ကောက်ရ အပိုင်း (၁)

ကောက်ရ အပိုင်း (၁)

milflover mgmg ✍️

မန္တလေးတိုင်းဒေသကြီး၊မြင်းခြံခရိုင်၊ကြီးပင်ရွာနှင့်ဖိုးတုပ်ဖြူရွာအနီးတစ်ဝိုက်ရှိ "  .....    " ဟုခေါ်သော ရွာလေးတစ်ရွာတွင် ကောက်ရ ဟုခေါ်သောကောင်လေးတစ်ယောက်ရှိခဲ့ပါသည်။ (ရွာအမည်ကို ဖော်ပြရန်မသင့်၍အနီးတစ်ဝိုက်ရွာများကိုသာဖော်ပြလိုက်ပါသည်) ထိုကောင်လေးမှာ တစ်ရွာလုံး၏ခိုင်းဖက်လည်းဖြစ်သည်။ ကျွန်လည်းဖြစ်သည်။ အလုပ်သမားလည်းဖြစ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံတွင်လည်း အချစ်တော်လည်းဖြစ်ပြန်သည်။ ထိုကောက်ရ၏ဘဝ အတက်အကျများမှာလည်း အလွန့်ကိုအံဩဖွယ်ကောင်းသည်။ အလွန်ပင်ရိုးရှင်းသလို ရှူပ်လည်းရှူပ်ထွေးပြန်သည်။ ယခုဇာတ်လမ်းမှာ ၁၉၆၅ ခုနှစ်မှ ၂၀၁၇ခုနှစ်ထိ (၅၂)နှစ်အတွင်းဖြစ်ခဲ့သောလူတစ်ယောက်၏ ဇာတ်ကြောင်းသာဖြစ်ပါသည်။

" ကောက်ရ ရေ ကောက်ရ"

" ဗျ  အဒေါ်"

" လာပါဦးဟယ် ငါ့ကိုရွာထိပ်ကကန်ကနေ ရေလေးခပ်ပေးပါဦး ပန်းကန်တွေဆေးချင်လို့ တစ်ပုံးပဲ  "

" ဟုတ်ကဲ့ ပေးပေးဗျ အဒေါ်"

ကောက်ရမှာ ရွာတောင်ပိုင်းမှ ကိုသာအေးတို့အိမ် ခြံစည်းရိုးခပ်ရာတွင် ကူလုပ်ပေးနေပြီး နေ့ခင်းနားချိန်တွင် စားစရာမရှိသောကြောင့် ရွာဘုန်းကြီးကျောင်းသွားစားမည်ဟုထွက်လာချိန်ဖြစ်ပါသည်။ ကိုသာအေးမှာကောက်ရကို မနက်လင်းအားကြီးချိန်ကတည်းက ‌ကူလုပ်ခိုင်းကာ နေ့လည်စားချိန်တွင်လည်း အစားတစ်လုပ်မကျွေးဘဲ အိမ်ရှေ့ထိုင်စောင့်ခိုင်းထားကာ သူတို့မိသားစုမှာ အိမ်ရှေ့စားပွဲခင်းကာမြိန်ရေရှက်ရေစားနေကြတော့သည်။ ကောက်ရလေးမှာ ဗိုက်ကဆာလွန်းသောကြောင့် ထမင်းအရမ်းစားချင် ကိုသာအေးဆီတောင်းစားပြန်ရလည်းမကျွေးဘဲရိုက်ခံရမည်ကြောက်သောကြောင့် ဆွမ်းကျန်လေးများစားမည်ဟုတွေးကာ ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။

" ငါ့ဘဝကလည်းဆိုးလိုက်တာ မိဘတွေကမရှိ ဘာပညာမှလည်းမတတ် " 

ညည်းညူကာ လျှောက်လာရင်းနှင့် ဘုန်းကြီးကျောင်းမရောက်မီမှာပင် ပဲပွဲစားကိုလှ၏ မိန်းမ မတင်မြမှ ရေခပ်ခိုင်းခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ကောက်ရလည်း ရေခပ်ပေးပြီးပါက ထမင်းလေးများစားရမလားအတွေးဖြင့် နွေလည်ခေါင် နေပူကျဲတဲအချိန်တွင် ရွာထိပ်ရေကန်မှ ရေခပ်လာကာ

" အဒေါ် ရပြီဗျ"

" အေး ကောက်ရ ရပြီ နောက်ဖေးမှာချထားခဲ့"

ကောက်ရမှာ နောက်ဖေးပန်းကန်ဆေးရာနေရာတွင် ရေပုံးကိုချထားပြီး

" အဒေါ် ကျွန်တော်ထမင်းလေးမစားရသေးလို့ ရှိရင်ကျွေးပါလား"

" ဟယ် နင်ကဘာအလုပ်မှမခိုင်းရသေးဘူး ထမင်းကလာစားချင်နေတယ်"

" မနက်ကတည်းကမစားရသေးလို့ပါ အဒေါ်ရယ် ကျွေးပါ"

" နင်ဘုန်းကြီးကျောင်း သွားစားပေါ့ ဘာလို့ဒီမှာလာတောင်းစားတာလဲ"

" အဒေါ်ရယ် ဘုန်းကြီးကျောင်း သွားစားမလို့ပါ အဒေါ်ရေခပ်ခိုင်းလို့ သွားခပ်တာပါ ခုကျမကျန်တော့ဘဲ ကျောင်းထဲကခွေး‌တွေကျွေးလိုက်ပြီနေမှာပါ"

" နင်လည်းခွေးပဲ တူတူသွားစားပေါ့ ရော့ဟယ် ပြောရင်ငါတို့က မိုက်ရိုင်းတယ်ပြောမယ် ရော့ ရော့ လာ စား"

မတင်မြမှာ ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် မြေကြီးပေါ်က ခွေးကျွေးသောပန်းကန်တွင် ထမင်းလက်တစ်ဆုပ် ဆားအနည်းငယ်ထည့်ကာ ကောက်ရကိုပစ်ကျွေးလိုက်ပါတော့တယ်။

" ငါ့ဘဝကလည်းဆိုးလိုက်တာ...." ဟု ကောက်ရမှာတွေးကာ မျက်ရည်တစ်ကျကျဖြင့် ပန်းကန်လေးယူကာ ဆားနဲ့နှယ်ကာ ဘာမှမတွေးဘဲစားလိုက်ပါတော့တယ်။ စားနေတုန်း ထမင်းနှင့်မျက်ရည်များရောကာ ဟင်းရည်သောက်မလိုဘဲ ထမင်းကြမ်းမှာချောချောချူချူ ပါးစပ်ထဲဝင်သွားပါတော့တယ်။ စားပြီးနောက် မနားရဘဲ ကိုသာအေးအိမ်သို့ ခြံစည်းရိုးခတ်ရာတွင် လုပ်ပေးရန်ပြန်ထွက်လာပါတော့တယ်။

" သေနာလေး သထောင်းစားလေး ထွက်သွားတာကြာလိုက်တာ ခုမှလာတယ် ဘာသွားလုပ်နေတာလဲ"

ကိုသာအေးခြံဝအရောက် ကိုသာအေးမိန်းမ မမြင့်အေး၏ အပြောနဲ့ ကောက်ရကိုကြို ဆိုလိုက်ပါတော့တယ်။ မမြင့်အေးအပြောတင်မက ကိုသာအေး၏လက်ဝါးမှာလည်း ကောက်ရ၏ပါးကို ကြိုဆိုလိုက်ပါတော့တယ်။

" ဖြန်း"

" မင်း ဘယ်‌တွေသွားနေတာလဲ ခိုင်းဖို့ခေါ်ထားတာကို လာ မြန်မြန်လုပ်"

ကောက်ရမှာ ကိုသာအေးကို ဘာမှပြန်မပြောဘဲ မြေကြီးပေါ်က ဝါးများကိုအမြန်ထပ်ခြမ်းခွဲလိုက်ပါတော့တယ်။

ထိုဘဝသည်ကောက်ရ၏ နေ့စဉ်ဘဝဖြစ်ပါသည်။ ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာနေသည်။ ရွာပြင်ဇရပ်မှာနေသည်။ ရွာထိပ်ကသစ်ပင်အောက်တွင်အိပ်သည်။ရွာနေရာအနှံသည်ကောက်ရ၏အိပ်ရာများပင်ဖြစ်သည်။သို့‌သော်တစ်ရွာလုံး၏ကျွန်ကောက်ရဆို‌သော‌ကောင်လေး၏ မိဘများသည် ပညာတတ်လူကုံထံများဖြစ်ကြပါသည်။

ကောက်ရ၏အဖေမှာ  ၁၉၇၆ ခုနှစ်ကာလ ရဲချုပ် ဗိုလ်မှူးကြီး အုန်းကြည် လက်ထက်က ရဲအုပ်(inspector) တစ်ယောက်ဖြစ်ပါသည်။ ကောက်ရ၏အမေမှာလည်း ရန်ကုန်မှ ပွဲရုံသူဌေးကြီး၏သမီးဖြစ်ပြီး ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် မြန်မာစာကျောင်းသူတစ်ယောက်ဖြစ်ပါသည်။ ကောက်ရ၏အဖေနဲ့အမေမှာ လက်မထပ်ရသေးခင်လွန်လွန်ကျူးကျူးဖြစ်ခဲ့ပြီးကိုယ်ဝန်ရရှိခဲ့ကြပါသည်။

သို့သော် နှစ်ဖက်မိဘများမှာ ကိုယ်ဝန်ကိုမွေးခိုင်းပြီး မင်္ဂလာဆောင်ပြီးခါမှ မွေးစားကလေးလုပ်ရန် ကြံစည်ခဲ့ကြပါသည်။ထို့ကြောင့် လမ်းမတော်တရုတ်ဆေးခန်းတစ်ခုတွင်‌ ကောက်ရလေးကို ခိုးမွေးဖို့ကြိုးစားခဲ့ပါသည်။သို့သော် ကောက်ရ၏အမေမှာမွေး‌မွေးပြီးချင်း မီးတွင်းထဲမှာပင် သေဆုံးသွားခဲ့ပြီး ကောက်ရ၏အဖေမှာလည်း ကောက်ရကြောင့်သူ့ချစ်သူဆုံးသည်ဟုစိတ္တဇဖြစ်ကာ ကောက်ရလေးကို သူ့အမေ၏ မိဘအိမ်တွင်‌ ပေးထားခဲ့ကာပျောက်ချင်းမလှပျောက်သွားခဲ့ပါသည်။ 

သူ့အမေ၏မိဘများမှာလည်း လာဘ်တိတ်သောကောင်လေးဟုတွေးကာ မြင်းခြံမှ ပဲဒိုင်လာသွင်းသော ကလေးလိုချင်သောလူပျိုကြီးပွဲစားတစ်ယောက်နှင့် ကောက်ရလေးကိုပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ထိုအချိန်ထိကောက်ရ၏ကံမှာတက်မလာ သူ ၇နှစ်လောက်အရွယ်တွင် ထိုပွဲစားကြီးမှာ မြို့တက်ရင်းကားမတော်တဆမှုဖြစ်ကာ သေဆုံးသွားပြီကောက်ရလေးမှာ ခုတော့ရွာ၏ ကျွန်ဖြစ်နေခြင်းဖြစ်ပါသည်။

သို့သော် အဆိုးထဲမှ အကောင်းဆိုတာလေးလည်း ရှိပါသေးသည်။ ကောက်ရလေးကို သူ၏ရွာမှ ဆေးဆရာဦးကြည်သိုက်မှ သနား၍ သင်ပုန်းကြီး၊သင်ပုန်းငယ်၊ သဒ္ဒါ၊ဝါကျ အကုန်သင်ပေးကကာ ကာတွန်းစာအုပ်များ၊ပုံပြင်များ ပေးဖတ်ခြင်းဖြင့် စာဖတ်ဝါသနာကိုပျိုးထောင်ပေးလျက်ရှိသည်။ 

ကောက်ရလေးမှာ အားသောအချိန်များတွင် စာအုပ်များကြိုးစားဖတ်ခြင်းဖြင့် စာပေဝါသနာကြီးမားလာပါတော့သည်။ တစ်ရွာလုံးရဲ့ဘုံကျွန်လေးမှာ စာအုပ်စာပေများ ပိုမိုသည်းခံတတ်လာခြင်း၊ ပုံပြင်ထဲမှသူရဲကောင်းများကြောင့်စွန့်စားလိုခြင်း၊  အလှူအတန်း‌ရက်ရောသော သူဌေးကြီးများအကြောင်းသိရခြင်းဖြင့် ကြီးပွားလိုစိတ်ရှိခြင်း အစရှိသည်တို့ ကိန်းအောင်းလာခဲ့ပါတော့သည်။

```````````````````````````

" ကောက်ရရေ ရွာစပ်ကသုသာန်မှာမြေကြီးတူးတာ ကူပေးပါဦး"

" ကောက်ရရေ ရေပုံးလေးဆွဲပေးပါဦး"

" ကောက်ရရေ ခြုံရှင်းပေးပါဦး"

ထိုအသံများမှာကောက်ရ၏နေ့စ‌ဉ်ဘဝ၏ သံစဉ်လေးများဖြစ်သလို

" သေနာလေး မြန်မြန်လုပ်စမ်း"

" ခွေးသထောင်းစား လက်ကြောမတင်းဘူး"

" မအေဘေးလည်း တစ်ခုခုခိုင်းရင်လေးလံနေတာ"

ထိုအသံများမှာလည်း ကောက်ရ၏နေ့စဉ်ဘဝသံစဉ်လေးများဖြစ်ပါသည်။

ကောက်ရမှာ ထိုသို့ငယ်စဉ်ဘဝ အခိုင်းအစေလုပ်လိုက် စာဖတ်လိုက်ဖြင့် ကျော်ဖြတ်လာရင်း အသက် ၁၆ နှစ်အရွယ်သို့ရောက်ရှိလာခဲ့ပါတော့သည်။ ထို၁၆နှစ်အရွယ်မှာပင် သူ့ဆရာကြီးဦးကြည်သိုက်ငှား‌ပေးသော ဆရာကြီးပီမိုးနင်း၏ "ဘဝတိုက်ပွဲ" "ကြီးပွားရေးလမ်းညွှန်" "ထွက်သက်ဝင်သက်ကြီးပွားအောင်မြင်ရေးကျမ်း၊ ဆရာကြီး ‌ရွှေဥဒေါင်း၏ "တစ်သက်တာမှတ်တမ်းနှင့်အတွေးအခေါ်များ" ၊ ဦးနု၏ "ငရဲဆိုတာဂျိုနဲ့လားဟေ့" ၊ ဂျာနယ်ကျော်မမလေး၏ "သူလိုလူ" အစရှိသဖြင့်စာအုပ်များဖတ်ကာအသိအမြင်ဗဟုသုတများတိုးလာလျှက်ရှိပါသည်။

အသက်အရွယ်ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ မုချလိုက်လာသည်မှာလည်း ဆန့်ကျင့်ဘက်လိင်ကိုစိတ်ဝင်စားမှုပင်ဖြစ်ပါသည်။သူစိတ်ဝင်စားသူမှာ အေးအေးလှဆိုသော အမျိုးသမီးချောလေးပင်ဖြစ်သည်။ သူမမှာ မြင်းခြံဆေးလိပ်ခုံမှ အလုပ်သမချောလေးဖြစ်ပြီး ကောက်ရနှင့်အသက်မတိမ်းမယိမ်းဖြစ်ကာ ဆေးလိပ်ခုံမှ အလုပ်သွား အလုပ်ပြန်  ရွာအဝင်လမ်းမှ ကောက်ရမှာ အမြဲခိုးကြည့်ကာ ချစ်စိတ်များကောက်ရရင်ထဲမှာတဖြည်းဖြည်းကြီးပွားလာပါတော့သည်။သို့သော် အခြေအနေမဲ့ အပေအတေမဲ့ ကောက်ရလေးခင်မျာ ချစ်ခြင်းကိုမဖွင့်ပြောရဲဘဲ တစ်ဖတ်သတ်ချစ်စိတ်နဲ့သာကျေနပ်ရောင့်ရဲနေရရှာပါတော့တယ် ။

ထိုသို့ ရက်လနှစ်အချိန်ကာလတစ်ခု အကြာရောက်သော လောကကြီးတွင် ဘယ်အရာမှ ပုံသေမဟုတ် အမြဲပြောင်းလဲဖြစ်ပျက်နေသလို ခိုင်းဖက်ကောက်ရလေးခင်မျာမှာလည်း ထိုအချိန်က သမဝါယမဆိုင်‌တွင် အကူလုပ်ငန်းများဝင်လုပ်ပေး‌သောအလုပ်သမားလေးတစ်ယောက်ပင်ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ပညာဆိုသည်မှာ လူတစ်ယောက်၏ဘဝအတွက်လှေကားထစ်သဖွယ် ဆိုသလို ဆေးဆရာဦးကြည်သိုက်သင်ပေးသော သင်္ချာအတွက်အချက်တတ်မြောက်မှုကြောင့်တစ်ခါတလေတွင် စာရင်းဇယားများပင်ဝင်လုပ်ပေးနေရပါတော့သည်။ ‌

ထိုမြို့နယ်သမဝါယဦးစီးမှူးမှာ ဦးကြည်သိုက်ရဲ့ မိတ်ဆွေဖြစ်သောကြောင့်ကောက်ရလေးကို အလုပ်ပေးထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ထိုမျှမက အရပ် ၅ပေ ၉ ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ် အသားညိုညို ဗလတောင့်တောင့်နဲ့ ကောက်ရလေးမှာလည်း ‌ယောကျာ်းပီပီသသ တင့်တယ်လှပါတော့သည်။သို့သော် သူ၏တစ်ဖက်တတ်ချစ်ရသော အေးအေးလှလေးကိုတော့ စေ့စေ့တောင်မကြည့်ရဲဟူသော အခြေအနေလေးနဲ့သာ ကျေနပ်နေပါသေးသည်။ ထိုအချိန် ဘဝ၏မထင်မှတ်သော ကောက်ရ၏ လူပျိုရည်ပျက်ရသော ဇာတ်လမ်း၏အစဖြစ်လာပါတော့သည်။

ကောက်ရမှာ တနင်္ဂနွေနေ့အလုပ်နားချိန်တွင် သူအား မသနား မကြင်နာ ခိုင်းခဲ့သော ရွာလေးကို သံယောဇဉ်မပြတ်ရှာဘဲ ရွာသားများကိုကူညီပေးဆဲသာဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ပဲပွဲစားကြီးဦးလှမှာ ပွဲရုံအပ်ရင်း မြို့ပေါ် တွင်မယားငယ်ထားကာ အိမ်သိပ်ပြန်မလာကာ သူ့မိန်းမမတင်မြမှာ အိမ်အလုပ်အကိုင်များကို ကောက်ရကိုသာအားကိုးရပါတော့သည်။ ထိုမတင်မြမှာ တစ်ချိန်ကကောက်ရကိုရေခပ်ခိုင်းပြီး ထမင်းတောင်းစားရာတွင်ခွေးစာခွက်တွင်ကျွေးသောအမျိုးသမီးပင်ဖြစ်သည်။ 

ယခုတော့ ကောက်ရကိုဆဲဆိုမခိုင်းရက်ဘဲ "ကောက်ရရယ် ကူညီပါဦးနော်" ဆိုသော လေသံဖြင့် အကူအညီတောင်းနေရပါတော့သည်။ကောက်ရမှာလည်း သည်းခံစိတ်ထားကာ အလုပ်နားချိန်သမျှဘာခိုင်းခိုင်း လုပ်ပေးပြီး ကူညီပေးလျှက်ရှိပါသည်။ မတင်မြမှာ ကောက်ရကိုခွေးစာခွက်တွင်ကျွေးချိန်တွင် အသက် ၃၀ နီးပါး အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ယခုအချိန်တွင်တော့ အသက် ၃၈ နှစ်အရွယ်အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေပါတော့သည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်ကလေးမရကာ မတင်မြပုံစံမှာ ရင်သားအနည်းငယ်ထွား တင်ကြီးကာ အရပ်ခပ်မြင့်မြင့်နဲ့ ခံခံညားညား အမျိူးသမီးကြီးပုံစံဖြစ်ပါသည်။

" ကောက်ရရေ ရေလေးခပ်သွားပေးဦးနော်"

" ဟုတ် အဒေါ်  "

" ထမင်းလည်းချက်ထားတယ် ထမင်းလေးစားသွားဦးလေ"

" ဟုတ်ကဲ့ အဒေါ်"

ယခုတော့ကောက်ရလေးကို ထမင်းပန်းကန်ဖြင့် ထမင်း၊ကန်စွန်းရွက်ကြော်၊ကြက်သားဟင်း အစရှိသဖြင့်ထည့်ကျွေးကာ

" ဦးလှရော ပြန်မလာသေးဘူးလား"

" ဘယ်မယားငယ်အိမ်သွားနေလည်းမှမသိတာဟယ် ငါ့ဆီတစ်ခါလာ ပိုက်ဆံပေးပြီး ပြန်ပဲ ငါ့ကိုမယားတောင်ထင်ရဲ့လားမသိဘူး"

မတင်မြမှာ အသက် ၃၈ နှစ်အရွယ် သွေးသားကောင်းသော အရွယ် လင်ကလည်း သူ့ဘက်မလှည့်လာနဲ့ အနီးဆုံးသောယောကျာ်း ‌‌ ယောကျာ်းပီသလာသောကောက်ရလေးကို စတင်စိတ်ဝင်စားလာပါတော့တယ်။ ကောက်ရမှာတော့ ဘုမသိဘာမသိ ကူညီရုံဖြင့် အိမ်ဝင်ထွက်သွားလာနေကာ မတင်မြမှာ

" ယောကျာ်းတွေ့က ၊ကိလေသာ၏ ၊ချင်းရာပြယာယ်၊စံနှစ်သွယ်သို့၊ စမ္ပာယ်ယုယ၊ကျင်းပဟန်မူ၊အမှုကိုယ်လုံး၊မြင်သူနှုန်းမျှ၊ချိုပြုံးရွှင်ပြ၊ချိုမျက်စနှင့်သီကရယ်ငို၊ကိုယ်ကိုညွှတ်ခြင်း၊ခံတွင်းဟဖွင့်၊သံလွှင့်ဟစ်အော်၊သွားဖော်လျှာထုတ်၊ခြစ်ကုတ်ခြေလက်၊လျှို့ဝှက်အပ်ရာ၊ကိုယ်အင်္ဂါကို၊လှစ်ကာပြဆောင်၊ရှက်ယောင်မဲ့ရွှဲ့၊မူနွဲ့ရွဲ့လျက်၊ကဲ့ရဲ့ချီးမွမ်း၊နှုတ်ခမ်းကိုက်ငုံ၊ခြုံရုံဖွင့်ဖုံး၊ဆံထုံးဖြေလွတ်၊ကိုယ်ဝတ်ချွတ်ပြင်၊တွင်းဝင်ပြင်ထွက်၊အောက်ထက်တက်ဆင်း၊ကြည့်ခြင်းတူရူ၊စောင်းစူမျက်ငြိုး၊စိတ်ဆိုးဟန်လုပ်၊ခါးကိုလှုပ်နှင့်နမ်းရှူပ်ချီချ" အစရှိသော မာယာလေးဆယ်ကိုအသုံးပြုလျက်ဆွဲဆောင်ပါတော့သည်။

တနေ့ကောက်ရသည် မတင်မြမှာယူသော တစ်ဖက်ရွာမှသနပ်ခါးတုံးများပေးရန် ခြံသို့ဝင်အလာ

" အဒေါ် ရေ အဒေါ် သနပ်ခါးတုံးဝယ်လာတယ်"

ကောက်ရတစ်ရပ်စပ်ခေါ်ရင်းအထဲဝင်လာရာ အိမ်ရှေ့ခန်းတွေ ထဘီလျော့တိလျော့ရဲ အင်္ကျီအနည်းငယ်လန်တက်ကာ ကပိုကယိုအိပ်ပျော်နေသော မတင်မြကိုတွေ့ရပါတော့တယ်။ ကောက်ရမှာ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ထိုကဲ့သို့ တစ်ခါမှမမြင်ဖူးသောကြောင့် ရုတ်တရက်ကြည့်ကောင်းနေပါတော့သည်။ ကြည့်ကောင်းနေရုံသာမက ဘဝတွင် ပထမဆုံး လီးအင်မတန်တောင်မတ်ခြင်းဆိုသော လူပျိုဘဝအတွေ့အကြုံ စပါတော့သည်။ 

မတင်မြသည်လည်း အိပ်ပျော်နေခြင်းမဟုတ် မြူဆွယ်နေခြင်းဖြစ်ပြီး ကောက်ရရှေ့သို့တိုးကပ်ကြည့်လေလေ အိပ်ရင်းလှုပ်သလိုလို ယားလို့ကုတ်သလိုလိုဖြင့် ထဘီကို‌အောက်သို့ဆွဲချပြီး စောက်မွှေးများပင်ဖော်ပြလိုက်ပါတော့သည်။ကောက်ရမှာ နို့အုံ ၊ စောက်မွှေးများကိုကြည့်ကာ လက်တစ်ဖက်မှ မတင်မြအတွက်ဝယ်လာသော သနပ်ခါးတုံး‌ကိုကိုင်ထားပြီး လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူ့လီးကိုလည်းလက်နဲ့ပွတ်နေကာ လူပျိုဆိုမှလူပျိုဖြစ်သောကြောင့် မတင်မြကိုကြည့်လိုက်၊ လီးကိုလက်နဲ့ပွတ်လိုက်ဖြင့် ခဏအကြာ လရေများ ထွက်ကျလာပါတော့သည်။ 

ကောက်ရမှာ အလွန်အင်မတန်မှ လန့်ပြီးလက်ထဲမှသနပ်ခါးတုံးကြီးပစ်ချကာ အိမ်သာထဲတန်းပြေးပါတော့သည်။ အိမ်သာထဲသို့အရောက် သူ့လီးတွင်ရောပုဆိုးတွင်‌ရော ပေကျံနေသောသုတ်ရည်များ ကိုဆေးကြောကာ ပြန်ထွက်လာပါတော့သည်။ အိမ်သာထဲမှထွက်ပြီး အိမ်ရှေ့အရောက်တွင် မတင်မြအိပ်ပျော်လျက်ရှိသေးပြီး ထဘီတင်အပေါ်လှန်နေရုံမက ဘော်လီမပါဘဲ သူ၏အကျီမှာလည်းအပေါ်သို့လန်တက်နေကာ နို့ကြီးများပေါ်လျက်ရှိပါတော့သည်။  

ကောက်ရမှာ မတင်မြသည်အိပ်မပျော်ဘဲ မိန်းမမာယာဖြင့်သူ့ကို မြူဆွယ်နေသည်ဟုမထင်ဘဲ အအိပ်ကြမ်းသည်ဟုထင်ကာ အနားကပ်ကာကပ်ကာတိုးကြည့်ကာ ခုနတင်မှ အိမ်သာထဲဆေးလာသော လီးမှ နောက်တဖန်ထပ်မံမာတောင်လာပါတော့သည်။ ကောက်ရမှာ မျက်တောင်ပင်မခတ်စိုက်ကြည့်နေပြီး သူ့လီးကိုနောက်တဖန်ထပ်ကိုင်မိကာ ကြည့်ကောင်းကောင်းဆက်ကြည့်လျက်ရှိနေစဉ်မှာပင်

" ဟယ် ကောက်ရ ရောက်လာတာကြာပြီလား"

မတင်မြမှာ ခုမှအိပ်ရာနိုးလာသည့်ပုံစံဖြင့် အိပ်မှုန်စုံဖွားပုံစံလုပ်ကာ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ် လှစ်‌ပေါ်‌နေသည်ကိုမသိသည့် ပုံစံဖြင့်နို့များကိုအကုန်ပြန်မဖုံး၊ထဘီကို ကိုကပိုကယိုဝှစ်ကာ

" လာလေ အိမ်ထဲဝင်"

လီးတောင်ကာ လက်တစ်ဖက်ကသူ့လီးကိုကိုင်ထားသောကောက်ရမှာ

" အဒေါ် မဝင်တော့ဘူး သနပ်ခါးတုံးလာပေးတာ"

" အေး ပေးလေ"

အဲ့ကျမှာကောက်ရမှာ သူ့လက်ကိုပြန်ကြည့်လိုက်သော် သနပ်ခါးတုံးမကိုင်ထားဘဲ လီးကိုင်ထားသည်ကိုသတိရပြီး   သူဘယ်နားလွှတ်ချလိုက်မိမှန်းကိုမသိ ကဗျာကယာအမြန်ရှာပါတော့သည်။ မြေကြီးပေါ်သနပ်ခါးတုံးတွေ့မှ အဒေါ် ရော့ ရော့ ဟု အမြန်ပေးကာ ကောက်ရမှာ မတင်မြအိမ်မှ အမြန်လစ်ထွက်ခဲ့ပါ‌တော့တယ်။ ကောက်ရ အိမ်မှထွက်သွားသည်နှင့် မတင်မြမှာ ခပ်ပြုံးပြုံးနှင့်သူမအကြံအစည်အောင်မြင်သည်ဟုတွေးကာ ခပ်ပြုံးပြုံးကျန်နေခဲ့ပါတော့သည်။

နောက်နေ့တွင်လည်း သမဝါယမဆိုင်မှအပြန် ကောက်ရမှာ မတင်မြအိမ်ရှေ့ကအဖြတ် အိမ်ထဲလှမ်းကြည့်ပြီး မဝင့်မရဲဖြစ်နေစဉ်

" ဟေ ကောင်လေး ကောက်ရရေ လာပါဦး"

(ဒီကောင်လေးမနူးမနပ်နဲ့ သူရဲ့အကွက်ထဲဝင်နေပြီဖြစ်ကြောင်းနှင့်အိမ်ရှေ့မယောင်မလည်နဲ့ လာသည်ဖြစ်ကြောင်း မတင်မြမှာ ရိပ်မိနေပါသည်)

" ခဏလာဟယ် ငါ့လင်ကလည်း ပြန်ကိုမလာဘူး မြို့တက်သွား ကြာကြာနေတာ ငါ့အိမ်နောက်ဖေးက အဆင်းလေး ယိုင်နေလို့ လုပ်ပေးပါဦး အဒေါ်လည်းနေမကောင်းလို့ဟယ်"

" ဟုတ် ဟုတ် အဒေါ် တူတို့ သံတို့ရော"

" အဆင်သင့်ပဲ တူလေးရယ် နောက်ဖေးမှာ တစ်ခါအိမ်ရှေ့ကွပ်ပျစ်ပြင်တုန်းကသစ်တွေလည်းရှိတယ် လုပ်ပေးပါဦး ငါခဏလှဲလိုက်ဦးမယ်"

ကောက်ရမှာ သူငယ်ငယ်ကခွေးစာခွက်နှင့်ထမင်းစားခဲ့ရသော အိမ်နောက်ဖက်အဆင်းလေးကို သေချာလေးပြင်ဆင်ရိုက်ပေးကာ ချော်မလဲရအောင် သစ်အဟောင်းအဆွေးများကို ဖြုတ်ကာ အသစ်လဲပေးခြင်းများလုပ်ပါတော့သည်။ အကုန်ပြင်ဆင်ပြီးမှ

" အဒေါ် အဒေါ် ပြီးပြီ"

" အေး လာ သား တက်ခဲ့လေ "

မတင်မြင်မှာ အိပ်ခန်းထဲလှဲနေပြီး ကပိုကရိုပင်ဖြစ်နေကာ လူပျိုလေးကောက်ရခဗျာမှာ သူအလွန်အင်မတန်မှကြည့်ချင်သော မြင်ကွင်းကိုမြင်ရကာ

" လာ လာ ညောင်းညာပြီးဟာ တစ်ကိုယ်လုံးချွေးတွေနဲ့ မုန့်ဖိုးယူဦးလေ အဒေါ်တော့ ကိုက်ခဲနေလို့ဟယ် ညနေမှ ရွာတောင်ပိုင်းကအနှိပ်သည်ကြီးဒေါ်ငွေ ခေါ်နှိပ်ခိုင်းရမယ်"

" ကျွန်တော်နှိပ်ပေးရမလား"

" အေး အဒေါ် နေမကောင်းလို့ပါ လာဟယ်"

ပြောရင်းဆိုရင်း မတင်မြမှာ ထဘီကိုပေါင်ပေါ်အောင်ထိဆွဲတင်ကာ နှိပ်ခိုင်းပါတော့သည်။ကောက်ရမှာ မူလတော့ ကူညီချင်ယုံသက်သက်နှင့် တ‌နေ့ကမြင်ကွင်းကိုမြင်ချင်ရုံသက်သက်ဖြင့် နှိပ်ပေးရာ မတင်မြမှာ ဒူးနှိပ်ခိုင်းလိုက် ၊ တဖန် ကောက်ရလက်ကို ဆွဲကာ ပေါင်တွင်းသားနှိပ်ခိုင်းလိုက်နှင့် ကောက်ရမှာ လီးအင်မတန်မှတောင်ကာ ပုဆိုးထဲမှပင်ထိုးဖောက်ထွက်တော့မည့်သဖွယ်ဖြစ်နေပါတော့သည်။ 

ပုံမှန်ယောကျာ်းဆိုလျှင် တက်လိုးတော့မဘ်ဖြစ်ပြီး ကောက်ရမှာ တရွာလုံး၏အနှိမ်ခံလည်းဖြစ် လိုးခြင်းဆိုသည်ကိုလည်း ကောင်းကောင်းမသိနှင့် မတင်မြမှာ ထိုထက်ပို၍မာယာသုံးရမည်ဟု တွေးနေပါတော့သည်။သို့သော် အာဒံနှင်ဧဝကို မည်သူကလိုးနည်း သင်ပေးသနည်း ။လူများ၏သဘာဝမဟုတ်ပါလော။

မတင်မြတွေးတောကြံစည်နေစဉ်မှာပင်ရုတ်တရက်ပင် ကောက်ရမှာ အတင်းကုန်းဖက်ကာ အတင်းခွပါတော့သည်။

" ဟဲ့ ကောက်ရ ဘာလုပ်တာလဲ ဘာလဲ"

" ကျွန်တော်ဘာဖြစ်နေမှန်းမသိဘူး"

" ဟဲ့ ဟဲ့"

မတင်မြကိုအတင်းတက်ခွကာနမ်းသည်။ ဖက်သည်။ ကိုယ်နဲ့ဖိသည်။ သူ့စိတ်ထဲဝေခွဲမရ ရုတ်တရက်ကြားဖြတ်ဝင်လာသည့် တဏှာစိတ်ကြောင့်သာ လုပ်မိလုပ်ရာလုပ်နေသည်။

" ဟဲ့ ဟဲ့ ဖယ် ဖယ် နင်ဘယ်သူမှလျှောက်မပြောနဲ့နော် ငါပြမယ် အခုကိုယ်ပေါ်ကဖယ်"

ထိုမှသာကောက်ရမှာဖယ်ပြီး

" နင် ဘယ်သူမှမပြောနဲ့နော် ငါ့လင်သိရင် ငါရော နင်ရောသတ်မှာ ပုဆိုးချွတ်လိုက်"

ကောက်ရလီးမှာ လူပျိုလီးဆိုပေသည့် အရှည် ၅ လက်မကျော်လောက်ရှိပြီး အတော်အသင့်ရှိရာ မတင်မြမှာ စားရကံကြုံလို့ မုတ်ဆိတ်ပျားစွဲသကဲ့သို့ကိုင်ကြည့်ပြီး

" လာ ငါ့ပေါ်တက်ခွ"

သူ့ထဘီကိုလှန်တင် ပေါင်ကိုဖြဲကာ

" လာ ဒီထဲထည့်"

ကောက်ရမှာ လီးကိုအဖုတ်ထဲမထည့်ဘဲ ကြည့်ကိုမကြည့်ရဲ ပြောလို့သာလုပ်ရနဲ့ နှုတ်ခမ်းချော်ထိုးလိုက် နဲ့ ဒုက္ခရောက်နေရာ မတင်မြမှစိတ်မရှည်တော့ရာ

" ခဏ ခဏ ငါတည့်ပေးမယ်"

လီးကိုကိုင်အဖုတ်နဲ့တည့်ပေးလိုက်မှ ကောက်ရထိုးထည့်လိုက်ရာ

" အူးးးး အင့်နေတာပဲဟယ် နင့်ဟာက လုပ်တော့ ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်"

ကောက်ရမှာ လီးကိုထိုးလိုက် ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် ဖြင့်လုပ်နေပြီး မတင်မြမှာလည်း အလိုးမခံရတာကြာ လီးအရသာခံစား ကောက်ရခဗျာတော့ လိုးသာလိုးရ အရသာမခံစားတတ်နှင့် ၅ မိနစ်ပင်မကြာ လူပျိုလီး လရေများပန်းပါတော့သည်။

" အား အား အဒေါ်  သေးထွက်ပြီ"

" ဟဲ့ သေးမဟုတ်ဘူး လရေဟဲ့ ထထ ဘာမှတော့မသိလိုက် အေးပေါ့ လူပျိုကို ထ ထ "

ကောက်ရမှာ လီးကိုအဖုတ်ထဲကချွတ်လိုက်ပြီး သူ့လီးမှ အဖြူရေများကပ်နေသည်ကိုကြည့်ပြီး ကြောင်တိကြောင်ဝေနှင့်

" သုတ်လိုက် အစမို့ နင်ဘယ်သူမှလျှောက်မပြောနဲ့နော် ထပ်လုပ်ချင် ညမှလာ ရွာကောင်စီအဖွဲ့တွေ ညကင်းပတ်တာမမိစေနဲ့"

" ဟုတ် အဒေါ်"

ကောက်ရမှာ ဘာမှန်းမသိ လူပျိုရည်ပျက် အနည်းငယ်သော စိတ်ကျေနပ်ရသည်ဟူသော ခံစားမှုတစ်ခုသာရကာ ပြန်လာခဲ့ပါတော့သည်။

``````````````````````````````````````````````````````````````````````

" အဒေါ်ရေ အဒေါ်"

" အမလေးဟဲ့ ဝီရိယကောင်းလိုက်တာ လာ လာ"

" ဟီး ဟီး"

" ညစာရောစားပြီးပြီလား

" စားပြီးပြီ ဆရာဦးကြည်သိုက်အိမ်မှာ အင်္ဂလိပ်စာသင်ရင်း စားခဲ့တယ်"

" အေး သူကနင့်ကျေးဇူးရှင်ပဲ"

" လုပ်ကြမယ်လေ"

" အောင်မာ စောက်ကလေးက ဘာလုပ်မှာလဲ အရမ်းတဏှာထနေတယ် အစပျိုးမိတဲ့ ငါ့အမှား"

ကောက်ရမှာ ခပ်ပြုံးပြုံး တပြင်ပြင်....

" လာ အိပ်ရာထဲသွားမယ်"

မတင်မြမှာ အိမ်ရှေ့တံခါးသေချာပိတ် ရေနံဆီမီးအိမ်လေးသာ မလင်းတလင်းထွန်းထားပြီး အိပ်ရာဆီသို့သွားကာ အိပ်ရာပေါ်အလှဲ နောက်မှလိုက်လာသော ကောက်ရမှာ တက်ခွမည်ပြင်ကာ

" ဟာ ဒီကလေးနှယ့် ခဏဟ ချွတ်ပါရစေဦး"

မတင်မြမှာ ထဘီကို ဆွဲဖြည် ခြေနှင့်ကန်ချွတ်ပြီးနောက်

" ထည့်ရတော့မှာလား"

" မထည့်နဲ့ဦး ယောကျာ်းနဲ့မိန်းမလုပ်ရင် တန်းမလုပ်ရဘူး။ အရင်ဆွရတယ်။ "

" ဘယ်လိုဆွရမှာလဲ အဒေါ်ရ"

"လ ာ ငါပြမယ် ခဏ အင်္ကျီချွတ်လိုက်ဦးမယ်"

ဘော်လီမဝတ်ထားဘဲ နို့ကြီး(၂)လုံးပေါ်ကာ

" လာ စို့တော့ နင်နို့စို့တတ်တယ်မလား"

" မစို့တတ်ဘူး အဖေအမေတောင်ဘယ်သူမှန်းမသိဘူး မွေးစားအဖေကြီးက အခုသမဝါယမမှာရောင်းနေတဲ့ နို့ဗူးနဲ့တိုက်လား ဘာလားမသိဘူး"

" လာ ဟယ် သကြားလုံးစုပ်တဲ့ပုံစံ နို့သီးခေါင်းကိုစုပ်"

ကောက်ရမှာ ဘာမှန်းသာမသိ သကြားလုံးပုံစံစုပ်နေပါတော့တယ်။ကောက်ရလက်ကိုမတင်မြဆွဲကိုင်ကာ သူမအဖုတ်ပေါ်တင်ပေးကာ ကောက်ရလက်ကိုမလွှတ်ဘဲ သူထိန်းကိုင်ပေးကာ အဖုတ်ကိုပွတ်ပါတော့တယ်။ နို့ကိုစို့လိုက် အဖုတ်ပွတ်လိုက်နဲ့ သူမအဖုတ် အရေစိုလာကာ

" အဒေါ် သေးပေါက်ချမိတာလား"

" ဟာ စောက်ကလေးနှယ့် အရင်ဆွရတယ်ဆိုတာ အဲ့ဒါ မိန်းမဟာက အရေစွတ်လာမှ ထည့်ရတာလည်းချောတယ်။ခံရတာလည်းမနာတော့ဘူး။ရပြီ လာ လိုးတော့"

ကောက်ရမှာ အပေါ်ကတက်ခွကာလီးကို မတင်မြအဖုတ်နဲ့တေ့ကာ ထိုးထည့်ပါတော့တယ်။

" နွေးပြီးအိနေတာပဲ အဒေါ်"

" အေး ဒီတစ်ခါဘယ်အ‌ပေါက်ထည့်ရမလဲသိသားပဲ"

ကောက်ရမှာ လီးထိုးထည့်ပြီးတာနဲ့ စဆောင့်ကာ စွဲမက်စရာအရသာရနေပါတော့တယ်

" အား အား ကောင်းလိုက်တာ ကောက်ရရယ် လုပ်ထား လုပ်ထား"

မတင်မြမှာသိပ်အားမရကောက်ရခါးကိုပါဆွဲကိုင်လုပ်ပေးကာ

" လုပ် လုပ် နည်းနည်းမြန် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အေး ကောင်းတယ် နင်ရော ကောင်းလား"

" ကောင်းတယ် အိနေတာပဲ"

‌ကောက်ရ၏ဒုတိယတစ်ခါအတွေ့အကြုံ ပွဲအရသာတွေ့နေပြီး ‌ရေနံဆီမီးအိမ်လေးမမှိန်တမှိန်ကြားထဲ လိုးပွဲလေး ၁၀မိနစ်ခန့်အကြာ

" အား အား အား အဒေါ်"

" ပြီးပြီလား "

" ထွက်တာ မနက်ကလို အရည်တွေ"

" မထုတ်နဲ့ ငါ့အပေါ် ဒီတိုင်းထပ်အိပ်"

အဖုတ်ထဲလီးစွပ်လျက်ကောက်ရအိပ်ပျော်သွားကာ

" ဟဲ့ ထတော့ ကြက်တွန်နေပြီ "

" ဗျာ ဗျာ "

ကောက်ရမှာ မိမိကိုယ်ကို ဘယ်ရောက်နေမှန်းတောင်မသိ အဝတ်အစားမပါ လီးမှာလည်းပျော့ဖတ်နဲ့

" နင် အလုပ်ပြန်သွားရမှာမလား"

" ဟုတ် အဒေါ်"

" အေး နောက်ဖေးကထွက် လူမြင်မယ်"

ကောက်ရမှာ ပုဆိုးကိုကောက်စွပ်ကာ အမြန်ထွက်လာခဲ့ပါတော့သည်။

``````````````````````````````````````````````````````````

" အင်္ဂလိပ် grammer လေ့လာပြီဆို အရေးကြီးတာတွေက ဝါကျဖွဲ့စည်းပုံ၊Tensesတွေ၊Prepositions၊conjunctions တွေပဲကွာ။တဖြည်းဖြည်းလေ့လာရင် ဘာမှမခက်ဘူး အဆင်ပြေတယ် ။မင်းအတော်တိုးတက်လာပြီ။ဒီတိုင်းဆို story တွေကိုမင်းကောင်းကောင်းဖတ်နိုင်သွားပြီ ။အဓိကကမကြောက်ဖို့ပဲ။များများလေ့လာ၊များများရေးကျင့်"

ထိုစကားများမှာ ကောက်ရ၏အလုပ်ပြန် ညနေခင်း သင်ခန်းစာ အချိန်တွင်းဖြစ်ပါသည်။

" စောက်စေ့ကိုကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ကိုင် အရမ်းတင်းပြီးဖိပွတ်ရင်နာတယ် ယက်ရင်လည်း လျှာဖျားလေးနဲ့အစိကိုထိမိနေအောင်ယက် ။ နှုတ်ခမ်းစုပ်ရင် လျှာချင်းအဓိက နှုတ်ခမ်းကိုမကိုက်မိစေနဲ့။ နို့ကိုအတင်းမနယ်ရဘူး တယုတယ ပွတ်ပြီးနယ် ၊စောက်ဖုတ်တိုင်းကဒီလိုမဟုတ်ဘူး အပျိုစောက်ဖုတ်ဆိုကျဉ်းကျဉ်းလေးဟဲ့၊ ငါကစောက်မွှေးများလို့ အနံပြင်းတာ"

ထိုစကားများမှာ ကောက်ရ၏ညဘက် သင်ခန်းစာချိန်တွင်းဖြစါပါသည်။

အချိန်(၃)လအတွင်း Aesop's Fables(အီစွတ်ပုံပြင်များ)စာအုပ်ကို ကောက်ရဖတ်လာနိုင်သကဲ့သို့ မတင်မြကို လှေကြီးထိုး၊ခွေးလိုး၊မြင်းစီး အစရှိသောနည်းမျိုးစုံဖြင့်လိုးလာနိုင်ခဲ့ပါသည်။

" အွတ် အွတ် ကောင်းလိုက်တာ လီးကအီစလံဝေနေတာပဲ"

မတင်မြကိုဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကမုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ကာ ချွေးသံတရဲရဲနှင့် ကောက်ရအတင်းအမဲဖျက်လိုးနေပါသည်။

" ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အမလေး အမလေး အု အု အ အ အ "

လီးမှာစောက်ရည်များပေကျံနေကာ လီးအထုတ်အသွင်းမှာ အဖုတ်ထဲကလေပါထွက်ကာ ဆောင့်ချက်များမှာလည်း တဲအိမ်မပြိုရုံသမယ်။

" အွတ် အမလေး လိုး လိုး လိုး "

တစ်ခါတလေ ဆောင့်ချက်ပျင်းလွန်း၍ ကုန်းထားသောမတင်မြမှာ လက်ထောက်ထားသည့်ကြားမှ အိပ်ရာပေါ်မှောက်ကျကာ

" အမလေး ကောင်းလိုက်တာ ကောက်ရရယ် အ အ အွတ် ဖတ် ဖွတ် ဘွတ် အား အား အား"

လရေများအဖုတ်ထဲအပြည့်ပန်းပြီး နှစ်ယောက်သား ထပ်လျက်ခဏမှေးကာ

" လာ အမ အပေါ်ကတက်ဆောင့်"

မတင်မြမှာ အပေါ်ကနေ တက်ပွတ်‌နေရုံမဟုတ် ကောက်ရပေါင်ကိုလက်ထောက်အားယူကာ ဖင်ကိုကြွကာဖိကာဖြင့်အသကုန်ဆောင့်ပါတော့သည်။

" ဖတ် ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ်"

ဆောင့်နေပုံမှာ တက်ကြွလန်းဆန်းနေပြီး နို့ကြီးများ တွဲလိတွဲလိနဲ့ အလွန်အင်မတန်မှကြည့်ကောင်းပြီး နှစ်ယောက်သားအကြိမ်ကြိမ်ပန်းထားပြီးထားသောအဖုတ်မှ ရောနှောအရည်များ ဖင်အမြှောက်တွင်စောက်ဖုတ်ထဲမှစီးကျလာကာ ကောက်ရပေါင်တစ်လျှောက်မှသည် ဖျာတွင်ပါစိုရွှဲလျက်ဖြင့်။

ဖတ် ဖတ် ဟုတောင်မမြည်နိုင် အရည်များမည်မျှလောက်ပြည်လျှံနေပါသလဲဟုဆိုလျှင် ဖွတ် ဖွတ် ဟူပါမြည်‌နေပါတော့သည် ။ ကောက်ရလီးမှာ ရေနံဆီမီးအိမ်မှိန်တမှိန်နဲ့တင် အရေများစိုစွတ်ကာတောင်နေပုံမှာလည်း ကြောက်မက်ဖွယ် မတင်မြအတွက်တော့ သရေကျတဖွယ်။

မတင်မြမောမှာ အိပ်ရာပေါ်လှဲအိပ်ခိုင်းကာ ဖင်ကိုကြမ်းပြင်နှင့်တပြေးညီထဲမထား အပေါ်ကိုဆွဲမြှောက်ကာဖြင့် ကောက်ရမှာ မတ်တပ်ရပ် ဒူးကိုအနည်းငယ်သာညွန့်ကာ လီးကိုအသကုန်စိုက်လိုးလိုးပါတော့တယ်။ မုဆိုးတစ်ယောက်မှ အသကုန်ရုန်းကန်နေသောသားကောင်ကိုခပ်ပြင်းပြင်းဓားချက်များဖြင့်အသက်နှူတ်သဖွယ်ပင်။

" အမလေးလေး ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ လိုးပါ ပြဲပါစေ ကွဲပါစေ လိုးပါ အမလေး"

ထိုစကားများသာ အရူးတဖွယ် တွင်တွင်ရွတ်နေသောမတင်မြ၊စိုက်လိုးလိုးရင် ချွေးသံရွဲရွဲ ဆံပင်မှစည်းကျနေသောချွေးများမှာ အောက်မှာခံနေသောမတင်မြကိုယ်ပေါ်သို့ပင်စီးကျနေ။သို့သော် အားမလျှော့။

" ဖွတ် ဖတ် ဖတ် အား အား ခင်များစောက်ဖုတ်ကလိုးလို့ အရမ်းကောင်းတာ"

" လိုး လိုး ငါ့ကိုသေအောင်လိုး"

အသကုန်လိုးကာ လီးရော စောက်ဖုတ်ရောက သူတို့ပိုင်ရှင်များကို တော်ကြပါတော့ဟု ထမပြောရုံတမယ်လိုးကြပြီးမှ ဖက်အိပ်ကြသည် ထိုသည်မှာ (၃)လအတွင်းတစ်ရက်မှမနား ထိုမျှမကပေ၊ မတင်မြယောကျာ်းပဲပွဲစားဦးလှမြင်းခြံမယားငယ်အိမ်မှပြန်လာချိန်တွင်လည်း ဦးလှရွာထဲသွားခိုက်တွင်

" ယက် ယက် အထဲထိလျှာနဲ့မွှေယက် "

" ပလွတ် ပလွတ် နင့်လီးထိပ်ကအရသာအရမ်းကောင်းတာ ငါညတောင်ပါးစပ်ကမချွတ်ချင်ဘူး"

" လိုး လိုး အသကုန်လိုး လီးကျိုးအောင်လိုး"

" စောက်ရမ်းလိုးကောင်းတဲ့စောက်ဖုတ်"

အသကုန်လိုးပြီး ဦးလှပြန်လာချိန်တွင် ‌ကောက်ရကိုရေခပ်ခိုင်းသယောင်ယောင်ဟန်ဆောင်ကြပါသည်။ထိုမျှကာမဆိပ်တက်နေကြပါသည်။

ထိုတင်သာမကပေ ဘဝ၏ထူးခြားဆန်းကြယ်မှု ဘဝ၏ပဟေဠိဆန်မှုတစ်ခုမှာ ကောက်ရကိုခွေးစားခွက်နှင့်ထမင်းကျွေးသော မတင်မြမှာ ကောက်ရနှင့်ရသောကိုယ်ဝန်ရရှိခဲ့ပါသည်။ ပွဲစားကြီးဦးလှမှာ သူခဏပြန်လာပြီး တစ်ညသာသူ့မိန်းမကိုကောင်းကောင်းလိုးတယ် ကိုယ်ဝန်ရတယ် ငါအတော်စွမ်းလာပါလာတွေးကာ တပြုံးပြုံးတပျော်ပျော်။ ကိုယ်ဝန်အနုနဲ့မတင်မြကိုတယုတယဖြင့် မြင်းခြံမြို့မှမယားငယ်ဆီတောင်မသွား။

" ခဏလေး မိန်းမရယ် ပဲတွေလှောင်ထားတာတွေ အကုန်ရန်ကုန်ကဒိုင်သွားသွင်းလိုက်မယ် တို့ကလေးအတွက်လေ"

ဦးလှ မြို့အသွားတွင် ကောက်ရရောက်လာကာ

" မိန်းမ"

" အမလေး ဘာမိန်းမလဲ ရာရာစစ"

" ကျွန်တော့်ကလေးတောင်လွယ်ထားတာ"

" ငါ့ယောကျာ်းနဲ့လိုးလို့လည်းရသွားတာနေမှာပါဟယ် နင်ကလည်း အသေချာကြီး"

" သူအမြဲလိုးနေတာကို ဘယ်တုန်းကရလဲ ကျွန်တော်ကအဒေါ်ကိုပန်းထည့်တာ စုထားရင် တိုင်ကီ(၂)လုံးအပြည့်ရတယ် ကျွန်တော်နဲ့ရတာပေါ့"

" ဘယ်သူနဲ့ရရအေ ငါ့လင်နဲ့ရသွားတယ်ပဲသဘောထား"

" ဟဲ့ ဟဲ့ အောက်ကမာနေပြီ ငါကိုယ်ဝန်‌နဲ့နော်"

" အမကိုယ်သင်းနံကိုရလိုက်တာနဲ့မရတော့တာ"

" အမလေး ပြန်တော့ ပြန်တော့"

" အ‌ဒေါ်ကလည်း လုပ်ပါ လက်လေးနဲ့ဖြစ်ဖြစ်"

" တကယ်ကိုပဲ"

ကောက်ရလီးကို ထုပေးကာ မပြီးနိုင်ဘဲ မတင်မြမှာလည်း မတင်မြ သူလည်းစုတ်ချင်သလိုလိုဖြစ်လာကာ လီးကိုအရင်းကနေ အဖျားထိငုံလိုက် လျှာလေးနဲ့တို့ကာထုပေးလိုက်နှင့် သို့သော်ကောက်ရမှာမပြီး

" သွား သွား အုန်းဆီသွားယူ"

" ဘာလုပ်ဖို့ နင့်လီးမှာအုန်းဆီသုပ်"

" မတင်မြမှာ ကုန်းလိုက်ပြီး ငါ့ဖင်ဝကိုလည်း လိမ်းလိုက်"

" ဟဲ့ ဟဲ့ ဖင် ဖင် အိမ်သာတက်တဲ့ဖင်"

ကောက်ရမှာ အဖုတ်ကိုဆီသွားလိမ်းနေကာ မတင်မြပြောမှ ဖင်ဝကိုလိမ်းကာ

" ထည့် ဖင်ထဲထည့် ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော် ငါကိုယ်ဝန်နဲ့"

" ဟုတ်"

ဖင်ထဲလီးထည့်မရ အဝမှာတင်ကြပ်နေကာ

" ချွတ်လိုက် ဆီသေချာထပ်လိုက် ရွှဲရွှဲလိမ်း"

ဆီလိမ်းလိုက် စမ်းထည့် ပြန်ချွတ် ထပ်လိမ်းနဲ့ အုန်းဆီတော်တော်ကုန်မှ

" ဝင်ပြီမလား လိုးတော့ဖြည်းဖြည်း"

ကောက်ရမှာ စလိုးခါစက သိပ်အရသာမတွေ့ တဖြည်းဖြည်းအရသာတွေ့လာကာ အရှိန်ပြင်းလာကာ

" ဟဲ့ အရမ်းနာတယ် ဖြည်းဖြည်း ရှေ့အပေါက်လိုမဟုတ်ဘူး"

ကောက်ရမှာ လိုးစကပုံမှန် တဖြည်းဖြည်းအရှိန်ပြန်မြှင့်နဲ့

" တော်ပြီ တော်ပြီ စုပ်ပဲစုပ်တော့မယ် အရမ်းနာတယ် ငါမခံနိုင်ဘူး"

ကောက်ရမှာ မတင်မြခေါင်းကိုကိုင်ကာ လီးကိုပါးစပ်ထဲထည့်ကာ ပါးစပ်ကိုပဲအရသာခံလိုးပါတော့တယ် ။ နှုတ်ကလည်း

" ခင်များပြောတော့ ကျွန်တော်ကခွေးနဲ့အတူတူဆို ခွေးစာခွက်နဲ့ကျွေးတာ ခုတော့အဲ့ကောင်နဲ့ကိုယ်ဝန်ရ အဲ့ကောင်ဟာလည်းစုတ်နေရပြီ ပြောရင်း ပါးစပ်ကိုအသကုန်လိုးကာ မတင်မြပါးစပ်မှာ သရေများ ချွဲများပင်ထွက်ကာ ခဏအကြာလရေများပန်းကာ မတင်မြအတော်ပင်မောကျန်ခဲ့ပါတော့တယ်။ "

" သွားတော့ ကောင်စုတ်လေး ငါ့အမှား ခုတော့နားကြည်းချက်တွေပါထွက်လာတယ် ထပ်မလာခဲ့နဲ့တော့"

ထိုနေ့မှစ ထိုရွာကလေးမှ တစ်ရွာလုံး၏ခိုင်းဖက် ဘုံကျွန်ကောက်ရလေး ထိုရွာမှစွန့်ခွာကာ သူတို့သမဝါယမရုံးမှ စာရင်းကိုင်ဦးလေးကြီး၏မိတ်ဆွေရှိရာ ရန်ကုန်သို့ထွက်လာခဲ့ပါ‌တော့သည်။

``````````````````````````````````````````````````

ကောက်ရရန်ကုန်ရောက်အလာ အခက်အခဲကမျိုးစုံမြန်မာ့ဆိုရှယ်လစ်လမ်းစဉ်ပါတီ(မဆလခေတ်)၊သမ္မတကြီးဦးစန်းယုခေတ် မြန်မာပြည်ကြီးလည်းအကြပ်အတည်းမျိုးစုံ၊ တောရွာကလေးမှရောက်လာတဲ့ကောက်ရကလည်းအခက်အခဲမျိုးစုံ။

ရန်ကုန်ရောက်ရောက်ချင်း  သူစိမ်းများနှင့်ဆက်ဆံရသည်။ သို့သော် ကောက်ရသည် လူ့ဘဝစတင်ရောက်သည်မှစ သူစိမ်းများနှင့်သာ ကျင်လည်ခဲ့ရသူ။သူ့အတွက်ကား မဆန်း။

၁၉၈၃ ခုနှစ် ကောက်ရ ရန်ကုန်မြို့သို့တက်အလာ သူနေရသောနေရာမှာ  ပုဇွန်တောင်ပန်းခြံအနီးဖြစ်ပြီး ၎င်းနေရာတွင်အရက်ဆိုင်တန်းတစ်ခုရှိသည်။ ကောက်ရမှာ ထိုအရက်ဆိုင်တန်းနားရှိ  မြင်းခြံ‌ကောင်စီမှ လူကြီးတစ်ယောက်၏ မိတ်ဆွေဖွင့်ထားသော " "ကျော် "လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တွင် စားပွဲထိုးအလုပ်စတင်လုပ်ရပါသည်။ တနေ့ကောက်ရတို့လက်ဖက်ရည်ဆိုင်နှင့် အနီး အရက်ဆိုင်တန်းတွင် ဓားခုတ်မှုတစ်ခုဖြစ်ပွားခဲ့ပါသည်။ ထိုဓားခုတ်မှုမှာ ကွမ်းယာဆိုင်တစ်ဆိုင်မှ မိန်းမငယ်တစ်ယောက်ကို မူးရူးနေသောယောကျာ်းကြီး၅ယောက်မှဆွဲလားရမ်းလား လုပ်စဉ် ထိုမိန်းမငယ်၏အမေကြီးမှ ထို၅ယောက်စလုံးကိုဌက်ကြီးတောင်ဓားနဲ့ ခုတ်မှုပင်ဖြစ်သည်။ 

ထိုခုတ်သူမှာ ၁၉၈၃ ခုနှစ် အောက်တိုဘာလ ၉ ရက် နံနက်ပိုင်းက အာဇာနည်ဗိမာန်တွင်ရောက်ရှိနေသော တောင်ကိုရီးယား သမ္မတချန်ဒူးဝမ်ကို လုပ်ကြံမှု (တောင်ကိုရီးယားအရာရှိ ၁၇ ဦးနှင့် မြန်မာနိုင်ငံသား လေးဦး သေဆုံးခဲ့သောဖြစ်စဉ်)တွင် အာဇာနည်ဗိမာန်တွင်ဗုံးခွဲခဲ့သည့်မြောက်ကိုရီးယား နိုင်ငံသား(၃)ဦးအနက်မှ "ဇင်မို"ဆိုသူကို ပုဇွန်တောင်ချောင်းတွင်ဖမ်းမိခဲ့သော ဓားစန်းရီပင်ဖြစ်ပါသည်။

ကောက်ရမှာ စားပွဲထိုးဘဝဖြင့် ၅လခန့်သာကျင်လည်ခဲ့ရပြီး ဆိုင်ရှင်လင်မယားကွဲကာ ဆိုင်လည်းအရင်းပြုတ်သောကြောင့် စပယ်ယာဘဝကိုကူးခဲ့ရပါတော့သည်။ထိုအချိန်က ရန်ကုန်တွင် ဘတ်စ်ကားအင်းစိန်လိုင်း  ဆူးလေ မှ ထောက်ကြံ့ထိ ရောက်သော Hino BM နှစ်စီးတွဲယာဉ်များရှိပါသည်။ကောက်ရမှာ ထိုယာဉ်များတွင်လည်းစပယ်ယာဘဝဖြင့် (၅)လခန့်လုပ်ကိုင်ခဲ့ရသည်။ထိုအချိန်တွင် ဖဆပလ လိုင်းခန်းတွဲမှ သူ့မိတ်ဆွေတစ်ဦးအိမ်တွင်ကပ်နေခဲ့ရပါသည်။

အလုပ်များပန်း နားရက်လေးများရပြီဟေ့ဆိုလျှင်  ကောက်ရတို့အလုပ်တူ သူငယ်ချင်းအချို့နဲ့ ကန်တော်ကြီးသွား အတွဲချောင်း ထိုကမှတဆင့် လှည်းတန်းလမ်းဆုံ ၊ လမ်းဆုံကမှ အင်းယာဘက်လမ်းလျှောက် ။ ထိုအချိန်က လှည်းတန်းလမ်းဆုံမှာ ယခုလောက်မစည်ကားဘဲ လမ်းဆုံထောင့်က "ဝင်း" ဆံသဆိုင်၊ "ဦးဆောက်ပန်း"စာပေတို့ကတော့နာမည်ကြီးများဖြစ်ပါသည်။ ‌ဗိုက်ဆာပြီဆိုလျှင် ပျော်ပါးရန်စုထားသောငွေဖြင့် ၄ကျပ်တန် ဆီချက်ခေါက်ဆွဲတစ်ပွဲစားကာတစ်မြို့လုံးတနေကုန်လည်ပါတော့သည်။

ထိုအချိန်က ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းလမ်းမပေါ်ရှိ  ရွှေဂုန်၊မြို့မ၊ဆုထူးပန်၊ဝဇီရာ၊သွင် အစရှိသောရုပ်ရှင်ရုံများခေတ်စားပြီး ကောက်ရပထမဆုံးကြည့်ဖူးသော ရုပ်ရှင်မှ မင်းသားညွန့်ဝင်းနှင့်မင်းသမီးခင်သီတာထွန်းအကယ်ဒမီရသော တတိယအရွယ်၏ဒုတိယဝေဒနာဇာတ်ကားဖြစ်သည်။

ကောက်ရတွင်စိတ်တူကိုယ်တူ အောင်မြင့်ဆိုသော သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရှိပြီး နှစ်ယောက်လုံးမှာ (၁၉) နှစ်ခန့်သက်တူရွယ်တူ ဆိုးအတူ၊ကောင်းအတူ ခင်ခဲ့ကြပါသည်။ ကောက်ရမှာ မတင်မြ သင်ပေးခဲ့၍ တဏှာပိုးမသေသေးရာ ကန်တော်ကြီးပတ်လမ်း၊ ဗိုလ်တထောင်ကမ်းနားအစရှိသောနေရာများသို့သွားကာ ဖာသွားချလေ့ရှိကြပါသည်။ ဈေးမတတ်နိုင် အခြေခံအလုပ်သမားများဖြစ်သောကြောင့် ရသောဖာမှာ အသက်ကြီးကြီးနှင့် အသက် ၃၅/၃၆ပတ်လည် ဖာများသာ ချခဲ့ကြရပါသည်။ ကောက်ရပုံမှန်ချသောဖာမှာ မကုလားမဟုသာအမည်သိပြီး အုတ်ကျင်းဘက်တွင်နေထိုင်ကာ ကလေးနှစ်ယောက်အမေတစ်ယောက်ဖြစ်ပါသည်။ ပဲခူးဘက်ကဟုသိရပြီး ဗမာတစ်ဝက် ကရင်တစ်ဝက်ဖြစ်သည်။ 

ပုံစံမှာအသားညိုညို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနှင့်ပင်။ ယောကျာ်းမှာ လူသတ်မှုဖြင့်ထောင်ကျသွားပြီး ထောင်ထဲမှာလား ပြန်လွှတ်ပြီလားလည်းမသိ ၁၀နှစ်ကျော်ကြာနေရာ ကလေးများစားဝတ်နေရေးအတွက်လုပ်ရသူဖြစ်ပါသည်။ ကောက်ရတို့ချသောနေရာမှာလည်း ဟိုတယ်မဟုတ် ကမ်းနားလမ်း လူပြတ်သောနေရာ၊ ရထားသံလမ်း လူပြတ်သောနေရာ များသာဖြစ်သည်။ ကောက်ရမှာငွေကြေးအတန်အသင့်စုမိလျှင် ထိုမကုလားမကိုသာချပြီး လူမပြောင်းဘဲ အောင်မြင့်ကတော့ ရရစားစား ဖာမျိုးစုံချပါသည်။ အုတ်ကျင်းဘူတာအကျော် သံလမ်းတနေရာတွင် ကောက်ရတစ်ယောက်  မကုလားမကိုခေါ်လာကာ

" အမ ဒီနေရာမှာလုပ်ရအောင်"

" ရထား လာမယ်နော် ရဲလည်းဖမ်းမယ် ဒီနေရာအဆင်ပြေရဲ့လား အချုပ်ထဲရောက်မှ ငါ့ကလေးတွေ ထမင်းမစားရနဲ့ဒုက္ခရောက်မယ်"

" မလာပါဘူး အမရယ် မကြာဘူး ခဏပဲ"

ကောက်ရ  မကြာဘူးဆိုသည်မှာ

" အား ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာဟယ် လိုး လိုး ..အမလေး အမလေး"

ကောက်ရမှာသံလမ်းဘေးခြုံထဲတွင် မကုမလားဖင်မဲကြီးကို ထောင်ကာကုန်းခိုင်းကာ အသကုန်လိုးနေပါတော့သည်။

" ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ကောင်းလိုက်တာ အမရယ် အမကိုယူပြီးသာ နေ့တိုင်းလိုးလိုက်ချင်တယ် ကောင်းသလားမမေးနဲ့"

လီးထုတ်လိုက်လျှင် စောက်ဖုတ်အတွင်းသားအသားနီဖတ်လေးလိပ်လာသည်ကအစကြည့်ကြည့်ပြီး အသကုန်ဆောင့်သည်။ အသကုန်ဆောင့်လိုးပြီးနောက် မကုလားမကိုလှည့်ကာ ကစ်ဆင်ရှယ်ဆွဲပါသည်။ မကုလားမ၏ပါးစပ်ထဲကိုလျှာတင်မက ပါးစပ်တစ်ခုလုံးပစ်ထည့်တော့မလို့ နမ်းပါသည်။နို့အုံကြီးကိုလည်းလက်ကအဆက်မပြတ်နယ်ပြီး ပက်လက်အိပ်ခိုင်းကာ ထပ်လိုးပြန်သည်။

" အမ အဖုတ်ကအရေအရမ်းထွက်‌တော့လိုးရတာ ချောင်လာပြီ ချောလာပြီ အမထဘီနဲ့သုတ်လိုက်မယ်နော်"

ထဘီနဲ့အဖုတ်ကိုသုတ်ကာ လီးကိုအလျှင်အမြန်ထည့်ကာ မကုလားမကိုတင်းနေအောင်ဖက်ကာ ခါးကိုအားပြုအသကုန်ဆောင့်ပါသည်။လရေများ၊စောက်ရေများ ရောနှောနေကာ လရေများထွက်လို့ကိုမနိုင် အသကုန်လိုးပါတော့သည်။ ယခုအချိန်တွင်သာ အသိမျိုးစုံကြွယ်ကာ ရောဂါမျိုးစုံကြောက်နေရပြီး ကောက်ရတို့ တို့ခေတ်တွင် AIDS အသိလည်းနည်း၊ ဘီပိုး စီပိုးအသိလည်းနည်းကာ မကုလားမကို ဘာအကာအကွယ်မှမရှိ မျိုးစုံကစ်ပါသည်။

ကောက်ရရဲ့မကြာပါဘူးဆိုသည်မှာ ၁နာရီခွဲ ကျော်ကြာပြီး မကုလားမမှာ ဖာခံနေတာဟုမေ့ကာ လင်နဲ့လိုးနေသဖွယ် သူ့ခါးကြီးပြန်ကော့ပေး၊ ကောက်ရကအဆောင့် လိုးချက်စည်းချက်ညီကာ နှစ်ယောက်စလုံးဘယ်နှကြိမ်မှန်းမသိ ရထားလာတာတောင် ဘေးကရထားဖြတ် သံလမ်းဘေးမှာ အလိုးမပြတ်ကာ အားမရှိ အားပြတ်မှသာ ပြန်လာခဲ့ကြပါသည်။ ထိုသို့လိုးပုံမှာ သံလမ်းဘေး၊ ကမ်းနားဘေး မည်သည့်နေရာမဆို ထိုသို့လိုးကြခြင်းဖြစ်သည်။

ထိုသို့အပျော်အပါးလိုက်စား၊လျှောက်လည်လုပ်ပေမယ့် တစ်ဖက်တွင်လည်း အင်္ဂလိပ်စာ ဆက်လက်လေ့လာကာ 1936ခုနှစ်ကထုတ်သည့် အမေရိကန်စာရေးဆရာမကြီး Margaret Mitchell ၏ "Gone with the wind" (လေရူးသုန်သုန်ဝတ္ထု)၊ ရုရှားစာရေးဆရာကြီး Leo Tolstoyရေးသည့် "War and Peace" (စစ်နှင့်ငြိမ်းချမ်းရေး)english version တို့အပြင် ဆရာမကြီးဒေါ်ခင်မျိုးချစ်ရေးသည့်"Colourful Myanmar"အစရှိသည့် ဖတ်ရခက်ခဲသည့် အင်္ဂလိပ်ဝတ္ထုများကိုပင်ဖတ်နေပါတော့သည်။

လူငယ်ပီပီ တစ်ဖက်မှာလည်း ပန်းဆိုးတန်း ၃၇လမ်းနားရှိ ပန်းအိဖြူဆိုသည့် ထမင်းဆိုင်ပိုင်ရှင်သမီး‌လေးကို ဖွန်သွားကြောင်ပါသေးသည်။ ၁၉၈၆ ခုနှစ်ကာလများတွင် ထူးအိမ်သင်၏ပထမဆုံးအလ်ဘမ်ကတ်ဆက်ခွေ"နာရီပေါ်မှမျက်ရည်စက်များ"ထွက်ရှိပြီးကောက်ရမှာ ပန်းအိဖြူကို ထိုသီချင်းများဆိုပြလိုက်၊ညည်းပြလိုက်ဖြင့် ပိုးပန်းပါတော့သည်။တစ်ခွေ ၄၀ကျပ်လောက်ရှိပြီး အခွေတော့မဝယ်နိုင် ပိုးပန်းရဖို့အရေး လက်ဘက်ရည်ဆိုင်နားသွားထိုင် သီချင်းကိုလိုက်ရေး အလွတ်ကျက်ရသည့် ဘဝ ။ သို့သော် ပန်းအိဖြူ၏ မိဘများမှ ကောက်ရတို့လို့ အလေနက်တော များကို သဘောမကျ ထိုမိန်းကလေးကပင်အထင်မကြီးသဘောမကျသဖြင့် ဘာမှတော့ဆက်မဖြစ်လာခဲ့ပါ။

```````````````````````````````````````````````````

၁၉၈၈ ခုနှစ်ကာလအပြီးရန်ကုန်တွင် အရေးအခင်းပြီးစီးပွားပျက်တော့ မန္တလေးကို အသိတစ်ယောက်အကူအညီနဲ့‌ ကယရောက်ရပြန်သည်။ မည်သည့်အလုပ်ကိုလုပ်ရမည်ကိုမတွေးတတ်။သိသည်မှာ အလုပ်လုပ်ရမည် ရုန်းကန်ရမည်။ ဘဝဆိုသည် လှုပ်ရှားနေမှအသက်ဝင်သည်ဟုဆိုသော အတွေးအခေါ်တစ်ခုသာ ရင်ထဲရှိသည်။ ထိုသို့တွေးခြင်းကြောင့်လည်း အလုပ်မရှား အလုပ်များတန်းစီရတတ်စမြဲဖြစ်သည်။ ကောက်ရနှင့်အတူလိုက်လာသော သူငယ်ချင်းများမှာ ပင်ပန်းသည်။ အလုပ်အကြောင်းနားမလည်။ဒါကတို့ကိုနှိမ်တာ အစရှိသ၍ အကြောင်းပြချက်များကြောင့် အလုပ်မရ။ကောက်ရမှာ မတ္တရာကွမ်းခြံများမှ ကွမ်းများကို မန္တလေးမြို့တွင်းကွမ်းဆိုင်များလိုက်သွင်းသည်။ 

ထိုအချိန်က နန်းတွင်းဖြတ်ရထားလမ်းရှိသေးသည်။မန်းဘူတာကြီးမှ စီးရပြီး ရထားသည် ကျုံးနှင့်နန်းတွင်းကိုဖြတ်လျက် သူရဲဈေးဘူတာမှ မတ္တရာထိရောက်ပါသည်။ရေနွေးငွေ့စက်ခေါင်းရထားကြီးများဖြစ်သည်။ (၁၉၉၃ခုနှစ်မှထိုရထားလမ်းကိုဖျက်လိုက်ပါသည်) ကောက်ရမှာ ထိုလုပ်ငန်းဖြင့်အောင်မြင်ပြီး မိတ္ထီလာ၊စစ်ကိုင်း၊ကျောက်ဆည်များမှ ပုဂံအထိ ကွမ်းရွက်များ ပို့ရသည်အထိအောင်မြင်လာခဲ့ပါသည်။ ငွေအသင့်အတင့်စုမိပြီး စိန်ပန်းတွင် နှစ်ထပ်ကိုယ်ပိုင်အိမ်ဝယ်ရသည့်အထိ အဆင်ပြေလာခဲ့ပါသည်။ 

ထိုသို့စီးပွားတက်လာသည်နှင့်အမျှ ပျက်စီးရာပျက်စီးကြောင်းကိစ္စများသည်လည်းယှဉ်တွဲလျက်ရှိပါတော့သည်။အပေါင်းအသင်းများပေါလာခြင်း ၊ ဝီစကီကလေးမျိုလိုက်ရမှ ဘဝကပြည့်စုံသည်ဟူသော ပျက်စီးရာအတွေးများတွေးလာခြင်းတို့တင်မက မိန်းမလိုက်စားခြင်းတို့ပါ ယှဉ်တွဲပါလာပါတော့သည်။ 

မန်းလေးမြို့ရှိ ဟိုတယ်တကာတွင် မိန်းမပျိုအမျိုးမျိုးနှင့် ကောက်ရတစ်ယောက်ယှဉ်တွဲတွေ့ရပြီး လောင်းကစားဝိုင်းများတွင်လည်းကောက်ရတစ်ယောက်ကျင်လည်မိပါတော့သည်။ မကြာပါ။ ကောင်းစားသည်မှာ မကြာ ။ ကွမ်းရွက်ပို့နောက်ကျ ကွမ်းရွက်မကောင်း ဈေးကြီးစသော အကြောင်းများပေါ်လာကာ စီးပွားစတင်ပျက်လာပါတော့သည်။

ဘဝတွင် တချို့ကိစ္စများသည် ဖြစ်သင့်လို့ကိုဖြစ်လာသည် ။ ယခုပစ္စုပ္ပန်တွင်အရမ်းဆိုးသည်ဆိုသည့်ကိစ္စမှာ တစ်ချိန်အနာဂတ်အတွက်အကောင်းဆုံးကိစ္စဖြစ်လာတတ်ရာ စီးပွားပျက်၊ မိတ်ဆွေနည်းပါးချိန်မှာမှ ကောက်ရဘဝအတွက်အလင်းရောင်လေးပေါ်လာပါတော့သည်။ ထိုအလင်းရောင်မှာ နှင်းယုလွင်ဆိုသည့် အမျိုးသမီးလေးဖြစ်ပြီး မတ္တရာသူစစ်စစ် ကောက်ရ၏စီးပွားဖက်ကွမ်းခြံပိုင်ရှင်၏သမီးကညာလေးဖြစ်ပါသည်။ ရုပ်ရည်ခန့်ငြားသော ၂၅နှစ်အရွယ်စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်လေးကို ၁၈ နှစ်အရွယ်မိန်းကလေးမှ မြင်တွေ့ကတည်းကစိတ်ကစား။ 

ငယ်ရွယ်သူတို့မည်သည်အချစ်ကိုကိုးကွယ်ကာ ကောက်ရယခုလိုဖြစ်နေသည်ကိုပင် ဆိုးလိုက်တာဟုမမြင် ခဏလမ်းမှားတာဟုမြင်ကာ လမ်းမှန်ကိုတည့်ပေးချင်သူလေး။  ကောက်ရမှာ‌တော့ဘာရယ်မဟုတ် ကောင်မလေးညိုချောလေး အပျင်းပြေရိသဲ့သဲ့ အလေးမထား ။ ကောင်မလေးမှာ ထိုသို့အလေးမထားသည်ကိုချစ်မိ‌နေသူလေး ။ ထိုနှစ်ဦး ၁၉၉၂ ခုနှစ်၊ ဇွန်လ(၄)ရက် မန္တလေးမြို့ "မေခလာ" မင်္ဂလာခန်းမတွင် မင်္ဂလာဆောင်ခဲ့ကြပါသည်။

မင်္ဂလာဦးညတွင်ပါ ကောက်ရမူးရူးနေကာ လင်မယားအရာမရောက်နိုင်။နောက်နေ့နေ့ခင်းတွင်မှ

" ညီမလေး နှင်း လာပါဦး ဒီနား"

" ဘာကြီးလဲ ကိုကြီး"

" လာပါဦးကွယ်"

ကောက်ရမှာ နှင်းယုလွင်လေးကိုသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး ထို၏ကြင်စဦးဇနီးလေးကိုတယုတယပါးလေးနမ်းကာ

" လင်မယားဖြစ်သွားပြီဆိုတော့ လင်မယားလုပ်တာလေးတွေလုပ်ကြရအောင်လေကွယ်"

" နေ့ခင်းကြီးကို ကိုကြီးကလည်း"

" ဒီအိမ်ထဲနှစ်ယောက်ထဲရှိသာ နေ့ခင်းတွေ မနက်တွေ မရှိပါဘူး ငါ့မယားလေးရယ့်"

ကောက်ရမှာပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ရှက်သွေးယောင်ဖြာနေသောပါးလေးကိုနမ်းကာ နှင်းဆီဖူးရောင်နှုတ်ခမ်းလေးကို တယုတယ ငုံလိုက်ကာ နှင်းယုလွင်မှာ မနမ်းတတ်နမ်းတတ်သာ။

" ပါးစပ်လေးဟပါဦး နှင်းလေးရယ့်"

လက်တဆုပ်စာရင်သားလေးကိုလည်းတယုတယကိုင်၊ နှုတ်ခမ်းလေးနမ်း ၊ လည်ပင်းလေးနမ်းကာ တယုတယ။တယုတယနမ်းနေသည်ကလည်း မးအချိန်အတော်ကြာ။လက်မှလည်း နို့အုံလေးဆွလိုက် နို့သီးခေါင်းလေးပွတ်ပေးလိုက်၊ဗိုက်သားလေးကိုင်လိုက်ဖြင့်။

" ကိုကြီး ရင်ထဲကယားကျိကျိနဲ့ကွာ"

နှင်းယုလွင်အင်္ကျီလေးကိုဆွဲတင်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးကိုဆွဲငုံလိုက်ရသည့်အရသာသည် အိစက်နူးညံကာ တစ်ကမ္ဘာလုံးတွင်ရှိသမျှသော သကြားများစုထားသည့် သကြားလုံးလေးငုံရသလို။

မယားလေးရဲ့ကိုယ်သင်းရနံကလည်း သင်းပျံပျံလေး။ နှင်းယုလွင်မှာမျက်လုံးလေးများစုံမှိတ်ကာ အသဲတွေနှလုံးတွေကလိကလိ ။ ကောက်ရမှာနှင်းယုလွင်ထဘီလေးကိုဆွဲဖြည်ကာ ချစ်စရာအဖုတ်လေးကိုကြည့်ကာ

" ကိုကြီး ရှက်တယ်ကွာ လင်းလင်းထိန်ထိန်ကြီးကို"

" လှလိုက်တာ နှင်းလေးရယ်"

အမွှေးရေးရေးပါးပါးလေးကြားထဲ ၁၈နှစ်အရွယ်မိန်းမပျို၏အင်္ဂါဇာတ်လေးမှာ ကြည့်မဝ ရှုမဝ အကွဲကြောင်းလေးကအစ လှပစွာ ပွင့်ဟနေသည့်နှယ်။

ကောက်ရမှာ အဖုတ်နားနှာခေါင်းလေးကပ်ရှူလိုက်ပြီး စူးရှရှ ကတိုးအနံလေးသဖွယ် ကောက်ရရှူမဝ ။ လျှာလေးနဲ့တိုးကြည့်သောအခါတွင်လည်း မငံတငံ ချိုမြမြအရသာလေး ကောက်ရမှာ ထိုအခိုက်အတန့်ကိုမည်သည့်အခါမှမေ့နိုင်မည်မဟုတ်။ မယားလေး၏ ဖူးငုံလေးကိုတယုတယ လျှာလေးနဲ့တောင်ကြမ်းကြမ်းမယက်ရဲဖြစ်နေသော ကောက်ရ။

သူ့လီးကို အဖုတ်ဝနားတေ့လိုက်ချိန်တွင်လည်း ပိုင်ရှင်ကို စောင့်နေသော ဖူးငုံ လေးမှာ ပို၍စိုရွှဲ ။ ကောက်ရမှာ လီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်း တယုတယသွင်းကာ ထိပ်ကလေး ဝင်လိုက်ရချိန်တွင်တောင် တစ်ကိုယ်လုံးကသွေးကြောများ ပြောင်းပြန်စီးဆင်းနေသလိုတုန်တက်နေကာ

" ကိုကြီး ညီမ နည်းနည်းအောင့်တယ်"

" ခဏနော် "

လီးကိုပြန်ထုတ် ထိပ်ကလေး ပြန်ထည့် ပြန်ထုတ် ပြန်ထည့်နဲ့ အချိန်အတန်ကြာ လီးတဝက်လောက်ဝင်သွားကာ

" ညီမလေး နှင်းလေး ရလား"

" ဟုတ်"

လီးတစ်ဝက်လောက်နှင့်နှုတ်ခမ်းလေးနမ်းလိုက် နို့သီးခေါင်းလေးစို့လိုက်နှင့် တဖြည်းဖြည်းနှဲ့ရင်း လီးအဆုံးဝင်မှ ဖြည်းဖြည်းချင်း တချက်ချင်းလိုးကာ

" ကောင်းလိုက်တာနှင်းလေးရယ် ကိုကြီးဟာလေးကိုဆွဲညှစ်ထားသလို ဘယ်လိုအရသာမှန်းကိုမသိဘူး"

" လုပ်စရာရှိတာလုပ် ကိုကြီး ဘာတွေပြောနေတာလဲ ရှက်တယ်"

လီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်း တစ်ချက်နှင့်တစ်ချက် အရှိန် မနှေးမမြန်ကာ အဖုတ်လေးမှာ အရေများဖြင့် ကြိုဆိုကာ

" အင်း အင်း အင်း"

နှင်းယုလွင်လေး ညည်းသံလေးနားထောင်ကာ ကောင်းပုံကို ပြောပြလို့ကိုမရ လီးဝင်ချိန် နွေးနေသည့်အရသာလေးကအစ ခံစားမှုအမြင့်ဆုံးရကာ လရေများ အဖုတ်နုလေးထဲပန်းထည့်ကာ အိမ်ထောင်ဦးလိုးပွဲလေးပြီးဆုံးသွားပါတော့တယ်။

`````````````````````````````````

" နှင်းလေး ကောင်းလား"

" ဟုတ် ကိုကြီး"

" နှင်းလေးကလည်း လင်မယားဖြစ်တာတစ်ပတ်ရှိပြီ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောကွာ"

" ရှက်တယ်တော်"

ကောက်ရမှာ သူ့မယားလေးကို မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတစ်ပတ်အတွင်း စားချိန် အိပ်ချိန်မှလွဲ အမြဲလိုး‌သည်။ ကောက်ရအချိန်ဇယားမှာ အရက်ကလေးသောက်သည်။ လိုးသည်။ထမင်းစားသည်။လိုးသည်။ အိပ်သည်။ လိုးသည်။ ရေချိုးသည်။ လိုးသည်။ တော်တော်ကိုလိုးနိုင်သောကောက်ရ ။ မယားအနုအထွဋ် (၁၈)နှစ်အရွယ်လေး ။ ကောက်ရ လိုးလို့ကိုမဝနိုင်။

" နှင်းလေး ကုတင်စောင်းမှာကုန်းပေး ကိုကြီးကနောက်ကမတ်တပ်ရပ်လုပ်မယ်"

" ဒီကုတင်အစွန်လား"

" အင်း ဒီဘက်နည်းနည်းတိုး"

မတ်တပ်ရပ်ကာ ကုတင်စောင်းကုန်းထားသော ဖင်လေးမှ အနည်းငယ်ဟနေသော အဖုတ်လေးကို နောက်ကနေ လီးထည့်ကာဆောင့်သည်။

" ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အမလေး ကိုကြီး အွတ် အွတ် အွတ် "

အဖုတ်လေးအရေတရွှဲရွှဲ

" ကောင်းလိုက်တာ နှင်းလေးရယ် လိုးလို့ကိုမဝဘူး ငါ့မယားလေးကို"

ကောက်ရမှာ ခါးလေးကိုကိုင်ကာ မတ်တပ်ရပ်အားပါပါ‌လိုးနေကာ နှင်းယုလွင်လေး မျက်စိလေးတမှိတ်မှိတ် အံလေးတကြိတ်ကြိတ် သူမလည်း ကာမအရသာခံတတ်‌နေပြီဖြစ်ကာ

" အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အူး အူး အ အ အ ဖတ် ဖတ် "

ကောက်ရဥနှစ်လုံးမှာ ဆောင့်လိုက်ချိန်အစိလေးကိုပါတဖတ်ဖတ်ရိုက်နေကာ မင်္ဂလာ‌ဆောင်ပြီး လိုးတာများသောကြောင့် အဖုတ်လေးမှထွက်‌သောညှိ့စို့စို့ အနံလေးပါ အခန်းထဲလှိုင်နေကာ

" အု အု အု အွတ် အွတ် ကိုကြီး အား အား မရ‌တော့ဘူး မရတော့ဘူး "

ကုန်းထားရင်း ရှေ့ကိုမှောက်ကာ နှင်းယုလွင်တစပ်စပ်တုန်နေကာ

" ပြီးပြီ အမလေးးးးးးးးး"

ကောက်ရတော့မပြီးသေး သူ့မယားအဖြစ်အပျက်ကို ခပ်ပြုံးပြုံးကြည့်နေကာ တုန်တာရပ်မှ

" ညီမလေး လာ ကိုကြီး‌ပုခုံးပေါ်ခြေထောက်တင်လိုက်"

" နားဦးမယ်လေ ကိုကြီးကလည်း"

" ခဏပါ နှင်းလေးရယ့် "

ကောက်ရမှာ နှင်းယုလွင်ခြေထောက်နှစ်ချောင်းပုခုံးပေါ်တင်ကာပေါင်ကြားမှာနေရာယူကာ ပြဲဟနေ‌သော အဖုတ်လေးထဲ သူ့လီးထည့်ကာ တစ်ချက်ချင်းဆောင့်ပါတော့တယ်။

" သေပါပြီ ကိုကြီးရယ်"

အဖုတ်လေးမှာ အရေတွေရွှဲ မဲပြောင်ပြောင်လေးဖြစ်ကာ ကောက်ရလီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တိုင်း ဟစိစိပုံစံဖြင့်လီးကြိုဆိုနေတော့ပါသည်။

" ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အွတ် အွတ် အမလေး တော်ပါတော့ ကြိမ်းစပ်နေပြီ အမလေး အ အ အ ကောင်းတယ် မယားလေးရယ် ကြပ်ထုပ်နေတာ အအ အား "

စချချင်းတစ်ချက်ချင်းနဲ့အရှိန်တွက်လာကာ ကောက်ရပါတုန်တက်ကာ သူ့မယားပေါ်ပါ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးပစ်ကျကာ မှိန်းနေရပါတော့တယ်။

" သေပါပြီ အား အား"

မနက်ကလိုးပွဲအပြီးနိုးအလာ ရေချိုးခန်းနံရံကို ထောက်ကုန်းခိုင်းကာ ကောက်ရတို့လင်မယားဘအသကုန်လိုးနေကြပါတော့သည်။ ရေစိုနေသောနှင်းယုလွင်ဖင်လုံးလေးလှုပ်တိလှုပ်ရမ်းကာ အလိုးခံနေပုံမှာ လိုးနေသောကောက်ရအတွက် အားမလျှော့စတမ်းဖြစ်နေရာ

" အ အ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ကိုကြီး ကိုကြီး "

" နှင်းလေး ညောင်းပြီမလား လာ ကိုကြီးပေါ်တက်"

ကောက်ရရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်ပက်လက်အိပ်ကာ သူ့၏မိုးပေါ်ထောင်နေသော အကြောတမျှင်းမျှင်း လီးကိုထောင်ပေးကာ နှင်းယုလွင်တက်ဆောင့်ခိုင်းပါသည်။

" ကိုကြီး ဖြည်းဖြည်းနော်"

နှင်းယုလွင်မှာ လီးပေါ်တက်ထိုင်ကာ

" ကိုကြီး ပြောသလို နှင်းလေး အရသာရအောင် အဖုတ်တစ်ခုလုံးထိအောင်လှည့်ပွတ်နော်"

နှင်းယုလွင်မှာ လီးကိုအဖုတ်ထဲစိမ်ကာ သူ့ခါးကိုရှေ့နောက်ဝဲယာ စုံနေအောင်လှည့်ကာ သူမအဖုတ်ထဲမှ လီးကို အဖုတ်အတွင်းသားနေရာလပ်မချန်ထိအောင်ပွတ်ပါတော့တယ်။ယခုအချိန်တွင်တော့ အောက်ကကောက်ရလည်း မျက်လုံးတမှိတ်မှိတ်ဖြင့် တအားအား တညည်းညည်း နှင်းယုလွင်လည်း တညည်းညည်း ။

" ညီမလေး ရပြီ ဖင်မြှောက်ထား ကိုကြီး အောက်ကပင့်ဆောင့်မယ်"

ရေချိုးခန်းထဲရေစိုခန္ဓာကိုယ်များလည်းဖြစ် ပေါင်ခြံတဝိုက်လည်းရေများစိုနေသောကြောင့် ဖင်ကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်‌ မြှောက်ကာ အောက်ကပင့်ဆောင့်ချက်များတွင်

" ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် အမလေး အမေရေ အမလေး"

ပင့်ဆောင့်ချက်အတိုင်း အဖုတ်နဲ့လီးဆုံရာတွင်အသားများမှတင်‌နေသောရေများကြောင့် ဖွတ် ဖွတ် အသံများဖြင့်အကောင်းကြီးကောင်းကာ ရေချိုးခန်းလိုးပွဲ ပြီးဆုံးသွားပါတော့သည်။

" ကိုကြီး အစာနင်မယ် ခဏ ငါးနဲ့စားနေတာ အရိုးစူးမယ်"

ထမင်းစားနေတုန်းတောင် အငြိမ်မနေ လက်ကအဖုတ်ကလေးကိုကလိနေပြီး စားပြီးပြီးချင်း ပန်းကန်များဒီတိုင်းထားကာ ထမင်းစားခုံပေါ်နှင်းယုလွင်ကိုပစ်တင်ကာ ကောက်ရမှာမတ်တပ်ရပ်လိုးပါသည်။ ထိုသို့ အိမ်နေရာမလပ် လိုးသော ညားခါစလင်မယားမှာ မင်္ဂလာပွဲပြီး (၃)ပတ်မြောက်မှ စီးပွားရေးဘက် လှုမှုရေးဘက်ပြန်လည်ဦးလှည့်လာပါတော့တယ်။

``````````````````````````````````````````````

အပိုင်း (၂) ဆက်ရန် >>>>>>>