ကိုင်းကျွန်းမှီ ကျွန်းကိုင်းမှီ အပိုင်း (၂)
ရေးသားသူ - (milflover mgmg)
လောကဓံဆိုသည်မှာ သူဌေးတစ်ယောက်ကိုဆင်းရဲအောင်၊ ကျန်းမာနေသည်ကို မကျန်းမာအောင် လုပ်နိုင်သလို လူဆိုးတစ်ယောက်ကို လူကောင်းတစ်ယောက်ပြောင်းလဲနိုင်သကဲ့သို့ သစ္စာရှိကာ အရှက်အကြောက်ကိုတန်ဖိုးထားသော အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကို အရှက်ဆိုတာဘာမှန်းမရှိအောင် ပြောင်းလဲပေးနိုင်ပါသည်။
မအူပင်ဘက်က ရွာလေးတစ်ရွာမှ အရှက်အကြောက်ကြီးသော ၊ မိန်းမတို့ဣန္ဒြေ ရွှေပေးလို့မရလို့ ပြောရလောက်အောင် အနေအထိုင်ရှိသည့် အမျိုးသမီးငယ်လေးတစ်ယောက်။ အပျိုသွေးကြွယ်ကာစတင်းရင်းတဲ့ရင်အုံ၊ စွန့်ကားကာ စွဲမက်ဖွယ်လောက်တင်းရင်းသည့် တင်ပါး နှင့် ရှင်းသန့်သည့်မျက်နှာလေးနှင့်သီတာ ။ ခြေချောင်းလက်ချောင်းလေးများမှာ အမာရွတ်ပင်မထင် သွယ်လှကာ အပျိုတစ်ယောက်၏ ဂုဏ်ရည်တို့နှင့် ပြည့်စုံစွာတည်ဆောက်ထားသည့်သီတာ ။သူမမိဘများမှရေလုပ်ငန်းနှင့်အသက်မွေးကာ ရွာမှာဆိုကြွယ်ဝချမ်းသာပါသည်ဆိုသည့်အိမ်ထောင်စုမီဖြစ်ပြီး သီတာမှာ (၁၈)နှစ်အရွယ်
" ပျိုမြစ်ကြွယ်ကာ
ဆထက်တပိုး
အလှတိုးလို့
တွေ့သည့်လူပျို
လည်ပြန်ငေးသည်"
ဆိုသည့်အပျိုပေါက်ကလေး။ မိဘများ၏ အချစ်ပိုကာ အိမ်မှာပင် မိဘနှင့်ရင်အုပ်မကွာနေထိုင်သူလေး။
ထိုသို့အလှသွေးကြွယ်သူလေး၏ အမှောင်ဘက်ခြမ်းသို့မရောက်ခင်ပထမခြေလှမ်းမှာ ရွာမှ နေလင်းအောင်ဆိုသည့်ဒဂုံတက္ကသိုလ်ကျောင်းသားလေး။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားလေး နေလင်းအောင်မှာ သီတာရဲ့အချစ်ဦး ၊ သီတာရဲ့ နေမင်းကြီး၊ သီတာဆိုတဲ့အဖူးအငုံလေး ပွင့်လန်းလာရသည့် အကြောင်းအရင်းစုကြီး။
တက္ကသိုလ်ပိတ်၍ ပြန်လာလျှင် ရွာမှသူငယ်ချင်းများနှင့် ဂစ်တာတီးခြင်း၊ VCD/DVD ရုပ်ရှင်ခွေများ ဝယ်လာ၍ အတူတကွကြည့်ကြခြင်း နှင့် ရွာပွဲလမ်းသဘင်များတွင် ပျော်ပါးခြင်းဖြင့်အချိန်ကုန်လေ့ရှိပြီး ရွာသူများ ပါးစပ်ဖျားဝယ် နာမည်ထွက်သော ကာလသားလေး၊ တစ်ဖက်ကသီတာမှာလည်း ကာလသားများ၏ နှုတ်ဖျား ရေပန်းစားသူလေး။
သူတို့နှစ်ယောက်မှာ ငယ်စဉ်အခါ ကျောင်းသားဘဝတွင်သူငယ်ချင်းများဖြစ်ကြသော်လည်း ကလေးသဘာဝဆော့ကစားကခုန်ခြင်းများတွင်သာ မွေ့လျော်ပြီး သွေးသားဆူဖြိုးစ အပျိုလူပျို ဘဝပြန်တွေ့ချိန်မှာတော့ မရိုးသားကြတော့ဘဲ အချစ်စိတ်များ မွေးဖွားလာကြပါတော့သည်။
အိမ်တွင်းပုန်းလေး သီတာကို အချစ်စကားများ ထုံသင်းပြည့်နှက်နေသည့်ရည်းစာစားများ၊ လမ်းမှာတွေ့လျှင် အချစ်စိတ်မွှန်းနေသည့်မျက်ဝန်းများ ၊မြှောက်ပင့်ချီးမွမ်းသည့် အချစ်စကားများဖြင့် ရုန်းပတ်လိုက်သောအခါ သီတာတစ်ယောက် နေလင်းအောင်ကိုအချစ်ကြီးချစ်မိသွားခဲ့ပါသည်။ ရွာကာလသားများ၏ လှခေါင်မိုးနှင့် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားလေးမှာ မိုးမမြင်လေမမြင်အချစ်စိတ်မွှန်ကာ အိမ်ကလူများလစ်သလို ချိန်းတွေ့ကြပြီး တွေ့မဝ၊ နမ်းမဝ၊ မြင်မဝ ၊ ကြားမဝ ဖြစ်နေကြပါတော့သည်။
ထိုသို့ မဝ ပေါင်းများစွာထဲကမှ .......
" ကိုရေ သီတာ ပြန်တော့မယ် အိမ်ကအမေတို့အလှူကပြန်ရောက်တော့မယ်"
" သီတာရယ် ခဏပါ ကိုတို့အခုမှတွေ့ရတာလေကွယ်"
ချစ်သူ့အလိုကိုလိုက်ရင်း ကြည်နူးစွာနှင့်ပင် အချိန်များကုန်ကာ ပြန်မည်တပြင်ပြင်လုပ်မှ မိုးရွာချသောကြောင့် ရွာထိပ်ကန်နံဘေးမှသည် မိုးခိုဖို့ရာ မန်းကျည်းပင်ကြီးအောက်ဝယ် မိုးရေများစိုရွှဲကာ ချမ်းတုန်နေသော ချစ်သူလေးကို နေလင်းအောင်ခဗျာ တယုတယဖက်ထားပေးကာ
" ကိုကလည်း အစောကတည်းကပြန်ရမှာ အိမ်ပြန်ရောက်ရင် သီတာသတ်ခံရတော့မယ်"
" သူငယ်ချင်း အိမ် ဝင်မိုးခိုနေတယ် လိမ်ရပါတယ် သီတာရယ်"
မိုးရေများစိုရွှဲနေသောကြောင့် အဝတ်အစားများကပ်ကာ ဖောင်းသင့်သည့်နေရာဖောင်း၊ ကြွသင့်သည့်နေရာကြွနေသော ချစ်သူလေးကို ဖက်ရင်း နေလင်းအောင်မှာ မရိုးမရွဖြစ်နေသောစ်တ်ကိုမနည်းထိန်းလိုက်ရပါသည်။ သို့သော် ချစ်သူသီတာလေး၏ ရှိူက်ဖိုအသွယ်သွယ်နှင့် အပျိုလေး၏ ဆွတ်ပျံဖွယ်သင်းရနံ့တို့ပေါင်းလာချိန်မှာတော့စိတ်မထိန်းနိုင်ရာ ချစ်သူ၏ လုံးဝန်းသောရင်သားကိုဆုတ်ကိုင်ကာ နှင်းဆီရောင်အနည်းငယ်သမ်းသော နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်မိပါသည်။
" ဟွန်း ကိုကလည်းကွာ"
သီတာ၏နှုတ်ခမ်းဖူးငုံလေးကိုတယုတယနမ်းသည်။ ရင်အငုံလေးကိုတယုတယဆုတ်နယ်သည်။ ဆက်လက်၍ ချစ်သူနှစ်ယောက် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ဖက်လျက် မြေကြီးပေါ်တွင်လှဲအိပ်မိသည်။
" ကို တော်တော့ ပြန်တော့မယ်"
နေလင်းအောင်မကြားတော့၊ သူ့တွင်အချစ်အဆိပ်များပြန့်နှံ့လာကာ သူ့ချစ်သူလေး၏ ထဘီကိုဆွဲလှန်ကာ အတွင်းခံစပ်စပိုင်ဒါလေးကိုဆွဲချွတ်သည်။ ချစ်သူသီတာလေးမှာလည်း မရုန်းဘဲ အပျိုလူပျိုဘဝဇာတ်သိမ်းခန်းလေးကို ဆက်သွားနေကြသည်။
နေလင်းအောင် သူထိုးရမည်ဟူထင်သော အပေါက်လေးကိုမှန်း၍ သူ့တန်ဆာနှင့်ထိုးထည့်သည်။
" ကို နာတယ် နာတယ် "
သူအပေါက်များမှားနေလားမသိ ။ သူကြည့်ဖူးသည့် အောကားထဲမှာတော့ သည်အပေါက်။ သူဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးထည့်သည်။ သီတာ အံကြိတ်သည်။ မူလီတစ်ခုကဲ့သို့ သူ့တန်ဆာကိုတရစ်ခြင်းထိုးထည့်သည်။ ထို့နှင့်တရစ်ခြင်းဝင်လာမှ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ထိုးလိုက်သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်သည်။
ချစ်သူနှစ်ယောက်၏ ပထမဆုံးကာမခရီးမှာ တမြည့်မြည့်တက်နေသော ရမက်ကြောင့်သာ ဖြစ်သွားပြီး အတွေ့အကြုံမရှိသူများပီပီ ခဏနှင့်ပြီးသွားသည်။ သီတာတို့နှစ်ဦး၏ဘဝမှာပထမဆုံးကာမပွဲလေး။ အိမ်သို့အမြန်သုတ်ခြေတင်ပြန်လာခဲ့ကြသည်။
အတတ်ပညာတိုင်းဟူသမျှ ကျွမ်းကျင်ဖို့ အတွေ့အကြုံကအဓိကလိုစမြဲဖြစ်ပြီး နေလင်းအောင်နှင့်သီတာတို့ကိုလည်း အတွေ့အကြုံကသင်ကြားပေးနေပါသည်။ အပျိုလူပျို အစဦးလိုးပွဲတွေမှာ ရိုးရိုးရှင်းရှင်းသာပြီးသွားကာ နောင်ချိန်းတွေ့စမြဲတွင် လစ်သည့်အခါတိုင်း လိုးခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်ပါလာကာ လူမလစ်ပါက နေလင်းအောင်မှာ သီတာ၏ ဖူးပွင့်စပန်းလေးကို လက်ဖြင့်ပွတ်နှပ်ခြင်း ၊ လုံးဝန်းသော ပန်းကန်လုံးသဏ္ဍာန်နို့လေးကို ပွတ်နယ်ခြင်း လုပ်ငန်းစဉ်တို့ပါလာပါတော့သည်။
သို့သော် အရှက်ဣန္ဒြေကြီးသော သီတာမှာ ထဘီကွင်းလုံးချွတ်ခြင်း၊ ဘော်လီ ချွတ်ခြင်းတို့မလုပ်ပေးဘဲ လိုးသည့်အခါတိုင်း ထဘီကိုအနည်းငယ်လှန်တင်ပေးခြင်း၊ ပန်းဆီရောင်အနည်းငယ်သမ်းနေသောနို့သီးခေါင်းလေး ပေါ်ရုံသာ ဘော်လီလှန်တင်ပေးခြင်းတို့သာ ပေးလုပ်လေ့ရှိပါသည်။
သူမအတွက် အချစ်သည်သာ အရေးကြီးပြီး သူမချစ်သူပျော်ရွှင်ဖို့အတွက် သူမခန္ဓာကိုယ်ကို ရင်းရုံမက အသက်ပါရင်းရန်အသင့်။ ကာမအရသာ ဆိုသည်မှာ ဘာလည်းမသိ သူမချစ်သူ ပျော်ရွှင်ဖို့တောင်းဆိုသမျှလုပ်ပေးရန်အသင့် ။ သူမချစ်သူနေလင်းအောင်နှင့်မတွေ့ရချိန်တွင်တောင် ချစ်သူနှင့်ရှေ့ဆက်ရမည့်ဘဝခရီးကိုစိတ်ကူးယဉ်နေပြီး သားသမီးများနှင့်မိသားစု ၊ ပျော်ရွှင်စရာအိမ်ကလေးတို့မှာ အတွေးထဲတွင်တပုံတပင်။
နေလင်းအောင်မှာလည်းသူ၏ချစ်သူကိုခဏခဏတွေ့ချင်သည်။ အချစ်ထက် လိုးခြင်းဆိုတဲ့လုပ်ငန်းစဉ်၏ အရသာကို မြည်းစမ်းဖူးသွားသူဖြစ်သောကြောင့် အမြဲသာလိုးချင်နေသူ။ အကိုင်းအခက်စုံစုံလင်လင်စည်းကားနေသော အရွက်တို့စိမ်းစိုဝေဖြာကာအုံမှိုင်းနေသော မန်းကျည်းပင်ထိပ်ဝယ် ကျီးသတ္တဝါတို့မှာ အား အား ဟုအော်မြည်နေပြီး ထိုသစ်ပင်အောက်တွင်လည်း လူသားနှစ်ယောက်မှာ အား အား ဟု ညည်းညူနေကြပါသည်။
သီတာမှာ ထဘီအနီရောင်လေးကိုခါးသို့လှန်တင်ကာ ပေါင်ကားပေးနေပြီး နေလင်းအောင်မှာ သူ့ချစ်သူ၏ ချစ်စရာအဖုတ်လေးကို သူကြည့်ဖူးသည့်ဇာတ်ကားထဲကအတိုင်း ယက်နေပြီး ယက်ရင်းယက်ရင်းတော့အရသာတွေ့နေပါသည်။ သီတာအဖုတ်လေးမှာ အနည်းငယ်လေးဟနေပြီး ပန်းနုသွေးရောင်နှုတ်ခမ်းသားလေး ၊ အစိလေးမှာ သူ့ကိုမိုးအုပ်ထားသည့်အမိုးအကာထဲမှ အနည်းငယ်လေးပြူထွက်ကာ သူ၏လျှာဖြင့် ထိုအစိလေးကိုယက်ရင်း ထွက်လာသည့်အနံမှာ အနည်းငယ်အောက်သိုးသိုး ခပ်စိမ်းစိမ်းသင်းရနံလေးနှင့် အလွန်စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းပါသည်။ ရှက်နေရင်း မော့ကြည့်လိုက်လျှင် မျက်နှာကြောလေးရှူံမဲ့ကာ မျက်နှာကိုလက်နှင့်အုပ်ထားသော ချစ်သူလေးမျက်နှာ။
ထိုအရည်ခပ်ရွှဲရွှဲထွက်လာသော ပန်းလေးကို သူ၏လီးကိုထိုးသွင်းကာလိုးလျှင်ရင်လည်း အင်း အင်း ဟုညည်းနေသော အသံမှာ လိုးရသူအတွက်အားအင်အပြည့်ရနေစေပြီး ကြပ်ထုပ်သောကြောင့်အရသာကိုမဝနိုင်ဖြစ်နေပါသည်။
" ကောင်းလိုက်တာ သီတာရယ် ကြပ်လိုက်တာ "
" ကို ဘာတွေပြောနေတာလဲကွာ သီတာရှက်တယ် လုပ်စရာရှိတာလုပ် ကိုရာ"
သူ၏လီးကို ကြပ်ညှပ်ကာ ထိုးထည့်လိုက်ချိန် အိစိမ့်နွေးထွေးသော အရသာလေးရကာ လိုးရင်းအရှိန်မြှင့်လိုက်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင် သစ်ပင်ပေါ်မှ ကျီးများ၏အော်သံနှင့်အပြိုင်
" အ အ အ ဖတ် ဖတ် ဖတ် အ အား ကို ဖြည်းဖြည်း အ အ ဖတ်"
" သီတာ ခဏ ကို အရမ်းကောင်းလို့ အအ ဖတ် ဖတ် ဖတ် "
ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကားပေးနေသောသီတာမှာ အပေါ်မှသူချစ်သူ၏ပြင်းထန်သောဆောင့်ချက်များကြောင့် အရေများလိုက်ကာ ကောင်းလာသောလည်း ရှက်ရွံကာ ကောင်းသည်ဟုမပြောရဲကာ မသိမသာပဲခါးလေးကိုကော့ကော့ပေးနေပါသည်။
အပျိုပေါက်မလေးကို သူအကြိမ်ကြိမ်အခါခါ လိုးနေရပြီး အဖုတ်ကလေးမှာ အရသာရှိလွန်းသောကြောင့် ချိန်းတွေ့တိုင်း သူကြည့်ဖူးသည့်ဇာတ်ကားထဲမှ အခြားပုံစံကိုမပြောင်းနိုင်ဘဲ ပြီးပြီးသွားသောကြောင့် စမ်းသပ်မည်ဟုတွေးကာ
" သီတာ ဖင်လေးကုန်းပေးပါလား"
" ကို သီတာ ရှက်တယ်"
" လာပါ ကိုယ့်ကိုမချစ်ဘူးလား"
သီတာကိုဆွဲယူကာ ကုန်းခိုင်းပြီး ထဘီကို ချွတ်မည်အပြုတွင်
" ကို သီတာရှက်တယ် "
" သီတာကလည်း ရော့ ရော့ လှန်ပဲတင်လိုက်မယ်"
ကုန်းလိုက်မှ သီတာ၏စွန့်ကားသော ဖင်အလှကိုပိုမြင်ရတယ်။ တောင့်တင်းသော လုံးဝန်းသော သဏ္ဍန် ၊ ကုန်းလိုက်ချိန် ဖင်ပေါက်ကလေးက အနဲငယ်ညိုမည်းပြီး သူ့အောက်မှာ ထိုးသွင်းရမည့် အပေါက်လေးမှာ အနည်းငယ်ပိုဟလာကာ ဖိတ်ခေါ်နေသယောင်ယောင် ။ နေလင်းအောင်မှာ သူ့လီးကိုထည့်လိုက်ချိန် အရသာမှာ အိစက်နွေးထွေးကာ အထဲကအတွင်းသားများဟာ ဝါးဂွမ်းနဲ့များပြုလုပ်ထားသလားထင်ရအောင် အိစက်ကာ ဆောင့်လိုးရချိန်မှာလည်း တမူထူးကဲသော အရသာနှင့်ပြည့်စုံကာ ဆောင့်ထိုးလိုက်ပြီး ပြန်ထုတ်ချိန် အဖုတ်လေးက မသွားပါနဲ့လားဟုပြောနေသဖွယ် ညှစ်ထားမှုမှာလည်း ကြည့်မဝဖြစ်ကာ နေလင်းအောင်သဖွယ် သူ့ချစ်သူသီတာအခြေအနေကိုတောင်မမေးဘဲ တဖုန်းဖုန်းဆောင့်ပါသည်။
တောသူအပျိုပေါက်မလေးမှာ ထိုဆောင့်ချက်များအကြား ရှေ့သို့ယိုင်လဲမကျအောင်ထိန်းရင်း အကောင်းကြီးကောင်းကာ အံကြိတ်သာခံနေပါတော့သည်။ဖတ် ဖတ် ဖုတ် ဖုတ် ဖတ် ဖတ် အ အ အ ဖတ် ကောင်းလိုက်တာသီတာရာ အ အ ဖတ် အသံများထွက်နေကာ လူပြတ်နေသောကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် အရှက်ကွဲလိုက်မယ်ဖြစ်ခြင်း။ နေလင်းအောင်မှာ လိုးနေရင်း သူ၏အကြောများကို သွားတိုက်တံနုနုနဲ့ပွတ်နေသည့်အရသာထူးကိုရလိုက်ပြီး ထိန်းမနိုင်ကာ လရေများတလဟော ပန်းထည့်ကာ သီတာမှာလည်း အသားနုကိုထိုးဆွနေသောအရသာကြောင့် တုန်တက်ကာအရေများထွက်ကာ ရှေ့ကိုမှောက်လှဲမိကာ သူမချစ်သူမှာလည်းဘေးကိုပစ်လှဲမိလိုက်ပါတော့သည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
သီတာတို့ချစ်သူနှစ်ဦးမှာ နေလင်းအောင် တက္ကသိုလ်သို့ပြန်မသွားခင်အချိန်လေးအတွင်းမှာ ရရသမျှအချိန်လေးအားလုံးကို အချစ်ရေယာဉ်ထဲစီးမြောရင်းကုန်ဆုံးခဲ့ကြလေသည်။ ချစ်သူနှစ်ယောက်မှာ သူတို့ရွာတွင်သာမက ဒီလောကဓာတ်ကြီးတစ်ခုလုံးမှာ သူတို့နှစ်ဦးသာရှိသည်ဟုမှတ်ယူကာပင် ပျော်မွေ့လေ့ရှိကြသည်။
သီတာတို့မှာ သူတို့၏အချစ်ပန်းစတင်ပွင့်လန်းလာကြချိန်များဖြစ်၍ ခွဲရမည့်အချိန်များကိုတွေးကာ ရင်မောနေကြပြီး တွေ့သမျှအချိန်များကိုလည်း အချစ်မုန်တိုင်းများတိုက်ခတ်ကာ ကုန်ဆုံးနေကြပါသည်။
သီတာမှာလည်း သူ၏ချစ်သူအလိုကျ သူမခန္ဓာကိုယ်ကို စိတ်တိုင်းကျ စုပ်ယူစားသုံးခွင့်ပြုကာ သူမလည်းထိုအရသာကိုနှစ်ခြိုက်လာကာ ဆက်ဆံလာခဲ့ကြပါသည်။ သူမတို့မှာ သူမတို့အတွေး သူမတို့ခံစားမှူအရအထွဋ်အထိပ်ရသည့်အချိန်အထိ ချိန်းတွေချိန်များတွင် ကာမဆက်ဆံမှုများပိုမိုစိပ်လာခဲ့ကြသည်။ နေလင်းအောင် ရန်ကုန်မပြန်ခင်ညတွင်လည်း အိမ်မှ ညသန်းခေါင်ခိုးထွက်ကာ အချစ်တလင်းခေါ်ကြပြီး သူမချစ်သူရင်ခွင်ထဲတွင် အကြာကြီးမှိန်းနေရင်းဖြင့် သူမ၏ ချစ်ဦးသူ ကိုယ်သင်းရနံလေးကိုမေ့မရအောင်ရှူရှိူက်ရင်းဖြင့် ကုန်ဆုံးခဲ့သည်။ မျက်လုံးအိမ်မှလည်း မျက်ရည်များစီးကျရင်းဖြင့် နှုတ်ဆက်ခဲ့ရသည်။
သူမချစ်သူထွက်သွားသည့်နေ့ကစ အလွမ်းများစုပုံကာ စားရင်လည်း လွမ်းသည့်စိတ်၊ အိမ်မှာထိုင်နေရင်းဖြင့်လွမ်းသည့်စိတ်ဖြင့်သာ ကုန်လွန်ရင်းနှင့် အရှက်ရစရာကိစ္စကြီးတစ်ခုဖြစ်ပွားလာခဲ့ပါသည်။
ချစ်ဦးသူနေလင်းအောင်ထွက်သွားပြီး သူမမှာ နေမထိမထိုင်သာဖြစ်ခြင်း၊ မူးဝေခြင်း ၊အော့အန်ခြင်းများဖြစ်ကာ မူလက အစားပျက်အအိပ်ပျက်၍ဖြစ်သည်ထင်သော်လည်း ဆေးခန်းပြရမှ နေလင်းအောင်၏ကိုယ်ဝန်ကိုသူမလွယ်ထားရကြောင်းသိရှိလာရပါသည်။
သူမမိဘများမှာ ရွာတွင်အတော်အသင့်ချမ်းသာ၍ ဂုဏ်ရှိသော မိသားစုဖြစ်သောကြောင့် သမီးမိုက်ကြောင့် တံတွေးခွက်ပက်လက်မျောရခြင်းအဖြစ်ကိုရင်ဆိုင်ခဲ့ရပါသည်။ မွေးကတည်းက လေသံမာမာပင် မပြောဖူးသော သူမအဖေမှာ သတ်မည်တကဲ့ကဲ့နှင့် မေးမှသာ သူမချစ်သူနေလင်းအောင်နှင့်ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ကိုမိဘများကိုပြောပြလိုက်ရပါတော့သည်။
သီတာ့ မိဘများမှာ ဖြစ်ပြီးမှ မထူးဆိုကာ နေလင်းအောင်မိဘများကိုဖွင့်ပြောကာ သားသမီးများပေးစားရမည့်အကြောင်းကို ပြောကာတွင်မှ နေလင်းအောင်မိဘများမှာ သူတို့သားကိုအရင်ရှင်းလင်းအောင်မေးမည်ဖြစ်ကြောင်းပြန်ပြောလိုက်ကြသည်။
သီတာမှာ ထိုအချိန်ကာလတွင် မျက်ရည်နှင့်မျက်ခွက်၊ အိမ်တွင်လည်းမျက်နှာမဖော်ရဲ ၊ ရွာတွင်လည်းမျက်နှာမဖော်ရဲကာ တစ်ချိန်တွင်တော့ ချစ်ဦးသူပြန်လာကာ လက်ထပ်မည့်အချိန်ကိုပဲတွေးစောင့်နေရတော့သည်။
သီတာဗိုက်မှာ အပျိုဗိုက်ဖြစ်သောကြောင့် အနည်းငယ်မသိမသာစူထွက်လာချိန် သူမမိဘများ တစ်ဖက်မိဘများကိုသွားတိုင်ပင်ချိန်တွင်တော့ မမျှော်လင့်သော အကြောင်းအရာတစ်ခု လူမဆန်သော ဖြစ်ရပ်တစ်ခုကို သူမကြားလိုက်ရပါတော့သည်။
နေလင်းအောင်မိဘများမှ သူမ၏သားမှာ ပညာရေးတစ်ဖက်နှင့် တိုးတက်သောလမ်းကိုကြိုးစားရှာနေကြောင်း၊ ငယ်လည်းငယ်သေးကြောင်းတို့အပြင် နေလင်းအောင်ကိုယ်တိုင်မှ ထိုကိစ္စကို သူမသိကြောင်း ပြန်ပြောလိုက်ပါတော့သည်။
သီတာမှာ အရှက်ကြီးရှက်ကာ ကလေးကိုဖျက်ချဖို့အကြိမ်ကြိမ်၊ သတ်သေဖို့အကြိမ်ကြိမ်ကြိုးစားခဲ့ပြီး အရူးမတစ်ဖွယ်ဖြစ်နေကာ သူမမိဘများမှ ပုသိမ်မြို့သို့ပို့ခဲ့သည်။ ပုသိမ်တွင် သူ၏အဒေါ်များနှင့်နေပြီး ကလေးလေးမွေးခဲ့သည်။ သားယောကျာ်းလေးမွေးပြီး လင်းအောင် လို့ နာမည်ပေးခဲ့သည်။
ထိုသားလေးကိုပင် သူ့ဖခင်အစားပါချစ်ပေးခဲ့သည်။ ဖခင်အချစ်မရသော သားကလေးကို မျက်စိအောက်ကအပျောက်မခံချစ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ကံကြမ္မာက သီတာကို မျက်နှာမပေးခဲ့ပေ။ အကြိမ်ကြိမ်ဖျက်ချခဲ့သော ဒဏ်၊ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ခြင်းငိုရသော ဒဏ်များကြောင့်လားမသိ ၂နှစ်အရွယ်တွင်ပင် လင်းအောင်လေး ဆုံးသွားရှာလေသည်။ သီတာခဗျာ အရူးကြီးရူးကာ တစ်ယောက်တည်းစကားပြောခြင်း၊ ရယ်နေခြင်းသို့ပင်ဖြစ်ကာ သူ့မိဘများမှာ နိုင်ငံခြားဆရာဝန် ၊ မြန်မာသမားတော်အစုံစုံနှင့်အတော်ပင်ကုကာ သီတာမှာ ခင်ပွန်းက ပစ်ခြင်း၊ အများ၏ ကဲ့ရဲ့ခြင်း၊ သားသမီးဆုံးခြင်း ဒဏ်ကို ၂နှစ်ခန့် ခံရကာမှ နလန်ထလာစုပြုလာခဲ့ပါသည်။ သူမအမျိုးများနှင့် ပုသိမ်မြို့မဈေးတွေ ကုန်ခြောက်ဒိုင်ဖွင့်ကာဖြင့် သူမဘဝစာမျက်နှာကို အသစ်တဖန်ဖွင့်ခဲ့ရလေသည်။
အလုပ်မှာ အကောင်းဆုံးဆေးဖြစ်ကာ အတွေးမှာ အဆိုးဆုံးရောဂါဖြစ်ပါသည်။ သီတာမှာ သူ၏ကံဆိုးရှာလေသော အတိတ်ကိုမေ့ကာ ပုသိမ်ဈေးကြီးတွင် ဆိုင်ဖွင့်နေချိန်တွင် သူမဘဝ၏အမှောင်ဘက်ခြမ်းရောက်စေသည့် ဒုတိယခြေလှမ်းစတင်ခဲ့ပါတော့သည်။
~~~~~~~~~~~~~
ရန်ကုန်-ပုသိမ် ကားလိုင်းမှ ကားဒရိုင်ဘာလေး ကိုရန်အောင် ။ အသက်(၃၀)လောက်ရှိပြီး အသားညိုညို၊ ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ်နှင့် အရပ် (၅)ပေ(၈)ခန့်။ စကားပြောရင် အသံဩဩနှင့်ပြောတတ်ကာ ကြင်နာသနားတတ်သည့်ရုပ်ရည်မျိုးရှိပြီး သီတာနှင့်စကားပြောနေချိန်တွင်လည်း တယုတယ ရှိသူတစ်ဦး။
ပုသိမ်မြို့မဈေးမှ သူတို့ကားဂိတ်အတွက် ဈေးလာလာဝယ်ကာ သီတာနှင့်ရင်းနှီးပြီး တစ်သားမွေးတစ်သွေးလှကာ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးနှင့်အသက်(၂၅)နှစ်အရွယ် သီတာကို အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာကာတမျိုး၊ ပစ္စည်းတစ်မျိုးတစ်ခါလာဝယ်ကာ အမျိုးစုံဝယ်ပြီး သီတာနားတဝယ်လည်လည်ဖြစ်နေတတ်သည်။
သီတာမှာလည်း ထိုအကြောင်းအရာကိုရိပ်မိသည်။ သို့သော် အချစ်ကိုစိတ်နာကာ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ အလုပ်ကိုပဲအာရုံထားလိုက်လေသည်။ မည်သို့သော လေစိမ်းတိုက်ပစေ ဇွဲမလျော့ကာ သီတာနားပင်တဝဲဝဲလည်လည်နှင့် နှင်၍လည်းမသွားကာ သီတာအချစ်ကိုမျှော်လင့်လေ့ရှိပါသည်။
သီတာကိုတွင်မက သီတာအဒေါ်တို့ကိုရန်ကုန်အပြန် မုန့်များဝယ်လာခြင်း၊ သီတာအတွက် ကောင်းနိုးရာရာ အမျိုးသမီးများကြိုက်လေ့ရှိသည့် အသုံးအဆောင်၊ အလှကုန်များဝယ်လာခြင်းတို့ဖြင့် ပိုးပန်းလျက်ရှိပါသည်။ ပိုးပန်းတာကြာသည်နှင့်အမျှ သီတာအဒေါ်များကပါ အောင်သွယ်ပေးတတ်ပြီး သီတာကပါ သူ့ဘက်ကိုညွှတ်ချင်သယောင်ယောင်ဖြစ်လာပါတော့သည်။ သို့သော် ကြုံခဲ့ရသော အဖြစ်အပျက်များကြောင့် ကိုယ့်စိတ်ကိုထိန်းကာပင် ကိုယ့်စည်းနှင့်ကို ပိတ်လှောင်ထားလျက်ရှိပါတော့သည်။
ကျောက်ရုပ်များပင်တွန်းကာမျှ ယိုင်နဲ့သည်ဆိုသကဲ့သို့ နောက်ဆုံးတော့ ရန်အောင်၏ ဇွဲကြောင့် သီတာမှာ သနားချစ်ကပိုကာ ရန်အောင့်အချစ်ကိုလက်ခံလိုက်တော့လေသည်။
ရန်အောင်လောက်ပျော်သူကမ္ဘာပေါ်တွင်မရှိသလောက် ဖြစ်နေပြီး ချစ်သူဖြစ်ပြီဟေ့ ဆိုကတည်းက သီတာကို ပုသိမ်မြို့ နာရီစင် ၊ ရေပေါ်ဈေး အနှံလျှောက်လည်ခြင်း ရုပ်ရှင်အတူကြည့်ခြင်း ၊ ညဘက် မုန့်အတူစားခြင်းတို့ဖြင့် သီတာအပေါ်ယုယကာ သီတာမှာ စိတ်တချချဖြင့် ရန်အောင်အပေါ်သူမ၏ အလုံးစုံအားကိုးယုံကြည်မှုကိုပြန်လည်အပ်နှင်းခဲ့ပါတော့သည်။
သီတာဘဝမှာ အပျော်များ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာခြင်း၊ ကြင်နာခြင်းယုယခြင်းတို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာခြင်းတို့ဖြင့် ဘဝ၏အဓိပ္ပါယ် ဘဝ၏မျှော်လင့်ချက်တို့ပြန်လည်ပြည့်ဝလာခဲ့ပါတော့သည်။
ထိုသို့ ဘဝတွင် ပြန်လည်ရောက်ရှိခြင်းများစွာတို့တွင် လိင်ကိစ္စလည်းပြန်လည်ပါလာခဲ့ပါတော့သည်။ ရန်အောင်မှာ ကာမဆက်ဆံမှုတွင်အလွန်ကျွမ်းကျင်ကာ ပိတ်လှောင်နေသော သီတာ၏ကာမခလုတ်ကို ဖွင့်ချလိုက်ပါတော့သည်။ သူမ၏ချစ်ဦးသူ နေလင်းအောင်နှင့်က လိင်ကိစ္စသာပြုသည် ကာမအရသာထက် သူမချစ်သူကိုအလိုလိုက်သည် ချစ်သည်ကပိုများပြီး ဒုတိယချစ်သူရန်အောင်နဲ့မှ ကာမအရသာ ကို သိရှိလိုက်ရပါသည်။
ရန်အောင်နှင့်သီတာမှာ တည်းခိုခန်းများတွင် နာရီချီကာ အချစ်တလင်းခေါ်ကြပြီး ...
" သီတာ ကိုအောင် လိုးတာ ကြိုက်လား"
" ကောင်းတယ် ကိုအောင်"
ရန်အောင်မှာ သီတာကို ကုတင်စောင်းတွင် ထိုင်ခိုင်းကာ သူကသီတာရှေ့ ကုတင်ခြေရင်းတွင်မတ်တပ်ရပ်လျက်နှင့် သီတာခြေထောက်များကိုပုခုံးပေါ်ထမ်းကာ သီတာ့စောက်ဖုတ်ကို အသကုန်လိုးဆောင့်နေပါသည်။ သီတာခြေထောက်များကိုပုခုံးထမ်းထားရသောကြောင့် အဖုတ်မှာ အပေါ်သို့ ဟကာ ထိုးဝင်လာသောလီးကို မော့ကြိုနေပြီး ကလေးမွေးတာကြာပြီဖြစ်သောကြောင့် အထဲမှကြပ်တည်းတည်းနှင့်လိုးချက်တိုင်း အရသာထူးကာ လိုးအားသန်သောကြောင့်လည်းတကြောင်း သီတာတို့စုံတွဲ အရသာအထူးတကာ့ထူးနေပါသည်။
" အမလေး ဖတ် ဖတ် ကိုအောင် ကောင်းလိုက်တာ"
" ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဖတ် အအ အအ အအ အ ဖတ် ဖတ် ဖတ်"
လိုးအားမှာအချက်ပေါင်းများစွာနှင့်မလျှော့ဘဲ သီတာစောက်ဖုတ်ကိုအကြိမ်ပေါင်းများစွာ ထိုးနှက်နေပါတော့သည်။ ထိုးနှက်လို့ဝကာမှ ကုတင်ပေါ်နှစ်ယောက်ပြန်တက်ကာ ရန်အောင်ပက်လက်လှန်အိပ်လိုက်လျှင် သီတာမှာ ရန်အောင့်လီးကို တယုတယငုံစုပ်ပါတော့သည်။
သူမချစ်ဦးသူကို လီးမစုပ်ပေးဖူးပဲ ရန်အောင်နဲ့ကျမှ လီးစုပ်ဖူးကာ လီးကိုလည်း ကြိုက်တတ်လာပါသည်။ တံတွေးတပြောင်ပြောင်ဖြစ်မှ ထိုလီးပေါ်တက်ခွကာ အသကုန်ဆောင့်ပါသည်။ ဆောင့်ချက်တိုင်းတွင် သူမအဖုတ်နံရံကိုပွတ်တိုက်အောင် စိတ်ကြိုက်နေရာယူဆောင့်ကာ ကာမအရသာခံစားပါသည်။ရန်အောင်မှလည်း သူ့ချစ်သူ၏ ပြည့်တင်းဖောင်းကာသော ရင်လွှာနှစ်စုံ၊ အနည်းငယ်ညိုမဲသော နို့သီးခေါင်း ၊ ချပ်ရပ်သောဗိုက်ကလေးနှင့် ဆီးခုံမှအမွှေးအနည်းငယ်တို့ဖြင့် အစစအရာရာပြည့်စုံသော ချစ်သူကိုကြည့်ကာ အောက်ကနေ အသကုန်ကော့လိုးပါသည်။
သီတာမှ ထိုင်အချ ၊ ရန်အောင်မှ အကော့ အဖုတ်နှင့်လီးဆုံရာတွင် ဖောင်း ဖောင်း ဟူသော အသံမှာ လိုးရသူနှစ်ဦး ဘဝင်ကျကာ မောလို့မောမှန်းမသိဖြစ်နေပါသည်။
" ကိုအောင် သီတာ့ဟာထဲက ကောင်းလိုက်တာ"
" ဖောင်း ဖောင်း ဖတ် ဖတ် ဟင်း ဟင်း သီတာဘာလေးထဲကလဲ"
" ကိုအောင်ကလဲကွာ"
" ဖောင်း ဖောင်း "
" သီတာ့အဖုတ်ထဲက "
" အဲ့လိုပြော ရော့ ရော့ ဖောင်း ဖောင်း ဖတ် ဖတ် "
သီတာအဖုတ်ထဲမှ အရေများ ရန်အောင်ဆီးခုံမွှေးများတွင်ကပ်ညှိကာ သီတာဆောင့်ချပြီးပြန်အတက်မှာ အရေကပ်ချွဲအစီးကြောင်းလေးတွေပါတွေ့ရပါတော့သည်။
" အမလေး ကိုအောင် အမလေး အ အ သီတာ ပြီးပြီ ပြီးပြီ "
သီတာမှလီးကိုစွပ်လျက်တုန်တက်နေပြီး ရန်အောင်ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ကျကာမှိန်းနေပါတော့သည်။အလိုးသန်သူရန်အောင်မှာ မပြီးသေးဘဲ သီတာအမောပြေမှ ကုန်းခိုင်းကာ သီတာ့ဖင်ကို ဖြန်း ဖြန်း အသံမြည်အောင် ရိုက်လိုးပါသည်။ ဆောင့်လျှင်လည်း နောက်သို့အရှိန်သေချာယူကာ လီးကိုအားနဲ့ဆောင့်သွင်းပါသည်။ ဆောင့်ချက် ရိုက်ချက်ပြင်းကာ လက်နှင့်ရိုက်သောကြောင့် သီတာ၏ တင့်ကားပြည့်ဝန်းသော ဖင်တုံးလေးများမှာ နီရဲနေပြီး လီးနှင့်အသကုန်ဆောင့်သောကြောင့် အဖုတ်သားလေးများနီရဲနေပါသည်။ ဆောင့်ချက်များ၏အရသာကိုသီတာမှာ ခံစားမဆုံးကောင်းကာ ဖင်ကုန်းခံနေရင်း ဟထားသောပါးစပ်မှ သရေများပင် ခေါင်းအုံးပေါ်စီးကျပါသည်။
" ကိုအောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ အမလေး အအ အအ ဖတ် ဘုတ် ဖွတ် ဘုတ် အအ "
" ဖတ် ဘုတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဘုတ်"
ထိုသို့အရှိန်မာန်ဟုန်ပြင်းပြင်းလိုးချက်များနှင့်အတူ အရှိန်ပြင်းပြင်းပူပူနွေးနွေးလရေများကိုလည်း အဖုတ်ထဲတရပ်စပ်ပန်းလိုက်ပါသည်။
ခဏအချိန်လောက်သာ ချစ်သူနှစ်ဦးအနားယူကာ လိုးပွဲပြန်စတင်ကြပါသည်။ သီတာ၏အချစ်ဦးမှာ နေလင်းအောင်၊ သို့သော် ကာမအရသာကို အစောဆုံးပေးသူကတော့ ရန်အောင်။
သီတာ၏အချစ်သစ်တစ်ခုပွင့်လန်းလာသည်နှင့်အမျှ သူမချစ်သူအပေါ်ယုံကြည်ကိုးစားမှုလည်းပိုမိုတိုးလာပါတော့သည်။ သူမဘဝ၏အရိပ်မည်းကြီးကိုမေ့ပြစ်ဖို့ လမ်းစဟာ ပိုမိုရှင်းလင်းလာသလို သူမချစ်သူအပေါ် ကျေးဇူးတင်စိတ်၊သဒ္ဒါလွန်စိတ်၊ အချစ်စိတ်တို့ပိုမိုယိုဖိတ်လာပါတော့သည်။
လူသားများသည်တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး အကြိုက်ချင်း မတူညီသည့်အဓိကအချက်ကား ထိုအရာပေါ် ခံစားမှုချင်း သဘောထားချင်းမတူ၍ဖြစ်ပါသည်။ Rap ဂီတ ကို ဆူဆူညံသံ အသံလေးအသံကြောင် အော်နေတဲ့အသံဟုမြင်ကာ မကြိုက်သူများရှိသလို လေးနက်တယ်၊ ပွင့်လင်းတယ် ၊ ထိရောက်တယ် ဟု မြင်ကာ နှစ်ခြိုက်သူများရှိပါသည်။ ထို့အတူပင် ထိုအရာပေါ် ခံစားမှု၊ ထိုအရာမှ မိမိအပေါ်သက်ရောက်မှု တို့အပေါ်မူတည်၍ နားဆင်သူများမှ ဒီအသံသည် ကောင်းသည်၊ ဆိုးသည် ၊ သာယာသည် သတ်မှတ်လေ့ရှိကြပါသည်။
ယခုတွင်လည်း ရန်အောင်နှင့်သီတာမှာ သူတို့အတွက်အကောင်းဆုံးသံစဉ်တစ်ခုကိုဖော်ဆောင်ကာ နားဝင်ချိုလျက် စိတ်များတက်ကြွလျက်ရှိပါသည်။ထိုအသံမှာ
" ဖောင်း ဖောင်း ဖတ် ဖတ် ဖောင်း ဖောင်း ဖတ် ဖတ် ဘတ် ဘတ်"
သီတာမှာ မှောက်လျက် လှဲထားပြီး သူမ၏ ခါးအောက်တွင် ခေါင်းအုံးထားထားသောကြောင့် ဖင်မှာ အနည်းငယ်မြှောက်ကာ သူမအပေါ်မှ ရန်အောင်မှာ ဘေးနှစ်ဖက်တွင်လက်ကိုထောက်အားပြုကာ လီးကိုအသကုန်ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပါသည်။
လီးကိုအားနှင့်ဆောင့်သွင်းချိန်တွင် ရန်အောင့်ဆီးခုံကြီးမှ သီတာဖင်ကိုရိုက်သည့်အသံ "ဖောင်း"၊ လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်ပြီးနောက် ရန်အောင်ဥမှအဖုတ်ကိုရိုက်သံ "ဖတ်" ထို ဖောင်း ဖတ် အသံ ကနားဝင်ချိုစီးချက်ညီကာ လိုးသူ ခံသူတို့အတွက် စစ်ချီတေးသံသဖွယ်ဖြစ်နေပါသည်။
ဖောင်း ဖတ် အသံနှင့်အတူ လီးဆွဲထုတ်ချိန် စောက်ရေများပေကျံနေသော လီးမှ ပြန်ထိုးထည့်ချိန် "ဇွတ်" ဆိုသည့် အသံကလည်း ကြားထဲက ဟာမိုနီလိုက်နေပါသည်။
" ဖောင်း အား ဖတ် အမလေး ဖောင်း ဖတ် ကောင်းလိုက်တာ ကိုအောင်ရယ် ဇွတ် ဖောင်း အား ဖတ်"
သီတာဖင်လေးမှာ ဆောင့်ရသူကိုလည်း အိစက်ညက်ညောမှုရှိအောင် ထောင်ကန်ထားသလို ဖြစ်နေသောကြောင့် ရန်အောင်မှာ ဆောင့်လိုးလိုက် ၊ လိုးချိန် တုန်တက်သွားလိုက် ၊ လိုးသံစဉ် ခံစားလိုက်နဲ့ ပင်။
" ကိုအောင် ဒီတစ်ခါလိုးတာ တော်တော်ထိတယ် ဒီပုံစံကြိုက်တယ်"
" ကို့လီးလည်း စိမ့်နေတာပဲ သီတာရယ်"
မှောက်အိပ်နေသော သီတာ၏ကျောပြင်မှ ကျော့ရှင်းကာ အလွန်စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းပြီး သီတာ၏ ညုသံ ညှာသံ များကြောင့် လိုးရသူခဗျာ အားအင်မည်သည့်အခါမှ ကုန်ခန်းမနေတော့ဘဲ အသကုန်သာဆောင့်လိုးနေပါတော့သည်။
" ရော့ ရော့ ကိုအောင်ရယ် အမလေး လိုးပါ လိုးပါ သီတာ့အဖုတ်ကိုလိုးပါ "
" ဖောင်း ဖတ် အမလေးးးးး ဖောင်း ဖတ် အမလေးးး ဇွတ်"
" သီတာ ပုံပြောင်းရအောင် နမ်းပြီးလိုးချင်လို့ "
ရိုးရိုးရှင်းရှင်းသည်သာအကောင်းဆုံး ဆိုးရိုးအရ နှစ်ယောက် ထပ်ကာဖက်လိုက်ရင်း ကစ်ဆင်များအငမ်းမရဆွဲကာ လှေကြီးထိုးကိုပြောင်းလိုက်ကြပါသည်။
" တံတွေးသည် ချစ်ဆေးတစ်မျိုးပင်"
ထို့ကြောင့် ကစ်ဆင်ဆွဲမိလိုက်လျှင် နှစ်ယောက်ပိုချစ်တတ်သွားကြပြီး အလိုးပညာကျွမ်းကျင်သော ရန်အောင်မှ ထိုဆေးကို လိုးတိုင်းထုတ်ထုတ်သုံးပါတော့သည်။ ရန်အောင်မှာ သီတာကို ပါးစပ်ဟကာ လျှာကိုအစွမ်းကုန်အပြင်ထုတ်ခိုင်းပြီး ထိုလျှာကို ဆွဲစုပ်လိုက် လျှာချင်းဆော့လိုက် သူ၏တံတွေးများကိုသီတာပါးစပ်ထဲထွေးလိုက် သီတာကိုပြန်ထွေးခိုင်းလိုက် နှုတ်ခမ်းချင်း ပွတ်တိုက်ပလူးလိုက် လုပ်ကာ ထိုလှေကြီးထိုးမှာ ခါးအားကိုအသုံးပြုရန်အကောင်းဆုံးလည်းဖြစ်သောကြောင့်
" ကိုအောင် ဒီလိုလုပ်တာ သီတာအကြိုက်ဆုံးပဲ နို့လည်းစို့ပေးပါဦး "
ရန်အောင်မှာ ကစ်ဆင်ဆွဲရင်းဆောင့်လိုးရင်းနှင့် ခေါင်းကိုအောက်ဆင်းကာ သီတာနို့သီးခေါင်းလေးကိုဖွဖွလေး ငုံစို့လိုက်ကာ ခါးအောက်ကိုလိုးချက်ကိုတော့မလျှော့ ပြင်းသထက်ပြင်းလိုးပါသည်။ သီတာ နို့မှာ ကလေးတစ်ယောက်မွေးဖွားကာ အချိန်(၂)နှစ်ခန့်နို့တိုက်ရခြင်းရှိခဲ့ပေမယ့် ပျော့တွဲလည်းမကျ အရမ်းလည်းမတင်းရင်းကာ လက်တစ်အုပ်စာလောက်ကြီးထွားပြီး နို့သီးခေါင်းလေးမှာ အညိုရောင်အနည်းငယ်သမ်းကာ စို့ရာတွင်လည်း စိမ့်စိမ့်လေးနှင့်အရသာရှိလှပါသည်။
ရန်အောင်မှာ နို့သီးခေါင်းများကိုတလှည့်စီ ပါးစပ်ကမလွှတ် စို့ကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုး၍ လီးအရသာခံနေပြီး သီတာမှာတော့ သူမပါးစပ်မှ ရောက်တတ်ရာရာအော်နေပါတော့သည်။
" ကိုအောင် ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် အား အား ကို အမလေး ထိတယ် ထိတယ် ကိုအောင် ကို ထိတယ် အမလေး ကိုရယ် ထိတယ် ထိတယ်"
စောက်ရေများလီးအဝင်အထွက်တွင် အဖုတ်ခေါင်းထဲတွင်စုလာလိုက် လီးအထွက်မှာ လီးနှင့်တကွ အပြင်ပြန်ထွက်သွားလိုက်နှင့်
" ဖတ် ဖတ် အ အ ဖတ် ပလွတ် ပြွတ် ပလွတ် အအ ဖတ် ဖတ်"
အဖုတ်၏ နွေးထွေးအိစိမ့်တင်းကျပ်သည့်အရသာကို အရှိန်ထန်ထန်ဆောင့်ချက်များ ဖြင့်အရသာယူကာဖြင့် သူ၏လရေများကို မထွက်အောင်ထိန်းထိန်းလိုးပေမယ့် ထိန်းမရ လီးမှ လရေများကို ရေစုပ်ပက်နှင့်စုပ်ယူသည့်သဖွယ်ခံစားရကာ လရေများ၊ ရိုးတွင်းချဉ်ဆီများရှိရှိသမျှ ကုန်သွားသလားထင်ရအောင်ပန်းပြီး သီတာအပေါ် မှိန်းမိပါတော့သည်။
ထိုလိုးပွဲများမှာ ချိန်းတွေ့သည့်အခါတိုင်း ဖြစ်နေပြီး သီတာမှာလည်း လီးကိုအတော်ကြိုက်တတ်လာခဲ့ပါသည်။ သို့သော် ရန်အောင် ကားလိုင်းဆွဲသည့်အချိန် ရန်ကုန်သွားသည့်အချိန်များတွင် တခြားအမျိုးသားများအပေါ် အကြည့်ချင်းတောင်မဆုံ စိတ်ဖြင့်ပြစ်မှားခြင်းဝေးကွာစွာ သီတာ နေထိုင်ခဲ့ပါသည်။
အတွေးထဲမှ သူမချစ်သူနှင့်အတူ ဆောက်ထားသော လေထဲကအိမ်လေး လေထဲကမိသားစုလေးကိုလည်းတည်ထောင်ရန် သူမဆန္ဒရှိပြီး ချစ်သူသက်တမ်း(၂)နှစ်လောက်မှာ သူမတို့လက်ထပ်ရန်၊ မိသားစုဘဝလေးတည်ထောင်ရန်တိုင်ပင်ဖြစ်ခဲ့ကြပါသည်။ ရန်အောင်မှလည်း လက်ခံကာ ပုသိမ်တွင် မင်္ဂလာဆောင်ကြဖို့ သဘောတူညီကြပြီး ရန်အောင်မှာ သူ့မိဘများကိုဖွင့်ပြောတိုင်ပင်ရန် ၊ မင်္ဂလာဆောင်ဖို့အစစအရာရာစီစဉ်ဖို့ ငွေသွားယူရန် ရန်ကုန်သို့ထွက်သွားခဲ့ပါသည်။
~~~~
" တူမလေး သီတာ နင့်ကောင်လေး ပြန်မလာသေးဘူးလား "
သူမအဒေါ်များကမေးရာတွင် သူမမှာအဖြေမရှိ ။ သို့သော် အိမ်ကမိဘများကိုတိုင်ပင်နေသည် ၊ မင်္ဂလာပွဲအတွက် ငွေများများယူလာရအောင်စီစဉ်နေသည်ဟုထင်သည့်အတွေးသာရှိပါသည်။ သူမ၏ယုံကြည်ရာ ၊ သူမကိုမျက်နှာငြိုးအောင်မထားခဲ့သူ ၊ သူမ၏အလင်းတန်း ဆိုသူကို သံသယလေးတောင်မရှိ။
ရန်အောင်သွားသည်မှာ ၁လ၊ ၂လ အချိန်မှသည် ၄လတိုင်အောင်ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ စာမလာ သတင်းမကြားပေ။ ထို့ကြောင့် သူမအဒေါ်များမှ ဖျောင်းဖြကာ သူ၏ဂိတ်တွင် သွားရောက်စုံစမ်းပါသော်လည်း အဖြေကောင်းကောင်းမရခဲ့ဘဲ ကားလည်းမဆွဲသာကြာပြီဟုသာသိလိုက်ရပါသည်။သို့သော် ပြန်လာမည်ဟုအတွေးသာရှိပြီး စောင့်နေမည့်မျှော်လင့်ချက်သာရှိပါသည်။
ရန်အောင်ထွက်သွားသည်မှာ (၁)နှစ်ခန့်နီးပါး အချိန်ရောက်ခါမှာ သူသတင်းဆိုး တစ်ခုရလိုက်ပါသည်။ ဂိတ်မှရန်အောင်၏ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်မှ ပြောသည်မှာ ရန်အောင်တွင် တရားဝင်မိန်းမရှိပြီး သားသမီး(၂)ယောက်ပါရှိကြောင်းသိလိုက်ရပါသည်။
" ကံဆိုးမသွားရာ မိုးလိုက်လို့ရွာ"ဆိုသည်မှာ သူမအတွက်ဖြစ်နေပါသည်။ သူမကံကိုဘဲ အပြစ်ပုံရမလား ၊ အရင်ဘဝကသူမမှ မည်သည့်အရာများလုပ်ခဲ့သောကြောင့် ဒီဘဝမှာ ဝဋ်ကြွေးတွေဆပ်နေရတာလဲ စသည့်အတွေးများ ချာချာလည်ကာ ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်နေပါတော့သည်။ သူမဘဝတွင်ချစ်ခဲ့သော ယောကျာ်းနှစ်ယောက်မှာ သူမထက် သူမ၏ခန္ဓာကိုယ် သူမ၏ကာမကိုသာ အလိုရှိကြောင်း စဉ်းစားတွေးမိကာ အရှက်ကြီးရှက်ကာ အစားပျက်အသောက်ပျက် ပုသိမ်ဆေးရုံကြီးပါ တက်လိုက်ရပါတော့သည်။
ထိုသို့အစစအရာရာမှာ ချို့ယွင်းပျက်စီးနေခိုက်တွင်တောင် ကံကြမ္မာမှ မျက်နှာသာမပေးဘဲ ၂၀၀၈နာဂစ်မုန်တိုင်းကြီးတွင် ရွာမှ သူမ၏မိဘများမုန်တိုင်းထဲပါကာ အသက်သေဆုံးသွားကြပါတော့သည်။
သူမသည်လည်း မသေရုံတမယ် ။ စိတ်ဓာတ်ရော လူရောပျက်စီးသွားပါတော့သည်။ စိတ်ဓာတ်သေပြီးကာမှ မိဘများဆုံးကာ ဒုက္ခမျိုးစုံရောက်ချိန်တွင် သူမအဖေဘက်မှ အဒေါ်တစ်ယောက်မှ ရန်ကုန်သို့ခေါ်ကာ ကွမ်းယာနှင့်ပတ်သက်၍သိသင့်သိထိုက်သည်များကို သင်ကြားပေးပါတော့သည်။
" ငါ့တူမ ကွမ်းဆိုင်ဖွင့်မယ်ဆို အဓိကကထုံးဖောက်နည်း ၊ ထုံးစပ်နည်း သိဖို့ကအဓိကပဲ"
“ ထုံးဖောက်တာ ဘာမှမခက်ဘူး။ ၅ဂါလံပုံတစ်ပုံးထဲကိုထုံးခဲ(၁)ပိဿာထည့်။ပြီးရင်အဲ့ပုံးထဲကို ရေ တစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်ထည့် ။အဲ့ကျရင် ထုံးခဲ နှင့် ရေ ထိလို့ ရေဆူလာလိမ့်မယ်။ ပြီးရင်ကျောက်ချဉ် နည်းနည်းထည့်လိုက် ၁ကျပ်သားလောက်ဆိုရတယ် ငါ့တူမ ။ကျောက်ချဉ်ထည့်ရတာကရေထဲမှာရှိတဲ့ အနည်အနှစ်တွေ အနည်ထိုင်အားကောင်းအောင်ထည့်တာ။ကျောက်ချဉ်ထည့်ပြီးရင် (၂)ရက်လောက်ထားလိုက်။အဲ့ကျရင်ကြည့်လိုက် ရေရဲ့အပေါ်ယံမှာ အဖတ်ကလေးတွေ တက်နေလိမ့်မယ် တူမကြီးရယ် ။ အဲ့ဒီအဖတ်တွေကိုသေချာခပ်ထုတ်။ခပ်ထုတ်ပြီးရင်ထုံးအနှစ်ပေါ်မှာတက်နေတဲ့ အရည်ကြည်ကို သေချာခပ်ထုတ်။ပြီးရင် ရေပြန်ထည့် ရေကို ပုံးတစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်ကိုထည့်။ပြီးရင် ထုံးနှင့်ရေကို သမအောင် မွှေပေး။မွှေပြီးရင် ပြန်သိပ်ထားဟာ။အဲ့လိုမျိုး မနက်/ည နှစ်ကြိမ် အဖတ်တွေခပ်ထုပ်၊ ရေလဲ ရေထည့် မွှေ လုပ်ပေး”
“ နင်ထုံးပြင်းတာလိုချင်ရင် ရက်၂၀ကနေရက်၃၀ အတွင်း ထုံးကိုစစ်ပြီး သုံးနိုင်တယ်။ထုံးအနု လိုချင်တယ်ဆိုရင် ရက်၃၀ ကနေရက် ၄၀ အတွင်း စစ်ပြီးသုံးနိုင်တယ်။သတိထားရမှာက ထုံးက ရေလဲ လေလေ နုသွားလေလေပါ။ရေလဲတာတအားများရင် ထုံးကပေါ့ချွတ်ချွတ်ဖြစ်သွားတတ်တယ်။ကိုယ်လိုချင်တဲ့ ထုံးရပြီဆို နောက်ပုံးတစ်ခုထဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ အိုးထဲဖြစ်ဖြစ်မှာ ပိတ်ပါး မဟုတ်ရင် ရေစစ်နဲ့ စစ်ပြီး သုံးရင် ရပြီ။ငါအခု ပြောတာ ထုံးဖောက်တာနော် စပ်တာမဟုတ်ဘူး”
" ထုံးစပ်နည်းက ဒီလို"
လိုတာတွေက ထုံး၊ရေနွေး/ရေကျက်အေး၊ဆား၊သကြား၊အုန်းနို့ ပဲ တူမကြီး။အဒေါ့်ဆိုင်မှာဆိုရင် ကိုယ်တိုင်ဖောက်ထားတဲ့ထုံးသုံးတယ်။ခုနကညည်းကို ပြောသလိုဖောက်ထားတဲ့ထုံး။ ရေသန့်ဗူး(၂)ဘူးစာကိုသေချာလှုပ်ပီး အိုးထဲသို့ထည့်တယ်။ပြီးရင်ဆား ၁ကျပ်သား၊သကြား ထမင်းစားဇွန်း ၂ဇွန်းထည့်တယ်။ပြီးရင်အုန်းနို့ဗူးသေး တဗူးထည့်၊ပြီးရင်ရေနွေးဒါမှမဟုတ်လည်း ရေကျက်အေးထည့်။ပြီးတာနဲ့ သမအောင် နာနာမွှေပေးပီး တညသိပ်ထားလိုက်တယ် (ရေများသွားရင်လည်းလိုချင်တဲ့အနေထားရောက်သည်ထိ ရေပြန်ခပ်ထုတ်ပေါ့) ။ထုံးပျစ်နေရင်တော့ရေနွေး(သို့)ရေကျက်အေးထပ်ရောပေးပေါ့ဟာ။ဒါဆိုရင် သမအောင်မွှေ ရောင်းမယ့်ထုံးအိုးထဲရေဇစ်နဲ့စစ်ပြီး ဆိုင်မှာသုံးတာပဲ။ ငါစပ်တဲ့နည်းကတော့ ကြာရှည်လည်းသုံးလို့ရတယ်။
" ပြီးရင် ကွမ်းသီး ။ ကွမ်းသီးကလည်းအရေးကြီးတယ်။ ကွမ်းသီးစိတ်ကအစိုစိတ် အခြောက်စိတ်(၂)မျိုးရှိတယ်။ ဘယ်အမျိုးအစားပဲသုံးသုံး ဒီလိုလုပ်။ ကွမ်းသီးတစ်ပိသာဝယ် ၊ဆားလက်ဖက်စားတစ်ဇွန်းစာထည့် ပြီးရင် ရေထည့်ပီးတစ်နာရီလောက်စိမ်ထား။ ပြီးရင်အဲ့ကွမ်းသီးကိုရေသေချာဆေးပီးရင် ပြုတ်ရမယ် အေး ပြုတ်တဲ့အခါမှာလည်း သတိထားရမှာက ပွက်ပွက်ဆူပီးအနံ့ထွက်တာနဲ့တန်းချရမယ်။ကြာကြာပြုတ်မိလို့ကတော့နီညိုညိုကြီးဖြစ်တတ်တယ်.......ပြီးရင် ရေသုံးထပ်လောက်သေချာဆေးပစ် ၊ဆေးပီးရင် ဇကာလေးနဲ့စစ်ပီး သုံးရင်ရပီ။မဖန်လဲမဖန်တော့သလိုစားလို့လဲကောင်းတယ်။တစ်ရက်ရောင်းလို့မကုန်ခဲ့ရင်ညတစ်ကြိမ်မနက်တစ်ကြိမ်လောက်ကွမ်းသီးအချွဲဖတ်လေးတွေကို ရေဆေးပေး။ဒါဆိုရပြီ တူမကြီး”
" ပြီးရင် နှပ်ဆေးရည်ကတော့ အသင့်သုံးဗူးတွေဝယ်သုံးလည်းရတယ် ။ကိုယ်တိုင်လုပ်ချင်ရင်တော့ အဒေါ်ပြောပြမယ်။ "
ဆေးရွက်ကြီး-၁ပိဿာ၊သံပုရာသီး(အစစ်)-အလုံး၂၀၊ပျားရည်-၁လီတာထန်းလျှက်-50သား(မီးကျို)၊ဆား-၅ကျပ်သား၊အရက်ဆီ(BE)တို့လိုတယ် ။ဆေးရွက်ကြီးပေါ်ကို သံပုရာအရည်ဖျန်းပေး၊ ပြီးရင် ဆေးရွက်ကြီးကိုနေလှန်းပေးရမယ်။ဆေးရွက်ကြီးကြွပ်နေအောင်ခြောက်နေပီဆိုရင် ဆေးရွက်ကြီးပေါ်က သဲနဲ့အညစ်အကြေးတွေကို ဆေးသုတ်တံ(အသစ်)နဲ့ပြောင်အောင် စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့သန့်ရှင်းလုပ်ရမယ်။
သန့်သွားပြီဆိုတာနဲ့ ဆေးရွက်ကြီးကို အိုးတစ်လုံးထဲမှာ ရေသန့်နဲနဲထည့်ပြီး(အိုးမကပ်ရုံ)ရေနွေးနွေးနဲ့ပြုတ်ရမယ်။ဆူပွက်လာပီး ရေခမ်းလာရင် ကျိုးထားတဲ့ထန်းလျက်၊ပျားရည်၊အရက်ဆီ၊ဆားထည့်။ပီးရင်ပြစ်ခဲလာတဲ့အထိမီးကျို..အဲ့လိုမီးကျိုတဲ့အချိန်မနားတမ်းမွှေပေးနေမယ်။ကျိုပီးသွားရင် အအေးခံထားလိုက်ရင် ရပြီ။
ထိုကဲ့သို့ကွမ်းယာပညာမျိုးစုံတို့အပြင် ကွမ်းရွက်အထားခံအောင်ထားသိုနည်းတို့ပါသင်ပေးပါသည်။
" ကွမ်းယာဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ ထုံးတို့ ဆေးတို့အပြင်အရေးကြီးတာမဟုတ်ဘူး ။ သန့်ရှင်းရေးလည်းအရေးကြီးတယ်။ စားသုံးသူက ထုံးကောင်းလား ဆေးကောင်းလားကနောက် ဆိုင်အပြင်အဆင် သန့်ရှင်းမှုကိုအရင်ကြည့်တာ ။ ထုံးစပ်တွေပေကျံနေတာ ထုံးစပ်တွေရှူပ်ပွနေတာမျိုးမဖြစ်စေနဲ့။ သန့်နေအောင်သာထားနော် တူမလေး။ ကွမ်းစားဆေးဗူးတွေဝယ်ရင်လည်းဗူးအောက်ခြေမှာ ကုန်ဆုံးမယ့်ရက်ရှိတယ်။ သေချာကြည့်ဝယ်နော်။”
ထိုကဲ့သို့ ကွမ်းနဲ့ပတ်သက်သမျှဗဟုသုတအထွေထွေကို သူမအဒေါ့်ဆီမှာ သင်ပြီးနောက်မှ ရန်ကုန်၊ သီရိမင်္ဂလာဈေးကြီးနားတွင် "ဝါးလို့ကောင်း"ဆိုတဲ့ကွမ်းယာဆိုင်လေးတစ်ဆိုင်ဖွင့်ခဲ့သည်။
ကွမ်းယာဆိုင်လေးဖွင့်သည်မှစ၍ ဘဝမှာ အရိပ်မည်းများ ယုံကြည်မှုအမှားများနှင့် ကြုံခဲ့သည့်မသီတာမှာ သစ္စာရှိသော ဣန္ဒြေရှိသော မသီတာမှ ယောကျာ်းတကာနှင့်ကုန်းသော လီးကြိုက်သော သီတာအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပါသည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မောင်ရဲ့အသဲတခြမ်း၊ ဦးဆောက်ပန်းကို
ချစ်ဦးသူရေ၊ ခူးလှည့်စမ်းကွယ်
မောင့်အတွက်သာ၊ ပွင့်လန်းတာမို့
ဘယ်ခါနွမ်းလေ့ရှိမလဲ
မောင့်ရင်ခွင်သာ၊ ဦးထိပ်ရာပါ
ကိုးကွယ်ရာလည်း၊ မောင်ပဲသာမို့
အမြဲတူယှဉ်၊ ချစ်ချင်ပါတယ်
ဘယ်ခါမောလေ့ရှိမလဲ
ထိုကဲ့သို့ ချစ်ဦးသူကိုသာ အချစ်စစ်နှင့်အပျိုစင် ဘဝကိုပေးခဲ့သူ သီတာ၊ အချစ်သစ်တွေ့လာပြန်တော့လည်း သူကလွဲ၍ အခြားယောကျာ်းများကို စိတ်ဖြင့်တောင်မဖောက်ပြားဘဲ သစ္စာရှိခဲ့သူ သီတာသည် ယခုတွင်တော့.......
တလုံးတခဲ မသီတာ
လိုး၍မဝပါ
လှေကြီးထိုးလိုး လိုးလို့ကာ
ကစ်ဆင်လေးဆွဲပါ
Doggy ဆွဲရင် အကြိုက်ဆုံး
ငါတို့အချစ်တုံး။
နာနာလိုးပါ တောင့်တတာ
သီတာ့ဆန္ဒပါ
မညှာမတာလိုးရင် အကြိုက်ဆုံး
သီတာ့အချစ်တုံး။
ဖင်ပေါက်မချန် လိုးပေးပါ
သီတာကြိုက်လို့ပါ
ပြီးဆုံးသွားရင် အဝတိုက်
သီတာ လရေကြိုက်။
လိုးတဲ့သူလည်း ယက်လိုက်ပါ
သီတာကြိုက်လို့ပါ
အစိကိုပါ ဆွဲစုပ်ပေး
သီတာ့အဖုတ်နံနံလေး။
အမွှေးကတော့ ထူထူပါ
အဖတ်လည်းကြီးတာ
ဘယ်လောက်လိုးလိုး အံကြိတ်ပေး
ငါတို့သီတာလေး။
ဆိုက်ကားဂိတ်မှစပ်ဆိုသည့်ကဗျာအတိုင်း သီတာမှာယောကျာ်းများကိုမယုံကြည်တော့ ။ ထို့ကြောင့်စိတ်ပျော်ရာနေခဲ့သည်။ စိတ်ပျော်ရာနေရင်း လီးအရသာ လီးအနံကို ပိုစွဲမက်လာသည်။
သူခံချင်လာလျှင် တွေ့ရာယောကျာ်းနှင့်ကုန်းသည်။ နာမည်ပျက်ခြင်း မပျက်ခြင်းထက် သူမရမက်အာသာပြေဖို့ကို ပိုအလေးထားသည်။ ရန်ကုန်ရောက်ပြီးနောက်ပြီး ယောကျာ်းမျိုးစုံနှင့်လိုးသည်။ သူမကို တယုတယ ချစ်သည့် ယောကျာ်းများနှင့်လည်းကုန်းသည်။ သန့်ပြန့်ငယ်ရွယ်ချောမောသော ယောကျာ်းများနှင့်လည်းကုန်းသည်။ ငွေကြေးချမ်းသာအပျော်ရှာသည့် သူဌေးများနှင့်ကုန်းသည်။ တနေကုန် ပင်ပင်ပန်းပန်းလုပ်ရရှာသော အလုပ်ကြမ်းသမားများနှင့်ကုန်းသည်။
ဟိုတယ်များမှနေ လမ်းဘေးချုံပုတ်အထိ နေရာစုံကုန်းသည်။ သီတာမှာရမက်ဆန္ဒ၏ သွေးဆောင်ခေါ်ယူရာနောက်ကို တကောက်ကောက်ပါအောင်
လိုက်ရင်းနှင့်ပင် ရွာကာလသာများ၏ ငေးယူရာ လုံးတစ်တင်းရင်းကာအပျိုသွေးကြွယ်သော ခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင်လေးမှာ ပုံစံပြောင်းလဲလာခဲ့သည်။
ယောကျာ်းမျိုးစုံ ပွတ်နယ်သောကြောင့်နို့အုံကြီးကြီးလာသည် တွဲကျလာသည်။ယောကျာ်းတကာ၏ အစို့နှင့်ဆွဲညှစ်ခံရသောကြောင့် နို့သီးခေါင်းကြီးမဲလာသည်။ လီးပေါင်းများစွာ၏ဒဏ်ကြောင့်လည်းကောင်း ပေါင်ကြားတွင် ဂျွတ်တက်လာသည် အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများမဲလာသည် အဖုတ်ပြဲလာသည် ။ ထိုပြင် ဇရာ၏သဘာဝကြောင့်လည်း နို့အုံတွဲကြီးကြီး၊ အဖုတ်ကြီးကြီး၊ အဆီတတစ်တစ်နှင့် ဗိုက်ပူပူ ဖင်လုံးကြီးကြီး ၊ပေါင်(၂၅၀)ကျော် မသီတာ ဖြစ်လာပါတော့သည်။
~~~~~~~~~
ယခုတွင်တော့ ကိလေသာရမက်တို့ဖြင့်လွှမ်းခြုံထားသော မသီတာတစ်ယောက် အသက် (၄၈)နှစ်ရောက်ထိတိုင် သူ့ရမက်သူ မထိန်းနိုင်သေးဘဲ ကာမဇာတ်ခုံပေါ်မှာ တပင်တိုင်မင်းသမီးအနေဖြင့်ဆက်ကနေဆဲဖြစ်ပါသည်။ ယခုတွင်လည်း သီရိမြိုင်ဘူတာရုံအကျော် သံလမ်းဘေးရှိ လူလစ်ရာခြုံတစ်ခုတွင် ကော်ဖျာလေးတစ်ချပ်ခင်းကာ ဆိုက်ကားသမားအောင်ကြီးမှ ကုန်းထားသော သူမဖင်ကြီးကို အသကုန်ဆောင့်လိုးနေပြီး သူမပါးစပ်ထဲတွင် ဆိုက်ကားသမား ကိုတရုတ်၏ လီးကြီးဝင်နေပါတော့သည်။
ကိုအောင်ကြီးမှာ ဖင်အကားကြီးကြားထဲမှ ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်မဲကြီးကိုလိုးရာတွင် ထိုဖင်တုံးကြီးများကိုပင်လက်နှင့်ဖိကာ အားပြုကာ အသကုန်မညာတမ်းဆောင့်နေကာ ထိုဆောင့်ချက်တိုင်းမှာပင် မသီတာမှာ ရှေ့ကလီးကို သရေတမြမြ စုပ်ပါသည်။ တရုတ်၏ လီးအခွံအပေါ်အရေဖတ်ကိုဆွဲချကာ ပေါ်လာသော လီးဒစ်ကြီးကို သူမနူတ်ခမ်းကိုစူကာစူကာ တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်စုပ်ပြီး ထိုလီးထိပ်ခေါင်းမှာ သူမသရေများဖြင့်ပြောင်နေပါတော့သည်။ နောက်မှ အောင်ကြီး၏ လိုးချက်များကိုအရသာအပြည့်ရအောင် သူမဖင်ကိုနောက်ကိုပစ်ပစ်ကုန်းကာ ရှေ့မှလီး၏အရသာရအောင်လည်း လီးကိုပါးစပ်မလွတ်တမ်းစုပ်ပါသည်။ အောင်ကြီးမှာ
" ဖေလိုးမ ဖာသည်မ ရော့ ဖောင်း ဖုတ် ဖုတ် ဖတ် ဖုတ် ငါလိုးမ ရော့ "
အသကုန်ဆဲလိုးနေစဉ် သူမပါးစပ်မှာ လီးတပ်လျှက်မို့ အသံမထွက်နိုင် အင်း အင်း အင်း ဟုသာထွက်နိုင်ပြီး တရုတ်မှာလည်း ညှာတာသော သူမဟုတ် မသီတာခေါင်းကိုစုကိုင်ကာ သူ့လီးနှင့်ပါးစပ်ကို လိုးပါသည်။ နောက်ကလိုးနေသူမှာလည်း မညှာ ရှေ့ကပါးစပ်ထိုးသွင်းသူမှာ မညှာ ထိုမညှာတာကမှ မသီတာအတွက်အရသာ။
ထို့နှင့် ဆိုက်ကားသမားနှစ်ယောက်တိုင်တိုင်ပင်ပင်နှင့်နေရာချင်းလဲကာ မသီတာကိုဖျာပေါ်ပက်လက်အိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး မသီတာခြေထောက်ကြီးကိုပါ ပခုံးပေါ်ထမ်းတင်ကာ ကိုတရုတ်မှ စောက်ဖုတ်သွေးထွက်မတတ်လိုးနေချိန် သူမ ခေါင်းကိုခွကာ ပါးစပ်ပေါက်ကို အောင်ကြီးမှ အသကုန်လိုးပါသည်။ တရုတ်မှာ လီးတိုပေမယ့် လီးတုတ်ကာ အောင်ကြီးမှာ အတုတ်သေးပေမယ့် လီးရှည်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မသီတာမှာ အရသာကိုတစ်ခုချင်းစီ မတူရနေကာ တရုတ်လီးတုတ်တုတ်နှင့်ဆောင့်လိုးနေချိန် သူမစောက်ဖုတ်နံရံများပါပွတ်တိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများကိုကျင်စက်နှင့်ကလိသလိုခံစားရကာ ပါးစပ်ပေါက်ထဲထည့်နေသော အောင်ကြီးလီးမှာလည်း သူမအာခေါင်ထိလာလာထောက်ကာ လီးနှစ်ချောင်း၏အရသာကြောင့် မူလကတည်းကအရည်ရွှဲသော အဖုတ်မှာ ယခုအကြိမ်တွင်တော့ စီးကျကာပန်းထွက်မတတ်ကောင်းနေပါသသည်။
ထို့အပြင် သူမအင်မတန်ကြိုက်သော လီးနံမှာ လီးနှစ်ချောင်းအနံ လီးညစ်ထေးထေး ခပ်ပြင်းပြင်းအနံ များရနေသောကြောင့် အရမ်းထန်ကာ သူတို့နှစ်ယောက်လိုးရင်း သေသွားလျှင် သူမအသေခံလိုက်မည်ဟုပင်တွေးနေပါတော့သည်။ တရုတ်မှာ လိုးရာတွင် လီးကို တဇွတ်ဇွတ်အလျှင်အမြန်လိုးတတ်ရာ သူလိုးချက်အကြိမ်ရေစိပ်လာသည်နှင့်အမျှ မသီတာမှာ တုန်တုန်ကာ သူ၏ခါးတုတ်ကြီးမှာ အပေါ်သို့တုန်ကာမြှောက်မြှောက်တက်လာပြီး ထိုသို့အကောင်းကြီးကောင်း မြောက်တတ်လာသော ခါးကြီးကိုအောက်သို့ပြန်ကျအောင်အားစိုက်လိုးပါသည်။ အပေါ်မှ အောင်ကြီးမှာလည်း လျှာ၏နွေးထွေးမှု ပါးစပ်ပေါက်ကို စုထားမှုကြောင့် လရေများထွက်ကာ ထိုသည်ကိုပင်မရပ် လရေများ ပါးစပ်မှ စည်းကျနေသည်ကိုပင်ကြည့်ကာ ပါးစပ်ပေါက်ကိုလိုးပါသည်။ထိုသို့ စိတ်ရှိတိုင်းသောင်းကျန်းမှုအားရမှ ပုံစံပြောင်းကြပါသည်။
" အပျိုဆို တန်းသေမှာ ရှင်တို့ကလည်း"
" အပျိုလည်းမလိုးဘူး သီတာ နင့်မို့လို့ သေအောင်လိုးသတ်နေကြတာ"
" လိုးရင်းသေတာသေပစေ ဒီထက်ကြမ်းကြမ်းလိုး အခုဘယ်လိုလိုးမလဲ"
" တရုတ်ကအဖုတ်ပဲဆက်လိုး ငါကဖင်လိုးမယ် "
" အင်း ရတယ် ကိုအောင်ကြီးက လီးရှည်တော့ ဖင်ခံရတာပိုကြိုက်တယ် လိုးရင်းကောင်းလာမှ ကိုတရုတ် ရှင့်လီးတုတ်နဲ့လိုး"
တရုတ်မှပက်လက်အိပ်လိုက်ပြီး မသီတာမှ ထိုလီးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ပြွတ်ဆို နမ်းလိုက်ပြီး နှာခေါင်းနဲ့ကပ်ကာ အနံရှူပြီးမှ ထိုလီးပေါ်တက်ထိုင်ကာ တရုတ်ပေါ်မှောက်အိပ်လိုက်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင် စအိုပေါက်ကို အောင်ကြီးမှ သူ့လီးနှင့်ဖြည်းဖြည်းချင်းတရစ်ချင်းသွင်းပါသည်။ သွင်းနေသည့်အချိန် မလှူပ်ရှားဘဲ ဖင်ကိုငြိမ်ကာစောင့်နေပြီး အဖုတ်ထဲလည်းလီးအပြည့်ဝင် ဖင်ထဲလည်း လီးအပြည့်ဝင်ကာမှ လှူပ်ရှားကြပါသည်။တရုတ်မှ အောက်ကနေ၍ အဖုတ်ထဲက သူ့လီးကိုကော့၍ တမျိုး လှည့်၍တမျိုး လုပ်နေပြီး မသီတာနှင့် ကစ်ဆင်ဆွဲနေကာ အောင်ကြီးမှ စအိုပေါက်ကို သူစရိုက်အတိုင်း မညှာမတာလိုးပါသည်။
" အမလေး ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ကောင်းလိုက်တာ လီးနှစ်ချောင်းနဲ့ကျွန်မကိုဝိုင်းလိုးနေကြတာ အမလေး"
ညည်းလိုက် တရုတ်နှင့်လျှာချင်းကစားလိုက်လုပ်ကာ စအို၏ နာစပ်ကောင်းအရသာ အဖုတ်၏အီစိမ့်ကာအရသာ အရောအနှောကို မသီတာတစ်ယောက် ခံစားနေပါတော့သည်။
အောင်ကြီးမှာ ဖင်အဆီတုံးအတစ်ကြီးမှ စအိုပေါက်ကိုလိုးရသည်မှာ အရသာကောင်းလွန်းလှပြီး ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဖင်တုံးကြီးကို တုန်တက်ကာ သူ၏ဆီးခုံ နှင့်ထိကာ အိစက်ပြီး အောက်မှ တရုတ်မှာလည်း အဖုတ်ပြဲကြီး၏ အတွင်းသားနူးညံမှုအရသာကြောင့် အရသာကောင်းလွန်းလှပါသည်။ အောင်ကြီးမှ သူ၏လီးရှည်ကြီးကို စအိုအပြင်ထိဆွဲထုတ် လီးအရင်းထိရောက်အောင်ပြန်သွင်းလိုးကာ တရုတ်မှာလည်း အောက်ကနေ ဖိပွတ်လိုးနေရုံမက ပါးစပ်မှကစ်ဆင်ဆွဲ လက်မှ နို့အတွဲကြီးကို လက်ကိုထင်သလိုပွတ်ချေနေပါသည်။
ထို့နှင့်တရုတ်နှင့်အောင်ကြီးနေရာချင်းလဲပြီး စအိုပေါက်ကို လီးတုတ်နဲ့လိုးရာတွင်တော့ မသီတာတစ်ယောက်တရှူံရှူံတမဲ့မဲ့ အမလေးတနေရပြီး အောက်မှ လီးရှည်က သားအိမ်နံရံကို ထိကတို့ထိကတို့ လုပ်နေသောကြောင့် အမလေးတနေရပါတယ်။
ဆိုက်ကားသမားနှစ်ယောက်နှင့်ကွမ်းယာသည်မမှာ ချွေးများစိုရွှဲနေပြီး တစ်ယောက်အသားတစ်ယောက်ထိကိုင်ရာတွင် ချွေးများဖြင့်ချောနေကြပါသည်။
" အမလေး ကောင်းလိုက်တာ ဖင်လိုးခံရတာ ကြိုက်လိုက်တာ စောက်ဖုတ်လိုးခံရတာကြိုက်လိုက်တာ အမလေး အမလေး "
ဆိုက်ကားသမားနှစ်ယောက်မှာလည်း လရေများမထိန်းနိုင် မသီတာမှာလည်း အဖုတ်ရေများမထိန်းနိုင် သူတို့၏ဆီးခုံများ ပေါင်ခြံများတွင် အဖုတ်ရေလရေများ ပေကျံကပ်နေပြီး လိုးတာအချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ မထိန်းနိုင်မတောင့်နိုင်တော့ကြကာ မသီတာမှာ ယောကျာ်းနှစ်ယောက်ကိုမတ်တပ်ရပ်ခိုင်းပြီး ခြေထောက်ရှေ့တွင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ ထိုလီးနှစ်ချောင်းကိုပယ်ပယ်နယ်နယ် မြိန်ရေရှက်ရေထုလိုက် စုပ်လိုက် လုပ်ကာ ထွက်လာသော လီးနှစ်ချောင်းမှလရေများကိုသူမပါးစပ်ထဲထိုးသွင်းပစ်ပါတော့သည်။ လီးနှစ်ချောင်းကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ ထမည်အပြုတွင် ထိုနှစ်ယောက်မှ မသီတာကိုဆွဲလှဲပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးခံရ၍ အရေဗွက်ထနေသော အဖုတ်ကြီးကို ဝိုင်းယက်ကြပါသည်။ ထိုသို့စောက်ချေးနံ စောက်ရေနံများနှင့် ညှိစိုစို အောက်သိုးသိုးအဖုတ်ကြီးကို အတွင်းသားများထိဝိုင်းယက်ကြပြီး ခဏနေမှ လိုးပွဲအဆုံးသတ်လိုက်ကြပါသည်။
~~~~~~~~~~~~~~
မသီတာလို ငထန်မနှင့် အောင်ကြီးတို့ ဝေယံတို့လို တွေ့ကရာအပေါက်လိုးချင်သူများအတွက်က ကျွန်းကိုင်မှီ ကိုင်းကျွန်းမှီ များဖြစ်ကြပါသည်။ လီးဆာလျှင် ထိုသူများလို့ မရွံမရှာ တပ်တပ်မက်မက်လိုးသူများလိုအပ်ပြီး ထိုသူများအတွက်လည်း လိုးချင်လျှင် မည်သည့်အချိန် မည်သည့်နေရာတွင်ကုန်းပေမည့် မိန်းမရှိရန်လိုအပ်ပေသည်။
မသီတာမှာ သူမဘဝအမိုက်မှောင်ကျပြီး ရမက်အပြည့်နှင့်ဘဝကိုခြေစုံပစ်ဝင်ခဲ့သော်လည်း သူမဆိုင်မှ ရတနာကိုတော့ လင်ကောင်းသားကောင်းရအောင် ၊ အမျိုးသားများတန်ဖိုးထားရယူသော အမျိုးသမီးဖြစ်အောင် သင်ကြားပေးပါသည်။ မူလကအပျိုကြီးမဆွေမြင့်ကိုပါ ထိုသို့ဖြစ်စေချင်သော်လည်း မဆွေမြင့် ဝေယံတင်မက ကြည်မြင့်တိုင်ငါးဈေးမှ လူမိုက်တစ်အုပ် ဝိုင်းလိုးနေသည်ကိုပါခံနေကြောင်းကြားသိရ၍ ရတနာ့အပေါ်တွင်သာ မျှော်လင့်ချက်ကြီးထားကာ သင်ကြားပေးပါသည်။
အသက်(၅၀)နှောင်းပိုင်းလောက်မှ မသီတာတည်ငြိမ်လာပြီးဘုရားများ ဘုန်းကြီးကျောင်းများသို့ ဥပုပ်စောင့် သွားတက်ပြီး အသိတစ်ယောက်လမ်းညွှန်မှုဖြင့်တရားစခန်းများပါဝင်ဖြစ်ပါတော့သည်။
" ဘုရားမှာ သစ်ရွက်ခြောက်လေးတွေတွေ့ရင်ကို တွေးမိတယ်။ အနိစ္စ သဘောတရားတွေပါလား။ သစ်ရွက်လေးဟာ လောကကြီးကို ရောက်လာတာလည်းမကြာသေး၊ သူရှင်သန်နေတဲ့အချိန်လေးဟာလည်း မကြာသေး၊ စကားသာပြောတတ်ရင် "ကျွန်တော့်ရဲ့သစ်ရွက်ဘဝဟာ ခဏလေးပဲရှိသေးတယ်လေ ၊ မကြွေကျချင်သေးဘူး၊ မသေချင်သေးဘူး"ဟု တဖွဖွပြောနေရှာမှာ" ဒါမဲ့လည်း အနိစ္စသဘောအရ ကြွေရတာပဲ။ လူတွေကိုလည်း လူတွေထက်အသက်သက်တမ်းကြာတဲ့နတ်တွေကပြောနေရှာမှာ၊ အော် လူတွေ လောကမှာနေရတာမှ ခဏလေး၊ သေရပြန်ပြီကော လို့မြင်နေကြရှာမှာ၊ သေရမှာမသိ ပျော်နေရှာတာ လို့ပြောနေကြပြီး နတ်တွေကိုယ်တိုင်လည်း အနိစ္စ နတ်သက်ကြွေရမှာ ၊ အရာရာတိုင်း တရား၊ သဘာဝဟာ တရားပါလား ဘုရားပေါ်က သစ်ရွက်ကြေလေးတွေဟာ တရားပါပဲလားလို့ အမအမြဲတွေးမိတယ်"
ထိုစကားများမှာ မသီတာမှ သီတာကို ဘုရားရောက်တုန်းသူ၏အတွေးများကိုပြောပြနေခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ထို့အပြင်ရတနာဘဝတစ်ခုတည်ဆောက်နေချိန် အခက်အခဲဒုက္ခတွေတွေ့လျှင်လည်း
" ဒုက္ခဖြစ်လို့ ပုတီးစိပ်ရင် ဖြစ်နိုင်ရင်တာလီနဲ့မစိပ်နဲ့(ပုတီးမရှိဘူး ပုတီးနဲ့စိပ်လို့ရတဲ့အခြေအနေမဟုတ်မှသာတာလီနဲ့စိပ်) ဘာလို့လဲဆို အင်္ဂဝိဇ္ဇာပညာ ဆပွတ် ၉ ခိုင် ပညာခန်းမှာ ဒု က္ခ ( ၇ ၂) ကိုနိုင်တာ ဆပွတ်ဖြစ်တဲ့ ( ၅ ၇ ) ပဲ။ (၅ ၇)ဆိုတာ ပုတီးပေါ့။ ဒါကြောင့် ဒုက္ခကနေလွတ်ကင်းချင်ရင် တာလီထက် ပုတီးနဲ့ပဲစိတ်တာပိုကောင်းတယ်"
ထိုကဲ့သို့ သားသမီးမရှိသော သူမအတွက် ရတနာသည် သားသမီးရတနာသာသဘောထား၍ အစစအရာရာပြောပြပေးပါသည်။
ထို့အပြင် သူမအသက်(၅၀)ကျမှသိရသော အသိတရားကိုလည်း သင်ကြားပေးပါသည်။
" လူ့ဘဝရတုန်း ဝိပဿနာတရားကိုကျင့်ရမယ်။ မြတ်စွာဘုရားဟာ ရာဂအရမ်းလွန်ကျူးတဲ့ လူတွေအတွက် အသုဘကမ္မဌာန်းကိုကျင့်ခိုင်းခဲ့တယ်၊ လူခန္ဓာကိုယ်ရဲ့မသတီစရာတွေ ၊ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ မစင်ထုတ်ကြီးပါ ဆိုတာတွေ မြင်အောင်သိအောင်ကျင့်ခိုင်းခဲ့တယ်။ကမ္မဌာန်း (၄၀)ထဲမှာမှ လူတွေမှာ သူနဲ့သင့်တော်ရာ ကမ္မဌာန်းကိုကျင့်ကြံသင့်တယ်။ အမဟာ ရမက်အရမ်းကြီးတဲ့လူ မို့ အသုဘကမ္မဌာန်းကိုကျင့်နေတယ်။ ပြီးရင် အာနာပါနကမ္မဌာန်းကိုလည်းကျင့်ဖြစ်တယ်။ တရားအသိလေးနည်းနည်းရှိလာမှ ဒီဘဝမှာ ဖြစ်လာတဲ့ကံကိုအရွဲ့တိုက်နေတာထက် သံသရာလှဖို့ သံသရာဆုံးဖို့အတွက် ကျင့်ကြံနေထိုင်ရမယ်လို့သိလာလို့ အမရဲ့အနေအထိုင်ကိုတော့ပြင်လာတယ် ။ ဒါမယ့် လွယ်လွယ်တော့ ဘယ်ရမလဲလေ ။ဒီကာမဂုဏ်တွေကနေ လွယ်လွယ်တော့ဘယ်ရုန်းထွက်နိုင်ပါ့မလဲ ။တစ်ခါတလေ ဒီနွံထဲပြန်နစ်မိတာပဲ။ တဖြည်းဖြည်း ဒီနွံကနေ လွတ်ကင်းအောင်ရုန်းဖို့ကြိုးစားရမှာပေါ့"
စသဖြင့် ပြောပြသင်ကြားပေးပါသည်။
သူမမှာ အသက်(၅၀)တိုင်အောင် သူမထက် အသက် ၃၄ နှစ်လောက် ငယ်သော (၁၆)နှစ်အရွယ် ကောင်လေးမှ သူမထက် အသက်(၂၀)လောက်ကြီးသော အသက်(၇၀)အဖိုးကြီးထိ မျိုးစုံအောင် ရမ္မက်ထန်ခဲ့ပြီးမှ လမ်းအသစ်တစ်ခုကိုတွေ့ရှိခဲ့ပါသည်။
" ဝါးလို့ကောင်း" ကွမ်းယာဆိုင်လေးကို ရတနာကို အပြီးလွှဲခဲ့ကာ သူမနယ်ပြန်သွားသလား သီလရှင်ဝတ်သွားသလား သေများသေသွားပြီလားတော့မသိ သီရိမင်္ဂလာဈေးနားမှ မသီတာပျောက်သွားပါတော့သသည်။ မသီတာထွက်သွားပြီးနောက် ရတနာမှ ဆိုင်နာမည်လေးကို သူမနာမည် "ရတနာ"ဟုပြောင်းပြီး သီရိမင်္ဂလာဈေးရှေ့မှာပဲ ယခုတိုင်ဖွင့်လှစ်လျက်ရှိပါသည်။
ပြီးပါပြီ။
............................................⭐⭐⭐⭐⭐..........................................
ပြီးပါပြီ။
