာ လိုးပေးရမယ့် အလုပ်ရှိတယ်..။ တစ်ရှိုးစာအော်ဒါလို့ ပြောတာကြောင့် ကျနော်လည်း အမှောင်ခန်းထဲကို အဝင် ဧည့်သည်အမျိုးသမီးတွေ အဝတ်အစားချွတ်ထားခဲ့ရတဲ့ အခန်းလေးထဲကို ချောင်းကြည့်နိုင်တဲ့ ချောင်းကြည့်ပေါက်နားမှာ အသင့်သွားစောင့်နေတယ်..။  ဧည့်သည်မိန်းမ အဝတ်ချွတ်ပြီး အမှောင်ခန်းထဲ ရောက်သွားမှ ကျနော်က ဝင်ရမှာကိုး..။ ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့  လူမတွေ့ရဘူး..။ ဧည့်သည်မိန်းမ မရောက်သေးဘူး.လေ…။  ဒါကြောင့် ကျနော် အသာပဲ ထိုင်စောင့်နေတယ်..။ ထိုင်မိလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သန်းဝင်း ရောက်လာတယ်..။

“  ဘယ်လိုလဲ..မင်းအမှောင်ခန်းထဲမှာ အလုပ်လုပ်ဖို့ ရှိတယ်ဆို.. ”

သန်းဝင်းကမေးလို့ ကျနော် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်..။

“  ငါတော့ ဒီနေ့ အလုပ်မဖြစ်သေးဘူးကွ..၊ မင်းကတော့ အခုရောက် အခုအလုပ်ဖြစ်နဲ့ တယ်ဟုတ်ပါလား..၊  မင်းဖိုက်ပေးရမဲ့ ဆော်ကော ရောက်ပြီလား.. ”

“  စောစောကကြည့်တုန်းကတော့ မရောက်သေးဘူးကွ… ”

“  မရောက်ဘူးဆိုတာနဲ့ မင်းကထိုင်နေရလားကွာ..၊  အသာစောင့်ကြည့်နေပေါ့..၊ ဒါမှ သူရောက်ကိုယ်ရောက် အထဲကို ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဝင်နိုင်မှာလေ..မှန်း ငါကြည့်ပေးမယ်.. ”

သန်းဝင်းက ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ အသာကြည့်တယ်..။ ကျနော်ကတော့ အသာပဲ ဆက်ထိုင်နေတယ်..။ အရင်ပတ်တုန်းက ဒေါ်ထားထားစိုးနဲ့ အပီဖိုက်ခဲ့ကြရပုံတွေ ပြန်စဉ်းစားမိတယ်..။ ဒီအပတ်လည်း ဒေါ်ထားထားစိုးနဲ့ ပြန်ဆုံ၇ရင်ကောင်းမှာ ။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုပြန်ဆုံဖို့ဆိုတာကလည်း သိပ်ကိုခက်ပါတယ်လေ…။

“  ဟော…လာပီဟေ့….ဟာ…အရင်ပတ်က မင်းနဲ့ငါ တစ်လှည့်စီ ချပေးခဲ့ကြတဲ့ ဆော်ကြီးပါလားကွ…တောက်မိုက်တယ်ကာ…အယ်နေတာပဲ…ဟီး…. ”

ခဏကြာတော့ ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ သန်းဝင်းရဲ့ အံတကြိတ်ကြိတ်နဲ့ ပြောလိုက်တဲ့ စကားသံကို ကြားရတယ်..။ ကျနော့်ရင်ထဲ အတော်ကို လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်သွားတယ်..။

ဒါဟာတကယ်ပဲလား..။ အခု ကျနော် အထူးအမှောင်ခန်းထဲမှာ လိုးပေးရမယ့် ဧည့်သည်အမျိုးသမီးက  ဒေါ်ထားထားစိုးပဲလား..။ သန်းဝင်းဆိုတဲ့ကောင်က လူနောက်..။ သူပြောတာ အတည်ယူလို့ ရတာမဟုတ်ဘူး..။ ဒါကြောင့်သူ့ကို အသာတွန်းဖယ်ပြီး ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ဒေါ်ထားထားစိုးဟာ အဝတ်အစားတွေ အကုန်လုံး ချွတ်ပစ်လို့ ဗလာကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေပါပြီ။ မို့ထွားတဲ့ ရင်သားဆိုင်ကြီးတွေ ၊ ကားအိတဲ့ တင်သားကြိးတွေ..၊ တုတ်ဖြိုးတဲ့ ပေါင်တန်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးတွေ ၊ အိုး…မြင်ရတဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အချိုးအဆက်တွေကတော့ အားပါးပါးလို့ ပြောရအောင်ကို စိုပြေထွားကြိုင်းလှပါတယ်..။ ဟော….ဒေါ်ထားထားစိုး ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ အထူးအမှောင် ခန်းထဲကို လှမ်းဝင်သွားပြီး ကျနော်ဝင်လိုက်သွားဖို့ပဲ ကျန်တော့တယ်..။ အထဲရောက်ရင် …၊ ဟား…တွေးလိုက်တာနဲ့တောင် ဖီလင်တွေ အရမ်းရလာပြီ..။

“  ဟိုဆော်ကြီးပဲကွ…ဒါကြီး ဖြူဖြူတောင့်တောင့်၊ နှာကလည်း ထန်ထန်နဲ့ လိုးရတာ ဂွတ်ရှယ်ပဲကွ..။ ကိုင်းဟေ့..ဒီတစ်ပတ်လည်း ဟိုအရင်ပတ်တုန်းကလို မင်းတစ်လှည့် ငါတစ်လှည့် ဖိုက်ကြရအောင်ကွာ..။ မင်းအခု အရင်သွားဆော်နှင့်..ငါမာမီအေးကို သွားပြောပြီး တစ်လှည့်ဝင်ချမယ် ဟုတ်လား.. ”

ကျနော် ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ မျက်လုံးခွာလိုက်တော့ သန်းဝင်းက ပြောတယ်.။ ကွိုင်ပဲဗျာ..။ ကျနော် ဒေါ်ထားထားစိုးကို တစ်ရှိုးစာ ( ၃ နာရီ ) အချိန် အကုန်လုံးကို အပြတ် လိုးပစ်ချင်တာ..။ အခု သန်းဝင်းက တစ်လှည့်ဝင်ဖိုက်မယ် ဆိုတော့ အခက်ပဲ..။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် သန်းဝင်းကို တစ်လှည့်ပေးလိုစိတ် မရှိဘူး..။ ဒါပေမယ့် အပြတ် ငြင်းပစ်လိုက်ဖို့ကလဲ မသင့်ဘူးလေ..။ အရင်အပတ်တုန်းက သူ့အတွက် လိုးရမယ့်အလုပ်မှာ ကျနော့်ကို အစားဝင်ပေးဖို့ခေါ်ခဲ့တာကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးကို လိုးခဲ့ရတာမဟုတ်လား..။ သူ့ကျေဇူးရှိတယ်လေ. ။ ကျနော့်အလှည့်ကျတော့ ကပ်လို့ မဖြစ်ဘူး…။ 

ဒါကြောင့် မငြိမ့်ချင်ငြိမ့်ချင်နဲ့ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ရတယ်..။ သန်းဝင်းလည်း ခပ်မြူးမြူးပဲ လျှောက်လှမ်းထွက်သွားတယ်..။ သူ့ကြည့်ရတာ ဒေါ်ထားထားစိုးကို လိုးရတာ သိပ်သဘောကျနေပုံပဲ..။ ဟုတ်မှာပါပဲလေ…။ ဒေါ်ထားထားစိုးလို ရုပ်ကလဲ ချော ၊ ငယ်ကလည်း ငယ်.. လုံးကြီးပေါက်လှ ဖြူဖြူတောင့်တောင့် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကို လိုးရတာ ဘယ်ယောကျ်ား မကြိုက်ပဲ နေမှာလဲ..။ ကျနော့်ကိုပဲ ကြည့်လေ….ဒီမိန်းမကို မြင်ရကတည်းကကို လိုးချင်နေခဲ့တာ ။ သန်းဝင်းထွက်သွားတော့ ကျနော်လည်း အဝတ်အစားတွေ အမြန်ဆုံးချွတ်ပြီး အထူးအမှောင်ခန်းထဲကို ချက်ချင်းပဲ လှမ်းဝင်လိုက်ပါတော့တယ်..။ အခန်းထဲမှာ  မှောင်မဲနေတာဆိုတော့ ဘာမှ မမြင်ရပါဘူး ။ ဒါပေမယ့် အခန်းထဲက ခုတင်ပေါ်မှာ ဒေါ်ထားထားစိုး ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ ရှိနေမယ်ဆိုတာကိုတော့ ကျနော် သိနေတယ်လေ ။ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးကြီး မကြာခင် ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ရောက်တော့မှာ မဟုတ်လား ။

နို့ကြီးတွေကို အပီကို ဆွဲပစ်လိုက်မယ် ။ စောက်ပတ်ကြီးကိုရော ၊ ဖင်ပေါက်ကိုပါ အပြတ်ကို လိုးပစ်လိုက်မယ်..။ ကျနော်ဟာ ခုတင်ရှိရာကို ခြေလှမ်း ကြဲကြဲနဲ့ အမြန်ဆုံးရောက်အောင် လျှောက်လှမ်း ချည်းကပ်သွားပါတယ်..။ ခြေသုးံလှမ်းပြည့်အောင်တောင် မလှမ်းရသေးဘူး ။  ချောက် ခနဲ ခပ်တိုးတိုးအသံကလေးနဲ့ အတူ အခန်းထဲမှာ မီးထိန်ထိန်လင်းလို့သွားပါတယ်..။ ရုတ်တရက် မမျှော်လင့်ပဲ မီးရောင်လင်းထိန်လာတာကြောင့် ကျနော် ခြေလှမ်းတုံ့ ရပ်သွားတယ်..။ မှောင်မဲနေတဲ့ နေရာမှာ မီးရောင်လင်းထိန်လာတာမို့ ကျနော့် မျက်လုံးတွေလည်း ပြာဝေပြီး ချက်ချင်း ဘာကိုမှ သဲသဲကွဲကွဲ မမြင်နိုင်သေးဘူး..။ မျက်တောင်ကို လေးငါးချက်လောက် ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ် လုပ်လိုက်တော့မှ အလင်းရောင်မှာ အသားကျပြီး မြင်နိုင်တွေ့နိုင်လာပါတော့တယ်…။

............................................................................................................................................

ကျမဟာ မျက်စေ့တွေကို စုံမှိတ်ပြီး ရမက်ထန် စိတ်လှုပ်ရှားစွာပဲ အမှောင်ခန်းထဲက ခုတင်စောင်းမှာ အသာထိုင်ရင်း အထဲကို ဝင်လာမည့် နေမိုးရဲ့ ခြေသံကို စောင့်လင့်နေတယ်..။ မှောင်နေရာက ရုတ်တရက်ကြီး မီးလင်းထိန်သွားရင် မျက်စေ့တွေ ပြာဝေပြီး မသဲမကွဲဖြစ်သွားမှာကို ကြိုတင်ပြင်ဆင် ကာကွယ်တဲ့ အနေနဲ့ မျက်လုံးတွေကို မှိတ်ထားတာ ။ နေမိုးဟာ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး လီးချောင်းကြီး အတောင်သားနဲ့ ဒီအခန်းထဲ ဝင်လာမှာကို ကျမသိတယ်လေ..။ မီးဖွင့်လိုက်လို့ အလင်းရောင် လင်းထိန်လာတာနဲ့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ကျကျနန ပီပီပြင်ပြင် မြင်ချင်ကြည့်ချင်လို့ ခုလိုလုပ်ထားတာ..။ အရင်အပတ်တုန်းက သူနဲ့ ဝက်ဝက်ကွဲအောင် လိုးခဲ့ရပြီးပြီဖြစ်ပေမဲ့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ကျမ သေသေချာချာ မကြည့်ရသေးဘူး..။ ဒီနေ့တော့ အားရအောင် ကြည့်မယ် ။ စိတ်ကြိုက်လည်း အီစိမ့်နေအောင် အလိုးခံမယ်..။

ဟော….။

အထဲကို ဝင်လာတဲ့ ခြေသံကြားရပါပြီ ။ ခြေသံကြားရတယ်ဆိုတာနဲ့ ကျမလည်း အသင့်လက်တင်ထားတဲ့ မီးခလုတ်ကို ဆတ်ခနဲ ဖိပြီး ဖွင့်လိုက်တယ်….။

“  ချောက်.. ”

မီးခလုတ်ဖွင့်လိုက်တဲ့ အသံပေါ်လာတာနဲ့ ကျမလည်း မှေးမှိတ်ထားတဲ့ မျက်လုံးတွေကို အသာပဲ ဖွင့်လိုက်တယ်..။

ဟော….နေမိုးတစ်ယောက် ခုတင်နဲ့ ခြေလှမ်း သုံးလေးလှမ်းလောက်အကွာမှာ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မတ်တတ်ရပ်လျက်ကြီး ရှိနေတာ ကောင်းကောင်းကြီး မြင်ရပါပြီ ။ ကျမ မျက်လုံးတွေဟာလည်း ချက်ချင်းပဲ သူ့ပေါင်ကြားက လီးချောင်းကြီးဆီကို ရောက်သွားတယ် ။ အင်း….သူ့တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ကျမကို အဆွဲဆောင်နိုင်ဆုံးက အဲဒီ လီးကြီးပဲ မဟုတ်လား..။ အမယ်လေး…လေး….၊ တကယ့်ကို ကြီးတဲ့ လီးကြီးပါပဲ..ရှင်…၊ အားလည်း အားရစရာကြီး…။ ကျမ စိတ်အထင်တော့ လီးချောင်းကြီးရဲ့ အရှည်က ရှစ်လက်မ ကျော်ကျော်လောက်ကို ရှည်မလားပဲ…။ လုံးပတ်ကတော့ ကျပ်လုံးထက်တောင် ပိုတုတ်သေးတယ်…။ အသည်းယားစရာ အကောင်းဆုံးကတော့ လီးထိပ်ဘက်ပိုင်းက ဒစ်ပြဲကြီးပါပဲ…။ အရေပြားလှီးဖြတ်ထားတာကြောင့် ဒစ်ကြီးဟာ အော်လန်ကြီးလို ပြဲအာလန်နေတယ်…။ လီးဒစ်ရဲ့ အရှည်ကလည်း သုံးလက်မနည်းပါး ရှိတာကလား..။ နီရဲ ပြဲအာလန်နေတဲ့ ဒစ်ကြီးဟာ မီးရောင်အောက်မှာ လက်လက်တောက်ပြောင်လို့ …။ 

ပြီးတော့ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်မှန်းတော့ မသိပါဘူး..၊ သူ့ငပဲကြီးက ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ခါနေသေးတယ်..။ ကျမကို လီးတော့ပြီး နှုတ်ခွန်းဆက်စကား ပြောနေတဲ့ အသွင်မျိုး…။ အင်း…သူ့လီးချောင်းကြီးဟာ ကျမရဲ့ အသွေးအသားတွေနဲ့ ထိတွေ့ရင်းနှီးပြီးသားမို့ အခုလည်း ထပ်ပြီးစားချင်လို့ ငေါ့ ငေါ့ပြနေတာ ထင်ပါရဲ့..။ သူကတော့ ကျမကို ချက်ချင်း မြင်ပုံမရဘူး..။ ရုတ်တရက် လင်းထိန်လာတဲ့ မီးရောင်မှာ မျက်စေ့ ကျင့်သားမရပဲ ပြာဝေနေပုံပါပဲ..။ ဒါကြောင့် ကျမက ထိုင်နေရာက ထပြီး သူ့ကို လက်တွဲခေါ်လိုက်ရတယ်..။

“  လာ….ဒီမှာ… ”

လက်တစ်ဘက်နဲ့ သူ့ကိုဆွဲခေါ်လာရင်း ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့ပေါင်ခွကြားက မတ်တောင်နေတဲ့ လီးချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲကလိမိတယ်…။ လီးကြီးက ရှည်ရုံ ကြီးရုံတင်မဟုတ်ဘူး..။ မာတာလည်း အပြတ်ကို မာနေတာပဲ..။ ဒါကြောင့်လည်း အရင်အပတ်တုန်းက သူလိုးတာခံရင်း ကျမ ကာမအရသာတွေ ကောင်းကောင်းခံစားခဲ့ရတာပေါ့….။ အခုလည်း အဲဒီ ဖီလင်မျိုး ခံရအုန်းတော့မယ်…။ ကျမလေ အရမ်းကို နှာထန်နေပါပြီ…ရှင်…။  ဒါကြောင့် ခုတင်နားရောက်တာနဲ့ သူ့ကို ချက်ချင်းပဲ ခုတင်ပေါ် တွန်းလှဲချလိုက်တယ်..။ 

သူ ခုတင်ပေါ် ပက်လက်လန်ကျသွားတာနဲ့ ကျမလည်း ချက်ချင်းပဲ သူ့ဘေးမှာ ဒူးတုတ်ချပြီး လီးချောင်းကြီးကို ကုန်းစုပ်လိုက်တော့တာပါပဲ…။ ကျမဟာ အငှါးလင်တွေနဲ့ ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးလွန်ခဲ့ပေမယ့် သူတို့ရဲ့လီးတွေကိုတော့ စုပ်မပေးခဲ့ပါဘူး..။ နေမိုးရဲ့ လီးကိုပဲ စုတ်ခဲ့တာ..။ ပြီးတော့ အဲဒီလို စုပ်ခဲ့ရတာကိုလည်း အရမ်းကို ဖီလင်ရနေတာ…။ ဒါကြောင့် ဒီနေ့မှာတော့ သူ့အနေနဲ့ အထွေအထူး ပြောဆိုဆွဲဆောင်နေစရာကို မလိုတော့ပဲ လီးကို မြင်ရတာနဲ့ ကုန်းစုပ်ပေးလိုက်မိတာပါပဲ….။

ဘယ်လောက်များ အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ အစုပ်ကြမ်းသလဲ ဆိုရင် သူ့လီးကြီး တစ်ချောင်းလုံး ကျမပါးစပ်ထဲ တစ်ခါတည်း အကုန်လုံးဝင်အောင်ကို သွင်းယူစုပ်ပစ်လိုက်တာ..။ကျမရဲ့ လင်တော်မောင် မနှစ်က သင်ပေးထားလို့ ကျမ လီးကောင်းကောင်း စုပ်တတ်ပါတယ်…။ ဒါကြောင့်လည်း သူ့ရဲ့ လီးတန်ရှည်ရှည်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲ အကုန်ဝင်အောင် စုပ်ပေးတတ်တာပေါ့..။ လီးမစုပ်တတ်တဲ့ မိန်းမဆိုရင် ဘယ်ဒီလို လီးအကုန်ဝင်အောင် စုပ်နိုင်ပါ့မလဲ …ရှင်…။  သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီးဆိုတာ ကျမရဲ့ အာခေါင်ကို ကျော်ပြီး လည်ချောင်းထဲအထိ တနင့်တပိုးကို ရောက်နေတာ…။

“  အားပါးပါး…ဟုတ်ပြီ စုပ်စမ်းပါ..၊ ကျနော့်လီးကို ကောင်းကောင်းစုပ်ပေးပါ…၊ မမ စောက်ပတ်ကိုလည်း ကျနော် အပီ ရက်ပေးမယ်…..အား….ရှီး….ဟုတ်ပြီ…အဲဒီလို လျှာလေးနဲ့လည်း ကလိပေးတာ သိပ်မိုက်တာပဲဗျာ…၊   ..မမက လီးစုပ် အရမ်းကျွမ်းတာပဲ..ကိုး…. ”

ကျမ အားရပါးရ စုပ်ပေးတာကြောင့် နေမိုးဟာ အံတကြိတ်ကြိတ်နဲ့ လူးလွန့်နေပါတယ်..။ လီးကို စုပ်ရင်း ဒစ်တစ်ဝိုက်ဆိုရင် နေမျိုးဟာ တွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲကို ဖြစ်သွားတာပဲ..။

“  ဂွေးဥကို လည်း ကိုင်ဆော့ပေးပါအုန်း မမရယ်..၊ လီးစုပ်ပေးရင်း ဂွေးဥကို ကိုင်ပွတ်ပေးတာ သိပ်ခံလို့ ကောင်းလွန်းလို့ပါ.. ”

နေမိုးက တောင်းဆိုလာတယ်..။ သူ့ကို ကျမက ပိုက်ဆံပေးခေါ်ထားတာ ဖြစ်ပေမယ့် လိုးကြတဲ့အခါမှာ ယောကျ်ားစေစားတာကို မိန်းမက လိုက်လုပ်ပေးရတာက သဘာဝပဲ မဟုတ်လား..။ ဒါကြောင့် သူခိုင်းသလို ကျမ လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်..။ ကျမကိုယ်တိုင်ကလည်း  သူ့ကို ဖီလင်တက် စိတ်ထ်ကြွအောင် လုပ်ပေးနေနိုင်တာကိုး…။ လီးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးရင်း သူ့ဂွေးဥတွေကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးတယ်..။ အသာပင့်မြှောက်ပေးလိုက်သေးတယ်..။  သူ့ဂွေးဥတွေက တွဲလည်း မတွဲဘူး ၊ အပေါ်တက်ပြီးတော့လည်း ကပ်မနေဘူး..။  မတွဲပဲ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးနဲ့ ပွတ်လို့ကိုင်လို့ အဆင်ပြေရုံပဲ..။ ကျမက လီးစုပ် ၊ ဂွေးဥကိုင် လုပ်ပေးနေတုန်း သူက ကျမ ပေါင်ကြားကို လက်လှမ်းပြီး စောက်ပတ်ကို ကိုင်ပွတ်တယ်..။ အို….စောက်ပတ်တင် မဟုတ်ပါဘူး..။ စအိုပေါက်ကိုလည်း မထိတထိ လှမ်းကလိနေသေးတယ်..။ ဒီလို အကလိခံရတော့ ကျမ စောက်ပတ်ထဲက ယားလာတယ်..။ ဖင်ထဲကလဲ  ယားလာတယ်..။

ကျမဟာ စိတ်ထထနဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာရှိနေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီးကို မဲပြီး အပီအပြင်ကို စုပ်ပစ်လိုက်မိတယ်..။သူက စောက်ပတ်ကို ပွတ်နေရာကနေ လက်နဲ့ညှပ်ပြီး ညှစ်ဆွဲလိုက်သေးတယ်..။ ကျမ အဖုတ်ဟာ စိတ်ထနေချိန်ဆိုတော့ လေထိုးထားသလိုကို ဖူးရွ ဖောင်းကြွတက်နေတာကလား..ရှင်..။ ညပ်ပြီး ညှစ်ဆွဲလိုက်တဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေအကြားမှာ ကျမစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား တစ်ဖက်ဟာ တစ်တစ်ပြီး ညှပ်ပါသွားတာ ဘယ်လိုခံလို့ကောင်းမှန်း မသိပါဘူး…။

ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးနေလို့ မတ်တောင် မာကြောနေတဲ့ လီးချောင်းကြီးနဲ့ လိုးတာကို ခံချင်လာပါပြီ…။ လီးစုပ်လို့ ကောင်းလှပေမယ့် ဒီလီးနဲ့ လိုးတာ ခံရရင် ဒီထက်ပိုကောင်းမှာကို နားလည်တာကြောင့်  လီးအပီအပြင် ဆက်ပြီးစုပ်ပေးချင်သေးတဲ့ အာသာတွေကို ထိန်းချုပ်ပြီး လီးအစုပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်..။ ကျမပါးစပ်ထဲက သူ့လီးချောင်းကြီးကိုလည်း မထုတ်ချင်ထုတ်ချင်နဲ့ ထုတ်ပေးလိုက်ရပါတယ်..။

လီးကို အစုပ်ကြမ်းလို့ သူ့စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ ထွက်ကုန်မှာကိုလည်း ကျမက မလိုလားဘူးလေ..။ သုတ်ထွက်သွားတယ်ဆိုရင် ဘာပြောပြော သူ့လီးကတော့ အခုလောက် ဘယ်မာတောင်နေတော့မှာလည်း..။ ကျမကိုလည်း ချက်ချင်း ဘယ်လိုးနိုင်မှာလည်း..။ အချိန်နည်းနည်းလောက်ဖြစ်ဖြစ်တော့ သူ့လီးကို အနားပေးရအုန်းမှာပေါ့..ရှင်..။ ဒါမျိုး မဖြစ်ချင်လို့ လီးအစုပ်ကို ရပ်လိုက်တာပါ..။ ဆက်တော့ စုပ်ချင်သေးတယ်..ရှင့်…။

“  လီးစုပ်လို့ ၀ သွားပြီလား….မမ ”

ပါးစပ်ထဲက လီးကျွတ်သွားတဲ့အခါ သူကမေးတယ်..။  ကျမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကိုလည်း လက်ချောင်းတစ်ချောင်း ဆတ်ခနဲ ထိုးထည့်လိုက်တာကြောင့် ကျမဖြင့် ရင်တောင် တုန်သွားရတယ်..။

“  အို ဟင့်……ဝတော့ ဘယ်၀ အုန်းမလဲ..၊ စုပ်ရတာ သိပ်ကောင်းတာပဲ..၊ ဒါပေမယ့် အခုတော့ ခနရပ်လိုက်အုန်းမယ်..၊ နောက်လုပ်စရာတွေ လုပ်ရအုန်းမယ် မဟုတ်လား… ”

ကျမက သူ့ကို မျက်စလေးချီပြီး  ပြောလိုက်တယ်..။ ဒီလို ရင်းရင်းနှီးနှီး ဖြေဆိုလိုက်ရတာကလည်း အရသာတစ်မျိုးပါပဲ…။

“  ဒါဆို…ပက်လက်အိပ်လိုက်….. ”

“  တက်ချတော့မလို့လား….ဟင်. ”

“  မချသေးပါဘူး…. ”

ကျမလည်း သူပြောသလို ပက်လက်လှန်ပြီး ချက်ချင်းအိပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူက တက်မချသေးဘူးဆိုတော့ ကျမအဖုတ်ကို ယက်ပေးဖို့ ပက်လက် အိပ်ခိုင်းတာမှန်း နားလည်ပါတယ်..။ ကျမကလည်း ဒီလို အဖုတ်ရက်ပေးတာကို  သိပ်ကို ကြိုက်ပေါ့.ရှင်…။ ဒီလို အဖုတ်ရက်ခံရတဲ့ ဖီလင်ကို ကြိုက်လို့လည်း အငှါးလင်တွေနဲ့ ပိုက်ဆံအကုန်ခံပြီး ကာမစပ်ယှက် ပျော်ပါးနေတာပေါ့…။ ဒါကြောင့် ပက်လက်လှန်ရုံတင် မဟုတ်ဘူး…၊ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုပါ ခပ်ကားကား အသင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူလည်း ကားသွားတဲ့ ကျမပေါင်ကြားကို မျက်နှာအပ်ချလိုက်တယ်..။ သူ့ပါးစပ်နဲ့ ကျမ စောက်ပတ် စပြီးထိမိတယ်ဆိုတာနဲ့  ကျမတစ်ကိုယ်လုံး ပွက်ပွက်ဆူပြီး ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထသွားစေလောက်တဲ့  အတွေ့ထူး အရသာကို စတင်ခံစားရတော့တာပါပဲ…။

ဒါကြောင့် သူ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းအုပ်ကိုင်ပြီး အဖုတ်ပေါ် မျက်နှာ ပိုကပ်မိအောင် ဆွဲကပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူက လျှာထုတ်ပြီး ၊ ကျမစောက်ပတ်ကို တပျပ်ပျပ်မြည်အောင်ကို မရွံမရှာ ရက်ပေးပါတော့တယ်..။ ကျမဆိုတာ ကော့ပျံလန်တက်သွားရတဲ့ အထိ ဖီလင်တွေ တက်လာရတော့တာပါပဲ…ရှင်…။

“  အားပါးပါး…ရှီး…ကောင်းလိုက်တာကွာ…ရက်ပေး..ရက်လေ..၊ ဟင့်ဟင့်..စောက်ခေါင်းထဲကို ဝင်အောင် ထိုးရက်ပေးစမ်းပါ…၊ အမလေးလေး…အား အား..အီး..အားအား ရှီး..အား. ”

ဒီတော့သူက အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို အလျားလိုက် ရက်ပေးနေရာက လျှာကို ဆန့်ထုတ်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်တယ်..။ အပေါက်ရှာရ ခက်နေလို့လား ၊ ဒါမှမဟုတ် ကျမကို မရိုးမရွဖြစ်အောင် တမင်လုပ်ချင်လို့လားတော့ မပြောတတ်ဘူး..။ သူ့လျှာက စောက်ခေါင်းထဲကို ကျကျနန မဝင်ဘူး..ရှင့်…။ လျှာဖျားလေးသာ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် တစ်ပြူတစ်ပြူ ဖြစ်နေတယ်…။

ဘယ်လောက် အနေရခက်မယ်ဆိုတာ စဉ်းစားသာကြည့်ပါတော့..ရှင်..။  ကျမ ဘယ်နေနိုင်တော့ မှာလဲ…၊ စိုစိုစွတ်စွတ် လျှာဖျားလေးနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ မဝင့်တဝင် တစ်ပြူတစ်ပြူ ရက်ထိုး ကလိပေးတာ ခံနေရတဲ့ ဟာပဲ…။ ပြီးတော့ စောစောက သူ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးခဲ့ရလို့ ရမက်ထန်ဖီလင်တက်နေတဲ့ အရှိန်နဲ့လည်း ပေါင်းပြီး ကျမဟာ ပြီး လုလု အနေအထားကိုတောင် ရောက်နေပြီ..။  အာသာရမက်တွေက  သိပ်ကိုပြင်းထန်နေတာကြောင့် ကျမဟာ ကာမအရသာကလွဲလို့ အခြားဘာကိုမှ စိတ်ထဲ မထားနိုင်တော့ဘူး..။ ဒါကြောင့် သူရက်ပေးကလိပေးနေတဲ့  ကျမစောက်ပတ်ကို ကျမကိုယ်တိုင်ပဲ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ကျကျနန ဆွဲဖြဲပေးလိုက်ပါတယ်…။ အဖုတ်ဖြဲပေးလိုက်လို့ ဟပြဲပြဲဖြစ်ပြီး ကျမရဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်ကလည်း အထင်းသားပေါ်သွားတာပေါ့…။ သူ့အဖို့ လွဲချော်နေစရာ အကြောင်းမရှိတော့ပါဘူး..။ လျှာထိုးထည့်စရာလည်း မခက်တော့ဘူးပေါ့…။

“  ဟင့်ဟင့်….အခေါင်းထဲကို လျှာထိုးကလိရက်ပေးလေ..၊ လုပ်စမ်းပါ…….ယား….အရမ်းယားနေပြီ..ထိုးစမ်းပါ..ရှင်ရယ်… ”

ပါးစပ်ကလည်း အငမ်းမရ ပြောဆိုတောင်းခံမိတယ်.။ ဒီတော့မှ ကိုယ်တော်ချောက သူ့လျှာကို ကျမစောက်ခေါင်းထဲ လျောခနဲဆို ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်..။ အောင်မလေးလေး….ကောင်းချက်ကတော့ ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ…။ ကျမရဲ့ ဖင်ကြီးဆိုတာ မွေ့ရာပေါ်ကနေ တစ်ထွာလောက်ကြွတက်သွားအောင်ကို ကော့တက်သွားတာ..။ သူက ကျမရဲ့ ကားအိတင်းမောက်နေတဲ့ တင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုကို သူ့လက်ဝါးကြီးတွေနဲ့ မိမိရရ ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်ပြီး လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲ ခပ်သွက်သွက် ခပ်မြန်မြန် ထိုးသွင်း လှုပ်ရှားပေးတယ်..။ စောက်စေ့ကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့ ညှပ်ပြီး စုပ်ပေးသေးတယ်..။ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာကို ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လုပ်ရင်း စောက်စေ့ကိုပါ စုပ်ပေးတာမျိုး ပေါ့..ရှင်..။

သူမို့ လုပ်တတ်တယ်ရှင်..။ တကယ်ကို မိန်းကလေးတစ်ယောက် ကာမအရသာတွေ့ပြီး ဖီလင်အပြတ်တက်အောင် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် လုပ်တတ်တဲ့ လူပါပဲ..။ ဘယ်လိုကနေများ ဒီလောက် ပညာစုံအောင် တတ်နေတာပါလိမ့်…။

တစ်ချီချပြီး ခဏနားတုန်းကျမှ မေးကြည့်အုန်းမယ်…။ အခုလောလောဆယ်မှာတော့ သူကလိပေးနေတာတွေက ထိမိလွန်းတာမို့ ကျမဟာ ရင်ဖိုလှိုက်မော သွေးဆူရှိန်မြသော အရသာဖီလင်တွေ တနင့်တပိုးကြီး ခံစားရတာကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး တက်တက်တုန်ခါပြီး ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို တက်လှမ်း ရောက်ရှိသွားပါတယ်…၊ တစ်ခါ ပြီးသွားခဲ့ရပါပြီ…ရှင်…။

“  အား..အား…ကောင်းလိုက်တာကွာ…မင်း အဖုတ်ရက်ပေးတာ…သိပ်ကိုမိုက်တာပဲ…..အမလေး.လေး..မနေနိုင်တော့ဘူး… အား..အရမ်းယားနေပြီ…အား အား…ထွက်ကုန်ပြီ…အမလေး..လေး..စောက်ပတ်ထဲက အရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြီ… အား အား အီး အိ..အီး….ကောင်းလိုက်တာ….ကောင်း….လိုက်..အား..အား…အား… ”

ပြီးသွားတာမှ တကယ့်ကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ပြီးသွားရတာ…၊ ကျမ စောက်ပတ်ထဲက ပြီးလို့ ထွက်ကျတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေဆိုတာ များမှ များပဲ..။ တပွက်ပွက် ကို ထွက်ကျနေတာ..။ သူက အဲဒီ အရည်ကြည် ပျစ်ချွဲချွဲတွေကို ရှူးခနဲ ရှူးခနဲ စုပ်မျိုယူပြီး တဂွပ်ဂွပ် နေအောင် သောက်ချနေတယ်..။ ပြီးတော့ ကျမစောက်ပတ်ကို လျှာနဲ့ ပြောင်စင်သွားအောင် ဝေ့ဝိုက် လျက်ပေးသေးတယ်..။ ကျမဟာ ခြေပစ်လက်ပစ် လဲလျောင်းရင်း ဖီလင်ဆက်ယူနေမိတယ်..။

“  မမ..ပြီးသွားပြီ မဟုတ်လား… ”

အားရအောင် ရက်ပေးပြီးမှ ကျမပေါင်ကြားက ခေါင်းခွာပြီး မေးတယ်..။

“  အေးကွာ…မင်းက လိုးတောင် မလိုးရသေးဘူး…၊ စောက်ပတ်ရက်ပေးရုံနဲ့ ကို ပြီးသွားရတာ..၊  ကဲ မင်းလိုချင်တယ် ဆိုရင် လိုးလေ…ထားခံမယ်… ”

တစ်ချီပြီးသွားတယ် ဆိုပေမယ့် သူ့လီးကြီးနဲ့ လိုးတာမခံရသေးတဲ့ အတွက် ကျမ သိပ်အားမရနိုင်သေးပါဘူး..။ ဒါကြောင့် ပြောလိုက်တာ..။ သူကလည်းး သူပါပဲ..။ အထာပေါက်တာပေါ့..။

“  မမ ခံချင်တယ်ဆိုရင်တော့ လိုးပေးရမှာပေါ့…. ”

“  အံမယ်..သူကတော့ မလိုးချင်တဲ့ အတိုင်းပဲ..၊ ကဲ..ဘယ်လိုချချင်လဲ ပြော…. ”

“  မမ နည်းနည်း မောနေသေးတယ် မဟုတ်လား… ဒီတော့ အရင်ဆုံး အပေါ်ကနေပဲ တက်ခွပြီး လိုးမယ်.. ..ကြိုက်လား…. ”

“  အင်း….လုပ်လေ…လာ တက်.. ”

ကျမက ခေါင်းလေးငြိမ့် သဘောတူလိုက်တော့ သူလည်း ပက်လက်စင်းစင်းလေးရှိနေတဲ့ ကျမကိုယ်ပေါ် အလိုက်သင့် တက်ခွပါတော့တယ်…။

ပက်လက်စင်းစင်းလေးနဲ့ ပေါင်ကြီးတွေ ခပ်ကားကား အိပ်နေတဲ့ ဒေါ်ထားထားစိုး ကိုယ်ပေါ် တက်ခွလိုက်ပြိးတာနဲ့ ကျနော်က သူ့နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေး အစုံကို  ဖိကပ်နမ်းစုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူ့အဖုတ်ကို ခုနလေးတင် က ရက်ပေးထားခဲ့တာကြောင့် ကျနော့်ပါးစပ်မှာ သူ့စောက်ပတ်နံ့တွေ သင်းနေတယ်..။ ဒီလို  နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့ကပ် စုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါ အဖုတ်နံ့ကို သူမ ပြန်ခံစားရမှာပါ..။ ဒါလည်း ကျနော်တို့ အငှါးလင်တွေရဲ့ နည်းပရိယာယ် တစ်ခုပေါ့..။

စောက်ပတ်ရက်ထားပြီးတဲ့ ပါးစပ်နဲ့  ကာယကံရှင် မိန်းမကို နှုတ်ခမ်းစုပ်ပေးပြီး သူ့အဖုတ်နံ့ သူပြန်ရအောင် သူ့အဖုတ်ကထွက်တဲ့ အရည်ကြည်တွေ သူပြန်လျှာနဲ့ ထိမိရက်မိအောင် လုပ်ပေးရင် အဲဒီမိန်းမရဲ့ သွေးသားတွေ တစ်မျိုးတစ်မည် နိုးကြွ ရမက်ထန်လာတယ်..။ စွဲစွဲမက်မက်လည်း ဖြစ်တတ်တယ်..။ ပါးစပ်ချင်းတေ့ကပ်ပြီး ခပ်မျှင်းမျှင်း စုပ်ယူရင်း ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ မို့ထွားတဲ့ နို့အုံကြီးတွေကို တစ်လှည့်စီ ဆုပ်နယ်ပေးသေးတယ်..။ကော့ထောင်တက်နေတဲ့ နို့သီးတွေကိုလည်း ဖျစ်ညှစ် ဆွဲဆိတ်ပေးတယ်..။

ဒါတင် ဘယ်ဟုတ်မှာလဲ..။  မတ်တောင်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးနဲ့လည်း သူမပေါင်ကြားက စောက်ပတ်ကြီးကို ထိလိုက် ထိုးလိုက် ပွတ်မိအောင် လုပ်နေသေးတယ်..။  နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ပေးရာက အသာ လည်တိုင်ကြော့ကြော့လေးကို မထိတထိ ဖွဖွလေး နမ်းပေးတယ်..။

ဒီမိန်းမ တစ်ချီ ပြီး သွားခဲ့ပြီ ဖြစ်တာကြောင့် လျှော့ကျသွားတဲ့ ကာမစိတ်ကို ပြန်ပြီး အားကောင်း ထန်ပြင်းလာအောင် ဆွပေးမြှင့်ပေးတာပါ..။ သူမနှာထန် ရမက်ပြင်းလာမှ တက်ချတာ သူမအဖို့ရော ကျနော့်အတွက်ပါ ပိုကောင်းမယ်..မဟုတ်လား..။ ဒေါ်ထားထားစိုး ဟာ နှာကြီးလွန်းတဲ့ မိန်းမပဲ…။ သိပ်ကြာကြာ မဆွပေးရပါဘူး..။ လူးလွန့်ကော့တက်လာပြီး နှာပြန်တင်းလာပါတယ်..။

“  ဟင့်ဟင့်…နေမိုးရာ…မင်းကတော့ တကယ်ပဲ အနှိုးဆွ ကောင်းတဲ့ ကောင်လေးပဲ.. ထားစိတ်တွေ ပြန်ထလာပြီ..၊ လုပ်ခံချင်ပြီကွာ….ချတော့…နော်.. ”

သူမပါးစပ်က ထုတ်ဖော်ပြောလာပါတယ်..။ ဒီစကားသံမျိုးကြားချင်နေတဲ့ ကျနော်….အပြတ် ခိုက်သွားတာပေါ့..။

“  ကျနော့် လီးကြိးကို ကြိုက်ရဲ့လား…. ”

“  အင်း..အင်း…ကြိုက်တယ်..၊ ကြိုက်လို့ လုပ်ခိုင်းတာပေါ့…. ”

“  မမ ကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးမယ်..နော်.. ”

“  အင်း… ”

ဒီလိုအမေးအဖြေ လုပ်တာက ဒေါ်ထားထားစိုးကို ပိုစိတ်ကြွလာအောင် ဖန်လိုက်တာ..။ မေးရင်းပြောရင်းက သူမရဲ့ ပေါင်တန်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲယူကိုင်မြှောက်ပြီး ကားနိုင်သမျှ ကားအောင် တွန်းထုတ်လိုက်တယ်..။ ဒီအခါမှာ သူမရဲ့ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းက ဟက်တက်ကွဲပြီး စောက်ခေါင်းဝဟာလည်း အပြူးသား ပေါ်လာပါတယ်..။

ကျနော်က ကိုယ်လိုးရတော့မယ့် စောက်ပတ်ကြီးကို သေသေချာချာ တစ်ချက်ကုန်းကြည့်ပြီး လီးကို စောက်ပတ်ပေါ် အလျားလိုက် အသာလေး ကပ်တင်ပေးထားတယ်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးက ပက်လက်အိပ်နေရာကနေ အသာလေး ခေါင်းလေးထောင်ပြီး သူ့အဖုတ်ပေါ် လီးချောင်းတေ့ကပ်ထားတာကို ကြည့်တယ်..။

“  အမလေးကွာ…မင်းဟာကြီးကတော့ကွာ…တကယ့်ဟာကြီးပဲ.၊ နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး..၊ မာတောင်နေတာပဲ ..သွင်းတော့လေကွာ….ချပါတော့..ထားမနေနိုင်တော့ဘူး… ”

လီးကိုကြည့်ပြီး ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ ပြောတယ်..။ ကျနော်က လီးကို ညာဖက်လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ စောက်ပတ်ကို ပိုပြဲသွားအောင် ဘယ်လက်နဲ့ဆွဲဖြဲလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ ငေါက်တောက်ကြီးပေါ်လာတဲ့ စောက်စေ့ကို လီးထိပ်နဲ့ တေ့ကပ်ပွတ်ပေးလိုက်တယ်..။ စောက်စေ့ဟာ ထိပွတ်မိတော့ စစ်ခနဲစစ်ခနဲ ကို ဖြစ်သွားတယ်..။

“  အိုး….အို…မောင်ကလည်းကွယ်…ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲ….လို့ ထားမနေနိုင်တော့ဘူးကွယ်..၊ စောက်ပတ်ထဲက သိပ်ကိုယားနေပြီ…လိုးပါတော့ကွာ..မောင့်လီးကြီးနဲ့ ထားကို လိုးပါတော့..သွင်လေ…. ”

“  တစ်ချက်တည်း အဆုံးဝင်အောင် သွင်းချရမလား.. ”

“  အင်း အင်း…. ”

“  မမ ခံနိုင်ပါတယ်..နော်… ”

“  ရတယ်..သွင်းမှာသာ သွင်းစမ်းပါ…၊ ဒီမှာ ယားလို့ သေလိမ့်မယ်…လိုးမှာလိုးတာ မဟုတ်ဘူး..``

ဒေါ်ထားထားစိုးဟာ ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်ပေးထားတယ်..။ သူ့ဖင်အကော့မှာ ကျနော်ကလည်း ခါးအား ပေါင်အားတွေ အပြင် ကိုယ်လုံးဖိအားပါ ဖြည့်ထည့်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ လီးကို ထိုးဆောင့်သွင်းချလိုက်ပါတယ်…။ ဒီလိုသွင်းတာ…ကြမ်းတော့ကြမ်းတယ် ပြောရမယ်..။ ဒါပေမယ့် အဝင်အရမ်းထိတာကြောင့် အသွင်းခံရတဲ့ မိန်းမဟာ နာပေမယ့် အရမ်းကို စွဲမက်သွားတတ်ကြတာ ကိုယ်တွေ့ပဲ..၊ အခုလည်း ဒေါ်ထားထားစိုး ဒီလိုဖြစ်ရအောင် တမင်ကို လုပ်လိုက်တာ..။

“  ဘွတ်.ဘု ဘု ဘွတ်.ဗျစ်….. ”

သူ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ စောက်ရည်တွေ ပြည့်လျှံနေပြီး..၊ အဖုတ်ကို ကျကျနန ဆွဲဖြဲပြီးမှ အားပြင်းပြင်းဖိထိုးသွင်းချလိုက်တာမို့ လီးက တရှိန်ထိုး ဝင်သွားတယ်.. ။ ဝင်တာမှ အဆုံးထိပဲ…စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သွားတဲ့ အသံကလည်း တော်တော်ကျယ်တယ်..။

“  အား အာ….အ…နာတယ်…ကျွတ်ကျွတ်…အရမ်းကြီးပဲ……နာလိုက်တာကွာ….ဟင့် ဟင့်….. ”

ဒေါ်ထားထားစိုး မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့သွားပြီး ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုလည်း လက်ဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ ဆီးပြီးတွန်းရှာတယ်…။ တော်တော်ကို နာသွားပုံပါပဲ…။

“  ပါးစပ်က သာသွင်းပါ သွင်းပါပြောနေပြီး တကယ်ထိုးသွင်းတော့ ဒီလောက်အော်ရလား…မမရ… ”

ကျနော်က သူ့နို့ကြီး တစ်ဖက်ကို လှမ်းကိုင်ဆွဲလိုက်ရင်း ပြောတယ်..။

“  အလုပ်ခံချင်နေတာကိုး….သွင်းခိုင်းရတာပေါ့..၊ ဟင့်..မောင့်လီးက အရမ်းကြီးတဲ့.ဟာ..၊ ဒါကြီးကို တအားဆောင့်ချလိုက်မှတော့ နာတာပေါ့…၊  နာရင် အော်မှာပဲ… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက နှုတ်ခမ်းလေး မစူတစူနဲ့ ပြောတယ်..။ အပျိုပေါက်မလေး အမူအရာမျိုးမို့ ကျနော့်ရင်ထဲ ကျလိကျလိဖြစ်ပြီး သူ့ပါးတစ်ဖက်ကို လှမ်းလိမ်ဆွဲလိုက်မိတယ်..။

“  နာတယ်ဆို လီးပြန်ထုတ်လိုက်မယ်..လေ…. ”

“  အံမယ်..တော်စမ်းပါ…သွင်းပြီးမှတော့ ထုတ်မနေပါနဲ့တော့…. ”

“  ဒါဆို…ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ…. ”

“  ဆောင့်ပေးပေါ့…လို့…တကယ်ပဲ…. ”

ကျနော်လည်း သူ့စောက်ပတ်ထဲ အကြပ်အသိပ်တိုးဝင်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကို ခပ်ဖြည်းဖြည်း ပြန်ဆွဲထုတ်တယ်..။ တစ်ဝက်သာသာလောက် ထုတ်ပြီးတော့ ခပ်ဖြည်းဖြည်းပဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ်နဲ့ ညှောင့်ပေးတယ်..။ ခပ်ဖြည်းဖြည်း လိုးနေပေမယ့် စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်ထွက်နေတဲ့ အသံလေးတွေကတော့ တဖုတ်ဖုတ် တဖတ်ဖတ် မြည်နေတယ်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးဟာလည်း မျက်တောင်တွေ မှေးစင်းကျပြီး တဟင်းဟင်း ဖြစ်နေတယ်..။

“  ဘယ်လိုလဲ…ဒီလိုညှောင့်ပေးတာ ခံလို့ကောင်းရဲ့လား… ”

“  ကောင်းတော့ ကောင်းတယ်… ဒါပေမယ့် သိပ်အားမရဘူး…. ”

“  ဒါဆို ဆောင့်လိုးပေမယ် လေ…. ”

“  ဒီလိုမျိုး ပက်လက် ပေါင်ထောင်အနေအထားနဲ့ တအားဆောင့်ရင်တော့ ထားခံနိုင်မယ် မထင်ဘူး မောင်ရဲ့..၊ ဟို….ထား တစောင်းကွေးပေးမယ်လေ…နောက်ကချပေါ့…. ”

“  မမကြိုက်သလို လိုးပေးရမယ့်လူပါ… ကဲ..ကွေးပေးလေ..၊ လီးကိုတော့ အဖုတ်ထဲ ထိုးကပ်ပေးထားမယ်… စောက်ပတ်ထဲ လီးတပ်ရက်နဲ့ နေရာပြောင်းတတ်တယ်မဟုတ်လား…. ”

“  လုပ်ကြည့်မယ်လေ….ကျွတ်ထွက်သွားလည်း ပြန်ထည့်ပေါ့လို့…. ”

ပက်လက်ပေါင်ထောင်လိုးနေရာကနေ တစောင်းကွေးအနေအထား ပြောင်းရတာ သိပ်တော့ မခက်လှပါဘူး..။ ဆွဲထောင်ထားတဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ညာဖက်ခြေထောက်ကို အသာတိမ်းယူပြီး ကိုယ်ဘယ်ဖက်ကွေးချ ခါးအသာလိမ်လိုက်  ဘယ်ဘက်စောင်းလိုက်ပြီး ခပ်ကွေးကွေးလေးဖြစ်အောင်းပြုပြင်လိုက်ရုံပါပဲ…။ လီးနဲ့စောက်ပတ် တပ်ရက်သားက ကျွတ်ထွက်မသွားအောင် နှစ်ယောက် အပေးအယူမျှမျှ လှုပ်ရှားဖို့ပဲ လိုပါတယ်..။

ဒီလို အလှုပ်အရှားမှာ လီးကစောက်ပတ်ထဲ ထိထိမိမိ ပွတ်ကပ်နေတာရယ် ၊ လီးကျွတ်မသွားရအောင် သတိထားနေရယ်ကလည်း စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ဖီလင်တစ်မျိုးပေါ့..။ နှစ်ယောက်သား အလိုက်သင့် လှုပ်ရှားလိုက်ကာ  ဒေါ်ထားထားစိုး တစ်ယောက် ဘယ်ဘက်စောင်းရက် ခပ်ကွေးကွေးလေးနဲ့ ကျနော် သူ့နောက်က ဘေးစောင်းကပ်အိပ်ရက် အနေအထားကို ပြောင်းရွှေ့သွားပါတယ်..။

လီးကလည်း အဖုတ်က ကျွတ်မထွက်ဘူး..။ တပ်ရက်တန်းလန်းပဲ..။ ကျနော်က ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ ကားအိနေတဲ့ ဖင်ဆုံကြီးအပေါ် ညာပေါင်ခွချိတ်ပြီး နောက်ကနေ ခပ်ပြင်းပြင်းလိုးဆောင့်ပေးတယ်..။ တစောင်းကွေးလိုးကြတဲ့အခါမှာ အထိရောက်ဆုံးနည်းဖြစ်တဲ့ အောက်ပင့်ဆောင့်နည်းနဲ့ လီးကို ကော်ကော်ထိုးပင့်တင်ပြီးဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာပါ…။

စောက်ပတ်ဟာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားညှပ်နေတာမို့ အဝင်အထွက် ပိုစီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိတယ်..။ တဗျစ်ဗျစ် တဘုဘု အသံလေးတွေတော့ ဆက်တိုက်မြည်နေတယ်..။

“  အခုလို တစောင်းကွေးထားပြီး ချတာ စောစောက ပက်လက်လိုးပေးတာနဲ့ ဘယ်လိုထူးခြားလဲ…ပိုခံလို့ကောင်းလား…မမ… ”

အောက်ပင့်ဆောင့်ချက်တွေ ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုပေးရင်း ကျနော်က မေးလိုက်တယ်..။

“  ဟင့်ဟင့်…အခုလို ကွေးပြီးနောက်က ခွလိုးတာ ထားရဲ့စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေနဲ့ လီးချောင်းကြီး ပိုပြီးထိမိ ပွတ်တိုက်မိတော့ စီးစီပိုင်ပိုင်နဲ့ အရသာတစ်မျိုးရှိတယ်..၊ ဒါပေမယ့် ဟို…..လီးကအဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်လို့မရတော့ တစ်မျိုးကြီး ပဲကွာ…. ”

``ပက်လက်လှန်ပြီး ပေါင်ထောင်ချမှ လီးက စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်မှာပေါ့…အခုလို နောက်က ကွေးချရင် လီးအဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်ပေးဖို့ခက်တယ်…မမရဲ့… ”

“  ဟုတ်ပါတယ်…ဒါပေမယ့် ပက်လက်ပေါင်ထောင်ပြီး အရမ်းဆောင့်လိုးရင် ကြာရှည် ဘယ်ခံနိုင်မှာလဲ..၊ သားအိမ်ကို စိုက်စိုက်ထိသွားတဲ့ဟာ… မောင်ကော နောက်ကနေ ကပ်လိုးရတာ အားရရဲ့လား… ”

“  ကျနော်က ရပါတယ်…မမရယ်… ၊ မမ ဖီလင်ကောင်းကောင်းရဖို့ အဓိကပါ..၊ သားအိမ် ကို လီးမစိုက်မိပဲ အဆုံးဝင်အောင် အပီးဆောင့်နိုင်တဲ့ ပုံစံရှိတယ်..၊ အဒီပုံစံနဲ့ ခံကြည့်ပါလား… ”

“  အင်း…စမ်းကြည့်တာပေါ့…အခုလေးငါး ဆယ်ချက်လောက် ခပ်ပြင်းပြင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးအုန်းကွာ… ”

ကျနော်က သူမခါးကို တင်းတင်းဆွဲပြီး လီးကို တအားကော့ပင့် ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်တယ်..။

“  ဘွတ်…ဘု…အား ဟင့်….ခါးကိုမဆွဲနဲ့ကွာ…နို့ကို ကိုင်ညှစ်ပြီး ဆောင့်ပါလား…. ”

ဒါကြောင့် ကျနော်လည်း ခါးကို မဆွဲတော့ပဲ နောက်ကနေ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်း စုံကိုင် ဆွဲညှစ်ပေးပြီး ကော့ကော့ ဆောင့်ပေးလိုက်တာ ဒေါ်ထားထားစိုး ဖင်လုံးကြိးတွေ တတုန်တုန် လှုပ်ခါနေတာပဲ..။ ဆယ်ချက်လောက် အားပြင်းပြင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး လီးကို အရင်းထိ ထိုးကပ်ဖိစိမ် ပေးထားလိုက်တယ်…။

“  မမ…လိုးနည်းပုံစံ ပြောင်းရအောင်… ”

“  ပြောင်းလေ…ဘယ်လိုမျိုးလဲ…. ”

“  ညာပေါင်ကြီးကို ထောင်လိုက်…၊ ဘယ်ပေါင်ကို တော့ ခပ်ကွေးကွေးလေး မွေ့ရာပေါ်မှာ ချထား..၊ ကိုယ်ကို မစောင်းတစောင်းလုပ်…ဟုတ်ပြီ….. ”

သူမကို အနေအထားပြောင်းပေးဖို့ ပြောဆိုသင်ပြရင်း ကျနော်လည်း သူမနောက်ကျောမှာ ကပ်ပြီး တစောင်းအိပ်နေရာက အသာထထိုင်လိုက်တယ်..။  အလိုက်သင့် ထောင်ပေးလာတဲ့ သူမ ညာဖက်ပေါင်ကြီးကို ပွေ့ပိုက်ထိန်းထားပြီး ကျနော့်ညာဖက်ပုခုံးပေါ် ဆန့်လျက်တင်ပြီး သူမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲ ဖိကပ်ထိုးစိုက်ထားတဲ့ ကျနော့်ရဲ့ လီးချောင်းကြီး ပြုတ်မထွက်သွားရအောင် ထိန်းတဲ့သဘောနဲ့ ဖင်ကြီးကို ကြွနိုင်သမျှ ကြွတင်ပေးထားတယ်…။ ကျနော်က အလိုက်သင့် သူမပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်ပြီး ဘယ်ဖက်ခြေထောက်ကို မွေ့ရာပေါ်ကွေးတင်ထားတဲ့  သူမဘယ်ဖက်ပေါင်အပေါ် ခွဲချိတ်လိုက်တယ်..။ တစ်ဖက်ပွင့် ဘယ်တစောင်းလိုးနည်း မှန်သွားပါပြီ..။

ထောင်ထားတဲ့ ညာဖက်ပေါင်တန်ကြီးကို အပီကိုင်ထိန်းပြီး ခပ်သွက်သွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးဆောင့်ပေးလိုက်တယ်..။ ဆောင့်နေရင်းက သူမညာဖက် ဖင်သားခြမ်းကြီးကိုလည်း ကိုင်ညှစ်လိုက် ၊ ပွတ်ပေးလိုက် တစ်ခါတစ်ခါ ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်ပေးလိုက် လုပ်ပေးတယ်..။ ခါးက မလိမ့်တလိမ် စောက်ပတ်ထဲကို  ဘေးစောင်းမကျတကျ လမ်းကြောင်းကနေ လီးကို ဆောင့်ထိုးလိုးပေးတာမို့ လီးဟာ သားအိမ်ကို မထိခိုက်တော့ပဲ သားအိမ်ဘေးနားက ကပ်ပြီး အတွင်းဘက်ကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း တိုးဝင်နေတယ်…။ ဆောင့်လိုးနေတဲ့ ကျနော့်အနေနဲ့  ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ ပေါင်ကြီးနဲ့ တင်ပါးဆုံကြီးကို  အနေအထားမှန်နေအောင်တော့ စနစ်တကျ ကိုင်းထိန်း မပေးထားရတာပေါ့…။

ဒီလိုကိုင်ထိန်းပေးမထားရင် အနေအထားလွဲပြီး လီးက သားအိမ်ကို ချော်ထိုးမိထောက်မိသွားနိုင်တယ်..။  အလိုးခံနေတဲ့ ဒေါ်ထားထားစိုး နာနာကျင်ကျင် ဖြစ်သွားနိုင်တယ်..။  ဒါကြောင့် သတိထားပြီး သေသေချာချာ ဆွဲထိန်းရင်း ဆောင့်လိုးရတာ..။ လီးကို စောက်ပတ်ထဲအဆုံးဝင်အောင် အားပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်လိုးရတာကြောင့် ကျနော့်အဖို့ သိပ်ကို အကြိုက်တွေ့နေရပါတယ်..။

“  ဘယ့်နှယ်လဲ…ဒီလိုပုံစံနဲ့လိုးတာ လီးအဆုံးဝင်ပေမယ့် သားအိမ်ကို မထိဘူးမို့လား..၊ ခံရတာ ကောင်းလား…. ”

“  အင့်..ဟင့်ဟင့် ကောင်းပါတယ်ကွာ..၊ လီးကြီးက အဆုံးဝင်တာ အဖုတ်အတွင်းဘက်ထဲအထိ နင့်နေတာပဲ..၊ ဒါပေမယ့် နို့ကြီးတွေကို လှမ်းမဆွဲနိုင်တော့ အဲဒီမှာ ဟာတာတာကြီးနဲ့ ၊ ထားက နို့ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတာကို သိပ်ကြိုက်တာ ”

“  ဒါဆို…ကျနော် နို့လှမ်းဆွဲကြည့်မယ်..မမက ကိုယ်ကို ကော့ကြွပေး…ဟုတ်လား…. ”

ဒီလိုတစ်ဘက်ပွင့်လိုးနည်း ပုံစံနဲ့ လိုးရင်း..၊ ဖင်ကြီးကိုပဲ အဓိကထားကိုင်ပွတ် ဖျစ်ညှစ်နိုင်တာ…၊ နို့ကိုတော့ တစ်ခါမှ လှမ်းဆွဲပြီး မလိုးဖူးသေးဘူး…။ ဒေါ်ထားထားစိုးက နို့ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတာမှ အားရတယ်ဆိုတော့ ကျနော်လည်း စမ်းကြည့်ရတာပေါ့..။  ထောင်ထားတဲ့ သူ့ညာဖက်ပေါင်ကို  ညာလက်နဲ့ပဲ ကိုင်ထိန်းပြီး ဘယ်လက်ကိုတော့ သူ့နို့ကြီးတွေဆီ လှမ်းလိုက်တယ်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးကလည်း တတောင်ဆစ်နဲ့ အားပြုထောက်ပြီး ရင်ဘတ်အလိုက်သင့် ကြွပေးတော့ နို့ကြီးတစ်လုံးကို လှမ်းမီတယ်..။ ခပ်တင်းတင်း ဆွဲညှစ်ပေးပြီး တအားကုန် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တယ်..။

“  ဘွပ် ဘွပ် ဗျစ် ဗျစ်…ဒုတ်……ဒုတ် ”

ဆောင့်ရတာ ပိုကောင်းလာသလိုပဲ..။ နို့ကြီးကို ဆွဲကိုင်ညှစ်ထားရတာကလည်း စီးစီပိုင်ပိုင်နဲ့..။ အဲ …ခါးက မကုန်းတကုန်းမို့ နောက်ကျောတော့ အတော်ညောင်းတယ်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာတော့ နို့အပီဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတာခံရလို့ အရမ်းကို သဘောကျဇိမ်တွေ့နေတာ အသိသာကြီးပါပဲ…။

“  အင့်ဟင့်ဟင့်….ကောင်းလိုက်တာကွာ..။ နို့ကို ဆွဲပြီး အပီးလိုးစမ်းပါ…အောင်မယ်လေး လေး… ”

“  မမ…အခုလို လိုးတာ ကြိုက်ပြီလား… ”

“  အင်း….အင်း လိုးစမ်းပါ တအားဆောင့်….နို့ကိုလည်း တအားဆွဲညှစ်…ဆောင့် ဆောင့်… ဆောင့်စမ်းပါ….. အား…..ဆောင့်ပါ….ဆောင့်ပါ…..တအားကြီး ဆောင့်ပစ်စမ်းပါ…..မောင်ရဲ့….အီး…..အိုး……..ဟင့်ဟင့်… ”

ကျနော်လည်း နောက်ကျောညောင်းလို့ ညောင်းမှန်း မသိတော့ပဲ ရှိသမျှ အားတွေ အကုန်ထုတ်သုံးပြီး ဒရကြမ်းကို လိုးပစ်လိုက်မိတယ်…။ အချက်တစ်ရာကျော စက်သေနတ်ပစ်သလို ဆောင့်လိုးပေးပြီးတဲ့အခါ ကျနော့် သုတ်ရေကို ဆက်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး…။ ပန်းထုတ်ချင်လာပြီ…။ ဒေါ်ထားထားစိုးကြည့်ရတာလည်း နောက်တစ်ချီ ထပ်ပြီးတော့မယ့် အနေအထားမို့ အားခဲပြီး ဆယ်ချက် အသားကုန် ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးထဲ ကျနော့်လီးချောင်းကြီးကို အဆုံးထိ ဖိကပ်ထိုးသွင်းပြီး ညာဖက်ပေါင်တန်ကြီးကို ခပ်တင်းတင်း ဆွဲထားလိုက်တယ်..။ 

သူ့နို့ကြီးတစ်လုံးကိုလည်း အုပ်ကိုင်ပြီး တအားဆွဲညှစ်ပေးထားလိုက်တယ်..။ အဖုတ်ထဲ ဖိကပ်ထိုးသွင်းထားတဲ့ လီးက ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ခါတယ်..။ ကျနော့်တစ်ကိုယ်လုံး အကြောတွေဆွဲသလို တွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲ ဖြစ်တယ်..။ အဲ….နောက်တော့ လီးတန်ထိပ်က သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်ပြီး ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဝင်ကုန်တယ်..။ အဲဒီအခါမှာ ဒေါ်ထားထားစိုးဟာလည်း သိမ့်သိမ့်တုန်ခါပြီး နောက်ထပ်တစ်ချီ ပြီးသွားပြန်ပါတယ်…။

“  အောင်မယ်လေး လေး….ကောင်းလိုက်တာ…မောင်ရာ…သိပ်ကောင်းတာပဲ၊ ဟင့်ဟင့်….မောင့်လရေတွေကလဲ တကယ်ပဲ…များလိုက်တာ….ထားတော့ မောင့်ကို အပြတ်စွဲသွားပြီ ကွာ… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက အံကြိတ်သံလေးဖြင့် ပြောရင်း သူမ၏ နို့အုံတစ်ဖက်ကို တအားကိုင်ညှစ်ထားတဲ့ ကျနော်ရဲ့ ဘယ်လက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်တယ်..။ သူ့စောက်ပတ်ကလည်း တရွရွလှုပ်ရှားပြီး ကျနော့်လီးကို စစ်ခနဲ စစ်ခနဲနေအောင်ကို စုပ်ယူနေတာ…သိပ်ခံလို့ကောင်းတယ်ဗျာ….။ လီးကို စောက်ပတ်ထဲ အတော်ကြာအောင် ထိုးကပ်စိမ်ထားပြီး  ဒေါ်ထားထားစိုးလည်း အသက်ရှူမှန်သွားတဲ့ အခါကျမှ အသာပဲ ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်..။ လူချင်းလည်း ခွာပြီး ခုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ချလိုက်တယ်..။

“  မင်းက မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဖီလင်တွေ အပြတ်ရအောင် ၊ အရသာတွေ့အောင် လုပ်ပေးတဲ့နေရာမှာ သိပ်ကို ကျွမ်းကျင်တာပဲနော်…။ ဒီလို လုပ်နည်းကိုင်နည်းတွေ ကျွမ်းနေအောင် မင်းဘယ်လိုများ သင်ထားတာလဲ။ မင်းကို သင်ပေးတဲ့လူရှိလား…၊ ထားသိချင်တယ်…..ပြောပြပါလား…ဟင်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက မေးလာတယ်..။ ဒီလို မေးလာတဲ့ အခါမှာ  ကာမမှုတွေအကြောင်း လက်ထပ်သင်ကြားပေးခဲ့တဲ့ လူတွေ အကြောင်း ကျနော် ပြန်အမှတ်ရလာတယ်…။ တကယ်တော့ အဲဒီအကြောင်းတွေ  သူများကို ကျနော် ပြောလေ့ပြောထ မရှိပါဘူး..။ ဒါပေမယ့် ဒေါ်ထားထားစိုးကိုတော့ ဒီအကြောင်းတွေ ပြောပြချင်တဲ့စိတ် ရှိနေပါတယ်..။

“  မမ….တကယ်ပဲ….ဒီအကြောင်းတွေ သိချင်လို့လား… ”

“  အင်းပေါ့….သိချင်တယ်….ပြောပြကွာ… ”

“  အဲဒီအကြောင်းတွေ ပြောရရင်တော့ ဇာတ်လမ်းရှည်တယ်….မမရဲ့…၊ မမက နားထောင်ချင် သိချင်တယ်ဆိုတော့ ကျနော်ပြောပြရတော့မှာပေါ့လေ… ”

“  ဒီ…..လို….ပါ…..မမ…….ရယ်… ”

............................................................................................................................................

“  ကဲ….ပြောလို့တော့ကောင်းတယ်…၊ ကျနော်တို့ နောက်တစ်ချီ ဆက်ချကြရအောင်လား…မမထား… ”

နေမိုးက သူ၏ နောက်ကြောင်းဖြစ်ရပ်များကို ပြန်လည် ပြောပြနေမှုကို ခဏရပ်ကာ ၊ ဒေါ်ထားထားစိုးနှင့် ကာမစပ်ယှက်ရန် စကားစလိုက်သည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း နေမိုးပြောပြသည်များကို နားထောင်ရင်း အမောလည်းပြေ ၊ ကာမစိတ်လည်း ထန်လို့နေသည်..။ ထို့ပြင် လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေရာတွင် နှစ်ယောက်တည်း သီးသန့် ရှိနေကြရကာ  ၊ သည်နေရာသို့လည်း လိုးဖို့ခံဖို့ ချိန်းဆိုတွေ့ဆုံ ရောက်ရှိနေသည်ဖြစ်သောကြောင့် နေမိုးက ထပ်လိုးကြဖို့ စကားစလာသောအခါ အလိုက်သင့်ပင် ခေါင်းငြိမ့် သဘောတူလိုက်သည်…။

“  အေး….လုပ်ကြတာပေါ့… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက သဘောတူလက်ခံပြီး ရင်လျားထားသော ထမီကို ဖြေလျှော့ချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ နေမိုးကလည်း ပုဆိုးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ရာ ၊ နှစ်ယောက်စလုံး ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားကြလေတော့သည်..။

“  လိုးနည်းပုံစံ အဆန်းတစ်မျိုးနဲ့ လိုးပေးမယ်..ဖြစ်မလား ”

အဝတ်အစားများ ချွတ်ပြီးသောအခါ နေမိုးက ပြော၏..။

“  ဟာ….ဖြစ်တာပေါ့..၊ ဟင့်ဟင့်…တို့ကို မင်းကြိုက်သလိုသာ လိုးပါကွာ…၊ မင်းလိုးချင်တဲ့ ပုံစံအတိုင်း တို့နေပေးမှာပေါ့…. ”

“  ဒါကြောင့် မမထားကို ချစ်ရတာ… ”

“  အမယ်….သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးနေရတာကိုး ”

“  မမကကော အလိုးမခံချင်ဘူးလား ”

“  ခစ်ခစ်…..ဒါကတော့ကွာ… ..၊ ကဲ..ပြောလေ….တို့ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက မျက်စလေးချီကာ ပြောရင်း….ခုတင်ပေါ်တက်မည် ပြုလိုက်သည်..။

“  ဟာ….ဘာလို့ ခုတင်ပေါ်တက်ရတာလဲ ”

“  လုပ်တော့မယ်ဆို..ခုတင်ပေါ်တက်တာပေါ့… ”

“  ဟာ…မမကို အခု ခုတင်ပေါ် တင်ဆော်မှာ မဟုတ်ဘူး… ”

“  ခုတင်ပေါ်မှာ မဆော်ရင် ဘယ်မှာ ချမှာလဲ… ”

“  ဟို..ထိုင်ခုံနောက်မီပေါ်မှာ မမက ပုခုန်းတင် ကုန်းပေးထားပြီး ကျနော်က နောက်ကနေ ခွပြီးလိုးမှာ… ”

နေမိုးက ခုတင်ဘေးနားရှိ ထိုင်ခုံကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး ပြောသည်..။

“  ဖင်ချမှာလား…၊ စောက်ပတ်လိုးမှာလား… ”

“  ဒါကတော့..တကယ်အလိုးခံရတဲ့ အခါ သိမှာပေါ့..၊ ကဲ…အဲဒီထိုင်ခုံကို နံရံနားရောက်အောင် ရွှေ့လိုက်အုန်း…၊ ပြီးရင် ကုန်းပေးတော့… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် ထိုင်ခုံကို အခန်းနံရံနား သို့ယူသွားသည်..။ ပြီးတော့ ထိုင်ခုံနောက်မှီပေါ် ပခုန်းကပ်မိအောင် ကုန်းလိုက်သည်..။ ထိုင်ခုံနောက်မှီ အစွန်းပိုင်းသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ခါးသာသာလောက် ရှိရာ ထိုနေရာပေါ် ပုခုန်းချမှီသောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ကိုယ်လုံးသည် ခါးနေရာမှ ကိုးဆယ်ဒီဂရီ နီးနီး ကွေးညွှတ်ကိုင်းသွားသည်..။ ထိုအခါ ဖင်ကြီးက ကားအိတစ်ထွက်လာသည်..။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆန့်ကာခပ်ကားကားထောက်ပြီး ထားလေရာ ၊ ပေါင်ခွကြားမှ စောက်ပတ်ကြီးက ပြူးနေသလို ဖင်သားကြီးနှစ်ခု အကြားရှိ စအိုပေါက်ကလည်း ဟပြဲပြဲလေး ဖြစ်နေသည်..။

သည်လို ကုန်းထားပေးမှုကို နောက်မှ ခွပြီးလိုးမည်ဆိုလျင် စောက်ပတ်ကို လိုးလို့ရသလို ဖင်လည်းဆော်ဖို့ အဆင်ပြေသည်..။ ဘယ်အပေါက်ကိုများ လိုးမှာလည်းဟု ဒေါ်ထားထားစိုး တွေးကြည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးကတော့ ဖင်လိုးလိုး ၊ စောက်ပတ်ကိုပဲ ချချ ခံဖို့အသင့်ပင်…။  အရသာကောင်းကောင်းတွေ့မည်ကိုလည်း သိနေသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ကာမမှု အတွေ့အကြုံ ရင့်ကျက်ကာ လိုးနည်းပုံစံ အနေအထား အတော်များများဖြင့် အလိုးခံဖူးသည်..။  

သို့သော် ယခုလို အခန်းနံရံနားကပ်ချထားသော ထိုင်ခုံ၏ နောက်မှီပေါ် ပခုန်းတင်ကာ ဖင်ကုန်းပေးထားရသည့် အနေအထားဖြင့်တော့ တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ အလိုးမခံဖူးသေးပေ..။ သည်ပုံစံက ဒေါ်ထားထားစိုးအတွက် လိုးနည်း အသစ်အဆန်းတစ်ခုလို ဖြစ်နေသည်..။ လိုးနည်းပုံစံ တစ်မျိုးပြောင်းသည်နှင့် ရရှိသော ကာမအရသာသည်လည်း တစ်ဖုံတစ်နည်း ပြောင်းလဲတတ်ကြောင်း လက်တွေ့ခံစားသိရှိထားသောကြောင့် ၊ သူမ အရင်က အလိုးမခံဖူးသေးသော သည်အနေအထားတွင် တစ်မူဆန်းသော ထိတွေ့မှု ဖီလင်အရသာကို ခံစား၇ပေအုန်းတော့မည်ဟု နားလည်သိရှိကာ စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုလှိုက်မောနေရလေသည်..။

“  ကဲ..လာလေ…ဒီမှာ ကုန်းထားပြီးပြီ… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက ခေါင်ငုံ့ကာ ကြည့်ရင်း ပြောသည်..။ နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တင်ဆုံကြီးနောက်တွင် မတ်တတ်ရပ်ကာ နေရာယူသည်..။  သူ၏ လီးချောင်းကြီး မတ်တောင်နေသည်ကို ဒေါ်ထားထားစိုးက အသည်းယားစဖွယ် တွေ့ရှိရသည်..။

“  ဒီလိုပုံစံမျိုးနဲ့ အရင်က …မမအလိုးခံဖူးလား..ဟင် ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်သားကြီးတစ်ခြမ်းကို ခပ်တင်းတင်းကိုင်ညှစ်ရင်း မေးသည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်အတော်ကြီးသည်..။ ယခုလို ကုန်းပေးထားသောအခါ သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးက ပိုလို့တောင် ကားအိတစ်ရစ်နေသေးသည်..။ ကိုင်ရတာလည်း တဆုပ်တခဲရှိလှသည်…။

“  ဟင့်အင်း…..မခံဖူးသေးဘူး..၊ ဘယ်လိုနေမလဲ မသိဘူး… ”

“  မမ ကောင်းကောင်းဇိမ်တွေ့သွားမှာပေါ့..၊ ဒီလို ကုန်းပေးထားတဲ့ အနေအထားမှာ လီးအဝင် သိပ်ထိမိတာ..၊ ဖင်ထောင်ကုန်းပြီး အလိုးခံရတာထက်တောင် လီးအဝင် ပိုကောင်းတယ်..။ ကျနော့်အနေနဲ့လည်း ပိုးအားပြင်းပြင်းနဲ့ ဖိဆောင့်နိုင်တယ်…၊ မမထား ကြိုက်မှာပါ..၊ ..မမထားလို နို့ကြီးကြီး ဆုံထွားထွား ခါးသေးသေး ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်မျိုးက ဒီအနေအထားနဲ့ သိပ်ကိုလိုက်ဖက်တာ…ကြည့်လေ..ဖင်ကြီးက တင်းပြီးအိနေတာပဲ…. ”

ပြောရင်း ဖင်ကြီးကို လက်ဝါးဖြင့် ဖျန်းခနဲ တစ်ချက်ရိုက်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးက အိုး….ဟုမြည်တမ်းကာ ခါးနွဲ့ပြီး ဖင်းဆုံကြီး လှုပ်ရှား ယမ်းပေးလိုက်သည်..။

“  လိုးတဲ့အခါမှာလည်း..၊ ဒီလိုပဲ ဖင်ကြီးကို လှုပ်ရှားယမ်းခါပေးအုန်းနော် …မမထား… ”

“  အေးပါ…..ကဲ..လုပ်မယ်ဆို သွင်းလေ… ”

အလိုးခံရန် ကုန်းထားပြီးဖြစ်သော်လည်း လီးက ဝင်မလာသေးသည်မို့ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ စောက်ပတ်ထဲ အရည်ကြည်တွေ စိုရွှဲလှုပ်ရှား..၊ စအိုပေါက် ဟစိဟစိဖြစ်ကာ ယားနေလျက် မချင့်မရဲ ဖြင့် ပြောသည်..။လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းကာ ဖင်ဆော်မှာလား..၊ စောက်ပတ်ထဲထိုးထည့်ပြီး စောက်ပတ်ကိုပဲ ချမှာလား… တိတိကျကျ မသိရမှုကလည်း ဒေါ်ထားထားစိုးကို အတော်လေး ရင်ဖိုမောစေသည်..။  

နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ဆုံကြီးနောက်တွင် ကျကျနန နေရာယူသည်..။ ယခုအနေအထားတွင် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ အပီအပြင် ကုန်းနေရလျှက် ၊ တင်ကြီးမှာ ဟီးကာ ကားယားထွားကြိုင်းပြီး တစ်ရစ်နေသည်..။ သည်လိုအနေအထားမျိုးတွင် ဒေါ်ထားထားစိုး ရှိနေပုံကို နေမိုး အတော်ကို အားရသည်..။ လီးကို စောက်ပတ်ဝတွင်လည်း မတေ့..၊ စအိုပေါက်တွင်လည်း မထောက်ပဲ… ဖင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုအလယ် ဖင်ကြားတွင် အသာထိုးညှပ်ကာ ကိုယ်ကို ရှေ့သို့ ကိုင်းသည်..။ 

ဒေါ်ထားထားစိုး ဂျိုင်းနှစ်ခုကြားမှ ဘယ်ညာလက်နှစ်ဖက်ကို  ထိုးသွင်းလျက် မို့ဝန်းကားအိသော နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်သည်..။ နို့သီးခေါင်းများကို ဖိပွတ်ချေပေးသည်..။

“  ဟင့်ကွယ်…. နို့ပဲ ဆွဲနေတော့မှာလား..၊ လီးမသွင်းတော့ဘူးလား..၊ ချတော့ကွာ….တကယ်ပဲ….ဟင့်ဟင့်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက အံကြိတ်ကာ မချင့်မရဲ ပြော၏..။ တင်ကြီးကိုလည်း နောက်သို့ ကော့ကော့ဆောင့်တွန်း သည်..။ ဖင်ကြားထဲကို ညှပ်ထားသော လီးချောင်းကြီးဟာ ဖင်ကြားတလျေက် လျှောတိုက်သွားနေသည်..။ စအိုဝကို ပွတ်မိသလို ၊ စောက်ပတ်ကိုလည်း ထိမိပွတ်မိသည်..။

နေမိုးသည် ခါးကို အသာဆတ်ဆတ်ကော့ပြီး လီးကို ကော့ကော့ထိုးသည်..။ လီးက ဟိုထောက်သည်ထောက်ဖြစ်နေသည်..။ ဖင်ပေါက်ထဲကို မဝင်သလို ၊ စောက်ပတ်ထဲလည်း မဝင်..။  နေမိုး လီးကို ထိုးတော့သွင်းနေပြီကို ဒေါ်ထားထားစိုး သိသည်..။ ဘယ်အပေါက်ကို ချိန်ထိုးသည်ကိုတော့ မသိ..။  သို့သော် ကော့ကော့သာ လိုးနေဆော်နေသော်လည်း ဖင်နှင့် စောက်ပတ် မည်သည့်အပေါက်ထဲမှ လီးက ထိထိမိမိ တိုးဝင်လာခြင်း မရှိသောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ အလွန်ကို အခံရခက်နေသည်..။

စိတ်လည်း မရှည်နိုင်တော့…။ ထို့ကြောင့် သူမ၏ ဖင်ကြီးကို အသာချိန်ဆကာ နေမိုးကော့အထိုးတွင် တင်ပါးကိုလည်း အလိုက်သင့်အောင် နောက်သို့ ဆတ်ခနဲ တွန်းလိုက်၏  ။  လီးသည် စောက်ပတ်ထဲ နင့်ခနဲ တိုးဝင်သည်..။

“  အားပါးပါး….အီး….ဝင်ပြီ…ဟင့်…..ဝင်ပြီ ”

လီးမဝင်နိုင်လို့ ဆန့်တငံ့ငံ့ နှင့် အကြီးအကျယ် မချင့်မရဲဖြစ်နေသော ဒေါ်ထားထားစိုး ၊ အားရဝမ်းသာပင် ပါးစပ်မှ ရေရွတ်လိုက်သည်…။ နေမိုး၏ လီးကြီးသည် စောက်ပတ်ထဲ တဝက်သာသာဝင်နေကာ လီးအထိအတွေ့သည် စောက်ပတ်အတွင်းသားများမှာ တဆင့်  တစ်ကိုယ်လုံးသို့ ပျံ့နှံ့ကာ ဒေါ်ထားထားစိုး ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းထသည်..။ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်သည်..။

“  ဘယ်ထဲ ဝင်သွားတာလဲ..ဟင် မမ…၊ စောက်ပတ်ထဲလား…ဖင်ထဲလား… ”

နေမိုးက ဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်နေသော ဒေါ်ထားထားစိုး၏ နို့အုံကြီးများကို ခပ်တင်းတင်း ဆွဲညှစ်ရင်း မေးသည်။ သူ့လီးထိုးဝင်သွားတာ စအိုလား ၊ စောက်ပတ်လားဆိုတာကို နေမိုး တကယ် သေသေချာချာ မသိပါ..။ ထိတွေ့မှုအရတော့ စောက်ပတ်ဖြစ်ဖို့များသည်ဟု တွေးမိသည်..။  ထိုသို့ မေးရင်း ခါးကို ဆတ်ခနဲ လှုပ်ပြီး ဖိဆောင့်ချလိုက်ရာ ကျန်နေသေးသော လီးတဝက်လည်း စောက်ပတ်ကြီးထဲ နင့်ခနဲ အိခနဲ မြုပ်ဝင်သည်…။

လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင်သွားသည်မို့ ဒေါ်ထားထားစိုး တုန်ခိုက်ခါသွားသည်..။ ဖင်ဆုံကြီးကိုလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း တစ်ချက်လှုပ်ခါပေးလိုက်သည်..။ လီးက စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်နေရာ ဖင်ကြီးယမ်းခါသောအခါ လီးကို စောက်ပတ်နှင့် ငုံညှစ်ကာ ဆွဲခါပေးသလိုဖြစ်သည်..။ နေမိုး၏ လီးကြီးသည် စောက်ခေါင်းထဲတွင် အတွင်းသားများ၏ အဖက်ဖက်မှ ဖျစ်ညှစ်မှုကို ခံစားရသလို ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း စောက်ခေါင်း ဘယ်ညာ အထက်အောက် နှံ့စပ်အောင် တုတ်ခိုင်သန်မာသော လီးချောင်းထွားထွားရှည်ရှည်ကြီးနှင့် ဖိကပ်ပွတ်ထိုးမှုကို အပီအပြင် ခံစားရလျက် အရသာ အပြတ်တွေ့သွားသည်..။

နေမိုးမေးသည်ကို ချက်ချင်းမဖြေနိုင်…။ တဟင့်ဟင့်၊ တအင့်အင့်ဖြင့် ရမက်ဇော ထန်ထန် မြည်သံလေးများ ပြုနေမိသည်..။

“  ပြောစမ်းပါအုန်း မမထားရဲ့..၊ ကျနော့်လီး ဘယ်ထဲဝင်သွားတာလဲ…၊ ဖင်ထဲကို မဟုတ်လား…. ”

နေမိုးက ထပ်မေးတော့မှ ဒေါ်ထားထားစိုးထံမှ ရမက်လွှမ်းသော အသံဖြင့် အဖြေစကားထွက်လာသည်..။

“  ဟာ…မဟုတ်ဘူး…စောက်ပတ်ထဲဝင်နေတာ… ”

“  ဘယ်လိုနေလဲ ဟင်… ”

“  အို….ကောင်းတာပေါ့ ကွာ ”

“  အရင်လိုးခဲ့တဲ့ ပုံစံတွေနဲ့ အခုပုံစံ  လီးအဝင် ကွာခြားတယ် မဟုတ်လား… ”

“  အင်း…အင်း… ”

“  ဒီ ပုံစံနဲ့ လိုးတာ ကြိုက်ရဲ့လား… ”

“  အင်း…….ကြိုက်ပါတယ်……ဆောင့်လေကွာ….မောင်ကလဲ… ”

လီးသည် စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်နေကာ ၊ နေမိုးက လှုပ်ရှားဆောင့်လိုးခြင်းမပြုပဲ ၊ ဖိကပ်ထိုးစိမ်ထားသောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးက မနေနိုင်တော့ပဲ ပြောလိုက်သည်..။ နေမိုးက နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်နာနာ ကိုင်ညှစ်ဆွဲကာ ခါးအားနှင့် ပေါင်လုံးအားများကို သုံးပြီး အောက်ပင့်ဆောင့်ချက် ငါးချက် ခပ်ပြင်းပြင်း ပင့်တင်ဆောင့်သွင်းသည်..။

“  ဘွပ်…အင့်….ဘွပ်…အားပါး….ဘွပ်…ဘွပ်….ဘွပ်…..အောင်မယ်လေးလေး…..ကောင်းလိုက်တာ….အိအိ……..အာ့အာ့ အိုး… ”

ပထမဆောင့်ချက်နှစ်ချက်ကို တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်သွင်းကာ ကျန်သုံးချက်ကိုတော့ ဆက်တိုက် တစ်ဆက်ထည်း ဆောင့်လိုးလိုက်ရာ ဒေါ်ထားထားစိုးတစ်ယောက် ခါးကော့ ခေါင်းမော့ ၊ ဖင်ကြီးယမ်းကာ တစ်ကိုယ်လုံး ဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်းနှင့် ကာမအရသာ အကြီးအကျယ် တွေ့သွားရလေသည်..။

နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ နို့ကြီးများကို ကုန်းဆုပ်ဆွဲနယ်နေရာမှ ၊ ခါးမတ်ကာ ကိုယ်ကို နောက်သို့ ပြန်ဆုပ်ယူသည်..။ နို့ကိုင် နေသော လက်များကိုလည်း လွှတ်ပေးလိုက်သည်…။ နေမိုး၏ လက်နှစ်ဖက်သည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ကားအိတစ်ရစ်နေသော ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးပေါ်သို့ နေရာပြောင်းသွားသည်..။ ဖင်ဆုံကြီးကို အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်သည်…။  နို့အကိုင်မခံရတော့သောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရင်ဘတ်ဆီတွင် ဟာတာတာလို ဖြစ်သွားသည်..။ နို့ကိုင်နေသည့် လက်များ ဖယ်သွားသော်လည်း ခပ်တင်းတင်း ကိုင်ညှစ်ထားခဲ့သည့်အရှိန်က ကျန်သေးရာ ၊ နို့အုံကြီးနှစ်ခု ကျိန်းတိန်းတိန်း ဖြစ်ကျန်ခဲ့သည်..။ ဖြူဖွေးအိသော နို့အုံသားများ ပေါ်တွင်တော့ လက်ချောင်းရာ အညိုအမည်းများ အထင်းသား ကျန်ရစ်သည်..။

နို့အကိုင် မခံရသော်လည်း.. ဖင်သားကြီးများကို အကိုင်ခံနေရသည်မို့ ဒေါ်ထားထားစိုးအတွက် ဖီလင်ကတော့ ကျမသွားပါ…။ တစ်မျိုးထူးသော အထိအတွေ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ပြောင်းလဲ ခံစားရသည်..။

“  လိုးလေ..မောင်ရာ… တို့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးစမ်းပါကွာ…မင်းလီးကြီးနဲ့ အပီ ဆောင့်လိုးတာ တို့သိပ်ခံချင်နေတာ… လီးကို အဆုံးနင့်ဝင်သွားအောင် တအား ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ  ”

....................................................................................................................................................................

ဒေါ်ထားထားစိုးက နောက်သို့ ခေါင်းငဲ့ကာ ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ ပြောသည်..။ ကြမ်းပြင်ပေါ် ချပြီးထောက်ထားသော ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုလည်း အားထည့်ကာ တောင့်ထားလိုက်သည်..။  ထိုအခါ တင်ဆုံကြီးက ပိုပြီး ကားအိလုံးတက်လာသည် ။ နေမိုးက တစ်ဆုပ်တစ်ခဲ ဖင်သားအိအိတစ်တစ်ကြီးများကို  လက်ချောင်းများ ဖင်သားထဲ နစ်ဝင်သွားအောင်ပင် အားရပါးရ ကိုင်ညှစ်လိုက်သည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကြီး ရှေ့တိုးနောက်ကော့ ဖြစ်လာသည်..။ နေမိုးကလည်း လီးကို အလိုက်သင့်ပင် လုပ်ပေးထားလိုက်ရာ တင်ဆုံကြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင် လှုပ်ရှားသည်နှင့်အမျှ လီးချောင်းကြီးကလည်း စောက်ပတ်ထဲသို့ တိုးဝင်ပြန်ထွက် ဖြစ်နေသည်..။

ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ အားပြင်းပြင်းဆောင့်တွန်းလျင် လီးက စောက်ပတ်ထဲ အားပြင်းပြင်း ဆောင့်တိုးဝင်သည် ။ နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက် ပြဲပြဲအာသွားအောင် ဖင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုကို ဆွဲဆွဲဖြဲပေးသည်..။  အစပိုင်းတွင် ကိုယ်ကို မတ်မတ်ထားကာ ငြိမ်ပြီးရပ်နေရာမှ ခဏအကြာတွင် နေမိုးက ခါးကိုလှုပ်ကာ လီးကို ကော့ကော့ပြီး လိုးဆောင့်ပေးသည်..။ ထိုအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးက သူမတင်သားကြီးကို နောက်သို့ ကော့တွန်းပေးမှုအရှိန်ကို အသာလျှော့ချသည်..။

လိုးဆောင့်မှုကို နေမိုးအား လုပ်ရန် တာဝန်ပေးလိုက်သည့်သဘောပင်…။ နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ဆုံကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားရပါးရကိုင်ကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆောင့်လိုးတော့သည်..။ အောက်ပင့်ဆောင့်ချက် ၊ အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်ချက်နှင့် မြေစိုက်ဆောင့်ချက်တို့ကို အချက်ကျကျ အသုံးပြုကာ ဆောင့်လိုးသည်..။ အောက်ပင့်ဆောင့်ချက်ဖြင့် ဆောင့်လိုးသောအခါ နေမိုးက ဒူးနှစ်ဖက်ကို ခပ်ကွေးကွေးလုပ်ကာ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ပေါင်နှစ်ခုကြား အောက်ဘက်မှနေပြီး ကော့တင်ထိုးဆောင့်သည်..။  

ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ဆုံဖွေးဖွေးကြီးများ လုံးတစ်ကာ အပေါ်သို့ပင် မြောက်မြောက်ကြွတက်သည်..။ အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်ချက်ဖြင့် ဆောင့်သောအခါတွင်တော့ နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကြီးနောက်နားတွင် ခါးဆန့်ထုတ် မတ်ကာရပ်လျက် လီးကို စောက်ပတ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်အောင် ဆွဲထုတ်ပြီး အချိန်အဆမှန်မှန် အားပြင်းပြင်းဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ပြန်လည်ထိုးဆောင့်သွင်းသည်..။

လီးဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါ စောက်ခေါင်းဝမှာ ပြဲအာကျန်နေခဲ့ကာ ထိုစောက်ခေါင်းဝ ပြန်လည်စေ့မသွားမီ ၊ ဆွဲထုတ်ထားသော လီးက ပြန်လည်တိုးဝင်လာရာ အဖုတ်ဝ ပြန်ပြဲအာသွားသည်..။ လီးချောင်းကြီးနဲ့အတူ လေလုံးကလည်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တိုးဝင်လာရာ ထိုလေလုံးထိခတ်မှုသည် စောက်ခေါင်းအတွင်ဘက် နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းသို့တိုင် ရောက်သည်..။ ကိုယ်အတွင်းရှိ အသည်း အူ ကလီစာများတိုင်အောင် လီးဆောင့်ချက်က ကျရောက်သလိုမျိုး ဖြစ်သည်..။ အမြောက်ကြီးပစ် ဆောင့်ချက်ကို ခံရသောအခါတွင်တော့ ၊ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကြီးသည် ထစ်တောင့်ကာ နေရာမပျက်ရှိကာ ၊ နေမိုး၏ ဆီးစပ်နှင့် အပြတ်ထိရိုက်မှုဖြင့်သာ တင်ပါးသားဖြူဖြူကြီးများ သိမ့်သိမ့်လှုပ်တုန်သွားသည်..။

မြေစိုက်ဆောင့်ချက်ဖြင့် အလိုးခံရသောအခါတွင်တော့ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ခါးကွေးညွှတ်ကာ တင်ကြီးနောက်သို့ ကားနိုင်သမျှကားကာ ကော့တစ်ထွက်ပြီး နေမိုးကလည်း ရှေသို့ခြေတစ်လှမ်းစာတက်ကာ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တင်ပါးဆုံကြီးအထက်နားဆီ ကျကျနန နေရာယူဆုပ်ကိုင်ထားသော ဖင်သားကြီးများကို အောက်သို့ ဖိတွင်းနှိမ့်ချပြီး လီးကိုလည်း အောက်သို့ တည့်တည့်စိုက်ကာ ဆောင့်ချခြင်း ဖြစ်သည်..။ လီးသည် စောက်ပတ် အတွင်းဘက်၏ အောက်ပိုင်းကို အရှိန်ပြင်းပြင်းထိမိသည်..။ စောက်အုံကြီးသည် မောက်ပြီး ကြွတက်ကာ စောက်စေ့ကြီးကလည်း ပုံမှန်ထက် ပိုပြူတစ်ထွက်နေသည်..။

အမျိုးသမီး၏ ပါးစပ်မှ အားခနဲ အီးခနဲ အော်ဟစ်သံများပင် ပြုရသည်အထိ အဝင်ရက်စက်ကာ ဆောင့်အားပြင်းသည်..။ နေမိုးဆောင့်လိုးသော ထိုဆောင့်ချက်သုံးမျိုးစလုံးမှာ လီးအဝင်နက်ကာ အားအပြည့်ပါဝင်ပေရာ တော်ရုံတန်ရုံမိန်းမ မခံနိုင်ပါ…။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ လေးလုံးခြောက်ဖက် ၊ လူကောင်ကြီးထွားကာ ကာမရမက်လည်း အထူးထန်ပြင်းသည့် ၊ ရာဂကြွယ်သော မိန်းမစားမို့ သည်ဆောင့်လိုးချက်တွေကို အပြတ်ခံနေနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်..။

ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်း ထိမိလှသော ဆောင့်ချက်များကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ နှစ်ချီပင် ပြီးသွားခဲ့ရသည်..။ အလိုးခံရချိန် ၊ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ထွက်သော အရည်ကြည်ရော ၊  ပြီးသွားလို့ ထွက်ကျသော အရည်တွေရော စောက်ပတ်ထဲတွင် အရည်များ ရွှမ်းရွှမ်းစို နေသည်..။ နေမိုး ဘယ်လောက်ဆောင့်ဆောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးကတော့ မဖြုံပါချေ…။  ပြီးသွားခဲ့ချိန်များတွင်လည်း တရကြမ်း ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးချက်များကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ  ကာမရမက်ဇောအဟုန် အရှိန်လျော့ကျသွားမှုမျိုးပင် မဖြစ်ပဲ တဏှာထန်ပြင်းမှုက တဆက်တည်းပင် မြင့်မားတက်ကြွနေလေသည်..။

နေမိုးက အချက်နှစ်ရာနည်းပါးပင်တရကြမ်းဆောင့်လိုးပြီးနောက် ၊  သုတ်ရည်အထွက်မမြန်ရအောင် ထိန်းသည့်သဘောဖြင့် ဆောင့်ချက်အားကို လျှော့ချလိုက်သည်..။ အားပြင်းပြင်း စိုက်ထုတ်ရသော  အောက်ပင့်ဆောင့်ချက် ၊ အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်ချက် ၊ မြေစိုက်ဆောင့်ချက်များကို မသုံးတော့ပဲ ၊ အားသိပ်မကုန် ခပ်မှန်မှန်လိုးနိုင်သော အခြေခံလိုးနည်းဖြစ်သည့် ကြမ်းပြင်ညီဆောင့်နည်းကို သုံးကာ ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် အသာ အယာ ဆက်လိုးသည်..။

အလိုးခံနေရသူ မိန်းမ အရသာအတွေ့ထူးအောင် အားဖြည့်ပေးသည့်အနေဖြင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်ပေါ်သို့ တံတွေး ထွေးချသည်။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်လိုးခံဖူးပြီး ဖင်လိုးခံမှုအတွေ့ကိုလည် ဖီလင်ယူတတ်နေသော မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်ရာ ဖင်ပေါက်ပေါ်တည့်တည့် အေးမြစိုစွတ်သော တံတွေးများ ထွေးချခံရသောအခါ စအိုဝ ယားပြီး ရင်တဖိုဖိုဖြစ်လာသည်..။ ဖင်ဝလေးမှာလည်း စူစူပွပွဖြစ်သည်..။

နေမိုးက ဖင်ပေါက်ပေါ်သို့ တံတွေးထွေးချရုံသာမဟုတ် ညာဖက်လက်မကို တံတွေးဆွတ်ပြီး ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ကလိဆွပေးသည်..။ အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ပတ်ကို လီးနှင့်လိုးရင်း ၊ ဖင်ပေါက်ကို လက်မထိုးကာ လိုးပေးနေသည့် သဘောပင်..။ ဘယ်လက်ကတော့ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ဖင်သားကြီးများကို ပွတ်လိုက် ၊ ပေါင်ရင်းကို ကိုင်လိုက် ၊ ပခုန်းလှမ်းဆွဲလိုက် လုပ်ပေးနေသည်..။

ဒေါ်ထားထားစိုးအဖို့ စောက်ပတ်ရော ဖင်ပေါက်ပါ နှစ်ပေါက်ပြိုင်တူ အရသာတွေ ရနေသည်..။  နေမိုးအနေဖြင့် နို့အုံကြီးများကို ကိုင်ဆွဲရန် လက်မအားနိုင်ပဲ ရှိရာ ဒေါ်ထားထားစိုးက မိမိဖာသာ မိမိ နို့အုံများကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်ပြီး လိုအပ်မှုကို ဖြည့်စွက်လိုက်သည်..။

“  မမထား… ”

စောက်ပတ်ကို လီးနှင့် လိုး ၊ ဖင်ပေါက်ကို လက်နှင့်လိုး လုပ်ပေးနေရာမှ နေမိုးက ခေါ်သည်..။

“  ဟင်….ဘာလဲ မောင်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ပြန်ထူးသံမှာ ရမက်ဇောနှင့် တုန်ခါလို့ နေသည်..။

“  ကျနော့်လီးကို  စောက်ပတ်ထဲကထုတ်ပြီး ဖင်ပေါက်ထဲ ပြောင်းထည့်မယ်…မမ ဖင်ခံချင်လား ”

နေမိုးနှင့် ဖင်လိုးဖူးပြီး ဖြစ်ရာ ယခု နေမိုးက ထပ်ပြီး ဖင်ဆော်လျင် ဒေါ်ထားထားစိုး ငြင်းစရာအကြောင်း မရှိ..။ ဖင်ခံမည်မှာ သေချာသည်..။ အထွေအထူးမေးနေစရာ မလိုပါ..။ အမျိုးသမီးကြီး ရမက်ထန်အောင် ဖန်တီးသည့်အနေဖြင့်သာ နေမိုးက မေးခြင်းဖြစ်သည်..။  ဘာကြောင့် သည်မေးခွန်း မေးခြင်းဖြစ်ကြောင်း ဒေါ်ထားထားစိုးကလည်း နားလည်သည်..။  သို့သော် သည်လို အမေးခံရမှုသည် ဒေါ်ထားထားစိုးကို စိတ်လှုပ်ရှားစေတာတော့ အမှန်ပင် ဖြစ်သည်..။ လက်မဖြင့် ထိုးကလိခံနေရသော ဖင်ဝကပင် ယားလို့လာရသည်..။

“  အင်း….လိုးလေကွာ… ”

“  ဖင်လိုးမယ်နော်….မမ… ”

“  မမဖင်ပေါက်က တံတွေးစိုနေပြီဆိုတော့ ဆီထပ်မဆွတ်တော့ဘူးနော်… ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကိုထိုးထည့်ထားသော လက်မနှင့် စောက်ပတ်ကို လိုးနေသော လီးကို အသာဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။

ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ကလိပေးနေသော လက်မကို အရင်ထုတ်သည်..။ လက်မကို အထုတ်တွင် စအိုဝ အာတာတာ လန်တန်တန်လေးဖြစ်လာပုံကို  သေသေချာချာ ကုန်းပြီး ကြည့်သည်..။  ဖင်ထဲမှ လက်မထုတ်ပြီးမှ  စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်ယူသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ထဲမှ လက်မကျွတ်ထွက်သွားသည်တွင် စအိုဝ ယားကျိကျိနှင့် ဟာတာတာ ခံစားရသည်..။ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကျွတ်ထွက်သွားချိန်မှာတော့ ဟာတာတာဖြစ်မှုက ပိုအားကြီးလာသည်..။ ပါးစပ်မှ….

“  ဟင့်ကွယ်…..အို အို… ”

ဟုပင် ရေရွတ်သံလေးများပြုမိသည်..။ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီးနောက် စအိုဝတွင် တေ့ထောက် ထားလိုက်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး ခါးလေး တစ်ချက်တွန့်သွားသည်..။

“  ဖင် ဖြဲပေးပါလား…မမ… ”

နေမိုးက ခပ်တိုးတိုးပြောသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးသည် လက်နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ကာ သူမ၏ တင်ပါးသားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ကိုင်ပြီး ကျကျနန ဆွဲဖြဲပေးသည်..။ ဖင်ပြဲသွားရာ စအိုပေါက်လေး အပြူးသား ပေါ်သည်..။  အလိုးခံဖူးပြီးဖြစ်လို့ လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းသိနေလေသော ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်သည် လိုးသွင်းလာမည့် လီးချောင်းကြီးကို ကြိုဆိုသည့်အလား…စူပွစူပွလှုပ်ရှားနေသည်..။

တံတွေးများဖြင့် စိုနေသည့် စအိုပေါက်လေးသည် အလိုးခံရန် အသင့်ရှိနေသည်။ နေမိုးက ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဥ်းလေး၏ အဝတွင် သူ့လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို တေ့ထောက်လိုက်သည်..။

“  သိပ်မကြမ်းနဲ့နော်.. ဖြည်းဖြည်းသွင်း..၊ ဒီလို ကုန်းပေးပြီး ဖင်လိုးရင် အရမ်းနာတယ်ဆိုတာ သိပါတယ်နော်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက ပြောသည်..။  ကြောက်လို့လား ၊ စိတ်လှုပ်ရှားလို့လားတော့ မသိ..၊ သူမ၏ အသံက တုန်ရင်လှုပ်ခါနေသည်..။

“  နာပေမယ့်..မမ အရသာ ကောင်းကောင်းတွေ့မှာတော့ စိတ်ချပါ….၊ မမကို ဖင်ကောင်းကောင်း အီစိမ့်သွားအောင် ကျနော် သေသေချာချာ လိုးပေးပါ့မယ်… ”

“  အို….ကွာ….နာရင်တော့ အော်မှာပဲ… ”

ထိုစကားအဆုံးတွင် နေမိုးသည် ကျကျနန တေ့ထောက်ထားပြီးဖြစ်သော သူ့လီးချောင်းကြီးကို  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်သည်…။

သိပ်အကြမ်းမဟုတ်သော်လည်း သိပ်ပြီးတော့လည်း ဖြည်းဖြည်းညင်ညင်လည်းမဟုတ်..။ ခပ်ဖိဖိလေးစိုက်ကာ ထိုးသွင်းခြင်းဖြစ်သည်..။ အလိုးခံဖူးသော ဖင်ပေါက်မို့ စအိုဝကလည်း လီးဝင်လမ်းကြောင်းမှန်အောင် အလိုက်သင့် ဖွင့်ပေးတတ်နေရာ..၊ လီးချောင်းကြီးက တစ်ကာ ထစ်ကာ တိုးဝင်သည်.။

“  အားကျွတ်ကျွတ်…..ဝင်လာပြီ…..အို အမေ့….နာတယ်ကွ….အား အား….ဖြည်းဖြည်းသွင်းလို့ ဆို…..အိုအို…ဟင့် အင့်အင့်..အားပါးပါး…သိပ်မကြမ်းနဲ့လေ…၊ အို အို….ဝင်လာပြန်ပြီ….အမလေးလေး..နာတယ်…မောင်ရယ်……နာတယ်….အားအား… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် အော်ဟစ်ညည်းညူမြည်တမ်းရင်း ဖင်ထဲလီးသွင်းမှုကို ခံနေသည်..။ နာကြင်မှုက စူးစူးရှရှ ရှိသလို ၊ လီးကြီးတိုးဝင်လာမှု၏ ထိတွေ့မှု အရသာကလည်း ရှိန်းရှိန်းမြမြ ဖြစ်သည်..။ လီးတစ်ထစ် တိုးဝင်လာတိုင်း ရင်သိမ့်တုန်အောင်ပင် ဖြစ်သွားရသည်..။

ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်ရင်နေသည်..။ သည်တစ်ခါ ဖင်လိုးခံရတာက ယခင်အလိုးခံခဲ့ရသည်များနှင့် မတူ…။  ထူးခြားသော ထိတွေ့မှုအရသာ ရှိနေကြောင်းကိုလည်း ဒေါ်ထားထားစိုး နားလည်သည်..။  လီးဒဏ်ကြောင့် စအိုဝ ကျိန်းစပ်ကာ ဖင်ခေါင်းထဲတွင် အောင့်ပြီး နေသော်လည်း အရသာကလည်း ထူးခြားလွန်းသောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်ပေးလျက် ဖင်လိုးမှုကို အပီအပြင် ခံနေသည်..။

တစ်ရစ်ချင်း ဝက်အူလှည့်သလို ဖိဖိပြီး ထိုးသွင်းရာ နောက်ဆုံးတော့ ရှစ်လက်မကျော်ကျော် လောက်ရှည်သော လီးချောင်းကြီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အဆုံးဝင်သွားလေတော့သည်..။

ထိုသို့ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးတစ်ချောင်းလုံး အဆုံးဝင်သွားသောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွှေးညှင်းတွေထကာ စောက်ပတ်ထဲက စိုးစိုးစစ်စစ်နှင့် လှုပ်ရှားလာလျက် အရည်ကြည်တွေထွက်ပြီး တစ်ချီ ပြီးသွားရလေတော့သည်..။

“  ဖင်ထဲ လီးအဆုံး ဝင်သွားပြီ….မမ… ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ညာဖက်ဖင်သားခြမ်းကြီးကို တစ်ချက်ပုတ်လိုက်ရင်း ပြောသည်..။

“  အေးကွာ….တစ်ဆို့ပြွတ်သိပ်နေတာပဲ… ”

“  နာသေးလား….ဟင်….မမ. ”

“  အိုး….ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးကြီးထိုးသွင်းထားတာ နာတာပေါ့ကွာ….မေးမှ မေးရက်ပလေတယ်….ဟင်း… ”

“  ကောင်းရော ကောင်းရဲ့လား….မမရဲ့… ”

“  အင်း….ကောင်းတယ်….၊ ကောင်းလွန်းလို့လည်း…နာတာကို ကြိတ်မှိတ်ပြီး ခံနေရတာ ”

“  ဆောင့်လိုးရတော့မလား… ”

“  အာ…မဆောင့်နဲ့အုံး…၊ ဖင်ပေါက်ကျိန်းစပ်ပြီး နာနေတယ်…၊ အရမ်းဆောင့်ရင် ခံနိုင်မှာ မဟုတ်သေးဘူး ”

“  ဒါဆို…တအားကြီး မဆောင့်ဘူးလေ..၊ ကျနော့်လီးကို မမဖင်ပေါက်ထဲက အသာဆွဲထုတ် ၊ ခပ်ဖြည်းဖြည်းပြန်ထိုးသွင်းနဲ့ ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးမယ်…ဒါတော့ ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား… ”

“  အင်း…ဖြစ်မယ် ထင်တာပဲ….ညှောင့်ကြည့်အုံးလေ… ”

“  ကျနော် ညှောင့်လိုးတဲ့အခါ မမကလည်း အလိုက်သင့်အဆင်ပြေအောင် ဖင်ကြီးကို ဝေ့ဝိုက်လှုပ်ရှားပြီး ကစားပေးပါလား..နော် ”

“  ဟွန့်…..တကယ်ကို ကဲတယ်… ”

“  ကဲတာ မဟုတ်ပါဘူး…..မမရဲ့..၊ ဒီလို ဖင်ကစားပေးရင် မမလည်း ပိုဖီလင်ရတာပေါ့… ”

“  သွားပါ….ဒီမှာ နာနေတဲ့….ဟာကို… ”

“  အဲဒီလိုနာနေတာ ပျောက်ပြီး ဖီလင်တွေ တက်လာအောင် ဖင်ကစားပေးဖို့ ပြောနေတာပေါ့… ”

“  ကဲ…ကဲ..လုပ်ပေးမယ်…..တကယ်ပဲ… ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်ထဲ အဆုံးထိထိုးသွင်းထားသော လီးချောင်းကြီးကို အသာအယာဆွဲထုတ်သည်..။  လီးကြီး ဖင်ထဲက ထွက်လာရာ လီးတန်လုံးပတ်နှင့် စအိုပေါက်တို့ အပြတ်ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး အသည်းတအေးအေး ဖြစ်ကာ ပါးစပ်မှ တကျွတ်ကျွတ် စုတ်သပ်ညည်းမိသည်..။  မိမိဖင်ကို လှုပ်ကစားပေးရန် ပြောဆိုလာမှုကိုလည်း  ဒေါ်ထားထားစိုး အတော်လေး သဘောကျနေသည်..။ သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း နေမိုးကို နှစ်သက်တပ်မက်ကာ နေမိုးလိုးတာကို ကောင်းကောင်းခံချင်လျက် ၊ နေမိုးကိုလည်း အရသာတွေ့အောင် လုပ်ပေးလိုသည့် အာသီသပြင်းပြနေသည်..။

ပါးစပ်ကသာ အမူပိုပိုနှင့် ဘာလေးညာလေး ပြောနေသော်လည်း ဖင်ကို လှုပ်ကစားပေးဖို့ လိုလားစွာပင် အသင့်ရှိနေသည်..။ လီးတစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်ဆွဲထုတ်ပြီးနောက် ဖင်ထဲသို့ အသာအယာပြန်ထိုးသွင်းသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးသည် ကားစွင့်တင်းရင်းသော တင်ပါးဆုံကြီးကို ဝေ့ဝိုက်ကာ ခပ်သာသာလှုပ်ရှားပေးလိုက်သည်..။ ဖင်ကြီးလှုပ်ရှားကစားမှုနှင့် အတူ ဖင်ခေါင်းပေါက်၏ အနေအထား အခြေအနေကလည်း အမျိုးမျိုးပြောင်းသွားရာ တအိအိ ထိုးသွင်းသော လီးချောင်းကြီးသည် ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ ဟိုထိုးသည်မွှေ ထိုးမိထောက်မိဖြစ်ကာသွားသည်..။ ဖင်လိုးသူရော ဖင်ခံသူပါ နှစ်ယောက်လုံး ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်း ထကုန်ကြသည်..။

“  အိုး……ဟင့် ဟင့်…မောင်ရာ……အားပါး….ပါး ဟင့်ဟင့်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးတစ်ယောက် နာကြင်မှုဝေဒနာကို မေ့ပျောက်ကာ အရသာ တွေ အပြတ်ခံစားရလျက် ပါးစပ်မှ ကျေနပ်အားရစွာ ရေရွတ်မိသည်..။

“  ဟုတ်ပြီ….အဲဒီလိုမျိုး ဖင်ကစားပေးမှပေါ့…ကောင်းတယ် မမရာ..၊ ဖင်ကိုကစားလိုက်တော့ ဖင်ထဲ လီးအဝင်က အရမ်းကို ထိမိတာပဲ…..၊ လှုပ်ပေးနော်…ဖင်ကြီးကို လှုပ်ပေး….ကော့ပေး…၊ ကျနော် ဆက်ညှောင့်ပေးမယ်… ”

နေမိုး၏ အံကြိတ်ကာ အားရပါးရပြောလိုက်သံက ဒေါ်ထားထားစိုးကို အားရကျေနပ်ပြီး စိတ်လည်း ပိုလှုပ်ရှားသွားစေသည်..။ နေမိုးသည် ဆက်ပြီး ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးသလို ဒေါ်ထားထားစိုးကလည်း ဖင်ကြီးကို အပီအပြင် လှုပ်ကစားပေးသည်..။ စိတ်ထကာ ဖီလင်တက် အရသာတွေ့လျက် ဖင်ဇိမ်ရလာပြီမို့ နာတာတွေ ကျိန်းစပ်တာတွေ အောင့်တာတွေ ကို အရေးမစိုက်နိုင်တော့…။ လီးချောင်းကြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်း တိုးဝင်ပြန်ထုတ်လုပ်နေတာကိုလည်း အားမရတော့..။

“  ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်စမ်းပါကွာ…၊ တို့ဖင်ကို တအားလိုးပေးစမ်းပါ…..ဟင့်..လုပ်လေကွာ…ဆောင့်ပါလို့ဆို… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးကပင် စတင်ကာ အာသာငမ်းငမ်း ပြောလာသည်..။ သည်အပြောမျိုးကို စောင့်နေသော နေမိုးကလည်း တုံ့ဆိုင်းမနေတော့..။

“  ဖင် အီဆိမ့်လာပြီမို့လား…မမက ဖင်ခံလည်း အတော့်ကို ကောင်းတာပဲကိုး….၊ ကိုင်း လာပြီ မမရေ….၊ အပီဆောင့်လိုးတော့မယ်…အားရပါးရသာ ခံဖို့ပြင်ပေတော့… ”

နေမိုးက ပြောပြောဆိုဆို သူ့လီးကြီးကို ဒစ်ပေါ်လာသည်အထိ ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး အသက်အောင့်ကာ ထောက်ထားသော ခြေထောက်များကို တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိနေအောင် အားဖြည့်ထောက်ထားလိုက်သည်..။

နေမိုးက သူ့လီးချောင်းကြီးကို အားပြည့်အင်ပြည့်ဖြင့် တအားဆောင့်ချလိုက်သည်..။ လီးကြီးက ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အလွန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဝင်သွားသည်..။

“  ဘွပ်…..ဘုဘု….ဘွပ် ဘွပ်ဘွပ်…..ဘု ”

“  အောင်မယ်လေးလေး…ကြမ်းလှချည်လား……မောင်ရဲ့…..အား အား…အား… ”

ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလှသော ဖင်လိုးချက်ကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ထဲ နင့်နေအောင် ခံလိုက်ရသည်..။ နာတာတော့ နာသည်..။ ကောင်းတာကလည်း လက်ကုန်ပဲ ဆိုတော့ နာကြင်မှုကို အရသာက အပြတ်ဖုံး လွှမ်းသည်..။ ကြမ်းတမ်းသော ဆောင့်လိုးချက်သည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တင်ပါးကြီးကိုပင် တုန်ခါရမ်းကာ ကော့တက်သွားစေသည်..။ နေမိုးက ထိုဆောင့်ချက်မျိုး နောက်ထပ် ငါးချက် တရကြမ်း မနားတမ်း ဆောင့် သည်..။

“  ဘွပ်…အား……..ဘွပ်….အမလေးလေး…ဘွပ်…..အိုး မားမား……ဘွပ်…..သေပါပြီ….ဘွပ် …ရှီး…..အ… ”

ထိုဆောင့်ချက် ငါးချက်သည် ဒေါ်ထားထားစိုးအာ ဘဝင်တုန် ရင်ခုန်သွားစေသည်..။ နောက်ထပ် တစ်ခါထပ်ကာ ပြီးလုလု ဖြစ်သည်..။ ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလှသော ဆောင့်ချက်အားကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ထောက်ထားသော ခြေထောက်မျာ ကွေးညွှတ်ကာပင် ကျသွားရသည်..။

သို့သော် ဒေါ်ထားထားစိုးသည် ချက်ချင်းပင် ခြေထောက်များကို ပြန်လည် အားပြုမတ်ထောက်ပေးသည်..။ နေမိုးက ထိုသို့ ဆောင့်လိုးပြီးသည်နှင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ပေါက်ထဲမှ သူ့လီးချောင်းကြီးကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်သည်..။

ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်မြန်မြန် ဆွဲထုတ်ခြင်းမို့ စအိုဝ ပြဲလန်ပါသွားရာ ဒေါ်ထားထားစိုး  တအားအားနှင့်…..

“  အား…..နာလိုက်တာ…….အမလေးလေး… ”

ဟုပင် အော်ဟစ်လိုက်ရသည်..။ ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သောလီးကို စောက်ပတ်ထဲသို့ ပြောင်းထည့်သည်..။ လီးအထုတ် ပြန်ကြမ်းသလို အသွင်းလည်း ပိုကြမ်းသည်..။ လီချောင်းကြီးကို တစ်ချက်တည်း အဆုံးဝင်အောင် ဖိဆောင့်ချလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။ စောက်အုံကြီး ပိပြားကာ စောက်ခေါင်းထဲ အကြပ်အသိပ် ဖြစ်နေသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး မှာ အော်ဟစ်လိုက်ရပြန်သည်..။

“  အောင်မယ်လေး လေး…..ကြမ်းလှချည်လား…ကွာ….. ကျွတ် ကျွတ်…ကျွတ်… ”

သို့သော် ထိုဆောင့်သွင်းချက် က ထိမိလှသောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုး တစ်ချီထပ်ပြီးသွားရပြန်သည်.။ နေမိုးကတော့ စောက်ပတ်ထဲ လီးအဆုံးထိုးသွင်းပြီးသည်နှင့် တအားကျုံးကာ  လိုးဆောင့်သည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးအဖို့ တစ်ချီထပ်ပြီးလို့ ကာမစိတ်လျော့ကျဖို့ နေနေသာသာ ဆောင့်ချက်များကြောင့် ဖီလင်တက်ကာ ပိုလို့တောင် ထကြွ နှာထန်နေရမှုကတော့ ကမ်းကုန်အောင်ပါပဲ…..။

“  ဘွပ်ဘွပ်ဘွပ်…..အားပါး ကောင်းတယ်….အဲ့လိုမျိုး တအားဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ…..ဘွပ်ဘွပ်…ဟုတ်ပြီ မရပ်လိုက်နဲ့နော်….ဘွပ် အိ…..အားလည်း လျော့မသွားစေနဲ့..။ ဆောင့် ဆောင့်……သားအိမ်ထဲ လီးဒစ်ကြီး မြုပ်သွားအောင် ဆောင့်လိုးလိုက်စမ်းပါ….မောင်ရဲ့……အား… ”

“  ဘွပ်..ဘွပ်ဘွပ်….ဆုံကြီးကိုလှုပ်ပေးလေ…..ဟုတ်ပြီ…ဒီလိုမှပေါ့….ဘွပ်ဘွပ်…..ခါးကိုလည်း နွဲ့ပေး အုန်းလေ… ”

“  ဘွပ် ဘုဘု..ဘွပ်…..အား ဟင့်ဟင့်ဟင့်……အိုအို… ”

“  ဘွပ်ဘွပ်…..လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ….မမရာ  ”

“  ဘွပ်ဘွပ်ဘု…..ကောင်းရင်ဆောင့်လေကွာ…..ဆောင့်…ဟင့်…ဘွပ်ဘုဘွပ်…..ပတစ်…အို ဘာလို့ ထုတ်….ထုတ်….ဘုဗျစ် ဗျစ်….အောင်မယ်လေး……..လေး…အားအား… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး အရမ်းဖြစ်ကာ ဖင်ကြီးလှုပ်ခါကော့တွန်းပြီး ပေးလာခိုက်..၊ နေမိုးက လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။ လီးကျွတ်ထွက်သွားရာ.၊အပြတ်ဖီလင်တက်ကာကောင်းနေသော ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရုတ်တရက်  မချင့်မရဲကြီးဖြစ်ကာ ဘာလို့ထုတ်ရသလဲ ဟု အငမ်းမရ ပြောရန်ပြင်လိုက်စဉ်မှာ ဆုံးအောင်ပင် မပြောလိုက်နိုင်သေးခင် နေမိုးက ဆွဲထုတ်လိုက်သော သူ့လီးချောင်းကြီးကို ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်ထဲ ပြောင်းကာ တအားထိုးဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ လီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သပ်ရိုက်သလို ထိုးသိပ်ဝင်သွားလျက် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ တုန်တခိုက်ခိုက်ပင် အော်ဟစ်ညည်းတွားလိုက်ရသည်..။ နေမိုးက ဖင်ကို ဆယ်ချက်  ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုး၏  ။ ပြီးတော့ ဖင်ထဲမှ လီးထုတ်ကာ စောက်ပတ်ထဲ ပြောင်းထည့် ဆောင့်ပြန်သည်..။

သည်တစ်ခါတော့ စောက်ပတ်ကို ငါးချက် တအားဆောင့်လိုးပြီး ဖင်ထဲ သို့ပြောင်း လိုးပြန်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာတော့ ဖင်နှင့် စောက်ပတ် အပေါက်နှစ်ပေါက်ကို ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင် ၊ ထိမိကြမ်းတမ်းစွာ အပြန်အလှန် အလိုးခံနေရမှုကြောင့် ဆက်တိုက်ကို ပြီး ပြီးရင်း ပြီးလို့နေလေသည်… ။ ဘယ်နှစ်ချီ ဘယ်နှစ်လား….ပြီးသွားရမှန်းပင် မမှတ်မိတော့…။ အမျိုးသမီးကြီး အတော်လည်း မောဟိုက်လာပြီ…။

ဒါပေမယ့် လိုးနေသူက စံချိန်မကျပဲ တအားကျုံးကာ လိုးဆောင့်နေရာ…၊ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း နောက်ပိုင်းကျမှ ဘုံးဘုံးလဲကာ မှလဲရော…၊ ယခုလောလောဆယ်တွင်တော့ လိုးသမျှကို အပီအပြင်  ရက်ရက်ရောရော ခံလို့နေသည်..။ နေမိုးအနေနှင့်လည်း သူလိုးချင်နေသော မိန်းမကို စိတ်တိုင်းကျ ဇက်ကုန်လွှတ်ကာ အပီလိုးနေရသောကြောင့် ရှိသမျှအားအင် စွမ်းပကားများ အိပ်သွန်ဖာမှောက် ဆိုသလို ၊ အကုန်အစင် ထုတ်သုံးကာ ကာမနတ်ရဲ ပူးကပ်နေသူ တစ်ယောက်လို အားကုန် လိုးပစ်လိုက်လေသည်..။

သုတ်ရည်မထွက်ရအောင်လည်း အတတ်နိုင်ဆုံး အချိန်ဆွဲကာ ထိန်းထားသည်..။  သို့သော် နာရီဝက်ကျော်ကျော်ကြာသောအခါတွင်တော့ နေမိုးမှာ သုတ်ရည်မထွက်အောင် ဆက်မထိန်းနိုင်တော့..။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ပေါက်နှင့် စောက်ပတ်တို့ကလည်း စုပ်အားညှစ်အား ပိုကောင်းလာရာ နေမိုး၏ လီးမှ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်လေတော့သည်..။ သုတ်ရည် စထွက်သည့်အချိန်တွင် နေမိုး၏ လီးသည် စောက်ပတ်ကို လိုးနေသည့် အချိန်ဖြစ်သည်..။  စောက်ပတ်ထဲတွင် သုတ်ရည်အချို့ ပန်းထည့်ပေးပြီး လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်သည်..။ ဆက်ပြီး ထွက်လာသော သုတ်ရည်များက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ခေါင်းထဲ  ဝင်သွားကြသည်..။ စောက်ပတ်နှင့် ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးပြောင်းအထည့်တွင် သုတ်ရည်အချို့ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်သားကြီးများပေါ်သို့ ကျရောက်ပေကျံသွားလေသေးသည်..။ 

ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ပေါက်နှင့်စောက်ပတ် အပြန်ပြန် အလှန်လှန် ဝက်ဝက်ကွဲအောင် အလိုးခံခဲ့ရသည် သာမက ၊ သုတ်ရည်များကလည်း အပေါက်နှစ်ခုထဲသို့ ခွဲပြီး ပန်းထည့်ပေးခြင်းခံရလေရာ ဖင်ထဲမှာရော စောက်ပတ်ထဲမှာပါ အီစိမ့်နေအောင် အရသာတွေ့လျက် ဘယ်နှစ်ချီမြောက်မှန်း မသိ ပြီးလျက် မိန်းမူးလွန့်လူးအောင် ခံရလေသည်..။  နေမိုး သုတ်ရည်ထွက်သွားပြီမို့ လိုးပွဲက တစ်စခန်း အဆုံးသတ်သွားပေရာ ဒေါ်ထားထားစိုးသည် တောင့်ထားသမျှ ဖြေလျှော့ချလိုက်ရာ ထိုင်ခုန်ပေါ်မှ အောက်သို့ ယိမ်းယိုင်လဲကျသွားလုလု ဖြစ်သွားသဖြင့် နေမိုးက အသာကိုင်ထိန်းပေးထားလိုက်ရသည်..။ သုတ်ရည်ထွက်သွားပြီး မပျော့တပျော့ နှင့် မာန်ကျသွားသော လီးချောင်းကြီးမှာ သူမ၏ ဖင်ပေါက်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်သွားတော့သည်..။

“  ကျနော်လိုးတာ သိပ်ကြမ်းသွားလို့ မမ နုံးသွားရပြီ ထင်တယ်.. ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုးကို အသာဖေးမ သိုင်းဖက်ကာ ပြောသည်..။

“  အေးကွာ …တော်တော် မောသွားတယ်… ”

“  ဆောရီး…မမရာ….လိုးရတာကောင်းလွန်းလို့ပါ… ”

“  ရပါတယ်ကွာ…မင်းလိုးပေးတာ မမလည်း သဘောကျပါတယ်. ”

“  ခဏနားလိုက်မယ်လေ….ဟုတ်လား… ”

“  အင်း… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ရော အဖုတ်ပါ ကျိန်းကာ ဒူးတွေချောင်ကျ ၊ ပေါင်တွေလည်း ကွနေရာ ခုတင်ရှိရာသို့ပင် ကောင်းကောင်းလျှောက်လှမ်း မသွားနိုင်…။ ကွတကွတနှင့် ခြေလှမ်းတွေ ယိမ်းယိုင်နေသည်..။  နေမိုးက အသာဖေးမကာ တွဲခေါ်ယူခဲ့ရသည်…။ ခုတင်ပေါ်သို့ ရောက်သောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုး ခြေပစ်လက်ပစ် ဖြစ်သွားတော့သည်..။  နေမိုးကလည်း အလိုက်သိစွာပင် ခုတင်အစွန်းနား၌ အသာထိုင်နေလိုက်သည်..။

“  မမ…ဗိုက်ဆာသလား…၊ တစ်ခုခု စားမလား… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး အတန်ငယ် အမောဖြေပြီး အသက်ရှူမှန်စပြုချိန်တွင် နေမိုးက မေးလိုက်သည်..။

“  အေး အေး….စားတာပေါ့….ဘာရှိလဲ ”

“  ချစ်ကင်းဆန်းဒွစ်ချ် ရှိတယ်..၊  ဟန်ဘာဂါလည်း ဝယ်ထားတယ်…၊  ပြီးတော့ ..ကြက်ဥတို့ ငှက်ပျောသီးတို့လည်း ရှိတယ်…မမ ဘာစားချင်လဲ… ”

“  ရပါတယ်ကွာ...အဆင်ပြေတာ…စားတာပေါ့… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် လဲလျောင်းနေရာမှ ထကာ ထမီကို ကောက်ယူ ရင်လျားလိုက်သည်..။  နေမိုးလည်း ပုဆိုးယူကာ ဝတ်သည်..။ ထို့နောက် နေမိုးက အသင့် ဝယ်ယူထားသော စားသောက်ဖွယ်ရာများကို သွားရောက်ယူငင် ပြင်ဆင်ပြီး နှစ်ယောက်အတူ စားသောက်နေကြတော့သည်…။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။