Monday, September 18, 2023

စွယ်တော်ရွက်လေးများအကြောင်း (စ/ဆုံး)

 စွယ်တော်ရွက်လေးများအကြောင်း (စ/ဆုံး)

မူရင်းရေးသားသူ ► Ko Jhon (MMi)

Incest And Lesbian စာပေ အမျိုးအစား ဖြ်စ်ပါသည်။

“ ချမ်းလိုက်တာကမရယ် ခ်ခ် ”

“ အီးးးးးး ဟုပ့ဟယ် ဒီရက်ပိုင်းတော်တော်လေးချမ်း ”

“ အင်းးး ဟင်းးး ဟီးးးးးး အီးးးး ”

ပါးစပ်ကတစ်ညည်းညည်းတစ်ညူညူဖြင့် ဝေ့ကိုဖတ်ထားလိုက်သည်။ ဝေ့အသားလေးတွေက နူးညံ့အိစက်လွန်း၍ ဖက်မဝ။ ပိုပိုဖက်မိလေသည်။

“ အဲ့ အသက်ရှုတောင်ကျပ်ကျပ်လာတယ်မှုးရယ်..နဲနဲလျော့ဦး သူများဘဲဘဲဆိုလည်း ဟုတုတု ခိခိ ”

“ ခိခိ ဘဲဘဲလို့မှတ်ထားလက်ဟယ်..ညည်းကိုဖက်ရတာ ကောင်းမှကောင်း ”

“ ဟားးးး ဖတ်စေ ဖတ်စေ ရှင့်သဘော ရှင့်သဘော ခိခိ ”

သူမနာမည်က ဝေ။ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းက မှုး။ တက္ကသိုလ်ဒုတိယနှစ်တွင်ဆုံကြပြီး ယခုအချိန်အထိ တပူးတွဲတွဲဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်စလုံးက အချောလေးတွေမို့ ကျောင်းမှာ ပေါ်ပြူလာဖြစ်ကြသည်။ သူမကအသားနည်းနည်းလေးညိုပြီး မှုးကတော့ မင်းသမီးလေးသဖွယ် ဖြူဝင်းနေပြီး ပေါင်တံ တင် ရင် ဘာမှပြောစရာမရှိ။ သူမကလည်း မှုးလိုပါပဲ။ အသားလေးနဲနဲလေးညိုတာကလွဲရင် ပုရိသတွေသရေကျစရာ။

သူမတို့၂ ယောက်ဖြတ်လျောက်သွားသည်နှင့် နတ်သမီးလေး ၂ ပါး ကိုယ်ထင်ပြသလိုလို။

မတူတာကတော့ ဝေ့မှာ ဘဲတစ်ယောက်သာရှိပြီး မှုးကတော့ ဘဲထည်လဲတွဲသည်။ အတည်တကျမရှိ။ အပျော် အပါးမက်ပြီး အပြင်အရမ်းထွက်သည်။ ထို့ကြောင့် ကျောင်းကပေးသည့်အဆောင်မှာ မနေဖြစ်တော့ပဲ ယခုလို တိုက်ခန်းဌားပြီး အတူတူနေခြင်းဖြစ်သည်။ မှုးက တစ်ခုတော့ကောင်းသည်။ ယခုအချိန်အထိ သူမ၏အပျိုရည်ကို ထိန်းသိမ်းထားပုံရသည်။ နို့တွေဘာတွေကတော့ ပေးပုံရသည်။ နဲနဲလေး ကြီးလာသယောင်ယောင်။

“ ခိခိ ”

ဝေတစ်ယောက် အတွေးနယ်လွန်သည်မှာ ပါးစပ်မှပင်အသံထွက်ရယ်မိသည်အထိ။

“ အာာာ ဘာတေရီနာလည်းချစ်လေးရာ.. ”

မှုးက သူ့ကို ဤသို့ ချစ်စနိုးခေါ်တတ်သည်။

“ အာာ ဘာမှဟုပါပု ချစ်ကြီးရာ ခိခိ ”

သူမကလည်း အဲ့လိုပြန်ခေါ်သည်။

“ ပြောာာာာာ ”

“ ဟင့်အင်းးးးး ”

“ အာာာာ ပြောပုဆိုရင် ဂလိထိုးမာနော် ”

ပြောပြောဆိုဆိုအကျႅီ ထဲလက်ကိုလျိုထည့်ပြီးသား။

“ ဟားးးး ပြောမယ် ပြောမယ် ခိခိ ထိုးနက်နော် ယားးးလို့ ”

“ အင် အ့လိုတော့ရပု ချိုချိုကို ကိုင်ထားမယ်ကွာ ”

“ မပြောပုဆို ညှစ်မှာ ပြီးရင်စို့ပစ်မှာနော် ”

“ ဟင်းဟင်းဟင်း ”

“ ဟားးးးး ကျိစမ်း ကမစုတ် တစ်ကယ်လုပ်မယ့်ရုပ်ကြီး ”

“ လုပ်မာဖဲအေ ပြောာာာ ဘာရီ ”

မှုးလက်တွေက ဝေ့နို့ကိုလာကိုင်ထားပြီးပြီမို့

“ ဟားးးး ပြောမယ် ညှစ်နက် ချဖုပဲဟယ် ”

“ သြ ချစ်လေးကအ့လိုလားကွာ ကဲဟာ ကဲဟာ အ့ချဖုကိုပါကိုင်ထားမယ် ခ်ခ် ”

“ ဟားးးး မှုး အီးးးးး ဆိုးတယ်ကွာာာာားးးးးး ”

ဘယ်လိုပြောပြောပါ။ မှုးကတော့ ဝေ့ပစ္စည်းလေးတွေ ရအောင်သိမ်းပိုက်လိုက်လေသည်။

“ ဟီးးး ဒီလို ”

“ မှုးကလေ ရည်းစားများသယ်ဟု ”

“ အွန့် ... အ့ဘာဖစ် ”

“ ဟိဟိ အ့လေ ဟိုဟာ ”

“ ကမနော် ဟွန်းးးးး ”

“ အာာာ စိတ်ဆိုးလားချစ်ကြီးရာ..ချစ်လေးတောင်းပန်ပါသရ်နော့ ”

“ ဆိုးပု ဆက်ပြော ဆက်မပြောမှစိတ်ဆိုးမာ ”

“ ဟုဟု ဟိုဟာလေ အ့ ဖစ်ပီးပီလားပေါ့..အ့တွေးရင်း ရီမိသာပါကွာာာာ ”

“ ဘာ၃ ကျုပ်ကိုအလိုးခံပီးပီလားမေးနာလား ”

“ အားးးးး ဘိုကြီးပြောလက်သာလည်းလို့ ”

“ အီးးးး ရှက်ထှာာာာာနော် ”

“ ခိခိ ရှက်မနေနက် ခံဘူးဘူးအေ အကောင်တေကတော့ မှုးကိုလေ ..လိုးချင်တာ လိုးချင်တာ တစ်ပိုင်းတင်မကပု ..တစ်ကိုယ်လုံးပါသေနာဆို ”

“ ခိခိ ဟုမာပေါ့အေ ..ချစ်ချစ်ကြီးက လုပ်ချင်စာ မဟုလားးးး ”

“ ဟေ့အေးအေ ခံပုအေ ..ကျုပ်က ညည်းကိုပဲချစ်တယ်အေ ”

“ ခိခိ ”

“ အယ် ”

သူမကြောင်သွားသည်။ မှုးကတော့ သူ့ဖာသာသဘောကျစွာဖြင့် သူမကိုဖက်ပြီး မှိန်းနေလေသေည်။ အခုတစ်လော မှုးကိုသူမသတိထားမိသည်။ ဘာဖြစ်နေလည်းမသိ။ သူမအဝတ်အစားဝတ်ဖို့ သူမစားဖို့ သွားဖို့လာဖို့အစစအရာရာ လိုက်လုပ်ပေးနေသည်။

အရင်ကထက် ပိုပြီးဂရုစိုက်လာသည်။ ရေချိုးပြီဆို ချေးတွန်းပေးရတာနဲ့ ရေသုတ်ပေးရတာနဲ့ ခေါင်းဖြီးပေးရတာနဲ့ အဝတ်အစားလေးတွေလည်း အကောင်းဆုံးရွေးပေးတတ်သေးသည်။

သူမကိုကလေးလေးတစ်ယောက်လို ပြုမူနေတာလေးကိုက ချစ်စရာ။ ကုန်ကုန်ပြောရလျှင် အတွင်းခံဝတ်တာတောင် ဝတ်ပေးချင်နေလို့မနည်းတားထားရသည်။ ကိုယ့်ဖာသာဝတ်ပါရစေဆိုပီး။ ဘော်လီဝတ်ပေးတာတော့တားမရ။ သူမနို့သီးကိုနေ့တိုင်းကိုင်ကိုင်ပြီး

“ လှလိုက်တာဝေရယ် ချစ်ဖို့ကောင်းတယ် ..လာလာ အသားအရည်လှအောင်လိုးရှင်းလူးပေးမယ် ”

ဆိုပြီး သေသေချာချာကိုလုပ်ပေးတတ်သည်။

“ ဟူးးးးးးးးးးးး ”

တွေးလက်စအတွေးတွေကိုဖြတ်လိုက်ပြီး မှုးဖက်လှည့်ကာ မူးမျက်နှာလေးကြည့်မိသည်။ အပြစ်ကင်းကင်းလေးနဲ့လှတာ။နှာတံလေးကပေါ်ပေါ် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကလည်း ပုရိသတွေမလှုပ်နိုင်အောင်ပြောမယ့်ဆိုဒ်။ V Shade မေးရိုးလေးကဘုရားပေးတဲ့ဆု။ လည်တိုင်သွယ်သွယ်လေးတွေက အားလုံးထဲမှာ ထင်ပေါ်စေမည့် အမေပေးတဲ့လက်ဆောင်။

အချစ်ဆုံးကတော့ သရုပ်ဆောင်ချစ်သုဝေလို မျက်ခုံးထူထူလေးတွေ။ မူးမျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီးသဘောကျစွာပြုံးမိခိုက်

“ အင်င် ချစ်လေးးးးး ”

“ အိပ်သေးပုလားကွာာာာ ”

အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် သူမကိုထပ်ပြီးဆွဲဖက်လိုက်တော့ မှုးနှုတ်ခမ်းလေးက ဝေ့ပါးကိုနမ်းမိလျက်သား။

“ အို ”

“ ခိခိ ကောင်းသယ် အနမ်းခံရပီ ဟု ”

“ ထပ်နမ်းအူးမယ်ကွာာာ ချစ်လေးကို ”

“ အာဘွား ”

“ ဟားးးး လုပ်နဲ့လုပ်နဲ့ ”

“ ဟားးးးးးး ”

နှစ်ယောက်သားလုံးလားထွေးလားဖြင့် အမျိုးအမည်မသိသည့်သာယာမှုတွေထွေးပိုက်ရင်း ထိုညကိုဖြတ်ကျော်ခဲ့လေသည်။

.................................................

“ ဝှားးးးးးးးး မောလက်တာကွာာာာာ ”

“ တော်တော်မှပျော်ခက်ရဲ့လား ”

မဲ့ရွဲ့ပြီးမေးလာသော မှုးကိုကြည့်ပြီး

“ သြ ဟုပ့ရှင် မောမှမော ခ်ခ် ”

ပြောပြောဆိုဆို မွှေ့ယာပေါ်ပစ်လှဲချလိုက်သည်။

“ ဟွန့် .. ကမနော် ယွနေတယ် ပြောချင်ပု ပြောချင်ပု ”

“ ပြောချင်လည်း ချစ်ချစ်ကြီးအစ်ကိုကိုသွားပြောအေ ”

“ ဟားးး အေ့ပါ ပြောမာပါနော် ဘာမှန်းးးမသိပု ခဏခဏလာလာခေါ်နာ ခွီးးး ”

“ ဟားးးး ကမစုတ် တစ်ပါတ်မှတစ်ခါ အပြင်ထွက်လည်တာပါချစ်ချစ်ကြီးရာ နော် နော် ချိတ်ချိုးရပုယေ ”

“ အာဘွား ”

“ အေးဘာာာာ ထားပါတော့ ဟွန်းးး ”

ဝေ့ကိုမျက်စောင်းလှမ်းထိုးရင်း ကျေနပ်ပေးလိုက်ရသည်။ မကျေနပ်လို့လည်းမရ။ ဝေ့ချစ်သူက မှုးအစ်ကိုအရင်းခေါက်ခေါက် မှုးကိုလာလာတွေ့ရင်း ဝေ့ကိုမြင်ပြီးချစ်သွားသဖြင့် ဝေ့ကို အီစီကလီလုပ်ရင်းလုပ်ရင်းအချိန်ကြာလာတော့ ချစ်သူတွေဖြစ်သွားလေသည်။

အစ်ကိုကလည်း ဝေ့ကို တော်တော်လေးချစ်ပြီး ဝေကလည်း အစ်ကို့ကိုအတော်ချစ်ရှာပါသည်။ နောက်ဆုံးတော့ ဖိတ်ချင်းဖိတ် ကိုယ့်အိတ်ထဲသာအဖိတ်ခံလိုက်ရသည့်ဇာတ်။

“ ပြော အခုဘယ်တွေရောက် ..ဘာတွေလုပ်ခက်လည်းဆွာ ”

“ အေအေ ပြောပုဟေ ”

“ ဟာ စိတ်ဆိုးမာနော် ပြောဆိုပြော ”

“ ဟားးးး ခဏလေးပါနော် ...ဒမာမောလာသယ်လေကွာ ..ပြောပြမယ် ပြောပြမယ် ခဏလေး ”

“ ဟွန်းးး 5 Mins ”

“ အီးးးးး ဒီမောင်နှမတော့နော် ...လူဇိုးတေပါဟယ် ခိခိခိ ”

“ အားးးးးးး ”

မှုးကအသဲတွေယားလာသည်မို့ အ့လိုအော်ပလိုက်သည်။

“ ဟွန့် .. သူကျတော့ ”

ဝေ့ဖက်ဆက်ကနဲ လှည့်လိုက်ပီး

“ သူကျတော့ ဘာဖစ်လည်း ပြောလေ ပြော ဆက်ပြောလေ ”

“ ဘာမှမဖစ်ပါပု ”

“ ညည်းနော် ညည်း ညည်း ”

“ အီးးးးအသဲယားလိုက်တာနော့ ”

“ ဟာာာာာ ဘာဖစ်နာလည်းးးးလို့ ”

“ ဘာမှမဖြစ်ပု ပြောချင်ပြောပြ မပြောချင်နေ ဂုမစိုက်ပု ဟွန့် ”

“ အီးးးး ပြောပြပ့မေဆို ဂယ်ဘဲ ဂယ်ဘဲ ယာ ယာ ချိတ်ချိုးနက် နော် နော် ”

ဝေက မှုးကိုအတင်းဆွဲလှဲချလိုက်သည်။ မှုးကလည်း ပေကပ်ကပ်ကလေး လှဲချလိုက်ပီး

“ ပြောတော့ ရပီ ”

ဘုဆတ်ဆတ်ကလေးပြန်ပြောလိုက်၏။

“ အွန်းးး ပထမကွာ ရုပ်ရှင်လတ်မှတ်ဖြတ်တယ် ”

“ အင်း ”

“ နောက် အချိန်လိုသေးတော့ အအေးသောက်တယ် ”

“ အင်း ”

“ နောက် ရုပ်ရှင်ကြည့်သယ် ”

“ အင်း ”

“ အ့ပြီးတော့ ကန်တော်ကြီးမှာသွားထိုင်တယ်ကွာ ပြီးတော့ အခုပြန်လာတယ် အ့ပဲ ”

“ အွန်းးးးး ဘာမှမဘာပုပေါ့ အ့ဆို ”

“ ဟားးး အ့ မပြောပါပုလေ ”

“ မရပု အကုန်ပြောပြ ”

“ အီးးးးးး ပြောပြမေဟာ စိတ်မဆိုးတော့ပုဆို ပြောပြမေ ”

“ ပြော ပြော ပြော စိတ်မဆိုးဘူး ဟွန်းးးနော် ”

မှုးက အောင့်သက်သက်ဖြင့်ဂတိပေးလိုက်ရသည်။

“ ခိခိ ကိုကိုကလေ လာတောင်းနာာ ဟိုဟာ ”

“ ဟမ် ဟုတ်လား တွေ့မယ်ငါနဲ့ ”

မှုးကတစ်ကယ်စိတ်တိုသွားသည့် လေသံဖြင့်ပြောလာသည်မို့

“ ဟာာာာ တိုရပုလေ ဂတိပေးထားတယ်မဟုလားးး ”

“ အေးလေ ပေးတာကပေးတာ တိုတယ်ဟယ် တိုတယ် ဆက်ပြော ဘာလုပ်ကြသေးလည်း ”

“ ဟာ ဘာမှမလုပ်ပါပု ... ဝေမှ မပေးတဲ့ဟာကို ”

“ ဒါမယ့်လေ မှုးအစ်ကိုကအရမ်းဆိုးတာနော် သိလား ”

“ ဟုတ်လား ပြောပြစမ်းဘာ ”

“ အ့လေ ဟိုဟာလုပ်ချင်နာ မရတော့လေ နို့အတင်းစို့သွားတယ် ”

ဝေက မျက်နှာငယ်လေးဖြင့်ပြောလေသည်။

“ ဟာာ တစ်ကယ် ”

“ အင်းးးဆို ”

“ ကြည့်မလား သူပြောတယ် သွေးခြေဥအောင်လုပ်ပစ်လိုက်တယ်ဟဲ့ ...နာတော့နာပါပု သွေးခြေတော့ဥတွားတယ် ”

“ ခိခိ ”

“ အယ် အယ် အစုတ်ပလုပ်  ယွနေတာ ယွနေတာ ကြည့်စမ်း ”

“ ရီနေသေးတယ် လာ လာ ပြစမ်းမှုးကို ”

“ ကြည့်လေ ကြည့်ချင်ချွတ်ပေါ့ကိုယ့်ဖာသာ ”

“ ဟာားးးးး အေး အေး ဟုတ်ပီလေ ”

ပြောပြောဆိုဆို ထမီကိုဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။

“ ဟာာာာ အ့ မပါပုလေ အ့မပါ ”

“ တိတ် ”

“ အိ ”

အိကနဲသာအသံထွက်နိုင်သည်။ ဒီတိုင်းလေးငြိမ်နေပေးလိုက်တာအကောင်းဆုံး ဟု တွေးပြီး ငြိမ်ငြိမ်လေးသာနေပေးလိုက်တော့သည်။ မှုးကတော့ အပေါ်ပိုင်းကိုဆက်ချွတ်လေသည်။ နောက်ဆုံး အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးရယ် ဘော်လီလေးရယ်သာကျန်တော့သည်။

“ ပေါင်နဲနဲကား ”

“ အာာာ ဒီဖက်လာလေကွာာာာ ”

“ လာပု ပေါင်ကား အလယ်တည့်တည့်ကကျိမို့ ”

ပြောရင်း ဝေ့ပေါင်ကြားထဲဝင်လာသဖြင့် ပေါင်ကားပေးလိုက်ရတော့သည်။ မှုးက ဝေ့ရင်ဘတ်ပေါ်ငိုက်ချလိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကိုကျောအောက်လျိုကာ ဘော်လီချိတ်ကလေးကိုဖြုတ်လိုက်၏။ ပြီးနောက် ကုတင်ခြေရင်းသို့လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။

“ ဟီးးး ရှက်ထှာ မျက်လုံးမှိတ်ထားမယ်နော် ”

“ ကြည့်ပီးရင်ပြောနော် မြန်မြန်ကြည့် ”

“ မှိတ်ထားပါ စကားရှည်လိုက်တာဆို ”

အတွင်းခံဘောင်းဘီဖြူဖြူလေးအောက်မှာဖောင်းနေသည့် စောက်ဖုတ်ကလေးကချစ်စရာပင် ။ စောက်ပေါက်နေရာလေးကကွက်နေသည်။ အရည်တွေထွက်ထားမှာပေါ့ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်နဲ့ထိတွေ့ထားတာဟု တွေးရင်း ဆူဖောင်းဖောင်းစောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ရင်း ဝေ့ ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ချလိုက်ကာ သွေးခြေဥလေးတွေကို သေသေချာချာကြည့်လိုက်သည်။

“ ဟာားးးးးး အ့မပါပုလေ ဖယ် ဖယ် ကမစုတ် ”

“ ယားးးးးးသယ်လို့ ”

“ ရှုးးးး တိတိနေဇမ်းဘာချစ်လေးရာ ဒမာသေချာကျိနာ ”

ဝေက မျက်လုံးမှိတ်ထားရာက ဖွင့်လိုက်သည်။

“ အီးးးး အ့လိုအနီးကပ်ကြည့်နဲ့ ရှက်တယ်ယ်ယ်ယ်ယ် ”

“ ဟင့်အင်း ကြည့်မာပဲ ငြိမ်လေးနေနော် ချဖုကိုညှစ်လက်မယ် ဟွန့် ”

“ အီးးဟီးဟီး နာ့ကိုနှိပ်စက်ကြတယ် ”

ဝေက ချစ်စရာငိုမဲ့မဲ့လေးလုပ်တော့ မှုးက အသဲယားလာလေသည်။

“ အာာာ ငိုတယ်ပေါ့လေ ဟုလား ”

“ နေ့လည်ကရော ငိုလားကျော ”

“ အင် ငိုချင်ဦး ငိုချင်ဦး ”

ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်

ဝေ့နို့သီးခေါင်းလေးကိုစို့ပစ်လိုက်သည်။ သူမလည်း မိန်းမသားပေမို့ ယောကျ်ားတွေထက်တော့ ချက်ကောင်းလေးတွေသိလေသည်။

“ အားးးးး အ့ မှုးးးး အားးး စို့နက် နက် ”

ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်

“ အ့ အင်းးး ခိခိ ယားးးးနေသာ အီးးးး ”

ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်

“ အ့ အ့ ကောင်းသယ် ခ်ခ် ”

ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်

“ ဟင်းး အင်းးး တော် တော်ပီလေမှုးရာ နော် နော် နော် ”

“ အွန်းးးးး ”

မှုးကလည်း နှစ်ဖက်စလုံးအားရအောင်စို့လိုက်ရ၍ ကျေနပ်သွားလေသည်။

“ အီးးးး ဘာလို့လာစို့သာလည်းးးလို့ မိန်းခေးချင်းချင်းကို ”

“ ဟီ သိပုအေ ချစ်လေးနို့တီးလေးတေက ချို့လို့ကောင်းယို့ ”

“ ခ်ခ်ခ်ခ် လူဇိုးမောင်နှမတွေပါကွာ ဟားးးး ”

ဝေက သဘောကျနေလေသည်။

“ အဟက် ခဏနေအူး ပြပု တစ်ခုကျန် ”

“ ဟင် ဘာကျန်သေးလို့ ၃၃၃၃၃၃ ”

“ ခိခိ ချဖုကိုစစ်ရအူးမေ ”

“ ဟားးးးးးးးးးစစ်နက် ဘာမှန်းလည်းမသိပု မှုးနော် ”

“ ရပုစစ်မာ မစစ်ရရင် စိတ်ဆိုးမာနော် ”

“ အီး ဟီး ဟီး ဟီး အမေရေးးး သမီးကိုအနိုင်ကျင့်နေတယ်ဒီမာ အီး ဟီး ဟီး ”

“ ခိခိ ငိုငို အ့မာ ငိုနေ လာဇမ်း ”

ပြောပြောဆိုဆို ပေါင်လေးလိမ်ကျစ်ကို အတင်းဆွဲဖယ်ကာအတွင်းခံလေးကို ရအောင်ချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်။

“ အယ် များကျိပါလား ”

“ ကြည့်နက် အီးဟီးဟီး ”

“ ကြည့်မေ အ့မာ ငိုငိုငို ”

“ ခိခိ ကြည့် ကြည့် နိကိုပွတ်ပစ်မျယ် ”

ဝေက မှုးကိုကျိန်းလိုက်ရာ

“ ဟားးး ပွတ်လေ ပွတ်လိုက် မြန်မြန်လေးသာပွတ်သိလား ခ်ခ် ”

ပြောရင်းဆိုရင်း ဝေ့ စောက်ဖုတ် ဆူဖြိုးဖြိုးမို့မောက်မောက်လေးကို အသာာာလေး ပွတ်လိုက်လေသည်။

“ အိ ”

ဝေတစ်ယောက် တွန့်ခနဲဖြစ်သွားသည်။  သူ့ပစ္စည်းလေးထဲကနေအရည်တွေ ထွက်နေတာအများကြီးမှန်းသူသိနေသည်။ မှုးအစ်ကိုကလိကတည်းကဖြစ်သည်။ အခု ယောင်းမလောင်း မှုးကပါ ထပ်ပြီးဖြည့်ပေးလိုက်တော့ အရည်တွေတစ်လဟောကိုထွက်နေတာ စအိုဝလေးကိုဖြတ်ပြီးအိပ်ယာခင်းပေါ်မှာလည်း ကွက်၍နေလေပြီဖြစ်သည်။

ထိုစဉ် မှုး၏လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးက ဝေ့ စောက်ဖုတ်ထဲတစ်ဖြေးဖြေးလေး တိုးဝင်လာတာကိုခံစားလိုက်ရသည်။

“ အိ ... ဘာ ဘာလုပ်နာလည်းးး အင်းးဟင်းး ”

“ ကောင်းတယ် ဟုတ် ”

“ သိဘူးကွာ တော်ပါတော့ အီးးးး ”

သူမကသာပြောနေတာ မှုးလက်ခလယ်လေးက ပိုပိုပြီးတော့ မြန်မြန်ဆန်ဆန် အဝင်အထွက်လုပ်နေလေသည်။

“ အ့ အ့ အ့ အီးးး အားးးး မှုး အားး အမလေးးးး ”

“ အားးး အားးး မှုး မှုးရေ အားးး  ”

မှုးက ဝေ့ကိုလက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွေ့ထားပြီးနို့လေးကိုကုန်းစို့ရင်း လက်တစ်ဖက်က ဝေ့စောက်ဖုတ်လေးကို လိုးပေးနေလေသည်။

“ မှုး အားးး အားးး မြန်မြန် အမလေး အီးးး ရှီးးးး ”

“ ဘာ ဘာတွေလုပ် အားးး မြန်မြန်လေး မြန်မြန်လေး အီးးးး ”

ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်

“ အားးး ကောင်းလိုက်တာ ”

“ အီးးး အရမ်းကောင်းလာတယ်မှုးရဲ့ ”

“ အားးးး ပိုကောင်း အားး အမလေး ”

“ ရှီးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးးးးး ”

တစ်ဆက်ဆက်တုန်ရင်း ကွေးကောက်တွန့်လိမ်သွားမှ အသာလေး ခေါင်းအုံးပေါ် တင်ပေးလိုက်လေသည်။

“ မောာာ မောလိုက်တာမှုးရယ် ”

“ နာ့ကို နာ့ကို ဘာတွေလုပ်လိုက်တာလည်းးးးးး ”

“ ဝှီးးးးး ဟူးးးးးး မောတယ်ကွယ် ”

“ ခ်ခ် အ့ ၀ေ ပြီးတွားတာယေ ဝေ့ကို ပြီးအောင်လုပ်ပေးလိုက်သာပါ ”

“ ဟားးးးးးးးးး မှုးရယ် အရမ်းဆိုးတာပဲကွာာာ ”

“ ခ်ခ် ချစ်လားပြော ”

“ အွန်းးးး ချစ်တယ် ဟိ ”

မှုးကအလိုက်တစ်သိဖြင့်ဝေ့ဘေးနားလှဲချလိုက်ပြီး ဝေ့ကိုယုယုယယလေးဖက်ထားလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ဝေ့ရင်ခွင်လေးထဲခေါင်းလေးဝှေ့ရင်း ဝေ့ ရဲ့ကိုယ်သင်းရနံ့လေးကို ရှုရှိုက်ရင်း ချိုမြိန်စွာ အနားယူလိုက်တော့သည်။

...........................................................................................................................

“ အီ .. အေ့ပျော်သွားဒေ ခ်ခ် ”

“ အွန်းးးး ကြည့်နေတာာာာ ”

“ ဘာကြည့် ? ”

“ သြော် ဝေ့မျက်နှာလေးကိုပါ ”

ဝေ့ဆံနွယ်လေးတွေကိုသပ်ရင်း မှုးကတိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။

“ အွန်းးးးးးး ”

ပြုံးစစဖြင့်ပြန်ပြောသည့်ဝေ့နှဖူးလေးကို နမ်းလိုက်သည်။ 

“ မွ ”

“ ခ်ခ် အသဲယားလိုက်တာ ကမရယ် ”

“ စောနကလိုလုပ်ပေးသာ ကြိုက်လား ”

“ ဟားးးးးးးးး တိတ်တိတ် ”

မှုးနှစ်ခမ်းလေးကို လက်ညိုးလေးဖြင့် တားရင်းပြောလိုက်သည်။

“ အ့လို လာမေးတော့ ရှက်တယ်ဟဲ့ ခ်ခ် ”

“ ခိခိ ”

“ ရီနက်အေ ညည်းကအ့လိုရီတော့ ရှက်လာပီ ”

“ အေ့ပါအေ့ပါ ဒမယ့်ဖြေလေးတော့ပေး ကောင်းလားးးးလို့ ”

“ အွန်းးးးလို့ ခ်ခ် ”

ဝေတစ်ယောက် မူးကအတင်းမေးနေတော့လည်း မျက်လုံးကိုမှိတ်ကာဖြေပေးလိုက်ရသည်။

.....................................................

၀ေ နှင့် မှုး ခင်မင်မှုသံယောစဉ်လေးတွေ ပိုပိုလာသည်မှာ ဝေအသိဆုံးဖြစ်သည်။ မှုးအစ်ကိုနဲ့ဖီးလ်ရတာတစ်မျိုး မှုးနဲ့ဖီးလ်ရတာတစ်မျိုး ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဲ့နှစ်ခုစလုံးကို သူမ အလွန်နှစ်သက်မိသည်။

သူမအတွက် ပြီးပြည့်စုံနေသည်ကတော့အမှန်။ ဒီရက်ပိုင်း စိတ်ညစ်စရာတစ်ခုရှိနေသည်။ မှုးအစ်ကိုက သူမကိုလုပ်ချင်သည်ဟု ပူဆာနေသည်မှာခဏခဏ မှုးနဲ့ကျ အာသာပြေ အထွဋ်အထိပ် ရောက်သည်ကပြသနာမရှိ။ ဆန့် ကျင်ဖက်လိင်နှင့်ဆို မတော်လို့ဗိုက်ကြီးသွားလျင်ခက်မည်။

သူမခလေးမယူချင်သေးတာတော့သေချာသည်။ အိမ်ထောင်လည်းမပြုချင်သေး ဒီအတိုင်းလေးပျော်နေချင်သေးသည်။ ကိုကိုလိုးတာကို မခံချင်လို့မဟုတ်။

တစ်ခါတစ်လေဆို ကိုကိုက နို့စို့ပေးရင်း စောက်စိလေးကိုပွတ်ပေးနေတာ ချက်ခြင်းကိုအလိုးခံလိုက်ခြင်တာအရမ်း စိတ်ကိုမနည်းထိန်းပြီးပြန်လာခဲ့ရသည်။

အဲ့လိုနေ့မျိုးဆို မှုးကိုပိုချစ်ရသည်။ မှုးက လီးအတု အတို  - အရှည် ဆိုဒ်ဆုံ ဒီဇိုင်းစုံ ဝယ်ထားပြီးသူမကိုပြုစုပေးတော့ ကိုကိုနဲ့မလိုးဖြစ်တာကိုအတိုးချပြီးကျေနပ်ရသည်။

တစ်ခါတစ်လေဆို မှုးက သူ့အစိကိုတုန်တဲ့ဟာလေးနဲ့လုပ်နေတုန်း မှုး နို့သီးခေါင်းလေးတွေစို့ပေးဖြစ်သည်။ ဒီနေ့လည်း ကိုကိုက လိုးချင်သည်ဆိုပြီး အတင်းပူဆာလိုက်သေးသည်။ သက်ပြင်းကိုမှုတ်ထုတ်ရင်း နှဖူးပေါ်လက်တင်လျက် မှေးနေလိုက်သည်။

“ ကဲ ... ဒေါ်ဒေါ်ဝေ ”

“ အင် .. မှုး ပြောလေ ”

“ ဟင့်အင်း မေးမှာ ဝေပြော ”

“အွန်းး မေးလေ ဘာမေးမို့လည်း ”

“ ဝေ့ကိုကြည့်ရတာ တစ်မျိုးဖြစ်နေတယ် ၀ေ မှုးကို စိတ်အလိုမကျလို့များလားဟင် ”

“ မှုး ဘာအမှားလုပ်မိလို့လည်း ”

“ ဟားးးး ဟုပါပု ဝေ့ဖာသာစိတ်ရှုပ်နေလို့ပါကွာာာ ..မှုးလေးကို စိတ်ကောက်စာမရှိပါပုနော် ”

“ လာလာ နမ်းမလို့ မွ ”

“ ခိခိ အ့ဆိုလည်းပီးးးရော ဒီကစိတ်ပူတာပေါ့ ”

“ အွန်း ”

“ ကဲ အ့ဆို မှုးကြောင့်မဟုတ်ရင် ကိုကို့ကြောင့်မဟုတ်လားပြော ”

“ အ့လူကြီး နာ့ဝေလေးကို စိတ်ညစ်အောင်ဘာတေလုပ် ပြောပြစမ်းအကုန် ”

“ အာာာ ပြောပု ”

“ မရပု ပြောပြနော် .. အ့မပြောပြရင်စိတ်ကောက်မာနော် ဟွန်း ”

“ ခ်ခ် ကောက်အေ ပြောပု ”

“ အော .. ရှင်ကအ့လိုလား ..ရတယ်လေ တွေ့မယ် ”

“ အယ် လုပ်နဲ့နော် ကြောက်တယ်လို့ ”

“ ဟွန်း ဟွန်း ဟွန်းး ရပု အ့လိုပြောလို့ ”

ပြောပြောဆိုဆို မှုးက ဝေ့ကို ခါးပါတ်ကြိုးဖြင့်ဖမ်းတုတ်လိုက်သည်။ ဝေကလည်း ရုန်းသည်။ ဘယ်တုန်းကများရဖူးလို့လည်းမှုးကို။ နောက်ဆုံးတော့ ဝေတစ်ယောက် ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဖက်လေးတန်ကြိုးတုတ်လျက်သားလေး ဖြစ်နေသည်။

မှုးက ထုံးစံအတိုင်း ဝေ့နို့လေးတွေကိုအားပါးတရစို့လိုက် ဝေ့ စောက်စိလေးကို ဗိုင်ဘရေတာလေးဖြင့် တို့လိုက် စောက်ပက်လေးကို လျက်လိုက် အမျိုးမျိုးလုပ်နေလေသည်။

“ အားးးးးး အီးးး ”

“ အာားးးဟားးးး တေပီ တေပီ ”

“ အမလေးးး အားးကောင်းတယ် ကောင်းတယ် အီးးးးး ရှီးးး ”

ဝေတစ်ယောက် ဘယ်အချိန်ကလိကလိ ယခုလိုအော်ရစမြဲ မှုးက အပြုအစုအသေတော်သည်။

“ မှုးးး မှုးးးရေ ဝေ့ကိုမှုးနို့လေးပေးစို့ဦး ”

“ ခ်ခ် ရမယ် ”

ပြောရင်းဆိုရင်း မှုးက ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားအောင်ချွတ်ချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဝေ့ဆန္ဒကိုဖြည့်ဆည်းပေးသည့်အနေဖြင့် သူမ၏နို့လေးကိုကိုင်၍ ဝေ့နှုတ်ခမ်းလေးဖြင့် တေ့ပေးလိုက်သည်။ ဝေကလည်းအငမ်းမရစို့တော့သည်။

ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပြွတ်

“ အင်းးးးး ကောင်းလိုက်တာဝေလေးရယ် ..စောက်ပက်ထဲမှာ အရည်တေ လျံတတ်လာတယ်ကွာာာ ”

“ ဟုလား အ့ဆို တိုက်လေ ..ဝေသောက်မှာပေါ့ ”

“ ခ်ခ် တိုက်မယ် ”

မှုးက သူမစောက်ပက်ကိုနှိုက်လိုက်ပြီး လက်မှပါလာသည့် စောက်ပက်ရည်လေးတွေကို နို့သီးခေါင်းလေးမှာ သုတ်ပေးလိုက်သည်။ ဒါက ဝေ့အကြိုက်။ဝေက မှုးစောက်ရည်လေးတွေသုတ်ထားသည့် နို့သီးခေါင်းလေးကို အငမ်းမရစို့တော့လေသည်။

“ အွန်း ကောင်းလိုက်တာ မှုးစောက်ပက်ကအရည်လေးတွေကလေ ..အရမ်းသောက်လို့ကောင်းတယ် သိလား ”

“ ခိခိ ဟုလား ကိုယ့်စောက်ပက်ကအရည်ကိုယ် ပြန်သောက်ဦးနော် ”

“ အင်း သောက်မယ် ”

မှုးက ဝေ့စောက်ပက်ထဲကလျံတတ်နေသော စောက်ရည်တွေကိုလက်ဖြင့်လှမ်းယူလိုက်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းတွင် ရွှဲနေအောင်သုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကစ်ဆင်စွဲပြီးသောက်စေလိုက်သည်။

“ အွန်းးးး အွန်းးး အွန်းးးးး ”

နှုတ်ခမ်းခြင်းကကစ်ဆင်ဆွဲ စောက်စိခြင်းလည်းပွတ် ရေရေလည်လည်ကောင်းနေလေသည်။

“ ကဲ ... စတော့မယ်နော် ခိခိ ”

“ ခိခိ စတော့အေ စတော့ ”

လီးတုခါးပတ်ကို မှုးက ထုံးစံအတိုင်းဝတ်လိုက်ပြီး ဝေ့ စောက်ပက်လေးကိုတည်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ထုံးစံအတိုင်း တစ်ချက်ခြင်း တစ်ချက်ခြင်း မှန်မှန်နှင့် မြန်မြန်လေးဆောင့်ဆောင့်ထည့်ပေးနေသည်။

“ အီးးးး ရှီးးးး အားလားလား ကောင်းလိုက်တာနော် ”

“ အားးး ”

“ ကောင်းလား ”

“ အင်းးးး ကောင်းတယ် အီးးး လိုး လိုး အားးး ”

“ ခိခိ အ့ ကိုကို့လီးလို မှတ်ထားလက်နော် ဝေ ”

“ ဟားးးးး ဟုဟု အ့ အ့ အမလေး အားးးး ”

မှန်မှန်လေးလိုးပေးနေရင်းကနေ သူမအစ်ကိုကိုမှန်းမှန်းပြီး အလိုးခံခိုင်းလိုက် နို့ပေးစို့လိုက်ဖြင့် အစွမ်းကုန် ပြုစုပေးနေလေသည်။

“ အားးး အီးးးး မှုးးးး အားးး ”

“ ရှင့်အစ်ကိုလီးက အ့လိုကြီးကြီးလားမသိပု ခ်ခ် အားး ရှီး အီးးး ”

“ ခ်ခ် သိပူးလေ ရှင်ကိုင်ကြည့်ပေါ့ ”

“ ခိခိ မကိုင်ရဲပု ခုတောင်ပတ်တနာရှာနာ ”

“ ဟုလား ဘာရှာ စောနကဝေစိတ်ညစ်နေတာအ့လား ”

“ အွန်းးး ... ကျွတ် ကျွတ် ကောင်းတယ်ဆက်လုပ်ဆက်လုပ် ”

“ အင်း ”

စကားလည်းပြောရင်း အလိုးလည်းမပျက်ရအောင် မှုးက သတိထားပြီးဖြည့်ဆည်းပေးနေလိုက်သည်။

“ ခုလေ မှုးအစ်ကိုက ဝေ့ကိုလိုးချင်တယ်ချည်းပြောနာ ”

“ ဟုလား ဝေကရော ”

“ ခိခိ ဝေကလား ခံတော့ခံချင်ပါတယ် ဗိုက်ကြီးတွားမာစိုးလို့.. နောက်ပီးတော့ ခံလိုက်ရင်သူက ခဏခဏလာလိုးနေမာ ”

“ အွန်း အ့ဆိုလည်း အလိုးခံပေါ့အေ ”

“ ခိခိ အလိုးတော့ခံချင်ပါတယ်ဟေ ..ဗိုက်ကြီးမာစိုးးးလို့ပါဆို ”

“ နောက် ကျုပ်ကြောက်တရ် ”

“ ဘာကြောက်နာလည်း ”

“ သိဘူး .. ကြောက်တယ် ..လီးအတုကိုမကြောက်ပု ..အစစ်ကိုကြောက်တာ ”

“ အ့ စိတ်ညစ်နာခုရက်ပိုင်း ..ခံသေးဘူးအေ နော် ”

“ အင်းပါ မှုးလိုးပေးတာပဲခံ ဟုပီလား ”

“ ခိခိ ဟုရယ် မှုးလိုးပေးတာအရမ်းကောင်း ”

“ ချစ်ထှာာာာ အ့ ”

“ ခိခိ ”

ခိုးခိုးခစ်ခစ်ရယ်သံလေးများဖြင့် ဝေ့ကိုအထွဋ်အထိပ်ရောက်အောင် မှုးကပို့ပေးလိုက်လေသည်။

........................................................................

“ အင်း .. ၀ေ ပြောလေ ”

“ အင်း မှုးအခုဘယ်ရောက်နေပြီလည်း ပြန်လာခါနီးပီလား ”

“ အင် ဘာဖြစ်လို့လည်း ဝေရဲ့ ”

“ ဟားးး ဘာဖြစ်ရမလည်းမှုးရယ် ကိုကိုပေါ့ စောနက ဖုန်းဆက်လာတယ် မူးလည်းမူးနေတာ ”

“ အင်း အ့ဘာဖြစ်လည်း မူးပီးဆက်တာများ ”

“ အာာာ ဟုပု သူလာခဲ့မယ်တဲ့ ..သူလာတာလည်း အကောင်းဟုပု ..ဝေ့ကို ဟိုဟာလုပ်မလိုတဲ့ .. ဟင်းး စိတ်ညစ်ပါတယ် ”

“ အာာာ ကိုကိုကလည်းကွာ ”

“ အင်း အင်း မှုးပြန်လာမယ် ..မှုးအခု ရှစ်မိုင် Junction8 မှာ .. ခုပြန်လာခဲ့မယ်နော်ဝေ ..စိတ်အေးအေးထား မှုးရှိတယ် ”

“ ဟုဟု ကျေးဇူး ..မြန်လေးလာနော် .. နော် ”

“ အင်းပါ .. ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်နော် ”

“ ဘိုင်းးးး ”

မှုးနှင့်ဖုန်းပြောလိုက်ရ၍ စိတ်အနည်းငယ်သက်သာသွားသော်ငြားလည်း ကိုကိုကအရင်ရောက်လာမှာလည်း စိုးနေမိလေသည်။

မူးလည်းမူးနေသည်မှာဖုန်းထဲကနေတောင် အနံ့ရနေသယောင်ယောင်။ ယောကျ်ားနှင့်မိန်းမဆိုတော့ ရုန်းလို့လည်းနိုင်မည်မဟုတ်။ မှုးသာအရင်ရောက်လာပါစေဟု ဆုတောင်းနေမိလေသည်။

“ ၀ေ ... ဝေ ”

“ ဟော တော်သေးတယ် မှုးအရင်ရောက်လာလို့ ကိုကိုရောက်သေးဘူး ”

“ အင်းပါ မှုးလည်း ဝေ့ဆီက ဖုန်းချပြီးတာနဲ့ ချက်ခြင်းကို ပြန်လာတာပါကွာာာ ခိခိ လာလာ မကြောက်နဲ့ မှုးရှိတယ် ”

“ ဟုဟု ကြောက်တော့ဘူး စောနကလောက် ”

“ ၀ေ အေ့ ဂေ့ ...... ဝေလေးရေ ”

“ ဟားးးး လာပီ အမလေး မြန်မြန်တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်ပါကွာ .. ပါတ်ဝန်းကျင်ကကြားရင် အဲ့အသံကြီးက မသင့်တော်ပါဘူး ”

ဝေက မှူးကို တံခါးသွားဖွင့်ခိုင်းလိုက်သည်။

“ ဟွန်း ”

“ အ့ ဘယ်လိုဖြစ်လာတာလည်း ကိုကို ”

အနံ့တစ်ထောင်းထောင်းဖြင့်ရောက်လာသော အစ်ကိုဖြစ်သူကို စိတ်ပေါက်ပေါက်ဖြင့်မေးလိုက်သည်။

“ အယ်လ် ညီမလေးမှုး .. ဝေရော ဟမ် ဝေလေ ”

“ ရှိတယ် ရှိတယ် .. တစ်ကယ်တည်းနော် မူးရူးနေတာပဲ .. တစ်ကိုယ်လုံးလဲအရက်နံ့ ..တစ်ထောင်းထောင်းထနေတယ် ”

“ အယ်လ်လ်လ် ညီမလေးကလည်းကွာ ”

“ ခဏ ... ထိုင်လက်အူးမယ် ”

ဆိုဖာပေါ်ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ကျုံ့ကျုံ့လေးထိုင်နေသော ချစ်သူဝေ့ကို ခုမှမြင်မိလေသည်။

“ ဟားးး အသဲလေး ယာ ယာ ကိုကို့ဆီယာ ”

“ အာ ဟင့်အင်း လာပူး ကိုကိုနော် မူးနေတာအရမ်း ဘယ်လိုက ဘယ်လို ဒီလောက်မူးလာတာလည်းးးး ”

“ မူးပါဝူးးးးး ”

မမူးသည့်လူက မျက်လုံးတောင် မနည်းဖွင့်ပြီးဖြေနေသည်ကိုကြည့်ပြီး ထုရိုက်ချင်စိတ်ပေါက်လာသဖြင့်

“ လာပြီ လာပြီ တွေ့မယ် ”

မှူးကပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ကိုကို့ဘေးနားသွားထိုင်ပြီး တစ်ဘုန်းဘုန်း ထချပစ်လိုက်သည်။

“ အဲ့ မှူး ... မှူး တော်ပီ တော်ပီ ရိုက်နဲ့တော့ သနားပါတယ်ဟယ် ”

“ ရှင်ပဲသနား ..ကျုပ်တော့ အမြင်ကပ်တယ် ”

“ ကဲပါ ကဲပါ လာလာ မှူးဝိုင်းတွဲပေး အခန်းထဲခေါ်သွားပြီးပေးအိပ်လိုက်မယ် ”

“ ၀ေ ....ဝေလေးရေ လာာာာာ ကိုကိုကိုလာဖက်ထားးးးး ”

“ ဂေ့ ”

နောက်ဆုံး သူငယ်ချင်းယောင်းမနှစ်ယောက် ကိုကို့ကိုအခန်းထဲတွဲခေါ်လာပြီး ကုတင်ပေါ်မနည်းတင်လိုက်ရသည်။

“ အဲ သူက အဲ့မှာ အိပ်တော့ ကျုပ်တို့က ဘယ်မှာ အိပ်ရမလည်းဟင် ”

“ ခိခိ အတူတူပဲအိပ်လိုက်တော့မယ်လေနော် သူလည်းမူးနာ အိပ်တောင်ပျော်နေပြီ ကြည့်ပါလား ”

“ ဝှီးးးးး လွယ်ပူးးးယောင်းမရေ ကျုပ်အစ်ကိုအစား ကျုပ်ပဲ တောင်းပန်ပါတယ် ”

“ မွ ”

“ အယ် ”

“ ဟားးးးးးးးး ညည်းတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်လေ မနိုင်ပုသိလား ခ်ခ် ”

“ ကဲ .... မှူးက အလယ်မှာအိပ်မယ်နော် ဝေက ထောင့်မှာအိပ် ဟုပလား ”

“ အင်း ကောင်းတယ် ..လာ လာ အိပ်တော့မယ် ”

မှူးက အလယ်မှာနေလိုက်သည်။ ဝေ့ကိုထောင့်ဖက်ပို့ပြီး ဝေ့ဖက်လှည့်ကာ ဝေ့ကိုဖက်ထားပေးလိုက်သည်။ ဝေကလည်း မှူးရင်ခွင်လေးထဲခေါင်းလေးတိုးကာ ကြည်နူးနေလေတော့သည်။ စဉ်းစားကြည့်လေ မှူးရယ် ကိုကိုရယ် ဝေရယ် ။ ခိခိ ... ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကျေနပ်နေသည်ကတော့အမှန်။

“ ဟားးးးးးးးး အားးးး ”

“ ဟူးးးးးးးးးး ”

ယောင်ပြီး ပါးစပ်ကအော်ချင်ရာတွေအော်နေသဖြင့် မှူးရောဝေရော လန့်နိုးလာလေသည်။ ကိုကို့လက်ကြီးက မှူးကို လာဖက်သဖြင့် မှူးမှာ ကမန်းကတန်းပြန်ဖယ်လိုက် ကိုကိုကပြန်ဖက်လိုက် မှူးကပြန်ဖယ်လိုက် နောက်ဆုံးကိုကိုက ခွပင် ခွလိုက်သေးသည်။

ပါးစပ်ကလည်း ၀ေ .. ၀ေ နှင့် ဝေ့ကိုတမ်းတမ်းတတခေါ်နေလေသည်။ မှူးကတော့ ရုန်းမနိုင်ဖြစ်နေလေသည်။ကိုကိုက ခွလည်းခွသေးသည်။ ဖက်လည်းဖက်ထားသဖြင့် မှူးတစ်ယောက် ကိုကို့ရင်ခွင်ထဲရောက်နေလေသည်။

ဒီလိုဆိုတော့ မှူးကိုအားနာလာသဖြင့် တစ်ခုခုပြောမလို့လုပ်လိုက်ရာ မှူးက သူမကို လက်ကာပြသည်။ နေ နေ ဝေ့အစားသူပဲ စိတ်ညစ်ခံလိုက်မည်ဟု ပြောနေသည့်သဘော။ ဝေလည်း ဒီတိုင်းလေးကြည့်ပြီး မှူးလက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်ပေးထားလိုက်လေသည်။

“ ဟယ် ကိုကို ဖယ် ဖယ် ”

“ အာာာ ဝေကလည်းကွာာာာ ..ဖယ်ဝူး ”

ကိုကို့လက်တွေက မှူး၏နို့အုံလေးကို ဆုပ်နယ်နေလေသည်။ မှေးကနဲဖြစ်သွားပြီးပြန်လန့်နိုးလာတော့ မှူးတစ်ယောက် တိုင်ပါတ်နေသည်ကိုကြည့်ပြီး

“ ကိုကို ”

“ ကိုကို ”

“ အဲ့ဒါ ဝေမဟုတ်ဘူးလေ မှူးလေ မှူး ”

“ အာာာ ဟုပါပု ဝေနော် မရဝူးကွာ ”

ကိုကိုက ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် မှူးညအိပ်ဂါဝန်ကိုဆွဲလှန်ပစ်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် သူ့ခေါင်းကြီးက မှူး၏ ပေါင်ကြားကိုအတင်းတိုးဝင်သွားပြီး မှူးစောက်ပက်လေးကို လျက်ပေးနေလေသည်။

“ ဟာ ကိုကို အဲဒါဝေမဟုတ်ဘူးးးဆို ”

ပြောလည်းမရတော့ ကိုကိုကအသိစိတ်မဲ့နေပြီး သူ့စိတ်ထဲက လုပ်ချင်ရာတွေကိုအတင်းအဓမ္မလုပ်နေလေသည်။ မှူးကလည်း အတင်းရုန်း ကန်နေပြီး

“ ကိုကိုရေ့ညီမလေးးးးးဆို ဝေမဟုတ်ဘူးးးးအီးး ဟီးး ဟီးး ”

မှူးက ငိုလေတော့သည်။ ကိုကိုကတော့ မယုံရေးချမယုံ။ လုပ်ချင်ရာကိုသာ ဇွတ်လုပ်နေလေတော့သည်။၀ေ ကိုကို့ ကို အနောက်ကနေအတင်းဆွဲဖယ်ရန် ဟန်ပြင်လိုက်စဉ် မှူးက လက်ကာပြပြီး သူမ အနားကိုခေါ်လိုက်လေသည်။

၀ေ မှူးအနားတိုးကပ်သွားပြီး

“ မှူး ... စိတ်ညစ်ပါတယ်ကွာာာ ဘယ်လို လုပ်မလည်းဟင် ”

ကိုကိုကတော့ မှူးစောက်ပက်လေးကို အားပါးတရ လျက်နေသည်မှာ ခေါင်းပင်မဖော်

“ နေပစေတော့ ဝေ ..သူက အခု ဒီလိုကို ရအောင်လုပ်မှာ .. မှူး ... ဝေ့အစားခံပေးလိုက်တော့မယ် ...နို့မဟုတ်ရင် သူဝေ့ကို ရအောင်လိုးမှာ ဟင့် ဟင့် ”

“ မှူးရယ် ”

ဝေက မှူးကိုဆို့ဆို့နင့်နင့်လေးကြည့်နေမိသည်။ သူ့ချစ်သူက သူ့ညီမကို ယခုလိုလုပ်နေတာ စိတ်ထဲမှာ မနာလိုလုံးဝမဖြစ်မိသဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုပင်အံ့သြနေမိပြီး သူမအစား မှူးကဝင်ခံပေးနေသဖြင့် မှူးကိုသာ အရမ်းအားနာနေမိလေသည်။

တစ်ကယ်ဆို ဒီလိုအဖြစ်အပျက်က သူမစိတ်ဆိုးသင့်သည်မဟုတ်ပါလား။

“ ဝေ ”

“ ရှင် ”

“ အင်းး ဟင်း ဟင်း ”

ပါးစပ်ကစကားပြောနေလည်း အောက်မှာစောက်ပက်ကိုအလျက်ခံနေရသဖြင့် ဖီးကလည်း လာနေလေသည်။

“ ၀ေ စိတ်ဆိုးနေလားဟင် စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော် ဝေ့အတွက်ပါ ”

“ အင်းပါ ဝေ လုံးဝကို စိတ်မဆိုးဘူး ”

“ မှူးကို ချစ်တယ် ”

ပြောရင်း မှူး၏နှဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်လေသည်။ ကိုကိုက ကုန်းရုန်းထလာပြီးဂါဝန်ကိုထပ်လှန်ကာ မှူး၏နို့လေးတွေကို အတင်းစို့လေတော့သည်။ မှူးကလည်း ငြိမ်ခံပေးနေလေသည်။ သူဒီလိုမခံပါက ဝေခံရမှာ သူမလိုလား။ ဝေ့ကိုသူပဲလုပ်ချင်သည်။

ဝေ့ကို ... စိတ်အေးအေးထားဆိုသည့်အကြည့်ဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းကိုမော့ ။ အံကိုကြိတ်ကာမျက်လုံးကိုစုံမှိတ်ထားလိုက်ပြီး ကိုကိုလုပ်သမျှခံနေလိုက်တော့လေသည်။

ကိုကိုက မှူး၏နို့တွေကိုစို့လိုက် အောက်ဖက်ဆင်းသွားပြီး မှူးစောက်ပက်ကို လျာပြားကြီးဖြင့် ပက်ပက်စက်စက်လျက်လိုက် ကစ်ဆင်ပါ တတ်ဆွဲလိုက်သေးသည်။

ဘယ်လောက်တောင်မူးပြီး အသိစိတ်ပျောက်နေသလည်းဆိုရင် နှုတ်ခမ်းခြင်းတေ့ပြီးနမ်းနေတာတောင်မျက်လုံးကတစ်ဝက်တောင်မပွင့်နိုင်သေးပေ။ သူလုပ်ချင်ရာကိုသာ စိတ်ရှိတိုင်းလုပ်နေလေတော့သည်။

ဒီကြားထဲ မှူးကလည်းမရုန်းကန်တော့သဖြင့် အချိုရှာ သကာတွေ့နေလေသည်။ ဝေကတော့ ထောင့်လေးမှာကပ်ရင်း မှူးလက်ကိုကလေးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေးရင်း ကြည့်နေမိသည်မှာ မျက်တောင်ပင်မခတ်ချင်သလိုလို။

အခန်းမီးတွေကလည်း ဟိုးစစကတည်းက ရိုမန်းတစ်ဆန်ဆန်လေးလုပ်ရအောင်ဆိုပြီး မှိန်မှိန်ကလေးတွေလုပ်ထားသဖြင့် ကိုကိုတစ်ယောက် လုံး၀ (လုံးဝ)ကို မသိတာသဘာဝတော့ကျပါသည်။

“ အင်း .. အီးးးး ဟားးးးး ”

မှူးက ဝေ့လက်ကလေးကိုဖျစ်ညှစ်ရင်း ကေ့ာကလန်ထိုးနေလေသည်။ စိတ်မပါသော်လည်း အထိအတွေ့ကြောင့် ဖီးလ်တတ်လာတာတော့ ဟန်မဆောင်နိုင်ချေ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေလည်း ထောင်မတ်၍ နေလေသည်။

“ အ့ .. အ့ ေ၀ အားးး ဟားးးး ဝေ ”

“ မှူး .. ”

“ အင်း ဟင်းဟင်း ”

ဝေ့မျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီး ညည်းငြူရတာ အရသာတစ်မျိုးဖြစ်နေသည်။ ဝေကလည်း မှူးယခုလိုကော့ပျံနေတာ ကြည့်ကောင်းနေသည်မှာ ဟန်ပင်မဆောင်ချင်တော့။ ပထမတော့ စိတ်မကောင်းသလိုလိုပေမယ့် ယခုတော့ အဲဒါတွေမေ့ပြီး ပါးစပ်ကတောင် ကောင်းလားဟင်လို့ မေးလိုက်ချင်သည်။

ကိုကိုက သူ့ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကို မှူးစောက်ပက်ဝလေးမှာ တေ့လိုက်လေသည်။ မှူးရော ဝေရော ရင်တွေတစ်ဒိန်းဒိန်းခုန်နေလေသည်။

ထို့နောက် ဖြေးဖြေးသာသာလေး ဖိသွင်းလိုက်လေသည်။ ကိုကို့လက်နှစ်ဖက်က မှူးပေါင်နှစ်ဖက်ကိုမထားပြီး လီးနှင့်စောက်ပက်ကို တည်ပြီး ဖြေးဖြေးခြင်းဖိဖိထည့်နေလေသည်။

“ အ့ အ့ ဖြေးဖြေး ဖြေးဖြေး ကိုကို ”

“ အာာ ဝေလေးကလည်းးးး သိဒေဒဒဒဒ ”

“ ကိုကိုဖြေးဖြေးးးးးးးလေးလိုးပေးမယ် နော် နော် ”

“ အားးးး အမလေး အားးးးး ”

ဝေ့လက်ကို အတင်းဖျစ်ညှစ်လိုက်လေသည်။ ဝေကလည်း မှူးစောက်ပက်ထဲ တအိအိတိုးဝင်နေသော ကိုကို့လီးကြီးကိုကြည့်ရင်း မှူးလက်ကလေးကို ပြန်ဆုပ်ကိုင်မိလေသည်။

ရင်တွေလည်း တစ်အားခုန်မြန်နေလေသည်။ ထို့နောက် လီးတံကြီးက စောက်ပက်ကလေးကို အောင်မြင်စွာ ထိုးခွဲဝင်သွားနိုင်လေတော့သည်။ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြင့် အောင်ပွဲခံနေလေသည်။

“ အားးး ရှီး သေပြီ သေပြီ ”

“ အမလေးးးးးး အားးးး ”

“ အားးး ”

“ ဟားးး ”

“ မှူး မှူး ရလား ရလား ”

“ အင်းးးး ရ အားးး ”

“ အီးးးး ”

“ ကောင်း ကောင်းလားဟင် ”

တိုးတိုးလေးမေးလိုက်လေသည်။

“ အင်းး ကောင်း တယ် ”

“ အာာာ ညီမလေး ဘာလုပ်နာလည်းးးးတွားးးး အပြင်ထွက် ”

ကိုကိုက ခုမှသူမကိုမြင်လေသည်။ပြီးတော့ အခန်းထဲကထွက်ခိုင်းနေသေးသည်။

“ တွားးးးဆို ရှက်စာကြီး အွားးး ကောင်းလိုက်တာာာ ဝေရယ် ”

ပါးစပ်ကသာပြောနေတာ အောက်ကတော့ အလိုးမပျက် ဆက်တိုက်ကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေလေသည်။

“ အားး အမလေးးး သေပါပြီ ဖြေးဖြေး ဖြေးဖြေးလိုးကိုကိုရေ ”

“ အားးး အားးး ”

“ ကောင်းလားချစ်လေး ကောင်းလား ”

“ အီးးးးး ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် ဖြေးဖြေးလိုး ”

တဲ့။ ဝေက မှူးအစားဝင်ဖြေလိုက်ရင်း ကိုကို့ကျောကို ဘုန်းကနဲထုပစ်လိုက်လေသည်။

“ အာာာ ညီမလေးကလည်း မတွားရင်လည်း အေ့နေ ဟိုဖက်လှည်ပီး ”

“ ဒီမာ ညီမလေး ယောင်းမကိုပြုဇုနေဒယ်လိုစ့် အားးး ကောင်းလိုက်တဲ့စောက်ပက်လေး ”

ပါးစပ်ကလည်း အယုတ်တအနက်တတွေပြောချင်တိုင်းပြော လူကိုယ်တိုင်ကလည်း  ဘာမှန်းညာမှန်း ခုထိမသိသေး ကိုကိုတစ်ယောက်တော့ခက်ချေပြီဟုတွေးရင်း ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေးလိုက်လေသည်။

ကိုကိုက လိုးနေရင်းပစ်လှဲချလိုက်သည်။ မောသွားသည်ထင်ပါရဲ့။

“ လာ လာ ချစ်လေး ပေါ်ကတတ်ဆောင့်ပေးကိုကို့ကို ”

မှူးကို အပေါ်ကတတ်ဆောင့်ခိုင်းနေလေသည်။ မှူးကလည်း စကားအပိုတွေမပြောပဲ တစ်ခါတည်း အပေါ်ကနေ တတ်ဆောင့်ပေးလိုက်လေသည်။

ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ်

“ ဝါး ဝါး ဝါး ကောင်းဒယ် ကောင်းဒယ် ဟားးးး ဆောင့် ဆောင့် ချစ်လေး အားရအောင်ဆောင့်

ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ်

ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ်

ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ် ဇုပ်

မှူးက စကားတစ်ခွန်းမှမပြောပဲ အပေါ်ကနေအသကုန်ပစ်ဆောင့်နေတာကြည့်ပြီး နို့အုံလေးလည်းတင်းလာသည်။ စောက်ပက်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ တစ်ချက်တစ်ချက် တွန့်တွန့်သွားသည်ဟုပင် ခံစားရလေသည်။

၀ေ ...ကိုယ့်ဟာလေးကို ပြန်ကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။ဝေ့ စောက်ပက်လေးမှာ အရည်တွေတစ်အားထွက်နေပြီး လက်တစ်ဖက်က နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို မိမိဖာသာဖိချေရင်း လက်တစ်ဖက်က စောက်စိလေးကိုပွတ်နေမိလေသည်။

မှူးက ဝေ့ကိုကြည့်ပြီး ကိုကိုလီးကြီးကို အားနဲ့ပိုပိုဆောင့်နေလေသည်။ ထို့နောက် လက်ယက်ခေါ်သဖြင့် ၀ေ.. မှူးအနားသွားလိုက်သည်။

မှူးက နို့စို့ချင်သည့်ပုံစံလုပ်ပြသဖြင့် နို့တွေလှန်ပေးလိုက်သည်။ ကိုကိုကတော့ မျက်လုံးကြီးမှိတ်ပြီး ဇိမ်ခံနေလေသည်။ မှူးခါးလေးကိုတော့လက်ကထိန်းပေးထားသည်။ မှူးဖင်လေးကိုတစ်ချက်တစ်ချက်ညှစ်ညှစ်နေသေးသည်။

ဝေတစ်ယောက် မောင်နှမနှစ်ယောက်လိုးနေတာကြည့်ပြီး အရမ်းဖီးတတ်နေလေသည်။ ဒီတစ်ခေါက်နို့စို့ခံရတာ အရင့်အရင်အခေါက်တွေနှင့် တစ်ခြားစီမှန်း ခံစားမိလေသည်။

ကုတင်ဘောင်ပေါ်ကို ခြေထောက်တစ်ဖက် လှမ်းတင်လိုက်ပြီး စောက်ပက်နှင့် မျက်နှာကိုတည်ပေးလိုက်သည်။ မှူးကလည်း အလိုက်သိစွာဖြင့် ဝေ့စောက်ဖုတ်လေးကိုလှမ်းမှုတ်လေသည်။ ဝေ့စောက်ရည်တွေကို လက်ဖြင့်နှိုက်ယူပြီး ကိုကိုပါးစပ်ကိုသွားသုတ်နေသေးသည်။

ကိုကိုကလည်း စောက်ပက်အရည်တွေမှန်းသိသဖြင့် အားရပါးရ လျာသပ်ပြလေသည်။

မှူးက ဝေ့ကို ပြန်အိပ်နေရင် အချက်ပြလိုက်ပြီး

“ မောပြီကိုကို ကိုကို့အလှည့် ”

“ အိုးးးးခီ ”

အောက်ကဇိမ်ခံရင်း ပြန်ထလာစဉ် ယခုသူ့ကိုတတ်ဆောင့်ပေးတာ ညီမလေး မှူးလိုလိုမို့သေသေချာချာကြည့်လိုက်သည်။

“ ဟာာာာ ညီ ... ညီမလေး ”

“ ဟာ ... သေပြီ ဟားးးးးး ”

ကိုယ့်ညီမကိုယ်ပြန်လိုးမိနေသည်ကို ထိတ်လန့်စွာခံစားမိလိုက်ပြီး မူးနေသမျှ ချက်ခြင်းလွင့်ပျောက်သွားသည်။

“ ဘယ် ... ဘယ်လိုဖြစ် ”

ဘယ်ကစပြောရမှန်းမသိတော့ပေ။ သူ့လီးကို စောက်ပက်ထဲထည့်ထားပြီး ခပ်တည်တည်ဖြင့်ကြည့်နေသောညီမလေးမှူးကို ကြည့်တောင်မကြည့်ရဲ။မှူးက သူ့လီးကိုစောက်ပက်ထဲ စိမ်ထားလျက်သားဖြင့် သူ့ကိုကြည့်နေလေသည်။

“ ဘာ...ဘယ်လို...ဘယ်လိုဖြစ်လုပ်နေတာလည်းးးးးး ”

“ ဘုန်း ဘုန်း ဘုန်း ”

“ ဟမ် ... ဝေ ”

တစ်ဘုန်းဘုန်း ထုရင်းဖြေလာသည်က ချစ်သူဝေ ။ ခွထားတာက ညီမလေးမှူး သေသာသေလိုက်ချင်တော့သည်။ လူကသာ သေချင်သလိုလိုဖြစ်နေတာ လီးက လုံးဝမကျ ... မာတောင်၍သာနေလေသည်။

လက်နှစ်ဖက်က ညီမလေးမှူး၏ဖင်လုံးလေးကို ယောင်ပြီးကိုင်ထားလျက်သား

“ လုပ်လေ ဆက်လုပ်လေ ”

“ အာာာ ဝေကလည်းကွာာာ ”

“ အမယ် ခုမှလူရည်ချွန်လေးလုပ်မနေပါနဲ့ မှူးမောနေပြီ ဆက်လုပ်လိုက်တော့ ခုမှ သံဝေဂတွေ ရမနေနဲ့ ”

“ ဟားးးးးး ညီမလေးကလည်း ”

“ ဟာာာ လုပ်မလား မလုပ်ဘူးလားပြော ”

ဝေက ဝင်ထောက်လိုက်သည်။

“ မလုပ်ရင် ရှင်နဲ့ပြတ်ပြီ ”

“ အာာ အ့လိုတော့မလုပ်နက်လေ လုပ်မယ် လုပ်မယ် ”

“ ဘာာာာ ကိုကိုက ဝေနဲ့ပြတ်မှာစိုးလို့ ညီမလေးကို ဆက်လုပ်တာလား ”

မှူးကဝင်ငေါ့တော့ သူဖြေရခက်လေပြီ။

“ ဟားးးးးးးးးး သေပြီဆရာ ”

“ ခ်ခ် စတာပါ ”

“ ခုမှတော့ မထူးတော့ပါပုကိုကိုရယ် ..ဆက်သာလိုးပစ်လိုက်ပါတော့ ..ဒီမှာဆတ်တငမ့်ငမ့်ကြီးနဲ့ ”

“ ခိခိ ဟုတယ် လိုးကိုကိုလိုး ..ဝေ သဘောတူတယ် ”

“ ဟားးးး အေးကွာ အေးကွာ လိုးမယ်ဟေ့ ”

“ စပါယ်ရှယ်လိုးပေးနော်ကိုကို .. ဝေနဲ့လိုးတဲ့အခါကျရင်လည်း ..မှူးကိုလိုးသလိုမျိုး လိုးပေးရမယ် ”

“ အိုးးးးခေ အိုးးးခေ ”

ကိုကိုက မှူးကို ပက်လက်ကလေးလှန်လိုက်ပြီး သူ့လီးတံကြီးကို မှူးစောက်ပက်ဝလေးမှာ တေ့လိုက်သည်။ထို့နောက်..ထို့နောက်

..................................

..............................

............................................



ချစ်ခြင်းများစွာဖြင့်

Ko Jhon (MMi)


ပြီးပါပြီ။




Friday, September 15, 2023

အိမ်ထောင်ရှင်သမီးကြီး (စ/ဆုံး)

အိမ်ထောင်ရှင်သမီးကြီး (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ကျုပ်မှာ သားသမီးသုံးယောက်ရှိတယ်။သမီးတယောက်နဲ့ သားနှစ်ယောက်။ကျုပ်အသက်က ငါးဆယ်ကျော်ပါပြီ။သားနှစ်ယောက်က ရပ်ဝေးမှာ အလုပ်လုပ်ကြတယ်။ကျုပ်ကမုဆိုးဖိုပါ။ စကောဇက အရွယ်လေ။ ဒီအရွယ်က နောက်မိန်းမပဲ ယူရမလို ၊ စိတ်ပုတီးနဲ့ ရိပ်ကြီးပဲခိုရတော့မလိုလို။ မုဆိုးဖို ဆိုတော့ သမီးကြီးတို့ လင်မယားက ကျုပ်အိမ်မှာပဲ အတူတူ နေကြတယ်။

သမီးကြီးနာမည်က လဲ့လဲ့။သမီးက လင်မရခင်ကသိပ်မဝပေမယ့် လင်ရပြီးမှ ဝလာတယ်။ကျုပ်သားမက်က အလုပ်ကြိုးစားပါတယ်။

ကျုပ်သမီးကို အရိပ်တကြည့်ကြည့် ကြည့်နေမိတယ်။

နောက်ကို ကောက်ထွက်လာတဲ့ ဖင်လုံးကြီးနဲ့ ရှေ့ကို စူထွက်နေတဲ့ နို့ကြီးတွေက လိုးချင်စရာကြီးပေါ့ဗျာ။ ညတိုင်ကျရင်လည်း သူတို့သမီးကြီးတို့လင်မယား လိုးတာကို အပေါ်ကနေ နားစွင့်ထောင်နေမိတယ်။

တဖွတ်ဖွတ် အသံထွက်ပေမယ့် သမီးကြီးအသံကတော့ တချက်တချက်မှ အင့်ကနဲ၊အွတ်ကနဲ့ အသံထွက်တယ်။ဒါကိုပဲ ဖီးတက်ရတာပေါ့ဗျာ။တဏှာလို အိုသည် မရှိတဲ့။ကျုပ်လည်း မအိုသေးပါဘူးဗျာ။

သမီးကြီးကကျုပ်ဆို သိပ်ဂရုစိုက်တာ။ဒီအဖေတစ်ယောက်တည်း ရှိတော့လို့တဲ့။ကျုပ်လည်းအဲလို ဂရုစိုက်မှုတွေကိုအသိအမှတ်ပြုရင်း ကိုယ့်သမီးကိုယ် ပြန်လိုးချင်လာတယ်။

ထမင်းပွဲပြင်နေတဲ့ သမီးကြီးရဲ့ ဖင်ကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း လီးက တောင်လာတယ်။ဒါကို သတိထားမိပေမယ့် ဒီအတိုင်းထားလိုက်တယ်။သမီးက ကျုပ်ဘက်လှည့်လိုက်တော့ ပုဆိုးထဲက ငေါထွက်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကို မြင်သွားတယ်။

"အဖေကလည်း ဒီအရွယ်ကြီးကျမှ ခ်ခ်" 

"ငါ့သမီးက လင်ယူပြီးမှ ပိုဝပိုလှ လာတယ်"

"အဖေက သမီးဖင်ကြီးကို စိုက်ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲမှာ ဗျင်းနေတာမို့လား" 

သမီးက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပဲ မေးတယ်။ ကဲ ဘယ်လောက် အဖေ့အပေါ် ဂရုတစိုက်  အလိုက်သိသလဲ။

"အေးပါ သမီးဖင်ကြီးက ကောက်ထွက်နေတာကိုး"

သမီးကြီးက ကျုပ်ကိုကျောပြန်ပေးပြီး ထဘီကို ပေါင်လယ်ထိ ချွတ်ချလိုက်တယ်။သမီးကြီးရဲ့ ဖင်မဲကြီးနှစ်လုံးကြားမှာ စောက်ဖုတ်ညိုညိုကြီးက ပြုထွက်နေတယ်။နဲနဲလေးကုန်းလိုက်တော့ စောက်ပတ်က ထင်ထင်ရှားရှားပေါ်လာတယ်။တောသူပဲဗျာ။ဘယ်အသားဖြူလိမ့်မလဲ။ 

ဒါပေမယ့် ကျုပ်စိတ်ထဲတော့ လိုးချင်စရာကြီးပေါ့ဗျာ။ဖင်ကြီးကို နောက်ကုန်းလာပြီး လီးနဲ့ ပွတ်သပ်တယ်။ကျုပ်မှာသမီးရဲ့ ဖင်မဲကြီးနှစ်လုံးကို ပွတ်သပ်ရင်း ဖီးတက်နေတာပေါ့ဗျာ။

"ဒီလောက်ပဲ အဖေရာ"

"ဟာ သမီးကြီးကလည်း အခုမှ ဖီးလာနေတုန်း ရှိသေးတယ်" 

"ခိ..ခိ..အဖေကို တန်းလန်းကြီးပစ်ထားချင်လို့ ..ကဲပါ အဖေရယ် ထမင်းစားလိုက်နော် ပြီးရင်ပြုစုပေးမယ်"

ကျုပ်လည်း ထမင်းကို မြန်မြန်စားလိုက်တယ်။သားမက်က နေ့ခင်းမှာ အလုပ်သွားတတ်တာမို့ အိမ်မှာမရှိဘူး။ထမင်းစားပြီး နာရီဝက်လောက်နေတော့ သမီးကြီးကအိမ်ပေါ်ကနေ လှမ်းခေါ်တယ်။ကျုပ်လည်းအိမ်ပေါ်တက်သွားရတာပေါ့။

"ဒီလောက်ပူတာကို သမီးရယ်" 

"မတတ်နိုင်ဘူးလုံခြုံတဲ့နေရာဆိုလို့ဒီ နေရာပဲရှိတာ အဖေက အိပ်လိုက်"  

"ဘာလုပ်မလို့လဲ"

"အဖေကအသက်ရပြီဆိုတော့ ဒီတိုင်းပဲနေတော့ သမီးအဖေကို ပြုစုပေးမလို့"

ကျုပ် ကြမ်းပေါ်လှဲလိုက်ပါတယ်။သမီးကြီးက ကျုပ်ခြေရင်းမှာ မတ်တတ်ရပ်ပြီး အင်္ကျီတွေချွတ်နေပါတယ်။နို့လုံးညိုညိုကြီးတွေနဲ့ နို့သီးခေါင်းမဲမဲကို မြင်လိုက်ရတော့ ကျုပ်လီးကအလိုလိုတောင်လာပါတယ်။အင်္ကျီကိုဘေးလွှင့်ပစ်လိုက်ပြီး ထဘီကိုဖြေးဖြေးချင်း ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။လက်ခလယ်ကို ပါးစပ်နဲ့စုပ်ကာ စောက်စေ့ကိုချေနေပါတယ်

ကျုပ်လည်းထပြီး အင်္ကျီချွတ်ကာ ပြန်လှဲလိုက်သည်။သမီးက ကျုပ်ဘေး လာထိုင်ပြီးပုဆိုးပေါ်ကနေ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ညင်သာစွာ ပွတ်သပ်နေပါတယ်။ကျုပ်လဲ သမီးကြီးရဲ့ ဖင်ကို ပြန်ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ပုဆိုးကို အောက်လျှောချလိုက်တော့ လီးက ဆက်ကနဲ့ ထောင်ထွက်လာပါတယ်။

"ဟယ် အဖေလီးကြီးက လည်း အသက်ကြီးတာတောင် အစွယ်ထနေတုန်းပဲ ခ်ခ်" 

"အဲဒါ လပေါင်းများ စွာချုပ်တည်းထားခဲ့လို့ပေါ့"

သမီးကြီးက ဘာမှမပြောဘဲ လီးပေါ်ကိုတံတွေး ထွေးချကာလီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီးဂွင်းထုပေးနေတယ်။ လီးထိပ်ကအရည် ကြည်လေးထွက်လာတော့ လီးကပြောင်ပြီး ချောလာတယ်။ဒီတော့မှ သမီးကြီးက

"သမီးတက်ဆောင့်တော့မယ်နော် အဖေလီးက တုတ်လိုက်တာ"

သမီးကြီးက ကျုပ်ကိုခွကာ စောက်ပတ်နဲ့ လီးတေ့၍ ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။

"ဘွတ်..ဘလွတ်..အား..အား..ဗလစ်..ဘွတ်..ဘွတ်..အား.."

သမီးကြီးက ကျုပ်လက်နှစ်ချောင်းကို ယူကာ နို့ ပေါ်တင်ပေးသဖြင့် ကျုပ်လည်းနို့နှစ်လုံးကို ဆွဲဆုပ်နေတယ်။သမီးကြီးကတော့ အရှိန်မပြတ်ဆောင့်နေတယ်။ကျုပ်ကတော့ စောက်ပတ်နဲ့ ကင်းကွာနေတာကြာလို့လား မသိ။

အောက်က ငြိမ်ခံနေရတာကိုပင် ကောင်းနေလှပြီ။သမီးကြီးရဲ့စောက်ဖုတ် ကပဲ သေးလို့လား၊ကျုပ်လီးကပဲကြီးလို့လား၊သားမက်ကများလီးသေးလို့ လားမသိ ကျပ်နေပြီးပူနွေးကာ ကောင်းလွန်းလှတယ်။

အိမ်ထောင်ကျဖူးပြီး အတွေ့အကြုံများစွာ ရှိနေတဲ့ သမီးရဲ့ စိတ်ပါလက်ပါပြုစုမှုက တကယ့်စည်းစိမ်းပါပဲ။

"ဗလစ်..ဘွတ်..ဘွတ်..အား...အား...အား...ဘွတ်..ဘလွတ်..အား...အား...အင်း"

"အဖေ့လီးနဲ့ သမီးယောက်ျားလီး ဘယ်လီးပိုကြီးလဲ" 

"အား...အား...သိပ်မကွာပါဘူး အဖေ့လီးက နဲနဲ ပိုတုတ်ရုံပါ..အား...အား... "

သမီးကြီး ကလီးကိုအရင်းထိသွင်းလိုက်ပြီး ကျုပ်ရင်ဘတ်ပေါ်လက်ထောက်ကာ သူ့စိတ်ကြိုက်မွှေနေပါတယ်။

"အား...အား...ကောင်းတာ အဖေရယ်...အား...အား."

ကျုပ်ပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်ပါတယ်။ကျုပ်လည်းဖင်မဲကြီးနှစ်လုံးကို ဖြဲ ကာ အောက်က နေပင့်လိုးပါတယ်။

"ဖုတ်..ဖုတ်..ဘွတ်..ဘွတ်...အား. အား...ဗလစ်...အား..ဖုတ်...ဖုတ်...အား...အား..."

"အား........"

သံရှည်ဆွဲညည်းကာ လီးကိုနုတ်လိုက်တော့ သုတ်ရည်တွေက ပူကနဲ လီး တလျှောက်စီးကျသွားပါတယ်။ကျုပ်လည်း သမီးကြီးရဲ့ ကျောပြင်ကို ဖတ်ကာ မှေးနေပါသည်။ပြီးမှ

"သမီး နောက်တချီ ထပ်လိုးရအောင်"

" အဖေ့  သဘောလေ သမီးကတော့ မငြင်းပါဘူး"

နောက်တချီလိုးရန်ပြင်ဆင် လိုက်တော့သည်။နွေအခါနေပူပူထဲမှာ ချွေးပြိုက်ပြိုက်ကျအောင် လိုးနေကြသူမှာအိမ်ထောင်သည် သမီးကြီးနဲ့ မုဆိုးဖို အဖေတို့ ဖြစ်ကြတယ်။


ပြီးပါပြီ။




မကောင်းဆိုးဝါး (စ/ဆုံး)

မကောင်းဆိုးဝါး (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - FrostFace (အချစ်တက္ကသိုလ်)

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

မိုး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုမှန်ထဲမှာပြန်ကြည့်မိတယ် ။ ငါကဘာလဲ? ယောကျ်ားလားမိန်းမလား? နှစ်ခုလုံးပဲလား?ဟုတ်တယ် နှစ်မျိုးလုံးပဲ မိုးမှာအချိုးအစားကျတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ရှိတယ် ။ မိုး ထဘီရင်လျားထားရာက ချွတ်လိုက်တယ် ။ မိုး အရမ်းဝမ်းနည်းမိတယ် ။ လောကကြီးက ဘာလို့များမိုးအပေါ်ရက်စက်ရတာလဲ ။ လှပတဲ့ရင်အစုံ အနည်းငယ်ကားပြီးလုံးနေတဲ့တင် အဲဒါတွေနဲ့ လုံးဝမလိုက်ဖက်တဲ့ အရာမိုး အောက်ကိုငုံ့ကြည့်တယ် ။ 

တကယ်ပဲကြည့်ရဆိုးတယ် ။ မိုးမှာယောကျ်ားအင်္ဂါရှိ နေတယ် ။ အဲဒီအောက်မှာ မိန်းမအင်္ဂါလည်းရှိတယ် ။ မိုးက မကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင်လား ။ မိုးအသက်၂၂ရှိပြီ ။ မိုး ဒီအရွယ်အထိ တစ်ခါမှဒိတ်မလုပ်ဖူးဘူး ။ မိုး အကြောင်းကို လူသိမှာကြောက်တယ် ။ အမြဲလူတွေနဲ့ကင်းဝေး ခဲ့ရတယ် ။ မကောင်းဆိုးဝါးဆိုတာ အရာအားလုံးကို ဖျက်ဆီးတတ်တယ် ။

မိုးလည်း မိုးမိသားစုကို ပျက်ဆီးစေမယ်ဆိုတာ တကယ်မသိခဲ့ဘူး ။မိုးတို့ အိမ်မှာ မိုးဖေဖေရယ် အစ်ကိုရယ် ညီမလေးရယ်နေကြတယ် ။ မေမေကတော့ ညီမလေး ၅ နှစ်လောက်က ဆုံးသွားတယ် ။ မိုး ငယ်ငယ်က ယောကျ်ားလေးလိုပဲနေတာ ။နောက်ပိုင်းကောက်ကြောင်း တွေက ထင်ရှားလာတော့ ဟန်ဆောင်လို့မရတော့ဘူး ။ မိုး အလယ်တန်းလောက်ကစပြီး တခြားမိန်းကလေးတွေနဲ့ ထိတွေ့မိရင် မိုး ဂွေးကတောင်လာတယ် ။ နောက်တော့ မိုးအိမ်မှာ ကိုင်ကြည့်တယ် ။

တဖြည်းဖြည်း လက်ထဲမှာ မာလာပြီး ရင်တွေလည်းတုန်လာတယ် ။ ဖွဖွလေး ဖျစ်ကြည့်လိုက် ပွတ်လိုက်နဲ့ မိုး အရမ်းကောင်းလာတယ် ။

အောက်ကဟာကလည်း ရွစိစိဖြစ်လာတယ် ။ တစ်ချိန်တည်း နှစ်မျိုးလုံးက ခံစားလို့ရတယ် ။ အဲဒီနေ့ကစပြီး မိုး အာသာဖြေတတ် လာတယ် ။ ဒါပေမယ့် သူများတွေလို တကယ်ခံစားဖို့ ဆိုတာတော့ မိုး ဘယ်လိုမှ မကြိုးစားရဲဘူး ။ မကောင်းဆိုးဝါးကို လက်ခံမယ့်သူ ရှိတယ်ပဲထားဦး တွေ့ဖို့ဆိုတာ မလွယ်ဘူး ။ မိုးပိုသိလာတာက သာမန်ထက်ပိုပြီး လိင်စိတ်တွေက နိုးထတတ်တယ် ။ မိုးရဲ့ဆန္ဒတွေကို ဖြေရင်း တဖြည်းဖြည်းမိုးစိတ်တွေ ရှုပ်ထွေးလာတယ် ။ တစ်ရက်ပြီးတစ်ရက် မကောင်းဆိုးဝါးလိုပဲ မကောင်းတာတွေပဲ တွေးနေမိတယ် ။

အဲဒီစိတ်တွေကြောင့် မိုး ဒီလိုအပြစ်ပေးခံရတာလား..? မိုးနေတဲ့မြို့က သေးသေးလေးပါ ။ ဒါပေမယ့် မြို့ပြတွေနဲ့ဝေးတော့ သဘာဝ ပတ်ဝန်းကျင်က ပိုလှပတယ် ။ စမ်းချောင်းတွေ တောအုပ်တွေနဲ့အရမ်းလှတယ်လို့ ထင်မိတယ် ။ မိုးတို့မိသားစုက တောင်ကုန်းတစ်ခု

ပေါ်မှာ နေတာ ။ အိမ်နီးချင်းဆိုတာ မရှိဘူး ။ အရမ်း တိတ်ဆိတ်တယ် ။ မိုးတို့အိမ်မှာ ဖေဖေရယ် အစ်ကိုရယ် ညီမလေးရယ် မိုးရယ် နေကြတယ် ။ မေမေကတော့ မရှိတော့ဘူး ။ ဖေဖေက သာမန်ရုံးဝန်ထမ်း တစ်ယောက် အစ်ကိုက ဆိုင်လေးတစ်ခု ဖွင့်ထားတယ် ။ ဂိမ်းဆိုင်လေ ။ ညီမလေးက တက္ကသိုလ်ပထမနှစ် မိုးကတော့ ဘွဲ့ရအလုပ်လက်မဲ့.. ကျောင်းပြီးကတည်းက နားနေတာ.။

" မမိုး ကျောင်းနောက်ကျနေပြီ "

ညီမလေးအသံကြားမှ မိုးလည်း သတိရတော့တယ် ။ အဝတ်အစားမြန်မြန်ဝတ်ပြီး ထွက်လာရတယ် ။ အပြင်ရောက်တော့ ညီမလေးက ရပ်စောင့်နေတယ် ။ သွန်းယုလှိုင် သူ့နာမည် ။ ဂျပန်ကာတွန်းမလေးနဲ့တူတယ် ။ မိုးတို့ ညီအစ်မက အရမ်းတော့ မရင်းနှီးဘူး ရန်လည်း မဖြစ်ဘူး ။ ပုံမှန်ပဲဆက်ဆံကြတာ ။

" တက် သွားမယ် "

သွန်းက နောက်က ထိုင်လိုက်တယ် ။ မိုးလည်း ဆိုင်ကယ်စက်နှိုးပြီး ထွက်လာတယ် ။ လိုက်ပို့ပြီးတော့ အစ်ကို့ဆိုင်ကို မောင်းလာတယ် ။တစ်နေကုန် ကစားမယ် မီးမပျက်ရင် ။ ဟိုရောက်တော့ သူက ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့စကားပြောနေတယ် ။ မိုးကို မြင်တော့

" မိုး ဆိုင်ခဏ ကြည့်ပေးထားစမ်းပါ..ငါ အပြင်သွားစရာရှိလို့ "

ဟိုတစ်ယောက်က မိုးကို ရီပြနေတယ် ။ အစ်ကို့ ခါးကိုလည်း ဖက်ထားတယ် ။ မိုး ဒေါသထွက်တာလား မနာလိုတာလားမသိတော့ဘူး။ မကြည့်ချင်တော့တာနဲ့ ခေါင်းငြိမ့်ပြီး ဆိုင်ထဲဝင်လိုက်တယ် ။ မိုးအစ်ကိုက ချောတယ် ။ ဆက်ဆီကျတယ် ။ မိုး စိတ်ကူးနဲ့ပြစ်မှားမိတာ ခဏခဏပဲ ။ သူ့နာမည်က ဖြိုးဝေ.. သူတို့ဘယ်သွားမှာလဲ မိုး အရမ်းသိချင်တယ် ။ နာရီဝက်လောက်ရှိတော့ မီးပျက်သွားတယ် ။ မိုးလည်း မီးစက်မနှိုးတတ်ဘူး ။ ဆိုင်ပိတ်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့တယ် ။ အိမ်ရောက်တော့ တံခါးက ပွင့်နေတယ် ။ သေချာတယ် ။

ကိုဖြိုး သူ့ကောင်မလေးကို ခေါ်လာတာပဲ ။ မိုးစိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားနေတယ် ။ သူတို့ ဘာတွေလုပ်နေကြလဲ ။ မိုး ထင်သလိုပဲလား... တကယ်တော့ အဲဒါကို အပြင်မှာ တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး ။ ကိုဖြိုးအခန်းဆီခြေဖွဖွလေး လျောက်သွားတယ် ။ အခန်းတံခါးက ပိတ်ထားတယ် ။ နားကပ်ပြီး နားထောင်ကြည့်တယ် ။ အခန်းက ပျဉ်ခန်းဆိုတော့ အသံမလုံဘူး ။ မိုးကြားရတယ် ။ ငြီးသံတိုးတိုးလေး။ နောက်ပြီး အသားချင်း ရိုက်မိတဲ့အသံ ..မိုးရင်တွေ အရမ်းခုန်လာတယ် ။ ဂါဝန်ထဲမှာ ဂွေးကထောင်လာတယ် ။ အဖုတ်ကလည်းအရည် တွေစိမ့်ကျနေတယ် ။ မိုး ကိုယ့်အခန်းထဲကို ထွက်လာခဲ့တယ် ။

အခန်းထဲရောက်တော့ ပင်တီချွတ်လိုက်တယ် ။ ဂွေးက အရမ်းကို မာတောင်နေတာပဲ ။မိုး ပက်လက်လှဲပြီး ဂါဝန်ကို ခါးထိမတင်ကာ ဂွေးကို ကိုင်ပြီး အဖုတ်ကို ပွတ်လိုက်တယ် ဝါးးးးး...အရမ်းမိုက်တယ် ။ မိုး ဂွေးဥတွေ တင်းလာပြီး သိပ်မထိတော့ဘူး ။ ဒါနဲ့ ဂွေးဥကိုမ အဖုတ်ထဲကို လက်ထည့် အဆက်မပြတ် ထိုးနေတယ် ။ 

မကြာဘူး ။ မိုး လီးထိပ်က အရည်တွေ ပန်းထွက်လာတယ် ။ အဖုတ်ထဲကလည်း ထွက်လာတယ် ။ မိုး အရမ်းမောနေပြီ တစ်ပြိုင်တည်း နှစ်ခါပြီးတော့ အားတောင်ကုန်တယ် ။ ပင်ပန်းတာနဲ့ မျက်လုံးမှိတ်လိုက်တာ ဘယ် လိုအိပ်ပျော်သွားမှန်းမသိဘူး ။ နိုးလာတော့ ဗိုက်တော်တော်ဆာတယ် ။ ပင်တီ ပြန်မဝတ်တော့ပဲ မီးဖိုထဲဝင်လာတော့ ကိုဖြိုးက ထမင်း စားနေတယ် ။

" ဟိုတစ်ယောက် ပြန်သွားပြီလား "

မိုး ကမေးတော့ ကိုဖြိုးက အေးဆေးပဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ် ။ သူက မိုးကို ညီလို့ပဲ မြင်နေလားမသိဘူး ။ မိုးလည်းဝင်ထိုင်ပြီး ထမင်းစားလိုက် တယ် ။ ခဏနေတော့ ကိုဖြိုးက..

" မိုး နင်ဘယ်တုန်းက ပြန်ရောက်လဲ "

" မနက်ကတည်းက "

" အကုန်ကြားရလား "

" အင်း "

" ငါလည်းကြားတယ် "

" ဘာကိုလဲ "

" နင့်အခန်းထဲက အသံ"

မိုး အာသာဖြေတာ အသံထွက်မိလား.. မိုးတောင် မသေချာဘူး ။

" ကြည့်ချင်လား မိုးဘယ်လို လုပ်တယ်ဆိုတာကို "

" နင့်မှာ နှစ်ခုရှိတယ်ဆို.. အဲဒါနှစ်ခုလုံးအလုပ်လုပ်လား"

" မိုးပြမယ် ကြည့်မလား "

" တကယ်ပြောတာလား "

မိုး မတ်တပ်ထပြီး ဂါဝန်လှန်လိုက်တယ် ။ ပင်တီ မပါတော့ မိုးလီးက ထောင်မတ်နေတယ် ။ သူက အောက်ကိုကြည့်နေတယ် ။ ဂွေးဥက ကွယ်နေတော့ မိုး မပြ လိုက်တယ် ။

" မိုးယုလှိုင် နင်က မယုံနိုင်စရာ ဖန်တီးမှုတစ်ခုလိုပဲ "

မိုး ကိုယ်တိုင် ဘာလုပ်နေတယ်ဆိုတာ မယုံနိုင်ဘူး ။ ကိုယ့်အစ်ကိုကို ဂါဝန် လှန်ပြမိတယ် ။ သူကလည်း ကိုယ့်ညီမကို မျက်လုံး ကျွတ်မတတ် ကြည့်နေတယ် ။ မိုး ပြန်အုပ်လိုက်တယ် ။ မိုး မနေနိုင်တော့ဘူး ။ ဒီအတိုင်းဆို တစ်ခုခုလုပ်မိတော့မယ် ။ မိုးနောက်အ လှည့် ကိုဖြိုးက နောက်ကနေ ဖက်လိုက်တယ် ။

" ဘာလုပ်တာလဲ မိုးက ကိုဖြိုးညီမလေ "

" အင်းဆက်ဆိုတာ မကြားဖူးဘူးလို့မပြောနဲ့ ပြီးတော့ နင်ကစတာ နင်ရှောင်မပြေးနဲ့ "

ကိုဖြိုးက မိုး လည်ပင်းကို နမ်းနေရင်း လက်က နို့ကို ကိုင်ထားတယ် ။ ပင်တီမပါတော့ ကိုဖြိုးဟာက မိုး ဖင်နဲ့ကပ်နေတာ ခံစားမိတယ် ။ မိုးလည်း အရမ်းလိုချင်တယ် ။ သူက မိုး ဂါဝန်ကို မတင်ပြီး မိုး လီးကို နောက်ကနေ ဂွင်းထုပေးနေတယ် ။ မိုး နံရံကို လက်ထောက် ထားပြီး သူလုပ်သမျှ ခံနေလိုက်တယ် ။ မိုးအဖုတ်ကလည်း အရည်တွေ ရွဲနေပြီ ။ သူက ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ မိုး အသင့် ဖြစ်နေပြီဆိုတာ သူသိတယ် ။ သူက မိုး အဖုတ်ကို သူ့လီးနဲ့တေ့လိုက်တယ် ။

" ခဏ ကိုဖြိုး ဒါက မိုး အတွက် ပထမဆုံးပဲ "

သူက ဘာမှပြန်မပြောပဲ စသွင်းတယ် ။ မရပ်ဘူး..။

" အား ကိုဖြိုး အ အ အရမ်းနာတယ် "

မိုး ပြောလို့ မရဘူး ။ သူက အတင်းထည့်နေတယ် ။ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တာ မိုး ဗိုက်တောင်အောင့်သွားတယ် ။ အရမ်းလည်းနာတယ်။ သူက မရပ်ပဲ အတင်းကို လိုးတော့တယ် ။

လက်ကလည်း မိုး လီးကို ပွတ်နေတယ် ။ မိုး သုတ်တွေ ကြမ်းပေါ်ကျလာတယ် ။ အဖုတ်ကလည်း သိပ်မနာတော့ဘူး ။ အတင်းလုပ် ခံနေရပေမယ့် မိုး မရုန်းမိဘူး ။ ကိုဖြိုးက မိုး ထက်ပိုပြီး စိတ်ရိုင်းတယ် ။ ဒါပေမယ့် မိုး ကြိုက်တယ် ။ မိုးဖင်ကို နောက်ပြန်ကော့ရင်း သူ့ ဆောင့်ချက်တွေကို တုန့်ပြန်နေမိတယ် ။

" နင့်လီးက ငါ့လောက်နီးနီးပဲ သုတ်လည်းထွက်တယ်.. အရမ်းမိုက်တယ် "

" ဖြည်းဖြည်း ကိုဖြိုး မိုး နာတယ် "

" အရမ်းကောင်းလို့ပါ မိုးရယ် နင်က တခြားမိန်းကလေးတွေထက် ပိုမိုက်တယ်ဟ "

ကိုဖြိုးက ပြောရင်း မိုး နို့တွေကိုင်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်နေတယ် ။ ၁၅ ချက်လောက်ဆောင့်ပြီး မိုး ပြီးသွားတယ် ။ သူလည်း မိုး အဖုတ်ထဲက ထုတ်ပြီး မိုး ဖင်ပေါ် သူ့ သုတ်တွေ ထုတ်လိုက်တယ် ။ အတော်အကြာ မိုးတို့ နမ်းနေကြတယ် ။

" အရမ်းမိုက်တယ် ငါ နင့်ကို ကြိုက်သွားပြီ "

" မိုး ကတော့ မုဒိန်းကျင့်သလို လုပ်တာမကြိုက်ဘူး "

" နောက်တစ်ခါ ငြင်သာပါ့မယ် "

မိုး ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံက ကြမ်းတမ်းပေမယ့် မိုး အတွက် မမေ့နိုင်စရာပါ ။

..................

ညရောက်တော့ ကိုဖြိုးဆီက မက်ဆေ့ရတယ် ။ သူလာမယ်တဲ့ နေ့လည်က လုပ်ပြီးတာတောင် သူ ကျေနပ်ပုံမရဘူး ။ မိုး လည်း ထပ်လိုချင်သေးတယ် ။ ဒါပေမယ့် နာနေတုန်းပဲ..။ နောက်နေ့မှလုပ်ဖို့မိုး ပြန်ပို့တယ် ။ ဖေဖေနဲ့ ညီမလေးလည်းရှိတယ် ။

မိသွားရင် ပြဿနာတက်မှာ..။ သူက ဘာမှတော့ ပြန်ပို့တော့ဘူး ။ မိုး အခန်းတံခါးကို လော့တော့ ချမထားဘူး ။ မိုး အိပ်ပျော်နေတုန်း မိုး နို့တွေကို လာကိုင်နေသလို ခံစားရတယ် ။

" ကိုဖြိုး ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ သိသွားလိမ့်မယ် "

" အိပ်နေကြပြီ နင် မအော်ရင် သိစရာအကြောင်းမရှိဘူး "

" ကိုဖြိုးကလည်း မကြမ်းနဲ့လေ "

" ငါ အခုကြမ်းလို့လား "

ဟုတ်ပါတယ် ။ သူ အခု ငြင်သာမဲ့ပုံပါပဲ ။ မိုး သူ့လည်ပင်းကို ဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်တယ် ။သူကလည်း ပြန်နမ်းတယ် ။

ခဏနေတော့ မိုး တို့ လျှာတွေချင်း မိတ်ဆက်နေကြပြီ ။ မိုး နှုတ်ခမ်းမှာလည်း သူ့တံတွေးတွေ ပေနေတယ် ။ သူက နမ်းနေရင်း မိုး တီရှပ်ကို မတင်လိုက်တယ် ။ မိုး ရင်သားအလှကို သူ စိတ်ဝင်စားလာပြီ ။ သူ ဒီတခါတော့ ငြင်သာနေတယ် ။ မိုးဘရာဝတ်မထားတော့ တီရှပ်လှန်လိုက်တာနဲ့ မိုး ရင်သားတွေက အကာအကွယ်မဲ့ပေါ်လာတယ် ။ သူက ချက်ချင်းနို့သီးခေါင်းလေးကို စုပ်လိုက်တယ် ။ တစ်ဖက်ကိုလည်း ကပ်ပုံအတိုင်း ပွတ်ပေးနေတယ် ။ 

မိုး လီးကလည်း ထဘီထဲက ထိုးထွက်မယ့်အတိုင်းပဲ မိုးအတွက်တစ်သက် မရတော့ဘူးလို့ ထင်ထားတဲ့ ခံစားမှုတွေကို လက်တွေ့ခံစားနေရတယ် ။ လေပေါ်က ပြုတ်ကျသလိုပဲ ရင်ထဲမှာခံစားနေရတယ် ။ ကိုဖြိုး လက်တွေက မိုး ထမီကို ချွတ်နေတယ် ။ မိုး လည်း အလိုက်သင့် ဖင်လေးကြွပေးလိုက်တော့ မိုး လီးက သူ့ ဗိုက်ကို သွားထောက် နေတယ် ။ သူက အောက်လျောလာပြီး မိုး လီးထိပ်ကို ငုံလိုက်တယ် ။

" ကိုဖြိုး အဲ့လိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့ မိုး မခံယူရဲဘူး "

သူက ဂရုမစိုက်ပဲ ဆက်စုပ်နေတယ် ။ လက်ကလည်း အဖုတ်လေးကို အကွဲကြောင်းအတိုင်း ပွတ်နေတယ် ။

" ဟာ...မလုပ်ပါနဲ့ဆိုဟာ "

သူကရပ်ပြီး ..

" ဘာလို့လဲ "

" ယောကျာၤးတစ်ယောက်က အဲ့လိုလုပ်တာ မိုး မနေတတ်ဘူး ။ စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးပဲ ဂေး လို့ ခံစားရတယ် "

" ငါလည်း ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း မသိဘူး နင့်လီးကို မြင်တော့ အလိုလို လွေမိသွားတာ "

မိုး သူ့ ပခုံးကို ဆွဲပြီးနမ်းလိုက်တယ် ။

" အချိန်သိပ်မရဘူူး တစ်ယောက်ယောက် နိုးလာလိမ့်မယ်"

သူက ပြုံးပြတယ် ။ မိုး လေးဖက်ထောက်လိုက်တယ် ။ မိုး အတွက် ဒေါ့ဂီက အဆင်ပြေတယ် ရှေ့ကဆို မိုး လီးက ခံနေအုံးမယ် ။ သူက နောက်က နေရာယူပြီး မိုး အဖုတ် အကွဲကြောင်းကို ပွတ်ဆွဲနေတယ် ။ မိုး စောင်ကို ပါးစပ်အပြည့် ကိုက်ထားတယ် ။ အသံထွက်လို့ မဖြစ်ဘူး ။ နေ့လည်ကမှ ချယ်ရီပွင့်ထားတာ ဆိုတော့ နည်းနည်း နာနေတယ် ။ 

သူက ဒီတစ်ခါတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝင်သလောက် သွင်းရင်း မိုး တင်ပါးကို ပွတ်သပ်နေတယ် ။ ပြီးတော့ တစ်ဆစ်ချင်း သွင်းလိုက်ဆောင့်လိုက်နဲ့ မိုး နီးတောင်လာနေပြီ ။ နောက်သူက အဆုံးထိ ထည့်လိုက်တယ် ။ မိုး မအော်မိအောင် ကိုက်ထားရတယ် ။သူကလည်း ရပ်ထားတယ် ။

" နာသွားလား "

မိုး ခေါင်းခါပြလိုက်တယ် ။ သူက မိုး ခါးကို ကိုင်ပြီး မှန်မှန်လေး ဆောင့်နေလိုက်တယ် ။ မိုး လည်း ခေါင်းကို ချလိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဂွင်းထုနေလိုက်တယ် ။ မိုး လက်တွေ တဖြည်းဖြည်းမြန်လာပြီး အနောက်ကို ကော့ပေးသလို ဖြစ်နေတယ် ။

ကိုဖြိုးကလည်း မြန်လာတယ် ။ ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ မိုး ဂွေးဥက မိုး အစိလေးကို ရိုက်မိနေတယ် ။ မိုး မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ။

မိုး လှွတ်ချမိတော့တယ် ။ မိုး လီးက ပန်းထွက်လာပြီး အဖုတ်ကလည်း ကြွက်သားတွေ ညှစ်ထားပြီး တဆတ်ဆတ်နဲ့ အရည်တွေထွက်လာတယ် ။ ကိုဖြိုးလည်း မိုး အဖုတ်ထဲက ထုတ်ပြီး ခပ်ပြင်းပြင်း ဂွင်းထုကာ မိုး ဖင်ပေါ် ပန်းချလိုက်တယ် ။

" မိုး ဖင်ကို အိမ်သာမှတ်နေလား "

မိုး မောနေတဲ့အသံနဲ့ ပြောလိုက်တော့ သူက ရယ်တယ် ။ ပြီးတော့ မိုး လည်း မှောက်ချလိုက်တယ် ။ ပင်ပန်းနေပြီ ..သူလည်း မိုး အပေါ် ထပ်လျက်ပါလာတယ် ။


ပြီးပါပြီ။




Sunday, September 10, 2023

ကိုယ်ရယ် မမိုးရယ် ကိုဇော်ရယ် (စ/ဆုံး)

ကိုယ်ရယ် မမိုးရယ် ကိုဇော်ရယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - မန္တလာမောင်မောင်တုတ်

ပြီးခဲ့တဲ့ ၃ နှစ်လောက်က ရန်ကုန်က ကုမ္ပဏီတခုမှာ အလုပ်ရတယ်..။ ဝန်ထမ်းအသစ်ဆိုတော့ ဘယ်ကစလို့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူးဖြစ်နေတယ်။ လူဟောင်းတွေကလည်း ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ကိုယ်ဆိုတော့ ကိုယ့်ကို ကူညီဖို့နေနေသာ သူတို့ဟာသူတို့တောင် မအားဘူး။ အဲဒီမှာ ကိုယ်နဲ့ ရွယ်တူ.. ရာထူးတူလူတယောက်က အလုပ်နဲ့ပတ်သက်လို့ တော်တော်များများကူညီပေးတယ်။ 

ကိုယ်က နယ်ကလာတာဆိုတော့ လှည်းတန်းမှာ အဆောင်ငှားနေတယ်။ အကူအညီပေးတဲ့ တရုံးတည်းသားက ကိုဇော်လို့ခေါ်တယ်။ ကိုဇော်က သမိုင်းမှာ နေတယ်။ သူက အိမ်ထောင်ကျတာတစ်နှစ်လောက်ပဲရှိသေးတယ်။ သူတို့လင်မယား ၂ယောက်ထဲ တိုက်ခန်းတခန်းမှာနေကြတာပေါ့။ သူ့မိန်းမက လုံးကြီးပေါက်လှ။ ခါးသေးရင်ချီပြီး မျက်မှန်လေးနဲ့။ စကားပြောရင် လေသံလေးနဲ့ ဖြေးဖြေးလေးပြောတတ်တယ်။

ဝန်ထမ်းတွေအများကြီးရှိတဲ့အထဲက ကိုဇော်က သဘောကောင်းတော့ ညီအကိုလို သူငယ်ချင်းအရင်းလို ၃လ ၄လလောက်အတွင်းတော်တာ်ရင်းနီးလာတယ်။ ရင်းနီးလာတော့ ထုံးစံအတိုင်း စနေတနင်္ဂနွေရုံးပိတ်ရက်တွေမှာ ဘီယာလေး အရက်လေးအတူတူသောက်ဖြစ်ကြတာပေါ့လေ။ ကိုယ်က အဆောင်ငှားနေရတာဆိုတော့ သောက်ဖြစ်ရင် ကိုဇော့်တိုက်ခန်းမှာပဲ ဧည့်ခန်းမှာ သူငယ်ချင်း ၂ယောက်ထိုင်သောက်ကြတယ်။ 

ဆိုင်တွေဘာတွေသိပ်မထိုင်ဖြစ်ကြဘူး။ ကိုဇော့်မိန်းမကလည်း လိုအပ်တဲ့အမြည်းတွေဘာတွေလုပ်ပေးတယ်။ တခါတလေ သူ့အတွက် ဝိုင် လေး ဘာလေးဝယ်ပြီး သူကလည်း ကိုယ်တို့ဝိုင်းမှာ ဝင်ပါတယ်။ အဲဒီလိုနေလာတာ တစ်နှစ်နီးပါးရှိပြီ။ သူတို့လင်မယားကလည်း ကလေးမရှိတော့ သူတို့အိမ်မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် စားအိမ်သောက်အိမ်လို မကြာခဏသွားဖြစ်တယ်။ အဲဒီအထိ ကိုယ့်စိတ်ထဲမှာလည်း ကိုဇော်တို့လင်မယားကို ကိုယ့်အမျိုးတွေလိုပဲသဘောထားရှိမိတယ်။ 

တရက်မှာတော့ ကိုဇော့်မိန်းမက သူ့သူငယ်ချင်းတွေလာခေါ်လို့ အပြင်သွားတယ်။ ကိုဇော်နဲ့ကိုယ် ၂ယောက်ထဲ ဧည့်ခန်းမှာ ဘီယာထိုင်သောက်နေကြရင်း ရောက်တတ်ရာရာစကားပြောနေခဲ့ကြတယ်။ ကိုယ်က အမှတ်မထင် ကိုဇော်ရာ ခင်ဗျားတို့ အိမ်ထောင်ကျတာ ၂နှစ်လောက်ရှိနေပြီ ခုထိ ဘာလို့ကလေးမယူသေးတာလဲဆိုတော့ မသိပါဘူး ကိုသီဟရာ ဆရာဝန်နဲ့လည်း ပြကြည့်တာ ဘယ်သူ့ဘယ်သူမှာမှ ချို့ယွင်းချက်မရှိဘူးပြောတာပဲ။ ရချိန်မတန်သေးလို့နေမှာပါတဲ့။ 

ကိုယ်က အေးဗျာ.. ကိုဇော်က မကြိုးစားဘူးလား ကိုဇော့်မိန်းမက ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်းလှ ရုပ်ကလည်း ချစ်စရာလေးပါ ကိုဇော် အားနည်းနည်းစိုက်လိုက်ရင် ကလေးရမှာပါလို့ ကိုယ်က ကိုဇော့်ကို စ လိုက်ပါတယ်။ ကိုဇော်က နည်းနည်းတွေသွားတယ်။ တခုခုကိုစဉ်းစားသလိုလုပ်နေရင်း အမှန်အတိုင်းပြောရရင် တပတ်မှာ ၃ရက်လောက်အတူနေဖြစ်တယ်ဗျ..။ နေဖြစ်တိုင်းလည်း သူရောကျနော်ပါ စိတ်ပါလက်ပါနေဖြစ်ကြတယ်။ ဒါတောင် ဘာလို့မရတာလဲမသိပါဘူးဗျာ.. တဲ့။ 

ဒီလိုနဲ့ အဲဒီအကြောင်းစကားစပြတ်သွားပြီး ၂ယောက်သားတခြားအကြောင်းတွေပြောရင်း ဆက်သောက်နေကြတာပေါ့။ ညကလည်း တဖြည်းဖြည်းနက်လာတယ်။ အပြင်မှာ မိုးတွေကလည်း သည်းကြီးမည်းကြီးရွာနေတယ်။ ကိုယ့်ရှေ့က ဘီယာခွက်ကို ၂ယောက်သား ကိုယ်စီသောက်နေရင်း စကားဝိုင်းက ငြိမ်သွားတယ်။ ကိုယ်က အဲလိုကြီးငြိမ်သွားတာမကြိုက်တော့ ကိုဇော် မမိုး အပြင်သွားတာတော်တော်မိုးချုပ်နေပြီ ပြန်လည်း မလာသေးပါလား လို့ပြောလိုက်တယ်။ 

ကိုဇော်က သူလည်း တခါတလေမှ အပြင်ထွက်ရတာဆိုတော့ အားရအောင် လည်တာနေမှာပေါ့ဗျာ..။ သူ့ငယ်သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ပဲ စိတ်ချရပါတယ် .. တဲ့။ ပြီးတော့ သူက ဆက်ပြောတယ် ကိုသီဟ ကျနော့်မိန်းမကို ဘယ်လိုမြင်လဲ တဲ့။ ကိုယ်ကလည်း မမိုးကအေးတယ်။ အိမ်ထောင်မှုနိုင်နင်းပြီး သာမန်ရွက်ကြမ်းရေကျိုထက်သာတဲ့ရုပ်ရည်ရှိတယ်။ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားလည်း လှတယ်ဗျာ လို့ပြောတော့ ကိုဇော်က ခင်ဗျားက သေချာကြည့်ထားတာပဲ ထင်တောင်မထင်ထားဘူး။ 

ကိုယ်က အားနာသွားပြီး ဟာဗျာ.. အဲလိုမဟုတ်ပါဘူး ခဏခဏမြင်နေရ ဆုံနေရတော့ ဒီလိုပဲ သတိထားမိတာပါ လို့ ပြန်ပြောလိုက်ရတာပေါ့။ ကိုဇော်က ကဲဗျာ.. ကိုသီဟ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမေးကြည့်မယ် ခင်ဗျား.. ကျနော့်မိန်းမနဲ့ မအိပ်ချင်ဘူးလား.. တဲ့။ ကိုယ်က လည်း ဟာ ကိုဇော် ဘယ်လိုမေးလိုက်တာလဲဗျာ.. ကျနော့်ကို ငရဲကြီးအောင် လုပ်နေပြန်ပြီ။ ကိုဇော်က ငရဲကြီးတာတွေ သေးတာတွေလုပ်မနေနဲ့ ခင်ဗျားစိတ်ထဲမှာရှိတဲ့အတိုင်းသာပြော.. ကျနော့်မိန်းမနဲ့ ခင်ဗျား အတူတူနေချင်သလားပဲပြောဗျာ..။

ကိုယ့်မှာ သောက်ထားတဲ့ ဘီယာအရှိန်လေးဘယ်ရောက်သွားလို့သွားမှန်းမသိအောင် ရှိန်းဖိန်းလာပြီး အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရရင်တော့ မမိုးလိုမိန်းကလေးမျိုးနဲ့ ကျနော်အတူနေချင်တာပေါ့ ကိုဇော်ရာ လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ကိုဇော်က ဟုတ်ပြီ ဒါဆို ဒီည ခင်ဗျား အဆောင်မပြန်နဲ့တော့ အိမ်မှာပဲအိပ်လိုက်။ 

မိန်းမပြန်လာရင် ကျနော်က အရမ်းမူးချင်ယောင်ဆောင်နေမယ်။ ခင်ဗျားအစွမ်းအစကိုကြည့်မယ်။ ခင်ဗျားကျနော့်မိန်းမကို ဒီနေ့ည ရအောင် ဆွဲဆောင်ဗျာ..။ ကျနော်မသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးမယ်။ ကိုယ်က ဟာ ကိုဇော်ရာ သင့်တော်ပါ့မလားဗျာ.. မကောင်းပါဘူးဗျာ..။ ကျနော်ကလူပျိုဆိုပေမယ့် အဲလိုကြီးလုပ်လို့ အဆင်ပြေပါ့မလား။ ကိုဇော်တို့ အိမ်ထောင်ရေးမှာ အဖုအထစ်ဖြစ်သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ ကျနော်မလုပ်ပါရစေနဲ့ဗျာ.. လို့ပြောတော့။ ကိုဇော်က ဘာမှမပူနဲ့ ခင်ဗျားကူညီရင် ကျနော်တို့အိမ်ထောင်ရေးပိုလို့တောင် အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ်။

ခင်ဗျားအနေနဲ့သာ ကျနော်မူးချင်ယောင်ဆောင်ပြီးအိပ်ပျော်သလိုလုပ်နေတုန်း ကျနော့်မိန်းမကို ရအောင်နှူးပေး ဟုတ်ပြီလား။ ကျန်တာဘာမှ မစိုးရိမ်နဲ့။ ဘယ်လိုလဲ လုပ်နိုင်ပါ့မလား။ ကိုယ်က ဘာပြန်ဖြေလို့ဖြေရမှန်းမသိခင် အိမ်ရှေ့တခါးဖွင့်သံကြားလိုက်ရတယ်။ မမိုးပြန်လာတာဖြစ်မှာပဲ။

ကိုဇော်က ကဲ ကိုယ့်လူ ကျနော့်မိန်းမတော့ ပြန်လာပြီ။ လှုပ်ရှားပေတော့။ ကျနော်မူးချင်ယောင်ဆောင်တော့မယ်။ ကျန်တာ ခင်ဗျားအစွမ်းအစနဲ့ခင်ဗျားပဲ။

ဒီလိုနဲ့ မမိုးလည်း ဧည့်ခန်းထဲရောက်တော့.. ဟောတော့ ကိုသီဟ မပြန်ရသေးဘူးလား။

ဟင် ကိုဇော်လည်း တော်တော်မူးနေပါပေါ့လား။ ဒီနေ့သောက်တာများသွားပြီထင်တယ်။ ကျမလည်း မိုးကအရမ်းသည်းတော့ ထီးဆောင်းတာတောင်မလုံလို့ တကိုယ်လုံး စိုရွှဲနေတာ အဝတ်အစားလည်းလိုက်ဦးမယ်။ ကျမ အဝတ်အစားလည်းပြီးရင် ကိုဇော့်ကို အိပ်ယာထဲ ကိုသီဟကူပြီးလိုက်ပို့ပေးပါဦးနော် လို့ ပြောပြီး နောက်ဖေးကို ထွက်သွားတယ်။

ကိုယ့်မှာ မမိုးရဲ့ရေစိုနေတဲ့ နောက်ပိုင်းအလှကို ငေးကြည့်ရင်း အာခေါင်တွေခြောက်လာတယ်..။ ကိုဇော်ပြောသလိုလုပ်သင့် မလုပ်သင့်ကလည်း စိတ်ထဲမှာ လွန်ဆွဲနေတယ်လေ…။

မမိုးလည်း နောက်ဖေးရောက်လောက်တဲ့အချိန်လောက်မှာ ကိုဇော်က ဝူးဝူးဝါးဝါး ထအော်ပါတယ်။ ကိုယ်လည်း ရုတ်တရက်ဆိုတော့ လန့်သွားတယ်။ ကိုဇော်မူးချင်ယောင်ဆောင်ရင်း တကယ်များမူးသွားတာလားလို့ပေါ့။

ကိုဇော်က ဝူးဝူးဝါးဝါးလုပ်ပြီး ထိုင်ခုံတွေဆွဲရမ်းအတင်းသောင်းကျန်းနေတော့ မမိုးကနောက်ဖေးကနေပြေးထွက်လာပါတယ်။ အဝတ်အစားလဲလက်စမို့ အပေါ်အင်္ကျီကတော့ ချွတ်ပြီးသားဖြစ်နေပြီး ရေစိုထမီကမလဲရသေးဘဲ ရင်လျားနဲ့ထွက်လာတာပါ။

ကိုယ်နဲ့ မမိုး ၂ယောက်သား ကိုဇော့်ကို အတင်းဝင်ထိန်းရပါတော့တယ်။ ကိုဇော်ကလည်း တကယ့်အမူးလွန်နေတဲ့ အမူးသမားတယောက်လို ဘယ်လိုမှထိန်းမရအောင် ယိမ်းထိုးပြီးသောင်းကျန်းနေပါတော့တယ်။ မမိုးက ကိုသီဟရေ ကိုဇော့်ကို အိပ်ယာထဲလိုက်ပို့ပေးရအောင် လုပ်ပါဦး လို့ပြောလာပါတယ်။ မမိုးနဲ့ကိုယ် ၂ယောက်သား ကိုဇော့်ကို တဖက်တချက်က ထိန်းရင်း သူတို့အိပ်ခန်းထဲရောက်လာပါတယ်။ အိပ်ခန်းထဲမှာ ကုတင်မရှိဘူး။ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ၂ယောက်အိပ်စပရိန်မွေ့ယာကို ခင်းထားပြီး မီးမှိန်မှိန်လေးထွန်းထားတယ်။ ဘာနံ့မှန်းမသိတဲ့ အမွှေးနံ့တမျိုးကလည်း အခန်းထဲမှာ သင်းသင်းလေးမွှေးနေတယ်။ 

အိပ်ခန်းအနေအထားကိုကြည့်မိတော့ မမိုးက အိမ်ထောင်ရှင်မကောင်းပီသစွား သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေတတ်တာကို ပိုပြီးသတိထားမိလာတယ်။ အခန်းကို အကဲခတ်နေတာနဲ့ ခဏတုန့်ဆိုင်းသလိုဖြစ်နေတော့ မမိုးက ကိုသီဟ ဘာလို့ရပ်နေတာလဲ ကိုဇော့်ကို အိပ်ယာပေါ် လှဲပေးလိုက်တော့မယ်လေ လို့ပြောလာတော့မှ သတိဝင်သလိုဖြစ်လာတယ်။ အသာအယာလေး အိပ်ယာပေါ် လှဲချပေးဖို့ကြံနေတုန်း ဖြုန်းဆို ကိုဇော်က လှဲချလိုက်တာ သုံးယောက်သား လုံးထွေးပြီး မွေ့ယာပေါ်ကျသွားပါတယ်။ 

မမိုးက ဟန်ချက်ပျက်ပြီး မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လည်ထွက်ပြီး ဆွဲမိဆွဲရာဆွဲလိုက်တာ ကိုယ့်ပုဆိုးခါးပုံစကို ဆွဲချွတ်လိုက်သလိုဖြစ်သွားပြီး ပုဆိုးက ပေါင်လည်လောက်ထိလျောကျသွားတယ်။ ကိုဇော်က တမင်ဆွဲလိုက်သလား တကယ်ပဲမတော်တဆဆွဲချွတ်လိုက်မိသလားတော့မသိဘူး မမိုးရင်လျားထားတဲ့ထမီကို သူ့လက်က ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။

မွေ့ယာပေါ်မှာတော့ ကိုယ်နဲ့ကိုဇော်က ပက်လက်လှန်ကျနေပြီး မမိုးက ပြေလျော့နေတဲ့ ထမီနဲ့ ကိုယ်နဲ့ ကိုဇော့်ကြားမှာ လေးဘက်ထောက်ရက် လဲကျနေတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ကိုဇော်က မွေ့ယာပေါ်ကနေ ဆတ်ကနဲလှိမ့်ချလိုက်တော့ လေးဘက်ထောက်ရက်သားဖြစ်နေတဲ့မမိုးက ဟန်ချက်ပျက်ပြီး ကိုယ့်ဘက်ကို ယိုင်ကျလာတယ်။ ကိုဇော်က မွေ့ယာအောက်ထိ ဆက်လှိမ်ချလိုက်တော့ မွေ့ယာပေါ်မှာ ထမီခါးလည်လောက်ရောက်နေတဲ့မမိုးနဲ့ ပုဆိုးကပေါင်လည်လောက်ထိကျွတ်နေတဲ့ ကိုယ်တို့ နှစ်ယောက် ဆွဲမိဆွဲရာဆွဲရင်း တစောင်းအနေအထားနဲ့ တယောက်လက်မောင်းကိုတယောက် ကိုင်ထားသလိုဖြစ်နေတယ်။ 

အဖြစ်အပျက်ကအရမ်းမြန်တော့ မွေ့ယာပေါ်မှာ အပေါ်ပိုင်း ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်နေတဲ့မမိုးနဲ့ အောက်ပိုင်းမှာ အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်တဲ့အထိ ပုဆိုးကျွတ်နေတဲ့ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်သား ဘေးတစောင်းအိပ်ရက်အနေအထားနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ကြောင်ကြည့်နေကြမိတယ်။

ကိုယ့်မှာ မမိုးနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်နေတော့ တမျိုးဖြစ်နေလို့ အကြည့်လွှဲလိုက်ရာက မမိုးရဲ့ရင်သားကို အမှတ်မထင်ကြည့်လိုက်မိတယ်။ အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်ပေမယ့် ကလေးမရသေးတော့ ထိပ်ပိုင်းမချွန့်တချွန်လေးရှိတဲ့ တင်းတင်းရင်းရင်းမို့မို့မောက်မောက်ပုံသဏ္ဍာန်က ကိုယ့်ရင်ခုန်သံတွေကို တော်တော်လေးမြန်လာစေခဲ့တယ်။ ကိုယ်က မျက်နှာလွှဲလိုက်တဲ့အချိန်မှာ မမိုးက ခေါင်းကို ငုံ့လိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်လုံးမှာ အားတွေမရှိတော့သလိုဖြစ်နေပြီး လက်မောင်းချင်းကိုင်ထားတာကို အခုထိ လွှတ်လိုက်ဖို့ မစဉ်းစားမိကြဘဲ ပိုပြီး တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ကိုင်ထားမိနေကြတယ်။

အဲဒီအချိန်မှာပဲ မမိုးက ကိုသီဟ ကျမဘာလို့လဲမသိဘူး ရင်တွေအရမ်းခုန်တာပဲ…ရှင်…တဲ့..။ လေသံလေးနဲ့တိုးတိုးလေး ပြောလာတယ်။ ကိုယ်က ကျနော်လည်း အတူတူပါပဲဗျာ..လို့ပြန်ပြောတယ်။ အဲဒီအချိန်ထိ တယောက်လက်မောင်းကို တယောက်က ကိုင်ထားနေကြတုန်းပဲ။ ကိုယ့်မှာ မမိုးရဲ့ တင်းရင်းလုံးဝန်းတဲ့ နို့လေးကို ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် ကိုင်ကြည့်တော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး လက်တဖက်က မမိုးလက်မောင်းကို ထိန်းရင်း နောက်တဖက်နဲ့ သူ့ရဲ့ရင်သားကိုအသာယာလေးဆုပ်ကိုင်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ တိုင်ပင်ထားသလိုပဲ မမိုးရဲ့ လက်တဖက်က ကိုယ့်လက်မောင်းကို ဆက်ကိုင်ထားပြီး နောက်လက်တဖက်က ကိုယ့် အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်က ဖောင်းကြွနေတဲ့ နေရာကို သူ့လက်ကရောက်လာတယ်။ 

တကယ့်ကို တပြိုင်နက် အချိန်ကိုက်ပြိုင်တူလှုပ်ရှားလိုက်မိကြတာ ညှိထားသလိုပါပဲဗျာ။ ကိုယ်က လက်တဖက်ထဲနဲ့ သူ့ရင်သား၂ဖက်စလုံးကို ခပ်ဖွဖွလေးဆုပ်ပေးရင်း တချက်တချက် လက်ညှိုးနဲ့လက်မကိုသုံးပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို အသာလေး ပွတ်ချေပေးလိုက် လုပ်နေချိန် သူကလည်း ကိုယ့်ရဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီအပေါ်ကနေ အသာအယာပွတ်သပ်နေတာ။ အဲလိုလုပ်နေတဲ့အချိန်အထိ ပထမဆုံးပြောခဲ့တဲ့ ရင်တွေအရမ်းခုန်တာပဲရှင်.. ဆိုတဲ့စကားကလွဲလို့မမိုးဆီက ဘာသံမှ ထွက်မလာသေးသလို ကိုယ်ကလည်း ဘာမှ မပြောမိသေးဘူး။

စကားလုံးတွေသုံးစရာမလိုလောက်အောင်လည်း တယောက်နဲ့တယောက် နားလည်နေမိသလို ခံစားနေရတယ်။ ဒီအချိန်မှာ စကားလုံးတွေနဲ့ဖွဲ့နွဲ့ပြီးပြောနေစရာမလိုတဲ့ အပြန်အလှန်ယုံကြည်မှု နားလည်မှုတွေကို မမိုးနဲ့ကိုယ် အလိုလိုသိရှိခံစားနေရတယ်။ အဲဒီလိုနေနေကြရင်း မမိုးက ကိုယ့်လက်မောင်းကို ကိုင်ထားတဲ့လက်ကိုလွှတ်လိုက်ပြီး ကိုယ့်ခေါင်းအောက်ကို သူ့လက်ကို လျှိုပြီး ကိုယ့်ကိုဖက်လိုက်တယ်။ 

ကျန်တဲ့လက်တဖက်က ကိုင်တွယ်ပွတ်သတ်နေတာကိုလည်း မရပ်လိုက်ဘူး။ အဲလိုလုပ်လိုက်တော့ ကိုယ့်မျက်နှာက အလိုလိုသူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်သွားပြီး သူ့နို့နှစ်မွှာကြားမှာ မျက်နှာအပ်ပြီးသားဖြစ်သွားတယ်။ အလိုက်တသိနဲ့ပဲ သူ့နို့တလုံးကို ဖွဖွလေး ငုံပေးထားလိုက်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ တို့ တို့ ပြီးကစားပေးလိုက်တယ်။ အဲဒီမှာ မမိုးရဲ့လက်နှစ်ဖက်က ကိုယ့် နားရွက် ၂ဖက်ကို အုပ်ကိုင်လိုက် ကိုယ့်ဆံပင်တွေကြားထဲကို သူ့လက်ချောင်းလေးတွေ ထိုးသွင်းရင်း ဖွပေးလိုက်နဲ့ ကိုယ် သူ့ကို နို့စို့ပေးနေတာကို ဇိမ်ခံနေတယ်။ ကိုယ့်မှာလည်း သူ့နို့ကို တဖက်တချက် တလှည့်စီ စို့ပေးရင်း လက်နဲ့ နို့အောက်ခြေပိုင်းကနေစုပြီး အသာအယာလေး နယ်ပေးနေမိတယ်။

တော်တော်လေးကြာတော့ မမိုးကို ဒီထက်ပိုပြီး ကောင်းမွန်တဲ့အရသာ ခံစားစေချင်တဲ့စေတနာနဲ့ နို့စို့နေရာကနေ အောက်ပိုင်းကို တဖြေးဖြေးချင်းဆင်းပြီး သူ့ရဲ့ ချက် ကလေးထဲကို လျှာနဲ့ ထိုးမွှေကစားပေးလိုက်ပါတယ်။ ကိုယ့်ရည်ရွယ်ချက်က သူ့အောက်ပိုင်းကိုပါ ပါးစပ်နဲ့ကစားပေးဖို့ပေါ့။ အဲဒါကို မမိုးကသိပုံရပါတယ်။ 

ကိုယ့်ကို အပေါ်ပြန်ဆွဲခေါ်ပြီး ပါးစပ်ချင်းတေ့လို့ အရစပ် အနမ်းမိုးတွေခြွေတော့တယ်။ လျှာနှစ်ခုအပြန်အလှန်တွန်းတိုက်နေချိန်မှာ ရင်ခုန်သံတွေ တဒုန်းဒုန်းနဲ့ နှစ်ယောက်သား ပြုတ်ထွက်သွားမှာကို စိုးရိမ်နေတဲ့အတိုင်း တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားမိတယ်။ ရင်ဘတ်မှာ ထိတွေ့နေတဲ့ မမိုးရဲ့ တင်းရင်းထွားကြိုင်းတဲ့ နို့အုံရဲ့အထိအတွေ့ရယ်.. ကိုယ့်မျက်နှာတခုလုံးကို နေရာအနှံ့အားရပါးရ အနမ်းချွေလိုက်.. ပါးစပ်ချင်းအငမ်းမရစုပ်နမ်းလိုက်လုပ်နေတဲ့ မမိုးရဲ့အမူအရာ အပြုအမူတွေဟာ ကိုယ့်အတွက်တော့ အထူးတဆန်းဖြစ်နေမိတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ရဲ့အောက်ပိုင်းလေးကို အနမ်းပေးဖို့လုပ်တာကို လက်မခံဘဲ ကိုယ့်ခေါင်းကို ဘာလို့ အပေါ်ကို အတင်းဆွဲပြီး အငမ်းမရအနမ်းခြွေတာကိုလည်း နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေရတယ်။

မမိုးက တော်တော်ကြာကြာ သူကိုယ်တိုင် ဦးဆောင်ပြီး အနမ်းတွေခြွေနေရာက ရုတ်တရက်ရပ်လိုက်ပြီး..တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားတာကိုမလွှတ်သေးပဲ သူ့ထုံးစံအတိုင်း လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ ကိုယ့်နား နားကိုကပ်ပြီး.. ကိုသီဟ ခုနက ကိုသီဟ ကျမကိုပါးစပ်နဲ့လုပ်ပေးမလို့မဟုတ်လားတဲ့..။ ကိုယ်က ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီး ဝန်ခံလိုက်တော့။ မမိုးသိတယ်.. ဒါပေမယ့် ကိုသီဟလုပ်မပေးခင် မမိုးက ကိုသီဟ ပါးစပ်နဲ့ အရင်လုပ်ပေးချင်လို့ ကိုသီဟကို အပေါ်ဆွဲတင်လိုက်တာ..။ မမိုးလုပ်ပေးပြီးမှ ကိုသီဟ လုပ်ပေးနော် တဲ့ဗျာ။ 

ပြီးတော့ သူက ဖက်ထားတာကို လွှတ်ပြီး ဒူးတုတ်ထိုင်လိုက်တယ်။ ကိုယ်လည်းယောင်ပြီး သူနဲ့မျက်နှာ ချင်းဆိုင် ဒူးတုတ်ထိုင်လိုက်မိတယ်။ အဲဒီမှာ သူက ကျွတ်လုကျွတ်ခင်ဖြစ်နေတဲ့ကိုယ့်ပုဆိုးကို ကိုယ့်အတွင်းခံနဲ့အတူရောပြီးချွတ်ပေးတယ်။ ကိုယ်က လူပျိုဆိုပေမယ့် Sex ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်လို့ အစိမ်းသက်သက်တော့မဟုတ်ပါဘူး။ ရည်းစား ၃ယောက်လောက်ထားဖူးပြီး အတူလည်း နေဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခု မမိုးနဲ့တွေ့တော့ အယောင်ယောင်အမှားမှားတွေဖြစ်လို့ တကယ့်လူပျိုပေါက်လေးလို ဖြစ်နေရတယ်။ 

မမိုးက သူဝတ်ထားတဲ့ ထမီကိုလည်း ခွှတ်လိုက်တော့ ပကတိ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်သွားပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်အလှကလည်း ကိုယ်ထင်ထားတာထက် အများကြီးပိုလှတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူက ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်သွားတော့ ကိုယ်လည်း အားကျမခံ ကိုယ့်အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်တယ်။ ၂ယောက်စလုံး အဝတ်အစားမပါတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တွေကို အပြန်အလှန်ကြည့်ရင်း ဘာအဓိပ္ပာယ်မှန်မသိဘဲ ပြိုင်တူ ရယ်လိုက်မိကြတယ်။ 

မမိုးက ဂုတ်ဝဲလောက်ရှိတဲ့ သူ့ဆံပင်တွေကို နောက်ကို စုပို့လိုက်တဲ့ဟန်လေးကို ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ကြည့်နေတုန်း သူ့ လက်နဲ့ ကိုယ့်ရင်ဘတ်ကို အသာတွန်းလိုက်တာ ကိုယ်လည်နောက်ကို ပက်လက်လန်ကျသွားတယ်။ ကျောနဲ့ မွေ့ယာနဲ့အထိ ကိုယ့်လိင်ချောင်းမှာ.ပူပူနွေးနွေးနဲ့နူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့ရလိုက်တယ်။ မမိုးရဲ့ လျှာက အထက်အောက်စုန်ဆန်ရင်း ယက်ပေးတဲ့အတွေ့..။ 

တခါတခါ ဇိုးကနဲဇတ်ကနဲ့ ပါးစပ်ထဲသွင်းရင်း လျှာဖျားလေးနဲ့ကစားသွားတွေက ကိုယ့်ရင်ကို ဗြောင်းဆန်စေတယ်။ ပက်လက်အိပ်နေရာကနေ ခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုယ့်ပေါင်ကြားမှာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပြီး အားရပါးရပုလွေပေးနေတဲ့ မမိုးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အနေအထားက အင်မတန်လှပတဲ့ ပန်းချီကားတချပ်လိုပဲ။ တင်ပါးထွားထွားကြီးကို ကော့ကော့ပြီး ပါးစပ်ကနေ ကိုယ့်လိင်ချောင်းကို အရသာမျိုးစုံပေးရင်း လှုပ်ရှားနေတဲ့ မမိုးရဲ့အမူအရာကလည်း ညက်ညောင်းတဲ့ကကြိုးနဲ့ ကနေတဲ့ကချေသည်လေးလိုပါပဲ။

တကယ့်စည်းစိမ်ကို ခံစားနေရလို့ ကိုယ့်မှာ တချက်ချက်မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းသွားလိုက် မမိုးရဲ့ကုန်းပြီးပုလွေပေးနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို မျက်စိအရသာခံလိုက်လုပ်နေတုန်း မမိုးရဲ့နောက်ကနေ မထင်မှတ်တဲ့ အရိပ်တခုကိုတွေ့လိုက်ရတယ်..။ မမိုးကတော့ လေးဘက်ထောက်ပြီး ကိုယ့်ကိုအားရပါးရစုပ်နေတော့ မြင်မှာမဟုတ်ဘူး။ ကိုယ့်မှာက ကိုယ်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့လိုက်ရတော့ ရုတ်တရက်လန့်သွားတယ်။

သူက ဘယ်သူလည်းဆိုတော့ ခုနက မမိုးရဲ့အထိအတွေ့တွေကြောင့် ကိုယ့်အသိစိတ်ဓာတ်တွေ ေ၀ဝါးနေချိန်… ကိုယ်ခဏမေ့နေတဲ့… အမူးလွန်ချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့ ကိုဇော့်ကို မတ်တပ်ရပ်ရက်တွေ့လိုက်ရတယ်…။ မမိုးကတော့ သူ့အာရုံနဲ့သူ… ပြီးတော့ ကျောပေးထားတော့ ဘယ်မြင်ရမလဲ…။ ကိုဇော့်လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားတာက…။

ကိုဇော်က သူ့လိင်တန်ကို သူ့ဘာသာသူ မာစတာဘေးရှင်းလုပ်ရင်း မမိုးက ကိုယ့်လိင်တန်ကို မှုတ်လိုက် စုပ်လိုက် လျက်လိုက်လုပ်နေတာကို မျက်စိအရသာခံကြည့်နေတယ်။ နောက်ပြီး ကိုယ့်ကိုယ် လက်ညျိုးက ပါးစပ်ကို ကန့်လန့်လုပ်ပြီး တိတ်တိတ်နေဆိုတဲ့ အမူအရာပြတယ်။ မမိုးကလည်း ကစားစရာအသစ်အဆန်းရထားတဲ့ကလေးတစ်ယောက်လို စုန်ချည်ဆန်ချည်နဲ့ ဥတွေပါမကျန်အောင် အကုန်စုပ်ပေးနေတာ။ 

ပါးစပ်က အလုပ်ရှုပ်နေသလိုပဲ မမိုးရဲ့လက်တွေက ကိုယ့် ပေါင်အတွင်းသားတွေကို ပွတ်သပ်လိုက် ကိုယ့်တင်ပါးတွေကို စုပ်နယ်လိုက်နဲ့ မျက်မှန်အောက်ကမျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းလာတဲ့အထိ ဇိမ်ယူနေတာ တရစပ်ပဲ။ ကိုယ့်မှာလည်း မမိုးရဲ့အပြုအစုတွေကြောင့်လား… ရှေ့တည့်တည့်က ကိုယ်တို့ကို ကြည့်ရင်း မာစတာဘေးရှင်းလုပ်နေတဲ့ ကိုဇော့်ကြောင့်လားမသိဘူး ရင်ဘတ်ကြီးတခုလုံးပွင့်ထွက်သွားမတတ် တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတယ်လေ။

ခဏနေတော့ ကိုဇော်က ဒူးထောက်ပြီး ရှေ့တိုးလာတယ်။ လေးဘက်ထောက်နေတဲ့ မမိုးနောက်ကိုရောက်တော့ သူ့လိင်တန်နဲ့ မမိုး အနောက်ကနေ ထောက်လိုက်တယ်။ အားရပါးရ ပုလွေပေးနေတဲ့ မမိုးက ရုတ်တရက် တွန့်ကနဲ့ဖြစ်သွားပြီး ကိုယ့်လိင်တန်ကို သူ့ပါးစပ်ကနေ ချွတ်လိုက်တာ ပလောက် လို့ အသံတောင်ထွက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ထုံးစံအတိုင်း လေသံအေးအေးလေးနဲ့ 

” ကိုဇော် နိုးလာပြီလား… ” 

လို့မေးလိုက်တယ်။ ကိုဇော်က 

” ဆက်လုပ်လေ မိုး ဘာလို့ရပ်လိုက်ရတာလဲ … ” တဲ့။ 

မမိုးက ” ကိုဇော် မနေနိုင်တော့လို့ လုပ်တော့မလို့လား.. ကိုသီဟ ပြီးမှ လုပ်မှာမဟုတ်ဘူးလား..” တဲ့။ 

သူတို့လင်မယား နှစ်ယောက် အပြန်အလှန်ပြောတာကို နားထောင်ပြီး ကိုယ့်မှာ ဘာမှ နားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်နေရတယ်။ ဒီအချိန်မှာ မမိုးက ကိုယ့်ပေါင်ကြားမှာ မျက်နှာအပ်ထားရာက ကိုဇော့်ဘက်ကို လှည့်လိုက်တယ်။ ကိုဇော်က ဒူးထောက်ထားတော့ မမိုးမျက်နှာက ကိုဇော့်လိင်တန်နဲ့ တည့်တည့်ပဲ။ နောက်ပြီး ဘယ်လိုမှကိုယ်ထင်မထားတဲ့ စကားသံ မမိုးဆီက ထွက်လာတယ်။ 

” ကိုသီဟ ကျမ ကိုဇော့်ကို စုပ်ပေးနေတုန်း ကျမကို လုပ်ပေးပါလားရှင်” တဲ့။

ကိုဇော်ကလည်း 

” ကဲ ကိုသီဟ ကျနော့်မိန်းမ ကျေနပ်အောင် ခင်ဗျားအစွမ်းကုန် လုပ်ပေးလိုက်စမ်းပါဗျာ.. ” တဲ့။ 

ကိုယ့်မှာ ကိုယ့်နားတောင် ကိုယ်မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်နေတယ်။ ခုချိန်မှာ သောက်ထားတဲ့ ဘီယာအရှိန်ကလည်း ဘယ်ရောက်လို့ရောက်သွားမှန်းမသိတော့ဘူး။ ကိုယ်မမျှော်လင့်ထားတဲ့ အခြေအနေတွေလည်း ဖြစ်ပျက်ကုန်ပြီ။ အိပ်မက်လား တကယ်လားလို့တောင်ဝေခွဲမရတော့ဘူး။ မမိုးကတော့ ကိုဇော့်လိင်တန်ကို စပြီး စုပ်နေပြီ။

ကိုယ့်မျက်စိရှေ့မှာတော့ စွံ့စွံ့ကားကားနဲ့ ပြည့်တင်းနေတဲ့ မမိုးရဲ့ တင်ပါးကြီးရယ်.. တင်ပါးအလည်မှာ ခပ်စူစူလေးလေးဖြစ်နေတဲ့ မမိုးရဲ့စအိုဝလေးရယ်.. အဲဒီစအိုဝလေးအောက်က ဖောင်းပြီး အရည်ရွှန်းလို့ ပြောင်လက်နေတဲ့ မမိုးရဲ့ပစ္စည်းလေးကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ အဲဒီမြင်ကွင်းကြောင့် သွေးခုန်နှုန်းက ရုတ်တရက်မြန်လာပြီး ကိုယ့်လိင်တန်က ဇတ်ကနဲ သွေးတိုးသလိုဖြစ်ပြီး တင်းတောင်လာတော့ ထွေထွေထူးထူးဘာမှ မစဉ်းစားနေတော့ပဲ မမိုးရဲ့ပစ္စည်းအဝကို ကိုယ့်ထိပ်ဖျားနဲ့ အထက်အောက် အစုန်အဆန်ပွတ်ပြီး စမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ စိုစွတ်စွတ်အတွေ့ကြောင့် လိင်တန်ပိုပြီးတင်းလာသလို မမိုးရဲ့ပစ္စည်းကလေးကလည်း နည်းနည်းလေး စူပွစူပွဖြစ်လာတာကို ခံစားမိတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ

 ” ထိုးထည့်စရာရှိတာ ထိုးထည့်လိုက်ပါတော့ ကိုသီဟရယ်.. မမိုးအရမ်းခံချင်နေပြီ…” 

လို့ ကိုယ်ဘယ်လိုမှထင်မထားတဲ့စကား မမိုးဆီက ကြားလိုက်ရတော့တယ်။ ကိုဇော့်ကို လှမ်းကြည့်တော့ လည်း လုပ်စရာရှိတာ ဆက်လုပ်ဆိုတဲ့ အမူအရာမျိုး သူ့မျက်နှာမှာတွေ့လိုက်ရတယ်လေ။ ဒါနဲ့ကိုယ်လည်း ခါးကို အသာကြွပြီး မမိုးအထဲကို ဖြေးဖြေးချင်းသွင်းလိုက်တာ တခန်းလုံးမှာ တအင်းအင်း အော်ညည်းနေတဲ့ မမိုးအသံရယ်..။ 

မမိုးပစ္စည်းထဲကို ကိုယ့်လိင်တန် အသွင်းအထုတ်လုပ်နေတဲ့ ပြွတ်ပြွတ် ပလောက် ပလောက် ဆိုတဲ့အသံကလွဲလို့ တခြားအသံမကြားရလောက်အောင် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်ရင်း အရသာကိုယ်စီခံစားနေကြမိပါတယ်။ မမိုးခမျာမှာလည်း ညည်းသံလေးပေးလိုက် ကိုဇော့်ကို စုပ်လိုက် ကိုယ့်ကို ဖင်ကော့ပေးလိုက် မနားတမ်းကို ဇယ်ဆက်သလိုအလုပ်များနေရပါတယ်။

ကိုယ့်မှာလည်း မမိုးရဲ့ပစ္စည်းက စေးပိုင်ပြီး တချက်ချက် အထဲက စွဲစုပ်ယူသလို ခံစားနေရလို့ ချက်ချင်းကြီး ပြီးမသွားရအောင် ထိန်းထားနေရင်း မမိုး တင်ပါးကြီးကို အားရပါးရကိုင်လို့ လေးငါးဆယ်ချက်လောက် ဆက်တိုက်အမြန်ဆောင့်လိုက်…။ဖြေးဖြေးချင်း အချက် နှစ်ဆယ်လောက် ထိုးသွင်းလိုက်….။

ကိုယ့်လိင်တန်ကို အရင်းအထိထိုးသွင်းပြီး မမိုးရဲ့တင်ပါးတွေကို အားပြုလို့ သူ့ပစ္စည်းထဲ ကိုယ့်လိင်တန်စိုက်ထားရင်းက စကောဝိုင်းသလိုဝိုင်းလိုက်…. နောက်ကနေ အမျိုးမျိုးလုပ်ရင်း အားရပါးရ လူ့စည်းစိမ်ကို ခံစားနေမိပါတယ်။

အဲဒီအချိန်မှာပဲ ကိုဇော်က……

“ကိုသီဟ ခပ်သွက်သွက်လေးဗျ.. မိုး တော်တော်ကောင်းနေပြီ” 

အဲလိုပြောလိုက်ပါတယ်။ မမိုးကတော့ စကားသံတောင်မထွက်နိုင်တော့ဘူး.. ညည်းသံသဲ့သဲ့ ညည်းရင်း ကိုဇော့်ကို အားရပါးရ စုပ်ပေးနေပါတယ်။ ကိုယ့်မှာလည်း မမိုးရဲ့ပစ္စည်းအတွင်းပိုင်းက ညှစ်နေတဲ့ရုန်းအားကြောင့်ရယ်… တရစပ်ခပ်မြန်မြန်လေး ဆောင့်နေတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကြောင့်ရယ် ကြာရှည်ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ စိတ်ကိုလွှတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ မမိုးရဲ့ အတွင်းထဲကို ပန်းထည့်လိုက်ပါတယ်။ 

တချိန်ထည်းမှာ မမိုးရဲ့ပစ္စည်းထဲကနေ ကိုယ့်ဆီက ရှိသမျှအားအင်တွေအကုန်စုပ်ယူလိုက်သလို ခံစားလိုက်ရတာပဲ။ မမိုးကလည်း ကိုဇော့်တင်ပါးနှစ်ဘက်လုံးကို အားရပါးရကုတ်ခြစ်ပြီး တဟင်းဟင်းအသံထွက်လို့ တွန့်လိမ်ကော့ပြီး ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ မှောက်ရက်သားကြီးငြိမ်ကျသွားတဲ့ မမိုးရဲ့ခေါင်းပေါ်မှာတော့ ကိုဇော် ပန်းထုတ်လိုက်တဲ့ သုတ်ရည်တွေ ရွှဲရွဲစိုနေပါတယ်။ ကိုယ့်လည်း မမိုးရဲ့ပေါင်ကြားမှာမှောက်ရက်နေရင်း မမိုးတင်ပါးကြီးပေါ် ခေါင်းအုံးအိပ်ပြီး အနားယူနေရပါတယ်။ ကိုဇော်ကတော့ မွေ့ယာဘေးမှာ ပက်လက်လှန်ပြီး မမိုးမျက်နှာကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ပြီး ပြုံးယောင်ယောင်လေးနဲ့ နားနေတယ်။

ခဏနေတော့ ကိုဇော်က 

“ကဲ ရေလေးဘာလေးချိုးကြဦးစို့ နှစ်ယောက်စလုံးထကြလေ ” တဲ့..။ 

ကိုဇော့်အသံကြားမှ ကိုယ်နဲ့မမိုးလည်း သတိဝင်သလိုဖြစ်လာပြီး ထလာပါတယ်။ သုံးယောက်သား ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ တယောက်ကိုတယောက်ကြည့်ပြီး တိုင်ပင်ထားသလိုပဲ ဘာရယ်မဟုတ် ရယ်လိုက်ကြပါတယ်။ ကိုယ်က 

” သုံးယောက်စလုံး အတူတူရေချိုးမှာလားဗျ” 

လို့မေးလိုက်တော့ ကိုဇော်က 

” ဟုတ်တယ်လေ တူတူချိုးကြတာပေါ့” တဲ့။ 

အဲဒါနဲ့ မမိုးကို အလယ်ကထားပြီး ကိုယ်နဲ့ကိုဇော်က ဘေးတဖက်တချက်ကနေ မမိုးကိုဖက်လို့ ရေချိုးခန်းဆီ သွားကြတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ ရေပန်းဖွင့်ပြီး သုံးယောက်သား တယောက်တလှည့်စီ ချေးတွန်းပေးကြ.. ဆပ်ပြာတိုက်ပေးကြ လုပ်ကြတယ်။ စကားတော့ ဘာမှမပြောမိကြဘူး..။ တစုံတရာက ခိုင်းလို့ လိုက်လုပ်နေကြတဲ့အတိုင်းပဲ အလိုအလျောက် လုပ်နေမိကြတယ်။ ဆပ်ပြာတိုက်လို့လဲပြီးရော ကိုယ်နဲ့ကိုဇော်က မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ မမိုးကတော့ ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်မှာ ဒူးတုပ်ရက်လေး ထိုင်နေတုန်းပဲ။ 

သူ့လက်နှစ်ဖက်က ကိုယ်နဲ့ကိုဇော့်တို့ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ပစ္စည်းတွေကို ကိုင်ထားတယ်။ သူ့ပုံစံက နှစ်ယောက်စလုံးကို မှုတ်ပေးချင်သေးတဲ့ပုံပဲ။ ကိုယ်က ကိုဇော့်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကိုဇော်က ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။ ဘာအဓိပ္ပါယ်နဲ့ ခေါင်းငြိမ့်ပြသလဲတော့ မသိဘူး… ဒါပေမယ့် နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ပစ္စည်းကတော့ အသင့်အနေအထားကိုရောက်လာနေပြီ..။ 

မမိုးက မျက်လုံးလေးမှေးစင်းပြီး ကို့ပစ္စည်းကို အကုန်လုံးဝင်သွားအောင် အသာလေးငုံလိုက်တယ်။ Deep Throat ပုံစံမျိုးပေါ့.. ကိုယ့်မှာ ခါးကို ကော့သွားတာပဲ။ တချိန်ထဲမှာ မမိုးက ကိုဇော့်ပစ္စည်းကို ဂွင်းတိုက်ပေးနေတယ်။ ကိုယ့်ပစ္စည်းတချောင်းလုံးကို ပါးစပ်ထဲငုံထားရာကနေ ထိပ်ဖူးလေးကို လျှာနဲ့ဝိုက်ပြီးယက်တယ် ပြီးတော့ ထိပ်ဖူးလေးတင်ပဲ အသာလေးစုပ်ယူလိုက်တယ်။ 

စုပ်နေတုန်း သူ့လျှာက ထိပ်ဖျားလေးကို တဆတ်ဆတ် ကစားလိုက်တာ ဓာတ်လိုက်သလို ကျင်တက်သွားပြီး အကြောပေါင်းတထောင်စိမ့်သွားတယ်။ မမိုးရဲ့ကျွမ်းကျင်မှုကတော့ ကိုယ့်ကို လုပ်ပေးနေရင်း ကိုဇော့်ကို ဂွင်းထုပေးတာ မပျက်ဘူး။ ကိုယ်နဲ့ ကိုဇော် နှစ်ယောက်လုံး တကယ့်လောကစည်းစိမ်ကို ရနေတာပဲ။

ခဏနေတော့ ကိုဇော်က သူ့ပစ္စည်းကို ကိုင်ထားတဲ့ မမိုးရဲ့လက်ကို ဖြုတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ မမိုးကို ထိုင်ရက်သားနဲ့ ကိုယ့်ဘက် လုံးလုံးလှည့်အောင်အနေအထားကို ပြင်လိုက်ပါတယ်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မမိုးခေါင်းကို ထိန်းပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ပေးပါတယ်..။ မမိုးရဲ့ အစုပ်အမှုတ်ကျွမ်းကျင်မှုရယ်.. ကိုဇော်ကိုယ်တိုင် သူ့မိန်းမရဲ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး မမိုးရဲ့ပါးစပ်ထဲကို ကိုယ့်ပစ္စည်းအထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးနေတဲ့ ဖီလင်ရယ်.. မမိုးရဲ့အရမ်းအားရကျေနပ်နေတဲ့ မျက်နှာပေးရယ်.. အဲဒီအရာတွေအားလုံးပေါင်းလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကိုယ့်ပစ္စည်းထဲက သုတ်ရည်တွေဟာ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ မမိုးပါးစပ်ထဲကို ရောက်ပြီး ကိုယ့်မှာ နောက်တချီပြီးပြန်တယ်။ 

မမိုးကတော့ ကိုယ့်ပစ္စည်းကို သူ့ပါးစပ်ထဲက လုံးဝမချွတ်ဘဲ ထွက်လာသမျှ သုတ်ရည်တွေကို အရမ်းကျေနပ်အားရတဲ့ပုံနဲ့…အားရပါးရမျိုချနေတာပါပဲ…။ သုတ်ရည်သောက်နေတဲ့ သူ့မိန်းမရဲ့ ဆံပင်လေးတွေကို လက်ချောင်းလေးနဲ့ ကြင်ကြင်နာနာသပ်ပေးရင်း ကိုဇော်က ကိုယ့်ကို ကျေးဇူးတင်တဲ့အကြည့်တွေနဲ့ ပြုံးပြပါတယ်..။ ကိုယ်ကတော့ ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံရဲ့ ထူးဆန်းတဲ့ ခံစားမှုတွေကို ခုထိနားမလည်စွာနဲ့ တဒင်္ဂအတွင်းဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှတွေကို မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်နေရပါတယ်..။


ပြီးပါပြီ။ 






Saturday, September 9, 2023

ကျေးဇူးပါ မောင်ရယ် ( စ/ဆုံး )

ကျေးဇူးပါ မောင်ရယ် ( စ/ဆုံး )

မောင်ခြိမ့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )

နှင်းထည်ဝါ တယောက် ဧည့်ခန်းထဲ စာအုပ်တအုပ်အား အာရုံစိုက်ပြီးဖတ်သော ခင်ပွန်းဖြစ်သူဆီ ကော်ဖီခွက်လေး ကိုင်ကာ လျှောက်လာခဲ့၏။

" မောင် … ကော်ဖီ ရပြီနော် "

" အင်း … ခဏထိုင်ဦး ဝါလေး … မွေးနေ့က နောက်အပတ်ထဲ မလား "

" အင်းလေ … မောင်ရဲ့ … ဝါလေးရဲ့ ၃၀နှစ်မြှောက် မွေးနေ့ပေါ့ "

နှင်ထည်ဝါ တယောက် ခင်ပွန်းသည် နိုင်ဦးအား ပြုံးပြရင်း ဘေးနားဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ အိမ်ထောင်သက် ၅နှစ်အတွင်း မွေးနေ့ ရောက်တိုင်း တနှစ်ပြီး တနှစ် မတူညီသော လက်ဆောင်များ ပေးရင်း ဆက်ပရိုက်လုပ်တတ်သော ခင်ပွန်းသည် နိုင်ဦး၏ လက်ဆောင်အား ကြိုတင်ရင်ခုန် နေမိသည်။ လင်ဖြစ်သူမှာ သူမထက် အသက်၁နှစ်သာ ကြီးသော်လည်း လေးစားခြင်း ဂါရဝတရားထားရှိခြင်း တို့မ အိမ်ထောင်သက်တမ်း တလျှောက် အနည်းငယ်မျှလျော့မသွားခဲ့ဘဲ ပို၍ပင်တိုးလာခဲ့သည်။

အရင်လမှ နိုင်ဦး သူငယ်ချင်းတယောက် မွေးနေ့ပါတီအား အတူသွားခဲ့ကြပြီး အပြန်တွင် တလမ်းလုံး စကားမပြောပဲ တိတ်ဆိတ်လာခဲ့၏။ အိမ်ရောက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် အိပ်ခန်းထဲသို့ တန်းဝင်ကာ တစုံတခုအား စဉ်းစားနေပုံ ရသော ခင်ပွန်းသည်အား ကြည့်နေမိသည်။ ခဏ အကြာမှ ညဝတ်အင်္ကျီ လဲလည် ဝတ်ဆင်ကာ ကုတင်ပေါ် နိုင်ဦးဘေးနား ဝင်လှဲ လိုက်တော့၏။ နိုင်ဦးမှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူပြောပြသော သူ့မိန်းမ အတွက် မွေးနေ့လက်ဆောင် အကြောင်း တွေးကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်နေရသည်။

" အို့ … မောင် "

နှင်းထည်ဝါ တယောက် ကာမ မဆက်ဆံခင် တဦးနှင့်တဦး ရမ္မက်စိတ်လေးများ နိုးဆွပြီးမှ ဆက်ဆံလာရာ ခုလို မတို့မထိပဲ မာကျော တင်းပြောင်နေသော လင်တော်မောင့် ပေါင်ကြားမှ လီးအား ကြည့်ကာ အံအောမှင်သက် နေမိသည်။ အိမ်ထောင်ဦးအစ မီးပွင်းမတတ် လိုးချက်များ ပြန်လည်ရရှိလိုက်၏။ 

ထူးဆန်းနေသည်က ၂ချီဆက်တိုက် မနားတမ်း လိုးနေသဖြင့် အောက်မှ ဖင်ကြီးကြွပေးကာ လင်တော်မောင့် ကာမအရှိန်အား မြင့်ပေး လိုက်တော့သည်။ သို့သော် အဲဒီ တညလေးသာရှိလိုက်ပြီး နောက်ရက်များတွင် အနည်းငယ် အေးစက်သွားကာ ပုံမှန်လေးသာ လိုးဖြစ်ခဲ့ကြ၏။

" ဝါလေး … ဒီတခါ မွေးနေ့လက်ဆောင်ကို … အရင်နှစ်တွေလိုပဲ … လက်ခံပါစေလို … မောင် ဆုတောင်းတယ် "

နိုင်ဦးမှာ ဘေးနား ကပ်ထိုင်လိုက်သော ဇနီးသည်၏ ကိုယ်လုံးအိအိလေးအား သိုင်းဖက်က နားနားလေး ကပ်ပြီး ပြောဆိုလိုက်သည်။

" အင်းပါ … မောင်ရဲ့ … မောင်ပေးတဲ့ မွေးနေ့လက်ဆောင် တွေ … ဝါလေးအမြတ်တနိုးနဲ့ … တန်ဖိုးထားပါတယ် "

တကယ်လည်း နှင်းထည်ဝါမှာ လင်ဖြစ်သူပေးသော မွေးနေ့လက်ဆောင် ဆွဲကြိုး လက်ကောက် ဆံတိုးများအား သူမ ဗီဒို အံဇွဲထဲ သော့ခတ်သိမ်းကာ သွားမှလာမှ ထုတ်ဝတ်လေ့ရှိ၏။

" ခုမွေးနေ့ ပေးမယ်လက်ဆောင်ကိုလည်း … တန်ဖိုးထားပါလို့ ကြိုပြောပါရစေ "

" ဟင် … ဘာလက်ဆောင်မို့လို့ … မောင့် အသံတွေ တုန်နေတာလဲ "

နိုင်ဦးတယောက် ဧည့်ခန်းထဲ ညအိပ်မီးရောင်အောက် နက်မှောင်နေသော ဆံနွယ်များ ဖုံးအုပ်နေသော ဇနီးချော မျက်နှာလေးအား စိုက်ကြည့်လိုက်၏။ ဆံနွယ်များ ကြားမှ အသက်အရွယ်ထက် နုနယ်ချောမော လှပသော မျက်နှာလေးမှာ သိချင်စိတ် ပြင်းပြနေသည်ကို မြင်နေရသည်။မျက်ဝန်းရွဲကြီးများ မျက်တောင်လေး ပုတ်ကာ လင်ဖြစ်သူဘက် လှည့်ကြည့်မိ၏။  နှုတ်ခမ်းပါးပါးရဲရဲလေး ဟလာကာ တစုံတခု ပြောမည့်ဟန် ပြင်ပြီးမှ နှုတ်ခမ်းလေး ပြန်စိသွားပြန်သည်။

လေအေးစက်ဖွင့်ထားသည်မို့ အမှောင်ထု ကြီးစိုးချိန် ဧည့်ခန်းလေးထဲ တဖြည်းဖြည်းချမ်းစိမ့်စိမ့်ဖြစ်လာရ၏။နိုင်ဦးမှာ ရုတ်တရက် ထရပ်ကာ နှင်းထည်ဝါရှေ့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ပြန်သည်။ ဒူးဖုံးဂါဝန် အပျော့သားလေးအား ပေါင်ရင်းသို့ မတင်စဉ် နှင်းထည်ဝါ ညဝတ်အင်္ကျီအပါးလေး အောက် လက်မောင်းသား ဖွေးဖွေးလေးနှစ်ဖက်ပေါ် ကြက်သီးဖုလေးများ ထလာတော့၏။

ဂါဝန်လေး ပေါင်ရင်းသို့ လိပ်တက်စဉ် ဇနီးချော၏ ပေါင်ကြားသို့ မျက်နှာအပ်လိုက်ပြန်သည်။ နှင်းထည်ဝါမှာ လင်ဖြစ်သူ ခေါင်းတိုးဝင် လာသည်နှင့် ပေါင်တန် နှစ်ဖက်အား ဖြဲပေးထား၏။ အမွှေးပါးပါးနှင့် ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးမှာ နိုင်ဦး နဖူးဖြင့် ထိကပ်မိတော့သည်။

" အ …… ရှီးးးး ……  အခန်းထဲ … သွားမလား မောင် "

နိုင်ဦးဆီမှ မည်သည့်အသံမှ ထွက်မလာပဲ ၅နှစ်ခန့် စွဲစွဲ မြဲမြဲ လိုးလာသည့် နှင်းထည်ဝါ စောက်ပတ် လေးအား ကြည့်ကာ နှာခေါင်းဖြင့်ကပ်ပြီး အားရပါးရ ဖိနမ်းနေ၏။ နှင်းထည်ဝါ ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဆက်ကနဲ့တုန်ကာ နိုင်ဦး မျက်နှာအား ညှပ်ထားမိသည်။ စောက်ပတ်တအုံလုံး အယက်ခံရင်း အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ခံရစဉ် ခေါင်းလေးမော့ကာ  ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် ဖင်သားစိုင်နှစ်ဖက် ကြွတက်လာတော့၏။

" အားလား …  ရှီးးးးးး းးးးးးး …… လိုးပါတော့ မောင်ရယ် "

သို့သော် နိုင်ဦးမှာ ကြွတက်လာသော ဖင်ကြီးအား လက်ဖြင့် ညှစ်ချေကာ ဇနီးဖြစ်သူအား စောက်ရည်များ ထောင်ပန်း လာသည်အထိ ယက်ပေးလိုက်သည်။

" အ    အ …… ဆောရီး မောင် …… အမလေးးး … ဝါ … ဝါ … ဝါလေး … မထိန်းနိုင်တော့ဘူး မောင်ရယ် "

လင်ဖြစ်သူမျက်နှာအား စောက်ရည်များဖြင့် ပန်းမိသဖြင့် တုန်ရီမောဟိုက်စွာ တောင်းပန်မိနေ၏။ နောက် ၂ရက်ခြားတွင်လည်း ညပိုင်း အိပ်ယာဝင်စဉ် အရည်ထွက်သည့် အထိ ယက်ပေးပြန်သည်။ နှင်းထည်ဝါ တယောက် လင်ဖြစ်သူ လျှာစွမ်းအောက် ကော့ပျံရင်း ပြီးခဲ့ရ၏။ ကာမစိတ် ထကြွတိုင်း လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုရာ နိုင်ဦးမှာ လိုးမပေးသဖြင့် နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေမိသည်။

............................................................................................................................

🎶 ဟယ်ပီဘတ်ဒေး ဒူးယူ 🎺🎺

ဟယ်ပီဘတ်ဒေး 🎧 ဒူးယူ

         …… ဟယ်ပီဘတ်ဒေး ဟယ်ပီ ဘတ်ဒေး

    ~¡<^•°´´ ဟယ်ပီး ဘတ်ဒေး ~¡<^•°`´ ဒူးယူ

              🎵🎵🎵🎵🎵🎵

" ဖျောင်း ဖျောင်းးး ဖျောင်းးးးး "

" ဟေးးးး … ဖျောင်း ဖျောင်းးး ဖျောင်းးးး "

နိုင်ဦး မှာ ဇနီးချောလေး မွေးနေ့တွင် ထုံးစံအတိုင်း စီးပွားရေး နယ်ပယ်မှ လူရင်းတချို့အား ဖိတ်ကာ ပါတီလေး ကျင်းပပေးနေ၏။ ဇွန်းသံ ခရင်းသံ ဖန်ခွက်သံများ နှင့် ရယ်မောသံများ တဖြည်းဖြည်း တိုးတိုးလာရင်း ငြိမ်သက်သွား တော့သည်။ ည ၁၀ လောက်တွင် ခြံဝင်းထဲ အလုပ်သမားများမှ အပ ဧည့်သည်များ တစ်ဦးတလေ မှ မရှိတော့ပေ။

နှင်းထည်ဝါ မှာ ဧည့်သည်များ ပေးသော လက်ဆောင်ပစ္စည်းများ အား မဖေါက်နိုင်ပဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေရ၏။ မနေ့ညကမှ လင်တော်မောင်၏ အထူးလက်ဆောင် အကြောင်း သိရကာ စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်းသလို ခံစားလာရသည်။ ဝမ်းနည်းစိတ် တဖက် နှင့် လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး ချော့မော့ ပြော နေသည်ကို နားထောင်နေရ၏။

" လုပ်ပါ ဝါလေးရယ် … မောင် လက်ဆောင်ကို … မငြင်းပါနဲ့နော် … ရော့ ဒီမှာကြည့် "

လင်တော်မောင်၏ ဖုန်းထဲ သူစိမ်းယောင်္ကျား တယောက်၏ လီးကြီး မြင်နေရ၏။ တခါမှမမြင်ဘူးသော အညိုရောင်သန်းနေသည့် လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး စကားများ နားထောင်ကာ အဖြစ်အပျက်အားလုံး နားလည်လာရင်း ခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးစက်လာတော့သည်။ ညဘက် နှင်းထည်ဝါ အိပ်ပျော်နေစဉ် နိုင်ဦးမှာ မယားဖြစ်သူ ထမိန်လှန်၍ စောက်ပတ်အား ဓတ်ပုံရိုက်ကာ ဗိုက်ပါမှ သူ့မိတ်ဆွေအား ပို့ပေးခဲ့၏။ နိုင်ဦး မိတ်ဆွေမှာ သူမ စောက်ဖုတ်အား ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေသည့် ပုံတပုံ ပြန်ပို့ထားပြန်သည်။ 

ထိုမိတ်ဆွေ၏ လီးကြီးမှာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး လီးထက် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းကာ ဒစ်ကြီးမှာ ကားထွက်နေ၏။ နှင်းထည်ဝါတယောက် ခံစားမှု့ တမျိုးလေး ဖြစ်လာကာ နိုင်ဦး အား ခပ်တိုးတိုး ပြန်မေးနေတော့သည်။

" ဒါ ဒါ … ဒါတွေ … လိုင်းပေါ်တင်ရင် … သွားပါပြီ … မောင်ရယ် … အဟင့် ဟင့် "

" အဲတာတော့ … စိတ်မပူပါနဲ့ … ဝါလေးရယ် … အဲဒီ ညီလေးက သနားစရာပါ … အိမ်ထောင်ကျပြီး ၃လ အကြာ သူ့မိန်းမ ဆုံးသွားရှာတာ … အပြင်လည်း မိန်းမ မလိုက်စားချင်ဘူးတဲ့ … ရောဂါပိုးထိမှာ ကြောက်ပုံရတယ် … မောင်နဲ့ စကားစပ်မိရင်း … ဝါလေး ပုံတွေ ပို့ပေးတော့ စိတ်ပါလာတာ … ခုလိုပဲ ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေရတာပေါ့ "

" တော်ကြာ … လိုင်းပေါ်တင်ရင် … ဝါလေး ရှက်တယ် … မောင်ရဲ့ "

" မျတ်နှာမပြဘူးလေ … အရင်ထဲက … ဝါလေး စောက်ပတ်ပုံပဲ  … ပို့ပေးတာပါ … ဝါလေး ရှက်မဆိုးလို့ မပြောမိတာ "

" အာ … မောင်ကလည်း နော် "

နှင်းထည်ဝါမှာ နိုင်ဦးနှင့် စကားပြောရင်း ဝမ်းနည်းစိတ် ရှက်စိတ်များ လျော့ပါးလာကာ ရမ္မက်စိတ်လေး မသိမသာ ထကြွလာရသည်။

" ခု … သူက သူ့အိမ်မှာပဲလား … မောင် "

" အဲတာတော့ … မပြောတတ်ဘူး ဝါလေးရဲ့ … လူလွတ်ဆိုတော့ … အပြင်ရောက်ချင်လည်း ရောက်နေမှာပေါ့ … ဘာလို့လဲ "

" ဟို လေ … သူ့  သူ့ … သူ့ ဟာကို … ခုပြခိုင်း လိုက်ပါ့လား "

နိုင်ဦးပြသော လီးပုံမှာ တပုံထဲမို့ အားမလို အားမရ ဖြစ်ကာ ထပ်ရိုက်ပြခိုင်းနေ၏။

" ခဏနော် … ဝါလေး မောင်ဖုန်းဆက် ကြည့်မယ် "

နိုင်ဦးမှာ အားရကျေနပ်ကာ ဖုန်းလှမ်းဆက် တော့သည်။

" ဟဲလို … ကိုမိုးလား … ခု အိမ်မှာလား … ဘယ်ရောက်နေလဲ "

" ဟုတ် … ကိုနိုင်ဦး အိမ်မှာပဲဗျ  … ဘာရှိလို့လည်း "

" ညီ … အားရင် … ဗိုက်ဘာ ဖွင့်ကွာ "

" ဟုတ် "

နိုင်ဦး ဖုန်းချပြီး ဗိုက်ဘာ ဖွင့်ကာ ခဏစောင့်နေစဉ် ဘေးမှ နှင်းထည်ဝါ တယောက် မျက်နှာလေး ပန်းရောင် သန်းကာ ရင်ခုန်နေရ၏။ ခဏအကြာ တဖက်မှ တချွင်ချွင်နှင့် စာပို့လာတော့သည်။

" hi … ကျနော် ရောက်ပြီ … ကိုနိုင်ဦး "

" အင်း … အိပ်ခန်း ထဲမှာလား "

" ဟုတ် … ဘာလဲ … အကို့ မိန်းမ စောက်ပတ်ပုံ … ပို့မလို့လား "

တဖက်မှ စာကြောင့် နှင်းထည်ဝါ မျက်နှာလေး ရဲတွတ်လာစဉ် လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးမှာ စိတ်ထဲ ပျော်ရွှင်နေ၏။

" ဗွီဒီယို ကောလ် … ခေါ်လိုက်မယ် ညီ … မင်း ဟာကြီး ပြပေးကွာ … အကို့ မိန်းမက ကြည့်ချင်လို့တဲ့ "

" အိုးးး … မောင်ကလည်း … ဘာလို့ အဲလို ပြောရတာလဲ … ဟွန့် "

နိုင်ဦး ဗိုက်ဘာမှ စာရိုက်ပို့ရာ ဘေးနာမှ နှင်းထည်ဝါ တယောက် ရှက်သွေးကြွယ်ကာ ရန်လုပ်နေပြန်သည်။

" နက်ဖန်ဆို … ကိုမိုးနဲ့ လိုးကြတော့မှာပဲ … ဝါလေးရယ် … ရှက်မနေပါနဲ့ … ဟော … သူပြနေပြီ … ကြည့်  ရော့ … ဝါလေး "

လင်မယား စကားပြောနေစဉ် တဖက်မှ ဗွီဒီယို ကောလ် ဖွင့်ကာ လီးအား ပြနေသဖြင့် နိုင်ဦးမှာ မယားဖြစ်သူ နှင်းထည်ဝါအား ဖုန်းပေးလိုက်၏။

" အမလေး … ကြီးလိုက်တာ ရှည်လည်ရှည်တယ်နော် … မောင် "

" အင်း … မောင့် လီးထက် တုတ်ပြီး ရှည်တယ် …  မိန်းမ … အားရတယ် မလား "

" အာကွာ … မောင်နော် "

နှင်းထည်ဝါမှာ စကားပြောရင်း ဖုန်းစခွင်ပေါ် သူမ မျက်နှာ မပေါ်စေရန် ဖုန်းထဲမှ လီးကြီးအား ခိုးကြည့်နေသည်။ လီးအရည်ပြား တလျှောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ ပြဲလန်နေသော ဒစ်ကြီးက သူမအား ဖမ်းစားထား၏။ နိုင်ဦးတယောက် မယားဖြစ်သူ၏ တက်ကြွနေပုံအား ကြည့်ရင်း အားရကျေနပ်နေသည်။

" ကိုနိုင်ဦး မိန်းမ စောက်ဖုတ်ပုံ … ပြပေးဦးလေ "

တဖက်က တောင်းဆိုလာသောကြောင့် နိုင်ဦးမှာလည်း နှင်းထည်ဝါ ထမိန်လေး လှန်ကာ ပေါင်ဖြဲခိုင်းရင်း ပြန်ပြပေးလိုက်၏။ နှင်းထည်ဝါ မှာလည်း သူမ စောက်ပတ်လေးအား လင်ဖြစ်သူမှ ဗွီဒီယိုရိုက်ကာ ပြန်ပို့ပေးနေရာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းဖြင့် အဖုတ်လေး တင်းကနဲ့ဖြစ်ကာ အရည်ကြည်များ စောက်ခေါင်းဝ စိမ့်ထွက်လာတော့သည်။

" လှလိုက်တာဗျာ … ကိုနိုင်ဦး မိန်းမ စောက်ပတ်ကို ကြည့်ပြီး ကျနော် မှန်းလိုးရင်း … ဂွင်းထုပြီဗျာ  … အားးး  အ … ဘတ် ဘတ် ဘတ် … အင်းဟင်း "

" ထုကွာ …  နက်ဖန်ကျ … အပြင်မှာ တကယ်တွေ့ပြီး … မင်း လိုးရမှာပါ "

" မိုက်တယ် … ကိုနိုင်ဦးရာ … အားဟား …စောက်ဖုတ်က … ရဲပြီး … ဖေါင်းကြွနေတာ … အင့် အင့် "

နိုင်ဦးတယောက် တဖက်မှ မယားဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်အား စိတ်ကူးဖြင့် လိုးကာ ဂွင်းထု ပြနေသည်ကို ကြည့်ရင်း ပုဆိုးအောက်မှ လီးက တင်းမာလာတော့၏။ နှင်းထည်ဝါမှာလည်း ပေါင်တန်လေးအား မသိမသာ ထပ်ဖြဲကာ ဖုန်းထဲမှ လီးအားကြည့်ရင်း အလိုးခံချင်သည့် စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေသည်။

" ဟင် … ကြည့်ဦး … မောင့် သူငယ်ချင်း … လီးကြီး ပိုပြီး … ရှည်ထွက်လာပြီ "

နှင်းထည်ဝါ တယောက် ဖုန်းထဲမှ လီးကြီး သူမ အဖုတ်လေးထဲ ဝင်လာသည်ဟု တွေးမိရုံနှင့် ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်လာကာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေး ဟလာပြီး အရည်များ ပွက်ကနဲ့ လျှံကျလာရ၏။ လင်ဖြစ်သူရှေ့မို့ ရှက်မိသော်လည်း အတွေးလေးထဲ သာယာ နေမိပြန်သည်။

" အ   အ …  ကိုနိုင်ဦး … ကျနော် … မ ရ တော့ ဘူး … ထွက် ထွက် … ထွက်ပြီ … ရှီးးးး းးးး   အားးး   အ … ဟူးးးးးးး   ရှီးးးးး "

ဖုန်းထဲမှ စကားသံကြောင့် နှင်းထည်ဝါ ပေါင်နှစ်ဖက် ကျစ်နေအောင် စိကာ ထိန်းလိုက်သော်လည်း စောက်ရည်များ အလိုလို စီးကျလာတော့၏။ နိုင်ဦးမှာ မယားဖြစ်သူ အပြုမူအား ကြည့်ရာ နှင်းထည်ဝါမှာ ဖုန်းထဲမှ လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းနေသော လီးအား ကြည့်၍ ကိုယ်လုံးလေး တဇပ်ဇပ်တုန်ကာ အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ နှင်းထည်ဝါ ဆီမှ အံကြိတ်သံလေး ထွက်လာကာ အိပ်ယာခင်းအား လက်နှစ်ဖက်မှ ကျစ်နေအောင် ဆွဲဆုပ်ထားတော့၏။

" ဝါလေး "

" ဟင် … မောင် "

လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး အသံကြောင့် အတွေးစလေး ပျက်ကာ သတိပြန်ဝင်လာ၏။

" သွားစို့ "

" အင်း

နိုင်ဦး လက်အား တွဲကာ နှစ်ဦးသား အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့ကြ၏။ လှေကားအတိုင်း ရင်ခုန်စွာဖြင့် တက်လာရာ  ပထမ ဆုံး တွေမြင်ရသော အိပ်ခန်းမှ ကျော်ကာ ဒုတိယ အိပ်ခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ အိပ်ခန်းထဲတွင် စားစရာ သစ်သီး သစ်နှံ အချို့နှင့် ဝိုင်ပုလင်းများ ဖန်စားပွဲ ခုံလေးပေါ် အစီအရီ ပြင်ဆင်ထား၏။ စားပွဲခုံဘေး တဖက်တချက်တွင် လူနှစ်ယောက်စာ ကျောမှီ ဆိုဖာခုံလေး ၂ခု နှင့် အိပ်ခန်းဒေါင့်တွင့် အမြင့် ၁ပေခန့် ရေမြုပ် မွေ့ယာ တခု သာ ရှိ၏။

" ဝါလေး … စိတ် အေးအေးထားနော် … မကြောက်နဲ့ … ဒါက … မောင့် လက်ဆောင်ပဲ "

ခုံပေါ် ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နိုင်ဦး မျက်နှာအား မော့ကြည့်ကာ မျက်ရည် လည်နေရှာသည်။

" ဝါလေး … စိတ်မပါရင် … မောင် အခုဖျက်လိုက်မယ်နော် … မငိုပါနဲ့ "

" ဟင့်အင်း … မောင် … မောင်ပေးတဲ့ လက်ဆောင်ကို … ဝါလေး ယူမှာပါ … ဘာနေနေ … ဝါလေး ရင်ဆိုင်မယ် "

မျက်တောင်များ ပုတ်ကာ မျက်ရည်စများ သိမ်းဆည်းရင်း လင်ဖြစ်သူ စိတ်ချမ်းသာစေရန် ပြောနေလိုက်၏။

" တူတူ … တူတူ … တူ …… "

" ဟဲလို … ကျနော် မိုးမြင့်အောင်ပါ … ကိုနိုင်ဦး ပြောတဲ့ လိပ်စာ အတိုင်း မောင်းလာခဲ့တာ … ခြံရှေ့ ရောက်ပါပြီ "

" အေး … ညီလေး အကို … လာပြီ … ခဏ "

နိုင်ဦးမှာ ဇနီးဖြစ်သူ နဖူးလေးအား ကုန်းနမ်းကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ညှစ်ရင်း အားပေးလိုက်သည်။ နှင်းထည်ဝ်ါမှာလည်း လင်ဖြစ်သူအား ပြုံးပြကာ လည်ပင်းအား ဆွဲဖက်ရင်း ပါးပြင်အား ရွှတ်ကနဲ့ ပြန်နမ်းနေ၏။ ဟူးကနဲ့ သက်ပြင်းရှည်ကြီး ချကာ မကြာခင် ရင်ဆိုင်ရမည့် အရာအတွက် အားမွေးထားလိုက်တော့သည်။ ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာ တံခါဖွင့်သံ ကြားလိုက်ရသဖြင့် နှင်းထည်ဝါ ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားရ၏။

" ကလစ် … ကျွိ ကျွီ ………  ကျွိ "

တံခါး ပိတ်သံဖြင့် ခြေသံ သဲ့သဲ့ ကြားရာ အသံလာရာဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့သည်။ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးနောက်မှ အရပ်မနိမ့်မမြင့် ခန္ဓာကို ကျစ်လစ်တောင့်တင်းသော အသက်၂၅ နှစ်ခန့် လူငယ်တစ်ဦး ဝင်ရောက်လာ၏။

" ဟဲလို … မမဝါ… မင်္ဂလာပါ "

လူငယ်၏ နွေးထွေးသော အပြုံးနှင့် နူတ်ဆက်စကားသံ ကြောင့် ထိတ်လန့်နေသော စိတ်များ အနည်းငယ် ပြေလျော့သွားရသည်။

" အင်း … ဒါ   ဒါ  ဒါနဲ့ "

" ကျနော့် နာမည် မိုးမြင့်အောင်ပါ … လူရင်းတွေက ကိုမိုး လို့  ခေါ်ကြတယ် "

မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါ ဘေးနား ကပ်ထိုင်ရင်း သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်လိုက်သဖြင့် နိုင်ဦးမှာ မျက်နှာ ချင်းဆိုင် ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်ရ၏။

" အော် "

" မမဝါ … မျက်နှာမှာ ချွေးတွေ … ရော့ … ဒါနဲ့ သုတ် "

ခဏလေးဖြင့် လူချင်းရင်းနှီးဖို့ မိုးမြင့်အောင်၏ အလိုက်သိမှု့က အသုံးဝင်သွားခဲ့သည်။ နှင်းထည်ဝါ  ချွေးသုတ်နေစဉ် သူမ နူတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်ခံလိုက်ရတော့သည်။

" ပြွတ် … ပလပ် … ပြွတ်ပြွတ် "

" အု … ဖလု … အိုး … "

ခေါင်းနောက်ဆုတ်ကာ ရှောင်လိုက်သော်လည်း မိုးမြင့်အောင် လက်တဖက်က လျင်မြန်စွာ နှင်းထည်ဝါ  လည်ပင်းအား သိုင်းဖက်ကာ ဆွဲကပ်ရင်း နူတ်ခမ်းဖူးဖူး လေးအား မိမိရရ ဆွဲစုပ်ပစ်၏။ ကြိုးစားရုန်းပေမယ့် မိုးမြင့်အောင်၏ သန်မာသော လက်မှ ရုန်းထွက်မရခဲ့ပေ။ အနမ်းများအောက် ရုန်းကန်နေစဉ် အပေါ်အင်္ကျီလေးအား ဆွဲချွတ်ခံလိုက်ရသည်။

" ခဏ … နေပါဦး  … ဟို  ဟို … အို့    အာကွာ "

လင်ဖြစ်သူရှေ့မို့ ရှက်စိတ်နှင့် အတူ မျက်နှာလေးရဲတွတ် နေရာ စကားမဆုံးသေး အတွင်းခံ ဘော်လီ အနက်လေး ချိတ်ဖြုတ်ခံရကာ ဖွေးဥနေသော ရင်သားစိုင်နှစ်ဖက်က ဘွားကနဲ့ ပေါ်လာတော့၏။ နှင်းထည်ဝါ ခြေဖျား လက်ဖျားများ အေးစက်ကာ စိတ်လှုပ်ရှား နေသလောက် မိုးမြင့်အောင်မှာလည်း ရမ္မက်သွေး ကြွနေရသည်။ နှင်းထည်ဝါ လည်တိုင် ဖွေးဖွေးလေးအား လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ကာ လက်နှစ်ဖက်က အဆက်မပြတ်လှုပ်ရှား နေပြန်၏။

ထမိန် အထက်ဆင်လေးအား ဆွဲဖြည်ကာ မတ်တပ်ထရပ်ရင်း ခုံပေါ်ထိုင်နေသော နှင်းထည်ဝါအား ပွေ့ချီ၍ ရေမြုပ် မွေ့ယာနား လျှောက်လာခဲ့သည်။ မွေ့ယာပေါ် ပွေ့ချစဉ် ထမိန်အောက်နားစအား ဆက်ကနဲ့ ဆွဲချွတ်ရာ နှင်းထည်ဝါ လက်ဖြင့် လှမ်းဆွဲလိုက်သည်ကို မမှီတော့ပေ။ နှင်းထည်ဝါ မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းကာ နို့အုံ နှစ်ဖက်အား လက်ဖြင့် သိုင်းယှက်ကာထားလိုက်ရပြန်သည်။

" အားပါး … လှလိုက်တာ … မမဝါရာ … ကိုနိုင်ဦး … တအား ကံကောင်းတယ်ဗျာ "

မွေ့ယာပေါ် ပက်လက်အနေထားနှင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား စိထားသော နှင်းထည်ဝါ  ကိုယ်လုံးအားကြည့်ကာ မိုးမြင့်အောင် မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာ တော့၏။ နှင်းထည်ဝါမှာ အပေါ်ပိုင်း ဗလာဖြင့် အောက်ပိုင်း အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အနီလေး တထည်သာ ကျန်တော့၏။ အိကားနေသော ဖင်ကြီးနှင့် ပေါင်တန်တုတ်တုတ် ဖွေးဖွေး ကြားထဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးမှာ စောက်ပတ်အုံလေး ဖုံးရုံသာ တတ်နိုင်ပြီး ပျောက်နေရှာသည်။ မိုးမြင့်အောင် နမ်းကတည်းက အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်မှာ ဖေါင်းကြွလာသဖြင့် ပေါင်၂လုံး စိထားချိန် အတွင်းခံလေးအောက် ခုံးမှောက်နေတော့၏။ နိုင်ဦးတယောက် မိုးမြင့်အောင်၏ လှုပ်ရှားမှု့များအား ငေးကြည့်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှားနေရသည်။

မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါ ခန္ဓာကိုယ်အား အားရအောင် ကြည့်ပြီးမှ အပေါ်အင်္ကျီချွတ်ရာ ကျစ်လစ်သော ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ရင်အုပ် ကြွက်သားများ မို့နေကာ လက်မောင်းအိုး ကြွက်သားများက ဖုထစ်စွာ ပေါ်ထွက်လာသည်။  နှင်းထည်ဝါ ခိုးကြည့်နေစဉ် မတ်တပ်ရပ်ကာ ဘောင်းဘီ ဇင်ဖွင့်လိုက်သဖြင့် ပေါင်ကြားမှ အတွင်းခံလေးထဲ အမြှောင်းလိုက် ကပ်နေသော လီးကြီးအား မြင်လိုက်ရတော့၏။ မိုးမြင်အောင် ပေါင်ကြား ကြည့်ရင်း နှင်းထည်ဝါ မျက်လုံးလေး ပြူးကာ နူတ်ခမ်းလေး ဟသွားမိသည်။

နှင်းထည်ဝါ  နှုတ်ခမ်း နှစ်လွှာ ဟလိုက်သည်နှင့် မိုးမြင့်အောင်မှာ မွေ့ယာပေါ် ခေါင်းရင်းဘက် ဒူးထောက်တိုးကပ်ရင်း ညာလက်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ လီးထိပ်ကို ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ ဇပ်ကနဲ့ ထိုးသွင်းပစ်၏။ တဆက်တည်း မျက်နှာလွဲကာ ရှောင်လိုက်သော နှင်းထည်ဝါ  နဖူးပြင်လေးအား ဖ်ိရင်း လီးနှင့်နူတ်ခမ်း လေးအား ဆွဲကပ်ထားလိုက်ပြန်သည်။ နှင်းထည်ဝါ  ဖုန်းထဲ မြင်ခဲ့သော မိုးမြင့်အောင် လီးအား အနီးကပ် ကြည့်နေစဉ် ပါးစပ်ထဲ အသွင်းခံရကာ ဒစ်ဖူးမှ အာခေါင် ထောက်မိသဖြင့် ဝေါ့ကနဲ့ ပျို့တက်လာတော့၏။

" အု … ဝု …… ဖလူးးးး  …  ဝေါ့ "

လင်တော်မောင် နိုင်ဦးရှေ့  သူစိမ်းယောင်္ကျား တယောက်က ပါးစပ်ကို လိုးနေပါလား ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ခံစားမှု့ တမျိုးလေး ဖြစ်နေရပြန်သည်။ မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးအား မညှာမတာလိုးရင်း ရမ္မက်စိတ် တောက်လောင် စေသော စကားလုံးများ တရစပ် ပြောနေတော့၏။

" အင့် … ဘယ်လိုလဲ … မမဝါရဲ့ … ဖုန်းထဲကနဲ့ အပြင်နဲ့ တူရဲ့လား … ကျနော့် လီးက …  ဟင်းဟင်း … ကြည့်ပါဦး …  ရော့  အင့်အင့် "

" အု ဝူးးးး … ဖူး   ပလွပ် … ဝူး  ဖလူး "

ပါးစပ်ထဲ အလိုးခံရသဖြင့် တဝူးဝူး တဖူးဖူးဖြင့် အနေရခက်နေပြန်၏။ လည်ပင်း ကြွက်သားများ လျော့ကာ လီးအား ကြိတ်မှိတ် မျိုစဉ်  အတွင်းခံဘောင်းဘီ လေးအောက်  စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ အရည်လေးများ စိမ့်ထွက်နေသည်ကို ခံစား သိရှိလိုက်သည်။ ရှေ့တည့်တည့်မှ လင်တော်မောင် နိုင်ဦး၏  မျက်နှာမှာ အားရကျေနပ် နေသည်ကို တွေ့မြင်နေရပြန်၏။

" ဒါလား … လင်မယား သံယောစဉ် … မောင်ရယ် … ကြည့်ပါဦး … မောင့် မိန်းမကို … သူစိမ်းယောင်္ကျားက … မောင့်ရှေ့မှာ … ပိုင်စိုး ပိုင်နှင်း လုပ်ပြနေတာ … မောင် သဝန်မတိုဘူးလား … ဘာမှ မခံစားရဘူးလား … မချစ်တော့ တာလား … အချစ်ရော့တာလား မောင် "

စိတ်ထဲမှ စကားလုံးများ အပြင်ထွက်မလာတော့ပေ။အိပ်ခန်းထဲ ထွန်းထားသော မီးရောင်အောက် အသက်ရှုသံ ရှိုက်သံများ ခပ်တိုးတိုး ထွက်ပေါ်နေသည်။ မိုးမြင့်အောင်မှာ ပါးစပ်အား လိုးရင်း ညာလက်မှ သူမ ပေါင်ကြားထဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီ အပေါ်မှ စောက်ပတ်လေးအား ဖိပွတ်နေကာ ဘယ်လက်က နို့အုံအား ညှစ်ချေနေပြန်သည်။

" အ  ……  ကျွတ် …  ကျွတ် …… အင်းဟင်း "

အသက်ရူမှားလာပြီး စိတ်လှုပ်ရှား နေရင်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး ကြည့်လိုက်တော့လည်း မျက်လုံးများက စိတ်ဝင်တစားနှင့့် အရောင်လဲ့နေကာ တားခိုင်းမည့် အရိပ်အရောင် မမြင်ရပေ။ ထိုစဉ် မိုးမြင့်အောင် ဆီမှ စကားသံလေး သူမနားထဲ တိုးဝင်လာရာ မျက်နှာလေး ရဲတွတ်နေတော့သည်။

" အိုရ် … ဝါလေး …  မ လုပ် နိုင် ဘူး … မ  လုပ်  ……… "

မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါအား အပေါ်မှ ခွလိုးပေးရန် ပြောရင်း နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ် ပေးလိုက်ပြန်သည်။ နှင်းထည်ဝါ တယောက် ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်သည်နှင့် ချက်ချင်း စကား ပြန်ပြောလိုက်၏။ သူမ စကားမဆုံးခင် မိုးမြင့်အောင်၏ သန်မာသော လက်နှက်ဖက်က စောက်ပတ်လေးနှင့် နို့အုံ ဆီမှ ခွာကာ ချိုင်းမှ မပြီး မွေ့ယာပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက် ထိုင်ခိုင်းကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ဆုပ်ကိုင် ထားလိုက် တော့သည်။

" စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ခံစားလိုက်ပါ … ဝါလေး ရာ … မောင့်ကို ချစ်ရင် … ရှေ့ဆက်ပေးပါ ကွာ "

" ဟမ် … မောင် "

နှင်းထည်ဝါ မှာ လင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် မျက်နှာလေး ရဲကာမျက်လုံးလေး ပြူးသွားရ၏။ သူမ မျက်နှာပေါ်တွင် ဝမ်းနည်းစွာဖြင့် ခံစားချက်ပေါင်းစုံ ဖြစ်ပေါ်နေပြီး ပြန်လည် အရွဲ့တိုက် ချင်သော စိတ်များ အချိန် ခဏလေးတွင်း ပြောင်းလဲသွားတော့သည်။

" ကိုမိုး … အဆုံးထိ ကြိုးစားပေးပါကွာ … တကယ်ကို အကို့မိန်းမ … ကာမသုခလေး အပြည့်အဝ ခံစားစေချင်တာပါ "

" ဟုတ် … ကိုနိုင်ဦးက စိတ်စောနေတာ … တကယ်တော့ … မမဝါက … အဆင်သင့် မဖြစ်သေးဘူးဗျ "

နှင်းထည်ဝါ တယောက် ခင်ပွန်းဖြစ်သူနှင့် မိုးမြင့်အောင် စကားကြောင့် သူမ စိတ်များ ကြွလာကာ  ပြန်လည်တုံ့ပြန်ရန် အားယူလိုက်တော့၏။ အရွဲ့တိုက်ကာ သူစိမ်း ယောင်္ကျားတယောက်နှင့် လင်ဖြစ်သူ စိတ်တိုင်းကျ အလိုးခံရန် ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်သည်။

" ဝါလေး … အဆင်သင့် မဖြစ်သေးဘူး လို့ ဘယ်သူ ပြောလဲ "

" ဟမ် "

" ဟင် "

နိုင်ဦးရော မိုးမြင့်အောင်ပါ အံအောမှင်သက် သွားရတော့၏။ အထူးသဖြင့် နိုင်ဦးမှာ နှင်းထည်ဝါ နောက်တယောက် ဖြစ်လာတာလား သေချာကြည့်ယူ နေရသည်။ နှင်းထည်ဝါမှာ စကားဆုံးသည်နှင့် မျက်ဝန်းရွဲကြီးများဖြင့်  လင်တော်မောင်နိုင်ဦးနှင့် မိုးမြင့်အောင်ကို ကြာပါပါကြည့်ရင်း ဒူးထောက်လျက် အနေထားမှ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေးအား ဆွဲချွတ် လိုက်သည်။

ဒူးတဖက်ဆီကြွကာ ချွတ်ရင်း အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကျွတ်သွားသည်နှင့်  ပေါင်ကြားမှ  စောက်ပတ်အုံလေး ကားထွက်လာ၏။ သူမရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်နေသော  မိုးမြင့်အောင် ပေါင်ခြံအား ညာဘက် လက်ဖဝါး လေးဖြင့် ပွတ်သပ်ရင်း ထောင်မတ်နေသော လီးအား လက်ခလယ် လက်မ ကွေးကာ ဂွင်းထု ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ထောင်မတ်နေသော မိုးမြင့်အောင် လီးအား မယားဖြစ်သူ ဂွင်းထုပေးစဉ်  နိုင်ဦးမှာ ဆက်ကနဲ့တုန်ကာ ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်း ထရင်း ရင်ထဲ တဒိုင်းဒိုင်းဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေရ၏။

" ကိုမိုး … ဘောင်းဘီ … ချွတ်လိုက် "

မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါ စကားကြောင့် ဘက်ကီဘောင်းဘီအား ထချွတ်လိုက်သည်။ ကြွက်သားများ ထွက်နေသော ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ကြားမှ လီးကြီးမှာ နှင်းထည်ဝါ ဂွင်းထုပေးထားသဖြင့် တဇပ်ဇပ် တုန်ခါနေ၏။ မွေ့ယာပေါ် ပြန်ထိုင်စဉ် ခန္ဓာကိုယ် ဗလာဖြစ်သွားသော  မိုးမြင့်အောင် လီးအား လီးတန်တလျှောက် သွားလေးဖြင့် ဖိကိုက် ပေးလိုက်တော့သည်။ နှင်းထည်ဝါ လက်နှစ်ဖက်မှာ ကြွက်သားများ ဖုထစ်နေသော မိုးမြင့်အောင် ပေါင်တန်အား ပွတ်သပ်ရင်း လီးအရည်ပြားအား လျှာဖြင့် အပြားလိုက်ယက်ပေးလိုက်ပြန်၏။

မိုးမြင့်အောင် ဘယ်ဘက် ခြေထောက် ဘေးတွန်း ကပ်ကာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး မြင်စေရန် မိုးမြင့်အောင် လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း လီးအရည်ပြားအား စုလိုက် ဖြဲလိုက် လုပ်ပြလိုက်သည်။ နိုင်ဦးတယောက် မယားချောလေးမှ သူစိမ်းယောင်္ကျား၏ လီးကြီးအား ပွတ်သပ်ပြရာ ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးက တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ ဖြစ်လာတော့သည်။ နှင်းထည်ဝါမှာ ရမ္မက်စိတ် အစွမ်းကုန်ဖွင့်ကာ လင်ဖြစ်သူအား သူမ ဘယ်လောက် ရမက်ပြင်းထန်တတ်ကြောင်း ပြသလိုက်၏။

ဆံနွယ်များ ပုခုံးပေါ်မှ နောက်ကျောဘက်သို့ လွတ်နေသော လက်တဖက်ဖြင့် သပ်ချကာ ခါးညွတ် ခေါင်းငုံရင်း လဥများအား ဆွဲစုပ်ပြီး လီးအရင်းမှ အဖျားသို့ ပင့်ယက်ပေးပြန်သည်။ မိုးမြင့်အောင်မှာ ထင်မှတ်မထားသော နှင်းထည်ဝါ၏ တုံ့ပြန်မှု့ကြောင့် ခေါင်းမော့ကာ တရှီးရှီးဖြင့် စုပ်သပ်နေရ၏။ လျှာဖျားလေး ဒစ်ဖူးအောက် မေးသိုင်းကြိုးနား အရောက် လီးထိပ်အား နူတ်ခမ်းလေးဟကာ ဆွဲစုပ်ရင်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား မျက်လုံးလေး ဆွေကြည့်လိုက်ပြန်သည်။

ဇနီးချောလေး၏ နူတ်ခမ်းလေးထဲ မိုးမြင့်အောင် လီးတဝက်လောက် ဝင်သွားသည်နှင့် နိုင်ဦးမှာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်လာခဲ့၏။ ထင်မှတ်မထားသော ဇနီးချောလေး၏ အပြုမှုကြောင့် အသက်ရှုရန် မေ့လျော့ကာ မလွတ်တမ်း စူးစိုက်ကြည့်နေ တော့သည်။ နှင်းထည်ဝါမှာလည်း သူစိမ်း ယောက်ျားတယောက်၏ လီးအား လင်ဖြစ်သူရှေ့ စုပ်ပြနေမိသဖြင့် ဖေါ်မပြနိုင်သော ဝေဒနာလေး တခု ခံစားလာရ၏။ ရှက်စိတ်တဝက် ကာမစိတ်တဝက်ဖြင့် လီးကြီးအား ပါးစပ်ထဲ ရသလောက်သွင်းကာ ခေါင်းလေး နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နှင့် စုပ်ပေးနေသည်။

တချက်တချက် မိုးမြင့်အောင် ခါးကော့ထိုးနေသဖြင့် လီးထိပ်က အာခေါင်ပျော့လေး ထောက်မိကာ ပျို့နေရ၏။ ခဏ ရပ်ကာ လီးအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ပြီး အသက်ဝအောင် ခိုးရှုချိန် လီးထိပ်၌  နှင်းထည်ဝါနူတ်ခမ်းမှ သွားရည် အကျိချွဲလေးများ  တွဲလဲခိုနေတော့သည်။ နိုင်ဦး တယောက် ပုဆိုးအပြင်မှ လီးအား ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ် နေသည်ကို မြင်သည်နှင့် နှင်းထည်ဝါတယောက် နူတ်ခမ်းလေး တွန့်ကာ ပြုံးလိုက်ပြန်၏။ 

သူမ စိတ်ပါလာလျင် ထိထိမိမိနှင့် စုပ်ပေးတတ်ကြောင်း လင်ဖြစ်သူ အသိဆုံးပင် ဖြစ်သည်။ မိုးမြင့်အောင် လီးကြီးအား ညာလက်လေးဖြင့် အထက်အောက် ပွတ်တိုက်ရင်း လီးအရင်း အောက်ဖက် လဥနှစ်လုံးအား ပြွတ်ကနဲ့ ပြွတ်ကနဲ့ အသံမြည်အောင် ပြန် စုပ်ပြ လိုက်သေး၏။

" မောင် … ကိုမိုး ကြည့်ပါဦး … အသက်ရှုဖို့တောင် သတိရသေးရဲ့လားလို့ "

မိုးမြင့်အောင် လဥ၂လုံးအား တလှည့်ဆီ စုပ်ကာ ပါးစပ်မှ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား  လှမ်းပြောနေသည်။ မိုးမြင့်အောင်မှာ မျက်လုံးများ မှိတ်ကာ လီးစုပ်ပေးနေသည်ကို ငြိမ်သက်စွာ ခံယူနေ၏။

" ဝါလေး … စောက်ပတ်လေးလည်း … အရည်တွေ စို့ပြီး ဖေါင်းကားနေတာ ကြည့်စမ်း "

နှင်းထည်ဝါ ဘေးတိုက် ဒူးထောက်လျက် အနေထားနှင့် လင်ဖြစ်သူအား ပေါင်လေး ဖြဲပြလိုက်ပြန်၏။ သူမ ပေါင်ကြားထဲ အမွှေးပါးလေး ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးမှာ သိသိသာသာပင် ဖေါင်းကြွနေသည်။ နိုင်ဦး သူမပေါင်ကြားထဲ လှမ်းကြည့်သည်နှင့် လျှာဖျားလေးဖြင့် တဇပ်ဇပ်တုန်နေသော မိုးမြင့်အောင် လီးထိပ်အား မထိတထိလေး ယက်ပြလိုက်၏။

" ကိုမိုး …  လီးကြီး ကြည့်ပါဦး … ရမ်းခါနေတာ … သနားစရာလေး "

နှင်းထည်ဝါမှာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား ပြောလည်းပြော မမြင် မြင်အောင် မိုးမြင့်အောင် လီးအား ညာလက်ဖြင့် ဖြဲကာ ဒစ်ဖူးအား ပါးစပ်ဖြင့် ဖမ်းငုံလိုက်ပြန်သည်။ မိုးမြင့်အောင် တယောက် ဘာစကားမှ ပြန်မပြောနိုင်ပဲ ကာမမီးများ ပြင်းပြင်းထန်ထန် တောက်လောင် နေရ၏။ နှင်းထည်ဝါမှာလည်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား ခနဲ့ရင်း မိုးမြင့်အောင် လီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေမိသဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေရလေသည်။ ညာလက်ဖြင့် ဂွင်းထုပေးကာ လီးထိပ်အား ပါးစပ်ထဲမှ အကျွတ်မခံပဲ ပါးခွက်အောင် စုပ်ရင်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား မျက်ဝန်းရွဲကြီးနှင့်  လှမ်းကြည့်လိုက်ပြန်၏။

မိုးမြင့်အောင် နူတ်ခမ်းမှ တအီးအီး ငြီးရင်း နှင်းထည်ဝါခေါင်းအား ဆွဲလိုးတော့သည်။ ခဏအကြာ  ကိုယ်လုံးတီး အနေထား ဖြင့် ပက်လက်လှန်ကာ နှင်းထည်ဝါအား ခွခိုင်းလိုက်ပြန်၏။ နှင်းထည်ဝါမှာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား ကျောပေးလျက်အနေထားဖြင့်  မိုးမြင့်အောင် လီးပေါ် တက်ခွကာ စောက်ခေါင်းပေါက်နှင့် ဒစ်ဖူးအား တေ့ရင်း ဖိချလိုက်သည်။ နိုင်ဦး တယောက် သူ့အား ကျောပေးကာ မိုးမြင့်အောင် ခါးပေါ် ခွလိုးနေသော မယားဖြစ်သူ နားလေး အနီးကပ် ကြည့်ရင်း ဖေါ်မပြနိုင်သော ကာမစိတ်များ ထကြွနေရ၏။

မိုးမြင့်အောင် လီးကြီး ဝင်ထွက်နေသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေး အထက် ဖင်ဝနီညိုလေးအား ကြည့်ကာ ပစ်လိုးချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်လာတော့သည်။ ထိုချိန် နှင်းထည်ဝါမှာ လီးအရင်းထိ အားပြင်းပြင်း ဖိဆောင့်ချမိသဖြင့် သားအိမ်ဝလေးအား လီးထိပ်က ထောက်မိရာ အားကနဲ့ အော်လိုက်ရ၏။ ခေါင်းလေးမော့တက်ကာ စောက်ပတ်လေးထဲ ကျင်သွားသဖြင့် ဖင်ကြီး ပြန်မကြွပဲ ခဏငြိမ်နေရာ မိုးမြင့်အောင်မှ ဖင်သားစိုင် နှစ်ခြမ်းအား လက်ဖြင့် ပင့်မှကာ လီးပေါ် ဆောင့်ချနေပြန်သည်။

နိုင်ဦးမှာ တအားအား ညည်းကာ အော်ဟစ်နေသော မယားချောလေး၏ ဖင်ဝနီညိုလေးအား  လျှာဖျားလေးဖြင့် ယက်ပေးလိုက်၏။  ခဏအကြာ နှင်းထည်ဝါ တယောက် ဖင်ကြီးကော့ကာ တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် ဖိဆောင့်နေတော့သည်။ သူစိမ်း ယောင်္ကျားလီးကြီး စောက်ခေါင်းထဲ ထည့်လိုးရင်း လင်ဖြစ်သူမှ ဖင်ဝလေး ယက်ပေးသဖြင့် နာကျင်မှု့များ လျော့ကာ ရမ္မက်စိတ်များ ထကြွလာရ၏။

မိုးမြင့်အောင် လဥနှစ်လုံး ကျူံ့ဝင်သည်အထိ ဖင်သားစိုင်ကြီး မြှောက်ကာ အားရှိသလောက် ဖိဆောင့်နေရာ နိုင်ဦးမှာ ဖင်ဝလေး ယက်ပေးနေရာမှ ရပ်လိုက်တော့သည်။ မိုးမြင့်အောင် ကလည်း နှင်းထည်ဝါဖိချတိုင်း အောက်မှ ပြန်ပြီး ပင့်လိုးပေး၏။ နှင်းထည်ဝါ ဖိအချ လီးကြီး စောက်ပတ် နီတာရဲလေးထဲ တိုးဝင်သွားပြီး အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားလေးများ လိပ်ဝင်သွားရာ ဖင်ကြီးပြန်အကြွ လီးပတ်ပတ်လည် အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားများ အပြင်စူထွက် ကျန်နေပြန်သည်။

နိုင်ဦးတယောက် တုန်တုန်ရီရီဖြင့် ထရပ်ကာ ပုဆိုးချွတ်ချပစ်လိုက်တော့၏။ ဖင်ကြီး မြှောက်လိုက် ဖိချလိုက်ဖြင့် မိုးမြင့်အောင်အား ခွလိုးနေသော မယားဖြစ်သူ ခါးလေးအား ဖမ်းထိန်းရင်း နောက်ဖက်မှ ဒူးထောက်နေရာယူကာ ဖင်ဝလေးထဲ လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ပြီး မရမက ဖိသွင်းပစ်သည်။ ချက်ချင်း လီးဝင် လီးထွက် သံများ ညည်းသံများ ဆူညံသွားတော့၏။ အထူးသဖြင့် နှင်းထည်ဝါ အော်သံလေး စူးထွက်နေသည်။

" အားးးး  အားးးး … သေပြီ သေပြီ … သေပါပြီ မောင်ရယ် … အမလေးးး ကျွတ်ကျွတ် … အဲတာ … ဖင်  ဖင်  …… ဖင်ပေါက်ကြီး … မောင်ရဲ့ "

မိုးမြင့်အောင် လီးကြီးအား အရသာခံပြီး အပေါ်မှ ခွလိုးနေရာ နောက်ကျောဘက်မှာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးက ဖင်ပေါက်လေး ဆောင့်လိုးနေသဖြင့် လီးအရသာ ပျောက်ကာ နာကျင်မှုများ အစားထိုး ဝင်ရောက် လာတော့၏။ မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါ အော်သည်နှင့် အောက်မှ ပါးစပ်ချင်း တေ့စုပ်ကာ နို့အုံလေး ညှစ်ချေပေးရင်း ဆက်မလိုးပဲ ရပ်ထားလိုက်သည်။ နိုင်ဦးမှာ မယားဖြစ်သူ နှင်းထည်ဝါ၏ အော်သံလေး ကြားနေသော်လည်း ရမ္မက်စိတ် ထကြွနေသည်မို့ ခါးလေးအား ဆွဲကာ မနားတမ်း ဆွဲလိုးနေ၏။

နှင်းထည်ဝါ တယောက် ခေါင်းလေး ယမ်းကာ အော်ဟစ်နေရင်း အံကြိတ်ခံနေရသည်။ တဖြည်းဖြည်း ဖင်အတွင်း ကြွက်သားများ လျော့ချကာ အလိုက်သင့် ဖွင့်ထားမှ လီးဒဏ်အား ခံနိုင်လာ၏။ မိုးမြင့်အောင် နူတ်ခမ်းအား ဖိစုပ်ပေးရင်း အောက်မှ ပင့်လိုးပေးရန် ကပ်ပြောလိုက်ပြန်သည်။ မိုးမြင့်အောင် ကလည်း နှင်းထည်ဝါ ဖင်ခံနိုင်လာကြောင်း ရိပ်မိသဖြင့် နိုင်ဦး လီး ဖင်ထဲမှ ပြန်အထုတ် အောက်မှ ပင့်လိုးကာ ဖင်ထဲ လီးပြန်ဝင်လာသည်နှင့် သူ့လီးအား တဝက်ခန့် ထုတ်ထားပေး၏။ နှင်းထည်ဝါမှာ  ပထမဆုံးအကြိမ် လီးနှစ်ချောင်း တပြိုင်ထဲ အလိုးခံရင်း ကာမစည်းစိမ်များ ထူးထူးကဲကဲ ရှိနေသည်။

စောက်ရည်များ ခဏတိုင်း ပန်းထွက်ကာ တချီးပြီးတချီ မျော့နေအောင် ခံစားနေရ၏။ ထူးဆန်သည်က ရမ္မက်စိတ် ကျမသွားပဲ လီးနှစ်ချောင်းလုံး ဖင်ရော အဖုတ်ရော တပြိုင်ထဲ အလိုးခံနေရသည်ကို နှစ်ချိုက်စွာ ခံယူချင်နေ တော့သည်။ မိုးမြင့်အောင် ပြန်သွားသည်နှင့် လင်မယား ၂ယောက် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ အိပ်ခန်းထဲ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် ဖက်အိပ် လိုက်ကြ၏။

မနက်ခင်း နေရောင်ဖျော့ဖျော့လေး ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်ရောက်လာပြီး ကျေးငှက်သံလေး များကြောင့် နှင်းထည်ဝါ အိပ်ယာနိုးလာခဲ့သည်။ ဘေးနား နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေသော လင်တော်မောင်၏ ပါးပြင်အား နမ်းက အိပ်ယာ ထလိုက်တော့၏။ စူးကနဲ့ ဖင်ဝလေးမှ နာကျင် သွားသဖြင့် ခဏ ပြန်ထိုင် လိုက်ရပြန်သည်။ တဆက်ထဲ မနေ့ည မွေးနေ့ လက်ဆောင် အကြောင်း ပြန်တွေးမိရင်း မျက်နှာလေး ပန်းရောင် သန်းလာခဲ့၏။ သူမ ဘဝတွင် အထူးခြားဆုံး လက်ဆောင်လေးမို့ စိတ်ထဲ တသိမ့်သိမ့်ဖြင့် ရှက်ရွံ့ကြည်နုး နေရပြန်သည်။

" မွေးနေ့ လက်ဆောင်အတွက် … ကျေးဇူးပါ မောင်ရယ် "

စိတ်ထဲမှ တီးတိုး ရွတ်ဆိုရင်း ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တော့၏။


…………………………………………


Original by #မောင်ခြိမ့်

စိတ်ကူးယဉ် ဇတ်လမ်းလေးအား စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။

 

ပြီးပါပြီ။