Friday, July 30, 2021

ဆရာမလေး ကျနော့်မမ (စ/ဆုံး)

ဆရာမလေး ကျနော့်မမ (စ/ဆုံး)

Ko Si ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၁ )

ကျမနာမည်က အိအိငြိမ်း အသက်က ၃၃ နှစ်၊ လည်ပြ ကျောင်းဆရာမတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ မောင်လေးနာမည်က စည်သူ အသက်က ၂၀ ပါ။

ကျမတို့ကမွေးချင်းမောင်နှမ နှစ်ယောက်ထဲသာရှိပြီး မောင်လေးထက်ကျမက ၁၃ နှစ်ကြီးပါတယ်။ အမေက မောင်လေး ၂ နှစ်သားမှာဆုံးပါးသွားခဲ့ပြီး အဖေကတော့ ပြီးခဲ့နှစ်ကပဲလောကီကိုစိတ်ကုန်သွားလို့ဆိုပြီး ရိပ်သာဝင်သွားခဲ့ပါတယ်။အိမ်ကိုတောင်ရံဖန်ရံခါမှလာလည်တတ်တယ်။

ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်ထဲသာ တွယ်တာစရာဆိုလို့ ရှိပါတော့တယ်။ ကျမကအမကြီးအမိရာ ဆိုသလို မောင်လေးကိုငယ်စဉ်ထဲမှခုချိန်ထိ ထိန်းကျောင်းပြုစုခဲ့ရပါတယ်။ ကျမခင်ပွန်းနဲ့ စိတ်သဘောထားချင်းမတိုက်ဆိုင်လို့ လမ်းခွဲလိုက်တာ ၆ လခန့်ရှိပါပြီ။

ကျမက ကျောင်းဆရာမပီပီ မြန်မာဆန်ဆန်ဝတ်စုံတွေ သာဝတ်စားပြင်ဆင်တတ်ပါတယ်။ ကျမအရပ်က ၅ ပေ ၄ ခန့်ရှိပြီး အသားဖွေးပါတယ်။နဲနဲလေးဝတယ်ဆိုပေမယ့် ပြည့်တယ်ပြောရင်ပိုမှန်ပါလိမ့်မယ်။ရင် ၃၆ ခါး ၃၀နဲ့ တင် ၃၇ ဆိုဒ်ရှိပြီး ဆံပင်က ကျောလည်လောက်ရှည်ပါတယ်။

သာမန်ရုပ်ရည်ထက်သာတဲ့ လှပချောမွေ့မှုကို ကျမက ပိုင်ဆိုင်ထားသူပါ။ ကျမတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်က အဖေနဲ့အမေဆီက လှပချောမွေ့မှုကို အမွေရထားကြတာဖြစ်ပါတယ်။ မောင်လေးဆိုအရပ်က ၅ ပေ ၁၁ ခန့်မြင့်ပြီး F4 ကားထဲကအိုးမင်းသားဆိုရီဂျောင်နဲ့တူပြီးယောက်ကျားပီသစွာခန့်ချောချောသူဖြစ်ပါတယ်။မောင်လေးက ဘွဲ့ရထားတာမကြာသေးခု pagemaker နဲ့ excel စာရင်းကိုင်သင်တန်းတက်နေပါတယ်။

ကျမကမောင်လေး စည်သူကို အရိပ်လိုကြည့်နေတာ ခုခေတ်လူငယ်တွေက မလွယ်ဘူးလေ။ မူးယစ်ဆေးဝါးများသုံးလား ဘာလားဆိုပြီးညည ကျမ မောင်လေးအခန်းဘက်ထထကြည့်ရတာလည်း အမောပါပဲ။တညတော့ထကြည့်လိုက်တာ မောင်လေး သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ထားပြီး သူ့ငယ်ပါကြီးကိုလက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်လို့တကိုယ်ရေအာသာဖြေခြင်းဂွင်းထုနေတာကို ကျမတွေ့လိုက်ရပါတယ်။

ကျမစိတ်ထဲသူ့ကိုခုထိကလေးလို့ထင်နေမိတာငယ်စဉ်က မောင်လေးဂျိုးလေးကိုကျမကပဲရေဆေးပေး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေး သူ့ကိုရေချိုးပေးခဲ့ရတာ။ခုကြည့်ပါအုံး ငယ်ပါကြီးက နဲတာကြီးမဟုတ် ထိပ်ကလည်းအရည်ပြားတောင်လန်နေပြီ။ ဒီကလေးလူပျိုစိတ်ပေါက်နေပြီလို့စိတ်ထဲကပြောလိုက်မိတယ်။

မောင်လေးမျက်လုံးစုံမှိတ်ထားပြီး လှုပ်ရှားမှုက မြန်လာတယ်။ မကြာခင်မှာပဲ လိင်တံထိပ်က သုတ်ရည်များကအပေါ်ပန်းထွက်ပြီး မောင်လေးဆီးခုံပေါ်ကျကုန်တယ်။ ကျမလည်း အသာလေးလှည့်ထွက်ပြီးကို့အခန်းထဲဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။

တနေ့မနက်ပိုင်း ကျမကျောင်းသွားဖို့ ပြင်ဆင်နေချိန်ပေါ့ ။ ထမီရင်လျားပြီးဘော်လီကိုင်းကိုပခုံးမှာချိတ်လို့ ဂျိပ်တပ်လိုက်တယ်။ကျမကလည်းတအိမ်လုံးမှာ ကို့မောင်လေးပဲရှိတာဘေးလူရှိတာမဟုတ်ဘူးဆိုပြီး အေးဆေးလုပ်နေပါတယ်။

ထမီကိုရင်လျားဖြေချပြီးခါးမှာတင်ဝတ်နေချိန် နောက်မှာ လူတစ်ယောက်ရပ်ကြည့်နေတာကို ခံစားသိရှိလိုက်ရတယ်လို့ထင်ပြီးလှည့်ကြည့်တော့ မောင်လေးပေါ့။ ကျမအဝတ်အစားလဲနေတာကို ချောင်းကြည့်နေတာလေ။ခန်းဆီးလိုက်ကာလေးမပြီးကျမလှည့်ကြည့်တော့လှစ်ခနဲပျောက်သွားတယ်။ ကျောင်းဝတ်စုံဝတ်လို့ ပြီးတော့ကျောပေါ်ကဆံပင်တွေကို နောက်စေ့နားယူ ဆံထုံးထုံးပြီးပုဝါလေးအုပ်လိုက်တယ်။မောင်လေးရှက်မှာဆိုးလို့ ကျမသူ့ကိုမမေး မဆူပဲ ထားလိုက်ပါတယ်။

ကျောင်းသွားခါနီးသူ့ကို ဆိုင်ကယ်နဲ့လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်တယ်။ကျမက မောင်းတတ်ပေမယ့် မမောင်းရဲလို့ပါ ။ဒီလိုနဲ့ နေလာခဲ့တာ တညနေမှာပေါ့ကျမဘဝတစ်ဆစ်ချိုးပြောင်းလဲခြင်း ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျခြင်းလို့ဆိုရမယ်။အဲနေ့က အစည်းဝေး ဒါဘာရှိတော့ခါတိုင်းထက်နောက်ကျတယ်။

ဆရာတွေ ဆရာမတွေလည်း အသီးသီးပြန်ကုန်ကြပြီ။ကျမဆီးသွားချင်လာလို့ ကျောင်းနောက်ဖက်က ကျောင်းအိမ်သာကိုသွားပြီး အအပေါ့သွားလိုက်တယ်။ပြီးတော့ ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။မောင်လေးကအိမ်သာနဲ့မလှမ်းမကမ်းမှာရပ်စောင့်နေတယ်။လာ မောင်လေး သွားရအောင်လို့ မောင်လေးကိုပြောလိုက်တယ်။

နေအုံး မမဆိုပြီး ဘယ်လိုမှထင်မှတ်မထားတဲ့အပြုအမူကို မောင်လေးကလုပ်လိုက်တယ်။ကျမလက်ကိုရုတ်တရက်ဆောင့်ဆွဲခံလိုက်ရပြီး မောင်လေးက ကျမကိုကျောင်းအိမ်သာထဲအတင်းဆွဲခေါ်သွားတယ်။ယောက်ကျားအားနဲ့မိန်းမအား ဘယ်လိုမှ ယှဉ်လို့မရဘူးလေ။အိမ်သာထဲရောက်တော့တံခါးချက်ထိုးပြီးကျမကိုနံရံဖက်မှာဆွဲကပ်လိုက်တယ်။

“ မင်း ဘာလုပ်တာလဲ မောင်လေး”

သူမဖြေ ကျမကအတင်းရုန်းကန်ပေါ့ကျမခါးကြားမှာညှပ်ထားတဲ့လက်ကိုင်ပုဝါလေးကို ယူပြီးပါးစပ်ထဲကို သူထည့်လ်ုက်ခံရတယ်။

“ အု အူးး အု”

ကျမမှာအကျယ်ကြီးလည်းမအော်ရဲ အရှက်ကွဲမှာဆိုးလို့ဖြစ်ပါတယ်။ကျမရင်သားကိုအတင်းပဲလက်နဲ့ဆုပ်နယ်နေပြီးနံရံဘက်ကို ကျမကိုယ်လုံးကိုသူဆွဲလှည့်လိုက်တယ်။ 

ထမီကိုလှန်တင်ပြီးကျမပင်တီကို ပေါင်လည်လောက်ထိသူဆွဲချလိုက်တယ်။ကျမရုန်းလို့မရအောင်လက်နှစ်ဖက်ကိုကျောမှာချုပ်ထားပြီးကျမခြေနှစ်ဖက်ကိုသူဆွဲကားလိုက်တယ်အတင်းပဲသူ့လီးတံနဲ့ ကျမအဖုတ်ထဲကို ဆောင့်သွင်းခြင်းခံလိုက်ရတယ်။ဇွိဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ မောင်လေးလီးတံကကျမအဖုတ်ထဲကိုတအိအိနဲ့တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။

ဖွတ်  ဖတ်  ပြွတ် ပွတ် ပလောက်

“ အူးးးး အု အူးး အု”

ကျမမှာနာလွန်းတာတကြောင်းပါးစပ်ထဲလက်ကိုင်ပုဝါအစို့ခံထားရတာတကြောင်းကြောင့် မျက်ရည်တောင်ဝဲလာရပါတယ်ရှင်။ကျမခင်ပွန်းလိင်တံတောင်သူ့လောက်မရှည် မထွားလှ ပြီးတော့ ကလေးလည်းမမွေးဖူးတော့ အဖုတ်ကကြပ်နေတယ်။

မောင်လေးကတော့ ကျမဂျိုင်းကြားသူ့လက်လျှိုသွင်းပြီး ရင်သားကိုဆုပ်နယ်ပြီးအမကိုမုဒိမ်းကျင့်သလိုဆောင့်လိုးနေပါတော့တယ်။

ဖွစ် ဖောက် ဒုတ် အူးး ဖတ် ပြွတ် ဖလွှတ်

“ အု အူးးးးးးး အူးး”

ကျမသားအိမ်ကိုတောင် သူ့လီးတံကလာလာထောက်မိနေတော့ အရမ်းလည်းနာကျင်ပြီး မောင်အရင်းရဲ့အလိုးကိုခံနေရတော့ ကျမအတော်လေးသူ့ကိုစိတ်နာမိတယ်။ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ကျမအဖုတ်ထဲ သူ့သုတ်ရည်တွေ ပူခနဲပန်းထွက်လာတယ်။ 

သူ့လီးကိုမထုတ်သေးပဲ ဆက်ပြီးလိုးနေပါသေးတယ်။ကျမရင်သားတွေကိုဆုပ်နယ်နေတာများဘော်လီနဲ့အင်းကျီခံနေတာတောင် နာနေမိပါတယ်။ကျမလည်းရုန်းကန်နေမိတယ် ကျမလက်ကိုချုပ်ပြီးလိမ်ထားတာလေ နာလိုက်တာမျက်ရည်တောင်ကျလာရတယ်။

ဘွစ် ဇွိ ပွတ် ပလောက် ဖတ်

အူးးအု အူးးးး အူးး

အတန်ကြာတော့ သူ့သုတ်ရည်တွေကျမအဖုတ်ထဲပန်းထွက်လာပြန်တယ်။ ကျမလည်း တကိုယ်လုံးတုန်ခါတက်လာပြီး ပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။အငုံစိတ် မသိတ်စိတ်က အတော်ဆန်းကြယ်တာပဲ။ သုံးချီမြောက်မှာ ကျမရဲ့ စွင့်ကားတဲ့တင်စိုင်ကြီးနှစ်လုံးကို သူ့လက်နဲ့ဖြစ်ညှစ်ထားပြီးကျမစောက်ဖုတ်ကိုမီးပွင့်ထွက်မလားမှတ်ရအောင် အမကို ဆောင့်လိုးနေတယ်။ကျမဖင်ကိုညှစ်ထားတော့နာလိုက်တာ မပြောပါနဲ့ရှင်။

အရင်ကျမခင်ပွန်းနဲ့ဆက်ဆံတာတောင်တခါမှခုလိုအကြမ်းပတမ်းမခံဖူးတော့ ကျမ နာကျင်နေမိတယ်။ ဖင်မှာတောင်လက်ရာတွေထင်နေမလားမှတ်ရအောင်ဆုပ်ညှစ်ထားပြီးပါးစပ်ကလည်းငြစ်ငြမ်းစွာပြောနေသေးတယ်။

“ မမအဖုတ်က လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်”

လို့လိုးဆော်ရင်းအမကိုသားမယားပြောသလိုပြောနေပါတော့တယ်။

ဖွစ် ဇွိ ပြွတ် ဖလွှတ် ဖတ် ပလောက်

အူးးးးး အူးးး အု

ကျမပေါင်ခြံနဲ့သူ့လအုရိုက်သံတဖတ်ဖတ်ကလည်းဆူညံစွာထွက်ပေါ်နေပြီးသူ့သုတ်ရည်ကျမစောက်ရည်များကပေါင်ခြံကိုစီးကျနေတယ်။

သူပြီးခါနီးမှာ အဖုတ်ထဲကပလွတ်ခနဲသူ့လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီးကျမဖင်ပေါ်သူ့သုတ်ရည်တွေပန်းထွက်လာတယ်။မိနစ်နှစ်ဆယ်အတွင်းမှာ သူသုံးချီပြီးသွားခဲ့တယ်။ဒုတိယအချီမှာကျမတကိုယ်လုံးဇတ်ခနဲဇတ်ခနဲ ဖြစ်ပြီး ပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်သွားခဲ့တယ်။

ကျမ ပါးစပ်ထဲလက်ကိုင်ပုဝါထုတ်ပြီးအိမ်သာအပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။အပြန်လမ်းဆိုင်ကယ်ပေါ်မှာ မောင်လေးသူ့အပြစ်နဲ့သူမို့ ကျမကိုဘာမှမပြောပါ။အိမ်ရောက်တော့ ကျမ သူ့ပါးကိုဖြောင်းခနဲချလိုက်တယ်ပြီး မအေလိုး အမကိုမုဒိမ်းကျင့်တဲ့ကောင် နင်အိမ်ပေါ်ကဆင်းလို့ကျမ ဆဲဆိုပြီးသူ့ကိုမောင်းချတယ်။သူ့အင်းကျီကြယ်သီးတွေဖြုတ်ပြီးဒီမှာ မမကို သားအရမ်းချစ်လွန်းလို့ မမနာမည်ကုိတက်တူးစာလုံးရေးထားတယ်ဆိုပြီးသူ့ဘယ်ဘက်ရင်အုံကိုပြတယ်။

“ သွားတော့ စည်သူ နင်အိမ်ကဆင်း ငါ နင့်ကိုမကြည့်ချင်တော့ဘူးဆိုပြီးကျမပြောလိုက်တယ်”

“ မမစိတ်တိုင်းကျ သားအိမ်ပေါ်ကဆင်းသွားပါ့မယ်”

သားနှလုံးသားမှာ မမကအ ချိန်တိုင်းမိနစ်တိုင်း စိုးမိုးထားတယ် ။ မမကို သားမိန်းမဖြစ်ခွင့်ရချင်တာသားလူပျိုပေါက် စဖြစ်ထဲကပါ ။ ဒါတွေဟာ သားရဲ့မမအပေါ်တဖက်သတ်ချစ်နေတဲ့ ချစ်ခြင်းတွေပါ ဆိုပြီး ကျမကိုကျောခိုင်းပြီးအိမ်ပေါ်ကတလှမ်းချင်းမောငါလေးဆင်းသွားခဲ့တယ်။

“ အီးးဟီးးးး ဟင့် ရွှတ်”

ကျမငိုရပြီလေ မောင်လေးကိုဒီအရွယ်ထိလက်ဖျားနဲ့မတို့ခဲ့မဆူပူခဲ့မိပါ။အဲအချိန်မှာ အိမ်ရှေ့ကနေဖြတ်သွားတဲ့ထီကားက တကယ်ဆိုရင်အချစ်ပဲလိုတယ် ချမ်းချမ်းရဲ့သီချင်းဖွင့်သွားတယ်။

ကျမလည်းနဂိုကမှငိုချင်ရက်လက်တို့ဖြစ်နေတာဆိုတော့ဝမ်းနည်းကြေကွဲပြီးငိုယိုနေမိတာ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ပေါ်ကိုမျက်ရည်များကတပေါက်ပေါက်ကျလို့ပေါ့။၅၂၈ မောင်နှမအချစ်ကနေမကြာခင်မှာတစ်ထောင့်ငါးရာတည်းဟူသော ချစ်ခြင်းအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားမယ်ဆိုတာ ကျမအိအိငြိမ်းအဲရက်ကမသိရှိခဲ့ပါ။

................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

အိမ်မှာ အရင်ထဲကမိသားစုလေးနှစ်ယောက်ရှိတာမောင်လေးကို ကျမအိမ်ပေါ်ကနှင်ချပြီး ဧည့်ခန်းဆက်တီမှာအရုပ်ကြိုးပြတ်ထိုင်နေမိတယ်။

အဲညနေကအဖြစ်အပျက်များဖြစ်ပြီးငါးရက်ခန့်ကြာခဲ့ပြီ။ မောင်လေးဆီဖုန်းဆက်တော့လည်း မကိုင်။ သူ့အပြစ်နဲ့သူဆိုတော့ ကျမနဲ့ဖုန်းမပြောရဲတာဖြစ်မယ်။သူ့သူငယ်ချင်းတွေဆီဖုန်းဆက်မေးတော့လည်းမလာပါလို့သာပြန်ဖြေကြတယ်။

စိုးရိမ်စိတ်လည်းဖြစ်သွားမိပြီး မောင်လေးမရှိတော့မျက်စိရှာမိတယ်။ ကျမရဲ့မသိစိတ်ထဲကမောင်လေးကို ချစ်မိနေပြီဆိုတာ သူအိမ်ကဆင်းပြီးသုံးရက်မြောက်နေ့မှာသိတာဖြစ်ပါတယ်။၅၂၈ မောင်နှမချစ်ခြင်းကနေတစ်ထောင့်ငါးရာတည်းဟူသောကိလေသာချစ်ခြင်းကိုရောက်ရှိခဲ့ပြီမှန်း ခုမှ ကျမနားလည်လာမိပါတော့တယ်။

ဟင်းး စွဲလန်းခြင်းသမုဒယကမကောင်းပါလား အချစ်ဆိုတာလည်း ဆန်းကြယ်သားလေလို့ ကျမလည်းတောင်စဉ်ရေမရ တွေတွေးနေမိတယ်။ မောင်လေးစည်သူဘွဲ့ယူတုန်းက ကျမနဲ့အတူ ရိုက်ထားတဲ့ ဓာတ်ပုံကြည့်ပြီးမျက်ရည်ကျနေမိတယ်။ညပိုင်းမှာကျမဆီဖုန်းလာလို့ကိုင်လိုက်တော့ ကွန်ပျူတာသင်တန်းက မောင်လေးသူငယ်ချင်းဆီကဖုန်းဖြစ်နေတယ်။

စည်သူ သူ့အိမ်မှာရောက်နေကြောင်း မေးတော့လည်းဘာမှမဖြေကြောင်းမှိုင်ထွေချနေတယ်။အာ့ အမဆီဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားတာပါလို့ ကောင်လေးကပြောတယ်။ငါ့မောင် မနက်ဖြန်သူ့ကိုအိမ်ပြန်လာခဲ့မင်း မမ နေမကောင်းဘူးလို့ပြောလိုက်ပါလို့ ကျမလည်းပြောလိုက်တယ်။

မောင်လေးဆီကသတင်းကြားလို့ ဟိုချာတိတ်ကို ကျေးဇူးတင်စကားပြောဖို့တောင် မေ့နေမိခဲ့တယ်။ နက်ဆိုကျမကအိမ်နောက်ဖက်ခြံဝန်းထဲကခရေပင်ကြီးအောက်မှာခရေပန်းကောက်နေကျလေ။ခရေပန်းကောက်နေလိုက်တယ်။ခဏအကြာမှာ မမရေဆိုပြီးခေါ်သံနဲ့အတူမာင်လေးတခါးဖွင့်ပြီးခြံထဲဝင်လာတယ်။ကောက်ထားတဲ့ခရေပွင့်လေးတွေကိုကျမဝမ်းသာလုံးဆို့ပြီးချထားလိုက်ပါတယ်။ကျမကို သူလိုက်ရှာနေတယ်။ဟဲ့ ငါ ဒီမှာလို့လေသံမာမာနဲ့ ကျမ ပြောပြီးရပ်လိုက်တယ်။မမနေမကောင်းဘူးဆို ကျမဆီလျှောက်လာတယ်။

လူကနေကောင်းတယ် စိတ်ကမကောင်းဘူးဝမ်းနည်းနာကျင်ခံစားနေရတယ်လို့ကျမတမင်ပြောလိုက်တယ်။ကျမ ရှေ့ရောက်တော့သူဒူးထောက်ချပြီးသားကိုခွင့်လွှတ်ပါနော်မမ ဟိုတလောက သား မမကိုချစ်တဲ့စိတ်တွေလွန်ကဲလို့ဖြစ်သွားတာပါဆိုပြီးကျမကိုတောင်းပန်နေတယ်။ကဲထပါလို့ပြောပြီးမာင်လေးကို ကျမဆွဲထူပြီးထစေလိုက်တယ်။

“ မမ သားကိုတကယ်ခွင့်လွှတ်တယ်နော်စိတ်မဆိုးဘူးပေါ့ ဟုတ်လား”

“ အင်းလို့ ကျမပြောလိုက်တယ်”

အာ့ဆို သားအချစ်ကိုလက်ခံပေးပါလားမမ သားလွန်ကျူးခဲ့တာကို တာဝန်ယူပါရစေဆိုပြီးအသနားခံချစ်ရေးဆိုနေလေရဲ့။ကျမလည်းသူ့အပေါ်ချစ်နေမိပါပြီ။မင်း ဘာစကားပြောတာလဲ စည်သူငါ မင်းအမကွလို့ပြောပြီးလေသံတင်းပြီးလက်ကိုမြှောက်လိုက်တော့မောင်လေးကမျက်စိစုံမှိတ်ထားတယ်။ကျမတကယ်ရိုက်မယ်ထင်နေတာ။

ကျမလက်ကသူ့ပခုံးကိုကိုင်ပြီး မောင်လေးအရပ်မြင့်မြင့်ကြီးဆီကိုခြေဖျားထောက် သူ့ပါးပြင်ကိုနမ်းလိုက်ပါတယ်။လူလည်လေး ကျမကိုကျစ်နေအောင်ဖက်ထားပြီး မမ သားအချစ်ကိုလက်ခံတာပေါ့နော်။ကျမကိုမေးနေတယ်။

လက်ခံဘူး သိဘူးလို့ ပြောလိုက်ပြီးကျမလည်းဆယ်ကျော်သက်အပျိုဖြန်းမလေးလိုရင်တွေဖိုနေမိပြီးမာင်လေးပခုံးမှာဟီးလေးခိုထားလိုက်ပါတယ်။သွက်လိုက်တဲ့ မောင်လေး သူ့အရပ်ကြီးကိုင်းပြီး ကျမ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို နှာခေါင်းချွန်ကြီးနဲ့အတင်းဖိနမ်းနေတာလေ။

ရွှတ် ရွှတ်

“ အိုးကွယ်”

ခြံထဲကြီးမှာလို့ပြောပြီးသူ့ရှေ့ကကျမလျှောက်ထွက်လိုက်တဲ့အခါမှာကျမကိုယ်လုံးလုံးတစ်တစ်လေးကိုစွေ့ခနဲပွေ့မလိုက်တယ်လေ။အိမ်ထဲကိုရောက်တော့ကျမကိုချပေးပြီးာမမကိုချစ်တယ်။တသက်လုံး သား တာဝန်ယူပါရစေ သားရဲ့ဇနီးမယားဖြစ်ခွင့်ပေးပါဆိုပြီး ကျမလက်ခုံလေးကိုသူနမ်းလိုက်ပါတယ်။

“ သားက မမကို တကယ်တာဝန်ယူမှာလာ”

“ ယူမယ် မမ”

ဘယ်လိုယူမှာလဲမေးတော့ မောင်လေးလေ ကျမကိုပွေ့ချီလိုက်ပြန်တယ် ကျမလည်းခုမှ ကလေးပြန်ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်ရှင်။ချီထားပြီး မောင့်ကိုချစ်လားမတဲ့ ချစ်ဖူးကွာလို့ကျမစလိုက်တယ်။

“ မချစ်ရင်အောက်ပြစ်ချလိုက်မယ်”

လူဇိုးလေး မကောင်းဘူး သားအတွက်မမ စိုးရိမ်ပြီးငိုနေခဲ့ရတာဟိုရက်တွေက အာ့ မောင်သိလား။

“ ချစ်တယ် မောင်”

ရင်ခုန်ကြည်နူးခြင်းများစွာနဲ့မောင်လေးကိုကျမပြောလိုက်ပါတယ်။မရယ် ပျော်လိုက်တာဗျာဆိုပြီး ကျမကိုချီလို့အခန်းထဲကိုဝင်လာတယ်။ကျမကိုအောက်ချပေးပြီး မြန်လိုက်တာ

ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းပါတယ်ကျမပါးစပ်ထဲကိုမောင်လေးကသူ့လျှာထိုးသွင်းတဲ့အခါကျမကလည်းကျမလျှာနဲ့ထိုးကလိလိုက်တယ်။ကျမလျှာကိုသူ့ပါးစပ်ထဲ့ပြီး ဆွဲစုပ်လိုက်သေးတယ်။စုပ်နမ်းလို့ပြီးတော့မောင်လေးကိုကျမပါးပြင်နှစ်ဖက်ကိုနမ်းခိုင်းလိုက်တယ်။ 

“ မ နဖူးလေးကိုနမ်းပါအုံးမောင်”

“ မ မျက်နှာပေါ်ကဆံပင်တွေလည်းသပ်တင်ပေးနော် မကိုမကြမ်းပါနဲ့အုံးနော်”

မောင်လေးကကျမမျက်နှာပေါ်ကဆံပင်စလေးတွေဖယ်ပြီး နဖူးကိုနူးညံ့ညင်သာစွာနမ်းပေးနေပါတယ်။ပြီးတာ့ ကျမလည်တိုင်လေးကို ပြွတ်ခနဲစုပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမမျက်စိလေးမှိတ်ပြီးခံယူနေလိုက်တယ်။ ခုက ကျမဘက်ကလိုလားစွာနဲ့ခွင့်ပြုခြင်းဖြစ်တယ်။ခင်ပွန်းနဲ့လမ်းခွဲပြီး၆လကျော်ပြတ်လပ်နေတဲ့လိင်စိတ်တွေကနားထင်ကိုရောက်နေခဲ့ပြီ။

“ အားး..ဟင်းးးးး ”

ကျမတီးတိုးလေးငြီးတွားနေမိပြီးရမက်သံရောဖီးလ်တက်သံလေးပါရောပြွမ်းနေပါတယ်။မောင်လေးလက်ကလည်းသွက်လိုက်တာရှင် ကျမရင်စိအင်းကျီနှိပ်စေ့တွေထောက်ခနဲဖြုတ်ပြီးချွတ်လိုက်တယ်။

ဘရာစီယာပေါ်ကနေရင်သားအစုံကိုဖွဖွလေးဆုပ်နယ်နေတယ်။ကျမလည်းသူ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ရင်သားရှိရာကိုမျက်နှာအပ်ပေးထားပြီးဘရာဂျိပ်ဖြုတ် ချွတ်လိုက်တယ်။ဘရာစီယာချွတ်လိုက်တော့အောင်မြင်ခန့်ညားပြီးဖွံ့ထွားလှတဲ့ကျမနို့ထွားထွားကြီးကိုမောင်လေးကစိုက်ကြည့်ပြီး ခလေးကျနေတာပဲ။မောင်လေးလေကျမနို့နှစ်လုံးကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့နေပါတယ်ရှင်။

အားး ဟားး အ အားး

နို့သီးခေါင်းလေးကိုလျှာနဲ့ထိုးလိုက်စို့လိုက်လုပ်ပြီး ကျမရဲ့စူဖြိုးဖြိုးဝမ်းဗိုက်သားလေးအပေါ်အောက်ကိုလျှာနဲ့ယက်နေပြန်တယ်။

“ အိုးး အားးးး မောင်”

ကျမထမီကိုခါးကနေသူဖြေချလိုက်တယ် တဆက်ထဲသူ့ အင်းကျီပုဆိုးကိုပါချွတ်ပြီး ကျမကိုယ်မှာတထည်သာကျန်တော့တဲ့ပင်တီကိုအောက်ကိုဆွဲချလိုက်ပြီးတဲ့အခါမောင်လေးကျမရှေ့ဒူးထောက်ချလိုက်တယ်။

ကျမခြေထောက်ကိုမြှောက်ပြီးပင်တီကိုဘေးမှာပုံထားတယ်။မောင်လေးမျက်နှာကအဆီများနဲ့တွဲကျမနေပဲတစ်တစ်ရစ်ရစ်လေးနဲ့ကျမရဲ့ရွှေဘိုမင်းကြိုက်ပေါင်ခွဆုံကိုအပ်လိုက်ပြီးစောက်မွှေးနက်ပါးပါးလေးများနဲ့ဖုံးလွှမ်းထားတဲ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းဝပေါ်သူ့လျှာတင်လိုက်ပါတယ်။လျှာနွေးနွေးလေးကခုနကသူဆွထားလို့အရည်ကြည်လေးမျာစို့ထွက်နေတဲ့ကျမစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတိုင်းအပေါ်အောက်ယက်ပေးနေပါတယ်။

အားး ရှီးးးး

ကျမရဲ့ရသာဖူးအစိလေးကိုပါ ပါးစပ်ထဲထဲ့ပြီးစွဲဆုပ်နေတော့ခံလို့ကောင်းလိုက်တာမပြောပါနဲ့တော့ရှင် ။ကျမငယ်ထိတ်နဲ့ကောင်းကင်ဘုံကိုတက်ဆောင့်နေသလိုပါပဲ။

အားးးး အီးး မောင် အားးး

တီးတိုးလေးငြီးတွားပြီးသူ့ခေါင်းကိုဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်တယ်။ယက်နေရင်းမောင်လေးကကျမခြေတဖက်ကိုမပြီးသူ့ပခုံးပေါ်တင်လိုက်ပါတယ်။အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကိုသူလက်နဲ့သာသာလေးဖြဲပြီးသူ့လျှာကကျမစောက်ခေါင်းထဲဝင်လို့ထိုးကလိပေးနေတယ်။ကောင်းချက်ကတော့ညွှန်းစာဖွဲ့လို့မမှီနိုင်လောက်အောင်ပါပဲရှင်။

အားးးး အားးးးးးးးးးးးးးးး

ခဏကြာတော့ အားးးးးးးးးးးးးးးးးးး

လို့ငြီးတွားပြီး ကျမခါးလေးကော့တက်ပြီး ဇတ်ခနဲဇတ်ခနဲဖြစ်ပြီး ပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။မောင်လေးလျှာအပြားလိုက်ကြီးကျမစောက်ဖုတ်အောက်ထိုးခံထားပြီးထွက်သမျှကျမစောက်ရည်များကိုတစက်မကျန်မြိုချလိုက်တယ်။

“အိုးး မောင်ရယ် မရွံဘူးလား”

“မရွံပါဘူး မရယ် မရဲ့စောက်ရည်တွေကိုအရင်ထဲကရင်းသောက်ချင်နေတာပါ”

”မောင်ရယ်”

ကျမသူ့ကိုထခိုင်းပြီး ဒူးထောက်ချလိုက်ပါတယ်။ကျမညာလက်တဖက်ကမောင်လေးရဲ့သန်မာတုတ်ခိုင်ပြီးအကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့လီးညိုထွားကြီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ဒစ်ဖူးကြီးကလည်းမှိုပွင့်ကြီးလိုးကားထွက်ပြီးရဲရဲနီနေတယ်။

ကျမတချက်ချင်းမောင်လေးကိုဂွင်းထုပေးနေလိုက်တယ်။မောင် မရဲ့ဆံထုံးကိုကိုင်ထားပါ မျက်နှာပေါ်ကဆံပင်စလေးတွေကိုသပ်တင်ပေးပါနော်လို့ပြောပြီး ပါးစပ်လေးဟပြီးလီးတံကြီးကိုပါးစပ်ထဲထည့်စုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။

“အားးးး ရှီးး မရယ်”

မောင်လေး ကျမရဲ့ဆံပင်စတွေကိုသပ်ပြီးဆံထုံးကိုဖွဖွလေးကိုင်ထားတယ်။ကျမ အာခံတွင်းလေးထဲမှာလီးတံကြီးကသံချောင်းကြီးလို ပါးစပ်တခုလုံးပြည့်နေပြီးပါးလေးနှစ်ချိုင့်ဝင်တဲ့ထိ စုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။မ တော်ပြီ မစုပ်နဲ့တော့ မ အဖုတ်ထဲမှာ မောင်ပြီးချင်လို့ဆိုပြီးပါးစပ်ထဲကလီးတံကိုဆွဲနှုတ်သွားတယ်။

ကျမကိုမောင်လေးကဆွဲထူပြီးနံရံမှာကျောကပ်ထားစေတယ်။ကျမခြေတဖက်ကိုမပြီးသူ့ခါးမှာချိတ်ထားတယ်။ ကျမစောက်ဖုတ်ဝမှာလီးတံတေ့ပြီးသူ့ဒူးတဖက်ကိုကွေးပြီးဒူးဆန့်လိုက်တော့ ဗြိ ပြွပ်ဆိုပြီးမောင်လေးလီးတံကြီးကကျမစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကိုထိုးထိုးခွဲကာစောက်ခေါင်းထဲတအိအိနဲ့တိုးဝင်လာတယ်။ဖတ်ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူကျမတို့ဆီးခုံနှစ်ခုထိကပ်သွားပါတယ်။

အားးးး ဖြေးဖြေး မောင်မကို မကြမ်းပါနဲ့နော်ကျမပြောလိုက်တယ်။

မောင်လေးလက်တဖက်ကကျမကိုဖက်ထားပြီး ပုံမှန်လေးအသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီးလိုးပေးနေတယ်။

ဖွတ် စွိ ဖောက် ဖတ် ပလောက်

အားးးး အိ အားး ဟားး အားးးး

သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကိုဖက်ထားပြီးကျမ ငြီးတွားနေမိတယ်။ငါးမိနစ်ကျော်လောက်အရောက်မှာကျမ ပြီးချင်လာတယ်။မောင်လေးရဲ့သုတ်ထိန်းနိုင်မှုကို ချီးကျူးမိရတယ်။ဟိုတလောက လောလော လောလောလုပ်ရလို့ခဏလေးပြီးတာထင်ပါတယ်။

”မောင် ရပြီ ဆောင့်လုပ်ပေး အားးးးး အီးးးးး မ ပြီးခါနီးပြီ”

ကျမပြောလိုက်တော့ ဖင်ဝကို လအုရိုက်သံတဖတ်ဖတ်ထွက်ပြီးစောက်ဖုတ်ထဲကတောင်မီးပွင့်ထွက်မလားမှတ်ရတယ်။တဖုန်းဖုန်းနဲ့ မောင်လေးကဆာင့်လိုးနေပါတယ်။အသားချင်းရိုက်ခတ်သံတဖတ်ဖတ်ကအိပ်ခန်းထဲမှာ ထွက်ပေါ်နေပါတော့တယ်။

အားးးးးးးးး ကျွတ် ...အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

တီးတိုးလေးငြီးတွားကာငါးရံ့ပြာလူးသလိုထိုးထိုးထွန့်ထွန့်တဖြစ်ပြီးကျမပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ကျမနဲ့မတိမ်းမယိမ်းပဲစောက်ဖုတ်ထဲကိုမောင်လေးသုတ်ရည်ပူများက ရေပန်းခရားကရေကျသလိုဖြောခနဲပန်းထွက်လာတယ်။

ကျမစောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနဲ့လီးတံကိုဆုပ်ညစ်ပြီးသုတ်ရည်လက်ကျန်များကိုစုပ်ယူနေလိုက်တယ်။မောင် မအထဲမှာဒီတိုင်းလေးထဲ့ထားပေးအုံးနော်လို့ကျမပြောလိုက်တယ်။မောင့်ရဲ့ သဲတခြမ်းလေးမရယ် အရမ်းချစ်တယ်ဆိုပြီးကျမနှုတ်ခမ်းကိုမောင်လေးကစုပ်နမ်းပါတယ်။ 

မောင်လေးကခေသူတော့မဟုတ် ဒီကလေးအပြာကားတွေဘယ်လောက်ကြည့်ထားတယ်မသိဆက်ခ်ကိုအရမ်းနားလည်နေတယ်။ဆယ်မိနစ်ကျော်လောက်ရောက်တော့သူ့လီးတံကကျမစောက်ဖုတ်ထဲမှာနောက်တခါထပ်လိုးဖို့အသင့်ဖြစ်နေတယ်။

“မောင့်ဟာကြီးကလည်း မာလာပြန်ပြီ”

“အာ့ မောင်ကမကိုထပ်ချစ်ချင်လို့မာလာတာ”

မ မောင့်ပခုံးနှစ်ဖက်မှာလက်တင်ပြီးဖက်ထားနော်ဆိုပြီးကျမကိုချီလိုက်ပါတယ်။ကျမခြေနှစ်ဖက်ကိုသူ့ခါးမှာခါးတစ်ခွင်ချိတ်ထားပြီးဖက်ထားလိုက်တယ်။ကျမရဲ့စွင့်ကားတဲ့တင်စိုင်ကြီးနှစ်လုံးကိုကိုင်ပြီး မတ်တပ်ရပ် အောက်ကပင့်လိုးနေတယ်။

ဇွိ ပွတ် ဖတ် ပလောက် ပြွတ် စွိ

အားးးး အိုးး အိ အားးးး အားးးးးးးးးးးး

ကျမကလည်းမောင်လေးပင့်လိုးချက်နဲ့အညီ ဖင်ကြီးကိုအောက်နှိမ့်ချပေးနေလိုက်ပါတယ်။

ဖွစ် ပြွတ် ဗြိ ပလောက် ဒုတ် ဖတ်

အင့် အားးး ရှီးးးးးးးး ကျွတ် အိုးးးးးးးးးးးး

ခဏကြာတော့ မောင်လေးငြောင်းလို့ထင်ပါရဲ့ကုတင်ပေါ်ကျမကိုချီပြီးတက်ကာအိပ်ယာထက်မှာ ပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ကျမကအပေါ်က ဖင်ကြီးနှဲ့လိုက်ဖိဆွဲလိုက်ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လိုက်နဲ့တက်ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။

ဖတ် ဖလွှတ် ပြွတ် ဒုတ် အင့်

အားးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးးးး

အပေါ်ကတက်ဆောင့်တော့သားအိမ်ကဒါရိုက်ထောက်မိနေပြီးနာလည်းနာကောင်းလည်းကောင်းနာကောင်းကြီးဖြစ်နေတယ်။

မောင်လေးကလည်းအောက်ကပင့်ပြီးလိုးနေလိုက်တာများနို့အုံကြီးနှစ်ဖက်လွှဲယမ်းနေသလိုကျမရဲ့တစ်ကျပ်သားဘတ်ဆွဲကြိုးလေးလဲလွှဲယမ်းလို့နေပါတယ်။မောင်လေးလက်နှစ်ဖက်က ကျမနို့နှစ်လုံးကိုညင်သာစွာဆုပ်နယ်ပြီးပင့်လိုးနေတယ်။

 စွိ စွပ် ဖောက် ပလောက် ဖတ်

အားးးးး အားးးး ဟားး အိ အားးးး

ကျမ မောင်လေးရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ချလိုက်တယ် မောင်လေးကဆရာကြီးပဲ ကျမဖင်ပေါ်က်ထဲသူ့လက်ခလည်ကိုစတွေးစွတ်ပြီးနှိုက်ကာ ပင့်လိုးနေတာကုတင်တိုင်တောင် လှုပ်တဲ့အထိပါပဲ။

အားးးးးးးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

“ဖင်နှိုက်ထားတာ မတမျိုးကြီးခံစားရတယ် မောင်ရယ်”

ကျမမှာတပြိုင်နက်ထဲအဖုတ်ကိုလိုးခံရပြီးဖင်နှိုက်ထားလို့အောင့်ပေမယ့် အရသာတမျိုးကောင်းနေစေတယ်လေ။ခဏကြာတော့ ကျမတကိုယ်လုံးဖျိုးခနဲဖျဉ်းခနဲဖြစ်ပြီးကာမပန်းတိုင်ကိုရောက်သွားခဲ့တယ်။

ကျမသားအိမ်နံများထိရောက်အောင်မောင်လီးရည်များကတထုတ်ထုတ်နဲ့ပန်းထွက်လာပါတော့တယ်။ကျမတို့ ဘင်္ဂလားမောင်နှမနှစ်ယောက်ထပ်ရပ်နားနေလိုက်ကြတယ်။ခဏကြာတော့သူ့ပေါ်ကကျမတဖက်ကိုလှိမ့်ဆင်းလိုက်ပြီးကျမတို့နဲနဲမောသွားလို့နားနေလိုက်ကြပါတယ်။

........................................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

ကျမနဲ့မောင်လေးကုတင်ပေါ်မှာတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ပြီးနားနေလိုက်ကြတယ်။ကျောင်းသွားဖို့တစ်နာရီလောက်သာလိုတော့တယ်ကျမလှဲနေရာကထလိုက်ပြီးမ ကျောင်းသွားရအုံးမယ်လို့မာင်လေးကိုပြောလိုက်တယ်။

“ဒီနေ့ခွင့်ယူလိုက်ပါ မရယ် မောင်တို့ချစ်ကြအုံးမယ်လေ ချစ်ရတာမဝသေးဘူး”

မောင့်သဘော အာ့ဆို မကိုခွင့်သွားတိုင်ပေးမောင်လို့ကျမပြောလိုက်တဲ့အခါဟုတ်ကဲ့ မဆိုပြီး မောင်လေးအဝတ်အစားဝတ်ပြီး ခွင့်သွားတိုင်ဖို့သွားလေပြီ။ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ပြန်ရောက်လာတယ်။သူ့အဝတ်တွေကိုချွတ်ပြီးသူ့အင်းကျီအိတ်ထဲကကွန်ဒန်ထုပ်လေးကိုယူကာကုတင်ပေါ်တက်လာတယ်။အာ့ ဘာလုပ်ဖို့လဲ မောင် ကျမကွန်ဒန်ကိုမေးငေါ့ပြပြီးမေးတော့ မ ဖင်ကိုလုပ်ကြည့်မို့ပါလို့ပြောတယ်။

“မ ကြောက်တယ် မောင် နာမှာလားဟင်”

မနာပါဘူး မရဲ့ မောင်ကဖြေးဖြေးလေးပဲလုပ်မှာပါ မကြမ်းပါဘူး မ စိတ်ချပါနော်ချစ်တုံးကြီးမကိုမနာကျင်စေရပါဘူးလို့မောင်လေးကပြောတယ်။မောင်လေးကကျမကိုဆွဲထူလိုက်တယ်။မရဲ့ဆံပင်တွေကိုဖြေပေးလေ မောင်နမ်းချင်လို့ပါပြောတော့ ကျမဆံထုံးကိုဖြေချပေးလိုက်တယ်။ အုံထူနက်မှောင်တဲ့ဆံပင်တွေကိုသူ့နှာခေါင်းဝမှာတေ့လို့နမ်းပြီးတော့ကျမရဲ့နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးကိုသူ့နှာခေါင်းချွန်ကြီးနဲ့မောင်လေးကထိကပ်ပြီးနမ်းနေပါတယ်။

ပြီးတော့ ကျမနှုတ်ခမ်းနဲ့သူ့ပါးစပ်ထိကပ်ပြီးပြွတ်ခနဲစုပ်နမ်းကာ ကျမကိုယ်လေးကိုလှဲစေလိုက်တယ်။ကျမပေါင်ကြားမှာမောင်လေးကဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။မောင်လေးလီးတံကြီးကိုကျမလက်လေးနဲ့ဆုပ်ကိုင်ကာဂွင်းထုပေးနေလိုက်တယ်။

ခဏကြာတော့လက်ထဲမှာလီးတံကြီးကတောင်မတ်နေတာမှဒုတ်ချောင်းကြီးကျနေတာပဲ။ရပြီ မဆိုတော့ကျမ သူ့လီးကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပြီးမျက်စိလေးက်ုစင်းထားလိုက်ပါတယ်။မောင်လေးလေသူ့လီးတံကြီးကိုအဖုတ်ထဲမထဲ့သေးပဲကျမရဲ့ရသာဖူးအစိလေးကိုထိုးကလော်လိုက်တယ်။

အားးးးဟင်းး

စောက်ဖုတ်ဝမှာလီးတံကြီးတေ့ပြီး ကျမရဲ့ဖွံ့ထွားစူဖြိုးတဲ့နို့နှစ်လုံးကိုဆုပ်နယ်ကာမောင်လေးခါးကော့သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

ဗြိ ပြွပ် ဖတ်

အားးးး ရှီးးးးးးးးးးး

ဖွတ် စွိ ပွတ် ဖောက် ဖတ် ပြွတ် ပလောက်

အားးးးးး အိုးးးးးး အားးးးးးးးးးး

အတော်ကြာတော့ ကျမရောမောင်လေးပါ ပြိုင်တူလိုပဲပြီးဆုံးခြင်းအထွတ်အထိတ်ကိုရောက်သွားခဲ့ကြတယ်။ကျမတို့ နားနေပြီး မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားကြတာတစ်နာရီလောက်ကြာမှနိုးလာခဲ့ကြတယ်။

ပေါင်ကြားထဲကမောင်လေးလီးတံကြီးကလည်း သုံးချီလောက်လိုးထားပြီးတာတောင် မပျော့မမာလေးဖြစ်နေတယ်။ကျမဘက်လှည့်ပြီး သူ့ပါးစပ်နဲ့ကျမနို့ကိုလှမ်းဟပ်ပြီးစို့နေလေရဲ့ကျမကလည်း သူ့လီးကိုဆိုပ်ကိုင်ပြီးဂွင်းထုပေးနေလိုက်ပြီး ဂွေးအုလေးကိုပါ လက်ဖဝါးထဲထဲ့လှိမ့်ပေးပြီးဖွဖွလေးဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်တယ်။ခဏကြာတော့မောင်လေးကကျမကိုလးဘက်ကုန်းကိုင်းခိုင်းပါတယ်။

“မောင် ဖင်ကိုလုပ်ရင်မကြမ်းနဲ့နော်ပြီးခါနီးကျ မအထဲမှာပြီးပေး”

“ဟုတ်ကဲ့ မ”

မောင်လေးအလိုကျကျမလှဲနေရာကတဖက်လှည့်ပြီး တံတောင်ဆစ်နှစ်ဖက်ကို အိပ်ယာမှာထောက်ကာလေးဘက်ကုန်းပေးထားလိုက်တယ်။မောင်လေးထပြီးကျမနောက်မှာမုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး ကျမဖင်ပေါက်ဝလေးကို မောင်လေးလျှာနဲ့ယက်ပေးနေတယ်။

အားးးး မောငြ အီးးးးးးးးးးးးးး

ဖင်ယက်ခံရတော့ အရသာရှိသွားရသလိုဖင်ခေါင်းထဲမှာလည်းအောင့်တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်နေပါတယ်။မရွံမရှာ မောင်လေးလေ ဖင်ခေါင်းထဲကိုပါ လျှာထဲ့ပြီးကလိပေးနေပါတော့တယ်ရှင်။ကျမအိမ်ထောင်သည်ဖြစ်ဖူးပေမယ့် ခင်ပွန်းတောင်အရင်ကခုလိုမလုပ်ပေးဖူး သူ့ကိုသာကျမကလီးစုပ်ပေးရတာ ကျမ ဖင်ကြီးယမ်းပြီး မောင်လေးဖင်ယက်ပေးတာခံနေလိုက်ပါတယ်။

ခဏကြာတော့ မဆိုပြီးကျမမျက်နှာနှားသူ့လက်ဝါးဖြန့်ပေးထားပြီး စတွေးထွေးချလိုက် မလို့မောင်လေးကပြောတော့ ကျမသူ့လက်ဝါးပေါ်စတွေးများထွေးချပေးလိုက်တယ်။ကျမဖင်ဝပေါ်စတွေးများလောင်းချပြီးလက်ညှိုးနဲ့ထည့်ကလိပေးနေတယ်

အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးး ကျွတ်

ပြီးတော့လက်ခလည်နဲ့နှစ်ချောင်းပူးပြီးဖင်ကိုချ့ဲပေးနေပြန်တယ်။ခံလို့တော့ကောင်းပါရဲ့ အောင့်လဲအောင့်လှတယ်အိပ်ယာဘေးကကွန်ဒန်ကိုမောင်လေးလှမ်းယူလိုက်တယ်။ကျမခေါင်းလေးငဲ့ပြီးကြည့်နေလိုက်တယ်။ဖောက်ပြီးကွန်ဒန်ကိုသူ့လီးတံကြီးမှာစွတ်နေပါတယ်။

ကျမဖင်ပေါက်မှာမောင်လေးလီးတံကြီးတေ့ပြီး ကျမရဲ့ ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကိုလက်နဲ့ဖြစ်ညှစ်ကာ အသာလေးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

ဗြစ် အမေ့ အားးးး ကျွတ် ကျွတ်

ကျမဖင်ထဲဒစ်ဖူးကြီးမမြုပ်ဝင်လာပါတယ်။ဖင်မခံဖူးပေမယ့်အောစာများဖတ်ဖူးထားလို့ ဖင်ကိုမရှုံ့ထားပဲဖွင့်ပေးထားလိုက်တယ်။ကျမကျောကဆံပင်တွေကိုမောင်လေးယူပြီးဖြေးဖြေးလေးဆွဲကာ ကျန်နေတဲ့လီးတံကိုမောင်လေးကဆာင့်သွင်းလိုက်ပါတယ်။

ဗြစ် အမေ့ ဘွစ် ဘလစ် ဒစ်ဒစ် ဖတ်

အားးးးးးး အီးးးးဟီးးးး ရှတြ ဟငြ့ဟငြ့

မောင်လေးလီးတံကြီးကစအိုအတွင်းသားလေးများကိုထိုထိုးခွဲပြီး ကျမဖင်ခေါင်းထဲကိုကြပ်ကြပ်သပ်သပ်နဲ့တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။ဖင်ခေါင်းထဲမှာသပ်ကြီးလျှိုသွင်းထားသလိုပါပဲနာလို့ငိုနေမိတယ်။မောင်လေးလီးတံကြီးအထုတ်မှာ ကျမဖင်ခေါင်းထဲမှာဟင်းလင်းပြင်ကြီးလိုဖြစ်သွားပြီး ကျမစအိုအတွင်းသားလေးတွေကလီးတံကြီးနဲ့အတူကပ်ပါသွားသလိုပြန်အသွင်းမှာဖင်ခေါင်းတခုလုံးပြည့်ကြပ်ကာနေပြီး နကောင်းကြီးဖြစ်နေရပါတော့တယ်ရှင်။

ဇွစ် ဘွတ် ဘု ဗြစ် ဘလစ် ဖတ်

အားးးးးးးးးးးးးး အိ ဟားး အီးးးး ဟငြ့ မောငြ

မ နာနေလား မောင်ဖြေးဖြေးလေးလုပ်ရမလား လို့ မေးတယ်။

ရတယ်မောင်လို့ကျမပြောလိုက်တယ်။

တော်သေးတယ် ကွန်ဒန်ကချောဆီများကြောင့်အဝင်အထွက်ချောနေတာဒါတောင် ကျမဖင်ကွဲလို့စပ်နေပါတယ်။ခဏကြာတော့ ဖင်ခံရတာကောင်းလာပြီး အရသာလည်းတမျိုးလေး ကောင်းနေပါတယ်ရှင်။ကျမအစိလေးကို လက်တဖက်နဲ့ချေပြီး မောင်လေးက ဖင်ကိုလိုးဆော်နေတယ်။

ဘွစ် ဇွိ ဗြစ် ဘု ဖတ်

အားးးးးးးးးးးးး ရှီးးးးးးးးးး ကျွတ်

မောင်လေးလေ ကျွမ်းလိုက်တာ ကျမဖင်ကိုလိုးရင်းစောက်စိလေးကို ချေပေးနေတော့ အရသာနှစ်မျိုးကို တပြိုင်ထဲခံစားနေရပါတော့တယ်ရှင်။

အချက်ငါးဆယ်လောက်ရောက်တော့မောင်လေးပြီးချင်လာလို့ထင်တယ် ကွန်ဒန်ကိုဖြုတ်လိုက်ပြီး မအဖုတ်ထဲမှာ ပြီးမယ်လို့ပြောကာကျမအဖုတ်ဝမှာသူ့လီးတံကြီးကိုတေ့လိုက်ပါတယ် ကျမရဲ့သိပ်မတုတ်တဲ့ခါးလေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး တချက်ထဲဆာင့်သွင်းချလိုက်ပါတယ်။

ဇွိ ပြွတ် ဒုတ်

အားးးးးးးးးးးး ကျွတ်

လိုးနေရာရင်းက ကျမဗိုက်အောက်ကိုသူ့လက်သွင်းပြီးပွေ့ဖက်ကာကျမကိုအောက်ပင့်လိုးနည်းနဲ့လိုးဆော်နေပါတယ်။

ပွတ် ဖွစ် ပလောက် စွိ ဖတ်

“အားးးးးး အီးး အိုးးးးးးးး ရှီးးးးးးးးး”

ကျမ နို့အုံကြီးနှစ်ဖက်တောင်ရှေ့ကိုလွှဲယမ်းနေအောင် မောင်လေးက လိုးဆော်နေပါတယ်။ခဏကြာတော့ ကျမအဖုတ်ထဲ သူ့လီးရည်များဗြစ်ခနဲပန်းထွက်လာပါတော့တယ်

အားးးးးးးးးးးးးးးးး

အော်ဟစ်ငြီးတွားပြီး ကျမတကိုယ်လုံးဖျိုးခနဲဖျဉ်းခနဲဖြစ်ကာပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ ကျမကိုယ်ပေါ်မှောက်ချပြီး ဆံပင်များကိုဖယ်ကာ ကျမရဲ့ ဂုတ်သားလေးကို မောင်လေးက နမ်းနေတယ်။ ကျမဖင်နဲနဲတော့ကွဲသွားတာဖြစ်မယ်စပ်နေတယ်။ဖင်ထဲကလီးကိုနှုတ်လိုက်ပြီး ကျမဘေးမှာ မောင်လေးလှဲကာ နားနေပါတယ်။

မရဲ့ အဖုတ်လေးရော ဖင်လေးပါ လိုးရတာကောင်းလိုက်တာလို့ ကျမပါးလေးကို နမ်းပြီးမောင်လေးကပြောတယ်။မောင်ကလည်းကွယ် အပြောကြမ်းလိုက်တာ မရှက်တယ် အဲလိုကြီးပြောနဲ့လို့မူနွဲ့နွဲ့လေးကျမ ပြောပြီး သူ့လက်မောင်းကိုချစ်စနိုးနဲ့ဆွဲလိမ်လိုက်ပါတယ်။

“ချစ်တုံးကြီးမ သဲတခြမ်းလေးမ မောင့်ရဲ့မအရမ်းချစ်တယ်”

“မ ချစ်တဲ့ မောင် အရမ်းချစ်တယ်ကွယ်”

သဲတခြမ်းလေးမ မောင်တို့ရေသွားချိုးရအောင်ဆိုပြီးမောင်လေးထပြီးကုတင်အောက်ဆင်းကာကျောပေးထိုင်လိုက်တယ်။

လာ မ မောင့်ကျောပေါ်တက် လို့မောင်လေးကပြောတဲ့အခါ ကျမလှဲနေရာကထပြီး မောင်လေးကျောပေါ်တက်ခွကာသူ့ကိုဖက်ထားလိုက်တပါတယ်။ ကျမကိုကျောပိုးပြီးရေချိုးခန်းဖို့ မောင်လေး ထရပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမတို့မာင်နှမ နှစ်ယောက်လုံးလုံးရဲ့ ရင်ထဲမှာ ချစ်ခြင်းသာယာကြည်နူးခြင်းများက ပြည့်နှက်နေပါတော့တယ်ရှင်။

ကျမနဲ့မောင်လေး ခုမှစလို့ နောက်များမှာလည်း ကာမဖောင်ကြီးကို ငြိမ့်ငြိမ့်ညောင်းညောင်းစီးပြီး ချစ်စခန်းဖွင့်သွားကြမှာဖြစ်ပါတယ်ရှင်။ ဒီနေရာမှာပဲ ဆရာမလေးကျနော်မမ မ ချစ်တဲ့မောင်ကို နိဂုံးကဗ္ဗတ်အဆုံးသတ်လိုက်ပါပြီခင်ဗျား။


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Thursday, July 29, 2021

ကျုပ်မိန်းမချိုချို ရဲ့လက်ဆောင် (စ/ဆုံး)

ကျုပ်မိန်းမချိုချို ရဲ့လက်ဆောင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျုပ်မိန်းမ မို့မို့ ဆုံးပီးတစ်နှစ်အကျော်မှာ ကျုပ်အိမ်ထောင်ထပ်ပြုခဲ့တယ်။ နောက်မိန်းမချိုချိုမှာသားသမီးသုံးယောက်ရှိတယ်။ကျုပ်ကကိုအိမ်ထောင်ရေးကံမကောင်းတာ မပြောတတ်တော့ဘူး။ ချိုချိုနဲ့လည်း ၃ နှစ်လောက်ပဲပေါင်းလိုက်ရတယ် ။ချစ်ရည်လူးလို့မှ မဝသေး ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ပြီး ဆုံးပါးသွားခဲ့တယ်။

မယားပါ သားကြီးနှစ်ယောက်နဲ့ သမီးတစ်ယောက်ကျန်ခဲ့တယ်။ ကျုပ်အသက်က ငါးဆယ်ကျော်ပါပြီ။သားနှစ်ယောက်ကရပ်ဝေးမှာအလုပ်လုပ်ကြတယ်။ ကျုပ်ကမုဆိုးဖိုဆိုတော့ သမီးငယ်လေးတို့ လင်မယားကကျုပ်အိမ်မှာပဲနေကြတယ်။

သမီးငယ်လေးနာမည်က ရတနာ။သမီးကလင်မရခင်က သိပ်မကိတ်ပေမယ့် လင်ရပြီးမှကိတ်လာတယ်။ကျုပ်သားမက်က အလုပ်ကြိုးစားပါတယ်။ကျုပ်သမီးကို အရိပ်တကြည့်ကြည့် ကြည့်နေမိတယ်။နောက်ကို ကောက်ထွက်လာတဲ့ ဖင်လုံးကြီးနဲ့ရှေ့ကိုစူထွက်နေတဲ့နို့ကြီးတွေက လိုးချင်စရာကြီးပေါ့ဗျာ။

ညတိုင်ကျရင်လည်း သူတို့သမီးကြီးတို့လင်မယားလိုးတာကို အပေါ်ကနေနားစွင့်ထောင်နေမိတယ်။တဖွတ်ဖွတ်အသံထွက်ပေမယ့်သမီးကြီးအသံကတော့ တချက်တချက်မှ အင့်ကနဲ၊အွတ်ကနဲ့ အသံထွက်တယ်။ဒါကိုပဲ ဖီးလ်တက်ရတာပေါ့ဗျာ။

တဏှာလို အိုသည်မရှိ တဲ့။ကျုပ်လည်းမအိုသေးပါဘူးဗျာ။သမီးကြီးက ကျုပ်ဆိုသိပ်ဂရုစိုက်တာ။ဒီအဖေတစ်ယောက်တည်းရှိတော့လို့ တဲ့။ကျုပ်လည်း အဲလိုဂရုစိုက်မှုတွေကို အသိအမှတ်ပြုရင်း ကိုယ့်မိန်းမသမီးကို ကိုယ်ပြန်လိုးချင်လာတယ်။

ထမင်းပွဲပြင်နေတဲ့ သမီးကြီးရဲ့ဖင်ကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်းလီးက တောင်လာတယ်။ဒါကို သတိထားမိပေမယ့် ဒီ အတိုင်းထားလိုက်တယ်။ သမီးကကျုပ်ဘက်လှည့်လိုက်တော့ ပုဆိုးထဲကငေါ်ထွက်နေတဲ့လီးကို မြင်သွားတယ်။

" အဖေကလည်း ဒီအရွယ်ကြီးကျမှ" 

" ငါ့သမီးကလင်ယူပြီးမှ ပိုကိတ်ပိုလှလာတယ်" 

" အဖေက သမီးဖင်ကြီးကို စိုက်ကြည့်ပြီးစိတ်ထဲမှာ ဗျင်းနေတာမို့လား" 

" အေးပါ သမီးဖင်ကြီး ကောက်ထွက်နေတာကို"

သမီးကြီးက ကျုပ်ကိုကျောပြန်ပေးပြီးထဘီကို ပေါင်လယ်ထိချွတ်ချလိုက်တယ်။သမီးရဲ့ဖင်မဲကြီးနှစ်လုံးကြားမှာ စောက်ဖုတ်ညိုညိုကြီးကပြုထွက်နေတယ်။

နဲနဲလေးကုန်းလိုက်တော့ စောက်ပတ်ကထင်ထင်ရှားရှားပေါ်လာတယ်။တောသူပဲဗျာ။သိတဲ့အတိုင်း တင်းပီးစီးနေတာပေါ့ကျုပ်စိတ်ထဲတော့အရမ်းလိုးချင်နေပီပေါ့ဗျာ။

ဖင်ကြီးကို နောက်ကုန်းလာပြီးလီးနဲ့ ပွတ်သပ်တယ်။ကျုပ်မှာသမီးရဲ့ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ပွတ်သပ်ရင်းဖီးတက်နေတာပေါ့ဗျာ။

" ဒီလောက်ပဲ အဖေရာ" 

" ဟာ သမီးကလည်းအခုမှဖီးလာနေတုန်းရှိသေးတယ်" 

" ခိ..ခိ..အဖေကိုတန်းလန်းကြီးပစ်ထားချင်လို့ကဲပါအဖေရယ်ထမင်းစားလိုက်နော်ပြီးရင်ပြုစုပေးမယ်"

ကျုပ်လည်းထမင်းကိုမြန်မြန်စားလိုက်တယ်။သားမက်ကနေ့ခင်းမှာအလုပ်သွားတတ်တာမို့အိမ်မှာမရှိဘူး။ထမင်းစားပြီးနာရီဝက်လောက်နေတော့သမီးကအိမ်ပေါ်ကနေလှမ်းခေါ်တယ်။ကျုပ်လည်းအိမ်ပေါ်တက်သွားရတာပေါ့။

" ဒီလောက်ပူတာကိုသမီးရယ်" 

" မတတ်နိုင်ဘူ..းလုံခြုံတဲ့နေရာဆိုလို့ဒီနေရာပဲရှိတာ အဖေက..အိပ်လိုက်" 

" ဘာလုပ်မလို့လဲ" 

" အဖေက အသက်ရပြီဆိုတော့ ဒီတိုင်းပဲနေတော့ သမီးအဖေကိုပြုစုပေးမလို့"

ကျုပ်ကြမ်းပေါ်လှဲလိုက်ပါတယ်။

သမီးကကျုပ်ခြေရင်းမှာ မတ်တတ်ရပ်ပြီးအင်္ကျီတွေ ချွတ်နေပါတယ်။နို့လုံးညိုညိုကြီးတွေနဲ့နို့သီးခေါင်းမဲမဲကိုမြင်လိုက်ရတော့ကျုပ်လီးက အလိုလိုတောင်လာပါတယ်။

အင်္ကျီကို ဘေးလွှင့်ပစ်လိုက်ပြီးထဘီကို ဖြေးဖြေးချင်းချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။လက်ခလယ်ကိုပါးစပ်နဲ့စုပ်ကာစောက်စေ့ကိုချေနေပါသည်။ကျုပ်လည်းထပြီးအင်္ကျီချွတ်ကာပြန်လှဲလိုက်သည်။

သမီးကကျုပ်ဘေးလာထိုင်ပြီးပုဆိုးပေါ်ကနေလီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ညင်သာစွာပွတ်သပ်နေပါသည်။ ကျုပ်လဲသမီးရဲ့ဖင်ကိုပြန်ပွတ်ပေးနေပါသည်။ပုဆိုးကိုအောက်လျှောချလိုက်တော့လီးကဆက်ကနဲ့ထောင်ထွက်လာပါသည်။

" ဟယ် အဖေလီးကြီးက လည်းအသက်ကြီးတာတောင် အစွယ်ထနေတုန်းပဲ" 

" အဲဒါ..လပေါင်းများစွာချုပ်တည်းထားခဲ့လို့ပေါ့"

သမီးက ဘာမှမပြောဘဲ လီးပေါ်ကို တံတွေးထွေးချကာလီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီးဂွင်းထုပေးနေသည်။လီးထိပ်ကအရည်ကြည်လေးထွက်လာတော့လီးကပြောင်ပြီးချောလာသည်။ဒီတော့မှသမီးက

" သမီး တက်ဆောင့်တော့မယ်နော် ...အဖေလီးက တုတ်လိုက်တာ"

သမီးက ကျုပ်ကိုခွကာ စောက်ပတ်နဲ့လီးတေ့၍ထိုင်ချလိုက်ပါသည်။

" ဘွတ်..ဘလွတ်..အား..အား..ဗလစ်..ဘွတ်..ဘွတ်..အား.."

သမီးက ကျုပ်လက်နှစ်ချောင်းကိုယူကာနို့ပေါ်တင်ပေးသဖြင့် ကျုပ်လည်းနို့နှစ်လုံးကိုဆွဲကုပ်နေသည်။သမီးကတော့အရှိန်မပြတ်ဆောင့်နေသည်။ကျုပ်ကတော့ စောက်ပတ်နဲ့ကင်းကွာနေတာ ကြာလို့လားမသိ။အောက်ကငြိမ်ခံနေရတာကို ပင်ကောင်းနေလှပြီ။

သမီးရဲ့စောက်ဖုတ်ကပဲသေးလို့လား၊ကျုပ်လီးကပဲကြီးလို့လား၊သားမက်ကများလီးသေးလို့ လားမသိကျပ်နေပြီးပူနွေးကာကောင်းလွန်းလှသည်။

" ဗလစ်..ဘွတ်..

ဘွတ်..အား...အား...အား...ဘွတ်..ဘလွတ်..အား...အား...အင်း"

" အဖေ့လီးနဲ့ သမီးယောက်ျားလီးဘယ်လီးပိုကြီးလဲ" 

" အား...အား...သိပ်မကွာပါဘူးအဖေ့လီးကနဲနဲပိုတုတ်ရုံပါ..အား...အား... "

သမီးက လီးကို အရင်းထိသွင်းလိုက်ပြီးကျုပ်ရင်ဘတ်ပေါ်လက်ထောက်ကာ အချက် ၁၀၀လောက် မွှေနေပါသည်။

" အား...အား...ကောင်းသာအဖေရယ်...အား...အား."

ကျုပ်ပေါ်ကိုမှောက်ချလိုက်ပါတယ်။ကျုပ်လည်းဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုဖြဲကာ အောက်ကနေပင့်လိုးပါတယ်။

" ဖုတ်..ဖုတ်..ဘွတ်.ဘွတ်...အား. 

၁ နာရီခန့်လောက်ကြာတော့

" အား...ဗလစ်...အား..ဖုတ်...ဖုတ်...အား...အား..." 

" အား........"

သံရှည်ဆွဲညည်းကာ လီးကိုနုတ်လိုက်တော့သုတ်ရည်တွေပူကနေလီး တလျှောက်စီးကျသွားပါသည်။ ကျုပ်သမီးရဲ့ကျောပြင်ကိုဖတ်ကာမှေးနေပါသည်။ ပြီးမှ

" အဖေ နောက်တချီထပ်လိုးရအောင်" 

" သမီး သဘောလေ အဖေကတော့ မငြင်းပါဘူး"

နောက်တချီ လိုးရန်ပြင်ဆင် လိုက်တော့သည်။

နွေအခါနေပူပူထဲမှာ ချွေးပြိုက်ပြိုက်ကျအောင်လိုးနေကြသူမှာ အိမ်ထောင်သည်မယားပါသမီးနဲ့ နှစ်ခုလပ်အဖေတို့ဖြစ်ကြသည်။


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ထပ်တိုး တွယ်ငင် ကြိုးတမျှင် (စ/ဆုံး)

ထပ်တိုး တွယ်ငင် ကြိုးတမျှင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မောင်ခြိမ့်

( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်)

ဖြစ်ရပ်မှန် ဇတ်လမ်းလေးအား အမည် နေရပ်ဒေသများ လွဲ၍ စာဖတ်သူ အဆင်ပြေရန် ခံစားတင်ပြထားသည်။

ဒေါက်တာ နွေးနွေးလှိုင်

[M.B.B.S, M.Med. Sc (Surgery)]

ခွဲစိတ်အထူးကုဆရာဝန်
*******************************

ဆေးရုံကြီး အပြင်ဘက် မှန်ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ကို လှမ်းကြည့်မိတော့ ကျေးငှက်သံလေးတွေနဲ့ အစိမ်းရောင် သစ်ပင်ကြီးများကြောင့် ဘဝ အမောတွေကို ခဏတာ မေ့ပျောက်သွားစေတာပဲလေ။ မနက် ၈ နာရီ ကျော်ကျော်လေးပဲ ရှိသေးတာပါ။

ညက ဆိုင်ကယ် အက်ဆီးဒင့်ဖြစ်တဲ့ လူနှစ်ယောက် ရောက်လာတော့ ၂ ယောက်လုံး နွေးကိုယ်တိုင် ရရှိလာတဲ့ ဒဏ်ရာတွေကို ချုပ်ပေးရတယ်။ တစ်ယောက်က လက်မောင်းနှစ်ဖက် နဂါးပုံ တက်တူးတွေနဲ့ အသက်က ၂ဝ ကျော်လောက်ပဲ ရှိမှာ။ မျက်နှာနုနု ချောချောလေးကို နားကွင်းတွေရော မျက်ခုံးပေါ်ပါ အကွင်းလေးတွေ ဖောက်ဆွဲထားတော့ ရုတ်တရက်ဆို အကြည့်ရ ဆိုးနေတာပေါ့။ အရိုးခေါင်းတွေပါတဲ့ တီးရှပ် အနက်ရယ်၊ လည်ပင်းက စတီးဆွဲကြိုး ပြောင်ပြောင်လက်လက်ကြီးရယ်၊ လက်ကောက်ဝတ်က အနက်ရောင် သရေပြားပေါ်မှာ ကြယ်ပုံစံ ဖန်စီပုံတွေ၊ အိုးးးး မျက်လုံးထဲ ရှုပ်ယှက်ခတ်နေတာပဲ။

ပေါင်လယ်မှာ ၄ လက်မ လောက် ဘယ်လိုခိုက်မိတာလဲတော့ မသိဘူး။ ၄ လက်မလောက် ပြဲသွားတာ ဒဏ်ရာကနက်တော့ သွေးတအား ထွက်နေတာပေါ့။ ထိုင်ခုံ အပုလေးပေါ် ထိုင်ခိုင်းရင်း ဒူးဖုံး ဘောင်းဘီ အပွလေးကို ပေါင်ရင်းထိ လှန်တင်ပြီး ချုပ်ပေးတော့ သူတော့ မသိဘူး နွေး တော့ ရင်တွေ ခုန်နေရသေးတယ်။ ချုပ်ပေးတဲ့ ဘယ်ဘက်ပေါင်ရင်းနားက ပန်းနုရောင် ဒစ်ကြီးက ဘောင်းဘီ အဟလေးကနေ ထွက်နေတာ။

“ မမနွေး … မအိပ်သေးတာလား … နိုးနေတာလား”

ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကို နားနေခန်းထဲ ထိုင်တွေးနေတုန်း တံခါးခေါက်သံနဲ့အတူ မအိ ဝင်လာပါရော။

“ အော် … မအိ … လာလာ … အိပ်ပါတယ် … အခုပဲ နိုးတာ ”

“ မုန့်ဝယ်ပေးရမလား … သမီး သွားဝယ်ပေးမယ် ”

“ နေပါစေတော့ မအိရယ် … အိမ်ရောက်မှ စားတော့မယ် ”

မအိဆိုတာ နစ်(စ်)မလေး တစ်ယောက်ပါ။ အသားညိုညို လုံးလုံးလေးနဲ့ မျက်နှာလေးက အမြဲပြုံးနေလို့ ဆေးရုံက ဆရာဝန်းတိုင်းက ချစ်ကြတယ်။

“ အံမယ် … မမနွေးက … ဦးစိုး ခရီးထွက်နေတာဆို … ဒီမှာပဲ … နေလေ …။ ညကြမှ ပြန်ပေါ့ …။ ဘာလဲ ဒီမှာဆို လွမ်းနေတာ သိမှာစိုးတာလား ”

မအိက ပြုံးစိစိလေးနဲ့ နွေးကို စနေတာပါ။ နွေးထက် ၁ဝ နှစ်ကျော်လောက် ငယ်ပေမယ့် မမနွေးလို့ ခေါ်ပြီး ညီအစ်မတွေလို ဆက်ဆံကြတယ်။ နွေးအသက်က ၃၄ ထဲမှာ၊ မအိအသက်က ၂ဝ ကျော်လေးရယ်။ နွေးခင်ပွန်း ကိုကြီးစိုးမြင့် အသက်က ၄၇ နှစ်ဆိုတော့ မအိက ဦးတပ်ခေါ်တာပါ။ ကိုကြီး အလုပ်နားရက်တွေ ဆေးရုံလာကြိုရင်း မအိတို့နဲ့ ရင်းနှီးနေတာပေါ့။

“ မယ့်လေးတော် … ရှင်တို့ လင်ယူမှ အဲဒီခံစားချက် … သိမယ် … ခိခိ ”

မအိ ပြောပြီးတာနဲ့ အခန်းထဲက ဘေစင်လေးနား လျှောက်သွားပြီး နွေးလည်း ညက Operation
လုပ်ပေးထားလို့ လက်တွေကို ပိုးသတ်ဆေးနဲ့ ဆေးကြောသန့်စင်နေတာ။ နွေးအကျင့်က အိမ်ပြန်ခါနီး အမြဲတမ်း လက်ဆေးပစ်တာ အကျင့်ဖြစ်နေပါပြီ။ လက်ဆေးနေတုန်း မအိက နောက်ကနေ ခါးဖက်ပြီး နွေးဖင်သားစိုင်တွေကို သူ့ပေါင်ဂွလေးနဲ့ ဖိပွတ်နေတာ။

“ ဟိတ် … အချိန်ပြည့်နော် … ခ်ခ် ”

မအိက ဇွတ်ပဲ နွေးဖင်ကြီးကို အနီးကပ်မြင်ရင် အူယားတယ်ဆိုပြီး လူရှင်းပြီဆို အမြဲ ပွတ်သပ်နေတတ်တာ။ ဆေးဘီဒိုလေး နောက် နံရံလေး ကပ်လိုက်ရတယ်။ အပြင်က တစ်ယောက်ယောက် ဝင်လာရင် ရုတ်တရက် မမြင်အောင် ကပ်ပေးရတာပေါ့။ မအိက ကလေးတစ်ယောက်လို နွေးနို့အုံလေးကို ညှစ်လိုက် ဖင်တွေ ညှစ်လိုက်နဲ့ အားရအောင် ပွတ်သပ် ညှစ်ချေပြီးမှ လူချင်းခွာလိုက်တော့တယ်။

“ မမနွေး … အခန်းသော့ သမီးပဲ သိမ်းထားလိုက်မယ်နော် ”

“ အင်းပါ … နွေးလည်း ညကြ … စောစော ပြန်ထွက်ခဲ့မှာ ”

နွေး ဆေးရုံကနေ အိမ်အပြန် စားနေကြ ခေါက်ဆွဲဆိုင်က ရှမ်းခေါက်ဆွဲ ဝင်ဝယ်ခဲ့သေးတယ်။ အိမ်ရောက်တာနဲ့ နွေးခင်ပွန်း ကိုကြီးစိုးမြင့်ဆီ ဖုန်းဆက်သေးတယ်။ နောက် ၃ ရက်နေမှ ရောက်မယ် ပြောနေတာ။ ခင်ပွန်းနဲ့ ပြောပြီး ရေချိုးဖို့ နွေး အဝတ်တွေ ချွတ်ချပြီး ထမိန်ရင်လျားနေတုန်း ဖုန်းသံလေး မြည်လာတော့ ဖွင့်ကြည့်မိတာပေါ့။

“ ဟယ်လို … နွေး အဆင်ပြေရဲ့လား ”

“ ဟယ် … ဆရာ … မတွေ့တာကြာပြီ ……ပြေပါတယ် ဆရာရယ် ”

“ အေးအေး … ဆရာလည်း ဒီမြို့လေး ခဏပြန်လာတာ … ရောက်တာနဲ့ ညည်းကိုသတိရလို့ … လှမ်းဆက်လိုက်တာ ”

“ ဟုတ်ဆရာ … နွေးလည်း … အခုမှ ဆေးရုံက ပြန်ရောက်တာ … ရေချိုးမလို့ ”

နွေး ရေချိုးမယ် ပြောတော့ ဆရာဦးနိုင်မော် စကားသံ ခဏငြိမ်ကြသွားတယ်။ အခုတိုက်နယ်ဆေးရုံ
လေးက နွေးထက် အရင်တာဝန်ကျတဲ့ နွေးဆရာပေါ့။ ဆရာဦးနိုင်မော် ပင်စင်ယူသွားလို့ နွေးက ယာယီ တာဝန်ထမ်းဆောင်ရင် နောက်ကျ ခွဲစိတ် ဆရာဝန်အနေနဲ့ တာဝန်ကျလာတော့တာ။

“ ဆရာပြောတာ … ပြန်လည်းမပြောဘူး နွေး ”

“ ရှင် … ဆရာ ”

“ ညနေကြ … ဆရာ လာခေါ်မယ် …။ မတွေ့တာကြလို့ … စားရင်း သောက်ရင်း စကားပြောရအောင် ”

“ ဟုတ် … ဆရာ … နွေး စောင့်နေပါ့မယ် ”

နွေးလည်း ရေချိုးပြီးတာနဲ့ ဝယ်လာတဲ့ ရှမ်းခေါက်ဆွဲစားရင်း ဆရာဦးနိုင်မော်နဲ့ ဆေးရုံမှာ စပြီး ဆုံတဲ့အကြောင်းလေး စဉ်းစားနေမိတော့တယ်။

—————————————-

နွေး ဆေးရုံရောက်ခါစ ဆေးရုံအထူးကုဆောင်ရဲ့ ဝရန်တာလက်ရမ်းပေါ် မှီရပ်ရင်း တခြားဆရာဝန်တွေ စောင့်နေမိတာ။ မိတ်ဆက်ပွဲ လုပ်ပေးမလို့ ပြောထားလို့လေ။

“ ဟိတ် ကလေးမ … နွေးနွေးလှိုင် ထင်တယ် ”

နွေး လက်ကနာရီလေး ငုံ့ကြည့်နေတုန်း ရုတ်တရက် အသံထွက်လာလို့ အသံလာတဲ့ဆီ ကြည့်လိုက်တော့ ကုတ်အင်္ကျီ နက်ပြာလေးနဲ့ ဘက်ဘီဘောင်းဘီနက်ပြာ ဝမ်းဆက် ဝတ်ထားတဲ့ လူကြီးတစ်ယောက်။

“ ဟုတ်ကဲ့ရှင့် ”

“ လာလာ … အထဲဝင်ရအောင် …။ ဒီလို ဝရိယ ရှိရင်တော့ ဒီဆေးရုံအတွက် … အားကိုးရမှာပါ ”

“ ဟုတ်ဆရာ … နွေးက အခုမှ စရောက်တဲ့ … အသစ်ဆိုတော့ … ကြိုရောက်နေတာပါ ”

မျက်နှာ ခန့်ခန့်ငြားငြားနဲ့ စကားပြောရင် တဖက်သားအပေါ် လွမ်းမိုးမှုရှိတဲ့သူလို့ နွေး ကောက်ချက် ချနေမိတယ်။ ဆရာဝန် တစ်ယောက်မှန်း သိပေမယ့် အဲ့အချိန် ဒီတိုက်နယ်ဆေးရုံရဲ့ အထူးကု ဆရာဝန်ကြီးဆိုတာ မသိသေးဘူး။ ရိုးရိုး ဆရာဝန်မှတ်ပြီး စကားပြောနေခဲ့တာ။ ထူခြားတာက ဆရာဦးနိုင်မော်နဲ့ နွေးတို့ ခဏလေးနဲ့ ရင်းနှီးသွားကြတယ်။ ဒါကလည်း ဆရာဦးနိုင်မော်ရဲ့ အရည်ချင်းတစ်ခုပါ။ တဖက်လူရဲ့ စိတ်ကို နားလည်ပြီး အလိုက်သင့် ပြန်ပြောပေးနိုင်တဲ့ ပါရမီရှင်ပေါ့။

တဖြည်းဖြည်း အခန်းလေးထဲ ဆရာဝန်တွေ ဆရာဝန်မတွေ လူစုံတော့မှ ဆရာဦးနိုင်မော်က သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်ရင်း နွေးနဲ့ တခြားဆရာဝန်တွေကို မိတ်ဆက်ပေးတာ။ အဲကြမှ နွေးလည်း မျက်လုံးပြူးသွားရတာပေါ့။ ခွဲစိတ်တဲ့ဘက်မှာ ဒီတိုက်နယ်လေးသာမက နွေးအရင် တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့တဲ့ နွေးတို့ မြို့လေးထိ ဆရာ့ဂုဏ်သတင်းက မွှေးပျံ့နေတယ်။ နွေး ရောက်ပြီး ၆ လ အကြာမှာပဲ ဆရာက ပင်စင်ယူသွားတာပါ။ ပင်စင်သာ ယူသွားတာ နွေးခင်ပွန်းနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းလောက်ကို နုပျိုနေတုန်း။ အဲဒီ ၆ လ အတွင်း နွေး ရင်ခုန်ရတဲ့ အချိန်တွေ သတိရတိုင်း စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ အေးကနဲ့ ခံစားမိတုန်းပဲ။

ဆေးရုံရောက်ပြီး သိပ်မကြာဘူး အိသူဇာဆိုတဲ့ နစ်(စ်)လေးနဲ့ ရင်းနှီးမြန်ခဲ့တယ်။ ဆေးရုံတစ်ခုလုံးက ချစ်ကြပုံပါ။ ကလေးမလေးက အသက်ငယ်ပေမယ့် သွက်သွက်လက်လက်နဲ့ ခိုင်းတာမှန်သမျှ မငြီးမငြူ လုပ်ပေးတော့ အကုန်လုံးက ချစ်ခင်နေကြတာပေါ့။ အများခေါ်သလို မအိလို့ပဲ နွေးလည်း ခေါ်နေမိတယ်။ မအိက စကားပေါသလောက် နွေးမရောက်ခင်က ဒီဆေးရုံအကြောင်းတွေ ပြောပြတာ ဟုတ်သည်ရှိ မဟုတ်သည်ရှိ စိတ်ဝင်စားဖို့တော့ အကောင်းသားပဲ။ သရဲဆိုလား နာနာဘာဝ ဆိုလားပဲ နွေးက သိပ်မယုံပေမယ့် သူပြောပြနေပုံက တကယ့် စိတ်ဝင်စားစရာတွေ။ နောက်ကြမှ ဆရာဦးနိုင်မော်နဲ့ ရင်နှီးသွားရတာ။

မှတ်မှတ်ရရ နွေး ဆေးရုံမှာ တာဝန်ကျပြီး ၂ လ အကြာလောက်ပဲ။ အရေးပေါ် လူနာတစ်ယောက် အက်ဆီးဒင့် ဖြစ်ပြီး သတိလစ်ရောက်လာတော့ နွေးတို့ အသက်ကယ်ဖို့ ကြိုးစားတုန်း သတိတစ်ချက် လည်လာပြီး နွေးမျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ရင်း ဆုံးသွားရှာတယ်။ တီးရှပ်အင်္ကျီ အဖြူလေးရော အောက်က ဘောင်းဘီတို အနက်လေးရော ပွန်းရာ ပဲ့ရာတွေနဲ့ စုပ်ပြတ်သတ်နေတာ။ ခေါင်းက ဦးခွံ နည်းနည်းလှန်ပြီး သွေးထွက်နေတာ အများကြီးပဲ။ နွေးလည်း စိတ်မကောင်းပေမယ့် ဘာမှ မတတ်နိုင်ခဲ့ဘူး။

ည ၂ နာရီ Operation တစ်ခု ထပ်ဝင်ရမှာမို့ နာရီကြည့်တော့ ၁၂ မတ်တင်းပဲရှိသေး အချိန်လိုသေးတာနဲ့ မအိနဲ့ စကားပြောရင်း အချိန်ဖြုန်းဖို့ စဉ်းစားမိတယ်။ အရေးပေါ်ခန်းက ထွက်ပြီး လာနေကြအတိုင်း မလျှောက်ပဲ မြောက်ဘက်ကွေ့ပြီး အရှေ့ဘက် လျှောက်လာတော့ ရုတ်တရက် နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာတဲ့ ဆေးနံ့ပြင်းပြင်းကြောင့် နွေး အသက်အောင့် ထားလိုက်ရတာပေါ့။ မအိတို့ နစ်(စ်)တွေရဲ့ နားနေခန်းထဲ ရောက်ဖို့က ကုသဆောင် ၃ ခုလောက် ဖြတ်လျှောက်ရဦးမှာ။ အနံ့ ထွက်လာတဲ့ဘက် အသာလေး ငှဲ့ကြည့်တော့ လန့်သွားရောပဲ။

“ ဝှီးးးး … ဖလပ် … ဖလပ် … ဖလပ် … ဂစ်ဂစ် ”

“ ဟဲ့ … အမလေး ဘုရား ဘုရား ”

ရုတ်တရက် အတောင်ခတ်သံနဲ့ ညဉ့်ငှက်တစ်ကောင်ရဲ့ အော်သံက ချက်ခြင်း ထွက်ပေါ်လာတော့ နွေး လန့်ပြီး အော်မိတာပေါ့။ ကုသဆောင်တစ်ခုရဲ့ ထောင့်ချိုးကို ရောက်တော့ အပြင် ဆေးဝယ်ထွက်တဲ့ လူနာစောင့် တစ်ယောက်ကို တွေ့လို့ စိတ်အေးသွားမိတယ်။ အဲ့အချိန် ဖျတ်ကနဲ့ မီးကလည်းပျက် ဆေးနံ့စူးစူးကြီးက နွေးနောက် ကပ်ပါနေတုန်းပဲ။ မအိတို့ နစ်(စ်)တွေရဲ့ နားနေခန်း မြင်နေရပြီ ကြားထဲ ကုသဆောင် တစ်ခုပဲ ကျန်တော့တာ။

“ ရှပ် ရှပ် … ရှပ် ရှပ် ရှပ် ”

အနံ့ဆိုးက ပိုပြင်းလာပြီး ခြေသံတွေပါ ကြားလိုက်ရတော့ နွေး ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်း ထလာနေပြီ။

“ ရှပ် ရှပ် ရှပ် … ရှပ် ရှပ် ”

ခြေသံတွေ အနားကပ်လာလို့ နောက်လှည့်အကြည့် အံဩမှင်သက်ပြီး နောက်ကို ခြေလှမ်း သုံးလေး လှမ်း ဆုတ်မိလိုက်တာ။

“ အမလေး … ဆရာရယ် … အသံမပေးပဲနဲ့ရှင် … ဟူးးးးးး ”

ဖြစ်ချင်တော့ နွေးနောက်ကိုအဆုတ်၊ ဟန်ချက်ပျက်ပြီး ထမိန်အောက်နားစက နွေးဖိနပ်နဲ့ ချိတ်ဖိမိတော့ ထမိန်ကျွတ်ကျသွာတယ်။ လှမ်းဖမ်းတော့ နွေးပေါင်လယ်လောက်မှာ ထမိန်အနားစကို ဆွဲမိတာပဲ။ အမြန်ပြန်ဝတ်လိုက်ပေမယ့် ဆရာဦးနိုင်မော်ရဲ့ မျက်လုံးတွေက နွေးပေါင်ဂွထဲ ရောက်နေတာပေါ့။ ဆရာ ဦးနိုင်မော်လည်း Operation တစ်ခုပြီးလို့ ပြန်နားတာနေမယ်။

“ ခိခိ … ဆရာ ထွက်လာတော့ ညည်းက … ညည်းအခန်းပြန်တာ … ပြန်နေကြအတိုင်း မပြန်ပဲ … အနောက်ထဲ ချိုးကွေ့ပြန်လို့ … ဆရာ လိုက်ကြည့်နေတာပါ ”

“ နွေးက … ည ၂ နာရီ Operation တစ်ခု ထပ်ဝင်ရမှာမို့ … မအိကို ဝင်ခေါ်ပြီး စကားပြောရင်း … အချိန် ဖြုန်းမလို့ပါ … ဆရာရယ် … အဟင်း ဟင်း ”

နွေးလည်း ဆရာရှေ့ ရှက်ရှက်နဲ့ ထမိန်ကို ဖြစ်သလို ဝတ်ရင်း ခေါင်းငုံ့ နေမိတာပေါ့။ ဖြည်းဖြည်းချင်း မျက်လုံးလှန်ကြည့်တော့ အံ့သြနေမိပြန်ရော။ အဲ့အချိန် ဆရာဦးနိုင်မော်က နွေး နောက်ကျောဘက် တောင်ဘက်ဒေါင့်က လူနာထိုင်ခုံအရှည်တွေ ဆင့်ထားတဲ့ဘက် အကြည့်ရွှေ့ပြီး စကားလှမ်းပြောနေတာ။

“ ဘယ်သူလဲ … အောက်ဆင်းစမ်း … ဟာ … မင်း မင်း … လူနာတစ်ယောက် မဟုတ်လား ”

ဆရာက အော်ပြောနေပေမယ့် အဲဒီလူနာက မကြားလို့နေမှာ ပြန်ဖြေသံ မကြားရဘူး။ နွေးလည်း နောက်လှည့်ပြီး ဆရာကြည့်တဲ့ နေရာကို ကြည့်လိုက်တော့ ခုံတွေပဲ မြင်ရတာမို့ ဆရာ့မျက်နှာကို သေချာ ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်။ ဆရာက နွေးကို မေးဆတ်ပြရင်း ခုံတွေဘက် ပြန်ကြည့်နေတော့ နွေးလည်း ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်သွားတာပေါ့။

“ ဆရာ … ဘယ်လူနာကို ပြောနေတာလဲ ”

“ ဟာ … ဟိုမယ်လေ … အင်္ကျီအဖြူ ဘောင်းဘီတို အနက်လေးနဲ့ … ခေါင်းမှာလည်း သွေးတွေ အများကြီး ”

ဆရာ့ စကားကြောင့် နွေးတကိုယ်လုံး ဖြန်းကနဲ့ ကြက်သီးမွှေးတွေ ထပြီး လန့်သွားမိတယ်။

“ ဟမ် … နွေးနွေးလှိုင် … ညည်းက ဘာဖြစ်နေတာတုန်း …။ ညည်းပြောနေတာနဲ့ … ခုံပေါ်က လူနာ ဆင်းပြေးပြီနေမှာ။ ပျောက်သွားပြီ ”

ဆရာက ခုံတွေဘက် ကြည့်ပြောလိုက် နွေးဘက် ကြည့်ပြောလိုက်ပဲ။

“ ဟို ဟို …… ဘာ ဘာမှ … မဖြစ်ပါဘူး ဆရာ ”

နွေးအသံတွေ သိသိသာသာကို တုန်နေတော့တယ်။ ခုနမှ နွေးကို စိုက်ကြည့်ရင်း အသက်ထွက်သွားတဲ့ ကောင်းလေးရဲ့ အဝတ်စားတွေနဲ့ တူနေပြီး ခေါင်းကလည်း သွေးထွက်နေတယ် ဆိုလို့လေ။ အဲဒီညက ဆရာဦးနိုင်မော်နဲ့ပဲ ည ၂ နာရီ မထိုးခင်အထိ အချိန်ဖြုန်းမိသွားတယ်။ နွေးကြောက်စိတ်တွေနဲ့ ဆရာရဲ့ ပျောက်ဆုံးနေတဲ့ ကာမစိတ်တွေ မမျှော်လင့်ပဲ ဆုံမိကြတော့တာပဲ။

နွေး လက်ပေါ် ဆုံးသွားတဲ့ လူနာရဲ့ သွေးသံရဲရဲ မျက်နှာလေးကို ပြန်မြင်ယောင်ပြီး စိတ်ထဲ လန့်သလိုလို ဖြစ်နေချိန်မှာပဲ နွေးရဲ့ပါးပြင်လေးပေါ် အနမ်းတစ်ခု ကျရောက်လာတယ်။ အပြင်မှာ ဆေးရုံဝင်းတစ်ခုလုံး မီးလင်းထိန်နေပေမယ့် နွေးအခန်းထဲ မီးချောင်းပိတ်ပြီး မီးလုံးလေးပဲ ထွန်းထားလိုက်တာ။ ပြတင်းပေါက် အပြင်က သစ်ပင်တွေ လေတိုက်တိုင်း ယိမ်းနေသလို နွေးကိုယ်လုံးလေးလည်း တွန့်လိမ်နေရပြီလေ။

ဆရာဦးနိုင်မော်က အသက် ၆ဝ ပြည့်ပေမယ့် အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင်ပဲ ကာမစွမ်းအား ရှိနေတုန်းပဲ။ နွေး အိမ်ထောင်သည်မှန်းလည်း သူသိပါတယ်။ သူလည်း အိမ်ထောင်သည် တစ်ယောက်ပါ။ ဆရာဦးနိုင်မော်ရဲ့ အိမ်ကို နွေးခင်ပွန်းနဲ့ ၂ ခါလောက် သွားလည်ဖူးတယ်။ လူချင်း ရင်းနှီးလာတော့လည်း တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် ရင်ဖွင့်ကြတာပဲလေ။

နွေးကလည်း အသက်အရွယ်အရ မိဘသဖွယ် ဆက်ဆံခဲ့တာပါ။ ဆရာက မိန်းမဆုံးတာ ၆ နှစ်ရှိပြီး သား ၂ ယောက်နဲ့ အတူနေတာ။ သူ့သားတွေက နွေးနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းပါပဲ။ နွေးကို ဆေးပညာရပ်တွေနဲ့ လက်တွေ့ကုထုံးတွေ အခွင့်အရေးရသလောက် သေချာသင်ပေးနေရင်း တဖြည်းဖြည်း ဆရာ့ဘက်က ဆက်ဆံရေးက တမျိုးဖြစ်လာတာ နွေးရိပ်မိတာပေါ့။ တခြားဆရာဝန်တွေရှေ့ ဆရာ တပည့် ပုံစံမျိုး ဆက်ဆံတတ်ပြီး နှစ်ယောက်ထဲ ရှိချိန်ဆို နွေးနဲ့ ပွတ်သီးပွတ်သပ် နေချင်တာမျိုး။

နွေးခင်ပွန်းက ဒီမြို့လေး ပြောင်းလာကတည်းက ခရီးထွက်တာ များနေတော့ နွေးလည်း ဆရာရဲ့ အထိအတွေ့လေးတွေမှာ သာယာမိတာ ဝန်ခံပါတယ်။ သားအဖအရွယ်နဲ့ ဆရာ တပည့် အနေထားမို့ ဆေးရုံထဲရော ပတ်ဝန်းကျင်ကပါ မရိပ်မိကြတာ။ အခုလည်း ဆေးရုံက နွေးအခန်းလေးထဲ ခွဲစိတ်ခန်း မဝင်ခင်လေး မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေအထားနဲ့ နွေးက ဘီဒိုကွယ်ပြီး နံရံကပ်ပေးထားတယ်။ နွေးပေါင်ကြားထဲ ဆရာက ဒူးထောက်လျက် အနေအထားနဲ့ မျက်နှာအပ်ပြီး အတွင်းခံ အပြင်ဘက်ကနေ နွေးဟာလေးကို ယက်ပေးနေတာ။ နွေး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ပေါင်ဂွထဲ နစ်ဝင်နေတာပေါ့။

ဆရာက လျှာအပြားလိုက်ကြီးနဲ့ ဖိယက်ပေးနေတော့ တံတွေးရော အရည်ကြည်လေးတွေရော ဘောင်ဘီးစကို ကပ်ပြီး နွေဟာလေး သိသိသာကို ဖောင်းကြွလာပြီ။ နွေး အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး မျက်လုံးလေး မိတ်ထားလိုက်တယ်။ အယက်ခံနေရတာက သွေးသားထဲ တဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ ခံစားမှုက ဘာနဲ့မှ မတူအောင် အရသာတွေ့နေမိတာ။ ပေါင်ကို မသိမသာ ဖြဲပေးရင်း အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာလို့ ပေါင်ကြားထဲ ဆရာ့ခေါင်းကို ဆွဲပြီး ကပ်ထားမိတယ်။

တကယ်ပါ နွေး ခင်ပွန်းနဲ့ ဆက်ဆံတာထက်ကို ခံစားမှုက တအားကောင်းနေတာလေ။ နွေး ခင်ပွန်း ကိုကြီးစိုးမြင့်နဲ့က ဆက်ဆံခါနီး ခဏတဖြုတ် ပါးစပ်ချင်းနမ်းပြီး ထမိန်ကို ဆီးခုံးထိပဲ လှန်ပေးရင်း ဆက်ဆံလာတာ။ နွေး အိမ်ထောင် သက်တမ်းတလျှောက် ဒီလိုအရသာမျိုး တစ်ခါမှ မရခဲ့ဖူးဘူး။ နွေးကိုယ်တိုင် ချထားတဲ့ စည်းမို့ အခုချိန် ပြင်ဖို့ကလည်း အခက်တွေ့နေမိပြီ။ ဆရာ့ကို အတွင်းခံ အပြင်ကနေပဲ ယက်ခွင့်ပြုထားတာပါ။ ဆရာကလည်း နွေးဆန္ဒအတိုင်း လိုက်နာပြီး ဘောင်းဘီအပြင်ကပဲ ယက်နေရှာတာ။ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးတဲ့ အရသာလေးကို နွေး ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးရုံပဲ တတ်နိုင်တော့တယ်။

အ ကနဲ အံကြိတ်ညည်းရင်း ဘောင်းဘီလေးထဲ နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတယ်။ ပေါင်ခြံထဲ ဘောင်းဘီကြားက စီးကျနေတဲ့ အရည်တွေက စေးကပ်ကပ်နဲ့ ခံစား သိရှိနေတာပေါ့။ နွေး ပြီးသွားတာနဲ့ ထမိန်အောက်နားစကို မထားပေးရတာ။ နွေးပေါင်ဂွ အတွင်းခံထဲက အရည်ရွှဲပြီး ဖောင်းကြွနေတဲ့ နေရာလေးကို ကြည့်ရင်း ဆရာက သူ့ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့်ပြီး ဂွင်းထုနေတော့ နွေး မျက်နှာလေး လွဲထားမိတယ်။ ၃ မိနစ်လောက်ကြာမှ ဆရာ့ဆီက တအအ တရှီးရှီး ညည်းသံလေး ထွက်လာပြီး ဆရာလည်း အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားတာပေါ့။

ဆရာ ပင်စင်ယူသွားတဲ့အထိ နွေးနဲ့ ဆရာတို့ ၅ ကြိမ်လောက် ဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ အဆုံးထိ မရောက်ခဲ့ကြပါဘူး။ ဆရာ့ဟာကိုတောင် နွေး ရဲရဲမကြည့်ဖူးဘူး။ နွေးဟာကိုလည်း ဘောင်းဘီ အပြင်ကနေပဲ ဆရာက ကြည့်ခွင့်ရတာပါ။

——————————————

ဆရာ ပင်စင်ယူသွားပြီး ၅ လ အကြာမှ ဒီမြို့လေးကို ပြန်ရောက်လာရင်း ညနေ တွေ့ဖို့ ချိန်းတော့ နွေး ရင်ခုန်နေမိတာပေါ့။ စားလက်စ ရှမ်းခေါက်ဆွဲကို လက်စသတ်ပြီး အခန်းထဲ မှေးနေလိုက်တာ။ အိပ်လို့ မရတော့ပါဘူး။ အတိတ်က ပုံရိပ်တွေ မြင်ယောင်လာတာနဲ့ နွေး အောက်ပိုင်းက တဆစ်ဆစ်နဲ့ပါပဲ။ ညနေ မြန်မြန်ရောက်ချင်မိတာတော့ နွေး ဝန်ခံပါတယ်ရှင်။

အိပ်ယာထဲ လူးလိမ့်ရင်း ဘယ်ချိန် အိပ်ပျော်သွားလည်း မသိဘူး။ ညနေ ၄ နာရီလောက် နိုးလာခဲ့တာ။ ချက်ချင်းထပြီး ရေချိုး အဝတ်စားလဲလိုက်တယ်။ ပြောရမယ်ဆို နွေးခင်ပွန်းနဲ့ ပထမဆုံး အကြိမ် စတွေ့တဲ့ ခံစားမှုမျိုးပဲ။ လူကြီးချင်း သဘောတူပြီး နွေးနဲ့ နွေးခင်ပွန်း စတွေ့တဲအချိန် အဝတ်စားရွေးရင်း ခေါင်းတွေ မူးလာသလိုမျိုး ခ်ခ် ခ်ခ်။ အခုလည်း နွေးတို့လင်မယား အိပ်ခန်းထဲ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့ ဘော်လီအနက်လေးနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ အနက်လေးပဲ ဝတ်ထားပြီး အင်္ကျီကို တစ်ထည်ချင်း နွေးခန္ဓာကိုယ်မှာ ကပ်ကြည့်နေတာ။

အင်္ကျီကြိုက်တော့လည်း ထမိန်က အဆင်မပြေ။ ကုတင်ပေါ် ပစ်တင်လိုက် ဘီဒိုဖွင့်ပြီး နောက်တစ်ထည် ယူကြည့်လိုက်ပဲ။ နွေး နို့အုံဖွေးဖွေးနှစ်ဖက်က တချို့ အိမ်ထောင်သည်တွေလို တွဲကျမနေဘူး။ ဘော်လီ ခပ်တင်းတင်းလေးထဲ နို့အုံ အပေါ်ခြမ်းလေးက ရုန်းထွက်နေတာ။ ပေါက်တန်နှစ်ဖက်ကြားက နွေးအတွင်းခံလေးကလည်း အပျော့သားအပါးလေးမို့ အမွှေးရေးရေးလေးတွေ သေချာကြည့်ရင် မြင်နေရတယ်။ နောက်ဆုံးကြ ဖက်ဖူးစိမ်း ကိုယ်ကြပ် လက်ပြတ်လေးနဲ့ ထမိန်စကပ်အညိုရောင် ဗျောင်လေးပဲ ရွေးလိုက်တော့တာ။

ညနေကြ ဆရာလာခေါ်တော့ ဆရာ့ကားလေးနဲ့ပဲ လိုက်လာခဲ့တယ်။ စကားတပြောပြောနဲ့ မီးပွိုင် ၂ ခု ကျော်တော့ အရှေ့တည့်တည့် ချိုးမောင်းနေရင်း နွေး ကြိုက်တဲ့ဆိုင်ပြော ဆိုပြီး မေးတော့ နွေးလည်း ဆရာ ကြိုက်တဲ့ဆိုင်သွားလို့ပဲ ပြောလိုက်တာပါ။ ၁ဝ မိနစ်လောက် မောင်းလာရင်း အမြန်လမ်းမကြီးပေါ် ကားလေး မေးတင်လိုက်တယ်။ ကားရှင်းအောင် စောင့်ပြီးမှ တောင်ဘက်ထဲ ကွေ့ပြီး ဆက်မောင်းလာတော့ လမ်းအရှေ့ဘက် ဝင်ခါစ နေလုံးကြီးနဲ့ လယ်ကွင်းတွေ မြင်နေရပြီး လမ်းအနောက်ဘက်က လူနေအိမ်တွေပါ။ အလင်းရောင် မပျောက်သေးပေမယ့် တချို့ ဘီယာဆိုင်တွေ အအေးဆိုင်တွေက ရောင်စုံမီးလေးတွေ ထွန်းထားကြတယ်။

စကားတပြောပြောနဲ့ မောင်းလာရင်း ခြံဝင်း အကျယ်ကြီးနဲ့ ဆိုင်ရှေ့ လှည်းဘီးကြီး ၂ ခု ထောင်ထားတဲ့ ဆိုင်ရှေ့ ရောက်လာပါပြီ။ အတွင်းထဲရောက်တော့ ကားတွေအများကြီး တန်းစီရပ်ထားပြီး ဂိတ်စောင့် ကောင်လေးတစ်ယောက် နွေးတို့ ကားနားလေး ရောက်လာတယ်။ ကားထားဖို့နေရာ ရှင်းပြပြီး လက်ညိုးညွန်ပြနေတာ။ ခြံဝင်းကြီးထဲ မြက်ခင်း အတုလေးတွေနဲ့ စိတ်ကြည်နူးစရာ ပန်းခြံ အသေးလေး လုပ်ထားသေးတယ်။

ကားထားပြီး ဆိုင်တံခါး ဖွင့်ဝင်လိုက်တာနဲ့ နွေး အံ့သြသွားမိတာပဲ။ အရင် နွေးခင်ပွန်းနဲ့ ကလပ်တွေ သွားဖူးပေမယ့် ဒီလောက် ခမ်းနားကြီးကျယ်တဲ့ ဆိုင်မျိုး မရောက်ဖူးဘူး။ အထဲရောက်တာနဲ့ ဧည့်ကြို မိန်းမချောလေးတွေက နွေးတို့ကို ပြုံးပြ နှုတ်ဆက်ရင်း ဘဲဥပုံစားပွဲအဝိုင်း အလွတ်တစ်ခုံမှာ နေရာချပေးနေတာ။ ခုံပေါ်မှာ ဖန်ခွက်အရှည် ၅ လုံးနဲ့ တစ်ရှူးဗူး ၁ ဗူး။ ပြီးတော့ ရှိနိုင်တဲ့ အစားအစာနဲ့ အရက်အမျိုးစားတွေ ဝိုင်အမျိုးစားတွေပါတဲ့ စာအုပ်လေး ချပေးထားတယ်။ ထူးခြားတာက နောက်ဆုံးစာရွက်မှ သော့ပုံလေးနဲ့ သီးသန့်ခန်း အသုံးပြုချင်သူတွေအတွက် ထည့်ပေးထားတာ။

ဆရာက တစ်ရွက်ချင်း လှန်ဖတ်ပြီး အနားရပ်နေတဲ့ ဝိတ်တာလေးကို အရက်နဲ့ ဝိုင်တချို့ မှာလိုက်တယ်။ ဝိတ်တာလေး စာရင်းမှတ်နေတုန်း သီးသန့်ခန်း မေးကြည့်တော့ ဒေါင့်ဆုံးတစ်ခန်းပဲ ကျန်တာ ရှင်းပြနေတာ။ ရတဲ့ အခန်းယူမယ် ပြောတော့ ဧည့်ကြို မိန်းကလေး ၂ ယောက် ရောက်လာပြီး နွေးနဲ့ ဆရာ့ကို သီးသန့်ခန်းထဲ လိုက်ပို့ကြတာပေါ့။ အဲဒီအခန်းရောက်မှ စားစရာတွေ ထပ်မှာရင်း ဧည့်ကြိုးလေးတွေက မှာစရာရှိရင် စားပွဲခုံပေါ်က ခလုပ်လေး နှိပ်ခေါ်ဖို့နဲ့ ဆက်ရှင်ပြည့်လို့ ထပ်ယူချင်ရင် နှိပ်ရမယ့် ခလုပ်လေး ခွဲခြား ရှင်းပြပေးသေးတယ်။

မှာထားတဲ့ အရက်နဲ့ ဝိုင်တွေ စားစရာတွေ ရောက်လာတော့ အခန်းတံခါးက အလိုလို ပြန်ပိတ်သွားပြီး စားရင်း သောက်ရင်း အရင်ကအကြောင်းတွေ ပြန်ပြောတော့ နွေးလည်း စိတ်ပျော်ရွှင်လာတာပေါ့။ အစုံပါပဲ နွေးတို့ သရဲချောက်ခံရတာတွေရော ဆရာ့နှုတ်ဆက်ပွဲည သီချင်းဆိုရင်း မူးပြီး ကကြတာတွေရောပဲ။ တဖြည်းဖြည်း နွေးလည်း ရီဝေဝေ ဖြစ်လာရတယ်။ အိမ်ထောင်ရေးအကြောင်း ပြောဖြစ်တော့ ဆရာက နောက်အိမ်ထောင်မပြုပဲ သားတွေ ချွေးမတွေနဲ့ပဲ အတူနေကြောင်း ပြန်ပြောပြနေတာ။

နွေးလည်း ခင်ပွန်းနဲ့ ခဏတိုင်း ခွဲနေရပေမယ့် အိမ်ထောင်ရေး အဆင်ပြေကြောင်း ပြန်ပြောပြလိုက်ပါတယ်။ အခုလည်း နွေးခင်ပွန်း ခရီးထွက်သွားကြောင်း ပြောတော့ ဆရာ့မျက်လုံးတွေ အရောင်တောင်လာတယ်။ ဘေးတိုက်ထိုင်နေရင်း နွေးရှေ့ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေအထားနဲ့ ငုံ့ပြီး နွေးနှုတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်နေတယ်။ ရုတ်တရက် နွေးလည်း ကြောင်သွားတာပေါ့။

နှုတ်​ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း ​ဆရာ့ လက်​တစ်ဖက်​က နွေးအင်္ကျီပေါ်ကနေ နို့အုံကို ညှစ်နေပြန်ရော။ နို့အုံညှစ်ချေရင်း နွေးလျှာကို မလွတ်တမ်း စုပ်နေတော့ အသက်​ရှူကြပ်ပြီး ​မောလာရတယ်။​ နွေး နှုတ်ခမ်းချင်း ခွာလိုက်တာနဲ့ နွေး ချိုင်းနှစ်​ဖက်​ကနေ ဆွဲမပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထားနဲ့ ခပ်တင်းတင်း ဖက်ပြီး လည်တိုင်တွေကို ဆွဲစုပ်ပြန်ရောပဲ။

“ နွေး … ဆရာ့ကို … အရင် အခွင့်အရေးလေး ပေးဦးနော် …။ အမှန်တော့ နွေးနဲ့ တွေချင်လို့ … ဆရာ ဒီကို ရောက်လာတာပါ ”

ဆရာ့စကားက နွေးရင်ကို သိမ့်ကနဲ့ ခံစားမိစေပါတယ်။ လည်တိုင်ပျောလေး ဆွဲစုပ်နေရာကနေ နွေးရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ချရင်း စကပ်ထမိန် အောက်နားစလေးကို ဆွဲမနေတာ။ ထမိန်က အတွင်းဘက် ဒူးအထက်နားထိ ခွဲထားတာမို့ အနားစကို ပြန်ချရင်း အကွဲနေရာကနေ ဆွဲဖြဲတော့ နွေးပေါင်တန် ဖွေးဖွေးလေး ပေါ်လာတာပေါ့။ အရင်လိုပါပဲ ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေ နမ်းပြီး နွေးဟာလေးကို အတွင်းခံဘောင်းဘီ အပြင်ကပဲ ယက်ပေးနေတယ်။ နွေးစိတ်တွေ ဆေးရုံပေါ်က အခန်းထဲ ပြန်ရောက်သွားသလိုပါပဲ။ မကြာပါဘူး နွေး အရည်တွေ ထွက်ကျလာတာ။ ဒီတစ်ခါ ပေါင်ခြံထဲ စီးကျလာတဲ့ အရည်တွေ လျှာနဲ့ပင့်ယက်ပြီးမှ ထရပ်လိုက်တယ်။

နွေးလည်း ဆရာ ဘာဆက်လုပ်မလဲဆိုတာ သိနေတော့ ပေါင်လယ်ထိ ခွဲထားတဲ့ စကပ်ထမိန်ကို မပြီးဖြဲလိုက်ရင်း နွေးပေါင်ဂွကို ဆရာမြင်အောင် ပြထားလိုက်တယ်။ နွေးနှုတ်ခမ်းကို လာနမ်းလို့ ပြန်နမ်းပေးတော့ ဆရာ့ပါးစပ်က နွေး စောက်ရည် အနံ့လေး ပြန်ရနေတယ်။ နမ်းနေရင်း ဆရာ့ ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့်တော့ အတွင်းခံထဲ ဖောင်းကြွ​နေတဲ့ အရာကြီး မြင်တာနဲ့ နွေး မျက်​နှာ လွဲပစ်လိုက်တာပေါ့။ ခဏလေးပဲ ဆရာလည်း စိတ်တအားကြွနေပုံပါ။ အားကနဲ့ အံကြိတ်သံပေါ်လာလို့ နွေး နောက်ဆုတ်လိုက်ပေမယ့် ထမိန်ပေါ် ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်တွေ ပန်းခံလိုက်ရတယ်။ နွေး ကျောပေးပြီး ခုံပေါ်က တစ်ရှုးတစ်လွှာ ဆွဲယူပြီး ထမိန်ပေါ်က အရည်တွေကို သုတ်ပစ်လိုက်တာပေါ့။

“ ဆောရီး … နွေးရယ် … ဆရာ သတိလွတ်သွားတာပါ …။ ဟိုး အရင်လို … ဘေးကို ပန်းထုတ်ရမှာ … မေ့သွားတယ် ”

“ အင်းပါ … ဆရာရဲ့ … ရပါတယ် ”

ဆရာလည်း ဘောင်းဘီဇစ်ပြန်ပိတ် နွေးလည်း အင်္ကျီကို ပြန်ဆန့်ရင်း စကပ်ထမိန်ကို ဆွဲဆန့်လိုက်တယ်။ ခုံပေါ် ပြန်ထိုင်ပြီး လက်ကျန် အရက်နဲ့ ဝိုင်တွေ ဆက်သောက်ကြတာပေါ့်။ နွေးအတွက် ဝိုင်က ကုန်သွားပေမယ့် ဆရာ့ အရက်တွေက ကျန်နေသေးတယ်။ ဆရာ့ကိုကြည့်တော့လည်း မူးနေတဲ့ပုံမို့ အပြန်ကားမောင်းရင် အန္တရာယ် မဖြစ်အောင် ဆက်မသောက်ဖို့ တားထားလိုက်တယ်။ ရမ္မက်စိတ်က မကျသေးပဲ ပြန်ထလာတော့ ဆရာ့လက်က နွေးပေါင်ကြားတဲ့ ပြန်ရောက်လာရောပဲ။

ဒီတစ်ခါတော့ နွေးကစပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်လိုက်တာပါ။ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက် ဖြဲပေးလိုက်တာနဲ့ နွေးဟာလေးက အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ကျလာတယ်။ ဘောင်းဘီ အပြင်ကနေပဲ ဆရာ့ ညာလက်က လက်ချောင်းတွေ အထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးနေတုန်း လွတ်နေတဲ့ ဘယ်လက်က နွေးလက်တစ်ဖက်ကို ယူပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲ သွင်းလိုက်တယ်။ နွေး လက်ဖဝါးထဲလည်း ဆရာ့ ဟာက အရည်ထွက်ပြီးတာတောင် မပျော့ပဲ မာထင်နေတုန်းပဲ။ညဆရာ့ လက်ချောင်းလေး တစ်ချောင်းက နွေးဟာလေးထဲ ဖိထည့်တော့ ဆစ်ကနဲ့ အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပြီ။ လက်ကလေးက မွှေနေပေမယ့် ဘောင်းဘီခံနေတော့ အတွင်းထဲ လက်တစ်ဆစ်ပဲ ရောက်တယ်။

တဗွိဗွိကနဲ အသံလေး ထွက်လာရင်း နွေးအစိလေး မာထင်ပြီး ထောင်နေတော့တာပဲ။ ဆရာ့ လက်ချောင်းလေး အပေါ်နည်းနည်းရွှေ့လာရင်း ဝိုင်းပြီး ဖိချေပေးတော့ နွေး နေရထိုင်ရ ခက်လာတာပေါ့။ ခါးအောက်ပိုင်း ကျင်တက်လာတယ်။ လက်ချောင်းထိပ်လေးက ဖိချေရင်း အားပြင်းလာလိုက် ပျော့သွားလိုက်နဲ့ အဆက်မပြတ် လုပ်ပေးနေတော့ ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး တစ်ခုခုကို တောင်းတ လာသလိုပါပဲရှင်။

“ တီတီ တီတီ …… တီတီ တီတီ ”

အဲဒီချိန် ဆက်ရှင်ပြည့်သွားလို့ မီးနီလေးလင်းပြီး တတီတီနဲ့ အသံလေး မြည်လာတော့တယ်။ နွေးစိတ်ထဲ အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေရင်း ဆရာ့ဟာကြီးကို ဘောင်းဘီအပြင်ကနေပဲ ခပ်တင်းတင်း တစ်ချက် ညှစ်ပြီး လွတ်ပေးလိုက်ရတာပေါ့။ ဆရာက ထပ်နေမလား မေးပေမယ့် ဆေးရုံ ဂျူတီရှိနေလို့ ပြန်လာခဲ့လိုက်တာပါ။

နွေး အိမ်ရောက်တဲ့အထိ ကလပ်မှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အထိအတွေ့တွေက ကပ်ပါလာတုန်းပဲ။ မီးလုံးတွေ ပြန်ပွင့်လာလို့ နွေးနဲ့ ဆရာနဲ့ ဆက်မကြိုးစားတော့ပဲ ရပ်ပစ်ခဲ့ရတာလေ။ ဆရာ အိမ်ပြန်ပို့ပေးတော့ နွေး သောက်ခဲ့တဲ့ ဝိုင်က အစွမ်းပြတော့တာပေါ့။ ကားထဲက ဆင်းကတည်းက ဆရာ့လက်မောင်းကို ဆွဲထားလိုက်ရတာ။ ခေါင်းတွေ တရိပ်ရိပ် ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နဲ့ မူးလာပြီး ဆရာ့ကို အိမ်သော့ပေး ဖွင့်ခိုင်းရင်း ၂ ယောက်သား ဝင်လာခဲ့ရတော့တယ်။

အလင်းရောင် ပျောက်ကွယ်ပြီး အမှောင်ထု ကြီးစိုးချိန်မို့ အိမ်ထဲ မှောင်မှောင်မဲမဲနဲ့ပါ။ နွေးကတော့ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ် မျက်စိမှိတ်ပြီး လျှောက်လို့ရပေမယ့် ဆရာကတော့ စမ်းတဝါးဝါးနဲ့ပါ။ နွေးတို့ လင်မယားခန်းထဲ ဆရာ့ကို ပါးစပ်က ညွှန်ပြပေးလိုက်ရတယ်။

အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ဆရာ့ကိုပဲ မီးခလုတ် ဖွင့်ခိုင်းရင်း သတိအလွတ်မခံပဲ ဆေးရုံကို ဒီနေ့ ဂျူတီ မလာနိုင်ကြောင်း ဖုန်းဆက်ပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေတစ်ဗူး ယူသောက်လိုက်တယ်။ မီးဖွင့်မထားခဲ့တော့ ရေကလည်း မအေးပြန်ဘူး။ အခန်းထဲ ရောက်ကတည်းက နွေးကိုနွေး အနိုင်နိုင်ထိန်းရင်း လုပ်နေတာတွေကို ဆရာက ထိုင်ကြည့်နေတုန်းပဲ။ မူးတဲ့အရှိန်က မြင့်လာတာနဲ့ အိပ်ယာကို မခင်းနိုင်တော့တာ။ ဆရာကို ပြန်ဖို့ နှုတ်ဆက်မိလား မဆက်မိလား မသိတော့ပါဘူး။ ကုတင်ပေါ် ထိုးအိပ်ပစ်လိုက်တာပဲ။

ဘယ်လို အိပ်ပျော်သွားမှန်း မသိဘူး။ အတော်လေးကြာမှ ရေမွှေးနံ့ရော ချွေးနံ့ရော ရလိုက်လို့ မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်မိတယ်။ နွေး ဆရာနဲ့ ကလပ်က ပြန်လာတဲ့အတိုင်းပဲ အဝတ်အစားက ရောက်တာနဲ့ အိပ်ပစ်တော့ တရေးနိုး အမူးပြေခါစလေးပေါ့။ ချွေးနံ့က နွေးခင်ပွန်း ချွေးနံ့မဟုတ်တာ ချက်ခြင်းသိလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နွေနဲ့ တစ်အိပ်ယာထဲ အတူနေတာက ဘယ်သူလဲ အမြန်စဉ်းစားလိုက်တော့ မျက်လုံးပြူးသွားရတယ်။

ဟုတ်တယ်လေ နွေးကို ပြန်လိုက်ပို့တာ ဆရာဦးနိုင်မော်လေ။ ဒါဆို သူ မပြန်သေးတာနေမယ်။ နွေး တွေးမိတာနဲ့ မျက်လုံးတွေကို အားယူပြီး အကြည့်ရွှေ့လိုက်တာပေါ့။ သေချာတယ် နွေးတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းလေးထဲပါပဲ။ မီးရောင်အောက် ကုတင်ပေါ်မှာ နွေးက ကိုယ်တစောင်း အနေအထားနဲ့ နွေးဗိုက်နားလေး မျက်နှာချင်းဆိုင် တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်နေတာက ဆရာ ဦးနိုင်မော်ပါ။ နွေး စကပ်ထမိန် ပေါင်လယ်ထိ ခွဲထားတဲ့ နေရာလေးက လှန်နေပြီး ပေါင်တန်တုတ်တုတ် ဖွေးဖွေးလေးက ထပ်လျက်လေး ပေါ်နေတာပေါ့။

ဆရာက နွေးပေါင်ဂွလေးကို ကြည့်ပြီး ဟိုးအရင်ကလိုပဲ သူ့ပေါင်ကြားက ဟာကို ခပ်ဖွဖွ ပွတ်သပ်နေတာ။ ဆရာ့ပေါင်ကြားက ဟာကြီး အနီးကပ်မြင်တော့ နွေး သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာတယ်။ အာခေါင်တွေ ခြောက်ကပ်လာပြီး ရေငတ်လာသလို ခံစားလာရတာပဲ။ ဆရာကတော့ နွေး နိုးနေတာ မသိပါဘူး နွေးပေါင်ဂွလေးကိုပဲ စူးစိုက်ကြည့်နေတာပါ။

နွေး ဆရာ့ဟာကြီးကို အနီးကပ် မကြည့်ရဲလို့ အိပ်ရင်းနဲ့ ကိုယ်လုံးလိမ့်သလို လုပ်ပြပြီး ကျောပေးထားလိုက်မိတယ်။ မကြာပါဘူး နွေး ဘယ်ဘက်ခြေထောက်ပေါ် တင်ထားတဲ့ ညာဘက်ခြေထောက်ကို ဆရာက ဒူးခေါက်ကွေးက ကိုင်ပြီး အပေါ်တွန်းတင်နေတာ။ နွေးဝတ်ထားတဲ့ အညိုရောင်ဗျောင် ထမိန်စကပ်က အပျော့သားမို့ ဆရာ ဆွဲလှန်တော့ ပေါင်လယ် အကွဲနေရာလေးထဲက ပေါင်တန်တွေ ပေါ်လာတယ်။ ဘယ်ဘက်ခြေထောက်အောက် ထမိန်စက ဖိထားလို့ ကျန်နေပေမယ့် ညာဘက်ဒူးကွေးတင်ခံရတဲ့ဘက်က ခါးထိ လှန်တက်လာပြီး နွေးခါးပေါ် ဆရာ့နှာခေါင်းက ထွက်တဲ့ အငွေ့နွေးနွေးလေး ကျရောက်နေပြန်ရောပဲ။ နွေးဖင်ကြီးက မိန်းမချင်းတောင် ငေးယူရတာမို့ ဘေးတစောင်း လှည့်အိပ်လိုက်တော့ ခွက်နေတဲ့ ခါးလေးအောက် ဖင်သားစိုင်ကြီးက ဆရာ့ဘက် ပစ်ပြထားသလို ဖြစ်နေမှာ သေချာတယ်။ တွေးမိရုံနဲ့ စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖြစ်လာပြီး အောက်က အရည်ကြည်လေး စိမ့်ထွက်လာရတယ်။

ဆရာလည်း နွေးဖင်ကို အနီးကပ်ကြည့်ရတာ စိတ်လှုပ်ရှားနေပုံပါ။ အသက်ရှူသံတွေ ပျင်းလာတာ ကြားနေရတယ်။ နွေးက ကိုယ်တစောင်း အနေအထားမို့ ဆန့်ထားတဲ့ ဘယ်ဘက်ပေါင်နဲ့ ဒူးကွေးထားတဲ့ ညာဘက်ပေါင်ကြား ဆရာက ဒူးထောက် ဝင်ထိုင်နေပြီ။ ဆရာမျက်လုံးတွေက နွေး အောက်ပိုင်းပဲ ကြည့်နေတာလေ။ နွေး ခိုးကြည့်နေတာကို သတိထားမိပုံ မပေါ်ပါဘူး။ စိတ်လှုပ်ရှားနေရင်း နွေးခါးပေါ်ထိ လှန်တက်နေတဲ့ စကပ်ထမိန် အောက်နားစကို မပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးလေးကို ဟကြည့်တော့ လက်တွေ တုန်နေရှာတာ။ ခဏနေတော့ ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ဟန်နဲ့ နွေးခါးကို တွန်းပြီး ပက်လက်အနေထား ဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်တာပဲ။

နွေး အလိုက်သင့် ကိုယ်လုံးကို လှန်ပေးနေမိတာပါ။ ပက်လက်အနေထားရောက်တော့ စကပ်ချိတ်ကို ဆွဲဖြုတ်ပြီး အောက်ကို မရမက ဆွဲချွတ်ပစ်တယ်။ ထမိန်ကျွတ်တာနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပါ လိပ်ချွတ်ပစ်တာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ။ နွေး နိုးလာလည်း ရင်ဆိုင်မယ့်ပုံစံ ပြောင်းသွားပါပြီ။ နွေး အဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ဖြဲပြီး ပွတ်သပ်နေတော့ တစ်မျိုးကြီးပဲ အားမလို အားမရဖြစ်နေရတယ်။ အမှန်အတိုင်း ဝန်ခံရရင် လက်နဲ့ ဆက်မလုပ်စေချင်တော့ဘူး။ ပါးစပ်နဲ့လျက်ပေးတာ နွေး ပိုပြီးနှစ်ချိုက်တာပါ။ တော်ပါသေးရဲ့ နွေး တောင်းတတုန်း အစိလေးကို ဖိချေရင်း ဖင်ဝနဲ့ အခေါင်းပေါက်လေးကြား လျှာဖျားနဲ့ ထိုးဆွနေတယ်။ ပြီးမှ လျှာလေးက အပေါ်တက်လာပြီး အစိနားလေးထိ ယက်ပေးတယ်။ ဘောင်းဘီမခံထားတော့ ဆရာ့လျှာနဲ့ နွေးဟာလေး အသားစိုင်ချင်း တိုက်ရိုက်ထိတွေ့တော့ အရသာက ပိုကောင်းနေတယ်။

“ အားးးး … အ …… ဆရာ ရယ် ”

နွေး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ရင်း ထိန်းမရတော့ပါဘူး။ နွေး အိမ်ထောင်သက်တမ်း တလျှောက် ခင်ပွန်းဖြစ်သူဆီကတောင် မရဖူးတဲ့ အရသာလေးလေ။ နွေး ညည်းသံလေးကြောင့် မျက်နှာကို တစ်ချက် လှမ်းကြည့်ရင်း ပြန်ယက်ပေးတော့ လှုပ်ရှားမှုတွေက ပိုမြန်လာတယ်။

“ အဟင့် … ဟင့် ”

အလိုလိုနေရင်း မျက်ရည်လည်လာပြီး ဝမ်းနည်းလာသလိုပဲ။ ဆရာ့ကိုကြည့်တော့ မျက်လုံးချင်းဆုံနေကြတာ။ ဆရာလည်း နွေး ရှိုက်သံကြောင့် ယက်ပေးနေရာက ရပ်ပြီး နွေးမျက်နှာကို လှမ်းကြည့်နေပုံပါ။ နွေးကို စိုက်ကြည့်ပြီး အစိလေးကို ပါးစပ်ထဲ စုပ်ယူရင်း အထဲရောက်မှ လျှာဖျားနဲ့ ထိုးဆွပေးနေတာ။ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ကာမအရသာ ပေးစွမ်းနိုင်ဆုံး အစိလေးကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်စုပ်နေတော့ နွေးတကိုယ်လုံး ဆရာ့ပါးစပ်ထဲ ရောက်သွားသလိုပါပဲ။ အသံထွက် ညည်းချင်ပေမယ့် မထွက်အောင် မနည်း ထိန်းထားရတယ်။

နွေး ကာမစိတ် ပြင်းထန်နေတာ ဆရာ့ကို မသိစေချင်ဘူး။ ပါးစပ်ထဲ အစိလေးကို ထိတယ်ဆိုရုံလေး လျှာနဲ့ဝိုက်ပြီးမှ ဆွဲစုပ်ပေးနေတော့ နွေး ပေါင်တန်တွေ တဆက်ဆက် တုန်လာတော့တယ်။ ရင်တွေ တဒုတ်ဒုတ် ခုန်ပြီး လှိုင်းစီးနေရသလိုပေါ့။ ကိုယ်လုံးလေး နိမ့်သွားလိုက် မြင့်လာလိုက်နဲ့ မောဟိုက်နေပြီ။ နွေး ပြီးချင်လာပြီ ဒီခံစားမှုကို ထိန်းထားရတာလည်း ပင်ပန်းနေပြီ။

“ အ …… အမလေးးးး … ရှီးးးး … မ မ မ ရ တော့ ဘူး … ဆရာရယ် …… ထွက် ကုန် ပြီ ”

တွေးနေတုန်း နွေး အရည်တွေ ပန်းထွက်ရင်း လူတကိုယ်လုံး ချောက်ထဲ ထိုးကျသွားသလိုပဲ။ သတိထားပြီး ထိန်းလိုက်ပေမဲ့ ခြေဖျားထိပ်တွေ ကော့တက်သွားပြီး လက်နှစ်ဖက်က ဆရာခေါင်းကို ဆွဲရင်း နွေး အဖုတ်လေးနဲ့ ကပ်ထားမိတယ်။ အသက်မျှင်းရှူပြီး အနားယူနေတုန်း ဆရာက သူ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ရင်း အတွင်းခံကို တဆက်တည်း ဆွဲချွတ်ပစ်တယ်။ အသားဖြူ​ပေမယ့် ပေါင်ကြားထဲ ဆရာ့လီးက နီညိုရောင်သန်းနေပြီး ​နွေးခင်ပွန်း ကိုကြီးစိုးမြင့် လီးထက် အတုတ်ရော အရှည်ရော သာနေတာပဲ။ တစ်ချက် နှစ်ချက် ဆွလိုက်တာနဲ့ ဆရာ့လီးကြီး အကြောတွေ ထင်းလာပြီး ထောင်မတ်လာတယ်။

နွေး ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရာယူတော့ နွေး အသက်ပြင်းပြင်း ရှူထားလိုက်တယ်။ နွေးအဖုတ်လေး တင်းကနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး ခြေထောက်အ​ကြော​တွေ လှုပ်​မရအောင် ​ခံစားလိုက်ရတယ်။

“ အဟင့် ဟင့် … အဲတာတော့ မလုပ်ပါနဲ့ ဆရာရယ် …။ နွေး … ခွင့် မပြုချင်ဘူး …။ အထိအတွေ့မှာ … သာယာပေမယ် … အဆုံးထိ မသွားချင်ဘူး ဆရာ … ဟင့် ဟင့် ”

နွေးကသာ ပြောနေတာ ဆရာက နောက်မဆုတ် တော့ပါဘူး။ တရစ်ချင်း နွေးဟာထဲ ဖိထည့်နေတာ။

“ အခုမှတော့ မထူးတော့ပါဘူး နွေးရယ် ….။ ဆရာ … မထိန်းနိုင်တော့လို့ပါ ”

ဆရာ့လီး အတွင်းထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးဝင်​လာပြီး ဆီးခုံးချင်း ကပ်တာနဲ့ အထဲက နာကျင်လာလို့ သက်သာလို သက်သာညား ခေါင်းကို​မော့ပြီး ရင်ဘတ်​လေး ကော့လိုက်မိတယ်။ နွေး ရင်​ကော့လိုက်​တာနဲ့ ဖက်ဖူးစိမ်းရောင် ကိုယ်ကြပ်အင်္ကျီလေးရဲ့ အောက်နားစကို လည်ပင်းနားထိ ပင့်တင်ပစ်တာ။ ဆရာ့ လက်တွေက အပေါ်တက်လာပြီး နွေးရဲ့ ဘော်လီအလယ်ကို လက်နဲ့ အောက်ကို ချိတ်ဆွဲချလိုက်တယ်။ နို့အုံနှစ်ဖက်လုံး ရုန်းထွက်လာတော့ အောက်ဆွဲချထားတဲ့ ဘော်လီက ပင့်ထိန်းပေးသလိုဖြစ်ပြီး နို့အုံတွေက ပြူးထွက်လာတယ်။

နွေးထင်တာ ပါးစပ်နဲ့ စို့ပေးမယ် ထင်တာပါ။ ဒါပေမယ့် လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ် ကြားထဲ နို့သီးခေါင်းကို ညှပ်ပြီး လက်ဖမိုးက နို့အုံကို ဖိပွတ်နေတော့ ခံစားမှုက တမျိုးလေးပဲ။ အရသာ အသစ်လေး ခံစားနေတုန်း လက်ဖမိုး ပြန်မှောက်ရင်း လက်ညိုးနဲ့ လက်မကိုသုံးပြီး နို့သီးခေါင်းကို ညှစ်ချေပစ်တယ်။ နို့သီးခေါင်းလေး ကျိန်းလာပေမယ့် ခံစားမှုက ကောင်းလာလို့ အသံထွက်ညည်းပြီးမှ ရှက်မိနေတာ။

နွေး အထဲက ဆရာ့လီးက ​မလှုပ်​ရှား​သေးဘူး။ အတွင်းထဲ သပ်လျှိုထားသလို လှုပ်​လို့လည်း မရသေးဘူး။ နို့သီး​ခေါင်းလေးတွေ ယားလာပြီး မသိမသာ ကော့ပေးတော့မှ ဆရာက သူ့ဟာကို ခပ်ဖြည်းဖြည်း အသွင်းအထုတ်​ စလုပ်​လာတယ်။ အထဲဝင်လာတိုင်း နှင့်နေ​အောင်​ ခံစားရပြီး ပြန်ထွက်​သွားတိုင်း ဟာပြီး ကျန်နေရစ်တာပဲရှင်။​ နွေး ခံနိုင်လာတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပစ်ဆောင့်လာတယ်။ ဆောင့်ချက်​​တွေအတိုင်း နွေး နို့နှစ်​လုံးကလည်း အောက်က ဘော်လီထိန်းထားတာတောင် လှုပ်​ရမ်းနေတော့တာပဲ။

ရုတ်တရက် ဆရာက ဆောင့်ချက်တွေ ရပ်ပြီး နို့သီးခေါင်း တစ်ဖက်ကို ငုံ့ပြီး ဆွဲစုပ်တော့ နွေး ကျောပြင်ပါ ကော့တက်သွားမိတယ်။ ဒါပေမယ့် အထဲက တင်းကြပ်တဲ့ ခံစားမှုက လျော့မသွားသေးဘူး။ အောင့်ခံနေတဲ့ နွေးမျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ဆရာက သဘောတွေ့နေပုံပဲ။ ရရှိလာတဲ့ ခံစားချက်ကို နွေး ဘယ်လိုတုန့်ပြန်ရမှန်း မသိပါဘူး။ နို့စို့ရင်း ဆောင့်လုပ်ပေးတဲ့ အရသာက နွေးအတွက် ကောင်းလွန်းလို့ သေးတောင် ထွက်ချင်လာတယ်။ ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရတော့လို့ အသံအကျယ်ကြီး အော်ပြီး ညည်းပစ်လိုက်တယ်။

ဆရာ အစိကို လျှာနဲ့ယက်ပေးတဲ့ အရသာနဲ့မတူတဲ့ ခံစားမှုတွေက နွေး သွေးသားတွေကို ဆူပွက်စေတယ်။ နို့စို့ခံရင်း အတွင်းသားထဲ လီးရဲ့ အရည်ပြားနဲ့ ထိပ်ခေါင်းက ချိတ်ဆွဲ ပွတ်တိုက်မှုတွေ တစ်ပြိုင်နက်ထဲ ခံစားလိုက်ရတယ်။ တောင့်မခံနိုင်တော့ဘူး။ လက်နှစ်ဖက်က အိပ်ယာခင်းတွေကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း နွေးဖင်ကြီး လေပေါ် အလိုလို မြှောက်တက်သွားရတာပေါ့။ အရည်တွေ အဆက်မပြတ် ထောင်ပန်းပြီးမှ အရုပ်ကြိုးပျက်သလို ဘုံးကနဲ့ ကုတင်ပေါ် ဖင်သားစိုင်ကြီး ပြန်ကျလာတယ်။ နွေးကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ်ပြီး ခဏအကြာမှ ငြိမ်ကျသွားတော့တာ။

နွေးငြိမ်သွားတာနဲ့ ဆရာက အဖုတ်ထဲ စိမ်ထားထဲ သူ့လီးကို ထုတ်ပြီး ဘယ်လက်လက်ကို နွေး ရင်ဘတ်ဘေး တံတောင်ဆစ်နဲ့ ကွေးထောက်ပြီး နို့သီးခေါင်းတွေကို ပြန်စို့နေတယ်။ အားရပါးရစို့ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကို မနာအောင် သွားလေးနဲ့ ခဲလိုက်တော့ နွေး တုန်ကနဲ့ ဖြစ်သွားရောပဲ။ ဆရာ့ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်ရင်း နို့နဲ့ပါးစပ် ကပ်ထားပြီး မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားလိုက်တယ်။

“ နွေး … ဆရာ့ကို လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား ”

“ အိုရ် … ဆရာကလည်းနော် ”

နို့စို့တာရပ်ပြီး ပြောလိုက်တဲ့ ဆရာ့စကားကြောင့် နွေး ရှက်မိသွားတယ်။ ခင်ပွန်းမဟုတ်တဲ့ သူစိမ်းယောကျ်ားရှေ့ နွေးဖင်ကြီး ကုန်းထားရမှာ တွေးမိရုံနဲ့ ရှက်လည်းရှက် အဖုတ်လေးထဲကလည်း ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတာပေါ့။

“ လုပ်ပါ … နွေးရယ် … အဝေးကြီးက လာရတဲ့ … ဆရာ့ကို မသနားဘူးလား ”

ဆရာက ကလေးတစ်ယောက်လို ပူဆာနေလို့ နွေး လိုက်လျောပေးလိုက်ပါတယ်။ နွေး ပြီးသွားပေမယ့် ဆရာ မပြီးသေးတာ ရိပ်မိတာပေါ့်။ ဆရာ့လီးကြီးကို နွေး ကြိုက်သွားတော့ ရှက်လည်းရှက် ခံလည်းခံချင်တာနဲ့ မျက်လုံးကို မှိတ်ထားလျက်လေးပဲ ခေါင်းငြိမ့်ရင်း ကုန်းထလိုက်တယ်။ နွေး လေးဘက်ကုန်းပေးတော့ ဆရာ့လီးကြီးက အဖုတ်ထဲ နောက်ကနေ ခပ်စီးစီးလေး ပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်ရင်း အရှိန်ရလာတော့ နွေးခါးလေးကို စုံကိုင်ပြီး နောက်ကနေ မနားတမ်း ဆောင့်လုပ်တော့တာပဲ။

ဆရာ့ လီးကြီး နွေးအဖုတ်လေးထဲ တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ ဝင်ထွက်နေပြီ။ ခံလို့ကောင်းပေမယ့် တစ်ချက်တစ်ချက် တိုးဝင်လာတဲ့ လီးထိပ်က သားအိမ်ဝကို လာဆောင့်တော့ ခေါင်းအုံးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကလည်း တအားအားနဲ့ အံကြိတ်ခံနေရတယ်။ အတော်ကြာကြာလေး အလုပ်ခံပြီးမှ နွေးဟာလေးထဲ ပူကနဲ ဆရာ့အရည်တွေ ဝင်လာတော့တယ်။ ဆရာလည်း အားကနဲ့ ညည်းရင်း နွေးခါးကို ဆွဲပြီး နွေးဖင်ကို ဆီးခုံးနဲ့ ဖိကပ်ထားရင်း အရည်တွေ အကုန် ညှစ်ထည့်ပြီးမှ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်သွားတယ်။

ခဏနားပြီး ဆရာပြန်မယ် ထင်နေတာပေါ့။ ပက်လက်အနားယူရင်း နွေးပေါင်ကြားထဲ လက်နဲ့ပွတ်ပြီး ပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် နွေး အံ့သြသွားခဲ့ရတယ်။

“ နွေး … ဆရာ ဒီမှာပဲ … ညအိပ်လိုက်မယ် …။ နွေးခင်ပွန်း … ပြန်မလာသေးဘူးမလား ”

“ နောက် … ၃ ရက်လောက် ကြာဦးမယ် … ပြောတယ် ဆရာ …။ အိပ်ချင် အိပ်သွားလေ ”

ဆရာက သူ့ကားနောက်ခန်းက အဝတ်အိတ်လေး ယူပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာတယ်။ နွေးတို့ လင်မယား အိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာပဲ ဆရာနဲ့ နွေး အတူအိပ်လိုက်ကြတယ်။ နွေး တစ်ညလုံး ဆရာများ ထပ်စဦးမလားလို့ မျှော်လင့်မိပေမယ့် သူနေတဲ့မြို့ကနေ ဒီအထိ ကားမောင်းလာလို့ ပင်ပန်းရှာတာနေမယ် တခူးခူးနဲ့ ဟောက်ပြီး အိပ်တော့တာပဲ။ နွေးဘဝ ပထမဆုံးအကြိမ် သူစိမ်းယောကျ်ားနဲ့ အတူအိပ်ဖူးတာပါ။

မနက်လင်းတော့ နွေး ဆရာ့အတွက် မုန့်နဲ့ ကော်ဖီ အဆင်သင့် လုပ်ထားလိုက်တယ်။ ညက သောင်းကျန်းမိလို့ နွေးကိုယ်လုံးက အနံ့ထွက်နေတာနဲ့ ရေချိုးဖို့ စဉ်းစားလိုက်တယ်။ နွေး ရေချိုးပြီး ရေချိုးခန်းက ထွက်တော့ ဆရာက ရေချိုးခန်း တံခါးနား ရောက်နေပြီ။

“ ဟော … ဆရာ နိုးလာပြီပေါ့ ”

“ အင်း … ရေသံကြားတာနဲ့ … ဆရာလည်း … နိုးလာတာပါ ”

နွေး ရေစိုထမိန်ကို ဆရာရှေ့ ဖြန့်ဝတ်ပြီး ရင်ပြန်လျားတော့ ထမိန်ကကပ်နေပြီး နိုအုံကြီးက ထင်းနေပြန်ရော။ ချက်ချင်းပဲ ဆရာ့ပေါင်ကြားက ဟာကြီး ဆက်ကနဲ့ ခုံးထလာတယ်။ မျက်လုံးတွေက ရေစိုပြီး ပါးကပ်နေတဲ့ နွေးထမိန်အောက်က အဖုတ်အရာကြီးဆီ ရောက်နေတာပေါ့။ နွေးလည်း ဆရာ့ ပေါင်ကြားကို ကြည့်မိတော့ အဖုတ်ထဲက ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတာပါ။

“ ဘာကြည့်နေတာလဲ … ဆရာရဲ့ … ခ်ခ် ခ်ခ် ”

နွေး မျက်စောင်းလေး ပစ်ပြီး ရေချိုးခန်းနံရံက ဘားတန်းပေါ် တင်ထားတဲ့ တဘက်ကို လှမ်းယူတော့ ကိုယ်လုံးပါ လှည့်လိုက်ရတယ်။ ကိုယ်လုံးလှည့်တာနဲ့ ဆရာ့မျက်လုံးတွေက နွေးဖင်ကြီးကို မလွတ်တမ်း လိုက်ကြည့်နေပြန်ရောပဲ။

“ လှလို့ကြည့်မိတာပါ … နွေးရယ် …။ ကိုယ်လုံးရော … ရုပ်ရည်ရော … နွေးယောကျ်ား … ကိုစိုးမြင့် တော့ မိန်းမရတာ … အတော်ကံကောင်းတယ် ”

“ မြှောက်မနေပါနဲ့ … ဆရာရယ် …။ နွေး ဆရာ့ဖို့ … မုန့်နဲ့ ကော်ဖီ … အဆင်သင့် လုပ်ထားပါတယ် … ဧည့်ခန်းထဲမယ် ”

“ ဆရာ့ … မနက်စာက … ဒီမှာလေ နွေးရဲ့ ”

“ အိုးးး … ဆရာကလည်း … ဟွန့် ”

စကားပြောရင်း ဆရာက နွေးနားတိုးကပ်ပြီး ပေါင်ကြားလေးထဲ လက်နဲ့ ထိုးပြနေတာ။

“ ကဲပါ … လန်းသွားအောင် ရေ အရင်ချိုးလိုက်နော် … ဆရာ … နွေး အဝတ်လဲလိုက်ဦးမယ် ”

ပြောပြီး ဆရာ့ဘေးက ကပ်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ အိပ်ခန်းထဲက ရေချိုးခန်းမို့ အပြင်ထွက်ပြီးတာနဲ့ ရေလဲထမိန်လဲပြီး ဆံပင်တွေ ခြောက်အောင် သုတ်ပစ်နေတာ။ နွေး ဆံပင်တွေ သုတ်တုန်း ရေသံတွေ ကြားနေရတယ်။ ဆရာလည်း ရေချိုးနေပါပြီ။ နွေး ဆံပင်တွေခြောက်တော့ အဝတ်ဘီဒိုထဲက အင်္ကျီနဲ့ စကပ် တွဲလျက်လေး ခေါင်းပေါ်က စွပ်ချလိုက်တယ်။ အဲ့အချိန် ဆရာက နောက်ကရောက်လာပြီး စကပ်အောက်နားစထဲ လက်သွင်းပွတ်နေတာ။ စကပ်လေးက ပေါင်လည်ထိပဲ ဖုံးတော့ လက်သွင်းတာနဲ့ နွေးအဖုတ်လေး တန်းထိတော့တာပေါ့။

“ အအေး ပတ်နေမယ် … ဆရာရဲ့ … လွတ်ပါ … နွေး ရေသုတ်ပေးမယ် … လာ ”

စကားပြောရင်း နွေးကိုယ်လုံး လှည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးပြူးသွားရတယ်။ ဆရာက ၂ ယောက်ထဲရှိတယ်ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ရေချိုးခန်းက ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ထွက်လာတာ။ နွေး နည်းနည်းရှက်မိပေမယ့် ဆရာ့ကို ကုတင်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းရင်း တဘက်သုတ်ပေးနေမိတယ်။ ခေါင်းကနေစပြီး မျက်နှာ၊ ကျော၊ ရင်ဘတ်၊ ဗိုက်သားတွေ သုတ်ပေးနေတုန်း ဆရာ့ပေါင်ကြားထဲ လီးက ထောင်မတ်လာတယ်။ လီးဆီ တဘက်လေး အုပ်တုန်း နွေးပုခုံးကိုဆွဲပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲချပစ်တယ်။

နွေးပါးပြင် ဖောင်းဖောင်းလေးကို လည်တိုင်လေးကို ဆွဲစုပ်နေတော့ ဆရာ့ ဘယ်ဘက်ပုခုံးပေါ် မှေးတင်ပြီး နွေးနို့အုံတွေနဲ့ ရင်ဘတ်ချင်း ပြားနေအောင် ကပ်ပေးမိတယ်။ ဆရာ့လက်တစ်ဖက်က ပေါင်လယ်ထိပဲ ဖုံးတဲ့ နွေးစကပ် အောက်နားစလေးထဲ ဝင်လာပြီး ဖင်သားစိုင်တွေ ဆုပ်နယ်ရင်း ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်ရော။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူနဲ့ ဒီလိုနေရမှန်း နွေးမသိခဲ့တာ အခု ဆရာနဲ့ကြမှ အယုအယ အပွတ်သပ်တွေက စိတ်ကို နိုးကြွစေကြောင်း သိခဲ့ရတယ်။

“ နွေးက … တအားလှတာပဲကွာ ”

ပုခုံးပေါ်မေးတင်ထားတဲ့ နွေး မေးဖျားလေးကို နမ်းရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ပြောနေရင်း နှုတ်ခမ်းလေး ဟပြီး တေ့စုပ်တော့ ရင်ထဲ ငြိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲပဲ။ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်မိတော့ နွေးလည်း အာကျမခံ ဆရာ့ လျှာဖျားလေးကို စုပ်ပြီး တုန့်ပြန်ပေးနေမိတယ်။နှစ်ယောက်သား တင်းကြပ်စွာဖက်ရင်း ဝင်သက်ထွက်သက်တွေ မြန်လာခဲ့တာပေါ့။ အတွေ့အာရုံမှာပဲ ရစ်မူးနေတုန်း နွေးအဖုတ်နဲ့ ဖိထားတဲ့ ဆရာ့လီးက အက်ကွဲကြောင်းထဲ အမြှောင်းလိုက် မာထင်လာတော့ တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းရှိန်းသွားရတယ်။ နွေး အစိလေးက ဆရာ့လီး အရည်ပြားကို ဖိထောက်ရင်း ငေါက်ကနဲ့ ငေါက်ကနဲ့ ဖြစ်ပြီး အထဲက အရည်လေးတွေပါ စိမ့်ထွက်လာတာ။

“ နွေး … အင်္ကျီ ချွတ်လိုက်နော် ”

ဆရာ့ကိုယ်ပေါ် မှောက်ထားရာကနေ ခါးဆန့်ရင်း ပေါင်လယ်က စကပ်အောက်နားစလေး မပြီး ဖင်ကြီးကြွ အပေါ်ပင့်ချွတ်တော့ တွဲလျက်အင်္ကျီလေးပါ ချွတ်ပြီးသားပဲ။ ညက မူးနေလို့ စိတ်ရဲပေမယ့် အခုလို မနက်ခင်း ပြတင်းပေါက်က ဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင်လေးအောက် ဆရာနဲ့ ကိုယ်တုံးလုံး နေမိတော့ ရှက်စိတ်လေး ဝင်လာတာပေါ့။

ရုတ်တရက် လီးတဆုံး လိုးခံလိုက်ရလို့ နွေး ခေါင်းလေးမော့တက်ပြီး အားကနဲ့ အသံထွက် အော်လိုက်မိတယ်။ တစ်အိမ်လုံး နွေးနဲ့ ဆရာ ၂ ယောက်ထဲမို့ နွေး ခံစားမှုအတိုင်း ဖွင့်ချပစ်တာပေါ့။ ဆရာကလည်း စသိကတည်းက တိတ်တခိုး စွဲလမ်းခဲ့တဲ့ နွေးဖင်ကြီးကို နောက်က ကြည့်လိုးချင်တယ် ပူဆာလို့ ကုတင်ပေါ်မှာပဲ လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်တာလေ။

“ ဗျစ် … အ … ဘွတ် ဖွပ် …… အမလေးးးး ”

နွေးဖင်ကြီး အစွမ်းကုန် ကော့ပေးထားတော့ ဆရာ့ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်နေတယ်။ လီးဝင်လာတိုင်း တောင့်ခံပေးပြီး စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေနဲ့ လီးကို ပြန်ညှစ်ပေးနေလိုက်တယ်။

“ ရှီးးးးးးးးးး … ကောင်းလိုက်တာ … နွေးရယ် … အိမ်ထောင်သည်ဆိုတာ မယုံနိုင်စရာပဲ … အင့် … ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

နွေးလည်း အံကြိတ်ခံနေရတာပါ။ တကယ်လည်း နွေးအဖုတ်လေးက ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ကိုကြီးစိုးမြင့် လီးတစ်ချောင်းပဲ ဝင်ဖူးတာလေ။ ဆရာ့လီးက ခပ်တုတ်တုတ်မို့ စောက်ခေါင်းထဲ စီးကြပ်နေတာပေါ့။ အဖုတ်ထဲ လီးအရည်ပြား ပွတ်တိုက်မှု့ကြောင့် အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်လာမှ လီးအဝင် အထွက် ကောင်းလာခဲ့တာ။ လီးအရသာ ခံစားမိတော့ နို့အုံနှစ်ဖက် တင်းမာလာတယ်။ ဆရာက နွေးခါးလေးကို ကိုင်ပြီး ဆွဲလိုးနေရာက နို့အုံနှစ်ဖက် ပြောင်းကိုင်ပြီး ပစ်ပစ် လိုးတော့တာပဲ။

“ ရှီးးးးးးး … ကောင်းတယ် သိပ်ကောင်းတာပဲ … ဆရာရယ် …။ နွေး ဒီလို မခံစားဖူးဘူး …။ အ အားးး … ရှိးးးးးး … ဘွတ် ဘွတ် … ဗျစ် …… အ အားးးး ဖွပ် ဘွတ် … အမလေးးးး ကျွတ်ကျွတ် ”

ဖျက်ကနဲ့ ကုတင်ခေါင်းရင်းက နွေးခင်ပွန်း ကိုကြီးစိုးမြင့်နဲ့ နွေးနဲ့ မင်္ဂလာဆောင် အမှတ်တရ ဓာတ်ပုံကြီးကို မြင်တော့ စိတ်ထဲ ဖော်မပြနိုင်တဲ့ ဝေဒနာလေး ဝင်ရောက်လာတယ်။ နွေးတို့ လင်မယားအိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဖင်ကြီးထောင်ပြီး သူစိမ်းယောကျ်ားတစ်ဦးကို မက်မက်မောမော အလိုးခံနေတဲ့ နွေးကို ကိုကြီးစိုးမြင့် မြင်ရင် ဘယ်လိုခံစားနေမလဲ ဆိုပြီး တွေးနေမိတာ။ အဲ့အချိန် ဆရာက ဒူးညှောင်းလာလို့ ပုံစံပြောင်းလိုးဖို့ ပြောနေပြန်တယ်။

“ နွေး … နောက်တမျိုး ပြောင်းလိုးရအောင် နော် ”

“ ဟင့် … ခံလို့ကောင်းနေမှ … ဆရာကလည်း ”

ပြောလည်းပြော လီးကိုဆွဲထုတ်တော့ နွေးလည်း ဖင်ကြီး ဘေးလွဲချပြီး အဖုတ်ထဲက ကျွတ်ထွက်လာသော လီးကြီးကို ကြည့်နေမိတယ်။ အဖုတ်ထဲက အကျိအချွဲတွေ ကပ်နေတဲ့ ဆရာ့လီးကြီးက ခါရမ်းနေတယ်။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ မဖြည့်ဆည်းနိုင်တဲ့ ကာမသုခတွေ ပေးစွမ်းရင်း ကော့ပျံနေအောင် လိုးနိုင်တဲ့ လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်က တဖွားဖွား ဖြစ်နေတုန်းပဲ။

ငေးကြည့်နေတုန်း ဆရာက ကုတင်အောက် ဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေအထားနဲ့ နွေးကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းတယ်။ နွေးဖင်ကြီးကို ကုတင်စောင်း ဆွဲယူပြီး မေးတင်လိုက်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက် ဆွဲမြှောက်ဖြဲပြီး ဖောင်းကြွနေတဲ့ အဖုတ်ထဲ လီးထိပ် တေ့ဆောင့်လိုးနေတယ်။

“ အားးးး …… အ … ဆရာရယ် …… ရှီးးးးး ”

ဆီးခုံးချင်းကပ်တဲ့အထိ ဆောင့်လိုးတော့ လီးထိပ်က နွေး သားအိမ်ဝကို ဆောင့်မိနေတာပေါ့။ အချက် ၅ဝ ခန့် မနားတမ်း ဆောင့်လိုးပြီးမှ နွေး ပေါင်တန်ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ်တွေကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်တယ်။ ကုတင်စောင်း နွေးပေါင်ကြားထဲက အဖုတ်က မော့ပေးထားသလို ဖြစ်သွားရတာ‌ပေါ့။ ဆရာက စိတ်ကြိုက် အနေအထားရောက်တော့ ဖောင်းကြွနေတဲ့ အဖုတ်ကို ကုတင်အောက် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေအထားနဲ့ မီးပွင့်မတတ် လိုးတော့တာပဲ။ ထိထိမိမိ လိုးချက်များအောက် နွေးလည်း ခေါင်းလေး ရမ်းခါပြီး တအားအား အော်ဟစ်နေရတယ်။

“ အားးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … ဆရာရယ် … ဆောင့်ဆောင့် … ဟုတ်တယ် … မညှာနဲ့ …… လိုးစမ်း … အမလေးးးး အ အားးးး …… ရှီးးးးးးး အ အ ”

နွေး စကားအဆုံး ဆရာလည်း အံကြိတ်ပြီး အားရှိသလောက် မနားတမ်း ပစ်လိုးနေတာ။

“ ဘွတ် …… အ …… ဗျစ် …… အားးးး …… အမလေးးး … သေပြီ သေပြီ …… နွေး သေတော့မယ် …… ကောင်းလိုက်တာနော် …… နွေး သေတော့မယ် … ဆရာရဲ့ ”

ကာမစိတ် ပြင်းပြင်းထန်ထန်နဲ့ နို့အုံနှစ်ဖက်ကို နွေးလက်နဲ့ ဆွဲညှစ်အော်တော့ နွေးမျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး ဆရာက ပုခုံးပေါ်ထမ်းထားတဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက် ဆွဲရင်း တရကြမ်း လိုးနေတယ်။

“ အ အားးးး … ဆရာရယ် … ဆောင့်ပေးဦး … အမလေးးး …… ကျွတ်ကျွတ် … ကောင်းလိုက်တာ …… မရပ်နဲ့နော် ဆောင့်စမ်းပါ … အင်းဟင်း အားးး အားးးးး ”

နွေး အထဲက တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားတက်လာလို့ အားမလိုအားမရ ညည်းရင်း ဆရာ ပစ်ဆောင့်တိုင်း အောက်က ကော့ထိုးပေးနေမိတာပါပဲ။ ကော့ပျံ ညည်းတွားရင်း ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံနေရတော့ အားရကျေနပ်မိတယ်။ ဆရာလည်း နွေးမျက်နှာငို စိုက်ကြည့်ရင်း အားကုန် ဆယ်ချက်ခန့် ဆောင့်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်နဲ့ အဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်နေပြီ။ နွေးလည်း ကိုယ်ပေါ်ကျလာတဲ့ ဆရာ့ကျောပြင်ကို ဖက်ပြီး ဖင်ကြီး ကော့ထိုးရင်း စောက်ရည် ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာပေါ့။

ခဏနားပြီး ဆရာ မနက်စာစားပြီး နွေးတို့ အတူဖက်အိပ်ကြတယ်။ နေ့လည်ပိုင်း ဆရာ သူမြို့ကို ပြန်ခါနီး နွေးပါးပြင်လေးကို မက်မက်မောမောနဲ့ အကြာကြီး နမ်းပြီးမှ ပြန်သွားရှာတာ။

ရက်မှလ လမှနှစ် ရာသီအလီလီ ပြောင်းခဲ့ပေမယ့် ဆရာနဲ့ နွေးတို့ အဖြစ်အပျက်တွေက မနေ့တစ်နေ့ကလိုပါပဲရှင်။




........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။



Saturday, July 17, 2021

ဆေးကြိတ်တဲ့တောင် အပိုင်း ( ၅ )

ဆေးကြိတ်တဲ့တောင် အပိုင်း ( ၅ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - မောင်ကျော်

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

" အဲ့..ကိုသော်ရေ့...နင့်သမီးကနို့ဆာနေပြီ ထင်ပါရဲ့...ခ်ခ်.မမနို့ကြီးလာစို့နေပြီ သွားနို့ဖျော်ပေးဦး..ခ်ခ် ခိခိ "

မမကေခိုင်က ယားသလို ရွံ့သလို ကိုယ်လုံးလေးတွန့်ပြီးပြောတယ်။

" ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ..စို့ကွသမီးလေး စို့စို့..တိုက်လိုက်လေကွာမငယ်ကလဲ..ခ်ခ်မမချိုရေ..ကလေးခဏလာယူပါဦး..နို့ဆာနေပြီထင်ပါရဲ့.."

မမြမြချို သမီးလေးကို လာပွေ့ချီသွားတော့ မှ မမကေခိုင် သော်ဇင့်ကို မျက်စောင်းထိုးပြီးခါးလိမ်ဆွဲတယ်။

" အပျိုကွ..အပျို...ဒီနို့လုံးတွေကကြီးတယ်ဆိုပေမယ့်ဘယ်ကနို့ ထွက်ရမှာလဲ..လိုက်သွားဖျော်ချည် သွား."

" ဟွန်း...အပျိုကလဲ နို့ လုံးကြီးတွေကအကြီးကြီး..ဟီးဟီး ကလေးမတိုက်ပဲ လူကြီးစို့ထားတာဖြစ်မယ် ဟီးဟီးဟီး..အရမ်းကြီးနေပြီ ..လုံးခဲနေတာပဲ "

" အိုး ကိုသော်နော်..ဘယ်လူကြီးမှမစို့ဘူး ခ်ခ်..သူ့ဟာသူအရှိအတိုင်းပဲ..တအားပဲကြီးနေတာလား ဟစ်ဟစ်..သိပါဝူး ငါကပုံမှန်လို့ပဲထင်နေတာ ..လှဘူးလား "

ကေခိုင်ကသူ့နို့ လုံးတစ်လုံးကိုလက်ဖဝါးနဲ့ပင့်ပင့်မ,ကြည့်ပြီး သော်ဇင့်ကို မျက်စ,ပစ် တယ်။နို့လုံးကြီးကအိနေတော့ ပြူးဖောင်း မို့တက်လာတဲ့အပြင်နို့သီးခေါင်းလေးစူမို့မို့ပေါ်နေတော့ ဘရာမဝတ်ထားမှန်းသိပ်သိသာနေတာပေါ့။

" လှတာပေါ့...လှလဲလှ ထွားလဲထွား..ကိုက်စားပစ်ချင်စရာကြီး ဟီးဟီး..နင့်ကိုရတဲ့ယောင်္ကျားတော့ ဇိမ်ပဲ...ခ်ခ် "

" ဘာဇိမ်လဲဟဲ့..နင့်စကားကအရင်းမရှိအဖျားမရှိ...ပြောပါဦး ဘာတွေက ဘယ်လို ဇိမ်တာလဲ. ရှင်းရှင်းပြော " 

ကေခိုင်က ယောင်္ကျားတွေ အကြောင်းမသိတဲ့ ပုံနဲ့မေးရင်း သော်ဇင့်လီးကြီးကို ခိုးကြည့်နေတာ သော်ဇင်မရိပ်မိဘူး။နှာတွေစွတ်ကန်ပြီးပြောချင်ဇောပဲကြီးနေတာဖြစ်မယ်။သူ့လီးကြီးကလဲ တစ်ဆတ်ဆတ်နဲ့ ပုဆိုး အောက်မှာရုန်းတက်နေတာ လန့်တောင်လန့်မိတယ် အရှည်ကြီးပဲ။

" မငယ်ကလဲ.. နင့်နို့ကြီးက နင်ပင့်ပြမှပိုကြီးလာသလိုပဲ..အဲနို့ကြီးအုပ်ဆွဲပြီးနယ်နေရတာဘယ်လောက်အရသာရှိမယ်ထင်လဲ..ငါဆိုတစ်နေကုန်ဆွဲမှာ..ဟီးဟီး ပြီးတော့ နင့်ဖင်ကြီးကလဲအယ်နေတာပဲ..ဖူးကောက်ထွက်နေတာ တော်ရုံအလှမျိုးမဟုတ်ဘူး မငယ်ရ..."

ဇောတွေက တအားတက်နေပြီး ကေခိုင့်မျက်လုံးတွေအရောင်တောက်လာတယ်။သူ့နို့တွေ သူ့ဖင်ကြီးတွေကို လှတယ်ပြောတော့ သိပ်ကျေနပ်ထာပေါ့။ဒါပေမယ့်သူက ကြားရတာအားမရဘူး..ထပ်ကြားချင်သေးတယ်။

" မောင်နှစ်မချင်း အကုန်ပြောပြဟာ..အားမနာနဲ့..ငါ့နို့ကြီးဆွဲနေရုံပဲလား..ဖင်ကကြီးပြီးကောက်ချိတ် ဖူးထွက်နေတော့အလှကြည့်နေရုံပဲလား..ဒါပဲလား ခ်ခ်. "

သော်ဇင် သူ့အစ်မပြောနေ မေးနေတဲ့ပုံလေးကိုကြည့်ပြီး လီးကပြန်မကျနိုင်တော့အောင်မတ်မတ်ကြီးတောင်လာတယ်။

" မငယ်ကလဲဟာ...အဲနို့ကြီးတွေလှိမ့်စို့ပစ်မှာပေါ့ဟ..နင်အော်နေရအောင်စို့ပစ်မှာ...ဖင်ကြီးကိုလဲ ဖိန်းကနဲ ဖိန်းကနဲ ကန်တက်လာအောင် ဆောင့်လိုးပစ်မှာ..ပြဲကွဲထွက်သွားအောင် နို့ကြီးဆွဲပြီးဆောင့်လိုးပစ်မှာ..ကဲ သိပလား "

ကေခိုင်ကြက်သည်းထ,သလို ပုခုံးလေးတွန့်ပြပြီး လျှာတစ်လျစ်ထွက်သွားတယ်။တကယ် လုပ်မယ့်ကောင်လေး ခ်ခ်..

" ဖင်လဲ လိုးမှာပဲလားဟယ်...နင်လိုလူမျိုးတော့ရှားတယ် ခ်ခ်..ငါတောင်ဖင်ကျိမ်းသွားသလိုပဲ ဟီးဟီးဟစ်ခ်ခ် "

သော်ဇင်မွှန်ထူနေပြီ။စိတ်ကူးထဲမှာသူ့အစ်မကို အသေလိုးပစ်လိုက်မိပြီ...

" ဖင်လဲလိုးမှာပဲ စောက်ပတ်လဲလိုးမှာပဲ နင့်လိုအကိတ်မျိုးရတဲ့ယောင်္ကျားဆို တစ်နေကုန် တစ်ညလုံး နို့အုံကြီးဆုပ် စောက်ပတ်ထဲကို လီးမချွတ်တမ်းလိုးပြီး ဇိမ်ခံမှာ. "

ကေခိုင် အားရကျေနပ်သွားတယ်။သူ့ပုံကို ယောင်္ကျားတွေ စိတ်ကူးနဲ့မှန်းပြီးလိုးနေကြမယ်လို့ထင်ခဲ့ တွက်ခဲ့ပေမယ့် ဘယ်လိုဆိုတာ အခုလောက်မသိခဲ့ဘူး။ခုတော့ သိလိုက်ရလို့ ကျေနပ်သွားပြီးသက်ပြင်းကြီး အားရပါးရ ချလိုက်မိတယ်။

" နင် မေမေ့ကို လိုးတဲ့ဖီလင်လေးပြောပြကွာ...ငါသိပ်သိချင်တာပဲ ခုပြောသလိုပဲတစ်နေကုန်လိုးတာပဲလား.."

သော်ဇင့်စိတ်တွေ ဆူဝေလာတယ်။သူမေဖူးကို နှစ်ရက် သုံးရက် လီးမချွတ်တမ်းလိုးခဲ့တဲ့ပုံရိပ်တွေပြန်မြင်လာတယ်လေ..

" နင် ငါ့လီးကိုထိန်းထားပေးဟာ..ဆုပ်ထား...ပြောရင်ငါထိန်းနိုင်တော့မှာမဟုတ်ဘူး...နင် လီးကိုင်ဖူးတယ်မလား..."

ကေခိုင်ကလည်း သူလီးမကိုင်ခိုင်းခင်စောစောကတည်းက ညှစ်ပစ် ဆုပ်ပစ် ဆွဲကိုင်ပစ်ချင်နေတာ အူပွနေပြီလေ။အခုလိုပြောတော့စကားဆုံးအောင်တောင်စောင့်မနေနိုင်ဘူး..ဆတ်ကနဲ ဆွဲဆုပ်ပစ်တာပဲ။အောင်မယ်လေး..ပူပူနွေးနွေး မာမာ တင်းတင်းကြီး..မာတောက်နေတာပဲ။

" ပြောလေ နင်လီးကိုင်ဖူးတယ်မလားအဲ့..တအားညှစ်တာပဲ အီးဟီး..ဒစ်ကြီးပြူးလာပြီ..ပုဆိုးလှန်ကြည့် "

ကေခိုင် မျက်နှာလေးတစ်ခုလုံး ရဲတွတ်နေပြီ။ဘယ်လိုပြန်ဖြေရမှန်းမသိဘူး..

" ကိုင်တော့ကိုင်ဖူးတာပေါ့ဟယ်..ဒီလိုတော့မဟုတ်ဘူး..ဟီးဟီး သွားရင်း လာရင်း အထောက်ခံရတာတော့ ဖယ်ထုတ်တွန်းထုတ်ရင်း ကိုင်မိတာ ခ်ခ် ဒီလိုလွတ်လွတ်လပ်လပ် စိတ်ရှိလက်ရှိတော့ကိုင်ဖူးဘူး..နင့်ဟာက လီးလား သံချောင်းလား ခ်ခ် မာတောက်နေတာ ငါ့လက်သည်းတိုးလို့မပေါက်ဘူး ခ်ခ် ဒါကြီးနဲ့များ. "

စကားမဆုံးပဲ ကေခိုင်ပုခုံးတွန့်မိတယ်။ဆက်မပြောရဲတော့ဘူး..ဒါပေမယ့်အတွေးကတော့ဆက်တွေးပြီးပါပြီ။ဒီလီးကြီးနဲ့များသူ့စောက်ပတ်ထဲလိုးခံလိုက်ရရင်တော့..ခ်ခ် ဘယ်လိုအရသာမျိုးရလာမှာပါလိမ့် ။

စကားဆက်လာမှာစိုးလို့.

" ပြော ပြော စကားမလွှဲနဲ့..နင်မေမေ့ကိုလိုးတဲ့ဖီလင် ပြောပြ ဟွန်း..လရည်ကြည်တွေစိမ့်ပြီး ငါ့လက်စိုကုန်ပြီ ကျန်း ကျန်း..ခ်ခ် ချွဲကျိကျိနဲ့ ချစ်စရာလေး "

လီးရည်ကြည်တွေစိုနေတဲ့ လက်ညှိုးနဲ့လက်မ,ကိုသူ့ပါးစပ်ဟ,ဟ လေးထဲထည့်တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့အသံထွက်အောင်စုပ်နေရင်း သော်ဇင့်မျက်နှာကိုမျက်လုံးဝင့်ဝင်ြ့ပီးကြည့်တယ်လေ။သော်ဇင်က ပါးစပ်ကြီးဟ,ပြီး ငေးကြည့်နေတော့ အဲလက်ညှိုးနဲ့လက်မ,လေးတွေသော်ဇင့်ပါးစပ်ထဲ တစ်ချောင်းစီ ထိုးထိုးထည့်တာပေါ့။

သော်ဇင်ကလဲ ကေခိုင့်လက်ချောင်းလေးဝင်လာတိုင်းမလွှတ်တမ်းစုပ်ယူပြီးလျှာနဲ့လှိမ့်လှိမ့်ကစားတော့ ကေခိုင်မှေးပြီးအရသာခံရင်းစောက်ရည်တွေစိမ့်လာရော.။စောက်ရည်စိမ့်လာပြီဆိုမှတော့ ဘာမှသိပ်မစဉ်းစားချင်တော့ဘူးလေ..လက်တစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ထားတဲ့လီးကြီးကိုဖွဖွလေးဂွင်းတိုက်ပေးနေမိတယ်။ပုဆိုးကြီးခံနေလို့အားရပါးရမမြင်ရတော့ ကြည့်ချင်စိတ်က တစ်ဖွားဖွားနဲ့ထိန်းမရဘူး။

" ကြည့်ချင်တယ် ကိုသော်ရာ..နင့်လီးကြီးဘယ်လိုနေလဲဆိုတာ မငယ်မျက်စေ့နဲ့တအားမြင်ချင်တယ်...ဟင့် ဟင့် မောင်နဲ့နှစ်မ သားနဲ့အမိ..ကြည့်လို့ကောင်းမှာပါနော်...ပြကွာ ပြကွာ..လီးပြ "

.....................................................................................................................

ခေါင်းလေးမော့ပြီး စူးရှ တောက်ပ ရွှန်းလဲ့ ရီဝေ သည်းထန်လွန်းတဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့သူ့မျက်နှာကိုကြည့်နေတဲ့ကေခိုင့်ခါးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့အသာဖက်ပြီး သူနဲ့မေဇင့်အခန်းထဲအသာဆွဲခေါ်တယ်။ကေခိုင်က မဝံ့မရဲသလိုလိုမူနွဲ့ပြီးတင်းခံနေလို့အားနဲနဲစိုက်ပြီးဆွဲလိုက်တာ ကိုယ်တစ်ပတ်လည်ပြီးရင်ချင်းအပ် ဖက်လျက်သားဖြစ်သွားပေမယ့် ကေခိုင်ကလီးကြီးကိုလက်ကမလွှတ်ပဲဆုပ်ထားမြဲဆုပ်ထားဆဲပာပဲ။

နို့သီးခေါင်းမာတောင်တောင်လေးတွေကသူ့ရင်ပတ်ကိုထိပွတ်လူးလိမ့်နေကြသလို နို့အုံပြူးပြူးကြီးကလည်းသူ့ရင်ပတ်နဲ့ပူးကပ်ဖိပြီး ပြန့်ကားသွားကြတယ်။နှစ်ဦးလုံးရဲ့ကိုယ်ငွေ့ပူနွေးနွေးတွေအလိုအလျောက်ဖလှယ်မိနေပြီး အဲဒီကိုယ်ငွေ့တွေရဲ့အရှိန်က တနှာမီးခဲကိုဟုန်းကနဲထ,တောက်သွားအောင်ပြင်းထန် အားရှိတယ်လေ။

အထူးသဖြင့်တော့ကေခိုင့်ရဲ့ပေါင်ဆုံကြား စောက်ဖုတ်နေရာကပိုပြီးသိသိသာသာပူနွေးနေသလိုပဲ။ရင်ချင်းအပ်အနေအထားမှာသော်ဇင်က ကေခိုင့်နှုတ်ခမ်းကိုငုံနမ်းစုပ်ယူမယ်ဟန်ပြင်နေတော့ ကေခိုင်ခေါင်းလေးတစ်ရမ်းရမ်းနဲ့ရှောင်ရင်းလီးကြီးကိုသူ့ပေါင်ဆုံကြားထည့်ညှပ်ထားပြီး မသိမသာနဲ့ခါးကော့ကော့ကစားတယ်။သော်ဇင်ကသူ့ကိုတွန်းတွန်းပြီးအခန်းထဲသွင်းတော့ သူကဖင်ကြီးပြန်ကော့ကော့ပြီးတင်းခံတယ်..ခါးကိုသာ တအားဆွဲဖက်ပစ်ရင်ပက်လက်လန်ကျသွားမှာသေချာတယ်။

အခန်းတံခါးပေါက်ကိုလဲရောက်ရော သော်ဇင့်ပုဆိုးခါးပုံစ,ကိုလက်တစ်ဖက်ကဆွဲဖြုတ် ချာကနဲလှည့်ပြီးအိပ်ခန်းထဲဝင်ပြေး ကုတင်ပေါ်ကိုယ်တစ်ပိုင်းပစ်တင်ပြီးမှောက်ခုံကြီးအိပ်ချပစ်တာ ဖင်ဆုံကြီးပြန့်ကားထွက်သွားတာပဲ။သော်ဇင်လည်းလီးကြီးတစ်ထောင်ထောင်နဲ့ကေခိုင့်ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကြားမှာနေရာယူ..ပေါင်တွေပိုကားသွားအောင်ခြေချင်းတွန်းပြီးချဲ...ထမီကိုဆွဲပင့်တင်ပစ်တော့ဖင်ဆုံကြီးအလုံးလိုက် အလုံးလိုက် မို့မို့ဖူးဖူး ခုံးတက်နေတာမြင်ရတယ်။

ဖင်ဆုံကြီးအခြေမှာတော့ စောက်ဖုတ်နခမ်းသားထူထူကသော်ဇင့်လီးကြီးကိုမျက်စ,ပစ်ပြနေသလိုပဲ..ပြူးလို့ ပြဲလို့ ဟစိ ဟစိ။ကေခိုင့်ခါးနှစ်ဖက်ကိုလက်နဲ့ဆွဲမ,နေရာချတော့ကိုယ်ကိုဖျော့ပြီးသော်ဇင့်အလိုကျလိုက်ပြင်ပေးနေရင်းသူ့အင်္ကျီကို ကုန်းနေလျက်ကပင့်ချွတ်ပေးတယ်..။

" တစ်နေကုန် တစ်ညလုံး နို့ကြီးအုပ်ဆွဲပြီးလိုးပစ်ချင်တယ် ဆို.ဟွန်း..စောက်ပတ်မြင်တော့နို့ကိုသတိမရတော့ဘူး...အင့် ဆွဲ ဆုပ် နယ်..ခ်ခ် . ငါလိုးမ မောင်လေး "

" ဆွဲမှာ နယ်မှာ လိုးမှာ စိတ်ချ..စောက်ပတ်ကြီးတောင်ယက်ပေးပစ်ချင်နေတာ..မငယ်စောက်ဖုတ်ကလီးမျှော်နေလို့.အရင်လိုးပေးရတာ...သိပလား "

ပြောလည်းပြော.စောက်ခေါင်းကိုလည်းလဒစ်ထိပ်ဖျားနဲ့ထိုးမွှေနေတော့ ကေခိုင့်ဖင်ကြီးလူးရမ်းနေတယ်။ပြီးမှကုတင်ပေါ်ကိုထာက်နေတဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့သော်ဇင့်တင်ပါးကိုလက်နောက်ပြန်လှမ်းဆွဲပြီး လီးကိုစောက်ခေါင်းထဲဝင်အောင် ဇွတ်ထည့်ခိုင်းတာပေါ့။

" ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ်..လီးမျှော်နေတာ..မမစောက်ပတ်ကြီးကမောင်လေးလီးကိုမျှော်နေတာ...ထည့်.ကိုယ့်မောင်နဲ့ကိုယ်အလိုးခံတာ..ထည့်..ထည့်..အင့်.အားဟား ဝင်တယ်...ခေါင်းကြီးဝင်လာပြီထည့်..ထည့်..မောင်လေးရေ.  လိုး လိုး."

စောက်ရည်ရွှဲနေတာက ကြာပြီ။သူ့နို့လုံးကြီးကိုဆုပ်ဆွဲပြီး ဖင်ကြီးပိတ်လိုးပစ်မှာလို့အပြောခံလိုက်ရကတည်းက စောက်ရည်တစ်စိမ့်စိမ့်ထွက်နေတာ။အဲဒီတော့လဒစ်ကြီး စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ ဇိကနဲဝင်သွားတာ သူ့စောက်ခေါင်းအဝ,ကြွက်သားဆုံကို ဒိတ်ကနဲ ထိုးသွားတာမို့ အရသာသိသွားတာပေါ့။မောင်နှစ်မချင်းလိုးနေတယ်ဆိုတဲ့အသိက သူ့စိတ်ကိုရွစိရွစိ ကလိကလိဖြစ်နေအောင်နှိုးဆွတယ်။

လီးနဲ့စောက်ပတ် လိုးတဲ့အရသာထက်မက,ဘူး..မောင်နှစ်မ...သူ့စောက်ပတ်ထဲဝင်နေတာသူ့မောင်လေးရဲ့လီးကြီးပဲဆိုတဲ့အသိက ထူးထူးခြားခြားအရသာတစ်ခုကိုထပ်ပေးတယ်။သော်ဇင်နဲ့မှမလိုးရင် ဒီအရသာကိုဘယ်လိုမှခံစားလို့မရနိုင်ဘူး..ဘယ်လီးကမှဒီအရသာမျိုးမပေးနိုင်ဘူးဆိုတာ ကေခိုင်အလိုးခံရမှပဲကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျသိသွားတယ် ။

သူ့အစ်မ စောက်ပတ်ရွနေတာကိုသိနေတော့ ခါးနှစ်ဖက်ကိုလက်နဲ့ထိန်းဆွဲပြီးလီးကြီးကိုစောက်ခေါင်းထဲ ရစ်တစ်ရစ်တစ်နဲ့တစ်အိအိထိုးသွင်းပေးတာပေါ့။လီးကြီးကစောက်ခေါင်းထဲပြည့်ပြည့်သိပ်သိပ်ထိုးဝင်နေတာဆိုတော့ ကေခိုင့်စောက်ခေါင်းထဲက လေတွေဖူး...ကနဲအသံရှည်ပေးထွက်လာကြပြီးသော်ဇင့်ပေါင်သိသိသာသာလာတိုးဝှေ့တယ်။လီးကြီးတစ်ဝက်ကျော်ကျော်ဝင်သွားတော့ ခါးနည်းနည်းစန့်လာတယ်။

သော်ဇင်က ခါးချိုင့်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖိပြီးလီးကြီးကပ်ထိုးသွင်းတော့ခေါင်းကြီးလှည့်ပြီးရှုံ့ ရှုံ့ မဲ့မဲ့အော်ပြန်တယ်..

" အာ့..မောင်လေး..အာ့ ရှည်လိုက်တဲ့လီး..အောင့်တယ်ကွမောင်လေးရ..အာ့..အရင်းမထိသေးဘူးလား..အီး..."

" ဝပ်ချလိုက်မမ..ဖင်ဘူးတောင်းထောင်လိုက်..အရင်းထိအောင်ထည့်ပေးမယ် "

ကေခိုင်က သူ့စကားနားထောင်ပြီးမွေ့ယာပေါ်ခေါင်းချ ဝပ်ပေးလိုက်တော့သော်ဇင့် ခြေထောက်တစ်ဖက်ကကေခိုင့်ခေါင်းကိုလှမ်းဖိနင်းပြီး လီးကြီးအဆုံးထိဆောင့်လိုးပစ်တာ ကေခိုင်အသံတွေဝင်သွားတဲ့အထိအော်ပါလေရော.

" အား...သေပြီမောင်ရေ..အောင့်လိုက်တာဟဲ့..အားဟာ့..မအေလိုး လေးရဲ့..ငါ့ကိုညာလိုးတယ်..အီးဟီး အောင့်လိုက်တဲ့ အမျိုး..အားပါး..ရှီးဟီးဟီး.ကျွတ်ကျွတ်. "

" မငယ်ကလဲ..အဲလောက်မအောင့်ပါဘူး..မေမေတောင်ခံနိုင်သေးတယ်..ခဏလေး ငြိမ်နေ ကောင်းသွားမှာ..ငြိမ်နေ ငြိမ်ငြိမ်လေးမှိန်းနေလိုက် "

" စပ်ပတ်ကြီးမအောင့်ရမှာလား.. နင့်လီးကအရှည်ကြီး. နင့်ဖင်နင်ပြန်လိုးကြည့်ပါလား..အီးဟီး အူး ဟူးဟူး "

အလကားပြောတာပါ..ဆယ်ချက် ဆယ့်ငါးချက်လောက် မျှော မျှောပြီးဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့.သူကတောင်ဖင်ကြီးပြန်ပြန်တွန်းပြီးဆောင့်လိုးလာလိုက်သေး။ဒါနဲ့မျှောမလိုးပဲ ဆွလိုးတော့ ရွတက်လာပြီးပေါင်ကြီးချဲထားပေးလာရော။အဲဒီတော့မှလီးဒစ်ထိဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ဖောင်းကနဲ ဖုန်းကနဲ ပစ်ဆောင့်လိုးတာ ကေခိုင်ကလည်းဖင်ကြီးပြန်ပြန်တွန်းပြီး လိုးတော့တာပေါ့။

အဲဒီတော့မှကေခိုင့်ခေါင်းကိုလှမ်းနင်းထားတဲ့ခြေထောက်ကိုရုတ်ပြီး ဖင်ကြီးဆွဲဆွဲလိုးတော့တာပဲ။

" ကောင်းတယ်မောင်လေး..ဆောင့်.လိုးသာလိုး..မမခံနိုင်ပြီ..လိုး..လိုး ကြာကြာလိုး..အကြာကြီးလိုး "

သူတို့မောင်နှစ်မဘယ်လောက်ကြာကြာလိုးနေကြမယ်ဆိုတာမသိနိုင်တော့ အခန်းထဲဝင်ကတည်းကလာချောင်းကြည့်နေတဲ့မမြမြချိုစောက်ဖုတ်ကြီးလက်ဝါးနဲ့အုပ်ဖိပြီးမီးဖိုထဲပြန်ပြေးရော...

....................................................................................................................................

သော်ဇင်က ကြီးကြီးဇင်ရယ် မေမေဇင်ရယ် ကေခိုင်ရယ် တစ်ယောက်မဟုတ်ရင်တစ်ယောက်ကို နေ့တိုင်း ညတိုင်းလာလာလိုးပေးနေတော့ မြချိုမမြင်ချင်လဲမြင်နေရမကြားချင်လဲကြားနေရတာမဆန်းပါဘူး။

ဒါတောင် သဇင်ကသူ့အလုပ်နဲ့သူပြောင်းသွားလို့ပေါ့ မပြောင်းရင်နေစရာတောင်ရှိမှာမဟုတ်ဘူး။မြချိုက ဆယ်နှစ်ကျော် အဖေ့အလိုးခံလာခဲ့တာလေ..နို့စို့ခံရ နို့နယ်ခံရ စောက်ပတ်အလိုးခံရတဲ့အရသာကိုနောကျေနေပြီ။တစ်ခုတော့ရှိတာပေါ့လေ..အဖေက အသက်လဲကြီး အလုပ်လဲပမ်းမို့ သူ တို့လိုတော့နေ့တိုင်း ညတိုင်းမလိုးနိုင်ရှာဘူးပေါ့။

ဟိုတုန်းက တစ်ရက်ခြား နှစ်ရက်ခြားလိုးခဲ့ပေမယ့် နောက်ပိုင်းတစ်ပတ်ကိုတစ်ချီ..ဆယ်ရက်ကိုတစ်ချီလောက်ပဲလိုးနိုင်ခဲ့တာငါးနှစ်လောက်တော့ကြာခဲ့ပြီ။မြချိုဆယ့်လေးနှစ်လား ဆယ့်ငါးနှစ်လားမမှတ်မိတော့ပါဘူး.အဲဒီကတည်းကအမေဆုံးပါးသွားခဲ့တာ။မြချိုတို့မိဖတွေက လူတန်းစေ့တယ်လို့မပြောနိုင်ပါဘူး။နေတဲ့မြို့လေးကတောမက မြို့မကျ..အိမ်ပိုင်ယာပိုင်လဲမရှိ ဈေးနံဘေးမှာတဲထိုးပြီးသံဖြူဆိုင်လေးဖွင့်ထားရတယ်။

အိမ်လဲမရှိ..မြို့ကလည်းသေးသေးလေး လူတကာနဲ့သိကျွမ်းနေတော့ဆိုင်လေးမှာပဲချက်ပြုတ်စား..ဆိုင်လေးမှာပဲကျပ်ကျပ်သပ်သပ် ဖြစ်သလိုအိပ်ပေါ့။အဲလိုပဲတစ်သက်လုံးနေလာခဲ့တာဆိုတော့စာလဲ သေစာရှင်စာလောက်..ဈေးထဲမှာနေပြီး ဈေးလဲမရောင်းတတ်မဝယ်တတ်နဲ့အဖေ့လုပ်စာပဲမှီခိုစားရင်း အသက်တမ်းမစေ့ခင် အသက်လေးဆယ်ကျော်လောက်မှာအမေသေသွားခဲ့တယ်။အမေမရှိတော့အိမ်မှုကိစ္စတွေနဲ့ အဖေအလုပ်တချို့ တွေမှာမြချိုဝင်ကူရတာပေါ့လေ။

ဖါးဖိုဆွဲတာတို့မီးသွေးဝယ်တာတို့ ပစ္စည်းပို့တာတို့ဆိုတဲ့မိန်းမလုပ်ငန်းတွေမှာဝင်ကူရတယ်။ဖိုဆွဲရတာတော့နေ့တိုင်းပင်တိုင်ပါပဲ..။အဲအချိန်က အဖေ့အသက်တောင်ငါးဆယ်နီးနီးပဲရှိမယ်ထင်ပါရဲ့.ကျန်းမာတုန်းပဲ။ဖားဖိုဆွဲရင်းရင်ဖိုရတာလေးသတိရမိတယ်..အဖေကမီးညှပ်တစ်ဖက် တူတစ်ဖက်လက်ကကိုင်ပြီးဆောင့်ကြောင့်ထိုင်..မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာမမြချိုက အဆင်ပြေသလိုမြေကြီးပေါ်ဖင်ချထိုင်ပြီးဖားဖိုဆွဲရတာဆိုတော့အဖေ့လီးကြီးကိုမမြင်ချင်မှအဆုံးပေါ့..နေ့တိုင်းပုဆိုးအောက်စ,မလွတ်တဲ့နေ့ဆိုတာမရှိခဲ့ဘူး။

ပုဆိုးအောက်စ,မလွတ်ပဲထိုင်နေပြန်တော့လဲ ပုဆိုးအိအိပါးပါးနဲ့အတူတွဲကျနေတဲ့အဖေ့ဂွေးဥနဲ့လီးချောင်းအပြုံလိုက်ကြီးကိုမြင်နေရတာဆိုတော့ သိပ်မထူးလှပါဘူး..လီးဒစ်အရစ်ကြီးနဲ့အဖူးကြီးရဲ့ ပုံရိပ်ထင်းထင်းကြီးကိုထင်ထင်ရှားရှား ကွဲကွဲပြားပြား အချိန်ပြည့်မြင်နရတဲ့ဥစ္စာ.. စိတ်ထဲတော့ရွလာတာပါပဲ။

ဆင်းရဲလွန်း နိမ့်ကျလွန်းတာမို့ ဘယ်ယောင်္ကျားသားကမှမြချိုကိုစိတ်မဝင်စားကြဘူးလေ..မြချိုမှာစိတ်ဝင်စားဖို့ကြင်နာ နွေးထွေး အားကိုးစောင့်ရှောက်ဖို့ယောင်္ကျားသားဆိုလို့ ဒီအဖေပဲရှိတာမို့နေ့တိုင်းအဖေ့ကိုဝတ်ကြီးဝတ်ငယ်ပြုစု..လုပ်ကူရင်းနဲ့ပဲ သားအဖနှစ်ယောက်တစ်ကမ္ဘာတည်ဆောက်ခဲ့ရတာပါ။

ညအိပ်တော့လဲ အခန်းကျဉ်းကျဉ်းမှာပူးကပ်အိပ်ရတာပဲလေ..တစ်ချိန်လုံး တစ်ကိုယ်လုံး ထိနေပူးကပ်နေကြတာ ညဦးအိပ်ယာဝင်ကစပြီး မနက်နေထွက်တဲ့ထိပါပဲ။ဒီအရွယ်နဲ့ဒီအရွယ်လေ..ကျန်းမာတဲ့အဖေလဲစိတ်လာ..မြချိုလဲစိတ်လာသိပ်ကြာကြာမခံနိုင်ပါဘူး။ညကျအဖေကမြချိုကိုမဖက်ရင်မြချိုကအဖေ့ကိုဖက်..မြချိုကမဖက်ရင်အဖေကဖက်...မိုးတွင်း ဆောင်းတွင်းများဆိုစောင်မလောက်လို့တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်တင်းတင်းဖက်အိပ်တာအမြဲ။

အဲလိုအိပ်ရင်း နောက်တော့အဖေကမြချိုဖင်ကြား..ပေါင်ဆုံကြားဖင်လုံးအောက်ခြေကိုလီးကြီးကပ်ကပ်ထိုးပြီးလီးရည်ထွက်တဲ့အထိညှောင့်တာကို ပထမဆုံးအချီကတည်းက မြချိုသိခဲ့တယ်။အမေ မဆုံးခင်တုန်းကအဖေနဲ့အမေလိုးတာကိုမြချို နေ့တိုင်းမြင်နေတဲ့သူဆိုတော့ အားလုံးကျွမ်းနေပြီးလေ..အိပ်ပျော်ဟန်ဆောင်ပြီးဖင်ဆုံကြီးကော့ကော့ပေးထားပစ်တာ...အဖေကနို့ကြီးဖက်ဆွဲပြီးကပ်ညှောင့်တာပေါ့။လေးငါးခြောက်ညလောက်အဲလိုညှောင့်လိုးနေတာအဖေကအားမရဘူးထင်တယ်..တစ်ညတော့ နို့ကြီးဖက်ဆုပ်အိပ်ရင်းမြချို နားနားကပ်ပြီး လေသံတိုးတိုးနဲ့ခေါ်တယ်..

" သမီး..."

မြချိုရင်ဖိုဖိုနဲ့ တိုးတိုးပဲပြန်ဖြေတာပေါ့။ညရေးညတာ တိုးတိုးခေါ်တယ်ဆိုတာက လိုးဖို့စကားကလွဲလို့ တခြားဘယ်လိုစကါးမျိုးမှပြောစရာမှမရှိတာ ရင်ခုံတာပေါ့။

" ပြောလေ အဖေ..သမီးကြားတယ် "

" အဖေနဲ့သမီး ယူလိုက်ကြရအောင် သမီးရာ..အဖေ မနေနိုင်တော့ဘူး "

သူ့လီးကြီးက မြချိုဖင်ကြားမှာအမြောင်းလိုက်ကြီးကပ်ဖိနေတာပူပူနွေးနွေးမာမာတောက်တောက်ကြီး။ဒါနဲ့ ရှက်သလိုလိုမို့အဖေ့ဖက်လှည့်မကြည့်ရဲပဲ ခါးလေးကော့ဖင်ကြီးနောက်ပိုပစ်..ပင့်ပင့်ကော့တင်ပေးရင်း.နို့အုံပေါ်ကအဖေ့လက်ကို အားမလိုအားမရနဲ့ အုပ်ကိုင်ဖိဆုပ်ပစ်တယ်..

" ဘယ်လိုယူကြမလဲအဖေ..လူကြီးတွေလက်ခံပါ့မလား "

အဖေကနို့ကြီးတွေဆွဲပြီးညှောင့်နေပြီ..။အရင်ညတွေလို ညနက်အောင်မစောင့်ပဲ စောစောစီးစီးပေါ်တင်ပြောပြီးပြီဆိုတော့ ခပ်ရဲရဲ ခပ်ပြောင်ပြောင်ပဲညှောင့်တာ။မြချိုလည်းလက်တစ်ဖက်နောက်ပြန်ပစ် အဖေ့တင်ပါးကြီးကိုမလှုပ်နိုင်တော့အောင်ကပ်ဆွဲထားပြီး..

" အို..အညှောင့်မကြမ်းနဲ့လေအဖေရဲ့..ထွက်ကုန်မှဖြင့်နှမျှောစရာကြီး ခိခိ "

" အဲလိုယူလို့တော့ ဘယ်သူမှလက်ခံမှာမဟုတ်ဘူးသမီးရ..အဖေတို့ကိုနှင်ထုတ်ခံရတာပဲအဖတ်တင်မှာ..."

" အဲဆို..ဘယ်လိုယူမှာလဲအဖေရ.သမီးလဲ လင်ယူချင်တာပဲ "

" အလိုးခံချင်တာ ပြောတာလား "

ဒီတစ်ခါတော့ ခေါင်းကိုခပ်သွက်သွက်ညိတ်ပြီး အဖေ့တင်ပါးကြီးကိုအားရပါးရလက်ပြန်ဆွဲ ဖင်ဆုံကြီးလေးငါးချက်ဆက်တိုက်ဆက်တိုက်ပစ်ကော့ပေးလိုက်တယ်.

" အင်းလေ...ယူပြီဆို အလိုးခံရမှပေါ့..အဖေတို့လင်မယားကိုကြည့်ပြီး သမီးလင်ယူချင်နေတာကြာလှပြီ...ယူမယ့်လူမရှိလို့ခ်ခ်..ဒီလောက်တောင့်တာကိုကြိုက်တဲ့လူမရှိဘူး..သမီးဖင်ကြီးက ကြိုက်ချင်စရာမရှိလို့လားအဖေ..ပြောစမ်းပါဦး...ခ်ခ် "

အဖေလီးကြီးကတစ်ဆတ်ဆတ်ခုန်ပြီးဖင်ကြားထဲကပ်ကပ်ဖိညှောင့်နေတာ ပိုပြီးကြမ်းလာလို့သတိပေးရပြန်ရော..

" အိုး..အဖေ လီးရည်တွေထွက်ကုန်မလေ...အင့် အင့်...အို နေဦးဆို..နေဦး..ထမီလှန်ပေးမယ်..နေဦး...အင့် အင့် အာ့အင်း..အိုး..အဖေ...အဖေ..အားဟား..ထွက်ကုန်ပြီအဖေရာ...နှမျှောစရာကြီးထမီလှန်ပေးပါမယ်ဆိုမှ ဇွတ်ပဲ.. သမီးစောက်ပတ် ထဲပန်းထည့်ပစ်ရမယ့်ဥစ္စာ..ခ်ခ်.."

ဖင်နှစ်လုံးကြားမှာ ပူကနဲ နွေးကနဲ စိုစိုအိအိ ဆက်ခါဆက်ခါ ဖြစ်ဖြစ်လာတော့ နှမျှောစိတ်နဲ့ လက်နောက်ပြန်ဖင်ကိုပွတ်ပြီးစမ်းမိတော့...။

..................................................................................................................

အတွေးတွေ ပုံရိပ်ဟောင်းတွေထဲမှာထိမိ ကိုင်မိခဲ့တဲ့လီးကြီးက ဒီလောက်မကြီးခဲ့ပါဘူး။လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ရင်အားရပါးရညှစ်ဆုပ်ပစ်လိုက်လို့ရပါတယ်။မြချို အခုကိုင်မိဆုပ်မိတဲ့လီးက...လီးတော့လီးပါပဲ ဒစ်ကြီးရော..အရစ်ကြီးရော..လချောင်းကြီးရော..လီးအစစ်ပါပဲ။ဒါပေမယ့် အတွေးပုံရိပ်ထဲက အဖေ့လီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်သလိုအားရပါးရဆုပ်ကြည့်တော့ ဆုပ်လို့မရ ကိုင်လို့မရ ညှစ်လို့လည်းမရ..ကြီးလှချည့်လား. ဆိုတဲ့ကွဲပြားမှုကိုသတိထားမိတဲ့အသိနဲ့အတူလက်တွေ့နယ်ပယ်ထဲ ဖျတ်ကနဲအသိပြန်ဝင်လာပြီးမျက်စေ့ဖွင့်ကြည့်တယ်။

ကုတင်စွန်းမှာစောင်းလျက်လေးအိပ်နေတဲ့သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ကုတင်ဘေးက ရပ်ကိုင်းကျော်ပြီး သူ့ဘေးကအိပ်နေတဲ့ကလေးကိုမြှူနေတဲ့သော်ဇင့်လီးကြီးပါလား။သူ့လက်ထဲကိုင်ထားတာက အဖေ့ရဲ့လီးမဟုတ်ပဲနဲ့သော်ဇင့်လီးကြီးမှန်းဖျတ်ကနဲအသိဝင်လါပေမယ့်ပြန်လွှတ်လိုက်ရမှာကိုနှမျှောလွန်းလို့မျက်စေ့ပြန်မှိတ်..အိပ်ပျော်ဟန်ဆောင်နေမိပြီး အာရုံကိုအဖေ့ဆီပဲပို့ထားမိတယ်။

အဲဒီတုန်းက..အဖေကအသက်ကြီးနေပီဆိုပေမယ့် ကိုယ့်သမီးနဲ့ကိုယ်လိုးရတော့မှာမို့လား..စိတ်ဆောင်နေလို့လား..မိန်းမစောက်ပတ်မလိုးရတာကြာပြီမို့လားတော့မသိဘူး...လီးမာမာတောင်တောင်ကြီးကိုပဲစမ်းမိ ကိုင်မိခဲ့တာလေ။

ဖားဖိုဆွဲနေရင်းအဖေ့လီးကိုဇိမ်နဲ့ထိုင်ကြည့်ခဲ့ဖူးပေမယ့်..အဲတုန်းက ငိုက်စိုက်တွဲလောင်း..ခုတော့ သံချောင်းကြီး ခ်ခ်။အလိုးခံရတော့မှာမှန်းသိနေတော့..အဖေ့လည်တိုင်ကိုလက်ပြန်ဖက်ရင်း ရှက်ရှက်နဲ့မို့မျက်စေ့မဖွင့်ရဲသေးပဲပြောလိုက်မိတယ်..

" ယူလိုက်တော့ ယောင်္ကျားရယ်..မြချို စောက်ပတ်ကြီးအားရပါးရလိုးပေးပြီး လီးရည်တွေပန်းထည့်ပေးတော့...."

ပြောရင်းဆိုရင်း ကိုယ်ကိုပက်လက်လှန်ဒူးထောင်ပေါင်ဖြဲ.ထမီကိုခါးထိဆွဲတင်ပေးထားလိုက်မိတယ်။မြချိုရဲ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကိုသူ့လက်ကြီးတွေနဲ့တွန်းတင်လိုက်တော့ဖင်ကြီးကပင့်ပါလာပြီးပွင့်နေမှန်းသိလိုက်မိပေမယ့် စောက်ခေါင်းပိုပွင့်သွားအောင်ပေါင်ထပ်ဖြဲထားပေးလိုက်တယ်။ဖင်လုံးကြီးတွေကိုဒူးနှစ်လုံးတေ့ထိုင်တော့လဒစ်ဖျားကြီးကစောက်ခေါင်းကိုတေ့မိနေပြီ..လီးကြီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ဆော့တယ်ထင်ပါရဲ့။

လဒစ်ကြီးကစောက်ခေါင်းစပ်မှာဇိဇိ ဇိဇိနဲ့ အလိုးခံချင်လာလွန်းလို့နှုတ်ခမ်းတောင် ကိုက်ထားရတယ်။ဖင်ကိုနဲနဲ လူးပေးလိုက်တော့ လဒစ်ကြီးကစောက်ခေါင်းဆုံကြွက်သားတွေကိုထိုးဖောက်ပြီးဝင်လာတာဒိတ်ကနဲတောင်အသံကြားလိုက်မိသလားမသိပါဘူး..စောက်ခေါင်းထဲကိုပြည့်ပိတ်သွားတာ ကျပ်သိပ်နေတာပဲ။

" အိုး..အိုး..ဝင်တယ်..အို့..ဝင်လာပီ..အီးဟီး..အကြီးကြီးပဲ..ဖြေးဖြေးနော်..အို့အိုး...ထည့် ထိုးထည့်...ဖိထည့်..ဖိ ဖိ အိုးဟိုးဟိုး...လိုး လိုး ဆောင့်လိုး ယောင်္ကျား လိုး ယောင်္ကျား..လိုး..ရတယ်..လိုးသာလိုးအလိုးခံချင်နေတာကြာလှပြီ..ဆောင့်လိုး အင်း..ယောင်္ကျားရယ်...ကောင်းတာ.."

လီးကြီးကိုတစ်ဝက်လောက်ပဲ စောက်ခေါင်းထဲထည့်ပြီး အချက်လေးငါးဆယ်နီးနီး ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပေးတာလေ။သူ့လက်ကြီးတွေကနို့တွေကိုဆုပ်ဆွဲထားနေတော့ ပေါင်ကြီးတွေအောက်ပြန်ကျမသွားအောင်တစ်ခေါက်ကွေးနှစ်ဖက်ကိုယ့်လက်နဲ့ကိုယ်ပြန်ဆွဲပြီးဇြဲခံထားပေးရတာ။လဒစ်ကြီးနဲ့စောက်ခေါင်းဝ,ကိုအချက်လေးငါးဆယ်သွက်သွက်ကြီးပစ်ဆောင့်လိုးခံနေရတာ မပြီးပဲဘယ်ခံနိုင်ပါ့မလဲ..မြချိုစောက်ရည်တွေတစ်ဖျောဖျောစိမ့်ထွက်ပြီး ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တုန်ခါဆွဲညှစ်ရင်းပြီးသွားရတာပေါ့။

ကောင်းလွန်းလို့ အာခေါင်တွေတောင်ခြောက်သွားတာပဲ.တံတွေးတောင် မနည်းမျိုချရတယ်။ဘယ်လိုက ဘယ်လိုများဖြစ်သွားတယ် မသိပါဘူး..ချက်ချင်းကြီးပါပဲ.။ဖောင်း ဆို လီးကြီးအဆုံးထိ အရင်းထိကပ်နေအောင်ဆောင့်လိုးခံလိုက်ရတော့..သားအိမ်ထိပ်အထိသူ့လဒစ်ကြီးပစ်ဆောင့်ဖိကပ်လာတာ ရင်ခေါင်းထဲအထိများဝင်လာလားလို့မျက်လုံးပြူး မျက်ဆန်ပြူးနဲ့ကြည့်မိတော့..မျက်စေ့ထဲ အဖေ့မျက်နှာလိုလို..သော်ဇင့်မျက်နှာလိုလို...မရေမရာ ဇဝေဇဝါမို့ သေချာအောင် မျက်စေ့ကိုပွတ်ကြည့်ပြန်တော့လဲ ကိုသော်တစ်ဝက် အဖေတစ်ဝက်.ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း နဲ့ဖင်ကြီးလူးနေမိတာ အကြာကြီးပါပဲ။

လီးကြီးကလဲ ဖင်ကြီးလူးလေနစ်ဝင်လာလေ..လူးလေ နစ်လေ အိုးဟိုး လှုပ်တောင်မလှုပ်ရဲတော့ဘူး..လှုပ်လိုက် တိုင်းစောက်ရည်ထွက် ဗွက်ပေါက်အောင် တစ်ဗြစ်ဗြစ်ထွက်နေတာ သူ့လီးဥတွေပါရွှဲနစ်နေတာပဲ။လီးကိုအရင်းထိထိုးထည့်ပြီးစောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးကို ဇာတ်ပွဲတွေထဲကဖေဇော်ဂျီဆေးကြိတ်သလို လှိမ့်လှိမ့်ဝိုက်ဝိုက်ပြီးကြိတ်နယ်နေတော့ စောက်စေ့ကိုဖိပွတ်ချေပေးနေသလိုဖြစ်နေတာမို့ ဆက်ခါ ဆက်ခါ ပင့်ကော့ပစ်ရင်း နောက်တစ်ချီပြီးရပြန်တာပါပဲယောင်္ကျားရယ်...။

" ကောင်းလာ မမချို...."

" ဟွန့်..ဟင့်...ကိုသော်ကြီး...အင့်ဟင့်..ကောင်းတာပေါ့ လို့.သူ့လီးကြီးနဲ့ဒီလောက် ပက်ပက်စက်စက်ကြီးလိုးတာ...ဒါပဲနော် လိုးပြီးရင်ပစ်မထားရဘူး ဟင့်.."

" ပစ်မထားပါဘူးမမချိုရာ...တစ်သက်လုံးအတူနေ တစ်သက်လုံးလိုးပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား...ကျေနပ်လား "

" အင်းပါ..ကျေနပ်ပါတယ်..ကဲ လိုးပေးတော့...ဆောင့်တော့. မြချိုက လီးသိပ်မကြောက်ဘူးနော် ကိုသော်...ခ်ခ် ကြိုက်ပဲ ကြိုက်တာ..ဆောင့် "

လီးကိုအဆုံးထိဆွဲမထုတ်ပဲ တစ်ဝက်နီးနီးလောက်ပဲဆွဲထုတ်ပြီး ပြန်ပြန်ဆောင့်လိုးတော့ မြန်လည်းမြန် သန်လည်းသန်တစ်ဖောင်းဖောင်းနဲ့ ကောင်းလွန်းလို့ တစ်အင်းအင်းနဲ့ လည်ချောင်းသံတွေထွက်လာရတယ်။ဖောင်း အင့် ဖောင်း အင်း..လိုး..ဆောင့်..အသံတွေဆူညံနေတာပဲ။သူ့အစ်မ..သူ့အမေ ကိုလိုးတာထက် ပိုပြီးအလိုးကြမ်းနေလားမသိပါဘူး..မညှာမတာလိုးတာ။အချက်တစ်ရာလောက်ပစ္စလက္ခတ် ဆောင့်လိုးပြီး လီးကိုတစ်ဆုံးဆွဲထုတ်..လဒစ်နဲ့စောက်ခေါင်းဝ,ကိုလေးငါးချက်ဆွဆွပြီး အဆုံးထိပစ် ပစ်ဆောင့်လိုးပြန်ရော။

နှာကြီးလွန်းလို့အဖေနဲ့တောင်မှအလိုးခံခဲ့တဲ့မိန်းမ...လီးနဲ့အဆက်ပြတ်နေတာကြာလှပြီဆိုတဲ့စောက်ပတ်...ဒီလိုမျိုးအလိုးခံရတော့ ဘယ်ထိန်းနိုင်ပါ့မလဲ..သော်ဇင်တစ်ချီမှမပြီးခင် မြချိုလေးချီပြီးသွားတယ်။ဖင်ကြီးကော့လန်ပြီးခြေထောက်တွေလေထဲမှာယက်ကန်ယက်ကန်ဖြစ်နေတော့မှပဲသော်ဇင် အချက်လေးငါးဆယ်ဆက်တိုက်အံကြိတ်ဆောင့်ပြီး လီးရည်တွေတစ်ဗျန်းဗျန်းပန်းထည့်ပေးပါလေရော..

" အားဟာ့..များလှချည့်လားကိုသော်ရသွားပြီ..သွားပြီ..မြချိုလည်းပြီးပြန်ပြီ.အာ့..အာ့.ဆောင့်..ပြင်းပြင်းကြီးတစ်ချက်ပစ်လိုးအင့်..အာ့..ကောင်းထာကိုသော်ရာ..နောက်တစ်ချက်..."

..................................

" ဖူးလေးရေ..ဘယ်လိုကြီးလဲ.အိမ်လာတိုင်းအပေါ်ထပ်တက် တက်ပြီးကေခိုင့်ပဲရေထွက်အောင်လိုးနေတာ ခ်ခ်..မေဇင့်အလှည့်မလာတော့ဘူး..ဖူးကိုရောဝ,အောင်လိုးရဲ့လား. ခိခိ "

သော်ဇင်သူ့အမေကို လက်သီးထောင်ပြလိုက်တယ်။အခုလေးတင် သူ့ကိုလိုးပြီးခါစ,ပဲရှိသေးတယ်..ရတနာဆိုင်ဖက်ကဖူးဖူးပြန်လာတော့ လူကိုရှေ့ထားပြီးမဟုတ်တာအတင်းပြောခံရတယ်လေ။

" ခ်ခ်..ဖူးကိုတော့ ကောင်းကောင်းပေးတာပဲ မေဇင်ရဲ့.. ပုံမှန်လိုးတာပါပဲ...မလိုးရင်လိုးပေးမယ့်သူဆီသွားကုန်းပစ်မှာ ခ်ခ်. မေမေ့သားက သူ့အစ်မပြန်ခါနီးမို့ အားရအောင်နှုတ်ဆက်လိုးတွေ လိုးပေးနေတာ ဖြစ်မှာပါ ခိခိ..."

ပြောပြောဆိုဆိုပဲ ဖူးဖူးကသူ့အနားကပ်လာပြီးလီးကိုအုပ်ဆွဲကြည့်တော့ လိုးပြီးစ,မို့မာတယ်ဆိုရုံလောက်ပဲ။အမြဲလိုလိုအားပြည့်မာတောင်နေတတ်တဲ့လီးက အခုလိုခေါင်းမထောင်လာတာ နည်းနည်းတော့ ဆန်းနေတယ်လို့ထင်မိသား..

" နေဦးမေမေဖူးရဲ့...သမီးက ဟိုနေ့က ဈေးခေါ်ထားတဲ့ဂေါ်ကြိုးလေးလာယူတာ အဲဒါလေးပြတ်အောင်ဖြတ်မလားလို့..ပြီးမှမေမေ့သားလီးကြီးဖြတ်ပေးမယ် ဟီးဟီး..တွေ့ကြသေးတာပေါ့ ကိုသော်ဇင် "

မီးခံသေတ္တာထဲ ဗူးလေးတွေဟိုဖွင့် ဒီဖွင့်လုပ်နေတဲ့ဖူးဖူးကိုကြည့်ရတာတက်ကြွမြူးတူးလွန်းလို့ဒေါင်းမလေးက,နေသလိုပဲလို့တွေးမိတယ်။တစ်သားမွေးတစ်သွေးလှဆိုတာမျိုး.ဖင်ကြီးတွေကားတက်လာတာများအပျိုတုန်းကထက်ပိုပြီးလိုးလို့ကောင်းနေလို့ နေ့ရောညပါလိုးနေလည်း ဘယ်လိုမှကျ,မသွားတဲ့အပြင် ပိုပိုကိတ်လာသေးသလိုပဲ။

မေဇင့်နီးပါး ဖင်အိုးတွေကြီးလာတဲ့အပြင် အပေးကလဲကျွမ်းမှကျွမ်း..ကြမ်းမှကြမ်း ဆိုတော့ တက်ညီလက်ညီဖြစ်နေပြီ.စိမ်ခေါ်ရဲနေပြီလေ..။ခဏလေးနေပြဖူးဖူးပြန်ထွက်သွားမှ သော်ဇင်ကသူ့အမေကို ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲပစ်တော့မေဇင်အငိုက်မိပြီး မွေ့ယာပေါ်လက်ထောက်မှောက်..ကုန်းလျက်ကြီးကျသွားရော။အနောက်က နေဇွတ်အတင်းဖက် နို့ကြီးဆုပ်ညှစ်ရင်း..

" အခုပဲ တစ်ချီလိုးထားတာလေ..တော်တော်စောက်ပတ်ရွတဲ့မိန်းမ..လီးရည်တွေ တောင်ပြန်မထွက်သေးဘူး..နောက်ထပ်ကလေးထပ်လိုချင်နေတာ.လာခဲ့ ထပ်လိုးပေးမယ်.."

" ခ်ခ်..လီးလဲတောင်ပဲနဲ့ လပျော့ကြီးနဲ့ တော့လိုးခံနိုင်ပေါင်..ခိခိ..သွား တော်ပီ..စောက်ပတ်တောင်ကျိမ်းနေပြီ..လွှတ်ကွာမောင်...တော်ပြီ..ဝ,ပြီ လို့ဆို..ဟင့် "

ကလေးနို့မတိုက်ပေမယ့် နို့သားတက်ဆဲဆိုတော့ လက်ထဲမှာမဆန့်လောက်တဲ့ထိလုံးခဲနေတာပဲ။အိကနဲ အိကနဲ ဆွဲဆွဲညှစ်တော့မေဇင်ဖင်ကုန်းပြီးရုန်းတာပေါ့။အခုမှတစ်ချီလိုးပြီးခါစ, ပြန်ဝတ်ထားတဲ့အင်္ကျီဆိုတော့ ဘရာစီယာမဝတ် ဘောလီမဝတ်.ဘလောက်စ်ပါးပါးလေးအောက်ကနို့လုံးအိအိကြီးတွေရဲ့အထိအတွေ့က တိမ်းမူးစရာ ညွတ်နူးစရာမို့ရမ္မက်စိတ်ကိုနှိုးဆွနေသလိုပဲ။

ကုန်းပြီးကားမို့ဖူးတက်နေတဲ့ ဖင်ကြီးကလဲ ဖောင်းဖောင်းအိအိကြီး ဟိုရမ်းဒီလူး ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဖြစ်နေပြန်တော့ လီးကိုပွတ်ဆွပေးနေသလိုဖြစ်နေပြန်တာမို့ နိုးထ,ခါစ ရမ္မက်စိတ်ကို ထိုးဆွပေးနေသလိုပဲ..လီးကြီးကတင်းတင်း မတ်မတ်ကြီးတောင်မတ်လာပြန်တယ်။ဒါနဲ့ လက်တစ်ဖက်ကနို့ကိုလွှတ်ပြီးထမီကြီးလှန်တင်ရင်းလီးနဲ့ဖင်ကြားကော့ကော့ထိုးတော့

" အာ့..လီးကြီးကတောင်လာပြန်ပီ..အီး ဟီး..အဲ့ ထိုးတယ်တော့်...အဲ ဇွတ်ပဲ အာ့ အားဟာ့...မအေ့ကိုမုဒိန်းကျင့်တာ..အား ခွေးလေး..အာ့ ဝင်သွားပြီကွာ ယောင်္ကျား.အီးဟီး.လိုးကွာ ခိခိ..အာ့..ဆောင့် ဆောင့် သားရေ..လိုး..ဒါသားအမေနော်..လိုးလိုး.သားအမေ သားလိုးတာ ဘာမှမဖြစ်ဘူးလိုး..လိုး ဆောင့်..အာ့ ကောင်းတယ်.."

မေဇင်က အင်မတန်နှာကြီးတာ.သူ့လင်သေပြီးခါစ,က အပြင်မှာရှာစားဖို့စိတ်ကူးခဲ့ ဖူးပေမယ့်သူ့သားနဲ့မှအဝ,ကုန်းမယ်လို့ဆုံးဖြတ်ပြီးစောင့်ရင်းဆယ်နှစ်ကျော်ကြာသွားခဲ့တာလေ။ဒီကြားထဲ စီးပွားရေးလောကထဲနစ်သွားတာမို့ သားကမိန်းမရသွားတဲ့ထိ အဆုံးစွန်မလိုးခဲ့ပေမယ့် လင်မယားလို ပြေဆိုဆက်ဆံတာတော့မပျက်ခဲ့ပါဘူး။

ခု မှကလေးတစ်ယောက်ရအောင်ယူပြီးလင်မယားအစစ်ဖြစ်သွားတာဆိုတော့..အလိုးအခံကြမ်းသလားမမေးနဲ့ ဗီဒီယိုဒါရိုက်တာတွေသူ့ဆီမှာတပည့်လာခံရမယ့်အဆင့်ထိကြမ်းတယ်။ခုလဲ စောစောကတစ်ချီအလိုးခံထားပြီးသားမို့လီးရည်တွေ စောက်ရည်တွေရွှဲနေတဲ့စောက်ခေါင်းထဲသော်ဇင့်လီးကြီးတိုးဝှေ့ဝင်လာတော့ဖင်ကြီးရမ်းလိုက်ကော့တင်ပေးလိုက်..ပြန်တွန်းလိုးလိုက်နဲ့ဆောင့်ချက်တိုင်းကိုအလွတ်မခံပြန်လိုးနေတာ တစ်ချက်မှအလျှော့မပေးဘူး။

လက်တစ်ဖက်ကိုနောက်ပြန်ပစ်..သော်ဇင့်တင်ပါးကိုဆွဲဆွဲကပ်ပြီး တစ်တွတ်တွတ်နဲ့ဇွတ်အတင်းဆောင့်လိုးခိုင်းလိုက်..သူကပြန်ပြီးဆောင့်လိုးလိုက်နဲ့ ကုန်းပြီးရင်းကုန်းပေးနေတာဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးမတတ်စောက်ပတ်ကြီးကို ပြူးဖောင်းထွက်နေတော့တာပာပဲ။

နာရီဝက်ကျော်ကျော် တစ်နာရီနီးနီး သူ့စိတ်ကြိုက်ကုန်းပြီးအလိုးခံလိုက်ရတော့မှ မေဇင်တော်တော်အားရသွားတယ်။အလိုးခံရင်းချွတ်ပစ်လို့တစ်ကိုယ်လုံးမှာအဝတ်အစားတွေလည်းမရှိတော့ဘူး။

" မောင်ရေ.ဖင်ဇိမ်ခံရအောင်ကွာ.မေဇင် သုံးချီပြီးသွားပြီ...ဖင်လိုးပေးမလား.."

မေးသာမေးတာပါ...အဖြေလဲမစောင့်ပါဘူး...သော်ဇင့်လီးကြီးနောက်ပြန်ကိုင်ပြီးသူ့ဖင်ထဲတေ့ပေးတာချက်ချင်းပါပဲ။ဖင်ကခံနေကျသွားပြီမို့ခပ်ဟဟလေးပွင့်နေပေမယ့်စိတ်ချရအောင် တံတွေးတစ်ချက်သူ့လက်ထဲထွေးထည့်ပြီးလီးဒစ်ကိုရွှဲသွားတဲ့အထိသုပ်ပေးလိုက်သေးတယ်။ပြီးမှသော်ဇင့်တင်ပါးကိုလက်နောက်ပြန်ဆွဲကပ်ပေးနေတော့ သော်ဇင် အိကနဲထိုးထည့်တာခါးကြီးကုန်းတက်လာပြန်ရော..

" လီးကလဲကြီးပါ့ မောင်ရာ..ဖင်လိုးခံရမှ ပိုသိသာသလိုပဲ..အင့်..အင့်..ဆောင့်လိုး တအားဆောင့်ပေးပါမောင်ရာ...အင့် အင့်လိုး..အရသာရှိတာမောင်ရာ..ဆောင့်..."

တစ်ဖောင်းဖောင်းနဲ့ ဖင်ဆုံကြီးတုန်ခါနေအောင်လိုးပစ်တော့ မေမေဇင်ဒူးမခိုင်ချင်တော့ဘူး။ညွှတ် ညွှတ်ကျလာလို့ပင့်ပင့်လိုးရတယ်။

" အာ့..ယောင်္ကျား...စောက်ပတ်ထဲပြီးရမှာနော် ယောင်္ကျား..ဖင်ထဲမထည့်နဲ့..နောက်တစ်ယောက်ယူလို့ရသေးတယ်..စောက်ပတ်ထဲထည့်..စောက်ပတ်ကိုလိုးတော့..အာ့..ချွတ်.ချွတ် မေမေ့စောက်ပတ်ကိုလိုး ရော့.."

ကုတင်စောင်းမှာပဲ ဖင်ကြီးတေ့တင်ပြီးခြေထောက်တွေဘေးကိုချဲကားပေးတော့သော်ဇင် လီးကြီးစောက်ခေါင်းပေါက်မှာတေ့..ခြေသလုံးနှစ်ဖက်ကိုကားကားကြီးတွန်းဖြဲပြီး တစ်ဖောင်းဖောင်းနဲ့အချက်ငါးဆယ်..ခြောက်ဆယ်လောက်ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်ပြီးလီးရည်တွေပန်းထည့်ပေးလိုက်တာ..ချစ်ချစ်ဇင်ဖင်ကြီးကော့ပင့်တင်ထားပေးရင်းအော်နေပါလေရော...

....................................................................................................................

" အွန်..မေမေ ရေ...ဟော ဒီမှာ ကြီးကြီးထူး...ခ်ခ်...ကြီးကြီးထူး ဗိုက်ကြီးနေလို့တဲ့ ခ်ခ်...အမေ့..ခိခိ "

" ဟဲ့..ခွေးမလေး...ခွေးမ..ခ်ခ်..လူကြားမကောင် သူကြားမကောင်း..နင်သာဗိုက်ကြီးအောင်အလိုးခံတာ..ခွေးမ ခ်ခ်.."

မီးဖိုထဲ စူးစူးကစ,ပြီးပတ်ချာလှည့်ပြေးနေတော့ ကြီးကြီးထူးကလိုက်ဆွဲဆိတ်တာပေါ့။မေဖူးဝင်လာတော့ ကလေးကိုလှမ်းယူဖို့လက်အလှမ်း..တူးတူးပြေးဝင်လာပြီးကလေးကိုလှမ်းချီတယ်။တူးတူးဆီသွားမလိုလိုနဲ့သားကသော်ဇင့်ဆီကိုခားကြီးကုန်းပြီးလိုက်တော့ ဝိုင်းရယ်ကြတာပေါ့။

" မအေလိုးလေး...သူ့အမေကိုလိုးနေတဲ့ သူ့အဖေကိုတော့ တော်တ်ာသိနေတာဟုတ်လား..နင့်အဖေကငါ့ကိုပါလိုးနေတာဟဲ့...လာ ငါ့ဆီလာ..ခိခိ ခိခိ "

မိတူးကဆဲတော့ မိစူးကထပ်စ,တာပဲ..

" နင်က မေမေ့လောက် အောက်ပေးမကောင်းလို့ဖြစ်မှာပေါ့ဟဲ့..ခ်ခ်..ပေးတတ်မှရတာ..ဟီးဟီး....နော် မေမေ ခိခိ "

တူးတူးကစောက်ဖုတ်ကြီးပုတ်ပြပြီးမျက်စောင်းထိုးတာပေါ့။

" အောက်ပေးတင်မက,ဘူး မမငယ်..မိတူးစောက်ဖုတ်က မှဲ့ပါတယ်..သဘောပေါက် ဟီးဟီး...မေမေ့ကိုတော့ဆလံပဲ..အခုတောင် ကလေးပေးသလိုနဲ့ကိုသော့်လီးကြီးကပ်ဆွဲသွားတာနင်မမြင်ဘူးမလား  ခိခိ...ခဏနေ သူတို့သွားလိုးတော့မယ်..အဲလိုသွက်တာ.."

နွယ်နွယ်ဖူးက လူမိသွားလို့မချိပြုံးလေးပြုံးပြီးသော်ဇင့်ကိုကြည့်တော့ သော်ဇင်ကကလေးခေါင်းနဲ့မျက်နှာကိုကွယ်ထားပြီးမျက်စေ့တစ်ဖက်မှိတ် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ကြီးကြီးထူးက..

" အိုး...ညီမလေးက အခုမှလေးဆယ်ထဲမှာပဲရှိသေးတဲ့ဟာ..အလိုးခံတော့ဘာဖြစ်တုန်း..သွေးသားကလဲအရှိန်ကောင်းတုန်း..ဆူပွက်တုန်း နောက်တစ်ဗိုက်ယူလို့ရသေးတယ် ညီမလေး..မွေးသာမွေး "

" ခ်ခ်...မမနော်..မြှောက်မပေးနဲ့ ဟင်း..ဟင်း...မမလင်လေးကိုလည်းမေးကြည့်ပါဦး..ကလေးယူချင်သေးလား လို့..ခ်ခ် "

အဲလိုနဲ့ မိသားစုပျော်ပျော်ပါးပါးမနက်အဆာပြေစားပြီးသော်ဇင်နဲ့ဖူးဖူးအခန်းထဲကိုပြန်လာခဲ့ကြတယ်။ဦးမြစံက ပင်စင်ယူပြီးပြီ..မေမေဖူးကလည်းကလေးတစ်ဖက်နဲ့..ဆိုတော့အိမ်ရဲ့ဝင်ငွေက ဖူးဖူးအပေါ်လုံးလုံးလျားလျား ရောက်လာတယ်။သူ သာခြေလှမ်းတစ်ချက်မှားရင် ဒေါ်ချစ်ချစ်ဇင်ကလှည့်ကြည့်တော့မှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာသိနေတော့ အထင်လွဲခံရမယ့်အလုပ်မျိုးကိုတောင်မပြောရဲ မလုပ်ရဲတော့ဘူး။

ခုလဲ ဆိုင်သွားဖို့ အလှပြင်နေရင်း ကုတင်ပေါ်ကသော်ဇင့်ကိုစောင်းငဲ့ကြည့်ပြီးလိုရမယ်ရစကားတစ်ခွန်းတော့ နှုတ်ဆက်သလိုလိုနဲ့မေးလိုက်ရသေးတယ်..

" ဖူးဖူးဆိုင်မသွားခင်.တစ်ချီလောက်များလိုးချင်နေမလားလို့..ကိုကို "

" အလှပျက်နေပါ့မယ် ဖူးရယ်..နေ့လည်ပေါ့..အပြင်မှာသိပ်မကုန်းနဲ့နော်မိန်းမ.ဖင်ကြီးလျှောသွားရင်စိတ်မလာဘူး ဟီးဟီး "

အရင်တုန်းကလိုနှုတ်လှန်မထိုးရဲတော့ဘူး..တကယ်ထင်ပြီးအိမ်ထောင်ရေးအက်ကြောင်းထင်သွားရင်ခက်ရချည်ရဲ့ ။သော်ဇင့်ပါးကိုရွှတ်ကနဲကုန်းနမ်းလိုက်ပြီး

" အန်တီကတော့နိုးပါ " 

လို့တိုးတိုးလေးပြောခဲ့လိုက်တယ်။ဖူးဖူး ဆိုင်ကိုထွက်သွားပြီးဆယ်မိနစ်လောက်နေမှ မေဖူးဝင်လာတာပါ..။ဝမ်းပျဉ်းသားနဲ့လက်မောင်းလက်ပျဉ်တွေမှာအဆီနည်းနည်းစုချင်သလိုခပ်ပြည့်ပြည့်လေးဖြစ်နေတာကလဲ လီးကို ပိုတောင်စေလေသလားမသိပါဘူး..သူ့ကိုမြင်မှ ချက်ချင်းကြီး လီးကတောင်မတ်လာမိတယ်။

မေဖူးက ကုတင်ပေးမှာရပ်ပြီးလက်တစ်ဖက်ကခေါင်းကိုဖက်..လက်တစ်ဖက်ကလီးကိုအုပ်စမ်းပြီး နှုတ်ခမ်းတွေစုပ်နမ်းရင်းလျှာနဲ့ကလိနေတော့ ထမီကြီးဆွဲချွတ်ပစ်ပြီး စောက်ဇုတ်ကြီးကိုအောက်ကနေအထက် ပွတ်ဆွဲအုပ်ကိုင်ထားရင်း သူ့လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းလျှောတိုက်ထိုးဆွပေးနေလိုက်တာပေါ့။

ဘရာမဝတ်ထားတော့သူ့နို့လုံးကြီးတွေက သော်ဇင့်ရင်ပတ်ပေါ်မှာပိနေတာ အိအိနွေးနွေးကြီး တစ်ဒိတ်ဒိတ်နဲ့ရင်ခုန်နေတယ်။မေဖူးကလည်း ပုဆိုးခါးပုံ့စ,ထဲလက်လျှိုသွင်း လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုကိုင်ပြီး လှုပ်လှုပ် လှုပ်လှုပ်ခါ.လဒစ်ကြီးကိုလက်မ,လေးနဲ့ဖွဖွပွတ်..ပင့်သက်ကြီးဟင်း ကနဲချပြီး..

" တောင့်လိုက်တဲ့လီးကြီးကွယ်..လဒစ်ကြီးကလဲပြူးခဲနေတာပဲ..ဒီလိုယောင်္ကျားပီသ,တဲ့လီးမျိုးကြီးမှ မ,ကရင်ခုန်တာ..သူ့လီးကြီးစ,မြင်ခဲ့တဲ့ သူတို့မင်္ဂလာဦးည လိုးနေတဲ့အချိန်ကတည်းက တမ်းတ,နေခဲ့မိတာ.."

" အဲ ညတုန်းက လာအလိုးခံလိုက်ရင်ပြီးရော..ခ်ခ်..မ,ကဈေးကိုင်တာ "

" ဟင့်.  မောင်က လိုးချင်မှန်းမသိ...မလိုးချင်မှန်းမသိ..ခိခိ..လာတော့ခံရဲပါဘူး..ခုလဲ..လိုးချင်မှန်းမသိ..မလိုးချင်မှန်း..အို့..မောင်..မောင်..ဟင့် အာ..ခ်ခ်.."

စကားမဆုံးခင်ပဲ မေဖူးကိုကုတင်ပေါ်ဆွဲဖက်တင် ပေါင်ကြီးတွေအပေါ်မြှင့် ဒူးတွေကွေးကွေးအတိုင်းဖိတွန်းတော့မေဖူးစောက်ဖုတ်ကြီးနခမ်းသားတွေပူးပူးစေ့စေ့နဲ့ ပြူးပြူးကြီးပေါ်လာတယ်။ဘာမှအထွေအထူး နှူးမနေတော့ပဲ စောက်ခေါင်းတည့်တည့်မှန်းပြီးလီးထိုးသွင်းပစ်တာလဒစ်ကြီးစွပ်ကနဲ တန်းဝင်သွားရော...

" ဟွန့်..ဒါမျိုးများဆို တန်းနေတာပဲ ခိခိ ကလေးချီခိုင်းတော့ မမီသလို မထိသလိုနဲ့ နို့တွေချည့်ပိတ်ပိတ်ဆွဲနေတာ..ခ်ခ် သိပ်မကြိုက်ရှာဘူး..လူဆိုး.."

ပြွတ်ပြွတ်..စွတ် ပေါက် ပေါက် ဖောင်း..ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ်..ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း..

" ကောင်းလားဟင်..."

" ကောင်းတယ်မောင်..ဆောင့်..အားရတယ်..ဆောင့်ပါမောင်ရယ်..ဆောင့်..အာ့..ကောင်းတယ်..သိပ်ကောင်းတယ် "

မေဖူးငြိမ်မနေနိုင်ပဲ သော်ဇင့်ရဲ့လက်ဖျံလက်မောင်း..ပုခုံးတွေပေါ်သူ့လက်တွေရွေ့ပြေးနေရာက လည်တိုင်ကြီးသိုင်းဖက်ယူ နှုတ်ခမ်းတွေအတင်းစုပ် မူးမေ့အောင်လျှာချင်းလူး ဆောင့်လိုးချက်နဲ့အညီ ဖင်လုံးကြီးတွေပြန်ပြန်ပင့်ကော့နေလိုက်တာအရသာရှိလွန်းလို့မောတယ်လို့ကိုမထင်မိဘူး။

သော်ဇင်ကလည်း သူ့မိန်းမနဲ့လင်းဆွဲတစ်ချီကောင်းကောင်းလိုးထားတာမို့ ခပ်ရွရွ ခပ်ထထယောက္ခမကြီးကိုစောက်ပတ်ထဲကလီးတစ်ချောင်းလုံးအပြင်ကိုတစ်ထွာလောက်ထွက်အောင်ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးအရင်းထိပြန်ဆောင့်လိုးတာ..မေဖူးဖင်ကြီးတင်းပြီး တစ်အင်းအင်းနဲ့ခံနေရရော။လီးကိုသူ့စောက်ခေါင်းထဲကဖြည်းဖြည်းချင်းပဲပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး အပြင်ရောက်မှအားကုန်ဆောင့်လိုးတာဆိုတော့ မေဖူးမှာအရသာရှိ.အားရ လွန်းလို့ ဖင်ကြီးလူးလူး သွားအောင်လှိမ့်အလိုးခံရင်းနှစ်ချီလောက်ပြီးသွားမိတယ်။

သူပြီးပေမယ့် သူ့လင်ကလီးတန်မာမာကြီးနဲ့ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဆက်ခါဆက်ခါဆောင့်လိုးပေးနေတော့ ဖင်ကြီးကိုမွေ့ယာပေါ်တစ်တောင်လောက်ကြွတက်နေတဲ့ထိပင့်ထားပေးတော့မှ သော်ဇင်ကအချက်လေးငါးဆယ် ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပြီးလီးရည်တွေပန်းထည့်ပေးတော့..

............................................................................................................................................................

အံ့လည်းအံ့ဩဖို့ကောင်းပါရဲ့တော်..ဒီ အိမ်မှာ မိန်းမတွေ ခြောက်ယောက်ရှိတာမြဖူးကမိန်းမ မဟုတ်သလိုပဲ။ဒါတောင်မှလင်ယူပြီး လင်ရှိရဲ့သားနဲ့ဖေဖေ့လီးကြီးကိုကြိုက်လွန်းလို့..ဖေဖေလိုးပေးတာကြိုက်လွန်းလို့ ဆိုပြီး တစ်ပာတ်တစ်ခာ လာလာအလိုးခံနေတဲ့အန်တီစူးစူးကိုထည့်မတွက်သေးဘူး။

သူ့ကိုထည့်တွက်ရင်အားလုံး ခုနစ်ယောက်ပေါ့။အဲဒါလေ..သိလား...မြဖူးကလွဲပြီးကျန်တဲ့မိန်းမတွေကို နေ့တိုင်းညတိုင်းတစ်ဖုန်းဖုန်းလိုးနေပြီး မြဖူးကိုတစ်ခါမှမလိုးဘူးဆိုတော့မြဖူးက မိန်းမ မဟုတ်လို့လား..စောက်ဖုတ်မပါလို့လား.. ။

" ဟွန်း...သိပ်ဆိုးတဲ့ဖေဖေ တွေ့ကြသေးတာပေါ့နော်..ဘယ်လောက်နေနိုင်မလဲလို့"

မြဖူးဇင်က ဆယ့်ခြောက်နှစ်ပြည့်လို့ရက်ပိုင်းစွန်းနေပြီလေ။ အဖွားလို ငါးဆယ့်ငါးနှစ်ရှိတဲ့မိန်းမကြီးကိုတော့တစ်စွတ်စွတ်..တစ်ပြွတ်ပြွတ် လိုးနေလိုက်တာ အားရပါးရ...ဖွားဖွားထူးဆို ပိုဆိုး..ခြောက်ဆယ်နီးနေပြီ အဲဒါလဲစောက်ပတ်အယက်ခံရတုန်းအလိုးခံရတုန်း...ခ်ခ်။ပြောရရင် အသက်ကြီးလေ ရွလေ လားမသိပါဘူး ဟီးဟီး..သူတို့ကအဖေ့ကိုဆွဲဆွဲစားတာ..ညညဆိုအဖေ့ကိုလာလာနှိုးခေါ်သွားတာမြဖူးသိတာပေါ့ ခစ်ခစ်။

လိုက်ချောင်းကြည့်တာတစ်ခါတစ်လေအဖေကအဖွားနှစ်ယောက်လုံးကို တစ်ပြိုင်တည်းလိုးတာတောင်တွေ့ဖူးတယ်။အန်တီဂျူးတို့ အန်တီတူးတို့ကနေ့လည်ဆို ဖွားဖွားတို့က ည..ခ်ခ် လူဆုံသွားရင်တော့ ဖေဖေ့မှာ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်လိုးရင်းလျှာထွက်နေတာပဲ။

ဒါပေမယ့် အဖေ့ကိုလဲအထင်သေးလို့မရဘူး ခ်ခ်..သုံးဆယ့်ရှစ် သုံးဆယ့်ကိုးဆိုမှတော့ မယားသေအောင်လိုးမယ့်အရွယ်လေ။လီးကြီးကလည်း တုတ်ခဲနေတာပဲ..ကြည့်လိုက်တိုင်း ခပ်မာမာနဲ့..တော်တော်အလိုးသန်တယ်။ဆောင့်ချက်တွေများဆို ပြွတ်ပြွတ် စွတ်စွတ်ဖုန်းဖုန်း ဖောင်းဖောင်းနဲ့ဆူညံနေတာပဲ။

" ဖေဖေ..ရေသွားဆော့မယ်လေ..ဒီနေ့ နောက်ဆုံးနေ့.."

ဒီနှစ်သင်္ကြန် ရေကစားမယ်လို့ဆိုတော့ ဖေဖေက နောက်ဆုံးနေ့မှကစားပါသမီးရယ်..ဖေဖေလိုက်ပို့ပေးပါ့မယ် လို့ကတိပေးထားတော့ မငြင်းနိုင်ဘူး။မဏ္ဍာပ်နှစ်ခုသုံးခုလောက် လိုက်ကြည့်တော့ရွှဲပြီပေါ့။ချမ်းလိုက်တာလဲ ခိုက်ခိုက်တုန်ပဲ..ရေပိုက်တွေနဲ့ထိုးပက်တော့ စူးလိုက်တာလေ.မခံနိုင်လို့ဖေဖေ့ကိုဖက်ထားရတယ်။ပထမတော့ စူးလို့ လန့်လို့ဖက်တာပါပဲ..နောက်တော့ ဖက်ရတာအရသာရှိလို့ဖက်တာဖြစ်သွားရော။

မြဖူးဇင်ကသိတဲ့အတိုင်းပဲလေဘရာတို့ ဘော်လီတို့မှမဝတ်တတ်တာ.ဒီတိုင်းပလိန်းပဲ ဘလောက်စ်လေးနဲ့ဘောင်းဘီတိုတို ဇီးရိုးလေးနဲ့ရေပက်ခံထွက်တာ။

အဲ..ဖေဖေ့ကိုဖက်တော့ မြဖူးနို့လုံးပြူးပြူးကြီးတွေကဖေဖေ့ရင်ပတ်မှာကပ်ဖိနေတာမှ ပြန့်ကားသွားအောင်အားရပါးရဖက်ပစ်တာ။ဖေဖေကလည်းမြဖူးရဲ့ခါးနဲ့လည်တိုင်ကိုသိုင်းပြီး ကျပ်သိပ်နေအောင်ပြန်ပြီးဖက်ထားတော့ အပျိုလေးပဲ..ရင်ခုံတာပေါ့။အဲဒီလိုနှစ်ခါသုံးခါဖက်ပစ်တော့ ဖေဖေမခံနိုင်တော့ဘူး..ဖက်လိုက်တိုင်းမြဖူးနို့ကြီးတွေပေါ်ကိုဖေဖေ့လက်ကြီးရောက်ရောက်လာတာသတိပြုမိတယ်။မသိဟန်ဆောင်ပြီးအကိုင်ခံနေတော့ ဖေဖေကပြန်မလွှတ်တော့ဘူး..ပြန်မလွှတ်တဲ့အပြင်ဆုပ်ဆုပ်ပြီးနယ်နေလိုက်တာမှဖွတ်ဖွတ်ကိုကျေရော..။

မာတင်းမို့ဖူး နေတဲ့နို့ကြီးတွေဖေဖေ့လက်ထဲမှာပျော့အိသွားပြီလားလို့တောင်မှတ်ထင်ရအောင် ပက်ပက်စက်စက်ဖက်ပြီး ဇိမ်နဲ့နယ်တာ။အိမ်ကပါလာတဲ့မျက်နှာသုပ်ပုဝါအကြီးကြီးနဲ့မြဖူးကိုခြုံပေးပြီး ကျောဘက်နောက်က ဖက်နယ်တာဆိုတော့ စိတ်ထင်သလိုသာနယ်..လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲလေ ဘယ်သူမှမမြင်နိုင်ဘူး။

နောက်တော့ တစ်ဖြည်းဖြည်း လူတွေနဲ့ကင်းတဲ့နေရာ..လူကျဲပါးတဲ့နေရာတွေကိုပဲသားအဖနှစ်ယောက်မတိုင်ပင်ပဲနဲ့ စိတ်တူကိုယ်တူရွေ့လာမိကြတယ်။မဏ္ဍာပ်တွေနဲ့ခပ်ဝေးဝေးရောက်ပြီး လူမရှိသလောက်ပါးတဲ့နေရာရောက်မှ အသာရပ်ပြီးကြည့်နေကြရင်းဖေဖေ့လက်ကြီးတွေကဘလောက်အင်္ကျီထဲအောက်ခြေကနှိုက်ဝင်လာပြီး နို့လုံးကြီးကိုကိုင်တာ အိကနဲနေတာပဲ။

မြဖူးကလဲမျက်နှာသုပ်တဘက်ကြီးရဲ့အနားနှစ်စ,ကိုတင်းကပ်နေအောင်ဆွဲ ဖေဖေ့လက်ဖျံတွေချိုင်းကြားထည့် လက်မောင်းနဲ့ညှပ်ဖိပြီးကာထားပေးရတာပေါ့။ကော့ထောင်နေတဲ့နို့ သီးခေါင်းလေးတွေနဲ့နို့ ကြိတ်ဝန်းလဲလှိမ့်ချေခံရလွန်းလို့ အိကျေကုန်ပြီထင်တာပဲ။နို့ လုံးကြီးတွေတောင်အိကျသွားရသေးတာ..သူတို့ကပိုဆိုးပေါ့နော်။အိုး..ဖေ့လီးကြီးကလဲ မြဖူးဖင်ကြားပေါင်ရင်းနားကိုထိုးသွင်းပြီးကပ်ကပ်ညှောင့်ထိုးနေတော့မြဖူးလည်း လီးကြီးကိုပေါင်လုံးကြီးတွေနဲ့ပူးကပ်ညှပ် ဖင်ကြီးပြန်ပြန်တွန်းပေးပြီးရှေ့နောက်ညီညီ ကစားပေးနေမိတာအရသာတစ်စိမ့်စိမ့်နဲ့ ငြိမ့်နေတာပဲ။

" ကောင်းလားသမီး..ဖီလင်လာရဲ့လားကြိုက်လား.."

အနောက်ကနေစည်းချက်ညီကော့ထိုးနေရင်းပုခုံးပေါ်မေးတင် နားနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးမေးလို့ သူ့ဖက်ကိုခေါင်းလေးလှည့် နားရွက်ဖျားလေးကိုတစ်ပြွတ်ပြွတ် စို့ပစ်တော့...ဟင့် မြဖူးဖင်ကြီးပဲခပ်ကြမ်းကြမ်းအဆောင့်ခံရတော့တာပါပဲ ခ်ခ်..။သူဆောင့်လေ မြဖူးကစို့လေပဲ...ကြိုက်သလိုဆောင့် မြဖူးကမလွှတ်ဖူး.ခ်ခ်။နားရွက်ဖျားလေးကိုရှေ့သွားလေးတွေနဲ့တေ့ကိုက်ပြီးမလွှတ်တမ်းစို့ပေးပစ်တာပေါ့။

နားရွက်ဖျားလေးမှာတံတွေးတွေစိုရွှဲပြီးနီရဲနေအောင်စို့ပစ်တာ..မှတ်ကရော။အကြာကြီးစို့ပစ်ပြီးမှ ပလွတ်ကနဲအသံထွက်သွားအောင်စို့လွှတ်လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး..

" ကောင်းလားဖေဖေ..ဖီလင်လာရဲ့လား ကြိုက်ရဲ့လား..."

ဖေဖေက နို့ တွေဆုပ်နယ်နေတဲ့လက်တွေကိုလွှတ်ပြီးသူ့ဖက်ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်သွားအောင်မြဖူးကိုဆွဲလှည့်ပစ်တာရင်ထဲမှာဟာတာတာကြီးဖြစ်သွားတာပဲ။မျက်လုံးချင်းစိုက်ကြည့်ပြီး..

" အင်..သမီးနဲ့ဖေဖေတော့ အပေးအယူမျှလောက်ပြီ...သမီးဖေဖေ့ကိုပေးချင်တဲ့ ဆန္ဒရောရှိရဲ့လားဟင်..."

" ဟင့်..ဘာပေးရမှာလဲ ဖေရဲ့...ရှင်းရှင်းလုပ်ပါ သားအဖချင်း ရှုပ်နေပြန်ပြီ "

" သမီးရဲ့အပျိုဘဝ ဖေဖေ့ကိုပေးချင်တဲ့ ဆန္ဒရှိရဲ့လား ဖေဖေ့ကိုချစ်ရဲ့လား..သမီးရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးဖေဖေ့ကို ပေးလိုးချင်ရဲ့လား..ပေးလိုးမှာလား လို့မေးတာ.."

ဒီလို ပြောင်ပြောင်ကြီးမေးလာတော့လဲ မြဖူးဇင် မျက်လွှာလေးချလိုက်ပြီး..

" ဟင့်..ဖေဖေရယ်...သားအဖအရင်းကြီးနော်..အဖေကသမီးကိုလိုးမယ်ရယ်လို့ ဟုတ်သေးပါဘူး ဖေဖေရယ်...."

" အဲလိုဆိုလဲ...."

" နေဦး..နေဦး..နေဦးလေ ဖေဖေရဲ့..အဖေကသမီးကိုလိုးတယ် ဆိုတာမဟုတ်သေးဘူး ဆိုတော့....ဟုတ်သွားအောင်လို့သမီးကဖေဖေ့ကို လိုးပစ်လိုက်မှာပေါ့ ခ်ခ်ဖေဖေ အလိုးခံနိုင်မှာလား..ပေးလိုးမှာလားဟင်...."

............................................................................................................................

 ဇာတ်သိမ်း

သားအဖနှစ်ယောက်အိမ်ကိုရောက်တဲ့ထိ လမ်းလျှောက်ရတာ နီးလျက်နဲ့အဝေးကြီးထင်မိကြတယ်။တကယ်ဆို လျှောက်ရလှ ဆယ့်ငားမိနစ်ပေါ့..စိတ်ထဲမှာတော့သိပ်ကြာနေသလိုထင်ကြတယ်လေ။သမီးကလည်းခပ်ရွရွ အရွယ်ကတက်သစ်စမို့သွေးသားကဆူဝေဝေ..အဖေကလည်းနှာခပ်ထန်ထန် အရွယ်ကအားသန်သန်ဆိုမှတော့ မွှန်ထူပြီး သိပ်လိုးချင်နေကြပြီ။

အိမ်ထဲကိုဘယ်လိုပြန်ရောက်လို့ရောက်လာခဲ့ကြမှန်းတောင်မမှတ်မိ။စိုစိုရွှဲ..ရွှဲရွှဲစိုနေတဲ့ အဝတ်တွေတောင်ချွတ်ဖို့သတိမရ..အခန်းထဲရောက်တော့မြဖူးဇင် နောက်ကလိုက်ပါလာတဲ့အဖေ့ဖက်ကို ချာကနဲလှည့်ပြီးအားရပါးရဖက်နမ်းပါလေရော။

သော်ဇင်လည်းဘာထူးမှာမို့လဲ..သူ့သမီးနုနုဖူးဖူးလေးရဲ့နို့ကြီးတွေညှစ်ဆွဲနယ်နေခဲ့ကတည်းကသမီးအရင်းလေးမို့ လိုးရခက် မလိုးရခက်နဲ့စဉ်းစားတိုင်းရင်တစ်ဒိတ်ဒိတ်ခုန်ရင်းကိုရွှေလီးက မတ်မတ်ကြီးတောင်နေတာ..သူ့ရှေ့ကအခန်းထဲဝင်သွားတဲ့မြဖူးဇင်ရဲ့ဖင်ဖုဖု.တစ်လုံးတက် တစ်လုံးဆင်း တင်းကနဲ တင်းကနဲလှုပ်လှုပ်ခုန်ခုန်ကြီးကိုမျက်စေ့ရှေ့မှာမြင်နေတော့လိုးချင်လွန်းလိုလီးကိုဖိထားရတဲ့.ဆုပ်ထားရတဲ့အထိပဲ။

ရုတ်တရက်ကြီးသူ့အဖေဖက်နောက်ပြန်လှည့် လည်ပင်းခိုဖက်နမ်းတော့ရမ္မက်ရှိန်တွေ တစ်ဟုန်ထိုး မြင့်တက်သွားပြီး အငမ်းမရပြန်နမ်းရင်းသူ့သမီးက မနမ်းတတ်သေးပါလားလို့သိလာရတယ်။ဒါနဲ့ မြဖူးဇင်ပါးစပ်လေးထဲသူ့လျှာကြီးထိုးထည့်လူးလှိမ့်ပစ်တော့ရွစိရွစိလေးအရသာသိသွားပြီး မြဖူးဇင်လည်းလျှာပြန်ထိုးပေးလာလို့ လျှာချင်းလိမ်ပြီးမျှဉ်းစုပ်ပစ်တာ..ဘာပြောကောင်းမလဲ အပျိုပေါက်စလေးအတင်းဖက်ပြီးဖင်ကော့ဆောင့်တော့တာပေါ့။

နောက်တော့လည်ချောင်းသံတစ်အင်းအင်းနဲ့ ဖင်ကြီးကော့ကော့ဆောင့်နေရင်း သူ့ဘောင်းဘီအတင်းချွတ် သူ့အဖေလက်ကိုဆွဲပြီးစောက်ဖုတ်ကြီးအတင်းကိုင်ခိုင်းတော့တာပဲ။သင်္ကြန်ရေရွှဲရွှဲစိုနေလို့မို့ စောက်ဖုတ်လေး အေးများအေးစက်နေမလားထင်မိခဲ့တာ..ဘယ်ကအေးရမှာလဲ...ပူပူနွေးနွေး အရှိန်တွေတစ်ရှိန်းရှိန်းထ,နေလို့လန့်များတောင်လန့်သွားတယ်.စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းလက်ညှိုးလျှောလိုက်သွားတော့စောက်ရည်ချွဲချွဲ ပျစ်ကျဲကျဲတွေကလည်းစောက်ခေါင်းဝ,ထိပြည့်လျှံနေတာ အိနေတာပဲ။စောက်မွှေးတွေကလဲထူမှထူ..သူ့အမေ သူ့အဒေါ် သူ့အဖွားအားလုံးတစ်ပုံစံထဲပဲ။

သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုနှိုက်ပေး ပွတ်ပေး ဆွပေးနေလို့ကျေနပ်သွားတယ်များမထင်လိုက်ပါနဲ့..သူ့အဖေပုဆိုးကိုဇွတ်အတင်းဆွဲချွတ်ပြီး လီးဆွဲဆုပ်ဆုပ်ညှစ်နေတာများ လဒစ်ကြီးတောင်ပြူးကားပွင့်တက်လာရတဲ့အထိပဲ။ကြာကြာ မအောင့်နိုင်ပါဘူး..

" သမီးကအဖေ့ကိုလိုးရမှာလားဟင်..မလိုးတတ်ဘူးနော် "

" အဖေလိုးပေးမှာပေါ့သမီးရ...စောက်ဖုတ်ကြီး အီဆိမ့်သွားအောင်အဖေလိုးပေးမှာပေါ့..ကြိုက်လား အဖေ့လီးကြီး.."

" ဟွန့်..အင့်...ဒီထက် အလုံးနည်းနည်း ပိုတုတ်ရင်ကောင်းမှာပဲ..ဒီလောက်ဆိုလဲ ဆိုးတာတော့မဆိုးပါဘူး "

သော်ဇင်က သမီးလေးငယ်သေးတယ်လို့အရိပ်ကြည့်နေပေမယ့် သဘာဝတရားကရပ်ကြည့်နေတာမဟုတ်ဘူး။မရပ်မနားတစ်ရွေ့ရွေ့သွားနေတာဆိုတော့ မြဖူးဇင်စောက်ဖုတ်ကြီးကလဲသဘာဝအတိုင်း လီးမှန်သမျှအကုန်အလိုးခံနိုင်နေပြီ.။နာမှာစိုးလို့ လျှော့လိုးမယ်စိတ်မကူးလိုက်နဲ့မြဖူးဇင်အားမရလို့ပြန်ကော့လိုးပစ်မှ ကြောက်ပါပြီလို့အော်နေရမယ်..ကြီးလိုက်တဲ့နှာ ။

တက်သစ်စ,သွေးသားဆိုတော့ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန် ပေါင်ကြီးကားပြီးဆွဲတင်ပေးနေတာများ စောက်ဖုတ်အခြေမှာစောက်ရည်လဲ့လဲ့တောင်တွဲလွဲခိုနေပြီ။စောက်ဖုတ်ကလဲပြင်ကျယ်ကျယ် နခမ်းသားတွေ ထူထူပြိန်းပြိန်းအိအိဖူးဖူး စောက်ရည်စက်ကတွဲလွဲခိုလို့ ဆိုတော့သော်ဇင်ဘယ်နေနိုင်မလဲပင့်တင်ထားတဲ့ဒူးတစ်လုံးကိုလက်နဲ့ဖိ.လီးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင် စောက်ခေါင်းဝ,မှာတွဲလွဲခိုနေတဲ့စောက်ရည်တွေလဒစ်အဖျားနဲ့လေးငါးချက်ဖိပွတ်ပြီးထိုးသွင်းတာ..တစ်ချက်လေးပဲနဲနဲမဲ့တယ်..

" ထည့် အဖေ..ထည့်ထည့်..ထိုးထည့်လီးက သေးလိုက်တာအဖေရာ...ထည့်ပါဆို.. အင်း အင်း ကောင်းတယ်..ကောင်းလာပြီ..ကောင်းလာပြီ.. လိုး..အင့် "

တကယ်တော့ စောက်ပတ်ညှပ်ရိုးဆုံကြွက်သားတွေကို လဒစ်ကြီးထိုးခွဲဝင်လာကတည်းက မြဖူးဇင်စောက်ပတ်အခြေကဖျဉ်းကနဲတစ်ချက်စပ်ရှိန်းရှိန်းဖြစ်သွားတာသိလိုက်တယ်။အလိုးခံချင်တဲ့ဇောတွေကပိုပိုကြွလာတော့စပ်တာ ဖျဉ်းတာဂရုမစိုက်နိုင်ဘူး..လီးကြီးအရင်းထိအောင်ဝင်လာဖို့ပဲတောင့်တတယ်။သော်ဇင်က အရင်းထိမသွင်းသေးပဲ ဝင်သမျှလေးနဲ့ နှဲ့နှဲ့ဆောင့်လိုးပေးနေတော့ အပျိုလေးမာန်တွေတက်ပြီးဇွတ်ထည့်ခိုင်နေတာ။နှဲ့ရင်း ထည့်ရင်းနှဲ့ရင်း ထည့်ရင်း.လီးအရင်းထိဝင်ခါနီးမှာမြဖူးဇင်နှုတ်ခမ်းလေး တစ်ချက် တစ်ချက် မဲ့လာတယ်..။

" အီးဟီး..လီးက အလုံးတော့အတော်ပဲရှည်တာ နည်းနည်းအောင့်တယ်အဖေရ..ဟီး..သားအိမ်များဖိထိုးနေလားမသိဘူးတစ်ချက် တစ်ချက် အောင့်တယ်..ရင်ဆို့ချင်တယ် ဟီးဟီး..အိ "

သော်ဇင်စောက်မြင်ကပ်လာပြီး ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးပုခုံးပေါ်ထမ်း သူ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုတအားဆွဲ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီးလီးကိုအပြင်နည်းနည်းဆွဲထုတ်..အရင်းထိဝင်သွားအောင်ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်ပြီး ဆယ့်ငါးချက်လောက်ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးထည့်တာမြဖူးဇင် ခေါင်းလေးဘယ်ညာရမ်းပြီးအော်နေရပါလေရော..။

" အားဟား.အား..အဖေရဲ့..အူးဟူးသေပါပြီ သေပါပြီ...နေဦး နေဦး..အိးရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..အင်းဟင်းဟင်း...အာ့.."

သော်ဇင်လေးငါးမိနစ်တော့ဖိကပ်ထားပေးလိုက်တယ်..နောက်တော့ လီးအဆုံးဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးတစ်ဖုန်းဖုန်းပစ်ဆောင့်လိုးတာမို့ မြဖူးဇင်နင့်ကနဲနင့်ကနဲကောင်းလာတယ်။

" အားရတာ အဖေရာ..လိုး လိုး အသေလိုး..တအားကောင်းတယ်.အားဟားဟားစောက်ရည်တွေထွက်ကုန်ပြီထင်တယ်.အိုဆောင့် ဆောင့် ပြီးပြီအဖေရေ..ပြီးပြီ.."

မြဖူးဇင် အားရပါးရပြီးသွားပြီဆိုတော့သော်ဇင်လည်းအပြီးလိုးတော့မယ်..လီးရည် တွေပန်းထည့်တော့မယ်လို့ဆောင့်လိုးဖို့ဖင်အကြွ...တံခါးဝ,ကဂျူးဂျူးနဲ့မိတူးရေတစ်ပုန်းစီနဲ့ပြေးဝင်လာပြီး ဝိုင်းပက်ကြတော့..

" ငါလိုးမ ခဲအို..ကိုယ့်သမီးကိုယ်အသေလိုးသတ်နေတာ..ပက် မိတူး..ပက် ရေသွားယူဦး..ပက်.." 

ဟ ဟ ပြီးတော့မယ်ဟ...ထွက်တော့မယ် ထွက်တော့မယ်....ဟာကွာ..သွားပါပြီ...။


အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါသည်။

မောင်ကျော် 


........................................♡♡♡........................................

 ပြီးပါပြီ။