ကိုင်းကျွန်းမှီ ကျွန်းကိုင်းမှီ အပိုင်း (၁)

ကိုင်းကျွန်းမှီ ကျွန်းကိုင်းမှီ အပိုင်း (၁)

ရေးသားသူ - (milflover mgmg)

" အမရေ ကွမ်း ၁၀၀၀ဖိုးလောက်"

" ဘာနဲ့စားမလဲ မောင်လေး"

" ဘုရင်မ နှပ်ဆေး‌လေးနဲ့ဗျ"

လှိုင်မြို့နယ်၊သီရိမင်္ဂလာဈေးကြီး အနီးရှိ "ဝါးလို့ကောင်း"ကွမ်းယာဆိုင်မှ မသီတာ  အချို့က မကြီးသီတာ ဆိုရင်‌ ဈေးအနီးအနားပတ်ဝန်းကျင်လူတိုင်းသိကြပါသည်။ ထုံးအစပ်အဟပ်တည့်ခြင်း၊ အိန္ဓိယဆေးများသာသုံးခြင်း ကြောင့် သူ့ဆိုင်ကကွမ်းသည် ဝါးလို့ကောင်း၍ လာရောက်ဝယ်ယူသူများပြားပါသည်။ မသီတာမှာ  အသက်(၄၈)နှစ်ခန့်ရှိပြီး အရပ်(၅)ပေ(၂)လက်မခန့်၊ အသားညိုညိုနှင့် ပါးကွက်အမြဲကွပ်ထားပြီး ခါးတုတ်တုတ် နိုအုံကြီးကြီး၊ တင်ကြီးကြီး အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ 

သူမဇာတိမှာ ဧရာဝတီ မအူပင်ဘက်ကဖြစ်ပြီး နာဂစ်အလွန် ရန်ကုန်တက်လာကာ ယခင်ကကြည်မြင်တိုင်ဗဟိုစံပြငါးဈေးကြီးအတွင်း  ငါးရောင်းကာ အဆင်မပြေ၍၂၀၁၄ခုနှစ်‌လောက်တွင်သီရိမင်္ဂလာ‌ ဈေးကြီးနားတွင်ကွမ်းယာဆိုင်စဖွင့်ရင်း ယခုတော့ ဖောက်သည်များလက်မလည်အောင်ရောင်းနေရပါတော့သည်။ 

သူ၏ရွာကနေ မဆွေဆွေမြင့်ဟုခေါ်သော အသက်(၅၀)ခန့် အမကြီးတစ်ဦးနှင့် မရတနာဟုခေါ်သော အသက်(၂၅)နှစ်ခန့် အမျိုးသမီးတစ်ဦးကိုပါ ဆိုင်အကူခေါ်ထားရပါတော့သည်။ ထိုဝါးလို့ကောင်း ကွမ်းယာဆိုင်လေးမှ ကွမ်းယာသည် ကွမ်းယာကြိုက်သူတိုင်း အသဲစွဲ အလွန်အင်မတန်မှ ဝါးလို့ကောင်းသလို၊ ဆိုင်ပိုင်ရှင် မသီတာမှာလည်း အင်မတန်မှ ဝါးလို့ကောင်းပါသည်ဟုလည်း နာမည်အလွန်ကြီးပါသည်။ ယခုတွင်လည်း ဘုရင့်နောင်လမ်းမကြီးပေါ်ရှိ "သီတာချမ်းမြေ့"တည်းခိုခန်းတွင်

" လိုးစမ်းဟာ မညှာနဲ့  ရပ်ရပ်မသွားနဲ့ ဖီးအောက်တယ် "

" အမ‌ရယ် လိုးနေတာပဲလေ အားရှိသလောက်"

အသက် (၄၈)နှစ်အရွယ်မသီတာနှင့် အသက်(၂၂)နှစ်သာရှိသေးသည့်သီရိမင်္ဂလာဈေးအတွင်းမှ ‌အသီးအရွက်တန်းမှဈေးသည်လေး ကျော်မြင့် တို့ လိုးနေရင်း အတင်အချပြောနေကြခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ကျော်မြင့်မှာ အရပ်၅ပေ၄လက်မခန့် အနည်းငယ်ပိန်ကာ လက်မောင်း၊ရင်ဘတ်၊‌ ကျော၊ပေါင်တို့တွင်တက်တူးအပြည့် နှင့် ဈေးလူမိုက်လိုလိုလုပ်နေကာ မသီတာဆိုင်ကွမ်းလာလာဝယ်ရင်း ငြိကာ တည်းခိုခန်းလာလိုးကြခြင်းဖြစ်သည်။မသီတာအထင်မှာ လူဖလံအလိုးသန်မည်အထင်နှင့် အသကုန်ကုန်းမည် စပတ်အယားပျောက်မည်ထင်ကာ လိုက်ကုန်းပေးမိပြီး ယခုလိုးကာမှ စိတ်အလိုမကျဖြစ်နေရပါတော့သည်။

" လိုးပါဟယ် ငါ ဖင်ကိုလည်း လိုးကောင်းအောင် ထောင်ကုန်းပေးထားတယ် "

" အမစောက်ဖုတ်က ကျယ်နေတာ ကျွန်တော်လိုးရင်း ချော်ချော်ထွက်လာတာ"

" လာလာ ငါလှဲအိပ်ပြီး စပတ်ကျဉ်းအောင် ပေါင်စိထားမယ်  နင်အားရအောင်လိုးပေး"

ကျော်မြင့်လည်း စိတ်ချဉ်ချဉ်နှင့် မသီတာ စပတ်ထဲ လီးကိုထည့်လိုက်ကာ ရှိရှိသမျှအားကုန်ဆောင့်ပါ‌တော့တယ်။

" အေး အေး လိုး လိုး အဲ့လိုလိုး"

လိုးလိုက်တိုင်း ဗိုက်ပူ ဆီးခုံကြီးတော့ကြောင့် ဗတ် ဗတ် ဟု အသံသာထွက်ကာ လိုးအားမှာထင်သလောက်မဟုတ် မသီတာမှာ အယားပြေရုံလောက်ခံနေရပြီး ၁၀မိနစ်လောက်အကြာ ကျော်မြင့်လရေများ ပန်းလွှတ်ပါတော့တယ်။

" ပြီးပြီလား ပြီးရင်ဆင်းတော့ ပြန်မယ်"

" ငါ့ဘဝမှာ လီးတွေ အချောင်း ၃၀ ကျော်ပြီး အလိုးခံနေတာ နင်နဲ့တွေ့မှပဲ အချိန်ကုန်တာပဲ အဖတ်တင် စောက်ဖုတ်လည်းမယက်တတ် ရွံတာလိုလိုနဲ့ နောက်တစ်ခါ ဒီကောင်ဘယ်တော့မှထပ်မတွေ့ဘူး "

ဟုကျိန်ဆဲကာ ကွမ်းယာဆိုင်သို့ပြန်လာခဲ့ပါတော့သည်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

မသီတာ ကွမ်းယာဆိုင်ရောက်ချိန်တွင်လူကျနေပြီး ဆိုင်တွင်‌အကူ‌ ခေါ်ထားသော ကောင်မလေး ရတနာတစ်ယောက်သာရှိရာ သူမမှာလည်း လက်မလည်အောင် လုပ်နေရပြီး

" ဟဲ့ ဟဲ့ မဆွေမြင့် ရော"

" ခဏဆိုပြီး ထွက်သွားတာ ပြန်မလာသေးဘူး လူကျတဲ့အချိန်ပါဆိုမှ "

" အပျိုကြီးကတော့လေ ငါပြန်လာမှပြောပါဦးမယ်  လုပ် လုပ် ဟိုဘက်ကမောင်လေးက ဘာနဲ့ယာရမှာလဲ"

သူမဆိုင်တွင် လူများချိန်မို့ ကွမ်းယာများ ဆက်တိုက်ယာနေရပြီး နာရီဝက်လောက်အချိန်တွင် ဆိုင်လူပါးသွားချိန်မှ

" ရတနာ ညီမလေး ထမင်းပြန်စား အမစောင့်နေလိုက်မယ် ချိုင့်လေးလည်းအမအတွက်ရော အပျိုကြီးမဆွေမြင့်အတွက်ပါယူခဲ့"

" ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့ အမ"

ရတနာထွက်သွားပြီးခဏအကြာတွင်

" မသီတာ အမ"

ခေါ်ရာသို့လှည့်ကြည့်လိုက်မှ သူမရယ့်လိုးဖော်လိုးဖက်ထဲမှတစ်ယောက် ‌ "သီဟ"ဆိုသည့် YBS(14) မောင်းသည့် ကောင်လေး ။

" ဟယ် နင် ဒီနေ့ကားမမောင်းဘူးလား"

" ဒီနေ့ ကားပြင်နေရလို့ ဂတ်စ်အိုးထိသွားလို့ နားလို့ အမဆီလာတာ"

" ဘာလာလုပ်တာလဲ"

" သိရဲ့သားနဲ့ တို့အမကတော့"

မသီတာမှာ ခုနလေးတင်မှ ကျော်မြင့်နဲ့မကျေမနပ်ဖြစ်ခဲ့သည့်ပွဲကို ပြန်နွဲချင်တာနဲ့အတော်ဖြစ်သောကြောင့်

" အေး ခဏ ခဏ ဆိုင်မှာလူမရှိလို့ဟယ် အကူတွေက တစ်ယောက်ကလမ်းသလား တစ်ယောက်ကထမင်းပြန်စားလို့"

" ရပါတယ် အမ ကျွန်တော်စောင့်ပါ့မယ်"

ပြောရင်းနှင့်ကွမ်းဝယ်သလိုလို သူမနားကပ်လာသောကြောင့်

" ဟဲ့ ဘေးမှာ လူတွေနဲ့ ရိပ်မိနေမယ် အထဲရောက်မှ မင်းစိတ်ကြိုက်"

သီဟလည်း ခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ နောက်ပြန်ဆုတ်သွားပြီး ကားပျက်သည့်အကြောင်းနှင့် မသီတာမှ ကွမ်းဈေးများတတ်သည့်အကြောင်းပြောနေကြပြီး

" အမလေး အပျိုကြီး ဘယ်ကပြန်လာသတုန်း"

" ရွာကသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လာလို့ ဒီနားကအအေးဆိုင် အအေးလိုက်တိုက်တာပါ အမရယ့် "

" ဟွန်းနော် အပျိုကြီး သိပ်မဟုတ်တော့ဘူး ဆိုင်စောင့်ဦး ကျွန်မခဏအပြင်သွားဦးမယ်"

သီဟမှာ အသက် (၃၀)လောက်ရှိပြီး ‌မြောက်ဒဂုံဘက်နေထိုင်သူဖြစ်သည်။မသီတာနဲ့  ညှိပြီး လိုးဖြစ်ကြသည်မှာ သီဟသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ချိတ်ပေးလို့ဖြစ်ပြီး ယခုဆို ချိန်းလိုးကြသည်မှာ (၂)နှစ်ခန့်ရှိပြီဖြစ်ပါသည်။ မသီတာရဲ့ အလိုးအသဲကျော်ထဲကတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ချိတ်ပေးသည့်သူငယ်ချင်းမှာလည်း မသီတာရဲ့လိုးဖော်လိုးဖက်ထဲကပင်ဖြစ်သည်။ ယခုတော့ထိုသူငယ်ချင်းမှာထိုင်းတွင်အလုပ်သွားလုပ်နေကာ သီဟနဲ့ပဲ မသီတာဆက်တွေ့နေခြင်းဖြစ်သည်။

မသီတာနှင့်သီဟမှာ ကွမ်းယာဆိုင်ကထွက်လာပြီး အနီးအနား ပိတောက်(၄)လမ်းပေါ်ရှိ အေးရိပ်မွန်ဟိုတယ်သို့သွားကာ အခန်းထဲရောက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် နှစ်ယောက်မတိုင်ပင်ရဘဲ ကုတင်ပေါ်တန်းလုံးထွေးကာ တစ်ယောက်လျှာ တစ်ယောက်ကိုက်ဖြတ်တော့မည့်သဖွယ် ၊ တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်းကိုတစ်ယောက်ကိုက်တော့မည့်သဖွယ် ကစ်ဆင်များဆွဲကာ သီဟလက်များကလည်း နို့အုံကြီးကိုင်လိုက်ဆွလိုက်ပွတ်လိုက် ဖင်တုံးကြီးကိုပွတ်လိုက် ဆုတ်လိုက် လုပ်နေပြီး မသီတာလက်မှာလည်း သီဟလီးကိုညှစ်လိုက်ဆုတ်လိုက်လုပ်နေကြပါတော့သည်။ 

အဝတ်အစားများမှာချွတ်စရာမလို လုံးထွေးနေရင်းပင် လျော့ရဲကျွတ်နေကာ ကစ်ဆင်ဆွဲနေတဲ့ပါးစပ်များတစ်ဝိုက်တွင်လည်း တံတွေးသရေများပေကျံနေကာ လည်ပင်းများထိပါ စည်းကျနေကျပါသည်။ ကစ်ဆင်ဆွဲခြင်းကိုပင် မရပ်မနား ၁၅မိနစ်ကျော်ခန့်ဆွဲနေကြပြီးမှ မသီတာမှာ သူ၏အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ရာ ဘော်လီတောင်မနိုင် ကြီးမားကာလျော့ရဲကျနေသော သူ၏နို့အုံကြီးမှာ သီဟလီးတောင်ကာ ဘော်လီကိုအတင်းဆွဲချွတ်ကာ ထိုနို့အုံကို ခေါင်းတိုးကာ မဲတူးကာထောင်တက်နေသောနို့သီးခေါင်းများကို အသကုန်စို့ပါတော့သည်။ 

မဲတူးနေသောနို့သီးခေါင်းကို ငုံလိုက်ရင်ပင် ပါးစပ်ထဲအပြည့် နို့အုံကြီးကိုင်လိုက်ရင်လည်း လျော့တွဲကာ စုပ်နယ်ဖွယ်ကောင်းလွန်းကာ သီဟတစ်ယောက် နို့ငတ်နေသည့်ကလေးသဖွယ် စို့လိုက် စုပ်လိုက် နို့အုံကြီးကို နမ်းလိုက် လျှာနှင့်ယက်လိုက်‌လုပ်နေပါတော့သည်။ ထိုမျှသာမက မသီတာရဲ့အမွှေးအနည်းငယ်ရှိသော ဂျိုင်းကြီးကိုပါ လျှာနဲ့ယက် အနံကို ဟင်း ရှီး အသံမြည်အောင်ပါ ဂျိုင်းနံရှု‌နေပြီး ဂျိုင်း၊လည်ပင်း၊ ရင်ဘတ်တို့ပါမကျန် တံတွေးပေကျံအောင် လျှာနဲ့လိုက်ယက်နေကာ မသီတာမှာ မျက်လုံးလေးမှေးကာ အရသာခံနေပါတော့သည်။

" သီဟ အမလီးစုပ်ချင်ပြီ မင်းလီးနံရှူချင်တယ် လီးအရသာရချင်နေပြီ "

" ဟား ဟား အင်းပါ ကျွန်‌တော်လည်း အမအနံကိုလွမ်းလွန်းလို့ပါ ရှုမဝဖြစ်နေလို့"

" နင်ကိုအဲ့ဒါတွေကြိုက်တာ ငါ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုအရမ်းတက်မက်တဲ့ကောင် ရာသီဥတုပူချွေးထွက်လို့နံနေတဲ့ဂျိုင်းနံပါ ကြိုက်လို့ရှူတဲ့ကောင်"

" အသကုန်ကြိုက်တာ အဲ့လိုချွေးတွေနဲ့နံနေတဲ့အနံကိုမှပိုရှူချင်တာ ရေချိုးပြီးဆပ်ပြာနဲ့ကသဘာဝအနံမှမဟုတ်တာ"

" အေး နင့်လီးကိုလည်း ကျွတ်မတတ်အောင်စုပ်မယ် လီးနံရှူမယ် အခုချွတ်"

သီဟဘောင်းဘီကိုမ‌စောင့်နိုင်ဘဲကိုယ်တိုင်ပဲဆွဲချွတ်ကာ လီးကိုမြင်တာနဲ့ပါးစပ်ထဲတန်းငုံပါတော့သည်။ ပါးစပ်ထဲ အာခေါင်ထဲရောက်မတတ်ငုံကာ ပြန်ထုတ်ပြီး ဒစ်ကိုဖြဲကာ လီးထိပ်ကိုပါးစပ်ဖြင့်တပြွတ်ပြွတ်မြည်ကာ စုပ်ပါသည်။ ပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ရုံတင်မဟုတ်၊ လီးအရသာကိုပါခံကာ ပါးစပ်ဖြင့် ခဏစုပ်လိုက်၊ အရသာရလာလျှင်တံ‌တွေးမျိုချလိုက် လီးကိုပါးစပ်မှထုတ်ပြီး တစ်ချောင်းလုံးနှာခေါင်းနှားတေ့ကာ နမ်းလိုက် ၊ စုပ်နေချိန် ဥနှစ်လုံးကိုကစားပြီး တစ်ခါတစ်ရံ ဥနှစ်လုံးကိုပါပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး သွားများနှင့်ကလိပါသည်။ သီဟမှာ ကောင်းလွန်း၍ လရေအကြည်များတင်မက လရေအနည်းငယ်ပါထွက်ပါတော့သည်။ ထိုထွက်သမျှလည်း မသီတာမှာ လီးထိပ်မှအပေါက်လေးကိုလျှာလေးနဲ့တို့ကာ ပြတ် ပြတ် ဟုအရသာခံကာ မျိုမျိုချပါသည်။

" အမလီးအရမ်းကြိုက်တာနော်"

" ကြိုက်တာပေါ့ ငါအခု အသက် ၄၈နှစ်ကျော်လာပြီ အလိုးခံလာတာ အယောက် ၃၀မကဘူး လီးကြိုက်လွန်းလို့ လီးမရွေးဘူး လူရွေးတယ် ...ငါအလိုးခံချင်ရင် သူတောင်းစားလည်းရတယ် လာလိုး အေး လူပုံကိုငါ့စိတ်ထဲအဆင်မပြေရင် ဘုရင့်သားဖြစ်ပစေ အလိုးမခံဘူး "

" ကျွန်တော့်ကိုအလိုးခံတာပဲကျေးဇူးတင်ရမလိုဖြစ်နေပြီ"

" စကားမများနဲ့ လီးနံနဲ့လီးအရသာကိုသေချာကိုယူနေတာ အရသာပျက်တယ်"

" တော်ပြီ ပြီးသွားလိမ့်မယ် အမရယ့် အမအဖုတ်ယက်ဦးမယ်"

သီဟမှာ မသီတာကိုပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီး ပေါင်ကြားထဲခေါင်းစိုက်ကာ အမွှေးအုံကြားထဲမှ ချွေးနံ၊ အဖုတ်ဂျေးနံပြင်းနေသော အဖုတ်ကြီးကိုလျှာဖြင့်ပင့်ယက်ပါတော့သည်။ အစိကြီးကိုလက်ဖြင့် ကလိကာ အဖုတ်ကိုဖြဲ ညိုမဲကာလန်နေသော အဖုတ်ဘေးသားကြီးကိုပါ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ဆွဲဆွဲစုပ်ကာ သူလည်းတစ်ပြန် အဖုတ်အနံ အဖုတ်အရသာ စောက်ရည်အရသာခံပါတော့သည်။ အဖုတ်ပေါက်ကြီးထဲလျှာထည့်မွှေကာ စိုရွှဲလာသော အဖုတ်ကြီးမှ အရေများကို အရသာခံကာ လက်မှလည်း အစိကို အရှိန်တင်ကာပွတ်ပါသည်။ မသီတာ မှ ခါးကြီးမြှောက်မြှောက်လာကာ သီဟခေါင်းကိုအဖုတ်နဲ့ဖိကာ အဖုတ်ထဲနှာခေါင်းပါစိုက်ဝင်နေပါတော့သည်။ 

ထိုသို့စိုက်ဝင်နေသည်ကိုပင်မရပ် ခေါင်းကိုအသကုန်ဖိကာ ခါးကိုလှူပ် အသကုန်ဖီးခံကာ ပြန်လွှတ်ပေးချိန် သီဟနှာခေါင်း ပါးစပ်တစ်ဝိုက် အရေများတင်မက အမွှေးများပင်ကပ်ပါလာပါသည်။

" အမအဖုတ်နံ အရမ်းပြင်းတာ အရေထွက်လာချိန်ဆို ပိုမိုက်တယ်  ကျွန်တော်အိပ်မယ် ပါးစပ်ပေါ်တက်ထိုင်ပွတ်ပါလား "

သီဟလှဲအိပ်ချိန် မသီတာမှာ မျက်နှာပေါ်အဖုတ်နဲ့တက်ပွတ်ပါသည်။ ပွတ်နေချိန်သူ၏နို့အုံတွဲကြီးကိုပါ သီဟမှလက်မြှောက်ကာ ပွတ်ဆွဲနေပြီး မသီတာမှာ အဖုတ်ကိုအရှိန်ပြင်းပြင်း မျက်နှာနဲ့ပွတ်နေပြီး ဖီးအလွန်တက်ကာ အရမ်းထန် အရေရွှမ်းသော မိန်းမဖြစ်သောကြောင့် သီဟမျက်နှာတင်မက ခေါင်းအုံးများပင်အနည်းငယ်စိုနေပါတော့သည်။ ထိုသို့ မလိုးခင်ကလိနေသည်မှာပင် ၄၅မိနစ်ခန့်ရှိပြီး

" လာ လာ ငါ့ကိုလိုးတော့ လီးအရမ်းငတ်နေပြီ"

ပက်လက်အိပ်‌ နေသော မသီတာကိုတက်ခွကာ သီဟမှာ အဖုတ်ထဲ လီးထိုးထည့်လိုက်ပြီး

" အူး ကောင်းလိုက်တာ အမရေ  အမစောက်ဖုတ်ကြီးက ထည့်လိုက်တာနဲ့ကောင်းတာ"

" လိုးပါ ကိုယ်တော်ချောရဲ့"

သီဟမှာ အသကုန်ဆောင့်ကာ လီးမှာ အဖုတ်ထဲကို တရပ်စပ် အရှိန်ပြင်းပြင်း စိုက်စိုက်ဝင်နေပြီး ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း ပေါင်၂၅၀ကျော်အမျိုးသမီးကြီး၏နို့အုံကြီးနှင့်အဆီပြည့်နေသော ဗိုက်ခေါက်ကြီး လှုပ်လှုပ်သွားကာ လီးဝင်သံသာမက ဆီးခုံကြီးကိုရိုက်သံများပင်ထွက်ကာ

" ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘုတ် ဘုတ် ဖတ် ဘွတ် အမလေး လိုး လိုး သီဟ လီးကိုဒါကြောင့်ကြိုက်တာ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် အား အား အမလေး လီးဝင်တာကောင်းလိုက်တာ "

" ကျွန်တော့်လီးကြိုက်လား"

" ကြိုက်တာပေါ့ မောင်လေးရယ် တနေကုန် ဒီလီးကိုစွပ်ထားပေး အမလေး ဘွတ် ဖတ် ဖတ် အား ပြင်းဦး ပြင်းဦး ဒါမှ လီး ဒါမှလိုးတယ်ခေါ်တယ် စိမ့်နေတာ အ‌မလေး"

သီဟမှာလိုးနေတုန်း လှုပ်ရမ်းနေသော ဘူးသီးပုံစံနို့အုံတွဲကြီးကိုပဲ ကိုင်ဆွဲကာ အံကြိတ်အားတင်းကာ

" ငါလိုးမကြီး ငထန်မကြီး ရော့ ရော့ ဖတ် ဖတ် ရော့ ရော့"

သီဟအံကြိတ်ပြီးချလေ ကြိုက်လေနဲ့ အမွှေးထူအဖုတ်ကြီးမှ အမွှေးများတွင် အဖုတ်ထဲမှ သွင်းလိုက်ထွက်လိုက် လုပ်နေသောလီး၏ အရေများပေကျံနေရုံသာမက မဲတူးဂျွတ်တက်နေသောပေါင်ကြားများတွင်ပါ အရေများပေကျံနေပါသည်။

" လိုးစမ်း ကောင်း ကောင်း အား အား အူး အူး အူး ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် "

" အမ ဖင်ကုန်းပေး"

" အေး ကုန်းမယ် ကောင်းလိုက်တာဟယ် လိုးတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးမှ ဒီလိုလိုးချက်နဲ့ကတော့ အယောက်၁၀၀လောက်လာလိုးလည်း ငါတို့ကကုန်းမှာ"

မသီတာကုန်းပေးမှ သီဟသည်သေချာနေရာယူ အရေပေနေ‌သော လီးနှင့်အဖုတ်ဝကိုတစ်ရှူးနှင့်သုတ်ကာ လီးကိုထိုးထည့်လိုက်ပါတော့သည်။ ခါးတုတ်ကြီးကိုကိုင်ကာ

" ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် အွတ် အွတ် အွတ် ဖတ် "

ခါးကြီးကိုင်ကာ ဂျွတ်တက်နေသောအဆီတစ်‌နေသောဖင်မဲအကားကြီးကို ရှိရှိသမျှအားကုန်ဆောင့်ပါသည်။ လိုးချက်တိုင်းအားပိုသလို ကုန်းထားသော ဖင်မဲကြီးတုန်သွားပုံနှင့်လီးဝင်လီးထွက်ချိန် အဖုတ်အသားများလိပ်ပုံကြည့်မဝဖြစ်နေကာ တစ်ခါတစ်ရံ အဖုတ်မှ  ဘူ ဘူ ဘွတ် ဟုလေများထွက်ကာ လေနှင့်အတူအနံအပြင်းကြီးပါပါလာပါသည်။

" အူး ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် ငါ့လင်ရယ် ဆောင့်ပါ ကောင်းလို့ပါ အား အား ဖတ် ဘွတ် ကောင်းလို့ပါ ကောင်းလို့ပါ လီးကြိုက်လို့ပါ"

" ငထန်မ  ကြိုက်လား သေအောင်လိုးမယ် အဖုတ်သွေးထွက်အောင်လိုးမယ်"

" လိုးပါ လိုးပေးပါ "

" လီးကြိုက်တဲ့ကောင်မ ရော့ ရော့ ဘွတ် ဘွတ်"

" ကြိုက်တယ် လီးကြိုက်တယ်"

အချက်ပေါင်းများစွာလိုးပြီးမှ သီဟမောကာ

" အမတက်ဆောင့်ပေး"

မသီတာမှာ သီဟ၏ထောင်တက်နေသော လီးပေါ်တန်းမထိုင်ဘဲ နှာခေါင်းနားတေ့ပြီး အနံရှူကာ ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ အရေများပြောင်မတက်‌စုပ်ပြီးမှ အဖုတ်နဲ့တေ့ကာ တက်ထိုင်ပါသည်။ ထို့နောက် စကောဝိုင်းပုံစံတစ်မျိုး၊ရှေ့နောက်တစ်မျိုး စိတ်ကြိုက် လီးကို အဖုတ်နေရာမကျန်ထိအောင်ပွတ်ပါသည်။ ပါးစပ်မှလည်း

" ကောင်းလိုက်တာ  ဇိမ်ပဲ ကောင်းလိုက်တာ လီးလောက်ကောင်းတာမရှိဘူး အမလေး "

ထို့သို့စိတ်ကြိုက်ပွတ်ပြီးမှ လက်ကိုကြမ်းပြင်ပေါ်အားပြုကာ သူမခန္ဓာကိုယ်ကြီးကိုမြှောက်လိုက်ထိုင်ချလိုက် လုပ်ပါသည်။ သူမှ ထို့သို့လုပ်နေချိန် နို့အုံတွဲလောင်းကြီးမှ ဖတ် ဖတ်ဟု မြည်နေပြီး သီဟကြည့်ရသည့်မှာကြည့်ကောင်းလှကာ မသီတာ၏အ‌မြှောက် အထိုင်ကောင်းမှူ‌ကြောင့်လီးအရသာမှာလည်းထူးကဲနေပါ‌တော့သည်။ 

ခဏအကြာမှ မသီတာကိုဆွဲလှဲကာ ကစ်ဆင်ဆွဲလိုက် လက်မြှောက်ခိုင်းကာ ဂျိုင်းယက်လိုက်လုပ်နေပြီးမှ မသီတာကိုယ်လုံးကြီးပေါ်တက်ခွ လီးထိုးထည့် လှေကြီးထိုးပုံစံဖြင့် ကစ်ဆင်ဆွဲကာ ခါးကိုအားပြုကာ အသကုန်လိုးပါတော့သည်။ ထိုပုံစံတွင်တော့စကားမပြော သို့သော်ကစ်ဆင်ဆွဲခြင်းကိုလုံးဝမနား အားပါသောဆောင့်ချက် လိုးချက် များမှာ အရှိန်မလျော့။ မသီတာကိုယ်လုံးကြီးမှ အဆီများဖြင့်အိပျော့ကာ အပေါ်မှဖိလိုးနေချိန် နို့အုံကြီးကိုပါဖိထားရသောကြောင့် ဇိမ်ပိုကျကာ ဆောင့်ချက်များမှာ ပိုအရသာရှိလာပါသည်။

" လိုးရတာ ဇိမ်ပဲ ဒါကြောင့် အမတို့အရွယ်အန်တီကြီးတွေကြိုက်တာ ဝတော့အိနေတာပဲ စိတ်ကြိုက်လိုးပဲ"

" ငါကလည်း အလိုးခံရင်နင့်လိုအရွယ်တွေပဲ အလိုးခံတာ ရွံလည်းမရွံတတ် ငါ့သေးပါသောက်မဲ့ကောင်မျိုး"

" အဖုတ်နံခပ်ပြင်းပြင်း ချွေးနံပြင်းပြင်းနဲ့ ပိုတောင်ထန်တယ် အမွှေးကလည်းအထူကြီး စဖုတ်ဘေးကမဲပြီးဂျွတ်တက်နေတာကိုကြည့်လိုးရတာမိုက်တာ "

" အေး အဲ့လိုငထန်ကတော့သီတာက ကြိုက်တဲ့ကောင်လာ ကြိုက်သလောက်လိုးပဲ အခုစကားမများနဲ့တော့ ငါ့ပါးစပ်ထဲတံတွေးထွေးပေးဦး"

ကစ်ဆင်အသကုန်ဆွဲကာ ဆောင့်ချက်ကို အရှိန်ပြင်းလိုက် နှေးလိုက် စိမ်ကာဇိမ်ခံလိုက် လိုးလိုက်နဲ့ စုစုပေါင်းစပြီးအခန်းထဲဝင်ချိန်မှ ၃နာရီနီးပါးရှိကာမှ လရေပန်းထုတ်ကာ ပြီးလိုက်ပါသည်။ ချက်ချင်းမထဘဲ လီးကိုစိမ်ထားကာ မှိန်းနေကြပြီးမှ လီးထုတ်ကာ ထိုသို့ထုတ်ထုတ်ခြင်းလီးကို မသီတာမှ စုပ်ပြီး  မှ ရေချိုးသန့်စင်ကာ ဟိုတယ်မှပြန်ထွက်လာကြပါတော့သည်။

" ငါဝတောင်မဝဘူး  ခဏနားပြီး ထပ်ခံချင်တာ"

" အမကိုတော့ လက်လန်တယ်"

" ငါအသက် ၆၀ကျော်လောက်ထိ ငါ့ကိုလာလာလိုးနော် "

" ဟား ဟား စိတ်ချ စိတ်ချ အမ"

မသီတာမှာကွမ်းဆိုင်မသွားတော့ဘဲ အိမ်ပြန်ကာ သီဟမှာမြောက်ဒဂုံသို့သွားရန် YBS(30)စီးကာပြန်လာခဲ့ပါတော့သည်။

မသီတာမှာသီဟနှင့်လမ်းခွဲကာ သူမနေထိုင်သည့် သိရိမ်ြိုင်(၃)လမ်းထိပ်နားတွင် အသီးအရွက်‌ ဈေးသည်တွေ့သဖြင့် အိမ်ရောက်လျှင် ငပိရည်နှင့် အတို့အမြှပ်စားရန် သခွားသီးတစ်လုံးနှင့်ကန်စွန်းရွက်တစ်စီးဝယ်ခဲ့ပြီးအိမ်ပြန်လာခဲ့ပါသည်။ သူတို့သည် ကန်တရိုက်(၆)ထပ်တိုက်ခန်းဖြစ်ပြီး အပေါ်ဆုံးထပ်တွေ အိမ်ငှားနေထိုင်ရာ လှေကားအတိုင်းတက်လာခဲ့ပြီး သူမအခန်းရှေ့အရောက် အိမ်ရှေ့တံခါးမှာ မပိတ်ဘဲ ဟနေပါသည်။ "အော် အပျိုကြီးမဆွေမြင့်နှယ့် တံခါးမပိတ် သူခိုးခိုးတော့မှာပဲ "တွေးကာ တံခါးကိုတွန်းမည် အလုပ်တွင်

" အမလေး ကောင်းလိုက်တာ ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် အမလေး "

အထဲမှာ အသံများကြားရပြီး မသီတာစိတ်ဝင်စားပြီး တံခါးကို အနည်းငယ်တွန်းကာ ချောင်းကြည့်ရာ သူမအိမ်၏ အိမ်ရှေ့ခန်းတွင်ပင် အပျိုကြီးမဆွေမြင့်နှင့် ဆိုင်နားကဆိုက်ကားဂိတ်မှ ‌ဝေယံဟုခေါ်သော ကောင်လေးမှာ အသကုန်လိုးနေကြသည်ကိုတွေ့ရပါသည်။ အဝတ်အစားများပင်မချွတ်ဘဲ မဆွေမြင့်မှာ သူမထဘီကိုခါးထိရောက်အောင်လှန်တင်ကာ ဧည့်ခန်းမှ ဆိုဖာပေါ်တွင် လက်ထောက်ကာ ကုန်းထားပေးပြီး  ဝေယံမှာလည်း ပုဆိုးကိုပုခုံးသိုင်းကာ နောက်ကနေ အသကုန်ဆောင့်လိုးနေပါသည်။ 

မဆွေမြင့်မှာ မသီတာလို ဝဝတုတ်တုတ်မဟုတ် ခန္ဓာကိုယ်မှာ အဆီအပိုအနည်းငယ်နှင့် ရင် တင်တို့မှာ ရှိသင့်သလောက်ပင်ရှိကာ ငါးရံ့ကိုယ်လုံး ပုံစံဖြစ်ကာ ရုပ်မှာတော့ အသက်(၅၀)နဲ့ မတန်အောင်နုဖက်ကာ ရွာမှာတော့ အပျိုကြီး ဟုနာမည်ကြီးကာ  ခုမှ မထင်မှတ်စရာများကို မသီတာ မြင်တွေ့လိုက်ရပါသည်။ 

ဝေယံမှာ ကုန်းပေးထားသော ဖင်ကြီးကို အံတကြိတ်ကြိတ်နဲ့ ဘယ်ဘဝကအငြိုးများနှင့်မသိ တဖြန်းဖြန်းဆောင့်ပါသည်။ ဆောင့်ချက်တိုင်း မဆွေမြင့်မှာ အမလေး တတတနှင့်မျက်စိတမှိတ်မှိတ်ဖြစ်‌နေပြီး အဖုတ်ထဲမှထွက်လာသော လီးမှာ အရည်များဖြင့်မဲပြောင်နေပါတော့သည်။ ဆောင့်အားအလွန်အင်မတန်ကောင်းကာ ပါးစပ်မှလည်း

" ရော့ ရော့ ရော့ " ဟု ရွတ်လိုက် အသကုန်ဆောင့်လိုးလိုက်လုပ်နေပါသည်။ 

အခန်းဝမှာချောင်းကြည့်နေသော မသီတာမှာ ခုနကတင်မှ တယောက် မနက်ကတစ်ယောက် နှစ်ယောက်လိုးခံထားရပါသော်လည်း ဝေယံ၏ဆောင့်ချက် ဝေယံအံကြိတ်နေပုံ ဝေယံလီးကိုမြင်ကာ အဖုတ်ထဲမှ အလွန် ယားမတတ်ဖြစ်‌နေကာ ယခုပင်အခန်းထဲဝင် အလိုးခံချင်မတတ်ဖြစ်နေပါတော့သည်။ မသီတာမှာ ထဘီအောက်ကနေ သူမအဖုတ်ကို သူမကိုယ်တိုင်သတိမထားမိ ပွတ်‌နေမိကာ ထိုအချိန်တွင် ဝေယံမှာ ဆိုဖာပေါ်တွင် မဆွေမြင့်ကိုထိုင်ခိုင်းကာ ပေါင်နှစ်ခြမ်းကိုဖြဲ ခြေနှစ်ချောင်းကိုပါ မြှောက်ကားထားခိုင်းပြီး အဖုတ်ဝကိုတံတွေး၂ခါလောက်ပစ်ထွေးကာ လီးထည့်နေပါတော့သည်။

" အမလေးလေး   ကောင်းလိုက်တာ "

 

" ခြေထောက်ကားထားနော် ပြီးတဲ့အထိလိုးမယ်"

" လုပ် လုပ် ငါ့အလုပ်ရှင်မသီတာပြန်လာတော့မယ်"

" ပြန်လာပစေ သူ့ပါတက်လိုးမယ်"

ဝေယံမှာ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ မဆွေမြင့်ကိုအသကုန်လိုးပါတော့သည်။ သူတို့အပြောကိုကြားရတဲ့ အပြင်မှာမသီတာမှာ ပိုမိုဖီးတက်ကာ ငပိရည်နှင့်တို့ပြီးဝယ်လာသည့်သခွားသီးကို သူမအဖုတ်ထဲထည့်ကာ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် မွှေလိုက်နှင့်လိုးပွဲကိုကြည့်နေပါတော့သည်။

ဝေယံဆောင့်ချက်တိုင်း ဆိုဖာပေါ်မှာ မဆွေမြင့်ကို ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် နဲ့ တုန်နေကာ ဆိုက်ကားသမားပီပီ အမောခံနိုင်သော ဝေယံမှာ လိုးချက်များမှာ အရှိန်မလျော့ ပြင်းထန်ပြီး လိုးချက်ပေါင်းများစွာမှ သူ၏လရေများပန်းထွက်သွားပါတော့သည်။ ထိုအချိန်အပြင်မှ မသီတာမှာလည်း သခွားသီးနဲ့လိုးခြင်းပြီးဆုံးကာ သခွားသီးမှာ အဖုတ်ရေများ ခုနကပန်းခံထားရသည့် ဆေးကြောရာတွင်မပြောင်သည့် သီဟလရေများပင် ပေကျံနေကာ ပေါင်ခြံများတွင်လည်း အရေများစီးကျနေပါသည်။ မသီတာမှာ သခွားသီးကို အနီးနားကအမိူက်တောင်းထဲထည့် ပေါင်ခြံကိုထဘီနဲ့သုတ် ထဘီပြန်ဝတ်ကာ အောက်ဆုံးထပ်သို့ ခြေသံလုံလုံပြန်ဆင်းပြေးလာပြီး ခဏနေမှ အိမ်ပေါ်ပြန်တက်လာပါတော့သည်။ လှေကားအထပ်(၃)ထပ်လောက်တွင် ဝေယံနဲ့တွေ့ပြီး မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ

" ဟဲ့ ဘယ်လိုရောက်နေတာလဲ"

" အန်တီဆွေမြင့်ကို ဈေးကနေလိုက်ပို့တာ "

" အော် အေးပါ အေးပါ"

မသိချင်ယောင်ဆောင်တက်ခဲ့ပြီး အိမ်တံခါးအဖွင့်တွင် မဆွေမြင့်မှာ သူမဟုတ်သည့်အတိုင်း သူမခုနတင်လိုးခဲ့သည့်ဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်နေပြီး

" သီတာ ပြန်လာပြီလား"

" ဟုတ် အမကို ဆိုင်မှာလည်းမတွေ့ လူကကျနေပါတယ်ဆို ရတနာတစ်ယောက်တည်း"

" ဟုတ်တယ် အမဒီနေ့နေမကောင်းလို့ပါ ခဏနေသွားလိုက်ပါ့မယ် "

" သွားလိုက်ဦး အမ ကျွန်မထမင်းစားလိုက်ဦးမယ်"

ကန်စွန်းရွက်‌စည်းလေးကိုင်ကာ နောက်ဖေးသို့ဝင်သွားပြီးမှ မသီတာမှာ "အပျိူကြီးတဲ့ တကယ်ပဲ " တွေးကာ ထမင်းခူးခပ်ကာ ကန်းစွန်းရွက်ပင်မပြုတ်နိုင် ရှိသည့်ဟင်းနှင့်ခူးခပ်စားလိုက်ပါတော့သည်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

မတ်လ ရန်ကုန်နွေ၏ အပူရှိန်သည် အသူရာနေမင်းမှာ ကမ္ဘာကြီးကိုစိတ်တိုနေသယောင် ပူအိုက်နေပြီး တိုက်ခိုက်လာသောလေမှာလည်း ပူအိုက်‌နေပါတော့သည်။ ထိုသို့ စိတ်မသက်သာစရာဖြစ်‌နေသော အပူရှိန်အောက်ဝယ် နေဖို့အရေး စားဖို့အ‌ရေးရှာဖွေလုပ်ကိုင်စားသောက်‌နေသော သီရိမင်္ဂလာဈေးအတွင်းမှဈေးသည်များနှင့်တကွ မသီတာတို့လို လက်လုပ်လက်စားများအတွက် အပူရှိန်ကိုမမှုနိုင်ပေ။ 

သီရိမင်္ဂလာဈေးကြီးအတွင်းဝယ် ဈေးရောင်းသူ ဈေးဝယ်သူများနှင့်ပြည့်နှက်‌နေပြီး မသီတာတို့မှလည်း မနက်အစောထကာထုံးထဖျော်၊ ကွမ်းရွက်များခြောက်သွေ့လား လက်ဆတ်သေးလား စစ် အစရှိသော အလုပ်များလုပ်၍ တနေကုန် နားချိန်မရှိ အလုပ်လုပ်ရပါသည်။ တနည်းအားဖြင့် ထိုသို့ရုန်းကန်နေကြရခြင်းသည်ပင် ဘဝ...ဒုက္ခသည်ပင် ဘဝပင်။

ထိုသို့ ဒုက္ခကြားထဲမှပင် ဒုက္ခကိုပင် သုခထင်ကာ ကိလေသာကာမဂုံများကိုပင် ခဏတာ သုခ၊ ခဏတာ အပန်းဖြေစရာဟု မှတ်ယူရသော မသီတာတို့လို သံသရာမှာပင် ဆက်မျောမည့် သူတွေအတွက်ဆိုလျှင်.......။

" အမရေ ၅၀၀ ဖိုးလောက်"

" အမလေး ဝေယံ ကွမ်းတွေဘာတွေလာစားလို့ပါလား နင်ကွမ်းမစားတတ်ပါဘူး"

" ဟဲ ဟဲ အပျင်းပြေပေါ့ အမရယ့်"

(ဝေယံမှာ သူမကွမ်းဆိုင်သို့မလာစဖူး အလာထူး ကွမ်းလာဝယ်နေခိုက် မသီတာမှာ ကွမ်းဆိုင်ရှေ့တွင်တပြုံးပြုံးဖြင့်စကားပြောနေသော ဝေယံကိုမမြင်ဘဲ တမြန်နေ့က အပျိုကြီးမဆွေမြင့်ကို အသကုန်ဆောင့်လိုးနေသော ဝေယံကိုသာ တွေးမြင်နေလေတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင် မဆွေမြင့်လည်းမရှိ ၊ မဆွေမြင့်မှာ ရွာမှ သူမ၏ မောင်လေး မင်္ဂလာဆောင်သို့သွားနေသောအချိန်ဖြစ်သည်။)

" အေးပါ ကွမ်းအမြဲဝါးဖြစ်ရင်လည်း ဒီဆိုင်ပဲလာအားပေးရမှာနော်"

" စိတ်ချပါ ငါ့မကြီးရယ့်"

" ရော့ ရော့ ရပြီ "

ဝေယံမှာ ကွမ်းထုတ်ယူပြီး ပြန်အလှည့်တွင် မသီတာမှာ ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ။

" ဝေယံ နေ့ခင်း(၁)နာရီလောက် မကြီး ရွှေပိတောက်ငါးဈေးဘက်သွားစရာရှိလို့ အိမ်လာခဲ့ပေးဦး"

" ဒီဆိုင်လား အိမ်လား မကြီး"

" အမ အိမ်မှာစောင့်နေမယ်ဟာ"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ"

ဝေယံထွက်သွားချိန် မသီတာခပ်ပြုံးပြုံး။ ဘေးမှ ရတနာဆိုသည့်အကူကောင်မလေးမှ

" အမ ဘာတွေပြုံး"

" အယ် မပြုံးပါဘူးဟယ်"

ကွမ်းယာဆိုင်တွင် တမနက်လုံး ဈေးဝယ်သူကျကာ နေ့ခင်း ၁၂ကျော်လောက်အချိန်ရောက်ရှိလာခဲ့ပါသည်။

" ရတနာ ညီမလေး အမ အိမ်ပြန်လိုက်မယ် ညီမလေးကမပြန်လာနဲ့တော့ ဒီနားက ထမင်းဆိုင်မှာ ဝယ်စားလိုက် ပိုက်ဆံကအံဆွဲထဲကပဲယူလိုက်နော်"

" ဟုတ် ဟုတ် အမ"

မသီတာမှာ အိမ်သို့ပြန်ကာ အကြံစည်နဲ့ခဏလှဲနေပြီး ၁နာရီထိုးခါနီးမှ ရေထချိုးပါတော့သည်။ သူမတစ်ကိုယ်လုံးသင်းပျံ့စေရန် ဆပ်ပြာများ သေချာတိုက်ကာ သနပ်ခါးရေကြဲလေးလိမ်းကာ အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် ထိုင်ကာ ဝေယံအလာကိုစောင့်နေပါတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင်

" ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်"

" ဟေ ဘယ်သူလဲ"

" မကြီး ကျွန်တော် ဝေယံ"

" အော် အေးအေး "

မသီတာတံခါးထဖွင့်ပေးကာ

" ခဏ ထိုင်ဦး မောင်လေး ငါ့ကိုလိုက်ပို့ပြီးရင် တခြားအော်ဒါရှိသေးလား"

" မရှိဘူး မကြီး ‌ငါးဈေးအပြင် တခြားသွားဦးမလို့လား ရတယ်လေ"

" မဟုတ်ဘူး နေအရမ်းပူလို့ ခဏနေမှသွားမလို့"

မသီတာမှာ ဝေယံဝင်လာသည်နှင့်ဆိုက်ကားသမားလေး ဝေယံ၏တောင့်တင်းသောခန္ဓာကိုယ်၊ အကြောများထောင်နေသော လက် နှင့် နေလောင်ဒဏ်ကြောင့် ညိုသမ်းနေသော အသားအရေ၊ ရွှဲစိုသောချွေးများကိုကြည့်ကာ တန်းဆွဲစားချင်စိတ်များပေါ်ပေါက်နေသောလည်း ဒဲ့တော့လည်း မပြောရဲကာ ‌ဆိုက်ကားဆွဲကောင်းလား ၊ အိမ်မှာ မိဘတွေအခြေအနေ အစရှိသဖြင့်လျှောက်မေးနေပါတော့သည်။ထိုသို့ စကားစရှာမရကာမှ အစတစ်ခုထွက်လာပါ‌တော့သည်။

" မကြီး မဆွေမြင့်ကြီး ရွာပြန်သွားတယ်ဆို"

" အမလေး နင်ကဒေါ်အပျိုကြီးအကြောင်းမေးဖော်ရသား "

" ဒီတိုင်းမမြင်လို့ မေးကြည့်တာပါ မကြီးရယ့်"

" အမလေးနော် သိပါတယ်"

ဝေယံမှာ မလုံမလဲ နဲ့ ကြည့်နေကာ

" ဟိုနေ့က ဒီဆိုဖာပေါ်မှာဖြစ်နေကြတာများ သူတို့အပိုင်အိမ်ကြနေတာပဲ"

" ဗျာ"

" ဘာ အခုမှဗျာလဲ အကုန်မြင်တယ် တံခါးတောင်သေချာမပိတ် ဒီကအိမ်ထဲဝင်မလို့လုပ်နေတုန်း သူတို့လုပ်နေကြတာ ဟွန်း ဟွန်း..."

" ဟီး "

" ဟီး လုပ်မနေနဲ့  ရှင်တို့ ဘယ်ကနေ ဘယ်လို ဒီဇာတ်လမ်းဖြစ်ကြတာလဲ"

" ဒီလိုပါပဲ ဟဲ ဟဲ.."

" ပြောပါဆို"

" ကျွန်တော့်ဆိုက်ကားစီးရင်း ဒီတိုင်းဖြစ်သွားတာပဲ..."

" ကောင်လေးနော် လူကြည့်တော့မထင်ရ တို့အပျိုကြီးကိုဆွဲစားပစ်တာ"

" မထင်မှတ်ပဲဖြစ်သွားတာ မကြီး"

" တို့ကိုတော့ အဘွားကြီးဆိုတော့ ဘယ်စိတ်ဝင်စားကြမလဲ"

" ဟာ မကြီးကလည်း မကြီးဒီလောက်လှတာ တောင့်တာကို"

" ဘာပြောတယ် ဘာပြောတယ် ပြန်ပြောစမ်း ကိုယ့်မကြီးကတောင့်တယ်လေး ဘာလေးနဲ့"

ဝေယံလည်း အရမ်းဝေးသော သူမဟုတ်၊ လူသာငယ် စားနေကြကြောင်ဖားသာဖြစ်သည်။ သို့သော် မထုံတတေးအမူအရာဖြင့်သာ နေကာ

" မကြီးကိုတကယ်သဘောကျတာလား "

" အင်းပေါ့"

" လျှောက်ပြော"

" တကယ် မကြီး ဂိတ်နားကဖြတ်သွားရင် ဂိတ်ကဆရာတွေပါ အားလုံးဝိုင်းငေးကြတာ"

" အမလေး ရှင်တို့ဂိတ်ကဖြတ်ရမှာတောင် ခပ်ကြောက်ကြောက်ရှင် ရှင်‌ လေးလည်းပါတာပေါ့"

" ဟုတ် ဟီး ဟီး"

မသီတာ ဒီလောက်ဆိုသိပြီ ဒီလောက်ဆို စားနေကြကြောင်ဖားမကြီးအထာသိပြီ။

" ခဏနော်"

မသီတာမှာ အခန်းထဲဝင် တစ်ကိုယ်လုံးအဝတ်အစားတစ်ခုမကျန်ချွတ်ကာ သူမကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်အိပ်လိုက်ပြီးမှ

" ဝေယံရေ ဒီခဏလာဦး"

ဝေယံမှာ  မသီတာခေါ်သံကြောင့် သူ၏စိတ်ထဲမှာတော့ ခိုင်းစရာရှိတယ်ထင်ကာ အခန်းရှေ့အရောက် မသီတာ၏ ပုံပန်းသဏ္ဍာန်ကိုတွေ့ကာ ကြက်သေသေသွားပါသည်။

" ဟဲ့ ဘာရပ်ကြည့် မျက်လုံးကြီးပြူးပြီး လာ ဒါ ရှင်လေးအတွက်"

ဝေယံမှာ သူ၏ပုဆိုးကိုပင်မချွတ်နိုင် ကုတင်ပေါ်ပြေးတက်ကာ မသီတာကိုတက်ခွလိုက်ပြီး ပါးကိုနမ်းရမလိုလို နူတ်ခမ်းနမ်းရမလို လက်ကဘယ်နားထရမလို ခွလျက် အလုပ်ရှူပ်နေကာ

" ဟား ဟား ဟား နင်တကယ်ရီရတယ် ဖြည်းဖြည်းလုပ် မလောနဲ့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ပျာနေတာပဲ"

ထိုမှဝေယံ အသိပြန်ဝင်ကာ မသီတာနှုတ်ခမ်းကြီးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ကောက်ငုံကာ တယုတယ အပေါ်နှုတ်ခမ်းချင်း ပွတ်သက်လိုက် နူတ်ခမ်းနှစ်လွှာစလုံးကို ဆွဲစုပ်လိုက် တယုတယလုပ်ကာ ဟနေသောနှုတ်ခမ်းလွှာမှ သူ၏လျှာလေးကိုမသီတာပါးစပ်ထဲထည့်ကာ လျှာချင်းရစ်ပတ်လိုက် လုပ်ပါတော့သည်။ 

လက်မှလည်း အိစက်ကာ တင်းပြည့်နေသော ခန္ဓာကိုယ်ကြီးပေါ်မှ ကြီးမားသော နို့အုံတွဲကြီးကို လက်ကလေးဖြင့်မွှေလိုက် နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညိုး လက်မလေးနှင့်မထိတထိဆိတ်သည့်သဖွယ် ကစားလိုက် လုပ်နေပါတော့သည်။ ဝေယံ၏ အယုအယမှာ မသီတာတစ်ယောက်မျောပါနေကာ တစ်ခါတရံ နှူတ်ခမ်းလွှာဆီမှ သူ၏လျှာကို မသီတာ နားရွက်တဝိုက်ကစားလိုက် မသီတာလည်ပင်းတဝိုက်ကို အရသာရှိသည့် အစားအစာတစ်ခုကိုစားနေရသည့်တဖွယ် ယက်လိုက် လုပ်နေကာ

" ချစ်တယ် ဝေယံရယ်"

" မကြီးကို ချစ်ချင်နေတာ ကျွန်တော် ၁၆နှစ်လောက်ကတည်းက  ခုမှ ဆန္ဒပြည့်တယ်"

ဝေယံမှာတကယ်အဟုတ်ပင် ယုယကာ မသီတာကိုနမ်းနေသည်မှာ တကယ့်ချစ်သူသဖွယ် အပြင် တကယ့်ကိုတပ်မက်စွာပင်။ နူတ်ခမ်းများမှ လည်ပင်း။ လည်ပင်းမှ တဆင့် နို့အုံ။နို့အုံကြီးကို နှာခေါင်းဖြင့်အတင်းဖိနမ်းလိုက်၊ သူ၏လက်ဖြင့်တောင်မဆန်သည့်နို့အုံကြီးကို ညှစ်လိုက် ပွတ်လိုက် ၊ နို့အုံတပြင်လိုက်ကြီးဘယ်တလုံး ညာတလုံးကို တလှည့်စီ လျက်လိုက် ၊မဲနက်ကာထောင်‌နေသော နို့သီးခေါင်းကြီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ မတင်းမပျော့ ဆွဲစုပ်လိုက် လုပ်နေပါတော့သည်။ ထိုတင်မက မသီတာကိုလက်ကိုဆွဲမြှောက်ကာ အမွှေးအနည်းငယ်နှင့်ဂျိုင်းကြီးကိုလည်း လက်မောင်းအစပ်မှသည် ဂျိုင်းအောက်အထိ လျှာဖြင့်ကြမ်းကြမ်းယက်လိုက်နှင့်။

" တတ်လိုက်တာ ဝေယံရယ်"

" ကြိုက်တယ် မကြီးရယ်  ကြိုက်တယ် ယက်လို့ကောင်းလိုက်တာ မကြီးခန္ဓာကိုယ်က"

ပြောပြောဆိုဆို ဆီးခုံနားရောက်ကာ အမွှေးနက်များထူထပ်ကာ ဖုံးလွှမ်းနေသော အဖုတ်အုံကြီးကို တယုတယဖြဲကြည့်နေပါတော့သည်။

" ဝေယံ ဘာကြည့်နေတာလဲကွာ"

" မကြီးကိုငယ်ငယ်ကဂွင်းမှန်းထုရင် အဖုတ်ကိုကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ် ပုံဖော်ရတာ ခုကကျွန်တော့်အတွေးနဲ့တူလား ကြည့်နေတာ"

" အမလေး ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ"

ဝေယံမှာ အဖုတ်အုံကြီးကို တယုတယကိုမျက်တောင်မခတ်ကြည့်လို့ဝမှ လျှာဖြင့်ကုန်းယက်ပါတော့သည်။ လျှာရာတွင်လည်း မြိန်ရေရှက်ရေ။ အမွှေးအုံထဲခေါင်းစိုက်ကာ သူ၏လျှာတစ်ခုလုံးဝင်အောင်ထည့်ကာ အဖုတ်ထဲလျှာဖြင့်မွှေပါတော့သည်။  လျှာဖြင့် ပတ်လည်မွှေရင်း ခဏထုတ်လိုက်၊ အဖုတ်ကိုနှာခေါင်းဖြင့်ကပ်ရှူလိုက်၊ အစိကိုလျှာဖြင့်တို့လိုက်၊ အဖုတ်ဘေးနားက မဲတူးကာ ထူထပ်နေသောကြွက်နားရွက်ပုံစံအဖတ်ကြီးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့်ဆွဲစုပ်လိုက်၊ လက်ကိုအဖုတ်ထဲထည့်လိုက် လုပ်နေကာ....

" ဝေယံ တော်တော့ကွာ လုပ်ရင်လုပ်လိုက် အမအရမ်းခံချင်နေပြီ အရမ်းလိုးပေးတော့"

" ကျန်သေးတယ်လေ မကြီးရယ်"

ဝေယံမှာ ကုတင်ပေါ်လှဲအိပ်လိုက်ပြီး မသီတာမှာလည်း ဒုံးဝေးသူမဟုတ် လီးနားသွားထိုင်ကာ ကုန်းစုပ်မယ် အလုပ်တွင်။

" ယက်မဝသေးဘူးလေ အမ"

" ကျွန်တော်အပေါ်ကိုပြောင်းပြန်ခွလိုက်"

" အမ‌လေး ကိုတတ်ပါ့"

မသီတာနှင့် ဝေယံတို့ 69 ပုံစံဖြင့်...မသီတာမှာလည်း အကြောထောင်ကာ မဲပြောင်နေသော အရေကြည်များပင်စိမ့်နေသော လီးကို ပါးစပ်ထဲဆွဲစုပ်ပါတော့သည်။ လီးကို အပေါ်အောက်ပါးစပ်မှမလွတ်စေဘဲ ဆွဲစုပ်ရင်း လီးနံရှူချင်သောကြောင့် လီးတစ်ခုလုံးကို နှာခေါင်းဖြင့်အနံခံကာ လက်မှလည်းဥများကို တယုတယကစားနေပါတော့သည်။ ထိုဥများကိုပင်ပါးစပ်ထဲဆွဲငုံလိုက် ၊ လီးကိုအထက်အောက် အောက်အထက်လျှာဖြင့်ယက်လိုက်၊ လီးထိပ်မှအပေါက်လေးကိုလျှာဖြင့်ကစားလိုက်၊ တစ်ချောင်းလုံးကိုပါးစပ်ထဲတပြွတ်ပြွတ်ဆွဲစုပ်ရင်း အဖုတစ်ခုလုံးကိုရစရာမရှိအောင်ယက်နေသည်ကိုလည်းအရသာခံနေပါတော့သည်။ခဏအကြာမှာ နှစ်ယောက်ရပ်လိုက်ကာ

" ဝေယံ ရော့ တစ်ရှူး နင့်ပါးစပ်နားသုတ်ဦး အရေတွေကြီးပဲ"

" ယက်ကောင်းလိုက်တာ မကြီးရာ"

ထို့နောက်မှ ဝေယံမှာ မသီတာကိုပင်လက်ပြန်အိပ်ခိုင်းကာ ပေါင်လုံးအတုတ်ကြီးကို ကိုင်မြှောက်ကာ အဖုတ်ကြီးထဲကို သူ၏လီးထည့်ပြီး အသကုန်လိုးပါတော့သည်။ လိုးချက်များမှာ မသီတာခြေထောက်ကြီးကိုအားပြုကိုင်ကာ ခါးကိုအားထည့်အသားကုန်ဆောင့်ပါသည်။ ဆောင့်ချက်တိုင်းတွင် အဆီတရစ်ရစ်နှင့် အဆီခေါက်ကြီးနှင့်မသီတာဗိုက်ကြီး နို့အုံကြီးမှာ လှုပ်ရမ်းကာ ကုတင်မှာလည်း တကျီကျီ ဥနှင့်အဖုတ်ကြီးရိုက်သံမှာ တဖွတ်ဖွတ်။

" အမလေး အု အု အု ဖွတ် ဘုတ် ဘုတ် ဖွတ် အ အမလေး သေပါပြီ ကောင်းလိုက်တာ ဝေယံ အမလေးးးး အမေ အ ဘွတ် ဘွတ် ဘုတ် ဘုတ် အ အ ဝေယံ"

" ကြိုက်လား ရော့ ရော့ "

" ကြိုက်တယ် အမကိုပြောချင်တာပြော ဆဲလည်းရတယ် အမလေး အု အု လုပ် လုပ် စိတ်လွှတ်ကိုယ်လွှတ် လုပ် အု ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်"

ဝေယံမှာ ခြေထောက်ကြီးကိုင်လိုးတာ အားရမှာ ကုန်းခိုင်းကာ

" ဖင်လုံးကြီးကနည်းတာမဟုတ်ဘူး ကားစွင့်နေတာပဲ ဒါကြီးကို လိုးချင်နေတာ ကြိတ်ပဲမှန်းခဲ့ရတာ"

ခါးအတုတ်ကြီးကိုကိုင်ကာ စောက်ရေတရွှဲရွှဲ လီးကိုအဖုတ်ထဲထိုးထည့်ကာ အသကုန်လိုးပါသည်။

" ရော့ ရော့ ငါလိုးမဖင်ကြီး လိုးကောင်းလိုက်တာ ဒါကြီးလိုးချင်နေတာ ငါတို့တစ်ဂိတ်လုံးလိုးချင်နေတာ ငါအခုလိုးနေရပြီ"

(ဝေယံမသိသည်မှာ သူဂိတ်က ဦးတရုတ်နှင့်ကိုအောင်ကြီးတို့မှာ သူ့ထက်အရင်မသီတာကိုလိုးပြီးသွားသည်ကိုပင်)

    

" ရော့ ရော့ ကောင်မကြီး ရော့ ဖုတ် ဖုတ် ဘွတ် ဘွတ် ရော့ ရော့ သေအောင်ဆောင့်မယ် ‌ဘွတ် "

ဝေယံဆောင့်လိုက်တိုင်း ဖင်မဲကြီးမှာ လှူပ်ရမ်းကာ အဆီဝဝင်းဝင်းဖင်ကားကြီးဖြစ်သောကြောင့် ဖင်ကြီးမှာလှိုင်းပုံသဏ္ဍန်လူပ်ရမ်းနေကာ မသီတာမှာ စကားကိုမပြောနိုင်။ဝေယံမှာ လီးအဆောင့် လီးအဝင်အရသာမှာ နူးညံသလိုလို တင်းကျပ်သလိုလို ကောင်းလွန်းကာ ပြန်အထုတ်မှာ သူ့လီးကိုမထွက်ပါနဲ့လားဟုအတင်းဆွဲစုပ်ထားသယောင်ယောင်နဲ့ အရမ်းကောင်းလွန်းကာ လရေများပန်းမတတ်ဖြစ်သောကြောင့် ပုံပြောင်းလိုက်ကာ

" မကြီး ပြန်လှဲတော့"

ဝေယံမှာဒီတစ်ခါတန်းမလိုးဘဲ တက်ခွပြီး မသီတာပါးစပ်ကြီးကိုဆွဲငုံကာ ကစ်ဆင်ဆွဲကာ ခဏနားလိုက်ပြီးမှ ပြန်လိုးပါသည်။

" မကြီး ဘေးတစောင်းအိပ်လိုက်"

 

ဘေးတစောင်းအိပ်နေသော မသီတာ၏ဘေး ဖင်နားမှနေရာယူကာ အဖုတ်ကြီးမှာဘေးတစောင်းအိပ်နေသောကြောင့်စိထားသလိုဖြစ်ကာ မသီတာ‌ခါးကိုလက်နှစ်ဖက်ထောက်ကာ  လီးထည့်ကာလိုးပါသည်။ ထိုပုံစံမှာ အဖုတ်ကညှစ်ထားသလိုဖြစ်သောကြောင့်အလွန်ကောင်းပြီး မသီတာတို့လို ပေါင်(၂၅၀)၊အသက်(၄၈)၊အဖုတ်အနည်းငယ်ကျယ်သော ဝသောမိန်းမမျိုးနှင့်လိုးရင် အလွန်အရသာရှိရာ

" ကောင်းလိုက်တဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကွာ ဘွတ် ဖုတ် ဖုတ် ဖတ်"

" ထိတယ် ပိုထိတယ် ဝေယံ ကောင်းလိုက်တာ အမအဖုတ်ကောင်းလား မဆွေမြင့်ထက်ကောင်းလား"

" ရော့ ရော့ အရမ်းကြိုက် မဆွေမြင့်ထက်မဟုတ် အပျိုအစစ်နဲ့မလဲဘူး အဖုတ်ကစီးပြီးအရည်ရွှဲပြီးကောင်း

လို့ ရော့ ရော့ ဖုတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် "

ဝေယံရဲ့ပြောပြောဆိုဆိုပြင်းပြင်းဆောင့်ချက်များကြောင့် ငထန်မသီတာမှာဘယ်နှစ်ခါပြီးမှန်းမသိ အရည်လိုက်ချက်မှာ မနည်းမနော။ ထိုသို့ကျိချွဲအရေများကြောင့် ချောင်သင့်သော်လည်း ဝေယံရွေးချယ်သော ဘေးတစောင်းပုံစံကြောင့်မချောင် ကြပ်နေကာ

" ကောင်းလိုက်တာ ဝေယံရယ် မကြီးကိုအမြဲလာလိုးပါ ဘယ်ချိန်မဆို အလိုးခံပါ့မယ် လိုးပါ မကြီးကိုတွေ့တဲ့နေရာတက်လိုးပါ"

" ငထန်မကြီး အဲ့လောက်ထန်မှန်းသိရင် ဂွင်းစထုကတည်းက မမှန်းဘူး တကယ်တက်လိုးတယ် ရော့ ရော့ ရော့ ဖတ် ဖတ် ဖတ် "

 

" အမလေး အမလေး အား အား အမလေး ဝေယံ အမလေး ကြိုက် အမေ အား အား "

" ရော့ ရော့ ဖတ် ဖတ် အား အား ပြီးပြီ ပြီးပြီ "

ဝေယံလည်းဒီတစ်ခါမထိန်းနိုင် အဖုတ်ထဲပန်းပစ်ကာ စိမ်ပြီးအနားယူမည်အလုပ်တွင်

" လီးပေး လရေထွက်သေးလား ပေးပေး"

မသီတာတောင်းသောကြောင့် အဖုတ်မှအမြန်ဆွဲနူတ်ကာ လီးစုပ်ရန်အတွက်ကုန်းထလာသော မသီတာပါးစပ်နားတေ့ပေးလိုက်ကာ မသီတာမှာနောက်ဆုံးလက်ကျန်ထွက်လာသောလရေနှင့်လီးအရင်းအနားမှ ပေနေသော လရေကို လျှာဖြင့်ဆွဲယူစုပ်လိုက်ပါသည်။ လီးပြောင်သည့်အထိလျှာဖြင့်ယက်ရုံမက အနည်းငယ်များထပ်ထွက်မလားဟု အတွေးနှင့်လီးထိပ်ကိုလျှာဖြင့် ယက်နေပါတော့သည်။

" မကြီးကတော့ တကယ့်ရှားမှရှားမိန်းမ"

" ငါက လီးအရမ်းကြိုက်တာ"

ထိုနှင့်နှစ်ယောက်ခဏမှိန်းနေကာ ဝေယံလည်းဆိုက်ကားမနင်းနိုင်၍ဈေးလိုက်မပို့ပေးဖြစ်တော့ဘဲ ဂိတ်ပြန်လာကာ မသီတာမှာတော့အိပ်ရာပေါ်အိပ်ကျန်ရစ်ခဲ့ပါတော့သည်။

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ကိလေသာကာမတို့ဟူသည် သံသရာကြောတွင်ဖြတ်ဖို့အခက်ဆုံးဖြစ်သလို ထိုကိလေသာကိုသောက်သုံးမိသူများဆိုလျှင် အယစ်မူးကြီးမူးကာ စားလည်းဒီစိတ် သွားလည်းဒီစိတ်နဲ့တင် ဘဝ၏နေ့ရက်များကိုအချိန်ကုန်နေပါတော့သည်။

မသီတာနှင့်သူ၏ဆိုင်မှ မဆွေမြင့်တို့မှာလည်း ဝေယံဆိုသည့်ဆိုက်ကားသမားလေး၏လိုးချက်များအောက်ဝယ် သူတလှည့် ငါတလှည့်အလစ်ခံကာ ကာမယာမကာရေကိုသောက်သုံးလျက်ရှိပါသည်။ ဝေယံမှာ အလစ်တွင် မ‌ဆွေမြင့်ကို လိုးလိုက် လိုးရင်းတန်းလန်းပင် မသီတာမှဖုန်းဆက်ခေါ်လျှင် လရေအလျှင်အမြန်ပန်းကာ မသီတာကိုလိုးလိုက်ပင်လုပ်နေရပါတော့သသည်။ မသီတာနှင့်မဆွေမြင့်မှာ တစ်အိမ်ထဲနေသော်လည်း အလုပ်သမားနှင့်အလုပ်ရှင် သို့သော် လိုးခိုင်းနေရသည့် အလိုးရှင်လေးမှာ တစ်ယောက်တည်းဖြစ်သောကြောင့် ပြဿနာကတောက်ကဆများဖြစ်လာတတ်ပါတော့သည်။ 

မစ္ဆရိယစိတ်များပွားများလာလျှက်ရှိသောကြောင့် မသီတာမှပင် ဆိုင်ရှင်ပီပီ (အလိုးခံနေရသူပေါသူပီပီ) အပြင် မဆွေမြင့်မှာဆိုင်မှာအားကိုးရသော သူတစ်ယောက်လည်းဖြစ်သောကြောင့်နောက်ဆုတ်လိုက်မှပင်တော်လိမ့်မည်ဟုတွေးကာ မဆွေမြင့်ကိုအလျှော့ပေးလိုက်ပါတော့သည်။ မသီတာ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်ကြောင့်သာ နောက်ဆုတ်ရပေမယ့် ဝေယံခမျှာတော့ အိုးကြီးကြီး၊ နို့ကြီးကြီး၊ အဖုတ်ကြီးကြီး ၊ ဗိုက်ပူပူ၏အရသာကို သိသွားပြီဖြစ်သောကြောင့် နှမျှောတသသဖြစ်နေရပါတော့သည်။

မသီတာမှာ ဝေယံနှင့်အလိုးမခံတော့ဘဲ သူ၏ဆက်ဆံဖော်များထဲမှ သီဟအပြင် ဝေယံတို့၏ဆိုက်ကားဂိတ်မှ ကိုအောင်ကြီးဆိုသည့် အရပ်ပုပု၊ အသားမဲမဲ ၊ ဂင်တိုတို ၊ မျက်နှာထား တင်းတင်း ဝက်ခြံများပွစိတက်အောင်ပေါက်နေသော အသက်(၅၀)နားနီးပါး(သူမနှင့်မတိမ်းမယိမ်း)အိမ်ထောင်သည်ကိုအလိုးခံနေပါတော့သည်။ သူမမရှိတွင် လီးမရှိလို့တော့မဖြစ်။ ကိုအောင်ကြီးနှင့်လည်း သူမရန်ကုန်ရောက်စကတည်းက ရထားသံလမ်း၊ ဈေးပိတ်ချိန်အခန်းလွတ်များ၊ တစ်ခါတလေ သူမအိမ်၊ ရံဖန်ရံခါ ဈေးနည်းတည်းခိုခန်းများတွင် သွားလိုးဖြစ်ကာ ကိုအောင်ကြီး၏မျက်နှာပေါက်ဆိုးဆိုး ခပ်တင်းတင်းနှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆဲသံဆိုသံ ခပ်ကြမ်းကြမ်းမညှာမတာလိုးမှုများကို မသီတာအလွန်ကြိုက်ကာ ကလေး(၅)ယောက်အဖေကိုအောင်ကြီး၏မိန်းမမသိအောင် အမြဲခိုးစားနေဖြစ်ကြပါသည်။

ယခုတွင်လည်း တနေကုန်ဆိုက်ကားဂိတ်မောင်းပြီး ညနေအရက်ကလေးမှီဝဲကာဖြင့် သီရိမင်္ဂလာဈေး ငါးတန်း၏အနောက် ချောင်ကျသော ထောင့်တစ်ခုမှ ဆိုင်ခန်းစားပွဲပေါ်တွင် မသီတာကြီးကို ခွကာ သရဲမရဲစီးကာလိုးနေသော ကိုအောင်ကြီး။

" ခွေးမသီတာ ငါလိုးတာမခံဘဲ ဘယ်မအေလိုးနဲ့ခံနေတာလဲ လိုးသတ်မယ် ရော့ ရော့ ဖတ် ဖတ် ဖတ် "

" လိုးသတ် ဒီငထန်မကိုလိုးသတ် ကိုအောင်ကြီးအလိုးကိုမခံတဲ့ကျွန်မကိုလိုးသတ် အား အား အား "

မသီတာမှာ ချွေးနံ၊ အရက်နံရောနှောပြင်းထန်နေသော ကိုအောင်ကြီးကို အောက်မှပက်လက်ခံလျက်တင်မက သူမခြေထောက်များကို ကိုအောင်ကြီးဖင်ကိုခွယှက်ကာ သူမနှာခေါင်း လျှာများမှလည်း ထိုဝက်ခြံပလပျစ် အဆီတဝင်းဝင်းနဲ့မျက်နှာကြီးကိုနမ်းလိုက်၊ အရက်နံတထောင်းထောင်းနှင့်ကွမ်းစားထားသော လျှာကြမ်းကိုသူမလျှာနဲ့ရစ်ပတ်လိုက် လုပ်နေပါသည်။

ကိုအောင်ကြီးမှာ အလိုးနှင့်အဆဲ ရင်ပေါင်းတန်းကာ လိုးချက်ပြင်းလာလျှင် ဆဲချက်ပြင်းလာပြီး

" ငါလိုးမ စောက်ကောင်မ စပတ်အပြဲမ ဖာသည်မ ရော့ ရော့ "

လိုးချက်မည်မျှပြင်းသလဲဆိုရင် သူတို့နှစ်ယောက်တက်လိုးနေသောဈေးရောင်း(ပစ္စည်းတင်သည့်)စားပွဲခုံမှာ လူပ်ရမ်းကာ ကျိုးကျတော့မတတ် ဖြစ်နေပြီး ငါး‌ရောင်းသည့်အတန်းမှ ငါးညှီနံများ၊ ဆိုက်ကားသမားနှင့် ကွမ်းယာသည်မ၏ အဖုတ်နံချွေးနံများရောနှောပြီး အနံများလှိုင်လှိုက်ထွက်နေပါသည်။ (ချမ်းသာသည့်အသိုင်းအဝိုင်းတွင် လိင်ဆက်ဆံမှုဘက်ကကြည့်လျှင်အလွန်ရွံစရာကောင်းပြီး မသီတာတို့လို လူတန်းစားအတွက် ထိုသို့ ညစ်ပတ်ရခြင်းသည်သာထူးကဲသောအရသာဖြစ်နေပါသည်) 

ဆိုက်ကားသမား၏အောင်ကြီး၏ဆဲဆိုသံ အတင်းကာရော လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲကိုပြင်းပြင်းမြန်မြန်ဆောင့်ချက်များမှာ မသီတာအတွက် မည်မျှလောက်ကောင်းသနည်းဆိုလျှင် သူမအဖုတ်ထဲမှ စောက်ရေများ အဖြူဖတ်များ မှာ အဖုတ်ထဲမှ ပေါင်ကြား ထိုမှဖင်ကြား ထိုမှထိုင်ခုံတွင် အိုင်ထွန်းနေကာ တုန်တုန်တက်တက်နေပြီး အရသာခံကာရှူံမဲ့နေသောမျက်နှာမှာ ရှူံမဲလျက် ပါးစပ်ပေါက်လေးမှာဟလျက် ခံနေရပြီး အောင်ကြီးမှာ အိမ်ထောင်သည် အလုပ်ကြမ်းသမား အလိုးသန်သူပီပီ လီးအရသာခံကာ အသကုန်ဆောင့်လိုးနေပါသည်။

" အ အ အ အတ် အတ် အမလေး အတ် ‌အသေသတ်နေတာလားရှင် အတ် အတ်"

အောင်ကြီးမှာ အဖုတ်ကိုစောက်ရည်များရွဲစိုကာချောင်ချိမတတ်လိုးကာမပြီးနိုင်ဘဲ မြေကြီးပေါ်ရပ်ခိုင်းကာ စားပွဲခုံပေါ်မှောက်ကုန်းခိုင်းပြီး အဖုတ်ထဲမှအရေများ သူ၏တံတွေးများ မသီတာဖင်ဝနှင့်သူ့လီးတွင်သုတ်ကာ ဖင်ပေါက်(စအို)ထဲသို့လီးထည့်လိုက်ပါသည်။ မသီတာမှာ အလိုက်သင့်ဖင်ကိုဟလိုက် လျှော့လိုက် လုပ်နေပြီး

" ကိုအောင်ကြီး အကို ဖြည်းဖြည်းနော် ဒါကိုတော့ "

" ဖာသည်မ စောက်စကားမများနဲ့ နာရင်အောင့်ခံ ‌ဖင်အလိုးမခံဖူးတာကျနေတာပဲ"

လီးမှာစောက်ရည်နှင့်တံတွေးများကြောင့် ဖင်အဝမှာတင်အနည်းငယ်ခက်ပြီး ထည့်ရလွယ်လာကာ  လီးတစ်ဝက်ကျော်ကျော်နဲ့တင် ခါးကိုကိုင်ကာ အောင်ကြီး အသကုန်ဖင်လိုးပါတော့သည်။ ဖင်ထဲကလီးကအဝင်တွင် ဥကစောက်ဖုတ်အုံကိုရိုက် ပြန်ထွက်ချိန်တွင် ဖင်သားကအညှစ် အောင်ကြီးပိုအရသာတွေ့ကာ လီးကိုအသကုန်ဆောင့်လိုးပါသည်။ မသီတာမှာရှူံမဲ့ကာ နာကျင်နေရင်း လိုးချက်များများမှာ နာသည်မှာပင် အရသာဖြစ်လာကာ

" ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် အမလေး အမလေး ကျွတ် ကျွတ် "

" ဖတ် ဘုတ် ဖတ် ဖတ် ဘုတ် ဖတ် ကောင်းလိုက်တဲ့ဖင် "

" ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် အမလေး"

ဖင်ပေါက်နဲ့တွေ့လျှင် အောင်ကြီးလီးမခံနိုင် ပြီးချင်လာကာ

" ဟဲ့ ဖာသည်မ လာစမ်း လရေလာသောက်"

မသီတာမှာ မြေကြီးပေါ်ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ ထိုလီးကြီးနားပါးစပ်ဟပြီး ဂွင်းထုပေးလိုက်ကာ ခဏအကြာ လရေများ ပန်းထွက်ကာ သူမပါးစပ်နဲ့တင်မဆံ့ လျှံကျသည့်အပြင် သူမမျက်နှာအနှံ့အပြားပင်ပေကျံနေပါတော့သည်။ လရေကြိုက်သည့်မသီတာမှာ ထိုလရေများကိုမြိုချသည့်အပြင် လီးကိုပါ သေချာစုပ်ပေးလိုက်ပါတော့သည်။

" အေး သီတာမရဲ့ ဒါကြောင့် ငါတို့ဆိုက်ကားဂိတ်မှာ ကဗျာတစ်ပုဒ်နင့်အတွက်ထွင်ထားကြတာ"

" ဘာကဗျာတုန်း"

တလုံးတခဲ မသီတာလိုး၍မဝပါ

လှေကြီးထိုးလိုး လိုးလို့ကာ

ကစ်ဆင်လေးဆွဲပါ

Doggy ဆွဲရင် အကြိုက်ဆုံး

‌ငါတို့အချစ်တုံး။

နာနာလိုးပါ တောင့်တတာ

သီတာ့ဆန္ဒပါ

မညှာမတာလိုးရင် အကြိုက်ဆုံး

သီတာ့အချစ်တုံး။

ဖင်ပေါက်မချန် လိုးပေးပါ

သီတာကြိုက်လို့ပါ

ပြီးဆုံးသွားရင် အဝတိုက်

သီတာ လရေကြိုက်။

လိုးတဲ့သူ‌‌လည်း ယက်လိုက်ပါ

သီတာကြိုက်လို့ပါ

အစိကိုပါ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ဆွဲစုပ်ပေး

သီတာ့အဖုတ်နံနံလေး။

အမွှေးကတော့ ထူထူပါ

အဖတ်လည်းကြီးတာ

ဘယ်လောက်လိုးလိုး အံကြိတ်ပေး

ငါတို့သီတာလေး။

" ဟယ် သူများကိုကဗျာတွေပါစပ်နေတာ ရှင်တို့ဆိုက်ကားတစ်ဂိတ်လုံးမခံပါဘူးနော်"

" ငါရယ် တရုတ် နဲ့ပဲမလား သိပါတယ်  မူးလာရင်းပါးစပ်အရသာခံစပ်တာပေါ့ဟာ လိုးတာတော့တစ်ဂိတ်လုံး ဒီတစ်ဈေးလုံးလိုးချင်နေကြတာ "

" အမလေး ဆိုက်ကားဂိတ်ကကိုဖြတ်မလျှောက်ရဲဘူး ဝိုင်းမုဒိန်းကျင့်မှာစိုးလို့"

ထို့နောက်မသီတာနဲ့အောင်ကြီးတို့အဝတ်အစားများပြင်ဝတ်ကာ သက်ဆိုင်ရာအိမ်များဆီသို့ ဦးတည်ကာ ခိုးစားပွဲလေး အဆုံးသတ်လိုက်ကြပါသည်။ မသီတာမှာ အိမ်မရောက်မီ ဆိုင်သေချာပိတ်ရဲ့လား သေချာစီစစ်ပြီးမှ အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့ပါတော့သည်။

   

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

တစ်ဖက်တွင်လည်း ဝေယံတစ်ယောက် မဆွေမြင့်ကို နေ့တိုင်းနီးပါးလိုးသည်။ တစ်ခါတစ်ရံဆိုက်ကားပင်မဆွဲဘဲ တည်းခိုခန်းခေါ်ကာ လိုးသည်။ တစ်ခါတရံ ဆိုင်တွင် မသီတာနှင့်ရတနာသို့ရှိခိုက် အိမ်တွင် လိုးသည်။ တစ်ခါတရံ အုတ်ကျင်းဘူတာအနားက သံလမ်းဘေးရှိ ချုံပုတ်ထဲတွင်လိုးသည်။မျိုးစုံလိုးသည်။ အပျိုကြီးမဆွေမြင့်လို့တော့ အမည်တွင်ပေမဲ့ အဖုတ်မှာ ဝေယံကြောင့် အဖတ်ပါလှန်။

သို့သော် ဝေယံမတင်းတိမ်။ အဆီတဝင်းဝင်းနှင့် လီး၏ ဇီဝဗေဒကို ကောင်းကောင်းနောကြေသော မသီတာကိုသာ လိုးချင်လာသည်။ မသီတာမှ မဆွေမြင့်နှင့် မျက်နှာမပျက်ချင် အလုပ်ရှင်နှင့်အလုပ်သမားပဋိပက္ခမဖြစ်ပွားချင်သောကြောင့် လက်မခံ။ လက်မခံတိုင်းလည်း မဆွေမြင့်ကို တိုးတိုးလိုးသည်။ သို့သော် မရ။ အကြံတစ်ခုထုတ်လိုက်သည်။

မသီတာတစ်ယောက်နေ့လည်ဆိုင်အားချိန် အိမ်တွင် ထမင်းစားကာ ခဏအနားယူပြီး သူမအခန်းရှိ ပင့်ကူမျှင်များ၊ ဖုန်မှုန့်များ နှင့် အိပ်ရာခင်းများကိုရှင်းလင်းနေခိုက်တွင် သူမနောက်ကနေ ယောကျာ်းတစ်ယောက်မှ အတင်းဖက်ပြီး သူမ ကုတင်ပေါ်သို့ အတင်းဆွဲလှဲပစ်ခြင်းကိုခံလိုက်ရပါသည်။ ရုတ်တရက်ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်‌နေချိန် ကြည့်လိုက်သောအခါ ဝေယံဖြစ်နေပြီး သူမထဘီကိုဆွဲလှန်နေသည် သူမကိုအတင်းခွနေသည် သူမကို အတင်းနမ်းရန်ကြိုးစားနေသည်ကို တွေ့ရပါသည်။ဝေယံ မည်သို့အိမ်ထဲဝင်လာသနည်း တံခါးသေချာပိတ်ထားတာပဲတွေးလျှက်နေတုန်းမှာပင် သူမထဘီလှန်သွားကာ တ‌နေ့ခင်းလုံး အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ် ချွေးရွှဲနစ်နေသော သူမပေါင်ကြားမှ သူမဖွားဖက်တော်ကိုဝေယံမှ မြိန်ရေယက်ရေယက်နေတော့ပါသည်။ 

ချွေးစော်နံခြင်း သေးစော်နံခြင်း စသည့်အနံကိုပင် ဝေယံတစ်ယောက် ရေမွှေးအနံ ပန်းရနံထင်သလားမသိ မြိန်ရေရှက်ရေ ယက်ကာ သူမလည်း ဘာစကားမှမပြောနိုင်ကာ ငြိမ်ပဲငြိမ်နေလိုက်ပါသည်။ ဝေယံမှာ သူလို့ချင်သည့်အရသာနှင့် သူလိုချင်သည့်စိုစွတ်မှုအနေအထားရောက်ပြီဟု သိသည်နှင့်တပြိုင်နက် ထိုစောက်ဖုတ်ထဲလီးထည့်ကာ သူအရမ်းတ‌ကျော့ပြန်လိုချင်‌နေသည့် မသီတာ အဖုတ်ကို အသကုန်လိုးပါသည်။ အရှိန်ပြင်းပြင်း မာန်ဟုန်ပြင်းပြင်း တဏှာပြင်းပြင်း နှင့်ဆောင့်သည်။ အိစိမ့်သည့်အရသာ နွေးသည့်အရသာ ညှစ်ယူသည့်အရသာ ကို တမက်တမောခံစားသည်။ 

မသီတာလည်း ရုတ်တရက်ပင်ဖြစ်ပစေ လီးနဲ့‌ တွေ့သည့်အချိန် စပ်နာသည့်အရသာ နွေးထွေးသည့်အရသာ ယားစိမ့်သည့်အရသာ တို့ကိုခံစားသည်။ ထိုအရသာတို့ကို ရောထွေးစွာခံစားသည်။ ချွေးတရွှဲရွှဲ အဖုတ်ရေတရွှဲရွှဲ လရေတရွှဲရွှဲ နှင့် တပ်မက်စရာကာမကစားပွဲကို အပြိုင်အဆိုင်ဆင်နွဲသည်။ ရှိသည့်အားအင်နှင့် လောင်းကျွမ်းနေသောတက်မက်မှု့တို့ အတန်ငယ်ငြိမ်းသည်အထိ လိုးကြသည်။ တပ်မက်မှု ခံစားမှုတို့ဖြင့် အပူခဲကြီး ငြိမ်းမှ တော်လိုက်ကြပါသည်။

" ဝေယံ ဘယ်လိုဝင်လာတာလဲ"

" မကြီးကိုအရမ်းလိုးချင်လို့ ကြံလိုက်ရတာ"

" ငါ့မှာကြောက်လိုက်ရတာဟယ်"

" မုဒိန်းကျင့်မယ် မကျေနပ်ရင်ထောင်ထဲဝင်မယ်ဆိုပြီး ကြံမိကြံရာကြံတာပဲ"

" နင်ဘယ်လိုဝင်လာတာလဲ"

" မဆွေမြင့်နဲ့ လိုးတုန်းက မကြီးအိမ်သော့ကို ဆပ်ပြာနဲ့နှိပ်ပြီး အတုလုပ်ထားတာ မကြီးကိုကြံချင်လို့"

" နင်ကကလေးလိုလိုနဲ့ မဆွေမြင့်ကိုလိုးနေရတာကို တကယ်မနိုင်တဲ့ကောင်လေး"

" ကျွန်တော် ထန်ချက်ကတော့ မကြီး ရာ ဘာပြောကောင်းမလဲ ။ ဈေးအနောက်မှာ လာလာတောင်းနေတဲ့ သူတောင်းစားသားအမိ‌လေ မကြီး သိလား "

" အေး သိတယ်လေ သူ့ကလေးလေး နှပ်ချေးတွဲလောင်းလေးနဲ့လေ ချီချီပြီး ပိုက်ဆံလိုက်တောင်းနေတာ"

" ဟုတ်တယ် သူတို့က အုတ်ကျင်းဘူတာရုံအကျော်က သံလမ်းနားမှာ ကျူး တဲထိုးပြီးနေတာ"

" ဟုတ်လား "

" အဲ့ဒီအမျိုးသမီးတောင်ကျွန်တော်လိုးနေတာ"

" ဟယ် ညစ်ညစ်ပတ်ပတ် နင်ငါ့လာမလိုးနဲ့တော့"

" သူကမှအသန့်ဗျ ကျွန်‌တော်လိုးတာပဲခံတာ ရေချိုးလိုက်ရင် လှတောင်လှသေး"

" အမလေး ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ သူတောင်းစားတောင်လိုးတဲ့ကောင်နဲ့တွေ့နေတယ် ရောဂါရနေမယ် "

" မရဘူး သူကအသက်မှ ၃၅လောက်ရှိသေးတာ ယောကျာ်းက အရက်သမား သေသွားပြီ အလကားလိုးတာမဟုတ်ပါဘူးဗျာ ပိုက်ဆံပေးလိုးတာ "

" တကယ် ဩချရတယ် ငါကကလေးလေးထင်နေတာ"

" ဟဲ ဟဲ မိန်းမဆိုအပေါက်ပါရင်ပြီးရော အကုန်ချတယ် ဒါမဲ့ အမေနဲ့အမကလွဲလို့ အမေ့ကိုတော့ ခုလည်းဆိုက်ကားနင်းရှာကျွေးတယ် ဆေးကုဖို့ရအောင်ကြိုးစားပိုက်ဆံရှာတယ်"

" ဟဲ့ အမေ မပါတာတော့သိတာပေါ့"

" တခြားလူတွေကမရဘူး ကိုယ့်အမေ အမကိုတောင်ကြံစည်တဲ့လူ ကိုယ့်သားသမီးကို ကြံစည်တဲ့လူတွေပေါလာတယ် အများကြီးဗျ"

" နင်ကလည်း ဟဲ ဟုတ်လို့လား ငါသတင်းထဲတော့ ကိုယ့်သမီးကိုမုဒိန်းကျင့်တာ ကြားဖူးပါတယ် ခေတ်ကလည်းဟယ် ကပ်ဘေးတွေပေါလာတာလည်းမပြောနဲ့"

" အဲ့ဒါလေ ကိုယ့်မိခင်ဗျာ လူ့ဘဝမရောက်ခင် (၁၀)လလောက် ဒုက္ခမျိုးစုံရောက်၊ လူဖြစ်ပြီးလာရင်လည်း ကိုယ့်ခြေထောက်ပေါ်ရပ်နိုင်တဲ့အထိ အမျိုးမျိုးဒုက္ခခံပြီး ကိုယ့်သားသမီးကိုပျိုးထောင်ပေးတဲ့မိခင် ကို ကြံစည်‌နေကြတာ"

" အေးလေဟယ် "ဘုရားသခင်ကနေရာတိုင်းမှာမရှိနိုင်လို့ သူ့အစားမိခင်တွေကိုဖန်တီးပေးထားတာ"လို့တောင်ပြောကြတယ်လေဟယ် ၊ အမေဆိုတာ ဘုရားသခင်ပဲ၊ တို့ဘာသာမှာဆိုရင် မိဘကျေးဇူးဆပ်နေတဲ့လူဟာ ဘယ်တော့မှဒုက္ခမရောက်ဘူး၊ အကောင်းဆုံးဒါန၊ အကောင်းဆုံးယတြာ  ကပ်ဘေးတွေ ဥပစ္ဆေဒကံတွေကိုတောင်တားနိုင်တယ်လို့ပြောထားတာရှိတယ်လေ"

" ဒါကြောင့် ကျွန်တော် ဘယ်တော့မှ မိခင်ကိုစိတ်နဲ့တောင်မပြစ်မှားဘူး၊ ဘယ်လောက်ယုတ်ညံ့လဲ ဒီဘဝတင်မဟုတ် သံသရာမှာပါ လူဖြစ်ရင်လူ့အောက်၊ တိရစ္ဆာန်ဖြစ်ရင်လည်း အောက်ဆုံးတိရစ္ဆာန်ဖြစ်ကြမှာ ၊လူသန်းပေါင်းများစွာထဲကမှ ကိုယ့်နဲ့တစ်မိခင်ထဲကမွေးတဲ့ ကိုယ့်အမ နှမကိုလည်း စိတ်ကလေးနဲ့မပြစ်မှားဘူး"

" နင်ကဘယ်ဆိုးလို့လဲ ဒီတိုင်းကြတော့"

" ကျွန်တော်လိုးတာ ခံရတာ ကျေနပ်တယ်ပေါ့"

" အမယ် အမယ် စကားတတ်နေတာ "

" ကျေနပ်တယ် ကျေနပ်တယ် ငါ့အဖုတ်ကို လှိုဏ်ဂူလောက်ဖြစ်အောင်သာ လာလာလိုးတော့"

ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် နောက်တစ်ချီကာမကစားပွဲလေးကို အရှိန်ပြင်းပြင်းထပ်ကစားလိုက်ကြပါသည်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

အပိုင်း (၂) ဆက်ရန် >>>>