နှစ်ကာလ အသင်္ချေ အပိုင်း (၅)

နှစ်ကာလ အသင်္ချေ အပိုင်း (၅)

နရသူ ရေးသည်။

(31)

နှစ်ယောက်သားရဲ့ ပုံစံအနေအထားအရ မမြင့်က အပေါ်စီးမှနေကာ  ဖြူက အောက်မှ ဖြစ်၏။ ဖြူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို မမြင့်ကရောက်ရှိနေပြီး သူမစောက်ဖုတ်ရှိရာဆီကို မျက်နှာအပ်ကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို ဒေါင်လိုက်ပုံစံအတိုင်း အောက်မှပင့်၍ လျှာထိုးယက်ရင်း အဖုတ်အပေါက်ဝကလေးကိုပါ နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ဖိကပ်ကာ တေ့စုပ်နမ်းပစ်လိုက်ရာ ဖြူ့ခမျာ ဘာလုပ်ရမည်မှန်း မသိအောင်ဘဲ ဖြစ်သွားပြီး အိပ်ရာခင်းစလေးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ရမိရရာ ကုပ်ခြစ်ဆုပ်ထားမိလျက် ခါးလေးပင် အပေါ်သို့ ကော့ထိုးတက်သွားရ၏။

“ အ အာ့ လာ့ အီးဟီး အ ရှီး အ အင့် အမေ့ မမ မမရယ် အိ အီး ဟင့်ဟင့်”

မမြင့်ကား အစရှိအနောင်နောင်ဆိုသလို နမ်းစရသည်နှင့်ပင် သူမစောက်ပတ်ကို အားရပါးရ ဆက်လက် စုပ်‌နမ်းနေသည်။ စောက်ပတ်မျက်နှာပြင်ရော စောက်ခေါင်းပေါက်ဝလေးကိုပါ မရှောင်ဘဲ လျှာဖြင့် ပင့်ယက်သပ်၍ စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ လျှာဖြင့် လက်ယာရစ် ထိုးမွှေကာ ယက်ပစ်လိုက်ပြန်သည်။ ဖြူ့ဖင်ကြီး အိပ်ရာကနေ တစ်တောင်လောက်မြင့်သည်အထိ ကြွမြောက်တက်ကာ အောက်ကိုပင် တော်ရုံနှင့် ပြန်မချနိုင်တော့။ ဒီအတိုင်း ဆန့်ငင်ကော့ထိုး မိလျက် ရှိသည်။ မမမြင့်ရဲ့ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေယက်ဆွပေးခြင်းက တကယ်ပဲ ထိရောက်မှု ရှိလွန်း လှသည်။ မိန်းမချင်းဖြစ်၍လည်း အကြော‌ပေါင်းတစ်ထောင် စိမ့်အောင်ပင် စောက်ဖုတ် တစ်အုံလုံးကို ချက်ကျလက်ကျ နှူး‌ကလိပေးနိုင်စွမ်း ရှိနေပါသည်။

ပေါင်နှစ်ဖက်ကြား ခေါင်းတိုးဝင်၍ ဖြူ့တင်ပါးနှစ်ဖက်အား သူမလက်နှင့် အားယူဆုပ်ကိုင်ကာ  ဖင်ကြီးကို လေးဘက်ကျကျထောင်ကုန်းပြီး ဖြူ့စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရယက်စုပ် အပြတ် ဂျာပေးနေသော မမမြင့်ကို ဖြူ့အနေနှင့် ဘယ်လိုမှ လွန်ဆန်၍မရတော့သလို ဆန့်ကျင် တွန်းလှန် နိုင်စွမ်းလည်း မရှိတော့ပါ။

ဒီအချိန်မှာ မမမြင့်ရဲ့ နောက်ဖက်ကို ရက်ရောစွာထောင်ကုန်းပေးထားသည့် တင်ပဆုံအိအိကြီး နှစ်ဖက်ရဲ့ အနောက်ကနေ တစ်ယောက်က ဝင်ရောက်လာပြီး သူမဖင်သားအိအိနှစ်ခြမ်းကြားမှ အပြင်ကိုပြူးထွက်‌နေသော စောက်ရည်အရွှဲသား အဆီတဝင်းဝင်းနှင့် မုန့်ပေါင်းသဏ္ဍာန် စောက်ဖုတ်ကြီးကို တရှိုက်မက်မက်ပင် အားပါတရ ကုန်းမှုတ်နမ်းစုပ်ကာ လျှာထိုးယက်ဆွပေး လာပြန်သည်။

သူကတော့ အခြားမဟုတ်၊  မမြင့်ရဲ့လူဖြစ်သော  ‘အတူး’ ခေါ် အိုက်တူးပဲဖြစ်သည်။

“ အို ကိုတူး အင်းအင်း ယက် ယက် ..အား အ အ ထိ ထိ တယ် ကောင်းတယ် .. မောင်လေး ယက် ယက် .. လျှာကို အထဲထိထိုးမွှေပြီး အပြတ်ယက်ပလိုက်စမ်းကွာ .. အင်း အင်း အင့်ဟင့်”

မမြင့်က သူမကိုယ်တိုင် စောက်ဖုတ်အယက်ခံရ၍ နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး ကိုတူးဆိုပြီး အထက်ပါအတိုင်း လောဆော်လိုက်ရာ ကိုတူး (အိုက်တူး) လည်း ရေငတ်သော ခွေး တစ်ကောင်နှယ် သူမ စောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့် တပြပ်ပြပ်မြည်အောင် အငမ်းမရပင် စုပ်ဆွဲ ယက်သပ်ရင်း မိန်းမသားနှစ်ယောက်ရဲ့ ရာဂနယ်ကျွံမှုထဲ သူပါ ရောယောင် ပါဝင်လာခဲ့ လေသည်။

အိုက်တူး မမြင့်စောက်ဖုတ်ကို နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် လျှာနှင့်ယက်လိုက်လုပ်ရင်း တစ်ဖက်ကလည်း သူ့ခါးရှေ့မှ လီးကြီးကို လက်နှင့် အားပါးတရဖျစ်ဆုပ်ကိုင်၍ ကွင်းတိုက်နေသည်။ လီးကြီးမှာ ၇လက်မသာသာ ၈ လက်မရှိသော လီးညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီး ဖြစ်သည်။ အိုက်တူးက ခပ်ပိန်ပိန်ဖြစ်၍ လူနှင့်လီးက ဘယ်လိုမှမလိုက်ဖက်ဘဲ လူထက် လီးက ပိုကြီးနေသလို ထင်မှတ် ရသည်။

သူ့လူတစ်ယောက် ကျန်နေသေးမှန်း မမြင့် သိလိုက်သည်။ နောက်ကို ထပ်မံ စောင်းငဲ့ကြည့် လိုက်ပြီး အဝတ်ဗလာနှင့် အသားဖြူဖြူ ကျစ်လျစ်မာကြောသော ခန္ဓာကိုယ်အထက်ပိုင်းဆီမှ ကြွားရရွားရှိ‌သော ရင်အုပ်ကြွက်သားများနှင့်တကွ ဗိုက်သားရှပ်ရှပ်ရဲ့အပေါ်မှ ဆစ်ပက်ခေါ် အားကစားလိုက်စားသူတို့ရဲ့ထုံးစံ အမြှောင်းလိုက်ဖြစ်တည်နေသော ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားများ၊ အဆီပိုတစ်စက်ကလေးမှမရှိသော ကြည့်ကောင်းရှု‌ပျော် ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ခါးရှေ့မှ တန်းလန်းကြီး မတ်တောင်လို့နေသော ခုနစ်လက်မခွဲအရှည်ခန့် လီးညိုထွားကြီးကို လက်နှင့် အားပါးတရ ဖျစ်ဆုပ်ကိုင်ကာ လိုးတော့မည့် ဟန်တပြင်ပြင် ရှိနေပေသော သူ့လူ ‘စိုးမောင်’ရှိရာကို လက်ညှိုး ကလေး ကွေးကာ အသာအယာ လှမ်းခေါ်လိုက်ရင်း ..

“ စိုးမောင်ရေ မမနဲ့အတူတူပဲ သူ့ကိုပါတခါတည်းပြုစုပေးလိုက်ဦး ..‌ဒီက ငါ့ညီမလေး ငြိုငြင် အောင်တော့ မလုပ်ရဘူးနော် သိလား .. မမစကားကို နားထောင်မယ်မဟုတ်လား”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမ နားထောင်ပါ့မယ်”

“ အေး အေး ဒီလိုမှပေါ့ .. သူ့ကိုယ်လေးကို မင့်ပေါင်ပေါ် အသာလေးပွေ့ချီတင်လိုက် .. အပေါ်ပိုင်း ကို ခပ်သာသာ‌လေး မာဆတ်လုပ်ပေးလိုက် အကြမ်းတော့မကိုင်ရဘူးနော် ..သူက အကြမ်းပတမ်းဆို ကြိုက်ချင်မှကြိုက်မှာ .. မမလဲ သူ့ကို တဝကြီး ချစ်လိုက်ချင်သေးတယ် မောင်လေးရ”

ဆိုပြီးပြောရင်း စိုးမောင်လည်း ..

“ ဟုတ် မမစိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်ရစေ့မယ်”

ဆိုကာ သူမစကားကို မြေဝယ်မကျပင် နားထောင်သည်။

ဖြူ့ ခေါင်းရင်းဖက်ကနေ လာပြီး ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ်  အသာအယာ ဆွဲမ,တင်လိုက်ရာက ဖြူတစ်ယောက်ခမျာ သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားရှိ လီးကြီးပေါ်မှာ ခန္ဓာ ကိုယ်က ပက်လက်အနေအထား၊ အောက်ပိုင်းရှိ ခြေနှစ်ဖက်စလုံး ဒူးထောင်ပေါင်ကားပုံစံ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဖြဲထောင်ကားပြီးနေရကာ မမမြင့်က သူမရဲ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အကြားကို မှောက်ခုံအိပ်လျက်သား ခေါင်းတိုးဝင်ရောက်၍ စောက်ဖုတ်ကို သဲကြီးမဲကြီး နမ်းစုပ်ယက်ဆွ နေလျက် .. စိုးမောင်ရဲ့လက်တွေကလည်း ဖြူရဲ့ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းဆီမှာ အငြိမ်မနေဘဲ ဖွဖွရွရွ ကလေး လိုက်လံပွတ်သပ်၍ နို့အုံအိအိနှစ်ဖက်ကိုပါ မရိုးမရွကလေးဖြစ်အောင် လှုပ်ဆွ နှိပ်နယ် ကာ ဖျစ်ကစားပေး နေပါသည်။ နို့သီးကလေးနှစ်ခုကိုလည်း လှိမ့်ချေပေးနေသည်။

သူ့ရဲ့ဖွဖ်ရွရွရွ လက်ကစားမှုအောက်မှာ တစ်ကိုယ်လုံး နေမထိထိုင်မသာ ယားသလိုလို ရွသလိုလို ဖြစ်လာရပြီး တစ်ခါ အောက်ပိုင်းဆီမှ မမမြင့်ရဲ့ ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ်ယက်ဆွ လျှာနှင့်မွှေနှောက် ကလိကစားပေးမှုကြောင့် လူလည်း မခံမရပ်နိုင်အောင် ရမ္မက်ဇောများနိုးကြွလာကာ စောက်ပတ် တရွရွ အလိုးခံချင်စိတ်နှင့် ပါးစပ်မှလည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ထုတ်ဖော်မပြောဝံ့သေးဘဲ တအူးအူးတအီးအီး တရှီးရှီး ကြိတ်ညည်းရင်းဖြင့်သာ  တစ်ကိုယ်လုံး တထွန့်ထွန့်တလွန့်လွန့် လူးခါနေရတော့၏။

“ အ အိ အိ ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် .. မမ မမရယ် အိ အင့် အမလေး တော်ရုံစုပ်ပါမမရဲ့ စောက်ဖုတ် ကြီး ကျွတ်ပါလာဦးမယ် အီး အ ရှီး အိဟင့်အင့် .. အ မ မခံနိုင်ဘူးမမရယ် ကျ ကျမ စဖုတ်ကျိန်း လာပြီ အိ အီး အီး .. လွှတ် လွှတ်ပါဦး မမရဲ့ .. အဟင့် အင့် အင့်”

“ ဟင်း ငါက ငါ့ညီမမို့ .. တော်ရုံမိန်းမ မလုပ်ပေးဘူးနော် စိတ်ချ ငါပြီးရင် ညည်းအလှည့်ပဲ ဘယ့်နှယ်လဲ မိဖြူ”

“ ကျ ကျမ လုပ်ပေးမယ်.. မမသာ ကျမအပေါ် ခွထိုင်လိုက်ပါ .. တကယ်လုပ်ပေးပါ့မယ် မမ စောက်ဖုတ် ပြုတ်အောင် စုပ်ပေးမယ် သိလား.. ဟင့်ဟင့်”

“ ညည်း တကယ်နော် .. မဟုတ်လို့ကတော့ ဟွင်း ဟင်း ဟင်း “

“ အိုး တကယ်ပါဆို  .. မမ မယုံဘူးလား”

“ ဒါဆို ငါတက်ခွမယ် .. ညည်းနဲ့ငါ တစ်လှည့်စီ စောက်ဖုတ်ယက်မယ် ..ဒါမှမဟုတ် စိုးမောင် လိုးတာ ခံချင်လား .. ပြော”

“ အာ မမကလဲ .. ဘာတွေလျှောက်ပြောနေ အဟင့် ဟင့်ဟင့်”

“ ပြောလေ ငါသာဆို စိုးမောင်ရော ကိုတူးရော နှစ်ယောက်လုံးနဲ့ လိုးနေတာပဲ.. ညည်းရောပဲ ငါ နဲ့နေရင် ကိုယ်ဘာလိုချင်တယ်ဆိုတာ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောနိုင်ရမယ် ပြောရဲရမယ် .. ယောက်ျား ဆိုတာကလေ တစ်‌နေ့လုံးတစ်ညလုံး သူတို့ဘယ်လောက်ပဲလိုးလိုး လူအရေအတွက်ထက် အရည်အချင်းက ပိုပြီးအရေးပါတာမျိုး .. တခါတလေ တစ်ယောက်တည်းနဲ့ စိတ်ကျေနပ်မှု အပြည့်ရသလို တစ်ခါတ‌လေကျပြန်တော့ လူစုံတက်စုံနဲ့ မိုးအလင်း အလိုးခံတာတောင် စိတ်တိုင်းမကျတဲ့ အခါမျိုးတွေ ရှိတတ်သေးတယ် .. ဒါတွေ ညည်း သိကော သိရဲ့လား မိဖြူရဲ့”

“ ဟင့်အင်း ဖြူ အဲ လောက်ထိ ဘယ်သိမှာလဲလို့ .. မမကလဲ”

“ အေး ညည်း မယုံရင်ခံစားကြည့်လိုက်.. ကြိုက်ရင် ဆက်လုပ် မကြိုက်ရင် နောက်မလုပ်နဲ့ ဒါပဲ အဓိက ကိုယ့်အတွက် အာသာပြေပျောက်ဖို့ စပတ်အယားပြေနိုင်ဖို့ အဓိကပဲ.. ကိုင်း .. ကျေနပ် ပလား”

“ မမ ရယ် .. ပြောချလိုက်ပုံကြီးက ခိခိ ခိ .. ခစ် ခစ်ခစ်”

အကြောထဲတောင် စိမ့်ခနဲ ဖြစ်မိသည်အထိ။

မမ ဖြူ့မျက်နှာပေါ်ကို ခြေနှစ်ဖက် ခွလျက်သားရောက်ရှိလာသည်။ စစ်စတီနိုင်းပုံစံလုပ်ချင်မှန်း ဖြူတစ်ယောက်မပြောဘဲ သိလိုက်သည်။ မမမြင့်က ဖြူ့မျက်နှာပေါ် စောက်ပတ်အုံကြီး ကပ်ဖိလျက်သား ကိုယ်လုံးအိအိကြီးအား မှောက်အိပ်ချကာ ခြေရင်းဖက်ဆီမျက်နှာမူလျက်က ဖြူရဲ့ပေါင်ခွကြားရှိရာဆီ မျက်နှာအပ်ပြီး စောက်ပတ်ကို လာရောက်စုပ်နမ်းပြန်သည်။ ဖြူရဲ့ ခြေနှစ်ဖက်ကိုပါ ဆွဲဖြဲထောင်ကားစေလိုက်ရာ ဖြူ့ခမျာလည်း မမပြုသမျှနုရပြီး တစ်ဖက်က လည်း မမရဲ့စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို အောက်ကနေ မမီမကမ်းလှမ်းစုပ် လျှာထိုး ယက်သပ်၍ စိုးမောင်ရဲ့လက်သရမ်းသမျှကိုပါ တစ်ဖက်ကနေ ကြိတ်ခံနေပြန်သည်။

စိုးမောင်က လူပါးပင်ဖြစ်ရာ မမမြင့်တစ်ယောက် ဖြူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ပြောင်းပြန်မှောက်ခုံ စစ်စတီနိုင်းလုပ်နေချိန်မှာပဲ သူလည်း ဖြူ့ခေါင်းရင်းဖက်ကနေ အသာလှိမ့်ထွက်ကာ ဖြူ့ခြေရင်း ဖက်ဆီ တွားဝင်သွားပြီး မမမြင့် အထက်စီးကနေ အပြတ်ပင် ကုန်းမှုတ်ယက်ဆွပေးနေသော ဖြူရဲ့ အတန်အသင့် ကြီးမားဖောင်းကြွနေသည့် အာတာကွဲစောက်ပတ်လေးကို သေချာ အရသာ ခံ၍ ကြည့်နေပေသည်။

မမမြင့် လျှာနှင့်တစ်ချက်တစ်ချက် ယက်သပ်လိုက်တိုင်း စောက်ရည်ရွှဲကာ တအားကို နူးအိနေပြီ ဖြစ်သော ဖြူရဲ့စောက်ပတ်လေးက လိုဏ်ကမူတွင်းဝတံခါးပေါက်ငယ်လေး ပြဲဟဟကလေး ပွင့်အာသွားလျက် လျှာကိုပြန်ရုတ်လိုက်ချိန်မှာ နှုတ်ခမ်းသားအဟလေးက ချိုင့်ခွက်သဏ္ဍာန် မတ်စေ့အရွယ်အစားခန့် ပြန်လည်စေ့ဝင်ပြီး အရည်တလဲ့လဲ့ ဖြစ်နေပုံကို အတိုင်းသားပင် တွေ့မြင်နေရသည်။

သူ လီးတောင်လာသည်။

ခုနေ မမမြင့် ဘာအမိန့်တစ်စုံတစ်ရာမှ မပေးလည်း ဖြူဆိုသော လုံးကစ်ကစ် တစ်တစ်ရစ်ရစ် မရွှေချောကလေးကို ဇွတ်အတင်းဝင်လုံးကာ တစ်ချီပြီးသည်အထိ ဖျစ်ဖျစ်မြည်အောင် အလဲအကွဲ လိုးဆော်ပစ်လိုက်တော့မည် ဟူ၍ ယတိပြတ်ပင် စိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်မိလေသည်။

`````````````````````````````````````````````

(32)

ဒီအခိုက်မှာပဲ ..

မမြင့် ဖြူ့စောက်ပတ်ကို မှုတ်ယက်နေရာမှ ရုတ်တရက်ခေါင်းထောင်လာပြီး သူ့ကို စူးစူးရဲရဲလေး မော့၍ ကြည့်ကာ ….

“ မောင်လေး မင်း .. ဖြူ့စပတ်ကြည့်ပီး အပြတ်လိုးချင်နေပြီ မဟုတ်လား”

“ ဟုတ် မမ လိုးချင်ပြီ”

“ မင်းလီး ပြစမ်း ..အသင့်ဖြစ်ပြီလားလို့”

စိုးမောင် ကပျာကယာထထိုင်ကာ သူ့ခါးရှေ့မှ အမြောက်စိန်ပြောင်းကဲ့သို့ အစွမ်းကုန် မာတောင် နေပြီ ဖြစ်သော လီးကို မမြင့်မြင်သာအောင် သူမမျက်နှာရှေ့သို့ နီးနီးကပ်ကပ် အသာ ကပ်ထိုးပြ လိုက်လေသည်။

မမြင့် သူ့လီးအားကြည့်ရင်း ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့် ကျေနပ်သွားကာ သူ့လီးကြီးရဲ့ဒစ်လုံး ထိပ်ကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်ငုံ အနမ်းပေးရင်း လေးငါးဆယ်ချက် ပါးစပ်ထဲကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ကာ ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်သည်။

“ အား ရှိ အူးစ် ဟူး  စ်စ်စ်…”

စိုးမောင် ခေါင်းလေးမော့ထိုးသွားပြီး အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူရှိုက်လိုက်မိသည်။

“ ကိုင်း ရပြီလေ .. စလိုက်တော့”

မမမြင့်ကိုယ်တိုင် သူ့လီးတုတ်ဖီးဖီးကြီးအား လက်မှာကိုင်ပြီး ဖြူရဲ့စောက်ဖုတ်အဝမှာ သုံးလေးချက်ခန့် လှည့်မွှေ၍ အပေါက်ချဲ့ပေးလိုက်ရင်း လီးကို စောက်ခေါင်းဝမှာ အသာပြန်‌တေ့ ပေးလိုက်ရာ စိုးမောင်လည်း မဆိုင်းမတွပင် လီးကြီးကို ဇွိခနဲ စောက်ခေါင်းလမ်းကြောင်းလေး အတိုင်း ဖိသိပ် ထိုးဆောင့်ထည့်ကာ ဒုန်းစိုင်း လိုးချလိုက် လေသည်။

ထိုအချိန် အံကိုက်ပင် ညှိနှိုင်းထားကြသည့်အလား မမမြင့်ရဲ့အနောက်ဖက်ကို ကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်ပေးထားသည့် ဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားပါးတရဖျစ်ညှစ် ဆုပ်ဆွဲကာ အိုက်တူးတစ်‌ယောက် သူ့လီးထိပ်မည်းကြီးဖြင့် မမမြင့်ရဲ့ အဆီတရွှဲရွှဲ စောက်ပတ် ကြီးထဲကို တစ်ချက်တည်းနှင့် ကျင်းဝင်အောင်ပင် ဗြုန်းခနဲ ဝါးလုံးကွဲ လိုးဆော်လိုက်ပြီ ဖြစ်သည်။

ကိုင်ပြီ။

အပီအပြင် ကျွေးပြီ။

အရွယ်ကောင်းယောက်ျားသားနှစ်ယောက်က မမြင့်နှင့်ဖြူ လို့ အမည်ရသည့် ဏှာထန်ထန် မိန်းမသားနှစ်ယောက်ကို မျက်နှနော့ကောက်ကျအောင်ပင် တဖြောင်းဖြောင်းတဖွပ်ဖွပ် အသံစုံ ထွက်သည်အထိ လီးစာကျွေးကာ အသည်းအသန် လိုးပစ်လိုက်ကြသည်။

“ ဖွတ် ဇွတ် ဘုတ် ဖွတ် ဇွိ ဇွပ် ဖွပ် ဘလပ်လပ် ဘွတ် ဖတ် ဘွပ် ဘုတ် စွိ ဗွပ် ဖွပ် ဘွတ် ဘလွတ် လွတ်”

“ အ အိယာ့ အင့် အိအိ အင့် အမေ့ ဟင့် ကျွတ်ကျွတ် ဆောင့်ဆောင့် လိုး လိုးလိုက်စမ်း မအေလိုး လီးကျိုးအောင်လိုး စပတ်ကွဲအောင်လိုး နင်တို့ စိတ်ရှိသလောက် လိုးလိုက်ကြစမ်းပါ ကိုင်း လိုး ဆောင့် ဆောင့် အင့် အင့် အင့်”

လီးဝင်သံ အသားဆိုင်ချင်း ပွတ်တိုက်ရိုက်ခတ်သံ အော်သံညည်းသံများနှင့်အတူ မမြင့်ထံမှ အားမလိုအားမရ အယုတ္တအနတ္တပြောဆိုသံတွေ ပေါ်ထွက်လာသည်။ သူမချည်းပဲမဟုတ် ။ ဖြူကိုယ်တိုင်လည်း အကြိတ်အနယ်ခံနေရတာပါပဲ။

‘အိုက်တူး’က လေးဘက်ကျကျကုန်းပေးထားသည့် မမြင့်ရဲ့ ဖင်အိုးကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်များဖြင့် အားပါးတရဆုပ်ဆွဲပြီး အနောက်ကနေ အပီအပြင်တွယ်နေသလို စိုးမောင် ကလည်း အိပ်ရာထက်မှာ ပက်လက်ကားယား ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို အလိုက်သင့်ဖြဲကား ပေးထားသည့်  ဖြူရဲ့ စောက်ပတ်ကို သူ့ရဲ့ ကိုယ်ထည်ခပ်တုတ်တုတ် အလျားရှည်သည့် လီးကြီး ထည့်သွင်းကာ တဖွပ်ဖွပ်တဗွပ်ဗွပ်နှင့် မနားတမ်းလိုးပေးနေပြီဖြစ်သည်။

သူ့လီးက မိုးကြီးရဲ့ဂေါ်လီလီးကဲ့သို့ ဆိုဒ်အကြီးစားကြီးလို့မဆိုနိုင်သည့်တိုင် စံချိန်မီဖြစ်ကာ မိန်းမတိုင်းက လိုလိုလားလား နှစ်သက်သဘောကျလက်ခံနိုင်သည့် လီးကိုယ်ထည်လုံးပတ်နှင့် လီးအလျား အဆင်ပြေပြေ ညီညွတ်မျှတ ကြည့်ကောင်းလှသည့် လီးချောအမျိုးအစားပဲ ဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် အသားဖြူဖြူ မိုဒယ်ဘွိုင်းများကဲ့သို့ အချိုးအစားကျန ပြေပြစ်သော ကိုယ်လုံးနှင့် ရုပ်ချောချော အမျိုးသားတွေထံမှာ တွေ့ရတတ်သည့် လီးအမျိုးအစားပင်ဖြစ်ကာ Pornography ခေါ် အပြာရုပ်ပြကဲ့သို့သော စာအုပ်များတွင် တွေ့ရလေ့ရှိသည့် ပုံစံမျိုးလို့ ဆိုလျှင်လည်း မမှားနိုင်ချေ။

ဖြူ့အနေနှင့်တော့ တစ်ညတာ ကာမဇာတ်ဝင်ခန်းများစွာ ဆင်နွှဲခဲ့ပြီး ယခုလက်ရှိ သူမကိုယ်တိုင် ထပ်မံကြုံတွေ့နေရသည့် စိုးမောင်၏လီးနှင့်ပင် နှစ်ထောင်းအားရဖြစ်မိမဆုံး ရှိချေတော့၏။ ဖြူ့အဖို့ရာမှာ စောက်ပတ်ကျိန်းမတတ် တစ်ပွဲပြီးတစ်ပွဲဆင်နွှဲကာ စိတ်တိုင်းကျ အပျော်ကျူး ခဲ့ပြီးဖြစ်ပေရာ ဒီလီးကပင် ပိုကြီးနေသလို သူမအတွက် ပြီးပြည့်စုံနေသလို စိတ်မှာခံစားရပြီး သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းပွေ့ဖက်ကာ ရင်ခွင်ပိုက်၍ သူ့ရဲ့ခါးကို နှိမ့်ချည်ကြွချည်နှင့် တဘုတ်ဘုတ် တဇွပ်ဇွပ် အဆက်မပြတ် တရစပ် လိုးဆောင့်နေပုံကိုကြည့်ရင်း တဏှာစိတ်တွေ အပြတ်အသတ် ယိုဖိတ်လို့နေပြီဖြစ်သည်။

သူ အားပါးတရ လိုးရင်း‌ဆောင့်ရင်းနှင့် လက်နှစ်ဖက်က သူမ နို့အုံကို စုံကိုင်ဖျစ်ဆွဲကာ နို့လုံးတွေကို လိမ့်ချေလျက် နို့ကို အသာကုန်းစို့ ပေးလာရာ ဖြူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် နောက်ကျောကို အသာအယာ သိုင်းဖက်ပြီး ကျောပြင်ကို ဖွဖွပွတ်ပေးမိ၏။ သူဖြူ့မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ရင်း မျက်နှာချင်း တဖြည်းဖြည်းနီးကပ်လာပြီး နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ဂဟေဆက်မိသွားကြ၏။

“ ချစ်တယ်ဖြူရယ် ဖြူက တအားချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတယ်”

“ အင်း သူ့စိတ်ရှိချစ်ပါ ဖြူ တအားဖြစ်နေပြီကွယ်”

“ အဟုတ်လား ဒါဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်မယ်နော် ဖြူ မခံနိုင်မှာစိုးလို့”

“ အိုး ရ ရပါတယ် ကိုစိုး ဆောင့်ပါ ဖြူ့ကို အားရပါးရလိုး ..စောစောက သူအဆက်မပြတ် လိုးနေတာနဲ့ ဖြူ ပြီးတောင် ပြီးချင်နေပြီ သိလား”

“ လိုးပြီ ဖြူရယ် အထဲမှာပဲ ပြီးလိုက်မယ်နော် ..”

“ ဟုတ် ဟုတ် ကိုစိုး ကိုစိုးသဘောရှိ ပြီးချင်သလိုပြီး .. စပတ်မှာပြီးပြီး ပါးစပ်ထဲမှာပြီးပြီး သူ့ သဘောရှိ လုပ်စမ်းပါရှင် ဟင့်ဟင့် ကဲ ဆောင့် ဆောင့်လေ လိုး မြန်မြန်လိုး တအားလိုးပေး”

နောက်ပိုင်း တကယ်ကြမ်းလာချိန်ကျ‌တော့ သူ့ပုံစံက ခုနကနှင့် လုံးဝမတူတော့ဘဲ နောက်တစ်ယောက် ပြောင်းလိုးလေသလားလို့တောင် အောက်မေ့ရတော့သည်။ အင်းလေ မမမြင့်ရဲ့ ငယ်မွေးခြံပေါက် သူ့လက်ပါးစေ တပည့်ရင်းတွေပဲ။ ဒီလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့။

ဖြူ့ကိုယ်လုံးကလေး သူ့လက်အောက်မှာ သွက်သွက်ခါယမ်းသွားသည်။ လိုးလိုက် ဆောင့်လိုက်တာမှ လီးမှာ စက်တပ်ထားသည့်အလား။ စောက်ပတ်ထဲကို ပစ်စတင် မောင်းတံ တစ်ခုနှယ် အဆက်မပြတ် ဝင်ချည်ထွက်ချည်နှင့် အားအရှိန်ကလည်းပြင်းသည်။ ကြမ်းသည်။ သွက်သည်။

နာရီဝက်နီးပါး အချက်ပေါင်းထောင်ချီ လီးရောစောက်ဖုတ်ရော ပူထူအောင် လိုးချလိုက်ရင်း သူ့လရည်တွေရော ဖြူ့‌စောက်ခေါင်းထဲက ထွက်ကျလာသည့် စောက်ရည်တွေရော အရောရောအနှောနှော ဖြစ်ကာ ပြစ်ခနဲ ပြစ်ခနဲ ထွေးခနဲ ထွေးခနဲ အပြင်ကို ထွက်လျှံကျလာ ရလေသည်။

ကိစ္စပြီးတော့ ဖြူလည်း ခုန အလိုးခံခဲ့သည့် ပက်လက်ကားယားပုံစံအတိုင်း ခုတင်ကြီးပေါ်မှာ မလှုပ်မယှက် ဖလက်ပြလို့ သွားသည်။

အိုက်တူးနှင့် မမမြင့်တို့အတွဲလည်း သူတို့နှင့်မရှေးမနှောင်းမှာပဲ ပြီးသွားပုံရလေသည်။

လှဲနေရာကထကာ မမမြင့် သူမဆီကူးလာပြီး လက်နှစ်ဖက်ဆန့်တန်းပွေ့ဖက်၍ နှုတ်ခမ်းချင်း လာရောက်စုပ်နမ်းသလို အိုက်တူးနှင့် စိုးမောင်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ လိုးပြီးခါစ ‌လရည်နှင့် စောက်ရည်များ ပေကျံနေသည့် လီးတွေကိုပါ သူတို့မိန်းမသားနှစ်ယောက်က အလှည့်ကျပင် မက်မက်စက်စက် စုပ်ကြလေ၏။

ဖြူတစ်ယောက် ဒီလူတွေနှင့် ဒီအခန်းထဲမှာ အရှက်တရား‌တွေ လုံးလုံးကင်းမဲ့ကာ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်ဖို့ရာ ဝန်မလေးတော့ပြီ။

`````````````````````````````````````

(33)

အိုက်တူးက လီးရှည်သူဖြစ်သည်။ စိုးမောင်ရဲ့လီးထက်ရှည်သည်။ လုံးပတ်လည်း တော်တော် ကြီးသည့်လီး ဖြစ်ကာ အလျားရှည်လမျော ဖြစ်နေ၍သာ လီးကြီးလို့ကြီးမှန်း မသိတာ ဖြစ်သည်။ အခု ဖြူ အလိုးခံနေတာက အိုက်တူးလီးကြီးနှင့် အလိုးခံနေတာပဲ ဖြစ်သည်။ ဖြူ့ကို ခွေးကုန်းလိုးသည့်ပုံစံ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက် ကုန်းထောင်ခိုင်းပြီး အိုက်တူး ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကျွေးသည်။ လိုးချက်တွေက ပက်စက်သလောက် လီးက ဖြူ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ရှောခနဲရှောခနဲ ပြေးဝင်ဆောင့်မိလေရာ လီးရှည်ကြီးက သားအိမ်အထိခိုက်မိပြီး ဖြူ့အနေနှင့် အတော်ကြီး ထိထိခိုက်ခိုက် ခံစားရလေသည်။

“ မမမြင့်အကြိုက်လီးပဲ တစ်ချက်တစ်ချက် လိုးချလိုက်တိုင်း သားအိမ်တောင် ပေါက်ထွက် သွားပလား မှတ်ရတယ် .. လီးကြီးကဖြင့် ရှယ်ပဲ ဖြတ်ပြီးသိမ်းထားဖို့တောင် ကောင်းမယ် ထင်တယ်”

ဖြူ့စိတ်ထဲက တွေးမိသော အတွေးပဲဖြစ်သည်။ သူခွေးကုန်းလိုးတာခံရင်း ဖင်ကြီးတွေက လိုးဆောင့်မှုအရှိန်ဖြင့် ရှေ့ကို တစ်လှမ်းစာခန့် ရွေ့ရွေသွားရလျက် ဖင်ကြီးကော့ပေးလေ လီးဝင်လမ်း ပိုဖြောင့်ကာ လီးအဝင်ပိုလွယ်လေ ဆောင့်သွင်းချက်က ပိုမြိုင်လေ ပိုထိလေဖြစ်ကာ လီးဝင်လီးထွက် မြန်မြန်သွက်သွက်နှင့် စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက် ကြေသည် အထိ တရစပ်လိုးဆောင့်နေပြီး တော်တော်လေးကြာမှ ပုံစံတစ်ခုပြောင်းကာ လိုးဖို့ပြင်ကြသည်။

သည်တစ်ခါလိုးမှာက စိုးမောင်သူမကိုလိုးခဲ့ပြီးသော လှေကြီးထိုးရိုးရိုး လိုးနည်းပင်ဖြစ်သည်။ ခုတင်မှာ ပက်လက်အိပ်ကာ ခြေနှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီဖြဲကားပြီး မိုးပေါ်သို့ ပင့်မြှောက် ထောင်၍ သူကအပေါ်စီးကနေ မြေစိုက်လိုးသည့်ပုံစံ လီးကြီးမြှောက်ကာမြှောက်ကာနှင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ဖြဲကားထား၍ ဖြူရဲ့အာတာကွဲပြဲဟလျက်ရှိသော စောက်ပတ်ဆီကို ထိထိမိမိ ဖိလိုး ဆောင့်ချနေသည်။

တစ်ဖက်မှာလည်း မမမြင့်ကို စိုးမောင်က လှေကြီးထိုးမကျ တစ်တီတူးပုံစံမကျသောနည်းဖြင့် မမြင့်ခြေနှစ်ဖက်အားဖြဲထောင်၍ ဖင်ဆုံအိအိကြီးအား ဖင်ဘူးတောင်းထောင်မတတ် အထက်ကို ပင့်လှန်ကာ အပေါ်စီးမှမတ်တပ်ရပ်လျက် စိတ်ရှိလက်ရှိတွယ်ရင်း နှစ်ယောက်သား အပေးအယူ မျှလျက် ရှိကြလေသည်။ မမမြင့်လည်း အိပ်ရာထက်မှာ ဇက်ကလေးပုလျက် ဇောက်ထိုး ဖြစ်မတတ်ရှိပြီး အောက်ပိုင်းမှစောက်ဖုတ်ကြီးကို ပြဲနေအောင်ဖွင့်ကားလျက် စိုးမောင်ရဲ့ လိုးဆောင့်မှုအား အံတကြိတ်ကြိတ်ဖြင့် ခံနေပေသည်။

အတွဲနှစ်တွဲကပြိုင်တူ‌လိုးဆော်ပြီး တော်ရုံနှင့်လည်း မပြီးနိုင်ကြချေ။ လီးနှင့်စောက်ပတ် ဝင်ချည်ထွက်ချည် နှိမ့်ချာ်ကြွချည်နှင့် ထိတွေ့ ရိုက်ခတ် လိုးဆောင့်နေသံများက ကြွက်ကြွက်ညံဆူလျက်။ မမမြင့်အတွဲက အရင်ပြီးသည်။ တစ်ချီလိုးပြီးတာကို ဆိုလိုသည်။ ဖြူနှင့်အိုက်တူး တို့ကျတော့ ပထမပိုင်း ခွေးကုန်းလိုးစဉ်ကပင် ဖြူ စောက်ရည်တွေ မထိန်းနိုင်ဘဲ ထွက်ကျကာ အရင်ပြီးသွားရပြီး သူလိုးသမျှ ဆက်လက်သည်းခံနေခဲ့ရာ ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်း၍ လှေကြီးထိုး လိုးကြစဉ်မှာ အိုက်တူးလည်း ဏှာထန်ထန်နှင့် စောက်ပတ်အရည်လိုက်အောင်  တဗွပ်ဗွပ်လိုးရင်း သူလည်းလိုးချိန်စေ့ပြီး လရည်တစ်ကြိမ် ထွက်သွားသည်။ လိုးနေရင်း ဖြူ့စောက်ပတ်ထဲမှာပဲ လီးကို ပြန်မချွတ်ဘဲ ဆက်လက်စိမ်ထိုးထားကာ နို့စို့လိုက် နှုတ်ခမ်းလေး စုပ်နမ်းလိုက်နှင့် အတန်ကြာအောင် အချိန်ဆွဲ၍နေရင်း သူ့လီးနဲနဲပျော့လာတာ သိရတော့ ဖြူက ..

“ လီး ပြန်ကြွချွတ်ပေး ကိုတူး ဖြူဖြူ စုပ်ပေးမယ် သူဆက်လိုးဦးမယ်မဟုတ်လား”

ဆိုပြီး မေးလိုက်ရာ ..

“ လိုးမှာပေါ့ ငါလိုးမဝသေးဘူး လီးစုပ်ပေး အပြတ်တောင်လာအောင် စုပ်နော် ဖြူဖြူ”

“ အင်းပါ ကိုတူး ဖြူစုပ်ပေးပါ့မယ်”

လရည်နှင့် စောက်ရည်တွေရွှဲစိုနေသည့်သူ့လီးတန်ကြီးကို ဖြူပါးစပ်နှင့် မရွံမရှာစုပ်ပေးသည်။ လီးက ကြီးလည်းကြီး ရှည်လည်းရှည်သေးရာ အာခေါင်ထဲထောက်ပြီး ဒိသရုတ် deepthroat လုပ်ဖိ့အထိ မစဉ်းစားရဲပေ။ လီးထိပ်မှလရည်တွေကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ကာ လီးတန်တလျှောက် လျှာက‌လေးနှင့် ရစ်ဝိုက်သိမ်းယက်ပြီး အကုန်ပြောင်ရှင်းသည့်တိုင် သန့်စင်ပေးလိုက်ရင်း လီးကြီးကို လဒစ်ထိပ်ကနေ အရင်းထိ လီးဝင်သလောက် စုပ်၍စုပ်၍ အိုက်တူးကလည်း သူ့လီးကို ကော့ကာကော့ကာထိုးဆောင့်ပေးလိုက်ရာ ပါးစပ်ကိုလီးနှင့်လိုးသကဲ့သို့ ခံစားမှုမျိုးရပြီး လီးကြီး ပြန်တောင်မာလာသည်။

“ ကို ရပြီလား လီးက ပြန်တောင်နေပြီ”

“ ရပြီ ဖြူ ကို ဆက်လိုးလိုက်တော့မယ်”

ဖြူခေါင်းလေးညိတ်ကာ သူ့လီးဝက်သာအောင် စောက်ပတ်ကို လက်ကလေးနှစ်ဖက်နှင့် တစ်ဖက်စီ ဆွဲဖြဲဟပေးလိုက်သည်။ အိုက်တူး သူ့လီးကို ဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ တဆုံးထိ ရှောခနဲ မြုပ်နစ်စိုက်ဝင်သွားပြီး သားအိမ်ထဲထိအရောက် အောင့်ခနဲ ဆိမ့်ကျင်လို့သွားရသည်။

“ အားဟား ထိတယ် ကိုရယ် ကိုတူး ဟင့်ဟင့် ဖြေစဖြေးလိုးပါ ဖြူ ဘယ်မှ ထွက်မပြေးပါဘူးကွာ”

ကိုတုိးလည်း စပ်ဖြဲဖြဲနှင့် ..

“ ဆောရီး ဖြူ ကိုလောကြီးသွားလို့”

ဆိုပြီး လီးပြန်ကြွ၍ တစ်ချက်ချင်း မှန်မှန်စခန်းသွားလေသည်။ ဒီအချိန် မမမြင့်က အနားရောက်လာပြီး သူမ ခန္ဓာကိုယ်အထက်ပိုင်းကို ဖြူ့ကိုယ်ပေါ် မှောက်အိပ်ချကာ နို့လုံးအိအိတစ်ဖက်ကို ဝင်ရောက်စို့ပေးလျက် သူ့ခါးနောက်ပိုင်းမှ ကုန်းထောင်ပေးထားသည့် ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ကိုင်မ ဆုပ်ဆွဲရင်း စိုးမောင်က အနောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ထဲ လီးကြီးထည့်သွင်းကာ ခွေးကုန်း လိုးပစ်လိုက်တာ တွေ့ရလေ၏။

မမြင့် ပါးစပ်ကနေ တအွန်းအွန်း တအင့်အင့် ညည်းသံများထွက်လာသည်။ အလိုးခံ နေရင်း တစ်ဖက်ကလည်း ဖြူနို့အုံအိအိကြီးနှစ်လုံးကို ဖျစ်ကာလှိမ့်ကာ ချေနယ်ဆော့ပေးရင်း နိူ့သီးလေးတွေကို ကုန်းစို့နေသည်။ ဖြူလည်း အလိုးခံနေရာက သူမဖက်ကို စိတ်လည်ပြီး မမမြင့်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို ပြန်ဆွဲညှစ်ကာ လှိမ့်ချေပေးနေသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းလည်း မကြာခဏ ဂဟေဆက်ကာ နမ်းစုပ်မိကြသည်။

“ ပျော်ရဲ့လား ဖြူဖြူ “

“ ဟုတ် ပျော်ပါတယ် မမ”

“ မမနဲ့နေရင် ပျော်ရမယ် မမဆီ ခဏခဏလာပါ ဒီမှာ အတူနေချင်တယ်ဆိုလည်း ရတယ် မမဆီမှာနေရင် ဖြူအတွက် နေရေးထိုင်ရေး ငွေရေးကြေးရေးကအစ ဘာမှ စိတ်ပူစရာမလိုဘူး”

သူမက ဆွယ်တရားဟောရာ ဖြူအသာပြုံးရင်းက ..

“ နေဖို့တော့ မလွယ်ပေမယ့် ခဏခဏ ဖြုအလည်လာမှာပါ မမ လက်ခံမယ်မဟုတ်လား”

“ ဘယ့်နှယ်ပြောလိုက်တယလဲ ညီမလေးရယ် မင်းလေးကို မမက ဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတာ ခုထိ မင်းမသိသေးဘူးလား ..”

မမမြင့် ဖြူ့အနားကပ်လာပြီး နှုတ်ခမ်းလေးစုပ်၍ နမ်းပြန်သည်။ ဖြူကလည်း ပြန်စုပ်နမ်းသည်။ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုက တော်ရုံနှင့်မခွာကြ‌တော့။ အနောက်က လိုးသူနှစ်ကောင်ကလည်း ဇွဲနဘဲ ကြီးကြီးနှင့် လီးရောစောက်ပတ်ရော ပူအောင် တရစပ်ပင် လိုးဆောင့်၍နေပြီး ဖြူခမျာ ဖင်ဆုံကြီး ကော့ကာကြွကာ စောက်ပတ်ကို ပင့်မြှောက်အလိုးခံရင်း ဘယ်နှစ်ကြိမ်မြောက် ပြီးမိမှန်းမသိ စောက်ရည်များ ဒလဟောထွက်ကျကာ စောက်ခေါင်းလေးဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက်နှင့် ဆုံးခန်းတိုင်ရောက်ရှိသွား၏။ အိုက်တူးလရည်ထွက်သည်အထိ ဝက်ဝက်ကွဲ လိုးဆောင့်ချရင်း သူရော စိုးမောင်ရော မမမြင့်ပါ သုံးယောက်သား ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆိုသလိုပင် လရည်နှင့် စောက်ရည်များ ပြိုင်တူနီးပါး ပန်းလွှတ်ထွက်ကာ ကာမပန်းတိုင်ရောက်သွားကြတော့သည်။

ကိစ္စပြီးသွားတော့ အားလုံးအနားယူကြကာ အဝတ်အစား ပြန်မကပ်ကြသေးဘဲ အခန်းထဲမှာ အရက်ဘီယာများ သောက်စားကြသည်။

မမမြင့်က မိုးကြီးတို့သတင်းကို ကြားသိချင်၍ စိုးမောင်ကို လွှတ်ပြီး အခြေအနေ ကြည့်ခိုင်းသည်။

နဘေးမှာ အရက်ဖန်ခွက်ကိုင်ကာ သောက်လက်စရှိနေသော အိုက်တူးကိုလည်း ကြည့်ပြီး ..

“ ကိုတူး မင်းလဲ ဒီမှာ သောက်စားပြီး ဟိုကို သွားချင်တဲ့ဆန္ဒရှိရင် သူ့နောက်ကိုသာ လိုက်သွား အရမ်းတော့မကြာစေနဲ့ဦး ကောင်မလေးက နဲနဲပါးပါးအကြောတင်းပုံတော့ရတယ် တင်းတယ် ဆိုရင်လဲ လျှော့ပေးလိုက်ပေါ့ ဟင်းဟင်း ဒါနဲ့ သန္တာ့ကိုတော့ အချိန်အားရင် မမဆီလာခဲ့ဖို့ ပြောလိုက် .. ကြားလား မောင်လေး”

“ ဟုတ် မမ ကျနော် ဒီတစ်ခွက်သောက်ပြီး လိုက်သွားကြည့်မယ်”

“ ကောင်းပြီ မောင်တူး”

မမမြင့်ပြောပြီး ဖြူ့ဖက်လှည့်ကာ ဖြူ့ကိုယ်ကလေးကို သူမရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်သည်။

မကြာမီ မောင်တူး ခေါ်အိုက်တူးလည်း အခန်းထဲကထွက်ကာ သူ့လူစိုးမောင်နောက်ကို လိုက်သွားသည်။ ပါကင်ကျကလေးကို နှစ်ယောက်သား အပီနွှာကြဖို့ဖြစ်မည်။ မမြင့်က တမင်လွှတ်ပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပြီး သူတို့ထွက်သွားကြသည်နှင့် ဖြူနှင့်သူ နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲမှာ လုပ်ငန်း ပြန်စကြပြန်လေတော့၏။

````````````````````````````````````````````````

(34)

မမမြင့်က ဖြူ့ကို အတုနှင့်ဆော်သည်။ အမျိုးမျိုး အချစ်စခန်းဖွင့်သည်။

စောစောက သူမလွှတ်လိုက်သော မသန္တာ ဆိုသည့်အမျိုးသမီး ပြန်ရောက်လာတော့ သူမကိုပါ ခုတင်ပေါ်ခေါ်လိုက်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက် စကားတပြောပြော သိချင်တာများမေး၍ ဖြူ့ကို သူတို့နို့တွေ စို့ခိုင်း စောက်ပတ်ကို ပွတ်ခိုင်း နှိုက်ကလိခိုင်း ယက်ခိုင်းကြပြန်သည်။ သန္တာက နဲနဲတော့ သမ္ဘာရင့်ပြီးဖြစ်ရာ မမြင့်ရဲ့တပည့်ကြီးတွေထဲက အားကိုးရသည့် အန္တေဝါသိက တပည့်မအရင်းတစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်သည်။

ဖြူ့ကိုလည်း သူမကိုယ်တိုင် စောက်ဖုတ်နှိုက်ပေး ကိုင်ပေး ပါးစပ်နှင့်ယက်စုပ် မှုတ်ပေးရာ ကာမစိတ်တွေနိုးထပြီး ကြွပြီးရင်းကြွလာရသည်။ မသန္တာ မမမြင့်နှင့် ဖြူတို့ ခုတင်ပေါ်မှာ လက်ထဲက လီးအတုချောင်းနှင့် အလုပ်ရှုပ်သွားကြသည်။ သူမအပြောအရ နှင်းသိၤီထွန်း ဆိုသည့် ခလေးမကလေးခမျာ မိုးကြီးနှင့်ရော တံခါးစောင့်အီဗရာဟင်နှင့် အခြားအမျိုးသား သုံးယောက်မက အနိုင်အထက်ပြုကျင့် ကွပ်နှိပ်ခြင်းကို ခံရပြီးနောက် ယခုတဖန် စိုးမောင်ရော အိုက်တူးကပါ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ပညာပေး လက်တည့်စမ်းမှုအောက်မှာ တစ်ယောက် တည်း သေကောင်ပေါင်းလဲ မရှုမလှခံစားရမှာ သေချာပါသည်။

သူတို့လက်အောက်မှာ သူတို့အလိုကျမလိုက်လျောဘဲ ကလန်ကဆန် အာခံဖီဆန်မိခြင်းရဲ့ပြယုဂ် တစ်ခုဖြစ်ပြီး ရှေးယခင်ကရော ခုရော နောင်အစဉ်ဆက်ဆက်ထိတိုင် ယခုကဲ့သို့ တောရိုင်းဥပဒေ ဆန်ဆန် “အားကြီးသူသာ အနိုင်ရစတမ်း” ဆိုသည့် ဆိုးရွားစက်ဆုပ်ဖွယ် အမူအကျင့်များက လူတို့ရဲ့စံရာဘုံဋ္ဌာနမှာ ကမ္ဘာတည်သရွေ့ ဆက်လက်တည်ရှိနေမည်ပဲ ဖြစ်သည်။

စိတ်တိုင်းကျ အချိန်ဖြုန်းပြီးနောက် မမမြင့်က သန္တာ့ကို တစ်စုံတစ်ရာ ပြောဆိုမှာကြားပြီး အခန်းထဲမှ ပြန်လွှတ်လိုက်သည်။

မကြာမီ ..

အိပ်ခန်းတံခါးခေါက်ကာ  ရောက်ရှိလာသူက လူမျိုးခြားတစ်ဦးဖြစ်‌သော ‘’အီဗရာဟင်’ ဟု ခေါ်သည့် သူတို့ ဂေဟာအတွက် လုံခြုံရေးတာဝန်ယူထားသည့် တစ်နည်း အပေါက်စောင့် အမျိုးသားကြီးပဲ ဖြစ်သည်။ အသက် ၃၅ နှစ် ၄၀ ဝန်းကျင်ခန့် ရှိမည်။

ဖြူ့ကို တံခါးဖွင့်ခိုင်းပြီး သူမရှိရာ ခုတင်အနားကို လာဖို့ ခေါ်လိုက်သည်။

“ မင်း စောစောက သန္တာတို့ အခန်းထဲ ရောက်ဖြစ်သေးလား”

မမြင့်က မေးလိုက်ရာ သူက ..

“ ဟုတ် ရောက်ဖြစ်ပါတယ် အစ်မ ..ခဏပါ နာရီဝက်လောက်ပါပဲ”

“ ဘယ်သူ့ကို ဂျူတီ ထားခဲ့လဲ ..အီဗရာဟင်”

“ ဟို ခေါင်းကြီးကိုပါ ..သူရော မဲလုံးရော ရှိတယ်”

“ အခုရော သူတို့နှစ်ယောက်ပဲလား ..မဲလုံးက သူ့ကောင်မလေး ဒီထဲ ရောက်နေတယ်ဆို”

အီဗရာဟင် ခေါင်းတစ်ချက်ညိတ်ပြပြီး …

“ ဟုတ်ကဲ့ မဲလုံးခေါ်လာတဲ့ကောင်မက တိုက်ကြီးက ကေတီဗီတစ်ခုမှာလုပ်ဖူးတဲ့ ဆော်ပါ သူ့ကိုလည်း မိုးကြီးနဲ့သန္တာကပဲ လူရှာပေးထားပါတယ်၊ မဲလုံးလည်း သူ့ဆော်ကို ကိုယ်တိုင် သွားထိန်းပေးနေတယ်၊ အခု ဂျူတီမှာရှိနေတာက ခေါင်းကြီးတစ်ယောက်တည်းပါ”

မမြင့် ခေါင်းတညိတ်ညိတ်လုပ်ပြီး သူ့ကို ကြည့်နေရာက ..

“ နင် ဒီလာခဲ့စမ်း”

ဆိုပြီး သူမရဲ့လက်က ခုတင်အနားရောက်လာသည့် အီဗရာဟင်၏ ဘောင်းဘီခွကြားဆီ လှစ်ခနဲ ရောက်ရှိပြီး လီးနေရာကို သူမရဲ့လက်ဖဝါးနှင့် အုပ်ကိုင်ကာ ခပ်တင်းတင်းဆုပ်၍ …

“ နင် တော်တော် ဆာနေလား ဟိုဟာမ အသစ်ကလေးစားရတော့ ဒူးချောင်နေပြီနဲ့ တူပါတယ် ဟုတ်လား .. အဟင်း ဟင်းဟင်း”

“ အ အစ်မ ကလဲ ဟဲဟဲ .. အဲ ဒါကခဏပါ အစ်မရဲ့ ..အဟဲ”

“ ဒါဆို ငါ့နဲ့အချိန်ဖြုန်းနိုင်သေးတယ်ပေါ့ .. မနိုင်ဘူးဆိုရင်လဲ ခုကတည်းကဘွင်းဘွင်းပြော … ဟိုကောင်တွေ လှမ်းခေါ်လိုက်မယ်”

အီဗရာဟင်က မမြင့်ကိုရော မမြင့်အနားမှာရှိနေသည့် ဖြူ့ဖက်ကိုပါ သူ့ခေါ်တောမျက်လုံးများနှင့် ဝေ့ဝိုက် ကြည့်လိုက်ရင်းက ..

“‌ ပိုပြီး သေချာအောင် အစ်မခေါ်ချင်ခေါ်လေ .. ခေါင်းကြီး‌ရော မဲလုံးရော ရှိပါတယ် .. အေးမောင်နဲ့ တောကျော်တို့ နှစ်ယောက်က အပြင်ခိုင်းထားတာ ပြန်မလာသေးဘူး”

မမြင့် ခေါင်းလေး အသာယမ်းပြီး ..

“ ဟင့်အင်း မလိုပါဘူး .. ငါသိချင်တာက မဲလုံးရဲ့‌ ဆော်လေးနဲ့လွှတ်ပေးလိုက်တာ ဘယ်သူ ..”

“ အော်.. အဲဒါ သန္တာ့အသိထဲကထင်တယ် .. ပုံစံကတော့ ဇိုးတွေပုံစံမျိုး ခပ်ဂျွတ်ဂျွတ် အစားထဲက ပဲ .. အစ်မ စိတ်ဝင်စားလို့လား”

မမြင့် တစ်စုံတစ်ရာစဉ်းစားနေဟန်နှင့် ခေါင်းကို မသိမသာညိတ်၍ ..

“ အင်း ..စိတ်ဝင်စားတယ်”

“ ကျ‌နော် မဲလုံးနဲ့ ညှိကြည့်မယ် လောလောဆယ် သူတို့ရော မဲလုံးရော အတူရှိနေကြတာ”

“ နေပစေလေ နောက်မှ ..”

ဆိုပြီး ..

“ ခုလောလောဆယ် မင်းတစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာပဲ”

မမြင့်ကပြောရင်း “လာ ခုတင်ပေါ်တက်” ဟုဆိုကာ သူ့ကို သူမအနားဆီဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် ရင်ဘတ်ချင်းအပ်လျက်သား နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်စုပ်နမ်း၍ နေကြလေ၏။ အတန်ကြာမှ လူချင်းအနည်းငယ်ပြန်ခွာပြီး မမြင့်က ဖြူ့ဖက်ကို လှည့်၍ ကြည့်လိုက်ရင်း ..

“ ဒါက နောက်ဆို မင်း မကြာခဏတွေ့ရမယ့်သူ ဖြူဖြူတဲ့ သူနဲ့ငါနဲ့က ညီအစ်မတွေပေါ့ ဟင်းဟင်း ဟင်း”

ဆိုပြီး ..

“ မင်း ငါ့ကိုပြုစုသလို ဒီက ညီမကိုလဲ ပြုစုပေးရမယ် ဘယ့်နှယ်လဲ အီဗရာဟင် တစ်ခါတည်း ထွက်တော့ မပြေးရဘူးနော် ခိခိ ခစ်ခစ်ခစ်”

အီဗရာဟင် သွားကြီးအဖြီးသားနှင့် …

“ ထွက်ပြေးစရာလား အစ်မရယ် ..ဒီလောက်စက်စက်ယိုနေတဲ့ ဟာကြီးကို .. အဟီး ဟင်းဟင်း ဟင်း “

ရယ်သံတွေ လွင့်ပျံသွားသည်။

မကြာမီ အခန်းလေးထဲမှ ချိုးချိုးချွတ်ချွတ် ဖြွတ် ပြွတ်ပြွတ် မြည်သော အဝတ်အစားချွတ်သံ နမ်းသံစုပ်သံ များနှင့်အတူ “ဖွတ် စွိ စွတ် ဘွတ်ဖတ်ဘတ် ဖြစ် ဗလစ် ဘွတ် ဘု ဘွပ် ဘွတ် ဘလွတ် ဘုတ် ဇွပ် ဖြစ် ဗြွတ် ဘလွတ်” ဟူသည့် တဏှာကြွဖွယ် အသားဆိုင်ချင်း ထိတွေ့ ပွတ်တိုက် ရိုက်ဆောင့်မိသံများ အဆက်မပြတ်ပေါ်ထွက်လာကြပြီ။

``````````````````````````````````````````````````````

(35)

ဖြူ နှစ်ညတိတိ အချိန်ဖြုန်းမိသွားသည်။ မမမြင့်နှင့်လည်း အပေးအယူညီမျှ စိတ်သဘောချင်း တစ်ထပ်တည်းကျလျက် မခွဲနိုက်မခွာရက်အောင်ဘဲ ရှိရတော့၏။ ဘယ်သူဘယ်ဝါနှင့် ပျော်ပါးရသည်ဆိုခြင်းထက် မိမိအတိုင်းအထွာနှင့်မိမိ ပျော်ပါးခွင့်ရှိသလောက် ပျော်ပါးရခြင်း အတွက် နောင်တရစရာ ဟူ၍လည်း အလျဉ်းမရှိပါ။

အိမ်မှာနေရင်း မိမိစိတ်လိုသူနှင့် သွားလာလည်ပတ်စားသောက်ပြီး ကြည်နူးမှုကိုဖွေရှာရင်း ငြီးငွေ့လာချိန်တိုင်းအတွက် စိတ်အပန်းဖြေစရာ ဘုံကမ္ဘာလေးတစ်ခုရှိသည် ဆိုသော အချက် ကပင် ဖြူ့လို ငယ်ရွယ်သော မိန်းမပျိုလေးတစ်ယောက်အဖို့ ဖြေသာပြီလို့ ဆိုရမှာပဲ ဖြစ်သည်။

ညီညီအောင်နှင့် သူမ ထပ်မတွေ့မိသလောက် ဖြစ်ပေမယ့် သူ့ရောင်းရင်းဖြစ်သူ ဆလင်းနှင့်တော့ ကြိုကြားကြိုကြား တွေ့မိသေးသည်။ ဆလင်းက မိုးကြီးတို့နှင့်လည်း အသိအကျွမ်းများဖြစ်၍ သူမရဲ့ သတင်းပလင်းတွေကို ကြားသိမှာ သေချာသလောက်ရှိသည်။ အနည်းဆုံးတော့ သူ့လူရင်းဖြစ်သော ငဖြိုးထံမှ တဆင့် ဒါမှမဟုတ် ကျော်မိုးဆီကနေတဆင့် ပြန်ကြားမိမှာ သေချာပါသည်။ ကျော်မိုးနှင့်ငဖြိုးတို့ကိုတော့ ဖြူတစ်ယောက် ထပ်မဆုံတွေ့ဖြစ်ပါ။ တမင် ရှောင်နေခြင်း မဟုတ်သလို အရေးတယူလုပ်ပြီး ဦးစားပေးအဆင့် သတ်မှတ်ထားခြင်း မရှိ၍လည်း ကံကြမ္မာကိုယ်နှိုက်က သူ့ဖာသာ လွှဲဖယ်သွားတာပဲ  ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်။

တစ်နေ့ အိမ်နှင့် အတော်ခပ်လှမ်းလှမ်း ရပ်ကွက်တစ်ခုမှာရှိသည့် မီနီမတ်တစ်ခုမှအပြန် လမ်းမှာ ကုန်အချို့တင်ဆောင်လာသော ဆိုက်တွဲမောင်းလာသည့် ဆလင်းနှင့်တွေ့ပြီး သူ့နောက်ကို လိုက်ခဲ့ဖို့ ခေါ်ရာ သူငယ်ချင်းစုစုထွေး ပါနေ၍ ဖြူက ..

“ နောက်မှ တွေ့မယ် ဆလင်းဘိုင် ကျမဖုန်းဆက်လိုက်မယ် အခုက ကျမသူငယ်ချင်းပါနေလို့ သူ့ကို ပြန်ပို့ရဦးမှာ”

“ ဟာ ရပါတယ် သူငယ်ချင်း .. နင် သွားစရာရှိရင်သွားလေ ငါ့ဖာသာပြန်ရင်လဲ ရပါတယ်”

အတူပါလာသော သူငယ်ချင်းမစုစုထွေးကပါ သူမကို ဝင်ပြောသည်။

“ ဒါဖြင့် ဒီလိုလုပ်လေ ငါပါ YBS နဲ့ အတူလိုက်ခဲ့မယ် ပစ္စည်းတွေက တစ်ယောက်ယောက်ကို လာယူခိုင်းလို့ ရပါတယ်”

ဆိုပြီး ခါးကြားထဲမှဖုန်းထုတ်ကာ သူ့တပည့်တစ်ယောက်ကိုလှမ်းခေါ်လိုက်ပြီး ပစ္စည်းတွေကို သူထားခဲ့သည့် နေရာမှာ လာယူ၍ အိမ်အ‌ရောက် ပို့ဆောင်ပေးဖို့ စေခိုင်းလိုက်သည်။

ကိစ္စပြီးတော့ ဖြူ့အနားရောက်လာကာ စုစုထွေးဖက်ကို မေး အသာငေါ့ပြရင်း  ..

“ သူ့ကို အိမ်နဲ့အနီး‌ဆုံးမှတ်တိုင်ရောက်အောင် ပို့ပေးပြီးမှ ငါတို့ဖာသာ ဆက်သွားကြတာပေါ့ မကောင်းဘူးလား ဖြူ”

ပြောလိုက်ရာ ဖြူက ..

“ ကောင်းသားပဲ .. ဆလင်းဘိုင် အချိန်ရော ရလို့လား ..”

“ ရတယ်လေ  ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး .. ဒါဖြင့်လဲ သွားကြမယ်လေ”

ဖြူ့ဖက်ကလဲ ကြာကြာ မူမနေချင်ပါ။

ခုလို လူကိုယ်တိုင် တွေ့နေပြီးမှတော့ ကာလတစ်ခုအကြာ မရောက်ဖြစ်မသွားဖြစ်ခဲ့သော နေရာကို ပြန်ရောက်ချင် ပြန်သွားချင်သေးသည်။ ‘မမြင့်’ ရှိသည့် နေရာမျိုးဆိုတာက သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း တော်တော်ကလေး သတ္တိမွေးပြီးမှသာ ၁၀ ခါ ၁ ခါ ရောက်ဖြစ်ချင်မှ ရောက်ဖြစ် သည့် နေရာဋ္ဌာနမျိုးပါ။ သူမလို မိန်းမကောင်းလေး တစ်ယောက်အတွက် အရံအကာ အဆီးအတားများက မရေတွက်နိုင်အောင်ဘဲ ပိတ်ဆီးဝိုင်းရံလို့နေသည် မဟုတ်ပါလား။

ဖြူ့မှာ နေ့စဉ်နှင့်အမျှသွေးသားတောင့်တမှုတွေက ရှိမြဲပင်ဖြစ်သည်လေ။

YBS ပေါ်ရောက်တော့ ဖြူနှင့် စုစုထွေးက သူ့ရှေ့ကအရင် ကားပေါ်တက် သူက နောက်မှနေပြီး ကားပေါ်ကို လိုက်တက်ကာ ခရီးသည်တွေကြားထဲ တိုးဝှေ့ဝင်ခဲ့ကြသည်။ ဖြူက ဝယ်ခြမ်း လာသည့် ပစ္စည်းထုပ်ကတစ်ဖက် လက်မှာဆွဲလျက် လူကြားထဲရောက်မှ ပြန်ကြည့်လိုက်ရာ ဆလင်းတစ်ယောက် သူ့နောက်ကပါမလာဘဲ နောက်မှာ အသက် ၅၀ ဝန်းကျင်ခန့် အညာသားပုံစံ လူကြီးတစ်ယောက်နှင့် အခြားခရီးသည်တွေပါ ရှိနေကြကာ ရုံးဆင်းချိန်ဖြစ်၍ လူ‌တွေ ကြပ်ကြပ်သပ်သပ် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ရင်ချင်းအပ်ကျောချင်းကပ် ပူးကပ်တိုးဝှေ့ နေကြလျက် ဆလင်းကို ကားရဲ့ နောက်ဖက်ခပ်ကျကျနေရာမှာတွေ့ရပြီး သူ့အရှေ့ကပ်ရက်မှာက သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ‘စုစုထွေး’တစ်ယောက် မတ်တပ်ရပ်လျက်သား ရှိနေတာကို လှမ်းမြင်လိုက် ရသည်။

စုစုထွေးကိုတစ်လှည့် ဆလင်းဘိုင်ကိုပါ ပြုံးပြလိုက်ရင်း အပေါ်မှ ကားလက်ကိုင်ကွင်းလေး လှမ်းကိုင်ပြီး လိုက်ပါလာခဲ့ရာ ကားကလည်း မှတ်တိုင်တစ်ခုရောက်တိုင်း ဘရိတ်အနင်းမှာ လူတွေက ပြိုခနဲ နောက်ကနေ သူမအပေါ်ပိကျလာပြီး ဖြူ့မှာလည်း ဒယီးဒယိုင်နှင့် လက်ကိုင် ကွင်းလေးကိုသာ အားကိုး၍ မိမိကိုယ်လေးကို လဲပြိုကျမသွားအောင် တစ်ဖက်ကထိန်းနေရ လေသည်။ ရုတ်တရက် မိမိရဲ့နောက်ကျောဖက် တင်ပါးနှစ်ခုအကြားမှာ နွေးခနဲ ပူခနဲဖြစ်သလို ခံစားလိုက်ရပြီး ဒါဟာ ယောက်ျားတစ်ယောက်ယောက်ရဲ့ အတွင်းပစ္စည်းဖြစ်သော လိင်တန်ဆာ ကြီးပဲဆိုတာ သိလိုက်ရသလို အခြေအနေကို တခဏအတွင်း အကဲခတ်လိုက်ရာ မိမိရဲ့ အနောက်မှ ကပ်ရက်သား စီးနင်းလိုက်ပါလာသည့် အညာသားပုံစံနှင့် ‘ဟိုလူကြီး’ ဖြစ်နေတာကို တွေ့ရလေသည်။

စပ်စုလိုစိတ်နှင့် အသာငြိမ်ပြီးနေနေလိုက်ရာ ကားကလည်း လူသွားလူလာများလှသည့် လမ်းမကြီးထက်မှာ ဝေ့ကာဝိုက်ကာ အရှိန်နှင့်ပြေးလွှားနေပြီး တဖြည်းဖြည်း တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ပို၍ပို၍ ကပ်တိုးမိလာရာက အဆိုပါ မောင်းတံကြီးတစ်ခုလုံး တင်းခနဲဖြစ်သွားသကဲ့သို့ ခံစား ရပြီး မိမိရဲ့တင်ပါးအသားဆိုင်အိအိနှစ်ဖက်အကြား အလည်ဗဟိုတည့်တည့်အရပ်ဆီ သေချာ ဖိတိုးဝင်လာခဲ့လျက် အရှေ့ပေါင်ခွကြားထဲမှ စောက်ဖုတ်ကိုပင် ဖိထောက်မိသွားတာကို ခံစား သိလိုက်ရသည်။

သွေးနှင့်ကိုယ်သားနှင့်ကိုယ် ကိုယ်ကလည်း အသွေးအသားနှင့်တည်ဆောက်ထားသည့် လူသား စင်စစ် မိန်းမတစ်ယောက်ပီပီ ရင်ထဲမှာ လှိုက်ခနဲ ဖိုမောကာ တုန်ယင်လှုပ်ရှားသွားမိသည်။ သူ့လီးက အရွယ်အစားအားဖြင့် ငယ်ပုံမရ၊ အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေးသည့် သူ တစ်ယောက် ဖြစ်ပုံရသည်။ လီးချောင်းကြီး ဖင်နှစ်ဖက်အကြားကို ပိုမိုဝင်ရောက်နိုင်အောင် မိမိရဲ့ခြေနှစ်ဖက်အား မသိမသာ ခြေဖျားကလေး အသာထောက်ကြွ၍ပေးလိုက်ရာ အဆိုပါ လီးကြီး ရှောခနဲ ထိုးဖောက်ဝင်လာပြီး လီးထိပ်က အဖုတ်နေရာတည့်တည့် ဖိထောက်မိလိုက်၍ ရင်ထဲ အေးခနဲ ဖင်ဝမှာ ပူခနဲ ဖြစ်သွား၏။ ပူခြင်း အေးခြင်းဟူသည် ဓာတ်တို့၏သဘောသဘာဝ ဖြစ်သကဲ့သို့ အနှီဓာတ်ကြောင့်ပင် မြေ၊ရေ၊လေ၊မီး ဓာတ်ကြီးလေးပါးအားဖြင့် ဖွဲ့စည်းအပ်သော လူသားတို့အပေါ် ဥသျှောင်သဖွယ် အလုံးစုံလွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင် ခိုင်းစေနိုင်စွမ်းလည်း ရှိကြပေ၏။

ဖြူတစ်ယောက် မိမိဘယ်ရောက်ပြီး ဘယ်မှာဆင်းရမည်ကိုပင် သတိမမူမိနိုင်အောင် ဖြစ်သွားသည်။ ဟင်းခနဲ သက်ပြင်းရှိုက်သံနှင့်အတူ လေပူတစ်ချက်က သူမဇက်ပိုးဆီကို ကျရောက်ကာ အနောက်ကလူကြီးမှာ မိမိကိုယ်ပေါ်ကို ခုနကထက်ပို၍ ပိပြိုကျလာသည့်နှယ် ကားကလည်း အဆောင့် တစ်စီးနှင့်တစ်စီး သူနိုင်ငါနိုင် အပြိုင်အဆိုင် အလုအယက် ကျော်တက်ချိန် ကားအဝိုက်မှာ လူတွေကပါ လက်ကိုင်ကွင်းလေးကိုင်လျက်သား ဟီးလေးခို တွဲပြီး ယိမ်းကသကဲ့သို့ လှုပ်ရှားမှုအောက်ဝယ် ပူးကပ်ကာနေသော သက်ရှိလူသား နှစ်ယောက် မှာတော့ ကိုယ့်ဖီလင်နှင့်ကိုယ် တသိမ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့် လီးကြီးဖိသိပ်တိုးဝင်လာလိုက် ခြေကလေး အသာကြွထောက်၍ ပင့်မြှောက်ခံလိုက် တစ်ခါ ကားနှင့်လူအရွေ့မှာ ဖင်ကြီးကို မသိမသာ နောက်ပြန်တွန်းဆောင့်ပစ်လျက် သူ့လီးပြန်ဖိအချမှာ ခြေ‌ကိုပြန်ထောက်ကြွပေးလိုက် အချက် လေးငါးဆယ်ခန့် ဆက်ကာလှုပ်ရှားရင်း သွေးတွေပူနွေးရှိန်းမြလာရပြီး တစ်ယောက်အပေါ် တစ်ယောက် တုံ့ပြန်မှုတွေက ပတ်ဝန်းကျင်အ‌နေအထားနှင့်လျော်ညီစွာ လူမသိသူမသိ ပိပိရိရိကလေး စည်းချက်တွေ တဖြည်းဖြည်းကိုက်ညီလာကြသည်။ သူကထိုးအဆောင့် ကိုယ်ကလဲ ပင့်အညှောင့်နှင့် အံကိုက်လှုပ်ရှားမှုက သိသိသာသာအလုပ်ဖြစ်လာသည်။

နောက်ဆုံး အခြေအနေမှန်ကိုအကဲခတ်မိသွားသည့် ဒီလူကြီးရဲ့လက်တစ်ဖက်က မိမိရဲ့ တင်ပါး တစ်ဖက်အပေါ် ကျရောက်လာသည်အထိ။ ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်း မိမိရဲ့ခါးရှေ့ကနေ စည်းကျော်ဝင်ရောက်ကာ ပေါင်ခွကြားရှိ ထမီအောက်မှစောက်ဖုတ်ကို အပေါ်ကနေ အသာပင် ဖိအုပ်ကိုင်လာတာ တွေ့ရသည်။ ဖြူ့အနေနှင့်တော့ ဒီအခိုက်အတန့်‌လေးအတွင်း စွန့်စားရမှာကို မနှစ်မြို့စရာ ဘာအကြောင်းမှမရှိပါ။ ရင်ဖိုလှိုက်မောစရာအတွက်ဆိုလျှင် သူများတကာထက်ပင် အဆအရာအထောင်မကပိုပြီး ရှေ့တန်းကနေ စွန့်စားဝံ့သူတစ်ယောက်ပီပီ မိမိခါးရှေ့ဆီ ရောက်ရှိအုပ်ကိုင်လာသော သူ့လက်ကို အပေါ်မှနေ၍ မိမိလက်ကလေးဖြင့်အသာဖိအုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်နှင့်တစ်သားတည်းဖြစ်အောင် အားပေးအားမြှောက်ပြုကာ ကပ်ဖိထားမိလျက် အနောက်သို့ အသာစောင်းငဲ့၍ နီးနီးကပ်ကပ်ရှိနေသော သူ့ရဲ့အဆီပြန်မျက်နှာကို ပြုံးစိစိနှင့် တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ကာ မိမိလက်နှင့် သူ့လက်အပေါ်က ဖိထားလျက်က စောက်ဖုတ်ကို တကယ်ပဲ နှိုက်ပွတ်မိသည့် အခြေကိုရောက်အောင် တမင်တကာခွင်ဖန်ကာ လမ်းဖွင့်ပေးလိုက် မိတော့၏။

လူကြီးလည်း နောက်ကနေ နှာတရှူးရှူးမှုတ်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်ချင်တိုင်းကိုင်၍ လီးကြီးနှင့် ဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားကို ဖိကာဖိကာ ထိုးသိပ်ဆောင့်လျက်ရှိလေ၏။

မကြာမီ …

ခရီးမှတ်တိုင်မဆုံးမီ သူတို့နှစ်ယောက် လမ်းဆုံးရောက်ရှိသွားကြပြီ။

````````````````````````````````````````````````````

(36)

ဖြူ မသိလိုက်သည့်အချက်က ဖြူ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သော စုစုထွေးမှာလည်း ဖြူ့လို့ပဲ ဆလင်းဘိုင်နှင့် နှစ်ယောက်သား အပေးအယူမျှလျက် ဆလင်းရဲ့လီးနှင့် စုစုထွေးရဲ့ ဖင်သား အိအိ နှစ်ဖက်အကြားရှိ စောက်ပတ်တို့ စူပါဂလူးနှင့်ကပ်သလို ကပ်ဖိမိလျက်သား စခန်းသွား အလုပ်ဖြစ်လျက် ရှိခြင်းကိုပင်တည်း။

ကားပေါ်မှဆင်းချိန်တန်တော့ ဖြူနှင့်အညာသားလူကြီးတို့လမ်းခွဲကြရသည်။ ဘယ်ကလဲ ဘယ်လဲ မေးရာ ဖြူလည်း စေတနာသဒ္ဓါပိုပြီး မိမိရဲ့ ဖုန်းနံပါတ်တစ်ခုကို ရွတ်ပြလိုက်၏။ နောက်မှတွေ့မယ်လို့ ပြောပြီး ကားပေါ်မှနေ၍ လက်ကအထုပ်တွေဆွဲကာ တိုးဝှေ့ထွက်လာခဲ့၏။

မိမိဆင်းရမည့်မှတ်တိုင်မဟုတ်ပေမယ့် စုစုထွေးအတွက်ရည်ရွယ်ကာ သူမအိမ်နှင့် အနီးဆုံး မှတ်တိုင်ဆီ ဆင်းလိုက်ခြင်းဖြစ်၏။

“ စုစု ဒီအထုပ်တွေပါယူပြီး ပြန်နှင့်ပေါ့ .. ငါ နက်ဖြန်မနက် လာယူမယ်လေ”

“ ခဏစောင့်ပါ ငါလဲ နင့်နဲ့အတူ လိုက်ချင်လို့ “

“ ဟင် အဟုတ်”

“ အဟုတ်ပြောတာ အိမ်မှာနေရတာ ပျင်းစရာ မိန်းမရဲ့ ဟင့်ဟင့်ဟင့်”

သူမမျက်လုံးတွေက ဆလင်းဘိုင်ရှိရာဆီ မဝံ့မရဲ လှစ်ခနဲ တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လို့။

ဖြူ့စိတ်ထဲမှာ တကယ်ပဲ ဘာလိုလိုကြီး ဖြစ်လို့သွားသည်။ စုစုထွေးကို နားမလည်သလို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမ တစ်ဖက်ကိုလှည့်ကာ ထမီပြင်ဝတ်နေတာ တွေ့ရသည်။ အင်း ငါလည်း လှည့်ဝတ်ဦးမှပါဆိုပြီး ဆလင်းဘိုင်နှင့်သူမ မမြင်ခင် တစ်ဖက်ကိုလှည့်ကာ ထမီ ပြင်ဝတ်သည်။ ထမီက အစွန်းကွက်ကြီးက ထင်ထင်ရှားရှားရှိနေပြီး အကယ်၍များသာ မိမိအနေနှင့် ထမီလှည့်ဝတ်ဖို့ မေ့လျော့သွားမိပါက လူလယ်ခေါင်ကြီးမှာ အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်း ဖြစ်ရချည်ရဲ့လို့ စိတ်ထဲက တွေးရင်း ရယ်ချင်ပက်ကျိ ဖြစ်လို့သွားရသည်။

ဖြူ ကိုယ့်ဖာသာ မျက်နှာပိုးသတ်ပြီး စုစုထွေးဖက်ကို လှည့်ကာ ..

“ အင်း ညည်းလိုက်မယ်ဆို လိုက်ခဲ့လေ ငါတို့က ခြေဦးတည့်ရာ သွားကြမှာ”

“ ဘယ်သွားသွား ရတယ် စားချင်တာ စားရရင်ပြီးရော”

“ အေးပါ စငတ်မ ညည်းအကြောင်း ငါသိပြီးသား ဟွင်း ဟွင်း”

ဒီလိုနှင့် စားသောက်ဆိုင်တစ်ခုဆီ ရောက်ခဲ့ကြရော ဆိုပါစို့။

စားကြသောက်ကြသည်။ ဖြူအတွက်ရော သူ့အတွက်ပါ ဝိုင်နှင့်ဘီယာ မှာကြသည်။ အမြည်း စားစရာတွေ မှာကြသည်။ ဆလင်းဘိုင်အတွက်က အရက်ပြင်းသီးသန့်။ ရေခဲဆိုဒါရောစပ်ပြီး သူကအရင် တစ်ကျိုက်မော့ချလိုက်သည်။ ဖြူရော စုစုထွေးရော ဘီယာဖန်ခွက်တွေဆီ သူတို့လက်များက ရောက်ရှိသွားကြပြီ။

ဖြူ့လက်က စားပွဲခုံရဲ့အောက်ကနေ ဆလင်းဘိုင်ရဲ့ ခွကြားက လီးကြီးရှိရာဆီ ရောက်သွားပြီ။ သူ့လီးကြီးက မတ်တောင်ပြီးသားဖြစ်နေသလို လီးထိပ်မှာ အရည်ချွဲကျိကျိ‌တွေ အရွှဲသား ဖြစ်နေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲ ကိုယ်နဲ့နီးနီးကပ်ကပ် ရှိတဲ့သူမို့ ‘သူ’ ဘယ်လောက် ဏှာကြီးတယ် ထန်တယ်ဆိုတာ ဖြူ့အနေနှင့် သိနှင့်ပြီးသားပဲမဟုတ်လား။ ဖြူ့ရင်ထဲက ရမ္မက်စိတ်တွေက ဟုန်းခနဲ ရုတ်ခြည်း ရုန်းကြွလို့လာသည်။

သူတို့ ထိုင်နေသည့် သီးသန့်ခန်းလေးက အကျယ်ကြီးတော့မဟုတ်။  စားပွဲတစ်လုံးစာ ချောင်ချောင်ချိချိ နေသာရုံဖြစ်ပြီး ဆလင်းဘိုင်က စားပွဲခုံရဲ့တစ်ဖက်စွန်းမှာ ထိုင်၍  ဖြူနှင့် စုစုထွေးက သူ့ရဲ့ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ ကပ်ရက်သားလေး ထိုင်ကြကာ မချောနှစ်ယောက် ကိုယ်တစ်ယောက် အနေအထားမျိုးဖြစ်သည်။

ဖြူ့လက်က စားပွဲအောက်မှနေ လီးကြီးကို မသိမသာကိုင်စမ်း ဆုပ်ဆွဲလျက် ခပ်ဖွဖွကွင်းထုပေး နေကာ ဆလင်းဘိုင်လည်း သူမဖက်ကိုလှည့်၍ အသာငြိမ်ပြီးဇိမ်ခံလို့နေသည်။ လီးက တောင်သထက်တောင် မာသထက်မာကာ သံမဏိချောင်းကြီးသဖွယ် ဖြစ်လာသည်။ ဖြူလည်း လီးကို ကွင်းထုရင်း ထမီကြားထဲ လက်ထည့်ကာ ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ် နှိုက်ကလိပေးနေရာ မကြာမီ အရည်တွေ ရွှဲလိုက်လာသည်။

သူမ မနေနိုင်တော့။ လီးရော စောက်ပတ်ရော တောင်ပြီဆိုမှတော့ လိုးကြရုံပဲရှိတော့တာပေါ့။ သူတို့မသိကြတာက စုစုထွေးကိုယ်တိုင်လည်း သူမတို့နှစ်ယောက် ကြိတ်ပုန်းခုတ်နေကြသည့် အဖြစ်ကို ဘေးကနေ မြင်လျက်ကြားလျက် မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ပေါင်ခွကြားက ကိုယ့် စောက်ပတ်ကိုယ် လက်ထိုးနှိုက်ကာ ပွတ်နေမိတယ်ဆိုတာပါပဲ။ သူတို့အခေါ်အရ လက်ဇောင်း တိုက်တယ် ခေါ်မှာပေါ့လေ။

“ ဆလင်းဘိုင် ဖြူ့ကို Toilet ခဏပို့ပေး”

“ ရတယ် လာလေ ဖြူ ကို’ လိုက်ပို့ပေးမယ် .. မစုထွေး ခဏနော်”

“ အွန်း ရပါတယ် သွားပါ ..”

နှစ်ယောက်သား ထထွက်လာကြရာ အိမ်သာမရောက်ခင်မှာပဲ လူချင်းပူးကပ်သွားကြပြီ။ အိမ်သာခန်းက အပြင်ဖက်မှာရှိပြီး အခန်းတွဲပုံစံဆောက်လုပ်ထားသည်။ ဆိုင်လူကျချိန်မဟုတ်၍ လူသူရှင်းလင်းနေသည်။

“ ကို ဝင်ခဲ့လေ”

“ အင်း “

အလိုက်တသိပင် ဝင်ခဲ့လိုက်တော့ ဖြူ အိမ်သာတံခါးကို သေချာပိတ်၍ သူ့ခါးမှပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ချပစ်လိုက်သည်။ ဖြူ့လက်ကလေးက အောက်ဖက်ကို စမ်းစမ်းစမ်းစမ်းနှင့် …

“ တောင်မာနေလိုက်တာ ကိုရယ် မတွေ့ရတာ သိပ်ကြာပြီ”

ဆိုပြီး သူ့အရှေ့မှာ အသာဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချရင်း သူမမျက်နှာတည့်တည့် ရှေ့တဖွင်ရှိနေသည့် ဆလင်းရဲ့လီးကြီးကို တမက်တမောစုပ်လေတော့၏။ သူမအာငွေ့ရသည်နှင့်ပင် ဆလင်းလီး အာတာပြဲကြီး လဒစ်ကြီးပြူးတူးပြဲတဲနှင့် တဒုတ်ဒုတ် ခုန်ကာ အပြတ်ကို မာတောင်နိုးကြွလာပြီ။ လီးကိုစုပ်လိုက် လျှာနှင့် လဒစ်ပတ်လည် ရစ်ဝိုက်ယက်လိုက် လီးတန်တောက်လျှောက် လျှာကလေး ယက်ကာသပ်ကာ ဆွနှူးလိုက်နှင့် ပါးစပ်နှင့် လုပ်သလို လက်ကလည်း လီးကို အလယ်တဝက်ကနေ တင်းတင်းဆုပ်၍ တဖတ်ဖတ် ကွင်းရိုက် ဆောင့်ပေးသည်။ လီးကြီး အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထလျက် မာတောင်တောင့်တင်းကာ သွေးရောင်သမ်းလျက် နီရဲ တင်းပြောင်လို့ လာသည်။

“ တော်ပြီ လရည်ထွက်လို့ မလိုးရဘဲရှိမယ်”

“ ကို လိုးချင်ပြီမဟုတ်လား”

“ လိုးချင်တာပေါ့ ဖြူ့စပတ်လေး ပြစမ်း”

“ ရော့ ကြည့်လေ ..ကို .. ဖြူ့စပတ်က ကို’လိမ္မာရင် ကို့အတွက်ပဲ ဟင့်ဟင့်”

“ အေ့ကွာ သိပါပြီ မလိမ္မာဘူးဆိုရင်တော့ သူများအတွက်ပေါ့ ဟုတ်ပြီလား”

အင်း လို့ ဖြူခေါင်းညိတ်ကာ တခိခိရယ်သည်။

စောက်ဖုတ်ကို အပြတ်နှိုက်ရင်းကလိရင်း စောက်ရည်တော်တော်ရွှဲလာမှန်း သိလိုက်၍ ဖြူ့နားနား ကပ်ပြီး ..

“ ဖင်ကုန်းလိုက် ဖြူ ကို တအား လိုးခွဲချင်နေပြီ”

“ ကို့ အကြိုက် သဘောရှိလုပ်ပါ ကို”

ဖြူ အောက်ပိုင်း အကုန်ချွတ်ကာ နိကက်လုပ်ပြီး နံရံကိုလက်မှီထောက်၍ ဖင်ကုန်းပေးလိုက်ရာ ဆလင်းလည်း နောက်ကနေ သူမဖင်ကြားထဲရှိ စောက်ပတ်ကို လီးဒစ်ထိပ်အသာတေ့၍ တစ်ချက်တည်း အထဲနစ်ဝင်သွားအောင် အားနှင့်ဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။

“ စွိ ဖွတ် ဘလွတ် ဗြွတ်”

“ အာ့ အိအိ ကိုရယ် ရက်စက်ပါ့တော် စောက်ဖုတ်အကွဲအပြဲပဲ ဟင့်ဟင့်”

“ စွတ် ဖတ် ဘွပ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဘွတ် ဇွိ ဘွပ် ဘလပ်လပ် ဘွတ် ဗြိ ဖြွတ် ပြွတ် ဘလွတ် ဗွပ်”

ဖြူ အသံမထွက်အောင် အောင့်ထားပြီး ဖင်ကို ကော့၍ကော့၍ညှောင့်ခံသည်။ ဆလင်းလည်း ဖင်သားနှစ်ဖက် ဆွဲဆွဲပြီး အသေအလဲ ကျုံးလိုးသည်။ လိုးချက်ပြင်းပြင်း အဝင်အထွက် စီးစီးပိုင်ပိုင် သွက်သွက်မြိုင်မြိုင်ကြီး ဖိဆောင့်လိုးသွင်းပေးရာ အရှိန်တဖြည်းဖြည်းရပြီး ပိုကြမ်းကြမ်းသွက်သွက် တဖွပ်ဖွပ်အသံထွက်အောင် လိုးနိုင်လာသည်။ လီးအဝင်လမ်း ဖြူးဖြောင့်၍ ရှေခနဲရှောခနဲနေအောင် မနားတမ်း ထိုးဖောက်လိုးသွင်းနိုင်သည့်အဆင့်ကို ရောက်နေပြီမို့ ဖြူ့ကိုပင်မညှာတော့ဘဲ အားမနာတမ်း ဖိဖိလိုးလေတော့၏။

သာမန်မိန်းမတစ်ယောက်ဆို အော်ဟစ်၍မဆုံးတော့ပြီ။ ဖြူမို့သာ ကိုယ်အလိုးခံနေကျလီးဖြစ်၍ နာကျင်သမျှ ကြိတ်မှိတ်အောင့်အည်းပြီး တင်းခံမိသည်။ လီးကစံချိန်မီလီးဖြစ်၍ စောက်ဖုတ် တစ်ခုလုံး တင်းကြပ်ကာ အရသာပြည့်ပြည့် အနှစ်အသားပြည့်ပြည့် ပိုပြီး ဖိဆောင့်လိုးချလေ စောက်ပတ်ပိုယားပိုရွကာ ပိုမိုအလိုးခံချင်လေ၊ အလိုးခံလို့ကိုမဝနိုင်သည့် လီးကြီးဖြစ်ရာ ဖြူတစ်ယောက် Toilet ခန်းထဲမှာပဲ သုခနိဗ္ဗာန်ရောက်နေသည့်အလား ခံစားမှုဒီရေ တိုးသထက် တိုးကာ အမြင့်ဆုံးထိ ရောက်လုနီးပြီဖြစ်သည်။

“ ကို လိုး လိုး ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းဆောင့် သွက်သွက်မြန်မြန်လေး အား အ အိအိ အင့် ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ် လိုး လိုးစမ်း ဖြူ့စပတ်ကို တဝကြီးလိုးချလိုက် မ မရပ်နဲ့တော့ လိုး လိုးစမ်းပါ ကိုရဲ့ .. အီး ဟီးဟီး”

ဖြူလည်း မနေနိုင်တော့ဘဲ အလောတကြီးပြောလိုက်ရာ ဆလင်းလည်း …

“ ကောင်းတယ် ဖြူ့စပတ်ကြီးကရှယ်ပဲ လိုးလို့မဝဘူးကွာ လိုးပြီးရင်းလိုးချင်လေပဲ အတွင်းသား တွေ အိစက်ပြီး နူးနူးညံ့ညံ့လေး.. ကို့လီးကြီး ပြန်မချွတ်စတမ်း စိမ်ထားလိုက်ချင်တယ် ကိုင်း လိုးပြီ လိုးပြီကွာ ..ရော့ ရော့ ..ကြိုက်လား.. ဖြူ .. ငါလိုးတာ ကြိုက်လား”

“ ကြိုက်တယ် အရမ်းကြိုက် ချစ်တာကိုရယ် လိုး လိုး လီးကြီး အဲလိုမွှေပြီးလိုး အရင်ူထိဆောင့်ပေး ဆောင့်အကို အားရပါးရလိုးစမ်း .. တစ်ညလိုးလိုး တစ်သက်လုံးလိုးလိုး ကိုလိုးချင်သလောက်‌လိုး ဖြူ ခံပြီးသားပဲ”

“ ဖင်လိုးရင်ရော ခံမှာလား”

“ တကယ်လိုးမလား ခံပေးမယ် .. ခုအချိန်မရလို့ .. အချိန်လေးနဲနဲရတာနဲ့ ဖင်လိုးခံပေးမယ်”

“ ကြိုက်ပြီကွာ ငါလိုးလေး ငါလိုးမလေး ဟား ပြီးပြီ .. လ ရည်တွေ ထွက် ထွက်ပြီ အား ဟား ဟား စောက်ဖုတ်အပြည့် ပန်းထည့်လိုက်မယ် ..ကဲ ကဲ အူးစ် ..အူးဟူး”

“ ဖြူလဲ ပြီးတော့မယ် ဆောင့် ဆောင့် ကိုရယ် တအားကြမ်းကြမ်းကြီး ဆောင့် အသေလိုးပစ် လိုးစမ်း လိုးစမ်း … စဖုတ်ကွဲအောင် လိုး .. လိုးပေး … အ အာ့  အိ အိ”

ဖြူလည်း အပြတ်ထန်ပြီး အသေလိုးခိုင်းတော့ ဆလင်း လရည်ထွက်ပြီးသည့်တိုင် စွတ်စက်ပြီး အသားကုန်ကျုံးလိုးချလိုက်ရာ မိနစ်အနည်းငယ်အကြာမှာ ဖြူလည်း စောက်ရည် အထွက်ကြမ်း ပြီး နံရံကို ထောက်မှီလျက်က‌နေ တစ်ခါတည်း ပျော့ခွေကျသွားရလေ၏။

```````````````````````````````````````````````````

(37)

“ ကြာလွန်းလို့ လိုက်လာတာ ဘာဖြစ်နေလို့လဲဆိုပြီး ဟင့် ဟင့်”

စုစုထွေး ဆလင်းဘိုင်ကိုကြည့်ကာ  ခပ်ညုညုလေးပြော၏။ သူမမျက်လုံးအကြည့်က ဆလင်းရဲ့ပုဆိုးအောက်က ဖုဖောင်းထွက်နေသော လီးရှိရာဆီ ဖျပ်ခနဲ ရောက်ရှိသွားပြီး အတန်ကြာအောင် ခပ်စူးစူးလေးစိုက်ကြည့်နေပါသည်။

ဖြူကတော့ ထမီပြင်ဝတ်ရင်း ဘာစကားမှမပြောနိုင်သေး။ တစ်ချီလိုးပြီး၍ ရင်အစုံက ဖားဖိုလို နိမ့်ချည်မြင့်ချည် တုန်ရီဖိုမောစွာဖြင့် ရုတ်တရက် အမောမပြေနိုင်သေးဘဲ ဖြစ်နေရှာ၏။

စုစုထွေး အိမ်သာခန်းဝအထိ လိုက်လာတာမို့ အရာရာကို သူမ မြင်သိကြားပြီး ဖြစ်ရော့မည်။ နှစ်ယောက်သား ကိုယ့်အတွေးနှင့်ကိုယ် ငြိမ်နေကြပြီး စုစုထွေးက ..

“ ဆလင်းဘိုင် ကျမလည်း Toilet ဝင်ချင်သေးလို့ ခဏစောင့်ပေးနော်”

ဆိုပြီး ဖြူ့ဖက်ကို လှည့်ကြည့်ကာ ..

“ ဖြူဖြူ နင် ဟိုမှာ သွားစောင့်ချင်စောင့်လေ ငါ ဆလင်းဘိုင်ကို ခဏ အဖော်ခေါ်ထားလိုက်မယ်”

ဖြူလည်း မျက်နှာပူပူနှင့်မို့ သူမကို ခေါင်းလေး အသာညိတ်ပြလိုက်ရင်း ..

“ ဟေအေး ဒါဖြင့် ငါသွားပြီ စုထွေး ..ဆလင်းဘိုင်ရေ သူ့ကို ခဏလေး အဖော်လုပ်ပေးလိုက်ပါ”

“ ရတယ်ဖြူ ကို စောင့်ပေးလိုက်မယ် စိတ်ချသွား”

ဖြူလည်း အိမ်သာခန်းကနေ ရှေ့ကို ပြန်ထွက်သွားရော စုစုထွေးလည်း အိမ်သာထဲဝင်မည်ဆိုပြီး ခြေကလေး အသာလှမ်းကြွကာ အပေါက်ဝအရောက်မှာ ဆလင်းဘိုင်ဆီ သမင်လည်ပြန်လေး လှည့်ကြည့်လိုက်ရင်း  ..

“ အဘိုင် .. လာ လိုက်ခဲ့လေ”

“ အင်း ..အင်း .. လာပြီ ..  မစုထွေး”

ဆလင်းဘိုင်လည်း ခြေလှမ်းသွက်သွက်နှင့် သူမအနားကိုရောက်လာကာ စုစုထွေးရဲ့ လက်တစ်ဖက်က မထင်မှတ်ဘဲ သူ့ခါးအောက်ပိုင်းမှ လီးကြီးဆီကို ရုတ်တရက်ရောက်ရှိ၍ ဆုပ်ဆွဲကိုင်လိုက်ရာက ..

“ ဟွင်း ဒီဟာကြီး တွေ့ချင်လွန်းလို့ အရဲစွန့်လိုက်တာနော် သူ သိဖို့”

ဆိုပြီး လီးတန်ကြီးကိုအပေါ်ကအုပ်ကိုင်ကာ အားပါးတရညှစ်ဆုပ်၍ …

“ ကဲ အထဲဝင်လေ စုစု ကို့လီးကို တွေ့ချင်တယ်ဆို “

“ အင်း”

ဆိုပြီး ခေါင်းညိတ်၍ လူသူလေးပါးမမြင်ခင် အိမ်သာခန်းလေးထဲ လှမ်းဝင်ကာ တံခါးပိတ်ပစ် လိုက်လေ၏။

အထဲရောက်သည်နှင့် ဆလင်းလည်း အပြတ်ကိုင်ပြီ။ သူမပါးကလေးနမ်း နှုတ်ခမ်းကလေး ဖိကပ်စုပ်၍ နို့ကြီးနှစ်လုံးအားဖျစ်နယ်သည်။ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း ထမီပေါ်ကနေ သူ့လက်နှင့် ဖိအုပ်ကိုင်လျက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုင်းဆွဲပွတ်သပ်ကာ ဆွနှူးပေးလိုက်သည်။

“ စောက်ဖုတ်အရင်ပြ နော် ..စုထွေး”

“ အင်း ပါ ..သူ့လီးရောပဲ ပြပေး စုစုကြည့်ချင်တယ် ကားပေါ်မှာတုန်းက သူ့ဟာကြီးနဲ့ တစ်ချီ ပြီးအောင် ထောက်ပြီး တအားဖိလိုးနေလိုက်တာ လူကြားထဲရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် သူကဲတာ အရမ်းပဲ ဟင့်ဟင့် ဟင့်”

စုစုထွေးထမီကို သူလှန်တင်လိုက်ရာ သူမ ဘာမှမပြော။ ထမီက ခါးအထက်လန်တက်သွားပြီး အောက်မှာ ပင်တီခံဝတ်မထား၍ အမွေးအဖုတ်လိုက်ဖြစ်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးချင်စရာ ကောင်းအောင် တအားဖောင်းတင်းနေတာ တွေ့ရသည်။ အကွဲကြောင်းလေးက ပြဲရွဲမနေဘဲ မဟတဟကလေးရှိရာ ပါကင်စစ်မဟုတ်လျှင်တောင်မှ ရည်းစားသနာ တစ်ယောက်စ နှစ်ယောက်စ လပ်သရမ်းရုံလောက်သာ ရှိမည်ဖြစ်ကြောင်း ခန့်မှန်းမိသည်။ ဆလင်းလိုလူအဖို့ ဒါသည်ပင် အဘိုးအနဂ္ဃထိုက်တန်လှပြီလို့ ဆိုရမည်ဖြစ်သည်။ သူတွေ့ဖူးသမျှ လင်ရှိမယား တစ်ခုလပ် မုဆိုးမ ပြီးတော့ ကြိုက်ကုန်းနှင့်ဖာသည်တွေသာ အများစုဖြစ်သည်မဟုတ်လား။

“ ဟား စောက်ဖုတ်ကြီး ဖောင်းအိနေရောကွာ အသားကုန်မှုတ်ပစ်ချင်တယ် စောက်ဖုတ်ကို အတွင်းသားပေါ်တဲ့ထိ သေချာဖြဲပေးနော်”

“ အင်း ဖြဲပေးပါ့မယ် ဘိုင်ရယ် တအားကြီးနဲ့ တော့ မလုပ်နဲ့နော်”

“ မလုပ်ပါဘူး ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမှာ ညည်းက အရမ်းထန်မယ့်ပုံပဲ ..ကြိုက်တယ် အဲဒါမျိုးမှ သိပ်ကြိုက်တာ စောက်ဖုတ်ကြီး တစ်ညလုံးမှုတ်ပြီး စိမ်ပြေနပြေလိုးရမယ်”

“ ရှင်လိုးချင်လိုး‌ပေါ့  ဒါပေမယ့် ဖြူက ရှိသေးတယ်နော် .. ခုနက သူနဲ့လိုးတယ်မဟုတ်လား”

“ ဟုတ်တယ် လိုးတယ် သူနဲ့ငါနဲ့ အမြဲလိုးကြတာ ခုလဲတည်းခိုခန်း သွားလိုးမလို့ ..မထူးပါဘူး ညည်းပါလိုက်ခဲ့ ပြီးရင် တို့သုံးယောက် တစ်ညလုံး ပျော်ပျော်ကြီးကဲကြလိုးကြမယ် .. ဟုတ်ပြီလား”

“ ကဲပါ လုပ်စရာရှိလုပ်ပါ စကားချည်းများမနေနဲ့ အိုး သူ့လက်ကြီးကလဲ ..ဟင့်ဟင့် အင် ကျွတ်”

စုစုထွေး စကားစဖြတ်ပြီး သူ့လက်ကြီးကို ဟန်ပါပါ ပိတ်ကာသည်။ သို့ပေမယ့် မရ။ ဆလင်း သူမစောက်ဖုတ်ကိုမနမ်းခင် လက်ကအရင်ရောက်ပြီး အပေါက်လေးထဲ လက်ချောင်း နှစ်ချောင်းဖြင့် ဇွိခနဲ ဇွိခနဲ ထိုးနှိုက်ဆွပစ်လိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းအပေါ်ထိပ်မှ စောက်စိ ရှည်မျောမျော လေးအား ညှစ်ချေကာ လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် လှုပ်ဆွကလိပေးလိုက်ရာ ကောင်မလေး တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်သွားသည်။

စောက်ဖုတ်ကို အချက်သုံးလေးဆယ် မနားတမ်း နှိုက်ပွတ်ဆွနှူး၍ လက်ဖြင့် တဖွပ်ဖွပ် လိုးပေး လိုက်ရာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကွတတဖြစ်ပြီး ဖင်ထိုင်ကျမည်ကဲ့သို့ဖြစ်သွားသည်။

“ ထမီချွတ်လိုက်”

ဆိုပြီး ခါးမှထမီအား ခေါင်းမှနေ၍ လှန်ချွတ်ကာ မတ်တပ်ရပ်လျက်က သူမကိုယ်လေးကို နံရံနှင့်ကပ်ပြီး လီးနှင့်ကပ်ထောက်ပေးလိုက်ရာ တဖြည်းဖြည်းငြိမ်ကျသွားသည်။ ဆလင်းလည်း မထူးဘူးဆိုပြီး လီးကိုကော်၍ အဖုတ်ဝဆီမှန်းပြီး ဖိသိပ်ထိုးထည့်လိုက်ရာ လဒစ်လုံးကြီး တဝက်သာသာ ဝင်သွားပြီး စုစုထွေးလည်း အာ့ ရှီး ဆိုပြီး မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့၍  ကော့တက် သွားသည်။ ခဲရာခဲဆစ်နှင့်ပင် လီးကို ဇွတ်အတင်းထိုးထည့်ကာ လိုးပစ်ရာ လီးက စုစု‌ထွေး စောက်ဖုတ်လေးထဲကို နောက်ထပ် သုံးလေးလက်မခန့်ထပ်မံတိုးဝင်ပြီး သူလည်း ပြန်ကြွထုတ် ပြန်ဆောင့်သွင်းနှင့် မတ်တပ်ရပ်လျက် ပုံစံအတိုင်း အချက်မှန်မှန်လိုးပေးလိုက်ရင်း လက်များက သူမကိုယ် အထက်ပိုင်းမှ အင်္ကျီလေးအားပင့်လှန်၍ အောက်မှ ဘရာစီယာလေးကိုပါ ကြိုးလေး ဖြေလျှော့ ချွတ်ချလိုက်ရာက ဗြုန်းခနဲ အပြင်ကို ထွက်အံကျလာသည့် နို့အုံအိအိနှစ်မြွှာအား နယ်လိုက်စို့လိုက်နှင့်အလုပ်များနေပြန်သည်။

လီးကတော့ သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို တဝက်နီးနီးလောက် အပီအပြင် နစ်စိုက်ဝင်ရောက်လျက်ရှိရာ စုစုထွေးခမျာ လှုပ်ပင်မလှုပ်ရှားဝံ့ဘဲ စောက်ဖုတ်ထဲတိုးဝင်နေသည့် လီးအရသာကိုရော သူ့ရဲ့ နို့ဆွဲနို့စို့ လုပ်ပေးမှုကိုပါ တရှိုက်မက်မက် ခါးစည်းခံရင်း ရာဂရမ္မက်တွေ တားမနိုင်ဆီးမရ ဖြစ်ပေါ်လျက် ရှိလေတော့၏။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်”

“ အားအ စို့ စို့ အဘိုင် စို့ စို့စမ်း .. အွန်းဟွန်း ဟွန်း .. အို့ အိုး တအားအနေရခက်တယ်ကွာ အီး ဟီး အီး အီး”

“ ကြိုက်လား စုထွေး နို့စို့ပေးတာ ကြိုက်လား”

“ အင့် အင့် တ တစ်မျိုးကြီး ဘိုင်ရယ် အင့်အင့်”

“ ရော့ အင့်အင့် ဟော့ဒီ ကို့လီးကြီးကိုရော ကြိုက်လား လီးစုပ်ပေးချင်လား”

“ ဟင့်ဟင့် သူ သူ လ လိုး လိုးနေပြီပဲ ဟာ မ မစုပ်ပါရစေနဲ့တော့ ဒီတိုင်းပဲဆက်လိုးပေးပါ”

“ ကိုလဲ စုစု စောက်ပတ်ကို အားရပါးရမှုတ်ပေးချင်တာ ခုတော့ အချိန်မရလို့ ဖြစ်သလိုပဲ လိုးလိုက် တော့မယ် နော် ကြိုက်လား စုထွေး”

“ အို ကိုကလဲ မပြောနဲ့တော့ လိုးမှာဖြင့် လိုးစမ်းပါ မြန်မြန်လုပ် ကြာနေရင်  ဖြူ သိသွားလိမ့်မယ်”

“ မစိုးရိမ်ပါနဲ့ စုထွေး ရယ် သိသွားတော့ရော ဘာဖြစ်လဲ ကို သူ့ကို ပေါ်တင်ဖွင့်ပြောပြီး နှစ်ယောက်လုံး လိုးမှာပေါ့လို့ ဟုတ်ပြီလား”

“ အာ ရှက်စရာကြီး .. ကို အဲ ဘိုင်ရယ် .. ဟင့်ဟင့်”

“ စွတ် ဖွတ် ဖွပ် ပြွတ် ဘု ဘွတ် ဘွပ် ဘုတ် ဇွပ် ဇွိ ဘလပ် လပ် ဖွတ် ဘွတ် ဘလွပ်”

မတ်တပ်လိုးခြင်း ဖြစ်သော်ငြား လီးဝင်လီးထွက် တဖြည်းဖြည်းမှန်လာပြီး သူ့လီး တုတ်တုတ်ကြီးက စုစုထွေးရဲ့စောက်ခေါင်းလေးထဲကို တစ်တစ်ကြပ်ကြပ်နှင့်ပင် စွိစွိစွပ်စွပ် တဖွတ်ဖွတ် တဖွပ်ဖွပ် အသံထွက်အောင် အချက်မှန်မှန်ကြီး တိုးဝင်ကာ လီးနှင့်စောက်ပတ် အထိအတွေ့ အရသာကို ပီပီပြင်ပြင်ကြီးပေးနေပြီဖြစ်သည်။

စုစုထွေး မရှူနိုင်မကယ်နိုင်ဖြစ်ကာ သူ့ခါးကိုသာ တင်းတင်းဆွဲဖက်၍ ခြေဖျားလေး အသာ ထောက်ကြွကာ စောက်ပတ်ကို အောက်ကနေ ပင့်၍ကြွ၍ ကော့ကာကော့ကာ ခံညှောင့်ပေးသည်။ တကယ်တော့ လိုးခြင်း ဆောင့်ခြင်း ညှောင့်ခြင်းတည်း ဟူသော ကာမဆက်ဆံရေးလုပ်ငန်းစဉ် များကို စုစုထွေး အကျွမ်းတဝင် တတ်ကျွမ်းနားလည်နေလို့တော့ဖြင့် မဟုတ်ရပါ။ ဖိုနှင့်မ သွေးသားဆန္ဒ တက်ကြွဖြစ်ပေါ်မှုအရ သဘာဝအတိုင်း သူ့အလိုအလျောက် တုံ့ပြန်မိခြင်းသာ ဖြစ်ပြီး ထို့အတွက်လည်း ထိမှုသိမှုဟူသမျှအပေါ် နာရမှန်းကျင်ရမှန်းမသိ ထုံနေဘိသကဲ့သို့ လီးကြီးနှင့်သူမစောက်ပတ်တို့ အနေတော်ရှိမရှိ မဆန့်မပြဲဖြစ်လို့ဖြစ်မှန်းပင် မသိနိုင်ရှာဘဲ မိန်းမနှင့်ယောက်ျား လိုးတာမှန်သမျှ ဤနည်းနှင်နှင်သာဟူ၍ ခံယူလျက်က လရည်နှင့် စောက်ရည်ထွက်ပြီး ဆုံးခန်းတိုင် ရောက်ရှိရေးကိုသာ အာရုံစိုက်ကာ ဆလင်းလီးကြီး တဘွတ်ဘွတ် တဗွပ်ဗွပ်လိုးဆောင့်မှု နောက်ကိုသာ တစိုက်မတ်မတ် အလိုက်သင့် မျောပါနေမိ လေ၏။

ဆလင်းလည်း စော‌စောက ဖြူ့ကိုတစ်ချီ ယခု သူမကိုတစ်ချီ နှစ်ချီဆက်တိုက်လိုးခြင်းဖြစ်၍ သာမန်ထက်ကို အချိန်နည်းနည်းပိုကြာပြီး နာရီဝက်ကျော်လောက် စိမ်ပြေနပြေလိုးပြီးမှ သူ့လီး ထိပ်မှ လရည်များကို စုစုထွေး စောက်ခေါင်းလေးထဲ တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းလွှတ်ထည့်လိုက် လေ၏။

ဒီအချိန်မှာ စုစုထွေးခမျာ လိုးနေစဉ်ကာလတလျှောက် စောက်ရည်တရစပ်အထွက်ကြမ်းပြီး ဘယ်နှစ်ချီ ခရီးဆုံးရောက်လို့ရောက်မှန်း မသိတာကြောင့် သူ့လရည်ဝင်ချိန်အ‌တောအတွင်း တစ်ကိုယ်လုံး ဖိုလှိုက်တုန်ယင်လျက် ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နှင့်ပင် တစ်စခန်းရပ်သွားရရှာ‌ပြီဖြစ်သည်။

`````````````````````````````````````````````````````````

(38)

“ အဖြစ်က အဲဒီလိုပါ ဖြူရာ .. ဖြူ့စိတ်ထဲ ဘာမှမဖြစ်ပါနဲ့ နော်”

ဆလင်းက ခပ်ချွဲချွဲလေး ချော့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက် ကြာနေရသည့်အကြောင်းက ဘာကြောင့်ဖြစ်သည် ဆိုခြင်းထက် ဘယ်အချိန်ကစပြီး သူတို့နှစ်ဦး ဘယ်လိုဘယ်ပုံ ပတ်သက် ခဲ့ကြသည် ဆိုသည့်အချက်ကို ဖြူကပိုစိတ်ဝင်စားပြီး စစ်စစ်ပေါက်ပေါက် စစ်ဆေးမေးမြန်း နေခြင်း ဖြစ်သည်။

YBS မှ အစပြု၍ဖြစ်တည်လာသော ဇာတ်လမ်းက ဤမျှအထိ ခရီးရောက်လာလိမ့်မည်ကို ဖြူ တစ်ယောက် ကြိုတင်မသိခဲ့သလို တစ်ခါမှ တွေးလည်းမတွေးမိခဲ့ဖူးပါ။ အကြောင်းစုံ သိရတော့လည်း ငိုအားထက်ရယ်အားသန် ဆိုသလိုဖြစ်ကာ တစ်ဖက်ကလည်း သူငယ်ချင်း မလေးရဲ့မျက်နှာကို ထောက်ထားပြီး မျက်နှာပိုးသတ်၍ နေရလေ၏။

ဆလင်းအနေနှင့်တော့ ဒီလိုကိစ္စမျှလောက်နှင့်  ဖြူတစ်ယောက် သူတို့ကို ဘယ်တော့မှ သဝန်တို စိတ်ဆိုးမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သိပြီးဖြစ်ရာ စုစုထွေးရဲ့အနားကို တမင်ကပ်ပြီး ခါးလေးဖက်၍ ရင်သားအိအိနှစ်မြွှာအား မထိတထိလေးလုပ်လိုက် တစ်ခါ စားပွဲအောက်ကနေ ပေါင်လုံး ပေါင်တန်တွေကို ဖွဖွရွရွ ပွတ်သပ်ကစားလိုက်လုပ်နေသည်။

ဖြူက အခြေအနေကို သေချာ အကဲခတ်ကြည့်လိုက်ရင်းမှ ..

“ ကိုင်း ခုလို အကြောင်းစုံသိရပြီဆိုတော့လည်း ဘာမှပြောစရာမလိုတော့ဘူး  ဒီကနေ စာရင်း ဖြတ်ပြီး တည်းခိုလို့ရမယ့်‌ နေရာတစ်ခု အမြန်ရှာလိုက်ကြရအောင် စုထွေး နင်ဘာမှ လျှောက်တွေးပြီး စိုးရိမ်မနေနဲ့ ငါတို့နဲ့အတူလိုက်ပြီး ပျော်ပျော်နေရအောင်”

စုစုထွေး ရှက်အားပိုကာ မျက်နှာလေးရဲတွတ်ပြီး မနေတတ်မထိုင်တတ်နှင့် ပြုံးတုံ့တုံ့မပြုံးတုံ့တုံ့ လုပ်ရင်းက သူမခေါင်းလေးကိုသာ တွင်တွင်ငုံ့ထားမိလေ၏။

အရက်နှင့်ဘီယာလက်ကျန်များ ဖြတ်ပြီး ကျသင့်ငွေများရှင်းလင်း၍ သုံးယောက်သား စားသောက်ဆိုင်မှ ထွက်လာခဲ့ကြကာ သူတို့သွားနေကျ တည်းခိုခန်းဆီ ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။

အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ စုစုထွေးတစ်ယောက် သူမထက်အတွေ့အကြုံရှိသူတွေဖြစ်ကြသော ဖြူနှင့ဆလင်းဘိုင်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့အကြားမှာ ငါးပိငါးဆားနယ်ကလေးပမာ ကောင်းကောင်း ကြီး အထောင်းခံ အထုခံ အချေခံလိုက်ရပြီဖြစ်သည်။

“ အင့် အင့် ဟင့်ဟင့် ဖြူ ဖြူ မ မလုပ်နဲ့ လေ ဖြူရယ် ..အို အို ကို ကို ရယ် စုစု မ မနေတတ် တော့ဘူး အို့ အင့်အင့် ..အမေ့ကျွတ်ကျွတ် အလာ့လာ့ ဟင့် နာ နာတယ် .. ယား ယားတယ်ဆို ဘယ် လို များ ..လုပ်  လုပ်နေတာလဲလို့”

တစ်ဖက်က ဖြူရဲ့ အနမ်းအစုပ်နှင့်တကွ အနှူးအနှပ်အဆွအပြုကို ကြိတ်မှိတ်ခါးစည်းခံရင်း ကျန်တစ်ဖက်ကလည်း ဆလင်းဘိုင်ရဲ့ လက်များက သူမရဲ့မို့မို့မောက်မောက် တင်းကြွလျက် ရှိသည့် ရင်သားတွေပေါ် ပြီးတော့ ပေါင်လုံးပေါင်တန်နှစ်ဖက်ဆုံရာ ခွဆုံရဲ့အကြားရှိ ဖောင်းရွရွ စောက်ဖုတ်ပြင်ပေါ် ရောက်ရှိကာ အပီအပြင် ထိုးနှိုက်ပွတ်ဆွလျက်ရှိလေရာ ငါးဖယ် ငါးပျံမ ကလေးပမာ သူတို့နှစ်ယောက်အကြားမှာ တွန့်လိမ်ထွန့်လူးနေရုံမှတစ်ပါး သူမအတွက် အခြား ပြေးစရာမြေရယ်လို့ပင် မရှိတော့ပါချေ။

ဖြူက စုစုထွေးရဲ့နှုတ်ခမ်းကို သူ့နှုတ်ခမ်းနှင့် ဖိကပ်နမ်းစုပ်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းဂဟေဆက်လျက် တစ်ဖက်က ရင်သားထွားမို့မို့လေးနှစ်မြွှာကို အင်္ကျီလေးအားပင့်လှန်ပြီး ဖျစ်နယ်ကိုင်ရင်း နို့သီး ကလေးများ ဖျစ်လှိမ့်ချေပေးနေသည်။ ဆလင်းဘိုင်က သူ့တစ်ကိုယ်လုံး စုထွေးရဲ့ ပေါင်ကြား ထဲမှာ နေရာဝင်ယူကာ စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်၍ အပြတ်နမ်းစုပ်ဂျာပေးလျက် ရှိသည်။ စုထွေးကိုယ်လေး တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်ကာ ဖင်ကြီးကြွခနဲကြွခနဲ မချိမဆန့် ရုန်းကြွလျက် ရှိလေ၏။ စောက်ရည်တွေ အဆက်မပြတ်စီးကျကာ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးရွှဲစိုလာချိန်မှာ ဆလင်းက သူ့လီးကြီးကို ပုဆိုးအောက်ကနေ ဆွဲထုတ်ပြီး စောက်ပတ်အဝတေ့ရင်း သေချာကြီး ဖိလိုးချလိုက်ပါသည်။

“ အို့ အမလေး ဆလင်းဘိုင်ရဲ့ အိ အင့် ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် အင့်ဟင့်ဟင့် အ အာ့ သေ သေပြီ အီး ဟီး နာ နာတယ် အမေ့အင့် အင့် ကြမ်းလိုက်တာနော် စု စပတ်ကွဲပါပြီ အီး အီး”

“ ဟဲ့ ကွဲစရာလား မိန်းမ အိမ်သာထဲမှာတောင် တစ်ချီလိုးလာတဲ့ဥစ္စာ ဘာခုမှ စပတ်ကွဲပါပြီလဲ ဟင်းဟင်း လိုးလိုးပစ် ဆလင်းဘိုင် ကောင်မကို အပီတွယ် ကောင်းကောင်း ပညာ‌ ပေးလိုက်စမ်း ဟင်းဟင်း ဟင်း”

ဖြူက နဘေးကနေ မြှောက်ပေး၏။ စုစုထွေး ကော့ပျံနေအောင် ကောင်းကောင်း အတွယ်ခံ အလိုးခံနေရတော့၏။

သူတစ်ချီလိုးပြီးတော့ ဖြူက သူ့လီးကိူစုပ်ပေးသည်။ ဆလင်းက သူမစောက်ပတ်ကို ပြန်ယက် ပေးသည်။ စောက်ပတ်ယက်ပြီး ရွအောင်ပြုကာ သူမကိုမလိုးသေးဘဲ ဖြူ့ကိုပဲ ခွေးကုန်းပုံစံ လေးဘက်ကျကျ ဖင်ကုန်းထောင်ခိုင်းပြီး နောက်ကနေတက်လိုးသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် လိုးတာကို ကြည့်ရင်း စုစုထွေး ဖီလင်တွေတက်ကာ ထိန်းမရဖြစ်လာပြီး သူ့စောက်ပတ်ကိုသူ မသိမသာ ပွတ်နေတာတွေ့ရသည်။

“ စုထွေး လာစမ်း နင့်စပတ်ယားနေပြီမဟုတ်လား လာ ငါယက်ပေးမယ်”

ဆိုပြီး ဖြူက သူ့ကို အနားကိုခေါ်ကာ ပက်လက်ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကားစေပြီး ခွဆုံနေရာကို ခေါင်း တိုးဝင်လျက် သူမစောက်ပတ်ကို အပြတ်စုပ်ယက်ပေးလိုက်သည်။ စုထွေး ပထမတော့ ရှက်ရှက်နှင့် ငြင်းဖို့လုပ်သေးပေမယ့် ရမ္မက်တဏှာရဲ့ ခေါ်ဆောင်ရာကို မငြင်းဆန်သာတော့ဘဲ ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်မိလေသည်။ စောက်ရည်အထွက်ကြမ်းကာ တစ်ချီပြီးသွားသည် အထိ ဆက်တိုက်မှုတ်ယက်ကာ လက်နှင့်ပါထိုးသွင်းနှိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်ရင်း ဒီအချိန်မှာ ဆလင်းကလည်း ဖြူ့ကို အနောက်ကနေ ဖင်သားနှစ်ဖက်ဆွဲဆွဲ၍ စောက်ပတ်ကို ကုန်းလိုး နေရာကနေ သူ့လီးကြီးကို ဖင်ပေါက်က‌လေးထဲ ပြောင်းထည့်လိုက်ပြီး လီးဒစ်ကြီး ဇွိခနဲ သုံးလေးလက်မခန့် နစ်စိုက်ဝင်အောင် ထိုးနှစ်ချလျက် ဖင်ကို မြှောက်ချည်ကြွချည်နှင့် စိတ်ရှိလက်ရှိ အားပါးတရ လိုးပစ်လိုက်လေ၏။

“ အား အ အား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် အရမ်းမိုက်တယ် အူး ဟူး အား အ ဟား သူ ဖင်လိုးတာ အရမ်းကျွမ်းတယ် ဖင်ခံရတာ သိပ်ဇိမ်ရှိတာပဲ.. လိုး လိုးစမ်းပါ အပြတ်လိုး လိုး လိုက် စမ်း .. နောက်ဆို စောက်ပတ်ရော ဖင်ပေါက်ရော အမြဲလိုးပေး အဘိုင် ..သိလား.. မိုက်တယ် အာ့ အ ထိ ထိလိုက်တာ အရမ်းပဲ လိုး အပြတ်လိုးချလိုက်ကွာ”

ဖြူ အပြတ်ဟော့သွားသည်။ ဖင်ခံဖူးပေမယ့် သာမန်လက်တည့်စမ်းခြင်းထက်မပိုခဲ့ပါ။ အခုတော့ ဆလင်းဘိုင်ရဲ့ဖင်လိုးခြင်းက စုစုထွေး ရှေ့မှာဖြစ်လို့လားမသိ။ အပြတ်စည်းစိမ် တွေ့ကာ ဇိမ်ရှိနေပြီး အလိုးခံလို့မဝဘဲ ဖြစ်နေမိ၏။ ဖင်အလိုးခံရင်း လီးအဝင်များကာ ပွတ်တိုက်ခံရမှုများ‌လေ ဖင်ဝကပိုပြီးယားယံကာ ထပ်မံအလိုးခံချင်လာလေပဲ ဖြစ်နေသည်။ စအိုပေါက်ဝကလေးက နဂိုကပင် စူပွပွကလေးဖြစ်နေရာ ခုချိန်မှာတော့ ဆလင်းရဲ့တုတ်ကြီး အဆက်မပြတ် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် လီးတဆုံးအထိ ဖိစီးထိုးနှစ်ကာ လိုးဆောင့်မှုကြောင့် ဖင်ဝလေးခမျာ ဟောင်းလောင်းကြီး ပွင့်အာလျက်ရှိလေပြီ။

စုထွေး နဘေးက အသာငေးကြည့်ရင်း ရင်တွေခုန်တာမှအရမ်း။

သူမရဲ့လက်တွေက ဖြူ့နို့အုံအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို မနေနိုင်မထိုင်နိုင် ကိုယ်တိုင်ပါဝင်ပြီး ကူညီ ဖျစ်နယ်ပေး နေမိ၏။

“ ဖြူ နင် ဖင်လိုးခံနိုင်လား .. နာဘူးလား .. ဖင်လိုးခံရတာ ကောင်းလား ဟင်”

တိုးတိုးကပ်မေးလိုက်တော့ ..

“ ကောင်းတယ် စုထွေး မယုံရင် နင်ကိုယ်တိုင်ဖင်လိုးခံကြည့် ..စွဲသွားမယ်သိလား .. နောက်ဆို ယောက်ကျားနှစ်ယောက် သုံးယောက် စဖုတ်ရောဖင်ရော ညှပ်လိုးမယ်ဆိုရင်တောင် နဲနဲလေးမှ ကြောက်စရာမလိုတော့ဘူး.. ဖင်လိုးခံတာနဲ့စောက်ဖုတ် လိုးခံတာ အရသာတစ်မျိုးစီ ကောင်းတာ စုထွေးရ”

ဖြူရှင်းပြသည်။

ဖြူ့ဖင်ပေါက်ထဲ သူ့လရည် ပန်းထည့်လိုက်ချိန်မှာ ဖြူရောပဲ စောက်ဖုတ်ကနေ စောက်ရည်များ ပွက်လျှံကျလာကာ အချိန်ကိုက်ပင် ပြီးသွားသည်။

စုထွေးကတော့ စောက်ရည်ရွှဲအိုင်နေသော သူမစောက်ပတ်ကို လူမမြင်အောင် လက်နှင့် ကြိတ်ကာ ဖိပွတ်နေရရှာသည်။

“ ငါလီးသွားဆေးလိုက်မယ် ပြီးရင် ငါ့လီး ပြန်စုပ်ပေး စုထွေး ကြားလား”

စုထွေးလည်း ခေါင်းလေး မသိမသာညိတ်၍ ဟုတ်ကဲ့ ဟု မပွင့်တပွင့်လေး ပြောရှာသည်။

သူရေချိုးခန်းက ပြန်ထွက်လာတော့ စုထွေးရော ဖြူရော အနားလာပြီး သူ့လီးကိုအတူတူ လာစုပ်ပေးကြသည်။ ဆလင်းလီးတောင်တော့ နှစ်ယောက်လုံးကို ပက်လက် ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်စေလိုက်ကာ သူတို့တစ်ယောက်ချင်းစီရဲ့ စောက်ပတ်ကို သူ့လီးကြီး အလှည့်ကျ ထိုးနှစ် စိုက်ချလျက်  တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ်လိုးလေတော့၏။

လိုးရသည်မှာ ပျော်စရာကြီးဖြစ်သလို အလိုးခံရတာလည်း ဘယ်လောက်ပျော်စရာကောင်းမှန်း အလိုးခံသူနှစ်ယောက်ဖြစ်သော ဖြူနှင့်စုစု‌ထွေးတို့ နှစ်ယောက်အား  မေးကြည့်လျှင် သိနိုင်မည် ဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်ကို ဗွက်‌ပေါက်သည်အထိတိုင် တဝတပြဲအလိုးခံ၍ စုစုထွေးခမျာလည်း ဖြူကဲ့သို့ပင် ဆလင်းထင်တိုင်းကြဲကာလိုးခဲ့သည့် သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး အသားနီပြဲလန်ကာ အပေါက်ဝလေး ဟင်းလင်းပွင့်၍ ဖြူ့အဖို့မှာတော့ ကိုယ်တိုင် ဖင်အဖွင့်ခံလိုက်ရတာမို့ စုစုထွေး ထက်ကို တစ်ပန်းသာပြီး ဖင်ပေါက်က‌လေးပါ ဟောင်းလောင်းကြီး ပြဲအာလျက်သား အိပ်ရာထက်မှာ မူးမူးမောမောနှင့် ဖလက်ပြသွားရတော့၏။

```````````````````````````````````````````````````````````

(39)

ထိုတစ်ည လွန်ပြီးနောက်မှာ အရှက်တရားကင်းမဲ့သွားပြီဖြစ်၍ စုစုထွေးလည်း ဖြူ ဘယ်သွားသွား ဘယ်လာလာ နောက်တော်ပါးမှ တစ်ဖဝါးမခွာစတမ်း ကပ်လိုက်နေကာ ယောက်ျားတကာနှင့် အိပ်ဖို့ရာလည်း ဝန်မလေးတော့သည့်အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ဆလင်းဘိုင်နှင့်တော့ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်ထပ်တွေ့ပြီး နောက်ပိုင်း စုစုထွေးတစ်ယောက်ပဲ သူ့ဖာသာ လှုပ်ရှားလေသည်။ သူ့အကြောင်းနှင့်သူမို့ ဖြူ စိတ်မဝင်စားပါ။

တစ်ခုပြောစရာရှိသည်က ဖြူနှင့်စုစုထွေး ပေါင်းသည့်အချိန်ကာလအတောအတွင်း မိုးကြီးတို့ အီဗရာဟင်တို့လို မမြင့်ရဲ့ဘိက လူဗြောက်သောက်တွေနှင့် တွေ့ဆုံခြင်းမျိုးတော့ မရှိခဲ့ပါ။ ဖြူလည်း စုစုထွေးရဲ့ရှေ့မှာ ဒီအကြောင်းမပြောဘဲ တမင်ထိန်ချန်ထားပြီး ကိုယ့်သိက္ခာကိုယ် ထိန်းခဲ့ပါသည်။ နို့မဟုတ်လျှင် စုစုထွေးရဲ့အမြင်မှာ ဖြူတစ်ယောက် မိန်းမပျက်မလေးဘဝကို အလိုလို ရောက်သွားနိုင်သည် မဟုတ်လား။ ကိုယ်ကကျူးလျှင် ကိုယ့်ဒူးပင် ကိုယ်မယုံရသည့် ခေတ်ကြီးထဲမှာ ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှ မိမိရဲ့လျှို့ဝှက်ချက်ကို ဖွင့်မပြောပြတာက အကောင်းဆုံးပဲ ဖြစ်လိမ့်မည်။

မျှော်လင့်ပြီးဖြစ်သည့်အတိုင်း နယ်မှ အစ်ကိုရဲ့မယား ဖြူရဲ့မရီးဖြစ်သူ မရွှေစင် (နာမည်ရင်း အိရွှေစင်) တစ်နေ့ ရောက်ချလာသည်။ စားစရာနှင့် မုန့်ပဲသွားရေစာတွေအစုံအလင် တစ်ဖက်နိုင်ငံမှ ဝယ်ခြမ်းလာသည့် အဝတ်အထည်နှင့်အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းတွေ ပြီးတော့ သူ့ယောက္ခမများ ဖြစ်ကြသော (ဖြူ့မိဘ)တွေဆီက ဖြူသုံးစွဲဖို့ရန် ပေးပို့လိုက်သောငွေများကို ဖြူ့လက်ထဲ သေချာအပ်နှံပြီး ညတွင်းချင်းပင် ရန်ကုန်တစ်ဖက်ကမ်းရှိ သူ့မိဘဆွေမျိုးများထံ နှစ်ညအိပ်ခန့် အလည်အပတ်သွားရောက်ကာ သုံးရက်မြောက်နေ့မှ ဖြူ့ထံကို ပြန်ရောက် လာသည်။

မရီးဖြစ်သူ ရောက်လာ၍ စားရေးသောက်ရေးအတွက် ချက်ဖို့ပြုတ်ဖို့ကိစ္စ ပူစရာမလိုတော့ချေ။ ကိုယ်တိုင် ချက်ပြုတ် ကြော်လှော်ရမှာပျင်းသည့် ဖြူ့လို မိန်းမသားတစ်ယောက်အတွက် မရွှေစင်ကဲ့သို့သော အဖော်ကောင်းတစ်ယောက် လိုအပ်တာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။ မရွှေစင်က အချက်အပြုတ်လည်း တကယ်ကောင်းသူပင်။ မိမိအပေါ် အစစအရာရာနားလည်ပြီး သဘောမနောလည်းဖြူသူဖြစ်၍ သူနှင့်တစ်အိမ်တည်း အတူနေရတာ ပျော်ဖို့ကောင်းသည်လို့ ဆိုရမည်။ ဖြူအပြင်မှာလည်ပတ်ပြီး အိမ်မပြန်ဖြစ်သည့်အခါမျိုးမှာလည်း တစ်စုံတစ်ရာ အပြစ်ပြောဆိုခြင်း ငြူစူခြင်းမျိုး လုံးဝမရှိပါချေ။ ဖြူနှင့်သူက အသက်ချင်းလည်း သိပ်မကွာ (၃-၄နှစ်လောက်သာ) ကွာကြတာမို့ သူငယ်ချင်းပေါင်းပေါင်းပြီး မိန်းမသားချင်း အတွင်းရေးကိစ္စ မှန်သမျှကို မချွင်းမချန် ရင်ဖွင့်ပြောဆို၍လည်း ရသည်။

မရွှေစင်က သူ အိမ်ထောင်ကျစလောက်ကတည်းက နယ်စပ်မှာပဲ အနေကြာလာခဲ့သူပီပီ ဝတ်တာ စားတာ နေပုံထိုင်ပုံကအစ အလွန်ပဲခေတ်ဆန်သူဖြစ်သည်။ အိမ်နေရင်း စပန့်သားဘောင်းဘီအပွ သို့မဟုတ် ပိုးသားဂါဝန်အပျော့လေးနှင့် ကြိုးနှစ်ချောင်းပါ ဘလောက်စ်အင်္ကျီ‌ပုံဆန်းတွေ ရှေ့ခွဲနောက်ခွဲ စကပ်အတိုအကြပ်နှင့် အပေါ့စားတီရှပ်ကလေးများ ဝတ်ဆင်ကာ လူငယ်ဆန်ဆန် လွတ်လပ်ပေါ့ပါးစွာ နေတတ်သူဖြစ်သည်။ သားသမီးတစ်ယောက်မှ မရသေးတာကြောင့် အိမ်ထောင်သည် လင်ရှိမယားလို့ပင် မထင်ရဘဲ အပျိုတစ်ယောက်နှင့်မခြား ကိုယ်နေဟန် အချိုးအစား ပြေပြစ်ကျန လှပသူကလေးဖြစ်သည်။ 

ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လည်းလှပြီး ခါး’တင်’ရင် အချိုးတကျ ဖိုသတ္တဝါတို့မက်လောက်စရာ ရွှေရင်ထွားထွား ခါးကလေး သေးကြင်ကြင် တင်ပဆုံအိအိကြီးများ ကြီးမားဖွံ့ထွားစွင့်ကားသည့် အမျိုးသမီး‌ အချောအလှ တစ်ယောက်လို့ ဆိုရမည်။ ခုတလော အိမ်ကို အဝင်အထွက်များနေသည့် ဖြူ့သူငယ်ချင်းမလေး စုစုထွေးနှင့် မကြာခဏဆုံမိကြရာက သူတို့ချင်းလည်း ငယ်ပေါင်းကြီးဖော်သဖွယ် စကားတွေ အမျှင်မပြတ် ရေပက်မဝင်အောင် ပြောကြဆိုကြနှင့် အတော့်ကို ခင်ခင်မင်မင် ရှိသွားကြသည်။

ဖြူလည်း သူတို့နှစ်ယောက်အဖော်ရနေ၍ အပြင်ထွက်ခွင့်သာပြီး တစ်ညတလေ ရင်ခုန်ဖွယ်ရာ အတွေ့အကြုံများ ရှာကြံဖို့ရန် တစ်ယောက်တည်း အစီအစဉ်ချ အကြံထုတ်နေခဲ့ပေသည်။

တစ်ရက်ကျတော့ စုစုထွေး အိမ်ကိုရောက်ချလာပြီး သုံးယောက်သား နေ့လည်ခင်းမှာ စိတ်ကူးပေါက်ရာ ဖွယ်ဖွယ်ရာရာများ ချက်ပြုတ်စားသောက်၍ အိပ်ခန်းထဲဝင်ရောက် အနားယူကာ စုစုထွေးနှင့်ဖြူတို့ သူတို့နှစ်ယောက် ပြုမူနေကျအတိုင်း အိပ်ရာပေါ်လဲလျောင်းရင်း တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ပွတ်သီးပွတ်သပ် ကယုကယင်ပြုလျက် အတွေ့အရသာခံစားမိကြသည်။

“ ညည်း မမရွှေစင်က အလာကြီးပဲသိလား ဖြူ”

“ ဆိုစမ်းပါဦး”

“ တစ်နေ့ နေ့ခင်းဖက် နင်မရှိတုန်း ငါရောက်လာတော့ စကားလေး‌တပြောပြောနဲ့ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်း ဏှာအကြောင်းတွေဆီရောက်ပြီး သူအပျိုတုန်းက ဘဲ‌တွေဘယ်လောက်စွံပြီး  ရည်းစား ဘယ်နှစ်ယောက်နဲ့ အိပ်ခဲ့တယ် လီးဘယ်နှစ်ချောင်းတွေ့ဖူးပြီး ယောက်ျားတွေ ဘယ်လို ဆက်ဆံတဲ့အကြောင်း ဘာတွေကိုကြိုက်တယ် မကြိုက်ဘူးဆိုတာတွေ အိမ်ထောင်သည်ဘဝ ရောက်တော့ လင့်အလိုကျ ဘယ်နည်းဘယ်ပုံအကြိုက်ဆောင်ရပြီး မြှူရချော့ရတာတွေ ယောက်ျားယုံအောင် မူယာမာယာတွေ ဘယ်လိုထုတ်သုံးရတယ် ဆိုတာကအစ ခိခိ အကြောင်းအရာ အစုံပေါ့ကွာ ပြောပြောပြီး လက်တွေ့လေးတောင် လုပ်ပြလိုက်သေး ဟီဟိ”

“ ဘယ်လို ဘယ်လို ကောင်မ ညည်းနဲ့သူနဲ့ ပွတ်ကြ နှိုက်ကြရောလို့ ဆိုလိုတာလား ဟင် ပြောစမ်း”

စုစုထွေး တခိခိ တခစ်ခစ် အသံခပ်အုပ်အုပ်ကလေး ခိုးရယ်ရင်း …

“အင်းလေ ပြောရင်းနဲ့မောလာတော့ အ‌ညောင်းပြေအညာပြေ ခုတင်ပေါ်မှာအတူလှဲရင်း နို့ကိုင် ဖင်ကိုင် ဟိုကိုင်ဒီနှိုက်နဲ့ ဒီလိုပဲ ဇာတ်လမ်းစဖြစ်သွားတာပဲ သူလည်း ဏှာတော်တော်တင်းပြီး တော်တော်လည်း အကြောထပုံရတယ် နင်နဲ့ငါ ဘယ်အဆင့်ထိရောက်တယ်ဆိုတာတောင် စကား နှိုက်လိုက်သေး ဟင့် ဟင့်”

“ ညည်း ဘာပြောလိုက်လဲ”

“ အမှန်အတိုင်းပေါ့ နှိုက်တယ်ပွတ်တယ်ပေါ့ စပတ်ယက်တယ် မှုတ်တယ် ဆိုတာ‌တွေအထိ ပြောပြလိုက်တယ်”

“ အင်း အဲဒီတော့ “

“ အဲ‌တော့ သူနဲ့ ငါ အလုပ်ဖြစ်ကြတာပေါ့ ခိခိ ခိ ထန်တာကျတော့လဲ သူနဲ့ငါ အတူတူပါပဲ ဟင့် ဟင့် ဟင့်”

“ တော်ပြီကွာ ညည်းက ပေါင်းလို့သင်းလို့ကောင်းတဲ့ ကောင်မ, မဟုတ်ဘူး ဟွင်း”

ဖြူ မကျေမနပ်ပုံစံနှင့်ပြောတော့ စုစုထွေး တခိခိရယ်လေသည်။ ဒီလိုနှင့် အတန်ကြာ ပြောလိုက် ဆိုလိုက် နှူးနှပ်ဆွလိုက်နှင့် ဖြူ့ဆီကို Phone’ တစ်ကော’ ဝင်လာတာမို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ နာမည်နှင့်တွဲမှတ်မထားသည့် ‘ဖုန်းစိမ်း’ ဖြစ်နေ၍ အသာကိုင်လိုက်ရင်း …

“ ဟဲလို ဘယ်သူများလဲရှင့်”

“ အော် တူမလေးလား မှတ်မိမယ်ထင်ပါတယ်”

ဆိုပြီး တစ်ခါက YBS ကား ပေါ်မှာဆုံဖူးကြောင်း ဘာညာ ပြောလာတာနှင့် ဖြူလည်း တစ်လောကပဲ ဆုံခဲ့ဖူးသည့် အညာသားလူကြီးရဲ့ပုံသဏ္ဍာန်ကို မျက်စိထဲပြေးမြင်မိ၏။ ဒါနဲ့ လှဲနေရာက ထလိုက်ပြီး အခန်းပြင်ဖက် အသာထွက်၍ ဘာညာသာရကာ အီစီကလီလုပ်ပြီး ပြောဆိုနေကြကာ သူက အချိန်ရမလား သူ ဒီနေ့ခင်း ဘယ်အချိန်က‌နေဘယ်အချိန်ထိ ဘယ်မှတ်တိုင်မှာ စောင့်နေမည် ဆက်ဆက်လာခဲ့ပါ အစစသူတာဝန်ယူပါ့မည် ဆိုသည့် အကြောင်းများ ရွှီးရွှမ်းပြောလာ၍ ဖြူကလည်း “တကယ်လား အဟုတ်လား တစ်နေ့လုံး သွားလာစားသောက် တာတွေကအစ တာဝန်ယူနိုင်မလား “ ဆိုပြီး မထိတရိလေး ပြန်မေးလိုက်ရာ ..

လာဖြစ်အောင်သာ လာခဲ့ပါ သူ့ကိုယုံကြည်ပေးဖို့နှင့် တကယ်ပဲ ဒီနေ့တစ်နေ့စာ သူ တာဝန်ယူမည့် အကြောင်းများ ပြောလာ၍ …”ဒါဖြင့် ( ) နာရီအတွင်း စောင့်နေပါ ကျမ ဆက်ဆက် ရောက်အောင် လာခဲ့ပါ့မယ်” ဟူ၍ ကတိပေးလိုက်ပြီးနောက် ဖြူလည်း တကယ်ဟုတ်မဟုတ် စမ်းချင်တာကတစ်ကြောင်း ရင်ခုန်စရာ စွန့်စားခန်းအသစ်တစ်ခု ဖွင့်ချင်တာတစ်ကြောင်းမို့ စုစုထွေးကို တခြား အကြောင်းအရာတစ်ခု ရမယ်ရှာကာ လှီးလွှဲပြောလိုက်ရင်း ..

“ နင် အိမ်မှာပဲ မရွှေစင်နဲ့အဖော်ရအောင်နေပေးပါ ငါလူတစ်ယောက်နဲ့အလုပ်ကိစ္စ ချိန်းထားတာ လေး ရှိလို့ ညနေ စားစရာတွေဝယ်ပြီးပြန်လာခဲ့မယ်”

ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရာက စုစုထွေးလည်း …

“ အေးပါ သွားသွား အကောင်းပကတိအတိုင်းသာ ပြန်လာခဲ့ ကြားလားအမိ .. ခိခိ ခိ”

ဆိုပြီး ပြောတာနှင့် အဝတ်အစားတွေကောက်လဲ နှုတ်ခမ်းနီမိတ်ကပ် ခပ်ပါးပါးလိမ်းကျံ၍ ခေါင်းမှဆံပင်တွေကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင် ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ပြီး မရွှေစင်မမြင်ခင် အိမ်ထဲ ကနေ အသာလစ်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

````````````````````````````````````````

အပိုင်း (၆) ဆက်ရန် >>>>>