လိမ္မာသွားသော တူကလေး (စ/ဆုံး)

လိမ္မာသွားသော တူကလေး (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - ကိုကြီးသုည (တိတ်တခိုးတွင် ရေးခဲ့သည်။)

(01)

“ ဟေ့ကောင် ကြွက်စုတ် လိုက်မှာလား…”

ပြောရင်း ဝင်းဇော်က ဝင်ထိုင်သည်။ ဇော်မျိုးက ဆေးလိပ်မီးသွားညှိနေသည်။ ကော်ဖီပလိန်းမှာကာ သိုင်းဝထု္ထ နှင့် ငြိမ့်နေသော နေဝင်းတစ်ယောက် ဝထ္ထုစာရွက်ကို ခေါက်မှတ်၍ပိတ်လိုက်ပြီး အညောင်းဆန့်လိုက်သည်။ ဝင်းဇော်ကိုကြည့်ရင်း

“ ဘယ်လဲ ဒေါ်ဂျမ်းလား အပြည့်ဆိုရင်တော်ပြီ…”

“ လိုက်မှာလား မလိုက်ဖူးလား လီးလိုလို မှိုလိုလို လာမလုပ်နဲ့…”

ဇော်မျိုးက ဆောင့်အောင့်ပြောဆို၍ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ နေဝင်း၊ ဝင်းဇော်၊ ဇော်မျိုးက ကျောင်းတူ အတန်းတူ သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်သည်။ ၈တန်းနှစ်မှာတွဲမိကြပြီး အခု၉တန်းဖြေထားကာ အခုနွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်မှာ အားနေကြသည်။ ဒီနှစ်ဆယ်တန်းတက်ရတော့မည်။ သူတို့သုံးယောက်က အတွဲညီကာ သုံးယောက်ပေါင်း လောင်းကျော်လေ့ရှိသည်။ သူတို့ထဲမှာ နေဝင်းက အသက်အကြီးဆုံး။ ဖြစ်ပုံက ၈တန်းကို နှစ်ခါကျခဲ့တာက နေဝင်း၊ ဇော်မျိုးက တခါကျခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ နေဝင်းကသုံးနှစ်မြောက်၊ ဇော်မျိုးက နှစ်နှစ်မြောက်တွင် ၈တန်းကို အစိုးရစစ်မှ ကျောင်းစစ်သို့ပြောင်းခဲ့ရာ ထိုနှစ်တွင်မှ အောင်မြင်ခဲ့ကြသည်။ ဝင်းဇော်က အငယ်ဆုံးဖြစ်ပြီး ဇော်မျိုးက ၁၈နှစ် နေဝင်းက ၁၉နှစ် ဝင်းဇော်က ၁၆နှစ်ဖြစ်လေသည်။ ယခု ဖူးကားကြည့်ဖို့ အဖော်ညှိနေခြင်းဖြစ်သည်။

နေဝင်းက အပြည့်ဆိုသိပ်မကြိုက် တခါတန်းချွတ်ကာ လိုးတော့ ပေါ့သည်ဟုထင်သည်။ အမ်စီကျ ရသခံစားမှုလေးတွေပါက စိတ်ပိုထစေသည်ဟု ခံစားမိသည်။ အခုလာခေါ်လျက်နဲ့ မလိုက်ရင် ဟိုနှစ်ကောင်က နားမီးကြွေထိုးလို့ တော်တော်ပြီးမှာမဟုတ်။

“ ငါလိုးတဲ့မှ လိုက်မယ်ကွာ လိုက်မယ် ဟက်ကားပဲ ကြိုက်လို့ပါကွ…”

“ လီးတဲ့မှ ဖူးကားနဲ့ ဟက်ကား ဘာများကွာလို့လဲ စောင်ခြုံလိုးတာနဲ့ စောင်မခြုံပဲလိုးတာပဲကွာတာပါကွာ…”

“ စောက်စကားမများနဲ့ လာသွားမယ်ကွာ ကြွက်ကြီး မင်းဘီးယူခဲ့…”

“ အေး ဂိုးစို့…”

နေဝင်းက လက်ဖက်ရည်ဖိုးရှင်းလိုက်ကာ စက်ဘီးနင်းကာ ထွက်ခဲ့ကြသည်။ ဒေါ်ဂျမ်းရုံက ပုံမှန်ရက်တွေမှာ အက်ရှင်ကားတွေပြသော်လည်း စနေတနင်္ဂနွေဆို နေ့လည်ပိုင်းမှာ အပြာကားပွဲစဉ် သီးသန့်ရှိသည်။ စနေတနင်္ဂနွေ ညပိုင်းမှာတော့ ဘောလုံးပွဲတွေ တောက်လျှောက်ပြတော့တာဖြစ်သည်။ အိမ်တိုင်းစေ့ တီဗွီအောက်စက် မရှိကြသေးသော အချိန်ဖြစ်ကာ ရုပ်ရှင်ရုံအငယ်စားလေးများ အလုပ်ဖြစ်သောကာလဖြစ်သည်။

“ သုံးယောက် ခြောက်ရာပါ…”

ဇော်မျိုးက နှစ်ရာတန် သုံးရွက်ထုတ်ပေးလိုက်သည်။ ခါတိုင်းရိုးရိုးပွဲဆို တစ်ရာ အခု ဖူးကားကျ နှစ်ဆတက်ယူသည်။ သို့သော် ရိုးရိုးပွဲထက် လူပိုဝင်လေသည်။ ရုံထဲဝင်ကာ မြင်ကွင်းကောင်း၍ ချောင်ကျသော နေရာတွင် ထိုင်လိုက်ကြသည်။ မကြာမီ မီးအမှောင်ကျသွားကာ ရုပ်ရှင်စပြတော့သည်။

ပြသောဇာတ်ကားက ဒရာမာ အချစ်အမ်စီကားဖြစ်ကာ ချစ်သူခြင်းချစ်ရည်လူးသော အခန်းများပါသဖြင့် နေဝင်းအကြိုက်နှင့် ကွက်တိဖြစ်နေသည်။ လီးကလည်းတောင်ကာ စိတ်ကြွလာ၍ ဂွင်ထုဖို့ပြင်နေစဉ် ရုအပြင်ဘက်ဆီမှ

“ ဟာ ဆရာတို့ ပြေးကြဟေ့ ပြေး ဖမ်းပြီ…”

ဟူသော ရုန်းရင်းဆံခတ်အသံများကြားလိုက်ရသဖြင့် ရုံထဲရှိလူများလည်း ရုတ်ရုတ်ဖြစ်ကုန်ကြသည်။ လျှင်တဲ့သူများကတော့ ပြတင်းပေါက်များဖွငိ့ကာ ခုန်ချထွက်ပြေးကြတော့သည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ရဲများ မီးသတ်များ စွမ်းအားများဝင်လာကာ

“ မပြေးကြနဲ့ ဂွနဲ့ဆွဲမှာနော်…”

ဟူသောအသံများးဖြင့် ပြေးပေါက်အသီးသီးကို ပိတ်ဆို့လိုက်ကြတော့သည်။ ဇော်မျိုး လွတ်သွားကာ သူနှင့် ဝင်းဇော် အဖမ်းခံကြရသည်။ ဖမ်းမိသူများကို အပြစ်ပေးသည့်အနေဖြင့် ကတုံးတခြမ်းတုံး မျက်ခုံးမွှေးတခြမ်းရိတ်လေသည်။ ရုံပိုင်ရှင်ကို ဒဏ်ရိုက်ကာ ခံဝန်ထိုးခိုင်သည်။ နေဝင်းနှင့် ဝင်းဇော်မှာ အကြီးအကျယ်စိတ်ညစ်နေတော့သည်။

ကတုံးတခြမ်းအတုံးခံရတာက ကျန်တခြမ်းထပ်တုံးလိုက်လျှင် ကိစ္စပြတ်သည်။ မျက်ခုံးမွှေးတခြမ်း အရိတ်ခံရတာက ကျန်တခြမ်း ထပ်ရိတ်ရင်လည်း ဖူးကားကြည့်တာ အဖမ်းခံရတဲ့ကောင်ဟု လူသိကာ အလှောင်ခံရမည်ဖြစ်သည်။ ကံကောင်းတာလား ကံဆိုးတာလားတော့မသိ။ ရုံးမှ ကွက်စိတ်မှူ းတစ်ယောက်က နေဝင်းနှင့် ဝင်းဇော်ကိုမြင်တော့

“ ဟေ့ ဒီကလေးနှစ်ယောက်ကို မရိတ်နဲ့ သူတို့က ကျောင်းသားတွေ…”

“ လေးတင်မောင် ဘယ်လိုလုပ်ချင်လို့လည်းဗျ…”

“ ဒီလိုလုပ်လိုက်ပါ ဗိုလ်လေး သူတို့က စတိတ်ကျောင်းသားတွေပါ သူတို့မိဘတွေဆီ စာပို့လိုက်ပါ့မယ် ကလေးတွေဆိုတော့ လျော့ပေါ့ပေးလိုက်ပါဗျာ…”

“ လေးတင်မောင်တို့ သဘောပါ ရုံးဆိုဒ်ကို ကျနော်တို့က ပူးပေါင်းပေးတာပဲရှိတာပါ ရဲအရေးပိုင်တာမှ မဟုတ်တာပဲ…”

“ ဟေ့ကောင် နှစ်ကောင် သွားကြတော့ မင်းတို့မိဘတွေဆီ တိုင်စာပို့လိုက်မယ် နေဦး နေဦး နောက်မှတ်လောက်အောင် ကတုံးတုံးပေးလိုက် မျက်ခုံးမွှေးတော့မရိတ်နဲ့တော့…”

ဟုပြောသဖြင့် ကတုံးတခြမ်း အတုံးခံရတော့သည်။ သွားခွင့်ရသည်နှင့် နှစ်ယောက်သား ဆံပင်ညှပ်ဆိုင်ပြေးကာ ကျန်တခြမ်းကို အမြန်ရိတ်ခိုင်းရတော့သည်။ ဝင်းဇော်က အကြီးအကျယ်ညစ်နေသလို သူကလည်း အိမ်ပြန်ရမှာ လန့်နေသည်။ မိုးချုပ်မှ ပြန်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်မိကြသည်။

………………………………………………………

(02)

“ အိမ်ရှင်တို့ အိမ်ရှင်တို့ အိမ်ရှင် ဦးဝင်းမောင်ရှိပါသလား…”

အခန်းထဲတွင် မီးပူတိုက်အဝတ်ခေါက်နေသော နှောင်းနှောင်းရီ အိမ်ရှေ့မှ ခေါ်သံများကြောင့် မီးပူပိတ်ကာ ထထွက်လာခဲ့သည်။ အိမ်ရှေ့မှာ ရပ်ကွက်အုပ်ချုပ်ရေးရုံမှ ရာအိမ်မှူ းနှင့် လူကြီးနှစ်ယောက် ရောက်ရှိနေကြသည်။

“ ဘာကိစ္စများပါလဲရှင်…”

“ ဦးဝင်းမောင်ရဲ့သားနေဝင်းကို ဆုံးမပေးဖို့ အသိပေးတာပါ…”

“ ရှင် ! ! ဘာများဖြစ်လို့ပါလဲရှင် ဖြစ်ဉ်ကို စာထဲမှာ ရေးထားပါတယ် ရုံးကနေ စာပို့တဲ့ သဘောပါကွယ်…”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါရှင် ကျမ ဆုံးမထားပါ့မယ်ရှင်…”

“ အေး အေး အဲ့ဒါဆို လေးလေးတို့ ပြန်ဦးမယ်ကွယ်…”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါရှင် ကျေးဇူးပါပဲရှင့်…”

လူကြီးများပြန်သွားသောအခါ နှောင်းနှောင်းရီ စာအိတ်ဖွင့်ကာ ဖတ်ကြည့်တော့ အသားတဇတ်ဇတ်တုန်ကာ ဒေါသထွက်လာတော့သည်။ လူကြည့်တော့ လက်တောက်လောက် ဒင်းက နှာဘူးထချင်နေပြီ။ ယောက်ျားတွေများ ကြီးကြီး ငယ်ငယ် တဏှာရူးချည်းပဲဟု နားလည်မိသည်။ နေဝင်းဆိုတာ နှောင်းနှောင်းရီရဲ့ လင်ပါသား တူတော်သည်ဆိုလည်းမမှား။ ဝင်းမောင်က နှောင်းနှောင်းရီရဲ့ အမတင်တင်ရီရဲ့ ယောက်ျား။ အမတင်တင်ရီက နေဝင်းမွေးပြီး မီးတွင်းထဲမှာ သွေးတက်ပြီး အသက်ပါသွားတာ။ အဲ့ဒီ အနှီးထုတ်ကထဲက ဒင်းကို သူမပဲပြုစုခဲ့ရတာ။

ဝင်းမောင်က တင်တင်ရီဆုံးပြီးတော့ နှောင်းနှောင်းရီကို အတည်အလင်း လက်ထပ်ယူသည်။ သူပြောတာက သူ့သားအတွက် နှောင်းနှောင်းရီသာ အသင့်တော်ဆုံးဖြစ်လို့တဲ့။ ဝင်းမောင်က သဘောၤသား ဝင်ငွေကောင်းသည်။ သူ့တူလေးအတွက်မဟုတ်ပဲ သူစိမ်းအတွက်ဖြစ်မှာလည်း မလိုလား။ ပြီးတော့ အမနဲ့ညီမ နှစ်ယောက်ထဲသာရှိသော နှောင်းနှောင်းရီအဖို့ ခိုကိုးရာမဲ့တကောင်ကြွက်ဖြစ်နေတာလဲ အချက်တစ်ခု။ အကြောင်းကြောင်းတွေကြောင့် ငြင်းမနေတော့ပဲ ခေါင်းငြိမ့်လက်ခံခဲ့တာ။

နေဝင်းက တမိပေါက် တယောက်ထွန်း ကောင်းတဲ့နေရာမှာတော့မဟုတ်။ မလုပ်ပါနဲ့ဆိုတာမှ ရွေးလုပ်သည်။ လက်တဲ့စမ်းသည်။ ပေတေတေ လူဆိုးလေးတစ်ယောက်။ ခုလဲအတတ်စမ်းနေပြီ။ ဘယ်လို ဆုံးမရမှာလဲ မသိတော့။ ရိုက်လည်း ရိုက်ရိုက်သာရှိတော့မည်။ဒီကောင်လေး ဘာတွေများ တခြားလုပ်ထားသလဲ ဆိုတာကို သိရန် သူ့အခန်းထဲ ဝင်ရှာရမည်ဟု စိတ်ကူးမိတော့သည်။

နေဝင်းအခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ အိပ်ယာပေါ်မှာ ရှာကြည့်တော့ နှောင်းနှောင်းရီ နှုတ်ခမ်းဝိုင်းသွားရသည်။ နေဝင်းရဲ့ခေါင်းအုံးအောက်မှာ သူရဲ့ ပင်တီအနက်ရောင်လေးကို တွေ့လိုက်ရတာကြောင့်ဖြစ်လေသည်။ ပင်တီ ထိုပင်တီ အနက်ရောင်လေးက ဝင်းမောင် သဘောၤနားတော့ နိုင်ငံခြားက သေချာဝယ်လာပေးတဲ့ပင်တီ။ စောက်ပတ်ကို ဇာပါးပါးလေးပဲ ဖုံးထားကာ မြင်ရသူ ယောက်ျားသားတို့၏ ရာဂစိတ်ကိုနှိုဆွစေသော sexyကျကျ ပင်တီမျိုးဖြစ်သည်။ သူနှင့်တဆက်ထဲ ဘရာစီယာလည်းရှိသေးသည်။ ဝင်းမောင် နောက်ဆုံးအခေါက်ပြန်လာတော့ သဘောၤတက်ခါနီး ဒီပင်တီဝတ်ဆင်စေလျက် တညလုံးလိုးသွားတာ။ နောက်ရက်ကျ ပျောက်နေလို့ ဒေါင်းတောက်အောင် ရှာနေရတာပါ။ ဒီကောင်လေးက ယူထားတယ်ဆိုတော့ ဧကန္တတော့ ဧကန္တပဲဟု နှောင်းနှောင်းရီ အတွေးဝင်လာမိတော့သည်။

ဗီရိုထဲဆက်ရှာတော့ သူ၏ လက်ပြတ်အင်္ကျီနှင့်ရိုက်ထားသောပုံလေးကို Noteစာအုပ်ကြားမှာ ညှပ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ စာအုပ်ထဲဖတ်ကြည့်တော့ နှောင်းနှောင်းရီကို ရင်ခုန်မြတ်နိုးစွာချစ်မိနေကြောင်း။ သူ့အဖေ ဝင်းမောင် ပြန်လာရင် နှောင်းရီနဲ့ သူ့အဖေ လိုးပွဲဆင်နွဲတာကို ချောင်းကြည့်၍ မချင့်မရဲဖြစ်ရကြောင်း။ ဝင်းမောင်က နှောင်းနှောင်းရီကို ပြောပြသော Sexခံစားမှုများအကြောင်းကို နားထောင်ရ၍ နှောင်းနှောင်းရီကို ပို၍လိုးချင်ကြောင်း။ လိုချင်တာမရ၍ နှောင်းနှောင်းရီကို အရွဲ့တိုက်ကာ မဟုတ်တာတွေလုပ်မိကြောင်း စသော အကြောင်းအရာများကို ရေးသားထားလေသည်။

ဝင်းမောင်က သဘောၤသားဆိုတော့ လိုင်းစုံကာ အမြင်ကျယ်သည်။ Sexနဲ့ပတ်သက်လို့ လေ့လာအားကောင်းသည်။ Sex၏ စိတ်ခံစားမှု အကြောင်းအရာများကို သေချာရှင်းပြသည်။ နေဝင်းက ဘယ်ချိန်ကထဲက ချောင်းနေမှန်းမသိ။ ဝင်းမောင် ပြောပြတဲ့အထဲတွင် သွေးသားရင်းချာ ကာမစက်ယှက်မှုများအကြောင်းလည်းပါသည်။ ဗီဒီယိုတွေလည်းဖွင့်ပြသည်။

ဝင်းမောင် ကောင်းမှုကြောင့် သူမသည် Sexနှင့်ပတ်သက်၍ တော်တော်များများသိလာရသည်။ နေဝင်းက လိုချင်တာမရ၍ အရွဲ့တိုက်နေတဲ့ပုံစံ။ ဘယ်အချိန်ကထဲက ဒီကလေး အတတ်ကောင်းတွေ တတ်လာတယ်မသိ။ ဆိုးပေတေနေသော သူ့တူကို မည်သို့ ဆုံးမရမည်ကို နှောင်းနှောင်းရီ စဉ်းစားခန်းဝင်နေမိတော့သည်။

………………………………………………

(03)

ည ၇ နာရီထိုးတော့မှ နေဝင်း တစ်ယောက် ဝင်းဇော်ဖြင့် လမ်းခွဲကာ အိမ်သို့ ကုတ်ချောင်း ကုတ်ချောင်းဖြင့် ပြန်လာခဲ့သည်။ ကတုံးရိတ်ထား၍ ခေါင်းကလည်း အေးခနဲ့ အေးခနဲ့။ ရေမချိုးရသေး၍ ဆံပင်စတွေကလည်း ကြာတော့ ချွေးဖြင့် ယားလာသည်။ ဆံပင်ညှပ်ဆိုင်မှာ အင်္ကျီချွတ်ခဲ့ပေမယ့် ရဲတွေဆီတုန်းက မချွတ်ပဲ အရိတ်ခံခဲ့ရတာ။ အိမ်သာပြန်ရတာ တီနှောင်းက ဘာပြောဦးမယ်မသိ။

အိမ်တံခါးဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်တော့ တီနှောင်းက ကိုရီးယားကားကြည့်နေသည်။ သူက အသာလေး နောက်မှ ဝင်လာသည်။ တီနှောင်းနောက်ရောက်သောအခါ

“ ဟိုကလေး ဘာကုတ်ချောင်းကုတ်ချောင်း လုပ်နေတာလည်း လာခဲ့ပါဦး ဒီကို…”

“ ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါ တီနှောင်း…”

တီနှောင်း၏ ဘယ်ဘက်မျက်နှာမူထားသော ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ နေဝင်းမှာ မျက်လွှာအောက်ချထားရသည် ရင်ထဲမှာတော့ ဗလောင်ဆူနေချေပြီ။ တီနှောင်း၏ ဆူတာဆဲတာရိုက်တာ ခံရမှာထက် သူ့ရင်ကို ဗလောင်ဆူစေတာက တီနှောင်း၏ ပုံစံပင်ဖြစ်၏။

ဂုတ်ထောက်နေသော ဆံပင်ကို ကျားပါးစပ်ကလစ်ဖြင့် အပေါ်သိမ်းညှပ်ထားသည်။ ဆံပင်သိမ်းထားသော တီနှောင်း၏မျက်နှာသည် ရှင်းသန့်နေကာ ဆွဲဆောင်မှုရှိသည်ဟု နေဝင်း ခံစားရလေသည်။  ဝတ်ထားတာက လည်ဟိုက်ခါးပြတ်စွပ်ကျယ် အနက်ရောင်လေးနှင့် ဝမ်းကွာတ ဂျင်းဘောင်းဘီလေး။ အသားအရေဖြူ ဖွေးနေသော တီနှောင်းက အရမ်းဆက်ဆီကျနေသည်။ လှုပ်ရုံလေးလှုပ်ကာ စကားသံလေးတွေအံကျနေသော နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက နှုတ်ခမ်းနီအဆီဆိုးထားသဖြင့် စိုတောက်နေသည်။ တီနှောင်းနှုတ်ခမ်းတွေက ထူနေတာမဟုတ်ပဲ ပါးပါးလေးနှင့် ရှေ့သို့ဖူးညွတ်နေတာဖြစ်သည်။ ဇာတ်လမ်းကပြီးသွားသဖြင့် အခွေလဲရန် တီလေးက မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။

နေဝင်း အသက်ရူမှားသွားသည်။ စွပ်ကျယ်အနက်နှင့် ဂျင်းဘောင်းဘီဝမ်းကွာတဝတ်ထားသော တီနှောင်းသည် ရုတ်တရက်ကြည့်ပါက ကာယလေ့ကျင့်ခန်းသရုပ်ပြလေ့ရှိတဲ့ မော်ဒယ်သန္တာလှိုင်အလား ထင်မှတ်မှားစရာ။ အဆီပိုမရှိ ချပ်ကပ်နေသော ဗိုက်သားပြင်က ထင်းထွက်နေကာ ချက်ကလေးကလည်း မခို့တရို့ပေါ်နေသည်။ ဖြူ ဖွေးသွယ်လျနေသော ပေါင်တံရှည်ရှည်တွေက ဆင်နှာမောင်းလို ပြေပြေလေး အသားအရေကလည်း တညီထဲဖြစ်ကာ လမ်းလျှောက်သွားသော တီလေးပုံစံက မြင်တာနဲ့ လီးတောင်စေပါသည်။

“ မင်းအပြစ် မင်းသိသလား…”

“ ဟုတ် ဟုတ်သိပါတယ် တီနှောင်း…”

“ အေး အခု အပြစ်မပေးသေးဘူး ရေမိုးချိုးပြီးလာခဲ့ ဒီနေ့ည မင်းနဲ့ ငါအတွေ့ပဲ…”

ခေါင်းငိုက်စိုက်ချကာ ထွက်သွားသော နေဝင်းကျောပြင်ကို ကြည့်ရင်း နှောင်းနှောင်းရီ ပြုံးလိုက်မိသည်။ နှောင်းနှောင်းရီ ဝင်းမောင်နဲ့ ညားတော့ ၁၉နှစ်။ လောကအကြောင်း ကာမအကြောင်း ဘာဆို ဘာမှမသိသေး။ ဆိုရှယ်ခပ်ကျကျနေတတ်သော ဝင်းမောင်က ဘာမှမသိသေးသော အရိုင်းလေးကို လိုချင်သည့်ပုံစံ ဖြစ်အောင် သေချာသွင်းယူသည်။ လမ်းလျှောက်တာကအစ အနေအထိုင်၊ အပြောအဆို၊ ကိုယ်ခန္ဓာပုံစံ၊ အလှအပထိန်းသိမ်းမှု အားလုံးကို သိရှိနားလည်စေရန် အပြည့်အဝပံ့ပိုးကာ သင်စေသည်။ 

တစ်နှစ်အတွင်းမှာ နှောင်းနှောင်းရီသည် အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ စမတ်ကျစွာ လှပဆွဲဆောင်မှုအောင် ပြင်ဆင်နေထိုင်တတ်လာသလို ယောက်ျားတို့၏ အကြောကိုလည်း သိရှိလာသည်။ သည်လောက်နဲ့တင်မပြီးသေးပဲ ပေါ်ပြူ လာဖြစ်လာသော လိင်ခံစားမှုများ၊ လိင်စိတ်များအကြောင်းကိုလည်း နားလည်သိရှိအောင် ဝင်းမောင်က ရှင်းပြလေသည်။ ထို့ကြောင့် နှောင်းနှောင်းရီသည် MILF, ONS, Swing, Cuckold, Role Play, BDSM, Triple Play, Foursome, Taboo, Incest အစရှိသော လိင်ခံစားမှုများကို သိရှိနားလည်ခဲ့သည်။ 

နှောင်းနှောင်းရီ၏ ထူးခြားချက်မှာ သမရိုးကျမဟုတ်ပဲ ဆန်းပြားသော အခြေအနေတခုခုကို မြင်တွေ့သိရှိရပါက ကာမသွေးဆိုးများ ထကြွသောင်းကျန်းတတ်၏။ ဘာရယ်မဟုတ် ကြောငြာထဲမှာ ရုပ်ရှင်ထဲမှာ ထီးကွယ်ပြီးနမ်းကြတာမျိုး၊ ပန်းခြံမှာ ချိန်းနေသောအတွဲများ ကိုင်နေတာကို မြင်ရတာမျိုး၊ အသိမိတ်ဆွေများထဲမှ အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်တာကို ကြားသိရတာမျိုး စသော ရှေ့ဆက်တွေးပါက လိုးကြလေသတည်းဟူသော အဖြစ်အပျက်မျိုးသိရှိပါက စဉ်းစားရင်း စိတ်ထလာတတ်သည်။

ဝင်းမောင်က ရိုးမသွားအောင် အစီစဉ်များချကာ လုပ်တတ်သည်။ တခါက ဝင်းမောင် သဘောၤနားနေသောအချိန်တွင် လိုးရန်ပြင်ဆင်ကြသည်။ ဝင်းမောင်ဒီတခါ ဝယ်လာသော ပစ္စည်းကို သိရတော့ နှောင်းနှောင်းရီမှာ အထန်းကြီးထန်နေတာ့သည်။

လိမ္မော်ရောင်တောက်နေသော ဆံပင်အတု ခေါင်းပေါ်မှာစွပ်ပြီး မှန်ကြည့်သောအခါ သူက တခြားသူတယောက်ဖြစ်သွားသလို ခံစားမိတော့သည်။ လိမ္မော်ရောင်ဆံပင်လေးနှင့် ဗဂျားမားခဲပုတ်ရာင်ကို ဘာအခုအခံမှမပါပဲ ဝတ်ထားသော အမျိုးသမီးတယောက်နှင့် မိမိခင်ပွန်း ဝင်းမောင် လိုးကြသည်ဟုတွေးမိတိုင်း အရေစိုလာရလေသည်။

ဝင်းမောင်အခန်းထဲ ဝင်လာသောအခါ သူ့ပုံစံကို မြင်တွေ့ပြီး အင်္ကျီကို အမြန်ချွတ်ကာသူ့ကိုပွေ့ချီ၍ ခုတင်ပေါ်သို့ခေါ်ခဲ့ပါတော့သည်။ ခုတင်ပေါ်ရောက်သောအခါ အသာချထားပြီး ဗဂျားမားကို ဆွဲဖြဲလိုက်လေသည်။

“ ဗြိ…”

“ ကိုကလဲ အင်္ကျီအကောင်းကြီးကို…”

“ မလိုဘူး နောက်ကြိုက်သလောက်ဝယ် အခုကိုမရတော့ဘူး ကို့ရဲ့ နတ်သမီးလေးကြောင့် အချစ်ဒီဂရီတွေတက်လာပြီ…”

ဟု ပြောပြောဆိုဆို သူမ၏ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများကို စုပ်နမ်းပါတော့သည်။ နမ်းနေရင်း နို့သီးလေးများကိုချေပေးတော့ စောက်ရေက ရွှဲခနဲ့ထွက်လာသည်။ အားရအောင်နမ်းပီးသောအခါ ဝင်းမောင်က အောက်သို့ လျောခနဲ့ဆင်းကာ စောက်ရေတွေရွှဲနေသော နှောင်းနှောင်းရီ စောက်ပတ်ကို အပြားလိုက်ပင့်ယက်လေသည်။

“ အ…အ ကို အား အာ ကို အ ကောင်း အာ…”

ရလာသော အရသာက ကောင်းလွန်းနေသည်။ ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်နိုင်။ သူတွေးမိနေတာက မှန်ထဲမှာမြင်ရသော ဆံပင်လိမ္မော်ရောင်နှင့် ကောင်မလေးလေးဖီးတက်နေပုံကို မှန်းမြင်ယောင်ရင်း စိတ်ထန်နေသည်။ အတန်ကြာယက်ပြီးသောအခါ ဝင်းမောင်က သူ့လီးကြီးကို နှောင်းနှောင်းရီစောက်ပတ်ဝမှာ အသာတေ့ထားလိုက်သည်။ မသွင်းပဲ တေ့ရုံသာတေ့ထားသောကြောင့် မရိုးမယွဖြစ်လာသည်။ လီးဝင်လာစေရန် ကော့ပေးသော်လည်း ဝင်းမောင်က ကိုယ်ကိုယို့ကာ တေ့ရုံသာတေ့ထားလေသည်။ နှောင်းနှောင်းရီမှာ လီးလိုချင်လွန်းသောကြောင့် ဝင်းမောင် လိုချင်သော ပုံစံအတိုင်း ပက်ပက်စက်စက်ပြောချလိုက်သည်။

“ ကို လီးကြီးကို လိုချင်လှပါပြီ နှောင်းစောက်ပတ်ထဲမှာ ယွပိုးထိုးနေလို့ ကို့လီးနဲ့လိုးပေးပါ လိုးလိုက်စမ်းပါ ဆံပင်လိမ္မော်ရောင်နဲ့ ယွထနေတဲ့ ကောင်မလီးဝင်မှ ငြိမ်သွားမှာပါ အဲ့ဒါကြောင့် ကို့ရဲ့ လီးနဲ့ နှောင်း စောက်ပတ်ထဲသွင်း လိုးပါတော့ လိုးပါတော့ ဟင့်…”

နှောင်းနှောင်းရီ စကားသံဆုံးသည်နှင့် ဝင်းမောင်က အားနှင့် ဖိစိုက်ချလိုက်သည်။ လီးကြီးက စောက်ပတ်ကို တရှိန်ထိုး ထိုးခွဲကာ လီးတဝက်ကျော်ကျော်ခန့်ဝင်သွားတော့သည်။ ဝင်းမောင်က တချက်ဆကာ နောက်ထပ် အားစိုက်ကာ ဖိသွင်းလေရာ လီးတချောင်းလုံးဝင်သွားလေသည်။ လီးဆုံးဝင်ပြီဆိုသည်နှင့် ဝင်းမောင်က မနားတမ်း တောက်လျောက်  စက်သေနတ်ပစ်သလို အားကုန်ဆောင့်တော့သည်။ နှောင်းနှောင်းရီအဖိုကား ဆွေမေ့မျိုးမေ့လောက်အောင် ကောင်းခြင်းများဖြင့်ပြည့်စုံနေသော အချိန်ဖြစ်တော့သည်။

ဝင်းမောင်နှင့် အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်စားမြုံ့ပြန်စဉ်းစားရင်း စာက်ရေများစိမ့်လာကာ စိတ်ထလာသည်။ ဆံပင်လိမ္မော်ရောင်လေးကို သတိရကာ ထုတ်၍ ခေါင်းပေါ်စွပ်ထားလိုက်သည်။  နေဝင်း ပြန်လာတော့ သူ့ပုံစံတွေ့ကာ တော်တော်ဟတ်ထိသွားမည်မှာ သေချာလှသည်။ ရေချိုးရင်း သူမကိုမှန်းကာ ဂွင်းထုမည်မှာလည်း သေချာသလောက်ပင်။ ဒါကြောင့် နောက်ရေချိုးခန်းရှိရာသို့ထွက်လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းတံခါးပိတ်ထားကာ ရေသံမကြားရ။

“ နေဝင်း မြန်မြန်ချိုးစမ်း အချိန်ဆွဲမနေနဲ့ ဘာလုပ်နေတာလဲ…”

နေဝင်း ရှော့ရကာ ဖီးအောက်သွားပုံရသည်။ ပြန်အော်သံကြားလိုက်ရတော့သည်။

“ ဟုတ် တီနှောင်း ဆပ်ပြာတိုက်နေလို့ပါ…”

“ အေး ဆပ်ပြာပဲတိုက် ရေချိုးပြီးထွက်ခဲ့ ဘာတွေညာတွေ လုပ်မနေနဲ့ ကြားလား…”

“ ဟုတ်တီနှောင်း ရေချိုးပါပီ…”

ဟု ပြောသံနှင့်အတူ ရေတဗွမ်းဗွမ်း လောင်းချိုးနေသောအသံကြားလိုက်ရလေသည်။

………………………………………………

(04)

ထင်သည့်အတိုင်း တီနှောင်းက နားညီးပေတော့မည်။ ဒီတခါနားညီးခံရတာ စိတ်မညစ်သည့်အပြင် ပျော်နေမိသည်။ တီနှောင်းဝတ်ထားပုံက အပြတ်ဟော့သည်။ သူ့စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့။ ရေချိုးခန်းထဲတွင် ထိုင်၍ မျက်စိမှိတ်ကာ တီနှောင်းကိုမြင်ယောင်ပုံဖော်ရင်း မာတောင်နေသော လီးကို တချက်ခြင်းရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်လုပ်ပြီး ဂွင်းထုမိတော့သည်။ ဖီးစတက်လာသည့်အချိန်တွင် အပြင်မှ စူးရှကျယ်လောင်သာ တီနှောင်း၏ အသံကြီးက သာယာမှုများကို ဆိတ်သုဉ်းသွားစေသည်။

“ နေဝင်း မြန်မြန်ချိုးစမ်း အချိန်ဆွဲမနေနဲ့ ဘာလုပ်နေတာလဲ…”

ဖီးပျက်ကာ ကသိကအောက်ဖြစ်သွားရသည်။ ပြန်မထူးပါက ပိုဆိုးမည်ဖြစ်သောကြောင့် ပြန်အော်လိုက်ရသည်။

“ ဟုတ် တီနှောင်း ဆပ်ပြာတိုက်နေလို့ပါ…”

ဒါကို တီနှောင်းက ကျေနပ်ပုံမရ။ ဆက်ရစ်နေသေးသည်။ တော်တော်ရစ်တဲ့ မမကြီးပါပေ။

“ အေး ဆပ်ပြာပဲတိုက် ရေချိုးပြီးထွက်ခဲ့ ဘာတွေညာတွေ လုပ်မနေနဲ့ ကြားလား…”

“ ဟုတ်တီနှောင်း ရေချိုးပါပီ…”

ဟု ပြောကာ ရေတဗွမ်းဗွမ်း လောင်းချိုးလိုက်သည်။ ရေချိုးပြီး အင်္ကျီဝတ်ကာ တီနှောင်းဆီသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲရောက်သောအခါ နေဝင်းမှာ ရင်တဒိတ်ဒိတ်ခုန်လာတော့သည်။ တီနှောင်းက လိမ္မော်ရောင် ဆံပင်တုလေးကို စွပ်ထားလေသည်။ သူဝင်လာတာမြင်တော့ တီနှောင်းက

“ လာခဲ့ မင်းအပြစ်မင်းသိလား…”

“ ကျနော် အပြာကားကြည့်မိတာ အပြစ်ရှိပါတယ်…”

“ ဘာ အပြာကားကြည့်တာ လူငယ်ပဲ ငါအပြစ်မပြောဖူး ငါနဲ့ အတူတူကြည့်တောင်ရတယ် အခုဟာက မင်း ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လုပ်ထားတဲ့အပြစ်ကွ…”

နေဝင်းမှာ အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်ကာ နားမလည်သော မျက်နှာဖြင့် တီနှောင်းအား ငေးကြည့်နေမိသည်။ နှောင်းနှောင်းရီက မျက်နှာကိုတင်းမာ ခက်ထန်လျက်

“ မင်း အပြစ်ကိုမသိသေးရင် ပြောပြရသေးတာပေါ့ ဟိုဘက်ဘက်လှည့်ထားစမ်း လက်ပိုက်ထား ကောင်စုတ်လေး…”

နေဝင်းမှာ နားမလည်နိုင်ပဲ တဖက်လှည့်ကာ လက်ပိုက်ထားလိုက်သည်။ နှောင်းနှောင်းရီက သူမ၏ ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်သည်။ အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းသွားတော့သည်။ ဆိုဖာပေါ်မှာ အုပ်ထားသောအဝတ်ကို ဖယ်လိုက်တော့ နေဝင်း၏ Noteစာအုပ်၊ သူမဓာတ်ပုံနှင့် သူမ၏ပင်တီအနက်ရောင်လေးကို ယူလိုက်ကာ မြှောက်ကိုင်ထားရင်း

“ ဒီဘက်ကိုလှည့်စမ်း လူဆိုးလေး…”

နေဝင်း လှည့်လာတော့ သူမက လက်ထဲမှ ပင်တီနှင့် စာအုပ်ကိုပြရင်း

“ ဒီပင်တီခိုးယူထားတာ ဘာလုပ်တာလဲ ဒီစာအုပ်ထဲမှာ ရေးထားတာတွေ ဟင်း…”

“ တီနှောင်း သားကိုခွင့်လွှတ်ပါ…”

“ ခုကျမှ ခွင့်လွှတ်ပါ ဟလား အမ် လုံးဝခွင့်မလွှတ်ဖူး မင်းငါ့ပင်တီကို ဘာလုပ်တာလဲ မှန်မှန်ပြောစမ်း…

“ သား ရူတာပါ တီနှောင်း…”

“ လာစမ်း လာစမ်း ပင်တီရူတဲ့ကောင် ပင်တီမရူနဲ့ စောက်ပတ်ရူခိုင်းရမယ် လာစမ်း ငါ့ကိုများ ရေးထားလိုက်တာ ပေါက်တတ်ကရ လာရူလှဲ့စမ်း…”

တီနှောင်းက ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် သူ့လက်ကိုဆွဲချကာ ဒူးထောက်စေလိုက်ပြီး ခေါင်းကိုပေါင်ကြားထဲသို့ ထိုးကပ်လေသည်။ ဒီလောက်တော့ နေဝင်း မအပါ။ တီနှောင်း၏ ဆွဲယူမှုအတိုင်း အလိုက်သင့်လေးနေလိုက်ကာ တီနှောင်းအား စတင်ပြုစုတော့သည်။

နှောင်းနှောင်းရီ အသိထဲမှာ မကြာမှီ ချစ်တလင်းခေါ်ရမှာ သူ့တူအရင်းပါလား ဟူသောအသိက သူ့ရင်ကို တလှပ်လှပ်ဖြင့် အလွန်အမင်း စိတ်လှုပ်ရှားစေသည်။ နေဝင်းက တီနှောင်းရဲ့ ဆီးခုံဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို နေရာအနှံ့ သူ့နှာခေါင်းကြီးဖြင့် လိုက်နမ်းသည်။ လက်တွေက တီနှောင်း ကိုယ်အောက်ဖက်ကို ထိုးသွင်းကာ တင်းအိနေသော ဖင်တုံးကြီးတွေကို ဆုတ်နယ်ပေးသည်။ မိန်းမ မလိုးဖူးပေမယ့် စာဖတ်ထားသော အသိ၊ ရုပ်ရှင်ထဲမှ အမြင်၊ နောင်တော်ကြီးများထံမှ နာယူမှတ်သားထားသော ဗဟုသုတများ အတိုင်း တီနှောင်းအား အစွမ်းကုန် ပြုစုပေးတော့သည်။

သမရိုးကျမဟုတ်ဘဲ သန်စွမ်းငယ်ရွယ်သော လူငယ်လေးဖြစ်သည့်အပြင် တူအရင်းဖြစ်သော နေဝင်း၏ ပြုစုယုယမှုကို ကြုံတွေ့နေရတာကြောင့် နှောင်းနှောင်းရီမှာ  ကာမစိတ်များ ပိုမိုထကြွနေပေသည်။ နှောင်းနှောင်းရီ ဖင်ကြီးများ မြှောက်ကြွရမ်းကာနေသော အချိန်မှာပင် နေဝင်းက စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကြီး အတိုင်း အောက်မှအထက်သို့ ပင့်ယက်ပေးတော့သည်။

“ အ အ အ သားရယ် သားလေးရယ် အ အ …”

ခေါင်းမှ ခြေအဆုံး တကိုယ်လုံးခါရမ်းကာ နေဝင်း၏ ဘာဂျာကို ခံစားရင်း ပေါင်တန်တွေဖြဲ နေဝင်းခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပေါင်ကြားမှ မခွာနိုင်အောင်ဖိကပ်ထားနေမိသည်။ နေဝင်းမှာ မမျှော်လင့်ပဲ ရလာတာက သူအလိုလားအတောင့်တဆုံးသော စိတ်ကူးနှင့်ရူးခဲ့ရသော တီနှောင်းနှင့် ချစ်ပွဲဝင်ခွင့်ကို ရှိသဖြင့် အပျော်ကြီးပျော်ကာ စိတ်ပါလက်ပါ ယက်ပေးလေသည်။ အထက်အောက် အစုန်အဆန်ယက်ပေးရုံမက စောက်ခေါင်းထဲကိုလည်း လျှာဖြင့်ထိုးမွေပေးသည်။ လျှာတဆုံးထုတ်၍ ခပ်တောင့်တောင့်အနေအထားဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ကာ လျှာဖြင့်လိုးပေးတော့ နှောင်းနှောင်းရီတစ်ယောက် နှုတ်မှ တအာအာဖြင့် ညီးညူ ကာ တကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးနေရသည်။

“ အာ အာ အိုး အ အာ အိုး ဝိုး ဝိုး…”

နေဝင်းမှာ သူယက်ပေးလို့ တီနှောင်း အရသာတွေ့ကာ အကောင်းကြီး ကောင်းနေတော့ ကျေနပ်အားရပြီး တီနှောင်းသူ့ကို အစွဲကြီးစွဲစေရန် ပြုစုပေးတော့သည်။ တီနှောင်းရဲ့ ဖင်ပေါက်နီနီလေးကို လျှာဖြင့်ထိုးကာ ကလိပေးသည်။ ဖင်ပေါက်ကိုတလှည့် စောက်ခေါင်းကိုတလှည့် စောက်စိကိုတလှည့်ဖြင့် တလှည့်စီ လျှာဖြင့် ထိုးလိုက် ယက်လိုက်ဖြင့် အစွမ်းကုန်ကျဲလေတော့သည်။

နှောင်းနှောင်းရီမှာ ဝင်းမောင်ယက်ပေးတာထက် နေဝင်းယက်ပေးတာက ပိုကောင်းနေသည်။ ဝင်းမောင်က စောက်ပတ်တမျိုးထဲသာ ယက်ပေးတာဖြစ်သည်။ နေဝင်းက ဖင်ဝလေးကိုပါ ယက်ပေးတော့ အသစ်အဆန်းဖြစ်ကာ စိတ်ကလည်း ကြွသထက်ကြွလာသည်။ အရသာကလည်း သူမတူအောင် ကောင်းလွန်းမကကောင်းလာပြီး လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် နေဝင်းခေါင်းကို ကိုင်ရင်း ခါးကလေးကော့ကာ တဆတ်ဆတ်တုန်၍ စောက်ရေများ ဆစ်ခနဲ့ ဆစ်ခနဲ့ ထွက်ပြီး ကာမလမ်းဆုံးသို့ ရောက်ရှိကာ ပြီးသွားလေသည်။

နေဝင်းက ဆက်ပြီး ယက်နေသည်။ နှောင်းနှောင်းရီမှာ ပြီးသွားသော်လည်း နေဝင်းက ဆက်ယက်ပေးနေသောကြောင့် ကာမခံစားမှုက မကျပဲ ဆက်တက်လာလေသည်။ စောက်ပတ်အတွင်းထဲမှ ယားကာ တစုံတခုကို တောင့်တလာသည်။ ထို့ကြောင့် နေဝင်း ခေါင်းကို အသာလက်ဖြင့် ပွတ်ရင်း

“ သား တီနှောင်းကို ချစ်ပေးတော့ကွာ…”

ဟုပြောလိုက်လေသည်။ နေဝင်းမှာ တီနှောင်းရဲ့ ဆန္ဒက သူလိုချင်တာနှင့် ကွက်တိကျနေသောကြောင့် ဘာဂျာမှုတ်နေရာမှထကာ ကိုယ်ခန္ဓာပေါ်မှာ အဝတ်များချွတ်လိုက်သည်။ တီနှောင်းကလည်း သူ့လက်ပြတ်စွပ်ကျယ်လေးကို ချွတ်လိုက်ရာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်သွားလေသည်။ လိမ္မော်ရောင်ဆံပင်တိုတိုလေးဖြင့် အဝတ်မပါသော တီနှောင်းကိုကြည့်ရင်း နေဝင်း လီးကြီးက မာသထက်မာကာ တအားတောင်မတ်နေသည်။

တီနှောင်းက ညို့ရီသော အကြည့်စူးစူးဖြင့်ကြည့်ကာ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်လျက် သူ့ကို ကြိုနေသည်။ သူကလည်း ချစ်ရည်ရွန့်လဲ့ကာ တမက်သော အကြည့်များဖြင့် တုံ့ပြန်ကြည့်လျက် တီနှောင်းရင်ခွင်ထဲဝင်ကာ သူ့လီးကြီးကို တီနှောင်း၏ စောက်ရေစိုရွှဲနေသော စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

စောက်ပတ်အတွင်းသားများကို ခွဲကာ ဝင်လာသော နေဝင်း၏ လီးနွေးနွေးကြီးမှာ ဝင်းမောင်လီးထက် အတွေ့ထူးကာ ကြီးလဲကြီး ရှည်လဲရှည်လေသည်။ စောက်ပတ်အတွင်းသားများကို အပြည့်အသိပ် ပွတ်တိုက်နေသောကြောင့် နှောင်းနှောင်းရီတယောက် အကြောပေါင်းတထောင် စိမ့်ကာ ကာမအရသာထူးထူးကဲကဲ ခံစားနေသည်။

နေဝင်းကလည်း ဝင်သလောက်ထဲ့ကာ တောက်လျှောက် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး လိုးလေတော့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ အမြဲ မလိုးသောကြောင့် တီနှောင်း စောက်ပတ်ကြီးက  စီးစီးပိုင်ပိုင် ရှိကာ လိုးလို့ကောင်းလေသည်။ နေဝင်း၏ အားသုံးကာ ဆောင့်လိုးသမျှကို နှောင်းနှာင်းရီ အရသာရှိစွာ ခံစားနေသည်။

မျက်လုံးလေးများ စင်းကာ လီးနဲ့ စောက်ပတ် ပွတ်တိုက်၍ ဖြစ်ပေါ်လာသော အရသာကို ခံစားနေသည်။  နေဝင်းမှာ အမတန်လိုးချင်လှသော တီနှောင်းကို လိုးခွင့်ရခြင်းကို ကျေနပ်မဆုံး ဖြစ်နေသည်။

အလိုး အဆောင့်များက ပြင်းထန် သွက်လက်လာသည်။ နှောင်းနှောင်းရီမှာ ကျေနပ်စွာ တအိုအို တအာအာ ညီးသံလေးများပေးကာ အောက်မှ ခါးကိုကော့ကော့ပေးရင်း အားရကျေနပ်စွာ  ခံနေသည်။ အားနဲ့ အင်နဲ့ ဒလစပ်ဆောင့်ပေးတာကို အစွဲကြီးစွဲကာ သိပ်ကြိုက်နေသည်။ ဆီးခုံချင်း ရိုက်သံ တဖန်းဖန်း မြည်အောင်ဆောင့်ပေးရင်း နို့များကို ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။

နှောင်းနှောင်းရီ ကောင်းသထက်ကောင်းလာကာ အောက်ကနေ တအားကော့ပေးလာသည်။ ခြေနှစ်ဖက်ဖြင့် နေဝင်းခါးကို ချိတ်ကာ သူ့ဘက်သို့ ဆွဲကပ်လာသည်။  နေဝင်းက ခါးကနေဆွဲကိုင်ကာ သွက်သွက်လေး ညှောင့်ပေးတော့သည်။ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ နှောင်းနှောင်းရီ တယောက် တကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးလာပြီး ကော့တက်ကာ တအိုအို တအာအာဖြင့် ညီးညူ ရင်း ပြီးသွားလေသည်။ တီနှောင်း ပြီးတော့ နေဝင်းက သူလည်း ခနကြာ ဆက်လိုးရင်း တီနှောင်း စောက်ပတ်ထဲသို့ လရေများ တထုတ်ထုတ်ပန်းထဲ့ကာ ပြီးသွားတော့သည်။

ခနကြာ အမောဖြေပြီး နေဝင်းက တီနှောင်း နှုတ်ခမ်းလေးများကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးဖြင့် နမ်းနေသည်။ အနမ်းရှည်ကြီးအဆုံးမှာတော့

“ ထတော့ လူဆိုးလေး အဒေါ်ကို မယားလုပ်ပစ်တယ်…”

“ တီနှောင်းနဲ့ ပတ်သက်လာရင် အဖေကလွဲလို့ ဘယ်သူ့မှ ကြည့်တာတောင် မကြိုက်ဖူး…”

“ သေချာလို့လားကွာ…”

“ တီနှောင်းရာ ဟိုအရင်ကထဲက သားက ချစ်ခဲ့ရတာပါနော်…”

“ တကယ်ချစ်ရင် တီနှောင်း နေစေချင်သလိုနေမှာလား…”

“ စိတ်ချပါ တီနှောင်း သားအပြောထက် အလုပ်ကို စောင့်ကြည့်ပါ ဒီညကတော့ သားတို့ မင်္ဂလာဦးညနော်…”

“ သွားစမ်းပါ ဒါမျိုးကျတတ်တတယ်…”

“ မဟုတ်ဖူးလား တီနှောင်းရဲ့ သားရဲ့လူပျိုရေတွေကို တီနှောင်းဆီ ပေးလိုက်ရတာ သားကျေနပ်တယ် သားတို့ တညလုံး လိုးရအောင်နော်…”

“ တီနှောင်း စိတ်တိုင်းကျနေမယ်ဆိုရင် မင်းစိတ်ကြိုက်…”

“ ကျနော် ကတိပေးပါတယ်တီနှောင်း…”

ထိုနေ့မှစ၍ နေဝင်းတစ်ယောက် အဒေါ် ပြောသမျှ မြေဝယ်မကျနားထောင်ကာ လိုက်နာသောကြောင့် ဆယ်တန်းစာမေးပွဲကို ဘာသာစုံဂုဏ်ထူးဖြင့် အောင်မြင်ကာ ဆေးတက္ကသိုလ်ဝင်ခဲ့လေသည်။ ဘာသာစုံဂုဏ်ထူးရခဲ့သောကြောင့် တီနှောင်းကို ဖင်လိုးခွင့်ရတာက နေဝင်းအဖို့ ဆေးကျောင်းတက်ရတာထက် ပို၍ပျော်စရာကောင်းပါတော့သည်။

………………………………………………

ပြီးပါပြီ။

ကွီးသုည(AuntyLover)

ပြီးပါပြီ။

............................................⭐⭐⭐⭐⭐..........................................