Sunday, January 21, 2024

ဇဇ (သို့) စိတ် (စ/ဆုံး)

ဇဇ (သို့) စိတ် (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - Steven Job

အခန်း ( ၁ )

သူရဇ္ဇ (ခ) ဇဇ (နာမည်တူခဲ့ကခွင့်လွှတ်ပါ)

ကျောင်းနာမည်သူရဇ္ဇ၊ အိမ်အခေါ်ကဇဇ၊ မိသားစုထဲ သမီးသုံးယောက်မွေးပြီးတော့ အငယ်ဆုံးသား။ အမတွေကြား ကြီးပြင်းလာတော့ သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့၊ အဖေဖြစ်သူက အခြောက်ဖြစ်သွားမှာစိုးလို့ ရပ်ကွက်ထဲကဇိုးလေးတွေနှင့် ပေါင်းခိုင်တယ်။ လူက အီမိုကေနှင့်အသားဖြူဖြူ၊ အရပ်ကငါးပေလေးလောက်ပါ။ ရပ်ကွက်ထဲက ဇိုးလေတွေနှင့်နေတော့ ဂွင်းလေး တိုက်တတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် လုပ်နေရင်း လီးက ပျော့သွားတယ်။ ဖာသွားချတယ်၊ လိုးနေရင်း ပျော့သွားတယ်။ လီးကမတောင်ပဲ သုတ်က ထွက်သွားတတ်တယ်။ စိတ်က မလာလို့ မဟုတ်ဘူး။ အဖေဖြစ်သူက ကျားကျားလျားလျား ဖြစ်စေချင်တယ်။ ရန်ဖြစ်ရင် နောက်ကနေ လိုက်ရှင်းပေးတယ်။ ကိုယ်ဟာကိုယ် လူမိုက်လိုလိုနှင့် ဂျိုလေးတကြွကြွပေါ့။

ဒီလိုနှင့် သူငယ်ချင်းတွေနှင့်လမ်းသွားရင်း ဟိုဘက်ရပ်ကွက်က တစ်ကောင်နှင့် သွားတိုက်မိတယ်။ စကားများကြတာ ဟိုဘက်ကကောင်က မချေမငံ ပြောလို့ ဝိုင်းသမလိုက်တာ ။ အဲဒီလူ စုတ်ပြတ်သတ်သွားတယ်။ လူနှစ်ယောက်က ချုပ်ပေးပြီး ဇဇနှင့်နောက် တစ်ယောက်ကထိုးကြတာ။ ပွဲပြီးတော့ ဟို တစ်ကောင်အကြောင်းပြောပြီး ဟား နေကြတာ။ ရဲစခန်းတိုင်လည်း အဖေက အာမခံနှင့်ထုတ်မှာ။ ဒါပေမယ့် ရဲစခန်းကလည်း အကြောင်းမကြားဘူး။ 

နောက်တစ်လလောက်မှာ ညဘက် သူငယ်ချင်းဆော်နှင့်ချိန်းပြီး ပြန်လာတယ်။ စာသင်ကျောင်းနား အရောက်မှာ ကျောင်းဝန်းဘက်ကလူတွေ ထွက်လာပြီးဝိုင်းချုပ်တော့ ဇဇ ပြေးမလွတ်ဘူး၊ ဘယ်သူတွေလည်းကြည့်တော့ သူတို့ ထိုးလိုက်တဲ့သူ။

" ဟေ့ကောင်သူရဇ္ဇ၊ မင်းတို့အလှည့်တုံက ငါ့ကို လူအင်အားနှင့်ဝိုင်းထိုးတယ်၊ ဒီတစ်ခါ ငါတို့အလှည့်"

" ဟေ့ကောင်တွေ လမ်းပေါ်မှာလူမြင်မယ်၊ကျောင်းခြံထဲဆွဲခေါ်လိုက်"

လူအင်အားမမျှတော့ ဇဇမှ ာပါသွားတယ်။ စာသင်ခန်းဘက်ခေါ်ပြီးတော့

" ဒီကောင်က ငါ့ကိုထိုးသွားတာ ငါ့မှာအမာရွက်တွေထတုန်း မအေလိုးကို ပညာပြမှ ရမယ်"

" ဟေ့ကောင်တွေ ထိုင်ခုံပေါ်မှောက်ချလိုက်"

" အေးးအေး"

" ဟေ့ကောင်တွေ ငါ့ကိုဘာလုပ်မလို့ လဲ"

" အေး မင်းကို ဖင်ချမလို့"

" ဘာကွ .မင်းတို့..မင်းတို့"

စကားတောင်မဆုံးသေးဘူး ။ ပုဆိုးအချွတ်ချခံလိုက်ရတယ်။

" မလုပ်ကြပါနှင့်ကွာ ငါတောင်းပန်တယ်။"

" ဟားးဟား တူဖြစ်တုန်းထုရင်ပေဖြစ်တဲ့အခါလည်း ခံပေါ့ကွာ"

ဇဇ ရုန်းလို့မရတော့ဘူး၊ စာရေးထိုင်ခုံမှာ မှောက်နေရတယ်။ ဖင်ကိုဂျေသုတ်ပြီး လီးတချောင်းြွတ်ကနဲ ဝင်လာတယ်။

" မလုပ်ကြပါနှင့် ငါတောင်းပန်ပါတယ်"

တောင်းပန်နေတုန်းမှာပဲ လီးက အဆုံးထိဝင်သွားတယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အားးး မအေလိုးနာတယ်"

သူဆဲပေမယ် လိုးတဲ့အကောင်ကရပ်မပစ်တဲ့ အပြင် အင်အားနှင့်ထပ်လိုးတယ်။ ဂျေသုတ်ထားပေမယ့် နာကျင်တစ်ဆို့မှု့က ရှိနေတယ်။ နာကျင်မှု့နှင့်အောက်အီးခံနေရတယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်....ဗျစ်..ဘွတ်"

" အားးဟားး....အာ့ နာတယ်။

ဖင်ထဲကစပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းကြီးခံစားရတယ်။ ဇဇခမျာ အံဩမိတယ်။ ကိုယ်ဖင်ကို သူများလိုးနေပေမယ့် လီးက တောင်နေတာ၊ အလိုလို အရည်တွေထွက်လာတယ်။ ရှေ့လူပြောင်းပြီး နောက်တစ်ယောက်လိုးတယ်။ ပထမ လူလိုးပြီးတဲ့ သုတ်ရည်တွေဖင်ထဲရှိလို့ သိပ်မနာပေမယ့် အောင့်နေတာ။ ဒုတိယလူလိုးတဲ့ အချိန်မှာ လီးကအရမ်းတောင်ပြီး သုတ်ထွက်သွားတယ်။ မကျေနပ်ပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးခံစားရတယ်လေ။

ဒုတိယလူ လိုးတဲ့အခါ ဇဇဟာ ရုန်းကန်နိုင်လောက်တဲ့ အင်အားက မရှိတော့ဘူး။ ရုန်းကန်နေရင် ပိုနာလို့ စိတ်လျော့ပြီး စအိုကြွက်သားကို ဖွင့်ပေးရတော့တယ်။ ဒုတိယလူ သုတ်တွေပန်းသွားပြီးတဲ့ အခါ နောက်တစ်ယောက်က ထပ်လိုးပြန်တယ်။ သုတ်ရည်တွေများပြီး ဖင်က အသံတွေတောင် ထွက်လာတယ်။ တဗွက်ဗွက် မြည်နေတာ။ အသံကြားပြီး ရှက်လာတယ်။

ဒါပေမယ့် ခုနတုန်းက သုတ်ထွက်သွားတဲ့ သူလီးက ပြန်တောင်တယ်။ ကိုယ်ဘာသာလည်း အံ့ဩမိတယ်။ တတိယလူ လိုးတဲ့အခါကျတော့ ဇဇဖင်ဟာ ချောနေပြီး စအိုကြွက်သားကို ဖွင့်ထားစရာ မလိုတော့ဘူး။ လီးကိုအဆုံးထုတ်၊ ပြန်လိုး ချောချောချူချူ ဝင်တယ်။ အဲလူ လိုးနေတုန်း ဇဇလည်း ဒုတိယတကြိမ် သုတ်ထွက်သွားတယ်။ ငါးယောက်လုံး လိုးပြီသွားတဲ့ အခါ ဇဇ တစ်ယောက် ချက်ချင်း မထနိုင်ဘူး၊ ဟိုလူတွေ ထွက်သွားမှ ထလို့ရတယ်။ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်တဲ့အခါ သုတ်တွေ စအိုထဲက ထွက်ကျကုန်တယ်လေ။

...................................................

အခန်း ( ၂ )

ဇဇအိမ်ပြန်လာပေမယ့် ဒီအကြောင်းမပြောရဲဘူး၊ ယောက်ျားချင်း မုဒိန်းကျင့်ခံရတယ်ဆိုတာ ရှက်လွန်းလို့။ အိမ်မှာပဲ အခန်းအောင်းနေရတယ်။ ဖင်တွေလည်းကျိန်းနေတာ။ ကိုယ့်ဖင်ကိုယ်ကိုင်မိရင် အဲဒီအကြောင်းတွေပဲ တွေးမိတာလေ။ တွေးမိရင်းလီးက တောင်လာတယ်။ တပတ်လောက်နေပြီးတော့လည်း ဖင်ကိုကိုင်ကြည့်မိတယ်။ အတွေးကရောက်သွားပြန်ရော။ အဲဒီတော့ လီးကတောင်လာတယ်။ တောင်နေတဲ့လီးကို ပြန်ကျအောင်ဂွင်းတိုက်မယ် လုပ်တော့ မရပြန်ဘူး။ ဒီတော့ဇဇက ကိုယ့်ဖင်ထဲ လစ်တစ်ဆစ်လောက် ထည့်ပြီးတိုက်တယ်။

အဆင်ပြေတယ်။ ခါတိုင်းလိုမဟုတ်ဘူး။ ဖီလ်းအရမ်းရှိတာ။ နောက်တော့လည်း လက်နှင့် အဆင်မပြေတော့ဘူး၊အဲဒါထက်ကြီးတဲ့ပစ္စည်းတွေ သုံးရတယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့်လူလည်း လီးကိုသတိရလာတယ်။ ဖြေဖြောက်ရတာ မလွယ်ဘူး၊ ဂွင်းတိုက်ရတာ မလွတ်လပ်တော့ဘူး၊ ဖင်ထဲတစ်ခုခုထည့်မှဆိုတဲ့ စိတ်က ဖြစ်နေတာလေ။ အပြင်မှာလည်း ဖင်မခံချင်ပါဘူး။ အခြောက်လည်း မလုပ်ချင်ဘူးလေ၊ ကိုယ်က လီးတောင်နေကိုး။ တဖြေးဖြေးနှင့်ဖင်ထဲပစ္စည်းထည့်တဲ့ကိစ္စကို မေ့ထားချင်လာတယ်။ လူလည်းအရင်လိုအပြင်မထွက်ပဲ အိမ်အလုပ်ကို ကူတာပေါ့။သူငယ်ချင်းနှင့်လည်းချစ်သူတွေ ဖြစ်နေပြီ။ အဲ သူနှင့်တွေ့ရင်လည်း လီးကတောင်လာပြန်တယ်လေ။

အိမ်ကလည်း ဇဇတစ်ယောက်ငြိမ်လာလို့ အိမ်ထောင်ချပေးချင်လာတယ်။ သဲသဲတို့ဖက်ကလည်းသဘောတူတာကြောင့် သဲသဲနှင့်ယူလိုက်ကြတယ်။

မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတာနှင့်ငွေဆောင်ကို ဟန်းနီးမွန်းထွက်ခဲ့တာပေါ့။ သဲသဲလည်းအရပ်က ငါးပေနှစ်လက်မလောက်ရှိတယ်၊ လုံးကျစ်ကျစ်ကိုယ်မှာ တင်သားလုံးလုံးလေးတွေနှင့် ချစ်စရကောင်းတယ်။ အားလုံးက အသက်ဆယ့်ရှစ်ပြည့်ပြီးရုံလေးသာရှိတော့ ခေတ်မှီတဲ့ စုံတွဲလေးပေါ့။ သုသဲဆိုရင်ဆံပင်ဂုတ်ဝဲကို ဆေးရောင်နှစ်မျိုး ကာလာဖောက်ထားသေးတာ။

ငွေဆောင်ရောက်တော့ ညဖြစ်နေပြီ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လင်မယားဆိုတော့ လိုးရမှာပေါ့။ သူငယ်ချင်းကနေချစ်သူဖြစ်ပြီး လင်မယားဖြစ်တာလေ။ အားလုံးကပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပါ။

" သဲသဲ"

" ဟင်"

" ရင်ခုန်နေလား"

" အင်းပေါ့"

" နင်ရော ရင်မခုန်ဘူးလား"

" အေးခုန်တာမှ ရင်ရော လီးရောပဲ"

" ပြစမ်းပါအုံး"

" ကျနော်လည်းလီးကိုပြတယ်"

" အယ်ကြီးသားပဲ"

" ဟင်..နင်ကလီးမြင်ဖူးလို့လား"

" အမလေးဟယ်.ဖုန်းရှိရင်အကုန်မြင်ဖူးတာပဲ"

" အော..နင်အပြာကားကြည့်တာပေါ့"

" အေး လူလစ်ရင်ကြည့်တယ်"

" ကြည့်ပြီးနင်ဘာလုပ်လဲ"

" ငါလက်နှင့်ငါလုပ်တယ်လေ"

" နင်ကော မလုပ်ဘူလား"

" လုပ်တာပေါ့ဟ"

" ဟီးးဟီးးအတူတူပဲ"

" အေးငါနို့စိုချင်တယ်၊"

" စို့ လေ.ငါလည်းတိုက်ကြည့်ချင်တာရော့ စို့"

" အားနို့ကလည်း လုံးကျစ်ကျစ်ကလေးပဲချစ်စရာ"

" ဟားးဟ..ရယ်ရတယ်"

" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်"

" အားကောင်းတယ်ဇဇ..အားးးး"

.............................................................................

အခန်း ( ၃ )

" ပလပ်..ပလပ်".

" အိုး..အင်းးဟင်းးဟင်းး"

" ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်

ကျနော်လည်း တီဗီတွေထဲက အတိုင် းနို့ကိုအမျိုးမျိုးစို့လိုက်တယ်။ နို့ကလည်း လုံးကျစ်ကျစ်ကလေးဆိုတော့ နို့အုံကြီးတစ်ခုလုံးပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး စို့ပစ်တာ။ နို့သီးခေါင်းကလေးတွေကို စို့လိုက်၊ လျှာဖျားလေးနှင့်ယက်လိုက်စုပ်လုပ်နှင့် လုပ်တော့ သဲသဲလည်းဖီလ်းလင်တွေ တက်လာတယ်။ တအင်းအင်းးကို အော်နေတာ၊ ဟိုတယ်ခန်းဆိုတော့ အော်လို့ရတယ်။ ဘယ်သူမှမရှိတာနှစ်ယောက်သား စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပေါ့

" အာ..နင် နို့ပဲစို့နေတော့မှာလား"

" ဟမ်..ဘာလဲမှုတ်ပေးရမှာလား"

" ချစ်သက်သေလည်း ပြစမ်းပါဟ"

" ပြောတတ်ပါ့.သဲသဲရာ"

" ငါလည်းခံစားဖူးချင်တာလေ၊နင့်ကိုလဲပြန်လုပ်ပေးမှာပေါ့"

" အေးပါ လုပ်ပေးပါ့မယ်"

" ဇဇ နင်အားလုံးချွတ်ဟာ၊ငါလည်းအားလုံးချွတ်ပေးမယ်"

" အေး ကောင်းတယ်"

ကျနော်တို့လည်း အားလုံးချွတ်လိုက်ကြတယ် ။ သဲသဲက ခေါင်းအုံးခုပြီးတောင် ပက်လက်လှန်နေပေးသေးတယ်။ ကျနော်လည်း သဲသဲပေါင်ကိုအပေါ်တင်ပြီးအဖုတ်ပြူးလာအောင်လုပ်တယ်။ ပြီးတော့မှအဖုတ်ကို သေသေ ချာချာယက်လိုက်တယ်။

" ဘယ်လိုလည်းအဖုတ်ကောလှလား"

" လှတော့လှတယ်၊အမွေးတွေ ထူတယ်ဟ"

" မနက်ဖြန်နင်ငါ့ကိုအမွေးရိတ်ပေး ၊ ငါလည်းနင့်အမွေးရိတ်ပေးမယ်"

" အေး ကောင်းတယ်"

ကျနော်လည်းပြောပြီး အဖုတ်ကိုယက်လိုက်တယ်။ အပြားလိုက်ယက်လိုက်ဖြဲပြီးလျှာကို စု ယက်လိုက်၊ အစေ့ကိုစုပ်လိုက်နှင့်တော်တော်ကြာအောင်ယက်တာ၊ သဲသဲအဖုတ်ထဲကအရည်တွေထွက်လာတယ်။ ကျနော်လည်းမရွံအားပါဘူး၊ မြိုချက်လိုက်တယ်။သဲသဲလည်းတဟင်းဟင်း တအားအားးအော်ညည်းနေတာပဲလေ

" အားးကြိုက်တယ်ဟာ၊အရမ်းကောင်းတာပဲ၊ယောကျ်ားရရင်ယက်ခိုင်းမယ်အားခဲထားတာ ဟီးဟီး"

" အေးလေ.ငါလည်းစုပ်ပေးဦး"

" စုပ်ပေးမှာပေါ့"

သဲသဲလည်း ကျနော့်လီးကိုစုပ်ပေးတာလေ၊ လီးကလည်းသွေးကြောတွေပေါက်ထွက်မတတ်တောင်လာတယ်။ သဲသဲကတော့ သင်စရာမလိုဘူး၊ လီးစုပ်တတ်တယ်။ လျှာသိမ်းပြီးယက်လိုက်၊လီးထိပ်ဝကိုလျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးလိုက်ဒစ်တွေကို လျှာနှင့်ယက်လိုက်နှင့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာတယ်

" တော်ပြီ ဇဇ အာညောင်းလာပြီ"

" အေးပါ..ငါလိုးတော့မယ်"

" လိုးတော့..ရပြီ"

သဲသဲကလှဲချလိုက်ပြီး ကျနော့်ကိုပြောတယ်။ ကျနော်လည်းသူ့ပေါင်ကြားဝင်ပြီး လိုးလိုက်တယ်။ လီးကိုဖြေးဖြေးချင်းထည့်တာပါ။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

လက်ဆော့ထားလို့ လိုးရတာသိပ်မကျပ်ပါဘူး။ အမှေးပါးနားအထိပဲတင်းနေတာ။ကျနော်ဆက်လိုးပြီးလီးကို အဆုံးထိသွင်းတယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်....ဗြိ"

" အာ့.....ဖြေးဖြေးဟ၊အမှေးပါး ပေါက်သွားတယ်ထင်တယ်"

" နင်လက်နှင့်လုပ်တာ အမှေးပါး မပေါက်သေးဘူးလား"

" ငါကအစေ့ပဲ ပွတ်တာ"

" အော်...အေးအေးးအေးး"

ကျနော်လည်း တဖြေးဖြေးချင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်တယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်"

" အင့်..အင်းးဟင်းးး"

" လိုးနေရင်းတန်းလန်းလီးကပျော့ချင်လာတယ်။လိုးနေတယ်လိုးနေတယ်လို့ စိတ်ကိုနှစ်မြုပ်ပြီးလိုးတယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်"

" ဇဇ..ပျော့သွားသလိုပဲ"

" အေးဟ..ငါ့ကိုစုပ်ပေးဦး"

" လာလေ"

သဲသဲက ပက်လက်အနေအထားကခေါ်တော့ ကျနော်ရှေ့ကိုတိုးပြီး သဲသဲပါးစပ်ထဲလီးသွင်းလိုက်တယ်၊ သဲသဲကကျနော့်ဖင်ကိုကိုင်တယ်ဗျ။ ဗြုန်းဆို ဟိုကောင်တွေကို သတိရလာတယ်၊ဖင်ချခံခဲ့တာသတိရပြီး လီးကတောင်လာတယ်။

" ရပြီ.သဲ..သဲ"

" အေးးလုပ်တော့"

ကျနော်လည်းထပ်လိုးတယ်။ကျနော်ပြီးသွားတယ်။သုတ်တွေထွက်သွားတော့တယ်။

" ဇဇ.နင်ပြီးသွားတာလား"

" အေး..လေ"

" ငါမပြီးသေးဘူး"

" ဟင်"

" ငါက အဖုတ်ပွတ်တာဝါရင့်နေပြီ၊အနည်းဆုံး နာရီဝက်လောက်ကြာတယ်ဟ"

" ဟေ"

" ငါတန်းလန်းကြီးဟ၊ငါ့ကိုနို့စို့ပေး၊ ငါဘာသာပွတ်မယ်"

" အေးပါ ငါစို့ပေးမယ်"

ကျနော်လည်းအာညောင်းအောင် စို့ပေးလိုက်တယ်။ သူကပြီးခါနီး

" လာ ငါနင့်လီးစုပ်ပေးမယ်"

ကျနော်လည်းသူ့မျက်နှာပေါ်ခွတိုင်ပြီး လီးကို သဲသဲပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်တယ်။သဲသဲကလက်တဖက်က သူ့အဖုတ်ကိုပွတ်ပြီးလက်တဖက်က ကျနော့်ဂွေးဥနှင့်ဖင်ကိုလာပွတ်တယ်။ ကျနော်လီးကြပ်တောင်လာတယ်။ သဲသဲက နောက်သလိုပြောင်သလိုနှင့် ကျနော့်ဖင်ထဲလက်တစ်ဆစ်ထိုးထည့်တယ်။ သဲသဲလည်းပြီးတော့ ကျနော်လည်းသုတ်တွေ ထွက်သွားတယ်။

" ထွီ.လူညစ်ပတ်..ပါးစပ်ထဲပြီးသွားတယ်၊ကောင်စုပ်"

" ဆောရီး..ငါဘယ်လိုဖြစ်သွားတယ်မသိဘူး"

" အေးငါလည်း သတိထားမိတယ်၊နင့်ဖင်ထဲလက်ထိုးထည့်တာ နင့်လီးတောင်လာတာ"

" အေးးဟုတ်တယ်ဟ"

" အေးနောက်တစ်ခါလုပ်ရင် နင့်ဖင်ထဲ ငါ့လက်ထိုးပြီးလုပ်ခိုင်းမယ် သိလား၊"

" အေးပါဟ"

" နင်အခြောက်များ ဖြစ်နေတာလား"

" ဟာ..နင်ကလည်း"

" မရှက်ပါနှင့်လင်မယားတွေဖြစ်နေပြီကို"

" မရှက်ပါဘူးဟ တကယ်ပါ"

" အင်းနင်ဆိုက်ကိုဖြစ်နေသလိုပဲ"

" ဟာ..နင်ကလည်း"

ငွေဆောင်မှာနေတဲ့ အချိန်လိုးရင်သဲသဲက ဖင်ထဲလက်သွင်းပေးတယ်။ ပက်လက် ကုတင်ကို ကျောမှ လိုးမှ အဆင်ပြေတယ်ဗျ။ ကျနော်ပြီးလဲ သူကမပြီးဘူး၊ ကျနော်မှာနို့စို့ပေးရင်စို့၊မဟုတ်ရင် သဲသဲအဖုတ်ကိုယက်။ သူပြီးမှ ရပ်ရတယ်။ ကုန်းလိုးရင်လည်း အဆင်မပြေဘူးဗျာ။သဲသဲကလည်း ကာမစိတ်ပြင်းထန်တယ်၊ လိုးတိုင် းသူပြီးရမှပါ ။နောက်တော့ ငွေဆောင်ကပြန်လာလိုက်တယ်။

...........................................................

အခန်း ( ၄ )

ငွေဆောင်ကပြန်လာပြီး အိမ်မှာလည်းဒီအတိုင်းပါပဲ။ ကြာလာတော့ သဲသဲက ကျနော့်ကို စိတ်ညစ်လာတယ်။ အိမထောင်ရေးဆိုတာ ငွေရှိရုံနှင့်မှ မလုံလောက်တာလေ၊ ကြင်နာယုယမှု့နှင့်ကာမဆန္ဒပြည့်ဝမှ သာယာတာလေ။ ပထမလတွေမှာသာ စကားမများပေမယ့် နောက်တော့ စကားက များလာတယ်။

သူနှင့်ဆက်ဆံရင် သူ့အလိုလိုက်ပြီးစုပ်ပေးမှုတ်ပေးရုံနှင့် မရတော့ဘူး။ ကျနော်လည်းကိုယ်ဟာကိုယ် အားမရဘူးလေ၊ သူကလည်းအားမရဘူး။

" ဇဇရယ် နင့်ကိုလည်းသနားသလို ငါ့ကိုလည်းငါ သနားတယ်"

" ဟင်ဘာဖြစ်လို့လည်း သဲသဲ"

" နင်စဉ်းစားလေ၊ငါလည်းအပျိုဘဝကကိုယ့်လက်နှင့်ကိုယ်ပြီးတာပဲ၊ လင်ယူရင်လင်လိုးပေးရင် ပြီးမယ် မှတ်တာ၊ ငါတို့အိမ်ထောင်ကျလာတာ ကြာပြီ၊ ငါလည်း နင်လိုးလို့မပြီးဘူး၊ငါလည်းပြီးချင်တယ်"

" အေးပါ"

" နင်လည်းကြည့်လေ နင့်ဖင်ခေါင်းတောင်ကျယ်နေပြီ၊ ငါလက်သွင်းရတာ တမျိုး၊ ဟိုပစ္စည်းသွင်းရတာ တစ်မျိူး၊ ဒီပစ္စည်းထည့်ရတာတစ်မျိုးနှင့် ငါစိတ်ကုန်လာပြီ"

" အဲလိုတော့ မပြောပါနှင့်သဲသဲရယ်၊ငါကနင့်ကို အရမ်းချစ်တာပါ"

" ငါသိလို့ပြဿနာမတက်တာပေါ့၊ ငါလည်းလီးနှင့်အလိုးခံချင်တာကိုပြောနေတာ"

" ငါလူခေါ်ပေးရမလား"

" ဟယ် မလုပ်ပါနှင့်ဟယ် အရှက်တွေကွဲကုန်ပါ့မယ်"

" အေးလေ၊ ငါမစွမ်းတော့ လူအကူအညီတောင်းတာပါဟ"

" အမလေး.နင်က ငါ့ကိုတခြားလူနှင့်လိုးခိုင်ပြီး ကွဲမလို့လား"

" မဟုတ်ပါဘူး၊နင်ကကွဲခိုင်းတောင်ငါမကွဲနိုင်ဘူး"

" အေးပါ၊ငါသိပါတယ်"

" ဒါဖြင့်ဒီလိုလုပ်ပါလား သဲသဲ"

" ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ"

" ငါတို့အပြင်မှာ တစ်ယောက်ယောက်နှင့် ဒိတ်ရအောင်လေ"

" ဟယ်ဘယ်လိုလူတွေမှန်းလဲ မသိဘူးငါမလုပ်ရဲဘူး၊တော်ပါတော့ဟာ၊"

" အေးပါဟာ"

" နင်လည်းဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ၊ဖင်ခံကြည့်ပါလား"

" အမ်..သဲသဲ.နင်နှော်နင်"

" အေးးနင်လည်းဖင်ခံမှဖြစ်မှာ မဟုတ်ရင်နင်နှင့်ငါကွဲလိမ့်မယ်၊ နင်က ဖင်ခံမှလီးကတောင်မှာ"

" နင်ဖင်ခံဖူးတာပဲ"

" နင်အဲဒါမပြောနှင့်တော့လေ"

" မဟုတ်ဘူး၊နင်စမ်းကြည့်ပေါ့၊"

" ငါက ဘယ်လို စမ်းရမှာလဲ"

" နင်စည်းရုံးလို့ရတဲ့သူပေါ့"

" ငါဒီမှာ လုပ်လို့မဖြစ်ဘူး"

" အေးအခြေအနေကောင်းရင် စမ်းကြည့်ရအောင်"

.........................................................

နောက်တော့လည်း ဒီကိစ္စကို မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ဖြစ်သွားတယ်။ ကလေးကလည်းမရသေးဘူး၊ ဘယ်ရမလဲ။ လုပ်ရတာ အဆင်မှမပြေတာလေ။ တစ်နှစ်လောက်နေတော့ မုံရွာဘက် ခရီးထွက်ခဲ့တယ်။ မုံရွာဘုရားဖူးမယ်ပေါ့။ စိတ်ထဲမှာလည်းမွန်းကြပ်နေတယ်။ ကျနော့်လိုပဲ သဲသဲလည်း စိတ်တွေ ထွက်ပေါက်ရအောင် သွားကြမယ်ဆိုပြီး ကားဂိတ်မှ ာလက်မှတ်ဖြတ်တာ၊ နောက်ဆုံးခုံပဲရတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သွားပြီးမုံရွာမှ ာတပတ်လောက်နေမယ် ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

ကားလက်မှတ်ဖြတ်ပြီး ကားဂိတ်ကိုသွားကြတယ်၊ ကားဂိတ်ရောက်တော့ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ပေါ့။ အဲဒီမှ ာလူရည်သန့်သန့်တစ်ယောက် ရောက်လာတယ်။ ကားသမားက သူ့ကို ဆရာ ဆရာနှင့်ရိုရိုသေသေ ခေါ်တယ်။လူကလည်းအသက်မကြီးသေးဘူး။ ရှိလှမှ နှစ်ဆယ့်ခွန်ပေါ့။

သူကရုပ်ရည်ဖြောင့်ဖြောင့်ပဲ။ မှာစရာရှိတာမှာနေပြီးမှ ကားပေါ်တက်သွားတယ်။ ကျနော်တို့လည်းကားပေါ်တက်တော့ သူကလည်း နောက်ဆုံးတန်းအစွန်မှာ ထိုင်နေတယ်။ ကျနော်တို့ခုံက သူ့ဘေးမှာ။ ကျနော်က အလယ်ကဖြစ်တော့ သဲသဲကို သူ့ဘေးနားထိုင်းခိုင်းရတယ်။အဲလိုမထားရင် မဖြစ်ဘူး။ သဲသဲကကားစီးရင် အိပ်ငိုက်တတ်လို့၊ နောက်ပြီး ကျနော့် ဘေးကလည်း ယောက်ျားကြီးတွေ ကွမ်းစားနေတာ။သဲသဲကကွမ်းနံမခံနိုင်တဲ့သူလေ။

................................................

အခန်း ( ၅ )

" သဲသဲ"

" ဟင် "

" အဲဒီဘက်ကထိုင်လေ"

" အကိုကြီးကန်တော့နှော်"

" အားရတယ်ညီလေး.ရတယ်"

" လာထိုင်.ညီမလေး"

နှစ်လိုဖွယ်အပြုံးနှင့် အကိုကြီးက ပြောတယ်။

" အကိုကြီးက မုံရွာဘဲလား"

" ဟုတ်တယ် ညီ"

" ကျနော်ကသူရဇ္ဇပါ၊ခေါ်ရခက်ရင်ဇဇလို့ခေါ်နှော် အကိုကြီး"

" အော်အေးပါညီလေး"

" အကိုကြီးက မုံရွာကပဲလား"

" မဟုတ်ပါဘူးညီရာအလုပ်ကိစ္စလေးရှိလို့"

" ဒါနှင့်ညီလေးတို့ကရော"

" ကျနော်တို့က ဘုရားဖူးထွက်တာပါ"

" ေဩာ်..ဟုတ်လား"

ကျနော်လည်း စကားစမြည်ပြောရင်းအကိုကြီး နာမည်ကို မေးလိုက်တယ်။

" ခရီးသွားရင်မိတိဆွေဖွဲရတာပေါ့ အကိုကြီး၊သူကသဲသဲပါ"

" အေးညီလေး.အကိုကဇော်မိုး"

" ဟုတ်ကဲ့ အကိုကြီး တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်"

" အေး ညီလေး အကိုလည်း ဝမ်းသာပါတယ်"

" အကိုက ရန်ကုန်ကပဲလား"

" ဟုတ်တယ် ညီလေး"

" ကျနော်တို့က မုံရွာကို မရောက်ဖူးဘူး အကိုကြီး"

" ဟုတ်လား ညီ၊အကိုကတော့ ရောက်ဖူးတယ်"

" အဲဒါဆို ဟိုရောက်ရင် အကိုကြီးကို အကူအညီတောင်းရမယ်"

" ရပါတယ်ကွာ၊ အကိုကူညီပါ့မယ်၊ မင်းတို့ဘုရားဖူးသွားတာဆိုတော့ ဟိုရောက်ရင် အကိုအားရင် လိုက်ပို့ပေးမယ်"

" ဟိုမှာ ဘုရားတွေကို ဘာနှင့် သွားရလဲ"

" စိတ်မပူနှင့်ညီ၊ အကိုကားကို ဟိုတယ်မှာ ရပ်ထားခဲ့တာ၊ အခုကရန်ကုန်အရေးကြီးကိစ္စပေါ်လို့ ထွက်လာတာ၊ ကားမမောင်းချင်လို့ ထားခဲ့တာ၊ တစ်ယောက်တည်းဆိုလည်း ကားမောင်းရ ပျင်းတယ်ကွ"

" ကိုကြီးက ဘောစိပေါ့"

" မဟုတ်ပါဘူး၊ အကိုက အင်ဂျင်နီယာပါ"

" ဟား မိုက်တယ်၊သဲသဲအကိုက အင်ဂျင်နီယာဟ"

" ကောင်းလိုက်တာ"

" အကိုကြီးက ရန်ကုန်မှ ာမိသားစုရှိလား"

" အကိုက တစ်ကိုယ်တည်း လူပျိုကြီးပါကွာ"

ဇဇ ကြိတ်ပြီးဝမ်းသာသွားတယ်။ ဇော်မိုးမှာကျောင်းပြီးကတည်းက အလုပ်လုပ်နေရာမှ ယခု ကုပ္မဏီမှာရှယ်ယာရှင်ဖြစ်နေပြီး မုံရွာတွင် တင်ဒါဖွင့်ပွဲအတွက် ရောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ဟိုတယ်တွင် ခဏနေပြီး ရန်ကုန်တွင် ကိစ္စပေါ်လာသဖြင့် ချက်ချင်းပြန်ကာ လိုင်းကားစီးပြီး ပြန်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ကားပေါ်တွင်ချာတိတ်လင်မယားစုံတွဲနှင့်တွေ့ပြီး စကားပြော၍ လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ ကားထွက်ပြီးမကြာမှီ သဲသဲမှာ အိပ်ငိုက်လာလေသည်။ မိုင်တိုင် ၁၁၅မိုင် ရောက်၍ကားရပ်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်အား နိုးကာ ကားပေါ်မှဆင်းကြသည်။

" ညီလေး ထ.ထ"

" အင်းး.၁၁၅ မိုင်တောင် ရောက်ပြီ၊သဲသဲ..သဲသဲ.ထ.ထ"

" အေးပါ၊နိုးပါပြီ"

ကားပေါ်မှဆင်းပြီး ကိုဇော်မိုးကရှေ့ကနေကာသန့်စင်ခန်းသို့ သွားလေသည်။ ဇဇလည်းနောက်မှလိုက်လာပြီးနောက်

" အကိုကြီး ရှေ့ကသွားလိုက်၊ ကျနော်သဲသဲကိုစောင့်လိုက်ဦးမယ်"

" အေးညီလေး၊ ဘာစားမလဲ အကိုမှာထားလိုက်မယ်၊"

" ထမင်းကြော်ကြက်သားနှင့်နှစ်ပွဲမှာပေးပါ အကို"

" အေး.ညီလေး"

ဆိုပြီး ကိုဇော်မိုးဆိုင်ဘက်ထွက်သွားချိန် သဲသဲကသန့်စင်ခန်းမှ ထွက်လာသည်။

" သဲသဲ"

" ဘာလဲ"

" အကိုကြီးကို သဘောကျလား"

" ဘာကို ပြောတာလဲ"

" ဟိုလေ.နင့်နှင့်ငါ ပြောထားတဲ့ ကိစ္စ"

"ဟင်.."

သဲသဲမှာသတိရပြီးရှက်သွားလေသည်။

" ဟေ့ ကြည့်လည်းလုပ် သောက်ရှက်ကွဲနေမယ်"

" နင်သဘောကျရင် ငါရှေ့တိုးမှာ"

" နင့်သဘောပါ" 

သဲသဲမှ ာသဘောကျသော်လည်း ဆင်ဝှေ့ရန်ရှောင်နည်းနှင့်ပြောလိုက်သည်။ ဆိုင်ထဲရောက်ကာ ကိုဇော်မိုးမှာထားသေ ာစားစရများစားပြီး ကားပေါ်ပြန်တင်ခဲ့သည်။

ညဘက်ရောက်လေ သဲသဲမှာအိပ်ငိုက်လေဖြစ်ပြီး ပထမတော့ ဇဇအားမှီနေရာမှ တဖြေးဖြေး ကိုဇော်မိုးပေါ်သို့ မှီလာသဖြင့် ကိုဇော်မိုးမှာ သဲသဲအားရင်ခွင်ထဲ ထည့်ထားရသည်။

................................................................

အခန်း ( ၆ )

တစ်လမ်းလုံးလည်း သဲသဲဟာဇော်မိုးအပေါ်မှီအိပ်ရုံမက ရင်ခွင်ထဲရောက်နေလို့ ဇော်မိုးလည်းပွေ့ထားရလေသည်။ မုံရွာရောက်ချိန် မနက်လေးနာရီလောက်မှ ရောက်သဖြင့်နှစ်ယောက်စလုံးကို နှိုးရလေသည်။

" အကို ရောက်ပြီလား"

" အေးဟ."

ဇော်မိုးမှာ ကားကိုလိုက်ရှာရာ ဟိုတယ်မှ လာရောက်ခေါ်ပေးသဖြင့် ကားဆရာအား စောင့်ခိုင်းပြီး

" ညီလေးမင်းတို့ရော အကိုနှင့်လိုက်တည်းမလား"

" အကို ဒီကဟိုတယ်တွေလူပြည့်နေပြီ၊ ဘုရားဖူးတွေရော အကိုတို့လိုလူတွေရော စုပြုံရောက်နေတာ။ဟိုတယ်တွေ ပြည့်ကျပ်လို့"

" ဟေ.ဟုတ်လား"

" ညီလေးတို့အခန်းမလွယ်ရင်လည်း ကိုယ့်အခန်းတည်းပေါ့ကွာ၊မင်းတို့က စုံတွဲဆိုတော့ အားတော့ နာတယ်"

" ကောင်းတာပေါ့ အကို"

" ကိုဇော်မိုးက အလုပ်လုပ်လို့ရအောင်"

Extra bed ပါသောနှစ်ယောက်ခန်းယူထားသဖြင့် ဇဇတို့ကိုခေါ်၍ ရလေသည်။ ဇဇလည်းကိုဇော်မိုးအခန်းဆီသို့ လိုက်သွားသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ အခန်းထဲမှာ စာရွက်စာတမ်းများနှင့် ပရင်တာပါ တွေ့ရသည်။ စာရွက်စာတမ်းများမှာ စီစီရီရီနှင့်သပ်သပ်ရပ်ရပ်ထားသည်ကိုတွေ့ရသည်။

" ကဲ ညီလေး ဟိုဘက်ကုတင်မှ ာမင်းတို့အိပ်၊ငါဒီဘက်မှာအိပ်မယ်"

ဆိုပြီးပြောသဖြင့် ဇဇတို့လည်းနှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်မှ ာအိပ်ကြသည်။ မိုးလင်း ခုနှစ်နာရီရှစ္နာရီမှ ဇဇနှင့်သဲသဲတို့ နိုးလာရာ၊ကိုဇော်မိုးရေချိုးနေငည်ကို ကြားရသည်။ ရေချိုးခန်းမှထွက်လာစဉ် ဇဇနှင့်သဲသဲတို့ကြည့်လိုက်ရာ ကြွက်သားများတောင့်တင်းပြီးအဆီမရှိသေ ာဝမ်းဗိုက်မှာကြွက်သားများနှင့်ပြည့်နေသည်ကိုတွေ့ရသဖြင့် ဇဇက သဲသဲဖက်လှည့်ကြည့်ရာ၊သဲသဲလည်းပြုံးပြသည်။

" ကဲ ညီလေး ထကြ.ရေချိုး၊ပြီးရင်အောက်ထပ်မှာ နံနက်စားစား၊ဟိုတယ်က ဖရီးကျွေးတယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ အကို"

" ကဲ ငါအောက်ကိုဆင်းလိုက်မယ်၊မင်းတို့လိုက်လာခဲ့"

ကိုဇော်မိုးဟာ သဲသဲရေချိုးပြီးထွက်လာလျှင်ရှက်နေမှာစိုး၍ အောက်ကိုဆင်းခဲ့သည်။ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့်ကြာသော် ဇဇတို့လည်းရေတောင်မချိုးအားပဲ မျက်နှာသစ်သွားတိုက်ပြီးလိုက်လာကာ၊နံနက်စာစားကြသည်။

" ညီလေး နေ့လည်ပိုင်းမင်းတို့ခဏနားကွာ၊ညနေ ငါဘုရားလိုက်ပို့ပေးမယ်၊ အကို အလုပ်ရှိသေးတော့ခဏသွားလိုက်ဦးမယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ အကို"

ဇော်မိုးလည်း ကားစက်နိုးပြီးအပြင်ကို ထွက်ခဲ့သည်။ ညနေရောက်မှ ကိုဇော်မိုးရောက်လာပြီးမိုးညင် းသံဗုဒ္ဓေဘုရားကိုလိုက်ပို့၍ ဖူးကြရသည်။ ညဘက်မှညနေစာကို ကိုဇော်မိုးလိုက်ကျွေးရာကို လိုက်စားပြီး ဟိုတယ်ပြန်ခဲ့ကြသည်။

....................................................................

အခန်း ( ၇ )

" အကို အဆင်ပြေလား"

" မသိသေးပါဘူးကွာ၊စီစစ်နေကြတုန်းပါ"

" ကြာအုံးမှာလား အကို"

" တပတ်လောက်တော့ကြာမယ် ပြောတယ်၊စောရင်လည် းငါးရက်ပေါ့"

" အော.ဟုတ်လား၊ဒါဆိုကြာကြာနေလို့ ရတာပေါ့"

" အေးပေါ့ကွာ"

" အကိုတစ်ခုလောက် မေးချင်လို့"

" မေး"

" ဒီလို အကိုအခြောက်တွေနှင့်ပတ်သက်လို့ပါ"

" ဟေ ဘာဖြစ်လို့လဲ"

" ကျနော် သိချင်တာပါ"

" ဘာကိုသိချင်လည်းပြော"

" ဘာလို့အခြောက်ဖြစ်ရတာလဲ အကို"

" အင်း.တစ်ချို့ကတကယ်ခြောက်တယ်၊တစ်ချို့ကစီးပွားရေးအရ ခြောက်တယ်"

" အမှန်အကန်အခြောက်ဆိုတာ ဘယ်လိုလဲ"

" ဒီလိုညီလေးရယ်၊ဘုရားဟောအတိုင်းဆို ဝဋ်နာကံနာပေါ့၊သူကတစ်မျိုး၊တချို့ကဗီဇ၊တစ်ချို့ကလည်းပတ်ဝန်းကျင်ပေါ့၊ ဝဋ်နာကံနာကလွဲရင်ကျန်တာက ပြုပြင်လို့ရတယ်"

" တစ်ခုချင်းရှင်းပြပါလား အကို"

" ဟာ.သဲသဲရှိတယ် ညီ"

" ရတယ်အကို၊သဲသဲလည်းသိချင်တယ်၊ပြဿနာနည်းနည်းရှိလို့"

" အေးဒီလိုကွ၊ဝဋ်နာ ကံနာဆိုတာရှေးဘဝကလုပ်ခဲ့တဲ့အကျိုးကျေးဇူးပေါ့ကွာ၊ ရှေးဘဝကကြာခိုတဲ့ ကောင်မျိုးပေါ့၊ သူကနောက်ဘဝမိန်းကလေးဖြစ်ရင်ဖြစ်၊မဖြစ်ရင်အခြောက်ပေါ့၊ သူက ကျတော့ကိုယ်တိုင် မလုပ်နိုင်ဘူး၊သူများဆီမှာ အလုပ်ခံရမှ၊ ဒါမှမဟုတ် စုပ်ပေးယက်ပေးရမှသာ အာသာပြေတာ။ နောက်တစ်ခုက ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့်ဗီဇပြောင်းတာလေ၊ အဲဒါမျိုးကလည်းစိတ်ရောဂါပေါ့၊ အစတော့စမ်းကြည့်ရင်း အရသာတွေ့တော့ အဲဒီအပေါ်မှာ သာယာသွားတာ"

" နောက်တစ်ခုက ဟိုမုန်းအားနည်းပြီး အဲဒီအပိုင်းမှကိုယ်တိုင်မစွမ်းဆောင်နိုင်ဘူး၊ဒါပေမယ့်သူက လုပ်လို့ရတယ်။ အားနည်းမယ်၊ အဲဒီအပေါ်မှာ အဲလိုအလုပ်ခံလိုက်ပြီး အဲဒီအပေါ်သာယာသွားတဲ့အခါမှာ ကိုယ်တိုင်အားစိုက်မှု့မလုပ်ဖြစ်ပဲ နေတဲ့လူပေါ့၊ ကြာလာရင် သူလည်းခြောက်သွားနိုင်တယ်။

" နေအုံးညီလေးက ဘာလို့ အဲဒါမေးတာလဲ"

" အဟင်းပြောရရင် နည်းနည်းရှက်စရာကောင်းတယ်"

" ဟေ.ဘာဖြစ်လို့လည်း"

" ဒီလိုအကိုရ၊ ညီလေးကအမတွေကြားမှာကြီးတယ်၊နည်းနည်းတော့ ကာမစိတ်အားနည်းတယ်လေ၊ အဲဒီကြားမှာ ကျနော် ယောက်ျားခြင်းအနိုင်ကျင့်ခံရတော့ အဲဒီကိုပဲစိတ်ရောက်တယ်၊ကိုယ့်ပစ္စည်းက မမာဘူးလားဆိုတော့ မာတယ်၊ ကြာကြာမလုပ်နိုင်ဘူး၊ ဖင်ထဲတစ်ခုခုထည့်မှ ရတယ်၊ အိမ်ထောင်ကျတော့လည်း ခဏပဲရတယ်၊ သဲသဲ လိုအပ်ချက်အပေါ်မစွမ်းဆောင်နိုင်ဘူးလေ၊ ကန်တော့ပါရဲ့အကိုရယ်သဲသဲနှင့်တိုင်ပင်ပြီး စမ်းကြည့်မလားလို့ပါ"

" ဟေ"

" အဲဒါနှင့်အကိုနှင့်တွေ့တော့ သဲသဲကလည်း သဘောတူတယ်၊ သူကလည်းဆန္ဒမပြည့်ဝတော့အပြင်မှာ စမ်းချင်တယ်၊အကို့ကို နှစ်ယောက်လုံးက သဘောကျတယ်လေ"

" ဟားးဟားးးငါ့ညီ အကိုက ယောက်ျားချင်းရင်မခုန်သလို သူများမိန်းမလည်းမလုပ်ချင်ပါဘူးကွာ"

" ကူညီပါအကို၊တကယ်လို့သာ ဒီလိုမျိုးအခြေအနေဆို ကျနော်နှင့်သဲသဲ အိမ်ထောင်ရေးမသာယာနိုင်လို့ပါ"

" ဟုတ်တယ်အကို အပြင်မှာလည် းဖွင့်မပြောရဲဘူး၊သဲသဲတို့က အကို့ကိုမြင်ပြီးမှ ယုံကြည်ပြီး ဖွင့်ပြောတာပါ။

" အော်..ဒီလိုလား"

" ငါ မင်းကို ဆရာဝန်နှင့် ပြပါ့မယ်"

" မဟုတ်ဘူး အကို၊တစ်ခါလောက်စမ်းကြည့်ရအောင်။

" အင်း လေ၊သဲသဲကိုငါလုပ်ရင်မင်းကသဘောတူပါ့မလား"

" တူပါတယ် အကို"

" ဟိုက်"

" အေးလေ.မင်းအခက်အခဲ ငါကူညီပါ့မယ်"

................................................................

အခန်း ( ၈ )

" ကဲ ညီလေးဘယ်လိုလုပ်မလဲ၊ငါကအားနာတယ်"

" အားမနာပါနှင့် အကိုကလဲ"

" ဒီလိုညီလေး အကိုကဆော်တွေနှင့်ပဲ လုပ်ဖူးတာလေ၊ သူတို့ စုပ်ပေးရင်အကိုက လုပ်လိုက်ရုံပဲ၊နောက်ပြီး အကိုကလုပ်ရင်ကြာတယ်၊နှစ်ကြိမ်လောက်လဲ လုပ်ချင်တယ်၊ မင်းကယောက်ျားချင်းဆိုတော့ မင်းလည်းလုပ်ချင်မှာ မဟုတ်ဘူး"

" သမီးလုပ်ပေးမယ်လေ အကို"

ဇဇတောင် အံဩသွားတယ်။သူမခိုင်းရဘဲနှင့်သဲသဲကမှုတ်ပေးမယ်ဆိုလို့။

" ကဲ မနက် စောစောထရမှာမို့စကြတာပေါ့ "

" သမီးရေချိုးခန်း သွားလိုက်ပါဦးမယ်"

ဇဇနှင့်ကိုဇော်မိုးအဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်တယ်။ပြီးမှကိုဇော်မိုးဘက်ကိုကြည့်လိုက်တော့မှအံ့ဩသွားတယ်။

အိုးးးနည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး၊တွေးရင်း ရင်ခုန်သွားကာ လီးကတောင်လာတယ်။ အံမယ်မဆိုးသေးဘူး၊အခြေအနေကောင်းတယ်။ ကြည့်ရတာနှင့်လီးက တောင်လာပြီ။ သဲသဲအပြင်ထွက်လာပြီး ဇဇကိုကြည့်ပြီး 

" အံမယ်ထူးထူးဆန်းဆန်း"

" အေးဟုတ်တယ်သဲသဲ"

ကြည့်နေရင်းလီးက တောင်လာတယ်။

" နင်အကို့ကို အရင်စုပ်ပေးလိုက်၊သူ့ကိုဦးစားပေးရမယ်"

" အေးပါ"

ဆိုပြီး သဲသဲ ကိုဇော်မိုးဘက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ တွဲလောင်းကျနေတဲ့လီးကို လန့်သွားတယ်။သူကအဖုတ်နှင့်ခံရင် ရပေမယ့်ဇဇအတွက်တော့ လန့်မိတယ်။ စိတ်ထဲမှာ အမလေးနည်းတာကြီးမဟုတ်လို့တောင် ထင်သွားတယ်။

သဲသဲ ကိုဇော်မိုးဆီသွားပြီးလီးကို ကိုင်ကာ တချက်ချင်းစုပ်ပေးတယ်။ ဇော်မိုးက သဲသဲလီးစုပ်ပုံက ဆရာမကြီးဖြစ်နေတာကို သိလိုက်တယ်။ တကယ်လည်းကျွမ်းကျင်ပါတယ်၊ ဒီလိုလီးစုပ်ကျွမ်းတဲ့ မိန်းမရှိတာတောင် ဟိုအကောင်က မလာဘူးဖြစ်နေတာ။ သဲသဲလည်းစုပ်ရတာအရသာ ရှိနေတယ်၊ အားရှိပါးရှိကို စုပ်ပေးတယ်။

" ကိုကြီး.သမီးအောက်ကနေမယ်၊ကိုကြီးသမီးအပေါ်ကတက်ပြီး ကျမပါးစပ်ထဲလီးထည့်ပေး"

" ဇဇ ငါ့ကိုလာမှုတ်အုံးလေဟာ"

" အေးပါဟ"

သဲသဲအိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်တော့ ဇဇက သဲသဲ ပေါင်ကြားဝင်ပြီး အဖုတ်ကို ယက်ပေးတော့တယ်။ကိုဇော်မိုးက သဲသဲမျက်နှာပေါ်ခွလိုက်ပြီး လီးကို သဲသဲပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်တယ်။ သဲသဲကအသေအချာကို စုပ်နေတယ်။ သူ့ကိုကြည့်ရတာ တကယ့်ကို ဖီလ်းအပြည့်နှင့်လေ။

ဇဇလည်း ငါးမိနစ်ကျော်ကျော်လောက် သဲသဲအဖုတ်ကို ယက်ပေးပြီး ရပ်လိုက်တယ်၊၊ ဇဇရပ်တော့ ကိုဇော်မိုးလည်းရပ်တယ်။

" သဲသဲ..အားလုံးအဆင်ပြေအောင် ကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ခံ အိပ်လိုက်ပါလား"

" ဟုတ် အကိုကြီး"

ဆိုပြီး သဲသဲကကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်အိပ်ပေးတယ်။ ကိုဇော်မိုးက သဲသဲပေါင်နှစ်ခြမ်းခွဲပြီးလီးကို အဖုတ်ထဲ သွင်းလိုက်တယ်၊၊ လီးဝင်သံက တဗျစ်ဗျစ်နှင့်မို့ ဇဇလည်း လီးက တဆတ်ဆတ် တောင်လာတယ်။ လီးဝင်ကတည်းက သဲသဲငအော်ညည်းနေတော့တယ်။ တအာ့တရှီးရှီးနှင့်အရမ်းအော်ညည်းနေတယ်။

သဲသဲမှာ တစိမ်းလူ လီးကြီး ဝင်လာတော့ ရင်ခုန်တာ။ ကြီးလွန်းတော့ တဗျစ်.ဗျစ်နှင့်မြည်လာတယ်။ ကိုဇော်မိုးလိုးချက်ကလည်း အရမ်းကို ကောင်းတယ်၊ လိုးချက်တိုင်း ဇိမ်ရှိလွန်း့လို့ အော်နေရတယ်။ အဖုတ်ထဲမှာပြည့်ကျပ်ပြီးခံလို့ အရမ်းကောင်းတယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်...ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်"

" အာ့..အင့်..ဟင့်..အ ကောင်းလိုက်တာ"

ယောက်ျားရှေ့မှာတောင် ဟန်မဆောင်နိုင်ပဲ အော်ညည်းနေမိတယ်။ ဇဇလည်းမြင်နေရတာမို့လီးက တကယ်တောင်လာတာကြောင့် သဲသဲမျက်နှာပေါ်ခွထိုင်ပြီး လီးကို သဲသဲပါးစပ်ထဲလီးထည့်လိုက်တော့တယ်။ ကိုဇော်မိုးကအခြေအနေကိုကြည့်ပြီး ဆက်တိုက်လိုးလိုက်တယ်။

" ဘွတ်  ဖတ်  ဗြိ..ဖျစ်..ဗျစ်"

" အာ့အင်းးးရီးးအာ့   ပြီးပြီ ပြီးပြီ အားး"

" ညီလေးရရင် လာလုပ်ကွာ"

" ဟုတ်..အကို"

ကိုဇော်မိုးက ဖယ်ပေးလို့ ဇဇကလည်း သဲသဲပေါင်ကြားဝင်ကာ လိုးလိုက်တယ်။ ဒီအခေါက်မှာတော့နည်းနည်းပိုကြာပြီး ငါးမိနစ်လောက် လုပ်လိုက်ရတယ်။ လီးကြပ်ပြီးပျော့သွားတယ်။

" အကိုကြီးလုပ်ပေးပါ"

ကိုဇော်မိုးက ကြည့်နေသည့်အတွက် သဘောပေါက်တယ်။ ဇဇလည်း ကိုဇော်မိုးဝင်လာသဖြင့်သဲသဲအဖုတ်ထဲ လီးသွင်းလျက်ပင် ကုန်းပေးလိုက်ရင် းသဲသဲနို့ငိုစို့လေသည်။

..............................................

အခန်း ( ၉ )

ကိုဇော်မိုးလည်း ယောက်ျားချင်းမလုပ်ချင်သော်လည်း သူများ အခက်အခဲကူညီတတ်သူမို့လုပ်ပေးတော့မည် ဆုံးဖြတ်ပြီး အုန်းဆီပုလင်းကိုကိုင်ကာ ဇဇဖင်ကိုလောင်းချပြီးလီးကို သွင်းလိုက်သည်။ ခါတိုင်းဆော်တွေကိုသာလုပ်ပေးနေကြမို့ ဒီတစ္ခါတော့ အထူးအဆန်းအနေဖြင့်လုပ်ရသဖြင့် စိတ်ထဲမှာတစ်မျိုးဖြစ်ရသည်။ လီးကို ဇဇဖင်ထဲထည့်လိုက်လေရာ လီးမှာ ပြွတ်ကနဲဝင်သွားလေသည်။

ဇဇလည်း ဖင်တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။ ထိုးသွင်းနေကျ ပစ္စည်းများနှင့် မတူ။လီး၏အထိအတွေ့ကြောင့်လီးမှာ ချက်ချင်းတောင်လာသည်။ သဲသဲလည်း ဇဇလီးတောင်မှန်းသိရသဖြင့် အံ့ဩမိသည်။ ဇဇမှာလှုပ်ရှား၍ မရပေ။ ကိုဇော်မိုူလည်းလုပ်ပြီးမှ မထူးတော့ဘူးဆိုသည့်ပုံစံဖြင့် ဇဇခါးကိုဆွဲပြီးရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်လေသည်။ ဇဇလည်း ကိုဇော်မိုးဆွဲခေါ်သကဲ့သို အလိုက်သင့်လိုက်ပြီး သဲသဲကို လိုးလေသည်။

သဲသဲရော ဇဇပါ ထူးဆန်းသောအတွေ့အကြုံကြောင့် ဖီလ်းဖြစ်ရသည်။ သို့သော် ဇဇမှ ာအကြာကြီး ဖင်မခံနိုင်ပေ။ နာလည်းနာလာသဖြင့် စိတ်ထဲမှာ တော်တော်ထိန်းထားရသည်။ စိတ်ကဖင်ကိုသာ အာရုံရောက်နေသဖြင့် လိုးရသည်ကို သိပ်သတိမထားမိပဲ သဲသဲကို လိုးနေလေသည်။သဲသဲမှာ တအင်းတ အားအားအော်ရင်း ပြီးသွားလေသည်။ သဲသဲပြီးသွားပြီးငါးမိနစ်ခန့်ကြာသော်

" အကိုရပြီ၊ကျနော့်ဘာသာ လုပ်တော့မယ်"

" အေးပါကွာ"

ဆိုပြီး ဇော်မိုးလည်း ဝဋ်ကျွတ်သကဲ့လို့ လီးကိုဆွဲနှုတ်သွားလေသည်။ ဇဇလည်း ဆက်ပြီးလိုးရာနောက်ထပ်ငါးမိနစ်လောက်ထပ်ပြီး လိုးနိုင်လေသည်။ ကိုဇော်မိုးမှ ာဇဇလိုးနေစဉ်ရေချိုးခန်းသို့ဝင်ပြီး ရေဆေးရန် ထွက်လာခဲ့သည်။ သို့သော်ကိုဇော်မိုးမှာ တကြိမ်မှမပြီးသေးချေ။ ဇဇပြီးသွားသောအခါ သဲသဲလည်း တော်တော်လေး ပင်ပန်းသွားခဲ့ပြီ။ သို့သော် ကိုဇော်မိုးပုံစံကိုမြင်ရသဖြင့် အားနာသွားကာ

" အကိုမပြီးသေးရင် ကျမ စုပ်ပေးပါ့မယ်"

" အေးပါဟာ"

ဆိုပြီး ကိုဇော်မိုးက မတ်တပ်ရပ်ပေးပြီး လီးကို သဲသဲမျက်နှာသို့ ပို့လိုက်ရာ သဲသဲလည်းလီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးလေသည်။ တချက်တချက်လည်းစုပ်ပေးပြီး ဂွေးဥများကိုလည်း ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ပေးလေသည်။ ထို့နောက်တွင် မြန်မြန်ပြီးစေရန် လီးကို ဝင်နိုင်သမျှပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ပေးပြန်သည်။

ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်ရပြီး ဇဇလည်း ထူးခြားစွာ လီးတောင်ပြန်သည်။ သဲသဲလည်း ဆယ်မိနစ်ခန့်စုပ်ပေးရာ ကိုဇော်မိုးက သုတ်လွှတ်သဖြင့် သဲသဲလည်းချောင်းထဲစီးဝင်သွားသဖြင့် သဲသဲမှာခဏငြိမ်ပြီး နေလိုက်ရသည်။ ကိုဇော်မိုးမှ သုတ်ကုန်အောင်လွှတ်လိုက်သည်အထိ သဲသဲစောင့်ပြီးမှလီးကိုပါးစပ်ထဲမှ လွှတ်ကာရေချိုးခန်းဖက်သွားပြီး ထွေးထုတ်ရလေသည်။

.......................................................

အခန်း (၁၀)

" သဲသဲရေ.ပြီးသွားတယ်မဟုတ်လား"

" အင်း နှစ်ကြိမ်တောင်"

" ငါလည်း ဒီလိုဖြစ်နေတယ်"

" အခြေအနေ တိုးတက်လာတာလား"

" အေ းနင်ဘယ်အချိန်တုန်းက ပြီးတာလဲ"

" ကိုကြီးနှင့်တုန်းကတစ်ကြိမ်၊ နင်နှင့်လုပ်တော့တကြိမ်ပေါ့'"

" အကို.လုပ်တာ သဲသဲပြီးတယ်တဲ့ အကို"

" မင်းကလည်း သဲသဲရှက်နေပါအုံးမယ်"

" မရှက်ပါဘူးကိုကြီးရ၊တကယ်လည်း ကောင်းတယ်လေ"

" အကို ညီလေးတို့မှာ အဲလိုဖြစ်နေတယ်။"

" ညီလေးက မလာတာမှမဟုတ်ပဲ၊ကုသရင်ရပါသေးတယ်"

" ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ အကို"

" အင်း ဆေးကုသမှု့ခံရမယ်"

" ဟင်..အကိုကလည်း ရှက်စရာဗျ"

" မရှက်နှင့် ညီအဲဒါစိတ်ကြောင့်ပဲ"

" ကုရင်ကြာမှာလား အကို၊ဘယ်လို ကုရမှာလဲ"

" စိတ်ရောဂါကုဆရာဝန်နှင့်ပြရမယ်၊နောက်ပြီးဟိုမုန်းလွဲနေတာ၊ ဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ်ဟိုမုန်းကနှစ်မျိုးလုံးထွက်တယ်၊ကျားနှင့်မပေါ့၊အဲဒီမှာလွဲနေတာလို့ထင်တယ်"

" ဆေးရုံမှာအကြာကြီး ကုရမှာလား အကို"

" မဟုတ်ပါဘူး၊ပြပြီးဆေးစားရမယ် ထင်တယ်"

" နောက်တစ်ခုက မင်းတရားထိုင်ရလိမ့်မယ်"

" ဗျာ.အဲဒါနှင့်ဆိုင်လား"

" ဆိုင်တာပေါ့၊စိတ်ကြောင့်ဖြစ်တာလည်းပါတယ်"

" အကိုရန်ကုန်ရောက်ရင် ပြပေးပါလား၊ကျနော်ကတခြားလူတွေ မသိစေချင်ဘူး"

" အေးလေ ငါပြပေးမယ်"

" ကဲ မင်းရော သဲသဲရော ပင်ပန်းနေကြပြီ"

" အကိုရော စိတ်ကျေနပ်ပြီလား"

" အင် းရပါတယ်ကွာ"

" မဟုတ်ဘူးအကို အနည်းဆုံးနှစ်ကြိမ်လောက်မှအဆင်ပြေတယ် ပြောတယ်လေ"

" မင်းကိစ္စ အဆင်ပြေရင် ရပါတယ်ကွာ"

" အကိုက ကျနော်တို့ကို ကူညီပေးတာပဲ၊ ရတယ်မဟုတ်လား သဲသဲ"

" အကို သဲသဲကို အားမနာနှင့်သဲသဲလုပ်ဆို လုပ်ပေးပါ့မယ်"

" ဒါဆိုလည်း မနက်ဖြန်ပြန်စမ်းကြတာပေါ့"

" ကျေးဇူးပါ အကို"

" ရတယ် ညီ"

" Good night"

အဲဒီနေ့က ညနက်မှအိပ်ပျော်သွားတယ်။ကိုဇော်မိုးကိစ္စကလည်းစီစစ်ဆဲမို့လို့ နောက်နေ့ဗောဓိတစ်ထောင်ဘက်လှည့်ဖူး၊ ကျောက္ကာဂူနီဘက်သွား၊မြို့ထဲကဘုရားတွေလည်းဖူးကြတယ်။ကျနော်လည်း ပျော်သလို သဲသဲလည်းပျော်ပါတယ်။ မုံရွာမှာစားရတဲ့ အသားကတော့ ဆိတ်သားပေါ့။ ဈေးချိုတယ်၊လတ်ဆတ်တယ်၊ ကျနော်နှင့်သဲသဲက အမုန်းဆွဲတယ်၊ ကိုဇော်မိုးကတော့အရံဟင်းပေါတာ သဘောကျတယ်။ စားရတာဈေးချိုတယ်။ ဝန်ဆောင်မှု့တွေလည်းကောင်းကြတယ်ဗျ။ ညနေထမင်းစားပြီးမှ ဟိုတယ်ပြန်ခဲ့တယ်။ ဟိုတယ်ပြန်ရောက်မှရေချိုးကြတယ်။

ညနေအိပ်ရာထဲလှဲလိုက်ပြီးမှ

" အကို ကျနော် အရင်စကြည့်လိုက်မယ်"

" လုပ်ပါဟ"

" ကဲ သဲသဲ စ,ရအောင်လေ"

" အေးပါဟ"

" သဲသဲ ကိုယ်မှုတ်ပေးမယ်လေ"

" အင်း ကြာကြာမှုတ်ပေး၊ငါပြီးခါနီးနင်လုပ်လေ"

" အေးးအေးး"

ဇဇလည်း သဲသဲကို မှုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဇဇကအစေ့ကို ချည်းစုပ်ဆွဲနေတာ။ လက်နှင့်အဖုတ်ထဲအသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး အစေ့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေတာ။ သဲသဲလည်းကိုဇော်မိုးရှိလို့လားမသိဘူး။ တမင်များညည်းနေသလို ထင်ရတယ်။ တဟင်းဟင်းနှင့်မနေ့ကတော့နည်းနည်းရှက်သေးပေမယ့် ဒီနေ့ကတော့ သဲသဲမရှက်တော့ပါ။ ယောက်ျားခွင့်ပြုချက်နှင့်လိုးရတာမို့ စိတ်ထဲမှ ာမလုံမလဲလည်းမဖြစ်ပါ။ ပိုပြီးစိတ်ထနေတော့တယ်။ ဆယ်မိနစ်ခန့်မှုတ်ပြီးသောအခါ

" ဇဇငါပြီးတော့မယ် လုပ်တော့"

ဇဇလည်း ထလိုးလေသည်။ကြမ်းကြမ်းလေးပင်လိုးလိုက်သည်။သဲသဲလည်း အော်ပြီးတုန်တက်လာသည်။ ငါးမိနစ်ခန့်လိုးပြီးသောအခါ သဲသဲမှာ ပြီးသွားလေသည်။ သဲသဲပြီးသွားပြီဆိုသောအသိဝင်လာသဖြင့် စိတ်လျှော့ချလိုက်ရာ ဇဇမှာလည်း လီးကပျော့သွားလေသည်။ သုတ်ထွက်ခြင်းမရှိပဲ ပျော့သွားသဖြင့်ဇဇစိတ်ညစ်သွားသည်။ ထို့ကြောင့်ကုတင်ပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုသ်ချလိုက်သည်။

" ညီလေး တိုးတက်လာပြီ"

" ဗျာ"

" မင်းက စိတ်လျော့လိုက်တာကိုးကွ"

" ဟုတ်တော့ ဟုတ်တယ် အကို"

" မင်းဖင်ခံချင်စိတ်ကို မေ့နေတာ မဟုတ်လား"

" အင်း.ဟုတ်တယ် အကိုဟုတ်တယ်"

" အေးလေ.မင်းကတရားထိုင်ပြီး ဆေးသောက်ရမယ်၊ အဆုတ်၊ကျောက်ကပ်အားကောင်းလာရင်မင်း ရပြီ"

" တကယ်လား အကို"

" အေးပေါ့ကွာ၊ငါလိမ်မပြောဘူး"

" ဘာတွေလုပ်ရမလဲ ပြောပါ"

" လောလောဆယ်မနက်စောစောထ၊ပြီးလမ်းလျောက်၊အသက်ရှူလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်၊အဲဒါဆိုတိုးတက်မယ်။ ကျန်တာဆရာဝန်နှင့်တိုင်ပင်ပေါ့၊ ပြီးတော့တရားထိုင်၊သမာဓိအားကောင်းမယ်၊အာရုံစူးစိုက်မှု့တွေရမယ်။"

" အိုကေ အကို"

" သဲသဲအကိုနှင့်လုပ်ချင်သေးလား"

" ဇဇခွင့်ပြုရင်ပေါ့"

" ငါသိပါတယ်ဟာ၊ရှက်မနေပါနှင့်အကိုကကျွမ်းတော့ နင်ခိုက်နေတာ မဟုတ်လား"

" ကဲအကိုကို ပြီးအောင်လုပ်ပေးစမ်းပါ၊လူပျိုကြီးမိန်းမလိုချင်စိတ် ပေါက်လာအောင်"

" ဒီအတိုင်းလေးပဲ ကောင်းပါတယ် ညီလေး၊ယူရင်တစ်ယောက်ပေါ့"

" ဟားးးးဟားးး"

" လာ ကိုကြီး သဲသဲချွတ်ပေးမယ်"

သဲသဲက အကို့ကိုအဝတ်အစားတွေချွတ်ပေးနေတယ်။ကျနော်လည်း ဘီယာလေးတစ်ဗူးဖောက်ပြီး ဇာတ်လမ်းကြည့်လိုက်တယ်ဗျာ။

သဲသဲက အကို့ကို အိပ်ခိုင်းပြီးလီးကိုစုပ်တယ်။ပယ်ပယ်နယ်နယ်စုပ်ပေးတာဗျ။နောက်တော့သဲသဲကအပေါ်ကနေပြီးတက်ခွကာ လိုးနေပါတော့တယ်။

...............................................................................

အခန်း (၁၁)

သဲသဲက ကိုဇော်အပေါ်တက်ပြီးခွလိုက်တယ်။ စိတ်ထဲမှာ ဒီအကိုနှင့် လုပ်ရတာတကယ်လည်း ဖီလင်အပြည့်ရှိတယ်လေ။ ဇဇလို မဟုတ်ပဲလီးကကြီးလည်းကြီးရှည်လည်းရှည်မို့လို့ အားလည်းရတယ်။ နောက်ပြီး အကိုလိုးရင်အရမ်းလည်းခံလို့ကောင်းနေတယ်လေ။သဲသဲရှေ့ကိုကုန်းလိုက်ပြီး အကို့ကိုနို့တိုက်လိုက်တယ်။

ဇော်မိုးက အထာနပ်ပါတယ်။သဲသဲနို့တိုက်တော့ သဲသဲနောက်ကျောလေးကို အသာအယာလေးဖက်လိုက်ပြီး နို့ကိုစို့လိုက်တယ်။

" ပြွတ်..ပြွတ်.ပြွတ်"

" အား..အင့်ဟင့်..ဟင့်."

သဲသဲ စိတ်တွေလှုပ်ရှားလာပြီ းညည်းမိတယ်။တစိမ်းနှင့်လိုးနေတာ ယောက်ျားကလည်းကြည်ဖြူပြီး ကြည့်နေတာလေ။

ဇော်မိုးလည် းသဲသဲအလိုလိုက်ပြီးသဲသဲစိတ်တွေထသထက်ထအောင် နို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်၊ငုံခဲလိုက်၊နို့သေးလေးမို့တအုံလုံးစို့လိုက်လျှာဖျားနှင့်နို့သီးခေါင်းကို မွေလိုက်တယ်။ သဲသဲလည်းစိတ်တွေကြွလာပြီးတအင်းအင်းနှင့်ညည်းမိတော့တယ်။

သင်းသင်းလည်းစိတ်ကျေနပ်သွားပြီး အပေါ်ကနေ တချက်ချင်းလိုးညောှင့်လိုက်တယ်။ ကိုဇော်မိုးကသဲသဲခါးသေးလေးကိုင်ပြီး မလိုက်ဆောင့်ချလိုက်လုပ်ပေးတဲ့အခါ သဲသဲမှာကောင်းလွန်းအားကြီးနေတယ်။ လီးဝင်ချက်ကလည်း ဇွိ.ဗျိ..နှင့်ကိုမြည်နေတော့တယ်။

" အားးရှီးးးအိုးးးအင့်..ဟင့်..ဟင့်.ဟင့်"

" ဇွိ ..ဗျိ..ဗျစ်..ဗျစ်.....ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်"

" အား အကို.အရမ်းထိတယ်.အားးးးး"

ငါးမိနစ်ခန့်သဲသဲအပေါ်ကဆောင့်ပြီး သဲသဲကမတ်တပ်ရပ်ကာ အကို့ခြေရင်းဘက်မျက်နှာမူလိုက်ပြီးပြန်ခွကာ လိုးမလို့ ပြင်တယ်။ ကိုဇော်မိုးကုတင်ကျောမှိကိုမှမီပြီး ထိုင်လိုက်တ်း။

သဲသဲက နောက်ပြန်ဆုတ်ကာလီးပေါ်တက်ထိုင်လိုက်ကာ အဖုတ်ထဲလီးသွင်းလိုက်တယ်။ သဲသဲက ကိုဇော်မိုးဒူးခေါင်းနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ထောက်အားယူပြီး တချက်ချင်းဆောင့်တော့တယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်....ဗျစ်...ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်"

" ဇွိ..ဗျိ..ဗျစ်..ဘွတ်.ဘွတ်"

" အင့်  .အင့်..ဟင့်..ဟင့်..ဟင့်...."

ကိုဇော်မိုးက သဲသဲတင်လုံးကျစ်ကျစ်ကလေးကို ကိုင်ပြီး မ,တင်လိုက် ဆောင့်ချလိုက်နှင့်သဲသဲကို ကူပြီးလုပ်ပေးလိုက်တယ်။ သဲသဲတစ်ယောက်ဒီပုံစံကို အရမ်းခိုက်တယ်တယ်လေ။ ကိုယ်တိုင်လိုးရတဲ့ အတွက်စိတ်တိုင်းကျ လှုပ်ရှားနိုင်တယ်လေ။

လီးဝင်ချက်ကလည်း တစ်ထစ်ထစ်နှင့်စိတ်တွေလည်းအရမ်းလှုပ်ရှားလာပြီး သဲသဲမှာပြီးချင်လာပါတော့တယ်။

" ရှီးးးးအားးးးရှီးးးးအားးအင့်ဟင့်..အင့်"

" ဗျစ်..ဗျစ်...ဘွတ်..ဘွတ်..ဗျိ.ဗြိ..ဖတ်..ဖန်းးးဖန်းးး

" အာ့ အကိုပြီး.ပြီ.အားးးး.."

သဲသဲ တစ်ယောက်အော်ဟစ်ညည်းကာ ပြီးသွားရတော့တယ်။ သဲသဲကပြီးသွားတော့ ကိုဇော်မိုးအပေါ်ကဆင်းကာ

" အကို သဲသဲ.ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ"

" ကုတင်ပေါ်မှာ ဖင်ဘူးတောင်းလေးထောင်ပေး"

ဆိုပြီး ကိုဇော်မိုး အောက်ဆင်းသွားတယ်။ သဲသဲလည်း သဘောပေါက်တယ်။ ကုတင်စွန်းဘက်မှာ ဒူးကွေးပြီးဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပေးလိုက်တယ်။ ဒူးနှစ်လုံးကိုလက်နှင့်ဖက်ပြီးတော့ပေါ့။သဲသဲ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ပြူးထွက်လာတယ်။ ကိုဇော်မိုးက ကုတင်အောက်ကနေပြီးသဲသဲ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားထဲလီးကိုသွင်းပြီး လိုးလိုက်ပါတော့တယ်။

..................................................................

အခန်း (၁၂) ဇာတ်သိမ်း

ကိုဇော်မိုး က သဲသဲအဖုတ်ထဲ လီးသွင်းလိုက်တော့

" ဗျီ..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အို့..အင့်..ဟင်းးဟင်းးး'"

ကိုဇော်မိုးလည်း သဲသဲ ခါးကိုလက်နှင့်ကိုပြီး တချက်ချင်း ဆောင့်တယ်။ နောက်မှအရှိန်တင်ပြီးအားနှင့်ပစ်ဆောင့်လိုက်တော့တယ်။

" ဗျစ်..ဖတ်..ဖတ်..ဘွတ်ဘွတ်"

" စွပ်..ဗျိ..ဗျိ..ဗြစ်...ဗြစ်..."

" အင့်...ဟင့်..ဟင့်..အကိုအထဲမှာ မပြီးနဲ့နှော်"

" အော် အေးးအေးး"

" သဲသဲ ဆေးမသောက်ထားဘူး"

" အေး.ပါ"

" ဘွတ်..ဖတ်..ဘွတ်.ဖန်းးဖန်းးးဖန်းးး"

" အင့်..ဟင့်..ဟင့်..ဟင့်."

" အကို..ပြီးခါနီးအပြင်ထုတ်နှော် သမီးစုပ်ပေးမယ်"

" အင်းးးး"

" ဇွိ..ဗျိ..ဗျစ်.ဖန်းးဖန်းးဖန်းးးး"

ဇော်မိုး ရှစ်မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးသောအခါ ပြီးချင်လာတယ်။

" အားးသဲသဲ..အကို ပြီးတော့မယ်"

" ထုတ်လိုက်အကို သဲသဲစုပ်ပေးပါ့မယ်။"

ဇော်မိုးလီးကို အပြင်ဆွဲထုတ်လိုက်သည်၊ သဲသဲလည်းထလာပြီး ကိုဇော်မိုးလီးကို စုပ်လိုက်သည်။ နှစ်မိနစ်ခန့်ဂွင်းတိုက်လိုက်၊ စုပ်လိုက်လုပ်လိုက်သောအခါ သုတ်များပန်းထွက်လာသဖြင့်အပြင်မထွက်အောင် ငုံစုပ်ထားလိုက်ရသည်။

သုတ်ထွက်တာရပ်သွားမှရေးချိုးခန်းဖက်ကိုပြေးပြီး ထွေးထုတ်ရလေသည်။

နောက်ရက်မှာတော့ ကိုဇော်မိုးအလုပ်က အဆင်ပြေသွားသလို မုံရွာရှိဘုရားများလည်းစုံပြီဖြစ်သဖြင့် ကိုဇော်မိုးနှင့်အတူ ဇဇတို့လည်းရန်ကုန်ပြန်ခဲ့သည်။ ရန်ကုန်ရောက်ပြီး ဇဇအားစိတ်ရောဂါကု ဆရာဝန်နှင့်ပြပြီး ဆရာဝန်ကြားချက်နှင့်ဆေးများသောက်ခြင်း၊ လေ့ကျင့်ခန်းများလုပ်ခြင်းတရားစခန်းသို့သွား၍ အာနာပါနတရားများရှူမှတ်ခြင်းဖြင့်နှစ်လလောက်တွင် ဇဇလည်းပြောင်းလဲလာလေသည်။

ဇဇလည်း ဝမ်းသာမဆုံးသလို သဲသဲလည်းအဆင်ပြေလာသဖြင့် ကျေနပ်လေသည်။ နောက်များမကြာမှီ သဲသဲတစ်ယောက်ကိုယ်ဝန်ရလာပြီး မိသားစုအားလုံးလည်းပျော်ရွှင်ကြရသည်။ ဇဇသည် ကိုဇော်မိုးအားကျေးဇူးတင်၍မဆုံးတော့ပေ။



ပြီးပါပြီ။


သားယောင်္ကျားလေး မွေးထားသူများ သတိချပ်စေလိုပါတယ်။ ဆယ်ကျော်သက် အရွယ်မှာ  ပတ်ဝန်းကျင်မှ အပုန်း၊လိင်တူဆက်ဆံလိုသူတွေနဲ့ (တချို့ဦးလေး၊အကိုဝမ်းကွဲ၊အိမ်နီးချင်းတွေထဲမှာလည်း ရှိနေတက်တယ်။) လွဲမှားတဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုမှာ သာယာပြီး အခြောက်ဖြစ်သွားတက်တယ်။ သမီး မိန်းကလေးတွေကို အမေ၊အဒေါ်တွေက တိုးတိုးတိတ်တိတ် သွန်သင်ပေးတက်တဲ့ အလေ့အထ မြန်မာ့ယဉ်ကျေးမှုမှာ ရှိပေမယ့် ယောင်္ကျားလေးတွေကို အဖေကိုယ်တိုင်က သွန်သင်ပေးလေ့မရှိကြပါဘူး၊ (လိုအပ်ရင် မိခင်ကလဲ နည်းမှန်လမ်းမှန် သွန်သင်သင့်ပါတယ်။)

ဒီ ဇာတ်လမ်းလိုမျိုး တချိန်က နာမည်ကျော် မြန်မာ့ တိုင်းရင်းဆေးတိုက် ပိုင်ရှင်တစ်ယောက် အကြောင်း ကြားဖူးပါတယ်။ 




သူငယ်ချင်းအမေ (MILF) (စ/ဆုံး)

သူငယ်ချင်းအမေ (MILF) (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Minionboy

ဘဝမှာမှတ်မှတ်ရရ  ပထမဆုံး လိင်ဆက်ဆံခဲ့ဖူး သူကတော့ သူငယ်ချင်းအမေ ဒေါ်မာလာတဲ့။ ကျွန်တော့်နာမည် ကတော့မောင်ညို။ ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းနာမည်ကတော့ ထက်နိုင် ။ ထက်နိုင်နဲ့က တက္ကသိုလ်ရောက်မှခင်ကြတာဗျ။ ဒါပေမယ့် တစ်ကယ့်ငယ်ပေါင်းတွေလို ခင်သွားကြတယ်။ 

သူအတွက်ဆို ကျွန်တော့်အိမ်က စားအိမ်သောက်အိမ်ဖြစ်လို၊သူ့အိမ်ကလည်း ကျွန်တော့် အတွက်စားအိမ်သောက်အိမ်ပါပဲ။ အိမ်ချင်းကလည်း သိပ်မဝေးတော့ သူ့အိမ်သွားလည်လိုက်၊ကိုယ့်အိမ်လာလည်လိုက်နဲ့ပေါ့။ ထက်နိုင်တို့က သားအမိနှစ်ယောက်ထဲနေတာဗျ။ အဖေကတော့မရှိတော့ဝူးပေါ့။ ထက်နိုင် အမေ အန်တီမာလာက အိမ်မှာပဲစက်ချုပ်တဲ့အလုပ်လုပ်တယ်။ စီးပွားရေးကသိပ်မချောင်လည်ဘူးပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမယ့် အန်တီမာလာ့ ကိုလာအပ်ကြတဲ့ အပ်ထည်တွေကတော့ များတယ်ဗျ။ အန်တီကလက်ရာလည်းကောင်းတော့ တရပ်ကွက်လုံးနီးပါးလာအပ်ကြတယ်။ 

ဒါပေမယ့် အန်တီကလည်းသူတစ်ယောက်ထဲလုပ်ရတော့ အပ်ထည်တွေကိုနဲနဲပဲလက်ခံတယ်ဗျ။ တစ်နိုင်ပဲလက်ခံတယ်။ အန်တီ့ကို ကျွန်တော်စပြီး မရိုးသားလာတာ ကျောင်းပြီးတော့မှဗျ။ ကျောင်းပြီးတော့ ကျွန်တော်က သင်တန်းတွေဘာတွေတက် အလုပ်မလုပ်ဘူးပေါ့။ ထက်နိုင်ကတော့ အလုပ်လုပ်နေပြီ။ ထက်နိုင်ကလည်း သူ့အလုပ်က မိုးချုပ်နောက်ကျတတ်တော့ 

" သားရီး....ငါ့အိမ်လေးဘာလေးလည်း လာလည်ပေးပါဦးငါမရှိလည်း...အိမ်မှာက ငါ့အမေတစ်ယောက်တည်းမို့လို့ကွ..."   

" အေးပါကွာ...ငါသင်တန်းကပြန်ရင်မင်းအိမ်ဝင်လိုက်ပါ့မယ်ကွ" 

" အေးအေးကျေးဇူးပဲသားကြီးရာ.."

တစ်ခါတစ်လေ သင်တန်းကပြန် ထက်နိုင်အိမ်ဝင်တယ်ပေါ့ဗျာ။ သင်တန်းက မနက်ပိုင်းတက်၊ ၁၂ လောက်ပြီးတော့ ထက်နိုင်အိမ်မှာပဲ ထမင်းစား၊ပြီးမှပြန်တာပေါ့။ ထက်နိုင်ကလည်း အိမ်ထဲမှာသူ့အမေ မူးလဲတာတွေဘာတွေဖြစ်ရင် အိမ်ထဲအရေးပေါ်ဝင်လို့ရအောင်လို့ သူ့အိမ်သော့တစ်ချောင်းပါပေးထားတယ်။ ပထမတော့ အန်တီမာလာအပေါ် ဘာစိတ်မှမရှိပါဝူး။ တစ်နေ့ သင်တန်းကအပြန် ထက်နိုင်အိမ်ဝင်တော့ အန်တီက ထဘီရင်လျားကြီးနဲ့ ဖွင့်ပေးတယ်။ ရေချိုးပြီးခါစဖြစ်မယ်။ ထဘီအပါးအောက်ကရေစိုပြီးကပ်နေတဲ့အန်တီမာလာ့ကိုယ်လုံးက ကျွန်တော့်စိတ်တွေကို တဏှာစိတ်အဖြစ်ပြောင်းလဲပစ်နေတယ်။ အန်တီကတော့ 

" အေး...သား...လာကွယ်....အန်တီခုပဲရေချိုးပြီးလို့....အဝတ်အစားလဲလိုက်ဦးမယ်နော်" 

" ဟုတ်...ကဲ့" 

လို့ပြောပြီး ဧည့်ခန်းမှာထိုင်နေလိုက်သည်။ပြောရဦးမည်...အန်တီမာလာက က အသက်က ၄၀ ကျော်ရုံပဲရှိသေးသည်။ တရုတ်နဲနဲစပ်ပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့ ရွှေဘိုမင်းကြိုက်ဖြစ်သည်။ အန်တီအခန်းထဲဝင်သွားတာကို အန်တီ့ရဲ့ အနောက်ပိုင်းအလှကို ငေးမောရင်းကြည့်နေမိသည်။ အန်တီ့ရဲ့ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး တံတွေးမြိုချမိသည်။ အဲ့နေက အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အန်တီမာလာ့ ဖင်ကြီးကိုမှန်းပြီး ဂွင်းထုပစ်လိုက်သည်။ 

အဲနောက်တစ်ခါကြတော့ တကယ့်ကို မျက်လုံးထဲက မထွက်ပဲ မှတ်ဉာဏ်ထဲစွဲကျန်နေတဲ့မြင်ကွင်းမျိုးကို မထင်မှတ်ပဲတွေ့လိုက်ရသ်သည်။ အရင်ကလိုပဲ သင်တန်းက အပြန် အန်တီ့အိမ်ဝင်တော့ တံခါးကိုခေါက်သည်။ သုံးလေးငါးခါလောက်တံခါးခေါက်လည်း အထဲကပြန်မထူးဘာသံမှလည်းမကြားရ။ ဒါနဲ့ အန်တီမာလာ တစ်ခုခုများဖြစ်နေလား ဆိုပြီး ထက်နိုင်ပေးထားတဲ့သော့နဲ့အိမ်ထဲကိုဖွင့်ပြီး ဝင်လာလိုက်တယ်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ညီးသံလိုလိုကြားတာနဲ့ အန်တီ့အခန်းထဲကိုကြည့်မိလိုက်တော့ အန်တီမာလာက နားကြပ်ကြီးတပ်ပြီး ဖုန်းကိုကြည့်ပြီး ထဘီကိုခါးထိလှန်တင်ထားပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နဲ့ ကလိုင်းနေလေရဲ့။

.......................................................

အော်အဲ့တာကြောင့်ကိုး....အန်တီမာလာက နားကြပ်ကြီးတပ်ပြီးအောကားကြည့်နေတော့ ကျွန်တော်တံခါးခေါက်တာဘယ်ကြားမလဲဗျ။ အန်တီမာလာက မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကိုလက်ထည့်ပြီး အမှန်အကန် feel တက်နေတာဗျ။ ကျွန်တော်လည်း အသာလေးဖုန်းထုတ်ပြီး video ရိုက်ထားလိုက်တယ်။ အန်တီမာလာရဲ့ အဖုတ်ကြီးက အမွှေးတွေနဲတာမဟုတ်ဖူးဗျို့။ အသားကလည်းဖြူ တရုတ်စပ်ဆိုတော့ အဖုတ်မွှေးတွေကလည်းကောက်မနေဘူး။ တော်တော်ကြည့်ကောင်းချက်။ ကျွန်တော်လည်း အသာလေးပဲပြန်လစ်ထွက်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရိုက်လာတဲ့ video လေးကို ဖွင့်ကြည့်ပြီးတော့ ဂွင်းထုပလိုက်သည်။ 

တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ အန်တီမာလာ့ကို လိုးချင်တဲ့စိတ်တွေက ကြီးစိုးနေသည်။ နောက်နေ့အန်တီမာလာ့အိမ်ကိုသွားပြီးတော့ အန်တီမာလာကို မနေ့ကရိုက်ထားတဲ့ video ကိုဖွင့်ပြလိုက်သည်။ အန်တီမာလာလည်းမျက်နှာကြီးရဲပြီး

" သား...အဲ့တာကိုဘယ်သူမှမပြပါနဲ့နော်အန်တီတောင်းပန်ပါတယ်....video ကိုလည်း ဖျက်ပေးပါ" 

လို့တောင်းပန်ရှာတယ်။ အန်တီမာလာ ရဲ့မျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီးတော့သနားသွားတယ်။ သူ့ရှေ့မှာတင်ပဲ video ကိုဖျက်လိုက်တယ်။ အန်တီ့မျက်နှာကပြုံးသွားပြီး ကျွန်တော့်ကိုဖတ်တယ်။ 

" သား...ရယ်...."  

" အန်တီမာလာ...သားလေ....သား...အန်တီ့ကိုချစ်တယ်"  

" အန်တီလည်းချစ်ပါတယ်ကွယ်"  

" ဟိုလိုချစ်တာမဟုတ်ဘူး အန်တီ...ချစ်သူလိုမျိုးချစ်တာပါ" 

လို့ပြောလိုက်တော့ ဖတ်ထားတာကိုခွာလိုက်ပြီး 

" အို....သားနဲ့အန်တီက သားအမိအရွယ်တွေလေ...မသင့်တော်ပါဘူးသားရယ်...."

ကျွန်တော်လည်း အန်တီ့ ပုခုံးလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး 

" အသက်အရွယ်က..အဓိကမဟုတ်ပါဘူး အန်တီရယ်....သားအန်တီ့ကိုအရမ်းချစ်တယ်" 

ဆိုပြီး အန်တီမာလာရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုဆွဲစုပ်ပြီးနမ်းလိုက်တယ်။ အန်တီမာလာလည်း ရုတ်တရက်ကြောင်သွားပြီး ငြိမ်နေတယ်။နောက်ကျမှ အတင်းပြန်တွန်းထုတ်ပြီး 

" သား....မသင့်တော်ပါဘူးကွာ....ကိုယ့်သားရဲ့သူငယ်ချင်းနဲ့ပြန်ဖြစ်တယ်ဆိုတာ ပတ်ဝန်းကျင်သာသိသွားရင်...အန်တီတို့အရှက်တကွဲဖြစ်မှာ"  

" အန်တီရယ်ဘယ်သူမှမသိအောင်ချစ်လို့ရတာပဲကို" 

လို့ပြောပြီးထပ်နမ်းလိုက်တယ်။ လက်ကလည်းအန်တီမာလာရဲ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကိုပွတ်လိုက်တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့အန်တီမရုန်းတော့ပဲအနမ်းတွေကိုပြန်တုန့်ပြန်လာတယ်။ နမ်းတာတစ်အောင့်ကြာတော့ နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ပြီး 

" အန်တီ...သားကိုချစ်လားဟင်"  

" အန်တီလည်း..သား...ကိုချစ်နေတာကြာပါပြီ...မသင့်တော်ဘူးဆိုတဲ့စိတ်ကြောင့်သာ...ချုပ်ထိန်းထားတာပါ"  

" အဲ့တာဆိုသားတို့ချစ်ကြရအောင်နော်"  

" နှာဘူးလေး" 

ဆိုပြီး မျက်စောင်းလေးထိုးတယ်။ နောက်အန်တီမာလာ ကို အခန်းထဲလက်ဆွဲပြီးခေါ်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်းအဝတ်တွေအကုန်ချွတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကိုမြင်ပြီး အန်တီမာလာ က 

" အို.....အကြီးကြီးပဲကွယ်" 

အန်တီကို အင်္ကျီချွတ်ပေးလိုက်ပြီး အိပ်ယာပေါ်နှစ်ယောက်သားထပ်ပြီးလှဲချလိုက်တယ်။ နောက်အနမ်းမိုးတွေရွာတာပေါ့။ အန်တီမာလာရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုလည်း တစ်လက်စီလက်နဲ့နယ်ပေးနေတယ်။ နမ်းနေတာကိုရပ်ပြီး ထဘီကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လိုးချင်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလိုးရတော့မယ်။ အမွှေးတွေကိုဖယ်ရင်း လီးကိုစောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့လိုက်တယ်။ 

" ဖြေးဖြေးနော်....မဆက်ဆံတာကြာပြီဆိုတော့လေ"  

" ဘာကိုမဆက်ဆံတာလည်းဗျ...မဆက်ဆံတာ ဆိုတာဘာလည်း" 

သက်သက်မဲ့မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ အန်တီမာလာလည်းရိပ်မိပြီး မျက်စောင်းလေးချိတ်ကာ 

" မလိုးတာကြာပြီလို့ပြောတာ...အဲ့တာကိုကြားချင်နေတာမလား" 

ကျွန်တော်လည်း 

" တဟဲဟဲ" 

ရယ်လိုက်ပြီး လီးကိုဖြေးဖြေချင်းဆက်သွင်းသည်။ 

" အ....အ..ကျွတ်"  

နောက်ဆုံးလီးကအဆုံးထိဝင်သွားသည်။ အန်တီမာလာရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးက အိစက်ပြီးကျပ်နေသည်။ မလိုးတာကြာ၍ဖြစ်မည်။ နောက်ဖြေးဖြေးချင်းစဆောင့်သည်။ နို့တွေကိုလည်းစို့သည်။ အရှိန်ကိုတဖြေးဖြေးတင်လိုက်သည်။ အန်တီမာလာကတော့ မျက်စိမှိတ်ပြီး 

" တအင်းအင်း" 

ညီးနေသည်။ 

" ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် …  ဖွပ် … အင့် … ဗြိ … ဖွပ် …အင်း.....ကောင်းတယ်...မောင်...ဆောင့်ဆောင့်...အင်း.." 

အန်တီမာလာက မောင်လို့ ခေါ်လိုက်တော့ရင်ထဲတစ်မျိုးဖြစ်သွားသည်။ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ပြီးတော့ 

" အီးစ်....ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်...မမရဲစောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ"  

လေး၊ငါးဆယ်မိနစ်နေတော့ 

" အ...အ...မြန်မြန်...အ....မမပြီးတော့မယ်...အားစ်"  

ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်လာ၍ 

" အ..အတူတူပြီးရအောင်မမ" 

ခဏကြတော့ ပြီးဆုံးချင်းပန်းတိုင်ကို ပြိုင်တူရောက်သွားကြသည်။ အဲ့နေ့က အန်တီမာလာနဲ့ကျွန်တော် သုံးချီလောက်လုပ်လိုက်ကြတယ်။ နောက်နေ့တွေမှာလည်း သင်တန်းက အပြန်အန်တီမာလာအိမ်သွားပြီး အန်တီမာလာရဲ့အိမ်နေရာတိုင်းမှာ လိုးကြတယ်။ အန်တီမာလာ ဟင်းချက်နေရင်လည်း နောက်ကနေ ထဘီလှန်ပြီးလိုးတယ်။ အန်တီမာလာကလည်း ဘယ်တော့မှမငြင်းဘူးရယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ကျွန်တော်နဲ့အန်တီမာလာတို့ လိုးလာလိုက်ကြတာ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုတောင်ကျော်လာခဲ့တယ်။ သူငယ်ချင်း ထက်နိုင်ကျွန်တော်တို့အကြောင်း...သိလား၊သိရဲ့သားနဲ့ပဲမသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာလားကတော့...ပရိသတ်ကြီးပဲ စဉ်းစားကြည့်ကြပါတော့ဗျာ.....။



ပြီးပါပြီ။



                   

အသည်းတစ်ခြမ်း မခွဲစတမ်း (စ/ဆုံး)

အသည်းတစ်ခြမ်း မခွဲစတမ်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အခန်း ( ၁ )

'' အကိုမောင် ရေ ခဏ ခဏ '' 

စူးစူးရှရှလေးနှင့် ကြည်လင်သော အသံလေးကို ကြားလိုက်ရသည်နှင့် ရုံးမှ ပြန်ရောက်ကာစ င်္အကျီလဲပြီးရုံသာရှိသေးသော အေးမောင်တစ်ယောက် သူ၏ အခန်းထဲမှ ကမန်းကတန်း ထွက်လာမိသည်။ 

'' ဘယ်မှာလည်း မေလဲ့'' 

အခန်းအပြင်ရောက်လာမှ ဘယ်ကခေါ် လိုက်မှန်းမသိသော အေးမောင်က ရမ်းသန်း မေးလိုက်မိသည်။ 

'' ဒီမှာ အခန်းထဲမှာ '' 

မေလဲ့၏ အသံလေးကလေးက အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ပေါ်၍ လာလေသည်။ စောစောက ရုတ်တရက် ခေါ် လိုက်သံကြောင့်သာ ဘာဖြစ်မှန်းမသိ။ အခန်းထဲမှ ကမန်းကတန်း ထွက်ခဲ့ရသည်။ ယခု မေလဲ့ ပြန်ပြောလိုက်သော အသံလေးမှာ ပုံမှန်အတိုင်းလေးဖြစ်နေ၍ စိတ်အေးစွာဖြင့်ပင် ခြေလှမ်းမှန်မှန်ဖြင့် မေလဲ့၏ အခန်းရှိရာသို့ လျှောက်လာခဲ့မိသည်။ အေးမောင်တစ်ယောက် မေလဲ့၏ အခန်းရှေ့သို့ ရောက်တော့ အခန်းတံခါးမှာ ပိတ်၍ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် အေးမောင်သည် အခန်းတံခါးရှေ့တွင် ခြေစုံရပ်လိုက်မိသည်။

 '' မေလဲ့ အထဲမှာလား''

 '' ဟုတ်တယ် အကိုမောင် တံခါးတွန်းပြီး ဝင်ခဲ့ စေ့ထားတာ'' 

မေလဲ့က သူမ၏ ထုံးစံအတိုင်းပင် ဆတ်တောက်တောက်အသံဖြင့် အမိန့်ပေးနေချေပြီ။ အေးမောင်သည် အိပ်ခန်းတံခါးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် တွန်းလိုက်တော့ အလွယ်တကူ ပွင့်သွားသဖြင့် သူသည် အထဲသို့ လှမ်း၍ ဝင်လိုက်သည်။ အိပ်ခန်းထဲသို့ လှမ်း၍ ဝင်လိုက်ပြီး နောက်ထပ်လှမ်းတော့မယ့် ဆဲဆဲ သူ၏ ခြေထောက်ကို ရှေ့တွင် မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် ရုတ်သိမ်းလိုက်ရသည်။ မေလဲ့ အိပ်ခန်းတံခါးကို ကျောပေး၍ရပ်နေသည်။ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ် တွင် ထမီတွေ အင်္ကျီတွေ ဘာမှမရှိ။ ရေကူးဝတ်စုံလေးနှင့်သာ ဖြစ်သည်။ အေးမောင်၏ တကိုယ်လုံး ထူပူသွားသည်။ ပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလုံးကိုလည်း အေးမောင်တစ်ယောက် ရုတ်တရက်မေ့သွားသည်။

မေလဲ့ ဝတ်ထားသော ရေကူးဝတ်စုံက အပေါ်နှင့် အောက် တဆက်တည်း ချုပ်ထားသော ဝတ်စုံမျိုးမဟုတ်။ အပေါ် ပိုင်းက ကြိုးမပါသော ဘရာစီယာ အဝါရင့်ရင့်ရောင်လေး။ အောက်ပိုင်းတွင်လည်း နောက်မှကြည့်ရသည်ပင် တင်သားကြီးတွေ တဝက်သာသာလောက်ပင် ထွက်ပေါ် နေရသော အသားကပ် အောက်ခံဘောင်းဘီလေးသာသာ ။ အဝါရင့်ရောင် ဘောင်းဘီလေးတို့သာ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ် တွင်ရှိလျှက် အဝတ်အစားပါတယ် ဆိုရုံမျှသာဖြစ်သည်။ ပန်းနုရောင်ပြေးနေသော သူမ၏ အသားလေးများနှင့် အဝါရင့်ရင့်ရောင်လေးမှာ လိုက်ဖက်ညီလှပေသည်။ 

'' လာလေ အကိုမောင် လူကို ဘာငမ်းနေတာလဲ'' 

အေးမောင်တစ်ယောက် ဆတ်ကနဲပင် ဖြစ်သွားသည်။ သူ့လည်း သတိလက်လွတ် ငမ်းနေမိတာ အမှန်ပင်။ ဒါပေမယ့်လည်း ဟန်ကိုယ့်ဖို့ပင်။ 

'' လူကြီးကို ဒီလိုပဲ ပြောရသလား''

မာန်မဲသံဖြင့် အတူ အေးမောင်က ရှေ့သို့ လှမ်း၍ အဝင်တွင်ပင် မေလဲ့က သူရှိရာဖက်သို့ လှည့်၍ ရပ်လိုက်သည်။ 

'' ဟိုး ဆရာ ဟိုး တံခါး ပြန်ပိတ်ခဲ့အုန်း၊ မမသွဲ့လာလို့ နေရင်းထိုင်ရင်း နားပူနေဦးမယ်'' 

တော်သည် မတော်သည် မစဉ်းစား။ အေးမောင်က နောက်သို့လှည့်၍ အိပ်ခန်းတံခါးကို ပြန်၍ စေ့ကာ ပိတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမရှိရာသို့ လျှောက်၍ တိုးကပ်သွားသည်။ အနားရောက်တော့ ရပ်လိုက်ပြီး 

'' ကဲ ဘာလဲ ပြော ဘာ ဒုက္ခပေးဦးမလို့လဲ'' 

ခပ်တည်တည် ပြောလိုက်သော အေးမောင်၏ မျက်နှာကြီးသည် မူပျက်နေသည်ကို မေလဲ့တစ်ယောက်ကတော့ အကဲခတ်မိလေမည်လား မပြောတတ်ပေ။ အေးမောင်၏ စကားကိုကြားလိုက်ရတော့ မေလဲ့၏ မျက်နှာလေးက စူစူပုတ်ပုတ်လေး ဖြစ်၍ သွားရလေသည်။ 

'' ဟွန်း ဒီလိုပဲ မေလဲ့ဆိုရင် အိမ်ကလူတွေက အရမ်းကို နိုင်နင်းတာပဲ၊ မေလဲ့ကို အကောင်းကို မမြင်ဘူး'' 

ဒီလိုဆိုပြန်တော့လည်း ရှက်ရမ်းရမ်းလိုက်သော အေးမောင်တစ်ယောက် မေလဲ့အပေါ် ဂရုဏာသက်သွားရပြန်သည်။ 

'' ကဲပါ ညီမလေးရယ် ပြောစမ်းပါဦး၊ အကိုမောင့်ကို ဘာလို့ခေါ် ရတာလဲဆိုတာကို   '' 

အချိုသာဆုံး စကားလေးနှင့် အေးမောင်တစ်ယောက် တုံ့ပြန်လိုက်တော့မှ မေလဲ့၏ မျက်နှာလေးက ပုံမှန်အနေအထားသို့ ချက်ခြင်းပင် ပြန်၍ ရောက်သွားရသည်။ 

'' တတ်လဲ တတ်နိုင်တယ်'' 

ဟု အေးမောင်၏ စိတ်ထဲမှ ပြောလိုက်မိသည်။ ပါးစပ်က ထုတ်၍တော့ မပြောဖြစ်။ ပြောလျှင် ပေက ရှည်တော့မည်။ 

'' ဒီလို အကိုမောင်ရဲ၊့ ဒီအိမ်မှာ မေလဲ့ အပေါ် စိတ်အရှည်ဆုံးက အကိုမောင် မဟုတ်လား၊ဒါကြောင့်လည်း မေလဲ့က အကိုမောင့်ကို အကူအညီ တစ်ခုလောက် တောင်းချင်လို့ပါ'' 

စပြီ။ မေလဲ့ကတော့ သူ့ကို အချိုသတ်နေပေပြီ။ သူမ၏ စကားသံကို ကြားလိုက်ရသည်နှင့် အေးမောင်၏ ရင်ထဲတွင် ထင့်ကနဲ ဖြစ်၍ သွားရသည်ကတော့ အမှန်ပင် ဖြစ်သည်။ ပြီးတော့လည်း အေးမောင်၏ ဒုက္ခကလည်း မသေးလှချေ။ ကိုယ်လုံးတီးနီးပါးမှ ဖြစ်၍နေသော မေလဲ့နှင့် သူက မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်လျှက် လက်တစ်ကမ်း အကွာပင် မရှိပေ။ နှစ်ယောက်သား စကားပြောနေရင်းက အေးမောင်သည် သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို မကြည့်မိအောင် အတော်ပင် သတိထားနေရသည်။ မေလဲ့၏ မျက်နှာလေးကိုသာ ဇွတ်ပေ၍ ကြည့်ရင်း စကားပြောနေရသည်။ မေလဲ့က စကားပြောရင်းက သူမ၏ အကြည့်တွေကို သူ့ထံမှ လွှဲဖယ်လိုက်တော့မှ အေးမောင်၏ မျက်လုံးများက သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးပေါ် သို့ အလိုအလျောက်ပင် ဖြတ်ကနဲ ကြည့်လိုက်မိရင်း နေရထိုင်ရတာ နည်းနည်း သက်သာသွားသလို ဖြစ်ရတော့သည်။

'' မေလဲ့က လာမဲ့နှစ်မှာ မယ်ရွေးပွဲ ဝင်ပြိုင်မလို့ အကိုမောင်ရ  '' 

'' ဟင်း  ဟင်း '' 

'' ဘာရီတာလဲ အကိုရ  ''

'' မေလဲ့ အောင်မြင်မှာကို တွေးလိုက်မိရင်း ဝမ်းသာသွားလို့ပါ''

တကယ်မဟုတ်ကြောင်း သိပေမယ့်လည်း ကြားလိုက်ရသော စကားကြောင့် မေလဲ့၏ မျက်နှာလေးမှာ ဝင်းပ၍ သွားလေသည်။ 

'' အဲဒါ အခု မေလဲ့ ကာယလေ့ကျင့်ခန်း လုပ်တာကြာပြီ အကိုမောင်ရ၊  ခု အကိုမောင်ကို ခေါ် တာက မေလဲ့ကို အရင်ကထက်စာရင် ပိုပြီးလှလာသလား ပိုပြီးတိုးတက်လာသလား ဆိုတာကို အသေအချာ ကြည့်ပေးဖို့ အကဲဖြတ်ပေးဖို့ အကူအညီတောင်းမလို့ပါ'' 

အေးမောင်တစ်ယောက် ခေါင်းနပမ်းကြီး၍ သွားရသည်။ သူ့ကို ပြောလိုက်ပြီးသည်နှင့် မေလဲ့က သူ့ကို စူးစမ်းသလို ကြည့်၍ အကဲခတ်နေသည်။ ပြီးမှ 

'' ဘယ်နှဲ့လဲ ကူညီမယ် မဟုတ်လား အကိုမောင်'' 

မေလဲ့က မျက်ခုံးလေးတစ်ဖက်မြှင့်ကာ ပြီတီတီလေး လုပ်၍ မေးလေသည်။

'' အင်း '' 

အေးမောင်၏ ဖြေသံက လေးလေးတွဲ့တွဲ့ကြီး ထွက်ပေါ်၍ လာရသည်။ ဒါပေမယ့် ကြားလိုက်ရသော မေလဲ့ကတော့ ပြုံးပြုံး ရွှင်ရွှင်ဖြစ်၍ သွားလေသည်။ 

'' ကဲ ဒါဆိုလာ အကိုမောင်က ဒီမှာထိုင်'' 

သွက်သွက်လက်လက်ပင် မေလဲ့က အေးမောင်၏ လက်မောင်းကို ဆွဲ၍ သူမ၏ ကုတင်စောင်းတွင် ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ အေးမောင်ကတော့ တကိုယ်လုံး ထူပူစွာဖြင့် ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်ရင်းက အပျိုမလေး၏ အိပ်ယာလေးပေါ် ကုတင်စောင်းလေးတွင် ဝင်၍ ထိုင်လိုက်လေတော့သည်။ ပြီးသည်နှင့် မေလဲ့က နောက်သို့ ခြေလှမ်း သုံးလှမ်းမှ ဆုတ်၍ သွားပြီး့ 

'' ကဲ အကိုမောင် ဒီမှာ သေသေချာချာ ကြည့်ပြီး အကဲခတ်နော်'' 

ဟု ပြောပြီးသည်နှင့် မေလဲ့သည် မယ်ပြိုင်ပွဲဝင် တစ်ဦးပမာ သူမ၏ တကိုယ်လုံးရှိ အသားစိုင်လေးများကို မလှုပ် လှုပ်အောင် လုပ်၍ ခေါက်တုံ့ ခေါက်ပြန် လှမ်းလျှောက်ပြသည်မှစ၍ မယ်ရွေးပြိုင်ပွဲတွင် ဝင်၍ ပြိုင်နေသည့်ပမာ တစ်ခုပြီး တစ်ခု လုပ်၍ ပြနေလေတော့သည်။

လွန်ခဲ့သော ၁ဝ မိနစ်ခန့်အထိ မေလဲ့ကို ကလေးတစ်ယောက် အသွင်သာ အေးမောင် မြင်ထားခဲ့သည်။ ထိပ်ပုတ် ခေါင်းပုတ်ဖြင့် သူငယ်နှပ်စားလေးပမာ အသက် ၁၅ နှစ်ကျော် ၁၆ နှစ်ထဲသာ ရောက်ရုံရှိသေးသော မေလဲ့ကို ဆက်ဆံခဲ့သည်။ ယခု သူ၏ ရှေ့မှ မေလဲ့ကတော့ အပျိုကြီးဖားဖား ဖြစ်ရုံမှမက အသက် ၂၄ နှစ်ထဲ ဝင် နေပြီ ဖြစ်သော အေးမောင်ကိုသာမက အေးမောင်၏ ကိုယ်တွင်းမှ သွေးသားများကိုပင် ချုပ်ကိုင်ဖမ်းစား၍ နေချေပြီ ဖြစ်သည်။ ကြည့်သည်။ အေးမောင်သည် သူ့ကိုယ်သူ မျက်တောင်ခတ်ရန်ပင် သတိမထားမိလောက်အောင်ကိုပင် ကြည့်နေသည်။ လုံးလုံးလေးဖြစ်ကာ ကားစွင့်နေသော မေလဲ့၏ တင်သားလေးတွေက ကျမ အပျိုဖားဖား ဖြစ်နေပါပြီဟု ဟစ်ကြွေးနေသလို လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ဖြင့် သူမ၏ တင်သားများက အေးမောင်၏ သွေးသားများကို ရမက်များ ပြင်းပြí လာရအောင်ပင် လှုပ်ဆွ၍ နေချေသည်။

ဘရာစီယာဟု အမည်ပင် တပ်ထားရသော်လည်း စို့စို့ပို့ပို့ နို့အုံဖြူဖြူလေးကို သုံးချိုး နှစ်ချိုးလောက်ကိုသာ ကာကွယ်ထားနိုင်ပြီး သူမ၏ ရွှေရင်နှစ်မွှာက သားကောင်းမိခင် တစ်ယောက်၏ အရည်အသွေးကို အပြည့်အဝ ဖေါ် ဆောင်နိုင်မည်ဟု ပြောပြနေသလို ကိုယ်လုံးလေးကို ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် ဟန်ရေးအပြ၌ရင်လေးချီကာ မြင့်တက်သွားရသည့်အခါများ၌ဆိုလျှင် အေးမောင်၏ ရင်ထဲတွင် မွန်းကြပ်၍ပင် တက်သွားရသည်။ ကုတင်စောင်းတွင် ထိုင်နေရက်က မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်၍ လာရသော အေးမောင်တစ်ယောက် ပေါင်နှစ်လုံးကို ချိတ်၍ ထိုင်လိုက်ရုံမှပင်မက ထပ်ဆင့်၍ သွားရသော ပေါင်နှစ်လုံးကို လိမ်၍ထားလိုက်ရသည်။ အေးမောင်တစ်ယောက် ဒီလို ပြင်၍ ထိုင်လိုက်သည်ကို မေလဲ့က မျက်နက်လေး ထောင့်ကပ်ကာ ကြည့်လိုက်သည်ကို အေးမောင်တစ်ယောက် သတိမထားမိလိုက်ချေ။ မေလဲ့၏ ကိုယ်လုံးလေးကိုသာ သဲသဲမဲမဲ ကြည့်နေသည်။

အေးမောင်၏ ရှေ့တွင် ဟန်ရေးတွေ အမျိုးမျိုး ပြနေသော မေလဲ့တစ်ယောက် အေးမောင်ရှိရာသို့ လှည့်ကာ ခြေစုံရပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ် မှ ပစ္စည်းဥစ္စာ ရတနာတို့ကို မလှုပ်လှုပ်အောင် ရမ်းခါ၍ အေးမောင်ဆီသို့ လျှောက်လာလေသည်။ အေးမောင်ကလည်း သူမကို ခပ်ပြောင်ပြောင်ပင် ကြည့်နေမိသည်။ အေးမောင်၏ ရှေ့ရောက်တော့ မေလဲ့က ကပ်၍ ရပ်လိုက်သည်။

'' မောလိုက်တာ အကိုမောင်ရယ်၊ ရေပုလင်းလေး ယူပေးပါလားဟင်'' 

အေးမောင်ကြည့်လိုက်တော့ မေလဲ့၏ စာကြည့်စားပွဲပေါ် တွင် ရေပုလင်းလေးကို တွေ့ရသဖြင့် အေးမောင်သည် ထိုင်ရာမှ ထရပ်ကာ အရပ်၊ မေလဲ့ကလည်း စောစောက အေးမောင်ထိုင်ရာ၏ဘေး ကုတင်စောင်းတွင် ဝင်၍ အထိုင်၊ မေလဲ့၏ ပေါင်ခြံထိပ်လေးနှင့် အေးမောင်၏ ပုဆိုးတွင်းမှ ထောင်မတ်၍ နေသော လီးတန်ကြီးထိပ်နှင့် ဒိန်းကနဲ ဆောင့်၍ ထိုးမိလိုက်သည်။ မေလဲ့၏ ကိုယ်လေးမှာ တွန့်ကနဲ တစ်ချက်ဖြစ်သွားရသည်။ ဒါပေမယ့် မသိသလိုပင် မေလဲ့က ကုတင်စောင်းတွင် ဝင်၍ ထိုင်လိုက်သလို အေးမောင်ကလည်း ဗြုံးကနဲ ဆိုတော့ ရင်ထဲတွင် ထိပ်၍ သွားရကာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ဖျင်းကနဲ ဖြစ်သွားရတော့သည်။ ချက်ခြင်းပင် အိန္ဒြေဆည်၍ ရေပုလင်းကိုသွား၍ ယူကာ မေလဲ့ကို လှမ်း၍ ပေးလိုက်လေသည်။

မေလဲ့က သူပေးသော ရေပုလင်းကို လှမ်း၍ ယူရင်းက အဖုံးဖွင့်ပြီး မော့၍ သောက်လိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ ရေသောက်ရင်း သူမ၏ မျက်လုံးလေးများက မှိတ်၍ ထားလေတော့ အေးမောင်အဖို့ မဟာအခွင့်အရေးက ရ၍ သွားရပြန်သည်။ မလုံ့တလုံ ဖုံးအုပ်တာ ခံထားရသော မေလဲ့၏ နို့အုံလေးနှစ်ခုသည် ပြည့်တင်းလွန်းလှသည်။ ဖြူဝင်း၍နို့နှစ်လုံးကြားတွင် လက်တစ်လုံးမှသာပင် ခြား၍ နေသည်။ ဖွံ့ထွားလွန်းလှပေသည်။ ရေပုလင်းကို နှုတ်ခမ်းဝတွင် တေ့ သောက်နေသော မေလဲ့က သူမ၏ မျက်တောင်ကော့ကြီးတွေကို အသာပင့်၍ အေးမောင်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ အေးမောင်၏ ဖြစ်အင်ကို မြင်တွေ့လိုက်ရပြီးသည်နှင့် သူမ၏ ရင်ထဲတွင် ကြည်နူးကာ ကျေနပ်၍သွားရသည်။ 

ဒီနေ့အဖို့ တော်လောက်ပြီ ဟု တွေးလိုက်ရင်းက သူမ၏ မျက်လုံးလေးများကို အပြီးတိုင် ဖွင့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ပြီးတော့ ရေပုလင်းလေးကို သူမ၏ နှုတ်ခမ်းဝမှ ခွာလိုက်ရာမှာ လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ရင်း ထိုင်ရာမှ ထလိုက်သည်။ မတ်တပ်ရပ်ပြီးသည်နှင့် သူမ၏ ရှေ့တွင် ရပ်နေသော အေးမောင်၏ ဘေးဖက်သို့ လှမ်းထွက်လိုက်ရာမှ ဖင်ဆုံလေးတစ်ဖက်ကို အေးမောင်ရှိရာဖက်သို့ ခါးလေးနွဲ့ကာ ယမ်းလိုက်သေးသည်။ သူမ၏ ဖင်ဆုံသားနုနုလေး တစ်ဖက်သည် လုံးပတ် ကျပ်လုံးသာသာရှိသော ဒုတ်တစ်ချောင်းနှင့် အထိုးခံလိုက်ရသလို ဖြစ်သွားရသည်။ အေးမောင်၏ ခါးကြီးက ယောင်ယမ်း၍ နောက်သို့ကော့ကာ ဆုတ်လိုက်မိသည်။ ရင်ထဲတွင်တော့ ဗြောင်းဆန်၍ နေလေသည်။ မေလဲ့က သူ့ကို ကျော်ထွက်သွားပြီးကာမှ တဖန် အေးမောင်ရှိရာဖက်သို့ လှည့်၍

'' အကိုမောင် ရော့ ရေအေးအေးလေး သောက်လိုက်ဦး'' 

ဘာမှ ပြောမနေနှင့်တော့ အေးမောင်က သူမ၏ လက်ထဲမှ ရေပုလင်းကို လှမ်း၍ ယူလိုက်ကာ မော့၍ သောက်လိုက်သည်။ ရေပုလင်းကို ကပျာကယာယူ၍ သောက်လိုက်သော အေးမောင်ကို ကြည့်၍ နေသော မေလဲ့၏ မျက်နှာနုနု ငယ်ငယ်လေးသည် ပြုံစစ ဖြစ်၍ နေပါသည်။ အေးမောင်က လက်လေးလုံးနီးပါးမှပင် သောက်လိုက်ပြီးမှ ရေပုလင်းကို မေလဲ့ထံ လှမ်း၍ ပေးလိုက်သည်။ သူ၏ လက်ထဲမှ ရေပုလင်းကို လှမ်း၍ ယူရင်း မေလဲ့သည် မျက်ခုံးလေးပင့်ကာ သူ့ကို ကြည့်လိုက်သည်။ 

'' မေလဲ့ကတော့ ဟန်ရေးပြပြီး လှုပ်ရှားလို့ ရေငတ်တာ ထားပါတော့၊ အကိုမောင်က ထိုင်နေပြီး ဘာလို့ ရေငတ်ရတာတုန်း့ ''

ကြည့် လုပ်ပြီ။ မေလဲ့ညဉ်က မပျောက်၊ အေးမောင်၏ ရင်ထဲတွင် ထိတ်ကနဲ ဖြစ်၍ သွားရပြီး ဘာပြန်ဖြေလို့ ဖြေရမှန်း မသိအောင်ကို ဖြစ်၍ သွားရသည်။ မေလဲ့ကလည်း ရေပုလင်းကို လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ပြီး သူ့ကို ကြည့်ကာ သူဖြေလာမည့် အဖြေကို ရပ်၍ စောင့်နေသည်။ မဖြေမချင်း လှည့်ထွက်သွားမည် မဟုတ်။ အေးမောင်က ''ဟဲ့ '' ကနဲ တစ်ချက် ရယ်သွေး သွေးလိုက်သည်။ ပြီးမှ တံတွေးတစ်ချက် မျိုချလိုက်ရင်း အေးမောင်၏ ခေါင်းထဲတွင် အဖြေတစ်ခုကို အပြေးအလွား စဉ်းစား၍ နေရလေသည်။ ပြုံးစစဖြင့် ကြည့်နေသော မေလဲ့၏ မျက်နှာလေးက ရယ်ကြဲကြဲလေး ဖြစ်၍ လာချေပြီ။ 

'' ရုံးက ပြန်ရောက်လာကတည်းက ရေမသောက်ရသေးဘူး၊ လှမ်းခေါ် လို့သာ ဒီကိုလာရတာ၊ မေလဲ့ ရေသောက်တာတွေ့မှ ရေငတ်လာလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့ ''

သည်လို ကမန်းကတမ်း ဖြေလိုက်ပြီးမှပင် မွန်းကြပ်နေသော အေးမောင်၏ ရင်ထဲတွင် ရှင်း၍ ပေါ့ပါးသွားရတော့သည်။ ပြီးတော့ ကုတင်စောင်းတွင် ဝင်၍ ထိုင်လိုက်လေသည်။ အေးမောင်၏ အဖြေစကားအဆုံး ရယ်ကြဲကြဲလေးနှင့် တစ်ဖက်သို့ လှည့်ကာ ထွက်သွားသော မေလဲ့ထံမှ ''ခစ် '' ကနဲ ရယ်သံလေး တစ်ချက်ကြားလိုက်ရလေသည်။ အေးမောင်က မကြားချင်ယောင်ဆောင်၍ နေလိုက်သည်။

'' ကဲ ပြီးရင်လည်း အကိုမောင် သွားတော့မယ့် '' 

'' ဟိုး ဆရာ ကြည့်ချင်တိုင်း ကြည့်ပြီး ဘာမှလည်း ဝေဖန်စကား မပြောပဲ ထွက်သွားလို့ ရမလား'' 

အေးမောင်၏ မျက်နှာတစ်ခုလုံး ထူအမ်း၍ နေချေပြီ ဖြစ်သည်။ မေလဲ့က ရေပုလင်းကို စားပွဲပေါ် တွင်ထား၍ သူ့ဖက်သို့ ပြန်၍ လှည့်လာလေသည်။

'' ဘယ်နှဲ့လဲ မေလဲ့ လှလာတယ် မဟုတ်လား'' 

ဟု စကားစလိုက်တော့မှ 

'' အေး ဟုတ်သားပဲ၊ မေလဲ့က အရင်ကနဲ့ ဘာမှ မဆိုင်တော့ဘူး၊ အတော့်ကို လှလာတာပဲ''

မေလဲ့က သူ့စကားကို နားထောင်နေရင်းက ကုတင်ခြေရင်းဖက်သို့ ကွေ့ဝင်သွားလေသည်။ အေးမောင်က လိုက်ကြည့်နေသည်။ ကုတင်ခြေရင်းသို့ ရောက်တော့ အဝတ်လှမ်းစင်မှ ထမီလေးတစ်ထည်ကို လှမ်း၍ ယူလိုက်ပြီး ခါးလေးကုန်းကာ ခြေထောက်မှ စွပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ အပေါ် သို့ ဆွဲတင်ကာ အထက်ဆင်စလေးကို ပါးစပ်မှ ကိုက်ရင်း သူမ၏ ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်နေရာက 

'' ကဲ ဆက်ပါဦး အကိုမောင်ကလဲ '' 

ဒီတော့မှ အေးမောင်က ပြတ်သွားသော သူ၏ စကားကို မေလဲ့အား ကြည့်ရင်းက ပြန်ဆက်သည်။ 

'' ဒီပုံစံအတိုင်း ဆက်ပြီး လေ့ကျင့်သွားရင် လာမယ်နှစတော့ မေလဲ့ ပထမရမှာ အသေအချာပဲ၊ ပြီးတော့ မေလဲ့ကို အားလုံးက ခလေးတစ်ယောက်လို့ ထင်နေတာ ခုတော့ မေလဲ့က အပျိုကြီးဖားဖား ဖြစ်နေပြီပဲ '' 

'' ဟင်း ဟင်း '' 

" ပြီးတော့လည်း မေလဲ့က '' 

သူမက စကားစပေးလိုက်သည်နှင့် သူ၏ ရင်ထဲတွင် ပြောချင်နေသော စကားတွေကို အေးမောင်က ကရားရေလွတ် ရင်ဖွင့်ကာ ပြောနေရင်းက သူ၏ စကားကို မနည်းပင် ဘရိတ်အုပ်လိုက်၍ တိကနဲ ရပ်ပစ်လိုက်ရလေသည်။ ဘောင်းဘီလေးနှင့် ဘရာစီယာလေးကို ချွတ်ပြီးသည်နှင့် အနီရောင် အဝါပွင့်ရိုက် တစ်ပတ်နွမ်း ထမီလေးကို ကပိုကယို ရင်ရှားရင်း မေလဲ့သည် အေးမောင်၏ ရှေ့သို့ ရောက်လာကာ ကပ်၍ နွဲ့နွဲ့လေး ရပ်လိုက်သည်။

'' ကဲ ဆက်ပါဦးလေ့ အကိုမောင့် စကားက '' 

'' ဟို အဲဒါ ပါပဲ'' 

'' မရဘူး မရဘူး ပြောစရာကို ကျန်သေးတယ်၊ ပြောပြီးမှ အခန်းထဲက ထွက်ရမယ်၊ မရဘူး ပြော ပြော'' 

မေလဲ့တစ်ယောက် သူမ၏ ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်ကို ဆောင့်ကာ ပြောနေချေပြီ။ အေးမောင်တစ်ယောက် သူ့ကိုယ်သူ အပြစ်တင်၍ နေမိသည်။ 

'' ကဲ ပြောပါဆို '' 

ဟု နှုတ်ခမ်းလေးကို စူကာ ပြောလိုက်ရင်းက မေလဲ့သည် သူ၏ ရှေ့သို့ ပိုမို၍ တိုးကပ်ကာ လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် အေးမောင်၏ ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်ကို ဆုပ်ကိုင်၍ အေးမောင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို လှုပ်လိုက်လေသည်။ 

'' ပြောလေ ပြောပါဆို '' 

မေလဲ့၏ တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်၍ သွားရသော ရင်သားလုံးလုံးလေးများသည် အေးမောင်၏ မျက်နှာရှေ့ တစ်မိုက်ခန့် အကွာတွင် ရင်သားလေးများပေါ် ရှိ ကပိုကရို ရင်လျားထားသော ထမီလေးမျာ ကွာကျမတတ် ဖြစ်နေရသည်။ အေးမောင်၏ စိတ်တွေက ဘလောင်ဆူသွားရသည်နှင့် နည်းတူ စိတ်ထဲတွင်လည်း ပို၍ ရဲတင်းသွားရလေသည်။

 ''တခြားမဟုတ်ပါဘူး၊ မေလဲ့က ချစ်ဖို့ကောင်းတာလို့ ပြော့ မလို့ပါ '' 

အဖြေစကားကို စောင့်ဆိုင်းကာ နားထောင်ရင်း အေးမောင်၏ မျက်နှာကို စိုက်၍ ကြည့်နေသော မေလဲ့၏ မျက်နှာလေးသည် တည်တည်လေး ဖြစ်၍ သွားရပြီး သူ့၏ မျက်နှာကို စူးစူးရဲရဲလေး ကြည့်လာသည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ မျက်တောင် ကော့ကော့ ထူထူကြီးများသည် တဖြတ်ဖြတ် ခတ်လိုက်သည်။ သူမ၏ မျက်လုံးလေးများထဲတွင် အရည်လေးများ လဲ့၍ တောက်ပလာချေပြီ။ တခဏကြာမှ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စိုက်၍ ကြည့်နေကြပြီးမှ သူ၏ ပုခုံးပေါ် မှ မေလဲ့၏ လက်လေးများသည် ရုတ်သိမ်း၍ သွားသည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ ခြေထောက်လေးကို နောက်သို့ တလှမ်းဆုတ်ပြီး သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို တစ်စောင်းလေးလှဲ့ကာ ရပ်လိုက်သည်။ 

'' ဒေါက် ဒေါက်"

" မေလဲ့ရေ မေလဲ့'' 

မေလဲ့နှင့် အေးမောင်တို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြရင်း နှစ်ယောက်စလုံး ပြူးပြူးပြာပြာ ဖြစ်၍ သွားရသည်။ တံခါးခေါက်ရင်း ခေါ် လိုက်သော အိပ်ခန်းတံခါးဆီမှ မမမေသွဲ့၏ အသံက ထွက်ပေါ်၍ လာချေပြီ။ မေလဲ့က အေးမောင်၏ ရှေ့မှာ ရပ်နေရာက အိပ်ခန်းတံခါးဝသို့ လှမ်း၍ ထွက်လိုက်သည်။ အေးမောင်ကလည်း ကုတင်တစ်စောင်းတွင် ထိုင်နေရာက ထ၍ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ရင်း အိပ်ခန်းထဲဖက်သို့ ခြေလှမ်းလိုက်သည်။ ထိုစဉ်မှာပင် 

'' မေလဲ့ တံခါးဖွင့်ပါဦး့ ဒုံး ဒုံး ဟင်'' 

တံခါးကို ခပ်ပြင်းပြင်း ထုလိုက်သောကြောင့် စေ့ထားသော အိပ်ခန်းတံခါးမှာ ပွင့်၍ သွားတော့သည်။ 

'' မမသွဲ့ကလည်း တံခါးမှ ပိတ်မထားတဲ့ ဥစ္စာ၊ ခုလေးတင်မှ လေတိုက်လို့ ပိတ်သွားတာ စွတ်ခေါ် နေတာပဲ၊ ဒီမှာ အကိုမောင် ရောက်လာလို့ စကားပြောနေတဲ့ ဟာကို့ '' 

မေလဲ့တစ်ယောက် လုပ်ချလိုက်ပြန်ပါပြီ။ အကိုမောင် ရောက်လာလို့တဲ့ သူလှမ်းခေါ် တာတော့ ထည့်မပြောချေ။ ပြီးတော့လည်း မေလဲ့က သူမကပင် အစ်မဖြစ်သူ မေသွဲ့ကို စိတ်ဆိုး မာန်ဆိုးဖြင့် ပြောနေသေးသည်။ အခန်းဝ အပြင်ဖက်နားမှာ ရပ်၍ နေသော မေသွဲ့က သူတို့နှစ်ယောက်ကို တစ်လှည့်စီကြည့်နေသည်။ အေးမောင်၏ တစ်ကိုယ်လုံး ရုတ်တရက်ပင် ထူထူပူပူ ဖြစ်၍ သွားရလေသည်။ မေသွဲ့၏ မျက်နှာကို စေ့စေ့မကြည့်ရဲတော့ချေ။

'' ကဲ ပြော၊ မမသွဲ့က ဘာပြောဦးမလို့လဲ ၊ ဒီမှာ ရေချိုးမလို့ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက်လာပြီး စကားပြောနေကြတယ်'' 

လုပ်ပြီ မေလဲ့ ရမ်းပြီ။ အစ်မဖြစ်သူကို စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့် ရန်ထောင်နေလေပြီ။

'' အေး မမလည်း အဲဒါပဲ ပြောမလို့၊ ရေချိုးရင် ချိုးနှင့်လို့ တော်တော်ကြာ မောင်အေးမောင်နဲ့ ရေချိုးခန်းမှာ ဆုံနေရင် အားနာစရာကြီး ဖြစ်နေလို့'' 

'' ဘာဖြစ်လဲ ဆုံတော့လည်း တခါတည်း ဝင်ချိုးလိုက်ရင်ရတာပဲ၊ စောစောချိုးချင်ရင် ရုံးက စောစောပြန်လာပေါ့''

'' ဟာ ဒီကောင်မလေး'' 

ဟု မေသွဲ့က ပြောရင်း မေလဲ့၏ အိပ်ခန်းဝမှ လှည့်၍ အထွက် အေးမောင်ကလည်း အခွင့်အရေးကို အရယူပြီး သူကပါ အိပ်ခန်းထဲမှ လှမ်း၍ အထွက်လိုက်တွင်တော့ မေလဲ့က သူမ၏ အိပ်ခန်းတံခါးကို ဝုန်းကနဲ ဆွဲ၍ ပိတ်လိုက်လေသည်။ မေသွဲ့နှင့် အေးမောင်တို့သည် အခန်းရှေ့မှ ထွက်လာကြတော့ အေးမောင်က မရဲတရဲဖြင့် မေသွဲ့ကို လှမ်း၍ ကြည့်လိုက်သည်။ မေသွဲ့ကလည်း သူ့ကို ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဒါပေမယ့် မေသွဲ့၏ အကြည့်တွေက အေးမောင်ကို ဘယ်နှဲ့ရှိစ ကိုယ့်လူ ဟု ပြောနေသယောင်ပင် ရှိနေသည်ဟု အေးမောင်က ထင်မှတ်လိုက်မိသည်။ ထိုအချိန်မှာပင့် 

'' ကိုကိုမောင် ရေချိုးရင် ချိုးနှင့်ချေ၊ မမသွဲ့က ကိုကိုမောင် မချိုးရမှာစိုးလို့ စိတ်ပူနေတာ မမသွဲ့လည်း ချိုးရင် တခါတည်း ဝင်ချိုးလိုက်၊ ပြီးရင် လာပြောကြ၊ အဲဒီတော့မှ မေလဲ့ အခန်းထဲက ထွက်ခဲ့တော့မယ်'' 

အခန်းထဲမှ မေလဲ့၏ အသံစူးစူးလေး ကြားလိုက်သော မေသွဲ့ တစ်ယောက် မျက်နှာလေး ရဲကနဲ ဖြစ်သွားရကာ တစ်ဖက်သို့ လှည့်သွားသလို အေးမောင်ကလည်း သူ၏ အကြည့်ကို မေသွဲ့ထံမှ လွဲလိုက်ပြီး သူ၏ အခန်းဆီသို့ မပြေးရုံတမယ် လှည့်ထွက်ခဲ့လေသည်။ မေလဲ့နှင့်တွေ့လျှင် တစ်ခုမဟုတ် တစ်ခုတော့ ဒီလိုပင် ဖြစ်စမြဲပင်။ အားလုံးက အလိုလိုက်ထားတော့ ဆိုးချင်တိုင်းဆိုးချင်နေသူလေးဖြစ်သည်။ မေလဲ့ ဆိုးတယ်ဆိုပေမယ့် ကောင်းတာလေးတွေလည်း ရှိပါသည်။ အပေါင်းအသင်းတွေနှင့် မလည်တတ် မသွားတတ်။ အစ်မဖြစ်သူကိုလည်း ချစ်သည်။ တစ်နေ့လုံး ပြောချင်ရာ ပြောခဲ့သော အစ်မဖြစ်သူ မေသွဲ့ကို ညအိပ်ယာဝင်တိုင်း ကန်တော့ပြီးမှ သူမ၏ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်í အိပ်လေ့ရှိသည်။ 

ပြီးတော့ မိုးလင်းလို့ မေသွဲ့ မနိုးမီမှာပင် မေလဲ့က မီးဖိုထဲတွင် ချက်သင့်ထားတွေ ချက်ပြီးပေပြီ။ ကျောင်းအားရက်ဆိုလျှင် မေသွဲ့အခန်းထဲဝင်၍ လျှော်စရာရှိတာများကို အကုန်ယူပြီး လျှော်ပစ်တတ်သည်။ မေလဲ့ဆိုးတာက အပြင်ထွက်မလည်ပဲ အိမ်ထဲတွင် သူနေချင်သလို နေသည်။ စိတ်မထင်လျှင် မထင်သလို ပြောတတ်သည်။ မေလဲ့ လူမမယ်ဘဝကပင် မိဘနှစ်ပါးစလုံး မရှိကြတော့၍ အားလုံးက သူမကို အလိုလိုက်í ဘာမှ လိုလေသေးမရှိအောင် ထားခဲ့ကြရုံမှမက သူမအပေါ် တွင်လည်း အားလုံးက သည်းခံခွင့်လွတ်ကာ ထားခဲ့ကြခြင်းသာ ဖြစ်လေသည်။ မေလဲ့ကတော့ ကလေးဆိုးကြီးတစ်ဦးကဲ့သို့ပင် အားလုံးအပေါ် တွင် နွဲ့ဆိုး ဆိုးနေတတ်သည်။ ဒါပေမယ့်လည်း မေလဲ့တစ်ယောက် ကလေးမဟုတ်တော့သည်ကိုတော့ အေးမောင်တစ်ယောက် ဂဃနဏ သိခဲ့ရသည်ပင် ဖြစ်တော့သည်။

__________________________________________________

အခန်း ( ၂ )

ဒီအိမ်သို့ အေးမောင်ရောက်ရှိ နေထိုင်ခဲ့သည်မှာ တစ်နှစ်ခန့်ပင်ရှိပြီဖြစ်သည်။ အေးမောင် ဒီမြို့သို့ ပြောင်းလာကတည်းကပင် ဖြစ်သည်။ ယခင်အေးမောင် တာဝန်ထမ်းဆောင်ရာမြို့ဘေးရှိ အေးမောင်၏ အထက်မှ အရာရှိက အခု မေလဲ့နှင့် မေသွဲ့တို့၏ ဦးလေးဝမ်းကွဲတော်သူ ဖြစ်သည်။ တကိုယ်ရေ တကာယသမားဖြစ်သူ အေးမောင်တစ်ယောက် စားရေးသောက်ရေး အဆင်ပြေစေရန် မေသွဲ့တို့၏ အိမ်တွင် ထမင်းလခပေးစားရန် မိတ်ဆက်စာရေး၍ ဆက်သွယ်ပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ အေးမောင်က အသောက်အစား အပျော်အပါး ကင်းသည်။ ကြိုးစားသည်။ ပြီးတော့လည်း အခု လက်ရှိက အရာရှိပေါက်စဆိုတော့ အလားအလာကောင်းကလည်း ရှိနေသည်။ ဒီတော့ မေလဲ့တို့နှင့် အတူနေသော သူမ၏ ကြီးတော်ကြီး ဒေါ် လေးခင်က အေးမောင်၏ အကြောင်းကို သူမ၏ မောင်ဝမ်းကွဲတော်သူ အေးမောင်၏ အထက်အရာရှိထံ မေးမြန်းí အေးမောင်ကို အိမ်ပေါ် သို့ တင်ထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

အခုတော့ အေးမောင်တစ်ယောက်သည် အနေကြာလာခဲ့ပြီး ဖြစ်၍ တစ်ယောက်သဘော တစ်ယောက်သိကာ ဖြစ်လာတာက တစ်ကြောင်း မိဘ မိသားစုများနှင့် တနယ်တကျေး ရပ်ဝေးတွင် ကင်းကွာကာ နေရတာကလည်း တစ်ကြောင်း မေလဲ့တို့ မိသားစုနှင့် အေးမောင်တို့၏ ဆက်ဆံရေးသည် ဆွေမျိုးသားချင်း ညီအစ်ကို မောင်နှမများသဖွယ် ခင်မင်ရင်းနှီး၍ နေလာခဲ့တော့သည်။

အေးမောင်သည် ထမင်းလခပေး၍ စားသည်ဆိုပေမယ့်လည်း မခိုမကပ်ပဲ မိမိ၏ အိမ်ပမာ ယောကျာ်းလေးများ လုပ်ကိုင်ပေးမှ ပြီးစီးမည့် ကိစ္စများကို မျက်လုံးဒေါက်ထောက်ကြည့်၍ ကြုံလျှင် ကြုံသလိုပင် ဝင်ရောက်ကာ လုပ်ကိုင်ပေးတတ်လေသည်။ နောက် အေးမောင်သည် အရာရှိငယ် လူပျိုလူလွတ်တစ်ဦး ဖြစ်သော်လည်း အပေါင်းအသင်းမထား။ အားရင် အိမ်မှာပင် စာအုပ်တစ်အုပ်အုပ် ဖတ်၍ နေတတ်သည်။ သူ အလွန်ဆုံးသွားလှမှ လမ်းထိပ်မှ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်လောက်ပင်ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် မေလဲ့က လိုက်လိုက်ပြီး ရှုပ်တတ်သဖြင့် လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တွင် သိပ်ကြာကြာ မထိုင်ဖြစ်တော့ပဲ ပြန်လာတတ်သည်သာ ဖြစ်သည်။

အခုဆိုရင် မေသွဲ့တို့၏ ကြီးတော်ကြီး ဒေါ် လေးခင်က သူတို့ သုံးယောက်ကို စိတ်ချ၍ တစ်အိမ်ထဲတွင်ထားခဲ့ကာ ဇာတိဖြစ်သော မော်လမြိုင်မြို့ရှိ ဆွေမျိုးများထံသို့ အလည်သွားသည်မှာ သုံးရက်ပင် ရှိပြီ ဖြစ်သည်။ ဒေါ် လေးခင်သည် မော်လမြိုင်သို့ မရောက်တာလည်း ကြာပြီဖြစ်၊ ညီမဝမ်းကွဲ၏ ကလေးများ ရှင်ပြု အလှုပွဲလည်း ရှိသောကြောင့် မော်လမြိုင်တွင် တစ်လခန့် နေမည်ဟု သူတို့ကို မှာသွားလေသည်။ ဒီတော့ အိမ်တွင် အသက် ၂၈ နှစ်ရှိပြီဖြစ်သော မေသွဲ့က အလိုလိုနေရင်းက အိမ်ထောင်ဦးစီး ဖြစ်လာရတော့သည်။

မေသွဲ့သည် အသက်၂၈ နှစ်ရှိပြီ ဖြစ်သော်လည်း အပူမရှာသေးသည့် အပျိုကြီးဖြစ်လေသည်။ ဘွဲ့ရပြီးခဲ့ပြီ ဖြစ်သော်လည်း ဘာအလုပ်မှ ဝင်၍ မလုပ်ပဲ မိဘများ ကျန်ခဲ့သော ပစ္စည်းများနှင့် တိုးပွားအောင် လုပ်ငန်းများလုပ်၍ ညီမဖြစ်သူ မေလဲ့ကိုသာ စောင့်ရှောက်၍ နေခဲ့လေသည်။ မေသွဲ့သည် မော်လမြိုင်သူပီပီ အသားအရည်က ဖြူဖြူဖွေးဖွေးဖြင့် ကိုယ်လုံးက အချိုးအစားကျနစွာဖြင့် တစ်လုံးတစ်ခဲကြီးဖြစ်ကာ ချောမောလှပသူ တစ်ဦးပင်ဖြစ်သည်။

အေးမောင် ဒီအိမ်ရောက်တော့မှပင် မေသွဲ့ကို လာရောက်ကမ်းလှမ်းသူတွေ ၁ဝ ယောက်ထက်မနည်း ရှိနေခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် မေသွဲ့က အားလုံးကိုပင် ဒီတစ်သက် အိမ်ထောင်မပြုတော့ ဟူသော တူညီသည့် စကားတစ်ခွန်းတည်းဖြင့် ငြင်းပယ်ခဲ့သည်။ အမှန်ကလည်း မေသွဲ့သည် သူမပြောခဲ့သလိုပင် လင်ယူ သားမွေးကိစ္စတွေကို စိတ်ကူးရှိပုံ မပေါ်ချေ။ မိုးလင်းမှ မိုးချုပ် ဗာဟီရ လုပ်ငန်းတွေဖြင့်သာ အချိန်ကုန်ခဲ့လေသည်။ ဒီကြားထဲ နည်းနည်းလေး အားသွားရင် ခြံထဲဆင်းပြီး အလုပ်ရှုပ်နေတတ်သူ တစ်ဦးပင်ဖြစ်သည်။

အရွယ်ကလည်းရှိ ပညာကလည်းတတ် အိန္ဒြေသိက္ခာကလည်းရှိသူဖြစ်လေတော့ လူပျိုလူလွတ်ဖြစ်သော အေးမောင်သည် မေသွဲ့ကို စိတ်ကူးယဉ်၍ နေခဲ့သည်မှာ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ အိုးချင်းထားတော့ အိုးချင်းထိ ဆိုတာမျိုးလိုပင် သွေးမတော် သားမစပ် တစ်အိမ်ထဲတွင် အနေကြာလာတော့လည်း မေသွဲ့သည် အေးမောင်ကို သဒ္ဓါ ပိုခဲ့ရတာလည်း အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။

အိမ်တွင် ကြက်သား၊ ဘဲသားများ ချက်သောနေ့ဆိုလျှင် မေသွဲ့သည် အသည်းဖတ်လေးကို သပ်သပ်ခပ်၍ အေးမောင်စားဖို့ ဖယ်ထားလေ့ရှိသည်။ ဒါကို မေလဲ့ကမသိ၊ ကလေးပီပီ ဟင်းအိုးထဲ မွှေနှောက်ပြီး ရှာတော့မတွေ့၊ ပထမတော့ အသာပင်နေလိုက်သည်။ နောက် အေးမောင် ထမင်းစားနေတုန်း ဘာရယ်မဟုတ် အနားရောက်သွားတော့ အေးမောင်အတွက် ခပ်ထားသော ဟင်းပန်းကန်ထဲတွင် ကြက်အသဲဖတ်ကို တွေ့ရတော့မှ မေလဲ့က ကျွဲမြီးတိုခဲ့ရသည်။ မမသွဲ့ အကဲပိုတာတွေကိုလည်း အမြင်ကတ်သလို ဖြစ်မိသည်။ နောက်တော့ မေလဲ့တစ်ယောက် အသည်းဖတ်ကို ဟင်းအိုးထဲတွင် မရှာတော့ပေ။ အေးမောင်အတွက် ခပ်ထားသော ဟင်းပန်းကန်ထဲတွင် ရှာတော့သည်။ ပြီးတော့ တစ်ခြမ်းကိုဖဲ့ကာ ယူစားသည်။ ပြီးပြန်တော့ သူတစ်ခြမ်းဖဲ့၍ ကျန်ခဲ့သော အသည်းဖတ်ကို အခြားသော ဟင်းဖတ်များဖြင့် ဖုံးဖိ၍ အေးမောင်အတွက် ခပ်ထားသော ဟင်းပန်းကန်ကို ပုံစံမပျက်ထားခဲ့သည်။ ဒါမှ ထမင်းပြင်ပေးသော မမသွဲ့တစ်ယောက် မသိမှာဖြစ်သည်။

ဒါတင်မဟုတ်သေး။ မေလဲ့မရှိချိန် ဒေါ် လေးခင်မရှိသော အချိန်များတွင် တစ်ခါမှ သော့ပိတ်ထားလေ့မရှိသည့် အေးမောင်၏ အခန်းထဲသို့ဝင်ကာ လျှော်စရာ ဖွတ်စရာများကို အမြန်လှော်ဖွတ်ပေး၍ အေးမောင်၏ အခန်းထဲတွင်ပင် လှမ်း၍ ထားပေးတတ်သည်။

ညနေ အေးမောင်တစ်ယောက် ရုံးမှ ပြန်ဆင်းလာချိန်တိုင်း မေသွဲ့က ခြံထဲတွင် ရှိနေတတ်သည်။ အေးမောင်ပြန်လာတာ မြင်လျှင် သူ လျှော်ဖွတ်ထားကြောင်း ကျန်တဲ့သူတွေသိရင် မကောင်း၍ အိပ်ခန်းထဲတွင် လှမ်းထားကြောင်း ပြောပြတတ်သည်။ တစ်ကြိမ်ပြောဖူးတော့ နောက်အကြိမ်များတွင် အေးမောင်က သိပြီးဖြစ်သည်။ လျှော်ဖွတ်တဲ့ကိစ္စ အများရှေ့တွင် မပြောတော့ကြပေ။

ကြာလာတော့ အေးမောင်နှင့် မေသွဲ့တို့၏ သံယောဇဉ်က တဖြေးဖြေး ခိုင်မာ၍ လာရသည်။ အေးမောင်ကလည်း တစ်နေ့နေ့ တစ်ချိန်ချိန်တွင် မေသွဲ့ကို ဖွင့်ပြောတော့မည်ဟု ရည်ရွယ်ထားခဲ့သည်။ ခုတော့ မေလဲ့ ပြောလိုက်ပုံတွေက နှစ်ယောက်စလုံးကို မျက်နှာမထားတတ်အောင်ပင် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ဒါတင်မကသေး အေးမောင်နှင့် မေသွဲ့တို့၏ ရင်အစုံတို့သည် သိမ့်သိမ့်တုန်ခဲ့ရလေသည်။

မေလဲ့ လှမ်း၍ ပြောလိုက်ပြီးသည့် အချိန်နှင့် တဆက်တည်းမှာပင် အေးမောင်၏ ရင်ထဲမှာ မေလဲ့ပြောသလိုပင် အတူတူ ရေချိုးရရင် ဟု အစချီကာ တွေးနေမိသကဲ့သို့ အပျိုကြီးမေသွဲ့၏ ရင်တွင်မှာလည်း ရေချိုးခန်းထဲမှာ သူမနှင့် အေးမောင် နှစ်ယောက်တည်းဟု တွေးလိုက်မိသည်နှင့် အို ကနဲ ရှက်သွေးဖြာကာ ဆက်၍ပင် မတွေးဝံ့တော့ပေ။ ဒါပေမယ့် သူမ၏ သွေးသားတို့ကတော့ ဂယက်ထ၍ သွားရသည်မှာ အမှန်ပင်ဖြစ်ပါသည်။

__________________________________________________

အခန်း ( ၃ )

အေးမောင်နှင့် မေသွဲ့တို့ အခန်းပြင်သို့ ရောက်လျှင် ဝုန်းကနဲ တံခါးပိတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်၍ လျှောက်လာသော မေလဲ့က သူမ၏ ကုတင်နားလေးရောက်ကာမှ အချဉ်စူးစူးနှင့် လှမ်း၍ သူတို့ကို စိတ်ထဲထင်ရာ အော်၍ ပြောလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို အိပ်ယာပေါ် သို့ လှဲလိုက်ပြီး အသာလေး ငြိမ်ကာ နေလိုက်သည်။ စောစောက သူမကို ကြည့်ကာ အေးမောင်တစ်ယောက် ဖြစ်နေတာတွေကို ပြန်စဉ်းစားရင်း မေလဲ့တစ်ယောက် သူမကိုယ်သူမ အတော်ကြီးကို ကျေနပ်၍ နေရလေသည်။ နာရီဝက်လောက်ကြာမှ ရေထချိုးလိုက်သည်။ သူမ ရေထချိုးတော့ မမသွဲ့နှင့် အေးမောင်တို့ တစ်စားပွဲတည်းတွင် ခေါင်းငုံ့ပြီး ထမင်းစားနေကြတာကို တွေ့လိုက်ရပြီး မေလဲ့က သူတို့ မမြင်အောင်နှုတ်ခမ်းတစ်ချက်တွန့်ကာ မဲ့လိုက်ရသည်။ ပြီးတော့မှ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စကားပြောဖို့ နေနေသာသာ မကြည့်ပင် မကြည့်ရဲပဲ ခေါင်းငုံ့ကာ ထမင်းစားနေကြတာကို တွေးပြီး မေလဲ့တစ်ယောက် ရေချိုးခန်းထဲအရောက်တွင် တစ်ယောက်တည်း တခစ်ခစ် ရယ်၍ နေမိပါသေးတော့သည်။

ည ၁ဝ နာရီကျော်နေပေပြီ။ အေးမောင်တစ်ယောက် ခုချိန်ထိ အိပ်မပျော်၊ အိပ်ယာပေါ် တွင် ဘယ်လူး ညာလှိမ့်ဖြင့် လူးလှိမ်၍ နေရလေသည်။ သူ့ကို အိပ်မပျော်အောင် ဖမ်းစားထားသူကတော့ တစ်ခြားသူမဟုတ့် မေလဲ့ပင် ဖြစ်သည်။

ညနေက နာရီဝက်နီးပါးမှ ကြာသည်အထိ သူတွေ့မြင်ခဲ့ရသော မေလဲ့၏ ဝတ်လစ်စလစ်နီးပါး ကိုယ်လုံးလေးမှာ သူ၏ မျက်စိထဲမှ မထွက်ပေ။ နီးနီးကပ်ကပ်တွေ့ခဲ့ရသော မေလဲ့၏ ချစ်စရာ လှပလွန်းသော ကိုယ်လုံးလေးကို ပွေ့ဖက်၍ မွေ့ပစ်လိုက်ချင်သည်။ ပြီးတော့ အိပ်ယာပေါ် သို့ အသာပစ်ချကာ တစ်ကိုယ်လုံးကို နမ်းပစ်လိုက်ချင်သည်။ ဒါတင်မဟုတ်သေး။ အေးမောင်သည် မေလဲ့ကို အဆုံးစွန်အထိ ချစ်ပစ်လိုက်ဖို့ကိုပါ စိတ်ကူးယဉ်၍ တွေးနေမိသည်။

သည်တော့လည်း အေးမောင်တစ်ယောက် အဘယ်မှာလျှင် အိပ်ပျော်နိုင်ပါတော့မည်နည်း။ အိပ်မပျော်နိုင်ရုံသာမက အေးမောင်၏ တစ်ကိုယ်လုံးရှိသွေးသားများသည်ပင် ထကြွသောင်းကျန်း၍ လာခဲ့ရလေတော့သည်။

အေးမောင်သည် သူ၏ စိတ်ကူးယဉ်ကာ တွေးတောနေတာတွေကို အချိန်မီ အသိတရားဖြင့် အာရုံမပြောင်း အရသာခံကာ ဆက်၍ စဉ်းစားနေမိသည်။ သည်တော့လည်း သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းမှ ထကြွသောင်းကျန်း၍ လာရသော သွေးသားများသည် ငြိမ်သက်သွားခြင်းမရှိသည့်အပြင် ပို၍ပင် တိုးကာ ထကြွသောင်းကျန်း၍ လာရသည်။

မနေနိုင် မထိုင်နိုင်ဖြစ်၍ လာရသော အေးမောင်သည် သူ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ လက်ကို ထိုးထည့်ကာ မာတောင်၍ နေသော ပုဆိုးအောက်မှ သူ၏  လီးတန်ကြီးကို ပုဆိုးပေါ် မှနေ၍ပင် အတင်းဆုပ်ကိုင်၍ ထားလိုက်ရပါတော့သည်။

__________

မေလဲ့တစ်ယောက် ၉ နာရီတွင်စ၍ အိပ်ပျော်သွားပြီး ၁ဝ နာရီလောက်တွင် ပြန်၍ တရေးနိုးလာခဲ့လေသည်။

တရေးနိုးလာပြီးနောက် မေလဲ့သည် ဗြုန်းကနဲ ပြန်၍ အိပ်မပျော်နိုင်ဖြစ်ကာ အတွေးနယ်ချဲ့နေမိသည်။ အထူးသဖြင့် သူမ၏ အတွေးတွေက အေးမောင်ဆီတွင် ရောက်၍ နေသည်။ ညနေက ကိစ္စကိုလည်း မေလဲ့သည် ပြန်၍ စဉ်းစားနေမိလေသည်။

အမှန်တော့ ကလေးသာသာ နေတတ်သော မေလဲ့တစ်ယောက် အေးမောင်ကို သူမသည် အစ်ကိုတစ်ယောက်လိုပင် ခင်မင်ခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် သူမ၏ ရှေ့တွင် မမသွဲ့က အေးမောင်ကို အကဲပိုတာတွေ မြင်ရပြီး အေးမောင်ကို သူမသည် မှတ်မှတ်ထင်ထင် ဂရုပြုခဲ့မိခြင်းဖြစ်သည်။

ပြီးတော့ မေလဲ့သည် စိတ်ကစားတတ်သည့် အရွယ်ပီပီ အေးမောင်ကို စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့သည်။ တစ်စထက် တစ်စ သူမ၏ စိတ်ကူးယဉ်တာတွေ များလာတော့ မမသွဲ့ကိုပင် မနာလို ဖြစ်လာရလေသည်။ ထို့အပြင်လည်း အေးမောင်ကို သူမသည် သဝန်တိုကာလည်း လာရသည်။ ဒီလောက်နှင့် ဆိုလျှင် ကိစ္စ မရှိသေးချေ။ 

ဟိုတစ်နေ့ ညက မေလဲ့ တရေးနိုးလာပြီး အပေါ့အပါးထ၍ သွားသည်။ အသွားတုန်းက သူမအရှိန်နှင့် သူမမို့ နောက်ဖေးဖက်ကိုသာ အရောက်သွားခဲ့သည်။ အပြန်တွင်တော့ ဟိုဟိုဒီဒီ ကြည့်မိသော မေလဲ့တစ်ယောက် အေးမောင်၏ အိပ်ခန်းတံခါးက ဟ၍ နေကာ အခန်းတွင်းမှ ညအိပ်မီးရောင်က အခန်းအပြင်ထိအောင်ပင် ပျံ့လွင့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ စပ်စုလိုသော သဘောဖြင့် မေလဲ့သည် အေးမောင်၏ အိပ်ခန်းဝသို့ အသာခြေကိုဖွ၍ နင်းကာ ကပ်သွားပြီး အထဲသို့လှမ်း၍ ကြည့်လိုက်လေသည်။

ညဉ့်နက်ပြီဖြစ်၍ မီးအားတွေလည်း ကောင်းကာ ကုတင်ပေါ် တွင် ပက်လက်အိပ်ပျော်နေသော အေးမောင်ကို ကာရံကာ ချထားသော ဇာခြင်ထောင်ကို ထွင်းဖောက်၍ မြင်လိုက်ရသည်။ ဒီမှာတင် ညဉ်မပျောက်နိုင်သေးသော မေလဲ့က အေးမောင် အိပ်ပျော်နေစဉ်မှာ တစ်စုံတစ်ခု လုပ်ခဲ့မည်ဟု အတွေးက ပေါ် လာသလို သူမသည်လည်း ချက်ခြင်းပင် အေးမောင်၏ အိပ်ခန်းထဲသို့ လှမ်း၍ ဝင်လိုက်ရာမှ ကုတင်ဘေးသို့ ပြေး၍ ကပ်လိုက်ကာ အိပ်ယာပေါ် တွင် အိပ်ပျော်နေသော အေးမောင်ကို ငုံ့၍ ကြည့်လိုက်မိသည်။

သည်မှာတင် မေလဲ့၏ မျက်လုံးများသည် ပြာကနဲ ဖြစ်ကာ ရင်ထဲတွင် ဒိန်းကနဲ ဖြစ်၍ သွားရလေသည်။ ပက်လက်လှန်၍ အိပ်ပျော်နေသော အေးမောင်၏ ပုဆိုးသည် ပေါင်လယ်လောက်ထိ လျှော၍ ကျနေပြီး အေးမောင်၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ လီးတန်ကြီးသည် ထောင်မတ်၍ မနေသော်လည်း မာမာတောင်တောင်ကြီး ဖြစ်၍ နေသည်။

ဒါကို မြင်တွေ့လိုက်ရသည်နှင့် မေလဲ့၏ အကြည့်တွေက ဒီနေရာမှ မခွာနိုင်အောင် ဖြစ်၍ သွားရသည်။ ပြီးတော့လဲ သူမ၏ တစ်ကိုယ်လုံးသည် ရှိန်းဖိန်း၍ လာရသည်။ ခဏအကြာပင် ကြည့်နေမိတော့ သူမ၏ ခြေဖျားလက်ဖျားလေးများသည်ပင် တဆတ်ဆတ် တုန်၍ လာခဲ့ရသည်။ အတော်ကြာမှ ပက်လက်လှန်၍ အိပ်နေသော အေးမောင်သည် လူးလွန့်လာရာမှ တစ်ဖက်သို့စောင်းကာ မှောက်၍ အိပ်လိုက်တော့မှသာ မေလဲ့သည် အေးမောင်၏ ကုတင်ဘေးမှ ထွက်၍ လာခဲ့ရသည်။

ဒါတောင် မေလဲ့သည် နောက်ဖက်သို့ လှည့်ပြီးကာမှ ပေါင်နှစ်ချောင်း ခပ်ကားကားလုပ်၍ မှောက်အိပ်နေသော အေးမောင်၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ ပြူးထွက်နေသည့် ဂွေးအု မဲမဲကြီး လုံးလုံးတစ်တစ်ကြီးကို သမင်လည်ပြန်၍ ကြည့်မိခဲ့ပါတော့သည်။

အဲဒီနောက် ဒီနေ့ညနေတွင် အေးမောင်တစ်ယောက် အိမ်သို့ ပြန်ရောက်လာပြီဆိုသည်နှင့် သူမ၏ စိတ်ကူးအတိုင်း ထင်ရာမြင်ရာတွေ လုပ်ခဲ့သည်။ ညနေက အေးမောင်၏ ပုဆိုးတွင်းမှ ဟာကြီးနှင့် ထိုးထောက်မိခဲ့သော သူမ၏ ပေါင်ထိပ်လေးနှင့် တင်ပါးလေးတစ်ခြမ်းတို့သည် ခုထိ နွေးနွေးထွေးထွေးလေးပင် ရှိ၍ နေရပါသေးသည်။ 

ပြီးတော့ သူမကိုေ အးမောင်က ချစ်စရာကောင်းသည်တဲ့။ စဉ်းစားကြည့်နေမိရင်းက မေလဲ့၏ သွေးသားတို့သည် ထကြွသောင်းကျန်း၍ နေခဲ့ရပြီ ဖြစ်သည်။ ငယ်ရွယ်လွန်းသူမို့လည်း သူမစိတ်ကို သူမ မထိန်းနိုင်။ မေလဲ့၏ စိတ်တွေက အေးမောင်၏ အိပ်ခန်းဆီသို့ ရောက်၍ သွားရသည်နှင့် ချက်ခြင်းလိုပင် သူမသည်လည်း အိပ်ယာပေါ် မှ လူးလဲ၍ ထကာ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့လေသည်။

အိပ်ခန်းအပြင်ရောက်တော့ မေလဲ့သည် အေးမောင်၏ အိပ်ခန်းဆီသို့ လှမ်း၍ ကြည့်လိုက်မိသည်။ ထူးထူးခြားခြားပင် အေးမောင်၏ အိပ်ခန်းမှာ ပိတ်၍ ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဒါပေမယ့် မေလဲ့က စိတ်မလျော့၊ အိပ်ခန်းဝဆီသို့ ခြေကို ဖွနင်း၍ သွားပြီး အိပ်ခန်းတံခါးကို တွန်း၍ ကြည့်လိုက်မိသည်။ အေးမောင်၏ အိပ်ခန်းတံခါးမှာ လှုပ်ကနဲ ပွင့်၍သွားလျှင်ပင် အိပ်ခန်းထဲသို့ မေလဲ့သည် လှမ်း၍ ဝင်လိုက်ကာ တံခါးကို ပိတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ မမသွဲ့ကို သတိရကာ အိပ်ခန်းတံခါးကို အတွင်းမှ ကလန့်ထိုးလိုက်ပြီး အေးမောင်၏ ကုတင်ဘေးနားသို့ တိုးကပ်၍ လာခဲ့သည်။

'' ချစ် ချစ်တယ် မေလဲ့ရယ့် ''

ကြားလိုက်ရသည်က တကယ်ကို ပီပီသသကြီး ဖြစ်သည်။ မေလဲ့၏ ကိုယ်လုံးလေး ဆတ်ကနဲ တုန်၍ သွားရလေသည်။ ရင်ထဲတွင်လည်း ထိတ်ကနဲ ဖြစ် သွားရလေသည်။

အေးမောင်သည် အိပ်ယာပေါ် တွင် ပက်လက်လှန်၍ အိပ်နေရင်းက မျက်လုံးနှစ်လုံးကို စုံမှိတ်၍ ထားကာ လက်တစ်ဖက်က သူ၏ ပုဆိုးတွင်းမှ လီးတန်ကြီးကို ပုဆိုးပေါ် မှ အုပ်၍ ကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြင့် ပွတ်၍ နေလေသည်။

အေးမောင်၏ အဖြစ်ကို တခဏတာမှ ရပ်၍ ကြည့်လိုက်ရရုံဖြင့်ပင် မေလဲ့၏ ကိုယ်လုံးလေးတစ်ခုလုံး ချက်ခြင်းပင် တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် ဖြစ်၍ လာရသည်။ ပြီးတော့မှ သူမ၏ လည်ချောင်းလေး အတွင်းဖက်တွင် ခြောက်သွေ့၍ လာရသည်။ ထို့နောက် ထပ်မံ၍ ကြားလိုက်ရသည်ကတော့

'' ဟင်း ဟင်း ကောင်းလိုက်တာ့ မေလဲ့ရယ်'' တဲ့။

မေလဲ့၏ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးသားများ ဖြာကနဲ ဖြစ်၍ သွားရသည်။ ဒီတစ်ခါ ကြားလိုက်ရတာက စောစောကလို သဲသဲကွဲကွဲ မဟုတ်။ မပီမသဖြင့် ခပ်ညည်းညည်းလေးဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ သူ၏  လီးတန်ကြီးကို ပုဆိုးပေါ် မှ ပွတ်၍ နေသော အေးမောင်၏ လက်တွေက သွက်သွက်လက်လက်ကြီး ဖြစ်၍လာရုံမျှမက တစ်ချက်တစ်ချက် သူ၏ ခါးကြီးကော့၍ ကော့၍ တက်ကာ လာရသေးသည်။

သူမဘာသာပင် ဘယ်လိုက ဘယ်လို ဖြစ်သွားသည်ကို သတိမထားမိလိုက်။ မေလဲ့သည် ဇာခြင်ထောင်လေးကို အသာမကာ ခေါင်းလျှို၍ ဝင်လိုက်မိသည်။ သူမ၏ ခြေထောက်လေးတွေကတော့ ကုတင်ဘေး ကြမ်းပြင်ပေါ် တွင် ရပ်လျက်ပင် ရှိနေပါသည်။

ထိုအခိုက်လေးမှာပင် အေးမောင်၏ မျက်လုံးတွေက ပွင့်၍ လာသည်။

'' ဟင် မေလဲ့ ''

'' အိုး အကို့ ''

မေလဲ့တစ်ယောက် အကိုမောင်ဟုပင် ဆုံးအောင် မပြောလိုက်ရပေ။

ဖြတ်ကနဲ မျက်လုံးဖွင့်၍ ကြည့်လိုက်ပြီးသည်နှင့် တပြိုင်နက်တည်းမှာပင် ဟင် မေလဲ့ ဟု အသံလေးထွက်သွားရင်းက အေးမောင်သည် သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို လှမ်း၍ ဆွဲကာ ဖက်လိုက်တော့ရာ မေလဲ့၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ အေးမောင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးပေါ် သို့ မှောက်၍ ကျလာစဉ်မှာပင် အေးမောင်၏ နှုတ်ခမ်းတွေက မေလဲ့၏ နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်းဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကုတင်စောင်းဖက်တွင် တန်းလန်းလေးဖြစ်၍နေသော မေလဲ့၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲယူ၍ သူ၏ ကိုယ်ကြီးပေါ် သို့ မ၍ တင်လိုက်လေရာက သူ၏ ဘေးသို့ပါ တဆက်တည်း ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး အေးမောင်၏ ကိုယ်လုံးကြီး အထက်ပိုင်းနှင့် မျက်နှာက မေလဲ့၏ အပေါ် သို့ အုပ်မိုးလျှက်သားဖြစ်၍ သွားရတော့သည်။

အေးမောင်၏ လက်နှစ်ဖက်က မေလဲ့၏ ကိုယ်လုံးလေးကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားသဖြင့် သူမ၏ တစ်ထပ်တည်း ညအိပ်ရန် ဝတ်ထားသော အင်္ကျီလေး၏ အောက်မှ ရင်သားအိအိလေးများသည် သူ၏ ရင်အုံကြီးကို နွေးထွေးမှုတွေ ပေး၍နေသည့်အပြင် အိထွေးသော အထိအတွေ့က သူ၏ ရမ္မက်တို့ကို ဆွဲဆောင်၍ သွားနေကြချေလေပြီ ဖြစ်သည်။

သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများပေါ် သို့ အေးမောင်၏ နှုတ်ခမ်းများက ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းလိုက်စက ပြူးကျယ်၍ သွားရသော မေလဲ့၏ မျက်လုံးလေးများသည် ယခုအခါ မှေးစင်း၍ ကျသွားခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။

ဖက်ထားသော လက်တစ်ဖက်ကို ခွာလိုက်ရာက ဖိထားသော ရင်ဘတ်ကို ကြွလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ် မှခွာ၍ လာသော လက်က မေလဲ့၏ ခါးဖက်မှနေ၍ သူမ၏ အင်္ကျီလေးထဲသို့ ထိုး၍ ဝင်သွားကာ ဗိုက်သားလေးတွေကို လျောတိုက်၍ ပွတ်လိုက်ရင်း နို့အုံလေးတစ်ဖက်ကို လှမ်း၍ ဆုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။ သူမ၏ အင်္ကျီလးအောက်ဖက်မှ နှိပ်စေ့လေးနှစ်လုံး ပြုတ်၍ ထွက်သွားရာမှ မေလဲ့တစ်ယောက် တွန့်၍ သွားရတော့သည်။

မေလဲ့၏ စူစူမို့မို့ နို့လေးက အေးမောင်၏ လက်တစ်ဆုပ်သာသာမျှပင်။ ဒါပေမယ့် မာတင်း၍ နေလေသည်။ အေးမောင်က ဖွဖွပင် ညှစ်လိုက်သည်။ မေလဲ့၏ ခါးလေးက ကော့ကနဲ တက်လာသည်။ ဒီလို ညှစ်ရင်း ဖျစ်ရင်းမှပင် နို့သီးလေးတွေကို လက်မ လက်ညှိုးတို့ဖြင့် ညှပ်ကာ ပွတ်လှည့်ပေးလိုက်တော့ မေလဲ့၏ လက်ကလေးနှစ်ဖက်က အေးမောင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို ကြုံးဖက်လိုက်လေသည်။

အေးမောင်၏ နှုတ်ခမ်းများက မေလဲ့၏ နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်းပင် စုပ်နမ်းနေသလို လက်ကလည်း သူမ၏ နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီ ဖျစ်ညှစ် ဆုပ်နယ်လျှက်ရှိနေရာက သူ၏ လက်ကြီးက ရွှေ့လျားလှုပ်ရှားမှုကြောင့် ခဏအတွင်းမှာပင် မေလဲ့၏ အင်္ကျီ နှိပ်စေ့လေးများအားလုံး ပြုတ်ထွက်သွားရလေတော့သည်။

လက်ကလည်း နို့အုံလေးတွေကို မလွှတ်ပဲ နှုတ်ခမ်းကိုခွာလိုက်သည်။ ပြီးတော့ မေလဲ့၏ မျက်နှာလေးကို ခပ်စိမ်းစိမ်း ကြည့်လိုက်ရာက သူမ၏ နဖူးကျဉ်းကျဉ်းလေးမှသည် မေးဖျားချွန်ချွန်လေးအဆုံး မျက်နှာတစ်ခုလုံးကို နမ်းပါတော့သည်။

ပြီးပြန်တော့ အေးမောင်၏ နှုတ်ခမ်းများက မေလဲ့၏ လည်တိုင်လေးဘေးကို ဖိကပ်လိုက်ရာက စုပ်နမ်းလိုက်ပြန်တော့ မော့၍ တက်သွားရသော မေလဲ့၏ မျက်နှာလေးရှိ နှုတ်ခမ်းဖျားလေးများသည် တဖြတ်ဖြတ် တုန်ခါ၍ သွားရသည်။

ထိုစဉ်မှာပင် အေးမောင်၏လက်က သူမ၏ ရင်သားနှစ်မွှာပေါ် မှ လျှောတိုက်၍ ဆင်းသွားကာ သူမ၏ ခါးတွင် ညှပ်၍ ဝတ်ထားသော ထမီစလေးကို ဆွဲ၍ ဖြုတ်လိုက်သည်။

'' အိုး အကို ''

အေးမောင်ကို ဖက်၍ထားသော မေလဲ့၏ လက်လေးတစ်ဖက်က လှမ်း၍ သူမ၏ ထမီစလေးကို ဆွဲလိုက်သော်လည်း မမှီတော့ချေ။ ထမီစလေးမှာ သူမ၏ ပေါင်လယ်လောက်အထိ လှောချခြင်း ခံလိုက်ရပြီး အေးမောင်၏ လက်က သူမ၏ ဆီးခုံပေါ် သို့ ဖိကပ်ကာ လျှောတိုက်၍ ပွတ်လိုက်လေသည်။ မေလဲ့၏ ပေါင်လေးနှစ်ဖက် ဟ ကနဲ ကားသွားရာမှ သူမ၏ လက်လေးသည် အေးမောင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးပေါ် သို့ ဖြတ်ကနဲ ပြန်၍ ရောက်လာရကာ ကြုံး၍ ဖက်လိုက်မိသည်။ အေးမောင်၏ လက်က မေလဲ့၏ စောက်ပတ်အုံလေးကို အုပ်၍ ကိုင်လိုက်ရင်းမှပင် သူ၏ မျက်နှာကလည်း ရင်သားလေးများပေါ် သို့ အပ်လိုက်သည်။ လက်က စောက်ပတ်အုံလေးကို ဖျစ်ညှစ်ပွတ်သပ်နေသကဲ့သို့ လှာကိုထုတ်၍လည်း နို့သီးသေးသေးလေးတွေကို ယက်၍ ပေးနေလေသည်။ မေလဲ့တစ်ယောက် အရာအားလုံးကို မေ့၍ သွားရပေတော့သည်။ 

ဒီအချိန်တွင် သူမ သိသည်ကတော့ အေးမောင်၏ ရင်ခွင်တစ်ခုတည်းကိုပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။ ကြွ၍ ပါလာသော ကာမဇောတွေကြောင့် သူမ၏ ပေါင်လေးများသည် စုလိုက် ကားလိုက်ဖြင့် ဖြစ်နေရကာ ပေါင်လယ်လောက် ရောက်၍နေပြီဖြစ်သော သူမ၏ ထမီစလေးသည် သူမ၏ ဒူးဆစ်လေးအောက်ဖက်ထိပင် လျှော၍ ကျသွားခဲ့ရပြီ ဖြစ်သည်။ နုနယ်အိထွေးလွန်းသော စောက်ပတ်လေးသည် အေးမောင်၏ လက်ဖဝါးအောက်တွင် ထင်သလို ဆုပ်နယ်ခံနေရသည်။ အားကျမခံ တန်ပြန်ကာ စောက်ပတ်လေးသည် တစ်စထက်တစ်စ ဖေါင်းကား၍ တင်းမာလာခဲ့ရသည်။ သေးငယ်၍ ပိကပ်နေသော မေလဲ့၏ နို့သီးခေါင်းလေးများသည်လည်း အေးမောင်၏ လျှာအောက်တွင် ထင်သလို အလူးအလိမ့်ခံနေသည်မှ အားကျမခံ တန်ပြန်၍ နို့သီးလေးများသည် ထောင်တက်၍ လာခဲ့ရပေသည်။ 

မေလဲ့၏ အသက်ရှုသံလေးများသည် တဟင်းဟင်း ဖြစ်၍လာသလို စောက်ပတ်ဝလေးသည်လည်း တစ်စထက်တစ်စ စိမ့်စို၍ လာရလေသည်။ အေးမောင်သည် ကုန်းထလိုက်သည်။ ထိုင်ရက်သားဖြစ်သွားတော့ မေလဲ့၏ အင်္ကျီလေးကို ဆွဲ၍ ချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ ပြီးလျှင် ထမီလေးကိုပါ တစ်ဆက်တည်း ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ မေလဲ့တစ်ယောက် မျက်လုံးလေးတွေကို မဖွင့်ပဲ ကိုယ်လုံးလေးမှာ ငြိမ်၍ နေလေသည်။ သူမ၏ ရင်ထဲမှာတော့ တလှပ်လှပ် လှုပ်ခါလျက်ရှိသည်။ ကိုယ်လုံးတီးလေး ဖြစ်၍ သွားရသော မေလဲ့ကို ကြည့်ရင်းကပင် အေးမောင်သည် သူ၏ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲ၍ ထောင်လိုက်ရာက ပေါင်ရင်းတွင် ဝင်၍ ထိုင်လိုက်လေသည်။ 

မေလဲ့၏ ရင်ဘတ်လေးမှာ နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြင့် ခပ်သွက်သွက်ကြီး ဖြစ်လျှက်လာရသည်။ နီကျင်ကျင် အမွှေးနုလေးတွေ ကြို့တို့ ကျဲတဲအောက်မှ စောက်ပတ်လေးမှာ ဖွေး၍ နေသလို အနီရောင်သွေး အကွဲကြောင်းလေးတွင်လည်း အရည်ကြည်လေးများမှာ စိမ့်၍သီးနေသည်။ လီးတန်ကြီးထိပ်ကို အဖုတ်ကလေးအဝတွင် ထောက်၍ တေ့လိုက်သည်။ မေလဲ့၏ ခါးလေး ဆတ်ကနဲ တွန့်၍သွားရာမှ ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းထပ်၍ ကားသွားရသည်။ အေးမောင်က ကိုယ်ကို ရှေ့သို့ ငိုက်ကာ လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ထဲသို့ ဖိ၍ သွင်းလိုက်တော့သည်။ မေလဲ့၏ ခါးလေးမှာ ကော့၍တက်သွားပြန်သည်။ ပြီးတော့ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖြတ်ကနဲ ကိုက်လိုက်ရာက သူမ၏ အသားလေးများသည် တဆတ်ဆတ် တုန်၍ တက်လာသည်။ အေးမောင်ကလည်း သူ၏  လီးတန်ကြီးကို ဖြေးဖြေးပင် ဆက်၍ ဖိသွင်းသည်။ ခါးလေးတင်မက မေလဲ့၏ ကျောလေးပါ ကော့၍တက်လာသည်။ 

ပြီးတော့ မှိတ်ထားသော သူမ၏ မျက်လုံးရှိ မျက်တောင်ကော့ကြီးတွေကြားမှ မျက်ရည်များသည် စီး၍ ထွက်လာကြသည်။ မေလဲ့ထံမှ ဘာဆို ဘာအသံမှ ထွက်၍ မလာပါ။ လီးတန်ကြီး တစ်ဆုံးဝင်ရန် လက်တစ်လုံးခန့်အလိုတွင်မှ အေးမောင်က လီးတန်ကြီးကို ဆတ်ကနဲ ဖိ၍ သွင်းလိုက်တော့ရာ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်၍ထားသော နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာသည် ပြေထွက်သွားရာမှ သူမ၏ ပါးစပ်လေးသည် ဟ၍ သွားရသည်။

'' ကျွတ့် ကျွတ့် ကျွတ် '' 

ဟူသော စုပ်သံလေးက ဘယ်သူ့ကိုမှ ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပဲ လေးလေးပင်ပင်လေး ထွက်ပေါ် ၍ လာရသည်။ မေလဲ့၏ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ အေးမောင်၏ လီးတန်ကြီးမှာ တဆုံးဝင်သွားရပြီ ဖြစ်သလို စောက်ပတ်အုံကြီးမှာလည်း ပို၍ မို့ဖောင်းလာရတော့သည်။ အေးမောင်၏ လက်နှစ်ဖက်က မေလဲ့၏ ကိုယ်လုံးလေး၏ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီတွင် ထောက်၍ ထားရာမှ တံတောင်ဆစ်ကို ချိုး၍ချလိုက်သည်။ သူ၏ ကိုယ်လုံးကြီးက မေလဲ့၏ ကိုယ်လုံးလေးပေါ် သို့ ဖိလျှက်သား ဖြစ်ချိန်မှာပင် အေးမောင်က စောက်ခေါင်းထဲရှိ လီးတန်ကြီးကို ငြိမ်၍ ထားရင်း သူမ၏ နို့အုံလေးနှင့် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လျှာဖြင့် ထိုး၍ ထိုး၍ ယက်ပေးလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ ရှုံ့မဲ့၍ နေသော မေလဲ့၏ မျက်နှာလေးသည် တဖြေးဖြေး လျော့၍ ကျလာသည်။

ဒီတော့မှ အေးမောင်က သူ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ပြင်í ဆန့်ထောက်ကာ လီးတန်ကြီးကို ဆွဲ၍ ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ပြန်၍ သွင်းကာ ဖြေးဖြေးလေး လုပ်ပေးလိုက်သည်။ မေလဲ့မှာ တအင်းအင်းနှင့် ဖြစ်၍ နေရတော့သည်။ နုနယ်ကျဉ်းကြပ်လွန်းသော မေလဲ့၏ စောက်ပတ်လေးမှာ အေးမောင်၏  လီးတန်ကြီးနှင့် ကြပ်ညှပ်၍ ပြည့်သိပ်နေသည်။ အေးမောင်တစ်ယောက် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပေ။ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်၍ လုပ်လေတော့ရာ ရွှဲအိုင်ကာ ထွက်လာသော စောက်ရည်များကြောင့် ရှောရှောရှုရှုလေးဖြစ်၍ လာရသော်လည်း မေလဲ့ခမျာ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြတ်လုမတတ် ကိုက်ထားကာ ရှုံ့မဲ့နေရုံမှမက လက်လေးတစ်ဖက်ကလည်း သူမ၏ ပါးစပ်လေးကို အုပ်၍ ထားလေသည်။

ပြီးတော့ မျက်ရည်တွေကလည်း တသွင်သွင် စီးကျ၍ ထွက်လာတော့သည်။ အေးမောင်ကတော့ ခပ်သွက်သွက်ပင် ဆောင့်၍ လုပ်မြဲလုပ်နေသည်။ မေလဲ့က သူမ၏ ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းကို အစွမ်းကုန် ကား၍ထားရာ ပေါင်တွင်းကြောပင် ထောင်၍ ထနေသည်။ 

'' မေလဲ့ နာသေးလား ရပ်လိုက်ရမလား''

မေလဲ့က စကားမပြောပါ။ ခေါင်းငြိမ့်သည်။ နာသေးတယ်တဲ့ ၊ ခေါင်းခါသည်။ မရပ်နဲ့တဲ့။ မေလဲ့၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ အသားလေးများ တဆတ်ဆတ် တုန်၍ လာရသည့်အပြင် တဟင်းဟင်း ဖြစ်၍ လာရသည်။ ဒါ့အပြင် သူမ၏ ခါးလေးမှာ ကော့လိုက် ချလိုက်ဖြင့် ဖြစ်ကာ စိုရွှဲနေသော မေလဲ့၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ ကော့ကနဲ ကော့ကနဲ တက်လာသည်။ 

သူမ၏ ပါးစပ်ပေါ် မှ ပိတ်၍ ထားသော လက်လေးက လျှော၍ ကျသွားသည်။ အေးမောင်တစ်ယောက် အရသာတွေ အီဆိမ့်၍ လာရကာ စိတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့ပေ။ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို တဆုံးနီးပါးပင် ဆွဲ၍ဆွဲ၍ ထုတ်ပြီး အားရပါးရပင် ဆောင့်၍ လိုးနေပါတော့သည်။ 

'' ပြွတ် ဖွတ် အင်း ဟင်းဟင်း အမလေး ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်''

မေလဲ့၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ လူးပျံ၍ တက်လာလေသည်။ သူမ၏ ဖင်သားကြီးများ မွေ့ယာပေါ် မှ လွတ်၍ ကြွကာ ကော့တက်လာသည်။ အေးမောင်က သူ၏  လီးတန်ကြီးကို မေလဲ့၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ ထိပ်ဖူးကြီးပေါ် သည်အထိ ထုတ်ပြီး အားကုန်ဆောင့်၍ လုပ်လိုက်ကာ သူ၏ ကိုယ်လုံးကြီးကပါ မေလဲ့၏ ကိုယ်လုံးလေးပေါ် သို့ မှောက်၍ ကျလာပြီး သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ကြုံး၍ ဖက်ကာ လီးတန်ကြီးအရင်းကို စောက်ပတ်အဝတွင် အတင်းပင် ဖိကပ်၍ ထားလိုက်စဉ်မှာပင့် 

'' အား့ အင်း့ အ့ အမလေး့ ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်'' 

ဟု စုပ်သပ်ရင်း မေလဲ့၏ ခါးလေးမှာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တွန့်လိမ်၍ ကော့တက်သွားရပါတော့သည်။

___________

မေသွဲ့တစ်ယောက် ညနေက အိမ်ရှေ့ ပန်းခြံထဲတွင် ပန်းပင်များကို ပေါင်းရှင်းပေးနေသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် အေးမောင် ရုံးက ပြန်လာသည်ကို လှမ်း၍ မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ ခဏကြာမှ အေးမောင်ကို ထမင်းစားရင် ကိုယ့်ဘာသာ ခူးစားရန်နှင့် ဟင်းချိုအိုးမှာ မီးဖိုထက်တွင် တင်ထားကြောင်းပြောရန်အတွက် သတိရကာ မေသွဲ့သည် အိမ်ဖက်သို့လျှောက်လာခဲ့သည်။ အိမ်ရှေ့အရောက်တွင် မေလဲ့က အေးမောင်ကို လှမ်း၍ ခေါ် လိုက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။ အိမ်ပေါ် သို့ မေသွဲ့ လှမ်း၍ အတက်လိုက်မှာပင် အေးမောင်က မေလဲ့၏ အခန်းတွင်းသို့ ဝင်သွားသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။

မေသွဲ့သည် အိမ်ပေါ် သို့ ဆက်၍ လျှောက်လာခဲ့ပြီး မေလဲ့၏ အိပ်ခန်းတံခါးအပြင်ဖက်တွင်ရပ်ကာ နားစွင့်လိုက်သည်။ အခန်းထဲမှ အဖြစ်အပျက်တွေကို မမြင်ရပေမယ့်လည်း အစအဆုံး ကြားနေခဲ့ရသည်။ မေသွဲ့၏ ခြေဖျားလက်ဖျားလေးတွေက တစ်စထက်တစ်စ အေးလာသည်။ 

နောက်ဆုံး မေလဲ့က အတင်းမေး၍ အေးမောင်က မေလဲ့တစ်ယောက် ချစ်စရာကောင်းသည်ဟု ထုတ်၍ အပြောတွင်တော့ သူမ၏ ရင်တစ်ခုလုံး ပေါက်ကွဲ၍ ထွက်သွားရသည့်ပမာ ခံစားလိုက်ရသော မေသွဲ့သည် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ဖြစ်ကာ မေလဲ့၏ တံခါးကိုခေါက်၍ မေလဲ့ကိုခေါ် လိုက်မိသည်။ ယခုလည်း တရေးနိုး၍ ထလာသော မေသွဲ့တစ်ယောက် ညစဉ်ညတိုင်း လုပ်နေကျအတိုင်း မေလဲ့၏ အခန်းသို့ သွား၍ကြည့်ရာ အခန်းထဲတွင် မေလဲ့ မရှိကြောင်း တွေ့ရသည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း နောက်ဖေးမှထွက်၍ မေလဲ့တစ်ယောက် နောက်ဖေးတွင် မရှိသည်မှာ သေချာသည်။ 

ဒီတော့ မေသွဲ့တစ်ယောက် အေးမောင်၏ အိပ်ခန်းတံခါးရှေ့တွင် ရပ်လိုက်သည်။ အခန်းထဲမှ မသဲမကွဲအသံလေးတွေကို သဲကွဲသွားအောင် သူမ၏ နားကို အခန်းတံခါးတွင် ကပ်၍ နားထောင်လိုက်သည်။ မေသွဲ့၏ နားလေး တံခါးမှ မခွာတော့။ တစ်စထက်တစ်စ သူမ၏ အသားလေးများသည် တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်ကာ ဒူးဆစ်လေးများပင် ရပ်၍ မထားနိုင်လောက်အောင်ပင် ဖြစ်၍လာလေသည်။ 

တဖြေးဖြေး မေသွဲ့၏ ကိုယ်လုံးလေးသည် အေးမောင်၏ အိပ်ခန်းတံခါးကို လျှောတိုက်၍ ပြိုဆင်းလာရာက နားတစ်ဖက်က တံခါးကို ကပ်၍ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ရက်လေးဖြစ်သွားရသည်။ ပြီးတော့ မေသွဲ့၏ မျက်ဝန်းအိမ်များထဲမှ မျက်ရည်လေးများသည် တားမနိုင် ဆီးမရ လိမ့်ဆင်းကာ ထွက်ကျလာကြပါတော့သည်။ အံလေးတစ်ချက်ကြိတ်ကာ တံခါးကို တွန်းကြည့်သည်။ မရပေ။ အတွင်းမှ ကလန့်ချထားသည်။ ကြိတ်မနိုင် ခဲမရ ဖြစ်၍လာရသော မေသွဲ့သည်လည်း အခန်းထဲမှ မေလဲ့ ထွက်လာပါက ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် သူမသည် အခန်းထဲရှိ အေးမောင်၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ ပြေးဝင်တော့မည်ဟု လှိုက်မောစွာ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတော့သတည်း။



ပြီးပါပြီ။



ခွင့်လွှတ်ပေးပါ ငရဲမင်းရယ် (စ/ဆုံး)

ခွင့်လွှတ်ပေးပါ ငရဲမင်းရယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Yee kyaw

ကျွန်တော်နာမည် ဇော်လင်းခန့် လို့ခေါ်ပါတယ်။ ဇာတိကတော့ ရန်ကုန်ဇာတိပါပဲ ။ အဖေနဲ့အမေရန်ဖြစ်ပြီးကွဲသွားကြတယ်။ အမေကအဖေနဲ့ကွဲပြီး နယ်မြို့လေးတစ်မြို့ကိုပြောင်းသွားတယ်။ အဲ့မှာပဲ စီးပွားရှာတယ်ပေါ့ဗျာ ။ အဲ့နယ်မြို့လေးမှာပဲနေထိုင် အိမ်ထောင်စုဇယားအသစ်နဲ့ မြို့ခံအဖြစ်ခံယူလိုက်တယ်။

ကျွန်တော်တို့မှာ ညီကိုမောင်နှမ ၅ ယောက်ရှိတယ်။ ကျွန်တော်က အငယ်ဆုံးပေါ့ ။ အကိုကြီး၊အကိုလက်၊အကိုလေး၊အမ ပြီးတော့ကျွန်တော်ပေါ့။ အရင်ကကျွန်တော်ရန်ကုန်မှာပဲအဖေနဲ့နေတယ်။ ကျွန်တော်ရယ်ကျွန်တော်အမရယ် ကျွန်တော် ၄တန်းအောင်လို့၅တန်းတက်ခါနီးမှာ အမေကလာခေါ်တယ်။ အဲ့တာနဲ့ ကျွန်တော်နယ်မြို့လေးကိုရောက်ခဲ့တယ်။ နယ်မြို့လေးမှာနေလို့ကျွန်တော် ၇တန်းကျောင်းသားဘဝကိုရောက်ပြီပေါ့ဗျာ။

အဲ့မှာ ကျွန်တော်အကိုအကြီးဆုံးရဲ့မိန်းမပေါ့။ သူမှာသူနဲ့ခင်တဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရှိတယ် မမေလေးတဲ့ ခန္ဓကိုယ်က ခပ်တောင့်တောင့်ဗျ။ အရပ်အမောင်းကတော့ ၄ပေ ၅လ က်မလောက်ရှိမယ်။ စောက်ရမ်းမိုက်တယ်ဗျာ ။ ကျွန်တော်မှာ သူမှန်းပြီ ဂွင်ထုထုနေရာတာအမောပေါ့ဗျာ။

ခများတို့ကိုပြောဖို့မေ့နေတယ် ။ ကျွန်တော်က ၄တန်းကျောင်းသားဘဝထဲက ဂွင်းထုတက်နေပြီ အဲ့တာကလဲတစ်နေ့ ကျွန်တော်လီးကယားနေလို့ လီးကယားတော့ဗျကုတ်လို့မှာမရတာ အဲ့တာနဲ့လီးရဲ့အရေပြားကိုပွတ်ဆွဲပြီးကုတ်သလို့အယားဖြေရတာပေါ့။

အဲ့မှာဖီးတွေတက်ပြီး ကျွန်တော်ပြီးသွားပါလေရောဗျာ ။လရေကတော့မထွက်သေးဘူးပေါ့။ ဘယ်ထွပ်မလဲကျွန်တော်ကငယ်သေးတာကို။ အဲ့မှာကျွန်တော်ဂွင်းထုတဲ့အရသာကိုကြိုက်သွားတာဗျာ အဲ့မမေလေးအဆက်ပြန်ဆက်ရအောင်ဗျာ။

ကျွန်တော်သူကိုနေ့တိုင်မှန်းပြီးဂွင်းထုတာပေါ့ဗျာ ။ သူကလဲကျွန်တော်အိမ်ကိုနေတိုင်းလာတယ်ဗျ။ ကျွန်တော့် အကိုမိန်းမကျွန်တော်မရီးနဲ့က သူတို့တွေလုပ်ငန်းတစ်ခုစပ်တူရှယ်ယာလုပ်ကြတာလေ။ ၂လုံးထီတို့ချဲတို့ဒိုင်ပေါ့ဗျာ ။ ကျွန်တော်နယ်မြို့လေးမှာ ၂လုံးတို့ ၃လုံး အလောင်းကစားတွေကို တရားဝင်လုပ်ကြတာဗျ အဖမ်းအစီးမရှိကြဘူး။

တစ်နေဗျာမမေလေးကသေးပေါက်ချင်လို့ဆိုပြီးအိမ်သာသွားတယ်ဗျ ။ အဲတာနဲ့ ကျွန်တော်ကနောက်ကနေလိုက်ချောင်းတာပေါ့ဗျာ ။ အိမ်သာကကျွန်တော်အိမ်နောက်ဖက်မှာပေါ့။  အိမ်သာနားမှာ၂ခန်းတွဲအိမ်အပျက်ကြီး တစ်လုံးရှိတယ်။ အိမ်အပျက်ရဲ့နောက်မှာမှ အိမ်သာဗျ။

ကျွန်တော်ကသူအိမ်သာထဲမှာထင်ပြီးချောင်းဖို့လိုက်သွားတာ ဟိုရောက်တော့ဗျာ သူအိမ်သာထဲမှာမဟုတ်ဘူး ။ အိမ်သာရှေ့နားမှာသေးထိုင်ပေါက်နေတာဗျ ။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်ကလိုက်အချောင်း ပက်ပင်းတိုးတာပေါ့ဗျာ ။ သူသေးထိုင်ပေါက်နေတာ။ ကျွန်တော်လာတာနဲ့မျက်နားချင်းဆိုင်ကြီးဗျ ။ စောက်ဖုတ်ကြီးကမဲနက်နေတာပဲဗျာ ကျွန်တော်လီးကလဲ တောင်တာမှတင်းခံနေတယ်။ ကျွန်တော်လဲလာရောသူကလန့်သွားတယ်ဗျ။

" ဟဲ့..ဟဲ့ အောင်မလေးလန့်လိုက်တာ ဇော်လင်းရယ်"

တဲ့သူကပြောပင်မဲ့ ဖုန်းလို့ဖိလို့မရဘူးလေ။ သူသေးပေါက်နေရင်းတန်းလန်းကြီးကို သူသွားသွားချင်းကျွန်တော်ကတန်းပြီလိုက်သွားတာကို။  အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်ကလဲရှက်သလိုလိုနဲ့ တော်တော်လေးစိုက်ကြည့်မိပြီးမှနောက်ပြန်လှည့်ပြေးတော့တာပဲ ကြောက်လဲကြောက်တယ်ဗျ။

နောက်ပြီး သူရောက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်မရီးကမရှိဘူး ။ အမေကနောက်ဖေးမှာ ထမင်းချက်နေတယ် ။ သူကရောက်လဲရောက်ရောကျွန်တော်အနားကပ်ပြီးပြောတယ် ။

" ဇော်လင်း နင်ဆော့နက တမင်ငါ့နောက်ကလိုက်လာတာမလား"

" ဟာ..မ...မ မဟုတ်ပါဘူး မမေလေးရာ .ကျွန်တော်အိမ်သာတက်ချင်လို့သွားတာပါ"

" ဘာအိမ်သာတက်ချင်လို့လဲ ငါသေး ပေါက်ချင်လို့အိမ်သာသွားဦးမယ်လို့ နင့်မရီးကိုပြောသွားတာနင်လဲကြားတာပဲ၊ နင်အိမ်သာတက်ချင်ရင်နောက်မှတက်ပါလားဘာလို့ချက်ချင်းကြီး လိုက်လာတာလဲ"

" ကျွန်တော် တကယ်မသိလို့ပါ"

" မမေလေးပြောလိုက်တာကိုလဲကျွန်တော်မကြားလိုက်ဘူး"

" ကဲပါ ထားလိုက်ပါတော့"

" နင်ဘာမြင်သွားသေးလဲငါကိုမှန်မှန်ပြောနော်"

" ကျွန်တော်ဘာမှမမြင်လိုက်ပါဘူးဗျာ"

" နင်ကကိုမလိမ်နဲ့နော်နင်သေသေချာကြည့်နေတာငါမြင်တယ်"

" နင်င်လိမ်ရင်ငါအမေနဲ့တိုင်ပြောမှာ" (သူကကျွန်တော်အမေကိုအမေလို့ပဲခေါ်တာဗျ မရီးခေါ်သလိုလိုက်ခေါ်တာပေါ့)

" အမေနဲ့တော့မတိုင်ပါနဲ့ မမေလေးရယ်၊ကျွန်တော်အမသေးပေါက်နေတာကိုပဲမြင်တာပါ"

" နင်ဘယ်သူမှရှောက်မပြောရဘူးနော်၊ပြန်ပြောရင်နင်ကိုအမေနဲ့တိုင်မယ်"

" ဟုတ်မပြောပါဘူး"

" နင်အိမ်သာတက်ချင်လိုဆိုအခုမတက်တော့ဘူးလား"

" အခုသွားမလို့ပါမမေလေးစကားပြောနေလို့"

လို့ပြောပြီးကျွန်တော်လဲနောက်ဖေးကို ထွက်လာခဲ့တယ် ။သူသေးပေါက်ခဲ့ တဲ့သေးရာတွေကြည့်ပြီးလီးပြန်တောင်လာတယ် ။ပြီးသူစောက်ဖုတ်ကြီးပြန်မြင်ရောင်လာတယ် အဲ့တာကျွန်တော်လဲ အိမ်ခန်းအပျက်ကြီးထဲဝင်ပြီးမမေလေးကိုမှန်းပြီးဂွင်းထုတော့တာပဲဗျ။ာ စောက်ဖုတ်ကိုမြင်လိုက်ရလို့လားမသိဘူး ဂွင်းထုလိုကောင်းတာ ခဏလေးနဲ့ပြီးသွားတယ် ။

ကျွန်တော်က စောက်ဖုတ်ကိုအရှင်လက်လက်အခုမှ စမြင်ဖူးတာဗျ။ videoထဲမှာတောင်မမြင်ဖူးသေးဘူး။ ကျွန်တော်တို့တုန်းကအောကားသိပ်မထွက်ဘူး။  ဟက်အားတွေပဲထွက်တယ်။ အဲ့တာတောင် ဗီဒီယိုရုံမှာပြရင် ထရန်ပေါက်ကသွားချောင်းကြည့်ရတာ။ အဲ့တုန်းက ၇တန်းကျောင်းသားဆိုတာ ကလေးပဲလေးဗျ။ာ လူကြီးတွေက ၁၀ တန်းဖြေပြီးတာတောင်ကလေးလို့ပဲသက်မှတ်သေးတာ။

ကျွန်တော်တုန်းကပေါ့။ မမေလေးအကြောင်းဆက်ပြောရဦးမယ်။သူကအပျိုမဟုတ်ဘူးသူမှာလဲယောကျ်ားရှိတယ်။ သူယောကျ်ားက သင်္ဘောသား။ သင်္ဘောသားဆိုလို့နိုင်ငံခြားသင်္ဘောသားမထင်နဲ့ ငါးဖမ်းသင်္ဘောသားပါပင်လယ်ပြင်မှာ ၄၅ ရက်လောက်ငါးဖမ်းပြီးမှကမ်းပြန်ကပ်တာ။ ကမ်းရောက်ရင်လဲ ၃/ ၄ ရက်လောက်ပဲနေရတာ ပြီးရင် သင်္ဘောပြန်ထွက်ပေါ့...။

...................................................

နောက်တစ်ပေါ့ဗျာ။

အိမ်မှာမမေလေးရယ် ကျွန်တော်ရယ်။အမေရယ် မရီးရယ် ကျွန်တော်အမရယ် အားလုံးရှိကြတယ် ။ ထိုင်ခုံတွေမှာထိုင် tv ကြည့်တဲ့သူကြည့် အလုပ်လုပ်တဲ့သူလုပ်ပေါ့ဗျာ ။ ထိုင်ခုံက အလွတ်မရှိဘူး အကုန်ထိုင်နေကြတာ။

အဲ့မှာမမေလေးကရောက်လား ကျွန်တော် ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်တယ်။ ကျွန်တော်လန့်သွားတယ်ဗျာ။ ကြိုက်ကလဲကြိုက်တယ်အဲ့အရသာကို ဒါပေမဲ့ ကြောက်ကလဲကြောက်ပေါ့ဗျာ။

ကျွန်တော်က

" မမေလေး သားဖယ်ပေးမယ်လေ"

ဆိုတော့ သူက 

" ရပါတယ်တဲ့အဲ့အတိုင်းထိုင်ပေါ့၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ ငါဝိတ်ကလေးလို့လား"တဲ့။

" မဟုတ်ပါဘူး"

လို့ပြန်ပြောပြီးဒီအတိုင်းဆက်နေနေလိုကတယ်။ အမေတို့ကလဲရှိတော့ ကျွန်တော်လန့်တာပေါ့။ ကိုယ်ကကိုယ်စိတ်မှမလုံတာ သူကိုကြိတ်ပြီးမှန်းဂွင်းထုနေတဲ့သူဆိုတော့ အမေတို့ကတော့ကျွန်တော်ကိုကလေးလို့ပဲသက်မှတ်တာ မမေလေးကိုလဲ သူသမီးလိုပဲလေ...။

အဲ့တော့ လူကြီးတွေ ဒီလိုပဲဖာသိဖာနေနေကြတာ ။ ဘယ်သူမှ အလေးအနက်မထားဘူး။ အဲ့မှာကျွန်တော် ညီလေးကစပါလေရော။ ဟိုတစ်နေ့ကမှစောက်ဖုတ်ကြီးကိုမြင်ထားတာ အခုပေါင်ပေါ်မှာ သေသေချာချာတက်ထိုင်နေတယ်ဆိုတော့ လီးကလဲတောင်ပြီပေါ့ဗျာ။

ကျွန်တောဘစ်မဝတ်ဘူးဗျ။ အခုအချိန်ထိတောင် ဘစ်မဝတ်ဘူး။ တော်ယုံတန်ယုံအပြင်ထွက်ရင်တောင်ဝတ်တာမဟုတ်ဘူး....။ အဲ့မှာလီးကတောင်ပြီး သူဖင်ကိုထောက်မိနေတာပေါ့။ သူကလဲညိမ်နေတယ်။ နောက်ပြီး ဖင်လေးတောင်လှဲ့ပြီး နေရာပြောင်းလိုက်သေးတယ် ။အဲ့မှာ သူဖင်ကြားထဲကို ကျွန်တော်လီးက ကွက်ထိကို ဝင်ပြီး ထောက်ထားတာဗျ။ာ သူကကျွန်တော်ကိုလှဲ့ကြည့်ပြီးပြုံးပြတယ်ဗျ။  ပြီးတော့ပြောသေးတယ် တိုးတိုးလေး

" နင်လဲ လူသာငယ်တာ မလွယ်ဘူးနော်"တဲ့။

" နင်ဒါမျိုးတွေခံစားတက်နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား"

ဆိုတော့ ကျွန်တော်လဲရှက်ရှက်နဲ့ခေါင်းညိမ့်လိုက်တယ်။  ပြီးတော့ဘာမှာမပြောတော့ဘူး။ အဲ့တိုင်းလေးပဲဆက်နေနေကြတယ်...။

ခဏကြာတော့ ကျွန်တော်လဲမနေနိုင်ဘူးအောက်ကနေနဲနဲချင်းပင့်ထိုးတယ် မသိမသာလေးပေါ့။  သူက

" ဟဲ့ညိမ်ညိမ်နေတဲ့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ငါတိုင်လိုက်ရမလား"တဲ့ ။

အဲ့မှာကျွန်တော်တော်တော်လန့်သွားတယ်။

" မမေလေးခဏဖယ်ဦးကျွန်တော်အိမ်သာတက်ချင်လို့"

အဲ့မှာသူက ကျွန်တော်ပေါ်ကဆင်းတယ်။ ကျွန်တော်လီးကထောင်ပြီးမက်နေတယ်။ သူသေသေချာဆိုက်ကြည့်တယ်ဗျာ ဘာမှတော့မပြောဘူး။ ကျွန်တောလဲအိမ်သာကိုအမြန်ပြေးပြီး အိမ်ခန်းအပျက်ဝင်ဂွင်းထုပါလေရော။

ကျွန်တော်ဖီးအရမ်းတက်နေပြီးဗျာ။ ထုလို့ကလဲသိပ်ကောင်း။

" ဟဲ့အဲ့တာဘာလုပ်နေတာလဲ"

" အား..အမလေး"

" ဟာ..မမေလေး"

" ဟို..အမေကိုသွားမတိုင်ပါနဲ့နော်"

" နင်အဲ့တာဘာလုပ်တာလဲ ငါနင့်အပေါ်မှာထိုင်နေထဲကနင်သိပ်မရိုးသားတာငါ သိတယ်နော်"

" အမရယ်ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်၊အိမ်ကိုတော့မတိုင်ပြောပါနဲ့"

" ငါသေးပေါက်ချင်လိုလာတာပါ နင်ဒီလိုလုပ်နေမှန်းမသိပါဘူး"

ဟုပြောပြီး ကျွန်တော်ကိုကျော်ခိုင်းကာသေးပေါက်နေတယ်လေ ဖင်ကြီးကိုဖွေးနေတာပဲ။ ဒါပေမဲ့လဲ ဆော့နကကျွန်တော် တော်တော်ကြောက်ပြီး ညီလေးပြန်အိပ်သွားပြီ ဆက်ပြီးထုဖို့လဲမထုရဲတော့ဘူ။း သူသေးပေါက်လို့အပြီးကိုစောင့်ပြီး သူနဲ့အတူ အိမ်ထဲကိုပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်။

လာလမ်းမှာတော့ဘာမှမပြောဖြစ်ကြဘူးလေ။ အဲ့လိုနဲ့သုံးလေးရက်လောက်နေတော့ မမေလေး ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာလာအိပ်တယ်။

အိမ်မှာလာအိပ်ရတဲ့အကြောင်းကလဲ ကျွန်တော်အိမ်မှာအလှူလုပ်တယ်လေ ။ အဲ့တာဝိုင်းကူရင်းအိမ်မှာအိပ်ဖြစ်တယ်။ ဧည့်သည်တွေကစုံလို့ပေါ့။ ညကြတော့ကျွန်တော်အခန်းမှာ ကျွန်တော်ရယ် ကျွန်တော်အမရယ် မမေလေးရယ်အိပ်ကြတယ် ။ အမရဲ့အခန်းကိုတော့ ဧည့်သည်တွေအိမ်ဖို့ပေးထားတယ် ။ ကျွန်တော်လဲအိပ်ချင်လာတာနဲ့စောစောဝင်အိပ်လိုက်တယ်။ တရေးနိုးတော့ ကျွန်တော်ကိုဖက်ပြီးအိပ်နေတယ် ။ကျွန်တော်ကအမထင်နေတာ ။ဘယ်ဟုတ်မလဲ ။မမေလေးဗျ ။သူကအလယ်မှာအိပ်တာပဲ သူမှန်းသိတော့ ကျွန်တော်မနေနိုင်ဘူးလေ။ အမ ကိုကြည့်လိုက်တော့ အမကအိပ်နေတာကွေးလို့။ အာ့နဲ့ကျွန်တော်လဲအိပ်ချင်ရောင်ဆောင်ပြီး မမေလေးကိုပြန်ဖက်လိုက်တယ်။ ညီလေးကလဲနိုးလာပြီ ကျွန်တော်ညီလေးက မမေလေးအဖုတ်ကိုသွားထောက်မိနေပြီ။

ကျွန်တော်မနေနိုင်တော့ ဖက်ထားရင်နဲ့ကျွန်တော်လက်က မမေလေးဖင်ကို ကိုင်ပြီးညှစ်နေမိတယ်။ သူကမနိုးဘူးဗျ။ တကယ်ပဲမနိုးတာလား အိပ်ချင်ဆောင်တာလားကျွန်တော်မသိဘူ။း အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်မမေလေးနို့တွေကို အင်္ကျီတွေခံနေလျက်နဲ့ပဲ အပြင်ကနေနမ်းနေမိတယ် ။တခါတခါပါးစပ်နဲ့ငုံလိုက်ပေါ့ ဖီးတော့တက်တာပေါ့ ။အရသာတော့သိပ်မရှိဘူ။း အင်္ကျီတွေခံနေတာကိုး ။အဲ့နဲ့တာကျွန်တော်လက်တွေကိုနေရာပြောင်းလိုက်တယ် ။အရှေ့ဘက်ချမ်းမှာနေရာယူပြီး မမေလေးထမီစတွေကို ဖြေချလိုက်တယ် ။

ပြီးတာနဲ့ထမီအပေါ်ပိုင်းကနေ အသာလေးကျွန်တော်လက်တွေကို ထည့်လိုက်တယ်။ ဟာသူဘစ်မဝတ်ထားဘူးဗျ။  စောက်ဖုတ်က အမွှေးတွေမှအများကြီးပဲ ။ ကျွန်တော်ကလဲ စောက်မွှေးထူရင် အရမ်းကြိုက်တာ ကျွန်တော်အကြိုက်ပေါ့။ အဲ့မှာကျွန်တော် သူစောက်ဖုတ်တွေကိုနှိုက်တော့တာပေါ့ ။ကောင်းလိုက်ဗျာ။စောက်ဖုတ်ကတော်တော်ကိုင်လို့ကောင်းတယ် ။ပထမဆုံးအတွေ့ကြုံကို လီးကတော်တော်တောင်နေပြီ ။သူကလဲညိမ်နေတယ် ။ တကယ်အိပ်ပျော်နေတာလားမသိဘူး ။ ဘာသံမှာမကြားရဘူး အဲ့မှာကျွန်တော်အရဲစွန့်ပြီး သူထမီစကိုအောက်ထိဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်။(ဒူးခေါင်းလောက်ထိပါ)။

ပြီးတော့ကျွန်တော်လီးနဲ့သူစောက်ဖုတ်ထဲကိုအတင်းထိုးထည့်တာပေါ့ဗျာ ။ လီးကစောက်ဖုတ်ထဲတော့မဝင်ဘူး။ ပေါင်နှစ်လုံးကစေ့ထားသလိုဖြစ်နေတော့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲလီးကဝင်နေတယ် ။ စောက်ဖုတ်နဲ့လီးကလဲထိနေတယ်။  အဲ့တာလဲတော်တော်ဖီးရှိတာဗျာ။  ကျွန်တော်အဲ့အတိုင်းလိုးနေတာ ဒိုင်ရှိုလေးလိုးနေရတာပေါ့ ။ ဘေးနားမှာအမကလဲရှိတယ်လေ။ သိပ်မကြာပါဘူးဗျာ ။ ပထမဆုံး အတွေအကြုံဆိုတော့ ၁၅ချက်လောက်ပဲရှိမယ် ။ လရေတွေပန်းထွက်ကုန်ပါရော ဖီးတော်တော်ခံလိုကောင်းတယ်ဗျာ ။စောက်ဖုတ်သာလုပ်ရရင်ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲ။ ကျွန်တော်ပြီးပြီခဏနေတော့

မမေလေးစီက ဟင်း... ဆိုပြီးသက်ပြင်းချသံကြားရတယ်ဗျ ။ လီးကလဲပေါင်ကြားမှာတန်းလန်းကြီး လန့်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ဘာမှတော့မဖြစ်ဘူးဗျ ။ သူကကကျွန်တော်ကိုဖက်နေရင်းကနေပတ်လက်ပြန်လှန်သွားတယ်။ အဲ့မှာကျွန်တော်ကဖက်လျက်ကြီးပေါ့။ ကျွန်တော်ကသူနိုးပြီးသိသွားပြီထင်ပြီးကြောက်နေတာ ။ ဒါပေမဲ့သူမနိုးသေးဘူးဗျ ။တကယ်ကြီးအိပ်ပျော်နေတာလားမသိဘူး ။ အမကိုကြည့်တော့လဲအမကအိပ်လို့ကောင်းနေတယ်ထင်တယ် ။ ကျွန်တော်တွေးကြည့်တယ်။  သူတို့အလှူအတွက်ဝိုင်းလုပ်ပေးပြီး ပင်ပန်းပြီးအိပ်မောကြနေပြီထင်တယ်။ အဲ့မှာကျွန်တော်အားတွေရှိပြီး နဲနဲရဲလာတယ်။

ကျွန်တော်ထထိုင်ပြီး မမေလေးစောက်ဖုတ်ကို ကြည့်နေတာကြည့်လို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ ။ ကျွန်တော်လဲသူပေါင်ကြားမှာပေနေတဲ့ ကျွန်တော်လရေတွေကို ဘေးကစောင်ယူပြီး ဆောင်နဲ့သုတ်လိုက်တယ် ။ပြီးတော့ကျွန်တော်သူစောက်ဖုတ်ကို ဖြဲပြီးလက်နဲ့ အသေချာထိုင်နှိုက်နေတာပေါ့ဗျာ ။ စောက်ဖုတ်ကဆိုနေတယ်ဗျ ။အထဲမှာအရေနဲ့ရွှဲနေတာပဲ။ သူပေါင်လေးကို ကျွန်တော်လက်နဲ့ဖြဲလိုက်တယ် ။ပြီးတော့ကျွန်တော် လက်ကိုသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ အလုပ်တွေရှုပ်နေတာပေါ့ ။ လီးကပြန်တောင်လာပြီ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလဲအကျီကြားကနေနို့သီးတွေကိုင်တာပေါ့ ။ ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်ဗျာနို့သီးတွေက နို့တောင်စို့ချင်တယ်။ ဒါပေမဲ့အဲ့လောက်ထိတော့မလုပ်ရဲဘူးဗျ။

စောက်ဖုတ်နှိုက်လိုက်နို့ကိုင်လိုက်နဲ့လီးကတော်တော်တောင်လာပြီး မနေနိုင်တော့ဘူး ။အဲ့မှာကျွန်တော် သူပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီ လီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲထည့်တာပေါ့ ။လူပျိုဆိုတော့အတွေ့အကြုံကမရှိဘူးလေ။ စောက်ဖုတ်ထဲထည့်လို့မရဘူး ။စောင်ဖုတ်ကသေးလို့မဟုတ်ဘူးဗျ။

ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ကမထည့်တက်တာ အဲ့မှာပဲကျန်လက်တစ်ဖက်ကစောက်ခေါင်းထဲနှိုက်ပြီး လီးကိုအဲ့အတိုင်းလိုက်ထည့်တာပေါ့။ အဲ့ကြမှလီးကစောက်ပတ်ထဲဝင်သွားတယ် ။အဲ့မှကျွန်တော်စောက်ပတ်ကိုစလိုးဖူးတာပဲဗျာ ။လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ။ တစ်ခါတစ်ခါလီးကပြန်ကျွတ်ထွက်လာတယ် ။စောက်ပတ်ကအကြပ်ကြီးမှမဟုတ်တာ ။သူလဲအပျိုမဟုတ်ဘူးလေ ။ယောကျ်ားနဲ့ဆိုတော့ လီးကနဲနဲချောင်တာပေါ့ ။အလိုးလို့ကလဲကောင်းဗျာ ။စောင်ဖုတ်ကြပ်နေရင်တအားလိုးလို့ကောင်းမှာဗျာ ။၁၅မိနစ် ကျော်ကျော်လောက်ပဲကြာမယ်ထင်တယ်။ ကျွန်တော်ပြီးသွားပြန်တယ်ဗျာ ။အဲ့မှာကျွန်တော်လဲတော်မောနေပြီ သူကလဲမနိုးဘူးဗျာ ။ကျွန်တော်လဲသူနို့သီးကိုင် သူပေါင်ကိုလီးနဲ့ထောက်ပြီးဖက်ထားတယ် ။သိပ်မကြာဘူးကျွန်တောလဲအိပ်ပျော်သွားတယ်။ အဲ့မနက်ကြတော့ကျွန်တော်နိုးတော့သူတို့တွေနိုးနေကြပြီးဗျ ။ကျွန်တော်ကိုတောင်အမလာနှိုးမှနိုးတာ။

အလှူမှာဗျာ အလုပ်တွေကရှုပ်ပေါ့ ။နောက်ပိုင်းတော့မမေလေးနဲ့တွေရင်သူကဘာမှမသိတဲ့လူလေအေးဆေးပေါ့ ။ကျွန်တော်ကတာမလုံတာ။ သူကိုသိပ်မတွေရဲ့ဘူး ကျွန်တော်ဟာကျွန်တော် ပတ်ရှောင်နေတယ်။ (ကဲဇာတ်လမ်းအတိုချုပ်ရအောင်ပေါ့ဗျာနောက်ပိုင်းဇာတ်လေးတွေအတိုချုပ်ရေးတော့အရမ်းရှည်လို့)

.................................................................

သင်္ကြန်ရောက်ပြီပေါ့ဗျာ ။သင်္ကြန်တွင်းအိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိကြဘူးဗျ ။အကိုငယ်နဲ့အမကရန်ကုန်သွား ။ အမေကတရားစခန်းဝင်တယ်။အကိုလက် ကိုခေါ်သွားတယ်။ တရားစခန်းတခြားမြို့မှာလေ မရီးကိုတော့အိမ်မှာချက်ပြုတ်လို့ရအောင်မခေါ်သွားဘူး ။အကိုလက်ကိုအဖော်ခေါ်သွားတယ် ။အကိုလက်ကလဲသင်္ကြန်မကဲဘူးဗျ ။အမေကိုတော်တော်ချစ်တယ် ။ဘယ်သွားသွားလိုက်သွားတယ် ။အကိုကြီးရယ်ကျွန်တော်ရယ်မရီးရယ်ပေါ့ မမေလေးကလဲမရှိဘူး ။အမျိုးတွေဆီကိုဆိုလာသွားတယ်...။

အဲ့မှာသင်္ကြန်နောက်ဆုံးရက်မနက်မမေလေးပြန်ရောက်လာတယ် ။ အိမ်ကိုလာတယ်နောက်ဆုံးရက်ကိုယ်နေရာမှာဆော့မယ်တဲ့ နောက်ဆုံးရက်ဆိုတော့အမုန်းကဲကြတာပေါ့ ။ အရက်ဆိုတာပလူပျံလို့ ။ မရီးနဲ့မမေလေးက စပိုင်တွေဘီယာတွေသောက်ကြတယ် ။သူတို့လဲမူးနေပြီ ကတာကွေးလို့ အကိုကြီးကလဲသူဘော်ဒါတွေနဲ့မူးလို့ အိမ်ပြန်ရောက်လာတာ။ ဆိုင်ကယ်ကိုတောင်သူဘော်ဒါတွေမောင်းပြီးလာပို့ရတယ်...။

အဲ့မှာညရောက်တော့ မမေလေးကကျွန်တော်အခန်းမှာအိပ်တယ်။ အမအခန်းကသော့ခတ်သွားတယ်လေ။ မရီးကြတော့လဲသူတို့အခန်းမှာလင်မယားအိပ်ကြတာ။ အကိုကြီးမူးနေတာကံကောင်းတာပေါ့ ။သူကမူးပြီးအစောကြီးအခန်းထဲဝင်အိပ်တာ။ နှိုးလို့မရဘူး ။အဲ့တော့မမေလေးကကျွန်တော်နဲ့အိပ်ပေါ့။

သူလဲမူးနေပြီ ကျွန်တော်ကဘီယာလောက်သောက်ရတာ အရမ်းကြီးမူးတယ်လို့တော့မဟုတ်ဘူး။ နဲနဲထွေနေယုံလောက်ပဲ ။ ညကြတော့ ကျွန်တော်မမေလေးကိုဖက်အိပ်တယ်ဗျ ။ လီးကတောင်လို့သူပေါင်ကိုလီးနဲ့ထိုးနေတယ် ။ အဲ့ကြမှသူကြကျွန်တော်လီးကိုလာကိုင်ပါရော ပြီးတော့

" နင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ"တဲ့။

" တော်တော်ယားနေလားတဲ့"

ကျွန်တော်ကသူအိပ်နေဆယ်ထင်တာကျွန်တော်ဘာမှမပြောဘူး။ အဲ့အတိုင်းဖက်ထားတယ် ။သူလက်လဲကျွန်တော်လီးကိုမလွှတ်ဘူး။

" အလှူနေကနင်ကကိုလုပ်တာ ငါသိတယ်"တဲ့။

" ငါကနင့်ကိုငါမောင်လေးတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီးနေတာကို နင်ကဘာလို့အဲ့လိုလုပ်တာလဲ"

" ငါအဲနေကပြောရင်နင်အဆူခံရမှာဆိုးလို့ ဧည့်သည်တွေရောက်နေလို့နော်"

သူပြောသာပြောနေတာစိတ်မဆိုးဘူးဗျ။ သူလက်ကကျွန်တော်လီးကိုကိုင်ထားတုန်း တစ်ချက်တစ်ချက်ညှစ်လိုက်သေးတယ်။ လီးကတောင်တာတင်းခံနေပြီဗျာ...

" နင်ကိုငါမေးမယ်မှန်မှန်ပြော"

" ဟုတ်..ဘာလဲမမေလေး"

" နင်ဟိုတစ်ခါ အနောက်က အိမ်အပျက်ထဲမှာ ဂွင်းတိုက်တုန်းက ငါနင်ပေါ်တက်ထိုင်လို့ နင်ငါကိုမှန်းပြီးဂွင်းတိုက်နေတာမလား"

ကျွန်တော်လဲမညာတော့ဘူးဗျာ ။ထွေထွေလေးရှိနေတော့ပေါ်တင်ပြောတာပေါ့ ။သူကလဲမူးနေတော့ပြောရဲဆိုရဲလာတယ်။

" ဟုတ် သားမမေလေးကို ကြိုက်နေလို့ပါ"

" ဘာကြိုက်တာလဲ ဘာကိုကြိုက်တာလဲ"တဲ့။

" သားမမေလေးကိုမြင်ရင်မနေနိုင်ဘူး ၊လီးလဲတောင်လာတယ် ၊အဲ့တာမမေလေးကိုခဏခဏမှန်းပြီးထုနေတာ"

ပြောပြီးကျွန်တော်လက်တွေကသူစောက်ဖုတ်တွေ နိုတွေကိုင်တာပေါ့ဗျာ..။ သူကကျွန်တော်လီးကိုထုပေးနေတယ်။ ပြီးတော့...

" နင်ဘယ်သူမှရှောက်မပြောနဲ့နော်"

" လူကြီးတွေသိကုန်ရင်မကောင်းဘူး"

" ဟုတ်မမေလေး သားဘယ်သူမှမပြောပါဘူး"

ပြောလဲပြောပြီရော မမေလေး ကျွန်တောဘက်ကိုလှည့်လာတယ် ကျွန်တော်နဘူးလေးတွေပါးလေးတွေကိုနမ်းတယ်။ ပြီးတော့နှတ်ခမ်းချင်းနမ်းတာပေါ့ ကျွန်တော်ကနမ်းပဲနမ်းတာ။ သူကစုတ်ပေးတာ အဲ့ကြမှနှတ်ခမ်းချင်းစုတ်တာကိုသိတယ်။

ပြီးတော့မမေလေးက အင်္ကျီတွေချွတ်တယ်ဗျ ။သူဘောင်းဘီလဲချွတ်တယ် ။ ဒီနေ့မှသူက ဘောင်ဘီအတိုနဲ့ ဖင်ကြီးတွေကိုလုံးနေတာပဲ ။ တကယ့်အကိတ်ဗျာ ဘောင်ဘီချွတ်ပြီးရော စောက်ဖုတ်ကြီးကတန်းပေါ်လာတယ်။

" မမေလေး ဘစ်မဝတ်ဘူးလာဆိုတော့"

" အမကညအိပ်ရင်ဘစ်ဝတ်ပြီးမအိပ်တက်ဘူးတဲ့"

" အဲ့တာကြောင့်လဲ အလှူညက နင်အဆင်ပြေသွားတာပေါ့ ၊ ငါတမင်ချွတ်တာမဟုတ်ဘူး ဝတ်မအိပ်တက်လိုမဝတ်တာ"

" အဲ့ညကနင်အဲ့လိုလုပ်မယ်လို့လဲမထင်ထားတာ အမှန်ပဲ"

" သားမမေလေးကိုအရမ်းချစ်မိနေတယ်"

" အဲ့တာအချစ်မဟုတ်ပါဘူးဟယ်"

" နင်လူပျိုစိတ်တွေထနေတာပါ"

ပြောပြီးနုတ်ခမ်းကိုစုတ်ပါလေရေ။ာ ကျွန်တော်ကလဲနို့သီးတွေကိုင် စောက်ဖုတ်တွေကိုင်ပေါ့ ။စောက်ဖုတ်ထက်စောက်မွှေးတွေကိုကိုင်နေတာ ။ အဲ့တာကျွန်တော်ဖီးဗျ စောက်မွှေးတွေကိုင်ရတာ ။ ကျွန်တောအရမ်းသဘောကြတယ်။

ပြီးတော့မမေလေးနို့တွေစို့တာပေါ့ဗျာ။ နို့သီးတွေကလုံးပြီးကျစ်နေတယ်။ ပျော့ပြဲပြီးတော့လဲတွဲကြမနေဘူး။ နို့စို့လို့အရမ်းကောင်းဗျာ ။ကျွန်တော်သူပေါ်ကနေတက်ခွပြီ နို့တွေစို့။ လီးနဲ့ချက်တွေဗိုက်တွေထိုးပေါ့ ။ နသိုးကြိုးပျက်ဆိုသလိုပေါ့ ။ ပြီးတော့သူက ပေါင်ဖြဲပေးတယ် သူပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကိုလီးနဲ့တေ့ပြီးစောက်ဖုတ်ထဲထိုးထည့်တာပေါ့ ။ပြီးတော့လိုးတော့တာပဲဗျာ။

" အားကောင်းလိုက်တာမမေလေးရာ"

" နင်ပဲကောင်းပါ"

" အမရောမကောင်းဘူလား"

" ကောင်းတော့ကောင်းပါတယ်ဟာ ၊ ဒါပေမဲ့နင်လီးက နဲနဲသေးတော့အရသာ အပြည့်အဝဘယ်ရမလဲ"

ကျွန်တော်စိတ်ထဲမကောင်းဘူးဗျာ သိပ်မကျေနပ်ဘူး။ လီးနေ့တိုင်းထုနေတာ။ ကျွန်တော်လီးလဲ ကျွန်တော်အသက်အရွယ်နဲ့ဆို ကြီးပါတယ် ။ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ရှင်ရင် ကျွန်တော်လီးကကြီးသေးတယ်။ စိတ်ထဲကတော့လီးအကြီးကြီးနဲ့စောက်ပတ်ကိုလိုးလိုက်ချင်တယ်လို့ကျိမ်းနေမိတယ်။ အပြင်မှာတော့လိုးလို့ကောင်းပေါ့

" စောင့်..စောင့် အိုး စောင့်လိုးစမ်းပါဟာ"

" အား..မမေလေး..အ..အကောင်းလိုက်တာ"

ရွှီး...အ.အား

ပလွပ်...ပလွပ်..ဗွတ်

" အ..လုပ်စပ်းပါဟယ်"

" အ..အ..အား...."

သူပြောနေတုန်းမှာပဲကျွန်တော်ပြီးသွားတယ် ။အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ်ဗျာ..။

" နင်ကလဲပြီးလိုက်တာမြန်တာ"

" နင်တော်တော်လိုသေးတယ်"တဲ့

" ငါကိုပြီးအောင်လုပ်ပေးဦး ငါကောင်းလာခါမှနင်ကပြီးသွားတယ်"

" ကျွန်တော်ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမှာလဲ"

" နင်လက်နဲ့ငါဟာထဲကိုနှိုက်ပေး"

" ပေးနင်လက်ပေးအမပြမယ် ဒီဟာလေးတွေ့လားအဲ့ဟာလေးကိုပွတ်ပြီးချေပေး"

သူပြောသလိုပဲကျွန်တော် သူစောက်ပတ်ကို နှိုက်ပေးတယ်။ စောက်စိတွေပွတ်ပြီးချေပေးတယ် ။ သူဖီးတော်တက်နေပြီဗျ ။ပါးစပ်ကလဲညီးသံစုံလို့ ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ ကော့ပြန်နေတယ် ။ သူကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်လီးတွေပြန်တောင်လာတယ်။

ကျွန်တော်လဲသူပွတ်ပေးနေရင်ခဏနေတော့မနေနိုင်ဘူး။ ပြန်လိုးချင်လာတယ်။ အဲ့တာနဲ့...

" မမေလေး သားလုပ်ပေးရမလား"

" ဘာကိုလဲ"

" လိုးပေးရမလား နောက်တစ်ခါ"

" နင်လုပ်နိုင်သေးလို့လား"

ပြောပြီးသူ ကျွန်တော်လီးကိုလာကိုင်တယ်ဗျ။

" နင်လီးပြန်တောင်နေတာပဲ နင်လုပ်ချင်နေပြီလား"

" ဟုတ်"

" အာ့ဆိုကောင်းတာပေါ့ဟယ် လာမြန်မြန်လုပ် တော်ကြာဟိုလင်မယားတွေနိုးလာဦးမယ်"

ပြောဆိုပြီးသူကပတ်လက်လှန့်ပြီးပေါင်ကားပေးတယ်။

" မမေလေး ကျွန်တော်လေးဘက်ကုန်ပြီး မမေလေးကိုလုပ်ချင်တယ်"

" နင်ကလဲ..ပြီးရောလာ မြန်မြန်လုပ်"

ပြောပြီးဖင်ဘူးထောင်းထောင်ပေးတယ်ဗျ ။ ဖင်ကြီးကြည့်ပြီး လိုးချင်လာတာမနေနိုင်တော့ဘူး ။ စောက်ဖုတ်ကလဲနောက်ကနေပြူထွက်နေတယ်။ ကျွန်တော်လဲနောက်ကနေလိုးတာပေါ့ဗျာ ။ လက်ကလဲဖင်တွေညှစ်လို့ ဖင်ဝလေးကို ကိုင်ကိုင်ကြည့်တယ်။ မမေလေးတွန့်တွန့်သွားတယ်ဗျ အဲ့တာနဲ့

ကျွန်တော်လဲ သဘောကြပြီး ဖဲထဲကိုလက်ညိုးနဲ့ထိုးတာပေါ့ ။အဲ့မှာပဲသူက

" အား..ရွှီးကောင်းလိုက်တာ..."

" အဲ့လိုလေးလုပ်ပေး အား..."

" အား..လုပ်လုပ်မြန်မြန်လုပ်ပါ.."

တော်တော်လေးကြာတော့ သူကပတ်လပ်ပြန့်လှန်တယ်ဗျ ။ ပြီးတော့ကျွန်တော်ကိုတက်ခွပြီးလုပ်ခိုင်းတယ် ။ကျွန်တော်လဲသူကိုခွပြီး အားနဲ့လိုးတာပေါ့ဗျာ ။ခဏနေတော့ သူကျွန်တော်ကိုအသေဖက်ထားပါလေရော။လက်တွေနဲ့လဲအသေဖက်ခြေထောက်တွေနဲ့ချုပ်ပြီးဖတ်ထားတာ။ အဲ့အချိန်မှာအရမ်းလိုးလို့ ကောင်းတာဗျာ ။ သူစောက်ဖုတ်က ညှစ်ထားတယ်ဗျ ။ ကျွန်တော်လီးကိုညှစ်ထားတာမှ လီးကကျင်ကျင်တက်လာတယ်။ ခဏနေတော့သူစီကအသံမျိုးစုံထွက်ပြီး

" အားကောင်းလိုက်တာ အမပြီးပြီဇော်လင်း အားပြီးပြီ"

" ကောင်းလိုက်တာဇော်လင်းရယ်"

" အမပြီးပင်မဲ့သားမပြီးသေးဘူး"

" ဇော်လင်းလဲပြီးခါနီးပြီလား"

" ဟုတ် လိုးလို့အရမ်းကောင်းလာပြီ"

" အာ့ဆိုဆက်လိုးလေ ဇော်လင်း ပြီးအောင်းလိုးလိုက်" 

ပြောပြီးကျွန်တော်လဲ

" မမေလေး သားကိုလေးဘက်ပြန်ထောက်ပေး"

" နင်လေးဘက်ထောက်လုပ်တာတော်တော်ကြိုက်လား"

" ဟုတ်မမေလေးဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး လိုးတာပိုလိုးလို့ကောင်းတယ်"

" ပြီးတော့မမေလေးဖင်ကိုလဲလိုးချင်တယ်"

" ဖင်ကိုတော့မလိုးပါနဲ့ဟယ်"

" မမေလေးစောက်ဖုတ်က နဲနဲချောင်တော့ ကျွန်တော်အရသာသိပ်မတွေ့ဘူး"

" အရသာမတွေရအောင် နင်ကအရသာဘယ်လိုခံလဲ"

" နင်ကိုမုန့်ကျွေးနေတာမှမဟုတ်တာ"

" အဲ့လိုပြောတာမဟုတ်ဘူးလေ ကျပ်ကျပ်ထုတ်ထုတ်လေးလိုကြည့်ချင်တာ"

" အေးပါဟယ်နောက်တော့လိုးပေါ့၊အခုတော့စောက်ဖုတ်ပဲလိုး၊စကားမများနဲ့"

"ညဟုတ်ဟုတ်"...

ကျွန်တော်အရမ်းပျော်သွားတယ် လိုးရတာလဲ ဖီးတွေတအားရှိလာတယ်ဗျာ ။သိပ်မကြာဘူးကျွန်တော်ပြီးပါလေရော ဖင်ကြီးကိုနောက်ကကြည့်ပြီးလို့ရတာသိပ်အရသာရှိတာ။  ဖင်ပေါက်ကိုလိုးရရင် ပိုပြီးလိုးလိုကောင်းမှာ။ ကျွန်တော်လဲပြီးရော မမေလေး မှောက်ခုန်လဲကြသွားတယ် ကျွန်တော်ကလဲအဲ့မှောက်ခုန်ကြီးအတိုင်းသူကျောပေါ်မှာခွပြီးဖက်အိပ်နေတယ်။

ခဏနေတော့...

" ဖယ်တော့အောက်ဆင်းတော့ ဇော်လင်းရယ်"

" အမတိုအိပ်ကြရအောင်နော်"

" ကျွန်တော်မမေလေးနို့သီးစို့ပြီးအိပ်ချင်တယ်"

" နင်တော်တော်ဆိုးတာပဲ နှာကြီးတယ်မလွယ်ဘူး"

" အမအဝတ်စားတွေဝတ်လိုက်ဦးမယ်၊နင်လဲအဝတ်စားတွေပြန်ဝတ် ပြီးမှအင်္ကျီအပေါ်လှန်တင်ပေးထားမယ်၊ အဲ့ကြမှာနို့စို့အိပ်ပေါ့"

ကျွန်တော်လဲမမေလေးနို့ကိုစို့ပြီး အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်.....။

...........................................................

ဇာတ်သိမ်း

မမေလေးကိုကျွန်တော်လိုးပြီးနောက်ပိုင်းမလိုးရတော့ဘူး။ သိပ်အဆင်မပြေကြဘူးလေအိမ်မှာကလဲ မိသားစုတွေများတာကို တခါတလေမမေလေးအိမ်ကိုတော့အလည်လိုက်သွားဖြစ်တယ် ။ အဲ့ဒါတာလဲလိုးဖို့အဆင်မပြေပါဘူးဗျာ ။ ကျွန်တော်ကတော့လစ်ရင်လစ်သလို မမေလေးကိုဖက်တယ်နမ်းတယ် ။ ဖင်တွေနှိုက်နို့တွေနှိုက်တော့လုပ်တာပေါ့။

သူအိမ်ကိုအလည်လိုက်တဲ့နေတွေတော့ မလိုးဖြစ်ပင်မဲ့ သူကျွန်တော်ကိုဂွင်းတွေဘာတွေထုပေးတယ် ။ အဲ့တာကလဲသူကိုကျွန်တော်အတင်းဖက်ပြီ သူစောက်ဖုတ်တွေနှိုက်ပြီးကလိုင်းပေးတော့ သူလဲဖီးလာပြီး ကျွန်တော်ပြန်ထုပေးတာပေါ့ ။ အဲ့တွေကိုလဲကျွန်တော်ကကျေနပ်နေတာပေါ့ဗျာ ။ သူကိုလဲအရမ်းလိုးချင်နေတယ်လေ ။

တစ်ရက်ပေါ့ဗျာကျွန်တော်ရဲ့ကံကောင်းချင်းတွေပြန်ရောက်ရှိလာတယ်ပေါ့။ တနေ့ကျွန်တော်မရီးက တစ်ရွာကိုချဲရော်ပေးဖို့သွားတယ်။ ကျွန်တော်နယ်မြို့လေးမှာ ရပ်ကွပ်တွေကိုရွာလို့ပဲခေါ်တာပေါ့ဗျာ ။ ရန်ကုန်မှာလိုဘယ်ရပ်ကွပ် ဘယ်မြို့နယ်လို့မခေါ်ကြဘူး ။ ရွာလို့ပဲသုံးနှုံးကြတာပေါ့ ။မရီးကလဲမရှိ။ အကိုလက်နဲ့အကိုယ်ငယ်က ဘောလုံးကန်ဖို့သွားကြတယ် ။ အမေကရွာထဲပတ်အိမ်လယ်တာပေါ့ဗျာ။ အဲ့တာအမကိုပါအမေကခေါ်သွားတာပေါ့ ။အကိုကြီးကတော့ကားထွက်သွားတယ်။

အိမ်မှာကကုန်ကားအသေးစားလေးရှိတယ် ။ အကုန်အသေးစာတွေအော်ဒါလိုက်ပို့ တာပေါ့။ မမေလေးကအိမ်မှာကျန်ခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်လဲ ၈တန်းကျောင်းသာကြီး ဖြစ်နေပြီပေါ့ ။ ကျွန်တော်ကျောင်းကပြန် လာတော့ အိမ်မှာမမေလေးတစ်ယောက်ထဲ ။ အိမ်ရှေ့စားပွဲမှာထိုင်ပြီးစာရင်းတွေလုပ်နေတယ် ။ ကျွန်တော်ပြန်လာတော့

" မမေလေး..အမေတို့မရှိကြဘူးလား"

" အေးမရှိကြဘူးအပြင်သွားကြတယ်"

ဘယ်သူကဘယ်သွားတယ်ဘယ်ဝှာတော့ ဘယ်ကိုသွားကြတယ်ပေါ့ ။သူကကျွန်တော်ပြောပြီးစာရင်းလုပ်နေတယ်။

" မရီးနဲ့မမေလေးမလိုက်သွားဘူးလား"

ဆိုတော့

" အေးဟဲ့..ငါဒီမှာကော်မရှင်ယူရောင်းတဲ့ သူတွေစီက ပိုက်ဆံသိမ်းရဖို့ကျန်ခဲ့တာ"

အဲ့မှာကျွန်တော်ပျော်သွားတာပေါ့ ။ကျွန်တော်လဲ မမေလေးအနောင်ကသိုင်းဖက်ပြီး သူနို့တွေကိုညှစ်တာပေါ့။

" ဟဲ့နေစမ်းပါဦးဟယ် ၊ကော်မရှင်ခအပ်ဖို့ တစ်ယောက်ကျန်သေးတယ်"

" တော်ကြာရောက်လာလို့မြင်သွားဦးမယ်"

" အာဆိုလဲနောက်ဖေးသွားကြမယ်နော်"

" နင်တော်မလွယ်တဲ့ကောင်ပဲ ငါတော့မှားပါပြီ"တဲ့။

" ကျွန်တော်မမေလေးကိုချစ်လို့ပါဗျာ"

" ချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားကိုခဏခဏမပြောပါနဲ့ အဲ့တာချစ်တာမဟုတ်ဘူးဟ"

" သာယာနေလို့စိတ်ကစားပြီး အချစ်လို့ထင်နေတာ တကယ့်တော့နင်စွဲလန်းမှုတစ်ခုကြောင့်အဲ့တာကိုအချစ်လို့ထင်နေတာပါ"

" တချိန်တော့ ငါ့မောင်နားလည်လာပါလေ့မယ်"

" ဘာဖြစ်ဖြစ်ပါဗျာ အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိတုန်းတစ်ခါလောက် မမေလေးနဲ့အတူနေချင်တယ် နော်..နော်လို့"

" အေးဟယ်ခဏလေးနေပါဦး"

ခဏနေတော့သူစာရင်းလုပ်တာပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့မီးဖိုချောင်ဘေးက စတိုးခန်းလေထဲဝင်သွားတယ်။

" မမေလေးအခန်းထဲသွားမယ်လေ"

လို့ကျွန်တော်ကပြောတော့

" အခန်းထဲမသွားနဲ့ တော်ကြာတစ်ယောက်ယောက်ပြန်လာပြီး သိသွားရင်မကောင်းဘူး၊ မသိရင်တောင်ရိပ်မိသွားမယ်"

အဲ့တာနဲ့ပဲစတိုခန်းလေးထဲမှာပေါ့ဗျာ။ စတိုခန်းဆိုပေမဲ့အကြယ်ကြီးမဟုတ်ဘူး ၄ပေ ၆ပေပတ်လည်ပါ ။ အထဲရောက်တော့ကျွန်တော်ကမမေလေးကိုနမ်းတာပေါ့ဗျ။ ာသူကလဲနမ်းပေါ့ သူစောက်ဖုတ်တွေကိုနှိုက်နေတာပေါ့ ။အဲ့မှာသူက

" အချိန်မရှိဘူး မြန်မြန်လုပ်"

ဟုတ်ပါတယ်ကျွန်တော်တို့ နှူးဖို့နှပ်ဖို့အချိန်မပေးနိုင်ဘူး ။ မမေလးကနောက်လှဲ့ပြီး ထမီကိုအပေါ်လှန့်တင်ပြီး မတ်တက်လေးကုန်းပေးတယ် ။ ဘစ်ကိုတော့ ဒူးလောက်ဆွဲချွတ်ထားတယ် ။ ကျွန်တော်လဲကျောင်းစိမ်းပုဆိုးကိုကွင်းလုံးချွတ်ချပေါ့ ။ ပြီးတော့အောက်က ရီးရဲတံစိပ့်နဲ့ဘောလုံးဘောင်းဘီကိုလဲ ချွတ်ချလိုက်တယ် ။မမေလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကို လီးနဲ့ပွတ်ဆွဲဆွဲတာပေါ့ ။မမေလေးလဲဖီးတက်နေပြီထင်ပါတယ်။

" အာ..ရွီး..မြန်မြန်လုပ်ဟာ စိမ်မနေပါနဲ့"

ကျွန်တော်လဲ မမေလေးစောက်ဖုတ်ထဲကို ကျွန်တော်လီး ထိုးထည့်တာပေါ့ ကျွန်တော်လီးကလဲ ကြီးသင့်သလောင်ကြီးလာပါပြီ ။ ကြီးတာထက်ကျွန်တော်လီး  နဲနဲပိုရှည်တယ်ဗျ ။ ကျွန်တော်လဲမမေလေးကိုလိုးတာပေါ့ဗျာ ။

" အ..အား..ကောင်းလိုက်မမေလေးရယ်"

ကျွန်တော်လဲလိုးနေရင်းနဲ့မမေလေးဖင်ကိုကြည့်ပြီးဖင်ကိုလိုးချင်လာတယ် ။အဲ့တာနဲ့ လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီ မမေလေးဖင်နားမှာတေ့လိုက်တယ်။

" ဟဲ့ဘာဖြစ်တာလဲ"

" မမေလေးဖင်ကိုလိုးချင်တယ်"

" ဟာနင်တော်ရှုပ်တဲ့ကောင်လေးပဲ" တဲ့။

သူစိတ်ဆိုးသွားသလိုဖြစ်သွားတယ် ။ အဲ့ကြမှ ကျွန်တော်ကလဲ 

" မမေလေးမကြိုက်ရင်မလုပ်ပါဘူးဆိုတော့"

" ကဲပါလုပ်ရင်မြန်မြန်လုပ် စောက်ဖုတ်ထဲထည့်သလိုတော့အားနဲ့ မထည့်နဲ့နော်"

" ဟုတ် ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ မမေလေး"

ကျွန်တော်ပျော်သွားတာပေါ့ဗျာ အဲ့တာနဲ့နောက်ကနေဖင်ထဲကိုထည့်တယ်ဗျ။ သိပ်ထည့်လို့မရဘူး ။ ထည့်လိုက်ပြန်ကျွတ်လိုက်နဲ့ မနဲ့ထည့်ရတယ် ။ အဲ့တာနဲ့သူက ပဲဆီပုလင်းယူပြီးကျွန်တော်လီးကို ဆီသုတ်ပေးတယ် ။ ပြီးတော့ဖင်ထဲကိုထည့်တာပေါ့ ။ အဲ့ကြမှာလီးကနဲနဲချင်းဝင်တယ် ။ ကျွန်တော်ဖီးကစွတ်တက်နေတော့ စိတ်မရှည်ဘူး နဲနဲအားနဲ့စောင့်ထည့်လိုက်တယ်။

" အား..အမလေးနာလိုက်တာဟယ်"

လီးက ဒစ်ခေါင်းကျော်ကျော်လောက် ဝင်သွားတယ်ဗျ ။ ကျွန်တော်တို့ယောကျ်ားတွေကဘယ်လိုလဲ မသိဘူး ။ နော်နာတယ်ဆိုရင်အရမ်းလုပ် ချင်တာသူတို့နာလို့အော်ရင်အရမ်းဖီးတက်တာ ။ ကျွန်တော်လဲဖီးတွေစွတ်တက်ပြီး လက်နဲ့လီးကိုကိုင်ပြီးဖင်ကိုလိုးနေတာပေါ့။

အဲ့မှာလီးကတစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားပြီ။

" အား..နာတယ်ဆက်မထည့်နဲ့တော့အဲ့အတိုင်းပဲလုပ်တော့"

အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်လဲလီးတစ်ဝက်နဲ့လိုးနေတာပေါ့ ။ ဆက်လဲမထည့်ရဲဘူးသူမခံရင် ကျွန်တော်ငက်မှာလေ အဲ့တာနဲ့အဲ့တိုင်းဆက်လိုးနေလိုက်တယ်။

လိုးလို့ကလဲတကားကောင်းဗျာ ။ သူကလဲသိပ်မအော်ဘူးအောက်ခံနေတယ် ။ သူများတွေကြားမှာလဲဆိုးတာပေါ့ ။ ဖင်ကစီးနေတာပဲဗျာတော်တော်လေးကြာတော့ သူကစောက်ဖုတ်ကိုပြောင်းလုပ်ခိုင်းတယ်။ ကျွန်တော်လဲသူစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးတာပေါ့ဗျာ ။ စောက်ဖုတ်လိုးမှအသံ တွေထွက်လာလာ

" ဗွတ်..ပလွပ်..ပလွပ်"

နဲ့အသံတွေစုံလို့ပေါ့ ကျွန်တောလဲပြီးချင်လာပြီဗျ အဲ့တာနဲ့လီးကိုပြန်ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ သူကကျွန်တော်ကိုနောက်ပြန်လှဲ့ကြည်ပြီး

" ဘာလုပ်ဦးမလို့လဲ"

" ဖင်ထဲခဏလောက်ပြန်ထည့်ချင်တယ်"

မမေလေးဘာမှမပြောတော့ဘူးဗျ ။ကျွန်တော်လဲဖင်ထဲပြန်ထည့်ပြီးလိုးတာပေါ့ ။တကယ်တော့ကျွန်တော်သူဖင်ထဲမှာ ပြီးချင်တာဗျ ။ အဲ့တာနဲ့သိပ်မကြာဘူး သူဖင်ထဲမှာကျွန်တော်ပြီးသွားတယ် ။သူကတော့မပြီးသေးဘူးထင်တယ် ။ စောက်ဖုတ်ကိုလက်နဲ့ပွတ်နေတယ်။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်လဲသူစောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်ပြီးသူပြီးအောင်လုပ်ပေးတာပေါ့ဗျာ။

တော်တော်ကြာတော့သူပြီးတော့မယ်ဗျ။ နှတ်ခန်းတွေကိုက်လို့ ဖင်ကြီးကမြောက်ကြွမြောက်ကြွဖြစ်လာတယ် ။ခဏနေတော့ကျွန်တော်လက်ကို ပေါင်နှစ်ချောင်းအတင်းညုပ်ပြီး သူပြီးပါလေရော ။ ကျွန်တော်ဘယ်ရမလဲ။မိန်းမတွေပြီးတာကြည့်ချင်တော့ သူပေါင်ကိုအတင်းဖြဲကြလိုက်တာပေါ့။

" အား..ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ်"

" အမပြီးပြီ..အ. အ.."

အဲ့ကြမှမိန်းမတွေလဲပြီးရင်အရေထွက်ပါလားဆိုတာကျွန်တော်သိတာ လက်တွေလဲရွဲှလို့ပေါ့ ။ သူတို့အဖြူအနှစ်လေးတွေထွက်တယ်ဗျ။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လဲအပြင်ပြန်ထွက်ပေါ့ ။ ကျွန်တော်ကတော့ရေချိုးတာပေါ့ ။ကျွန်တော်ရေးချိုးပြီးတော့အမေတို့ပြန် ရောက်လာကြတယ်။ ကံကောင်းတာက ပိုက်ဆံအပ်ရမဲ့ တစ်ယောက်ကဒီနေလာမအပ်ဘူးဗျ ။နောက်နေမှရောက်လာတယ် ။နောက်ပိုင်းတွေတော့မမေလေးကိုကျွန်တော်မလိုးရတော့ပါဘူး ။ပိုဆိုးတာက သူယောကျ်ားပင်လယ်ပြင်မှာအူအတက်ပေါက်လို့တဲ့ ။ဆေးရုံတင်ရတယ်သူလိုက်သွားတာပေါ့။

ဆေးရုံကဆင်းတော့လဲ သူယောကျ်ားကသင်္ဘောပြန်မစီးတော့ဘူး ။ကမ်းမှာပဲကျန်ခဲ့တယ် ။အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်စားပေါက်ပိတ်တာပေါ့ ။ အိမ်လာရင်သူယောကျ်ားပါ ပါလာတယ်။ ကျွန်တော်မမေလေးကိုမလိုးဖြစ်တော့ပါဘူး..။

......................................................................

ဒီလိုနဲ့အချိန်တွေကြာလာတော့ ကျွန်တော်လဲ ၈တန်းအောင် ၉တန်းရောက်တော့ အမေတို့က ရန်ကုန်မှာကျောင်းတက်ဖို့ လွှတ်ဗျ ။ ရန်ကုန်ကသူညီမ တစ်ဝမ်းကွဲအိမ်မှာနေပြီးကျောင်းတက်ရတယ် ။ ကျွန်တော်အဒေါ်ပေါ့ဗျာ ။ အဒေါ်မှာသမီးသုံးယောက်ရှိတယ် ။ အကြီးဆုံးအမက ဘွဲရပြီးသား ။ အလက်ကကျောင်းမတက်တော့ဘူး ။ ၁၀တန်းကျလို့ကျောင်းထွက်ပြီးအလုပ်လုပ်နေတယ် ။ အငယ်မက ၁၀တန်းအပြင်ဖြေ ကျွန်တော်အမတွေပေါ့ ။နှစ်ဝမ်းကွဲတော်တယ် ။ အဲ့မှာကျွန်တော်ခွေးစိတ်ပေါက်တာပေါ့။

စရောက်တုန်းကတော့ကိုအမတွေလိုပဲ။ သူတို့ကမောင်လေးဆိုပြီးချစ်တယ်ဗျ ။သူတို့မှာယောကျ်ားလေးမိသားစုမှမရှိတာ ။ အချိန်တွေကြာလာတော့ကျွန်တော်စိတ်တွေမရိုးသားတော့ဘူး။ (စာဖတ်နေတဲ့ဘော်ဒါတွေတော့ပြောမှာ ခွေးကျင့်ခွေးကကြံ ကြံတဲ့ကောင်လို့)

ဒီအဖြစ်ပျက်မျိုးကလူတော်တော်များများဖြစ်တက်ပါတယ်...။မကောင်းတက်လို့သာလျှိုဝှက်နေနေကြတာပါ...။

ကျွန်တော်စိတ်ဝင်စားတာ အငယ်မဗျ။ အကြီးတွေအကုန်လုံးကို အမလိုပဲသဘောထားနိုင်တယ် ။ ဘာစိတ်မှမပြောင်းဘူး အငယ်မကိုပဲစိတ်ထဲ မှာဘယ်လိုမှရိုးသားပေးလို့မရဘူး ။

နေဇင်ထွေး ။ ဒေါင်ကောင်းတယ်။ အရပ်ရှည်တယ်ပေါ့ အိုးလဲကောင်းတယ်ဗျ တလုံးတစ်ခဲကြီးပဲ နို့သီးကတော့ အဲ့လောက်မကြီးဘူး ။ဖင်ကြီးတွေကတော့အကြီးကြီး ။ထမိန်ဝတ်ရင်လုံးနေတာပဲ ။ ဘောင်ဘီတွေဝတ်ရင်တော့ အိုး...မပြောပါနဲ့ တကယ်ကိုမနေနိုင်တာ ။သူကိုကျွန်တော်ဘယ်လိုစိတ်ဝင်စားလဲဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့နေ့ခင်းဘက် တီဗီကြည့်နေရင်း နင်ကအသားဖြူတယ်။ ငါကအသားဖြူတယ်နဲ့ စကားနိုင်လုတာပေါ့ဗျာ  ။သူနဲ့ကျွန်တော်ကနင်နဲ့ငါပဲပြောတာဗျ။

ကျွန်တော်ကတော့ကိုယ်ကိုကိုယ်ငါလို့ သုံးတယ်။သူကိုအမထွေးလို့ခေါ်တယ် အဲ့မှာဗျာ ကျွန်တော်ကအသားဖြူတယ် ပေါ့ ။ ငါပေါင်တွေဆိုဖွေးနေတာပဲဆိုပြီး ပေါင်ကိုလှန့်ပြတယ် ။ ပေါင်လှန့်ပြတော့ပေါင်းအရင်းထိပြရတာပေါ့ဗျာ ။ အဲ့မှာသူကလဲ သူပေါင်တွေပြန်လှန့်ပြတယ်။ ငါကနင်ထက် ပိုဖြူတယ်ဟ ဆိုပြီးလှန့်ပြတာ ဟုတ်တယ်ဗျာ။ ပေါင်းလုံးကြီးကဖွေးဥနေတာပဲ ။ကုန်းကိုက်ချင်စရာကြီး ။ အဲ့မှာကျွန်တော်စိတ်တွေစတင်ဖောက်ပြားတော့တာပဲ ။ သူကမောင်နှမလိုပြလိုက်တာ ကျွန်တော်ကတနှာကြည့်တွေနဲ့ကိုကြည့်မိတာဗျ ။နောက်ပိုင်းတွေအိမ်မှာဗျာ သူစာဖတ်နေတာ ကြမ်းပြင်မှာမှောက်ခုံကြီး စာဖတ်နေတာ။

ဖင်ကြီးကအပေါ်ကိုလုံးပြီးတက်နေတယ်။ ကျွန်တော်ကြည့်ပြီးလီးတောင်လာတာပေါ့ ။ နောက်ပိုင်းကျွန်တော်သူကိုမှန်းပြီးဂွင်းထုလာမိပြီ ပိုဆိုးလာတာက ။ အိမ်ရှေ့ကဝါးရုံပင်အောင်မှာ ကွတ်ပစ်လေးထိုးထားတယ် ။အဲ့နေ့ကပေါ့။

ကွတ်ပစ်ရဲ့ဘေးနားမှာအုတ်ကန်ရှိတယ် ။ကျွန်တော်တို့တွေရေချိုးအဝတ်ရှော်တဲ့နေရာပေါ့။ ကွတ်ပစ်မှာအဒေါ်တို့က စကားထိုင်ပြောနေကြတယ် ။ကျွန်တော်ရေချိုးမလို့လုပ်နေတာပေါ့ ။ညနေပိုင်းပေါ့ဗျာ ။အဲ့အချိန်အမထွေးရောက်လာတယ် ။လက်ထဲမှာဆန်ကောတစ်ချပ်ကိုင်လို့ ဆန်ကောထဲမှာဆန်တွေပေါ့စပါးလုံးရွေးမလို့ ကွတ်ပစ်ပေါ်တက်တယ်ဗျ ။

အဲ့အချိန်မှာထမိန်ကပေါင်အလယ်လောက်လန်သွားတယ်။ ကျွန်တော်ကသူထွက်လာတော့သူကိုလိုက်ကြည့်နေတာကို ။ အဲ့မှာသူကထမိန်အရင်းနားကိုလက်နဲ့ မပြီးပြန်ဖုန်းလိုက်တာ။  ထမိန်လှန့်ပြသလိုဖြစ်သွားတာပေါ့ ။ မဲနေတာပဲ သေချာချာမမြင်ရဘူး ။ ဘစ်အမဲရောင်ပဲနေမှာ သူမှာဘစ်အမဲရောင်တွေရှိတယ်လေ ။ ကျွန်တော်ကလဲကြည့်နေတာပေါ့ အဲ့မှာသူကကျွန်တော်ကိုပြန်ကြည့်တယ် ။ ကျွန်တော်လဲရှက်ရှက်နဲ့မသိလိုလုပ်ပြီး ရေပြန်ချိုးနေတယ်။ စိတ်ကတော့အဲ့တာကိုတွေးနေတာ ။ လီးကတောင်လာပြီ ။

အဲ့လီးကတော်တော်တောင်လာတာမနေနိုင်တော့ဘူး ။ရေချိုးနေတော့ ရေကလဲစိုနေတော့ပိုဆိုးတာပေါ့။ အဲ့တာနဲ့ခြေထောက်တွေကိုဂျီးတွန်းသလို့နဲ့ ငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီး လီးကိုပေါင်နဲ့ညုပ်ထားရတယ် ။ လီးနဲနဲပြော့သွားမှ ရေအမြန်ပြန်ချိုးပြီး အိမ်ပေါ်ပြေးတက် အဝတ်စားလဲပေါ့ ။ အဲ့မှာပဲသူပင်တီလေးတွေမြင်ပြီး စိတ်တွေက ပြန်ကြွလာတယ် ။ လီးကလဲပြန်တောင်လာတယ် ။ စောနကလဲမြင်ထားတာကို အဲ့မှာပင်တီအမဲရောင်လေးတစ်ထည်ကိုတွေ့တော့ဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့ အဲ့ပင်တီအမဲလေးအသာဖွတ်ယူပြီး အိပ်သာကိုအမြန်သွား။ ပင်တီကြည့်ပြီးဂွင်းထုတာပေါ့ဗျာ ။ပင်တီကစောက်ဖုတ်နေရာလေးကို လီးနဲ့ထိုးလိုက်ဂွင်းထုလိုက် စောက်ဖုတ်နေရာတွေနမ်းလိုက်ဂွင်းထုလိုက်ပေါ့ ။ကျွန်တော်လဲပြီးသွားတယ် ။

အိမ်ပေါ်ရောက်တော့သူတို့ရောက်နေပြီ။ပင်တီပြန်ထားဖို့အဆင်မပြေတော့ဘူး ခဏနေတော့သူရေချိုးတာပေါ့ဗျာ ။သူရေချိုးတဲ့အချိန်ကနဲနဲမှောင်နေပြီ ။သူရေချိုးတုန်းပင်တီလေးပြန်ထားမယ်ပေါ့ ။အခြေနေကမပေးဘူးဗျ အဒေါ်ကလဲရှိ အမကြီးလဲရှိတော့ ဘယ်လိုမှအဆင်မပြေဘူး ။အဲ့တာနဲ့အိမ်အောက်သွားပြီး ပင်တီဖွတ်ဖို့လုပ်တာပေါ့။ အဒေါ်တို့အိမ်က ပျင်ထောင်အိမ်ဗျ အိမ်အောက်ကိုဝင်လို့ရတယ် ။ လေးဘက်ထောက်ပြီးဝင်ရတာပေါ့ဗျာ။

အဲ့မှာပင်တီဖွတ်ဖို့ လုပ်နေတာပေါ့ ။ခဏကြာတေ့သူရေချိုးပြီးအပေါ်တက်အခန်းထဲအဝတ်စားလဲမလို့လုပ်တာပေါ့။ အဒေါ်တို့အိမ်မှာ အခန်းတစ်ခန်းထဲရယ် ကျန်တာအိမ်မကြီးနဲ့မီးဖိုချောင်ပဲရှိတယ်။ ကျွန်တော်အိမ်အောက်ကနေပေါ်ကိုအသာလေးမော့ကြည်ပေါ့ ။ အဲ့မှာကျွန်တော်အကြံရသွားတယ်။ ကောင်းတဲ့အကြံတော့မဟုတ်ဘူး မကောင်းကြံ အိမ်ခင်းထားတဲ့ ပျင်တွေကအစေ့ကြီးခင်းထားတာမဟုတ်။ ကျဲတယ်ဗျ ပျင်တစ်ချပ်နဲ့တစ်ချပ်ကြား လက်ညိုးတစ်လုံးစာလောက်ကျဲတယ် ။အဲ့မှာပဲကျွန်တော်ပင်တီလေးကိုပြန်ယူ

အခန်းရှိတဲ့ အောက်ဘက်ပြန်သွားပေါ့ အခန်းထဲကနေရာမှာကပျင်နဲနဲကျိုးနေတယ်။ အဲ့မှာကျွန်တော်က ပင်တီကိုအဲ့အကျိုးကြားကနေထည့်ဖို့အကြံနဲ့ပေါ့ ။ အိမ်ခန်းရှိတဲ့အောက်လဲရောက်ရော ကျွန်တော်အပေါ်မော့ကြည့်တောသူကိုတွေတယ်ဗျ ။အမထွေးကိုပေါ့ ။သူရေလဲလာတဲ့ထမိန်ရင်ရှားကြီးနဲ့ ထမိန်ကရှင်ရှားထားတော့ဒူးလောက်ပဲရောက်တာပေါ့။ ကျွန်တော်လဲသူအောက်တည့်တည့်သွားပြီး အပေါ်ကိုပျင်ကြားကနေမော့ကြည့်တာပေါ့ဗျာ ။

တွေ့ပါပြီဗျာ။ ကျွန်တော်မြင်ချင်တဲ့အရာကိုကျွန်တော်တွေ့လိုက်ပြီ။ ကျွန်တော်အကြိုက်စောက်ဖုတ်ကြီးဗျာ ။အမွှေးတွေနဲ့မဲနက်နေတယ် ကျွန်တော်လီးတောင်လာပြီးမနေနိုင်ဘူး ။ အဲ့တာလီးကိုလက်လေးနဲ့စွပြီးချောင်းနေတာပေါ့ ။ ခဏနေတော့သူဝတ်ဖို့အဝတ်စားတွေရှာနေတယ်ဗျ ။ အဲ့မှာသူခြေထောက်တစ်ချောင်းက ဘေးနားကသေတ္တာပေါ်ကိုတင်လိုက်တယ် ။ တစ်ချောင်းကကြမ်းပြင်မှာပေါ့ အနေအထားကိုသူငယ်ချင်းတို့မြင်ရောင်ကြည့်ပါ ။ထမိန်ရင်ရှားနဲ့ဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ကိုကွပ်ကွပ်ကွင်းကွင်းမြင်ရပြီလေ ။စောက်ဖုတ်ကအကွဲကြောင်းလေးတောင်ဟသွားတယ် ။စောက်ဖုတ်အပ်ကွဲကြောင်းပါသေချာမြင် ရတာပေါ့ဗျာ ။ အဲ့မှာကျွန်တော်ဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့ဘူး ။ သူပင်တီလေးနဲ့လီးကိုအုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုတော့တာပဲ ဖီးတွေစွတ်တက်နေပြီ။

အမထွေးအဝတ်စားလဲပါပြီဗျာ ။ထမိန်ကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီ ဟာကြည့်လိုအရမ်းကောင်းဗျာ ။နို့သီးလုံးကပေါက်စီလောက်တော့ရှိမယ်ဗျ ။ စောက်ဖုတ်ကလဲဖောင်းနေတာပဲ။ တော်တော်လှတဲ့စောက်ဖုတ် စောင်ဖုတ်မုန့်ဖောင်းဆို့လား အဲ့လိုစောက်ဖုတ်မျိုး ။စောက်ဖုတ်ကြီးကကြီးတယ်ဗျ။ အော်ဒဂျင်နယ် ကြီးတဲ့စောက်ဖုတ်မျိုးဗျ။

ကြည့်နေရင်နဲ့ပြီးကျွန်တော်သူပင်တီအမဲလေးထဲမှာပြီးသွားတယ် ။သူကအင်္ကျီတွေဝတ်လို့ပြီးပြီနောက်ဘောင်ဘီဝတ်တယ် ။သူကဘော်လီတွေဘစ်တွေမဝတ်ဘူးဗျ ။ ပန်းပွင့်ပုံလေးတွေနဲ့ ဘောင်းဘီအတိုဝတ်တာ ။ ခဗျားတို့ခေါ်တဲ့ jj ဘောင်းဘီပေါ့ဗျာ ။ အဲ့ကျွန်တော်ထင်တာက သူညဘက်ဘစ်တွေဘော်လီတွေမဝတ်ဘူးဆိုတာသိလိုက်ရတယ် ။

ခဗျားတို့ကိုပြောဖို့မေ့နေတယ် ။သူကိုကျွန်တော်ချောင်းတုန်းက ကျွန်တော်နှာမှုတ်သံတွေတော်တော်ကျယ်တယ်ဗျ ။ ကိုယ်စိတ်ထင်တာလားမသိဘူး ။ ဖီးကတက်နေတော့ တရှူးရှူးနဲ့ပေါ့ ။ ကိုယ်နှာခေါင်းတောင်ကိုယ်ပြန်ပိတ်လိုက်ရတယ်....။

နောက်ပိုင်းတွေဗျာ  အမထွေးကို ကျွန်တော်နေ့တိုင်းချောင်းဖြစ်တယ် ။ ညဘက်သူသေးထပေါက်ရင်လဲလိုက်ချောင်းတယ် ။ သူညဘက်ရေချိုးပြီဆိုကျွန်တော်အပြင်ထွက်သလိုနဲ့အိမ်အောက်ရောက်နေပြီဗျာ။ချောင်းပြီဂွင်းထုနေတာ ။ အိမ်အောက်ကပုရွဲဆိတ်တွေကကျွန်တော်သားသမီးလေးတွေရှိရင်ရှိမှာ ။ ကျွန်တော်သုတ်တွေကို ပုရွဲဆိတ်တွေစား ပြီးဗိုက်ကြီး ပုရွဲဆိတ်လေးတွေပြန်မွေးနဲ့ ကျွန်တော်မျိုးဆက်တွေရှိနေမှာ ပြောလို့မရဘူးနော်။ (ဟားဟား)

နောက်ပိုင်းဗျာ ။ ကျွန်တော်မှာ MP4 စက်လေးတစ်လုံးရှိတယ် ။ ဖုန်းတွေတော့မတွင်ကျယ်ကြသေးဘူး MP4 တော့တော်တော်သုံးနေကြပြီ ။  ကျွန်တော်လဲနေခင်းတို့ညတို့အမထွေးရေချိုးပြီဆို MP4 ကိုအခန်းထဲမှာဖွတ်ထားပြီး ချောင်းရိုက်တာပေါ့ဗျာ ။ ပြီးရင်ပြန်ကြည့် ဂွင်းထုနဲ့ တော်တော်အလုပ်ဖြစ်နေတယ်။

ကျွန်တော် ကွန်ပျူတာ ထဲမှာဆို အမထွေးရဲ အဝတ်လဲတဲ့ videoအများကြီးပဲ ။ အင်တာနက်ပေါ်တော့တင်လို့မရဘူးလေ။

ကိုအမဖြစ်နေတာကို အင်တာနက်သုံးရင်ဆိုင်မှာသွားသုံးရမှာ။ အဲ့တုန်းကဖုန်းအင်တာနက်သိပ်မရှိဘူး ။သူဌေးတွေပဲသုံးနိုင်တာ ။ အခုတော့ကွန်ပျူတာ ဗိုင်းရပ်ကိုက်လို့ ပျက်ကုန်ပါပြီဗျာ ။ကျွန်တော်အိမ်ဘေးကဆော်တွေကိုပါ ချောင်းရိုက်ထားတာတွေပျက်ကုန်တာ။

ကျွန်တော်ကအချောင်းဝါသနာပါတယ်။

အဲ့လိုနဲ့ဗျာ ။ ညအိပ်ရင် ကျွန်တော် ခြင်ထောင်တစ်လုံး အမထွေးတို့ညီအမတွေကတစ်လုံး အဒေါ်သူအမျိုးသားကတစ်လုံးပေါ့ ။ အိမ်ရှေ့ တီဗီရှေ့မှာကျွန်တော်အိပ်တယ် ကျွန်တော်ဘေးမှာခြင်ထောင်တစ်လုံးနဲ့ မထွေးတို့ညီအမတွေအိပ်တယ် ။ အဒေါ်တို့ကတစ်နေရာပေါ့ အိမ်ခန်းထဲမှာတော့မအိပ်ကြဘူး ။ အဲ့တာကအဝတ်လဲခန်းလို့ပဲထားတာ ။ သနခါးလိမ်းအဝတ်လဲအဝတ်စားထားတဲ့အခန်းပေါ့။

ညအိပ်တော့အမထွေးကကျွန်တော်ဘေးနားမှာဗျ ။ သူကအဲ့မှာပဲအိပ်တာခြင်ထောင်ကတော့ သက်သက်ပေါ့ ။ တစ်ခေါင်ကျော်ရင်ကျွန်တော်စပြီဗျာ ။ သူကိုလှမ်းပြီးနှိုက်ပြီ စောက်ဖုတ်တွေနှိုက်နို့တွေကိုင်ပေါ့ ။ အားနဲ့ကိုင်တာတော့မဟုတ်ပါဘူး ။ စောက်ဖုတ်နှိုက်တယ်ဆိုတာကလဲ စောက်ဖုတ်ထဲလက်ထိုးထည့်တာမဟုတ်ဘူး ။ အပေါ်ကနေကိုင်ပြီးဖွဖွလေးပွတ်ပြီးလက်ညိုးလက်တစ်ဆစ်စာလောက်လေးနှိုက်တာ ။ သူနိုးသွားရင်ကွိုင်တက်မှာလေ ။ အဲ့လိုနှိုက်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်က ကိုယ်လီးကိုယ်ကိုင်ပြီးထုပေါ့ဗျာ ။ ခပ်ရိုင်းရိုင်းပြောရရင်သူကိုကျွန်တော်လိုးချင်နေပြီ ။ မောင်နှမတွေဘာတွေသိပ်နားမလည်တော့ဘူး ။ ငရဲမင်းကြီးကိုတောင်းပန်နေရတာပေါ့ ။ ဘုရားမှာလဲတောင်းပန်ရတာပေါ့။  ခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ကို။ ကျန်တဲ့အမတွေကိုတော့ကျွန်တော်ဘာစိတ်မှမရှိဘူး ။ကိုယ်အမတွေလိုပဲသဘောထားတယ်။

သူတစ်ယောက်ကိုပဲရရင်ယူချင်မိတယ် ။ချစ်မိသလိုကိုဖြစ်နေတာ အဲ့တော့မမေလေးစကားတွေ ပြန်ကြားရောင်မိတယ်။

" နင်အဲ့တာအချစ်မဟုတ်ဘူး လိုချင်တက်မတ်မှုတွေ"

ဆိုတာလေ။ ဟုတ်ပါကျွန်တော်သဘောတော့ပေါက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မထွေးကိုကျွန်တော် တော်တော်စွဲလန်းမိသွားတယ် ။ တစ်ရက်ပေါ့ ကျွန်တော် ၉တန်းစာမေးပွဲကြီးကလဲနီးလာပြီ ။ သူလဲဆယ်တန်အပြင်ဖြေ အဲ့အချိန်မှာ အမေ့တို့ရဲ့အမကြီးတွေသူတို့ရွာမှာအမေရဲ့အကိုယ်ပေါ့ ။ ကျောင်းထိုင်ဆရာတော် ဘုန်းကြီးပျံလွန်တော်မူတယ် ။ အမေအမတွေကခေါ်တာပေါ့ဗျ ။ အမေလဲသွားတယ် ။အဒေါ်တို့လဲသွားကြတယ်။ 

အိမ်မှာကျောင်းသားဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်နဲ့မထွေးပဲကျန်ခဲ့တယ် ။ ထမင်းစားဖို့အတွက်ကို အိမ်ရှေ့က ထမင်းဆိုင်မှာအပ်ထားခဲ့ကြတယ်။ သူတို့ ၃ / ၄ရက်ပဲကြာမှာတဲ့။ ကျွန်တော်တို့လဲလိုက်ချင်တာပေါ့ ။ ဒါပေမဲ့မခေါ်ဘူးဗျ ။ ကျောင်းပြီးမှအလယ်သွားကြတဲ့။

နောက်နေ့ပေါ့။ ကျွန်တော်ဂွင်ဆင်တယ် ။ ကျွန်တော်အိပ်ချင်ရောင်ဟန်ဆောင်ပြီး လီးတွေပေါ်အောင် ပုဆိုးကိုလှန့်ထားတယ်။ သူမမြင်နိုင်တဲ့နေရာကနေ MP4 ကိုထောင်ထားတယ် ။ အမထွေးဘယ်လိုဖြစ်လဲ ပြီးရင်ပြန်ကြည့်မယ်ပေါ့ ။ သူအကြာကြီးစိုက်ကြည့်တယ်ဗျာ ။ သေချာကိုကြည်နေသေးတယ် ။ ပြီးတော့ဘာမှမဖြစ်ဘူး ။ ဒီတိုင်းအပြင်ထွက်သွားတယ် ။ သူစိတ်ထဲမှာဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ ကျွန်တော်လဲမမှန်းတက်ဘူး ။ သူကတော့နောက်ပိုင်းတည်တည်ညိမ်ညိမ်ပဲဗျ။

နှစ်ရက်လောက်ကျွန်တော်။ အဲ့လိုလုပ်တယ်ဘာမှမပြောင်းလွဲဘူး ။ မိန်းကလေးလဲဖြစ် အမလဲဖြစ်နေတော့ သူအိန္ဒြေဆယ်တာပဲဖြစ်မယ်။ နောက်ဆုံးညပေါ့ဗျာ ။ နောက်နေ့ဆိုအဒေါ်တို့ပြန်ရောက်တော့မှာ ကျွန်တော်အကြံထုတ်ပြီပေါ့ ။ညရောက်တော့...

" အမထွေး..ငါအပြင်ခဏသွားဦးမယ်"

" ဟဲ့..နင်ဘယ်သွားမှာလဲ အိမ်မှာငါတစ်ယောက်ထဲ"

" အမေတို့ပြန်လာရင်ငါတိုင်မှာနော်၊ အိမ်မှာမနေ့ပဲ သမီးကိုတစ်ယောက်ထားပြီးညဘက်အပြင်တွေရှောက်သွားတယ်လို့"

" နင်ကလဲဟာ..ငါဘယ်မှမသွားပါဘူး၊အအေးသောက်ချင်လို့ အအေးသွားဝယ်မလို့"

" ရေခဲ့သုတ်သွားဝယ်မှာ နင်စားဦးမလား"

" နင် ဝယ်ကြွေးမှာလား"

" ဝယ်ကြွေးမှာပေါ့ဟ ငါဝယ်လာခဲ့မယ်"

" မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့နော်"

" အေးပါ"

ပြောပြီးကျွန်တော်အပြင်ထွက်သွားတယ်။ အိမ်အပြင်ရောက်တော့ ကျွန်တော် က နေလိုက်တယ်။  ကြာ မှာပေါ့ ။ ကျွန်တော်ကကိုယ်အကြံနဲ့ကိုဆိုတော့ ပျော်နေတာပေါ့ ။ အအေးဆိုင်ရောက်တော့ ရေခဲသုတ်ရှိတယ် ။ ဒါပေမဲ့မဝယ်ဘူး သံမရာရေဝယ်တယ် ။ သူအတွက်သံဗူး ဖျော်ရေဝယ်တယ် ။ အမထွေးအတွက်သံဗူးဝယ်တာ။ အကြံနဲ့ ကျွန်တော် ဆေးဆိုင်ကဝယ်ထားတဲ့ ဘာမီတွန်တွေရှိတယ် ။ အဲ့တာကိုကျိတ်ထားတာ ဘာမီတွန်က ဆယ်လုံးတောင်ကျိတ်ထားတာ။ အမှုန့်ဖြစ်နေအောင်အသေအချာကျိတ်ထားတာ။  သံပုရာရေထဲမှာဆို ဘာမီတွန်အရောင်ထွက်နေမှာဆိုးလို့ သံဗူးဖျော်ရည်ဝယ်လိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်ကလန်းဆန်းအောင်သံမရာသောက်တယ်ပေါ့ ။ လမ်းမှာမထွေးကိုတိုက်မဲ့အချိုရေထဲဆေးတွေထည့် ။ တလမ်းလုံးမွှေလာတာပေါ့ ။ ကျွန်တော်အချိုရေကိုတော့လမ်းမှာ တစ်ဝက်လောက်ကုန်အောင်သောက်ပြစ်တယ် ။ မသောက်ပဲယူသွားရင် တော်ကြာအိမ်ရောက်မှ သံပူရာရေပဲသောက်ချင်လဲသောက်ကြအောင်ဆို ကျွန်တော်ဂါပြီလေ အိမ်ရောက်တော့

" ရော့ အမထွေး ရေခဲသုတ်ကုန်ပြီတဲ့၊အဲ့တာ နင်လန်းသွားအောင်ငါသံဗူးဖျော်ရေဝယ်လာတယ်"

" အေးကျေးဇူး...နင်ကရော" 

" ငါကသံမရာဖျော်သောက်တာဒီမှာလေ လူကနဲနဲနှုံးနေလို့ လမ်းမှာထဲကသောက်လာတာ"

" အော်"

" ဟဲ့ နင်သောက်ရင် သေသေချာချာ မွှေသောက်ဦး"

" ဆိုင်ကခွက်နဲ့တစ်ချက်လောင်ပဲမွှေပြီး ထည့်ပေးလိုက်တာ၊ သကြားဓာတ်တွေအနည်ထိုင်နေမယ်"

" ငါကလမ်းသွားရင်သောက်ဆိုပြီး သူတို့ကိုအသေအချာမွှေခိုင်းလိုက်တာ"

" အေးပါ ငါကိုရေခွပ်တစ်လုံးလောက်ယူပေးပါလား"

" အေး..ရမယ်...ရော့ဒီမှာ"

အဲ့လိုနဲ့တော်တော်ကြာတော့

" ငါအိပ်ချင်လာပြီဟာအိပ်တော့မယ်"

" နင်မအိပ်သေးဘူးလား"

" ငါဂျက်စပဲရိုးကားကြည့်လိုက်ဦးမယ်၊ ဒါကြည့်ပြီးမှ အိပ်မယ်"

အာ့ဒါနဲ့အမထွေးလဲကျွန်တော်နားမှာခြင်ထောင်ထောင်ပြီးဝင်အိပ်တော့တယ်....။ကျွန်တော်ကတော့ ခြင်ထောင်မထောင်ရသေးဘူး။ ဇာတ်ကားကြည့်နေတယ် အမထွေးဆေးအရှိန်တက်တာစောင့်နေတဲ့သဘောပေါ့...။

အပေါ်မှာခဗျားတို့ကိုပြောခဲ့ပါတယ် ကျွန်တော်တို့က တီဗီ ရှေ့မှာအိပ်ကြတာလို့ အဲ့လိုနဲ့ကျွန်တော်တီဗီကြည့်ရင်းအမထွေးကိုတစ်ချက်တစ်ချက်အကဲခက်တာပေါ့။

သူဟောက်တောင်နေပြီ ဆေးအရှိန်တွေလေ။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော် ဇာတ်လမ်းပြီးအောင်ကြည့်ပြီစောင့်နေလိုက်တယ် ။ဇာတ်လမ်းပြီးမှကျွန်တော်ဇာတ်လမ်းစတော့တာပဲ ။ကျွန်တော်လဲခြင်ထောင်တွေဘာထောင်ပြီးတော့ မအိပ်သေးပဲ အမထွေးခြင်ထဲကိုဝင်လိုက်တယ် ။ပြီးတော့သူကိူလှတ်နှိုးတာပေါ့ ။မနိုးဘူးဗျ

ကျွန်တော် တော်တော်ကြာနှိုးကြည့်တယ် လုံးဝမနိုးဘူး။ ဟင်း..ဟင်း.နဲ့ပဲညီးနေတယ်။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်လဲသေချာပြီဆိုပြီး အမထွေး ဘောင်းဘီကို အဆုံးထိချွတ်ချလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့အင်္ကျီကိုအပေါ်လှန့်တင်ပေါ့။ သူကအောက်ခံဘာမှမဝတ်ဘူးလေ ကျွန်တော်အတွက်လွယ်ကူတာပေါ့ ။

အမထွေးရဲ့နို့လုံးတွေကိုအတင်းကုန်းစို့တာပေါ့ ။ အားနဲ့တော့ မလုပ်ဘူးလေဖြည်းဖြည်းပေါ့ ။စောက်ဖုတ်တွေကိုင်ဖြဲပြီးအထဲနှိုက်ကြည့်တာပေါ့ ။ ပြီးတောကျွန်တော်မနေနိုင်တော့ဘူး ။ သူစောက်ဖုတ်နမ်းကြည့်ချင်တယ် ။ သူပင်တီလေးတွေကိုနမ်းလာခဲ့တော့ စောက်ဖုတ်ကိုနမ်းချင်လာတယ် ။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်လဲသူစောက်ဖုတ်ကြီးကိုကုန်းနမ်းတာပေါ့ ။စုတ်တော့မစုတ်ပါဘူး ။စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးဗျာ ။ အမွှေးတွေနဲ့ရှယ်ပဲ ။ ကျွန်တော်လဲမနေနိုင်တော့ဘူး ။ သူပေါင်ကိုကားပြီးစောက်ဖုတ်နားလီးတေ့တယ် ။ ပြီးတော့ဖြေးဖြေးချင်းထည့်တယ် ။ သူလဲလက်နဲ့ကလိုင်းဘူးလားမသိဘူး ။ ထည့်ရတာအဆင်ပြေတယ်။  ဒါပေမဲ့ကျပ်တာတော့ကျပ်တယ်ဗျ ။ ကျပ်ရင်ကျွန်တော်အကြိုက်လေ။ လီးဒစ်ကျော်လောက်ဝင်သွားတော့ 

" အင့်" 

ဆိုပြီးတချက်တွန့်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လဲလန့်ပြီးဘေးကိုလှဲချလိုက်တယ် ။ သူမနိုးပါဘူးလီးထည့်လိုက်လို့ဖြစ်မယ်။

အဲ့တာနဲ့ ကျွန်တော်ဆက်ထည့်တယ် ။လီးတစ်ဝတ်နီးပါးလောက်ဝင်တော့ ထည့်ရတာ အဆင်မပြေတော့ဘူး။ အပေါ်ကနေသေသေချာဖိထည့်မှာရတော့မှာ သူနိုးသွားမှာလဲဆိုးတော့ကျွန်တော်အဲ့အတိုင်းလေးဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးတာပေါ့ဗျာ ။ ပြီးချင်လာပြီဗျ ကျွန်တော်လဲ ဆက်မလိုးပဲဒီအတိုင်းရပွထားတယ်။ သူနို့တွေကိုစို့တယ် သူနှတ်ခမ်းလေးတွေလဲနမ်း အမထွေးရဲ့မျက်နှာတပျင်လုံးကိုလိုက်နမ်းတာဗျာ  ။ပြီးတော့ကျွန်တော်ဆက်လိုးတယ်။

သူလဲအသံလေးတွေထွက်တယ် ။အင့် အင့် ဆိုပြီးတစ်ချက်တစ်ချက်မှထွက်လာတာ အမြဲတန်းမဟုတ်ဘူး ။သူစိတ်ထဲမှာအိမ်မက် မက်နေတယ်ထင်မှာပေါ့ ။တော်လေးကြတော့ကျွန်တော်ပြီးသွားတယ် ။လီးကိုဒစ်လောက်မြုတ်ယုံတင်လေးထားပြီး ပြီးလိုက်တာပေါ့။ စောက်ဖုတ်အထဲထိတော့ထည့်ပြီးမပြီးပါဘူး။ အဝလောက်မှာပဲ ပြီးလိုက်တယ်...။

အဲ့ညက ကျွန်တော်အဲ့အတိုင်းလေးပဲ နှစ်ခါလောက်အမထွေးကိုလိုးဖြစ်လိုက်တယ်...။

မနက်ကြတော့အမထွေးတော်တော်နဲ့မနိုးဘူးဗျ ။ ကျွန်တော်လဲလန့်သွားတယ် ။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်လဲတစ်ခုခုဖြစ်မှာဆိုးလို့ အဲနေ့ကကျောင်းမသွားဖြစ်လိုက်ဘူး။ အမထွေးနိုးလာတာကိုစောင့်နေတယ် ။ ၁၁ ခွဲလောက်သူနိုးလာတယ်ဗျ ။ အဲ့ကြမှာကျွန်တော်လဲရင်ထဲကအလုံးကြီးကြသွားတယ်...။

" ဟဲ့ နင်ကျောင်းမသွားဘူး"

" အေးဟာ ငါခေါင်းတွေကိုက်နေလို့ ကျောင်းမသွားတော့ဘူး"

" အေးငါလဲနှုံးပြီးခေါင်းတွေကိုက်နေတယ် ။ ဒီနေ့မှဘယ်လိုဖြစ်လဲမသိဘူး။ တော်တော်အိပ်ချင်တာ အခုတောင်မနဲထလာရတယ် ။ အာ့တောင်ဗိုက်ဆာလို့နိုးလာတာ"

ပြောပြီးသူအဝတ်စားလဲရေဆင်းချိုးတယ် ။သူရေချိုးတော့ ကျွန်တော်အိမ်ပေါ်ကနေချောင်းကြည့်နေတာပေါ့။ သူစောက်ပတ်တွေကိုဆေးနေတယ် ။ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ကြည့်လိုက်သေးတယ်။

ပြီးမှစောက်ပတ်ထဲနှိုက်ပြီးအသေအချာဆေးနေတယ်...။ ကျွန်တော်စိတ်ထဲကနေ ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။ညငရဲမင်းရယ်လို့တိုင်တည်မိတယ်...။

ညနေအဒေါ်တို့ပြန်လာတယ်။ အမေပါ ပါလာတယ် ။အမေက ကျွန်တော်စာမေးပွဲဖြေပြီးတဲ့အထိနေမှာတဲ့ ပြီးရင်နယ်ကို အတူတူပြန်မယ်တဲ့...။ အမေရောက်တော့အမေနဲ့ကျွန်တော်အတူတူအိပ်ရတာပေါ့...။ကျွန်တော်လဲ အခွင့်အရေးတွေထက်မရတော့ပါဘူး.....။ အမေကပြောတယ်

" သင်္ကြန်ပြီးရင်ရန်ကုန်ပြန်လာရမယ်တဲ့ ပြီးရင် ၁၀တန်းကို ဘော်ဒေါင်ဆောင်မှာထားမယ်" တဲ့ ။

အဲ့လိုနဲ့ပဲ အမထွေးနဲ့ဝေးခဲ့ရတယ်....။ အခုတော့မောင်နှမလိုပဲနေပါတယ် ကျွန်တော်အသက်လဲကြီးပြီလေ အသက်ကြီးလို့အရမ်းကြီးတာမဟုတ်ပါဘူး ၂၀ ကျော်ပြီလေ ၂၃ /၂၄ ထဲရောက်ပြီ ကိုယ်အလုပ်အကိုင်နဲ့ကိုယ်ဖြစ်နေကြပြီ။

အဒေါ်တို့အိမ်ကိုတော့ ခဏခဏရောက်ဖြစ်ပါတယ်။ အမထွေးက အရင်လိုလှနေတုန်းပဲဗျာ ။ ဒါပေမဲ့ ငယ်ငယ်ကလောက်တော့ ကျွန်တော်မဆိုးတော့ပါဘူး ။ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းနေတက်ပါပြီ.....။ကျွန်တော်မှာတရားဝင်ကောင်မလေးရှိနေပြီလေ။ သူနဲ့နေတိုင်းလိုလိုလုပ်ဖြစ်ပါတယ်...။


 ပြီးပါပြီ။