Thursday, July 25, 2013

မမမောင်လေးရဲ့ အပြင်းစားရိုက်ချက် (စ/ဆုံး)

 မမမောင်လေးရဲ့ အပြင်းစားရိုက်ချက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - သန်မြန်ရွာပြန်မောင်တုတ်စံ

“ မမကို အရမ်းချစ်တာဘဲ မမရယ် ”

“ အော်.. မောင်လေးရယ် မမလည်း မောင်လေးကို အရမ်းချစ်တယ် သိလား ”

“ တကယ်နော် ”

“ အော်.. မောင်လေးရယ် တကယ်မို့လို့ မောင်လေးကို မမရဲ့ တကိုယ်လုံး လိုရာသုံးဖို့ ပုံအပ်ထားတာပေါ့ကွယ်.. ”

“ ဒါပေမယ့်.. မမရယ်..။ မောင်လေးလေ.. အခုလို တစ်ပတ်တစ်ခါ လိုးရတာကို အားမရဘူး သိလား..။ မမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အမြဲတမ်း လိုးချင်နေတာ သိလား ”

“ ဖြစ်လာမှာပေါ့ မောင်လေးရယ်.. အခုလည်း တစ်ပတ်တစ်ခါ မကတော့ဘူး.. မောင်လေးလိုးချင်တဲ့ အချိန်တိုင်း မမအမြဲတမ်း အလိုးခံနေတာဘဲ မဟုတ်ဘူးလား ”

“ မမရဲ့ ဟောဒီ ချစ်ချင်စရာ ညှစ်ချင်စရာ ကိုယ်ခန္ဓာနူးညံ့အိကြီးနဲ့ လိုးချင်စရာ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလေ မောင်လေးက အမြဲတမ်းချစ်ချင် ညှစ်ချင် လိုးချင်နေတာ သိလား..၊ အခုတောင်မှ ထပ်ပြီး လိုးချင်လာပြန်ပြီ ”

“ ဟုတ်လို့လား မောင်လေးရာ.. မမမှာဖြင့် မောင်လေး ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း လိုးထားလို့ စောက်ဖုတ်ကြီးတောင် ကျိန်းနေပြီ.. ”

“ အော်.. မမရယ် မောင်လေးဖြင့် ဟောဒီ မမစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးလို့မဝသေးဘူး..။ မယုံရင် မောင်လေးလီးကို မမကိုင်ကြည့်ပါလား.. ”

“ အိုး.. ဟုတ်ပါရဲ့ မောင်လေးရာ.. မောင်လေးလီးကြီးက ထောင်ထနေတာလွန်ရောပဲ ”

“ အဲဒါကြောင့် ပြောတာပေါ့ မမရဲ့..။ မမကိုတွေ့ရင် မောင်လေးတင်မကဘူး.. မမကို တွေ့တဲ့သူတွေ ဒီ့ပြင်လူတွေကပါ ဖြုတ်ချင်နေတာ.. သိလား ”

“ အဲဒါတော့ ပိုပြီကွယ် ”

“ မပိုပါဘူး မရယ်..။ မောင်လေးသူငယ်ချင်းတွေဆိုရင် မင်းမမကို တစ်ခါလောက်ဆွဲရရင် ကောင်းမှာဘဲလို့တောင် ပြောကြတယ် ”

“ မင်းကလျှောက်ပြောတယ်ပေါ့လေ ကောင်စုတ်လေး ”

“ အော်.. မမရယ် မမကို လိုးခွင့်ရတာကိုက မောင်လေးအတွက် အခွင့်ထူးပဲလေ..။ ဒါကြောင့် မောင်လေး ကြွားမိတာပေါ့ ”

“ အင်းပါ ကြွားတာလည်း ကြွားပေါ့..။ မမမှာ မောင်လေးရဲ့ လီးဒဏ်ကိုခံရတာတောင် မလွယ်တာ..။ ဒီ့ပြင်ကောင်တွေရဲ့ ဒုတ်တွေကို ခံနိုင်ပါ့မလား မသိဘူးကွ ”

“ လွယ်ပါတယ် မမရယ်..။ စောက်ဖုတ်ဆိုတာ ဘယ်လီးမဆို ခံနိုင်ပါတယ်..။ မယုံရင် မောင်လေး လက်တွေ့ပြမယ်လေ ”

“ မောင်လေးရယ် မမက သူစိမ်းကောင်တွေကို ကုန်းရမှာလားဟယ်..။ ဟေ့အေး ပြောနဲ့တော့ကွယ် ”

ဒီစကားများမှာ အေးအေးဝင်း နှင့် ရဲကျော် တို့၏ တီတီတာတာ ပြောနေသော စကားသံများပင် ဖြစ်သည်။

အေးအေးဝင်းနှင့် ရဲကျော်တို့နှစ်ဦးစလုံးမှာ အိပ်ခန်းတစ်ခုအတွင်းရှိ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ်တွင် ရှိနေပြီး နှစ်ဦးစလုံးမှာ အဝတ်အစားဟူသမျှ လုံးဝမရှိဘဲ ဖြစ်နေကြသည်။ ဤအိပ်ခန်းမှာ အေးအေးဝင်းနေထိုင်ရာ အိမ်ထဲမှာရှိသော အိပ်ခန်းကြီးဖြစ်ပြီး တစ်အိမ်လုံးတွင် အေးအေးဝင်းတစ်ယောက်တည်း နေထိုင်ကာ ရဲကျော်လာမှ ရဲကျော်နှင့် အတူအိပ်သော အခန်းဖြစ်သည်။

ယခုလည်း စောစောက နှစ်ချီဆက်တိုက် လိုးပြီးဖြစ်၍ နှစ်ဦးစလုံး၏ ကိုယ်ခန္ဓာများတွင် ချွေးစကလေးများက တွဲခိုနေကြသည်။ နှစ်ဦးစလုံးမှာ တစ်ဦးကို တစ်ဦး ဖက်လျှက် ဘေးစောင်း အိပ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။

ရဲကျော်က အိပ်နေရင်းမှ သူ၏လက်များကို အေးအေးဝင်း၏ နို့အုံများပေါ်တွင်တင်ပြီး ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။ ရဲကျော်က ကိုင်ခိုင်း၍ အေးအေးဝင်း ကိုင်လိုက်သော ရဲကျော်၏လီးတန်ကြီးမှာ မာတောင်ထနေပြီး စောစောက လိုးထားသဖြင့် ပေပွနေသော စောက်ရည်များ သုတ်ရည်များကြောင့် ရွှဲပြောင်နေလေသည်။

အေးအေးဝင်းမှာ ရဲကျော်ကိုင်ခိုင်း၍သာ ကိုင်လိုက်ရသော်လည်း လီးတန်ကြီးဆီမှ မမြင်ရသော ဆွဲငင်အားတစ်ခုကြောင့် ပြန်မလွှတ်ဘဲနေသည့်အပြင် လီးတန်ကြီးကို မလွတ်တမ်း တင်းတင်းကိုင်ထားပြီး အထက်အောက်လည်း လှုပ်ရှားရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေမိသည်။ သူမ၏ ရင်ထဲမှာလည်း ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးအား ကိုင်ထားရသည်ကို အားရကျေနပ်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ရဲကျော် နောက်တစ်ချီချလျှင် ခံနိုင်ရန်အတွက် သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းကြွလျက် စိတ်ထလာပြီဖြစ်သည်။ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှာတော့ တစတစ မရိုးမရွဖြစ်လာကာ စောက်ရည်များလည်း စိမ့်ထွက်လာပြီ ဖြစ်သည်။

အေးအေးဝင်းမှာ အထက်တန်းပြ ဆရာမတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ဆရာမအလုပ်ကို ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်လျက် စာပေးစာယူဖြင့် ဘွဲ့ရကာ ဘီအီးဒီတက်၍ တဆင့်ပြီးတဆင့် မြင့်လာပြီး အထက်တန်းပြဆရာမ ဖြစ်လာရသူဖြစ်သည်။ သူမမှာ ကိုယ်ပိုင်အိမ်လေးတစ်လုံးရှိကာ တစ်ယောက်တည်း အေးဆေးစွာ နေသူလည်း ဖြစ်သည်။ အသက်မှာ ၂၈ နှစ်ခန့် ရှိပြီဖြစ်သဖြင့် အပျိုကြီးဘဝသို့ ရောက်လုနီးပါးဖြစ်သည်။

အေးအေးဝင်း၏ ကိုယ်ခန္ဓာမှာလည်း ကျားသတ္တဝါတို့ စွဲမက်စေလောက်သည်။ အဝေ့အဝိုက်၊ အဖုအထစ်၊ အမို့မောက်စသည့် ကောက်ကြောင်းတွေက သူ့နေရာနှင့်သူ အဆင်ပြေစွာ ကြည့်ကောင်းအောင် ပြည့်စုံလျက်ရှိလေသည်။ ဒါကလည်း အခုအသက်အရွယ်အထိ မည်သူနှင့်မျှ သမီးရည်းစား မဖြစ်ခဲ့ဘဲ ထိန်းသိမ်းလျက် စာသင်သည့်လုပ်ငန်းတွင်သာ အာရုံဝင်စားနေခဲ့လို့ ဖြစ်သည်။ ဒါပေမဲ့ ရဲကျော်နှင့်ကြမှပင် သူမအဖို့ ကလေးမုန့်ပေးကြိုက်သလို ဖြစ်ခဲ့ရပါတော့လေသည်။

ရဲကျော်မှာ အသက် (၁၈) နှစ်ကျော် ရှိပြီဖြစ်ပြီး ကိုယ်ခန္ဓာမှာ အသက်ထက် ပိုမိုကြီးထွားလေသည်။ ဆယ်တန်းကျောင်းသား ဖြစ်သော်လည်း ဆယ်တန်းကို နှစ်ခါဆက်တိုက် ကျထားသဖြင့် အပြင်ဖြေရန်အတွက် အေးအေးဝင်း၏ ကျုရှင်သင်တန်းတွင် လာရောက်သင်ခဲ့သူ ဖြစ်သည်။ ဤသို့ သင်လာရင်းမှ အလိုက်သိသော ရဲကျော်ကြောင့် အေးအေးဝင်းမှာ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ကိစ္စများတွင် အကူအညီများစွာ ရခဲ့လေသည်။ အေးအေးဝင်းမှ လက်တိုလက်တောင်း ခိုင်းစရာရှိလျှင် ခိုင်းနေရင်းမှနေ၍ အေးအေးဝင်းနှင့် ရဲကျော်မှာ တပူးတွဲတွဲ ဖြစ်လာလေသည်။ အေးအေးဝင်း၏ အိမ်ကို တံခါးမရှိ ဓားမရှိ ဝင်ထွက်သွားလာ၍ရသော အခွင့်ထူးခံ ဖြစ်လာသည်။

သို့နှင့် တစ်နေ့မှာတော့ ရဲကျော်က အေးအေးဝင်းကို ချစ်ကြောင်းပြောပြီး အတင်းပင်ဗလကာရလုပ်လျှက် ဆရာမကို အတင်းပင် မညှာမတာ ပါကင်ဖွင့်လိုးလိုက်လေရာ အေးအေးဝင်းမှာ ကြိတ်မှိတ်ခံလိုက်ရသည်။ သို့သော်လည်း အေးအေးဝင်းမှာ ကာမရမ္မက်ကြီးသူ ဖြစ်သဖြင့် ရဲကျော်၏ သေချာပိုင်နိုင်သော အပျိုရည်ဖျက် ပါကင်ဖွင့်လိုးခြင်းကိုပင် အရသာတွေ့သွားလျက် တပည့်လေး၏ လီးတန်ကြီးကို စွဲသွားခဲ့ရာ နောက်ပိုင်းတွင် ရဲကျော် လိုးချင်သည့် အချိန်တိုင်း ကုန်းခဲ့ရသည်သာ ဖြစ်သည်။

အစပထမတွင်တော့ ရဲကျော်ကို ရင်ထဲမှာ မောင်လေးတစ်ဦးကဲ့သို့ ချစ်ခဲ့ရသော်လည်း ရဲကျော်၏ ပါကင်ဖွင့် လိုးလိုက်ပြီး လီးကြီးထဲမှ သုတ်ရည်များ သူမ၏ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လာသည်မှ အစပြုလျှက် ရဲကျော်ကို အသေခင်ခဲ့မိပြီ ဖြစ်သည်။ ရဲကျော် လိုးချင်သည့် အချိန်တိုင်း လက်သင့်မခံခဲ့ဘဲ တစ်ပတ်တစ်ခါသာ အလိုးခံခဲ့သော်လည်း ရဲကျော်ကဲ့သို့ပင် လီးတန်ကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး အမြဲတမ်းလိုးတာ ခံချင်နေသူဖြစ်သည်။ ယခင်က ဆရာမဘဝဖြင့် အေးအေးဆေးဆေးနေပြီး အလုပ်ထဲ ဈာန်ဝင်ထားခဲ့သဖြင့် သူမမှာ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်ပင် ကာမဆန္ဒအားကြီးကြောင်း မသိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုတော့ ရဲကျော်က သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ပါကင်ဖွင့် လိုးခဲ့ခြင်းနှင့်အတူ တစ်ပတ်တစ်ခါ အမြဲတမ်း ဗျင်းပေးနေသောကြောင့် သူမမှာ သူမကိုယ်သူမ နှာထန်မှန်း ယခုမှသိရခြင် ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း အေးအေးဝင်းအနေဖြင့်မူ ရဲကျော်က အမြဲတမ်း ချချင်နေသည့် စိတ်ကိုတော့ အလိုမလိုက်ဘဲနှင့် တစ်ပတ်တစ်ခါသာ အလိုးခံခဲ့သော်လည်း သူမကို အမြဲလိုးပေးစေချင်သည့် ဆန္ဒတော့ ရှိနေမြဲဖြစ်သည်။ နောက်ပြီး ရဲကျော်အနေနှင့် အေးအေးဝင်းနှင့် တွေ့ပြီး လိုးကြရာတွင်လည်း တစ်ချီကောင်း လိုးပေးခြင်းမပြုဘဲ အနည်းဆုံး သုံးချီလောက် တီးပေးသောကြောင့် သူမမှာ အားရကျေနပ်မှုများ ဖြစ်ပေါ်လျှက် အလိုးခံရမှုအပေါ် နှစ်သက်စွာဖြင့် အလိုးခံခဲ့သည်သာ ဖြစ်သည်။

ရဲကျော်အနေဖြင့် ဘယ်နှစ်ကြိမ်ပင်လိုးလိုး သူမအနေဖြင့် ထပ်ထပ်ပြီး အလိုးခံချင်နေမိသည်သာဖြစ်သည်။ သို့သော် အေးအေးဝင်းအနေဖြင့် ကြာရှည်စွာ ထိန်းသိမ်းထားလာခဲ့ရသော ရင်သားအလှများပျက်ကာ နို့တွဲခြင်း၊ တင်သားအလှများပျက်ကာ သူမ၏ ဖင်ကြီး ပြုတ်မသွားစေရန်အတွက်သာ အမြဲတမ်းလိုလို အဘွတ်မခံခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမအနေဖြင့် လူတိုင်း နှစ်ခါပြန်လှည့်ကြည့်ကာ သရေကျခဲ့ရသော ကိုယ်ခန္ဓာ အလှအပများ လျှော့နည်းပျောက်ကွယ်သွားမှာကိုတော့ စိုးရိမ်မိခဲ့တာ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ ရဲကျော်နှင့် လက်ထပ်ပြီး နေ့တိုင်း အလိုးခံဖို့ကြတော့လည်း လောလောဆယ် မဖြစ်နိုင်သေးမှန်း သိနေသည်။

သူမအနေဖြင့် ကျောင်းဆရာမ အလုပ်ကို ဝါသနာပါပြီး လုပ်ခဲ့တာ ဖြစ်သောကြောင့် အပျိုကြီးဘဝဖြင့် ရာထူးတိုးယူကာ ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီး လုပ်ချင်နေသေးသည်။ သို့သော်လည်း ရဲကျော်နှင့် တွေ့ဆုံပြီး လိုးဖြစ်လေတိုင်းတွင်မှာတော့ မငြင်းဆန်ဘဲနှင့် စိတ်လိုလက်ရ လိုးခြင်းခံခြင်း ပြုလုပ်နေမိတော့သည်။ နောက်ပြီးတစ်ခုက အေးအေးဝင်းအဖို့ ရဲကျော်၏ အလိုးကိုခံရပြီး နောက်ပိုင်းတွင် လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် ကျောင်းဆရာများ၊ တပည့်ကျောင်းသားကြီးများ၊ တွေ့မြင်မိသော သူစိမ်းယောကျာ်းသားများ၏ ပေါင်ကြားကို လှမ်းကြည့်ပြီး လီးတန်ကြီးများကို စိတ်မှန်းဖြင့် ခန့်မှန်းမိခြင်းများ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။

အေးအေးဝင်း၏ တက်ကြွလာသော၊ ရွထလာသော ကာမရမ္မက်မှာ များစွာကြီးမားလာလျှက် ရဲကျော်ကဲ့သို့ပင် တခြားယောကျ်ားသားများ၏ လီးတန်ကြီးများကို သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲ ထည့်သွင်းပြီး အလိုးခံချင်စိတ်များပင် ဖြစ်ပေါ်လာလေသည်။ သို့သော်လည်း ရဲကျော် တစ်ဦးတည်း၏ အလိုးကိုသာ ယခုထက်တိုင် ခံမိနေဆဲဖြစ်သည်။ တခြားယောကျ်ားများ၏ အလိုးကိုမူ ခံကြည့်ချင်သော်လည်း စိတ်မှာ မရဲသေး၍ ဖြစ်သည်။

ယခုလည်း ရဲကျော်က နို့အုံများကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေတုန်း သူမကလည်း ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို ကိုင်ထားမိသောကြောင့် စောစောက နှစ်ချီပြီးခဲ့၍ ခဏငြိမ်သက်သွားသော ကာမဆန္ဒများ တိုးပွားလာပြီ ဖြစ်လေသည်။

“ ပြွတ်.. ပြွတ်.. ”

“ အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. ”

ရဲကျော်က အေးအေးဝင်း၏ နို့အုံများကို ကိုင်တွယ်နေရာမှ အေးအေးဝင်း၏ ကိုယ်လုံးအား အတင်းဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ အေးအေးဝင်းကလည်း အားကျမခံပင် ရဲကျော်၏ အနမ်းများကို တုန့်ပြန်ရင်း ရင်ခေါင်းထဲမှ အသံထွက်သည်အထိ ညည်းညူမိလိုက်လေသည်။

အေးအေးဝင်းမှာ ရဲကျော်၏ လီးကြီးကို ကိုင်ဆုပ်မိကတည်းက ခံချင်စိတ်များ အတောမသတ်နိုင်အောင် ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ရဲကျော်မှ နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နမ်းလိုက်ချိန်တွင်တော့ သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထိုလီးကြီးကို ထိုးသွင်းပြီးသာ လိုးစေချင်မိတော့သည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာနေပြီး စောက်ပတ်အတွင်းသားများမှာ စစ်စစ် စစ်စစ် ဖြစ်လာနေလေပြီ။

“ မမ ”

“ ဘာလဲဟင် မောင်လေး ”

“ မမကို လိုးတော့မယ်နော် ”

“ အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. လိုးပါတော့ မောင်လေးရယ်.. မမ မနေတတ်တော့ဘူး ”

“ မမက ဘယ်လို လိုးစေချင်လဲဟင် ”

“ မောင်လေး ကြိုက်သလို လိုးပါကွယ်.. မောင်လေးလုပ်သမျှ ကောင်းတာချည်းပါဘဲ ”

“ ဒါဆိုရင် ကုတင်စောင်းမှာ လက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးနော် ”

“ အင်းပါ မောင်လေးရယ်.. မောင်လေးစိတ်ကြိုက် ဖြစ်စေရပါမယ်.. ဟွန်း.. သူနဲ့ကြမှ လူလည်း အရှက်ကုန်ရတော့တယ် ”

အေးအေးဝင်းမှာ ရဲကျော်၏ အလိုးကို အလွန်ပင် ခံချင်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ရဲကျော်ပြောသည်နှင့် မဆိုင်းမတွပင် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ ယခင်ကလည်း ရဲကျော်က ကုတင်စောင်းမှာ လက်ထောက် ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးသည်ကို ခံခဲ့ရပြီးဖြစ်သဖြင့် ဆရာမလုပ်သူမှာ မငြင်းဆန်ပဲ အလိုးခံရန် အသင့်ပြင်ပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

အေးအေးဝင်းက ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ကြမ်းပြင်တွင်ချကာ လက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်စောင်းတွင် ထောက်ထားလိုက်သည်။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပူးမထားဘဲ ခပ်ခွာခွာလေး ထားပေးလိုက်သည့်အတွက် တင်းပြောင်လုံးဝန်း အိစက်နေသော အေးအေးဝင်း၏ တင်သားကြီးများမှာ ကားတစ် အယ်ထွက်လျှက် ရှိနေလေသည်။ ကြီးမားပြန့်ကျယ်သော အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုမှာလည်း ဖင်ကြားထဲမှနေ အနောက်ဖက်သို့ စူထွက်နေသည်။

ရဲကျော်ကလည်း ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ပြီး အေးအေးဝင်း၏ နောက်ဘက်တွင် ရပ်လိုက်သည်။ ဆရာမ၏ ဖင်အိုးဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးနှင့် စူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကို အရသာခံကြည့်နေလိုက်သည်။ ရဲကျော်၏ ခုနှစ်လက်မခန့်ရှည်သော၊ ကျပ်ပြားလုံးခန့်တုတ်သော လီးတန်ကြီးက ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ပြောင်တင်းဝင်းလက်စွာဖြင့် တရမ်းရမ်း ဖြစ်လို့နေသည်။

“ ဖတ်.. ဖတ်.. ”

ရဲကျော်က အေးအေးဝင်း၏ ပြောင်တင်းနေသာ ဖင်တုံးကြီးနှစ်ခြမ်းကို လက်ဝါးကြီးဖြင့် တဖတ်ဖတ် ရိုက်လိုက်ပြီး ဖင်သားကြီးများကို ကိုင်ဆုပ်လိုက်သည်။ အေးအေးဝင်း၏ တင်သားကြီးများမှာ ရဲကျော် လက်ဝါးဖြင့် ရိုက်လိုက်ချိန်တွင်တော့ တုန်ကနဲ တုန်ကနဲ လှုပ်သွားလေတော့သည်။ ရဲကျော်က ကြီးမား၍ အယ်ကားသွားသော ဖင်ဖွေးဖွေး အယ်အယ်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင် ဆုပ်နယ်နေပြန်ပါသည်။

“ ပြွတ်.. ပြွတ်.. ”

အေးအေးဝင်း၏ တင်သားကြီးများကို ပါးစပ်ဖြင့် ထိကပ်လိုက်ပြီး တဖက်စီကို နမ်းရှံ့လိုက်ပြန်သည်။ ရဲကျော်က ထိုသို့နမ်းရှုံ့လိုက်ချိန်တွင် အေးအေးဝင်း၏ တင်သားကြီးများမှာ တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။

“ မောင်လေးရယ်.. ဟင်း.. ဟင်း.. ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွယ်.. လိုးမှာဖြင့် လိုးလိုက်စမ်းပါ.. မမ အနေခက်လို့ပါ ”

“ အင်းပါ မမရယ် မောင်လေး.. လိုးတော့မှာပါ ”

ရဲကျော်က သူ၏ အော်လန်ဒစ်ပြဲ လီးတန်ကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး အေးအေးဝင်း၏ ဖင်ကြီးအနောက်ဖက်သို့ စူထွက်နေသော စောက်ပတ်အဝကြီးကို တေ့လိုက်သည်။ ပြီးသည်နှင့် အေးအေးဝင်း၏ ကိုယ်ပေါ်ကို ကုန်းလိုက်ပြီး ခွလိုက်ကာ သူ၏လက်နှစ်ဖက်အား နို့အုံများကို လှမ်းဆွဲဆုပ်ကိုင်၍ လီးတန်ကြီးကို ဖိသွင်းကာ လိုးလိုက်ပါတော့သည်။

“ ဗျစ်.. ဖွတ်.. ပလွတ်.. ”

“ အ.. အု.. အု.. ဟင်း.. ဟင်း.. ဖြေးဖြေး မောင်လေးရယ်.. ဖြေးဖြေးသွင်းပါ.. အင်း.. ဟင်း.. အွန်း.. ”

“ အင်းပါ.. မမရယ်.. အား.. အီး.. ”

“ ဗျစ်.. ပလွတ်.. ဖွတ်.. ”

ရဲကျော်မှာ လီးတန်ကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလိုက်သော်လည်း အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်မှာ
ပေါင်နှစ်ချောင်း သိပ်မဟသဖြင့် လီးတန်ကြီးမှာ နှစ်လက်မမျှသာ ဝင်သွားလေသည်။ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ စောစောက နှစ်ချီဆက်တိုက် ပြီးထားပြီး မသုတ်ရသေးသော သုတ်ရည်နှင့် စောက်ရည်များအပြင် ယခုထပ်မံ၍ ထွက်လာသော စောက်ရည်များကြောင့် လီးတန်ဒစ်ပိုင်း ထိပ်ဖူးဝင်သွားပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ရဲကျော်က အားနဲ့ဖိသွင်းလိုးလိုက်သဖြင့် အစပိုင်းက တင်းခံနေသော်လည်း နောက်ဆုံးမှာတော့ လီးတန်ကြီးမှာ အဆုံးထိ ဝင်သွားလေတော့သည်။

အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ကြမ်းတမ်းစွာဖြင့် ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားသော လီးတန်ကြီးကြောင့် သူမမှာ အနည်းငယ် နာကျင်သလို ဖြစ်သွားရပြီး ရဲကျော်ကို ဖြေးဖြေးသွင်းရန် ပြောလိုက်ရသည်။ ရဲကျော်မှာမူ ” ဟုတ်ကဲ့ပါ မမရယ် ” ဟုပြောလိုက်သော်လည်း လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ ဝင်အောင် အတင်းထိုးသွင်း လိုးလိုက်သဖြင့် လီးတန်ကြီးမှာ စောက်ပတ်ထဲ တဆုံးဝင်သွားပြီး ရဲကျော်၏ ဆီးစပ်အမွှေးများနှင့် အေးအေးဝင်း၏ ဖင်သားကြီးများ ထိတွေ့သွားလေတော့သည်။

အေးအေးဝင်းမှာ လီးတန်ကြီးက စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်လာသော ဒဏ်ကို ခံစားရသဖြင့် သူမ၏ စအိုဝလေး ရှုံ့ကနဲ တစ်ချက်တွန့်သွားရပြီး ဖင်ကြီးမှာလည်း ခုံးကြွတက်လာတော့သည်။ ရဲကျော်၏ ကြမ်းရှသော လမွှေးများက သူမ၏ ဖင်သားကြီးကို ပွတ်သပ်မိနေသဖြင့် တစ်မျိုးအရသာရှိကာ ဖင်ကြီးကို ရမ်းခါမိလိုက်လေသည်။

“ ပြွတ်.. ဖွတ်.. ပလွတ်.. ပြွတ်.. ”

“ အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. ရှီး.. အ.. အား.. ”

“ စောက်ပတ်ထဲ လီးအဆုံးဝင်လား ဟင် မမ ”

“ အင်း.. အ.. ဝင်တယ်.. ဝင်တယ်.. မမ သားအိမ်တောင် ထောက်သွားတယ်.. အား.. အား.. ”

ရဲကျော်က အဆုံးထိ ဝင်သွားသော လီးတန်ကြီးဆီမှနေ၍ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းရှိ ပျော့အိနူးညံ့သော စောက်ပတ်သားများ၏ ဖမ်းယူစုပ်ညှစ်နေသော အရသာကိုခံရင်း လီးတန်ကြီးကို ခဏစိမ်ထားလိုက်သည်။

အေးအေးဝင်းကလည်း သူမ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်း နံရံများနှင့် ထိတွေ့နေသော လီးတန်ကြီးမှ ရရှိသော အရသာကို ကောင်းစွာ ခံစားရင်းမှနေ၍ ကုတင်ပေါ်တွင် ထောက်ထားသော လက်ကိုကွေးလျှက် သူမ၏ ခေါင်းနှင့် ရင်ဘတ်ကို ကုတင်ပေါ် ထိကပ်လိုက်သည်။ ထိုအခါတွင်တော့ သူမ၏ ဖင်အိုးကြီးမှာ ကော့ထောင်တက်သွားပြီး ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီး ဝင်ထွက်ရန် လွယ်ကူချောမွေ့သွားလေတော့သည်။

“ ပြွတ်.. စွတ်.. ပြွတ်.. ပြွတ်.. စွတ်.. ပြွတ်.. ”

“ အင့်.. အ.. အ.. အင့်.. အမလေး.. လေး.. အင့်.. မောင်လေးရယ်.. အား.. အီး.. အင်း ”

“ ပြွတ်.. ပြွတ်.. စွတ်.. ပြွတ်.. ”

ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိဝင်အောင် လိုးဆောင့်လျှက် အဝနီးပါးရောက်အောင် ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ တဆုံးဝင်အောင် ထပ်မံလိုးဆောင့်ခြင်းဖြင့် မရပ်မနား လိုးဆော်နေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာလည်း သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်လိုက် ထွက်သွားလိုက်ဖြင့် လိုးနေသော ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးက စောက်ခေါင်းနံရံများကို ပွတ်တိုက်ပြီး ဝင်ထွက်နေတဲ့ ကောင်းမွန်သော အရသာကို ခံစားရလေသည်။

အေးအေးဝင်းမှာ လီးတန်ကြီး၏ မညှာမတာ လိုးဆောင့်မှု စွမ်းအားကြောင့် အရသာထူးကို ခံစားရာတွင် အောက်နှုတ်ခမ်းကို ပြတ်လုနီးပါး ကိုက်ထားရင်း ခေါင်းကလေးမော့ကာ မော့ကာ ညီးတွားရင်းဖြင့် ခံနေရရှာလေသည်။ ကုတင်ပေါ်တွင် ကိုယ်တပိုင်းနီးပါး တင်နေသဖြင့် ထောက်ထားစရာ မလိုတော့သော လက်တစ်ဖက်ဖြင့် အေးအေးဝင်းမှာ သူမ၏တင်ပါးကို အသာပြန် ဆုပ်နယ်နေမိတော့သည်။

ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ တုတ်ခိုင်ကြီးမားပြီး မဲနက်ရှည်လျားကာ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်ဖြူအမြုပ်ကလေးများ အန်ထွက်လာအောင် အသားကုန် လိုးဆောင့်နေတော့ရာ သူမမှာ ကောင်းသထက် ကောင်းလာပြီ ဖြစ်သည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်လိုက်တိုင်း အေးအေးဝင်း၏ ဖင်သားကြီးတွေမှာ တုန်ခနဲ တုန်ခနဲ ဖြစ်၍သွားနေရသည့်အပြင် မချိမဆန့်လေး ညည်းညူကာ စုပ်သပ်ရင်းကပင် ဖင်ကြီးကို တောင့်ကာတောင့်ကာဖြင့် ဆောင့်ချက်တွေကို တန်ပြန်၍ ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ပစ်ပေးရင်း အားပါးတရပင် အလိုးခံ၍ နေလေတော့သည်။

“ ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ဖွတ်.. ”

“ ဆောင့်.. ပြီ.. မမရယ်.. မမကို ဒီထက်ကောင်းအောင်.. လုပ်.. ပေး.. မယ်.. ဘယ့်နှယ့်လဲ မမ.. ခံနိုင်ပါ့မလား.. ”

“ ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ”

“ အား.. အီး.. မမ.. ခံနိုင်.. တယ်.. အ.. လိုးသာ.. လိုး.. ဘာပဲဖြစ်.. ဖြစ်.. မမ.. ကောင်းအောင်.. လိုး.. ပေး.. အား.. အီး.. ”

“ ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. ”

“ မမ.. စကားနော်.. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ခံမယ်နော်.. ဟုတ်လား.. ”

“ ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ”

“ အား.. ဟင့်.. ခံမယ်.. ခံမယ်.. လား.. ကောင်းတယ်.. ပြီးတော့မယ်.. အ.. ဆောင့်.. စကားမပြောနဲ့.. ဆောင့်.. ဆောင့်.. အား.. ပြီး.. ပြီး.. အား.. ”

ရဲကျော်က စကားလည်းပြောရင်း လိုးဆောင့်နေရာ အေးအေးဝင်းမှာ ဖင်ကြီးကို နောက်ကော့ ကော့ပေးပြီး ဖင်ဆုံကြီးကို ရမ်းခါလျှက် ပြီးသွားရလေသည်။ ရဲကျော်မှာလည်း ဆရာမလေး၏ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ချုပ်လိုက်ပြီး အားကုန်ဆောင့်ကာ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ သုတ်ရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

“ ဟင့်.. ဟင့်.. ဟင်း.. ဟင်း.. ”

အေးအေးဝင်း တကိုယ်လုံး တုန်သွားပြီး ခွေကျမလို ဖြစ်သွားသဖြင့် ရဲကျော်က သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ထိန်းလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ ပွေ့ချီလိုက်သည်။ အေးအေးဝင်းမှာ ကုတင်ပေါ်တွင် ကိုယ်တဝက်တင်နေပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ခြေထောက်ထောက်လျှက် ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးက သူမ၏ စောက်ပတ်လေး ဝင်လျက် တန်းလန်းဖြစ်နေသည်။

“ မမ ”

“ ဟင်.. မောင်လေး.. ”

“ မမ ခံနိုင်တယ် မဟုတ်လား.. ”

“ အင်း.. ခံနိုင်တယ်.. လိုးချင်သလောက်လိုး.. မမ ခံနိုင်တယ်.. ”

“ တကယ်.. ခံမှာလားဟင်.. ”

“ တကယ်မဟုတ်ဘူး.. နှစ်ကယ်.. ”

“ ဒါဆို လိုးတော့မယ်နော် ”

“ လိုး.. လိုး.. ကြိုက်သလောက် လိုး.. ”

“ ပြွတ် ”

“ လိုးမယ်ဆို.. ဘာလို့ချွတ်ပစ်လိုက်ရတာလဲ.. ဟင့် ”

“ မမရယ်.. အရည်တွေ သုတ်လိုက်ဦးမယ်လေ.. မစောင့်နိုင်တော့ဘူးလားလို့ ”

“ အင်းပါ.. စောင့်ပါ့မယ်.. ”

အေးအေးဝင်းမှာ ရဲကျော်က လိုးမည်ပြောပြီးမှ လီးတန်ကြီးကို သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ သူမအဖုတ်ထဲတွင် ဟာကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ သူမမှာ ဖင်ကုန်းပြီး အဆော်ခံရသည်ကို အရသာတွေ့နေပြီမို့ ရဲကျော်က ထပ်မံလိုးဦးမည်ဆိုသောကြောင့် သူမ၏ ကာမဆန္ဓများ ကြွလာပြီး အလိုးခံချင်စိတ်များ ကြီးစိုးနေပြီ ဖြစ်သည်။

ရဲကျော်က သူမကို ကုတင်ပေါ်ပွေ့တင်ပြီး လီးတန်ကြီးကို ဆွဲနှုတ်လိုက်ချိန်တွင် သူမဖာသာသူမ ကုတင်ပေါ် မိချောင်းတွားတက်ပြီး မှောက်နေလိုက်လေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာ အလိုးခံရခြင်းအပေါ် အားရကျေနပ်လျှက် ဆက်လက်၍လည်း အလိုးခံချင်နေပြီဖြစ်ရာ ဖင်ပြောင်ကြီးနှင့်ပင် မှောက်လျက် အိပ်နေတော့သည်။

ထိုအချိန်တွင် ရဲကျော်မှာ အခန်းတံခါးဆီသို့ သွားပြီး တံခါးကို အသာဖွင့်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး တံခါးကို ပြန်မပိတ်ဘဲ အခန်းထဲသို့ ပြန်ဝင်လာလေသည်။ ကုတင်ခြေရင်းတွင် တင်ထားသော အေးအေးဝင်း၏ ထမီကို ဆွဲယူပြီးနောက် သူ့လီးကြီးတွင် ပေနေသော အရည်များကို သုတ်လိုက်သည်။

အေးအေးဝင်း မှောက်အိပ်နေသည့်ဘေးသို့ ထမီစကို ကိုင်ပြီးတက်ကာ ဘေးတွင် ထိုင်ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် ရဲကျော်က သူ၏ လက်တစ်ဖက်ကို အေးအေးဝင်း၏ တင်ပါးပေါ်ကိုင်လျှက် ကျန်လက်တစ်ဖက်တွင် ကိုင်ထားသော ထမီစနှင့် သူမ၏ စောက်ဖုတ်တွင် ပေပွနေသော အရည်များကို သုတ်ပေးနေလေသည်။ ပထမတွင် အေးအေးဝင်း၏ ဖင်သားများ၊ နောက် ဖင်အကွဲကြောင်း၊ ပြီးမှ စောက်ဖုတ်အုံ အပြင်ပိုင်းနှင့် ပေါင်ကြားများကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။

ထိုအချိန်တွင် အခန်းတံခါးက ဖြည်းညှင်းစွာ ပွင့်လာပြီး ရဲကျော်၏ သူငယ်ချင်းများဖြစ်သော ကျော်မျိုး နှင့် မိုးကြီးတို့နှစ်ယောက် ဝင်လာလေသည်။ ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးတို့တွင် အဝတ်အစားဟူ၍ လုံးဝမရှိကြဘဲ ကိုယ်တုံးလုံးများနှင့် ဝင်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ သူတို့နှစ်ဦးမှာ အခန်းတွင်းသို့ အသံမကြားအောင် ဝင်လာပြီး ရဲကျော်နှင့် အေးအေးဝင်းရှိရာသို့ အသံမထွက်အောင် ကပ်လာသည်။

ကျော်မျိုးမှာ ရဲကျော်ကဲ့သို့ အသက် (၁၈) နှစ်ခန့်ရှိပြီး ရဲကျော်ကဲ့သို့ပင် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မျိုး ရှိသည်။ ကျော်မျိုး၏ ပေါင်ကြားမှ မတ်တန်းနေသော လီးချောင်းကြီးမှာတော့ ရဲကျော်ထက် နည်းနည်းပိုရှည်ပြီး တုတ်သည်။ လီးချောင်းကြီးမှာ အဖျားရှူးပြီး အရင်းတုတ်သွားသော တွင်းချဲ့မယ့် လီးမျိုးဖြစ်သည်။ ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာမူ အရင်းရော အဖျားရောပါ တဖြောင့်တည်းဖြစ်သည်။

မိုးကြီးမှာ ကိုယ်ခန္ဓာ ပိန်ပိန်ပါးပါးဖြစ်ပြီး အသက်မှာ (၁၇) နှစ်ခန့်သာရှိသည်။ သူတို့သုံးဦးတွင် အသက်အငယ်ဆုံး ဖြစ်သည်။ သူ၏ ပေါင်ကြားမှနေ၍ ရှေ့သို့ ငေါထွက်နေသော လီးတန်မှာမူ အရှည် လေးလက်မခွဲခန့်သာရှိပြီး အလုံးကသေးသည်။ သို့သော်လည်း အေးအေးဝင်း၏ ဖင်တုံးလုံးနှင့် မှောက်အိပ်နေပြီး ပေါ်လွင်နေသော ကိုယ်ခန္ဓာအလှကြောင့် မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှာလည်း တောင်မတ်နေသည်။

ရဲကျော်မှာ အလွန်ညစ်ပတ်စုတ်ပဲ့သူ ဖြစ်သည်။ အေးအေးဝင်းကို မရမက အတင်းအကြပ် တက်လိုးပြီး တစ်ပတ်တစ်ခါ ဖြုတ်နေခြင်းများကို သူငယ်ချင်းများဖြစ်သော ကျော်မိုးနှင့် မိုးကြီးတို့ကို ပြန်လည် ဖောက်သည်ချသည်။ ရဲကျော်တို့ သုံးယောက်မှာ မိန်းကလေးကိစ္စတွင် ဇရှိသောသူများ ဖြစ်သည်။ သူငယ်ချင်းသုံးယောက်လုံး တိုင်ပင် သဘောတူထားသော အချက်မှာ မည်သူနှင့်ဖြစ်ဖြစ် သမီးရည်းစားဖြစ်ပြီး စားခွင့်ရလျှင် သူငယ်ချင်းများကပါ ဝိုင်း ကြိတ်ကြမည်ဟူ၍ ဖြစ်သည်။

ပထမ မိုးကြီးနှင့် သမီးရည်းစားဖြစ်ခဲ့သော အေးသန်းမြင့်ကို မိုးကြီးက ဂွင်ဖန်ပြီး စတင်လိုးသော နေ့မှာပင် သုံးယောက်စလုံး ဝိုင်းဘွတ်ကြရာ ပြဿနာ မဖြစ်အောင် မနည်းကြီး ရှင်းကြရသေးသည်။ အေးသန်းမြင့်က ကြိတ်ခံပြီး မိုးကြီးနှင့် မဆက်သွယ်တော့သဖြင့် တော်သေးသည်ဟု ဆိုရမည်ဖြစ်သည်။ သူတို့သုံးဦးအတွက် ဒုတိယသားကောင်မှာ အေးအေးဝင်း ဖြစ်သည်။

ရဲကျော်က ငပါးဖြစ်သည်။ သူတစ်ဦးတည်း အေးအေးဝင်းကို အားရအောင် တီးချင်သဖြင့် အေးအေးဝင်းနှင့် တွေ့ပြီး လိုးသည်ကို ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီး မသိအောင် လုပ်ခဲ့သည်။ ယနေ့တော့ ရဲကျော်မှာ သူငယ်ချင်းနှစ်ဦးကို အသိပေးပြီး အိမ်တံခါးကို ဖွင့်ပေးထားခဲ့သည်။ ဒီအတွက် အေးအေးဝင်းကို အားရအောင် အမုန်းဆွဲပြီးမှ ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးကို ခေါ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

အေးအေးဝင်းကမူ မျက်စိများမှိတ်ပြီး အမောဖြေ ဇိမ်ယူနေရာ သူမချစ်သူ၏ လုပ်ရပ်ကို မသိဘဲ ရှိနေသည်။ ရဲကျော်က ကုတင်နားသို့ ရောက်လာသော ကျော်မျိုးကို သူ၏လက်ထဲမှ ထမီစကို ကိုင်သုတ်ရန် မေးငေါ့ပြလိုက်ရာ ကျော်မျိုးက ထမီစကိုကိုင်၍ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ကို အသာသုတ်ပေးလိုက်သည်။

အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ နောက်သို့ စူထွက်နေသဖြင့် ကျော်မျိုးမှာ တံထွေးမျိုချပြီး ထမီစနှင့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို သုတ်ပြီး ထမီစကို စောက်ပတ်အတွင်းသို့ လက်ညှိုးနှင့် ထိုးထည့်ပြီး သုတ်ပေးလိုက်သည်။

“ အား.. မောင်လေးရယ်.. ဖြေးဖြေးသုတ်ပါကွယ်.. အိုး.. ”

ဆရာမလေးမှာ ရဲကျော်သုတ်သည်ထင်ပြီး မျက်စိမဖွင့်ဘဲ ပြောလိုက်သည်။ ကျော်မျိုးက အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်ပြီး ကိုင်နေရသဖြင့် မနေနိုင်တော့ဘဲနှင့် ထမီစကို လွှတ်ချပြီး ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်သည်။

“ မမ.. လေးဖက်ထောက်လိုက်နော် ”

ရဲကျော်က ကျော်မျိုး လုပ်ချင်လာပြီမှန်း သိသဖြင့် အေးအေးဝင်း၏ မှောက်ရက်အနေအထားမှ ဒူးထောက်လိုက်ရန် ပြောပြီး သူမ၏ ဒူးခေါင်းနှင့် ပေါင်တန်ကို ကိုင်၍ တင်ပါးကြီးကို ဖျန်းကနဲ လက်ဝါးကြီးနဲ့ ရိုက်လိုက်သည်။

“ ဟင့်ကွယ်.. မောင်လေးကလဲ.. ”

“ ဗြိ.. ဖွတ်.. အား.. သေပါပြီ.. အမလေး.. လေး.. ဟင်း.. ဟင်း.. ကျွတ်.. ”

“ ဖြေးဖြေးကွယ် မောင်လေးရယ်.. တကထဲမှပဲ ကြမ်းလိုက်တာ.. ဟင်.. မင်း.. မင်း.. .. ”

ရဲကျော်က ကျော်မျိုးနောက်မှ လိုးလို့ရရန်အတွက် အေးအေးဝင်း၏ ဖင်သားကြီးကို ရိုက်ပြီး ခြေထောက်ကို ဆွဲထောင်ပေးလိုက်ချိန် အေးအေးဝင်းကလည်း ဒူးကိုထောက်ပေးပြီး ကားလိုက်မိသည်။ ထို့နောက် မျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် ရဲကျော်မှာ သူမဘေးတွင် ရှိနေပြီး သူမဖင်နောက်မှ တစ်ယောက်ယောက်က သူမ ဖင်သားကြီးများကို ဆွဲဖြဲပြီး လီးချောင်းကြီးဖြင့် အတေ့ခံလိုက်ရသဖြင့် အံ့သြထိတ်လန့်သွားကာ စကားသံများ ထစ်ငေါ့သွားရသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ကျော်မျိုးက အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်အတွင်းသို့ လီးချောင်းကြီးကို
အဆုံးထိ ထိုးသွင်းလိုက်လေတော့သည်။

“ ဘွတ်.. ဗျစ်.. ”

“ မောင်လေး.. မင်း.. မင်း.. ရက်စက်လှချည်လား.. ဟင်.. အွန့်.. အွန့်.. အူး.. ”

အေးအေးဝင်းမှာ လူးလဲထလိုက်မည် ပြုလိုက်ချိန်တွင် မိုးကြီးက သူမ၏ ဘေးဘက် ကုတင်ပေါ်သို့ ခုန်တက်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲချုပ်လိုက်သလို ရဲကျော်ကလည်း သူ၏ဘက်မှနေ၍ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကို ကိုင်လိုက်လေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာ လူးလဲထရန်အတွက် လက်နှစ်ဖက်ကို ချုပ်ထားခံရသဖြင့် မထနိုင်ရကား ရဲကျော်ကို လှည့်ရန်တွေ့သည်ကို ရဲကျော်က ပါးစပ်ပိတ်လိုက်လေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာ ကိုယ်ခန္ဓာအပေါ်ပိုင်း လုံးဝလှုပ်မရအောင် ဖြစ်နေသဖြင့် လီးဝင်နေသော အောက်ပိုင်းကို လှုပ်ရှားရန် ပြင်လိုက်သည်။

ကျော်မျိုးက သူ၏ထောက်ထားသော ဒူးခေါင်းနှစ်ဖက်ကို အေးအေးဝင်း၏ ဒူးခေါင်းများ အတွင်း ကပ်လျှက် ထောက်ထားပြီး သူမ၏ ဖင်တုံးကြီးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖိထားသဖြင့် အေးအေးဝင်းမှာ ဘယ်လိုမှ လှုပ်မရချေ။

“ ဗြစ်.. ဗြစ်.. ပြွတ်.. ဖွတ်.. ဒုတ်.. ပလွတ်.. ဟ.. အ.. ”

ကျော်မျိုးက အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေသော သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်ဖြင့် အမြန်ဆုံး လိုးလိုက်ရာ စောစောက သေသေချာချာ မသုတ်ထားသဖြင့် ကျန်ရှိနေသော အရည်များကြောင့် လီးအဝင်အထွက်မှာ ရှောရှောရှူရှူ ဖြစ်လာသည်။ ထို့အပြင် အေးအေးဝင်းအနေဖြင့် ယခင်ကတည်းက ကာမဆန္ဒပြင်းပြနေသူ ဖြစ်သဖြင့် ကျော်မျိုး၏ လီးချောင်းကြီး ဝင်ထွက် ပွတ်တိုက်နေမှုကို သာယာလာမိလေသည်။ ထို့အတွက် သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာသဖြင့် လီးဝင်ထွက်ခြင်းကို အထောက်အကူဖြစ်ပြီး လီးဝင်ထွက်သံများ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။

မိုးကြီးက အေးအေးဝင်း၏ လက်တစ်ဖက်ကို ချုပ်ကိုင်ရင်း သူမ၏ နို့အုံကြီးတစ်ဖက်ကို ချေမွဖျစ်ညှစ်ပေးနေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာ ရုန်းကန်၍ မလွယ်မှန်း သိလိုက်ရပြီး ကျော်မျိုး၏ လိုးဆောင့်မှုအပေါ် အရသာရှိလာသဖြင့် တအားရုန်းကန်ခြင်း မပြုတော့ဘဲ အသာငြိမ်နေလိုက်သည်။ ရဲကျော်က အေးအေးဝင်းတစ်ယောက် အလိုးခံရမှုကြောင့် နှာထန်နေပြီမှန်း သိလိုက်သဖြင့် သူမ၏ ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားသောလက်ကို လွှတ်ကာ အယ်ထနေသော နို့ကြီးတစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်သည်။

အေးအေးဝင်းမှာ အမျိုးသမီးတိုင်း ကြောက်ကြသော အခြေအနေတစ်ရပ်သို့ ရောက်ရှိနေပြီ ဖြစ်သည်။ သူမကို အားမနာတမ်း မညှာမတာ ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် လိုးဆော်ကြမည့် ကောင်လေးသုံးယောက်၏ လက်တွင်းသို့ ရောက်ရှိနေပြီး ပိုဆိုးသည်မှာ သူမကိုယ်တိုင်၏ ရင်ထဲမှာပင် လှိုက်ဖိုနေပြီး ကာမဆန္ဒများထကြွကာ အရသာတွေ့နေခြင်း ဖြစ်သည်။

“ အား.. အီး.. အူး.. အ.. အား.. ”

ထို့အတွက်တော့ အေးအေးဝင်းမှာ ကျော်မျိုး၏ လိုးဆောင့်မှုအပေါ် ဖင်ကြီးဖြင့် ပြန်ဆောင့်ပေးရင်း ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်ကာ ပြီးသွားရလေတော့သည်။

——————————————–

“ တောက်.. ”

“ ဟင်း.. ဟင်း.. ဒင်းတော့လား.. လာမှသိမယ်.. ဟင်း.. ဟင်း.. ”

ကျွန်မရင်ထဲမှာ ဆောက်တည်ရာမရ ဖြစ်နေသဖြင့် ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ ဖြစ်နေရသည်။ ရင်ထဲမှနေ၍ လှိုက်လှိုက်တက်လာသော ယူကြုံးမရမှု၊ မကျေနပ်မှု၊ မချိတင်ကဲ ဖြစ်ရမှုများကို “ တောက်.. ” တစ်ချက်ခေါက်၍ ဖွင့်ထုတ်လိုက်ရပြီး မကျေမနပ် ရေရွတ်နေမိသည်။

ကျွန်မကို ဤသို့ ဒေါသစိတ်များ ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သော ရဲကျော်ကိုလည်း ညစ်ပတ်စုတ်ပဲ့သူတစ်ဦးအဖြစ် မြင်ယောင်မိပြီး ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ဒေါသဖြစ်နေရသည်။ အိပ်ယာပေါ်တွင် ပက်လက်လှဲပြီး အိပ်နေရာမှနေ၍ တဖက်ဘေးသို့ စောင်းလှည့်ပြီး လက်သီးဆုပ်လျှက် မွေ့ယာကို လက်သီးနှင့် နှစ်ချက် ထိုးလိုက်မိသည်။

“ ဘုန်း.. ဘုန်း.. ”

“ အား.. လား.. လား.. အား.. ”

မွေ့ယာထူထူပေါ်သို့ ကျွန်မလက်သီးချက် ရောက်သွားပြီး အသံနှစ်ချက် မြည်သွားသော်လည်း လက်သီးဆုပ်ထားသော လက်မှာ နည်းနည်းနာသွားသဖြင့် အသံထွက် အော်မိလိုက်ရတော့သည်။ ပြီးတော့မှပင်.. ကိုယ်ကဘယ်လိုဘဲ ဒေါသထွက်နေ၊ မကျေနပ်ဖြစ်နေ၊ ကိုယ်က မိန်းကလေးဖြစ်နေတယ် ဆိုတာကိုပင် ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မ ပြန်သတိထားလိုက်မိသည်။

ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်ပါသည်။ စောစောက ကျွန်မအနေဖြင့် ဒေါသထွက်ထွက်နှင့် မွေ့ယာကို လက်သီးဆုပ်ပြီး ထိုးလိုက်တာ မွေ့ယာဘာမှမဖြစ်ဘဲ ကျွန်မလက်သာ နာသွားတယ် မဟုတ်လား။ ဒီတော့ ကျွန်မအနေဖြင့် ဘယ်လောက်ပဲ ဒေါသထွက်နေနေ၊ ဘယ်လိုဘဲ မချိတင်ကဲဖြစ်နေနေ၊ မကျေနပ်ဖြစ်နေနေ ကျွန်မမှာ မိန်းမသားတစ်ဦး ဖြစ်နေသောကြောင့် ရဲကျော်တို့လို ယောကျ်ားသားများနှင့် ဘယ်လိုနည်းနှင့်မျှ ယှဉ်ပြိုင်လို့ မရနိုင်မှန်း တွေးမိလိုက်သည်။ သို့ပေမယ့် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော အဖြစ်အပျက်ကို တွေးမိလေတိုင်းမှာပင် ရင်ထဲမှာတော့ တနုံ့နုံ့ဖြင့် ဖြစ်နေရလေသည်။

ရဲကျော်ကိုလည်း လုပ်ရက်လေခြင်း၊ အချစ်ကို အလွဲသုံးစား ပြုရက်လေခြင်း၊ ယုံကြည်မှုအပေါ် စော်ကားရက်လေခြင်း၊ အထင်သေးရက်လေခြင်းဟူ၍ မချိတင်ကဲ စိတ်များဖြင့် ရင်ထဲမှာမကောင်း ဖြစ်ရလေသည်။ လွန်ခဲ့သော ငါးရက်လောက်က ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော အဖြစ်အပျက်များကြောင့် ကျွန်မမှာ ယူကြုံးမရ ဖြစ်နေရသည်။

ကျွန်မမှာ ကုတင်ပေါ်လှဲနေရင်းမှ အိပ်ခန်းတံခါးဆီသို့ အကြည့်များက ရောက်သွားမိသည်။ အဲဒီအိပ်ခန်းတံခါးမှပင် ရဲကျော်ကို ဝင်ထွက်ခွင့်ပြုပြီး ကျွန်မ၏ ကိုယ်ခန္ဓာကို သူလိုရာသုံးဖို့ ခွင့်ပေးထားပြီးဖြစ်သည်။ ကျွန်မမှာရှိသော အချစ် မေတ္တာနှင့်တကွ ကျွန်မ၏ ကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခုလုံးကို ချစ်သူ့အတွက်သာ ထားရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ရဲကျော်အနေဖြင့် ပြုချင်သမျှပြုပါစေ.. ခံရန်အဆင်သင့်ခဲ့သော ကျွန်မ ဖြစ်ခဲ့ရပါသည်။

သူကလည်း ကျွန်မပေးခဲ့သမျှ အခွင့်အရေးတိုင်းလိုလိုကိုပင် အပြည့်အဝ အသုံးချ ရယူခဲ့တာချည်းပင်ဖြစ်သည်။ ကျွန်မ၏ အခန်းတံခါးကို ကျော်ဖြတ်လျက် ကျွန်မ၏ အိပ်ခန်းထဲကို အချိန်မရွေး ဝင်လိုဝင် ထွက်လိုထွက် နေခဲ့သည်။ ကျွန်မ စိတ်ပါပါ မပါပါ ကျွန်မ၏ ထမီကို လှန်လျက် ကျွန်မ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူ၏လီးတန်ကြီးကို ထိုးထည့်ပြီး လိုးနေမြဲဖြစ်သည်။

ကျွန်မကလည်း ကျွန်မပင် ဖြစ်လေသည်။ ရဲကျော်မို့ ကျွန်မကို နှုတ်ခမ်းများ နမ်းစုပ်လျှက်၊ နို့ကြီးများကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်လျှက်၊ စောက်ဖုတ်ကြီးကို နှိုးဆွပေးပြီး ကျွန်မ၏ ထမီကို ချွတ်လိုက်သည်နှင့် ရဲကျော်၏ လီးချောင်းကြီးဖြင့် ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲကို တိုးဝင်လိုးဆောင့်ပေးမှု အရသာကို အာသာငမ်းငမ်း ခံချင်လာမိတော့သည်။ ကာမဆန္ဒရမ္မက်ကြီးမားကာ နှာထန်သည်ဟူ၍ ပြောချင်ပြောကြပါစေတော့။ ကျွန်မ ခံရမည်သာ ဖြစ်လေသည်။

ကျွန်မကိုယ်၌ကိုက ရဲကျော်နှင့် တွေ့လေတိုင်း သူ၏ အလိုးကို အဆက်မပြတ် ခံချင်နေမိမှတော့ သူ၏ လီးချောင်းကြီးမှာ ကျွန်မ မမြင်နိုင်သော ဆွဲအားတွေ ရှိနေသည်ဟုပင် ကျွန်မဆိုချင်မိပါသည်။ ဒီအတွက် ရဲကျော်မှ ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်လေးကို သူ၏ လီးချောင်းကြီးဖြင့် ဘယ်လောက်ပဲလိုးပါစေ ကျွန်မမှာ ရိုးအီသွားခြင်း မရှိရုံမျှမက ခံပြီးရင်းခံချင်ပင် ဖြစ်နေခဲ့ပါသည်။ သူ တစ်နေ့လုံး တစ်ညလုံး လိုးလျှင်တောင်မှ ခံချင်စိတ်က ပျောက်ကွယ်သွားမှာ မဟုတ်ဟုတောင် ထင်မိသည်။ သို့သော် ရဲကျော်ကို တစ်ပတ်တစ်ခါသာ လိုးဖို့ အခွင့်ပေးကာ စည်းကမ်းချထားခဲ့ပါသည်။

ရဲကျော်ကလည်း တစ်ပတ်တစ်ခါသာ လိုးသည်ဆိုပေမယ့် သူမို့ လို့လိုးလိုက်လျှင် ကျွန်မမှာ မျော့မျော့လေးသာ ကျန်နေခဲ့ရသည်။ တစ်ပတ်တစ်ခါ လိုးခွင့် ပေးထားခြင်းအပေါ် အပြည့်အဝ အသုံးချကာ တစ်ညလုံးလိုလိုပင် သုံးလေးငါးချီဆက်တိုက် လိုးပါတော့သည်။ ကျွန်မအတွက် ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးကသာ အကောင်းဆုံး ဖြစ်နေလေတော့ မငြင်းနိုင်ဘဲ သူ့စိတ်တိုင်းကျ အလိုးခံခဲ့လေသည်။

သူ့ကို တစ်ပတ်တစ်ခါသာပေးရန် စည်းကမ်းထားခဲ့ပေမယ့် ကြားရက်တွေမှာ ရဲကျော်တစ်ယောက် ကျွန်မစောက်ပတ်လေးကို လာပြီး လိုးစေချင်တဲ့ ဆန္ဒတွေကို ဘယ်သူမှ သတိမထားမိတာတော့ အမှန်ပင် ဖြစ်သည်။ ချစ်သူနဲ့ မတွေ့တဲ့ရက်တွေမှာတော့ စာသင်ဖက် ဆရာတွေ၊ စာသင်နေတဲ့ ကျောင်းသားတွေ၊ လမ်းမှာတွေ့တဲ့ ယောကျာ်းတွေရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဖုဖောင်းနေတဲ့ နေရာကို အမှတ်တမဲ့လိုလိုနဲ့ ကြည့်မိတာကို ခဏခဏ မငြင်းနိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ သူတို့တတွေမှာရှိတဲ့ လီးချောင်းကြီးတွေနဲ့ ကျွန်မကို လာလိုးမယ်ဆိုရင် အလိုးခံဖို့ အသင့်ပဲဆိုတာကို သိစေချင်တာတော့ ခဏခဏပင် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။

ဒါပေမယ့် ကျွန်မမှာက ကျောင်းဆရာမဆိုတဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာကို မထိခိုက်ရအောင် ဘယ်သူ့ကိုမှ အထာမပေးခဲ့တာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ ကျွန်မမို့လို့ လမ်းလျှောက်သွားလျင်ဖြင့် လူတိုင်းလိုလိုက ကျွန်မ၏ စွဲမက်စရာ ကိုယ်ခန္ဓာကို ဝိုင်းကြည့်ကြတာချည်း ဖြစ်လေသည်။ အထူးသဖြင့် ရင်သားအိအိထွေးထွေးကြီးနှင့် နို့တွေကြီးသလောက် သွယ်လျလျဖြစ်နေတဲ့ ခါးကျဉ်ကျဉ်အောက်မှ ကားထွက်သွားသော တင်ပါး အိအိဝိုင်းဝိုင်းကြီးတွေကြောင့် အေးအေးဝင်းဆိုလျင် ဖင်တောင့်တောင့် အိုးကောင်းကောင်း ဆရာမလေးလို့ နာမည်ကြီးသူဖြစ်သည်။ လမ်းလျှောက်လျင် ဖင်သားများ တုန်ခါသွားအောင်လျှောက်ပြီး လူပျိုပေါက်ကနေ ဘကြီးအရွယ်အထိ အရွယ်စုံယောကျ်ားများကို ရင်ခုန်သွားစေခဲ့တာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။

ကျွန်မမှာ ရည်းစားထားခဲ့ဖူးခြင်းမရှိဘဲ ရဲကျော်နှင့်တွေ့သည့် အချိန်ကြမှပင် ဆရာမဆိုသော ဂုဏ်သိက္ခာတွေ အကုန်ကွာကျ ကုန်ရလေတော့သည်။ ကျွန်မအနေဖြင့် လိုအပ်သော အချိန်တွင် လိုအပ်သလို ခိုင်းစေဖို့အတွက်သာ သူ့ကို အသုံးချခဲ့ခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် ရဲကျော်က ကျွန်မကို ပြန်၍ အသုံးချသွားခဲ့သည်။ သူ့ကို ပစားပေးခဲ့သော ကျွန်မအပေါ်တွင် နွဲ့ဆိုးဆိုးလျှက် ကျွန်မ၏ အချစ်၊ ကျွန်မ၏ ကာမကို ကျုံးသွင်းလျှက် အပိုင်စီးယူငင် သိမ်းပိုက်သွားခဲ့သည်။

ယခင်က ကာမအရသာဆိုသည်မှာ ဘာမှန်းမသိခဲ့ မစဉ်းစားမိခဲ့သော်လည်း ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးနှင့် ကျွန်မစောက်ပတ်လေးထဲ ထိုးထည့် လိုးသွင်းပြီးကတည်းက လီးချောင်းကြီးကို စွဲလန်းသွားခဲ့ရသည်။ ထိုအခါမှစ၍ သူလိုးသမျှကို ကျေကျေနပ်နပ်ဖြင့် ခံခဲ့မိတာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ သူလိုးသမျှခံနေပေမယ့် ကျွန်မမှာ ခံရတာ အားမရတာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။

ပြီးခဲ့တဲ့ရက်ကတော့ ရဲကျော်မှနေ၍ ကျွန်မကို လိုးနေရင်းမှ သူ၏ သူငယ်ချင်းနှစ်ဦးဖြစ်သော ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးကိုပါ ခေါ်လာပြီး ကျွန်မကို ဝိုင်းလိုးလိုက်ကြလေသည်။ ကျွန်မမှာ ပထမဦးစွာ ရဲကျော်လိုးနေစဉ် အရိပ်အယောင်ပြသော စကားလုံးများ ကျွန်မကို ပြောနေသော်လည်း သူ၏ အလိုးတွင် နစ်မျောပြီး ကာမအရသာကိုသာ ခံစားမိနေသဖြင့် ဒီ့ပြင်ထွေထွေထူးထူးကို ဘာမျှဆက်မတွေးခဲ့မိတာ ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် သုံးချီဆက်တိုက်ဆိုသလို အလိုးခဲ့ရသည်ဖြစ်၍ မောပန်းသွားကာ ကုတင်ပေါ်တွင် ဖြစ်သလို မှောက်လိုက်ပြီး မျက်စိမှိတ် အနားယူနေခဲ့သည်။ ဤသည်ကို အခွင့်ကောင်းယူလျက် ရဲကျော်က ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးကို ခေါ်ကာ ကျွန်မကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးလိုက်ကြလေသည်။

ပထမတွင် ကျော်မျိုးက ကျွန်မကို ဖင်ကုန်းလျှက်ပင် နောက်မှနေ၍ ကျွန်မစောက်ပတ်လေးထဲသို့ သူ့လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းပြီး လိုးလေသည်။ ရဲကျော်နှင့် မိုးကြီးက ကုန်းကုန်းကွကွ ဖြစ်နေသော ကျွန်မ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ဖိကိုင်ထားကြပြီး ကျွန်မ၏ နို့အုံကြီးများကို ကိုင်တွယ် ညှစ်ချေနေကြရာ ကျွန်မမှာ ပထမတော့ အံ့သြထိတ်လန့်ပြီး ယူကြုံးမရ ဖြစ်ရသော်လည်း ကျွန်မ ပင်ကိုကပင် ကာမဆန္ဒပြင်းပြသူ ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်နေသောကြောင့် အသစ်အဆန်းအဖြစ် ရင်ထဲလှိုက်ဖိုပြီး ခံစားလာရသည်။

တခါမှ မကြုံဘူးသော ကာမအရသာကို ခံစားရသဖြင့် ကျွန်မမှာ ရုန်းကန်အော်ဟစ်ဖို့ပင် စိတ်မကူးမိတော့ဘဲ သူတို့အလိုကြ လိုးတာကို ခံလိုက်လေတော့သည်။ သူတို့ကလည်း အလာသားပင်ဖြစ်သည်။ ကျွန်မကို တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီဖြင့် မရိုးအောင် လိုးပေးကြသည်။ ကျွန်မမှာ လီးအသစ်နှင့် လိုးတာကို ခံရသဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကောင်လေးနှစ်ယောက်က ကျွန်မ၏ နို့အုံကြီးများကို တပြိုင်နယ် ဂျုံနယ်သလို နယ်ပေးနေ၍လည်းကောင်း အလိုးခံရတာ အရသာရှိလာပြီး ခဏလေးနှင့် ပြီးသွားရလေသည်။

ကျော်မျိုးကလည်း ကျွန်မကို မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆော်လိုက်သဖြင့် ပြိုင်တူလိုလိုပင် ပြီးသွားလေသည်။ ထို့နောက် မိုးကြီးက ကျွန်မနောက်မှနေ၍ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ကျွန်မ၏ စောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်းကြားသို့ အလျားလိုက်သွင်းပြီး ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်ရာ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ပွတ်တိုက်ထိတွေ့သွားပြီး ကျွန်မ၏ ငေါက်တောက်ကလေး ဖြစ်နေသော စောက်စိကလေးကို မထိခလုတ် ထိခလုတ် တိုးမိနေလေရာ ကျွန်မမှာ ထပ်မံပြီး အလိုးခံချင်လာပြီ ဖြစ်သည်။ အလိုးခံချင်စိတ်များ ထကြွလာပြီဆိုသည်ကို ပြသည့်အနေဖြင့် ဖင်ကြီးကို ရမ်းခါလိုက်မိသည်။

မိုးကြီးကလည်း ကျွန်မ ခံချင်နေပြီဆိုသည်ကို သိသည့်အတွက် လီးချောင်းကြီးကို ကျွန်မ ဖင်ကြားသို့ ပြောင်းပြီး ပွတ်တိုက်ပေးနေလေသည်။ ကျွန်မ၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာကို ပွတ်တိုက်ခဲ့သော မိုးကြီး၏ လီးချောင်းကြီးမှာ စောစောက ကျော်မျိုး၏ သုတ်ရည်များနှင့် ကျွန်မ၏ စောက်ရည်များ စိုရွှဲနေသဖြင့် ဖင်ကြားထဲ သူ၏လီးတန်ကြီးကို ပွတ်တိုက်ပေးသောအခါ ကျွန်မဖင်ကြားမှာ စိုစိစိဖြစ်သွားသည်ကို သိလိုက်ရသည်။ ကျွန်မမှာ သူ့လီးချောင်းကြီး ဘယ်အချိန် စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်လာမလဲဟူ၍ စောင့်မျှော်နေဆဲမှာ မိုးကြီးက ကျွန်မ၏ ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ဝတွင် လီးတန်ကြီးကို တေ့လိုက်လေသည်။

“ အို.. ဘာလုပ်တာလဲ.. ဖင်ကိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့နော်.. မရဘူး.. မရဘူး.. မလုပ်နဲ့.. မလုပ်ပါနဲ့.. ”

“ မမရယ်.. အသာလေးငြိမ်နေလိုက်ပါ.. မမ.. ကောင်းရပါစေ့မယ်.. နည်းနည်းတော့.. တောင့်ခံပါ..
မမရယ်.. နော်.. ”

ကျွန်မက ဖင်ပေါက်ဝကို တေ့ထားသော မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှ လွတ်အောင် ဖင်ရမ်းလိုက်ပြီး ဖင်မလိုးရန် အတင်းငြင်းမိသည်။ မိုးကြီးမပြောနှင့် ကျွန်မချစ်သူ ရဲကျော်တောင်မှ ဖင်ချရန် ကြိုးစားတာကို လက်မခံခဲ့မှန်း ရဲကျော်အသိပင် ဖြစ်သည်။ ရဲကျော်ကတော့ သူ မဖွင့်ခဲ့ရသော ကျွန်မ၏ ဖင်ကြီးအား မိုးကြီးလိုးမည်ကို အားပေးအားမြောက်ပြုသည့် အနေနှင့် ကျွန်မ၏ အော်ဟစ်နေသော ပါးစပ်ကို အတင်းပိတ်ကာ အသာလေးငြိမ်ခံရန် ပြောနေသည်။

မိုးကြီးက လှုပ်ရမ်းခါလျက်ရှိနေသော ကျွန်မ၏ ဖင်ကြီးကို ငြိမ်အောင်ထိန်းလိုက်ပြီး ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ညှစ်၍ ကိုင်ဖြဲကာ သူ၏လီးချောင်းကြီးကို ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ ထိုးသွင်းနေသည်။ မိုးကြီး၏ လီးတန်ထိပ်တွင် အရည်များက စိုရွှဲနေသည့်အတွက် လီးတန်ဒစ်ကြီးက ကျွန်မ၏ အပျိုစင် ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ တဖြည်းဖြည်း တိုးဝင်လာလေသည်။

“ အား.. နာတယ်.. နာ.. တယ်.. အ.. မလုပ်ပါနဲ့.. အား.. ”

“ ဗြစ်.. ဗြစ်.. အမလေး.. သေပါပြီ.. အင့်.. အီး.. ဟီး.. ”

“ မမဖင်ကြီးက ဒီလောက်ကြီးနေတာ နာမလားလို့.. ”

မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးက ဆက်တိုးဝင်လာနေရာ ကျွန်မမှာ နာလှသဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အသားစိုင်များမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်လျှက် အော်ဟစ်နေရလေသည်။ ရဲကျော်က ကျွန်မ၏လက်ကို တအားချုပ်ထားပြီး ကျွန်မ၏ ထောင်ထလာသော ခေါင်းကိုပါ ဖိထားလျှက် အောင့်ခံရန် ပြောနေသည်။ ကျွန်မမှာ နာကျင်လွန်းလှသဖြင့် ဖင်ကြီးကို ရမ်းခါနေသော်လည်း မိုးကြီးက ကျွန်မ၏ နာကျင်အော်ဟစ်မှုကို ဂရုမပြုတော့ဘဲ တဝက်သာသာ ဝင်နေသော သူ၏ လီးတန်ကြီးကို အဆုံးထိ ဝင်သွားရန်အတွက်သာ ဆောင့်ဆောင့် လိုးသွင်းနေတော့သည်။

ဖင်ဆော်ခံရခြင်းသည် မိန်းမတစ်ယောက်အတွက် အဆုံးစွန်ဆုံး နည်းလမ်းဖြင့် အရှက်တကွဲဖြစ်၊ ကျိုးနွံအောင် ဇာတ်သွင်းခံရခြင်းဖြစ်ပြီး ယခုမူ ကျွန်မ၏ ချစ်သူရှေ့တွင် ကျောင်းသားအရွယ် သူငယ်လေးများ၏ ဆီမဆွတ်ဘဲ ဖင်ပါကင်ဖွင့်ခံနေရသော အဖြစ်မှာ ဆိုးလှသဖြင့် မျက်လုံးအစုံကို မှိတ်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းများကိုသာ ပြတ်ထွက်လုမတတ် ကိုက်ထားမိလေသည်။

“ ဗြစ်.. ဗြစ်.. ”

“ အား.. အိ.. အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. နာ.. နာတယ်.. နာတယ်.. အ.. အီး.. အင်း.. အီး.. အီး.. နာတယ်.. ”

ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးကြီး တဆုံးဝင်သွားချိန်တွင် နာကျင်မှုမှ သက်သာလိုသက်သာငြား ကျွန်မ၏ ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကို ရမ်းခါလိုက်မိသည်။ သို့သော် မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှာ ကျွတ်ထွက်မသွားပဲ ရှိနေသည့်အပြင် ကျွန်မဖင်ကြီးကို ကြိတ်နှဲ့သွင်းကာ မွှေပေးသလို ဖြစ်နေသဖြင့် ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်ထဲတွင် ဆိမ့်သွားရခြင်းနှင့်အတူ ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း ဆိမ့်ကျင်စွာဖြင့် တစ်ချီပြီးသွားရကာ ပျစ်ချွဲသော စောက်ရည်များကို ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲမှ ညှစ်ထုတ်လိုက်ရလေသည်။ မိုးကြီးကတော့ ကျွန်မ၏ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးများကို လက်ဖြင့် ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်လျက် တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးနေလေသည်။

“ ပြွတ်.. ပြွတ်.. ဖွတ်.. ဖွတ်.. ”

“ အ.. အ.. အ.. အီး.. အ.. အမလေး.. လေး.. အား.. အား.. ဟင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. ”

“ ပြွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. ”

ကျွန်မ၏ ဖင်ထဲသို့ မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီး ဝင်ထွက်နေသည်မှာ စောက်ရည်နှင့် သုတ်ရည်များ စိုရွှဲနေသဖြင့် စေးပျစ်စွာ ဝင်ထွက်လိုးနေသဖြင့် ကျွန်မမှာ နာကျင်လျက်နှင့်ပင် ဆိမ့်ကောင်းနေလေသည်။ သို့အတွက် ခံစားနေရသော ဖင်လိုးခံရခြင်း အရသာကို ကျွန်မမှာ မျက်စိစုံမှိတ်လျက် အောက်နှုတ်ခမ်းလေး ပြတ်မတတ် ကိုက်ထားကာ ခံစားနေရလေသည်။

ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ လီးဝင်ထွက်သံများ ဆူညံနေလျက်ရှိသလို ရဲကျော်နှင့် ကျော်မျိုးတို့ နှစ်ဦးကလည်း ကျွန်မ၏ နို့အုံများကို ကိုင်ဆွဲဆုပ်ချေတာ ခံနေရလေသည်။ ကျွန်မမှာ ကောင်းသော အရသာ၊ ဆိမ့်သော အရသာများ ခံစားလျှက် မိုးကျော်၏ လီးတန်ကြီး ဝင်ထွက်တာကို ဖင်ကြီးရမ်းကာ ဖင်အရသာရှိစေရန် ဆောင်ရွက်ပေးရင်း မိုးကြီး၏ ဖင်ဆော်ခြင်းကို ခံနေရလေသည်။

မကြာခင်မှာပင် ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်ထဲကို လိုးနေသော မိုးကြီးက အဆက်မပြတ် ခပ်ပြင်းပြင်းလေး လိုးဆောင့်ရင်းမှနေ၍ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အတင်းထိုးစိုက် ဖိကပ်ပြီး သုတ်ရည်များ ကို ကျွန်မ၏ ဖင်ခေါင်းထဲသို့ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်။ ကျွန်မမှာ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးချောင်းကြီးက တိုးဝင်လိုးလျှက် သုက်ရည်ပူပူများ ပန်းထည့်ခံရသော ဖင်ဆော်ခံရသည့် အရသာကို ခံစားနေရသော်လည်း ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီး ထိုးသွင်းပြီး လိုးခြင်းလောက် အရသာမရှိလှသဖြင့် စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးချောင်းကြီး တစ်ချောင်းချောင်းဖြင့် ထိုးသွင်းပြီး လိုးဆောင့်ပေးစေချင်သော ဆန္ဒများ ဖြစ်ပေါ်လာနေပြီဖြစ်သည်။

“ မမ ကောင်းရဲ့လားဟင် ”

“ အင်း.. ကောင်း..တော့ကောင်းပါတယ်.. ဒါပေမဲ့.. အင်း.. ”

“ အော်.. မမရယ်.. မမစိတ်ကြိုက်ဖြစ်အောင် နောက်တစ်ခါ ထပ်လိုးပေးမယ်.. သိလား.. မမ သိပ်မရုန်းနဲ့တော့နော် ”

“ အင်းပါကွယ်.. အင်းပါ.. မမကို အရမ်းနာအောင်တော့ မလုပ်နဲ့နော်.. ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ.. မမကောင်းစေရမယ် ”

“ စိတ်ချပါ.. မမ မနာစေရဘူး ”

ကျွန်မအနေဖြင့် ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးဖြင့် ထိုးသွင်းကာ လိုးစေချင်သော ကာမဆန္ဒတွေ ထကြွနေမှန်း ရဲကျော်တို့က သိသလိုပင် ဖင်ထဲ အလိုးခံရတာ ကောင်းသဖြင့် စောက်ဖုတ်ကိုပါ လိုးစေချင်သော ကျွန်မ ဆန္ဒတွေကိုပါ သိနေပြီဖြစ်သည်။ ကျွန်မမှာ ဘယ်အပေါက်ထဲကိုပဲ လီးဝင်ဝင် ကောင်းသော ဆိမ့်သော အရသာကို ခံစားရကြောင်း လက်တွေ့သိလိုက်ပြီမို့ ရုန်းကန်ရင်းဖြင့် အလိုးခံမယ့်အစား သူတို့အကြိုက်လိုက်ပြီး အလိုးခံရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီလည်း ဖြစ်ပါသည်။

“ ဖွတ် ”

မိုးကြီးက ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်လေးထဲ အဆုံးဝင်နေသော သူ့လီးတန်ကြီးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ကျွန်မ ဖင်ခေါင်းထဲမှာ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။ သူတို့တတွေ ဘယ်လိုပဲလိုးလိုး သူတို့လိုးသမျှ အံကြိတ်ခံမည်ဟူ၍ သဘောထားလိုက်သည့်ခဏမှာ ကျွန်မ၏ ကာမရမ္မက်သွေးဆိုးများ ထကြွပြင်းပြလာပြီဖြစ်သည်။

ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်ထဲမှာလည်း စစ်ကနဲ စစ်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်လာကာ ခံချင်စိတ်တွေက ထကြွလာသလို စောက်ရည်များက စိမ့်ထွက်လာပြန်ပြီဖြစ်သည်။ မိုးကြီးက ကျွန်မဖင်ကို လိုးစဉ်က ဖင်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးဝင်ပြီး မကြာခင်မှာပင် ကျွန်မမှာ တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ပြီဖြစ်၍ သုတ်ရည်များထွက်ကာ ပြီးသွားချိန်တွင် ကျွန်မမှာ ကောင်းနေဆဲဖြစ်လျက် မပြီးသေးပဲ ကာမဆန္ဒတွေမှာ တဆန့်ငင်ငင်ဖြစ်ကာ ကျန်ခဲ့ရလေသည်။

“ မမ.. ”

“ ဟင်.. ဘာလဲဟင်.. ”

“ ဒီအတိုင်းဘဲ ကုန်းနေဦးနော် ”

“ အင်းပါ.. အင်း.. ”

ရဲကျော်က ကျွန်မကို ယခုအနေအထားအတိုင်း ကုန်းလျက် လေးဘက်ထောက်ထားရန် ပြောသဖြင့် ကျွန်မလည်း ဆက်ပြီး လေးဘက်ထောက် ကုန်းထားရလေသည်။ ဆက်တိုက် ကြာကြာ လေးဘက်ထောက် ကုန်းထားရသဖြင့် ညောင်းလာမိသော်လည်း ကျွန်မမှာ ကာမအရသာ အသစ်အဆန်းကို ခံစားကြည့်ချင်သောကြောင့် ဆက်၍ပင် ဖင်ကုန်းလျက် လေးဘက်ထောက်မြဲ ထောက်ထားခဲ့သည်။

ကျွန်မမှာ လေးဘက်ထောက်ထားလျှက်မှ ရဲကျော်တို့တတွေ ဘယ်လိုများ လိုးကြဦးမှာလဲဟု ခေါင်းထောင်လျှက် လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ရာ ကျွန်မ၏ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်ခန္ဓာကို ဝိုင်းကြည့်နေကြသော သူတို့သုံးယောက်စလုံး၏ လီးတန်ကြီးများမှာ မာတောင်လျှက်နေတာကို တွေ့ရလေသည်။ ကျွန်မမှာ ရဲကျော်တို့ သုံးယောက်စလုံး ဝိုင်းလိုးကြသည်ကို ခံရတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရ၍ ကာမဆန္ဒရမ္မက်များ ပိုမိုပြင်းထန် ထကြွလာပြီ ဖြစ်သည်။

ထိုခဏမှာပဲ ကျော်မျိုးက ကျွန်မ၏ နောက်ရောက်လာပြီး ကျွန်မ၏ ဖင်သားကြီးများကို ဆွဲဖြဲ၍ ထွက်ပေါ်လာသော ဖင်ပေါက်ဝ နီနီရဲရဲစူစူလေးဆီသို့ သူ၏လီးချောင်းကြီးကို တေ့၍ ညင်သာစွာ သွင်းလိုက်သည်။ အရသာသိနေပြီဖြစ်သော ကျွန်မမှာ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို နောက်ပစ်လျှက် အံကြိတ်ပြီး ကျော်မျိုး၏ လီးတန်ကြီး ဝင်လာသည်ကို ခံလိုက်ရလေသည်။

“ ပြွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. ”

“ အင့်.. အင်း.. အား.. အား.. အီး.. အီး.. အား.. ”

မိုးကြီး လိုးထား၍ ဖင်ပေါက်ကျယ်နေသည့်အပြင် မိုးကြီး၏ သုတ်ရည်များ ဖင်ပေါက်ထဲ၌ ရှိနေသဖြင့်
ကျော်မျိုး၏ လီးတန်ကြီးမှာ တဆုံးဝင်သွားပြီး ကျော်မျိုးက ကျွန်မ၏ ဖင်သားအိအိကြီးများကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖြေးဖြေးချင်းညှောင့်၍ လိုးနေလေသည်။

“ ပြွတ်.. ပြွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. ”

ကျွန်မမှာ သွေးသားဆန္ဒများ ကြွတက်လာပြီး ရမ္မက်များ ထန်လာသောကြောင့် ညည်းညူမိလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ကျော်မျိုးက ကျွန်မ၏ ဖင်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးကို အဆုံးထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ကျွန်မကို ဆွဲဖက်ကာ ဘေးသို့ လှိမ့်ချလိုက်ရာတွင် ကျွန်မမှာ သူ့အပေါ်မှ ထပ်လျှက်သားဖြင့် ပက်လက်လှန်သလို ဖြစ်သွားသည်။ ကျော်မျိုး၏ လီးတန်ကြီးမှာ ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်ထဲတွင် ထိုးလျှက်သား တန်းလန်းကြီး ဖြစ်နေပြီး ကျွန်မပေါင်နှစ်ချောင်းမှာ ဘေးသို့ ကားထွက်လာလေသည်။

ကျော်မျိုးက သူ၏ ခြေထောက်များနှင့် ကျွန်မ၏ ခြေထောက်များကို လိမ်ချိတ်လျှက် ပေါင်ကို ခပ်ကားကားဖြစ်အောင် လုပ်ပေးထားရာ ကျွန်မ၏ ပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ မို့မောင်းပြူထွက်လျှက် နေလေသည်။ ထိုအခါ မိုးကြီးက ကျွန်မ၏ ကားနေသော ပေါင်ကြားတွင် ဝင်၍ နေရာယူကာ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်အဝဆီသို့ တေ့ကာ ဖိ၍ ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။

“ ပလွတ်.. ”

“ အား.. အား.. နာတယ်.. ဖြေးဖြေးသွင်း.. အား.. အား.. ”

မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှာ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ဝဆီသို့ တေ့၍ သွင်းလိုက်သော်လည်း ကျွန်မ၏ စောက်ဖုတ်မှာ ကော့ထောင်နေသဖြင့် မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှာ မဝင်ပဲနှင့် ကျွန်မစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကို လျှောတိုက်ထိုးခွဲကာ ကျွန်မ၏ စောက်စေ့ငုတ်တိုတိုလေးကိုပါ တွန်းတိုက်လျှက် ကန်ထွက်သွားသဖြင့် ကျွန်မမှာ နာကျင်သွားရလေသည်။ မိုးကြီးက ကျွန်မအော်သံကို ဂရုမစိုက်တော့ပဲ သူ၏လီးတန်ကြီးကို အရင်းမှ ကိုင်ဆုပ်လိုက်ကာ အောက်သို့စိုက်လိုက်ပြီး စောက်ပတ်ဝတွင် ထပ်မံတေ့၍ ဖိပြီး ဒစ်ဝင်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။ ပြီးမှ မိုးကြီးက သူ၏ ဖင်အားဖြင့် ဖိထိုးကာ လိုးလိုက်သဖြင့် လီးချောင်းကြီးမှာ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာလေသည်။

ထိုလီးတန်ကြီးမှာ ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားနုနုများနှင့် စီးပိုင်စွာ ပွတ်တိုက်ထိတွေ့လေရာ ကျွန်မအနေဖြင့် နာကျင်ခံခက် ဖြစ်သွားရသည်။ မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှာ ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲသို့ အဆုံးထိဝင်သွားပြီဖြစ်ရာ ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့လည်း ကျော်မိုးက သူ့လီးချောင်းကြီးကို ထိုးသွင်းထားသဖြင့် အပေါက်နှစ်ပေါက်စလုံးကို လီးချောင်းကြီးများဖြင့် အလိုးခံနေရသောကြောင့် ကျွန်မမှာ ဘယ်လိုမှ ပြောမပြတတ်အောင် ခံစားနေရလေသည်။ ကျွန်မမှာ ဖင်ပေါက်ရော စောက်ပတ်ထဲကိုပါ လီးနှစ်ချောင်းနှင့် လိုးဆော်နေသဖြင့် အောင့်သလိုလို၊ နာသလိုလိုနှင့် အသည်းတအေးအေး၊ ကြက်သီးတဖျန်းဖျန်းထအောင် ထူးခြားကောင်းမွန်သည့် ကာမအရသာထူးကို ပီပီပြင်ပြင်ခံစားနေရသည်။

ကျွန်မမှာ လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ အဆင်ပြေအောင် လိုးသွင်းနိုင်ရန်အတွက် ပေါင်ကို ပို၍ကားပေးလိုက်ပြီး ခါးကိုပါ ကော့ညွှတ်ပေးလိုက်သည့်အတွက် ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးတို့၏ လီးချောင်းကြီးနှစ်ချောင်းမှာ ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်နှင့် စောက်ပတ်ထဲသို့ ကောင်းစွာ ဝင်ထွက် လိုးနိုင်ပါလေတော့သည်။ မိုးကြီးက စောက်ပတ်ထဲသို့ အဆုံးဝင်သွားသော သူ၏လီးတန်ကြီးကို အသာပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက် အသာလေး ပြန်လိုးသွင်းလိုက်ဖြင့် လိုးပေးနေသလို ကျော်မျိုးကလည်း ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သူ၏ လီးချောင်းကြီးကို တေ့ကာ ကော့ကာ ထိုးတင်၍ လိုးပေးနေလေသည်။

ကျွန်မမှာ ဖင်ထဲရော စောက်ပတ်ထဲကိုပါ လီးနှစ်ချောင်းဖြင့် ဝင်ထွက်လိုးပေးနေသဖြင့် ဖင်ရော
စောက်ပတ်မှာပါ အရသာတွေ့ပြီး ကျွန်မ၏ ကာမမီးတောက်မှာ ပြင်းထန်သည်ထက် ပြင်းထန်လာရပြီဖြစ်သည်။

“ ဗြစ်.. ဗြစ်.. ပလွတ်.. ဖွတ်.. အမေ့.. အား.. အမေ့.. ”

“ ဘွပ်.. အာ့.. အိ.. ဘွတ်.. ဘု.. အမေ့.. ဟင့်.. ဘွပ်.. ဘု.. ဘု.. ဘွပ်.. ”

“ အ.. အား.. အီး.. အီး.. အိုး.. အိုး.. ”

ထိုအချိန်မှာ ရဲကျော်က တစခန်းထလာလေတော့သည်။ ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးတို့ ကျွန်မ၏ ဖင်နှင့် စောက်ပတ်ကို လိုးနေသော အချိန်တွင် ရဲကျော်က ကျွန်မ၏ နို့အုံများ ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်လျှက် နို့အုံကြီးများကို ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ယူလျက် နို့သီးခေါင်းများကို လျှာဖြင့် တို့ထိဝိုင်းပတ်ပေးနေတာ ဖြစ်သည်။

ကျော်မျိုးတို့နှစ်ယောက်က ကျွန်မ၏ ဖင်နှင့် စောက်ပတ်ကို လိုးတာ အဆင်ပြေလောက်သော အချိန်တွင် ရဲကျော်က မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပြီးနောက် ကျွန်မ၏ ကိုယ်ပေါ်ကို ခြေထောက်တစ်ချောင်းဖြင့် ကျော်ခွပြီး ကျွန်မ၏ မျက်နှာဘက်ကို ကိုယ်လုံးလှည့်ထားလိုက်သည်။ ကျွန်မမှာ ရဲကျော်က ကျွန်မကိုယ်ပေါ်သို့ ခွကျော်လိုက်ချိန်တွင် မျက်စိမှိတ်လျက် ကာမအရသာကို ခံစားနေရာမှ သူဘာလုပ်မည်လဲဟူ၍ သိချင်သဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးက တရမ်းရမ်းနှင့် ကျွန်မမျက်နှာပေါ်သို့ ဝဲနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“ မမ.. မောင်လေး လီးကို စုပ်လိုက်.. ”

ရဲကျော်က ပြောလည်းပြောရင်း သူ၏လီးတန်ကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်တွယ်၍ ကျွန်မ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ အု.. အု.. ”

ကျွန်မမှာ တခါဖူးမျှ လီးမစုပ်ဘူးခဲ့သဖြင့် ပထမတော့ ထိတ်လန့်သလိုလို ဖြစ်သော်လည်း ကာမဇောဆန္ဒတွေ ပြင်းပြနေသောကြောင့် မထူးတော့ပါဘူးဟူ၍ ဆုံးဖြတ်ကာ သူ့လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းလာတာကို ခံယူလိုက်သည်။ သို့သော် ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်၍သာ ဝင်သွားသော်လည်း ကုတင်ပေါ်တွင် အိပ်နေခြင်းမျိုး မဟုတ်ပဲ ကျော်မျိုး၏ ကိုယ်ပေါ်မှာ ကျွန်မက ရောက်နေသဖြင့် လီးစုပ်ရတာ အဆင်မပြေသလို ဖြစ်နေရလေတော့သည်။

ကျွန်မမှာ ဘေးဘက်တွင် ရောက်နေသော လက်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်မြောက်ကာ ရဲကျော်၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို တွယ်ထားလိုက်ပြီး ကျွန်မ၏ ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပြုလျှက်ရှိသော သူ၏လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်အောင် စုပ်ကာ နို့အေးချောင်းစုပ်သလို စုပ်ပေးနေမိသည်။

“ ပြွတ်.. ဖွတ်.. ပလွတ်.. စွပ်.. ”

“ အား.. အီး.. ကောင်း..တယ် မမရယ် အား.. ကောင်းလိုက်တာ ”

ကျွန်မတစ်ယောက်တည်းကို ရဲကျော်တို့သုံးယောက်က ဝိုင်းလိုးကြသည့်အတွက် ဘက်ပေါင်းစုံမှ ကာမအရသာကို ခံစားနေရလေသည်။ တသက်လုံး ထိန်းသိမ်းလာခဲ့သည့် ကျွန်မအသားစိုင်တွေက သူတို့စိတ်တိုင်းကျ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ဆုပ်ညှစ်ဖို့ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ထိုနေ့က ကျမကို သူတို့သုံးယောက် အားမနာတမ်း တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုး မရိုးရအောင် ပုံစံမျိုးစုံဖြင့် လိုးကြဆော်လိုက်ကြသည်။ အလကားရသည့် ပစ္စည်းမို့ မညှာမတာ ပက်ပက်စက်စက် တီးလိုက်ကြလို့ ကျမ ဖွတ်ဖွတ်ကို ကြေသွားတာပါပဲ.. ရှင်တို့ရယ်။

တစ်ခါမှ လီးမစုပ်ဖူးခဲ့သည့် ကျမမှာ ထိုနေ့က လီးသုံးချောင်းလုံး စုပ်ပေးခဲ့ရသည်။ ကျမ၏ ဖင်ပါကင်လေးကိုလည်း သူတို့ဘဲ ဖွင့်လိုက်ကြသည်။ စောက်ပတ်ကိုရော၊ ဖင်ပါ တပြိုင်နက် နှစ်ယောက်ညှပ်ပြီးလည်း ချကြသည်။ အကျုံးခံနေစဉ်က ကာမဆန္ဒတွေ ထကြွပြင်းထန်ပြီး အလိုးခံရတာကို ကျေနပ်မိသော်လည်း ယခုအချိန်တွင် စဉ်းစားလေလေ၊ ယူကျုံးမရ မချိတင်ကဲနှင့် ဆောက်တည်ရာမရ ဖြစ်ရလေသည်။ သူတို့ဝိုင်းသမလိုက်ကြသဖြင့် ကျမမှာ နောက်တစ်နေ့တွင် စောက်ပတ်ရော ဖင်ထဲပါ မခံမရပ်နိုင်အောင် နာနေရသောကြောင့် ကျောင်းမှ ခွင့်တစ်ပတ် ယူလိုက်ရသည်။

ဒီနေ့တော့ ကျမ ကုတင်ပေါ် လှဲနေရင်းက ကျမအဖြစ်ကို ပြန်မြင်ယောင်မိပြီး အလိုလို ကျိတ်မနိုင် ခဲမရ ဖြစ်နေရသည်။ သို့သော်လည်း ထိုနေ့က အားကောင်းမောင်းသန် ယောကျ်ားသုံးယောက်က ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဗျင်းလိုက်တာကြောင့် ဘယ်လိုနဲ့မှ မတူသော ကာမအရသာကို ကျမ ထူးကဲစွာဖြင့် တကယ်ကို အားရပါးရ ခံစားခဲ့ရသည်သာ ဖြစ်သည်။ ယခုရော စောက်ပတ်လေးများ ကျိန်းစပ်နေဦးမလားဆိုပြီး လက်ဖြင့် ပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်ကြီးဆီသို့ လှမ်းပြီး စမ်းကြည့်မိသည်။ ကျမစောက်ပတ်လေးမှာ နာကျင်ခြင်း မရှိတော့သည့်အပြင် ပူနွေးပြီး တင်းကားဖောင်းမို့နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို စမ်းကြည့်မိသည့်ခဏဝယ် ကျမမှာ ဒေါသစိတ်များ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး ကာမရမ္မက်များ ဖြစ်လာရတော့သည်။

ကျမမှာ ထမီပေါ်မှနေ၍ ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖြင့် ထိကိုင် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ချိန်တွင်တော့ ကျမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှာ ရှုံ့ချီပွချီ ဖြစ်လာတော့သည်။ သို့ကြောင့် ကျမ ထမီကို အသာလှန်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဖဝါးဖြင့် အသာပွတ်ပေးလိုက်မိသည်။ ကျမမှာ ကိုယ့်လက်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ရုံဖြင့် အားမရတော့ပဲ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးကို အထက်အောက် ပွတ်သပ်ဆွဲပေးလိုက်သည့်အခါ ရှိန်းမြမြဖြင့် အလိုးခံချင်စိတ်များ ပြင်းထန်လာတော့သည်။ သို့နှင့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်လွှာကြားထဲမှနေ၍ လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပါသည်။ ကျမစောက်ခေါင်းထဲမှာ စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်ကာ စိုစွတ်နေပြီ ဖြစ်လေသည်။

“ ဟင့်.. ဟင့်.. ဟင့်.. အင်း.. ”

ကျမမှာ ထကြွလာသော ကာမစိတ်များကြောင့် ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြင့် မျက်လုံးများ စုံမှိတ်ကာ စောက်ပတ်ထဲသို့ လက်ညှိုးကို ထုတ်ချီသွင်းချီလုပ်ကာ မနားတမ်း ညည်းညူနေရလေသည်။ နို့ကိုလည်း လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်တွယ်၍ ဆုပ်နယ်နေမိသည်။ ကျမဖြင့် ယခုဆိုလျှင် လီးတစ်ချောင်းချောင်းဖြင့် စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီး လိုးပေးတာကို ခံချင်စိတ်တွေ မတရား ပြင်းပြနေပြီဖြစ်သည်။

ထိုအချိန်တွင် အိပ်ခန်းတံခါးပွင့်သွားပြီး လူတစ်ယောက်ဝင်လာသည်ကိုပင် ကျမမှာ မသိနိုင်လောက်အောင် နှာထန်နေပြီဖြစ်သည်။ ကျမမှာ စောက်ပတ်ကို လက်ညှိုးနှင့် ကလိရင်း ကာမအရသာယူနေစဉ် ကျမလက်ကို လက်တစ်ဖက်က လာဆုပ်ကိုင်လိုက်သဖြင့် လန့်ပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။

“ မမ ”

“ ဟင်..မောင်လေး.. ”

“ မမ အရမ်းခံချင်နေပြီမို့လား ”

“ ဟင့်… အင်း.. ဟင့်အင်း.. ”

“ မမရယ်.. မောင်လေးကလည်း မမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးချင်နေတာပါ.. ဒီမှာ ကြည့်ပါဦး မမရဲ့ ”

“ အို.. ”

ရဲကျော်က ပြောပြောဆိုဆို သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သဖြင့် ပေါ်ထွက်လာသော လီးတန်ကြီးကို မြင်တွေ့လိုက်ရာ အလိုးခံချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာပြီ ဖြစ်သည်။ အခုလို အချိန်မှာတော့ ရဲကျော်သာမဟုတ်.. ဘယ်သူဘဲဖြစ်ဖြစ်၊ နောက်ထပ် ဘယ်နှစ်ယောက်ဘဲလာလာ ကုန်းပစ်လိုက်ချင်သည့် ကျွန်မစိတ်ကိုတော့ဖြင့် ကျွန်မကိုယ်တိုင် နားမလည်နိုင်တော့ပါဘူးရှင်.. ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Monday, July 8, 2013

ကုန်းအပေးမှာ အမုန်းစွဲပေးလိုက်တယ် ( စ/ဆုံး )

ကုန်းအပေးမှာ အမုန်းစွဲပေးလိုက်တယ် ( စ/ဆုံး )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

မှောင်မိုက်နေသော ကောင်းကင်ပြင်ထက်မှာ ကြယ်ရောင်တချို့က စိန်ပွင့်လေးများ ကြဲပက်ထားသကဲ့သို့ တလက်လက်ဖြင့် လင်းတခါမှိန်တလှဲ့ ဖြင့် သူတို့ တတ်နိုင်သော အလင်းကလေးဖြင့် ကမ္ဘာမြေထက်သို့ လင်းချပေးနေသည်။ ပူလောင်ပြင်းပြသော နွေလယ်ညရဲ့ မှောင်မိုက်မှု့အောက်မှာပတ်ဝန်းကျင်တခု လုံး တိတ်ဆိတ်လို့နေသည်။ 

သုတ်ကနဲ တိုက်ခတ်လိုက်သော လေပြည်ညင်းတစ်ချက်ကြောင့် အမှောင်အောက်မှာ အိပ်ငိုက်နေသော သစ်ပင်တို့လူးလွန့် လှုပ်ရှားသွားကြသည်။ “ရွဲ….” ကနဲ တိုက်ခတ်လိုက်သော လေပြည်ညင်းရဲ့ တိုးဝှေ့ကျီစယ်မှု့ကြောင့်လား မသိပေမဲ့ တစ်ခုသော တစ်ထပ်တိုက်ကလေးရဲ့ အခန်းငယ်လေးထဲမှ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ရှိ အမျိုးသမီးတဦး အိပ်ယာထက်မှ ဖျပ်ကနဲ လန့်နိုးလာသည်။သူမနာမည်က ခင်မဟု ခေါ်သည်။တင်းတင်းပြည့် ပြည့်ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားခန္ဓာကိုယ်မျိုး ပိုင်ဆိုင်ထားပြီးခေတ်စကားဖြင့် ပြောရလျင် တော်တော်လေး ကိတ်သည်ဟု ပြောရမည်။

ခင်မ အိပ်ယာခေါင်းရင်းရှိ မီးခလုတ်ကို နှိပ်ဖွင့်လိုက်ကာ ကပိုကရို ဖြစ်နေသေ ာဆံပင်တို့ကို သားရေကွင်းဖြင့်စည်းနှောင်လိုက်သည်။ အခန်းမီးမဖွင့်တော့ပဲကု တင်ပေါ်မှဆင်းကာ အိမ်သာသွားရန် အခန်းပြင်သို့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသော ညလယ်မှာ သေးပေါက်ရန်အတွက် ထွက်လာသော ခင်မ အခန်းတံခါးကို အသံမထွက်စေရန် ဖြည်းညင်းစွာ ပိတ်လိုက်သည်။ ခင်မတို့အိမ်မှာ ရေလောင်းအိမ်သာက တိုက်နှင့်တဆက်တည်းမဟုတ်ပဲ တိုက်နောက် ဘက်ပေနှစ်ဆယ်လောက်အကွာမှာ ဆောက်ထားသည်။ 

ဧည့်ခန်းကို ဖြတ်ကာ အနောက်ဘက်သို့ ခြေလှမ်းခပ်သုတ်သုတ် လှမ်းဖို့ပြင်လိုက်သည့်ခင်မ မျက်ဝန်းတွေကအိမ်၏နောက်ဆုံးအခန်းဖြစ်သော တူတော်မောင် စိုးနိုင်ထွန်းအခန်းတံခါးရှေ့မှအဖြတ်တွင် မပွင့်တပွင့်ဖွင့်ထားသောတံခါးကြားမှ အလင်းရောင်တချို့ အပြင်သို့ လျှံထွက်ကျနေတာကိုမြင်လိုက်ရပေမဲ့သေးပေါက်ချင်စိတ်တို့က ထိန်းမရသဖြင့် အိမ်သာသို့ခပ်မြန်မြန်လေးပြေးလိုက်သည်။ သေးပေါက်ပြီးရေဆေးကာ အိမ်သာထဲမှ ထွက်လာသည့် ခင်မ မိမိအခန်းရှိရာသို့ ပြန်လာချိန်စိုးနိုင်ထွန်းအခန်းတံခါးခပ်ဟဟလေးပွင့်နေသည့်ကြားမှ အခန်း ထဲသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။

အိပ်ယာပေါ် အိပ်နေသော စိုးနိုင်ထွန်းကို အလင်းရောင်တစွန်းတစကြားမှ မြင်တွေ့လိုက်ရချိန်တွင်

“ ဩော်….ငါ့တူလေး စာကျက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားရှာတာ နေမှာ…ခြင်ထောင်လည်း မထောင် မီးလည်းမပိတ်နဲ့ အိပ်နေလိုက်တာ ခြင်ထောင်လေးချပေးသွားဦးမှပါလေ” 

ဆိုသည့်အတွေးဖြင့် တူတော်မောင် စိုးနိုင် ထွန်း အခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်။ ကုတင်ဘေးကပ်ကာ ခြင်ထောင်ချပေးဖို့ ပြင်နေသည့် ခင်မမျက်လုံးတွေက အိပ်ယာထက်ပိုးလိုးပက်လက်အိပ်နေသော စိုးနိုင်ထွန်းကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်မိချိန်… 

“ အို….” 

ခင်မ မျက်လုံးတွေ ပြူးကျယ်သွားသည်။ ကြည့်ပါဦး… အိပ်နေလိုက်တာ….အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းနေဖြင့် အောက်ပိုင်းက ပုဆိုးကလည်း ခါးပေါ် အကွင်းလိုက် ရစ်ပတ်ထားလျက် ဒူးတစ်ဘက်ကွေးထားပြီးကျန်ခြေတဘက်က ဆန့်တန်းအိပ် နေသည့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ အောက်ပိုင်းကို မျက်လုံးများမခွာနိုင်အောင် ကြည့်နေရင်း ခင်မ ရင်တွေဖိုလာသည်။

မိမိယောင်္ကျား ကိုမြင့်မောင်ရဲ့လီးကြီးနှင့်ဝေးကွာနေရသည်မှာ ယခုအချိန်ဆိုလျင် ရှစ်လကျော်သွားပြီ…တိတိကျကျဆိုရရင် ခင်မယောင်္ကျားလီးနဲ့ အလိုးမခံရတာ ရှစ်လကျော်နေပြီ….. ကားသမားဖြစ်သော ကိုမြင့်မောင်နှင့်အိမ်ထောင်ကျပြီး မိဘနေအိမ်မှခွဲခွာ၍သျှောင်နောက်ဆံထုံးပါကိုမြင့်မောင် နောက်သို့လိုက်သွားခဲ့ရပြီး တစ်နှစ်ပြည့်အောင်ပင် မပေါင်းလိုက်ရပဲလင်ဖြစ်သူကိုမြင့်မောင်တစ်ယောက်ကုန်ကားမောင်းရင်းကားမှောက်ပြီးကွယ်လွန်သွား တော့ ရှိတာလေးတွေရောင်းချပြီး အကိုအရင်းဖြစ်သူစိုးနိုင်ထွန်းအဖေအိမ်သို့ စိတ်ပြေလက်ပျောက် လာနေရာမှ မပြန်ဖြစ်တော့ပဲ ရှိတာလေးထုခွဲရောင်းချ ပြီး အကိုဖြစ်သူရဲ့ပွဲရုံလုပ်ငန်းထဲ ရှယ်ယာထည့်ကာ ဝိုင်းလုပ်ဝိုင်းစားသဘောဖြင့် နေနေခြင်းဖြစ်သည်။ 

ရေငတ်နေသူတစ်ယောက်လို လည်ချောင်းထဲ တံတွေးများ ဂလုကနဲ မျိုချလိုက်ပြီး စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ လီးကို တပ်မက်စွာဖြင့် စူးစိုက်ကြည့်ရင်း ခင်မ ဆုံးဖြတ်ရခက်စွာဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။

အသက် (၁၅)နှစ်ကျော် (10) တန်းကျောင်းသား စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အိပ်နေပုံကြောင့် ခင်မ ကုတင်အနီးသို့ တဖြည်းဖြည်း တိုးကပ်သွား မိသည်။ ဖြူဖွေးနေသောဗိုက်သားကျစ်ကျစ်များအောက်မှာ ရှည်လျားစွာပေါက်နေကြသော လမွေးမဲနက်ရှည်ရှည်များကြားမှ မိုးပေါ်ထောင်တက်တော့မည့် ဟန်ဖြင့်စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ အကြောတပြိုင်းပြိုင်းထနေသော လီးညိုရှည်ကြီးကိုက ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ လှုပ်သွားချိန်တွင်မတော့ခင်မတစ်ယောက်စူးစူးရဲရဲ မမှိတ်မသုန်ကြည့်နေရာမှ တူဖြစ်သူအိပ်ယာဘေး ဖျပ်ကနဲ တိုးကပ်သွားပြီး တုန်ရင်နေသော လက်ချောင်းကလေးများဖြင့် စိုးနိုင်ထွန်း လီးဒစ်ထိပ်ဖူး အောက်နေရာသို့ဖမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ 

ပူနွေးတင်းအိသော လီးချောင်းကြီးကို ကိုင်လိုက်မိချိန် ခင်မဆောက်ပတ်ကြီးတခုလုံးယားယံအုံကြွလာကာ ဘာ ကိုမှ မစင်းစားမိတော့ပဲ တူဖြစ်သူ စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့လီးထိပ်ဖူးကြီးကို နှုတ်ခမ်းသားတို့ဖွင့်ဟပြီး ကုတင်ဘေးမတ်တပ်ရပ်နေရာမှ ငုံ့စုပ်ပြစ်လိုက်သည်။

“ အင်းးးးးးးး” 

လီးထိပ်ဖူးကြီးနှင့် နှုတ်ခမ်းသားတို့ ထိမိခိုက် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ ညည်းညူသံကြောင့် ခင်မအလန့်တကြားနောက် ဆုတ်လိုက်မိသည်။ ကွေးထား သော ခြေထောက်ကို ဆန့်တန်းတွန်းထုတ်လျက် ကုတင်ထက်ပက်လက်အိပ်နေသည့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ ပေါင်ကြားမှ လီးချောင်းကြီးက အသက်ရှုလိုက်တိုင်း တ ဆတ်ဆတ်ဖြင့်လှုပ်ရမ်းလို့နေသည်။ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော တူဖြစ်သူရဲ့ လီးညိုရှည်ရှည်ကြီးကို ကြည့်ရင်း ခင်မ ရင်တွေမောလာသည်။ ခင်မ ကိုယ်တိုင် ဘာလုပ်လို့ လုပ်မိမှန်းမသိလိုက်ခင်မှာပဲ ခင်မကိုယ်လုံးလေးက အိပ်ယာထက်ပက်လက်ဖြစ်နေသော စိုးနိုင်ထွန်းပေါ်သို့ကားယားတက်ခွလိုက် သည်။ 

ထဘီအောက်နားစကို အထက်သို့ လုံးစုကိုင်လျက် စိုးနိုင်ထွန်း လီးထိပ်ဖူးပေါ်သို့ ဆောက်ပတ်တေ့လျက် ဖြေးညင်းစွာဖြင့် ပွတ်ပေးနေမိသည်။ ခင်မ ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်စိတ်တို့ရှိပေမဲ့ တူဖြစ်သူရဲ့ လီးကိုမြင်လိုက်ကထဲက မျိုသိပ်ထားခဲ့ရသော တဏှာဇောတို့ပွင့်ထွက်သွားကာ သင့်တော်၏မ သင့်တော်၏ မတွေးတောတော့ပဲ စိတ်နောက်ကိုယ်ပါ လှုပ်ရှားနေမိသည်။ နူးညံ့သည့် လီးထိပ်ဖူးတခုလုံးကို ခင်မရဲ့ဆောက်ပတ်သားအိအိဖောင်းဖောင်းတို့ ဖြင့် ထိပွတ်ပေးနေရာမှ လီးထိပ်ဖူးလေးကို ဆောက်ပတ်အကွဲကြောင်းနှင့်တည့်သွားချိန်တွင် ခင်မ လီးတန်ပေါ်သို့ အားစိုက်ဖိချလိုက်သည်။

“ ဗြွတ်….” 

“ အု…” 

“ အားးးးးး” 

အားကနဲ တိုးတိတ်စွာရေရွတ်လိုက်သည့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ နဖူးကြောကြီးမျာ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး လီးထိပ်ဖူးကြီးကို ဆတ်ကနဲ အထက်သို့ ကော့ဆောင့်လိုက်သည့် တခဏလေးမှာပင် ခင်မဆောက်ဖုတ်ထဲ လီးထိပ်ဖူးကြီးတခုလုံး အိကနဲဝင်သွားသည်။ လီးထိပ်ဖူးဆီမှတင်းကနဲဖြစ်သွား ခြင်းနှင့်အတူစိုးနိုင်ထွန်းတစ်ယောက်ကယောင်ကတန်းဖြင့် လန့်နိုးလာသည်။ 

“ ဟာ…အန်…အန်တီ…အန်တီမ” 

စိုးနိုင်ထွန်းမျက်လုံးများ ပွင့်သွားချိန် ခင်မ လန့်ဖျပ်ပြီး ရုတ်ချည်းထရပ်လိုက်သည်။ 

“ ဖွတ်….” 

ဆောက်ခေါင်းဝမှ လီးထိပ်ကျွတ်ထွက်သံခပ်တိုးတိုးလေးထွက်ပေါ်သွားသည်။ ခင်မ ကုတင်ပေါ်မှ ကပျာကယာဆင်းဖို့ပြင်လိုက်ချိန် 

“ အန်…အန်တီမ…” 

တုန်ရင်မောဟိုက်နေသောလေသံဖြင့် ထဘီအောက်နားစကိုဆွဲထားပြီး အိပ်ယာပေါ်အတင်းတွန်းလှဲ ဖို့ကြိုးစားနေသော စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့လက်တို့ကို ဆွဲဖယ်ရုန်းကန်ရင်း “အန်တီမ…မှားသွားတယ်…သားရယ်…ဖယ်ပါ…လွှတ်ပါကွယ်…”

“ ဟင့်အင်း…မလွှတ် ဘူး…အန်တီမရယ်…” 

“ လွှတ်ပါကွယ်…သားရယ်…လိမ္မာပါတယ်…ဖယ်ပါ…အန်တီ မသွားတော့မယ်…ဖယ်…မင်းအမေတို့နိုးသွားလိမ့်မယ်” 

အတင်းဆွဲ ဖက်နေသော တူဖြစ်သူရဲ့လက်တို့ကို ဆွဲဖယ်ပြစ်ရင်း ခင်မ ကုတင်အောက်သို့ ရောက်သွားသည်။

“ အန်တီမ…သား…ခုနကလို ကောင်းချင်တယ်…လာပါ… ပြန်လုပ်ပေးပါနော်…မေမေတို့အခန်းနဲ့အဝေးကြီးပါ…သားကို ခုနကလို လုပ်ပေးပါနော်…” 

ခါးကို တင်းကျပ်စွာဖက်ထားလျက် ခါးမှထမိန်အနားစကို ဆွဲချွတ်နေသော စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ ပေါင်ကြားကို ခင်မမျက်လုံးအကြည့်များက ရောက်သွားသည်။ တူအရင်း ဖြစ်သူရဲ့ ပေါင်ကြားမှ လီးတန်ကြီးက လေထဲ တရမ်းရမ်းတခါခါဖြင့် လှုပ်ခတ်နေတာမြင်လိုက်တော့ ခင်မတစ်ယောက် ရုန်းကန်ဖယ်ရှားနေမှု့တို့ ရပ်တန့် သွားသည်။

“ အန်တီမ…သားကို…” 

“ ရှုးးးးးးး” 

ခင်မအသံကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်းပြောလက်စ စကားသံတို့ရပ်တန့်သွားသည်။ 

“ သား…ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောရ ဘူးနော်…” 

ပျော်ရွှင်သွားဟန်ဖြင့် လက်ကနဲ ပြုံးလိုက်သော စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့အပြုံးတွေကို ခင်မ မျက်စောင်းလှလှ တစ်ချက်ဖြင့် တုန့်ပြန်လိုက်ပြီး လေထဲမှာ တန်းမတ်နေသော လီးတန်ကြီးကို လက်ချောင်းများဖြင့် ဆွဲယူစုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခင်မ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ကာ စိုးနိုင်ထွန်းလီးတန်ဆီ မျက်နှာ အပ် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ လီးတန်အရင်းမှကိုင်ကာ ထိပ်ဖူးလေးဆီသို့ နှုတ်ခမ်းသားလေး မပွင့်တပွင့် ဟကာ ငုံစုပ်လိုက်သည့် ခင်မအပြုအမူကြောင့် စိုးနိုင် ထွန်းတကိုယ်လုံးရှိအကြောများတဖျင်းဖျင်းဖြစ်ကုန်လောက်အောင် အကောင်းကြီးကောင်းသွားပြီး ဗိုက်သားလေးများခွက်သွားအောင် ကိုယ်ကိုငုံ့ကိုင်းကာ သူ့လီးကို ရှေ့သို့ ကော့ထိုးပေးလိုက်သည်။

“ အွန့်….ပလွတ်…ပလွတ်…ပြွတ်…စွိ…စွိ…အဟွတ်…အဟွတ်” 

ရုတ်တရက် ဆောင့်ဝင်လာသော လီးထိပ်ဖူးကြီးက အာခေါင်ထဲ ထိုးစိုက်လာသဖြင့် ခင်မ ရုတ်တရက် အသက်ရှုကျပ်ကာ ချောင်းဆိုးချင်သလိုလို ဖြစ်သွားပြီး မျက်လုံးထဲမှာ မျက်ရည်တို့ ပြည့်လျှံလာသည်။ အန်တီမရဲ့လီးစုပ်ပေးမှု့ကြောင့် စိုးနိုင် ထွန်းဖင်သားတွေ တင်းကနဲရှုံ့လိုက်မိကာ လီးကို ရှေ့သို့ တအားကော့ထိုးပေးမိရင်း အန်တီ ခင်မခေါင်းကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် စုံကိုင်ထားလျက် ဆောင့်လိုး ပြစ်လိုက်သည်။

ဆတ်ကနဲ အတင်းတိုးဝင်လာသော လီးကြီးကြောင့် ခင်မခေါင်းကို နောက်သို့ ဆုတ်ဖယ်တိမ်းရှောင်ရန်ကြိုးစားရင်းမှ ဆံပင်များကို ဆွဲ ဆောင့်ပြီး သူ့လီးကို ရှေ့သို့ ကော့ထိုးလိုက်ခြင်းကြောင့် မျက်လုံးများပြူးသွားကာ အသက်ရှုရခက်သလို ဖြစ်သွားမှု့ကြောင့် ထိုင်နေရာမှ စိုးနိုင်ထွန်း ဆီးခုံကို လက်ဖြင့်အတင်းတွန်းဖယ်မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ 

“ ဟာ….အန်တီမကလည်း စုပ်လေဗျာ…ဒီမှာ လီးက တအားတင်းနေပြီ…” 

မချင့်မရဲလေသံခပ်မာမာ ထွက်ပေါ်လာတော့ ခင်မ လန့်သွားသည်။ 

“ ရှုး…တိုးတိုး…တိုးတိုးပြောလေ” 

“ ဟင့်အင်း….ခုနကလို လုပ်ပေးနော် အန်တီမ….” 

စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းထက် လက်ချောင်းတို့ဖြင့်လှမ်းပိတ်ကာ ရင်ဘတ်ကို တွန်းလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ လဲကျသွားအောင် တွန်းလှဲချလိုက်သည်။ 

“ ဘုန်းးးးး” “အင့်….” 

ကုတင်ထက် ပက်လက်လဲကျသွားပေမဲ့ စိုးနိုင်ထွန်းလီးကြီးက ပေါင်ခွဆုံကြားမှာ တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် လှုပ်ရမ်းနေပုံက ခင်မ ဆောက်ပတ်ကြီးတခုလုံး ပိုးမျိုးတစ်သောင်းဝင် အောင်းပြေးလွှားနေသလို တရွရွဖြင့် ယားတက်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ခင်မ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။ ဒီည ကိုယ့်အကို အရင်းက မွေးထားသော တူအရင်းခေါက်ခေါက် လီးဖြင့် မိမိအလိုးခံလိုက်တော့မည်။ နုနယ်ပျိုမျစ်သော တူဖြစ်သူရဲ့ လီးပါကင်လေးအား မိမိဆောက်ဖုတ်တွင်း သက်ဆင်းခိုအောင်းခိုင်းပြစ်မည်။ လူပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လီးလေးအား မြိန်ရည်ယှက်ရည် အရသာခံဖို့ ဘာမှမတွေးတော့ပဲ ခံပြစ်လိုက်တော့မည်။ အိပ်ယာထက်မှ စိုးနိုင်ထွန်း သူ့အဒေါ်ရဲ့ မျက်နှာကို ကြည့်နေရင်း အိပ်ယာပေါ်မှထဖို့ ကြိုးစားလိုက်ချိန် 

“ ငြိမ် ငြိမ်နေ…” 

ရင်ဘတ်ကို လက်တဘက်ဖြင့်ဖိလျက် ကုတင်ထက် တက်လာသည့် အန်တီမရဲ့ ပုံစံကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်းမျက်နှာမှာ အပျော်တွေဖုံးလွှမ်းသွားကာ ပါးနှစ်ဘက် နားရွက်ချိတ်မတတ်ပြုံးလိုက်ရင်း အိပ်ယာပေါ် အလိုက်သင့်လှဲချလိုက်သည်။ ခင်မ စိုးနိုင်ထွန်းခါးပေါ် ကားယားခွလျက် လီးတန်ကို ကိုင် ဆောက်ဖုတ်ဝသို့ တေ့ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ နူးညံ့သည့် လီးထိပ်ဒစ်ကြီးနှင့် ဆောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျောက် ပွတ်ဆွဲအရသာခံနေရာမှ ခင်မ ဆောက် ဖုတ်အပေါက်နှင့်လီးထိပ်ကို တေ့ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ ဗျစ်….” 

“ ဇိ…” 

“ အားးးးးဟားးးးးအန်တီမ…..အန်တီမရာ….” 

လီးထိပ်ဖူးလေး ဆောက်ပတ်ဝထဲ နစ်မြုပ်သွားချိန် လူပျိုပေါက် စိုးနိုင်ထွန်းတစ်ယောက် ဆောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သည့် အရသာကို ပထမဆုံး ခံစားလိုက်ရချိန် နူးညံ့အိစက်သည့် ဆောက်ပတ်အတွင်းသားတို့က လီးထိပ်ဖူးကို တရစ်ရစ်ဖြင့် ဆွဲညှစ် နေသလို ခံစားလိုက်ရတော့ တအားအား တဟားဟားဖြင့် အော်ဟစ်ကာ ဖင်ကိုကြွလီးကို ကော့ကာ အထက်သို့ ပင့်လိုးလိုက်မိသည်။ 

“ ဗွတ်…ဘလွတ်… ဘွတ်” 

“ အားးးးလားးးးလားးးးးတအားကော့ဆောင့်လိုးရသလား…..” 

ခင်မဆောက်ဖုတ်ထဲ စွိကနဲ တိုးဝင်လာသော လီးတစ်ချောင်းလုံး အရင်းထိ ဝင်သွားချိန် အပေါ်မှ ဆောက်ပတ်အုံတခုလုံး ပြားကပ်နေအောင် ဖိထားလျက် စိုးနိုင်ထွန်းကို တီးတိုးလေး ရန်တွေ့လိုက်သည်။ ဆောက်ဖုတ်ထဲ လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်နေကာ အပေါ်စီးမှ တက်ခွလိုးပေးနေသည့် အန်တီမရဲ့ မူယာမာယာသံလေးကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့တဏှာရှိန်တို့ တ ဖွားဖွားတိုးမြင့်လာကာ အရမ်းလိုးချင်နေသည့် စိတ်တို့ကို ထိန်းချုပ်မထားတော့ပဲ သူ့လီးကို အောက်မှနေအထက်သို့ တရစပ် ကော့ကာကော့ကာ လှုပ်ရှား ပေးလိုက်သည်။ 

“ ဇွိ…ဖပ်…ဖပ်…ဖပ်” 

“ အို….အန်တီမ ဖင်ကြွပေးမယ်…အောက်ကနေ ငြိမ်ငြိမ်နေ….မြန်မြန်လေးတော့ လိုးနော်….” 

နားနားကပ်ပြောလိုက် သည့်အန်တီမစကားကို နားထောင်မည်ဆိုသည့်အကြောင်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တော့ ခင်မဖင်သားတို့လေထဲကြွတက်သွားသည်။ လီးတချောင်းလုံး ဆောက်ပတ်အပြင်သို့ ရောက်သွားပြီး လီးထိပ်ဖူးလေးနှင့် ဆောက်ပတ်အကွဲကြောင်း တည့်တည့်ချိန်ကာ ခင်မ ဖိထိုင်ချလိုက်သည်။ 

“ ဘွတ်….ကျွိ…..ဒုတ်….ဖလွတ်….ဘွတ်” 

“ အင့်….အား….အန်တီမ….ကောင်းလိုက်တာ…အ…အ….လီးကြီးကို စိမ့်သွားတာပဲ” 

ခင်မ ဘာစကားမှ ပြန်မ ပြောပဲ လီးတချောင်းလုံး ဆောက်ပတ်ထဲ ပြွတ်ကနဲတိုးဝင်သွားချိန် ဆောက်ပတ်အတွင်းသားများကို ညှစ်ပေးလိုက်သည်။ 

“ စွိ စွပ် ဖွတ် ဘုဘွတ် ဘွပ် ဘုတ် ဖတ် ဗလွတ် ဘွတ် စွိဇွပ် ဘွတ် ဖွတ် ဗွပ်” 

မျက်တောင်ရှည်ကြီးများဖျပ်ကနဲ ပိတ်ကျသွားအောင်ကောင်းသွားသည့် စိုးနိုင်ထွန်း တစ်ယောက် ခင်မဆောက် ပတ်အတွင်းသားတွေရဲ တစိစိဖြင့် ညှစ်ပေးလိုက်မှု့ကြောင့် လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျင်တက်သွားကာ သုတ်ရည်များကို ခင်မဆောက်ပတ်ထဲ ပန်းထည့် ပေးလိုက်တော့သည်။

“ အားးးးးးမရ….မရ….တော့ဘူးးးးးးအန်တီမ…ထွက်ပြီ ထွက်ကုန်ပြီ….” 

“ အ…အားးးးးရှီးးးးးးရှီးးးးးးအင့်…”

“ ဗျစ်….ဗျစ်….ဗျစ်….” 

ပြောလည်းပြော အိပ် ယာထက်မှ ခါးတို့ကြွတက်ကော့ဆောင့်လိုက်သည့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး တဆတ်ဆတ်တုန်သွားကာ မျက်နှာပြင်ထက်မှ မချိမဆန့်ခံစားနေရ သည့်ပုံစံဖြင့် နှုတ်ခမ်းထက်မှလေချွန်သလို တအီးအီး တရှီးရှီးဖြင့် ညည်းသံထွက်ကာ ခင်မဆောက်ပတ်ထဲသို့ သုတ်ရည်များ တဗျစ်ဗျစ်ဖြင့်ပန်းထည့်လိုက် တော့သည်။ 

“ ကောင်းလိုက်တာ အန်တီမရာ….” 

စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ စကားသံအဆုံးမှာ ခင်မတစ်ယောက် စိုးနိုင်ထွန်း လီးပေါ်ထိုင်နေရာမှ မတ်တပ်ထရပ်လိုက် သည်။ 

“ ပလွတ်….ဘွတ်..ဘု…ဘူ…” 

ဆောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားသော စိုးနိုင်ထွန်းလရည်များနှင့်အတူ ဆောက်ခေါင်းထဲမှ တဘူဘူ တဘွိဘွိနှင့် ပြန်အန်ထွက် လာသည့်လေအံသံတို့ ကို ဂရုမစိုက်ပဲ စိုးနိုင်ထွန်းလီးမှာ ပေပွနေသော ဆောက်ရည်များနှင့်လရည်များကို ထမိန်ဖြင့် တချက်သုတ်ပေးကာ အခန်းထဲမှ ထွက် ဖို့ပြင်လိုက်သည်။

“ ဟာ…အန်တီမ ဘယ်လဲ မသွားနဲ့ဦး သား….ထပ်လိုးချင်သေးတယ်….” 

“ မနက်မှ လိုးတော့ မင်းအမေတို့အဖေတို့ နိုးလာရင် မလွယ်ဘူး အန်တီမသွားတော့ မယ်” 

ခင်မစိတ်ထဲ အလိုးခံနေတုန်းက ဘာမှအကြောက်အလန့်မရှိပေမဲ့ တူဖြစ်သူ လရည်များ ဆောက်ပတ်ထဲဝင်သွားပြီးချိန်တွင် အိမ်သားများ နိုးပြီး သိ သွားမှာကို အလိုလို စိုးကြောက်စွာဖြင့် မိမိ အခန်းဆီပြန်လာပြီး တံခါးလော့ချ၍ အိပ်ယာထက်သို့ လှဲ အိပ်ချလိုက်သည်။ 

“ ဟင်…” 

ပါးပြင်ထက်သို့ ကျ ရောက်လာသော နွေးထွေးနူးညံ့သည့် အထိအတွေ့ကြောင့် ခင်မ လန့်ကနဲ နိုးလာရသည်။ 

“ အို…” 

မျက်လုံးဖွင့်ဖွင့်ချင်း မြင်လိုက်ရသည်က တူတော်မောင် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ လီးထိပ်နီရဲရဲကြီးကို မျက်လုံးရှေ့မှာ မြင်လိုက်ရတော့ ခင်မ ရင်တွေ လှိုက်ဖိုသွားရသည်။

“ အစောကြီးပဲ ဘာလာလုပ်တာလဲ” 

“ အန်တီမကို လိုးမလို့” 

မျက်လုံးဖွင့် မပွင့်တပွင့်မေးလိုက်သည့် ခင်မကို ပြန်ဖြေလိုက်သည့် တူဖြစ်သူရဲ့ အသံကြောင့် ခင်မ ဆောက်ပတ်ထဲက သိမ့်ကနဲ ဖြစ်ကာ ယားယံ လာသည်။ အိပ်ယာမှထဖို့ပြင်လိုက်သည့် ခင်မရင်ဘတ်တို့ကို လက်ဖြင့်တွန်းပြီး အိပ်ယာပေါ်ပြန်လှဲချဖို့ကြိုးစားနေသော စိုးနိုင်ထွန်းကြောင့် ခင်မလန့်သွားသည်။ 

“ ဟဲ့…စောစောစီးစီး ဘာလာလုပ်ချင်နေတာလဲ မင်းအမေနဲ့အဖေသိသွားရင် ခက်ကုန်တော့မှာပဲ”

“ ဖေဖေနဲ့မေမေက မင်္ဂလာဆောင်ဧည့်ခံရှိလို့ အစောကြီး ထဲက သွားကြပြီ…လုပ်ပါ အန်တီမရယ်…ဒီမှာ သားလီးကိုလည်း ကြည့်ဦး တအားလိုးချင်နေရှာပြီ” 

ပြောလည်းပြော ပုဆိုးလှန်ပြလိုက်သည့် စိုးနိုင်ထွန်း ကြောင့် ခင်မ မျက်လုံးတွေ တူဖြစ်သူပေါင်ကြားမှ ရှေ့သို့ ငေါထွက်ကာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည့် လီးကြီးကို ကြည့်နေရင်း တံတွေးတစ်ချက် မျိုချလိုက် မိသည်။ လီးထိပ်ဖူးကြီးက မှိုပွင့်ကြီးကားဖြန့်ထားသလို ကြီးမားပြန့်ကားနေပြီး လီးဒစ်အရေပြားတဝိုက်မှာထင်ရှားစွာ တွန့်ကောက်ကွေးနေသည့် သွေးကြောမျှင်နီရဲရဲလေးများနှင့်အတူ လီးတန်ကြီးဘေးပတ်လည်မှာ ထောင်ထနေသည့် အကြောမြောင်းကြီးက ဖောင်းကြွနေလျက် လအုနှစ်လုံးက လေထဲမှာ ရမ်းခါနေတာ မြင်လိုက်ရချိန် ခင်မရင်ထဲက ကာမစိတ်များကို ထိန်းချုပ်ဖို့ မကြိုးစားတော့ပဲ တူဖြစ်သူရှေ့ ဒူးတုပ်ထိုင်လိုက်သည်။ 

ဆီးစပ်အထက်လီး အရင်းတဝိုက်မှာ ပေါက်နေသော လမွေးရှည်ရှည်များကို လက်ချောင်းကလေးများဖြင့် ပွတ်သပ်ကစားလိုက်ပြီး ပါးစပ်ဟကာ စိုးနိုင်ထွန်း လီးထိပ်ဖျားလေး ကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။

“ ပလွတ်….”

“ ပြတ်…” 

“ အ…ရှုး….အန်….အန်…တီ…မ” 

ခြေဖျားလေး မြောက်ကနဲကြွသွားသော တူဖြစ်သူရဲ့ ညည်းညူသံကို ကြားလိုက်ရတော့ ခင်မ မျက်လုံးလေးကို အပေါ်သို့ လှန်ကြည့်လိုက်သည်။ 

“ လီးကော လမွေးတွေကော မွေးကြိုင်နေပါလား ဘာတွေ လိမ်းလာတာလဲ” 

“ အန်တီမ လီးစုပ်ပေးရင် မ နံအောင် ရေမွေးတွေ ဆွတ်လာတာ” 

စေတနာစကားသံတိုးတိုးတိတ်တိတ်ကြောင့် ခင်မစိတ်ထဲကျေနပ်သွားပေမဲ့ 

“ အောင်မယ်…မင်းလီးကို အန်တီမက စုပ်ပေးမယ်လို့ အပိုင်တွက်လာတာပေါ့ ဟုတ်လား သွား မစုပ်တော့ဘူး… “ 

မူနွဲ့နွဲ့လေး ပြောလိုက်ကာ မတ်တပ်ရပ် ကျောခိုင်းလိုက်သည့် ခင်မရဲ့ကိုယ်လုံး ကို နောက်မှ သိုင်းဖက်လျက် လည်ပင်းတို့ကို နမ်းရှိုက်လိုက်သည့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့လီးတန်ကြီးက ဖင်ကြားသို့ ထောက်ကာ ပွတ်နေသောကြောင့် ခင်မသွေးသား တွေဆူပွက်လာသည်။ 

“ အန်တီမ…သား နို့စို့ချင်တယ်….အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တော့မယ်နော်” 

ပြောလည်းပြော အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ဖို့ပြင်နေသည့် တူဖြစ် သူ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို တစ်ချက်စောင်းငဲ့ကြည့်ရင်း ခင်မ မျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။

“ လူလည်လေး….အကုန်တောင်းနေတာပဲ…ဟွန်း….မင်းလည်း အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ် ပြီးရင်အန်တီမကို ချွတ်ပေး” 

စိုးနိုင်ထွန်း မျက်နှာလေး ဝင်း လက်သွားကာ သူ့ရှပ်အင်္ကျီကိုလျင်မြန်စွာချွတ်လိုက်ပြီး တဆက်တည်းမှာပဲ သူ့အဒေါ်ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ခင်မကိုယ်လုံးပေါ်မှ အဝတ်အစားတွေ မရှိတော့….ဘော်လီအောက်မှ ရုန်းကြွလျှံထွက်နေသည့် နို့အုံတင်းတင်းကြီးများကို မြင်လိုက်ရတော့ စိုးနိုင်ထွန်း လက်ချောင်းကလေးတွေ က ခင်မနောက်ကျောမှ ဘော်လီချိတ်တို့ကို တုန်ခါနေသေ ာလက်ချောင်းကလေးများဖြင့် လျင်မြန်စွာ ဖြုတ်ပေးနေမိသည်။ 

ခင်မ ရင်ဘတ်တခုလုံး အေးကနဲ ဖြစ်သွားကာ နို့အုံနှစ်လုံးစလုံးက အတိုင်းသားပေါ်လာသည်။ စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့လက်တို့က ခင်မရဲ့ ခါးထက်ကပ်နေသော အတွင်းခံဘောင်းဘီဆီသို့ ရောက်သွား ကာ အောက်သို့ဆွဲချ ချွတ်ပေးနေရင်း ခင်မ ရင်သားတို့ဆီ မျက်နှာအပ်နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

ခင်မရဲ့ မို့မောက်ဖွံ့ထားသော နို့သီးနှစ်လုံးကြားမျက်နှာအပ် နမ်းရှိုက်နေရာမှ စိုးနိုင်ထွန်း လက်တဘက်က ညာဘက်နို့အုံကို ဇိကနဲနေအောင် ဆုပ်ချေလိုက်ပြီး ကျန်နို့တဘက်ဆီသို့ နှုတ်ခမ်းသားတို့ဖြင့် ထိနမ်းနေရာမှ နို့သီးခေါင်းချွန်ချွန်လေးကို ပါးစပ်ထဲ စုပ်ငုံသွင်းလိုက်သည်။ 

“ ပြွတ်….ပြွတ်….အင့်…အားးးး ကျွတ်စ်….ကျွတ်စ်….သား…တအားမစို့နဲ့ကွာ…အား…အိုး…” 

ခင်မ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးသွားအောင် တူဖြစ်သူ အူရိုင်းလေးက နို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့ ပေးနေသည်။ တလူးလူးတလွန့်လွန့်ဖြင့် ခင်မတစ်ယောက် စိုးနိုင်ထွန်းခေါင်းကို ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း ဆံပင်တို့ကို ဆုပ်ကိုင်ထားလျက် သူမရဲ့ နို့တစ်ဘက် တို့ကို တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်စို့နေသည့် စိုးနိုင်ထွန်းကို တခြားဘက်သို့ ပြောင်းစို့ရန် ရွှေ့ပေးလိုက်သည်။ 

ခြေထောက်တို့ကားလျက် မတ်တပ်နို့စို့နေရာမှ စိုးနိုင်ထွန်းက ခင်မကို တွန်းလိုက်တော့ အိပ်ယာထက်သို့ ခင်မက ပက်လက်ကျသွားပြီး အပေါ်မှ စိုးနိုင်ထွန်းက ထပ်လျက် လက်တဘက်က နို့အုံ အောက်ခြေမှ ညှစ်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးကို တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့် စို့ပေးနေသည်။

“ ပြွတ်…ပလွတ်…စွိ….ရှလူး….” 

နို့အုံ အောက်ခြေမှ လျှာဖျားဖြင့် နို့သီးခေါင်းရောက်သည်အထိ ရှလူးကနဲ သိမ်းယက်ကာ နို့သီးခေါင်း မာကျောကျောလေး ကို ပါးစပ်ထဲထည့်လျက်သွားဖြင့်မနာ့တနာလေး ကိုက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ 

“ ပြွတ်…ပလပ်…ရှလွတ်…ရွှတ်…ရှလူး…ပြွတ်…စွိ…စွိ…အွန့်….အို….အမေ့… သား….သားလေး…” 

နို့စို့နေသည့် စိုးနိုင်ထွန်းလီးတန်ကြီးကလည်း ခင်မဆောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်သို့ ပွတ်တိုက်တွန်းထိုးမိနေတော့ ခင်မ ခါးလေးကော့ ပေါင်တွေဖြဲကာ လီးအဝင်ကောင်းစေရန် အလိုလိုနေရင်း လုပ်ပေးနေမိသည်။ 

“ အန်တီမ….သား လိုးတော့မယ်နော်”

ပြောလည်းပြော လီးထိပ်ဖူးကြီးကို လက်တဘက်က ကိုင်ကာ ဆောက်ပတ်ဝသို့ တေ့လိုက်ပြီး စိုးနိုင်ထွန်း ဆတ်ကနဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ 

“ ဘွတ်…ပတွတ်…ဖလွတ်” 

“ အာ…မဝင် ဘူး….ချော်သွားပြီ” 

“ အန်တီမသေချာဖြဲပေးထားလေ “ 

“ အင်း…..သေချာတေ့ပြီးမှ လိုး….အင်း…ဟင့်….” 

စိုးနိုင်ထွန်းတစ်ယောက် လိုးချင်ဇောတွေတ အားကြီးပြီး လီးဒစ်ကြီးကို ဆောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲထိုးကလိနေရင်း အားမာန်ပါပါဖြင့် ဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

“ ဘွတ်…” 

ဆောက်ပတ်ထဲ အရှိန်ပြင်းစွာ တိုးဝင်လာသော တူဖြစ်သူရဲ့ သံချောင်းကြီးအလား တင်းထောင်နေသော လီးဒဏ်ကြောင့် ခင်မခါးလေးကော့တက် သွားသည်။ 

“ အ…အ…ဝင်…ဝင်သွားပြီ…” 

မပီမသ ရေရွတ်သံနှင့်အတူ ခင်မခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို မြှောက်ကားပေးလိုက်သည်။ စိုးနိုင်ထွန်းမှာလည်း ပူနွေးနူးညံ့အိစက်နေသည့် ဆောက်ပတ်အတွင်းသားများက သူ့လီးကို ဆွဲညှစ်နေမှု့ကြောင့် ဆောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေသော လီးကို ဖြည်းညင်းစွာ ပြန်ဆွဲထုတ် နေသည်။ လီးဒစ်မြုပ်ရုံလောက်ထိ ဆွဲထုတ်ပြီးချိန်တွင်တော့ ခင်မရဲ့ ပါးပြင်လေးကို ကုန်းနမ်းလိုက်ပြီး လီးကို ရှေ့သို့ဆောင့်သွင်းချလိုက်ပြန်သည်။ 

“ ဗွ တ်….ဗလွတ်…ဗြွတ်….” 

“ ဖွတ်…ပြွတ်….ဇွိ….ဖောက်….အိုးးးးးးကျွတ်စ်ကျွတ်စ်….သားရယ်…လီးတဆုံးထည့်ပြီးရင် ပြန်ထုတ်ပြီးလိုးပေးလေ….” “သားလိုး တာ နာလို့လား….” 

“ အင့်….လီးအရင်းနဲ့ဆောက်ပတ်ကပ်သွာရင် ဖိမကျိတ်နဲ့….” 

“ အင်းပါ….ဒီလိုလေး လိုးမယ်” စိုးနိုင်ထွန်း လီးကို တဆုံးထုတ်လိုက်ပြီး ခင်မဆောက်ပတ်ထဲ အရှိန်ဖြင့် ပြန်ဆောင့်ချလိုက်သည်။ 

“ အင့်….အား….အွန်….ဘွတ်…ဗျစ်….ဒုတ်….ဖောက်….အမလေး….သား….လိုးတာ ကောင်းလိုက် တာကွာ…” 

စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ ရင်ဘတ်ကလေးကို လက်ချောင်းတို့ဖြင့်ပွတ်ပေးနေရင်း ပြောလာသည့် ခင်မကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်း လီးကြီးက ပိုပြီးတင်းကနဲဖြစ်သွား ကာ ခင်မ နို့တဘက်ကို လက်ဖြင့်ကိုင်ညှစ်၍ သူ့လီးအဝင်အထွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖြစ်စေရန် လိုးနေသည့် အရှိန်ကို မြှင့်လိုက်သည်။

“ ဘွတ်…အု….ဗွိ…အင်းးးးဟင်းးးးးဟင်းးးးးသားရယ်….ဘယ်လိုတွေ လိုးနေတာလဲကွယ်….” 

“ လီးနဲ့ လိုးတာပဲလေ….ကောင်းလား အန်တီမ….သားလီးကြီး က မိုက်ရဲ့လား….” 

“ မိုက်တာထက်ကို ပိုမိုက်တယ်….သားလီးကြီးက ပြောင်းဖူးကြီးကျနေတာပဲ….ဆောက်ပတ်ထဲ ပြည့်ကျပ်နေတာပဲကွာ…” 

စကားပြော ရင်း လိုးနေရာမှ ခင်မက တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကို တင်းကနဲနေအောင် ညှစ်ပေးလိုက်ချိန် စိုးနိုင်ထွန်း လီးကြောတွေ ရှိန်းဖိန်းသွားကာ သုတ်ရည်များပန်း ထွက်သွားချင်လောက်အောင် အကောင်းကြီးကောင်းသွားသည်။ သူ့ခါးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ဆွဲပေးကာ အောက်မှနေ အရှိန်တက်လာသော ခင်မတစ်ယောက် မျက်နှာလေးရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက် ခံနေရာမှ ပါးစပ်မှလည်း 

“ အား….ပြင်းပြင်းဆောင့်..အင့်..ဆောင့့်..အာ့..နာနာဆောင့်..အား…အသေဆောင့် ကွာ…အင့်..အား…” 

“ သားလိုးတာ ကောင်းရဲ့လား….” 

လီးကို နှဲ့သွင်းလေးသွင်းလိုက်ကာ စောက်ပတ်ထဲ မွှေလိုးပေးလိုက်တော့… 

“ အ…ကောင်း တယ်…နာနာဖိဆောင့်..မြန်မြန်လေး..အာ့..အင့်..အင့်…” 

စိုးနိုင်ထွန်းဖင်ကြီးကြွကာကြွကာဖြင့် ခင်မဆောက်ဖုတ်ကို တဖုန်းဖုန်းမြည်အောင်လိုးပေးနေရာမှ 

“ အန်တီမ….သား….အသေလိုးတော့မယ်…ကျိတ်ခံနော်”

“ လိုးပါ…အသေလိုး..အအား..ရတယ်..ဆောင့်..ဘာမှမဖြစ် ဘူး..အင့်…” 

ခင်မ ဖင်သားကြီး တွေ ကြွလိုက် နိမ့်လိုက်ဖြင့် အိပ်ယာထက်မှာ ကော့နေအောင် အလိုးခံနေမိသည်။ တူအရင်းခေါက်ခေါက်ရဲ့ လီးညိုရှည်ကြီး မိမိဆောက်ဖုတ်ထဲမှနေ သားအိမ်ဝထိ တဒုတ်ဒုတ် တဖုတ်ဖုတ် မြည်အောင် လိုးပေးနေမှု့ကို ကြည်နူးစွာခံစား လျက် ပါးစပ်ကလည်း တတွတ်တွတ်ဖြင့် ပြောပေးနေကာ အားရှိပါးရှိ အလိုးခံနေမိသည်။ 

“ ဆောင့်..ဆောင့်..ဘွတ်…ဖူး..ဘလွတ်.. ဖူး…ဖုန်း…ဗွီ…ဗွတ်… ဘလပ်…တပ်…ဗွိ…..ဗွတ်.ဖူး…ကောင်းတယ်…ဆောင့်စမ်းပါသားရယ်…စောက်ပတ်ကြီးပြဲထွက်သွားအောင် ဆောင့်လိုးလိုက်ရတယ်…...အားပါးပါးးးး… အားးးးနာနာဆောင့်ပါ ပြီးတော့မယ်…ပြီးတော့မယ်….အန်တီမ ဆောက်ပတ်ထဲက ဆောက်ရည်တွေ ထ့က်တော့မယ်…” 

“ သားလည်း ပြီးတော့မယ် အန်တီ မ….အား….ဟားးးး” 

နှစ်ယောက်သား တဏှာဇောဖြင့်မီးကုန်ရမ်းကုန်ဖွင့်ပြောချကာ လိုးနေခံနေသံတို့က ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်တော့ပဲ လိုးနေကြမှန်းသိသာစေ လောက်အောင်အခန်းငယ်လေးထဲစိတ်ထင်တိုင်းကျဲနေကြသည်။ စိုးနိုင်ထွန်းကအပေါ်စီးကနေ လီးကြီးဝင်ထွက်ကောင်းရန် ခါးကိုနှိမ့်ကာကြွကာ ဖိဆောင့် ပေး နေသလို ခင်မကလည်း အောက်ကနေ သူမဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို စိတ်လိုလက်ရပင် ကော့ကာကြွကာနှင့် စည်းချက်ညီညီ ခံပေးနေသည်။ 

လီးနှင့် စောက်ပတ် တဖွတ်ဖွတ်တဘတ်ဘတ်ထိတွေ့သံတို့က မြိုင်ဆိုင်လာပြီး နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီလည်း ရှိလှသဖြင့် ဖီလင်တွေပိုတွေ့လာကြသည်။ 

“ ကောင်းလိုက်တာ အန်တီမရာ “

“ အတူတူပါပဲ သားရယ်…..လိုး…မြန်မြန်လေး…အန်တီမ ပြီးတော့မှာ…. စောက်ရည်တွေ ထွက်တာ ရွှဲအိုင်နေပြီ မြန်မြန် လေးလိုး…အတူတူ တပြိုင်တည်း ပြီးရအောင်ကွာ”

လင်တစ်ယောက်ကို ပြောနေသလို ညုပြောလေး ပြောလိုက်သည့် အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့လေသံကြောင့် စိုး နိုင်ထွန်း ခင်မပေါင်တွေကို မိုးပေါ်ထောင်အနေအထားပြောင်းလိုက်ပြီး လီးကို သေချာကိုင်ကာ ဆောက်ပတ်အဆုံးထိ ဝင်အောင် ဆောင့်သွင်းလိုက် ပြန်သည်။

ခင်မပေါင်တန်နှစ်ဖက် မြှောက်ထောင်ထမ်းကာ အပေါ်စီးကနေ ပေါင်ခွကြားထဲကို သဲကြီးမဲကြီး ဖိလိုးပြစ်လိုက်သောစိုးနိုင်ထွန်းရဲ့လီးကြီးက စောက်ပတ် တစ်ခုလုံး နေရာလပ်မရှိစေရအောင် မွှေနှောက်ဖိလိုးနေမှု့ကြောင့် ခင်မတကိုယ်လုံး ကော့ပျံလန်နေအောင် လှုပ်ရှားယိမ်းထိုးနေသည်။ 

“ အင့် ပြွတ်..စွတ်..ဖောင်း..စွတ်စွတ်စွတ်.ဖောင်း..ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း…အင့်…အာ့..ဆောင့် ..စွတ်စွတ် ပြွတ်..ဖောင်း..အင့်..ကောင်းတာ…အင့်.. ကောင်းလိုက် တာ…ဆောင့်..စွတ်…ပြွတ်..ဖောင်း..ဖောင်း.. ဖောင်း…” “လရည်တွေထွက်တော့မယ်…အန်တီမ…” 

“ အင်း…အန်တီမစောက်ပတ်ထဲပြီးပေး…ပြွတ်ပြွတ်… ပြွတ်ပြွတ်…ဖောင်း ဖောင်းဖောင်း..ဖောင်း..အင့်..အိ..အင့်…” 

စိုးနိုင်ထွန်း မေးကြောကြီးများထောင်ထလာအောင် အံတင်းတင်းကျိတ်လိုက်ပြီး တလစပ် လိုးထည့်လိုက်သည်။ စောက်ပတ်ထဲရှိ လီးတခုလုံး စောက်ရည်များဖြင့် စိုရွှဲနေပြီး လိုးလိုက်တိုင်း တဘွိဘွိ တဘွတ်ဘွတ် တဖွတ်ဖွတ် အသံတွေထွက်ကာ လီးတချောင်းလုံးရှိ အကြောတို့ ဖောင်းကြွတင်းမာလာပြီး တကိုယ်လုံးရှိအကြောတို့ ဖျိုးဖျိုးဖျဉ်းဖျဉ်း ဖြစ်သွားရလောက်အောင် ကောင်းလာလျက် စိုးနိုင် ထွန်း မျက်လုံးတို့ မှိတ် အတင်းကုန်းကြုံးလိုးနေရင်း.....

“ အားးးးးအန်တီမ….ပြီး….ပြီးပြီ….ပြီးပြီ…..အား….” “ဗျစ်….ပတစ်….ပတစ်…ဗျစ်….” 

“ ဟင်းးးးးး အင်းးးးးရှုးးးးးးကောင်းလိုက်တာ အန်တီမရာ….” 

ပျစ်ချွဲနေသော သုက်ရည်ပူနွေးနွေးကြီးများ သူမစောက်ခေါင်းထဲ ဗြစ်ကနဲဗြစ်ကနဲ အပြည့်အသိပ်တိုးဝင် လာမှုကို ခံစားသိလိုက်ရချိန် ခင်မစောက်ပတ်ထဲမှ သုတ်ရည်များကလည်း ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲဖြင့် စိုးနိုင်ထွန်းလီးတန်ကြီးပေါ် ပန်းချလိုက်သည်။

အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့ဆောက်ရည်များက ဆောက်ခေါင်းထဲမှ ပွက်ကနဲပွက်ကနဲ ထွက်ကျလာပြီး သူ့လီးတချောင်းလုံး နွေးကနဲ ဖြစ်ကာ စိုရွှဲသွားသည့် အရသာကို ခံစားလိုက်ရသည့် စိုးနိုင်ထွန်းမှာလည်း ကျေနပ်စွာဖြင့် သူ့လီးထဲမှ လက်ကျန် သုတ်ရည်များကို ခင်မစောက်ပတ်ထဲ ဇိကနဲဇိကနဲမြည်အောင် ပန်းထုတ် ထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။ 

“ အ အ အီး ဟီး အား ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် လီးကိုဆွဲ မချွတ်နဲ့ဦးနော် ကပ်ထား တအားဖိပြီးကပ်ညှောင့်ပေး သိ လား အ အ အိအိ ကောင်းတယ် အို့ အို ကောင်း လိုက်တာကွယ်” 

“ ဘုန်းးးးး”

ခင်မ ဖင်နဲ့အိပ်ယာထိသွားသံ ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာပြီး…. 

“ ကောင်း လိုက်ထာသားရယ်… လီးရည်တွေကလည်းများလိုက်တာ….အားးးးရှီး..ကျွတ်ကျွတ်…” 

“ သားလည်း ကောင်းတယ်…အန်တီမရာ…ညကထက် ပိုကောင်း တယ်သိလား….နေ့တိုင်းလိုးမယ်နော် အန်တီမ ဆောက်ပတ်ကြီးကို သားတော့ ကြိုက်သွားပြီ သိလား….” 

“ ဖယ်ပါဦး…တကထဲ လူကို လိုးလိုက်တာများ သူ့ မယားကျနေတာပဲ….လူပျိုလေးတဲ့ လိုးလိုက်တာများ….စက်သေနတ်နဲ့ပြစ်နေသလိုပဲ…ဟွန်းးးး” 

အမူပိုပိုဖြင့်ပြောလာသည့် အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့စကားကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်းမျက်နှာလေးက မချိုမချဉ်ဖြစ်သွားကာ 

“ အန်တီမဆောက်ဖုတ်ကြီးက အီစိမ့်နေအောင်လိုးလို့ကောင်းတာကိုး….ညတိုင်းလိုးမယ်နော်…” 

“ ညတို င်းလိုးလို့မရပါဘူး….သားက ကျောင်းနေတုန်းလေ ဒီနှစ်ဆယ်တန်းသာ အောင်အောင်ကြိုးစားနော်….အန်တီမကြောင့် သားစာမေးပွဲကျသွားတာမျိုး မဖြစ် စေချင်ဘူး…” 

“ စိတ်ချပါ….သားက စာလိုက်နိုင်ပါတယ်…အန်တီမကို မလိုးရရင်သာ စိတ်ညစ်ပြီး စာမေးပွဲမဖြေနိုင်မှာ….ညတိုင်းပေးလိုးနော်…သား လေအန်တီမဆောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြိုက်သွားပြီသိလား…” 

“ အေးပါ…မင်းအမေနဲ့အဖေတို့မရိပ်မိအောင် အနေအထိုင်တော့ ဆင်ခြင်နော်….”

“ စိတ်ချ ပါ….ဟော…ဒီမှာ သားလီးကြီးပြန်တောင်လာပြီ အန်တီမ ထပ်လိုးကြရအောင်နော်”

“ ဟယ်….ကျောင်းသွားရမှာလေ….သွား အဝတ်အစားလဲပြီး ကျောင်း သွားတော့” 

“ ဒီနေ့ ကျောင်းပိတ်တယ် အန်တီမရဲ့ ကျူရှင်ကလည်း ညနေမှသွားရမှာ မေမေနဲဖေဖေလည်း မရှိကြဘူး အေးအေးဆေးဆေး လိုးကြမယ် နော်…အန်တီမ…ဒီမှာ ကြည့်ဦး….လီးကြီးက တအားကို တင်းလာပြန်ပြီ….”

“ ဟယ်….” 

ဆောက်ဖုတ်ထဲမှ တူဖြစ်သူလီး တစစဖြင့် တောင်ထလာတာကို ခံစားသိရှိလိုက်ရတဲ့ ခင်မ နောက်တစ်ချီအလိုးခံဖို့ အရေး ကြိုတွေးလို့ သဘော တကျဖြစ်စွာဖြင့် စိုးနိုင်ထွန်း ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ မြည်အောင် နမ်းလိုက်သည်။ 

ထို့နောက် အခန်းငယ်လေးထဲမှာ အဝတ်အစားဗလာဖြင့် ပုံစံမျိုးစုံလိုးပွဲကြီး အားပါးတရ ခင်းကျင်းနေလျက် တူအရင်းခေါက်ခေါက်လေးရဲ့ လရည်တို့ကို သားအိမ်ထဲသို့ အကြိမ်ကြိမ် အထည့်ခံနေရသည့် ခင်မမျက်နှာပြင်ထက်က အပြုံးတို့က ချိုမြိန်နေလျက်….. 



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


Sunday, July 7, 2013

နေ့သစ် (စ/ဆုံး)

နေ့သစ် (စ/ဆုံး)

 အာကာမင်း (တိတ်တခိုးတွင်ရေးသားသည်။)

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဦးထွန်းလွင်ဆိုတာက သူတို့မြို့ရဲ့မျက်နှာဖုံးသူဌေးတယောက်ဟု ဆိုနိုင်ပြီး သူ့မှာ ကြီးမားလှသောပလာဇာကြီးတခုနှင့် ဆန်စက်တွေလည်းပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ ထို့ကြောင့် ဦးမင်းလွင်မှာ အလွန်ပင်အလုပ်များသောလူတယောက်ဖြစ်ပြီး အချိန်တိုင်းကငွေ ဟူသော ခံယူချက်ဖြင့် အလုပ်လုပ်သောသူလည်းဖြစ်သည်။ 

သူ့တွင် မိသားစုဟူ၍ များများစားစားမရှိဘဲ ဇနီးသည်ဒေါ်ကလျာမိုးနှင့် တဦးထဲ သောသားဖြစ်သူ မိုးမင်းတို့သာ ရှိလေသည်။ ဦးမင်းလွင်မှာငွေကြေးချမ်းသာကြွယ်ဝသူတို့ရဲ့ထုံးစံအတိုင်း ပညာရေးကိုအထင်မကြီးတတ်ဘဲ ငွေသာရှိလျှင် ပညာတတ်တွေကိုပင်ခိုင်းလို့ရသည်ဟု ခံယူထားသည်။ 

ဦးမင်းလွင်ငယ်စဉ်က လည်း ပညာရေးကိုစိတ်မဝင်စားဘဲ အပျော်အပါးကိုသာ ခုံမင်လိုက်စားလွန်းအားကြီးသဖြင့် မိဘတွေကခြေငြိမ်သွားစေရန်အတွက် မိန်းမပေးစားခဲ့ပြီး သူတို့စီးပွားရေးတွင် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်စေသဖြင့် ဦးမင်းလွင်မှာတဖြေးဖြေးနဲ့ ငွေဇောကပ်လာပြီး အလုပ်တွင်အချိန်ပေးလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

သူဌေးကတော်ဖြစ်သော ဒေါ်ကလျာမိုးမှာ လင်ဖြစ်သူရဲ့ပြုစုယုယမှုကို မခံစားခဲ့ရပေ။ သူမအတွက် ဦးမင်းလွင်ဘက်ကနေ လိုလေသေးမရှိအောင် စည်းစိမ်တွေနဲ့ထားသော်လည်း ချစ်ခင်ကြင်နာမှုနှင့် ယုယမှုတို့ကို မပေးခဲ့ချေ။သူမအတွက် ငွေကိုကြိုက်သလိုသုံးနိုင်သည်သာရှိပြီး ခင်ပွန်းသည်ရဲ့မြှောက်ပင့်ပေးမှုကြောင့် သူမသားရဲ့ပညာရေးက အားရစရာအဆင့်မှာမရှိချေ။ 

သို့သော် သူမအနေနဲ့ မိန်းမကောင်းတယောက်ပီသစွာ ခင်ပွန်းသည်ရဲ့အရိပ်ကိုကြည့်ပြီးလိုအပ်သည်များကို ဖြည့်ဆည်းပေးနေသော်လည်း မိဘပေးစားလို့သာ ငြင်းမရဘဲသူမကိုလက်ထပ်ခဲ့ရသည်ဟူသော ခံစားချက်ဖြင့် သူမအပေါ်မှာ အကောင်းမမြင်သည့်အပြင် ဆူပူငေါက်ငန်းမှုကိုသာ အစဉ်အမြဲခံရတတ်သည်။ 

ထိုသို့ဖြစ်လာတာကနေတဆင့် သူမအပေါ်အပြစ်တွေချည်းဘဲမြင်လာ သည်သာမက သူရှာဖွေထားသောငွေကို အချောင်ထိုင်ဖြုန်းနေသည်ဟုမြင်လာပြီး သူမအတွက် နေ့စဉ်ဈေးဖိုးကိုသာ တွက်ချက်ပြီးပေးလာသည်အထိ ဖြစ်လာသည်။ ထို့ကြောင့် သူမဘဝမှာ အမြင်အားဖြင့်သာ သူဌေးကတော်ဖြစ်နေရသော်လည်း တကယ်တမ်းလက်တွေ့ဘဝတွင်မူ ဦးမင်းလွင်ပေးသောငွေဖြင့်သာ လုံလောက်အောင်သုံးစွဲနေရသော သူဆင်းရဲမတယောက်နှင့် မခြားတော့ပေ။

မိုးမင်းအနေနဲ့ သူ့မိသားစုရဲ့ပျက်စီးယိုယွင်းနေ သောဆက်ဆံရေးကို သတိထားမိနေသည်မှာ ကြာနေပြီဖြစ်သည်။ အမြဲတမ်းလိုလိုအော်ဟစ်ငေါက်ငန်းနေတတ်သောအဖေ့ကိုလည်း စိတ်ပျက်စပြုလာမိသည်။ အမေ့ကိုလည်း သနားလာမိပြီး ကိုယ်ချင်းလည်း စာမိသည်။ 

အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် အမေ့အနေနဲ့ အဖေကျေနပ်အောင်ဘဲ နေပေးနေရတာကို သူသိနေသည်။ မီးဖိုချောင်မှာ ချက်ရပြုတ်ရအဝတ်အစားတွေလျော်ရဖွတ်ရသည့်အပြင် တအိမ်လုံးရဲ့သန့်ရှင်းရေးကိုလည်း အမေတယောက်ထဲကသာ လုပ်နေရသည်။

အရင်တုန်းက သူတို့အိမ်မှာ အိမ်ဖော်တွေရှိခဲ့ပေမယ့်လည်း အဖေကအားလုံးကိုထုတ်ပြစ်လိုက်ပြီး အမေ့ကိုဘဲအိမ်မှုကိစ္စတွေကို ကျွန်တယောက်ပမာ ခိုင်းလေသည်။ အမေကတော့ အဖေစိတ်ကျေနပ်အောင် ဘာတခုမှပြန်မပြောဘဲ ထိုအလုပ်တွေကိုလုပ်ပေးခဲ့ပေမယ့်လည်း အဖေ့ဆီက ကျေနပ်မှုကိုမရခဲ့သည်သာမက ဆူပူငေါက်ငန်းပြီး အပြစ်တင်မှုတွေကိုသာ အမြဲတမ်းရနေသည်။

ထို့အပြင် အဖေကအရှက်နည်းသောသူလည်း ဖြစ်သည်။ သူစိတ်ပါလာလျှင် လူပျိုအရွယ်ဖြစ်သော သူ့အရှေ့ ကိုတောင်မရှောင်ဘဲ အမေ့နဲ့လိင်ဆက်ဆံတာကိုလည်း ကြုံရဖူးသည်။ မနေ့အမနက်စာစားကြသောအချိန်တွင် အဖေနဲ့သူက ထမင်းစားစားပွဲမှာထိုင်နေကြပြီး အမေကတော့သူတို့စားရန်မုန့်တွေကိုချပေးနေသည်။ 

ထိုအချိန်တွင် အဖေကအမေ့လက်ကိုဆွဲပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်မှာထိုင်စေလိုက်ပြီး အမေ့နို့ တွေကို အင်္ကျီအပေါ်ကနေဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဒီ့အရင်ကအဖေတခါမှခုလိုလုပ်တာကို မကြားဖူးကြသဖြင့် အမေရောသူပါအံ့သြကာမှင်တက်နေကြချိန်မှာဘဲ အဖေကအမေဝတ်ထားသောအင်္ကျီကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်ပြစ်လိုက်သဖြင့် အမေ့ဝတ်ထားသော ဘရာစီယာအဖြူရောင်လေးကိုပင် မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ အမေကသတိဝင်လာပြီး ဖွတ်ရုန်းကန်သောအခါ အဖေက

"မိမိုး နင်ကငါ့မိန်းမနော်နင့်ကိုငါကြိုက်သလို လုပ်လို့ရတယ်ဆိုတာမမေ့နဲ့"

ဟု ပြောသောအခါ အမေက

"အို အကိုကလဲ သားအရှေ့မှာတော့ မလုပ်သင့်ဘူးလေ"

ဟု စောဒကတက်လိုက်သောအခါ အဖေက

"ဒီမှာ မိမိုးဒီအိမ်က ငါ့အိမ် ၊ နင်ကငါ့မယား။ငါ့အိမ်ထဲမှာ ငါ့မယားကိုငါဘာလုပ်လုပ် သင့်တော်တယ်။နောက်ထပ်စကားထပ်မရှည်နဲ့တော့"

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အမေ့မှာအဖေ့ကိုစောဒကမတက်နိုင်တော့ဘဲ သူ့ဘက်ကိုလှည့်လာကာ

"ဟဲ့ သားမင်းစားပြီးရင်သွားတော့လေဒီမှာ မင်းကိစ္စဘာရှိနေလို့ ဆက်ထိုင်နေရာလဲအခု ထသွားစမ်း"

ဟု မာန်မဲလိုက်သဖြင့် သူက

"ဟုတ် ဟုတ်"

ဟု ပြောပြီး ထမင်းစားခန်းကနေ ထပြေးလာခဲ့ရသည်။ငွေကြေးချမ်းသာသည့်ကြားထဲ အောင်မြင်နေသောစီးပွားရေးကြောင့် ဦးမင်းလွင်တယောက် မိုးမမြင်လေမမြင်ဖြစ်လာခဲ့သည်။ တခြားလူကိုမဆိုထားနှင့် သူ့ဇနီးအပေါ်မှာတောင် အထက်စီးကနေဆက်ဆံလာခဲ့ပြီး လူတွေကြားထဲမှာလည်း ကိုယ့်ကိုကိုယ်သွေးနထင်ရောက်ကာ အလွန်ဘဝင်မြင့်လာခဲ့သည်။ 

စကားပြောမောက်မာလာခဲ့သော်လည်း သူ့ဆန်စက်ကထွက်သော ဆန်၏အရည်အသွေးမှာ ကောင်းမွန်လှသည့်အပြင် ထိုနယ်တနယ်လုံးမှာလည်း ဦးမင်းလွင်၏ ဆန်စက်တွေကိုသာ မှီခိုအားထားနေရသဖြင့် သူနဲ့အတိုက်အခံမလုပ်ရဲကြပေ။ 

သို့သော် ကံဆိုးမှုတွေ မဖိတ်ခေါ်ဘဲနဲ့ ဦးမင်းလွင်ဆီကိုရောက်လာခဲ့သည်။ ပထမဆုံး သိန်းပေါင်းမြောက်မြားစွာ ရင်းနှီးထားရသော ဦးမင်းလွင်၏ ပလာဇာကြီးမှာ ဘာမှန်းမသိဘဲနဲ့ မီးလောင်မှုဖြစ်ပွားခဲ့သည်။တမြို့လုံးရဲ့ချဉ်ဖက်ဖြစ်နေသော ဦးမင်းလွင်ရဲ့ပလာဇာကို ဘယ်သူကမှလာပြီး မီူမငြိမ်းပေးသည့်အပြင် အရောက်နောက်ကျလာခဲ့သော မီးသတ်ကားများကြောင့် ဦးမင်းလွင်ရဲ့ပလာဇာမှာ ပြာပုံဘဝသို့ ရောက်သွားရလေတော့သည်။ထိုမျှနှင့်မပြီးသေးဘဲ ဆန်စက်အသစ်တွေဖွင့်

သော ကုမ္မဏီကြီးတခုက သူတို့နယ်ကို အခြေချလာပြီး သူတို့နယ်တကြောတွင် ဆန်စက်ခွဲပေါင်းမြောက်မြားစွာကို ဖွင့်လှစ်လိုက်လေသည်။ ထိုအသစ်ဖွင့်သော ဆန်စက်တွေမှာဦးမင်းလွင်ဆန်စက်တွေထက် ဆန်အရည်အသွေးပိုကောင်းခြင်း ၊ ဈေးနှုန်းသက်သာခြင်းနှင့် ချိုသာရည်မွန်စွာ ပြောဆိုဆက်ဆံတတ်ခြင်းတို့ကြောင့် ဦးမင်းလွင်ရဲ့ဖောက်သည် ဆန်ကုန်သည်များက ထိုအသစ်ဖွင့်သောဆန်စက်တွေဆီကိုရောက်သွားကြလေသည်။ 

ထို့ကြောင့် ဦးမင်းလွင်၏ဆန်စက်တွေမှာ အလုပ်မဖြစ်တော့ဘဲ ပလာဇာကြီးကလည်းမီး လောင်သွားခဲ့အဖြင့် စီးပွားရေးလောကရဲ့ဖျံကြီးဦးမင်းလွင်မှာအကြီးအကျယ်အရှုံးပေါ်နေလေသည်။ အဓိအားဖြင့် သူတို့နယ်မှာ ငွေအလုံးအရင်းရင်းနှီးပြီးလာဖွငိ့သော "မိုးဖြူ" ဆိုသည့် ဆန်စက်တွေကြောင့်ဘဲဖြစ်သည်။ ထိုမိုးဖြူဆန်စက်ပိုင်ရှင်မှာ ဦးမင်းလွင်ရဲ့ဇနီးဖြစ်သူ ဒေါ်ကလျာမိုးရဲ့ဦးလေးဖြစ်သော ဦးသီဟမိုးရဲ့ ကုမ္ပဏီဖြစ်ကြောင်းသိရသဖြင့် ဦးမင်းလွင်တယောက် ယမ်းပေါ်မီးကျကာ ဒေါသူပုန်ထနေရသည်။

"ဖုန်းဒိုင်းခွပ်အားးးး အမေလးသေပါပြီတော့"

မီးဖိုခန်းဘက်က အသံတွေကြောင့် မိုးမင်းတယောက် မီးဖိုခန်းဘက်သို့ ပြေးလာခဲ့သည်။ ခုနတုန်းက အဖေနဲ့အမေကရန်ဖြစ်နေတာကိုသိရသဖြင့် သူ့အခန်းထဲလာပြီး ရှောင်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။၊ယခုတော့ မီးဖိုခန်းထဲမှာအဖေကအမေ့ကို ကိုထိလက်ရောက်လုပ်နေပြီး အမေ့ခေါင်းကထွက်သောသွေးတွေက အမေ့မျက်နှာပေါ်ကို စီးကျနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ 

အဖေက ထိုအချိန်အထိအားမရသေးဟန်ဖြင့် အမေ့ကိုထပ်ပြီးရိုက်ရန်ပြင်နေသဖြင့် သူဝင်ပါရတော့သည်။ အဖေ့ကိုဆွဲပြီး အမေနဲ့ဝေးရာကိုတွန်းထုတ်လိုက်သည်။ အမေ့ရဲ့နာကျင်လို့ငြီးငြူသံ ၊ အဖေ့ရဲ့

"နင့်ကို ငါအသေသတ်ပြစ်မယ်မိမိုး"

ဟု အော်ဟစ်နေသည့်အသံနှင့်သူ့ရဲ့ဟန်တားသံတွေကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်ကလူတွေပင်ရောက်လာကြတော့သည်။ ထိုလူတွေထဲက သန်မာသောယောင်္ကျားသားအချို့က အဖေ့ကိုချုပ်ကိုင်ပြီးထိန်းလိုက်ကြသဖြင့် အဖေအနေနဲ့အမေ့ကို ဘာမှလုပ်လို့မရတော့ပေ။

ထိုအခါ အဖေက သူ့ကိုချုပ်ကိုင်ထိန်းထားသောလူတွေကို ဆဲဆိုပြီး အမေနဲ့ဖောက်ပြန်နေသောသူတွေဟု စွပ်စွဲလိုက်သ ဖြင့် ရောက်လာသည့်လူအားလုံးမှာ ဒေါသဖြစ်ကုန်ကြသည်။ထိုအချိန်မှာပင် ဘယ်ကဝဲလာမှန်းမသိသော အုတ်ခဲကျိုးက အဖေ့ကိုလာမှန်ပြီး လူအုပ်ကပါဝိုင်းပြီး ဆွမ်း ကြီးလောင်းလိုက်ကြချိန်တွင် သူကအမေ့ကိုချီပြီး ဆေးရုံသို့ပြေးလာခဲ့သည်။ ဆေးရုံမရောက်ခင်ကပင် အမေကသတိလစ်သွားသဖြင့် အမေ့ကိုကုသပေးနေချိန်တွင် သူ့မှာအမေဘာမှမဖြစ်ရန် စိုးရိမ်ကြီးစွာဖြင့် ဆုတောင်းနေရလေသည်။ 

အမေခေါင်းကို ၄ ချက်ချုပ်လိုက်ရပြီး ဆရာဝန်ကဆင်းခွင့်မပေးသဖြင့် သူကသီးသန့်အခန်းတခန်းယူကာ တရက်စာ ငွေရှင်ပေးကာ နေလိုက်ကြသည်။ ထိုညက အမေကောင်းစွာ အိပ်ပျော်ခဲ့ပြီး နောက်တရက်မနက်တွင် အမေစားရန်နံနက် ်စာကိုဆေးရုံရှေ့ကဆိုင်မှာဝယ်ပြီး အမေ့အခန်းထဲဝင်လာ ခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် အမေကနှိုးနေပြီး သူဝင်လာတာကိုမြင်သဖြင့် အမေစားရန်အတွက် ကုတင်ဘေးကစားပွဲလေးပေါ်မှာ ပြင်ဆင်ပေးလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက

"သားရော စားပြီးပြီလား?"

ဟု မေးလာသဖြင့် သူကခေါင်းညိတ်ကဖြေလိုက်ရင်း

"အမေရော သက်သာရဲ့လား?"

ဟု ပြန်မေးလိုက်သည်။ ထိုအခါအမေက

"နာတော့ နာနေတုန်းဘဲ သားရယ်"

"ခဏတော့ နာနေမှာပေါ့အမေရယ်။အမေ့ခေါင်းက ၄ ချက်တောင် ချုပ်ထားရတာလေပြီးတော့ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားလည်း နေလို့မရသေးဘူးတဲ့ဆရာဝန်ကလည်း ဆေးရုံကဆင်းခွင့်မပေးသေးတော့ဒီအခန်းမှာဘဲ နားနးနေနေ နေလိုက်ပေါ့အမေရယ်"

ဟု ပြောလိုက်သည်။အမေ့ပုံစံက ဆေးရုံမှာဆက်နေချင်ပုံမရသော်လည်း ဆရာဝန်ကဆင်းခွင့်မပေးသေးသဖြင့် သီးခံကာနနေရလေသည်။ အမေက သူ့ကိုကြည့်ပြီး

"အမေ့သားက အရမ်းလိမ္မာတာဘဲကွယ်သားကစာသာမတော်တာ အမေ့ကိုတော့ ချစ်သားဘဲဒီလိုသားမျိုးရထားတာ အမေတော့အရမ်းကံကောင်းတာဘဲ"

ဟု ပြောလေသည်။ ထိုအခါ သူက

"သားလည်း အမေ့လိုလူကို အမေတော်ထားရတာအရမ်းကံကောင်းတာပါဘဲ"

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အမေက

"ဘာဖြစ်လို့လဲ သားရဲ့?"

ဟု အံ့သြဟန်ဖြင့်မေးလာသဖြင့် သူက

"အမေက အရမ်းလှတယ်ပြီးတော့ စိတ်ထားလည်း အရမ်းကောင်းပြီးသားအပေါ်လည်း အရမ်းချစ်တယ်လေဒီလိုအမေမျိုးကိုရထားတဲ့သားမှကံမကောင်းသေးရင်ဘယ်သူကကံကောင်းဦးမှာလဲအမေရဲ့"

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အမေကသူမဒဏ်ရာတွေကိုပင်မေ့သွားပြီး ပြုံးနေလေသည်။ ထို့နောက် အမေ့ကိုမနက်စာစားခိုင်းလိုက်ပြီး သူကအမေလိုအပ်တာတွေကိုလုပ်ပေးရန်အဆင်သင့်ပြင်လိုက်သည်။အမေ မနက်စာစားတာကို ထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည်စားသောက်ပြီးသောအခါ အမေက

"သား အမေကိုသေးအိုးပြင်ပေးဦးအမေဆ်ီးသွားချင်လို့"

ဟု ပြောသဖြင့် သူကအမေ့ကုတင်အောက်က ပလက်စတစ်ဖြင့်လုပ်ထားသော လူနာသေးအိုးကိုယူပေးလိုက်ပြီး အမေ့အနားကနေထွက်ခွာပေးရန်ပြင်လိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက သူ့လက်ကိုဆွဲလိုက်ပြီး

"နေဦး။ အမေဆီးသွားဖို့ ပြင်ထားပေးဦးလေ"

ဟု ပြောသဖြင့် သူက

"အမေ ဟို ဟိုလေ"

"ဟိုတွေ ဒီတွေလုပ်မနေပါနဲ့သားရယ်။အမေခိုင်းတာသာ လုပ်ပေးစမ်းပါ"

ထို့ကြောင့် သူကအမေ့ထမိန်ကို ဒူးအထိဖြေးဖြေးချင်းမတင်လိုက်ပြီး

မိုးမင်းက သူ့အမေဒေါ်ကလျာမိုး သေးပေါက်ရန်အ တွက် ပလစ်စတစ်သေးအိုးကို လက်တဖက်ကကိုင်ပြီး ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် သူ့အမေကိုထမိန်ကို ဒူးအထိဖြေးဖြေးချင်းမတင်လိုက်သောအခါ အမေက သူမပေါင်တွေကို ကားပေးလိုက်သည်။ သူက ဒူးအထိလှန်တင်ထားသော ထမိန်ကြားကနေဘဲ သေးအိုးကိုသွင်းပေးလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက

"သေချာရော နေရာကျရဲ့သား?တော်ကြာနေ ဘေးချော်မိရင် အိပ်ယာခုလုံးပေါ် သေးတွေစိုကုန်မှာနော်"

ဟု ပြောသောအခါ သူက

"အမေ့ထမိန်ထဲက မှောင်နေတော့ သားလည်းသေချာတော့မသိဘူးအမေ"

ဟု ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက

"ဒီလိုရမ်းလုပ်လို့ အိပ်ယာသေးတွေစိုကုန်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲသားရဲ့။ အမေ့ထမိန်ကိုအမေမပေးမယ်သေးအိုးကို နေသားတကျထားလိုက်"

ဟု ပြောသောအခါ သူကခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။ ထိုအခါအမေကသူမလက်တွေနဲ့ ထမိန်ကိုကိုင်ပြီး ခါးအပေါ်အထိမတင်လိုင်သည်။

ထိန်ထိန်လင်းနေသော မနက်ခင်းရဲ့အလင်းရောင်အောက်မှာ အအေ့ပေါင်ခွဆုံက သူ့ကိုမွေးထားသော အမေ့စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ရှင်းလင်းစွာမြင်လိုက်ရသည်အမေ့စောက်ပတ်ကြီးမှာ သူကြည့်ဖူးသောနိုင်ငံခြားအပြာကားတွေထဲက မင်းသမီးတွေလိုဘဲ စောက်မွှေးမရှိဘဲ ပြောင်ရှင်းနေအောင်ရိတ်ထားသည်ကို တွေ့ရသည်။ ထိုအချိန် ်တွင် အမေကသူ့ကိုပြုံးကြည့်လိုက်ရင်း

"ဟေ့ တဏှာရူးလေးအမေ့ဟာကိုကြည့်ပြီး စိတ်ကူးယဉ်မနေနဲ့နော်"

ဟု သူ့ကိုနောက်နေတာကိုတောင် မကြားလိုက်ဘဲ အမေ့စောက်ပတ်ကိုသာ စူးစိုက်ကာကြည့်နေမိသည်။ ထိုအချိန်တွင် အမေကသေးစပေါက်လိုက်ပြီး အမေ့သေးထွက်နေသံ တရှဲရှဲကိုကြားနေရသည့်အပြင် အမေ့သေးတွေပန်းထွက်နေတာကိုပါ မျက်စိနဲ့မြင်နေရသည်။ အမေက သေးပေါက်နေလျက်တန်းလန်းဖြင့် သူ့ကိုပြုံးကြည့်ကာ

"ဟေ့ အဲဒါဘာကြည့်နေတာလဲ"

ဟု မေးသဖြင့် သူက

"အမေက အရမ်းလှပြီး အရမ်းဆွဲဆောင်နိုင်တာဘဲနော်"

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက

"အမေ့သားတဏှာရူးလေးရယ်..သားကအဲလိုကြည့်နေတာကို အမေလည်း သဘောကျနေတယ်ကွယ်"

ဟု ပြောကာ သေးပေါက်တာအဆုံးသတ်သွားသည်။ ထို့နောက် အမေက စားပွဲလေးပေါ်က တစ်ရှူးတဆကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့လက်ထဲလှမ်းပေးလိုက်သဖြင့် ထိုတစ်ရှူးကိုအမေ့စောက်ပတ်မှာကပ်ထားပြီး ငြင်သာစွာသုတ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် အမေ့မျက်လုံးတွေက သူ့ကိုကြည့်နေပြီး အမေ့မျက်နှာက ပြုံးရွှင်နေလေသည်။

ထို့နောက် အမေ့ရဲ့အကို ဦးသီဟမိုးရောက်လာပြီး အမေ့ကို လူနာသတင်းမေးရင်း သူ့အိမ်လိုက်နေရန်ခေါ်သောအခါ အမေကငြင်းဆိုလိုက်သည်။ အမေက သူတို့မိသားစုနေသောအိမ်ကိုသာပြန်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသည်။သူတခုစိုးရိမ်သည်မှာ အဖေက အမေနဲ့ပတ်သတ်ပြီး အိမ်နီးချင်းတွေရဲ့ ဝိုင်းရိုက်မှုကို ခံထားရသည်။ ထို့ကြောင့် အမေ အိမ်ပြန်လျှင် အမေ့အပေါ်အငြိုးထားပြီး နှိပ်စက်မှာကိုတော့ သူစိုးရိမ်မိသည်။ သို့သော် အမေ့ဆန္ဒကို သူလည်းမလွန်ဆန်နိုင်သဖြင့် ဘာမှဝင်မပြောဘဲသာ နေလိုသည်။ 

ဆေးရုံတွင် ၃ ရက်ခန့်နေပြီးသောအခါ ဆရာဝန်ဆီကဆင်းခွင့်ရသဖြင့် အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ သူတို့အိမ်အရှေ့ရောက်သောအခါ အိမ်တံခါးပိတ်ထားသည်ကိုတွေ့ရပြီး ဘေးအိမ်ကအမျိုးသမီးတယောက်က အမေ့ဆီလာပြီး သူ့အဖေဦးမင်းလွင်မှာ ဒီမြို့ကနေအပြီးထွက်သွားပြီဖြစ်ကြောင်းနှင့် အလွန်ရှက်သောကြောင့် ဒီမြိုသို့ လုံးဝပြန်လာတော့မည်မဟုတ် ်ကြောင်း သူတို့သားအမိဆီကို သတင်စကားပြောပေးရန် သူမကိုမှာထားခဲ့သည်ဟု ပြောပြပြီး အိမ်သော့ကိုပေးကာ ပြန်ထွက်သွားလေသည်။ 

သူတို့သားအမိနှစ်ယောက်လည်း အိမ်ထဲဝင်လိုက်ကြပြီး ညနေနေဝင်ချိန်ဖြစ်နေသဖြင့် သူကမီးတွေကိုဖွင့်လိုက်သည်။အိမ်ထဲရောက်ပြီးနောက် အမေကအရင်ဆုံး ရေချိုးချင်သည်ဟုပြောပြီး ထမိန်ရင်လျားဖြင့် ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်သွားသည်။ သူလည်း ဘောင်းဘီအတိုတထည်ဘဲ ဝတ်ထားကာ အမေပြီးလျှင်သူလည်းရေချိုးရန်အတွက် စောင့်နေလိုက်သည်။ 

သူတို့အိမ်ထဲဝင်လာသည့်အချိန်ထဲကအိမ်အရှေ့တံခါးကို ပြန်ပိတ်ထားသည့်အပြင် ကျန်သည့် ပြတင်းပေါက်တွေကိုလည်း ခုထိမဖွင့်ရသေးပေ။ ထိုအချိန်တွင်ရေချိုးခန်းထဲကနေ အမေ့အသံကကျယ်လောင်စူးရှစွာ ထွက်ပေါ်လာသဖြင့် သူအပြေးအလွှားသွားလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်လိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ အဖေ့ဆန်စက်က အဖေထိုင်သောရုံးခန်းထဲမှာထားသောအရုပ်က ရောက်ရှိနေပြီး ထို အရုပ်က အဖေ့ပုံတူရုပ်ထုလည်းဖြစ်သည်။ 

အမေကရုတ်တ ရက် ထိုရုပ်တုကိုမြင်လိုက်ပြီး လန့်ဖျန့်ကာ အသံကုန်အော်ဟစ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သူရေချိုးခန်းထဲဝင်လိုက်ချိန်မှာဘဲအမေကရေချိုးခန်းထဲကနေ အသိစိတ်မရှသလိုဖြင့် ပြန် ထွက်ပြေးလေသည်။ အမေဝတ်ထားသောထမိန်လေးကလည်း ရေချိုးခန်းကပြန်အထွက်မှာဘဲ ကျွတ်ကျကာကျန် နေခဲ့ပြီး သူလည်းအမေ့ကိုလိုက်ဖမ်းရတော့သည်။ ဧည့်ခန်းထဲမရောက်ခင်မှာဘဲ အမေ့လက်ကိုဖမ်းဆွဲမိလိုက်သည်။သူက အမေ့လက်ကိုဆွဲရင်း အမေ့ကိုသူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်အောင် လုပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အမေ့မျက်လုံးထဲကိုစိုက်ကြည့်ရင်း

"အမေ စိတ်အေးအေးထားပါဦးခုနက အမေတွေ့တာက အဖေ့ရုပ်တုကြီးပါအရုပ်ကြီးပါအမေ"

ဟု သတိပေးလိုက်တော့မှ အမေကအသိပြန်ဝင်လာလေသည်။ ထို့နောက် အမေကခုချိန်မှာ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်နေသဖြင့် သူက

"အမေအမေ့အခန်းထဲကိုသွားပြီး အရင်ဆုံးတခုခုဝတ်လိုက်ပါနော်"

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက

"ဟင့်အင်း ဟင့်အင်းသားမပါဘဲ အမေတယောက်ထဲမသွားရဲဘူး"

ဟု ငြင်းဆန်လိုက်လေသည်။ အမေက သူ့အရှေ့မှာ ဝတ် ်လစ်စလစ်ဖြင့်ဘဲ မတ်တပ်ရပ်နေသည်။ အမေ့နို့တွေကကြီးမားဆူဖြိုးပြီး ခါးသေးကာ ဖင်တွေကစွင့်ကားနေပြီး နောက် ကိုကော့နေသည်။ အမေ့ကို ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့် တခါမှမမြင်ဖူးခဲ့ပေ။ ခုလိုဆိုတော့ သူ့အမေကအလှနတ်သမီးတ ယောက်လို ဖြစ်နေတာကို သတိထားမိသည်။ထိုသို့ဖြင့် အမေ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ကနေ သူ့မျက်လုံးတွေက ခွာလို့မရနိုင်အောင် ဖြစ်နေသည်။ ထိုအတိုင်း ခဏကြာသည်အထိ အမေ့ကိုကြည့်နေပြီးနောက်တွင် အမေက

"သား"

"ဗျာ အမေ"

"အမေ့ကိုကြည့်နေတာ မဝသေးဘူးလား"

ဟု မေးရင်းသူ့လက်တဖက်ကို သူမလက်တွေနဲ့ဖမ်းကိုင်ကာသူမနို့ပေါ်ကိုတင်လိုက်သည်။ အမေ့လက်က သူ့လက်ပေါ်ကနေအုပ်ကိုပြီး သူမနို့တွေပေါ်မှာပွတ်သပ်ပေးနေရင်း

"သားအခု ဘယ်လိုခံစားနေရလဲ?"

ဟု မေးလာသည်။ သူ့လီးကလည်း အမေ့ကြောင့်တောင် ်မတ်လာသောကြောင့် သူက

"အမေက အရမ်းလှပြီး အရမ်းဆွဲဆောင်မှု ရှိတယ်သားအတွက်တော့ အမေကဒီကမ္ဘာပေါ်မှာ အလှဆုံးမိန်းမတယောက်ပါဘဲ"

ဟု ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက

"တကယ်ပြောတာလားသားရယ်"

ဟု မေးသဖြင့် သူက

"တကယ်ပါအမေရယ်သားတကယ့်ခံစားချက်နဲ့ ပြောတာပါ"

ဟု ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက

"အမေ့ကို အရမ်းချစ်တာဘဲလားသား?"

"အရမ်းချစ်တာပေါ့အမေရယ်အမေကသားရဲ့ အချစ်ဆုံးပါ"

ထို့နောက် အမေကသူ့လည်ပင်းကိုဖက်လိုက်သဖြင့်အမေ့နို့တွေက သူ့ရင်ဘတ်နဲ့ဖိကပ်ထားသလိုဖြစ်နေသည်။ အမေက သူ့လည်ပင်းနဲ့ပုခုံးကိုနမ်းလိုက်ပြီး

"သားက အမေ့ကိုအချစ်ဆုံးဆိုတာ သစ္စာဆိုရဲလား"

ဟု မေးသဖြင့် သူက

"ဆိုရဲပါတယ်အမေသားဘယ်လိုသစ္စဆိုရမလဲဆိုတာသာပြောပါ"

ဖိုအခါ အမေကခဏရပ်ပြီးနောက်မှ

"အမေဘာဘဲပြောပြော သားကလိုက်လုပ်မှာလား?ကောင်းတာဖြစ်ဖြစ် ဆိုးတာဖြစ်ဖြစ်ပေါ့"

"အမေပြောသမျှ ခိုင်းသမျှ သားကအကုန်လုပ်မှာပါ"

"ဒါဆို အမေပြောသမျှ ဘာမှပြန်မမေးဘဲလိုက်လုပ်မယ်ပေါ့နော်"

"လုပ်မှာပေါ့ အမေရယ်"

ဟု အဖြေပေးလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေက

"သားအဖေက အမေ့အပေါ်မှာ လုံးဝမကောင်းခဲ့ဘူး။အမေ့အပေါ်မှာအနိင်ကျင့်တယ်သားရယ်။ လင်မယားဆက်တံတာတောင်မှ အမေ့ကိုဖာသည်တယောက်လိုသဘောထားပြီး ဆက်တံခဲ့တာ။ အခု သားအဖေလည်းမရှိတော့ဘူးဆိုတော့ အမေ့ရဲ့နေ့သစ် ဘဝသစ် ပြန်စလို့ရပြီ။ အခု သားကအမေ့ယောင်္ကျားလိုနေပေးပါ။ သားအဖေရဲရှေ့မှာမဟုတ်ရင်တောင် သားအဖေရဲ့ရုပ်တုရှေ့မှာ အမေ့ကိုလိုးပေးပါ။ အဲလိုလုပ်ရမှဘဲ အမေ့စိတ်ထဲသက်သာသွားလိမ့်မယ်"

ဟု ပြောပြီး သူဝတ်ထားသောဘောင်းဘီကိည ချွတ်ချပေးလိုက်သည်။ထိုအခါ တောင်မတ်နေသော သူ့လီးကိုအမေကမြင်သွားပြီး သဘောကျသလိုပြုံးကာ

"အင်းးးးးသားဟာက စံချိန်မှီသားဘဲဒါကြီးနဲ့ အမေ့ကိုကောင်းအောင်လုပ်ပေးရမယ်နော်သား"

ဟုပြောရင်း သူ့လီးကိုဆုပ်ကိုင်ကာ တချက်နှစ်ချက်ထုပေးရင်း စုတ်ပေးတော့သည်။ အမေ့လျှာက သူ့ဒစ်ကြားကို ထိုးမွှေကာယက်ပေးရင်း သူ့လီးကိုတပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် အငမ်းမရစုတ်ပေးနေသဖြင့် သူက

"အားးးးးးဖြေးဖြေးစုတ်ပါအမေရယ်သားပြီးသွားပါဦးမယ်"

ဟုပြောလိုက်သဖြင့် အမေကသူ့လီးကို ပါးစပ်ထဲကနေထုတ်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာဘဲ ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်တွေကိုဖြဲပေးလိုက်ရင်း

"အမေ့ဟာကို လာယက်စမ်းသား"

ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် သူလည်း အမေ့ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာ အပ်ကာ အမေ့စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးလိုက်သည်။ သူ့လျှာက အမေ့စောက်ပတ်ပေါ်ကိုယက်ပေးရင်း စောက်ပတ်အ တွင်းသားတွေအထိ ထိုးမွှေကာယက်ပေးလိုက်တော့ အမေက

"အားးးးသားးးးးရယ်လုပ်တတ်လိုက်တာကွယ်"

ငြီးငြူနေလေသည်။အမေကငြီးငြူနေလေ သူကတအားယက်လေ သူယက်တိုင်း အမေကသူမပေါင်တွေကိုပို၍ကားပေးပြီး သူ့ ခေါင်းကိုဆုပ်ကိုင်ကာ သူမစောက်ပတ်နဲ့သူ့မျက်နှာကို ပွတ် လေဖြစ်နေသည်။အမေက

"အားးးးးယက် ယက်သားအမေ့စောက်ပတ်ကို တအားယက်ပေးပါအမေ့သားလေးက အရမ်းကိုအားကိုးရတယ်ချစ်လိုက်တာ သားရယ်"

ဟူပင် ပြောလာတော့သည်။ ထို့ကြောင့် သူ့မျက်နှာကို အမေ့ပေါင်ကြားကနေခွာလိုက်တော့ အမေကသူ့ကိုကြည့်ရင်း..

"ဘာလုပ်တာလဲသား?"

"ယက်တာ တော်သင့်ပြီလေ အမေရဲ့"

"ဟာ အမေကောင်းနေတုန်းလေပြန်ယက်ပေး"

"မယက်တော့ဘူးအမေသားအမေ့ကို လိုးတော့မယ်"

ဟု ပြောရင်း သူ့လီးကို အမေ့စောက်ပတ်မှာတေ့လိုက်သည်။ ထို့နောက်သူက

"အမေ"

"ဟင်"

"သားအမေ့ကို လိုးတော့မယ်နော်"

"အင်း"

ထို့နောက် သူ့လီးကစိုရွှဲနေသောအမေ့စောက်တ်ထဲကို ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားပြီး စလိုးလိုက်သည်။ အမေကလည်း သူ့ဆောင့်ချက်တွေနဲာအညီ ကော့ကော့ပြီးခံပေးရင်း အတိုင်အဖောက်ညီလာကြသည်။ အမေ့စောက်ပတ်ကို အပြင်းဆုံးဆောင့်ချက်တွေနဲ့ တဖုန်းဖုန်းဆောင့်လိုးလိုက်ရင်း သုတ်ရည်တွေထွက်ကာပြီးသွားချိန်တွင် အမေကသူ့ကိုဖက်ကာ

"အခုကစပြီး အမေဘဝရဲ့ပျော်ရွှင်စရာနေ့သစ်တွေရောက်ပြီ"

ဟု ပြောလိုက်လေသည်။


မှတ်ချက်။       ။every mother has a nice day ကိုဘာသာပြန်ထားခြင်းဖြစ်ကြောင်း ရိုးသားစွာဝန်ခံရင်း.......


လေးစားစွာဖြင့်

ArKar Minn

( mom lover )

 ပြီးပါပြီ .။




Thursday, July 4, 2013

အချစ်နှင့်ခဏတာ (စ/ဆုံး)

 အချစ်နှင့်ခဏတာ (စ/ဆုံး)

ရေးသူ -  StevenLaw

ဇော်မိုးဆိုတဲ့ကျွန်တော်ဟာရှစ်တန်းအောင်ကတည်းကမြို့မှာကျောင်းတက်ခဲ့တယ်။ရွာမှာတော့သူငယ် တန်းကြီးသူငယ်တန်းကလေးတက်ရတာရယ်အရေးအခင်းကိုပထမတန်းလောက်မှာကြုံခဲ့ရတာရယ် ကြောင့်မြို့မှအတန်းတူတွေထက်အသက်ကတစ်နှစ်လောက်ပိုကြီးတယ်။ရှစ်တန်းနှစ်ရောက်တော့လူပျို ဖြစ်စပြုလာတယ်လေ။မြို့ကိုရောက်တော့ဦးလေးအိမ်မှာနေရတာပေါ့။ဦလေးကလည်းအလွန်အရေးပေးတယ်။

အိမ်မှာအမဝမ်းကွဲတွေလည်းကျောင်းတက်တဲ့သူနှင့်အကိုဝမ်းကွဲတွေကအလုပ်လုပ်တဲ့သူနှင့်တ ပျော်ကြီးပါပဲ။တစ်ခုတော့ရှိတယ်ရွာမှာလည်းအမတွေပဲရှိလို့ယောက်ျားလေးလို့သာပြောတယ်ဟော့ဟော့ရမ်းရမ်းမရှိဘူး၊ဂွင်းတောင်မတိုက်တတ်ဘူး၊ပြောရင်ယုံမှာမဟုတ်ဘူး။မြို့ကအိမ်မှာကလူပျိုတွေရောလူအိုတွေရေစုံနေတာလေ။အဲဒီရောက်မှမျိုးစုံတတ်လာတယ်။

ဂွင်းမတိုက်တော့လီးကအရေပြားကရှေ့မှာဖုံးနေလို့ဆေးခန်းကဆရာဝန်အခြောက်ကိုဆေးခန်းပြတာကနေလုပ်ပေးတယ်။အရေခွံနောက်လှန်ပြီးချုပ်ပေးလိုက်တယ်။အဲဒါလည်းလုပ်ပြီးလူကထွားလာလိုက်တာတော်တော်ကြီးကိုအရပ်တွေရှည်လာတယ်။စား တာလည်းတစ်အားစားလာတယ်။အိမ်မှာရှိတဲ့လူပျိုကြီးနှစ်ယောက်တောင်အံ့ဩသင့်တယ်။အဲဒီနှစ် ယောက်ကဝိတ်ပေါကြီးတွေ။ဗလတွေကနည်းတာကြီးတွေမဟုတ်ဘူး၊လူတွေကကြောက်တတ်သေးတယ်။ကျနော်နှင့်ကတော့တစ်ခြားစီပေါ့။

သူတို့ကျနော်ကိုပြောသေးတယ်။လူကမူကြိုလီးကတက္ကသိုလ်တဲ့။ပြော ရင်လည်းပြောချင်စရာသူတို့ဝိတ်ပေါတွေထက်တော့သာတယ်။အမြဲအတွင်းခံဝတ်နေရတယ်။ဦးလေးအိမ်မှာကားကြီးလေးစီးရှိတယ်။အားလုံးကကားမောင်းသူနှင့်စပါယ်ယာတွေရှိတယ်။ကားမောင်းသူခြောက်ဦးနောက်လိုက်ရှစ်ဦး၊ထမင်းချက်တစ်ဦးရှိတယ်။မြို့ကိုရောက်ကတည်းကားအကြောင်းစိတ်ဝင်စားတယ်။ 

ပြင်ရင်လည်းအမြဲတန်းစောင့်ကြည့်ပြီးတောက်တိုမယ်ရလုပ်ပေးတယ်။ကိုးတန်းဖြေပြီးတော့ကျွန်တော်က ကားကိုနည်းနည်းတီမိခေါက်မိဖြစ်လာတယ်။ဆယ်တန်းရောက်တော့အားကိုးရနေပြီ။မြို့ကကိစ္စတွေအ ကုန်လုံးစီစဉ်တတ်လာတယ်။ကျနော်တို့ခေတ်ကဆယ်တန်းအောင်ပြီးတနှစ်နားရတော့ဦးလေးကသစ် ကားဆွဲမယ်ဆိုပြီးတောထဲကိုလွှတ်တယ်။ကျွန်တော်ကမြို့ပေါ်မှာငပွေးဖြစ်နေပြီ။

ကားသမားတွေ ကျွန်တော့်ကိုဖျားနေကြတာ။ကားကိုမြန်မြန်ပြင်ခိုင်းပြီးကားသမားတွေကိုလက်ဖက်ရည်တိုက်အပြာကားကိုဗီဒီယိုရုံမှာခေါ်ပြတယ်။ဇာတ်ကားမပြီးခင်သွားပြီးရုံပေါက်ဝကနေနာမည်တွေခေါ်တတ်လို့ကားသမား တွေစိတ်ညစ်ရတယ်။ဦးလေးဆိုကျနော့်ကိုနောက်ကွယ်မှာဆရာကြီးလို့ခေါ်တာ။တောထဲရောက်တော့ ပျော်စရာပါ။

ကျွန်တော်တို့လူပျိုလူလွတ်တွေကတနေရာ၊အိမ်ထောင်ရှိတဲ့လူတွေကတဲတွေဆောက်ပေါ့။အခြားလူတွေလည်းအများကြီးဗျ။ဦးလေးကခေါင်းဆောင်ပါ။ကျန်တဲ့ကားအဖွဲ့တွေနှင့်လည်းရင်းနီးပြီးသာလူတွေပေါ့။တောထဲမှာစခန်းချတော့ချောင်းဘေးမှာချရတယ်ဗျ။ရေချိုးရေကူးအကုန်လုပ်လို့ရတယ်။မနက် ပိုင်းကလေးသာအလုပ်ရှုပ်တာနေ့လည်ဖက်အားတယ်။လေသနတ်တစ်လက်လည်းယူလာပြီးငှက်ပစ်လေ့ရှိတယ်လေ။မြို့ကရိက္ခာတွေချက်ရတာပေါ့။

တစ်ခါတလေလည်းရွာတွေမှာဒီဇယ်နှင့်ကြက်နှင့်လဲပြီးလည်းချက်စားရတယ်။မြို့ပေါ်လမ်းကနေမိုင်နှစ်ဆယ်လောက်တောထဲဝင်ပြီးအဲဒီလမ်းကနေသစ်စက်ကိုမိုင်နှစ်ဆယ်လောက်သွားရသေးတယ်။အဲဒီကရွာကလူတွေကသူ့တို့စိုက်ပျိုးသီးနှံတွေကိုကျွန်တော်တို့ကားနှင့်လိုက်ပြီးမြို့ကိုပို့ရတာဗျ။

တောထဲဆိုတော့စာသင်ကျောင်းမရှိဘာမရှိနှင့်သနားဖို့ကောင်းတယ်။စာမ သင်ရတော့ကငယ်ငယ်လေးနှင့်လင်ယူသားမွေးတွေအများကြီးဗျ။အပျိုဖြစ်ရင်အိမ်ထောင်ချပေးလိုက်တာများတယ်။ကားလာပြီဆိုထွက်ပြီးကြည့်နေကြတာလေ။ကလေးကတစ်ယောက်ဗိုက်ကတစ်လုံးနှင့်ကြည့်လိုက်ရင်ဆယ်ခြောက်နှစ်ဆယ့်ခုနှစ်လောက်ပဲရှိသေးတာ။အဲဒါနှင့်ကျနော်တို့ထမင်းချက်ကိုမေးလိုက် တော့မှဒီမှာကဒီလိုပဲတဲ့။မင်းကြည့်နေငါ့ဆီကိုတစ်ယောက်လာလိမ့်မယ်။အဲဒီကောင်လာမေးကြည့်တဲ့။

နောက်ရက်သူပြောတဲ့သူလာတယ်။

"ဟေ့ကောင်မေးလိုက်၊မေးလိုက်"

"ဘာမေးမလို့လဲအကို"

"မင်းအိမ်ထောင်ကျစကဟာကိုမေးခိုင်းတာ"

"ဒီလိုအကိုရ၊ကျနော်တို့ဖက်မိန်းခလေးကနည်းတယ်၊ကျနော်လည်းမိန်းမကလိုချင်တော့၊ရွာမှာအပျိုဖြစ်စ ပြုနေတဲ့ကျနော့်မိန်းမကိုတောင်းရတာ၊ဝက်တစ်ကောင်ဝယ်ပေးရင်ရတယ်လေ"

"ဗျာ..ဝက်တစ်ကောင်နှင့်ပြီးရောလား"

"ဒီမှာကဒီထုံးစံပဲ"

"နေပါဦးခင်များမိန်းမကအသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ"

"ဆယ့်လေးနှစ်လောက်ထင်တယ်"

"ဟေ့ကောင်ပိုမပြောနှင့်"

ထမင်းချက်ဘဲကဝင်ထောက်တယ်

"ခင်များနေစမ်းပါဒီမှာကောင်းခန်းရောက်နေပြီ"

"အဲဒါနှင့်ဝက်ပေါ်ပြီးရွာသားတွေကိုထမင်းကျွေးမင်္ဂလာဆောင်ပေါ့ဗျာ"

"အဲဒီတော့မင်္ဂလာဆောင်ညကသူတို့အိမ်မှာအိပ်ရတယ်၊မင်းမြင်တဲ့အတိုင်းအိမ်ကအတွင်းတစ်ခန်းအပြင်တစ်ခန်းပဲရှိတာငါတို့ကအတွင်းခန်းပေါ့ကွာ"

"ဒါပေါ့အခုမှအိမ်ထောင်ကျတာ"

"ငါ့ယောက္ခမတွေကအပြင်မှာပေါ့"

"အင်းးလေဆက်ပြော"

"ငါကအရမ်းလိုးချင်နေပြီ၊အဲဒါနှင့်ငါကလှုပ်ရှားတာကွ၊ပထမဆုံးဖက်နမ်းလိုက်တယ်၊"

"အားးမိုက်တယ်ဆက်ပြော"

"အဲဒီမှာငါ့မိန်းမလေအမေရယ်ဒီလူကြီးကျမကိုနမ်းနေတယ်တဲ့"

"ငါ့လီးမှကွာ..ငါ့မှာခဏငြိမ်နေရပြန်ရော၊သူလည်းမအိပ်ဘူးငါလည်းခဏနေတော့သူ့နို့ကိုအပေါ်ကကိုင် တာအမေရေ.ငါ့နို့ကိုကိုင်နေပြန်ပြီအော်ပြန်တယ်ကွာ၊ငါ့မှာအပြင်မှာယောက္ခမတွေရှိတော့ငြိမ်ရပြန်ရော ကွာ၊ငါလည်းမထူးဘူးသူ့အဖုတ်ကိုလည်းကိုင်လိုက်တာ၊ငါလိုးမကွာအမေရေ.ဒီမှာငါ့ဟာကြီးကိုလာကိုင်နေတယ်တဲ့ကွာ"

"ဟားးးဟားးးခင်များကကလေးကိုယူထားတာကိုးဗျ"

"အဲဒါနှင့်ငါ့ယောက္ခမတွေမနေနိုင်တော့ဘူထင်တယ်နှစ်ယောက်လုံးထပြီးအီးပါချင်သလိုလုပ်ပြီးထွက်သွားကြတာ၊ငါလည်းအိုကေပြီဆိုပြီးထမီချွတ်ပြီးလိုးလိုက်တာဗြုတ်ဗြုတ်ဗျစ်ဗျစ်မည်ပြီးသူလည်းအမေရယ်အဘရယ်အော်လိုက်တာငါ့မှာသူ့ပါးစပ်ကြီးအတင်းပိတ်ရတော့တယ်။နာလို့ဆိုပြီးသူ့အဖုတ်ကိုမီးခွက်ထွန်း ကြည့်တာ။သွေးတွေထွက်လို့ဆိုပြီးတစ်ညလုံးငိုနေလို့ကောင်းကောင်းမအိပ်ရပါဘူးကွာ"

"ဟားးးးဟားးးအခုကောဗျာ"

"သူလီးဝင်တာကောင်မှန်းသိသွားပြီ"

"ဟားးးးဟားးးးးဟားးးး"

ကျနော်လည်းသူ့အကြောင်းကြားရပြီးလီးတောင်လာလို့ချောင်းထဲရေချိုးသလိုဆင်းကူးပြီးရေထဲမှာဂွင်းထုပစ်ရတယ်။တောထဲမှာလည်းရိက္ခာကအရက်ကအစဝယ်ထားရတယ်။ဆေးတွေပတ္တီးတွေနှင့်အရက်ပျံတွေလည်းဝယ်ရတယ်။အရက်ပျံပုလင်းကဝှက်ထားရသေးတယ်ဗျ။အရက်ပြန်လို့ဆားခပ်သောက်တဲ့လူလည်းရှိတယ်။တကယ်မလွယ်ဘူး၊အရက်ပြတ်ရင်အရက်သမားတွေကဆင်ဝိုင်းဘက်သွားသောက်ကြတာ။တစ်နာရီလောက်အထက်ကိုတောင်ကုန်းတွေဖြတ်ပြီးလမ်းလျောက်ရတယ်။

အရက်ကသုံးဆဈေးများတာကြောင့်ခဏခဏလည်းမသောက်နိုင်ဘူး။နှာဘူးထတဲ့သူတွေအပင်ပန်းခံပြီးသွားတာ။အဲဒီမှာကရင်မကြီးတစ်ယောက်ရှိတယ်တဲ့။အသက်သုံးဆယ်ကျော်လောက်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးတဲ့။နောက်မှအေးအေးဆေးဆေးသွားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။အဲဒီဆင်စခန်းဟာကျနော့်ဘဝရဲ့အမှတ်တရဖြစ်ခဲ့တာဆိုရင်မမှားဘူးပေါ့ဗျာ။ကျနော်မြို့ပေါ်ကိုခဏခဏမဆင်းတော့အဲဒီအမျိုးသမီးနှင့်မကြုံရသေးဘူး။သူကရိက္ခာတွေဝယ်ပြီးပို့ ပေးတာလေ။ဒီလိုနှင့်တစ်လကျော်သွားတော့တခြားကားအဖွဲ့ကားပိုင်မိန်းမသူတို့မြို့ကလိုက်လာတယ်။

သူနှင့်ကျနော်ကရင်းနီးပါတယ်။အဲဒီမှာသူ့မိန်းမလိုက်လာတယ်လို့အသံကြားတာနှင့်အားလုံးကပတ်ဝန်းကျင်ရှင်းလင်းရေးလုပ်ကြတယ်။အမှန်ကချောင်းကြည့်ဖို့အတွက်လမ်းကြောင်းရှင်းတာပါ။အဲနေ့ကအလုပ်သိမ်းပြီးအရက်တွေထိုင်သောက်ကြတယ်။သစ်တောဘက်ကတောခေါင်းကိုကျော်ဆွေရောက်လာလို့ပို စည်တာပေါ့။သူကမယ်ဒလင်သမားလေ။သူလည်းဆင်စခန်းဖက်မှာနေတာ။လရောင်အောက်မှာ မယ်ဒလင်တီးရင်းသီချင်းဆိုကြတာညဆယ်နာရီကျော်မှဝိုင်းသိမ်းတယ်။အဲဒီအချိန်မှာမိန်းမရောက်လာတဲ့ကားပိုင်ကဖလက်ပြနေပြီ။ကျနော်စိတ်ပျက်သွားပြီးကို့ယ့်နေရာကိုကိုကျော်ဆွေကိုခေါ်ပြီးအိပ်မယ်ဆိုပြီး ခေါ်လာတယ်။ကားပိုင်ကိုလည်းသူ့လူတွေတွဲပြီးတဲပေါ်တင်ပို့ခဲ့တယ်။အားလုံးကမီးမှိတ်ကြတယ်။ 

ဒါပေမယ့်ကားပိုင်တို့တဲကတံခါးသာပိတ်ပြီးမီးမငြိမ်းထားဘူးဗျ။အမှန်ကကားပိုင်မိန်းမကညအိပ်ရင်မီးဖွင့်ထားမှအိပ်တာ။ခဏကြာတော့ကျနော်ကိုလာခေါ်လို့ဝိတ်ပေါနှင့်အတူလိုက်သွားတယ်။လူကများပြီးချောင်းကြည့်ပေါက်ကနှစ်ပေါက်တည်းဆိုတော့လုကြည့်ရတယ်ဗျ။အသံမထွက်အောင်တစ်ယောက်ခေါင်းတစ် ်ယောက်ဖယ်ကြည့်ရတာဗျ။ကားပိုင်ကမူးသာနေတယ်။လီးကတော့မိုးပေါ်ထောင်နေတာ။

သူ့မိန်းမက ဘယ်လောက်တောင်ထန်နေလဲမသိဘူး။သူ့ယောက်ျားလီးကိုစုပ်နေတာတပြွတ်ပြွတ်အသံတွေထွက်နေတယ်။ငါးမိနစ်လောက်အားရအောင်စုပ်ပြီးလုံချည်ချွတ်ကာအပေါ်ကခွပြီးဆောင့်တော့တာပဲ။အဖုတ်ကအမွှေးတွေနှင့်နက်မှောင်နေတာ။သူကဆံပင်ဂုတ်ဝဲကိုအကြေသားကောက်ပြီးဖွထားလို့တချက်ဆောင့်တိုင်းဆံပင်တွေကဖွာကနဲဖွာကနဲဖြစ်နေတာ။ကြမ်းခင်းကဝါးကြမ်းခင်းထားတော့တကျီကျီနှင့်မြည်နေတာဗျို့။

ကျွန်တော်လီးတောင်တာအောင့်တောင်အောင့်တယ်ဗျ။သူတို့မပြီးခင်ထွက်လာပြီးတစ်ချီထုလိုက်သေးတယ်။ညအိပ်ရာဝင်တော့လည်းသူတို့လုပ်တာချည်းပဲမြင်ယောင်နေတယ်ဗျာ။ကျနော်လည်းစမ်းကြည့်ချင် လာတယ်ဗျာ။နောက်ရက်ကသစ်လုံးတင်တဲ့ဖောက်ကလပ်ကကြံခိုင်ရေးလုပ်တာနှင့်ကားတွေအားလုံးပြင် ကြတယ်။နည်းနည်းပါးပါးဆီထိုးဘီးဖာနပ်ကြပ်ပေါ့။ကိုကျော်ဆွေပြန်မယ်ဆိုလို့တားထားပြီးနေ့လည်ကျမှကျနော်လည်းသူတို့နှင့်ဆင်စခန်းဖက်ကိုလိုက်ခဲ့တယ်။

ကိုကျော်ဆွေကသူ့အိမ်ကိုတစ်ခါတည်းမသွားပဲဆင်အုပ်စုခေါင်းဆောင်ဖထီးကြီးကျနော်ကိုခေါ်သွားလို့ကျနော်လည်းလိုက်ခဲ့တယ်။ဖထီးတဲအသွားမှာစာသင်နေတဲ့တဲလေးကိုတွေ့တော့ကျနော်သတိထားမိပြီးစာသင်ခန်းဖက်ကိုသေသေချာချာကြည့်လိုက်မိ တယ်ဗျ။အဲဒီမှာဆရာမလေးနှစ်ယောက်ကိုမြင်ခဲ့တယ်။ကရင်မလေးနှစ်ယောက်ပေါ့။တစ်ယောက်ကအရပ်ရှည်ရှည်လေးနှင့်အရမ်းလှတယ်။ကျနော့်ရင်ထဲစမ်းချောင်းလေးဖြတ်စီးဆင်းသွားတယ်။ဝိတ်ပေါ တွေကရယ်နေသေးတာ။ကျနော်ငေးလိူ့ကောင်းကောင်းနှင့်ကြည့်နေတုန်းကိုကျော်ဆွေကကျနော်ပုခုံးကိုတွန်းပြီ

"ဟေ့ကောင်ဖထီးတူမတွေကွ၊ဒီကခလေးတွေစာသင်ပေးနေတာ"

"အရမ်းလှတယ်ဗျာ"

"ဟေ့ကောင်ကြွေသွားတာလား"

"ဟုတ်တယ်'"

"သောက်ကလေး….ဟိုကဘွဲ့ရပြီးပြီ၊မင်းကအခုမှဆယ်တန်းအောင်ရုံပဲရှိသေး"

"အချစ်မှာငယ်တာကြီးတာမရှိဘူးဗျ"

"အာ..ဒုက္ခပဲမင်းဦးလေးသိရင်ငါခေါင်းကျိမ်းတော့မယ်"

"ဘာမှမဖြစ်ဘူး"

"အေး..ဟိုမှာဖထီးရှိတယ်လာ"

"ဝေး..ကျော်ဆွေ.မင်းရောက်လာပါလား၊ဟားသားငယ်လေးလေးပါသကိုး.လာဟ"

ကျနော်လည်းတဲပေါ်ထိုင်တော့ဖထီးကစားစရာတောငှက်ပျောနှင့်ဧည့်ခံတာဗျ၊ကျနော်လည်းကောက်စားတာအစေ့တွေနှင့်မို့ထွေးထုတ်ပစ်ရတယ်။

"မြို့သားငါတို့ဆီမှာဆင်းရဲတယ်ကွ"

"ဖထီးကညည်းရော့မယ်ဆင်ဆယ်ကောင်နှင့်ဆယ်ဘီးကားနှစ်စီးပိုင်နေတာကို"

"ဒီမှာအစားဆင်းရဲတာပြောတာပါ၊နေအုံးငါ့တူမတွေမှာကော်ဖီနှင့်မုန့်ရှိတယ်၊ငါခေါ်ခိုင်းလိုက်မယ်"

ကျနော်လည်းသူတို့တဲရှေ့ကမီးဖိုကိုကြည့်နေတယ်။လာတဲ့လူတိုင်းကပါတဲ့ဟင်းစီးဟင်းရွက်တွေတွေ့ကရာအသားတွေရောထည့်ပြီးချက်နေတာတွေ့ရတယ်။အဲဒါသူတို့ဟင်းတဲ့။တောကြောင်သားတွေ၊တောင် ဂဏန်းတွေရောအကုန့်ပြီးချက်တာဗျ။ခဏကြာတော့ဆရာမလေးနှစ်ယောက်ကော်ဖီခွက်နှင့်မြေပဲဝေဖာ တွေလာချတယ်။ကြည့်ရယုံနှင့်ဗိုက်ကအလိုလိုပြည့်သွားတယ်။

"လာတူမငါမိတ်ဆက်ပေးမယ်"

"သူကဇော်မိုးတဲ့၊သူဌေးးတူလေသူဌေးကိုယ်စားလှယ်ပေါ့"

"ကျမကနန့်အဲယာ၊သူကနန့်စောယဉ်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါခင်မျ၊ကျနော့်ကိုခင်နိုင်ပါတယ်၊လိုတာရှိရင်ပြောပါ"

လိပ်လိုပဲကိုယ့်ဖက်ကိုယက်လိုက်တယ်။

"သူလည်းဆယ်တန်းအောင်ပြီးသားဗျ"

ကိုကျော်ဆွေဝင်ထောက်တယ်။ဟိုနှစ်ယောက်ကမုန့်တွေဝါးနေတယ်ဗျ။

"ဟုတ်ကဲ့ပါကျမတို့စာသွားသင်လိုက်ပါဦးမယ်"

ကျနော်ခိုက်နေတဲ့နန့်စောယဉ်ကပြောပြီးထထွက်တယ်။

"အော်..ဟုတ်ကဲ့..၊ဟုတ်ကဲ့"

ကျနော်သူသွားရာကိုငေးကြည့်နေလို့၊ကိုကျော်ဆွေက

"ဟေ့ကောင်..ကော်ဖီသောက်အုံးဟ"

ကျနော့်အဖြစ်ကိုဖထီးတောင်ကြည့်ပြီးပြုံးနေလို့ကျနော်နည်းနည်းရှက်သွားမိတယ်"

ဖထီးဆီကနေပြန်တော့ကိုကျော်ဆွကအရက်သောက်ချင်တယ်ဆိုလို့အရက်ဆိုင်ဖက်ကိုလှည့်သွားတယ်။အဲဒီမှာရှူခင်းကမိုက်တယ်ဗျ။ရေပြင်ကအကျယ်ကြီးရေတွေစီးဆင်းနေတာချောင်းထဲဒူးခေါင်းလောက်ဖြတ်ရတယ်၊၊အိမ်ခြေအစိတ်လောက်ရှိတယ်။အားလုံးချောင်းနားမှာဆောက်ထားကြတာ။အရက်ဆိုင်ဘေးမှာချောင်းကကပ်နေတာဗျ။အရက်ဆိုင်ရောက်တော့ဝါးထိုင်ခုံမှာထိုင်ရင်းအရက်မှာလိုက်တာ၊ပဲခြမ်းကျော်နှင့်လာချပေးတယ်။

"ဝေ့.ဆရာဧည့်သည်တွေပါလာပါလား"

"အေးဟုတ်တယ်ဟ"

ဆော်ကြီးကဖြူဖြူဖွေးဖွေးရေဆေးငါးကြီးလိုဗျ။ယောက်ျားကဆင်ထိုးသေလို့မုဆိုးမဖြစ်နေတာ၊၊သူကဒီရပ်ကွက်မှာဆရာမကြီးပေါ့။သူ့ကိုလိုးချင်တဲ့လူတွေတစ်ပုံကြီး၊ကျနော်ကိုသေသေချာချာစူးစိုက်ကြည့်နေတာ။ ပြီးမှကျနော့်အနားဝင်ထိုင်ပြီး…

"မောင်လေး..ဆတ်သားစားမလား၊ရှိတယ်"

"ကောင်းတာပေါ့စေတနာနှင့်ကျွေးတာကို"

အမကြီးချက်ချင်းယူပေးတယ်၊

"အေး.ငါကိုလည်းမှတ်ထားဦး..စောမူအေးတဲ့၊"

"ဟုတ်မစော"

သူကအနားကိုထိုင်နေတာကျနော်ကကိုကျော်ဆွေကို…

"ကိုကျော်ဆွေ.ပြောအုံးလေဗျ"

"ဘာလဲဟ..ဆရာမလေးအကြောင်း"

"အေးးနင်တော့ပြသနာပဲ၊ဘယ်ဆရာမလဲ"

"နန့်စောယဉ်ကိုပြောတာအမ"

"အေး..အဲဒါပြသနာရှိတယ်ပြောစမ်းပါဦးကိုကျော်ဆွေကဟိုနှစ်ကောင်ငါနှင့်တဲခဏလိုက်ပို့ဦးမယ်ဒလင်တွေထားလိုက်ဦးမယ်"

သူတို့တွေထွက်သွားမှ……

"ငါပြောတာနန့်စောယဉ်ကိုဆင်ဦးစီးထီးကော်ကလိုက်နေတာဟ"

"ဟာသွားပါပြီနောက်ကျသွားပြီလားကွာ"

"နောက်တော့မကျငေးဘူး၊သူ့မရလည်းဘာဖြစ်လဲငါရှိတယ်"

"ဗျာ"

"အေး..ငါလုပ်ပေးမယ်သိလား၊ငါ့ကိုလည်းတစ်ခုလုပ်ပေးပေါ့"

"အမလုပ်ပေးမယ်ဆို၊ကျနော်လည်းအမကိုလုပ်ပေးမယ်လေ"

"အေး..အဲဒါဆိုနင်တို့ကားမြို့ပေါ်ဘယ်တော့တက်မှာလည်း"

"နောက်နှစ်ရက်လောက်တက်မှာ"

"ဘာလုပ်မလို့လဲ"

"ငါအရက်တွေကုန်နေပြီ၊ငါမြို့တက်ဝယ်မယ်လေ၊အဲဒါနင်လိုက်ခဲ့။ညနေဘက်မှတက်မယ်"

"အဲဒါဆိုအမညအိပ်ရမှာပေါ့"

"အေးငါတည်းခိုခန်းမှာအိပ်မယ်၊နင်ညလာအိပ်ပေး၊မနက်ကျရင်သူတို့မှာတဲ့ပစ္စည်းနင်သွားပို့ပေးလေ၊ငါလည်းပြောထားပေးမယ်၊ဟိုမှာနင့်လူတွေလာပြီမသိစေနှင့်"

"ဟုတ်ကဲ့"

"ဟေ့ကောင်အဆင်ပြေလား၊"

"ဘာလဲဗျ"

"မင်းကောင်မလေးကိုပြောတာ"

"အေးကြိုးစားရမှာပေါ့၊ပြိုင်ဘက်ရှိတယ်"

"ဘယ်သူလဲဟ"

"အယ်ထီးကော်တဲ့"

"ဟ..အဲဒီကောင်ဆိုမလွယ်ဘူးဟ၊စိတ်ဆတ်တယ်၊သူသိသွားရင်အချိန်မရွေးပြသနာပေါ်နိုင်တယ်"

"ပေါ်.ပေါ်ဗျာ"

"အင်းဘယ်လိုမှတားမရပါလား"

"ကဲသောက်.ပြီးမင်းတို့ပြန်ကြ"

ကျနော်လည်းအမြည်းစားပြီးပြန်လာလိုက်တယ်။ခြေထောက်တွေကတက်ကြွနေတာဗျ။နောက်တစ်ရက် မြို့ပေါ်တက်မယ့်ကားနှင့်ကျနော်လိုက်ခဲ့တယ်။မကရင်မကြီးလည်းပါတယ်။သူကိုဈေးနားချပေးပြီးအိမ် ဖက်ကိုလှည့်တယ်။စီစဉ်စရာတွေစီစဉ်ပြီးအိမ်မှာညမအိပ်ဖြစ်တဲ့အကြောင်းပြောတယ်။သူငယ်ချင်းတွေနှင့်ချိန်းထားတဲ့အကြောင်းရွီးရတာပေါ့။ညဘက်ရှစ်နာရီလောက်ဆိုက်ကားငှားပြီးမကရင်မရှိရာကိုလစ်လာလိုက်တယ်။တည်းခိုခန်းမှာမကရင်မကနှစ်ယောက်ခန်းယူထားတယ်။ကျနော်လည်းသူ့အခန်းမေးပြီးတက်ခဲ့တယ်။အခန်းရှေ့ရောက်တော့တံခါးခေါက်တော့ကရင်မဖွင့်ပေးပြီး

"စောသားပဲမောင်လေး"

"စောစောအိပ်လို့ရတာပေါ့"

"အေးဒါဆိုလည်းလာ၊အဝတ်အစားချွတ်လိုက်တော့"

ကျနော်လည်းအဝတ်အစားချွတ်ပစ်လိုက်တယ်၊၊နည်းနည်းတော့ကြောက်နေတယ်လီးကသိပ်မတောင်ဘူး။

"လာမောင်လေးအိပ်လိုက်..မမစုပ်ပေးမယ်၊အမလေးလူကသာငယ်တယ်လီးကအကြီးကြီးပဲ"

"အမယောက်ျားလောက်ကြီးလို့ကြီးလို့လား"

"ငါ့ယောက်ျားကတိုတိုနှင့်တုတ်တုတ်ဟ၊နင့်ဟာကပိုကြီးပြီးပိုရှည်တယ်"

ပြောရင်းနှင့်ကိုကျနော့်လီးကိုစုပ်လိုက်တယ်။ပူနွေးနွေးအာငွေ့နှင့်သူ့စုပ်ချက်ကြောင့်ကျနော်တချက်အော်လိုက်မိတယ်။

"ပြွတ်...ပြွတ်"

"အားးးးးးရှီးး၊အားးကောင်းလိုက်တာမမရာ"

"ပြွတ်..ပြွတ်"

"အားးလားလားရှီး"

လီးဒစ်တွေကိုလျှာနှင့်ယက်ပေးတယ်ဗျ။

"ပလပ်..ပလပ်"

"အားး.အိုး..အရမ်းကောင်းတယ်ဗျ"

ကရင်မကြီးကအားတက်လာပြီးဂွေးဥတွေပါစုပ်ဆွဲလိုက်တာအောင့်သလိုခံစားရတယ်။လီးကိုငုံပြီးကွင်း တိုက်ပေးတာကျနော်မျက်လုံးတွေတောင်စင်းလာတယ်။အရမ်းကောင်းတာကိုး။လီးကအဆမတန်တောင် ပြီးလွှတ်လိုက်ရင်ချက်နားတောင်ကပ်နေတာဗျ။ကရင်မကြီးကလီးစုပ်တာရပ်ပြီးအင်္ကျီတွေပါချွတ်ပစ်တာဗျ။နို့ကြီးကတစ်လုံးတစ်ခဲကြီးဗျ။ကျွန်တော်လည်းစို့ချင်လာတာကြောင့်စို့ပစ်လိုက်တယ်ကျွန်တော်လည်းနို့အုံကြီးကိုငုံခဲပြီးတပြွတ်ပြွတ်စို့ပစ်လိုက်တယ်။

"မောင်လေးအောက်ကဟာကြီးပါပွတ်ပေး"

ကျွန်တော်လည်းဘေးကနေနို့စို့ရင်းသူ့အဖုတ်ကိုပွတ်ပေးလိုက်တာ။ဘယ်ကတည်းကခံချင်နေတာလဲမသိအဖုတ်တစ်ခုလုံးစိုရွဲနေတာပါဗျ။အဖုတ်မပွတ်ဘူးတော့ဘယ်လိုလုပ်ရတာမသိတာကြောင့်လက်နှင့်သာထိုးလိုက်တယ်……

"မောင်လေးအစေ့ကိုပွတ်"

ကျွန်တော်လည်းပွတ်ပေးလိုက်တယ်၊

"အားးးအဲလိုမပွတ်နှင့်နာတယ်"

"ဘယ်လိုပွတ်ရမမှာလဲ"

"ဒီလိုပွတ်"

"ဒီလိုလား"

"အေးးးဟုတ်တယ်"

ကျွန်တော်လည်းသူပြသလိုပွတ်လိုက်မှသူ့ဆီကညည်းသံတွေထွက်လာတယ်။သူကလက်ဦးဆရာပေါ့ဗျာ။နို့တွေကိုလှိမ့်လှိမ့်ပြီးစို့ပစ်လိုက်တယ်။နို့သီးခေါင်းတွေကိုလျှာဖျားနှင့်တော့တော့ပြီးယက်ပစ်လိုက်တယ်ဗျ။အဖုတ်လည်းအပွတ်ခံရပြီးနို့တွေလည်းစို့ခံရတော့ကရင်မကြီးလည်းတော်တော်လေးအသံထွက်ပြီးညည်းတယ်။ကျနော်လည်းလိုးချင်နေတာကြာပြီအခုလိုပင့်သကူလိုးရတယ်ဆိုတော့ရှယ်ပဲပေါ့။

"ရပြီမောင်လေးလိုးတော့"ကျနော်လည်းသူ့ပေါင်ကြားထဲဒူးထောက်ဝင်ပြီးလီးကိုထည့်လိုက်တယ်။

"ဗျစ်...ဗျစ်..ဘွတ်"

"အားးးးကောင်းတယ်"

"ကျနော်လည်းသူ့ပေါင်ကိုအပေါ်တွန်းတင်ပြီးအပေါ်ကနေစိုက်ချလိုးတယ်။

"ဗျစ်...ဗျစ်..ဇွိ.. ဇွိ"

"အားးလားးလိုးတတ်လိုက်တာ အိုးးးး"

"ဇွပ်..ဖတ်..ဖတ်.....ဖန်းးးးဖန်းး"

"အားးမောင်လေးးကောင်းတယ်၊ပြီးသွားလိမ့်မယ်၊အာရုံလွှဲလိုးးး"

ကျွန်တော်လည်းတခြားအာရုံလွှဲလိုက်တာနန့်စောယဉ်ပုံပဲမြင်လာလို့ပိုအားထည့်လိုက်မိတယ်။

"အားးအင့်..ဟင့်..ဖြေးဖြေးနှင့်မှန်မှန်လိုးပေးပါမောင်လးရယ်"

ကျွန်တော်လည်းလိုးနေရင်းကနန့်စောယဉ်ပဲမြင်လာလို့အားရပါးရလိုးတာပြီးချင်သလိုဖြစ်လာတယ်။

"မောင်လေးအာရုံလွှဲလေ"

"ကျွန်တော်နောက်ဆုံးဘုရားစာတွေပဲရွတ်ရတယ်။လိုးနေရင်းမေ့တာမို့ပြန်ပြန်ရွတ်ရင်းဆယ်မိနစ်လောက် ကြာသွားတယ်။

"ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖန်းဖန်းးးးး"

"အားးးအင့်..အာ့..ရှီးးရှိးးငါပြီးတော့မယ်..အာ့.အာ့ရှီး...ရှီး"

ကျွန်တော်လည်းသူပြီးတော့မယ်ဆိုတာသိလို့အာရုံပြန်စုစည်းပြီးအားရပါးရလိုးပစ်လိုက်တယ်။အချက်တစ်ရာလောက်လည်းလိုးပြီးတော့သူလည်းပြီးကျနော်လည်းပြီးသွားတာပေါ့။

"အားရလိုက်တာမောင်လေးရာ၊ငါ့မှာအရင်ကကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ပွတ်နေရတာ"

"ကျနော်လိုးတာကောင်းလား"

"ကောင်းတာပေါ့ဟယ်..အီဆိမ့်နေတာပဲ၊လီးကလည်းကြီးရှည်ကလည်းရှည်တော့အရမ်းကောင်းတယ်။ဒီနေ့အားရအောင်လိုးပေးစမ်းပါ။ခဏသာနေရတယ်"

အမောခံနိုင်ပြီးအားရှိတဲ့ကျနော်လီးကပြန် တောင်လာတယ်။

"မမ..မှုတ်ပေးဦးထပ်လုပ်မယ်"

"အေးစုပ်ပေးမယ်"

သူကပြန်စုပ်ပေးတော့လီးကအစွမ်းကုန်တောင်လာပြန်ရော

"ကျနော်ဒီတစ်ခါကုန်းလိုးချင်တယ်"

"လိုးလေ..ကုန်းပေးမယ်"

ကျနော်လည်းနောက်ကနေဒူးထောက်ပြီးလီးကိုသွင်းလိုက်တယ်။ဖွံ့ထွားတဲ့ဖင်ကြီးနှင့်စအိုဝညိုညိုကြီးကိုမြင်ရတယ်ဗျ။မီးရောင်နှင့်ပြူးထွက်နေတဲ့အဖုတ်ပြူးပြူးကြီးကလည်းအားရစရာကောင်းနေတယ်။လိုးလိုက်တိုင်းအဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေလိပ်ဝင်သွားတာကိုကြည့်ပီးအားရကျေနယ်တယ်ဗျ။

"ဗျစ်...ဗျစ်...ဘွတ်...ဘွတ်"

"အာ့..အင့်...ဟင့်ဟင့်..မောင်လေးး"

ကျွန်တော်လည်းဒူးထောက်ပြီးလိုးနေရာကနေခွေးလိုးလိုးသလိုလိုးဖို့ဒူးကွေးကာအပေါ်စီးမှဆက်ဆံလိုက်တာတချက်ဆောင့်ချတိုင်းမကရင်မဟာတအင့်အင်းနှင့်ကိုအော်နေသေးတာပါ။

"ဗျိ…ဇွီ...ဗျစ်..ဗျစ်...ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်...ဘု"

"အာ့..အား..အရမ်းကောင်းတယ်မောင်လေး..အားးမြန်..မြန်လုပ်ကွာ..မမပြီးတော့မယ်"

"ဇွပ်……ဖန်းးးဖန်းးးးဖတ်..ဘတ်..ဘွတ်...ဖန်းးးဖန်းး"

အာ့ာာာားရှီးးးအားးးးးအိုးးးးးးးးအာ့ရှီးးအိုးးးး"

လိုးချိန်ဆယ့်ငါးမိနစ်ကျော်ကျော်လောက်မှာသူပြီးသွားတယ်။ဒါပေမယ့်ကျနော်မပြီးနိုင်ဘူးဒူးကွေးလိုးရလို့သာဒူးတွေပူလာပြီးညောင်းနေတော့တယ်။ကျနော်လည်းအိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်တယ်။

"မောင်လေးမပြီးဘူးလား"

"ဟုတ်တယ်မမ"

"အေးးးငါမှုတ်ပေးမယ်"

ဆိုပြီးတော်တော်လေးကြာအောင်မှုတ်ပေမယ့်လီးကမကျပဲနေတယ်။

"အားးးငါလည်းအာညောင်းပြီဟ"

"မမဖင်လိုးချင်လို့ရလား"

"လိုးချင်တာလိုးရတယ်"

"ငါဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးမယ်မောင်လေး"

သူဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးလို့ကျနော်လည်းသူ့ဖင်ကိုတံတွေးဆွတ်လိုက်ပြီးလီးကိုထည့်လိုက်တယ်။လီးကဖင်ထဲကိုတင်းကျပ်ပြီးဝင်သွားတယ်။

"ဖြေးဖြေးလုပ်နှော်.ငါ့ဖင်ကွဲသွားမယ်"

"အင်း..မမ.."

"ဗျစ်...ဗျစ်......"

"အားးးးးထိတယ်ကွာ"

"ဇွိ...ဘွတ်....ဖတ်...ဖတ်..ဘွတ်...."

"အိုးးး..ဟးးးဟ၊ားးအားး*

"ဇွပ်..ဖတ်..ဖတ်..ဘွတ်..ဘွတ်"

ကျနော်ကျပ်လွန်းလို့ပြီးချင်လာတယ်။

"မမကျနော်ပြီးတော့မယ်"

"အေးးလိုးးပြီးအောင်လိုးးး"

"ဇွပ်ဖတ်..ဖတ်...ဖန်းဇွိ..ဗျိ..ဗျိ"

"အားးးးအိုးးဟူးးးးးးး?

ကျနော်လည်းအော်ပြီးဖင်ထဲကိုသုတ်တွေပန်းထည့်လိုက်ပြီးလီးကိုချွတ်ကာအိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်တယ်။

"အားးကောင်းလိုက်တာကောင်လေးရာ.နင့်လီးကအရမ်းမိုက်တယ်၊ငါစွဲသွားပြီနောက်လုပ်ပေးသိလား"

"ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့"

ကျွန်တော်လည်းနောက်နေ့မနက်မှာကရင်မကြီးနှင့်သူ့ပစ္စည်တွေတင်ပြီးတောထဲပြန်ဝင်ခဲ့တယ်။ဆင်စခန်းဖက်အထိလိုက်ပို့ပြီးဆရာမလေးတေ့မှာတဲ့ပစ္စည်းအချို့ကိုယူပြီးဆရာမလေးဆီကိုသွားခဲ့တယ်။အဟီးရည်းစာစာတစ်စောင်လည်းရေးပြီးယူသွားတာပေါ့။ကျောင်းဖက်သွားပြီးပေးတာပါ။

"မနန့်စောယဉ်..ဒီမှာပစ္စည်းတွေလာပို့တာပါ"

"အားနာစရာရှင်.ကျွန်မတို့လာယူမှာပေါ့"

"အပန်းမကြီးပါဘူး၊ကျွန်တော်ကမနန့်စောရင်နှင့်တွေ့ချင်လို့ပါ"

"ရှင်"

"ဟုတ်တယ်ဗျ၊မနန့်စောယဉ်..ကျွန်တော်…..မနန့်စောယဉ်ကိုမြင်ကတည်းချစ်မိတာ"

"ရှင်..အာကိုဇော်မိုးကလည်း"

ကျွန်တော်လည်းလာလာချင်းဆောက်နှင့်ထွင်းပစ်လိုက်တယ်၊ပြိုင်ဘက်ရှိနေလို့အချိန်ဆွဲလို့မဖြစ်ဘူးလေ

"ရော့ပါ..ကျနော်ရေးထားတဲ့စာပါ"

မနန့်လည်းကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်ကာယူထားလိုက်တယ်။ကျွန်တော်လည်းလစ်လာခဲ့လိုက်တယ်။နောက် နေ့တွေမှာလည်းအကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာပြီးမနန့်ဆီကိုသွားသေးတယ်ဗျ။ညနေပိုင်းရောက်ရင် ကိုကျော်ဆွေနှင့်ကရင်မဆိုင်သွားတာပေါ့။ကရင်မကြီးကဟန်မပျက်ဧည့်ခံရှာတယ်။ကျွန်တော်လည်း နောက်နေ့တွေမှာကားသမားတွေအားရင်ဆင်စခန်းပဲခေါ်ပြီးကရင်မဆိုင်ဖက်ကိုပဲသွားနေကြတာလေ။ မနန့်မှာကိုဇော်မိုးဆင်စခန်းလာကတည်းကသတိထားမိတယ်။ရွှေစွန်ညိုဘာလိုလို့ဝဲပါတယ်။မထွေး လိုလို့ဝဲပါတယ်။ဒါပေမယ့်အယ်ထီးကော်ကသူ့ကိုအရင်ချစ်ရေးဆိုထားတော့ဝေခွဲရခက်ခဲနေပါတယ်။အယ်ထီးကော်နှင့်လူမျိုးတူဘာသာတူလေ၊သူ့ဘဝကိုလည်းစာနာတယ်။တခြားအရာတွေပေါ်မှာသာစိတ်ဆတ်ပေမယ့်သူ့အပေါ်မှာစိတ်ရှည်တယ်။

သူ့အပေါ်တကယ်ချစ်တာလည်းသိတယ်။ကိုဇော်မိုးတစ်ယောက်ကအသက်ကလေးကငယ်ငယ်လူကောင်ထွားပြီးနေလောင်နေလို့သာအသက်ကြီးသလိုဖြစ်နေတာ။အခုလည်းတနေ့တနေ့ဒီလမ်းခရီးကိုမညည်းမညူလာနေတာသနားမိတယ်။တဖြေးဖြေးနှင့်သနားရာကကိုဇော်မိုးကိုချစ်လာသလိုဖြစ်နေပြီ။ကိုဇော်မိုးကလည်းအဖြေတောင်းတာအမဲခြောက်ဖုတ်တောင်းသလိုတကျီကျီနှင့်အခုဆိုကျောင်းကိုလာလွန်းအားကြီးလို့ညီအမတစ်ဝမ်းကွဲကျောင်းအတူတူပြန်တဲ့သူနှင့်တောင်အတော် ကြီးရင်းနီးနေပြီ

"အယဉ်..ညည်းဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ"

"ငါမစဉ်းစားတတ်ပါဘူးဟယ်"

"ငါသိပါတယ်ဟာ၊နင်ဇော်မိုးဘက်ပါနေပြီ"

"အင်းလေ.ငါဝန်ခံပါတယ်၊ဒါပေမယ့်အယ်ထီးကော်ကိုလည်းသနာနေတယ်"

"ငါးရံ့နှစ်ကောင်ဖမ်းသလိုဖြစ်နေမယ်နှော်၊နှစ်ယောက်စလုံးကမလွယ်ဘူးနှော်"

"အေးပါဟယ်"

"ကိုဇော်မိုးကပြောတယ်၊"

"ဘာတုန်းဟ"

"လှေနံနဖက်ကိုနင်းတယ်ဆိုရင်လည်းသူ့ဘက်ကိုပိုပိုသာသာနင်းလိုက်ပါတဲ့"

"သူကဗိုလ်အောင်ဒင်ပေါ့"

"ဟုတ်တယ်၊ဟုတ်တယ်.ဗိုလ်အောင်ဒင်.၊ဗိုလ်အောင်ဒင်"

"ဟားးဟားးးအဟင်းးဟင်းးးးး"

ရယ်နေရင်းကဇော်မိုးမျက်နှာလေးကွက်ပြီးမြင်လိုက်တယ်။

"အော်..ကိုဇော်မိုးရယ်"

တနေ့မနန့်ဆီကိုသွားပြီးကရင်မအရက်ဆိုင်ထိုင်နေတုန်းအယ်ထီးကော်ရောက် လာတယ်။လူကငှက်ဖျားမိထားသလိုပါ။

"ဇော်မိုးဆိုတာမင်းလား"

"အေး.ငါပဲ"

"မင်းဆင်စခန်းကိုမလာနှင့် ဟေ့ကောင်"

"ငါ့ဘာသာလာတာ ဘာဖြစ်လဲကွာ"

"ဟေ့ကောင် မင်းကိုငါပြောထားပြီးပြီနှော်၊"

"လာတော့ဘာဖြစ်လဲ"

"မင်းတော်တော်သတ္တိရှိတာလား"

"အေး.."

"အေးအဲဒါဆိုတပွဲတလမ်းလောက်စမ်းရအောင်"

ကျနော်လည်းကြောက်နေရင်မနန့်နှင့်လွဲရတော့မည်မို့…

"လုပ်လေကြာသလားလို့"

ကျနော်ကြားဖူးတာကကရင်တွေလက်ဝှေ့ထိုးတတ်တယ်ဆိုတာသိတယ်။ကျနော်လည်းရိုးရာနပန်း(ကျင်)ကိုငယ်ငယ်ကတတ်တယ်။ရွာမှာလည်းသင်ထားတာ၊အိမ်ကဝိတ်သမားတွေနှင့်လည်းခဏခဏကစားနေကြမို့လို့လုံးထွေးပီးသတ်ပုတ်ဖို့စဉ်းစားလိုက်တယ်..။

"ဟဲ့တော်ကြ..ငါဆိုင်မှာရန်မဖြစ်နှင့်ထီးကော်နင့်ကိုဦးစီးနှင့်တိုင်မှာ"

"နင်ကဘာလို့နာနေတာလဲ"

"ဟဲ့ငါဆိုင်လာတဲ့ဧည့်သည်၊ငါ့စီးပွားရေးကိုနင်လာဖျက်တာ"

'"ဟေ့ထီးကော်..ဘာဖြစ်တာလဲ"

"ဖထီး..ဘာမှမဖြစ်ဘူး"

"မဖြစ်ရင်ပြန်"

ထီးကော်ပြန်သွားသည်။

"ဖိုးခွား..မင်းလည်းပြန်"

"ဟုတ်ကဲ့..ဖထီး"

"လစ်ကြမယ်ဟေ့"

အားလုံးလည်းစခန်းကိုပြန်လာခဲ့ကြတယ်။

နန့်စောယဉ်မှာသတင်းကြားပြီးရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်ကာဇော်မိုးအတွက်စိတ်ပူသွားတယ်။ထီးကော်ကဓားအမြဲတန်းပါတယ်လေ။ဓားနှင့်တော့မထိုးရဲလောက်ဘူး၊ဇော်မိုးတို့အဖွဲ့ကကားပေါ်မှာာငြိမ်းချမ်းရေးအဖွဲ့တံဆိပ်တတ်ထားတယ်။ဓားနှင့်ထိုးရင်အားလုံးပြသနာတက်နိုင်တယ်ဆိုတာအားလုံးကသိထားကြတယ်လေ။နောက်နေ့ကျတော့တခြားလူတွေခေါ်မရလို့ညနေစောင်းမှာကျနော်လည်းတစ်ယောက်တည်းတက်လာတယ်။

လေလေးကကျောဖက်ကနေပြီးတိုက်နေလို့မပူပါဘူးတောင်တက်ခရီးတွေဆိုပေမယ့်အေးအေးဆေးဆေးတက်လာခဲ့တယ်။တကယ်တမ်းတော့အယ်ထီးကော်ဟာဆင်ဦးစီးပီပီဆင်ကြံကြံနေတာကို ကျနော်မသိခဲ့ဘူး။သူစီးတဲ့ဆင်ကမုန်ယိုစပြုနေတာလေ။ကျနော်လေးပုဆိုးလေးမပြီးပြီးဟိုကြည့်ဒီကြည့် နှင့်တောင်ပေါ်ကိုတက်လာခဲ့တယ်။အဲဒီအချိန်မှာနောက်ကအသံကြားလို့လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်

"ကျည်..ဝူး"

"ဟာဆင်ပဲ"

ကျနော်လည်းခြေသုတ်တင်ပြီးပြေးတက်တယ်၊ဆင်ကကျနော့ကိုမြင်ပြီးလိုက်တော့တာပဲ၊လေကသူ့ဘက်ကတိုင်တာရယ်၊တောင်တက်ဖြစ်နေတာရယ်ကြောင့်ကျနော့အနားကိုချက်ချင်းမရောက်ဘူး။ခပ်လှမ်းလှမ်းကနေလိုက်လာတယ်။ဆင်ပြေးအားကိုကျနော်ဘယ်လိုမှမယှဉ်နိုင်ဘူးလေ။

ကျနော်အကြံရပြီးပုဆိုးကို ချွတ်ချပြီးထပ်ပြေးတယ်။ဆင်ကကျနော့်ပုဆိုးကိုတက်နင်းပြီးကျန်နေတယ်။တော်ကြာမှဆက်လိုက်လာ တော့ကျနော်လည်းအင်္ကျီထပ်ချွတ်ပြီးထပ်ပစ်ထားခဲ့တယ်။ဆင်ကအင်္ကျီကိုထပ်နင်းပြီးခြေထောက်နှင့်နင်း ပြီးထပ်လိုက်လာတယ်။

ကျနော်လည်းအသက်လုပြီးပြေးတာဆင်ဝိုင်းနားရောက်လာတယ်။ကျနော်ဆက် ပြေးတယ်။လူတွေအားလုံးဆူညံကုန်ကြတယ်။ကျနော်စာသင်ကျောင်းဘက်ပြေးပြီးပက်လက်လှန်ပြီး အမောဖြေရတော့တယ်။နန့်စောယဉ်မှာကိုဇော်မိုးတစ်ယောက်အဝတ်အစားမပါပဲပြေးလာတာမြင်ရတယ်။ဆင်ဝိုင်းဘက်ကလည်းဆူညံနေတော့သဘောပေါက်လိုက်ပြီးဖထီးပုဆိုးတစ်ထည်ယူပြီးအမောဖြေနေတဲ့ဇော်မိုးကိုသွားခြုံပေးရတယ်။အတွင်းခံပါလို့သာပေါ့မျက်စိရှက်စရာကြီးပါ

"ကျနော်လည်းမနန့်လာပို့တဲ့ပုဆိုးကိုချက်ချင်းမဝတ်ပဲချွေးတွေသုတ်ပြီးမှဝတ်ရတယ်"

မနန့်မှာဇော်မိုးဖြစ်ပုံကိုကြည့်ပြီးသနားလွန်းလို့မျက်ရည်တောင်ကျတယ်။

"ဇော်မိုး၊နောက်တစ်ယောက်ထဲမလာနင့်"

"လာမှာပဲမနန့်ကချစ်တယ်ပြောမှ"

"ဒီလိုဖြစ်နေတာတောင်နင်ကပြောနိုင်သေးတယ်"

"ဖြေပါမနန့်"

"အေး.ချစ်တယ်.ချစ်တယ်"

ကျနော်ပျော်ပြီးမနန့်ကိုဖက်နမ်းပစ်လိုက်တယ်။

"အို..လွှတ်တော့ဟိုမှာဖထီးလာပြီ"

ကျွန်တော်လည်းပြန်လွှတ်ပစ်လိုက်တယ်။

"ဖိုးခွားဘာမှမဖြစ်ဘူလား၊ငါတောင်းပန်တယ်၊တယ်မိုက်တဲ့ထီးကော်"

"ရပါတယ်ဖထီး"

ကျနော်ကတော့သာယာနေပြီဖြစ်ပေမယ့်အယ်ထီးကော်ကမလုပ်သင့်တဲ့အရာကိုလုပ်တဲ့အတွက်ဆင်စခန်းတစ်ခုလုံးရဲ့ငြိုငြင်မှုကိုခံရတယ်ဗျ။ကျနော်မှာလည်းဦးလေးတောင်ပေါ်တက်လာပြီးကြိမ်းမောင်းဒဏ်တော်တော်ခံလိုက်ရတယ်။

"ဟေ့ကောင်.မင်းကယူမှာမို့လို့လား"

"ယူမှာဦးလေး"

"စဉ်းစားမင်းကကျောင်းဆက်တက်ရအုံးမှာ၊နောက်ပြီးသူကခရစ်ယာန်ကွ"

"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပါဦးလေး"

"အင်း..မင်းကအချစ်ဦးဆိုတော့ရူးနေတာပေါ့ကွာ"

"နောက်ဆင်ဝိုင်းဘက်မသွားနှင့်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါဦးလေး"

ကျနော်ဦးလေးစိတ်ချမ်းသာအောင်ပြောလိုက်ရတယ်၊အခုမှအဖြေရတာဘယ့်နှယ်သွားမတွေ့လို့ရမလား။ကျနော်ကအေးအေးဆေးဆေးဖြစ်သွားပြီ၊ဒါပေမယ့်အယ်ထီးကော်ဒုက္ခကမုန်ယိုပြီးတောထဲဝင်သွားတဲ့ဆင်နောက်ကိုလိုက်ရတော့တယ်။ပဲ့ချိတ်နှစ်ယောက်ခေါ်ပြီးဆင်ခြေရာနှင့်ဆင်ချေးတုံးကိုကြည့်ပြီးလိုက်သွားတာ။သူစိတ်မဖြောင့်ပါဘူး၊ဆရာမလေးကကျနော်နှင့်ကြိုက်သွားမှာကိုအရမ်းစိုးရိမ်နေတာ။သူတကယ်လည်းအဲဒီနေ့ကချစ်သူတွေဖြစ်သွားတာမသိခဲ့ဘူး။

ဆင်အခြေအနေကိုကြည့်ရင်းကဆယ်ရက်လောက်ကြာတယ်။သူစိတ်မရှည်တော့တာနှင့်မုန်ယိုလို့မပြီးသေးတဲ့ဆင်ကိုအတင်းဖမ်းဖို့ကြိုးစားရင်းကဦးခေါင်းပေါ်တက်ပြီးစခန်းဖက်ကိုခေါ်ဖို့ကြိုးစားတယ်။ဆင်ကဝါးတောဖက်ကိုဖြတ်ပြေးတော့ဆင်ကိုမထိန်းနိုင်အဲဆင်ခေါ်ရာကိုပါသွားတယ်။ဝါးတောဖြတ်ပြေးတဲ့အခါဝါးထိုးလို့တစ်ကိုယ်လုံးသွေးအလိမ်းလိမ်းနှင့်နောက်ဆုံးမှာဆင်ပြေးတဲ့သစ်ပင်နားရောက်တော့သစ်ပင်နှင့်တိုက်မိပြီးဆင်ပေါ်ကပြုတ်ကျကျန်ခဲ့တယ်။သူများကိုမကောင်းကြံတဲ့စိတ်ကလက်ငင်းအကျိုးပေးတာပါ။

ပဲ့ချိတ်တွေကစောင်ပခက်လုပ်ပြီးထမ်းခေါ်လို့သာစခန်းကိုရောက်ရတယ်။ဖထီးလည်းသူ့တူဖြစ်ပြီးအားကိုးရတဲ့သူဖြစ်တော့ပြာပြာသလဲပါ။မြို့ပေါ်ဆေးရုံပို့ဖို့အတွက်ကျနော်တို့ကားစခန်းကိုလာတဲ့အခါ။ကျနော်တို့စခန်းမှာလည်းကားကတစ်စီးထဲသာရှိတယ်။ကျနော့်ကိုလုပ်ကြံထားသူမို့မပို့ချင်ကြပါဘူး။

ကျနော်လည်းလူ့အသက်ကယ်လို့ရရဲ့သားနှင့်မကယ်ဖြစ်ရင်နောင်စိတ်မကောင်းဖြစ်ရမှာမို့ဆေးရုံကိုပို့ခိုင်းလိုက်တယ်။ဖထီးလည်းဆေးရုံကိုလိုက် သွားရတော့တယ်။ဆင်စခန်းမှာဖထီးမရှိတော့ကျနော့်အကြိုက်ပေါ့ဗျာ။ညဘက်မှာမဆီကိုကျနော်သွား လည်တော့တယ်။သမီးရည်းစားဖြစ်ပြီဆိုတော့မနှင့်မောင်ဖြစ်ပြီလေ။

"အယဉ်ရေ.မောင်လာတယ်"

"အေး..ညည်းပဲခေါ်တော့"

"ကောင်မခေါ်တာလေးကိုသဝန်တိုနေတယ်"

"နင်ခေါ်ချင်ရှာပေါ့ဟ"

"မရတတ်လို့ပါနှော်"

"ကောင်မ..ညည်းငါ့ဘဲများကြိုက်နေလားမသိဘူး"

"ကြိုက်ရင်ရောနင်ပေးမှာမို့လို့လား"

"မလုပ်ပါနှင့်အချစ်ကဝေစားလို့မရဘူး၊မတစ်ယောက်တည်းသာချစ်တာပါ"

"သွားအပိုတွေ"

"ကျနော်တို့ချောင်းကမ်းဘေးခဏသွားမယ်လိုက်ဦးမလား"

"မလိုက်တော့ပါဘူး၊မစားရညှော်ခံကြီး"

"အင်းသူကလည်းတစ်ဒုက္ခ"

"အဟင်းးဟင်းး"

"မ..လာသွားရအောင်"

လသာသာမှာချောင်းရေတသွင်စီးလို့ကျောက်စရစ်ခဲလေးတွေအပေါ်လမ်းလျှောက်ရတာအရမ်းကို ကောင်းတယ်ဗျ။ကျောက်တုံးတွေကြားထိုင်လိုက်ပြီးမရဲ့မျက်နှာကိုငေးကြည့်လိုက်တယ်။သနပ်ခါးအဖွေးသားနှင့်ချစ်စရာကောင်းတဲ့မမျက်နှာလေးကိုမွှေးကြူလိုက်ပြီးသာသာယာယာလေးပွေ့ဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းပါးလေးကိုစုပ်နမ်းလိုက်တယ်၊နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ရင်ခုန်သံတွေကတဒိန်းဒိန်းနှင့်ကိုမြည်နေတာလေ။

ရင်ခုန်သံတွေမြန်လေကျနော့လီးကတောင်လေပေါ့ဆိပ်ကွယ်ရာအရပ်မှာနှစ်ယောက်သားချိန်းတွေ့တာလေ။ဖိုမဓာတ်ကလောင်မြိုက်နေတာပေါ့။ကျနော်မကိုအရမ်းလည်းချစ်တယ်၊မြတ်လည်းမြတ်နိုးတယ်၊ဒါပေမယ့်စိတ်လည်းမချဘူး။ချစ်သက်သေလေးများ၊အမှတ်တရလေးတွေများများဖြစ်အောင်လုပ်ထားချင်တာလေ။အဲဒီတော့လည်း….

"သိပ်ချစ်တယ်မရယ်"

"အွန်း.ဟွန်းးဟင်း....မ..လည်းချစ်ပါတယ်ကွယ်"

နှုတ်ခမ်လေးနမ်းစုပ်ရင်းလည်တိုင်လေးကိုပါမာကင်ပေးလိုက်တယ်။

"အားးယားတယ်မောင်"

ယားတယ်ဆိုလို့လွှတ်လိုက်ပြီးမှနှုတ်ခမ်းကိုပြန်နမ်းစုပ်ပြီးလျှာဖျားလေးထည့် လိုက်တယ်။မကလျှာဖျားလေးကိုပြန်စုပ်လာတယ်ဗျ။ကျနော်လည်းအခြေအနေကောင်းပြီဆိုပြီးအင်္ကျီ နောက်ကျောကသူ့ဘော်လီချိတ်ကိုဖြုတ်ပစ်ပြီးအင်္ကျီကိုတွန်းတင်ပြီးနို့ချိုချိုကိုခေါင်းငုံစို့လိုက်တော့မက ကျွန်တော့်ခေါင်းလေးကိုကိုင်ပေးထားတယ်ဗျ။ကျနော်လည်းကရင်မကြီးသင်ပေးထားတဲ့အတိုင်းစို့လိုက်တာပေါ့ဗျာ။

"အာ့...မောင်ရယ်"

"ပြွတ်....ပြွတ်...ပလပ်..ပလပ်"

"အင့်..ဟင့်..ဟင့်..အာ့.."

ကျနော်လည်းမထွက်တဲ့နို့ကိုစို့ပြီးကျနော်ကမကိုဖက်ထားတယ်။သိပ်စို့လို့ကောင်းလွန်းတဲ့နို့လေးတွေ၊ ဘယ်လောက်ပဲစို့စို့အားမရနိုင်ပါဘူးဗျာ။အဖုတ်ကိုလည်းကိုင်ကြည့်ချင်လာတယ်။လက်တဖက်အောက် ချပြီးမပေါင်ကြားထဲကိုလျိုပြီးသွင်းလိုက်တယ်။

"အာ့..မောင်အဲဒါကိုမလုပ်နှင့်မောင်"

"ခဏလေးကိုင်ကြည့်ချင်တာပါမရယ်"

"ဟာကွာလူဆိုးလေးပဲကွာ"

"ခွင့်ပြုပါမရယ်"

"လူတွေမြင်ပါ့မယ်မောင်"

"မမြင်ပါဘူးမရယ်၊ခဏလေးနှော်"

"ဟင်းးးး"

ဆိုပြီးသက်ပြင်းချလိုက်သံကျနော်ကြားတယ်။ဒါဆိုရပြီထပ်ပြီးခွင့်ပြုချက်တောင်းနေရင်ကျနော် မိုက်မဲရာကျတော့မှာပေါ့။ပင်တီကိုဘေးဖယ်ပြီးအဖုတ်ထဲလက်ညိုးလေးသွင်းလိုက်ပြီးစမ်းကြည့်လိုက် တယ်။အမွေးနုနုလေးတွေကိုစမ်းမိတယ်ဗျ။ပြီးတော့မှနေရာမှန်ကိုရောက်သွားတာ။ကရင်မကြီးသင်ပေး ထားတဲ့အဖုတ်ပွတ်နည်းကစနစ်ကျသလားမသိမတစ်ယောက်ညည်းသံတွေထွက်လာတယ်။

"အာ့..အင့်..ဟင်းးးဟင်းးးးမောင်ရယ်"

ကျွန်တော်လည်းအဖုတ်ထဲလက်ညိုးထည့်လိုက်တော့အရည် တွေစိုစိုစိစိဖြစ်နေတယ်လေ။

"အာ့..မောင်ရယ်..နာတယ်"

ကျနော်လက်ကိုပြန်ထုတ်ပြီးကရင်မကြီးသင်ပေးထားတဲ့အစေ့ပွတ်နည်းအတိုင်းဖီလ်းဖြစ်လာစေဖို့ပွတ် ပေးလိုက်တယ်။

"အာ့..အိုးးဟိုးးးဟိုးးးးးးးး……အင့်..ဟင့်..ဟင့်"

ငါးမိနစ်လောက်ပွတ်တာအထဲမှာမနည်းစိုလာတယ်။ကျနော်လည်းနှုတ်ခမ်းတွေစုပ်နမ်းပြီးအစေ့ကိုသေ သေချာချာပွတ်ပေးလိုက်တယ်ဗျ။

"အာ့..အင်းးးဟင်းးးးဟင်းးးးအာ့..ရှီး..ရှီးး"

ထိုစဉ်မှာပဲဆင်ဝိုင်းဘက်ကဓာတ်မီးတချက်လင်းလက်လာလို့

"မောင်လူတွေလာတယ်"

ကျွန်တော်လည်းရပ်ပစ်လိုက်ရတယ်။

."ဟာကွာ..အရေးကောင်းမှ"

"ခစ်...ခစ်..ခစ်"

"မောင်သူ့တို့အနားမရောက်ခင်ပြန်ရအောင်"

"အင်းးးးး"

ကျနော်လည်းမထချထချင်နှင့်ထပြီးသူ့ကိုလိုက်ပို့ရတာပေါ့ဗျာ။သူ့ကိုလိုက်ပို့တော့ဟိုတစ်ယောက်ပြုံးစိစိ နှင့်

"ပျော်ခဲ့ကြတယ်ပေါ့"

"အင်းးပေါ့ဗျာ"

"လုပ်ပါ..လုပ်ပါဒီမှာတစ်ယောက်ထဲကျန်ခဲ့ရတာ"

"ဟောဗျာနောက်အခေါက်ခေါ်ပါ့မယ့်"

"အားးးး"

မကကျနော့်ဗိုက်ကိုလိမ်တာဗျ။

"ကဲပြန်တော့နှော်မောင်"

"ဟဲ့ဒီမှာအိပ်ခိုင်းလိုက်ပါလား"

"ဖထီးသိလို့မိုးမီးလောင့်ပါမယ်ဟယ်"

"ရပါတယ်ဟငါမပြောပါဘူး၊ငါအခန်းခွဲအိပ်ပါ့မယ်"

"ကောင်မတော်တော်ရွနေတယ်၊ဘာလဲချောင်းကြည့်မလို့လား"

"အေးဟဲ့..ဟီးးးးဟီးး"

မောင်ပြန်လေ၊ဒီကောင်မတော်တော်ရွနေတာဆုံးမရအုံးမယ်"

"တာ့တာ.မ"

ကျနော်လည်းတောင်ပြန်ဖြစ်လာတယ်။စိတ်ထဲမှာဆန္ဒအရမ်းပြင်းပြနေတာဗျာ။ကိုကျော်ဆွေတဲဘက်ကို ပြန်ရင်းကရင်မအရက်ဆိုင်ဘက်ကိုလျောက်တော့ကရင်မကြီးကဆိုင်သိမ်းနေပြီ။

"ကောင်လေးငါ့ဆီကိုမလာတကြာပြီနှော်"

"စိတ်ကရောက်ပါတယ်"

"စိတ်လာလို့မရဘူးလူလာမှဟ၊ဒီနေ့ဒီမှာအိပ်သွား"

ကျနော်လည်းရေငတ်တုန်းတွင်းထဲကျဆိုသလိုကရင်မကြီးကိုအဲနေ့ညကသုံးချီကျွေးပြီးမနက်လေးနာရီ လောက်ထကာကိုကျော်ဆွေတဲဖက်သွားအိပ်တယ်။နောက်တရက်ရောက်တော့စနေမှာမြို့ကိုတက်ပြီး အယ်ထီးကော်ကိုသတင်းမေးမယ်ဆိုတော့ကျနော်ပျော်ပြီလေ။စနေသွားပြီးတနင်္ဂနွေမှပြန်ရမှာကိုး။စနေနေ့ကျတော့သူတို့ကကားလမ်းဖက်ကနှစ်ယောက်သားကြိုတယ်။ကျနော်လည်းမြို့ကိုလိုက်ခဲ့တယ်။

အိပ်စင်မှာသူတို့ကိုထားပြီးရှေ့ခန်းမှာကျနော်ထိုင်လိုက်ခဲ့တယ်။သစ်လုံးတွေချပြီးမြို့ထဲမှာကျနော်တို့ကိုထားပြီးကားကပြန်ထွက်သွားလို့အိမ်ဖက်ကိုကျနော်ခြေဦးမလှမ်းတော့ဘူးရောက်တဲ့အချိန်ကလည်းခြောက်နာရီထိုးပြီကားကမနက်ပြင်မယ်ဆိုပြီးထွက်သွားတာလေ။တည်းခိုခန်းရောက်တော့နှစ်ယောက်ခန်းနှစ်ခန်းယူလိုက်တယ်။မရဲ့သူငယ်ချင်းကရယ်ကျဲကျဲလုပ်နေတာလေ။

"ကိုဇော်မိုး.အခန်းပြောင်းပေးရမလား"

"အခုတော့မပြောင်းနှင့်ဦး"

"ဟယ်လုပ်ပြီ၊ညည်းတော့၊ရေမိုးချိုးဆေးရုံကိုသွားရအောင်၊မောင်မလိုက်ခဲ့နှင့်"

"အာ..ဘာလို့လည်းမ"

"ဖထီးသိသွားမှာစိုးလို့"

"ပြီးရောပြန်လာရင်ထမင်းသွားစားမယ်"

သူတို့ရေမိုးချိုးပြီးဆေးရုံဖက်သွားကြပြီးတစ်နာရီကျော်လောက်ပြန်လာတယ်"

"မောင်ထမင်းစားရအောင်"

"သွားလေ"

"ထီးကော်အခြေအနေဘယ်လိုလဲ"

"နောက်တပတ်လောက်ဆိုဆင်းရမယ်ထင်တာပဲတဲ့"

"သူ့ဆင်ရော"

"ဖမ်းထားပြီးထူးခတ်ထားတယ်"

"ဖထီးကဘာပြောသေးလဲ"

"ထွေထွေထူးထူးမပြောပါဘူး၊

ထီးကော်ကမောင့်ကိုကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောပေးပါတဲ့။သူတောင်းပန်ပါတယ်တဲ့"

"အမြင်မှန်ရသွားပြီပေါ့"

"သူလည်းစိတ်ကောင်းရှိပါတယ်မောင်။မ.ကြောင့်သာအဲဒီလိုဖြစ်တာပါ"

"အော်..ဆင်ရောဦးစီးရောမုန်ယိုတာပေါ့"

"မောင်ကလည်းပြောရော့မယ်"

ထမင်းသွားစားပြီးတည်းခိုခန်းပြန်လာတော့၊

"ဟေ့ငါတော့အိပ်ပြီ.လော့ချလိုက်ပြီနှော်၊၊အယဉ်ဒီမှာအိတ်တွေ"

"ဟဲ့..ဟဲ့..အို..လုပ်ပြီ"

"လာပါမ..မောင်နှင့်စကားပြောရအောင်"

"ဟင်းနှော်စကားပြောမယ်ဆိုပြီးတော့"

"ချစ်လို့ပါမရာ"

အခန်းထဲဝင်ပြီးတော့မက

"မောင်ဟိုဘက်လှည့်၊မ.အင်္ကျီလဲမလို့"

"ကျနော်လည်းအခန်းပြင်ဘက်ကိုပြူတင်းပေါက်ဖက်မှလှမ်းကြည့်နေလိုက်ပြီး.။

"ရပြီလားးး"

"အင်းးးး"

ကျွန်တော်ကြည့်လိုက်တော့မကဂါဝန်ကြီးနှင့်ဗျ။

"ညဝတ်တဲ့အင်္ကျီကလေးနှင့်လည်းလှတာပဲ"

"သွားအပိုတွေသိပ်ပြော"

"ကြည့်လို့ကိုမဝဘူး"

"ဆိုပြီးတင်းတင်းလေးဖက်ထားလိုက်တယ်။ခါးအထက်စမ်းကြည့်တော့ဘော်လီမပါဘူးဗျ။

"ဟဲ..ဟဲ..ဟဲ"

"ဘာရီတာလဲ.ဟွန်း"

ကျွန်တော်သူ့ကိုဖက်ပြီးအိပ်ရာပေါ်ပက်လက်လှဲလိုက်တယ်။ကုတင်ပေါ်မှာကန့်လန့်ပေါ့။သူကအောက်က ကျွန်တော်ကအပေါ်ကလေ။

"ချစ်တယ်..မရယ်"

"အင်းးး"

ကျွန်တော်လည်းမနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။

"မောင်မီးပိတ်အုံးလေ"

"မ..အလှကိုကြည့်ချင်လို့ပါမရယ်၊မပိတ်တော့ဘူး"

"အင်းရှက်တယ်မောင်"

"မရှက်ပါနှင့်မရယ်မောင်တို့လက်ထပ်ပြီးလည်းဒီလိုပဲနေမှာ"

ကျနော်လည်းနမ်းစုပ်လိုက်တာမကလည်းပြန်နမ်းပါတယ်။ပါးစပ်အတွင်းမှာလျှာတွေတိုက်ပွဲတွေဖြစ် တာပေါ့။အသံကတော့တပြွတ်ပြွတ်နှင့်ဗျ။ရင်ချင်းဆိုင်တဲ့တိုက်ပွဲတွေပါဖြစ်နေတာ။အဲဒီကတော့ရင်ခုန်သံတိုက်ပွဲပေါ့၊သူ့အသံလည်းတစ်ဒိန်းဒိန်းနှင့်ပေါ့၊။အချစ်နှင့်ကာမတိုက်ပွဲမှာကာမဖက်ကအလေးသာနေပါပြီ။

ကျနော်ကတောင်ကုန်းတိုက်ပွဲနွဲမယ်ဆိုပြီးဂါဝန်စကိုမလိုက်တယ်။ပထမဆုံးပေထမဆုံးတွေ့တာကမြက်ခင်းလေးပေါ့သူကခပ်ပါးပါးလေးနှင့်မို့မောက်နေတာလေ။သူကနောက်ဆုံးတိုက်ပွဲမို့လို့ရှောင်ရှားပြီးတောင်ကုန်းဖွေးဖွေးဆီသို့ချီတက်လိုက်တယ်။တောင်ကုန်းနှစ်လုံးကလည်းနှစ်လက်မလောက်သာကပ်နေတာပုပုဝိုင်းဝိုင်းပန်းကန်လုံးလေးမှောက်ထားသလိုပါဗျ။ရန်သူကတောက်ထိပ်မှာရောက်နေလို့ကျနော့်ပါးစပ်ကြီးဟပြီးစုပ်ပစ်

လိုက်တယ်။

"ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်"

"အာ့...အင်းးဟင့်းး"

ညည်းသံတွေထွက်လာပြီ။အဌာရသဆယ့်ရှစ်ရပ်ထဲကကရင်မကြီးသင်ပေးတဲ့နို့စို့တိုက်ပွဲမှာရန်သူတွေခေါင်းထောင်လာတယ်။လျှာလက်နက်ကိုထုတ်လိုက်ပြီးခေါင်းဆောင်နှစ်ယောက်ကိုဖိနှိပ်ပြီးယက်ပေးလိုက်တယ်။တောင်ကုန်းတစ်ခုလုံးကိုခြုံငုံပြီးစို့ပစ်လိုက်တယ်။

"ပြွတ်..ပြွတ်"

"အင်း.ဟင်းးးဟင်းအင်း..မောင်ရယ်..အာ့!မကိုနှိပ်စက်နေသလိုပဲ"

ဟောရန်သူအရှုံးပေးသွားပြီ၊ဒီတော့ခေါင်းဆောင်တွေဘေးကဘုသေးလေးတွေကတချက်ချင်းလျှာနှင့်ဖိပြီးယက်လိုက်တာ။ဖြူဖွေးတဲ့နို့ဟာပန်းရောင်သန်းသွားတော့တယ်"

ကျွန်တော်လည်းနိုစို့ပြီးဗိုက်သား ပြင်လေးကိုလျှာနှင့်ယက်ပြီးချက်ပေါက်လေးကိုလျှာထိုးမွှေပစ်လိုက်တယ်။ချက်ပတ်လည်ကိုလည်းအသေအချာဝိုက်ပြီးယက်ပေးလိုက်တာမတစ်ယောက်မှာအိပ်ရာခင်းစကိုတင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီးတဟင်းးဟင်း အော်ညည်းနေပြီလေ။ကျွန်တော်ချက်ကိုယက်တာရွံမယ်ထင်သလား၊ဒွါရကိုးပေါက်တစ်ပေါက်ပါပေမယ့်အဓိကပွိုင့်ကိုကျနော်ယက်အုံးမှာ။ဒီချက်လောက်ကတော့အပျော့ပေါ့ဗျာ။

ကျန်တဲ့အချိန်တွေမှာသာရွံရင်ရွံမယ်။ဒီလိုစိတ်တွေဖြစ်နေပြီဆိုရင်တကိုယ်လုံးတောင်ယက်ပစ်လိုက်ဦးမှာ။ကျွန်တော်လည်းမရဲ့ချက်တွေကိုယက်ပေးပြီးတော့မှကုတင်အောက်ကိုလျှောဆင်းလိုက်တယ်။မရဲ့ပေါင်လေးကိုမြှောက်ပြီးမရဲ့ပိပိကိုသေသေချာချာကြည့်တော့မှအရမ်းလှတာကိုတွေ့ရတယ်ဗျ။အသားဖြူတဲ့ကရင်မဆိုတော့ဖြူဖွေးတဲ့အသားအရေနှင့်လိုက်ဖက်တဲ့ပိပိမှာပန်းဆီရောင်နှုတ်ခမ်းသားတွေကွပ်ပြီးအရွက်ကလေးနည်းနည်းကလေးနှင့်ဗျ။

"အာ..မောင်ဘာတွေကြည့်နေတာလဲကွာ"

"သိပ်လှလို့ပါမရယ်"

"အဲဒါကလည်းလှတယ်ပေါ့၊အပိုတွေသိပ်ပြောတတ်တယ်"

"တကယ်ပါမရဲ့၊အရမ်းကိုချစ်စရာကောင်းတယ်"

"အင်...သွားအပိုတွေ"

"မပိုပါဘူး၊ချစ်လွန်းလို့ဟောဒီလိုလေးလုပ်ပစ်ချင်တယ်"

ဆိုပြီးလျှာကိုအပြားလိုက်ယက်လိုက်တယ်။

"ပလပ်..ပလပ်"

"အိုးမောင်မလုပ်နှင့်..ဘုန်းကံတွေနိမ့်ကုန်ပါ့မယ်ကွယ်"

"နိမ့်ပါစေလုပ်မှာပဲ"

"အာ..မောင်ကလည်း"

"မကျေနပ်ရင်ပြန်လုပ်ပေးပေါ့"

"အွန်း..လူလည်ကလေး"

ကျွန်တော်လည်းပြောပြီးအဖုတ်တလျောက်အပေါ်အောက်စုံချည်ဆန်ချည်ယက်ပေးလိုက်တယ်။တင်သားကိုပါမြှောက်ထားလို့စအိုဝနီတာရဲလေးကိုပါမြင်နေရတယ်။အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီးစအိုဝကနေအပေါ် တောက်လျောက်ယက်လိုက်တော့..မ..တစ်ယောက်ထွန့်ထွန့်လူးသွားပြီး…."မောင်အဲဒီကိုမလုပ်နှင့်လေ၊ရောဂါတွေရကုန်ပါ့မယ်။

"မရပါဘူး..မရာ..ဗီဒီယိုတွေမှာလုပ်တာမြင်ဘူးတယ်"

"ဟာကွာ" 

ကျွန်တော်လည်းပိပိအထဲလျှာဝင်သထက်ဝင်အောင်အကွဲကြောင်းကြားလျှာကိုစုချွန်ပြီးအထဲနှစ်ကာထိုး မွှေပစ်လိုက်တော့

"အားးးမောင်ရယ်"

အရွက်နှုတ်ခမ်းသားတွေကိုတချက်ချင်းယက်ပေးပြီးထွက်လာတဲ့အရည်တွေကစိမ့်ထွက်လာတော့မြိုချပစ်လိုက်တယ်ဗျ။

"အာ့မောင်..မ..မနေတတ်တော့ဘူး"

သူကခါးကိုကြွပြီးအိပ်ရာခင်းတွေကိုတင်းတင်းကြီးဆုပ်ကိုင်နေတာတွေ့ရတယ်ဗျ။ကျွန်တော်လည်းနောက်ဆုံးလက်နက်အဖြစ်မရဲ့ဖီလ်းစေ့နေရာကိုလက်နှင့်ဖြဲပြီးစုပ်ပြီး အဖုတ်ထဲကိုလက်နှင့်မွှေလိုက်တယ်။

"အားးးအာ့..အင့်..ဟင်းးးးဟင်းးးးမောင်"

'"ပြွတ်.....ပြွတ်.."

အာ့..ရှီးးးးရှီးးးအားးးး

မ..တကိုယ်လုံးလည်းတွန့်လိမ်လာပြီးပိပိထဲကအရည်တွေတလှိမ့်ချင်းထွက်လာတော့တယ်ဗျာ။.မ...တစ်ယောက်ပြီးသွားပြီလေ။ကျွန်တော့်အလှည့်ရောက်ပြီဆိုတော့ကျွန်တော်အပေါ်အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်တယ်။ပြီးတော့ပုဆိုးကိုဖြေချလိုက်ပြီးအတွင်းခံဘောင်းဘီကိုချွတ်မယ်လုပ်တော့မကထလာပြီး

"လာလူဆိုးလေးမောင်မောင်သူများကိုမျော့နေအောင်လုပ်တာ.မင်းကိုပြန်လုပ်မှာ"

"ဟားးးအကြိုက်ပေါ့"

မ..ကကျနော့်ဘောင်းဘီကိုအောက်သိုဆွဲချလိုက်ရာတောင်နေသော ကျွန်တော့်လီးကထောင်းကနဲအပြင်ကိုထွက်လာသဖြင့်

"အမလေးတော့"

"အယ်..အကြီးကြီးပဲ"

"မကြောက်ပါနှင့်မ..ကလည်း"

"ဖြစ်ပါ့မလားမောင်"

"မတော်လို့ပြန်အမ်းလိုက်ရတယ်ဆိုတာမကြားဖူးပါဘူးမ"

"မ..ကြောက်တယ်ကွယ်"

"မကြောက်ပါနှင့်..အားလုံးကဘုရားပေးထားတဲ့အတိုင်းပါ"

"အင်းပြောတတ်လိုက်တာနှော်"

"ပြွတ်..ပြွတ်"

"အိုးးးးးကောင်းလှချည်လားးအာ့.......ပါးးပါးး"

မ.ကတော့ရေခဲချောင်းစုပ်သလိုစုပ်လိုက်၊သကြားလုံး စုပ်သလိုစုပ်လိုက်တာကြောင့်ကျနော့်လီးဟာမှိုပွင့်လိုပဲဒစ်ကြီးကကားထွက်လာတယ်လေ။.မ..ကတချက်ချက်စုပ်လိုက်တိုင်းသွားနှင့်ညိနေတော့ကျနော်လည်းတော်တော်ခံစားရတယ်။သွားနှင့်ညိ မှာပေါ့၊လီးကအစွန်းကုန်တောင်လာတာ၊နှစ်လက်မလောက်နီးနီးထွားလာတာကိုး၊လီးကိုစုပ်ပြီးနှုတ်ခမ်း လေးစုစုသွားတာကိုကချစ်စရာပါ။နောက်တော့ပါးစပ်ဟဟပြီးစုပ်ရတာအာညောင်းလာတယ်ထင်ပါတယ်။လီးဒစ်တွေပဲလျှာနှင့်ယက်တော့တယ်။ဖီလ်းတွေရှိပြီးလီးကအစွန်းကုန်တောင်လွန်းလို့ဥတွေတောင်အောင့်လာတော့တယ်။ကရင်မကြီးသင်ထားတဲ့အာရုံလွှဲနည်းကအရမ်းအဆင်ပြေတယ်။အာရုံလွှဲတာ လည်းကျွမ်းကျင်နေပြီလေ။

"မ..တော်ပြီကွာ"

"မရဘူး.သူများတုန်းကမတရားလုပ်နေပြီးတော့"

"ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်"

"အားးတော်ပါပြီ၊ကြောက်ပါပြီ"

"ဒီလိုမှပေါ့.လူဆိုးလေး"

မ...ရပ်လိုက်တော့ကျွန်တော်လည်းမကိုကုတင်ပေါ်ပြန်တင်ပြီးကုတင်ပေါ်ကန့် လန့်ဖြတ်အိပ်ခိုင်းပြီးပေါင်ကိုကားကာအပေါ်ကိုမြှောက်တင်လိုက်တယ်။ပြီးမှအစေ့နေရာကိုချော်ထိုးလေး လေးငါးဆယ်ချက်ကလေးထိုးလိုက်တယ်မ..မှာကျင်တက်သွားပြီး

"အာ့....အင့်..အားးးကျင်တယ်မောင်"

ကျနော်ကမလည်းပြောပြီးတော့လီးကိုမပိပိထဲထိုးတည့်တယ်၊၊လီးကနှစ်လက်မလောက်သာထည့်ရတာတော်တော်ကြီးကျပ်တယ်ဗျ။

"ဗျစ်"

"အာ့..မောင်"

"နာလို့လား.."

"အင်းးး"

"ခဏတော့ နာမယ်မ"

ကျွန်တော်လည်းမ.ရဲ့နို့ကိုကုန်းပြီးစို့လိုက်တယ်။

"ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်"

"အာ့....အင့်ဟင်းး"

ကျနော်လည်းနို့စို့ရင်းကတဖြည်းဖြည်းလီးကိုချော့သွင်းတယ်။လီးပြုတ်ထွက်သွားမှာစိုးလို့အရမ်းနောက်မဆုတ်ရဲဘူးမကတော့မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီးအောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်နေရှာတယ်။

"ဗျစ်...ဗျစ်....ဗျစ်"

"အင့်..ဟင့်..ဟင့်.."

ကျွန်တော်ရှေ့ကိုတိုးပြီးလိုးလိုက်တော့တယ်။လီးကတင်းကြပ်ပြီးဝင်သွားတယ်။

"ဗျစ်.....ဗျစ်...ဗျစ်..ဖောက်..ဗြိ"

"အားးးးး.အင်းးဟင်းးးးသေပါပြီမောင်ရယ်"

လီးကတင်းကနဲဖြစ်ပြီးအထဲကိုကျွံဝင်သွားတာအသံကဖောက်ကနဲဗြိကနဲမည်တာ။မ.ရဲ့အမှေးပါးပေါက်သွားပြီဆိုတာကျနော်သိလိုက်ပါပြီ။မ..ကအလန့်တကြားအော်တော့မ..အသံတိတ်သွားအောင်နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းလိုက်တယ်။မ..အသံလေးငြိမ်သွားတယ်။ရင်ခုန်သံတွေပါနည်းနည်းမြန်သွားသလိုဖြစ်သွားတယ်လေ။အမှေးပါးပေါက်သွားပြီမို့လို့ကျွန်တော်လည်းဖြေးဖြေးနှင့်မှန်မှန်လိုးလိုက်တယ်ဗျ။ဒါကစိတ်ရှည်မှရ မယ်။ကရင်မကြီးလိုအအိုသာဆိုအဲလောက်စိတ်ရှည်စရာမလိုဘူး၊အားရှိပါးရှိဆွဲလိုက်ရုံပဲ။ဒီအထဲမှာပဲအာရုံစိုက်နေတာရယ်၊အရမ်းကျပ်တာရယ်ကြောင့်ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာတာကြောင့်အာရုံလွဲရအောင်မတ်တပ် ရပ်ပြီးတချက်ချင်းလိုးနေရတယ်ဗျ။

"ဇွိ...ဗျစ်...ဗျစ်...ဗျစ်..ဘွတ်...ဖတ်..ဖတ်"

"အာ့..အင့်..အင်းးဟင်းးဟင်းးးဟင်းးး"

မကတော့မျက်နှာလေးရှုံမဲ့ပြီးအံကြိတ်ခံနေတာဗျ။အသံလေးတွေကတချက်တချက်ထွက်လာတယ်။လိုး ချိန်ဆယ်မိနစ်လောက်ရှိလာတော့သူ့အသံကပိုထွက်တယ်။မျက်နှာလည်းရှုံမဲ့မနေတော့ဘူး၊အနာသက် သာလာတဲ့ပုံဖြစ်တော့ကျွန်တော်အရှိန်လေးတင်ပြီးမြန်မြန်ဆောင့်လိုက်တယ်

"ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဘွတ်...ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်…"

ဥရိုက်သံကတိုင်ပင်ညီလာတယ်။သူကတဖတ်ဖတ်နှင့်ကြားနေတာလေ..။

"အင့်..ဟင်းးးဟင်းးးအင်းးးးးးးးဟင့်"

ဒါကတကယ်ကောင်းနေပြီဆိုတာပြတဲ့ခြင်ထောင်သံ

"အာ့..အားးးးးရှီးးးးအားး"

ဟားးသူအရမ်းကောင်းနေပြီသူပြီးတော့မယ်။အားသုံးပြီးတဖန်းဖန်းမြည်အောင်လိုးပစ်တယ်။

"ဇွိ..ဇွပ်...ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်

ဥရိုက်သံတဖန်းဖန်းထွက်လာတယ်။မကခြေကားနေရတာကိုပုံစံပြောင်းပြီးကျနော့်ခါးကိုလာချိတ်တယ်။ခါးချိတ်ထားလို့ကိုယ်လုံးအားမသုံးတော့ပဲခါးအားကိုသုံးပြီးမြန်မြန်လိုးလိုက်တယ်

"ဖတ်..ဖွတ်..ဘွတ်..ဘွတ်၊ဇွိ.ဗြိ..ဗြိ"

"အားးမောင်ရယ်.အားရှီးးရှီးးအားး၊ပြီးပြီ၊ပြီးပြီ"

သူပြီးသွားမှလွှဲထားတဲ့အာရုံကိုစုစည်းပြီးမြန်ြမ်လေးလိုးလိုက်တယ်။

"ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်"

"အားးးအိုးးးးအားးးးးး"

ကျွန်တော်လီးထိပ်တွေကျင်တက်လာပြီးသုတ်တွေထွက်သွားတယ်၊၊လီးကိုပြန်ထုတ်တော့များလွန်းတဲ့သုတ်တွေဟာပြန်ထွက်လာတယ်၊လီးနှင့် သုတ်မှာပန်းရောင်လိုဖြစ်တာကြောင့်ကျွန်တော်ကျေနပ်သွားတာပေါ့ဗျာ။ကျွန်တော်ပြီးသွားလည်းချစ်သူကိုဖက်ပြီးနားလိုက်တယ်။ကျွန်တော်ကပထမအကြိမ်နှင့်အားမရဘူး..မ...စွဲနေအောင်ဒုတိယအကြိမ်ပြန်လုပ်ဦးမှာလေ။

"မ..မောင်လုပ်ချင်သေးတယ်"…………….."မ.အရမ်းနာနေပြီမောင်"

"ဟာကွာ."

"မောင်ကလည်းကွာ၊ဒီမှာကျိန်းစပ်နေတာ"

"မောင့်ကိုမချစ်ဘူးလား"

"မောင်..မဆိုးနှင့်ကွာ"

"ဟင့်..အင်းမောင်ကမဆိုးပါဘူး၊သူကဆိုးတာ"ကျွန်တော်လီးကိုလက်ညိုးထိုးပြလိုက်တယ်၊လီးကပြန် ထောင်မတ်နေပြီ…

"အယ်..ဖြစ်နေပြန်ပြီ"

"ဟုတ်တယ်..မရယ်၊မောင်အရမ်းတင်းနေပြီ"

"အင်း..ဒါဆိုလည်းဖြေးဖြေးလုပ်နှော်မောင်"

"ခုနကတော့စောစောကလိုမနာတော့ဘူးမလား"

"အင်းးးး"

"မောင်လုပ်တာကောင်းတယ်မလား"

."အာ..မောင်မမေးနှင့်ကွာမရှက်တယ်"

"ကဲပါမရယ်..နောက်တစ်ခါလုပ်ပြီးရပ်ပါ့မယ်"

"တစ်ခါတည်းနှော်မောင်"

"အင်းပါမရဲ့"

ကျွန်တော်လည်းမကိုပက်လက်ကလေးနေစေပြီးခေါင်းအုံးတစ်လုံးကိုယူကာမတင်သားအောက်ထိုးခံလိုက်တယ်။ပြီးမှပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီးအပေါ်ကိုလှန်လိုးလို့ရအောင်ပုံစံပြင်လိုက်တယ်။ခေါင်းအုံးနိမ့်လို့နောက်တစ်လုံးထပ်ခံတယ်

"မောင်ဘာတွေအဆန်းထွင်မလို့လဲမောင်"

"အဆန်းမထွင်ပါဘူးမရဲ့၊မောင်ကဂျီစပေါ့ကိုထိအောင်လုပ်မလို့"

"ဂျီစပေါ့.ဟုတ်လားမောင်.၊ဘာတွေလည်း"

"မပိပိအထဲမှာကျပ်ပြားဝိုင်းလောက်ရှိတဲ့နေရာကိုပြောတာမ"

"ဟင်.မောင်ကဘယ်လိုသိတာလဲ"

"မောင်ကကျန်တာတော့မသိပေမယ့်အဲဒီနေရာကိုလေ့လာထားတယ်လေ"

"အယ်မောင်ကအသက်သာငယ်တယ်ဒီနေရာကျတော့ဆရာကြီးပဲ"

"လိုအပ်တယ်ထင်လို့လေ့လာထားတာပါ….မရယ်"

ထို့နောက်တော့မကိုထပ်လိုးလိုက်ပြီးဖက်ကာအိပ်လိုက်တော့တယ်။မနက်မိုးလင်းတော့တံခါးခေါက်သံကြားတော့ကျွန်တော်ကမန်းကတန်းထပြီးပုဆိုးကောက်စွပ်ကာတံခါးသွားဖွင့်လိုက်တယ်။မ..ကတော့ အိပ်ပျော်နေဆဲပါ။တံခါးဝမှာမသူငယ်ချင်းမနန့်အဲယာဖြစ်နေတယ်။ကျွန်တော်ကတံခါးဖွင့်တဲ့အခါ…….မ..ဂါဝန်ကိုနင်းမိတယ်။ဂါဝန်ကိုကုတင်ပေါ်ပြန်တင်ရင်း

"ကိုဇော်မိုး.နိုးနေပြီလား"

"အခုမှနိုးတာ၊ကျွန်တော်ရှူးပေါက်လိုက်ဦးမယ်ဆိုပြီးအိမ်သာဖက်ကိုသွားလိုက်တယ်"

"ပြန်လာတော့..မနှင့်နန့်အဲယာနောက်ပြောင်နေတဲ့အသံကြားလို့အပြင်ကနားထောင်နေတယ်၊

"အယဉ်ရယ်.နင့်အသံပဲတစ်ညလုံးကြားနေရတယ်"

"ဘာလဲညည်းကနားထောင်နေတာလား"

"မကြားချင်လည်းကြားနေရတာလေ"

"ညည်းစိတ်ပါနေတယ်ပေါ့"

"အမလေးတော်ညည်းအလန့်တကြားအော်တာနှင့်ငါတောင်ကြောက်

တယ်၊ညည်းတော့ကွဲပြဲသွားပလားမသိဘူးဆိုပြီးလန့်နေတာ၊နောက်မှနင်ကောင်းလို့အော်နေမှန်းသိတော့တယ်"

"ညည်းတော်တော်ညစ်ပတ်နေ၊မောင်နှင့်ပေးတွေ့ပစ်လိုက်မယ်၊ဘာမှတ်နေလဲ..ဟင်း"

မဖြစ်တော့ဘူးအပြင်မှာကိုယ်တစ်ယောက်တည်း၊သူများတွေအပေါ်တက်လာလို့ကကိုယ်ပဲချောင်းနား ထောင်သလိုဖြစ်မှာမို့တံခါးခေါက်ပြီးအချက်ပေးလိုက်တယ်။နန့်အဲယာကရယ်ကျဲကျဲလုပ်ပြီး

"ရေလေးဘာလေးချိုးရအောင်"

ဆိုပီးနှစ်ယောက်သားထွက်သွားကြတယ်။ကျနော်လည်းရေချိုးဖို့အပြင်ကိုထွက်ကာရေချိုးခန်းအလွတ်မှာဝင်ချိုးပြီးထွက်လာလိုက်တယ်။မနက်စာစားပြီးဝယ်စရာရှိတာတွေဝယ်ပြီးကျနော်ကကားထားတဲ့အလုပ်ရုံဖက်ကိုထွက်ပြီးကားကိုမောင်းခိုင်းကာသူတို့နှစ်ယောက်ကိုခေါ် လာလိုက်တယ်။တောထဲရောက်တော့လည်းခပ်တည်တည်လေးနေရတာပေါ့။

နောက်တစ်ခေါက်ကျတော့ပညာရေးမှူးနှင့်ဆရာမနှစ်ယောက်ဆုံပြီးကျောင်းကိစ္စလုပ်ကြတယ်။တောထဲအဝင်စာသင်ကျောင်းက ဆရာမကြီးပါလို့ကျနော်အနားကပ်မရဘူးဗျ။လူချင်းလည်းနှစ်ယောက်သားလိုးပြီးကြပြီမို့ပိုပြီးပွင့်လင်းလာတယ်။ဖထီးရောထီးကော်ရောရိပ်မိလာတယ်။ကျွန်တော်တို့ချစ်သူတွေဖြစ်သွားကြပြီဆိုတာလေ၊ဒါပေမယ့်လိုးပြီးပြီဆိုတာတော့မသိလောက်ကြပါဘူး။ကျွန်တော်လည်းကားတွေကဆွဲကောင်းနေတာနှင့်နေရောညပါ။လူလဲပြီးဆွဲနေကြရတယ်။ကလေးတွေစာမေးပွဲနီးလာတယ်။သူ့လည်းအလုပ်တွေများလာတယ်လေ။ 

တွဲဘက်ကျောင်းလိုလုပ်ပြီးစာမေးပွဲဖြေရတော့မှာ၊သူငယ်တန်းကစပြီးလေးတန်းအထိသူတို့နှစ်ယောက် နှင့်သင်ကြားရတော့မလွယ်ဘူး။ဒါပေမယ့်သူတို့ကပျော်နေကြတယ်။အားလုံးသောကျောင်းသားတွေက ဆွေမျိုးလိုဖြစ်နေကြတာပေါ့လေ။စာမေးပွဲဖြေပြီးတော့သူတို့ကဇာတိကိုခဏပြန်မယ်ဆိုတော့မှကျွန်တော်လည်းမြို့ကိုလိုက်ပို့တယ်ဗျ။ကျွန်တော်လည်းခုနှစ်လပိုင်းကျောင်းတက်ရမယ်လေ။မနှင့်နီးအောင်GTI တက်မယ်လုပ်ထားတယ်။အကိုဝမ်းကွဲတစ်ယောက်ကဆောက်လုပ်ရေးမှာSAEလေ။မြို့ကိုရောက်တော့တည်းခိုခန်းကိုပဲခေါ်လာလိုက်တယ်။

"တည်းခိုခန်းရောက်ပြီးမှမနှင့်အေးအေးဆေးဆေးစကားပြောရတော့တယ်ဗျာ။မနက်ဖြန်ညနေသုံးနာရီ ကားကထွက်မှာမို့အလွမ်းဖြေလေးပေါ့ဗျာ။"မ"

"ပြောလေမောင်"

"မောင်ကျောင်းတက်ရတော့မယ်"

"ဘယ်တော့လဲမောင်"

"ခုနှစ်လပိုင်းပေါ့"

"ကျောင်းတက်ရင် မောင်ကမကို မေ့သွားမှာလားမောင်"

"မ.ရယ်မက.မောင့်ဘဝမှာပထမဆုံးချစ်ရသူနှင့်နောက်ဆုံးချစ်သူပါ"

"မောင်ကအပြောလည်းကောင်းတယ်မောင်"

"အပြောမကောင်းရပါဘူးမ၊မောင်လေမနှင့်အမြန်ဆုံးလက်ထပ်ရအောင်လို့GTIလောက်ပဲတက်မယ်"

"မောင့်အိမ်က..မ.နှင့်သဘောတူပါ့မလား"

"တူသာမတူတာအရေးမကြီးဘူး.မ"

"မောင့်ခြေထောက်ပေါ်မောင်ရပ်လို့ရအောင်မောင်ကြိုးစားမယ်၊မောင်ကကျောင်းပြီးဖို့သိပ်မကြာပါဘူး.မ"

"အေးပါမောင်ရယ်၊မစောင့်နေပါ့မယ်"

"ကဲပါမ…….မောင်တို့ချစ်ရအောင်လေ"

"နေပါအုံးမောင်ရဲ့.စောသေးတာပေါ့၊အဲယာလည်းမအိပ်သေးဘူး"

"သူမအိပ်လည်းဘာဖြစ်မှာလဲမ"

"သူကချောင်းကြည့်ချင်နေတာ"

"ချောင်းစရာအပေါက်မှမရှိတာမရယ်"

"အေးပါ၊ကြားရင်ရှက်စရာကောင်းလို့ပါ"

"သူလည်းရည်းစားရရင်သိလာမှာပါ"

"အင်းပါမောင်"

ကျွန်တော်လည်းသူ့ကိုနမ်းလိုက်တယ်၊"မောင်အဝတ်အစားတွေကပေလို့မဖြစ်ဘူး၊အနံတွေထွက်ရင်

မကောင်းဘူးလေ"

"မောင်ချွတ်ပေးမယ်နှော်"

ကျွန်တော်လည်းသူ့အဝတ်အစားတွေကိုတလွှာချင်းချွတ်လိုက်တယ်၊ရှု့မငြီးတဲ့မရဲ့အလှအပတွေကြောင့်လီးကအတွင်းခံထဲမှာကြီးထွားလာတယ်လေ။

"ကဲမောင့်ကိုအရင်ဆုံးလုပ်ပေးမယ်၊လာမောင်လည်းအဝတ်အစားတွေချွတ်"

ကျွန်တော်လည်းအဝတ်အစားတွေချွတ်ပစ်လိုက်တယ်၊မက…ကျွန်တော့်လီးကိုကိုင်ပြီး

"ဟွန်း..ဒါကြီးကအမြဲပဲထောင်နေတာပါလား၊ဒဏ်ခတ်ပစ်မယ်"

ဆိုပြီးတချက်စုပ်လိုက်တယ်၊ပြီးမှ

"မောင်ဒီဟာကြီးကဘာကြီးလဲမောင်"

"မောင်လီးကအရေပြားဖုံးနေလို့ဆရာဝန်ကနောက်လှန်ပြီး ချုပ်ပေးထားတာလေ"

"ဘုလေးထွေဖြစ်နေလို့"

"ချုပ်ကြောင်းလေးတွေကြောင့်ပါ"

"မ..ကဘယ်လိုနေလို့လဲ"

"အဲဒါကြီးဝင်သွားတိုင်းအရမ်းကောင်းလို့ပါမောင်"

"ကြိုက်သွားပြီပေါ့"

"အင်းးး"

"မောင်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်"

သူကဆက်မပြောတော့ပဲနှင့်လီးကြီးကိုမပြီးဂွေးဥတွေကိုပါစုပ်လိုက်တယ်။

"ပြွတ်..ပြွတ်ပြွတ်"

"အိုး"

လီးကဆတ်ကနဲတောင်လာတယ်၊၊လီးဒစ်တွေကိုယက်ပြီးလီးအဝတွေကိုလျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးပေး တယ်။ကျင်ကနဲကျင်ကနဲဖြစ်ပြီးခြေဖဝါးတွေကတောင့်စိမ့်ပြီးကျင်တက်တယ်ဗျာ။လီးကိုငုံပြီးဂွင်းကလေးတိုက်ပေးသေးတယ်။နှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပြီးစုပ်ဆွဲလိုက်၊ဂွင်းတိုက်လိုက်နှင့်လုပ်ပေးတာကျနော်ကအရမ်းဖီးတွေတက်ပြီးအောင့်ထားရလို့ဂွေးဥတွေပါအောင့်လာတယ်ဗျာ။

"မ..ရပြီမောင့်အလှည့်ပေါ့"

ကျွန်တော်လည်းမနှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းစုပ်ပြီးနို့တွေကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်တယ်။နို့စို့ရင်းအဖုတ်ကိုပွတ်လိုက်သေးတယ်။အမွေးနုလေးတွေကိုလက်နှင့်ဖွဖွလေးဆွဲပေးပြီးမရဲ့ကာမ စိတ်ကိုမြှင့်ပေးလိုက်သေးတယ်လေ။မလည်းအရင်အခေါက်တုန်းကလိုမဟုတ်တော့ဘူးပိုပြီးရဲတင်းလာတယ်ဗျ။ပိပိကိုယက်တော့လည်းအရင်လိုမဟုတ်တော့ပဲအသံတွေပိုထွက်လာတယ်လေ။ကာမစပ်ယှက်ဖူးထားတဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်အတွက်ကာမအရသာကိုထပ်မံခံစားဖူးချင်နေတာလေ။

ပြီးတော့သူချစ်တဲ့သူမို့လို့ပိုတောင်ရင်ခုန်ရသေးတယ်မဟုတ်လား။ တဲ့သူမို့လို့ပိုတောင်ရင်ခုန်ရသေးတယ်မဟုတ်လား။အော်သံတွေထွက်လွန်းလို့အဲယာတစ်ယောက်က အခန်းချင်းကပ်လျက်ဆိုတော့ကြားလောက်တယ်။ကျနော်လည်းကာမဖူးအစ့ကလေးကိုစုပ်တော့..မ.. တစ်ယောက်ငှက်ဖျားတက်သလိုတဟီးဟီးထအော်နေတာဗျ။နောက်တော့ကျနော်ကမကိုကုတင်ကန့် လန့်လုပ်ပြီးအောက်ကနေပြီးဂျီစပေါ့ကိုထိအောင်လိုးလိုက်တယ်။

"ပြွတ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

"အားးမောင်ရယ်"

လူကတချက်ကော့သွားသေးတယ်။လီးကတစ်ဆုံးထိဝင်သွားတာကိုး။ကျပ်နေသေး တော့ခါးလေးခွက်သွားတယ်လေ။ နန့်စောယဉ်မှာအိမ်သို့ပြန်ရောက်ပြီးမိဘများနှင့်တွေ့ရသော်လည်းခဏတာပျော်ပြီးမောင့်ကိုသတိရစိတ်တွကပိုလာတယ်။အိမ်ကလည်းဖထီးပြောထားလို့သိထားပုံရတယ်။

"စောယဉ်"

"ရှင်..ဖေဖေ"

"ညည်းအကြောင်းအဖေသတင်းကြားတယ်ကွယ်"

"ဖေဖေသိပ်သဘောမကျဘူး"

"ရှင်ဖေဖေ"

"သမီးနှင့်.လူမျိုးလည်းမတူ၊ဘာသာလည်းမတူဘူးလေ"

"ဖေဖေ.အချစ်ကအဲဒါတွေလိုလို့လား"….   

"သမီး..အိမ်ထောင်ရေးဟာ.နှစ်ယောက်ထဲပေါင်းတာ မဟုတ်ဘူးလေ"

"နှစ်ဘက်သောအသိုင်းအဝိုင်းတွေပေါင်းစပ်ကြတာမဟုတ်လား"

"ဒါတော့ဒါပဲဖေဖေ၊နားလည်မှု့တွေရှိရင်ဖြစ်တာပါပဲလေ"

"သမီးစဉ်းစားပါကွယ်"

ကျမမှာမိဘတွေကသိပ်သဘောမတူတဲ့အတွက်စိတ်မကောင်းဖြစ်ရတယ်။

"အော်အခု..မောင်တစ်ယောက်ဘာတွေလုပ်နေပါလိမ့်၊လွမ်းတယ်မောင်ရယ်"

............................................................................................

ဇော်မိုးမှာလည်းလွမ်းရင်းသာအလုပ်တွေကုန်းရုံးလုပ်နေရတယ်။မိုးလည်းရွာတော့မယ်။လမ်းတွေကောင်းတုန်းအလုပ်တွေနေ့ရောညပါလုပ်နေရတော့တယ်။ငါးလပိုင်းမေလမှာမိုးတွေရွာတော့ကားစခန်းကသိမ်းပြီ၊ဆင်စခန်းကတော့နောက်ထပ်နှစ်နှစ်လောက်အဲဒီနေရာမှာအလုပ်လုပ်ရအုံးမယ်၊ဒီလိုနှင့်ကျောင်းဖွင့်ရာသီရောက်တော့နန့်စောယဉ်နှင့်နန့်အဲယာတို့ပြန်ရောက်လာတယ်။

ဆင်စခန်းမပို့ခင်တညမှာကျွန်တော်နှင့် မတို့တညလုံးအတူတူအိပ်ပြီးဆင်စခန်းကိုပို့လိုက်တယ်လေ၊ဆင်စခန်းကကလေးတွေလည်းဆရာမ ရောက်ပြီဆိုတော့ပျော်နေကြတာ။ကျွန်တော်လည်းအပျော်တွေကူးစက်လို့ပေါ့။ကျောင်းဖွင့်တော့မိုးတွေရွာတော့ကျွန်တော်တို့စခန်းသိမ်းပြီ။ကိုကျော်ဆွေကဝန်ထမ်းဆိုတော့တောထဲမှာကျန်ရတာပေါ့။သူလည်း တစ်လတစ်ခါမြို့ပေါ်ကိုတက်ပါတယ်။

သူ့ကိုအပိုင်ပေါင်းပြီးစာပို့လုလင်အဖြစ်ထားရတယ်။နောက်တော့ ကျွန်တော်လည်းကျောင်းတက်ရတယ်။သူ့ဆီကိုစာတွေပို့တယ်။စာလွှာတွေတစ်သီတတန်းရေးရတာပေါ့။မဆီကလည်းစာတွေပြန်တယ်။သူ့ဆီကစာမှာတော့လွမ်းတဲ့အကြောင်းနှင့်စာကြိုးစာဖို့၊စာကြိုးစားတဲ့ ကလေးမှဆရာမကပိုချစ်တဲ့အကြောင်းအမြဲရေးတယ်။ကျောင်းကတစ်တန်းကိုခုနှစ်လတက်ရတော့ ကျောင်းပိတ်တာနှင့်မဆီကိုကျွန်တော်သွားတယ်။တောထဲမှာဘာမှမလုပ်ဖြစ်ပေမယ့်၊ကျွန်တော်ကျောင်းကိုပြန်လာခါနီးသူလိုက်ပို့တယ်။တည်းခိုခန်းမှာပဲကျွန်တော်နှင့်တစ်ညအိပ်ကြပြီးလိုးဖြစ်တာပေါ့။သူလာ တိုင်းလည်းသူ့သူငယ်ချင်းအမြဲပါတယ်။

ဒီလိုနှင့်ကျွန်တော်နောက်ဆုံးနှစ်ရောက်လာတယ်။မ.နှင့်နီးစပ်ဖို့စာတွေကြိုးစားလိုက်တာဘာသာစုံဖြေနိုင်တယ်လေ။အကိုဆီကိုအဆက်အသွယ်လုပ်ပြီးအလုပ်တောင်း တော့လူလိုတာနှင့်အဆင်သင့်ဖြစ်သွားတယ်။မနှင့်နီးစပ်ပြီပေါ့ဗျာ။မြို့ကိုပြန်ခဲ့တယ်။မ.နှင့်လက်ထပ်မယ် ပေါ့။တောထဲကိုကားဝင်မရတဲ့အခြေအနေပါ။မိုးဦးကျနေပြီ။ကိုကျော်ဆွေဆီကိုသွားပြီးအကူအညီတောင်းရတယ်။ကိုကျော်ဆွေအိမ်သွားတော့ကိုကျော်ဆွေတောထဲသွားတယ်။အိမ်ကစာတစ်ထုတ်ပေးတယ်။စာဖတ်လိုက်ပြီးမျက်လုံးတွေပြာထွက်သွားရတယ်။စာထဲမှာတော့

"မောင်ရေ.မကိုမေ့လိုက်ပါကွယ်။မမှာမောင့်နောက်ကိုမလိုက်နိုင်တော့ပါဘူး၊မ.မှာမ.တို့လူမျိုးတွေစာ တတ်ဖို့ကအရေးကြီးတယ်။ကလေးတွေကမတို့မရှိရင်စာသင်ပေးမယ့်သူမရှိဘူး၊မမှာမောင့်နောက်ကို လိုက်လို့မဖြစ်တဲ့အတွက်ထီးကော်နှင့်လက်ထပ်မယ့်အကြောင်းရေးထားတယ်ဗျာ" 

ကျွန်တော်ပေါက်ကွဲပြီးတောထဲကိုလိုက်သွားတယ်။မိုင်နှစ်ဆယ်လောက်တောတွေတောင်တွေကိုဖြတ်မယ်ပေါ့၊ကျနော်ဘာကိုမှမကြောက်ဘူးဗျ။ရွှံ့တွေဗွက်တွေနှင့်အသည်းအသန်တောထဲကိုဝင်ရတယ်။တောထဲမှာဆင်စခန်းကလူတွေဆင်တွေနှင့်တွေ့တော့ကျွန်တော်လိုက်ချင်တယ်ပြောပေမယ့်ဘယ်သူကမှလက်မခံဘူးဆင်ကိုအတင်းမောင်းပြီးထွက်သွားကြတယ်။ကျနော်လည်းတောကြမ်းကို အပြင်းခရီးနှင်ခဲ့တယ်။

ကားစခန်းကိုဖြတ်တဲ့အခါမှာတော့အသံချဲ့စက်အသံကြားလိုက်ရတယ်။အခါပေးတဲ့သီချင်းသံသဲ့သဲ့ကြားရတယ်။ကျွန်တော်အချိန်မီသေးတယ်။မကိုမရရအောင်ခေါ်မှာ။တသက်မှာဒီတစ် ယောက်ပဲချစ်တာ၊ဒီတစ်ယောက်ပဲလက်ထပ်မှာဆင်စခန်းဆီဦးတည်ပြီးထွက်ခဲ့တယ်။ဆင်စခန်းနား ရောက်တော့မယ်ဗျ။ရှေ့မှာချောင်းမြင်ရပြီ။သီချင်းသံကပြောင်းသွားတယ်ခေတ်ပေါ်သီချင်းပါ။ကျွန်တော် နားစွင့်မိတယ်။ရှေ့မှာဆင်သုံးကောင်ပုခက်ဆင်ပြီးကျနော်ဆီလာနေတာဗျ။သီချင်းသံကမီးအိမ်ရှင်မလေးသီချင်း၊ကျနော်စိတ်ထဲမှာတွေးလိုက်တယ်။တောင်တန်းပေါ်ကကရုဏာရှင်မလေးကျနော်အလိုလိုဝမ်း နည်းသွားတယ်ဗျာ။သူ့တို့အတွက်မီးအိမ်ရှင်ဆရာမလေး၊ကျွန်တော့်အတွက်တော့.....ဆင်တွေအနားရောက်လာတော့သင်တိုင်းအင်္ကျီဝတ်ထားတဲ့ဖထီးကဆင်ပေါ်ကဆင်းလာတယ်။

ကျွန်တော့်ကိုမြင်တော့စိတ်မကောင်းတဲ့မျက်နှာနှင့်

"ဖိုးခွား..ငါ့ကိုခွင့်လွှတ်ပါ မင်းကငါ့တူမကိုခေါ်သွားမှာ၊ဒီကကလေးတွေစာတတ်တော့မှာမဟုတ်ဘူး၊ငါနားချတော့သူလည်းလက်ခံတယ်အဲဒါကြောင့်ငါမင်းလာမှာကြိုသိလို့မြန်မြန်စီစဉ်လိုက်ရတာ"

"ဖထီးရယ်..ရက်စက်လိုက်တာဗျာ၊ကျွန်တော့်အသဲတွေကွဲပြီဗျ."

ကျွန်တော်ငိုသံပါကြီးနှင့်ပြောလိုက်တယ်။

"အေးပါဖိုးခွားရယ်၊သူလည်းအဲလိုဆုံးဖြတ်လိုက်တာလေ"

"အေးပေါ့ဗျာသူအဲလိုဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်ဆိုတော့ကျွန်တော်ဘယ်တတ်နိုင်တော့မလဲ၊ကျွန်တော်သိပ်ချစ်တာသိရက်နှင့်ဗျာ”

"သူလည်းမင်းကိုချစ်ပါတယ်ကွာ"

"ကဲပါလေသူအဲလိုဆုံးဖြတ်မှတော့ကျွန်တော်ပြန်ပါ့မယ်"

"အေးပါကွာငါလိုက်ပို့ပါမယ်" 

လေအသင့်မှာသီချင်းသံကလေးလွင့်လာတယ်ဗျာ၊ပိုးအိစံရဲ့သီချင်းလေးအချစ်ဆိုတာရယူခြင်းမှမဟုတ်ပဲ

 ♪ ♫♪မဏိစန္ဒာ၊ချစ်ခဲ့တဲ့သစ္စာတရားကြောင့်သာ ♪ ♫♪

ကျွန်တော်ငိုရပြီယောက်ျားရင့်မာကြီးတစ်ဦးဖြစ်တဲ့ကျွန်တော်မျက်ရည်မိုးတွေစွေရပြီ၊အားလုံးလည်းစိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီးငိုင်နေတာ။ဆင်ပေါ်တက်ပြီးကျွန်တော်ပြန်လာခဲ့တယ်။နန့်စောယဉ်မှာဖထီးတို့ဆီ ဆင်သမားတွေတိုးတိုးတိတ်တိတ်လာပြောတဲ့အခါ၊ဆင်တွေနှင့်ဖထီးလိုက်သွားတာကြောင့်မောင်တောထဲလိုက်လာတယ်ဆိုတာသိပြီးဝမ်းနည်းမိတယ်။မျက်ရည်ထိန်းနေတဲ့ကြားကပိုးအိစံသီချင်းလေးကိုမကြား တစ်ချက်ကြားတစ်ချက်ကြားရတယ်လေ။

 ♪ ♫♪ မိုးမင်း..မာန်တင်းရွာမလိုနှင့်ညို့ဟန်ဆင်၊မိုးမှောင်တွေကျလာရင် ♪ ♫♪

"မောင့်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာတူပုန်းကာပျော်ခဲ့ဖူးတယ်၊မေ့မရနိုင်အောင်လည်းရင်ထဲမှာခံစားရတယ်"

"အယဉ်ငိုချပစ်လိုက်ပါအယဉ်"

နန့်အဲယာလည်းငိုသံကြီးနှင့်

"ငါ..မငိုဘူးအဲယာ၊ငါမငိုဘူး ..ငါ့တို့ကခဏတာချစ်ရပေမယ့်ဘဝတစ်သက်စာချစ်ခဲ့ရသူပါ။ဒီတစ်ခါငိုရုံနှင့်ပြေပျောက်သွားတာမျိုးငါမလုပ်ချင်ပါဘူအဲယာ၊ငါမောင့်ကိုအရမ်းချစ်တယ်"

"ငါသိပါတယ်အယဉ်ရယ်၊ငါသိပါတယ် တခါကခဏတာချစ်ရပေမယ့်ရင်ထဲမှာထာဝရရှိနေဆဲပါမောင်"

အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်လျက်

Steven job


ပြီးပါပြီ။