နှစ်ကာလ အသင်္ချေ အပိုင်း (၂)

နှစ်ကာလ အသင်္ချေ အပိုင်း (၂)

နရသူ ရေးသည်။

(09)

လိုး‌ချက်‌တွေက ထိချက်မှန်မှန် ရစ်သမ်ကျကျ နရီကိုက်စည်းကိုက် တစ်ချက်ချင်း စိမ်ပြေနပြေ ပင် လိုးခွဲဆောင့်ချလျက် ရှိပြီး ဖရီဒါးလည်း ဖြူ့စောက်ဖုတ်ကို အသည်းအသန် နမ်းစုပ် ယက်ဆွကာ လက်နှင့်ပါ ထိုးနှိုက်ကလိကစားပေးနေရင်းက၊ တစ်ဖက်မှလည်း သူမရဲ့ ကုန်းထောင် ပေးထားသည့် ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို နောက်ဖက်သို့ ကော့ကာဝိုက်ကာ လူးကာ လှိမ့်ကာ သူ့လိုးဆောင့်ချက်အတိုင်း လိုက်ပါ၍ စိတ်လိုလက်ရကြီး  ပြန်လည် ညှောင့်ဆောင့်ပေး နေရာ သုံးယောက်သားမှာ အတွဲညီညီ သဘောညီညီ ကာမပင်လယ်ကြောထဲ အတောမသတ် ဝဲလည် မျောပါရင်း မိမိတို့ဘယ်အခြေဆိုက်နေပြီလဲ ဆိုတာကို‌တောင် သတိမထားနိုင်အားဘဲ ရှိကြလေ၏။

ညီညီအောင်လည်း ဖရီဒါ့စောက်ဖုတ်ကို လိုးကောင်းကောင်းနှင့်အပီတွယ် အပီဆောင့်နေသလို သူ့လီးတန်ကြီးက ဆလင်းဘိုင်နှင့်သူမသာကိုယ်မသာ လီးအတုတ်မှာ အနည်းငယ်ကွဲပြားသည့် တိုင် (ဆလင်းလီးက သူ့ထက်စာလျှင် နည်းနည်းပိုကြီးသည် ဟူလို။) အလျားရှည်တာချင်းက မသိသာလှဘဲ သူ့လီးကပင် လက်မဝက်ခန့်ပိုပြီး သူမသားအိမ်ကို ဒုတ်ဒုတ်ထိ ဝင်ရောက် ခိုက်မိ အောင်ဘဲ စွမ်းလှသဖြင့် ဖရီဒါးခမျာ တစ်ချက်တစ်ချက် ရင်ညွန့်ထဲအထိ အောင့်ကျဉ်သွားသလို ခံစားရကာ ဖင်ကြီးထွန့်လူးလှုပ်ခါ၍ တွန့်တွန့်တက်သွားရရှာ၏။

“ အ အိ အိ အင့်အင့် အ အဘိုင် ဘိုင်ရယ် တ အားအဆောင့်ကြမ်းတာပဲ ဟင့် လျော့ပါဦး သူ သူ အသေလိုးတာ ဘယ်ကတည်းက လူကို ငြှိုးထားသလဲမသိပါဘူး .. ဟွင့်”

ညီညီအောင် ဂရုမစိုက် သူမဖင်ကြီးတွေကို လက်ဝါးနှစ်ဖက်ဖြင့် ဖြန်းခနဲ ဖြန်းခနဲ အသံထွက် အောင်ပင် ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ရိုက်ပစ်လိုက်ရာက ..

" ဟင်း ဘာခုမှကြောက်ပါပြီလဲ နင့်လင်လီးလည်း ကြီးတာပဲ၊ လီးကြီးကြီးနဲ့တောင် နေ့နေ့ညည လိုးလာတာ၊ အခုမှ နာသလေး ဘာလေး လုပ်နေတယ် .. နင် လီးမကြိုက်ဘူလား ပြောစမ်း ဖရီဒါး”

“ ကြိုက် ကြိုက်ပါတယ် ညီဘိုင်ရယ်၊ ကြိုက်လို့ပဲ သူ့ဆီကို ဘယ်သူမှမသိအောင် ခိုးခိုးပြီး လာ အလိုးခံမိတာပါ .. လိုး လိုး အဘိုင်ဆန္ဒရှိရင် ကြိုက်သလောက်လိုး၊ စောက်ပတ်ကွဲကွဲ ဖင်ပေါက် ပြဲပြဲ အလဲအကွဲသာလိုးပေး ကြိုက်တဲ့အပေါက်ကို လိုး .. သိလား၊ သူတို့ ယောက်ျားတွေ စောက်ပတ်တစ်ခုတည်းနဲ့ လိုးလို့ မပြီးတာ ကျွန်မသိတယ် ဟင့်ဟင့်”

“ အေး အခုစပတ်လိုးပြီး ဟိုအိမ်ရောက်တာနဲ့ ချက်ချင်း နင့်ဖင်လိုးပေးမယ် ကြားလား၊ တစ်ညလုံး ခံဖို့ပြင်ထားတော့ ဖရီဒါး”

“ လိုး လိုးပါ ဘိုင်ရယ်၊ အင့် ဆောင့် ဆောင့်၊ ညီမ စပတ်အသင့်ဖြဲပေးမယ် လီးကြီး တအား ကြမ်းကြမ်းသာ ဆောင့်ချပစ်လိုက်၊ လိုး ..သူ့သဘောရှိ အသေ လိုးခွဲပလိုက်တော့ အ အင့် အင့် အိ အင့် ..ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် .. အူး ဟူး ဟူး”

“ စွတ် ဘွတ် ဖွပ် စွိ ဘွတ် ဗွပ်.. ဘတ် ဘုတ် ဇွတ် ဖတ် … ဗလပ် ဗြိ ဖွတ် ..ဘွတ် ဗြွတ် ဘလွတ် လွတ်”

လိုးချက်တွေက မိုးသီးမိုးပေါက်ကျသည့်နှယ် ပြင်းထန်ရက်စက်စွာ အဆက်မပြတ် ကျရောက်‌ လာသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အသားဆိုင်ချင်း တဘုတ်ဘုတ် တဘောက်ဘောက် ရိုက်ခတ် လိုးဆောင့်သံတွေက ကျောချမ်းချင့်စဖွယ်။ ဒီအချိန်မှာ ရှေ့ကနေ ပက်လက်ကားရယား စောက်ပတ်အပြဲသား ဖြစ်နေသည့် ဖြူဖြူခမျာလည်း မသက်သာလှပါ။ ညီညီအောင်ရဲ့ လိုးချက်များအတိုင်း ဖရီဒါရဲ့ကိုယ်လေး တုန်ခနဲ တုန်ခနဲ ရှေ့ကို တိုး၍တိုး၍ လှုပ်ရှားယမ်းခါ သွားသကဲ့သို့ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ဖရီဒါရဲ့ ဘာဂျာစွမ်းရော လက်ချောင်းများနှင့်ပါ ဖေးကူပြီး ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ် ရမ္မက်ဇောကြွစွာ ထည့်သွင်း နှိုက်ဆောင့်ပေးမှုဒဏ်ကို အကြိတ်အနယ် ခါးစည်း ခံနေရရှာသည်။

ဖြူ့စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ဖရီဒါ့အာငွေ့တွေ အလုံးစုံလွှမ်းခြုံလျက် လျှာကလေးထိုးထိုးပြီး ယက်လိုက်သပ်လိုက် စောက်စိထိပ်ဖူးကလေး ကိုက်ခဲ၍တစ်ဖုံ၊ ငုံ၍တစ်မျိုး၊ လျှာဖျားလေးနှင့် မထိခလုတ်ထိခလုတ် လှုပ်ခတ်၍တစ်သွယ်၊ နည်းမျိုးစုံစွာပင် တဏှာပိုးများနိုးကြွ လှိုက်ဆူအောင် တစ်ဆင့်ချင်းတိုး၍တိုး၍ လှုံ့ဆော်ပေးလိုက်နှင့် ဇာတ်ရှိန် တဖြည်းဖြည်း မြင့်တက်လာသည်နှင့်အမျှ ဖရီဒါ့ဆီက တံတွေးတွေရော သူမစောက်ရည်တွေပါ ရောနှော ပြွန်းတီးလျက် ဖြူ့စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး ရွှဲရွှဲစိုစို နူးအိအိုင်ထွန်းလို့နေပြီ ဖြစ်သည်။

ဖရီဒါ့လက်ချောင်း သုံးချောင်း ပူးနှိုက်လိုး‌ဆောင့်ပေးခြင်းက သူမခန္ဓာကိုယ်အ‌သွေးအသား ထဲက ငုပ်လျှိုးနေသည့် ရမ္မက်‌ဇောအဟုန်ကို အလျှံတညီးညီးတောက်လောင်ဆူပွက်ကာ မဟန်နိုင်အောင်ဘဲ ဆောက်တည်ရာမရ တဆစ်ဆစ်တရွရွ ရုန်းကြွသောင်းကျန်းလာစေပြီပဲ ဖြစ်သည်။

ဖြူဖြူ စောက်ရည်အထွက်လွန်ပြီး စောစီးစွာပဲ တစ်ချီပြီးခဲ့တာကို သူမကိုယ်တိုင်ပင် လုံးလုံး သတိမထားမိလိုက်။ ယခုတဖန် ဖရီဒါ့လက်ချောင်းတွေ တဇွပ်ဇွပ် ဇယ်ဆက်သလို သွင်းချည် ထုတ်ချည်နှင့် နှိုက်ကာဆောင့်ကာ တရစပ်လှုံ့ဆော်ဆွနှူးမှုကိုခံရင်း စောက်ရည်များရွှဲနစ် စိုလူး‌အောင် ထွက်ကျနေသော စောက်ပတ်က နောက်တစ်ချီပြီးဖို့ရန် ထပ်မံ တာစူလို့နေပြီ ဖြစ်သည်။

" အား အ အင့်အင့် အို့ အိ အင့် ဖ ရီဒါ ဆောင့် ဆောင့် အ ကြမ်းကြမ်းဆောင့် အိ အ..အ ယား ယားတယ် ဖရီဒါရယ်၊ အနေခက်လာပြီ ဟင့်ဟင့် … ၊ ဆောင့် တအားလိုးပေး လိုး နာနာလိုး .. ဖြူ  ဖြူ မ မရတော့ဘူးကွာ၊ အို့အိုး ကောင်းတယ် ..ဆောင့်ဆောင့် လက်နဲ့ ကြမ်းကြမ်းဆက်လိုးပေး လိုးလေ လိုး ပါ ..ဖရီဒါရဲ့၊ အို့ အိ ..အင့်ဟင့် အ.. အ ”

ဖြူတစ်‌ယောက် သူ့လိုးချက်အောက်မှာ ဆန့်ငင်ကော့ထိုးကာ ငြိမ်ကျသွားသလို ဖရီဒါးကိုယ်တိုင် လည်း ညီညီအောင်ရဲ့ သူမဖင်အိုးကားကြီး လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆွဲကာ အကြမ်းပတမ်း တဖွတ်ဖွတ် တဗွပ်ဗွပ် ထောင်းလ‌မောင်း‌ကြေအောင် ကြမ်းတမ်းပက်စက်စွာ လိုးဆောင့်မှုနောက်ကို တကောက်ကောက် လိုက်ပါရင်း စောက်ဖုတ်အတွင်းထဲကနေ အသည်းအသန်ယားယံလာမှုအား ကြာရှည် သည်းညည်းခံနိုင်စွမ်းမရှိတော့ဘဲ စောက်ခေါင်းထဲတရွရွခံစားရပြီးနောက် စောက်ရည် များကို မထိန်းနိုင်စွာ တဖြစ်ဖြစ် သွန်ညှစ်ပန်းထုတ်လိုက်ရ‌လေ၏။

ညီညီအောင်လည်း နောက်ထပ် အချက်ငါးဆယ်ခန့် ဆက်တိုက်ပင် အနောက်မှနေ၍ ခွေးကုန်းပုံစံ ဆက်လက်စခန်းသွားရင်း လရည်တွေကို သူမ စောက်ခေါင်းထဲ ဒလဟောပန်းထည့်လိုက်သည်။

သုံးယောက်လုံး ခြေကုန်လက်ပန်းကျကာ ငြိမ်ကျသွားကြပြီးနောက် အိပ်ရာမှာအတူတကွ လှဲ‌လျောင်းရင်း အမောဖြေနေကြရာက တအောင့်ကြာတော့ ဖရီဒါလည်း “ညီမတို့ သွားကြ ရ‌အောင်” ဆိုပြီး သူတို့ဖက်လှည့်ကာပြောလိုက်၍ သုံးယောက်သား လူးလဲထလိုက်ကြကာ အိပ်ရာဘေးမှာ ချွတ်ချထားသည့်အဝတ်အစားများကို အသီးသီး ပြန်လည်‌ကောက်ယူ ဝတ်ဆင် လျက် ဆလင်းရဲ့အိပ်ခန်းကနေ ဖရီဒါ့ နေအိမ်ရှိရာဆီသို့ တိတ်တိတ်ကလေး အသံမပေးဘဲ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။

ဖရီဒါ့အိမ်ရောက်တော့ သူ့ကလေးနှစ်ယောက် ၈ နှစ်အရွယ် မိန်းခလေးတစ်ယောက်၊ ၅ နှစ် ဝန်းကျင်ခန့် ချာတိတ်ကလေးတစ်ယောက် သူတို့နှစ်ယောက်ကို ရှေ့က အမာကြီးရဲ့အိမ်မှာ သွား ဆော့ကစားကြ၊ အဲ့မှာပဲ ထမင်းခူးခပ်စားချေကြ၊ အမာလွှတ်လိုက်တယ်လို့ ပြော” ဆိုပြီး ချော့မော့ပြောဆိုကာ လွှတ်လိုက်ပြီး သူတို့သုံးယောက်သား ဖရီဒါ့အိပ်ခန်းရှိရာ နေအိမ်ရဲ့ အတွင်းဖက်ဆီ လှမ်းဝင်လာခဲ့ကြသည်။

ဖရီဒါ့အိမ် ရိုးရိုးသုံးပင်နှစ်ခန်း ပျဉ်ထောင်တစ်ထပ်အိမ်ကလေး ဖြစ်သည်။ အရင်က အိမ်ငှား တင်ထားဖူးသည်။ ဖရီဒါရော သူ့အစ်မပါ ခလေးတွေ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ရလာတော့မှ အခုလို အိမ်ခွဲလိုက်တာဖြစ်သည်။ ညားကာစကဆိုလျှင် တစ်အိမ်တည်း အတူတူ ညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို တစ်ခန်းစီထားကာ ဆလင်းတစ်ယောက် လောကီကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို တစ်ယောက်တည်း ဝအီအောင်ပင် ခံစားခဲ့သူဖြစ်သည်။

“ ကိုင်း အချိန်ရှိတုန်း ဒီနားလာခဲ့  ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်ဆက်လုပ်ကြရအောင် ဖြူရေ”

ညီညီအောင် ပြောပြီး ဖြူ့လက်ကိုဆွဲကာ ဖရီဒါအသင့်ခင်းထားသော အိပ်ရာဆီ ခေါ်လာခဲ့သည်။

ဖြူက သူ့လက်က‌နေ အသာရုန်းထွက်လိုက်ရင်း ..

“ ခဏလေး ကိုရဲ့ ဖြူနဲ့သူ ဇာတ်လမ်းဆက်ဖို့ ကျန်သေးလို့ ကိုလဲ သိတယ်မှုတ်ဖူးလား ဟင်းဟင်းဟင်း”

ဖြူက အထာနှင့်ပြောလိုက်မှ သူသဘောပေါက်သွားပြီး ဟက်ခနဲရယ်လိုက်သည်။

“ ရပါတယ်ဖြူရယ် ဖြူတို့ပွဲလေးမှာ ကိုပါ, ပါမယ်ဆိုရင်‌ကော ပိုအဆင်ပြေသွားမယ် မထင်ဘူးလား ဟင်းဟင်း”

သူရယ်ကျဲကျဲပြောလိုက်ရင်း ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်သည်။ ခါးဆီက ပုဆိုးကိုပါ တစ်လက်စတည်း ချွတ်ချလိုက်ရာ  အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်သွားသည်။

သူပြင်ဆင်နေချိန်မှာပဲ ဖရီဒါလည်း ဖြူ့အနားကို ရောက်ချလာပြီး သူမကိုယ်ပေါ်က ဘလောက်စ် အင်္ကျီ ပါးလေးအား ချွတ်ချနေတာ တွေ့ရသည်။ ဖြူကလည်း ကိုယ့်အဝတ်လွှာတွေကို ကိုယ်တိုင်ပဲချွတ်ချလိုက်ကာ ဗလာလုံးတီးလေး ဖြသ်သွားကြသည်။

" ဖရီဒါး ညီမအလှည့်က ပြီးပြီ အခု မဖြူအလှည့်နော် ဟင်းဟင်း ကဲ ဒီနားလာလှည့်”

ဖရီဒါး ပြုံးစိစိအမူအယာနှင့် သူမအနားတိုးကပ်ကာ နှစ်ယာက်သားမျက်နှာချင်းဆိုင် နှုတ်ခမ်း ချင်း တေ့ကပ်ကာ စုပ်နမ်းမိကြပြီ။ ဖြူလည်း နည်းနည်းမှပင် အချိန်မဆိုင်းတော့ဘဲ ဖရီဒါ့ ခါး‌သိမ်ကလေးအား ပွေ့ဖက်ဆွဲယူပြီး သူ့လက်များက ဖရီဒါရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးဆီ နေရာအနှံ့ လိုက်လံပြေးလွှားလျက်။

မိန်းမသားနှစ်ယောက် ချစ်ရေးငင်မှု စတင်နိဒါန်းပျိုးလိုက်ကြပြီပဲ ဖြစ်သည်။

`````````````````````````````````````````````

(10)

ဖြူရော ဖရီဒါရော အတွေ့အောက်မှာ မျောပါရင်း စိတ်တွေ ကြွပြီးရင်းကြွလာသည်။ ရမ္မက် တဏှာ၏ တန်ခိုးအာနုဘော်က မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင် ကြီးမားလှပေစွ။

ဖရီဒါနှင့်ကိုယ်လုံးချင်းထပ်ကာ လဲပြိုသွားကြပြီး ဖြူရဲ့ လုံးထစ်တစ်ရစ်သည့် ခန္ဓာကိုယ် လေးက ဖရီဒါ့အပေါ်ကနေ ထပ်ရက်သားဖြစ်ကာ ဖရီဒါးမှာလည်း သူမခန္ဓာကိုယ် ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် များက ကုလားသွေးအပြည့်ပါသူပီပီ ဘောလိဝုဒ်မင်းသမီးချောတစ်‌ယောက်နှယ် အချိုးအစားတကျ တင်းတင်းရင်းရင်း အိအိထွားထွား တောင့်တင်းဆူဖြိုးပြီး အောက်မှနေ၍ ဖြူရဲ့ လုံးထစ်ထစ် ငါးရံ့ကိုယ်လေးအား သူမလက်ကလေးနှစ်ဖက်ဖြင့် အားပါးတရ ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ပြန်လည် ပွေ့ဖက်ကာ အပြန်အလှန် ကိုင်တွယ်နမ်းရှုံ့‌နေကြရင်းက နှစ်ယောက်သား အိပ်ရာထက်မှာ လူးကာလိမ့်ကာ ဏှာကြောထန်ထန် နိုးနိုးကြွကြွ ရမ္မက်ဇောကြွ ချစ်နလန်ထလျက် ရှိကြ လေတော့၏။

ညီညီအောင်လည်း ‘စိန်'ဆိုလျှင်ပဲ ဘွာခတ်‌ရိုးထုံးမရှိ ‘ဇ'ခပ်ပြင်းပြင်း ကျွဲချိုပိန်နှယ် ခွာသံရှပ်ရှပ် နှာမှုတ်သံ တဟင်းဟင်းနှင့် သူ၏စွမ်း‌ဆောင်ရည်ကို သက်‌သေထူနိုင်‌ရေးအတွက် အသင့် အနေအထား ခတ်ကွင်းပြင်လျက် ရှိနေပြီ ဖြစ်သည်။

မိန်းမနှစ်ယောက် လူးလှိမ့်ပွတ်သပ်ချော့မြှု၍ တစ်ယောက်ရဲ့ ရင်သားဖင်သားကြီးတွေ တစ်ယောက်က ဖျစ်နယ် ကိုင်စို့ကြပုံများအား မမှိတ်မသုန် စိုက်၍ကြည့်ရင်း သူ့လီးကြီးကို ဆွကာဆွကာနှင့် ရှိနေပေသည်။ ဖြူရဲ့လက်တစ်ဖက်က ဖရီဒါ့ပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်ကာ ဖရီဒါ့ စောက်ပတ်ဆီ ရောက်ရှိသွားသလို ဖရီဒါကလည်း အားကျမခံ ပြန်လည်၍ ဖြူ့ပေါင်ခွဆုံကြား အရပ်ရှိ စောက်ဖုတ်‌အုံဖောင်းအိအိကြီးကို မိမိရရ သူမလက်ကလေးနှင့် ဖျစ်အုပ်ကိုင်ကာ နှစ်ယောက်သား အကြိတ်အနယ်ပင် ယောက်ျားတစ်‌ယောက်ရဲ့အ‌ရှေ့မှာ အရှက်‌တရားကင်းမဲ့စွာ ဖြင့် တဏှာကြော မထ,ထအောင် အပြန်အလှန် လှုပ်ရှားနှူးဆွပေးနေမိကြသည်။

ညီညီအောင် ဒီတစ်ခါလိုးမှာက ဖြူ့ကိုပဲဖြစ်သည်။ စောစောက သူ့အစ်မရဲ့နေအိမ်မှာ ဖရီဒါ့ကို သူတစ်ချီလိုးခဲ့ပြီးပြီ။ ယခုတဖန် အလှည့်ကျသူက သူ့ရဲ့အချစ်တုံးအချစ်ခဲလေး ‘ဖြူဖြူ’ သာပဲ ဖြစ်သည် မဟုတ်လား။

“ ဒီလိုလုပ်ပါလား ဖြူနဲ့ဖရီဒါး ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းပြီး ဖင်ခေါင်းတစ်ဖက်စီ လှည့်လိုက်ပါလား၊ စစ်စတီနိုင်း ပုံစံ‌လေ .. ဒါဆို ကို့အတွက်လည်း အဆင်ပြေပြီပေါ့ ဖြူရဲ့”

“ ဟင့် သိသားပဲ သူ့အကြံဆိုးကြီးကိုက ..ဟင့်ဟင့် ခိ ခစ် ခစ်”

ဖြူရဲ့ ခနိုးခနဲ့ ပြောလိုက်သံနှင့်အတူ ဖရီဒါးနှုတ်မှလည်း အဟစ်အဟစ်နှင့် ခပ်အစ်အစ်ကလေး လှောင်သလို ရယ်သံလေး လွင့်ပျံ့ထွက်ပေါ်လာသည်။ သူတို့အဖို့ တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် သိပြီးသား၊ နားလည်ပြီးသား၊ အတွေ့အကြုံ ကိုယ်စီရှိကြသူတွေပီပီ ချက်’ဆိုတာ နှင့် နားခွက်’ကနေ မီးတောက်ကာ အထာနပ်ကြပြီးသားပဲ မဟုတ်လား။

သူ့အပြောအတိုင်း ဖြူတို့နှစ်ယောက်အနေအထားပြောင်းပြီး ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် မှောက်ထပ်၍ အိပ်လိုက်ကြရာက ဖြူဖြူက ဖရီဒါ့ ဖင်ခေါင်းရှိရာဆီ ခေါင်းတိုးဝင်လျက် သူမရဲ့အမွေး ပြောင်ရှင်းလျက်ရှိသော  စောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်နှင့်လှမ်းဟပ်လိုက်သလို ဖရီဒါကလည်း ဖြူဖြူရဲ့ ဖူးရွရွစောက်ဖုတ်က‌လေးကို အောက်ကနေ မမှီမကမ်းလှမ်း၍စုပ်နမ်းကာ လျှာဖြင့် အပြန်အလှန် ပင် ထိုးယက်ဆွနေလိုက်ကြသည်။

ဖြူ့ဖင်ကြီးက စောစောက ဖရီဒါးတုန်းကအတိုင်း သူ့စိတ်ကြိုက်အနေအထား လေးဘက်ကျကျ ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်၍ (နောက်ကနေ လိုးရန်အသင့်ပုံစံ) စောက်ပတ်ကြီးအတိုင်းသား ဖြဲပွင့် လျက်သား ရက်ရက်ရောရော ပင့်မြှောက်ထောင်ပေးလိုက်တာမို့ ညီညီအောင်လည်း အူထဲ အသည်းထဲက ယားကျိကျိနှင့် လိုးချင်စိတ်ကို မထိန်းနိုင်စွာဖြင့် ‌ဖြူ့နောက်ကို အသာတိုးကပ်၍ သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အား လက်နှင့်ဆွဲဖြဲဟ,လိုက်ကာ ဖင်အကွဲ‌ကြားထဲက ပြူတစ်ထွက် ပေါ်လာသော မုန့်ပေါင်းသဏ္ဍာန်ဖြူရဲ့စောက်ပတ်ကို ပြွတ်ခနဲနမ်းစုပ် လျှာနှင့်ပါအပေါ်ကိုပင့်၍ အားပါးတရ ယက်သပ်ပစ်လိုက်လေ၏။

“ အား .. ရှီး .. အ မေ့  …အာ့လာ့လား…”

ဖြူလည်း စောက်ဖုတ်အယက်ခံရ၍ ဖင်ကြီး ကော့ကောက်တက်သွားသည်။ သူလည်း ဖြူ့ စိတ်ကို စမ်းသည့်အနေနှင့် ..

“ ပြောစမ်း ဖြူ စောက်ပတ် ဆက်ယက်ရမလား တစ်ခါတည်း တန်းလိုးလိုက်ရမလား”

ဖြူ အနောက်လှည့်လာကာ ..

“ ဟေ့အေး တန်းမလိုးနဲ့ ဦး ကိုရယ် .. ဖြူ့စပတ်ကို အရင်ယက်ပေးစမ်းပါဦး ပြီးမှ ကို့ သဘောရှိ လိုးပေါ့ ဟုတ်ပီလား”

“ ကောင်းပြီ ဖြူ ..ဖြူ့စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်စေရမယ်”

ညီညီအောင် သူမစောက်ပတ်ကို အပြတ်မှုတ်ပြီ။ လျှာပြားကြီးနှင့်ဝေ့ကာဝိုက်ကာ အားပါးတရ ယက်လိုက်သပ်လိုက်၊ အစိထိပ်ဖူးကလေးအား ထက်အောက်ဝဲယာလှုပ်နှူးဆွလိုက်၊ တဖန် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် အောက်ကနေအပေါ်ကို ဒေါင်လိုက်ကြီး ပင့်ယက်တင်လိုက် စောက်ခေါင်းတွင်းပေါက်ဝ‌လေးထဲ သူ့လျှာကိုထိုးသွင်းကာ အတွင်းသားနုနုလေးများကို လှည့်ပတ် မွှေနှောက်ယက်ပစ်လိုက်နှင့် စောက်ရည် ဒလဟော စီးပြိုကျလာသည်အထိ အပြတ် ယက်သည်။ မှုတ်သည်။ ဆွသည်။ ပြီးတေယ့ ဖြူရဲ့ ဖင်စအိုပေါက်စူပွပွကလေးကိုပါ ချန်မထားဘဲ ဖင်ပေါက်ထဲအထိ လျှာထည့်သွင်း၍ လျှာအသွင်းအထုတ်လုပ်ကာ ယက်သပ် ပေးပြန်သည်။ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်အား ဖြဲကာဖြဲကာ ဖင်ပေါက်ရော စောက်ပတ်ပါ ရောသမမွှေပြီး အတန်ကြာသည်အထိ ယက်သပ်နှူးဆွနေသည့်နောက်တော့ ဖြူလည်း ဘာသားနှင့်များ ထုထား ပေသနည်း။ ရမ္မက်ဇောအဟုန်က တမုဟုတ်ချင်း တုန်ခါကြွတက်ကာ စောက်ရည်တွေ တသွင်သွင် စီးလျှံကျလျက် ဖင်ကြီးတစ်ခုလုံး လီးဆာသည့်နှယ် တတုန်တုန်ထွန့်လူးယမ်းခါ ၍သာ နေပေတော့သည်။

တစ်ဖက်ကလည်း ပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားပုံစံ ကော့ပျံကာနေသော ဖရီဒါရဲ့စောက်ပတ်ကို ကုန်းမှုတ်ကာ လျှာကလေး အသွင်းအထုတ်လုပ် ထိုးယက်ဆွနှူးပေးနေရင်းက ဖြူဖြူလည်း …

“ အား ဟား ဟား တော် တော်ပြီကိုရယ် တော်လိုက်တော့ ဖြူ့ကို ကို့လီးကြီးနဲ့ တအားသာ လိုး‌ထည့် ပေးပါတော့ .. ဖြူ အရမ်း ရွနေပြီ ကိုရယ် .. တ တကယ်ပြောတာ”

“ ကဲ ဒါဖြင့် ဖြူ့ဖင်ကြီးသေချာ ကုန်းထားလိုက် ကိုလိုးပြီနော် ဖြူ …”

“ အင်း အင်းပါ ..”

သူလည်း ဖြူဆီကခွင့်ပြုချက်ရတာနှင့် လုံးဝအချိန်မဆိုင်းတော့ဘဲ လီးဒစ်ထိပ်ကြီးအား သူမစောက်ခေါင်းဝဆီ တေ့ချိန်ကာဖြင့် အရှိန်ပြင်းပြင်းပင် ဗြစ် စွတ် ဒုတ် ဆိုပြီး အသံထွက် သည်အထိ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် လီးကြီးတဆုံး လိုးဆောင့်ချလိုက်လေသည်။

ဖြူကော့တက်သွားပြန်သည်။ သည်တစ်ခါ ကော့တက်သွားမှုက ပညာသားပါသည်။ လီးဝင်နေပြီ ဖြစ်သည့် စောက်ဖုတ်အား နေရာ လုံးဝမရွေ့စေဘဲ လိုးဆောင့်ရာမှာ ပိုမိုရှောရှောရှူရှူလေးဖြစ် စေရန်အတွက် အနောက်ဖက်ကို ဖင်သားနှစ်ဖက် ခပ်ကောက်ကောက်လေးလုပ်ကာ ခါးလေး အသာညွတ်၍ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက် ကော့ထောင်ပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ညီညီအောင်လိုးဖို့ ပိုအဆင်ပြေသွားပြီး သူ့လက်နှစ်ဖက်က ကောက်ချိတ်နေသော ဖြူ့ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အား ဆွဲကာဆွဲကာနှင့် နောက်မှနေ၍ တစ်ချက်ချင်း ထိထိမိမိကြီးကြီး လီးကိုဖိချလိုက် လီးတဝက် သာသာ ပြန်ချွတ်ဆွဲထုတ်လိုက် နောက်တကြိမ် ထပ်ဆောင့်သွင်းလိုက်နှင့် လိုးချက်မှန်မှန် အပီအပြင် လိုးပေးနေတော့သည်။ ဖြူကလည်း အလိုးခံနေကျဖြစ်၍ ဖင်ကို အနောက်ဖက် တွန်းကာတွန်းကာနှင့် သူ့လိုးချက်အတိုင်း ပြန်ညှောင့်ပေးသည်။ ညီညီအောင်လည်း လိုးရုံ မဟုတ်ဘဲ ဖင်ကုန်းထောင်ထားတာမို့ အောက်ကိုတွဲကျနေသည့် သူမနို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နယ် ဆွဲယူကာ နို့သီးကလေးများ ဖျစ်ကစားပေးလိုက် သူ့ခါးကိုရှေ့ကို တွန်း၍တွန်း၍ လီးကြီးကို တဆုံးအထိ ဖိဆောင့်ချလိုက်နှင့် ဖြူဖြူတစ်ယောက် ကာမစည်းစိမ်အပြည့်အဝရအောင် တစ်ဖက်တစ်လမ်းကနေ ကူညီ လုပ်ဆောင်ပေးနေသည်။

ဖြူတစ်ယောက် စည်းစိမ် အပြတ်တွေ့နေပြီ။ တစ်ဖက်ကလည်း ဖရီဒါရဲ့စောက်ပတ်ကို သဲသဲမဲမဲ ကုန်းမှုတ်ယက်ဆွရင်း စောက်ခေါင်းဟပြဲပြဲကလေးထဲကို လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူး သုံးချောင်း ပူး ထည့်သွင်းပြီး လက်ကို သွင်းချည်ထုတ်ချည် ဇယ်ဆက်သလို လိုးဆောင့်ပေးလိုက်ရာ ဖရီဒါလည်း စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်တွေ မထွေးနိုင်မအံနိုင်ဖြစ်ကာ ရွှဲရွှဲနစ်နစ်ကြီး ယိုစီး ထွက်ကျလာပြီးနောက် အိပ်ရာထက်မှာ ပက်လက်ကားရယား ဖင်သားကားအိအိကြီးတွေ ကြွကာ ကြွကာနှင့် ဣန္ဒြေမဆယ်နိုင်အောင် ထွန့်လူး ကော့ပျံနေပေတော့၏။

ဖရီဒါ စောက်ရည်အထွက်လွန်ကာ တစ်ချီပြီးသွားသလို ဖြူလည်း ဖရီဒါ့ကို တစ်ဖက်ကလိုးရင်း ကိုယ်တိုင်လည်း ဖင်ကုန်းထောင်ကာ ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံနေရတာမို့ စိတ်တွေထန်လာပြီး ကြာရှည်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ စောက်ခေါင်းထဲက တဆစ်ဆစ်နှင့် စောက်ရည်ဖျစ်ညှစ် ပန်းထုတ် ကာ လမ်းဆုံးကို ရောက်ရှိသွားသည်။

ညီညီအောင်က သူမကို ပုံစံပြောင်း၍ ဆက်လိုးပေးပြန်သည်။

ဒီတစ်ကြိမ် ဖြူ့ကို ပက်လက်နေစေပြီး သူမခြေနှစ်ဖက်စလုံးကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဖြဲထောင် ကား၍ ခြေကျင်းဝတ်နှစ်ဖက်အား သူ့လက်နှင့်ဖိကိုင်ရင်း အထက်စီးကနေ စောက်ပတ်ထဲ သူ့လီးကြီးသွင်းကာ အားရပါးရကြီး ဖိဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်။ နာရီဝက်ခန့် အချိန်ဆွဲ လိုးရင်း သူ့လီးကြီးလည်း တစတစပူထူလာရပြီး မခံနိုင်အောင်ဖြစ်ကာ လိုးချက်‌တွေ ကြမ်းကြမ်း သွက်သွက်နှင့် ဖင်ကိုမြှောက်၍ မြှောက်၍ ဘီလူးသရဲစီးသကဲ့သို့ သဲကြီးမဲကြီး တဖွတ်ဖွတ် တဇွတ်ဇွတ် တရစပ် စက်သေနတ်ပစ်သကဲ့သို့ မြေစိုက်လိုးချက်များဖြင့် ဖိဖိစီးစီးလိုးချလိုက်ရင်း လီးချောင်းထဲက ဖြိုးဖြိုးဖျစ်ဖျစ်ခံစားလာရကာ ပျစ်ချွဲချွဲသုက်ရည်များကို ဖြူ့စောက်ပတ်လေး ထဲသို့ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဒလဟော ပန်းလွှတ်ထည့်လိုက်လေ၏။

ကိစ္စပြီးတော့ သူလည်း တော်တော်မောသွားသည်။

ညီညီအောင်လည်း သူ့လီးကို ဖြူ့စောက်ပတ်ထဲကနေ ပြန်ချွတ်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သူတို့ သုံးယောက်သား အိပ်ရာထက်မှာပဲ ဖလက်ပြသွားကြသည်။

ဖြူ‌ရော ဖရီဒါရော နှစ်ယောက်စလုံး မှာလည်း ကိုယ့်ဖာသာ မိန်းမသားချင်း ပွတ်လိုက် ဆွလိုက် လိုးလိုက်နှင့် ညီညီအောင် လိုးတာကိုလည်း စိတ်လိုလက်ရ ကုန်းခံကော့ခံပေးရတာကြောင့် အကြိမ်ကြိမ်‘ပြီး’နေခဲ့ကြကာ မိန်းမသားနှစ်ယောက် အိမ်နောက်ဖေးဖက်ထွက်၍ ပေကျံနေ သမျှကို ရေနှင့် သေချာဆေး‌ကြော သုတ်သင်လိုက်ကြပြီး ဖရီဒါ့ နေအိမ်‌လေးထဲက အိပ်ရာ ထက်မှာပဲ စိတ်မောလူမော ပန်းပန်းလျလျနှင့် ခေါင်းချလိုက်ရာက ဖြူလည်း ‌စောစောက သူတို့နှင့်အတူ သောက်စားထားခဲ့သည့် အရက်ရှိန်တွေကြောင့်ပါ ပေါင်းပြီး မျက်လုံးတွေ မဖွင့်နိုင်အောင်ဘဲ ဖြစ်ကာ တဖြည်းဖြည်း မျက်တောင်ကလေး စင်းကျလာရပြီးနောက် ညီညီအောင်နှင့်ဖရီဒါတို့ရဲ့ နဘေးမှာပဲ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ကြီး အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ ရောက်ရှိသွား ရ‌တော့သည်။

```````````````````````````````````````````

(11)

ဖြူ တရေးနိုးလာ‌တော့ ရုတ်တရက် ဘယ်ရောက်နေမှန်း မသိ။ သေချာပြန်စဉ်းစားကြည့်မှ လိမ့်ပတ်လည်ပြီး တစ်ခုချင်းစီကို ရေးတေးတေး ပြန်လည် အမှတ်ရလာမိသည်။

အိပ်ခန်းထဲမှာ မှောင်မဲနေပြီး အပြင်မှာထွန်းညှိထားသည့် ဘက္ထရီမီးရောင်ကြောင့်သာ အိပ်ခန်း ထဲက အခြေအနေကို ဝိုးတိုးဝါးတား သဲ့သဲ့ကလေး လှမ်းမြင်ရသည်။ ဖြူ အချိန်‌ တော်တော်ကြာကြာပင် အိပ်ခန်းမျက်နှာကြက်ဆီ အဓိပ္ပါယ်မဲ့ ငေးကြည့်နေမိကာ တစ်ကိုယ်လုံး ဆီမှာလည်း စောစောပိုင်းဆီက လှုပ်ရှားမှုဒဏ်တွေကြောင့် ညောင်းညာကိုက်ခဲလျက် နွမ်းလျ နုံးချိနေပြီး ချက်ချင်း ပြန်မထချင်သေးတာနှင့် အိပ်ရာထက်မှာပဲ အသာကလေး ငြိမ်ပြီး မှေးနေမိပါသည်။

အခန်းထဲမှာ သူမ တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်။ သူမ နဘေးနားမှာ နောက်ထပ် လူတစ်ယောက် ရှိ နေသေးသည်ဟု စိတ်ထဲက ထင်မိသည်။ ပထမတော့ ညီညီအောင်လား ဖရီဒါးလား တစ်ယောက် ယောက်ပဲ ဆိုပြီး ကိုယ့်အထင်နှင့်ကိုယ် မျက်လုံးလေး မှိတ်မြဲအတိုင်း ဆက်မှိတ်ထားရင်း အသာငြိမ်နေမိရာက မသိမသာလေး ခန္ဓာကိုယ် နေရာ‌ရွှေ့သံ  လှုပ်ရှားသံများကြားလာရပြီး နဘေးမှ တစ်စုံတစ်ယောက်‌ ကလည်း သူမအနားကို ပိုမိုတိုးကပ်လာပြီးနောက် အိပ်ရာထက်မှာ ပက်လက်ခြေဆင်းလျက်သား အိပ်စက်နေသည့် သူမရဲ့‌ရင်သားအိအိတစ်ဖက်ကို သူ့လက် တစ်ဖက်နှင့် လာရောက်ကိုင်စမ်းကာ နို့အုံဖြိုးအိအိကြီးအား စတင်ညှစ်နယ်လာတာကို ခံစား လိုက်ရသည်။

ဖြူ အမှောင်ထဲမှာ တစ်ယောက်တည်း နှုတ်ခမ်းလေးတွန့်ကွေးကာ စိတ်ထဲက ကျေကျေနပ်နပ် လေး ပြုံးမိရင်း ပီတိ‌သောမနဿဖြစ်မှုနှင့်အတူ သူ့အကိုင်အတွယ်ကို အသာပင် ငြိမ်ပြီး ခံစားနေမိသည်။

သူ့လက်တွေက တစ်ဆင့်ချင်းဆိုသလို ဒီဖက်နို့အုံဆီကနေ နောက်ထပ်နို့အုံသားတစ်ဖက်ဆီ ကူးပြီး သလဲသီးအရွယ်အစားခန့်ရှိမည့် သူမနို့လုံးကြီးအား တအိအိညှစ်ချေနယ်ကာ ကိုင် လာသည်။ နို့သီးကလေးအား လက်ညှိုးနှင့်လက်မကြားညှပ်၍ ဖျစ်လှိမ့်ချေပြီး ဆွကာဆွကာ ပေးနေသည်။ ရင်သားကြီးနှစ်ဖက် စုံကိုင်နေရာက လူကပါရောက်ရှိလာပြီး သူမနို့အုံအိအိ တစ်ဖက်ကို သူ့နှုတ်ခမ်း ထူထူကြီးများနှင့် လာရောက် စို့ဆွဲလိုက်ပြန်သည်။ နို့စို့ခြင်းက အသားပါပြီး ဖြူ့ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် အိပ်ရာကနေ အလိုအလျောက် ကြွမြောက်တက် သွားမိသည်။

ဖြူ့နှုတ်ကနေလည်း “အို့အိုး အင်း ..ဟင်းဟင်း ..ကို ..” လို့ အသံတိုးတိုးကလေးနှင့် ညည်း လိုက်မိရင်း ကိုယ်က‌လေးကို သူရှိရာဖက်ဆီ တိုးရွှေ့ကာ လှည့်ပေးလိုက်ပါသည်။ ဖြူ့မျက်လုံး တွေက နဂိုအတိုင်း မှိတ်ထားမြဲပင်။

နို့တစ်ဖက် ပြီးတော့ နောက်ထပ်တစ်ဖက် အပြန်အလှန်စို့ဆွဲကာ နို့သီးကလေး ငုံခဲကလိချေ ကစားရင်း သူ့လက်က တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဖြူ့ကိုယ်ခန္ဓာအောက်ပိုင်းရပ်ဝန်းဆီ တစတစ ကူးပြောင်းရောက်ရှိကာ ပေါင်ခွဆုံရှိစောက်ဖုတ်လေးဆီ အသာအယာတိုးဝင်လာသည်။ ဖြူ့ စောက်ဖုတ်ကလေးက ယောက်ျားတစ်‌ယောက်ရဲ့အလိုးအဆောင့်ကို ခံရဖန်များလာ၍ အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုက အပျိုစင်စစ်စစ်တွေလို စေ့ကပ်မနေတော့ဘဲ အနည်းငယ် ကွဲဟဟကလေး ဖြစ်နေသည်။ စောက်ရည်တွေက သူမအဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ပတ်လည်တဝိုက်မှာ စိုအိအိလေး ရွဲအိုင်လို့ နေသည်။ ဤသည်ကပင် အတွေ့အကြုံကြွယ်ဝသည့် ဖိုသတ္တဝါကြီးများအဖို့ သူတို့ရဲ့ လိင်စိတ်ကို အကောင်းဆုံး လှုံ့ဆော်မြှင့်တင်ပေးနိုင်သော ဆွဲဆောင်မှုတစ်မျိုးပင် ဖြစ်သည်ဟု ဆိုကြသည်။ မိန်းမ‌တွေရဲ့အသားကို ကောင်းကောင်းစားဖူးသူတွေက အပျိုစစ်စစ်ထက်ကို ပိုပြီး ချစ်ရေးချစ်ရာ အတွေ့အကြုံရှိသည့် မိန်းမများကိုသာ သဘောတွေ့ နှစ်ခြိုက်ကြစမြဲ ဖြစ်သည်။

သူ့လက်တစ်ဖက်က စောက်ဖုတ်အပေါ်ကနေ ခပ်ဖွဖွလေးအုပ်ကိုင်ကာ အမွေးအမြှင်တွေ ကြားထဲ တိုးဝင်၍ စောက်မွှေးအဖုတ်လိုက်ကလေးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးပုံစံနှင့် ဖွဖွရွရွ ပွတ်သပ် ချော့မြှူ‌နေရင်းက လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းက စောက်ခေါင်းဝဆီ မပြောမဆို ရောက်ချ လာပြီး စောက်ခေါင်းလေးထဲ ရုတ်တရက် ဆတ်ခနဲပင့်နှိုက်ကာ ထိုးသွင်းဆောင့်ချလိုက်ရာ ဖြူလည်း ‘အို့’ ခနဲ နှုတ်ကနေ ယောင်ယမ်းပြီး အမေဋိတ်သံတစ်ချက် ခုန်ပေါက်လွင့်ထွက် သွားရလျက် သူမမျက်လုံး‌တွေကို အမှတ်မထင် ဖွင့်ကြည့်လိုက်မိသည်။

“ အို ဟင် …ရှင် ရှင် ..”

သူမ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့် ရုတ်တရက် စကားပင် ထပ်မဆက်နိုင်ဘဲ နောက်မှ အသံကလေး တုန်တုန်ရီရီနှင့် ..

“ ဆ ဆ လင်း ဘိုင် ..”

လို့ နာမည်‌ခေါ်သံလေး ထွက်သွားရ၏။

“ ဟုတ်တယ် လေ ငါပါ ..ဆလင်းဘိုင်ပဲ ..အဲ ဗမာလို ‘ကိုမြဦး’ လို့ ခေါ်လဲရပါတယ် ဟဲဟဲဟဲ”

“ ဟို ဟို … သူ သူ .. ကို ညီ တို့ရော … ဘယ် ဘယ် ရောက်ကုန်ပြီလဲ ရှင် ကရော ဘယ် တုန်းက များ …”

“ အိုး ဟိုး မေးခွန်းတွေလည်း များလွန်းလိုက်တာ အမိရယ် ..အချိန်တွေနှမျောစရာ ဘာစကားမှ ပြောမနေနဲ့တော့ အပြောထက် အလုပ်က ကိုယ်တို့အတွက် ပိုပြီး အကျိုးမရှိပေဘူးလား လို့ ဟဲ ဟဲဟဲ”

သူက ပြောပြီး စောက်ဖုတ်ကိုဆက်နှိုက်နေရာ ဖြူဖြူလည်း သူမလက်ကလေးနှင့် ဟိုကာဒီကာ လုပ်ရင်း..

“ အို နေပါ နေပါဦး ဖြူ့ကိုပြောပါ ..ကိုညီတို့ ဖရီဒါးတို့ ဘယ်မလဲ ရှင်ရော ဘယ်ကတည်းက ဒီအခန်းထဲ ရောက်နေတာလဲ .. ပြောနော် .. မပြောရင် ကျွန်မအနားမကပ်နဲ့ ဟွင်း”

မေးလိုက်တော့ သူက ..

“ ငါ တော်တော်ကြာကတည်းက ရောက်နေတာ နင်အိပ်နေတုန်းလေး ကြည့်ကောင်းလို့ ဒီအတိုင်း ထိုင်ငေးကြည့်နေတာ.. ညီညီအောင်က သူ နိုးတာနဲ့ အပြင်ထွက်သွားပြီ ငါ့မယားငယ်‌လေးပါ ခေါ်သွားတယ်၊ ဒင်းတို့ တစ်နေရာရာ သွားလိုးချင်လိုးနေမှာပေါ့။ ဖြူဖြူဆိုတဲ့ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ကိုပဲ ငါစိတ်တိုင်းကျ လိုးဖို့ ဆိုပြီး .. သူ ထားသွားပေးတာလေ .. ဟင်း ဟင်းဟင်း”

“ အော် ရှင်က ကျ ကျွန်မကို လိုးဖို့ကထားတော့ .. ကိုယ့်မယားကို သူများကမ,ပြီး သူတို့ စိတ်ကြိုက် အပြင်မှာသွားလိုးတာတောင် သဘောအကျကြီး ကျပြီး ပျော်နေရသေးတယ်လို့ ဟင်း ဟင်း .. ရှင့်လို လူမျိုးတော့ ကျွန်မတစ်သက်နဲ့ တစ်ကိုယ် တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးပေါင် … ဟင့် ဟင့် ခစ်ခစ်ခစ်”

“ ဘာဆန်းလဲဟ မိန်းမဆိုတာ .. ကိုယ်စားပြီးတဲ့ ထမင်းပန်းကန်လို ရေဆေးလိုက်ရင် အကုန် ပြောင်စင်သွားတာပဲ မဟုတ်လား ..တစ်လောကလုံး မိန်းမတွေက အပုံကြီးရှိနေတာပဲဥစ္စာ ..၊ ဒီတစ်ယောက် မကြိုက်ရင် နောက်ထပ် တစ်ယောက် စိတ်ကြိုက် ခေါင်းခေါက်ယူရုံပဲ .. အဓိကက ကိုယ်လိုးနိုင်ဖို့ပဲ  အရေးကြီးတယ်၊ ဘယ့်နဲ့လဲ ..ငါပြောတာ မမှန်ဘူးလား ဟဲဟဲဟဲ”

“ အင်း အင်း ဒါတော့လဲ ရှင့်အယူအဆနဲ့ရှင် မှန်ချင်လဲမှန်မှာပေါ့လေ၊ ကဲပြောပါဦး ကိုညီညီက ရှင့်မယားထဲက အကြီးရောအငယ်ရော လာလိုးနေတာလား.. ကျွန်မ ဘာသဘောနဲ့မှ မဟုတ်ဘူး၊ သိချင်ရုံသက်သက်ပါ.. ခုလိုမေးတာ စိတ်မဆိုးနဲ့”

“ ဟာ စကားများလိုက်တာ မဖြူရာ ကောင်းခန်း‌ပဲရောက်လို့ နှစ်ယောက်သား ဆွဲစားရုံပဲ ကျန်တော့တဲ့ဟာ လာပြီး ..ပေ ရှည်နေတယ်”

ဆိုပြီး သူက ဆက်၍ …

“ အေး ဒါတော့ မသိဘူး၊ သူ့ဖာသာ ချချင်ချ မချချင်နေ၊ လိုးဖြစ်ချင်လည်း လိုးဖြစ်မယ် မလိုးဖြစ်ချင်လည်း မလိုးဖြစ်ဘူး၊ တပ်အပ်တော့ ငါ မပြောနိုင်ဘူး .. သေချာတာက သူ စော် တစ်ပွေပွေ ပင့်လာပြီဆိုတာနဲ့ ငါတို့နှစ်‌ယောက်အတူ ဝိုင်းလိုးဝိုင်းချကြတာပဲ ငါ့မယားတွေ ကိုယ်တိုင်လည်း အသိပဲလေ၊ သူတို့ရှေ့မှာ ပေါ်တင်လိုးကြတာပဲကို ..ဟဲဟဲ၊ သူတို့ညီအစ်မတွေ ကလည်း နဂိုကတည်းက ဏှာခပ်ထန်ထန်၊ အပျိုကတည်းက သူတို့ချင်း စပတ်ပွတ်နေကျ ဆိုတော့ ဒင်းတို့ စိတ်ပါရင်ပါသလို ငါ့နောက်ကွယ်မှာ ဘာမဆို လုပ်ချင်ရာ လုပ်မှာပဲပေါ့၊ အချိန်တန်လို့ ငါလိုးတဲ့အချိန် .. ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ အလိုးခံကြရင် ပြီးတာပဲ မဟုတ်လား .. ဘာမှ ခေါင်းအရှုပ်ခံပြီး တွေးစရာမလိုပါဘူး ဟား ဟားဟား”

ဖြူ ကြက်သီးမွှေးညင်းများပင် ထောင်ထ,သွားမိသည်။

ကောင်းလိုက်တဲ့ ဒဿန၊ ကောင်းလိုက်တဲ့ အတွေးအခေါ် ‘မဟာပြင်ညာကျော်၊ ကာမကဝိတစ်ဆူ’ ရယ်လို့သာ ဆိုကြပါစို့ရဲ့။ ဆလင်းခေါ် မြဦးရဲ့ ကာမနှင့်ပတ်သက်သည့်ခံယူချက် အတွေးဒဿန များက သူမတစ်သက်တာ တွေ့ဖူးကြုံဖူးသမျှ လူတကာနဲ့ကွဲထွက်ပြီး သမားရိုးကျအမြင်ကနေ ရဲရဲရင့်ရင့် ဖောက်ထွက်တွေးခေါ်နိုင်စွမ်းရှိသူ ဟူ၍သာ တင်စားပြောရချိမ့်မည်။

သာမန်လူ ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်က ခုလိုများ တွေးရဲပါမည်နည်း။

သူ့ဖက်ကကြည့်လျှင် မှန်သလို ဖြူကိုယ်တိုင်လည်း ‘ဆလင်း’ခေါ် ‘မြဦး’ ခေါ် ‘သူ့’ကို သူမ စိတ်ထဲက သဘောအကျကြီး ကျလျက် ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် အမှတ်ပေးလိုက်မိပါသည်။

“ ကဲ မဖြူ တော်ပြီကွာ မဟုတ်တာတွေ လျှောက်မမေးနဲ့တော့ အချိန်ကုန်တယ် ခု ငါ့ကိုရော နင်ဘယ်လို သဘောထားမလဲ၊ ငါလိုးမှာကို လက်ခံမလား လက်မခံချင်ဘူးလား ပြော ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပဲ ပြောစမ်းပါ”

ဖြူ သူ့မျက်နှာကို စူးစူးရဲရဲပင် ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ကာ စိုက်ကြည့်လိုက်ရာမှ သူမရဲ့လက်က‌ အောက်က ပေါင်ခွကြားအထိ တိုးဝင်ရောက်ရှိနေပြီးဖြစ်သည့် သူ့လက်ကို ဖမ်းဆုပ်ကိုင် လိုက်ရင်း သူ့နားနားကပ်ကာ  လေသံတိုတိုးလေးနှင့် …

“ ကျွန်မ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဖြေစရာလိုသေးလား ဟင် ..အခုပဲ ရှင့်လက်က ကျွန်မခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ ဘယ်‌နေရာ ဘယ်ဒေသဆီတောင် ရောက်နေပြီလဲ နည်းနည်းက‌လေးမှ မစဉ်းစားမိဘူးလား ဟွင်း ..”

ဆလင်း သူမ တည့်တည့်ပြောလိုက်မှပဲ ရိပ်မိသွားသည်။

“ အိုး ဟိုးဟိုး ဟုတ်ပြီကွာ ကဲ မျက်နှာလေး ဒီဖက်ကို တိုးလှည့် ငါ မင်းကို သေချာကြီး ကစ်စ်ပေး ချင်လို့  အဟွန်း ဟွန်းဟွန်း “

ကိုယ်ခန္ဓာနှစ်ခုက အမှောင်ထဲမှာပဲ လုံးထွေးပူးကပ်သွားကြတော့သည်။

`````````````````````````````````````````````````````````````

(12)

‘မြဦး’ တစ်ဖြစ်လဲ ဆလင်းတစ်ယောက် ဖြူရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူတွဲတွဲလေးတွေကို ကွမ်းစားထား၍ နီရဲ နေသည့် သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူနှစ်ချပ်နှင့် တအားဖိကပ်ပြီး ဖီလင်ယူ၍ အချိန်အကြာကြီးဆွဲကာ စုပ်နမ်းနေသည်။ အောက်နှုတ်ခမ်းနှင့် အထက်နှုတ်ခမ်း တစ်လှည့်စီစုပ်ရင်း နှုတ်ခမ်းလွှာ နှစ်ခု ကြားကို လျှာထည့်သွင်း၍ လျှာချင်းခလုတ်တိုက်ကာ ရစ်ပတ်လိမ်ယှက် ကလိပေးနေပြန်သည်။ တော်တော်အနမ်းသန်တဲ့သူ လို့ ဖြူတစ်ယောက် သူကို ရင်ထဲမှ နှစ်နှစ်ကာကာ အသိအမှတ် ပြုရင်း သူ့အနမ်းကို အနမ်းဖြင့်ပင် ပြန်လည်တုံ့ပြန်ပေးလိုက်သည်။

ဆလင်းရဲ့လက်တစ်ဖက်ကတော့ ဆိုခဲ့ပြီးသည့်အတိုင်း ဖြူ့စောက်ဖုတ်နားတဝိုက်မှာပဲ ဝဲလည် လှုပ်ရှားလျက် ရှိပေ၏။ စောက်ဖုတ်အပေါ်ကနေ ဖွရရွကလေးစမ်းသပ်ကာ ပွတ်လိုက် စောက်ဖုတ် လိုဏ်ခေါင်းအဝထဲ သူ့လက်‌ချောင်းနှစ်ချောင်းစလုံး ဖိထိုးထည့်၍ အသွင်းအထုတ် လုပ်ကာ ဆောင့်လိုက်နှင့် အတန်ကြာအောင် နှူးနှပ်ဆွလိုးပေးနေသည်။ ဖြူစောက်ဖုတ်က တအားစိုရွှဲလာကာ စောက်ရည်တွေ တော်တော်လိုက်လာတာ တွေ့ရသည်။

ဆလင်း ဖြူ့စောက်ရည်တွေကို လက်နှင့်ကော်ယူပြီး မျက်နှာနား တိုးကပ်ပြကာ ..

“ မဖြူ ‌‌ စောက်ရည် တကယ်သန်တယ် နော်”

“ ဟုတ် လား ..”

ဆိုပြီး သူမလည်း ..

“ ဖြူ တစ်ခါမှတော့ သတိမထားမိပါဘူး သူများတွေရော အတူတူပဲ မဟုတ်လားလို့ အဟင်း ဟင့် ဟင့်”

“ တူချင်မှလဲ တူမှာပေါ့ ဖြူက တော်တော်သန်တဲ့ပုံပဲ ..အခုတောင် တအားကြီး ရွှဲနေအောင် ထွက်ကျနေတာ  .. ဟော့ဒီမယ် တွေ့လား”

“ အိုး သူကလဲ အဲဒါကြီး လက်နဲ့ကိုင်ပြတာ .. ရွံဘူးလား လို့ “

“ မရွံပါဘူး ဟောဒီလို‌တောင် စုပ်ပြလိုက်ဦးမယ် ကြည့်ထား ဖြူ့စောက်ပတ်ကိုလည်း စုပ်ပေးမယ် ယက်လဲ ယက်ပေးမယ်”

“ ဟင့်ဟင့် သွားကွာ .. နားရှက်စရာ တွေ ဟင့်ဟင့်‘“

ဆလင်း စောက်ရည်ပေလူးနေသော လက်‌ချောင်းနှစ်ချောင်းကို သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်၍ စုပ်ပြသည်။ အရည်တွေကိုလည်း မျိုချလိုက်တာ တွေ့ရသည်။ ဖြူ့သွေးတွေ ပြန်လည် ဆူဝေစ ပြုလာရပြီ။

“ ဟိုကောင်‌ရော မဖြူ့စောက်ပတ် ယက် မပေးဘူးလား”

“ ယက်ပေးပါတယ်”

“ ဖြူကြိုက်လား စောက်ပတ် အယက်ခံရတာကို “

“ အင်း ဟင်းဟင်း ကြိုက်ပါတယ် ဘာလို့ အဲလို နားရှက်စရာတွေ လာလာပြီး ပြောနေတာလဲလို့ “

“ ကဲပါ ဖြေဦး သူ့လီးရော စုပ်ခိုင်းသေးလား.. စုပ်ခိုင်းမှာတော့ သေချာပါတယ်၊ စောက်ဖုတ် ယက်မယ် လီးစုပ်ခိုင်းမယ်၊ ပြီးရင် ဖင်စအိုကိုပါ မချန်ဘဲ အသားကုန်လျှာထိုးယက် ..ပြီး ဖင်ပေါက်ကိုလည်း အသေအလဲ လိုး …ဒင်းက ဖင်လိုးတာ တော်တော် သန်တဲ့ကောင်‌လေ”

“ ဟိုးဟိုး တော်ပါပြီ အကိုရယ်.. သူရောပဲ သိနေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား  ဟွင်း .. ပြောပုံကြီးကိုက တကယ်ပက်စက်လွန်းတယ် .. ဟုတ်ပါတယ် သူ သူက .. လူကို တွေ့တဲ့အခါတိုင်း လီး ..စုပ်ခိုင်း တယ် .. ဖြူရဲ့ ..ဟို အဲ စပတ်ကိုလည်း ယက်တာပဲ အကိုပြောတဲ့ဟာတွေအကုန် သူ လုပ်တာ ချည့်ပဲ၊ အကိုကရော သူနဲ့တူတူပဲဆိုတော့ အဲဒီလိုဟာတွေကိုရော  အားလုံးလုပ်တာပဲလား ဟင် … လို့”

ဖြူ အသံကလေးကို ချွဲတဲတဲကလေး လုပ်ပြီး မေးသည်။ ဆလင်း သူ့ခေါင်းကို ဆတ်ခနဲ ညိတ်ပြ လိုက်ရင်း …

“ အင်း ညည်းမေးမယ်ဆိုလည်း မေးစရာပဲ.. ငါ ..လုပ်မယ်ဆိုရင်ရော နင်ခံမှာပဲ မဟုတ်လားဖြူ .. ငါကလဲ သူနဲ့တူတူပဲလေ၊ မဟုတ်တဲ့နေရာမှာဆို တအားကိုဝါသနာကြီးတဲ့ကောင်တွေပေါ့ .. ဟဲဟဲ ဟဲ”

“ အိုး သူ့စကားကြီးကလဲ ဖြူ ကျောချမ်းလိုက်တာနော် တကယ်ပဲ .. အင်း ကိုဆလင်း.. ဖြူ တစ်ခု တော့ မေးပါရစေဦး “

“ ဘာ မေးမလဲ ဖြူ ပြောစမ်း”

“ ကို ဆလင်းရော တကယ်ပဲ သူ့လိုမျိုးတွေအကုန်လုပ်ချင်လား ဟင်၊ ဖြူ့ကိုအမှန်အတိုင်း ပြောနော်”

“ အင်း တကယ် လုပ်ခွင့်ရမယ်ဆိုရင်လုပ်မယ်၊ ဘာလို့မေးတာလဲ ဖြူ.. ဖြူ့ဖက်က အဲ့သလို ဖြစ်ချင်တဲ့ဆန္ဒ မရှိလို့များလား ပြော‌လေ”

ဖြူ ခေါင်းလေး အသာယမ်းခါပြီး ..

“ မဟုတ်ပါဘူး အကို၊ ကို စိတ်သန်သလိုလုပ်ပါ .. ဖြူ့ကို ထည့်တွက်စရာ မလိုပါဘူး သူနဲ့ ဖြူနဲ့ တွဲခဲ့တာလဲ ကြာလှပြီ၊ ဖြူဘယ်လိုအခြေအနေမှာ ဘာလုပ်ရမလဲဆိုတာသိပါတယ်၊ အကို့ကို တစ်ခုပြောချင်တာက.. ဒီနေ့ည ဖြူတကယ်ပင်ပန်းလွန်းလို့ အကို့အလိုကျဖြည့်ဆီး‌ပေးဖို့ဆိုရင် တစ်ခုခုအကူအညီယူမှ ဖြစ်လိမ့်မယ်၊ ဘာဖြစ်ဖြစ်ရတယ် ..မရနိုင်ဘူးဆိုရင်လဲ အရက်ကိုပဲ တအားမူးအောင် သောက်ရမှာ‌ပေါ့၊ ဖြူပြောတာ အကို သဘောပေါက်မှာပါ နော် ..”

ဘွင်းဘွင်းရှင်းရှင်း ပဲ ဖြစ်သည်။ သူ့ထက် ရှင်းတာတောင် သူ့လောက်ရှင်းမှာမဟုတ်လို့သာ ဆိုရလိမ့်မည်။

ဖြူ့ဖက်က ‘မီးစိမ်းပြလိုက်ခြင်း’ဆိုတာ နားလည်မိသည့်နည်းတူ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း အားတက်သရော ပင် ..

“ အိုကေ ဖြူ ..ကို’သဘောပေါက်ပြီ ဖြူ ဘာမှစိတ်မပူနဲ့ .. ကို’လုံးဝ’တာဝန်ယူတယ်၊ ဖြူ’ လိုချင်တာ မှန်သမျှ အားလုံးဖြစ်‌ရစေ့မယ်၊ တစ်ခုပဲ ဖြူ့ဖက်ကသာ ပြန်ပြီး တာဝန်ကျေဖို့တော့ မမေ့နဲ့၊ ကြားလား ဖြူ”

“ စိတ်ချ အကို .. ဖြူ တာဝန် ကျေရစေ့မယ်”

နှစ်ယောက်သား သဘောတူညီမှုရရှိသွားသည်။

ဖြူအ‌နေနှင့် တကယ်လိုအပ်တာက တစ်ညဉ့်တာဖြတ်သန်းရမည့်ခရီးအတွက် သူမရဲ့ကာမရာဂ စိတ်ကို အထူးတလည် လှုံ့‌ဆော်နိုးကြွစေနိုင်မည့် အထောက်အကူပြု‌ပစ္စည်း တစ်မျိုးပင် ဖြစ်သည်။ စိတ်ကြွဆေး၊ ဖီးလ်ဆေး၊ ဒါမှမဟုတ် မိန်းမတွေအတွက် သီးသန့်ထုတ်လုပ်သည့် ရာဂကြွဆေး ..ဘာပဲရရ သူမအတွက် အဆင်ပြေမည်ဟု ဖြူ ယူဆသည်။ ကာမဂုဏ်ခံစားလိုမှု ကို အစွမ်းကုန် မြှင့်တင်ပေးပြီး တစ်ညဉ့်တာ ‘အလုပ်ဖြစ်စေဖို့’က အဓိကပင် ဖြစ်သည်။ ဒါမျိုးက ‘ဆလင်း’တို့လိုလူတွေဆီမှာ အမြဲအသင့်ရှိပြီးသား။ သူတို့ရဲ့ဝါသနာ ဗီဇနှင့် အသွေးအသား လိုအင်ဆန္ဒကိုဖြည့်ဆီးဖို့ရန်အတွက် နိစ္စဓူဝမှီဝဲသုံးစွဲဖို့ရာ တစ်နေရာရာကနေ မရအရ‘ဖန်’ထား တတ်စမြဲ ဖြစ်သည်။

ဒါမျိုးဆိုတာက ယောက်ျားတွေအတွက်ရော မိန်းမသားများအတွက်ပါ ကာမလိုအင် ဖြည့်ဆီး ဖို့ရန် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သည်ဟု သူတို့အနေနှင့် ခံယူထားကြသည်။ ‘ဆလင်း’ အခန်းပြင်ဖက် ခန ထွက် သွားပြီး သူပြန်လာချိန်မှာ အိပ်ခန်းတံခါးကို သေချာအလုံပိတ်၍ ဖြူ့လက်ထဲကို ( ) ဟု ယူဆရသည့် ပလပ်စတစ်စနှင့် သေချာရစ်ပတ်ထားသည့် အထုပ်ငယ်လေးတစ်ထုပ်အား ကမ်းပေးလိုက်ကာ ဖြူ‌ရောသူပါ နှစ်ဦးသား အဆိုပါ “ ကာမသြသဓ ခေါ် သိဒ္ဓိဆေး”ကို အတူတကွပင် မှီဝဲကြ လေသည်။

အခန်းလေးထဲမှာ ခုနကနှင့်မတူသော ဆန်းပြားသည့်  အငွေ့အသက်အချို့ကို စတင်ခံစား လာရသည်။

```````````````````````````````````````````````````````````````

ဖြူ့မျက်လုံးတွေ မှေးစင်း ကျလာသည်။ မျက်လုံးအကြည့်တွေ သိသိသာသာ ရီဝေလို့လာသည်။ အမြင်အာရုံတွေ တဖြည်းဖြည်း မှုန်ဝါးကာ  အသိစိတ်တွေပါ တစတစ ယိမ်းယိုင်ပြီး လေးလံ ထုံထိုင်းလာသည်။ သူမ အတွေးထဲမှာ ဘာဆိုဘာမှမရှိတော့။ ရုပ်တွေနာမ်တွေ သက်ရှိသက်မဲ့ ဒြပ်ဝတ္ထုပစ္စည်းတွေ ဘာမှမသိတော့။ ချစ်တယ် မုန်းတယ်၊ လွမ်းတယ် ဆွေးတယ်၊ ငိုမယ် ရယ်မယ် ဘာဆိုဘာမှ မသိ။ အတွင်းစိတ်ခံစားချက်တွေ တဖြည်းဖြည်း ပေါ့ပါးမြူးရွှင်ကာ လွတ်လပ်စွာ ခုန်ပေါက်ချင်လာသလို ဖြစ်လာသည်။

အခြေအနေက တစတစ တိုးတက်ပြီး သူမအနေနှင့် ခရီးအတော်အတန် ရောက်ခဲ့ပြီလို့ ဆိုရမည်။

“ ဖြူ အဆင်ပြေရဲ့လား ..အဆင်မပြေတာရှိရင် ကိုယ့်ကို ပြောနော်”

“ မပြေစရာ ဘာရှိမလဲအကိုရယ် ဟင်း ဟင်း.. အကို့ဖက်ကဖြူ့အတွက် အစစအရာရာ အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးသလို ဖြူ့ဖက်ကလဲ ကိုယ်ပြောထားတဲ့ ကတိစကားအတိုင်း သေချာပေါက် တည်ရမှာ‌ပေါ့ ရှင် …”

ဆိုပြီး ဖြူကပြောရင်း နဘေးမှာရှိနေသည့် ‘ဆလင်း’ ရဲ့ရင်ခွင်ထဲကို အသာတိုးဝင်၍ သူမကပင် ဦးဆောင်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့ကပ်စုပ်ကာ ကစ်စ်တွေပေး၊ အနမ်းချင်း ဖလှယ်ကြလျက် ဆလင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို အိပ်ရာပေါ် အသာအယာ လှဲချစေလိုက်ရာက သူမကအပေါ်စီးမှနေပြီး ဆလင်းကိုယ်ပေါ် တက်ခွထိုင်လိုက်ရင်း ကိုယ်လေးကို အောက်ဖက်သို့ အသာလျှောဆင်း လာခဲ့ပြီး၊ ဆလင်းရဲ့ခါးအောက်ပိုင်းမှ လီးကြီးကို လက်နှင့် အသာဖွဖွဆုပ်ကိုင်၍ ခေါင်းကလေး ငုံ့ကိုင်းကာ နှုတ်ခမ်းကလေးနှင့် ‘ပြွတ်ခနဲ’ အနမ်းပေးလိုက်လေသည်။

ဆလင်းရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်တွေကို အကုန်ချွတ်ချပေးလိုက်ရင်း နှစ်ယောက်လုံး အိပ်ရာထက် မှာ ဝတ်လစ်စားလစ် မိမွေးတိုင်းဖ‌မွေးတိုင်း ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် အထက်မှအောက် အောက်မှအထက် ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့လူးလှိမ့်နေကြရာက တစ်ယောက်က လီးကြီးအား နမ်း၍စုပ်၍ ကျန် တစ်ယောက်က စောက်ဖုတ်ဆီဦးတည်ကာ ခေါင်းတိုးဝင်ရောက်လျက် အပြန်အလှန် စုပ်ကြ ယက်ကြ ဆွကြနှင့် ပျော်မဆုံးမော်မဆုံးပင် ရှိနေကြတော့၏။

ဖြူ ကောင်းကောင်းကြီး စောက်ပတ်အယက်ခံရသည်။ ဆလင်းက ဘာဂျာအသေပိုင်သူ။ ဘာဂျာ ဟာ သူ့မေဂျာဘာသာရပ်၊ တစ်ဖက်ကမ်းခတ် ကျွမ်းကျင်သည် လို့ဆိုရမည်။ စောက်ဖုတ်ကို သာမန်လူတွေလို ရိုးရိုးမနမ်း အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်အား သေချာလက်နှင့်ဖြဲလှန်၍ အပြင်‌ရော အတွင်းရော အထပ်ထပ်ရှိ‌သော အသားနုအလွှာတွေ တစ်ရွေးသားမှ အကျန်အလပ် မရှိအောင် သူ့နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ကျကျနန လိုက်လံ နမ်းစုပ်ယက်သပ်ပေးသည်။ လျှာကို အပြားလိုက်ကြီး အထက်သို့ ပင့်ကာပင့်ကာ တပြပ်ပြပ် ယက်သပ်တင်ပြီး သူမစောက်ဖုတ် တဝိုက် နှုတ်ခမ်းသားများရဲ့အတွင်းဖက် လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲအထိ သူ့လျှာကြီး တွန့်ခေါက် လိပ်သွင်းကာ အတွင်းနံရံအသာစနုလေးများအား အားပါးတရ လှည့်ပတ်မွှေနှောက် ဆွနှူးပေး နေသည်။ ဖြူကလည်း စောက်ဖုတ်အယက်ခံရလေ အရှိန်တွေတအားတက်လာပြီး သူ့လီးကြီးကို အပြတ်အသတ် သဲကြီးမဲကြီးစုပ်ငုံကာ ခေါင်းလေးနှိမ့်ကာကြွကာနှင့် ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် ပြန်လည်ယက်ဆွပေးလေ ပဲဖြစ်သည်။  အပြန်အလှန်ပင် ဖြစ်သည်။

ဆလင်းလီးကြီးက ကိုညီ့လီးထက် တုတ်တာ သူမအသိပင်ဖြစ်ပြီး ဒီလီးကြီး စုပ်ချင်နေတာ ကြောင့် ဏှာထန်ထန်နှင့် သူမအရှက်ကိုပင် မငဲ့နိုင်တော့ဘဲ လီးဒစ်ကြီးအား ပါးစပ်ထဲ အပြည့် ထည့်ရင်း လဒစ်ခေါင်းအား တပြွန်ပြွတ်စုပ်လိုက် လဒစ်ပတ်လည်ကို အောက်အခြေမှနေ လျှာက‌လေးရစ်ဝိုက်ကာ လျှာထိပ်လေးထိုးထိုးပြီးဆွကစားလိုက် လီးကိုယ်ထည်ကို အထက် အောက် လျှာနှင့်ယက်ကာယက်ကာ လီးအရင်းထိဆင်းသွားပြီး ထိုမှသည် အောက်ဖက်က ဂွေးဥတွဲတွဲနှစ်လုံးကိုပါ ချန်မထားပဲ ပါးစပ်ထဲ အားပါးတရစုပ်ငုံဆွဲလိုက်နှင့် အလုပ်များ သွားသည်။

သူမအပေါ်က ဆလင်းကအောက်က .. ဟော ခနအကြာမှာတော့ သူမက အောက် ဆလင်းက အထက်က ဘတစ်ပြန်ကျားတစ်ပြန်ဆိုသည့်အလား။ လီးကြီး သွေးကြောတွေဖောင်းဖုကြွကာ တမုဟုတ်ချင်း တင်းမာ‌ထောင်ထပြီး အပြတ်မတ်တောင်လာသလို သူမကိုယ်တိုင်လည်း ဆလင်း၏ အမှုတ်အယက်ကို အလူးအလဲခံနေရသည့် စောက်ပတ်က မခံမရပ်နိုင်အောင် အရွကြီး ရွကာ စောက်ရည်များ ရွှဲအိုင်စွာယိုစီးကျလာပြီ။

“ အကို လိုးလေ ..လိုးတော့ လေကွာ .. ဖြူ ရနေပြီ တအား .. ကောင်းနေပြီ သိလား..”

“ လိုးမှာပေါ့ ညည်းအပြောကို စောင့်နေတာ ..ငါ့လီးက တောင်လွန်းလို့ပဲ သေတော့မယ် ..ဟား ဟားဟား”

“ ကဲပါ ဖြူ စောက်ပတ်ဖြဲပေးမယ် ..အကို အကြိုက် လိုးစမ်း”

“ ငါလိုးပြီးရင် ညည်းလည်း တစ်လှည့်လိုးရမယ်”

“ အင်းဟင်  စိတ်ချ လိုးပေးမယ် ကို အ ရင်လိုး ..ကိုင်း … လာကွာ”

ဖြူ ပက်လက် ခြေနှစ်ချောင်းထောင်ကား၍ စောက်ပတ်ဖြဲ‌ပေးသည်။ ဆလင်း လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းဝ တေ့ချိန်ပြီး အပီအပြင် ဆောင့်လိုးချသည်။ လီးကြီးက နင့်နေပြီး စောက်ဖုတ် ယားယံမှုကို တဒင်္ဂပြေပျောက်စေမည့် လီးပဲလို့ ဖြူ ယုံသည်။ သူကလည်း လီးဝင်ပြီဆိုတာနှင့် သူ့မူအတိုင်း အများတကာလို ချော့လိုးမလိုးဘဲ  ကုလားနည်း ကုလားဟန်နှင့် နိုင်ထက်စီးနင်း ဝက်ဝက်ကွဲ ဆောင့်လိုးသည်။

သူ့လီးက ကြီးသည်။ ကြီးတော့ အရသာရှိရှိ ဆွေမျိုးမေ့မတတ် မချိအောင်ခံစားရပြီး ရမ္မက် တဏှာစိတ်တွေက အတောမသတ်ရုန်းကြွလာကာ အောက်ကနေကော့၍ကော့၍ အားပါးတရပင် အလိုးခံနေမိသည်။ စိတ်လိုလက်ရ ပြန်လည် ညှောင့်ဆောင့်ပေးသည်။

လိုးချက်‌တွေ ကြမ်းသလို ဖြူရဲ့ အလိုးခံပုံကလည်း ပက်စက်သည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ဆေး အပြတ်ကြွပြီး စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး နာမှန်းကျင်မှန်း မသိ။ စောက်ဖုတ်ကွဲတာ ပြဲတာမသိ။ ဖြူဖြူ လူမှန်းသူမှန်းပင် မသိအောင်ဖြစ်နေသည်။ အရမ်းဟော့နေသည်။ ပက်လက်ပဲ လိုးလိုး မှောက်ခုံရက်ပဲ လိုးလိုး၊ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးအဝင်အထွက်ပြုနေသည် ဆိုလျှင်ပဲ အရမ်းကို နှလုံးပီတိ,ဂွမ်းဆီထိစွာဖြင့် အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်လျက် သူမဖင်ဆုံကြီးကို အောက်မှနေ ပင့်၍ တစ်မျိုး ကော့၍ကြွ၍တစ်ဖုံ အမျိုးမျိုးစုံအောင်ပဲ လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲကြီး တုံ့ပြန်ညှောင့်ဆောင့် အလိုးခံကာ ချစ်ရေယဉ်ကြောထဲ စိုက်လိုက်မတ်လိုက် မျောပါနေလျက်ရှိပြီ။

`````````````````````````````````````````````````````

(13)

ဖြူ မနက်ကျမှပဲ ညီညီအောင်နှင့်အတူ ဆလင်းရဲ့အိမ်မှ ထပြန်ဖြစ်သည်။

ဖြူ့ခေါင်းတွေ ကိုက်ခဲနေသည်။ အိပ်ရေးဝဝ မအိပ်ရပေမယ့် ဒီတစ်ညဉ့်တာက သူမအဖို့ ထိုက်တန်သည်လို့ ဖြူ့စိတ်ထဲက ယူဆမိသည်။

ဖြူ့အဖို့ရာ ဆလင်းနှင့်ရော သူ့မယားငယ် ဖရီဒါးနှင့်ပါ အိပ်လိုက်ရတာဟာ သူမအတွက် ကာမဂုဏ်ခံစားမှုနှင့်စပ်လျဉ်း၍ နောက်ထပ်အဆင့်တစ်ခုဆီ တက်လှမ်းခွင့်ရလိုက်သလိုပဲ ဖြစ်သည်။ ပြောစရာရှိတာက ညီညီအောင်အနေနှင့် ပြီးခဲ့သည့်ကိစ္စ‌တွေက သူ့နှင့် လားလားမှ မသက်ဆိုင်သည့်အလား သူ့အတွက် ဘာမှမဆန်းသလိုပုံစံနှင့် အေးအေးဆေးဆေး ရေငုံနှုတ်ပိတ် နေနိုင်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ဖြူလည်း ဒီအတွက် သူ့ကို တအံ့တဩ ဖြစ်ရပါသည်။

ညီညီအောင်က သူခရီးထွက်စရာရှိသည့်ကိစ္စကို ဖြူ့ကို ဘာတစ်ခွန်းမှကြိုမပြောဘဲ အနီးကပ် ကျမှ ပြော၍ ဖြူတစ်ယောက် စိတ်တွေ တိုရသေးသည်။

“ သွားပါ ဖြူက အရင်ကတည်းက တစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေတဲ့သူပဲ၊ ဘယ်သူ တစ်‌ယောက်မှ အနားမှာ မရှိလည်း ရတယ်၊ ဖြူ နေတတ်ပါတယ်”

“ မကြာခင် ကိုပြန်လာမှာပါ မိသားစုအရေးအတွက် မသွားမဖြစ်သွားရမှာမို့လို့ပါ”

သူ တောင်ငူဖက်ကို အလုပ်ကိစ္စတစ်ခုနှင့် ခရီးထွက်သွားသည်။ ဖြူအဖို့ မိမိတစ်ယောက်တည်း အိမ်မှာလည်း အဖော်အဖြစ်လာနေပေးမည့် မရီးဖြစ်သူ ‘ရွှေစင်’ (အိရွှေစင်)က ရောက်မလာ သေးတာမို့ တစ်ယောက်တည်း ဦးတည်ရာမဲ့ လျှောက်သွားနေမိသည်။ ခါတိုင်းလဲ သူငယ်ချင်း တွေရဲ့အိမ်‌တွေဆီ နေ့တဓူဝ သွားလာလည်ပတ်ရင်း သူငယ်ချင်းများနှင့်အတူ ရှော့ပင်ထွက်လိုက် အမျိုးသမီးများနှင့်သက်ဆိုင်‌သော အလှအပ၊ အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းလေးတွေ ဝယ်လိုက် ခြမ်းလိုက် မုန့်စားလိုက်၊ ကော်ဖီဆိုင်ထိုင်လိုက်နှင့် လှည့်ပတ်သွားလာ အချိန်ဖြုန်းနေတတ်သူ ပါပဲ။

မိဘတွေက အဆင်ပြေတော့ သူမအဖို့ သုံးစရာငွေကြေးအတွက် ဘာမှပူပန်စရာမလိုချေ။ ပြည့်စုံသောဘဝလို့ ဆိုရမည်။ ဖြူက နည်းနည်းပါးပါး အသုံးအစွဲကြမ်းသူမို့ အဖေအမေဆီ ကရော အကို့ဆီကပါ ဆင်ခြေဆင်လက်တွေ အမျိုးမျိုးပေးပြီး သုံးစရာစွဲစရာ ငွေစကြေးစ အပိုအလျှံ ကလေးများ ရအောင် ကြံဖန် ထားတတ်သူ ဖြစ်သည်။

မိဘတွေက အခြေအနေတစ်ခုထိရောက်အောင် စောင့်ပြီးမှ ရန်ကုန်မှာပြန်အခြေချကာ  ဆိုင်ကြီး ကန္နားကြီးတစ်ခုခုဖွင့်၍ မိသားစုစုံညီ အေးအေးလူလူ နေထိုင်သွားမည်ဖြစ်‌ကြောင်း သူတို့ မိသားစုဝင်အားလုံးကို ကြိုတင်‌ အသိပေးပြောဆိုထားပြီး ဖြစ်သည်။

ဖြူ့အနေနှင့်ကတော့ လောလောဆယ်အခြေအနေမှာ လွတ်လပ်ငြိမ်းချမ်း‌သောဘဝကို လက်ဝယ် ပိုင်ပိုင် ရရှိပိုင်ဆိုင်ထားသည် ဟုပဲ ဆိုရတော့မည်။

ဖြူအဖို့ရာ ညီညီအောင်နှင့် ယခုလို အလှမ်းဝေးကွာ‌နေခိုက်မှာ သူမနှင့် တစ်ညဉ့်တာ ဆုံစည်းခွင့် ရ‌ခဲ့‌သော ဆလင်း(ဘိုင်)ကို အထူးပင် သတိရနေမိသည်။ သူရှိရာဆီ ကိုယ်တိုင်ပဲ သွားတွေ့ရင် ကောင်းလေမလားရယ်လို့ စဉ်စားမိတာလည်း အကြိမ်ကြိမ်ပင်ဖြစ်သည်။ သူမကဲ့သို့ အခြေအနေ မျိုးရှိသော မိန်းကလေးတစ်ယောက်အတွက် ဘယ်လိုမှ သင့်တော်မည် မဟုတ် ကြောင်းကိုလည်း တစ်ဆက်တည်း တွေးမိပြန်သည်။ ဒီအချိန်မှာ ညီညီအောင့်ဆီမှ ဖုန်း‌ဝင်လာပြီး နှစ်ယောက်သား ထွေရာလေးပါး စကားပြောဆိုကြရာက ညီညီအောင်က “ဖြူ ဆလင်းဘိုင်ဆီ ထပ်ရောက်ဖြစ် သေးလား သူနဲ့ဆုံကြသေးလား“ ဆိုပြီးမေးလာ၍ “တစ်ခါမှမရောက်ဖြစ်ကြောင်း ဘာဖြစ်လို့လဲ ဘာတွေများကြားမိလို့လဲ”ဆိုပြီး သူမကပဲ ပြန်လည် မေးမြန်းလိုက်ရာ ညီညီအောင်က ..

“ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး တိုက်ဆိုင်လို့မေးတာပါ ဖြူဆန္ဒရှိလို့ သူ့ဆီကို သွားမယ်ဆိုလည်း သွားပါ၊ ဖြူ ဘာမှမပြောပေမယ့် ဖြူ့ရင်ထဲက ခံစားချက်ကို ကိုနားလည်ပြီးသားပါ၊ ကိုကလဲ အခုရက်ပိုင်း အလုပ်တွေများနေလို့ ချက်ချင်းတော့ ရန်ကုန်ကို ပြန်မလာနိုင်သေးဘူး ဖြူ သူနဲ့ ဆက်သွယ် ချင်တယ်ဆိုရင် ‘ကို’ .. သူ့ဖုန်းနံပါတ်ကို မက်ဆေ့ခ်ျဘောက်စ် ကနေ လှမ်းပို့ ပေးလိုက်မယ်”

ဆိုပြီ ဖုန်း နံပါတ်စိမ်းတစ်ခု ရိုက်ပို့ပေးလာသည်။

အတန်ကြာစကားပြောဆိုပြီးမှ ဖုန်းချလိုက်ရာ ဖြူလည်း သူပေးထားသောနံပါတ်ကို ဖုန်းရဲ့ ကွန်တက်ဖိုင်- Contacts file ထဲ ထည့်မှတ်လိုက်ရင်း တစ်ချက်ခေါ်ကြည့်လိုက်ရင် ကောင်းမလား လို့ တွေးကြည့်မိသည်။ အတန်ငယ်အကြာမျှ ချီတုံချတုံစဉ်းစား၍ စိတ်ထဲ ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေရာက ဖြူ့လက်ချောင်းများက အဆိုပါနံပါတ်ရှိရာဆီကို အမှတ်မထင်ဆိုသလို ပဲ ယောင်ယမ်းပြီး နှိပ်မိသွားလေသည်။

“ တူ တူ တူ …”

ခေါ်သံရဲ့အနောက်ကနေ ..

“ ဟဲလို .. ဘယ်သူလဲ ဘာကိစ္စရှိလဲ ပြောပါ”

ဟူသော အနည်းငယ်မာထန်သည်ဟု ထင်ရ‌သော ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ထံမှ ပြန်လည် ဖြေကြား ပြောဆိုလိုက်သံကို  ကြားလိုက်ရလေသည်။

“ ဟဲလို ဒီက ဘယ်သူလဲဆိုတာ မမှတ်မိဘူးထင်တယ် ဟင်းဟင်း”

“ ဘယ် ဘယ်သူ .. အို .. နေ နေ ပါဦး .ဖြူ ဖြူ လား ဖြူလို့ထင်တယ် ဟုတ်တယ်နော်”

“ အဟင်းဟင်း ဟင်း .. ဟုတ်ကဲ့ပါ ..ဖြူ ဖြူပါပဲရှင် အဟင်းဟင်းဟင်း”

“ ဟာ … ဖြူ .. တ တကယ်လား”

ဆိုပြီး သူ့ဖက်က‌နေ အတော်ကလေး အံ့ဩဝမ်းမြောက်သွားဟန်နှင့် ..

“ တကယ်တွေ့ချင်နေတာ ဖြူရယ် ကို ဖြူကို အရမ်း သတိရနေမိတာ”

“ ဟင် တကယ် ဟုတ်မှဟုတ်ရဲ့လားလို့ .. ယုံလိုက်ရမှာလား ဖြူ့ကို .. ကို တကယ် သတိရတယ် ဆိုတာ …အဟင့်ဟင့် ဟင့်”

“ တကယ်ပါ ဖြူရယ် ဖုန်း ပြန်မချလိုက်ပါနဲ့ နော်နော်”

စကားတွေ အများကြီး ပြောဖြစ်ကြသည်။ ဖြူ့ဖက်ကလည်း သူ့ကို ပြောချင်တာတွေ တပုံကြီး၊ လူချင်းတွေ့မှ ပိုပြီး ပြောဖြစ်ကြမည်လို့ ထင်ပါသည်။

သူက ဖြူ့ကို သူ့ဆီလာခဲ့ဖို့ချိန်းသည်။ ဖြူက အိမ်ကိုတော့မလာချင်ဘူး ဖရီဒါးတို့ကို မျက်နှာ ပူလို့ လို့ပြောပြီး၊ သူက ဒါဖြင့် အပြင်တစ်နေရာရာမှာ တွေ့ကြစို့ ဆိုပြီးပြောတော့ ..ဖြူက အကယ်၍ သူကသာ လာခေါ်မယ်ဆိုရင် ဖြူ့ဖက်က အမှန်တကယ်လိုက်ပါမည့်အကြောင်း ပြောဆိုကာ နှစ်ယောက်သား သူဘယ်အချိန်လာခဲ့မည့်အကြောင်း ပြောဆိုကာ အချိန်နှင့်နေရာ သေချာ အချိန်းအချက်လုပ်၍ ဖုန်းပြန်ချသွားသည်။

ဖြူလည်း အိမ်ထဲပြန်ဝင်ကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင် ရေချိုးသန့်စင်၍ သေချာလိမ်းကျံ ပြင်ဆင်ထား လိုက်သည်။

ညနေစောင်းတော့ ပရိုက်ဗိတ်ကားလေးတစ်စီးနှင့် သူရောက်လာသည်။

တီ.. တီ .. တီ …

ကားဟွန်းသံလေးပေးလိုက်တော့ ဖြူလည်း အိမ်ပေါ်ကနေ အမြန်ဆင်းခဲ့ကာ သူရှိရာ ကား‌လေး ဆီသို့ ခပ်သွက်သွက်ကလေး လှမ်းလာလိုက်သည်။

ဒရိုင်ဘာရဲ့‌နောက်ဖက် ကားနောက်ခန်းမှ ထိုင်ခုံတန်းလေးမှာ နှစ်ယောက်သား ဘေးချင်း ယှဉ်လျက်သား အတူတူ လူချင်းပူးကပ်ကာ ထိုင်လိုက်ကြသည်။

“ တွေ့ချင်နေတာ ဖြူရယ် ..တော်ရုံနဲ့ ပြန်မတွေ့နိုင်ဘူးလို့တောင် ထင်နေတာ”

သူကပြောရင်း ဖြူ့ခါးလေးဆီ လက်တစ်ဖက် လှမ်းကိုင်ကာ သိုင်းဖက်လိုက်သည်။

ဖြူလည်း ကိုယ်လေးကို သူရှိရာဖက်ဆီ အလိုက်သင့်ယိမ်းရင်း သူ့ပုခုံးထက်မှာ ခေါင်းလေး မှီနွဲ့ လိုက်ရာက ..

“ ဖြူလည်း တြွေချင်တယပေါ့လို့ အကိုရဲ့”

ဆိုပြီး သူ့ပေါင်တစ်ဖက်ကို သူမရဲ့လက်သည်းထိပ်လေးနှင့် အသာပင် မနာကျင်အောင် ဆိတ်ပစ်လိုက်ရင်းက ..

“ သွား လူဆိုး ခုတစ်ခါ ထပ်မဆိုးနဲ့တော့နော်”

ဆိုပြီး နှစ်ကိုယ်ကြားသာရုံ လေသံကလေးနှင့် တိုးညင်းညင်းကလေး ပြောကာ မူနွဲ့လိုက်လေ၏။

“ ဟီး ဟိုညက ကိုနဲ့တွေ့ပြီး .. ဖြူ အိမ်ကို ဖြောင့်ဖြောင့် ပြန်နိုင်ရဲ့လား ဟင် ဖြူ”

“ အင် ဟင် .. ဘယ်ပြန်နိုင်မှာလဲကွာ ကို’ဘယ်လောက် ကြမ်းထားသလဲဆိုတာ ကို’မသိဘူး မှုတ်လား ဟင့်ဟင့် ခံရတဲ့ လူကဖြင့် .. လမ်းလျှောက်နိုင်ဖို့ဝေးလို့ လှုပ်တောင်မလှုပ်နိုင်ဘူး တကတဲ .. လူ တစ်ကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ထားတာကျနေတာပဲ နာပြီး ဟို ဟိုဟာရောပဲ ကျိန်းပြီး စပ် နေတာ .. ဟိ .. ခိ ခိ ..ခစ် ခစ်ခစ်”

“ ပြော ပြောစမ်း ဘယ်နေရာကများ ကျိန်းရတာလဲ လို့  ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြော .. ကြားချင်လို့ ဟီး ဟီး ဟီး .. အဟစ် ဟစ်ဟစ်“

ဆလင်း လည်ချောင်းသံအစ်အစ်နှင့် ဟက်ဟက်ပက်ပက်ကို ရယ်သည်။ ဖြူက ချစ်စရာ့ ခရုပက်ကျိကလေးနှယ် ချွဲလိုက်နွဲ့လိုက် သူမနာကျင်အောင် လက်သီးဆုပ်ကလေးနှင့် အသာဖွဖွ ထုလိုက်ရိုက်လိုက် ..သူကလည်း လူကြမ်းကြီးတန်မဲ့ သူနှင့်ဘယ်လိုမှမလိုက်ဖက်သည့် အနှောင့်မလွတ် အသွားမလွတ် ဏှာစကားတွေကို ညိုးညိုးညက်ညက် နတ်သံလေးနှောကာ ရယ်ရွှန်းပတ်ရွှန်း ပြောလို့ဆိုလို့ ....။

ဦးတည်ရာဆီသို့ မကြာမီရောက်ရှိလာခဲ့သည်။

“ တစ်ခုခု စားသောက်ရအောင်ဖြူ .. ဖြူရော ကိုနဲ့အတူ နဲနဲပါးပါး နှုတ်မြိန်ရုံလေး မသောက်ချင် ဘူးလား”

“ အင်း အကို့ သဘောလေ ..ဖြူက ကို ခေါ်တဲ့နောက် လိုက်ခဲ့တဲ့ဟာပဲ ဟင့်ဟင့် လုပ်ချင်တာလုပ် ဘာမှမပြောနဲ့ မမေးနဲ့ အဟင့် ဟင့်ဟင့်”

ဆိုင်တန်းရဲ့နောက်က မှုန်ကုပ်ကုပ် ရက်စတောရင့်တစ်ခုဆီ ရောက်ခဲ့ကြသည်။

သူတို့ဝင်လာတော့ အသားမဲကုလားတစ်ယောက်နှင့် ဖြူနုနုလုံးကစ်ကစ် တစ်ရစ်ငွားစွင့်သည့် ကောင်မလေးတို့အတွဲကို လူတွေဝိုင်းကြည့်တာခံရသည်။ အကျိုးပေးကောင်းသူဟု ဝိုင်းဝန်း ထောပနာ ပြုကြလေမလား မသိ။ ဖြူကလည်း အရေထူနေသူမို့ ဒါတွေကို လုံးဝ ဂရုမစိုက် ပါချေ။

အခန်းထောင့်က စားပွဲတစ်လုံးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ကြရင်း အစားအသောက်တွေမှာကြသည်။ တကယ်က အစားထက်ပိုပြီး သောက်စရာတွေ ဦးစားပေး မှာကြတာဖြစ်သည်။

ဖြူနှင့်သူ ဖန်ခွက်ချင်းတိုက်၍ မော့သောက်လိုက်ကြသည်။

သောက်စရာ ယမကာရဲ့နောက်မှာ စားစရာတွေ တစ်ပွဲပြီးတစ်ပွဲ ရောက်လာသည်။ ထုံးစံအတိုင်း ဝက်မပါသည့် အစားအစာများပေါ့။ ဖြူ ဝက်သားကြိုက်သူပေမယ့် လီးနောက်ကိုသာ ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ခဲ့သူမို့ ဒီတစ်ခါဖြင့် ဝလုံးကလေးသော်မှ ဝိုင်းအောင် မဝက်နိုင် ရှာဘဲ အကြော်အလှော်မှန်သမျှ ကန်ဇွန်း, မုန်ညင်း၊  လက်ဖက်, ပဲ၊ ပင်လယ်စာ အမဲ, ကြက် များနှင့်သာ ငတ်ကြီးကျကာ နှစ်ပါးသွားရသည့် သူမအဖြစ်ကို ကိုယ့်ဖာသာတွေးတွေးပြီး ငိုအားထက် ရယ်အားသန်ဆိုဘိသကဲ့သို့ စိတ်ထဲက ရယ်ချင်ပက်ကျိဖြစ်မိမဆုံး ရှိနေလေ တော့၏။

```````````````````````````````````````````````````

(14)

စားရင်းသောက်ရင်း ဆိုသလို နှစ်ယောက်သား လူမသိသူမသိ မထိတထိ အကိုင်အတွယ်ကလေး များလည်း ပါလာသည်။ ရေချိန်လေးနည်းနည်းကိုက်လာချိန် သူ့လက်တွေက ဖြူ့ပေါင်တန် တွေကို စားပွဲအောက်ကနေ ဟိုစမ်းစမ်းဒီစမ်းစမ်းလုပ်ပြီး ပွတ်သပ်လာသလို ပေါင်ခွဆုံရှိ ကျယ်ပြန့်ဖောင်းရွသော စောက်ဖုတ်မျက်နှာပြင်အောက်မှ အကွဲကြောင်းလေးဆီကိုလည်း ရောက်ရှိကာ အထက်အောက် အပြန်အလှန် လိုင်းဆွဲပွတ်ဆွပေးနေသည်။ ဖြူ့ထမီစလေး အထက်ကို ပေါင်လယ်လောက်အထိ လန်တက်သွားကာ အကယ်၍များသာ အောက်မှနေ၍ တစ်စုံတစ်ယောက်က အမှတ်မထင်လှမ်းကြည့်မိလျှင် စားပွဲခုံအောက်ရှိ ဘေးတစ်ဖက်စီကို မသိမသာ ဟဟဖြဲဖြဲလုပ်ပေးထား‌သော သူမရဲ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဆုံရာအရပ်မှ တစ်စွန်းတစ်စ‌ လေး ပေါ်ထွန်းနေသော အမွေးအဖုတ်လိုက် ပေါက်ရောက်လျက်ရှိသည့် စောက်ဖုတ်ကလေးကို သေချာပေါက် တွေ့မြင်ရမည်ဖြစ်လေသည်။

ဖြူ့လက်ကလည်း အားကျမခံပင်  သူ့ပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်ကာ ပုဆိုးအောက်မှ အမြှောင်းလိုက် ကုန်းထနေသော လီးတန်ကြီးအား ခပ်ရွရွကလေးဆုပ်ကိုင်ကာ တလှုပ်လှုပ်ချော့မြှူနှူးဆွ၍ ကွင်းတိုက်သလိုလုပ်ပေးနေသည်။ ဆလင်းလီးကြီးက တုတ်တုတ်ထွားထွားရှိသဖြင့် ကိုင်ရတာ အားရစရာပင်။ လီးလုံးပတ် တော်တော်တုတ်သလို အကြောအပြိုင်းပြိုင်းဖုဖောင်းကြွနေကာ အလျားကလည်း ရှည်လမျောနှင့် ကုလားပီပီ သူ့လဒစ်သားရေထိပ်ကို ဖြတ်ထားတာမို့ လီးကြီးရဲ့ ဒစ်ထိပ်လုံးကကြီးပြီး မာကြောထောင်ထကာ အဖျားပိုင်းကော့ပျံနေလျက် လီးက သန်ချင်တိုင်း သန်နေတာကို တွေ့ရပေသည်။ လီးအရှည်ချင်းတိုင်းလျှင် ညီညီအောင်၏လီးက သူ့ထက်ကို မဆိုစလောက်လေး ပိုရှည်မည်ဟုခန့်မှန်းရသလို လီးအတုတ်မှာကျတော့ ဆလင်းရဲ့လီးက သိသိသာသာကွာခြားကာ ပိုမိုတုတ်ထွားလှတာကို ဖြူ့မျက်လုံးများနှင့် အနီးကပ်မြင်တော့မှပင် သေချာ သိရလေ၏။

ဆလင်းရဲ့လီးကြီးက ရုတ်ခြည်းပင် ပါးပျဉ်းကြီးထောင်ကာ ရုန်းကန်နိုးကြွလာပြီး လက် တစ်ဆုပ်စာအပြည့် တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေကာ  ဖြူလည်း သူ့ဟာကြီးကြည့်၍ စောက်ပတ်ထဲက မနေနိုင်အောင်ရွစိထလျက် စောက်ရည်ကလေးများ စိုစိစိဖြစ်လာတာကို ကိုယ့်ဖာသာ သတိထားမိလိုက်သည်။

“ ကိုင်း ကိုတို့ အမြန်ဆုံး လက်စသတ်လိုက်ရအောင် သောက်ချင်ရင်လည်း  ဟိုရောက်မှ ဆက် သောက်ကြတာပေါ့”

ဖြူလည်း ဏှာတော်တော်ကြွနေပြီမို့ သူပြောတာကိုမငြင်းဘဲ လက်ခံသဘောတူကြောင်း ခေါင်း‌လေး အသာညိတ်ပြလိုက်မိသည်။

နှစ်ယောက်သား ဝိတ်တာခေါ်ကာ ကျသင့်သည်များအား ရှင်းလင်းပြီး အနီးဆုံး‌နေရာမှာ ရှိနေသည့် တည်းခိုခန်း‌လေးတစ်ခုဆီ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ဆလင်း မကြာခဏလာနေကျ နေရာတစ်ခု ဖြစ်ဟန်တူသည်။

သူနှင့်ရင်းနှီးပြီးသားဖြစ်ပုံရသည့် မန်နေဂျာဖြစ်သူထံသွားပြီး အခန်းတစ်ခန်းယူ၍ ရီဆက်ရှင် ကနေ မိမိတို့ရရှိသည့်အခန်းရှိရာဆီ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။

တည်းခိုဆောင် အခန်းကလေးက သာမန်မျှဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်အိပ် ခုတင်တစ်လုံးရယ် နံရံမှာကပ်ထားသည့် ရေခဲသေတ္တာရယ် ခုတင်ဘေးနားရှိ ပစ္စည်းတွေဘာတွေတင်ရန် စားပွဲခုံပုလေး တစ်လုံးရယ် ဒါပဲဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သား စားသောက်လာခဲ့ကြတာမို့ အရှိန်ကလေးတက်ကာ ခုတင်ပေါ်ခြေပစ်လက်ပစ်လှဲအိပ်ချရင်း ခေတ္တအနားယူ‌နေကြပြီး ဆလင်းက ဘီယာနှစ်ဘူးကိုယူ၍ တစ်ဘူးကို ဖြူ့ထံကမ်းပေးလိုက်ရာ ဖြူလည်း ချက်ချင်းပင် လက်ကိုင်ကွင်းကလေး အသာမပြီး ဆွဲဖွင့် သောက်လိုက်ပါသည်။

“ အား ခုမှ နေသာထိုင်သာ ရှိသွားတော့တယ်”

ဖြူနှုတ်မှ ကျေနပ်စွာမြည်တမ်းလိုက်ရင်း …။

ဘီယာတစ်ဘူးကနေ နောက်တစ်ဘူး နှစ်ဘူးတိတိကုန်သည်အထိ ဇိမ်ခံသောက်ပြီးတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်အစားများကို ကိုယ်တိုင်ပဲချွတ်လိုက်ကြကာ တစ်ယောက်ရဲ့ အနားကိုတစ်ယောက် အသာတိုးကပ်လာကြပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်လျက် အနမ်းချင်း ဖလှယ် မိကြသည်။

“ ဖြူ သိပ်လှတာပဲကွယ် ဖြူ့ကိုယ်လုံးလေးတစ်တစ်ရစ်ရစ်နဲ့ သိပ်ချစ်ချင်စရာကောင်းတယ်”

ဆလင်းပြောပြီး သူမတစ်ကိုယ်လုံးအား သဘောရှိကိုင်လေ၏။

“ ချစ်စရာကောင်းတာ တစ်ခုပဲလား နောက်တော့ရော ဘာလုပ်ချင်သေးလဲဟင် “

“ လိုးချင်တာပေါ့ဖြူရယ် ပြောနေစရာလိုသေးလို့လား ဟင်းဟင်း ဟင်း”

 ဖြူ ကျေနပ်စွာပြုံးမိသွား၏။

သူ လက်ကမ်းပေးလိုက်တော့ ဖြူလည်း အလိုက်သိစွာပင် သူ့ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လိုက်၏။ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်ခန္ဓာချင်းအထိအတွေ့မှာ တဏှာအကြောတွေ ရုတ်ခြည်း ပွင့်ပြီး ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်း ဖြစ်ကုန်ကြသည်။ ဘာစကားမှမဆိုဖြစ်ကြဘဲ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် ပွေ့ဖက်၍ အငမ်းမရပင် နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်စုပ်နမ်းမိကြသည်။

ဖြူလည်း ဆလင်းမျက်နှာကြီး သူမဆီ နီးကပ်စွာ‌ရောက်လာပြီး သူမနှုတ်ခမ်းကလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးများနှင့် ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်ချိန်မှာ သူမကိုယ်တိုင်လည်း တုံ့ပြန်ပြီး နှုတ်ခမ်းလွှာ‌လေးဖွင့်ဟ၍ ပြန်လည်စုပ်နမ်းမိသည်။  အာခေါင်တွင်း လျှာချင်းခလုတ်တိုက်ကာ ပူးကပ်ယှက်လိမ်၍ လူးကာလွန့်ကာ အကြင်နာပေးရင်း တစ်ဖက်ကလည်း ဆလင်းရဲ့ လက်တွေက သူမရင်သားကြီးနှစ်မြွှာအား စိတ်ရှိလက်ရှိဖျစ်နယ်ကိုင်၍ နို့သီးလေးအား ပွတ်လှိမ့်‌ ချေရင်း သူ့နှုတ်ခမ်းက နို့အုံဆီရောက်လာပြီး တပြွတ်ပြွတ် စို့ဆွဲလိုက်ပြန်သည်။ ဖြူ့ ကိုယ်က‌လေး တုန်ခနဲဖြစ်ကာ တွန့်ခါပြီး သူမလက်တစ်ဖက်ကလည်း ဆလင်းရဲ့ခါး‌ရှေ့ပိုင်းဆီမှ ငေါငေါကြီးဖြစ်လျက်ရှိသော လီးကြီးရှိရာဆီ အလိုအလျောက်ရောက်ရှိကာ ထိတွေ့ကိုင်စမ်းရင်း လီးကိုယ်ထည်ပေါ် ရှေ့နောက်အသွားအပြန်‌ ရှောထိုးကာ ကွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်မိသည်။

“ အား ကောင်းတယ် အမိရယ် ဆောင့်ဆောင့် အင်းအင်း”

“ ဖြူ့ကိုလည်း လုပ်ပေး ကို”

“ ဘာလုပ်ရမလဲ စောက်ဖုတ်နှိုက်ပေးရမလား “

“ အင်း အင်း လိုးပေး သူ့လက်နဲ့လိုး တအားလိုးထည့်ပေး”

ဖြူထန်နေပြီ။ ချောမောလှပသော အရွယ်ငယ်ငယ်မိန်းမတစ်ယောက်၏ ရမ္မက်ထန်မှုကို သူ မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ သိလိုက်ရ၏။ ဆလင်းလည်း စိတ်ကို ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရတော့ပြီ။

သူ့လက်တွေက ဖြူရဲ့ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ဖုတ်ဆီဝင်ရောက်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် လက်နှင့် လိုင်းဆွဲပွတ်ဆွရင်း အပေါက်ဝလေးအား လက်ချောင်းသုံးချောင်းပူး၍ ထိုးသွင်းနှိုက်ကလိ လာကာ သူ့လက်တွေက စောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲသို့ ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်ပင်ထည့်သွင်း၍ ခပ်သွက်သွက်ကြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး  အပြတ်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်၏။

ဖြူ ကိုယ်လေးတွန့်ခါကာ ထွန့်ထွန့်လူးသွားပြီး ခါးလေးကို ရှေ့သို့ ကော့၍ကော့၍ပေးမိသည်။ နှုတ်မှလည်း တအို့အို့တကျွတ်ကျွတ် အော်ညည်းရင်းဖြင့် တဏှာကြောတွေ လိမ့်၍လိမ့်၍ တက်ကာ ဟန်ပင် မဆောင်နိုင်တော့ပြီ။

“ အ့ အိ အီး ကျွတ်ကျွတ် ကောင်း ကောင်းတယ်ကိုရယ် အ အ ဆလင်းဘိုင် ဆောင့်ဆောင့် နာနာဆောင့် အင့်ဟင့် ဟင့် ဖြူ့စောက်ဖုတ် တအားရွနေပြီကွာ ဟီး လီးကြီးကြီးနဲ့ တစ်ခါထဲ လိုးပေးပါတော့လား”

“ ပက်လက်လှဲချလိုက် ဖြူ ..ဖြူ့စောက်ဖုတ်ကို ကို့လက်နဲ့ပဲ အပြီးထိထည့်လိုးပေးမယ် ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား’”

" အာ့ အာ့ ကိုရယ် ကို့လီးကြီးနဲ့သာ လိုးပါတော့လို့ ဆိုနေ ..အိ အီးဟီး ဟီး …အင့်ဟင့်ဟင့် အ ဆောင့် ဆောင့် တအားဆောင့် ဖြူ တအားအနေခက်တယ်ကိုရယ် ဟင့်ဟင့် ဘယ် ဘယ်လိုကြီးလဲ မသိဘူး အီးဟီး အီး အင့်အင့်”

ဖြူ ကော့ပျံရင်းထွန့်လူးရင်း အိပ်ရာထက်မှာ ပက်လက်ကားယားကြီး ဒူးနှစ်ဖက်ဖြဲထောင်ကား၍ လဲပြိုကျသွားရသည်။ သူမ ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားရှိ စောက်ပတ်က မြင်မကောင်းအောင်ဘဲ စောက်ခေါင်းဝလေး ပွင့်အာကာနေပြီး လက်ချောင်းများ အဝင်အထွက်ပြုရာလမ်းတလျှောက် စောက်ရည်‌တွေ တောက်တောက်ယိုသည်အထိ ဒလဟောပင် စီးသွန်ကျလာသည်။ ဖြူ တစ်‌ယောက် ဖုတ်လှိုက်ဖုတ်လှိုက်နှင့် တုန်ရီလှိုက်မော အသက်ရှူမွန်းကြပ်ကာ ရင်ခေါင်းက ဖားဖိုတစ်ခုနှယ် မြင့်လိုက်နိမ့်လိုက်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး တဆတ်ဆတ် ဆန့်ငင် တုန်ယင်လျက် ရှိတာကို တွေ့ရသည်။ ဖြူတစ်ယောက် ပြီးလုနီးသည့် အခြေသို့ပင် ဆိုက်ရောက်နေပြီ ဆိုတာ သူ သိလိုက်သည်။

လက်ကို စောက်ဖုတ်ထဲကနေ ပြန်မနှုတ်ဘဲ ဆက်ကာဆက်ကာ ထိုးနှိုက်ဆောင့်သွင်း၍ တစ်ဖက်ကလည်း သူမနားနားတိုးကပ်ပြီး ..

“ ဖြူကြိုက်လား ခုလိုလိုးပေးတာ ကြိုက်လား*

“ ကြိုက်တယ် အကိုရယ် ကြိုက်တယ် လက်နဲ့လိုးသလို လီးနဲ့လည်း တအား ကြမ်းကြမ်း လိုးပေးရမယ်နော် နော်”

" လိုးမှာပေါ့ဖြူ ..ခုတော့ လက်နဲ့လိုးတာကိုပဲ ခံလိုက်ဦး ကြားလား..  ဖင်ကိုအပေါ်နဲနဲကြွပြီး  အောက်ကနေ အားရှိပါးရှိ ပင့်ပင့်ပြီးကော့ထိုးပစ်လိုက် ..၊ ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ အဲလို ဖင်ကြီး မြှောက်ထောင်ပြီး ကော့ပေးထား ဒါမှလိုးလို့ကောင်းတာ... ၊ ကို လိုးနေပြီ .. ဖြူ့စောက်ပတ်ကို အရည် အများကြီးလိုက်အောင် လိုးပေးနေပြီ .. ပြီးချင်ပြီးလိုက်နော် ဖြူ အားမနာနဲ့ .. ကို ဖြူ့စောက်ရည်တွေ အောက်ကနေ ပါးစပ်နဲ့ ခံပြီး စုပ်ပေးမယ်”

" တ တကယ်လားဟင် ကို”

" တကယ် မယုံဘူးလား ကဲ ကြည့်လိုက် ..”

ဆိုပြီး လက်ကလည်း အောက်မှနေ ဇွပ်ဇွပ်ဇွပ်ဇွပ်နှင့် အဆက်မပြတ်နှိုက်ထိုးဆောင့်၍ စောက်ဖုတ် ရှိရာဆီ သူ့မျက်နှာကြီးတိုးကပ်လာကာ အပေါက်ဝတည့်တည့် အောက်ကနေ ပါးစပ်ကြီး အသင့်ဖွင့်ဟ၍ စောက်ရည်များကိုခံယူရင်း တရစပ်လိုးပေးနေရာ ဖြူလည်း အချိန်ကြာကြာမထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ဖင်ကြီး ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ ပင့်၍ကော့၍ကြွ၍ တွန်းထိုးရင်းက စောက်ရည်တွေ သူ့ပါးစပ်ပေါက်ထဲကို တဖြစ်ဖြစ် ပန်းညှစ်ပစ်လိုက်မိသည့် အဆင့်ကို ရောက်သွားရ၏။ စောက်ရည်များက သူ့ပါးစပ်နှင့်ပင်မဆန့် သူ့မျက်နှာပြင်ဧရိယာ တဝက် လောက်အထိ အပြည့်အလျှံ ဖိတ်လျှံယိုစီးကာ ရွှဲနစ်ပေကျံသွားရ၏။

``````````````````````````````````````````````````````````

(15)

ဖြူ တစ်ချီပြီးသွားသည်။ ဆလင်းဘာမှဖြစ်ပုံမရ၊ စောက်ရည်ရွှဲနေသော သူ့မျက်နှာက နဂိုမူလ ပုံစံအတိုင်း သွားအဖြီးသားနှင့်ဖြစ်ကာ အထူးပင် ကျေနပ်‌မဆုံး ဖြစ်နေဟန်တူသည်။

ဖြူ မောမောနှင့် အိပ်ရာထက် ခေတ္တအနားယူနေချိန်မှယ သူက လီးချောင်းမဲတုတ်တုတ်ကြီးကို ဖြူ့မျက်နှာရှေ့ ကပ်ထိုးပေးရင်း လီးအစုပ်ခိုင်းတော့ ဖြူလည်း သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် လီးတန် ကြီးအား အရင်းကနေ တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်၍ လဒစ်ထိပ်လုံးကြီးအား အငမ်းမရပင် ပါးစပ်ထဲ အပြည့်အဝ ထည့်သွင်းကာ ခေါင်းလေးနှိမ့်လိုက်ကြွလိုက်နှင့် စုပ်ပေးမိ၏။

“ ကောင်းတယ်ဖြူ ..စုပ်ပေး အ အား .. ကို့လရည်‌တွေရော ဖြူမသောက်ချင်ဘူးလား”

“ သောက်ချင်တယ် ကို”

“ ရော့ ဒါဖြင့် ကိုပြီးတဲ့ထိ လီးကြီးကို တဝကြီးသာ စုပ် စုပ်ပေး ..လက်နဲ့လဲ ဟော့သလို ဆွဲဆွဲပြီး ကွင်းထုပေး ဒီနေ့အချိန်ရသားပဲ .. တို့နှစ်ယောက် ဒီမှာတစ်နေကုန်နေပြီး ကဲကြမယ် အပြတ် လိုးကြမယ်”

“ ကို့သဘောပါပဲ ကိုရယ် .. ကို လိုးနိုင်သလောက်လိုး ဖြူ့ဖက်က အသင့်ပါ ကိုရယ် .. အဟင့်ဟင့်”

“ ဒါပဲနော် တော်ကြာ လိုးလွန်းလို့ဆိုပြီး ထွက်တော့မပြေးနဲ့ ခလေးလေး”

“ မယ် ဖြူ ခလေးလေးမှုတ်ပါဘူးနော် ..ကိုလိုးချင်သလောက်လိုး ကို့လရည်တွေ ခမ်းတဲ့ထိလိုး ဖြူခံပေးမှာ စိတ်ချ ဟင့်ဟင့် .. ဖြူ့ စောက်ပတ်ပြဲချင်သ‌လောက်ပြဲ၊ ရွဲချင်သလောက်ရွဲ၊ ဖြူ လုံးဝ မမှုဘူး သိလား”

ဆလင်း သူမကို ချစ်စနိုးလေး စ,ချင်လာပြီး ခေါင်းလေးကို အသာဖွဖွ ပွတ်သပ်လိုက်ရင်းက ….

“ ဟင် .. ဒါဖြင့် ဖြူက စပတ်ပြဲမှာကိုတောင် မကြောက်ဘူးပေါ့ ဟုတ်လား”

“ အင်းလေ ကြောက်ပါဘူး ခိခိ”

“ ကိုင်း ဒါဖြင့် ကို ဖြု့ကို တစ်နေကုန်လိုးပြီး တခြားတစ်‌‌ယောက်ယောက်နဲ့ပါ ထပ်လိုးခိုင်းရင်ကော “

ဖြူ ခေါင်းလေးအသာမော့ကာ သူ့ကို ပြီတီတီလေးကြည့်လာပြီး ..

“ လိုးလေ ကိုဆန္ဒရှိရင်လုပ်ပေါ့၊ ကိုက အပေါင်းအသင်း တပည့်တပန်းတွေ ပေါများတဲ့သူပဲ ဘယ်သူ့ လိုးခိုင်းမလဲ.. လိုးပါ၊ ကိုကျေနပ်တယ်ဆိုရင် ဖြူ တကယ်ခံပေးမယ်လေ .. တကယ်လို့ စောက်ပတ်ပြဲခဲ့မယ်ဆိုရင်တောင် ဆေးစား‌ဆေးလိမ်းလုပ်ရင် တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက်ဆို အေးဆေး ပျောက်သွားမှာပဲ ကိုကြိုက်သလိုလုပ်”

“ တကယ်လား”

“ တကယ်”

“ ဟို‌ကောင် ငညီ ပြောမှာပေါ့”

“ အိုး သူ့ကိုထည့်မတွက်နဲ့ သူလည်း ဖြူ့ကို ပေါပေါပဲပဲ အချောင်လိုးရလို့လိုးတာပဲ .. ကိုလည်းပဲ ဖြူ့ကို အ‌ချောင်လိုးခွင့်ရလို့ လိုးတာပဲမှုတ်ဖူးလား၊ မိန်းမနဲ့ယောက်ျား ဘယ်သူမဆို ခုလို ကွယ်ရာမှာ နှစ်ယောက်တည်း‌တွေ့ပြီးလိုးကြဖို့ အခွင့်အရေးသာရလို့ကတော့ လိုးတဲ့သူလည်းလိုး ခံတဲ့သူလည်း ဆက်ပြီး ကုန်းခံနေကြဦးမှာပဲ၊ ဒါ ဓမ္မတာပဲလေ အဟင်း ဟင်းဟင်း”

“ ကြိုက်ပြီကွာ.. ခုလိုဆိုတော့လည်း ကို့ရဲ့ ဟောဒီ ဖြူလေးက ဘယ်ဆိုးလို့လဲ ဟဲဟဲ ..တစ်ခုတော့ ရှိတယ်ဖြူရဲ့.. ကိုကလေ ကို’လိုးရတဲ့မိန်းမတိုင်းကို ဒါက..တစ်ခုလပ်’ ဒါက ကြိုက်ကုန်းမ’ ဒါကြီးက ဖာသည်မပဲ’ ဆိုပြီး ဘယ်ခါမှ ခွဲခြားပြီး အထင်အမြင်‌သေးတတ်တဲ့သူ မဟုတ်ဘူး ..မလေးမစားလဲ ဘယ်တော့မှမလုပ်ဘူး၊ ကိုက ကြိုက်လို့ လိုးတယ်၊ ခံတဲ့သူကလဲ သူ ကြိုက်လို့ သူခံတယ်၊ ဒီလိုပဲ သဘောထားပါတယ် ဖြူရယ် အဲဒါတော့ ယုံထားလိုက်”

“ ဒါဆို ဖြူနဲ့ကိုနဲ့ သဘောထားချင်းအတူတူပဲပေါ့ .. ချစ်လိုက်တာ ကိုရယ် တကယ်ပြောတာ.. ကို့ စကားကို ကြိုက်သွားပြီ .. ဒီနေ့ တစ်နေ့လုံး ကို’ပျော်အောင်လို့ ဖြူ’နေပေးမယ်.. ဘာဖြစ်ချင်လဲ အကုန် လိုက်လျောပေးမယ် ..အဓိကက ခုနက ကိုပြောသလိုပဲ ..တစ်ယောက် အပေါ်တစ်ယောက် အထင်အမြင်တွေသာ မသေးကြဘူးဆိုရင်လေ .. ဖြူ့ဖက်က အကို့သဘောကျ နောက်ထပ် တစ်ယောက် မကဘူး ဘယ်နှစ်ယောက်နဲ့လိုးရလိုးရ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးကို အလိုးခံပေးမယ် ရှင် .. အဟင့်ဟင့် ဘယ့်နှယ်လဲ ကို ‘ .. ကျေနပ်ရဲ့လား”

“ အို အို ကျေနပ်တာပေါ့ ဖြူလေးရယ် .. ကိုင်း စုပ်စုပ် လီးကြီးကို ဆက်စုပ်လိုက်စမ်း .. ကို့လီးကြီး အပြတ်တောင်ပြီး လရည်ထွက်တဲ့ထိသာ စိတ်ရှိလက်ရှိ စုပ်ပစ်လိုက်စမ်းဖြူရေ ..နောက်ထပ် လီးပြန်တောင်လာတော့မှ အားရပါးရ လိုးကြရအောင် ပေါ့”

“ ကို့ စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်ရစေ့မယ် ကိုရယ် … ”

ဖြူ့ခမျာ လိင်ကျွန်မလေးတစ်ယောက်ပမာ ဆလင်းရဲ့ရှေ့မှာ ကျိုးနွံစွာ သူ့အလိုမပြည့်မချင်း အားကြိုး မာန်တက်ပင် ပြုစုပေးနေမိသည်။ လီးကြီးကို သူမပါးစပ်ထဲထည့်ကာ တဗြိဗြိ တဗြွတ်ဗြွတ် အသံထွက်သည်အထိ အားပါးတရစုပ်၍ဆွဲ၍ လဒစ်ခေါင်းကြီးကိုလည်း အောက်ခြေကနေ လျှာလေးရစ်ဝိုက်ယက်သပ်ရင်း လီးတန်တလျှောက် ဆင်းလိုက်ပြန်တက်လိုက် ဂွေးဥတွဲတွဲ နှစ်လုံးကိုပါ အားရပါးရစုပ်ငုံ၍ အတန်ကြာတော့ ရာဂသွေးလျှံဆူကာ အကြော အပြိုင်းပြိုင်း‌နှင့် သံမဏိချောင်းအလား မိုးတိုးမတ်တပ်မတ်မတ်‌တောင်လျက် ရဲပဒေါင်း ထလို့နေသော ဆလင်းရဲ့ကုလားလဒစ်ပြဲကြီးလည်း ကြာရှည်သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ လီးကြီးထဲက တဆစ်ဆစ်နှင့်ဖြစ်ကာ လရည်တွေ ဗြစ်ခနဲဗြစ်ခနဲ ထောင်ပန်းထွက်ကျလာရာ ဖြူတစ်ယောက် ပါးစပ်နှင့်ပင် မြိန်ရည်ယှက်ရည် ခံယူလျက် လရည်တစ်စက်မကျန် စုပ်ယူပြီး ပါးစပ်ကနေတဆင့် ဝမ်းဗိုက်ထဲထိ အရောက်  အကုန် မျိုချပစ်လိုက်လေသည်။

```````````````````````

နှစ်ယောက်သား အပေးအယူညီညီနှင့် တက်ညီလက်ညီ လိုးကြသည်။ ဖြူကပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားပုံစံ ခြေနှစ်ဖက်လုံး မိုးပေါ်‌မြှောက်ထောင်ကားကာ ကျကျနန အလိုးခံနေပြီး ဆလင်းဘိုင်တစ်ယောက် ထောင်ကားပေးထားသော သူမခြေနှစ်ဖက်ကို ခြေကျင်းဝတ်နေရာ ကနေ လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖိကာ အားယူဆုပ်ကိုင်၍ သူမစောက်ပတ်ကို အပေါ်စီးကနေ ဖင်ကြီး မြောက်ကာမြှောက်ကာ ဖိလိုက်ကြွလိုက်နှင့် တဖွတ်ဖွတ်တဇွတ်ဇွတ် အသံစုံထွက်‌‌အောင်ပဲ မြေစိုက်လိုးချက်များဖြင့် အားရပါးရ ဆင့်ကာဆင့်ကာ လိုးဆောင့်ချလျက်ရှိလေ၏။

လီးကြီးက စောက်ဖုတ်ထဲကို စောက်ရည်အမြှုပ်တစီစီနှင့် တစ်ကြပ်စွာဝင်ထွက်နေကာ ထိချက် များက ပြည့်ပြည့်ဝဝ၊ ညီညီအောင့် အလိုးကို ခံရတာနှင့် လားလားမှမတူအောင်ဘဲ ထူးထူးကဲကဲ အရသာရှိရှိခံစားရပြီး ဖြူ့ခမျာလည်း ဖင်ဆုံအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အားပါးတရ မြှောက်ပင့်ခံ၍ သူ့လိုးဆောင့်ချက်အတိုင်း လိုက်ပါပြီး အောက်ကနေ ချက်ကျလက်ကျပင် ပြန်ညှောင့်ပေး နေပါသည်။

“ စွိစွပ် ဗြွတ် ဖလပ် လပ် ဘုတ် စွိ ဗွပ် ဖွပ် ဗြွတ် ဗြွတ် ဘုတ် ဗွပ် ဗွပ် ဘုတ်ဖတ်”

“ အာ့ အ အိ အိ အင့် အင့် ဟင့် ..”

“ ကောင်းလား ..ကောင်းလား ဖြူ ငါ လိုးတာကြိုက်လား .. နင့်စောက်ဖုတ်ကွဲအောင်လိုးမယ်နော်”

“ လိုးပါကို အကြိုက်လိုးစမ်းပါကို ဖြူ့ ဖင်ကြီးဖြဲပြီးခံပေးမယ် ..လိုး လိုးစမ်း ကို ရယ် အာ့ အားပါးပါး ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် ..တစ်ချက်တစ်ချက် နင့်နင့်သွားတာပဲကိုရယ် လီးကြီး ကြိုက်လိုက်တာ ..လိုးပါ ကိုရဲ့ ဖြူ့စောက်ဖုတ်ကို အကွဲအပြဲလိုး ဖင်နှစ်ဖက်ဖြဲပြီးတော့ လီးအရင်းထိ သေချာစိုက်စိုက်ပြီး လိုး ပေး .. အသေလိုး လိုးစမ်း .. အိ အင့် အင့်ဟင့်ဟင့် အိ အီး အီးဟီး ဟီး ဒီလီးမျိုး နှစ်ချောင်းလောက် ရရင်တောင် စောက်ဖုတ်ထဲ မရအရပြွတ်သိပ်ထည့်ပြီး အသေကို အလိုးခံပေးမယ် သိလား ကိုရဲ့ .. ရော့ ရော့ လိုးစမ်း လိုးပါ လိုး.. နာနာလိုး အားရှိပါးရှိ သဘောရှိသာ လိုး ကိုရယ် …အာ့ အ အိ အင့် အင့် “

ဖြူ ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံသည်။ ဖြူ အလိုးခံပုံပက်စက်သလို ဆလင်းကလည်း သွက်သွက်မြန်မြန်နှင့် မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး တရစပ်ဖိလိုးသည်။ လိုးချက်ကြမ်းလာလေ ဖြူ့‌ စောက်ပတ်က ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက် အသားချင်းအထိအပွတ် ခံရဖန်များပြီး ပြီးချင်လာလေ ဖြစ်ကာ အကြာကြီး ဆက်ထိန်းမထားနိုင်တော့။ ဖင်သားကြီးများ အိပ်ရာပေါ်ကနေ ပင့်ကြွ၍ ကော့ကာကော့ကာနှင့် ထွန့်လူးနေရာက အတန်ကြာတော့ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲကနေ စောက်ရည်များကို တဖြစ်ဖြစ် ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်ရသည်။

ဆလင်းမပြီးသေးဘဲ လမ်းဆုံးရောက်တဲ့အထိ ထပ်လိုးသည်။ အသေလိုးနိုင်ပြီး လိုးချက်တွေ ကြာလေ သွက်လာမြန်လာလေ ဖြစ်သည်။ ဖြူ‌ အိပ်ရာပေါ်ခေါင်းစိုက်သည်အထိ ဖင်ကို အပေါ် မြှောက်ထောင်ကားလျက် အလိုးခံနေရပြီး စောက်ပတ်ယားယံမှုဝေဒနာကို အသည်းအသန် ထပ်မံ ခံစားရပြန်ပါသည်။ နှစ်ချီဆက်၍ အလိုးခံရင်း ဏှာပြန်ကြွလာခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ လရည်တွေက သူမ သားအိမ်ခေါင်းထဲကို နွေးခနဲနွေးခနဲ ဒုတ်ဒုတ်ထိ ပန်းလွှတ် ရောက်ရှိ လာသည်။ ဖြူ မပြီးတတ်သေးပေမယ့် ဆလင်းက စောက်ပတ်ထဲကို လီးကြီးစိမ်ထိုးကာ တစ်ချက်ချင်း‌ မှေးပြီး ထပ်ညှောင့်လိုးပေးလိုက်၍ ဒီတစ်ကြိမ်တွင်လည်း အဆင်ပြေပြေ ဖြစ် သွားသည်။

နှစ်ယောက်သား ခနတာအနားယူပြီး ဒုတိယအချီထပ်လိုးချိန်မှာ ဖြူလည်း ခုပုံစံအတိုင်းပဲ လှေကြီးထိုး ပက်လက်နည်းအတိုင်း ဆက်လက်အလိုးခံပြန်သည်။ ဆလင်းလည်း ငတ်ကြီး ကျကာ သူမစောက်ဖုတ်ကို လိုးမဝနိုင်သေးသည့်အလား ဖြူ့ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ပွေ့ဖက်ပြီး ပုခုံးနှစ်ဖက်အောက် လက်လျှိုဆွဲ၍ ခါးကိုမြှောက်ကာမြှောက်ကာ ဆက်တိုက်ပင် ဆောင့်ဆောင့် လိုးသည်။ ဒီနည်းက ယောက်ျားကြိုက်လိုးနည်းတစ်မျိုး ဖြစ်ပြီး လိုးချက် ပိုသွက်သလောက် အပေါ်စီးကနေ ရင်ချင်းအပ်ကာ လူချင်းပူးကပ်လိုးခြင်းဖြစ်၍ ထိချက်ပိုပြင်းလှ၍ ဖြူ့အ‌နေနှင့်လည်း နှစ်ထောင်းအားရရှိလွန်းလှကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ မြှောက်ထောင်ကား၍ သူ့လီးဒဏ်ကိုနင့်အီနေအောင်ပဲ အလူးအလဲခံစားရင်း ဘယ်လိုမှ မအောင့်အည်းနိုင်စွာဖြင့် ..

“ ကောင်းလိုက်တာကိုရယ် ကိုက တော်တော်လိုးနိုင်တဲ့လူ ဒီလောက်လိုးနိုင်တာ မမောဘူးလား ကွယ်”

ဆိုပြီး ချီးမွမ်းထောပနာပြု ပြောမိရာက သူကလည်း …

“ ဟေအေး မမောပါဘူး၊ တစ်နေ့လုံး တစ်ညလုံးလိုးရင်တောင် မမောဘူး ဟာဟ.. ငညီ‌ရော နင့်ကို ဘယ်လိုလိုးသလဲ”

သူမကို ပြန်မေး၍ ဖြူက …

“ အကို့လောက်တော့ မလိုးနိုင်ဘူး သူက ကြာတယ်ဆိုပေမယ့် အခု ကို’လိုးသလောက်တော့ မကြမ်းဘူး အံဒါ အမှန်ပဲ ကိုကကြမ်းလဲကြမ်း ထိလဲတအားထိ ဟင့်ဟင့် ”

“ နောက်ဆို သူမရှိတဲ့အချိန် ငါလိုးပေးမယ်၊ သူပြန်လာရင်လည်း နှစ်ယောက်လိုးမယ် ဘယ်လိုလဲ  နင် အလိုးခံမယ်မဟုတ်လား”

“ ဒါကတော့ သူ့သဘောပဲလေ မပြောတတ်ဘူး သူကျေနပ်ရင် ခံမှာပေါ့”

လို့ ဖြူက ပြန်ဖြေသည်။

သုက်ထွက်ပြီးတာ သိပ်မကြာသေးတာမို့ နောက်တစ်ချီအတွက် အချိန်အနည်းငယ်ပိုကြာသလို ထင်မှတ်ရသည်။ ပုခုံးနှစ်ဖက်ဆွဲ၍ လိုးရင်း သူ့ရင်ဘတ်အောက်မှာ နို့ကြီးတွေ တလိမ့်လိမ့်နှင့် ရှိနေတာမို့ နို့ဖက်ကိုစိတ်ပြန်လည်ပြီး နို့အုံကြီးနှစ်ဖက်ကို ဂျုံနယ်သလိုနယ်လျက် နို့သီးခေါင်းလေး နှစ်ခုအား လက်ညိုးလက်မကြားညှပ်၍  ဖျစ်လှိမ့်ချေကာ စို့ဆွဲပေး ပြန်သည်။ နို့အစို့ ခံရ၍ ဖြူတစ်ယောက် ရင်ကလေးပါကော့ကြွတက်လာရကာ စောစောကထက် သိသိသာသာ ဂဏှာမငြိမ်နိုင်အောင်ပဲ ဖြစ်လာပါသည်။

“ အား အား အကို အှိးအီး အီး အင်းဟင်း ဟင်း”

" ငါစို့ပေးတာ ကောင်းလား ဖြူ”

“ တအား ကောင်းတယ်ကိုရယ် နောက် ကို ဖြူ့ကိုလိုးရင် အဲလို နို့ကလေးဆွဲဆွဲစို့ပြီး လိုးပေးပါနော် နော် တကယ် ဖီးလ်လာလို့ပါ”

“ ဒီလိုလား အင်းအင်း ဖြူ့စိတ်ကြိုက် ဖြစ်စေရမယ်လေ”

ပြောရင်း သူ ညှောင့်ကာ‌ ညှောင့်ကာ လိုးပြန်သည်။

ဖြူအသေအလဲခံရပြီး ဆလင်းလည်း နို့ကို နယ်လိုက် စို့လိုက် ဖင်ကြီး မြောက်ကြွကာ လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲ တဆုံးဖိနှစ်၍ တရစပ်ဆောင့်ချလိုက်နှင့် နာရီဝက် ကျော်ကြာမျှ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး အရည်ပေပွကာ ပူထူသွားသည့်တိုင် ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက် ကြေမတတ် ဇောကပ်ကာလိုး‌ဆောင့်ရင်း နှစ်ယောက်သား မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်စွာဖြင့် လရည်နှင့် စောက်ရည်များ ပြိုင်တူပင် ပန်းထွက်ကာ ကိစ္စပြီးသွားကြလေသည်။

``````````````````````````````````

အပိုင်း (၃) ဆက်ရန် >>>>>