Tuesday, August 10, 2010

အိပ်မက်ထဲက စင်္ကာပူ (စ/ဆုံး)

အိပ်မက်ထဲက စင်္ကာပူ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - သဲမာဦး

ကျမနာမည် သဲသဲပါ။ အသက်က ၂၂ ပါ။ အခု မြန်မာတွေအခေါ် စလုံးမှာနေပါတယ်။ စလုံးကိုလာချင်နေတာကြာပါပြီရှင်။ စလုံးမှာ မြန်မာမိန်းခလေးတွေက အရမ်းအရမ်းကို နာမည်ကြီးနေတော့ မေမေက မလွှတ်ပါဘူး။

ဒီတော့လဲ ကွန်ပျူတာနဲ့ မြန်မာပြည်မှာ ကျောင်းပီးပြီ ဒီလိုပဲ အိပ်လိုက် စားလိုက် လည်လိုက်နေနေတာပေါ့ရှင်။ ဒါပေမယ့် သဲ ကံကောင်းတယ်လေ။ တစ်နေ့မှာ စလုံးက မေမေတို့ရဲ့ အသိထဲက မမစီဆိုတဲ့ မမကြီးတစ်ယောက်အိမ်လာလည်တယ် ။ အသက်က ၃၀ လောက်ရှိပါပြီ။ မမကြီးက စလုံးမှာ PR နဲ့နေနေတာ ကြာပါပြီ။

တရုတ်အနွယ်ထဲကပဲထင်တယ်။ ဂိုက်က အပျိုကြီး ဂိုက်ပါ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တောင့် တင်ကားကားနဲ ၊ မြန်မာပြည်ရောက်တုံးမို့ ပါတိတ်အပွင့် ဝန်းဆက် ကို ခါးတင်လေးကို ရိုးရိုးယဉ်ယဉ်လေးဝတ်ထားပါတယ်။

လှတဲ့စာရင်းထဲမှာပါတယ်လို့တော့ ပြောလို့ရပါတယ်။ အသားဖြူတာကတော့ တကယ့် တရုတ်မ တစ်ယောက်လိုပါပဲ။ ပြောစရာရှိတာက မမကြီးဟာတရုတ်ပီပီ မျက်လုံးမှေးမှေးလေး ဖြစ်နေတာပါပဲ။ ကျန်တာတွေကတော့ အားလုံး မိုက်တယ်ရှင့်။

မေမေတို့နဲ့စကားကောင်းရင်း စလုံးအကြောင်းပြောကြ ။ ရယ်ကြပေါ့။ သဲက ဘေးကနေ နားထောင်သမားပါ။သဲနဲ့ မမကြီးကို မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ ကျောင်းပြီးစ အလုပ်မရှိသေးကြောင်း ၊ သဲ လဲ စလုံးမှာ အလုပ်သွားလုပ်ချင်နေကြောင်း၊စိတ်မချလို့ မလွှတ်ရဲကြောင်းတွေ ပါ မေမေက ပြောပါလေရော။

ဒီတော့ မမကြီးက အံမယ် အစ်မရယ် ခလေးဟာ အလုပ်မရှိရင် စိတ်လေတက်တယ်၊ စိတ်ချ၊ ကျမလဲ ရှိနေတာပဲ၊နောက်ခလေးအလုပ်လုပ်ချင်တာ အားပေးရမှာပေါ့၊ ဟိုရောက်ရင်လဲ ကျမနဲ့ပဲ အတူနေရမှာပါ။ ထည့်လိုက်။ ပျက်စီးကြတယ်ဆိုတာက အုပ်ထိန်းသူမရှိတဲ့ ခလေးတွေပါ စသဖြင့် ပြောပြီး သဲကို အားပေးရှာတယ်။

သဲ လဲ မမကြီးကို စိတ်ထဲကျိတ်ပြီး ကျေးဇူးတင်လိုက်တာရှင်။ ဒီလိုနဲ့ စလုံးသွားဖို့အစီအစဉ်ကို မေမေနဲ့မမကြီး စီစဉ်လိုက်တာ သိပ်မကြာပါဘူး။ သဲ လဲ စလုံးရောက်လာပါတော့တယ်။ လေဆိပ်မှာ မေမေ တို့ကို မမကြီးကိုတဖွဖွ မှာနေတာတွေ သဲ ကြားရတယ်။ ဒါပေမယ့် စိတ်မဝင်စားပါဘူး။ သဲကစလုံးရောက်တော့မှာမို့ အပျော်တွေ တပွေ့တပိုက်နဲ့ပေါ့ရှင်။ ခုတော့ သဲရောက်တာ ၁ နှစ်ကျော်ပါပြီ။

ရောက်စ ကပျင်းလိုက်တာ၊ စလုံးက မိုးကလဲ ရွာ၊ အလုပ်ကလဲ မရသေး၊ မမကြီးကိုလဲ သိပ်မရင်းနှီးသေးတော့ ရှိန်နေတာပေါ့။ မေမေကတော့ အင်တာနက်ဆိုင် လာလာပြီးVZO ကနေ အားပေးပါတယ်။ အလုပ်မရသေးတော့ အွန်လိုင်းမှာပဲပေါ့။

မနက်အိပ်ယာထ ၊ မမကြီးကို အလုပ်သွားဖို့ကူးပေး၊ ပြီးရင် သတင်းစာထဲမှာ အလုပ်ခေါ်တဲ့ နေရာတွေ လိုက်ဖက် ၊ ရှောက်။ ၃ လလောက်ကြာပါတယ် အလုပ်ရဖို့။ နေ့လည်ခင်းကျတော့ အိမ်မှာ သဲ တစ်ယောက်ထဲပေါ့ရှင်။

မမကြီးကတော့ အလုပ်နားတဲ့ အချိန် သဲဆီ ဖုန်းလှမ်းလှမ်းဆက်တက်ပါတယ်။ သဲလဲ အွန်လိုင်းမှာ ဘဲဘဲတွေနဲ့ကြူ၊ ချက်တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် သိပ်ဖီးလ် မလာပါဘူး။

ဒါနဲ့ မမကြီးရဲ့ ကွန်ပျူတာထဲမှာ မမကြီးအသုံးပြုထားတဲ့ ၊ကြည့်ထားတဲ့ လင့်တွေထဲ လိုက်ရှာတော့ သဲလဲ အရမ်းအံ့သြသွားတယ်။ နိုင်ငံခြား အပြာကားဆိုဒ်တွေ ၊ မိုးကျရွှေကိုယ် နိုင်း ဆိုဒ်တွေရတယ်၊ တွေ့တော့ ဝင်ကြည့်တာပဲ။

မမကြီးက တယောက်ထဲသမားဆိုတော့ လင့်တွေပြန်ဖျက်ဖို့မေ့သွားတယ် ထင်ပါတယ်။ သဲလဲ တံခါးဂျက်ချ၊လိုက်ကာတွေလိုက်ပိတ်ပြီး တယောက်ထဲ အားရပါးရ ကြည့်တော့တာပဲ။ ကြည့်ခါစတော့ ရင်တွေခုန်၊ မျက်နှာတွေလဲ ရဲပြီးရှက်လိုက်တာ။ မမကြီးက နိုင်ငံခြားဆိုဒ်တွေ အကြည့်များပုံရတယ်။ သဲလဲ ကြည့်ဖြစ်တယ် အာရစရာ လိင်တံကြီးတွေနဲ့မြိန်မြိန်ကြီး ခံနေလိုက်ကြတာရှင်။

သဲ လဲ ကြည့်ရင်း မနေနိုင်တာနဲ့ လက်နဲ့ အဖုတ်ကို ဇောင်းတိုက်၊ လက်ညှိုးနဲ့အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး ပြီးပစ်တာပေါ့။ နေ့စဉ် ဒီလိုပဲ အပျင်းပြေ အာသာဖြေရတာပဲပေါ့။ မမကြီး အလုပ်ပိတ်ရက်တွေမှာ မမကြီးနဲ့စကားတွေပြောဖြစ်ကြတယ်။

မမကြီးက တည်တည်ကြီးနဲ့မှင်အရမ်းကောင်းတော့ သဲ လဲသိပ်ရင်းရင်းနှီးနှီး ဘယ်ပြောရဲပါ့မလဲ။ မမကြီးကရယ်စရာလေးတွေပြော၊ ရေလာမြောင်းပေးစကားတွေပြောမှ သဲနဲ့ ၂ လလောက်ကြာတော့ ရင်နှီးလာတယ်။မမကြီးအကြောင်းလဲပိုသိလာရတယ်။ မမကြီးက မုဆိုးမ၊ ခလေးမရှိဘူး၊ မသိတဲ့သူတွေက အပျိုကြီးပဲထင်နေကြတာ။ စလုံးမှာ ဇာတ်မြုပ်ပြီးလာနေတာ။

အကြောင်းသိပြီး ရင်နှီးလာတော့ မမကြီးက ခင်ဖို့အရမ်းကောင်းလာတယ်။ တစ်နေ့ မှာ မမကြီးက စမေးလာတယ် ၊ သဲ ရည်းစားထားဖူးလား တဲ့ ။သဲလဲ ရှက်တာနဲ့ မဖြေရဲတော့ မမကြီးကပဲ။ အံမယ် သဲရယ် ရည်းစားထားဖူးတာပဲ ရှက်စရာလား။

ဒါ လူသားတွေဘယ်သူမှ မကင်းတဲ့ကိစ္စတွေပဲဟာ။ ဒါနဲ့ သဲလဲ မေမေတို့ကို ပြန်မပြောရင် ပြောပြမယ်ဆိုပြီးရည်းစားအကြောင်းတွေပြောပြဖြစ်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ မမကြီးနဲ့အရမ်းရင်းနှီးပြီး အနေကြာလာတော့ မမကြီးယောင်္ကျားရတုန်းက အတွေ့အကြုံတွေ အိပ်ခါနီးတိုင်းပြောပြတယ်။ သဲတို့အိပ်ယာက တခန်းထဲမှာပါ။ ၂ ယောက်အိပ် ကုတင်ပုံစံပေါ့။ ကျယ်တော့ခပ်ချောင်ချောင်ပဲ အိပ်ရတာအဆင်ပြေပါတယ်။

မမကြီး ပြောပြတဲ့ ယောင်္ကျားရဲ့အရသာတွေက အရမ်းမိုက်တယ်၊ မမကြီးက နှာလဲ ထန်ပုံရတယ်။ သဲလဲ နားထောင်ရင်း အရမ်းခံချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာတယ်။ မမကြီးက ဒါကိုရိပ်မိမှာပေါ့။ တညမှာ မမကြီးက သဲကို လာဖက်တယ်။ ခါတိုင်း ခပ်ခွါခွါ အိပ်နေကြပါ။ ညဝတ်အကျီ င်္ပါးပါးလေးတွေနဲ့ စောင်တထည်စီနဲ့ပါ။

မမကြီးကတော့ ဘရာစီယာတွေ အတွင်းခံတွေ မဝတ်ပါဘူး။ သဲကတော့ မရဲဘူးလေ၊ ညဝတ်အကျီ င်္အောက်မှာဝတ်ထားရသေးတယ်။ 

ညဝတ်အကျီ င်္ပါးပါးလေးပေါ်ကနေ ချွန်ထွက်နေတဲ့ မမကြီးရဲ့နို့သီးလှလှေလေးတွေနဲ့စောက်ဖုတ်ပေါ်မှာပေါ်နေတဲ့ မမကြီးရဲ့ စောက်မွှေးလေးတွေကတော့ သဲ အမြဲမြင်နေကြပါ။ မမကြီးက အပြင်လဲထွက်ခဲပါတယ်။ အိမ်မှာပဲကွန်ပျူတာလပ်တော့ တစ်လုံးနဲ့နေတာပါ။

တည မမကြီးက သဲကိုလာဖက်တယ်၊ သဲလဲ ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ နောက်သူက 

“ သဲလေး   ”

သဲလဲ 

“ ရှင်  ”

လို့ပြန်ထူးပြီး ၊

“ ပြောလေ မမကြီး   ”

“ မမကြီး ဒီည အိပ်မရဘူးကွယ်  ”

“ ဘာလို့လဲ မမကြီးရဲ့  ”

“ မမကြီးယောင်္ကျားကို အရမ်းသတိရလို့ပေါ့။ သူနဲ့ဆို မမကြီးကိုသူက ညတိုင်း လုပ်ပေးတာ  ”

သဲလဲ သိလိုက်တယ် မိန်းခလေးချင်း ပလူးတာတွေလိင်ဆက်ဆံတာတွေ အပြာကားတွေမှာ ကြည့်ဖူးတာပေါ့။ မမကြီး ဘာတွေဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ သိတော့ ။

“ မမကြီး သဲ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ပြောလေ  ”

“ ကဲ ဒါဆို မမ ဘက်လှည့်။ မမကြီးနို့တွေကို ပွတ်ပေးစမ်းပါ  ”

သဲ လဲ မမကြီးနို့တွေ မြင်ဖူးနေပေမယ့် တခါမှ မကိုင်ဖူးဘူး။ ခုတော့ ကိုင်ကြည့်ခွင့်ရပြီ။ မမကြီးနို့တွေ့ဟာဝိုင်းစက်ပြီးတင်းနေတာပဲ။ သဲလဲ ရည်းစားထားဖူးတော့ ရည်းစားက ကိုယါ့ကို ပွတ်ပေး ကိုင်ပေးခဲ့သလို မျိုး မမကြီးကို လိုက်လုပ်ပေးတယ် ။ 

မမကြီးက

“ သဲလေးက တော်လိုက်တာ၊ မမ ယောင်္ကျားလုပ်ပေးနေသလိုပဲ  ”

“ သဲ ရည်းစားက သဲကိုလုပ်ပေးသလိုမျိုး လုပ်ပေးတာပါ မမကြီးရဲ့။ နောက် အပြာကားတွေထဲမှာလဲ သဲကြည့်ဖူးတယ်လေမမကြီးရယ်  ”

“ အင်း ဟုတ်မယ်။ ဒါကြောင်းအရမ်းကောင်းနေတာ  ”

မမကြီးလဲ သဲ လုပ်ပေးနေတဲ့ အတွေ့မှာ တရှီး ရှီးနဲ့ဖီးလ်တွေ တက်နေပြီး သဲကို တင်းတင်း ဖက်ထားတယ်။ နှုတ်ခမ်းကလဲ သဲနှုတ်ခမ်းကို လာစုပ်တယ်။

ပထမတော့ မမကြီးကို ပြန်မစုပ်ရဲဘူး။ နောက်တော့ သဲလဲ ဖီးလ်တွေတက်လာတော့ ပြန်စုပ်ပေးမိတယ်။ ကောင်းလိုက်တာ ယောင်္ကျားလေးစုတ်တာနဲ့မတူဘူး။ မိန်းခလေး နှုတ်ခမ်းက ပိုနူး ညံ့တယ်။ ကျမလဲ တရှီးရှီး နဲ့ဖီးလ်တွေတက်လာတာပေါ့။

မမကြီးလဲ အရှိန်ရလာတယ်ထင်တယ်။ သဲလေး မမကိုယ်ပေါ် တက်ခွလိုက်၊ သဲလေးလဲ မမကြီးပြောသလိုလိုက်လုပ်ပေးနေမိတယ်။ ယောင်္ကျားလေးတွေ လုပ်ရင် ခွသလိုမျိူး မမကြီးအပေါ် တက်ခွလိုက်တယ်။ မမကြီးကအောက်က သဲကအပေါ်ကပေါ့။ 

မမကြီးဟာ ညဝတ်အကျီ င်္လှန်တင်ထားတာကြောင့် အဖုတ်မွှေး မဲမဲလေးနဲ့ ဖောင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုအတိုင်းသား မြင်နေရတယ်။သဲရယ် မမကြီး မနေနိုင်တော့ ဘူး မမကြီး အဖုတ်ကိုကလိပေးစမ်းပါ။

ဒါနဲ့သဲလဲ မမအဖုတ်ကို လက်နဲ့ စမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ အမွှေးတွေအပေါ်မှာရော ဆီးခုံမှာပါ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေပြီ။သဲလဲ မမကြီးအဖုတ်ဖောင်းဖောင်းထဲ လက်ညှိုးနဲ့ နဲနဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ မကြီးလဲ နဲနဲကော့သွားပြီး။

“ ရှီး..ကောင်းလိုက်တာ သဲရယ်  ”

မမကြီးအဖုတ်ဟာ ကြီးလဲကြီး ဖောင်းလဲဖောင်း တင်းလဲတင်းနေဆဲပါ။ သဲလဲ အဖုတ်ကြီးထဲ အထုတ်အသွင်းမှန်မှန်လုပ်နေမိတယ်။ မမကြီးအဖုတ်ထဲက အရည်တွေ ပိုထွက်လာတယ်။ မမကြီးကတော့ အောက်ကနေတအင်းအင်းနဲ့ပေါ့ရှင်။

မမကြီးနဲနဲကြာလာတော့ 

“ သဲရေ မမ ပြီးတော့မယ် လက် ၂ချောင်းထည့်ပြီး လုပ် သွပ်သွပ်လေး လုပ်စမ်းပါ။  ”

ဒါနဲ့သဲလဲ ခပ်သွပ်သွပ်လေး ယောင်္ကျားလေးတွေ ညှောင့်သလိုမျိုး အချက် ၂၀ လောက်လုပ်ပေးလိုက်တော့ မမကြီးလဲ ကော့ပြီးသဲခါးကို သူ့ခြေထောက်တွေနဲ့ လာညှပ်ထားတော့တယ်။ 

လက်မှာလဲ မမကြီးစောက်ရည်တွေ ပေကုန်တယ်။ သဲလဲစောက်ဖုတ်ထဲမှာ တမျိုးဖြစ်လာတယ်။ နောက်တော့ မမကြီးက သဲကို အတင်းထဖက်ပြီး လှဲခိုင်းလိုက်တယ်။ သဲရဲ့ ဘရာစီယာကို မတင်ပြီး သဲနို့တွေကို ပွတ်ပေးတယ်။ မမကြီး လုပ်ပေးတာ အရမ်းညှင်သာတာပဲ။ ပြီးတော့ လျှာဖျားလေးနဲ့နိုးသီးခေါင်းတွေကို တို့တို့ပြီး ကလိနေလိုက်တာ သဲမနေနိုင် တော့ဘူး။

သဲ နို့တွေဟာအရမ်းမကြီးပေမယ့် လှလှလေးပါ။ သိပ်လဲ မတွဲသေးပါဘူး။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ မမကြီးလက်တွေဟာသဲရဲ့ အဖုတ်ဆီရွေ့လာပြီး ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေ သဲ အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးတယ်။တကယ့်ညှင်ညှင်သာသာလေးပါ။ ကျမလဲ တရှီးရှီးနဲ့ဖီးလ်တွေတက်လာပြီး ပင်တီကြားမှာ စောက်ရည်တွေရွှဲနေပါပြီ။

မမကြီးလဲ ဘောင်းဘီးလေးကို လိတ်ပြီး အောက်ဖက်ရှော့ကာ သဲရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ညှင်ညှင်သာသာ ပွတ်ပေးတယ်။သဲက စောက်မွှေးသိပ်မထူပါဘူး။ အမွှေးပါးပါးပဲရှိတယ်။

ကြားခံဘာမှမရှိတော့တဲ့ သဲရဲ့အဖုတ်လေးဟာ မမကြီးပွတ်လိုက်တိုင်း တွန့်တွန့်သွားသလားပဲ။ နောက်မမကြီးက ပွတ်တာအကွဲထိပ်က စောက်စေ့လေးကို ထိထိသွားအောင်ကလိပြီး ပွတ်ပေးတာ ။

သဲ လဲ အရမ်းဖီးလ်တွေတက်လာပြီး မမကြီးပြန်ဖက်ားမိတယ်။ မမကြီးဟာ သဲရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို လုံးဝ လက်နဲ့မထိုးထည့်ပါဘူး။ အကွဲကြောင်းတလျောက် လက်နဲ့ထက်အောက် ပွတ်ပေးပါတယ်။ တခါတခါမှ အပေါက်နေရာလေးကို နဲနဲ ဖိဖိလေး ပွတ်ပေးပါတယ်။သဲလဲ အရမ်းဖီးလ်တွေတက်ပြီး ပြီးချင်လာတယ်။

“ အား ...မမ သဲ ပြီးချင်လာပြီ အ..အ  ”

“ ရတယ် သဲ ပြီးလိုက်  ”

ဆိုပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး သဲကို ပွတ်ပေးတယ်။ သဲ လဲ စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပြီး ပြီးသွားတယ်  ။

“ ဝူး ..မောသွားတာပဲ ။ ကောင်းလဲကောင်းတယ်  ”

ကျမတို့လဲ ၂ယောက်လုံးအိပ်မောကြပြီး တယောက်နဲ့တယောက်ဖက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားကြတယ်။ မိုးလင်းတော့ မမကြီးက အလုပ်ပိတ်ရက်ဆိုတော့ တည်တည်နေတက်တဲ့မမကြီးဟာ သဲကိုပြုံးပြရင်း 

“ သဲလေး ညကကောင်းလားတဲ့ ”

“ ဟုတ် မမကြီး ကိုယ်ဖာသာလက်နဲ့လုပ်တာထက်စာရင် ပိုကောင်းတယ်  ”

“ သဲ က ဘာမှမသိသေးပဲကိုး ။ မမကြီးသဲကို သင်ပေးစရာတွေအများကြီးရှိသေးတယ်  ”

အဲဒီကစပြီး မမကြီးပိုရင်နှီးသွားတယ်။ သဲလဲ ကြိုက်တယ်လေ အဲဒီ ဖီလင်ကို။ ရင်နှီးသွားတဲ့နောက် မမကြီးက တစ်တစ်ခွခွတွေ ရဲရဲတင်းတင်းပြောလာတယ်။

သူ့ယောင်္ကျားက သူ့ကို ဘယ်လို လိုးတာတွေ ၊ သူကြိုက်တာက အပေါ်ကနေရတာတွေပါ ပြောလာတယ်။မျက်စိထဲမှာ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်အောင်ကို ပြောတက်တယ်။

အရင်ကဆိုတယောက်နဲ့တယောက်ရှိန်ပြီး အင်တာနက်သုံးနေရင်တောင် အပြာကားကြည့်ကြတာ ခိုးကြောင် ခိုးဝှက်ပါပဲ။ ခုတော့မမကြီးက လပ်တော့နဲ့ အပြာကားကြည့်တယ်။ သဲကလဲ ဒက်တော့နဲ့ကြည့်ကြတယ်။

မမကြီးက ထိုင်း၊အမေရိကန် လို ဖက်စပ်ကားမျိုးတွေ ကြိုက်ပုံရတယ်။ သူကြည့်နေရင်း ကောင်ခန်းတွေရောက်ရင် သဲကိုပါ ခေါ်ပြီး ပြလေ့ရှိတယ်။ တခါတခါ ကြည့်ရင်း ဖီးလ်လာပြီး 69 တွေ ဘာတွေ ဆွဲပစ်တာ။ မမကြီးက အရည်အရမ်းရွှဲတာပဲ။

သဲက သိပ်မထွက်ဘူး။ နဲနဲ စိမ့်ရုံလောက်ပဲ။ ဒီလိုနဲ့ သဲလဲ မမကြီးလုပ်တဲ့ ကမ္မဏီမှာအလုပ်ရတော့ သွားအတူ လာအတူအလုပ်ပိတ်ရက်တူတော့ အလုပ်ပိတ်ရက်တွေဆို မမကြီးနဲ့အတူ ကဲကြတယ်။ ပျော်ဖို့လဲကောင်းတယ်။ မမကြီးကတော့ သူ့မှာ လိင်တံအတုကြီးရှိနေတော့ အဲဒါနဲ့အတူ သူ့ကိုလုပ်ပေးရတယ်။

သဲကိုတော့ အတွေ့အကြုံမရှိသေးသူမို့ အဲဒါသုံးပြီး မလုပ်ပေးပါဘူး။ လက် ၂ ချောင်းပူးပဲ ထည့်ပြီး လုပ်ပေးတယ်။ သူ့အတုက သိပ်အကြီးကြီးတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် နဲနဲမာမာကြီးဆိုတော့ သဲလဲ ကြောက်တာပေါ့။

တစ်နေမှာ မမကြီးက 

“ သဲရေ မမလဲ လူသားမစားရတာကြာပြီကွာ   ”

“ ဟင် မမကလဲ ဘယ်လိုစားမှာလဲ၊ ကြံကြံဖန်ဖန်  ”

“ သဲ ကလဲ အရင်က မမ ဖန်စားနေကြ။ အခုသဲ ရောက်လာလို့ ဘရိတ်အုပ်နေရတာ။ ခုတော့ သဲလဲ သိပ်မနုံတော့ပါဘူး.ခ်ခ်  ”

“ ဘယ်လိုလူရှာမလဲ မမကြီးကလဲ  ”

“ ဒီလောက် မြန်မာတွေများတဲ့နေရာမှာ သဲရယ်... အလကားဆို အားပေးမယ့် သူတွေတပုံကြီးပါ  ”

“ ဟာ မမကြီးကလဲ တော်ကြာ ရှောက်ပြီး ဖွရင် ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ၊ သဲတော့ကြောက်ပါတယ်  ”

“ သဲ ကြောက်လဲ ပွဲကြည့်ပရိသတ်လုပ်ပေါ့။ မမ ပဲစီစဉ်ပါ့မယ်။ နောက်မှ သွားရေကျပြီး မတောင်းစားနဲ့  ”

“ ဟာ မမကလဲ အဲလောက်တော့ သဲထိန်းနိုင်မှာပါ  ”

“ ပြီးတာပဲ ဒါဆိုလဲ  ”

“ ဒါဆို လာမည့်အပါတ်ထဲမှာ မမ စီစဉ်လိုက်မယ်  ”

“ ဒါနဲ့ မမရဲ့အစီစဉ်ကို ပြောပါဦး  ”

“ ရှေ့အပါတ်ထဲမှာ မမမွေးနေ့ရှိတယ်လေ  ”

“ သဲ သိတယ်လေ  ”

“ နောက် မင်းမင်းကိုရော သိလား.  ”

“ သိတယ်လေ မမရဲ့ ၊အဲဒါ မမ မောင်မဟုတ်လား  ”

“ အမျိုးတော့ တော်ပါတယ်။ နဲနဲ ဝေးတယ်ဟဲ့။ သူက အခြားသူနဲ့စာရင် စိတ်ချရတယ်၊ သန့်တယ်  ”

မမကြီးပြောတော့ သဲလဲ မင်းမင်းပုံကို ပြေးမြင်မိတယ်။ ကောင်လေးက အေးအေး ပိန်ပိန်ပါးပါး ၊ မမနဲ့ ရုပ်အတော်ဆင်တယ်။ သဲက အစက သူ့ကိုရိုးရိုးလို့ပဲထင်ထားတာ မမကြီးပြောပုံအရဆို သူတို့ ခိုးစားကြဘူးတယ်ထင်တယ်။

မမ တယောက်ထဲအရင်နေတုံးက ခိုးစားနေကြ ။အခုက သဲပါ ကြည့်ရအောင်မမက စီစဉ်ရမှာ။ သဲ လဲ အပြာကားမှာကြည့်တာထက် အပြင်မှာ ပိုဖီးလ်လာတယ်ဆိုတာ သိရတာပေါ့။ဒီလိုနဲ့ မမကြီးမွေးနေ့ရောက်ရော။ နီးစပ်ရာသူငယ်ချင်းတွေနဲ့အကျွေးအမွေးလေးလုပ်ပြီး ညနေပိုင်းမှာ မင်းမင်းကို အိမ်ခေါ်လာပြီး မမကြီးနဲ့အတူ ဘီယာသောက်ဖြစ်ကြတယ်။

အဲဒီမှာ သဲက မမကြီး စီစဉ်ခိုင်းထားတဲ့အတိုင်း ဘီယာထဲမှာ အရက်ပျင်းရောပြီး မင်းမင်း မသိအောင် ထည့်ပေးရတယ်။ နဲနဲလဲညဉ့်နက်လာရော မင်းမင်းတစ်ယောက် မူးပြီး ပက်လက်ကြီး ကြမ်းပေါ်မှာအိပ်ပျော်သွားပါလေရော။

ဒီတော့ မမကြီးက သဲကို မျက်စိ တဖက်မှိတ်ပြပြီး မိုက်တယ်မှတ်လားတဲ့။ သဲ လဲ မမကြီး ဘယ်လိုလုပ်မလဲဆိုတာ ရင်တခုန်ခုန်နဲ့ သိချင်နေတာပေါ့။မမကြီးလဲ ရေချိုးပြီးတော့ 

“ ကဲ သဲရေ လုပ်ငန်းစမယ်   ”

ဆိုပြီး မမ ကြီးက ပင်တီဝတ်ထားတဲ့ကိုယ်ကို သဘက်တထည်နဲ့ပဲ ခါးမှာပတ်ထားတော့တယ်။ ပြီးတော့ မင်းမင်း အနားလာပြီး။

“ ကဲ သဲရေ မင်းကံကောင်းလို့ကြည့်ရတယ်မှတ်   ”

ဆိုပြီး မင်းမင်းရဲ့ ဘောင်းဘီ ခါးပတ်ကို စဖြုတ်တော့တယ်။ သဲ ကတော့ ရင်တွေတုန်လို့။ နိုးသွားရင် အခတ်ပေါ့။ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး အတွင်းခံလေးသာရှိတော့တဲ့ မင်းမင်းဟာ တုပ်တုပ်မှမလှုပ်ဘူး။ မူးပြီး နေတာများမပြောနဲ့တော့။

သဲလဲ မင်းမင်းရဲ့ ပေါင်တံကြားမှာ ဖုနေတဲ့ မင်းမင်းလီးကို ကြည့်လိုက်တော့ ခက်တုပ်တုပ် နဲ့ ခပ်ပျော့ပျော့ ခပ်ရှည်ရှည် ပုံသဏ္ဌာန်ကိုမြင်ရတော့ စိတ်တွေ ဗလောင်းဆူလာတယ်။

မမကြီးကတော့ အတွေ့အကြုံရှိသူပီပီ မင်းမင်းရဲ့ အတွင်းခံကို အောက်ရှောလိုက်ပြီး မင်းမင်းလီးကို အသာအယာ မပြီးထူပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ လီးထိပ်ကို စပြီးငုံလိုက်တယ်။ သဲကတော့ ကြည့်နေရင်း စိတ်ထဲ ရွှစိ ရွှစိဖြစ်လာတယ်။

ပြီးတော့ မမဟာ လီးအရေလေးကိုနဲနဲ အောက်ကို ဒစ်ပေါ်ရုံ ဖြဲချပြီး နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ဒစ်တဝှိုက် လျှာနဲ့ယက်နေတော့တယ်။

မင်းမင်းလဲ မူးသာမူးနေတာ သူ့လီးဟာနဲနဲတော့ မာလာပြီ။ မာလာတော့မှ သူလီးဟာတော်တော်ကြီးတာပဲ အရှည် ၆ လက်မလောက်ရှိပြီး လုံးပတ်က ကျပ်လုံးလောက်ရှိလာတယ်။ လူနံပိန်ဆိုတာ ဒါမျိုးထင်ပါရဲ့ရှင်။

သဲ အထင်တော့ အိပ်ချင်ယောင်များဆောင်နေတာလား။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အပြာကားကြည့်ရတာထက် ဖီးလ် လာတယ်။ မူးနေလို့လားမသိ သိပ်အမာကြီးမဟုတ်ပေမယ့် ခပ်တင်းတင်းတော့ ဖြစ်လာနေပြီ။ ဒီတော့မှ မမကြီးက အပေါ်ကနေခွပြီးအတွင်းခံကို ချွတ်ပြီး ပစ်ထုတ်လိုက်တယ် ။ ပြီးတော့မှာ အပေါ်ကနေ ထိုင်လိုက်တယ် ။ 

အပေါက်နားရောက်တော့မှ မင်းမင်းလီးကို ကိုင်ပြီး သူ့အဖုတ်ကိုလဲ လက်ညှိုး လက်မလေးနဲ့ နဲနဲ ဖြဲပြီး တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ်။

သဲ ကတော့ ရှေ့တည့်တည့်ကနေ ဒူးလေးထောက်ပြီး အနီးကပ်ကြည့်နေရတာပေါ့။ လီးဟာ ဒစ်လေးဝင်ပြီး ဒစ်ကျော်တာနဲ့ မမ ကြီးလဲ သဲ ပခုံးကို လှမ်းကိုင်ပြီး မှေးထားတယ်။

နောက်ပြီး သဲကိုလဲ 

“ မမကို ကူပါဦး သဲ ရဲ့။ သူ့လီးက သိပ်မမာသေးဘူး။ အရင်းက ကိုင်ပြီး ထောင်ထားပေးပါလား  ”

သဲလဲကြောက်ကြောက်နဲ့ မမကြီးပြောသလို လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ မမကြီးလဲ ဖိပြီး ထိုင်ချလိုက်တာ လီးဟာတဝက်လောက်ဝင်သွားတယ်။ နောက်မမကြီး အဖုတ်ထဲက အရည်တွေ ရွှဲလာတယ်။ မင်းမင်းလီးလဲ မာလာပြီ။သဲရဲ့ လက်ကို မမကြီးအဖုတ်လာထိတော့မှ သဲလဲ လက်ဖယ်လိုက်တယ်။

မမကြီးဆီးစပ်နဲ့ မင်းမင်း င်္ဆီးစပ်ထိနေပြီ။ ဒီတော့မှ မမကြီးက စလှုပ်ရှားတော့တယ်။ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တိုင်း မမကြီးဟာဖီးလ်အ့ပြည့်နဲ့မျက်လုံးလေးမှေးစင်းပြီး ဖီးလ်အပြည့်န ဲ့ ပုံမှန်ဆောင့်တော့တယ်။

သဲလဲ ကြည့်နေရတာ ဖီးလ်တွေအရမ်းတက်လာတယ်။ ဝင်တိုင်းထွက်တိုင်း စောက်ရေ တွေနဲ့ စိုနေတဲ့ ပြောင်လက်နေတဲ့

မင်းမင်းလီးကြီးဟာ မမကြီးစောက်ပတ်ကို ဝင်ထွက်နေတာ အားရစရာကြီး။မင်းမင်းလဲ သတိဝင်လာတယ်ထင်တယ် အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ပြီး ဆောင့်နေသလိုပဲ။မမကြီး အဖုတ်ကလဲ ဘေးသားတွေက ဖောင်းအိနေတာ လီးဝင်လိုက်တိုင်း ဘေးသားဖောင်းဖောင်းတွေဟာ ဘေးကိုကားကားသွားတယ်။

သဲ မနေနိုင်တော့တာနဲ့ ကိုယ့်အဖုတ်ကို ကိုယ်လက်နဲ့ပွတ်နေမိတယ်။ ကိုယ်ရှေ့မှာ ပေါ်တင်ကြီးလိုးနေတာ မြင်တော့ ဘယ်နေနိုင်မှာလဲ။

မမကြီးကတော့ ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာတယ်။ အသံတွေလဲ တဗွမ်းဗွမ်းနဲ့မြည်လာပြီ။ အချက် ၂၀ လောက် သဲပခုံးကို ကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုက်ပြီး မမကြီးဟာ သဲအပေါ် မှီလဲပြီး ကျလာတယ်။မမကြီး တချီပြီးသွားပြီ ထင်တယ်။မင်းမင်းလီးကတော့ တောင်နေတုံးပါပဲ။

မမကြီးကပြောဖူးတယ်။ ယောင်္ကျားလေးတွေ မူးပြီး လိုးရင် ကြာတက်တယ်ဆိုတာကို။ မမကြီးလဲ ခဏမှိန်းပြီး

“  သဲ ခံချင်လား ”

“ ဟင့်အင်း သဲကြောက်တယ်  ”

“ ဟာ ဘယ်သူသိတာမှတ်လို့  ”

“ ဟင့်အင်း သဲကြည့်ပဲကြည့်မယ်  ”

ဒါဆိုပြီးရော ဆိုပြီး မမကြီးဟာ မင်းမင်းအပေါ်က ထလိုက်တော့ ပြွတ်ကနဲ့လီးဟာအပြင် ထွက်လာတယ် ။ မမကြီးစောက်ဖုတ်မှာလဲ အရည်တွေ တွဲလွဲခိုလို့။မမကြီး ဘယ်လိုဆက်လုပ်မယ်ဆိုတာ သဲလဲဆက်ကြည့်နေမိတယ်။ မမကြီးဟာ ရေတခွက်ခပ်ပြီး

မင်းမင်းမျက်နှာကိုပက်လိုက်တယ်။ မင်းမင်းလဲ အင်း ကနဲ့လှုပ်လာတယ်။ ဒီတော့ သဲလဲ မင်းမင်းအမူးပြေပြီထင်ပြီး 

“ မမ သဲကိုသူမြင်တော့မှာပဲ မမရယ်  ”

“ မြင်ပါစေ ဟယ်။ ဘာထူးမှာလဲ  ”

မင်းမင်းလဲ မူးရာကနဲနဲ ပြေလာတယ်ထင်တယ် ငုတ်တုပ်ထထိုင်လိုက်တယ်။

သူ့ဘောင်းဘီကျွတ်နေတာ ကိုသူသတိထားမိမှာပေါ့။ မမကြီးလဲ မင်းမင်းကိုဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းစုပ်လိုက်တယ်။မင်းမင်းလီးကို ကိုင်ပြီးနဲနဲလဲထုပေးလိုက်တယ်။ မင်းမင်းလဲ နဲနဲ အမူးပြေလာပြီဆိုတော့ လီးဟာ မာလာတယ် ပြီးတော့ မမကြီး အဖုတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်လာတယ်။ သူတို့က ခိုးစားနေကြ ထင်ပါတယ်။

မမကြီးဟာ မင်းမင်းမျက်နှာတည့်တည့်မှာ တင်ပါးကြီး ကပ်ပြီး ဖင်ထောင်ပေးထားတယ်။ မင်းမင်းလဲ တင်ပါးကြီးကို လက်နဲ့ဖြဲပြီး မျက်နှာ အပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မမကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ယတ်ပေးတော့တယ်။ မမလဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ဖီးလ်တက်လာတယ်။သဲလဲ မင်းမင်းနောက်ဖက် ခပ်လှမ်းလှမ်းကပဲ ကြည့်နေမိတော့တယ်။

နောက်တော့ မင်းမင်းလဲ ဒူးထထောက်လိုက်ပြီး လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး မမကြီးတင်ပါးနောက်ကနေ နေရာယူပြီး ဖင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ဖြဲပြီးစလိုးတော့တယ်။ ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ စသွင်းတယ်။

မမကြီးလဲ ကျောလေးကော့သွားပြီး ခေါင်းမော့သွားတယ်။ပြီးတော့မှ နောက်ကိုတင်ပါးကြီးတွန်းပေးတယ်။ မင်းမင်းလဲ စပြီးဆောင့်တော့တာပဲ။ အချက် ၃ဝ လောက် မရပ်မနား ဆောင့်ပစ်တယ်။ မမကြီးတင်ပါးတွေဟာမင်းမင်း ဆောင့်လိုက်တိုင်း တုန်တုန်သွားတယ်။

သဲ လဲ ကြည့်နေရင်း ဘေးက ဖုန်းကိုသွားတိုက်မိတော့ အသံထွက်သွားတယ်။မင်းမင်းလဲ အသံကြားတော့သဲကို လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။သဲလဲ လူမိသွားတော့ရှက်လိုက်တာရှင်။

မင်းမင်းကပဲ..

“ ဟင်..သဲလေးပါလား လာကြည့်လေ၊ အနီးကပ်။ လာပါ ဗဟုသုတပေါ့  ”

သဲလဲ မထူးတော့ပါဘူး စိတ်ထဲကထင်ပြီး သူပြောမှ အနားကပ်သွားလိုက်တယ်။ လီးတပ်ရက်ကြီးနဲ့ နောက်ကနေ မမကြီးကိုလိုးနေတဲ့ အနေအထားကို အနီးကပ်မြင်လိုက်ရတယ်။ မင်းမင်းလီးကြီးဟာ အစွမ်းကုန်ကြီးတောင်နေတာ ပေါက်ထွက်မတက်ပါပဲရှင်။မင်းမင်းလဲ မမကြီးကို ကုန်းဖက်လိုက်ပြီး နားနားကိုကပ်ပြောလိုက်တယ်။

မမကြီးလဲ ချက်ချင်းပဲ

“ ဟာ အဲဒီနေရာမခံတာကြာနေပီ ပြန်နာမယ်ထင်တယ်ဟ  ”

“ ဟာ မမကြီးကလဲ သဲလေးလဲ မမကို ကူညီပေးမှာပေါ့  ”

မင်းမင်းကပြောပြောဆိုဆို လီးကိုဆွဲထုပ်ပြီး မမကြီးတင်ပါးကြားမှ လီးကိုမေးတင်လိုက်တယ်။ သဲ  သဘောပေါက်လိုက်တာ မင်းမင်းဖင်လိုးတော့မယ်ဆိုတာပဲ။ သဲ ရင်တွေခုန်လာတယ်။ ကိုယ့်ရှေ့မှာ ဖင်းလိုး ဖင်ခံတာတွေ့ရတော့မယ် မဟုတ်လား။ မမကြီးက ကဲ ဒါဆိုလဲ ပြီးရောဆိုပြီး ကုန်းနေတဲ့ အနေအထားကိုပဲ ဒူး၂ ဖက်ကို ပိုပြီးကားပေးလိုက်တယ်။

မမကြီး ဖင်ပေါက်အနေအထားပိုပေါ်လာတယ်။ မင်းမင်းလီးကြီးက လဲ အရည်တွေနဲ့ပြောင်လက်နေတာပဲ။ ပြီးတော့ မင်းမင်းဟာ မမ ကြီး ဖင်ပေါက်နေရာတင်ပါး ၂ ဖက်ကို ဖြဲလိုက်တယ်။

မမကြီးဖင်ပေါက်ဟာ နဲနဲဟသွားတယ်။ ကဲ သဲလေး အကို့ဟာကို ကိုင်ပြီး တေ့ပေး။ သဲလဲ လက်တွေတုန်ပြီး မင်းမင်းလီးကို ကိုင်ပြီး မမ ဖင်ပေါက်မှာတေ့ပေးလိုက်တယ်။

ဒစ်ခေါင်းလေးတဝက်လောက်မမ ကြီးဖင်ပေါက်မှာ တစ်သွားတယ်။မင်းမင်းလဲ ဖြဲထားတဲ့ လက်ကိုလွှတ်လိုက်ပြီး မမကြီး ခါးကိုဆွဲကိုင်ပြီး ဖိထည့်လိုက်တယ်။လီးကြီးဟာ ဖင်ပေါက်ထဲ တဝက်လောက်ဝင်သွားပြီး မမကြီးလဲ ကော့တက်သွားတယ်။

“ အ ...အ ကျွတ်ကျွတ်   ”

ဆိုပြီး အသံထွက်လာတယ်။

“ မင်းမင်း ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဟာ  ”

“ အဲဒီနေရာက မခံရတာလဲ ကြာနေပြီး ၊ သဲက မမ တင်ပါးကို ဖြဲထားပေး  ”

သဲ လဲ မမကြီးပြောတဲ့အတိုင်း ဖြဲပေးလိုက်တော့ တဝက်လောက် ဝင်နေတဲ့ လီးကြီးဟာ မမ ဖင်ပေါက်ဟာ ကြပ်တစ်ပြီး ဝင်နေတာမြင်ရတယ်။ သဲလဲ အရမ်းဖီးလ်တွေလာပြီး ဖင်ထဲကတောင် ရွစိရွစိ ဖြစ်လာသလိုပဲ။

မင်းမင်းလဲ အားနဲ နဲစိုက်ပြီး လီးကို ဆက်သွင်းတယ် ။ ဖြဲပေးထားလို့လီးဟာ ကြပ်ကြပ်တဲတဲ တိုးပြီး ဝင်သွားတယ်။ အဆုံးထိပဲ။

မင်းမင်းလဲ ခါးကို ဖက်ထားပြီး 

“ အား...မမရေ ကောင်းလိုက်တာ ကြပ်နေတာပဲ  ”

“ မင်းက ကောင်းနေ ဒီမှာ အောင့်လှပြီ  ”

“ ကဲ မမရေ ဆောင့်ပြီးနော်  ”

မင်းမင်းလဲ လီးကို တဝက်ထိ ဆွဲဆွဲ ထုပ်ပြီး မှန်မှန်ဆောင့်တော့တယ်။ လီးကြီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တိုင်း သဲလဲ ဖီးလ်တွေတက်ပြီး အရည်တွေ တတောက်တောက်နဲ့ ကျလာသလိုပဲ။

မင်းမင်းလဲ ပုံမှန်ဆောင့်နေရာက မြန်လာတယ်။မမကြီးလဲ ခံနိုင်လာပြီ ထင်တယ်။ နောက်ကိုတွန်းတွန်းပေးတယ် ဖင်ကြီးကို။ အချက် ၂၀ လောက်ဆောင့်လိုက်တော့ မမကြီးဆီ က မင်းမင်း မမ ပြီးတော့မယ်။ အဖုတ်ထဲ ပြောင်းပြီး ခဏ လိုးပေးစမ်းပါ။

မင်းမင်းလဲ လီးကို ချွတ်ပြီး အဖုတ်ထဲ ဒါရိုက်ဆောင့်ထည့်ပြီး ဆောင့်တော့တယ်။

“ အား.... ဟုတ်ပြီ နာနာသာဆောင့်   ”

မကြီးအလိုကျ မင်းမင်းလဲ သွပ်သွပ်ကြီးဆောင့်ပစ်တာ မမကြီးပြီးသွားတယ်ထင်တယ် လေးဘက်ထောက်ထားတဲ့ လက်တွေ ညွှတ်ကျသွားတယ်။ မင်းမင်းလဲ မမကြီးပြီးသွားမှန်းသိတော့ လီးကို ဖင်ထဲ မြန်မြန်ထည့်ပြီး အားရပါးရ လိုးပါတော့တယ်။

မမ ကြီး ဖင်ဝလေးဟာ လီးဝင်တိုင်းထွက်တိုင်း ခွက်ခွက်ဝင်သွားတယ်။ မင်းမင်းလဲ အားနဲ့ဆောင့်နေတာ အချက် ၂၀ လောက်မှာ တကိုယ်လုံးတဆက်ဆက်တုန်ပြီး ပြီးသွားတယ်ထင်တယ်။ ပြီးတော့ အတင်းဖိကပ်ထားတယ် မမ တင်ပါးကြီးနဲ့ သူ့ဆီးစပ်ကို။

“ အား...ကောင်းလိုက်တာမမရယ် မလိုးရတာကြာပြီ  ”

ခဏမှိန်းနေပြီး လီးကို အသာအယာ ဆွဲထုပ်လိုက်တော့ ပလွတ်ကနဲ့အသံနဲ့အတူ သုတ်ရေ ဖြူဖြူတွေဟာ နဲနဲ ဟနေတဲ့ ဖင်ဝကနေ ထွက်ကျလာတဲ့ မြင်ကွင်းကို သဲတစ်ယောက် ခုထိ မြင်ယောင်နေတုံးပါပဲရှင်။

“ ကလင် ..ကလင်...ကလင်..  ”

ဟာ နိုးစက်ကျပြီပဲ။

သြော်... သဲ အိပ်မက်မက်နေတာပါလား။

လက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုစမ်းကြည့်တော့ အရည်တွေ ရွှဲလို့ပါလား။

သြော် ..စလုံးစလုံး အိပ်မက်ထဲတောင်ပျော်စရာပါလား။


သဲသဲ (ခေတ္တ၊စင်္ကာပူ)

(၂၀၀၉)



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အသေကျွေးတဲ့ မိထွေး (စ/ဆုံး)

အသေကျွေးတဲ့ မိထွေး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

“ ထူးပိုင်ရေ… မနက်ဖန်ကျရင် မင်းအဖေ ရှိရာ လားရှိုးဘက်ကို လိုက်ရမယ်… ကားနဲ့ပဲ သွားမှာ ဆိုတော့ လမ်းမှာ တစ်ည အိပ်ရမယ်ကွ… မေလေးကတော့ မန္တလေးမှာ တစ်ည ဝင်အိပ်မယ် စဉ်းစားထားတယ်… မန္တလေးည လျှောက်လည်ကြတာပေါ့… မင်း… အထုပ်အပိုးတွေ မေလေး ပြင်ပေးထားတယ်… မင်းလည်း စာမေးပွဲ ပြီးနေပြီဆိုတော့… အေးဆေးပဲမလား…” 

“ ဟုတ်… မေလေး… အေးဆေးပါပဲ… အဖေက ဘာလို့ ခေါ်တာလဲဗျ…”

“ သြော်… သူလည်း တို့တွေနဲ့ ခွဲနေရတာ ၄ လ လောက် ရှိတော့ လွမ်းလို့ နေမှာပေါ့… မင်းလည်း ကျောင်းပြီးတာနဲ့ တခါထဲ ခေါ်လိုက်တာ… ဘာလဲ… ရည်းစားတွေ လွမ်းကျန်ခဲ့မှာ စိုးလို့လား…”

“ ဟုတ်တယ်… မေလေးရ… စောစော ပြောရောပေါ့ဗျာ…အခုမှ စာမေးပွဲ ပြီးလို့… နောက်ရက်တွေ သူတို့နဲ့ လျှောက်လည်မလား မှတ်တယ်… ဟေ… သူတို့ ဆိုတော့… ဘယ်နှစ်ယောက်တောင် ရှိတုန်းကွ…” 

“ နှစ်ယောက်ပါ… မေလေးရာ… အချင်းချင်းလည်း သိတယ်… ဘော်ဒါအကန့်သဘောမျိုး ထားကြတာ…”

“ ဟ… မင်းက စွံလှချည်လားကွ… ရိုးရော ရိုးကြရဲ့လား…”

“ မေလေးကတော့ လုပ်ပြီ… ရည်းစားထားပါတယ်ဆိုမှ… ရိုးရဲ့လား ဆိုတော့… ကျနော်က ဘယ်လို ပြန်ဖြေရမှာလဲ… ဖန်ပေါင်းချောင်ထဲ ထည့်ပြီး ထိုင်ကြည့်နေတယ်လို့ ဖြေရမလား…”

“ ခိခိ… မင်းကတော့ အဖေ့ခြေရာ နင်းပါ့ကွာ… ကဲ… ထားပါတော့… ဟိုမှာ တစ်လ လောက် နေပြီး မင်းဘာသာ ပြန်ချင်လည်း မင်းအဖေကို ပြောပြီး ပြန်ပေါ့… မေလေးတော့ ဟိုမှာ ဘယ်လောက် ကြာကြာ နေရမလဲ မသိသေးဘူး…”

“ ဟုတ်ပါပြီ… မေလေးရာ… ဒါဆိုလည်း ကျနော် အခုမှ စာမေးပွဲခန်းက ပြန်လာတာဆိုတော့… သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဘီယာဆိုင် သွားလိုက်ဦးမယ်…” 

“ အေးအေး… စောစောတော့ ပြန်လာခဲ့… ဒီက ဒေါ်သိန်း နဲ့ ဦးဖိုးတုတ်ကို မနက်ဖန် မနက် ရွာပြန်လွှတ်မှာမို့…”

“ ဟုတ်ကဲ့… မေလေး… သွားပြီ…”

အိမ်မှ ထွက်ခွာသွားသော ထူးပိုင် ရဲ့ ကျောင်ပြင်ကို ကြည့်ပြီး မေလေး ခေါ် ဒေါ်မေဝသန် သည် သူမ ဖြစ်စဉ်ကို ပြန်စဉ်းစားနေမိသည်။ အသက် ၃၀ သာ ရှိသေးသော မေဝသန် သည် ထူးပိုင် ရဲ့ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးအောင် နှင့် လွန်ခဲ့သော ၃ နှစ်ကမှ အိမ်ထောင်ကျသည်။ မုဆိုးဖိုဖြစ်လို့ သနားပိုကာ ကြင်နာမိရာမှ ငြိကြခြင်း ဖြစ်သည်။ 

ဦးအောင်က နယ်စပ်က ပစ္စည်းတွေကို မြို့ကြီးတွေကို သွင်းသည့် အလုပ် လုပ်သည်။ ထိုက်သင့်သလောက် ပိုက်ဆံ ရှိလို့လည်း လက်ထပ်ခွင့်တောင်းတော့ မေဝသန် မငြင်းဖြစ်။ ထူးပိုင်က အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက အသက် ၁၆ နှစ်သာ ရှိသေးသည်။လူပျိုပေါက် အရွယ်မို့ ထိန်းရခက်သော်လည်း သူ့ဘာသာ အေးဆေး နေတတ်သည်။ 

မေဝသန်လည်း အစက သူစိမ်းဆန်ဆန် ဖြစ်ပေမယ့် ထူးပိုင် အသက်အရွယ် ရောက်လာတာနဲ့ အမျှ သူငယ်ချင်း ပုံစံ ပေါင်းဖြစ်ကြသည်။ သူ့ကိုလည်း သူ့အမေ နေရာဝင်လာတာမို့ အမေ လို့တော့ မခေါ်နိုင်ပေမယ့် နာမည် အဖျားဆွတ်တဲ့ မေလေး ဟုပင် ထူးပိုင် ကိုယ်တိုင် နာမည် ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ဦးအောင်က မေဝသန်ထက် ၁၀ နှစ် ကြီးသည်။ ဆိုတော့ သူတို့ သားအဖ နှစ်ယောက်နဲ့ ဆိုရင် ၁၀ နှစ်ကြီး၊ ၁၀ နှစ်ငယ် အနေအထား ဖြစ်သည်။

ဦးအောင်က ကာမကိစ္စမှာ သန်သည်။ အထာနပ်သည်။ ဦးအောင် ရန်ကုန်မှာ ရှိနေလျှင် ညတိုင်း သူနှင့် ဆက်ဆံသည်။ နယ်က ပြန်လာလာချင်း ညတွေ ဆိုရင် မိုးလင်းတဲ့ အထိ လုပ်တတ်သည်။ အဲ့လို အချိန်ဆို မေဝသန် တစ်ယောက် နောက်နေ့ လမ်းမလျှောက်နိုင်တော့။ အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး စပ်နေကာ ကိုင်ဆောင့်ထားသလိုပင်။ တကယ်လည်း ဦးအောင်က ကိုင်ဆောင့်ခဲ့တာပဲလေ။ အသက် ၄၀ ကျော်မို့ သန်တုန်း မြန်တုန်းပင် ဖြစ်သည်။

အားဆေးတွေလည်း စုံအောင် စားသည်။ ဟိုးတခေါက်ကဆို မြစ်ကြီးနားက ဖျံသို အရက် ဆိုပြီး ဝယ်သောက်ကာ မေဝသန်ကို အသေကြုံးထည့်သေးသည်။ အခုလည်း လားရှိုးကို သွားနေတာ ၄ လ လောက် ရှိနေပြီး၊ ကုန်ပစ္စည်းတွေက နည်းနည်း ကြာနေသဖြင့် မေဝသန်တို့ကို လှမ်းခေါ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဦးအောင်က အပြင်မိန်းမကိစ္စတော့ စိတ်ချရသည်။ ဦးအောင်သည် အစွဲအလမ်းကြီးသည်။ 

ဒါ့ကြောင့်ပဲ မေဝသန်ကို သူ့ တလက်ကိုင် အနေနဲ့ပဲ ထားခြင်းကြောင့် လက်ထပ်ယူခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ညဘက်ကျတော့ ထူးပိုင် စောစော ပြန်ရောက်လာသည်။ မေဝသန်နှင့် အတူ ဒေါ်သိန်းတို့ရဲ့ အထုပ်အပိုးတွေကို ကူသိမ်းပေးပြီး၊ စောစော အိပ်ကြသည်။ ဒေါ်သိန်းတို့က ထူးပိုင် ငယ်ငယ်ထဲက အိမ်မှာ ကူဖော်လောင်ဘက် လုပ်ပေးကြတာ။

ဆွေမျိုးတွေလို ဖြစ်နေပြီ။ မနက်စောစော ထကြကာ၊ ဒေါ်သိန်းနှင့် ဦးဖိုးတုတ်တို့ လင်မယားကို ရန်ကုန်ဘူတာကြီးမှာ နေရာချခဲ့ပြီး သူတို့ ပြန်လာရမယ့် ရက်ကို ဖုန်းဆက် အကြောင်းကြားမည်ဟု ပြောခဲ့သည်။ ရန်ကုန်အထွက် သပြေရိပ်မှာ ဝင်ကာ မနက်စာ စားကြသည်။ မေဝသန်ကတော့ မုန့်ဟင်းခါး ကို အိုးဘဲဥ၊ အီကြာကွေးနှင့် မန်းလေးပဲကြော် ထည့်စားကာ လက်ဘက်ရည်ချိုဆိမ့် သောက်ပြီး၊ ထူးပိုင်ကတော့ ထမင်းကြော်ကို ဆိတ်သားဟင်းနှင့် စားသည့်အပြင် တိုရှည်တစ်ပွဲ၊ ပေါက်ဆီ နှစ်လုံးနှင့် နွားနို့ တစ်ခွက် သောက်နေသည်။ ဒီလောက်စားလို့လည်း ဒီခန္ဓာကိုယ် ဖြစ်တာဟု မေဝသန် တွေးနေမိသည်။ ဟုတ်သည်။

ဦးအောင်ရော၊ ထူးပိုင်ရော လူကောင်ကြီးသည်။ ဦးအောင်သည် လူကောင်ကြီးသည်နှင့် အမျှ ညီတော်မောင်ကလည်း တော်တော်ကြီးသည်။ ထူးပိုင်ရဲ့ ညီလေးရော တော်တော်လေးမှ ကြီးရဲ့လားလို့ မဆီမဆိုင် စဉ်းစားရင်း မေဝသန်ရဲ့ ညီမလေးက စိုစိစိ ခံစားလိုက်ရသည်။

ကိုယ်ပိုင်ကားနှင့် ထွက်လာသောကြောင့် သက်တောင့်သက်သာနှင့် အေးဆေးပဲ မောင်းလာခဲ့သည်။ အစပိုင်းတော့ မေဝသန် မောင်းနေပေမယ့် သပြေရိပ်က အထွက်မှာတော့ ထူးပိုင် တလှည့် မောင်းပေးသည်။ ညနေ ၅ နာရီလောက်မှာ မန္တလေးမြို့ထဲ ရောက်သွားသည်။ တည်းခိုစရာ မရှာသေးပဲ၊ မန္တလေး မဟာမြတ်မုနိဘုရားကို ဝင်ဖူးကြသည်။ ပြီးမှ အနီးအနားက တရုတ် ထမင်း၊ ဟင်းရောင်းရာ ဆိုင်တစ်ခုထဲ ဝင်ပြီး ညစာ စားကြသည်။ ထူးပိုင်က ပင်လယ်စာ အထူးသဖြင့် မုတ်ကောင်တွေ ခရုတွေကို တအား စားသည်။ 

ဒါလည်း သူ့အဖေ ဦးအောင်နှင့် တူသည်။ အဲ့ဒါကြောင့်လည်း ဦးအောင်သည် အိပ်ရာပေါ်က ကိစ္စတွေမှာ ကျွမ်းကျင်အဆင့် ရောက်တာဟု ထင်သည်။ ညစာစားပြီးမှ ဟော်တယ်ပတ်ရှာရသည်။ အဲ့ဒီတော့မှ ပြသနာ ဖြစ်တော့သည်။ အခုချိန်က ခရီးသွားရာသီမို့ အခန်းတွေ အားလုံး ပြည့်နေသည်။ဒီလိုနဲ့ ဟော်တယ် တစ်ခုပြီး တစ်ခု ပတ်ရှာလိုက်တာမှာ နှစ်ယောက်ခန်းတော့ ရသေးသည် ဆိုတာ သွားတွေ့သည်။ ထူးပိုင်ကတော့ မေဝသန်ကို နောက်ထပ် ထပ်ရှာဦးမလား မေးသော်လည်း၊ လူက ပင်ပန်းတာက တကြောင်း၊ နောက်ထပ် ရှာလည်း ရမရ မသေချာတာက တကြောင်းကြောင့် ဒီမှာပဲ အခန်းယူရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ 

တစ်ခန်းထဲ အတူတူ နေရမှာကို ဘယ်သူမှ မပြောရန် မေဝသန်က ထူးပိုင်ကို မှာသည်။ အခန်းထဲ ဝင်ကြည့်တော့မှ တကယ့်ကို ချွေးပြန်စရာ ဖြစ်သွားသည်။ အခန်းအလယ်မှာ နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင် တစ်လုံးပဲ ရှိသည်။ ထူးပိုင်ကတော့ မေဝသန်ကို သူ အောက်မှာ ဆင်းအိပ်ပေးမည်ဟု ပြောသော်လည်း မန္တလေးဆောင်းရဲ့ အအေးကို ခံနိုင်မည် မဟုတ်တာကြောင့် သူနှင့်ပဲ ကုတင်ပေါ် အတူအိပ်ရန် မေဝသန်က ပြောသည်။ အလယ်မှာ ခွခေါင်းအုံး (ဖက်ခေါင်းအုံး) ခြားထားမည်ဟု ပြောသည်။

နုံးကာ ပင်ပန်းသောကြောင့် မေဝသန်က အရင်ဆုံး ရေဝင်ချိုးလိုက်သည်။ ရေပန်းအောက်က ဖွာကျလာတဲ့ ရေနွေးနွေးတွေက ပင်ပန်းနွမ်းနွယ်မှုကို ဆေးချပေးသည်။ ထိုနည်းအတူ လန်းဆန်းတက်ကြွမှုတွေ ဝင်လာကာ လန်းဆန်းလာသည်နှင့် အမျှ သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာပြီး လိင်စိတ်လည်း ဖြစ်လာသည်။ မေလေးသည် သူမရဲ့ ဆူဖြိုးနေသော နို့ ၂ လုံးကို မိမိဘာသာ ဆုတ်နယ်လိုက်ပြီး၊ အောက်က ညီမလေးကိုလည်း လက်ချောင်းတွေနှင့် ပွတ်သပ်နေမိသည်။ 

သွေးသားမစပ်တဲ့ ယောကျာ်းလေး တစ်ယောက်နှင့် အခန်း တစ်ခန်းထဲ အတိအကျ ပြောရရင် ကုတင်တစ်ခုထဲမှာ အိပ်ရမည် ဆိုသည့်အတွေးက မိမိရဲ့ သွေးသားတွေကို ဆူပွက်စေသည်။ မိမိရဲ့ လင်ယောကျ်ား ဖြစ်သူ ဦးအောင်ကို သတိရမိသည်။ ဦးအောင်နဲ့သာ ဒီအချိန်ဆိုလျှင် စိတ်တိုင်းကျ ဖြုတ်ကျတော့မည်မှာ မလွဲ။ အခုလည်း အခန်းထဲ ရှိနေတာ ဦးအောင်ရဲ့ သွေးသားရင်းဖြစ်သူ ထူးပိုင်။ ထူးပိုင်ရဲ့ ညီလေးကရော အကြီးကြီးပဲလား။သူ့အဖေလိုပဲ ကာမကိစ္စကျွမ်းကျင်မည်လား။ ဆိုသော အတွေးပေါင်းများစွာဖြင့် ညီမလေးကို ပွတ်သပ်ရင်း၊ လက်ချောင်းတွေ ထိုးထည့်ရင်း၊ ပြီးမြောက်သွားသည်။ 

ညဘက် ဘာဖြစ်မလဲ မေဝသန်လည်း မတွေးနိုင်ပေ။ မေဝသန် ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတော့ ရေခဲသေတ္တာထဲက ဘီယာပုလင်းကို ယူသောက်နေသည့် ထူးပိုင်ကို တွေ့လိုက်သည်။ မေဝသန်က ရေချိုးတဘက်ကို ကိုယ်လုံးပတ်ပြီး ထွက်လာသဖြင့် ကောက်ကြောင်းတွေက ပေါ်လွင်သည့်အပြင်၊ နို့တွေကလည်း တင်းရင်းပြီး တဘက်ပတ်ထားသည့်ကြားမှ ပေါက်ထွက်လုမယောင်။ 

မေဝသန်ရဲ့ ရေချိုးအလှကို ကြည့်ပြီး ထူးပိုင်က ဂလု ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ဘီယာသောက်တာလား၊ တံတွေးမြိုချတာလားတော့ ကာယကံရှင် ထူးပိုင်ပဲ သိလိမ့်မည်။ ဘီယာကို လက်စသတ်ပြီး ထူးပိုင်လည်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တော့ မေလေးရဲ့ ကိုယ်သင်းရနံ့တွေ ကျန်နေသေးသည်။

ဆပ်ပြာအနံ့ မွှေးအီအီလေးရော၊ ခုဏက သောက်ထားတဲ့ ဘီယာတန်ခိုးရော၊ ရေနွေးနွေးလေးရဲ့ခံစားမှုကောင်းလေးကရော က ထူးပိုင်ရဲ့ လိင်စိတ်ကို နှိုးဆွနေသည်။ ထကြွနေတဲ့ ညီတော်မောင်ကို ဆပ်ပြာ အမြှုပ်တွေ အများကြီး ဖြစ်အောင် ပွတ်တိုက်ပြီး၊ ခုဏ မြင်လိုက်ရသည့် မေလေးရဲ့ ရေချိုးအလှကို ပြန်မြင်ယောင်ကာ ကွင်းတိုက်နေတော့သည်။ မေလေးကို လုပ်ချင်စိတ်တွေ တအားတက်လာကာ ကွင်းတိုက်တဲ့ အရှိန်ကိုလည်း မြှင့်လိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ ပြီးမြောက်သွားပြီးမှ ရေဆက်ချိုးပြီး၊ ရေချိုးခန်းအပြင် ထွက်လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်တော့ မေလေးက ဦးအောင်နှင့် ဖုန်းပြောနေသည်။ 

ထူးပိုင်ကို ဖုန်းပြောနေရင်း လှမ်းကြည့်ကာ တိတ်တိတ်နေ ဟု သဘောရတဲ့ လက်ညှိုးလေးကို ဖုန်းပြောနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းနားတိုးကာ ပြသည်။

“ ဟုတ်… ကိုကြီး… မေလည်း လွမ်းပါတယ်… ကိုကြီးက သွားတာ ကြာတာကိုးလို့…” 

“ ခိခိ… ကိုကြီးနော်… သိပ်မဆိုးနဲ့…”

“ ကိုကြီးသားတော့ ဟိုဘက်ခန်းမှာ အိပ်နေလား မသိဘူး… မေလည်း ရေချိုးပြီးကာစ ကိုကြီးဖုန်း လာလို့ ပျော်သွားတာ…” 

“ ကိုကြီးနော်… မနက်ဖန်… တွေ့ရမှာပဲကို… နော်… လိမ္မာတယ်…”

“ အင်းပါ… ဒါပဲနော်… ချစ်တယ်… ချစ်တယ်… မနက်ဖန်မှ ကိုကြီး သဘောကျ… ဟုတ်ပြီလား…”

နားမထောင်လည်း ကြားနေရသော စကားလုံးတွေက ထူးပိုင်ရဲ့ သွေးသားကို ဆူပွက်အောင် လုပ်နေသည်။ ခုဏက ပြန်ငြိမ်သွားသော ညီတော်မောင်သည် ပြန်မတ်စ ပြုလာသည်။ ထူးပိုင်သည် ရေကို ခြောက်အောင် သုတ်လိုက်ပြီး အိပ်ရင် ဝတ်နေကျ ဖြစ်သော ဘောက်ဆာ တစ်ထည်ထဲကို ဝတ်လိုက်သည်။ အင်္ကျ ီ က စွပ်ကျယ် အဖြူ လက်နှင့်။

“ ထူးပိုင်… ဒါပဲ ဝတ်အိပ်တာလား…” 

“ ဟုတ်တယ်… မေလေး… ကျနော် ညအိပ်ရင် ခန္ဓာကိုယ်မှာ များများစားစား ဝတ်အိပ်တာ မကြိုက်ဘူး… အိပ်လို့ မပျော်ဘူး… ရတယ်မလား… မေလေး…”

“ အေးပါ… မင်းက မအိပ်တတ်ဘူးဆိုတော့လည်း တို့က ခွင့်ပြုရုံမှ တပါး တခြား မရှိဘူးလေ…” 

ထူးပိုင်ရဲ့ ဖောင်းပွနေသော ဘောက်ဆာကို ကြည့်ရင်း မေဝသန် က ပြောလိုက်သည်။ 

“ ခုဏ မင်းအဖေ ဖုန်းဆက်တာ တို့တွေ တစ်ခန်းထဲ အတူတူ အိပ်တယ်ဆိုတာ သိရင် တမျိုး မြင်သွားနိုင်တယ်… ဒါ့ကြောင့် လွှဲပြောလိုက်တာ… မင်းလည်း နှုတ်လုံပါစေနော်…”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ… မေလေး… ဟော… ပြောနေရင်းနဲ့ အဖေ့ဆီက ဖုန်းလာနေတယ်…”

“ တီ...တီ…” 

“ ဟေး… ဖုန်းမကိုင်ပဲ ဘာလို့ အသံပိတ်လိုက်တာလဲ…” 

“ ဖုန်းမကိုင်တော့ဘူးလေ… မေလေးရ… ဒါမှ ကျနော် အိပ်နေတယ် ထင်ပြီး ယုတ္တိ ရှိမှာပေါ့…” 

“ ခိခိ… လူလည်လေး… ကဲ… တို့တွေ အိပ်ရအောင်… မနက်ဖန်လည်း ကားမောင်းရဦးမှာဆိုတော့…”

“ ဟုတ်… မေလေး” 

နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ပေါ်မှာ အလယ်ကနေ ခွခေါင်းအုံး ခြားပြီး အသီးသီး နေရာယူကြသည်။

ခဏကြာတော့ ထူးပိုင်သည် အဲကွန်းက အရမ်း အေးသည်ဟု ဆိုကာ အအေးလျှော့လိုက်သည်။ ခဏနေတော့ ပူသည် ဖြစ်ကာ အပေါ်က ခြုံထားသည့် စောင်ပါးလေးကို အောက် ဆွဲချလိုက်သည်။ မေဝသန်ကတော့ ခြုံရက်သားလေးပါပဲ။ 

“ ထူးပိုင်… တို့ကို ခွခေါင်းအုံးပေး… တို့က ခွပြီးမှ အိပ်တတ်လို့… မင်းဘက်လှည့်ပြီး ခွလို့လဲ မဖြစ်ဘူးလေ… ရတယ်မလား…” 

“ ရတယ်လေ… မေလေး ယူလိုက်ပါ…”

“ ကျေးဇူး…”

ခွခေါင်းအုံးကို ခွယူပြီးတော့ ဟိုဘက်ကို ပြန်လှည့်သွားသည်။ ဘီယာသောက်ထားသော ထူးပိုင်၊ အအေးဒဏ်ကြောင့် လည်ချောင်းတွေ ခြောက်ကပ်လာသည်။ ကုတင်မှ ထကာ ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေဗူး သွားယူပြီး၊ သောက်လိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ်ကို ပြန်တက်လာတော့၊ ဟိုဘက် လှည့်အိပ်နေသည့် မေလေးရဲ့ ကောက်ကြောင်းက စွဲဆောင်နေသည်။ ရေသောက်ပြီးသည်တောင် အာခေါင်တွေ ခြောက်တုန်း။ မေလေးရဲ့ ဘေးနား အသာ ဝင်လှဲလိုက်သည်။

မေလေးရဲ့ ပူလို့ ထင်သည်၊ စောင်ကို မခြုံပဲ ထားထားသည်။ ဒီအတွက် သူမရဲ့ ကောက်ကြောင်းတွေက ထင်ပေါ်နေသည်။ ခွခေါင်းအုံးကို ဖက်ထားသဖြင့် တင်ပါးက အနောက်ကို ပစ်ထားသလို ဖြစ်ကာ တင်သားကြီး တစ်ခုလုံး ဖုပြီး ထွက်နေသယောင်။ ကြည့်နေရင်းနဲ့ စိတ်မထိန်းနိုင်သော ထူးပိုင်သည် မိမိရဲ့ ဘောက်ဆာ ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ကာ ငေါက်တောက် ထောင်မတ်နေသော ညီတော်မောင်ကို ကွင်းတိုက်နေမိသည်။ မေလေးရဲ့ အနားမှာ လှဲနေရင်း၊ မေလေးကို ကြည့်ပြီး ကွင်းတိုက်ရတာက တော်တော်လေး အရသာကောင်းလှသည်။ မေလေး အိပ်နေလောက်ပြီဟု ထင်သဖြင့် လက်က အားပါလာသည်။

“ ထူးပိုင်… ဒါ ဘာလုပ်နေတာလဲ…”

“ ဟာ… မေလေး မအိပ်သေးဘူးလား…”

“ မင်းက လှုပ်နေတော့ ကုတင်က လှုပ်နေတာပေါ့… တို့လည်း အိပ်ပျော်မယ် ကြံကာ ရှိသေး…”

“ ဆောရီးပါ… မေလေးရယ်… မေလေးကို ကြည့်ရင်း မနေနိုင်လို့…” 

“ မင်းတော့ ခက်လှချည်ရဲ့… ဒါဆိုလည်း မြန်မြန်လုပ်ကွာ… ပြီးရင် အိပ်တော့…” 

“ ကျနော် မပြီးသေးဘူး… မေလေးရ…”

“ မင်းဟာ… ခက်လှချည်ရဲ့… တို့ အိပ်ချင်နေပြီ…”

“ မေလေး… မအိပ်သေးဘူးဆိုတော့… ကူညီပေးပါလားဗျာ…” 

“ ဟေ… မင်းကလည်း မခက်ပေဘူးလား…”

“ မခက်ပါဘူး… မေလေးရယ်… ကျနော် မြန်မြန်ပြီးမှ မေလေး အိပ်လို့ ရမှာမလား…”

“ ရှစ်… မင်းတော့ တော်တော် မလွယ်တာပဲကွာ… ကဲ… မျက်စိမှိတ်ထား…”

ဟိုဘက်ကနေ မလှည့်ပဲနဲ့ စကားပြောနေရာကနေ ထူးပိုင်ဘက်ကို လှည့်လာကာ မေဝသန်သည် ထူးပိုင်ရဲ့ ညီတော်မောင်ကို ဖမ်းဆုတ်ကိုင်ယူလိုက်သည်။ အ… မင်းလည်း လက်နက်ကြီး ပိုင်ထားတာပဲ ဟု ပြောကာ ကွင်းတိုက်ပေးတော့သည်။

မေဝသန်ရဲ့ လက်သာ ညောင်းလာသည်၊ ထူးပိုင် ကတော့ လုံးဝ မပြီးသေး။ ဘယ်လက်ညောင်းတော့ ညာလက်ပြောင်း ဆိုသည့်အတိုင်း လက်ပြောင်းပေးသည်။ အချိန်ကြာလာသော်လည်း ထူးပိုင် ရဲ့ ညီတော်မောင်က ထောင်မတ်နေတုန်း။ 

“ မင်းက တော်တော် လွန်တယ်ကွာ… မပြီးသေးဘူးလား…”

“ မပြီးသေးဘူး… မေလေးရယ်… ကျနော့်ကို ပြီးစေချင်ရင် တစ်ခု တောင်းဆိုလို့ ရလား… မေလေး…” 

“ ပြောလေ…” 

“ ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးပါလား… မေလေး…” 

“ မင်း ဒီလိုပြောမယ်လို့တော့ ထင်သားပဲ… မင်းဆော်တွေတော့ မင်းဒဏ်ကို တော်တေ်ာ ခံရမှာပဲ…” 

“ သူတို့ကတော့ ကျနော်ကြာလေ… သူတို့ အတွက် ကောင်းလေပဲလို့တော့ ပြောတယ်… မေလေးရော… ဖေဖေ က မကြာလို့လား… အာ… မင်းအဖေလည်း တကယ့် လူသန်ကြီးကွ… တို့မှာ ကြိတ်မှိတ်ခံရတာ…”

“ ကောင်းတော့ ကောင်းတယ်မလား… မေလေး…”

“ တော်ပြီ… စကားမများနဲ့…” 

မေဝသန်သည် ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးကာ လှဲနေရာမှ ထထိုင်လိုက်ပြီး ထူးပိုင်ရဲ့ ညီတော်မောင်ကို ပါးစပ်ထဲ ပလွတ်ကနဲ မြည်အောင် ထည့်ပြီး လွေပေးတော့သည်။

အချောင်းလိုက် စုပ်လိုက်၊ ဥ ကို စုပ်လိုက်နှင့် ပုလွေမှုတ်ပေးတော့သည်။ တရွှီးရွှီး နှင့် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နေသော်လည်း မပြီးသေးပေ။ ၅ မိနစ်မှ ၁၀ မိနစ် ကြာလာသည်။ ဒါလည်း မပြီး။ မေဝသန် ပါးတွေ ချိုင့်နေအောင် စုပ်သော်လည်း မပြီးသဖြင့် စိတ်တိုလာသည်။

“ ထူးပိုင်… မင်းက လွန်လွန်းတယ်ကွာ… တို့ ဒီလောက် စုပ်ပေးနေတာတောင် မပြီးဘူး…”

“ ကျနော်လည်း အံ့သြနေတာ… မေလေး… ဟို နှစ်ယောက်နဲ့တုန်းကတော့ ကျနော် ပြီးချင်တဲ့ အချိန် ကောက်ပြီးလို့ ရတယ်… အခုတော့ မေလေးက စုပ်ပေးနေတယ်… မဝသေးဘူး… ဆက်ခံချင်သေးတယ် ဆိုတဲ့ မသိစိတ်က တင်းခံနေလား မသိဘူး… တော်ရုံနဲ့ မပြီးဘူး…” 

“ ဟာ… စိတ်မတင်းထားနဲ့လေကွာ… တို့လည်း အာတွေတောင် ညောင်းလာပြီ… နောက်ဆုံး လုပ်ပေးစရာ ဒီဆောက်ဖုတ်ပဲ ကျန်တော့တယ်…”

“ ဟီး… အဲ့ဆောက်ဖုတ်နဲ့ ထည့်လိုးပေးပါလား… မေလေး… ဒါဆို အရမ်း မိုက်သွားမှာ…” 

“ အယ်တော့… တို့ စကားမှားသွားတာ…”

“ မမှားပါဘူး… မေလေးရ… မေလေး ပြောတဲ့ မေလေးရဲ့ ဆောက်ဖုတ်က အခုတွေ အရည်တွေ ရွှဲနေပြီလေ…” 

ထူးပိုင်သည် ပြောလည်း ပြော၊ လက်က မေဝသန်ရဲ့ ညီမလေးကို ဆွဲယူပြီး ပွတ်လိုက်သည်။

အ… ဆိုသော အသံတိတ်လေးနှင့် အတူ မေဝသန်ရဲ့ မျက်လုံးတွေ မှေးစင်းသွားသည်။ ခဏလေးပဲ ပွတ်ပေးရသေးသည်၊ မေဝသန်သည် ထူးပိုင်ရဲ့ လက်တွေကို ဖယ်လိုက်ကာ၊ သူ့ကိုယ်ပေါ်က ညဝတ်ဂါဝန်ဝမ်းဆက် အင်္ကျ ီကို အပေါ်ကနေ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ မေဝသန်ရဲ့ အတွင်းခံတွေ မဝတ်ထားသော နို့ ၂ လုံးနှင့် ညီမလေးက အထင်းသား ပေါ်လာသည်။ ညီမလေး ရဲ့ အမွှေးတွေက မရိတ်ထားသော်လည်း အတို ဖြစ်အောင် ညှပ်ထားပုံ ရသည်။ ပုံစံ တကျ၊ မတိုမရှည်လေး။ 

ဦးအောင်ရဲ့ တလက်ကိုင် ပွဲတက်မယားမို့လို့လည်း ပစ္စည်းတွေက အလတ်ကြီး ရှိသေးသည်။ ထူးပိုင်ရဲ့ ထောင်မတ်နေသော ညီတော်မောင်ကို အရင်းကနေ ကိုင်ထားပြီး မေဝသန်ရဲ့ ညီမလေးထဲသို့ ထိုးထည့်တော့သည်။ အဲ့ဒီညက ထူးပိုင် နဲ့ မေဝသန်တို့ရဲ့ အချစ်တိုက်ပွဲက ပြင်းထန်သည်။ ၃ ချီလောက် လုပ်ပြီးမှ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ပွေ့ဖက်ကာ အိပ်ကြသည်။ နောက်နေ့မှာတော့ မနက် ၉ နာရီလောက်မှ ကားနှင့် လားရှိုးကို ဆက်တက်သည်။ တောင်ပေါ်ဒေသ ဖြစ်လို့ လမ်းမှာ တဖြည်းဖြည်း အေးစိမ့်လာသည်။ 

လမ်းတွင် ကားနည်းနည်း ပြတ်သည်နှင့် ကားလမ်းဘေး ခဏရပ်ကာ စုပ်လိုက်၊ ယက်လိုက်၊ နှိုက်လိုက်၊ ထုလိုက် နှင့် လားရှိုးရောက်သည်အထိ ပျော်ပါးကြတော့သည်။ လားရှိုးကို ရောက်တော့ ဦးအောင် က သူ့အသိကား ယူလာပြီး လာကြိုသည်။ မေဝသန်က ဦးအောင် ကားနဲ့ လိုက်သွားပြီး၊ ထူးပိုင်က သူတို့ကား နောက်က လိုက်လာသည်။ လားရှိုးက ရှမ်းဆိုင်လေးတွေ တော်တော်လေး စားလို့ ကောင်းသည်။ ရှမ်းမလေးတွေလည်း ချောသည်လေ။

လားရှိုးမှာ ထူးပိုင်တို့ တစ်လလောက် ကြာသွားသည်။ ဦးအောင်ရဲ့ ပထမ ကြန့်ကြာနေတဲ့ အလုပ်က အဆင်ပြေသွားပေမယ့် ဒီတခေါက်တော့ တရုတ်ပြည် ယူနန်အထိ တက်ယူရမည်ဖြစ်သည်။ ထူးပိုင်လည်း ပျင်းလာသောကြောင့်၊ ရန်ကုန်က မိမိရည်းစားတွေကိုလည်း သတိရသောကြောင့် ပြန်မည်ဟု ပြောကာ ပြန်ခဲ့သည်။ မေဝသန်ကတော့ ယူနန်ကို လိုက်လည်ပြီး ဈေးဝယ်ချင်သေးသည်ဆိုကာ ဦးအောင်နှင့် အတူ ပါသွားသည်။ ရန်ကုန်က အိမ်တွင် ထူးပိုင် တစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်သောကြောင့် ဒေါ်သိန်းနဲ့ ဦးဖိုးတုတ်တို့ကို မခေါ်သေးပဲနေခဲ့သည်။

အားရင် အားသလို၊ အချိန်ရရင် ရသလို ရည်းစား ၂ ယောက်ကိုလည်း အလှည့်ကျ အိမ်ခေါ်ပြီး ဖြုတ်ပစ်သည်။ ၂ ပတ်လောက် အကြာမှာတော့ ထူးပိုင် အပြင်က ပြန်အလာ အိမ်က မီးလင်းနေသည်ကို တွေ့လိုက်သည်။ အဖေနဲ့ မေလေးတို့ ပြန်ရောက်နေပြီ ဟု ထင်မိသည်။အိမ်တံခါးဖွင့်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေသော မေဝသန်ကိုသာ တွေ့လိုက်သည်။

“ မေလေး… ပြန်ရောက်ပြီလား… အဖေရော…” 

“ မင်းအဖေက ပစ္စည်းတွေနဲ့ အတူ ကားလမ်းကြောင်းက ပို့ရမှာမို့… ဂိတ်အဆင့်ဆင့် ဖြတ်ရမှာမို့လို့တဲ့လေ… ဒါနဲ့ပဲ တို့ အရင် ပြန်လာလိုက်တာ… မင်းအဖေက မန္တလေးထိတော့ လိုက်ပို့ပေးတယ်လေ…”

“ သြော်… ဖုန်းဆက်လိုက်ရောပေါ့… ကျနော် လာကြိုမှာပေါ့…” 

“ ရပါတယ်ကွာ… အခုလည်း အဲ့လောက် ပင်ပန်းတာမှ မဟုတ်တာ…” 

“ ဒါနဲ့ ဒေါ်သိန်းတို့ရော… ပြန်မလာသေးဘူးလား…” 

“ ကျနော် ပြန်မခေါ်သေးတာ… မေလေး… တစ်ယောက်ထဲမို့လို့… အေးဆေး နေမယ် ဆိုပြီး မခေါ်ဖြစ်တာ…”

“ မင်းနော်… မင်း ရည်းစားတွေကို ဘယ်နှစ်ခေါက်လောက် အိမ်ခေါ်ပြီးပြီလဲ…”

“ ဟီး… မေလေးကလည်း အချိန်အားတော့မှ ခေါ်ဖြစ်တာပါ… အခု မေလေး ရောက်လာပြီပဲ…” 

“ ဟိတ်… တို့ ကြိုပြောထားမယ်နော်… တို့တွေ ပတ်သက်တာ ရပ်ဘို့တော့ မပြောလိုဘူး… တို့လည်း မင်းကို သဘောကျတယ်… ယူဘို့တော့ မဖြစ်ဘူး… ဒီတော့ မင်းရည်းစားတွေနဲ့လည်း အဆက်ဖြတ်စရာ မလိုဘူး… တို့တွေ ခဏလောက် ဖြစ်ဖြစ် လုပ်လို့ ရတာပဲ… ဒါပေမယ့် တသက်လုံး မသိသလို လုပ်လို့ ရတယ်…”

“ ကျနော် သဘောပေါက်ပါတယ်… မေလေးရာ… အေးဆေးပါ… ကျနော် ဒေါ်သိန်းတို့ကို ဘယ်တော့ ခေါ်ရမလဲ…” 

“ မင်းအဖေက နောက် တစ်ပတ်လောက် ကြာဦးမယ် ပြောတယ်… ဘယ်တော့ ခေါ်မလဲ ဆိုတာ မင်းသဘောပဲ…” 

“ ဒါဆို အဖေ ပြန်မလာခင် ၂ ရက် အလိုလောက်မှ ခေါ်လိုက်မယ်လေ…”

“ သဘောပါ… ကိုယ်တော်…” 

“ ဒါဆို… လာလေ… မေလေး… သွားရအောင်…” 

“ ဘယ်သွားမလို့လဲ…”

“ အချစ်ကမ္ဘာထဲ သွားမလို့… လိုက်မှာမလား…” 

“ အင်း…”

 ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးနေသော မေဝသန်ရဲ့ ပုခုံးကို ဖက်ကာ အိပ်ခန်းဆီသို့ ဝင်လာခဲ့တော့သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။