ဘီလူးမောင်တင် အပိုင်း (၁)

ဘီလူးမောင်တင် အပိုင်း (၁)

ရေးသားသူ - ဘီလူးေမာင်တင်

{ အင်းစက်၊ကပ္ကိုး}

အခန်း (၁)

ဦးမင်းညိုက တွတ်တွတ်တွတ်တွတ်နှင့် သူတို့သားအမိ ပြောနေသည်ကို ဝင်မစွက်ချင်တာမို့ သူတို့လင်မယား အခန်းထဲက အိပ်ယာပေါ်တွင် သက်တောင့်သက်သာအိပ်ရင်း ယူလာသည့် မှု့ခင်း ဂျာနယ်ကို ဖတ်နေသည်။ ဂျာနယ်ကို ဟိုလှန်ဒီလှန်နှင့် ဖတ်နေသော်လည်း သမီးခက်ခက် ဘာကြောင့် အိမ်ရောက်လာသည်ကို ဦးမင်းညို အလိုလို သိနေလေသည်။ ခဏကြာတော့ သူ့မိန်းမ မသူဇာ အခန်းထဲ ဝင်လာကာ ကုတင်ပေါ်တက်လှဲရင်း သူ တတွတ်တွတ်နှင့် သမီးကို မေးလာသမျှ ဖောက်သည်ပြန်ချတော့သည်။

" သမီးတို့ လင်မယားက စကားများပြီး ဆင်းလာတာ မဟုတ်ဘူးတဲ့၊ သမီးက သူ့ယောက်ကျားကို အမေတို့ဆီ ခဏသွားအုံးမည် ဆိုပြီး ပြောလာခဲ့တာတဲ့၊ တော်သေးတာပေါ့၊ စကားများကြတာ မဟုတ်တော့"

" သမီးက ဘာဖြစ်လို့ လာတာတဲ့လဲ၊ ဟိုမှာ မပျော်လို့လား"

" မပြောချင်ပါဘူးတော်၊ မောင်ကျော်က သမီးကို နေ့ရော ညရော လိုးနေလို့တဲ့၊ အဲဒါ သမီးက စိတ်ညစ်လို့ ခဏ ထွက်လာတယ်ဆိုဘဲ"

မသူဇာက လင်မယားချင်းမို့ အဖြစ်မှန်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြလိုက်သည်။

" ဒါကတော့ နင်ပဲ သမီးကို ငယ်ငယ်လေးနဲ့ ပေးစားခဲ့တာဘဲလေ၊ ယောက်ကျားကတော့ မိန်းမရရင် လိုးမှာဘဲ၊ အဆန်းမှ မဟုတ်တာ၊ ငါလဲ နင့်ကို ရခါစက နေ့ရော ညရော လိုးခဲ့တာဘဲ၊ သမီးက ငယ်သေးတော့ မခံနိုင်ဘူးထင်တယ်၊ နောက်တော့လဲ သူ့ဖာသာ အဆင်ပြေသွားမှာပေါ့"

" လိုးတာမဆန်းပေမဲ့ မောင်ကျော်က သမီးကို ဘယ်လောက်တောင် ကြမ်းသလဲမှ မသိတာ၊ သမီးက အရင်က အတွေ့အကြုံ ရှိခဲ့တာ မဟုတ်တော့ ဟိုကကြမ်းတာကို မခံနိုင်လို့လဲ ဖြစ်နိုင်တာပဲ၊ မောင်ကျော်ကလဲ သမီးကို နှူးနှပ်ပြီးမှ လုပ်ရဲ့လား မသိပါဘူး"

" သူလဲ ယောက်ကျားပဲ၊ ဒီလောက်တော့ သိမှာပေါ့ဟ"

သူတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် တွတ်တိုးကာ သမီးအကြောင်း ပြောနေခိုက် ခက်ခက်က အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာကာ

" ဖေကြီးနဲ့ မေကြီးကလဲ သမီးက အမေတို့ကို လွမ်းလို့ ပြန်လာတဲ့ဟာကို အမေတို့က အခန်းထဲ လာပြီး အကြည်ဆိုက်နေကြတယ်"

ခက်ခက်က ပြောပြောဆိုဆို ကုတင်ပေါ် ခြေရင်းဘက်မှ လေးဘက်ထောက် တက်လာရင်း ဦးမင်းညိုနှင့် သူ့အမေကြား ဝင်အိပ်ကာ ပြောလိုက်သည်။ အစထဲက ဦးမင်းညိုနှင့် မသူဇာကြား လွတ်နေသည့် နေရာက သိပ်မကျယ်သည်မို့ ခက်ခက်ကိုယ်က ဦးမင်းညိုနှင့် မသူဇာကြား အသားချင်းထိအောင်ပင် ကပ်နေသည်။ ခက်ခက်က ငယ်ငယ်ထဲကပင် သူတစ်ခုခု လိုချင်တိုင်း သူတို့လင်မယားကြား ဝင်အိပ်ကာ ချွဲပြီးတောင်းတတ်သည်မို့ အခုလဲ သူတို့ကို လွမ်းသည်ဟု ဆိုပြီး ကြားဝင်တိုးသည်မှာမဆန်း၊ မသူဇာကလည်း ဦးမင်းညိုက သူ့သမီးကို သမီးတစ်ယောက်လိုပင် သဘောထားသည်ဟု ယုံကြည်ကာ တစ်စက်လေးမျှ မသင်္ကာ မဖြစ်သလို ဦးမင်းညိုနှင့် ခက်ခက်ကလည်း မသူဇာ ယုံလောက်အောင်ပင် အဖေနှင့် သမီးကဲ့သို့ပင် အနေအထိုင်က ပိရိသည်။

" အကြည်ဆိုက်နေတာ မဟုတ်ဘူးဟဲ့၊ နင့်အကြောင်း နင့်အဖေကို ပြောပြနေတာ၊ လင်မယားပဲ လင်မယားချင်းနေတာ ဆန်းသလား၊ နင်ကိုက အဖြစ်သဲနေတာလား မသိဘူး"

" အမေကလဲ ဘာသိလို့လဲ၊ သမီးလဲ သူ့သဘောကျ နေ,နေတာဘဲဟာကို၊ ခု သူ့ဟာက နေ့တိုင်းလိုပဲ ညဆိုလဲ နှစ်ခါလောက်၊ မနက်လဲ နိုးတာနဲ့ လုပ်၊ ဒီနေ့လဲ စောစောစီးစီး တစ်ခါ သူ့စိတ်ကြိုက် လုပ်ပြီးပြီ၊ ခုလဲ လာစ,နေတာနဲ့ သမီးလဲ အမေတို့အိမ် ခဏ သွားနေအုံးမယ် ပြောပြီး ထွက်လာတာ"

ခက်ခက်က အိမ်ထောင်ကျသွားသည်မို့ သူတို့ အိမ်ထောင်ရေး အကြောင်းကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း သူ့အမေကို ပြန်ပြောရင်း အိပ်နေရာက ခြေတစ်ဖက်ကို ဒူးကွေးထောင်ကာ သူ့အမေ မမြင်အောင် လက်က မသိမသာ ဦးမင်းညို ပေါင်ကြားက လီးကို လုံချည်ပေါ်မှ လာဆုတ်ကိုင်ကာ ကစားနေသည်။ ဦးမင်းညိုကလဲ ခက်ခက်အကြောင်း သိသည့်အလား ဖတ်လက်စ ဂျာနယ်ကို သူတို့ နှစ်ယောက်ကြား ချပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲ ဝင်လာသည့် ခက်ခက်လက်ကို မသူဇာ မမြင်အောင် ဂျာနယ်နှင့် ဖုံးလိုက်သည်။

" ဟဲ့ ဟိုက နင့်ကို ချစ်လို့ လုပ်နေတာဟဲ့၊ လင်နဲ့ မယားဘဲ၊ ယောက်ကျားဆန္ဒဖြည့်မှ ယောက်ကျားက ကိုယ့်ကိုစွဲပြီး သူများနောက် မ,ပါမှာ၊ နင် အဲလို ကြပ်ကြပ်လုပ်၊ ဟိုက နောက်မိန်းမယူသွားမှ အကုန်ဒုက္ခများမယ်"

" အမေကလဲ သမီးသိပါတယ်၊ သမီးလဲ သူ့အကြိုက် အားလုံးလိုက်တာဘဲ၊ လိုက်လွန်းလို့ သူသဘောကျပြီး သမီးကို ခဏခဏ လုပ်နေတဲ့ဟာကို၊ ခု အမေတို့ကို သတိရလို့ အိမ်ကို ခဏလောက် ပြန်လာတဲ့ဟာကို ဆူဘို့ဘဲ၊ တစ်ခါထဲ လင်ပေးစားလိုက်တာ သမီးကို ရောင်းထုတ်လိုက်သလိုဘဲ၊ တစ်ခါတလေ အိမ်ပြန်လာတာ ပြောမဆုံးဘူး"

" ငါက နင်တို့လင်မယား အဆင်မပြေမှာစိုးလို့ မေးနေရတာ၊ နင့်ကိုပေးစားတာ နင်ကောင်းစားဘို့ ဆိုတာ သိရဲ့လား"

ခက်ခက်က သူ့အမေနှင့် အပြန်အလှန် ပြောရင်း လက်ကို ဂျာနယ်နှင့်ပါ ဖုံးကာထားသည်မို့ သူ့အမေ မမြင်နိုင်မှန်း သိသဖြင့် အတင့်ရဲစွာနှင့် ဦးမင်းညိုလီးကို လက်နှင့် အရသာခံ ပွတ်ကစားနေသည်။ တကယ်တန်း ခက်ခက်လွမ်းနေသည်က သူ့အမေကိုမဟုတ်၊ သူ့ပထွေး ဦးမင်းညို လီးကိုပင်။ သူ့ယောက်ကျား ဘယ်လောက်လိုးလိုး သူစရင်းနှီးခဲ့သည့် သူ့ပထွေး ဦးမင်းညိုလီးကို သူမမေ့နိုင်၊ ထိုသို့ စကားပြောနေခိုက် မသူဇာ လက်ကိုင်ဖုန်းမှ ဖုန်းမြည်လာပြီး မသူဇာက ဖုန်းကို ကြည့်ကာ 'ဟော မောင်ကျော်ဖုန်းခေါ်လာပြီ၊ သမီးရောက်နေလား မေးတာထင်တယ်၊ ငါ စကားပြော လိုက်အုံးမယ်' ဟု ဆိုကာ ဖုန်းကိုဖွင့်ကာ ထူးလိုက်သည်။ နားနားကပ်ကာ ပြောသည်မို့ တစ်ဖက်က ဘာပြောသည်ကို ဦးမင်းညိုတို့ မကြား။

" ဟဲလို"

" . . . . . . . . . . . ."

" အေး အေး သမီးရောက်နေတယ်၊ အိမ်ကို လွမ်းလို့တဲ့ဟေ့၊ သမီးလဲ မင်းနဲ့ ယူပြီးကတည်းက အိမ်ကို တစ်ခါမှ ပြန်မရောက်သေးတော့ လွမ်းတာနဲ့ တူပါတယ်"

" . . . . . . . . . . . ."

" အင်း အင်း၊ ညနေကျ ပြန်လွှတ်လိုက်မယ်လေ"

" . . . . . . . . . . . ."

" အော် ထောက်ကြံက ခြံဝယ်ချင်လို့လား၊ မမ စိတ်ထင် စျေးနည်းနည်းတင်ထားသလားလို့"

" . . . . . . . . . . . ."

" အင်း ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်ပါတယ်၊ ခြံမြေစျေးကတော့ တက်နေတာဘဲ၊ မောင်ကျော် စိတ်ဝင်စားရင် မမတို့ တစ်ခါ သွားထပ်ကြည့်တာပေါ့"

" . . . . . . . . . . . ."

" အင်း အားပါတယ်၊ မမ လာခဲ့မယ်၊ အော် . . ပြီးတော့ မောင်ကျော့်ကို စမ်းချောင်းက တိုက်ခန်း ပြင်ထားတဲ့ စရိတ်ကို ပြစရာလဲ ရှိသေးတယ်၊ ခု ဝယ်ချင်တဲ့သူ လာမေးနေလို့၊ ဘယ်စျေးခေါ်ရင် ကောင်းမလဲ ဆိုတာလဲ မောင်ကျော်နဲ့ တိုင်ပင်ချင်သေးတယ်"

" . . . . . . . . . . . ."

" အင်း အင်း ဒါဆိုလဲ တော်ကြာ ထွက်လာခဲ့မယ်လေ၊ စရင်းတွေပါ ယူလာမယ်"

" . . . . . . . . . . . ."

" ရပါတယ်၊ သမီးက သူ့အဖေကို ပိုခင်တာလေ၊ သူ့အဖေက သူ့ကို ပိုအလိုလိုက်တယ်မို့လား"

" . . . . . . . . . . . ."

မသူဇာက သူ့စီးပွားဖက် ခင်မောင်ကျော်ကို သမီးနှင့် ပေးစားကာ သမက်ဖြစ်လာသော်လည်း အရင် စီးပွားရေး အတူလုပ်တုန်းက ခေါ်ဝေါ်ဆက်ဆံသည့်အတိုင်း သူ့ကိုသူ မမ ဟု ပြောဆို သုံးနှုံးနေတုန်းပင်၊ ခင်မောင်ကျော်နှင့် ဖုန်းစကား ပြောရင်း မသူဇာက လှဲအိပ်နေရာမှ ထကာ အခန်းပြင်ထွက်သွားသည်။ သူ့အမေ အခန်းအပြင် ရောက်သွားသည်နှင့် ခက်ခက် လှဲအိပ်နေရာမှ ဆတ်ကနဲ ထပြီး ပက်လက်အိပ်နေသည့် ဦးမင်းညို လုံချည်စကို လီးပေါ်အောင် ဆွဲချကာ ရွှေငှက်ပျောသီးကြီး ဗိုက်ပေါ်တင်ထားသလို ညိုညိုတုတ်တုတ် ရှည်ရှည်မျောမျော တင်းတင်းရင်းရင်းနှင့် ဗိုက်ပေါ်ကပ်နေသည့် ဦးမင်းညိုလီးကို ဆွဲကိုင်ကာ 'သမီးက ဖေကြီးလီးကို လွမ်းနေတာ သိလား' ဟု ပြောရင်း ကြီးမားလှသည့် လီးကြီးကို ဆွဲထောင် ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး ဖုံးနေသည့် သားရေကို ဒစ်ပေါ်အောင် ဆွဲချလိုက်ကာ မှိုပွင့်ကြီးကဲ့သို့ အာပြီး ပေါ်လာသည့် ဒစ်အောက်နားကို သူ့နှုတ်ခမ်းဖြင့် ပြွတ်ကနဲ တစ်ချက်နမ်းကာ လက်က လေးငါးဆယ်ချက် အဆက်မပြတ် ခပ်သွက်သွက်လေး ဂွင်းထုပေးလိုက်ရင်း

" ဖေကြီး လီးကြီးက စိတ်အရမ်းယားတာဘဲ"

ဟု ဆိုကာ ပါးစပ်ဖြင့် ငုံကာ တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့် ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် စုတ်လေတော့သည်။

" ဟဲ့ ဟဲ့ နင့်အမေ ဝင်လာလို့ တွေ့သွားအုံးမယ်"

ဦးမင်းညိုက တံခါးပေါက်ဝကို လှမ်းကြည့်ရင်း ကမန်းကတန်းပြောတော့ ခက်ခက်က စုတ်လက်စ လီးကို ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ကာ ဂွင်းကို အဆက်မပြတ် ထုပေးရင်း

" မတွေ့ပါဘူး၊ မေကြီးက ဖုန်းပြောရင်း အိမ်သာသွားတာ နေမှာ၊ ဒါမေကြီး အကျင့်ပဲဟာကို၊ စောစောက ပြောနေတာ ဖေကြီး ကြားလိုက်လား၊ မေကြီးက တော်ကြာ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ အပြင်သွားတော့မှာ၊ မေကြီးသွားရင် ဖေကြီးနဲ့ ကောင်းကောင်းလိုးအုံးမယ်၊ ဖေကြီးနဲ့ မလိုးရတာ ကြာလို့ လွမ်းနေတာ သိလား"

" အင်းပါ အင်းပါ၊ ခု အတင့်မရဲနဲ့အုံး၊ တော်ကြာ ပြန်ဝင်လာလို့ တွေ့သွားအုံးမယ်၊ တော်တော့၊ တော်တော့၊ နင့်အမေသွားမှလုပ်"

" ခစ် ခစ် ခစ် ခစ် ခဏလေးပါ ဖေကြီးရ၊ ရပါသေးတယ်... ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"

ခက်ခက်က အဆက်မပြတ် တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ဦးမင်းညို လီးကို လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် ထပ်ဆွဲစုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် သူ့အမေကို 'မေကြီး သမီးတို့အိမ် သွားမလို့လား၊ သွားရင် သမီးကားယူသွား' ဟု လှမ်းအော်ပြောရင်း အခန်းအပြင်ဘက် ပြေးထွက်သွားသည်။

``````````````````````````````````````````````````````

အခန်း (၂)

ခဏကြာတော့ မသူဇာက အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာပြီး၊ ဦးမင်းညိုကို သူ ခင်မောင်ကျော်အိမ် သွားအုံးမည် ဆိုသည့်အကြောင်း ပြောရင်း အပြင်သွားရန် အင်္ကျီလဲဖို့ အိမ်နေရင်း ဝတ်ထားသည့် အဝတ်အစားကို တစ်စစီ အကုန်ချွတ်လေတော့သည်။

" ကိုညို၊ သူဇာ မောင်ကျော့်ဆီ သွားလိုက်အုံးမယ်၊ အတော်ပဲ သမီးအိမ်ရောက်နေတာ ဆိုတော့ သူနဲ့ အလုပ်ကိစ္စလဲ ပြောစရာရှိတာတွေ ပြောပြီး ငွေစရင်းလဲ ရှင်းရမယ်၊ ပြီးတော့ ဟိုက သူ့မိန်းမကို မလိုးရလို့ တဏှာထနေလား မသိဘူး၊ တော်ကြာ အားအားယားယား အပြင်ထွက်ပြီး အပျော်ရှာမှ ဒုက္ခ၊ အဲဒါ သူ့ဆီသွားပြီး အလုပ်ကိစ္စ အကြောင်းပြောရင်း သူ့စိတ်ကို လွှဲရမယ်၊ ညနေ သူဇာပြန်လာရင် ပြန်ဘို့ သမီးကို ချော့မော့ပြောထားလိုက်၊ လင်မယားချင်း အဲလို ခဏခဏ ဖြစ်ရင် မကောင်းဘူး၊ သမီးက ကိုညို့စကားဆို နားထောင်တယ်၊ အမေ့စကားသာ အလေးမထားချင်တာ၊ ဘယ်လိုကောင်မလေးလဲ မသိဘူး"

ဦးမင်းညိုက သူ့မျက်စိရှေ့မှာ သူ့မိန်းမ ဝတ်ထားသမျှ တစ်စစီ ချွတ်ရင်း ပြောနေသည်ကို မျက်စိအရသာခံကာ ကြည့်နေသည်။ အိမ်ထောင်သက် ဆယ်နှစ်သက်တန်း ရှိလာပြီး သူ့မိန်းမပင် အသက် သုံးဆယ့်ငါးနှစ်နီးပါး ဖြစ်လာသော်လည်း ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်နှင့် အလှက လျှော့သွားသည်မရှိ၊ ဘယ်လောက်ဖြိုဖြို မပြိုသည့် ကိုယ်လုံးအမျိုးအစားထဲတွင် သူ့မိန်းမ ပါသည်ဟု ဆိုလောက်သည်။  ကလေးတစ်ယောက်အမေ အသက် သုံးဆယ့်ငါးနှစ်အရွယ် မိန်းမများထဲတွင် သူ့မိန်းမလို အလှမျိုးက ရှားသည်၊ တင်းတင်းရင်းရင်းနှင့် ရင် ခါး တင် တို့မှာ သူ့နေရာနှင့်သူ အချိုးကျကာ ကြည့်ကောင်းလှသည်။ 

ဗိုက်မှာလည်း ကလေးတစ်ယောက် အမေပါဟု ပြောလျှင် ယုံနိုင်စရာ မရှိအောင်ပင် အကြောပြတ်ထားသည့် အရာပင်မရှိ၊ ရင်သားအစုံက တင်းတင်းရင်းရင်း ဖြစ်နေသော်လည်း ကြီးမားလှသောကြောင့် မသိမသာ တွဲကျသလိုလို ဖြစ်နေသော်လည်း အရှေ့ပိုင်း နို့သီးနေရာလေးက ကော့နေသေးသည်။ မွေးကတည်းက တစ်ခါမှ မပြုပြင်ခဲ့သည့် ပေါင်ကြားမှ ထူလဗျစ် ပေါက်နေသည့် အနက်ရောင် ဝင်းဝင်းလက်နေသည့် အမွေးမဲမဲများက စောက်ဖုတ်၏ ပကတိအလှကို ဖော်ပြသလိုပင် ဖြစ်နေသည်။

အဝတ်အစား အကုန်ကျွတ်သွားသည်နှင့် သူ့ကို ကျောပေးကာ အဝတ်ဘီဒိုကို ဖွင့်ပြီး သူဘက် ဖင်ကုန်းပြသလို အဝတ်အစား ရှာနေသည့် သူ့မိန်းမ ပေါင်ကြားမှ ပြူထွက်လာသည့် စောက်ဖုတ်ကို ကြည့်ရင်း ဦးမင်းညိုက ပြောလိုက်သည်။

" အင်း၊ ရန်ဖြစ်လာတာမှ မဟုတ်တာ၊ အိမ်ကိုလွမ်းလို့ ပြန်လာတာဘဲ၊ ပြီးတော့ သမီးက ကလေးလဲ မဟုတ်တော့ပါဘူး၊ သူလဲ သိပါတယ်၊ ပြန်မှာပါ၊ မပူပါနဲ့"

" မပူပါဘူး၊ မပူလို့ပဲ သမီးကို ငယ်ငယ်ထဲက ကိုညို့လက်ထဲ အပ်ထားတဲ့ဟာ၊ ကိုညိုပဲ သမီးကို နားလည်အောင်ပြောလိုက်"

မသူဇာက ဘီဒိုထဲမှ အဝတ်အစား တစ်ထပ်ကို ဆွဲထုတ်ကာ ကုတင်ပေါ်လှမ်းတင်ပြီး သူထုတ်ထားသည့် အဝတ်အစားများထဲမှ အနက်ရောင် ဘရာစီယာကို ထုတ်ကာ ဦးမင်းညိုဘက် လှည့်ဝတ်ရင်း ပြောသည်။ နောက် အသင့်ထုတ်ထားသည့် အနက်ရောင် ပင်တီကို ကောက်စွပ်လိုက်သည်။ ဦးမင်းညိုက သူ့မိန်းမကို ကြည့်ရင်း

" ငါ့မိန်းမက အနက်ရောင်နဲ့ အရမ်းလိုက်တာပဲ၊ စိတ်တောင်ပါလာပြီ၊ ကိုယ်တို့ မလိုးတာ သုံးရက်တောင် ရှိပြီနော် မိန်းမ"

" ကိုညိုကလဲ ခု အပြင်သွားတော့မဲ့ဟာကို၊ သူဇာလဲ ခံချင်နေတာ၊ သမီးရောက်မလာရင် ကောင်းကောင်းလိုးမလို့ဟာ၊ ဒီမှာ ကိုင်ကြည့်၊ ရွတာမှ ဖောင်းနေတာ တွေ့လား၊ ညကျမှ ကိုညို့နဲ့ ကောင်းကောင်းလိုးအုံးမယ်၊ ခုတော့ အပြင်သွားစရာ ရှိသေးလို့"

ပြောပြောဆိုဆို ဝတ်မည့်အင်္ကျီကို ကိုင်ရင်း အိပ်နေသည့် ဦးမင်းညိုနား ကပ်လာတော့ ဦးမင်းညိုက သူ့မိန်းမ ပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်ကို ပင်တီပေါ်မှ လှမ်းကိုင်ကာ ပွတ်ကြည့်ရင်း လက်ညိုးကို ပင်တီကြားမှ ထိုးကာ စောက်ဖုတ်ကို ကလိရင်း

" ဖောင်းနေတာဘဲကွာ၊ အားရပါးရ လုပ်ထည့်လိုက်လို့ကတော့ . . ."

" ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်၊ ခုမရသေးဘူး ကိုညိုရေ့၊ ညမှ တဝလိုးတော့၊ ခုတော့ အောင့်ထားလိုက်အုံး၊ အော် ဒါနဲ့ စမ်းချောင်းအိမ်ပြင်တဲ့ စရိတ်က ကိုညို လုပ်ထားတာပြီးပြီမဟုတ်လား"

" ပြီးပြီလေ၊ သူဇာပြောတာ အကုန်ထည့်ထားတာပဲ၊ နောက်ဆုံး ပန်းရံခပေးတာ ဟိုတစ်ပတ်က မဟုတ်လား၊ အဲဒါလဲ ထည့်ပြီးပြီ"

" အင်း အင်း ဟုတ်တယ်၊ အဲဒါ နောက်ဆုံးပဲ"

မသူဇာက ထမီကို အပြီးသတ်ဝတ်ပြီး ဦးမင်းညိုလီးကို အသာဖမ်းဆုတ်ကာ

" ဒီလီးက တောင်မနေနဲ့အုံး၊ သူဇာသွားအုံးမယ်"

ဟု ဆိုကာ တင်းနေသည့် လီးကို အသာညှစ်ကိုင် နှုတ်ဆက်ရင်း "သမီးရေ သမီး" ဟု အသံပြုကာ အခန်းထဲမှ ထွက်သွားတော့သည်။

```````````````````````````````````````````````

အခန်း (၃)

မသူဇာ အိမ်မှထွက်သွားသည်နှင့် ခက်ခက်က အိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်လာကာ "မေကြီးသွားပြီ ဖေကြီး" ဟု ပြောရင်း ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီး ဦးမင်းညို ပေါင်ကြားထဲ မှောက်အိပ်ချရင်း လီးကို လုံချည်ပေါ်မှ လှမ်းကိုင် ပွတ်ကစားကာ

" ဖေကြီးလီးကို အရမ်းလွမ်းနေလို့ ပြန်လာလာသိလား"

" ဖေကြီးကလဲ သမီးကို လွမ်းနေတာ၊ သမီးနဲ့ မောင်ကျော် အဆင်ပြေရဲ့လား၊ ဖေကြီးကို မှန်မှန်ပြော"

" ပြေပါတယ် ဖေကြီးရဲ့"

ဦးမင်းညိုမေးသည်ကို ပြန်ဖြေရင်း လုံချည်ပေါ်မှ လှမ်းပွတ်ကစားရင်း တဖြေးဖြေး လုံချည်ကို ဆွဲချကာ ပေါ်လာသည့် လီးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် တဖွဖွ လျှောက်နမ်းနေသည်။ ဦးမင်းညိုက ခက်ခက် သူ့လီးကို အမြတ်တနိုး နမ်းနေသည်ကို သဘောကျသလို ကြည့်ရင်း ခက်ခက်ခေါင်းမှ ကျနေသည့် ဆံပင်ကို သပ်တင်ပေးရင်း

" ဖေကြီးမေးတာက သမီး အပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေးလို ဟန်ဆောင်တာကို"

" ဖေကြီးကလဲ၊ ပြေပါတယ်ဆို၊ ဖေကြီးပြောတဲ့အတိုင်း မင်္ဂလာဦးညက သမီးကြောက်သလိုနဲ့ မျက်နှာကို လက်ဝါးနဲ့အုပ်ပြီး ဘာမှမသိသလို ပေါင်ကို အတင်းစေ့ပြီး တောင့်ထားတာ"

" အဲဒီတော့"

ခက်ခက်က ချက်ခြင်းပြန်မဖြေသေးဘဲ နမ်းနေရာမှ လျှာဖြင့် လီးတစ်ချောင်းလုံးကို အစုံအဆန် အရသာခံ လျှောက်ယက်နေပြီးမှ

" သူက သမီး ဘာမှမသိဘူး ထင်ပြီး သမီးကို စိတ်ထအောင် အမျိုးမျိုးဆွတာ၊ သူလဲ ဒီကိစ္စ တော်တော်ကျွမ်းတယ် ဖေကြီးရ၊ နောက် သမီးစောက်ဖုတ်ကို အတင်းလာယက်နေတော့မှ သမီးလဲ စိတ်ပါလာသလိုလိုနဲ့ ပေါင်အသာလေး ကားပေးလိုက်တာ"

ပြန်ဖြေရင်း ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်တိုးကာ တွဲလောင်းကျနေသည့် ဂွေးဥကို လှမ်းငုံကာ စုတ်လိုက်သည်။ ဦးမင်းညိုက တွန့်ကနဲ တစ်ချက်ဖြစ်သွားပြီး

" သူ့လီးသွင်းတော့ သမီး နာတယ်လို့ မအော်ဘူးလား"

ခက်ခက်က ဂွေးဥကို ပါးစပ်ဖြင့် ထုတ်ချည်သွင်းချည် စုတ်ကာ ကစားနေသလို လက်က လီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးရင်း ဦးမင်းညိုကို မျက်လုံးလှန်ကြည့်သည်။ နောက် ဥကို စုတ်ထားရင်း စကားကို ဗလုံးဗထွေးဖြင့်

" ဖေကြီးကလဲ ဒီမှာ သမီးက ကောင်းကောင်းလုပ်ပေးနေတာကို ဇိမ်မခံပဲ ဘာတွေလာမေးနေလဲ မသိဘူး"

" ဖေကြီးက သမီးအတွက် စိတ်ပူလို့ပါ၊ အဆင်ပြေမပြေ သိချင်လို့၊ ဖေကြီးသင်သလို နာတယ် နာတယ် မအော်ဘူးလား"

ဦးမင်းညိုက သူသိချင်တာ ထပ်မေးတော့မှ ခက်ခက်က ငုံထားတဲ့ ဂွေးဥကို ပါးစပ်မှ ထုတ်ပြီး

" အော်တာပေါ့၊ နာတယ် နာတယ် မခံနိုင်ဘူး၊ ဆိုပြီး သူ့ကို အတင်းတွန်းထုတ်တာ၊ သူက သမီးကို ချော့ချော့ပြီး လိုးတာ၊ တစ်ပတ်လောက် သမီး မခံနိုင်ဘူးပဲ အော်ပြစ်တာ"

" အင်း ဖေကြီးက သမီး အဆင်မပြေမှာ ပူနေတာ၊ သမီးက အတွေ့အကြုံ ရှိပြီးသားဆိုတာ သမီးယောက်ကျား မသိမှ သမီးအတွက် အဆင်ပြေမှာ"

" ဖေကြီးကလဲ သမီးဒါတွေသိပါတယ်၊ ပူမနေနဲ့၊ အကုန်အဆင်ပြေတယ်၊ ခု သမီးလုပ်ပေးတာသာ အရသာခံ၊ ဒါတွေ မပြောနဲ့တော့၊ အရသာပျက်တယ်"

ခက်ခက်က ပြောရင်း အားမရတော့သလို ကိုင်ထားတဲ့ လီးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းကာ ဆွဲစုတ်တော့သည်။ အားရပါးရ နည်းမျိုးစုံသုံးကာ စုတ်တော့ ဦးမင်းညိုလဲ တအင်းအင်း တအီးအီးနှင့် အရသာ တွေ့နေတော့သည်။ ခက်ခက်က အားရပါးရ ပါးစပ်ညောင်းအောင် စုတ်ပြီးတော့မှ ပေါင်ကြားထဲ မှောက်ရက်အိပ်နေရာမှ ထကာ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ဝတ်ထားသည့် အောက်ခံ ဘရာစီယာမပါသည့် သူ့ဘလောက်စ်အင်္ကျီကို သူ့ဖာသာ ပင့်ချွတ်ရင်း ထမီကိုပါ ကွင်းလုံးဖြေချကာ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ကုတင်ပေါ် လေးဘက်ထောက် တက်လာသည်။ ထို့နောက် ဦးမင်းညိုဘေး လှဲအိပ်ချလိုက်ရင်း

" ကဲ ဖေကြီး ရယ်ဒီ၊ ဖေကြီးအလှည့် ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်" 

ဟု ရယ်သံဖြင့် ပြောရင်း ဦးမင်းညို ကိုယ်ကို လက်ဖြင့်တွန်းကာ အချက်ပေးတော့သည်။ ခက်ခက် ဘာဆိုလိုသည်ကို သိသည့်အလား ဦးမင်းညိုက လှဲနေရာမှ ထထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ရှေ့ ဒူးနှစ်ဘက် ထောင်ကာ ပက်လက်အိပ်နေသည့် ခက်ခက်ကို သေချာကြည့်လိုက်သည်။ ဦးမင်းညို စိုက်ကြည့်နေသည်ကို ခက်ခက်က ဒူးနှစ်ဘက်ကို ကားကာ စေ့ကာနှင့် လုပ်ပြကာ ရယ်ရင်း သဘောကျနေသည်။ ဦးမင်းညို မျက်စိအောက်တွင် ခက်ခက်၏ အဖုအထစ် အလှများက တင်းတင်းရင်းရင်းနှင့် စားချင်စရာ ကောင်းလောက်အောင် စူဖြိုးနေသည်။ 

ပက်လက် အိပ်နေသဖြင့် ခက်ခက် ရင်သားအစုံက အုန်းမှုတ်ခွက် နှစ်ခု မှောက်ထားသလို လုံးလုံးဖောင်းဖောင်းလေးနှင့် အညိုရောင်ဖျော့ဖျော့ အဝိုင်းပြားလေးပေါ်မှ ပန်းနုရောင် လုံးလုံးကျစ်ကျစ် နို့သီးခေါင်းအစုံက သိသိသာသာ တင်းတင်းရင်းရင်း စူထွက်နေသည်မို့ ခက်ခက် ဘယ်လောက် စိတ်ထန်နေသည်ကို ပြနေသလို ဖြစ်နေသည်။

ဗိုက်သားက ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်နေသော်လည်း အသားမရှိသည့် မိန်းမများလို ပက်လက်အိပ်သည့်အခါ နံရိုးအချောင်းလိုက် ပေါ်မနေဘဲ အသားပြည့်ကာ အပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေးမို့ ကြည့်ကောင်းလှသည်။ ဆီးခုံအစပ်တွင် ခပ်တိုတို ခပ်ပါးပါး ပုံသွင်းထားသည့် အမွေးတစ်စု ရှိသော်လည်း မိန်းမသဘာဝ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား အစုံက ခပ်ညိုညိုနှင့် ဦးမင်းညိုမှာထားသလို အမွေးတစ်ပင်မှ မရှိအောင် ရှင်းလင်းထားသည်။ ခက်ခက်၏ အလှအပ အားလုံးက သူ့စိတ်ကြိုက် ပုံသွင်းထားသည် ဟု ဆိုလျှင်လဲ မမှားပေ။

" ဖေကြီးကလဲ ကြည့်လို့ မဝသေးဘူးလား၊ ဒီမှာ သမီးရွနေပြီဆို"

ခက်ခက်က ထောက်ထားသည့် ခြေထောက်ကို အားပြုပြီး တင်ပါးကိုကြွကာ ကော့ပြရင်း ပြောသည်။ ဦးမင်းညိုက မလော၊ ခက်ခက် ပေါင်ကြားနား တိုးကာ ဒူးကို သူ့နှုတ်ခမ်းနှင့် ထိရင်း လျှာဖြင့် အသာစ,ယက်လိုက်သည်။ ဦးမင်းညိုက တဖြေးဖြေး ပေါင်အတွင်းသားတလျှောက် လျှာဖြင့် ဆွဲလာရင်း ပေါင်ကြားအလည်တဲ့တဲ့က စောက်ဖုတ်အပေါ် ခဏရပ်ကာ မျက်စိကို အသာမှေးရင်း ခပ်သင်းသင်း စောက်ဖုတ်အနံ့ကို အရသာခံ ရှူကာ

" အိ ယားတယ်"

ဦးမင်းညိုလျှာက စောက်ဖုတ်ကို ခလုပ်တိုက်ကာ ဟိုဘက်ပေါင်တစ်ဖက်ကို ဆက်တိုက် ယက်လိုက်သည်မို့ ခက်ခက်က ယားတယ် ဟု ဆိုရင်း ကိုယ်က ထပ်ကော့လာသည်။ ဦးမင်းညိုက ခပ်ဖြေးဖြေးပင် ခက်ခက်ပေါင်အတွင်သား နှစ်ဘက်ကို အပြန်အလှန် လျှာဖြင့် ဆွဲကစားရင်း ပေါင်ကြားထဲ မှောက်ချလိုက်ကာ လက်က စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ဘက်ကို ဆွဲဖြဲလိုက်သည်နှင့် ဟ,သွားသည့် အကွဲကြောင်းကြား အမျှင်တန်းသွားသည့် စောက်ရည်ကြည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်မို့ ခက်ခက် ဘယ်လောက် ထန်နေသည်ကို သိလိုက်သည်။ ဦးမင်းညိုက စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖြင့် ဖြဲလိုက် စေ့လိုက် ကစားရင်း မေးလိုက်သည်။

ခက်ခက်ကို သိချင်တာမေးရင်း စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲကစားနေတာမို့ ကြည့်ရင်း အရည်ကြည်က တဖြေးဖြေး ပိုများလာသည်မို့ ဦးမင်းညိုက လျှာနှင့် တစ်ချက် လှမ်းယက်လိုက်သည်ကို ခက်ခက်ဆီမှ အိုး..အိုး..နှင့် အသံထွက်လာသည်။ နှစ်ချက် သုံးချက်မျှ ဆက်တိုက် ယက်လိုက်ပြီးမှ တစ်ခုလုံးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ကပ်ကာ ငုံလိုက်ပြီး လျှာကို အကွဲကြောင်းတလျှောက် စုံဆန်ယက်ကာ စုတ်ဆွဲလိုက်တော့ ခက်ခက်တင်ပါးက ပိုကော့တက်လာပြီး လက်က ဦးမင်းညို ခေါင်းကို ဆွဲကာ သူ့စောက်ဖုတ်နှင့် မခွာနိုင်သလို အတင်းဆွဲကပ်တော့သည်။

" အိုး အိုး အီး ကောင်းလိုက်တာ ဖေကြီးရာ"

ကာမအရသာကို တဖြေးဖြေး နှိုးဆွရင်း ခက်ခက် အရှိန်ရလာသည်နှင့် ဦးမင်းညိုက အရှိန်တင်ကာ ခက်ခက်အကြိုက် သူအရသာထူးရသည့် စောက်စေ့အရင်းပိုင်းကို လျှာနှင့် အတင်းထိုးထိုးကော်ကာ ဆွဲစုတ်နေသည်မို့ ခက်ခက်ပါးစပ်မှ အော်သံ ဆက်တိုက် ထွက်လာသလို မနေနိုင်တော့ပဲ ကော့ကာ ကော့ကာနှင့် လူးလွန့်ကာ အတင်းအော်နေတော့သည်။

" အိုး အိုး အင်း အင်း အား အား အိုး အီး အီး အိုး အား အား အိုး အိုး ဖေကြီး ဖေကြီး အိုး အိုး"

အတွေ့အကြုံ ရင့်နေသည့် ဦးမင်းညိုက ကာမအရသာကို ဘယ်လိုပေးရမည်ကို ကောင်းကောင်းသိသည်။ ကောင်းချက်ကို မောလောက်အောင် ပေးလိုက်၊ အရှိန်လျှော့ကာ ငြိမ့်ငြိမ့်လေးနှင့် နှူးလိုက်၊ အမောပြေလျှင် အရှိန်ထပ်တိုးလိုက်နှင့် ချားရဟတ်စီးနေသလို ခံစားမှု့ကို အတက်အကျထိမ်းကာ အမျိုးမျိုး ပေးနေသည်။ ဒါတင်မက လက်က တင်းနေသည့် နို့အုံကို လှမ်းကိုင်ကာ လက်မဖြင့် မာတောင်နေသည့် နို့သီးကို ဖိကာ ပွတ်ပေးပြန်သည်။ ခက်ခက်လဲ မနေနိုင်ပဲ သူ့နို့ကို ပွတ်နေသည့် ဦးမင်းညို လက်တစ်ဖက်ကို လှမ်းဆွဲပြီး လက်ချောင်းကို အားမရသလို စုတ်တော့သည်။

အလေ့အကျင့် ပြည့်နေသည့် ဦးမင်းညို ပါးစပ်က တော်ရုံမညောင်းတတ်တော့သဖြင့် ခက်ခက်အဖို့ အရသာ အပြည့်အဝ ရနေသည်။ ခက်ခက်က ဦးမင်းညိုပေးသည့် အရသာကို လွန့်လူးနေအောင် ခံရင်း

" အား အား ဖေကြီး ဖေကြီး ဆင်းပြီ ဆင်းပြီ၊ အား အား အား အား"

ဦးမင်းညိုခေါင်းကို သူ့စောက်ဖုတ်နှင့် အတင်းဆွဲကပ်ကာ တအားအား အော်ရင်း ဆတ်ကနဲ ကော့ကာ ကော့ကာနှင့် လေးငါးဆယ်ချက် ဆက်တိုက်တုန်ကာ တစ်ချီပြီးသွားသည်။ ဒီတော့မှ ဦးမင်းညိုက သူ့ပါးစပ်ကို စောက်ဖုတ်မှ ခွာကာ ငုတ်တုတ်ထိုင်လိုက်ပြီး ခက်ခက်ပေါင်တစ်ဖက်ကို ခွကာ တစ်ဖက်ကို လက်တစ်ဖက်နှင့် မြှောက်ထောင်ရင်း နောက်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူ့လီးကို ကိုင်ကာ အရည်ရော သူ့တံတွေးရော ပေါင်းကာ စိုရွှဲနေသည့် ခက်ခက်စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့၏ ကြီးမားလှသည့် လီးကို ဒစ်မြုတ်ရုံ အသာသွင်းလိုက်သည်။ လီးဝင်သွားသည်နှင့် ခက်ခက်ဆီမှ

" အား ဖေကြီးရာ ကောင်းလိုက်တာ"

ခုလေးတင် တစ်ချီပြီးထားသော်လည်း ခက်ခက်က စိတ်မပြေသေးသည်မို့ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ဖောင်းတင်းနေသည်။ ဦးမင်းညို ယက်ထားသည့် တံတွေးတွေရာ ခက်ခက်ဆီမှ ထွက်သည့် အရည်တွေရော ပြည့်ကာ ချွဲကျိနေသော်လည်း ဦးမင်းညို၏လီးက ကြီးမားလှသဖြင့် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖြစ်နေသည်မို့ ဦးမင်းညိုက ညင်ညင်သာသာပင် ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်နှင့် ဖောင်းကားနေသည့် ခက်ခက် စောက်ဖုတ်ထဲ တထစ်ချင်း ခပ်ဖြေးဖြေး အဝင်အထွက် လုပ်ပေးရင်း သွင်းနေသည်။

" အား ဟား ရှီး အား အား ဟား အား အိုး ကျွတ်စ် ကျွတ်စ် အိုး ကောင်းလိုက်တာ ဖေကြီးရာ အား အား ကျွတ်စ် ကျွတ် အား ဟား အိုး ဖေကြီးရာ အား အား"

" ခံနိုင်ရဲ့လားသမီး"

" အား နိုင်တယ် နိုင်တယ်၊ ကောင်းလိုက်တာ ဖေကြီးရာ၊ အား အား ကြိုက်တယ် ကြိုက်တယ်၊ အရမ်းကြိုက်တယ်၊ အိုး အိုး သွင်းစမ်းပါ ဖေကြီးရာ၊ အဆုံးထိ အဆုံးထိ၊ အား အား အိုး ကျွတ်စ် ကျွတ်စ် အား"

" အင်း အင်း အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီ သမီး"

" အင်း အင်း ထည့်ထား ထည့်ထား မထုတ်နဲ့ မထုတ်နဲ့၊ အိုး ကောင်းလိုက်တာ ဖေကြီးရာ၊ အိုး ဇိမ်ပဲကွာ၊ အိုး အိုး အထဲမှာ ပြည့်နေတာပဲ၊ ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ"

ခက်ခက်ဆီမှ အထိအတွေ့ကြောင့် အရူးအမူး ထွက်လာသည့် လေသံကို နားထောင်ရင်း ဦမင်းညိုက သူမြှောက်ထောင်ထားသည့် ခက်ခက်ခြေထောက်ကို ဗိုက်နားကပ်သည်အထိ အသာတွန်းချရင်း သူ့ဖင်ကိုမြှောက်ကာ လီးကို အဆုံးထိ တအားထပ်ထိုးချလိုက်ပြန်သည်။

" အား . . . . ."

" နာသွားတာလား သမီး"

" အီဆိမ့်သွားတာပဲ ဖေကြီးရာ"

ဦးမင်းညိုက သူ့လီးကို အသာဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး စောစောကလို အဆုံးထိ ထပ်ထိုးထည့်လိုက်ပြန်သည်။ သူ့လီးထိပ်ကို ခက်ခက် သားအိမ်ခေါင်းက ဆီးကြိုပြီး စုတ်ဆွဲလိုက်သလို ခံစားမှု့နဲ့အတူ ခက်ခက်ဆီမှ အား,ကနဲ အသံနှင့် ညှစ်ဆွဲလိုက်သည့် အရသာကို ခံလိုက်ရသည်။ နာလို့ အော်သည့် အသံမဟုတ်ပဲ ကောင်းလွန်းလို့ ထွက်လာသည့် အသံမှန်း သိသောကြောင့် ဦးမင်းညိုလည်း သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက် အဆုံးထိ ဖိသွင်းလိုက်ဖြင့် ဂွေးဥပါ ဝင်တော့မတတ် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် လိုးတော့သည်။ 

အတွေ့အကြုံ ရှိပြီးသား ဖြစ်နေပြီဖြစ်သည့် ခက်ခက်က ဦးမင်းညို အထုတ်အသွင်း လုပ်မှု့ကို တအားအားနှင့် အရသာခံနေရာမှ တဖြေးဖြေး အရှိန်တင်လာမှု့ကို ကောင်းလိုက်တာ၊ ကောင်းလိုက်တာ လိုး လိုး ဖေကြီး လိုး ဟု ပါးစပ်ကပါ အသံထွက်အော်ရင်း ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားနေရင်း တစ်ချီပြီးထားသည်မို့ ကြာကြာမခံနိုင်ပဲ ခဏလေးအတွင်းမှာပင် "အိုး အိုး ပြီးတော့မယ်၊ ပြီးတော့မယ်" အော်လိုက်သည်နှင့် ဦးမင်းညိုက ခက်ခက်ကို ပြီးဆုံးအောင် မပေးပြီးတော့ပဲ သူ့လီးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်တော့သည်။

ပြီးခါနီးမှ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကျွတ်ကာ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားသည်မို့

" အာ ဖေကြီး ညစ်ပြန်ပြီကွာ၊ သမီးပြီးတော့မဲ့ဟာကို"

" ဖေကြီးမှ မပြီးသေးတဲ့ဟာ၊ သမီးက နှစ်ချီဆက်တိုက်ဆို ကျသွားတော့မှာ"

" မကျပါဘူး၊ ဖေကြီး မပြီးမချင်း သမီးဘယ်တုန်းက ကျဘူးလို့လဲ၊ အဲလို ပြီးခါနီး မပြီးလိုက်ရရင် စိတ်တိုတယ် သိလား" 

ဟု ပြောရင်း မပြီးလိုက်ရသည်ကို မကြေမနပ်ဖြင့် အိပ်နေရာမှ ကုန်းထပြီး ဦးမင်းညိုကို တွန်းလှဲကာ စိုရွှဲနေသည့် လီးကို ဘေးမှ လုံချည်နှင့် လှမ်းသုတ်ပြီး ကုန်းစုတ်တော့သည်။ သမ္ဘာရင့်နေသည့် ဦးမင်းညိုက ခက်ခက်ကို ဆက်တိုက် မပေးပြီးဘဲ ကာမစိတ် ပိုကြွပြီး သူနှင့် အတူပြီးအောင် အချိန်ဆွဲကာ သူကတစ်လှည့် ဇိမ်ခံချင်းလဲ ဖြစ်သည်။ ပြီးခါနီးမှ မပြီးလိုက်ရသည့် ခက်ခက်က ခုမှ ပိုစိတ်ပြင်းလာကာ လီးကို အားရပါးရ တပြွတ်ပြွတ်နှင့် အာခေါင်ထဲထိ အတင်းထိုးကာ သူ့ပါးစပ်မှ သလိပ်ချွဲများ ထွက်လာသည်အထိ အသံမျိုးစုံ ထွက်အောင် အားရပါးရ စုတ်တော့သည်။ အားရပါးရ စုတ်ပြီးမှ ဦးမင်းညိုကို တက်ခွကာ အပေါ်မှ လိုးပြန်သည်။ ဦးမင်းညိုကလည်း ခက်ခက်တင်ပါးနှစ်ဘက်ကို ထိမ်းကိုင်ရင်း အောက်မှ ပင့်ကာ ပင့်ကာ အားဖြည့်လိုးသည်။

ဦးမင်းညို၏ ရှည်လျှားကာ ကြီးမားလှသော လီးကို အရသာရှိရှိ ခံနိုင်ရည်ရှိသည့် ခက်ခက်ကို ကြည့်ခြင်းဖြင့် သူတို့နှစ်ယောက်၏ ဆက်ဆံမှု့ ကာလကို သိနိုင်ပေသည်။ အပေါ်မှ အားရပါးရ တအားအားနှင့် သူကျေနပ်လောက်အောင် လိုးပြီးတော့မှ ဖေကြီး တစ်လှည့် လိုးအုံကွာ၊ သမီးမောပြီ ဟု ပြောရင်း လေးဘက်ကုန်းပေးပြန်သည်။ ခက်ခက်မှာ ဦးမင်းညို ဆောင့်ချက်ကြောင့် ဘယ်နှစ်ကြိမ် ပြီးနေမှန်းပင် မသိ၊ ခဏခဏ ပြီးနေသော်လည်း ဦးမင်းညို ရပ်လိုက်မှာစိုးသဖြင့် ခက်ခက်မှာ ပြီးပြီဟု အသံမထွက်ရဲချေ၊ အော်ဟစ်ညည်းညူနေရင်း ဦးမင်းညိုဆီမှ အရည်မထွက်မချင်း ကျေနပ်သည့် ပုံမရပေ၊ ဦးမင်းညိုလဲ နောက်မှ တဖတ်ဖတ်နှင့် အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးရင်း သူလဲ ကျေနပ်လောက်တော့မှ သုတ်ကို မထိမ်းထားတော့ပဲ စိတ်ကိုလျှော့ချကာ သူ့လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ အရသာခံရင်း ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ကာ

" အား အား ဖေကြီး လဲ ပြီးပြီ အား အား ထွက်တော့မယ် ထွက်တော့မယ်"

" ပြီးလိုက် ဖေကြီး၊ ပြီးလိုက် သမီးစောက်ဖုတ်ထဲ ပြီးလိုက်၊ အိုး အိုး သမီလဲ ပြီးပြန်ပြီ ပြီး ပြီး"

" အား အား အား အား"

" အင့် အင့် အင့် အင့်"

ခက်ခက်လဲ ကုန်းခံနေရာမှ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ကာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တုန်ရင်း ပြီးနေသလို ဦးမင်းညိုကလဲ သူ့လီးကို တဆုံးထိ သွင်းထားရင်း တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်ကာ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ အသံထွက်ရင်း သုတ်ရည် ထုတ်တော့သည်။ ပြီးသွားသည့် အရသာကို နှစ်ယောက်သား အပြည့်အဝ ခံစားရင်း ခက်ခက်မှာ မှောက်ရက်လဲကျသွားသလို ဦးမင်းညိုလဲ ထပ်ချပ်မကွာ လီးသွင်းထားသည်အတိုင်း ခက်ခက်ကိုယ်ပေါ် မှောက်ရက်ကျသွားလေသည်။ အတော်ကြာကြာ အမောဖြေ ဇိမ်ခံနေပြီးမှ

" ကောင်းလိုက်တာ ဖေကြီးရာ၊ ဒါကြောင့် သမီးက ဖေကြီးကို စွဲနေတာ သိပလား"

```````````````````````````````````````````````````````````

အခန်း (၄)

မသူဇာ ခင်မောင်ကျော်,အိမ် ရောက်သည်နှင့် အသင့်စောင့်နေသည့် ခင်မောင်ကျော်က အချိန်မဆိုင်းပဲ အခန်းထဲ ဆွဲခေါ်ကာ ပွေ့ဖက်ပြီး မနေနိုင်တော့သလို လည်တိုင်ကို နမ်းရင်း နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်တော့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်၏ ဆက်ဆံရေးကို ကြည့်ခြင်းဖြင့် အခြေအနေကို ပြောစရာမလိုပဲ ဘယ်အဆင့်ထိ ရောက်နေသည်ကို သိနိုင်လေသည်။ မသူဇာမှာ ဟိုစပ်စပ် ဒီစပ်စပ် ပါးစပ်စိုက် အိမ်ပွဲစားလုပ်နေရာမှ အိမ် မြေ ဝယ်ရောင်း လုပ်နေသည့် ခင်မောင်ကျော်နှင့် အဆက်အသွယ်ရကာ ခင်မောင်ကျော်အတွက် အိမ်ရှာပေးရာမှ နှစ်ဦးသား မရှောင်နိုင်ပဲ ကာမဘုံကို အတူတက်လှမ်းမိပြီး စီးပွားဖက် ပါတနာအဖြစ် ရောက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ 

ရှေ့ရေးမြင်သည့် မသူဇာက ကြာလျှင် သူ့ကို ညီးငွေ့ကာ ကန်ထုတ်မည်ကို စိုးရိမ်သဖြင့် ငွေပေါသည့် ခင်မောင်ကျော်ကို လက်လွှတ်မခံတော့ပဲ သမီးခက်ခက်နှင့် ပေးစားကာ ခင်မောင်ကျော်ကို သူ့လက်ထဲမှ မလွတ်အောင် အပိုင်သိမ်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ခင်မောင်ကျော်ကလည်း အမေရော သမီးရော အပိုင်ရထားသည်မို့ ကျေနပ်နေလေသည်။

ခင်မောင်ကျော်က မသူဇာကိုယ်တပိုင်းကို သူ့ကိုယ်ဖြင့် အုပ်မိုးကာ လည်တိုင်ကို ဟိုဘက်ဒီဘက် အပြန်အလှန် နမ်းရင်း

" လွမ်းလိုက်တာ မမရာ"

" မမလဲ မောင်ကျော့်ကို သတိရနေတာ၊ တော်သေးတယ် ဒီနေ့ သမီးပြန်လာလို့ မမလဲ မောင်ကျော်နဲ့ လာတွေ့လို့ရတာ"

မသူဇာက ပြန်ပြောရင်း ခင်မောင်ကျော်ကို ပြန်ဖက်ကာ နမ်းလို့ကောင်းအောင် သူ့ခေါင်းကို မော့ပေးသည်။ ခင်မောင်ကျော်က နမ်းရုံတင်မကပဲ လည်တိုင်ကို လျှာနှင့်ပါ ယက်တော့သည်။

" အား... မမဆီက အဲလိုကိုယ်သင်းနံ့လေးတွေ ရှူချင်နေတာ၊ အရမ်းလွမ်းတာပဲ"

" မောင်ကျော်ကလဲကွယ်၊ သမီးဆီက မောင်ကျော် ကြိုက်သလောက် ရှူလို့ရနေတာပဲ"

" မတူဘူး မမရ၊ ကျနော်က မမအနံ့ကို ပိုကြိုက်တယ်၊ မမအနံ့က ပိုပြင်းပြီး ရှူလို့ကောင်းတယ်၊ သဘာဝဆန်တယ်၊ ခက်ခက်က ရေမွှေးသုံးတော့ မမလောက် သဘာဝ ကိုယ်နံ့မရဘူး"

" ဒါဆိုလဲ ရှူရှူ ကြိုက်သလောက်ရှူ မောင်ကျော်ကြိုက်မှန်းသိလို့ ရေတောင် မချိုးလာဘူး သိလား"

" ဒါကြောင့် မမကို စွဲနေတာ၊ မမအနံ့က ဘယ်သူနဲ့မှ မတူဘူး"

ခင်မောင်ကျော်က ပြောရင်း ပက်လက်လဲနေသည့် မသူဇာကို လိုက်နမ်းနေသည်မှာ လည်တိုင်တင်မက သူ့မျက်နှာက ရင်ညွန့်ဆီ ရောက်လာသည်။ မသူဇာကလည်း ခင်မောင်ကျော် အကြိုက်ကို သိထားသည်မို့ ပြောစရာမလိုပဲ လက်ကို ခေါင်းပေါ် မြှောက်ပေးလိုက်သည်။ လက်ပြတ်အင်္ကျီအောက်မှ ပေါ်လာသည့် ချိုင်းသား ခပ်ညိုညိုထဲ ခင်မောင်ကျော် နှာခေါင်းက ရောက်လာသည်။ မသူဇာမှာ ချိုင်းမွေးကို မရိတ်တတ်၊ အချိန်ယူကာ ဇာဂနာနှင့် နှုတ်သည်မို့ ချိုင်းက ပြောင်ချောနေသည်၊ မသူဇာ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ခေါင်းက ဆံပင်မှလွဲပြီး သဘာဝအတိုင်း ပေါက်သည့် အမွေးမှန်သမျှ နှုတ်ပြစ်သည်မှာ ချိုင်းတစ်ခုသာရှိသည်။ ကျန်တစ်ကိုယ်လုံးမှ အမွေးကို ဘာမှမပြုမပြင်ပဲ သဘာဝ အတိုင်းထားသည်။

လက်မြှောက်ပေးသည်နှင့် ခင်မောင်ကျော်နှာခေါင်းက ချိုင်းကြားထဲ ရောက်လာကာ အသက်ပြင်းပြင်း ရှူသွင်းသလို အနံ့ကို ရှူသည့်အပြင် လျှာနှင့်ပါ ယက်လိုက်သေးသည်။

" အို့ အို့ မထိတထိ မယက်နဲ့ ယားတယ်၊ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဖိယက်"

ခင်မောင်ကျော်က ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ချိုင်းကြားကို သူ့မျက်နှာနှင့် ပွတ်ယက်ရုံမက လက်ကပါ နို့အုံကို အင်္ကျီပေါ်မှ ဆုတ်ကိုင်ကာ ညှစ်သည်။ ခင်မောင်ကျော်ခေါင်းက ချိုင်ကြားနှစ်ဘက်ကို တစ်ဖက်ပြီး တစ်ဖက် ပြေးနေသလို လက်ကလဲ နို့အုံ တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး လာညှစ်နေပြီး နို့အုံကို သူ့မျက်နှာနှင့် ဖိကာ ဖိကာ နမ်းသည်။ အင်္ကျီပေါ်မှ တဝနမ်းပြီး ငုတ်တုတ်ထထိုင်က မသူဇာ အဝတ်အစားများကို ဆွဲချွတ်တော့သည်။ မသူဇာကလည်း အလိုက်သင့် ခင်မောင်ကျော် ချွတ်သမျှ ကူညီချွတ်ပေးသည်။ အဝတ်ချွတ်နေရင်း

" မောင်ကျော် မမ,ကို မှန်မှန်ပြောနော်"

" ဘာများလဲ မမ"

" သမီးနဲ့ အဆင်ပြေရဲ့လား"

" ပြေပါတယ် မမရဲ့၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ"

" အော် သမီးက မောင်ကျော်ကို ကြောက်သွားမှာ စိုးလို့ပါကွယ်၊ မောင်ကျော်က အချစ်ကြမ်းတယ်"

" မမကလဲ ကျနော်သိပါတယ်၊ ကြောက်အောင် မလုပ်ပါဘူး၊ အပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေးကို ရထားတဲ့ဟာ၊ မမ,ကို လုပ်သလို လုပ်မလား၊ အချိန်ယူရမှာပေါ့"

ခင်မောင်ကျော်က မသူဇာဝတ်ထားသည့် ဘရာကို ဆွဲချွတ်ကာ မက်မက်မောမော ရှူရင်း ပြောသည်၊ ခင်မောင်ကျော် စရိုက်ကိုက မိန်းမကိုယ်မှ သဘာဝအလျောက် ထွက်သည့် ခပ်ပြင်းပြင်း မိန်းမကိုယ်နံ့ စစ်စစ်ကို ကြိုက်သည်၊ အနံ့ရလျှင် မနေနိုင်၊ မသူဇာကလည်း ရေမွှေး၊ ချွေးနံ့ပျောက်ဆေး အပြင်းစား မသုံးတတ်သည်မို့ ခင်မောင်ကျော် အကြိုက်နှင့် အံကိုက်ပင် ဖြစ်နေသည်။ ပြောရလျှင် မသူဇာကိုယ်နံ့က ခပ်ပျော့ပျော့ ချွေးနံ့ပျောက်ဆေးနှင့် ကိုယ်သင်းနံ့ ရောမွှေထားသည့် ခပ်သင်းသင်း ပြင်းပြင်းအနံ့ ကြိုက်တဲ့သူအတွက် ရှူလို့မဝသည့် အနံ့မျိုးဖြစ်သည်။

" သမီးပြောတာကတော့ မင်းက နေ့ရာညရော သူ့ကို လုပ်နေတယ်ဆို"

" ဟာ မမကလဲ၊ ဒါက အခုတလောမှ သူလဲ ခံနိုင်ပြီး စိတ်ပါလာလို့ လုပ်တာပါ၊ အမလေး မမရာ ယူခါစက ဘယ်လောက်ခက်လဲ ဆိုတာ မမ မသိဘူး၊ မမ သမီးက တကယ့်အပျိုရိုင်း၊ ဘာမှနားမလည်ပဲ သူ့မျက်နှာကို သူလက်နဲ့အုပ်ပြီး ကြောက်နေတာ၊ ကျနော့်မှာ သူစိတ်ပါဘို့ မနည်းကြိုးစားရတယ်"

" ဟဲ့ အဲလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့၊ သမီးက အရင်က ရီးစားတောင် မထားဘူးတဲ့ဟာ၊ မင်းက သူ့ ပထမဆုံး ကြုံရတဲ့ ယောက်ကျားကိုး၊ ကြောက်မှာပေါ့"

စကားတပြောပြောနှင့် ခင်မောင်ကျော်က ငုတ်တုတ်ထိုင်နေသည့် မသူဇာကို အိပ်ယာပေါ် ပြန်တွန်းချရင်း သူမျက်နှာက အတွင်းခံဘောင်းဘီ အနက်သာ ကျန်နေသည့် ပေါင်ကြားပေါ်ကို အပ်လိုက်သည်။ မသူဇာမှာ ပေါင်ကြားမှ အမွေးအမြှင်ကို သဘာဝအတိုင်း ထားသဖြင့် အနံ့အသက်က ပိုပြင်းလေသည်။ ဘောင်းဘီက အသစ်ထုတ်ဝတ်လာသည် ဖြစ်သဖြင့် အနံ့အသက် သိပ်မစွဲသေးသော်လည်း အတွင်းမှ အနံ့က အပြင်ထိ ဖောက်ထွက်လာသဖြင့် ခင်မောင်ကျော်အတွက် ရှူလို့ကောင်းနေသည်။ ဘောင်းဘီပေါ်မှ မျက်နှာအပ်ကာ နမ်းရုံတင်မက ပါးစပ်ဖြင့် အုပ်ကာ ဂွကြားမှ ဘောင်းဘီစကို စုတ်ဆွဲလိုက်သေးသည်။ မသူဇာမှာ ခင်မောင်ကျော် သူ့ကို လုပ်နေသည့်လုပ်ရပ်ကို ကျေနပ်ရုံမျှမက သဘောကျကာ ကော့ကော့ပေးသလို ဆံပင်ကို ဆုတ်ဆုတ်ဆွဲရင်း အတင်းဖိပေးသည်။

ဘောင်းဘီပေါ်မှ နမ်းနေသည်မှာ အားမရတော့သလို ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး အမွေးမဲမဲအုံကြီး ကြားထဲ သူ့မျက်နှာကို အပ်လိုက်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်း အနံ့ကို တရှိုက်မက်မက် ရှူရှိုက်ရုံတင်မက စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကြားထဲ သူ့လျှာကို ထိုးကာ ထိုးကာနှင့် ယက်တော့သည်။ မသူဇာမှာ ခင်မောင်ကျော် လုပ်ရပ်ကြောင့် ကော့တက်လာပြီး တဟင်းဟင်း ညည်းသံနှင့်အတူ ခင်မောင်ကျော့် ခေါင်းကို သူ့စောက်ဖုတ်နှင့် အတင်းဆွဲကပ်တော့သည်။ အားရပါရ အတော်ကြာ နမ်းပြီးမှ အသာလျှော့ကာ အမွေးစုကို သူ့မျက်နှာနှင့် ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ကစားရင်း

" မမသမီးက သူ့စောက်ဖုတ်ကိုတော့ သေချာ သ,ထားတယ်၊ သိလား၊ အမွေးကိုလဲ သေသေချာချာ ပုံသွင်းပြီး နှုတ်ခမ်းသားတွေလဲ ပြောင်အောင်ရှင်းထားတာ၊ မမလို သဘာဝအတိုင်း မဟုတ်ဘူး"

" ဟဲ့ ခေတ်လူငယ်ဆိုတော့ သူလဲ ဗဟုသုတ နည်းနည်းပါးပါးတော့ ရှိမှာပေါ့၊ မင်းက မမလို သဘာဝအတိုင်းပဲ ကြိုက်လို့လား၊ အဲဒါဆိုလဲ မင်းမိန်းမ မင်း တဖြေးဖြေး သိမ်းသွင်းလေ"

" ဟီး ဟီး မမလိုလဲ ကြိုက်တယ်၊ ခက်ခက်လိုလဲ ကြိုက်တာပဲ၊ ကဲပါ မမ သမီးအတွက် ဘာမှမပူနဲ့၊ ခု သူနဲ့ ကျနော် တော်တော်အဆင်ပြေနေပါပြီ၊ ဒီနေ့ ကျနော်ကပဲ တမင် မမတို့ဆီ ပြန်ချင်လဲ ပြန်လေ ဆိုပြီး ပြောလိုက်လို့ပါ၊ ကျနော်လဲ မမနဲ့ တွေ့ချင်လို့၊ ဒါကြောင့် သူပြန်သွားပြီးတာနဲ့ မမဆီ ကျနော် ဖုံးဆက်လိုက်တာပေါ့"

ခင်မောင်ကျော်က ပြောရင်း အမွေးထုကြားထဲ မျက်နှာအပ်ကာ စောက်ဖုတ်မှ အနံ့ပြင်းပြင်းကို ထပ်ရှူရင်း စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကို သူ့မျက်နှာဖြင့် လျှောက်ပွတ်ပြန်သည်။

" ကောင်းကောင်းလေး လုပ်ပေးစမ်ပါ မောင်ကျော်ရာ၊ မမ,လဲ မလုပ်တာ ကြာပြီမို့ ခံချင်နေတာ"

" ဘာလဲ မမယောက်ကျားက တကယ်ပဲ မလုပ်နိုင်တော့ဘူးလား"

" မင်းကလဲ သိသိကြီးနဲ့၊ သူမလုပ်နိုင်တာ ကြာပြီကော၊ တော်သေးတာပေါ့၊ မမမှာ မောင်ကျော် ရှိနေလို့ စိတ်ကျေနပ်နေရတာ"

မသူဇာက သူ့ယောက်ကျား ဦးမင်းညိုမှာ အသက်ကြီးပြီမို သူ့ဆန္ဒကို ကောင်းကောင်းမဖြည့်နိုင်သည့် ပုံမျိုး ပြောထားသည်မို့ ခင်မောင်ကျော်မှာ မသူဇာကို ပို၍လုပ်ချင်နေခြင်းလဲ ဖြစ်သည်။

" ဒါဆိုလဲ ခက်ခက်ကို အပတ်တိုင်း ပေးပြန်လိုက်မယ်လေ၊ မမ ကျနော့်ဆီ အပတ်တိုင်းလာပေါ့၊ ကျနော်လဲ မမနဲ့ ချစ်ရတာ ပိုအားရတယ်၊ မမရော၊ ကျနော်ရော ဆန္ဒပြည့်၊ ခက်ခက်လဲ အနားရ၊ တစ်ချက်ခုတ် သုံးချက်ပြတ်၊ ဟဲ ဟဲ ဟဲ၊ မကောင်းဘူးလား"

" မင်းသဘော၊ ခုတစ်လလောက် မင်းနဲ့ မတွေ့ရတာ မမ ဘယ်လောက်သတိရနေတယ် ထင်လဲ၊ အိမ်ကဟာကြီးကလဲ အသုံးမကျ၊ ကဲပါ ဒါတွေထားအုံး၊ လုပ်ပါအုံး မမ စိတ်ကြိုက်လေး"

မသူဇာက ခင်မောင်ကျော် သဘောကျအောင် လိမ်လည်ပြောရင်း ပေါင်ကိုကားကာ သူ့စောက်ဖုတ်ကို လက်နှစ်ဘက်နှင့် ဖြဲလိုက်လေသည်။ ဒီတော့ ခင်မောင်ကျော်၏ လျှာက ပြဲဟနေသည့် စောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်လာကာ စိတ်ကြိုက်ယက်တော့သည်။

" အိုး အိုး ကောင်းလိုက်တာ မောင်ကျော်ရာ၊ မင်းလျှာကြီးက အတွင်းထဲကိုတောင် ထိတယ်၊ တကယ်၊ တကယ် အိုး အိုး"

ပါးစက်ကလဲ ပြောရင်း လက်က ခင်မောင်ကျော် နားရွက်နှစ်ဘက်ကို ကိုင်ဆွဲကာ ခေါင်းကို သူ့စောက်ပတ်နှင့် အတင်းဖိကပ်ထားရင်း ကော့ကာ ကော့ကာနှင့် ပွတ်တော့သည်။ ခင်မောင်ကျော် လျှာက စောက်ဖုတ်တင်မက ဖင်ဝပါ ယက်တော့သည်။

" အိုး အိုး အိုး အိုး ကောင်းလိုက်တာ မောင်ကျော်ရာ အရသာရှိလိုက်တာ၊ ဖင်ဝကို လျှာနဲ့ ထိုးပေးပါအုံး၊ ကောင်းလွန်းလို့ ကောင်းလွန်းလို့ အ အ အိုး အိုး"

===============================

အပိုင်း(၂)ဆက်ရန် >>>>>>