နေခြည်နွေး (စ/ဆုံး)
ရေးသူ - ထန်းတောထဲကသာဂိ
ဒုစရိုက်သမားများ ခိုလှုံရာ မြို့လေး တစ်မြို့တွင် "သုခဘုံ" ဟု အမည်ရှိသော ခြံဝန်းကျယ်ကြီး ရှိသည်။ ထို ခြံဝန်းကျယ်ကြီးထဲတွင် ခန်းနား ကြီးကျယ်သော တိုက်တစ်လုံး ရှိသည်။ သုခဘုံ ခြံ၏ အရှင်သခင်မှာ ဦးအောင်မြင်။ အသက်က 40 ခန့်သာ ရှိသည်။ ခန္ဓာကိုယ် တောင့်တင်း သန်မာပြီး အပြောချိုသလောက် ရက်စက်ပြီ ဆိုလျှင် နှစ်ယောက် မရှိ။ လူဆိုး လူမိုက်များကို လက်သပ်မွေးကာ ဒုစရိုက်လုပ်ငန်း မှန်သမျှ လုပ်ကိုင်ရင်း ကြီးပွါးနေသူ။ သူ၏ စီးပွါးရေးကို ထိခိုက်စေသူ မှန်သမျှ မရဏလမ်းကို ကြွမြန်းကြရသည်။
လမ်းဘေး၌ လေလွင့်နေသော ခိုး၊ ဆိုး၊ နှိုက် ကလေးငယ်များကို ခေါ်ကာ လက်သပ်မွေးသည်။ ထူးချွန်သူများကို ချန်ထားကာ အသုံးမကျသူများအား သက်ပစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဦးအောင်မြင်၏ 10 စုနှစ် နှစ်ခုစာ လူမိုက် စုဆောင်းခြင်း ဖြစ်သည်။
စုဆောင်းထားသော ကလေးများတွင် ယောက်ျားလေးများ သာမက၊ မိန်းမလေးများလည်း ပါဝင်သည်။ ပြင်ပမှ လူမိုက် သိပ်မသုံးပေ။ ကလေးများအား အသုံးချ၍ ရသော အချိန်တွင် ဘိန်း မှောင်ခိုကူးခြင်း၊ လူသက်ခြင်း စသည့် လုပ်ငန်းများအား ခိုင်းစေသည်။ ယောက်ျားလေးများထက် မိန်းမလေးများမှာ တာဝန်တစ်ခု ပိုသည်။ ထိုအရာက အရွယ်ရောက်သည်နှင့် ဦးအောင်မြင်၏ ခြေတော်တင်ခြင်း ခံရပြီးမှ လုပ်ငန်းတွင် သုံးခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခုလည်း ဦးအောင်မြင်၏ အိပ်ခန်းထဲတွင်
"အိုးးးး ကောင်းလိုက်တာ မေရီရာ၊ စုပ် စုပ်!!! အားးးးးး ရှီးးးးးး"
မေရီဆိုသော အသက် 20 ခန့် ခန္ဓာကိုယ် တောင့်တင်း လှပသော မိန်းမပျိုလေးတစ်ဦးသည် ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်လျှက် ကုတင်ပေါ် ထိုင်နေသော ဦးအောင်မြင်၏ ကြီးမားသော လီးကြီးကို နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးဖြင့် ငုံစုပ်ပေးရင်း မျက်လုံးဝိုင်းလေးများဖြင့် မော့ကြည့်နေသည်။
"ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်!!! အိုးးးး ကောင်းလိုက်တာ မေရီရာ ဟားးးးးးး"
ဦးအောင်မြင်၏ ခေါင်း နောက်သို့ လန်ကာ မျက်လုံးမှေး၍ ဇိမ်ခံနေသည်။
လီးစုပ်ပြီး 10 mins ခန့် ကြာသော်
"မေရီရေ၊ စကြစို့ကွယ်"
ဦးအောင်မြင် ပြောလိုက်သည်နှင့် မေရီသည် အဝတ်များကို ချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် ပတ်လပ်လှန်၍ အိပ်လိုက်သည်။ ဦးအောင်မြင်သည် မေရီ့ ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်ရာ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေသော စောက်ဖုတ် မို့မို့ ဖေါင်းဖေါင်းကြီး အပေါ်သို့ ကြွတက်လာသည်။ လီးဒစ်ဖြင့် စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းအား အထက်အောက် ပွတ်တိုက်လိုက်ရာ
"အားးးး အန်ကယ်ရယ် အဟင့်ဟင့်"
မေရီ၏ ဖင်ကြီး ကော့ကော့လာသည်။ လီးဒစ်ကို စောက်ပတ်ပေါက်တွင် တေ့ကာ
"အင့်!!! ဇွိဇွိဇွိ!!! အ!!! ဟာ!!!!!"
လီးဒစ် ဝင်သွားသည်နှင့် မေရီသည် အားမလို အားမရ ဖြစ်ကာ ဦးအောင်မြင်၏ နောက်ကျောကို လက်သည်းဖြင့် ဖွဖွလေး ခြစ်ကုတ်နေသည်။
"အင့်!!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ်!!! အ!! ဟားးးး အန်ကယ်ရယ် ရှီးးးးးးးးးး"
တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားသော လီးကို အဆုံးထိ ထုပ်ကာ ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။
"အင့်!!! ဗျိဗျိဗုဗု!!! အားးးဟားးးး ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ်!!! အအအအ!!! ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ်!!! အအအအ"
အောက်မှနေ၍ ပါးစပ်ကလေး ဟလျှက် ရမ္မက်ထန်သော မျက်လုံးများဖြင့် မော့ကြည့်နေသော မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း လိုးရသည်မှာ အရသာ တွေ့လှသည်။ အသက် 20 အရွယ်ရှိ ဖွံ့ထွားစဲ မိန်းမပျိုလေး၏ စောက်ပတ်လေးက ဦးအောင်မြင်၏ လီးကြီးကို အရသာရှိစေသည်။ နာရီဝက်ခန့် ကြာသော် ဦးအောင်မြင်၏ စောင့်ချက်များနှင့် အပြိုင် မေရီလည်း အောက်မှ ပင့်ပင့်ပေးရာ
"ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ်!! အအအအ!!! ဗျိဗျိဇွိဇွိ!!! အအအအ!!! စောင့်စောင့် အန်ကယ် အားရပါးရ စောင့် ဗွတ်ဗွတ်ဗုဗု!!! အအအအ!!! ပြီးတော့မှာ၊ ပြီးတော့မှာ!!! အအအအ!!!!!အားးးးး ရှီးးးးးးး ဟားးးးးးးးး"
စောက်ပတ်ထဲ သုပ်ရည်များ ဝင်လာသည်နှင့် မေရီ့ကိုယ်လေးလည်း ဓါတ်လိုက်သကဲ့သို့ တွန့်တွန့်သွားကာ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ညှစ်ထုပ်လိုက်သည်။
"ဟားးးးး ကောင်းလိုက်တာ မေရီရယ်"
ကိုယ်ပေါ်တွင် မှောက်လျှက်ကြီး မှိန်းနေသော ဦးအောင်မြင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို မေရီ ဖက်ထားလိုက်သည်။
မေရီကိုယ်ပေါ် 2 mins ခန့် မှိန်းနေစဉ် စပီကာတစ်ခုမှ အသံမည်လာသည်။
"တူတူတူတူ!!! အေးပြော"
မေရီ့ ကိုယ်ပေါ်မှ ဖယ်ကာ စကားပြောခွက်ကို ကိုင်လိုက်သည်။
"မမလေး ပြန်ရောက်ပါပြီ"
ဦးအောင်မြင်သည် ညအိပ် ဝတ်ရုံကို ခြုံရင်း
"အေး အခန်းထဲကို လွှတ်လိုက်"
မေရီလည်း အဝတ်များ ပြန်ဝတ်ကာ ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေသော ဆံပင်ကို သပ်ပြီး စကားပြောနေသော ဦးအောင်မြင်၏ နှဖူးကို နမ်းကာ အခန်း အပြင်သို့ ထွက်သွားသည်။
"ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် ကျွီ"
ကုတင်ပေါ်ထိုင်ရင်း ရီမုခလုပ်ကို နှိပ်လိုက်ရာ တံခါးပေါက်လေး ပွင့်သွားသည်။ အခန်းထဲသို့ ပိုးဖဲသားအပျော့၊ အသားကပ် စကပ် အနီရောင် ဝမ်းဆတ်လေးဖြင့် လှပ ကျော့ရှင်းသော ခန္ဓာကိုယ် ပိုင်ရှင်လေးတစ်ဦးသည် ပါးချိုင့်လေး ပေါ်အောင် ပြုံးပြရင်း တစ်လှမ်းခြင်း လှမ်းလာသည်။ ခြေတစ်လှမ်း လှမ်းလိုက်တိုင်း တင်းရစ် စွန့်ကားနေသော တင်ပါး ဝိုင်းဝိုင်းကြီးများ လှုပ်ရမ်းသွားသည်။ စကပ် အကွဲကြားမှ ဖြောင်းစင်းသော ပေါင်တန် ဖွေးဖွေးကြီးများ၊ လုံးဝန်း မို့မောက်သော ရင် ထွားထွားကြီးများက မြင်သမျှ ပုရိသတို့၏ ရမ္မက်စိတ်ကို ထကြွစေသည်။
"ဒက်ဒီကြီးက small လေးနဲ့ နှပ်နေတာကိုး၊ ဟွန့်!!! သီတာ့မှာဖြင့် အသက်ဘေးက သီသီလေး လွတ်အောင် ပြေးခဲ့ရတာ"
"ဟားဟားဟားဟားးးး!! ဒက်ဒီ သိတာပေါ့ သမီးရယ်၊ ဒီတစ်ခါ သမီး ဘယ်လောက် ပင်ပန်းတယ် ဆိုတာ၊ အခုကိစ္စကလည်း အရေးကြီးလွန်းလို့ တိုက်မောင်းတို့ကို မခိုင်းဘဲ သမီးကို တာဝန် ပေးရတာပေ့ါ၊ ကဲကဲ လာ၊ ထိုင်၊ အမောပြေ ဝိုင်လေး သောက်ရင်း ဒက်ဒီ့ကို အခြေအနေလေး ရှင်းပြ"
သီတာလည်း လက်နက် အရောင်းအဝယ် လုပ်နေစဉ် ရဲများ ရောက်လာပြီး တိုက်ပွဲဖြစ်ပုံ၊ လက်နက်များ အဆုံးအရှုံး မရှိဘဲ လွတ်မြောက်လာပုံ အသေးစိတ်ကို ရှင်းပြသည်။
"တော်တယ် သီတာ၊ သမီးတော်တယ်၊ ဒါ့ကြောင့် ဒက်ဒီကြီးက အားကိုးနေရတာပေါ့၊ ကဲကဲ သမီးလေး နားလိုက်ဦး ဟုတ်ပြီလား"
"ဟုတ် ဒက်ဒီ"
"သမီးကို ပြုစုဖို့ လူလွှတ်ပေးရဦးမလား"
"အွန်းး နောက် တစ်နာရီလောက်ဆို ဂါမဏိကို လွှတ်လိုက်လေ"
"Ok ok"
သီတာသည် ဦးအောင်မြင်အား ဦးညွှတ်ကာ အခန်းထဲမှ ထွက်ခွါသွားသည်။ သီတာ၏ လှုပ်ရမ်းသွားသော တင်ပါးကြီးများကို ကြည့်ရင်း တံတွေးမျိုချကာ အရက်ခွက်ကို မော့လိုက်သည်။ အရက်ခွက် မော့နေရင်း ဦးအောင်မြင်၏ စိတ်တွေက အတိပ် တစ်နေရာကို ရောက်ရှိသွားသည်။
-------------------------------------------
လွန်ခဲ့သော အနှစ် 20 ခန့်က အောင်မြင်ဟုခေါ်သော လူငယ် တစ်ယောက်သည် သူနေထိုင်ရာ မြို့လေးမှ ကျိကျိတက် ချမ်းသာသော သူဌေးသမီးတစ်ယောက်အား တမ်းတမ်းဆွဲ ချစ်မိခဲ့သည်။ သို့သော အောင်မြင်မှာ ငမွဲတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး အလုပ်အကိုင်ဟူ၍ မည်မည်ရရ မရှိပေ။
တစ်နေ့သော နံက်ခင်းတွင် သူဌေးသမီးလေး တစ်ဦးတည်း လမ်းလျှောက်ထွက်လာစဉ် အောင်မြင်နှင့် ထိပ်တိုက် တိုးသည်။ ချစ်သည့်စိတ်အား မျိုသိပ်မထားနိုင် သဖြင့် ဖွင့်ပြောမိရာ တူသလား၊ တန်သလားဟု ဆိုကာ လူပုံအလည်တွင် ပါးအား ဘယ်ပြန်၊ ညာပြန် အရိုက်ခံရသည်။ ဒါနှင့် မပြီးသေး၊ မိန်းမပျိုအား ကာအိန္ဒြေ ပျက်စီးအောင် နှောင်ယှက်မှုဖြင့် သူဌေးက အမှုဖွင့်၍ အောင်မြင်တစ်ယောက် ထောင်နန်း စံခဲ့ရသည်။
သူဌေးက တရားသူကြီးများအား ငွေပုံအောလိုက် သဖြင့် ထောင် သုံးနှစ် ကျခဲ့သည်။ ထောင်ထဲတွင် လူမိုက် ဆရာကြီးများနှင့် ပေါင်းမိကာ ဒုစရိုက် ပညာစုံ သင်ကြားခဲ့သည်။ ထောင်က ထွက်လာသည့် အချိန်တွင် သူဌေးသမီးမှာ အိမ်ထောင်ကျပြီး သမီးလေး တစ်ယောက် ဖွါးမြင်ခဲ့သည်မှာ နှစ်နှစ်အရွယ်ပင် ရှိပြီ။ မိသားစု တစ်စုလုံးအား နာကျည်းချက်ကြောင့် ကလှဲ့စားချေရန် စီစဉ်သည်။
အခွင့်သာသည့် ညတစ်ညတွင် ထောင်မှ အတူထွက်ခဲ့သော လူမိုက် နှစ်ဦးကို စည်းရုံးကာ သူဌေးအိမ်အား ဓါးပြ ဝင်တိုက်ပြီး တစ်မိသားစုလုံးကို သက်လိုက်သည်။ ရွှေ၊ ငွေ၊ အဖိုးတန် ပစ္စည်းများကိုယူကာ အိမ်အား မီးရှို့မည် အလုပ်၊ ပုခပ်ထဲတွင် ငိုကြွေးနေသော ကလေးငယ်ကို တွေ့လိုက်သည်။ ကလေးငယ်အား သက်ရန် စဉ်းစားသော်လည်း အကြံအစီတစ်ခု တွေးမိကာ ခေါ်လာခဲ့ပြီး အိမ်ကို မီးရှို့၍ လက်စ ဖျောက်ခဲ့သည်။ ဓါးပြတိုက်၍ ရလာသော ပစ္စည်းများအား ထုခွဲကာ ယခုမြို့လေးတွင် အခြေချပြီး ဒုစရိုက် လုပ်ငန်းများ လုပ်ကိုင်ခဲ့သည်။
ထို ကလေးငယ်မှာ ယခု သူ့ရှေ့မှ ထွက်ခွါသွားသည့် သီတာပင် ဖြစ်သည်။ သီတာ အသက် 18 နှစ် ပြည့်သည့် အချိန်တွင် သူချစ်ခဲ့သော အမျိုးသမီးကိုယ်စား သီတာလေး၏ အပျိုရည်ကို အားရပါးရ သောက်သုံးခဲ့သည်။ သီတာဆိုသော မိန်းမပျိုလေးသည် တဏှာစိတ် ပြင်းထန်သူတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ တစ်ပတ်လျှင် တစ်ကြိမ်ခန့် သူ့တပည့်များနှင့် စိတ်ဆန္ဒ အာသာ ဖြေဖျောက်တက်သည်။ ယခုကဲ့သို့ တာဝန်တစ်ခု ပြီးဆုံးလျှင် တစ်စုံ တစ်ယောက်နှင့် ကာမ ဆက်စံတက်သည်။ မိမိအတွက်တော့ လိုအပ်၍ ခေါ်လိုက်လျှင် သီတာတစ်ယောက် ဦးအောင်မြင်၏ ကုတင်ထက်သို့ အရံသင့် ရောက်လာတက်သည်။
.........................................................................................
သီတာသည် ရေမိုးချိုးကာ အမွှေးပွ တံဘတ်ကြီးအား ကိုယ်ပေါ် ရုံထားသည်။
"ဒေါက်ဒေါက်ဒေါက်"
"မမလေး ဂါမဏိပါ"
"ဝင်ခဲ့"
အခန်းထဲသို့ ဂါမဏိ ဝင်လိုက်သည်နှင့် ဆတ်တီခုံပေါ် တင်ပါးလွှဲထိုင်ကာ ဝိုင်ခွက်ကို ဇိမ်ခံ၍ သောက်နေသော နတ်သမီးလေးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ အမွှေးပွ တံဘက်ကြီးအောက်မှ ဖြူဝင်းသော ပေါင်တံများကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ဂါမဏိတစ်ယောက် တံတွေး မျိုချမိသည်။
"ဂါမဏိ!!! နင် ငါ့ကို မမြင်ဖူးဘူးလား"
"မဟုတ်ပါဘူး မမလေးရယ်၊ မမလေးက ထိရက်စရာမရှိအောင် လှနေတော့ အဟဲ"
"အပိုတွေ ပြောမနေနဲ့၊ ငါ ပင်ပန်းလာတယ်၊ ငါ့အကြောတွေ လျှော့အောင် လုပ်ပေးစမ်း"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ မမလေး"
ဂါမဏိသည် သီတာ့ရှေ့ ဒူးထောက်ကာ အမွှေးပွ တံဘတ်ပေါ်မှ ပေါင်တံများကို နှိပ်ပေးသည်။ နှိပ်နေရင်း လက်က တဖြည်းဖြည်းနှင့် တံဘတ်အောက်သို့ လျှိုကာ ပေါင်တွင်းသား နုနုလေးကို ပွတ်သပ်နေသည်။ လက်က သီတာ၏ ပေါင်ဂွစုံသို့ ရောက်ရှိလာရာ ပေါင်ကို ဟပေးလိုက်သည်။ အမွှေးပွ တံဘတ်ကို မ တင်လိုက်ရာ ဖြူဝင်းသော ပေါင်တံ နှစ်ဖက်ကြားရှိ အမွှေးများ ကင်းစင်နေသည့် စောက်ပတ် မို့မို့ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ပေါ်လာသည်။ ဂါမဏိသည် သီတာ၏ ပေါင်ကို ဖြဲကာ ပေါင်ကြား ခေါင်းလျှိုလိုက်သည်။ ပြီးနောက် စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားကို လက်ဖြင့် ဖြဲကာ လျှာနှင့် လျှက်လိုက်သည်။
"ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်!!!! အိုးးးး ရှီးးးးးး"
စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုများကို လျှာဖြင့် ထိုးမွှေရင်း ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်လိုက်ရာ
"ပျစ်ပျစ်ပျစ် ရှလွတ်!!! အအအအ ဟားးးး ရှီးးးးး ကျွတ်!!!!"
ပေါင်ကြားရှိ ဂါမဏိ၏ ဆံပင်များကို လက်ဖြင့် ထိုးဆွရင်း သီတာသည် မျက်လုံးများ မှေးစင်းကာ ခေါင်းက ဆတ်တီခုံ ကျောမှီပေါ် လန်သွားသည်။ လက်ညှိုးဖြင့် စောက်ပတ်ထဲ ထိုးမွှေကာ စောက်စိကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုပ်လိုက်ရာ သီတာ့တကိုယ်လုံး ကျင်စက်ဖြင့် တို့ခံရသလို တွန့်တွန့်သွားသည်။
"အိုးးးဟိုးးးဟိုးးး ကောင်းလိုက်တာ ဂါမဏိရယ် ဟားးးးး"
"ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အအအအ ပြီးတောမယ်၊ ပြီးတော့မယ် အအအအ အားးးးးးးးဟားးးးး ရှီးးးးးးးးးး"
သီတာ၏ ကိုယ်လုံးလေး ဆတ်တီခုံပေါ် ကော့လန်ကာ တစ်ချီပြီးသွားသည်။
"ကဲ ဂါမဏိ၊ ငါ့ကို နင့်လီးနဲ့ လိုးတော့"
သီတာ့ထံမှ ခွင့်ပြုချက် ရသည်နှင့် ဂါမဏိ အဝတ်များ ချွတ်လိုက်ရာ တောင်မက်နေသော လုံးပတ် ကျပ်လုံးခန့်၊ အရှည် 6' ခန့်ရှိ လီးညိုညိုကြီး ပေါ်လာသည်။ ဆိုဖါခုံပေါ်တွင် ကားယားလေး ဖြစ်နေသော သီတာ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းလိုက်ရာ စောက်ပတ်လေး မို့ကြွလာသည်။ ဂါမဏိက သူ၏ လီးဒစ်ကြီးဖြင့် စောက်ပတ်ပေါက်ကို တေ့ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။
"အင့်!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အားးးးးး ထိတယ်ကွာ ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အအအအ ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် အအအအ စောင့်စောင့် ဂါမဏိ၊ အားရပါးရ စောင့်စမ်း အအအအ"
မျက်စိမှိတ်ကာ ပါးစပ်ဟ၍ အော်နေသော သီတာ့ မျက်နှာလေးအား ကြည့်ရင်း လိုးရသည်မှာ အားရလှသည်။ ဂါမဏိ၏ အရှိန်ပြင်းပြင်း စောင့်ချက်များ အောက်တွင် သီတာ့ ကိုယ်လေး ရမ်းခါကာ နို့အုံကြီးများ လှိုင်းထနေသည်။ နို့အုံကြီးများကို ကိုင်ညှစ်ခြင်သော်လည်း နို့ကိုင်၊ ပါးစပ်စုပ်၊ ပါးနမ်းတာ မကြိုက်သဖြင့် မလုပ်ရဲပေ။
"ဗျွတ်ဗျွတ်ဗုဗု!!! အိုးးးးး ဗွတ်ဗွတ်ဗျိဗျိ အအအအ စောင့်စောင့်၊ နာနာစောင့် အအအအ"
ဂါမဏိ၏ စောင့်ချက်တွေနှင့် အပြိုင် ဂါမဏိ့ခါးကို စုံကိုင်ကာ အောက်မှ ပင့်ပေးနေသည်။
"ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် အအအအ ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အအအအ ဗျိဗျိဇွိဇွိ အအအအ အားးးးးးး ရှီးးးးးးး ကောင်းလိုက်တာ၊ ကောင်းလိုက်တာ၊ ဟားးးးးးးးးးးးးး"
စန့်ငင် စန့်ငင် ဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်စလုံး ပြိုင်တူ ပြီးသွားသည်။ သီတာ့အား တံဘတ် ခြုံပေးပြီး ဂါမဏိလည်း အဝတ်အစားများ ဝတ်ကာ အပြင်သို့ ထွက်သွားသည်။ ဆန္ဒပြည့်သွားသဖြင့် သီတာသည် ဆတ်တီခုံ ဆိုဖါပေါ်တွင် မှိန်းနေသည်။ မျက်စိကိုမှိတ်လိုက်စဉ် သူမအား စိုက်ကြည့်နေသော ဆူးရဲသည့် မျက်ဝန်းတစ်စုံကို မြင်ယောင်မိသည်။ မျက်စိကို ချက်ခြင်း ဖွင့်ကြည့်မိတော့ ပတ်ဝန်းကျင်တွင် မည်သူမျှ မရှိပေ။ ထို မျက်ဝန်းတစ်စုံက သီတာ့အား အချိန်တိုင်း စိုးမိုးနေသည်။ မျက်လုံးကို ပြန်မှိတ်လိုက်တော့ လွန်ခဲ့သော 10 နှစ်က ပုံရိပ်တွေ ပေါ်လာသည်။ ထိုစဉ်က သီတာ့အသက် 12 နှစ်သာ ရှိသေးသည်။
........................................................................................
သုခဘုံ ခြံကြီးအတွင်းရှိ ရေကူးကန်ထဲတွင် သီတာဆိုသော အသက် 12 နှစ်အရွယ် မိန်းမငယ်လေး တစ်ယောက် ရေသူမလေး အလား ကူးခတ်နေသည်။ ဦးအောင်မြင်မှာ Dream bed ပေါ်တွင် ဘီယာသောက်ရင်း ရေကူးနေသူများကို ကြည့်နေသည်။ ထိုစဉ် တိုက်မောင်း ရောက်လာကာ ဦးအောင်မြင်အား တီးတိုး ကပ်ပြောသည်။ ဦးအောင်မြင်က ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ရာ လူကြီးတစ်ယောက်နှင့် အသက် 10 နှစ်အရွယ် ကောင်လေးတစ်ယောက် ပါလာသည်။ ထိုလူကြီးက ဦးအောင်မြင်ရှေ့ ဒူးထောက်ကာ
"ဆရာ၊ ကျွန်တော်!! ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ၊ ကျွန်တော့ကို ခွင့်လွှတ်ပါ"
"ဘာကွ၊ ခွင့်လွှတ်ရမယ်၊ ဟုတ်လား။ မင်းကျူးလွန်လိုက်တဲ့ အပစ်က အကြီးကြီးကွ။ ဘယ့်နှယ့်ကွာ၊ မွေးထားတဲ့ ကလေး 10 နှစ်အရွယ် ရောက်မှ ကိုယ်ယူထားတဲ့ မိန်းမက ထောက်လှမ်းရေးကမှန်း သိရတယ်လို့၊ ဒါတောင် ငါ့ အလုပ်တွေ နေရာ တော်တော်များများ အထိနာနေလို့ informer ရှိရမယ်ဆိုပြီး စုံစမ်းခိုင်းမှ သိတယ်၊ မင်းလိုကောင် ခွင့်လွှတ်သင့်လား၊ စဉ်းစား"
"ဟုတ်၊ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာကြီးရယ်၊ ကျွန်တော့ကို ခွင့်မလွှတ်နိုင်ရင်တောင်မှ ကျွန်တော့ သားလေးကို ချမ်းသာပေးပါဗျာ၊ အခုတောင် သူ့အမေလည်း ဘယ်ရောက်နေမှန်းမသိ"
"ဒိုင်းးးးးး အားးးး"
လူကြီး နှဖူးပွင့်ကာ လဲကျသွားသည်။ ကောင်လေးမှာ တစ်ချက်မှ မငို။ သူ့အဖေ လဲကျသွားသည်ကို ကြည့်နေသည်။
"သီတာရေ၊ ဒီကို လာဦးဟေ့"
သီတာ ရေကူးကန်မှ တက်လာသည်။ သူမအတွက် ဤမြင်ကွင်းတွေက ရိုးအီနေပြီ။
"သမီးလေး သေနက်ပစ် လေ့ကျင့်တာက အရုပ်တွေနဲ့ချည်းမို့ ဒီတစ်ခါ လူအစစ်နဲ့ လေ့ကျင့်ရအောင်လို့"
ဦးအောင်မြင်ပေးသော သေနက်ကို ယူကာ ကောင်လေးကို ချိန်လိုက်သည်။
"ကောင်လေး၊ မင်း ပြေးလို့ ရတယ်နော်"
ကောင်လေးက လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် စုပ်ကာ သီတာ့အား စူးရဲသော မျက်ဝန်းအစုံဖြင့် စိုက်ကြည့်နေသည်။
**အိုးးး သူ့အကြည့်တွေက ကြောက်လန့်မှု မရှိပါလား***
ကောင်လေး၏ မျက်လုံးများကို ပြန်လည်ကာ စိုက်ကြည့်မိချိန်တွင် ကြက်သီးများပင် ထသည်။ သီတာ ချိန်ထားသည့် သေနက်ပြောင်းက ကောင်လေး၏ နှလုံးသားတည့်တည့်။
"ပစ်လိုက်တော့ သမီး"
"ဒိုင်းးးး အွန့်"
အား ဟုပင် မအော်ပေ။ ကောင်လေး နောက်သို့ လန်ကျသွားသည်။ သေနက်ဖြင့် ပစ်လိုက်စဉ် လက်တစ်ချက် တွန့်သွားသည်ကို သီတာသာ သိလိုက်သည်။
"ဟားးးး လက်ဖြောင့်ချက်၊ နှလုံး တည့်တည့်ဘဲဟေ့၊ ငါ့သမီးတော်တယ်။ ကဲကဲကဲ ဒီ အလောင်းတွေကို ရှင်းလိုက်ကြတော့၊ တိုက်မောင်းရေ၊ ဟိုမသာမရော"
"မြေအောက်ခန်းထဲမှာ ချုပ်ထားတယ် ဆရာကြီး"
"အေးအေး မင်းတော်တယ် တိုက်မောင်း၊ ကဲ သမီး၊ အဝတ်အစား သွားလဲလိုက်တော့၊ ဒက်ဒီတို့ ဟိုကောင်မကို သွားစစ်လိုက်ဦးမယ်"
ဦးအောင်မြင်တို့ အဖွဲ့ မြေအောက်ခန်းထဲ ဆင်းသွားစဉ် သီတာသည် ကောင်လေးကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ ကံကောင်းပါစေဟု မသိစိတ်က ဆုတောင်းမိသည်။
......................................................................................................
အခန်း ( ၂ )
မြေအောက်ခန်းထဲတွင် အမျိုးသမီးတစ်ဦးကို ကြိုးတွဲလောင်း ချည်ထားသည်။
"ရွှမ်းရွှမ်းရွှမ်းရွှမ်း"
"အားးး အားးး အားးး အားးး"
တိုက်မောင်း၏ ကျာပွတ် ရိုက်ချက်များက အမျိုးသမီး၏ ကျောပြင်ကို အဆတ်မပြက် ကျရောက်နေသည်။ ကျောပြင် တစ်ခုလုံး အင်္ကျ ီများ ဖွါလန်ကျဲကာ သွေးပင် စို့နေသည်။ ဦးအောင်မြင်သည် ထိုင်ခုံပေါ် အကျအန ထိုင်ကာ အရက်သောက်ရင်း အမျိုးသမီးအား နှိပ်စက်နေသည်ကို ကြည့်နေသည်။
"အသားအနာ မခံချင်စမ်းနဲ့ မိန်းကလေး၊ မင့်ယောက်ျားစီက ယူထားတဲ့ chit card ဘယ်မှာလည်း"
အမျိုးသမီးက ဦးအောင်မြင်ကို မထီပြုံး ပြုံးပြကာ
"သေတောင် မပြောဘူး၊ ရှင်တို့ အဖွဲ့တွေ မကြာခင် ကျရှုံးတော့မှာပါ"
"ဘာကွ!!!!! တောက်"
ဦးအောင်မြင် ဒေါသတကြီး ထရပ်ကာ
"တိုက်မောင်း၊ ငါ့ကို ကျာပွတ်ပေးစမ်း"
"ရွှမ်းရွှမ်းရွှမ်းရွှမ်း"
"အားအားအားအား အားးးးးးးးးးးးးး"
ရိုက်ချက်တွေက ရက်စက် ပြင်းထန်လွန်းသဖြင့် အမျိုးသမီး သတိလစ်သွားသည်။
"ဗွမ်း"
မျက်နှာအား ရေဖြင့် ပတ်ခံရ၍ သတိပြန်ရလာသည်။ အမျိုးသမီး၏ ဆံပင်ကို စောင့်ဆွဲကာ
"မင်းမှာ ပြောပြဖို့ အစီအစဉ် မရှိဘူးပေါ့"
"သေတောင် မပြောဘူး"
"ဟားးဟားးးဟားးဟားးး ကြိုက်ပြီလေ၊ ကဲ တိုက်မောင်းရေ၊ ဒင်းကို လောက စီးစိမ်လေး ခံစားခိုင်းလိုက်ရအောင် ဟားဟားဟားဟားးးးး"
"တောက်!!!! အိုးတွေကတော့ အယ်နေတာဘဲ၊ ဟိုအကောင် ဒီအိုးကို ပြိုအောင် မဖြိုနိုင်တာ တော်တော် ညံ့တာဘဲ"
ပြောရင်းဆိုရင်း တိုက်မောင်းသည် အမျိုးသမီး၏ ဖင်ကြီးများကို လက်ဝါးဖြင့် ရိုက်လိုက်သည်။
"ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း"
"အ!!!! ရှင်တို့၊ ရှင်တို့ မယုတ်မာနဲ့နော်၊ ကျွန်မကို အသေသက်လိုက်"
"စိတ်ချပါ၊ ငါတို့က မင်းကို စိတ်တိုင်းကျ လိုးပီးမှ သက်ပေးမှာပါ၊ ဟားဟားဟားဟားးး"
"ဝုန်းးးး အားးးး"
တစ်နေကုန် တွဲလောင်း ချည်ခံထားရသဖြင့် ကြိုးဖြည်ပေးစဉ် ကိုယ်ကို မထိန်းနိုင်ဘဲ ကျမ်းပြင်ပေါ် လဲကျသွားသည်။ ဦးအောင်မြင် ဘောင်းဘီ ခါးပတ်ကို ချွတ်နေသည်ကို မြင်သဖြင့် သူမသည် ဖင် ဒရွတ်တွန်းကာ အနောက်သို ဆုတ်သွားသည်။ အသက်သေမှာ မကြောက်သော်လည်း သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်အား လူယုတ်မာများက မြိန်ရှက်စွာ သုံးစောင်မည်ကိုတော့ မလိုလားပေ။ သို့သော် နှိပ်စက် ခံထားရ၍ ခုခံရန် ခွန်အား မရှိတော့။
"ရှင်တို့၊ ရှင်တို့ မယုတ်မာနဲ့နော်"
ဦးအောင်မြင်သည် ဘောင်းဘီ ခဃျတ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ကိုယ်ပေါ် ခုန်အုပ်လိုက်သည်။
"ဝုန်းးးး"
"အားးးးးး"
"လူယုတ်မာကြီးးး လွှတ် လွှတ် ဗျိဗျိဗျိ အားးးးးးးးးးး"
သူမ၏ အင်္ကျ ီအား ဆုတ်ဖြဲနေသော ဦးအောင်မြင်၏ ရင်ဘက်ကို ရှိသမျှ အင်အားနှင့် တွန်းဖယ် ရိုက်ပုတ် ရုံးကန်နေသော်လည်း ခွန်အားခြင်း မမျှပေ။ အချိန် ခဏအတွင်းမှာပင် သူမ၏ အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းသွားသည်။
"ဟားးးးး နို့ကြီးတွေက အယ်နေတာဘဲ"
"လူယုတ်မာကြီးးး အားးးးးးးးးးး"
နို့အုံနှစ်ဖက်လုံး အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ခံရသဖြင့် နာကျင်စွာ အော်ဟစ်ရင်း မျက်ရည်များပင် ကျလာသည်။ နို့အုံလည်း နီရဲသွားသည်။ ညှစ်နယ်ရုံ အားမရဘဲ နို့သီးခေါင်းများကို ဆွဲလိမ်နေသည်။ ရုံးကန်နေသော ခြေထောက် နှစ်ဖက်ကို ထိန်းကာ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်ခြင်း ခံရသည်။
"အားးးး မလုပ်ပါနဲ့!!! မလုပ်ကြပါနဲ့ အီးဟီးဟီးဟီးးးးးး"
ရုံးရင်း ကန်ရင်းဖြင့် အမျိုးသမီး၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် အဝတ်များ မရှိတော့ပေ။
"ဖြန်းဖြန်းဖြန်းဖြန်း ဒုန်းဒုန်းဒုန်းဒုန်းးး"
"အားးးးးးးးးးး"
ဦးအောင်မြင်သည် အမျိုးသမီးအား ခွ၍ ပါးကို ဘယ်ပြန် ညာပြန် ရိုက်ပြီး ဆံပင် ဆောင့်ဆွဲကာ နောက်စိအား ကျမ်းပြင်နှင့် လေးငါးချက်ခန့် စောင့်တိုက်လိုက်သည်။ အမျိုးသမီး ခမျာ အမြင်တွေ ဝေဝါးကာ ခြေပစ် လက်ပစ် ဖြစ်ပြီး မလှုပ်နိုင်တော့။ ငြိမ်ကျသွားသော အမျိုးသမီး၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းလိုက်သည်။ စောက်ပတ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီးမှာ အရည်တွေ ရွှဲနေပြီ။ တောင်မက်နေသော လီးကို လက်ဖြင့် ကိုင်ကာ စောက်ပတ်တွင် တေ့ပြီး စောင့်ထိုးလိုက်သည်။
"အင့်!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ်!!! အီးးးးးး"
ခေါင်းများ နောက်ကျိနေသည့် ကြားမှ လီးကြီးမှာ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် စောက်ပတ်ကို ထိုးခွဲကာ သားအိမ်ကို ထောက်သဖြင့် အမျိုးသမီး၏ မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့သွားသည်။
"အင့်!!!ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ်!!! ဒုတ်!!! အူးးး ဟူးးး ဟူးးး သေပါပြီ အမေရဲ့!!!!! အင့်!!! ဇွိဇွိဗျိဗျိ!!! အားးးးးး ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ်!!!!! အားးးးး ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ်!!!!အားးးးးး"
ဦးအောင်မြင်၏ စောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လှသည်။ မိန်းမ တစ်ယောက်ကို မညှာမတာ မုဒိန်းကျင့် နေရသဖြင့် လိုးရတာ အရသာ ရှိလှသည်။ အမျိုးသမီး၏ တကိုယ်လုံး ကျမ်းပြင်တွင် ယိမ်းထိုးနေသည်။
"ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ်!!! အားးးး ဇွိဇွိဗျိဗျိ!!!!အားးးးးး ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် အအအအ!!!! ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ်!!!! အအအအ အားးးးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးးးး ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်ကွာ ရှီးးးးး"
သုပ်ရည်များကို အမျိုးသမီး၏ မျက်နှာပေါ် ပန်းလိုက်သည်။
"ကိုင်း တိုက်မောင်းရေ၊ အမုန်းသာ နွှာတော့ဟေ့"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာကြီး၊ ဟဲဟဲဟဲဟဲ"
တိုက်မောင်းသည် တဟဲဟဲ ရီရင်း ဘောင်းဘီ ချွတ်ကာ အမျိုးသမီးအနီး သွားလိုက်သည်။
"မလုပ်ပါနဲ့တော့၊ မလုပ်ကြပါနဲ့တော့ အီးဟီးဟီးဟီး"
"အင့်!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အားးးးးးးး"
.......................................................................................
လူ 6 ယောက်က တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် ဝိုင်းလိုးကြရာ အမျိုးသမီး ခမျာ စောက်ပတ်တွေပူ၊ ဆီးခုံတွေ အောင့်ပြီး မျော့မျော့သာ ကျန်တော့သည်။ မြေအောက်ခန်း တစ်ခန်းလုံးလည်း သုပ်ညှီနံ့တွေ လှိုင်နေပြီ။ ယက္ခညီနောင် အလှည့် ရောက်ပြီ။
ယက္ခကြီးသည် ပတ်လတ်လှန် အိပ်ကာ သူ၏ အရှည် 7' လုံးပတ်မှာ လက်ဖျံခန့်ရှိသည့် ဧရာမ လီးကြီးကို ထောင်ထားလိုက်သည်။ ယက္ခငယ်က ကြမ်းပြင်တွင် မျော့မျော့လေး ခွေနေသော အမျိုးသမီး၏ ဆံပင်ကို ဆွဲကာ ထူလိုက်သည်။
"အ"
အမျိုးသမီးမှာ ယက္ခငယ်၏ ဆံပင်ဆွဲပြီး ခေါ်ဆောင်ရာသို့ ပါလာသည်။ ပတ်လတ်လှန် အိပ်နေသော ယက္ခကြီးနား အရောက်တွင်
"တက်ခွလိုက်စမ်း"
အမျိုးသမီးလည်း ယက္ခကြီးအပေါ် ကားယားခွ၍ ထိုင်လိုက်သည်။ ယက္ခကြီးက လီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်၍ ထောင်ပေးထားရာ စောက်ဖုတ်နှင့် လီး တေ့မိသည်နှင့် အမျိုးသမီး၏ ခါးကို ဆွဲကာ စောင့်ချလိုက်သည်။
"ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အားးးးးးးးး"
လီးတစ်ဆုံး ဝင်သွားသည်နှင့် အမျိုးသမီးအား ဖက်ထားလိုက်ရာ ယက္ခကြီး ကိုယ်ပေါ်တွင် လီးတန်းလန်းနှင့် မှောက်ခုံကြီး ဖြစ်နေသည်။ ယက္ခငယ်သည် ကုန်းကုန်းကြီး ဖြစ်နေသော အမျိုးသမီး၏ ဖင်နောက်တွင် မတ်တပ်ရပ်ကာ စူပွစူပွ ဖြသ်နေသည့် စအိုပေါက်ကို တံတွေးစွတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် လီးဒစ်ကို စအိုပေါက်တွင် တေ့ကာ အမျိုးသမီး၏ ခါးကို ကိုင်လိုက်သည်။
"အားးးး မရဘူးးး မရဘူးးးး"
အမျိုးသမီးခမျာ ကြောက်လန့်တကြား အော်သော်လည်း ယက္ခငယ်က စောင့်သွင်းလိုက်သည်။
"အင့်!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အူးးးးးးးးး"
ဖင်ပေါက်လေးထဲ လီးကြီးမှာ မဆန့်မပြဲနှင့် တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားပြီ။ ယက္ခငယ်သည် အမျိုးသမီး၏ ခါးကို စုံကိုင်ကာ အားရပါးရ စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။
"အင့်!!! ဗွတ်ဗွတ်ဗျွတ်ဗျွတ် ဗု အားးးးးး သေပါပြီ အမေရဲ့!!!! ဖင်ကွဲပါပြီတော့!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အားးးးးးးးးးးးးးးးးးး"
...................................................................................................................................
အမျိုးသမီးအား လိုး၍ အားရမှ သက်လိုက်ကာ လင်မယား နှစ်ယောက်၏ အလောင်းများကို ပင်လယ်ထဲ သွားပစ်လိုက်သည်။ ကောင်လေး၏ အလောင်းကိုတော့ ခြံဝင်း အနောက်ဖက် တောစပ်ရှိ အမှိုက်ပုံသို့ အမှိုက်များနှင့် ရော၍ ပစ်လိုက်သည်။
ညနေ မှောင်ရီပျိုးစတွင် အသက် 8 နှစ်အရွယ် မိန်းမငယ်လေးတစ်ဦးသည် ကြီးမားသော ဂုန်နီအိပ်ကို ကျောပေါ် ထမ်းကာ သုခဘုံ ခြံကြီး၏ အနောက်ဘက် အမှိုက်ပုံကြီးသို့ အမှိုက် လာကောက်သည်။ ဒီ အမှိုက်ပုံကြီးက သူမတို့ မြေးအဖိုးအတွက် ထမင်းပုံကြီး ဖြစ်သည်။ သုခဘုံ ခြံထဲမှ လူများကို ကြောက်သဖြင့် မည်သူမျှ ဒီ အမှိုက်ပုံအနီး မကပ်ဝန့်ပေ။
ဤသည်ကပင် သူမအတွက် ကံကောင်းခြင်း ဖြစ်သည်။ ပုလင်းခွံများ တစ်ခါ တစ်ခါ ရလိုက်လျှင် တစ်ပတ်စာ ဆန်ဖိုး၊ ဆီဖိုး လုံလောက်သဖြင့် အရဲစွန့်ကာ လာရခြင်း ဖြစ်သည်။ အဖိုးအိုကတော့ အမှိုက်ပုံ အရှေ့ခြမ်းတွင် ပလတ်စတစ် ပစ္စည်းများ ကောက်နေသည်။ ကောင်မလေးသည် ပုလင်း တစ်လုံးအား လက်လှမ်းမမှီသဖြင့် တုတ်ဖြင့် ဆွဲလိုက်စဉ်
"အားးးး"
အမှိုက်ပုံထဲမှ သူမအရွယ် လက်တစ်ဖက် ထွက်လာသဖြင့် လန့်ကာ နောက်သို့ လဲသွားသည်။ ပြီးမှ လက်ကလေးက လှုပ်နေသောကြောင့်
"အဖိုးရေ အဖိုးးးး"
%%%%%%%%%%%%%%%%%
"Hello ဆရာမိုးလား"
"အေး ဘာထူးခြားလည်း"
"Informer ရဲ့ သီတင်း ရပြီခင်ဗျ၊ Informer ကိုတော့ မတွေ့သေးဘူး၊ သူ့သားလေးကိုတော့ အဖိုးအိုနဲ့ ကလေးတစ်ယောက်က သုခဘုံ အနောက်ဘက် အမှိုက်ပုံထဲက ကယ်လာတာ၊ ကလေးမှာ သေနက် ဒဏ်ရာနဲ့၊ အချိန်မှီ ကုလို့ မစိုးရိမ်ရတော့ပါဘူး၊ ကလေးမိဘတွေ အခြေအနေ မကောင်းနိုင်ဘူး"
"ငါ အခုချက်ခြင်း လာခဲ့မယ်"
............................................................................................................
အခန်း ( ၃ )
“Happy birthday to u, happy birthday to u. Happy!! Birthday!! Happy!! Birthday!! Happy birthday tooooo u!!! ရွှီးးးးးးးးးး ဖြောင်း ဖြောင်းးး ဖြောင်းးးးး ဖြောင်းးးးးးးးးးးးးးး”
သုခဘုံ ခြံကြီၤးအတွင်း ခမ်းနား ကြီးကျယ်သော Birthday party တစ်ခု ကျင်းပနေကြသည်။ မွေးနေ့ရှင်မလေးက သီတာ ဖြစ်သည်။ ဦးအောင်မြင်က သီတာအား ခေါ်လာခဲ့သည်မှာ 17 နှစ်ရှိပြီ။ သူခေါ်လာစဉ်က 1 နှစ်အရွယ်သာ ရှိသဖြင့် ခန့်မှန်းကာ 18 နှစ့်ပြည့် မွေးနေ့အဖြစ် ကျဉ်းပပေးခြင်း ဖြစ်သည်။ အတိုက်အခိုက်၊ အသက်အပုတ် တွေကြားထဲမှာ ကြီးပြင်းရင်း သီတာ တစ်ယောက် အပျိုဖေါ် အရွယ်ရောက်ကာ လှခြင်တိုင်း လှနေသည်။ ညနေ 4:00 pm တွင် စတင် ကျင်းပခဲ့သော Party လေးသည် 8:00 pm တွင် ပြီးဆုံးခဲ့သည်။ အားလုံးလည်း မူးနေပြီ။ မမူးသူ တစ်ယောက်သာ ရှိသည်။
ထိုသူက ဦးအောင်မြင် ဖြစ်သည်။ သူ၏ ထုံးစံအတိုင်း အောင်သေ အောင်သား စားရန် အရက်ကို ထိန်းသောက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယနေ့ညတွင် သီတာ၏ အပျိုရည်ကို မြိန်ရည်ရှက်ရည် သုံးဆောင်ရမည်လေ။ အပျော်လွန်သွားသဖြင့် သီတာ အတော်ပင် မူးနေပြီ။ သီတာ့အား တွဲကာ အခန်းထဲရှိ ကုတင်ထက်သို့ ပွေ့တင်လိုက်သည်။
“သီတာ”
“ရှင် ဒက်ဒီကြီး”
“အခု သမီးအသက် 18 နှစ် ပြည့်ပြီဆို၊ အတိုက်အခိုက် ပညာတွေလည်း စုံပြီဆိုတော့ သမီးကို သင်ပေးစရာ တစ်ခုဘဲ ကျန်တော့တယ်”
“ဘာပညာလည်း ဒက်ဒီကြီးရဲ့”
“ဖို၊ မ ဆက်စံရေး ပညာပေါ့၊ ခုညဘဲ သမီးကို သင်ပေးမယ်”
“ဟုတ်”
ဦးအောင်မြင် ပြောသည်ကို သီတာ မူးနေသဖြင့် ဘာမှန်းမသိဘဲ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။ ဦးအောင်မြင် သဘောကျစွာ ပြုံးလိုက်ပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲမှ Beer ပုလင်းနှင့် ဖန်ခွက် နှစ်ခွက် ထုတ်လိုက်သည်။ Beer ငှဲ့ပြီး တစ်ခွက်ထဲသို့ ပုလင်း သေးသေးလေးထဲမှ ဆေးရည် ခပ်ကာ လက်ညှိုးနှင့် မွှေလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သီတာအား 1 drop ခပ်ထားသော Beer ခွက်ကို ကမ်းလိုက်သည်။ သီတာလည်း Beer ခွက်အား တစ်ကျိုက်တည်း မော့ချလိုက်သည်။
ဦးအောင်မြင်သည် ကုတင်ထက်ရှိ သီတာ့ဘေးတွင် ထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် သီတာအား ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ကာ မေးစိကို ကိုင်ပြီး ခေါင်းကို ဆွဲမော့လိုက်သည်။ မျက်လုံးရွဲကြီးနှင့် မော့ကြည့်နေသော် သီတာ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေ တစ်စက်စက် တုံနေသည်။ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးအား နမ်းလိုက်သည်။
သီတာသည် ရုံးထွက်ရန် ကြံမိသော်လည်း သူမ၏ ခန္ဒာကိုယ်က ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်၏ အထိအတွေ့ကို တောင့်တနေသည်။ 1 drop အစွမ်းပြပြီလေ။ သူမအား နမ်းရှိက်နေသော ဦးအောင်မြင်၏ နှုတ်ခမ်းကို ပြန်လည် နမ်းရှိုက်မိသည်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ဟင်းးးးးးးးးးးးးးး”
လျှာ နွေးနွေးကြီးက နှုတ်ခမ်းလွှာကို တိုးကာ သူမ၏ လျှာကို ကလိနေသည်။ သူမလည်း ဦးအောင်မြင် လုပ်သလို မလုပ်တက် လုပ်တက်နှင့် ပြန်ကလိလိုက်ရာ လျှာကို စုပ်ခြင်း ခံလိုက်ရသည်။
“ပြွတ်!!!!! အ!!!!”
သီတာ့ မျက်လုံးလေး မှေးစင်းကာ ခါးလေး ကော့သွားသည်။ ဦးအောင်မြင်၏ ကျောပြင်ကိုလည်း ပွတ်သပ်နေမိသည်။ ဦးအောင်မြင်၏ အနမ်းတွေက လည်တိုင်ကို ရောက်လာသည်။ ကျော့ရှင်းသော လည်တိုင်အား နမ်းရှိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိစုပ်ကာ လျှာဖြင့် ကလိလိုက်သည်။
“အင်းးးဟင်းးးဟင်းးးးဟင်းးးး”
သီတာ၏ ပေါင်လေး စိသွားကာ စောက်ပတ်ထဲတွင် ယားသလို ဖြစ်လာပြီး အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ ဦးအောင်မြင်သည် သီတာ၏ ပေါင်တွင်းသားများကို ပွတ်သပ်ရင်း ဂွစုံကို မထိတထိ လုပ်နေရာ
“အ!!!!!!! အင်း ဟင်းဟင်းးးးးးး”
သီတာ၏ အခြေအနေမှာ သူလိုခြင်သလို ဖြစ်လာသဖြင့် T-Shirt လေးကို ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဘရာဇီယာ ဂျိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်ရာ လုံးဝင်း ဖြူဖွေးသော နို့အုံကြီး ပေါ်လာသည်။ အပျိုပေါက်လေး၏ နို့များက နူးညံ့ မာကျစ်ကျစ်ဖြင့် ကိုင်လို့ အလွန်ကောင်းလှသည်။ နို့ တစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေလိုက်သည်။ နို့တစ်ဖက်ကို ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်လိုက်သည်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်!!!! ဟားးးးးးး ရှီးးးးး ကျွတ် ဒက်ဒီကြီးရယ်!!!! အင်းးးဟင်းးးးဟင်းးး”
နို့စို့၍ ဝသည်နှင့် သီတာ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ် လှဲလိုက်ကာ အဝတ်များ ချွတ်လိုက်သည်။ ထမိန်နှင့် အောက်ခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်ရာ အမွှေးနုများ ယစ်သိုင်းနေသော စောက်ဖုတ် မို့မို့ ဖေါင်းဖေါင်းလေး ပေါ်လာသည်။ ဦးအောင်မြင် လုပ်သမျှ ငြိမ်ကာ ကြည့်နေသော သီတာသည် ကြီးမား တောင်မက်နေသော လီးကြီးကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် အမူး ပြေသလို ဖြစ်သွားသည်။
“လုပ်ကြစို့ သမီး”
“ဒက်ဒီ့ဟာက အကြီးကြီး၊ နာမှာ ကြောက်တယ်”
“မနာပါဘူး သမီးရယ်၊ နောက်တော့ ကြိုက်သွားမှာပါ ဟဲဟဲဟဲ”
သီတာ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် လီးဒစ်ဖြင့် မို့ကြွနေသော စောက်ပတ်လေးအား အထက်အောက် ပွတ်တိုက်လိုက်ရာ သီတာ့ ပါးစပ်လေးဟကာ ဖင်ကြီး ကြွလာသည်။ လီးဒစ်ကို စောက်ပတ်တွင်တေ့ကာ ခပ်စပ်စပ်လေး ခါးကော့ သွင်းလိုက်သည်။
“အင့်!!!!!! အ!!!!”
ဒစ်ဝင်သွားသည်နှင့် ကိုယ်ကို ကိုင်းလိုက်ပြီး သီတာ့ မျက်နှာဘေး လက်ထောက်လိုက်ရာ ဖင်ကြီး ကြွတက်လာသည်။ ခါးကို ခပ်စပ်စပ်လေး စိုက်ချလိုက်သည်။
“အင့်!!!! ဇွိဇွိဗျိဗျိ!!!!!! အ!!!!! ဒက်ဒီ ဖြေးဖြေး”
လီးကြီး တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားပြီ။ လီးဒစ်အား အပျိုမှေးက တင်းခံထားသည်။ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် စောင့်ချလိုက်ရာ
“အင့်!!!!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျိဗျိ!!!! ဒုတ်!!!! အားးးးးး နာတယ် ဒက်ဒီ နာတယ် အီးဟီးဟီး”
လီးဒစ်ကြီးသည် အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် အပျိုမှေးအား ရက်ရက်စက်စက် ထိုးခွဲလိုက်ရာ သီတာ ငယ်သံပါအောင် အော်ရတော့သည်။ သားအိမ် အောင့်သွားသဖြင့် နာကျင်မှုကြောင့် သောက်ထားသမျှ အမူးပြေသွားသည်။ လီးကို တစ်ဝက်ခန့် ထုတ်လိုက်ရာ လီးပတ်လည်တွင် သွေးများ ရဲနေသည်။
“အင့်!!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ်!!! အားးးးးးးးးးးးး ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အူးးးဟူးးးးဟူးးးးးး ဇွိဇွိဗျိဗျိ အားးးးးးးးးးးး”
အပျိုစင်လေးကို လိုးနေရသည်ဟူသော စိတ်ကြောင့် ဦးအောင်မြင်၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လှသည်။ သီတာ့ ကိုယ်လုံးလေး ယိမ်းထိုးကာ ငယ်သံပါအောင် အော်နေရသည်။ စောက်ပတ် အတွင်း ကြွက်သားများ၏ နူးညံ့ ကျပ်သိပ်မှုကြောင့် လိုးရတာ အရသာရှိလှသည်။ အချက် 20 ခန့် Nonstop စောင့်ပြီးသော် စောက်ပတ်နှင့်လီး အထာကျသွားသည်။ သီတာလည်း ခံနိုင်ရည် ရှိလာသဖြင့် အောက်မှနေ၍ ခါးကို ကော့ကော့ပေးသည်။
“ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အအအအ ဇွိဇွိဇွိဇွိ အအအအ စောင့်စောင့် ဒက်ဒီ စောင့် အအအအ ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အအအအ ထွက်ကုန်ဘီ ထွက်ကုန်ဘီ အအအအ အားးးးးးးးးးးးး ရှီးးးးဟီးးးဟီးးး”
ဦးအောင်မြင်၏ သုပ်ရည်များ သားအိမ်ထဲ ဝင်လာသည်နှင့် သီတာ့ စောက်ပတ်လေး ပွစိပွစိ ဖြစ်ကာ အရည်များ ညှစ်ထုတ်လိုက်သည်။ ထိုညက ဦးအောင်မြင် စိတ်တိုင်းကျ လိုးသည်ကို တစ်ညလုံးလှိမ့်ခံနေရသည်။ နောက်ညတွင်လည်း တိုက်မောင်းနှင့် ယက္ခညီနောင်တို့၏ ဝိုင်းလိုးခြင်းကို ခံရသည်။ သီတာသည် စိတ်တိုင်းကျ ခြေတော်တင်ခံရပြီးမှ ဦးအောင်မြင်၏ လုပ်ငန်းတွင် ဝင်ရောက်လှုပ်ရှားရသည်။
------------------------------------------ ------------------------------------------ -------------------------------
ဒီကနေ့ သူမချစ်ရသော ကိုကို ပြန်လာမည် ဖြစ်သဖြင့် သဲနု ပျော်နေမိသည်။ မနက်ကတည်းက အလှပြင်လို့ မပြီးသဖြင့် အဘနှင့် ဖေမိုး၏ စနောက်ခြင်းကို ခံရသေးသည်။ မျှော်နေစဉ်မှာပင် အိမ်ရှေ့သို့ ဂျစ်ကားလေးတစ်စီး ရောက်ရှိလာသည်။
“ဟော ကိုကို!!!! အဘရေ၊ ဖေမိုးရေ ကိုကိုရောက်ပြီဟေးးးး”
ကလေးငယ် တစ်ယောက်ပမာ အော်ဟစ်ရင်း ပြေးလာသော် သဲနုအား ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်လိုက်သည်။
“သားကြီး ရောက်ပြီလားကွ”
“ဟုတ် ဖေမိုး၊ အဘ နေကောင်းတယ်နော်”
“အေးအေး ကောင်းပါတယ်ကွယ်၊ ကောင်မလေး၊ ညည်းအကိုကို အိမ်ထဲ ဝင်ခိုင်းပါဦးဟ”
“အဘနော်”
“ဟားဟားဟားဟား သားကြီးရေ မင်းပြန်လာမယ်ဆိုလို့ ငါတို့ရဲ့ nurse မလေး ဒီနေ့ Duty တောင် မဆင်းတော့ဘူးဟေ့”
အိမ်ထဲရောက်သည်နှင့် စကားစမည် ပြောကြသည်။ လွန်ခဲ့သော ဆယ်နှစ်က အမှိုက်ပုံထဲမှ ကယ်ခဲ့သော ဖိုးကံကောင်းလေးသည် ယခုအခါ လူကောင်ထွားထွား၊ ရင်အုပ် ကားကားဖြင့် ရင့်ကျက် တည်ငြိမ်လွန်းလှသည်။ ဆရာမိုး၏ စီစဉ်မှုကြောင့် ထောက်လှန်းရေး သင်တန်းဆင်းကာ တိုင်းပြည်တာဝန် ထမ်းဆောင်ရန် အသင့် ဖြစ်နေပြီ။
“ဖေမိုး၊ ကျွန်တော် ဘယ်တော့လောက် လုပ်ငန်းစရမလဲ”
“ရှေ့တစ်ပတ်ထဲမှာဘဲ သားကြီး”
ဖေမိုး ရှင်းပြနေသော မိမိထန်းဆောင်ရမည့် လုပ်ငန်းများကို သေခြာ နားထောင်နေသည်။
“ဖေမိုးတို့က အဲ့ဒါဘဲ၊ သဲရဲ့ ကိုကို့ကို အနားကို မပေးတော့ဘူး”
“သဲရယ်၊ ဒါက ကိုကို့ တာဝန်လေ”
“ကိုကိုလည်း အတူတူဘဲ၊ သဲအနားမှာကို မနေခြင်ဘူး”
သဲနု ပြောရင်း မျက်ရည်ဝဲကာ ခြေစောင့်ပြီး အခန်းထဲသို့ ပြေးဝင်သွားသည်။
“ဟော ဒို့မင်းသမီးလေး စိတ်ကောက်သွားပြီ၊ သားကြီးရေ လိုက်ချော့လိုက်ပါဦးကွ၊ ကဲ အဘရေ ကျုပ်တို့လည်း အလိုက်သိသိ ရှောင်ပေးကြစို့”
“ဟေ အေးအေး ဟားဟားဟားဟားးးးးးးးးးးးးးး”
.........................................................................................................
အခန်း ( ၄ )
နေဒွန်း အခန်းထဲသို့ လိုက်သွားချိန်တွင် သဲနုသည် ကုတင်ပေါ်ထိုင်ကာ ငိုရှိုက်နေသည်။ သဲနု၏ ပုခုံးလေးကို ထွေးပွေ့ရင်း
“စိတ်ဆိုးသွားတာလား သဲ”
“ဟုတ်တယ်လေ၊ ကိုကိုဘဲ စဉ်းစားကြည့်ဦး၊ သင်တန်းကာလ တစ်လျှောက်လုံး လွမ်းနေခဲ့ရတာ၊ အခု သင်တန်း ပြီးတော့လည်း Duty တန်းဝင်ရမှာဆိုတော့ သဲအနားကို ကြာကြာ မနေခြင်တာပေါ့၊ အခု သွားရမယ့် နေရာကလည်း အဝေးကြီး၊ ဘယ်အချိန်မှ ပြီးမယ် မသိဘူး”
“သဲလေးရယ်၊ အသက်က 25 နှစ်ရှိနေပြီ၊ ခုထိ ကလေးဆံတုန်း”
“သဲက ကိုကို့ကို ချစ်လွန်းလို့ ကလေးစံတာပါနော် ဟွန့်”
“ဒါ့ကြောင့် ချစ်နေရတာပေါ့ ရွှတ်!!!!!!”
“သွားပါ၊ ခုမှ၊ သဲက ကိုကို့ကို တစ်ခြားကောင်မလေးတွေနဲ့ ပါသွားမှာ စိုးရိမ်နေတာ”
“ဘာမှ စိတ်ပူမနေနဲ့၊ ဒီ Duty ပြီးသွားရင် ဖေမိုးက သဲနဲ့ ကိုကိုတို့ကို မင်္ဂလာဆောင်ပေးမယ်တဲ့”
“မင်္ဂလာမဆောင်ခင် ပါသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ၊ သဲ ရင်ကျိုးရမှာနော်”
“အဲ့ဒါဆိုလည်း ခုကတည်းက ကိုကို့ရဲ့ ခန္ဒ္ဒ္ဒာကိုယ်ကို သိမ်းပိုက်ထားတော့လေ ဟဲဟဲဟဲ”
“နစ်နာနေဦးမယ်၊ ကိုကိုနော် ဘာတွေပြောမှန်းမသိ၊ နားရှက်စရာ”
“တစ်ကယ်ပြောတာ သဲရဲ့၊ လာစမ်းကွာ”
“အ!!!!! ကိုကိုးးး အို!!!!!!!!”
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”
ရင်ခွင်ထဲတွင် ရုံးကန်နေသော သဲနု၏ ကိုယ်လုံးလေးကို တင်းကျပ်စွာ ပွေ့ဖက်ထားရင်း နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို စုပ်လိုက်သည်။ သဲနု ငြိမ်သွားကာ နေဒွန်း၏ လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ရင်း ပြန်လည် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းစုပ်ရင်း ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်နေသော ကိုကို့ လက်များက အသဲယားစရာပင်။ တဖြေးဖြေးနှင့် ကိုကို့လျှာကြီူက သဲနု ပါးစပ်ထဲ မွှေနေသည်။ သဲနုလည်း လျှာခြင်း ကလိလိုက်ရာ သဲနုလျှာကို စုပ်ယူခြင်း ခံရသည်။
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်!!!!!! အင်းးးး ဟင်းးး ဟင်းး ဟင်းးး”
သဲနု မျက်လုံးလေး မှေးစင်းသွားပြီး ခွန်အားများ ကုန်ခမ်းကာ နုံးခွေသွားသလို ခံစားရသည်။ ခါတိုင်း ကိုကို နမ်းနေကျ ဖြစ်သော်လည်း ဒီတစ်ခါ အနမ်းတွေက ပိုမို ချိုမြိန်နေသလိုပင်။ ကိုကို့ အနမ်းတွေက သဲနု၏ လည်တိုင်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။
“အင်းးး ဟင်းး ဟင်းးး ချစ်လိုက်တာ ကိုကိုရယ်!!!!!!!!”
ဒီတစ်ခေါက် ကိုကို့ လက်တွေက ရဲတင်းလာသည်။ T-Shirt အင်္ကျ ီအပေါ်မှနေ၍ သဲနု၏ နို့အုံလေးကို ဖွဖွလေး စုပ်ကိုင် နေရာ သဲနုခမျာ အဖျားတက်သလို ဖြစ်နေသည်။ တဖြေးဖြေးနှင့် လက်က T-Shirt ထဲလျှိုကာ ဝမ်းဗိုက်သားလေးကို ပွတ်သပ်နေသည်။
“သဲ”
“ရှင် ကိုကို”
“ချစ်မယ်နော်”
“အွန်းး အဟွန်း”
ခွင့်ပြုချက် ရသည်နှင့် သဲနု၏ T-Shirt လေးကို ချွတ်လိုက်ရာ ဘယာစီယာ အနီရောင် သေးသေးလေး အောက်တွင် အုံကြွနေသော နို့အုံ ထွားထွားကြီး ပေါ်လာသည်။ ဘယာစီယာ ဂျိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်ရာ အပျိုစဉ်လေး၏ ဝင်းမွတ် လုံးကျစ်နေသည့် ရင်နှစ်မွှာ ပေါ်လာသည်။ နေဒွန်းသည် နို့လေးကို ဖွဖွလေး ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ရင်း
“လှလိုက်တာ သဲရယ်”
“ကိုကိုနော်၊ သဲ ရှက်တယ်”
“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်!!!!! အ!!!! အင်းဟင်းဟင်းးးးးး”
နိုပတစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ရင်း ကျန် တစ်ဖက်ကို ပါးစပ်ဖြင့် စို့လိုက်ရာ သဲနု၏ ခန္ဒာကိုယ်လေး ဓါတ်လိုက်သလို တွန့်သွားသည်။ နို့လေးမှာ လုံးကျစ်နေရာ အတော်ပင် စို့လို့ အရသာ ရှိလှသည်။ နို့စို့၍ အားရသော် သဲနုကိုယ်လေးကို လှည်းလိုက်ပြီး ထမိန်ကို ချွတ်လိုက်သည်။
ပထမတွင် သဲနု ရှက်ရှက်နှင့် ထမိန်စကို ဆွဲထားသေးသည်။ ဆတ်ကနဲ စောင့်ဆွဲလိုက်မှ ထမိန်လေး ကျွတ်သွားသည်။ ဖြောင့်စဉ်းသော ပေါင်တံနှင့် အောက်ခံဘောင်းဘီလေးအောက်မှ ဖေါင်းကျွနေသော စောက်ဖုတ်လေးမှာ တက်မက်ခြင်စရာပင်။ နှစ်ယောက်သား အာခေါင်တွေ ခြောက်လာသဖြင့် တံတွေးမျိုချနေရသည်။ သဲနုမှာလည်း ရှက်လွန်း၍ မျက်နှာကို တစ်ဖက်စောင်းလှည့်ထားကာ မျက်စိမှိတ်ထားသည်။ သူမ၏ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ကျွတ်သွားပြီ။ သဲနု မျက်စိမှိတ်ထားချိန်တွင် နေဒွန်းသည် သူ၏ အဝတ်များကို ချွတ်ကာ သဲနု့ဘေးတွင် လှည်းလိုက်သည်။
ပြီးနောက် လက်တစ်ဖက်က သဲနု၏ ပေါင်တံလေးကို ပွတ်လိုက်၊ စောက်ပတ်လေးကို စွရ်ငး စောက်စိကို ကလိလိုက် လုပ်နေသည်။ ပါးစပ်ဖြင့်လည်း နို့အုံလေးကို စို့ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိစုပ်နေရာ သဲနုခမျာ ကလီစာများ အပြင်သို့ ထွက်သွားသလို ခံစားနေရသည်။ သဲနုအား စွရင်းနှင့် သူ၏ လီကြီးလည်း တောင်လာသည်။ ထို့ကြောင့် သဲနု၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲလိုက်ကာ သဲနု၏ ပေါင်ကြားတွင် ဒူးတုပ် ထိုင်လိုက်သည်။ သဲနုမှာ မျက်စိ မှိတ်ထားစဲ။
လီးကို လက်ဖြင့် ကိုင်ကာ လီးဒစ်ဖြင့် စောက်ပတ်လေးကို အထက်အောက် ပွတ်တိုက်လိုက်ရာ သဲနု့ကိုယ်လုံးလေး လူးလွန့်လာသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ ချွဲကျိကျိ အရည်များ စိမ့်ထွက်နေပြီ။ လီးဒစ်အား စောက်ပတ်ပေါက်တွင် တေ့လိုက်ပြီး
“ကိုကို လုပ်တော့မယ်နော်”
သဲနုသည် မျက်စိ မှိတ်လျှက်ပင် ခေါင်းကို အသာ ငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ နေဒွန်းသည် လီးဒစ်အား ဖြေးညှင်းစွာ သွင်းလိုက်သည်။
“ဇွိ!!!!!! အိ!!!!!!”
သူမ၏ စောက်ပတ်လေးထဲ လီးဝင်တော့မည်ကို သိသဖြင့် အံကျိတ်ထားချိန်တွင် လီးဒစ်ကြီး ဝင်လာသည်။
“ဇွိဇွိဇွိဇွိ!!!!! အ!!!!! ကိုကို!!! ဖြေးဖြေးးး သဲ ကြောက်တယ်”
ကျပ်ထုပ်နေသော စောက်ပတ် နုနုလေးထဲ လီးကြီး တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားပြီ။ လီးဒစ်အား အပျိုမှေးက တားထားသဖြင့် ရှေ့ဆက် မတိုးပေ။ နေဒွန်းသည် သဲနု၏ မျက်နှာနံဘေး လက်နှစ်ဖက် ထောက်လိုက်သည်။ လီးကို အနည်းငယ် ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး ခါးကို အားစိုက်ကာ စောင်းထဲ့လိုက်သည်။
“အင့်!!!! ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ်!!! ဒုတ်!!!!! အီးးးးးး နာတယ် နာတယ် ကိုကိုရဲ့!!! အမလေးး သေပါပြီတော့၊ မရဘူး မရဘူး အီးဟီးဟီးဟီး”
လီးဒစ်ကြီးက အပျိုမှေးကို ထိုးဖေါက်ကာ သားအိမ်ကို သွားထိသဖြင့် သဲနု ငယ်သံပါအောင် အော်တော့သည်။ စောက်ပတ်လေးလည်း အနည်းငယ် ကွဲသွားသဖြင့် မျက်ရည်များပင် ကျလာသည်။ နေဒွန်းသည် ဆတ်မလိုးသေးဘဲ လီးကို စောက်ပတ်ထဲ စိမ်ထားကာ သဲနု၏ နို့သီးများကို စို့နေသည်။ 2 mins ခန့်ကြာသော် သဲနုထံမှ အသက်ဖိုသံ ညှင်းညှင်းလေး ကြားရသဖြင့် လီးကို အနည်းငယ်သာ ထုက်လိုက် သွင်းလိုက်ဖြင့် ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးနေသည်။
“အင်းဟင်းဟင်းဟင်း”
မကြာမှီ သဲနု၏ ဖင်လေး ကော့ကော့လာသဖြင့်
“နာသေးလား သဲ”
“အရမ်းကြီး မနာတော့ဘူး”
“ဒါဆို ကိုကို လုပ်တော့မယ်နော်”
“အွန်း အဟွန်း”
နေဒွန်းသည် ကိုယ်ကို အနည်းငယ် ကြွကာ သဲနု၏ မျက်နှာဘေးတွင် လက်နှစ်ဖက် ထောက်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် လီးကို ဖြေးညှင်းစွာဖြင့် အဆုံးထိ ထုက်လိုက်၊ သွင်းလိုက် လုပ်နေသည်။
“ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အအအအ ဗျိဗျိဇွိဇွိ အအအအ ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အအအအ”
သဲနု၏ စောက်ပတ်လေးမှာ ကျပ်ထုပ်နေရာ စီးစီးပိုင်ပိုင်နှင့် အရိုးနုလေး ဝါးရသကဲ့သို့ လိုးရတာ အရသာ ရှိလှသည်။ သဲနုသည် နေဒွန်း၏ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို စုပ်ကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းကိုက်ရင်း အောက်မှ ဖင်လေးကို ကော့ကော့ပေးသည်။
“ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အအအအ ဗျိဗျိဇွိဇွိ အအအအ ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အအအအ အင်းဟင်းဟင်း”
သဲနု ခံနိုင်ရည် ရှိလာသည်နှင့် နေဒွန်းသည် အရှိန်မြှင့်၍ လိုးတော့သည်။ နေဒွန်း၏ လီးကြီး စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်သွားတိုင်း သဲနု၏ စောက်ပတ်လေး ကျုံ့ဝင်သွားသလို၊ လီးကြီး ပြန်ထုက်လိုက်တိုင်း စောက်ပတ် အတွင်းသားလေးများ အမြုံလိုက် လီးနှင့်အတူ ထွက်လာသည်။
“ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အအအအ ဗျိဗျိဇွိဇွိ အအအအ ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အအအအ စောင့်စောင့် ကိုကို စောင့် ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် အအအအ ဗျိဗျိဇွိဇွိ အအအအ အားးးးးးးး ရှီးးးးးး အားးးးးးးး”
လီးမှ နွေးနွေး ပျစ်ပျစ် သုပ်ရည်များ သားအိမ်ထဲ ပန်းလိုက်သည်နှင့် စောက်ပတ်လေး စူပွ စူပွဖြစ်ကာ အရည်မှား ညှစ်ထုက်ရင်း ကာမ ပန်းတိုင်သို့ နှစ်ဦးသား ပြိုင်တူ ရောက်ရှိသွားသည်။ သဲနုသည် နေဒွန်းအား တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားရင်း
“ချစ်လိုက်တာ ကိုကိုရယ် အင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးးး”
........................................................................................
သီတာတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး စိတ်ပူနေကြသည်။ သီတာနှင့် တိုက်မောင်း လက်နက်ကုန်သည်များနှင့် တွေ့စုံရန် ခရီးထွက်သွားသဖြင့် ဒီတစ်ခေါက် ပစ္စည်း လဲသည့် ကိစ္စကို မေရီအား ခေါ်ကာ ဦးအောင်မြင်ကိုယ်တိုင် သွားသည်မှာ ယခုအချိန်ထိ အဆတ်အသွယ် မရသေးပေ။
“မမလေး Phone လာတယ်”
“ဘယ်သူလည်း ဂါမဏိ”
“ဆရာကြီးစီက”
သီတာ ဖုန်းကို ချက်ခြင်းကိုင်လိုက်သည်။
“Hello ဒက်ဒီကြီး!!!!! ရှင်!!! ဟုတ် ဟုတ် သမီး အခုချက်ခြင်း လိုက်ခဲ့မယ်”
သီတာသည် တိုက်မောင်းကို ခေါ်ကာ ကမ်းခြေသို့ ချက်ခြင်း လိုက်သွားသည်။
ပင်လယ်ကမ်းခြေသို့ ရောက်သော်
ဦးအောင်မြင်သည် Wheel Chair ပေါ်တွင် ထိုင်နေသည်။ သူ၏ ဘေးတွင် သူစိမ်း လူငယ်တစ်ဦး မတ်တတ်ရပ်ကာ ဦးအောင်မြင်အား ထီးမိုးပေးထားသည်။ သီတာ အနည်းငယ် အံ့သြောသွားသည်။ ဒက်ဒီကြီးသည် သူစိမ်းများအား သူ့အနီးတွင် ထားလေ့မရှိ။ သီတာသည် သူစိမ်းရှိနေသည်ကို သိပ် သဘောမတွေ့လှပေ။
“ဘယ်လိုဖြစ်တာလည်း ဒက်ဒီရယ်”
“ဒီတစ်ခေါက် ဒက်ဒီတို့ အတိုက်ခံရတယ် သမီးရေ”
“ဒက်ဒီ ဘာဖြစ်သွားသေးလည်း”
“ဒက်ဒီတော့ ဒီသူငယ် ကယ်လို့ ဘာမှ မဖြစ်လိုက်ဘူး၊ အောင်ပိုင်တော့ ဒက်ဒီ့ကို ကာရင်း ကျသွားတယ်။ ဒက်ဒီတို့ ပစ္စည်းလဲတဲ့နေရာကျ ဂိုဒေါင်တွေ ဘေးမှာ လူဆိုလို့ ကုန်တင် ကုန်ချ လုပ်နေတဲ့ အဖွဲ့ နည်းနည်းဘဲရှိတာ။ ဝယ်လက်ကို ပစ္စည်းအပ်နေတုန်း ရုတ်တရက် ရဲတွေရောက်လာပြီး ဒက်ဒီတို့ကို ဝိုင်းပစ်တယ်။ ဒက်ဒီတို့ ပိတ်မိသွားတယ်။ ကျည်တစ်တောင့်က ဒက်ဒီ ခြေထောက်ကို ထိပြီး လဲကျသွားချိန် အောင်ပိုင်က ဒက်ဒီ့ကို ကာရင်း ကျည်ထိသွားတာ။ အဲ့ အချိန် ဒီသူငယ် ရောက်လာပြီး ဒက်ဒီ့ကို ကယ်ထုတ်ခဲ့လို့ အသက်ရှင်ရတာပေါ့”
“သူက နေဒွန်းတဲ့၊ ကုန်တင် ကုန်ချ လုပ်သားတစ်ယောက်လေ”
ဒက်ဒီ မိတ်ဆတ်ပေးသဖြင့် နေဒွန်းဆိုသူအား ယခုမှ သေခြာ မော့ကြည့်ဖြစ်သည်။
!!!!! အိုးးးး သူ သူ!!!!!!
ဆံပင်မှာ ဂုတ်ထိ ရှည်နေသည့် လူငယ်က နှုတ်ခမ်း ဒေါင့်လေးကွေးရုံ ပြုံးပြရင်း သီတာ့ကို ဦးညွတ်ကာ နှုတ်ဆတ်သည်။ သူ့ အကြည့်တွေက စူဒရှလွန်းသည်။ ဒီ မျက်လုံးတွေက သူမ၏ အာရုံဏ်ထဲတွင် အနှစ်နှစ်အလလ စိုးမိုးနေသော မျက်ဝန်းတွေ။ သီတာသည် ရုတ်တရက် စွန့်အသွားသလို ခံစားရသည်။
“သမီး”
“ရှင် ဒက်ဒီ”
ဦးအောင်မြင်၏ အသံကြားမှ သတိဝင်လာသည်။
“မေရီတော့ တိုက်ပွဲထဲမှ ပျောက်သွားတယ်၊ အခုကိစ္စကလည်း သီတင်း ပေါက်ကြားလို့ ဖြစ်တာဆိုတော့ မေရီများ သီတင်းပေး ဖြစ်နေမလားလို့ ဒက်ဒီ သံသယ ဝင်မိတယ်”
“တိုက်မောင်းရေ ယက္ခညီနောင်ကို အခုချက်ခြင်း စုံစမ်းခိုင်းလိုက်ပါ၊ သူ အဖမ်းမခံရဘူးဆိုရင် အဲ့ဒီ အနီးတစ်ဝှိုက်မှာ ရှိနေလိမ့်မယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ မမလေး”
.............................................................................
ထိုနေ့မှ စတင်၍ နေဒွန်းသည် ဦးအောင်မြင်၏ လုပ်ငန်းတွင် လူယုံတစ်ယောက်ပမာ တာဝန်ပေးခြင်း ခံရသည်။ ယက္ခညီနောင်၏ စုံစမ်းမှုကြောင့် မေရီ့အား အချိန်အနည်းငယ်အတွင်း ပြန်ခေါ်လာနိုင်ခဲ့သည်။ ဦးအောင်မြင်က မေရီ့အား စစ်ဆေးရန် မြေအောက်ခန်းထဲတွင် ချုပ်ခိုင်းထားသည်။ မြေအောက်ခန်းထဲတွင်!!!!!!!!!!!
...............................................................................................................
အခန်း ( ၅ )
မြေအောက်ခန်းထဲတွင် မေရီအား ထုတ်တန်းနှင့် ကြိုး တွဲလောင်း ချည်ထားသည်။ ဦးအောင်မြင် မေရီ့မျက်နှာအား လက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်ကာ
"ကဲ မေရီ မင်း ဘာပြောချင်လည်း။ အစိုးရကို မင်း သီတင်းပေးလိုက်တာ မလား"
"မဟုတ် မဟုတ်ပါဘူး ဆရာကြီး"
"ရွှမ်း ရွှမ်း ရွှမ်း အားးးးးးးးးး"
တိုက်မောင်း၏ ကျာပွတ်ရိုက်ချက်က ပြင်းထန်လွန်းသဖြင့် မေရီ ကြောကော့သွားသည်။
"မင်း ငါ့ကို သစ္စာဖေါက်တယ်။ အောင်ပိုင်က ငါ့ကို ကာရင်း ကျည်ထိတယ်။ ငါလည်း ကျည်ထိပီး လည်းသွားတော့ မင်း ငါ့ကို လာမကယ်ဘဲ ကိုယ်လွတ်ရုံးပြေးတယ် အဲ့ဒါ ဘာသဘောလည်း"
"မေ မေရီ ဆရာကြီးအနား လာတော့ မေရီ့ကို ဝိုင်း ပစ်ကြလို့ မလာနိုင်"
"ရွှမ်း ရွှမ်း ရွှမ်း အားးအားးးအားးး"
တိုက်မောင်း၏ အဆတ်မပြက် ရိုက်ချက်ကြောင့် မေရီ့ အဝတ်အစားများ စုပ်ပြဲကုန်၏။ အဝတ် အပြဲများကြားမှ ဖြူဝင်းသော အသားရည်ပေါ်တွင် အရှိုးရာများ နီမြန်းစွာ ထင်ကျန်ခဲ့သည်။
"တကယ် တကယ်ပြောတာပါ ဆရာကြီးရယ် မေ မေရီလေ.........."
မေရီ ကျည်ရှောင်ရင်း ထွက်ပြေးစဉ် လူ လေးယောက်ခန့် သူမနောက် သဲကြီး မဲကြီး လိုက်သဖြင့် ရှောင်တိန်းနေရပုံ/ ဆရာကြီးတို့ထံ ဆတ်သွယ်၍ မရပုံ/ ယခုမှ စိတ်ချရ၍ သုခဘုံသို့ ပြန်လာစဉ် ယက္ခညီနောင်နှင့် တွေ့ခဲ့ပုံတို့ကို ဦးအောင်မြင်အား ရှင်းပြသည်။
"ဆရာကြီး မယုံရင် မေရီ့ကို အခု သတ်လိုက်ပါ။ မေရီ ဆရာကြီးကို သစ္စာ မဖေါက်ဝန့်ပါဘူး"
"ရွှမ်း ရွှမ်း ရွှမ်း အားးးအားးးးးး"
ဦးအောင်မြင် တိုက်မောင်းအား လက်ပြ၍ တားလိုက်သည်။
"အေး ဟုတ်ပီလေ မေရီ ဒီတစ်ခေါက်
ခွင့်လွှတ်လိုက်မယ်။ ဒါပေမယ့် ငါ မင်းကို စောင့်ကြည့်နေမယ် မေရီ။ မင်း ငါ့ကို အဆတ်အသွယ် မလုပ်နိုင်တဲ့ အတွက် အပစ်ပေးတဲ့အနေနဲ့ တစ်ပတ်တိတိ ငါ့ကောင်တွေ စိတ်တိုင်းကျ ပြုစုပေးရမယ် ဟုတ်ပြီလား"
"ရှင် ဆ ဆရာကြီး မေ မေရီ"
"ကဲ တိုက်မောင်း ကြိုးဖြည်ပေးလိုက် ပြီးရင် မွှေ့ယာခင်း ပြင်။ မေရီ အရင်ဆုံး ငါ့ လီးကို လာစုပ်ပေးစမ်း"
မေရီ ဘာမျှ မတတ်နိုင်။ လူအများ ဝိုင်း လိုးခြင်း ခံရမည်ကို မနှစ်သက်သော်လည်း ဦးအောင်မြင်၏ စကားကို ငယ်စဉ်ကတည်းက မလွန်ဆံ ဝင့်သဖြင့် လေးဘက်ကုန်း၍ ဦးအောင်မြင်ထံ သွားလိုက်သည်။ ဦးအောင်မြင် ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်လိုက်သည်။ မေရီ ဦးအောင်မြင်၏ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖွင့်၍ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ကာ လက်ဖြင့်စုံကိုင်ပြီး ငုံစုပ် လိုက်သည်။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အားးးရှီးးးး"
ဦးအောင်မြင် ထိုင်ခုံ ကျောမှီပေါ် ခေါင်းလန်ကာ မျက်စိများ မှေး၍ ဇိမ်ကျ သွားသည်။ တိုက်မောင်း အခင်း ပြင်စဉ်ပြီး လေးဘက်ကုန်းထားသော မေရီ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ မေရီ၏ ဖင်သား ဖွေးဖွေးကြီးများအား လက်ဖြင့် လွှဲ၍ ရိုက်နေသည်။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ဖျန်း ဖျန်း အူးးးအွတ် အွတ်"
ပါးစပ်ထဲတွင်လည်း ဦးအောင်မြင်၏ လီးကြီးအား ငုံထားရသဖြင့် ဖင်အား ရိုက်ခံရသည့်ဒဏ်ကို ကြိတ်ခံနေရသည်။
"ကဲ မေရီ ငါ့အပေါ်က တက်စောင့်ပေး"
မေရီလည်း အဝတ်များ ချွတ်ကာ ဦးအောင်မြင် အပေါ်ခွလိုက်သည်။ တောင်မတ်နေသော လီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ စောက်ပတ်အဝတွင် တေ့၍ ဖြည်းဖြည်းခြင်း ဖိထိုင်လိုက်သည်။
"ဇွိ ဇွိ ဇွိ ဟားးးးးးး"
လီးကြီး စောက်ပတ်ထဲ တဆုံး ဝင်သွားသော် မေရီ ထိုင်ခုံ ကျော်မှီကို လက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ဖင်ကြီးအား ကြွလိုက် ဖိချလိုက် လုပ်ပေးနေသည်။
"ပြိ ပြိ ပြိ အိုးးးးဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဟားး"
မိနစ် 20 ခန့်ကြာသော် စောက်စိလေးနှင့် ဦးအောင်မြင်၏ ဆီးခုံအား ကပ်ပွတ်လိုက် ဖင်ကြီးအား စကောဝိုင်းလိုက် လုပ်လိုက်ရာ
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အိုးးးးအားးးးရှီးးးးး"
ဦးအောင်မြင်၏ သုပ်ရည်များ မေရီ့ သားအိမ်ခေါင်းထဲ ပန်းထဲ့လိုက် သကဲ့သို့ မေရီလည်း တကိုယ်လုံး တွန့်တွန့်လူးကာ ပြီးသွားသည်။
"ကဲ မေရီ ငါ့ ကောင်တွေကိုလည်း ပြုစုပေးလိုက်ဦး"
"ပြွတ် ဇွိ ဘု ဟားးးး"
မေရီ မတ်တပ် ရပ်လိုက်ရာ စောက်ပတ်ထဲမှ သုပ်ရည်များ ပေါင်တန်တလျှောက် စီး ကျလာသည်။ မေရီ မွှေ့ယာပေါ် ပတ်လတ်လှန်ကာ ပေါင် ကားပေးထားလိုက်သည်။ တိုက်မောင်း ဘောင်းဘီ ချွတ်ကာ မေရီ့ ပေါင်ကြားတွင် ထိုင်လိုက်သည်။
"ဂျီဟီဟီဟီဟီ"
အသံကြား၍ မေရီ အလန့်တကြား ခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်ရာ တိုက်မောင်း လက်ထဲတွင် Vibrator စက်တစ်ခု။ စက်အား မေရီ့ စောက်စိ လေးတွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။
"ဂျီဟီဟီဟီဟီ အားးးဟားးအီးးးဟီးးဟီးးး"
တချီပြီးကာစ စောက်စိအား Vibrator ဖြင့် တို့ခံလိုက်ရ၍ မေရီ တွန့်တွန့် လူးသွားသည်။ ဦးအောင်မြင် မေရီ့ဘေးတွင်ထိုင်ကာ နို့သီးခေါင်း လေးများအား ကျင်စက်ဖြင့် လျှော့တိုက်လိုက်သည်။
"ဂျီဟီဟီဟီ အားးးး ဂျစ်-------အီးးးးအမေရေ အားးးးး"
စောက်စိရော နို့သီးခေါင်းတွေပါ ကျင် တက်ကာ မေရီ တကိုယ်လုံး ကော့လန် နေသည်။
"ဂျီဟီဟီဟီ အားးးး ဂျစ်-----ဂျစ်ဂျစ်---အူးးးဟူးးးဟူးးးအားးးးး"
မေရီ့ စောက်ပတ်ထဲမှ သေးများ ပန်းထွက်ကာ တစ်ချီ ပြီးသွားပြန်သည်။ မေရီ မွှေ့ယာပေါ် အရုပ်ကြိုးပျက် ဖြစ်နေချိန် တိုက်မောင်း မေရီ့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းလိုက်ပြီး လီးကြီးကို စောက်ပတ်တွင် တေ့ကာ တဆုံး စောင့်ထိုးလိုက်သည်။
"အင့် ဗျိ ဗျိ ဇွိ အားးလားးးလားးး"
တိုက်မောင်း လီးကို တဆုံးထုပ် တဆုံးသွင်းဖြင့် ခပ်ပြင်းပြင်း လိုးစောင့် တော့သည်။
"ဗျိ ဗျိ ဘွတ် အားးး ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အင့် အင့် အင့် ဇွိ ဇွိ ဇွိ အားးးးးးး"
တိုက်မောင်း လီးကို စောက်ပတ်မှ ဆွဲထုပ်ကာ မေရီ နှုတ်ခမ်းတွင် တေ့ လိုက်သည်။ မေရီလည်း အလိုက်သင့် ပါးစပ် ဟပေးလိုက်ရာ သုပ်ရေများ မေရီ့ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထဲ့လိုက်သည်။ တိုက်မောင်း လိုးပြီးသည်နှင့် တပြိုင်နက် နောက် လီးတစ်ချောင်း စောက်ပတ်ထဲ တန်း ဝင်လာသည်။
"ဗျိ ဗျိ ဘွတ် အားးး ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အင့် အင့် အင့် ဇွိ ဇွိ ဇွိ အားးးးးးး"
ဦးအောင်မြင် အပါအဝင် လူ 6 ယောက် မနားတန်း လိုးလိုက်ကြရာ မေရီ့စောက်ပတ်လည်း ပူထူ ကျိမ်းစပ် နေပြီ။ ပါးစပ်ထဲလည်း ညှီစို့စို့ သုပ်ရည် အနံ့များ မွှန်ထူနေသည်။ မေရီလည်း အကြိမ်ကြိမ် ပြီးသဖြင့် နုံးခွေနေသည်။ "ကဲ ယက္ခညီနောင်ရေ မေရီ့ကို ပြုစု ပေးလိုက်ပါဦး"
..........................................................................................................
ဦးအောင်မြင် စကားကြောင့် မေရီ အလန့်တကြား ခေါင်းထောင်ကြည့် လိုက်ရာ ယက္ခညီနောင် လီး တန်းလန်း ဖြင့် မွှေ့ယာပေါ် တက်လာသည်။
"ဘုရား ဘုရား"
မေရီ ချွေးပြန်သွားသည်။ ယက္ခညီနောင်၏ လီးကြီးများသည် သူမ လက်ဖျံခန့် တုတ်ကာ 7" ခန့် ရှည်လျှားသည်။ ပြီးတော့ လီး ပတ်လည်တွင် ဂေါ်လီလုံးများ ဖုထစ်နေသည်။ ယက္ခငယ်က မေရီ့ကို လေးဘက် ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူ့ လီးကြီးကို ပါးစပ်တွင် တေ့ပေးသဖြင့် မေရီ ပါးစပ်ဟကာ စုပ်ပေးလိုက်သည်။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ဟားးးရှီးးးးး"
လီးအား ဖြည်းဖြည်း စုပ်ပေးသည်ကို ယက္ခငယ် အားမရသဖြင့် မေရီ့ ခေါင်းကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ ပါးစပ်ကို လိုးတော့သည်။
"ပြွတ် ပြွတ် အွတ် အွတ် အဟွတ်ဟွတ်"
မေရီ့မျက်နှာအား ဆီးခုံထိ ဖိထားပြီး ယက္ခငယ် လီး အာခေါင်ထိ ထိုးထားလိုက်ရာ မေရီ လည်ပင်းကြော များ ထောင်လာပြီး မျက်လုံးပြူးကာ မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီမြန်းသွားသည်။
ထိုအချိန်တွင် ယက္ခကြီးက လေးဘက် ကုန်းထားသော မေရီ့စောက်ပတ်တွင် လီးကိုတေ့ကာ တချက်ထဲ စောင့်ထည့် လိုက်သည်။
"ဗျိ ဗျိ ဗျိ ဘု ဒုတ် အူးးးဟူးးဟူးးဟူးး"
လီးကြီး ပတ်လယ်ရှိ ဂေါ်လီများက စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုလေးများ ကို ပွတ်တိုက်ကာ သားအိမ်ခေါင်းအား အရှိန်ဖြင့် ဝင်ဆောင့်သဖြင့် မေရီ့ ခါး ကုန်းတက်သွားသည်။
ယက္ခကြီး လီးကို အဆုံးထိ ပြန်ထုပ် တဆုံး ပြန်သွင်းဖြင့် အားရပါးရ လိုးစောင့်နေသည်။
"ဗျိ ဗျု ဘု ဘု အူးးးးဗျွတ် ဗျွတ် ဘလွတ် အူးးးးဟူးးးးဟူးးးဟူးးး"
ကြီးမားသော လီးကြီး၏ မညှာမတာ အလိုးခံနေရသဖြင့် နာကျင်သော်လည်း လီးကြီး တစ်ချောင်းက အာခေါင်ထဲ စိုက်ထား သဖြင့် မေရီ အားရပါးရ မအော်ညည်း နိုင်ပေ။ ယက္ခကြီး အချက် 20 ခန့် အားရပါးရ လိုးဆောင့်ပြီး သူ့လီးကို စောက်ပတ်မှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်နှင့် တပြိုင်နက် ယက္ခငယ်ကလည်း မေရီ့ ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ထုတ်လိုက်သည်။
"ဘလွတ် ဗျွတ် ဘူ အု အု အဟွတ် ဟွတ် ဟွတ် အီးးဟီးးးဟီးးးး"
မေရီ့ မျက်ရည်ရော သွားရည်တွေပါ ထွက်လာသည်။ ယက္ခကြီး ပတ်လတ် လှန်ကာ လီးကို ထောင်ပေးထားသည်။ ယက္ခငယ်က မေရီ့ ဆံပင်အား ဆွဲ၍ ယက္ခကြီး အပေါ် ခွခိုင်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် လီးနှင့် စောက်ပတ်အား တေ့ကာ ယက္ခကြီးက မေ့ရီ့ ခါးအား စုံကိုင်၍ ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။
"ဗျွိ ဗျွိ ဗျွတ် အားးးးးးးးး"
လီးတဆုံး ဝင်သွားသော် ယက္ခကြီးက မေရီ့ ကိုယ်လုံးအား ဖတ်ထားလိုက်ရာ မေရီ ကုန်းကုန်းကြီး ဖြစ်သွားသည်။ ယက္ခငယ်က သူ့လီးကို တံတွေး စွတ်၍ မေရီ့ စအိုပေါက်လေးကို တေ့ကာ ဖိ ထဲ့လိုက်သည်။
"ဗျိ ဗျိ ဇွိ အူးးးမရဘူးးမရဘူးးနာတယ် အားးးး"
ဖင်ပေါက်ထဲ လီးဒစ် ဝင်သွားသော် မေရီ လန့်ကာ ဖင်ကြီးကို ရန်း၍ ရုံးသည်။ ရုံးလိုက်တိုင်း လီးကြီးမှာ တအိအိဖြင့် ဖင်ထဲ နှဲ့သွင်းသလို ဖြစ် နေသည်။ လီး တစ်ဝက်ခန့် ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်သွားသော် ယက္ခငယ် စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။
"ဗရစ်တစ်တစ် ဗျစ် ဗျစ် အားးးးအမေရေ ဖင်ကွဲပါပြီတော့ နာတယ် နာတယ် အားးးးးး"
လီးကြီးတစ်ဆုံး မေရီ့ဖင်ထဲ ဝင်သွားသည်။ ယက္ခညီနောင်လည်း စည်းချက်ညီညီဖြင့် ညှပ်၍ မညှာမတာ လိုးကြတော့ရာ မေရီ ငယ်သံပါအောင် အော်နေရတော့သည်။
"ဗျိ ဗျိ ဇွိ အားးအမလေးးးလေ ဘွတ် ဘွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အူးးးဟူးးးဟူးးးနာတယ် နာတယ် အားးး"
ယက္ခညီနောင် မေရီ့ကို အားရပါးရ လိုးနေပုံကို ကြည့်ကာ ဦးအောင်မြင် တို့ အဖွဲ့ လီးများ တောင်မက် လာပြန်သည်။
---------------------------------------
မိုးစင်စင် လင်းမှသာ မေရီ့အား ဝိုင်း လိုးသည့်ပွဲ ရပ်သွားသည်။ မေရီလည်း မျော့မျော့သာ ကျန်ကာ လှုပ်ပင် မလှုပ်နိုင်တော့။ ဒီ တစ်ရက်နဲ့တင် သေမတက် ခံလိုက်ရသည်။ တစ်ပတ်လုံးဆိုလျှင်
"ဘုရား ဘုရား"
........................................................................
အခန်း ( ၆ )
နေဒွန်း ဦးအောင်မြင်၏ လုပ်ငန်းတွင် ဝင်ရောက် လှုပ်ရှားသည် မှာ 6 လခန့် ရှိပြီ။ လက်နက် ဝယ်ယူ ရောင်းဝယ်မှု ဘိန်းမှောင်ခို ကူးမှုများ တွင် နေဒွန်းနှင့် သီတာ အတွဲညီညီ လှုပ်ရှားခဲ့သဖြင့် အဆုံးအရှုံး မရှိခဲ့ပေ။ ဦးအောင်မြင်လည်း နေဒွန်း၏ အစွန်း သတ္တိကို သဘောကျသည်။ သို့သော် နေဒွန်းကို သဘောမကျသူများ ရှိသည်။ မေရီ, ဂါမဏိနှင့် တိုက်မောင်း ပင် ဖြစ်သည်။
မေရီကတော့ သူမ အပစ်ဒဏ် ခံရသည့် တိုက်ပွဲတွင် တိုက်ဆိုင်စွာ နေဒွန်း ရောက်လာသည် ကို သံသယ ဖြစ်နေသည်။ ဂါမဏိ ကတော့ နေဒွန်း ရောက်လာကတည်း က သီတာ သူ့ကို လှည့်မကြည့်ခြင်းကို လုံးဝ မကျေနပ်။ တိုက်မောင်းကလည်း ဆရာကြီး နေဒွန်းအား ပစားပေးသည့် ကိစ္စ သိပ် အခဲမကျေပေ။ သုံးယောက် သား ပူးပေါင်းမိချိန်တွင် နေဒွန်း၏ ဟာကွက် နှင့် နောက်ကြောင်းကို တိတ်တစိတ် စုံစမ်းနေကြသည်။
----------------------------------------
သီတာ နေဒွန်း ရင်ခွင်ထက်မှ မော့ကြည့်ရင်း
"နေဒွန်း"
"ပြောလေ သီတာ"
"တိုက်မောင်းတို့ နေဒွန်းကို သိပ် မကြည်သလိုဘဲကွယ် သတိတော့ ထားနေနော်"
"မပူပါနဲ့ သီတာရယ် စိတ်ချပါ"
"သြော် နေဒွန်းရယ် သီတာက နေဒွန်းကို ချစ်လို့ ပူရတာပေါ့"
"ကဲ တော်တော့ သီတာ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"
နေဒွန်း သီတာ့ နှုတ်ခမ်းအား နမ်းစုပ် လိုက်သည်။ သီတာလည်း နေဒွန်း လည်ပင်းအား သိုင်းဖက်ကာ ပြန်လည် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ နေဒွန်း သီတာ့ လည်တိုင်လေးအား နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုပ်လိုက်သည်။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အ အ ယားတယ်ကွယ်"
လည်တိုင်အား နမ်းရင်း သီတာ့ နားသည်စပ်ရှိ ဆံပင်များအား သပ်တင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် သီတာ့ နားရွက်ကို ပါးစပ်ဖြင့် ငုံကာ နားရွက်ထဲ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေလိုက်ရာ
"အိ အ ဟားးးးး"
သီတာ ခါးလေးကော့ကာ တွန့်သွားသည်။ နေဒွန်း တဖြည်းဖြည်း နှင့် သီတာ့ ရင်ညွန့်ဆီ ရောက်သွားသည်။ လက်တစ်ဖက်က ဘယ်ဘက် နို့အုံကို ပွတ်ချေရင်း ညာဘက် နို့အုံအား ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်လိုက် နို့သီးခေါင်းအား လျှာဖြင့် ကလိလိုက် လုပ်ပေးနေရာ သီတာ တဟင်းဟင်းဖြင့် အဖျားတက်သလို ညည်းညူနေသည်။ နေဒွန်း သီတာ့ ဗိုပ်သားတစ်လျှောက် လျှာဖြင့် လျှက်လိုက် ချက်ပေါက်လေးအား လျှာ ဖြင့် ကလိလိုက် လုပ်နေရင်း ခေါင်းက သီတာ့ ပေါင်ကြား ရောက်သွားသည်။ သီတာလည်း ပေါင်အား အလိုက်သင့် ဟ ပေးလိုက်ရာ စောက်ပတ်လေးမှာ အရည်များ စိမ့်ထွက်လျှက် အာတာတာလေး ဖြစ်နေသည်။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အိုးးအချစ်ရယ်"
စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးအား လျှာဖြင့် လျှက်လိုက် စောက်စိလေးကို စုပ်လိုက် စောက်ပတ် အတွင်းသားထဲ လျှာ ထိုးမွှေလိုက် လုပ်ပေးရာ သီတာ ကော့လန်ကာ တွန့်တွန့်လူးသွားသည်။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အားးးရှီးးးး ကောင်းလိုက်တာကွယ် အားးး ကျွတ် အဟင့် ဟင့်"
သီတာ နေဒွန်း ခေါင်းကို ဆွဲမကာ နှုတ်ခန်းခြင်း အငမ်းမရ နမ်းလိုက်သည်။ နေဒွန်း သီတာ့အား ပြန်နမ်းရင်း လူက သီတာ့ ပေါင်ခြံ ဂွစုံ တွင် မှောက်လျှက် ဖြစ်သွားသည်။ သူ့ လီးကို လက်ဖြင့် ကိုင်ကာ သီတာ့ စောက်ပတ်လေးတွင် တေ့လိုက်သည်။ သီတာလည်း အလိုက်သင့် ပေါင်ကား ထားရာ
"အင့် ပြွတ် ဇွိ ဇွိ အားးးရှီးးးး"
"ပြွတ် ပြွတ် ပျိ ပျိ ဇွိ အိုးးးးးးးးးးး"
နေဒွန်း လီးကို စောက်ပတ်ထဲ တဝက်ခန့် သွင်းလိုက် ထုပ်လိုက် လုပ်နေရာ သီတာ့ ဖင်ကြီး ကော့ကော့ ပေးလာသည်။
"အဟင့်ဟင့် အချစ်ရယ် အားရ ပါးရ စောင့်ပေးတော့ကွာ"
နေဒွန်း သီတာ့ ပေါင် တစ်ဖက်ကို ပုခုံး ပေါ် တင်ကာ တပေါင်ကျော် ထမ်းရင်း စောင့်လိုးတော့သည်။
"ပြွတ် ဗျိ ဘလွတ် အ အ အားး ဘွတ် ဘွတ် ဗျွတ် အိုးးးးးဟားးး ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဇွိ အားး အချစ်ရေ စောင့် စောင့် အားးးးးး"
နေဒွန်း သီတာ့ စောက်ပတ်ထဲ သုပ်ရည်များ ပန်းထဲ့လိုက်သည်နှင့် သီတာလည်း ပြီးသွားတော့သည်။
................................................................................................................................
"ဆရာကြီး မနေ့က ပစ္စည်းတွေ အဖမ်း ခံရတယ်"
"ဟေ ဘယ်လို ဖြစ်တာလည်း နေဒွန်း ပါမသွားဘူးလား"
"နေဒွန်းက မမလေးနဲ့ လက်နက် ကုန်သည် တွေ့တဲ့အထဲ ပါသွားတယ်"
"ဟာကွာ ဒီမှာ အရေးကြီးပါတယ် ဆိုမှ တောက်စ် ခု ချက်ခြင်း သူတို့ကို ပြန်ခေါ် ပြီးရင် ဒီတစ်ခေါက် ပစ္စည်းတွေ အရှေ့ကုန်းထိပ်ကိုရွှေ့မယ် ကြားလား"
"ဆရာကြီး အရှေ့ကုန်းထိပ်ထက် သုခဘုံ ကိုရွှေ့တာ ပိုကောင်းမယ်"
"တိတ်စမ်း တိုက်မောင်း ငါပြောသလို လုပ်"
"ဟုတ် ဟုတ် ဆရာကြီး ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် ပြောတာလေးတော့ အရင် နားထောင်ပေးပါ ပြီးမှ ဆရာကြီး ဆုံးဖြတ်ပါ***&&&%%%$$#@"
"မင်းက သူ့ကို သံသယ ရှိနေတယ် ပေါ့ ဟုတ်ပြီလေ မင်း စီစဉ်လိုက် ဟုတ်ရင် ဒင်းကို သတ်ပစ်။ မဟုတ်ရင် မင်းကို ငါ အပစ်ပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား"
----------------------------------------
သီတာနဲ့ နေဒွန်း ချက်ခြင်း ပြန်ခဲ့ကြ သည်။
"သီတာရေ ဒက်ဒီ ပစ္စည်းတွေ အရှေ့ ကုန်းထိပ်က စခန်းမှာ ရွှေ့ထားတယ် သဘက်ခါ မနက် နေထွက်တာနဲ့ ဝယ် လက် လာယူလိမ့်မယ်။ အဲ့ဒီမှာ နေဒွန်း လုံခြုံရေး တာဝန်ယူရမယ်။ သမီးက ဒီကနေ လိုအပ်တာ လုပ်ပေးရမယ်"
"နေဒွန်း တစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်ပါ့မလား"
"ဘာလည်း သမီးက စိတ်မချလို့လား"
"မဟုတ်ပါဘူး"
"ရပါတယ် ဆရာကြီး။ သီတာ ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့ ok"
..............................................................................................................
"ဆရာမိုး ရေ ကဗျာဆရာ မှိုင်းဝေ ရဲ့ ကဗျာ တစ်ပုဒ် ရောက်လာတယ်"
"ဟေ ဟုတ်လား ပေးစမ်း"
----"ချိန် တန်ပြီ"----
ဝတီ ဝေးလို့
အအေးရယ် လွှမ်းခြုံ
ဘယ်ဆီမယ် သေခြာသည် ထင့်
ညာညီကာ တနေရာ ဝေးလိမ့်မယ်
နေ ခြည် နွေးနွေး။ ။
"တူ တူ တူ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာမိုး"
"မနက်ဖန် အစီအစဉ် စမယ် အဖွဲ့ နှစ်စု ခွဲပါ။ အဖွဲ့1 ကုန်းထိပ်ဖက်မှာ နေရာယူမယ်။ အဖွဲ့ 2 သုခဘုံ။ အဖွဲ့ 2 လူအင်အား ဖြည့်ပါ။ 1 က သတိရှိ ok"
"ဟုတ် ဟုတ်"
-----------------------------------------
"ရွှီ ဖေါက် ဖေါက် ဒက် ဒက် ဒက် ဒက် ဒိုင်း ဒိုင်း ဒိုင်း ဒိုင်း"
အရှေ့ကုန်းထိပ် စခန်းသို့ ထောက်လှမ်းရေးနှင့် တပ်မတော်ပူးပေါင်း အဖွဲ့ ရောက်ရှိ၍ နေဒွန်းတို့နှင့် ပစ်ကြ ခက်ကြသည်။ တိုက်ပွဲတွင် နေဒွန်းအား မျက်ခြေမပျက် စောင့်ကြည့်နေသူ တစ်ဦး ရှိသည်။ ကျည်ဆံများက နေဒွန်းရှိရာသို့ လုံးဝ မရောက် သကဲ့သို့ နေဒွန်း ပစ်ချက်ကလည်း တစ်ဖက်လူ ကို လုံးဝ မထိပေ။
"အင်အားမမျှဘူး ပြေးကြဟေ့"
နေဒွန်း အမိန့်ပေးသဖြင့် သူ့အဖွဲ့များ တောထဲသို့ ရှောင်ပြေးကြသည်။ နေဒွန်းသာ ကျန်ခဲ့သည်။ နေဒွန်း စာရွက်ခေါက်တစ်ရွက် ထားခဲ့ကာ သေနတ်သုံးချက် မိုးပေါ်ထောင် ပစ်၍ တောထဲသို့ ပြေးခဲ့သည်။ ထောက်လှမ်း ရေးတစ်ယောက် ရောက်လာကာ စာရွက်ကို ယူသွားသည်။ ဤသည်ကို ချောင်းကြည့်နေသူ တစ်ဦး မြင်သွားသည်။ ထိုသူကား တိုက်မောင်း ပင်ဖြစ်သည်။
...............................................................................................................
မြေအောက်ခန်းထဲတွင်
"ခွက် ခွက် အွတ်"
နေဒွန်း လက်ပြန်ကြိုးတုပ်ခံထားရကာ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံး သွေးများ ရဲနေသည်။
"ကဲ နေဒွန်း မင်း ဘာပြောဦးမလည်း"
နေဒွန်း နှုတ်ခမ်း တွန့်ရုံသာ ပြုံးသည်။
"ခွက် ခွက် ခွက် အင့် အင့်"
တိုက်မောင်း ထိုးသမျှ ဘာမှ ပြန်မပြော။ ဦးအောင်မြင်တို့ တဖွဲ့လုံး ကြည့်နေသည်။ အပျော်ဆုံးက မေရီ။
သီတာ့ခမျာတော့ မျက်ရည် ဝဲလျှက်။
"ကဲ တိုက်မောင်း တော်တော့ ဒီကောင့်ကို ကမ်းစပ်မှာ ထုံးစံအတိုင်း လုပ်လိုက်တော့"
-----------------------------------------
ပင်လယ် ကမ်းစပ်တွင် လက်ဝါးကပ် တိုင်ကဲ့သို့သော တိုင်တစ်ခု၌ နေဒွန်းအား ကြိုးချည်ထားသည်။
"နေဒွန်းရယ် တစ်ကယ်တန်း နင် မလာခဲ့သင့်ဘူး။ ဒီလောကကြီးထဲ ဆိုတာထက် ငါ့ ဘဝထဲ နင် မလာခဲ့သင့်ဘူး။ ခုတော့ဟာ"
နေဒွန်း ကြားတစ်ချက် မကြားတစ်ချက် ဖြစ်နေသည်။ သီတာ နေဒွန်း ခြေဖဝါးကို နမ်းလိုက်သည်။ နေဒွန်း ခြေဖဝါး ဆစ်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ သီတာ နေဒွန်း ပါးပြင်ကို တစ်ချက် နမ်းရှိုက်ကာ ထွက်ခွါသွားသည်။
...............................................................................................
ညပိုင်းရောက်သော် ပင်လယ်ဒီရေများ တက်လာသည်။ ပင်လယ်ရေငန်က တစ်ချက် တစ်ချက် မျက်နှာကို လာစင် သဖြင့် နေဒွန်း သတိရလာသည်။ ရာသီဥတုကလည်း ခိုက်ခိုက် တုန်နေသည်။ နေဒွန်း ကိုယ်ကို လှုပ်ကြည့်သည်။ မရ။ နေဒွန်း နာရီဝက်အတွင်း လွတ်အောင် ရုံးမှ ဖြစ်မည်။ မဟုတ်လျှင် ပင်လယ်ရေ တက်လာ၍ ရေနစ်သေလိမ့်မည်။ ခြေထောက်ကို ရုံးကြည့်သည်။
"ဟင် ခြေထောက် ကြိုးက လျှော့နေပါလားးးး အိုးးးးသီတာရယ်"
သီတာ သူ၏ ခြေဖဝါးကို နမ်းရင်း ကြိုးကို ဒါးဖြင့် ဖြတ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒါနဲ့ဆို သီတာ သူ့ကို ကယ်ခဲ့တာ နှစ်ကြိမ်ရှိပြီ။ ငယ်စဉ်ကလည်း သူ့ နှလုံးသားကို တည့်တည့် မပစ်ဘဲ အနည်းငယ် ချော် ပစ်ခဲ့၍ အသက် ရှင်သန်ခွင့် ရခဲ့သည်လေ။ နေဒွန်း ခြေဖနောင့်ဖြင့် တိုင်ကို ရိုက်ချိုးသည်။ သူ အချိန်မှီ ပြန်သွားမှ ဖြစ်မည်။
အချိန် အနည်းငယ်ကြာသော် နေဒွန်း လွတ်မြောက်သွားသည်။ နေဒွန်း အချိန် မဆိုင်းဘဲ သုခဘုံ ခြံသို့ ပြေးသွားသည်။ ဌာနချုပ်ကလည်း မိမိ သီတင်းပေးချက်ကို သဘော ပေါက်လောက်ပြီ။ ဟိုမှာ သီတာ ဘာဖြစ်နေပြီလည်း။ မိမိအတွက်နှင့် သီတာ အပစ်ပေးခံရမည်မှန်း နေဒွန်း သိသည်လေ။
.............................................................................................................................................
(ဇာတ်သိမ်း)
သုခဘုံ၏ မြေအောက်ခန်းထဲတွင်
"ဗျိ ဗျိ ဗျွတ် အားးးးးး"
တိုက်မောင်း၏ လီးကြီး သီတာ့ စောက်ပတ်ထဲ အတားအစီးမရှိ ဝင်ထွက်နေသည်။ သီတာ့အား တချီ လိုးပြီးသွားသော ဦးအောင်မြင်၏ လီးကြီးကို မေရီက မြိန်ရှက်စွာ စုပ်ပေးနေသည်။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အိုးးးး ရှီးးးး"
ဦးအောင်မြင် ဇီမ်ခံနေရင်း သီတာ့အား လိုးနေသည်ကို ထိုင်ကြည့်နေသည်။
"ဗျွတ် ဗျွတ် အ အ ဗျွတ် ဗျွတ် အ အ"
တိုက်မောင်း၏ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လွန်းလှသဖြင့် သီတာ့ ကိုယ်လုံးလေး ယိမ်းထိုးကာ နို့အုံများ ခါရမ်းနေသည်။ သီတာသည် ရမ္မက် ထန်သော မိန်းမ တစ်ယောက် ဖြစ်သော်လည်း ယခုကဲ့သို့ အပစ်ပေး၍ အလိုးခံရသည်ကိုတော့ မကြိုက်ပေ။ သို့သော် သူမ၏ စောက်ပတ်ကတော့ လီးဝင် လီးထွက်ကို စည်းချက်ညီညီဖြင့် ခံပေးနေသည်။
"ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အင့် အင့် ဗျွတ် ဗျွတ် အားးးးးးးးးးးးး"
တိုက်မောင်းလီး စောက်ပတ်မှ ထုတ်လိုက်ကာ သီတာ့ဗိုက်ပေါ်သို့ သုတ်ရည်များ ပန်းလိုပ်သည်နှင့် တပြိုင်နက် ဂါမဏိ့ လီးက သီတာ့ စောက်ပတ်ထဲ တန်းဝင်လာသည်။
"ဗျိ ဗျိ ဇွိ အ အ ဇွိ ဇွိ ဗျွတ် အ အ အ"
ဤသို့ဖြင့် တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် မညှာမတာ ဝိုင်း အလိုး ခံနေရသဖြင့် သီတာ့ စောက်ပတ် တစ်ခုလုံး ထူပူ ကြိမ်းစပ်ကာ သားအိမ် လည်း အောင့်နေပြီ။ ဂါမဏိ ပြီးသွားသော် ယက္ခကြီး၏ ဂေါ်လီ လီးကြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဝင်လာသည်။
"ဗျိ ဗျိ ဗျွတ် ဒုတ် အူးးးး ဟူးး ဟူးးး ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်"
လီး ပတ်လည်ရှိ ဂေါ်လီများက စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုများကို ပွတ်တိုက်ကာ သားအိမ်ကို ဝင်ဆောင့်သဖြင့် သီတာ တော်တော် အီသွားသည်။
"ဗျွတ် ဗလွတ် အင့် ဗျိ ဗျိ ဇွိ အားးးးးး"
သီတာ ခေါင်း ဘယ်ညာ ခါရမ်းသွားသည်။
"ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘွတ် အ အ အ အ"
လီးကြီး ပြန်ထုတ်လိုက်တိုင်း စောက်ပတ် အတွင်းသားများ အမြုံလိုက် ထွက်လာသကဲ့သို့ လီး ပြန် ထိုးထဲ့လိုက်တိုင်း စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားများ အတွင်းထဲ ဝင်သွားသည်။ ယက္ခကြီး အချက် နှစ်ဆယ်ခန့် ဆောင့်ပြီး ပတ်လတ် လှန်ကာ သီတာ့ကို အပေါ်မှ တက်ဆောင့်ခိုင်းသည်။
မိမိအား ယက္ခညီနောင် ဖင်ရော စောက်ပတ်ပါ ညှပ်လိုးတော့မည်ကို သီတာ သိသည်။ တခါမျှ ဖင် အလိုးမခံဘူးသဖြင့် သီတာ လန့်နေသည်။ ခါတိုင်းအချိန်တွင် သီတာ လက်မခံလျှင် မည်သူမျှ မတို့ မထိရဲသော်လည်း ယခုအချိန်တွင်မူ သီတာ မငြင်းဆန်နိုင်ပေ။ မကျေနပ်သော်လည်း ယက္ခကြီး၏ တောင်မက်နေသော လီးပေါ် ခွကာ စောက်ပတ်နှင့် တေ့၍ ဖင်ကို ဖိချလိုက်သည်။
"ဗျိ ဗျိ ဗလစ်တစ်တစ် အိုးးးးးးး"
လီး အဆုံးထိ ဝင်သွားသော် ယက္ခကြီး သီတာ့ ကိုယ်လုံးကို ဆွဲဖတ်လိုက်ရာ ဖင်ကြီး ကော့သွားသည်။ ယက္ခငယ် လီးကို တံတွေးစွတ်ကာ စူပွ စူပွ ဖြစ်နေသော သီတာ့ စအိုလေးကို တေ့လိုက်သည်။ ဒီဖင်ကို လိုးချင်နေတာ ကြာပြီလေ။ သီတာ လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် စုပ်ပြီး အံကြိတ်ကာ ဖင်ထဲ လီးဝင်လာမည့် အချိန်ကို စောင့်နေသည်။ စအိုဝကို လီးဒစ် တေ့မိတော့ သီတာ တွန့်သွားသည်။
"ဇွိ ဇွိ ဗျစ် အားးလားးလားးး"
လီးဒစ် ဖင်ထဲ ဝင်သွားပြီ။ ယက္ခငယ် သီတာ့ ခါးကို စုံကိုင်ကာ စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။
"အင့် ဗျွတ် ဗျွတ် ဘု အားးး နာတယ် နာတယ် အမလေးလေ ကျွတ် ကျွတ်"
လီးတစ်ဝက်ခန့် ဖင်ထဲ ဝင်သွားပြီ။ သီတာ နာလွန်း၍ ချွေးများပင် ပြန်လာသည်။ ယက္ခငယ် ကျန် တစ်ဝက်ကို အားကုန် ဆောင့်ထဲ့လိုက်ရာ
"ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဗျိ အမလေးး သေပါပြီအမေရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး နာတယ် နာတယ်"
သီတာ ငယ်သံပါအောင် အော်နေရပြီ။ လီးကြီးတစ်ဆုံး သီတာ့ ဖင်ထဲ ဝင်သွားသည်။ ယက္ခညီနောင်လည်း စည်းချက်ညီညီဖြင့် ညှပ်၍ မညှာမတာ လိုးကြတော့ရာ သီတာ ငယ်သံပါအောင် အော်နေရတော့သည်။
"ဗျိ ဗျိ ဇွိ အားးအမလေးးးလေ ဘွတ် ဘွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အူးးးဟူးးးဟူးးးနာတယ် နာတယ် အားးး"
----------------------------------------
နေဒွန်းသည် သုခဘုံ ခြံဝရှိကင်းစောင့် နှစ်ယောက်ကို လက်နက်မဲ့ တိုက်ခိုက် အလဲထိုးကာ လက်နပ်များ ယူ၍ သုခဘုံအတွင်း ဝင်ရောက်လာသည်။ ဦးအောင်မြင်တို့အဖွဲ့ ဒီအချိန်ဆို မြေအောက်ခန်းထဲမှာ သီတာ့ကို ဒဏ်ခက်နေမည်မှန်း နေဒွန်း သိသည်။ မြေအောက်ခန်းဘက် အကူးတွင်
"ဒိုင်း ဒိုင်း ဒိုင်း"
အပြင် ထွက်လာသော ဂါမဏိနှင့် တိုး၍ ဂါမဏိ သေနက်ဖြင့် လှမ်းပစ် သဖြင့် နေဒွန်း လှိမ့်ရှောင်လိုက်သည်။
"ဘာဖြစ်တာလည်းဟေ့"
"နေဒွန်း ဆရာကြီးရေ"
"ဘာ ဒီကောင် မသေဘူးလားကွ ကဲ အားလုံး ဒီကောင့်ကို အသေသတ်ကြစမ်း"
ဦးအောင်မြင်တို့ အဖွဲ့ အဝတ်များ ဝတ်ကာ သေနက် ကိုယ်စီဖြင့် နေရာ ယူကြသည်။ ယက္ခညီနောင်လည်း သီတာ့ကို လိုးနေရာမှ လွှတ်ကာ ကမန်းကတမ်း အဝတ်များ ဝတ်၍ နေရာယူလိုက်ကြသည်။ နေဒွန်း ဟိုဘက် ဒီဘက် လှိမ့်ရှောင်နေသဖြင့် ပစ်ကွင်း မရှင်း၍ ဂါမဏိ အပြင်ထွက်လိုက်ရာ
"ဒိုင်း အားးးး"
"ဟာ ဂါနဏိကို ထိသွားပြီ ပစ်ပစ် အဲ့ ကောင်ကို အသေသက်ကြစမ်း"
တိုက်မောင်း နှင့် လူ သုံးယောက် မြေအောက်ခန်း အပေါက်မှနေ၍ နေဒွန်းအား ကျည်ဆံမိုးတွေ ရွာချနေသည်။
"အရှေ့ကုန်းထိပ်က ကောင်တွေကို လှမ်းခေါ်စမ်းကွာ"
"ဆရာကြီး အဲ့ ဘက်မှာလည်း စစ်ကြောင်းနဲ့ တိုက်ပွဲ ဖြစ်နေပြီ"
"ဟာကွာ တောက်စ် မေရီ ငါနဲ့ လိုက်ခဲ့ ပစ္စည်းတွေ တင်ထားတဲ့ကားကို သွားယူ။ ပစ္စည်းတွေ့ မတွေ့ရင် ငါတို့ကို ဘာမှ လုပ်လို့မရဘူးကွ"
ဦးအောင်မြင်နှင့် မေရီ မြေအောက်ခန်း အနောက်ပေါက်မှ အပြင်သို့ ထွက်လိုက်သည်။ သီတာ့ ခမျာတော့ ဝိုင်း အလိုးခံထားရ၍ မလှုပ်နိုင်သေး။
နေဒွန်းရော တိုက်မောင်းတို့ပါ ကျည် ကုန်သွားသည်။ တိုက်မောင်းတို့ ကျည် ကုန်မှန်း သိ၍ နေဒွန်း အပြင်ထွက်လိုက်သည်။ တိုက်မောင်းနှင့် ယက္ခညီနောင် မြေအောက်ခန်းမှ ထွက်လာသည်။ နေဒွန်း ရုတ်တရက် လက်ထဲမှ သေနက်ဖြင့် တိုက်မောင်း မျက်နှာကို ပစ်ပေါက်လိုက်သည်။
"ဒုတ် အ"
တိုက်မောင်း အငိုက်ခံရစဉ် နေဒွန်း လက်သီးထိုးချက် ခြေကန်ချက်များ တရစပ် ဝင်ရောက်သွားသည်။ ယက္ခညီနောင်ပါ ဝင်လုံးသည်။
(action စာအုပ်နှင့် မှားမည်ဆိုး၍ မြန်မြန် သိမ်းလိုက်သည်။ "ငါ့လင် သာဂိ" ဒချိ ဒချိ)
တိုက်မောင်းနှင့် ယက္ခညီနောင် နေဒွန်း၏ တိုက်ကွပ် အောက်တွင် မလှုပ်နိုင်တော့။ နေဒွန်း မြေအောက်ခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။
"ဟင် သီတာ"
ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ခွေခွေလေး လဲနေသော သီတာ့ကို အဝတ်များ ဝတ်ပေးလိုက်သည်။
"သီတာ့ကို ထားခဲ့ နေဒွန်း"
နေဒွန်းလည်း ဦးအောင်မြင်တို့ နောက် လိုက်သွားသည်။ ဦးအောင်မြင် ကားစက်နှိုးနေရင်း နေဒွန်းကို တွေ့သဖြင့် မောင်းပြေးသည်။ နေဒွန်း ကားနောက်လိုက်ရန် ကြိုးစားစဉ်
"ဒိုင်း ဝုန်း အားးးး"
သေနက်သံနှင့်အတူ နေဒွန်းကို တစ်စုံ တစ်ယောက်က တွန်းလှဲသံ ကြားလိုက်ရသည်။ နေဒွန်း ကိုယ်ပေါ်တွင် နွေးထွေးအိစက်သော ခံန္ဓာကိုယ်တစ်ခု ဖိကပ်ထားသည်။
"ဟင် သီ သီတာ"
သီတာ ဘာမှ မပြောဘဲ နေဒွန်းကို သေနက်တစ်လက် ပေးလိုက်သည်။ မေရီ နေဒွန်းအား အနောက်က ပစ်လိုက်စဉ် သီတာ ဝင်ခံသွားခြင်း ဖြစ်သည်။ နေဒွန်း မေရီ့အား တစ်ချက်တည်း ပစ်ချလိုက်သည်။
"ဒိုင်းးး အားးးး"
မေရီ နေရာတွင် လည်းကျသွားသည်။ နေဒွန်း သီတာ့အား ပွေ့ချီလိုက်သည်။
"သီတာ သီတာ"
သီတာ နေဒွန်း နှုတ်ခန်းကို လက်ညှိုးလေးဖြင့် ပိတ်ကာ
"နေဒွန်းရယ် မင်းဘယ်သူဆိုတာ ဒက်ဒီကြီး စခေါ်လာကတည်းက သိခဲ့တယ်။ မင်း မျက်ဝန်း အစုံကြောင့် ပေါ့"
"သီတာရယ် သီတာ ကိုယ့်အသက်ကို ကယ်ခဲ့တာ သုံးကြိမ်ရှိသွားပြီ။ သီတာ အားတင်းထား ဦးမိုးတို့ ရောက်နေပြီ"
သီတာ နေဒွန်းကို အားယူ ပြုံးပြရင်း
"သီတာလေ နေဒွန်းကို နေဒွန်းကို အရမ်း ချစ် ချစ်တယ်"
သီတာ ဇာတ်ကြိုးကျသွား၏။
"သီတာ သီတာ ဟားးးးးးးးး"
နေဒွန်း သေနက်ကို ကိုင်ကာ ဦးအောင်မြင်နောက် လိုက်သည်။ ဦးအောင်မြင်လည်း ဦးမိုးတို့အဖွဲ့ ပိတ်ပစ်နေ၍ ကားကို ပြန်လှည့် မောင်းလာစဉ် နေဒွန်း ကား ဆီတိုင်ကီကို ချိန်ကာ
"ဒိုင်းးးးး ဝုန်းးးးးးးးး"
ဦးအောင်မြင်၏ ကားလေး ပေါက်ကွဲသွားသည်။
...........................................................................................................................................
"ကိုကို "
"ဗျ"
"ကိုကို့ ပုံစံက သိပ်မလန်းသလိုဘဲကွာ၊ ဘာလဲ သီတာဆိုတဲ့ အမျိုးသမီးကို သတိရနေတာလား"
"အာ မဟုတ်ပါဘူးကွယ် ဒါနဲ့ သဲက သီတာ့ကို ဘယ်လို သိတာလည်း"
"ကိုကိုရဲ့ နေခြည်နွေး ကဗျာလေး အကြောင်း ဖေမိုးက အဘကို ရှင်းပြနေတုန်း သဲ ချောင်းနားထောင်တယ်လေ။ အဲ့ဒါ ဖေမိုးက သိသွားပြီး နောက်တစ်ခါ ချောင်းနားထောင်ရင် ကိုကို့ကို သဲစီ ပြန်မခေါ်ပေးတော့ဘူး တဲ့။ သီတာ ဆိုတဲ့ မိန်းမ လှလှ နားမှာဘဲ ထားတော့မယ်တဲ့။ သဲလေ အဲ့ ကတည်းက ဖေမိုးတော့ စကားပြောရင် ခိုး နားမထောင်တော့ဘူး။ ကိုကို့ကို သဲစီ ပြန်ခေါ်မပေးမှာ ဆိုးလို့"
"အိုးးး သဲလေးရယ် ကိုကို့ကို အဲ့လောက်တောင် ချစ်တယ်ပေါ့"
နေဒွန်း သဲနုအား ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းရင် နှုတ်ခန်းလေးတွေကို စုပ်လိုက်သည်။
"ပြွတ် အိုးး ကိုကို အဘတို့ ကြည့်နေတယ်"
"ရှက်တယ်ပေါ့ လာ ဒါဆို အခန်းထဲ သွားရအောင်"
"အာ ကိုကို နော်"
ပြီးပါပြီ။
