Saturday, June 25, 2016

ကြယ်ကြွေတိုင်း ဆုတောင်းမိတယ် အပိုင်း ( ၂ )

ကြယ်ကြွေတိုင်း ဆုတောင်းမိတယ် အပိုင်း ( ၂ )

 ဇာတ်သိမ်းပိုင်း 

 မောင်ခြိမ့်  ရေးသည်။

" အော် ... ကိုစစ်နိုင် ရောက်နေတာလား ... ဆောရီး ... သွယ်လေး ... ကိုအောင် မသိလိုက်ဖူး "

ကိုစစ်နိုင်ရော မိန်းမကိုပါ တခါတည်း ပြောရင်း ကျနော်လည်း အရူးကွက်နင်းပြီး ပြန်ထွက်မယ့် ဟန်ပြင်လိုက်ယ်။

" ဟို ဟို  ... ရပါတယ် ... ကိုအောင်ရဲ့ ...... လာ ...... လာလေ ...... "

ကျောပေးလှည့်ပြီး တံခါးဝ မျက်နှာမူတော့ မိန်းမ အသံ ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့လေး ကြားလိုက်ရတယ်။ စိတ်ထဲ ကြိတ်ပျော် သွားမိတယ်ဗျာ။ 

" လာပါ ... ကိုကျော်အောင် ရာ ... ခုမှတော့ မထူးပါဘူး ... ပြီးတော့ ကျနော်လည်း ... နောက်တလဆို ...... နယ်ပြန် ပြောင်းရတော့မှာ "

မျက်နှာကို ရှက်သလို လုပ်ထားပေမယ့် ကျနော့်ခြေလှမ်း တွေက ကုတင်နား တိုးကပ်နေတာ။

" ဟမ် ... တကယ်လား "

မိန်းမရော ကိုစစ်နိုင်ရော အနေမခက်အောင် ကျနော်လည်း စကားရော ဖောရော လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

" ဟုတ်တယ် ... ကိုအောင်ရဲ့ ... ဆရာက နောက်လဆို ...... နယ်သွားရတော့မှာ ... ဘယ်လောက်ကြာမလဲ ... မသိဘူး ... "

ကျနော် စကားဆုံးတော့ မိန်းမလည်း အရှက်သက်သာ သွားပြီး စကား ပြန်ပြောနေတာ။ 

" ဟုတ်လား ...... အဲဒါဆိုလည်း ... အတူရှိတုန်း ... ပျော်ပျော်ပါးပါး နေကြတာပေါ့ "

ကျနော်ပဲ စကားကို ဦးဆောင် ပြောလိုက်တာပါ။ ကျနော် ပြောပြီးတော့ မိန်းမက မီးပိတ်ခိုင်းနေတယ်။

" ကိုအောင် ... မီးပိတ် လိုက် "

ပြောပြောဆိုဆို မိန်းမက ကိုစစ်နိုင်လီးကို အုပ်ထားတဲ့ သူ့ထမိန်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်တယ်။ ကိုစစ်နိုင်နိုင် လီးကြီးက မပျော့မမာ အနေထားနဲ့ ဗိုက်ပေါ်ကပ်နေတာ။ ဒစ်ကြီး ရဲကားနေတဲ့ လီးက သိပ်မတောင်သေး တာတောင် ကျနော့်လီး ၂ ဆလောက် ရှိနေတယ်။ 

မိန်းမက ထထိုင်ပြီး ကိုစစ်နိုင် လီးကြီးကို ငေးကြည့်နေတုန်း ကျနော်လည်း မီးထပိတ်ပေး လိုက်တာ။ ဖန်ချောင်းမီး ပိတ်လိုက်ပေမယ့် ပြတင်းပေါက်က ဝင်လာတဲ့ နေရောင်ကြောင့် အိပ်ခန်းထဲ လင်းလင်းချင်းချင်း မြင်နေရ သေးတယ်။ 

" သွယ်လေး ... စုပ်ပေးဦး နော် "

ကိုစစ်နိုင် ပြောတော့ မိန်းမက မျက်လုံးလေး ဝှေ့ကြည့် နေတယ်။ ခွင့်တောင်းတာတော့ မဟုတ်ဖူး အသိပေးတဲ့ ပုံစံပါ။ ချက်ချင်းပဲ ကိုစစ်နိုင် ပေါင်ကြား လေးဖက်ထောက် ပြီး လီးစုပ်ပေးရင်း လက်တဖက်က သူ့ပေါင်ကြား နောက်ပြန်သွင်းပြီး ထမိန် အပြင်ကနေ စောက်ပတ်ကို ပွတ်နေရှာတာ။ 

ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမခေါင်းလေး ခပ်ဖွဖွ ဖိကိုင်ပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲ ကော့ထိုး နေတယ်။ ၁၀မိနစ် လောက်ကျ ကိုစစ်နိုင်လီးကြီး မိန်းမ တံတွေး တွေနဲ့ ပြောင်လဲ့ပြီး အကြောတွေ ထောင်ထနေတာ။ 

" ရှီးးးးး ...... အားးးး ...... တော်တော့ သွယ်လေး  ...... ပါးစပ်ထဲ ... ပြီးသွား လိမ့်မယ် "

" ခဏလေးပါ ... ဆရာ ရဲ့ ...  စုပ်ရတာ ... မဝဘူး ......... ပြွတ်စ် ...... ပလပ် ...... ပြွတ်ပြွတ် "

ကိုစစ်နိုင် မခံနိုင်လို့ ပြောတာကို မိန်းမကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ထပ်စုပ်ပြီးမှ လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။

" အင်း ... ရှီးးးးး ... အပေါ်က ခွလိုးလိုက် ... ပြီးမှ ... ထပ်စုပ် ... မထူးပါဘူး ... အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက် ... သွယ်လေး "

ထပ်ပြောတော့ ထမိန် ထချွတ်ပြီး ဖင်အဖွေးသားနဲ့ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ ခါးပေါ်ခွထိုင်ပစ်တာ။ ခွထိုင်လျက် လေးပဲ ကိုစစ်နိုင် လီးကို စောက်ဖုတ် ၂ ခြမ်းကြား ညှပ်ထားရင်း အင်္ကျီရော ဘော်လီရော ချွတ်ပစ်တာ။ ဖွေးဥသော နို့အုံထိပ်က ပန်းရောင် နို့သီးခေါင်းလေး ၂ ခုက မာထောင် နေတယ်။ ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမနို့တွေ ဆုပ်ကိုင်ရင်း နို့သီးခေါင်း ၂ ဖက်ကို လက်မ လက်ညိုးကြား ညှပ်ချေ ပေးနေတာ။ 

" ဟင့် ...... အင်း ...... နာနာလေး ... ညှစ်ပေး "

မိန်းမကာ နို့တွေ ကိုင်ညှစ်နေတဲ့ ကိုစစ်နိုင် လက်၂ ဖက်ကို သူ့လက် ၂ ဖက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ပြီး ဖင်ကြီးရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လျှောတိုက်နေတယ်။ စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းသား ၂ ဖက်ကြား ညှပ်နေတဲ့ ကိုစစ်နိုင် လီးကြီး ပြန်မာလာပြီး ဒစ်ထိပ် အရည်ကြည်လေး အိုင်ထွက်နေတာ။

" ရှီးးးး ...... အားးးး ...... လိုးကွဆို့"

ကိုစစ်နိုင်မျက်နှာကို ကြည့်ပြောရင်း ဖင်ကြီး ကြွပေးတော့ ကျနော်လည်း ကိုစစ်နိုင် လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး မိန်းမ အဖုတ်ဝလေး တေ့ပေးလိုက်တယ်။ မိန်းမက ကျနော့် မျက်နှာကြည့်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချပစ်တာ။

" ဗျစ် ...... ဘွတ် ...... အင့် ... ပြည့်ကြပ် ... သွားတာပဲ "

" နာလို့လား "

" ဟင့်အင်း ... နာပါဘူး "

စကားပြောရင်း ကျနော့်ဆီ မျက်လုံးခိုးကြည့်ပြီး ဖင်ကြီးကို ကြိတ်ဝိုက် နှဲ့ပေးနေတယ်။

" ကောင်းလိုက်တာ... ရှီးးးးး ......... အား ...... အထဲမှာ တင်းကြပ်နေတာ "

ပြီးမှ ပက်လက်လှန် လှဲနေတဲ့ ကိုစစ်နိုင် လီးပေါ် ခွထိုင်ရင်း ဖင်ကြီး ကြွကြွပြီး ဆောင့်လိုး ပေးနေတာ။ 

" ဗြိ ......... အ ............ ဘွတ် ............ ရှီးးးးး ......... ကောင်းလိုက်တာ ......... ကောင်းလိုက်တာ ......... ဆရာ ရယ် ......... ဗျစ် ............ ဘွတ် ......... အင့် ......... အဟင့် ဟင့် "

ကိုစစ်နိုင်လည်း မိန်းမ မျက်နှာလေး ကြည့်ပြီး အောက်ကနေ ပြန်ကော့ လိုးတော့ အိပ်ခန်းလေးထဲ ညည်းသံတွေ ဆူညံလာရောပဲ။ ခဏနေတော့ မိန်းမကို ကျနော့်ရှေ့ လေးဖက်ကုန်းခိုင်း လိုက်တယ်။ 

" ဖြည်းဖြည်းနော် ... ဆရာ "

မိန်းမက ကျနော့်ရှေ့ တအားဆွဲလိုး ခံရမှာ ရှက်လို့ သတိပေးလိုက် ပေမယ့် ကိုစစ်နိုင်က မညှာပါဘူး။ ဒုတ်ကနဲ့ လီးအရင်းထိ မြုပ်အောင် ဆောင့်သွင်းပစ်တာ။ 

" အားးး ...... အမေ့ ...... "

အားကနဲ့ အော်ပြီး မိန်းမကိုယ်လေး တချက် တွန့်သွားတယ်။ ကျနော်လိုးနေကြ မိန်းမ အဖုတ်လေးထဲ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းတဲ့ လီးကြီး တဆုံး ဝင်သွားတော့ မချိမဆန့်လေး ဖြစ်နေရှာတာ။ 

" ဟင့် ......... အ ......... အမေ့ ......... အားးး ......... ဖြည်းဖြည်း ......... အမလေးးး ......  အားးး အားးးးး "

ကြည့်နေတုန်း တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ ဆက်တိုက် အဆောင့် ခံရတော့ မိန်းမလည်း တအားအား ညည်းရင်း ကော့ပျံ နေရှာတယ်။

" ရှီးးးး ......... အင့် ... အင့် ...... ကောင်းလိုက်တာကွာ ...  အဖုတ်လေးက ... စီးပိုင်နေတာ "

မိန်းမ ဘာစကားမှ ပြန်မပြောနိုင် ရှာဘူး။ ခန္ဓာကိုယ်လေး တဆက်ဆက် တုန်ပြီး ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လီးဒဏ်ကို အံကြိတ် ခံနေရတာ။ ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို မနားတမ်း ဆက်တိုက် လိုးနေတယ်။ ၁၅ မိနစ်လောက် ဆောင့်လိုးပြီးတော့ ဆီးခုံးချင်း ကပ်အောင် ဖိထားရင်း ခါးအားလေးနဲ့ ကြိတ်မွှေ ပေးပြန်ရော။

" ဟင့် ......... အ ......... ဘယ်လို လုပ်နေတာလဲ ...... ဆရာရယ် ......... ရှီးးး ...... ကျွတ် ...... တအားပဲ "

စောက်ပတ်ထဲ ပြည့်ကြပ်သိပ်နေတဲ့ ကိုစစ်နိုင် လီးရဲ့ အထိအတွေ့ကို မိန်းမက အားရကျေနပ်တဲ့ ပုံစံနဲ့ ခပ်တိုးတိုး ညည်းရင်း အရသာခံနေတာ။

" ဗွိ ...... ပြိ ...... စွိ ဇွိ ......... ပလစ် ...... ဇွိ ...... အင်းဟင်း ............ ရှီးးးးး ......... "

အနီးကပ် ကြည့်တော့မှ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ ကာမပညာတွေက မိန်းမအပေါ် စိုးမိုးချုပ်ကိုင် ထားတာ သိလိုက်ရတယ်။ တချက်တချက် လေအဝှေ့ မိန်းမ အဖုတ်လေးထဲ အမ်ထွက် လာတဲ့ စောက်ရည်နံ့ စူးစူးလေးလည်း ရနေတာ။ 

" ဟင့် ......... အ ............ အီး ......... ယား ...... ယားလိုက်တာကွာ ...... ကျွတ် ...... ဟင့် ... ယားတယ် "

အဖုတ်လေးထဲ လီးတဆုံး သွင်းပြီး ကြိတ်မွှေနေတော့ ၅ မိနစ်လောက်ပဲ မိန်းမ ဂဏာမငြိမ်ဘူး။ ကိုစစ်နိုင်ကို လည်ပြန် လှည့်ကြရင်း ဖင်ကြီးရမ်းလိုက် နောက်တိုး ကပ်လိုက် လုပ်နေတယ်။ အဲချိန် ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမရဲ့ ဆံနွယ်တွေ လက်တဖက်နဲ့ စုကိုင်ပြီး ဆောင့်ဆွဲပစ်တယ်။

လွတ်နေတဲ့ ကျန် လက်တဖက်က ဖင်သားစိုင် ၂ ဖက်ကို တဖြန်းဖြန်း ရိုက်လိုးပြန်ရော။ မိန်းမရှေ့မှောက်ချတိုင်း ဆံပင်တွေ ဆောင့်ဆွဲလိုက် ပစ်လိုးလိုက်နဲ့ မိန်းမပုံစံ ကလည်း နာကျင်ပုံမရပဲ တအား ကောင်းနေတဲ့ ပုံစံမျိုးလေး။ တားချင်ပေမယ့် မိန်းမကိုယ်တိုင် ကိုလည်း စိတ်ပါလက်ပါ ခံနေတော့ စိတ်မသက်သာပဲ ဒီတိုင်းပဲ ကြည့်နေမိတယ်။

" ဟင့် ...... အား ...... ကောင်းလိုက်တာ  ... အရမ်းပဲ ...... ရိုက်စမ်း  ... နာနာလေး လိုး "

" လိုးမှာ ...... အင့် ......... ဖြန်း ......... ဇွိ ......... ဘွတ် ...... အင့် ...... ဗျစ် ...... နင်လင်လိုးတာနဲ့ ...... ငါလိုးတာ ...... ဘယ်ဟာ ကောင်းလည်း ...... အင့် အင့်  ... "

အောက်မှာ တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ် နေတဲ့ မိန်းမကို ကိုစစ်နိုင်က နှိမ်ပြီး မေးမေးလိုးတော့ ကျနော့် စိတ်တွေ သိမ်ငယ်လာမိတယ်။ ထူးခြားတာက သိမ်ငယ်စိတ် နဲ့ အတူ ပေါင်ကြားထဲ လီးက ထောင်ထလာပြီး လဥတွေပါ မခံမရပ်နိုင်အောင် အောင့်လာတာ။

" ဟင့် ......... အ ......... ဆရာ လိုးတာ ...... ကောင်းတယ် ......... ကောင်း ...... အ ...... အား ............ သွယ်လေး စောက်ပတ်ကို ...... ပြဲအောင်လိုးပစ် ...... အင့် ...... လိုး ... ဆောင့် ဆောင့် ...... ဟင့် ...... အအ အ "

မိန်းမလည်း အိန္ဒြေတစက်မှ မရှိတော့ဘူး။ ပါးစပ်က ခပ်ရိုင်းရိုင်း စကားလုံးတွေ သုံးပြီး အလိုး ခံနေတော့တယ်။ 

" အင့် ..... ဗျစ် .... အားးးးး .... ကျွတ် ............ ဟင့် ......... ဇွိ ... ဗွပ် .................. အားးးးး ... အ "

တအားအား တအီးအီး အော်ဟစ်ပြီး ကျနော့် မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ အလူးအလဲ ကြိတ်ခံနေရှာတာ။ 

" ဟင့် ...... အားးးး ...... ကျွတ် ... ကျွတ် ...... အမလေး ......  ရှီးးးး ......... ကျွတ်...အ "

လီးပြန်ထုတ်တိုင်း မိန်းမ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်း သားတွေ လီးကိုငုံခဲ ပါလာပြီး ပြန်ဆောင့်လိုးတိုင်း အသားစိုင် အနုလေးတွေ လိပ်ဝင်နေတယ်။ နောက်ပိုင်း ဆောင့်ချက်တွေ များလာတော့ လီးအရသာ တွေ့ပြီး လေးဖက်ကုန်း အနေထားနဲ့ ရှေ့ကိုယ်လုံး မွေ့ယာပေါ် ကပ်ပြီး ဖင်ကြီး မြှောက်ကော့ ထောင်ပေးနေရောပဲ။

" ဘွတ် ......... ဟင့် ......... အင့် ......ရှီးးးးး ......... ကျွတ် ......... အား အားးးးးး  ...... ဆရာ ............ ဆောင့် ... အင့် ......... ဆောင့် ...... သွယ်လေး ...... ပြီး ... ပြီး ............ အ ...... ပြီးတော့မယ် ......... အား ......... ထွက် ......... ထွက်ပြီ ... "

ကြာကြာ အလိုးမခံနိုင် ရှာဘူး ဘေးနားထိုင်နေတဲ့ ကျနော့် ပေါင်တွင်းကြောတွေ ဆွဲကုတ်ပြီး အံကြိတ်ရင်း ငြိမ်ကျ သွားတာ။ 

" ကောင်းတယ် ...... အင်းဟင်း ...... ကောင်း ...... "

ခဏနေမှ ပါးစပ်က ခပ်တိုးတိုး ညည်းရင်း မျက်လုံးလေး ဖွင့်ပြီး ကျနော့်ကို ကြည့်နေ ရှာတယ်။ ကိုစစ်နိုင်က တော်တော် လိုးနိုင်တယ် ငြိမ်ကျသွားတဲ့ မိန်းမကို အင့်ကနဲ့ အင့်ကနဲ့ ရှိုက်သံတွေ ထွက်နေအောင် လိုးတုန်းပဲ။ ပါးစပ်ကလည်း ပက်ပက်စက်စက် ပြောပြောလိုးတာ။ 

နောက်ထပ် ၁၅ မိနစ်လောက် နေတော့ ဆံပင် ကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို လွတ်ပြီး ခါးကို စုံပြန်ကိုင်ရင်း ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာတယ်။ ကြည့်နေတုန်း နောက်ဆုံးတချက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ပြီး လီးအရင်းထိ မိန်းမ အဖုတ်ထဲ ဖိကပ်လိုက်တာ။ခဏနေ အဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်တော့ လရည်တွေ ထွက်ကျလာတာ အများကြီးပဲ။ လီး ဆွဲထုတ်တာနဲ့ မိန်းမလည်း လေးဖက်ကုန်း နေရာက ဘေးလှဲချလိုက်တာ  ဘာသံမှကို မကြားရ တော့ဘူး။ 

ဒါကို ကိုစစ်နိုင်က အားမရသေးပဲ ပက်လက်လှန် လှဲနေတဲ့  မိန်းမဆံပင်ကို ဆွဲပြီး လီးစုပ် ခိုင်းနေပြန်ရော။ အာခေါင်ထဲထိ လီးကို ထည့်ပြီး မိန်းမပါစပ်နဲ့ ဆီးခုံးကို ဆွဲကပ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ အနည်းငယ် ပျော့လာတဲ့ လီးနဲ့ မိန်းမမျက်နှာ အနှံ့ ပွတ်ပြီး နှစ်ယောက်သား ဘေးချင်းကပ် မှိန်းနေကြတာ။

ကျနော်လည်း ကိုစစ်နိုင် လီးကြီးကြည့်လိုက် မိန်းမ အဖုတ်လေး ကြည့်လိုက်နဲ့ ဂွင်းထိုင်ထုနေတာ ၂ ချီ ဆက်တိုက်ပဲ။ ညပိုင်း ကိုစစ်နိုင် ပြန်ကာနီး မိန်းမက လီးကို အငမ်းမရ စုပ်ပေးလိုက် သေးတာ။ ကိုစစ်နိုင် ပြန်သွားတော့ ၂ ယောက်သား ရေအတူချိုးရင်း မိန်းမကို ဆပ်ပြာတိုက် ပေးတုန်း ကိုစစ်နိုင် ရိုက်ပြီးလိုးနေတဲ့ ပုံရိပ်တွေ ပြန်မြင်ရောင် လာတယ်။ 

လင်မယား ၂ ယောက် အပြင်မှာပဲ ညစာထွက်စားပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အိပ်ယာ ဝင်ခဲ့ကြတာ။ ပင်ပန်းနေတဲ့ မိန်းမကို သနားပေမယ့် တနေ့လုံး ဘေးကနေ ထိုင်ကြည့်ပြီး မလိုးရတော့ လိုးချင်စိတ်က တဖွားဖွားနဲ့ အိပ်ယာပေါ် အစပျိုး နေမိတယ်။ 

နူတ်ခမ်းချင်း နမ်းတော့ မျက်လုံးထဲ ကိုစစ်နိုင် လီးကို စုပ်ပေးနေတဲ့ ပုံရိပ်တွေ ပြန်မြင်လာပြီး ကာမသွေးတွေ ဆူပွက်ကုန်တာ။ စကပ်လေး လှန်ပြီး အဖုတ် ယက်တော့ လည်း ကိုစစ်နိုင် လီးကြီး မိန်းမအဖုတ်ထဲ မဆန့်မပြဲ ဝင်ထွက် နေပုံတွေ မျက်လုံးထဲ ပေါ်လာပြန်ရော။ ကျနော်ကသာ စိတ်ပါလက်ပါ ယက်ပေးနေတာ မိန်းမက အားရပါးရ အလိုးခံထား ရတော့ စိတ်သိပ်မပါဘူး။ ကျနော်လည်း ၁၀မိနစ်လောက် လုပ်ပြီး ပြီးသွားခဲ့တယ်။ 

.............................................................................................................

အဲလို နေလာရင်း ကိုစစ်နိုင်လည်း ပြောင်းဖို့ ရွေ့ဖို့ အလုပ်ရှုပ် နေတော့ အိမ်မလာဖြစ်ဖူး။ နောက်၁လကျ ကိုစစ်နိုင် ပြန်မယ့် ရက်ကြီး မိန်းမက မနက်ပိုင်း အိမ်ခေါ်ထားတာ။ တိုက်တိုက် ဆိုင်ဆိုင်ဗျာ ကျနော်နဲ့ အလုပ်အတူ လုပ်တဲ့ ကိုကျော်စွာရဲ့ မိန်မ ဆေးရုံ တင်လိုက်ရတယ်။ 

မသွား မဖြစ်လို့သာ ထွက်ခဲ့လိုက်တာ ဆေးရုံ ရောက်တော့ စိတ်က အိမ်ကိုပဲ ရောက်နေတယ်။ မိန်းမနဲ့ ကိုစစ်နိုင် နူတ်ဆက် လိုးပွဲလေးက ဘယ်လိုများလဲ သိချင်စိတ် ပြင်းပြနေတာ။ အရေးထဲ ကိုကျော်စွာရဲ့ မိန်းမဘက်က မိဘတွေ မလာသေးလို့ ခဏ စောင့်ပေးပါဦး ပြောလို့ စောင့်ပေးရ သေးတယ်။ 

မနက် ၉ နာရီခွဲတော့ သိချင်စိတ်က ပြင်းပြလာပြီ မနေနိုင် တာနဲ့ ဖုန်းဆက် ကြည့်တော့ ရောက်နေပြီတဲ့ ကျနော့်ကို စောင့်နေကြတာ ပြောတယ်။ 

စိတ်ထဲ တအုံတနွေးကြီးဗျာ။ ကိုကျော်စွာလည်း သူ့မိန်းမ သွေးစစ် အခန်းရှာနဲ့ ပြာယာခတ်နေသလို ကျနော်လည်း ဂဏာမငြိမ်ဘူး။ ၁၀ နာရီလောက်မှ ကိုကျော်စွာ့ မိန်းမရဲ့ မိဘတွေ ရောက်လာလို့ ကျနော်လည်း နူတ်ဆက်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တာ။ အိမ်ရောက်တော့ ဂိုဒေါင်နား ကားရပ်ပြီး အိမ်ထဲဝင်လာ မိတာ ကားသော့တောင် မဖြုတ်မိဘူး။ အိမ်ထဲ ရောက်တာနဲ့ ခပ်တည်တည်နဲ့ တံခါးဖွင့် ဝင်လာခဲ့တာ။

မင်္ဂလာဦး လက်ဖွဲ့ ကုတင်ကြီးပေါ် မိန်းမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ခရမ်းရောင် အတွင်းခံ ဝမ်းဆက်လေးပဲ ကျန်တော့တယ်။ ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို ဆွဲစုပ်ရင်း ဘော်လီချိတ်ကို ဖြုတ်ပေး နေတယ်။ ဘောလီကိုင်းကြိုး တွေ တဖက်ပြီး တဖက် ပုခုံးသား ဝင်းဝင်းလေး ပေါ်က လျှောချတော့ အနည်းငယ် အိတွဲနေတဲ့ မိန်းမ နို့အုံ ၂ ဖက် ပေါ်လာရောပဲ။ 

မိန်းမ မျက်လုံးတွေက ကျနော့်ဆီ တလှည့် ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ မျက်နှာကို တလှည့်ကြည့်ရင်း ဒူးတုတ် ထိုင်လျက်လေး ရင်ဘတ်ကို ကော့ပေးနေတယ်။ အဲချိန် ကိုစစ်နိုင်က နို့သီးခေါင်း ပန်းရောင်လေးကို ဆွဲစို့ရင်း လက်တဖက်က ကျန် နို့အုံတဖက်ကို ဆုပ်နယ် ပေးနေတာ။

" ဟင့် ... ကျွတ် ... "

မိန်းမ ခေါင်းလေး မော့တက်သွားပြီး လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်တော့ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လွတ်နေတဲ့ လက်တဖက်က ဗိုက်ခေါက်း ဖွေးဖွေးလေးကို ပွတ်သပ်ရင်း အောက်ရွေ့ နေတယ်။ မျက်ခုံးကြောလေး တွန့်နေတဲ့ မိန်းမ မျက်နှာက တစုံတခုကို မျှော်နေတဲ့ ပုံစံမျိုးနဲ့ တုတ်ထိုင်ထားတဲ့ ပေါင်တံ ၂ ဖက်ကို မသိမသာ ဖြဲပေးလိုက်တာ။ 

ကိုစစ်နိုင် လက်က အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးလေးနား ရောက်တော့ ရပ်သွားပြီး ဘောင်းဘီ အတွင်းထဲ လက်ချောင်း လေးတွေ သွင်းနှိုက်လိုက်တယ်။ ဆက်ကနဲ့ မိန်းမကိုယ်လေး တုန်သွားပြီး မျက်လုံးလေး စင်းကျ လာတာ။ 

အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲ လက်ချောင်း လေးတွေ ခုံးလာလိုက် ဆန့်လိုက်နဲ့ မိန်းမလည်း တအင်းအင်း ညည်းရင်း ဖင်ကြီးကြွပြီး ဒူးထောက်ရပ်ရင်း ဘောင်းဘီကို ဒူးဆစ်အထက်နား ဆွဲချလိုက်တယ်။ အကာကွယ်မဲ့ သွားတဲ့ မိန်းမ အဖုတ်လေးထဲ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လက်ခလယ် လေး ဖြည်းဖြည်းချင်း အထုတ်သွင်း လုပ်ပေးနေတာ။

" အ ............ အ အ ......... ရှီးးးးး ......... ကျွတ် ကျွတ် "

မိန်းမ ပါးစပ်က တအအနဲ့ ညည်းသံလေး ထွက်လာပြီး  ၅ မိနစ်ကျော်ကျော် လောက်ကျ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို ဖမ်းကိုင်ပြီး ခပ်သွက်သွက် လုပ်ပေးဖို့ ပြောလိုက်တယ်။ မိန်းမစကား မဆုံးသေးဘူး ကိုစစ်နိုင် လက်ချောင်းလေးက အထုတ်သွင်း မြန်လာပြီး တဇွိဇွိ တဗွိဗွိနဲ့ မိန်းမ အဖုတ်လေး အသံတွေ မြည်လာရောပဲ။

" ဟင့် ......... အား ......... မြန်မြန်လေး ...... အအ ......... ဟုတ်တယ် ...  "

မိန်းမ အသက်ရှူသံတွေ မြန်လာပြီး ဒူးထောက် ရပ်နေ ရာက ခေါင်းကို နောက်လှန်ချပြီး ခါးကော့ လက်ထောက် ရင်း ခြေ ၂ ဖက်ကြွပေး လိုက်တယ်။ ကိုစစ်နိုင်က အဖုတ် ကို လက်နဲ့ လိုးပေးရင်း ကျန်လက်တဖက်နဲ့ မိန်းမ ဒူးဆစ် အထက်နား လိပ်တင်နေတဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ပစ်တာ။ 

တဆက်ထဲ မိန်းမ ပေါင်ကြား နေရာယူပြီး လက်နဲ့ လိုးနေတဲ့ အဖုတ်ဆီ မျက်နှာအပ်ချ လိုက်တယ်။ အရည်ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ကို လက်နဲ့ အလိုးမပျက်ပဲ ဖိယက် ပေးနေတာ။ မကြာပါဘူး မိန်းမ ပါးစပ်က တအအ အော်ရင်း ဖင်ကြီး ကော့ထိုးပြီး ပြီးသွားရတယ်။ 

စောက်ရည်ကုန်တော့ ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ ခါးကော့ လက်နောက်ပစ် ထောက်ထားတဲ့ မိန်းမကို မှောက်အိပ် ခိုင်းလိုက်တာ။ မိန်းမ မှောက်အိပ်တော့ ကော့ထွက်နေတဲ့  ဖင်သားစိုင် ၂ ခြမ်းကို ဖြဲပြီး ဖင်ဝလေး ယက်ပေးပြန်ရော။ ပြီးမှ အပေါ်က ခွပြီး ဖင်ပေါက်ထဲ တံတွေး ထွေးချရင်း လီးကို တေ့ပြီး ဖင်လိုးပစ်တယ်။ 

အဖုတ်မလိုးပဲ ဖင်တန်းလိုးတော့ ကျနော်တောင် ကြောင်သွားရတာ။ မိန်းမ တအားအား အော်ဟစ် နေတာတောင် ကိုစစ်နိုင်က မညှာဘူး နို့တွေအောက် လက်သွင်းပြီး တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ မှောက်လိုးပစ်တာ။ ပါးစပ်ကလည်း မိန်းမဖင်လေးက စီးကြပ်နေကြောင်း ဘယ်လို လိုးကောင်းကြောင်း ပုခုံးလေး ကိုက်လိုက် စကား ပြောလိုက်နဲ့ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးတာများ ကုတင်တိုင် တွေ တကျွိကျွိ တအိအိနဲ့ပဲ။ ၁၅ မိနစ်လောက် တရစပ် လိုးပြီးမှ မိန်းမကို ထထိုင်ခိုင်းပြီး လီးကို ပြန်စုပ် ခိုင်းတယ်။ 

မိန်းမကလည်း ပူပူနွေးနွေး သူ့ဖင်လိုးထားတဲ့ လီးကို မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေတာ။ ခဏနေမှ မိန်းမကို ထရပ်ခိုင်းရင်း ကိုယ်တပတ် လှည့်ခိုင်းပြီး နောက်ကနေ ဖင်ပြန် လိုးပြန်ရော။ ဒီတခါတော့ မိန်းမ သိပ်မအော် တော့ပါဘူး။ ၁၀ မိနစ် လောက်ကျ မတ်တပ် ရပ်လျက် ဖင်လိုးနေတော့ မိန်းမက အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာတာ နေမှာ ကုတင်ခေါင်းရင်း ဘက် တိုးကပ်ပြီး ကုတင်ဘောင်ကို လက်ထောက် ကိုင်ရင်း ခါးညွတ် ပေးလိုက်တယ်။ 

မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ ကုန်းပေးတော့ ကိုစစ်နိုင်လည်း စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင့်လိုးနေတာ မိန်းမ နို့နှစ်လုံး ရမ်းခါနေရောပဲ။ လိုးနေတာ နာရီဝက် ကျော်လာပြီ မိန်းမပေါင်ကြားထဲ စောက်ရည်တွေ စီးကျနေပေမယ့် ကိုစစ်နိုင်က မပြီးသေးဘူး။ အံ့သြစရာ ကောင်းလောက် အောင်ကို လိုးနိုင်တယ်ဗျာ။ ကိုစစ်နိုင် ပြီးသွားတော့ မိန်းမလည်း မလှုပ်နိုင်တော့ဘူး အိပ်ယာပေါ် အရုပ်ကြိုးပြတ် ခွေခေါက်နေတာ။ 

..............................................................................................................................

ခဏကြာတော့ ကျနော်လည်း ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ ဘေးနား မှောက်အိပ် နေတဲ့ မိန်းမ ခြေရင်းဘက် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ဖင်ဝက အရည်ပြား အတွန့်လေးတွေ ယောင်ပြီး ရဲမဲ့နေပြီး ဖင်ပေါက်ကနေ စီးကျနေတဲ့ လရည်တွေက မိန်းမ အဖုတ်ပေါ် ပေကပ်နေတာ။ 

လရည်တွေ ပေပွနေတဲ့ မိန်းမ ဖင်ဝလေးကို မနာအောင် ဖြဲပြီး အာငွေ့ပေးရင်း လျှာလေးနဲ့ ယက်ပေးတော့ မှေးနေတဲ့ မိန်းမ နိုးလာတယ်။ ပက်လက်လှန်ပြီး မျက်လုံးချင်း စိုက်ကြည့်တော့ မိန်းမ မျက်ဝန်းလေးက ကိုစစ်နိုင် လိုးထားတဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကို ကျနော် ယက်ပေးတာ အားနာနေပုံပါ။ 

သူ့အဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ အုပ်ရင်း နာကျင်ရိပ် ငွေ့ငွေ့လေးနဲ့ ရှက်နေတဲ့ မိန်းမ ပုံစံလေးက ခါတိုင်းနဲ့ မတူဘူး တအားကို လှနေတာဗျာ။ ကျနော် စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူး ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူရင်း သူ့လက်ကို ဖယ်ပြီး အဖုတ်လေးကို ကုန်းယက် လိုက်တယ်။

" ဟင် ......... မယက်နဲ့  "

အဖုတ်ပေါ်မှာ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လရည်တွေနဲ့မို့ မိန်းမက တားပေမယ့် ကျနော့်လျှာက အဖုတ်ပေါ် ရောက်သွားပြီး ဖိယက် ပေးနေမိတယ်။  

" ဟင့် ...... အ ...... ရှီးးးးး ... အီး "

၃ မိနစ် လောက်ကျ စိတ်လျော့လိုက် ပုံနဲ့ ခါးလေး မသိမသာ ကော့ပေးရင်း ကျနော့် မျက်နှာကို အဖုတ်နဲ့ လိုက်ကပ် ပေးနေရှာတာ။

" ရှီးးးးး ......... ကျွတ် ...... အ ......... "

မိန်းမ အဖုတ်ပေါ်က ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လရည်တွေ ပြောင်အောင် လျက်ပေးပြီး အဖုတ်ထဲ လျှာဖျားလေး စုချွန်သွင်းပြီး မွှေပေး လိုက်တယ်။ ဆံပင်ကို ဆွဲဆုပ်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ ကျနော့်မျက်နှာကို ဖိကပ် ပွတ်ရင်း အရည်ကြည် လေးတွေ ပြန်စိမ့်လာတာ။ 

အဲချိန် ဘေးနား လှဲနေတဲ့ ကိုစစ်နိုင်က ထထိုင်ပြီး မိန်းမ ခေါင်ရင်းနား ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ပျော့သွားတဲ့ သူ့လီးကြီး ကို မိန်းမ မျက်နှာဆီ ကပ်ပေးလိုက်တယ်။ မိန်းမက ပါးစပ်နား ကပ်လာတဲ့ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လီးကို စုပ်ပေးရင်း ကျနော့် ဆံပင်တွေ ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်တဖက်ကို လွတ်ပြီး တွဲလောင်း ကျနေတဲ့ လဥ ၂ လုံးကို ညှစ်ပေးနေတယ်။ 

ကျနော်လည်း အဖုတ်ယက်ပေး နေရာက မျက်နှာခွာပြီး မိန်းမ ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတဲ့ လီးကို ကြည့်နေမိတယ်။အဲချိန် ကျနော့် ဆံပင်ကို ကိုင်ထားတဲ့ မိန်းမရဲ့ လက်တဖက် မသိမသာ လှုပ်ပြီး အဖုတ်ကို ကော့ပေး ပြန်ရော။ လင်ယက်ပေးတာ ခံရင်း သူစိမ်း ယောကျ်ား လီးကို စုပ်နေရတာ မိန်းမ အတွက်လည်း ကာမအရသာ ထူးခြားနေမှာပါ။ 

" ရပြီ ... ဖယ်တော့ နော် "

ကျနော့် ခေါင်းကို လက်တဖက်နဲ့ဖိ မျက်နှာကို စောက်ဖုတ်နဲ့ ကော့ပွတ်ရင်း အချိန် ဘယ်လောက် ကြာသွားမှန်း မသိဘူး။ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုစစ်နိုင် လီးက မိန်းမ ပါးစပ်ထဲက ထွက်လာပြီး ထောင်မတ်နေပြီ။ နောက်တချီ လိုးဖို့ အဆင်သင့် ဖြစ်နေတော့ ကျနော်လည်း မိန်းမ ပေါက်ကြားက ထွက်ပြီး ဘေးနား ထိုင်နေ လိုက်တာ။

ချက်ချင်းပဲ ကိုစစ်နိုင်က ကျနော့် နေရာ ဝင်ယူပြီး မိန်းမ ပေါင်တံ ၂ ဖက်ကို ဆွဲကား ပစ်တယ်။ကျနော် ယက်ပေးထားလို့ ဖေါင်းကြွနေတဲ့ အဖုတ်ကို လီးနဲ့  ၂ ချက် ၃ ချက် ရိုက်ရင်း စောက်ခေါင်းဝ လေးထဲ ဒစ်ကြီး ဖိထည့်ပြီး ဆောင့်လိုးတော့ တာပဲ။ 

မကြာဘူး လီးဝင် လီးထွက်သံတွေနဲ့ မိန်းမ ညည်းသံတွေ အခန်း လေးထဲ ပြန်ပြီး ဆူညံလာတယ်။ မိနစ် ၂၀ လောက်ကျ ကိုစစ်နိင် ခဏနားတော့ မိန်းမက ကျနော့်ဆီ လှမ်းကြည့် နေတာ။

" ကိုအောင် "

" ဟင် "

" ဆရာ နားတုန်းလေး ... ဟိုလေ ... "

ပြောလက်စ စကားကို ရပ်ပြီး သူ့ပေါင်ကြား မျက်စပစ်ပြလို့ ကျနော်လည်း အလိုက်တသိပဲ မိန်းမ ဘယ်ဘက် ခါးနား ထိုင်ပြီး အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထိပ် မာခဲနေတဲ့ အစိလေးကို ကုန်းစုပ်လိုက်တယ်။ ပထမ တခါ သူ့အဖုတ်ပေါ်က ကိုစစ်နိုင် လရည်တွေကို ယက်ပေး ထားတော့ ဒီတခါ မိန်းမက ကျနော့်အပေါ် အားနာစိတ်မျိုး မရှိတော့ ပါဘူး။ 

မိန်းမ ဆီးခုံးပေါ် ပါးအပ်ပြီး အဖုတ်ထဲ ကိုစစ်နိုင်လီးကြီး မြုတ်နေတာ အနီးကပ် ကြည့်ရင်း အစိလေးကို စုပ်နေရတော့ အရသာက ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်ဘူးဗျာ။ ကျနော့်မျက်နှာနဲ့ ကိုစစ်နိုင် လမွှေးအုံကြီး ထိမိနေတော့ ကိုစစ်နိုင်က အားနာတာလား မသိဘူး လီးကို ဒစ်ပေါ်ရုံ ထုတ်ပြီး ဆီးခုံးကို နောက်ဆုတ် ပေးနေတာ။ ရဲကားနေတဲ့ ဒစ်အခြေမှာ အကျိအချွဲတွေ တင်နေပြီး ခပ်စူးစူး အနံ့လေးက ကျနော့် နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာတယ်။ မနေနိုင်တာနဲ့ ဒစ်အခြေက မိန်းမရဲ့ အကျိအချွဲလေးတွေ လျှာနဲ့ လိပ်ယူပြီး မြိုချမိတာ။ 

ချက်ချင်းပဲ ပလွပ်ကနဲ့ ကိုစစ်နိုင် ဒစ်ကြီး ကျွတ်ထွက် လာတယ်။ ဒစ်ထိပ်က ကျနော် အထက်နူတ်ခမ်းကို ပွတ်ပြီး လီးတံက အပေါ်ကော့တက် သွားရောပဲ။ တပြိုင်ထဲ လိုလို မိန်းမ အဖုတ်ဝလေးထဲ အတွင်းသား ရဲရဲလေး စူတက်လာပြီး စောက်ရည်တွေ ပန်းတော့ ကိုစစ်နိုင် လဥတွေ ရွှဲနှစ်ကုန်တယ်။ 

ဟင့်ကနဲ့ မိန်းမဆီက ရှိုက်သံ သဲ့သဲ့လေး ထွက်လာပြီး အဖုတ်လေး ကော့ထိုး နေတာ။ ကျနော်လည်း ကိုစစ်နိုင် လီးကြီး ငေးကြည့် နေတုန်း မိန်းမ အဖုတ်လေး ကော့တက်လာမှ သတိပြန်ကပ်ပြီး အစိလေးကို ဖိစုပ် ပေးလိုက်တယ်။ အဲချိန် ကိုစစ်နိုင်က သူ့လီးကို အရင်းက ကိုင်ပြီး အောက်နှိမ့်ရင်း အဖုတ်နူတ်ခမ်း ကြားထဲ ထိုးပွတ် ပေးပြန်ရော။ 

တချက်တချက် အရှိန်လွန်ပြီး မိန်းမ အစိလေး စုပ်ပေး နေတဲ့ ကျနော့် နူတ်ခမ်းကို ဒစ်နဲ့ ထိုးမိနေတာ။ သေချာ လုပ်တာလား မတော်တဆ လားတော့ မသိဘူး။ ကျနော်လည်း ပါးစပ်ကို မသိမသာ ဟပေး နေမိတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဗျာ ကျနော့် မိန်းမကို အထွဋ်ထိပ် အကြိမ်ကြိမ် ရောက်အောင် ပို့နိုင်တဲ့ လီးကြီးလေ။ 

ဒစ်ကြီး နူတ်ခမ်း လာထိတိုင်း မိန်းမ အစိလေး လွတ်ပြီး လီးထိပ်ကို လျှာနဲ့ ယက်ပေး လိုက်တာ။ လေးငါးချက် လောက်ပဲ ဒစ်ကြီး ကျနော် ပါးစပ်ထဲ သိသိသာသာ တိုးဝင်လာတယ်။ စိတ်တွေ တအားကို လွတ်ထွက် ကုန်တာ။ 

မိန်းမ အစိလေး စုပ်လိုက် ကိုစစ်နိုင် ဒစ်ကြီး ငုံပေးလိုက်နဲ့ တခါမှ မရဘူးတဲ့ ကာမ အရသာတွေ ရနေမိတယ်။ လက်တဖက်က အလိုလို ကျနော့်ပေါင်ကြား စမ်းပြီး ဂွင်းထု နေမိတာ။ ခဏပဲ လရည်တွေ ထွက်ကျ လာရတာ။ လရည် ထွက်နေတုန်း မိန်းမလည်း လီးခဏ လွတ်သွားတဲ့ အခိုက်တန့်ကို ဟန်မဆောင် နိုင်ရှာဘူး။ 

ကိုစစ်နိုင်ကို ထပ်လိုးပေးဖို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလိုက်ရောပဲ။ ကျနော်လည်း ကိုစစ်နိုင် လီးထိပ်ကို ခပ်ပြင်းပြင်း တချက် ဆွဲစုပ်ပြီး မိန်းမ အဖုတ်ဝထဲ ပြန်တေ့ ပေးလိုက်တယ်။ ကိုစစ်နိုင်က ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ပဲ မိန်းမ ပေါင်တံတွေ ကွေးမြှောက်ရင်း ဆောင့်လိုး ပစ်တာ။ ၁၀ မိနစ်လောက် မနားတမ်း လိုးရင်း အဖုတ်ထဲက လီးကို ထုတ်ပြီး ဖင်ပေါက်လေးထဲ ပြောင်းလိုးပြန်ရော။

" အားးးး ...... အမလေးးးး ......... လိုးစမ်း ......... အအ ......... ဖင်ရော ... ဟောဒီ စောက်ပတ်ရော ...... ကြိုက်သလို လိုး "

ဖင်ပြောင်း လိုးတော့ နဲနဲ နာကျင်တဲ့ ပုံစံနဲ့ မိန်းမက သူ့အဖုတ်ကို ခပ်စပ်စပ်လေး ပုတ်ပြပြီး ပြောနေတာ။ အသိစိတ် လွတ်ပြီး ရာဂစိတ် ပြင်းထန်နေတဲ့ မိန်းမ ပုံစံက ဘေးက ကြည့်နေတဲ့ ကျနော်ပါ ဝင်လိုးချင် မိတယ်။အဲချိန် ကိုစစ်နိုင် ကလည်း ဖင်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး အဖုတ်ထဲ ပြန်ထည့်ရင်း တချက်ထဲ အားကုန် ဆောင့်လိုး လိုက်တယ်။ ဆောင့်ချက်က အားပါတော့ မိန်းမ ရင်ဘတ်လေး မော့တက်လာပြီး မျက်ရည်ဝဲလာ ရှာတာ။ 

" ဟင့် ......... အားးးး ......... လိုးစမ်း ...... နာနာလေး လိုး ...... အအ ...... အမလေး ... သားအိမ် ဆောင့်မိပြီ ...... အားးး အ ...... သေပြီ ......... ဆောင့်စမ်းဟာ ...... ဆောင့် ...... အ ......... ဆောင့် ဆောင့် "

ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမအော်လေ ဆောင့်လိုးလေပဲ။ တချက်ပြီး တချက် ကော့ပျံအောင် လိုးနေလို့ မိန်းမ နာကျင် နေပေမယ့် လီးကြီး တိုးဝင်လာတိုင်း အောက်ကနေ စောက်ဖုတ်ကို ပြန်ကော့ ပေးနေတာ။ ပါးစပ်က တအားအား အော်နေပေမဲ့ မိန်းမ ပုံစံက ရပ်ချင်စိတ် မရှိဘူး။ 

လီးဝင်သွားတိုင်း အဖုတ်နူတ်ခမ်း သားတွေ လိပ်ဝင်သွားပြီး လီးပြန်ထုတ်တိုင်း အဖုတ် နူတ်ခမ်းသား တွေ အပြင်ငုံပြီး ပြန်ပါလာတယ်။ လီးဝင် လီးထွက်တိုင်း တဇွိဇွိနဲ့ အရည်တွေ အမ်ထွက်လာပြီး အံကြိတ် ညည်းနေ ရှာတာ။ ခေါင်းက နောက်လန် နေပြီး အသက်ကို လုရှု နေရတယ်။

ကိုစစ်နိုင်လည်း တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာရင်း အားကနဲ့ အော်ပြီး နောက်ဆုံးတချက် ပစ်လိုးရင်း မိန်းမ အဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ပြည့်လျှံ နေအောင် ပန်းထုတ်လိုက်တာ။ ပြီးမှ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး မိန်းမ ညာဘက်ဘေး ပက်လက်လှန် လှဲချပစ်တယ်။ 

ထူးခြားတာက မိန်းမရဲ့ ကာမစိတ်ပဲ။ မီးပွင့်မတတ် အလိုးခံရတာကို ထထိုင်ပြီး ပက်လက် လှဲနေတဲ့ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လီးကို အငမ်းမရ ထစုပ်နေတာ။ ပါးစပ်ထဲ လီးကြီး ပျော့ခွေ သွားမှ ကျနော့်ဘက် လှည့်ကြည့်ရင်း ထရပ်လိုက်တယ်။

" ကိုအောင် ... ပက်လက် လှန်လိုက်နော် "

မတ်တပ် ရပ်လိုက်တော့ အဖုတ်လေးက ပေါင်ကြား ညှပ်နေပြီး ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လရည်တွေ ကပ်နေတဲ့ မြင်ကွင်းက ကျနော့်အတွက် လရည် ထွက်မတတ်ပဲ။ စိတ်ထဲ ကြိတ်ပျော် သွားမိတယ်။ မိန်းမ ဘာလုပ် ချင်လည်း ဆိုတာ အလိုလို ကြိုသိနေလို့ပါ။ 

ဒူးထောက် ရပ်ရင်း မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းပြီးမှ ကိုစစ်နိုင် ဘေးနား ပက်လက်လှန် လှဲပေးလိုက်တယ်။ မိန်းမ မျက်နှာလေး ပြုံးပြီး ကျနော့် မျက်နှာပေါ် တက်ခွရင်း အဖုတ်ကို ကျနော့် ပါးစပ်နဲ့ ချိန်ဖိချလိုက်တော့ ပထမဆုံး ကိုစစ်နိုင် ပန်းထည့်ထားတဲ့ လရည်တွေ ပါးစပ်ထဲ တန်းဝင်လာတယ်။ 

ကျနော်လည်း မိန်းမကို အထွဋ်ထိပ် ရောက်အောင် ပို့ပေးနိုင်တဲ့ ကျေးဇူးရှင်ရဲ့ လရည်တွေကို မျိုချ ပေးလိုက်တာ။ လရည်တွေ ကုန်မှ အဖုတ်အုံ တပြင်လုံး ဖြဲယက်ပေးပြီး နူတ်ခမ်းသား ၂ ဖက်ကို တလှည့်စီ ဆွဲစုပ် ပေးလိုက်တယ်။

" လျှာလေး ... ထုတ်ပေးဦး ကွာ "

ပါးစပ်တွေ ထူပူပြီး လျှာတွေ ညောင်းလာတဲ့ အထိ ယက်ပေး နေမိတာ မဝဘူးဗျာ။ မိန်းမ ပြောလို့ လျှာကို အပြင်ရသလောက် ထုတ်ပြီး ထောင်ပေးလိုက်တယ်။

" ရှီးးးး ......... အားးးး ......... ကိုအောင် ရယ် "

လျှာထိပ်လေးကို အဖုတ်ဝနဲ့ တေ့ပြီး ဖိချရင်း တိုးတိုးလေး ညည်းနေရှာတာ။ မိန်းမ ကျေနပ်အောင် လျှာကို အလိုးခံရင်း ခဏကြာမှ လျှာကို ပြန်သိမ်းပြီး စောက်စိ လေးကို ပါးစပ်ထဲ မြုပ်ပါလာအောင် စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ 

" ရှီးးးးးး ...... အားလားလား ...... ထပ်ပြီးချင် လာပြီကွာ "

ပြောပြောဆိုဆို ဖင်ကြီးကြွပြီး ကျနော့် ပါးစပ်ထဲက ကျွတ်သွားတဲ့ အစိလေးကို လက်နဲ့ ဖိပွတ်နေတာ။ ကျနော်လည်း သူ့လက်ကြားထဲ တချက်တချက် လွတ်ထွက် လာတဲ့ အစိလေးကို မရမက စုပ်ပေး လိုက်တယ်။ 

" ဟင့် ...... အ ... ကောင်းလိုက်တာ ......... အားဟား ...... အဟင့် ... ဟင့် ......... အ ... "

ဖင်ကြီး ကြွလိုက် ပြန်ဖိချလိုက်နဲ့ ဆက်တိုက် ညည်းနေ ရောပဲ။ မကြာဘူး စောက်ဖုတ်ဝက အရည်တွေ ထွက်ကျလာတာ ကုန်အောင် မပန်းနိုင်ဘူး ဘေးနား ဖင်ကြီး ရမ်းပြီး ပစ်ကျသွားတာ မလှုပ်တော့ဘူး။ ၃ ယောက်သား မှေးရင်း အိပ်ပြီး နေလည်ကျ ရေအတူချိုး ကြတာ။ 

ရေချိုးတော့လည်း မိန်းမက ကိုစစ်နိုင် တကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာ တိုက်ပေးနေတယ်။ ကိုစစ်နိုင် နောက်ကနေ ရပ်ပြီး နို့အုံ ၂ ဖက်နဲ့ ကျောပြင်ကနေ ဒူးကောက်ကွေး နားထိ ပွတ်သပ်ပေးတာ။ ရှေ့ရောက် တော့လည်း ကိုစစ်နိုင်ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး လီးတံကို နို့ကြားညှပ်ရင်း ဆပ်ပြာမြုတ်တွေနဲ့ တိုက်ပေးတာ ဘေးက ကြည့်ရင်း ကျနော်တောင် မနာလို ဖြစ်မိနေတယ်။ 

ရေချိုးပြီး မိန်းမက ကိုစစ်နိုင်ကို အဝတ် မဝတ်ခိုင်းဘူး ၂ ယောက်သား ဧည့်ခန်းထဲ တုံးလုံး နေကြတာ။ ကျနော်ကတော့ ၃ ယောက်လုံး စားဖို့သောက်ဖို့ ပြင်ဆင် နေတယ်။ ကိုစစ်နိုင်ရော မိန်းမရော ဖင်တုံးလုံးနဲ့ ထမင်းအတူ စားပြီးမှ ကော်ဖီသောက်ရင်း တီဗွီဖွင့်ကြည့် ကြတာ။ 

စကားပြောရင်း မိန်းမက ကိုစစ်နိုင် ဘေးနားပဲ ကပ်ထိုင်ပြီး လီးကြီးကို တချိန်လုံး ကိုင်စွနေတယ်။ မကြာပါဘူး ကိုစစ်နိုင် လီးကြီးထောင်မတ် လာတော့ ဆိုဖာခုံပေါ်တင် အပေါ်က ခွလိုးပစ်တာ။ အတော်လေး ကြာတော့ မိန်းမ ပြီးသွားရောပဲ။ 

ပြီးတာနဲ့ ကိုစစ်နိုင်က ထရပ်ပြီး မိန်းမကို သူ့နေရာ ထိုင်ခိုင်းပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက် လိုးရင်း အဖုတ်ပေါ် လရည်တွေ အဆက် မပြတ် ပန်းထုတ်ပစ်တာ။ ခဏနေမှ သူတို့  ၂ ယောက် နောက်ဖေး ရေချိုးခန်း ဝင်ပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြန်နား နေကြတယ်။ 

ကိုစစ်နိုင် ပြန်တော့မှာမို့ မိန်းမ စိတ်တိုင်းကျ နေချင်သလို နေနေတာကို နားလည် ပါတယ်။ ညနေ ၅ နာရီကားနဲ့ ကိုစစ်နိုင် ပြန်မှာမို့ ၄ နာရီကျော်ကြ ကျနော် သွားနိုးလိုက်တာ။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ၂ ယောက်သား ကိုတုံးလုံး အနေထားနဲ့ မိန်းမက ကိုစစ်နိုင် ဒစ်ကြီးငုံပြီး အိပ်ပျော်နေရှာတယ်။

နိုးပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ထိုင်တော့ ၁၀မိနစ်လောက်ကျ မိန်းမနဲ့ ကိုစစ်နိုင် အဝတ်စား ဝတ်ပြီး ထွက်လာကြတာ။ ထွက်လာတော့လည်း မိန်းမက ကိုစစ်နိုင်နဲ့ အတူထိုင်ရင်း ဘေးနားကနေ ပွတ်သပ် စကား ပြောနေပြန်ရော။

" နောက်ကျ ... ဝေးသွားရင် ရော "

" ဝေးသွားလည်း ၁လ၁ခါလောက် ...... လာခဲ့မှာပေါ့ "

ပြန်ကာနီးလေး အတွန့်တက်ပြီး မေးနေတော့ ကိုစစ်နိုင်လဲ မိန်းမကို ဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ပွေ့ထားတယ်။

" တကယ်နော် ... ညာရဘူး ... "

မိန်းမ နုတ်ခမ်းလေးစူပြီး ကိုစစ်နိုင် ရင်ခွင်ထဲကနေ မျက်နှာလေး မော့ပြောနေတာ။ ကလေး တယောက်လို ဆိုးနွဲ့နေတဲ့ မိန်းမပုံစံလေးက တကယ်ကို ချစ်စရာ လေးဗျာ။ 

" မညာပါဘူး ... ကတိပေးပါတယ် "

" အင်းပါ ... သွယ်လေးလဲ ... ဆရာ့ကို မျှော်နေမှာပါ "

စကားပြောရင်း မိန်းမက ကိုစစ်နိုင် လည်ပင်းကို ချိတ်ဖက်ရင်း လည်ပင်းကို ဆွဲစုပ်နေတာ။ ကိုစစ်နိုင်လည်း မိန်းမဖင်ကို ပွတ်သပ်ရင်း လက်တဖက်က စကပ်အောက် နားစထဲ သွင်းနေတယ်။ မျက်နှာ အောက်စိုက်ပြီး  မျက်နှာချင်းဆိုင် စိုက်ကြည့်တော့ မိန်းမကလည်း မျက်လုံးလေး စင်းပြီး ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ အနမ်းတွေ ခံယူဖို့ နူတ်ခမ်းလေး ဟထားရင်း မော့ပေးထားတာ။ 

နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်တာနဲ့ မိန်းမလက်က ကိုစစ်နိုင် ပေါင်ကြားထဲ စမ်းပြီး လီးကို ပုဆိုးအပြင်ကနေ ပွတ်သပ်နေပြီ။ ကိုစစ်နိုင် ကလည်း မိန်းမစကပ် အောက်နားစလေး ပေါင်ရင်း ပင့်ပြီး ပေါင်ကြား ပွတ်သပ်ပေးတော့ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း အင့်ကနဲ့ ခါးလေး ကော့ထိုးနေတာ။ တဆက်ထဲ ပေါင်တံ ၂ ဖက် ဖြဲပေးရင်း ကိုစစ်နိုင် ပုဆိုးခါးပုံစ ဖြည်ပြီး လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။

" ပြွတ်စ် ...... ပလွပ် ...... ဆရာ ... သွယ်လေး စုပ်ပေးမယ် နော် "

နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာက ခွာပြီး ပြောရင်း ကိုစစ်နိုင် လီးဆီ မျက်နှာအပ်ပစ် လိုက်ရောပဲ။ 

" ရှီးးးး ...... အား ...... ကောင်းလိုက်တာ ကွာ ...... သွယ်လေး ပါးစပ်ထဲ ... လီးကြီး ... အမြဲ ထည့်ထား ချင်တာ "

မိန်းမ နုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးထဲ ဒစ်ကြီးမြုတ်တာနဲ့ မျက်နှာနဲ့ လမွှေးအုံကြီး ထိအောင် ဆွဲကပ်ပစ်တာ။ ကိုစစ်နိုင်လည်း ပြန်ကာနီးလေး မိန်းမကြောင့် စိတ်ပြန်ကြွနေရတာ။ 

" တီတီ  ...  တီတီ ...... "

အဲချိန် ခြံဝတံခါးနား ကားကွင်းသွားဖို့ ကိုစစ်နိုင် ခေါ်ထားတဲ့ အငှားကားလေး ရောက်လာရော။

" ဟင် ... တက္ကစီ ... လာပြီ သွယ်လေး ... တော်တော့ နော် "

ကားဟွန်းသံကြောင့် ကိုစစ်နိုင်လည်း စကားပြောပြီး မိန်းမ မျက်နှာကို ဖယ်နေတာ။

" ဟင့်အင် ...... ပြီးအောင် စုပ်ဦးမှာ ...... ကိုအောင် ...... ဆရာ့ ... အဝတ်စား ထုတ်တွေ  သည်ပြီး ... ကား ဒါရိုင်ဘာကို ...... ခဏ စောင့်ခိုင်းပေး "

မိန်းမက နူတ်ဆက်တဲ့ အနေနဲ့ ကိုစစ်နိုင်ကို ပြီးအောင် ပြုစုပေးချင် နေရှာတာ။ ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း ကိုစစ်နိုင် အဝတ်စား အိတ်တွေ ယူပြီး ခြံရှေ့ ထွက်လာခဲ့တယ်။တက္ကဆီ ကားဆရာကို စကားပြောရင်း ၁၀မိနစ်လောက် အချိန် ဆွဲပေးလိုက်တာ။ 

နောက် ၅ မိနစ်လောက်မှ ကိုစစ်နိုင် တယောက်ထဲ ထွက်လာတယ်။ ကားပေါ် တက်ပြီး လက်ပြ နူတ်ဆက်တော့ ကျနော်လည်း ခြံဝန်းတံခါး ပိတ်ပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာတာ။ မိန်းမက ဧည့်ခန်းထဲ ငူငူလေး ထိုင်နေရှာတယ်။ အနားရောက်လို့ ကြည့်လိုက်တော့ မျက်ရည်ဝဲနေတဲ့ မိန်းမ မျက်နှာပေါ်မှာ လရည်တွေ ပေပွနေတာ။ ဘေးနား ဝင်ထိုင်ရင်း မိန်းမ မျက်နှာပေါ်က ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လရည်တွေ လျှာနဲ့ လိပ်ယူပြီး ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ လရည်တွေ မျိုချရင်း မျက်ရည်တွေ စီးကျနေတဲ့ မိန်းမမျက်နှာလေး ကြည့်ရင်း သနားနေမိတယ်ဗျာ။

......................................................................................

၂ ပတ်လောက် ကိုစစ်နိုင်နဲ့ လိုးခဲ့ပုံတွေ ပြန်ပြောရင်း ညတိုင်း လိုးဖြစ်ကြတယ်။ ၂ ပတ်ကျော်တော့ မိန်းမ မျက်နှာလေး မှိုင်တွေနေတာ။ နောက် ၅ ရက် လောက်ကျ ကိုစစ်နိုင် ရှိတဲ့ နယ်မြို့လေး သွားလည်ဖို့ ပူဆာပါ လေရော။ ကျနော်လည်း မိန်းမကို လိုက်ပို့ဖို့ စီစဉ်ရတော့ တာပေါ့။

သွားမယ့်ရက် မရောက်ခင် ညနေပိုင်း အိမ်ပြန် ရောက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ မိန်းမက မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်နမ်းနေတယ်။ ကျနော်လည်း ကိုစစ်နိုင် လုပ်သလို မိန်းမလည်တိုင်လေး ပြန်နမ်းရင်း စွင့်ကားနေတဲ့ မိန်းမဖင်သားစိုင် ၂ ဖက်ကို အလိုက်သင့် ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ် ပေးလိုက်တယ်။

" ကိုအောင် "

" ဟင် "

" နက်ဖန်မနက် ... စောစော ထွက်မယ်နော် "

" အင်းပါ ... သွယ်လေး ရဲ့ "

စကားဆုံးတော့ ကျနော့် ခါးကိုကိုင်ပြီး ဆီးခုံးချင်း ဆွဲပွတ် နေတာ။ တဆက်ထဲ စောက်ဖုတ်နဲ့ လီးကို အောက်ကနေ ပင့်ပင့် ပွတ်ဆွဲပေးတယ်။ ကျနော်လည်း ဖင်သားစိုင် ၂ ဖက်ကို ဖြဲလိုက် ပြန်စုပေးလိုက်နဲ့ စိတ်လှုပ်ရှား လာမိတာ။ ထမိန် အပြင်ကနေ ပေါင်ကြား စမ်းကြည့်တော့ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနှစ်နေတာ။ ကိုစစ်နိုင် အကြောင်း ပြောရုံနဲ့ မိန်းမလည်း ဘယ်လောက်တောင် ခံချင်နေလဲ မသိဘူး။ 

" ဟင့် ...... အ ...... ကိုအောင် ရယ် "

အဖုတ်လေး ထိမိရုံနဲ့ ကျနော့်ခါးကို လက်၂ဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်း ဖက်ပြီး လက်ကို အဖုတ်နဲ့ ဖိထိုးနေတာ။

" ရှီးးး ... ကျွတ် ... အာ ......... ဟာ ...... "

မောဟိုက်နေတဲ့ လေသံနဲ့ လူချင်းခွာပြီး သူ့အဝတ်စားတွေ ချွတ်ချပစ်တာ။ 

" အင့် ...... နောက်ကနေ ... ဆရာ ယက်သလို ယက် "

ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဖက်ထောက်ရင်း ဖင်ကြီး ကော့ပြီး ပြောနေတဲ့ ပုံစံက ဆောင့်လိုးချင် စရာလေး။ ကျနော်လည်း အဝတ်စားတွေ ချွတ်ပြီး လီးတန်းလန်းနဲ့ မိန်းမ ဖင်ကြီးနောက် ဒူးထောက်ထိုင်တော့ လီးက ထောင်မတ်နေပြီ။ 

စောက်ရည်ရွှဲပြီး ဖေါင်းကြွနေတဲ့ မိန်းမ အဖုတ်အုံလေး ပါးစပ်ထဲ ငုံထား လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဖင်ပေါက်လေး ယက်လိုက် စောက်ပတ် ဘေးနုတ်ခမ်း သားတွေ ယက်လိုက် အစိလေး ဆွဲစုပ်လိုက်နဲ့ ကိုစစ်နိုင် လုပ်သလို လုပ်ပေးနေတာ။

" ရှီးးးး ......... အင်းဟင်း ......... ဟုတ်တယ် ......... အဲလိုလေး ......... အအ ...... ဖင်ပေါက်လေးထဲ ...... လျှာထိုးထည့်ပေး ...... အားဟား ...... ကောင်း ... ကောင်းလိုက်တာ ကွာ "

ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာသွင်းမွှေပြီး လက်တဖက်နဲ့ အစိလေး ချေပေးတော့ ဖင်ကြီး ဆက်ကနဲ့ တုန်ပြီး ကော့ပေး လာတယ်။

" အား ... ကျွတ်ကျွတ် ...... အိုး ... ရှီး ............ ဟင့် ...... အားလားလား ...... အင်းဟင်း ...... အင်း "

စောက်ရည်တွေ ပွက်ကနဲ့ ထွက်လာပြီး  ကော့ထောင် နေတဲ့ ဖင်ကြီး ရမ်းနေရှာတာ။ ကျနော်လည်း မထိန်းနိုင် တော့တာ မိန်းမ အဖုတ်ဝလေးထဲ လီးထိပ် တေ့ပြီး ဆောင့်လိုး ပစ်တယ်။ လီးဝင်တာနဲ့ အဖုတ်က ဖမ်းညှစ်တော့ လိုးရတာ တအားအရသာ တွေ့နေတာ။ 

ကျနော်လိုးတိုင်း မိန်းမက ကိုစစ်နိုင်ကို ခေါ်နေကြ ဆရာ ဆရာ ဆိုပြီး တမ်းတရင်း ခံတော့ လိုးချက်တွေ အားပါ ပြင်းထန်နေတယ်။ ၁၅ မိနစ် ကျော်ကျော်လောက် မနားတမ်း လိုးရင်း ၂ ယောက်သား အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားကြတာ။

နောက်ရက် မနက်ကျ မိန်းမ အစောကြီး နိုးပြီး မျက်နှာလေး ပြုံးရွှင်နေတာ။ မနက်ပိုင်း စားသောက်ပြီး ကိုစစ်နိုင် ရှိတဲ့ နယ်မြို့လေး ထွက်လာခဲ့ ကြတယ်။ အဲဒီမှာ ၃ ရက်နေ ပြီးမှ အိမ်ပြန် လာခဲ့တာ။ ပြန်ကာနီး မိန်းမက ကိုစစ်နိုင်ကို ၁ လ ၁ ကြိမ်လောက် ကျနော်တို့ မြို့လေး လာဖို့ အထပ်ထပ် မှာနေရှာတယ်။ 

ကျနော်လည်း ရင်နဲ့ရင်းပြီး ရခဲ့တဲ့ ကာမ စည်းစိမ်တွေကို ထပ်ခါထပ်ခါ ရယူ ချင်မိနေတာပါ။ ရာသီစက်ဝန်း တွေကြား အချိန်တွေ ရွေ့နေရင်း အဆုံးမရှိတဲ့ ကာမပင်လယ်ထဲ တင်းတိမ်ခြင်း မရှိတဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေနဲ့ လှေငယ်လေးကို လှော်နေ ဦးမယ်။ လက်ရှိ ဘဝလေးကို ကျနော် နေသား ကျနေပြီမို့ ခုထိ ကြယ်ကြွေတိုင်း ဆုတောင်း နေမိတယ်ဗျာ။

ပြီးပါပြီ။



ကြယ်ကြွေတိုင်း ဆုတောင်းမိတယ် အပိုင်း ( ၁ )

  ကြယ်ကြွေတိုင်း ဆုတောင်းမိတယ် အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသူ - မောင်ခြိမ့် 

World War ဖြစ်နေတော့ ဘာရယ်မဟုတ်ဘူး Google သွားခေါက် ဖြစ်တယ်။ မန်ယူဖန်ဆိုတော့ မန်ယူနဲ့ ပတ်သတ်တဲ့ဟာဆို ဘာနေနေ စိတ်ဝင် စားတာပေါ့။ မန်ယူက ၁၉၁၁ ခုနှစ်မှာ ချန်ပီယံဆု တခါရပြီး ၁၉၅၂ ခုနှစ်မှ အမှတ်ပေး ချန်ပီယံဆုကို ပြန်ရခဲ့တယ်။ 

တိုက်ဆိုင်တာ လေးက  မန်ယူအသင်း အမှတ်ပေး ဖလားရဖို့ နှစ်ပေါင်း ၄၁ နှစ် စောင့်ခဲ့ရတာ။ ကျုပ်ကတော့ ပြောင်းပြန်ပဲ ကပ်ကိုးလ်ဖလား ရဖို့ ၁၄ နှစ်ပဲ စောင့်ရတော့ မန်ယူထက် စာရင် မဆိုးဘူး။

အိမ်ထောင်သက် ၉ နှစ်ကျော်တော့ မိန်းမရဲ့ ကာမစိတ်က ပြောင်းလဲလာတယ်။ နောက် ၅ နှစ်မှ ကာမစိတ်တံခါး အသစ်ကို ဖွင့်လိုက်တော့ ရာဂသွေးတွေ ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ကစုန်စိုင်းနေတာ။ ဝင်သက် ထွက်သက်ကြားမှာ ရမ္မက်ခိုးတွေ အလုအယက် ဝေနေရတယ်။ ထူးခြားတဲ့ ခံစားမှု့တွေနဲ့ ရင်တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်ပြီး တဒင်္ဂခဏ ပိုင်ဆိုင်ခြင်း ကင်းမဲ့ခဲ့ပေမယ့် မမျှော်လင့်ပဲ ရလိုက်တဲ့ ကာမ ရသတွေက ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်ပါဘူး။

.......................................................................................................

" ချွတ် ......... ဖျောက် ...... ဖျောက် ......... ချွတ်...... ဖျောက်ဖျောက် "

အိမ်ခေါင်မိုးပေါ်က ကျတဲ့ ရေသံလေးတွေ ကြားနေရ ပေမယ့် တညလုံး ရွာတဲ့မိုး မနက်လင်းတော့  တိတ်ရော။ နာရီကြည့်တော့ မနက် ၅ နာရီခွဲနေပြီ။ အိပ်ယာနိုးတော့ ကျနော့်ပေါင်ကြား ထောင်နေတဲ့ ဟာကြီးမြင်ပြီး ကျေနပ်သွားရတာ။ ကျနော့် နာမည်က ကျော်အောင် အသက်က ၄၂ နှစ်ထဲမှာ ခုနောက်ပိုင်း ကာမဆက်ဆံရင် စိတ်သွားတိုင်း ကိုယ်မပါဘူးဗျာ။ 

မိန်းမက ၃၅ နှစ် ရှိပြီ ကျုပ်ထက် ၇ နှစ် ငယ်ပါတယ်။ ဖြူဖြူ တောင့်တောင့်နဲ့ ရုပ်ကလည်း ကြည့်ကောင်းတော့ အမျိုးတွေက အိမ်ထောင်ရေး ကံကောင်းတယ်လို့ အမြဲ ပြောနေကြတာ။ မိန်းမနာမည်က သွယ်သွယ်စိုး ကုမ္ပဏီ တခုက စာရင်းကိုင် ဝန်ထမ်း တယောက်ပါ။ အနေထိုင် ကျစ်လစ်ပြီး မယား ဝတ္တရားလည်း ကျေပြွန်ရှာတယ်။ 

အိမ်ထောင်သက် ၁၄ နှစ် ကျော်လာပေမယ့် ကလေးတော့ မရဘူးဗျာ။ သူ့ဘက်က လိုတာလား ကျနော့်ဘက်က လိုတာလား စစ်မကြည့် ဖြစ်ဘူး။ မိန်းမက မစစ်နဲ့တဲ့ သားသမီး မရလည်း တူတွေတူမတွေ မွေးစားကြမယ် ပြောတာ။ စစ်လို့ သူပဲဖြစ်ဖြစ် ကျုပ်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် အားနည်းချက် ပေါ်လာရင် အိမ်ထောင်ရေး ထိခိုက်မယ် ပြောလို့ ဒီအတိုင်း နေလာကြတာပါ။ 

ကလေး မရှိပေမယ့် လင်မယား ၂ ယောက်လုံး အလုပ်လုပ်ကြတယ်။ ကျနော်က အိမ်ခြံမြေ ကန်ထရိုက် လုပ်ငန်းပေါ့။ သူငယ်ချင်း တယောက်နဲ့ ရှယ်ယာလုပ်တာ။ အိမ်က ၂ ထပ်တိုက် မိဘတွေ ထားခဲ့တဲ့ ခြံကို ကျနော့်အလုပ်က တပြည့်တွေနဲ့ပဲ ဆောက်ထားတာ။ လင်မယား ၂ ယောက်လုံး ဝင်ငွေ ရှိတော့ စာဝတ်နေရေး ပြည့်စုံ ပါတယ်ဗျာ။ 

မပြည့်စုံတာက အိမ်ထောင်ရေး သုခပဲ။ ကျနော်က ပန်းသေတာလည်း မဟုတ်ဖူး လီးက တခါတလေပဲ မာထင်ပြီး တောင်တတ်တာပါ။ ဒါမဲ့ မတောင်ပဲ ပျော့နေတာ များတယ်။ စညားတုန်းက မိန်းမကို နေ့ရောညရော လိုးတာ။ ခုနောက်ပိုင်း ၃ နှစ်လောက် ရှိပြီ သိပ်မလိုး နိုင်တော့ဘူး။ ဆေးတွေ ဘာတွေလည်း မေးမြန်းပြီး သုံးပေမယ့် ဒီနှစ်ထဲ လိုးနိုင်တဲ့ အကြိမ်က နည်းနည်း လာတာ။ 

လီးတောင် လာတုန်းလေး မိန်းမကို အမြန် လိုးရတာ ကျန်တဲ့အချိန်ဆို  ပွေ့ဖက် နမ်းရှိုက်ရင်း အာသာ ဖြေရုံပါပဲ။ ဒီနေ့ မနက်တော့ လီးက တောင်တာနဲ့ ဘေးနား အိပ်ပျော်နေတဲ့ မိန်းမမျက်နှာလေး တစိမ့်စိမ့် ကြည့်ပြီး နမ်းနေမိတယ်။ သူ့ပေါ် မိုးခွတော့ ဖျက်ကနဲ့ မျက်လုံးလေး ပွင့်လာပြီး ကျနော်နမ်းသမျှ မျက်နှာလေး မော့ပေးပြီး အနမ်းခံနေရှာတာ။

မျက်နှာအနှံ့ အားရအောင် နမ်းပြီး အောက်နူတ်ခမ်း ထူထူလေး ဆွဲစုပ်တော့ ကျနော့် နူတ်ခမ်းတွေကို သူ့လျှာဖျားလေးနဲ့ ထိုးစွပေးနေတယ်။ ကျနော့် ကျောပြင်ကို သူ့လက်ဖဝါး လေးနဲ့ ပွတ်သပ် ပေးတော့ တယောက်ကိုယ် တယောက် ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထား မိကြတယ်။

" ဒီနေ့ မနက် ... ကိုအောင့် ဟာ ... မာနေတာ နော် "

" အင်း ... ပြွတ်စ် ... ပြွတ် "

သူ့ပေါင် ၂ လုံးကြား တည့်တည့် ထောက်ထားတော့ မိန်းမက ပြုံးပြီး ပြောနေရှာတာ။

" ကိုအောင် ... ခုချိန် မြန်မြန် ထည့်လိုက်ပါ့လား "

နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာက ပြောလည်ပြော ထမိန် ဖြည်နေတော့ ကျနော်လည်း သူ့ကိုယ်ပေါ် ဖိထားရာကနေ ကြွပေး လိုက်တယ်။ ကျနော့်ပုဆိုးလည်း သူဟာသူဖြည်ပြီး လီးကို လှမ်းကိုင်နေတာ။

" အင့် ... ထည့်လေ ...... ကိုအောင် ကလည်း "

အောက်ကနေ မျက်နှာ မော့ကြည့်ရင်း ဖင်ကြီး မြောက်ပြီး စောက်ပတ်လေး ကေ့ာပေးနေတော့ ကျနော်လည်း လက် ၂ ဖက်ကို မိန်းမ လက်မောင်းဘေး တဖက်တချက်စီ ထောက်ပြီး အလိုက်သင့် ဖိသွင်းလိုက်တယ်။

" အ ...... အင်းဟင်း ... "

အဖုတ်ထဲ လီးဝင်တော့ အားရကျေနပ် သွားတဲ့ မိန်းမ မျက်နှာလေးက ကြည်လင်နေတာ။ ဝင်နေတဲ့ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်တော့ မိန်းမလက်၂ ဖက်က ကျနော့်ခါးပေါ် ရောက်လာပြီး သူ့ပေါင်ဂွကြား ပြန်ဆွဲ ချတယ်။ ကျနော်လည်း လီးတဆုံး ပြန်သွင်းပြီး မိန်းမ နူတ်ခမ်းကို ပြန်စုပ်နေတာ။ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုး ချင်ပေမယ့် ကိုယ့်အကြောင်း ကိုယ်ပဲသိလို့ ခဏငြိမ်နေ မိတယ်။

" ပြွတ်စ် ... ပလပ် ပလပ် ... လုပ်လေ ... ကိုအောင် ရဲ့ "

မိန်းမပြောလို့ ဖင်ပြန်ကြွ ကြည့်တော့ ဗွက်ကနဲ့ မိန်းမ အရည်တွေ လီးနဲ့ ကပ်ပါလာတာ။ 

" ဘွတ် ... ဖွတ် ... အ ............ ပလွပ် ... ဇွိ ......... ဗွပ် ...... အ ...... အင့် ...... လုပ် လုပ် ...... "

မိန်းမမျက်လုံးလေး စင်းပြီး အဖုတ်ထဲ တချက်ချင်း ဆောင့်သွင်းတိုင်း အရည်တွေ အန်ထွက်နေတာ။ ခဏပဲ ဆောင့်လိုက်ရတယ် ထုံးစံအတိုင်း လီးက ပျော့လာရောပဲ။ 

" ဟာကွာ ... ကျွတ် ... "

စုပ်သပ်ရင်း ခုန အားရကျေနပ် နေတဲ့ မိန်းမမျက်နှာလေး အရောင် ပြောင်းသွားတယ်။ ၅ ရက်လောက်မှ တခါ တောင်တဲ့ လီးက ၅ မိနစ်တောင် မခံဘူး။ ပျော့နေတဲ့ လီးကို အဖုတ်ထဲ မရမက ဖိထည့် ထားရတာ။ ထပ်မလိုး ရဲဘူး ဖင်ကြွတာနဲ့ လီးက ကျွတ်ထွက်တော့မှာ။ မိန်းမက အားမလို အားမရဖြစ်ပြီး အဖုတ်အတွင်းသား တွေနဲ့ လီးကို ညှစ်နေတော့ တဖြည်းဖြည်း ပျော့နေတဲ့ လီးကာ အပြင် ထွက်ချင်နေပြီ။ 

" ရှီးးးး ... ဆက် လိုးလေ ...... "

စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိပေမယ့် စိတ်ထဲ ကြည့်ထားသမျှ အပြာကားတွေ ပြန်တွေးပြီး လီးကျွတ် မထွက်အောင် ကြိုးစားပြီး ထိန်းလိုးနေရတာ။ ဒါလည်း ၂ မိနစ် လောက်ပဲ လီးက တအား ပျော့ပြီး ကျွတ်ထွက်လာတယ်။ မိန်းမကို အားရပါးရ လိုးချင်စိတ်က ပြင်းပြနေပေမယ့် လီးက တောင်မလာ တော့ပါဘူး။ 

မိန်းမ ကြည့်မိတော့ သနား လာမိတယ်ဗျာ။ အဖုတ်လေးက ကျုပ်လိုးထားလို့ ဖေါင်းကြွပြီး အစိလေး ထောင်ရင်း ဇပ်တငမ့်ငမ့်နဲ့ ကျန်နေရစ်တာ။ လီးကျွတ် ထွက်တော့ ကိုယ်လုံးလေးကို ဘေးစောင်းပြီး လှိမ့်ထွက်ရင်း ကုတင်ပေါ် ထရပ်ပြီး တုံးလုံးချွတ်ပြ နေတယ်။

" ကိုအောင့် ဟာ... ပျော့သွားပြီ မလား ... ပြီးအောင် ... သွယ်လေး လုပ်ပေးမယ်နော် "

အရည်တွေ ပေပွပြီး ပျော့ကျနေတဲ့ လီးကို တစ်ချက် ကြည့်ပြီး ကုန်းစုပ် ပေးရှာတယ်။ ဟိုးအရင် ကိုယ်လုံးလှတဲ့ မိန်းမကို တုံးလုံးမြင်ရရင် လီးတအား တောင်တာလို့ ကျနော် ခဏတိုင်း ပြောဖူးတာလေ။ ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ပြီး စုပ်ပေးရင် ပြန်မာ လာမလာလို့ မိန်းမက ကြိုးစားနေတာ။ ပြန်တောင် မလာပေမယ့် လီးပျော့လေးကို လရည် ထွက်အောင် စုပ်ပြီး ဂွင်းထု ပေးရှာတယ်။ 

လရည်ထွက်ပြီး မှ သူ့လက် ပေကပ်သွားတဲ့ လရည်တွေ ထမိန်လေးနဲ့ သုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းသွားတာ။ ခဏနေ မနက်စာ စာပြီး မိန်းမလည်း ကုမ္ပဏီသွားဖို့ ပြင်ဆင်နေတုန်း ကျနော်လည်း မြို့ထဲက ကျနော်တို့ ကန်ထရိုက်ရုံးခန်း ထွက်ခဲ့တာပေါ့။ ရုံးခန်း ရောက်တော့ အလုပ်လာအပ်တဲ့ မြေရှင်တွေကို တိုက်ခန်းပုံစံတွေပြ အခန်းပေး အခန်းယူ စနစ်တွေ ရှင်းပြနဲ့ ၁၁ နာရီ လောက်မှ နားရတယ်။ 

ဒါတောင် ကျနော့် သူငယ်ချင်း ရှယ်ယာ အတူလုပ်တဲ့ ကိုကျော်စွာ ရောက်လာလို့ပါ။ ကိုကျော်စွာနဲ့ ကျနော်က ချိန်ပါတနှစ်ထဲ အတူတူ ဆင်းထားတာ။ ရှေ့နေဆိုပေမယ့် ရှေ့နေအလုပ် မလုပ်ပဲ စိတ်တူ ကိုယ်တူ ဝါသနာပါတဲ့ ကန်ထရိုက်လုပ်ငန်း လုပ်နေကြတယ်။ အလုပ်ကိစ္စ ပြီးလို့ ခဏ နားတော့လည်း မနက်က ဇပ်တငမ့်ငမ့် ဖြစ်ကျန်ခဲ့တဲ့ မိန်းမရဲ့ မျက်နှာလေးပဲ မြင်ယောင် နေတယ်။

....................................................................................................................

အဲလို နေလာရင်း ၃ လလောက်ကျ အိမ်ကို မိန်းမရဲ့ အထက်အရာရှိ ရောက်လာတာ။ မိန်းမနဲ့ အတူ ပါလာတာပါ။ ကိုစစ်နိုင်တဲ့ အရပ်မောင်း ကောင်းပြီး ရုပ်ရည် သန့်သန့်နဲ့ ခင်မင်စရာ ကောင်းတဲ့ လူလွတ် တယောက်ပေါ့။ ကိုစစ်နိုင် မိန်းမတို့ ရုံးကို ရောက်တာ မကြာသေးဘူး။ 

လုပ်ရည်ကိုင်ရည် ရှိတော့ ကုမ္ပဏီ ပိုင်ရှင်က နယ်ကနေ ရုံးချုပ်ကို ခေါ်ထားတာ ပြောတယ်။ တခါတလေ ကျနော် အပြင်က ပြန်ရင် ဧည့်ခန်းထဲ ကွန်ပျူတာ တလုံးနဲ့ ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမ နားမလည် တာတွေ သင်ပေးနေတာ။ မိန်းမကလည်း သူ့ဆရာ တယောက်ထဲ သမားမို့ အိမ်မှာ ကိုစစ်နိုင် ကြိုက်တတ်တဲ့ အစားသောက်တွေ တပတ်တခါ လောက် အိမ်မှာ ချက်ပြုတ် ကျွေးပေါ့။ 

ကျနော် မရှိချိန်လည်း အိမ်မှာ သူတို့ ၂ ယောက် လွတ်လွတ် လပ်လပ်ပဲ။ အိမ်ထောင်ရေးသုခ အပြည့်အဝ မပေးနိုင် တော့တဲ့ ကျနော့် အားနည်းချက်က မိန်းမရဲ့ ကာမဆန္ဒ တွေကို ဆွဆွပေးသလို ဖြစ်လာရတယ်။ ကြာလာတော့ သဒ္ဒါလွန်လို့ တဏှာကျွန် ဖြစ်သွားပြီး ကုမ္ပဏီ မှာရော အိမ်မှာပါ လက်ပွန်းတနီး နေထိုင်တဲ့ ကိုစစ်နိုင် အပေါ် စိတ်ရောက် သွားရောပဲ။ အိမ်ထောင်ကျ ကတည်းက သူစိမ်းယောကျ်ား တွေနဲ့ ရောရောထွေးထွေး မနေခဲ့ ဖူးတော့ မိန်းမလည်း ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ အထိအတွေ့အောက် မရုန်းနိုင် တော့တာ။

နောက် ၂ လ လောက်ကျ ကိုစစ်နိုင် မွေးနေ့တဲ့ သူ့ တိုက်ခန်းမှာ မွေးနေပွဲ လုပ်မယ်လို့ မိန်းမက ပြောပြတယ်။ မွေးနေ့ ရောက်တော့ ကျနော်နဲ့ မိန်းမလည်း ရေချိုး အဝတ်စား လဲပြီး ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ တိုက်ခန်းကို ထွက်လာ ခဲ့တာ။ ညနေပိုင်း သူတို့ ကုမ္ပဏီက လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက် တွေရော အထက်လူကြီး တွေရော တိုက်ခန်းမှာ စားကြ သောက်ကြပေါ့။ 

ဧည့်ခန်းထဲ သီချင်းဖွင့်ကြ ဆိုကြကကြနဲ့ ည ၉ နာရီ လောက်မှ လူစု ကွဲသွားကြတယ်။ တိုက်ခန်းမှာ ၃ ယောက်ပဲ ကျန်တာ။ ကျနော်လည်းမူး မိန်းမလည်းမူး ကိုစစ်နိုင်လည်း ထွေနေပြီ။ ကိုစစ်နိုင်က သီချင်း ပြောင်းဖွင့် ပြီး သူနဲ့အတူ ကဖို့ မိန်းမကို ပြောနေတာ။ မိန်းမကလည်း ကျနော့်ဆီ ခွင့်တောင်းတဲ့ အကြည့်လေး ကြည့်ပြီး ကိုစစ်နိုင်နဲ့ အတူ ကနေတယ်။ ကျနော်လည်း ဘီယာ သောက်လိုက် အရက် သောက်လိုက်နဲ့ မိန်းမကတာ ကြည့်နေမိတာ။ 

အဲချိန် ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမ နားနားလေး ကပ်ပြီး တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ့ ပြောတော့ မိန်းမက ကျနော့်ဆီ ခိုးကြည့်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြရင်း ဧည့်ခန်းဒေါင့်နား မသိမသာ ရွေ့သွား ကြတယ်။ ကျနော် ထိုင်တဲ့ နေရာနဲ့ ခြေလှမ်း ၂၀ လောက် အကွားအဝေး ဆိုတော့ ကိုစစ်နိုင်က အတင့်ရဲလာပြီး မိန်းမရဲ့ ဖင်သားစိုင်တွေ ပွတ်သပ်ရောပဲ။ 

ကိုယ်ကြပ် အင်္ကျီအစိမ်းလေးနဲ့ အနက်ရောင် စကပ်ထမိန်ထဲ မိန်းမဖင်ကြီး နောက်ကော့ ထွက်နေတော့ ဖင်သားစိုင် ပေါ်က ကိုစစ်နိုင် လက်ကို အတိုင်းသား မြင်နေရတာ။ သောက်လိုက် ကြည့်လိုက်နဲ့ တအားမူးလာတယ်။

သီချင်းရပ်တော့ ၂ ယောက်သား ကျနော့်နား ပြန်လာပြီး စားကြသောက်ကြနဲ့ မိန်းမက ဝိတ်လျှော့ဖို့ ပြောတော့ ကိုစစ်နိုင်က သူလိုက်ပို့မယ် ဆိုပြီး ဧည့်ခန်းရဲ့ အနောက်ဖက် အပေါက်ထဲ ဝင်သွားကြတာ။ ၅ မိနစ် လောက်ထိ ၂ ယောက်စလုံး ပြန်ထွက်မလာဘူး။ ကျနော်လည်း ဆီးပုံး တင်းလာတာနဲ့ နောက်ဖေးခန်းထဲ ဝင်ခဲ့ လိုက်တယ်။ နောက်ဖေး စတိုခန်း နဲ့ ကပ်လျက် အိပ်သာထဲ ဝင်ပေါက်ပြီး ပြန်ထွက်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အခန်းက စကားသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရတယ်။

" ခဏနေပါဦး ... သွယ်လေး ရယ် "

" ဟို ဟို ... မိုးချုပ် နေပြီ ... ဆရာ ရဲ့ ... "

ရုတ်တရက် ကျနော် ကြောင်သွားမိတယ်။ မိန်းမနဲ့ ကိုစစ်နိုင်တို့ အခန်းထဲ ဘာလုပ်နေလဲ သိချင်စိတ်ကြောင့် လက် ၂ လုံးလောက် ဟနေတဲ့ ကျွန်းတံခါး ကြားက အသာရပ်ကြည့် လိုက်တာ။ အခန်းက ရေချိုးခန်းပါ။ ဒါပေမဲ့ ဘိုထိုင် အိမ်သာခွက်နဲ့ တွဲထားတဲ့ ရေချိုးခန်း။ ၂ ယောက်သား မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် တယောက်ခါး တယောက် ဖက်ရင်း စကား ပြောနေ ကြတယ်။ 

" ဒီနေ့ ... ဆရာ့ မွေးနေ့လေ ... သွယ်လေးရဲ့ ... အဲဒီ အခွင့်အရေးလေး ... ပေးပါကွာ "

" ဟိုလေ ... သွယ်လေး ယောကျ်ားရော ... ရှိနေတာ "

" ကိုအောင် ... သောက်နေတုန်းပါ ...... မူးလည်း မူးနေပါပြီ ... စိတ်ပူမနေနဲ့ "

စကားဆုံးတော့ ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမ နှုတ်ခမ်းလေး ဆွဲစုပ်ပစ်တာ။ မိန်းမက ခဏငြိမ်နေပြီးမှ ကိုစစ်နိုင် နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်စုပ် ပေးနေတယ်။ မကြာပါဘူး ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ နူတ်ခမ်းက မိန်းမ လည်တိုင်လေးပေါ် ရွေ့ပြီး စုပ်ရင်း နို့တွေကို အင်္ကျီအပြင်က ညှစ်ပေးနေရော။ 

" ဟင့် ...... ကျွတ် ......... အင်းဟင်း ... "

မိန်းမလည်း ရေချိုးခန်း နံရံမှီရင်း မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး နူတ်ခမ်းလေး ဟနေတာ။ အဲချိန် ကိုစစ်နိုင်ကာ မိန်းမရဲ့ အင်္ကျီအောက်နားစကို လည်ပင်းနားထိ ပင့်တင်ပြီး ဘော်လီကို နို့အုံတွေ ပေါ်အောင် ဆွဲချပစ်တယ်။ နို့အုံ ၂ လုံးကို တလုံးပြီးတလုံး စို့တော့ မိန်းမ လက်တဖက် က ကိုစစ်နိုင်ခေါင်းကို နို့နဲ့ ပါးစပ်ကို ဆွဲကပ်လိုက်တာ။ တဟင်းဟင်း ညည်းနေတုန်း ကိုစစ်နိုင် လက်တဖက်က မိန်းမ ပေါင်ကြားလေးကို ထမိန်စကပ် အတွင်းဘက် အကွဲလေးထဲ လက်သွင်းပြီး ပွတ်ပေးပြန်ရော။

" ရှီးးးးး ...... အ ......... ကျွတ် ကျွတ် ......... အင်းဟင်း ...... ဆရာ ရယ် "

မိန်းမကိုယ်လုံးလေး တွန့်ပြီး အဖုတ်နိူက်နေတဲ့ ကိုစစ်နိုင် လက်ကောက်ဝတ်ကို ဖမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ဖယ်တာလည်း မဟုတ်ဖူး ကိုစစ်နိုင် လက်လှုပ်သလို အလိုက်သင့် လိုက်လှုပ် ပေးနေတယ်။ ကိုစစ်နိုင် မိန်းမရှေ့ ဒူးထောက် ထိုင်တော့ မိန်းမက ထမိန်စကပ် အတွင်းဘက် အကွဲလေးကို လက်တဖက်နဲ့ ဖြဲပေး လိုက်နေတာ။ စကပ် အကွဲကြားထဲ ဇာအတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေးအောက် အဖုတ်ရာလေး ဖေါင်းကြွနေပြီ။  

" အားဟား ...... ရှီးးးး ...... ဆရာ ရယ် ...... "

ကိုစစ်နိုင်က အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး အောက်ဆွဲချပြီး ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုး ယက်တာနဲ့ မိန်းမ ခေါင်းလေး မော့တက်ပြီး အဖုတ်ကို ရှေ့ကော့ပေး နေတယ်။ 

" ဟင့် ...... အ ...... မရ ...... အဟင့် ဟင့် ...... မရတော့ဘူး ...... ထွက် ... ထွက် ... ဟင့် ... အ ...... ထွက်ကုန်တော့မယ် "

၅ မိနစ် ကျော်ကျော် လေးပဲ ကိုစစ်နိုင် မျက်နှာကို ခပ်ဖွဖွ တွန်းရင်း မျက်နှာလေး ရူံ့မဲ့လာတယ်။ ကိုစစ်နိုင်က အဖုတ်နဲ့ ပါးစပ်ကို မခွာပဲ ခေါင်း တလှုပ်လှုပ်နဲ့ အဖုတ်ကို အတင်း ဖိယက်နေရောပဲ။ 

" အားးး ...... ရှီးးးး ......... အ ... အ ......... ဆရာ ...... ကန်တော့နော် ......  ဟင့် ......... အ  အားးးးးးး "

မကြာဘူး မိန်းမ ငိုသံလေးနဲ့ ညည်းရင်း ကိုစစ်နိုင် ခေါင်းကို ပေါင်နဲ့ညှပ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားတယ်။ မိန်းမ ငြိမ်သွားမှ ကိုစစ်နိုင်က ထရပ်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း ပြန်စုပ် နေတာ။

" အွန့် ... ပြွတ်စ် ... ပလပ် ပလပ် ... ဆရာ့ ... နူတ်ခမ်းမှာ ... သွယ်လေး အရည်တွေ ... ပွကုန်ပြီ "

" ဘာဖြစ်လဲ ... အဲဒါ ... သွယ်လေးကို ... ဆရာ ဘယ်လောက် ချစ်ကြောင်း ... ပြတဲ့ သက်သေလေ "

" ဆရာ ရယ် "

ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ စကားလုံးအောက် မိန်းမလည်း ကြွေဆင်း သွားတယ်။ ချက်ချင်းပဲ ကိုစစ်နိုင် နူတ်ခမ်း ပတ်ပတ်လည် ပေကပ်နေတဲ့ စောက်ရည်တွေကို သူ့လျှာလေးနဲ့ ပြောင်နေအောင် ယက်ပေးနေတာ။

" ရပါပြီ ... သွယ်လေးရယ် ... ဟို ဘိုထိုင်ခွက်ပေါ် ... ထိုင်လိုက်နော် "

ကိုစစ်နိုင် ပြောတော့ မိန်းမလည်း မငြင်းပါဘူး။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို ပြန်ဆွဲတင်ပြီး ဘိုထိုင် အိမ်သာခွက်ပေါ် ရွေ့ထိုင်လိုက်တယ်။ မိန်းမ ထိုင်ပြီးတာနဲ့ ကိုစစ်နိုင်က ဘောင်းဘီရှည် ဇစ်ဖွင့်ပြီး မျက်နှာရှေ့ ကပ်ပေးနေတာ။တံခါးဝက ချောင်းနေတဲ့ ကျနော့်ဘက် ကျောပေး ထားသလို ဖြစ်တော့ မိန်းမ ဂွင်းထု ပေးတာ မမြင်ရတော့ဘူး။

သိပ်မကြာဘူး။ ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမ ဂွင်းထု ပေးတာကို အားမရတဲ့ ပုံစံနဲ့ ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ လီးကို မရမက ထည့်နေတယ်။ မိန်းမက မစုပ်ချင်တာ နေမှာ ခေါင်းလေး ဘယ်ရမ်းလိုက် ညာရမ်းလိုက်နဲ့ သိပ်မကြာဘူး တအုအု တအအ နဲ့ အသံတွေ ထွက်လာပြီး မိန်းမ လက်လေး ၂ ဖက်က ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ ခါးကို ဆွဲကုတ် ထားတာ။ 

" အု ......... ဝု ......... ပြိ ...... အွတ်  အွတ် ......... ဝေါ့ ...... အော့ ......... ပလွပ် ......... ဇွိ ......... ဝု ......... ဝေါ့ ...... အု အု ... "

ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမ ခေါင်းကို ချုပ်ပြီး ပါးစပ်ကို ဇွတ်လိုး နေတာပါဗျာ။  ၃မိနစ်လောက်မှ မိန်းမ မခံနိုင်တော့လို့ ကိုစစ်နိုင် ခါးကို လက်နဲ့ တဘုံးဘုံး ရိုက်ပြီး သတိပေးမှ ပြန်လွတ်ပေးတယ်။ 

" ဝူး ...... ဖလူး ......... အူး ...... အူး ...... ဝေါ့ ......... အဟွတ် အဟွတ် ......... ဟူးးးးး ......... ဟူးးးးးးး ......... ဝေါ့ ......... အဟွတ် ...... "

ကိုစစ်နိုင် နောက်ဆုတ်လိုက်တော့ မိန်းမရဲ့ ချောင်းသံနဲ့ တဝေါ့ဝေါ့ ပျို့နေတဲ့ အသံတွေ ကြားလိုက်ရတယ်။ အဲချိန် ကျနော်လည်း ခြေသံလုံအောင် နင်းပြီး ဧည့်ခန်းဘက် ပြန်လျှောက် လာတာ။ ခဏနေမှ မိန်းမနဲ့ ကိုစစ်နိုင် ပြန်ထွက်လာတော့ စကား ခဏပြောပြီး မိန်းမနဲ့ ကျနော်လည်း အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။ 

အိမ်ပြန် ရောက်တာနဲ့ မိန်းမက ခပ်တည်တည်နဲ့ အိပ်ယာဝင်တော့ ကျနော်လည်း လိုက်အိပ်လိုက် ရတယ်။ နာရီဝက်လောက်ကျ မိန်းမ အိပ်မောကျတော့ နူတ်ခမ်းနား နမ်းကြည့်မိတာ။ လီးနံ့ ညှီညှီလေး ရလိုက်တော့ ဖျက်ကနဲ့ ကိုစစ်နိုင် ပါးစပ်လိုးတဲ့ ပုံရိပ်တွေ ပြန်မြင်ယောင် လာတယ်။ ပေါင်ကြားထဲ ဒုတ်ကနဲ့ မာလာတဲ့ လီးကို ဂွင်းထုပြီး လရည်ထွက်မှ ကျနော်လည်း အိပ်ပျော်သွားတာ။

.............................................................................................................................

နောက် ၂ လလောက် ကျနော် အပြင်က အိမ်ပြန် ရောက်တော့ နေ့ခင်းဘက်ကြီး ဧည့်ခန်းထဲ စားပွဲခုံပေါ် လက်တော့ပ် တလုံးတင်ပြီး ၂ ယောက်ထိုင် ဆိုဖာခုံမှာ မိန်းမနဲ့ ကိုစစ်နိုင်တို့  ၂ ယောက် လူချင်း ပူးကပ် ထိုင်နေကြတာ။ ကျနော် ကားစက်သံတောင် သတိမထား မိကြဘူး။ 

ကိုစစ်နိုင်လက်က မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို ထမိန်အပြင်က နိုက်နေသလို မိန်းမ ကလည်း ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လီးကို ပုဆိုးအပြင်က ကိုင်ပြီး ဂွင်းထု ပေးနေတယ်။ မိန်းမက ကိုစစ်နိုင် မွေးနေ့ပွဲ ပြီးတော့ ကျနော့်ပေါ် ပွင့်လင်း လာတာပါ။ အကုန် ပြန်ပြော ပြထားပြီးသား ခုထိ ကိုစစ်နိုင်နဲ့ မလိုးရ သေးဘူးတဲ့။ ကျန်တာ အကုန် လုပ်ဖူးတယ် ပြောထားတာ။ ဒါနဲ့ အသံမပေးပဲ အိမ်ဘေးကနေ ပတ်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲ မြင်ရတဲ့ မှန်တံခါး ပေါက်က ချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။

ခဏနေတော့ ကိုစစ်နိူင်က မိန်းမရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး အဖုတ်ကို ယက်ပေးတော့ မိန်းမကိုယ်လေး တချက် တွန့်သွားပြီး နောက်ပိုင်း ဖင်ကြီးက ကြွကြွလာတယ်။ အသံ မထွက်အောင် ပါးစပ်ကို သူ့ လက်တဖက်နဲ့ ပိတ်ပြီး ကျန် လက်တဖက်က ကိုစစ်နိုင် ရဲ့ ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲကပ်လိုက်တာ။

 ၅ မိနစ်လောက်ကျ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးနေတဲ့ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ ခေါင်းကို မိန်းမက ခုံပေါ်ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ပဲ ပေါင်နှစ်ဖက်နဲ့ခွပြီး ညှပ်ထားလိုက်တယ်။ အဲချိန် ကိုစည်သူက မိန်းမအင်္ကျ ီ အောက်နားစထဲ လက်သွင်းပြီး နို့တွေကို ဆုပ်ညှစ် ပေးပြန်ရော။ 

" ရှီးးးး ......... အ ............ ကျွတ် ကျွတ် ...... ကောင်းလိုက်တာ ......... ဆရာ ရယ် "

သိပ်မကြာဘူး မိန်းမက ဆက်ကနဲ့ ထရပြီး ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ မျက်နှာကို အဖုတ်နဲ့ ပွတ်ရင်း စောက်ရည်တွေ ပန်းချ ပစ်တာ။ ခဏနားပြီး ကိုစစ်နိုင်က ခုံပေါ် ပြန်ထိုင်ပြီး မိန်းမကို နားနားလေး ကပ်ပြောနေတယ်။ 

မိန်းမက ခေါင်းလေးရမ်းလိုက် ကိုစစ်နိုင်က ပါးလေးနမ်းပြီး ထပ်ပြောလိုက်နဲ့ နောက်ဆုံး မိန်ကြမ်းပြင်ပေါ် ဆင်းထိုင်ပြီး ကိုစစ်နိုင် ပေါင်ကြား စိုက်ကြည့်ရင်း မျက်နှာအပ် လိုက်တာ။ ကိုစစ်နိုင်က စုပ်ပေးတာကို အားမရတဲ့ ပုံစံနဲ့ မိန်းမခေါင်းကို ထိန်းကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကို လိုးနေတယ်။ မိန်းမလည်း ကိုစစ်နိုင် ရဲ့ ပေါင်တံ ၂ ဖက် လက်ထောက် တွန်းရင်း ပါးစပ်ကို အလိုး ခံနေရတာ။

" ရှီးးးးး ......... အားဟား ......... ကောင်းတယ် ...... သွယ်လေး ရယ် ......... အား အ ...... အရမ်း ကောင်းတယ် ကွာ ...... အင့် အင့် "

မိန်းမ လည်ပင်ကြောတွေ ထောင်ပြီး ပါးစပ်ထဲက သွားရည်နဲ့ အကျိအချွဲတွေ ထွက်ကျလာအောင်ထိ မနားတမ်း လိုးနေတယ်။

" ဗွိ ...... ပလွပ် ... ဘွပ် ...... ရှီးးးး ......... အအ အအ ...... အင့် အင့် ... ကောင်းလိုက်တာ ............  ပြီးတော့မယ် ...... အင့် အင့် ...... ဇွိ ...... ပလောက် ...... ဗြိ ......... ဘွပ် ပွပ် ... "

ပါးစပ်က ပြောလဲပြော မိန်းမခေါင်းကို လီးနဲ့ဆွဲကပ်ရင်း ခါး ၂ ချက်လောက် ကော့ထိုးပြီး ကိုစစ်နိုင် လည်း ပြီးသွားတာ။ ၂ ယောက်လုံး ပြီးတော့ မိန်းမက ကိုစစ်နိုင် ဘေးနား ပြန်ထိုင်ပြီး အမောဖြေရင်း ပေါင်ကြားက အဖုတ်ကို ထမိန်နဲ့ သုတ်နေတာ။

" ထပ် ပြီးတာလား "

" အင်း ... လရည်တွေ မျိုချရင်း ... နောက်တခါ ပြီးသွားတာ "

" နက်ဖန် ... ရုံးပိတ်ရက် ... ဘယ်ချိန် လာရမလဲ "

" ကိုအောင် ... မရှိတဲ့ချိန် ... ဖုန်းဆက် ပေးမယ် လေ "

ထပ်လုပ်မယ့် ပုံစံမျိုး မဟုတ်တော့လို့ ကျနော်လည်း မှန်ပြတင်းပေါက်က ခွာပြီး အိမ်ရှေ့ပေါက်က ဝင်လာ ခဲ့တာ။ 

" ဟင် ... ကိုအောင် ... ပြန်ရောက်ပြီလား "

ဧည့်ခန်းထဲ လျှောက်လာတော့ မိန်းမက ခပ်တည်တည်ပဲ ကျနော့်ကို လှမ်းနူတ်ဆက် နေတယ်။

" အင်း ... ခုပဲ ရောက်တာ ... ကိုစစ်နိုင် ရော ... ရောက်နေတာလား "

" ဟုတ် ... ကိုကျော်အောင် "

ကျနော်လည်း မိန်းမနဲ့ ကိုစစ်နိုင်ကို နူတ်ဆက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်ရင်း ချောင်းကြည့် နေတာ။ ညနေထိ ၂ ယောက်လုံး လက်တော့ဖွင့်ပြီး အလုပ်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အကြောင်းတွေ ပြောနေကြတယ်။ ဘာမှ ထပ်မလုပ်ကြဘူး။ ကိုစစ်နိုင် ပြန်သွားတော့ မိန်းမက ထမင်းစားဖို့ လာခေါ်နေတာ။

ရေချိုး ထမင်း အတူစား  ညပိုင်း တီဗွီ ခဏကြည့်ပြီး အိပ်ယာဝင်တော့ ကျောပေး အိပ်နေတဲ့ မိန်းမကို ခွလိုက်တယ်။ ခါတိုင်းလို ကိုစစ်နိုင်နဲ့ အကြောင်းတွေ ပြောမလို့ စောင့်နေတာ။ ခဏကြာမှ ဒီနေ့လည်း ကိုစစ်နိုင်က သူ့ဟာလေး ယက်ပေးသေး တယ်တဲ့ သူလည်း ပြန်စုပ် ပေးလိုက်တယ် ဆိုပြီး ပြောပြရှာတယ်။

...........................................................................................................

" တီတီ ... တီတီ ...... တီ ...... "

ဧည့်ခန်းတခုလုံး တိတ်ဆိတ်နေပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ နေနေတုန်း ခြံဝန်း တံခါးပေါက်က ကားဟွန်း တီးသံကြောင့် မိန်းမနဲ့ ကျနော် ပြိုင်တူ ကြည့်လိုက်မိတာ။

" ကိုအောင် ... ဆရာ လာပြီ ... "

" အင်း ... "

မိန်းမ အသံကြောင့် ရင်ခုန်သံ ပိုမြန်လာရတယ်။ 

" အဆင်ပြေရဲ့လား ... ကိုအောင် ရယ် ... "

" ပြေ ... ပြေပါတယ် ... "

အသက်ကို ဝအောင်ရှူပြီး ဖြေရင်း လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မိန်းမ မျက်နှာက တက်ကြွနေတာ။

" နားလည်ပေးနော် ... ကိုအောင် ... သွယ်လေး ကိုအောင့် ကို ...... သိပ်ချစ်တာ ... မမေ့နဲ့ ... "

" အင်းပါ ... သွယ်လေး ရယ် ...ဘယ်လို ... အခြေအနေမျိုး ဖြစ်ဖြစ် ... ကိုယ်လည်း ဆက်ချစ်မှာပါ "

စကားဆုံးတော့ ကျနော့် ပါးပြင်ကို တချက်နမ်းပြီး အိမ်တံခါးဝ ဦးတည်လိုက်တဲ့ မိန်းမ ကျောပြင်ကို ကြည့်ရင်း နောက်က ကပ်လျှောက် လာမိတယ်။

" အားလုံး ... ok ပြီလား ... သွယ်လေး ... "

" ဟုတ် ... "

မိန်းမက ပြန်ဖြေရင်း ကားပေါ် တက်သွားတော့ ကျနော် သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာတယ်။ နှင်းဆီပန်းပွင့် ပါတဲ့ အနက်ရောင် ဇာအင်္ကျီလေးက မိန်းမကိုယ်ပေါ် ချပ်ကပ် နေတာ။ ဇာပန်းအင်္ကျီအောက် ဖြူဝင်းတဲ့ အသားရည်နဲ့ မို့မောက်နေတဲ့ ရင်သားတွေက မလုံ့တလုံလေး။ ပေါက်တံ သွယ်သွယ်နဲ့ အနက်ရောင် အပျော့သား ဒူးဖုံးစကပ် လေးအောက် ဝင်းဝါနေတဲ့ ခြေသလုံးလေးက လင်မယားချင်း တောင် စိတ်ကြွစေတယ်။ မျက်ခုံးထူထူ နှာတံစင်းပြီး နူတ်ခမ်းဖူးဖူး လေးနဲ့ အသက် ၃၅ နှစ် အရွယ် ခန္ဓာကိုယ်မှာ အဆီပိုမရှိ လိင်ဆွဲဆောင်မှု့ အပြည့်ပဲ။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁ ပတ်က မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ကိုစစ်နိုင်နဲ့ အတူနေဖို့ တရားဝင် ခွင့်တောင်းလာတယ်။ 

" ကိုအောင် ... သွယ်လေး သွားပြီနော် ... ညကြမှ ပြန်လာမယ် ... တာ့တာ "

ကားပေါ်က လက်ပြနေတဲ့ မိန်းမကို ကျနော် လက်ပြန် ပြရင်း စိတ်ထဲ ဖေါ်မပြနိုင်တဲ့ ဝေဒနာလေး တရပ် ခံစားမိ နေတာ။ အိမ်ထောင်သက် ၁၄ နှစ် ရှိတဲ့ ဇနီးချောလေးက မကြာခင် နာရီပိုင်း အတွင်း သူစိမ်း ယောက်ကျား တယောက်နဲ့ ကာမဆက်ဆံ ကြတော့မှာလေ။ 

မိန်းမကို ခဏတာ စွန့်လွတ် လိုက်ရတယ် ဆိုတဲ့အသိက ရင်ထဲ နှစ်ကနဲ့။ ဝမ်းနည်းပြီး နှမျောမိတာလား မိန်းမဆန္ဒကို လိုက်လျော ပေးနိုင်လို့ ကျေနပ် နေမိတာလား ခံစားချက်တွေ ရှုပ်ထွေးနေတာ။ ခြံတံခါးစေ့ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်ပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာတော့ ရေခဲ သေတ္တာထဲက ရေတဗူး ထုတ်သောက် လိုက်တယ်။ 

အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် လှဲရင်း ဖုန်းကို ရင်ဘတ်ပေါ် တင်ထားပြီး ရင်တလှပ်လှပ် နဲ့ ဖုန်းသံမြည်လာမှာကို စောင့်နေမိတာ။ စိတ်လော နေတော့ အချိန်တွေက ကြာသလိုပါပဲဗျာ။

📞📞📞📞📞📞

~¡<^•° မင်းလေး ... အကြောင်းပဲတွေး

        ............ အဝေးက ဆုတောင်းဆဲလေ ~¡<^•°

            လွမ်းနေဆဲမို့ ...... လွန်ပါစေ ...... အလွမ်းညတွေ ~¡<^•° ~¡<^•° 

ရုတ်တရက် ဖုန်းသံ မြည်လာတော့ ကျနော့် ရင်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ဖွင့်ကြည့် လိုက်တယ်။

" ကိုအောင် ... ဗွီဒီယို ကော်လ် ... ခေါ်လိုက်မယ် "

မိန်းမအသံကြောင့် စိတ်တအား လှုပ်ရှားပြီး စကား ပြန်မပြောပဲ ခေါင်းညိတ် ပြနေမိတာ။ ရိုးရိုးဖုန်းခေါ် ထားတာ ကျနော် ခေါင်းညိတ်ပြတာ ဘယ်သိမလဲ။ မကြာဘူး ဗွီဒီယိုကောလ် ခေါ်တော့ မြင်ကွင်း ပေါ်လာပြီ။

" ဟဲလို ... ကိုကျော်အောင် လား "

မိန်းမ မဟုတ်သေးဘူး ကိုစစ်နိုင်ဗျ ကိုယ်တပိုင်း ပေါ်လာတယ်။ 

" ဟုတ် ... ဟုတ် ...... "

ဇာတ်လမ်းတောင် မစသေးဘူး ကျနော့် အသံတွေ တုန်နေတာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် သတိထားမိ နေတယ်။

" ခဏလေးနော် ... သွယ်လေး နဲ့ ... အရင် စကားပြော "

" ဟုတ် ...... ကိုစစ်နိုင် "

ဖုန်းကို ကုတင်ပေါ်ချိန်ပြီးမှ ထရပ်တော့ မိန်းမက အိမ်ကနေ ဝတ်သွားတဲ့ ဇာအင်္ကျီလေး ချွတ်ပြီး ဘော်လီ အနီရောင် လေးနဲ့ ကုတင်ပေါ် လာထိုင်ရင်း ခေါင်းငုံ့ နေတာ။ မိန်းမကို ကြည့်ပြီး ဘာပြောရမှန်း မသိဘူး။ ကုတင်စောင်း တင်ပလွဲထိုင်ရင်း လက် ၂ ဖက်ကို ပေါင်ပေါ် တင်ပြီး ပွတ်သပ်နေတဲ့ မိန်းမလည်း လှုပ်ရှားနေတဲ့ စိတ်ကို ငြိမ်အောင် ကြိုးစားနေပုံပါ။

" ဟော ... ဟိုနေ့က ... ပုံစံနဲ့ ... တခြားစီပဲ ... ကိုယ့်ယောကျ်ားကို ...... စကားပြောလေ ... သွယ်လေး "

" ရှင် ... ဟုတ် ......  ဆရာ "

၃ မိနစ်လောက် ငြိမ်နေပြီးမှ မိန်းမက ကျနော့်ဆီ မျက်လုံး ခိုးကြည့်ရင်း အနားဝင်ထိုင်တဲ့ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ ပေါင်ကြားကို ကြည့်နေတာ။ လပ်ထပ်ပြီးကတည်းက အိမ်မှာရော ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ကိုယ်ဟာကိုယ် ယုံကြည်မှု့ အပြည့်နဲ့ ထက်ထက်မြက်မြက် နေလာတဲ့ မိန်းမက ကိုစစ်နိုင်ရှေ့ ကလေးတယောက်လို ဖြစ်နေတယ်။

" ဟိုနေ့က ... ရုံးခန်းမှာ ... ကိုယ့်ကို ဘာပြောတာလဲ ဟင် ... ကိုကျော်အောင် ရှေ့ ... တခါလောက် ပြန်ပြောပါဦး "

" အာ ...  ဆရာ ကလည်း ... "

မိန်းမပုံစံက ကျနော့်မိန်းမ မဟုတ်တော့ သလိုပဲ။ ကိုစစ်နိုင် ရှေ့ အပစ်ရှိတဲ့ သူတယောက်လို နေနေတာ။ ကျနော့်ဘက် ခိုးကြည့်လိုက် တစုံတခုကို အားတင်းပြီး ပြောမလိုနဲ့ သက်ပြင်းချပြီး မျက်နှာလေး ပန်းရောင် သန်းနေတယ်။

" ယောကျ်ားရှေ့မို့ ... ရှက်နေတာ ထင်တယ် ... ရုံးမှာ ... ကိုယ်နဲ့ နေသလို ... နေစမ်းပါ "

အဲချိန် ကိုစစ်နိုင်က ပွတ်သပ်နေတဲ့ မိန်းမ လက်ကို အုပ်ကိုင်ရင်း ပြောနေတာ။ မိန်းမက ကိုစစ်နိုင် မျက်နှာကို ငေးကြည့်ရင်း ငြိမ်နေတယ်။

" လုပ်ပါ ... သွယ်လေးရဲ့ ...... ဒီလို  ငြိမ်နေတာ ... မင်းမဟုတ် သလိုပဲ "

ကိုစစ်နိုင်က မျက်နှာကို ဘေးတိုက် စိုက်ကြည့်ရင်း ပြောပြီး မိန်းမလက်ကို အုပ်ကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက်ကို လွတ်လိုက်တာ။ တဆက်ထဲ ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖွင့်ပြီး မိန်းမ လက်တဖက်ကို ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲထည့်ပစ်တယ်။ ကိုစစ်နိုင် အပြုအမူက မိန်းမအပေါ် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ရှိနေပုံပါ။ ခဏနေ ကုတင်ပေါ် ဘယ်လိုများ တက်လိုး လိုက်မလဲ ဆိုတဲ့အတွေးကြောင့် ဝမ်းနည်း လာသလိုနဲ့ ပေါင်ကြားက ကျနော့်လီးက တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးပြီး မာလာတယ်။

" အဲဒီနေ့က ... "

" ဟင် ... ဆရာ ... "

စကားမဆုံးသေးဘူး မိန်းမ မျက်နှာလေး ရဲတွတ်လာပြီး တားနေတာ။

" မရှက်ပါနဲ့ ... သွယ်လေး ရယ် ... မင်းပဲ ... ယောကျ်ားကို ခွင့်တောင်းပြီး ... အလိုးခံပါမယ် ... လိုးပေးပါဆို "

" အာ ... "

ရှက်စိတ် ငယ်ထိပ် တက်နေတဲ့ မိန်းမပုံစံက ရာဂသွေး တဝက်နဲ့ ကိုစစ်နိုင် ပေါင်ကြားထဲ ရောက်နေတဲ့ လက်ကလေး ဆက်ကနဲ့ လှုပ်သွားရောပဲ။ မိန်းမမျက်နှာ ကြည့်နေရာက လက်ဆီ အကြည့်ရွေ့တော့ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲက အမြှောင်းလိုက် ထနေတဲ့ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။ 

" ကိုကျော်အောင် ကို ... ပြောပြပြီးပီလား ... ဒီနေ့ တနေ့လုံး ... ကိုယ့်လီးကြီးနဲ့ ... အတူနေချင်တယ် ... ဆိုတာလေ "

" ဟင့်အင် ... ကျွတ် "

မိန်းမက ကျနော့်ဘက် လှည်ကြည့်ပြီး မသိအောင် လုပ်ထားတဲ့ အရာကို လူမိသွားသလို မျက်နှာလေး ပျက်နေရှာတာ။

" မနေ့ကတင် ... နေ့ခင်း ... ထမင်းစား နားချိန် ... ကိုယ့်ရုံးခန်းထဲ  ... လာပြီး ... ဒီလီးကြီးကို ... အငမ်းမရ စုပ်ပြီး ... တောင်းဆို ခဲ့တာလေ "

ပြောပြောဆိုဆို ကိုစစ်နိုင်က ဘောင်းဘီရှည်ကို ထချွတ်ရင်း အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကိုပါ တဆက်ထဲ ချွတ်ပြီး ကုတင်စောင်း ပြန်ထိုင်လိုက်တယ်။ 

" ကြည့်လေ ... မင်းတအား စွဲလမ်းပြီး ... အလိုးခံဖို့ ... တောင့်တနေတဲ့ ... လီးကြီး "

ကြွက်သား အမြှောင်းမြှောင်း ထနေတဲ့ ပေါင်ကြားထဲ ကိုစစ်နိုင် လီးကိုမြင်တော့ ကျနော် အားငယ်သွားရတယ်။၆ လက်မ ကျော်တဲ့ ကျနော့်လီးက ကိုစစ်နိုင်လီးနဲ့ ယှဉ်တော့ ဘာမှ မဆိုင်ဘူး။ မြန်မာလူမျိုးထဲ တွေ့ရခဲတယ်။ လီးကြီးက အရင်းကနေ အဖျားထိ ဖြောင့်နေပြီး ဒစ်ကြီး ကော့ထွက်နေတာ။ လီးကြီး စိုက်ကြည့်ရင်း မိန်းမက ကိုစစ်နိုင် မခိုင်းပဲ ပြန်ကိုင် နေတယ်။ ကုတင်စောင်း ထိုင်နေတဲ့ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လီးကြီးက မိန်းမ လက်တဆုပ် မဆံဘူး။ 

" ဟိုမှာ ... ကိုကျော်အောင် ... ကြည့်နေတယ်  ...... သွယ်လေး ပြောခဲ့တဲ့ ... စကားတွေ ... ... အမှန်တိုင်း ပြောပြလိုက်လေ "

ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမ လက်ကောက်ဝတ်ကို ဖမ်းကိုင်ရင်း ဇွတ် ဝန်ခံခိုင်းနေတာ။ မိန်းမရဲ့ အရှက်နဲ့ သိက္ခာကို အကုန်ကုန်အောင် အဆုံးထိ လုပ်ပြနေတယ်။

" ဟင့်အင် ... မပြောချင်ဘူး "

" မရဘူး ... မပြောရင် ... လီးကို ... မစုပ်ရဘူး ... လိုးလည်း ... လိုးမပေး တော့ဘူး ... ပြန်တော့ ... "

" ဟင် ... အဲလို ... မပြောနဲ့ "

မိန်းမ ရှက်ပြီး မျက်ရည်ဝဲလာ ပေမယ့် ကိုစစ်နိုင် လီးကို မလွှတ်သေးဘူး။ မျက်လုံးချင်း  စူးစိုက်ကြည့်ပြီး ကိုစစ်နိုင် ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်တိုးဝင်ရင်း ရှိုက်နေတာ။

" ပြောပြ လိုက်လေ ကွာ "

" ဟင့် ...... အဟင့် ဟင့် ... "

နောက်ဆုံး ကျနော် ထင်မထားတဲ့ စကားလုံးတွေ မိန်းမ ပါးစပ်က ထွက်ကျ လာတယ်။ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လီးကို လရည်ထွက်တဲ့ အထိ နေ့တိုင်းလိုလို စုပ်ပေးကြောင်း ကျနော်နဲ့ လိုးတိုင်းလည်း ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လီးကို မှန်းပြီး ခံခဲ့ကြောင်း အစုံပါပဲ။ စကားလုံးတိုင်းက ကျနော့်ရင်ကို တလှပ်လှပ်နဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်လာရတာ။ 

" အင်း ...... သွယ်လေး က ... လိမ်မ္မာသားပဲ "

စကားဆုံးတော့ ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမရဲ့ လက်ကောက်ဝတ် ကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို လွတ်ပေးလိုက်တယ်။ အဲကျမှ မိန်းမ မျက်နှာလေး ကြည်လာပြီး ကြီးမား တုတ်ခိုင်တဲ့ လီးကြီးကို အငမ်းမရ ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်နေတာ။ ခဏ နေတော့ ကိုစစ်နိုင်က ကုတင်ပေါ် ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး လီးကို ကော့ပေး ထားတယ်။ 

မိန်းမက ကျနော့်ဘက် မျက်လုံးလေး ဆွေကြည့်ရင်း ကိုစစ်နိုင် လီးရှေ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် လေးဖက် ထောက်လိုက်တာ။ မျက်လုံး ကသာ ကျနော့်ဆီမှာ နူတ်ခမ်းလေးက ဟပြီး ကိုစစ်နိုင် လီးဆီ တိုးကပ်သွားတော့ ဘေးတိုက် အနေအထားနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ ကျနော့်ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး သွေးတွေ ဆူပွက် ကုန်တယ်။ 

ပါးစပ်ထဲ လီးဝင် သွားတော့လည်း လီးကို လက်နဲ့ မကိုင်ပဲ ပါးစပ်ထဲက မကျွတ်အောင် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် စုပ်နေတဲ့ မိန်းမ ပုံစံက ဟိုးအရင် စုပ်ပေးနေကြနေမှာ။ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ တုတ်ခိုင် ကြီးမားတဲ့ လီးကို အဖျားကနေ အရင်းထိ လျှာနဲ့ ယက်ပြီး အရင်းကနေ အဖျားနားကို ပါးလေးနဲ့ ပွတ်ဆွဲရင်း ဒစ်ထိပ်ကို ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစုပ် လိုက်တယ်။

" ဟူးးးးး "

ကျနော် အသက်ရှုဖို့ကို မေ့နေမိတာ ဘယ်လောက်တောင် အသက်အောင့်ထား မိလည်းမသိဘူး။ ပါးစပ်ထဲက ကိုစစ်နိုင် လီးကြီး မိန်းမ သွားရည်တွေနဲ့ ပြန်ထွက်လာမှ ဟူးကနဲ့ သက်ပြင်းရှည်ကြီး မှုတ်ထုတ်လိုက်မိတယ်။ မိန်းမ အမောဖြေရင်း အသက်မျှင်းရှုနေတုန်း ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမရဲ့ ဆံနွယ်တွေ စုကိုင်ပြီး ကျနော့်ဘက် လှည့်ကြည့် ပြန်ရော။ 

လီးကိုအရင်းက ကိုင်ပြီး မိန်းမ နူတ်ခမ်းအစုံကို ဒစ်နဲ့ ဝိုင်းပေးနေတာ။ အဲချိန် မိန်းမကလည်း လျှာဖျားလေး ထုတ်ပြီး လီးထိပ် အပေါက်ကို ထိုးလိုက် ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုး နေရာလေးကို ပင်ယက်လိုက်နဲ့ပဲ။ ၅ မိနစ် လောက် နေမှ ကိုစစ်နိုင်က ပါးစပ်ထဲ လီးတဆုံး ဝင်အောင် ဆောင့်လိုးပစ်တယ်။ 

မိန်းမ မျက်နှာလေး ရူံ့မဲ့ပြီး ကိုစစ်နိုင် ပေါင်တံကို လက်နဲ့ တွန်းထားပေမယ့် မရပါဘူး။ မျက်ဖြူလန်ပြီး လည်ပင်း ကြောတွေ ထောင်လာမှ လီးကို ပြန်ထုတ်ပေးတာ။ လီးကျွတ် ထွက်တာနဲ့ ချောင်းတဟွတ်ဟွတ် ဆိုးနေတဲ့ မိန်းမကို ကြည့်ရင်း ကိုစစ်နိုင်က ခပ်တိုးတိုး ကပ်ပြော တော့ မိန်းမက ခေါင်းလေး ညိတ်ပြနေတယ်။

ချက်ချင်း ကျနော့်ဘက် ကျောပေးရင်း လေးဖက် ထောက်ပြီး ဖင်ကြီး ထောင်လိုက်တယ်။ ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမ မျက်နှာရှေ့ ရွေ့ပြီး ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ပဲ ပါးစပ်ကို ဆွဲလိုး တော့တာပဲ။ ခါးလေး တွန့်ပြီး နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့ မိန်းမဖင်ကြီး ရမ်းခါနေတယ်။ 

ဘယ်လောက် အခံရ ခက်နေလည်း မသိဘူး အိပ်ယာခင်း ကို လက် ၂ ဖက်နဲ့ တဗုံးဗုံး ထုနေရှာတာ။ ၅ မိနစ် ကျောက်ကျော် လောက်ကျ ရှေ့ကနေ ပါးစပ်လိုးရင်း ခါးညွတ်ပြီး ရမ်းခါနေတဲ့ မိန်းမ ဖင်ကို ထိန်းကိုင်ရင်း ဖြဲပြနေတယ်။ မိန်းမ အဖုတ်လေး ပြဲလာပြီး အဖုတ် အတွင်းသား နီနီလေးတွေ ရံှု့လိုက်ပွလိုက်နဲ့ အထွဋ်ထိပ် ရောက်ကာနီး ဖြစ်နေတဲ့ ပုံမျိုးလေး။ 

မကြာဘူး အဖုတ်ဝ ထဲက စောက်ရည်တွေ သေးပန်းသလို ပန်းထွက် လာတယ်။ ကာမဘက်မှာ ဆရာကျတဲ့ ကိုစစ်နိုင်ကို အံအော နေမိတာပေါ့။ ပါးစပ် လိုးရုံနဲ့ မိန်းမ ပြီးသွားရတာ။ စောက်ရည်ကုန်တော့ မိန်းမဖင်ကို ဖြန်းကနဲ့ ရိုက်ပြီး သူ့ရှေ့ ပက်လက် လှန်ခိုင်းပြန်ရော။ 

မိန်းမကလည်း ပါးစပ်ကို မညှာမတာ အလိုးခံရတာကို ကိုစစ်နိုင် ခိုင်းသမျှ လိုက်လုပ် ပေးနေတယ်။ ပက်လက် လှန်ပြီး ကုတင်စောင်း ဇက်လေး လှန်ချတော့ ကိုစစ်နိုင် က ဗိုက်ပေါ် တက်ခွပြီး နို့ကြားထဲ လိုးရင်း မိန်းမ နို့တွေပေါ် လရည်တွေ ညှစ်ထုတ်လိုက်တာ။ မိန်းမက ဇက်လှန်လျက်လေး ကျနော်နဲ့  မျက်လုံးချင်း ဆုံပြီး လရည်တွေကို နို့အုံ ၂ ဖက်လုံး ပွတ်လိမ်း ပြနေတယ်။ 

အဲချိန် ပေါင်ကြားထဲ လီးက မခံမရပ် နိုင်အောင် တင်းလာလို့ ကျနော်လည်း လီးကို ကိုင်ရင်း ၅ ချက် ၆ ချက် လောက်ပဲ ထုလိုက်ရတယ် လရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထွက် ကုန်တာ။ ဖုန်းစခွင် ပြန်ကြည့်တော့ မိန်းမက ကုတင်ပေါ် နေရာရွေ့ပြီး ပက်လက်လေး လှဲနေရှာတယ်။

...................................................................................................................

အဲချိန် ကိုစစ်နိုင်က ကုတင်ပေါ်ချိန်ထားတဲ့ ဖုန်းကို လာယူတော့ မြင်းကွင်းက ပြောင်းသွားပြန်ရော။ မျက်နှာချက်တွေ ပေါ်လိုက် ဘေးနံရံတွေ ပေါ်လိုက်နဲ့။

" သွယ်လေး "

" ရှင် "

" ရော့ ... ကိုကျော်အောင် ...... အနီးကပ် မြင်ရအောင် ရိုက်ပြလိုက်ဦး "

စကားသံပဲ ကြားနေတာ မြင်ကွင်းက အပေါ်မျက်နှာ ချက်ကြီး။ ပြီးမှ ဖျက်ကနဲ့ မြင်ကွင်းပြောင်းတော့ ကျုပ် မှင်သက် နေမိတာ။ မိန်းမက သူ့ပေါင်ကြား ရိုက်ပြပေမယ့် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူထားတဲ့ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လီးကြီးက ပေါ်လာတယ်။ 

ချက်အောက်ကနေ အမွှေးလေး တွေက ဆီးခုံးပေါ် ဖြတ်ပြီး လီးအရင်းထိ ခပ်စိတ်စိတ်လေး ပေါက်နေတာ။ လီးကြီးက ညိုမဲပြီး လီးအရည်ပြားပေါ် အကြောတွေ ဖုလိမ်ပြီး ထနေတယ်။ ဒစ်ကြီး ကားနေပေမယ့် အရည်ပြား နဲနဲရှည်တော့ ဒစ်အချေကို လီးအရည်ပြားက ဖုံးပြီ ဒစ်ဖူးက သုံးပုံတစ်ပုံ လောက်ပဲ ပေါ်နေတာ။ 

လီးအရင်း အောက်ဖက် လဥမဲမဲကြီး ၂ လုံးက ညီပြီး တွဲကျ နေတယ်။ ကြည့်နေတုန်း မိန်းမ လက်လေးတဖက် ဖုန်းစခွင်ထဲ ပေါ်လာပြီး လီးတံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးရင်း လဥကြီးတွေကို တလုံးပြီးတလုံး လက်ဖဝါးထဲ ထည့်ချေ ပေးပြန်ရော။ လွတ်နေတဲ့ လက်တဖက်က သူလုပ်သမျှကို မလွတ်တမ်း ရိုက်ပြ နေတာ။ ခဏနေတော့ တဆက်ဆက် ထောင်ရမ်း နေတဲ့ လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး အောက်နိမ့်ရင်း ဖေါင်းကြွ နေတဲ့ သူ့အဖုတ်လေးထဲ ချိန်ထည့်နေတာ။

" ဗြိ ......... အားးး ...... ဘွပ် ......... အ ...... ကျွတ် ...... ကျွတ် .........  ကြပ်တယ် ဆရာ "

ဖုန်းကိုင်ထားတဲ့ လက်ကလေး တုန်ခါနေတာ မြင်ကွင်းေတောင် မငြိမ်တော့ဘူး။ 

"  ဗွပ် ......... ဗြိ ......... ဘွတ် ......... အားးး ... အ ...... အ ... ဗျစ် ......... ဇွိ ...... ဘွပ် ဖွပ် ...... ကျွတ် ...... ကျွတ် ...... "

" အင့် ...  အင့် ...  သွယ်လေး ... နာလား ဟင် "

အသံပဲ ကြားပြီး မြင်ကွင်းက တုန်နေတုန်းပဲ။ မိန်းမရဲ့ မချိမဆန့် အော်သံလေးနဲ့ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ အားထည့် ဆောင့်နေတဲ့ အသံပဲ ကြားနေရတာ။ ခဏနေမှ ဖုန်းစခွင် ပြန်ငြိမ်သွားတယ် ကုတင် ခေါင်းရင်း ဘက်ကနေ ဖုန်းကို ပြန်ချိန်ပေးတာ။ 

ပက်လက်လှန် လှဲနေတဲ့  မိန်းမနို့ပေါ် ကိုစစ်နိုင်က ခွထိုင်ပြီး ပါးစပ်ကို ပြောင်းလိုးနေတယ်။ မိန်းမ ပါးတွေက ဖေါင်းပြီး မျက်ရည်တွေ စီးကျလာမှ လီးကို ပါးစပ်ထဲက ပြန်ထုတ် ပေးတာ။ အသက်ဝအောင် ရှုနေတဲ့ချိန် ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမ ပေါင်ကြား နေရာပြန်ယူပြီး ဒစ်နဲ့ အဖုတ်ကို ပွတ်ပေး ပြန်ရော။

" ဟင့် ...... အ ......... ဆရာ ...... အင်းဟင်း ...... ရှီးးးးး ...... အ ... "

မိန်းမ ခါးလေး ကော့ထိုးပေးတော့ ကိုစစ်နိုင်က လီးတချောင်းလုံး အရင်းထိ ထည့်ပြီး ထပ်လိုးနေတယ်။

" ကျွတ် ကျွတ် ...... အ ......... အားးးး "

လက်သီးလေး ဆုပ်ပြီး ခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်းနေတဲ့ မိန်းမ ပုံစံလေး ကြည့်ပြီး ကိုစစ်နိုင်က မနားတမ်း လိုးတော့တာပဲ။ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ ဆောင့်ချက် တွေအောက် မိန်းမလည်း ကော့ပျံလာတယ်။

" ကောင်းလား ...... သွယ်လေး ...... ဒီလို ခံချက်နေတာ ... မလား ... ပြောဦး ... "

" အားးး ...... ဟင့် .........  ဟုတ် ... ဟုတ် ...... ဟုတ် ပါ တယ် ...... လိုးပါ ...... လိုး လိုး ......... အား ... ရှီးးးးး ...... "

နို့တွေ ရမ်းခါနေအောင် လိုးရင်း ၁၅မိနစ် ကျော်ကျော်ကျ မိန်းမပြီးသွားရှာတယ်။ 

" ဟင့် ......... အ ......... ဆောင့် ဆောင့် ...... မရပ်နဲ့ ...... အားဟား ......... ထွက် ...... အ ...... ထွက် ......... အ အ ......... ထွက်ပြီ ......... အားးး အားးးး အားးးးး "

" သွယ်လေး ... လေးဘက်ကုန်းလိုက် "

စောက်ရည် ထွက်ပြီးကာစ ကုန်းခိုင်းတော့ မိန်းမကလည်း မငြင်းရှာဘူး ထထိုင်ပြီး ကိုစစ်နိုင်ဘက် ကျောပေး ကုန်းနေတာ။ ကိုစစ်နိုင် ပေါင်ကြားက လီးကြီးကလည်း ခုထိ ထောင်မတ်နေတုန်း။ နောက်ကနေ မိန်းမဖင်ကြီးကို ဆုပ်နယ်ပြီး နမ်းပေးတော့ ဖုန်းရှေ့ မျက်နှာလေး ရံှု့မဲ့ လာတယ်။ ကျနော့်နဲ့ အကြည့်ချင်း ဆုံတော့ အားရကျေနပ် နေတဲ့ ပုံစံနဲ့ ပြုံးပြသေးတာ။ 

" သွယ်လေး ... ဖုန်းပေးပါဦး ... နောက်ကနေ ရိုက်ပြချင်လို့ "

ကိုစစ်နိုင် စကားဆုံးတော့ မိန်းမက သူ့မျက်နှာရှေ့က ဖုန်းကို ယူပေးလိုက်တယ်။ ကိုစစ်နိုင်ရှေ့ မိန်းမဖင်ကြီးက လေးဖက်ကုန်းပြီး ထောင်ထားတော့ လုံးထစ် ကားထွက် နေတာ။ ဖွေးဥနေတဲ့ ဖင်သားစိုင် ၂ ခြမ်းကြားထဲ စောက်ပတ်လေး စူထွက်နေတယ်။ 

အဖုတ်ဝ လေးထဲက အတွင်းသား ရဲရဲလေးတွေပါ မြင်နေရတာ။ စူထွက်နေတဲ့ အဖုတ် နူတ်ခမ်းကြား လီးထိပ်နဲ့ အထက်အောက် ဖိပွတ် ပြီးမှ အဖုတ်ဝလေးထဲ ဗျစ်ကနဲ့ ဆောင့်ထည့် ပစ်တယ်။ မိန်းမ စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး ပြည့်ကြပ်နေတုန်း ဒစ်ဖျားထိ ပြန်ထုတ်လိုက် အရင်းထိ ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ မိန်းမ ညည်းသံလေး ပြန်ပေါ်လာပြန်ရော။ 

စောက်ခေါင်း နူတ်ခမ်းသား တဝိုက်က အရည်ပြား နုနုလေးတွေ လက်တလုံး သာသာလောက် ငုံပါလာလိုက် ပြန်ဝင် သွားလိုက်နဲ့ မိန်းမခါးလေး ခွက်ပြီး ဖင်ကြီး ရသလောက် ထောင်ပေး နေရှာတာ။ တဇွိဇွိ တဗွိဗွိနဲ့ မိန်းမ အဖုတ်ထဲ အရည်တွေ အမ်ထွက် လာတော့တာပဲ။

" ဖြန်း ...  အ ......... ဘွတ် ...... ဖြန်း ဖြန်း ...... ဗျစ် ...... အားးး ...... အင့် ...... ဘွပ် ဖွပ် ... "

ဆောင့်လိုးတိုင်း တုန်ခါနေတဲ့ မိန်းမဖင်ကြီးကို ကိုစစ်နိုင်က မချင့်မရဲ ဖြစ်ပြီး ရိုက်လိုးနေတော့ လိုးချက် တွေအောက် အသားချင်း ထိရိုက်သံတွေ ဆူညံလာတာ။ နောက်ကနေ ရိုက်ပြနေလို့ မိန်းမမျက်နှာ မမြင်ရပေမယ့် အော်ဟစ်ညည်းနေတဲ့ အသံတွေ ကြားနေရတယ်။ 

ဖင်ရိုက် နေတဲ့ လက်က ခါးလယ်လောက် ရှိတဲ့ မိန်းမဆံပင်ကို စုကိုင်ပြီး ဆွဲလိုးတော့ မိန်းမ ထပ်ပြီး သွားပြန်ရော။ ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လိုးအားက တကယ်ကို ကြောက်စရာ ကောင်းတယ်။ မိန်းမ ၂ချီ ပြီးတာကို သုတ်မထွက်အောင် ထိန်းပြီး လိုးနိုင်တုန်းပဲ။ လိုးချက် တွေအောက် ရှေ့ဆိုက်ဆိုက် ကျနေတဲ့ မိန်းမကို မှောက်ခိုင်းပြီး ဖုန်းကို ကုတင်ခေါင်းရင်း ဘက်ကနေ ပြန်ချိန် လိုက်တယ်။ 

အဲဒီနောက် မနားတမ်း ဆောင့်ချက် တွေနဲ့ အံကြိတ်သံလေး ပေါ်လာပြီး ကိုစစ်နိုင် ပြီးသွားရတာ။ ဒူးထောက်ခွရပ်ပြီး မိန်းမဖင်ပေါ် လရည်တွေ ပန်းထုတ်တာ ကျောပြင်ထိ ရောက်တယ်။ 

" ရှီးးးး ...... အား ......... ပြီးပြီ ......  အင့် .........  အား ...  အား ... "

လရည်ကုန်မှ ကျောပြင်ပေါ် မှောက်ချပြီး မိန်းမ

ခေါင်းက ဆံနွယ်လေးတွေ ထိုးဖွရင်း မှိန်းနေကြတာ။ကိုစစ်နိုင် မပြီးခင်လေး ရူံ့မဲ့အော်ဟစ် နေတဲ့ မိန်းမ မျက်နှာနဲ့ အသံလေးကြောင့် ကျနော်လည်း ဂွင်းထုရင်း ၂ ခါဆက်တိုက် ပြီးသွားရောပဲ။ ဖုန်းပိတ်သွားမှ ကျနော်လည်း ဟူးကနဲ့ သက်ပြင်းရှည် ချမိတော့တယ်။ နောက်ထပ် ဖုန်းမခေါ်ပေမယ့် တနေကုန် လိုးနေကြမှာ ကျနော် ခန့်မှန်းမိပါတယ်။ 

ညပိုင်း မိန်းမ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကွတကွတလေး ဖြစ်နေရှာတာ။ ကိုစစ်နိုင်နဲ့ ဖြစ်ပျက် ခဲ့သမျှကို ဝမ်းနည်း နေသလိုနဲ့ ကျနော့်ဆီက မရဖူးတဲ့ ကာမအရသာကို ရလိုက်လို့ ကျေနပ်တယ်တဲ့။ တနေ့လုံး ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးခံရလို့ နွမ်းနယ်နေတဲ့ မိန်းမကို ကျနော် ကိုယ်တိုင်ပဲ ရေချိုး ဆပ်ပြာတိုက်ပေး လိုက်တယ်။ ပွတ်သပ် ဆေးကြော ပေးရင်း ပေါင်ကြား ရောက်တော့ အထိမခံနိုင် ရှာဘူး။  

" ဟင့် ......... မထိနဲ့ ...... ရတယ် ကိုအောင် "

ရေချိုးပြီးတဲ့ အထိ ပါးစပ်က တကျွတ်ကျွတ်နဲ့ စုပ်သပ် နေတာ။ ညဝတ် အဝတ်စားလဲပြီး ကွေးကွေးလေး ကျောပေး မှေးနေတဲ့ မိန်းမစကပ်လေး လှန်ကြည့်တော့ အဖုတ်လေး ယောင်ကားပြီး ဖင်ဝလေး စူရဲနေတယ်။ ရေနွေးထတည်ပြီး အဝတ်လေး စိမ်ရင်း ခဏ အအေး ခံလိုက်တာ။

ကြက်သီးနွေး အဝတ်လေး ရေညှစ်ပြီး အဖုတ်နဲ့ ဖင်ဝလေး ခပ်ဖွဖွ ဖိပေးရင်း လေနဲ့ မှုတ်ပေးတော့ ကုတင်ပေါ် တဟင့်ဟင့် ညည်းနေ သေးတယ်။ နာရီဝက်လောက်မှ သက်သာ သွားတော့ ကျနော်ဘက် လှည့်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးနေတာ။ 

" သွယ်လေး "

" ရှင် "

" ဟိုလေ ... ဟို ဟို ... ကိုစစ်နိုင်က ... ဖင် ... ဖင် ...... "

ကျနော်လည်း သိချင်စိတ်က မအောင့်နိုင် တော့လို့ မေးလိုက်မိတယ်။

" ဟုတ်တယ် ... ပြန်ပို့ကာနီး ... ဖင်ကိုပါ လုပ်တာ "

မေးတာ မဆုံးသေးဘူး ရင်ခွင်ထဲက ခေါင်းလေး ထုတ်ပြီး ကျနော့် စကားကို ဖြတ်ပြောရင်း မော့ကြည့်နေတာ။မျက်လုံးချင်း ဆုံတော့ ဝမ်းနည်းနေတာလား မသိဘူး မျက်ရည် လည်နေရှာတယ်။ ဆက်မေးရင် မိန်းမ ပိုဆိုး မဆိုးလို့ မမေးတော့ပါဘူး။ ၂ ယောက်သား ဖက်ပြီး လက်မောင်းလေး ပွတ်သပ်ပေးရင်း ဘာစကားမှ ထပ်မပြောဖြစ်ပဲ အိပ်ပျော် သွားကြတာ။

...............................................................................................................................

နောက်ရက်မနက် မိုးလင်းတော့ မိန်းမ မထနိုင်ရှာဘူး။ တကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ထားသလို နာနေတာတဲ့။ ရေချိုးခန်း တွဲပို့တော့ ကွတတလေး ဖြစ်ရော။ အလုပ်ကို ၃ ရက် လောက် ခွင့်ယူ ရသေးတယ်။ ၄ ရက်မြှောက်နေ့မှ သူ့ကုမ္ပဏီကို သွားတာ။ မနက်ပိုင်း သွားကာနီး ကိုစစ်နိုင် ဖုန်းဆက်တော့ မိန်းမမျက်နှာလေး မြူးနေရှာတယ်။

ညနေ ကျနော်ပြန်လာတော့ မိန်းမက အိမ်ပြန်ရောက်နေပြီ စကပ်နဲ့ တွဲလျက် လက်တကိုင်း အင်္ကျီလေး ဝတ်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲမှာ ကိုစစ်နိုင် ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးနေတာ။

" ဟော ... ဟိုမှာ ... ကိုကျော်အောင် ပြန်လာပြီ "

ကျနော့် မြင်တော့ ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမကို ရင်ခွင်ထဲက ထုတ်ပြီး ပြုံးပြရင်း ပြောနေတာ။ အမှန်တိုင်း ပြောရရင် ကျနော် မျက်နှာနဲနဲ ပူနေတယ်။ အရင် ၃ ရက်လောက်က မိန်းမကို မညှာမတာ လိုးထားတဲ့လူက ပြုံးပြနေတာလေ။ ၃ ယောက်သား စကား ထိုင်ပြောတော့ အရင်ထက် ပိုပြီး ရင်းနှီးပွင့်လင်း လာတယ်။ 

မိန်းမမျက်နှာလေး ကြည်လင်နေတာ မြင်ရတော့ ကျနော်လည်း အလိုလို ပျော်ရွှင် လာတာပါ။ စိတ်ထဲလည်း မိန်းမကို အားရကျေနပ် အောင် လိုးပေးနိုင်တဲ့ ကိုစစ်နိုင်ကို ကြိတ်ပြီး ကျေးဇူး တင်နေမိတယ်။ နောက်ပိုင်း ကိုစစ်နိုင်က နေ့တိုင်းလိုလို မိန်းမ အိမ်ပြန်ရင် အတူ ပါလာတတ်တယ်။ အိမ်မှာပဲ ညစာစားပြီးမှ သူ့တိုက်ခန်းကို ပြန်တာ။ 

" အာ ... ဆရာကလည်း ... ကိုအောင် ...  အိပ်ခန်းထဲ ရှိတယ် "

ဒီနေ့လည်း ညစာ အတူစားပြီး ကျနော်လည်း အလုပ်ထဲ ပင်ပန်းလာလို့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လှဲနေတာ။ အခန်းပေး အခန်းယူ စနစ်နဲ့ ပေ ၁၀၀ ပေ ၁၅၀ မြေကွက်ကို စာချုပ် ချုပ်တော့ မြေဂရမ်က သက်တမ်း လွန်နေပြန်ရော။မြေရှင်နဲ့ ဂရမ်ကို သက်တမ်းတို့းဖို့ ပြန်ညှိတော့ နောက်ပိုင်း ကုန်ကျစရိတ်ကို တဝက်ဆီ ခံပေး လိုက်ရတယ်။ 

" ဟာကွာ ...... လွတ်ပါဆို ...... ဟင့် ......... အဲဒါကြီးကို ...... မကိုင်နဲ့လေ ...... "

အသံကြားတာနဲ့ ကိုစစ်နိုင် ပြန်ကာနီး ကြမ်းနေတာ သိလိုက်ပါတယ်။ ခဏပဲ အသံတွေ ငြိမ်သွားကြတာ။ ထချောင်းတော့  နူတ်ခမ်းချင်း တေ့ပြီး တယောက်လျှာ တယောက် စုပ်ရင်း မိန်းမက ဂွင်းထု ပေးနေတယ်။ 

" သွယ်လေး ... ခဏ စုပ်ပေး "

၅ မိနစ် လောက်ကျ ဂွင်းထုနေတဲ့ လက်ကို ဖယ်ပြီး မိန်းမရှေ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်လိုက်တာ။ မိန်းမ မျက်နှာလေး ကျနော်တို့ အိပ်ခန်းဘက် လှမ်းကြည့် နေတော့ ကျနော်နိုးလာမှာလည်း စိုးရိမ်နေတဲ့ ပုံစံလေး။ ကိုစစ်နိုင် က ဇွတ်ပဲ မိန်းမရှေ့ ထရပ်ပြီး ပုဆိုး ကွင်းလုံး ပုံချလိုက်တယ်။ 

မိန်းမ မျက်နှာရှေ့ လီးကြီးက ထောင်ပြီး တဆက်ဆက် တုန်ခါနေတာ။ အကြောတွေ ထနေတဲ့ လီးတံထိပ်က ဒစ်ကြီးကလည်း ကားထွက်နေတယ်။ ကိုစစ်နိုင် လီးကြီး မျက်နှာနား ကပ်လာတာနဲ့ မိန်းမ မျက်လုံးတွေ အရောင်လဲ့လာပြီး ခုန စိုးရိမ်နေတဲ့ အရိပ်အငွေ့တွေ ပျောက်ကွယ် ကုန်ရောပဲ။

ပါးစပ်လေး အလိုလိုဟ လာပြီး ဒစ်ကြီးကို စငုံလိုက်တယ်။ ဒစ်အခြေကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ ထိုးဝိုက်ပြီး ဆွဲစုပ်လိုက် ပြန်ထုတ်ပြီး နမ်းလိုက်နဲ့ လက်တဖက်က လီးတံ တဝက်လောက်က ကိုင်ပြီး စုလိုက်ဖြဲလိုက် လုပ်ပေး နေတာ။ ကိုစစ်နိုင်က ထုံးစံအတိုင်း မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ပဲ ခုံပေါ် ထိုင်နေတဲ့ မိန်းမပါးစပ် ဆွဲလိုးပစ်တယ်။ 

တွဲကျနေတဲ့ လဥတွေက မေးစိ အောက်ဖက် တဖတ်ဖတ် ရိုက်မိတော့ မိန်းမက လွတ်နေတဲ့ လက်တဖက်နဲ့ လဥတွေ ကိုင်ပြီး ချေပေးပြန်ရော။ လီးအရင်းထိ ကပ်သွားတိုင်း မိန်းမ လည်ပင်လေး ဖေါင်းလာပြီး မျက်နှာလေး ရံှု့မဲ့နေတာ။ ကိုစစ်နိုင်က ပါးစပ် လိုးနေကျ ဆိုတော့ မညှာပါဘူး မိန်းမ အသက်ရှုကြပ်ပြီး မျက်ဖြူ လန်နေအောင် လိုးတော့ သွားရည်တွေ ပါးစပ်က အမ်ထွက်ကုန်တယ်။ 

" ရှီးးးး ......... အ ......... ထွက်တော့မယ် ......... အားးး ......... ရှီးးးး ......... မျို ... မျို ...... မျိုချ လိုက် ...... ရှီးးးးး ............ အအ ............ အ "

ပြီးကာနီး မိန်းမခေါင်းကို လက်၂ဖက်နဲ့ သေချာ ထိန်းကိုင်ပြီး ၅ချက်၆ချက်လောက် သွက်သွက် လိုးရင်း လရည်တွေ ပန်းထည့်နေတာ။ မိန်းမ ဆီက အုကနဲ့ အသံလေး ထွက်လာပြီး ချက်ချင်းပဲ သူ့ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတဲ့ လရည်တွေ တဂွတ်ဂွတ်နဲ့ မျိုချနေတယ်။ 

" အားးး အားးးး ...... ကောင်းလိုက်တာ ...... သွယ်လေး ရယ် ...... ရှီးးးး  ဟူးးးးးးး "

လီးကြီး ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်တော့ အကျိအချွဲ တွေနဲ့ ပြောင်လဲ့ပြီး ရမ်းခါနေတုန်းပဲ။ မိန်းမက သူ့ပါးစပ်ကို ဒီလောက် မညှာမတာ လိုးထားတဲ့ လီးကို အငမ်းမရ ထပ်စုပ်ပြီး လီးတံနဲ့ သူ့မျက်နှာကို ဆွဲပွတ်နေတာ။ ကိုစစ်နိုင် ပြန်သွားမှ မိန်းမလည်း ခြံတံခါး လိုက်ပိတ်ပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာတယ်။ 

အိပ်ယာထဲ ရောက်လို့ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်တော့ မိန်းမပါးစပ်က ကိုစစ်နိုင်ရဲ့ လီးနံ့ ရနေတာ။ အစပိုင်း စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး ခံစားရပေမယ့် ခုနောက်ပိုင်း ကျနော် ရိုးနေပါပြီ။ မိန်းမ ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတဲ့ ကိုစစ်နိုင် လီးကြီး မြင်ယောင်တိုင်း နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်းနဲ့ကို ကျနော့်လီးက တင်းမာ လာတယ်။ ခါတိုင်းလို ခဏနဲ့ ပျော့မသွားပဲ ကြာကြာလေး လိုးနိုင်လာတာ။ 

...............................................................................................................

" ဟိတ် ...  ဘာတွေ ... ကြည့်နေတာလဲ "

" အမလေး "

မိန်းမကိုယ်လေး ဆက်ကနဲ့ တုန်ပြီး ပေါင်ကြားထဲက လက်ထုတ်ရင်း ထမိန်လေး ပြန်ဖုံးနေတာ။ ဖုန်းကြည့်ရင်း စိတ်ကြွပြီး အဖုတ်လေး ဖိပွတ်နေတုန်း ကုတင်နား ကျနော် ရောက်လာတာကို သတိ မထားမိဘူး။ 

" ပြစမ်းပါဦး ... ဘာတွေ ...... ကြည့်ပြီး ... ပေါင်ကြား နိူက်နေတာတုန်း "

ပြောပြောဆိုဆို ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်ပြီး ဖုန်းယူ ကြည့်တော့ မိန်းမကို ကိုစစ်နိုင်က ရုံးခန်းလေးထဲ စားပွဲခုံပေါ် မှောက်ခိုင်းပြီး နောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဆွဲလိုးနေတာကို ဖုန်းနဲ့ရိုက်ထားတဲ့ ဗွီဒီယိုလေး။

" ဟင် ... ကိုစစ်နိုင်နဲ့ လိုးတာကို ... ပြန် ကြည့်ရင်း ... လက်နဲ့  ... အာသာ ဖြည်နေတာပေါ့ "

" အာ ... ကိုအောင် ကလည်း ... "

" ပြောပါဦး ... ဒီရက်ပိုင်း ... ကိုစစ်နိုင်က ... လိုးမပေး ဘူးလား "

ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မေးလိုက်တော့ မိန်းမ မျက်နှာလေး ရဲတက်လာတာ။ သူစိမ်းယောကျ်ားနဲ့ လိုးဖြစ် မလိုးဖြစ်ကို ကျနော့် ပြန်ပြောဖို့ ရှက်နေရှာတယ်။ 

" ဟို ... ဟိုလေ ... ကုမ္ပဏီ ကိစ္စနဲ့ ... ဆရာ ခရီး ထွက်နေတာ ... ၅ ရက် ရှိပြီ ... "

ကျနော်လည်း စည်ပင်ရုံး ပြေးလိုက် ဆောက်လက်စ တိုက်ခန်းတွေ ပတ်ကြည့်လိုက်နဲ့ ဒီရက်ပိုင်း အလုပ် များနေတာ ညည ကိုစစ်နိုင် ပါမလာတာ သတိမထား မိဘူး။ 

" အော်  ... ကိုစစ်နိုင်နဲ့ ... မလိုးဖြစ်တာ ... ၅ ရက်ပေါ့ ... "

" ဟာ ...  ကိုယ့်မိန်းမကိုယ် ... အဲလို ပြောစရာလား ... ဟွန့် ... တကယ်ပဲ ...  ရှက်လာပြီ "

မိန်းမက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျနော်ပေါ် တက်ခွပြီး လီးကို အငမ်းမရ ဆွဲစုပ်ပေးတယ်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာဗျာ။ မခိုင်းပဲ အလိုလို လီးစုပ်ပေးတဲ့ အရသာက ကိုယ်က ခိုင်းတာနဲ့ မတူဘူး။ လီးတောင်တာနဲ့ ကျနော်လည်း မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးပစ်တာ။ တချီပြီးတော့လည်း စိတ်က မကျသေးဘူး။ 

မိန်းမကို ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ ကိုစစ်နိုင် ယက်ပေးသလို ဖင်ရော အဖုတ်ရော ယက်ပေး နေမိတယ်။ ဒုတိယ အချီလိုးတော့ မိန်းမက ထူးထူး ခြားခြားပဲ။ ဖင်ရော လိုးချင်ရင် လိုးတဲ့။ ဘာပြော ကောင်းမလဲ ဖင်ရော အဖုတ်ရော တလှည့်ဆီ လိုးပစ်တာ။ 

ဒုတိယ အချီပြီးတော့လည်း စိတ်က မကျသေးဘူး။ ဒါပေမယ့် လီးက မမာတော့လို့ စိတ်လျော့ထားလိုက် ရတာ။ အရင်ထက် စာရင် လိုးအားကောင်းလာတော့ မိန်းမလည်း အားရကျေနပ် နေတာပါ။

............................................................................................................................

နောက် ၁ လလောက်ကျ နေ့ခင်းဘက် ဆောက်လက်စ ဆိုဒ်တွေ ပတ်ကြည့်ရင်း အလုပ်သမား ခေါင်းတွေကို လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ အတွက် မန်နေဂျာဆီ ဖုန်းဆက်  မှာပေးပြီး အိမ်ခဏပြန်လာခဲ့တာ။ အိမ်ရောက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲ ခဏထိုင်နေတုန်း ညည်းသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက် မိတယ်။ အသံက ကျနော်တို့ လင်မယား အိပ်ခန်းကပါ။ ဒိုင်းကနဲ့ ရင်ခုန်လာပြီး ထိုင်ခုံက ထရင်း အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာ ခဲ့တယ်။ 

" ဟင့် ......... အ ... "

ရုံးဖွင့်ရက်ကြီးဗျ ကိုစစ်နိုင် ခရီးထွက်ရာ ကနေ ပြန်ရောက် လာတာ နေမှာ။ ကြည့်လိုက်တော့ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ကိုစစ်နိင်လည်း ထန်နေပြီး မိန်းမလည်း တအား ဆာနေရှာတာ။ ထမိန်တောင် မချွတ်နိုင်ဘူး ခါးတဝက်အထိ လှန်ပြီး လေးဖက်ကုန်းပေး ထားတယ်။

" အားးး ...... ဆရာ ...... ဖြည်းဖြည်း ... "

မိန်းမ မျက်နှာလေး ရူံ့မဲ့ရင်း အားကနဲ့ ခါးကော့ ခေါင်းမော့ပြီး လက်နှစ်ဖက်က အိပ်ရာခင်းစကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားတာ။  ဖင်းကြားထဲ ဖေါင်းကြွနေတဲ့ အဖုတ်လေးထဲ ကိုစစ်နိုင် လီးကြီးက မဆန့်မပြဲ ဝင်ထွက်နေတယ်။ ၅ မိနစ်လောက်ကျ လိုးနေရင်း ဒူး ၂ ဖက်ကို ခပ်ကားကား ထောက်ထားပြီး ခါးခွက်ပေးထားတဲ့ မိန်းမ ဖင်ဝလေးကို လက်မ ထည့်ပြီး အထုတ်သွင်း လုပ်ပေးနေတာ။

" အင်း ...... အ ... ဇွိ ......... ဗွပ် ......... အ ... ဟ .........  အာ ......... ကျွတ်ကျွတ် ...... ဗွိ ...... ဗွပ် ......  ဘွတ် "

ဖင်ရော အဖုတ်ရော တပြိုင်ထဲ လိုးပေးသလို ဖြစ်တော့ မိန်းမလည်း အရသာ ထူးကဲနေတယ်။ 

" အားဟား ...... ဖင် ...... ဖင် ...... သွယ်လေး  ဖင်ထဲ ... တမျိုးလေး ပဲကွာ "

ငြုတုတု အသံလေးနဲ့ ပြောတော့ ကိုစစ်နိုင်လည်း စိတ်ပိုကြွပြီး လီးကို အဆုံးထိ ပစ်လိုးနေတယ်။ ကျနော်တို့ လင်မယား ညတိုင်းလိုးတဲ့ ကုတင်ကြီး တကျွီကျွီ တအီအီ နဲ့ ရမ်းခါ နေတော့တာပဲ။ 

မိန်းမ နားထင်ပေါ်က ချွေးလေးတွေ စီးလာတော့ ကိုစစ်နိုင်က လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ဖင် ၂ ခြမ်းကို ဖြဲယက် ပေးနေတာ။ လိုးလက်စ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ဖင်ပေါက်လေး ယက်တော့ မိန်းမ လက်၂ ဖက်က အိပ်ယာခင်းကို ဆွဲဆုပ်လိုက် လက်သီးဆုပ် လေးနဲ့ တဘုံးဘုံး ထုလိုက်ပဲ။

" ပြွတ် ...... စွိ ...... ပြွတ် ...... ပလပ် ... ပလပ် "

ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမ မခံမရပ် ဖြစ်နေတာလေး ကြည့်ပြီး လုပ်နေကျ အလုပ်တခု လုပ်နေသလိုပဲ ဖင်ဝလေး လျှာထိုး စုပ်လိုက် ဝိုင်းပေးလိုက်နဲ့။ အားရမှ ရမ်းခါနေတဲ့ ဖင်ကြီးကို သေချာထိန်းပြီး နုူးဆွထားတဲ့ ဖင်ပေါက် လေးထဲ ဒစ်ကြီး ဖိသွင်းပစ်တာ။ 

" ဇွိ ... ပလွပ် ......... အား ...... "

" အင့် ......... ဗြိ ......... အစပါ ... သွယ်လေးရဲ့ ... ဘွတ် ...... ဗွပ် ............  အရင်လည်း ဖင်ခံဖူး သားနဲ့  ...... ခဏနေ ကောင်းသွားမှာပါ ... အင့် ......... ဖွပ် ...... ဗွပ် ...... ဘွတ် ဘွတ် "

မလိုးတာ ကြာတဲ့ ဖင်ထဲ ပြည့်ကြပ် ဝင်လာတဲ့ လီးကြီးကြောင့် မိန်းမ တအားအား အော်နေ သေးတာ။ ခဏနေမှ လီးဒဏ် ခံနိုင်ပြီး အော်နေရာကနေ အားရကျေနပ်တဲ့ အသံလေး ပြောင်းညည်းနေတယ်။

" ဗျစ် ......... ဘွတ် ......... အား အ ......... ဗွိ ...... ဘွတ် ဖွပ် ......... အင်းဟင်း  ...  အားဟ ......... ကောင်းတယ် ...... လိုးလိုး ...... "

နောက်တော့ ကိုစစ်နိုင်က မိန်းမရဲ့ အဖုတ်ရော ဖင်ရော တလှည့်ဆီ စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင်းလိုးနေ တော့တာ။

" မရပ်နဲ့တော့ ...... ဆရာ ...... သွယ်လေး ......... အအ ...... ပြီးတော့မယ် ...... အားဟား ......  ထွက် ......... အားးး ......... ထွက်ပြီ ...... "

မိနစ် ၂၀ လောက်ကျ အိပ်ယာခင်းစကို လက် ၂ ဖက်နဲ့ စုပုံကိုင်ရင်း မိန်းမပြီးသွားရတယ်။ မိန်းမပြီးတော့ ကိုစစ်နိုင်လည်း အချက် ၃၀ လောက် ဆက်တိုက်လိုးပြီး လီးကို ဆွဲထုတ်ရင်း မိန်းမမျက်နှာရှေ့ ဒူးထောက်ရပ် နေတာ။ 

" ရှီးးးးး ...... အ ......... သွယ်လေး ရယ် ...... ကျွတ် ကျွတ် ...... "

ကိုစစ်နိုင် စုပ်သပ် ညည်းရင်း ခေါင်းကိုင်ပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲ ဆက်ကနဲ ဆောင့်လိုးပစ်တာ။

" ပြိ ...... ပလွပ် ...... အွန့် ......... အု ဝု "

မိန်းမပါးစပ်ထဲ လီးတံကြီး အရင်းထိ ကပ်သွားတော့ လည်ချောင်းထဲက လေအံသံတွေ ထွက်လာတယ်။  လေးဖက်ကုန်း အနေထားနဲ့ပဲ မျက်လုံးလေး မှေးစင်းပြီး မိန်းမ နူတ်ခမ်းလေးက ကိုစစ်နိုင်လီးကို စုပ်ပေးနေတာ။

" အားဟား ...... တတ်လိုက်တာ ...... သွယ်လေး ရာ ...... ဒစ်ကို ... ပါးစပ်ထဲတင် ... လျှာနဲ့ ... ဝိုက်နေတာလား ... တအားကောင်းတာပဲ ... အ ...... အ ...... မရတော့ဘူး ...... ထုတ်လိုက်တော့ "

ပြောပြောဆိုဆို လီးဆွဲထုတ်တော့ လမွှေးအုံကြီး မိန်းမ နှာခေါင်းနား ဖိကပ်နေရာက ကွာပြီး လီးတံကြီး ကျွတ်ထွက်လာတယ်။ အဲချိန် မိန်းမ မျက်လုံးလေး ပွင့်လာပြီး ပါးစပ်လေးဟ လျှာအပြားလိုက် ထုတ်ပေး လိုက်တာ။ မိန်းမ တံတွေးတွေနဲ့ ပြောင်လက် ရမ်းခါနေတဲ့ လီးထိပ်က ဒစ်ကြီး ရဲတွတ်နေတယ်။ 

မကြာပါဘူး ကိုစစ်နိုင်က လက်နဲ့ ဒစ်နောက်နားလေး ဆုပ်ကိုင်ပြီး ၁၀ချက်လောက်ပဲ ထုလိုက်တာ မိန်းမ ပါးစပ်ထဲ ပျစ်ခဲနေတဲ့ လရည်တွေ ဝင်ကုန်တယ်။ မိန်းမက ဝင်လာသမျှ လရည်တွေ တဂွတ်ဂွတ် မျိုချပြီးမှ လီးထိပ် အပေါက်လေး ထဲ ကပ်နေတဲ့ လရည်စက်လေးကို ထပ်စုပ်လိုက်တာ။ 

ပြီးမှ ဒစ်ကို တရူံ့ရူံ့နမ်းပြီး ကိုယ်လုံးလေး ဘေးလိမ့် လှဲချပစ်တယ်။ ကျနော့် အပေါ် ဒီလောက် မပြုစု မယုယ ဖူးပေမယ့် ကိုစစ်နိုင် အပေါ်ကျ ကမ်းကုန်အောင် ပြုစုပေးနေတာ။

......................................................................................................................

" ဒါဆို ... ဆရာက ... နောက် ၁လပြီးရင် ... နယ်က ရုံးခွဲကို ... ပြန်သွားရမှာပေါ့ "

" အင်း ... လခစား ဆိုတော့ ... လူကြီးတွေ ပို့တဲ့နေရာ ...... ပြန်သွားရမှာပေါ့ "

ကိုစစ်နိုင် ဘေးနား ပက်လက်လှဲချ လိုက်တော့ မိန်းမက ကိုယ်တစောင်း လှည့်ပြီး ခွရင်း မေးနေတာပါ။ ကိုစစ်နိုင် ထွက်လာခဲ့တဲ့ ရုံးခွဲက ကိုစစ်နိုင် မရှိရင် မဖြစ်ဖူး ဆိုပြီး ရုံးချုပ်က ပြန်ပို့မယ့် အကြောင်း ပြောနေကြတယ်။

" ကျွီ ... "

အဲချိန် ကျနော်လည်း တံခါးတွန်းဖွင့်ရင်း အိပ်ခန်းထဲ မသိချင်ယောင် ဆောင်ပြီး ဝင်လာခဲ့တာ။ အမှန်တိုင်း ဝန်ခံရရင် အဝေးက ကြည့်ရတာ အားမရဘူး။ အနီးကပ် မြင်ချင်မိတာပါ။

" ဟာ ... ကိုအောင် "

" ဟင် ... ကိုကျော်အောင် "

ရုတ်တရက် ကျနော့်မြင်တော့ ၂ ယောက်သား အံ့အော မှင်သက် နေကြတယ်။ မိန်းမက အရင်သတိ ဝင်လာပြီး ကိုစစ်နိုင် လီးကို သူ့ထမိန်နဲ့ ဆွဲဖုံးပေးနေတာ။


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>



ညိုချောလေးမို့ ပိုစွဲတယ် (စ/ဆုံး)

ညိုချောလေးမို့ ပိုစွဲတယ် (စ/ဆုံး)

ဇမ္ဗူတလူ ရေးသည်။

`ခွေးတွေ.. ရှင်တို့ … ခွေးတွေသိလား´

အငုံ ငယ်သံပါအောင်ကြုံးအော်ပြစ်လိုက်သော အသံလေးက တိုက်ကြီးအတွင်း ဗုံးပေါက်ကွဲသလို မြည်ဟီးသွားလေသည်။ အငုံမေမေ၊ ပွင့်က ခပ်ဝေးဝေးရောက်နေသော ထမီကို ကယောင်ကတမ်းဆွဲယူပြီး ခြေမှစွပ်ဝတ်ခါ၊ ပြေကျနေသော ဆံပင်ကို ကပိုကရို ထုံးဖွဲ့သည်။နို့နှစ်လုံးအပေါ်သို့ အလိပ်လိုက်လေးတက်နေသော ဘရာစီယာကို အတင်းဆွဲချပြီး အုံကြီးထွားကြိုင်းသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဖုံးဖီကာကွယ်သည်။ဦးဦးသံဒိုင်က ပုဆိုးကို ကောက်ဝတ်ပြီး တံခါးဝသို့ သုတ်ခြေတင်ရန်ခြေလှမ်းပြင်လိုက်သည်။

`လူယုတ်မာကြီး.. ရှင်ပြသနာတတ်သွားချင်လား. ထိုင်စမ်း.. ဘယ်မှမသွားနဲ့´

ခြောက်ပေးနီးပါးထွားကြိုင်းသော ကိုသံဒိုင်က (၁၆) နှစ်သမီးလေးအငုံ၏ အဆိုကို လေးစာရိုကျိုးစွာ လိုက်နာရှာသည်။

`အကုန်.. စောက်ရှက်ကွဲကုန်မယ်´

အငုံက နာဇီဟစ်တလာမျက်နှာဖြင့် ဟိန်းဟောက်သည်။ ပွင့်က ရှက်လွန်း၍ မျက်နှာကို လက်ဝါးနှစ်ဖက်ဖြင့်အုပ်ခါ တရှုံရှုံငိုနေရှာသည်။

`ကြည့်ပါအုံးရှင်.. ဒါ.. ဧည့်ခန်းရှင့်.. ဧည့်ခန်း.. ကျမဒက်ဒီ.. ဂုဏ်သရေရှိ ဧည့်သည်တွေကို လက်ခံတွေ့ဆုံတဲ့.. မင်္ဂလာရှိတဲ့ ဧည့်ခန်း သိကြရဲ့လား´

အငုံ့စကားသံသာ ထွက်ပေါ်နေပြီး လူကြီးနှစ်ယောက်စလုံးထံမှ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေကြသည်။

`ကျမ အံ့အောတယ်.. ဦးဦးသံဒိုင်၊ ဒက်ဒီဆုံးတာ နှစ်လပဲရှိသောတာပါ၊ ရှင်တို့ဒီလောက် သောင်းကျန်းကြဘို့ မကောင်းဘူး´

ပွင့်ရော ကိုသံဒိုင်ပါ ခေါင်းငုံ့ဆိတ်ငြိမ်နေ၏။

`ပြီးတော့ ခင်ဗျားကြီး သဒေါင်းစားဘဝနဲ့ ကြံတောသင်္ချိုင်းမှာ နေရတဲ့ဘဝကကယ်တင်လာတဲ့ ဒက်ဒီမှက်နှာကိုမှမထောက်မထား ခင်ဗျားမို့ဗျာ´

`ဦးဦးအပြစ်တွေချည်းပါအငုံ´

`ဟုတ်တယ်၊ မာမီလဲပါတယ်.. မာမီဘာဖြစ်လို့ ရာဂပြင်းထန်းသွားရတာလဲဟင်´

`အငုံ..´

ပွင့်အသံက နီရဲသောမျက်လုံးတွေကြားမှ ရှက်ဒေါသနှင့် ကန်ထွက်လာခြင်းဖြစ်သည်။

`နားထောင်နေလို့ အကောင်းအမှတ်နဲ့အငုံ.. ဒါလူကြီးတွေကိစ္စ.. ဒို့နှစ်ယောက်ယူကြမှာဘဲ.. လင်မယားလိုနေတာဆန်းသလား´

`ရှင်.. မေမေ.. အဲ.. အဲဒါ.. မေမေပါးစပ်က ထွက်.. ထွက်လာတဲ့စကားတွေ.. ဟုတ်လား´

အငုံအံ့အောသလို ဝမ်းလည်းနည်း ရှက်ဒေါသလည်း ပိုမိုပြင်းထန်သွားသည်။

`ဟုတ်တယ်.. င့ါပါးစပ်ကပြောတာ ဘာဖြစ်လဲ´

မဟုတ်ပါ.. မဖြစ်နိုင်ပါ။ မေမေသည် ယဉ်ကျေးသော လူ့အလွှာမှ နူးညံ့စွာ မွေးဖွားသန့်စင်လာသူ တစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်း အငုံသိသည်။ ဒက်ဒီရှိစဉ်က ဒက်ဒီမှလွဲ၍ ဘယ်ယောက်ျားကိုမှ တစ်ဦးချင်း လက်ခံစကားပြောခဲ့သူ မဟုတ်ပေ။ မြန်မာဆန်ဆန်၊ နန်းဟန်နွဲ့နွဲ့နှင့်မေမေ့ပါးစပ်မှ မောက်မာရိုင်းစိုင်းသော စကားလုံးတွေက ဘယ်အချင်းအရာကို အခြေခံပေါက်ဖွားခဲ့သည်ကို အငုံမတွေးတတ်အောင်ဖြစ်သွားပါသည်။

`လင်သေလို့ နောက်တစ်ယောက်ထပ်ယူတာ ဘာဖြစ်လဲ၊ နင်က လူတွင်ကျယ်ဝင်လုပ်နဲ့အငုံ၊ လာ.. ကိုသံဒိုင် အပေါ်ထပ်သွားမယ်´

ပွင့်က ကိုသံဒိုင်လက်ကို ရဲတင်းစွားဆွဲပြီး အပေါ်ထပ်လှေခါးသို့တက်သွားသည်။ ကိုသံဒိုင်က အငုံကို တစ်စုံတစ်ရာပြောလိုက်ရန်လှည့်ကြည်၏။

`မေမေ.. သမီးကို.. စစ်ကြေငြာတယ်´

`ရပါတယ်.. မေမေ.. အငုံကလဲ.. ဘာကောင်မလဲဆိုတာ.. အကြောင်းပြရသေးတာပေ့ါ´

`အံမာ.. ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်..ဟင်း´

`လှေခါးအောင်သို့ပြန်ဆင်းလာဟန် ခြေလှမ်းပြင်လိုက်သော ပွင့်လက်မောင်းလေးကို ကိုသံဒိုင်က ဖမ်းဆွဲပြီး အပေါ်ထပ်သို့ ချော့မော့ခေါ်ဆောင်သွားလေသည်။

`ထွီ.. ကြက်သရေမဲ့လိုက်တာ´

ပွင့်ကြားလောက်အောင် အော်ပြောလိုက်သေးတာမို့ ပွင့်အရက်တန်ခိုးနှင့် ရာဂ ကာမ သတ္တိတို့က သမီးလေးကို ရိုက်ပုတ်ရန် အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းဟန်ပြုပြန်လေသည်။

`ခလေးပဲ ပွင့်ရယ်၊ နောက်တော့ သူနားလည်လာမှာပါ.. ကိုယ်က လူကြီးပဲ´

`သက်သက်လာဖြဲတာ.. ကိုသံဒိုင် ဒါကိုလူကြီးက ငုံ့ခံနေရင် ဒင်းပိုကဲလာမှာ´

`အေးအေး ဆေးဆေး ဖြေရှင်စမ်းပါ ပွင့်ရယ်´

ပွင့်ကမူးဝေေ၀ဦးနှောက်ဖြင့် အတန်ငယ်တွေေနေပြီး

`အရက်ထပ်သောက်အုံးမယ် ကိုသံဒိုင်´

`တော်ပါတော့ ပွင့်ရယ်၊ အခုလဲ အရက်ကြောင့်ပဲ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက် လွန်လွန်ကျူးကျူးတွေ ဖြစ်ကုန်တာပဲ မဟုတ်လား´

`အင်းလေ ထပ်သောက်မယ်လေ၊ ပြီးတော့ ထပ်ပြီး ကျူးကျူးလွန်လွန်ချစ်ကြမယ်ဟင်း.. မကောင်းဘူးလား… အာမယ်.. မျက်နှာကြီးက ဘာလဲ တချီထဲနဲ့ အီသွားပလား ဆရာကြီး ခစ်.. ခစ်.. ခစ် အို ကြည့်ပါအုံး.. ဟင်းး.. ဟင်း.. မာလိုက်တာမှ `တောင်´လို့´

ပွင့်က လက်ရဲ ဇက်ရဲလေး ကိုသံဒိုင်ပေါင်ကြားသို့ လက်ထိုးနှိုက်ခါ တခစ်ခစ်ရယ်ရင်း ပြော၏။ ပွင့်မူးနေပြန်ပြီ။ ကိုသံဒိုင် ဘာတစ်ခွန်းမှဆက်ပြောတော့ဘဲ တကယ်ကြင်နာသနားသောစိတ်ဖြင့် ရင်ခွင်ထဲသို့ ဆွဲယူပွေ့ဖက်ထားရင်း ကျောပြင်လေးကို တယုတယ်ပွတ်သပ်ပေးရင်း ချော့မော့နှစ်သိမ့်လိုက်ရသည်။

`ချစ်ကြအုံးစို့ ကိုယ်ရယ်နော် မဝသေးဘူး´

`အေးပါ ပွင့်ရယ် အားပြည့်သွားအောင် အိပ်လိုက်အုံးလေ နော် နော်လို့´

`ဟင့်အင်း.. ဟင့်အင်း.. တစ်ခါ တစ်ခါ´

`ပွင့် သိပ်ပင်ပန်းနေမှာစိုးလို့ပါ´

`ကိုယ့်အတွက်ဆို ပွင့်ကအဲဗားပဲ.. သိလား´

`အင်း… အင်း.. ကဲ.. အိပ်အုံး ဟုတ်လား´

`ဟေ့အေးကွာ.. တစ်ခါလောက်ချစ်ပြီးမှ မောမောနဲ့အိပ်ချင်တယ်.. နော်.. နော်လို့..ကို´

ပွင့်ကအရှိန်မသေသေးသော ကာမစိတ်ဖြင့် ထမီလေးကိုချွတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်၌ လေးဘက်လေးထောက်ခါ ဖင်ကြီးကုန်းပေးလိုက်ပြန်သည်။

`လာကွယ်.. ဒီက.. ရှက်တောင်လာပြီ´

ဟယ် တတ်နိုင်ပါဘူး၊ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်တော့ဟု သဘောပိုက်ခါ ကိုသံဒိုင်လည်း ပုဆိုးကို ခေါင်းပေါ်မှ ကျော်ချွတ်ပြီး ခြင်ထောင်အမိုးပေါ် ပစ်တင်ပြီး ပွင့်ကုန်းပေးထားသော ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးကြားမှ အစွမ်းကုန် ပြူးထွက်နေသော ပွင့်ယောနိအုံကြီးကြားသို့ မဲနက်ချိပ်မှောင်နေသော သူ့လီးတန်းကြီးကို ထပ်မှာတေ့ပြီး ဇွတ် ခနဲ့ လိုးထည့်ပေးလိုက်တော့၏။ 

စိတ်ချဉ်ပေါက်နေသော မျက်နှာလေးနှင့် ထာဝစဉ်တင်းမားနေတတ်သော အငုံမျက်နှာကို ကိုသံဒိုင်ရင်မဆိုင်ရဲသလို ခံစားနေရသည်။ ခေးလဘက်မှအပြစ်မရှိဟု ကိုသံဒိုင်ထင်သည်။ ခလေးပြောသလိုပင် မိမိသဒေါင်းစားဘဝက အငတ်ငတ်အပြတ်ပြတ်ရှိနေစဉ် ခေါ်ယူကျွေးမွေးထားခဲ့သော ခလေးဒက်ဒီ ကိုမောင်မောင်လွင်သာ သေသည့်နေရာမှထလာလျှင် ကိုသံဒိုင်ကို ခြောက်ပေးတွင်းထဲသို့ မလွဲမသွေထည့်လိုက်မည်မှာ ဧကန်။

.....................................................................................................................................

`မင်းစားဘို့ ဝတ်ဘို့ နေဖို့မပူရတာနဲ့ပဲ ယောက်ျားတစ်ယောက်အဘို့ ပြည့်စုံပြီယူဆထားသလား..သံဒိုင် ဟင်း.. ဟင်း.. ဟင်း..´

`မင်း.. ဆော်မချချင်ဘူးလား ကဲရော့.. မင်းချချင်ရင် ခေါ်ချ ငွေယူထား´

ဘာမှ လိုလေသေးမရှိအောင် ထားပေးခဲ့သော မောင်မောင်လွင့်ကျေးဇူးက မဟာပထဝီမြေကြီးထက် ထုထည်ပမာဏကြီးမားလွန်းသေးသည်။

`ပွင့်´၏ ကာမကွန်ယက်အတွင်းမှ ရုန်းမရအောင် နစ်ကျွံနေသော မိမိအဖြစ်ကိုလည်း စင်စစ် ကိုသံဒိုင် ကိုယ်တိုင်မကျေနပ်။

`ကို´ပွင့်နဲ့ နေရတာ မပျော်ဘူးလားဟင်´

`အင်း´ ပျော်ပါတယ်ပွင့်ရယ်. ဒါပေမဲ့ ကျေးဇူးရှင်မျက်နှာကို ပြန်မြင်မိရင် အပျော်စိတ်ကလေးတွေ ပျောက်ပျက်လွင့်ပျယ်ကိုန်တယ် ကိုယ့်ဖာသာလဲ လိပ်ပြာမသန့်သလိုပဲ ပွင့်´

`အို ကိုကလဲ ကိုပွင့်ကို အတင်းအဓမ္မ မုဒိန်းကျင့်ပြီး ယူခဲ့တာမှ မဟုတ်တာ၊ ဟောဒီ ပွင့်ကိုယ်တိုင်က ကို့ကို တစ်ဖက်သတ်စွဲလန်းခဲ့ရတာ´

`ဘာရယ်.. ဘယ်လို ပွင့်´

`ဟင်း.. ဟင်း.. ကို ဘယ်သိမလဲ၊ ကိုမောင်မောင်လွင်ရှိစဉ်က ကိုလေ မှတ်မိသေးလား ဟိုသစ်ခွရုံ အိပ်ခန်းလေးထဲမှာ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ဖြုတ်နေတုန်း ပွင့်ရောက်သွားခဲ့တယ်။ ကောင်မလေးခမျာ ကြေးစားမလေးသာဆိုတယ် ကို့ဟာကြီးဒဏ်ကို မခံနိုင်လို့ ညဝက်နဲ့ ပြန်ပြေးသွားခဲ့တယ်မို့လား´

`ဟင်.. ပွင့်ဒါတွေသိတယ်´

`သိရုံတင်မဟုတ်ဘူး၊ မြင်လဲမြင်တယ်..သိလား အဲဒီအခါမှာ မျက်စိထဲ စွဲကျန်နေခဲ့တာက ဘာလဲ သိလား´

`ဟင့်အင်း´

`ဒါကြီးပေ့ါ.. ဟောဒါကြီး´

နှစ်ကိုယ်ယှဉ်တွဲအိပ်နေသည်မို့ ပွင့်လက်ကလေးက ခပ်လုံးလုံး မပျော့မမာ ကိုသံဒိုင် လိင်တန်ရှည်ကြီးကို `ပိကျိ. ပိကျိ´နှင့် မြည်တတ်သော ဗူဖောင်းလေးနှိပ်သလို ဆိုပ်ကိုင်ညစ်ရင်း ပြောသည်။

`အဲဒီကတည်းက ကို့အလိုးကို ခံချင်နေတာရှင့် ကဲ သိပလား ကိုဒစ်ပြုတ်ကြီးရဲ့ ခစ်.. ခစ်´

တစ်ခါတလေ ပွင့်ထံမှကြားသောစကားများမှာ ပွင့်ဆိုသော သူဌေးကတော် မုဆိုးမလေး ပြောနေတာမှ ဟုတ်ရဲ့ လားဟုပင် သံသယဝင်စရာကောင်းလောက်အောင် ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် တစ်တစ်ခွခွရှိ၏။ ပွင့် စိတ်ပါလက်ပါ ပါးချင်ကပ်ပြီး ပြောတတ်သော ကာမစပ်ယှက်ခြင်း အကြောင်းလေးများကြောင့်လဲပဲ ကိုသံဒိုင်၏ `ဒုတ်´ကြီးမှာ အမြဲ `တင်း´နေတတ်၏

`စိတ်ညစ်တယ်.. ပွင့်ရယ်´

`ရှင်.. ဘာဖြစ်လို့လဲ  ကိုရယ်´

`ကိုယ့်ဟာကြီးက အမြဲတောင်နေတာ ဘာဖြစ်မှန်းမသိဘူးကွယ်´

`ကို လုပ်ချင် လုပ်လေ´

`လုပ်ရလွန်းလို့လဲ အချောင်းကြီးက ကြွက်သားတွေလဲ နာနေပြီပွင့်ရဲ့ ပွင့်ရော´

ပွင့် ရုတ်တရက် မဖြေဘဲ သက်ပြင်းရှိုက်၏။

`ပွင့်လဲလေ စိတ်ရှိတိုင်းလုပ်နေရလို့လားမသိဘူး ဖင်တစ်ခုလုံးလဲ ကျိန်းစပ်နေတာ ကိုရဲ့´

`ဖင် ဟုတ်လား ဖင်က ဘာဖြစ်လို့ကျိန်းတာလဲ´

`အာကွာ ကိုကလဲ နားဝေးလိုက်တာ ဖင်ဆိုတာက ကိုလိုးလိုးနေတဲ့ ပွင့် စောက်ပတ်ကိုပြောတာ ရှေ့ဖင် ရှေ့ဖင် ကဲသိပလား´

`အော်´

`အင်း.. အဲဒီလို အဆီတထပ် အသားတထပ်ပြောပြမှ သဘောပေါက်တယ်မို့လား အဲဒီတော့လဲ ပွင့်ကပေါ်တင်ချည်းပဲပြော ပြောနေတော့ ကိုယ့်ဟာကြီးက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ပျော့တော့မှာလဲ လို့´

မည်သို့ဆိုစေ ပွင့်မျက်နှာလေးနှင့် နှစ်လက်မလောက်သာခွာပြီး အိပ်ယာထဲ၌ လီးနှင့်စောက်ပတ်အကြောင်း ပြောနေရသော အချိန်လေးများသာလျှင် ကိုသံဒိုင်အတွက် သုခချမ်းသာ အိမ်ထောင်ရေးအရသာကို ရပေတော့မည်။ တစ်ခါကလည်း အငုံနှင့် သူ ပက်ပင်းတိုးဘူးသည်။ ထမင်းဝိုင်းမှ ပွင့်က စောစီးစွာ စားသောက်ပြီး ထသွားစဉ် အငုံလေး ဝင်လာသည်။ စကဒ်တိုတိုနှင့် ချိုင်းပြတ်စွပ်ကျယ်ပျော့လေးအောက်မှ မစို့မပို့နို့လေးနှစ်လုံးက ဝင့်ဝင့်ထည်ထည်ခေါင်းလေး ပြူနေသည်။ ထမင်းချက်အိမ်ဖော်ကုလားမလေး ခရစ္စတီးနားက ထမင်းဝိုင်းဘေးနားမှာရပ်လျက် လိုအပ်သည်ကို ဖြည့်ပေးနေသည်။

 အငုံက ကိုသံဒိုင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်မှ ဝင်ထိုင်သည်။ ရေချိုးပြီး အလှပင်မပြင်ထား။ ရေစိုပါးလေးနှစ်ဖက်က မို့ဖောင်းနေ၏။ အငုံက ကိုသံဒိုင့်ကို အသာအကဲခပ်သည်။ ထို့နောက်စားပွဲအလယ်တွင် အသင့်ပြင်ထားသော အချိုပွဲအတွင်းမှ သီးမွှေးငှက်ပျောသီးအလုံးထွားထွားကြီး တစ်လုံးကို ကောက်ယူပြီး အခွံမနွှာသေးဘဲ လှည့်ပတ်ကြည့်ရင်း ပုခုံးလေးနှစ်ဖက်ကို ကြက်သီထဟန် တွန့်ပစ်လိုက်ပြီး ခစ်ကနဲ့ ရယ်လိုက်သည်။

`ဘာလဲဟင် မမလေး´

`အော်.. ငှက်ပျောသီးကြီးမြင်ပြီး သတိရသွားလို့ပါ ခရစ္စတီးနားရဲ့ ခစ်ခစ်´

ပြောပြောဆိုဆို ငှက်ပျောသီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်လုပ်ရင်း ကိုသံဒိုင်ကို ခနဲ့သော သရော်သောအကြည့်နှင့် မျက်လုံးဝိုင်းလေးကို လှည့်ကြည့်နေပြန်သည်။ အငုံကပါးစပ်ထဲသို့ ငှက်ပျောသီးကြီး ထည့်သွင်းကာ အသံမြည်အောင် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပြရင်း ခရစ္စတီးကို နောက်ပြောင်သလိုနှင့် ကိုသံဒိုင်အား ပေါ်တင်ကြီး တိုက်ခိုက်နေလေသည်။ 

ကိုသံဒိုင် စိတ်တွေကသောင်းကနင်းဖြစ်လာကာ ထမင်းကို လက်စသပ်ပြီး စားပွဲမှထခဲ့ရသည်။ သည်တုန်းက အောင်ပွဲရစစ်သူကြီးပမာ အငုံလေးက လက်ခုပ်လက်ဝါးလေး တီးကာ အားရပါးရအော်ရယ်ခဲ့လေသည်။

`ဦးဦးပထွေး´

`ဗျာ..´

`အငုံခေါ်တာမှန်ပါတယ်နော်´

သံဒိုင် အကြပ်အတည်းနှင့် ရင်ဆိုင်ရပြန်သည်။

`ပြောလေ မှန်တယ်မို့လာ´

`ခလေးရယ်´

`ယောက်ျားလိုပဲပြောပါ မချွဲပါနဲ့´

`မချွဲပါဘူး သမီးလေးရယ် သမီးလေးက ဦးကိုသိပ်မုန်းနေတယ်ဆိုရင်လဲ ဒီအိမ်ကြီးက ဦးထွက်သွားပေးပါ့မယ် သမီးရယ်´

`အိုး သိပ်ဂွတ်တာပေ့ါ´ ထွက်သွားလေအဟင်း ဘာလို့မထွက်သွားသေးတာလဲ ဘာလဲ မအေကိုအီလို့ ဝလို့ သမီးကိုပါကစ်ဖို့ကြံနေတာလားဟင်´

`အငုံ´

သည်တစ်ချီ သီးသီးထန်ထန်ပေါက်ကွဲရသူက ကိုသံဒိုင်ပဲဖြစ်တော့သည်။ သူ့အသားတွေတဆတ်ဆတ် တုန်နေကြသည်။ မျက်လုံးအိမ်မှ အပူငွေ့တွေလျှံထွက်လာပြီး မျက်ရည်များရစ်ဝဲကုန်သည်။

.............................................................................................................................................

`ဦးကိုမုန်းပါ မောင်းထုတ်ပါ သမီး´

`ဦး အချိန်မရွေး ဒီအိမ်ကထွက်သွားမှာပါ။ ဒါပေမဲ့ ဒီလောက်အထိ ယုတ်မာပက်စက် ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲ့တဲ့ ယောက်ျားတစ်ယောက်အဖြစ်နဲ့တော့ ဘဝမှာ အရိပ်မကျန်ချင်ဘူး အငုံ´

`အားပါးပါး ဒိုင်တွေကတော့ အကယ်ဒမီပဲ´

အငုံက လှပသော နှုတ်ခမ်းလေးအစုံကို မဲ့မဲ့လေးလုပ်ရင် စက်ဆုပ်ရွံရှာသော အကြည့်နှင့် ကိုသံဒိုင်ကို ကြည်၏။

`ကဲ ဒါဖြင့်သမီးမေးမယ် ဦးမှန်မှန်ဖြေ´

သံဒိုင်က လှိုင်းထလှုပ်ရှားနေသော ရင်အစုံနှင့် ဟင်းလင်းပြင်နံရံကို ဒေါသတကြီး ဖြိုဖျက်ပြီး ဖြစ်တော့မည့်ဟန်နှင့် စူးရှစွာကြည့်နေဆဲ။

`ဆိုပါတော့ ခုလို မာမီမရှိတုံး သမီးကဦးကို ဟိုဥစ္စာ အဲအကူအညီတောင်းမယ်ဆိုပါတော့ ဦးကူညီနိုင်မှာပါ´

`ငါ တတ်နိုင်တဲ့ အကူအညီမျိုးဆို အငုံအတွက် အစွမ်းကုန် ဖြည့်ဆည်းပေးဘို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသားပါ အငုံ´

`အိုကေ တကယ်နော်´

`ငါယောက်ျားတစ်ယောက်ပါ´

`ကဲ ဒါဖြင့်ခဏ လိုက်ခဲ့´

`ဘယ်ကိုလဲ´

`လိုက်ခဲ့လေ သိရမှာပေ့ါ´

အငုံက ပေါ်ထပ် လက်ဝဲဒေါင့်ဆုံ၌ရှိသော သူမအခန်းထဲသို့ သံဒိုင်ကို ခေါ်သွား၏။ အငုံအခန်းလေးထဲမှာ ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော ကပ္ပလီကြီးများ ဗလာကိုယ်ထီးနှင့် ကြွက်သားများ အပြိုင်းပြိုင်း ထုတ်ကာ ကာယအလှပြနေသောပုံများ အစီအရီချိတ်ဆွဲထားသည်။ အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် အငုံက အခန်းတံခါးကို ကလစ်ကနဲ့ ပိတ်လိုက်သည်။

`အငုံ နင် ဘာ ဘာလုပ်မလို့လဲ ဟင်´

`ဦးပဲ သမီးကို ကူညီမယ်ဆို´

`ငါ ငါ ဘာကူညီရမှာလဲ အငုံ´

`ဟင်း ဟင်း ယောက်ျားစကားပါနော်´

အငုံက အိစက်တင်းမောက်သော တင်ပါးကြီးအစုံ လှုပ်ရမ်းရင်း ကုတင်ဆီလျှောက်သွားကာ အေးဆေးစွာ လှဲချလိုက်ပြီး ထမီလေးကို ဖြေးဖြေးချင်း ပင့်လှန်လိုက်လေသည်။ နုနယ်ပျိုမျစ်သော မိန်းကလေး တစ်ဦး၏ ပေါင်တန်ဝင်းဝင်းကြီးများက သံဒိုင်ဆိုသော လူထွားကြီးအား ဖယောင်းတစ်ခုပမာ ပျော့တွဲလာစေသည်။ ထမီအောက်စလေးက ပေါင်ရင်းဂွဆုံ မှောင်မိုက်ဆုံးနေရာလေးမှာ ခေတ္တရပ်နားနေသည်။ သံဒိုင် ရင်များ တဒိုင်းဒိုင်းတုံခါနေသည်။ ခြေတွေ လက်တွေ အေးစက်လာသလိုပင် ရပ်ထားသော ဒူးတွေ ညွတ်ကျလာသည်။ အငုံက သံဒိုင်ဖြစ်အင်ကိုကြည့်ကာ ပြုံစိစိလေးလုပ်ရင်း။

`လာလေ ဦးရဲ့ ဟင်းဟင်း လာပါ´

သံဒိုင်နဖူးမှ ချွေးသီးများ စီးကျလာသည်။ မှောင်ရိပ်ကျသော ပေါင်ကြားမှ ခပ်ရေးရေးအကွဲတစ်တစ်ကြီး နှစ်ခုကို မြင်နေရပြီ။

`လာလေ ဦးလေးကလဲ ဟင်း ဟင်း အငုံခလေးမှ မဟုတ်တော့တာနော် ဟုတ်တယ်နော်´

အငုံလက်ကလေးတစ်ချောင်းက အကွဲတစ်တစ်ကြီးကြားသို့ အလျားလိုက် ထိုးဆွပွတ်သပ်လိုက်၏။သံဒိုင် ဦးနှောက်တွေဆူေ၀ အုံကြွလာသည်။ ဒီ ခလေးမ ဘယ်သို့စိတ်ကူပေါက်လေသနည်း ဟုပင် သံဒိုင်ကြီး မစဉ်းစားအားပါ။ လီးအချောင်းတစ်ခုလုံး ကာမဆန္ဒနှိုးဆွမှုကြောင့်ကျင်လာသည်။ အောင့်လာသည်။ လက်တစ်ဖက်က လီးတန်းကြီးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဆုပ်ကိုင်ထားမိနေသည်။ 

အငုံ ဒုတိယအဆင့်အဖြစ် ထမီကိုလုံးဝပင့်လှန်လိုက်လေရာ နုစို စိမ်းမှောင်နေသော စောက်မွှေးအဖုတ်လိုက်ကလေးကို `ဘွား´ကနဲ့ တွေ့လိုက်ရပြီး အမေနှင့်သမီးနည်းဗျူဟာချင်း တထပ်တည်းပါလားဟု သံဒိုင်တွေးမိလိုက်သည်။သံဒိုင်ခြေလှမ်းတို့ စတင်ရွေ့လျားလာ၏။ ပုဆိုးကို ချွတ်ပြစ်လိုက်သည်။ ပုဆိုးဂွင်းစနှင့် ချိတ်ပြီးမှ လီးတန်ကြီးက အပြင်ဆို့ `ထောင်း´ကနဲ့ ကန်ထွက်လာသည်။ အငုံမျက်လုံးလေးအစုံက ထကြွ သောင်းကျန်းနေသော ကိုသံဒိုင်၏လီးတန်ကြီးကို ကြည့်မိ၏။ 

မာမီ စွဲမည်ဆိုလည်း စွဲလန်းလောက်သည့် လီးကြီးပါတကားဟု တွေးမိသည်။ လီးအရင်းပိုင်းမှ အုံဖွကြွကာ ဖောင်းထနေသော လမွေးများက အရောင်တွေမွဲစပြုနေသာ အမွေးအုံကြီးအတွင်းမှ ဦးမော့လျက် ဒေါသ အမျက်ချောင်းချောင်းထွက်နေသော လီးတန်းကြီးမှာ မြွေနဂါးကြီးတစ်ကောင်ပမာ ရှည်လျားကြီးမားပြီး အလုံးအထည်က အသဲယားစဖွယ် တုတ်ခိုင်သန်စွမ်းလွန်းလှပေသည်။ ငေါက်ခနဲ့ ငေါက်ခနဲ့ ပါးပြင်ထောင်ကာ တွေ့ကရာကို ရန်မူတော့မည့် မြွေဟောက်ကြီး တစ်ကောင်အလားလဲ မဲနက်ပြောင်တင်းကာ ထိတ်လန့်စဖွယ်ဖြစ်၏။

`ဦးဦး လီးကြီးက အကြီးကြီးပဲနော်´

ခလေးမလေးက ကတုံကရီအသံလေးနှင့်ဆို၏။

`ဒါကြီးနဲ့ မေမေ့ကိုလုပ်တာ မအော်ဘူးလားဟင် ဦး´

`ပထမတော့ အော်တာပေ့ါသမီးရဲ့ နောက်ကျတော့လဲ သမီးအမေအပေါက် ကျယ်သွားပြီး ခံနိုင်သွားတာပေ့ါ´

စကားပြောဖော်ရလာသော ကိုသံဒိုင်မျက်နှာကို အငုံကျေနပ်စွာကြည့်ရင်းပြုံးပြလိုက်သည်။ သံဒိုင်က အငုံစောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ကြီးကို စုပ်ပေးယက်ပေးရန် မျက်နှာကြီးကိုငုံ့လိုက်၏။

`ဖျန်း.. ဖျောင်း.. ဖျောင်း… အွန့်´

ပထမ အငုံဆတ်ကနဲ့ထထိုင်လိုက်၏။ လက်တစ်ဖက်က သံဒိုင်ပါးကို ဘယ်ညာအစုံတွဲလုံးနှင့် ရိုက်ပြစ်လိုက်သည်။ ညာခြေဖနောင့်ဖြင့် ရင်ဝကို ဆောင့်ကန်ပြစ်လိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်မှ တစ်ပတ်လှိမ့်ဆင်းသွားကာ တစ်ဖက်တွင်ခါးထောက်ရပ်လိုက်သည်။

`ကိုင်း မှတ်ပလား ဟင်´

ရင်ဝမှ အောင့်သက်နာကျင်သော ဝေဒနာထက် ရှက်ခြင်း၊ ဒေါသဖြစ်ခြင်းက ဟုတ်ကနဲ့ ပေါက်ကွဲ၏

`ဟင် နင့်ပညာအကုန်ပဲလား ခွေးမ´

သံဒိုင်က ဘီလူးသဘက်တစ်ကောင်ပမာ ကုတင်ကိုကျော်ပြီး အငုံ့ကို ခုန်အုပ်လိုက်သည်။ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားသော အငုံက ကုတင်ကိုပတ်ပြီးပြေးကာ တံခါးဖွင့်ပြီး တဒုံးဒုံးပြေးဆင်းသွား၏။ သံဒိုင် ကတုံကရီကြီးကျန်ရစ်သည်။ မလောက်လေးမလောက်စားလေး၏ ပညာသာပါပါလှည့်စားခံလိုက်ရခြင်း ဖြစ်သည်။ အငုံ၏ ဦးသံဒိုင်အပေါ် အရှက်ကွဲဖြစ်သော ပထမစစ်ပွဲဖြစ်သည်။

.....................................................................................................................................

ဒုတိယစစ်ပွဲမှာ နောက်သုံးလခန့်ကြာပြီး `ပွင့်´တစ်ယောက် မေမြို့သို့ ခရီးထွက်သော အခါဖြစ်လေသည်။ ကိုသံဒိုင်က အနာကြီးနာက အရှက်ကြီးရှက်ခဲ့သော ပထမပွဲစဉ်ကို ပြန်လည်ချေပနိုင်ရေး အတွက် စစ်မကြေငြာဘဲ ဒလကြမ်းတိုက်ခိုက်ခဲ့သော ပွဲစဉ်လည်းဖြစ်သည်။ ထမင်းချက် ခရစ္စတီးကုလားမလေးက ထုံးစံအတိုင်း ညနေ ( ၅ ) နာရီခွဲသည်နှင့် အိမ်ပြန်ရန်ပြင်ဆင်နေစဉ် ထမင်းထားခန်းထဲသို့ ဦးသံဒိုင်ဝင်လာ၏။

`နင့် မမလေးရော ခရစ္စတီး´

`ရေချိုးနေတယ် အန်ကယ်´

`င့ါကို အမြီးတစ်ပွဲလောက် ပေးစမ်းပါအုံး´

`ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့´

ခရစ္စတီး ခပ်ပျာပျာ ထွက်သွားပြီး မီးဖိုထဲ၌ အားလူကြော်ကာ ပန်းကန်ပြားသေးသေးနှင့် ယူလာ၏။

`ခရစ္စတီး´

`ရှင်.. အန်ကယ်´

`နင် ယောက်ျားယူဘူးလား.. ဟင်´

ခရစ္စတီးမှာ ကိုသံဒိုင်မျက်နှာကို အကဲခပ်သလိုကြည့်၏။

`ဟုတ်ကဲ့ တစ်ယောက်ယူဖူးတယ်။´

`ဘာဖြစ်လို့မပေါင်းတာလဲ.. မကောင်းဘူးလား´

`အင်း သူက အားကြီး အရက်သောက်တယ်.. အန်ကယ်´

`အော် ကျန်တာတော့ အဆင်ပြေလားဟင်´

`အင်း စီးပွားရေး´

`စီးပွားရေးမဟုတ်ပါဘူး ငါပြောတာ လင်မယားလိုအိပ်တဲ့အခါမှာ အဆင်ပြေလားလို့´

`ဟင့်အင်း မပြေဘူး´

ကုလားမလေး ခေါင်းငုံ့သွားပြီး တိုးတိုးပြော၏။

`ဘာဖြစ်လိုမပြေရတာလဲကွာ.. ကဲ.. ဆိုပါအုံး´

သံဒိုင်က သမရိုးကျ အိမ်ထောင်ရေးဆွေးနွေးခန်းဖွင့်သလို တည်ငြိမ်သောမျက်နှာဖြင့် အိန္ဒြေမပျက် အာလူးကြော်စားလိုက် အရက်သောက်လိုက်လုပ်နေ၏။

`ကျမ ခလေးမမွေးလို့တဲ့ အန်ကယ်ရယ်´

`ဟ အဲဒါ ပြသနာအခြေခံပဲ ခရစ္စတီးရဲ့´

တစ်ခါမျှ စကားဆယ်လုံးမပြည့်ပဲ ဆေးဖော်ကြောဖက်မလုပ်ခဲသော သူဌေးက သူ့ကို အရေးတယူ စကားတွေပြောနေခြင်းအတွက် ခရစ္စတီး အိမ်ပြန်ဖို့ပင် မေ့သွားလေသည်။

`ကျမ နားမလည်ဘူး အန်ကယ်´

`ဒီနားလာ ငါပြောပြမယ် လာပါဟ နင့်ကိုငါက ကိုက်မစားပါဘူး ဒီမှ မှတ်ထား ကလေးရအောင် ကိုယ်ကလုပ်တတ်ရတယ် ဟ သိလား´

`ကျမ မှ မသိတာ´

ခရစ္စတီးက ခေါင်းလေးငုံ့သွားပြန်ကာ အသံတုံတုံနှင့် ပြောသည်။ ကိုသံဒိုင်က ရေချိုးခန်းဖက်သို့ တစ်ချက်ငဲ့စောင်းကြည့်လိုက်ပြီး။

`နင် ငါပြောသလို လက်တွေ့စမ်းကြည့်မလား´

`ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ´

ခရစ္စတီးက ကိုသံဒိုင်ကို သံသယမျက်လုံးနှင့်ကြည့်ပြီး အသံလေးတွေတုံခါလာရှာသည်။

`လာ ဒီနားမှာထိုင် ငါကနင့်ကိုသနားလို့ပြတာ ဘယ်သူမှ လျှောက်မပြောနဲ့နော်´

`ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်ကယ်´

ကိုသံဒိုင်ထိုင်နေသော ကုလားထိုင်ကို စားပွဲနှင့်ညီအောင် ဆွဲလှည့်ပြီး ပြင်ထိုင်ကာ သူ့ပုဆိုးကို အသာအယာဆွဲမတင်လိုက်သည်။ ထာဝစဉ်မတ်တင်း တောင်ထနေသောလီးတန်ကြီးက တွင်းအောင်နေရာမှ ဘွားကနဲ့ ထွက်လာသည်။

`ဟင် အန်ကယ်ကလဲ´

ကုလားမလေးက အလန့်တကြား နောက်ဆုတ်လိုက်သည်။

`ဒီမှာ ဒါကို ဒစ်လို့ခေါ်တယ် ကိုင်ကြည့် ကိုင်ကြည့်စမ်း တွေ့လား ပျော့မလိုလိုနဲ့မာပြီး တောင်နေတာပဲ ထိုင်းစမ်းပါဟ သေသေချာချာ ကြည့်စမ်းပါ´

ကုလားမလေးလက်ကိုဆွဲပြီး အတင်းထိုင်ခိုင်း၏။ အသားဖြူသော မဂိုကုလားမလေးမျက်နှာက နီရဲတွတ်နေပြီ။

`ကိုင် ဒီနားကို ရဲရဲတင်းတင်းကိုင်စမ်း´

ခရစ္စတီးက စိတ်ညှို့ခံရသူပမာ ကိုသံဒိုင်၏ မဲနက်နေသော လီးတန်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်စုံကိုင်ကာ ကြည့်နေသည်။ ရုတ်တရက် ရေချိုးခန်းတံခါးပွင့်သွားသည်။ ခရစ္စတီးလန့်ပြီး လီးကြီးကို လွှတ်ချလိုက်ခါ ထမင်းစားခန်းထဲမှ လှစ်ခနဲ့ ထွက်ပြေးတော့သည်။ အငုံက ထမီရင်လျားလေးဖြင့် ကိုသံဒိုင်ကို အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေပြီး မျက်နှာလေးကို အရုပ်ဆိုးအောင်မဲ့ပြစ်လိုက်ပြီး

`ထွီ ကုလားမတောင်မထားဘူး´ 

ဟုပြောရင်း ထမင်းစားခန်းကိုဖြတ်ကျော်ကာ အပေါ်ထပ်သို့ တတ်သွားလေသည်။တုံနေသောရင်ကို ငြိမ်းအေးစေရန် မှန်တင်ခုံလေးပေါ်တွင် အသင့်တင်ထားသော သံပုရာရည် ဖန်ခွက်လေးကို ကောက်ယူပြီး မော့ချပြစ်လိုက်မိ၏။ 

စင်စစ် ဦးသံဒိုင်အား မုန်းတီရွံရှာစေကာမူ တရာတွင် တစ်ယောက်ရှိခဲလှသော ကြီးမားတုတ်ခိုင် ရှည်လျားလှသော လီးတန်ကြီးကတော့ အငုံ့မျက်စေ့ထဲမကမထွက်။ ဦးသံဒိုင်က မိမိကိုလိုးနေသည်ဟုပင် အိပ်မက်မက်ခဲ့ပေါင်းလဲ မရေမတွက်နိုင်တော့။

...............................................................................................................................................

`လူယုတ်မာကြီး ထမင်းချက်တောင် ချမ်းသာမပေးဘူးး ဖြစ်နေတာကြာပြီလား မသိဘူး´

ကုတင်ပေါ်လှဲချရင်း ဆက်တွေးနေမိ၏။ အင်္ကျီပင်မဝတ်ရသေး ခေါင်းတွေ ဝေနောက်ကျိလာသည်။

`ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ မူးလိုက်တာ´

အငုံနားထင်လေးနှစ်ဖက်ကို လက်မနှင့်ဖိထောက်ပေးရင် မျက်နှာလေးရှုံ့တွသွားသည်။ ထိုစဉ် ကိုသံဒိုင် အခန်းထဲဝင်လာသည်။

`ဟင် ခင်ဗျားကြီး ဘာလာလုပ်တာလဲ´

အိပ်ယာပေါ်မှ ဆက်ကနဲ့အထက ခေါင်းထဲက ဒိုင်းကနဲ့မူးဝေသွားကာ အိပ်ယာပေါ်ပြန်လဲကျသွားရသည်။ မှုံရီဝေသီသော မြင်ကွင်းထဲ၌ ဦးသံဒိုင် ကုတင်ပေါ်သို့ ဒူးထောက်တက်လာသည်ကို မြင်နေရသည်။ အထိတ်တလန့်ကြုံးအော်လိုက်သောလည်း အသံတို့က ထွက်မလာချေ။ 

ခြေလက်တွေ လေးလံတုံ့ဆိုင်းကုန်သည်။ အငုံလှစ်ခနဲ့တွေးလိုက်မိသည်။ မှန်တင်ခုံပေါ်မှ သံပုရာရေခွက်သည် သံပုရာရည်မဖြစ်နိုင် မူးယစ်ဆေး တစ်စုံတစ်ရာခပ်ထားသော အရည်သာဖြစ်မည်။ ခြုံခိုတိုက်ခိုက်လာသော ဦးသံဒိုင်၏ ထိုးစစ်ကို အငုံရှောင်တိမ်းဆုတ်ခွာချိန်မရလိုက်တော့။ နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြတ်လုမတတ်ကိုက်ထားရင် မူးဝေနောက်ကျိနေသည့်ကြာမှ မျက်ရည်တို့တွင်တွင်စီးကျလာ၏။

`ကျားကို မကစားရဘူး ခလေးရဲ့´

ရာဂသံ သြသြကြီးဖြင့် ဦးသံဒိုင်ကလဲ့စားခြေဟန်ပြောရင်း အငုံ့နှုတ်ခန်းလေးကို စွေးကနဲ့စုပ်ယူ၏။ ရင်လျားထားသော ထမီအောက်မှ လုံးတစ်မို့ဖောင်းနေသော နို့အုံဆူဆူလေးအစုံကို သူ့လက်ကြမ်းကြမ်းဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်သည့်ခဏ အငုံ့တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ခါသွား၏။

ဖျဉ်းဖျဉ်း ဖျဉ်းဖျဉ်းနှင့် ကြက်သီးတွေထသွား၏။ အဝတ်မဲ့သော ခန္ဓာကိုယ်အပိုင်းက ပုခုံးသာလုံးလုံးဝင်းမွတ်မွတ်လေးများကို လျှာကြီးဖြင့်ယက်သည်။ ရေစိုပါးပြင်လေးကို ယက်သည်။ လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးကိုယက်သည်။ 

နွေးကနဲ့ နွေးကနဲ့ ယားကျိကျိဝေဒနာများ နေရာအနှံ့အပြားမှ တစစ်စစ်လှုပ်ရှားထွက်ပေါ်လာကြ၏။ လက်ကောက်ဝတ်နှစ်ဖက်ကို ပူး၍ ခေါင်းစီးဇာပုပါးအရှည်လေးနှင့် တုတ်ချီကာ ကုတင်တိုင်ကိုစွဲထားလိုက်သောအခါ လက်ကလေးနှစ်ဖက်က ခေါင်းကိုကျော်၍ လှုပ်မရ လှည့်မရ ချည်နှောင်ခြင်းခံနေရ၏။

`နုနုထွတ်ထွတ်ကလေးကိုတော့ ဟဲဟဲဟဲ မင်းအမေလို ဒါရိုက်ကြီး မလိုးပါဘူးကွယ် ခံချင်လာအောင် နူးပေးနှပ်ပေးအုံးမှာပါ ခလေးရဲ့ ဟဲဟဲ´

အငုံ ချွေးသီးလေးများစို့လာကာ တဆတ်ဆတ်တုံနေသော နှုတ်ခန်းနှစ်လွှာကို ပုလဲသွယ်ပမာ ညီညာဖြူဝင်းသော သွားလေးများဖြင့် ဖိကိုက်ထားရှာသည်။

`ဘယ့်နှယ့်လဲ ခလေးမ.. ဟင်၊ မင်းက ကျုပ်ကို မိန်းမပညာပြပြီး ကျူးကျော်ရန်စတာပါနော ဟင်းဟင်း.. အေးလေ သန့်ရှင်းနေတဲ့ င့ါစိတ်ကို မင်းကရိုက်ပုတ်နိုးဆွပေးလိုက်တာ မဟုတ်လား။ င့ါအပြစ် မရှိပါဘူး နော ဟား ဟား ဟား´

ဦးသံဒိုင်အသံက ထောင်ခြောက်တွင်မိနေသောသားကောင်ကို တုတ်နှင့်ထိုးကာလှောင်ပြောင် နေသူကဲ့သို့ အူလှိုက်သဲလှိုက်နိုင်လှသည်။ ကြမ်းထော်သော ဦးသံဒိုင်လက်ဝါးကြီးက ဆီးခ့ုစောက်မွှေးလေးများကို အုပ်ကိုင်းလူးပွတ်ပြီး အတွင်းပိုင်း ဆင်ခြေလျောထဲ ထိုးဆင်းသွား၏။

`သွားပြီ´ ဟု အငုံ စိတ်လျော့လိုက်သည်။

မာကျောသောလက်တစ်ချောင်းက စောက်စိလေးကို ရစ်ဝိုက်ထိုးမွှေသည် ပြီးမှ အကွဲစပ်ကြားအတိုင်း အောက်ခြေသို့ ပွတ်ခါရွေ့လားသွားသည်။

`အိုး အိုး… အင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း´

အငုံလက်နှစ်ဖက်က ကြိုးချီထားသဖြင့် လှုပ်လေနာလေဖြစ်နေသလို့ ခြေနှစ်ဖက်ကိုပဲအားယူကာ တွန်းကန်လှုပ်ရှားသည်။ စောက်ပတ်အ၀ အတွင်းနှုတ်ခမ်းအနုလေးများကို လက်ထိပ်ဖြင့် ဝိုင်းကာ ဝိုက်ကာ ပွတ်သပ်နေပြန်သောအခါ စိတ်တင်းထားသည့်ကြားမှ စောက်ရေတွေက ရွဲရွဲစိုအောင် စိမ်ကျလာသည်။ 

ထမီကို တင်ပါးလေးပွေ့ချီပြီး ခြေထောက်မှ ဆွဲထုတ်ပြစ်လိုက်သောအခါတွင်ကား အငုံတစ်ကိုယ်လုံးမှာ အဝတ်ဗလာနှင့် ရေဆေးငါးကြီးပမာ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားလေသည်။ ဦးသံဒိုင်အသက်ရှုသံကြီးက ရေစိမ်နေသော ကျွဲသိုးကြီးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ `ရှုးကနဲ့ နှာမှုတ်သံကြီးမှာ ခြောက်ခြားဖွယ်ကောင်းလှသည်။ 

နို့လေးနှစ်လုံးကြားမှ ဖောက်ကနဲ့ ဖောက်ကနဲ့ ခုန်နေသာ ရင်ညွန့်လေးမှာ မြန်ဆန်နေသည်။ မောလျနေဟန်လည်းရှိသည်။ ဦးသံဒိုင်က စောက်ပတ်အဝတွင်သာ ရစ်ဝိုက်လှည့်မွှေပေးနေသော လက်ချောင်းကြီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲပြန်ငုံကာ တံတွေးဆွတ်ပြီး အတွင်းပိုင်းသို့ ဖြေးညှင်းစွာ ထိုးသွင်း၏။ 

လက်အထိအတွေ့အားဖြင့် အခေါင်းပေါက်လေးမှာ သေးငယ်ကျဉ်းမြောင်းလွန်းနေသည်ကို တွေ့ရ၏။ မူလအပေါက်အတိုင်းသာဆိုလျှင် ခလေးမလေး ခံနိုင်မည်မဟုတ်ချေ။ ထို့ကြောင့် မှန်တင်ခုံပေါ်တွင် အသင့်တွေ့ရသော အုန်းဆီပုလင်းကိုလှမ်းယူပြီး စောက်ပတ်အတွင်းသားနှုတ်ခမ်းနှင့် လီးတန်တစ်ချောင်းလုံးကို ခပ်ရွဲရွဲလေးသုတ်ပြီး ပုလင်းကိုပြန်ထားလိုက်သည်။

`ဦးက သမီးကို ဆီဆွတ်ပြီးလိုးပေးမှာပါကွဲ့ မနာစေရပါဘူး နော… ဟဲ ဟဲ´

ယုတ်မာခြင်းတစ်ဖက်ကမ်းတိုင်အောင် ဆိုးညစ်သောအကျင့်စရိုက်က ဦးသံဒိုင်တစ်ကိုယ်လုံးကို မကောင်းဆိုးဝါးများကဲ့သို့ ပူးဝင်ကပ်နေပြီဖြစ်လေသည်။

`ကျမ.. ကြောက်တယ်´

အားယူပြီး ခပ်မှေးမှေးပြောလိုက်သော အငုံ့အသံလေးက တုံရီအက်ကွဲစွား တစ်လုံးချင်းထွက်လာ၏။

`မင်း.. အလိုးမခံဖူးသေးဘူးမို့လား´

`ဟင့်.. အင်း´

`အေး.. ဦးက သမီးမနာအောင်ဦးရဲ့ ဧရာမလီးကြီးနဲ့ အပေါက်ချဲ့ပေးမှာကွဲ့ သိလား ဘာမှ ကြောက်စရာမရှိဘူး´

`ဟင့်အင်း.. ဟင့်အင်း´

အငုံက ခေါင်းလေးကို ဘယ်ညာရမ်းခါးပြီး ခါးခါးသီးသီးလေးငြင်းဆန်နေရှာ၏။ ဦးသံဒိုင်က မကြာခဏ ထောင်ထောင်ကြွလာသော ခလေးမလေး၏ ဒူးခေါင်းနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ပြီး ဆွဲဖြဲလိုက်ရာ။

`အာ.. အဟင့်.. မလုပ်ပါနဲ့.. အဟင့်´

`ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း.. အသားမနာချင်နဲ့´

ရာဂဘီလူး နတ်ဆိုးပူးနေပြီဖြစ်သော ဦးသံဒိုင်က ဒူးနှစ်လုံးကြားသို့ ဒူးထောက်လျက်ရွေ့လျားကာ နေရာယူလိုက်ပြီး ရှည်လျားမဲနက်ခါအကြောတွေ အပြိုင်းပြိုင်းနှင့် ကြောက်မက်ဖွယ်လီးကြီးကို အရင်းမှစုကိုင်၍ နှိပ်ယူလျက် တစ်မာသောလီးထိပ်ဖူးကြီးကို အငုံလေး၏ အပျိုစင်စောက်ပတ်လေးအဝသို့ တေ့သွင်းလိုက်၏။

`ဗြိ.. ပြလစ်… ပြွတ်´

`အီး…. အ…..´

ခလေးမလေး၏ မှေးစင်းနေသော မျက်လုံးလေး ရုတ်တရက်ပြူးလန်သွားရှာ၏။ ပါးစပ်လေးဟပြီး အသက်ရှုရပ်သွား၏။ အသက်ကိုအောင့် အစ်ထားသဖြင့် လည်တိုင်ဘေးမှ သွေးကြောစိမ်းစိမ်းလေးများ ဖောင်းကားလာကြသည်။

`သမီး.. အသက်အောင့်မထားနဲ့လေ လျှော့ချလိုက် လျှော့ချလိုက်´

ဦးသံဒိုင်က ကျွတ်ထွက်မတတ်ပြူးထွက်လာသော ခလေးမလေးမျက်လုံးအစုံကြောင့် ရုတ်တရက်လန့်သွားပြီး လီးကိုရှေ့ဆက်မလိုးဘဲ ရပ်ထားလိုက်ရလေသည်။

`ဟင်း…´

ရှည်လျားစွာ မှုတ်ထုတ်လိုက်လော သက်ပြင်းရှည်ကြီးနှင့်အတူ အငုံဇက်ကလေး တစ်ဖက်စောင်းကျသွားပြီး ခေတ္တငြိမ်သွား၏။

`အငုံ.. အငုံ… သမီးလေး….. အငုံ´

ဦးသံဒိုင် မယားပါသမီးလေး အငုံကိုမေးဖျားလေးလှုပ်ရပ်ပြစ်ပြီး ဆက်ခါဆက်ခါခေါ်သည်။

`ကြိုးဖြေပေးပါ မရုန်းတော့ပါဘူး ဦးရယ်´

ညောင်နာနာ အားပျော့သံလေးကြောင့် ဦးသံဒိုင်က ကုတင်တိုင်နှင့်ပူးချီထားသော အငုံလက်ကလေးနှစ်ဖက်ကို ဖြေပေးလိုက်သည်။

`ကြပ်တယ်.. တအားပဲ.. ဦးရယ်´

`သမီးအပေါက်က ကျဉ်းနေသေးလို့ပါ´

`သမီးမခံနိုင်ဘူး.. နာတယ်.. ကျွတ်ကျွတ်´

`ဆီဆွတ်ထားတယ်သမီးရယ် မနားပါဘူး´

`နာပါတယ်ဆို.. အဟင့်.. အဟင့်´

ဦးသံဒိုင်က အငုံ့ပါးပြင်လေးကို ငုံ့န်းလိုက်ရင်း မသိမသာလေးလိုးထည့်လိုက်ပြန်သည်။

`ပြွတ်ဗြစ်.. ဘွပ်´

`အား.. နာတယ်.. နာတယ်… မခံနိုင်ဘူး´

အငုံလက်ကလေးနှစ်ဖက်က ရင်ဘက်မွှေးများ ထူထဲစွာပေါက်နေသော ဦးသံဒိုင်ရင်ဘတ်ကြီးကို အလန့်တကြားလေး တွန်းထားလိုက်ရှာသည်။

`ပြွတ်´ကနဲ့ အသံတစ်သံထပ်ထွက်လာ၏။

`အာ.. ဒုက္ခပဲ အတင်းထိုးမသွင်းနဲ့လေ´

`ပြွတ်… ပြွတ်… ဘွပ်´

`အား… အားး… သေပြီ… သေပြီ… အမေ… အမေရေ…´

`အမေ့လင်ကြီးက သမီးကို အတင်းလိုးနေတယ်အမေ့´

`ပြွတ်… စွတ်… ပြွတ်… ဘွပ်´

`ဗြစ်… ဒုတ်…´

`အား…. ´

စူးစူးရှရှအော်လိုက်သောအငုံအသံလေးက အခန်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ ဆူညံသွားလေသည်။ဇတ်ဇတ်.. ဇတ်ဇတ်.. ဖြင့် အဆိပ်လူးမြှားထိထားသော သမင်ပျိုမလေးနှယ် တစ်ကိုယ်လုံး တုံခါနေရှာသည်။ သေးငယ်ကျဉ်းကြပ်သော စောက်ခေါင်းလေးထဲ၌ တစ်ဆို့ဆို့ကြီး တပ်လျက်ကြီးဝင်းနေသော ဦးသံဒိုင်၏လိင်တန်ကြီးမှာမူ သားရေကွင်းနှင့် ပတ်ရစ်ထားသည့်အလား သိပ်ဝင်နေပြီး လီးအရေခွံများက စောက်ပတ်ဝ၌ ရစ်ပြုံနေကြသည်။ 

တင်းကျစ်သော စောက်ပတ်သေးသေးလေး၏ ညှစ်အားကြောင့် ဦးသံဒိုင်မှာ အရသာအတွေ့ကြီးတွေ့နေပြီး အငုံ့မျက်နှာရှုံ့မဲ့တွန့််လိမ်နေရှာသည်ကိုပင် ဂရုမစိုက်နိုင်ဘဲ အားနှင့်ဖိသိပ် စိုက်တွန်းချလိုက်၏။

`ဘွပ်… ဗြွတ်.. ဖေါက်´

`သေ… ပါ…ပြီရှင်´

သည်တစ်ခါအသံကတော့ တိမ်ဝင်နစ်မြုပ်ကာ ပျောက်ကွယ်သွား၏။ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ ခေါင်းကြောမာလွန်းသော အပျိုစင်ခံတပ်အပျိုမှေးလေးက လီးထိပ်ကြီးကို တွန်းကန်ထားရာမှ စုတ်ပြဲသွားခြင်း ဖြစ်သည်။တစ်ပြိုင်တည်းတွင် စအိုနှင့် ဆက်သွယ်နေသော သေးကြောင့်ဖွင်ကွဲလေးအစပ်မှ ပါးလှပ်သော အရေပြားလေးမှာ ဖတ်ကနဲ့ကွဲသွားသည်မှာမူ နှစ်လက်မခန့် ပြဲထွက်ရှည်လျားသွားသည်။ ထိုနာကျင်သော ဝေဒနာများနောက်မှ ပြည့်ဝစုံလင်သော ကာမဓာတ်အားဗို့ပြင်းပြင်းက ကပ်ပါလာလေရာ အငုံ့ဖင်ကြီးမှာ ကြွတက်သွား၏။

`အဆုံးဝင်လားဟင်.. သမီး´

`အင်း…´

အငုံက ခေါင်းကလေး မသိမသာငြိမ့်ပြ၏။ လက်ကလေးနှစ်ဖက်က ဦးသံဒိုင်၏ အမွှေးအမျှင်ထူသော လက်ဖျံမာကြောကြောကြီးကို အားပြုထားဆဲ။

`သမီး ခြေနှစ်ချောင်းကို ကားထားလိုက်.. အင်း.. ဟုတ်ပီ´

ဦးသံဒိုင်က အငုံခြေနှစ်ချောင်းကို ခါးပေါ်ခွတင်ပြီး ဖင်ကြီးကို ရှေ့သို့စိုက်တွန်းလိုက်၏။

`ဗြစ်တစ်… ဗြစ်တစ်.. ဗြစ်တစ်..´

`အင့်.. အင့်… အင့်´

တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း အငုံခေါင်းလေးက မော့မော့ပြီး လန်လန်သွားရှာသည်။ နှုတ်ခန်းလေးကို ကိုက်ထားပြီး ပါးရိုးလေးများထောင်နေအောင် အံကို တင်းတင်ကြိတ်ထားရှာသည်။

`ဗြွတ်.. ဘွပ်.. ပြွတ်ဘွပ်… ပြွတ်ဘွပ်´

`အင့်အင်.. အင့်အင်.. အင့်အင်´

တစ်ချက်ဆို ဆိုသလောက်အသားပါသော ဆောင့်ချက်ကြီးတွေကြောင့် အငုံဆိုသော ခလေးမလေး၏ နို့နှစ်လုံးမှာ တုံခါလျက်ရှိပြီး ဖင်ကြားမှ သွေးများစီးကျနေသည်ကိုပင် မသိရှာပါချေ။

.......................................................................................................................................

`ကိုမောင်မောင်လွင်ဆုံးတာ ကျုပ်မသိလိုက်ဖူး၊ စိတ်မကောင်းလိုက်တာ ပွင့်ရယ်´

`ကံကြမ္မာပဲပေ့ါ ဒေါက်တာရယ်.. အဲ ဒါကြောင့် သူနဲ့ရခဲ့တဲ့ ကိုယ်ဝန်ကိုလဲ သံယောဇဉ်မထားချင်လို့ ဒေါက်တာဆီလာခဲ့တာပါ´

`ဟာ မလုပ်ကောင်းပါဘူး ပွင့်ရယ်၊ ဒါတော့ ကျုပ်လုပ်မပေးနိုင်ဘူး ကျုပ်အသပြာဆရာဝန်မှမဟုတ်တာ ပွင့် သိပါတယ်။´

`ဟုတ်ပါတယ်ရှင် ဒီပြင်ဆေးခန်းတွေမှာဆိုရင် ပွင့်သိက္ခာကို ထိခိုက်နိုင်လို့ပါ ဒေါက်တာ´

ဒေါက်တာ မစ္စတာဘေဆင်က မျက်မှန်ကိုချွတ်ပြီး လက်ကိုင်ပုဝါနှင့် သုတ်လိုက်ပြီးမှ ပွင့်ကို အသေအချာပြန်ကြည့်သည်။ မစ္စတာဘေဆင်ဆိုသည်က မြန်မာဆရာဝန်တစ်ယောက်မဟုတ်သလို လူကသော အမ်-ဘီ-ဘီ-အက်စ် ဆရာဝန်တစ်ယောက်လဲ မဟုတ်ပေ။

တိရိစ္ဆာန်ဆေးကုသ ဆရာဝန်ဘွဲကို အင်္ဂလန်မှာနေစဉ်တုန်းကတည်းက ရယူခဲ့သူဖြစ်ပြီး မြန်မာပြည်၌ `အပ်ပုန်း´ခေါ် ဒေါက်တာရမ်းကု တစ်ယောက်သာလျှင်ဖြစ်သည်။ သန္ဓေသားခလေးဖျက်ချရာတွင် ဒေါက်တာဘေဆင်မှာ အလွန်ဆေးလိုက်သူ တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ 

ဓာတ်သိများကမူ သူ့အား ဒေါက်တာဘေဆင်ဟုမခေါ်ကြဘဲ ဂေါ်လီဘေဆင်ဟုသာ ခေါ်ကြလေ၏။ ဒေါက်တာဘေဆင်ခေါ် ဂေါ်လီဘေဆင်သည် မုဆိုးမ တစ်ခုလပ် မဆိုထားနှင့် လင်ရှိယောက်ျား မိန်းမများကိုလဲ အချောင်ရလျှင်ရသလို ဝါးမြိုစားသောက်နေကျ ကြောင်ဘားကြီးတစ်ကောင်ပင်တည်း။ပွင့်တစ်ယောက် ကိုသံဒိုင်နှင့် လူသိရှင်ကြား လက်ထပ်ခြင်းမပြုရသေးမီ ဗိုက်ကြီးမည်ကိုစိုး၏။ ထို့ကြောင့်လဲ ဂေါ်လီဘေဆင်နှင့် အရဲစွန့်ပြီး လာတွေ့ရခြင်းပင် ဖြစ်လေသည်။

`အေးဗျာ.. ခက်တော့.. ခက်သား´

ဒါ သူရွတ်နေကျ စကားလုံးသာဖြစ်၏။ ထိုစကားအဆုံး၌ ဟန်ပါပါနှင့် နားကြပ်ကို စားပွဲပေါ်မှာဆွဲယူပြီး အကူနပ်စ်မလေးအား..။

`ဆေးခန်း ခဏပိတ်ထားမယ်နော်´

`ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒေါက်တာ´

လှပတောင့်တင်းသော တင်ရင်ခါး အချိုးညီညီလှပသော ပွင့်ကဲ့သို့သောလူနာများလာလျှင် ဒေါက်တာဘေဆင် သည်သို့ပင်ဆေးခန်းကို ယာယီရပ်ထားလေ့ရှိသည်မှာကြပြီ။ နပ်စ်မလေးကိုယ်တိုင်လည်း နပ်ဆင်းအောင်လက်မှတ်ရ ဆရာမမဟုတ်။ ဖင်ကြည့်ပြီးခန့်ထးသော အကူဆရာမဖြစ်သည်မို့ ဘေဆင်၏ စောက်ကျင့်ကို နပ်ပြီးသားပင်။ ဆရာမလေးက ပွင့်ကို အားပေးသလိုပြုံးပြပြီး ဆေးခန်းတံခါးမကြီးကို ဆွဲစေ့လိုက်သည်။

`ကဲ.. ပွင့်.. အဲဒီကုတင်မှာ လှဲလိုက်၊ ကျုပ်က လူရင်းတွေမို့သာလုပ်ပေးတာနော။´

`ကျေးဇူးပါပဲ.. ဒေါက်တာရယ်´

ပွင့်က အနီးရှိစားပွဲလေးပေါ်သို့ လက်ထဲတွင်ကိုင်လာသော လက်ပွေ့အိတ်နှင့် ခေါက်ထီးလေးကို တင်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်သည်။

`မျက်စေ့မှိတ်ထားနော်.. ပွင့်´

`ဟုတ်ကဲ့.. ဒေါက်တာ´

`ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ထောင်ထား..ဟုတ်ပီ… နဲနဲ.. နဲနဲလေး ကားလိုက် အဲ.. အိုကေပြီ´

ပွင့်မျက်စေ့မှိတ်ထားပါသည်။ ဒေါက်တာဘေဆင်၏လက်ညှိုးတစ်ချောင်းက ခပ်ဟဟဖြစ်နေသော ပွင့်စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထိုးမွှေလိုက်သည်။

`အ.. အဟင့်.. ယားတယ်. ဒေါက်တာ´

`ဟို.. အချောင်းကြီးကျတော့ မယားဘူးလား´

`အို.. ဒေါက်တာကလဲ.. အဟင့်ဟင့်.´

စောက်ပတ်အတွင်းပိုင်းသို့ တစ်မိနစ်ခန့်မွှေလိုက်သောအခါ ချွဲကျိသောစောက်ရေများ စိုကျလာ၏။ ဒေါက်တာဘေဆင်က မျက်စေ့လေးမှိတ်၍ငြိမ်နေသော ပွင့်၏လှပသောမျက်နှာလေးကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး သူ့ဘောင်းဘီရှည်ကြီးကို ချွတ်လိုက်သည်။ 

ထိုအခါ နီကြောင်ကြောင်လီးမွှေးကြီးများကြားမှ ဂေါ်လီသီးများ အစီအရီခွဲစိပ်ထည့်သွင်းထားသော ပြောင်းဖူးသဏ္ဍာန်လီးတန်ကြီးမှာ ငွါးငွါးစွင့်စွင့်ကြီး ထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။ ဂေါ်လီ လီးကြီးထိပ်က အတန်ငယ်လုံးပြီး ကွမ်းသီခေါင်းကြီးမှာ လုံးဝင်းစိုလက်နေ၏။ 

ပွင့်မှာ ချိုးချိုးချွတ်ချွတ်အသံ၊ အဝတ်ချင်းထိခိုက်သံတွေကြားပြီးမှ စောက်ခေါင်းထဲသို့ နွေးထွေးမာကျောသော အရာကြီးတစ်ခုထိုးသွင်းလိုက်သည်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။ ပွင့်စိတ်ထဲ၌ ခလေးဖျက်ချသော ကိရိယာတို့မည်သည်မှာ ယောက်ျားလီးကဲ့သို့ပါပဲလားဟု မှတ်ယူလိုက်မကာ အသာမှိန်း၍ နေလိုက်သည်။

ကုတင်အောက်မှ မတ်တပ်ရပ်၍ ဒူးထောင်ပေါင်ကားထားသော ပွင့်၏ဆူဖြိုးမောက်ကြွားနေသည့် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ ဂေါ်လီလီးကြီးကို တရစ်ပြီးတစ်ရစ်ထိုးသွင်းနေသော မစ္စတာဘေဆင်၏ လက်နှစ်ဖက်မှာ ကုတင်စောင်းကိုသာ ကိုင်ထားပြီး အခြားဘာနှင့်မျှမထိရအောင် သတိနှင့် သွင်းထည့်လိုက်သည်။

`ဗြွတ်..ဘွပ်´

`အ.. အား.. ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်´

`နာလို့လား.. ပွင့်´

`နာတာမဟုတ်ဘူး… တစ်မျိုးကြီးမို့ပါ´

`ဒါက နောက်ဆုံးပေါ်ခလေးဖျက်ချတဲ့ အတန်လေပွင့်ရဲ့၊ သိပ်လဲမနာဘူးမဟုတ်ာလား´

`အင်း.. ကြပ်တော့.. ကြပ်တယ်ဒေါက်တာ´

`ကြပ်မှ ခံလို့ကောင်းမှာပေ့ါ ပွင့်ရဲ့ မှုတ်ဖူးလား´

`အဟင့်.. ဒေါက်တာကလဲ.. အဟင့် ကျွတ်´

ဂေါ်လီးသီးကြီးများက ပွင့်စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ပွတ်တိုက်လျောဆင်းနေကြရာ ပွင့်မှာ တဖြေးဖြေး တွန့်လိမ်လာမိလေ၏။

`ဒေါက်တာဟာကြီးက တစ်မျိုးပဲကွယ်´

`ဟိုဟာနဲ့တူတယ်.. မို့လား.. ဟင်´

`အင်း.. အစိအစိတွေပါတာတစ်ခုပဲ သိလား´

`ဟုတ်တယ်ပွင့်ရဲ့ ဒါနဲ့ထိုးချပေးလိုက်ရင် ယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ လုပ်နေရသလိုပဲ အရသာရှိပြီး ခလေးလဲပျက်ကျရောလေ  ဟဲဟဲဟဲ´

`အင့်.. အင်းး.. အင်း.. ရှီး ကျွတ်ကျွတ်´

ပွင့်က နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်က ကုတင်ဘောင်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားကာ မျက်စိကိုတွင်တွင်ကြီး မှိတ်ထားဆဲပင်။

`ပြွတ်ဘွပ်.. ပြွတ်ဘွပ်.. ပြွတ်ဘွပ်´

`အလာလာ.. အလာလာ.. ကျွတ်´

`နာရင်.. နာတယ်.. ကောင်းရင်ကောင်းတယ်ပြောနော်.. ပွင့်သိလား´

`ကောင်ပါတယ်.. ဒေါက်တာ´

`အဆုံထိရောပွင့်.. ဝင်ရဲ့လားဟင်´

`ဟုတ်.. ဟုတ်ကဲ့ ဝင်ပါတယ်.. အား´

ဒေါက်တာဘေဆင်က ချွန်မြသောနှာခေါင်းကြီးနီလာပြီး တဖြေးဖြေးအရှိန်တက်လာက အသွင်းအထုတ် ခပ်သွက်သွက်လေးလှုပ်ရှားလာတော့၏။

`ပြွတ်.. ပြွတ်.. ပြွတ်..ပြွတ်.. ပြွတ်´

`အင့်.. အင့်.. အင့်.. အင့်.. အင်း´

ပွင့်တစ်ကိုယ်လုံး ငလျင်လှုပ်သလိုရှေ့တိုးနောက်ငင်ခါရမ်းနေသည်။ ကုတင်ကြီးမှာလဲ သိသိသာသာကြီး လှုပ်ခါလာသည်။

`ပြွတ်..ဖပ်..ဖပ်.. ပြွတ်…ပြွတ်´

`အား.. အား.. အား.. ရှီး…ကျွတ်ကျွတ်.. ကျွတ် ဒေါက်တာဟာကြီးက ယောက်ျားနဲ့ လုပ်နေသလိုပဲနော်´

`ခံလို့ကောင်းတယ်မို့လား ပွင့်´

`ဟုတ်ကဲ့.. အင့်.. အိ.. အင့်.. အင့်..´

`မျက်စေ့မဖွင့်နဲ့နော်.. လန့်သွားမှာစိုလို့ သတိပေးထားတာပါ´

`ဟုတ်ကဲ့ မဖွင့်ပါဘူး ဒေါက်တာ´

`ပြွတ်.. ဘွပ်.. ဘွပ်.. ပြစ်ပြစ်ပြွတ်´

`အင့်.. အင့်.. အင့်.. အ.. အား  အား´

ပွင့်ခြေထောက်များ အစွမ်းကုန်ထားသွားသည်။ စောက်စိကြီးက ငေါက်တောက်ကြီးပြူးထွက်လာကြရာ ဂေါ်လီသီးကြီးများနှင့် ဒါးချင်ယှဉ်ခုတ်နေသည့်အလား အသွားအပြန်တိုက်မိကြလေရာ ပွင့်မှာ အရာသအရှိကြီး ရှိရှိ သွားပြီး ထိုသားဖက်ကိရိယာကြီးကို မည်မျှပင်ပေးရပေးရ ဝယ်ယူသွားရန်စဉ်းစားမိလေသည်။

`ပွင့် ထွက်ခါနီးပလားဟင်´

`အင်း.. ဟုတ်တယ်.. ပြီးချင်နေပြီ ဒေါက်တာ´

`ပွင့် ခွင့်ပြုနော်.. အမောပြေအောင် ဆရာကအသာလေး အပေါ်က ဖိအိပ်ပေးထားမယ်´

`ရပါတယ် ဒေါက်တာ´

ဉာဏ်များသော မစ္စတာဘေဆင်က ပွင့်စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လီးကြီးကို အဆုံးဖီသွင်းပြီး အားရပါးရကြီး ဆောင့်လိုးပြီး ပွင့်နို့ကြီးနှစ်လုံးပေါ်သို့ မျက်နှာကြီးအပ်ခါ မှောက်အိပ်ချလိုက်တော့သည်။ 

လီးနှင့် စောက်ပတ်က တင်းကြပ်စွာပူးကပ်နေဆဲမှာပင် တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ အရှိန်မသေသေးဘဲ ရုန်းကန်နေကြလေသေးသည်။ ဒေါက်တာဘေဆင်က လီးတန်ကြီးကို အသာအယာဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ပွင့်စောက်ပတ်ကို ဖြဲကြည့်လိုကသည်။

ဟစိ ဟစိနှင့် အရှိန်မသေသေးချေ။

`ပွင့်က ညှပ်အား တော်တော်ကောင်းတာဘဲ´

`ရှင် ဘာညှပ်အားလဲ ဒေါက်တာ´

`အော် ကြွက်သားတွေက သိပ်သန်စွမ်းတယ်လို့ ကရိယာကို မနဲကြီး ဆွဲထုတ်ရာမယ်´

`အဟင်း.. ပွင့်ောတ့ ဘာမှမသိဘူး´

`ကဲ စိတ်ချသွားရပါပြီ ပွင့်၊ အဲ ပြီးတော့ ဆရာပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် ဘယ်ယောက်ျားနဲ့ ဖြစ်ဖြစ် ပွင့်အိပ်နိုင်ပါတယ်ပွင့် ခလေးရစရာ အကြောင်းမရှိတော့ပါဘူး။´

`ဘာဖြစ်လို့လဲ ဒေါက်တာ´

`ပွင့်သားအိမ်ကို အပြီးထိုးခွဲပြစ်လိုက်လို့ပါ´

`ရှင်.. ဟုတ်လား.. သိပ်မနာပါလား´

`ကိရိယာ.. ကောင်းလို့ပေ့ါပွင့်ရဲ့´

`ဒေါက်တာကိရိယာကို ပွင့်ခဏကြည့်ပါရစေ´

`ဟာ ဒါ နောက်ဆုံးပေါ်ကိရိယာ ပွင့်ရဲ့ ဟဲဟဲ အခုပဲ ရေခဲဗူးထဲထည့်ပြီး သိမ်းလိုက်ပြီလေပွင့် လေ့လာချင်တယ်ဆိုရင်တော့ လာခဲ့အုံးပေ့ါ´

`ဟုတ်ကဲ့ဒေါက်တာ အခုလဲ မေမြို့က အပြန်မှ ရန်ကုန်ကိုတန်းမဆင်းသေးပဲ ဒေါက်တာဆီဝင်လာတာ နောက်လဲကြုံမှာပါ´

ပွင့်က ထမီပြင်ဝတ်စဉ် ပေါင်ကြားသို့ မစ္စတာဘေဆင်၏ လရေများစီးကျလာသည်။

`ပွင့် ရေချိုးခန်းခဏသွားချင်တယ် ဒေါက်တာ´

`သွားလေပွင့် ဒီတံခါးဖွင့်ဝင်သွား´

ပွင့်ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ထမီကိုလှန်ကာ စောက်ပတ်ကိုဖြဲပြီး ရေသုံးလေးခွက်ပက်သွင်းလိုက်ရာ သွေးစ သွေးနေလေးများနှင့် အဖြူဖက်များ ကျဆင်းလာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ့ကိရိယာက ခံလို့ကောင်းသာဟု စိတ်ထဲကတွေးမိရင် အပြင်ထွက်လာခဲ့သည်။

`ဘယ်လောက်ကျလဲ ဒေါက်တာ´

`မိတ်ဆွေရင်းတွေပဲ ငွေကြေးစကားမပြောပါနဲ့ ပွင့်ရယ်၊ ကြုံရင်လည်း ဝင်ခဲ့နော်၊ နောက်တစ်ခါစမ်းသပ်ရအောင်´

`စိတ်ချပါဒေါက်တာရဲ့ ကျမကလဲ အဲဒီကိရိယာကို လေ့လာချင်သေးတာပါ ကဲ သွားမယ်နော်´

`အိုကေ ဂွတ်ဘိုင်´

မြန်မာပြည်ရောက် မစ္စတာဘေဆင်လို အပ်ပုန်းတွေနှင့် ပွင့်တို့လို မလည်မရှုပ်မလေးတွေ မည်မျှရှိနေမည်းကို မည်သူမျှမသိနိုင် ကြလေပါတကား။

ပြီးပါပြီ။