စိတ်နဲ့ချည်တဲ့ ကြိုး အပိုင်း ( ၄ )

 စိတ်နဲ့ချည်တဲ့ ကြိုး အပိုင်း ( ၄ )

နရသူ ရေးသည်။

အခန်း ( ၉ )

ဆရာမသင်းသင်းနွယ်စောက်ဖုတ်က လတ်ဆတ်သည်။ ရနံ့တစ်မျိုးသင်းပျံ့လျက် ဆန့်ကျင်ဖင်လိင်အပေါ် အထူးပင် ဆွဲဆောင်မှု ရှိနေသည်။ အမွေးအမြှင်တွေ အစုလိုက်အဖုတ်လိုက်  အုံလိုက်ကျင်းလိုက်ပေါက်ကာ ရှုပ်ထွေးသယောင်ရှိနေပေမယ့် တစ်ကိုယ်ရည် သန့်ရှင်းမှုကို ဂရုစိုက်သူမို့ စောက်ဖုတ်က ညစ်ပတ်မနေဘဲ နီနီထွေးထွေး အပြင်ကိုလန်ထွက်နေသော နှုတ်ခမ်းသားထူထူနှစ်ချပ်ကပင် သစ်လွင်လတ်ဆတ်ကာ မျက်စိပသာဒရှိရှိ စောက်ရည်ကြည်များဖြင့် စိုလဲ့ဝန်းရံကာ စောက်ရည်အိုင်ထွန်းလျက် ရမ္မက်စိတ်ကို အစွမ်းကုန် လှုပ်ရှားနိုးကြွအောင် တမင်တကာ စေ့ဆော်ပေးနေသလို ဖြစ်နေသည်။ 

တဖန် သူမ၏ စောက်ပတ်ထိပ်မှ လူကြီးလက်သန်းထိပ်မက ကြီးမားကာ အပေါ်ကို ငေါက်တောက်ကလေး ကော့ချွန်ထောင်ထ၍နေသော စောက်စိအသားထစ်ကလေးကလည်း ရာဂနှင့် စပ်လျဉ်းသည့် ရင်တွင်းခံစားချက် တို့ကို ကပြောင်းကပြန် ရုန်းကြွဖြစ်ပေါ်လာအောင် အထူးပင် ဆွဲဆောင်ညှို့ငင်နေသည့်အလား ရှိလေသည်။

ဂိုပါးရ် ကြည်ကြည်ခိုင့်စောက်ပတ်ကို မဆွသေးဘဲ သူမှုတ်နေကျဖြစ်သည့်အတိုင်း ဆရာမသင်းသင်းနွယ်ရဲ့စောက်ပတ်ကို ပါးစပ်နှင့်စုပ် လျှာကတော့ချွန် လုပ်ကာ အထက်နှင့်အောက် ဒေါင်လိုက် အလျားလိုက် ပတ်ပတ်လည်ကို ရစ်ဝိုက်ကာ အတန်ကြာအောင် ယက်သပ်ဆွရင်း အကွဲကြောင်းအောက်ဖက်ရှိ သူမစောက်ခေါင်း ဂလိုဏ်ပေါက်ကလေးထဲကို လျှာဖြင့်ထိုးသွင်းမွှေနှောက် ခလောက်ကစား ပေးသည်။ 

စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာနှင့်ထိုးမွှေရင်းကနေ သူမ စောက်စိထိပ်ကလေးကိုလည်း လျှာနှင့်မထိတထိလုပ်ကာ ရိုးတိုးရွတဖြစ်အောင် ဆော့နှူးပေးပြန်ရာ သင်းသင်းနွယ်လည်း ဓာတ်အလိုက်ခံရသည့်နှယ် ကျင်ဆိမ့်တက်သွားပြီး ဂိုပါးရ်ခေါင်းကို ယောင်ယမ်း၍ လှမ်းဆွဲဖိထားလိုက်မိသည်။ စောက်ရည်တွေက ဘာသန်သလဲမမေးနှင့်။ သင်းသင်းနွယ်အိုးအိုးအင့်အင့် အော်ညည်းကာ ဖီးလ်တက်ပြီးရင်းတက်နေသလို နဘေးမှ ကြည်ကြည်ခိုင်သည်လည်း သူ့ဆရာမလေးအမှုတ်ခံနေချိန်မှာ သူမစောက်ပတ်ကိုသူမ အကွဲကြောင်းရာလေးတစ်လျှောက် ထက်အောက်စုန်ဆန် ဖိဖိပွတ်ရင်း စောက်ပတ်ကို လက်ဇောင်းတိုက် လက်ပူတိုက် လွှတိုက်ကာဖြင့် အစိထိပ်ဖူးကလေးကိုပါ ဆွဲဆွဲခါပြီး ဖိပွတ်ချေကစားရင်း ဖင်ကြီးတကြွကြွ ကော့လိုက်ပျံလိုက် ကြွလိုက်ဖြစ်နေလေသည်။

သင်းသင်းနွယ်ကို စိတ်ကြိုက်ထန်နေအောင်မှုတ်ပြီးမှ ကြည်ကြည်ခိုင်ရှိရာလာပြီး သူမစောက်ပတ်ကို ပြွတ်ကနဲ နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ ကြည်ကြည်ခိုင့်စောက်ပတ်မှာလည်း ဆရာမသင်းသင်းနွယ်နှင့် တစ်မျိုးတစ်ဘာသာစီဆိုသလို သင်းအီအီရနံ့တစ်မျိုးမွှေးကြူကာ ချေးညှော်ဟူ၍ စိုးစဉ်းမျှမရှိ ပကတိအပျိုစင်စောက်ပတ်ကဲ့သို့ ရှင်းသန့်လတ်ဆတ်ကာ ကာမသွေးများ မပြတ်စီးဝင်ပျံ့နှံ့သည့်အနေဖြင့် ခုံးခုံးကြွကြွ မို့ဖောင်းဖောင်းကြီးဖြစ်လျက် လက်တစ်အုပ်စာလယ်တစ်ကွက်မှာ တဏှာရည်တသွင်သွင်ယိုစိမ့်ဖိတ်လျှံကာ တင်းတင်းစေ့သော နဂိုနေအသွင်အပြင်ကနေ ဖိုလိင်အင်္ဂါကို အစွမ်းကုန်ငံ့လင့် ဆီးကြိုလေဟန် လေအလာမှာလန်းပွင့်လာသည့် ကြာပဒုံပွင့်ချပ်နှယ်ပင် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ချပ်က ခပ်ဟဟပုံစံနှင့် အာတာကွဲကလေးပွင့်ဟလို့နေပြီး ဂိုပါရ်လည်း မြင်တွေ့နေရသော အခြေအနေတို့ကြောင့် စိတ်အနေကို ဘယ်လိုမှ ထိန်းချုပ်မထားနိုင်သည့်နည်းတူ ဖောင်းရွရွသူမစောက်ပတ်ကို အာလျစိတ်ကဲလွန်စွာဖြင့် ငမ်းငမ်းတက်ကြီး ကုန်းဟပ်စုပ်နမ်းရင်း စောက်ပတ်နှင့်ပါးစပ် သံဝါပြုရန် ထက်သန်စွာ စိုင်းပြင်းလိုက်မိ လေသည်။

ကြည်ကြည်ခိုင်တစ်ယောက် ရူးရူးမူးမူး လူမှန်းသူမှန်းမသိအောင်ဘဲ ထူထူပူပူဖြစ်ကာ တုန်တခိုက်ခိုက် ထွန့်လူးလို့သွားသည်။ ငပြေမဆားထိ ငရံ့ပြာလူး ဟူသော စကားရပ်သည် အကြောင်းမဲ့ ပေါ်ထွန်းလာခြင်း မဟုတ်မူ၍ ကမ္ဘေကမ္ဘာ အဦးအစလောက် ကတည်းကပင် လူတို့၏ဖောက်ပြန်တတ်သော အမူအကျင့် ပြုခဲ့ဖူးသမျှ လျောင်းအိပ်ထိုင်ထ ငိုရယ်မဲ့ပြုံးစသည့် သွေဖည်၍ မရစကောင်းသော စွဲမြဲနေသည့် အပြားပြားသော အလေ့စရိုက်များကို အခြေခံပြီး ပေါ်ထွန်းလာသော စကာရပ်မျှသာလျှင် ဖြစ်လေရာ ယခု ကြည်ကြည်ခိုင် ရမ္မက်အရှိန်ဖြင့် ဇောကပ်ကာထွန့်လူးနေပုံမှာလည်း ဤနှယ်သာလျှင် ဖြစ်ပေတော့သည်။

ဆယ်မိနစ် ဆယ့်ငါးမိနစ်သာသာခန့် ကြာချိန်ကလေးအတွင်း ကြည်ကြည်ခိုင် စောက်ရည်နှစ်ကြိမ်တိတိ ပန်းလွှတ်ထွက်ကာ ကာမကိစ္စ ပြီးစီးခဲ့ရသည်။ ဒီတစ်ခါ ဆရာမသင်းသင်းနွယ်အား လိုးရန်အလှည့်သို့ ရောက်ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်သား နေရာယူကြပြီး …

ဆရာမသင်းသင်းနွယ်၏ ကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်ပေးထားသည့် ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက် အကြားကနေ အပြင်ကို ပြူတစ်ထွက်နေသည့် စောက်ဖုတ်အုံကြားမှ အကွဲကြောင်းကလေးထဲကို ဂိုပါးရ်လီးကြီးတဝက်လောက်အထိ ထိုးသွင်းနှစ်မြှုပ်ထည့်လိုက်သည်။

လိုးနေကျ စောက်ပတ်ဖြစ်ပြီး မကြာခဏ လိုးကျင့်ရှိနေတာမို့လည်း ရှောကနဲ အဝင်ချောမောစွာ လီးဝင်သွားခြင်းဖြစ်ကာ သူ့လီးကြီး တဝက်လောက်အရောက်မှာ လီးကိုယ်ထည်တုတ်တုတ်ကြီးက တစ်စုံတစ်ရာကြောင့် အတွင်းမှာ တစ်ဆို့ကြပ်ညှပ်နေ သယောင်ဖြစ်ကာ နေရာတွင်ပဲ တန့်ရပ်လို့ သွားသည်။ ဂိုးပါးရ် ဆက်မသွင်းဘဲ ထိုအတိုင်း ဆက်လက်ထားရှိပြီး လဒစ်ကြီးပေါ်အောင် ပြန်ဆွဲထုတ် ပြန်ဖိဆောင့်ချနှင့် သွင်းချည်ထုတ်ချည် ဖိချည်ကြွချည် လိုးသွင်းလိုးထုတ် လုပ်ပေးနေပါသည်။ လီးဝင်သွားချိန်မှာ ထူအမ်းအမ်း ဖြစ်နေသော သင်းသင်းနွယ်၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများက လီးကြီးနှင့်အတူ အထဲကို  ဗြွတ်ဗွပ်ကနဲအသံနှင့် ကျွံနိမ့်ဝင်သွားသလို လီးပြန်အကြွမှာလည်း စောက်ဖုတ်အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားတွေ တစ်ပြုံလုံး လီးနှင့်အတူ အပေါ်ကို လိပ်ကြွကပ်ပါလာပြီး အပြင်ဖက်ထိတိုင် ပြန်အံထွက်လာတာ တွေ့ရသည်။ လီးကြီး တကယ်ကြီးကြောင်း သိသာလှသည့်အချက် ဖြစ်သည်။

လေးငါးဆယ်ချက်ဖိသွင်းလိုက် ပြန်ကြွလိုက်လုပ်ပြီး ချော့လိုးလိုးနေရာမှ ဂိုပါးရ် ဆရာမသင်းသင်းနွယ်၏ ရင်သားအိအိတွဲတွဲနှစ်လုံးကို သူမဗိုက်အောက်ကနေ လက်လျှိုကာ အသေအချာဆွဲကိုင်ပြီး သူ့လီးကို အဆုံးထိအရောက် ထိုးနှစ်ဆောင့်ချလိုက်ပါသည်။ လိုးရှိန်ရပြီးဖြစ်၍ ဒီတစ်ခါလည်း လီးကြီးအရင်းအဆုံးအထိ ချောကနဲဆောင့်တိုးဝင်ရောက်သွားသည်။

"ဖွတ် ဇွတ် ဗြိ စွိ ဇွတ် ဗြွတ် ဘွတ် ဗလွတ် ဘုတ်"

"အား အ အိအိ အင့် အိ အီး ဟီးး"

ဆရာမထံမှ ဟီးကနဲ အသံရှည်ကြီးဆွဲကာ ညည်းတွားလိုက်ချိန်မှာ ဂိုပါးရ်လည်း သူပြုနေကျဖြစ်သည့် အတိုင်း ဆရာမရဲ့ ဖင်သားအိအိ ကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားပါးတရဖိဖြဲပြီး အနောက်ကနေ အားအရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဘုတ်ဘုတ်ဘောက်ဘောက် ဟူသော အသားချင်းရိုက်ခတ်သံများ ထွက်ပေါ်လာအောင်ပဲ အသည်းအသန် စခန်းသွား လိုးပစ်လိုက်လေသည်။

"စွတ် ဖွတ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဘု ဘွပ် ဗလွတ် ဘုတ် ဘောက် ဗွပ် ဇွိ စွပ် ဗြွတ် ဘွတ် ဗလွတ် ဗွပ်"

"အား အင့် အင့် ဟင် အင့် အင့် အင့် ဂို ဂို ပါး အ ထိ ထိတယ် လိုး တ တအားလိုး ဆောင့်ပေး ကြမ်းကြမ်း ဆောင့် အိ အင့်အင့်"

ဂိုးပါးရ် အဆက်မပြတ်လိုးသည်။ လိုးပါများ၍ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ အာတာပြဲ ဖြစ်ကုန်သည်အထိ။ မိနစ်လေးဆယ် ကျော်ကျော် လောက် ဆက်တိုက် ဝုန်းဒိုင်းကြဲကာ ဖိလိုးပစ်လိုက်သည်။ ကြည်ကြည်ခိုင် ဆရာမအနားသွားပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ် နို့နှစ်ဖက်ဆွဲကိုင်၍ နို့သီးကစားပေးရာ ဆရာမ တဟင်းဟင်းနှင့်ဖြစ်လာသည်။

"ကောင်းလား ချယ် သူလိုးတာ အား ရစရာကြီး နော် ဟီးဟီး "

"ညည်း ပြင်ထား ဆက်တိုက်လိုးမှာ နန်းစတော့ နှစ်ပင်စီလိုးပြီးမှ နားမယ် စောက်ပတ်မှုတ်ခိုင်းမယ် "

"ဟား အ ထန်ပဲ"

"ထန်နိုင်မှ ဖြစ် မယ် ငါ ငါ စောက် ရည် ထွက် ထွက်ချင်လာပီ စပတ်တစ်ခုလုံး ဒင်းလိုးထားတာ ပူကျိန်းနေတာပဲ"

"ကြည်လည်း တအား အလိုးခံချင်ပီ ချယ်ရာ မြန်မြန် လိုး ခိုင်းလေ ကိုဂိုပါးရ် ချယ့်ကို အပီလိုးပစ်လိုက် ကြားလား သူပြီးတာနဲ့ ရှင့်လီးကြီး ကျွန်မစပတ်ထဲ ချက်ချင်းထည့်ချင်တယ်"

"ငါ လိုးပေးမယ် ကြည်ကြည် ခဏလး သည်းခံပြီး စောင့်လိုက် ဟုတ်ပလား"

ဂိုပါးရ်လည်း ပြောပြီး ဆရာမဖင်သားနှစ်ဖက်ဆွဲ၍ သူမတစ်ကိုယ်လုံး သွက်သွက်ခါယမ်းမတတ် အနောက်ကနေပြီး အကြမ်းပတမ်း လိုးချလိုက်လေတော့သည်။ အချိန်အကြာကြီး မစောင့်လိုက်ရပါ။ နှစ်ယောက်သား လရည်ရော စောက်ရည်ပါ တစ်ပြိုင်တည်း ပန်းလွှတ်ထွက်သွားကြဟန်နှင့် နှစ်ယောက်လုံး တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်ပြီး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ထွန့်လူးသွားကြရာက ကုတင်ပေါ်မှာ ထပ်မှောက်၍ ငြိမ်သက်သွားကြရာ ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း ဂိုပါးရ်ကို သူမထံအမြန်လာဖို့ နားပူနားဆာလုပ်ရပြန်ပါသည်။

ဂိုပါးရ်လည်း မနေသာဘဲ ဆရာမစောက်ဖုတ်ထဲက လီးကိုချွတ်ပြီး လီးတန်းလန်းနှင့် ထလာသည်။

"လာပြီ ကြည်ကြည် ပက်လက်လိုးရမလား မှောက်ခုံရက် ခွေးကုန်းလိုးမလား ကြိုက်တာပြော"

"ဟာ ကိုဂိုပါးရ် ကြိုက်သလို လုပ် စဖုတ်ထဲ လီးဝင်ရင်ပြီးရော "

"ကြိုက်ပြီ ခုနကလိုနေ ပက်လက်အိပ် ပေါင်နှစ်ဖက်ထောင်ပြီး ဖြဲထားလိုက် "

"အိုခေ လာ ရပြီ အစ်ကိုပါးရ်"

ကြည်ကြည်ခိုင် ပက်လက်ကားရယားလုပ်ပြီး သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် ပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဆွဲဖြဲ ပေးထားလိုက်သည်။ စောက်ပတ်ကအသစ်ကျပ်ချွတ်လိုဖြစ်ပြီး လက်နှင့်ဆွဲဖြဲထားသည့်တိုင်အောင် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ ပြဲရွဲလို့မနေဘဲ လီးဝင်သာရုံ ခပ်ဟဟကလေးသာရှိနေသည်ကို ဂိုပါးရ် ကောင်းကောင်းသတိထားမိသည်။ 

သူ့အတွေ့အကြုံနှင့် လိုးသက်အရဆိုလျှင် ဒီလိုမိန်းကလေးမျိုးမှာ ဘယ်လောက်ပဲလီးကြီးကြီးနှင့် စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး စုတ်ပြတ်သတ်ကွဲပြဲအောင် အလိုးခံရသည့်တိုင် စောက်ခေါင်းပေါက်လေးက မြင်မကောင်းရှုမကောင်းအောင် အာတာကွဲဖြစ်ကာ ပြဲလန်ကျယ်ဟ မသွားဘဲ ပါကင်အစစ်နီးပါး အော်ရီဂျင်နယ်အတိုင်း စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေး မပွင့်တပွင့်တင်းတင်းစေ့မြဲဖြစ်၍ တော်ဝင်နန်းထိုက်သည့် မဟေသီဒေဝီတို့ကဲ့သို့သော ရေမြေ့အရှင် ဘဝရှင်မင်းတြားကြီးတို့အကြိုက် တုနှိုင်းမမီနိုင်သည့် အလှမျိုးပဲလို့တောင် တင်စားလိုက် ချင်ပါတော့သည်။ ကြည်ကြည်ခိုင်က ကျောင်းသူအရွယ် ငယ်နုသူကလေးဖြစ်ရာ အလှအပအရာတွင်မက အထိအတွေ့အရာမှာလည်း ဆရာမသင်းသင်းနွယ်ထက် အပြတ်အသတ်သာမှာ သေချာသည်။

ဂိုပါးရ် သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲ ဝင်ကာ စောက်ပတ်အဝမှာ လီးဒစ်ကိုတေ့ရင်း တစ်ချက်နှစ်ချက် ထိုးမွှေဆွနှူးပေးလိုက်သည်။

"ဟာ ကျွတ် လုပ်မနေနဲ့ မြန်မြန်လိုး ဆောင့်ချလိုက်တော့"

"နာမယ်နော် အောင့်ထား "

"မပူနဲ့ ရတယ် ကျွန်မစပတ် လရည်ဝနေပြီ"

"ဒါလား လရည်ဝတဲ့စောက်ပတ် "

ဂိုပါးရ် အကြောင်းသိအောင်ပြလိုက်သည်။ လီးထိပ်ကြီးနှဲ့ကာနှဲ့ကာနှင့် သူမစောက်ပတ်အဝမှာ ထိုးမွှေပေးကာ အစိထိပ်ကလေးကိုပါ ပွတ်ချေပေးရင်းက ခါးအားကိုသုံးပြီး လီးကို အပေါ်စီးကနေ မပြောမဆို ဖိဆောင့်ချလိုက်ရာ စွိ ဇွပ်ကနဲ အသံနှင့်အတူ သူမစောက်ဖုတ်ထဲ လီးဒစ်လုံးကြီး နစ်မြုပ်ဝင်သွားသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင် အသံမထွက်ပေမယ့် မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ပြီး ခေါင်းတယမ်းယမ်းနှင့်နေရာ ဂိုပါးရ်က …

"ရလား နာ သေးလား ပြန်လျှော့ရမလား"

"အင့် နာတော့ နာတယ် မ မလျှော့နဲ့ ဆောင့် ထပ် ဆောင့် … နည်းနည်းချင်း ထပ်ဖိသွင်းကြည့်လိုက် ဖြေးဖြေးသွင်းရင် ရ ပါ တယ် "

လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်သွင်းကာ ထပ်ဖိချသည်။ သူ့လီးကြီး နောက်တစ်လက်မခန့် ထပ်ဝင်သွားတော့ ရပ်လိုက်သည်။ လီးကြီး အပြင်ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ လဒစ်ကြီး ဘွပ်ကနဲ အပြင်ကန်ထွက်လာပြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ဟာကနဲဖြစ်သွားသည်။

"အ အ မ မချွတ်နဲ့ … ဘာလို့ ချွတ်လိုက်တာလဲ မ မလိုးချင်ဘူးလား "

"လိုးမယ် ထပ်လိုးဖို့ ချွတ်လိုက်တာ … ကိုင်း လာပြီ"

ဂိုပါးရ် ခုနကအတိုင်း ပြန်သွင်းသည်။ လီးကြီး ၆ လက်မသာသာလောက် ထပ်ပြီး နစ်စိုက်ဝင်ရောက်သွားပြန်သည်။ သူမစောက်ပတ်အတွင်းမှ အသားနုနံရံများက သူ့လီးကြီးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ညှစ်စုပ်ဆွဲထားသလိုဖြစ်နေသည်။ ကြပ်လိုက်တာလည်း ပြောမနေနှင့်တော့။ ပါကင်မဟုတ်လို့ သာပဲ။ ပါကင်အစစ်သာဆိုလျှင် သူ့လီးပါစုတ်ပြဲပြီး သွေးထွက်သွားနိုင်ပါသည်။

"စပတ်ထဲမှာ တစ်ကြပ်နေတာပဲ စိမ်ပြီးလိုးလို့ တအားကောင်းတယ်"

"ကောင်းလား တကယ်လား ကိုဂိုပါးရ် ကောင်းတယ်ဆို ကျေနပ်တယ် စိမ်ချင်လည်းစိမ်ထား ပြန်တော့ မချွတ်နဲ့"

"အေး မချွတ်ချင်ဘူး ဒီနေ့ နင့်ကိုလိုးရတာအတန်ဆုံးပဲ စပတ်က ပါကင်အတိုင်းပဲ"

"ထပ်လိုးပေး အစ်ကို့ ဒစ်ကားကြီးက သူများထက်ကြီးနေတာ ဒါကြောင့်ကြပ်တာဖြစ်မယ် ပြီးတော့ လီးကြီးတုတ်သလို ရှည်လည်းရှည်တယ် အရမ်းဇိမ်ရှိတာပဲ"

"နင်မနာဘူးလား အကြည်လေး "

"နဲနဲနာတယ် ဒါပေမယ့် ရပါတယ် စပတ်မကွဲရင်တော်ပီ သတိထားလိုးပေး နော် ကိုဂိုပါးရ်"

ကြည်ကြည်ခိုင် ခပ်ချွဲချွဲကလေးလုပ်ပြီး ပြောလိုက်ရာ …

"အင်းပါ မကွဲပြဲစေရပါဘူး"

ဂိုပါးရ်လည်း သူမကို ခေါင်းညိတ်ကာ ကတိပေးလိုက်သည်။ အတွေ့အကြုံရင့်သူပီပီ လီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းနဲှ့၍လိုးရာ နာကျင်မှုသိပ်မရှိဘဲ သက်တောင့်သက်သာနှင့်ပင် လီးအဝင် တဖြည်းဖြည်းပိုနက်လာခဲ့သည်။ လီးတဝက်သာသာလောက်အထိ ကြည်ကြည်ခိုင့် စောက်ပတ် ထဲကို ဝင်ရောက်လိုးဆောင့် ပေးနိုင်လာသည်။ သူတစ်ချက်တစ်ချက် အပေါ်စီးကနေ အားပါပါ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်တိုင်း ကြည်ကြည်ခိုင် တစ်ယောက် အောက်ကနေ ဖင်ဆုံအိအိကြီးနှစ်ဖက် ကော့မြောက်ကြွ၍ ခါးကလေးကို ကော့ကာကော့ကာနှင့် ပင့်ညှောင့်ခံဆောင့် ပေးနေသည်က ဂိုပါးရ်လိုလူအတွက် ဘဝတစ်သက်တာမှာ မမေ့နိုင်စရာအတွေ့အကြုံလိုပင် ဖြစ်နေပေသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ကာမစည်းစိမ် အပြည့်အဝရရှိနေပြီး နတ်စည်းစိမ်ဆယ်သက်နှင့်ပင် မလဲနိုင်တော့သလို စိတ်ကထင်နေမိကြသည်။

ဆရာမသင်းသင်းနွယ် သူတို့နှစ်ယောက်လိုးတာကို အသာထိုင်ကြည့်ရင်း တော်တော်ကလေး သဘောကျနေသည်။ တကယ်တော့ သူမအနေနှင့် ကြည်ကြည်ခိုင့်အပေါ်မှာ ဘာမှ ဆရာလုပ်နေစရာ မလိုအပ်တော့ပါ။ ကောင်မလေးက ငယ်ပင်ငယ်သော်ငြားလည်း အူတူတူ အတတ မဟုတ်။ လီးနှင့်တွေ့ဖူးသူဖြစ်ရာ တခြားကျောင်းသူ ချာတိတ်မလေးတွေလို လီးကို လိုအပ်သည်ထက်ပိုပြီး ရွံ့ကြောက်နေခြင်းမျိုး မရှိတော့ပါ။ ယခုမှသာ လီးကြီးကြီးနှင့် စတင်တွေ့ဖူးခြင်းဖြစ်၍ မတော်တဆ စောက်ပတ်ကွဲပြဲသွားမှာကိုပဲ စိုးရိမ်ရပါသည်။ ဆရာမတစ်ယောက်အနေနှင့် သူမမှာ အပြည့်အဝ တာဝန်ရှိသည်ပဲ မဟုတ်လား။

ဂိုပါးရ်နှင့် ကြည်ကြည်ခိုင် လိုးတာကိုနဘေးကနေ ထိုင်ကြည့်ပြီး သင်းသင်းနွယ် သူမနို့နှစ်ဖက်ကို အရင်းအညှာကနေကိုင်ကာ မသိမသာ လှိမ့်ချေနယ်လိုက် ပေါင်ကြားထဲလက်ထည့်ပြီး စောက်ပတ်အုံကို လက်ဖဝါးလေးနှင့် မရိုးမရွပွတ်သပ်ကစားလိုက် လုပ်၍ အပြတ်ကို ဖီလင်ယူ ခံစားနေသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင်ပုံစံက သူမအသက်အရွယ်နှင့် ဘယ်လိုမှမလိုက်ဖက်အောင် ယောက်ျားတွေရဲ့အထာကျွမ်းကာ ပါးပါးနပ်နပ်ရှိလွန်းပေသည်ဟု သင်းသင်းနွယ်ယူဆမိသည်။ သူမအနေနှင့် ဂိုပါးရ်လိုလူကို သူမတစ်ကိုယ်လုံး ယုံယုံကြည်ကြည်အပ်နှံပြီး အလိုးခံတာကိုက ခိုင်လုံသောအကြောင်းရှိပြီးဖြစ်သည်။ 

ဂိုပါးရ်က သူမကို မုဒိမ်းကောင်တွေ ကာမရယူသလို ဘယ်လိုနည်းနှင့်မှ အကြမ်းပတမ်း လိုးမှာမဟုတ်ဘဲ ဖြည်းဖြည်းသက်သာ ချော့လိုးကလေးလိုးရင်း ကာမခရီးဆုံးပန်းတိုင်ဆီ သူနှင့်အတူ သူမကို မရောက်အရောက် ခေါ်ဆောင်သွားလိမ့်မည် ဆိုတာ သူမကိုယ်တိုင် ကြိုတင်သိနှင့်နေပုံရသည်။ အကယ်၍ ဂိုပါးရ်နေရာမှာ သူကဲ့သို့ လီးကြီးသူ အခြားတစ်ယောက်ယောက်ဆိုရင်ကော ကြည်ကြည်ခိုင် ဒီပြသနာကို ဘယ်လိုဖြေရှင်းမလဲဆိုတာ သင်းသင်းနွယ် ကိုယ်တိုင်လည်း တကယ်ပင် စိတ်ဝင်စားနေမိသည်။

မလွယ်ရေးချမလွယ်သည့် ကလေးမလေးပါပေ။ ခေတ်စကားနှင့်ဆိုလျှင် မနိုင်စိန်လို့တောင် ပြောရမည်လားမသိ။

သူတို့နှစ်ယောက်ထံမှ လိုးသံဆောင့်သံ မာန်သွင်းသံ ညည်းညူသံတွေ အဆက်မပြတ်ကြားနေရသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း ခုအချိန်မှာ စောစောကလောက် ဇိမ်ကျကျမဖြစ်တော့ဘဲ ဂိုပါးရ်ရဲ့ သူလိုသလိုဆွဲဆောင်ပြီး အင်တိုက်အားတိုက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်ရမ်းရမ်း အပြီးသတ်လိုးဆောင့်မှုနောက်ကို အံကလေးတကြိတ်ကြိတ်နှင့် နှုတ်မှနေ၍ တအင့်အင့်တကျွတ်ကျွတ် အမေဋိတ်သံပြုကာ မြည်တမ်း ညည်းညူရင်း သူမတစ်ကိုယ်လုံး အောက်ကနေ ဂဏှာမငြိမ်ဘဲ တလူးလူးတလွန့်လွန့် ကော့ပျံထွန့်လူးကာဖြင့် မမှီမကမ်း အမောတကောလေး လိုက်ပါနေရပုံပေါက်နေသည်။ 

ဂိုပါးရ် လိုးချိန်ကြာလာသလို ကြည်ကြည်ခိုင့်စောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးကြီး တစ်ဆုံးနီးနီး ထည့်သွင်းပြီး ခါးကိုဖိကာနှိမ့်ကာ ကြွကာနှင့် သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပူထူသွားအောင် ဇယ်ဆက်သည့်နှယ် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်ချနေပေသည်။ လိုးအားကောင်းပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကြံ့ခိုင်သန်စွမ်းသူဖြစ်သည့်အလျောက် သူ့လီးကို သုက်မထွက်အောင်ထိန်းကာ လိုအပ်သလို အချိန်အကြာကြီးဆွဲ၍ လိုးပေးနိုင်သူဖြစ်သည်။

ကြည်ကြည်ခိုင်မျက်ဖြုဆိုက်လေ သူ့လိုးချက်က ပိုသွက်ပိုမြန်ကာ ပိုမိုပြင်းထန်အားပါလာလေဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် သူကိုယ်တိုင် ပြီးလုပြီးခင် သုက်ထွက်လုနီးပြီမို့ အင်အားကို စောစောကလို ချွေမထားတော့ဘဲ လက်ကျန်အားအင် အကုန်ထုတ်၍ တက်သုတ်နှင်ကာ လိုးနေလေရာ လုံးပတ်တုတ်ဖီးသလောက် အလျားရှည်လမျောကြီးဖြစ်သော သူ့လီးထိပ်ကြီးက သူမသားအိမ်ထိတိုင်အောင် တဒုတ်ဒုတ် ထိတိုက်လိုးဆောင့်ခြင်း ခံနေရသည်အတွက် ကြည်ကြည်ခိုင်အနေနှင့် မချိအောင်ခံစားရပြီး အံကြိတ်တင်းခံနေသည့်ကြားက နာကျင်မှုကြောင့် တစ်ချက်တစ်ချက် သတိလက်လွတ်ဖြစ်ကာ အီးကနဲအားကနဲငယ်သံပါအောင် အော်ညည်းရင်း စောက်ရည်များကို ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ဂိုပါးရ်ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းအောက်မှာ မလူးသာမလွန့်သာ ထွန့်လူးရုန်းကန်နေရင်းမှ သူမစောက်ပတ်ထဲမှ တဆစ်ဆစ်တရွရွဖြစ်ပေါ်ခံစားလာရပြီး စောက်ခေါင်းလေးထဲမှစောက်ရည်တွေ တဖြစ်ဖြစ်ပန်းညှစ်ထုတ်၍ ကာမအထွတ်အထိပ်ဘုံနန်းဆီ လျင်မြန်စွာ တက်လှမ်းရောက်ရှိသွားတော့သည်။

သူမနှင့် မရှေးမနှောင်းမှာပင် ဂိုပါးရ်လည်း လီးချောင်းထဲက တင်းသထက်တင်းလာပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲဖြစ်ကာ သူ့လီးထိပ်မှ လရည်တွေကို ကြည်ကြည်ခိုင်ရဲ့စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင်တစ်ယောက် သူမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိချိန်မှာပင် ဂိုပါးရ်ရဲ့လီးထိပ်မှလရည်တွေ သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းရှိ သားအိမ်ဆီသို့ တဒုတ်ဒုတ် ရိုက်ဆောင့်ပြေးဝင်လာသဖြင့် နွေးကနဲနွေးကနဲ ဖော်မပြနိုင်သော ခံစားမှုဝေဒနာတစ်ရပ်ကို လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲပင် ဖြစ်ပေါ်ခံစားလိုက်ရပြီး ရုတ်တရက် အားအင်ကုန်ခမ်းသွားသည့်အလား ကုတင်ပေါ်ကို အရုပ်ကြိုးပြတ် ဘုန်းကနဲ ပစ်လဲကျသွားရလေတော့၏။

........................................................................................

အခန်း (၁၀)

ဂိုပါးရ်ရော ကြည်ကြည်ခိုင်ပါ နှစ်ယောက်စလုံး ငြိမ်နေကြသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင် လရည်ဇိမ်ခံနေသလို ဂိုပါးရ်လည်း မိန်းမနှစ်ယောက်ကို တစ်ချီစီ အင်အားစိုက်ထုတ်လိုးပြီးသွား၍ ရသမျှအချိန်ကလေးမှာ အသက်ခိုးရှူရင်း  သက်တောင့်သက်သာဖြစ်အောင် အမောဖြေနေပုံရသည်။

ဂိုပါးရ်လီးချွတ်လိုက်ချိန်စောင့်ပြီး ဆရာမသင်းသင်းနွယ် သူတို့နှစ်ယောက်ဆီရောက်လာကာ ဂိုပါးရ်နှင့်ကြည်ကြည်ခိုင့်ကို တစ်ယောက်စီ အနမ်းပေး၍ သူ့လီးကိုရော ကြည်ကြည်ခိုင်ရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အင်္ဂါအစိပ်အပိုင်းများကိုပါ ဟိုကိုင်ဒီနယ်ပြုလာလေသည်။

"ချယ် လိုချင်ပြီလား ဟင်"

ကြည်ကြည်ခိုင် တိုးတိုးလေးကပ်မေးလိုက်တော့…

"အသာနေ အေးဆေးနားပါဦး အကြည်ရဲ့ ဒီည တစ်ညလုံး အချိန်ရှိတယ် ဂိုပါးရ်လည်း တစ်ခုခုသောက်ချင်ရောပေါ့ ငါတို့လည်း တစ်ခုခုလိုပြီ"

"ဟင် ဒီ ဒီည မပြန်ဖြစ်ဘူးလား ချယ်ရဲ့"

"နဲဗားမိုင်း တိတ်အီးဇီးပါ ကလေးရယ် မလိုပါဘူး ချယ်ကိစ္စတစ်ခုပေါ်လို့ မြို့ထဲကအမျိုးတွေဆီ ညည်းနဲ့အတူသွားတယ်ပြောမှာပေါ့"

ချယ်က ချက်ကျလက်ကျပြန်ပြောလိုက်ရာ ကြည်ကြည်ခိုင် ဘာမှပြန်မပြောနိုင်တော့။ ဝိတ်တာခေါ်ပြီး သူတို့အနားယူစဉ်သောက်ဖို့စားဖို့ ဝီစကီ ဆိုဒါနှင့် ဝိုင်နှစ်လုံးအပါအဝင် ယမကာနှင့်မြည်းစရာ အကြော်အလှော်တွေပါ တစ်ပါတည်းမှာကြားလိုက်သည်။ အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်လုံး ဂိုပါးရ်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာရှိနေကြပြီး ကယုကယင် ဟိုကိုင်ဒီနယ်ပြုကာ ကာမစိတ်နိုးကြွလာစေဖို့ ပြန်လည်အစပျိုး နေကြလေသည်။

ဂိုပါးရ်လီးကလည်း စောက်ဖုတ်အနံ့ရပြီးကတည်းက တောင်ပြီးရင်းတောင်ချင်နေသောလီး ဖြစ်သည်။ သူအနားမှာရှိနေကြသော မိန်းမနှစ်ယောက်ရဲ့စောက်ဖုတ်နှစ်ခုစလုံးကို ဂိုပါးရ်သဘောကျသည်။ ဆရာမသင်းသင်းနွယ်ရဲ့စောက်ဖုတ်က အတွေ့ကောင်းလှသလို သူ့တပည့်မလေး ကြည်ကြည်ခိုင်သည်လည်း အတွေ့အားဖြင့် သာမန်မိန်းကလေးများထက် ထူးခြားစွဲမက်ဖွယ်ရာ ကောင်းသူကလေး ဖြစ်သည်။ 

လိင်မှုဆိုင်ရာ အတွေ့အကြုံရှိပြီး ယောက်ျားလီးနှင့် တစ်ကြိမ်မကတွေ့ဆုံအလိုးခံဖူးသူပီပီ သူနှင့်ဆက်ဆံရာမှာ ချက်ကျလက်ကျ အပေးအယူ ညီညွတ်မျှတစွာဖြင့် ပြန်လည် တုံ့ပြန်လိုးဆောင့်ပေးနိုင်သူကလေးဖြစ်သည်။ ခါတိုင်း သင်းသင်းနွယ်နှင့်အတူ ဘော်ဒါဆောင်က လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် အိုးကောင်းကောင်းနှင့်ဆရာမလေး နှင်းသီရိပါ အဆစ်ပါလာတတ်ပြီး နှစ်ယောက်စလုံးကို တစ်လှည့်စီဗျင်းခွင့် ရခဲ့ပေမယ့် ယခုတစ်ခေါက်မှာတော့ သူ့အနေနှင့်မမျှော်လင့်ဘဲ မဲပေါက်ပြီး ဆရာမသင်းသင်းနွယ်ရဲ့ တပည့်မအချောအလှကလေး ကြည်ကြည်ခိုင့်ကိုပါ နှစ်ယောက်စလုံးကို တစ်ပြိုင်တည်း ချစ်ရေးငင်ကာ စားသောက်ဝါးမျိုခွင့်ရခဲ့ခြင်းမှာ ရတောင့်ရခဲဖြစ်လှသည့် အခွင်ထူးကြီးတစ်ရပ်ပဲ ဖြစ်နေသည်မဟုတ်ပါလား။

တစ်ကိုယ်လုံး ဝတ်လစ်စားလစ် ခန္ဓာကိုယ်ဗလာကျင်းလျက် ရှိကြသော ဆရာတပည့်နှစ်ယောက်တို့၏ဏှာထဖွယ်ရာ တစ်ရစ်ကြွရွသည့် အလှအစုစုကို ဂိုပါးရ်တစ်ယောက် စိမ်ပြေနပြေ အရသာခံကြည့်ရင်း သူ့လီးကြီးက တမုဟုတ်ချင်း ပြန်လည်မတ်တောင်လာလေသည်။ ဂိုပါးရ်လီးတောင်တာမြင်တော့ ဆရာမသင်းသင်းနွယ်လည်း တပည့်မလေးဖြစ်သူ ကြည်ကြည်ခိုင့်ကို အထာနှင့် မျက်စပစ်ပြလိုက်ရင်း နှစ်ယောက်သား ဂိုပါးရ်လီအနားကို တိုးကပ်၍ …

"ကြည်ကြည် သူ့လီးကြီးပြန်တောင်နေပြန်ပြီ တို့တွေ ဘာဆက်လုပ်ကြရင်ကောင်းမလဲ"

ပြောလိုက်ရာ ကြည်ကြည်ခိုင်ကလည်း …

"လီးပြန်တောင်လာရင် ဂွင်းထုပေးရမယ် လီးစုပ်ပေးရမယ် ပြီးတာနဲ့ သူ့ကိုထပ်လိုးခိုင်းမယ် အဲဒါသမီးတို့ လုပ်ရမယ့်ဝတ္တရားလေ ချယ်"

ဆရာမ ပြုံးစိစိလုပ်ကာ ခေါင်းညိတ်ပြီး …

"ဒါဖြင့် တို့ အခုဘာစောင့်နေကြတာလဲ ဟင် ကြည်ကြည် ကိုင်း အချိန်ရှိတုန်းလေး စလိုက်ကြစို့ရဲ့"

"အို ချယ်ပဲပြောပြီးတော့ တစ်ခုခု သောက်ဦးမယ်ဆို "

"ဝိတ်တာကို ခိုင်းထားတာပဲ သူလာပို့မှာပေါ့ သူရောက်တာနဲ့ ပုလင်းဖွင့်သောက်ရုံပဲ ခု အချိန်တွေရှိသေးတယ်"

ဆရာမလည်းပြောရင်းက ဂိုပါးရ်ပေါင်ကြားမှလီးကြီးကို သူမလက်နှင့်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ ပါးစပ်နှင့် ကုန်းစုပ်နမ်းပစ်လိုက်လေသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း ဆရာမနဘေးမှာ သူမနှင့်အတူ ကပ်ထိုင်ချလိုက်ကာ ဂိုပါးရ်လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ လီးကို တစ်ယောက်တစ်လှည့် စုပ်ကြသည်။ တစ်ယောက်တစ်လှည့် ဂွင်းထုကြသည်။ ဂိုပါးရ်လည်း ပါးစပ်ကနေ တအားအားနှင့် အော်ကာ လီးစုပ်ပေးသည့်အရသာကို ဇိမါကျကျခံယူနေပြီး အမျ်ုးသမီးနှစ်ယောက်ရဲ့နို့တွေ ဖင်တွေကိုနယ်ပေးနေသည်။

"မသင်း အပေါ်တက်လေ စောက်ပတ်ယက်ပေးမယ်"

"တော်တယ် ဂိုပါးရ် သင်းလည်းပြောမလို့ပါပဲ"

သင်းသင်းနွယ် ဂိုပါးရ်မျက်နှာပေါ် တက်ခွထိုင်သည်။ ဂိုပါးရ်ပက်လက်လှဲအိပ်ကာ သူမတင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ သူ့လက်နှင့် ပင့်မထိန်းကိုင်ပြီး ပေါင်ခွကြားရှိ သူမစောက်ပတ်ကို အပြတ်စုပ်ယက်မှုတ်ပေးလိုက်သည်။ ဂိုပါးရ်ရဲ့ခါးအောက်ပိုင်းမှ သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီး မိုးမျှော်၍ မားမားကြီးမတ်ထောင်နေရာ သင်းသင်းနွယ်နှင့်ကြည်ကြည်ခိုင်တို့ နှစ်ယောက်သား လီးကြီးကို အလုအယက်ဆွဲကိုင်၍ တစ်ယောက်တစ်ပြန်စီ နမ်းကြစုပ်ကြပြန်သည်။ ကြည်ကြည်ခိုင်က ဂိုပါးရ်းလီးကို အလွတ်စုပ်နေပေမယ့် ဆရာမသင်းသင်းနွယ်ကတော့ ဂိုပါးရ်လီးကြီးကို သူမတပည့်မလေးနှင့်အတူ ပါးစပ်က တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးရင်း သူကိုယ်တိုင်လည်း စောက်ပတ်အယက် ခံနေရရာ ဖီလင်တွေတရိပ်ရိပ်တက်ပြီး ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်လာသည်။ စောစောကတည်းက သူအလှည့်ရောက်မည့် အရေးကို စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပူကျိန်းနေအောင်ပွတ်ရင်း အကြာကြီးစောင့်ခဲ့ရတာမို့ ယခုအချိန်မှာ ဘယ်လိုမှ မစောင့်နိုင်တော့ပြီ။

"ငါ လိုးချင်ပီ ဂိုပါးရ် နင် ဒီအတိုင်း အိပ်နေ"

"အပေါ်တက်လိုးမလို့လား "

"အင်း"

သင်းသင်းနွယ် အင်းဆိုပြီး ခေါင်းတစ်ချက်ညိတ်ပြီး ကိုယ်တစ်ပတ်လှည့်ကာ ဂိုပါးရ်လီးပေါ်ကိုတက်ခွထိုင်သည်။

ဆရာမထန်နေမှန်းသိ၍ ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း အသာပင်လွှတ်ပေးလိုက်ရာ သင်းသင်းနွယ် ဂိုပါးရ်လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို လက်ကကိုင်ပြီး သူမပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ထဲကို ကိုယ်တိုင်ထည့်သွင်းကာ တင်ပါးအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အပေါ်ကနေ ဖိနှိမ်ပြီး ဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။ လီးဒစ်ကြီးက သူမစောက်ပတ်ကလေးထဲကို တစ်ဝက်သာသာလောက်အထိ တိုးဝင်သွားပြီး သင်းသင်းနွယ်ရဲ့ စောက်ပတ်ဘေးနှုတ်ခမ်းသားတွေပါ လီးနှင့်အတူ စောက်ခေါင်းလေးထဲကို ကျွံနစ်ဝင်ရောက်သွားတာတွေ့လိုက်ရသည်။

သင်းသင်းနွယ်တစ်ယောက် မျက်နှာကလေးရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်သွားပြီး …

"အား အ ကြီး လိုက်တဲ့လီးကြီး ဂိုပါးရ်ရာ နင့်လီးမျိုးတော့မတွေ့ဖူးပါဘူး "

ခပ်ညည်းညည်းပြောလိုက်၍ ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း နဘေးကနေ အသာစောင့်ကြည့်နေရာက …

"ဟုတ်တယ် ချယ်ရာ သူ့လီးကတော့ စံမီပါပဲ ချယ်နဲ့တွေ့တဲ့ ဟိုဆရာတွေလီးကရော ဒီလိုပဲလား ဟင်"

"သူ့လောက်တော့ ဘယ်ကြီးမှာလဲ အကြည်မရယ် ဆရာအောင်မင်းက လီးတုတ်ပေမယ့်တိုတယ် ဆရာစောကျတော့ ဂေါ်လီနဲ့စားနေတာ လီးပေါ်မှာဂေါ်လီ ခြောက်လုံးလောက်ထည့်ထားတာ လိုးလိုက်ရင်တလိမ့်လိမ့်နဲ့ ညည်းနဲ့တွေ့ရဦးမှာပါ"

"ဘယ် ဘယ်လို … "

"အခြေအနေအရပေါ့ ကြိုပြောလို့မရဘူး အချိန်တန်ရင် နင်တွေ့ရစေ့မယ် ဒီလောက်ပဲမှတ်ထားဦး"

ဆရာမ စကားဖြတ်ပြီး သူ့အလုပ်သူဆက်လုပ်နေသည်။ ဂိုပါးရ်လီးကို ဖိလိုက်နှိမ်လိုက် ကြွလိုက်ဆောင့်လိုက်နှင့် ဖြည်းဖြည်းချင်း သူမခံသာရုံ လိုးပေးနေသည်။ တပည့်မလေးမရှေ့မှာ ဖြစ်ပေမယ့် သူမကြောင်မနေပါ။ ရှက်လည်းရှက်ဟန်မတူပါ။ လီးနှင့်လိုးသက်ရင့်ပြီး ကာမကိစ္စလုပ်ဆောင်ရာမှာ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ကျကျ (ပရိုပီသူဖြစ်သည်) ဟုဆိုရမည်။

ဂိုပါးရ်လီးထိပ်ဒစ်ပြဲကြီးက သူမစောက်ခေါင်းထဲကို ရှောကနဲရှောကနဲ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်က်လာမှုကို သင်းသင်းနွယ်တစ်ယောက် အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် စိတ်ထဲက နှစ်ထောင်းအားရ ဖြစ်နေမိလေသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း ဂိုပါးရ်အပေါ်ကနေ သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖိထောက်အားယူကာ တစ်ချက်ချင်း အားရပါးရ လိုးဆောင့်ချနေသော သူမရဲ့ရင်သားအ်အိနှစ်မြွှာကို လက်နှင့်ကျကျနန ဆုပ်နယ်ဖျစ်ကစားပေးနေသည်။ သင်းသင်းနွယ်ရဲ့ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးက သူမရဲ့လှုပ်ရှားမှုနောက်လိုက်ပါပြီး ကိုယ်ပေါ်မှာဟီးလေးခိုတွဲ၍ ချိန်သီးများသဖွယ် ဘေးဘယ်ညာ ယိမ်းထိုးလှုပ်ခါနေလေရာ ကြည်ကြည်ခိုင်က သူမနို့နှစ်လုံးကို မလှုပ်နိုင်အောင် တမင်တကာ ဖမ်းကိုင်ပေးထားသလို ဖြစ်သွားသည်။ 

နို့ကိုင်ရင်းကလည်း အရှေ့ကိုကော့ချွန်နေသော နို့သီးထိပ်ဖူးကလေးနှစ်လုံးကို လက်နှင့် ဖျစ်ချေ ကလိကစားပေးသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင်နို့ကိုင်နေသလို ဂိုပါးရ်လည်း အောက်ကနေပြီး သူ့လီးကိုလိုးပေးနေသည့် သင်းသင်းနွယ်ရဲ့ တင်းအိပြည့်ဖြိုးလှသည့် ဖင်သားအိအိကားကားကြီး နှစ်ဖက်ကို သူ့အပေါ်ပိပြိုကျမလာအောင် လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖေးမထောက်ကန်ရင်း ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ချေနယ်လိုက် စူတူတူကလေးဖြစ်နေသော သူမဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲကိုပါ လက်ချောင်းကလေး နှစ်ချောင်း ထိုးသွင်း၍ ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ် နှိုက်ဆွကလိပေးနေပြန်လေသည်။

ရင်သားရော ဖင်စအိုပေါက်ရော သူမစောက်ပတ်ထဲမှာပါ စိတ်လှုပ်ရှား ဖွယ်ရာ ထိတွေ့မှုများကြောင့် တဖြည်းဖြည်း အရှိန်ရစပြုလာပြီဖြစ်သော သူမရင်ထဲက ရမ္မက်စိတ်ကို ဝေါကနဲ လီဗာမြှင့်တင် အရှိန်နှုန်း နှိုးဆွ ပေးလိုက်သလိုဖြစ်ပြီး သင်းသင်းနွယ်လည်း နိုးထလာသော ရမ္မက်စိတ်အဟုန်ကြောင့် ရင်ထဲမချိအောင်ခံစားလိုက်ရသဖြင့် သူမဖင်ကြီးကို ကြွ၍ကြွ၍ ဂိုပါးရ်လီးကြီးအား အပေါ်စီးကနေ သူမစောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲသို့ တစ်ဆုံးမြုပ်အောင် ဖိဖိဆောင့်ချ လိုက်ရင်း ဘုတ်ဖတ်ဗွပ် ဘုတ်ဖတ်ဗလပ် ဘွတ်ဖွပ် ဟူသော အသားဆိုင်ချင်း ထိတိုက်ရိုက်ခတ်သံများထွက်ပေါ်လာအောင်ပင် သရဲမရဲစီးသလို အဆက်မပြတ်နှိမ့်ချည်ကြွချည် လှုပ်ရှားလိုးဆောင့်ချ နေလေတော့၏။

သင်းသင်းနွယ်လိုးနေပုံက ဗွီဒီယိုကားထဲက အပြာမင်းသမီးလိုးသလိုဖြစ်နေသည်။ သူမခန္ဓာကိုယ်အား အရှေ့ဖက်ကိုအားပြုပြီး ခါးကလေးနွဲ့ကာယိမ်းကာ ဖင်ကြီးနှိမ့်ကာကြွကာဖြင့် ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ အားပါပါလေးဖိဖိဆောင့်ချနေပုံမှာ ရမ္မက်ကြွချင်စဖွယ် ကောင်းလှသလို အနုပညာလည်း ဆန်လွန်းလှပေသည်။ သူမ၏ပင်ကိုယ်သဘာဝအရ အခြားမိန်းမအများစုနှင့်မတူအောင် ရာဂတဏှာထန်ပြင်းမှုကလည်း ဤနေရာတွင် သိသိသာသာကြီး ပေါ်လွင်ထင်ရှားလွန်းနေသည်။

သင်းသင်းနွယ် အဘယ်မျှအထိ ထန်နေသလဲဟူမူ အပြင်ကနေ ဝိတ်တာတစ်ယောက် တံခါးလာခေါက်ပြီး မှာယူထားသော အရက်သေစာနှင့် စားသောက်ဖွယ်ရာများ လာပို့သည်ကိုပင် လာပြီ လာပြီ ဟုအသံပေးရင်း …

"ကြည်ကြည် တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်စမ်း "

ဆိုပြီး အပေါ်ကနေ အလိုးအဆောင့်မပျက် မြင်းစီးမပျက်ဘဲပြောလိုက်ရာ ကြည်ကြည်ခိုင် တွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး …

"အာ ချယ်ကလဲ ဒီပုံအတိုင်းလား "

သူမရင်သားဆိုင်နေရာလေးကို လက်နှင့် ကွယ်ဝှက်အုပ်ကာပြီး မျက်လုံးမျက်ဆံကလေးပြူးကာ မေးလိုက်ရာ …......................................

"မရှည်နဲ့ ကြာတယ် ဖွင့်မှာသာ သွားဖွင့် မြင်ပစေ အသားပဲ့ပါသွားတာမဟုတ်ဘူး"

"ဒါ ဒါလေးတော့ အုပ်ထားပါရစေချယ်ရယ် ဒါ ဒါနဲ့ ချယ် ချယ်ရော ခဏ ဆင်းဦးလေ"

ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း နီးရာနေရာကနေ ရေချိုးခန်းဝင်ရာမှာသုံးသည့် သဘက်တစ်ထည်ကိုဆွဲယူပြီး ကိုယ်ပေါ်မှာ လွှမ်းခြုံလိုက်ကာ သူမဖက်လှည့်၍မေးလိုက်ရာ သင်းသင်းနွယ်ခေါင်းခါပြီး သွားသွား ဟုဆိုပြီး သူမကို လက်ဝှေ့ယမ်းပြလိုက်သည်။

ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း သဘောအတိုင်းရှိစေတော့ ဆိုပြီး တံခါးသွားရောက်ဖွင့်ပေးလိုက်ကာ ဝိတ်တာကောင်လေး လက်ထဲကနေ အရက်ပုလင်းနှင့် စားသောက်စရာပန်းကန်တွေ နိုင်သလောက် ဝိုင်းကူသယ်ပြီး ကောင်လေးကိုပါ အထဲခေါ်၍ လက်ထဲက ပါလာသောပစ္စည်းတွေ ဝိုင်းဝန်းနေရာချလိုက်ကြသည်။

ဝိတ်တာကောင်လေးက ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် လူပျိုပေါက်ပေမယ့် အတွေ့အကြုံတွေ အများကြီးရှိပုံရသည်။ အခန်းတွင်းမှ အခြေအနေကို လှမ်းမြင်ရုံနှင့်ပင် ဘယ်လိုဆိုတာကို ကောင်းကောင်းသဘောပေါက်ပြီး သူနှင့်မဆိုင်သလိုပင်နေကာ လုပ်စရာရှိတာတွေ လုပ်ပေးသည်။ အခန်းတွင်းရှိ စားပွဲပေါ်မှာ စားစရာတွေပြည့်သွားသည်။

"ဘာကျန်သေးလဲ မောင်လေး"

"ဝိုင်နှစ်ပုလင်းနဲ့ ကြက်ကုန်းဘောင်နဲ့ ကြက်ကြွပ်ကြာ်အမြည်းတွေ ကျန်သေးတယ်"

"နောက်ထပ် ဝိုင်နှစ်လုံးထပ်ယူခဲ့ မြန်မြန်လာနော်"

"ဟုတ် မမ"

ကောင်လေး ဟုတ်ကဲ့ ဟုဆိုပြီး ကုတင်ရှိရာဖက်ဆီ မျက်စိရောက်သွားသည်။

ကုတင်ပေါ်မှာတော့ …

ဆရာမသင်းသင်းနွယ်တစ်ယောက် သူတို့ကိုရှိတယ်လို့ပင် ထင်ပုံမရဘဲ ဂိုပါးရ်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ မှောက်ခုံရက်ဖိမှောက်လှဲအိပ်ချကာ ပေါ်တင်ကြီးပင် အပေါ်ကနေ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ကျကျနနကုန်းထောင်ပြီး ဖင်ကြီးကိုတအိအိလှုပ်ခါ၍ လီးကြီးကို နှဲ့ကာနှဲ့ကာလိုးရင်း ဖီလင်တွေအပြတ်တက်ကာ ဇိမ်ယူလို့ကောင်းနေတုန်းပင်ဖြစ်သည်။ အရှိန်ကောင်းတုန်း ကောင်းခန်းရောက်နေချိန်မို့ ဘာမှကို ဂရုမစိုက်နိုင်သလို ဖြစ်နေပုံရပါသည်။

"သွားစမ်းပါကွာ မင်းက မျက်စိအရသာ ခံချင်သေးလို့လား "

ကြည်ကြည်ခိုင် သူ့အနားကပ်လာကာ လေသံခပ်အုပ်အုပ်ကလေးနှင့် ကြိတ်မာန်လိုက်ရင်း …

"အေး ခပ်မြန်မြန်ယူပြီး ပြန်လာ ဒီထက်ကောင်းတာမြင်ရစေ့မယ်"

ကောင်လေးလည်း ဒီတော့မှ လန့်ဖျပ်သတိဝင်သွားပြီး ကပျာကယာ ဣန္ဒြေပြန်ဆယ်၍…

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ဆော ဆောရီးပါခင်မျ ခု ပဲ သွားလိုက်ပါ့မယ်အစ်မ "

အပြေးတစ်ပိုင်းနှင့် အခန်းထဲကနေ လှစ်ကနဲလှမ်းထွက်သွားသော ကောင်လေးရဲ့နောက်ကျောကို ကြည့်ပြီး ကြည်ကြည်ခိုင်တစ်ယောက် နှစ်နှစ်ကာကာပင် ပြုံးလိုက်မိပါသည်။ စိတ်ထဲကလည်း တစ်စုံတစ်ရာကို ဆုံးဖြတ်လိုက်ဟန်နှင့် သူမကိုယ်ပေါ်မှာလွှမ်းခြုံထားသော သဘက်ကို အောက်ကို တဖြည်းဖြည်းဖြေလျော့ ချွတ်ချလိုက်သည်။

ကြည်ကြည်ခိုင်တစ်ယောက် ဝတ်လစ်စားလစ် မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားသည်။

ကုတင်ပေါ်မှာလည်း ပွဲကကောင်းနေဆဲပင်ဖြစ်ပြီး ဆရာမသင်းသင်းနွယ်တစ်ယောက် ကာမခရီးရဲ့အထွတ် အထိပ်ပန်းတိုင်ဆီ ရောက်လုနီးပြီမို့ အသည်းအသန်ဇောကပ်ကာဖြင့် ဖင်ကြီးကိုမြောက်ကြွမြောက်ကြွလုပ်ပြီး လရည်နှင့်စောက်ရည်သံများ တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ် ထွက်ပေါ်အောင်ပင် ဂိုပါးရ်ကိုယ်ပေါ်ကနေ အသေအလဲ ကျုံးပြီး ဇယ်ဆက်သလို တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ် လိုးဆောင့်ချနေတာကို တွေ့ရသည်။ 

ကြည်ကြည်ခိုင် ကုတင်ဘေးမှာပဲမတ်တပ်ရပ်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှာ တအုန်းအုန်းတဝုန်းဝုန်းနှင့် မြင်မကောင်းရှုမကောင်းအောင် ကုန်းလိုက်ကွလိုက် ကော့လိုက်ညှောင့်လိုက်လုပ်ပြီး စက်သေနတ်ပစ်သလို ဗုံးကြဲသလို မိုးမမြင်လေမမြင် အပီအပြင် ကဲသဲနေကြတာကြည့်ပြီး သူမပေါင်ကြားထဲကို သူမဖာသာလက်ထိုးနှိုက်၍ စောက်ပတ်ရှိရာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းကလေး အဆက်မပြတ် ပွတ်သပ်ဆွနှူးပေးနေမိလေသည်။

မကြာပါ။ ကောင်လေး ပြန်ရောက်လာပြီး အပြင်ကနေ အသံပေးလိုက်ရာ ကြည်ကြည်ခိုင် တံခါးသွားရောက်ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။

"ဟာ အ အ မ လေး  အဲ ဟို ဟို …"

မြင်လိုက်ရသောမြင်ကွင်းကြောင့် ကောင်လေးမျက်လုံးကြီးများ ပြုးကျယ်သွားရကာ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားသည်။

"ရှူး တိုးတိုး လာ အထဲဝင်မောင်လေး … ပေး မင်း လက်ထဲကဟာတွေ "

"ဟုတ် ဟုတ် အ မ "

ကြည်ကြည်ခိုင် သူ့လက်ထဲမှ ဝိုင်လေးပုလင်းနှင့် စားစရာတွေလှမ်းယူကာ စားပွဲပေါ်ရှိနေရာလွတ်မှာ အသေအချာတင်ထားလိုက်သည်။ ပြီးမှ အနောက်ဖက်ကို ပြန်လှည့်လိုက်ရာ သူမနောက်ကျောကနေပြီး အဝတ်မဲ့နေသော ဖင်သားအိအိအတုံးအခဲကြီးများကို မျက်လုံးများ ကျွတ်ထွက်မတတ် အကြောင်သားကြီး စူးစိုက်ငေးကြည့်နေသော ကောင်လေးကိုတွေ့ရ၍ သွားတက်ကလေးပေါ်အောင်ပင် တခိခိနှင့် ကြိတ်ရယ်လိုက်မိသည်။

"ကဲ ကြည့် … မောင်လေး မင်း ခုနကထက် ပိုကောင်းတာ တွေ့ရပြီမဟုတ်လား ဘယ်လိုလဲ အစ်မ လှရဲ့လား"

"ဟုတ် လှ လှတယ် သိပ်လှတယ်"

ကောင်လေး ပေါ်တင်ကြည့်သည်။ ကြည်ကြည်ခိုင့်ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်ရောအောက်ရော ဖုံးကွယ်ထားတာဆိုလို့ ဘာဆိုဘာမှမရှိ။ ရင်သားနှစ်မြွှာက မျက်စိကျစရာ ထွားထွားအိအိရှိသလောက် နို့သီးလေးနှစ်လုံးကော့ထောင်လို့နေကာ သေးကျင်၍သွယ်နွဲ့သောခါးလေး ထိုမှတစ်ဆင့် အောက်ဖက်ဆီ ဝေ့ဝိုက်ညွှတ်ကွေးပြီး အလုံး အထည်တင်းပြည့်ကားစွင့်၍ အနောက်ဖက်ကိုပါ ကောက်ချိတ်ထွက်နေသော တင်ပါးဆုံအိုးကားကြီးနှစ်ဖက်နှင့်အတူ သူမခန္ဓာကိုယ်အရှေ့ဖက်ရှိ ပေါင်ခွဆုံရှိရာမှာ ခုံးခုံးမို့မို့မောက်ကြွ၍နေကာ မွေးညှင်းပါးပါး ကလေးများ ရစ်ခွေအုံ့ဆိုင်း ပေါက်ရောက်နေလျက်ရှိသည့် ဆီးခုံမို့မို့အောက်ဖက်ရှိ စောက်ဖုတ်ပြင်ဖောင်းရွရွကလေးနှင့် ဖြူသွယ်ဝင်းမွတ်၍ ဆင်နှာမောင်းသဏ္ဍာန် အောက်ကိုသွယ်တန်းဆင်းသွားသော ပေါင်လုံးပေါင်တန်ကြီးများကို တစ်ခုမကျန် လျှောက်ငေးကြည့်ရင်း မျက်နှာအမူအယာအမျိုးမျိုးပြောင်းပြီး တံတွေးတဂွပ်ဂွပ် မျိုချနေတာတွေ့ရသည်။

"ဟင်းဟင်းဟင်း "

ကြည်ကြည်ခိုင် သဘောကျမြူးရွှင်စွာရယ်မောပြီး ကောင်လေးရဲ့ခါးလေးကို လှမ်းဖက်ကာ ကုတင်ရှိရာဖက်ကို အသာအယာ လက်ညှိုး ညွှန်ပြလိုက်ရင်း …

"ဟိုမှာလည်း ကြည့် … မောင်လေး ဒါနဲ့ မင်းနာမယ် ဘယ်သူ …"

"ဖိုး ဖိုး … လမ်း ပါ … အ မ "

"ဖိုးလမ်း ဟုတ်လား နာမယ်ကြီးကလဲ ကွာ … အဟင်း ဟင်း ဟင်း "

"ဟုတ် ဟုတ် ပါတယ် တ တချိန်လုံး လမ်း လမ်း ပေါ် လျှောက်သွား နေလို့ အိမ် ကလူတွေ အဲလို ခေါ်လိုက်ကြတာ ဟီး "

"သိပါဘူး ဖိုးလမ်း ဆိုတော့ ဖမ်းလိုးမလို့လား လို့ ဟင်းဟင်း လန့်သွားတာပဲ ဒါနဲ့ မောင် လေး"

ဆိုပြီး သူမလက်က အမှတ်မထင် ဖိုးလမ်းဆိုတဲ့ချာတိတ် (အမှန်တော့ သူမနှင့်အသက်ချင်းသိပ်မကွာ။ ကွာလွန်းလှ ၁ နှစ် အလွန်ဆုံး ၁ နှစ်ခွဲ ၂ နှစ်ပေါ့ လေ) ရဲ့ ပေါင်ခွကြားဆီ လက်ရောက်သွားပြီး လီးကိုစမ်းကိုင်လိုက်သည်။ လီးက သူဝတ်ထားသည့် သရီးကွာတား ဘောင်းဘီရှေ့မှာ အတုံးလိုက်အတစ်လိုက် လိပ်ခေါက်ကာ ဂျပ်ခဲကြီးလိုဖြစ်နေပြီး အောက်မှာတစ်ထပ်ခံဝတ်ထားသည့် under wear အောက်မှာ ကာမစိတ်များနိုးကြွ၍ တင်းမာထောင်ထနေပြီဖြစ်မှန်း ကြည်ကြည်ခိုင် ခန့်မှန်းသိလိုက်ရသည်။

"မင်းဟာကြီး တောင်နေပြီလား သံတုံးကြီးလိုဖြစ်နေပြီ မင်း မိန်းမလိုးဖူးလား ဟင်း ဟင်းဟင်း "

"မ မလိုးဖူးပါဘူး အစ်မရဲ့ ဟီးဟီး"

ကောင်လေးရှက်ရယ်ရယ်ပြီး ဘူးခါငြင်းလိုက်သည်။

"အောင်မာ မယုံပေါင် ဒီအရွယ်ရောက်တာတောင် အမြီးမပေါက်ဘူးဆိုတော့ ဟွင်း …ကဲ ပြစမ်း ကြည့်ကြည့်စမ်းမယ် မင်း အချိန်တော့ရတယ်နော် မောင်လေး "

"ဟို ဟို ရ ရ အဲ ဟို … ဂျာ ဂျာကြီး ပြော ပြောမှာ အစ်မရဲ့"

"အို သူသိတာမှတ်လို့ တံခါး အသာလေးပြန်စေ့ထားလိုက် …ခဏပါ မောင်လေးရ … ကြည့်ရုံကြည့်မှာ မင်းရော … မမကို … "

ကြည်ကြည်ခိုင်မျက်ဝန်းအကြည့်က အဓိပ္ပါယ်ပါသည်။ ကောင်လေး မလွန်ဆန်နိုင်။ ဆေးအမိခံရသူလို အနောက်ဖက်ကိုလှည့်ပြီး အခန်းဝဆီသွား၍ တံခါးချက်ကိုပါချလိုက်သည်။

"မမကို ပြနော် … ဘာမှမဟုတ်ဘူး မြင်ဖူးချင်လို့ အဟင်း ဟင်း … မမ ဘာမှမလုပ်ပါဘူး ဟုတ်ပီလား မင်းဆန္ဒရှိရင် မမဟာလေးကိုပါ ကိုင်ကြည့်လေ ရတယ်"

ကြည်ကြည်ခိုင် ကောင်လေးလက်ကိုပါ သူမပေါင်ကြားထဲ ဆွဲထည့်လိုက်ရာ သူ့လက်က ပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ကို ထိမိသွားသည်။

ကောင်လေး တွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး သူ့လက်ကို ပြန်ရုတ်လိုက်ကာ  ဘေးဘီဝဲယာသို့ မလုံမလဲ အကဲခတ်ကြည့်လိုက်သည်။

အခန်းတွင်းရှိ ပတ်ဝန်းကျင်က ဒီလိုပဲနေမြဲအတိုင်းသာ ရှိနေသည်။ ကုတင်ပေါ်က အသားဖြူဖြူဖင်အိုးကြီးကြီးနှင့် မမကြီးက ဏှာတင်းလွန်းမက တင်းပြီး သူမဖင်လုံးကြီး တအိအိ လူးကာလှိမ့်ကာနှင့် ထွန့်လူးညှောင့်ဆောင့်ပေးနေရာက ရုတ်တရက် သူမတစ်ကိုယ်လုံး တွန့်ကနဲတွန့်ကနဲ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်လာပြီး အောက်ကလူကြီးရဲ့ ရင်ဘတ်ပေါ်ကို အပေါ်ကနေ ထပ်မှောက် အိပ်လျက်သား ပိပြိုငြိမ်ကျသွားတာကို တွေ့လိုက်ရပါသည်။ သူတို့ဖီးလ်နှင့် သူတို့ရှိနေတာမို့ သူ့ကို သတိထားမိပုံပင် မရပါချေ။ ကောင်လေး ခေါင်းအသာညိတ်ပြီး ဒူးဆစ်ကိုကျော်ရုံရှိနေသော သူ့ဘောင်းဘီကို ရှေ့ကြယ်သီးဖြုတ်၍ ဇစ်ကိုပါ အောက်ဆွဲချလိုက်ရာ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဘွားကနဲပေါ်လာသည်။

ဘောင်းဘီအောက်မှ သူ့ဂွေးကြီးက တင်းနေသည်။ ဘယ်လောက်အထိတောင် လီးယားသည့်ဝေဒနာကို အောင့်အည်း မျိုသိပ် ထားရသလဲမသိ။ ကြည်ကြည်ခိုင် ကောင်လေးရှေ့မှာ ဒီအတိုင်း ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချပြီး တဝက်တပျက်ချွတ်ထားသော သူ့ရဲ့ ကွာတားဘောင်းဘီအောက်မှ သူ့under wear ကို အောက်ကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ရာ လုံးပတ်ခပ်တုတ်တုတ်ရှိပြီး အရှည်အားဖြင့် ၆ လက်မခွဲ ၇ လက်မခန့်ရှိမည့် တောင်မာနေသော ကောင်လေးရဲ့လီးချောင်းက သူမရှေ့မှောက်ကို ဗြုန်းကနဲ စပရိန်ကန်သည့်အလား အတွင်းခံအောက်ကနေ အပြင်ကို ကန်ထွက် လာတာကို အသည်းယားစဖွယ် တွေ့လိုက်ရတော့သည်။

..............................................................................

အခန်း (၁၁)

ကြည်ကြည်ခိုင် ကောင်လေးလီးကိုကိုင်ကာ တစ်ချက်နှစ်ချက်ဆွဲဆန့်၍ ဂွင်းရိုက်သလိုဆောင့်လိုက်သည်။ ချာတိတ်တစ်ယောက်၏ ပူပူနွေးနွေးရှိလှသောလီးကြီးဆီမှ အထိအတွေ့က သူမဆီကိုကူးစက်လာကာ ရင်ခုန်နှုန်းပင်မြန်လာရလေသည်။

"အ အ မ မမ မ မလုပ် လုပ် ပါ နဲ့ အာ ဟ … အ"

"ဟင်း ဟင်း မင်းလီးက ကြီးသားပဲ အရွယ်နဲ့တောင်မလိုက်ဘူး ဖိုးလမ်းရ "

ကြည်ကြည်ခိုင် လီးထိပ်ကို သေချာကိုင်ကြည့်ဖြဲကြည့်သည်။ လဒစ်ထိပ်လုံးကို လက်နှင့်အသာပွတ်လှိမ့်လိုက်ရာ လရည်ကြည် ကလေးပင် စို့ထွက်လာတာတွေ့ရသည်။ နှုတ်ခမ်းကလေးကပ်ပြီး အသာအယာ ထိနမ်းကြည့်သည်။ စုပ်တော့မစုပ်။ ကောင်လေးက သူ့ထက်ပင် အသက်ငယ်ရွယ်သူဖြစ်နေသည် မဟုတ်လား။ မဖြစ်သင့်တာမဖြစ်ရအောင် စိတ်ကိုပြန်ထိန်းပြီး ထိုင်ရာကထလိုက်သည်။ ချာတိတ်မျက်နှာကို စေ့စေ့လေးကြည့်ပြီး …...............................................................

"မင်း မမ ဟာရော ကိုင်ကြည့်ဦးမလား ကြည့်ချင်ကြည့်လေ "

သူ့လက်ကို ပေါင်ကြားဆီ ဆွဲထည့်လိုက်ပြန်ရာ ဒီတစ်ခါတော့ ကောင်လေးလက်က ခုနကလို မဝံ့မရဲပုံစံမျိုး ဖြစ်မနေတော့ဘဲ သူမစောက်ပတ်ကို ရဲရဲကြီး အုပ်ကိုင်လာတာတွေ့ရသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင်ရဲ့ ကြည်ဖြူစွာ လိုက်လျောမှုများကြောင့် တဖြည်းဖြည်း အတင့်ရဲပြီး စိတ်ရဲလာတာဖြစ်မည်။ 

သူမ ခြေဖျားကလေးအသာထောက်ကြွ၍ ဒူးတစ်ဖက်ကိုကွေးညွတ်ကာ ခါးကို ခပ်ကော့ကော့လေး လုပ်ပြီး သူရှိရာဖက်ဆီ စောက်ပတ်ကို ကော့ထိုးပေးလိုက်သည်။ ဖိုးလမ်း အကြိုက်တွေ့သွားဟန်နှင့် အမွေးအမြှင်ပါးပါးလေးအောက်က နှုတ်ခမ်းသားကလေးမဟတဟဖြစ်နေသည့် ကြည်ကြည်ခိုင့်စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးကို သူ့လက်ဖဝါးလေးနှင့် ပွတ်လိုက်ဆွလိုက် လုပ်လာသည်။ အကွဲကြောင်းအရာကလေးကိုရော သောက်စိထိပ်ကိုပါဖိပွတ်မိသည်မို့ ကြည်ကြည်ခိုင် စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်စပြု လာသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း အားကျမခံ ဖိုးလမ်းလီးကို ပြန်ကိုင်ကာ လကိုရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်၍ ဂွင်းတိုက်ပေးသည်။ 

လီးကတောင်မာလာပြီး သံချောင်းလေးတစ်ချောင်းအလားဖြစ်လာကာ ရမ္မက်သွေးကြွမှုကြောင့် ချက်ချင်းကြီးပူနွေးလာသည်။ ဂွင်းခပ်မြန်မြန်တိုက်လေ လီးချောင်းနွေးတေးတေးက သူမလက်ဆုပ်အတွင်းမှာ ပိုမိုမာကြောထောင်ထလေဖြစ်ကာ နောက်ထပ် အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်လောက် ထပ်မံဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပြီး လချောင်းတစ်ခုလုံး လရည်တွေပြည့်လျှံစီးဝင်လာအောင် အဆက်မပြတ်ပင် လုပ်ပေးလိုက်သည်။

"အင့် အင်း အင်း အင်း ဟင်းး"

"ကောင်းလား ကောင်းလား မောင်လေး မင်းလက်ကို အစ်မအပေါက်ကလေးထဲ ထည့်လိုက်စမ်းကွာ မင်း အင်း ဟုတ် ဟုတ်ပြီ ထိုးသွင်း လက်ချောင်းပူးပြီးထည့် အ အ ထိ ထိတယ်ကွာ ကောင်းတယ် မြန်မြန် မြန်မြန်လေးဆောင့် အင့်အင့် လက် လက်နဲ့ လိုးသလိုလုပ် အ အား ဟားဟား ဆောင့် ဖိုးလမ်းရာ တအားလိုး အင့် အင့် နင် နင်ရေည လရဘ်ထွက်ထွက်ချင်ပြီ မဟုတ်လား"

"အင်း အင်း အ အမ အိ အိ အ အင်း ဟင်းး ဟင်းး အား အားး ရှီးးး "

"အား အ အ မ မမ ထိ ထိတယ် မောင်မောင်လေး နို့စို့ပွာ နို့ကိုနယ်ျပး အင်းအင်း အသီးလေးကို ကိုက်ဆွဲပေး အား အ အာ့ မိုက် တယ် အ အရမ်း မိုက်ပဲ လိုးကွာ လက်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုး တို့ မိန်းမတွေ စဖုတ်ပွတ်သလို နှုတ်ခမ်းသားအထဲရော အပြင်ရော လက်ကြီးနဲ့ ဆုပ်ဆုပ်ပြီး နှိုက်ပွတ်ပေး အ အ မ မရပ်နဲ့  မ မရပ်နဲ့တော့ မောင် မောင်လေး အာ့ အား အားး ဟားးး"

နှစ်ယောက်သား မတ်တပ်ရပ်လျက်ပင် တစ်ယောက်ပေါင်ကြားထဲ တစ်ယောက်လက်နှိုက်ပြီး သောင်းကျန်းလိုက်ကြသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင် ရင်ထဲက အလျှံတညီးညီးတောက်လောင်နေခဲ့သော ကာမရမ္မက်မီးတောက်တွေ တဖြည်းဖြည်း အရှိန်လျော့ကျကာ မီးညွန့်မီးစွယ်ကျိုးသွားသည်။

"အ အ ကျွတ်ကျွတ် ဟင့်ဟင့် ရ ရပြီ တော်ပြီကွာ ရော့ ဒီမှာ တစ်ရှူးရိတယ် သုတ်လိုက် မမကိုပါသုတ်ပေး"

"အင်း ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့"

ကောင်လေး မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီရဲပြီး ချွေးစေးများပင်ပျံလျက် ပုံစံက လမ်းဟိုဖက်ထိပ်ဒီဖက်ထိပ်ကို အခေါက်ခေါက်အခါခါ မရပ်မနား ပြေးလိုက်ရသလိုဖြစ်နေသည်။ တစ်ရှူးပေပါနှင့် အားလုံးသုတ်သင်ပြီး သူ့ဘောင်းဘီကို ပြန်ဆွဲဝတ်နေသညိ။

"နေဦး မောင်လေး … မင်း မင်းကိုငါ ဘောက်ဆူးပေးရဦးမှာ"

ကြည်ကြည်ခိုင် ဖင်ပြောင်ကြီးအတိုင်းသားနှင့်ပင် ကုတင်အနားလျှောက်လာကာ ပိုက်ဆံအိတ်ကိုယူ၍ အိတ်ထဲကနေ ငါးထောင်တန်တစ်ရွက်ဆွဲထုတ်ပြီး သူ့ကိုကမ်းပေးလိုက်သည်။

"ရော့ ဒီမှာ မင်းအတွက် ခဏနေဦး … မသွားနဲ့ဦး ပြောစရာကျန်သေးလို့"

"ဟုတ် ဘာပြောမလဲ ပြောပါ အစ်မ"

" ငါ နောက်နေ့ မင်းနဲ့ ထပ်တွေ့ဦးမယ် ဒီကို မကြာခဏလာဖြစ်ဦးမှာပါ … လိုအပ်တာမှန်သမျှ မင်းကိုပဲအကူအညီတောင်းရမယ် အလုပ်အတူတူလုပ်ဖို့ ဖြစ်လာနိုင်တယ် … ငါ့ကို သေချာကူညီပေး … နာမည်လည်း မှတ်ထားပေါ့… ကြည်ကြည်ခိုင်တဲ့ "

"ကြည်ကြည်လား ကြုကြူလား "

"ကြည် ကြည်ခိုင် သေချာလည်း မှတ်ထားဦးနော်"

"ကြည်ကြည်ခိုင် … ဟုတ် … မှတ်ထားမယ် မမေ့ပါဘူး အစ်မရဲ့ အဟင်း ဟင်း လိုအပ်တာရှိရင် ကျွန်တော့်ကိုသာပြောပါ ကူညီပါ့မယ် မန်နေဂျာကို ပြောဖို့လိုရင်လည်း သေချာရအောင် ပြောပေးမယ်"

"ကောင်းပြီ ငါ လိုချင်တာ အဲဒါပဲ …  ငါ ဘယ်လိုလူမျိုးလဲ ဆိုတာ နင် အခုသိနေပြီပဲ နင့်အတွက်တော့ အကျိုးမယုတ်စေရဘူး ငါ့မောင်ရယ် မမ ကတိပေးတယ်"

"ဟုတ် အစ်မ"

"ကဲ သွားနိုင်ပြီ မောင်လေး နေဦး"

ဆိုပြီး ကြည်ကြည်ခိုင် သူ့ကိုဖက်၍ သူ့နှုတ်ခမ်းကို သူမနှုတ်ခမ်းနှင့်ဖိကပ်တေ့ဆက်ကာ စုပ်နမ်းရင်း ကစ်ဆင်အကြာကြီး ပေးပစ်လိုက်လေသည်။

ဖိုးလမ်းလည်း အချောအလှမလေးကို ကစ်ဆင် တဝကြီးဆွဲခွင့်ရလိုက်ပြီး အိပ်မက်လားတကယ်လား ဝေခွဲမရနိုင်သောအသိဖြင့် သူမကို နှုတ်ဆက်ကာ အိပ်ခန်းထဲကနေ တိတ်တိတ်ကလေး ထွက်ခွာသွားသည်။

ဆရာမသင်းသင်းနွယ် ဝတ်လစ်စားလစ်အနေအထားနှင့်ပင် ကုတင်ပေါ်ကနေ အောက်ကိုဆင်းလာပြီး ကြမ်း ပြင် မှာ ကွင်းလိုက် ပုံကျနေသော ထမီတစ်ထည်ကိုယူ၍ ကောက်စွပ်နေသည်။

"အကြည်မ ညည်းတော့လား စံပဲဟေ့"

ကြည်ကြည်ခိုင်လှည့်ကြည့်ပြီး နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြုံးသည်။

"ချယ် ကိစ္စပြတ်ပလား ဟင် "

"အေးပါဟယ် လူလည်း ဖတ်ဖတ်ကိုမောရော"

"မောရင် အမောပြေ စားသောက်စရာတွေတော့ ရှိသားပဲ အကုန်ရောက်နေပြီလေ"

"ငါ ရေချိုးခန်း ခဏသွားမယ် ခု ပြန်လာခဲ့မယ်"

ထမီရင်လျားနှင့်ထွက်သွားသော ဆရာမရဲ့တစ်လုံးချင်း အိပဲ့အိပဲ့လှုပ်ခါယမ်းသွားသော အိုးကားကြီးနှစ်ဖက်ကို ကြည်ကြည်ခိုင် ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် အနောက်ကနေ မျက်စိတစ်ဆုံး လိုက်လံ ငေးမောကြည့်နေမိလေသည်။

ကုတင်ကြီဆီကို လျှောက်လာပြီး သူမကို အသင့်လက်ကမ်းကြိုနေလျက်ရှိသော ဂိုပါးရ်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ပြီး နှစ်ယောက်သား မက်မက်စက်စက်ပင် အနမ်းချင်းဖလှယ်နေမိကြပေသည်။ ဂိုပါးရ်သူမခါးလေးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ပွေ့ဖက်ပြီး အကြာကြီးပင် နမ်းစုပ်လို့နေသည်။

"ငါတို့အတူတူ သောက်ရအောင်နော် ကြည်လေး"

"သောက်သေးဘူး သူ့ကောင်ကြီး အရင်စုပ်လိုက်ချင်သေးတယ် နိုးနိုင်သေးလား"

"ညည်း စုပ်ရင်တော့ နိုးလာမှာပေါ့"

"နိုး နိုးပစေပေါ့ ပြ ကြည့်စမ်းမယ် ဆရာမအဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ဘယ်လောက်တောင် ပန်းထုတ်လိုက်သလဲလို့"

ကြည်ကြည်ခိုင် သူ့ပေါင်ကြားဖက်ဆီ ကိုယ်ကလေး လျှောဆင်းသွားသည်။ ဂိုပါးရ်လီးက အရှိန်ကျသွားပေမယ့် လုံးလုံးကျသွားသေးတာ မဟုတ်ဘဲ အနေတော်အရွယ်ခန့်ရှိသည့် ကိုင်းခရမ်းသီးကြီးတစ်လုံးနှယ် သူ့ပေါင်ကြားထဲမှာ မပျော့မမာ တွဲလောင်းကြီး ကျဆင်းလို့ နေတာ တွေ့ရသည်။ လီးတကယ်ကြီးသူဖြစ်သည်။ ခုနက ချာတိတ်လီးနှင့်ဆိုလျှင် သုံးလေးဆကွာမည်။ ဟိုက ခပ်တုတ်တုတ်ဆိုပေမယ့် သူနှင့်နှိုင်းယှဉ်တော့လည်း ဆင်နှင့်ဆိတ်ပမာ ဖြစ်နေရပြန်သည်။

ဂိုပါးရ်လီးကို ပါးစပ်နှင့်ပြွတ်ကနဲ ကုန်းစုပ်လိုက်ရင်း လီးမှာပေကျံနေသည့် လရည်နှင့်စောက်ရည် အကျိအချွဲများကို လျှာနှင့် ပြောင်စင်အောင် အသေအချာလေးယက်သပ်ကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဂိုပါးရ်လီးကလည်း လွန်လွန်းသည်ဟုဆိုရမည်။ သူမအာငွေ့ရရုံနှင့်ပင် လချောင်းထဲသွေးဝင်ရောက်ကာ တဒုတ်ဒုတ်ခုန်၍ တစ်စတစ်စ ပြန်လည်မတ်တောင်လာပြန်တာမို့ ကြည်ကြည်ခိုင် စိတ်ထဲက ကျေနပ်အားရစွာဖြင့် ပြုံးလိုက်မိလေသည်။ စောစောက ကောင်လေးနှင့်နသားဘယားလုပ်ရင်း သူမခန္ဓာကိုယ်ထဲက ကာမရာဂမီးတောက်တွေက ယခုအချိန်ထိ တငွေ့ငွေ့ဆက်လက်တောက်လောင်နေမြဲပင် ရှိသေးသည်မဟုတ်ပါလား။

"ကြည့်ဟာလေး ယက်ပေးပါ အစ်ကို"

"ဘာလဲ ငါ့လီးတွေ့ပြီး အလိုးခံချင်ပြန်ပလား"

"အင်း ဒီလောက် တောင်မာပြီးထွားလိုက်တဲ့လီး ဘယ်သူမခံချင်ရှိမလဲ အစ်ကိုရယ်"

"နင့်စပတ် အရည်စိမ့်ထွက်နေပြီ မဟုတ်လား"

"မမေးနဲ့ သိချင်ကြည့်လိုက် ချယ်မလာခင် တစ်ချီလိုးပေး"

"ညည်းစပတ်လိုးမဝသေးလို့ ငါက ဖင်ပါလိုးချင်တာ"

"ချယ့်ကိုရော မလိုးဘူးလား"

"သူက ဖင်ခံတာ သိပ်မကြိုက်ဘူး"

"ကြည်တော့ ကြိုက်တယ် ဒါပေမယ့် ကို့လီး ဒီလောက်ကြီးတာ ဖြစ်ပါ့မလား"

"ဖြစ်အောင်လုပ်မယ် ဆီဆွတ်ပြီးဆွဲမယ် နင်ခံဖို့အဓိကပဲ"

"ညကျမှလုပ် ဖင်ခံပေးမယ် ဖင်ကွဲအောင်လိုး ဟုတ်လား"

ကြည်ကြည်ခိုင် တက်ကြွစွာပြောရင်း သူမကိုယ်လေးတစ်ပတ်လှည့်ကာ သူမပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်နှင့် ဂိုပါးရ်မျက်နှာကို အသေအချာ ထိုးကပ်ပေးလိုက်သည်။ ဂိုပါးရ် ယက်ပြီ။ စောက်ပတ်ကို အပီယက်သည်။ နမ်းသည်။ အစိကလေး စုပ်၍စုပ်၍ပေးသည်။ အကွဲကြောင်းကို အောက်မှနေ၍ အပေါ်သို့ လျှာနှင့်လေးငါးချက် ယက်သပ်တင်ကာ အစိထိပ်ကလေးကို အသွားအပြန် နှူးပေးဆွပေးသည်။ 

စောက်ခေါင်းထဲကိုလည်း လျှာထိုးထည့်၍ ထက်အောက်ဝဲယာ မွှေနှောက်ခလောက်ကစားပေးသည်။ လျှာကတော့ချွန်လိပ်ပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လိုးပေးသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင့်စောက်ရည်တွေ မထိန်းနိုင်အောင်စီးယိုကျလာသည်။ အရည်ရွှန်းသူမို့ တခဏချင်းပင် ရွှဲစိုသွားသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း စစ်စတီနိုင်းပုံစံလှဲအိပ်ရင်း လီးမပြတ်စုပ်ပေးနေတာမို့ ဂိုပါးရ်လီးတန်ကြီး အဆင်သင့်အနေအထားကို ရောက်ရှိလာပြီး အသည်းတယားယားဖြစ်လောက်အောင် ကြီးမားဖွံ့ထွား မတ်တောင်လို့ နေပေပြီ။

"လိုးမယ် အကြည်ရာ "

"ဘယ်သူ မလိုးနဲ့ ပြောလို့လဲ အကြည်ဖြင့် စဖုတ်ရွလွန်းလို့သေတော့မယ်"

"ကုန်းလိုက် အနောက်ကလိုးမယ် နင့်ဖင်ပေါက်ပါ ကြိုဖွင့်ပေးထားမယ်"

"အင်း လက်နဲ့ပဲအရင်လိုးဦးနော် လီးတော့မထည့်နဲ့ဦး"

"စိတ်ချပါကွာ"

နှစ်ယောက်သား ဝက်ဝက်ကွဲလိုးကြတော့သည်။

ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ကာ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကော့ထောင်ပေးထားသော ကြည်ကြည်ခိုင်၏ဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားရှိစောက်ပတ်ထဲကို ဂိုပါးရ်လီးကြီး တစ်ဆုံးမြုပ်သည်အထိ တစ်ကြပ်စွာ ထိုးစိုက်ဝင်ရောက်သွားသည်။ ဖင်နှစ်ဖက်ကို ကျကျနန သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖိဖြဲကာ ဖင်ကြီးဆွဲကာဆွဲကာနှင့် တရစပ်ဆောင့်လိုးချရင်း ဂိုပါးရ်တစ်ယောက် သူ့လီးကြီးထံမှ စွဲမက်ဖွယ်ကာမအရသာကို ကြည်ကြည်ခိုင်ကို အပြတ်ပေးနေလေသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင် ကုန်းပေါ်ရောက်လာသည့်ငါးတစ်ကောင်လို ပါးစပ်ကလေးဟစိဟစိဖြစ်ကာ အသက်ကို အမော တကော ရှူနေရသည်။ နင့်ကနဲနင့်ကနဲ လီးကြီးသားအိမ်အထိ တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ်နှင့် အဆက် မပြတ် ထိတိုက်ဆောင့်ဝင် နေမှုက သူမကို ကာမသုခအပြည့်အဝရရှိစေရုံသာမက လောကီစည်းစိမ်ဆိုတာကို အတိုင်းထက်အလွန်ပင် ဖီလင်ရှိရှိခံစားမိစေပါသည်။

"ဘုတ်ဇွပ် ဘွတ် ဖွပ် ဗွပ် ဘုတ်စွိ ဘွတ်ဖတ် ဘုတ် ဇွတ် ဘွတ် ဖွပ်"

စောက်ရည်ရွှဲကာ ချွဲကျိနေပြီဖြစ်သော စောက်ဖုတ်အဝင်လမ်းကလေးကလည်း ဂိုပါးရ်လီးကို အဆင်မပြတ် မနားစတမ်းသာ ထင်သလိုလိုးဆောင့်လှည့်ပါဆိုပြီး အသင့်ဖွင့်ကြိုကာ ဖိတ်ခေါ်ပေးနေသလိုပင်။ ဂိုပါးရ် သက်လုံကောင်းကောင်း မောင်းအားကောင်းကောင်းနှင့် ဖင်ကြီးပိပြားလုမတတ် တဘုန်းဘုန်းတဘွမ်းဘွမ်း ဇယ်ဆက်သလိုဆောင့်ကာ လိုးသွင်းပေးနေသည်။

ဆရာမသင်းသင်းနွယ်တစ်ယောက် ရေအိမ်သွားရာက ပြန်ရောက်မလာသေး၍ နှစ်ယောက်သား ပိုမိုအခွင့်အရေးရရှိပြီး ကသုတ်ကယက် ကွစ်ကီဆွဲ (အမြန်လိုး)ရင်း ရမ္မက်ထန်ထန်နှင့် ကာမပန်းတိုင်ဆီ အပြင်းနှင်လျက်ရှိကြလေသည်။

သင်းသင်းနွယ် ဘယ်မှာ ပြန်လာနိုင်ဦးမည်နည်း။

သူမရေချိုးခန်းသွားပြီး ခြေလက်ဆေးကြောကာ ကိုယ်လက်သန့်စင်နေခိုက်မှာပင် အခန်းတံခါးခေါက်သံကြားရ၍ တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်ရာ တည်းခိုဆောင်မန်နေဂျာ မော်ဂန်တစ်ယောက် သူမရှိရာရေချိုးခန်းထဲကို မထင်မှတ်ဘဲ လှစ်ကနဲ ဝင်ရောက်လာပြီး နှစ်ယောက်သား တစ်ခဏချင်းမှာပဲ အလုပ်ဖြစ်သွားခဲ့ကြသည်။ အရင်ကတည်းက တွေ့ဖူးကြုံဖူး ဇာတ်လမ်းရှိခဲ့ကြဖူးသူတွေမို့ သင်းသင်းနွယ် သူ့ကို မငြင်းဆန်မိပါ။ မော်ဂန်က သူမကိုစားဖူးသူပီပီ သူမဒီတည်းခိုခန်း စရောက်လာတာနှင့်ပင် သူ့အတွက် အလုပ်ဖြစ်တော့မည်ဆိုတာ ကြိုသိနေခဲ့သည်။ သင်းသင်းနွယ် အိပ်ခန်းထဲကနေ အပြင်ထွက်အလာကို မျက်ခြေမပြတ်စောင့်ကြည့်နေပြီး သူမ အခန်းထဲက ထွက်လာတာနှင့် မသိမသာနောက်ယောင်ခံလိုက်လာကာ ရေချိုးခန်းထဲမှာ လာရောက်ဆွဲစေ့လိုက်ခြင်းပဲဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်သား မတ်တပ်လိုးကြသည်။ ဒါလည်း ကွစ်ကီ အမြန်လိုးခြင်းပဲ။ တင်းနေကြသူတွေပီပီ ဘာညာသာရကာ ရှည်လျားပေများပြီး အထွေအထူး နှူးဆွမနေတော့ဘဲ ခပ်မြန်မြန်ပင် ကိုယ့်စောက်ဖုတ်သူနှိုက် သူ့လီးကိုယ်ဂွင်းတိုက်လုပ်ကာ လိုးဖို့အကြောင်းတွေပြောပြီး ချက်ချင်းလက်ငင်း လိုရာပွိုင့်ဆီ အရောက်သွားကြခြင်းဖြစ်သည်။

"နင့် မလိုးရတာကြာပြီ မသင်း"

"ကိုမော်ဂန်ကို သတိရပါတယ်"

"စောက်ဖုတ်ဖြဲစမ်းကွာ ထန်နေပြီ တစ်ချီဆွဲရအောင်"

"အိုး စစချင်းဆောက်နဲ့ထွင်း ဆိုသလိုပဲ"

"အချိန်မရှိဘူး အချိန်ရရင်တော့ ဒီထက်ပိုပြီး အေးဆေးလုပ်တာပေါ့ မသင်း ဆက်ရှင်ပြန်သွားဦးမှာမဟုတ်လား"

"အင်း သွားမယ် ကဲပါလေ ရှင်ပြောတဲ့အတိုင်းပဲ … ခုတွေ့မှတော့မထူးဘူး… ကိုင်း ရော့ … ရှင့်လီးလည်း ပြဦး"

"ဒီမှာ ကြည့်ထား … အဲဗားထောင် အထန်ကောင်ပဲ ဟဲဟဲ"

"အိုးး ဂေါ့  သိ သိသမှ … သိပ် …သိ ပါ့တော် ရှင်ကြီးရဲ့ လီးကြီးအကြောင်း … အဟွန်း ဟွန်းဟွန်း"

ဆရာမသင်းသင်းနွယ်လည်း ခပ်ငေါ့ငေါ့ကလေးအငေါ်တူးပြောလိုက်ရင်း မော်ဂန့်လီးကြီးကို သူမလက်ကလေးအသာလှမ်း၍ ဆုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။

အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>>