ဘီလူးမောင်တင် အပိုင်း (၄)

ဘီလူးမောင်တင် အပိုင်း (၄)

ရေးသားသူ - ဘီလူးမောင်တင်

{အင်းစက်၊ကပ်ကိုး}

အခန်း (၁၉)

လူ့စိတ်ကလည်း ထူးဆန်းသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ မဖြစ်သင့်ဟု စိတ်ထဲမှ အလိုလို လက်ခံထားသော်လည်း စိတ်အလိုကို မထိမ်းနိုင်ကြ၊ ထွန်းတင်မှာ လူပျိုပေါက်ကလေးမို့ သာယာမှု့နောက်လိုက်ကာ မထိမ်းနိုင်သည်ကို လက်ခံနိုင်သော်လည်း သူဇာမှာ ယောက်ကျား ရှိသည့်အပြင် သူ့ယောက်ကျား ကိုမျိုးမှာလည်း ထိုကိစ္စ စိတ်ပါသူဖြစ်သူမို့ ညတိုင်းနီးပါး မလွတ်၊ သို့တိုင်အောင် သူဇာမှာ ကိုမျိုးနှင့်လည်း စိတ်ပါနေသလို ထွန်းတင်နှင့် သာယာသည့် စိတ်ကိုလဲ မထိမ်းနိုင်၊ အလိုလိုပင် ထွန်းတင် အလိုကို လိုက်နေမိသည်။ သူရှောင်လိုက်လျှင် ထွန်းတင် နောက်ဆုတ်သွားမည်မှန်း သိသိကြီးနှင့် သူကိုယ်တိုင်က အလိုတူအလိုပါ ဘာကြောင့် ဖြစ်နေမှန်းမသိ၊ ခုလို တစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက် စုတ်နမ်းသည့် အဆင့်ကို ရောက်လာသော်လည်း တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ဒီအကြောင်းကို မပြောဖြစ်ကြ၊ အခြေအနေက တဖြေးဖြေးပင် ဆိုးလာသည်။ ဖုံးဖုံးဖိဖိဖြင့် လုပ်နေရာမှ ပေါ်ပေါ်တင်တင် လုပ်မိလာကြသည်။

ထွန်းတင်လည်း သူဇာ့ထမီကို ဆွဲချပြီး စောက်ဖုတ်ကို အရသာခံကြည့်ကာ ယက်တတ်လာသလို သူဇာကလည်း ထွန်းတင်လီး ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုကာ စုတ်ပေးတော့သည်။ ထို့နောက် တစ်ရက်နှင့် တစ်ရက် အခြေအနေက ထိမ်းမရတော့ပဲ သူဇာက ထွန်းတင်ပေါ် တက်ခွကာ ထွန်းတင်လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်ရင်း အပေါ်မှ ထိုင်ကာ ဆီးခုံချင်း ပွတ်ကစားတော့သည်။ လီးက စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်နေသည်မို့ သူဇာ အပေါ်မှထိုင်ကာ စကောဝိုင်းလှည့်သလို ဆီးခုံချင်း ပွတ်ကစားနေသည့် အရသာက နှစ်ယောက်စလုံးအတွက် အရသာ ရှိလွန်းလှသည်မို့ နှစ်ယောက်သား မျက်စိမှိတ်ကာ တဟင်းဟင်းနှင့် အသံခပ်တိုးတိုးထွက်ရင်း နှစ်ယောက်စလုံး ဆန္ဒပြည့်သည်အထိ လုပ်မိကြတော့သည်။

ထိုနေ့က တစ်ကြိမ်ထဲတောင် မဟုတ်၊ ထွန်းတင်အဖို့ တစ်ကြိမ်မှ မခံစားဖူးသည့် အထိအတွေ့မို့ သူဇာထသွားသော်လည်း ပြန်အိပ်မပျော်၊ တောင်နေသည့် လီးပင်မကျ၊ အိမ်သာသွားပြီး ရေအေးအေးနှင့် လီးကို လောင်းပြီး စိတ်ကျအောင် လုပ်သော်လည်း ရေချိုးသည့် နေရာတွင် အဝတ်ထိုင်လျှော်နေသည့် သူ့ဇာကို မြင်ပြီး ပိုဆိုးလာသည်။ ထမီရင်လျှားနှင့် အဝတ်ထိုင်လျှော်နေသည့် သူဇာ့က ထွန်းတင် အိမ်သာထဲ ဝင်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်သည်နှင့် အလိုလို လျှော်လက်စ အဝတ်ကို ရပ်ကာ ထမီကို ဖြေချလို့ ပေါ်လာသည့် နို့အုံကို ပင့်ကာ နို့အောက်ကို လက်ရေဆွတ်ပြီး ပွတ်ပြသည်။

ကလေးအမေမို့ နို့သီးခေါင်းက ကြီးသော်လည်း နို့အုံက လျှော့ရဲမနေပဲ တင်းနေသည်မို့ ကြည့်ကောင်းသည်။ သူဇာကလည်း ထွန်းတင် အိမ်သာထဲရောက်လျှင် သူ့ကို ကြည့်နေမည်ကို အလိုလို သိနေသည်မို့ လူပျိုပေါက် ထွန်းတင်ကို ခုလို လုပ်ပြရသည်ကို အရသာတွေ့နေသည်။ မနက်က မနေနိုင်ပဲ လိုးဖြစ်ခဲ့ပြီး အဆုံးစွန်သို့ ရောက်ခဲ့သော်လည်း ခုလို မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ပြရသည်ကို ကျေနပ်နေတုန်းပင်၊ ဝတ်ထားသည့် ထမီက ထိုင်နေသည့် သူဇာ့ ခါးထိပင် ပြေကျကာ သူ့နို့အုံကို သူ့ဖာသာ ပင့်ကစားရင်း အလှပြရင်း စိတ်ပါလာကာ အောက်က အရည်ပင် စိမ့်လာသည်မို့ ထမီကိုပါ လှန်တင်ပြီး ရေဖလားနှင့် သူ့စောက်ဖုတ်ကို ရေလောင်းကာ ပွတ်ဆေးပြန်သည်။ 

ထွန်းတင်ကလည်း ကြည့်ရင်း မနေနိုင်တော့ အိမ်သာထဲမှထွက်ပြီး နောက်ဖေးပေါက်ဝမှနေ၍ "အစ်မ အိမ်ထဲ ခဏလာပါလား" ဟု ပြောကာ ခပ်သုတ်သုတ် အိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားသည်။ သူဇာကလည်း "အေး အေး ဘာများလဲ အရေးတကြီး" ဟုပြောကာ ပြေနေသည့် ထမီကို ရင်လျှားပြန်စည်းရင်း ထရပ်ကာ နောက်မှ လိုက်သွားသည်။ မဆိုစလောက်လေး အခန်းထဲ အရင်ရောက်သည့် ထွန်းတင်က သူ့အိပ်ယာပေါ် ထိုင်ချရင်း အနားရောက်လာသည့် သူဇာ့ကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။

" ဟဲ့ ထွန်းတင် နေမကောင်းဘူးလား"

ထွန်းတင် ဘာဖြစ်နေသည်ကို သိသိကြီးနှင့် အပိုလုပ် မေးကာ လှမ်းဆွဲသည့် ထွန်းတင်ကို ခွလိုက်ပြီး ပေါင်ပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ချလိုက်သည်။ ရင်လျှားထားသည့် ထမီကို အောက်က လွတ်အောင် လက်နှင့် ဆွဲဟပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်မို့ အကာကွယ်မဲ့နေသည့် စောက်ဖုတ်က အောက်က အသင့်ထောင်နေသည့် လီးနှင့် ထိမိသည်။ ထွန်းတင်က ထမီအောက် လက်လျိုကာ သူ့လုံချည်စကို ဖြေပြီး လီးကို လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ် အပြင်ထုတ်ပေးရင်း သူဇာခါးကို လှမ်းဖက်သည်။

" အယ် နေမကောင်းဘူးလားဆို၊ မေးနေတာလဲ မပြောဘူး၊ ဒီကောင်လေး ဘာဖြစ်နေလဲ မသိဘူး"

သူဇာက ပြောရင်း သူ့ထမီအောက် လက်လျိုကာ ထွန်းတင်လီးကို ထိမ်းကိုင်ရင်း သူ့စောက်ဖုတ်နှင့် တေ့ကာ ဖိချလိုက်သည်။ ရေကလဲစို အရည်ကလဲ ရွှဲနေသည်မို့ လီးက စောက်ဖုတ်ထဲ လျှောလျှောလျူလျူပင် ဝင်သွားသည်။ လီးဝင်သွားသည်မို့ ထွန်းတင်က သူဇာ့ခါးကို ခပ်တင်းတင်းဆွဲကာ အတင်းဖိချရင်း မျက်နှာက အတင်းငုံပြီး ရင်လျှားထားသည့် ထမီပေါ်က လွတ်နေသည့် ရင်ညွန့်ကို ကပ်သီးကပ်သပ် မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။ သူဇာကလည်း အလိုက်သင့် ထွန်းတင် လည်တိုင်ကို လှမ်းဖက်ကာ ဒူးကိုအားပြုပြီး ခပ်သာသာ အပေါ်မှ ဖိဖိပေးသည်။

ခဏအတွင်းမှာပင် နှစ်ယောက်သား အသက်ရှူသံ ပြင်းပြင်းနှင့်အတူ ညည်းညူသံ သဲ့သဲ့ ထွက်လာသည်။ ရင်လျှားထားသည့် သူဇာ့ထမီလဲ ပြေကျကာ ခါးတွင်ပုံနေသလို ထွန်းတင်ကလည်း နို့အုံကို မနားတမ်း တစ်လှည့်စီ စို့နေသည်။ ဒီတစ်ခေါက် ထွန်းတင်လည်း တော်တော်ကြာသည်။ သူဇာ့ခါးကို ဖက်ကာ ထိုင်လျှက်နှင့် အောက်မှ အတင်း ကော့ကာကော့ကာနှင့် လိုးသလို သူဇာကလည်း စည်းချက်ညီညီ ထွန်းတင် အကော့ကို သူ့အဖိနှင့် စည်းချက်ကိုက်အောင် ဆောင့်သည်။ နှစ်ယောက်သား တအင်းအင်းနှင့် အားအင်သုံးကာ လုပ်နေကြသည်မို့ တဖြေးဖြေး ခြေကုန်လက်ပန်းကျကာ ထွန်းတင်လဲ သူဇာ့ကိုဖက်လျှက် ညိမ်ကျသွားသလို သူဇာကလည်း ထွန်းတင်အပေါ် ခွထားရင်း မဆောင့်နိုင်တော့ပဲ မောဟိုက်ကာ အသက်ပြင်းပြင်း ရှူနေရသည်။ ခဏ ညိမ်နေပြီးနောက် သူဇာက သတိရလာသလို

" တော်ပြီနော် မောင်လေး"

အသံကြားမှ ထွန်းတင်လဲ သတိပြန်ဝင်လာသလို သူဇာ့ကို ခပ်တင်းတင်း ပြန်ဖက်ရင်း

" အစ်မ ကျနော် လုပ်မယ်"

ပြောရင်း သူကိုယ်ပေါ်ခွထားသည့် သူဇာ့ကို လှဲချလိုက်ပြီး သူက ကုန်းထသည်။ သွင်းထားသည့် လီးက ပလွတ်ကနဲ ကျွတ်သွားပြီး သူဇာက အောက်မှ ပက်လက်လန်ပြီး ခြေနှစ်ချောင်းက ထောင်နေသည်။ ထွန်းတင်က ဒူးထောက်ပြီး အနားတိုးကပ်တော့ သူဇာက ထောင်နေသည့် သူ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ကားပေးသည်။ ပြဲထွက်လာသည့် စောက်ဖုတ်ကို ငုံကြည့်ရင်း ထွန်းတင်က သူ့လီးနှင့် တေ့လိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား ဘာစကားမှ မပြောကြ၊ ထွန်းတင်ကလည်း အချိန်မဆွဲ၊ တေ့ပြီးသည်နှင့် တပြိုင်တည်း ထိုးထည့်လိုက်သည်။ လီးက အဆုံးထိ ချက်ခြင်း ပြွတ်ကနဲ ဝင်သွားသလို သူဇာက အနားမှ စောင်ပါးလေးကို လှမ်းဆွဲပြီး သူ့မျက်နှာကို လှမ်းအုပ်လိုက်သည်။

ဆောင့်ချက် ကြမ်းလာသလို သူဇာ့ဆီမှ တအင့်အင့်နှင့် ထွန်းတင်၏ အားကောင်းမောင်းသန် ဆောင့်လိုးမှု့ကြောင့် အိမ်ပင် ခပ်သဲ့သဲ့ လှုတ်လာသလို ဖြစ်လာသည်။ ဆောင့်ချက်က အားပါသည်မို့ ဆီးခုံချင်း ရိုက်သံ တဖတ်ဖတ်နှင့် အတူ နှစ်ယာက်စလုံးဆီမှ ညည်းသံ မန်သွင်းသံတို့ဖြင့် မုန်တိုင်းတိုက်သလို ဖြစ်နေပြီး အား အား နှင့် နှစ်ယောက်စလုံး သံပြိုင်ထွက်ကာ ညိမ်ကျသွားသည်။ ထွန်းတင်လည်း လီးသွင်းထားရင်း တန်းလန်း သူဇာနို့အုံပေါ် မျက်နှာစိုက်ကျလာသည်။ ချွေးစေးတွေ ရွှဲနေသည့် ထွန်းတင်ကျောကို သူဇာက ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ပေးနေသည်။ အမောပြေလောက်မှ သူ့ကိုယ်ပေါ် ပိနေသည့် ထွန်းတင်ကို တွန်းဖယ်ချရင်း

" ကဲ ကောင်လေး ကျေနပ်သွားပြီမို့လား၊ တစ်ခါထဲ မင်းစိတ်ချည်းပဲ၊ နင့်ကောင်မ ကြည်ပြာတော့ နင် အဲလိုကြမ်းရင် ခဏလေးနဲ့ ပြေးမယ်" 

ဟု ပြောရင်း ထထိုင်ကာ ထမီကို အနာစ ရှာရင်း ပြန်စီးသည်။ ထွန်းတင်က ဘာမှပြန်မပြောပဲ သူ ဘာမှမလုပ်သလို ဟိုဘက်လှည့်ကာ အိပ်နေသည်။ အမှန်က ထွန်းတင်မှာ တနှာစိတ်ကြောင့် မထိမ်းနိုင်ပဲ သူဇာနှင့် ဖြစ်သွားသော်လည်း ကိစ္စပြီးသည်နှင့် သူမှားသွားမှန်း သိနေသည်။ သို့သော် နောက်နေ့ အချိန်တန်လျှင် မနေနိုင်ပြန်။

သူတို့နှစ်ယောက်မှာ စိတ်မထိမ်းနိုင်ပဲ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေသော်လည်း ကြားမှ တရားခံ ဖြစ်သူက ကြည်ပြာ ဖြစ်နေသည်။ ထွန်းတင်က ကြည်ပြာကို ကြိုက်နေမှန်း သူဇာသိသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ထွန်းတင်က သူနှင့် ကြည်ပြာကိစ္စ သူဇာ့ဆီမှ အကြံဥဏ်တောင်းတတ်သည်။ ကြည်ပြာက ထွန်းတင်ကို အဖြေမပေးပဲ ကြိုးရှည်ရှည်နှင့် လှန်ထားသည်။ ထို့ကြောင့် တစ်ခါတစ်ရံ သူဇာက ထွန်းတင်ကို ငါ့ကို ကြည်ပြာ မှတ်နေသလား မေးတတ်သလို၊ ထွန်းတင်ကလည်း အင်း..ဟုသာ ဖြေတတ်သည်။ 

အမှန်က သူတို့နှစ်ယောက်ကြား ဖြစ်နေသည့် ဆန္ဒကို ကြည်ပြာနှင့် ကာထားခြင်းသာဖြစ်သည်။ လူပျိုပေါက်စ အားကောင်းမောင်းသန် ဖြစ်နေသည့် ထွန်းတင်မှာ ဆားငံရည် သောက်နေရသည့်ပမာ သောက်လေ မဝလေ ဖြစ်နေသကဲ့သို့ သူဇာမှာလည်း ထွန်းတင်စတိုင်း မငြင်းနိုင်ပဲ အလိုတူအလိုပါ ဖြစ်နေသည်။ အမှန်မှာ သူတို့နှစ်ယောက် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မပြောကြသည်က ကာမစိတ်ကို ပိုနိုးဆွသလို ဖြစ်နေလေသည်။

````````````````````````````````````````````

အခန်း (၂၀)

တစ်နေ့ ကလေးချစ်တတ်သည့် မမမြင့်က သူ့သမီး ခက်ခက်ကို လာခေါ်တော့ သူဇာနှင့် စကား စမိကြသည်။

" မမမြင့်ကို မေးမလို့ဟာ အားနာနေလို့"

" ဟဲ့ ဘာများလဲ၊ အချင်းချင်းတွေပဲဟာ၊ မေးလေ၊ အားမနာနဲ့"

" မှုတ်ဘူးလေ၊ မမမြင့်တို့ အိမ်ထောင်ကျတာ ကြာပြီပဲ၊ ပြီးတော့ မမမြင့်ကလဲ ကလေး လိုချင်နေတဲ့ဟာ၊ မရတာ တစ်ခုခုတော့ လိုနေလို့ဖြစ်မယ်"

" အင်း၊ မမမြင့်လဲ နတ်တွေမေး၊ ဗေဒင်တွေမေး စုံနေပါပြီ၊ ရမယ်လို့တော့ ပြောကြတာပဲ၊ ဒါပေမဲ့ ကလေးက ခုထိကို မထွက်လာဘူး"

" ခစ် ခစ် ခစ် ခစ် ဒါဆို မမမြင့်တို့ လုပ်နည်းလုပ်ဟန် မမှန်လို့ ဖြစ်မယ်"

" ဟဲ့ ဘာကိုမမှန်တာလဲ"

" ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်၊ မမမြင့်ကလဲ တော်ကြာ သူများလင်မယားကြား စပ်စုတယ် ထင်မှာစိုးလို့"

" မထင်ပါဘူး၊ ဒီလူနဲ့ ဒီလူ ထင်စရာလား"

" သူဇာကတော့ မမမြင့်တို့ လင်မယား ဆက်ဆံတာ မမှန်လို့ မရတာလို့ ထင်တာဘဲ"

" ဟဲ့ ဘယ်လိုများ ဆက်ဆံရလို့လဲ၊ ငါ့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြော အားမနာနဲ့"

" ဒါဆို မမမြင့်တို့ လင်မယား ဘယ်လိုလုပ်ကြလဲ ပြောပြလေ"

" ဟဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ၊ ဒီလိုပဲပေါ့"

" မှုတ်ဘူးလေ၊ စိတ်ပါလက်ပါ နှုးနှပ်ပြီး လုပ်လားလို့ မေးတာ"

" ဟဲ့ ဘယ်လို နှုးနှပ်ပြီး လုပ်တာလဲ၊ ငါတို့တော့ ဒီလိုပါပဲ၊ သူလုပ်ချင်လာရင် ငါ့ပေါ်တက်ပြီး လုပ်တာပေါ့၊ ဒါပဲ မဟုတ်ဘူးလား"

" အာ မမမြင့်ကလဲ အဲလိုကြီး တန်းလုပ်တာပဲလား"

" အင်းလေ"

" ဒါကြောင့်ထင်တယ်၊ မလုပ်ခင် နှုးနှပ်မှ မျိုးစေ့တွေက သားအိမ်ဝမှာ စုနေရော၊ အဲဒီတော့မှ ယောက်ကျားမျိုးစေ့နဲ့ တွေ့ပြီး ကိုယ်ဝန်တန်းရတာ၊ ကျမတော့ အဲလို ထင်တာပဲ"

" ဟဲ့ ဟဲ့ ဟဲ့ ဟဲ့ ဘယ်လို ဘယ်လို ငါမရှင်းလို့ ပြန်ပြောပါအုံး"

" မမမြင့်ကလဲ ယောက်ကျားက မိန်းမကို မျိုးစေ့တွေ အရင်ကျလာအောင်လုပ် သေချာနှုးနှပ်၊ ပြီးမှ သားအိမ်ခေါင်းထဲ သူ့မျိုးစေ့ကို ပန်းထည့်၊ ခစ် ခစ် ခစ် ခစ် အဲ့လို အဲ့လို ပြောတာ၊ မမမြင့်တို့ အဲ့လိုလုပ်လို့လား"

" လုပ်တော့ လုပ်တာပေါ့ဟ၊ ဘာလဲ နှုးနှပ်တာ၊ ပြီးတော့ သားအိမ်ခေါင်းထဲတော့ ဝင်မဝင် ဘယ်သိမလဲ"

" အာ မမမြင့်ကလဲ အိမ်ထောင်ကျနေတာ ဒီလောက်ကြာပြီ ဒါတောင်မသိဘူးလား"

" ကဲပါ သူဇာပဲ မမမြင့်ကို အသေးစိတ်ပြောပြ၊ အိမ်ကျရင် မမမြင့် ယောက်ကျားကို လုပ်ခိုင်းမယ်"

" ဒီလို မမမြင့်ရ ပထမ နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်ပါလာအောင် ဆွကစား၊ သိလား ဆွကစားတယ်ဆိုတာ ဟိုလေ မမမြင့် ယောက်ကျားလီးကို ကိုင်ကစား၊ ဒီလို ဒီလို သိလား၊ ဂွင်းတိုက်တာလေ"

သူဇာက လက်ဟန်ခြေဟန်ဖြင့် လုပ်ပြသည်ကို သဘောပေါက်သလို

" အင်း သိတယ်"

" ဂွင်းတိုက်ရုံတင် မကဘူး၊ မမမြင့်က စုတ်ပေး၊ လီးစုတ်တော့ ကိုယ်လဲ စိတ်ပါလာပြီး အတွင်းက ရွစိရွစိ ဖြစ်လာရော၊ သိလား၊ အဲဒါ မျိုးစေ့တွေ ရွလာတဲ့ သဘော၊ အဲလို အားရပါးရ စုတ်ပေးရင်း မမမြင့် ယောက်ကျားလဲ ရွလာရော"

သူဇာက စိတ်ဝင်စားစွာ နားထောင်နေသည့် မမမြင့်ကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး ဆက်ပြောသည်။

" သူလဲ ရွလာတာနဲ့ မမမြင့်ကို ပြန်လုပ်တော့မှာ၊ မမမြင့်ကို နမ်းမယ်၊ နို့တွေစို့မယ်၊ ပြီးတော့ ဟိုလေ ခစ် ခစ် ခစ် ခစ် မမမြင့် စောက်ဖုတ်ကိုလဲ ယက်တော့မှာပေါ့"

" ဟဲ့ "

" ခစ် ခစ် ခစ်၊ ဘာလဲ မယုံဘူးလား၊ ကိုမျိုးဆို စောက်ဖုတ်ယက်တာ တော်တော်ကြိုက်တာ"

" အယ်"

" မမမြင့်ကလဲ လင်မယားချင်းပဲဟာ၊ အဲလို သူက ပြန်လုပ်တော့ မျိုးစေ့က မနေနိုင်ဘူး တစ်ခါထဲ သားအိမ်ဝကို ကြွေကျတော့တာပဲ၊ တစ်ခါထဲ ပူကနဲ ပူကနဲ ဆင်းပြီးတော့ကို ကျတာ သိသိသာသာ၊ မနေနိုင်ဘူး"

ပြောရင်း မမမြင့်ကို အကဲခတ်လိုက်သေးသည်။ စိတ်ဝင်စားစွာ နားထောင်နေသည်မို့ သူ့စကားကို ဆက်ပြောသည်။

" အဲလို ကျတော့ မျိုးစေ့တွေက သားအိမ်ဝမှာ စုနေပြီလေ၊ အဲဒီအချိန်ကျမှ လိုးတော့ မျိုးက မအောင်ပဲ ရှိတော့မလား မမမြင့်ရ၊ သူ့လီးကြီးကလဲ အဲလောက်ရှည်တော့ ထိုးလိုက်ရင် သားအိမ်ဝ တန်းရောက်တာ" ဟု ပြောရင်း လက်က လက်ကောင်ဝတ် အထက်ပိုင်းလောက်ထိ ပိုပိုသာသာ အရှည်ကို တိုင်းပြလိုက်သေးသည်။

" သားအိမ်ဝ ကောင်းကောင်းထိတော့ လူလဲ အီဆိမ့်နေတာပဲ သိလား၊ နာတာမဟုတ်ဘူးလေ၊ အရသာရှိတာ၊ ခံလို့ ကောင်းလိုက်တာ မမမြင့်ရာ၊ သားအိမ်ခေါင်းကလဲ သူ့ကို လာလာထိုးနေတော့ သူ့သဘာဝအရ လီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေတာ နှစ်ယောက်လုံးကို မနေနိုင်ဘူး၊ အဲဒီမှာ သားအိမ်ခေါင်းထဲ သူ့သုတ်ရည် ပန်းထည့်တော့ မျိုးစေ့ချင်း တွေ့ပြီး ကလေးရရောပေါ့"

" ဟင်း"

သူဇာစကား အဆုံးမှာတော့ မမမြင့်က ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချလိုက်သည်၊ သူဇာ့စကားက သူ,မကြုံဖူးသည့် ကိစ္စတွေကို ပြောပြသလို ဖြစ်နေသည်။ သူတို့ လင်မယားဘဝမှာ သူဇာ ပြောသလို မျိုးစေ့ကြွေသည့် ခံစားမှု့မျိုး သူ,မရဖူးသေးမှန်း သူကောင်းကောင်းသိသည်။ သူ့ယောက်ကျားက တစ်ခါတရံ သူ့စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ကစားဖူးသည်မှ လွဲ၍ လျှာနှင့် တစ်ခါမှ မယက်ဖူးပေ၊ သူကလဲ လီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးဖူးသည်မှ လွဲ၍ စုတ်ဖို့ စိတ်တောင် မကူးဘူးချေ၊ တစ်ခါတလေ သူ့ယောက်ကျားမှာ ဂွင်းထုရင်း ပြီးသွားတတ်တာမို့ ဂွင်းတောင် သူ့ယောက်ကျားကို အကြာကြီး မထုပေးရဲ၊ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ကိုင်ဆွကစားရင်း လီးတောင်လာလျှင် ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ်နှင့် အဆက်မပြတ် လိုးတတ်သည်၊ 

အချက် နှစ်ဆယ်သုံးဆယ်မျှ အဆက်မပြတ် ဆောင့်ပြီးသည်နှင့် ကိစ္စပြီးကာ ညိမ်သွားတတ်သည်မို့ သူဇာပြောသလို မျိုးစေ့က သားအိမ်ထဲ မရောက်သည်မို့ မျိုးမအောင်ကာ ကလေးမရတာ ဖြစ်နိုင်သည်ဟု တွေးမိသွားသည်။ ပြီးတော့ သူ့ယောက်ကျားလီးကလဲ သူဇာပြသလို မရှည်၊ တဝက်လောက် ရှိလျှင်ပင် ကံကောင်း၊ ထို့ကြောင့်လည်း သားအိမ်ထဲ မရောက်တာ ဖြစ်နိုင်သည်မို့ မမမြင့် စိတ်ကူးထဲ သူဇာပြသလို ကိုမျိုး၏ လီးကို မြင်းလီးကြီးနီးပါး မြင်ယောင်လာပြီး ကျောပင်ချမ်းသွားသည်။

````````````````````````````````````````````````

အခန်း (၂၁)

နောက်ပိုင်း ကိုမျိုးကိုမြင်တိုင်း မမမြင့်က မသိမသာ ကိုမျိုးပေါင်ကြားကို ကြည့်မိသည်။ ကလေး ချစ်တတ်သည့် မမမြင့်က သမီးခက်ခက်ကို ခေါ်ယူထိမ်းကျောင်းရင်း ကိုမျိုးနှင့် မမမြင့်လည်း တဖြေးဖြေး ရင်းနှီးလာသည်။ ထိုစဉ်က ခက်ခက်မှာ နှစ်နှစ်သမီးသာသာ အရွယ်သာရှိသေးသည်။ ကိုမျိုးကလည်း သူ့နှင့်ရွယ်တူ တောင့်တောင့်တင်းတင်းနှင့် လုံးကြီးပေါက်လှ အလှပိုင်ရှင် မမမြင့်ကို စိတ်ဝင်စားသည်မို့မမမြင့် ကလေးလိုချင်မှန်း သိသဖြင့် မထိတထိ ခဏခဏ ပြောတတ်သည်။

" ကျနော့်စိတ်ထင် မမြင့်တို့ ကလေးမရတာ မမြင့်ချို့ယွင်းချက်တော့ မဖြစ်နိုင်ဘူးထင်တာပဲ"

" ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ ကိုမျိုးရာ၊ မမမြင့် ကုသိုလ်ကံပေါ့၊ အချိန်တန် ဘုရားပေးရင်တော့ ရမှာပေါ့"

" ဟဲ ဟဲ မမြင့် ဘုရားချည်း အားကိုးလို့ မရဘူးနော်၊ ကိုယ်တိုင်လဲ ကြိုးစားရတယ်"

" ဟဲ့ ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ"

" ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး၊ အကူအညီလိုရင် ပြောလို့ အားမနာနဲ့လို့"

" ဟဲ့ ဘာအကူအညီ လိုရမလဲ၊ ဘာတွေလာပြောနေမှန်း မသိဘူး"

သိသိကြီးနှင့် မမမြင့်က မသိချင်ယောင် ဆောင်ကာ စကားပိတ်တတ်သည်။ စကားသာ ပိတ်ပြောနေသော်လည်း ကိုမျိုးကို မြင်တိုင်း ပေါင်ကြားကို ခိုးခိုးကြည့်မိရင်း မမြင့် စိတ်လှုတ်ရှားမိသည်။ ကိုမျိုးကလဲ ဇွဲမလျော့၊ စကားကြုံတိုင်း သွေးတိုးစမ်းကာ ပြောသည်။ ကြာတော့လဲ နှစ်ယောက်သား နားယဉ်ကာ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် အပြန်အလှန် ပြောရဲဆိုရဲ ရှိလာတော့သည်။

" ဟဲ့ ကိုမျိုးနော်၊ ငါကလေး လိုချင်တာ ငါ့ယောက်ကျားမှ အားမကိုးရင် ဘယ်သူ့အားကိုးရမလဲ"

" မမြင့်ကလဲ ကျနော့်ကို အားကိုးလို့လဲ ရပါတယ်၊ ကျနော့်နာမည်ကိုက မျိုးအောင်ပါဆို၊ ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ"

" သွားပါ၊ စကားနောက် တရားပါ၊ နင့်အားကိုးမှ ငါပါ ငါးပါးမှောက်မယ်"

" မှုတ်ဘူးလေ၊ မမြင့်နဲ ကျနော်က ဘဝတူတွေ သိလား၊ မမြင့်လဲ ကလေးချစ်တတ်တယ်၊ ကျနော်လဲ ကလေးအများကြီး လိုချင်တာ၊ သူဇာက ပထမ တစ်ယောက်မွေးပြီး ကလေးမွေးမရတော့လို့ သားကြောဖြတ်လိုက်ရတာလေ၊ ကျနော်က ကလေးအများကြီး လိုချင်တာ၊ မမြင့်လဲ လိုချင်တော့ ဟန်ကျတာပေါ့ အဲဒါကိုပြောတာ"

" ဟဲ့ ငါက နင့်နဲ့ ကလေးရတော့ ကလေးအဖေက နင်ဖြစ်နေမှာပေါ့"

" ဒါကတော့ မမြင့်နဲ့ ကျနော်ပဲ သိမှာလေ၊ သူများတွေကတော့ မမြင့်ကလေးက မမြင့် ယောက်ကျားနဲ့ ရတယ်ထင်မှာပေါ့"

အစရှိသဖြင့် တဖြေးဖြေး စကားနယ်ကျွံလာသည်။ မမမြင့် ယောက်ကျားမှာ ရပ်ကွက်တွင် ဗီဒီယို ရုံထောင်ကာ ညနေ ခြောက်နာရီလောက်မှ စ၍ ည ဆယ့်တစ်နာရီလောက်ထိ နှစ်ဆိုင်းပြသဖြင့် ညည့်နက်မှ အိမ်ပြန်ရောက်လေ့ရှိသည်။ တစ်နေ့ ကိုမျိုးလဲ ညနေစောင်း လဖက်ရည်ဆိုင်သွားမည် စိတ်ကူးဖြင့် အိမ်မှထွက်လာပြီး မမမြင့် အိမ်ရှေ့သို့ ရောက်သည့်အခါ စိတ်ကူးမရှိပဲ မမမြင့်ကို ဝင်နှုတ်ဆက်မိသည်။ မမမြင့်လဲ မောင်မျိုး ရောက်လာသည်မို့ ရင်းရင်းနှီးနှီးပင်

" အယ် ကိုမျိုး အတော်ပဲ၊ လာထိုင်၊ မမြင့် ငါရံ့ခြောက် ကောင်းကောင်းရလို့ ဖုတ်ထားတယ် မြီးသွားအုံး" ဟု ဆိုကာ ရေနွေးကြမ်းနှင့် ငါးခြောက်ဖုတ်ကို ချကျွေးသည်။ မောင်မျိုးလည်း မမမြင့် လာချကျွေးသည့် ငါခြောက်ဖုတ်ပန်းကန်ကို လှမ်းယူကာ နမ်းကြည့်ရင်း

" ဟာ မမြင့် ခြောက်ဖုတ်က မွေးကြိုင်နေတာပဲ စားကောင်းမဲ့ပုံ"

ကိုမျိုး အဓိပါယ်ပါပါနှင့်ပြောသည့် စကားကို သဘောပေါက်သလို မမြင့်က ရယ်ရင်း

" ဟဲ့ ဘယ်က ငါ့ခြောက်ဖုတ်ရမှာလဲ၊ ငါရံ့ခြောက်ဖုတ်ပါ၊ နင့်စကားကလဲ"

" အင်းလေ မမမြင့်ပြောတဲ့ ငါ့ရဲ့စောက်ဖုတ်လေ"

" ဟဲ့ ဘယ်လိုတွေ လာပြောနေတာလဲ ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်"

" ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ ကြည့်လိုက်တာနဲ့ သိပါတယ်ဗျာ၊ မမြင့် စောက်ဖုတ်လဲ ဒီလိုပဲ မွှေးကြိုင်နေမယ် ဆိုတာ"

" ကိုမျိုးနော် စကားကိုက၊ ငါ့စောက်ဖုတ် အာ နင်ပြောမှ ငါတောင် မပီတော့ဘူး ခစ် ခစ် ခစ်"

" ဟား ဟား ဟား ဟား"

ကိုမျိုးက ရယ်ကာ မမမြင့်ကို စေ့စေ့ကြည့်ရင်း ပန်းကန်ထဲမှ ငါးခြောက်တစ်ဖတ်ကို ကောက်ယူကာ ပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး တမြုံ့မြုံ့ စုတ်ကာ စုတ်ကာနှင့် ဝါးပြလိုက်သည်။ မမမြင့်ပုံစံကလဲ ရေချိုးပြီးခါစမို့ထင် မျက်နှာမှာ သနပ်ခါးရေကျဲ ခပ်ပါးပါးလေးနှင့် ခေါင်းလျှော်ထားသည်မို့ ခပ်ထိုင်းထိုင်း စိုနေသည့် ဆံပင်ကို ဖားလျားချထားကာ ဘလောက်စ်အင်္ကျီ ခပ်ပါးပါးလေးက မမမြင့်၏ ကြီးမားလှသည့် နို့အုံကို မနိုင့်တနိုင် လွယ်ထားရသော ဘရာစီယာကိုပင် ခပ်ဝါးဝါး မြင်နေရသည်။ ခပ်နွမ်းနွမ်း ထမီကလဲ ကားနေသည့် တင်သားကို အရှိအတိုင်း ဖွင့်ပြထားသလို ဖြစ်နေသည်။ ကိုမျိုးကလဲ မမြင့်ကို မထိတထိပြောရင်း သေချာကြည့်သည်မို့ အတွင်းခံမပါသည့် လုံချည်အောက်မှ သူ့လီးက အလိုလို တောင်လာသည်။

မမမြင့်လဲ ကိုမျိုးအကြည့်ကြောင့် ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဖြစ်ကာ ခေါင်းငုံ့ရင်း မျက်စိက ခိုးကြည့်နေကျ ကိုမျိုးပေါင်ကြားကို ရောက်သွားပြီး လုံချည်မှာ တဖြေးဖြေး ကြွတက်လာသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်မို့ ကိုမျိုး ဘာဖြစ်နေမှန်း သဘောပေါက်ကာ အလိုလိုနေရင်း ရင်တဒိန်းဒိန်း ခုန်လာတော့သည်၊ ကိုမျိုးကလည်း မထူးတော့သည်မို့ ကြွတက်လာသည့် သူ့လီးကို ပေါင်နှင့်ညှပ်ကာ မထိမ်းတော့ပဲ အသာကားကာ တောင်နေသည့် လီးကို လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ် လွှတ်ထားပေးရင်း မမမြင့်ကို အကဲခတ်လိုက်သည်။ မမမြင့်ပုံစံက စိတ်လှုတ်ရှားကာ သူ့ပေါင်ကြားကို ကြည့်နေသည်မို့ အတင့်ရဲကာ ထိုင်နေရာမှ ထလာပြီး မမမြင့်အနား ကပ်ထိုင်လိုက်ရင်း မမမြင့် လက်ကို ကိုင်ကာ

" မမြင့် ကျနော် တကယ်ပြောတာ၊ တကယ် တကယ်"

ဘာကိုပြောမှန်း မသိ၊ ပြောရင်း မမမြင့်လက်ကို လက်ကောက်ဝတ်မှ ဆွဲယူရင်း ထောင်မတ်နေသည့် ပေါင်ကြားမှ သူ့လီးကို လုံချည်ပေါ်မှ မမမြင့်လက်နှင့် အတင့်ရဲရဲပင် ပေးထိလိုက်သည်။ မမမြင့်က "ဟဲ့ ဟဲ့ ကိုမျိုး ကိုမျိုး" ဟု မသင့်တော်သည့် သဘောနှင့် ခပ်တိုးတိုး ပြောကာ ရုန်းသော်လည်း အားမပါ၊ မမမြင့် လေသံနှင့် အမူအရာကို ရိပ်မိသည့် ကိုမျိုးက လက်ကို မလွတ်တမ်း ဆွဲကာ အတင်းပေးထိနေသည်မို့ မမမြင့်လည်း မလွှဲသာသည့် သဘောနှင့် တစ်ချက်နှစ်ချက်မျှ ထိအပြီးမှာတော့ ဆုတ်ကိုင်လိုက်မိသည်။ 

ကိုင်မိသွားသည့်တိုင်အောင် မမမြင့်က "အို့ အို့ ကိုမျိုး မဖြစ်ဘူး မဖြစ်ဘူး၊ မကောင်းပါဘူး" ဟု ပါးစပ်ကသာ မကောင်းဘူး ပြောနေသော်လည်း ကိုင်လိုက်မိသည်နှင့် သူ့ယောက်ကျားလီးထက် နှစ်ဆနီးပါး ကြီးမားလှသောကြောင့် လက်မလွှတ်နိုင်တော့ပဲ အသာဆုတ်ကာ လီးကို မသိမသာ စမ်းကြည့်နေမိသည်။ သူ့လက်နှင့် မမျှအောင်ပင် သိသိသာသာပင် ထွားကြိုင်းကာ ရှည်လဲရှည်သည်မို့ မသူဇာ ကြွားမပြောကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ စမ်းနေရင်းကပင် မကောင်းပါဘူးဟု ရွတ်နေသည်မို့ ကိုမျိုးက အထာနပ်စွာ မမမြင့်ကို သိမ်းသွင်းသည်။

" မမြင့်ကလဲ ဒီကိစ္စ ကျနော်နဲ့ မမြင့် နှစ်ယောက်ပဲ သိတာပဲဟာ"

" မသင့်တော်ပါဘူး ကိုမျိုးရယ်"

လေသံ ခပ်တိုးတိုးနှင့် ပါးစပ်ကသာ ငြင်းနေသော်လည်း မမမြင့်လက်က တောင်နေသည့် သူ့လီးကို လုံချည်ပေါ်မှ ဖွဖွဆုတ်ကိုင်ထားသည်။ မမမြင့်ဆီမှ ငြင်းသံကြောင့် ကိုမျိုးလဲ ဒီကိစ္စ ဘယ်သူမှ မသိပါဘူး၊ မမြင့်နဲ့ ကျနော် နားလည်ရင် ရပါတယ်၊ ပြီးတော့ မမြင့်လဲ ကလေး လိုချင်နေတဲ့ဟာ၊ ဒီလိုပဲ လုပ်ရမှာပေါ့ ခပ်တိုးတိုး နားချပြောဆိုရင်း အကဲခတ်နေသည်။ မမမြင့်မှာ သူဇာ ပြောစကားကြောင့် ကိုမျိုးလီးကို စိတ်ကူးနှင့် မှန်းကြည့်နေရပြီး ခုမှ သေသေချာချာ ကိုင်ကြည့်မိသည်မို့ သူဇာ စကားက အကြွားမပိုကြောင်း သိလိုက်ရပြီး သူ့ယောက်ကျားထက် နှစ်ဆနီးပါးမျှ ထွားကြိုင်းလှသော လီးကို ကိုင်ထားသည့် လက်က လွှတ်မရနိုင်အောင် ဖြစ်နေသည်။ 

ကိုမျိုးလဲ မမမြင့်ပါးစပ်က မသင့်တော်ဘူး တဖွဖွ ပြောနေသော်လည်း သူ့လီးကို မလွှတ်ပဲ ဆက်ကိုင်ထားသည်မို့ အခြေအနေကို သဘောပေါက်ကာ မမမြင့်လက်ကို ထိမ်းထားသည့် သူ့လက်ကို ဖယ်ကာ မမမြင့် ပေါင်ပေါ် လက်တင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ကိုမျိုးလက်က မမမြင့်ပေါင်ကို ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ကစားရင်း ပေါင်အတွင်းသားဘက်ကို ရောက်လာသည်။

``````````````````````````````````````````

အခန်း (၂၂)

တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ဘာစကားမှ ဆက်မပြောမိကြပဲ အလိုလို နားလည်သွားကြသလို မမမြင့်လက်က ဆုတ်ထားသည့် လီးကို လုံချည်ပေါ်မှ အချောင်းကြီးကို လိုက်စမ်းနေသလို ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ကြည့်နေသည်။ ကိုမျိုးလက်ကလည်း ပေါင်ကို ပွတ်နေရာမှ ပေါင်ကြားဘက် ရောက်လာသလို လက်ဝါးစောင်းက မမမြင့် ဂွဆုံကို အတင်းလာတိုးသည်မို့ စေ့ထားသည့် ပေါင်ကို မသိမသာလေး ဟပေးလိုက်သည်။ ဘာစကားမှ မပြောကြသော်လည်း အသက်ရှူသံက တဖြေးဖြေး ပြင်းလာလို နှစ်ယောက်သား ပိုမိုတိုးကပ်လာပြီး မမမြင့်ကိုယ်က ကိုမျိုးကို မှီထိုင်သလို ဖြစ်လာသည်။ ကိုမျိုးက သူ့လုံချည်ကို ဖြေချလိုက်သည်။

လုံချည်စ ပြေကျသည်နှင့် ကိုမျိုးက သူ့လီးပေါ်အောင် လုံချည်ကို ဆွဲချလိုက်သည်မို့ မမမြင့်က လုံချည်ပေါ်မှ ကိုင်ထားသည့် လက်ကို လွှတ်ကာ ငေါက်ကနဲ ပေါ်လာသည့် လီးကို သေသေချာချာ ကြည့်မိတော့သည်။

ကားနေသည့် ဒစ်ကြီးနှင့် အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေသော လီးချောင်းကြီးကို ကြည့်ကာ မမမြင့် ဆွံ့အသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ တစ်ချိန်ထဲမှာပင် ရွစိတက်သလို အမျိုးအမည် မသိသည့် ခံစားချက်က သူ့ပေါင်ကြားမှ ခံစားလိုက်ရသည်။ ကြီးမားလှသည့် လီးကို ကြည့်ရင်း မမမြင့် ပါးစပ်မှ အလိုလို ထွက်သွားသည်။

" အကြီးကြီးပဲ"

" မမြင့်ကြောင့် ဖြစ်နေတာ"

ပြောပြောဆိုဆို ကိုမျိုးလက်တစ်ဖက်က မမြင့်ခါးကို လှမ်းဖက်ရင်း တစ်ဖက်က သူ့လီးကို သူကိုင်ကာ ဒစ်ကို ဖြဲချလိုက်၊ ဆွဲဖုံးလိုက်နှင့် ကစားပြသည်။ မမမြင့်လည်း ကြီးမားလှသည့် ကိုမျိုးလီးကို ကြည့်ကာ အံ့သြနေမိသည်။ လီးမှာ ကြီးမား ရှည်လျှားသည်သာမက လေးကိုင်းလိုပင် ကော့နေသေးသည်။ ကိုမျိုးကလည်း အသားလပ်လပ်မို့ လီးမှာ နဂို အသားရောင်ထက်ပင် ပိုဖြူသလိုလို ဖြစ်နေသည့် သားရည်ကို ဖြဲချလိုက်လို့ ကားထွက်လာသည့် ဒစ်နှင့် အတွင်းသားမှာ အနီရောင် နည်းနည်းသန်းနေသည့် ပန်းရောင်ရင့်ရင့်လေးမို့ အသဲယားစရာနှင့် ကြည့်လို့ပင် ကောင်းနေသေးသည်။ သူ့ယောက်ကျား လီးလို မဲမဲညစ်ညစ် လက်တဆုတ်စာ မဖြစ်စလောက်နှင့်စာလျှင် အဆပေါင်းများစွာ ပိုကြည့်လို့ကောင်းနေသည်။ ကိုမျိုးက သူ့လီးကို ကစားပြနေရာက ရုတ်တရက် အိုး မမြင့် မမြင့်နှင့် မမမြင့်ကိုတကာ မနေနိုင်သလို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဂွင်းထုတော့သည်။

" အယ် အယ့် အယ့် ကိုမျိုး ကိုမျိုး အယ် "

တဖျောင်းဖျောင်းနှင့် ထုပြလိုက်တော့ မမမြင့်မှာ တအယ့်အယ့်နှင့် လီးကိုကြည့်ပြီး ဘာလုပ်ရမှန်း မသိအောင် အသဲယားနေသည်။ အချက် လေးငါးဆယ်လောက် ထုလိုက်တော့ တောင်နေသည့် လီးမှာ တောင်သထက် တောင်လာသလို အကြောကြီးများက ပေါက်ထွက်မတတ် ဖောင်းကားလာသည်။ နဂိုကတည်းက ကြီးနေသည့် လီးမှာ သံချောင်းလို မာထောင်လာသည်မို့ မမမြင့် အံ့သြသလို ကြည့်နေမိသည်။ တစ်ဖက်က ဂွင်းအဆက်မပြတ်ထုရင်း ခါးကိုဖက်ထားသည့် လက်က ခါးတွင်စီးထားသည် ထမီအတွင်း တိုးဝင်လာပြီး အမွေးတွေ ပွတ်ကစားရင်း တစ်ချက်တစ်ချက် အကွဲကြောင်း အစပ်ကို လာထိသည်။ လက်နှစ်ချောင်းကလဲ အကွဲကြောင်းကို ခွပြီး နှုတ်ခမ်းသားကို လာပွတ်နေသည်။ ပါးစပ်ကလည်း မမမြင့်ကို တရင်း ဂွင်းထုနေသည့် လက်က သူ့လီးကို လွှတ်လိုက်ပြီး အင်္ကျီအောက်မှ လျှိုကာ နို့အုံကို လာနှိုက်သည်။ 

မမမြင့် မနေနိုင်တော့ ကိုမျိုးကို မှီထားသည့် ကိုယ်က အလိုလို ကိုင်းကျလာသည့်အပြင် လက်က ကိုမျိုးလီးကို အလိုလိုပင် အသာဆုတ်ကိုင်မိလိုက်သည်။ ကိုင်းကျလာသည့် ကိုယ်ကို ကိုမျိုးက ငုံ့ကာ ဂုတ်ပိုးသားကို နမ်းသည်။ ကိုမျိုးက ဂုတ်သားကို ဖိဖိနမ်းနေသည်မို့ မမမြင့် ကိုယ်က ကိုင်းသထက် ကိုင်းလာကာ လီးက ပါးကိုပင် လာထောက်မိတော့သည်။ လီးကိုမြင်ကတည်းက သူဇာပြောသလို စုတ်ကြည့်ချင်နေသည်မို့ ကိုင်းကျလာသည်ကို အခွင့်ကောင်းယူကာ လီးကို ပါးစပ်နှင့် အသာငုံကြည့်လိုက်သည်။ ချက်ခြင်းဆိုသလိုပင် အမျိုးအမည် မသိသည့် ခံစားမှု့နှင့်အတူ မထိမ်းနိုင်တော့ပဲ အားရပါးရ စုတ်မိတော့သည်။

" အိုး အိုး အိုး အရသာရှိလိုက်တာ မမြင့်ရာ"

မမမြင့်မှာ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် လီးတစ်ခါမျှ မစုတ်ဖူးချေ၊ ကြီးမားလှသည့် ကိုမျိုးလီး သူ့ပါးစပ်ထဲ ရောက်တော့မှ လီးစုတ်သည့် အရသာကို ကောင်းကောင်းသိတော့သည်။ ပါးစပ်ထဲ ရောက်လာသည့် လီးကို အလွတ်မပေးတော့၊ နှုတ်ခမ်းအတွင်းသားနှင့် အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေသည့် လီးကို ညှပ်ကာ စုတ်ဆွဲလိုက် ထိုးသွင်းလိုက်နှင့် လုပ်ရသည်ကိုက အလိုလို စိတ်ကြွကာ ကြိုက်နေသည်။ ဒစ်ကို စုတ်ရုံနှင့် အားမရတော့ပဲ အာခေါင်ထဲ ရောက်သည်အထိ လီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲ အတင်းသွင်းကာ စုတ်မိတော့သည်။ စုတ်တာမှ ဖြစ်နိုင်လျှင် လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုပင် သူ့မြိုချလိုက်ချင်သည်။ ပါးစပ်ထဲ အတင်းထိုးကာ စုတ်သည်မို့ သွားရည်များ ထွက်လာကာ စုတ်လို့ ပိုကောင်းလာသည့် အပြင် လီးချောင်းကြီးကို လျှာနှင့်ပါ ယက်မိသည်။

" အိုး အိုး အိုး မမြင့် မမြင့် ကောင်းလိုက်တာ မမြင့်ရာ"

ကိုမျိုးမှာ မမမြင့်၏ အားရပါးရ စုတ်ချက်ကြောင့် ညည်းတွားနေရသည်။ မမမြင့်လည်း လီးစုတ်သည့် အရသာကို ကောင်းကောင်းသိလာကာ စုတ်ကောင်းကောင်းနှင့် မနားတမ်း စုတ်မိတော့သည်။ တစ်ခါမှ မခံစားဘူးသည့် ကာမအရသာနှင့် တဏှာစိတ်ကြောင့် သူ့ စောက်ဖုတ်တွင်သာမက သားအိမ်အတွင်းမှပါ ရွစိရွစိနှင့် ဖြစ်နေသည်မို့ သူဇာပြောသလို သူ့မျိုးစေ့တွေ သားအိမ်ဝ ကြွေကျနေပြီဟု ထင်နေမိသည်။

`````````````````````

အခန်း (၂၃)

" အိုး အိုး အိုး မမြင့် မမြင့် အိုး အိုး ခဏခဏ"

ပြောပြောဆိုဆို ကုန်းစုတ်နေသည့် မမမြင့်ခေါင်းကို အတင်းဆွဲထူပြီး မမမြင့် လက်ကိုဆွဲကာ "လာ လာ အိပ်ခန်းထဲသွားမယ်၊ ဧည့်ခန်းကြီး မကောင်းဘူး" ဟု ပြောရင်း မမမြင့်လက်ကိုဆွဲကာ ထရပ်တော့ မမမြင့်ကလည်း သဘောတူသည့်အလား သူ့လုံချည်ကို လက်တစ်ဖက်က ဆွဲကာ ထရပ်ရင်း နှစ်ယောက်သား သွက်သွက်လက်လက်နှင့် အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တော့သည်။

အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ကိုမျိုးက အချိန်မဆွဲတော့၊ မမမြင့် ထမီကို ဆွဲချကာ မတ်တပ်ရပ်နေသည့် မမမြင့်ရှေ့ထိုင်ကာ ပေါင်ကြားကို မျက်နှာအပ်တော့သည်။ သူ့မိန်းမ သူဇာဆီမှ ကိုမျိုးက စောက်ဖုတ်ယက်ရတာ ကြိုက်သည် ဆိုသည့် စကားကြောင့် သူ့စောက်ဖုတ်ကို ကိုမျိုး ယက်တော့မည်မှန်း သိသည်။ တကယ် တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် ကိုမျိုးပါးစပ်က သူ့စောက်ဖုတ်ကို လာကပ်တော့မှ ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထကာ အားမရှိတော့သလို ဒူးညွတ်ကျပြီး တဖြေးဖြေးနှင့် ကိုမျိုးကို ထိမ်းကိုင်ရင်း ပျော့ကျလာသည်မို့ ကိုမျိုးက မမမြင့်ကိုယ်ကို အသာထိမ်းရင်း အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှဲချလိုက်သည်။ ပက်လက်လဲသည်နှင့် ကိုမျိုးလဲ မမမြင့် ပေါင်ကြား ကုန်းမှောက်ပြီး မနားတမ်း ယက်တော့သည်။ မမမြင့် ပေါင်တဝိုက်မှာ ဖြူဝင်းနေသော်လည်း စောက်ဖုတ်တဝိုက်မှာ ညိုပြီး အမွေးခပ်ပါးပါးသာ ရှိသည်။ 

သူ့မိန်းမလို အမွေးမှာ အုံလိုက်မဟုတ်သဖြင့် ယက်လို့ ပိုကောင်းသလို ဖြစ်နေသည်။ ကိုမျိုးမှာ စောက်ဖုတ်ကို ကြည့်လိုက် ကုန်းယက်လိုက်နှင့် ယက်လို့ပင် မဝသလို နှုတ်ခမ်းနှစ်ဘက်ကို ဖြဲကာ ပြူထွက်လာသည့် အတွင်းမှ ခပ်သေးသေး စောက်စေ့ကို မလွတ်တမ်းပင် စုတ်ထားမိတော့သည်။ မမမြင့်မှာ တစ်ခါမျှ မခံစားဘူးသည့် အရသာကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ အိပ်ယာခင်းကို အတင်းဆုတ်ထားမိလေသည်။

တစ်ခါမှ မခံစားဘူးသည့် အရသာကြေင့် ခန္တာကိုယ်က တစ်ချက်တစ်ချက် တုန်တုန်တက်ပြီး ထောင်ထားသည့် ပေါင်နှစ်ချောင်းက အငြိမ်မနေနိုင်ဘဲ ကိုမျိုးခေါင်းကို ညှပ်လိုက်၊ ခွာလိုက်၊ ကော့လာလိုက်နှင့် ပါးစပ်က ဘာမှန်းမသိသော အသံမျိုးစုံ ခပ်တိုးတိုးထွက်ကာ အကောင်းကြီး ကောင်းနေတော့သည်။ မမမြင့်မှာ အိမ်ထောင်သက် ကြာနေသော်လည်း သူ့ယောက်ကျားနှင့် တစ်ကြိမ်မှ ခုလို အရသာမျိုး မခံစားဘူးချေ၊ ကိုမျိုးလျှာက သူ့အစေ့ကို လာထိုးဆွရင်း ဆွဲစုတ်လိုက်လျှင် ကိုယ်က အလိုလို ရွစိရွစိနှင့် ကိုယ်က အလိုလို တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ပြောမပြတတ်သည့် ခံစားမှု့နှင့် ကောင်းနေသည်မို့ ခံလို့မဝသလို အငြိမ်မနေနိုင်ပဲ အလိုလို ကော့လိုက်၊ ကားလိုက် ဖြစ်နေရုံမျှမက ကိုမျိုးခေါင်း သူ့ပေါင်ကြားမှ လွတ်သွားမည်ကိုပင် စိုးရိမ်သလို အိပ်ယာခင်းကို ဆုတ်ထားသည့် လက်က ခေါင်းကို လာကိုင်ကာ ကော့လိုက်တိုင်း သူ့စောက်ဖုတ်နှင့် အတင်းထိုးမိတော့သည်။

ကိုမျိုးကလည်း မနားတမ်း ယက်စုတ်နေသည်မို့ မမမြင့်မှာ အသက်ပင် မရှူနိုင်၊ ဘာလုပ်ရမှန်းပင် မသိ၊ ဖြစ်နေသည့် ခံစားမှု့ကို လက်လွှတ်မခံနိုင်သလို ရွစိတက်နေသည့် အရသာက ခန္ဓာကိုယ်ကို အငြိမ်နေ၍မရ၊ ကော့လိုက်၊ ကားလိုက်၊ ပါးစပ်မှလည်း တရှီးရှီး တရှုးရှုးနှင့် ကောင်းလွန်းသည့် အရသာကို အံကြိတ်ခံရင်း ထိုပြောမပြတတ်သည့် ခံစားမှု့က တဖြေးဖြေး မြင့်တက်လာပြီး သေးပေါက်ချင်တုန်း အကြာကြီး အောင့်ထားပြီးမှ လွှတ်ချလိုက်ရသလို ပူကနဲ ကျင်ကနဲ ဆင်းသွားသည်မို့ အိမ်ထောင်သက် ဆယ်နှစ်ခန့်မှာ တစ်ခါမှပင် မကြုံဖူးသေးသည့် အရသာကြောင့် သေးများပင် တကယ်ထွက်သွားပလားဟု လန့်ကာ "ထွက်ကုန်ပြီ ထွက်ကုန်ပြီ" ဟု ပြောရင်း သူ့ဖင်အောက်ကို လက်နှင့် သူ့ဟာသူပင် စမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။

ဒီတော့မှ ကိုမျိုးလည်း မမမြင့် ပြီးသွားသည်ကို နားလည်လိုက်ပြီး စုတ်ချက်ကို လျှော့ကာ စောက်ဖုတ်ပေါ် သူ့မျက်နှာအပ်ပြီး ခဏ မှိန်းလိုက်သလို၊ မမမြင့်လည်း ဟင်းကနဲ အသံထွက်ရင်း တင်းနေသည့် ခန္ဓာကိုယ်လဲ ပျော့ကျလာသည်။ နှစ်ယောက်သား ခဏမျှ အမောဖြေပြီး ကိုမျိုးက ကုန်းထကာ ပက်လက်လဲနေသည့် မမမြင့် ပေါင်ကြားထဲ ဆောင့်ကြောင့်ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့လိုက်သည်။ မမမြင့်မှာ ခုလေးတင် အချီကြီး တစ်ချီ ပြီးထားသည်မို့ ခန္ဓာကိုယ်က ပျော့နေသည်မို့ ကိုမျိုးက ခြေနှစ်ချောင်းကို ကွေးကာ မြှောက်တင်လိုက်သည်နှင့် ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပင် ပါလာသည်။ ခြေထောက်မြှောက်တင်ရုံမက မမမြင့်ဘေးက သူ့ယောက်ကျား အိပ်သည့် ခေါင်းအုံးကိုပါ လှမ်းဆွဲယူပြီး ခါးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲပင့်ကာ ခေါင်းအုံးကို တင်ပါးအောက် ထိုးထည့်လိုက်သောကြောင့် စောက်ဖုတ်မှာ ဖောင်းကြွလာကာ ဒူးထောက်ထိုင်နေသည့် သူ့လီးနှင့် တတန်းတည်း ဖြစ်နေတော့သည်။

မမမြင့် စောက်ဖုတ်မှာ အမွေးအမြှင် ပါးသည့်အပြင် နှုတ်ခမ်းသားတွေက ခပ်ယောင်ယောင်လေး ညိုနေသဖြင့်၊ ဖြူဖွေးနေသည့် ပေါင်သားနှင့် ယှဉ်လျှင် ပစ်မှတ်လို ဖြစ်နေသည့်အပြင် ခြေနှစ်ချောင်းကို ကွေးထောင်ထားပြီး အောက်ကပါ ခေါင်းအုံးခုထားသဖြင့် ဖောင်းနေသည့် စောက်ဖုတ်က နဂိုထက် ပိုဖောင်းကာ ပြဲဟနေသည့် အတွင်းက သိသိသာသာ နီညိုညို ဖြစ်နေသည့် ပွင့်ချပ်များက အရည်တလဲ့လဲ့နှင့်မို့ ကြည့်လို့ ကောင်းလှသည်။ ကိုမျိုးလည်း သူ့လီးနှင့် တေ့ရင်း မမမြင့်၏ စောက်ဖုတ်အလှကို အရသာခံ ကြည့်ရင်း သူ့လီးက တင်းသထက် တင်းလာသည်။

မမမြင့်မှာ စောစောက ပြီးထားသည့် အရှိန်က မကျသေးသည်မို့ ဘာမှမလှုတ်နိုင်၊ ကိုမျိုး လုပ်သမျှ ခန္ဓာကိုယ်က ပျော့ကာ ကိုမျိုးစိတ်ကြိုက် ပုံသွင်းထားသလို ဖြစ်နေသည်။ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသည့် အရသာနှင့် အချီကြီး ပြီးထားတာမို့ မလှုတ်ချင်သော်လည်း အလိုးခံချင်နေသေးသည်။ သူ့ကို လိုးဖို့ ပြင်ဆင်နေသည်ကို အလိုက်သင့် နေပေးရင်း သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ ကိုမျိုးလီးကြီး ဝင်လာမည်ကို မျှော်နေမိသည်။ သူဇာပြောသလို လီးနှင့် သားအိမ်ထဲ ဆောင့်ထိုးသည့် အရသာကို တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသည်မို့ အရသာကို သိချင်နေမိသည်။ တစ်သက်နှင့် တစ်ကိုယ် ကာမအရသာကို ပြည့်ဝအောင် မခံစားဘူးသေးသည်မို့ ယခုလို ကိုမျိုးနှင့် ကြုံလိုက်သည့် အရသာကို အကြိုက်တွေ့ကာ အဆုံးစွန်ထိ လိုချင်နေမိသည်။

အရည်ရွှဲကာ တလက်လက် ထနေသည့် မမမြင့် စောက်ဖုတ်ထဲ ဒစ်မြုတ်အောင် ထိုးလိုက်ပြီး အကဲခတ်သလို မမမြင့်မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ မျက်စိမှိတ်ကာ မှိန်းနေသည့် မမမြင့်မျက်နှာ ရှုံ့ကနဲ တစ်ချက် ဖြစ်သွားပြီး လက်က အိပ်ယာခင်းကို တင်းတင်းဆုတ်လိုက်တာ သတိထားမိလိုက်သည်၊ ဒစ်ဝင်သွားသော်လည်း လျှောလျှောလျူလျူ ဆက်မဝင်ပဲ တင်းကနဲ ဖြစ်သွားသည့်အထိ အတွေ့ကြောင့် အအိုဆိုပေမဲ့ မမမြင့် စောက်ဖုတ်က တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖြစ်နေသေးသည်ကို ခံစားလိုက်မိသည်မို့ အတင်းဆက်မထိုးပဲ အဝနားတင် အထုတ်အသွင်း ကစားရင်း အတွေ့အကြုံ ရင့်နေသူပီပီ မမမြင့် အခြေအနေကို ကြည့်လိုက် သူ့လီးဒဏ် ခံနိုင်အောင် တဖြေးဖြေး ချော့သွင်းလာသည်။

မမမြင့်မှာ တစ်ခါမှ ခုလို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ တင်းကျပ်နေအောင် လီးဝင်နေသည့် အရသာ မခံစားဖူးသေးပေ၊ တစ်ချက်တစ်ချက် ဖိထိုးလိုက်တိုင်း အောင့်သလိုလို နာသလိုလို ဖြစ်ကာ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ ညည်းသံ ထွက်မိသော်လည်း နာသည့်အရသာက ခံလို့ကောင်းနေသည်မို့ နာသည်ကိုပင် အရသာ တွေ့နေသလို ဖြစ်နေသည်။ မမမြင့်မှာ အခုမှ အလိုးခံရသည့် အရသာကို သေသေချာချာ သိတော့သည်၊ သူ့ယောက်ကျားလို စွပ်ကနဲ့ ထိုးသွင်းကာ လေးငါးဆယ်ချက် တဖုတ်ဖုတ်နှင့် လိုးပြီး သူဘာမှမသိခင် ညိမ်ကျသွားသလိုမျိုး မဟုတ်ပဲ တဖြေးဖြေး တိုးဝင်လာသည့် လီးက စောက်ဖုတ်အတွင်း ပြောပြမတတ်အောင်ပင် တင်းကျပ်ကာ အရသာရှိလွန်းနေသည်။ ကောင်းလွန်းလှသည်မို့ အောင့်တောင့်တောင့် ခံစားရသည်ကိုပင် နာသည်ဟု မထင်တော့၊ ဒီထက်နာသည့် အရသာကိုပင် တောင့်တသလို ဖြစ်လာသည်။

တဖြေးဖြေး တိုးဝင်လာသည့် လီးက ဝင်လာရင်း စူးကနဲဖြစ်ကာ ကျင်သလိုလို အထိမခံနိုင်အောင် နာပြီး တုန်သွားတော့မှ လန့်ပြီး အား,ကနဲ အသံထွက်ကာ မှိတ်နေသည့် မျက်စိနှစ်လုံးလဲ ပွင့်သွားသည်။ ကိုမျိုးလည်း ဒီတော့မှ သူ့လီး သားအိမ်ထောက်မိသည်ကို သတိထားမိသွားပြီး ဆက်မထိုးပဲ အသာမှိန်းကာ သားအိမ်ဝ ထောက်နေသည့် လီးကို အသာပြန်ဆုတ်ပြီး မမမြင့်အင်္ကျီကို လှန်တင်ပြီး နို့သီးကို ငုံ့စို့တော့သည်။ လက်ကလည်း နို့အုံကို ကိုင်ကာနယ်သည်။ မမမြင့်လည်း လီးက သူ့အတွင်းကို လာထောက်ကာ ရုတ်တရက် နာသလိုလို စူးကနဲ ဖြစ်ပြီး၊ အထိမခံနိုင်သလို ကျင်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်မို့ လန့်ကာ အော်လိုက်သော်လည်း တခဏလေး အတွင်းမှာ ထိုအထိမခံနိုင်အောင် ကျင်သည့် အရသာ ပြန်လိုချင်သလိုလို ဖြစ်လာသည်။

ကိုမျိုးက မမမြင့်နို့ကို မလွတ်တမ်း ဆွဲစို့နေရင်း သူ့လီးကို အသာပြန်ဖိချသည်။ သားအိမ်ကို ထောက်မိသည်အထိ ဖိပြီးမှ ဆက်မဖိတော့ပဲ သူ့ဖင်ကို ရန်းကာ ရန်းကာဖြင့် လီးထိပ်ဖြင့် သားအိမ်ဝကို မထိတထိ ပွတ်ကစားတော့သည်။ ကျင်တစ်ချက် ကောင်းတစ်ချက်နှင့် မမမြင့်မှာ ဘာဖြစ်နေမှန်းပင် မသိတော့၊ သူ့နို့ ကုန်းစို့နေသည့် ကိုမျိုးခေါင်းကို အတင်းဖက်ပြီး ခြေနှစ်ဖက်က ကိုမျိုးခါးကို ခွကာ မထိတထိ ထောက်နေသည့် လီးကို ထိထိမိမိဖြစ်အောင် အတင်းကော့ပေးတော့ သည်။

မခံနိုင်အောင် ကျင်သည့် အရသာက အသံထွက် အော်မိအောင်ပင် ကောင်းမှန်း ခုမှ မမမြင့် သိတော့သည်။ တဖြေးဖြေးနှင့် ကိုမျိုးလည်း ကြမ်းလာသလို မမမြင့် အော်သံလည်း ကျယ်လာသည်။ လူကို အတင်းဖက်က ခွထားသည်မို့ မမမြင့် ကောင်းနေမှန်း ကိုမျိုးသိလိုက်သည်။ မမမြင့် အော်သံကျယ်လာသည်မို့ နို့အုံကို နယ်နေသည့် လက်က ပါးစပ်ကို လှမ်းပိတ်ရင်း

" တိုးတိုး၊ တိုးတိုး၊ မမြင့် အရမ်းနာလို့လား"

လေသံနှင့် သတိပေးလိုက်မှ မမမြင့်လည်း သတိရကာ အတင်းဖက်ထားသည်ကို ဖြေလျှော့ရင်း

" ဘာတွေဖြစ်ကုန်မှန်းတောင် မသိတော့ဘူး၊ ဟိုးအတွင်းမှာ မနေနိုင်ဘူး"

" အရမ်းနာလို့လား မမြင့်"

" နာလား ဘာလားတောင် မသိတော့ဘူး ကိုမျိုးရာ၊ မနေနိုင်တော့ဘူး"

" အင်း အင်း၊ သတိထားနော် မမြင့်၊ အော်သံအရမ်းကျယ်ရင် ဘေးအိမ်ကြားမှာစိုးလို့" 

ဟု ပြောရင်း စောစောကလို ဒူးထောက်ပြန်ထိုင်ကာ ကြည့်လိုက်တော့ သူ့လီးက အဆုံးထိ ဝင်နေလေပြီ။ တဆုံးဝင်နေသည့် လီးကို ထပ်ဖိချလိုက်တော့ မမမြင့် အော်မလိုလို ပါးစပ်ဟလာပြီး အသံမထွက်ရဲပဲ အီးကနဲ ကျိတ်ပြီး အသံထွက်လာသည်။ ကိုမျိုးက တစ်ဆုံးနီးပါး ဆွဲထုတ်ပြီး တဖြေဖြေး အဆုံးထိ ပြန်ထိုးသွင်းပြန်သည်။ မမမြင့် ဟ,နေသည့် ပါးစပ်မှာ စေ့မရတော့၊ အဆုံးထိ ထိုးထည့်လိုက်လျှင် အော်မလိုလို ပါးစပ်က ပြဲနေအောင် ဟ,သွားလိုက် ဆွဲထုတ်လိုက်လျှင် နည်းနည်းပြန်စေ့လာလိုက်နှင် ဖြစ်နေတော့သည်။

ပထမ လေးငါးဆယ်ချက်မျှ အစမ်းပျိုးပြီး တဖြေးဖြေး အရှိန်မြှင့်လိုက်သည်နှင့် မမမြင့်မှာ အသံမထွက်မိအောင် သူ့လက်နှင့် သူ့ဖာသာ သူ့ပါးစပ်ကို ပိတ်ကာ တအီးအီးနှင့် ခပ်တိုးတိုး အသံထွက်ရင်း ကြိတ်ခံတော့သည်။ အချက်ရေ များလာသည်နှင့်အမျှ မမမြင့်လည်း ခံနိုင်ရည် ရှိလာပြီး နှစ်ယောက်သား အပေးအယူ တည့်လာသည်။ ကိုမျိုးလိုးနေသည်မှာ သူ့ယောက်ကျား လိုးသလို သူဘာမှမသိခင် ပြီးကာ ငြိမ်ကျသွားတာမျိုး မဟုတ်ပဲ လီးက ကြီးလဲကြီး၊ ရှည်လဲရှည်ကာ သားအိမ်ထဲထိ ရောက်အောင် ဆောင့်လိုးနေတာကြောင့် ကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲနှင့် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်နေအောင် ခံလို့ကောင်းသည့် အရသာမို့ အတွင်မှ အောင့်ပြီး နာသည်ကိုပင် နာသည်ဟု မထင်တော့ပဲ နာသည့်အရသာကပင် ခံလို့ကောင်းနေသည်။

ကိုမျိုးဆောင့်ချက်လည်း တဖြေးဖြေး မြန်ကာ အားပါလာသလို မမမြင့်လည့် ခံနိုင်ရည် ရှိလာကာ နောက်ဆုံး ကိုမျိုးလည်း သူ့သုတ်ရည်ကို မမမြင့် သားအိမ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သလို မမမြင့်လည်း အတွင်းမှ မျိုးဥတွေ စီးဆင်းထွက်လာလို ခံစားရပြီး နွေးကနဲ နွေးကနဲနှင့် သုတ်ရည် သူ့သားအိမ်ထဲ ဝင်လာသည့် အရသာကို ခံစားရင်း ကိုမျိုးကို အတင်းဖက်ကာ နှစ်ယောက်သား ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားလိုက်ရသည်။ ခဏမှိန်းကာ ပြီးမြောက်သွားသည့် ကာမအရသာကို ခံစားပြီးမှ မမမြင့်လည်း အသိစိတ်ပြန် ဝင်လာသလို

" ကိုမျိုး၊ မမြင့်တို့တော့ မှားပြီထင်တယ်"

" မမြင့်ကလဲ ဘယ်သူမှ သိတဲ့ကိစ္စ မဟုတ်တာ၊ မမြင့် ကိုယ်ဝန်ရလာရင် မမြင့်ယောက်ကျားက ဝမ်းတောင်သာအုံးမယ်"

" ဒါတော့ ဒါပေါ့၊ မမြင့်က သူများသိမှာ ကြောက်တာ"

" မသိပါဘူးဆို၊ ကျနော်လာတာ နေတောင်ဝင်နေပြီ၊ လာမေးလဲ ပြောလိုက်ပေါ့၊ မီးဖိုချောင် ပျက်နေလို့ လာပြင်ခိုင်းတာလို့၊ မရိပ်မိပါဘူး၊ ကျနော်တို့ နှစ်အိမ်တစ်အိမ် အမြဲကူးနေတဲ့ဟာ၊ မမြင့်သာ အော်သံ အရမ်းမကျယ်နဲ့"

" ဟဲ့ မနေနိုင်ဘူးဟ၊ ငါက အဲလိုခံဘူးတာ မဟုတ်ဘူး၊ ငါ့ယောက်ကျားဟာက နင့်လောက်ကြီး မဟုတ်ဘူး၊ ပြီးတော့ ခဏလေးနဲ့ ပြီးတာ"

" ဒါကြောင့်မို့ထင်တယ် လိုးလို့ အရမ်းကောင်း၊ တင်းပြီးကျပ်နေတာ၊ မမြင့်ရော ကောင်းလား"

" ကောင်းလွန်းလို့ အော်နေရတာပါဆို၊ ခဏခဏဆို လူသိမှာကြောက်တာ"

" မသိပါဘူး၊ ဘယ်သူမှ တွေ့တာမဟုတ်ဘူး၊ ကျနော်လာတာ သိပ်ကြာနေရင် မကောင်းဘူး၊ ခုပြန်တော့မယ်၊ နက်ဖြန်ကြ နည်းနည်းလေး မှောင်တာနဲ့ လာခဲ့မယ်"

" အင်း၊ လူရိပ်လူခြေကြည့်အုံး"

" အင်းပါ"

````````````````````````````````````````

အခန်း (၂၄)

နောက်နေ့ မှောင်စပျိုးသည်နှင့် ကိုမျိုးရောက်လာသည်။ မမြင့်ကလည်း လမ်းပေါ် မျှော်ကြည့်နေရင်း ကိုမျိုးလာသည်ကို တွေ့သည်နှင့် တံခါးကို အသင့်ဖွင့်ထားသည်။ ကိုမျိုး အထဲရောက်သည်နှင့် တံခါးကို သေချာပြန်ပိတ်လိုက်သည်။

" လာ မမြင့် အခန်းထဲသွားမယ်"

မမြင့်ကို တွေ့သည်နှင့် ကိုမျိုးလီးက တောင်ချင်နေလေပြီ၊ အချိန်မဆွဲတော့ပဲ မမြင့်ကို ဆွဲကာ အခန်းထဲ ခေါ်လိုက်သည်။ အိပ်ယာပေါ် ထိုင်ချလိုက်သည့် မမြင့်ရှေ့တွင် မတ်တပ်ရပ်ကာ ကိုမျိုးက သူ့လုံချည်ကို ဖြေချလိုက်သည်။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မဝတ်လာသောကြောင့် သံချောင်းလို မမာသေးသော်လည်း တင်းနေသည့် လီးက မမြင့်မျက်နှာရှေ့ ဘွားကနဲ ရောက်လာသည်။ မမြင့်က သူ့မျက်စိရှေ့တွင် ထောင်တက်တော့ မယောင်ယောင် တင်းနေသည့် လီးကိုကြည့်ကာ

" မင်းဟာကြီးကလဲ အားကောင်းမောင်းသန်ကြီး" ဟု ပြောရင်း မနေနိုင်သလို လက်နှင့်ဆုတ်ကိုင်ရင်း ပါးစပ်နှင့် တေ့လိုက်သည်ကို ကိုမျိုးက မမြင့်လက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့ဖင်ကို ပေးကိုင်သည်။ လီးကို လွှတ်လိုက်ရသည်မို့ မမြင့်က နောက်လက်တစ်ဖက်က လာကိုင်ပြန်သည်။ ကိုမျိုးက ဆွဲယူကာ သူ့ဖင်ကို ပေးကိုင်လိုက်ပြန်သည်။ မမြင့်က ဘာဖြစ်တာလဲ သဘောနှင့် မော်ကြည့်သည်ကို ကိုမျိုးက သူ့လီးကို မမြင့်မျက်နှာပေါ် တင်ရင်း

" မကိုင်ပဲ ပါးစပ်နဲ့ ထိမ်းစုတ်လေ၊ အဲဒါမှ အရသာရှိတာ"

မမြင့်က သဘောပေါက်သွားပြီး ပါးစပ်ဟကာ လီးကို သွင်းလိုက်သည်။

" နှုတ်ခမ်းကိုစူပြီး အတွင်းသားနဲ့ ဖိဖိစုတ် မမြင့်"

မမြင့်က ကိုမျိုးပြောသလို လုပ်ရင်း မော့မော့ကြည့်သည်။ ကိုမျိုးက သူ့အင်္ကျီကိုပါ ချွတ်လိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးတီးနှင့် ကော့ကာ ကော့ကာ ပါးစပ်ထဲ အလိုက်သင့် ထိုးထည့်ပေးသည်။ အရင်က တစ်ခါမှ လီးမစုတ်ဘူးသော်လည်း စုတ်ရင်း အရသာတွေ့လာသည်မို့ အာခေါင်ထဲ ရောက်အောင်ပင် ထိုးကာ အားနှင့် ပါးချိုင့်အောင် အတင်းစုတ်တော့သည်။ ကိုမျိုးကလည်း မမြင့် နဖူးမှ ဆံပင်ကို သတ်တင်ပေးရင်း မမြင့် အားရပါးရ လီးစုတ်ပေးသည့် အရသာကို ခံနေသည်။ နောက် သူ့ဖင်ကို ကိုင်ထားသည့် မမြင့်လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ ဂွေးဥကို ပေးကိုင်သည်၊ မမြင့်မှာလည်း ခဏတွင်းမှာပင် ကျွမ်းကျင်လာသလို လီးကို စုတ်ရုံတင်မကတော့ပဲ မျက်နှာဖြင့်ထိုးကာ အပေါ်ကို ထောင်တင်ပြီး လျှာနှင့်ပါ တစ်ချောင်းလုံးကို ယက်တတ်လာသည်။ အစပိုင်းက လီးက မျက်နှာနှင့် ဖိသည်ကို လွတ်လွတ်သွားသော်လည်း အတင်းလိုက်ဖမ်းကာ မျက်နှာနှင့် မလွတ်အောင် ထိမ်းတတ်လာသည်။ မမမြင့် ပုံစက မနေ့ကနှင့် မတူပဲ ပိုစိတ်ပါလာသလို လုပ်ရဲကိုင်ရဲ ရှိလာသည်။

မမမြင့်မှာ လီးစုတ်သည့် အရသာကို ကောင်းကောင်းသိသွားသလို ကိုမျိုး၏ ကြီးမားသန်မာလှသည့် လီးကို သူ့မျက်နှာနှင့် လိုက်ပွတ်ရသည်ကိုပင် ကြိုက်လာသည်။ ထိုမျှမက အမွေးထူထူ ပေါက်နေသည် လီးအရင်းကိုပင် သူ့မျက်နှာနှင့် အတင်းတိုးဝှေ့ရင်း အမွေးအုံကြားမှ အနံ့ကိုပင် နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် ရှူရင်း လီးချာင်းကို သူ့လည်ပင်းနှင့် ညှပ်ကာ လက်က ဂွေးဥကို ဖြစ်ညှစ်ကစားမိသည်။ မမမြင့် တစ်သက်သာတွင် စိတ်ကူးပင် မယဉ်ဘူးသည့် အလုပ်ကို ကိုမျိုးနှင့်ကျမှ ဘယ်သူမှ မသင်ရပဲ စိတ်ကူးပေါက်သလို နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် လုပ်တတ်လာတော့သည်။

မမမြင့် သူ့လီးကို မက်မက်မောမော စုတ်ရင်း မျက်နှာနှင့်ပါ တိုဝှေ့ကစားသည်ကို သဘောကျစွာ ငုံကြည့်ရင်း အရသာခံနေသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် သူလီးကို မမမြင့် မျက်နှာမှ ကွာသွားအောင် ဆွဲခွာလိုက်၊ မမမြင့်က သူ့ကို မော်ကြည့်တော့မှ ပြန်ထိုးပေးလိုက်နှင့် ကစားသေးသည်။ နောက်တော့ သူစနေမှန်း သိပြီး မမမြင့်ကလဲ သူက ဆွဲခွာသည်နှင့် လက်က တင်ပါးကို ဖြတ်ကနဲ ရိုက်ရင်း မျက်နှာနှင့် အတင်းလိုက်ကပ်ကာ စုတ်တော့သည်။ နောက်တော့ ကိုမျိုးလဲ မနေနိုင်တော့ပဲ မမမြင့် အဝတ်အစားကို ဆွဲချွတ်ကာ သူကတစ်လှည့် မမမြင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို စိတ်ထင်သလို လုပ်တော့သည်။ မမမြင့်ကလဲ ကိုမျိုး သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို နမ်းနေသည့်တိုင်အောင် လက်က လီးကို မလွတ်တမ်း ဆုတ်ကိုင်ထားရင်း တဟင်းဟင်း ခပ်တိုးတိုး ညည်းကာ ကိုမျိုးလုပ်သမျှ အရသာ တွေ့နေတော့သည်။

ကိုမျိုးကလည်း စောက်ဖုတ်ကြိုက်သည်။ ကြိုက်တာမှ ပါးစပ်နှင့်အပ်ကာ မခွာတမ်း လျှာနှင့် ထိုးယက်သလို စုတ်လဲ စုတ်သည်။ ကိုမျိုးပါးစပ် တစ်ခုလုံးက မမမြင့် စောက်ဖုတ်တစ်ပြင်လုံးကို နေရာလွတ်မရှိအောင် အုပ်ထားသလို လက်ကလဲ နို့အုံကို ဆုတ်ဆွဲကစားသည်။ မမမြင့်မှာ ကိုမျိုး သူ့စောက်ဖုတ်ကို ယက်နေသည့် အရသာကို အသံကျယ်ကျယ် မထွက်ရဲပဲ အံတင်းတင်းကြိတ်ကာ ခံရင်း အိပ်ယာခင်းကို ဆုတ်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။

သူ့သားအိမ်ထဲ ဝမ်းခေါင်းထဲမှလဲ ကျင်ကနဲ ပူကနဲနှင့် မျိုးဥတွေ ဆင်းနေသလား မပြောတတ်၊ တစ်သက်နှင့် တစ်ကိုယ် မခံစားဖူးသည့် အရသာကို ကိုမျိုးနှင့်တွေ့မှ အပြည့်အဝ ခံစားနေရပြီး ကြိုက်ကာ မရှက်နိုင်တော့၊ မနေနိုင်သလို တစ်ချက်တစ်ချက် သူ့ပေါင်ကြားမှာ အပ်နေသည် ကိုမျိုးခေါင်ကို လာလာဆွဲကိုင်ကာ သူ့စောက်ဖုတ်နှင့် အတင်းဆွဲဖိမိသည်။ အားရပါးရ ဘာဂျာမှုတ်အပြီးမှာတော့ မမမြင့်ကို ဖင်ကုန်းခိုင်းကာ သူက အနောက်မှနေ၍ လိုးတော့သည်။ 

မမမြင့်မှာ တစ်ခါမှ ခုလို လေးဘက်ထောက်သလို ဝတ်ပြီး ဖင်ထောင်ကာ မခံဘူး၊ ကိုမျိုး ပြောသလို နေရင်း ဖင်ကို နောက်ပြစ်ကာ သူ့စောက်ဖုတ် အနောက်ဖက် ပြူလာအောင် နေရင်း ကိုမျိုးလိုးသည့် ဒဏ်ကို မျက်ဖြူဆိုက်လောက်အောင် ခံတော့သည်။ ခံရသည်မှာ နာသည်လဲမဟုတ် တုတ်ပြီး ရှည်လှသည့် ကိုမျိုးလီး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဝင်ကာ သားအိမ်ထဲထိ တိုးဝင်သွားပြီး အောင့်ကနဲ ခံရသည်ကို အသံမထွက်ပဲ မနေနိုင်၊ စူးပြီး ကျင်သွားသည့် အရသာက ဘာနှင့်မျှ မတူအောင် ကောင်းလွန်းသည်မို့ မအော်မိအောင် စောင်စကို ပါးစပ်နှင့် အတင်းကိုက်ထားရသည်။ ကိုမျိုးကလဲ အစပိုင်း သွင်းခါစ လေးငါးဆယ်ချက်မျှသာ ညှာညှာတာတာ အထုတ်အသွင်း လုပ်ကာ လိုးသော်လည်း အရှိန်ရလာသည်နှင့် ဒလကြမ်း ဆောင့်တော့သည်။ တဖြောင်းဖြောင်းနှင့် ဖင်ကို ဆီးခုံနှင့် ရိုက်မိသည့် အသံကပင် တအီးအီးနှင့် ကျိတ်ပြီး အသံထွက်နေသည့် မမမြင့် အသံထက်ပင် ကျယ်သယောင်ယောင် ဖြစ်နေတော့သည်။

ကိုမျိုးကလည်း တော်ရုံမပြီး၊ သူ့ယောက်ကျားလို အချက် နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်ပြီး သူဘာမှန်းမသိခင် ပြီးသွားတာမျိုး မဟုတ်ပဲ ကြာရှည်လိုးနိုင်သည်မို့ မမမြင့် ကြိုက်သည်လည်းပါသည်။ အဆောင့်ကြမ်းသည်မို့ ကုန်းထားသည့် မမမြင့်မှာ အိပ်ယာပေါ် မှောက်သလို လဲကျသွားတတ်သည်ကို ခါးကိုဆွဲမကာ ပြန်ပြန်ထောင်ရင်း မညှာမတာပင် လိုးသည်။ ကိုမျိုး မညှာလေ မမြင့်က သဘောကျလေ ဖြစ်နေတော့သည်။ အတွင်းမှ အောင့်ကာ စူးကနဲ ကျင်ကနဲ တက်တက်လာသည့် အရသာကို ဘယ်လိုကြိုက်မှန်းမသိ ကြိုက်ကာ အကျယ်ကြီး အော်ကာ အားရပါးရ ခံပြစ်လိုက်ချင်သည်ကို မနည်းထိမ်းနေရသည်။

ကိုမျိုးကလည်း ပုံစံအမျိုးမျိုးသုံးကာ လိုးရင်း သူဆောင့်လို့ မောလာလျှင် လီးကို အဆုံးထိ ထိုးထည့်ကာ တစ်ချက်ခြင်း ခပ်ဖြေးဖြေး အထုတ်အသွင်း လုပ်ကစားရင်း နားတတ်သည်။ လီးဆွဲထုတ်လိုက်သည်နှင့် ပလွတ်ကနဲ အသံမြည်ကာ လီးကျွတ်သွားသည့် အချိန်တွင် မမမြင့် စောက်ဖုတ်ထဲမှ လေများ တဘူဘူနှင့် အီးပေါက်သလိုပင် ထွက်လောက်အောင် မမမြင့် စောက်ဖုတ်မှာ ကျပ်ပြီးစေးနေလေသည်မို့ ကိုမျိုးအဖို့ လိုး၍ မဝနိုင်အောင်ပင် ဖြစ်နေတော့သည်။ ကိုမျိုးလည်း နေ့စဉ် မမမြင့် အိမ်တွင် တစ်နာရီခန့် နေကာ နှစ်ယောက်သား ကာမသုခကို ပျော်ပျော်ကြီး ခံစားကြရင်း နှစ်လမျှကြာတော့ မမမြင့်မှာ ကိုယ်ဝန်ရလေတော့သည်။

===============================

အပိုင်း (၅) ဆက်ရန် >>>>>>