ထပ်တူညီသောအချစ် (စ/ဆုံး)

ထပ်တူညီသောအချစ် (စ/ဆုံး)

ko si ရေးသည်။

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ဒေါ်ခင်သက်ထားသည် ခင်ပွန်းဖြစ်သူကိုစိုးညွန့်အတွက် မနက်ဆာအားမီးဖိုခန်းထဲတွင် စီမံပီးစီးသောအခါ သူမခင်ပွန်းအား နှိုးရန် အခန်းထဲသို့ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။

“ အကို …ထတော့လေ ထား မနက်စာ စီစဉ်ထားပြီးပြီနော်... ”

ဟု နှိုးပီး မီးဖိုခန်းမှာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။

ဒေါ်ခင်သက်ထားသည် အသက် ၄၀ ရှိပီဖြစ်ပီး သူမခင်ပွန်း ကိုစိုးညွန့်က အသက် ၄၃နှစ်ရှိပီဖြစ်ကာ သား ကျော်ကိုသက်က အသက် ၂၁နှစ်ရှိပီဖြစ်ပီး ကိုစိုးညွန့်သည်စိုက်ပျိုးရေးရုံးမှ အရာရှိတဦးဖြစ်သည်။ခဏကြာသောအခါ ကိုစိုးညွန့်သည် သူမပြင်ဆင်ထားသောမနက်ဆာအား စားပီးသည့်အခါ ….

“ ထားရေ မင်း သားမနိုးသေးဘူးလား... ”

“ မနိုးသေးဘူး အကို... ”

ဟုသူမပြောလိုက်သည်ကို 

“ ရုံးသွားတော့မယ် ထား... ”

ဟုဆိုပီး သူ့ရုံးသို့ သွားလေပြီ။သူမသည် မီးဖိုထဲ၌ ဆေးစရာကြောစရာများပီးသောအခါ သားအားသွားနှိုးလိုက်သည်။

“ သား ကျော်ကို ထတော့ ဘယ်အချိန်ရှိပီလဲ... ”

“ ထပြီ အမေ... ”

ဟု သူပြောကာ အမေ့အား

“ မောနင်း အမေ... ”

ဟုပြော၍ နှုတ်ဆက်ပီးသွားတိုက်မျက်နှာသစ်ပီးသောအခါ အမေပြင်ဆင်ထားသော မနက်ဆာအားစားလိုက်သည်။ကျော်ကိုသက်မှာ ကျောင်းပီးထားသည်မှာမကြာသေးပဲ ဘာအလုပ်မှမလျှောက်ရသေး နောက်မှ သူ့ အဖေရုံးတွင် စာရေးလုပ်ရန်သူတွေးထားပီး ခုလောလောဆယ်တော့ အိမ်မှာပဲ အေးဆေးနေအုံးမည် ဟုမိဘများအားပြောထားလေသည်။

“ သား အခန်းကလည်းကွာ ကြွက်သိုက်ကျနေတာပဲ... ”

ဟု အမေသည် သူအခန်းရှေ့တွင်ရပ်၍ပြောနေရာ မတော် သူမဝင်ရှင်းလျှင်အခက် ။ သူ့ကုတင်အောက်ရှိကတ်ထူပုံးထဲတွင် အောစာအုပ်နှင့် အောရုပ်ပြများအား ယခင်ကျောင်းမပြီးခင်ထဲက ဝယ်၍သိမ်းထားသည်ဖြစ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

“ ဟုတ် အမေ သားရှင်းလိုက်ပါ့မယ်... ”

ဟု ပြောလိုက်သည်။အမေသည် တနေကုန်အလုပ်နှင့်လက်မပြတ်အောင်လုပ်နေ၍ထင်သည်။အသက် ၄၀သာဆိုတာ သူမ၏အသားအရည်များမှာခုထိတင်းရင်းတုန်းဖြစ်ပီးအိမ်ထောင်မှုကလည်းနိုင်နင်းသော အိမ်ရှင်မကောင်းပီသပေသည်။

ခေတ်မီသော မြန်မာဆန်ဆန် ဝမ်းဆက်ဝတ်စုံများနှင့် ပါးမှာ သနပ်ခါးလေးသာ လူးတတ်ပီး တင်ပါးခန့်ရှိအုံထူနက်မှောင်သော သူမ၏ ဆံပင်များကို နောက်၌ဖားလျားလေးချ၍တမျိုး တခါတရံ ကျစ်ဆံမြီးနှစ်ဖက်ကျောမှာချထားသော အမေဒေါ်ခင်သက်ထားသည် ကျော်ကိုသက်၏မျက်လုံးထဲတွင် မိုးပေါ်မှကျသော နတ်သမီးလေးတပါးလိုလှသည်ဟုထင်မိပါသည်။

သူ့အဖေကတော့ အမေ့လိုမိန်းမချောမျိုးရထား၍ အလွန်ကံကောင်းသည်ဟု သူတခါတရံ၌ တွေးမိပီး အမေ့အား သူ အသက် ၁၇လောက်မှ စကာ အရူးအမူးလိုချင်တပ်မက်မှုတွေနဲ့အတူ သူမအားရယူပိုင်ဆိုင်လိုစိတ်နှင့် လိုးချင်စိတ်တွေဖြစ်ပေါ်မိခဲ့လေသည်။

သူတို့အိမ်မှာ တထပ်တိုက်ဖြစ်ပီးအမေတို့အခန်းနှင့်သူ့အခန်းမှာ မျက်စောင်းထိုးဖြစ်၍ ညပိုင်း အမေတို့အခန်းရောသူ့အခန်းပါ ညအိပ်မီးလုံးလေးဖွင့်အိပ်တတ်ကြပီး ခြင်လုံစကာတပ်ထား၍ခြင်ထောင်ဖြင့်မအိပ်ကြပေ။သို့ဖြစ်သောကြောင့် ညဘက်သူတရေးနိုး အပေါ့အပေါးသွားရန်အထတွင် အမေကို အဖေက အိပ်ယာထက်၌ လေးဘက်ကုန်းကာ နောက်မှဆောင့်လိုးတတ်သည်အား သူအမြဲလိုပင်တွေ့ရတတ်ကာ အခန်းပြင်ကနေ လိုက်ကာလေးဟ၍ သူမသိမသာခိုးကြည့်ဖူးပီး လီးခဏခဏတောင်ခဲ့ဖူးလေသည်။အမေသည်ဏှာကြီးသူဖြစ်သည်။

“ အကို့ဟာက ထားအထဲမှာလုပ်နေတုန်းပျော့သွားတယ်နော် ... ”

ဟု အမေ့ပြောသံတီးတိုးကိုလည်း သူခုတလော မကြာမကြာ ညပိုင်းများတွင်ကြားရတတ်သည်။တခါတရံ အမေက အခန်းဘက်ကျောပေး၍ အဖေ့အပေါ်မှမြင်းစီးနေလျှင် သူအမေ့ဖင်ပြောင်ကြီးအားကြည့်ကာ ဂွင်းထုတတ်သည်။

ပြီးခဲ့သည့်ရက်ကလည်း သူ မေ့ပီး ရေချိုးခန်းတခါးအားမပိတ်ပဲ ဂျုတ်ဖြင့် သူ့လီးမွေးများအားရိတ်ပီး ရေလောင်းချနေစဉ်ရုတ်တရက်တခါးပွင့်ပီး ထမီရင်လျားဖြင့်အမေဝင်လာကာ သူရော သူမပါ နှစ်ယောက်စလုံးကြောင်ကြည့်နေကြပီး အမေက သူ့လီးအားကြည့်နေကာ သူကအမေ့၏ ရင်ညွန့်လေးအား ကြည့်နေပီးခဏကြာတော့ သူမသတိဝင်လာပီး

“ သားကလည်း တခါးဂလန့်ချထားတာမဟုတ်ဘူး... ”

ဟု မျက်နှာလေးရဲစွာ သူ့အားပြော၍ ရေချိုးခန်းအပြင်ထွက်သွားသည်။သူ အခန်းထဲမှာ လှဲလျက်

“ အမေ့အား ဘယ်လိုလိုးရပါ့... ”

ဟု စဉ်းစားနေလိုက်သည်။အဖေ ညနေရုံးကပြန်လာသောအခါ

“ မနက်ဖြန်ညကျ အိမ်ကို ရုံးက ကို့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် ၃ယောက်ခေါ်လာမယ် ..ဒင်နာပါတီသဘောပေါ့ကွာ အဲဒါ ထားက စီစဉ်ပေးထား ကိုတို့ စားဖို့ အရက်ကတော့ ကို့ဟာကိုဝယ်လာခဲ့မယ်........ ”

ဟု အဖေ ပြောလိုက်ရာ

“ ဟုတ်ကဲ့ အကို ထား စီစဉ်ထားလိုက်ပါ့မယ် ... ”

ဟု အမေကပြောလိုက်သည်။ဒေါ်ခင်သက်ထားသည် သူမခင်ပွန်းအားအရက်သောက်သည်ကို သူမကခွင့်မပြုချင်ပေ တားမရ၍သာဖြစ်ပါသည်။အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူအခုအရက်တွေ အရမ်းသောက်၍လားမသိ လိင်ဆက်ဆံလျှင် သူ့ဟာမှာပျော့သွား၍ သူမအတွက် လမ်းဆုံးသို့မရောက်၍ သူမဆန္ဒမပြည့်ဝပေ။

မနက်ပိုင်း နေမြင့်သောအခါ ဈေးသို့သွားရန် အခန်းတွင်းဝင်ပီး သူမဝတ်ထားသော အိမ်နေရင်း အင်္ကျီနှင့်ထမီအားအပြာနုရောင်လက်တိုလက်ဖောင်းအင်္ကျီနှင့် ဆင်တူထမီအားလဲလှယ်ဝတ်ဆင်ကာ ဆံပင်အားနောက်မှာဖားလျားလေးချထားပီး ဈေးသို့လာခဲ့လိုက်သည်။

ရင် ၃၇ ခါး ၂၅နှင့် တင် ၃၈ဆိုဒ်ရှိသောသူမသည် အရွယ်တင် နုပျိုသောကြောင့်ပုရိသတို့ လည်ပြန်ကြည့်ရသော သူတယောက်ဖြစ်သည်။ဝယ်ပီး၍ သူမအိမ်ပြန်လာပီး မီးဖိုထဲတွင်ညနေအတွက် စီစဉ်နေလိုက်သည်။

“ အမေ ဒင်နာအတွက်ပြင်ဆင်နေပီလား... ”

ဟုပြောကာ ကျော်ကိုသက်သည် အမေနောက်မှရပ်ကာ သူမ၏ခါးလေးအားလက်ဖြင့်သိုင်းဖက်ကာ သူမ၏ ကိုယ်သင်းနံ့လေးအားရှူ၍ သူမ လည်တိုင်လေးအား နမ်းလိုက်ပီး အမေ့ ဖွံ့ထွားစွင့်ကားသော ဖင်ကြီးအား ထမီပေါ်ကနေသူ့ပုဆိုးအတွင်းက လီးဖြင့်ဖိ၍ထောက်ကာ ပွတ်ဆွဲလိုက်ပီး အမေ ပါးလေးအားနမ်းလိုက်သည်။

“ အိုး…သားရယ် …အမေ ဒီမှာအလုပ်လုပ် နေတယ်လေ ကလေးကျနေတာပဲ ဒီကောင်လေး... ”

ဟုပြောကာ သူ့ဘက်လှည့်လိုက်ပီး သူမခြေဖျားလေးထောက်ကာ သူ့နဖူးနှင့် ပါးအား အမေကနမ်းလိုက်ပီး

“ ကဲ အမေ့ကိုဖယ်အုံး သား မင်း အဖေနဲ့ သူအပေါင်းအပါတွေအမြည်းအတွက်ပြင်ဆင်လိုက်အုံးမယ်... ”

ဟုပြော၍ သူဖက်ထားရာက လွှတ်လိုက်ပြီး 

“ အမေ့ကို သားချစ်တယ်... ”

ဟု သူမမျက်နှာလေးအားကြည့်၍ အလေးအနက်ပြောကာ အမေ့အနီးမှသူထွက်လာခဲ့သည်။ခင်သက်ထားသည် သူမအား ခုနကသားသူမခါးလေးအားဖက်ကာ သူမလည်တိုင်အားနမ်းပီး ပုဆိုးထဲကသူ့ဟာကြီးနဲ့သူမထမီပေါ်ကနေဖင်အားပွတ်ဆွဲသည်မှာ 

“ သားတယောက်က အမေကို မလုပ်သင့်ဘူး... ”

ဟု သူမပြောရမည်ဖြစ်သော်လည်း အသာပင်ငြိမ်၍ မသိဟန်ဆောင်နေပေးလိုက်သည်။

သူမအား 

“ အမေ့ကို ချစ်တယ်... ”

ဟူ၍ လေးနက်စွာ သားပြောသွားသည်။သူမ ရင်ခုန်ယစ်မူးသွားမိသည်ဖြစ်သည်။ဆက်မတွေးတော့ပဲ လုပ်စရာရှိသည်များလုပ်နေလိုက်သည်။ကိုစိုးညွန့်သည် အရာရှိဖြစ်၍ အသောက်အစားများသည်ဖြစ်၍ သူ့ဗိုက်ကြီးမှာရွှဲနေပီး ယခင်ကလောက် အိမ်ထောင်မှုသုခ သူမအား အပြည့်အဝမပေးနိုင်ချေညနေရောက်သောအခါသူမခင်ပွန်းကိုစိုးညွန့်နဲ့အတူ သူ့မိတ်ဆွေသုံးဦးပါလာကြသည်။

“ ထား …ပြင်လိုက်တော့... ”

ဟုပြော၍

“ သားရေ ဧည့်ခန်း စားပွဲခုံပေါ်နဲနဲရှင်းလိုက်အုံး... ”

ပြောပီး သူမနောက်ဖေးမီးဖိုခန်းထဲမှသူတို့အတွက် အမြည်းနှင့် ကလပ်ဖန်ခွက် ၄ခွက်ယူကာ ရေဗူးပါချပေးလိုက်သည်။သူတို့ကတော့ အရက်သောက်နေကြပီးသူမနှင့်သားက အချိုရည်သောက်နေလိုက်သည်။

ညမိုးချုပ်သောအခါ သူမယောက်ကျားမှာ ဟို ၃ယောက်ထက်သောက်တာများ၍ စားပွဲခုံပေါ်မျက်နှာမှောက်ထားကာ မူး၍အိပ်ပျော်နေပီး သူ့မိတ်ဆွေများလည်းပြန်သွားကြပြီဖြစ်သည်။သူခြံတခါးနှင့်အိမ်တံခါးပိတ်လိုက်သည်။

“ သား ..မင်းအဖေတော့အရမ်းမူးပီးထနိုင်မယ်မထင်ဘူး အမေတို့ သူ့ကိုတွဲပီးအခန်းထဲပို့ကြရအောင်...... ”

ဟုပြော၍သူနှင့် အမေ အဖေ့အား တယောက်တဖက်တွဲကာ အခန်းထဲသို့တွဲ၍ အိပ်ယာထက်သို့ ချပေးစဉ်မှာပဲ အဖေက ယောင်သည်လားမသိပေ။ သူ့လက်တစ်ဖက်က အမေဝတ်ထားသော အင်္ကျီရင်ဘတ်အားလှမ်းဆွဲလိုက်ရာ နှိပ်စိနှစ်လုံးပြုတ်သွားကာသူမ၊၏ ဘရာအတွင်းက ရင်သားနှစ်မွှာအား သူတွေ့လိုက်ပီး ပုဆိုးထဲမှ သူ့လီးမှာ တောင်မတ်လာတော့သည်။

“ အိုး..... ”

ဟုပြောကာ အမေသည်သူမ၏နှိပ်စိအားပြန်တက်လိုက်သည်။ သူမည်သို့ဖြစ်သွားသည်မပြောတတ်အောင် ဖြစ်ကာ အဖေ့ခြေရင်းမှကျော်ကာ သူမအနီးရောက်သွားပီးအဖေအိပ်နေသည့်အနားမှာ ထိုင်လျက်ကအမေ့ နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာအားစုပ်နမ်းလိုက်သည်။

သူမ မထင်မှတ်ထား သား ခုလိုလုပ်မည် ဆိုတာကို ထို့ကြောင့်မှင်တက်သွားမိကာ အသိဝင်လာသောအခါ သားသည် သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးအား ပွေ့ချီ၍ သူ့အခန်းသို့ခေါ်လာပီး အိပ်ယာထက်၌ သူမအားညင်သာစွာချလိုက်သည်။

“ အမေ သား အမေ့ကို အဖေ့လိုချစ်တယ်  သားကိုအဖေ့လိုချစ်ပါနော်... ”

ဟု သူမ၏စကားတောင်မစောင့်တော့ပဲ သူမဝတ်ထားသော အင်္ကျီနှိပ်စိများအား သူဖြုတ်၍ သူမအင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်သည်။

“ သားက အမေ့ဆီကအဖြေတောင်မစောင့်နိုင်ပဲ အမေ့ကို အတင်းလုပ်မလို့ကြိုးစားနေတာပေါ့လေ ဟုတ်လား...... ”

ဟု သူမ မူနွဲ့စွာပြောလိုက်သည်။

အမေ သားကို သားချစ်သလိုချစ်တယ်ဆိုတာ အမေ့ရဲ့မျက်လုံးလေးတွေကပြောနေတာ သားမြင်ရလို့ အမေ့ဆီက အဖြေကိုမစောင့်ပဲခုလို လောသွားတာပါ..... ”

“ သားကို အမေက သားအဖေကိုချစ်သလို ထပ်တူညီမျှချစ်ပါတယ် သားရယ် အချိန်မရှိဘူး သား အမြန်လုပ် မင်းအဖေနိုးလာရင်ခက်မယ်... ”

ဟုသူမပြောလိုက်သည်။

ကျော်ကိုသက်လည်း အချိန်မဆွဲတော့ပဲအမေ့ဘရာအား အပေါ်သို့မတင်၍ သူမထမီအား ဖြေ၍အောက်ဆွဲချလိုက်စဉ် သူမကခြေထောက်နှစ်ဖက်မြှောက်ပေး၍ သူချွတ်လိုက်သည်။ပင်တီမဝတ်ထားပေ။သူ့အင်္ကျီနှင့်ပုဆိုးအားချွတ်လိုက်ပီးအမေ့၏ အမွေးပါးလေးများဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပက်ကြီးအား သူလျှာဖြင့်အပေါ်အောက်ယက်လိုက်သည်။

“ အ..ရှီး..မနက်မှအေးဆေး အမေ့ကိုလုပ်ပေး သား အခုတော့ သားဟာနဲ့ အမေ့ အထဲကိုထဲ့တော့ ...မင်းအဖေနိုးလာမှာ အမေကြောက်တယ်...... ”

ဟုသူမပြောလိုက်၍ အမေ့ပေါင်ကြားသူဒူးထောက်ဝင်ကာလက်တဖက်ဖြင့် သူလီးကိုကိုင်၍ သူ့ကို မွေးခဲ့သော အမေ့စောက်ပက်ဝမှာ တေ့ကာ ခါးကော့၍သွင်းလိုက်ပီး သူမနို့နှစ်လုံးကို လက်ဖြင့်ဆုပ်နယ်ကာဆောင့်လိုးလိုက်တော့သည်။

“ ဘွစ်..ဖွတ်..ဖတ်..ဇွိ..ပလောက်..ဗြလစ်... ”

“ ဖွတ်..ဖတ်..ပလောက်..ပလောက်... ”

သား၏လီးမှာ သူမအဖုတ်ထဲတွင်ကြပ်နေသည်ဖြစ်၍ သူ့အဖေထက်တောင်သားလီးကထွားနေအုံးမလားမပြောတတ်ပေ သား၏ လီးသည်စံချိန်မှီပေသည်။

“ အားးး..အားးး…ဟင့်ဟင့်….အ..အ အမလေး…ဟင်းဟင်းးး..အ..အားးး... ”

အမေ့နှုတ်မှတီးတိုးငြီးသံလေးများကြားနေရကာ ထိုငြီးသံလေးကပင် သူ့ ကာမစိတ်ကို မြှင့်တင်ပေးနေသလိုဖြစ်၍ သူမ၏ စောက်ပက်အား တဖုံးဖုံး တဖတ်ဖတ်ဆောင့်လိုးနေသည်မှာ ကုတင်တိုင်တကျွီကျွီမြည်အောင်ကို သူမစောက်ပက်ထဲ သူ့လအုပါကျွံဝင်မတတ်ဆောင့်လိုးနေပီး မကြာခင်မှာပင်

“ အားး..အ..အားး..ဟင့်ဟင့်…သား အမေ..အ…ပြီးပီ... ”

ဟု သူမပြောကာ သူမကိုယ်လုံးလေးတုန်တက်ကာ ပီးသွားပီးခဏအကြာမှာ သူ့သုတ်ရည်များ အမေ့စောက်ပက်ထဲသို့ ပန်းထုတ်ကာ ပီးသွားလေသည်။သူမထကာ အဝတ်စားပြန်ဝတ်လိုက်သည်။မနက်ဖြန် အဖေရုံးသွားတာနဲ့ အမေ့ကို

“ သား လိုးမယ်နော် အမေ... ”

ဟုပြောလိုက်ရာ

“ လိုးပါ သားရယ်..သားကမလိုးဘူးဆိုရင်တောင် အမေကအတင်းလိုးခိုင်းမှာပါ အမေ့လင်လေးရယ်... ”

ဟု သူအားပြောကာသူပါးအားနမ်းပီး အခန်းမှထွက်သွားလေသည်။သူမလည်း ခုမှပင် လင်သားနားကအပြည့်အဝမရသည့် ကာမဆန္ဒ အားကိုမွေးထားသော သားနှင့်အလိုးခံလိုက်မှပဲ သူမဆန္ဒများပြည့်ဝ၍ ပျော်ရွှင်နေမိကာ ကိုစိုးညွန့်နားတွင်လှဲ၍အိပ်လိုက်လေသည်။

ကျော်ကိုသက်သည် ဒီနေ့အမေ့ကိုလိုးရမည်ဖြစ်၍ မထစဖူး မနက် အစောနိုးနေပီး မီးဖိုထဲ၌ သူမ မနက်ဆာပြင်ဆင်နေသည်များအား အတူလုပ်ကူပေးနေလိုက်သည်။

“ သား..တယ်ထူးဆန်းနေပါလားကွ... ”

ဟုပြောကာ အဖေ မီးဖိုခန်းထဲဝင်လာပီး ကုလားထိုင်တွင်ထိုင်၍ သူ့အားပြောလိုက်သည်။

“ မနက်စောစောထတာ ကောင်းတယ် သား... ”

ဟု သူ့အားပြောလိုက်ရာ

“ ဟုတ်ကဲ့ အဖေ... ”

ဟု သူပြောလိုက်ပီးမိသားစုသုံးယောက်မနက်ဆာစားလိုက်ကြသည်။ခဏကြာတော့ ရုံးသို့သွားပြီဖြစ်သည်။

“ အမေ …သားရဲ့ မိန်းမ... ”

ဟုသူအမေ့အားခေါ်လိုက်ရာ

“ ပြော…အမေ့လင်လေး…... ”

“ သား အခန်းထဲ သွားမယ်လေ အမေ သားတို့ချစ်ကြရအောင်.. ညကအမေ့ကို ချစ်ရတာ မဝဘူး အခုချစ်ကြမယ်... ”

ဟု သူပြောလိုက်သည်။

“ ချစ်ကြမယ် အမေ့လင်လေး လာ... ”

ဟုပြော ကာ သူမတို့လင်မယားအိပ်သောအခန်းသို့ အမေနှင့်သူ ဝင်လာခဲ့ကြပီး သူမ၏ အင်းကျီအားသူချွတ်လိုက်ပီး သူ့အင်းကျီနှင့် ပုဆိုးကိုချွတ်လိုက်ကာသူမက ဘရာဂျိတ်အား လက်နောက်ပြန်ဖြင့်ဖြုတ်လိုက်ပီး သူမထမီအား သူချွတ်လိုက်ကာ သူမအား ကုတင်ထက်အိပ်ယာပေါ်ဝယ်အိပ်စေလိုက်သည်။

သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာအားသူဖိစုပ်နမ်းနေပီး ထိုမှ သူမ၏ လည်တိုင်လေးအားနမ်းကာခဏကြာတော့ သူမ၏ ဖွံ့ဖြိုးစူမောက်နေသော နို့နှစ်လုံးအားတလုံးပြီးတလုံး စို့နေလိုက်ပီး ချပ်ရပ်သော ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးများပေါ်သို့ သူ့လက်ဝါးဖြင့် ဖွဖွလေးပွတ်ကာ လျှာဖြင့်ယက်လိုက်ချက်လေးထဲကလိလိုက်ဖြင့်လုပ်နေပီး သူ့မျက်နှာအား သူမပေါင်ကြားအပ်၍ စောက်ပက်အကွဲကြောင်းတလျှောက် အထက်မှအောက်လျှာနဲ့ယက်နေကာ သူမ၏ စောက်စိလေးအား လျှာဖြင့်ကလော်၍ ပါးစပ်ထဲထဲ့၍စုပ်လိုက်သောအခါ

“ အ..အားး..အားး..အ..ဟင့်ဟင့်... ”

ဟု အမေ့အော်ငြီးနေသံလေးများမှာ အခန်းတွင်းတွင် ရိုမန့်ဆန်ဆန်လေးပေါ်ထွက်လျက်ရှိကာ သူမအား ဒီထက်ပိုကောင်းစေချင်၍ သူမပေါင် နှစ်ဖက်အားသူမရင်ဘတ်နားထိကပ်အောင်ထားလိုက်ပီး လက်ညှိုးလက်ခလည်နှစ်ချောင်းပူး၍ စောက်ခေါင်းထဲထဲ့ကာ လက်နှင့်အမေ့စောက်ပက်အားလိုးပေးကာ သူမ၏ စောက်ပက်အကွဲကြောင်းတိုင်းအောက်သို့ လျှာဖြင့်ယက်ကာ ဖင်ဝလေးအတွင်းသို့ သူလျှာနဲ့ယက်ပေးလိုက်သည်။

“ အဟင့်ဟင့်.. .အားး..အားး..ဟင်းး... ”

“ အမလေး…အ..အ..ဟင့်ဟင့်... ”

ဟု သူမငြီးကာ စောက်ပက်ထဲလက်ဖြင့်လိုးနေပီး ဖင်ဝလေးအတွင်းကိုပါ သားကလျှာနဲ့ ယက်ပေးနေ၍ အရသာနှစ်မျိုးခံစားနေရသောကြောင့် ငိုသံနှင့်ငြီးသံ လေးများပါထွက်သွားလေသည်။သူအတန်ကြာ ယက်ပေးလိုက်စဉ်မှာပဲ

“ အ..အ..အားးး... ”

ဟု အော်ငြီး၍မေ့တကိုယ်လုံးကော့ပျံကာ ပီးသွားလေသည်။သူလည်းသူမဘေးမှာ နားနေလိုက်သည်။အတန် ကြာ နားပီး သူမကလှဲနေရာမှထိုင်ကာ သူ့လီးအား သူမလက်လေးဖြင့်ညင်သာစွာစုပ်ကိုင်၍ထုပေးနေပီးသူမခေါင်းလေးငုံချ၍ သူမပါးစပ်လေးနှင့်သူလီးအားငုံကာစုပ်ပေးနေစဉ်မှာ သူမ၏ ဆံပင်များအား သူလက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်၍ အမေ လီးစုပ်ပေးနေသည်အား ခံယူနေလိုက်သည်။

“ အားး…အမေရယ်…ကောင်းလိုက်တာ... ”

ဟု သူပြောလိုက်ပီး ..ခဏကြာ သူမစုပ်ပေးနေသည်။

“ တော်ပီ အမေ. ”

ဟုပြောကာ သူမပါးစပ်ထဲက လီးကိုဆွဲထုတ်၍ အမေ့ကို သားလိုးတော့မယ်... ”

ဟု သူပြောလိုက်သည်။

“ လိုးစမ်း သား…သားလိုးချင်နေတဲ့ အမေ့ စောက်ပက်ကို အားရပါးရ လိုးပစ်စမ်း... ”

ဟု သူမပြောလိုက်ပီး ပက်လက်လှနိကာပေါင်ကားပေးထားလိုက်သည်။အမေ့ပေါင်ကြားမှာ သူ ဒူးထောက်ကာလက်တဖက်က သူ့လီးကိုကိုင်၍ စောက်ပက်ဝတွင်တေ့ကာ ခါးကော့ပီး သွင်း၍အမေ့ဂျိုင်းကြားမှာ လက်နှစ်ဖက်ထောက်ကာ အားရပါးရသူဆောင့်လိုးလိုက်သည်။

ဗြလစ်..ဘွစ်..ဖွတ်..ဖတ်..ပလောက်..ဇွိ... ”

“ ဖတ်..ဘွတ်..ပလောက်..ပလောက်..ဖတ် ... ”

“ အားး..အ..အ.အားး..ဟင့်ဟင့်..အားးအင့်…အ..အ... ”

အမေ့ပေါင်နှစ်ဖက်အား သယ်မရင်ဘတ်ဆီကပ်ခိုင်းကာ ဖင်ကြီးကြွကာကြွကာဖြင့်အမေ့စောက်ပက်အား သူ မြေစိုက်လိုးနည်းဖြင့်ဆောင့်လိုးချနေသည်။

“ အား..အမေ့..အင့်..အားး..ဟင်းးဟင်းး သား..အ..အားး..... ”

ဟု သူမ ကောင်းလွန်း၍ တီးတိုးလေးငြီးနေလိုက်သည်။

“ ကောင်းလား..အမေ…သားလိုးတာ... ”

“ အ..အားး..ကောင်း..ကောင်းတယ်သား ..အမေ့လင်လေးရယ်..ဟင့်ဟင့်... ”

အမေ့၏ အလိုးခံရင်းမှသူ့အားပြောသည့် အသံလေးများမှာ သူ့ကာမဒီဂရီကိုအမြင့်ဆုံးမြင့်တင်ပေးသလိုဖြစ်နေသည်။

“ ဆောင့်လိုးသာ..အ..အား..အမေ့ကို ဆောင့်လိုးပေး..အဟင့်ဟင့်... ”

ဟု သူမပြောလိုက်ရာအပြင်းထန်ဆုံးဆောင့်လိုးချက်များနှင့်အတူ မကြာခင်မှာပဲ သူနှင့်သူမ ပီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားကြလေသည်။

“ အားး…ကောင်းလိုက်တာ အမေ ..မယားရယ်... ”

ဟု ပြောကာ သူမအဖုတ်ထဲကသူလီးကိုထုတ်၍ သူမနှင့်အတူ ယှဉ်လျက်နားနေလိုက်ကြသည်။အတန်ကြာသူတို့ နားပီးတော့ အမေ့အားသူပြောလိုက်သည်။အမေ 69 ဆွဲရအောင်ဟုသူပြောလိုက်ရာ

“ အင်း... ”

ဟု သူမက ပြော၍ ထကာ သူ့ကိုယ်တက်လိုက်သည်။သူမ၏ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားမှ နောက်သို့ပြူထွက်နေသော စောက်ပက်အား သူ ဂျာပေးနေပီး သူလီးအား သူမကလွေပေးနေကာ အတန်ကြာဂျာပေးနေပီး သူမ၏ ဖင်ပေါက်လေးအတွင်းသို့ သူလက်ညှိုးဖြင့်ထဲ့ကာချဲ့နေပီး အမေ့ဖင်အားလိုးချင်လာသည်။ခဏကြာတော့ အမေ သူ့အပေါ်မှဆင်းလိုက်ပီး သူအမေ့အား

“ အမေ လေးဘက်ကုန်းပေး... ”

ဟုသူပြောလိုက်ရာ သူမ ခါးလေးခွက်ကာ လေးဘက်ကုန်းပေးထားသည်ဖြစ်၍ နဂိုကမှ ဖင်ကြီးသော အမေသည် ခုလိုကုန်းလိုက်တော့ သူမအိုးကြီးမှာ ပိုကြီးသလိုဖြစ်နေသည်။

အမေ့နောက်မှာ မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ကာ သူလက်တဖက်ဖြင့် သူလီးကိုဆုပ်ကိုင်၍ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားမှနောက်သို့ပြူထွက်နေသော စောက်ပက်အဝမှာ လီးတေ့ကာ အမေ့အိုးပေါ် သူလက်တဖက်တင်ကာဆုပ်ကိုင်လိုက်ပီး ခါးကော့ကာ ဆောင်ဘလိုးလိုက်သည်။

“ ဘွစ်…ဇွိ..ဒုတ်..အင့်..အ..ကျွတ်ကျွတ်... ”

ဟု သူမသားအိမ်ထိမိ၍ ငြီးလိုက်တာဖြစ်သည်။အမေ့၏ ဆံပင်များအားလက်တဖက်ကဆုပ်ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးနေစဉ် သူမကလည်း နောက်သို့ သူမဖင်ကြီးပြစ်၍ဆောင့်ပေးနေသည်။

“ အား..အ..အ..ဟင်းးဟင်းး..ဟင့်ဟင့်... ”

“ အ..အား... ”

ခဏကြာတော့ ဆံပင်ဆုပ်ကိုင်ထားသော သူလက်အား ရုပ်၍ အမေ့ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ သူ့ လက်မထဲ့ကာထားပီး ကျန်တဖက်က သူမအိုးကြီးအားကိုင်ပီး တဖုန်းဖုန်း နှင့်ကျံးလိုးနေပီး

“ အမေ့ ကောင်းလား သားလိုးတာ... ”

“ အ..အားး..ကောင်းတယ်..သား... ”

“ လင်လေး….အမေမယားကို ကောင်းအောင် သားလိုးပေးမယ်... ”

 ဟုပြောကာ သူမနားတမ်း ဆောင့်လိုးနေပီး ခဏကြာတော့….

“ အားး…ဟင့်ဟင်းး ဟင့်ဟင့် အမေပီးပီး သား ”

ဟုပြောကာ အမေ ကိုယ်လေး တုန်းတက်ကာ ပီးသွားသည်။ သူမပီးသေး၍ တချက်ချင်းလိုးနေလိုက်သည်။

“ အမေ့ ဖင်ကို သားလုပ်မယ်နော်... ”

“ အင်း လုပ်လေ…သား..သိပ်မကြမ်းနဲ့နော်... ”

ဟု သူမပြောလိုက်တော့ အဖုတ်ထဲမှလီးကိုထုတ်လိုက်ပီး သူမဖင်ဝထဲသို့ သူစတွေးထွေးလိုက်ပီး ဖင်ဝမှာဒစ်ဖူးတေ့ကာ သွင်းလိုက်ရာ နဲနဲကြပ်နေ၍ ဖြေးဖြေးပဲချော့သွင်းရာ လီးတဝက်လောက်ဝင်သွား၍ သူ အားယူ၍ ဖင်ထဲလီးတချောင်းလုံးဝင်ရန် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။

“ ဗြစ်..အမလေး..အားး..ဟင့်ဟင့်... ”

“ ဗြလစ်.. ဘွစ်..ဘွတ်..ဖတ်... ”

သူမဖင်ထဲတွင် သား၏လီးကြီးမှာ သံငုတ်ကြီးတချောင်းဝင်နေသည့်အလားစအိုနံရံတဝိုက်သို့ထိုးဆောင့်ကာ ဖင်ကွဲ၍ သူမ အရမ်းနာသွားသော်လည်းသားကိုချစ်သည့်စိတ်ကြောင့် ကြိတ်မှိတ်ကာခံနေလိုက်သည်။

“ အား..အား..နာလိုက်တာ.. သားရယ် ..ဟင့်ဟင့်.. အား..အ..အ..အားး... ”

ဟုသူမနာလွန်းသဖြင့်အော်ငြီးလိုက်မိသည်။အမေနာ၍အော်ငြီးနေသော်လည်း ဖင်မှာကြပ်ထုပ်နေ၍ လိုးရတာ စီးစီလေးဖြစ်သောကြောင့် သူမ၏ ခါးစပ်နေရာလေးအား သူလက်ဖြင့် ဖိထားကာ ဆောင့်လိုးနေပီး မကြာခင်မှာပင် အမေ့ဖင်စအိုထဲသို့သူသုတ်ရည်များ ပန်းထွက်ကာပီးသွားလေသည်။

“ အားး..ကောင်းလိုက်တာ အမေရယ် ကြပ်ထုတ်နေပဲ... ”

ဟု ပြောကာ အမေ့ဘေး၌နားနေလိုက်သည်။အတန်ကြာတော့ အမေ သူ့ဘက်လှည့်ကာ ….

“ နာလိုက်တာ..သားရယ်... သားကိုချစ်လို့သာ အမေ ဖင်ပေးလုပ်တာ သားအဖေတောင်အမေက ဖင်ပေးလုပ်တာမဟုတ်ဘူး …ကျွတ်ကျွတ် ခုမှအရမ်းနာတယ် ဖင်ကွဲသွားတာထင်တယ်..... ”

ဟုသူ့အားပြောလိုက်သည်။

“ ဆောရီး အမေရယ်..သား..ဖီးအရမ်း တက်ပီး ဆောင့်လုပ်လိုက်တာပါမိန်းမရယ်... ”

ဟု အမေ့ပါးလေးအားနမ်းလိုက်ပီး သူမနှင့်သူ အတန်ကြာနားကာ ဖက်၍ အိပ်ပျော်သွားကြသည်။နေ့လည်မှနိုးကာ နိုးတော့ သူမအားလှေကြီးထိုးရိုးရိုးတချီလိုးလိုက်ပီးသားအမိနှစ်ယောက် ရေချိုးခန်း၌ ရေအတူချိုးကြပီး တယောက်နှင့် တယောက် ဆပ်ပြာအပြန်အလှန်တိုက်ပေးကြတော့ သူ့လီးမှာ ၃ချီလိုးပီးထားတောင်အမေ့လက်လေးနှင့် ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတော့ လီးကတောင်လာသည်။

“ ဟွန်း..သူလီးကြီးကသိပ်တောင်နိုင်တာပဲ... ”

ဟု အမေကပြောကာ ရေလောင်းချပေးလိုက်သည်။

“ အမေ သားမဝသေးလို့ လိုးအုံးမယ်နော်... ”

“ မေးနေရသေးလား သားရယ် လင်လေးရဲ့...လိုးစမ်း အမေခံမယ်... ”

ဟုပြောလိုက်ရာ သူမ၏ ပေါင်တဖက်ဖက်အား သူလက်ဖြင့်မကာထား၍ သူမက လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ရေကန်ဘောင်ကိုကိုင်ကာအားပြုထားပီး အမေ့အားရေကန်၌ကပ်စေကာ သူလီးကိုလက်တဖက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်၍ အမေ့စောက်ပက်ဝမှာတေ့ပီးခါးကော့ကာ သွင်းလိုက်ပီး သူမနှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာအား စုပ်နမ်း၍ မတ်တပ်ရပ်ကာ လိုးနေလိုက်သည်။

“ ဖွတ်..ဇွိ..ဖတ်..ဘွစ်..ပလောက်... ”

အတန်ကြာဆောင့်လိုးပီး ပုံစံပြောင်းလိုးချင်၍ အမေ့ခါးလေးအား သူလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မြှောက်၍မကာ သူမကသူ့အားဖက်ထားပီး ခြေနှစ်ဖက်ချိတ်ထားကာ သူ အမေ့အားချီ၍ လိုးနေသည့် စောက်ပက်ထဲ လီးဝင်သံထွက်သံများမှာ ရေချိုးခန်း အတွင်း ညံစီစွာထွက်ပေါ်နေပီး မကြာခင်မှာပင် အမေ့စောက်ရည်များထွက်ကာ

“ အားး..သားရယ်..လင်လေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ... ”

ဟု ပြောကာပီးသွားပီး သူလည်းညောင်းလာ၍ သူမအားအောက်သို့ချကာ အဖုတ်ထဲမှ လီးကိုထုတ်ကာ 

“ အမေ သားကိုလီးစုပ်ပေးအုံး... ”

အမေ့ပါးစပ်ထဲမှာ သားသုတ်ရည်တွေထုတ်ချင်လို့ဟုပြောရာ သူမက သူရှေ့၌ ထိုင်၍ သူလီးအားသူမပါးစပ်လေးဖြင့်စုပ်ပေးပီး ခဏအကြာမှာပင် သူသုတ်ရည်များ အမေ့ပါးစပ်ထဲပန်းကာပီးသွားလေသည်။

ပြီးပါပြီ။

ကျွန်မ အရမ်းစွဲသွားပြီ ဦးလေးဖေတင် (စ/ဆုံး)

 ကျွန်မ အရမ်းစွဲသွားပြီ ဦးလေးဖေတင် (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - အမည်မသိ

“ ပြွတ်...စွပ်....စွပ်...... ”

“ အ....အား...... ”

“ သိပ်နာနေလား...... ”

“ အင်း....ဟင်း.. ”

မနေ့ညကမှစပြီးခံဖူးသည့် စောက်ပတ်က အခုဒုတိယညရောက်လာပေမယ့် လိုးပြီးရင်း လိုးရင်း လုပ်နေတာကြောင့် နာကျင်ကျိန်းစပ်နေသည်။ အပျိုဖော်ဝင်ဝင်ခြင်း ခိုးရာလိုက်ခဲ့သည့် အကျိုးဆက်တွေပါ။ ဆီးခုံ မွေးညှင်းနုလေးတွေ စထွက်ခါစမို့ စောက်ဖုတ် နုတ်ခမ်းသားနုနုလေးတွေကျိန်းစပ်နေလေသည်။

“ ဒါဆို မနက်မှဆက်လုပ်မယ်လေ...... ”

“ ဟင့်အင်း....ဝင်နေပြီပဲကွာ....ဖြေးဖြေးလုပ်.... နောက်မှကြမ်းချင်ကြမ်းပေါ့...... ”

အားအင်ချိနဲ့သော သွယ်သွယ်၏ လေသံလေးက အိမ်ထောင်ဦး ဒုတိယည၏ ဂီတသံစဉ်လေး ဖြစ်နေသည်။ အထဲ ကို တစ်ချောင်းလုံးဝင်နေပြီ။ အရည်ကြည်တွေက ရွှဲကနဲ ရွှဲကနဲ ထွက်လာနေသည်။ စောက်ဖုတ်အုံတစ်ခုလုံး၏ အပြင်ဖက် ရော အတွင်းဖက်မှာပါရှိသည့် ကြွက်သားတွေ အသားစိုင်တွေက တဖြေးဖြေး မာကျစ်ကာ ဖောင်းထလာကြပြီ။ ဒီအခြေအနေ တွင် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရပ်လိုက်လို့ဖြစ်မလဲ။ သွယ်သွယ်မှာ ဒီအချိန်တွင် အလိုးရပ်လိုက်မည့်ဒဏ်ကို မခံနိုင်ပါ။

“ သွယ် သိပ်နာနေမှာစိုးလို့ပါ...... ”

“ လုပ်မှာလုပ်ကွာ စကားပြောမနေနဲ့...... ”

စောက်ခေါင်းထဲတွင် ငြိမ်၍စိမ်ထားသော လီးချောင်းပူပူမာမာကြီးကို အမြန်ဆုံးပြန်၍ လှုပ်ရှားစေချင်နေသည်။ တင်း နေသော ဖင်ကြီးမှာ ဝင်း၍ဖွေးနေသည်။ ထိုဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းကြားမှ ပြူးပြီးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်သေးသေးလေးမှာ ဖူးထွက်နေသည်။ ခါးလေးကို စုံကိုင်၍ လီးကို တစ်ချက်ချင်း ဆွဲဆွဲနှုတ်ကာ လိုးပေးသည်။

“ ပြွတ်....ပြွတ်...ဖွတ်....ပြွတ်...... ”

“ အင့်....အင်း.....ဟင်း.....အ....အ....အင်း....... ”

“ သွယ်သွယ် နာသေးလား...... ”

“ တဖြေးဖြေးပျောက်လာပြီ....လုပ်....အကို့ သဘောကျသာလုပ်တော့...... ”

“ ဗြွတ်....ပြွတ်...စွပ်....ဖွတ်...... ”

“ အင့်....အမလေး....လေး...အကိုရယ်...... ”

သွယ်သွယ်၏ ဖင်ကြီးရှေ့တိုးနောက်ငင်နှင့် လုပ်ပေးလာသည်။ အရည်ကြည်လေးတွေက ပထမချော်ချွတ်ချောမော နေရာမှ အထဲတွင် တဖြေးဖြေးစေးထန်းလာသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်မိနေကြသည်။

..........................................................................................................................

လင်မယားညားတာမှ တစ်ပတ်ပင်မပြည့်သေး။ သိန်းအေးက အလုပ်ဖြင့် နယ်သို့ဆင်းသွားရသည်။ သိန်းအေး အလုပ် က အဆောက်အဦး ဆေးသုတ်သည့် ကန်ထရိုက်။ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နှင့် အတူတွဲလုပ်သည်။ နယ်တွင် တိုက်သုံးလုံး လက်ခံထားသည်။ အဆောက်အဦးအပြင်ဘန်းသာမက အတွင်းဖက် နံရံကြမ်းခင်း၊ အခန်းစီး မျက်နှာကျက်တွေပါ တစ်တိုက် လုံး လက်ခံထားတော့ အနည်းဆုံး တစ်လလောက်ကြာမည်။

ဒီတော့ သွယ်သွယ် တစ်ယောက်ထဲ အိမ်တွင်နေ၍ မဖြစ် တော့။ အမဖြစ်သူတို့ အိမ်သို့ပြောင်း၍ နေခဲ့ရသည်။ သွယ်သွယ်၏ အမ နွယ်နွယ်က သာကေတ (၇) ရပ်ကွက်ထဲတွင်နေသည်။ သူ့ယောက်ျား ကိုစိုးက လိုင်းကားဒရိုက်ဘာ။ သားသမီးမရှိတော့ ဆယ်ပေအိမ်လေး တစ်လုံးကို အပိုင်ဝယ်၍နေနိုင်ခဲ့သည်။ အရင်က သွယ်သွယ်မှာ အမဖြစ်သူနှင့် အတူနေခဲ့ရာမှ သိန်းအေးနှင့် အိမ်ထောင်ကျပြီး အိမ်ခွဲဆင်းသွားတာဖြစ်သည်။

ဒီတော့ ပတ်ဝန်းကျင်းက သွယ်သွယ်အဖို့ စိမ်းမနေပါ။ မိတ်ဆွေအပေါင်းအသင်း အိမ်နီးချင်းတွေနဲ့ သွယ်သွယ် နေပျော်ပါ သည်။ ဒါပေမယ့် အိပ်ယာဝင်ချိန်တွင်တော့ လင်ဖြစ်သူကို သတိရလှသည်။ ဟိုတုန်းက အကြောင်းတွေကို ပြန်တွေးပြီး သတိရနေတတ်သည်။ သွယ်သွယ် စိတ်ကူးယဉ်တွေးတောမိနေတာက မဆုံးသေး။ အခန်းထဲမှ အမဖြစ်သူတို့လင်မယား၏ အသံက သဲ့သဲ့ထွက်၍လာသည်။

“ ပြွတ်....ပြွတ်....စွပ်....စွပ်....ဘွပ်....ပြစ်...... ”

“ အင့်....အင့်....အင့်....အင့်.. ”

အိမ်လေးက ငြိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲခါယမ်း၍ တကျွီကျွီမြည်နေသည်။

“ ဖြေးဖြေးပါဆို ကိုစိုးကလဲ...... ”

“ ဖြေးဖြေးလုပ်ရတာ အားမရဘူးဟ...... ”

“ အပြင်ဖက်မှာ သွယ်သွယ်ရှိတယ်...... ”

“ သူလည်း အိမ်ထောင်ကျနေပြီပဲကွာ.... သူအပျိုတုန်းက ငါအသံမမြည်အောင် ကြိတ်လုပ်ခဲ့တာပဲ.... ခုတော့ မတားပါနဲ့ကွာ...... ”

“ ပြွတ်....ပြွတ်....စွပ်....စွပ်....ပြွတ်....ပြွတ်...... ”

“ အင့်....အင့်....အင့်...... ”

နွယ်နွယ်နှင့် ကိုစိုးတို့ အသံက ခပ်အုပ်အုပ် ပြောနေသော်လည်း သွယ်သွယ်မှာ သူတို့အသံတွေကို သဲသဲကွဲကွဲကြား နေရသည်။ သွယ်သွယ် သက်ပြင်းလေးတစ်ချက်ချ၍ ထဘီလေးကို ဆွဲလှန်ကာ လက်ကလေးတစ်ဖက်က အရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်နေသော စောက်ဖုတ်လေးကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးနေမိသည်။ စိတ်ထဲတွင် ဝမ်းနည်းသလိုလည်း ခံစားနေရသည်။

“ ပြွတ်....ပြွတ်....ဖွတ်...ဖွတ်...... ”

“ အင်း....ဟင်း....အင့်...ဟင်း....ဟင်း.... ကောင်းလိုက်တာ ကိုစိုးရယ်....ဟင်း....ဟင်း...... ”

မအောင့်နိုင် မအီးနိုင်ဘဲ ညီးတွားလိုက်သော အမဖြစ်သူ နွယ်နွယ်၏ ညီးတွားသံ နောက်ဆုံးစကားရပ်က သွယ်သွယ် ကို အိပ်ယာထဲမှ ငေါက်ကနဲ ထထိုင်သွားစေသည်။ တဆက်ထဲ သွယ်သွယ် ခြင်ထောင်ကို မ၍ ထွက်လိုက်သည်။ အိမ်က ဆယ်ပေအိမ်ဖြစ်ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းနှင့် အတွင်းဖက်ကို ဝါးထရံခြား၍ကာထားသလို နောက်ဖေးမီးဖိုချောင်နှင့်လည်း ဝါးထရံခြား ၍ ကာထားသည်။

သွယ်သွယ် အိပ်တာက မီးဖိုချောင်ခေါင်းရင်း ပိုင်းဖက်တွင်ဖြစ်သည်။ ခြေရင်းဖက်တွင် ဝင်ပေါက်ထွက် ပေါက်တစ်ခုရှိ၍ ထိုဝင်ပေါက်ထွက်ပေါက်၏ အပြင်ဖက်တွင် ငါးပေပတ်လည်ခန့် အဖီလေးထိုး၍ မီးဖိုရှိသည်။ ခြင်ထောင်ထဲမှ ထွက်လာပြီးသည်နှင့် သွယ်သွယ်မှာ မီးဖိုချောင်နှင့်အတွင်းဖက် ပိုင်းခြားကာထားသော ထရံနားသို့ ကပ်၍ တစ်ဖက်သို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် ထွန်းထားသော နှစ်ပေမီးချောင်း၏ အလင်းရောင်က သူမ၏အမ နွယ်နွယ်တို့ အိပ် ခန်းထဲသို့ လင်းလင်းချင်းချင်း ဝင်ရောက်လျက်ရှိသည်။

မြင်လိုက်ရသူ သွယ်သွယ်သည် သွေးသားတွေ သောင်းကျန်းနေသည့်အကြားကပင် မျက်စိရှက်သွားသည်။ ကိုစိုးရော နွယ်နွယ်ပါ နှစ်ယောက်စလုံးတွင် အဝတ်အစားမရှိကြပေ။

နွယ်နွယ်က အိပ်ယာပေါ်တွင် ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ပြားနေအောင်ဝပ်၍ ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပေးထားပြီး ကိုစိုးက နောက်မှနေ၍ သူမ၏ ဖင်သားကြီးနှစ်ခုကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ဆုပ်ကိုင်ကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသည်။

နောက် သို့စူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲသို့ လီးကြီးအရည်တရွှဲရွှဲဖြင့် ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ဖြစ်နေသောနေရာကို အသေအချာကြည့်လိုက်မိရင်း သွယ်သွယ် အသက်အောင့်လိုက်မိကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးဖြန်းကနဲထသွားမိသည်။ အိမ် ထောင်သည်ဘဝရောက်လို့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် အလိုးခံခဲ့ရပေမယ့် ဒီလိုယောက်ျားနှင့် မိန်းမ ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးနေကြတာမျိုး ကို သွယ်သွယ် တစ်ခါမှ မမြင်ဘူးခဲ့ပေ။ အမြင်ဆန်းသလောက် ကာမမီးရှိန်ကလည်း ငယ်ထိပ်ထိရောက်လာသည်။ ဒူး ထောက်၍ ထိုင်လိုက်ကာ သွယ်သွယ်သည် ပေါင်နှစ်လုံးကို ချဲလိုက်ပြီး ထဘီကို လှန်တင်ကာ သူမ၏ လက်ကလေးက စောက်ပတ်ပေါ်သို့ ပြန်၍ရောက်သွားပြန်သည်။

“ ပြွတ်....ဖွတ်....စွပ်....စွပ်....ဖွတ်.... ဆောင့်စမ်းပါ..... လုပ်စမ်းပါ....ကိုစိုးရယ်... .နာနာလေး.... အင်း....ဟင်း...ဟင်း ...အင်း...... ”

စောစောက ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဆိုခဲ့သော နွယ်နွယ်မှာ အခုပွဲကြမ်းလာပြီ။ ကိုစိုးကလည်း အကြိုက်တွေ့သွားသည်။ တင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ထားသော သူ၏ လက်နှစ်ဖက်က နွယ်နွယ်၏ ခါးပေါ်ရောက်သွားပြီး ခါးလေးကို သေသေချာချာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ညှပ်ကိုင်ကာ သူ၏ လီးချောင်းကြီးကို တဆုံးနီးပါး ထုတ်ထုတ်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်တော့သည်။

“ ပြွတ်....ဖွတ်....စွပ်....စွပ်....ဖွတ်....ပြွတ်...... ”

“ အင်း....ဟင်း....ကောင်းလိုက်တာ ကိုစိုးရယ်.... ဟင်း....ဟင်း.... ဘယ်လိုကောင်းမှန်းမသိဘူး.... ဟင်း....ဟင်း..... ဟင်း...... ”

တမိုက်လောက်ရှိသော လီးတန် တုတ်တုတ်မဲမဲကြီးက အလိုးခံနေသော အမဖြစ်သူ နွယ်နွယ်၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ အားရပါးရ လိုးဆောင့်ရင်း သူမ၏ သွေးသားတွေကိုသာ ထိုးဆွနေတာမဟုတ်။ ကြည့်နေသော သွယ်သွယ်၏ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးသားတွေကိုလည်း အပြင်းအထန် ထိုးဆွနေလေသည်။ အရည်ကြည်တွေ ဆက်တိုက်ထွက်နေသော စောက်ခေါင်းဝသို့ သွယ်သွယ်၏ လက်ချောင်းလေးထိုးသွင်းမည်ပြုပြီးမှ သွယ်သွယ်၏ အကြည့်က မီးဖိုချောင်ခြေရင်းဖက်သို့ ရောက်သွားသည်။

ညနေဈေးမှ သူမကိုယ်တိုင်ဝယ်ခဲ့သည့် ခရမ်းသီးများကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သွယ်သွယ် တစ်ဖက်ခန်းသို့ တစ်ချက်ချောင်း ကြည့်လိုက်ပြီးမှ ခရမ်းသီးများရှိရာအနီးသို့ လျှောက်လာပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်ကာ အရှည်လေးလက်မကျော်ကျော် လောက်နှင့် လုံးပတ်တစ်ကျပ်လုံးလောက်ရှိသော ခရမ်းသီးလေးတစ်လုံးကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး နောက်မှနံရံသို့ ကျောမှီ၍ ခပ် လျှောလျှောလေးထိုင်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ထောင်၍ကားလိုက်ပြီး ထဘီလေးကို လှန်တင်လိုက်ပြန်သည်။ ပြီးတော့ အမွှေး လေးတွေ ခပ်စိပ်စိပ်ပေါက်နေသော စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဖဝါးဖြင့် သုံးလေးခါလောက် ပွတ်တိုက်ပြီးမှ စောက်ဖုတ်နှုတ် ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို အသာဖြဲ၍ ခရမ်းသီးကို တေ့လိုက်သည်။

“ အင်....ဟင့်....ဟင့်...... ”

ခရမ်းသီးထိပ်နှင့် စောက်စေ့လေးကို ထိုးမွှေရင်း သွယ်သွယ် တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်သွားသည်။ ပြီးတော့မှ မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ ခရမ်းသီးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ တဖြေးဖြေးနှဲ့၍ သွင်းယူရင်း သွယ်သွယ်၏ ပါးစပ်လေးက ဟ၍ ဟ၍ လာ သည်။ သွယ်သွယ်လက်ထဲမှ ခရမ်းသီးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်နိုင်သလောက်ဝင်အောင် သွင်းသည်။

“ ကျွတ်....ကျွတ်....ကျွတ်....အဟင်း....ဟင်း...... ”

ခရမ်းသီးကို စောက်ခေါင်းထဲမှ တဝက်လောက် ပြန်ထုတ်လိုက် နှင့် လုပ်သည်။ ခရမ်းသီးကို ရိုးရိုးသွင်းတာထုတ်တာမဟုတ်ဘဲ လက်ဖြင့် ကိုင်ထားရင်းက ခရမ်းသီးကို လှည့်၍ လှည့်၍ စောက်ခေါင်းထဲတွင် မွှေမွှေပြီး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်နေတာဖြစ်သည်။ ဒီအချိန်တွင် သွယ်သွယ်အား တွေ့မြင်ရသူ မည်သူမဆို သွယ်သွယ်မှာ တဏှာကြီးကြောင်း ကောက်ချက်ချမည်မှာ မလွဲဧကန်ဖြစ်လေသည်။

“ စွပ်...စွပ်....စွပ်.....အင်း...အင်း....ဟင်း.... ဟင်း....... ”

အရည်တွေက ရွှဲသထက်ရွှဲရွှဲပြီး ထွက်လာသလို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်နေသော ခရမ်းသီးလေးကလည်း အဝင် အထွက် သွက်လက်လျင်မြန်၍လာသည်။

“ စွပ်....ပြွတ်....စွပ်....စွပ်.....အင်း....ဟင်း.... ဟင်း.. .အင်း..... အင်း....ကျွတ်....ကျွတ်...... ”

သွယ်သွယ်မှာ အားမလိုအားမရဖြင့် လျှာလေးကို ထုတ်၍ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို ယက်လိုက်ပြီး ခရမ်းသီးကို သွက် သွက်ကြီး အထုတ်အသွင်း လုပ်နေသည်။ ခဏမျှအကြာတွင်တော့ သွယ်သွယ်မှာ မေးကြောလေးတွေ ထောင်ထလာအောင် အံကိုကြိတ်လိုက်ပြီး ခရမ်းသီးကို လက်ဖြင့်အသေအချာဆုပ်ကိုင်၍ ခပ်ပြင်းပြင်းလေးအချက် ၁၀၀ ကျော်လောက် စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထိုး စိုက်ကာ....

“ အ....အ...အင်း....အီး...... ”

ဟူသော မသဲမကွဲညီးသံလေးနှင့်အတူ တစ်ကိုယ်လုံး ပျော့ကျသွားလေတော့သည်။

“ လူပျိုကြီး....ခုမှအိပ်ယာထလာသလား...... ”

အသံကြားရုံနှင့် မသန်းရီမှန်း ဖေတင် သိလိုက်သည်။ လက်တစ်ဖက်က သွားပွတ်တံကိုင်ရင်း အိမ်ရှေ့ရေစည်ဘေး သို့ မျက်နှာသစ်ရန် ဆင်းလာသော ဖေတင် ခေါင်းရင်းအိမ်ဖက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

“ ဟုတ်တယ် မသန်းရီရေ....အလုပ်ပိတ်ရက်မို့ နေမြင့်အောင် အိပ်လိုက်တာ....ဟဲ....ဟဲ...... ”

မသန်းရီစကားရှည်တတ်မှန်းသိ၍ မပြောချင်ဘဲနှင့် ဖေတင် သေသေချာချာ ရှင်းပြလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဖေတင်က သူမကိုလည်း စူးစူးရဲရဲ ကြည့်လိုက်မိသည်။ ကလေးတစ်ယောက်အမေ အသက်(၃၅)နှစ်လောက်ရှိပြီဖြစ်သော မသန်းရီက ပါတိတ်တပတ်နွမ်းဝမ်းဆက်လေးနှင့် လှချင်တိုင်း လှနေသည်။ အရပ် ၅ ပေပင်မပြည့် ခန္ဓာကိုယ်က တလုံး တခဲကြီးမဟုတ်သော်လည်း စွဲမက်စရာကောင်းလောက်အောင်တော့ အချိုးကျ ဖွံ့ထွားလုံးတစ်စွင့်ကား၍နေသည်။ သူ့ကို ဖေတင် စူးစူးရဲရဲကြည့်နေမှန်းသိ၍ မသန်းရီ မျက်နှာရဲသွားသည်။

“ သိပါဘူးတော်....လူပျိုကြီးတွေ ညဖက်ဘာတွေ အလုပ်ရှုပ်နေမှန်းမှ မသိတာ....ဟင်း....ဟင်း...... ”

“ သန်းရီကလည်းဟာ စောစောစီးစီး လုပ်ပြီ...... ”

ဖေတင် သူမထံမှ အကြည့်ကိုလွှဲလိုက်ပြီး ရေစည်ပေါ်မှ ရေဖလားကို လှမ်း၍ကိုင်လိုက်သည်။

“ အမသန်းရီကလည်း ကျမဦးလေးက ရိုးပါတယ်... .အဲ့လိုမပြောပါနဲ့.... ဟင်း...ဟင်း...... ”

အဲ လာပြန်ပြီတစ်ယောက်။ ဖေတင် ခြေရင်းအိမ်ဖက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ တီရှပ်အဖြူရောင်လေးနှင့် ထဘီအနက် လေးနှင့် ရယ်ကြဲကြဲလုပ်ကာ ရပ်နေသော သွယ်သွယ်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“ အေး....ဟုတ်သားပဲဟာ....ညီးပဲ သန်းရီကို ကြည့်ပြောပါတော့...... ”

“ မိသွယ်....ညီးဘာသိလို့လဲ.... ဒီလူပျိုကြီးအကြောင်းကို နောက်မှငါပြောပြမယ်.... လာ....သွားကြမယ်...... ”

“ အမ...ဈေးခြင်းတောင်းမပါဘူးလား...... ”

“ ညီးကရော.. ”

“ ဟင်း....ဟင်း...အမ ခြင်းတောင်းထဲ ကပ်ထည့်မလို့ ဝက်သားတစ်မျိုးထဲဝယ်မှာ...... ”

“ ကောင်မလေးနော်.... အချောင်တော်တော်လိုက်... .ဟင်း....ဟင်း....ညီးလည်း မလွယ်ဘူး...... ”

“ လာပါ အမရာ....ကျွတ်ကျွတ်အိတ်ဝယ်ပြီး ထည့်ကြတာပေါ့...... ”

သူတို့နှစ်ယောက် လမ်းမပေါ်ရောက်သွားကြလျှင် ဖေတင်က မသိမသာခိုး၍ကြည့်လိုက်သည်။ သွယ်သွယ်ရဲ့ အလုံး အထည်ကလည်း မသေးလှပါလား။ သန်းရီလောက်ကို ရှိနေသည်။ ဖေတင်၏ အတွေးက မဆုံးသေး။ သူ့ထံသို့ သမင်လည် ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သော မသန်းရီ၏ မျက်လုံးများနှင့် ဆုံမိလိုက်သည်။ ဖေတင် သူမတို့ကို ခိုးကြည့်နေတာတွေ့တော့ မသန်းရီ မျက်နှာပြုံးဖြီးဖြီး ဖြစ်ပြီး ပြန်လှည့်သွားသည်။

မသန်းရီ ယောက်ျားအောင်ချစ်က သင်္ဘောကျင်းတွင် အလုပ်လုပ်သည်။ သူတို့တွင် သမီးတစ်ယောက်ရှိပြီး ဒီနှစ် ဆယ်တန်းဖြေရမည် ဖြစ်သည်။ သားသမီးမရှိသော အောင်ချစ်၏ အမက အကုန်အကျခံကာ ဘော်ဒါထားပေးထားသည်။ အောင်ချစ် အလုပ်က တစ်ပတ်မှ နှစ်ရက်ခန့်သာ အိမ်ပြန်နားရသည်။ တစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေသော မသန်းရီမှာ မိန်းမချင်း အဖော်များနှင့် သူမ၏အိမ်တွင် တရုံးရုံးဖြစ်လျက်ရှိသည်။ မသန်းရီတို့ ဒီအိမ်တွင်နေလာတာ သူတို့၏ သမီးလေးတစ်သက်ပင် ကြာခဲ့ပြီဖြစ်တော့ ဖေတင်နှင့်က ငယ်ပေါင်းကြီးဖော်တွေလို ပြောမနာဆိုမနာဖြစ်နေသည်။

သွယ်သွယ်ဆိုသော ကောင်မလေးကတော့ နှပ်ချေးတွဲလောင်းကတည်းက ဖေတင်တို့ ထိန်းလာတာဖြစ်သည်။ ဖေတင့် အမေ ဒေါ်အေးရှိတုန်းကဆိုလျှင် သွယ်သွယ်က ဒေါ်အေး၏ လက်ကတုံးတောင်မွှေး။ အိမ်မှာလာပြီး စားလိုက်၊ အိပ်လိုက် လုပ်နေရုံမက ဒေါ်အေးဘယ်သွားသွား အဖော်အဖြစ် သွယ်သွယ်ကပါတတ်သည်။ အခု ဖေတင့်အမေ ဒေါ်အေးဆုံးသွားတာ ခြောက်နှစ်ကျော်ပြီ။ သွယ်သွယ်ပင်လျှင် အပျိုဖော်ဝင်၍ အိမ်ထောင်ပင် ကျသွားပြီဖြစ်သည်။

ဖေတင်တို့က သားအမိ နှစ်ယောက်ထဲနေတာ ဖြစ်သည်။ အခု မိခင်ဖြစ်သူက မရှိတော့သည့်အခါ ဖေတင်တစ်ယောက်ထဲ နေထိုင်ခဲ့တာဖြစ်လေသည်။ ဖေတင်မှာအရပ်ခြောက်ပေကျော်ခန့်မြင့်ပြီး ပေါင်ချိန် ၂၅၀ ကျော်ခန့်မြင့်ကာ အလုပ်က ဝပ်ရှော့ဆရာဖြစ်သည်။ အလုပ်ဆင်းသည့်ရက်တွင် သူဌေးက ထမင်းကျွေးသည်။ အလုပ်ပိတ်ရက် ဆိုလျှင် လမ်းထိပ်က ထမင်းဆိုင်မှာ စားသည်။ ဒါက တစ်ခါတစ်ရံမျိုးမှသာ စားဖြစ်တာဖြစ်သည်။ များသောအားဖြင့် ခေါင်းရင်းအိမ်မှ မသန်းရီနှင့် ခြေရင်းအိမ်မှ နွယ်နွယ်နှင့် သွယ်သွယ်တို့ အိမ်မှလည်း အလုပ်ပိတ်ရက်ဆိုလျှင် ထမင်းဟင်းများ သူ့တစ်ယောက် စာ လာပို့တတ်သည်။

ဆယ်လေးငါးနှစ်အတူတူ နေလာကြတာဆိုတော့ ခင်မင်ရင်းနှီးမှုက ဆွေမျိုးတွေလို ဖြစ်နေကြလေ သည်။ ဖေတင် အိမ်ပေါ်သို့ပြန်ရောက်၍ မျက်နှာသုတ်ပြီး ဘေးပြတင်းပေါက်ကို ဖွင့်လိုက်တော့ သွယ်သွယ်တို့ အိမ်ကို တွေ့ လိုက်ရသည်။ ဖေတင် မသန်းရီပြောသွားသော

“ ညက ဘာတွေအလုပ်ရှုပ်နေမှန်းမှ မသိတာ.. ”

ဆိုသော စကားကို အမှတ် ရလိုက်သည်။ သူတို့အိမ်တွေက (၁၀)ပေအိမ်လေးတွေဖြစ်ပြီး တစ်အိမ်နှင့်တစ်အိမ်က သုံးပေမျှသာ ကွာခြား၍ ညလူခြေ တိတ်ချိန်တွင် တစ်ဖက်မှ ကိုစိုးနှင့် နွယ်နွယ်တို့ ကဲကြသည့်အသံတွေက အတိုင်းသားကြားနေရသည်။ ထိုအခါမျိုးတွင် ဖေတင် မနေနိုင်။ အိမ်နှစ်လုံးကြားသို့ဝင်၍ ချောင်းတတ်သည်။ ဝါးထရံကာအိမ်ဆိုတော့ ဖေတင်အဖို့ အခွေကြည့်ရသည် ထက်ပိုပြီး ရှင်းရှင်းလင်းလင်းရှိလှသည်။ ညတုန်းကတော့ ဖေတင် ကံဇာတာ တက်လာသည်။

နွယ်နွယ်တို့ လင်မယား ကာမစပ်ယှက်နေတာ တင်မက သွယ်သွယ်တစ်ယောက် စိတ်တွေထပြီး ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေပုံကိုပါ တွေ့မြင်ခဲ့ရလေသည်။

အိမ်နှင့် (၇)ဈေး မိန်းမခြေလှမ်း (၁၅) မိနစ်ခန့်သာ လျှောက်ရသည်။ မသန်းရီနှင့် သွယ်သွယ်တို့ ကားမစီးတော့ဘဲ ခပ်ဖြေးဖြေးပဲ လျှောက်လာကြသည်။

“ အမသန်းရီ.....ဦးလေး ဖေတင်အကြောင်း ပြောမလို့ဆို...... ”

“ အော် အေး....... ”

“ ပြောလေအမ... ”

“ ညီးကလည်းအေ...လောလိုက်တာ.... ဘယ်ကစပြောရမလဲလို့ စဉ်းစားနေတာ.... အင်း.... ဒီလိုအေ့...အကိုဖေတင် က လူပျိုကြီးဆိုတော့ မိန်းမမရှိဘူး....... ”

“ ဟွန်း....ဒါများ အဆန်းလုပ်လို့....... ”

“ နားထောင်စမ်းပါအုံးအေ....ညီးကလဲ....... ”

“ ဆက်ပြောလေ....နားထောင်နေတယ်....... ”

“ ဟိုတစ်နေ့က သူအလုပ်ကပြန်လာပြီး ခဏနေတော့ ဒိုဘီကလာပို့ထားတဲ့ သူ့အဝတ်တွေ ငါသွားပို့တယ်.... အဲဒါ သူဘာလုပ်နေတယ် မှတ်လဲ....

“ ဘယ်သိမှာလဲ....... ”

“ နိုင်ငံခြားကလာတဲ့ ဝတ်လစ်စလစ်ပိုစတာကြီးကို ချိတ်ပြီး အဲဒီရှေ့မှာရပ်ပြီး ဂွင်းထုနေတယ်....... ”

“ အယ်....သူကလည်း မနေနိုင် ဝယ်စားလိုက်ရင် ရတာပဲဟာ....... ”

“ မိန်းမမရှိတော့ သနားစရာပေါ့ဟာ....

“ ဟီ...ဟိ....အမကလည်း ပါးစပ်က သနားနေတယ် .... ထဘီချွတ်ပြီး ဝင်သွားလိုက်ရင်ပြီးရော....... ”

“ သေနာမလေး....လင်ရမှ ပါးစပ်က ကြမ်းလာတယ် ... .ညီးသာဝင်သွား....... ”

“ ကျမကတော့ ဒါမျိုးမကြုံသေးပါဘူး....... ”

“ နေပါအုံးအေ....ငါ့စကား ဘယ်ရောက်သွားလဲ မသိဘူး.... ငါပြောချင်တာက အဲ့ဒါမဟုတ်ဘူး.... ငါတွေ့လိုက်ရတဲ့ သူ့ပစ္စည်းကြီး....... ”

ဘာ ပြောစမ်း....ပြောစမ်း....အမ ဘယ်လိုဟာကြီးလဲ..... ”

ပြာပြာသလဲမေးလိုက်သော သွယ်သွယ်အား မသန်းရီက လှည့်၍မျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။

“ ပြောမှာပေါ့အေ.....ညီးကလဲဖြစ်နေလိုက်တာ.... သူ့ဟာကြီးက သစ်သားငြုပ်ကျည်ပွေ့ကြီးလား မှတ်ရတယ်အေ.... နဲတာကြီးမဟုတ်ဘူး....ငါဖြင့် အဲဒါကြီး မြင်လိုက်ရပြီး (၂)ရက်လောက် အိပ်မပျော်ဘူး လီးကြီးမှာလည်း ဂေါ်လီတွေ ပတ်ချာလည်ပြည့်လို့ ကြောက်စရာကြီး..... ”

“ ဟိဟိ....အမကလည်း ဖြစ်ရတယ်.....ဟိဟိ..... ”

“ ဟဲ့ မသန်းရီတို့ ဒီမှာ ငါးကြင်းခုတ်သားတွေ ရှိတယ်နော်..... ”

ဈေးဝရောက်၍ ဈေးသည်တစ်ယောက်က ဆီးကြိုအော်ပြောလိုက်သံကြောင့် သူမတို့နှစ်ယောက် စကားစပြတ်သွား ကြလေသည်။

............................................................................................................................

ဟင်းပန်းကန်လေးကိုင်၍ သွယ်သွယ် သူမ၏ အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်ကို ဖေတင် တွေ့လိုက်သည်။ သူ့ဆီသို့ သွယ်သွယ်လာတော့မည်။ အပေါ်က ဝတ်ထားသော တီရှပ်အဖြူလေးက ဈေးသွားတုန်းက တီရှပ်လေးဖြစ်ပေမယ့် အထဲက ဘော်လီကိုတော့ ချွတ်ထားပုံရသည်။ အိမ်ပေါ်မှအဆင်း နို့နှစ်လုံးက ဗရမ်းဗတာ ခါရမ်းသွားသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ အောက်ဖက်ကဝတ်ထားတာတော့ ဈေးသွားတုန်းက ထဘီအနက်လေးမဟုတ်ဘဲ အရောင်လွင့်ပျယ်စ ပွင့်ရိုက်ထဘီ အနီ ရောင်လေးကို ဝတ်ထားသည်။ ဖေတင် မသန်းရီကိုတော့ တိုက်စစ်ဆင်ပြီးပြီ။

သွယ်သွယ်ကိုလည်း တိုက်စစ်ဆင်ရဦးမည်။ ဖေတင် ငေါက်ကနဲထ၍ အတွင်းခန်းဖက်သို့ ဝင်လာလိုက်သည်။ ပြီးလျှင် အခန်းထဲတွင် ချိတ်ဆွဲထားသော ဝတ်လစ်စလစ်ပုံရှေ့တွင် ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်သည်။ ဖေတင်က ညကသွယ်သွယ်တစ်ယောက် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေတာကိုတွေ့မြင်ခဲ့ရပြီး နောက် သွယ်သွယ်ကို မသင့်တော်ပေမယ့် အတော်လိုးချင်နေတာ ဖြစ်သည်။ သွယ်သွယ်ကို အခုတွေ့လိုက်ရတော့ သူ့လီးကြီးက ထောင်းကနဲ ထောင်းကနဲ ထ၍လာသည်။ ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်ပြီးသည်နှင့် ဖေတင်က အိမ်ရှေ့ခန်းနှင့် အတွင်းခန်း ဝင်ပေါက် ထွက်ပေါက်ဖက်ကို တစောင်းပေး၍ သူ့လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

သွယ်သွယ်အိမ်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်လိုက်တော့ ကိုဖေတင်ကို မတွေ့ရ။ အသံပြုမည် ကြံလိုက်ပြီးတော့မှ မနက်က မသန်းရီ ပြောသွားသည်ကို သတိရလိုက်ပြီး လက်ထဲက ဝက်သားဟင်းပန်းကန်လေးကို အိမ်ရှေ့စားပွဲပေါ် တင်လိုက်ပြီး ခြေသံမကြားအောင် အတွင်းသို့ဝင်သည့်အပေါက်နားကပ်၍လာပြီး အထဲသို့ ကြည့်လိုက်သည်။

“ အာ....ဟာ..... ”

အမသန်းရီပြောသည့်အတိုင်းပင်။ ဦးလေးဖေတင်၏ ပစ္စည်းကြီးက ငြုပ်ကျည်ပွေ့ကြီးလား အောက်မေ့ရသည်။ ဦးလေးဖေတင်က သူ့ရှေ့က ဝတ်လစ်စလစ်ပုံကို ကြည့်ကာ သူ့လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ပြီး တစ်ချက်ခြင်း ဂွင်း တိုက်နေသည်။ လီးကြီးသာ ဧရာမဖြစ်တာမဟုတ်။ အောက်က ဂွေးအုမဲမဲကြီးတွေကလည်း ဖောင်းတင်းလုံးတစ်ပြီး နဲတာကြီး မဟုတ်။ ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချထားသဖြင့် သူ၏ တုတ်ခိုင်တောင့်တင်းလှသော ပေါင်တံကြီးတွေကလည်း ကြွက်သားအ မြောင်းမြောင်းထ၍ နေသည်။

သွယ်သွယ်၏စိတ်တွေ ထိန်းမရအောင် ထ၍လာသည်။ သွယ်သွယ် မျက်စေ့ကိုမှိတ်ကာ အခန်း တံခါးကိုမှီပြီး ထဘီကိုမ၍ လက်လျှိုသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို ဖွဖွလေးပွတ်၍ပေးနေမိသည်။ သူမ၏ ရင်တစ်ခုလုံး ဘလောင်ဆူစေကာ ရာဂစိတ်များ ထကြွလောင်မြိုက်လာသည်။ အလိုးခံချင်စိတ်တွေကလည်း ထိန်းမရအောင် ထ၍လာသည်။

ဖေတင် ပြုံးလိုက်သည်။ သွယ်သွယ်က မသန်းရီထက်ပိုပြီး ထန်သည်။ မသန်းရီတုန်းက ဒီလိုမျိုးမဟုတ် သူလုပ်ပြတာကို တဝကြည့်ပြီး တုန်တုန်ယင်ယင်ဆင်းပြန်ပြေးသွားသည်။ အခုတော့ သွယ်သွယ်က သူ့ကိုပင် ဂရုမထားတော့ လောက်အောင် စိတ်တွေထနေပြီ။ သွယ်သွယ်၏ ပါးပြင်လေး နွေးကနဲတစ်ချက် ခံစားလိုက်ရသည်။

“ ဟင်....ဦးလေး..... ”

“ လာ....ကုတင်ပေါ်ကို..... ”

“ ဟင့်အင်း..... ”

“ လာပါဆို.....အချိန်ကြာတယ်.....ခရမ်းသီးထက် ပိုကောင်းတယ်ဟ....သိလား...... ”

သွယ်သွယ် ရှက်စိတ်တွေက ရာဂစိတ်နှင့် အပြိုင်ဖြာသွားသည်။ သွယ်သွယ်ငိုင်၍အသွား ဖေတင်က သူမကို အရုပ်လေးတစ်ရုပ်လိုပွေ့၍ ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။ ဖေတင်၏ လီးကြီးက တရမ်းရမ်းဖြစ်နေသည်။ သွယ်သွယ် ကြောက်လွန်း၍ မျက်လုံးစုံမှိတ်ထားလိုက်သည်။ ဖေတင်က သူမ၏ ထဘီကိုလျင်မြန်စွာ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ရိတ်ထားပုံရပြီး ပြန်ပေါက်ကာစ အမွှေးငုတ်တိုလေးများဖြင့် စောက်ဖုတ်အထက်ဆီးခုံဝင်းဝင်းလေးကို လီးထိပ်လုံးလုံးကြီးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။

“ အ....အ..... ”

သွယ်သွယ် တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။ အကွဲကြောင်းလေးကြားသို့ လီးထိပ်ကို ခပ်ဖိဖိလေးစိုက်ပြီး အထက် အောက်စုံချီဆန်ချီ ဆွဲပေးလိုက်သည်။ သွယ်သွယ်၏ ပေါင်နှစ်လုံး ကားခနဲဖြစ်သွားသည်။ လီးဒစ်ကြီးကို ခါးလည်မှကိုင်ပြီး စောက်ပတ်အောက်ဖက်နားရှိ အလိုးခံသည့်အပေါက်သို့ နှစ်သွင်းဖိချလိုက်သည်။ သွယ်သွယ်ထံမှ အူး ကနဲ အသံတစ် ချက်ထွက်လာပြီး ကော့တက်ကာအတင်းရုန်းသည်။ ဖေတင်က သွယ်သွယ်၏ တီရှပ်လေးကို အပေါ်သို့လှန်တင်လိုက်သည်။

ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲ ကျစ်လစ်မာတင်းသော နို့ကြီးနှစ်လုံး ထွက်ပြူ၍လာသည်။ ဖြူဝင်းသောနို့အုံကြီးများတွင် အကြောစိမ်းကြီးများက ယှက်သန်းနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို စုံကိုင်ကာ ဖွဖွချေပေးရင်း မသိမသာလေးဆွဲကာ လီးကို ဖြေးဖြေးချင်းစိုက်ချလိုက်သည်။

“ အိ....အိ....အ.....အမေ့ရေ သေပါပြီ .. အားပြန်ချွတ်ပေးပါ ကွဲသွားပြီ...အီး...... ”

လီးတန်ကြီးက တဝက်လောက်ထိဝင်သွားကာ ဂွေးအုကြီးများက သွယ်သွယ်၏ ဖင်ဝကို ဖိကပ်မိနေသည်။ အမွှေးကြမ်းကြီး များ၏ ယားကျိကျိအထိအတွေ့နှင့် စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဇိကနဲစိုက်ဆင်းလာသော လီးတန်ကြီး၏ အတွေ့အရသာများကြောင့် သွယ်သွယ် လောကကြီးကို မေ့သွားကာ မျက်တောင်များစင်းပြီး တဟင်းဟင်းဖြစ်လာသည်။ ဖေတင် သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ စွပ် ကျယ်ချိုင်းပြတ်ကို ခေါင်းမှဆွဲ၍ ချွတ်လိုက်သည်။ ဖေတင် ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားပြီ။ ထို့နောက် လီးကို တဆုံးသွင်းကာ ဖိကပ် စိမ်ထားပြီး နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ငုံ့၍စို့သည်။

“ ဟင်း....ဟင်း....အား သေပါပြီ ဟင်း.....အင်း.... ချွတ်.....ချွတ်ပေးပါ ဦးလေး သေရပါတော့မယ်.. အမေရေ. ”

စောက်ခေါင်းထဲက လီးက ခဏကြာအောင် ငြိမ်နေတော့ သွယ်သွယ် မနေတတ်တော့။ အဖျားတက်သလို တဟင်း ဟင်းဖြစ်လာပြီး ဖေတင်၏ လက်မောင်းအိုးကြီးတစ်ဖက်ကို ထုရိုက်ရင်းအထဲမှ မဆန့်မပြဲဝင်နေသော လီးကြီးကိုလည်း စောက်ဖုတ်နှင့် ညှစ်၍ပြောသည်။ ဖေတင်ကိုယ်ကိုကြွကာ လီးကို လျှောကနဲဆွဲ၍ ထုတ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ်....ဖွတ်...အင်း....ဟင်း..... ”

ဖေတင် လီးကို ပြန်၍ဆောင့်အချ သွယ်သွယ်က မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ သူမ၏ ဖင်ကြီးကို တစ်ထွာလောက်မြင့်အောင် ကော့ပင့်ဆောင့်၍ လီးကြီးကို ပြန်၍သွင်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ ကျေနပ်သွားပုံဖြင့် ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ ငယ်ငယ်ချောချောလှလှ သိပ်ထန်သောကောင်မလေးကို ချနေရပြီမို့ ဖေတင် အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်၍နေသည်။

“ သွယ်သွယ်....အပေါ်ကနေပြီး စိတ်ကြိုက်တက်ဆောင့်ပါလား....

“ အင်း....လုပ်မယ်....ဆင်း....ဆင်း....ဦးလေး.... မြန်မြန်ဆင်း...... ”

သွယ်သွယ် ရာဂစိတ်တွေ ပေါက်ကွဲနေပြီး အငမ်းမရပြောပြီး ပက်လက်ဖြစ်သွားသော ဖေတင်၏ အပေါ်သို့ ခွတက် ကာ ဧရာမလီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်လိုက်ပြီး အားရပါးရဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။

“ ပြွတ်...ဖွတ်....ဗြစ်....ဗြစ်....ပြွတ်....အား...အ.... အား...... ”

မိန်းမကြမ်းတော့ ယောက်ျားမခံနိုင်ဖြစ်ရသည်။ လီးကြီးအပေါ်ယံအရေပြားကို စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများဖြင့် ဖိညှပ်ကာ အားရပါးရဖိဆောင့်ချလိုက်သည့်အတွက် စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတဆုံးဝင်သွားသည့်အချိန်တွင် အရေပြားကို လီး အရင်းထိဖိဆွဲဆောင့်ချလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည့်အတွက် ကျင်ကနဲ နာသွားပြီး ဖေတင် မျက်နှာကြီးမဲ့သွားကာ အား ကနဲ အသံထွက်သွားသည်။

လီးတဆုံးဝင်သွားပြီးနောက် သွယ်သွယ်က ဆီးခုံခြင်းပွတ်လှည့်ပေးကာ ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး ဖေတင်၏ ရင်အုပ်ကြီးပေါ်သို့ သူမ၏ လက်လေးများထောက်လိုက်ပြီး ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်နေသော ဖေတင်၏ မျက်နှာကို အငမ်းမရငုံ့၍နမ်းသည်။ ပြီးတော့မှ သူမက ဖင်ကိုကြွကြွပြီး တစ်ချက်ခြင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးသည်။

“ ပြွတ်....ပြွတ်...ဖွတ်...စွပ်...ပလွတ်....ဗြစ်... .ပြွတ်... .ဗြစ်....ဗြစ်...စွပ်....စွပ်..... ”

“ အင်း....ကောင်းလားဟင်....ဦးလေး..... ”

“ အင်း....သွယ်သွယ့်ဟာလေးက ကြပ်ညှပ်နေတာပဲ ... .သိပ်ကောင်းတာပဲ..... ”

“ ပြွတ်....စွပ်....ဗြစ်....ပြွတ်.....စွပ်....ပြွတ်...... ”

“ ဒါဆို ဦးလေးကြိုက်ရင် ကျမတို့ နေ့တိုင်း လုပ်ကြမယ်နော်..... ”

“ ရွှတ်..... ”

“ အင့်....အင့်....အင့်..... ”

ပြီးပါပြီ။

အယားပြေဖို့ (စ/ဆုံး)

အယားပြေဖို့ (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - အမည်မသိ

ကပ်ကိုး ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

အိပ်ခန်းတခုထဲမှာဖြစ်သည်။ မျိုးမင်းနှင့် သူ့မိန်းမ နွယ်နွယ် ဆက်စ် ခွေအတူကြည့်နေချိန်ဖြစ်သည်။ သူတို့လင်မယားဒီလိုပဲမကြာခဏ ကြည့်နေကျဖြစ်သည်။ ဇာတ်ကားထဲက နည်းတွေအတိုင်းသူတို့လင်မယားလိုးကြရတာကို နှစ်သက်ကြသူတွေဖြစ်သည်။ ညားခါစက ရိုးရိုးလိုးခဲ့ကြပေမယ့် အခုတော့ နွယ်နွယ်အနေနဲ့ လရည်ပန်းထွက်အောင် လှီးကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် စုပ်တတ်နေပြီဖြစ်သည်။ မျိုးမင်းအနေနဲ့လည်း စောက်စိလေးလျှာနဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးရင်း နွယ်နွယ်ပီးလို့စီးကျလာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို နှစ်သက်စွာသောက်တတ်နေပြီ ဖြစ်သည်။

အမေရီကန် ဂျပန် မြန်မာ ထိုင်း အစုံပလုံ ကြည့်ပြီးပညာပြည့်နေသည့် လင်မယားပင် ဖြစ်သည်။ ကနေ့တော့ ကြည့်နေရင်း နွယ်နွယ်မှ ထူးခြားစွာ စကားဆိုလာသည်။ 

“ကို တချို့ကားတွေဆို မင်းသမီးကသာမပြောင်းတာ မင်းသားတွေအမျိုးမျိုးပြောင်းသွားတယ်နော် မာဆတ် ခွေဆို အရမ်းမိုက်တယ် အကြီးအသေး အတိုအရှည် အမျိုးမျိုးပဲ အားကျလိုက်တာ” 

“ဘာလဲ နွယ်က ကိုကြီးကို ငြီးငွေ့နေပြီလား” 

“ဟာ ဟုတ်ပါဘူး ကိုကြီးရ နွယ်ဖြင့် ကိုကြီးဟာကို စုပ်လို့မဝ ခံလို့ကိုမဝသေးဘူး” 

“ဒါဆို နွယ်ပြောခြင်တာက” 

“ကိုကြီး သင်းသင်းနဲ့ လိုးနေတာ နွယ်မြင်ပါတယ်နော်။ဒါပေမယ့် ကိုကြီးနွယ့်ကို ချစ်တာ အလိုလိုက်တာ သိပါတယ် အပြောင်းအလဲ စားတာလို့ပဲ နွယ် နားလည်ပေးထားတာ” 

“ဟာ နွယ် သိတယ်”

“သိတယ် သိရက်နဲ့ကိုကြီးကိုယုံလို့ ချစ်လို့ ဘာမှမပြောတာ ခွင့်ပြုထားတာ ဟင်း” 

“အဲလိုပဲပေါ့ နွယ်လည်း တခါတလေ အပြင်စာ စားကြည့်ခြင်တာပေါ့” 

“နွယ် ဒါတော့မဖြစ်ဘူးနော် ကိုကြီးခွင့်မပြုဘူး အလိုလည်း မလိုက်နိုင်ဘူး” 

“သိတယ် သိတယ် ကိုကြီးဒီလိုပဲပြောမယ် ဆိုတာ” 

“ဟုတ်ဘူးလေ နွယ်ရာ ကိုကြီးတို့က ရေဆေးပြောသွားတာ” 

“နွယ်တို့မိန်းကလေးတွေကျတော့ အတူတူပဲပေါ့ ရေဆေးပြောင်တာပဲကို”

ဒီလိုနဲ့နွယ်နွယ်စိတ်ကောက်ပါတယ်။တွေးကြည့်တော့ အတော်ပဲ ရယ်စရာကောင်းတယ်။ အိမ်ထောင်သည်မယားက တစိမ်းယောကျာ်းနဲ့ နေကြည့်ခြင်တာကို ကိုယ့်လင်ဆီ အရေးဆိုနေတဲ့ အဖြစ် နွယ်နွယ်စိတ်ကောက်ရင် ချော့ဘို့မလွယ် ထမင်းမစား ဘာမစား နှစ်ရက်သုံးရက် အခန်းအောင်းနေတတ်သည်။ စိတ်ဆိုးပြေပြီ ဆိုလည်း အားပြတ်ပြီး ဆလိုင်းချိတ်ပေးရသည် ချည်းပင်။ ဒါကြောင့် နွယ်နွယ်စိတ်ကောက်မှာကို သူကြောက် သည်။ ပြန်တွေးကြည့်တော့ ဟုတ်တော့လည်းဟုတ်သည်။ သူတို့ရည်းစားဖြစ်ပြီး သုံးလလောက်ကတည်းက လိုးခဲ့ကြတာဆိုတော့ ခြောက်နှစ်ပင်ကျော်ခဲ့ပြီ။

.......................................................................

အခုထိ ကလေးကမရတော့ အားအားရှိ စိတ်တိုင်းကျ လိုးခဲ့ကြတာ သူကိုယ်တိုင်ပင် တခြားမိန်းမတယောက်ကို မြင်တိုင်း ဖင်အိုးနဲ့ ပေါင်ကြားကိုပဲအရင် ချက် နေတတ်ခဲ့ကြာပေါ့။ ပြီးခဲ့တဲ့ လေးငါးလလောက်က အခွင့်အရေးလေး ရတာနဲ့ အိမ်မှာခေါ်ထားတဲ့ ရွာကကလေးမလေး သင်းသင်းနဲ့ နေခဲ့ကြတာပင်ဆယ်ခါ မကတော့။ နွယ်နွယ် မသိဘူးထင်ခဲ့တာ သူအမှား။ ခုတော့ ထိုအချကိနဲ့သူကိုပြန်ပီးအရေးဆိုလာချေပီ။ ခက်တာက ကိုယ့်မယားကို အခြားယောက်ျား တယောက်နဲ့ ပေးလိုးရမယ့်အဖြစ်။ မဖြစ်ဘူးကွယ် မဖြစ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူသိချင်စိတ်တခုတော့ ဖြစ်လာသည်။နွယ်နွယ် ဘယ်သူနဲ့နေခြင်နေပါလိမ့်။ သူအရမ်း သိချင်လာသည်။ 

“ကဲ နေပါအုံး နွယ် ကိုကြီးတို့ ယောက်ျားတွေအတွက်က အိမ်စာမစားခြင်လို့ အပြင်စာစားတာ လွယ်တယ် တည်းခိုခန်း တက်လိုက်ရင်ကို ဓာတ်ပုံနဲ့ဖုန်းနံပါတ်နဲ့ ရွေးလို့ရသေးတယ် နွယ်တို့အတွက်က မသင့်ဘူးလေ နောက်ပီး ကိုယ့်က နွယ်ရဲ့ကာမပိုင်လင်လေ” 

“ဟုတ်ပါ့တော် ဟုတ်ပါ့ ကျုပ်ကာမကျ ရှင်ကပိုင်ပီး ရှင့်ကာမကျ ကျမမပိုင်လို့သင်းသင်းက စားနေရတာပေါ့”

“ဟာ ခက်လိုက်တာ နွယ်ရာ.. ကဲ ပြောကြည့်စမ်း နွယ်က ဘယ်သူနဲ့ အလိုးခံခြင်နေတာလည်း”

“ရှိပါ့မလား ဒီလိုပဲ တခါတလေ အပြောင်းအလဲလေး အလိုးခံကြည့်ခြင်တယ်လို့ပြောမိတာကို..ကိုကြီး မတရားဘူး သူကျ တခြားတယောက်နဲ့နေပီး ကျမကျ ပေးမနေဘူး” 

“စိတ်ရှုပ်လိုက်တာ နွယ်ရာ” 

သူစိတ်တိုလာသည်။ စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ပြောခဲ့လိုက်မိသည်။ နေကွာ လို့။ ဒါနဲ့ပီးမသွား ။ လိုးပေးမယ့်သူမှမရှိတာ ဘယ်သူနဲ့ သွားအိပ်ရမှာတုံးလို့အတွန့်တက်သည်။ ခက်ပီ ။ကိုယ်မယားအာသာပြေဖို့ အခြားယောက်ျားတယောက် ကိုယ်တိုင် ရပေးရမယ့်အဖြစ်။ ကိုယ့်ဘာသာရှာလို့ပြောမထွက်။ သူများစားမှာ မလိုလား။ ကိုယ်တိုင်က စည်းဖောက်ထားတော့ တင်းတင်းလည်းမဆိုသာ။

ဆက်စ် ပွင့်လင်းခဲ့သမျှ အခုတော့ ရွာပတ်ပီ။ နောက်ဆုံးတော့ အကြေအလည် ညှိနှိုင်းပီး တကြိမ်ပဲ ဆက်ဆံဖို့ခွင့် ပြုပေးလိုက်ရသည်။ ထိုကိစ္စအတွက် မျိုး မင်းသူ့သူငယ်ချင်းကိုပဲ အကူအညီ တောင်းလိုက်ရသည်။ ထိုအတွက် တကြိမ်ပဲကူညီဖို့ နောက်မဆက်ဆံဖို့ သူငယ်ချင်းကို ကတိတောင်းရသည်။ ရင်နာပါသည် နွယ်။ မနက်ဖြန်အတွက် မင်းရင်ခုန်ခြင် ရင်ခုန်နေနိုင်ပေမယ့် ငါ့အတွက် အနေခက်လှပါပကောလား။ ကျော်မောင် အနေနဲ့မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်နေသေးသည်။ မျိုးမင်းမူးပြီး ပြောချင်ရာပြောနေသလားလို့လည်း ထင်ခဲ့မိသည်။

အကြေအလည် သေချာမေးကြည့်မှ သူ ဆက်စ် ထီဆုကြီးပေါက်မှန်းသိလိုက်ရသည်။ သူ့များမယားပြစ်မှာရင် ဒုသနသော ထိုက်မှန်း သိထားပေမယ့် ကာမပိုင် လင်ရဲ့ခွင့်ပြုချက် မယားဖြစ်သူရဲ့ တောင့်တလိုလားမှုကြောင့် ထိုဒုသနသော ကို ကင်းလွတ်ခွင့်ရလိမ့်မည် လို့တော့ ထင်မိပါသည်။ သူကိုယ်တိုင်က သူငယ်ချင်းမယား နွယ်နွယ်ကို ကြိတ်ချင်နေတာကြာခဲ့ပြီဖြစ်လို့ရေငတ်တုန်း ရေတွင်းထဲကျရတဲ့အဖြစ်။ မျိုးမင်း က အိမ်ကိုသွားဖို့ပြောသည်။ သူရှောင်ပေးမည်တဲ့။ နွယ်နွယ်ကျေနပ်အောင်နေပေးဖို့ မှာလိုက်သည်။ မပူပါနဲ့လေ သူကောင်းကိုယ်ကောင်း မီးကုန်ယမ်းဖို့ ပြင်ဆင်ထားပြီးသား။

တခုပဲနွယ်နွယ်တယောက် အာသာပြေယုံ အလိုးခံမှာကိုပဲ။ ကဲ သွားပြီဗျို့  နွယ်နွယ် တယောက် ရင်ဖိုနေမိသည်။ အပျိုစင် တယောက်မဟုတ်တော့ပေမယ့် တစိမ်းယောက်ျားတယောက်ကို တောင့်တစိတ်ကြောင့် သူ့စောက်ပတ်လေး ယားကျိယားကျိ ဖြစ်လို့နေပါသည်။ ကိုကြီးက ဒီမနက်မှ ပြောပြောထွက်ထွက် ထွက်သွားခဲ့သည်။ မောင်မောင်ကျော် လာလိမ့်မည်။ ကိုကြီး ညနေမှ ပြန်လာမည်တဲ့။ သင်းသင်းရှိနေရင် အနေခက်မှာစိုးလို့ ကိုကြီးခေါ်သွားမယ်တဲ့လေ။ မောင်မောင်ကျော် လာလိမ့်မည်။ ကိုကြီး ညနေမှ ပြန်လာမည်တဲ့။ သင်းသင်းရှိနေရင် အနေခက်မှာစိုးလို့ ကို သွားမယ်တဲ့လေ။

အဲလိုပြောပြီးသင်းသင်းကို ခေါ်ကာထွက်သွားတာ ၁:၃ဝ ကျော်ကျော်ကြာပီ မောင်မောင်ကျော် ကရောက်မလာသေး။ ထိုအတောအတွင်းမှာပဲ သူဒီလိုမျိုးဆက်ဆံလို့ သင့်ပါ့မလားလို့လည်း တွေးနေမိသည်။ ထိုသို့တွေးနေရင်းနဲ့ပဲ ကျော်ကျော်မောင် ရောက်မလာကိုလည်း စိုးရိမ်နေမိသည်။ 

“နွယ်နွယ် မျိုးမင်း ရှိလား” 

နွယ်နွယ် ရုတ်တရက်ဆိုတော့ လန့်သွားသည်။ အတွေးယောက်ယက်ခတ်နေမိတော့ ကျော်ကျော်မောင် ရောက်လာတာသတိမထားမိ။ 

” ဟုတ် အပြင်ထွက်သွားတယ်” 

နွယ်နွယ် စကားသံတို့တုန်ရင်နေမိသည်။ 

” ဪ ဟုတ် ကျနော် ကို မျိုးမင်းက ဒီလွှတ်လိုက်လို့”

“ဟုတ်”

နွယ်နွယ် မော့မကြည်ရဲ သူ့ကို လိုးပေးဖို့လာခဲ့တာ သိနေတော့လည်း ရှက်လည်းရှက်နေမိသည်။ 

” ကျနော်ကို အကူညီ တောင်းထားလို့.. အဲဒါ အဲဒါ” 

” ဟုတ် ” 

ဒီထက် နွယ်ပြောမရ ဆွံ့အနေမိသည်။ ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်နေမိသည်။ ပေါင်းကြားဆီမှလည်း ယားလို့နေပီ။ အရည်တွေလည်း စိုနေပီ။ ဧည့်ခန်းဆိုဖာဆက်တီပေါ်ထိုင်နေတဲ့နွယ်နွယ်ဘေး ကျော်မောင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ 

“နွယ် လှတယ်” 

“ဟုတ်” 

နွယ်နွယ်လက်ကလေး ကျော်မောင်အသာအယာ ဆွဲကိုင်လိုက်သည်။ နွယ်အလိုက်သင့်ပါလာသည်။ နောက် ပခုံးလေးဆွဲဖက်လိုက်သည်။နွယ်ခေါင်းငုံထားသည်။ ပြန်မမော့တော့။အရမ်းရှက်နေမိသည်။ ကျော်မောင် လက်တဘက်ဖြင့် နွယ်မေးဖျားလေးကို ဆွဲမော့လိုက်သည်။ တဆက်တည်း တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော နွယ်နွယ်နှုတ်ခမ်းလေး ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ အလိုက်သင့်ပါလာပီး လိုက်လျောညီထွေစွာဖြင့် နွယ်နွယ် ပြန်တုန့်ပြန်ပေးမိသည်။ ကျော်မောင်လက်တို့သည် အငြိမ်မနေ နို့နှစ်လုံးကိုအသာအယာ ဆုတ်ပေးနေသည်။ ထိုနောက် ထိုနောက် ပေါင်ကြားကို အသာ အယာ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ ပထမ အထိအတွေ့အတွက် ကျော်မောင် ကျေနပ်သွားပီ။ အလိုက်သင့်ပါလာတဲ့ နွယ်နွယ်ရဲ့တုန့်ပြန်မှုကိုသဘောကျသွားသည်။

ပေါင်လေးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို အလိုက်သင့် နွယ်နွယ် ကားပေးသည်။ ပေါင်မှတဆင့် ဆီးခုံမို့မို့လေးကို စမ်းလိုက်သည်။ အမွှေးမရှိ။ အောက်ကို ဆင်းပွတ်သပ်လိုက်တော့ အရည်စိုနေသော စောက်ဖုတ်လေးကို ကိုင်မိလိုက်သည်။ နွယ်နွယ် ယားနေပြီ။ “ဟို အခန်းထဲသွားရအောင် ကိုကျော်မောင် ” 

“ok နွယ် ” 

ကျော်မောင် ဆက်တီထိုင်ခုံမှထလိုက်သည်။ ထမိန်ပြင်ဝတ်လို့ပြီးသွားသော နွယ်နွယ်ကို ပွေ့ချီလိုက်သည်။ 

“အမေ့” 

ရုတ်တရက်ဆိုတော့နွယ်နွယ်လန့်သွားသည်။ ကျော်မောင်က ပွေ့ချီရင်း နွယ်နွယ် နှုတ်ခမ်းအစုံအား ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

မျိုးမင်းနဲ့နွယ်နွယ်တို့ ချစ်ဗျူဟာကျင်းရာ အိပ်ခန်းထဲက မွေ့ယာကုတင်ပေါ်နွယ်နွယ်ကို အသာယာချလိုက်သည်။ နွယ်နွယ် ပါးလေးနမ်းရင်း နို့နှစ်လုံးချေပေးလိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းအစုံဆွဲစုပ်ရင်း အပေါ်အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ဗရာစီယာအထက် ရုန်းထွက်နေသော နို့ဖွေးဖွေးလေးကို တက်မက်ဖွယ်တွေ့လိုက်ရသည်။ ဂျိတ်ဖြုတ်ပီး နွယ်နွယ်အထက်ပိုင်း အဝတ်ကင်းမဲ့သွားသည်။ ရင်သားတဘက်ကိုဆုတ်ချေရင်း ကျန်တဘက်ကို ကုန်းစို့ပေးလိုက်သည်။ တအင်းအင်းနှင့် နွယ်နွယ် လွန့်လူးလို့နေသည်။ ဗိုက်သားလေးပွတ်သပ်ကာ နမ်းသည်။ ချက် ခွက်ခွက်လေးကိုလျှာနဲ့ကလိသည်။

ဆီးခုံမို့မို့ဆီ လက်ဖြင့် အသာပွတ်သပ်ပေးသည်။ ထိုနောက် ထမိန်ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ နွယ်နွယ်က ဖင်လေးအသာကြွပေးရင်းကျော်မောင် ဆံပင်တွေကြားထဲ သူ့လက်ဖြင့်ထိုးဖွသည်။ ပြောင်အောင်ရိတ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို တက်မက်စွာ ခဏစိုက်ကြည့်နေမိသည်။ လိုးချင်စိတ်နဲ့ အိပ်မက်ခဲ့ဖူးသော နွယ်နွယ်စောက်ဖုတ်လေး သူ မျက်နာနဲ့နီးကပ်စွာမြင်နေရပီ။ လှုပ်ရှားမှုအားလုံး ခဏတုံ့ဆိုင်းသွား၍ နွယ်ခေါင်းထောင်ကြည့်သည်။ သူ့စောက်ဖုတ်လေး ကျော်မောင် ယက်ပေးတာကို သူခံခြင်သည်။ ကျော်မောင်အနေနဲ့လည်း အရည်ရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေး ကုန်းယက်ပေးလိုက်သည်။

စောက်စိလေးကိုလျာနဲ့ဆွဲစုပ်သည် ။စောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေကို လျာနဲ့ ထက်အောက်အပြန်ပြန်အလှန်လှန်ယက်ပေးနေမိသည်။ မိနစ်တွေ ဘယ်လောက်ကြာသွားသည်မသိ နွယ်နွယ် စောက်ရည်တွေ ကျော်မောင်တဝကြီး သောက်လိုက်ရသည်။ သူယက်ပေးနေစဉ်နွယ်နွယ် ဖင်ကြီးကော့ကာ ကော့ကာနဲ့တအင်းအင်းဖြစ်နေသည်။ သူ့ပါးစပ်ထဲ စောက်ရည်တွေ နှစ်ခါပန်းထုတ်လိုက်သည်။ ထိုနောက် အိပ်ယာထက် ပက်လက်လဲကျသွားသည်။ နှစ်ခါပီးသွားမှန်း ကျော်မောင်သိလိုက်သည်။ “ကောင်းလား နွယ်” “ဟုတ်” ကျော်မောင်လည်းအိပ်ယာထက်လှဲလိုက်ရင်း နွယ်နွယ် ပါးလေးနမ်းလိုက်သည်။

သူကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေချွတ်ဖို့ပြန်ထိုင်လိုက်သည်။ ဆွဲချွတ်နေတဲ့ သူလက်တွေကို နွယ်နွယ်လှမ်းဆွဲကာ ထထိုင်သည်။ ပီးတော့ နွယ်နွယ်ကိုယ်တိုင် ကျော်မောင်အဝတ်တွေ ဆွဲချွတ်သည်။ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကိုလက်ဖြင့် အသာယာပွတ်သပ်ရင်းနမ်းသည်။ တက်မက်စွာ နှစ်လိုစွာ ဖြင့်နမ်းသည်။ နောက် ကျော်မောင် ခါးပုံစကိုဆွဲဖြည်။ အောက်ခံ ဆွဲမချွတ်သေးပဲ လက်ဝင်၍ ငပဲလေးကိုကလိသည်။ ကျော်မောင် လီးကို ထုပေးသည်။ နောက် အောက်ခံဆွဲချွတ်ရင်း ကျော်မောင်လေးကိုနမ်းသည်။ဒစ်ကိုဖြဲကာ ဒစ်ကြားတလျောက် လျာဖြင့် ကလိသည်။ နောက် လီးတချောင်းလုံးကုံးစုပ်သည်။

စုပ်နေရင်း ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုအသာပွတ်သပ်သည်။ ကျော်မောင်ဖိုးသိုးဖတ်သပ်ဖြစ်သွားသည်။ ဒီအခြေအနေအထိ သူမမျှော်လင့်ခဲ့။ ဒီလိုမျိုး လီးစုပ်ပေးလိမ့်မယ်လို့မမျှော်လင့်ခဲ။ မျိုးမင်းနဲ့နွယ်နွယ် ဆက်စ် ပွင့်လင်းသည်ဆိုစေတော့ တခြားယောက်ျားတယောက်နဲ့အပြောင်းအလဲ အလိုးခံခြင်သည် ဆိုစေအုံးတော့လိုမျိုး ဆက်ဆံရလိမ့်မယ်လို့ထင်မထား။ ခုတော့ ရှယ်ပီလေ။ ကုန်းစုပ်နေသော နွယ်နွယ် ပေါင်တံတွေ ပွတ်သပ်ရင်း ခြောက်ကိုး အနေထားရောက်အောင် ပြင်လိုက်သည်။ ကျော်မောင်အပေါ်တက်ခွကာ သူ့စောက်ဖုတ်ကို ကျော်မောင် ပါးစပ်ဆီ ပို့လိုက်သည်။

ခြောက်ကိုး အနေထားဖြင့် လီးစုပ် စောက်ဖုတ်ယက်ကာ အစွမ်းကုန် ကြဲကြလေတော့သည်။ နွယ်နွယ်ရဲ့ အပြုစုအောက်မှာ သူလည်း တစ်ခါပီးခဲ့ရသည်။ နွယ်နွယ်ပါးစပ်ထဲမှာပဲပီးလိုက်ရသည်။ နွယ်နွယ် မျိုချလိုက်တာသိသည်။ မျိုးမင်းမိန်းမဆိုတာ မေ့ပြီး နွယ်နွယ်အရမ်းချစ်မိသွားသည်။ 

“ကောင်းလိုက်တာ နွယ်” 

“အင်း” 

“နွယ်ရာ ကောင်းလား” 

ခေါင်းညိတ်ကာဖြေသည်။ ကျော်မောင်ကို ဖက်ကာ နွယ်နွယ် ပါးအပ်ထားလိုက်သည်။ 

“ကို့ လီးက အကြီးကြီး နော်” 

“ဟုတ်လား မျိုးမင်းထက် ကြီးတယ်ပေါ့” 

“အင်း” 

“ဘယ်ဟာပိုကြိုက်လဲ”

“သိသေးဘူးလေ အလိုးမှ မခံရသေးတာ”

“ဒါဆို သိအောင် လိုးကြစို့”

” အင်း လီးစုပ်ရတာတော့ ကို့လီးက ပိုစုပ်လို့ကောင်းတယ် နောက်ပီး စောက်ဖုတ်ယက်ပေးတာလည်း ကိုက ပိုကောင်းတယ်” 

” တကယ်” 

“ အင်း” 

နွယ်နွယ် အစကလို ရှက်ရွံ့မနေတော့။ အပြောရဲ အနေရဲ နေပီ။ ဒါပဲလေ အရည်ဝင်သွားတော့ ဘယ်သူငြိမ်ငြိမ်လေးနေနိုင်မလဲ။ 

“ကဲ စလိုက်ကြစို့နွယ်” 

“ဟုတ် ” 

နွယ်နွယ်ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်သည်။ ပေါင်လည်း အလိုက်သင့်ကားထားလိုက်သည်။ ကျော်မောင်က နွယ်နွယ်ပေါင်ကြားဒူးထောက်လိုက်ပီး နွယ်နွယ် ပေါင်တံနှစ်ဖက်ကိုသူ့ဖက်ဆွဲယူရင်း စောက်ဖုတ်နဲ့လီး နီးကပ်သွားအောင် အနေထားပြင်လိုက်သည်။

နွယ်နွယ်ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်ဖက်ဆီထောင်လိုက်ပီး သူ့ရဲ့ပြဲလန်နေတဲ့ ဒစ်ကြီးကို အဖုတ်ဝမှာတေ့လိုက်သည်။ အထဲထိုးမထည့်သေးပဲ ဒစ်ကြီးနဲ့ နွယ်နွယ်စောက်စိလေး ကလိပေးလိုက်သည်။ နွယ်နွယ်တအင်းအင်းဖြစ်ကာ သွားသည်။ စောစောက သူပြောင်အောင် ယက်ပေးထားတဲ့ စောတ်ဖုတ်လေး စိုစိုပြည်ပြည်ပြန်ဖြစ်လာသည်။ 

“ထည့်တော့နော် ကို တအားယားနေပြီ” 

ကျော်မောင်လည်း ဒစ်ကိုအဖုတ်ဝမှာတေ့ပီး ဖြည်းဖြည်းခြင်းအထဲထိရောက်အောင် ဖိကပ်လိုက်သည်။ ဆီးခုံနှစ်ခုထိကပ်သွားပီးနောက် အထုတ်အသွင်းမလုပ်သေးပဲ ထောက်ထားတဲ့ လက်တွေကို အနေထားပြင်လိုက်သည်။

နွယ်နွယ်ကျောဘက်မှနေ၍ သိုင်းဖက်လိုက်ကာ လီးတချောင်းလုံးဝင်လာတဲ့အရသာကို ဇိမ်ခံကာ ဟပြဲဟပြဲဖြစ်နေတဲ့ နွယ်နွယ်နှစ်ခမ်းတစုံကို ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ နောက်မျက်နာအနှံနမ်းသည်။ရင်ဘတ်ကြီးဖိကပ်ထားတဲ့ နို့အုံနှစ်လုံးကို အသာပွတ်သပ်လိုက်သည်။ နောက် ဖင်ကိုကြွကာလီးအထုတ်အသွင်းကို ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်လေးလုပ်ပေးသည်။ သားအိမ်ဝဆီအထိ ထိကပ်သွားအောင် အရင်းထိရောက်အောင်သွင်းသည်။ နွယ်နွယ်အနေနဲ့ သူ့ယောက်ျားနဲ့မတူတဲ့ လိုးပုံလိုးနည်းမှာ ဖီးအရမ်းတက်သွားသည်။ သူကလဲ အလိုက်သင့်အောက်ကနေ ဆောင့်ပေးသည်။

လီးကြီးကျွတ်ထွက်သွားမှာပင် စိုးနေသည်။ ဆောင့်လိုက်ကြ ညှောင့်လိုက်ကြပုံများက မီးထွက်မတတ်ပင်။ စောက်ရည်လီးရေသာစိုစိုကြီး မထွက်လို့ကတော့ မီးထတောက်မှာ အသေအချာပင်ဖြစ်သည်။ 

“ ကဲ နွယ် မှောက်လိုက်” 

“ဟင် ဖင်ထဲထည့်မလို့လား.. ဒါတော့ မရဘူးနော် ကိုကျော်မောင်” 

“ ဖင်မလုပ်ပါဘူး နွယ်ရ နောက်ကနေ စောက်ဖုတ်လုပ်ပေးမလို့ပါ” 

“ဒါဆို ပီးရော” 

နွယ်နွယ် မှောက်ပေးလိုက်သည်။ ဖင်လေး အထက်ကော့ကော့လေးဖြစ်နေအောင် ကျော်မောင်က အနေအထားပြင်လိုက်သည်။ ထိုနောက် သူ့လီးကိုကိုင်ပီး အနောက်ဖက်ပြု ထွက်နေတဲ့ နွယ်နွယ်စောက်ဖုတ်အဝမှ ဒစ်ကိုတွေ့လိုက်သည်။

ပီးတော့ တဖြည်းဖြည်း ဖိချလိုက်သည်။ စုပ်လိုက်ယက်လိုက်လိုးလိုက်နဲ့ မအားလပ်ခဲ့တဲ့ အဖုတ်လေးသည် ကျပ်ထုတ်မနေတော့ အသာအယာပင် ကျော်မောင်ဒစ်ကြီးက နွယ်နွယ် စောက်ဖုတ်ထဲ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီးဝင်သွားလေသည်။ အရင်းထိရောက်အောင် ဖိသွင်းကာ နွယ်နွယ်ခါးလေးကို ဆွဲစောင့်လိုက်သည်။ 

“အော့” 

“နာလားနွယ်” 

“ရတယ် ကိုကျော်မောင်” 

ကျော်မောင် လည်း နွယ်နွယ့်ခါးလေး ဆွဲကာဆွဲကာနဲ့ လိုးလိုက်တာ တချီပီးသွားခဲ့တော့သည်။ 

“နောက်တမျိုးပြောင်းလိုးရအောင် နွယ်” 

“ဟုတ်” 

ကျော်မောင်လည်းမှောက်ယက်ဖြစ်နေသော နွယ်နွယ်ကို ဆွဲထူလိုက်သည်။ထို့နောက် အခန်းထဲရှိသော ဆိုဖာဆက်တီဆီကို နွယ်နွယ်ကို ပွေ့ချီသွားသည်။ နောက် ဆက်တီထိုင်ခုံမှာ ကျော်မောင်ကယိုင်လိုက်ကာ နွယ်နွယ်ကို သူ့ကို ကျောပေး၍တက်ခွစေလိုက်သည်။ ထောင်မတ်နေသေးသော သူ့ဒစ်ကြီးကို နွယ်နွယ် စောက်ဖုတ်မှာတေ့ပေးလိုက်သည်။ “ကဲ နွယ်နွယ် အပေါ်ကနေဆောင့်” ဒီလိုပုံစံ မျိုးနဲ့မျိုးမင်းတခါမှမလိုးပေးဖူးပေ။ ကုတင်အထက်မှာပဲ မီးကုန်ယမ်းကုန် စုတ်ယက်လိုးဖူးခဲ့သည်သာဖြစ်တော့ ယခုပုံစံက နွယ်နွယ်အတွက် လိုးနည်းအသစ်ပင်ဖြစ်သည်။ နွယ်နွယ်လည်း ကျော်မောင်ပြောသည်အတိုင်း ဆောင့်သည်။

သားအိမ်အရင်းထောက်မိသည်အထိ ဆောင့်မိကာ ကျင်တက်လာတဲ့အရသာကို ခံစားရသည်။ သူဆောင့်နေစဉ်မှာပင် ကျော်မောင်လက်တို့သည် အငြိမ်မနေ လှုပ်ခါနေသော နို့နှစ်လုံးကို အသာအယာ ဆုပ်ခြေပေးနေသေးသည်။ တခါတခါ လက်တဘက်ဖြင့် သူ့စောက်စိလေးကိုလက်ဖြင့်လာ လာခြေပေး နေသေးသည်။ စောစောက ကျော်မောင်ယက်ပေးနေတုန်းက ပီးသွားလို့ လိုးတဲ့အခါတော်တော်နဲ့မပီးနိုင်တာ အခုလို အထက်ကဆောင့်နေရတော့ ပီးချင်ချင်ပင် ဖြစ်လာသည်။ ကျော်မောင်လည်း နွယ်နွယ့်အခြေအနေကိုသိသည်။ အရသာအပြည့်ခံစားနိုင်အောင် နွယ်နွယ်ဖင်ကို မလိုက်ချလိုက်လုပ်ပေးကာ ကာမအရသာ အစွမ်းကုန်ခံစားနိုင် ကူညီပေးလိုက်သည်။

“အား ပီးတော့မယ် ဆောင့် ဆောင့် ” 

နွယ်နွယ် အသံထွက်အောင်တောင့်တမိကာ ကျော်မော်ပေါင်ပေါ်မှာ အသားကုန် ဆောင့်ချလိုက်သည်။ 

“အား ကောင်းလိုက်တာ ကိုကျော်မောင်ရယ် အသက်ရှုတောင်မှားတယ်” 

“တကယ်လား နွယ်” 

“အင်း”

“မျိုးမင်းနဲ့ ဒီလို မလိုးဖူးလား”

“ဒီလိုလည်းမလိုးဖူးဘူး ဒီလိုလည်းအသည်းထဲထိ အေးကနဲဖြစ်အောင် မခံစားဖူးဘူး” 

ကျော်မောင်လည်းကျေနပ်နှစ်သက်စွာနဲ့ သူ့ပေါင်ပေါ်ခွေကျနေတဲ့နွယ်နွယ်ကို မွတ်သိပ်စွာ နမ်းရင်း နို့လေးနှစ်လုံးကိုဆုပ်ခြေပေးနေမိသည်။ အလိုက်သင့်အနေထားဖြစ်အောင် နွယ်နွယ်ကို ပြင်လိုက်ကာ စိုစွတ်နေတဲ့နှစ်ခမ်းလေးကို ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

နွယ်နွယ် လက်အစုံက ပြန်လည်ပွေ့ဖက်ရင်း ကျော်မောင်ကို တရှိုက်မက်မက် ပြန်လည်းနမ်းရှုပ်နေလေတော့သည်။ နွယ်နွယ်အတွက် လီးအသစ်နဲ့ အလိုးခံရတဲ့အရသာသည် ကျေနပ်စရာအတိ။ သူ့ယောက်ျားထက် ရှည်လည်းရှည် တုပ်လဲ တုပ်တဲ့ကျော်မောင်လေးကို နှစ်သက်မိသွားသည်။ ကျော်မောင်နဲ့ကုတင်ထက်မှာ ပွေ့ဖက်အနားယူရင်း ကျော် မောင့်ပါးနှစ်ဖက်ကို မွတ်သိပ်စွာ နမ်းလိုက်သည်။ ကျော်မောင်အနေနဲ့ကလည်း သူငယ်ချင်းမယား လိုးခွင့်ရခိုက် အစွမ်းကုန် အသားကုန် လိုးရင်း နွယ်နွယ်အပေါ်လိုချင်တက်မက်စိတ်ကလေးပင် ဖြစ်သွားသည်။

တခါထဲ သူငယ်ချင်း နောက်ထပ်မတွေ့ရဘူးဆိုတဲ့ မျိုးမင်းစကားကို ကတိခံထားမိတဲ့အတွက်ပင် နောင်တရမိသလိုလို။ မဟုတ်ရင် သူခိုးစားလို့ ရနိုင်သေးသည်။

“နောက် ဒီလိုနေခွင့်ရမယ်မထင်တော့ဘူးနော် ကိုယ်တော့ မင်းကိုစွဲသွားပီ နွယ်” 

“နွယ်လည်း အတူတူပါပဲ အကိုရယ်”

လွတ်ထွက်သွားမှာစိုးသည့်အလား ကျော်မောင်ကို နွယ်နွယ် အတင်းဖက်ထားမိသည်။ အပြောင်းအလဲ စားမိသည်သာမက ထာဝရခံခြင်စိတ်ကြောင့် မျိုးမင်း သည်သူမလင်ဆိုတာ မေ့သွားသည်။ ကျော်မောင် ဆိုတာက သူမယောက်ျားသူငယ်ချင်း သူမအပြောင်းအလဲ အလိုးခံလို့ရအောင်။

သူမယောက်ျား မျိုးမင်းစီစဉ်ပေးသော တခဏတာလင် သို့မဟုတ် သူမကာမဆန္ဒကို အငှားဖြည့်စည်းပေးသူသာ ဖြစ်သည်။ ခက်ပါပေါ့လား ကာမဂုဏ်လူသားနှစ်ယောက်ရယ်။ဒီနေ့ သူ့မယားနွယ်နွယ်ဆန္ဒလိုက်လျောပြီး နွယ်နွယ်နဲ့သူ့သူငယ်ချင်းကျော်မောင် စိတ်ရှိတိုင်း လိုးလို့ရအောင် သူစီစဉ်ပေးခဲ့ပြီး သင်းသင်းနဲ့အတူ အိမ်ကထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ သင်းသင်းဆိုတာက အိမ်မှာလက်တိုလက်တောင်း ခိုင်းရအောင် ခေါ်ထားတဲ့ ကလေးမလေးဖြစ်သည်။ ကလေးမဆိုပေမယ့် ၂၂နှစ်အရွယ် တခုလပ်မလေး ဖြစ်လေသည်။ သူယောက်ျားက ယိုးဒယား အလုပ်ထွက်လုပ်ရင်း မှာပဲ နောက်မိန်းမ ယူသွားခဲ့သည်။

အခုဆို ၃ နှစ် ကျော်ကျော်ပင် ရှိရော့မယ်။ သူ့ကိုလည်း အကြောင်းခဲ့ပြီး နောက်ယောက်ျားယူလိုက ယူနိုင်ကြောင်း သူ့အနေနဲ့မြန်မာပြည် ပြန်မလာတော့ကြောင်း လှမ်းအကြောင်း ကြားပီးကတည်းက အော်တိုမက်တစ် တခုလပ် ဖြစ်သွားခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။ ညားခါစမဟုတ်တော့ သူမအနေနဲ့ သိပ်အထူးအထွေ မခံစားခဲ့ရ။ ဒီလိုနဲ့နေလာရင်း ကိုမျိုးမင်းအိမ်မှာ အိမ်အကူလာလုပ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ အိမ်အကူဆိုပေမယ့် သိပ်ပင်ပင်ပန်းပန်းလုပ်ရသည် မဟုတ်။ ထမင်းဟင်းချက် အဝတ်လျှော် ဖုန်သုတ် ဒီလောက်ပဲ လုပ်ရသည်။ ကိုမျိုးမင်းက ဖိနပ်ဆိုင်ဖွင့်ထားတော့။

လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး မနက် ၇:၃ဝ တာနဲ့အိမ်ကထွက်သွားကြရပြီ။ထိုအချိန်ဆို သင်းသင်းတယောက်ထဲ အိမ်စောင့် ။ သင်းသင်းအတွက် အလုပ်လုပ်ရတာ မပင်ပန်းပေမယ့် စိတ်ပင်ပန်းစရာကြုံခဲ့ရသည်က ကိုမျိုးမင်းနဲ့ မနွယ်နွယ်တို့ရဲ့ လင်ခန်းမယားခန်း လွတ်လပ်စွာ နေထိုင်မှုပဲဖြစ်သည်။ တခါကဆို တရေးနိုး အပေါ့သွားခြင်တာနဲ့ အိမ်သာဘက်ထွက်အလာ ကိုမျိုးမင်းတို့အခန်းရှေ့က ဖြတ်အလျောက် တအင်းအင်း တရှူးရှူးအသံတွေကြောင့် ဘာဖြစ်နေပါလိမ့်အတွေးနဲ့ခြောင်းအကြည့် လား လား ကိုမျိုးမင်းက မနွယ်နွယ် ပေါင်ကြား ခေါင်းထိုးပြီးစောက်ဖုတ် ယက်နေတာမြင်လိုက်တော့ ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။

သင်းသင်းပေါင်ကြားမှာလည်း ရွစိရွစိ ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ ဟထားတဲ့ တခါးကြားကနေ အသာပဲ ခြောင်းကြည့်နေခဲ့မိသည်။ ကိုမျိုးမင်း လီး ကြီးကို ဒစ်ဖြဲပေးပြီး အားရပါးရစုပ်နေတဲ့ မနွယ်နွယ်ကိုလည်း မနာလိုပင်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ထိုကဲသို့အဖြစ်အပျက်မျိုး တခါမက ခဏခဏ ကြုံလာတော့လည်း လင်နဲ့ဝေးခဲ့ရသူ တခုလပ်မလေးသင်းသင်းအဖို့ လင်ဆာရောဂါ ရခဲ့တာဆန်းသလားလေ။ အခွင့်အရေးရင် ကိုမျိုးမင်းနဲ့မှမဟုတ် ဘယ်သူနဲ့ဖြစ်ဖြစ် အလိုးခံခြင်စိတ် ကြိတ်ဖြစ်နေတာ ကြာခဲ့ပြီ။ ထိုအခြေအနေရောက်အောင်လည်း ရေလာမြောင်းပေ အမူယာမျိုး နဲ့ကိုမျိုးမင်းကို မကြာမကြာဆွယ်မိသည်။

ခက်သည်က မနွယ်နွယ်။ မနွယ်နွယ်နဲ့ကိုမျိုး မင်းကတပူးတွဲတွဲ ညားခါစ လက်မယားလို အမြဲပွတ်သီးပွတ်သပ် နေနေကြတာပဲဖြစ်သည်။ ကလေးမရှိတဲ့စုံတွဲ လိင်ကိစ္စပွင့်လင်းလွတ်မှုရှိလွန်းတဲ့ လင်မယားဆိုတော့လည်း မနွယ်နွယ် အလစ် သူ့လင်ခိုးစားဖို့ကြံတာ အထမမြောက်နိုင် ဖြစ်နေသည်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ သင်းသင်းမျှော်လင့်စောင့်စားနေသော နေ့သည်ရောက်လာခဲ့လေသည်။ မနွယ်နွယ် သူငယ်ချင်းတွေ အိမ်အလည်လာစဉ်က ဖြစ်သည်။ ထိုနေ့က ဥပုတ်နေ့ဆိုတော့ သူတို့လင်မယား ဆိုင်ပိတ်ထားကြသည်။ ရောက်လာသည့် မနွယ်နွယ်သူငယ်ချင်းတွေက မေမြို့တက်လည်ကြဖို့ အရေးဆိုသည်။

ကျောင်းတုန်းကလို လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကဲဖို့ ယောက်ျားတွေကို ခေါက်ထားခဲ့ဆိုတော့ ကိုမျိုးမင်းတယောက် အိမ်မှာကျန်နေခဲ့ရသည်။ ထိုအချိန်သည်ပင် သင်းသင်းအတွက် အခွင့်အရေးဖြစ်သည်။ ရှက်စရာတော့ ကောင်းသားလေ သူများလင် ကြောင်တောင်နှိုက်ရမှာ ဆိုတော့ ။ တတ်နိုင်ဘူးလေ။ ကိုယ်မှ မနေနိုင်ပဲ ညစဉ်မြင်တွေ့ခဲ့ရတဲ့ ကိုမျိုးမင်းတို့လင်မယားရဲ့ လိုးပွဲက သူကိုမနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်စေမှတော့ သင်းသင်းခမျာ သူ့စောက်ပတ်လေးအယားပြေဖို့ အနီးစပ်ဆုံးလိုးပေးနိုင်မယ့်သူက ကိုမျိုးမင်းမှတပါး အခြားမှမမြင်မိခဲ့။ (နောက်မှ သင်းသင်းသိခဲ့ရသည်က ကိုမျိုးမင်းအနေနဲ့လည်း သူကိုကြိတ်ကြံနေခဲ့သည့် အကြောင်း) မနွယ်နွယ်တို့ထွက်သွားကတည်းက။

သင်းသင်းအနေနဲ့ ဘယ်လိုကြံရမလဲ အကြံထုတ်နေခဲ့သည်မှာ ခေါင်းပင်ပူနေပီ။ စိတ်ရှုတ်ရှုတ်နဲ့ ရေချိုးဖို့ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲမပပ ပိုးဟပ်တကောင်မြင်မိတော့မှ သင့်မည်ထင်တဲ့အကြံကို သင်းသင်းရလိုက်တော့သည်။ မျိုးမင်းအနေနဲ့ကလည်း ဒီနေ့ဥပုတ်နေ့ဆိုတော့ အလုပ်လုပ်စရာဘာမှမရှိ ။ မနေ့ညက နွယ်နွယ် ခေါင်းကိုက်လို့ စောစီးစွာအိပ်သွားလို့ လိုးခြင်စိတ်ကို ထိန်းထားခဲ့ရသည်။ တရေးနိုး လိုးမယ်ကြံတော့လည်း မနက်ဖန်ခါမှ တနေကုန်လိုး ဆိုတဲ့ ဇနီးရဲ့ ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် သူမကိုအိပ်ရေးဝအောင် အိပ်ပါစေဆိုပီးအိပ်ခိုင်းလိုက်တော့သည်။

ဒီနေ့ တနေကုန်လိုး မယ်တင်းထားသမျှ ရေစုန်မျောကုန်ရပီ ဖြစ်သည်။ ကြာကြာနေရအောင် ကြာဆေး တစ်နာရီကြို သောက်ထားမိတာလည်း ဒုက္ခလှလှတွေ့နေရသည်။ ထိုအချိန်မှာပဲ သင်းသင်းတယောက် ထမိန်ရင်လျားနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ တခုလပ်မလေးပေမယ့် တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ လှနေတုန်းမို့ သူစိတ်ကူးနဲ့ လိုးနေခဲ့ရသည်မှာ ဘယ်နှကြိမ်ရှိမှန်းပင်မသိတော့။ ထိုအချိန်မှာပဲ ရေချိုးခန်းထဲမှ သင်းသင်းရဲ့ အော်သံကြီးထွက်လာသည်။ 

” အမလေး လုပ်ကြပါအုံး” 

သွားသင့် မသွားသင့်ချိန်ဆနေတုံးမှာပဲ 

” အ ကိုမျိုး လာပါအုံး” 

မဖြစ်တော့ သူကိုနာမည်တပ်ခေါ်နေမှတော့ ရေချိုးခန်းထဲ ခြေလှမ်းတို့ဦးတည်မိပြီး ဖြစ်သွားသည်။အခန်းထဲဝင်လျင်ဝင်ခြင်း မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် ကျက်သေသေသွားသည်။ သင်းသင်းတယောက် ရင်လျားထားသောထမိန်ကို ရမ်းခါနေသည် တွေ့လိုက်ရသည်။ “ဘာဖြစ်တာလဲ သင်းသင်း” “ပိုးဟပ် ပိုးဟပ်” 

“ဘယ်မှာလည်း” 

“ထမိန်ထဲမှာ” 

“လက်နဲ့ခါထုတ်လိုက်လေ” 

“လက်နဲ့ခါထုတ်ရဲမှတော့ ခေါ်နေပါမလား” 

“လုပ်ပါကိုမျိုး ဖယ်ပေးပါအုံး” 

“ဟာ နင်ကလဲ သင့်ပါ့မလား”

“သင့်တယ်သင့်တယ် လုပ်ပါ မြန်မြန်လေး ဖယ်ပေးပါ” 

မျိုးမင်းလည်း သင်းသင်းအနား တိုးကပ်သွားလိုက်သည်။ 

‘ဘယ်မှာလည်း” 

“ပေါင်မှာ ကပ်နေတာ အီး” 

သင်းသင်းကပြောပြောဆိုဆို ထမိန်ကို အောက်နှိမ့်ချလိုက်သည်။ပေါင်ရင်းထိမမြင်ရပေမယ့် ဖွေးဆွတ်ကာ မို့မို့ဖောင်းဖောင်းလေးဖြစ်နေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို အရင်မြင်လိုက်ရသည်။ 

“ဟာ လှတယ်ကွာ” 

“လှလည်း နောက်မှလှပါကိုမျိုးရယ် မြန်မြန်လေးဖယ်ပေးပါ ပေါင်မှာကပ်နေတဲ့ ပိုးဟပ်ကို” 

“ထမိန်နဲ့ကွယ်နေတာ ကိုမျိုးမှမမြင်ရတာ ဘယ်လိုဖယ်ပေးမလဲ” 

“ကဲ ဖယ် ဖယ်  ”

ဆိုကာ ထမိန်ချွတ်ချလိုက်တော့သည်။ လုံးတီးဖြစ်သွားသော သင်းသင်းပေါင်မှာ ကပ်နေသော ကျေးဇူးရှင်ပိုးဟပ်ကလေးသည် အသက်မဲ့ကာ ငြိမ်သက်နေသည် တွေ့လိုက်ရသည်။ ဖြူဖွေးနေသော ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးကို အသာကိုင်ကာ ပိုးဟပ်ကို ဖယ်ပေးလိုက်သည်။

မျိုးမင်းလက်တို့သည် သင်းသင်းပေါင်သွယ်သွယ်လေး ကို ထိကပ်ထားဆဲပင်။ နောက်ပွတ်သပ်ပေးရင်း လှတယ်သင်းသင်းရယ် ဆိုကာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကာ ပေါင်သွယ်သွယ်လေး နမ်းရှုပ်လိုက်လေသည်။ ထိုမှတဆင့် ဆီးစပ်ကအမွှေးအုပ်အုပ်လေးကို နမ်းလိုက်လေတော့သည်။ 

“ကိုမျိုး” 

သင်းသင်း ကမသင့်တဲ့ပုံစံဖမ်းသည်။ တကယ်က ထိုအရာနဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်သာဖြစ်သည်။ လွတ်ထွက်သွားမှာစိုးလို့ အတင်းဆွဲကပ်ထားခြင်း သည်သာဖြစ်သည်။ 

“ကိုယ်မနေနိုင်တော့ဘူး သင်းသင်းရယ်” 

“ဟင့်အင်း ကိုမျိုး မရဘူးကွာ” 

ဆိုပီး သင်းသင်းကိုအတင်းဆွဲလှဲလိုက်ကာ။

နို့နှစ်လုံးကို တရှိုက်မက်မက်နမ်းလည်းနမ်း လက်တဘက်နဲ့ဆုပ်ခြေလို့ခြေပက်လက်ကလေးဖြစ်နေတဲ့ သင်းသင်းရဲခပ်ဟဟလေးဖြစ်နေတဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲဖြဲလိုက်ကာ အမွှေးအုပ်အုပ်လေးနဲ့ အဖုတ်မဲမဲလေးကို မွှေးလိုက်လေတော့သည်။ တဆက်တည်း သိသိသာသာ ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်စိလေးကို လျှာနဲ့ထိုးကလိလိုက်လေတော့သည်။ ငြင်းဟန်ပြု ပေမယ့် အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်ဆန္ဒလေး အောင်မြင်ခဲ့ပြီမို့ သင်းသင်း ကျေနပ်စွာပင် ကော့ကာကော့ကာပေးလိုက်သည်။ 

“ယားတယ် မနေတတ်တော့ဘူး” 

“အင်း ဒီထက်ကောင်းအောင် ကိုမျိုးက ပြုစုအုံးမှာ” 

မျိုးမင်းရဲ့အယက်အပြု ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် သင်းသင်းတယောက် ဖျပ်ဖျပ်လူးလို့နေသည်။

အလိုးမခံရတာကြာခဲ့ပြီမို့ မျိုးမင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်အယက်အပြု မှာတင် စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ခဲ့ရသည်။ မျိုးမင်းလည်း လိုးဖို့ပြင်လိုက်သည် ။ ဝတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်သည်။ ငပဲက ငေါငေါကြီး ။ သင်းသင်းရဲ့ပေါင်နှစ်ဘက်ကိုကားကာ သူ့ဒစ်ကို စောက်ဖုတ်အဝမှာတေ့မယ်လုပ်တော့ သင်းသင်းတယောက် အတင်းကုန်းထသည်။

“ဟင့်အင်း ကိုမျိုး” 

“ဘာလဲ ကိုယ် ယားနေပီ သင်းသင်းကို လိုးပါရစေ” 

“အင်း လိုးပါ ပီးမှလိုး အခုတော့ နေအုံး” 

သင်းသင်းတယောက်ငုတ်တုတ်ထထိုင်ကာ မျိုးမင်းကို ပက်လက်လှန်စေသည်။ နောက် သူတောင့်တနေခဲ့တဲ့ မျိုးမင်းရဲ့ဒစ်ကြီးကို ဖြည်းဖြည်းခြင်းငုံ့ကာ စုပ်လိုက်လေသည်။

“ဟား ကောင်းလိုက်တာ သင်းသင်းရာ” 

သင်းသင်းအနေနဲ့တခါမှလီးမစုပ်ဖူးပေမယ့် ညတိုင်းချောင်းကြည့်ထားတဲ့နွယ်နွယ့်ရဲ့လီးစုပ်ပုံအတိုင်းနမူနာထားကာစုပ်ပေးနေသည်။ မျိုးမင်းလည်း မရွယ်ပဲစော်ကဲမင်းဖြစ်ကိန်းကြုံပြီမို့ အစွမ်းကုန်ကြဲဖို့ ပြင်လိုက်လေတော့သည်။ တကယ်တော့ သင်းသင်းနဲ့ မျိုးမင်း လိုးဖြစ်ခဲ့ကြတာ အမှတ်တမဲ့မဟုတ်။ တယောက်နဲ့တယောက် ကြိတ်ကြံနေခဲ့ကြပြီး လိုးခွင့်ကြုံချိန်မှာ လိုးဖြစ်အောင် နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ကြိုးစားအားထုတ်မှု အောင်မြင်ခဲ့ခြင်းသာဖြစ်သည်။ ထိုနောက်ပိုင်းမှာလည်း လိုးခွင့်ကြုံအောင် အခြေအနေဖန်တီးခဲ့ကြကာ လိုးခဲ့ကြသည်မှာလည်း အကြိမ်ကြိမ်။

မထင်မှတ်ပဲ နွယ်နွယ်သိသွားသည့် အတွက် အလျော်အစား တောင်းသလို တစိမ်းယောက်ျားတယောက်ရဲ့ အလိုးခံခြင်ကြောင်း ချစ်ဇနီးရဲ့ ဂျစ်တိုက်မှုနဲ့ပင် နွယ်နွယ်အလိုးခံဖို့ သူငယ်ချင်း ကျော်မောင်နဲ့ ညှိကာ ယနေ့ စီစဉ်ပေးခဲ့ရသည်။ ချစ်ဇနီးရဲ့ လိုးပွဲကြီး ထမြောက်အောင်မြင်ဖို့ သူနဲ့သင်းသင်းက ရှောင်ထွက်ပေးခဲ့ရလေသည်။ သူတို့ နှစ်ဦး မြို့ပြင်ကတိုက်ခန်းလေးဆီ ဦးတည်ကာ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ဒီတိုက်ခန်းလေးက မျိုးမင်းနဲ့နွယ်နွယ် အိမ်ထောင်မကျခင်က ချစ်ဗျူဟာကျင်းရာ ဌာနတခုပင် ဖြစ်လေသည်။ သခင်မအသစ်လေးကို လက်ခံဖို့မျက်စိရှက်နေမလား တိုက်ခန်းလေးရေ။

မျိုးမင်းနဲ့သင်းသင်းကတော့ ချစ်ဗျူဟာကျင်းဖို့ရယ်ဒီဖြစ်လို့နေပါပြီ။ သင်းသင်းတယောက် မျိုးမင်းလီးကို ထုပေးရင်း ဂွေးစိနှစ်လုံးကို အသာအယာ စုပ်သပ်လိုက်သည်။ အကြော အမြောင်းမြောင်းမြင်ရအောင်ပင် တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတချောင်းလုံးကိုလျှာနဲ့ လှည့်ပတ်ကာကလိသည်။ ဒစ်ကိုအသာယာ စုပ်ပေးသည်။ ပါးစပ်ထဲပြည့်သိပ်နေတဲ့မျိုးမင်းလီးကို အကြော အမြောင်းမြောင်းမြင်ရအောင်ပင် တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတချောင်းလုံးကိုလျှာနဲ့ လှည့်ပတ်ကာကလိသည်။ ဒစ်ကိုအသာယာ စုပ်ပေးသည်။ ပါးစပ်ထဲပြည့်သိပ်နေတဲ့မျိုးမင်းလီးကို ငုံထားရသည်ကပင်သင်းသင်းအတွက် သုခဖြစ်သည်။

မျိုးမင်းလည်း သင်းသင်းရဲ့ဆခြေထောက်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲယူလိုက် သင်းသင်းစောက်ဖုတ်လေးကို ကလိလေသည်။ ခြောက်ကိုး အနေထားယူကာ အောက်ကနေပင့်ကာ စောက်စိကိုစုပ်သည်။ စောက်ပတ်ဘေးနှစ်ခမ်းသားတွေ ကို ပယ်ပယ်နယ် ယက်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲအထိ လျှာနဲ့ ထိုးကလိသည်။ စိမ့်ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တချို့ကို စုပ်ယူကာမျိုချသည်။ ငံကျိကျိမနေ အနံအသက်မရှိ။ ချောကျိကျိ နဲ့စုပ်ယက်လို့ကောင်းသည်။ ခြောက်ကိုးအနေအထားနဲ့ စုပ်ယက်လို့အားရမှ နောက်ပုံစံတမျိုး ပြောင်းကြသည်။ မျိုးမင်းကအိပ်လျက်။ သင်းသင်းက မျိုးမင်းခေါင်းပေါ်ခွကာ အပေါ်ကနေ စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်သလိုထက်အောက်လှုပ်ပေးသည်။

မျိုးမင်းက လျာနဲ့အောက်ကနေ သင်းသင်းစောက်ပတ်ကို ကလိသည်။ ထိုသိုတဖန် ကြာပြန်တော့ သင်းသင်းက ခုတင်ပေါ်ပက်လက်မကျ ထိုင်လျက်ပုံစံလဲမဟုတ် အနေအထားပြောင်းသည်။ မျိုးမင်းက သင်းသင်းလက်နှစ်ဘက်ကို ခုတင်ရဲ့ ဆခေါင်းရင်းနံရံမှာဆွဲကပ်ရင်း အသင့်ဟထားပေးသော သင်းသင်းရဲ့ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်ကာ ပါးစပ်ကိုလိုးသည်။ ထိုပုံစံအားရပြန်တော့ သင်းသင်းက ခုတင်အဖြားမှာ ပက်လက်လှန်ကာ မျိုးမင်းလီးကိုစုပ်သည်။ မျိုးမင်းက ခုတင်အောက်ကနေ မတ်တတ်နဲ့ လီးအစုပ်ခံရင်း သင်းသင်းစောက်ဖုတ်ကို ကလိသည်။

နှစ်ဦးစလုံး ထွက်ကျလာတဲ့လရည် စောက်ရည် တို့ကိုမက်မက်စက်စက် သောက်ကြသည်။ 

“ကောင်းလိုက်တာ ကိုမျိုးရယ်” 

“အင်း ကိုယ်လဲအတူပါပဲ သင်း” 

“ကိုမျိုးမိန်းမလဲ ဒီအချိန်ကောင်းနေလောက်ပီနော် ကို” 

“အင်း ကောင်းနေမှာပေါ့” 

မျိုးမင်းမအီမလည်ဖြေသည်။ ကျော်မောင့်လီးကို နွယ်နွယ်စုပ်နေမလားဆိုပီး ရင်မောရသည်။ အလိုပဲခံဖို့ လီးစုပ်မပေးဖို့ မမှာခဲ့ရ။ 

“ဟူး”

“ဘာလဲ ကို မနွယ် အလိုးခံနေတာကို စိတ်မသက်သာနေတာလား” 

“အင်းပေါ့ သင်းသင်းရယ် သူက ကိုယ့်မယားလေ” 

“ဒါတော့ ကိုမတရားတာလေ ကိုကျ သင်းနဲ့လိုးလို့အားရမှ မနွယ်ခမျာ တစိမ်းတယောက်ရဲ့ အလိုးခံဖူးရတာ။ဘာဖြစ်လဲ နေပါစေ အားရအောင်နေပစေပေါ့” 

“ကို့ ကို သင်းသင်းက စိတ်တိုင်းကျ ပြုစုမှာပဲဟာ” 

“ဒါတော့ ဒါပေါ့” 

“ကဲ ကို တော်ပီ သင်းနဲ့ဘယ်လိုလိုးကျမလဲစဉ်းစား ကြာလေကောင်းလေပဲကို သင်းကလေ ကိုလီးတချောင်းလုံး သင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲ မနုတ်ပဲစိမ်ထားခြင်တာသိလား” 

“အိုကေ သင်း လိုးကြစို့” 

နှစ်ယောက်သားပွေ့ဖက်ကာ ခုတင်ပေါ်လှဲအိပ်လိုက်ကြသည်။ တယောက်နဲ့တစ်ကိုယ်လုံး တယောက်က အကြားအလပ်မရှိအောင် နမ်းရှုပ်ရင်း ပက်လက်ရိုးပုံစံနဲ့ပဲ လိုးပွဲကို စတင်လိုက်လေတော့သည်။ မျိုးမင်းက ဆအောက်ကပက်လက် သင်းသင်းက မျိုးမင်းအပေါ်က ပက်အနေအထားနဲ့ပဲဖြစ်သည်။

သင်းသင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ကို မျိုးမင်းလီးက အောက်ကနေ ညှောင့်ပေးသည်။ သင်းသင်းက မထိတထိဖြစ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်နဲ့လီးကို နီးကပ်စေဖို့ အပေါ်ကနေပြန်ညှောင့်သည်။ထိုလိုးနည်းက နှစ်ဦးစလုံး ဆောင့်ချက်ညီမှ အဆင်ပြေသည်။ မထိတထိ လိုးရတဲ့အရသာက တမျိုးထူးသည်။ သင်းသင်းအပေါ်ကနေ ဆောင့်ချလိုက်ချိန်မှာ မျိုးမင်းက တချိန်တည်းအချိန်ကိုက် အောက်ကနေ အထက်ကို လှန်ထိုးရသည် ။

အားနေတဲ့ လက်နှစ်ဘက်ကလည်း အငြိမ်နေမရ အပေါ်က သင်းသင်းရဲ့နို့အုံ နှစ်လုံးကိုဆုပ်ခြေသည့်အခါခြေ။ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုပွတ်သပ်ပေးသည့်အခါပေး။ အအားမနေရအောင် အတော်အလုပ်များသည့် လိုးနည်းဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုနည်းကို နှစ်ယောက်လုံးကသဘောကျနေလေတော့သည်….. ။

ပြီးပါပြီ။

ဖြေးဖြေးနော် မောင် (စ/ဆုံး)

ဖြေးဖြေးနော် မောင် (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - အမည်မသိ

ကျော်ဌေးနှင့် သီတာတို့ လင်မယားမှာ အရင်ကလို တကျက်ကျက် စကားများရန်ဖြစ်ရုံပင်မကတော့။ သတ်ပုတ်ရိုက်နှက်သည်အထိ ဖြစ်လာသည်။ သားသမီးမရှိတော့ တယောက်နှင့် တယောက် သိပ်ပြီး သံယောဇဉ်ထားကြပုံမရပေ။ သူတို့လင်မယား အိမ်ထောင်ကျတာ သုံးနှစ်ကျော်ပြီဖြစ်သည်။ တနှစ်လောက်ပဲ သောကကင်းကင်းဖြင့် နေခဲ့ရသည်။ တနှစ်ကျော်တော့ ကျော်ဌေးက ဗွေဖောက်လာသည်။ ကျော်ဌေးအကြောင်းတွေကို သီတာ မကြားချင်လဲ ကြားရသည်။ မသိချင်ပဲ သိရသည်။ ကျော်ဌေး အပျော်အပါးလိုက်စားသည်တဲ့။ 

ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး သီတာက ဖြောင်းဖျပြောဆိုတော့ သူကရန်လုပ်သည်။ အိမ်ပြန်လာတိုင်းလည်း မူးမူးလာတတ်သည်။ လုပ်သည့်အလုပ်က လိုင်းကား ဒရိုင်ဘာ။ ဝင်ငွေကောင်းတော့ ကျော်ဌေး ပျက်တော့သည်။ ဇနီးမယား သီတာကိုလည်း ကြင်ကြင်နာနာ မရှိသည့် အပြင် ဘာမဟုတ်သည့် ကိစ္စလေးနှင့် ရိုးမယ်ဖွဲ့ ရိုက်လားပုတ်လားလုပ်လာသည်။

သူတို့လင်မယားကို ဘယ်သူကမှ ပေးစားခဲ့တာမဟုတ်။ သူတို့ချင်း ချစ်ကြိုက်၍ ညားခဲ့ကြတာဖြစ်သည်။ တနှစ်လောက်ပဲ အိမ်ထောင်ရေးသုခကို ခံစားရပြီး နောက်ပိုင်း စိတ်ညစ်စရာ၊ သောကရောက်စရာတွေနှင့် ကြုံတွေ့နေရသည်သာမက အသားနာအောင်ပါ ရိုက်နှက်လာတော့ သူမ ကျော်ဌေးကို စိတ်နာလာသည်။ သူမ အနေဖြင့် မယားဝတ္တရားကျေပွန်စွာ သစ္စာရှိရှိ ပေါင်းသင်းလာပေမယ့် ကျော်ဌေးက နှိပ်စက်လာတော့ သီတာမှာ မခံနိုင်တော့သည့်အဆုံး အထုပ်ပိုက်၍ အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းလာခဲ့သည်။ 

အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းလာသည်ဆိုရာမှာလည်း တခြားမိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းတွေ အိမ်၊ ကိုယ့်ဖက်က ဆွေမျိုးတွေ အိမ်မှာသွားနေလျှင် ရိုးမယ်ဖွဲ့၍ အပြစ်တင် သမုတ်ကာ ကျော်ဌေးက သူ့အပြစ်ကို ကိုယ့်အပြစ် လုပ်နိုင်သေးသည်။ ဒီတော့ သီတာမှာ ကျော်ဌေး၏ အစ်မဖြစ်သူ ညိုမီ၏ အိမ်သို့ ဆင်းလာခဲ့လေသည်။ ညိုမီမှာ လင်မယားနှစ်ယောက်ထဲဘဲရှိပြီး နှစ်ယောက်စလုံးကအလုပ်နှင့်ဆိုတော့ သီတာ ခိုကိုး၍ ရသည်။ ပြီးတော့ ယောင်းမအရင်းဖြစ်ရုံမက ညိုမီနှင့် သီတာတို့က လမ်းထဲတွင် ငယ်ငယ်ထဲက ကစားဖော်ကစားဖက်တွေဖြစ်သည်။

ထို့ပြင် ညိုမီက သူ့မောင် ကျော်ဌေးအကြောင်းကို ခရေစေ့တွင်းကျသိသည်။ ပြီးတော့ ငယ်သူငယ်ချင်းလည်းဖြစ်၊ ယောင်းမလည်းဖြစ်သူ သီတာ့ဘက်မှ အမြဲနာတတ်သူဖြစ်သည်။ အရင်ထဲက ကျော်ဌေးဆိုးလာလျှင် သီတာ့အား သူမ၏ အိမ်တွင်လာနေရန် ညိုမီက အမြဲခေါ်တတ်သည်။ အခုတော့ သီတာမှာ ညိုမီအိမ်သို့ တကယ်ရောက်လာရပြီဖြစ်သည်။ ကျော်ဌေးက သူ့အစ်မကိုတော့ ငယ်ကြောက်ဖြစ်သည်။ အခု သူ့ဘက်က မမှန်တော့ ညိုမီကို မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲတာ ကြာပြီဖြစ်သည်။ သီတာအတွက်လည်း ညိုမီတို့အိမ်မှာ အလုံခြုံဆုံးဖြစ်လေသည်။

ထို့အပြင် ညိုမီယောက်ျား ကိုအေးကလည်း နာမည်နဲ့လိုက်အောင် အေးသူဖြစ်၏။ ရုံးတရုံးတွင် စာရေးလုပ်နေသည်။ ညိုမီက ဈေးထဲတွင် ကုန်ခြောက်ဆိုင်ရှိသည်။ သူတို့တွင် သားသမီးကလည်း မရှိလေတော့ သီတာသူတို့အိမ်ရောက်ပြီး ညိုမီမှာ ကူဖော်လောင်ဖက်ရကာ သူတို့အိမ်လေးမှာ စိုစိုပြေပြေလေးဖြစ်လာသည်။ အရင်ကဆိုလျှင် ညိုမီမှာ ညနေဈေးသိမ်း၍ ပြန်လာလျှင် ဟင်းချက်စရာပါတခါထဲ ဝယ်လာပြီး အိမ်ကျတော့ မောမောနှင့် မနားနိုင်။ ချက်ရပြုတ်ရသေးသည်။ ဒါမှ မနက် သူမဈေးထွက်လျှင် ထမင်းချိုင့် အသင့်ဖြစ်နိုင်လို လင်တော်မောင်အတွက်လည်း ထမင်းချိုင့်အသင့်ဖြစ်နိုင်မည်။ တပတ်တွင် ဥပုတ်ရက်တရက်ထဲသာ ဈေးပတ်၍ ထိုနေ့တွင်မှ ညိုမီမှာ လျှော်စရာဖွပ်စရာများကို စု၍ လျှော်ဖွပ်ရလေသည်။

အိမ်ရှင်းဖို့ကတော့ ဝေးရော။ ညိုမီမှာ ဖတ်ဖတ်ကိုမောလေသည်။ အခု သီတာရောက်လာတော့မှ အဆင်ပြေသည်။ ညနေ ညိုမီပြန်လာလျှင် ဟင်းချက်စရာတွေ သူမကို ပေးလိုက်ရုံပင်။ သီတာ သူ့ဖာသာ ချက်သည်။ ညိုမီက ရေချိုးထမင်းစားပြီး နားရုံသာဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် ညိုမီဈေးက ပြန်လာလို့ အိမ်ထဲဝင်လိုက်တာနှင့် ရှုပ်ပွနေသော အိမ်ထဲကိုကြည့်ပြီး အမောဆို့သွားရတတ်သည်။ 

အခုတော့ တအိမ်လုံး ရှင်းနေရုံသာမက ပစ္စည်းလေးတွေကလည်း သူ့နေရာနှင့်သူ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်နေကာ အိမ်လျှာထိုးခင်းလေးတွေမှာလည်း နင်းရက်စရာမရှိအောင် ပြောင်လက်၍နေသည်။ ညိုမီ သီတာ့ကို စိတ်ထဲမှ ကြိတ်ကျေးဇူးတင်နေမိရုံမက နှုတ်မှလည်း ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောမိသည်။ ထိုအခါမျိုးတွင် သီတာက ခပ်ပြုံးပြုံးဖြင့် “မလိုပါဘူး ယောင်းမရာ” ဟုသာ ပြန်ပြောလေ့ရှိသည်။ ဒီနေ့ ညိုမီအိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဖိနပ်ချွတ်မှ တန်းတွင် လျှော်ပြီးသား အဝတ်တွေ ပြန့်၍ နေသည်။

” သီတာရေ.. သီတာ.. ”

” လာပြီ ယောင်းမရေ.. ” 

သီတာ မီးဖိုထဲမှ ပြေးထွက်လာသည်။ အနားရောက်တော့..

” ပေး.. ယောင်းမ.. ” 

ညိုမီ၏ လက်ထဲမှ ဟင်းချက်စရာများထည့်ထားသော ကျွတ်ကျွတ်အိတ်လေးကို လှမ်း၍ ယူသည်။ 

” ဒီအဝတ်တွေ ညည်း လျှော်ထားတာလား.. ” 

” အို.. ယောင်းမကလည်း အိမ်မှာ သီတာပဲရှိတာပဲဟာ.. ”

” မလုပ်နဲ့ သီတာ.. မလုပ်နဲ့.. အဝတ်တွေကို ငါဈေးပိတ်တဲ့နေ့မှ လျှော်ပါ့မယ်အေ.. အဝတ်တွေတော့ မလျှော်ပါနဲ့ဟယ်.. တောင်းပန်ပါတယ်.. ” 

” အော်.. ယောင်းမကလည်း အကုန်လျှော်တာမှ မဟုတ်တာ.. နဲနဲပဲ ခွဲလျှော်တာပါဟာ.. ဈေးပိတ်ရက်ကျတော့ ယောင်းမသက်သာတာပေါ့.. ” 

ပြောလဲပြော သီတာမှာ ကျွတ်ကျွတ်အိတ်လေးကိုဆွဲ၍ မီးဖိုထဲဝင်သွားလေသည်။ ညိုမီကတော့ သီတာ၏ နောက်ကျောကို ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းတချချဖြင့် ကျန်ခဲ့လေသည်။ တဖက်ခန်းဆီမှ တချွတ်ချွတ်နှင့် တီးတိုးစကားသံများကြားရသဖြင့် အိပ်မပျော်သေးသော သီတာက နံရံရှိ သံပေါက်ရာ အဟောင်းလေးမှတဆင့် ချောင်းကြည့်မိသည်။ အခန်းထဲတွင် ငါးတိုင်အား မီးလုံးလေးက လင်းလင်းချင်းချင်းဖြစ်နေသည်။

သူမတွေ့လိုက်ရသည်က… ညိုမီက ကုတင်ပေါ်တွင် လက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကုန်းပေးထားသောကြောင့် နို့ကြီးနှစ်လုံးက တွဲလွဲ လှုပ်ရမ်းနေသည်။ ညိုမီ ဖင်ကြီးနောက်တွင် ဒူးထောက်လျှက် လက်နှစ်ဖက်က ခါးကိုစုံကိုင်ကာ လီးတန်တဝက်ဝင်နေသော စောက်ပတ်ထွားထွားကြီးကို ကိုအေးက စိုက်ကြည့်နေသည်။ လမွေးမဲမဲကြီးများက အုံကောင်းလှပြီး တုတ်ထွားလှသော ကိုအေးလီးကြီးကို သီတာတယောက် တအံ့တသြလေး စူးစိုက်ကြည့်နေမိသည်။ 

” ဖြေးဖြေးလုပ်နော်.. မောင်.. ” 

သီတာနားတွေ ထူပူကုန်သည်။ သီတာ အိမ်ထောင်ရှင်တယောက်ဖြစ်သော်လည်း သည်လို တခြားမိန်းမနဲ့ ယောက်ျားတို့ လိုးသော မြင်ကွင်းမျိုး တခါမှ မမြင်ဖူးခဲ့။ ကိုအေးက လီးကြီးကို နဲနဲပြန်ဆွဲထုတ်ကာ ခပ်ဆတ်ဆတ်နှင့် ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်လိုးလိုက်ရာ ဗွက်ကနဲ မြည်သံနှင့်အတူ လီးချောင်းကြီးက လျှောကနဲ ဝင်သွားပြီး အရင်းထိ မြုပ်၍သွားလေသည်။ 

” အား.. အား.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. ” 

ညိုမီက သူမ၏ ဖင်ကြီးကို လက်တဖက်ဖြင့် နောက်ပြန်ပွတ်ရင်း ညီးညူလိုက်သံမှာ နာလို့လား ကောင်းလို့လား သီတာ မဝေခွဲတတ်။ အဆုံးထိဝင်နေသော လီးကြီးကို ပြန်မဆွဲထုတ်ပဲ သူမ၏ ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ရင်း ဖင်ကို စကောဝိုင်း ဝိုင်းသလို အထက်အောက်ဝဲယာယမ်းပေးသည်။

ထိုအခါ လီးကြီးက ညိုမီစောက်ခေါင်းထဲတွင် ပတ်လည်မွှေ့နေရော့မည်။ ထို့ပြင် လီးက ဖိကပ်ထားတော့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားပတ်လည်ကိုရော စောက်ဖုတ်အုံကို ပွတ်တိုက်နေလေတော့ ညိုမီမှာ ဖင်ကြီးတွေ တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်လာနေသည်။ 

” မောင်.. မောင်ရယ်.. အ.. ဟင်း.. ” 

ညိုမီက မပီမသလေးငြီးရင်း မျက်နှာလေးကို ဟိုဖက်ဒီဖက် စောင်းသွားသည်။ ကိုအေးက ညိုမီ၏ ခါးကျင်ကျင်လေးကို ပြောင်းကာ ဆုတ်ကိုင်ရင်း သူ၏ ပြောင်လက်နေသော လီးချောင်းကြီးကို ညိုမီစောက်ပတ်ထဲသို့ ပက်ကျိသွားနှုန်းဖြင့် ဆွဲထုတ်လာနေသည်။ သီတာတယောက်ဘာမှ သတိမရဘဲ ဆက်လက်ချောင်းနေမိရာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေပြီး သန်မာတုတ်ခိုင်လှသည့် လီးကြီးကို မြင်လိုက်ပြီဆိုကတည်းက ကြက်သီးမွေးညှင်းများထကာ တဖျင်းဖျင်းခံစားလာရသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်ကြည်လေးများစိမ့်ထွက်ကုန်သည်။

” အ.. အီး.. ဟင်း.. ဟင်း.. ” 

အသံလေးက တိုးတိုးလေးပဲ ဖြစ်သည်။ သို့သော် သီတာ ကောင်းကောင်းကြားနေရသည်။ သီတာ၏ ခြေတွေ လက်တွေ အေးစက်လာသည်။ နှလုံးခုန်နှုန်းပါမြန်လာသည်မို့ ကိုယ်ပါရောပြီး အလိုလိုမောလာသည်။ နထင်စပ်မှာ ချွေးသီးလေးများ စို့လာကာ အာခေါင်တွေခြောက်လာပြီး တံထွေးလေးမျိုလိုက်ရသည်။ 

” ဗြွတ်.. ဘွတ်.. ” 

” အ. ရှီး.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. ” 

ချောင်းကြည့်နေသော သီတာမှာ အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်လာသည်။ ဒူးတွေက ကွေးညွှတ်ချင်နေပြီ။ ရုတ်တရက် သူမ၏ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ယောင်ယမ်းပြီး စမ်းလိုက်မိသည်။ သီတာက လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းထဲ သွင်းကာ ထိုးမွှေကလိနေမိသည်။ လက်မလေးကလည်း စောက်စေ့လေးကို ပွတ်ချေကစားနေမိသည်။

” အင့်.. အင့်.. အ.. အ.. ”

” ပြွတ်.. ဗြစ်.. ပြွတ်.. ” 

ကိုအေးက မီးကုန်ယမ်းကုန်တလစပ်ဆောင့်နေလေရာ ဂွေးစိတွဲတွဲကြီးများက ညိုမီဆီးခုံအထိ ကော့ကော့ပြီး ဖျောက်ကနဲ ဖတ်ကနဲ ရိုက်သည်။ ပြွတ်ကနဲ ပြစ်ကနဲ အသံလေးတွေက သုံးလေးချက် ဆောင့်မှ တခါထွက်ပေါ်လာတတ်သည်။ ကိုအေးက ညိုမီကို စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးဆော် နေသည်ကို မြင်သောအခါ သီတာမှာ သူမ၏ လက်ညိုးကို စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ အတင်းပင် ထိုးမွှေပေးလိုက်မိသည်။ ကိုအေးမှာ ညိုမီ၏ နို့အစုံကို အားရပါးရဆွဲလိုက်၊ ဖင်သားကြီးတွေကို ဆုတ်နယ်လိုက်နှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ ကိုအေး ဆောင့်လိုးသည့် အရှိန်ပြင်းထန်လာလေ သီတာ၏ လက်ညိုးလေးကလည်း ကြမ်းလာလေဖြစ်သည်။ ကာမမီးလောင်မြိုက်မှုကြောင့် သီတာ့ခမျာ မရှုမလှ လူးလူးလွန့်လွန့်ဖြစ်လျက် နှုတ်မှပင် မပီဝိုးတဝါး အသံလေးများ ခပ်သဲ့သဲ့ထွက်ကာ ညီးညူနေမိသည်။

ညိုမီက ကုတင်ဘောင်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းတင်းဆုတ်ပြီး မျက်လုံးလေးတွေမှိတ်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးများကို ကိုက်လျှက် ခေါင်းလေးမော့ကာ မော့ကာ ခံနေရရှာသည်။ နှုတ်ခမ်းလေးစေ့ထားသည့်ကြားမှ လည်ချောင်းသံတအင့်အင့်က ဆောင့်ဆောင့်ထွက်လာသည်။ သီတာတယောက် သူမရှေ့မှ မြင်ကွင်းကို အာသာငမ်းငမ်း ကြည့်နေလေသည်။ ကိုအေးက အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးနေခိုက်မှာပင် ညိုမီက ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ စည်းချက်ဝါးချက်ကျကျလေး ပြန်ဆောင့်ပေးနေလေသည်။ 

” အား.. ရှီး.. ကောင်းလိုက်တာ.. မောင်ရယ်.. ” 

ညိုမီက မျက်တောင်လေးမှေးပြီး အစ်တစ်တစ်အသံလေးနှင့် ပြောလိုက်သံကို ကြားလိုက်ရသောအခါ သူမမှာ ညိုမီကို နေရင်းထိုင်ရင်း မနာလိုဖြစ်မိလေသည်။

ကိုအေးက လက်မောင်းကြောကြီးတွေ ထောင်ထလာအောင် ညိုမီ ဖင်ကြီးကို ဖျစ်ညှစ်ရင်း လီးချောင်းကြီးကို အဆုံးထိ ပစ်ဆောင့်လိုက်ပြီး လီးကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ အတင်းဖိကပ် ကိုအေး၏ ကိုယ်ကြီးသည် တဆတ်ဆတ်ဖြစ်သွားလေသည်။ သီတာတယောက် အိပ်ရာထက်ဝယ် တကိုယ်တည်းလှဲရင်း အိပ်ပျော်ဖို့ကြိုးစားနေမိသည်။ သီတာ မျက်လုံးမှိတ်လိုက်တိုင်း ကိုအေး၏ သံချောင်းကြီးအလား မာကျောတင်းထနေသော အားရစရာ ကောင်းလှသည့် လီးတန်ကြီးကသာ အရိပ်ထင်နေလေသည်။ သူမ၏ ရင်ထဲတွင်မတော့ ကိုအေးသည် ထွားကြိုင်းလှသည့် လီးကြီးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် အားကောင်းမောင်းသန်ယောက်ျားတဦးပါလားဟုသာ ရင်တုန်ပန်းတုန်လေး တွေးမိလိုက်လေတော့သည်။ နေ့လည်ဘက် အဝတ်လျှော်ရန်အတွက် သီတာမှာ ထမီရင်လျားလေးဖြင့် ညိုမီတို့ အိပ်ခန်းထဲသို့ အဝတ်ဟောင်းတွေကိုယူရန်ဝင်ခဲ့ရာ ကိုအေးနှင့် ပက်ပင်းတိုးတော့သည်။

” အော်.. ဒီနေ့ အကို ရုံးပိတ်တာပဲ.. ”

” အဝတ်တွေ မလျှော်ပါနဲ့ဟာ.. ညိုမီအားတဲ့ရက်ကျမှ လျှော်မှာပေါ့ ” 

ကိုအေးက အားနာစွာဖြင့် ပြောသည်။ 

” ရပါတယ်.. အကိုကလဲ.. သီတာ အားနေတာပဲဟာ.. ” 

တားနေသည့်ကြားမှ သီတာမှာ ထမီရင်လျားလေးဖြင့် အခန်းထဲမှ အဝတ်တွေကို ယူသည်။ ထမီလေးကို ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်လေး ရင်လျားထားသည့် သီတာအား ကိုအေးက စိုက်၍ ကြည့်နေမိသည်။ သီတာ၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်မှာ ညိုမီထက် နဲနဲလေးပို၍ မို့ထွားပြီး အသားအရည်မှာ ညိုမီထက် ပိုတင်းမာကျစ်လစ်လိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း ကိုအေး မြင်ရုံဖြင့် အကဲခတ်မိသည်။ ဘာအခုအခံမှ မပါသဖြင့် အရှိကို အရှိအတိုင်း အဖုအထစ် အမို့အမောက်တွေက ထင်ရှားနေသည်။

အောက်ပိုင်းတွင်လည်း အောက်ခံပင်တီ ဝတ်မထားပဲ ရင်လျားထားသော ပြောင်အနက်ထမီလေးအောက်မှ ဖြောင့်စင်းလုံးတစ်သော ပေါင်တန်ရှည်ကြီးများနှင့် ကြီးမားလှုပ်ခါယမ်းသွားသော တင်သားအစုံကလည်း မက်မောစရာကြီးဖြစ်နေသည်။ လက်ပွန်းတတီး အနေများလာတော့လည်း ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်များက ဆွဲဆောင်မှုရှိလာသည်မို့ တောင့်သော ဖြောင့်သော လှသော သီတာကို ကိုအေး စိတ်မဝင်စားဘဲ မနေနိုင်တော့ပေ။ အဝတ်များယူပြီး ပြန်၍လှည့်အထွက် သူမကို စိုက်ကြည့်နေသော ကိုအေး၏ မျက်လုံးများကို ရင်ဆိုင်မိကာ သီတာမှာ ရင်တွေတဒိတ်ဒိတ်ခုန်သွားရသေးသည်။ 

ကိုအေးနှင့် ညိုမီတို့ လင်မယားနှစ်ယောက်မှာ ပိတ်ရက်ခြင်းမတူကြပေ။ ကိုအေးမှာ ရုံးဝန်ထမ်းဖြစ်၍ စနေ၊ တနင်္ဂနွေနေ့များတွင် အလုပ်နားရသည်။ ညိုမီကတော့ ဈေးပိတ်ရက်ဖြစ်သော ဥပုသ်နေ့တွင်မှ နားရလေသည်။ ကိုအေးမှာ များသောအားဖြင့် ရုံးပိတ်ရက်တွင် မနက်စာစားပြီးသည်နှင့် တနေကုန် အပြင်သို့ ထွက်နေတတ်သည်။ ညနေစောင်းတော့မှ ညိုမီနှင့်အတူ အိမ်သို့ပြန်လာလေ့ရှိသည်။ ဒီတပတ်ရုံးပိတ်ရက်တွင်တော့ ကိုအေးမှာ အပြင်သို့မထွက်ဘဲ အိမ်တွင်မြဲနေသည်။

ကိုအေးတယောက် အခုတော့ ဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေမိသည်။ ဒီအိမ်လေးထဲမှာ သူနှင့် သီတာ နှစ်ယောက်တည်း။ စားရမှာလဲ သဲနဲ့တရှပ်ရှပ်၊ လွှတ်ပေးလိုက်ရမှာလဲ အဆီတဝင်းဝင်းဖြစ်နေသည်။ ရေချိုးခန်းအနား သွားချောင်းနားထောင်လိုက်ခါမှ ပိုစိတ်လှုပ်ရှားလာရသည်။ တဗြန်းဗြန်းရေချိုးနေသော သီတာလေးကို မျက်လုံးထဲမြင်ယောင်ကြည့်မိသည်။ သီတာ၏ ခရာတာတာ မျက်နှာပေးလေးကို မြင်မိရင်း ကိုအေး အချစ်စိတ်တွေ လှိုင်းထလာရတော့သည်။ ရေချိုးခန်းတံခါးကို အမှတ်တမဲ့ကြည့်မိတော့ ဂျက်ထိုးထားဟန်မတူ။ ဟတတလေးဖြစ်လို့နေရာ ကိုအေး စိတ်ထဲ သေချာပြီဟု တွက်လိုက်တော့သည်။ ဒီလောက် အထာပေးနေမှတော့ သီတာလေးကို ချန်ထားလို့မဖြစ်တော့ပြီ။

” ကျွီ ” 

” အို.. အို.. အကိုအေး.. ” 

ဂျက်ထိုးမထားသော ရေချိုးခန်းတံခါးက ရုတ်တရက် ပွင့်သွားပြီး ကိုအေးက ရေချိုးခန်းလေးထဲ ဝင်လာသည်။ ကိုအေးက အပေါ်ပိုင်းကို ဗလာကျင်းထားရာပြီး ခါးတွင်သာ ပုဆိုးဝတ်ထားရာ မို့မောက်ကျစ်လစ်သော ရင်အုပ်ကြီးကို ကြည့်ရင်း သီတာရင်တွေခုန်နေမိသည်။

အံကြိတ်ကာ မာန်ထနေရင်း တံထွေးမျိုချလိုက်သော ကိုအေးကိုမြင်မိတော့မှ ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထသွားသည်။ ကိုအေးကတော့ ရေပန်းအောက်မှ သီတာ့ကို ဇွတ်တရွတ် အနမ်းတွေပေးလေတော့သည်။ ကိုအေး၏ ထူထဲသော နှုတ်ခမ်းထူကြီးတွေက သူမ၏ နီတျာရဲနှုတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲစုပ်နမ်းနေသည်။ တဖန် လျှာဖျားလေးဖြင့် သူမ၏ လျှာဖျားလေးကို တွေ့ထိကလိပေးနေသည့်အပြင် သူ၏ လက်နှစ်ဖက်ကလဲ သီတာ၏ ကိုယ်ပေါ်ရှိ ကာမခလုတ်တို့ကို တရွရွပွတ်သပ်ပေးသည်။ သီတာ့ခမျာ ကိုအေး၏ သန်မာသော လက်မောင်းကြီးဖြင့် ရစ်ပတ်ထားသည်မို့ မလူးသာမလွန့်သာ ဆန္ဒရမ္မက်တို့ လွှမ်းနေပြီမို့ သီတာ့မှာ မငြင်းဆန်သာတော့ပဲ သူမ၏ လက်ချောင်းလေးများဖြင့် ကိုအေး၏ ဦးခေါင်းမှ ဆံပင်များကို ထိုးဖွပေးနေလေသည်။ ရေပန်းအောက်ထဲ အတန်ကြာ နမ်းနေ ကိုင်နေပြီးနောက် ကိုအေးသည် သီတာ့ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။

ရေစိုထမီလေးကို အနည်းငယ်လျှော့ချပြီး ရေစက်ရေပေါက်လေးများတွဲခိုနေသော သီတာ့နို့လေးနှစ်လုံးကို ကိုအေး ချိုမြိန်စွာ စို့သည်။ သီတာ့ခမျာ လက်တဖက်က ထမီလေးကို ထိန်းထားရင်း ကျန်လက်တဖက်နှင့် ကိုအေးကျောပြင်ကြီးကို သိုင်းဖက်ထားမိတော့သည်။ ကိုအေးက ပုဆိုးကို ဘယ်တုန်းက ချွတ်ချလိုက်မှန်းမသိဘဲ သူ့လီးချောင်းကြီးက သီတာ့ စောက်ဖုတ်အုံတဝိုက်မှာ ဟိုထိုး သည်ထောက်နှင့်။ ရေလဲထမီလေးခံနေလို့သာ တော် တော့သည်။ အထိအတွေ့မရှိတာကြာပြီမို့ သီတာတကိုယ်လုံး တုန်ရီနေသည်။ ဒူးများညွတ်ကျချင်လာသည်။ ကိုအေးလက်ကြီးများက ရေစိုထမီလေးအောက်မှ ထွားကြိုင်းဖုထစ်နေသော တင်ပါးကြီးများကို ဖျစ်ညှစ်နေသည်။ 

” သီတာ ” 

တိတ်တဆိတ်မှုကို ဖြိုခွင်း၍ ကိုအေးကခေါ်လိုက်သည်။

” ရှင်.. ” 

” ဟိုဘက် လှည့်လိုက်ပါလားကွယ် ”

” အင်း.. အာ.. အကိုကလည်း ဘာကြီးမှန်းလဲ မသိဘူး.. ” 

သီတာက မျက်နှာလေး ရဲသွားရာမှ မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး ပြောလိုက်ပုံလေးမှာ ဆွဲနမ်းပစ်ချင်စရာ ကောင်းလှသည်။ သီတာ့ရင်ထဲလှိုက်ဖိုပူထူပြီး ကိုအေးကို ကျောခိုင်းရင်းလှည့်လိုက်သည်။

” အကို သီတာ့ကို ချစ်ပါရစေ ” 

” အကိုရယ် မသင့်တော်ပါဘူး.. ယောင်းမသိသွားရင် မကောင်းဘူး.. ” 

ပါးစပ်မှငြင်းပယ်နေပေမယ့် ကိုအေးက သီတာကို အနောက်မှ သိုင်းဖက်ရင်း ထမီလေးကို ဖြေချလိုက်သည်။ ဖြူဝင်းနေသော သီတာ့ဖင်အိုးကြီးက ကိုအေးကို ရင်သက်ရှူမောသွားစေသည်။ 

” အကိုကလဲ အဟင့် … ဘာလို့ အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေရတာလဲ… လုပ်မဲ့ဟာကို မလုပ်သေးပဲနဲ့ ” 

သီတာက နံရံကို တံတောင်လေးနှင့်ထောက်ရင်း ကိုအေးရှေ့ဝယ် ဖင်ကြီးကို ပိုကော့ကာ နောက်သို့ ပစ်ပေးလိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်လေးက ဖင်ကြားမှ အနောက်သို့ အုံလိုက် ပြူးထွက်လာသည်။ချွဲတဲတဲနှာသံလေးနှင့် တီးတိုးပြောလိုက်သော သီတာ့စကားကိုကြားမှ ကိုအေးက ဖင်ကြီးနောက်နားသို့ တိုးကပ်ရင်း လီးကြီးကို စောက်ပတ်အဝတွင် တေ့ဖို့ကြိုးစားတော့သည်။ သီတာက သူမ၏ ကြီးမားလှသော တင်ပါးကြီးနှစ်လုံးကို ဘယ်ညာယိမ်းနွဲ့ရင်း ဆော့ကစားနေရာ တောင်နေသော ကိုအေး၏ လီးတန်ကြီးနှင့် သီတာ၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာ မထိတထိဖြင့် ယမ်းခါနေသည်။ တချက်တချက် သီတာက ကိုအေး၏ လီးကြီးကို စောက်ပတ်အောက်သို့ လျှိုသွင်းထားပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနှင့် ညှပ်ခါ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေသဖြင့် လီးကြီးမှာ မချင့်မရဲကြီးဖြစ်လာပြီး ကိုအေးမှာ ရှူးရှူးရှဲရှဲအသံတွေ ထွက်လာသည်။ 

” ခစ်.. ခစ်.. ခစ် မာန်ထလာပြီ.. ခစ်ခစ်.. ” 

ကိုအေးက လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သီတာ၏ ဖင်ကြီးတွေကို ကိုင်ရင်း လီးနှင့်စောက်ပတ် တဲ့တဲ့ဖြစ်စေရန် ကြိုးစားရင်း နှာမှုတ်သံကြီးက ပြင်းထန်၍ လာသည်။ သီတာက သဘောကျပြီး တခစ်ခစ်ရယ်နေလေသည်။

” သီတာ့ ဖင်ကြီးကို ငြိမ်ငြိမ်ထားကွာ ” 

” အိုး.. ဝင်အောင်လုပ်ပေါ့လို့ ခစ် ခစ်.. ” 

သီတာက ဆော့ကစားနည်းတခုလို့ပင် သတ်မှတ်နေသလားမသိပါ။ ကိုအေးကို ပြောင်စပ်စပ်ပြောရင်း လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ဝသို့မဝင်အောင် နိမ့်ချီမြင့်ချီ ဘယ်ညာရမ်းခါ၍ ရှောင်တိမ်းနေရာ ကိုအေးကျွဲမြီးတိုလာသည်။ ခပ်ဖွဖွကိုင်ထားသော သီတာ့ခါးသေးသေးလေးကို သူ့လက်ကြီးဖြင့် တင်းကြပ်စွာ စုံကိုင်၍ ယမ်းခါနေသော ဖင်ကြီးကို ထိန်းချုပ်လျှက် ဖင်ကြားထဲမှ နောက်သို့ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်အုံကြီးကြားသို့ လီးထိပ်ကြီးကို မရမက သွတ်သွင်းလိုက်လေသည်။

” ပြွတ် .. ဗြစ် .. ”

” အ.. အာ့ .. ကျွတ် ကျွတ် အကိုကလဲ တအားပဲ.. ” 

” ညည်းက ငြိမ်ငြိမ်မှ မနေတာ ”

” ချစ်လို့ကျီစားတာပဲ ဟာကို.. ”

” သီတာ့ စောက်ပတ်လေးက ကျပ်လိုက်တာကွာ.. စီးပိုင်နေတာပဲ ” 

” အ.. ဟင့်.. အစ်ကိုကလဲ ထန်သလား မမေးနဲ့ အ.. အား.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. အဝင်ကြမ်းတယ်ကွာ.. အစ်ကို့လီးထိပ်ဖူးကြီးက တော်တော်မာတာပဲ ရှီး.. ” 

” ဗြစ်.. ပလစ်.. ဗြစ်.. ဗြစ်.. ”

” ဟား အား ရှည်လိုက်တာ အကိုရာ အကို့ဟာကြီးက မဆုံးသေးဘူးလား .. အိုး.. အိုး.. ကျွတ် ကျွတ်.. လည်ပင်းမှာတောင် တစ်ဆို့ဆို့ကြီးဖြစ်လာပြီကွာ.. ” ” အဆုံးဝင်လားဟင် သီတာ ” 

” အိ.. အ.. ဝင်တယ်.. ဝင်တယ်.. အဆုံး..ပဲ.. အိ.. အ.. ” 

သီတာ ဖင်ကြီးကို မယမ်းနိုင်တော့၊ မဆော့နိုင်တော့ချေ။ 

” ထွက်.. ထွက်ကုန်ပြီ ကိုကို.. အ.. အ.. ” 

စောက်ခေါင်းအတွင်း နွေးထွေးစွာ ဝင်ရောက်သွားသော လီးတန်ကြီး၏ အထိအတွေ့က ဆန်းပြားချိုအီလှသည်။

သွေးသားဆူဖြိုးတုန်းအရွယ်မှာ လီးနှင့်ဝေးနေရတာ ကြာပြီမို့ သီတာတယောက် ဟန်ပင်မဆောင်နိုင်တော့။ ဘယ်နှစ်ချက်မှတောင် ဆောင့်လိုးတာမခံရသေး၊ လီးကြီးက တင်းတင်းကြပ်ကြပ်တိုးဝင် ပြန်ထွက်နေဆဲမှာပင် တချီပြီးသွားရရှာလေသည်။ 

” သီတာ.. အထဲ သွားကြရအောင်လား.. ” 

” ဟင့်အင်း.. ဒီမှာပဲ နေကြရအောင်လားကွယ်.. နော်.. ” 

ကိုအေးမှာ ဘာမှထပ်မပြောတော့ဘဲ သီတာ့ကိုယ်လုံးလေးကို စွေ့ကနဲ မချီကာ သူတို့အိပ်ခန်းထဲသို့ ပွေ့သွားပါတော့သည်။ 

” ဘယ်ကို သွားမလို့လဲဟင်.. ” 

” ကိုယ်တို့ ကုတင်ပေါ်ကိုပေါ့ ” 

” အင်.. သူတို့လင်မယားလိုးတဲ့နေရာကြီးမှာ.. မကြိုက်ပါဘူး.. ” 

သီတာက ကိုအေး၏ လည်ပင်းကို ဟီးလေးခိုရင်း မျက်စောင်းလေးထိုးကာ နှုတ်ခမ်းလေးကို စူတူတူလေးလုပ်၍ ပြောသည်။ သီတာ၏ အပြောနွဲ့နွဲ့ တိုးတိုးလေးနှင့် အပြုံးနုနုချွဲချွဲလေးများသည် ကိုအေးကို တင်းတင်းကြီးရစ်ပတ်နှောင်ဖွဲ့မိလေသည်။

သီတာယောက် သူမချောင်းကြည့်ခဲ့သည့် ကိုအေးတို့လင်မယား၏ ကုတင်ပေါ်တင်ဝယ် ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံနေရလေပြီ။ ဖြူဝင်းအိစက်သော စောက်ပတ်ဖွေးဖွေးလေးထဲသို့ ညိုမဲပြောင်တင်းနေသော လီးတန်ကြီးက ဇိကနဲ ဇိကနဲ ဆောင့်ဝင်နေလေသည်။ သီတာကလည်း မခေပါ။ အောက်မှနေ၍ ကိုအေးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ထားရင်း အပေါ်မှ လိုးဆောင့်ချက်များနှင့်အညီ အချက်ကျကျဖြင့် သူမ၏ ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးနေသည့်အပြင် လိုးသည့်သူပိုကောင်းစေရန်အတွက် သူမ၏ ဖြူဖွေးကြီးမားလှသော ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်း ဝိုင်း၍ ပေးရင်း စောက်ပတ်ထဲရှိကြွက်သားများဖြင့် လီးကြီးကို တအား တအား ညှစ်ပေးနေပြန်သည်။ 

ကိုအေးမှာ ဖောင်းဖောင်းအိအိ ကျဉ်းကျဉ်းကြပ်ကြပ် သီတာ့ စောက်ပတ်လေးကို လိုးနေရခြင်းမှာ ထူးကဲလှသည့် အရသာမို့ သူမကို အစွဲကြီးစွဲသွားလေတော့သည်။ သီတာ့ခမျာ သူမကိုယ်ပေါ်၌ ကြီးမားသော ကိုယ်လုံးကြီးနှင့်ဖိထားရင်း အချက်မှန်မှန်ဖြင့် အင်တိုက်အားတိုက် လိုးဆော်နေသည့် ဒဏ်ကြောင့် အသက်ရှူပါကြပ်၍ မချိမဆန့်ခံစားနေရသည်။

” ကိုကိုရယ်.. နဲနဲ လျှော့ပါအုံး.. သူ သိပ်ထန်တာပဲ.. ”

” ကောင်းရဲ့လား.. သီတာ ”

” ကောင်းလွန်းလို့.. အသဲကို ခိုက်သွားတာပဲ ကိုရယ်.. အား ဟင့် ဟင့်.. ” 

ကိုအေးသည် သီတာ့အပေါ်ဖိကပ်ထားသော ကိုယ်လုံးကြီးကို အနည်းငယ်ကြွပြီး သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို သီတာ့ဘေးတဖက်တချက်စီတွင် ထောက်ကာ အားပါးတရ ဆက်လိုးဆောင့်လေသည်။ သီတာက ကိုအေး၏ နဖူးမှ ချွေးစလေးများကို လက်ဖဝါးလေးဖြင့် လှမ်းသုတ်ပေးလိုက်သည်။ 

” ဒီပုံက အားမရချင်တော့ဘူး သီတာရာ.. ပုံစံပြောင်းရအောင်နော် ”

” ကိုကို့ သဘောပဲ.. ” 

ကိုအေးက ဆောင့်တာကို ရပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ လှိမ့်ဆင်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကုတင်အောက်သို့ ဆင်းလိုက်သည်။ သီတာ့ကို ကုတင်စောင်းသို့ရောက်အောင် ရွှေ့ယူလိုက်သည်။ သီတာ၏ ဖင်ကြီးမှာ ကုတင်စောင်းသို့ရောက်သွားသောအခါ သူမ၏ ခါးအောက်သို့ ခေါင်းအုံးတလုံးထိုးထဲ့ကာ ခုလိုက်သည်။ သီတာ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးက မို့မောက်တက်လာသည်။

ကိုအေးက ကုတင်စောင်းဝယ်တွဲလောင်းကျနေသော သူမ၏ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား အလိုက်သင့် ကားစေလိုက်ပြီးလျှင် စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် လီးတန်ကြီးဖြင့် စုန်ဆန် လျှောတိုက်ပေးလိုက်သည်။ သီတာ၏ နို့သီးခေါင်းလေးဆီသို့လည်း လက်လှမ်းကာ နို့သီးလေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့် ညှပ်ကာ ညင်ညင်သာသာလေး ပွတ်ချေပေးလိုက်ပြန်သည်။ ” အ.. ကို.. ကို.. ဟင့်.. ဟင့်.. အို.. လုပ်မှာလုပ်ကွာ.. အချိန်မရှိဘူး.. ” စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် လီးထိပ်ကြီးဖြင့် အပွတ်ခံနေရသဖြင့် သီတာ စိတ်တွေ မချိမဆန့် ထလာပြီး ဖင်တကြွကြွဖြစ်နေတော့သည်။ 

” ဘာလဲဟင်.. သီတာ ” 

” ကျမ..ကျမ မနေနိုင်တော့ဘူး.. ဟင့်..ဟင့်.. ”

” ကို ဘာလုပ်ပေးရမလဲဟင် ” 

ကိုအေးက စောက်ပတ်အဝတွင် လီးကြီးကိုတေ့ထားရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေမွမြဲ ချေမွလျက်မေးသည်။ 

” ယား..ယားလှပြီကွယ်.. လိုး..လိုးပါတော့.. အင့် ဟင့်.. ” 

ကိုအေး၏ အချော့အမြူနှင့် ကျွမ်းကျင်ညင်သာစွာ နှိုးဆွပေးနေမှုကြောင့် ကာမအရသာကို မခံချိမခံသာ ခံစားနေရသည့် ဝေဒနာအတွက် မပီမသဝိုးတဝါးနှာသံဖြင့် အာသာရမ္မကပြေစေသောဌာ သီတာတယောက် အငမ်းမရတောင်းဆိုနေမိတော့သည်။

ထိုသို့ ငြီးငြူနေရင်း သီတာ့ ဖင်ကြီးများမှာ ဘယ်ညာယမ်းခါလျက် လှုပ်ရှားနေသေးသည်။ ကိုအေး၏ သွေးသားများကလည်း ကြွသထက် ကြွလာသည်။ သူ၏ တောင်နေသော လီးကြီးက တဆတ်ဆတ် ဖြစ်လို့နေသည်။ ထို့ကြောင့် နှိုးဆွမှုကို ရပ်လိုက်ပြီး အကြောကြီးများ ထောင်ထသည်အထိ တောင့်တင်းမာကျောနေသော လီးချောင်းကြီး၏ တငေါက်ငေါက်ဖြစ်နေသော လီးထိပ်ကြီးကို စိုရွှဲနီရဲလျှက်ရှိသော စောက်ပတ်လေးထဲသို့ ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့သည်။ 

” ဗြွတ်.. ပလွတ်.. ဒုတ်.. ဒုတ်.. ”

 ” အမေ့.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. ”

 ” နာသွားလား သီတာ ” 

ကိုအေးက လီးကစိမ်ထားပြီးမေးသည်။ 

” ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း.. မနာဘူး.. ကိုကို.. ဆောင့်.. ဆောင့်..ဆောင့်ပါ.. တအားဆောင့်ပေးပါ.. ” 

သီတာမှာ စောက်ခေါင်းထဲ လီးကြီး မတန်တဆတိုးဝင်သွားပြီး သားအိမ်ခေါင်းကို ထိုးဆောင့်မိသဖြင့် နာကျင်နေသော်လည်း ကောင်းမွန်သည့် ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရနိုင်ရေးအတွက် အငမ်းမရ ကမန်းကတန်း ပြန်ဖြေရှာသည်။

” ပြွတ်.. ဖွတ်.. စွပ်.. စွပ်.. ဖွတ်.. ဖွတ်.. ”

” အား.. ဟား.. ကောင်းလိုက်တာနော်.. ဟင်း.. ဟင်း.. ” 

” ပြွတ်.. စွပ်.. ပြတ်.. ပြွတ်.. ပလွတ်.. ” 

” အင့်.. ဟုတ်ပြီ.. ဆောင့်..ဆောင့်.. ” 

ကိုအေးက ပုံစံအမျိုးမျိုးအနက် ယခုလို စီးစီးပိုင်ပိုင်နှင့် လီးတဆုံးဝင်သော ကုတင်စောင်းနည်းကို အကြိုက်ဆုံးဖြစ်သည်။ လီးတချောင်းလုံး အစမှ အဆုံးတိုင် စောက်ခေါင်းထဲ ပွတ်တိုက်နေသည့်အတွက် ခံရသူ မိန်းမသားကို ပိုအရသာတွေ့စေသလို ကုတင်အောက်မှ မတ်တပ်ရပ် ဆောင့်ရသည့်အတွက် လိုးရသူ ယောက်ျားမှာလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်ဖြင့် စိတ်ထင်တိုင်း ဆောင့်နိုင် ကြမ်းနိုင်လေသည်။ 

” ပြွတ်.. ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ဖွတ်.. အမလေး.. ကိုရယ်.. ကောင်းလိုက်တာ.. ရှင့်ကိုတော့ တသက်စွဲပြီ..ရှင့်.. ”

နှစ်ယောက်စလုံး ကာမအရှိန်က တက်၍လာလေပြီ။ လိုးဆောင့်ရသည့် အရှိန်ကလည်း အားပါးတရရှိလှပါသည်။ လိုးဆော်နေသည့်ကြားမှ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများကို ရွရွလေးနမ်းလိုက်၊ နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုအား ဘယ်ပြန်ညာပြန်စုပ်လိုက်ခဲလိုက် လုပ်ပေးနေပါသေးသည်။

” စွပ်.. ပြွတ်.. ဖွတ်.. ဖွတ်.. ဖွတ်.. ” 

” အို.. အို.. ကိုကိုရယ်.. ကောင်း..ကောင်း..ကောင်းလိုက်တာ.. ဟင့်.. ဟင့်.. ဆောင့်.. ဆောင့်.. ပြီးတော့မယ်.. အ.. အာ့.. အင်း.. ” 

သီတာ ညီးညူရင်း ခြေဖျားကလေးများ ကွေးလိုက် စန့်လိုက် ဖြစ်သွားပါသည်။ ထို့အပြင် ကိုအေး၏ ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို လွတ်ထွက်သွားမည် စိုးသည့်အလား တအားဖက်ထားရင်း ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားလေသည်။ သူမ၏ လင်ယောက်ျားနဲ့ပင် တချီကောင်းလောက်သာ ခံဖူးသော သီတာတယောက် ကိုအေး လိုးတာကို ခံရတော့မှ တသက်နှင့်တကိုယ် ဆက်တိုက်ပြီးတဲ့ အရသာကို တုန်ခါ မောဟိုက်စွာ ခံစားနေရတော့သည်။

” သီတာ ပြီးသွားပြီလားဟင် ”

” သွားပါ သူက သိပ်ကြာတာပဲ.. သီတာဖြင့် နှစ်ခါတောင်ပြီးသွားတယ်.. ဟွန်း” သီတာက ရမက်ရှိန်မပြေသေးဟန်ဖြင့် ခပ်ညုညုလေးပြောသည်။

” အကို မပြီးသေးဘူး.. ဆက်လိုးအုံးမှာ.. သီတာ အလိုးခံနိုင်သေးတယ်.. မဟုတ်လား ” 

” ခံမှာ.. ဘာလို့မခံနိုင်ရမှာလဲ.. ကိုကိုလိုးသမျှ ကျမ ခံမယ်.. ” 

” ဟုတ်ပြီ.. ဒါဆို အကို.. ဒီပုံစံအတိုင်းဘဲ ဆက်လိုးမယ် ” 

စကားပြောနေရင်းက ကိုအေး ကိုယ်လုံးကြီးမှာ တလှုပ်လှုပ်နှင့် ဖြစ်နေရာ သီတာ့ စောက်ပတ်လေးထဲ တဆုံးဝင်နေသော သူ့လီးချောင်းကြီးက တလှုပ်လှုပ်နှင့် သူမ၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားနုနုလေးများကို လီးတန်ကြီးဖြင့် ထိုးကလန့်ကာဆွပေးသလိုဖြစ်နေသည်။ 

” အင်း.. လုပ်..လုပ်ချင်လေ လုပ်လေ.. ကို ကလဲ.. ” 

သူမ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးကို မျက်တောင်မခတ် ခဏတာရပ်ကြည့်နေသော ကိုအေးကို သီတာက စိတ်မရှည်သလို ပြောသည်။ သူမ စကားအဆုံးမှာပင် သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ဆွဲထုတ်ကာ သီတာ့စောက်ခေါင်းလေးထဲ ဆောင့်လိုးလေသည်။ ကိုအေး၏ အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံ၊ သီတာ့ ညီးညူမြည်တမ်းသံများက အခန်းထဲတွင် ပဲ့တင်ထပ်လို့နေသည်။ ထို့အပြင် ဆီးစပ်ချင်းတိုက်မိရာမှ ပေါ်ထွက်လာသော တဖတ်ဖတ်ဆိုသော အသံနှင့် ကိုအေး၏ ဂွေးလဥကြီးများက သီတာ့ဖင်ဆုံကြီးကို ရိုက်မိတဲ့ အသံတဖျတ်ဖျတ်တို့မှာလည်း ဆက်တိုက်ထွက်ပေါ်နေကြသည်။

” ဘွတ်.. ဘွတ်.. ဖတ်.. ပျပ်.. ဘွပ်.. ဘွပ်.. ဘွတ်.. ” 

” အားပါး.. ရှီး .. ဆောင့်.. ဆောင့်.. ကျမကို တအားဆောင့်လိုးစမ်းပါရှင် ဟင့်.. ဟင့်.. ဟင့်..ကိုကို့လီးချောင်းကြီး တချောင်းလုံး အဆုံးထိ တချက်ထဲနဲ့ ထိုးစိုက်လိုက်စမ်းပါ.. ခံလို့ကောင်းလွန်းလို့ပါ.. အင့် အား.. ပါး ဟင့်.. ”

” ဘွတ်.. ဘွတ်.. ” 

ကိုအေးသည် တရှူးရှူးဖြင့် အသက်ရှူတွေ အရမ်းမြန်လာသည်။ ဆောင့်လိုးချက်တွေကလဲ ကြမ်းသထက် ကြမ်း၊ မြန်သထက် မြန်လာတော့သည်။ ကိုအေးတယောက် ပြီးကာနီးလာပြီဆိုသည်ကို သီတာ သိသည်။ သူ ပိုအရသာရှိသွားရအောင် လုပ်ပေးချင်သော သီတာက သူမ၏ ဖင်လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို အသာပတ်ပြီး ကိုအေး၏ ဂွေးအုများကို လက်နဲ့ အသာလှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။ ကိုအေးတယောက် အရသာတွေ့သွားတာ သေချာသည်။ အသက်ရှူ ပိုပြန်လာသလို ဆောင့်ချက်တွေကလဲ ပိုအားပြင်းကာ ပိုကြမ်းလာသည်။ 

ထို့နောက် ကိုအေး၏ လီးကြီး ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲ ဖြစ်သွားချိန်မှာပင် သီတာက သူမ၏ စောက်ပတ်လေးကို ညှစ်၍ ပေးလိုက်တော့ရာ ကိုအေး လီးထိပ်မှ သုက်ရည်များ စောက်ခေါင်းလေး ထဲ ပန်းထည့်ခံလိုက်ရတော့သည်။ သီတာ့ စောက်ပတ်ထဲသို့ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ပူကနဲ နွေးကနဲ သုက်ရည်များ တရကြမ်း ပန်းဝင်လာသည့် ခနမှာပင် သီတာတယောက် သုံးကြိမ်မြောက် ပြီးသွားရတော့သည်။

” ဟယ်.. ကြည့်ပါအုံး.. ခုနတုန်းက လုပ်ချင်တိုင်းလုပ် ထင်ရာစိုင်းနေပြီး.. အခုကျမှ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ပျော့ခွေနေတာလဲ.. ” 

အရည်တွေ စိုရွှဲကာ ပျော့ခွေနေသော လီးကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်ကြည့်ရင်း သီတာက ပြောသည်။ သီတာ့လက်ဖဝါးလေးပေါ်၌ အိပ်ပျော်နေသော မြွေပွေးတကောင်နှယ် စင်းစင်းကြီး ငြိမ်နေသော ကိုအေး၏ လီးကြီးမှာ ခပ်ညိုညိုနှင့် တုတ်ခိုင်လှသည်။ ကိုအေး၏ လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဘယ်ညာပြောင်းကစားရင်း တခါတရံ ဂွေးဥကြီးများကိုပါ ဖျစ်ညှစ်ပေးနေသည်။ လမွေးများ ထူပိန်းနေသော ဆီးစပ်မှ ထိုးထွက်လာသော လီးတန်ကြီးသည် ဂွေးစိကြီးအောက်သို့ပင် ရောက်ကာ အမြေ ှာင်းလိုက်ကြီးဖြစ်၍ နေသည်။ သီတာက လီးဒစ်ကြီးကို သူမ၏ လက်ချောင်းလေး၂ချောင်းဖြင့် ညှပ်ကိုင်ကာ ဖြဲချပြီး အနီးကပ်ကြည့်သည်။ ကြီးမားပြောင်တင်းနေသော လီးချောင်းကြီးကို သီတာက ဖောင်းကစ်ဖြူဖွေး သွယ်လျနေသော သူမ၏ လက်ချောင်းလေးများနှင့် အထက်အောက်ဆင့်ကာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးကို ဖြဲချလိုက်သည်။

ထို့နောက် အားမရဟန်ဖြင့် အားပါးတရ ကုန်း စုပ်လိုက်တော့သည်။ ကိုအေးမှာ အတွေ့ထူးကြောင့် ရစ်မူးသွားရသည်။ ဒီလို အရသာမျိုးကို ခံစားချင်တာကြာလှပြီ။ ညိုမီ့ကို ခိုင်းသော်လည်း တခါမှ မမှုတ်ပေးခဲ့။ အခု သီတာနှင့်ကျမှ ကိုအေး ဒီအရသာကို ခံစားရတော့သည်။ ကိုအေးကလည်း သိလိုက်သည်။ အားမရသေးသော သီတာ့ကို နောက်တခါ ထပ်လိုးပေးရပေဦးမည်။ လီးကြီးကို ကုန်းစုပ်နေသော သီတာ၏ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ထားသည့် ဖင်ကြီးကို သူ့ဘက်သို့ ဆွဲလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖွဖွလေးပွတ်ပေးသည်။ သီတာက တဖြေးဖြေးမာလာပြီဖြစ်သော လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ထုတ်ချီသွင်းချီလုပ်သည်။ သူမ၏ လျှာက လီးထိပ်ဖူးကြီးတခုလုံးနှင့် ဒစ်ကြီးကို ကလိပေးနေသည်။ ပါးစပ်လေးထဲမှ ဒစ်ကြီးကို အသာပြန်ထုတ်ပြီး ဒစ်ချိုင့်ထဲသို့ လျှာလေးထိုးသွင်းကာ ရစ်ဝိုက်ကစားသည်။ 

ထို့ပြင် လီးချောင်းကြီးတခုလုံးကို မဆန့်တဆန့် ငုံကာ ပါးလေးတွေ ချိုင့်သွားအောင် စုပ်ပေးသည်။ ကိုအေး၏ လီးကြီးမှာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထ၍ မာကျောထောင်မတ်ကာ စံချိန်မှီလာပြီဖြစ်သည်။ ခပ်မော့မော့ကြီး တောင် နေသော လီးတန်ကြီးက မီးချောင်းအလင်းရောင်ဖြင့် တဖျတ်ဖျတ် တောက်ပကာ တံထွေးလေးများဖြင့် စိုစွတ်ပြောင်တင်းနေသည်။ ခဏလောက် ဆက်စုပ်ပေးပြီးတော့မှ သီတာက လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ကာ မက်မောစွာတချက်ကြည့်ရင်း ငုံ့နမ်းလိုက်ပြန်သည်။

” ကို.. နောက်တခါ လိုးကြရအောင်..နော်.. ” 

သီတာက မှိုရသူ မျက်နှာမျိုးလေးနှင့် ရွှန်းရွှန်းလဲ့လဲ့လေးပြောလိုက်သည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်လေးမှာလည်း ကိုအေးပွတ်ပေး ကလိပေးနေမှုကြောင့် စိုရွှဲကာ ဖောင်းထနေပြီဖြစ်သည်။ 

” သီတာ အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးပါလားကွယ် ” 

သီတာက ကိုအေး အပေါ်သို့ ခွ၍ တက်လိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးကို လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ ကိုအေး၏ လီးတဲ့တဲ့ပေါ်သို့ စောက်ပတ်အဝကိုတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။ သီတာက တင်းရင်းပြည့်အင့်စွာ တိုးဝင်နေသော လီးအရသာကို အံလေးကြိတ်ကာ ခံစားရင်း ဂွေးစိနှင့် ဖင်ကြီးထိသည် အထိထိုင်ချလိုက်ရာ 

” ဗြစ်.. ပြွတ်.. ဘလွတ်.. ”

” အား.. အ..နာတယ်.. သိလား.. အမေ့.. ”

” ဟင်.. ဘာဖြစ်လို့လဲ သီတာ ”

” အဟင့်.. အရှိန်လွန်ပြီး.. သားအိမ်ကို သွားထာက်မိလို့ပါ.. ” 

သီတာ၏ ဖင်ကြီးချက်ချင်းပြန်ကြွသွားသည်။ ရှည်လျားသော လီးကြီးက စောက်ခေါင်းနုနုလေးကို မာကြောစွာ ထိုးဆောင့်မိသွားပုံရလေသည်။ သီတာက အပေါ်မှနေ၍ သူမ စိတ်တိုင်းကျ ဖြေးဖြေးတမျိုး မြန်မြန်တဖုံ ဆောင့် ဆောင့်လိုးသည်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးက တရမ်းရမ်းဖြစ်နေသည်မို့ ကိုအေးက မက်မောဘွယ်ကောင်းလှသော နို့ကြီးများကို အလွတ်မပေးဘဲ ချေမွဖျစ်ညှစ်ပေးနေသည်။

” စွတ်.. စွတ်.. ပြွတ်.. ပြွတ်.. စွပ်.. စွပ်.. ”

” ကို ပြန်ကော့ပြီး ဆောင့် ပေးပါလား.. ” 

ကောင်းလွန်းသဖြင့် ငြိမ်၍ အရသာခံနေသော ကိုအေးက သတိရသွားပြီး သီတာ့ဆောင့်ချက်များနှင့် အညီ သူကလည်း အောက်မှ ကော့ ကော့ပြီး ပင့်ဆောင့်သည်။ ထိုအခါ ဆောင့်အားနှစ်ခု ဆုံပြီး ဆောင့်ချက်က ပြင်းကာ တကိုယ်လုံး တုန်တုန်တက်သွားရသည်အထိ ကောင်းလှသည်။ ထိလှသည်။ သီတာ၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းမှ သွေးသားများ စုပြုံပေါက်ကွဲသွားသည်။ စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်များက ဒလဟော ပြိုဆင်းလာကြသည်။ စောက်ရေများက ကိုအေး၏ ဆီးခုံပေါ်ရှိ အမွေးမဲများ၌ ရွှဲနစ်နေသည်။ သီတာက ဇွတ်ကနဲ ဇွတ်ကနဲ ထိုင်ချလိုက်တိုင်း လီးကြီးထိပ်ဖျားက အစွမ်းကုန် ဖြဲကားထားသော သူမ၏ စောက်ခေါင်းလေးထဲ တိုး၍ တိုး၍ စောက်စေ့လေးကို ပွတ်ကာ ဝင်သွားသည်။

” စွပ်.. စွပ်.. ပြွတ်.. ဖွတ်.. ဖွတ်.. ” 

အပေါ်မှ ဆောင့်နေသော သီတာ၏ ဆောင့်ချက်များက တဖြေးဖြေးနှေးလာပြီး အောက်မှ ပင့်ဆောင့်နေသော ကိုအေး၏ ဆောင့်လိုးချက်များက သွက်လက်မြန်ဆန်လာလေသည်။ 

” အင့်.. အင့်.. အ အ..မလေး.. ထိတယ်.. ထိတယ်.. ” 

ထို့နောက်တော့ နှေးနေသော သီတာက အံကြိတ်၍ ခပ်သွက်သွက်မျှ လေးငါးချက်မျှ ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။

” ပြွတ်.. စွပ်.. စွပ်.. ဒုတ်.. ဖွတ်.. ”

” အင့်.. ဟင့်.. အား.. အား.. အီး.. ” 

အရုပ်ကြိုးပြတ်ဖြစ်သွားသော သီတာလေး၏ ဖင်သားကြီးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်ပြီး ကိုအေးက အောက်မှနေ၍ ဆယ်ချက်လောက် ကော့ပင့်ဆောင့်ပြီး သူမကို ရင်ချင်းအပ်ဆွဲဖက်ကာ သုက်ရည်များ လွှတ်လိုက်ပါတော့သည်။ 

ပြီးပါပြီ။

ရမ္မက်ရဲ့ ညတွေပြီးရင် အချစ်ရဲ့ မနက်ဖြန်တွေ လာမယ် (စ/ဆုံး)

 ရမ္မက်ရဲ့ ညတွေပြီးရင် အချစ်ရဲ့ မနက်ဖြန်တွေ လာမယ် (စ/ဆုံး)

မြတ်နိုးသိမ့်  ရေးသည်။

(Cuckold ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။)

ခေါင်းစဉ်လေး စဉ်းစားရတာ တော်တော်ကြာသွားတယ်....တခါရေးရင် တခန်းစီပဲ ရေးတော့မယ်နော်...ကျွန်တော် စပြီး ရေးဖို့စဉ်းစားတော့ အချစ်တက္ကသိုလ်ရဲ့  ဇာတ်ကားတွေ မျှဝေမယ်ဆိုတဲ့ အခန်းကလားမသိဘူး...ကားနာမည်ပဲမှတ်မိတော့တယ်...အဲ့ကားကို ကြည့်ပြီး ရေးချင်တဲ့ အကြောင်းနဲ့ ဇာတ်ကားထဲကdialogs တွေ ပြီးတော့နောက် ရုပ်ရှင် နှစ်ကား (အရင်တုန်းက ကြည့်ဖူးတဲ့)ကိုယူပြီးရေးတာပါ..ဒီတစ်ခါတော့ ပြီးဖို့နည်းနည်းကြာလိမ့်မယ် ထင်တယ်...ဒါပေမယ့် တစ်ခါတင်ရင် ချစ်ခန်းတခန်းတော့ ပါနိုင်အောင်ကြိုးစားပါ့မယ်..အကြံပြုချင်တာတွေရှိရင်လဲ PMပို့ပြီး ပြောလို့ရပါတယ်..တချို့အခန်းတွေကတော့ ကျွန်တော်....download လုပ်ထားတဲ့ cuckold တို့ swinger  တို့က သူတို့ပြောတဲ့ အကြောင်းအရာတွေ အဖြစ်မှန်တွေကို interview ထားးတာကို ဘာသာပြန်ပြီး မြန်မာမှု ပြုမှာပါ.။

ကျေနပ်စရာကောင်းတဲ့ ခံစားမှု နှင့် ဝင့်ဝါ

ပြတင်းပေါက်ကနေ ဝင်လာတဲ့ လေနုအေးကြောင့် ..မနက်ဖက် နိုးထရတဲ့မနက်တွေ..အရမ်းသဘောကျမိတယ် ။ တိုက်ရိုက်မဟုတ်ပေမယ့် အလင်းရောင်ကို လုံလောက်အောင် ဖြန့်ကျက်ပေးနေတဲ့ အိပ်ခန်းရဲ့တည်နေရာကိုလဲ ဝင့်ဝါ နှစ်သက်တယ်..။ ဘေးနားမှာ ကလေးလို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေတဲ့ မင်းမင်း ဆိုတဲ့ ဝင့်ဝါ ရဲ့အမျိုးသားလေးရှိနေတော့လည်း လုံခြုံသလို ခံစားရတယ်…။ တကယ်ဆိုရင်တော့ သူနိုးထလာရင်….ဝင့်ဝါတို့နှစ်ယောက် အချစ်ကြမ်းကြဦးမှာပါလားလို့တွေးမိတော့ ရင်ခုန်စွာနဲ့ဘဝကိုကျေနပ်တယ် ။

စိတ်ဖိစီးမှု များတာတွေတော့ ကြုံရမှာပဲ..ဒါပေမယ့် တစ်ယောက်ခံစားချက်ကို တစ်ယောက်နားလည်ပြီးဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်တဲ့ အိမ်ထောင်ရေးမျိုး ပိုင်ဆိုင်မိတာကိုက လောကကြီးကို ကျေးဇူးတင်ဖို့ကောင်းတယ်။အရင်တုန်းကတော့ နည်းနည်းတော့ ခက်ခဲတာပေါ့လေ…..အခုလို အိမ်ထောင်သက် ငါးနှစ်ကျော် ကြာလာတာတောင် လင်မယားနှစ်ယောက် ဘယ်လို ဖြတ်သန်းခဲ့ရတယ် တစ်ယောက်ရဲ့ဆန္ဒကို တစ်ယောက်ဘယ်လောက် အလေးထားပြီး ပံပိုးခဲ့တာတွေက…အခုလို အောင်မြင်တဲ့ အိမ်ထောင်ရေးကို ပိုင်ဆိုင်စေခဲ့တာဆိုရင်လဲ..မမှားပါဘူးလို့ပဲ ပြောချင်တယ် ။

အိပ်ယာကနေထပြီး…..မျက်နှာသစ်..ပြီးတော့ မနက်စာတွေကို သီချင်းလေးညီးပြီး ပြင်ဆင်နေမိတယ်..။ ထမင်းကြော်နဲ့ ဝက်အူချောင်းရယ် ကြက်ဥကြော်ရယ်ပေါ့ ။ ထမင်းကြော် ကြော်ပြီးလို့ပန်းကန်ထဲ ထည့်နေတုန်း..နောက်ကနေ အသံကြားတော့ မင်းမင်းက ထမင်းစားပွဲမှာ လိမ္မော်ရည် နှစ်ခွက်ရယ် ပြီးတော့ ခုနက လက်ရွေးစင် ကထုတ်တဲ့ 3in1 ကော်ဖီ အထုတ်ကို ဖွင့်ပြီး ကော်ဖီနှပ်ဖို့ပြင်နေတဲ့ မင်းမင်းကို တွေ့ရတယ် ။ အဲဒါပဲလေ….သူက ဝင့်ဝါ အိပ်ယာထဲမှာ ရှိဦးမယ် ဆိုနေရင်တော့ အခုလို မနက်စာ ပြင်ဖို့အချိန်တောင်ရှိမှာမဟုတ်ဘူး ။

" မောနင်း…နော် ချစ်.."

" သွား..အိပ်ပုတ်.."

" မပုတ်ပါဘူး..ချစ် ထလာလို့နောက်ကနေ လာပြီး ကူညီပေးတာလေ…."

" အင်း မနက်စာ စားတော့မယ်  နော်..ကို "

" ဆွဲကြတာပေါ့….."

ဝင့်ဝါ အရင်စားပြီးတော့ အိမ်သာထဲဝင်ချင်လို့ပန်းကန် တွေကို ဘေစင်ထဲ ထည့်ပြီး…ကိစ္စလေးတွေ ကို အိမ်သာထဲမှာဖြတ်ရတယ်…. ပေါ့ပါးသွားတယ် ဝင့်ဝါ အကျင့်ကိုက မနက်စာ စားပြီးရင် အဲလိုလေးသွားမှ အဆင်ပြေတာ…မင်းမင်းလဲ အတူတူပါပဲ….။ ဝင့်ဝါ အိမ်သာက ထွက်လာတော့ မင်းမင်းက စောင့်နေတယ် ။

သူ့အလှည့်ပေါ့ ပြီးတော့ လက်ကို သေချာဆေးပြီးတော့မှ ပန်းကန်တွေကို ဆေးတော့တယ် ။ပန်းကန်တွေဆေးပြီး…ရေစစ်ဖို့ ထားတဲ့ စင်လေးဆီ တင်ပြီးတဲ့အချိန်မှာပဲ…နောက်ကနေ မင်းမင်းရဲ့ ပွေ့ပိုက်ပြီး လည်ပင်းနောက်ကျောလေးကို နမ်းတဲ့ အထိအတွေ့လေးရတယ် ပြီးတော့ မင်းမင်းရဲ့ ကိုယ်ကိုတစ်စောင်းလှည့်ပြီးတော့ပွေ့ချီတာခံရပြီးတော့ လူက ငြိမ်ငြိမ်လေး သူခေါ်တဲ့ ဆီကို လိုက်လာခဲ့တယ်…….။ လားရာကတော့အိပ်ယာဆီကိုပေါ့…။

အိပ်ခန်းရောက်တော့ ခုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား လုံးထွေးကျပြီးတော့ အနေအထားက မင်းမင်းက အပေါ်က  ဝင့်ဝါကတော့ သူ့ရင်ခွင်အောက်မှာ ရင်သားလေးတွေ ပြားပြားကပ်အောင် ဖိ ခံထားရတယ်…..ဝင့်ဝါရဲ့ လက်ကလေးတွေကတော့ မင်းမင်းရဲ့ နောက်ကျောလေးကို..တင်းနေအောင် ဖက်ထားတယ်မင်းမင်းရဲ့ ခေါင်းလေးက ဝင့်ဝါရဲ့လည်တိုင်လေးတွေ ပါးလေးတွေ ကို မက်မက်မောမောနမ်းပြီး….ဝင့်ဝါ ကိုစကားတိုးတိုးလေးပြောတယ်……

" ည က အဆင်ပြေလား..ချစ်……"

" အင်း ကိုရော.."

" ကို လဲ အဆင်ပြေပါတယ်…..ကောင်မလေး က စလင်းဘော်ဒီလေးဆိုတော့ အားရပါးရ လုပ်ပြစ်

  လိုက်တယ်……"

" ကို ကကော မှုတ်ပေးလိုက်လား "

" အင်း ကို နဲ့ကောင်မလေးနဲ့69 လုပ်သေးတယ် အကြာကြီးပဲ…..ချစ်တို့ကော…."

" အင်း ချစ်က ခဏပဲစုပ်ပေးရတယ် အကိုကြီးက ပြန်မှုတ်တာ.အကြာကြီးပဲ ပေါင်တွေကို အကြာကြီး ထောင်ရတာတောင် ညောင်းတယ်. ပေါင်ကြားထဲမှာလဲ အနီကွက်တွေ ရှိတယ်ထင်တယ်ကိုကြည့်ပေးပါဦး.."

" အင်း.."

မွေ့ယာပေါ်မှာ ခဏကြာတော့  နှစ်ယောက်သား အဝတ်အစား တွေ မရှိကြတော့ဘူး 69 ပုံစံလးနဲ့ ဝင့်ဝါတို့နှစ်ယောက် အချစ်ပြိုင်ကြတယ် ။ စိတ်ထဲမှာတော့ မနေ့ညက ကောင်မလေးကို ကို နဲ့69 လုပ်နေတဲ့ ပုံကိုမြင်ပြီး…ကို့ဟာကို စုပ်တော့ ညက အကိုကြီး ကို မှုတ်ပေးတာက ခေါင်းထဲပေါ်လာတယ်မင်းမင်းရဲ့ ခေါင်းထဲမှာလဲ …ဝင့်ဝါကို…ညက..ဟိုအကိုကြီး မှုတ်ပေးလို့ ညီးတွားနေမဲ့ ပုံကို ခံစားပြီး လျှာဖျားကို ဖင်ကြားထဲထိအောက်ကနေ တောက်လျှောက်လေး ယုယပေးလိုက်တယ် ။ဝင့်ဝါ ပေါင်ကြားထဲကို ကို့ ဒူးခေါင်း ဝင်လာတော့ ပေါင်လေးကို ကားပြီး…အနေအထားကို အကောင်းဆုံး ပြင်ပေးလိုက်တယ်…။ 

နောက်တော့ ဝင့်ဝါရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲကို ကို့ဟာကြီး..အဆုံးထိရောက်အောင် နှစ်ယောက်သားတစ်ယောက်ကအပင့်နဲ့တစ်ယောက်ရဲ့အဆောင့် တစ်ပြိုက်နက်ထဲ လှုပ်ရှားပြီး ဆီးခုံချင်း ကပ်မိသွားတယ်….။ နှစ်ယောက်သား အဲဒီ့ဖီးလေးကိုမျက်လုံးမှိတ်ပြီး. နှုတ်ဖျားကနေ…" အ " လို့အော်ပြီး….စက္ကန့်အနည်းငယ်လောက် ဆီးခုံ ချင်းကပ်ပြီး ခံစားမိတယ်..ဝေးကွာသွားတဲ့ လူနှစ်ယောက် ပြန်ဆုံဆည်းခြင်းပေါ့  ။ မွေ့ယာပေါ်က ကို စိတ်လျှော့ပြီးကော့ထားတာလေး ပြန်ကျလာတော့မှ နှစ်ယောက်သား မျက်လုံးလေးတွေ ဖွင့်ပြီး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စိုက်ကြည့်ပြီး……ခပ်မှန်မှန်လေးလေး…..လှုပ်ရှားတော့တယ်….။ဝင့်ဝါ က မင်းမင်းရဲ့ ခါးကိုကိုင်ပြီး……

" ကို့…"

မင်းမင်း ဆောင့်တာကို ရပ်ပြီး ခေါင်းလေးဆတ်ပြတယ်။

" ခဏဖယ်ပေးနော်…."

" အင်း…"

မင်းမင်းရဲ့ ဟာ ဝင့်ဝဆီကနေ ကျွတ်ထွက်သွားတော့..ဝင့်ဝါက မွေ့ယာကနေ…ထပြီးတော့ နံရံဖက်ကို သွားပြီး ခြေတစ်လှမ်း အလိုကျတော့ နံရံကို လက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးတယ်….။

" လာခဲ့ကို……နောက်ကနေလုပ်ပေး ညက အကိုကြီးက ချစ်ကို အဲ့လို လုပ်တာ…."

မင်းမင်းလဲ နောက်ကနေ သေချာခါးကို ကိုင်ပြီး အပေါက်ဝကို ချိန်ပြီး…အဆုံးထိပြန်ထည့်လိုက်တယ်။

" ဘယ်လိုလုပ်သေးတယ် ချစ်ရယ်…"

" အကိုကြီးက ညက ချစ်ကို အဲလို ဆောင့်တာ…အသံတွေ ဆူညံနေတာပဲ…ချစ်လဲအော်ရတာပဲ ကောင်းလို့"

မင်းမင်းစိတ်တွေ ပြင်းထန်လာသလို  ဆောင့်ချက်တွေကလဲ ပြင်းထန်လာတယ်..။

" ချစ် က ဘယ်လို အော်လဲ ကို့ဆောင့်တာတော်တော်အရသာရှိတယ် အဲ့အကိုကြီးလဲ တော်တော်ကောင်းမှာ "

" ဟုတ် မှာပေါ့ ကိုပြောသလို ပြောသေးတယ်… မင့်ဖင်လုံးတွေက ကုန်းလိုက်ရင် ကားပြီးလုံးနေတာပဲတဲ့ "

" အင့်…အင့် ဒီလို ဆောင့်ရင်..ချစ်ဖင်တွေက တုန်သေးတယ်….အရမ်းလှတယ် "

" ချစ်ကလဲ ကောင်းလာတော့………အကိုကြီးရယ်….ကောင်းလိုက်တာလို့လဲ..ပြောရော အကိုကြီးလဲ ပြီးတော့တာပဲ ကိုရယ်….အင့် ဟင့်…အဲလိုဆောင့် ဟုတ်တယ် ကို ကောင်းလိုက်တာ "

ဝင့်ဝါတစ်ယောက်…ခြေဖျားလေးတွေ ကော့ပြီး….ပြီးသွားတယ် မင်းမင်းလဲ ဆောင့်တာကို ရပ်ပေးလိုက်ပြီး ခါးကနေ ဝင့်ဝါတစ်ယောက် ဒူး မညွှတ်သွားအောင်ထိန်းကိုင်ပေးတဲ့အချိန်မှာပဲ…မင်းမင်း…လဲ ဝင့်ဝါရဲ့ ညှစ်နေတာကို မျက်လုံးမှိတ် အရသာ ခံတယ် ။ ပြီးတော့ ဝင့်ဝါကို ပွေ့ခေါ်ယူပြီး….ခုတင်စောင်းမှာ ခုတင်အောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဆောင့်လို့ကောင်းမယ့် ပုံစံကို ပြင်ပြီးတော့……

" ချစ်…."

" ရှင်….."

" ကိုက ကောင်မလေးကို ညတုန်းက လုပ်တာ ဒီလိုပုံစံပေါ့ သူကပိန်တော့ကိုက ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို   ပူးကိုင်ပြီးတော့ ကို့ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး……..ဒီလိုဆောင့်တာ "

" ကောင်မလေးကတော့ အရမ်းကောင်းမှာပဲနော် ကိုလဲ ကောင်းမှာပေ့ါ ခြေထောက်တွေ ပူးထားတော့..လုပ်ရတာ ကြပ်ကြပ်လေးပဲ နေမှာပေါ့ "

"အင်း ဟုတ်တယ်……."

ကို့မျက်လုံးတွေ မှိတ်ပြီးဝင့်ဝါကိုအားရပါးရလုပ်နေတယ်…အားး…ဝင့်ဝါထပ်ပြီးပြန်ပြီ…ကို့ရဲ့ ဆောင့်တာတွေစိပ်လာတယ်။

" ပြီးပြီ….ကောင်မလေးရယ်……."

အရည်တွေ အများကြီးပဲ..ကိုက ပြီးရင်..အဲလို သူလုပ်ခဲ့တဲ့ကောင်မလေး ကို တမ်းတပြီး ပြီးတတ်တယ် ။အဲလို အချိန် ဝင့်ဝါ ပြန်တုန့်ပြန်မိတာကတော့

" ညီမလဲ ပြီးပြီ အကိုကြီးရယ်…"

နှစ်ယောက်သား ဖက်ပြီး ခဏလောက် အိပ်ဖြစ်ကြတယ်…….။

......................................................................................................................

မြတ်မြတ် နှင့်   စိတ်ဖိစီးမှု

" မြတ်.."

" ဟေး ဝင့်ဝါ လာလေ "

" စောင့်နေရတာ ကြာသွားပြီလား "

" မကြာသေးပါဘူး..ငါလဲ မြန်မြန် ထွက်လာမလို့ပဲ မနက်က အချစ်စမ်းနေလို့ "

" နင်တို့ကလဲဟာ မရိုးသေးဘူးလား "

" ဘာကို ရိုးရမှာလဲ မိန်းမရဲ့ "

" ငါတို့ဆို မလုပ်ဖြစ်တာတောင်ကြာပြီ…"

" ဟုတ်ကောဟုတ်သေးရဲ့လား… ဝင့်ဝါရယ် "

" ဟုတ်သမှ သိပ်ဟုတ်…နင်ဘာသောက်မလဲ ကော်ဖီပဲလား "

" အေး ကပ်ပချီနိုပဲ .."

" ပြောပါဦး ခေါ်တဲ့ ကိစ္စက..ဘာများ အရေးကြီးနေလို့လဲ "

" ဘာရယ် မဟုတ်ပါဘူး… အိမ်မှာလဲ မနေချင်တာကြောင့်ပါ..ပျင်းနေလို့ စိတ်ကလဲ အရင်လို မဟုတ်ဘူး

" ဘာဖြစ်ရပြန်ရတာလဲ အလုပ်မှာ အဆင်မပြေလို့လား "

" အလုပ်ကတော့ အဆင်ပြေပါတယ်…..စကားပြောချင်လို့သက်သက်ပါ ဘာလဲ နင်က မအားလို့လား "

" နင့်ပြန်မေးရမှာ ငါတို့က ကလေးရှိတာ မဟုတ်ဘူး နင်က ကလေးနဲ့ ပြီးတော့ အလုပ်ကလဲရာထူးကလဲ  မသေးဆိုတော့ "

" အေးပါဟာ…."

" ဒါနဲ့ နင်ခုနက ကိစ္စ ဆက်ပါဦး ဘာကိုလဲ နင် မလုပ်ဖြစ်တာ ကြာပြီဆိုတာက "

" အေးဟာ တကူးတကကြီး မလုပ်မဖြစ်တာကို ပြောတာ လတောင် ချီနေပြီ  "

" ဟာ...နင်ကလဲ…ကိုဝေလင်း သနားပါတယ် ပစ်မထားပါနဲ့ "

" သူကကို မစတော့တာ ကြာပြီ "

" စိတ်အပြောင်းအလဲ ဖြစ်အောင် ခရီးလေး ဘာလေး ထွက်ကြည့်ပါလား "

" ငါတော့ မပြောချင်ပါဘူး..  နင့်ဖာသာမင်းမင်းနဲ့ပြောခိုင်းကြည့် တော်ကြာအရမ်း လိုချင်သလို ဖြစ်နေဦးမယ်"

" အေးအေး ငါ မင်းမင်းကို ပြန်မေးကြည့်ဦးမယ် "

(မင်းမင်း နှင့် ဝေလင်း မှာ အလုပ်တူတူ လုပ်သူများဖြစ်ကြသည်..ဝင့်ဝါနှင့် မြတ်မြတ်မှာတော့ အရင်တုန်းထဲက သူငယ်ချင်း များဖြစ်သည်)

" နင်ကော ဘာတွေလုပ်လဲ ဟိုတစ်ခါ နင်ပြောတဲ့ကိစ္စက တကယ်ကြီးလား "

" ဘယ်ဟာကို ပြောတာလဲ "

" နင်တို့သဘောတူညီမှု စာရွက်တွေနဲ့ဟာလေ "

" သြော် မနေ့ညကတောင် တစ်ပွဲဖြစ်သေးတယ် "

" ဟယ် နင်ကလဲ ငါက နင်ပြောမှ သိတာ ဘာလို့မှန်းကို စဉ်းစားလို့တောင် မရဘူး "

" ဟိဟိ…ဒါတော့ ခံစားကြည့်မှ သိရမှာပေါ့ "

" နေပါဟာ… ဘဝမှာ အဲ့ကိစ္စကြီးကို ရှေ့တန်းတင်ပြီးလဲ လုပ်စရာမလိုပါဘူး "

" နင်ကတော့ ဒါတွေ ဘယ်နားလည်မလဲ စာအုပ်ကြီးအတိုင်းပဲ နေတာကိုး…ကိုဝေလင်းတောင် အခု    နင်နဲ့မအိပ်ဖြစ်လို့ ဘယ်သူနဲ့သွားနေ ပြီးပြီလဲ မသိဘူး သွားလဲသွားပါစေပေါ့  ငါတောင်သက်သာသေး……."

" နင်ကော တခြားဟာလေးတွေ…မရှိဘူးလား အလုပ်မှာလေ…"

." ဘာကိုပြောတာလဲ "

" မိန်းမရယ် ရှို မနေစမ်းပါနဲ့ နင်က ငါ့ထက်တောင် လှသေးတာကို နင့်ယောင်္ကျားနဲ့ လုပ်တာကိုတောင် ဒီလောက် အကြာကြီး နေနိုင်တာဆိုတော့    ဟင်းဟင်းးးး ရိုးတော့မရိုးဘူးနော် "

" ငါက ဘာဖြစ်နေလို့လဲ "

" ဟဲ့ ပြောပြဟာနော်…ငါတောင် လူသိခံလို့မရတဲ့ ကိစ္စကို ငါ့ယောင်္ကျား မသိအောင်  နင့်ကို ပြောပြထားသေးတာကို .."

" နင့်လို မဟုတ်ဘူးဟေ့ နင်က အိမ်မှာ နေရတာ..အေးအေးဆေးဆေးးနဲ့ ငါကတော့ ရုံးမှာ   လူကြီးလို နေရတာလေ…"

" လူကြီးလို နေတော့လဲ….လူကြီးတွေက …ဟင်းဟင်း..."

" နင်ဘာတွေ သိထားလို့ငါ့လာအစ်နေတာလဲ နင်ကလေ ကျောင်းတုန်းက အတိုင်းပဲ  နင့်ဆီရောက်ရင် ဘာမှ ဖုံးထားလို့မရဘူး "

" အင်းပေါ်လာပြီ ဘာလဲ ပြောပြ "

" ဘယ်သူမှ လျှောက်မပြောနဲ့နော် နင်ထင်သလိုတော့ မဟုတ်ဘူး ဘာမှ လဲ ဖြစ်တဲ့ကိစ္စလဲ မဟုတ်ဘူး

" ငါ ပိုသိချင်လာပြီနော်….ပြောပြတော့  "

ဘေးဘီ ကြည့်လိုက်တော့ ဘယ်သူမှ လဲ ကိုယ်တွေ  ဝိုင်းနားမရှိတာရယ် လူရှင်းနေတာကြောင့်ပြောရင် ကောင်းမလား ကျွန်မ စဉ်းစားမိတယ် မထူးပါဘူးလေ..သူ့ပြောလိုက်ရင်တော့ ရင်ထဲ ပေါ့သွားတာပေါ့

" ဒီလိုဟာ….."

မြတ်မြတ်တို့ရုံးက မနက်ပိုင်းတွေသာ အလုပ်များ လူများတာ မနက်ပိုင်း short meeting ပြီးရင် အကုန်လုံးက Sale call တွေ ထွက်တဲ့လူ ကထွက်  marketing သွားတဲ့လူက သွားနဲ့ ရုံးမှာက account တို့admin တို့ပဲ ကျန်ခဲ့တာလေ ။ ရုံးခန်းက နေ့လည်ဆိုရင်တော့ တိတ်ဆိတ်နေတာ များတယ် ။ ကိုယ့် ရုံးခန်းနဲ့ကိုယ်ဆိုတော့ ကိစ္စရှိမှပဲ….ဟိုအခန်း ဒီအခန်းကူးတော့တယ်….မြတ်တို့က management ပိုင်းကလူတွေဆိုတော့ အေးအေးဆေးဆေးပဲ ။ ဒီလို အေးအေးဆေးဆေး ဖြစ်အောင်လဲ ဆရာ့ကို ကျေးဇူးတင်ရမယ် ။ မြတ်ကို ၅ နှစ်အတွင်းမှာ ရာထူးတွေ တဆင့်တဆင့်တက်ပေးခဲ့တာ မြတ် ကြိုးစားခဲ့သလို ဆရာကလဲ အားပေးခဲ့တယ် ။ 

ဆရာဆိုတာ ကိုအောင်ကြီးပါ…။ မြတ် ထက် ၅နှစ်ကျော်ကျော်လောက် ကြီးတယ်….ကျန်းမာရေးလိုက်စားတော့ ဆရာ့ကို ကြည့်ရင် ၃၀ ဝန်းကျင်လောက်ပဲ ထင်ရတယ် ။အမှန်တော့ဆရာက ၃၄ လောက်ရှိပြီ.။ ဖြစ်လာပုံကတော့ ဆန်းတယ်။ တစ်ရက် ဆရာ့ ရုံးခန်းထဲ သွားတော့ဆရာ laptop ကို အာရုံစိုက်ပြီး ကြည့်နေတာ တွေ့တယ်.။.နောက်ချင်တာနဲ့ တိတ်တိတ်လေး ဝင်သွားတာဆရာ သိတောင်မသိဘူး….။

" ဆရာ့…"

" အမလေး..လန့်လိုက်တာ…မြတ်ရယ် "

ဆရာဘာတွေ အာရုံစိုက်နေတာလဲ ? ။ မြတ် ဆရာ့ laptop ကို ကြည့်မလိုလုပ်တော့ အတင်းဟိုဖက်စောင်းတယ်။

" Personal တွေပါ…"

" သြော်……ဆရာ့အကြောင်းကို မြတ်အကုန်သိနေတာကို.."

" နင်မသိပါဘူး………"

" ပြော ဘာကိစ္စ လဲ  "

" မနေ့က supplier ကိစ္စလေ ဆရာ သဘောတူညီမှုဟာလေး.. မြတ် လုပ်ထားတာ  လာပြတာ ပြင်စရာရှိရင် ပြင်လို့ရအောင်လို့ "

" အင်း ထားခဲ့လေ "

" မဟုတ်ဘူး ဒီညနေ ပေး၇မှာ တစ်ခါတည်းစစ်ရအောင် လာတာ "

" ပေး……"

ဆရာ စာချုပ်ကို သေချာဖတ်နေတုန်း……..မတ်တပ်ကြည့်နေတော့

" ဒီမှာ….."

" ရှင် ဆရာ…."

" ဒီအချက်က ထည့်စရာမလိုဘူးလေ..သူက main supplier အကြီးစားမဟုတ်တော့ ဒီလိုသတ်မှတ်ရက် အတိုင်းမရပါက ပယ်နယ်တီ အဖြစ်ယူတဲ့ ဒဏ်ကြေးကများနေတယ် "

" ဟုတ် မြတ် အဲဒါကို သတိလွတ်သွားတယ် မှားသွားပါတယ်  "

မြတ်လဲ….စားပွဲခုံမှာ ခါးလေးကိုင်းပြီး   ဘောပင်နဲ့အကြမ်း ပြင်တော့ ဆရာနောက်ကို ရောက်နေတာ သတိမထားမိလိုက်ဘူး ။

" အပြစ်ရှိတယ်နော်..အဲလို အသေးအမွှားမဟုတ်တဲ့ ဟာတွေ သတိထား "

" ဟုတ်…အခုလို ပြင်ပေးတဲ့ ဆရာကို မုန့်ဝယ်ကျွေးပါ့မယ် "

" နောက်တစ်ခါ မမှားအောင်  မှတ်မိအောင်လုပ်ရမယ်…."

" ရှင်……ဘာပြောတာလဲဆရာ "

" ဟိုမှာကြည့်စမ်း….."

မြတ်ဆရာ လက်ညွှန့်ပြရာ ကြည့်တော့ ဘာမှ မရှိဘူး..ဆိုပြီး ဒီဖက်ပြန်လှည့်တော့ ဆရာက အနားနားရောက်နေပြီး…မြတ် ညာဖက်တင်ပါးကို သူ့ညာလက်နဲ့ဖမ်းညှစ်တယ် ။ မြတ်လဲ လန့်သွားတယ် ။အရင်က ဆရာက အဲလိုမှ မလုပ်တာ အဲလိုမျိုးမလုပ်တတ်ပါဘူး…မောင်နှမလိုနေတာ ။

" အာ့..ဆရာ…လွှတ်ပါ….."

ခါးလေးတွန့်ပြီး ရုန်းသလိုလုပ်တော့ မြတ်ရှေ့ကနေ….မတ်တပ်ရပ်ပြီးတော့  တည့်တည့် ဖက်သလို ပုံစံနဲ့ လက်နှစ်ဖက်က တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်တယ် ။ လူကလဲ ဆရာ့ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေတယ် ။မြတ်ကကြောက်နေတော့ ပြီးတော့ ခံစားရတာ တမျိုးကြီး  ဖြစ်နေတော့ လူက ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားတယ်။ တစ်ခါမှ မျှော်လင့်မထားတဲ့ အဖြစ်လေ…။

" မြတ်…."

" အို့ လွှတ်ပါ…"

" နောက်တစ်ခါမှားရင်…….ဒီထက်ဆိုးမယ်နော်….."

" ဟုတ်…သွားပါရစေတော့ ."

မလွှတ်ခင်..မြတ်တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို အားရအောင် ညှစ်ပြီး…..ဆရာ့ရဲ့ခါးက ကော့လိုက်တော့ ဖိဆောင့်တဲ့ ပုံစံနဲ့ မြတ်တောင် ကြက်သီးတွေ ထသွားတယ် ။

" ကလေးမွေးပြီးတာတောင်…. တင်းနေတာပဲ မြတ်….ငါကြိုက်တယ်….."

မြတ်လဲ ဆရာ့လက်က နည်းနည်းအားလျှော့တာနဲ့ မြန်မြန်လေး ကိုယ့်ရုံးခန်းကို ပြန်လာလိုက်တယ်..။လူကတော့ရင်တွေတောင် တုန်တယ်.။.ခုနက နောက်ဆုံးလုပ်လိုက်တဲ့ ကော့တာဆိုရင် ဆရာ့မာမာ အချောင်းကြီးရဲ့ အရွယ်ကို သိနေတယ့်   နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး ။ 

" ဟာ မဟုတ်သေးပါဘူး ငါဘာတွေ တွေးမိနေပါလိမ့် "

စိတ်ကို မနည်းတင်းပြီး ခုနက မှားတဲ့ အချက်ကို ပြင်ပြီး print ပြန်ထုတ်တယ်…။ ဆရာ့ အခန်းကို မသွားရဲဘူး….ပြီးတော့ စာချုပ်ကို သေချာစစ်တယ် ။ ဒီတစ်ခါတော့ မမှားတော့ဘူး ဆရာ့ကို မပြလဲ ပြီးတာပါပဲ…..ကိုယ်လဲ အတည်ပြုလို့ရတာပဲ….။.မသွားတော့ပဲနဲ့ရုံးခန်းထဲမှာပဲ လုပ်စရာရှိတာတွေကိုပေပြီး လုပ်နေမိတယ် ။ စိတ်ကလဲ စဉ်းစားနေတာ..ဆရာ ဘယ်လို ဖြစ်သွားတာပါလိမ့် အရင်က ဒီလို မဟုတ်ပါဘူးဆိုပြီးတော့…..။

ညနေဖက်ရောက်တော့ အပြင်ထွက်တဲ့လူတွေ ပြန်လာတော့ evening report တွေ စစ်တော့ ဆရာကို တွေ့တယ် ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သလိုပဲ  ။ မြတ်လဲ ပုံမှန်ပဲ… နောက်တော့ ဆရာက အားလုံးနဲ့ ရယ်ရယ်မောမော ပြောနေတော့ မြတ်လဲ စကားဝိုင်းထဲရောက်တော့ အရင်လို ပဲ စိတ်မှာ ဖြစ်သွားတယ်….။အစရှိက နောက်နောင် ဆိုသလို….လူလစ်ရင် လစ်သလို ဆရာရဲ့ ကိုင်တွယ်တာတွေ..ခံရတယ် ။

မြတ်ကတော့ ကိုယ့်ဆရာလိုလဲ ဖြစ်နေတော့ ကျေးဇူးရှင်ဆိုလဲ မမှားတော့ ဘယ်သူမှ ပြန်မပြောတော့ဘူး ။တတ်နိုင်သမျှတော့ ထိန်းပါတယ်…။ ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်တာက  အဲလို အကိုင်ခံပြီးရင် ..ပင်တီအောက်မှာ အရည်တွေ အနည်းငယ် တွေ့တယ် ။ အမြဲတမ်း မဟုတ်ပေမယ့် ကိုယ့်ကိုကိုယ်လဲ မကျေမနပ်ဖြစ်တယ်…။ အခုဆို…တင်သားတွေကို ကိုင်ရင်…စကားတိုးတိုးလေးတွေတောင် ဆရာပြောတယ် ။

" အိနေတာပဲ….တင်းနေတာပဲ….." 

ဆိုတဲ့ စကားတွေ ပေါ့….။ အဲလိုမျိုး ခံစားချက်တွေကို တစ်ယောက်ထခံစားနေရတာ…..

………………………..

………………………..

မြတ်တို့ လင်မယားက ကားတစ်စီးပဲ ရှိတော့ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ကားသုံးကြတယ် ။ မြတ်ကားယူရင် သားကို ကြိုရတယ်..ယောင်္ကျားက ကားယူရင်တော့ သူကြိုတယ် ။ တစ်ပါတ်စီ ကားယူကြတယ်….။ကားမရှိတဲ့ ရက်တွေကျရင် စောရင်တော့ လိုင်းကားစီးတယ်..တစ်ခါတစ်လေတော့ တက်စီတော့ စီးတယ် ။နောက်ကျမှပါ…။ ဆရာ့ အဲလို တင်သားတွေ ကိုင်ပြီး နောက်ပိုင်း…။ ဘယ်လိုဖြစ်တယ် မသိဘူး..ကားပေါ်မှာဘယ်သူများ မြတ် ကို နောက်ကနေ ထိသွားပွတ်သွားရင်….တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်ဖြစ်သွားတယ် ။ 

ဟိုတစ်ရက်ကဆိုနောက်ကနေ လူတွေ ကျပ်တုန်း အထောက်ခံရတော့….ဘယ်သူမှလဲ သတိမထားမိတော့ ငြိမ်နေလိုက်တော့ သကောင့်သားက မြတ်ရဲ့ ထင်သားကြားထဲ သူ့ဟာင်္ကြီး ကို ထိုးထည့်ထားတာ မြတ်က ရှေ့ကို ခါးကော့ရှောင်သေးတယ် ။နောက်တော့ ကော့ရှောင်ရတာကြာတော့ ခါးနာသလိုဖြစ်တာနဲ့ နောက်ကို ပြန်ပြီး ခါးဆန့်တော့ အဲ့အချောင်းကြီးက ပြန်ရောက်လာတယ် ။ မြတ်မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတော့ကားလှုပ်တိုင်းပွတ်သလို ဖြစ်နေတော့ ကြက်သီးတွေတောင် ထလာတယ် ။ ဆင်းရမယ့်မှတ်တိုင်ရောက်မှပဲ လူကြားထဲအတင်းတိုးထွက်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့ရတယ် ။

………………..

………………..

" မြတ်ရယ် အဲလိုဖြစ်တော့ နင် ဘာမှ မဖြစ်ဘူးလား "

" ဖြစ်တယ် အောက်မှာတော့ စိုရွှဲနေတာပဲ…."

" အိမ်ရောက်တော့ ကိုဝေလင်းနဲ့လုပ်ဖြစ်သေးလား "

" မလုပ်ဖြစ်ပါဘူး……………….."

ဝင့်ဝါ သေချာစဉ်းစားပြီးး အကြံတစ်ခုပေးလိုက်တယ် ။

" နင်နဲ့ကိုဝေလင်း နေတဲ့အခါကျတော့ အဲဒီ့အကြောင်းပြောပြလိုက်ပေါ့ "

" ငါ့ လုပ်မှာလေ နန့်တယ်ဆိုပြီး ရန်တောင် အကြီးအကျယ်ဖြစ်ဦးမယ် "

" စမ်းမှာသာ စမ်းကြည့်စမ်းပါ…မပြောခင် စိတ်မဆိုးနဲ့လို့ ပြောလိုက်ပေါ့ "

" မလုပ်ချင်ပါဘူး..တော်ကြာ လင်မယားတွေရန်ဖြစ်နေဦးမယ် .. ကလေးကလဲ ရှိသေးတယ် "

" ငါပြောတာက အိမ်မှာမဟုတ်ဘူးလေ မင်းမင်းကိုပြောပြီး နင်နဲ့သူ တနေရာ သွားရအောင်  သွားတဲ့အခါကျတော့ပြောတာပါ "

" နင်က ငါ့ကို အဲလိုစမ်းခိုင်းတော့ ဘယ်လို အကျိုးအမြတ်တွေရမှာလဲ "

" နင်သိလာမှာပါ မြတ်မြတ်ရယ်….ကံကောင်းရင်ပေါ့  "

" သြော် ကံမကောင်းရင်တော့ ……နင်နဲ့မဆိုင်ဘူးပေါ့  "

" ငါတာဝန်ယူတယ်……တစ်ခုခုဖြစ်ရင် ငါတာဝန်ယူပြီး ဖြေရှင်းပေးမယ် "

" ဘယ်လိုမျိုးတာဝန်ယူတာကိုပြောတာလဲ….."

" နင့်လင်ကို တကယ်မဟုတ်ဘူး ငါက သဝန်တိုအောင်စခိုင်းတာ ဆိုပြီး ဖြေရှင်းမှာပေါ့  အဲလောက်ဆိုရပြီလား  "

" မသိသေးဘူး….."

နောက်အပတ်သောကြာနေ့ ညနေမှာတော့ သားကိုကြိုပြီး…..သူ့ အဖွားအိမ်ကိုပို့ပြီး မြတ်တို့လင်မယား  ဝင့်ဝါတို့စီစဉ်ပေးတဲ့အတိုင်း…ဟိုတယ်တစ်ခုမှာ အခန်းယူဖြစ်တယ် ။ သူတို့ပြောတာတော့ရည်းစားဘဝက ဟိုတယ်မှာတည်းသလို တည်းခိုင်းတယ် ။ နောက်ပြီး ကလပ်တစ်ခုခု သွားခိုင်းတယ် ။

အိမ်က အိပ်ယာထက်က အိမ်ထောင်သက်တစ်လျှောက်လုံး နေခဲ့တာဆိုတော့ အပြောင်းအလဲ လည်းဖြစ် ခံစားချက်တစ်မျိုးလဲ ပြန်ဖြစ်စေတယ်ဆိုပြီး ဆေးထိုးမှုကြောင့် နှစ်ယောက်သား…သဘောတူညီစွာနဲ့သူတို့ ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်ဖို့ လက်ခံလိုက်တယ်….။. အဲ့ဒီညက  နှစ်ယောက်သား…ညစာကိုဂျပန်ဆိုင်လေးတစ်ခုမှာ….ပေါ့ပေါ့ပါးပါးစားဖြစ်တယ် ။ သမီးရည်းစားတွေလိုလဲ ပြန်ခံစားမိတယ် ။

ပြီးတော့ စကားမစပ် ပြောရမှာက ဝင့်ဝါပြောတဲ့အတိုင်း Sexy ကျစေမယ့် လည်ဟိုက် ဂါဝန်အတိုပါးပါးလေးကို ဝတ်ဖြစ်တယ်…။.တစ်ခါမှတော့ အဲလို ဝတ်ပြီး ညဖက်တွေလဲ မထွက်ဖြစ်ဘူးလေ………. ရိုးရိုးလေးပဲ ဝတ်ခဲ့တာ များတယ် ။ မြတ်ပြောချင်တာက အဲလိုတွေတော့ တိုတိုတွေ ဝတ်ဖြစ်ပေမယ့် ဒူးခေါင်းလောက်ပဲတိုတာ ဝတ်ဖူးတာလေ…ပေါင်လယ်လောက်တိုတာတွေတော့…အခုမှ ပထမဆုံးရယ်ပါ….။

......................................................................................................................................

ဝေလင်း

ဒီနေ့ည ကိုမင်းမင်း…အကြံပေးလို့လင်မယားနှစ်ယောက် အပြင်မှာ ထွက်ပြီး အစီအစဉ်နဲ့ပျော်အောင်နေဖို့ စဉ်းစားထားတယ်…။ ကိုမင်းပြောတဲ့ စကားတွေကို စဉ်းစားကြည့်တော့ … အရင်တုန်းက နဲ့ မတူတဲ့ ခံစားမှုတွေ ခံစားရတယ်…စမ်းကြည့်ဖို့လဲ ကြိုးစားမယ်…။ ဒီနေ့မြတ် ဝတ်လာတာတွေက အရင်တုန်းက မဝတ်ဖူးတာဆိုတော့ ကြည့်ရတာ…အရမ်းမိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လဲ လင်မယားလို မနေဖြစ်တာ တော်တော် ကြာပြီ…။ စိတ်ကလဲ ကြာလာလို့လား မသိဘူး တစ်ခါတစ်ခါ လုပ်ရင် တော်တော်နဲ့မပြီးတော့ဘူး ။

ပြီးတော့ မြတ်နဲ့ကျတော့ ဘာလာရင် ဘာဖြစ်မယ် ဆိုတဲ့ ခံစားချက်ကြီး ရှိနေတော့ ညဖက် အိပ်လို့တူတူ အသားချင်း ထိမိရင်တောင် စိတ်က မလာတော့ဘူး…။.ကလေးတစ်ယောက်တောင် ရနေပြီဆိုတော့ တော်ရုံနဲ့  မတောင်တော့တာနေမှာ ချစ်တာကတော့ ချစ်တယ်…အရမ်းချစ်လို့ ယူခဲ့ကြတာလေ… တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်လဲ ငွေရေးကြေးရေးကိစ္စ သားကိစ္စ ကလွဲလို့ လိင်ကိစ္စတွေ တောင် မပြောဖြစ်တော့ဘူး။ အဲဒါက နှစ်တောင် ပေါက်တော့မှာ အဲလိုပြောလို့မြတ်ကို ရုပ်ဆိုးဆိုး မိန်းမတစ်ယောက်လို့ မထင်စေချင်ဘူး ။ မြတ်က မယ်တစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်လုံးမျိုးနဲ့ ချောတယ်ဆိုတာ  သူ့ကိုတွေ့ဖူးတဲ့လူတိုင်းက အသိအမှတ် ပြုကြတယ်…။ အရင်ကဆို..ကျွန်တော်တို့ အပြင်ထွက်တိုင်း ပုရိသ တွေရဲ့မျက်လုံးတွေက မြတ်ရဲ့ တင်သားတွေပေါ်မှာ ရစ်ဝဲနေတာ အဲဒီ့တုန်းကဆို အရမ်းစိတ်တိုတာ ဒါတောင် အခုလိုတောင်ဝတ်တာ မဟုတ်သေးဘူး။ ကျွန်တော်တို့ ညစာပေါ့ပေါ့ပါးပါး စားပြီးတော့  ဟိုတယ်ကို မပြန်ဖြစ်သေးဘူး ။ နာမည်ကြီး ကလပ်တစ်ခုကို သွားပြီး……အချိန်ဖြုန်းဖို့လဲ လုပ်ထားသေးတယ်….။ကလပ်ထဲရောက်တော့ ဘားကိုသွားပြီး ကျွန်တော်ကတော့ ဘီယာနှစ်ခွက် နဲ့..စဖွင့်ရတာပေါ့ ။

မြတ် မသောက်ချင်ဘူးဆိုလို့ ဝင်ကြေးထဲမှာပါတဲ့ တစ်ယောက်တစ်ခွက်ရတဲ့ ဘီယာကို ကျွန်တော်ပဲ ကိုင်ရတော့တာပေါ့…..မြတ်အတွက်ကတော့  မိုဟီတို  တစ်ခွက်ပေါ့ ။ သူများတွေ ကတာကြည့်လိုက်.နှစ်ယောက်သား စကားပြောလိုက်နဲ့  အချိန်နည်းနည်းကုန်တော့ အရှိန်နည်းနည်းလဲ ရလာပြီပေါ့ ခွက်တွေကတော့  မှာလာတာ စိပ်လာတယ်…တက္ကီလာလေး နှစ်ယောက်သားချီးယားလုပ်တာ…တစ်ယောက်ကို လေးခွက်လောက်ရှိပြီ..နည်းနည်းတောင်မဟုတ်ဘူး…လစ်မစ်တောင်ကျော်ချင်နေပြီ..။မြတ်ကတော့ မြူးကြွနေပြီလေ..ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ကလပ်မရောက်ဖြစ်တာ တော်တော်ကြာနေပြီ…အခုလို လွတ်လွတ်လပ်လပ် မဖြစ်တာကတော့ သားကို မြတ် ကိုယ်ဝန် စဆောင်ရကတည်းကပေါ့ .။

အလုပ်နောက်ကို မည်းလိုက်နေကြတာ မြတ်နဲ့အတူ ကလပ်ထဲမှာ မြူးကြွပြီးတော့ ဟိုတယ်ကို ခရီးဆက်ကြတယ် ။ကလပ်ထဲမှာတုန်းက မြတ်ကို လှမ်းကြည့်တဲ့ မျက်လုံးတွေ တင်သားကို မက်မက်မောမော ကြည့်တဲ့ မျက်လုံးတွေကို ကြည့်ပြီး အရင်လိုသဝန်မတို စိတ်မတိုတတ်တော့တာတော့ ထူးဆန်းတယ်လို့တွေးပြီး….မှီထားတဲ့ မြတ်ကိုယ်လုံးကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်….။ အင်းလေ…မြတ်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို သူများတွေကြည့်တာကြည့်ပြီး……မင်းမင်း ပြောသလိုပေါ့ ။ သူများတွေ..ကိုယ့်မိန်းမကို ဘယ်လောက်တောင် ပြစ်မှားနေလိုက်ကြမလဲ တွေးကြည့်တော့ အောက်ကကောင်က မထစဖူး ထလာတယ်  ….လိင်စိတ်တွေ ကြွလာတယ်…..ဟိုတယ်ရောက်တော့…မြတ်မူးမူးနဲ့ ရေချိုးခန်းဝင်တုန်း…ကျွန်တော်….လိုက်ပို့တဲ့ ဝိတ်တာလေးကို…ဘီယာပုလင်းအေးအေးလေး နှစ်လုံးမှာလိုက်တယ်….Minibar မှာ ရှိတာတွေက can ဗူးတွေ များတယ်လေ…ပြီးတော့ ကြက်သားလုံးကျော်က တစ်ပွဲ…

" မြတ်….ဘာလို့ကြာနေတာလဲ….."

" အိမ်သာတက်မလို့ ……. ပြီး ရေပါ ချိုးလိုက်မယ်…"

" သဘော အကြာကြီး ချိုးမနေနဲ့ဦး…"

" အင်းး………"

" မြတ်တော့ မူးနေတယ်……"

ခဏကြာတော့ ……. မှာထားတာတွေ..ရောက်လာတယ်…..

" ညီလေး….စားပွဲပေါ်ပဲ တင်လိုက်ကွာ….."

" ဟုတ်….."

အဲဒီ့အချိန်….မြတ်က ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတယ်..။

" အမလေး….."

" ဟာ….."

မြတ်ထွက်လာတာက…တာဝါကို …ရေသုတ်ရင်းထွက်လာတာ…ကိုယ်တုံးလုံးကြီး…အကုန်ကြောင်သွားတယ်။ ဝိတ်တာကောင်လေး ကြည့်နေတာက ..မြတ်ရဲ့ အဝတ်အစားမကပ်တဲ့…ကိုယ်လုံး ကြောင်ပြီးကြည့်နေတာ…မြတ်ကလဲ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်း မသိဖြစ်သွားပုံရတယ် ရေချိုးနေတာ ဆိုတော့ ရေသံနဲ့ ဝိတ်တာကောင်လေး…ဝင်လာတဲ့ အသံကို မကြားလိုက်ဘူးထင်တယ် ။စက္ကန့်အနည်းငယ်လောက် ကြောင်သွားပြီးမှ ကောင်လေးက ဆောရီး..ဆိုပြီး ပြောဟိုဖက်လှည့်ပြီး နေမှ မြတ်လဲကြောက်အားလန့်အားနဲ့….ရေချိုးခန်းထဲ ကမန်းကတန်း ဝင်သွံားတယ်…။ ကျွန်တော်လဲ …ဘာပြောရမှန်းမသိဘူးလေ ဒေါသထွက်ရအောင်လဲ   ဘယ့်သူအမှားမှ မဟုတ်တာ ။ ညီလေးရော..ဆိုပြီးတသောင်းတန်ထုတ်ပေးတော့..

" အကို ပိုတာ လာပြန်အမ်းမယ်နော်…ပြီးတော့ ဆောရီးနော်..အကို ကျွန်တော်..တမင်တကာ….."

" ရတယ်..ညီ မတော်တဆပဲ…ဘယ်လောက်ပိုလဲ  "

" ၂၅၀၀ အကို.."

" ပြန် မအမ်းနဲ့ မင်းယူထားလိုက်တော့ "

" ဟုတ် အကို ကျေးဇူး….."

" တံခါးလော့ချခဲ့လိုက်…ညီ  "

" ချောက်…."

တံခါးပိတ်သွားတော့မှ……

" မြတ်ရေ..ထွက်ခဲ့တော့ ဘယ်သူမှ မရှိတော့ဘူး.."

မြတ်တစ်ယောက် တာဝါလေး လုံအောင်ပတ်ပြီး..ထွက်လာတယ်…။ပြီးတော့ မွေ့ယာပေါ် ခေါင်းမှောက်ချပြီးအိပ်နေတယ်…။ ကျွန်တော်.. အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်တယ်..ပြီးတော့ မီးပိတ်တယ် ။ မီးရောင်မှိန်မှိန်လေးတော့ အခန်းထဲမှာ ကျန်သေးတယ်….မှောက်ခုံလေးအိပ်နေတဲ့ မြတ်ရဲ့ ရင်ဖက်အောက်ကို နှိုက်ပြီး..တာဝါ..အစကို…လှမ်းဖြုတ်တဲ့ အချိန်မှာ မြတ်က ရင်ဘတ်ကို ကြွပေးတယ်…။ ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်သွားတဲ့ မြတ်ရဲ့  မှောက်ခုံလေးပေါ်ကို တက်ပြီးတော့..မြတ် တင်သား နှစ်ဖက်ကြားမှာ..လီးကိုအလျှားလိုက်တင်ပြီး…တစ်ကိုယ်လုံး ကျွန်တော်မှောက်ချလိုက်တယ် ။ အရသာရှိလိုက်တာ…ကျွန်တော့်လီးကတော့ မပျော့မမာပဲ ရှိပါသေးတယ် လုံးလုံးကြီး မတ်နေသေးတာတော့ မဟုတ်ဘူး ။ ကျွန်တော်လက်တစ်ဖက်က လွတ်နေတဲ့ ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ယူပြီးတော့ မြတ် ဗိုက်အောက်ထဲ ထည့်တော့…မြတ်ကအလိုက်သင့် ကြွပေးတယ်…။ကျွန်တော် အကြိုက်ဆုံး ပို့စ် ဖြစ်သလို မြတ်လဲကြိုက်တယ်….

" မြတ်….."

" အွန်း…"

" မူးနေသေးလား…."

" အင်း….နည်းနည်းတော့မူးနေသေးတယ်…"

" ထပ်သောက်မလား…"

" ပြီးတော့မှ သောက်မယ်…."

ကျွန်တော်…အပေါ်ကနေ ဖိသလို မဖြစ်အောင် တံတောင် နှစ်ဖက်ကို ထောက်ပြီး မြတ် ခန္ဓာကိုယ်ကို ကပ်ထားတာပါ ။ အောက်ပိုင်းကတော့ ခေါင်းအုံးခံလို့ ကော့တက်နေတဲ့ မြတ် တင်သားပေါ်မှာ..လီးကရှိနေတုန်းပဲ ။ မင်းမင်းပြောတဲ့ မြတ်ကို ခံစားချက်တစ်မျိုးဖြစ်စေမယ့် စကားလုံးတွေ ဖြစ်အောင် ကျွန်တော်ပြောရတော့မယ်…။ အပြောင်းအလဲ ဖြစ်သွားအောင်လို့ပြောတာပဲ…။

အစကတော့ ဂါဝန် အတိုဝတ်ထားတဲ့မြတ် ကို လူတချို့ အာသာငမ်းငမ်း ကြည့်တာကိုပြောမလို့ပဲ ။ အခုတော့ ကျွန်တော် အစီအစဉ်တစ်မျိုးပြောင်းသွားတယ် ။ မြတ်ရဲ့ ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို လူစိမ်းတစ်ယောက်က မြင်သွားပြီလေ…။မြတ်ဘယ်လို ခံစားရမလဲ ကျွန်တော် သိချင်လာတယ်…။ အဲဒီ့အချိန်မှာ လီးကလဲ..မတ်လာတယ်………ကျွန်တော်..ခါးလေးကို ကြွပြီး……လီးကို အောက်စိုက်လိုက်ရင် မြတ်…ဟာထဲ ဝင်သွားမှာ သိတယ် ။သမရိုးကျ ကြီးဖြစ်လို့မရဘူး ။ ကျွန်တော် စိတ်ကို ထိန်းလိုက်တယ်…

" မြတ်……."

" အွန်း…ပြောဟာ…."

" ခုနတုန်းက….ဟာ..ဝိတ်တာ ကောင်လေးက အကုန်မြင်သွားတယ်နော်…"

" ကိုကလဲ မြတ်က သူရှိမှန်းမှ မသိတာ..တမင်တကာပြတာမှ မဟုတ်တာဆို အဲ..ဒါ ခုထိရှက်တုန်း "

" ကို ..ပြီးလို့ရှိရင်…..သူက မြတ်ကို တစ်ကိုယ်လုံး မြင်ဖူးတဲ့ ဒုတိယလူ ဖြစ်သွားပြီးပေါ့…"

" မသိဘူးကွာ….."

ပြောနေတဲ့ အချိန်မှာ မြတ်က ဖင်ကို ကြွပြီး….နေရာပြောင်းအောင်လုပ်တယ် ။ ဝင်သွားအောင်ပေါ့….ကျွန်တော်က မြတ်ဖင်နဲ့ကျွန်တော့် လီးကို အကွာမခံတော့ မဝင်ဘူးလေ အရင် ပုံစံအတိုင်းပဲ ဖြစ်နေတယ် ။နှစ်ကြိမ်လောက် မြတ် ဖင်ကော့ပေမယ့်  ကျွန်တော် မဝင်အောင်ရှောင်နိုင်တယ် စလို့မရသေးဘူးလေ………

" မြတ်က လှနေတုန်းပဲနော်…"

" လာဖားမနေနဲ့……လုပ်စရာရှိတာလုပ်…"

" နေပါဦး..ဖြေးဖြေးပေါ့..အချိန်ရှိပါတယ် မြတ်ရယ် "

" ရှင့်သဘော…..ရှင့်သဘော "

" ခုနက ကောင်လေး ခုချိန် ဘာလုပ်နေမယ်ထင်လဲ.."

" ဘယ်သိမလဲ သွားမေးကြည့်ပေါ့…"

" မမေးပါဘူး…သိနေတယ်……"

" ဘာသိတာလဲ…."

" မြတ်..ဖုတ်ဖုတ်တွေ နို့တွေကို မှန်းပြီး ဂွင်းထုနေမှာပေါ့ ငါ့မိန်းမက  ပြလိုက်တာကို…"

" ထုထုပေါ့..မြတ်နဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ…"

" မြတ်…."

" ဘာလဲ…."

" သေချာတယ်သိလား..."

" ဘာကိုလဲ..အဆုံးမရှိ အစမရှိ  "

" မြတ်..ကို ဒီကောင်ကော..ခုနက ကလပ်ထဲက မြတ်ဖင်ကိုကြည့်နေတဲ့ကောင်တွေကော မြတ်ကို  လိုးချင်မှာပဲနော်….."

" ဟာ…..ကိုကလဲ…..ဘာတွေ ပြောနေမှန်း မသိဘူး…..ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိဘူး..ဒီနေ့ကျမှ .."

" မြတ်ကလဲ…နှစ်ယောက်ထဲ  လွတ်လွတ်လပ်လပ်…ရှိတုန်း..အခုလို…..ပြောရတာ…ဒီလိုညမှ မပြောရင် ဘယ်နေ့သွားပြောမလဲ တစ်ရက်ထဲပဲဟာကို…."

" မြတ်..နော်…."

" မြတ်….."

" အင်း..."

" ခုနက ကောင်လေးဆို မြတ် ကို တွေ့တွေ့ချင်းအရမ်း လိုးချင်သွားမှာပဲနော်…."

" ဟုတ်မှာပေါ့……"

" မြတ်က ဘယ်လိုသိလဲ…."

" မြတ် ကို လုပ်ချင်နေတဲ့ လူတွေ အများကြီး…….."

" ကို လဲ..သိတယ်…….မြတ်ကိုလုပ်ရင်လဲ..အရမ်းလုပ်ကြမှာပဲနော်…"

" ကို သိရဲ့သားနဲ့…….."

" ကို သာမရှိရင်…..ခုနက မြတ်ပုံစံနဲ့ဆို ဟိုကောင်က အတင်းတက်လိုးလိမ့်မယ်သိလား မြတ်က လှတာကိုးနော် ..သူသာ အတင်းလုပ်ရင် မြတ်ဘာလုပ်မလဲ…"

" အော်ဟစ် အကူအညီတောင်း နီးရာဟာနဲ့ ဆွဲလုပ်မှာပေါ့ ခံစရာလား  "

" ဘာဖြစ်လို့လဲ…."

" သူလို ဝိတ်တာ လုပ်တာခံစရာလားး အဆင့်အတန်း ရှိတဲ့ လူဆိုတော်သေး…."

" ဘယ်လိုမျိုးလဲ………."

" ရုံးက ဆရာလို လူမျိုးဆိုတော်သေး…."

" မြတ်ဆရာ..က မြတ်ကို ဘယ်လုပ်မလဲ…ယောင်္ကျားရှိတာ သိသားပဲ…"

" ကို..သာ…မသိတာ..မြတ် မပြောရဲလို့ "

" ဘာဖြစ်လို့လဲ…ပြော "

" မြတ်ဖင်ကို လာလာညှစ်တယ် လူလစ်ရင်……"

" ဟင် အရင်တုန်း ကဆရာ တပည့်တွေလေ မဟုတ်ဘူးလား "

" မသိဘူး…..ကို နဲ့လဲ သိနေတာကို လာလုပ်တယ် "

" မြတ် ကမပြောဘူးလား.."

" မပြောရဲဘူးလေ..သူက မြတ် လေးစားရတဲ့လူလေ…"

" ကို့ကို ဘာလို့အစောကြီးထဲက မပြောတာလဲ…."

" ကို သိရင် မကောင်းဘူးလေ…ခုလဲ မြတ် ဘာမှ ဖြစ်တာမှ   မဟုတ်တာကို..

  ခုနကတောင် မြတ်တစ်ကိုယ်လုံး ဟိုကောင်လေး မြင်သွားတာကို .."

" ကဲထားပါ….ဆရာ..က ဘာတွေ လုပ်သေးလဲ…"

" ဟင့်အင်း ဘာမှ မလုပ်ပါဘူး….ဖင်ကိုပဲ ညှစ်တာ…"

" မြတ်ကိုလုပ်ချင်လို့နေမှာပေါ့ လာညှစ်တာ…"

မြတ် နဲ့အဲလိုပြောနေတဲ့ အချိန်မှာ လီးက တော်တော် တောင်လာတယ် ။

" မသိဘူးလေ…….တော်ကြာ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိတုန်း..မြတ်ဆရာက မြတ်ကို လုပ်လိုက်ရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ…"

" အဲလိုတော့ ဘယ်ဖြစ်ပါ့မလဲ ကို ရယ် ."

ကျွန်တော်…..လီးကို ဖင်ကနေ ခွာပြီး…….လက်နဲ့ကိုင်ပြီး မြတ် ဖုတ်ဖုတ် ရှိတဲ့နေရာကို တည်လိုက်တော့ မြတ်…ဖုတ် အဝမှာ အရည်တွေ တော်တော်များနေပြီ..မြတ်တော်တော် စိတ်လာနေတယ်…။ကျွန်တော်..ထိုးထည့်လိုက်တော့ အရည်တွေ များနေတော့ ချောချောချူချူ..လီးက အဆုံးထိဝင်သွားတယ်..ဒီပစ္စည်းနဲ့ဒီပစ္စည်းကတော့ ချောင်နေပြီလေ…။ ကျွန်တော် အားရပါးရ အချက်တော်တော်များများ….အားရအောင်ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် ။ မျက်လုံးထဲမှာ ပေါ်လာတာက မြတ်ရဲ့ ဆရာမျက်နှာ…ရုပ်တည်ကြီးနဲ့မြတ်ဖင်ကို ညှစ်နေတဲ့ ပုံကြီး ပေါ်လာလို့ပါ။မျက်လုံးထဲမှာ မြတ်က ဖင်လေးကော့ထားတာ…။ဆက်ဆောင့်ရင်ပြီးမှာ စိုးလို့ ခဏရပ်ထားရတယ်…။

" မြတ်..ရရဲ့လား.."

" အင်းရပါတယ်……..ကောင်းတယ်.."

" အပျိုတုန်းကဆို မြတ်ဟာလေးက တင်းကြပ်နေတာပဲနော်.."

" ကိုနော်..ဘယ်တူတော့မလဲ………"

" အင်းနော်..ကို့ဟာက မြတ်ဟာ ကျယ်သလောက် လိုက်မကြီးတော့ ချောင်သွားမှာပေါ့ "

" သဘာဝပဲဟာကို……"

" မြတ်…ခဏနားရအောင်.."

" မပြီးသေးဘူးမလား...."

" အင်း..မြတ်ကော.."

" ခုနက တစ်ခေါက် ပြီးသွားတယ်…."

" လာ..ထ ဘီယာ သောက်ရအောင်…"

" မသောက်ချင်ဘူး..ဘီယာင်္ကြီး….."

" စပိုင်ရှိတယ်..သောက်မလား ဘလက်လေ…နှစ်လုံးရှိတယ် minibar ထဲမှာ…"

" ဖေါက်ပေး…."

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်…ဘီယာသောက် ဝိုင်သောက်တုန်း တီဗီကို ဖွင့်ကြည့်တော့….မြန်မာကားဖြစ်နေလို့လိုင်းပြောင်းကြည့်တယ် ။ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ပြောင်းရင်းနဲ့ နောက်ဆုံးလိုင်းမှာ ပြနေတာကအခွေလိုင်း အောကားပြနေတာ….ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လဲ အဲ့လိုင်းပဲ ကြည့်လိုက်တယ်..။

စကြည့်တော့ တစ်ခန်းပြီးခါနီးပါ…ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကောင်မလေး မျက်နှာပေါ်..လရည်တွေ ပန်းနေတဲ့ အခန်းဆိုတော့ ပြီးခါနီးပြီလေ ။ နောက်တစ်ခန်းကျတော့မှ   ဂျပန်မလေးပေါ်လာတယ်…။ ကားက ဂျပန်မနဲ့အဖြူကောင် ကြုံးတဲ့ကားပါ…။ အဖြူကောင် လီးက တော်တော်တုတ်တယ်…ဂျပန်မဟာထဲ ကဆွဲထုတ်ရင်အတွင်းသားလေးက ကြွတက်လာတယ်….တင်းကြပ်တဲ့ အနေအထားလေ…။

" မြတ်………"

" အင်း…"

" မြတ်..ဖုတ်ဖုတ်ကလေ….အဲလို လီးကြီးကြီးနဲ့မှ ကွက်တိကျပြီး မချောင်တော့မှာ………."

" ဟုတ်တယ်….ကို့ဟာက သေးတယ်..ကားထဲက ဟာကြီးက အကြီးကြီးပဲ "

ကျွန်တော်ဟာကို သေးတယ်ပြောတော့ စိတ်မဆိုးပဲ ခုနက မပြီးသေးတဲ့..လီးက ပြန်တောင်လာတယ်။

" မြတ်..အဲလို လီးမျိုးရရင်  အလုပ်ခံမလား "

" စဉ်းစားမယ်လေ..ခိခိ…"

" နှစ်ခါမပြောရဘူး တော်တော် လိုချင်နေတယ်..ဟုတ်လား..."

" သူပဲ အရင်စပြောပြီးတော့..."

" အင်းလေ…..အဲလို ဟာကြီးနဲ့ အလုပ်ခံချင်လား..."

" အင်း ကို ရှာပေးမလို့လား..."

" ဘာလို့ရှာပေးရမှာလဲ..မြတ် ဖာသာရှာပေါ့  "

" မြတ်က ဘယ်လို ရှာမလဲ…..ယောင်္ကျားတကာ လိုက်ကိုင်ကြည့်ရမှာလား.."

" ကိုင်ရဲရင် ကိုင်ပေါ့…."

" တကယ်ပြောတာလား….ကို့ထက်ကြီးတဲ့ လီးက အများကြီးပဲနော်…"

" မြတ်က ဘယ်လိုသိလဲ….."

" ဆရာလေ….သိလား ကို့ထက်ကြီးတယ်….."

မြတ် အဲလို ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ဘူး….မြတ်ကို ထိုင်နေရာကနေ ဆွဲပြီး…ကျွန်တော်တီဗီ ဖက်ကို မျက်နှာမူထားတော့ သူကို့ ကျောပေးပြီး ထိုင်ချခိုင်းတယ်…။ လီးကတော့  ဝင်နေကျ တွင်းစွပ်ကနဲပဲ ဝင်တယ်..။ မြတ်က စကားစပြောတယ် ။

" မြတ်ကို ဆရာ .ဆရာ ဖင်ကိုင်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်လေ….သူ့ဟာကြီးက မြတ် ပေါင်ခြံကို ထောက်ထားတာ……အကြီးကြီးပဲကို မြတ်သိတယ်…."

မြတ်က အဲလိုပြောပြီး အပေါ်ကနေ ဆောင့်ပေးတယ် ။ မြတ်လဲ အဲလိုပြောပြီး လုပ်နေတာ အရည်တွေ အများကြီးထွက်နေတာကို ကြည့်ပြီး…….မြတ်စိတ်တွေ တအားလာနေတာကို ကျွန်တော်သိတယ် ။ကျွန်တော်…..တီဗီကို ကြည့်တော့ ဂျပန်မလေးကို အဖြူကောင်ကြီးက အမုန်းဆွဲနေတာ ကျွန်တော် မျက်လုံးထဲ မြင်ရတာက. မြတ်ကို သူ့ဆရာက နောက်ကနေ လိုးနေသလို ကျွန်တော့်မျက်လုံးထဲမှာ တီဗီကို ကြည့်ပြီး…….တကယ်လို ခံစားလာရတယ်…။

' မြတ်…'

ကျွန်တော် အမောတကောနဲ့ မြတ်ကိုခေါ်တယ် ။ မြတ် လှုပ်ရှားမှုလေးရပ်သွားတော့…..

" တီဗီထဲကို ကြည့်စမ်း.. ကိုပြောသလို ခံစားကြည့်စမ်း….."

" ပြောလေ ..ကို ဘာ ခံစားရမှာလဲ….."

" မြတ်က တီဗီထဲမှာ ဖင်လေး ကုန်းနေတယ်နော်…သိလား "

" အင်း.."

ကျွန်တော်..ထိုင်ရာကနေ မြတ် ခါးကိုကိုင်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ် လီးကတော့ မကျွတ်သွားဘူး ။မတ်တပ်လုပ်တဲ့ ပုံစံပေါ့….ဖြည်းဖြည်းချင်းးး တီဗီ..ရှိတဲ့ ..ခုံနားကိုတိုးသွားတော့ မြတ်ရဲ့ လက်တွေကတီဗီ ခုံကို လက်ထောက်ပြီး မတ်တပ် အနီးကပ်ကြည့်တဲ့ပုံပေါ့ ။ ကျွန်တော်က နောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်ပြီးမြတ် ။လီးကတော့ မြတ်ရဲ့ အထဲမှာပဲ မြတ် စိတ်ပါလာအောင်….လေးငါးချက်လောက်ဆောင့် လိုက်တော့မြတ် ခါးလေးကော့သွားတယ်….။ပြီးတော့ ဖြေးဖြေး ချင်းတစ်ချက်စီ..ဆောင့်ဆောင့်ထည့်ပြီး…..

" မြတ်..တီဗီထဲမှာလေ ..မြတ်က ဂျပန်မလေးလေ နော်  "

" အင်း…."

" ခံစားကြည့်………."

" နောက်ကနေ ဘယ်သူလိုးနေလဲသိလား  '

" ကိုပေါ့.."

" မဟုတ်ဘူးမြတ်…သေချာကြည့်…လီးက အကြီးကြီးလေ  "

" အင်း……"

" မြတ်ရဲ့ ဆရာပေါ့ "

" အိုး...ကို ကလဲ  :

" ဟုတ်တယ် မြတ်…တီဗီထဲမှာ..ကို အပြင်မှာခံစားကြည့် နောက်ကနေ မြတ်ကိုလိုးနေတာ ဘယ်သူလဲ…"

" ဆရာ….."

" ဆရာ့လီးကြီး…ဝင်နေတာကကော…."

" မြတ်..ဟာထဲမှာ…"

" ကို ဘာလုပ်နေလဲ သိလား..."

" ဘာလုပ်နေလဲဟင်  ကို  "

" မြတ်ကို ဆရာလိုးနေတာကို ကြည့်နေတာ…."

" ကိုကလဲ…..ကြည့်ပါဦး…….မြတ်ကို တအားလုပ်နေပြီ………."

ကျွန်တော် မထိန်းနိုင်တော့ဘူး

မြတ်ရဲ့  မြတ်ကို တအားလုပ်နေပြီ…..ဆိုတဲ့ အသံလဲကြားရော ဘယ်လိုမှ ထိန်းလို့မရတော့ဘူး…..ကျွန်တော်ပြီးသွားတယ်………။ မြတ်…..ဟာက ကျွန်တော့်..ဟာကို ညှစ်နေတယ် ။မြတ် ပြီးပြန်ပြီ………………..။

....................................................................................................................................

ပထမ ခြေလှမ်း

တနင်္လာနေ့မနက်…..

" ဝေလင်း..မောနင်း…."

" ဟာ ကိုမင်း မောနင်း….."

" လန်းဆန်းလို့ပါလား …"

" ဆိုပါတော့ဗျာ..နောက်တော့အေးဆေးပြောပြမယ်………."

တနင်္လာ နေ့တွေတိုင်းဟာတော့ အလုပ်တွေ များကြတာ များတယ်…။ နေ့ခင်းကျတော့မှပဲ…ကိုမင်း နဲ့ပြန်တွေ့တော့..

" ညနေဖက် ဆိုင်ထိုင်ရအောင်လေ……."

" မနက်ဖြန် အလုပ်ဆင်းရမယ်လေ…."

" ဝေလင်းကတော့ လုပ်တော့မယ်…….ph လေ… ပြည်ထောင်စုနေ့ကို .."

" ဟာဟုတ်သားပဲ…..မေ့နေတာ…ဒါဆိုရတယ်လေ…"

" အိမ်မှာ..သောက်မလား…..မြတ်မြတ်ကိုပါ ခေါ်လိုက်ပေါ့ "

" အင်း..မေးကြည့်လိုက်မယ်…"

" အိုကေပြီးနော်…ဒါဆို….ဝင့်ဝါကို ငါဖုန်းဆက်ပြီး   စားစရာလေးတွေ စီစဉ်ခိုင်းလိုက်တော့မယ် "

" အင်း…..အဆင်ပြေတယ်…ကျွန်တော်လဲ ပြီးရင် မြတ် ကို ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်…"

" မြတ်..ကိုမင်းတို့က သူတို့အိမ်မှာ ဒီညနေ သောက်ကြမလို့တဲ့ မနက်ဖြန် ပိတ်တယ်လေ…"

" ကို့ကို ပြောမလို့ မေမေ့ အိမ်မှာ ဒီည သွားအိပ်မလို့ သားပါပါတယ်.."

" ဘယ်လိုဖြစ်လို့လဲ….."

" ပြည်ထောင်စုနေ့ဆိုတော့…သူမြေးကို  ရပ်ကွက်က လုပ်တဲ့….. ကစားပွဲတွေ ပြမလို့တဲ့ "

" ကို့လဲ ကြိုမပြောဘူး..ဟိုမှာ ကိုမင်းတို့က စီစဉ်နေပြီ ..ဖျက်လို့မကောင်းဘူးလေ.."

" ရပါတယ် ကိုပဲ သွားလိုက်ပေါ့ မြတ်နဲ့သားပဲ သွားအိပ်လိုက်မယ်…ပွဲဈေးတန်းလဲ ရှိတယ်လေ…"

" ကို မလိုက်လို့ကော ရလို့လား တော်ကြာ မြတ် အမေက ပြောနေဦးမယ်.."

" ရတယ် မြတ် ဖာသာ ပြောလိုက်မယ် ကို့ဖာသာသွား အရမ်းလဲ သောက်မနေနဲ့ဦး..."

" အင်း ပြီးရော မနက်ကျမှ ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်…."

" အင်း…အိမ် ပြန်လာဦးမှာလား…."

" မြတ်ကကော…"

" မြတ်က အလုပ်ကနေ ပဲ သားကိုကြိုပြီး သွားလိုက်တော့မယ် ဟိုမှာ မြတ်

  အဝတ်အစားကော သားအဝတ်အစားတွေကော ရှိတာပဲ…"

" အင်း တစ်ခုခုလိုတာရှိလဲ ဖုန်းဆက်ဦးနော်…."

" အင်း ဒါဆို ဒါပဲနော်..ဘိုင့်.."

" အင်း..ဘိုင်.."

ကျွန်တော်လဲ မြတ် မပါဘူးဆိုတာ ကိုမင်းကို သွားပြောတော့ ရတယ် အိမ်မှာပဲ..အိပ်ပါပြောတော့ ။အခြေအနေ အရလို့တော့ ပြောထားရတယ်…သူများအိမ်တော့ တစ်ခါမှ မအိပ် ဖူးဘူးရယ် ။ ဒီလိုနဲ့ညနေ ၅နာရီ ရုံးဆင်းတဲ့ အချိန်ကိုရောက်လာတော့ ကျွန်တော်နဲ့ ကိုမင်း…..နှစ်ယောက်သား..ကိုမင်း အိမ်ကိုချီတက်ကြတယ် ။ ကိုမင်းတို့ အိမ်နားမှာက….နိုင်ငံခြားအရက် သီးသန့်ရောင်းတဲ့ဆိုင်ရှိတော့ အဆင်ပြေတယ်….။ ဗော့ကာ နှစ်လုံး….24/7 mini-mart  ကနေ ခရမ်ဘယ်ရီဂျူ့စ် သုံးဗူးလောက်နဲ့ လိမ္မော်ရည်ဗူး နှစ်ဗူးနဲ့ဆိုတော့အဆင်ပြေသွားတယ်…။ပြီးတော့ ရေခဲတုံး အထုပ်တွေကလဲလေးထုပ်ဆိုတော့ အဆင်ပြေပြီလေ…။ အိမ်က ရေခဲသေတ္တာဆိုတာက….ရေခဲ အဲလောက်မှ မရတာဆေးလိပ်ကလဲ…နှစ်ဗူးပါသေး ။

ကိုမင်း အိမ်ရောက်တော့ ကိုမင်းထုတ်ပေးတဲ့..အိမ်နေရင်း ပုဆိုးဟောင်းလဲပြီးခြေလက်လေး ဘာလေးဆေးပေါ့ ။ ဗော့ကာနဲ့ဂျူ့စ် ရောထားတဲ့ ခွက်ကလေး ကိုယ်စီကိုင်လို့ကျွန်တော်တို့သုံးယောက် စကားတပြောပြောနဲ့ပေါ့.နည်းနည်လေးကြာလာတော့..  ရုပ်ရှင်ကားကြည့်ဖို့သဘောတူညီမှုယူလိုက်တယ်…။ အရှိန်ကတော့ သိပ်မရောက်သေးပါဘူး အမြည်း သစ်သီးနဲ့ အသားကြွတ်ကြော်ရယ်ဝက်သားအချိုသုပ်ရယ် လောက်ပါပဲ…။ အသီးကတော့ အစုံပေါ့……။

စစ်ကားပါဗျာ….အဟောင်းဆိုပေမယ့် ကျွန်တော် အရမ်းကြိုက်တဲ့ မင်းသားပါတဲ့ Save the private Ryan ဆိုတဲ့ ကား အရမ်းကောင်းတော့ သုံးယောက်သား ငြိမ်ပြီး ဗော့ကာ ခွက် ကိုယ်စီနဲ့ ။ ဇာတ်ကားပြီးတော့ အချိန်ကတော့  ၁၀ နာရီလောက်ရှိနေပြီ ။.ဗော့ကား နှစ်လုံးမှာ…တစ်လုံးကတော့ ကုန်သွားပြီ နောက်တစ်လုံးကတော့ သုံးပုံတစ်ပုံလောက်တော့ ကုန်နေပြီ…။ ဆေးလိပ်ကိုယ်စီနဲ့ မှိန်းပြီး ယူနေတဲ့  အချိန်ပေါ့ ။ ဝင့်ဝါကတော့ ဆေးလိပ်မသောက်တတ်ပါ…..။ ဝင့်ဝါ ထသွားတော့ မင်းမင်းက လှမ်းမေးတယ်…..။

" ဘယ်သွားမလို့လဲ.."

" အင်္ကျီသွားလဲမလို့…"

" အင်း..အတွင်းခံတွေ ချွတ်ခဲ့နော်.."

" ဟာကိုမင်းကလဲ….."

ကျွန်တော် အားနာလို့ လှမ်းပြောတော့ ကိုမင်း က မျက်စိမှိတ်ပြတယ် ။ ဝင့်ဝါ ကတော့ အဝတ်အစားလဲဖို့ ထွက်သွားလေရဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လဲ ဆေးလိပ်သောက်လိုက် ဗော့ကာ မော့လိုက်နဲ့ပုလင်းကလက်သုံးလုံးလောက်ပဲ ကျန်တော့တယ်..။

" ဝေလင်း ခဏလေး…."

" ရတယ်…ကိုမင်း..အေးဆေးလုပ်…"

" ဒီမှာ အိပ်မှာ မဟုတ်လား …

" ပြန်ရင်ကောင်းမလားလို့လူကတော့ ကောင်းနေပြီ.."

" မပြန်နဲ့တော့ မင်း မိန်းမလဲ အိမ်မှာ ရှိတာ မဟုတ်ဘူး ဒီမှာပဲ အိပ်တော့ ခေါင်းအုံးတွေ အပိုရှိပါတယ် "

" ကိုမင်းတို့အဆင်မပြေ ဖြစ်မှာ စိုးလို့ပါ.."

ကိုမင်း အိမ်သာဘက် ထွက်သွားတော့ ဝင့်ဝါ အခန်းထဲကနေ ထွက်လာတယ်…။ 

" ဟာ…မိုက်တယ်ဗျာ…"

အင်္ကျီအရှည်လို ဟာမျိုးကို တစ်ခုထဲ ဝတ်ထားတာ…။ ဖင်လုံရုံလောက်ပဲ ဒါတောင် ကျွန်တော် ရှေ့ကနေမြင်ရတာ…. ပေါင်သားလေးတွေ က ဝင်းဖန့်နေတာပဲ အအမာရွတ်လဲ မရှိဘူး..ပေါင်တံတွေက စင်းပြီးတင်းနေတာပဲ ။ လူကပဲ ကောင်းနေလို့လားတော့ မသိဘူး ။ ကိုယ့်လူရင်း မိန်းမရဲ့ သူငယ်ချင်းကိုကြည့်ပြီး လီးတောင်လာတယ်။ ဆီးကလဲ နည်းနည်းသွားချင်တယ် ။ တောင်ကလဲ တောင်လာတော့ မနေနိုင်တော့ဘူး ။ကိုမင်းလဲ အိမ်သာဖက်က ပြန်လာတာလဲတွေ့ကော…အိမ်သာဖက်ကို ပြေးရတော့တာပဲ ။အိမ်သာထဲ ရောက်တော့မှ နည်းနည်းကြာတော့မှ တင်းနေတာလေးတွေ လျှော့သွားတယ် ။တက်လာတာကအရက်ရှိန်…ထိုင်နေတုန်းက သာ သောက်ကောင်းကောင်းနဲ့သောက်နေတာ ထပြီး အပေါ့ သွားပြီဆို ..သိသာပြီ..ရိပ်ရိပ် နဲ့တက်လာတာ…ပြီးတော့ မြင်ယောင်တာက  ဝင့်ဝါရဲ့ ပေါင်တံ…။ အတွင်းခံပါတော့သိပ်မသိသာဘူး….အောက်ကတော့ တင်းနေတယ် ။သောက်နေတဲ့ နေရာရောက်တော့ ဝင့်ဝါ ကမျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ခုံမှာ ခြေထောက်ချိတ်ပြီး ထိုင်နေတာ သေချာသလောက်ရှိတယ်…အတွင်းခံ မဝတ်ထားတာ…။ တင်သားတစ်ခြမ်းပေါ်နေတဲ့ အနေအထားဆိုတော့….မျက်လုံးကတော့ အားနာပါးနာနဲ့လွှဲလိုက်ပါတယ် ။ တစ်ခါမှ သူများ သားမယားပေါ် အဲလို ပေါ်တင်ကြီး မကြည့်ဖူးပါဘူး ။ အခုမှ ထူးထူးဆန်းဆန်း လာဖြစ်နေတယ်.။ 

ကိုမင်းသိရင်တော့ သေပြီဆရာပဲ..လူကလဲလန့်နေတယ် ။ကိုမင်း မျက်နှာကြည့်တော့လည်း အရမ်းတော့ မမူးပေမယ့် မှန်နေပုံပဲ…။ ကိုယ်ကိုကိုယ်တိုင်လဲ မှန်နေတာပဲလေ ။သောက်ထားတာ နည်းမှမနည်းပဲ။သောက်နေကျမို့သာ အဲလောက်တင်းခံနေတာ…အဲ့အချိန်မှာ….ကိုမင်းက ခွက် သုံးခွက်ကို ဆတူစီ မျှထည့်ပြီးတော့ နောက်ဆုံးလက်ကျန် လိမ္မော်ရည်နဲ့ရောပြီးတော့သုံးယောက်သား ချီးယားစ် လုပ်ကြတယ်…အမြည်းကတော့ သစ်သီးတွေကတော့ ကုန်သလောက်ပဲ….။အသားသုပ်ကတော့ ကျန်သေးတယ်  ဗော့ကာ နဲ့သိပ်မလိုက်လို့သိပ်မစားဖြစ်ကြတာလဲပါတယ် ။ခွက်ကုန်မော့ပြီးတော့ ကိုမင်းက ဆေးလိပ်တစ်လိပ် မီးညှိပြီး မတ်တပ်ရပ်တယ် ။

" ဝေလင်း မြန်မာလား တိုက်ဂါးလား.."

" ဗျာ…"

" ငါသွားဝယ်မလို့ မင်းဘာသောက်မှာလဲ ဝင့််ဝါကတော့ မြန်မာ…"

" တော်ပြီလေ ကိုမင်း ဒီမှာ နှစ်လုံးတောင်ကျနေပြီ……"

" သောက်စမ်းပါကွာ..မနက်ဖြန် ပိတ်ရက်ကြီးကို …မင်းနေခဲ့.."

" ဘယ်မှာ ဝယ်မှာလဲ ဆယ်နာရီပဲ ခွဲနေပြီ….."

" ခုနက ဂျူးစ် ဝယ်လာတဲ့ဆိုင်ကလေ…ဒီမှာပဲနေခဲ့ ဝင့်ဝါတစ်ယောက်ထဲ ငါက ရတယ် ငါ့ရပ်ကွက်.."

" ပုလင်းတွေက လေးနေမှာ ကိုမင်းရဲ့.."

" ရတယ်နေခဲ့ " 

ဆိုပြီး ပိုက်ဆံအိတ် ယူပြီးထွက်သွားတော့…ကျွန်တော် တံခါးဝ ထိ လိုက်ပို့လိုက်တယ်..။

" ဝေလင်း…."

" ဗျာ.."

" ဝင့်ဝါကို ကူပြီး ပြီးတဲ့ ဟာလေးတွေကို သိမ်းထားလိုက်ပေါ့ မနက်ကျတော့မှ ဆို ရှုပ်ပွနေမှာစိုးလို့ "

"စိတ်ချ ကိုမင်း ကျွန်တော် လုပ်ထားလိုက်မယ်…"

ကျွန်တော်လဲကိုမင်း သွားတာနဲ့ ပြီးတဲ့ သစ်သီး ပန်းကန်လေးတွေကို အမှိုက်တွေစု …ပန်းကန်တွေ ထပ်နဲ့လုပ်နေတုန်း..ဝင့်ဝါက တီဗီ စင်ကို  လှည့်ပြီးတစ်ခုခု လုပ်နေတာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ခုနက ကြည့်တဲ့အခွေကို စက်ထဲကနေ ထုတ်ပြီး အိတ်ထဲ ပြန်ထည့်နေတာ တွေ့တယ် ။အဲဒီမှာ ဒုက္ခ ရောက်တော့တာပဲ……အခွေထားတဲ့ နေရာကို ဝင့်ဝါပြန်ထားတော့ လေးဖက်ကုန်းပုံစံ..နဲ့ဆိုတော့ ဝတ်ထားတဲ့ဂါဝန်လို အင်္ကျီရှည်က အပေါ်ကို တက်သွားတော့….အောက်မှာ ပေါ်နေတာက..ဝင့်ဝါရဲ့ စောက်ဖုတ်လေး ပန်းနုရောင်သန်းနေတာပဲ…။ ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ဘူး…။ ဝင့်ဝါ..ရှိရာဆီသွားပြီး..နောက်ကနေ ဝင့်ဝါ…ပန်းနုရောင်လေးကို အားရပါးရ….ကုန်းလျှက်မိတယ် ။ ဝင့်ဝါရုန်းမှာ စိုးလို့ ဝင့်ဝါရဲ့ ခါးလေးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ပြီးမှုတ်နေမိတယ်…။ ဖင်ကြားတွေကိုကော.တစ်ခါမှ…မလုပ်ဖူးပေမယ့်  လျှက်ပေးမိတယ် ။ပြီးတော့ ဆွဲစုပ်တယ်ဖုတ်ဖုတ်ရဲ့ နုတ်ခမ်းသားတွေကို ကစ်ဆင်တွေဆွဲတယ်…။ 

ကျွန်တော် နားထဲမှာ ကြားရတာက …ဝင့်ဝါရဲ့ငြင်းဆိုတဲ့…..အသံတွေ ကြားရလိမ့်မယ် ထင်တာ သက်ပြင်းချသံတွေ……တွန့်တွန့်သွားတာတွေ………..အံကြိတ်ပြီးငြီးတွားသံတွေပဲ ကြားရတယ်…။ဝင့်ဝါတစ်ယောက်..စိတ်လာနေပြီ ကျွန်တော်သိတယ်။ပုဆိုးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ ချွတ်ချပြီး…အတွင်းခံကို ချွတ်မယ် လုပ်တဲ့ အချိန်မှာ..ဝင့်ဝါက ကိုယ်ကို ပြန်ထလိုက်ပြီးရုန်းထွက်သွားတယ်…။ ကျွန်တော် ကြောင်သွားတယ်…ခုနကတော့ ငြိမ်နေပြီးတော့……….

" ကိုဝေလင်း……"

ကျွန်တော်..ဝင့်ဝါ မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တယ်..။ မျက်နှာလေးက အတင်း တည်ထားတဲ့ ပုံ ။

" ဝင့်ဝါကို အရမ်းလုပ်ချင်လား.."

ကျွန်တော်..ဖြေလိုက်တယ်..ခေါင်းငြိမ့်ပြီးတော့ ဝင့်ဝါကို လုပ်ရရင် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဗျာ…ကျွန်တော်..တော်တော်လိုချင်နေပြီ……အတွင်းခံအောက်ထဲက ကျွန်တော့််ကောင်တောင် တော်တော်အောင့်နေပြီ ။

" ဒါဆို ခဏစောင့်………."

ကျွန်တော် ငိုင်ပြီး ပုဆိုးကို ပြန်ဝတ်လိုက်တယ် ။စိတ်ကလဲ အခုမှ.ပြန် အသိဝင်လာတယ်..ကိုမင်းသိရင်တော့သွားပြီ..။ နောက်ပြီး မြတ်..ဝင့်ဝါသာ ပြောလိုက်ရင်..လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် သူငယ်ချင်းလို ခင်ရသူရဲ့ မိန်းမပြီးတော့ မိန်းမရဲ့ သူငယ်ချင်း။ အဲအချိန်မှာ တံခါးဖွင့်ပြီး..ဝင်လာတာကကိုမင်း ။ကျွန်တော် ကျောက်ရုပ်ကြီးလိုထိုင်နေမိတယ်…။ကိုမင်း လက်ထဲက… ဘီယာ ပုလင်းတွေကို…..ဝင့်ဝါက သွားယူနေတဲ့ အသံကြားတယ် ။ဘာဆက်လုပ်ရမလဲဆိုတာ..မသိသေးဘူး…တော်တော်ကြီးကို တုန်လှုပ်သွားတယ်..။ ဝင့်ဝါက ကိုမင်းဝင်လာတဲ့ အချိန်မှာ..ကိုမင်းကို မျက်စိ မှိတ်ပြလိုက်တာကိုတော့ ဝေလင်းတစ်ယောက် မသိလိုက်တာကတော့သေချာသလောက်ပေါ့..။

ကိုမင်း..သောက်တဲ့နေရာစီပြန်လာတော့…ကျွန်တော်ကတော့ မျက်လုံးချင်း မဆုံမိအောင်ရှောင်နေရတယ်..။အားလည်းနာတယ်….။ ခဏနေတော့ ဝင့်ဝါ လဲ ဖန်ခွက်တွေနဲ့ရောက်လာတယ်….။

" ဝေလင်း..ပြောပါဦး "

" ဗျာ..."

ကျွန်တော် တော်တော်ကြောင်သွားတယ်….။

မင်းနဲ့မင်းမိန်းမနဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့ စနေနေ့ည က ကိစ္စက ခေါင်းထဲရောက်လာတယ် ။လူက စိတ် က တခြားဖက်ရောက်သွားတယ်.။ မျက်လုံးထဲမှာ မြင်လာတာက မြတ်ရဲ့ ဆရာ့ မျက်နှာကြီး…ပြီးတော့ မြတ်ရဲ့ တီဗီရှေ့မှာကုန်းပြီး အလုပ်ခံနေရတဲ့ ပုံ….တီဗီထဲက ဂျပန်မနဲ့ အဖြူကောင်ရဲ့ ဆွဲချက်တွေ….ဘာမှ ပြန်ပြောမနေပဲ….ရှေ့မှာ ရှိတဲ့ ဘီယာခွက်ကိုကိုင်ပြီး တစ်ချက်ထဲ ချပလိုက်တယ် ။ ကုန်တော့ မကုန်ပေမယ့် လက်သုံးလုံးလောက်တော့ ခွက်ထဲ ကျန်နေသေးတယ်…အေးစက်နေတဲ့ ဘီယာက အကြောတွေကို အေးခဲသွားစေတယ်…။ ပုလင်းကို ကိုင်ပြီး…..ခွက်ပြည့်အောင် ပြန် ဖြည့်လိုက်တယ် ။ အဲ့ဒီတော့မှ ကိုမင်းတို့လင်မယား ခွက်ကိုင်တာ တွေ့တယ် ။

" ကဲ..ဝေလင်း ရေ ချီးယာ့စ် "

" ကိုဝေလင်း ချီးယာ့စ်  "

" ချီးယာ့စ် ဗျာ…."

ဘီယာသုံးလုံးကို သုံးယောက် ကုန်တဲ့ အထိသောက်ပြီးတော့မှ..စကားဆက်ကြတယ် ။ ဝင့်ဝါက အရင်ပြောတာပါ…။

" ကိုဝေလင်း.."

" အွမ်းပြော…ဝင့်ဝါ.."

လေသံတွေက မလေးအောင် သတိထားရတယ် ။ ခုနက လန့်သွားလို့လား မသိဘူး သိပ်မမူးပဲနဲ့ ထုံဝေဝေ ဖြစ်နေတယ် ။

" မြတ်..နဲ့ နေ့လည်က ဖုန်းပြောဖြစ်တယ်…"

" အင်း.."

" ကိုဝေလင်းနဲ့ ဟိုနေ့ဖြစ်တဲ့ အပြောင်းအလဲတွေ ပြောတယ်.."

" အကုန်ပြောပြတာလား "

" အင်း ဝင့်ဝါ အတင်းမေးလို့ပါ သူပြောတာ ကိုဝေလင်း မိန်းမအကြောင်းလဲ သိသားနဲ့ရှက်တတ်တာကို… အဲဒီတော့ ဆရာ့အကြောင်းပါ ပါတယ်.."

" ဟာ...ဒီမိန်းမကတော့ အကုန် လျှောက်ပြောနေတော့တာပဲ…"

" မြတ် ကို အတင်းမေးလို့သူပြောတာပါ.."

" ဒါ ..သူပြောစရာလား  ရှက်စရာကြီးကို….."

" ဝင့်ဝါ..ကို မေးပါဦးမယ်..ဝေလင်းတို့ကိစ္စက ဘယ်လိုလဲ ကို့ကိုကော ပြောပြလေ…ဝေလင်း မင်းက  လျှိုတယ်ပေါ့လေ "

" ကိုမင်း ကို ပြောမလို့ပဲ ..နေ့လည်က လူတွေ ရှိနေတော့ မကောင်းဘူးလေ "

" အင်း..ဟုတ်တာပဲ..အခုပြောပြလေ…..ငါလဲ သိရတာပေါ့…."

" ဝင့်ဝါသိရင် ဝင့်ဝါပဲပြောပြလိုက်ပါ….ကျွန်တော်ကတော့ မပြောတော့ဘူး "

" အင်း ကို့ကို ဝင့်ဝါပဲ ပြောပြမယ် ကိုဝေလင်းကတော့  မှားတဲ့နေရာရှိရင် ထောက်ပေးပေါ့ "

ဝင့်ဝါကို ကိုမင်းကို ပြောပြနေတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော် လဲ နားထောင်နေရင်းနဲ့ လီးက ပြန်တောင်လာတယ် ။ကိုမင်း ဝင့်ဝါကို ကြည့်ပြီး ဘီယာသောက်လိုက် နားထောင်လိုက် လုပ်နေတဲ့ အချိန်မှာ…ကျွန်တော်က ဝင့်ဝါရဲ့ပေါင်တံ ဝင်းဝင်းလေးတွေကို ကြည့်ပြီး ပြစ်မှားနေတာ…။ တစ်ချက် တစ်ချက် လှမ်းကြည့်တဲ့ ဝင့်ဝါမျက်လုံးတွေမှာ သူသိတယ်ဆိုတဲ့ အရိပ်အရောင်တွေ တွေ့နေရတယ်။သူသိနေတယ်လို့ခံစားရလေ ။

ကျွန်တော်ပိုပြီး…တောင်လာလေ ဖြစ်နေတယ် ။ စိတ်ကိုလဲ တစ်ခြားကို ပြောင်းလို့မရဘူး။စိတ်က အာရုံတွေက များနေတယ်…။ သောက်ထားတာက တစ်မျိုး……ဝင့်ဝါပြောပြနေတဲ့…တစ်ချက်တစ်ချက်…..ဆရာဆိုတဲ့နာမည်..ကြားရင်တစ်မျိုး ..ဝင့်ဝါကို စိတ်လာတာက တစ်မျိုးနဲ့လူလဲ…..လှိုင်းစီးနေရသလိုပဲ ဘေးရောက်သွားလိုက် နိမ့်ဆင်းသွားလိုက်…..မြင့်တက်သွားလိုက်နဲ့..ဝင့်ဝါ စကားဆုံးတော့…ကိုမင်းက စလာတယ် ။

" ဝေလင်း မင်းကို ငါမေးရင် မင်းဖြေမလား……."

" မေးကြည့် ကိုမင်း.."

" မင်း အဲ့ညက ဆရာ့နဲ့မြတ်ကို မြင်ယောင်ပြီး လုပ်တော့….ဘယ်လိုခံစားရမလဲ.."

" ဝင့်ဝါရှိနေတာ ဖြစ်မလား.."

" ဝေလင်း..အိမ်ထောင်သည်တွေပဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပေါ့ ရှော့ကို မရှိတာ…အမှန်အတိုင်းပဲပြော…"

" မြတ်နဲ့ အဲ့ညက လုပ်တော့ ဆရာနဲ့မြတ်နဲ့လုပ်နေတာကို တွေးကြည့်လိုက်တာ..ဘယ်လို ပြောရမလဲ ပထမတော့ ဒေါသထွက်တယ်…ခဏပဲဗျ….မပြီးအောင် မနည်းထိန်းရတာ..မြတ်နဲ့အဲလို ပြောပြီး နေရတာက..ပိုပြီး လုပ်လို့ကောင်းနေတယ်.."

" မြတ် ကကော .."

" သူလဲကောင်းတာ ကျွန်တော် သိတယ်.."

" မြတ်က အဲ့အချိန် မင်းလုပ်ပေမယ့် သူ့ဆရာ..တကယ် လုပ်နေသလို ခံစားလိုက်လို့နေမယ်.."

" ဟုတ်လောက်တယ်..ကိုမင်း..မြတ်ပြီးတာ ခဏခဏပဲ….ပြီးတော့..ကိစ္စတွေပြီးတော့  ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ဖက်အိပ်ကျတာ အရင်ကထက် ပိုနွေးထွေးပြီး ပို နီးကပ်သွားသလို ခံစားရတယ် "

" အတွေ့အကြုံ အသစ်ပေါ့ ဝေလင်းရာ…"

" အင်း ကျွန်တော်လဲ အဲဒါကို ကြိုက်တယ်…ထင်တယ် "

" အကယ်လို့ မြတ်က ဆရာနဲ့ အပြင်မှာ တကယ် လုပ်ဖြစ်ရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ.."

" ကျွန်တော် မပြောတတ်ဘူး..ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် နောက်မှ သိရရင်တော့ ဒါ ဖောက်ပြန်တာပဲ "

" မင်း ကို အသိပေးပြီး လုပ်ရင်ကော…"

" အဲဒါတော့ ကျွန်တော် မသိသေးဘူး..ကိုမင်း ခဏ ..ရေအိမ် သွားချင်လာလို့.."

" အင်း..သွား….."

" ကိုဝေလင်း သွားတုန်း ကိုမင်း ကို ဝင့်ဝါ တိုင်စရာရှိတယ်.."

ကျွန်တော် တင်းနေတဲ့ ဆီးအိမ်တောင်…ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိအောင် ပူထူသွားတယ် ။

" သွား..ဝေလင်း သွား………"

ကျွန်တော်လဲ ဘယ်လို လုပ်ရမှန်းမသိတာနဲ့ ရေအိမ်ကို ခပ်သုတ်သုတ် သွားပြီး…လျှော့ချလိုက်တော့တင်းနေတာတွေက ပြေသွားပေမယ့် စိတ်တွေကတော့ တင်းကြပ်လာတယ် ။ ဒီအချိန်လေး….မရှိခဲ့ရင် ကောင်းမှာပဲ…။ခပ်ထွေထွေ နဲ့အိမ်ရှေ့ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှောက်လာတော့…ပထမဆုံးတွေ့ရတာက ကိုမင်းရဲ့ မျက်နှာ…

" လာဝေလင်း ငါ့ကိုကူဦး……."

" ဗျာ…."

" ဘီယာပုလင်း လက်ကျန်တွေ ကူသယ်ပေး နေရာပြောင်းမယ်.."

နောက်ဆုံးရောက်သွားတာက…သူတို့အိပ်ခန်းစီကို…သုံးယောက်သား ပုလင်းကိုယ်စီ ကိုင်ပြီးခုတင်ဘေးကစားပွဲပုလေးမှာ.. အမြည်းတွေကို တင်ပြီး...သူတို့နှစ်ယောက်ကတော့ ခုတင်ပေါ်မှာထိုင်တယ်..။ကျွန်တော်ကတော့ မတ်တပ်ရပ်လို့ ဘယ်မှာထိုင်ရမှန်း မသိသေးဘူး..။

" လာ ကိုဝေလင်း ဒီမှာထိုင်…"

ဝင့်ဝါပြတဲ့နေရာကို ကြည့်တော့ ခုတင် ခြေရင်းဖက်…..သုံးယောက်သား…ဘီယာကို ပုလင်းလိုက်ကိုင်ပြီး  "   ချီးယာစ်. "လုပ်ပြီး သောက်ကြတယ် ။ ဘာအတွက် သူတို့နှစ်ယောက် ချီးယာစ် လုပ်မှန်း ကျွန်တော်မသိဘူး ။ ဘီယာ လေးငါးငုံ ငုံပြီးတော့…နှစ်ယောက်အိပ် ခုတင်ရဲ့ အလယ်တည့်တည့်ကို ဝင့်ဝါက…နေရာရွှေ့သွားပြီးတော့…ပက်လက်လှန်ချပြန်တယ်…..ပြီးတော့ ဝင့်ဝါရဲ့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့အင်္ကျီအရှည်ကိုဆွဲမပြီး.ဗိုက်သားနေရာလောက်မှာ…အောက်နားစတွေကို လှန်တင်ထားတယ် ။

ကျွန်တော် ကြည့်လိုက်မိတဲ့ပုံက ခုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်က တစောင်းဖြစ်နေတယ်..။ကျွန်တော် ခြေထောက်တွေက….ခုတင်အောက်ကိုချထားတော့…ခန္ဓာကိုယ်က နေရာမကျဘူး ဖြစ်နေတယ်.။အဲဒီအချိန်မှာ သတိဝင်လို့ ဘေးနားမှာရှိတဲ့ ဝင့်ဝါ ယောင်္ကျား ကိုမင်းကို ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကို လှမ်းကြည့်နေတယ်……။ကျွန်တော် ဝင့်ဝါကိုကြည့်လိုက်တော့….မျက်လုံးလေးတွေ မှိတ်ထားတယ် ။ လောကကြီး ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်ပြီလဲ ။ အဲဒီအချိန်မှာကျွန်တော် ဘာကိုမှ မမှန်းဆ တတ်ခဲ့ဘူးဗျာ..။

" ဝေလင်း….."

" ဗျာ ကိုမင်း…"

" ငါ မရှိတုန်းက ဝင့်ဝါကို ပြုစုခဲ့တာ လေး ကောင်းတယ် ဝင့်ဝါက ပြောတယ်.."

" ကျွန်တော်…."

" အခုဆက်လုပ်ပေးလိုက်ကွာ……ငါခွင့်ပြုတယ်.."

" ကိုမင်းရာ မကောင်းဘူး…."

" မူမနေစမ်းပါနဲ့ ငါ့ကောင်ရာ…လုပ်မှာလုပ်ပါ..."

ကျွန်တော်.ဝင့်ဝါရဲ့ လှန်ထားတဲ့.ခါးအောက်ပိုင်းကို ကြည့်လိုက်တော့ပြောင်တင်းနေတဲ့ ဆီးခုံ မို့မို့လေးရယ်ပြီးတော့ စေ့ထားတဲ့ ပေါင်လုံးလေး နှစ်ဖက်က.ဘယ်ပန်းချီရေးလို့မမှီ..လို့ပဲ .ပြောပါရစေတော့..။ကျွန်တော်..ခုတင်ပေါ်ကို လှမ်းတက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ….ဝင့်ဝါရဲ့ ခြေထောက်တွေက…ကွေးသွားပြီး…ပက်လက် ပေါင်ကားတဲ့ ပုံစံပြောင်းသွားတယ် ။ ဝင့်ဝါ ပြောင်းလိုက်တာပါ..။  

ကျွန်တော်…ဝင့်ဝါ ခြေထောက် အောက်ဖက် ရောက်တဲ့ အချိန်မှာ…ဝင့်ဝါရဲ့ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်က သူ့ရဲ့ ဒူးထောင်ပေါင်ကားဖြစ်နေတဲ့ ပုံစံမှာပဲ..တံကောက်ဝတ်နှစ်ခုကို သူ့ဟာသူ ဆွဲဖြဲပြီး မကိုင်ပလိုက်တော့ တင်သားတွေက ခုတင်ပေါ်ကနည်းနည်းလွတ်သွားတယ်  ။ ဖြစ်သွားပုံက……ခုနက စိနေတဲ့ ဖုတ်ဖုတ် နုတ်ခမ်းသားတွေက..ဆွဲပြီးမတင်သလို ဖြစ်သွားပြီး ဖတ်ကနဲ ကွဲသွားတယ်… အရည်လေးတွေ က အပေါက်ဝမှာ စိုစွတ်နေတယ်..။

စက္ကန့်မခြားပဲ..ဖြစ်သွားတာက..ကျွန်တော် လက်နှစ်ဖက်…..ဝင့်ဝါရဲ့ ပင့်တင်ထားတဲ့ ပေါင်ရင်းအောက်ဖက်သားနှစ်ဖက်ကို ဖိကိုင်လိုက်တယ်…ကျွန်တော့ ခေါင်းက အလိုက်အလျှောက် ငုံချလိုက်ပြီး….ရွံရကောင်းမှန်းမစဉ်းစားတော့ပဲနဲ့  ဝင့်ဝါရဲ့ ဖင်ဝကနေ အပြားလိုက်….လျှက်ချမိသွားတယ် ။ ပြီးတော့ ဆက်တိုက်ဆိုသလိုအဆက်မပြတ် လျှက်ချမိတယ်…ပြီးတော့ ကျွန်တော် ဝင့်ဝါ ရဲ့ ဖုတ်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ကိုယ့်ချစ်သူနှုတ်ခမ်းအလား ကစ်ဆင်ဆွဲနေမိတယ်….။ ဝင့်ဝါရဲ့ ငြီးတွားသံတွေက..ပိုပြီး…လျှက်ချင်လာအောင်...တွန်းအားတွေပေးနေတယ် ။ တစ်ခါတစ်ခါမှာလဲ……

" အား..အ…….သေပြီ…ကောင်းတယ်.."

သက်ပြင်းတွေ ချတယ်…။ အံကြိတ်သံတွေလိုလဲပါတယ်…။ ဒါပေမယ့် ဝင့်ဝါရဲ့ လက်တွေကတော့သူ့တံကောက်ဝတ်ကို ကိုင်ထားတာကတော့ လုံးဝကို မလွှတ်ဘူး……ပြီးတော့ မြတ်လိုလဲ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလဲ  လုံးဝလက်တွေနဲ့ ဆံပင်လာဆွဲတာမျိုးလဲမလုပ်ဘူး…position လုံးဝကို မပျက်တာ…။

ကျွန်တော်ဝင့်ဝါဖုတ်ဖုတ်ကို လျှက်နေရာကနေ….မျက်လုံးပင့်ပြီးကြည့်လိုက်တော့ကိုမင်းမျက်လုံးတွေက..ကျွန်တော်လျှက်နေတာကို သေချာထိုင်ကြည့်နေတာ ။ တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ပြီး ပေါင်ကြားမှာလဲ ဘီယာပုလင်းကြီးကိုလက်တစ်ဖက်က ကိုင်လို့.. ။ ကျွန်တော်ပုံက  သူ့မျက်လုံးထဲ ဘယ်လို နေမလဲတော့ ကျွန်တော်..မသိဘူးသူ့မိန်းမကို အားရပါးရ မှုတ်ပေးနေတာကို ကျေနပ်အားရစွာ ကြည့်နေပုံနဲ့

" ကိုဝေလင်း…"

" အွန်း...."

" ဝင့်ဝါနေချင်ပြီ…ထည့်ပေးတော့……"

ကျွန်တော်..ကိုမင်းကို အလန့်တကြားကြည့်လိုက်တော့….ခေါင်းညိတ်ပြတယ် ။ ကျွန်တော်လဲ ပုဆိုးကိုချွတ်ပြီး…အတွင်းခံတွေကိုပါ…တစ်လက်စတည်း ခပ်မြန်မြန် ချွတ်ချလိုက်တယ်..ပြီးတော့ ဝင့်ဝါရဲ့ ပေါင်ကြားမှာ ဆောင်ကြောင့်လေး ထိုင်ပြီး…ကျွန်တော်ရဲ့ မပျော့မမာ  ဖြစ်နေတဲ့…လီးကို ကိုင်ပြီးဖုတ်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို….ဒစ်ဖျားလေးနဲ့…အလျားလိုက် စုန်ဆုန်ပြီး….ပွတ်ပလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်က အရက်သောက်တာလစ်မစ်ကျော်သွားရင်.စစချင်း အရမ်းမတောင်တော့ဘူး…..လုပ်နေရင်းနဲ့မှ မာလာတတ်တယ်…။

ကျွန်တော်..အဖျားကနေ သေချာ..ထိန်းပြီး လက်မနဲ့ဖိပြီး ဖိသွင်းလိုက်မှ စိုစွတ်နေတဲ့ ဝင့်ဝါရဲ့ တွင်းဝထဲထိပ်ဖျားလေးဝင်သွားတယ် ။ ဒါတောင် သူသေချာ ပေါင်ဖြဲထားလို့ဝင်တာ…မပျော့မမာနဲ့ကအရမ်းကျပ်နေရင်သွင်းလို့မရဘူး ။ ပြီးတော့ အဖျားဝင်သွားတော့ .မချော်သွားအောင် လက်နဲ့ထိန်းကိုင်ပြီး…ဖိထည့်လိုက်တော့မှ..တစ်ဝက်လောက်က တင်းပြီး ဒစ်ဖျားကို အရည်ပြားဆွဲတင်းသလို ဖြစ်ပြီး…..ဝင်သွားရှာတယ်…။

အဲနောက်မှ…..ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဖြည်းဖြည်းချင်းလုပ်မှ .ဏနေတော့ ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် မာလာတယ်..။ကျွန်တော်လက်နှစ်ဖက်ကို….ဝင့်ဝါရဲ့ ဘေးတစ်ဖက်စီကို ထောက်ပြီးတော့…ခြေထာက်နှစ်ဖက်ကို ကွေးထားရာကနေ ..ဆောင့်လို့ကောင်းအောင်..နည်းနည်း အောက်လျှောပြီး ပုံစံပြင်လိုက်တယ်….။ တစ်ချက်ချင်းကျွန်တော်ဆောင့်တယ်..။ 

ဝင့်ဝါရဲ့ မျက်နှာ အပြောင်းအလဲ…မျက်တောင်မခတ်ပဲ..အဝင်အထွက်တွေကိုကြည့်လိုက် သူ့မိန်းမမျက်နှာကို ကြည့်လိုက်နဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ ကိုမင်းကို ကြည့်လိုက်နဲ့…ဆောင့်ချက်တွေ..ကျွန်တော် အားပါလာတယ်….နွေးနွေးထွေးထွေး ကြိုဆိုနေတဲ့ ဝင့်ဝါရဲ့ ဖုတ်ဖုတ်လေးက တစ်ချက်တစ်ချက်ညှစ်လိုက်ရင် ကျွန်တော်….ပိုမာန်ပါလာတယ်…တော်တော်လေးကြာအောင်…ဆောင့်ပြီးတဲ့ အခါကျတော့ကျွန်တော်…အရည်တွေ တော်တော်များများ  ဝင့်ဝါဖုတ်ဖုတ်လေးထဲ..ပန်းထည့်လိုက်တယ် ။အဲ့ဒီတော့မှ.ဝင့်ဝါရဲ့  လက်နှစ်ဖက်က  တံကောက်ဝတ်ကို ကိုင်မပေးထားတာကို လွှတ်လိုက်တယ် ။ 

ကျွန်တော်လဲအားကုန်သလို ဖြစ်သွားပြီး ဝင့်ဝါပေါ် လှဲချလိုက်တယ်..။ ဝင့်ဝါရဲ့ အင်္ကျီအောက်က နို့နှစ်လုံးပေါ်…မျက်နှာအပ်မိတယ်…။ ကျွန်တော် နို့တွေတောင်…မကိုင်ရသေးပါလားလို့ တွေးလိုက်မိတယ် ။ဝင့်ဝါ အောက်ကနေ လေးတဲ့ ပုံပေါက်လာလို့ကျွန်တော်..ဖယ်ပေးလိုက်တော့…လီးက ပလွတ်ဆိုပြီး ကျွတ်သွားတယ်…။

ပြီးတော့ ဝင့်ဝါထလာတယ် ။ ကျွန်တော်ကတော့ ခုတင်ခြေရင်းမှာ..ခေါင်းရင်ဖက်ကို  ခြေထောက်ဆင်းပြီး ထိုင်ချလိုက်တော့ ဝင့်ဝါ ထလာတယ်…။ နောက်တော့ အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ပြီး……..ကျွန်တော့် မျက်နှာကိုသေချာကြည့်တယ်…..။

" ကိုဝေလင်း.."

ကျွန်တော်ဝင့်ဝါ မျက်နှာကို သေချာပြန်ကြည့်လိုက်တယ်..။

" ဝင့်ဝါ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးမယ်နော် " 

ဆိုပြီး….လေးဖက်ထောက်လိုက်ပြီး .ခုနက သူ့လုပ်ထားလို့သူ့အရည်ရယ်..ကျွန်တော့်လရည်တွေရယ် ပေပွနေတဲ့….ကျွန်တော့်လီးကို လာစုပ်ပေးတယ်..။ အဲ့အချိန်မှာကျွန်တော်ကြားလိုက်တာက….." ဗွက် "ဆိုပြီးး….ဝင့်ဝါ လေးဖက်ကုန်းတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော့် လရည်တချို့ကို အန်ထုတ်သံကို ကြားရတယ် ။ ဝင့်ဝါရဲ့ ခေါင်းလေးကို ကိုင်ပြီး စုပ်ပေးတာကို အရသာ ခံလိုက်တော့ခုနက ကျသွားတဲ့….ကောင်က ပြန်ထလာတယ်…ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်နေတဲ့ ဝင့်ဝါနောက်မှာ….ရုတ်တရက်ပုဆိုးချွတ်ပြီး..နေရာယူလိုက်တာက ကိုမင်း…သူ့မိန်းမရဲ့ ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို သေချာကိုင်ပြီး..ဖြဲကြည့်တယ်…။အထဲမှာ…အရည်တွေ ကျန်သေးတယ်…ပြီးတော့ .ကျွန်တော်ထက် နည်းနည်း ပိုတုတ် ပြီး…ပိုမဲတဲ့ သူ့လီးကိုကိုင်ပြီး ဝင့်ဝါ ဖုတ်ဖုတ်လေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်…။

" ဗွက်…ပလစ်..တစ်..တစ်…"

ခုတင်ပေါ်မှာ…မိန်းမဖြစ်တဲ့သူက သူ့စောက်ရည်တွေ နဲ့ကျွန်တော်အရည်တွေ ပေပွနေတဲ့ ကျွန်တော်လီးကိုသေချာကိုင်ပြီး  စုပ်နေချိန်မှာ…သူ့ယောင်္ကျားက ကျွန်တော် ပန်းထုတ်ခဲ့တဲ့ အရည် လက်ကျန်တွေနဲ့သူ့မိန်းမကို မက်မက်စက်စက် နဲ့ လေးဖက်ထောက်လေးလုပ်လို့…ကျွန်တော်.နားမလည်စွာနဲ့လရည်တွေပန်းထုတ်မိတာက….

" ဝင့်ဝါ……ဆောရီး…" 

ပါးစပ်ကထုတ်လိုက်မိတယ်..။ကျွန်တော် တောင်းပန်လိုက်တော့ဝင့်ဝါကတော့ အရည်တွေကုန်အောင်…ပါးလေးတွေခွက်လို့….လီးမကျွတ်အောင်စုပ်ပြီး မြိုချပစ်တယ်…။

ကျွန်တော် သူ့မိန်းမ ပါးစပ်ထဲ အရည်တွေ ထုတ်လိုက်တဲ့ အကြောင်းလဲသိကော ကိုမင်းရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ..အားပါလာပြီး…ခဏနေတော့ပြီးသွားပြီး  ဝင့်ဝါပေါ် မှောက်ခုံလေး လဲကျသွားတယ် ။ ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားမှာတော့ လင်မယားနှစ်ယောက် မှောက်ရက်သားလေးနဲ့….ရမ္မက်ရဲ့ ညလေး…ကုန်ဆုံးခဲ့ပါတယ်။နောက်တစ်နေ့မနက်မှာတော့  အချစ်ရဲ့ မနက်ဖြန်တွေ တကယ်ရောက်လာမလားဆိုတာတော့ ...............

ပြီးပါပြီ။