မီးကိုစားတဲ့ ပိုးဖလံများ (စ/ဆုံး)
နရသူ ရေးသည်။
ဇင်မာလွင်နှင့်ဝင့်ဝါခိုင်တို့ တစ်ကျောင်းတည်းအတူ တက်နေကြပေမယ့် တော်ရုံနှင့်မဆုံဖြစ်ကြပေ။ အတန်းချင်းတူပေမယ့် A ခန်းနှင့် B ခန်း စာသင်ခန်းချင်း မတူကြတာကြောင့်လည်း ပါပေလိမ့် မည်။ ယခု တွေ့မယ့်တွေ့ကြတော့လည်း သူမတို့ နှစ်ယောက်က မျက်နှာပူလောက်စရာ အဖြစ်မျိုး နှင့်ကြုံရပြန်သည်။
ဇင်မာလွင်ရော သူမပါ ဘဲကိုယ်စီနှင့် မောင်မယ်စုံတွဲတို့ ချစ်ပွဲ နွှဲလေ့ရှိကြရာ မြို့လယ်ခေါင်ရှိ ဘိတစ်ခုထဲမှာ လာရောက် ဆုံတွေ့ဖြစ်ကြတာ အံ့သြလောက်စရာပင်။
ဇင်မာလွင်နှင့် ဝင့်ဝါခိုင် အတွဲနှစ်တွဲက ဖြစ်ချင်တော့ အခန်းချင်း ဘေးချင်းကပ်ရက်ဖြစ်နေခဲ့ကြပြီး တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလို့ လည်း မရတာ့ ပါချေ။
ဇင်မာက သူနှင့်အတန်းတူ မျိုးမြင့်လှိုင်နှင့် အတူပါလာခဲ့သလို ဝင့်ဝါခိုင်ကလည်း သူမထက် အသက်နှစ်နှစ်လောက် ပိုကြီးသည့် အတန်းစာမေးပွဲ တဘုန်းဘုန်းကျလေ့ ရှိသူ ကျောင်းပျော်ကျောင်းဆွေးကြီး စိန်သောင်းနှင့် အတူ ဒီတည်းခိုခန်းကို လိုက်ပါလာခဲ့ကြပေသည်။
မျိုးမြင့်လှိုင်နှင့် စိန်သောင်းကလည်း တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက် အတွင်းသိ အစင်းသိတွေ။
သူတို့ ချခဲ့ကြသည့် စော်တွေပေါင်းလည်း မနည်းတော့ ပြီ။နှစ်ယောက်စလုံး အောက်လိုင်းသန်ပြီး ဏှာထန်ကြသူတွေပီပီ အရပ်သူ မရှောင် ကျောင်းသူ မရှောင် ဖာသည်မ မရှောင် အပျိုအအိုမရွေး အစုံကစ်ကြသူတွေဖြစ်သည်။
မျိုးမြင့်လှိုင် ဆိုလျှင် ရုပ်ရည်လည်းရှိ သူဋ္ဌေးသားလည်းဖြစ်ပြန်တာမို့ စွံ လိုက်သမှ ( … …) သင်သည့် ဆရာမတောင် မချန်သူဖြစ်သည်။ သူ့အဖေက နိုင်ငံခြားသင်္ဘောလိုင်းတစ်လိုင်းမှာ မာလိန်မှူးအဆင့် ရှိသူဖြစ်ရာ တော်တော်ကလေး သုံးနိုင်ဖြုန်းနိုင်သည်။
စော်လည်း တော်တော်ကြည်သလောက် တစ်ယောက်ကိုမှလည်း အလွတ်ပေးခဲ့သူ မဟုတ်ချေ။ အထာပေးလို့ ကတော့ (… …) လေး လည်းမကျန်အောင် ဆော်မည်ဟူ၍ ကြွေးကြော်လေ့ ရှိသူပဲ ဖြစ်သည်။
ဒု သ န သော မကြောက်သူဟူ၍လည်း ပြောနိုင်ပါသည်။
သူတို့ နှစ်ယောက်ချင်း အတူချိန်းပြီးတော့ စော်တစ်ပွေ နှစ်ပွေ ခေါ်ဖိုက်တာမျိုးလည်း ရှိတတ်ကြသည်။ အခြားသူငယ်ချင်းတွေ ပါသည့်အခါလည်း ပါသည်။ နှစ်ယောက်တည်းလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်မည်။
ပန်းခြံထဲရော တိရစ္ဆာန်ရုံ ကလေးကစားကွင်းနှင့် တည်းခိုခန်းတွေမှာပါ နာရီပိုင်းအလိုက် ဆက်ရှင်ဝင်ပြီးတော့ စော်ချလေ့ ရှိကြသူတွေ ဖြစ်သည်။
ဒါကြောင့်လည်း ရှစ်တန်းနှစ်လောက်ကတည်းက စာမေးပွဲအခါခါကျပြီး နှစ်နှစ် တစ်တန်းလောက် နေလာခဲ့ကြတာ ခုဆိုလျှင် ဆယ်တန်း အပြင်ဖြေ ဖြစ်ဖို့တောင် ၁၀၀ ရာနှုန်း သေချာသလောက် ရှိနေချေပြီ။
ဒီနေ့ လည်း ကျောင်းမှာ သူတို့ အသင့်ချုပ်ပြီး ဖြစ်သည့် ဇင်မာလွင်နှင့် ဝင့်ဝါခိုင်လို ရွက်ပုန်းသီးတွေထဲက ခပ်ထထခပ်ရွရွ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်စီကိုင်ပြီး သူတို့ သွားလာနေကျနေရာကို ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ကြပေသည်။
အဆင်ပြေလျှင် စော်ချင်းလဲချမည်ဟုလည်း မျိုးမြင့်လှိုင်ကပြောထားသည်။
………................................
ဇင်မာလွင်တစ်ယောက် အိပ်ခန်းကျဉ်းကလေးထဲမှာ မျိုးမြင့်လှိုင်နှင့်အတူ ရှိနေသည်။
မျိုးမြင့်လှိုင်က ရောက်ရောက်ချင်းဆိုသလို သူမကို ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲတင်ပြီး သူမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားများကို ချွတ်စေ၍ သူလည်း ကိုယ်ပေါ်မှာရှိသမျှ အင်္ကျီရော ပုဆိုးကိုပါချွတ်ကာ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီးအနေအထားဖြင့်ပင် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်၍ နမ်းကြစုပ်ကြ ဘာဂျာရော ပုလွေရော စုံနေအောင် ကိုင်လိုက်ကြပါသည်။
တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ရင်းနှီးပြီးသားသူတွေဖြစ်ကြတာမို့ ဇင်မာလွင် သူ့အထာကို နပ်နေချေပြီ။
မျိုးုမြင့်လှိုင်က သူမစောက်ပတ်ကို ဘာဂျာကိုင်ရတာကို မက်မက်စက်စက်ရှိလှသလို သူ့လီးကို ပုလွေမှုတ် စုပ်နမ်းပေး တာကိုလည်း အလွန်အင်မတန် စွဲလန်းနှစ်ခြိုက်လေ့ရှိသူဆိုတာ ဇင်မာလွင်ကောင်းကောင်းကြီး သဘောပေါက်နားလည်ပြီး ဖြစ်ပေသည်။
မျိုးမြင့်လှိုင်၏လီးမှာ ဏှာသန်သူပီပီ လဒစ်ထိပ်ခေါင်းက မှိုပွင့်လို ကားကားကြီးဖြစ်၍ လီးဒစ်အရင်းနားကပ်လျက် လီးကိုယ်ထည်အပေါ်ထိပ်နားမှာ ဂေါ်လီသီးတစ်လုံးကို ပြူးနေအောင် ထည့်သွင်းနှစ်မြုပ်ထားသည်။
လီးက လုံးပတ်လည်းတုတ်ကာ အရှည် ၇ လက်မခန့် ရှိမည်ဖြစ်ပြီး ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်မျှသာဖြစ်သော ဇင်မာလွင်အနေနှင့် သူ့လီးဒဏ်ကို မျော့နေအောင် ခံစားရလေ့ ရှိကာ ထိုအရသာကိုပင် သူမမှာ တမ်းတမ်းစွဲကြီးဖြစ်နေခဲ့ရပါသည်။
သူမအနေနှင့် မျိုးမြင့်လှိုင်ဘာလုပ်ချင်ချင် အစွမ်းကုန်လိုက်လျောသည်မှာလည်း ထိုလီးကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။
"ငါ လိုးချင်ပြီ ဇင်မာ နင်အဆင်သင့် ဖြစ်ပြီလား "
"ရတယ် လိုးလေ ကိုမျိုး … လီးကတောင်နေတာ …ထိပ်မှာ အရည်တွေတောင်စို့နေပြီ ဇင်မာ … ပေါင်နှစ်ဖက် ဖြဲပေးမယ် "
ဇင်မာလွင်က ပြောလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကား၍ ပက်လက်လှန်ကာ လှဲအိပ်ပေးလိုက်လေသည်။
ဇင်မာလွင်၏စောက်ပတ် ဖောင်းအိအိကလေးမှာလည်း အရည်များရွှဲစိုနေပြီဖြစ်သည်။ မျိုးမြင့်လှိုင် အနှူးကောင်း တာကြောင့်ရော သူမကိုယ်နှှိုက်ကိုက အလိုဆန္ဒပြင်းပြ ထက်သန် နေတာကြောင့်ရော ယခုလို အရည်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ထွက်နေတာပဲ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။
ဇင်မာလွင့်စောက်ပတ်က အမွှေးအမြင်ခပ်ပါးပါးကလေးသာ ပေါက်နေသည်။သူမ၏ဖြူစင်ဝင်းမွတ်သော အသားအရေနှင့် စောက်ပတ်အုံဖောင်းမို့မို့ကလေးမှာ ရဲတွတ်နေသလိုဖြစ်ပြီး ကြွကြွရွရွလေးရှိနေကာ စောက်ရည်များရွှန်းလဲ့လျက် မျိုးမြင့်လှိုင်က သူမ၏စောက်မွှေးအုံကလေးကို လက်ဖြင့်အသာဖွ၍ ဆုပ်ဆွဲကစားလိုက်ရင်း သူ့လီးဒစ်ထိပ်ဖူးကြီးကို စောက်ပတ်အပေါက်ဝကလေးမှာ အသာတေ့၍ ဖိနှစ် ထိုးဆောင့်သွင်းပေးလိုက်သည်။
"ဖွပ် စွပ် ဗြွတ် … "
"အ … အ ရှီး အင့် … အင်းးး "
ဇင်မာလွင် မေးကလေးမော့၍ သွားပြီး အံကိုတင်းတင်းကြိတ် ထားလိုက်မိ၏။မျိုးမြင့်လှိုင်လီးက တစ်ထစ်ချင်းတစ်ရစ်ချင်း စောက်ခေါင်းကလေးထဲ တိုးဝင်လာပြီး လီးတဆုံး ရောက်လုနီးဖြစ်သွားသည်။ သူကတစ်ချက်ချင်းပင် ဖင်ကိုကြွ၍ ကြွ၍ဆောင့်လိုးနေပါသည်။
"ကောင်းလား ဇင်မာ ငါလိုးတာ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား "
"အင်းဟင်း ဆောင့် ဆောင့်ပေးပါ မြန်မြန် ကိုမျိုးဂေါ်လီကြီးက အထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးပဲ ကိုမျိုးရ ယ် "
"ဘယ်လို တစ်မျိုး ဖြစ်တာလဲ "
"အထဲမှာ တလိမ့်လိမ့်နဲ့ နေတာကိုပြောတာ စောက်ပတ်လည်း ပို ရွ ရွလာသလိုပဲ ဟင့် ဟင့် ဟင့် "
ဇင်မာလွင်က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပင် ပြောလိုက်ပါသည်။
အမှန်တကယ်လည်း သူမစောက်ပတ်မှာ အရွကြီး ရွလျက်ရှိချေပြီ။ မျိုးမြင့်လွင် သူ့လီးကို ရက်စက်စွာပင် စောက်ခေါင်းကလေးထဲ အရင်းရောက်အောင်ထိုးသွင်းကာ သူမစောက်ခုံကြီးကို ဖိကပ်ထားလိုက်ရာက အထက်လှန်အောက်ထိုး ပင့်၍တစ်မျိုး ဘေးတစောင်းညှောင့်၍ တစ်ဖုံ သူ့ကိုယ်ကို ဇင်မာလွင့် ကိုယ်လုံးကလေးနှင့် ကပ်၍ ဂေါ်လီလီးအားကိုးနှင့် ဖိကြိတ် ညှောင့်လိုးပေးနေသည်။
ဇင်မာလွင် အသည်းခိုက်အောင်ပဲ ကောင်းသွားသည်။ လီးကတစ်ကြပ်နေကာ ဂေါ်လီလုံးက ချက်ကောင်းကိုထိမိသွား၍ ဖီလင်တွေ တလိမ့်လိမ့်တက်လာသည်နှင့် သူမဖင်ကလေးနှစ်ဖက်ကို ကော့ကော့ကြွကြွလုပ်၍ စောက်ဖုတ်ကိုဖွင့်ပေးထားလိုက်ရင်း အောက်ကနေ ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ကော့ပင့် ဆောင့်လိုး ပေးလာပါသည်။
"အင့် အ အင့် အင့် ဆောင့် ဆောင့်ပေး ကိုမျိုး အား ကောင်းလိုက်တာ ကောင်း ကောင်းတယ် လိုးပါ လိုးပေး ဟင့်အိအိ အင့် အင့် "
"ဖွတ် စွပ် …ဖတ် ဗွပ် … ဖွပ် စွိ ဇွပ် … ဖွပ် ဘုတ်ဘတ် … ဗွပ် "
စောက်ရည်သံတွေ နားရှက်စရာကြားနေရပါသည်။
"အ အသံ တွေ ထွက် ထွက် လိုက်တာ မျိုး ရယ် "
ဇင်မာ ညည်းပြော ပြောသည်။ တစ်ဖက်ကလည်း သူ့ကို အကော့မပျက် ဂရုတစိုက်ပင် သူ့ဆောင့်လိုးချက်အတိုင်း လိုက်လိုက်ပြီး ဖင်ကို ကော့ကော့ထိုးပေးနေပေသည်။ လီးအဝင်အထွက် မြန်လာ သွက်လာသည်။ဇင်မာလွင် မဟန်တော့ဘဲ ကိုမျိုးရင်ဘတ်ကို လက်ဖဝါးလေးနှင့်တွန်း၍ တအားအား တအီးအီး အော်ညည်းရင်း တစ်ကိုယ်လုံးထွန့်လူး ကော့ပျံလာခဲ့ပါသည်။
ဒီအချိန်က အချိန်ကောင်းပင် … ။
မျိုးမြင့်လှိုင် ဇင်မာလွင့်စောက်ပတ်ထဲက သူ့လီးကို ရုတ်တရက် မပြောမဆို ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်သည်။
"ဟင် ဘာ ဘာလို့ ချွတ်ရပြန် တာလဲ အို … အို … ကိုမျိုး "
"ငါ နင့်စောက်ဖုတ်ကို ယက်ချင်သေးလို့ ဇင်မာ ဒီလိုအချိန်မှာ နင့်စောက်ပတ်က ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တွေဟာ အရသာအရှိဆုံးပဲ "
ဆိုပြီး ဇင်မာလွင်ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်၍ စောက်ပတ်တဝိုက်မှာ ရွှဲရွှဲယိုအောင်စိမ့်ထွက်နေသော စောက်ရည်များကို တရှိုက်မက်မက် စိမ်ပြေနပြေပင် စုပ်နေလိုက်ပါလေသည်။ ဇင်မာလွင် ငယ်သံပါအောင် အော်ဟစ်ငိုချင်စိတ် ပေါက်သွားမိတော့သည်။
"စုပ်ချင်လည်း စုပ်ပါ မြန်မြန် အ အ အားးးး ဇင်မာ့ …စောက် …စောက်ပတ်ကို လည်း လိုးပေးပါဦး နော် ကိုမျိုး "
"လိုးပေးမှာပေါ့ ဇင်မာ …နင် … လီးနဲ့ ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံရတာ ကြိုက်တယ် မဟုတ်လား "
"ကြိုက်တယ် လီးနဲ့ လိုးတာ ဘယ်မိန်းမ မကြိုက်ဘဲ နေမလဲ "
"ငါ့ လီးနဲ့ လိုးပြီးရင် ကော ဟိုကောင့် လီးနဲ့ထပ်ပြီး အလိုးမခံ ချင်ဘူးလား "
"ဘယ်ကောင် လဲ ဘယ်သူ့ကို ပြောတာလဲ"
"ဟိုဖက်ခန်းကကောင်လေ စိန်သောင်းကိုပြောတာ ဒီကောင်လည်း လီးကဒစ်ကြီးအကြီးကြီးနဲ့ ဝင့်ဝါ စောက်ပတ်ကွဲအောင် လိုးမှာ သိလား … ဟင်းဟင်း "
"သူ … သူ …ဘာပြောလို့လဲ "
"နင့်ကို လိုးချင်တယ် တစ်ချီပေးလိုးတဲ့ "
"…… ကို ……မျိုး ဘာ … ဘာ ပြန် ပြောလိုက် … လဲ ဟင် "
"ငါပြောလိုက်တယ် နင်လက်ခံရင် လိုး လို့ … နင့်စော်လည်း ငါလိုးမယ် ပြောပေးစမ်းဆိုပြီး ပြောလိုက်တယ် "
"အို "
"နင် သူ့ လီးကို ကြည့် မလား အလိုးရောခံချင်လား … ပြော ဇင်မာ … "
ဇင်မာလွင် တဏှာအရမ်းကြွနေရပြီ။ ဒီတစ်ယောက်နှင့်လည်း အလိုးခံသည်။ဟိုတစ်ယောက်လည်း သူမကို လိုးချင်သည် တဲ့။ကြည့်ရတာ သူတို့ ယောက်ျားချင်း သိပ်ပြေလည်နေကြပုံ ရသည်။
"သိ ဘူး …ကိုမျိုး သဘောပဲ ကွာ သူ လိုး ဆိုရင်လည်း လိုး ပေါ့ ဟို ဟို ဝင့် …ဝင့် ဝါ ကရော ဘာပြောမလဲ မသိဘူးနော် "
ဇင်မာလွင် ဇဝေဇဝါကြီး ဖြစ်နေဟန်တူပေသည်။
"အိုးး သူက ဏှာဒီလောက်ထန်တဲ့ မိန်းမပဲဟာ ငါ သူ့ကို အချိန်မရွေးလိုးလို့ရတယ် ဟိုကောင်စိန်သောင်းကို အားနာလို့ လက်ရှောင်ပြီးနေတာ သူက လူကို စိုက်ကြည့်လိုက်ရင် လီးနေရာကိုပဲ အရင်ကြည့်တာလေ လီးကောင်းရင်ခံမှာအသေအချာပဲ ဟင်း ဟင်း ဒီနေ့တော့ တွေ့ကြပြီပေါ့ကွာ ကဲ ကဲ နင့်စောက်ပတ်ကို ဖြဲထားပေးတော့ ဇင်မာရေ ငါ့ လီးလည်း လိုးချင်လွန်းလို့ လချောင်းတစ်ခုလုံးပေါက်ထွက်မတတ်ဖြစ်နေပြီ"
မျိုးမြင့်လှိုင် ပြောလည်းပြော ဇင်မာလွင်ကို ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲကားစေလိုက်ပြီး သူကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ထန်နေပြီဖြစ်၍ သူမစောက်ပတ်ကလေးထဲသို့ လီးကိုတရှိန်ထိုးကြီး ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်ရင်း တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ်နှင့်နေအောင် အဆက်မပြတ်ကြီး ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ နေလေတော့၏။
"အား အ အိ အိ အ ဖြေး ဖြေး နာနာတယ် ကိုမျိုး လူကို အသေလိုးသတ်နေတာလား အိအီး ဟီးးး အီးးးး "
"ဇွပ် ဖွပ် ဖွပ် … ဘွတ်… ဖတ် ဘတ် ဘွတ် … ဘွပ် ဖွပ် … ဘတ် ဗွပ် "
အသံတွေက ဆူညံပေါက်ကွဲစွာ ထွက်ပေါ်နေပေသည်။
မျိုးုမြင့်လှိုင်တင်ပါးနှစ်ဖက်က နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နှင့် သူ့လက်နှစ်ဖက်က ဇင်မာလွင်၏ ဖင်သားအိအိကြီးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ဆွဲကာ အားရပါးရကြီး အပေါ်စီးကနေ ဖိဆောင့်လိုးချလျှက် ဇင်မာလွင်ကလည်း သူမကို အပီအပြင်ဆောင့်လိုးပေးနေသည့် မျိုးမြင့်လွင်ခါးကို တင်းတင်းကြီးဆွဲဖက်ကာ အောက်ကနေ အသည်းအသန်ပင် ကော့ညှောင့် ပေးနေပါသည်။
နှစ်ယောက်သားလိုးဆောင့်မှုက အချက်ပေါင်းရာကျော်လာပြီဖြစ်သည်။ မျိုးမြင့်လှိုင်၏လိုးအားသန်မှုကို ဇင်မာလွင် တအံ့တသြဖြစ်ရသလို သူ၏ဂေါ်လီလီးက စောက်ဖုတ်နံရံများကို အကြမ်းပတမ်း ပွတ်ဆောင့် ပေးမှုအား ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်စွမ်းသည့် ဇင်မာလွင်၏အလိုးခံနိုင်ပုံကို မျိုးမြင့်လွင်တစ်ယောက် လက်ဖျားခါ သွားမိလေသည်။
ပထမအကြိမ်လိုးစဉ်က ဇင်မာလွင် အကြောက်အကန် အော်ဟစ်ရုန်းကန်ပုံကို ပြန်လည်မြင်ယောင်မိသေးသည်။ သူမစောက်ဖုတ်က သွေးထွက်အောင် ခံခဲ့ရသည်။
အထူးသဖြင့် ဂေါ်လီလုံး၏ပွတ်တိုက်မှုကိုခံရသော စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများက စုတ်ပြတ်သတ်မတတ် နာကျင်မှု ဝေဒနာခံစား ရပြီး နှစ်ရက်သုံးရက်လောက် အထိ လမ်းမလျှောက်နိုင်ဖြစ်ကာ ကျောင်းလည်းမတက်နိုင်ခဲ့ပေ။ ခုတော့ လိုးသက်ကလေး နည်းနည်းရလာပြီး လိုးသည့်အကြိမ်ပေါင်းလည်း မနည်းတော့တာကြောင့် သူမအနေနှင့် ဒီဂေါ်လီလီး၏အရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံစားတတ်နေပြီလို့သာ ပြောရတော့မည်။
"ဇင်မာ့ ခြေထောက်ကို ထမ်းပြီး … လိုးပါလား ကိုမျိုး "
"ကောင်းတယ် … အဲဒါမှ လီးအဝင်ပိုနက်မှာ ပေါ့ ခြေထောက်မြှောက်ပေးလိုက် … ဇင်မာ "
ဇင်မာလွင်ခြေနှစ်ဖက်ကို မြှောက်ကာ သူ့ပုခုံးပေါ်ပစ်တင်လိုက်သည်။ သူမစောက်ပတ်ထဲက လီးကို မကျွတ်စေဘဲ ခါးအားသန်သန်နှင့်မျိုးမြင့်လှိုင် ဆက်လိုးပေးသည်။ သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်၍ စောက်ပတ်ကို ဟဟပြဲပြဲကြီးဖြစ်စေကာ သူ့လီးဒစ်ကို အဆုံးအထိနှစ်သွင်း၍ ဂေါ်လီလီးကြီးကို ထိုးလိုက်ဆောင့်လိုက်လုပ်ရင်း တရစပ် မွှေ့လိုးပေးနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။
"ကောင်းလား ဇင် မာ "
"အ အာ့ ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ထိတယ် ကိုမျိုး ရယ် အာ့ အိ … အိ အ အားးး "
အချက်လေးဆယ်လောက်အရောက်မှာ သူ့လီးတင်းမာမှုက အဆမတန်မြင့်မားလာပြီး သုက်ထွက်ချင်သလိုဖြစ်လာသည်။
အာရုံပြောင်းသည့်အနေနှင့် သူမ၏အပေါ်ငေါ့ထောင်၍နေသော နို့အုံအိအိလေးနှစ်မြွှာရဲ့ထိပ်က ကျစ်ခဲသေည့် နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုကို တစ်လှည့်စီ ငုံခဲ၍ စို့စို့ ပေးနေမိသည်။
နို့ အစို့ ခံလိုက်ရသဖြင့် ဇင်မာလွင်လည်း သူမ၏စောက်ခေါင်းလေးထဲက စောက်ရည်ကြည်များ ပိုမို စိမ့်ထွက်လာသလို တစ်မျိုးကြီးခံစားလိုက်ရကာ ဖီလင်တွေတရိပ်ရိပ် တက်လာခဲ့ရပြန်ပါသည်။
"ဇင်မာ … ကိုယ် … ပြီးချင်ပြီ ဖင်ကို အောက်ကနေ … လက်နဲ့ထောက်ပြီး မြှောက်ပေးထားနော် အမုန်းဆောင့်ချင်လို့ "
"ဆောင့် ကိုမျိုး ဇင်မာ စောက်ပတ်ထဲမှာလည်း အရမ်းရွနေပြီ အပြီးသာ … လိုးပေတော့ ကြမ်းကြမ်း လိုး … လိုးစမ်း … မညှာနဲ့ … ဆောင့် … ဆောင့် တအားဆောင့် အင်း ထိ ထိတယ် အင်း ဟင်း … အင်း "
ဇင်မာလွင် ခါးလေးကို ကော့ကော့ထိုးပေးလာ သည်။ သူ ကလည်းအဆက်မပြတ် ဖိဖိ ဆောင့်ချ၍ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်အကြာမှာ နှစ်ယောက်စလုံး ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်လာခဲ့ကြပြီး …
"အား ကို ကိုမျိုး ဆောင့်ဆောင့်ပေး … လိုး ပါ တအားလိုးပေးစမ်းပါ… အ အား… အား … "
ဆိုပြီး ဇင်မာထွန့်ထွန့်လူးကာ စောက်ရည်များ လွှတ်ကနဲလွှတ်ကနဲ ပန်းထွက်သွားသလို သူလည်း လရည်တွေ တဗြစ်ဗြစ်သွန်၍ ညှစ်ထုတ်ပစ်လိုက်ရင်း ဂေါ်လီလီးကို သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲ တဆုံး ဖိနှစ်ကာ လေးငါးဆယ်ချက်လောက် ဆက်ညှောင့်ပေးလိုက်ရာက ခဏအကြာမှာ ငြိမ်ကျသွားရတော့ သည်။
နှစ်ယောက်သား ခေတ္တခဏ အမောဖြေ၍ နားလိုက်ကြသည်။
ဇင်မာလွင်က ကိုမျိုးရင်ခွင်ထဲမှာ လဲလျောင်းရင်း မှိန်းနေရာက သူ့ လီးကို ဟိုဆုပ်ဒီနယ်လုပ်ကာ လှည့်ပတ် ကိုင်တွယ်ကြည့်နေပြီး …
"ကိုမျိုးလီးက နဂိုကကြီးရတဲ့ အထဲ ဂေါ်လီထည့်ထားတော့ အခံရသိပ်ခက်တာပဲ ဟောဒီအလုံးကြီးက တလိမ့်လိမ့်နဲ့ သိပ်ကို အသည်းယားဖို့ ကောင်းတယ် "
ဆိုပြီး လီးချောင်း၏ အပေါ်ဖက်ထိပ်နားဆီမှ ပြူးထွက်နေသော တစ်လုံးတည်းသော ဂေါ်လီလုံး ( စိန်တစ်လုံး ဟုခေါ်သည်။ စာရေးသူ ) ကို လက်ကလေးနှင့် အသာအယာပွတ်သီး ပွတ်သပ်လုပ်၍ …
"ဟို စိန်သောင်းလီးရော ကိုမျိုး လိုပဲ လား "
"အေး ဟုတ်တယ် သူက ငါ့ဟာထက်ပိုကြီးတယ်… ဂေါ်လီက အတူတူထည့်တာ … သူက သူများထက်ပိုကဲပြီး သုံးလုံး လေးလုံး ထည့်ထားတယ် "
"ဟင်း တော်တော် အတတ်ဆန်းကြတယ် နော် "
"နင်တို့ မိန်းမတွေ ကောင်းဖို့ အနာခံပြီးလုပ်ရတာ … ကဲ လာ … ငါ တို့ သွားကြစို့ … "
"ဟင် …ဘယ်သွားမလို့လဲ ကိုမျိုး "
"သူတို့ အခန်း သွားလည်မယ် လေ … ဇင်မာပါ လိုက်ခဲ့ "
ဆိုပြီး ကိုမျိုးကသူမလက်ကို အတင်းဆွဲခေါ်နေ၍ မလိုက်ချင် လိုက်ချင်ဟန်နှင့် ဇင်မာလည်း ကိုးလို့ ကန့်လန့်နှင့် ထလိုက် လာခဲ့ရပါသည်။
သူတို့ ဖက်က အခန်းတံခါးက ပိတ်ထားသည်။
နှစ်ယောက်သား အလုပ်ဖြစ်နေကြတုန်းပဲလားတော့ မသိပါချေ။ ဇင်မာလွင် တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ် ဖြစ်နေသလောက် ကိုမျိုးကတော့ အတော်ကလေးကို စိတ်အားထက်သန် နေပုံရပါသည်။
"ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် "
တံခါးခေါက်သံပေးပြီး မကြာမီ သူတို့ အခန်းတံခါးလေးပွင့်လာသည်။
စိန်သောင်း၏ချွေးပြန်နေသောမျက်နှာကြီး ပေါ်ထွက်လာပြီး သူက စပ်ဖြီးဖြီး မျက်နှာပေးနှင့် …
"ဟာ … လာ ခဲ့ … ငမျိုး … ငါက တခြားသူတစ်ယောက်ယောက် ထင်လို့ …အခန်းထဲဝင်ခဲ့ ကြ "
ဆိုပြီး သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို အခန်းထဲသို့ အတင်းဝင်ခိုင်းလိုက်ကာ တံခါးကို အသေအချာ ပြန်ပိတ်လိုက်သည်။
"ဝင့်ဝါရော ဘယ် မလဲ "
ဇင်မာလွင်က စိန်သောင်းတစ်ကိုယ်လုံး ကို ခပ်ရဲရဲပင်ကြည့်၍ မေးလိုက်ပြီး တစ်ဖက်က ကုတင်ပေါ်ကို သူမ၏မျက်စိအကြည့်က ရောက်ရှိသွားပြန်ကာ …
အခန်းတံခါးလာခေါက်သံကြား၍ ရမိရရာထမီတစ်ထည်ကိုကောက်စွပ်လိုက်ဟန်ဖြင့် ထမီရင်လျားမလုံမလဲ ရင်ညွန့်ကလေး တဝင်းဝင်း နှင့် ပေါင်သားတစ်ဖက်ရော ခြေသလုံးသား ဖွေးဖွေးကလေးနှစ်ဖက်ပါ အဖုံးအကွယ်မဲ့စွာ ပေါ်လွင်၍ နေသော ဝင့်ဝါခိုင်အနားကို အသာပင် တိုးကပ်သွားလိုက်ပြီး …
"ဟိတ် ကြည့်စမ်း ?? "
ဆိုပြီး သူမ၏ ရင်လျားထမီ အထက်ဆင်စကလေးကို အသာဆုပ်ဆွဲ၍ …
"အယ် ဇင်မာ အပုပ်မ … အယုတ်တမာမ … ဟင့် ဟင့် မ လုပ်နဲ့ လေ အို အို … "
ဝင့်ဝါခိုင်က ကိုမျိုးအရှေ့မှာ ထမီကျွတ်မှာစိုး၍လားမသိ သူမနို့အုံမို့မို့ကလေးကို ထမီစကလေးနှင့် အကဲပိုစွာ ဖုံးရမလို ဖိရမလို လက်ကလေးတကာကာနှင့် ဟန်လုပ်နေသည်။
"ဟင်း လုပ်မှာပဲ သူ့ကျတော့ ဒီမှာဇိမ်နဲ့ နှပ်နေပြီး လူကိုများ နှုတ်ဆက်ဖော်တောင် မရဘူး ငဝါမ … နင်တွေ့မယ် ဟင်း ဟင်း "
"နင်လည်း ဘာထူးသေးလဲ ဟဲ့ … ဟွန်း ငါက စကားပြောမလို့ဟာကို သူတို့ပဲ အခန်းထဲမှာ မွှန်ထူ နေကြပြီးတော့ များ … "
"အံမယ် သူကပဲ တွေ့သလိုလိုနဲ့ ရှက်ရမ်းရမ်း မနေနဲ့ နော် ဟင်း … ခစ်ခစ် … ခစ် "
"အို မတွေ့ပေမယ့် ကြားနေသားပဲဥစ္စာ … အသံတွေ နားနဲ့တောင် မဆန့်ဘူး သိလား …ခိ ခိခိ "
"နင် နင် တော့ လား င ဝါ …စုတ် မ … ဟွင်း "
"လုပ် လုပ် မြန်မြန်လုပ် … ကို မျိုး … တဲ့ … ပြီး .…ပြီးတော့ … ဘာ …ရယ် … ဟို ဟာ အရမ်းရွနေပြီ မညှာနဲ့ ဆောင့် … တ အား … လ လ …လုပ် …… အို အိုး …… ဟင့်ဟင့် ဟင့် … "
"တော် … တော် တော့ နော် … ရပ် လိုက် တော့ အစုပ်ပလုပ်မ… ချောင်းနားထောင်နေတယ်ပေါ့ လေ …ဟုတ်လား … ဟင်း ကဲ … ကဲ ဟယ် …ကဲ …"
"အ အာ ဇင် မာ မ … ဖင် ကြီးမ … အစိ ကြီး … မ … ဟင့် ဟင့် အို ဟင်း … "
"နင် … နင် … နော် ပြောလေကဲလေ… ငါ ညှစ်ပစ်လိုက်ရ ဟွန်းး … "
" ခိ ခိ … ခိ … ဟင့် ဟင့် … ခစ် ခစ် …… ခစ် ခစ် …"
ကောင်မလေးနှစ်ယောက် …
အရင်ကလည်း ရင်းနှီးဖူးသူတွေပီပီ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စကားနာထိုးရင်း နို့ကိုင်လိုက် ဖင်ကိုင်လိုက် စောက်ပတ်နှိုက်လိုက် နှင့် ယောက်ျားနှစ်ယောက်ရှိနေ တာကိုတောင် သတိမထားနိုင်ကြဘဲ နှစ်ယောက်သား လုံးလားထွေလားဖြစ်သွားကြသည်။
သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ပျက်နေပုံကို မသိမသာစောင်းငဲ့ကြည့်၍ အကြံသမားနှစ်ယောက်က တစ်စုံတစ်ရာကို ဉာဏ်နီဉာဏ်နက် ထုတ်နေကြကာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန် မျက်စပစ်ပြ လိုက်ကြသည်။
စိန်သောင်းအကြည့်များက ကုတင်ဘေးမှာ ဝင့်ဝါခိုင်ကို ကုန်းကုန်းကွကွကြီးလုပ်၍ စလိုက်နောက်လိုက် ချစ်စနိုးလေး ကိုင်လိုက်တွယ်လိုက် လုပ်နေသော ဇင်မာလွင်၏ ဖင်သားလုံးလုံးအိအိကြီးနှစ်ဖက် ဆီကို ရောက်ရှိသွားပြီး သွားရေတမြားမြားကျလျက်ရှိရာက ဖြည်းဖြည်းချင်းအနားတိုးသွားလိုက်ကာ သူမအနောက်ကို အရောက်မှာ သူ့ပုဆိုးကို အသာချွတ်ချလိုက်သည်။
ပြီးတော့ လီးကြီးတန်းလန်းနှင့်ပင် ဇင်မာလွင့် ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားရှိ အကွဲကြောင်းကလေးထဲကို အသာကပ်၍ ဖိထောက်လိုက်ကာဖြင့် …
"အိုးး … … "
ဇင်မာလွင်၏ အမေဋိတ်သံကလေးက သူကြားသာရုံမျှ တိုးတိုးကလေး … ။
သူ၏လီးနွေးနွေးကြီးကား ဇင်မာလွင့်ဖင်သားအနောက်မှာ နေသားတကျရှိလျှက် … အကယ်၍များ သူမထမီသာ ခံမနေဘူးဆိုလျှင် ဖင်သား အိအိတစ်တုံးတစ်ခဲကြီးတွေ ပါ သူ့ လီးထိုးဖောက်၍ ဒိုးယိုပေါက်ဖြစ်သွားလေမလား မပြောတတ်ပါချေ။
မျိုးမြင့်လှိုင်ကမူ ခပ်တည်တည်နှင့် ဒီအတိုင်းပင် ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက်သည်။
ဝင့်ဝါခိုင်နဘေးမှာ အသာကပ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူမခါးလေးကို လက်တစ်ဖက်ကသိုင်းဖက်ရင်း သူမ၏နို့အုံ အိအိ တစ်ဖက်ဆီကို လက်နှင့်အသာ ဖိအုပ်ကာ ကိုင်လိုက်လေသည်။
ဝင့်ဝါခိုင် မသိသလိုလုပ်နေသည်။ သူ့ လက်က နို့အုံကို အောက်ခြေကနေ ညှစ်ကိုင်လိုက်ကာ နို့သီးခေါင်းထိပ် ကလေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မနှစ်ခုညှပ်၍ လှိမ့်ချေပေးလိုက်တော့ ဝင့်ဝါအောက်နှုတ်ခမ်းကို သွားနှင့်ဖိကိုက်ရင်း ခါးကလေး ကော့တွန့်တက်သွားခဲ့ရပေသည်။
ဇင်မာလည်း ထို့နည်းတူပင် …
အသာငြိမ်၍ နေသည်။စိန်သောင်း လီးထောက်ထားမှန်းသိလျက်နှင့်ပင် ကုတင်စောင်းလေးမှာ ဖင်ကိုကုန်းကွကွ လုပ်ပေးထားရင်း သူကသိုင်းဖက်လာချိန်မှာ သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်က မသိမသာနှင့် စိန်သောင်း၏ ပူနွေးနွေးလီးကြီးကို လက်နောက်ပြန် ကိုင်စမ်းကြည့်လာသည်။
အာပါးပါး မနည်းပါလား …လဒစ်ကြီးက ကြီးလိုက်တာ ဧကန္တ ဟို ဂေါ်လီတွေကြောင့်ပဲဖြစ်ရမည်ဟု စိတ်ထဲကတွေးရင်း ကြက်သီးများ ဖျင်း ကနဲထမိသွားရသည်။သူမ စမ်းမိသမျှတော့ သူ့လီးက အဖုဖုအထစ်ထစ်အလုံးတွေ တော်တော်ကလေးများတာ တွေ့ရသည်။ ငါးလုံး ခြောက်လုံးလောက်များရှိ လေမလားပဲ။လီးထိပ်မှာရော လီးဘေးဝဲယာနှစ်ဖက်မှာပါ ပြီးတော့ လီးအောက်ခြေဖက်ဆီမှာလည်း တစ်လုံး ကျန်နေသေးသည်။
စိတ်ကူးပေါက်ပေါက်နှင့်ပင် ဝင့်ဝါ နားနားသို့ကပ်ပြီး …
"ငဝါမ နင့် ဘဲဘဲကြီးက ဂေါ်လီတွေအများကြီးနဲ့ မဟုတ်လား နင် ခံနိုင်တယ်ပေါ့ လေ ဟင်း "
"ဘယ်သူပြောလဲ …နင့်ကို "
"ဒီမှာလေ … ဟင်း … ဟင်း "
ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ပြီး သူမ လက်မလွှတ်စတမ်း ဆုပ်ဆွဲထားသည့် စိန်သောင်းလီးကြီးကို ကိုင်ပြလိုက်တော့
"အို … ဟင်း ဟင်း ဟင်း "
ဝင့်ဝါခိုင် သူ့ပါးစပ်ကို သူ လက်ဝါးနှင့်အုပ်ရင်း တခိခိနှင့် ကြိတ်ရယ်လိုက်သည်။ပြီးတော့မှ ဇင်မာ့ကို မော့ကြည့်လိုက်ရင်း …
"နင် သူများ ပစ္စည်း ကိုင်ရင် … နင့်ပစ္စည်းလည်း သူများကို ပြမှရမယ်… နော် မိဇင်မာ ဟင်းဟင်း … ဟင်း သိတယ်မဟုတ်လား "
"အော ဒီလိုလား ကိုမျိုး ဒီမှာ ဝင့်ဝါကြည့်ချင်တယ်တဲ့ … ရှင့်ဟာ ကို ချွတ်ပြလိုက်ဦး … လာ ဒီနားလာ ကြည့် … လေ … ဝင့်ဝါ … အားရအောင်ကြည့် … ကိုင်လို့လည်းရတယ် … မှုတ်ချင်လည်း မှုတ်လို့ရတယ် … နင့် သဘောပဲ ဟင်း ဟင်း "
"တကယ်နော် … ဟွင်း နောက်မှ … ဂျေ မ ဝင်နဲ့ … ဟင်း ဟင်း ဟင်း "
"ဟယ် အဲ့ဒါ ခေတ်နောက်ကျနေပြီ … မဝင်ဘူး စိတ်ချ နင်ရောပဲ နင့်ဘဲ ဟာကြီး လည်း …ငါ မှုတ်ပြမယ် ကြည့်နေ "
ဇင်မာ မခံချင်စိတ်ကလေးနှင့် စိန်သောင်းလီးကြီးကို တမင်တကာ ဖျစ်နယ်၍ ကိုင်ပြညှစ်ပြ ဂွင်းရိုက်သလို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဆွဲဆွဲဆောင့်ပြ လုပ်နေလိုက်သည်။ဝင့်ဝါလည်း ပါးစပ်အသာပိတ်၍ သူမလုပ်တာကို ပြုံးစိစိကြည့်ရင်း တစ်ဖက်ကလည်း ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သော မျိုးမြင့်လှိုင်ရဲ့လီးချောင်းကြီးကို သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်နှင့် မသိမသာကိုင်၍ပေးလာပါသည်။
"လီး စုပ်ပေး … ဇင်မာ "
စိန်သောင်းပြောသည်။
"အင်း … … ဒီရှေ့ နား …တိုးလာလေ "
ဇင်မာလွင် ပြောပြီး စိန်သောင်းအရှေ့မှာ အသာထိုင်ချလိုက်သည်။
စကားအပို ပြောနေစရာပင် မလိုအပ်တော့ပါ။
စိန်သောင်း၏လီးကို ဇင်မာလွင် အားပါးတရထိုင်စုပ်ပေးနေချိန်မှာ ဝင့်ဝါကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ထဲမှာ သရိုးသရီဖြစ်လာခဲ့ရပြီမို့ ကိုမျိုး ( မျိုးမြင့်လှိုင် ) ရဲ့ လီးကို လက်ဖြင့် တဖတ်ဖတ် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးနေမိရင်း သူမပါးစပ်ဖြင့် အသာကလေး ကုန်းနမ်း၍ တပြွတ်ပြွတ် အသံထွက်လာသည်အထိ တဖြည်းဖြည်းနှင့် စတင်စုပ်ငုံ ပေးနေပါချေပြီ။
ယောက်ျားနှစ်ယောက် စလုံး အလွန့် အလွန် ဖီလင်ရှိပြီး ကောင်းသွားခဲ့ ကြသည်။
သူတို့နှစ်ယောက်၏လီးကြီးတွေက အသည်းယားချင်စဖွယ် နီနီရဲရဲ မတ်တောင်၍ နေပုံမှာ သူမတို့ မကြာခဏ ဖုန်းထဲကနေ ခိုး ခိုးကြည့်ခဲ့ ရသည့် အပြာကားထဲကအတိုင်းပင်ဖြစ်နေသည်။
ဇင်မာရော ဝင့်ဝါပါ ကာမစိတ်တွေ အတိုင်းအဆမဲ့စွာဖြင့် တဖွားဖွား ယိုဖိတ်ဖြစ်ပေါ်လို့လာရချေပြီ။
ဇင်မာလွင် သူ့အရှေ့မှာပင် ထရပ်လိုက်ရာက ကိုယ်ပေါ်မှအင်္ကျီနှင့်ဘော်လီတွေ ချွတ်နေလိုက်သည်။
စိန်သောင်းက သူမ ထမီကို အထက်ဆင်စနေရာကနေ ကူညီဖြေလျော့၍ ချွတ်ချပေးသည်။ကိုမျိုးကမူ ဝင့်ဝါ၏ရင်လျားထမီကို ဘယ်အချိန်ကတည်းကပင် ဖြေချလိုက်သည်မသိပါချေ။ သူ့ပါးစပ်က ဝင့်ဝါ၏ နို့အုံအိအိထွေးထွေးနှစ်ဖက်ကို ကျကျနနကြီး တစ်လှည့်စီ စို့၍ စို့၍ ပေးနေတာကို ဇင်မာလွင်တစ်ယောက် အမှတ်မထင်မြင်တွေ့လိုက်ရပြီဖြစ်သည်။
ဇင်မာလွင် ကိုမျိုးကို မျက်လုံးကလေးတစ်ဖက်အသာမှိတ် ပြလိုက် သည်။ကိုမျိုးကလည်း သူမကို ပြုံးစိစိကြည့်ကာ ခေါင်းအသာညိတ်ပြ၍ … ဝင့်ဝါ၏ပေါင်ကြားထဲသို့ သူ့ လက်တစ်ဖက်က လျှောထိုးဝင်ရောက် သွားတာ ဇင်မာမြင်လိုက်ရပြန်သည်။
ဇင်မာလွင် နှစ်နှစ်ကာကာကြီးပြုံးလိုက်တဲ့ အပြုံးကို ဝင့်ဝါခိုင်တစ်ယောက် မျက်စောင်းကလေး အသာခဲ၍ တုံ့ပြန်ကာ ကြည့်လိုက်သည်။
သည့်နောက်မှာတော့ …
ဇင်မာရော ဝင့်ဝါပါ အနမ်းပက်စက်လွန်းလှသည့် ကိုမျိုးနှင့် စိန်သောင်းတို့၏ အနမ်း အရှုံ့ အစုပ် အယက်တို့ ရဲ့အောက်မှာ နှစ်ယောက်သား အလူးအလဲကော့ပျံ နေအောင်ကို ထွန့်ထွန့်လူးမျှ ခံစားလိုက်ကြရသည်။ ယောက်ျားနှစ်ယောက်က သူတို့ လေ့လာထားသမျှ ဘာဂျာအစွမ်းကို အပြိုင်အဆိုင်ပြနေကြသည်။ သူတို့အစွမ်းပြတာကအရေးမကြီးလှပေ။
ဇင်မာလွင် ရော ဝင့်ဝါခိုင်အတွက်ပါ တစ်ယောက်နှစ်ချီစီလောက် ကော့နေအောင်အမှုတ်ခံရပြီး စစ်မရောက်ခင် မြားကုန်သွားမည့် အဖြစ်ကိုတောင် တွေးပြီး စိုးရိမ်ပူပန်နေမိကြလေတော့သည်။
နှစ်ဦးသား ဖတ်ဖတ်ကို မောသွားကြသည်။
"လိုး လိုးတော့ ကိုစိန်သောင်း ရယ် "
"ကိုမျိုး ဝင့်ဝါလည်း မျော့နေ ပြီကွာ တော်ပြီ လိုးကြတော့ စို့ "
"ကဲ ကဲ … ဒါဖြင့်လည်းလာကြ ဟောဒီကုတင် စောင်းမှာပဲ နှစ်ယောက်စလုံး တန်းစီအိပ်လိုက်ကြ တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ လိုးကြတာပေါ့ အိုကေ နော် "
"ဟုတ် အို ခေ ခိ ခိ ခိ "
"ခိ အဟင့် ဟင့် ဟင့် … "
ကောင်မလေး နှစ်ယောက် စောစောက သူတို့မဟုတ်ကြသည့် အတိုင်း။ လိုချင်တာ ရ ပြန်တော့လည်း လျှာကလေးတစ်လစ်ထုတ် လို့ …စပ်ဖြီးဖြီး ကျေနပ်မှုအတိပြီးသော သနားကမား မျက်နှာပေးကလေးတွေ နှင့် …။
မျိုးမြင့်လှိုင်က ဝင့်ဝါခိုင်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး လိုးသည်။
ဇင်မာလွင့်ကိုမူ စိန်သောင်းက သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးနှင့် သူမစောက်ပတ်အဝကို အသေအချာကြီးတေ့ချိန်၍ ဆောင့်သွင်းချလိုက်သည်။
သူတို့ နှစ်ယောက်ပြိုင်တူပင် ကောင်မလေးနှစ်ယောက်၏ စောက်ပတ်တွေကို အလဲအကွဲ ဆော်ကြလေပြီ … ။
"အင်း ဟင်း ဟင်း အို့ အ အ မေ့ ကို စိန်သောင်း ရယ် အ အ အား နာ နာ တယ် "
"လီး မဝင်လို့လား ဇင်မာ ဘယ်လိုနေသေးလဲ "
"အခံရ ခက်တယ် ကွာ လီးက ကြီးကြီးနဲ့ ဂေါ်လီးကြီးတွေ စောက်ပတ်မှာ တစ်နေတယ် ကို စိန်သောင်း ဖြေးဖြေး လိုး ပါ "
"ဇွပ် ဖွပ် ဗွပ် … ဘုတ်စွိ ဇွပ် … ဘွတ် ဖတ် ဘွပ် ဘုတ် ဖတ် … "
"အိ အိယာ့ အ အင် အင့် အင့် အလာ့ လား ကျွတ် ကျွတ် အင့် အင့် ဆောင့် ဆောင့် ကို စိန်သောင်း အား အိ အ အာ့ …"
ဇင်မာတို့ အတွဲက အသံနှင့်အတူ ဝင့်ဝါနှင့်ကိုမျိုး လိုးဆောင့်ရာမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော တစွပ်စွပ် တဗွပ် ဗွပ် စောက်ဖုတ်လေအံသံများကလည်း အိပ်ခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်လို့ နေလေတော့၏။
မျိုးမြင့်လှိုင်က ဝင့်ဝါကို ပက်လက်လိုးနေရတာ အားမရ၍ ဟုဆိုကာ သူမကို ကုတင်စောင်းမှာ လက်ထောက်၍ ဖင်ကို အနောက်ပစ်ကာ ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး သူကအနောက်ကနေ ဝင့်ဝါခိုင် ဖင်ကိုကြည့်၍ ခွေးကုန်းလိုးနေသည်။ မျိုးမြင့်လှိုင်လီးက ဝင့်ဝါစောက်ပတ်နှင့် အနေတော်ပင်ဖြစ်လေရာ လီးအဝင်ချောပြီး ဂေါ်လီဒစ်ကလေး တစ်ခံနေတာက လွဲလို့ ခပ်သွက်သွက်ပင် စိတ်လိုလက်ရဆောင့်လိုးပေးနိုင်လေသည်။
ဝင့်ဝါခိုင်လည်း ဂေါ်လီအများကြီး မဟုတ်သည့်တိုင် တစ်လုံးတည်းသော လီးထိပ်မှဂေါ်လီလုံးက သူမ၏ ကာမအထွတ်အထိပ်နေရာတစ်ခုဖြစ်သော စောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းအတွင်းထိပ်က ဂျီစပေါ့ လိုနေရာမျိုးကို ကျင်ကနဲကျင်ကနဲ ထိထိမိမိထိတွေ့မှုပေးလိုက်သဖြင့် ကိုမျိုးလီးကို စွတ်ပြီး အထင်ကြီးသွားမိသည်။
သူမ အလိုးခံရသည့်အချိန်တိုင်းမှာ အားကောင်းမောင်းသန်ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ ခပ်ကြမ်းးကြမ်း ခပ်သွက်သွက် စက်သေနတ်ပစ်သလို လိုးဆောင့်မှုကိုမှ အကြိုက်တွေ့လေ့ရှိသူဖြစ်လေရာ ဝင့်ဝါအနေနှင့် ကိုမျိုး လီးနှင့် ယခုလို အားရပါးရကြီး လိုးဆောင့် ဆက်ဆံရတာကို အထူးတလည်ပင် နှစ်ထောင်းအားရ ကျေနပ်နေမိပေသည်။
ဇင်မာအဖို့ ရာမလည်း စိန်သောင်း လီးက ကိုမျိုးလီးထက်တောင် ပိုကြီးနေပြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဝင်အောင်တောင် မနည်းကြိုးစားသွင်းနေရသည်ဖြစ်ရာ ဂေါ်လီဒစ်တွေ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့် စောက်ဖုတ်အတွင်းဖက် နံရံအသားနုကလေးတွေကို တစ်တစ်ကြပ်ကြပ် မဆန့်မပြဲနှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိလှိမ့် ပွတ်တိုက်ပေးမှုအား ဖီလင်အတွေ့ကြီးတွေ့နေခဲ့ပြီး စိန်သောင်းဆောင့်ချလိုက် သူမက ဖင်ကိုကြွမြှောက်၍ စောက်ပတ်ကော့ထိုးပေးလိုက်နှင့် လီးတဝက်လောက် ဆောင့်ဆောင့်လိုးကြရင်း…တဖြည်းဖြည်းနှင့် လီးအဝင်နက်ကာ အရင်းအဆုံးထိတိုင်ရောက်ရှိလာခဲ့ကြပြီဖြစ်လေသည်။
ဇင်မာစောက်ရည်တွေက အလျှံပယ်စီးကျလာကာ စောက်ပတ်တဝိုက်မှာ ရွှဲစို၍နေချေပြီ။ စိန်သောင်းလိုးဆောင့်မှု နှင့်အတူ စောက်ရည်သံများက တဖွပ်ဖွပ် တဗွပ်ဗွပ် ထွက်ပေါ်လို့ လာခဲ့သည်။
"ကောင်းလား ဇင်မာ ငါ့လီး ကတစ်နေသေးလား "
"အင်း တစ်နေတုန်းပဲ ဇင်မာ့စောက်ပတ်ထိပ်က အစိကလေးကို များများ ပွတ်ချေပေး … ဒါဆို အရည်အများကြီးထွက်လာပြီး အဝင်ချောလာ လိမ့်မယ်"
စိန်သောင်း သူမစောက်စိကလေးကို လက်လျှို၍ ဖိဖိပွတ်ပေးသည်။ တစ်ဖက်ကလည်း အဆောင့်အလိုး မပျက်စေဘဲ တစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း လေးလေးပင်ပင်ကြီး ဖိလိုးဆောင့်ချပေးလျှက်ရှိပေသည်။
"လီး က အရင်းထိ ဝင်လား "
"ဝင်ပါတယ် တစ်ချက်တစ်ချက် စောက်ဖုတ်အထဲနံရံတွေကို ဂေါ်လီတွေ ပွတ်ပွတ်ဆောင့်သွားတာ တစ်မျိုးအခံခက်တယ် စောက်ဖုတ်ထဲမှာ လည်း ကို့လီးက မဆန့်မပြဲကြီးဖြစ်နေတာ ကွဲပြဲနေပြီလားမသီတော့ ပါဘူး "
ဇင်မာ ခပ်ညည်းညည်းကလေး ပြောသည်။
သူမပြောလည်း ပြောစရာပါပေ။ သူမစောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးမှာ စိန်သောင်းလီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် လိုးဆောင့်မှုများကြောင့် အပေါက်ဝကို ချဲ့၍ချဲ့၍ ပေးနေသည့်နှယ် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ပြဲလန်၍ပင် နေချေပြီ။သူ့ လီးထိပ်ကြီးက ငရုတ်ကျည်ပွေ့ကြီးထောင်းသလို တအုန်းအုန်းဆောင့်ချနေပုံမှာ သားအိမ်ပင် ပေါက်ထွက်တော့မတတ်ရှိလေသည်။ဇင်မာကား အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် တင်းခံနေဆဲပင်။
စွပ်ဖွပ် ဘုတ် ဘွတ် ဖွပ် လပ် ဇွိ စွတ် ဖွပ် ဘုတ်ဘုတ် ဖတ် …ဗွပ် စွိ ဇွပ်
စိန်သောင်းတရစပ်ပင် ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ ဖိလိုးပစ်လိုက်ပါသည်။စိတ်က ပိုထန်လာရပြီမို့ စောစောကလို အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ ဂေါ်လီလီးကို တဗွပ်ဗွပ်နှင့် ထောင်းလမောင်းကြေအောင် လိုးဆောင့်၍ပေးလိုက်တော့ ဇင်မာလွင်တစ်ယောက် ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် ကော့ပျံကာ ထွန့်လူးလာ ရလေသည်။
"အား ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ မြန်မြန် လိုး လိုးတော့ ကိုစိန်သောင်း ဇင်မာ ပြီးချင်လာ ပြီ ဆောင့်ဆောင့် မလျှော့ နဲ့ တော့ ဟင်း အင့် အင်းး "
နှုတ်မှ တကျွတ်ကျွတ် မြည်တမ်း၍ ညည်းတွား မနေနိုင်တော့ပြီ။ဇင်မာ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ကော့ကြွ၍ တက်လာရပြီး လီးကြီးနင့်ကနဲ နင့်ကနဲဆောင့်လိုးသွင်းမှုကို အံကြိတ်ကာ ခါးစည်းခံရင်း စောက်ခေါင်းလေးထဲက စောက်ရည်ကြည်များ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ဒလဟောကြီး ညှစ်ပန်းထွက်လာခဲ့ရလေသည်။
ဇင်မာ တစ်ချီ ပြီးပြီ။
စိန်သောင်းလည်း သူမပြီးတာတွေ့တော့ အောင့်မထားတော့ဘဲ သူမစောက်ပတ်ကို ကွဲချင်ကွဲ ပြဲချင်ပြဲဆိုပြီး အချက်လေးငါးဆယ် ဆက်တိုက် ဖိ၍ ဖိ၍ ဆောင့်လိုးချလိုက်လေ ရာ သူ့လီးထိပ်မှလရည်များ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲက သားအိမ်ရှိရာဆီကို ပန်းလွှတ် ဝင်သွားရတော့သည်။
စိန်သောင်းက ထပ်မံလိုးချင်နေသေးသည်။
"ဇင်မာ ဟိုဖက်လှည့် နင့်ဖင်အနောက်ကနေ ငါလိုးပေးမယ် "
"ရတယ် ကိုစိန်သောင်း ဘာဖြစ်ချင်သလဲ ပြောပါ "
ဇင်မာ၏ကုန်းပေးလိုက်သော ဖင်သားအနောက်ကနေ စိန်သောင်းက သူမ၏စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို သူ့ လဒစ်မြုပ်အောင်သွင်း၍ တစ်ချီပြီးသွားသည့်တိုင် လုံးဝမရပ်နားဘဲ ဒုတိယအချီကို ဆက်လိုးပေးနေသည်။ သူမ၏နို့နှစ်လုံးကိုလည်း ဆွဲဆွဲ၍ ဖျစ်လိုက်နယ်လိုက် ကစားပေးလိုက်သေးသည်။
သူမမှာ တစ်ချီပြီးကစမို့ စောက်ရည်များရွှဲနစ်နေသော စောက်ခေါင်းကလေးထဲမှာ စိုနူးနေပြီး လိုးရသည်မှာ တစွပ်စွပ် တဖွပ်ဖွပ်နှင့် အဝင်ချောလှသည်ဖြစ်ရာ စိန်သောင်း အတော်ကလေးအကြိုက်တွေ့နေရသည်။ သူမစောက်ပတ်ကလေးမှာ အနည်းငယ်ကျိန်းချင်ချင် ဖြစ်နေပေမယ့် မိန်းမဆိုတာ အကြိမ်ကြိမ်ဆက်ကာ ပြီးနိုင်စွမ်းသည့် ထူးကဲလှသည့် သဘာဝတရား၏ လက်ဆောင်မွန်ကို ရရှိထားသူတွေပီပီ ဇင်မာအနေနှင့် စိန်သောင်းအလိုးဒဏ်ကို ကောင်းစွာ ဖီလင်ရယူခံစားနိုင်စွမ်းရှိနေပေသည်။
စိန်သောင်းကလည်း ဒီလိုအခါမျိုးမှာ မာဆေး ကြာဆေးတွေ အမြဲတစေ သုံးစွဲထားတတ်သူမို့ ဘယ်လောက်ပဲ ပင်ပန်းပါစေ လီးကတော့ မာမြဲမာနေကာ နှစ်ချီသုံးချီဆက်တိုက် လိုးဆောင့်နိုင်သူ ဖြစ်လေသည်။ နှစ်ယောက်သား အရှိန်ရလာကြပြီး ကာမစည်းစိမ်ကို အပြတ်ပင်ဈာန်ဝင်ခံစား၍ စည်းကိုက်ဝါးကိုက် အတွဲညီစွာဖြင့် လှုပ်ရှားနေကြသည်။
တစ်ဖက်မှာတော့ မျိုးမြင့်လှိုင်နှင့်ဝင့်ဝါခိုင်တို့ အတွဲက ခွေးကုန်းတစ်ချီပြီး၍ အနားယူနေပေပြီ။ အနားယူသည်ဆိုရာ၌ ကိုမျိုး၏ အားပျော့သွားသောလီးကို ဝင့်ဝါက ပြန်လည်နိုးထလာအောင် သူမနှုတ်ခမ်းများဖြင့် လိုက်လံနမ်းစုပ်၍ လျှာနှင့်ယက်လိုက်ဆွလိုက် ကစားပေးနေပြီး နှစ်ယောက်သား စစ်စတီနိူင်း( 69 ) ပုံစံ ဖင်ကိုကုန်းကွပေးထားသည့် သူမ၏အရည်ရွှဲနေသော စောက်ပတ်ကိုတော့ ကိုမျိုးကအောက်ကနေ ပက်လက်လှန်ပြီး အပီအပြင်ကြီး ဘာဂျာကိုင်ပေးနေတာပဲ ဖြစ်လေသည်။
သည့်နောက်မှာတော့ ကိုမျိုး၏အလိုကျ ဝင့်ဝါခိုင်တစ်ယောက် သူ့ ကိုယ်ပေါ်တက်ခွ ထိုင်လိုက်ပြီး မြင်းစီးသမားတစ်ယောက်လို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဖိလိုက်ကြွလိုက်နှင့် စောက်ဖုတ်နှင့်လီးကို တစ်သားတည်းဖြစ်အောင် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်၍ နှစ်ယောက်သား ဒုတိယအချီကို စတင်လိုက်ကြပေတော့ သည်။
စိန်သောင်း နှင့်ဇင်မာလည်း တစ်နာရီ နီးပါးကြာသည်အထိ လချောင်းရော စောက်ပတ်တွေပါ ပူထူကျိန်းစပ်သွားအောင် အဆက်မပြတ်ဆွဲပြီး ဒုတိယအချီ သုက်ရည်များပြိုင်တူ ပန်းလွှတ်လိုက်ကြပါသည်။
သူတို့ ပြီးသွားချိန်အထိ ဝင့်ဝါခိုင်တစ်ယောက် ကိုမျိုးကိုယ်ပေါ်မှာ မြင်းစီး၍ကောင်းနေတုန်းပင်။ သူမ၏မျက်နှာကလေးမှာ ချွေးသံတရွှဲရွှဲနှင့် နွမ်းဖတ်ဖတ်ကလေး ဖြစ်နေသည့်တိုင်အောင် ရမ္မက်ဇောထန်ပြင်းနေမှုကြောင့် မောရမှန်း ပန်းရမှန်းတောင် သိပုံမရပါချေ။ နောက်ဆုံးကိုမျိုးက သူမကိုယ်ခန္ဓာလေးအားပွေ့ချီကာ ကုတင်အောက်ကြမ်းပြင်မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက်သား ခါးတစ်ခွင်လိုးဆောင့်ပေးလိုက်တော့မှသာ နှစ်ယောက်သား သုက်ရည်ပန်းထွက်လာကြပြီး တစ်ချီပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ရတော့၏။
ညနေစောင်းလောက်အထိ လိုးလိုက် နားလိုက်နှင့် လေးယောက်သား အပျော်ကျူးနေကြပြီး ဘယ်သူကဘယ်သူ့ ကို ဘယ်နှစ်ချီတိုင်အောင် လိုးသလဲဆိုတာကိုတောင် ကောင်းစွာ မမှတ်မိကြတော့ချေ။
အားလုံးမပြန်ကြခင်မှာ ကိုမျိုးက
"နောက်နေ့ အဆင်ပြေတာနဲ့ ငါလာခေါ်မယ် ဇင်မာရော ဝင့်ဝါပါ မနက် ၈ နာရီ ကျောင်းရောက်အောင်လာခဲ့ကြ ကြားတယ်မဟုတ်လား "
ဇင်မာလွင်ရော ဝင့်ဝါခိုင်ပါ သဘောတူကြောင်း ခေါင်းညိတ်ပြသည်။ဇင်မာ့ နဘေးမှ ဝင့်ဝါခိုင်က
"ကိုမျိုး တစ်ခုတော့ ပြောမယ်ကွာ "
"ပြောလေ ဝင့်ဝါ "
"တို့ ကိစ္စတွေကို လူမသိပါစေနဲ့နော် ငါတို့က မိန်းမသားတွေမို့ ခုလိုပြောရတာပါ "
ကိုမျိုးလည်း ခေါင်းအသာညိတ်ပြီး …
"စိတ်ချလိုက် ဝင့်ဝါ ဇင်မာရောပဲ ငါတို့ နှစ်ယောက်က ဒါမျိုး နှုတ်လုံတယ် နားလည်မှုလည်း ရှိပါတယ် ငါတို့ကလွဲရင် ဘယ်သူမှမသိစေရဘူး နင်တို့ စိတ်အေးအေးထားကြ ဟုတ်ပြီလား "
မိန်းကလေးနှစ်ယောက်လည်း ဒီတော့မှ ဟင်းကနဲ ပြိုင်တူသက်ပြင်းချနိုင်ကြကာ လာလမ်းအတိုင်း ကိုယ်စီ လှည့်ပြန်လာ ခဲ့ကြပေတော့သည်။
ဇင်မာလွင်နှင့်ဝင့်ဝါခိုင်က နေတာချင်းလည်းမတူ တစ်ယောက်တစ်လမ်းစီဖြစ်ကြ၍ ဇင်မာလွင် ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် အငှားယာဉ်တစ်စီး လက်ပြတားလိုက်ပြီး အဆိုပါကားနှင့်ပင် အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ပါသည်။
ဒုတိယအကြိမ် သူတို့နှစ်ယောက်နှင့် ထပ်မံတွေ့ဆုံရမည်ကိုတော့ …
ဇင်မာလွင်တစ်ယောက် စိတ်ထဲကတွေးပြီး ကြိုတင်ရင်ခုန်နေမိသည်။ လောကအရသာ ဆိုတာဒါပဲ မချောကလေးနှစ်ယောက်နဲ့ ကိုယ်နှစ်ယောက်… ဘယ်လောက်များ ကြည်နူးစရာကောင်းလိုက်သလဲ လို့ … ။
……… ………............................................................
ဇင်မာ အိပ်မက်ထဲမှာတောင် သူတို့နှစ်ယောက်နှင့် တွေ့ဆုံနေမိပြီး … နိုးတစ်ဝက် အိပ်တစ်ဝက် ကြက်အိပ်ကြက်နိုးနှင့်ပင် တစ်ညတာခရီးရှည်ကို သူမ ခက်ခဲပင်ပန်းစွာ ဖြတ်ကျော် ခဲ့ရသည်။
အိပ်ယာမှ နိုးလာတော့ သူမတစ်ကိုယ်လုံး ချွေးတွေ ရွှဲနစ်လို့ … ။
ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲလှယ်၍ နံနက်စာအဆာပြေစားကာ ကျောင်းသွားမည်ဆိုပြီး အိမ်ကထွက်လာခဲ့သည်။ ကိုမျိုးနှင့် စိန်သောင်းက သူတို့ အလာကို ကြိုစောင့်နေကြပြီ။
ဝင့်ဝါခိုင်ရောက်လာတာနှင့် လေးယောက်သား ကျောင်းဝင်းထဲကနေ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ထွက်လာကြပြီး ကျောင်းအနီးရှိ ကိုမျိုး၏ အသိအိမ်တစ်အိမ်မှာ အသင့်ယူလာသည့်အဝတ်အစားများ လဲလှယ်ဝတ်ဆင် လိုက်ကြသည်။
ဇင်မာလွင်က မီနီစကပ်တိုနံ့နံ့ကလေးနှင့် နို့နှစ်ရောင်ကိုယ်ကျပ်ဘလောက်စ်အင်္ကျီကလေးကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး ဝင့်ဝါခိုင် ကတော့ ထုံးစံအတိုင်းပင် အင်္ကျီခပ်ပွပွ ဂါဝန်အတိုကလေးနှင့်ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သား ပေါင်သားဝင်းဝင်း အိအိကလေးများနှင့် ခြေသလုံးသား ဖွေးနုနုကလေးတွေပါ ပေါ်လွင်နေကြသည်။
ဖွံ့ဖြိုးစအရွယ် ကိုယ်လုံးအဆက်အပေါက် တစ်ရစ်ကြော့ရှင်း လှပသူများဖြစ်သဖြင့် ရင်ကလေးမော့မော့ တင်ကလေး ကော့ကော့နှင့် ကြွရရွကလေး လျှောက်လှမ်းနေကြပုံမှာ အခြားသူမပြောနှင့် မနေ့ တစ်နေ့ကပဲ ကိုယ်တိုင်အတွင်းကျကျ ဆက်ဆံဖူးခဲ့ကြသူ ကိုမျိုး နှင့်စိန်သောင်းတို့နှစ်ယောက်ကိုပင် ရင်ခုန်နှုန်းမြန်အောင် ပြုစားစေနိုင်စွမ်းရှိကြပြီး နှစ်ယောက်သား လီးတောင်ချင်ချင်ဖြစ်၍လာကြရသည်။
"ဟင်းဟင်း ငါတော့… လုပ်ချင်နေပြီ နော် …ဟင်းဟင်း "
"ကိုမျိုး နော် မကဲနဲ့ … ဟွင်း "
ဆိုပြီး ဇင်မာလွင် သူ့ကို ဟန့်လိုက်ရသေးသည်။
တက္ကစီကားပေါ်ရောက်တော့ ကိုမျိုးဇာတ်လမ်း စလာသည်။
စိန်သောင်းကို ကားရှေ့ခန်းမှာထိုင်ခိုင်းပြီး သူကမူ ကားနောက်ခန်းမှာ ကောင်မလေး နှစ်ယောက် တစ်ဖက်တစ်ချက်စီနှင့် ငြိမ့်၍ လာခဲ့ပြီး ခြေလက်တွေ အငြိမ်မနေဘဲ လူပျိုလက် ဝက်မြီး ဆိုသလို ခြေဆော့ လက်ဆော့ လုပ်လာခဲ့လေသည်။ ဇင်မာ့ စကပ်အောက်ကို လက်လျှို၍ နှိုက်လာသလို ဝင့်ဝါ ဂါဝန်အောက်ကို သူ့ လက်တစ်ဖက်သွင်း၍လည်း သူမ၏ဖောင်းမို့မို့ ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ကို အသာ နှိုက်စမ်းလာခဲ့သည်။သူမတို့ စောက်ပတ်ကလေးတွေ အရည်စိုလာသည်အထိ နှိုက်ဆွပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။
"ကဲ …လိုက်တာ … ဟိုရောက်မှ တွေ့မယ် … ဟင်း ဟင်း "
ဝင့်ဝါက လေသံတိုးတိုးလေးကလေး နှင့်သူ့ကို ပြောပြီး ပေါင်တွင်းကြောဆွဲလိမ်ပစ်လိုက်တော့ ကိုမျိုး အား ကနဲ အော်သံထွက်သွားရသည်။
ကားလေးက စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ရဲ့အရှေ့မှာ ထိုးရပ်သွားပြီး အားလုံးကားပေါ်ကဆင်းလိုက်ကြသည်။
ဆိုင် မှာ နံနက်စာ မှာယူ စားသောက်လိုက်ကြရင်း ခဏတာမျှ အချိန် ဖြုန်းနေပြီးမှ အနီးရှိ တည်းခိုခန်းသို့ ဝင်ရောက်ကာ မနေ့ကလိုပင် နှစ်ယောက်အိပ်ခန်း တစ်ခန်းစီ ယူလိုက်ကြသည်။
ဒီနေ့အဖို့ တော့ ကိုမျိုးနှင့်ဝင့်ဝါခိုင် ကတစ်တွဲ ဇင်မာလွင်ရယ် စိန်သောင်းရယ် က တစ်တွဲဖြစ်သွားကြသည်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ သူတို့ တစ်လမ်းလုံး အောင့်အည်းမျိုသိပ်လာခဲ့ သမျှ ပေါက်ကွဲကြရချေပြီ။
ဇင်မာလည်း စိန်သောင်းရင်ခွင်ထဲသို့ရောက်၍ သူမနှင့် စိန်သောင်း နှုတ်ခမ်းချင်းဂဟေဆက်မိသွားကြပြီး နှစ်ယောက်သား တရှိုက်မက်မက် နမ်း၍ စုပ်၍ တဖြည်းဖြည်းနှင့် အကိုင်အတွယ် အနမ်းအစုပ် ကြမ်းသထက်ကြမ်းလာခဲ့ရလေသည်။
ဇင်မာလွင်၏ ကိုယ်အထက်ပိုင်းရှိ အင်္ကျီရော ဘရာစီယာပါ ပြေလျှော့ ကျွတ်ကျကုန်ကြပြီး နို့အုံအိအိနှစ်လုံးက အတိုင်းသားပင် ထွက်ပေါ်နေကြလျှက် ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းရှိ စကပ်တိုကလေး မှာလည်း ခါးအထက်ဆီ လန်တက်၍နေကာ ပင်တီပါး ကလေးအောက်မှ သူမ၏ စောက်ခုံ ဖောင်းအိအိ ကလေးကိုပါ ကြွကြွရွရွကလေး မြင်တွေ့နေရပေသည်။
သူမ၏အတွင်းခံဘောင်းဘီကလေးကို စိန်သောင်းက အလျင်အမြန် ဆွဲချွတ်ယူလိုက်ရာက သူ့နှာခေါင်းနား ကပ်ပြီး ရွှတ်ကနဲ နမ်းရှိုက်လိုက်ပေသည်။
စိန်သောင်း သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်သည်။ အတွင်းခံကိုပါ ချွတ်သည်။ သူ့လီးကြီးက ဘောင်းဘီအောက်ကနေ ဘွားကနဲ ပေါ်ထွက်လာပြီး ဇင်မာလွင်၏ ပါးစပ်နား သို့ အသာတိုးကပ်၍ …
ဇင်မာ လီးချောင်းကြီးကို နို့အေးချောင်းစုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် စုပ်နေလိုက်သည်။လီးကြီးက သုမ၏ ပုလွေဒဏ်ကို နည်းနည်းကလေးတောင်မှ သည်းညည်းမခံနိုင်ဟန်နှင့် တမုဟုတ်ချင်း ရုန်းကြွ တောင်မတ်လို့ လာခဲ့ပေသည်။ ဇင်မာအလှည့် ပြီးတော့ သူ့ အလှည့်ပင်။
စိန်သောင်း ဇင်မာလွင်ရဲ့စောက်ပတ်ကို အငမ်းမရပင်နမ်းတော့သည်။ပါးစပ်နှင့်စုပ်သည်။လျှာကလေး ထိုး၍ ထိုး၍ အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ ယက်ဆွ ပေးလိုက်သည်။နာရီ ဝက်လောက်ပင် ကြာမြင့်မည်ဟု ထင်ရသည်။ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ထက်မှာ နေရာယူလိုက်ကြပြီး ဇင်မာနှင့်စိန်သောင်း အလဲအကွဲဆော်ဖို့ ပြင်လိုက်ကြသလို ….................................................
ကိုမျိုးတို့ အခန်းဖက်ဆီမှ အသံများကလည်း တစွပ်စွပ် တဖွပ်ဖွပ် နှင့် ဆူညံစွာ ထွက်ပေါ်၍လာတာကို သူတို့ နှစ်ယောက်သား စတင်ကြားလိုက်ရတော့၏။
"ကိုစိန်သောင်း ဖင်ကုန်းပြီးလိုးပေးစမ်းပါ ဒီနေ့ တဝကြီးလိုး အသေ လိုး သူ့ ဂေါ်လီကြီးကို ခံချင်လှပြီ "
ဇင်မာက တတွတ်တွတ်ပြောနေသည်။စိန်သောင်းက
"စောက်ပတ်ကို လိုးရမလား ဖင်ကို လိုး ရမလား ပြော လေ … ဇင်မာ … ဟင်း ဟင်း "
"ဘယ်နေရာ လိုးလိုး ရတယ် စောက်ပတ်ကိုအရင်လိုး ပြီးမှ သူ …ဖင် လိုးချင်လည်းလိုးပေါ့ သဘောရှိသာလုပ် "
ဆိုပြီး ဇင်မာလွင်က သဘောကောင်းစွာဖြင့် ပြောရင်း ကုတင်ထက်မှာပင် သူမ၏ဖင်ကို လေးဘက်ကျကျ ကုန်းကုန်းကွကွကြီးလုပ်၍ ဖြဲကားပေးလိုက်လေသည်။စိန်သောင်း အနောက်ကနေ သူမဖင်သား နှစ်ဖက်အကြားရှိ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို ထိုးနှစ်ဆောင့်ထည့်လိုက်ပါသည်။
"စွတ် ဖွပ် ဘွတ် ဗြစ် ဇွပ် …"
"အ အင့် အိအိ အာ့ အား ဆောင့် ဆောင့် ကိုစိန်သောင်း မြန်မြန် ဟင့်ဟင့် အ အား အားးးး "
စိန်သောင်း အပီအပြင်ဆောင့်သည်။ခွေးလိုးကို ပီပီပြင်ပြင်ကြီး အီဆိမ့်နေအောင် လိုးပေးနေသည်။ ဇင်မာလွင် သူ့လိုးဆောင့်ချက်များအောက်မှာ မျက်ဖြူဆိုက်မတတ် ဖြစ်သွားရရှာသည်။
ဂေါ်လီသီးတွေရဲ့အရသာကို ဒီနေ့ ကျမှပင် သူမ အပြည့်အဝ ခံစားနိုင်ခဲ့သည်။မနေ့က သူမ၏ စိတ်ထဲ စိုးတထိတ်ထိတ် ဖြစ်နေတာကြောင့်လည်း တလိမ့်လိမ့်နှင့် အသည်းအသန် ဖိကြိတ်ဆောင့်လိုးပေးနေသည့် ဂေါ်လီ လီးအရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ မခံစားနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒီနေ့မှသာ အတိုးရော အရင်းရောပေါင်းပြီး သူမအနေနှင့် တစ်လက်စတည်း အလိုးခံရပေတော့မည်။
မိနစ်ပိုင်းလောက်သာ ကြာသည်။ တဘုတ်ဘုတ် တဘွပ်ဘွပ် ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်လိုးမှုရဲ့အောက်မှာ ကော့နေအောင်ပဲ အလူးအလှိမ့်ခံရင်း ဇင်မာ စောက်ရည်များ တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထွက်၍ တစ်ချီပြီးလိုက်ရ၏။
စိန်သောင်း အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးနေဆဲဖြစ်သည်။
ခွေးကုန်းလိုး၍ တစ်လီ … ကုတင်စောင်းမှာ တစ်ချီ ဆော် ချင်တိုင်း ဆော်ပြီး စိန်သောင်း၏ လီးက လရည်တွေ ဇင်မာ့ စောက်ပတ်ထဲကို ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး ပန်းလွှတ်ထည့်လိုက်သည်။ သူက ဇင်မာ့စောက်ပတ်ကို လိုးရုံနှင့် အားမရဘဲ သူမ၏ ဖင်စအိုပေါက်ကိုပါ ထပ်မံလိုးဆောင့်ဖို့ တာစူလာခဲ့ ပြန်တာ တွေ့ရသည်။
စိန်သောင်း …
သူ အသင့် ယူဆောင်လာသော ဖင်စအိုလိုးသည့် အခါမှာအသုံးပြုသည့် ကေဝိုင် ဂျယ်လီဘူးကိုထုတ်လိုက်ပြီး ဇင်မာ့ဖင်ဝထဲကိုရော သူ့ လီးဒစ်လုံးနှင့် လီးကိုယ်ထည် အပေါ်မှာပါ ရွှဲနေအောင် သုတ်လိမ်း၍ ဖင်ထဲကို သူ့လီးဒစ်ထိပ်နှင့် ထိုးနှစ် ကာ အပေါက်ဝချဲ့ချဲ့ပေးလိုက်ရင်း လဒစ်ကြီးကို တစ်ထစ်ချင်းတစ်ရစ်ချင်း ဖင်ပေါက်ထဲကို သွင်း၍ နေလေသည်။
လီးတစ်ဝက် လောက်အရောက်မှာ ရှေ့ဆက်မတိုးသေးဘဲ လီးဝင်သည့်အတိုင်းပင် အသာကလေးမျှော၍ ချော့လိုးကလေး လိုးနေလိုက်သည်။ နောက် … တဖြည်းဖြည်းချင်း အားစိုက်ကာ ဖိ၍ ဖိ၍ ဂေါ်လီလီးကြီးကို မညှာမတာပင် ဇင်မာ့ ဖင်ထဲသို့ မရောက်ရောက်အောင် ကြိုးစားပမ်းစား ထည့်သွင်းပြီး ဇပ်ဇပ် ဇပ်ဇပ်နှင့် နေအောင် ခွေးလိုး ဝက်လိုး လိုးပေးလိုက်သည်။
"အ အား တ တစ်မျိုးကြီးပဲ ကိုစိန်သောင်း ရယ် ဇင်မာတစ်ခါမှ ခုလို ဖင်မခံဖူးပါဘူး ဟင်း "
"မိန်းမတော်တော်များများလည်း ဖင်မခံဖူးပါဘူး ဇင်မာရဲ့ …ဒါမေယ့် ခံဖူးတဲ့သူတွေကျတော့ ဖင်ခံတဲ့အရသာဟာ ဘာနဲ့မှမတူဘူး လို့ ပြောကြတယ် "
"ဟုတ် ဟုတ်တယ် နာ … သလို ကောင်း သလိုကြီး … ဖင်ဝမှာတစ်ဆို့ဆို့ … နဲ့ကွာ … အ အ မေ့ … နာ တယ် ဖြေးဖြေးလိုး …ကိုစိန်သောင်း … အား အ အိ … အ ဟင်း … ဟင်း "
စိန်သောင်း သူမဖင်ကို တစ်ချက်ချင်းလိုးသည်။ အချက်လေးငါးဆယ် ဆောင့်လိုးအပြီးမှာ ဇင်မာ ဖင်ဇိမ် နည်းနည်းတွေ့လာပြီ ဟု ဆိုရမည်။
သူမ၏ဖင်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်၍ ဖက်သားနှစ်ဖက်ကို ကုန်းထောင်ပေးထားပြီး နာကျင်မှုအရသာကို မျက်ရည်ပေါက်ပေါက် ကျလာသည်အထိ အပြတ်ပင် အံတင်းတင်းကြိတ်၍ အောင့်ခံပေး နေပေသည်။ စိန်သောင်းက သူမစောက်ပတ်ထဲကိုလည်း လက်လျှို၍ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ထည့်ကာ ဆောင့် ဆောင့် လိုးပေးနေ သည်။ နို့အုံနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက်ကစားပေးသည်။
ဇင်မာ့စောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်တွေက ရေကာတာကရေတွေ ထွက်ကျသလို ရွှဲရွှဲယိုအောင် စီးကျလာခဲ့ရကာ ဖင်လိုးမှု၏နက်ရှိုင်းသည့် အရသာကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မက်မက်စက်စက် စီးမျောခံစား၍ နေလေတော့၏။
"နာသေးလား ဇင်မာ လျှော့လိုးရမလား "
"မလျှော့ နဲ့ ရတယ် ဆောင့်ဆောင့် ကိုစိန်သောင်း လီးကို ဖင်ထဲမှာ ဒီအတိုင်းထည့်ပြီးတော့ လိုးပေး "
ဇင်မာက သူ့ကိုညှောင့်လိုးခိုင်းခြင်းဆိုတာသိလိုက်ရသည်မို့ စိန်သောင်းသူ့လဒစ်ပြဲကြီးအား အရင်းနားရောက် သည်အထိ ဖိကပ်ထည့်သွင်းကာ တစ်ချက်ချင်းဖင်ထဲကို လှည့်ပတ်ညှောင့်လိုးပေးနေလိုက်ပါသည်။
ဇင်မာရော သူပါ ခရီးရောက်လုနီးကြပါပြီ။ စောက်ပတ်ထဲက တင်းကနဲတင်းကနဲဖြစ်ဖြစ်သွားရပြီး ဇင်မာ့စအိုဝမှာ ထူပူ၍ နာရကျင်ရမှန်းမသိဖြစ်လာသည်။လီးနှင့်ထိုးမွှေဆောင့်လိုးသွင်းမှုကိုလည်း အတော်ကလေး ခံနိုင်ရည် ရှိလာသည်။ တကယ် ဖင်ခံဖူးတဲ့မိန်းမတွေသာ သိကြပေလိမ့်မည်။
ဖင်ခံရတာမဖြစ်နိုင်ဘူးဟုထင်ရပေမယ့် အစတစ်ချက်သာ ကသိကအောက်နိုင်တာဖြစ်သည်။ နောက်တော့လည်း စောက်ပတ်ထဲ လီးနဲ့အလိုးခံရသလို အရသာတစ်မျိုးစီရှိကြတာပဲ ဖြစ်ပေသည်။ အချက်လေးငါးဆယ် အဆောင့်မှာ စိန်သောင်းရော ဇင်မာပါ နှစ်ယောက်စလုံး တင်းမထားနိုင်ကြတော့ဘဲ စောက်ရည်နှင့် လရည်တွေ တဖျောဖျောပန်းထွက်သွားသည်။ ဖင်ခံရတာ အပြီးမြန်လှချည်လား ရယ်လို့ ဇင်မာ အတွေ့အကြုံ ကောင်းကောင်းရရှိသွားသည်။
ခဏနားနေကြပြီး ဇင်မာက စိန်သောင်းလီးကို ပုလွေကိုင်ပေးနေသည်။ပါးစပ်နှင့် တပြတ်ပြတ်စုပ်၍ လျှာနှင့်လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကို ယက်ကာယက်ကာ ဆွပေးလိုက်သည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲသွင်း၍ စုပ်ငုံကာ ငုံ့လိုက်ကြွလိုက် ဂွင်းတိုက်သလို ပါးစပ်ထဲမှာ အသွားအပြန် ဆောင့် လိုးပေးသည်။ သူကလည်းဇင်မာ့နို့တွေကို စို့ လိုက် စောက်ပတ်လေးကိုင်လိုက် နှူးပေး ဆွပေးလိုက်နှင့် လုပ်နေတာမို့ စိတ်က ပြန်လည်ထကြွလာရပြန် ပါသည်။
ဇင်မာ စောက်ပတ်လည်းကျိန်းနေသလို ဖင်ပေါက်ဝမှာလည်း စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်နေသည့်တိုင် ဆက်လက်အလိုးခံချင်နေမှုကို ကိုယ့်ဖာသာ အံ့သြလို့ နေမိသေးသည်။
တအောင့်အကြာမှာ …
ကိုမျိုးလာရောက်ခေါ်ဆောင်၍ သူတို့ အခန်းဖက်ကို ဇင်မာတို့နှစ်ယောက် လိုက်ပါသွားခဲ့ကြရပြန်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဝင့်ဝါခိုင်ကို ကုတင်ထက်မှာ ဝတ်လစ်စားလစ်ပုံစံအတိုင်း ခွေခွေကလေးလှဲလျောင်ပြီး ငြိမ်သက်နေတာကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။
"ဝင့်ဝါက ဖင် ဇိမ်တွေ့နေတာလေ ငါသူ့ကို ဖင်ပေါက်ချည့်သက်သက် နှစ်ချီလိုးလိုက်တယ် …"
ဆိုပြီး ကိုမျိုးကရှင်းပြသည်။
ဝင့်ဝါလည်းသူတို့ အသံကြား၍ လှဲပြီးအနားယူနေရာက ထလာသည်။သူမမျက်နှာကလေးက မချိုမချဉ်ကလေး စိတ်မလုံမလဲ ဖြစ်နေဟန်တူပေသည်။
"ကဲ နင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ငါနဲ့စိန်သောင်း တူးဘိုင်ဝမ်းလိုးမယ် ဇင်မာက အရင်စလိုက်ကြရအောင် "
"ရတယ် ကိုမျိုး စိတ်ကြိုက်လုပ်ပါ "
ဇင်မာက ပြောလိုက်ရာက ကိုမျိုးသင်ပြသည့်အတိုင်း ကုတင်ထက်မှာ ပက်လက်လှဲအိပ်ပေးလိုက်သော စိန်သောင်း၏လီးကြီးပေါ်ကနေ သူမက တက်ခွထိုင်၍ သူမအနောက်ကနေ ကိုမျိုးက ဖင်စအိုထဲလီးသွင်းပေးမှုကို အရသာယူကာခံစားနေလိုက်ပါသည်။
သူမပြီးတော့ ဝင့်ဝါခိုင်အလှည့်ပင် ဖြစ်လေသည်။
ဝင့်ဝါခိုင်ကို ကျတော့ သူတို့ နှစ်ယောက်က စောက်ဖုတ်နှင့်ဖင် တစ်ပြိုင်တည်းမလိုးဘဲ ကိုမျိုးနှင့်စိန်သောင်း တစ်လှည့်စီ သူမ၏ ဖင် ကျင့်သားရအောင်ဆိုပြီး ဖင်ပေါက်ကိုချည့် သက်သက် သုံးချီစီလောက် အလဲလဲအကွဲကွဲ ဆော်လိုက်ကြသည်။
ဝင့်ဝါခိုင် မျော့မျော့ကလေးသာ ကျန်သည်။
ဇင်မာက ဝင့်ဝါကို သနားမိသွားပြီး…
"ဇင်မာ့ကိုလည်း ဝင့်ဝါလိုးသလို ဖင်ကိုချည့်သက်သက် လိုးပေးစမ်းပါ ဖင်လိုးခံရတာ စောက်ပတ်အလိုးခံရတာ ထက် ပိုအရသာရှိတယ် ကိုမျိုးတို့လို လိုးတဲ့ သူအဖို့လည်း ပိုအကြိုက်တွေ့တာပဲ မဟုတ်လား "
ဆိုပြီး ပြော၍ … ဟိုနှစ်ယောက်ကလည်း ဖင်ချဖို့သာ အားသန်နေကြသူတွေပီပီ ဇင်မာ့ဖင်ကို တစ်လှည့်စီ ဝက်ဝက်ကွဲအောင် လိုးဆောင့်ပေးလိုက်ကြသည်။
"အား အိ အိ အင့် ကျွတ် ကျွတ် ဟင့် ဟင်း အင်း ဆောင့် ဆောင့် ကိုမျိုး အား အ လိုး လိုးပေးပါ လိုးထည့်လိုက်စမ်းပါ အ အား ဟင်း ဇင်မာ ဒီည မပြန်တော့ဘူး တစ်ညလုံး လိုးပေး လိုး ပေးရမယ် နော် ကိုမျိုး အိအိ အင့် ဆောင့် မြန်မြန် ဆောင့် အ ထိ ထိတယ် ကောင်း ကောင်း လိုက်တာ နော် အို့ အ အ "
"စွတ် ဖွတ် ဖွပ် ဘုတ် စွိ ဖတ် ဗွပ် ဘွပ် ဘွတ် ဗလွတ် ဗြွတ် စွိ ဖွပ် ဇွပ် "
ဝင့်ဝါခိုင်နှင့်အတူ ဇင်မာလွင်တစ်ယောက် ကိုမျိုးနှင့် စိန်သောင်းတို့ အလိုကျ ကုန်းချည်တစ်လှည့် ပက်လက် တစ်ဖုံ ဖင်ခံ၍ တစ်သွယ် နည်းလမ်းပေါင်းစုံလင်အောင် ကာမအရသာကို မြိန်ရည်ယှက်ရည်ကြီး ကမ်းကုန်အောင် ခံစားလိုက်ကြသည်။
မိုးစုန်းစုန်းချုပ်၍ ည ၈ နာရီထိုးပြီးသည့် အချိန်ထိတိုင်အောင် ဇင်မာတို့ လေးယောက်သား အိမ်ကိုမပြန်နိုင်ကြသေးချေ။
ပြီးပါပြီ။
လေးစားလျှက်
( နရသူ )
