Monday, February 25, 2019

ကာမဗျူဟာ အပိုင်း ( ၂ )

ကာမဗျူဟာ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - ချမ်မြေ့သာဇံမောင်မောင်နှံ

မတင်ကြည်မတစ်ယောက် ကျွန်းသေတ္တာကြီးပေါ်တွင် မျက်နှာမှောက်ကာ ကာမအရသာကို တစိမ့်စိမ့် ခံစားနေသည်..။ သူမစောက်ခေါင်းထဲသို့ တပြစ်ပြစ် နှင့် ပန်းထုတ်နေဆဲ ဖြစ်သော ဖိုးတာ၏ သုတ်ရည်ပူအတွေ့က သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို တငြိမ့်ငြိမ့် တသိမ့်သိမ့် အီဆိမ့်သွားစေသည်..။

ကာမဆန္ဒ ပြည့်ဝသွားပြီ ဖြစ်၍ လူလည်း ငြိမ်သက်သွားသည်..။  စောက်ခေါင်းထဲမှာ သုတ်ရည်ထွက်ရသည်က ဂွင်းတိုက်လို့ သုတ်ရည်ထွက်ရသည်နှင့် လားလားမှ မတူပေ..။ ယခုကောင်းပုံက တစ်မျိုး ဖြစ်သည်.။ ပူနွေးနူးညံ့သော စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုတွေက အလွန်ထူးခြားသော ဖောဋ္ဌပ္ပရုံ ကာမဂုဏ်တွေကို သဘာဝကျကျ ဖြစ်ပေါ်စေသည်..။ ထို့အပြင် လီးသည် ပုရိသ သဘာဝရုပ်ပိုင်ရှင် ယောကျ်ားသတ္တဝါအတွက် ကျားနှင့် သက်ဆိုင်သော ကာမအာရုံကြောတွေ စုဝေးပေါင်းဆုံရာ ဌာနချုပ်ကြီး ဖြစ်သလို…။

မိန်းမတို့ ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်သည်လည်း ဣတ္ထိယကာမရုပ်ပိုင်ရှင် မိန်းမသတ္တဝါအတွက် မနှင့်သက်ဆိုင်သော ကာမအာရုံကြောတွေ စုဝေးပေါင်းဆုံရာ ဗဟိုဌာနချုပ်ကြီး ဖြစ်သည်..။

စောက်ဖုတ်နှင့် လီးမှာ အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ရစ်ပတ်နှောင်ဖွဲ့ဆွဲငင်တတ်သော ဖိုဓါတ် မဓါတ် တွေ ရှိသည်..။ မိန်းမနှင့်ယောကျ်ားနှစ်ဦးသားတို့ အင်္ဂါဇာတ်ချင်း ပေါင်းစပ်၍ ကိုယ်စီကိုယ်ငှ ကိုယ့်သဘာဝနှင့် ကိုယ် ကာမအရသာခံစားခြင်းကို မေထုန် အမှုဟုခေါ်သည်..။

မေထုန်ဟူသည် အထတူ အရွတူ အကြွတူ မိန်းမ ယောက်ျားနှစ်ဦးသားတို့ ရွှင်မြူးတက်ကြွစွာ ကာမအရသာကို ကိုယ်စီကိုယ်ငှ ကိုယ့်သဘာဝနှင့် ကိုယ် အကျအန ရယူခံစားခြင်းပင် ဖြစ်တော့သည်..။ ထိုမေထုန်ကိုပင် ကာမစပ်ယှက်ခြင်း ၊ လိုးခြင်း ၊ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့်၍ အသွင်းအနှုတ်လုပ်ခြင်း ဟု ခေါ်ကြသည်..။ ထို့ကြောင့် လက်နှင့် ဂွင်းတိုက်၍ ကာမဆန္ဒ ပြေငြိမ်းစေခြင်း ၊ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ထိုးထည့်၍ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး ကာမဆန္ဒ ပြေပျောက်စေခြင်းတို့မှာ နည်းမှန်လမ်းမှန် အစစ်အမှန် သဘာဝကျသော ဖြေဖျောက်ခြင်းမျုးိ မဟုတ်..။

စောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်၍ လီးနှင့်စောက်ဖုတ် ထိပ်တိုက်တွေ့စေပြီး အသွင်းအနှုတ်အဆောင့်အညှောင့်လုပ်ပြီး ကာမဆန္ဒ ပြေငြိမ်းစေမှသာ အစစ်အမှန် သဘာဝကျသော ဖြေဖျောက်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်..။

ယခု ဖိုးတာနှင့် မတင်ကြည်မတို့မှာ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထိုးထည့်ပြီး အသွင်းအနှုတ် အဆောင့်အညှောင့်လုပ်၍ သုတ်ရေတွေ ဒလဟော ပန်းထွက်ကာ သဘာဝကျသော ကာမဆန္ဒ ပြေငြိမ်းမှုကို ရယူထားကြလေသည်..။

ယခုလို ဧရာမ လိုးပွဲကြီး ဖြစ်ပေါ်လာရခြင်း၏ အဓိက အကြောင်းအရင်းမှာ သူ့အမေ မခင်တာနှင့် ဦးလေးနဲ့ စပ်မှ တော်ရသော ဒေါ်လေး တင်ကြည်မတို့ မပြေမလည် ဖြစ်ကြရာမှ စတင်ခဲ့သော အကြောင်းအရာဖြစ်သည်….။

သို့သော် ..ပျော့ခွေချိနဲ့သွားခြင်း လုံးဝမရှိသေးပါ..။  အလွန်အမင်း တင်းတောင့် မနေသည့်တိုင် သူ့မာန်သူ့ဟိတ်ဖြင့် ဝင့်ဝင့်ထည်ထည် ရှိနေပါသေးသည်..။  ဖိုးတာက ကျွန်းသေတ္တာကြီးပေါ်တွင် ကမျက်နှာမှောက်လျက် မှိန်းနေသော မတင်ကြည်မ၏ ပခုံးကို ဆွဲမလိုက်သည်..။  မတင်ကြည်မ မတ်တတ်ရပ်မိသောအခါမှ စောက်ဖုတ်ထဲ မြုပ်ဝင်နေသော လီးကြီးမှာ ဗလွတ်ခနဲ ကျွတ်ထွက်သွားပါသည်..။

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မခါးကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ထားရင်း ပခုံးသာနုနုအပေါ် မေးဖျားတင်လျက်…..

“ ဒေါ်လေး….ကောင်းလား..ဟင်…. ”

“ အင်း…… ”

“ ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ..ဟင်… ”

“ အများ..ကြီး…… ”

“ ထပ် လိုးပေးရအုံးမှာလား….ဟင်… ”

“ လိုးရမှာပေါ့…. ”

“ တကယ်…. ”

“ အင်း……ပါဆို….. ”

ဖိုးတာလက်နှစ်ဖက် ခါးမှတဆင့် အထက်သို့ ပွတ်ရင်းသပ်ရင်း တရွေ့ရွေ့ တက်သွားရာ တင်းတင်းအိအိ ဝင်းဝင်းမို့မို့ ဖွံ့ဖြိုးလှသော နို့ကြီးနှစ်မွှာအရောက်တွင် ဘရိတ်အုပ် ရပ်လိုက်သည်..။  ပြီးတော့ နို့ကြီးနှစ်မွှာကို အရသာခံကာ ဖွဖွမွမွ ရွရွကလေး ဆုတ်ချေပေးသည်..။ ထိုအတိုင်း အချိန်အတန်ကြာအောင် ပြုလုပ်နေရာမှ မတင်ကြည်မက…

“ ကဲပါ…ခဏလောက် ဖယ်စမ်းပါအုံး…ရပ်နေရတာ ညောင်းလှပြီ…. ”

သူ့ညာဖက်လက်က ဖိုးတာပေါင်ကြားက ငိုက်ဆင်းနေသော လီးတန်ကြီးကို နောက်ပြန်စမ်းဆုပ်လိုက်ရင်း ပြောသည်..။

မတင်ကြည်မတစ်ယောက် ပျော့ခွေရှုံ့တွ မနေသော တင်းတင်းကြွကြွ လီးတန်ကြီးကို ခပ်ဖွဖွလေး ဆုတ်ပေးရင်း အထူးကျေနပ် ပျော်မြူးနေသည်..။  လူငယ်သလောက် အလိုးကလည်း ကျွမ်းလိုက်သည့် ကောင်လေးပဲ….။

“ မင်းတကယ် မိန်းမ မလိုးဖူးသေးဘူးလား… ”

“ အိုး….တကယ်မလိုးဖူးသေးတာပေါ့…ဒေါ်လေးရ.. ဘာလို့လဲဗျ… ”

“ အင်း…မလိုးသာ မလိုးဖူးသေးတယ်.. တကယ့်မိန်းမကျမ်းကြေနေတဲ့ လူကြီးကျနေတာပဲ.. လိုးတတ်လိုက်တာလဲ လွန်ပါရော…တကယ့်ကို…ဇော်ပါပဲ… ”

ထိုသို့ပြောရင်း မတင်ကြည်မက ဖိုးတာလီးတန်ကြီးကို နှစ်သက်တပ်မက်မှုအပြည့်ဖြင့် အထပ်ထပ် အခါခါ ဆုတ်ညှစ်ပေးသည်..။ လီးတန်ကြီးက တဖြည်းဖြည်း တင်းတောင့်လာသည်..။

“ ကဲ…ခဏ…ထိုင်ကြဦးစို့…ကွာ.. ”

“ ထိုင်လေ…ဒေါ်လေးကလဲ..ကိုယ့်ဖာသာ ကို လီးဆွနေပြီးတော့…. ”

နှစ်ယောက်သား ဂွမ်းစောင်ထူူထူခင်းထားသော အိပ်ယာခင်းပေါ် ထိုင်လိုက်ကြသည်..။  ဖိုးတာက မတင်ကြည်မ၏ တင်းတင်းအိအိ ဝင်းဝင်းမို့မို့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ပထမနမ်း၏..။ ဒုတိယ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့၏..။ ကလေးမမွေးဖူးသေးသော မိန်းမမို့ ဖိုးတာက ခုလို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့ပေးသောအခါ ယားလာသည်..။

“ အဟိ..ဟီး.ဟီး….အဟိ..ခစ်ခစ်….ယား….ယားတယ်ကွာ…. အဟိ..ခစ်ခစ်…တော်ပါ..တော့….မနေတတ်တော့ဘူး….ခစ်ခစ်….အို့… ”

နို့နှင့် စောက်ဖုတ်မှာ ဘယ်လိုဆက်သွယ်ရေးလမ်းကြောင်းတွေ ရှိနေသည် မသိ..။ ယခုလို နို့ကို ဆုတ်ချေဆွဲကိုင် ပွတ်ဆွစို့ပေးလိုက်သောအခါ မတင်ကြည်မ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စူကြွခုံးထလာသည်..။

စောက်ခေါင်းထဲမှာလည်း စစ်ခနဲစစ်ခနဲ ကျဉ်တက်ယားကြွလာသည်..။ အတွင်းသားနုနုတွေက ပွစိပွစိနှင့် လှုပ်ရွလာသည်..။ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဟစိဟစိဖြစ်ကာ အာလာသည်..။

ဖိုးတာက ပက်လက်ကားယားကြီးအိပ်နေသော မတင်ကြည်မဘေးမှ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး နို့ကြီးတွေကို ကုန်းစို့နေသည်ဖြစ်ရာ သူ့ပေါင်ကြားမှ လီးတန်ကြီးမှာ စောစောကထက် ပို၍ တင်းတောင့်လာသည်..။ တဆတ်ဆတ်နှင့် ထောင်မတ်လာပြန်သည်..။

မတင်ကြည်မက တဖြည်းဖြည်း တင်းတောင့်စပြုလာသော လီးတန်ကြီးကို လက်ဖဝါးနှင့် ဆုပ်ကိုင်၍ ဂွင်းတိုက်သလို လေးငါးချက်လောက် ဖြဲချီ ရှုံ့ချီ လုပ်ပေးလိုက်ရာ သူမလက်ထဲမှာပင် လီးတန်ကြီးမှာ သံမဏိချောင်းကြီးကဲ့သို့ မာကြောလာသည်..။

ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် ဒီညတော့ ထင်သလို ကြမ်းရမ်းပစ်လိုက်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။ တဆက်တည်း သူ့ယောက်ျား ကိုဖိုးခွေး အမြဲလိုလိုသောက်လေ့ရှိသော တောအရက်စစ်စစ် ၊ ပျားရည် ၊ ကြက်ဥအကာတို့ဖြင့် ရောစပ်ထားသော အရက်ပုလင်းကို သတိရလိုက်သည်..။

ကိုဖိုးခွေးက သူမိန်းမကို ထင်သလောက် မလိုးနိုင်သောအခါ  သူ့ကိုယ်သူ ပန်းသေရောဂါ စလာပြီဟု ထင်မှတ်နေရာ ထိုအချိန်မှစ၍ အားကောင်းမောင်းသန် လိုးနိုင်အောင်ဆိုပြီး ထိုအရက်ကို သောက်ပါတော့သည်..။  တစ်ရက် ထိုအရက်တွေ သောက်ပြီး ကိုဖိုးခွေး ခါတိုင်းထက် လိုးနိုင်သည်ကို သတိထားမိသည်..။

သို့သော် ပထမအချီတွင် လေးငါးဆယ်ချက်မျှနှင့် လရေထွက်သွားသည်..။ ထို့ကြောင့် အရက်ထပ်သောက်ပြီး ဒုတိယအချီလိုးပြန်သည်..။  ဒုတိယ အချီမှာ အတော်ကြာကြာ လိုးနိုင်ကြောင်း မတင်ကြည်မ ကိုယ်တွေ့ ကြုံလိုက်ရသည်..။ လိုးပြီးသည်နှင့် တပြိုင်နက် ပက်လက်လှန်ကာ အမောဖြေရပါတော့သည်..။

လီးကလည်း ပျော့ခွေသေးကြုံ့သွား၏..။ မတင်ကြည်မ ဆွကြည့်သေးသည်..။ လီးက လုံးဝကို ထမလာတော့..။  နောက်ဆုံးလက်လျှော့ပြီး အိပ်လိုက်ရတော့သည်..။ မတင်ကြည်မက ဖိုးတာလီးကြီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးနေရာမှ ရပ်လိုက်ပြီး..

“ ကဲ…ဖိုးတာရေ…ခဏရပ်လိုက်အုံး…. ”

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မ နို့အုံတင်းတင်းမို့မို့ကြီးကို ထင်သလို ပွတ်ဆွဲစုတ်ယက်နေရာမှ ရပ်လိုက်သည်..။

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ…ဒေါ်လေး…. ”

“ မင်းဦးလေး..သောက်တဲ့ အရက် တွေရှိတယ်… အဲဒါသောက်ကြရအောင်… ”

“ ဟာ…ဖြစ်ပါ့မလား…ဒေါ်လေးရာ…ဦးလေးပြန်လာရင် သိကုန်မှာပေါ့…. ”

“ ကိစ္စမရှိဘူး…ငါ စပ်တတ်တယ်..၊ နောက်ရက် ပြန်ဝယ်ပြီး စပ်ထားလိုက်တာပေါ့… ”

“ ဒါဖြင့်လဲ..ဒေါ်လေးသဘောပဲ…. ”

မတင်ကြည်မက ဘေးတွင်ပုံထားသော ထမီကို ကောက်စွပ် ရင်လျားလိုက်ပြီး ထပ်ခိုးပေါ်မှ ဆင်းသွား၏..။ ဖိုးတာတစ်ယောက် ဒီတစ်ခါ ဘယ်ပုံစံဖြင့် လိုးရမလဲဟု စဉ်းစားနေသည်..။  ထိုအခါ မထင်မှတ်ပဲ အပြာစာအုပ်ထဲက လိုးနည်းတစ်ခုကို သတိရလိုက်မိသည်..။

မိန်းမကို တစောင်းအနေအထား ခပ်ကွေးကွေး အိပ်စေပြီး အပေါ်ဘက်မှ ခြေထောက်ကို ရင်ဘတ်ဖက်ဆီ ကွေးထားစေကာ အောက်ဖက်မှ ပေါင်တန်ပေါ် ခွထိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထိုး၍ လိုးနည်းဖြစ်သည်..။

ဒီတစ်ခါ လိုးလျင် အဲဒီအပြာစာအုပ်ထဲကနည်းအတိုင်း လိုးထည့်လိုက်မည်ဟု စိတ်ကူးယဉ်နေသည်..။  မတင်ကြည်မ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးရသည်မှာ အရသာရှိလွန်းလှသည်..။ ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး ရှိလွန်းလှသည်..။ လီးတန်ကြီးတစ်ခုလုံး အီဆိမ့်ကျင်တက်နေရပြီး..လရေတွေ ထွက်သွားပြီဆိုလျင် သူ့တစ်ကိုယ်လုံး လေထဲမြောက်ကြွတက်သွားပလားဟုပင် ထင်လိုက်မိသည်..။

တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်း ကြွတက်သွားပြီး လူမှာ ဟာခနဲ ဟင်ခနဲ ဟိုက်ခနဲပင် ဖြစ်ဖြစ်သွားရသည်..။ ယခုလည်း မတင်ကြည်မက ဂွင်းတိုက်ပြီး ဆွထားခဲ့သဖြင့် သူ့လီးကြီးမှာ မာကျောတင်းတောင့်နေပြီး လိုးချင်စိတ်တွေ ထက်သန်ပြင်းပြလာ၍ လီးတန်အရင်းအောက်နားပိုင်းမှ အောင့်သလိုလို ကျင်သလိုလိုပင် ဖြစ်နေပြီ…။

မကြာခင် မတင်ကြည်မ ရောက်လာသည်..။ လက်ထဲတွင် အရက်ပုလင်း ၊ ခရားအိုးတစ်လုံးနှင့် ပန်းကန်နှစ်လုံး ပါလာသည်..။ လက်ထဲက ပစ္စည်းတွေကို အိပ်ယာဘေးနားတွင် ချထားလိုက်ပြီး…

“ ခဏနေအုံး…ဒေါ်လေး မြေပဲကြော် သွားယူလိုက်အုံးမယ်.. ”

မတင်ကြည်မ အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းသွားပြန်သည်..။ အိမ်သာထဲဝင် သေးပေါက်ခဲ့ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးထဲတွင် ပေပွနေသော အရေတွေကို ရေနဲ့ ပြောင်အောင် ဆေးကြောပြီး ဆပ်ပြာတိုက်ကာ အထပ်ထပ် သန့်စင်ခဲ့သည်..။ ပြီးမှ တံခါးကို အသေအချာပိတ်ကာ မြေပဲကြော်များကို ယူပြီး အပေါ်ထပ် ပြန်တက်လာသည်..။

မတင်ကြည်မ ဆင်းသွားကထဲက ဖိုးတာက အရက်တစ်ပန်းကန် ငှဲ့ပြီး သောက်ထားနှင့် သည်..။ ပျားရည်နံ့ ကြက်ဥနံ့ သင်းနေသော တောအရက်က သူ့ရင်ထဲကို နွေးထွေးသွားစေသည်..။ ပြီးတော့ ခရားအိုးထဲတွင် ထည့်လာသောရေကို ခရားနှုတ်သီးနှင့် ပါးစပ်တေ့ပြီး သောက်လိုက်သည်..။  နောက်တစ်ခွက် ထပ်ယူသောက်လိုက်ပြန်သည်..။

မတင်ကြည်မ မြေပဲကြော် ပန်းကန်ချပြီး ပြန်အထတွင် ဖိုးတာက ထမီအောက်စကို ဆွဲ၍ ချွတ်ချလိုက်သည်..။

“ ဟဲ့….အမလေးတော့ စောက်ဖုတ်….. ”

မတင်ကြည်မက လွှတ်ခနဲ ယောင်လိုက်ပြီး ထမီကို လှမ်းဆွဲလိုက်သော်လည်း မမှီတော့..။ ထမီက အောက်သို့ ကွင်းလုံးချွတ် ကျွတ်ကျသွားသည်..။ ပြည့်ဖြိုးတုတ်ခိုင်သော ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးတွေ အကြားမှ စောက်မွှေးနည်းပါးလှသော ဖောင်းဖောင်းဖုဖု အသားအုံကြီးမှာ လသာမှန်အိမ်အလင်းရောင်နှင့် ထင်းထင်းကြီး ဖြစ်နေသည်..။   

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မ ဒူးကောက်ကွေးကို လှမ်းဆွဲချလိုက်ရာ.. မတင်ကြည်မမှာ မတ်တတ်ရပ်လျက်မှ ကုန်းကွကွကြီးနဲ့ သူ့အနားရောက်လာသည်..။  ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ သူ့မျက်နှာနား ကပ်လာသည်..။

ဖိုးတာက ပြည့်ဖြိုးတင်းအိ ကောက်ချိတ်နေသော ဖင်ဆုံကြီးကို လှမ်းဖက်ရင်း သူ့မျက်နှာကို မတင်ကြည်မ စောက်ဖုတ်ကြီးအနားသို့ တိုးကပ်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ တရှူးရှူး နှင့် နမ်းသည်..။  မတင်ကြည်မကလည်း သူမစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ရှေ့သို့ ထိုးကော့ပေးလိုက်သည်..။

ဖိုးတာ ညာဖက်လက်က ဖင်ဆုံကြီးကို ပွတ်ချေပေးရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာနှင့် မွှေမွှေပြီး ယက်ပေးသည်..။ လျှာက စောက်ခေါင်းထဲတော့ မဝင်..။  စောက်ဖုတ်အုံကြီးပေါ်တွင် ဟိုရောက်ဒီရောက် ရောက်လျက်ရှိသည်..။ မတင်ကြည်မတစ်ယောက် ဖိုးတုတ် အပြုအမူကြောင့် အရမ်းကျေနပ်သွားသည်..။ လူငယ်သလောက် အာဂ ဖိုးတာလေးပါလား..ဟု စိတ်ထဲက ကြိတ်ချီးမွမ်းမိသည်..။

ဖိုးတာက အပြင်သို့ သိသိသာသာ ရုန်းထွက် ခုံးထနေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေကို သွားဖြင့် မနာအောင် ခဲကိုက်ထားရင်း လျှာထိပ်ဖြင့် တို့ထိ ကလိလိုက်သည်..။

“ အဟိ..ဟိ……အိ..အိ…..အဟိ…အား…..ယားတယ်ကွယ်..အဟင့်…အဟစ်….ခိ……ခစ် ခစ်…. ”

ထိုကဲ့သို့ စိတ်ရှိလက်ရှိ ကလိဆွပြီးမှ မတင်ကြည်မ လက်ကိုဆွဲပြီး သူ့အနား ထိုင်စေသည်..။  မတင်ကြည်မကိုလည်း အရက်တစ်ခွက် ငှဲ့ပေးသည်..။  မတင်ကြည်မက တစ်ခါတည်း အကုန်မော့သောက်ချလိုက်သည်..။ သည်အရက်က သူ့ယောကျ်ား အားရှိအောင် သောက်လေ့ရှိသော အရက်ဖြစ်သည်..။ ပျားရည်စစ်စစ် ၊ ကြက်ဥအကာတို့နှင့် ရောစပ်လှုပ်မွှေထား၍ အားရှိစေပါသည်..။

ဖိုးတာတစ်ယောက် အရက်ရှိန်က တရိပ်ရိပ်နှင့် တက်လာပြီမို့ တစ်ကိုယ်လုံး မြူးကြွသွက်လက်နေသည်..။

“ အင့်….ထည့်အုံး… ”

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာထံ ပန်းကန်ထိုးပေးရင်း ပြောသည်..။ ဖိုးတာကလည်း ထပ်ထည့်ပေးသည်..။ မတင်ကြည်မ အရက်သောက်နေစဉ် တင်းတင်းမို့မို့ ဝင်းအိအိနို့ကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်ဖွဖွလေး ဆုပ်ချေပေးပြီး နို့သီးခေါင်းတွေကို လက်ညှိုးလက်မနှင့် ညှပ်ကာ လှိမ့်ချေပေးနေသည်..။

တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ တဖျင်းဖျင်းထသွားသဖြင့် အရက်သီးမလိုပင် ဖြစ်သွားရသည်..။ ခရားအိုးထဲက ရေကို ပါးစပ်ဖြင့် တေ့သောက်လိုက်ရသည်..။

“ ဒေါ်လေး..အရက်ကောင်းကောင်းသောက်ချင်သေးတယ်…ဖိုးတာရယ်…ခဏနေအုံး…နော်…. ”

“ မနေနိုင်ဘူးဗျာ….လာ….ဒီကို…. ”

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မကို သူ့ဖက်ဆွဲခေါ်ပြီး ကျောပေးအနေအထားဖြင့် သူ့ရင်ခွင်ထဲ ထိုင်စေသည်..။ လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးက မတင်ကြည်မ ဖင်ကြားအောက် ရောက်နေသည်..။

“ ကဲ…ဒေါ်လေး စိတ်တိုင်းကျ သောက်ပေတော့…. ”

မတင်ကြည်မကို သိုင်းဖက်ထားရင်း ပြောသည်..။  သူ့လက်တွေက နို့အုံတင်းတင်းအိအိကြီးတွေကို တပြိုင်နက် ဆုပ်ကိုင်ချေပေးနေသည်..။  ဖင်ကြားတည့်တည့်မှာလည်း လီးတန်တုတ်တုတ်နွေးနွေးကြီးကရှိ ၊ နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုလည်း ဆုတ်ကိုင်ချေမွှခံနေရသည်ဖြစ်ရာ မတင်ကြည်မတစ်ကိုယ်လုံးရှိ ရမက်သွေးတို့မှာ ပူနွေး လှုပ်ကြွလာတော့သည်..။  အထူးသဖြင့် လီးနံ့ရနေသော မတင်ကြည်မ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ရွစိရွစိ နှင့် ခံရအခက်ဆုံး….။

ဒုတ်နဲ့ အတို့ခံလိုက်ရသော ဂုံညင်းဖားကြီးလို မာန်ဖီကြွတက်လာသည်..။ မတင်ကြည်မ ကိုယ်ထဲ အရက်သုံးပန်းကန် ဝင်သွားသည်..။  လူလည်း လန်းကြွလာသည်..။  ကိလေသာရာဂပိုးတွေလည်း လှုပ်ရွလာသည်..။

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာကို အကဲစမ်းချင်၍ …

“ ကဲ…ဘယ့်နှယ့်လဲ..ဒေါ်လေးကို လိုးပေးနိုင်အုံးမှာလား…. ”

ဖိုးတာက ဖင်ကြားအောက်ရောက်နေသော လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို ညှစ်ညှစ်တောင်ပြလိုက်ပြီး…….

“ လိုးမှာပေါ့ ဒေါ်လေးကလဲ..ဒီမယ် အားတွေ ပြည့်လာပြန်ပြီ လေ….. ”

ဖိုးတာက ဘယ်လက်ဖြင့် နို့ကို ဆုတ်ချေပေးပြီး ညာလက်ဖြင့် ပေါင်တွင်းသားနုနုတွေကို ပွတ်ပေးနေသည်..။ နွေးထွေးနူးညံ့သော အတွေ့က သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ပြန့်နှံ့သွားစေသည်..။ ဖိုးတာအမေ မခင်တာကိုလည်း စိတ်ထဲက အရမ်း ကျေးဇူးတင်နေသည်..။ ငွေနှစ်ဆယ် ပြန်ပေးရတာ တန်တဲ့ အပြင် ဟိုဘက်တောင် လွန်ထွက်သွားပြီ…။ တစ်ညတာအတွက် ငွေနှစ်ဆယ်ပေးပြီး သူ့သားကို ဝယ်လိုက်ရသလိုဖြစ်သွားသည်..။  ငွေနှစ်ဆယ်သာ ပြန်မပေးလျင် မိခင်တာ ကျေနပ်မည်မဟုတ်..။ မကျေနပ်လျင် ဖိုးတာကို သူမနှင့် ထည့်လိုက်မည်လည်း မဟုတ်..။  ဖိုးတာသာ မပါခဲ့လျင် ဧရာမလီးတန်ကြီးနဲ့ သူမစောက်ဖုတ်ကို အလိုးခံရမည် မဟုတ်တော့..။

အခုတော့ ငွေနှစ်ဆယ်မက ထိုက်တန်လှသော ကာမအရသာထူးကြီးကို မြူးမြူးကြွကြွ အရူးအမူး ဖြစ်အောင်ပင် ခံရပါတော့သည်..။ မိန်းမအတွေ့အကြုံမရှိသည့်တိုင် ဖိုးတာအပြုအမူတွေက မိန်းမကျမ်းကြေသော ယောက်ျားတွေနှင့် မခြား လိုးတတ်ဆွတတ်လိုက်သည်မှာ သြချယူရသည်..။

ကိုမြတ်ကျော်တောင် သူ့လောက် လီးမကြီး။ အလိုးလည်း သူ့ကို မမှီ..။ တစ်ချီမျှ လိုးပြီးရုံနှင့် ပျော့ခွေယိုင်ဆင်းသွားသည်..။ ဖိုးတာက နာရီဝက်ကျော်ကျော် စိတ်နှစ်ပြီး ဇိမ်နှင့် ကို လိုးနိုင်စွမ်း ရှိသည်..။

“ ကဲ…ဖိုးတာရေ ဒေါ်လေး အရမ်းခံချင်လာပြီ ကွယ်….လိုးကြအုံးစို့ ..နော်… ”

“ စိန်လိုက်…ဒေါ်လေး… ”

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မကို တစောင်းလှဲသိပ်လိုက်သည်..။ ပြည့်ဖြိုးတင်းအိသော တင်ပါးကြီးက ခုံးကြွ ဝိုင်းမောက်လာသည်..။ ဖိုးတာ တင်ပဆုံကြီးကို စုံချီဆန်ချီ အထပ်ထပ် ပွတ်ပေးလိုက်သည်..။  မတင်ကြည်မတစ်ယောက် တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသေးသော ကာမအရသာထူးကြီးကို ရစ်မူးစွာပင် ခံစားနေရပါပြီ…။

လင်နှင့် စပ်၍ တော်ရသော လင်ပါတူလေးကို အသည်းထဲမှာ စွဲခိုက်နှစ်ခြိုက်သွားပါတော့သည်..။ ဖိုးတာက နောက်သို့ ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲသို့ သူ့လက်ညှိုးကို ထိုးထည့်လိုက်ရာ စောက်ခေါင်းထဲက ပူနွေးသော အတွေ့နှင့်အတူ စိုရွှဲသော စောက်ရည်တွေကို တွေ့ထိလိုက်ရသည်..။ 

ဖိုးတာက လက်ညှိုးနှင့် လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် အသွင်းအနှုတ် လုပ်ကြည့်သည်..။ စောက်ရည်တွေကလည်း စိုရွှဲ ၊ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်မွှာကလည်း စေ့ကပ်နေသည်ဖြစ်ရာ စွစ် ပြစ်..ဗြစ်..စွိ..ဗြစ်..ဟူသော ကာမသံစဉ်လေးတွေ ပေါ်ထွက်လာသည်..။

ဖိုးတာတစ်ယောက် အပြာစာအုပ်ထဲက နည်းအတိုင်း တကယ်လိုးရတော့မည်မို့ အူမြူးနေသည်..။ အရက်ရှိန်လေးကလည်း ရလာပြီမို့ ရာဂစိတ်များ ရဲရဲရင့်ရင့် တက်ကြွလာပါတော့သည်..။ 

မတင်ကြည်မက ယခုအချိန်ထိ မလိုးသေးပဲ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နှင့် နှိုက်ဆွနေသည့်အတွက် အားမလို အားမရဖြစ်ကာ မချင့်မရဲသံကြီးဖြင့်….

“ ဟဲ့….လိုးပါတော့လို့..ဆိုနေ…ဒီမယ် ခံချင်လွန်းလို့ စောက်ဖုတ်ကြီး ကွဲထွက်ကုန်တော့မယ်….. ”

သည်တော့မှ ဖိုးတာက စောက်ဖုတ်ကြီးနှိုက်ဆွနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး မတင်ကြည်မ၏ အပေါ်ပိုင်းက ညာဖက်ပေါင်ကို ရင်ဘတ်ဖက်ဆီ ကွေးတင်လိုက်ပြီး အောက်ဖက်ရှိ ဘယ်ဖက်ပေါင်ပေါ် ခွထိုင်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ သူ့လီးတန်ကြီးကို စောက်ဖုတ်အနား တိုးကပ်ထားလိုက်သည်..။

မတင်ကြည်မ ဘက်ကကြည့်လျင် ဖိုးတာလီးတန်နွေးနွေးကြီးက စောက်ဖုတ်အဝနား တိုးကပ်လာသလို ဖိုးတာဖက်က ကြည့်ပြန်လျင်လည်း ပူနွေးနုရွသော စောက်ဖုတ်အုံပူနွေးနွေးကြီးဖြင့် ဖိကပ်ထားရသဖြင့် ပူနွေးသော စောက်ဖုတ်အတွေ့က ရမက်ဇောတွေကို ထန်သထက်ထန် ကြွတက်လာစေသည်..။ ဖိုးတာက နောက်သို့ ပြူးအစ်ထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နှင့် ဖိပွတ်စမ်းလိုက်သည်..။ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ သိသိသာသာမာတင်းခုံးကြွနေသည်ကို သတိထားမိလိုက်သည်..။

လက်ညှိုးနှင့် ထိုးခွဲ၍ စောက်ဖုတ်ကြီးအနေအထားကိုလည်း စိတ်ထဲက မှတ်သားလိုက်သည်..။ ထို့နောက် ဒစ်ပြဲပြဲကြီးနှင့် စောက်ဖုတ်အဝကို တေ့ကာ ဖင်ကြီးကို ရှေ့ထိုး၍ ပေးလိုက်သည်..။ လီးတန်ကြီးမှာ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ထိထိမိမိကြီး ဝင်သွားပါတော့သည်..။ အဆုံးထိ ဖိသွင်းပြီးသောအခါ တဝက်ကျော်ကျော် ပြန်နှုတ်သည်..။ ထို့နောက် ပြန်သွင်းသည်..။ ဤသို့ သွင်းချီနှုတ်ချီ လေးငါးဆယ်ခါလောက် ပြုလုပ်ပြီးသောအခါ ဖင်ဆုံကြီးနှင့် ခါးအစပ်အကြား ကို ကျကျနနဆုပ်ကိုင်ကာ မရပ်မနား ဒလစပ် ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာ လိုးပါတော့သည်..။

“ ဖွတ်…ဖွပ်….ဖွတ်….ပြွတ်…ပလွတ်….ဖွတ်…ဘွပ်…ဗြစ်…….. ”

“ ဘွပ်…ပြွတ်….ပလွတ်…..ဖွတ်…..ဖွတ်………ဘွပ်……. ”

“ အာ့..အင့်….အ..အား…………အင့်..အမေ့….အား…..အ…မေ့… ”

ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လှသဖြင့် မတင်ကြည်မ ဖင်ဆုံထွားထွားကြီးမှာ လှုပ်ရမ်းတုန်ခါနေသည်..။ တစောင်းအနေအထားမို့ နောက်သို့ ကော့ပေးနိုင်အား မရှိသော်လည်း လီးတန်ကြီး တိုးဝင်လာတိုင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို ညှစ်ညှစ်ခံသည်.။   

ထိုကဲ့သို့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ညှစ်ညှစ်ပေးခိုက် လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးက ဒလစပ်ဝင်လာသည်မို့ ဆောင့်သူရော အဆောင့်ခံရသူပါ အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းလှပါတော့သည်..။

ဖိုးတာကလည်း အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ ဖိဖိဆော်သည်.။ မတင်ကြည်မကလည်း ညှစ်ညှစ်ခံသည်..။

“ ဖွတ်….ပြွတ်….ဖွတ်….ဗြစ်…..ဖွတ်…ဘွပ်……အား….အမလေး….အီး…..ဖွတ်….. ”

“ အမေ့….အင့်….ဘွပ်…..အ..အ….အင်း…..ဘွပ်….ဖွတ်….ကျွတ်ကျွတ်…အီး…ရှီး…..အ……အင့်…. ”

“ ရှီး…..အမေ့….ကျျွတ်..ကျွတ်…..အ….အင်း…အား…. ”

ဆောင့်ချက်များက  ကြောက်ခမန်းလိလိ ပြင်းထန်လာသည်..။  ဖင်ဆုံဖွေးဖွေးမွတ်မွတ်ကြီးကလည်း အသဲယားအူတုန်ဖွယ်ကောင်းအောင် သွက်သွက်ခါ လှုပ်ရမ်းနေသည်..။

ဖိုးတာလီးတန်ကြီးတစ်ခုလုံး ပူရှိန်းကြွလာသည်..။ ထိုစဉ် မတင်ကြည်မ တစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သလို တုန်ခါ လှုပ်ရမ်းသွားပြီး စောက်ရေပူတွေ ဒလဟော ပန်းထွက်ကုန်သည်..။  သည်တစ်ခါတော့ ဖိုးတာ မလန့်တော့.။ စောက်ရည်ပူတွေ ထွက်သွားလို့ တုန်ခါမှန်း သိသွားပြီ..။  သည်တော့ မရပ်ပဲ ဆက်ပြီးဆောင့်သည်..။ မတင်ကြည်မတစ်ယောက် အော်ဟစ်ငိုပစ်ချင်လောက်အောင် ကောင်းလွန်းလှသည်..။  စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်နေစဉ်မှာ အခုလို ခပ်ကြမ်းကြမ်း အဆောင့်ခံရသည်မှာ ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိအောင်ပင် ကောင်းလွန်းလှသည်..။

“ ဖွတ်…ဘွပ်…ပြွတ်….ပလွတ်….ဗြစ်…ပြစ်….ဘွပ်…… ”

မတင်ကြည်မနှုတ်က ညီးညူအော်ဟစ်နိုင်စွမ်း မရှိတော့..။ လေဟုန်စီးနေရသလို ကာမအရသာထဲ နစ်မျောနေပါတော့သည်..။  ဖိုးတာ ဒစ်ကြီးတဝိုက် ပူခနဲ ဖျင်းခနဲ ယားတက်သွားပြီး တစ်စုံတစ်ယောက်က ဆောင့်တွန်းလိုက်သလို လှုပ်ခါရမ်းသွားပြီး လရေပူပူပြစ်ပြစ်တွေကို စောက်ခေါင်းထဲ ဗျင်းခနဲ ဗျင်းခနဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်..။ ခန္ဓကိုယ်ကလည်း မတင်ကြည်မကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျသွားပါတော့သည်..။

..........................................................................

သားဖြစ်သူ ဖိုးတာတစ်ယောက် မတင်ကြည်မနှင့် ပါသွားကတည်းက မခင်တာ စိတ်တွေက အတိတ်ဆီသို့ ပြေးထွက်လွင့်မျောသွားပါတော့သည်..။ ခင်တာတစ်ယောက် ရေခပ်လမ်းတွင် တင်ကြည်မနှင့် တွေ့ပါစေဟု တဖွဖွ ဆုတောင်းလာခဲ့သည်..။

ယနေ့ည သူ့ရီးစားက တွေ့ချင်ကြောင်း သူ့တူမလေးကတဆင့် စာပေးလိုက်သည်..။  ပြီးတော့ တင်ကြည်မတို့အိမ်မှာ တွေ့ချင်ကြောင်း ချိန်းသည်..။  တင်ကြည်မတို့အိမ်က သားအမိနှစ်ယောက်တည်းမို့ လွပ်လပ်သည်..။  တင်ကြည်မ အစ်မက အိမ်ထောင်ကျပြီး ယောကျ်ားနောက် လိုက်နေရသည်ဖြစ်ရာ သားအမိနှစ်ယောက်တည်း ရှိသည်..။

ပြီးတော့..တင်ကြည်မ အမေ ဒေါ်မြဦးက နားလေးသည်..။  စကားပြောလျင် အော်ဟစ်ပြောပါမှ ကြားတယ်ဆိုရုံသာ…။  ယခင်ကလည်း တင်ကြည်မတို့အိမ်မှာ တစ်ခါ ချိန်းတွေ့ဖူးသည်..။  လွန်လွန်ကျူးကျူးတော့ မဖြစ်ခဲ့ကြ..။ ကျန်တာတွေကတော့ ဖွတ်ဖွတ်ကြေသွားသည်..။ အလိုးခံချင်သည်မှာလည်း ရူးမတတ်ပင်..။  သို့သော် မင်္ဂလာမဆောင်ရသေးခင် ဗိုက်ပေါ်ပြီး အရှက်ရမှာစိုး၍ ဇွတ်ငြင်းခဲ့ရသည်..။

ချိန်းတွေ့သည့်နေရာက အိမ်အနောက်ဖက်က နွားစာတဲထဲမှာဖြစ်သည်..။ နွားစာပုံကြီးအကွယ်တွင် ဖျာတစ်ချပ်ခင်းပြီး ချစ်သူတို့ဘာဝ ပွေ့ဖက်နမ်းရှုတ်ကြ ၊ နှိုက်ကြ ဆွကြရင်း စကားပြောလို့ မဝခဲ့ကြ..။

ခင်တာ့ အမေကလည်း တင်ကြည်မကို ချွေးမတော်ချင်၍ တင်ကြည်မ ဘယ်ခေါ်ခေါ် အမြဲ ထည့်လေ့ရှိသည်..။ ဒါက ပထမအကြိမ်တွေ့ခြင်းဖြစ်သည်..။ သေနာမ တင်ကြည်မက အဲဒီနေ့က အကြောင်းအရာတွေ အခုထိ မမေ့သေး..။ အဲဒီနေ့က ပိုက်ဆံ ငါးကျပ်ပေးတာကိုပါ မှတ်မိနေသည်..။ ဤသို့ဖြင့် ၂ ရက်မြောက် ရောက်သောအခါ တောင်ဘက်ရွာ ဘုရားပွဲနေ့ ရောက်ပါတော့သည်..။

စိန်လှမြိုင်ဇာတ်..မို့ တစ်ရွာလုံးနီးပါး သွားကြည့်ကြသည်..။ တင်ကြည်မတို့ သားအမိနှင့် ခင်တာတို့ သားအမိ လေးယောက်သား ခင်တာတို့အိမ်က လှည်းနှင့် ထွက်ခဲ့ကြသည်..။ ပွဲကွင်းကြီးက ကျယ်သည်..။ သူတို့ရောက်သွားတော့ နေဝင်ဖြိုးဖျအချိန်ရှိပြီ..။ ပွဲကွင်းထဲမှာလည်း လှည်းတွေက အပြည့်..။

လေးယောက်သား လှည်းချွတ် ..ခဏနားပြီး ပွဲဈေးတန်းဘက် လျှောက်ကြည့်ကြသည်..။  တင်ကြည်မနှင့် ခင်တာတို့က မုံ့တီစားပြီး လူကြီးနှစ်ယောက်က အကြော်နှင့် ကောက်ညှင်းပေါင်း စားကြသည်..။  စားသောက်ပြီးသောအခါ လှည်းဆီ ပြန်လာကြသည်..။

ထိုစဉ် သူတို့လှည်းနားဆီသို့ လှသော်တစ်ယောက် မယောက်မလည်နှင့် ရောက်လာသည်..။  ခင်တာ့ကို အချက်ပြခေါ်သည်..။ ခင်တာက တင်ကြည်မကို လက်တို့သည်..။  တင်ကြည်မက အလိုက်တသိ အကင်းပါးပါးဖြင့် …

“ အမေ…သမီးတို့ လှရီတို့နဲ့ ပွဲခင်းထဲ သွားကြည့်မယ်နော်…ဒီလှည်းပေါ်ကပဲ ထိုင်ကြည့်ကြ….ဘယ်မှမသွားကြနဲ့..ဘာဝယ်ပေးထားခဲ့ရမလဲ.. ”

“ အေး အေး…ဘာမှမဝယ်နဲ့….ရတယ်… ”

နှစ်ယောက်သား လှည်းပေါ်က ဆင်းခဲ့ကြပြီး ပွဲခင်းအလည်လောက်ဆီ သွားကြသည်..။ လှသော်က ကွမ်းယာဆိုင်က စောင့်နေသည်..။  တင်ကြည်မတို့ အနားရောက်သောအခါ လှရီတို့ရှိရာကိုလှမ်းပြသည်..။ တင်ကြည်မတစ်ယောက်သာ လှရီတို့ဆီ သွားပြီး ခင်တာမှာမူ လှသော်နှင့် ပါသွားတော့သည်..။

သွားကြလာကြနှင့် ရှုတ်ရှက်ခတ်နေသော လူအုပ်ကြီးကြားမှာ လှသော်နှင့် ခင်တာတို့ကို ဘယ်သူကမှ သတိထားကြည့်နေမည် မဟုတ်..။  လှသော်က ဇာတ်ခုံဘယ်ဘက်ဘေးက ပတ်၍ ဇာတ်ခုံနောက်ကျောဖက်ရှိ သောက်ရေကန်ကြီးဆီ ခေါ်လာသည်..။  ထိုနေရာမှာ လူသူကင်းပြတ်သည်..။ တစ်ဖက်ဆည် ကန်မို့ တောင်ကန်မူလေးတွေ ခြုံပုတ်ကလေးတွေ ပေါသည်..။ ကျပ်တီးကုန်း တောင်ကြောမို့ အပင်ကြီးကြီးမားမားတွေ မပေါက်..။ ကျပ်တီးကုန်းနှင့်လွတ်သော ကန်ဘောင်ရိုးတွင်မူ မန်ကျည်းပင်အုပ်အုပ်ကြီးတွေ ရှိသည်..။ ပွဲကွင်းနှင့် သောက်ရေကန်မှာ ပေတစ်ရာကျော်လောက် ရှိသဖြင့် အန ္တရာယ်ကင်းသည်..။

လှသော်က ခင်တာ့လက်ကို ခပ်တင်းတင်းဆွဲပြီး တစောင်းပြဿဒ်ပင်အုပ်အုပ်တွေဆီ ခေါ်လာသည်..။  ကန်ဘောင်ရိုးက ရွာလမ်းမနှင့် နီးသဖြင့် လူသူအသွားအလာနီးသည်..။ ထို့ကြောင့် သောက်ရေကန်ကြီး စနေထောင့်ရှိ တစောင်းပြဿဒ်ပင်တွေဆီ ခေါ်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်..။

လှသော်က အကြံသမားပီပီ ပုဆိုးနှစ်ထည် ထပ်ဝတ်လာသည်ဖြစ်ရာ တစောင်းပြဿဒ်ပင်အောက်ရှိ ပြန့်ပြူးသောနေရာတွင် တစ်ထည်ချွတ်ခင်းလိုက်သည်..။ ပတ်ပတ်လည်တွင် ခြုံပုတ်လေးတွေ ရှိနေသဖြင့် နေရာလေးက လုံခြုံလှသည်..။

“ ကဲ…အချစ်….အဲဒီပေါ် ထိုင်လေ….. ”

“ ဘာ အချစ်လဲ….ဟွန်း…. ”

ခင်တာက လှသော် ဗိုက်ခေါက်ကို ဆွဲလိမ်လိုက်သည်..။ ခင်တာတစ်ယောက် ရင်တွေ အရမ်းခုံနေသည်..။ ပြီးတော့ လှသော်ပါးစပ်က အရက်နံ့ရနေသည်..။

“ နင် …အရက်သောက်ထားတာ မဟုတ်လား…. ”

“ နဲနဲပါးပါး ပါ…အချစ်ရာ…ရဲဆေးတင်တဲ့ သဘောပါ…အဟင်း..ဟင်း…. ”

“ နင်နော်….ငါ ..အရက်သောက်တာ မကြိုက်ဘူးလို့…နင့်ကို ပြောထားတာနော်….. ”

“ ဟုတ်ပါတယ်..အချစ်ရယ်..ဘုရားပွဲမို့ အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ ဆုံတုန်း နဲနဲပါးပါး ပါ။ ပြီးတော့ အချစ်နဲ့ တွေ့ရမှာမို့ ရဲဆေးတင်လာတာလေ….. ”

“ ဘာရဲဆေးလဲ…နင့်ကို ဘယ်သူက ခြောက်နေလို့လဲ…ဟွန်း…မျို..မျိုချင်တယ် မပြောဘူး…. ”

“ ကဲပါ…ထိုင်ပါအုံး အချစ်ရာ…နောက် မသောက်တော့ဘူးနော်……နော်လို့… ”

လှသော်က ခင်တာ့ ခါးဖက်၍ ခင်းထားသော ပုဆိုးပေါ် ထိုင်ချလိုက်သည်..။ ထိုင်မိကြသောအခါ ခင်တာ့ ပါးကို နမ်းသည်..။ လက်ကလည်း နို့ကို ကိုင်သည်..။  ဟိုတစ်နေ့ညက ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် အနှိုက်ခံ အဆွခံထားပြီးပြီ မို့ လှသော်ပြုသမျှ ငြိမ်ငြိမ်သက်သက် ခံနေသည်..။ သူမကိုယ်နှိုက်ကလည်း တစ်စုံတစ်ခုကို မွတ်သိပ်တောင့်တနေမိသည်မို့….လှသော်၏ အနမ်းအစုတ် အဆွအနှိုက်မှန်သမျှကို ဘာမှ မပြောပဲ ငြိမ်သက်စွာ ခံနေသည်..။

လှသော်က အပေါ်အင်္ကျီ ကျယ်သီးများကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး အတွင်းဘော်လီကိုပါ ဖြုတ်လိုက်သည်..။ ဒီတော့ အပေါ်ပိုင်းမှာ အကာအကွယ်ဟူ၍ ဘာမှ မရှိတော့ပဲ ဟင်းလင်းပွင့်သွားတော့သည်..။

လုံးကျစ်မာတင်းနေသော ဖွံ့ဖွံ့ဖြိုးဖြိုး နို့နှစ်လုံးကို တစ်လုံးချင်း ချေပေးသည်..။ ခင်တာ စောက်ဖုတ်အုံကြီးမှာ မာန်ဖီ ခုံးထလာပြီး စစ်ခနဲ စစ်ခနဲ ကျဉ်တက်သွားကာ စောက်ရေတွေ တစိမ့်စိမ့် ထွက်လာသည်..။

လှသော်က နို့ကို ချေပေးနေရာမှ ကိုယ်ကို ကုန်း၍ နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာဖျားထိပ်ဖြင့် တို့ထိကလိပေးရာ ခင်တာတစ်ယောက် တွန့်လိမ်ကော့ထိုးလျက် တခစ်ခစ်နှင့် ရယ်ပါတော့သည်..။

“ အား…အား….အ….အား…ယားတယ်…တော်….တော်ပါ တော့…. ”

ခင်တာက လှသော်မျက်နှာကို တွန်းဖယ်လိုက်သည်..။ သို့သော် နှုတ်ခမ်းချင်း ပူးကပ်သွားပြန်သည်..။ သည်တစ်ခါတော့ ခင်တာ မတွန်းနိုင်တော့..။ တွန်းလဲ မတွန်းချင်တော့..။ မျက်လုံးများ မှေးစင်းကျသွားပါတော့သည်..။ 

ထိုအခိုက်မှာပင် လှသော်က ခင်တာ့ကိုယ်လုံးကို ပွေ့သိပ်လိုက်သည်..။ ခင်တာတစ်ယောက် အသက်ရှူသံတွေမြန်နေပြီ..။ ပုံစံကလည်း ဒူးထောင် ပေါင်ကား အနေအထား ဖြစ်နေသည်..။

လှသော်က ထမီကို မလှန်လျက် ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဒူးထောက်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ သူ့ပုဆိုးကို ခပ်သွက်သွက် လှန်သည်..။  ခင်တာ့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကိုလည်း လက်နှင့် စမ်းသည်..။ စောက်ဖုတ်ကြီးက ပူနွေးခုံးထနေပြီး စောက်ရေကြည်တွေ စိုရွှဲနေပြီ…။ ခင်တာတစ်ယောက် ခံချင်စိတ်တွေ ပြင်းထန်နေပြီ..။

လှသော်က စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲသို့ လက်ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး လှည့်ပတ်မွှေဆွပေးသည်..။  ခင်တာ့ခေါင်းမှာ ဘယ်ညာရမ်းခါနေပြီး ကိုယ့်လက်ဖြင့် ပင် ကိုယ့်နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ညှစ်ထားလိုက်မိသည်..။ စောက်ဖုတ်အုံကြီးအတွင်း လှိုက် လှိုက်ပြီး ယားကြွလာပြီး ရမက်ဇောတွေထန်ကာ တအားကို အလိုးခံချင်နေသည်..။ လှသော်တစ်ယောက်လည်း ဝက်သိုးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ တရှူးရှူး တရှဲရှဲ ဖြစ်နေသည်..။

ခင်တာ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ရင်ဘတ်ဖက်ဆီ တိုးကပ်လိုက်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကိုလည်း စောက်ဖုတ်အဝနား ကပ်တေ့လိုက်သည်..။ လီးတန်ကြီးက အထက်သို့ ကော့ထောင်နေသည်ဖြစ်၍ လက်နှင့်ဖိကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဖိနှစ်သွင်းထည့်လိုက်သည်..။  အရှိန်မသတ်နိုင်သည့်အတွက် လီးတန်ကြီးမှာ တဝက်ကျော်ကျော် နစ်ဝင်သွားသည်..။

“ ဗျိ…ဗျိ…..ဇွိ…ဇွိ…ဗျိ…ဗျစ်….ဗျစ်….. ”

“ အား အား….အမလေး..နာ…နာတယ်…ရှီး….အီး….အိ….ဟီး…အမေရေ့…..သေပါပြီ…. အီး….. ”

ခင်တာ့ ပေါင်တန်ကြီနှစ်ချောင်းမှာ လိပ်ပြာတောင်ပံကဲ့သို့ အထက်သို့ မြောက်တက်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံး လည်း တွန့်လိမ်ကော့ပျံနေပါတော့သည်..။ လှသော်က ဖင်ကြီးကို ကြွ၍ လီးတန်ကြီးကို ပြန်နှုတ်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်သွင်းသည်..။

ဤသို့ ချော့ချော့မော့မော့ ညှာညှာတာတာ အသွင်းအနှုတ် လုပ်ပေးလျက်ရှိရာ နာကျင်မှုတွေ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး တစ်စ တစ်စ ကောင်းလာသည်..။ ခင်တာနှင့် တင်ကြည်မတို့မှာ တောသူပင် ဖြစ်ညားသော်လည်း တစ်ယောက်စောက်ဖုတ် တစ်ယောက် ထိုးနှိုက်၍ မကြာမကြာ လက်ကမျင်းဖူးကြသည်..။  ထို့ကြောင့် အပျိုမှေးသည် စောစောကထဲကပင် ပေါက်ပြဲထားပြီး ဖြစ်ရာ သွေးမထွက်တော့ပါ..။ 

လီးတန်ကြီးက တုတ်ရှည်လွန်းသဖြင့်သာ အစမှာ နာကျင်ခံခက် ဝေဒနာ ခံစားရခြင်း ဖြစ်သည်..။  အခုတော့ လှသော်က ညှာတာပြီး အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးသဖြင့် လီးဝင်လီးထွက်မှာ အဆင်ပြေချောမွေ့လာသည်..။  ခင်တာ ရာဂစိတ်တွေလည်း ကြွသထက် ကြွလာသည်..။

အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာပြီး သူမဖင်ဆုံကြီးကို ကော့ကော့ပေးလာသည်..။ ခင်တာ အနေအထားပြောင်းသွားတာကို လှသော်က သိလိုက်သည်..။ ထို့ကြောင့် ခင်တာ့ ချိုင်းကြားသို့ လက်လျှိုသွင်းလိုက်ပြီး ပခုံးနှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်သည်..။

ထို့နောက် အသားကုန် ကြုံးကြုံး ဆောင့်ပါတော့သည်..။

“ ဖွတ်…ဖွတ်……….ဖွတ်…ပြစ်…..ဗြစ်….ပလွတ်…..ဘွပ်…… ”

“ အား…ရှီး……အီး…..အ….အ….အင်း….အမေ့…..အင့်…… ”

ဇာတ်ပွဲက စတိတ်ရှိုးနှင့် အပြိုင် ဆောင့်ချက်တွေက သွက်လက်မြန်ဆန်နေပါတော့သည်..။ ခင်တာကလည်း အောက်မှနေ၍ ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ကော့ကော့ပေးသည်..။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက လီးတန်ကြီးကို အားနှင့် ညှစ်ညှစ်ပေးသည်..။  နှစ်ယောက်လုံး ကာမအရသာကို ထိထိမိမိ အီဆိမ့်နေအောင် ခံစားရသည်..။ 

မကြာခင် ပြီးတော့မည် ဖြစ်ရာ ငြိမ်းကာနီး မီးတောက်လို အရှိန်က ပိုပြင်းလာသည်.။  သူတို့နှစ်ယောက် လိုးသံဆောင့်သံငြီးငြူသံတွေကို ဇာတ်ပွဲ စတိတ်ရှိုးသံက လွှမ်းမိုးထားသဖြင့် ထိုဝန်းကျင်မှာသာ ပျံ့လွင့်နေခြင်း ဖြစ်သည်..။  ခင်တာက လှသော်ကျောပြင်ကြီးကို တင်းနေအောင် ဖက်ထားရင်း အီးခနဲ အီးခနဲ ညှစ်သံပေးလျက် ကော့ကော့ ခံသည်..။ လှသော်ဆောင့်ချက်တွေကလည်း ကြောက်ခမန်းလိလိ ပြင်းထန်လှသည်..။

“ ဖျန်း……….ဖတ်…… ”

“ ဟာ….မိန်းမ ..အစောကြီး ရှိသေးတယ်…အိပ်နေပလား… ”

အဝင်ပေါက် ကျောပေးလျက် တစ်စောင်းအိပ်ကာ စိတ်ကူးတွေ ယဉ်နေသော မခင်တာ တစ်ယောက် သူ့ယောက်ျားက တင်ပါးကို ဖျန်းခနဲ ပုတ်လိုက်သဖြင့် လန့်ဖျတ်သွားသည်..။ သူမစိတ်ထဲတွင် ရီးစား လှသော်နှင့်တကယ်လိုးနေရသလို ကာမအရသာတွေ တွေ့နေသည်..။

“ ဘယ်က အိပ်ရမှာလဲ….တော့ကို မျှော်နေတာ…. ”

မခင်တာက ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ကာ ကြာမူပါသော မျက်လုံးတို့ဖြင့် ကြည့်ရင်းပြောသည်..။ သူ့မိန်းမ အကြည့်ကြောင့် ကိုညိုလုံးတစ်ယောက် သဘောကျ ကျေနပ်သွားသည်..။  နှစ်ပေါင်းများစွာ ပေါင်းလာခဲ့သော မိန်းမ မို့ ဘာဆိုတာ နားလည်ပြီး ဖြစ်သည်..။ အမှန်တကယ်အားဖြင့် ကိုညိုလုံးသိသည်မှာ ရုပ်အမူအယာကို ကြည့်၍ အပေါ်ယံ အသိမျှသာ ဖြစ်သည်..။

မခင်တာတစ်ယောက် အချစ်ဦးနှင့် ရစ်မူးမိခဲ့သော အချစ်အရသာကိ ရော်ရမ်းမှန်းဆ ခံစားနေကြောင်း ဒီတစ်သက် ကိုညိုလုံးတစ်ယောက် သိနိုင်တော့မည် မဟုတ်ပါ..။

“ ဖိုးတာရော……. ”

“ ဖိုးခွေးမရှိလို့ တင်ကြည်မနဲ့ အဖော်ရအောင် ထည့်လိုက်တယ်…. ”

ကိုညိုလုံးတစ်ယောက် သူ့မိန်းမ အလိုက်သိပုံကို ကြိတ်၍ ချီးကျူးလိုက်မိသည်..။  သားမရှိခိုက် ညားကာစက လို အားရပါးရ နှံလိုက်ဦးမည်ဟု ကျုံးဝါးလျက် ခြံဝင်းတံခါးကို သွားပိတ်လိုက်သည်.။

ဂမူရှူးထိုး ထွက်သွားသော သူ့ယောက်ျား၏ ကျောပြင်ကြီးကို ကြည့်လျက် မခင်တာ သက်ပြင်းလေးချကာ ပြုံးလိုက်မိသည်..။  ထိုအပြုံး၏ အဓိပ္ပါယ်ကို  ကိုညိုလုံးသာ မြင်တွေ့သွားပါက သူ့ဖက်ယက်၍ တွေးချင်ရာ တွေးပေလိမ့်အုံးမည်..။ ယောက်ျားက ဒီရွာသား မဟုတ်..။ အနောက်ဖက်ရွာသား ဖြစ်သည်..။ မခင်တာ ကိုယ်ဝန်ဖျက်ချပြီး မတင်ကြည်မနှင့် အထည်ရောင်းသွားကြရာမှ တွေ့ဆုံပြီး ညားခဲ့ကြသည်..။ ပြီးတော့ မခင်တာထက် ငါးနှစ်လောက် ကြီးသည်..။ ထို့အပြင် မခင်တာကို အပျိုမှတ်၍ နေသည်..။ သူတို့နှစ်ယောက် ညားဖြစ်အောင် လှော်ပေးသူမှာ မတင်ကြည်မ ဖြစ်ပါတော့သည်.။

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မနှင့် သူ့အမေတို့ ပြေလည်သွားပုံကို အံ့သြနေရာ မှ ငယ်ဘဝအကြောင်းများကို မေးမြန်းနေသဖြင့် မတင်ကြည်မက ပြောပြနေသည်..။ မတင်ကြည်မ ပြောပြချက်ထဲတွင် ကိုယ်ဝန်ဖျက်ချတာတွေ ဖိုးတာအဖေ ကိုညိုလုံးနှင့် ညားဖြစ်အောင် သူမက လှော်ပေးတာတွေ ချန်လှပ်ထားခဲ့သည်..။

အဓိက အသားပေးပြောသည်မှာ သူမနှင့် ဖိုးတာ အမေ မခင်တာတို့ အဘယ်မျှ ချစ်ခင်ကြကြောင်းကိုသာဖြစ်သည်..။

“ အော…ဒေါ်လေးနဲ့ အမေတို့က တော်တော်ချစ်ကြတာကိုး….ဒါမို့ သူ့သားကိုတောင် ညအိပ်ပေးဖို့ ထည့်လွှတ်လိုက်တာကိုး…….. ”

“ အံမယ်…ဟုတ်ပါလိမ့်မယ်….အားကြီး….နင်ရှိရင် သူတို့လင်မယား မလွတ်လပ်လို့ ထည့်လိုက်တာပါနော်…နင့်အမေအကြောင်း ..မသိရင်ခက်မယ်…. ”

“ ဒါလည်း…..ဟုတ်လောက်တယ်…..ဟား..ဟား….. ”

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မစကားကို တဟားဟား ရယ်မောကာ ထောက်ခံသည်..။ ပြီးတော့ သူ့စကားကို ဆက်သည်..။

“ ဒါက ဟိုလိုရှိတယ်…ဒေါ်လေးရ….. ”

“ ဘယ်လိုလည်း …ပြော… ”

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာပေါင်ကြားက တဆတ်ဆတ် တောင်မတ်နေသော လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို လှမ်းကိုင်ရင်း မျက်စလေး ချီလျက် မေးသည်..။

“ ဒေါ်လေးယောက်ျားကလဲ မရှိတော့…ငါ့သူငယ်ချင်း လီးဆာနေမှာပဲ ဆိုပြီး…သူ့သားအရင်းခေါက်ခေါက်ကို ထည့်ပေးလိုက်တာ နေမှာပေါ့…၊ သူ့သူငယ်ချင်း ..လီးနဲ့ကင်းပြီး မနေနိုင်တာကို သိလို့နေမှာပေါ့….နော… ”

“ အံမယ်…အံမယ်….ပြောပုံကိုက…..အထက်စီးကြီးနဲ့…… ”

မတင်ကြည်မက လီးတန်ကြီးကို တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ထားရာမှ ဆောင့်ဆွဲလိုက်သည်..။

“ အား…အာ…အသာလုပ်ပါ…ဒေါ်လေးရ…တော်ကြာ တစ်တောင်လောက် ရှည်ထွက်လာလို့…မိန်းမတွေ ..မခံနိုင်ပဲ…ဖြစ်ကုန်ပါအုံးမယ်…. ”

“ ဘာ…ဘာပြောတယ်…မိန်းမတွေ…..ဟုတ်လား…သည့်ပြင် မိန်းမကို လိုးရဲလိုးကြည့်….လီးကို..တခါတည်း…လိုက်ဖြတ်ပစ်လိုက်မယ်…ဟွန်း…နော်…. ”

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာကို သူမရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပြိး ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းလိုက်ရင်း …ပြောသည်..။ အရက်အရှိန်လေးက တော်တော်တက်လာပြီမို့ နှစ်ယောက်သာ မြူးကြွနေကြသည်..။ ဖိုးတာကလည်း မတင်ကြည်မကို ပြန်ဖက်ထားရင်း….။

“ ဒေါ်လေး ”

“ ဟင်….ဘာလဲ…ပြောလေ….. ”

“ ခုလောက်ဆို …..အမေနဲ့ အဖေတို့လဲ …လိုးနေလောက်ပြီ..နော်…. ”

“ အင်းလေ…အဲဒါ ဘာဖြစ်လဲ… ”

“ ကျနော်တို့လဲ…တစ်ချီလောက်..လိုးကြဦးစို့… ”

“ နှာဗူးလေး…..သူဒါပဲ….စိတ်ကူးနေတာ….ကဲ…စိမ်လိုက်..ဘယ်ပုံစံနဲ့ ခံရမလဲ…ပြော…. ”

“ ဒေါ်လေးက…သေတ္တာကြီးပေါ် ပက်လက်လှန်အိပ်ပြီး…ဒူးထောင် ပေါင်ကားပေး…ကျနော်က အောက်ကနေ မတ်တတ်ရပ်ပြီး လိုးပေးမယ်…. ”

“ ဒေါ်လေး……. ”

“ ရှင်….ရှင့်…… ”

“ မလိုးခင်….လီးကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပေးစမ်းပါ… ”

“ ဟွန်း…….တော်တော် အတတ်ဆန်း…..ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ဖြတ်ပစ်လိုက်မယ်…..သိလား…. ”

ဖိုးတာက ကျွန်းသေတ္တာပေါ်တွင် ခြေတွဲလောင်းချထိုင်လျက် သူ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားပေးလိုက်သည်..။  မတင်ကြည်မက ပေါင်ကြားတွင်း ဒူးထောက်ထိုင်လျက် ခါးကို အနည်းငယ်ဆန့်ကာ ဖိုးတာလီးတန်ကြီးကို  အရင်းက ဆုတ်ကိုင်ပြီး ကလေးများ ရေခဲချောင်း စုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စုတ်ပေးပါတော့သည်..။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…..ပြွတ်……ပလွတ်….ပြတ်….ပလပ်….. ”

ထိုသို့ စုပ်ပေးရင်းကပင် ဒစ်ဆံကြီး အခြေကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ရစ်ပတ်လျက် စုပ်ရက်ပေးသည်..။ မတင်ကြည်မက ဒစ်ဆံကြီး၏ အရင်းရှိ ခေါင်အညှာ အကြောစုံကို ပါးစပ်ဖြင့် တေ့၍ ဖိစုပ်လိုက်သည်..။ ဖိုးတာက မတင်ကြည်မ မျက်နှာကို တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး သေတ္တာပေါ်က ဆင်း၍ အာရုံပြောင်းသွားစေရန် အရက်တစ်ခွက် ငဲွ့သောက်လိုက်သည်..။

“ ဒေါ်လေး…..နောက်ဆို ဟို မအေလိုးကြီးကို မခံရတော့ဘူးနော်…သိလား…တွေ့ရင် နှစ်ယောက်လုံးကို သတ်ပစ်မှာ… ”

“ မခံတော့ပါဘူးရှင်….စိတ်ချ…စိတ်ချ….ဟောဒီ ..လင်လေးကိုပဲ…အားရပါးရ ခံပါ့မယ်…ရှင်….သေချာအောင် သက်သေပြတဲ့ အနေနဲ့ ….မင်းအမေကို တိုင်ပင်ပြီး..ဒေါ်လေးတို့က မင်းကို အမွေစားအမွေခံ မွေးစားမှာ…..ကဲ…ဒါဆို သဘောကျတော်မူပလား…ရှင့်……မွေးစားလင်လေး….ရဲ့… ”

“ ဟား…….ဟား…….ဟား……ဘာလဲ…ဒေါ်လေးက..ကျနော့်ကို မွေးပြီး ..စားတော့မှာပေါ့….ဟုတ်လား…. ”

“ အစစ်ပါပဲ……..ရှင့်…… ”

“ ကဲ….ဒါဆို သေတ္တာပေါ်တက်…ပက်လက်အိပ်…ဒူးနှစ်ချောင်းထောင် ပေါင်ကားထား…..တအား..လိုးတော့မယ်…. ”

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာပြောသည့်အတိုင်း လုပ်သည်..။ ဖိုးတာက မတင်ကြည်မ ပေါင်နှစ်လုံးကြား မတ်တတ်ရပ်ကာ သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့် ကိုင်လျက် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ….ဖိနှစ် သွင်းလိုက်ပါတော့..သည်……….။


........................................♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။



ကာမဗျူဟာ အပိုင်း ( ၁ )

ကာမဗျူဟာ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ချမ်းမြေ့သာဇံမောင်မောင်နှံ

“ ဖိုးတာရေ…..ဟေ့….ဖိုးတာ… ”

“ ဗျိုး… ”

“ အခုလာစမ်း…… ”

သောင်းမြင့်တို့နှင့် စကားပြောနေစဉ် သူ့အမေက လှမ်းခေါ်သဖြင့် ဖိုးတာပြန်ထူးလိုက်၏…။ သူ့အမေအကြောင်း သူသိ၏ ..။  ခေါ်တုန်းလာရင်လာ…။ မလာလို့ကတော့ ထန်းလက်နဲ့ ကျောတစ်ပြင်လုံး အရေလန်အောင် ဆော်တတ်သည်..။ အဲဒါ ငယ်ငယ်တုန်းကတည်းက….။ 

ထို့ကြောင့် ..ဖိုးတာတစ်ယောက် အိမ်သို့ အပြေးပင် ပြန်ခဲ့သည်..။  သောင်းမြင့်တို့နှင့် အိမ်ချင်းဆက်လျက်မို့ ခဏချင်း သူ့အမေ ရှေမှောက် ရောက်သွား၏..။

“ အင့်….အဲဒီငွေ နှစ်ဆယ်…တင်ကြည်မဆီ သွားပေး….လိုက်စမ်း….၊ ဖေလိုးမက စောက်ကြီးစောက်ကျယ်နဲ့……. ”

သူ့အမေ တကယ်ဒေါကန်နေ၍ ဖိုးတာ ဘာစောဒကမှ တက်မနေတော့ပဲ ပိုက်ဆံ နှစ်ဆယ် လှမ်းယူ၍ မတင်ကြည်မတို့အိမ်ဖက် ပြေးထွက်ခဲ့သည်..။  ( မှတ်ချက် ။    ။ထိုခေတ်က ဆန်တစ်ပြည် ငွေ ၅ ကျပ် ခေတ်ဖြစ်၏ )

မတင်ကြည်မတို့အိမ်က ရွာအနောက်ဖျားမှာမို့ အတန်ငယ် အလှမ်းဝေးသည်..။  ဖိုးတာတို့က ရွာအလယ်ပိုင်းမှာ ဖြစ်သည်..။  မတင်ကြည်မတို့ အိမ်ရောက်တော့ ခြံတံခါးပိတ်ထားတာ တွေ့ရသည်..။  တောအရပ် ဒေသမို့  ပဲစဉ်းငုံ ရိုးနှင့် လုပ်ထားသော တံခါးမို့ ဖိုးတာ ခြံတံခါးကိုဖြဲ၍ အထဲဝင်ခဲ့သည်..။

ဖိုးတာတစ်ယောက် သူငယ်ချင်းနဲ့ စကားကောင်းတုန်း အခိုင်းခံရသည်မို့  စိတ်တိုနေရသည့်အထဲ  ခြံတံခါးရော ၊ အိမ်တံခါးပါ ပိတ်ထားသည့်အတွက် စိတ်တိုစွာဖြင့် တောက်ခေါက်လိုက်မိသည်..။

“ တောက်….. ”

မတင်ကြည်မတို့အိမ်က နှစ်ခန်း သုံးပင် မြေစိုက် အိမ်ဖြစ်သည်..။  အိမ်တံခါးကလည်း ပိတ်ထားတာနဲ့ ဖိုးတာ မတင်ကြည်မကို အော်မခေါ်ပဲ  အိမ်ခေါင်းရင်းဘက် ထရံပေါက်မှ အတွင်းသို့ လူရှိမရှိ သိရအောင် ချောင်းကြည့်လိုက်သည်..။

အတွင်းထဲမှာလည်း ဘာမှ မတွေ့…..။

ထိုစဉ်….

“ အား…ကျွတ်ကျွတ်…..အမလေး…..အီး ..ရှီး….ကျွတ်ကျွတ်…… ”

ဟူသော အသံသဲ့သဲ့ကို ကြားလိုက်ရသည်..။  အသံက အနောက်ခန်းထဲမှ လာသောအသံဖြစ်သည်..။

ထို့ကြောင့် မြောက်ဘက်က ပတ်ပြီး အနောက်ခန်းဖက်ဆီသို့ အသာလာခဲ့သည်..။ အသာရပ်လျက် နားထောင်နေစဉ် အခန်းတွင်းမှ တဖွတ်ဖွတ်…အသံများ  အလိုလေး..အမလေး…အသံများကို ကြားနေရသည်..။  လူပျိုအရွယ်မို့ မိန်းမနဲ့ ယောကျ်ား လိုးနေသော အသံဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်သည်..။

“ အမလေး..အီး….ကျွတ် ကျွတ်….အင့်…ရှီး….ဟုတ်ပီ..ဆောင့်…ဆောင့်…ပါတော့….အင့်…..အမေ့…. ”

မတင်ကြည်မ အသံကိုကြားလိုက်ရသည်…။  ဖိုးတာ ရင်ထဲ ဒိန်းခနဲ တုန်လှုပ်သွားသည်..။

မတင်ကြည်မ ယောက်ျား ကိုဖိုးခွေးမှာ ဖိုးတာအမေ၏ မောင်အရင်း ဖြစ်သည်..။ သူဦးလေး မုံရွာဖက် သနပ်ခါး သွားဝယ်သည်ကို ဖိုးတာသိထားရာ ဦးလေးပြန်ရောက်လို့ သူ့မိန်းမကို ဆော်နေသလားဟု ထင်လိုက်မိသည်..။

ထရံပေါက်တွေက ကျဉ်းလွန်းသဖြင့် ချောင်းရတာ သိပ်မကောင်း…။ ထို့ကြောင့် ခြေရင်းဘက်သို့ ခြေသံလုံလုံနှင့် ချဉ်းကပ်ခဲ့ပြီး ချောင်းကွင်းချောင်းကွက် ကောင်းကောင်း ရှာကြည့်သည်..။

ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် ခဲတန်လုံးလောက်ရှိ အပေါက်ကိုတွေ့ရာ ထိုအပေါက်မှ အတွင်းသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်..။  ခုတင်ပေါ်တွင် မတင်ကြည်မက လေးဖက်ထောက်ဖင်ကုန်းပေးထားရာ သူ့ဦးလေးက မုဆိုးထိုင်ဒူးထောက် အနေအထားဖြင့် နောက်မှ ဆော်နေခြင်းဖြစ်သည်..။  သူ့ကို ကျောပေး အနေအထားဖြစ်ရာ ရဲရဲတင်းတင်း ချောင်းကြည့်နိုင်သည်..။

“ ဖွတ်….ဘု….ဖွတ်….ဖွတ်…ပလွတ်….ဖု…ဖွတ်….ရွှတ်..ပြွတ်……ဖွတ်….ပလွတ်…. ”

“ အမလေး…..အား…အင့်….အမေ့….အင့် အ…. ”

မတင်ကြည်မနှုတ်က တအင့်အင့် တအားအား အသံတွေ ထွက်လျက် ဖင်ဆုံကြီးကို နောက်သို့ ပစ်ပစ် ခံနေသည်..။ 

“ အမလေး….လေး…အီး..ကျွတ် ကျွတ်…ဆောင့်..ဆောင့်……ဟုတ်ပီ….အင့်….အမေ့…ကောင်း….ကောင်းလိုက်တာ……ကိုမြတ်ကျော်ရယ်…..အီးဟီး….ရှီး…ကျွတ် ကျွတ်…… ”

မတင်ကြည်မပါးစပ်က ကိုမြတ်ကျော်ဟု ထွက်လိုက်သဖြင့် ဖိုးတာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတဖျင်းဖျင်း ထသွား၏…။ သူထင်တာက သူ့ဦးလေးနှင့် လိုးနေကြခြင်း ဟု ထင်မှတ်ထားရာ အခု လိုးနေသူမှာ သူ့ဦးလေး မဟုတ်ပဲ ကိုမြတ်ကျော်ဆိုပါလား…။

ဖေလိုးမကြီး…ငါ့ဦးလေး မရှိတုန်း ကိုမြတ်ကျော်နှင့် နောက်မီးလင်းနေတာကိုး….။  ဖိုးတာ စိတ်ထဲ ထောင်းခနဲ ဒေါသထွက်သွားသည်..။ ဟင်း….သိကြသေးတာပေါ့…ကွာ…။

စိတ်ထဲက ကြိမ်းဝါးရင်း ဆက်ချောင်းနေ၏..။ လူပျိုသိုးမို့ လူပျိုသွေးက စကားပြောလာပြီ ဖြစ်ရာ သူ့ပေါင်ကြားက လီးတန်မှာ တဆတ်ဆတ်နဲ့ တောင်မတ်လာသည်..။

လူငယ်သလောက် ဖိုးတာက လီးကြီး၏..။ ဒီအရွယ်မှာတောင် သူ့လီးက ၇ လက်မကျော်ကျော် ရှည်ပြီး ၆ လက်မခန့် လုံးပတ်တုတ်၏..။ ပြီးတော့ လီးဒစ်ကလည်း ဂွင်းတိုက်မှု အလုပ်ကို ကောင်းကောင်းလုပ်တတ်ပြီးမို့ ဒစ်ကြီးက မှိုပွင့်ကြီးလို ပြဲကားနေပြီ…။

ကိုမြတ်ကျော်က မတင်ကြည်မ ခါးနှစ်ဖက်ကို စုံကိုင်ပြီး..အသားကုန် ကြုံးကြုံးဆောင့်သည်..။

“ ဖွတ်..ဖွတ်….ဘု…ပြွတ်….ပလွတ်….ဖု….ဖွတ်….ဖွတ်….ပြွတ်….. ”

“ အမေ့….အ…အ…အင့်…ရှီး…ကျွတ် ကျွတ်….အင့်…အီး….အ… ”

မတင်ကြည်မကလည်း တအားကုန် ပစ်ပစ်ခံသည်..။ မကြာခင် နှစ်ယောက်လုံး ငြိမ်ကျသွားကြသည်..။ ကိုမြတ်ကျော်က လီးတန်ကြီးကို မနှုတ်သေးပဲ ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ့ကာ လရေတွေ ပန်းထုတ်နေပုံ ရသည်..။  မတင်ကြည်မကတော့ ခေါင်းအုံးပေါ်တွင် ခေါင်းလေး ငိုက်စိုက်ကျသွားပြီး မှိန်းနေပုံရသည်..။

“ တင်ကြည်မ…ငါလိုးတာ ကောင်းရဲ့လား… ”

“ ရှီး…..ကျွတ် ကျွတ်…တအားကိုကောင်းတာပဲ…ကိုမြတ်ကျော်ရယ်… ”

မတင်ကြည်မက ကိုယ်ကိုလူး၍ လက်ထောက်ထရင်း ပြောလိုက်သည်..။

“ တော့ လရေတွေက အခုထိ ထွက်နေတုန်းလား…. ”

“ အင်း….. ”

“ ကျုပ် စောက်ဖုတ်ထဲ ကျဉ်စိမ့်နေတာဘဲ..တော်….ကောင်းလိုက်..တာ…. ”

“ ဒါနဲ့ ..နင့်ကောင်က ဘယ်တော့ ပြန်လာမှာလဲ… ”

“ တစ်ပတ်လောက် ကြာအုန်းမှာ…လိုးချိန်တွေ အများကြီး ရပါသေးတယ်…. ”

မတင်ကြည်မက ဒူးတုတ်လျက် ဆံပင်ကို သေသေသပ်သပ် ပြန်ဖြီးရင်းက ပြော၏..။ ဝင်းပြောင်တင်းအိနေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာ ကိုယ်အလှုပ်တွင် တသိမ့်သိမ့် တငြိမ့်ငြိမ့် တုန်ခါနေသည်..။

ဆံပင်ကို တစ်ပတ်လျှို ထုံးပြီးနောက် ဘယ်ဖက်ပေါင်ကို မထောင်လိုက်ပြီး..ဘေးတွင်ပုံထားသော ထမီနှင့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို သုတ်လိုက်သည်..။

အပေါ်ယံတွင် သာမက စောက်ဖုတ်ကြီးအတွင်းပါ နှိုက်၍ သုတ်လိုက်သည်..။ ဖိုးတာက ထမီအရောင်ကို သေချာမှတ်ထားလိုက်သည်..။

ထမီ အရောင်က အစိမ်းဖျော့ဖျော့…။

“ အင့်….တော်လဲ သုတ်လိုက်အုံး… ”

ကိုမြတ်ကျော်က တင်းတင်းမို့မို့ ဝင်းဝင်းစို့စို့ ချွေးများဖြင့် တလက်လက်ထနေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်လျက်…

“ မင်း…သုတ်ပေးလေကွာ… ”

ထိုသို့ပြောရင်း ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားပေးလိုက်သည်..။

“ ဟင်း….တော်တော် ကဲ…. ”

မတင်ကြည်မက အမူပိုပို မြှူချိုချို မျက်စောင်းလေး ထိုးရင်း ကိုမြတ်ကျော် ပေါင်ကြားရှိ မာန်ဟုန်ကျလျက် ပျော့ခွေငိုက်ဆင်းနေသော လီးတန်ကြီးကို တယုတယ သုတ်ပေး၏..။  မတင်ကြည်မ ပုံစံကိုကြည့်၍ ဖိုးတာတစ်ယောက် အူတွေပွကာ ဒေါသူပုန်ထနေသည်..။

မတင်ကြည်မနှင့် သူ့အမေ မခင်တာတို့မှာ သိပ်ပြီး အစေးကပ်ကြသည်မဟုတ်…။ သို့သော် တစ်ခါတစ်ခါ သူ့အမေ မခင်တာက မတင်ကြည်မထံမှ ငွေချေးရသည်..။ အခုလည်း ငွေနှစ်ဆယ် ချေးထားရာ ကြာလှပြီးဖြစ်၍ မတင်ကြည်မက ဘာတွေ ပြောဆိုသွားသည် မသိ..။

သူ့အမေက စိတ်တွေ ဆိုးပြီး ဖိုးတာကို ပေးခိုင်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်..။ ဖိုးတာအမေကလည်း ပြောစရာ ဖြစ်သည်..။ ပိုက်ဆံချေးလျင် တော်တော်နှင့် ပြန်မပေးတတ်..။  ဖိုးတာ စိတ်ကူးတစ်ခု ရလာသည်..။ မတင်ကြည်မထံက ငွေညှစ်မည်..။ အခု ကိုမြတ်ကျော်နှင့် လိုးနေကြတာကို သူ့ဦးလေးတိုင်မည်ဟု ခြိမ်းခြောက်မည်..။ 

ပြီးတော့ ဒီလောက်တောင် တဏှာရာဂ ကြီးပြီး ရွလွန်းထလွန်း ပွမ်လွန်းလှတဲ့ မတင်ကြည်မကို လိုးပစ်လိုက်အုံးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။

ဘယ်သူက မြုံနေသည်မသိ..။ မတင်ကြည်မတို့မှာ သားသမီး မရ..။ သည်တော့ ပိုကောင်းသည်..။ ကလေးမမွေးဖူးသေးသည့် စောက်ဖုတ်ဖြစ်သည့်အတွက် ပြဲလန်ချောင်ချိနေမည် မဟုတ်..။  ဖိုးတာ အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် စာဖတ်သည်..။ သူ့အဖေကလဲ စာဂျပိုး…။ ဆရာ ပီမိုးနင်း၏ ကာမသိဒ္ဓိ မိန်းမစိတ်ကျမ်း ၊ ဖိုမ ဆက်ဆံရေး ၊ စာအုပ်များကို မန ္တလေးရောက်လျင် ညဈေးတန်းက ဝယ် ဝယ်လာသည်..။

သူ့အဖေ အလစ်တွင် ဖိုးတာက ခိုးခိုးဖတ်သည်..။  ထို့အပြင် စုံထောက်ဝတ္ထု ပြစ်မှု မဂ္ဂဇင်း ဆရာမင်းသိင်္ခ စာအုပ်များကိုလည်း မကြာမကြာ ဖတ်လေ့ ရှိသည်..။  ဟိုတလောက သူ့အဖေ မဂ္ဂဇင်း တစ်အုပ်ဖတ်နေသည်ကို တွေ့ရာ သည်မျက်နှာဖုံးမျိုး မမြင်ဖူးသေးသည့်အတွက် အသစ်ဖြစ်ပုံရသည်..။

လုံးဝ မဖတ်ဖူးသေးသည့်အတွက်ကြောင့်သာ အသစ်ဟု ဆိုရသည်..။ အမှန်အားဖြင့် ညဈေးတန်း အဟောင်းဆိုင်က ဝယ်လာသည့် စာအုပ်များသာ ဖြစ်သည်..။  ဖိုးတာကလည်း သူ့အဖေ အလစ်ကို ချောင်းနေသည်…။ သိပ်မကြာပါ…သူ့အဖေ  ကိုညိုလုံးမှာ စာဖတ်ရင်း အိပ်ပျော်သွားသည်..။

မဂ္ဂဇင်းစာအုပ်ကို ကုတင်ဘေးတွင် ချထားသည်..။ ဖိုးတာကလည်း သူ့အဖေနား အသာသွား၍ စာအုပ်ကို လှန်ကြည့်လိုက်သည်..။  စာအုပ်ထဲတွင် စာအုပ်ဆိုဒ်အသေးလေးတစ်အုပ် ထပ်ညှပ်ထားသည်..။ စာအုပ်လေးက ခပ်ပါးပါး..။ လက်နှိပ်စက် နှင့် ရိုက်ထားသည်..။ ဒီစာအုပ်မျိုး တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူး၍ ဖိုးတာ မဂ္ဂဇင်း စာအုပ်ထဲက ဆွဲယူလိုက်သည်..။

ပြီးတော့ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ပြီး အနောက်ခန်းထဲ ဝင်ဖတ်နေသည်..။ စာအုပ်နာမည်က နတ်သုဒ္ဓါတဲ့…။ ရေးသူက ဘိုးထူး..၊ ဖိုးတာစိတ်ထဲ အထူးအဆန်းသဖွယ်ဖြစ်နေသည်..။  စဖတ်ဖတ်ချင်း ကောင်းရဲ့လား ဒေစီ…ဟူသော စာပိုဒ်ကို စတွေ့ရသည်..။ ဖိုးတာတစ်ယောက် အတော်လေး စိတ်ဝင်စားသွားပြီး ဆက်ဖတ်သည်..။  စာအုပ်တစ်အုပ်လုံး ပြီးဆုံးသွားသောအခါမှ မိန်းမနှင့် ယောကျ်ား လိုးကြပုံတွေကို ရေးသားထားသော အပြာစာအုပ်မှန်း သိရတော့သည်..။

စာအုပ်ထဲတွင် အပြာဇာတ်လိုက်ဖြစ်သော ဂျော့မောင်မောင်တုတ် ဆိုတဲ့ အကောင်နှင့် ဒေစီမြမြအေး ၊ ဒေါ်လီ ၊ လှမျိုးယဉ် ဟူသော မိန်းမလေးတို့ လိုးကြပုံကို ရေးထားသည်..။ စာအုပ်ဖတ်ပြီးသောအခါ ဖိုးတာ ပေါင်ကြားမှ လီးတန်ကြီးမှာ ပုဆိုးကို ဖောက်ထွက်မတတ် တောင်မတ်နေပါတော့သည်..။

သို့သော် သူ့စိတ်ထဲမှာ ဗိုက်ပူသူတော် ဝထ္တုထဲက မုဆိုးမ မခင်မြနှင့် ဗိုက်ပူသူတော်တို့ ဖြစ်ကြပုံလောက် မစွဲပဲ ဖြစ်နေသည်..။  မုဆိုးမ မခင်မြနှင့် ဗိုက်ပူသူတော် တို့ဖြစ်ကြပုံမှာ အခုအပြာစာအုပ်ထဲကလို ညစ်ညမ်းတာတွေကို တစ်တစ်ခွခွ ရေးမထားပဲ ပို၍ စွဲမက်စရာကောင်းသည်..။

စာဖတ်သူမှာ စာမဖတ်သူထက် အဆပေါင်းများစွာ သာသည်..။  သန့်သန့် ၊ ညစ်ညစ် ယူတတ်လျင် ဗဟုသုတ ရ၏..။ အတွေးအမြင်ကျယ်၏..။ ဖိုးတာက အပြာစာအုပ်ကို ဖွက်ယူခဲ့ပြီး မဂ္ဂဇင်းစာအုပ်ထဲ ပြန်ညှပ်ထားလိုက်သည်..။ ကံကောင်းသည်မှာ သူ့အဖေက ထိုအချိန်ထိ အိပ်လို့ကောင်းတုန်းရှိသေးသည်..။

သည်ဖြစ်ရပ်မှာ မကြာခင်ကမှ ပေါ်ပေါက်ထားသော ပူပူနွေးနွေး ဖြစ်ရပ် ဖြစ်သည်..။

ပြန်ခါနီးတွင် ကိုမြတ်ကျော်နှင့် မတင်ကြည်မတို့မှာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ပွေ့ဖက်နမ်းရှုတ်လျက် အလွမ်းသယ်နေကြသေးသည်..။

“ ဟွန်း…ခုမှ ကဲနေလိုက်တာ….သူများကို ခိုးပါခိုးပါ ဆိုတုန်းကတော့ သတ္တိမရှိပဲနဲ့….အခု ဖိုးခွေးမယားဖြစ်တော့မှ ဒီလီးက တောင်ရသတဲ့လား…. ”

မတင်ကြည်မက ကိုမြတ်ကျော် ပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးကို လက်နှင့် ဆုတ်ကိုင်ရင်း ပြောသည်..။  လီးတန်ကြီးကမူ ပျော့ခွေငိုက်ဆင်းကျလျက်ပင်..။ တစ်ချီမျှ လိုးရုံဖြင့် သည်လောက်အခြေအနေဆိုလျင် သိပ်တော့ မဟန်လှ..။ ပြီးတော့…လီးက သူ့ယောကျ်ား ဖိုးခွေးထက်တောင် တိုသေးသည်..။ ငယ်ရီးစားမို့ သံယောဇဉ် ဖြစ်ခဲ့ဖူးသောကြောင့် သာ ခံလိုက်ရသည်..။ လီးက မက်လောက်စရာ မကောင်းလှ..။  ပြီးတော့ သူ့မိန်းမက ကိုယ်ဝန်အရင့်အမာကြီးနဲ့မို့ လာလိုးခြင်းဖြစ်သည်..။

မတင်ကြည်မ တစ်ယောက် ကိုမြတ်ကျော် လီးတန်ကို ဆုပ်ကိုင်နေရင်းကပင် အတွေးဝင်လာ၍ ချက်ချင်း လွှတ်ပစ်လိုက်လေသည်..။

“ ကဲ….တော် သွားတော့လေ…တော်ကြာ သူများတွေ ရိပ်မိသွားရင် ပြဿနာတက်ကုန်မယ်…၊ ကိုဖိုးခွေးက တဇောက်ကန်း…၊ နောက်ရက်တွေ မလာနဲ့တော့နော်…။ ကျုပ်ကသာ ချစ်ခဲ့ရတာပါ..တော်က တကယ်မချစ်ပါဘူး..။ အခုဟာလဲ တော့ဟာမ ဗိုက်ကြီးနေလို့ လုပ်မရလို့ ကျုပ်ကိုလာလိုးတာ သိပါတယ်… ”

မတင်ကြည်မ၏ သိသိသာသာ ပြောင်းလဲသွားသော အပြုအမူကြောင့် ကိုမြတ်ကျော် အံ့သြသွားသည်..။ သို့သော် တစ်ကိုယ်လုံး နုံးချိနေ၍ ဘာမှလည်း မပြောချင်..။  ပြီးတော့ မတင်ကြည်မ ပြောတာတွေကလည်း အမှန်တရားတွေမို့ ဆိတ်ဆိတ်နေလိုက်သည်..။

နှစ်ယောက်သား ကိုယ့်အတွေးနှင့် ကိုယ် ခေတ္တငြိမ်သက်နေကြစဉ်….

“ ဗျို့…..မတင်ကြည်မ…. ”

အိမ်အပြင်ဘက်က အော်ခေါ်သံကြောင့် ကိုမြတ်ကျော်ရော မတင်ကြည်မပါ ပျာယာခတ်သွားကြသည်..။ အမှတ်တမဲ့မို့ ဘယ်သူခေါ်မှန်းလည်း သဲသဲကွဲကွဲ မသိလိုက်..။

“ ဗျို့…မတင်ကြည်မ…. ”

အပြင်က နောက်ထပ် တစ်ခွန်း ထပ်ခေါ်လိုက်သည်..။ သည်တော့မှ မတင်ကြည်မ ခေါင်းနပန်း ကြီးသွားရသည်..။

“ ဟောတော့…ဒုက္ခပဲ….ဖိုးခွေးတူ..ဖိုးတာ…ကဲ..ကိုမြတ်ကျော်.အဲဒီအပေါက်ဖွင့်ပြီး..ကျော်ထွက်သွားတော့…. ”

ကိုမြတ်ကျော်လည်း ပုဆိုးကို ကပျာကယာဝတ်လျက် အပေါက်ဖွင့်ပြီး လစ်ထွက်သွားသည်..။  မတင်ကြည်မလည်း ထမီတစ်ထည်ကို ကောက်ဝတ်ရင်လျားပြီး…

“ အေး….ဖိုးတာလား…ငါရှိတယ်ဟဲ့…လာပြီ… ”

မတင်ကြည်မ သူဝတ်ထားသော ထမီကို ငုံ့ကြည့်ရင်း ..ဟင်း..တော်ပါသေးရဲ့ ..။ စောစောက စောက်ဖုတ်နဲ့ လီးသုတ်ထားတဲ့ ထမီ မဟုတ်လို့…။ မတင်ကြည်မက စေ့ထားသော တံခါးကို ဖွင့်ပေးရင်း…..

“ တံခါးက စေ့ထားတဲ့ဟာကို ဝင်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး… ”

“ ကိုမြတ်ကျော်ကြီး ရှိနေတဲ့ဥစ္စာ..၊ ဘယ်လိုလုပ် ဝင်လို့ဖြစ်မှာလဲဗျ….. ”

ဖိုးတာလည်း စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ဒဲ့ပြောချလိုက်သည်..။ စောစောကတော့ ဒီလိုပြောဖို့ စိတ်ကူးမရှိ..။ မတင်ကြည်မက မကြည်ပေါက်နဲ့ ငေါက်သလို ငမ်းသလိုပြောလာသောကြောင့် ခပ်ချဉ်ချဉ် ရှိတာနဲ့ ပြောထည့်လိုက်သည်..။

ဖိုးတာစကားကြောင့် မတင်ကြည်မ ခေါင်းနပန်း ကြီးသွားရပြန်သည်..။ ရင်တွေလည်း တဒိန်းဒိန်း ခုန်လာသည်..။ သို့သော် မျက်နှာ ခပ်တင်းတင်းနဲ့…

“ အောင်မယ်…..သေနာကောင်က စွပ်စွပ်စွဲစွဲ…ဘယ်မလဲ…နင့်ပထွေးမြတ်ကျော်ရှိတာ..သွားကြည့်စမ်း..အခန်းထဲ…. ”

“ အခုတော့ လိုးလို့ အားရလို့ ထွက်သွားပြီနေမှာပေါ့…. ”

“ အောင်မာ…ရာရာစစ..ပြောလေကဲလေ……ကဲဟာ….. ”

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာကို ပါးရိုက်ရန် လက်အလွှဲ ဖိုးတာက ငုံ့ရှောင်လျက် စောစောက မတင်ကြည်မတို့ နှစ်ယောက် လိုးနေကြသော အခန်းထဲ ပြေးဝင်သွားသည်..။ မတင်ကြည်မလည်း ခေတ္တ ကြောင်ကြည့်နေရာမှ ဖိုးတာနောက်သို့ ပြေးလိုက်သွားသည်..။  အခန်းထဲရောက်တော့ ဖိုးတာက စောစောက စောက်ဖုတ်နဲ့ လီးကို ကျကျနန သုတ်ထားသော ထမီကို ဖျတ်ခနဲ ကောက်ယူလိုက်ပြီး…စုလုံးလိုက်သည်..။  ထိုစဉ် …မတင်ကြည်မ အခန်းထဲ ရောက်လာသည်..။ ဖိုးတာ ဝုန်းခနဲ ခုတင်ပေါ် ခုန်တက်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ကိုမြတ်ကျော် ထွက်သွားသော အပေါက်မှ အပြင်သို့ ထွက်လိုက်ပြီး…

“ ခင်ဗျားနဲ့ ကိုမြတ်ကျော်တို့ ဒီအခန်းထဲမှာ လိုးနေကြတာကို ချောင်းကြည့်နေတာ ကြာပြီ…၊၊ ဦးလေးမရှိတုန်း လင်ငယ်နဲ့ နောက်မီးလင်းတာကို ဦးလေးကို တိုင်ရမယ်..။ ဟောဒါ အခိုင်မာဆုံး သက်သေပဲ..။ ဒီထမီထဲမှာ ခင်ဗျားစောက်ရေနဲ့ ကိုမြတ်ကျော် လရေတွေ ရှိတယ်..။ ဟုတ် မဟုတ် ဓါတ်ခွဲစစ်လိုက်ရင် ပေါ်လာမှာပဲ…။ ရော့ ….အမေက ပေးခိုင်းလိုက်တဲ့…ခင်ဗျား ငွေနှစ်ဆယ်…. ”

ဖိုးတာက ငွေနှစ်ဆယ်ကို လုံးခြေပြီး အပေါက်က လှမ်းပစ်သည်..။ ငွေနှစ်ဆယ်က ကုတင်အထက်တွင် ကျသွားသည်..။ ဖိုးတာက ထမီကို စုလိမ်ပြီး ခါးထဲထိုးထည့်ကာ ခပ်သွက်သွက် ထွက်သွားပါတော့သည်..။  ဟုတ် မဟုတ် ဓါတ်ခွဲစစ်လိုက်ရင် အဖြေ ပေါ်လာမှာပဲ ..ဟူသော ဖိုးတာစကားကြောင့် တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားသွားသည်..။  ဖိုးတာက သူ့အမေကို ပက်ပက်စက်စက် ပြောခဲ့သဖြင့် သူ့ကို ကလဲ့စား ချေသွားပုံရသည်..။

ဒီပြဿနာကို ပြေလည်အောင် ဖြေရှင်းဖို့ မတင်ကြည်မ အပူတပြင်း အကြံထုတ်ရပါတော့သည်..။

“ ခင်တာ…..ရေ…..ဟေ့ ခင်တာ….. ”

“ ဟဲ့….ဘာလို့ အဲဒီလောက်ကြီး အော်ခေါ်နေတာလဲ…ဒီမှာ ရှိတယ်…. ”

မခင်တာက မီးဖိုခန်းအပြင်တွင် ဆန်ရွေးနေရာမှ လှမ်းပြောသည်..။ မတင်ကြည်မ  မျက်နှာက ချိုနေသည်..။ မတင်ကြည်မက မခင်တာနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် တွင် တစောင်း ဝင်ထိုင်ရင်း….

“ ညည်းသားကို အကြွေးနှစ်ဆယ်..ပေးခိုင်းလိုက်တာဆို…. ”

“ အေးလေ…ညည်းပဲ ပြောဆိုသွားပြီးတော့…. ”

“ အမလေး…ခင်တာရယ်…ဒါလေးပြောမိတာနဲ့များ…ဖြစ်နေလိုက်တာ…ကောင်မရယ်… ”

“ ညည်းပဲ…စဉ်းစားကြည့်လေ…ငါက သူများဟာယူထားပြီး မပေးပဲ လိမ်ထားတဲ့ပုံစံ…မျိုး.. ”

“ ညည်းကို ရည်ရွယ်တာ မဟုတ်ပါဘူးအေ..၊ အနောက်ရွာက မိဇီးကွက်ကို ရည်ရွယ်ပြီး ပြောတာ ရောသွားလို့ဟဲ့…ယောင်းမရဲ့…ညည်းမောင်နဲ့ မညားခင်ကထဲက ဒို့နှစ်ယောက်က ညီအစ်မလို ချစ်ခဲ့ကြတာပဲ…၊ အင့်…ငွေနှစ်ဆယ် ပြန်ယူထားလိုက်..ပြန်မပေးနဲ့တော့… ”

မတင်ကြည်မက ဆန်ဗန်းပေါ်တွင် ချထားလိုက်သည်..။  မခင်တာက မသိမ်းပဲ ဒီအတိုင်းထားလိုက်သည်..။  စောစောကလို မျက်နှာကြောတော့ မတင်းတော့..။

“ ဟဲ့…ယောင်းမ…ယူပြီး သိမ်းထားလိုက်လေ….ဟယ်…။ ညည်း ငါ့ကို ငွေငါးကျပ် ပေးတုန်းက ငါ့ကိုချစ်ရင်ယူဆိုလို့ ငါယူခဲ့ရတာ မှတ်မိသေးလား…အခုလည်း ငါ့ကိုချစ်ရင်ယူ…မိခင်တာ…. ”

သည်တော့မှ မခင်တာ မျက်နှာက ပြုံးဖြီးဖြီးကြီး ဖြစ်လာပြီး..ပိုက်ဆံ နှစ်ဆယ်ကိုယူ၍ ရင်ဘတ်ထဲ ထည့်လိုက်သည်..။

အခု ဖိုးတာအဖေနဲ့ မညားခင် မခင်တာမှာ ငယ်ရည်းစား ရှိခဲ့ဖူးသည်..။ သူမကို လိုးသွားသော မြတ်ကျော်၏ ညီဖြစ်သည်..။  သူတို့နှစ်ယောက် မတင်ကြည်မတို့အိမ်တွင် ချိန်းတွေ့ကြရာ နှုတ်ပိတ်ခအဖြစ် ငွေငါးကျပ် ပေးသည်..။  မတင်ကြည်မက လုံးဝမယူ ..။ ဇွတ်ငြင်းသည်..။  မခင်တာက ငါ့ကိုချစ်ရင်ယူ ဟု အကြပ်ကိုင်ပေးသဖြင့် ယူခဲ့ရသည်..။ ပြီးတော့ မခင်တာက ပြောသေးသည်..။

“ ဟေ့…ကောင်မယူလိုက်..အဲဒါ သူကပေးတာ..သန်ဘက်ခါ တောင်ဘက်ရွာ ဘုရားပွဲ..။ စိန်လှမြိုင် ဇာတ်ပါတယ်..။  အဲဒီအတွက် မုန့်ဘိုးတဲ့…ရော့..ယူပါဆို.. ”

မခင်တာက သူမလက်ထဲ ဇွတ်ထည့်ခဲ့ဖူးသည်..။

“ အယ်….ဖေလိုးမ…အခုချိန်ထိ သတိရတုန်းပေါ့..လေ…. ”

မခင်တာက ပြုံးရွှင်စွာ မေးသည်..။

“ ဟဲ့…မှတ်မိတာပေါ့အေ့…။ ဘုရာပွဲ ပထမညက ညည်းတို့နှစ်ယောက် ငါ့ကိုပတ်ပြီး ကန်ဘောင်ရိုးပေါ် သွားတွေ့ကြတာလေ… ”

မခင်တာ မျက်နှာမှာ နီမြန်းသွားသည်..။ ထိုညက သူ့ရည်းစား လှသော်က သူ့ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆော်ထည့်လိုက်သည် မဟုတ်ပါလား…။  ဘုရားပွဲ ပြီးတစ်ပတ်လောက် အရောက်တွင် လှသော် ပိုးထိ၍ ဆုံးသွားခဲ့သည်..။ လှသော်နဲ့ ရသော ကိုယ်ဝန်ကို တိတ်တိတ်ပုန်း ဖျက်ချခဲ့ရသည်..။  ထိုကိစ္စကို မခင်တာအမေနှင့် မတင်ကြည်မ တို့သာ သိကြသည်..။  နောက်တော့ ဖိုးတာအဖေ ကိုညိုလုံးနှင့် ညားခဲ့ကြသည်..။ မတင်ကြည်မလည်း မခင်တာ၏ မောင် ကိုဖိုးခွေးနဲ့ ညားခဲ့သည်..။  မခင်တာ မျက်နှာမှာ ဒေါသတွေ ကင်းစင်သွားပြီး ယခင်လို ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင် ပြန်ဖြစ်လာသည်..။

“ အော်…ဒါနဲ့ ညည်းသားရော….၊ ငါ အနောက်ရွာ အကြွေးသွားတောင်းချင်လို့ အဖော် ခေါ်သွားအုံးမယ်… ”

“ အေး အေး ခေါ်သွားလေ..ဖိုးတာရေ..ဟေ့ ဖိုးတာ…. ”

“ ဗျို့…လာပြီ အမေ… ”

ဖိုးတာတစ်ယောက် မတင်ကြည်မ ရောက်လာကထဲက အိမ်အပေါ်ထပ် ထရံပေါက်မှ ချောင်းကြည့်နေခဲ့သည်..။ သူ့အမေနှင့် မတင်ကြည်မတို့မှာ သူ့မျက်စိအောက်မှာပင် ငြိမ်းချမ်းရေးရ၍ ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင် ရယ်ရယ်မောမော ဖြစ်သွားကြပါတော့သည်..။

ဖိုးတာ သူ့အမေနား ရောက်သောအခါ….

“ မင်း ဒေါ်လေးက အနောက်ရွာ ကြွေးသွားတောင်ချင်လို့ အဲဒါ အဖော်လိုက်သွားစမ်း… ”

“ ဟုတ်ကဲ့ အမေ…. ”

“ ကဲပါ…တင်ကြည်မရယ်..ဖိုးခွေးမရှိတုန်း ညည်းတူကို အဖော်ခေါ်ထားလိုက်.. ။ ငါ့သားကို ထမင်းတော့ ဝအောင်ကြွေးနော်…ကောင်မ… ”

မခင်တာ စကားအဆုံးတွင်….

“ ကောင်မ…ညည်းဗိုက်ထဲ ပုဏ္ဏားပါပုံရတယ်…၊ ငါကလဲ အခု အဲဒါပြောမလို့…ဟဲ့..အဟင်းဟင်း…ထမင်းများ အဆန်းလုပ်လို့အေ…. ”

ဖိုးတာတစ်ယောက် မတင်ကြည်မနဲ့ နောက်က ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားရပါတော့သည်..။  အနောက်ရွာက အကြွေးတောင်း ပြန်လာတော့ ည ရှစ်နာရီတောင် ထိုးပြီ..။ ဖိုးတာက လှည်းကိုသာ ဂရုစိုက်မောင်းလာသည်..။ တစ်လမ်းလုံး စကားတစ်ခွန်းမှ မပြော….။

မတင်ကြည်မက ဒီနေ့ညအတွက် စီမံကိန်းတွေ ချကာ စိတ်ကူးယဉ်လာသည်..။ နေ့လည်က မထင်မှတ်ပဲ ဖြစ်သွားရသည့် ကိစ္စအတွက် မတင်ကြည်မ ယူကြုံးမရ ဖြစ်နေသည်..။ သူ့ကို မချစ်၍ ပစ်သွားခဲ့သော မြတ်ကျော်၏ အလိုဆန္ဒကို လုံးဝ မလိုက်သင့်…။  ပြီးတော့ သူ့မိန်းမ ဗိုက်ကြီးလို့ လိုးမရမှ သူမကို လာလိုးခြင်းဖြစ်သည်..။ ငယ်ရည်းစား ဖြစ်ခဲ့ဖူးတာက တစ်ကြောင်း..။ မြတ်ကျော် ကိုယ်နှိုက်က အပြောကောင်း အနှူးကောင်းတာ တစ်ကြောင်း..။ ရည်းစားဘဝက ဖက်ရုံ နမ်းရုံ နို့အကိုင်ခံရုံက လွဲ၍ အလိုးမခံဖူးခဲ့တာက တစ်ကြောင်း …စသည်တို့ကြောင့် မြတ်ကျော်နှင့် ဖြစ်ခဲ့ရခြင်းပင်..။

အလိုးခံပြီးမှ မတင်ကြည်မ တစ်ယောက် နောင်တ ရမိသည်..။ တကယ်တော့ မြတ်ကျော်က သူ့ကို ကျောသွားခြင်းသာ ဖြစ်သည်..။  ထို့ကြောင့် နောက်နောင် မပတ်သက်ဖို့ တင်းတင်း ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။  တကယ့်ကိစ္စကြီးကိုမှ သူ့ယောက်ျား ကိုဖိုးခွေး၏ တူအရင်းခေါက်ခေါက် က မြင်သွားတွေ့သွားခဲ့ရသည်..။ သူ့အမေ မခင်တာကိုများ တိုင်လိုက်လေမလား ဟု ထူပူပြီး လိုက်ခဲ့ရသည်..။  တော်ပါသေးရဲ့..တိုင်ပုံ မရသေး..။ မိခင်တာကလည်း ငွေနှစ်ဆယ် ပြန်ပေးလိုက်သည့်အတွက်  အကြည်ဓါတ် ရသွားသည်..။  ဒါတင်မက ငယ်ကျုးိငယ်နာကိုပါ သတိရလာအောင် ဖော်ပြောခဲ့သည်..။  အမှန်တကယ်အားဖြင့် မခင်တာနှင့် မတင်ကြည်မတို့မှာ အလွန်ချစ်ကြသည့် ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်သည်..။

ရွဖော်ရွဖက် ထဖော်ထဖက် ..နို့စို့ဖော် နို့စို့ဖက်များ ဖြစ်ကြသည်..။

ဖိုးတာကို လျှော့တွက်လို့တော့ မရ။ အသက်က ဘာမှ မကြီးသေးပေမဲ့ လူက ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်း။ ဉာဏ်ရည်ဉာဏ်သွေးကလည်း ထက်မြက်။ ဖအေတူသားမို့ စာဖတ်ကလည်း ဝါသနာ ကြီးသည်။  လူထွားသလောက် လီးများထွားလိုက်လျင်တော့ ဒီညအဖို့ မတင်ကြည်မတို့ ရတနာပုံကိန်း ဆိုက်ပေတော့မည်..။ ထို့ကြောင့် စကားမပြော တရားမဟော အတည်ပေါက်ကြီး လုပ်နေသော ဖိုးတာကို အကဲစမ်းချင်၍…..

“ ဟဲ့…ဖိုးတာရဲ့..စကားလေး ဘာလေး ပြောပါအုံး..ဟဲ့..။ တေမိလေး ကျနေတာပဲ… ”

“ ခင်ဗျား..ကိုမြတ်ကျော်ကြီးနဲ့..ပြောပေါ့ဗျ….. ”

ဖိုးတာအသံထဲတွင် မနာလိုသံတွေ ပါနေသဖြင့် မတင်ကြည်မ အားတက်သွားသည်..။

“ ဘာလဲ..နင်က ငါ့ကို စိတ်ဆိုးနေတာ လား… ”

“ ဟုတ်တယ်…. ”

“ စိတ်ချ..စိတ်ချ…နောက် ဒါမျိုး ဘယ်တော့မှ မဖြစ်စေရဘူး…ငါလည်း နောင်တရပါတယ် ဟယ်..။  မြတ်ကျော်နဲ့ ငါနဲကက ငယ်ရည်းစားလေ..ပြီးတော့ သူကလည်း အပြောကောင်းတော့  သူ့ကို အလိုလိုက်မိသွားတာပါ..။ ပြီးတော့….မင်းဦးလေးကလဲ…… ”

မတင်ကြည်မက မင်းဦးလေးကလဲ..ဟုဆိုကာ ရှေ့မဆက်ပဲ ရပ်ထားလိုက်သည်..။  ဖိုးတာ သိချင်စိတ်တွေ ပြင်းပြလာရသည်..။

“ ဘာ…မင်းဦးလေးကလဲ…လဲပြောလေဗျာ…. ”

မတင်ကြည်မက တော်တော်နဲ့ မပြောသေးဘဲ ငြိမ်နေသည်..။ ရှေ့တစ်ခေါ်လောက်တွင် ရွာကို လှမ်းမြင်နေရပြီ…။  ဖိုးတာ သိချင်ဇောတွေ ပြင်ထန်းလာသည်..။ 

“ ဒေါ်လေးကလည်း ..ပြောလေဗျာ…. ”

ဒေါ်လေးဟု ခေါ်လိုက်သဖြင့် ဖိုးတာ စိတ်ကြည်သွားမှန်း မတင်ကြည်မ သိလိုက်သည်..။

“ မင်းကလည်း…ပြောပါ့မယ်…..ဒီလိုဟဲ့..မင်းဦးလေးက လေ….ဟို..ဟို…ပန်း…သေနေတယ်….လေ… ”

“ ပန်းသေတယ်ဆိုတာ ဘာလဲ…ဒေါ်လေးရဲ့… ”

ဖိုးတာက သိလျက်သားနှင့် မေးလိုက်သည်..။  မတင်ကြည်မလည်း မထူးတော့ပြီမို့……

“ ပန်းသေတယ်ဆိုတာ…မလိုးနိုင်တော့တာကို ပြောတာဟဲ့…၊ နင့်ဦးလေးက ငါ့ကို ကောင်းကောင်း လိုးမပေးတာ ကြာပြီ…၊ ငါလဲ သွေးနဲ့ သားနဲ့ပဲ..ခံချင်သေးတာပေါ့.. ”

“ ဒါများ…ကိုမြတ်ကျော်လိုကောင်မျိုး ခံနေသေးတယ်…၊ ကျနော့်ကို ခံလိုက် ပြီးတာပဲ… ”

“ အံမယ်…ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်..နဲ့….၊ နင့်လီးက ဘယ်လောက် များ ရှိလို့လဲ… ”

“ သိချင်ရင်…ကိုင်ကြည့်လေ….ဗျာ… ”

“ ကဲ…ဒီလိုဆို ပြစမ်း….ပြစမ်း…. ”

မတင်ကြည်မက လှည်းမောင်းနေသော ဖိုးတာအနားတိုးကပ်လာပြီး…နောက်မှနေ၍ ပေါင်ကြားဆီ လှမ်းနှိုက်လိုက်သည်..။  ဖိုးတာ ပေါင်ကြားက တောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးကို စမ်းမိသောအခါ မတင်ကြည်မ တစ်ယောက် အမလေး တမိမတတ် ကြက်သီးတွေ ဖျင်းကနဲ ထသွားသည်..။ 

ဟုတ်မှ ဟုတ်ကဲ့လား…ဟု သံသယ ဝင်သွားသည်..။ လီးတန်ကြီးက နည်းနည်းနောနောဟာကြီး မဟုတ်..။  လက်တစ်ဆုတ်စာမက ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသည်..။  အရှည်ကလည်း တစ်ထွာကျော်ကျော်လောက်ရှိသည်..။

“ ကဲ….ယုံပြီလား…ဒေါ်လေး…ကိုမြတ်ကျော်ဆိုတဲ့ ကောင်ကြီးထက် သာတယ်မို့လား..။ သူ့လီးက ကျနော့်လီးထက် အများကြီးသေးတယ်..၊ ပြီးတော့ တစ်ချီလောက် လိုးရုံနဲ့ ပျော့ခွေသွားတဲ့ လီးဘိန်းစား…. ”

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာအပြောကို သဘောကျလွန်းလို့ တခစ်ခစ် ရယ်မောပါတော့သည်..။  ပြီးတော့ တင်းသထက်တင်းအောင်  ညှစ်ပြီး ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်..။  ရွာထဲ ဝင်တော့မှ ဖိုးတာလီးကြီးကို မလွှတ်ချင် လွှတ်ချင် နဲ့ လွှတ်လိုက်ရသည်..။

ထမင်းစားသောက်ပြီးကြသောအခါ ဖိုးတာက ပြောလိုက်သည်..။

“ ဒေါ်လေး….ကျနော် ထပ်ခိုးပေါ် သွားနှင့်မယ်…. ”

“ အေး အေး….သွားနှင့်…. ”

မတင်ကြည်မ ပန်းကန်တွေ ဆေးရင်းပြောလိုက်သည်..။  ပန်းကန်ဆေးပြီးသောအခါ သူ့လက်ကို ဆပ်ပြာနှင့် ပြောင်အောင် ဆေးပြီး မျက်နှာပါ သစ်လိုက်သည်..။  ပြီးတော့ သနပ်ခါးသွေးပြီး ကျကျနန လိမ်းသည်..။အပေါ်အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီကို ချွတ်၍ ရင်ဘတ် ၊ချိုင်း ၊ လည်ပင်းတို့ကိုပါ လိမ်းသည်..။

သနပ်ခါး လိမ်းပြီးသောအခါ ဓါတ်မီးတစ်လက်နဲ့ အပြင်ထွက်ခဲ့သည်..။  အခုမှ သတိထားမိသည်..။ ဖိုးတာလီးမှာ သူမကိုင်ထားသော လက်နှိပ်ဓါတ်မီးအလုံးထက် တုတ်သည်..။ လက်နှိပ်ဓါတ်မီးနှင့် ထိုး၍ ခြံတံခါးကို အသေအချာ ပိတ်သည်..။  ထို့နောက် အိမ်သာထဲသို့ သွားပြီး သူ့ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဆပ်ပြာနှင့် အထပ်ထပ်အခါခါ အကျိုအကြားပါ မကျန် ပွတ်တိုက် ဆေးကြောပစ်လိုက်သည်..။

ဖိုးတာတစ်ယောက် ထပ်ခိုးပေါ် ရွေးရခြင်းမှာ မြေစိုက်အိမ်မို့ ချောင်းကြည့်လျင် မြင်နိုင်သည်။ သူကိုယ်တိုင် နေ့လည်က ချောင်းကြည့်ခဲ့ပြီးသားမို့ နေရာ ရွေးရသည်..။  ထပ်ခိုးပေါ်က လုံခြုံသည်..။  အိမ်က  ခေါင်စောက်မို့  ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း ရှိလှသည်..။  အခင်းကလည်း ပျဉ်ခင်းမို့ တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိသည်..။

ဖိုးတာက ဂွမ်းစောင်တစ်ထည်ကို ခေါက်ခင်းလိုက်သည်..။ ထိုအပေါ်မှ ဘာဘူစောင်တစ်ထည် ဖြန့်ခင်းသည်..။  ပြီးတော့မှ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးကို ယှဉ်ထားလိုက်ပြီး ပက်လက်လှန်အိပ်ရင်း မတင်ကြည်မကို စောင့်နေသည်..။

ပုဆိုးကို မလှန်လိုက်ပြီး တောင်မတ်နေသော သူ့လီးတန်ကြီးကို ခပ်ဖွဖွလေး ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည်..။  အထက်တွင် ထွန်းထားသော လသာမှန်အိမ်မီးရောင်က အားနည်းနေသဖြင့် မီးအရှိန်မြှင့်ရန် ထပြီး လှည့်လိုက်သည်..။ ပုဆိုးကို အိပ်ယာခင်းပေါ် ချွတ်ထားခဲ့သဖြင့် သူ့ပေါင်ကြားက လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးမှာ လသာမှန်အိမ်မီးရောင်အောက်တွင် တရမ်းရမ်း တခါခါ နှင့် တောင်မတ်နေသည်..။

ထိုစဉ် မတင်ကြည်မ တစ်ယောက် ထမီရင်လျားနှင့် ထပ်ခိုးပေါ် တက်လာသည်..။  မီးအရှိန် မြှင့်နေသော ဖိုးတာပေါင်ကြားရှိ တောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးကို ကြည့်ကာ  ရမက်သွေးများ ဆူပွက်လာပြီး စောက်ခေါင်းအတွင်း ယားကြွ ပွထလာသည်..။ 

စောက်ဖုတ်အုံကြီးတစ်ခုလုံးလည်း စူပွခုံးထလာနေသည်..။  သူ့ယောက်ျားလီးနှင့် သော်လည်းကောင်း ၊ မြတ်ကျော်လီးနှင့်သော်လည်းကောင်း မနှိုင်းယှဉ်အပ်သည့် အရွယ်နှင့် မမျှ ကြီးမား တုတ်ခိုင်လှသည့် ဧရာမလီးကြီးကို ကြည့်ကာ ကာမရာဂစိတ်တွေ ထသထက် ထ ကြွသထက် ကြွလာပါတော့သည်..။

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာအနား တိုးကပ်သွားပြီး တောင်နေသော လီးတံကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ကာ အိပ်ယာဆီသို့ ဆွဲခေါ်လာသည်..။  ပူနွေးတောင့်တင်းသော လီးတန်ကြီးအတွေ့က မတင်ကြည်မ၏ ရာဂမီးကို အရှိန်တငြီးငြီးနဲ့ တဟုန်းဟုန်း တောက်လောင်စေပါတော့သည်..။

“ ကဲ…ကဲ….ဒေါ်လေး ခံချင်လှပြီ…ကွာ….လိုးတော့ နော်…. ”

မတင်ကြည်မက ရမက်ဇောထန်သော အသံဖြင့် ပြော၏…။ အသံလှိုင်းတွေက တုန်ခါ အက်ကွဲလျက် ရှိသည်..။  မတင်ကြည်မလည်း ထမီ ချွတ်ချထားပြီး ဖြစ်ရာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနှင့် ဖြစ်သည်..။  တင်းရင်း ဝင်းအိ မို့မောက် စူတက်နေသော နို့ကြီးနှစ်လုံး ..၊ ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ် ပေါင်တန်ကြီးနှစ်သွယ်..၊ ပေါင်နှစ်လုံးကြားအရင်းရှိ စောက်မွှေးပါးပါးလျားလျားနှင့် အဲဒီအောက်မှာမြင်သာလွန်းလှသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းပြဲပြဲကြီး….။

သည်ကဲ့သို့သော ရူပါရုံ ကာမဓါတ်က လူပျိုသိုး ဖိုးတာကို မြှူဆွယ်ဖမ်းစားလျက် ရှိရာ ဖိုးတာ မျက်လုံးတွေ အရောင်တလက်လက် ထွက်လာသည်..။ မတင်ကြည်မက အိပ်ယာခင်းပေါ် ပက်လက်လှန်အိပ်မည် ပြုရာ…

“ ဟိုး…ဟိုး….နေအုံး ဒေါ်လေး….. ”

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မလက်ကို ဆွဲပြီး မလိုက်သည်..။

“ ဟင်….ဘာလုပ်အုံးမှာလဲ….လို့… ”

မတင်ကြည်မက စိတ်မရှည်သံဖြင့် မေးသည်..။

“ ဟို..သေတ္တာပေါ် လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေး..ဒေါ်လေးရာ.. ”

“ ဟွန်း….အတော်တတ်နိုင်တဲ့….တဏှာရူးလေး….ဟင်း…. ”

သည်လို စိတ်ထဲက ပြောရင်း ၊ ပြုံးရွှင်သော မျက်နှာဖြင့် သေတ္တာပေါ် လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ပြည့်ဖြိုးအက်ကားနေသော ဖင်အိုးကြီးနှစ်မွှာက မီးရောင်အောက်တွင် ဝင်းပြောင်နေသည်..။  ဖိုးတာစိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားလာသည်..။  ဖင်ကုန်းပေးထားရင်း မတင်ကြည်မ အတွေးတစ်ခု ဝင်လာသည်.။ ဒီလောက် သိနေမှတော့ ဖိုးတာ မိန်းမ လိုးဖူးထားပုံရသည်..။  ထို့ကြောင့် သိချင်စိတ်ဖြင့်….

“ မင်းက မိန်းမ လိုးဖူးလို့ လား…. ”

“ ဟင့်အင်း…. ”

“ ဒါဖြင့်  ဘာလို့ ဖင်ကုန်းခိုင်းရတာလဲ…. ”

“ ဟဲဟဲ….ဒါက ဒီလို ဒေါ်လေး ရ…. ”

“ အဖေ့ စာအုပ်စင်ထဲမှ အပြာကာတွန်းစာအုပ်တွေ ရှိတယ်..၊ အဲဒါ ကျနော်က ခိုးဖတ်ထားတာ..။ အဲဒီ စာအုပ်ထဲမှာ အခုလို ဖင်ကုန်းပြီး လိုးတာပါတယ်… ”

“ အမလေး ဟဲ့နော်… နှာထပုံကတော့…ဟွန်း..မပြောလိုက်ချင်ဘူး…. ”

“ ဒေါ်လေး…. ”

“ ဟင်…. ”

“ ကျနော် လိုးတော့မယ်နော်…… ”

“ အင်းပါ..လို့ဆိုနေ… ”

“ ကိုမြတ်ကျော်ထက် အပြန်တစ်သိန်းလောက် သာအောင် လိုးပြမယ်…ကြည့်…``

ဖိုးတာက သူ့လီးတန်ကြီးကို လက်နှင့် အသာဖြဲလျက် စောက်ဖုတ်အဝကို တေ့ထားလိုက်သည်..။ ပူနွေးနူးညံ့သော စောက်ဖုတ်အတွေ့က သူ့တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောမှန်သမျှကို လှိုင်းထလှုပ်ခတ်သွားစေလေသည်.။

စောက်ရည်တို့ဖြင့် စိုရွှဲဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို ထိုးနှစ်ထည့်လိုက်ပါတော့သည်..။

“ ဇွိ….ဇွိ…ဗျိ…ဗျစ်….ဗျစ်…..ဖွတ်…ဖွတ်….ဗျစ်….ဖွတ်…ဘွတ်……… ”

လီးတန်ကြီးက တင်းကျပ်ပြည့်သိပ်စွာ တစ်ရစ်ခြင်း တိုးဝင်သွားသည်..။ နွေးထွေရှိန်းမြသော အရသာကို လည်း ဖြစ်ပေါ်စေသည်..။  မတင်ကြည်မတစ်ယောက် လီးတန်ကြီး အရှိန်နှင့် နစ်ဝင်လာသည်နှင့် တပြိုင်တည်း ခါးညွှတ်ကာ ဖင်ဆုံကြီးက မြောက်တက်သွားသည်..။  အားရကျေနပ်လိုက်သည်မှာ ပြောပင် မပြတတ်..တော့..။ မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ အံကို တင်းတင်းကြိတ်လျက် ခံသည်..။ 

မာကျောပူနွေးသော လီးကြီးအတွေ့က အီဆိမ့် ကျင်တက်သွားစေသည်..။

ဖိုးတာက လီးတန်ကြီးကို အဆုံးထိရောက်အောင် မြှုပ်ထားရာမှ တဖြည်းဖြည်း ပြန်ထုတ်သည်..။  လီးတန်ကြီး အသွင်းအနှုတ်လုပ်တိုင်း စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စူကြွလာလိုက် ကျုံ့ဝင်သွားလိုက်နှင့် ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် လှုပ်ရှားနေရသည်..။

အသွင်းအနှုတ် ခပ်မှန်မှန် ပြုလုပ်ပေးပြီးနောက် ခါးသွယ်သွယ်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ကာ ခွေးဆောင့်နည်းဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပစ်ပစ်ဆောင့်ပါတော့သည်..။

“ ဖွတ်……..ပွတ်…ပွတ်…ဖလွတ်…ပြွတ်…. ”

“ အီး…အင့်…အမေ့….အား…..ကျွတ် ကျွတ်… ”

“ ဖွတ်….ပြွတ်…ဗြစ်…..ဒုတ်…..ဘွပ်…..ပလွတ်….. ”

“ အမေ့…ရှီး….ကျွတ် ကျွတ်….အီး အင့်…အား…. ”

တနင့်တပိုးကြီး အဝင်အထွက်လုပ်နေသော လီးတန်ကြီးက မတင်ကြည်မကို အားရကျေနပ်စေပါသည်.။  မတင်ကြည်မကလည်း ဖိုးတာရဲ့ ကြမ်းသော ရမ်းသော ဆောင့်ချက်များနှင့် လျော်ညီစွာ သူမဖင်ဆုံကြီးကို နောက်သို့ ပစ်ပစ်ပြီး ခံသည်..။

“ ဖွတ်…ဖွတ်….ပွတ်…ပလွတ်…..ဘွပ်…… ”

“ အီး….အင့် အမေ့….အင့်…အား….ကောင်းလိုက်တာကွယ်…..အမလေး….အား…..အမေ့…အင့်..အီး …..အား..ရှီး…..ကျွတ် ကျွတ်….. ”

ဖိုးတာက ခွေးဖင်ပူးလျင် အသေအချာကြည့်သည်..။ ထို့ကြောင့် ခွေးဆောင့်နည်းဖြင့် ပီပီပြင်ပြင် ဆောင့်လိုးနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်..။  ဝက်လိုး၊ နွားလိုးတို့သည် ခွေးလို ကြာကြာမဆောင့်နိုင်ကြောင်း သူသတိထားမိသည်..။တိရစ ္ဆာန်တွေထဲတွင် ဆောင့်ဆောင့်လုပ်နိုင်သော သတ္တဝါမှာ ခွေးဖြစ်ကြောင်း သူသတိပြုမိသည်..။

အခု ခွေးလိုးနည်းဖြင့် မတင်ကြည်မကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပါတော့သည်..။ လိုးရသည်မှာ စီးစီးပိုင်ပိုင် ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ရှိလှသည်..။  ဖိုးတာလချောင်းကြီး တစ်ခုလုံး ပူရှိန်းကြွတက်နေသည်..။ ကိုမြတ်ကျော်ထက်သာကြောင်း သက်သေပြချင်၍ ဖိုးတာကလည်း တအားဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသလို မတင်ကြည်မကလည်း အလိုးခံနိုင်ကြောင်း ပြလို၍ ဖင်ဆုံကြီးကို တအားနဲ့ပင် ပစ်၍ တွန်း၍ ခံသည်..။

အရွယ် ကွာဟသော်လည်း လီးနှင့် စောက်ဖုတ်မှာ ဖစ်ဆိုက်ဖြစ် အံကျဖြစ်၍ အလွန်တက်ညီလက်ညီ ရှိကြပါသည်..။

မတင်ကြည်မတစ်ယောက် မရွယ်ပဲ စော်ကဲမင်းဖြစ် ဆိုသလို မထင်မှတ်ပဲ ဖိုးတာ၏ လီးကြီးကို အလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် သည်တစ်သက်စာအတွက် ဖူလုံလောက်ပါသည်..။ ကာမဘုံမှာ လူဖြစ်ရပါလျက် ကာမအရသာကို မဝတဝ ခံစားရလျင် အဘယ်မှာ လူဖြစ်ကျိုးနပ်ပါမည်နည်း..။

ကာမအရသာကို တက်ညီလက်ညီ ခံစားရဖို့ ဆိုသည်မှာ စံချိန်မှီ ကြီးထွားတုတ်ခိုင်သော လီးနှင့်လည်း တွေ့ရပါမှ ပြည့်စုံပေလိမ့်မည်..။  မိမိလက်နှင့်လည်း ကာမဆန္ဒပြည့်ဝအောင် ပြုလုပ်နိုင်ပါသည်..။ သုတ်တည်းဟူသော စောက်ရေပူတွေ ထွက်သွားလျင် ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်သည်ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်..။ သို့သော် လက်သည် လီးမဟုတ် ၊ လက်၏ တာဝန်က အလုပ်လုပ်ဖို့ ဖြစ်၏..။ မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို လိုးဖို့မဟုတ်..။ မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို လိုးရန်အတွက် သဘာဝက ဖန်ဆင်းပေးလိုက်သည်မှာ လီးသာဖြစ်သည်..။ လီးအမျိုးမျိုး ရှိကြပေရာ ယခု ဖိုးတာ၏ ပေါင်ကြားရှိ လီးတန်ကြီးမှာ အရွယ်နှင့် မမျှအောင် ကြီးမားထွားကြိုင်းသော စံချိန်မီ လီးတန်ကြီး ဖြစ်ပါတော့သည်..။

ကာမဆန္ဒပြည့်ဝရေးအတွက် လီးကြီးရုံနှင့် မပြီးသေး..။ ကြာကြာစိမ်၍ လိုးနိုင်မှ ချီးမွမ်းထိုက်သည်..။ ယခု ဖိုးတာ သူမကိုလိုးနေသည်မှာ နာရီဝက်နီးပါးရှိပြီ..။ ခုချိန်ထိ လရေကို ထိန်းသိမ်းနိုင်စွမ်း ရှိနေတုန်း..။  တစ်ချို့ဆိုလျင် သုံးလေးချက်လောက် ဆောင့်ရုံနှင့် စောက်ဖုတ်ဒဏ်ကို မခံနိုင်ပဲ လရေတွေ ထွက်သွားတတ်သည်..။

တဖန် ကြီးရုံ တုတ်ရုံ ၊ စိမ်လိုးနိုင်ရုံနှင့် မကျေနပ်ထိုက်..။ လီးကို ဖွဲ့စည်းထားသော အကြောတွေကလည်း သန်မာအုံးမှ ဖြစ်သည်..။ ဖိုးတာလီးကြီး မာကြောသန်မာလိုက်ပုံကတော့ တကယ့်ကို သံမဏိချောင်းကြီးလို ဖြစ်သည်..။ ထို့ကြောင့် ဆောင့်ချက်တိုင်း ဆောင့်ချက်တိုင်းသည် မတင်ကြည်မ၏ ဘဝင်အသည်းကို အကြီးအကျယ် စွဲခိုက်သွားစေသည်..။

မတင်ကြည်မတစ်ယောက် ဖိုးတာကို အလိုးခံရင်း ဒီလီးကြီးကို အပိုင်ကိုင်ထားနိုင်ဖို့ ကြံစည်စိတ်ကူးနေသည်..။  လီးကို အပိုင်စီးဖို့ဆိုသည်မှာ သူမက အပေးကောင်း အခံကောင်းမှာ ဖြစ်မည်..။ သို့မှသာ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကို စွဲမည်ဖြစ်သည်..။

မတင်ကြည်မက မှန်မှန်သွက်သွက်ကြီး အဝင်အထွက်လုပ်နေသော လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ညှစ်ညှစ်ပေးသည်..။ စောက်ဖုတ်အတွင်း ညှစ်အားကြောင့် ဖိုးတာလချောင်းကြီးတစ်ခုလုံး တရှိန်းရှိန်းတဖိန်းဖိန်း ကျဉ်ဆိမ့်နေပါတော့သည်..။

သည်နေရာမှာ အခြားသူသာဆိုလျင် စောက်ဖုတ်ညှစ်အားဒဏ် မခံနိုင်၍ သုတ်ရေပူတွေ ပန်းထွက်ကုန်တော့မည်..။ အခုတော့ လီးကြီးက နည်းနည်းမှ ဖြုံပုံမရ..။ မှန်မှန်သွက်သွက်ကြီးသာ ဆောင့်လို့ညှောင့်လို့ ကောင်းဆဲဖြစ်သည်..။ လီးအပူရှိန် စောက်ဖုတ်အပူရှိန်တို့မှာ စောက်ခေါင်းထဲတွင် ရစ်ဝဲ လှည့်ပတ်နေပါတော့သည်..။

မတင်ကြည်မ စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး ပွင့်ကန်ပေါက်ထွက်မတတ် ယားကြွလာသည်..။  အကြောဆွဲသလို အီးခနဲ အသံကြီးထွက်သွားပြီး ခန္ဓကိုယ်တစ်ခုလုံးလည်း  ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ တုန်ခိုက်သွားသည်..။  အတွေ့အကြုံ သိပ်မရှိသော ဖိုးတာသည်ပင်  အတော်လေး လန့်ဖျတ်သွားရသည်..။ ထို့ကြောင့် အားရပါးရ ဆောင့်နေသော အရှိန်ကို ဗြုန်းခနဲ ရပ်တန့်လိုက်မိသည်..။

“ အို….ဟို ဟို…..ဆက် ..ဆက်ဆောင့်လေ..အဲဒါ…ဒေါ်လေးပြီးသွားလို့ …တုန်ခါသွားတာ….အ….ကျွတ်ကျွတ်… ”

“ ဖွတ်….ဖွတ်…ပလွတ်…ဗြစ်….ပလွတ်…..ဘွပ်….ဖွတ်…. ”

အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်အပြီးတွင် ဖိုးတာတစ်ယောက် ပါးစပ်က  တအအ နှင့် အသံထွက်လျက် မတင်ကြည်မစောက်ခေါင်းထဲ လရေပူတွေ ပန်းထဲ့လိုက်တော့သည်..။


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>>



Saturday, February 9, 2019

လှည့်စားရက်တဲ့ ကံကြမ္မာ (စ/ဆုံး)

လှည့်စားရက်တဲ့ ကံကြမ္မာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Steven Job 

ကျနော်စိုင်းလိတ် အသက်နှစ်ဆယ့်လေး၊ မိန်းမရှိတယ်၊ မျိုးရိုးကစော်ဘွားမျိုးရိုး၊ ဒါပေမယ့် အဖေမှာ ညီအကိုမောင်နှမ မရှိသလို အမေ့မှာလည်း မောင်နှမသားချင်းမရှိဘူး၊ ကျနော်ကိုလည်း တစ်ဦးတည်းသာမွေးခဲ့တယ်။ သူတို့က အသက်ကြီးမှကျနော်ကို ရခဲ့တာဖြစ်တော့ အဖေအမေကခြောက်ဆယ်ကျော်နေပြီလေ။ ကျနော်က တစ်ဦးတည်းသောသား ဖြစ်ပေမယ့် ဟော့သွမ်းတဲ့သူ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျနော်ဇနီးပိုးအိကလည်း အေးဆေးပါတယ်။ သူလည်းအသားဖြူပြီး ဂန္တဝင်လို လှသူမျိုးပါ။ သူနှင့်ကျနော်က ငယ်လင်မယားပေါ့။

ကျနော်တို့က ဆယ်တန်းကတည်းက သူငယ်ချင်းပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ဆယ်တန်းဖြေပြီးတော့ ချစ်သူတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြတာ။ ကျနော့်အိမ်က ပိုးအိနှင့်သဘော မတူဘူးဗျ။ ကျနော်နှင့်သူက သူငယ်ချင်းတွေဆိုတော့ စည်းကျော်လို့ မရဘူးလေ။ အိမ်ကလည်းဘွဲ့ရရင် အဖေမိတ်ဆွေသမီးနှင့် ပေးစားချင်တယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်း ဟ,လာပါတယ်။ ကျနော်ကတော့ ပိုးအိမှ ပိုးအိပဲ။ ကျနော့် အနွံတာကို ခံနိုင်တာ ပိုးအိပဲလေ။ ဒီလောက်ကြာအောင်ချစ်ခဲ့ပြီးမှ ပိုးအိက လွဲလို့ ကျနော် ဘယ်သူ့ကိုမှ လက်မထပ်နိုင်ဘူး၊ ပိုးအိလည်း ဆင်းရဲပေမယ့် တစ်ဦးတည်းသောသမီးပါ။ ဒါနှင့် နောက်ဆုံးနှစ်စာမေးပွဲဖြေပြီး

" ပိုးအိ"

" ဘာလဲ ကိုစိုင်း"

" ကိုစိုင်းတို့အိမ်က ပိုးအိနှင့်ကိုစိုင်းကို လုံးဝ သဘောမတူဘူး"

" အေးလေ.ပိုးအိ သိသားပဲ"

" ဒါတောင် ပိုးအိကအေးဆးတုန်းပဲ၊နင်က ငါ့ကိုခွဲနိုင်လို့လား"

" ကိုစိုင်းရယ်..ငါက ဘယ်ခွဲချင်ပါ့မလဲ၊ နင်ကသာနင့်မိဘစကားကို နားထောင်ရမှာလေ"

" ငါတော့ နားမထောင်နိုင်ဘူး၊နင်နှင့်ဝေးရာ ငါမနေနိုင်ဘူး"

" နင်က ဘာလုပ်ချင်လို့လည်း ကိုစိုင်း"

" ငါတို့ ခိုးပြေးကြမယ်"

" အေးလေ..ငါတို့ခိုးပြေးပြီး ဘာလုပ်စားကြမှာလဲ"

" ငါ့မှာဆိုင်ကယ်ရှိတယ်လေ၊ ကယ်ရီဆွဲစားမှာပေါ့၊နင်က မလိုက်ရဲလို့လား"

" မလိုက်ရဲလို့တော့ မဟုတ်ဘူး၊နေစရာစားစရာတွေကြံပြီးမှလုပ်ရအောင်"

" ငါ့သူငယ်ချင်းအိမ်အလွတ်ရှိတယ်၊အဲဒီမှာနေလို့ရတယ်"

" အမ်..ငါမှာ ဘာအဝတ်အစားမှ မပါဘူး"

" မဝတ်ဘဲ နေပေါ့ဟ"

" နင်က ဏှာဘူးပဲ"

" ယောက်ျားပဲ ဏှာဘူးနှင့်ဂန်ဒူးပဲရှိတာ"

" ဘာလဲ နင်ကဂန်ဒူးယူမလိူ့လား"

" ဘာလို့ယူရမှာလဲ..ဟွန်း"

" အေး ဒါဆိုလိုက်ခဲ့တော့ ငါ့မှာ မုန့်ဘိုးစုထားတာတွေရှိတယ်၊နောက်မှ ငါဝယ်ပေးမယ်"

" အင်းးး"

" ကဲတက်..ဆိုင်ကယ်ပေါ်..သွားကြမယ်"

ပိုးအိလည်း ဆိုင်ကယ်ပေါ်စွေ့ကနဲ တက်ပြီး လိုက်ခဲ့တာပေါ့လေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် တူနှစ်ကိုယ် နီးမယ့်အရေး ဒီလိုလုပ်မှ ဖြစ်မှာဆိုတော့လည်း စွန့်စားရမယ်လေ။ စွန့်စားမယ် ကို့အချစ်လိုက်ရဲလားပေါ့ဗျာ။ အခုတော့ချစ်သူကတော့ကိုယ့်နောက်ပါလာပြီလေ။ ကျနော်ပိုးအိကို ဆိုင်ကယ်ပေါ်တင်ခေါ်လာတယ်လေ။ ကျနော်အူမြူးနေသလောပ်ပိုးအိကတော့တိတ်ဆိတ်နေတာပေါ့။

" ကဲ ပိုးအိရောက်ပြီ"

" ကိုစိုင်း.မှာ သော့ရှိလို့လား"

" ရှိပါတယ်..ပိုးအိရဲ့၊ အရင်ကတည်းကကျောင်းပြီးရင် ပိုးအိကို ခိုးမယ်ဆိုပြီးကြိုတင်လုပ်ထားပြီးသား၊အဲဒါကြောင့်မုန့်ဘိုးတွေလည်း ကြိုစုထားတာလေ"

" ပိုးအိကိုကြိုမပြောထားလို့ပိုးအိက ဘာမှလုပ်မလာတာ"

ကျနော်လည်းအိမ်ကို သော့ဖွင့်ပြီးအထဲကို ဝင်လိုက်တယ်။ ပိုးအိကတံခါးတွေ လိုက်ဖွင့်နေလို့ ကျနော်လည်း ရေအိုးလေးယူပြီးရေတွင်းမှာ သွားခပ်လိုက်တယ်လေ။ ဒီရေက အရေးကြီးတယ်လေ။ မိုးဒီတို့မော့စ်တို့ပြောတဲ့ သောက်ဖို့ဆေးဖို့ရေပေါ့။ ပိုးအိကတော့ ထိုင်ခုံလေးပေါ်မှာထိုင်နေပြီးတစ်ခုခုတော့ တွေးနေသလိုပဲ။

" ပိုးအိ..ဘာတွေတွေးနေတာလဲ"

" အော်အခုလောက်ဆို ကိုစိုင်းမိဘတွေ အရမ်းစိတ်ဆိုးနေလောက်ပြီ၊ အမွေပြတ်တောင်စွန့် လွှတ်မယ်ထင်တာပဲ"

" ဘာလည်း ပိုးအိကအမွေတွေ စိတ်ဝင်စားနေလို့လား"

" မဟုတ်ရပါဘူး ကိုစိုင်းရယ်၊ ပိုးအိတွေးတာက ကိုယ်စိုင်းလို သူဌေးသားက ပိုးအိကိုယူပြီး ဆင်းဆင်းရဲရဲ နေရမှာစိုးလို့ပါ"

" အာ..မပူနှင့်ငါက ယောကျ်ားပါ၊မိန်းမတစ်ယောက်လောက်တော့ အေးအေးဆေးဆေး ရှာကျွေးနိုင်ပါတယ်၊"

" နောက်မှ ပင်ပန်းဆင်းရဲလို့ဆိုပြီး ပိုးအိကို ပစ်မသွားရဘူးနှော်"

" ငါသစ္စာဆိုပါ့မယ်၊ပိုးအိအပေါ်တစ်သက်လုံးကြင်ကြင်နာနာနှင့်ရိုးမြေကျပေါင်းသင်းပါ့မယ်"

" ကဲလာပါ ပိုးအိရေ၊အခန်းထဲကို"

" ဟယ် နေ့ခင်းကြီးဟာ ရှက်စရာကြီး"

" မရှက်ပါနှင့်ဟာ ငါက နင့်အလှကိုမြင်ဖူးချင်နေတာ"

" ဟယ်..နင် တော်တော်ဆိုးတာပဲ"

" လာပါဟာ."

" မလာချင်ပါဘူး"

ကျနော်လည်းအတင်းဆွဲခေါ်လိုက်ရတယ်။

" အယ်..အင်္ကျီတွေ ကြေကုန်ပါ့မယ်"

" မကျေစေရအောင် ချွတ်ထားလိုက်"

" အမ်...မချွတ်ချင်ပါဘူး"

" ငါ ချွတ်ပစ်ရမလား"

" အာ.မလုပ်ပါနှင့်ငါ့ဘာသာချွတ်ပါ့မယ် ကိုစိုင်း နင်ဟိုဘက်လှည့်၊ငါရှက်လို့"

" ပိုးအိကလည်း လင်မယားပဲဖြစ်နေပြီးတော့"

" အာ..လှည့်မှချွတ်မှာနှော်"

" အေးပါဟာ"

ကျနော်လည်းတဘက်ကိုလှည့်ပေးလိုက်တယ်၊ ခနနေကျမှပြန်လှည့်လိုက်ပြီးပိုးအိကိုကြည့်လိုက်တယ်။

" ဝိုးးးးးအရမ်းလှတာပဲပိုးအိရာ"

ပိုးအိဟာ အသားဖြူတော့နို့တွေလည်း ဖြူဖွေးဝိုင်းစက်နေတာပဲဗျာ။

" ရှက်တယ်ဟ"

ကျနော့်လီးက အစွမ်းကုန်တောင်နေပြီ။

" ပိုးအိကိုတော့ချွတ်ခိုင်းတယ် ကိုစိုင်းကတော့ မချွတ်ရသေးဘူး"

" အင်း ချွတ်လိုက်မယ်နှော်"

ဆိုပြီးအဝတ်တွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။

" အမလေး နင့်ဟာကြီးကဘယ်လိုကြီးလဲ"

ကျနော်ငတော့ ပိုးအိလို သိပ်အသားမဖြူဘူးလေ၊ လီးကလည်း ညိုတာပေါ့၊ လီးကလည်း အရမ်းတောင်လှမှ ငါးလက်မခွဲလောက်ပဲရှိတယ်။ လုံးပတ်ကလည်းငါးမတ်လုံးလောက်ပေါ့။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ တိုတိုနှင့်တုတ်တုတ်ပေါ့။

" ပိုးအိကို လုပ်ချင်လို့တောင်နေတာလေ"

" လာပါပိုးအိကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်တော့"

ပိုးအိလည်း ကုတင်ပေါ်လှဲအိပ်လိုက်တယ်၊ ကျနော်က ပိုးအိနှုတ်ခမ်းသားတွေကို စုပ်နမ်းပြီး နို့တွေကို လက်နှင့်ပွတ်ပစ်ပြီး ပိုးအိစိတ်လာအောင်နိုးဆွလိုက်တာပေါ့။ ပိုးအိလည်း အခုလိုမျိုးလက်တွေ့သာမကြုံဖူးပေမယ့်ကြားဖူးနားဝတော့ရှိတယ်လေ။ ရည်းစားဘဝမှာကျနော်နှင့်သူကနမ်းကြပေမယ့် အခုလိုမျိုးတော့ မလုပ်ခဲ့ရဘူး။ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ပိုးအိဆီကအသံလေးထွက်လာတာပေါ့။

" အင့်..ဟင်းးဟင်းးးး."

ကျနော်က နမ်းတာကိုရပ်ပြီးနို့ကိုစို့လိုက်တယ်။

" အင့်..ဟင်းးဟင်းးးး.အင်းးးးးးးး"

ဒီတခါတော့ နို့စိုင်းအဖုတ်မွှေးနုနုလေးတွေကို ဖွပြီး အစေ့ကို ပွတ်ပေးနေတာပေါလေ။

" အင့်..ဟင်းးဟင်းးးး.အင်းးးးးးးးအားးး၊ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ"

အစေ့ကို တိုက်ရိုက်ပွတ်မိလို့ နာသွားတာဖြစ်မှာပါ။ ကျနော်က အစေ့ကို သိပ်မပွတ်တော့ပဲ၊ လက်ခလယ်လေးနှင့်အဖုတ်ထဲကို လက်နှစ်ဆစ်လောက်ထိုးပြီးမွှေပစ်လိုက်တယ်။

" အားးးးအင့်..ဟင်းးဟင်းးးး.အင်းးးးး"

ပိုးအိအဖုတ်ထဲမှာ စိုရွဲနေပြီဗျ။ကျနော်က အထဲနှိုက်လိုက် ဖွဖွလေးပွတ်ပေးလိုက်လုပ်ပြီး ဗိုက်သားတလျှောက်ယက်ပေးလိုက်ပြန်တော့

" ပလပ်..ပလပ်"

" အိုးးးးးအင့်..ဟင်းးဟင်းးးး.အင်းးးး"

ချက်ကလေးကိုလျှာနှင့်ထိုးမွှေလိုက်တယ်။

" အားးလားးလားဟူးး"

ပိုးအိက ယားလည်းယား ကောင်းလည်းကောင်းလို့ အသံက ပိုထွက်လာတယ်လေ။ ကျနော်ကအဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကိုယက်လိုက်တော့

" ပလပ်.......ပလပ်...ပြွတ်"

ပိုးအိကတစ်ချက်တွန့်သွားပြီး

" အာ့းးလားရှီးးအားဟူး..ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ ကိုစိုင်းရယ်။ဘုန်းနိမ့်နေပါ့မယ်"

" မနိမ့်ပါဘူး..ပိုးအိကလည်း၊ဒို့ယောက်ျားတွေ အားလုံးအဲဒီထဲက ထွက်လာတာပဲလေ၊ဘုန်းနိမ့်စရာမရှိပါဘူး၊ဒီဟာလုပ်ရင်ဒါလေးပါမှပြည့်စုံမှာလေ၊ပြီးတော့ ပိုးအိလည်းကိုစိုင်းကို လုပ်ပေးရမှာပဲ"

ကျနော်က ပိုးအိကိုပြောလည်းပြီးရောအကွဲကြောင်းတလျှောက်ယက်ပေးလိုက်တယ်။

" ပလပ်"

" အိုးးးးးအင်းဟင့်အင့်.အင့်"

အဖုတ်ထဲကို လျှာသွင်းပြီးအပေါ်ကို ကလော်လိုက်တယ်ဗျ။ စေ့နေတဲ့အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို ဖြဲပြီးတော့ လျှာကိုအထဲဝင်နိုင်သလောက်ဝင်အောင်သွင်းပြီးမွှေပေးလိုက်တော့

" အားးးးးအင်းဟင့်အင့်.အင့်...ကောင်းတယ်ကိုစိုင်းအား"

ကျနော်လည်းအဖုတ်ဝကို ပါးစပ်နှင့်တေ့ပြီးစုပ်ပစ်လိုက်တော့

" ပြွတ်"

" အိုးးးးးအင်းဟင့်အင့်.အင့်အင်း"

ဆိုပြီးအရည်တွေဖွက်လာတော့တယ်ဗျ။နောက်တော့ ကျနော်က ပိုးအိအစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ်မည်အောင် စုပ်ပေးလိုက်တာပေါ့ဗျာ။

" ပြွတ်..ပြွတ်.....ပြွတ်"

" အားးးးအီးးးးးအားးးအင်းးးးးးဟင့်....."

ကျနော်က ဆယ်မိနစ်လောက်အချိန်ပေးပြီးယက်လိုက်တာ အာတွေရောလျှာတွေပါညောင်းလာလို့ ရပ်ပစ်ပြီးပိုးအိကို

" ပိုးအိကိုယ့်ဟာစုပ်ပေးဦး"

" အင်း"

ဆိုပြီးထလာကာ စုပ်ပေးရှာတယ်။ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြား လီးအဝင်အထွက်ကလေးကို ကြည့်ရတာ အရမ်းအရသာရှိတယ်ဗျ။ကျနော့လီးက ငယ်ငယ်ကတည်းက အရေခွံရှိပေမယ့် အခုတော့ပွင့်ထွက်နေပြီလေ။မတောင်ရင်တောင် ထိပ်ဖူးကြီးကအပြင်ထွက်နေတာ တောင်လိုက်ရင် ဒစ်နောက်မှာ ပြောင်ချောကြီးဆိုတော့စုပ်ရင်ထစ်မနေပဲ ချောနေတာပေါ့။ ပိုးအိကတော့လီးကိုပါးစပ်ထဲသွင်းလိုက်ပြီးစုပ်လိုက်ပြီးတော့ ပြန်ထုတ်လိုက်နှင့်ပေါ့။

" ပြွတ်...ပြွတ်....ပြွတ်"

" အားးကောင်းလိုက်တာ ပိုးအိရာ၊ကိုဒစ်ကလေးကိုလည်းလျှာနှင့်ယက်ပေးစမ်းပါ"

" ပလပ်..ပလပ်.."

" အိုးးးးကောင်းလိုက်တာကွာ"

" ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်..."

" အားးရှီးးးးအားးးးး"

" ပိုးအိ..အပေါက်ကလေးကိုပါလျှာနှင့်ထိုးစမ်းပါ"

ပိုးအိကကျနော်လီးကိုငုံပြီးအပေါက်ကို လျှာနှင့်ထိုးပြီးစုပ်ဆွဲပေးတယ်ဗျ။အရမ်း တတ်လွယ်တဲ့သူပါဗျာ။

" ပြွတ်...ပြတ်..ပြွတ်"

" အားးတော်ပြီပိုးအိ..လိုးကြမယ်"

" ဟာကွာ..ကိုစိုင်းနားရှက်တယ်ကွာ"

" မရှက်ပါနှင့်မိန်းမရယ်"

ပိုးအိက လှဲပြီးအိပ်လိုက်တော့ ကျနော်လည်း ပိုးအိပေါင်ကြားဝင်ကာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး လီးကို အဖုတ်ဝထဲဝင်အောင်သွင်းလိုက်တယ်။

" ဗျစ်...ဗျစ်..ဗျစ်"

" အားးးးကို..ဖြေးဖြေး.၊တင်းပြီးနေတယ်"

ကျနော်လည်းလီးဒစ်ဝင်ရုံလေးထားပြီးပိုးအိကို နမ်းတယ်။

" အင်းဟင့်အင့်.အင့်...ကောင်းတယ်"

နို့ပါစို့လိုက်တယ်ဗျာ။

" ပြွတ်......ပြွတ်"

" အင်းဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးးးး"

သုံးမိနစ်လောက်တော့ န်ု့ကိုတစ်လုံးချင်းယက်လိုပ်စို့လိုက်ပေါ့ဗျာ။

".ပြွတ်....ပြွတ်....ပြွတ်"

" အင်းဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးးးး"

ကျနော်လည်း ပိုးအိကောင်းလာမှန်းသိတော့ တဝက်လောက် အသွင်းအထုတ် လုပ်လိုက်တယ်။

" ဗျစ်...ဗျစ်..ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်.."

" အားးးးဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးး"

" ဗျစ်...ဗျစ်..ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်.."

ပိုးအိခံနိုင်မှန်းသိတော့ ကျနော်ရှေ့ဆက်တိုးလိုက်တာပေါ့ဗျာ။

" ဗျစ်.....ဗျစ်.....ဗျစ်းးးးဗျစ်

တင်းကနဲဖြစ်ပြီး နားထဲမှာ ဗျစ်ကနဲအသံကြားလိုက်ရတယ်။ ကျနော်အမှေးပါး ဖောက်လိုက်ပြီဆိုတာ သိလိုက်တယ်လေ။

" အိုးးကျွတ်ကျွတ်....နာလိုက်တာကိုရယ်"

" ခဏတော့ နာလိမ့်မယ်ပိုးအိ..အပျိုအမှေးပါးပေါက်သွားပြီ"

ကျနော်လီးကို အပြင်တချက်ထုတ်ကြည့်လိုက်တော့ သွေးစသွေးနတွေကို မြင်လိုက်တယ်။ သိပ်အများကြီးမထွက်ပေမယ့်။ အရည်တွေနှင့်အတူ လီးမှာ နီရဲနေတာပေါ့။

" ခဏလောက်နေပါဦး ပိုးအိနာလို့"

" ရပါတယ်ပိုးအိ"

" ကျနော်အမှေးပါးပေါက်သွားပြီ၊ပိုးအိနာမှာသိလို့ ရပ်ကာ ပိုးအိနို့ကိုစို့ လိုက်တယ်။

" အားးးးဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးး"

" ပြွတ်...ပြွတ်....ပြွတ်....ပြွတ်"

" အားးးးဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးး"

သုံးမိနစ်လောက်ထပ်စို့ပစ်လိုက်တယ်လေ။ ပိုးအိမှာ နာတာသက်သာပြီး ကောင်းလာတာပေါ့။

" အားးးးဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးး"

ကျနော်လည်း ပိုးအိအနာသက်သာပြီဆိုပြီး နို့စို့ရင်းကိုလိုးနေလိုက်တယ်။

" ပြွတ်...ပြွတ်"

" ဗျစ်...ဗျစ်..ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်.."

" အားးးးဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးး"

ကျနော်က ငါးမနစ်လောက်ပဲ လိုးနိုင်တယ်။ အရမ်းကျပ်တာကြောင့်လေ။ ဒါပေမယ့် ပိုးအိကတော့

" အားးးးဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးး"

ဆိုပြီးတွန့်သွားတယ်လေ။

" ပိုးအိပြီးသွားပြီလားးး"

" အင်းးး"

ကျနော်လည်း ပိုးအိပြီးသွားပြီဆိုတော့ ပိုးအိကို ဆက်လိုးနေလိုက်တယ်။ ပြီးချင်လာတာမို့ နည်းနည်းအရှိန်မြှင့်ကာလိုးပစ်လိုက်တယ်လေ။

" ပြွတ်...ပြွတ်"

" ဗျစ်...ဗျစ်..ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်.."ဖတ်ဖတ်"

" အားးးအိုးးးးဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးးအားးး"

ကျနော်ဆက်ဆက်ပြီးမနားတမ်းနှစ်မိနစ်လောက် လိုးပစ်လိုက်တာကျနော်လည်းပြီးသွားပါတော့တယ်။

" အားးရှီးးးးအားးးးးအိုးးးးကောင်းလိုက်တာကွာ"

ကျနော်လည်းနားပြီး အမောဖြေရင်းပိုးအိကို ဖက်ထားလိုက်တယ်ဗျာ။ ပြီးတော့အိပ်ပျော်သွားတာညနေစောင်းမှ နိုးလို့ပိုးအိအတွက်အဝတ်အစားတားဆေးနှင့်ကျနော့်အတွက် အဝတ်အစားပါဝယ်ပြီး အိပ်ရာခြင်ထောင်နှင့်စားစရာတွေ ဝယ်ကြရတာပေါ့။

ညကျတော့လည်း ပိုးအိနှင့်ကျနော်တစ်ချီလိုးဖြစ်တယ်။ နောက်နေ့ကျတော့ ကျနော်ဆိုင်ကယ်နှင့်ကာဂီတ်ဖက်လှည့်ပြီးကယ်ရီဆွဲရင်း အလုပ်ရှာရတယ်လေ။ ပိုးအိက သူလည်းအလုပ်လုပ်မယ်ပြောလို့ သူ့တွက်ပါအလုပ်ရှာရတယ်။ကျနော်ကတော့ ပိုးအိကို အလုပ်မလုပ်စေချင်ဘူး။ ဒါပေမယ့်ကျနော်ကယ်ရီဆွဲနေရင် အိမ်မှာသူတစ်ယောက်တည်းလေ။

သူကပြောရှာတယ်။ခုလိုခေတ်ကြီးမှာ လင်တစ်ထမ်း မယားတွက်လုပ်မှ အဆင်ပြေမှာလေတဲ့။ကျနော့်အပေါ်အလွန်ကြင်နာပြီးသိတတ်တဲ့ မယားအချောလေးပါ။ ကျနော်ကကြာလေ သူ့ကို ပိုချစ်လေပါပဲ။

ညားခါးစလင်မယားဆိုတော့ ခင်များတို့လည်းသိပါတယ်။

နေ့တိုင်း လိုးဖြစ်ကြတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ခလေးယူဖို့ အစီအစဉ်တော့ မရှိသေးဘူး။ ကျနော်တို့ကလည်း အက်နှစ်ဆယ်ဝန်းကျင်ပဲရှိသေးတာလေ။ စီးပွားရေးအဆင်ပြေမှ ယူမယ်ဆုံးဖြတ်ထားတယ်ဗျ။  ဒီလိုနှင့်အလုပ်ရှာတော့သုံးလလောက်မှာ ပိုးအိက ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ အလုပ်ရတယ်ဗျ။ ကျနော်ကယ်ရီဆွဲတာ ပိုတွက်ချေကိုက်လို့ကယ်ရီပဲ ဆက်ဆွဲနေတာပေါ့။

..........................................

ကျနော်တို့ လင်မယားဟာ အလုပ်လေးကိုယ်စီနှင့်ဘဝကို အေးအေးဆေးလေးဖြတ်သန်းပြီး နေချိန်မှာခြောက်လလောက်ကြာတော့ ကျနော့်မဖေနှင့်အမေရောက်လာပြီး

" သားးးစိုင်းလိတ်.မင်းကတော့ ငါတို့စကားနားမထောင်ပဲ ဒီမှာလာပုန်းနေတာလား"

" ဟုတ်တယ် အဖေ၊အဖေတို့က ပိုးအိနှင့်သဘောမှ မတူတာ"

" အေးလေ.မင်းကလုပ်ချင်ရာလုပ်ပေမယ့်ကွာ ငါတို့ကမိဘလေကွာ၊ တောင်းဆိုးပုလုံးဆိုးတာ စွန့်ပစ်နိုင်ပေမယ့်သားဆိုးသမီးဆိုးကိုတော့ မစွန့်ပစ်နိုင်ဘူးကွ၊ မင်းကသားတစ်ယောက်တည်းလေ၊ ငါ့မှာမျိုးဆက်ပြတ်သွားမယ်၊မင်းတို့ နှစ်ယောက်လုံးပြန်လိုက်ခဲ့တော့၊ ပိုးအိညည်းမိဘတွေလည်းနင့်ကို မျှော်နေကြတယ်။ အခုတောင် ငါ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ကမင်းတို့ဒီဘက်မှာရှိတယ်ဆိုလို့သာ လာရှာတာ။ကဲလိုက်ခဲ့ကြ"

" ဖေဖေ.ကျနော်တို့ကိုမခွဲရဘူးနှော်"

" အေးမခွဲပါဘူး၊ငါလည်းလူတစ်ယောင်ပါ သူများသားသမီးကို အဲလိုလုပ်ချင်တဲ့ စိတ်မရှိဘူး"

" သားရယ်လိုက်ခဲ့ပါ။မေမေတို့က အသက်လည်းကြီးပြီ၊အနားမှာ လူလိုတယ်၊ သမီးပိုးအိ အထုတ်အပိုးပြင်တော့ သွားကြမယ်"

ဒီလိုနှင့်ပဲ ကျနော်တို့ လင်မယား အဖေနှင့်လိုက်သွားကြတာပေါ့။ အိမ်ရောက်တော့ အဖေက သူ့အလုပ်တွေ ကူလုပ်ခိုင်းပြီးပိုးအိကတော့ မေမေကိုကူပြီးအိမ်အလုပ်ပဲ လုပ်ရတယ်။ ပိုးအိကမေမေ့ကို အလိုက်သိစွာပြုစုပေးတော့ ကျနော်ကဝမ်းသာပေမယ့်။ဖေဖေကတော့ ဘာသိဘာသာပါပဲ။

ဒီလိုနှင့်အိမ်ထောင်သက် တစ်နှစ်လောက်ရတော့ ဖေဖေက

"သားစိုင်းလိတ်..ငါမြေးချီချင်ပြီ၊ငါ့မှာမင်းတစ်ယောက်ထဲ မွေးထားတာဆိုတော့ ငါ့မျိုးဆက်က အရေးကြီးတယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဖေဖေ၊သားတို့ကနှစ်နှစ်လောက်နေမှခလေးယူမလားလို့ပါဖေဖေ"

" မင်းမှာဘာပူစရာရှိလဲ စီးပွားရေးပူရဘို့လား၊မင်းတို့လင်မယားကြိုက်သလောက်မွေးငါကျွေးနိုင်တယ်လေ။

" ဟုတ်ကဲ့ပါဖေဖေ၊သားပိုးအိကိုလည်းပြောလိုက်မယ်"

" အေး..ကောင်းပြီ"

ကျနော်လည်း ပိုးအိကိုအကျိုးအကြောင်းပြောပြီးတာဆေးဖြတ်လိုက်ရတယ်။ အဲဒီနေ့ကစပြီးကျနော်လည်းအားကြိုးမာန်တက်လိုးတယ်။ကလေးရနိုင်တဲ့နည်း လမ်းအစုံသုံးတယ်။

အဲတစ်ခုတော့ ရှိတယ်။ကျနော်ပိုးအိကိုဖသ်လိုးဖို့တော့ မတောင်းဆိုဖူးဘူး၊တောင်းဆိုရင်လည်း ပိုးအိကပေးမှာပါ။ ပိုးအိကလည်းကျနော့်ကို အရမ်းချစ်တယ်လေ။ ကျနော်လည်းပိုးအိဖင်နာမှာစိုးလို့ရယ်၊ ဖင်လိုးပြီးအဖုတ်ကိုလိုးရင်ပိုးအိရောဂါရမှာစိုးလို့ မလုပ်ဖြစ်ဘူးလေ။

အစကတော့ တားဆေးတွေ သောက်ထားလို့ ခလေးမရသေးတာပေါ့။ ကျနော်လည်း အားဆေးတွေ သောက် သုတ်ရည်များများထွက်မယ့် အစားအစာတွေ စားနှင့်ကြိုးစားတာတစ်နှစ်သာကြာသွားတယ် ကလေးကမရဘူးဗျ။ ကျနော်နှင့်ပိုးအိတောင်ကြီးက အထူးကုဆေးခန်းကို သွားပြီးစစ်ဆေးတော့လည်း ဘာပြဿနာ မှမရှိဘူးတဲ့။ ဆေးတွေပေး ရက်ချိန်းတွေလုပ်လုပ်၊ရာသီလာရက်တွက်၊ မ,မျိုးဥကြွေမယ့်အချိန်ကို စောင့်ပြီးကလေးရနိုင်မယ့်နည်းလမ်းတွေအမျိုးမျိုးနှင့်လုပ်ပေမယ့် ခလေးကရကိုမရဘူး။ ပိုးအိလည်းဗေဒင်တွက်ယတြာချေ၊သားဆုပန်ဘယ်လောက်ကြိုးစားကြိုးစားရကို မရဘူးဗျ။ဒီလိုနှင့်အိမ်ထောင်ကျတာသုံးနှစ်ရှိသွားပါပြီ။

ဒီလိုနှင့်အဖေကကျနော့်ကိုပြောလာတယ်။

" မင်းတို့နှစ်ယောက်ဘယ်သူကကလေးမရတာလဲ"

" ဖေဖေဆေးရုံကပြောတာကတော့ နှစ်ယောက်လုံးအဆင်ပြေတယ်တဲ့"

" မင်းငါ့ကိုမညာနှင့်ပိုးအိက ကလေးမရနိုင်ဘူးလား"

" မဟုတ်ပါဘူး ဖေဖေ"

" မင်းရော သုတ်ထွက်ရဲ့လား"

" ဟာ အဖေကလည်း ထွက်တာပေါ့"

" သုတ်ပိုးရော စစ်ပြီးပြီလား"

" စစ်ပြီးပါပြီဖေဖေ၊အားလုံးအဆင်ပြေပါတယ်"

" ငါ့အတွက်မျိုးဆက်ကအရေးကြီးတယ်နှော်"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဖေဖေ"

" အေး.မင်းက အဆင်ပြေီး ပိုးအိက ခလေးယူမရဘူး ဆိုရင် ပိုးအိကိုလျော်ကြေးပေးပြီး ကွာရှင်းလိုက်၊မင်းနောက်မီန်းမယူ ကြားလား"

" မယူနိုင်ပါဘူးဖေဖေ၊ပိုးအိကိုသားချစ်တယ်"

" အေးငါသိတယ်၊ငါ့အတွက် မျိုးဆက်က အရေးကြီးလို့လုပ်ရတာ၊ ငါနောက်ထပ် တစ်နှစ်စောင့်မယ်၊ငါအသက်ငြီးပြီ၊ငါမြေးချီသွားချင်တယ်၊ နောက်တစ်နှစ်ကျလို့မှ မရရင်တော့ ငါ့အဆိုးမဆိုနှင့် မင်းပိုးအိကိုပါပြောလိုက်"

ကျနော်အရမ်း စိတ်ညစ်ပြီးအရက်တွေပါ သောက်လာတာပေါ့။ လုပ်တိုင်းမဖြစ်တဲ့ ဘဝ စိတ်ညစ်တယ်တယ်ဗျာ။ သူငယ်ချင်းတွေကလည်း လူလုပ်ပြီးလူမဖြစ်ဘူးဆိုပြီးကျနော့်ကို စ,ကြတယ်ဗျာ။ ကျနော်နောက်တော့ရန်ကုန်ကလူတွေကိုစုံစမ်းကြည့်တော့ ရန်ကုန်မှာ ဆရာဝန်မကြီး ချယ်ရီသန်းသန်းတင် ရှိတယ်တဲ့။ အဲဒီမှာပြကြည့်ပါလားဆိုတော့ရန်ကုန်မှာပြဖို့

အဖေကိုပြောပြီးလာခဲ့တယ်။ရန်ကုန်ပုလဲမြို့သစ်ဘက်အှာခြံကျယ်ကျယ်နှင့်လုံးချင်းတိုက်တစ်လုံးကအဖေပိုင်တော့ အဲဒီကိုသွားရတာပေါ့ဗျာ။

..............................................................

ရန်ကုန်ရောက်တော့ ဒေါက်တာချယ်ရီသန်းသန်းတင်နှင့်ပြတယ်။ ဆေးစစ်တယ် သွေးစစ်တယ်။ အားအိမ်ကိုမှန်ပြောင်းနှင့်ကြည့်တယ်။ ကျနော်ကတော့ သွေးစစ်ပြီး သုတ်သွေးအရည်အသွေးပြည့်မပြည့်စစ်ရတာပေါ့။ အဲဒါလည်း အားလုံးကောင်းတယ်တဲ့။ ကျနော်ဖန်ပြွန်သန္ဓေသားတောင် လုပ်ပစ်ဖို့ပြောတယ်။ ဒီမှာမရဘူး..ဘန်ကောက်လောက်တော့ အနည်းဆုံးလုပ်ရမယ်တဲ့။ နောက်ပြီး အဲဒါကအောင်မြင်မယ်လို့ရာနှုန်းပြည့် အာမမခံဘူးတဲ့ဗျာ။

ဒွေးနှင့်မမိုးကိုကြည့်ပါလား သူတို့တွေလည်းကြိုးစာခဲ့သေးတာ အောင်မြင်ခဲ့တာမှ မဟုတ်ဘဲ။ အခုတော့ကြိုးစားကြည့်ပါဦးတဲ့။ ဆေးတွေပေးပြီးရက်ချိန်းတွေပေးပြန်တယ်။ ဒီလိုနှင့်ပဲခြောက်လသာကြာသွားတယ်။ကျနော်အရမ်းစိတ်ညစ်ရပြီလေ။

ပိုးအိကလည်း တငိုငိုတရီရီဖြစ်နေပြီဗျာ။ကျနော်ကပိုးအိကိုချစ်သလို ပိုးအိကလည်းကျနော့်ကို အရမ်းချစ်တယ်၊ ဒီတသက်မခွဲဘူးလို့ သစ္စာတွေဆိုခဲ့ပြီးပြီဗျာ။ကံကြမ္မာကြီးကအရမ်းရက်စက်တယ်ဗျာ။ဒါနှင့်ကျနော်စိတ်ပိုင်းဖြတ်ပိုးအိကို

" ပိုးအိကိုစိုင်းနှင့်ဒီတသက်မခွဲချင်ဘူးမလား"

" ကိုစိုင်းကလည်းပိုးအိတို့က ငယ်ငယ်ကတည်းကချစ်ကြသူတွေလေ၊ဘယ်တော့မှမခွဲဘူး"

" ဒါဖြစ်ရင်ပိုးအိဘယ်လိုနည်းနှင့်ပဲကိုယ်ဝန်ဆောင်ဆောင်မရဘူးလား"

" ကိုစိုင်းမှာဘာအကြံအစည်ရှိလို့လဲ"

" တစ်ယောက်ယောက်နှင့်ပိုးအိကိုကိုယ်ဝန်ဆောင်ခိုင်းမလို့"

" အိုး..ဘယ်ဖြစ်မလဲ၊ကို့ချစ်သူရဲ့ ကိုယ်ဝန်သာဆောင်ချင်တာလေ"

" သိတာပေါ့ ပိုးအိရယ်၊ဒါပေမယ့်အဲလိုမှ မလုပ်ရင်ပိုးအိနှင့်ကိုယ်ဝေးကြရမှာ"

" ကိုကရောအဲလိုလုပ်ရင်ပိုးအိကိုကြည်ဖြူပါ့မလား"

" ပိုးအိကလည်းကွာ၊ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူကိုမကြည်ဖြူပဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ"

" ရလာတဲ့ကိုယ်ဝန်ကိုရောကြည်ဖြူပါ့မလားကိုစိုင်းရယ်"

" ကိုနှင့်ပိုးအိမခွဲရအောင်လုပ်ပေးတဲ့ ကလေးပဲကြည်ဖြူရမှာပေါ့"

" အေးလေ..ပိုးအိ ဘယ်တတ်နိုင်တော့မလဲ၊ ဒါပေမယ့် ပေါက်ကရလူတွေနှင့်တော့မလုပ်ခိုင်းပါနှင့်"

" အေးပါ ပိုးအိရယ်ကိုယ်ရုပ်ရည်ကအစမျိုးရိုးရော၊ပညာရောကြည့်ပြီးရောဂါကင်းမကင်းကြည့်ပါ့မယ်"

" ကိုစိုင်းကရောအဲဒီလူနှင့်လုပ်နေချိန် ရှိနေမှာလား"

" အခြေအနေအရပေါ့"

" တစိမ်းလူနှင့်ဆိုကျမကြောက်လို့ပါ။"

" ခလေးလိုချင်လို့လုပ်တာကို မသိရအောင်ကြံစည်ရမယ် ပိုးအိရဲ့"

" အဲဒါမှနောက်ကြောင်းရှင်းမှာ"

" တော်ကြာပိုးအိကို ဟဝှာလုပ်ခိုင်းဒီဟာလုပ်ခိုင်းနေရင်ပြဿနာပဲ ကိုစိုင်း"

" မလုပ်မဖြစ်လုပ်ရမယ်ဆိုလည်းလုပ်ပေးလိုက်ပေါ့၊ကိုယ်ကြည်ဖြူပါတယ်"

" နောက်မှ ပြဿနာရှာမှာ စိုးလို့ပါကိုစိုင်း"

" မရှာပါဘူးပိုးအိကလည်း"

" ဒါဖြင့်ဘယ်နှစ်ကြိမ်တောင်လုပ်ရမှာလည်း"

" ကိုလည်း ဘယ်ပြောတတ်မလဲ မရမချင်းလုပ်ရမှာပေါ့။အနည်းဆုံးတော့ တစ်လလောက်လုပ်ရမှာ"

" အမလေး ကြောက်စရာကြီးပါလား"

" မကြောက်ပါနှင့်ပိုးအိနှင့်အဆင်ပြေမယ့်လူကို ရှာမှာပါ"

" လူမသိစေနှင့် ဦးကိုစိုင်း"

" အေးပါကွယ်၊ဒါနှင့်ကိုတောင်ကြီးကို ခဏပြန်ဦးမယ် တရက်နှစ်ရက်လောက်ဒီမှာနေရဲလား"

" တစ်ရက်နှစ်ရက်ကတော့ နေရဲပါတယ်၊တောင်ကြီးက လူတွေတော့ မခေါ်နှင့်နှော်"

" အေးပါ ကိုယ်နားလည်ပါတယ်"

.....................................

ကျနော်လည်း တောင်ကြီးကို သွားပြီးအပြန်မှာ ကားတစ်စီးနှင့် လူတစ်ယောက်လမ်းမှာ တားတယ်ဗျ။ ကျနော်လည်းနားချင်တာနှင့် သူ့ကားနားကအရိပ်မှာ ရပ်လိုက်တယ်။ သူ့ကအရပ်ရှည်ရှည်တောင့်တောင့်အသားဖြူဖြူနှင့်ဗျ။

" ပြောအကို.ကျနော်ဘာကူညီရမလဲ"

" အေးဗျာ...မနေ့က သွေးလှူခဲ့ပြီး ဒီနေ့ကားမောင်းလာခဲ့တာ ပင်ပန်းလို့ဆိုပြီး ခဏလေးရပ်တာ၊အခုကားစက်နှိုးမရတော့ဘူး"

" ကျနော့်ကြည့်ပေးရမလား"

" ကောင်းသားပဲအကိုရာ"

" ကျနော်လည်း သူ့ကား ဘောနတ်ဖုံးကို ဖွင့်ပြီးကြည့်တော့ ဘာမှချွတ်ယွင်းချက်မရှိဘူး"

" အကိုဘက်ထရီမကောင်းတော့ဘူးထင်တယ်"

" အင်းဖြစ်နိုင်တယ် မနက်စောစောက နှိုးတော့ဝပ်သွားသေးတယ်"

" အကိုနားတာကြာလို့ဖြစ်မယ်၊"

" အေးဗျာနည်းနည်းကြာသွားတယ်၊မနေ့ကသွေးနှစ်ပုင်းထုတ်ပြီးလှူလိုက်လို့နုံးနေလိုွ"

" ကျနော်ကားမှာထောက်ကြိုးပါတယ်။စမ်းနှိုးကြည့်ရတာပေါ့"

" ဒါဖြင့်လည်းစမ်းနိုးကြည့်ရအောင်"

" ကျနော်လည်း ဘက်တရီအိုးချင်းထောက်ပေးပြီး သူ့ကိုနှိုးခိုင်းတော့ ကားစက်က နိုးသွားတယ်။

" ကျေးဇူးပါပဲဗျာ၊ကျနော်က ရဲမာန်ပါအကို"

" ကျနော်ကစိုင်းလိတ်ပါ"

" ကိုစိုင်း ခင်များလည်းပင်ပန်းလာပြီ မဟုတ်လား၊ခဏနားပြီးအတူတူထွက်ကျတာပေါ့ဗျာ"

" ကောင်းတယ် ကိုရဲမာန်"

အဲဒီမှာ စကားပြောရင်း သူကစင်္ကာပူမှာ ပီအာကျထားတယ်။ ဒီကိုအလုပ်ကိစ္စတစ်ခုနှင့် လာတယ်။ သူကဒီမှာ ပရောဂျက်ဒါရိုက်တာအဆင့်နှင့်ခြောက်လတာဝန်ကျပြီး မြန်မာပြည်မှာ သုံးလလောက် နေရအုံးမယ်လို့ပြောတယ်။ ကျနော်လည်းသူ့ကိုစိတ်ဝင်စားသွားတယ်။

" ခုဏကသွေးလှူတယ်ဆိုလို့ဘာအမျိုးအစားလည်းဗျ"

" B သွေးပါ"

" အေးဗျာသွေးအုပ်စုချင်းတူလို့လား မသိဘူးခင်များကိုမြင်မြင်ချင်းခင်သွားပြီ"

" ကျနော်လည်းဒီအတိုင်းပါပဲကိုစိုင်း"

" ဒါနှင့် ကိုရဲမာန်အိမ်ထောင်ရှိလားဗျ"

" မရှိပါဘူး ကိုစိုင်းကိုစိုင်းရော"

" အဟီးကျနော်ကလူပျိုကြီးလုပ်မှာဗျ"

ကျနော်ညာလိုက်တယ်။

" ဘာဖြစ်လို့လည်း ကိုစိုင်း"

" လွတ်လပ်လွတ်လပ်ဗျ..ာကြိုက်တာလုပ်လို့ရတယ်။ မိန်းမယူရင်တစ်ယောက်တည်းရမှာလေ"

" ဟားးးးးဟားးးးးကိုစိုင်းကပြောရော့မယ်"

" အဟုတ်ပြောတာ၊အထုတောင်စကီလေးတစ်ယောင်နှင့်ဖြစ်နေတာ"

" ဟတယ်စွန်ပါလားကိုစိုင်းကလည်း"

" ဒီလိုပါပဲ"

" ခင်များရောဂါမကြောက်ဖူးလားဗျာ"

" ကြောက်ပါတယ်ဗျ၊သွေးစစ်ပြီးမှလက်ခံတာဗျ"

" ဗျာဘယ်လို.အဲလိုလုပ်လို့ရလို့လား"

" ကိုရဲမာန်ကလည်းဗျာ..ရန်ကုန်မှာ အငှားမယားကိစ္စနာမည်ကြီးတယ်လေ၊ အငှားမယားပေါ့ဗျာ။သွေးစစ်ပြီးမှဖြစ်မှာပေါ့၊ဘာလဲခင်များစိတ်ဝင်စားသလား၊စိတ်ဝင်စားရင်ပြောကျနော့်စကီကိုပြောပေးမယ်"

" အင်းစိတ်တော့ ဝင်စားပါတယ်"

" ကျနော့်စကီက အသန့်ဗျ၊ကျနော်ကဈေးကာင်းပေးပြီး ပါကင်ဖောက်ထားတာ။သူကလိုင်းပေါ်က မဟုတ်ဘူး၊သူ့မိဘတွေအိမ်ပေါင်ထားလို့ မတတ်သာလို့သာ လုပ်ရတာ၊ဘယ်သူမှ မသိသေချင်ဘူး၊အကြွေးကြေရင်မလုပ်တော့ဘူး"

" ဟ..ကိုစိုင်းပြောနှင့်အားကျလာပြီ"

" အားမကျနှင့်ခင်များအပြောကောင်းအခြွေကောင်းရင် အလကားစားရမှာ။"

" ကိုစိုင်းကကြည်ဖြူလို့လား"

" ကိုယ်ပိုင်တာမှ မဟုတ်တာဗျာ"

" အဲသူလည်းရောဂါတော့ကြောက်တယ်ဗျ။ဆေးစစ်ခိုင်းလို့နှစ်ယောက်လုံး စစ်ထားရသေးတယ်"

" ဒါဆိုလည်းခင်များကြည်ဖြူရင်ကျနော့်သွေးစစ်ထားတဲ့ အဖြေယူထားလိုက်၊ကိုစိုင်းပြောလို့ အဆင်ပြေရင်ကျနော့်ကိုဖုန်းဆက်ရော့ဒီမှာဗစ်စစ်တင်းကဒ်"

" ကျနော်လည်းသေချာဖတ်ကြည့်လိုက်ပြီးအိပ်ထဲထည့်ကာ

" အဆင်ပြေရင်ကျနော်လာခေါ်လိုက်မယ် ကိုရဲမာန်"

" အိုကေဗျာ၊ ရရ မရရဖုန်းဆက်ပါဗျာ။ ခင်များကိုအရမ်းခင်သွားပြီကူညီတတ်တဲ့ လူမို့လိုွ၊စင်္ကာပုကိုလာရင်ဖုန်းဆက်ကျနော်ဆီမှာနေ၊ကျနော်အားလုံးလိုက်ပို့ပေးမယ်"

" ကျနော့်ဘက်ကတစ်ခုတောင်းဆိုစရာရှိတယ်ကိုရဲမာန်"

" ဘာတုန်း ကိုစိုင်း"

" ခင်များအဆင်ပြေသွားရင်ကျနော့်ကိုကြည့်ခွင့်ပေးရမယ်"

" ကိုစိုင်းဝါသနာကတစ်မျိုးပါလာ"

" အဟဲ.."

" အဆင်ပြေရင် ကြည့်လို့ရပါတယ်၊ စိတ်ပိုထတာပေါ့၊ ဟားးဟားးးဒါနှင့်ခင်များ ကောင်မလေးက ကြည့်ခံမှကိုး"

" ဒါတော့ မပူနှင့်ကျုပ်က ပိုင်ပါတယ်"

" ဒါဆိုလည်း မြန်မြန်လုပ်ဗျာ"

" ကောင်းပါပြီဗျာ"

" ကဲ ကိုရဲမာန်ရေနေလည်းအေးပြီ၊ခင်များကားစက်ပြန်နှိုးပြီးလစ်ကြတာပေါ့"

" ဟုတ်ကဲ့ဗျာ"

ကျနော်လည်းသူ့ကားနှိုးပေးပြီးရန်ကုန်ကိုမောင်းလာပြီး တိုးဂီတ်ကျော်တော့ လမ်းခွဲလိုက်ကြတာပေါ့ဗျာ။

......................................................................................

ကျနော်လည်း အိမ်ရောက်ပြီးညဘက်ကျတော့ စုထားတာတွေ တစ်ကြိမ်လောက် သွန်ချလိုက်တာပေါ့။ ပိုးအိကလည်း အစုပ်အယက်မပျက်သလို ကျနော်လည်းဒီနေ့တွေ့ခဲ့ရတဲ့ ကိုရဲမာန်နှင့်ပိုးအိတို့လုပ်မယ့် ပုံစံလေးတွေးပြီးစိတ်တွေကြွလာလို့လုပ်လိုက်တာပိုးအိတောင်မပြီးလိုက်ဘူး ကျနော်ပြီးသွားတယ်ဗျာ။

" ကိုစိုင်းဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ.ပိုးအိတောင်မပြီးလိုက်ဘူး"

" အေးကွာကို.စိတ်အရမ်းပြင်းသွားတယ်"

" ဒါဖြင့်ထပ်လုပ်ဦးမလား"

" ရ ရင်လုပ်ချင်သေးတယ်"

" ဒါဆို ပိုးအိစုပ်ပေးမယ်လေ။"

" ကောင်းတယ်စုပ်လိုက်တော့"

ပိုးအိလည်း ကျနော့်သုတ်တွေနှင့် သူ့ဆီက အရည်တွေပေနေတဲ့ ကျနော့်လီးကို စုပ်ပေးတာပေါဗြျာ။ ဒီလိုကတော့ရိုးနေပြီဗျ။  တစ်ခါတလေကျနော်မတောင်ရင်တောင် သူကဂွေးဥလေးယက်ပေးလိုက်နောက်ကအကြောဆုံလေးယက်ပေးလိုက်နှင့် လုပ်သေးတာ။ လင်မယားချင်းဆိုပေမယ့် ကျနော်က ပိုးအိအဖုတ်သာယက်ပေးတာ၊ ပိုးအိဖင်ကိုတော့ ယက်မပေးဖူးဘူး။

ဒါပေမယ့်ပိုးအိကတော့ လီးမတောင်တဲ့အခါ ယက်ပေးတယ်။ အဲလိုများယက်ပေးရင် လီးကဟုန်းကနဲကိုတောင်တာဗျ။ကျနော်လည်းခ လေးရအောင် နည်းအမျိုးမျိုးနှင့်စမ်းသတ်ရင်းပိုးအိလည်းတော်တော်တတ်လာပါပြီ။

ပိုးအိလီးစုပ်နေတုန်း

" ပိုးအိ"

" အင့်းး"

လီးစုပ်ရင်းထူးတာ

" ဒီနေ့ကိုယ်လေ လူတစ်ယောက်နှင့်တွေ့ခဲ့တယ် သိလား"

" အင်းးးး"

" သူကခင်စရာလည်းကောင်းတယ်၊ရုပ်လည်းဖြောင့်တယ် သိလား"

" အင်းးး"

" ပိုးအိခဏရပ်လိုက်ပါအုံး၊ကိုစကားပြောတာနားထောင်ဦး

" ပလွတ်"..

" ပြော"

" အဲဒီလူက ကိုရဲမာန်တဲ့"

" အင်း"

" သူလည်းကိုပြောတာလက်ခံတယ်ဟ"

" ကိုရယ်ကိုယ်မသိတဲ့ လူကိုဘယ်လိုလုပ်ပြောလာတုန်း၊တော်ကြာရောဂါရလာမှာဖြင့်"

" အေးနေဦး ကိုယ့်အိပ်ထဲမှာ သူ့လိပ်စာကဒ်နှင့်သွေးစစ်ထားတဲ့အဖြေလွှာပါတယ်"

" ဟော့တော့..သွေးအဖြေလွှာကဘယ်လို ရလာတာတုန်း'"

" သူကမနေ့ကသွေးလှူလာတာလေ၊အဲဒီတော့သူ့သွေးအဖြေက up to date ဖြစ်နေတာပေါ့"

" အံမာအလုပ်အကိုင်ကလည်း မသေးပါလားကို"

" ဟုတ်တယ်..သူကမြန်မာနိုင်ငံအလုပ်ရှိလို့ ခဏလာတာ၊ နောက်သုံးလလောက်ဆိုရင် ပြန်တော့မယ်လို့ပြောတယ်"

" အော် "

" ကိုး့်တို့အတွက်အခြေအနေကောင်းတယ်ဟ"

" ဟာကို.ကလဲကိုယ့်မိန်းမနှင့်လုပ်မယ့်ဟာ ဝမ်းသာနေသလိုပါလား"

" ကိုယ်တို့အကြံအစည်အောင်မြင်တော့မှကွ"

" ကိုစဉ်းစားပါအုံးတော်ကြာမှကျော်မကောင်းကြားမကောင်းဖြစ်နေဦးမယ်။"

" ဘာလို့ဖြစ်ရမှာလဲ၊အဲလောက်အဆင်ပြေနေတာကို"

" ကိုကသူ့ကိုဘယ်လိုပြောခဲ့လဲ"

" ဘာကိုပြောတာလဲ"

" ပိုးအိကကိုနှင့်ဘယ်လိုပတ်သက်သလဲဆိုတာ"

" ငါ့မိန်းမလို့ဘယ်ပြောမလဲ"

" ဒါဆိုဘယ်လိုပြောခဲ့လဲ"

" ပိုးအိက.ကို့အငှားမယားလို့ပေါ့"

" အမလေးရှင်.ကျမကရစရာ မရှိတော့ဘူး"

" ဟင်ဘာဖြစ်လို့လဲ.ပိုးအိရဲ့"

" အငှားမယားဆိုမှတော့ ဟိုကအကုန်လုပ်ခိုင်းနေရင်ပြဿနာရှင့်"

" တော်ကြာသူ့လီးစုပ်ခိုင်းနေမှဖြင့်"

" သူကမင်းအဖုတ်ယက်ပေးရင် လုပ်သာပေးလိုက်ပေါ့၊သူမလုပ်ပေးရင်မလုပ်ပေးနှင့်ပေါ့"

" အကယ်လို့သာ သူကလုပ်ပေးလို့ ပိုးအိကပြန်လုပ်ပေးရင်ကို..ကြည်ဖြူမှာလား၊တော်ကြာမှ အဲလိုလုပ်ပေးရသလားဆိုပြီး သူ့ရှေ့မှာကို.ကပိုးအိကို ပြဿနာရှာရင်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ"

" ပြဿနာမရှာပါဘူး၊ကိုယ်က ပိုးအိတို့လုပ်ရင်ကြည့်ခွင့်ပေးဖို့ကြို ပြောထားတယ်"

" အမလေးကိုရယ်.ကိုယ့်မိန်းမကို ကိုယ့်ရှေ့တစ်စိမ်းလူလုပ်တာကို ထိုင်ကြည့်ပေါ့"

" အင်းဘယ်လိုပြောရလဲနောက်ကွယ်မှာ လုပ်တာထက်ကိုယ်ြရှေ့မှာလုပ်တာ ပိုကောင်းမယ်ထင်လို့"

" ပိုးအိမျက်နှာဘယ်ထားရမလဲကိုရယ်"

" ဘာမှမျက်နှာမပူနှင့်ကိစ္စပြီးသူလည်းပြန်ကိုယ်လည်းပြန်ပဲရတယ်၊ ပိုးအိသူနောက်ထပ်လုပ်ချင်လာအောင်ပိုးအိက လုပ်ပေးရမယ်။"

" ရက်စက်လိုက်တာ ကိုရယ်"

" အဲလိုမဟုတ်ဘူး.ပိုးအိဘယ်သူနှင့်ကိုယ်ဝန်ရဖို့အရေးအကြီးဆုံးပဲ။သူနှင့်အဆင်ပြေမှဖြစ်မှာမို့ပါကွာ"

" နောက်မှပိုးအိကိုအပြစ်မပြောရဘူးနှော်"

" မပြောပါဘူးနောက်မှသူ့ကိုချစိမသွားနှင့်"

" ကိုကလွဲပြီးဘယ်၊သူ့ကိုမှမချစ်တော့ ဘူးသိလား"

" ဒါဆိုအဆင်ပြေပြီလို့ဆုံးဖြတ်မယ်"

" ဒါဆိုနောက်တပတ်လောက် သူ့အလုပ်ကို လိုက်သွားကြည့်လိုက်မယ်"

" သူ့အခြေအနေမှန်ကိုသိရအောင်"

...............................................................................................................................................

ကျနော်ကပိုးအိနှင့် သဘောတူညီချက်ရပြီး ကိုရဲမာန်နှင့်ပိုးအိတို့ ဘယ်လိုပုံစံလုပ်ကြမလဲ တွေးနေမိချိန်မှာ ပိုးအိလည်း တွေးမိနေပုံပါ။ ခဏကြာတော့မျက်နှာလေးနီရဲပြီး တချက်ပြုံးတာကိုမြင်လိုက်ရသေးတယ်။ ပြီးတော့ကျနေည့်လီးကို လာစုပ်တယ်။ ပိုးအိလည်းစိတ်ကြွလာလို့လား မသိဘူး ၊ မှုတ်ချက်ကပြင်းတယ်ဗျ။သောက်ရမ်းဖီးရှိနေတာ။ ကျနော်လည်းတွေးရင်းဖီးလ်ရှိနေလို့ လီးလည်းအရမ်းတောင်နေရတယ်။

ကျနော်နှင့်ပိုးအိတို့လည်း အပီအပြင်ဆွဲလိုက်သေးတယ်။ ပိုးမိလည်းတဟင်းဟင်းနှင့်အသံကို ညံနေတာ။ကျနော်ဆောင့်ချက်တွေကလည်းပြင်းပြင်းနှင့်ပိုးအိလည်းမြန်မြန်အြီးသွားပါတယ်။ အိမ်ထောင်ကျပြီးတစ်နှစ်လောက်တော့စိတ်ပါလက်ပါဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် နောက်ပိုင်းမှာဒီနေ့လိုဖီလင်တွေပျောက်ဆုံးနေခဲ့တာ။ ဒီနေ့ညတော့ပိုးအိရောကျနော်ရောစိတ်ကျေနပ်မှု့အပြည့်ရတယ်ဗျ။

" ပိုးအိ.ကောင်းလား"

" အရမ်းကောင်းတယ်ကို၊..ကိုရောကောင်းရဲ့လား"

" ဟာရှယ်ပဲကွာ၊ပိုးအိတို့ဖြစ်မယ့်အရာတွေမြင်ယောင်လိုက်တာ၊အရမ်းကိုစိတ်ထတာပဲ"

" ပိုးအိလည်းစိတ်ထဲမှာ မဝံ့မရဲလိုလိုဖြစ်နေတာ၊ စိတ်ထဲမှာ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ပြီးနေကြည့်တော့ ခည်းဖီးလ်ရှိတယ်"

" တကယ်များလုပ်ဖြစ်ရင်ပိုပြီးဖီးလ်ရှိမယ် ထင်တယ်"

ကျနော်လည်း နောက်တနေ့ ကိုရဲမာန်အလုပ်ဖက်ကို သွားချောင်းရတယ်။ တကယ်လည်း ကိုရဲမာန်ဟာယူနီဖောင်းနှင့်ရုံးတက်တာတွေ့ရတယ်။ ကျနော်လည်းကိုရဲမာန်နှင့်ပိုရင်းနီးလာစေဖို့ကြံဆောင်ရတယ်လေ။ဒါမှပိုးအိနှင့်လုပ်တဲ့အခါအဆင်ပြေမှာပေါ့။ဒီတော့ကိုရဲမညန်ဆီဖုန်းဆက်လိုက်တယ်

" ဟလို"

" ကိုရဲမာန်လား"

" ဟုတ်ပါတယ်ခင်မျ"

" ကျနော်စိုင်းလိတ်ပါ"

" အာ..အကိုရာမျှော်နေတာဗျ"

" ညနေအားလားကိုရဲမာန်"

" ညနေ ရး၃၀ လောက်အားတယ်ဗျ"

" ဘီယာလေးဘာလေး သောင်ရအောင်"

" ကောင်းသားပဲ ကိုစိုင်းလိတ်ကျနော်လည်းအဖော်မရှိလို့ဗျ"

" ညနေကျနော်လာခေါ်မယ်လေ"

" ကျေးဇူးပါပဲ၊ကိုစိုင်းလိတ်"

ညနေ ဘီယာဆိုင်အတူ ထိုင်ဖြစ်ပြီး ပိုရင်းနီးလာတာပေါ့။ ကျနော်ကတော့ ပိုးအိနှင့်ကိစ္စကို မပြောဘူး။မသိမသာနှင့် ဘီယာပဲ သောက်နေတယ်။သူကတော်တော်ကြာမနေနိုင်တော့ဘူးဗျ။

" ကိုစိုင်း..ဟိုတနေ့ကပြောတာလေးအခြေအနေ ဘယ်လိုရှိသလဲ။"

" အာ..ဟိုကိစ္စလား"

" ဟုတ်ပါ့ဗျာ၊ကျနော်ကအရမ်းသိချင်နေတာ"

" အင်းကျနော်သူ့ကို ညှိနေတုန်းဗျ"

" အဆင်ပြေရဲ့လား"

" အဆင်ပြေဖို့များပါတယ်။ သူကတစ်ခုတော့ပြောတယ်။ သူ့ကို မှုတ်ခိုင်းရင်တော့ ခင်များကအရင်မှုတ်ပေးမှရမှာပါတဲ့"

အမှန်တော့ဗျာ ပိုးအိကို တခြားလူလီးကိုမစုပ်စေချင်တာပါ၊ အဲဒါကြောင့်တမင်ပြောရတာပါ။တော်ကြာ မစုပ်ပေးရင် မလိုးတော့ ဘူးဆိုလည်းပြႆနာက ရှိသေးတယ်လေ။

" ရတယ်.ကိုစိုင်းကျုပ်လည်းကြိုက်တတ်တယ်လေ"

" အမ်"

" ဒါနှင့်ကိုစိုင်းလိတ်မှာဓာတ်ပုံလေးဘာလေး မရှိဘူးလား"

" ရှိပါတယ်ဗျ"

" ဒါဆိုလည်းခဏလောက်ပြပါလား"

ကျနော်လည်းုန်းထဲမှာပိုးအိတစ်ယောက်ထဲပုံကိုရွေးပြလိုင်တယ်။ပုံကလည်းစကပ်အတိုဝတ်ထားပြီးအရမ်းလန်းတယ်။

" ဟာ..ဒီမိန်းခလေးလား"

" ဟုတ်တယ် ကိုရဲမာန်"

" အရမ်းမိုက်တယ်ဗျာ၊ကြွေသွားပြီဗျာ၊သူကမမှုတ်နှင့်ဆိုရင်တောင် မရဘူး၊မှုတ်ပစ်လိုက်မယ်"

" လုပ်ဗျာမြန်မြန်ကျနော်ခိုက်နေပြီ"

" ကျနော်တို့ဖုံးဆက်ပြီးတနေ့တွေ့ရအောင်ချိန်းမယ်"

" လုပ်ဗျာမြန်ြမ်န်လေး"

အဲဒီနေ့ကတော့ ဘီယာတစ်ယောက်နှစ်ပုခင်းလောက်ပြီးအိမ်ပြန်ဖြစ်တယ်လေ။ ပိုးအိကို အကျိုးအကြောင်းရှင်းပြပြီး စနေနေ့တွေ့ရအောင်ချိန်းလိုက်တယ်။ အေးအေးဆေးဆေးနှင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ်စကားပြောရအောင်ကျနော့်အိမ်မှာပဲတွေ့ဖို့ပြောရတယ်။ကျနော်လည်းလူမသိစေချင်လို့အပြင်မှာမတွေ့နိုင်ဘူး။ဒိအိမ်မှအဆင်ပြေမယ်လို့ ပြောတာကိုရဲမာန်လည်း သဘောတူတယ်လေ။

...............................................................................

စနေနေ့မရောက်ခင်အိမ်မှာ စီစဉ်စရာတွေ စီစဉ်လိုက်တယ်ဗျ။အိပ်ခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ဘေးနှင့်မျက်နှာကျက်မှာစီစီတီဗီကိုးလုံးတတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အားလုံးကမီးသီးနှင့်တွဲပြီးတတ်တာနှင့် ဗီဒိုအပေါ်တွေကတတ်လိုက်တယ်။

စနေနေ့ရောက်တော့ ကိုရဲမာန်ဟာလိပ်စာပေးထားလို့ အိမ်ကိုတန်းတန်းမတ်မတ်ရောက်လာတယ်။ခြံဝင်းရှေ့မှာကားရပ်ရင်းဟွန်းတချက်တီးလို့ကျနော်ကအိမ်ထဲကလှမ်းကြည့်ပြီး

" ပိုးအိရေ.ဟိုမှာလာပြီဟေ့"

ပိုးအိ မျက်နှာတချက်ကွက်ကနဲ ပျက်သွားတယ်လေ။ကျနော်ကသိလို့ပိုးအိကိုဖက်လိုက်ပြီး

" ဘာမှစိတ်မပူနှင့်အေးအေးဆေးဆေးနေပါပိုးအိရယ်၊ကြောက်လည်းမနေပါနှင့်နှော်"

ဆိုပြီးလက်ကလေးကိုင်ပြောလိုက်တာ ပိုးအိလက်တွေစိတ်လှုက်ရှားပြီးအေးစက်နေတယ်ဗျ။ကျနော်လည်းအိမ်ရှေ့ထွက်ကာ.ခြံဝင်းတံခါးသွားဖွင့်လိုက်တော့ ကိုရဲမာန်ခြံဝင်းထဲ ကားမောင်းသွင်းလိုက်ပြီးကျနော့်ကိုကားနားကစောင့်နေတယ်။

" လာကိုရဲမာန်..ဧည့်ခန်းထဲမှာထိုင်၊ကျနော်ပိုးအိကို ခေါ်လိုက်မယ်၊အေးဆေးစကားပြော။သူအဆင်ပြေရင်ကျနော့်ကိုပြောလိမ့်မယ်"

" ပိုးအိရေ.ခဏလောက်ပါ၊ဒီက ဧည့်သည်နှင့်စကားပြောဦး"

" ပိုးအိရောက်လာတော့"

" ပိုးအိ ဒါ့ငါ့မိတ်ဆွေလေ.ကိုရဲမာန်တဲ့၊ကိုရဲမာန်ဒါကျနော်ပြောတဲ့ ပိုးအိပါ"

" ဟုတ်ကဲ့ဗျ.မပိုးအိကဓာတ်ပုံထဲကထက် အပြင်မှာပိုလှတယ်ဗျ"

" အား ကိုရဲမာန်ကလည်းမြှောက်ပြောနေပြန်ပြန်ပြီ"

" ကဲပိုး အိစကားပြောနှင့်ဦး"

" ငါကော်ဖီဖျော်လိုက်ဦးမယ်"

ဆိုပြီး ပိုးအိဖက်တချက်လှည့်ကာမျက်စ်တစ်ဘက်မှိတ်ပြပြီး ရှောင်ထွက်ခဲ့တယ်။ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ပိုးအိနှင့်ကိုရဲမာန်တို့ စကားပြောနေတာ၊ရယ်မောတဲ့ အသံတွေကြားရတယ်၊အဆင်ပြေပုံပါပဲ။ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့

" ကိုရဲမာန်ရေ.ခဏနှော်ကိုစိုင်းကော်ဖီဖျော်တာအဆင်ပြေရဲ့လားမသိဘူး၊သွားကြည့်လိုက်ဦးမယ်"

ဆိုပြီးအထဲ ဝင်လာတယ်။ကျနော်အရမ်းရင်ခုန်နေပြီဗျာ။

" ဘယ်လိုလဲပိုးအိအဆင်ပြေရဲ့လား၊"

" အင်း..ရည်ရည်မွန်မွန်နှင့်စကားပြောလည်းယဉ်ကျေးတယ်"

" သူဘာပြောသလဲ"

" ကျနော့်ကိုလည်း ကိုစိုင်းလိုသဘောထားပြီး လက်ခံပါတဲ့။ နောက်ပြီးကိုစိုင်းပိုးအိဓာတ်ပုံပြကတည်းက ကျနော်ကသဘောကျနေတာတဲ့"

" ပိုးအိမကြိုက်တဲ့အပြုအမူမျိုးလည်းမလုပ်ပါဘူးတဲ့။ပိုးအိစိတ်တိုင်းကျနေပေးပါ့မယ်တဲ့"

" ပြောသေးတယ်ရှင့်.နောက်ဆိုပိုးအိကျနော့်ကိုသဘောကျလာမှာတဲ့ရှင်"

" အဲဒါဆို ပိုးအိက သဘောကျရဲ့လား"

" ပိုးအိကြောက်နေတယ်ကိုရဲ့"

" မကြောက်ပါနှင့်ပိုးအိရယ်၊ကိုယ်တို့မဝေးရအောင်ဒီတနည်းပဲရှိနေလို့သာကို.လုပ်ရတာ"

" ကို့စကားကို ပိုးအိနားထောင်လို့သာ လုပ်ရမှာကြောက်နေတယ်"

" ပိုးအိအဆင်ပြေရင်နေ့လည်လောက်စကြတာပေါ့"

" နည်းနည်းတော့ ရှက်တယ်.ကို"

" မရှက်ရအောင် ဝိုင်လေးသာမူးနေအောင်သောက်.ကိုတို့လည်းဘီယာသောက်မယ်နှော်"

" အင်းးးးးးးးး"

ကျနော်လည်းပြောသာပြောရတာပိုးအိကိုနှမြောတယ်ဗျ၊တသက်လုံးမဝေးချင်လို့သာလုပ်ရတာပါ။ ကျနော်လည်း

" ပိုးအိ အဲဒါဆိုထမင်းဟင်းချက်တော့ ကော်ဖီကိုစိုင်းယူသွားမယ်"

" အင်းးးးး"

" ကိုရဲမာန်ရေ၊ရေနွေးကကုန်နေလို့ နည်းနည်းကြာသွားတာ"

" ရပါတယ် ကိုစိုင်း"

" ကဲသောက်"

ကိုရဲမာန်ကော်ဖီယူသောက်လိုက်တယ်။

" ကဲအဆင်ပြေလား ကိုရဲမာန်"

" ကိုစိုင်းကိုပဲမေးရမှာလေ၊ကိုစိုင်းကြည်ဖြူမှဖြစ်မှာပေါ့"

" ရပါတယ်ကိုရဲမာန်ရေ"

" ဒါနှင့်ပိုးအိရော"

" ခင်များနှင့်ကျနော်တို့စားဖို့ထမင်းချက်နေတယ်"

" အော်"

" ဘာမှစိတ်မပူနှင့်ထမင်းစားပြီးတော့ ခဏနားကြမယ်ပြီးမှ ဘီယာလေးဘာလေးချပြီးမှ အစီအစဉ်စကြတာပေါ့"

" ရပါတယ်ဗျာ၊ အရင်မလိုသေးပါဘူး"

" ဘီယာသောက်ပြီးကျနော်ခဏရှောင်ပေးမယ်၊ခင်များ စည်းရုံးလိုက်ပေါ့"

" ကျေးဇူးပါပဲဗျာ"

" ဒါနှင့်ခင်များကဘယ်လိုလုပ်မှာတုန်း"

" ဘာကိုမေးတာလဲ ကိုစိုင်း"

" အော်ညဘက် ဒီမှာနေမှာလား လို့"

" နေလို့ရရင်နေချင်တာပေါ့ဗျာ"

" ရတာတော့ ရပါတယ်၊ကိုရဲမာန်၊ခင်များအတ်က်တစ်ခန်းစီစဉ်ထားပါတယ်"

" ညကျ ပိုးအိကဘယ်သူနှင့်အိပ်မှာလဲ ကိုစိုင်း"

" အဲဒါတော့ ကျနော်နှင့်ပဲအိပ်မယ်လေ"

" အဟီး တညတလေတော့ပေးပါဗျာ။မိန်းခလေးနှင့်ညအတူ အိပ်ဖူးချင်လို့"

" အဲဒါကပိုးအိအဆင်ပြေရင် ရပါတယ်ဗျာ"

ကျနော်နှင့်ကိုရဲမာန်စကားပြောရင်းအချိန်တွေကုန်သွားတာ နေ့လည်ဆယ်နှစ်နာရီထိုးခါနီးတော့ ပိုးအိကထမင်းစားဖို့လာခေါ်တာနှင့်ကျနော်က

" ရေချိုးဦးမယ်"

" ကိုရဲမာန်ကောချိုးဦးမလား"

" ချိုးမယ်၊ကိုစိုင်း"

" ဒါဆိုလာ ကျနော့်အခန်းထဲမှာ လာချိုး"

ကျနော်လည်းရေလဲပုဆိုးထုတ်ပေးလိုက်တယ်။ကိုရဲမာန်ကဘောင်းဘီဝတ်လာတာလေ။

" အထဲမှာသဘက်တွေရှိတယ်ကိုရဲမာန်ပတ်လို့ ရတယ်နှော်"

ကိုရဲမာန်ရေအရင်ချိုးပြီးခါးကို သဘက်ဝတ်ဝင်လာတော့ ကျနော်ကြည့်လိုက်တယ်။အားကစားလည်းလုပ်တယ်ထင်ပါတယ်။ကြွက်သားတွေနှင့်တော်တော်ကြည့်ကောင်းတယ်၊ဗိုက်သားပြင်လည်း အဆီမရှိဘူးဗျ။6 path ထွက်နေတဲ့ ဘော်ဒီပိုင်ရှင်ပါပဲ။ ကျနော်လည်းသူပြီးတော့ ရေဝင်ချိုးလိုက်တယ်။ပြီးတော့အားလုံးထမင်းစားလိုက်ကြတယ်။

ထမင်းစားပြီး စကားထိုင်ပြောဖြစ်တယ်လေ။ တစ်နာရီလောက်ကြာသွားတယ်။ အဲဒါနှင့်ထမင်းစာခန်းမှာပဲဘီယာတွေသောက်ကြတာပေါ့၊ပိုးအိကိုလည်းဝိုင်တွေတိုက်လိုက်တယ်။

ကျနော်တို့က ဘီယာနှစ်ဘူးကုန်ချိန်မှာ ပိုးအိကလည်းရီဝေဝေဖြစ်နေပုံရတာကြောင့် ရပ်ပြီးကျနော်တို့ အခန်းထဲခေါ်သွားလိုက်တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ သူတို့အစပျိုးရခက်နေမှာကြောင့် ကျနော်ရှောင်ထွက်ပြီး cctv ကိုကြည့်တဲ့ မော်နီတာတာထားတဲ့ အခန်းထဲဝင်နေလိုက်တာပေါ့ဗျာ။

...............................................................................................................................

ပိုးအိမှာ ကိုယ့်ယောက်ျားကလွဲပြီး တစိမ်းလူကို စိတ်နှင့်တောင်မပစ်မှားခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုဟာကတော့မိမိလော်မာမှု့ကြောင့်မဟုတ်သလို တစိမ်းကလည်း အတင်းအဓမ္မကြင့်ကြံတာမျိုးလည်း မဟုတ်ပြန်ဘူး။ အခုတော့ယောကျ်ားရဲ့ တရားဝင်ခွင့်ပြုချက်နှင့်လုပ်ရပေမယ့် ရှက်မိတယ်လေ။ ဒါကြောင့်သာ ဝိုင်တွေကို မူးအောင်သောက်ပေမယ့် သိပ်မမူးဘူး ရီဝေရီဝေလောက်သာကျန်နေတာပေါ့။ အခုတော့ ကိုစိုင်းကပိုးအိနှင့်ကိုရဲမာန်ကို ထားပြီးအပြင်ကိုထွက်သွားပြီလေ။

ရဲမာန်လည်းကိုစိုင်းထွက်သွားတာနှင့်

" ပိုးအိလေးက အရမ်းလှတာပဲကွာ"

" ကိုရဲမာန်ရယ်..ကိုရဲမာန်လည်းခန့်ချောကြီးပါ"

ကိုရဲမာန်ကကျမလက်ကို လာကိုင်လိုက်တယ်။ ကျမကိုးထဲမှာလျပ်စီးစီးဆင်းသွားသလို ခံစားလိုက်မိတယ်။ရင်ထဲမှာ တုန်ဆင်းသွားသလို ခံစားမိလိုက်တယ်။ ကျမလည်းအံအားသင့်မိတယ်လေ။တစ်စိမ်းယောက်ျာူတစ်ယောက်က ကိုယ့်လက်ကိုကိုင်ရုံနှင့်အဲလိုဖြစ်သင့်သလားပေါ့။ ကျမမှာကျမချစ်တဲ့ ယောက်ျားရှိတယ်။ဒါလည်းနဟုတ်ဘူး။ ယောက်ျားနှင့်သမီးရည်းစားဘဝမှာသာ ဒီလိုမျိုးခံစားရတာလေ။ အခုတော့လည်းအဲလိုမျိုးလား။ပိုးအိနှင့်ကိုယ်စိုင်းဟာအရင်ကသာထိမိတာနှင့်စိတ်ထဲမှာဖိန်းကနဲရှိန်းကနဲခံစားရတာလေ။

အခုကျတော့လည်း အိမ်ထောင်သက်ကြာလာတော့ သူ့အသားထိလည်း ကိုယ့်အသားထိသလိုမျိုး ခံစားရပြီးရင်ခုန်မှု့တွေသာယာမှုတွေလျော့ပါးပြီးနှစ်ကိုယ်တစ်စိတ်ဖြစ်နေပါပြီ။ အခုတော့ တစ်စိမ်းတစ်ယောက်နှက့်တွေ့တော့ ရင်ထဲမှာဖိန်းကနဲရှိန်းကနဲခံစားရတာဘာလဲ။အချစ်လား၊လုံးဝမဟုတ်၊ဒီတသက်မှာ ပိုးအိကိုစိုင်းကို အချစ်ဆူံးပါ။အော်..ဒါဆိုရင်ငါနှင့်သူဆက်ဆံရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိနှင့် တစ်စိမ်းယောကျ်ားတစ်ယောက်ရဲ့အထိအတွေ့မှ ာသာယာမိတာပဲပေါ့။ ကျမကတွေးနေတုန်းကိုရဲမာန်ကကျမကိုဖက်လိုက်ပြီး နမ်းတယ်။ကျမအစကရှက်ပေမယ့်။အခုတော့သိပ်မရှက်တော့ပြန်ဘူး၊ပြန်နမ်းရမလားမနမ်းရဘူးလားတွေးနေပေမယ့်ပြန်နမ်းမိပြန်တယ်။

ကိုရဲမာန်က နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီးတော့ကျမပါးစပ်ထဲကို လျှာထိုးမွှေလာတယ်။ ပူနွေးနေတဲ့ လျှာကြီးကျမထဲဝင်လာယုံနှင့်ကျမစိတ်တွေကို ကာမကအနိုင်ယူသွားပြီး ကျမကိုရဲမာန်လျှာကိုြပ်စုပ်မိတယ်လေ။ ရင်ထဲမှာလည်းပုရွက်ဆိတ်တွေ တက်လာသလို ခံစားနေရတယ်လေ။ ပြန်သာစုပ်ပေူတာအလိုလို နေရင်းမျက်လုံးလေးမှိတ်နေမိတယ်။ ကိုရဲမာန်ဟာ နှုတ်ခမ်းချင်းနမးယုံမက ကျမဆံနွယ်တွေ၊နားရွက်တွေလည်ပင်းတွေကိုပါနမ်းလာတယ်ရှင့်။ကျမကိုနမ်းရင်းနှင့်ကျမကျောပြင်လေးကို ပွတ်သပ်နေတာလေ။ကျမရင်ထဲမှာ တလှိုက်လှိုက်ခံစားရတော့ကျမညည်းမိတယ်။

" အင်းးးးးးဟင်းးးးးးးးအအင်းးးကိုရယ်"

ကျမမှာ ဖီလ်းတွေတက်နေတာအရည်တွေလည်းထွက်လို့ နောက်ကျောကအင်္ကျီအတွင်းနှိုက်ပြီးဘရာချိတ်ကိုဖြုတ်လိုက်တာတောင် မသိလိုက်ဘူး။

ကျမကိုနမ်းရင်းပဲအင်္ကျီချွတ်မလိုလုပ်တော့ကျမပဲကူချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကိုရမာန်လေ.အခုတော့ ကျမရဲ့နို့ချိုချိုတွေကိုစို့နေပြီ။

" အားးးးး"

အကြောအချင်တွေထဲစိမ့်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ကျနို့အုံကြီးတစ်ခုလုံးငုံပြီး စို့တာရှင်၊ ကျမလေ ကိုစိုင်းနှင့်ခိုးရလိုက်တဲ့ နေ့တုန်းကလိုပြန်ခံစားရတယ်။ စိတ်တွေအရမ်းကြွလာတယ်။ပိပိထဲက အရည်တွေစိမ့်ထွက်နေတာကို သိလိုက်ရပြီးရင်တွေဖိုသွားတာပေါ့။ ကျမစိတ်ထိန်းမတော့ပဲ ညည်းမိတာပေါ့။

" အင်းးးးးးဟင်းးးးးးးးအာ့....အင်းးဟင့်ဟင့်"

အဲဒီအချိန်ပဲ ကိုရဲမာန်ဟာ ကိုစိုင်းပေးဝတ်ထားတဲ့အင်္ကျီနှင့်ပုဆိုးကိုချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။

.......................................................................

ကိုရဲမာန်အင်္ကျီချွတ်တော့ ကျမသူ့ကိုကြည့်မိတယ်တယ်။ ကြွက်သားတွေ အဖုဖုအထစ်ထစ်နှင့်တကယ့်ရင်ခုန်စရာကောင်းပါတယ်။ဒါပေမယ့်ပုဆိုးကိုချွတ်တဲ့ အချိန်မှာတော့မတောင်ဘဲနေတဲ့ ကိုရဲမာန်လီးဟာ ကိုစိုင်းလီးလောက်မကြီးဘူး၊

ကျမစိတ်သက်သာာရသွားတယ်လေ။ တစ်ခုစဉ်းစာမိတာကဒီအခြေအနေဆို ကိုစိုင်းလီးက အရမ်းတောင်နေပြီ။ဒါပေမယ့် ကိုစိုင်းလီးကစတောင်ရုံလေးပဲရှိသေးတာ။ တခုရှိတယ်ရှင့်။ ကိုစိုင်းလီးက ဖြူဖွေးနေပြီး ရှေဆုံးကဒစ်က ပန်းရောင်သန်းနေတယ်ရှင့်။ စုပ်ခိုင်းမယ်ဆိုရင်ကျမမငြင်းချင်ပါဘူး။ထူးခြားတာတစ်ခုက ဒစ်နောက်မှာ သားရေပင်ပတ်ထားသလို ဂွင်းပတ်ကြီးနှင့်ပါ။ကျမကြားဖူးတာ ဂေါ်လီတဲ့။ လီးမှာ အဖုအဖုအထစ်ထစ်တွေတဲ့။ ခုဟာကအဲလိုမဟုတ်ဘူးရှင်။တပတ်လည်လုံးချုပ်ရိုးသီထားသလိုပါ။

ကျမနို့ကိုလာစို့ပေးပြီးကျမလုံချည်ပါချွတ်တော့ ကျမကဖင်ကြွပေးလိုက်တယ်။ ကိုရဲမာန်က ကျမပင်တီကိုချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ကျမပေါင်ကြားက ပိပိကိုကြည့်နေတော့ ကျမကပေါင်ကိုစေ့ပစ်လိုက်ရတယ်လေ။ကိုရဲမာန်ဟာကျမနို့ကို့ကိုလျှာဖျားတွေနှင့်ထောက်လိုက်ယက်လိုက်လုပ်တယ်။ပြီးတော့ ကျလက်ကိုယူပြီးသူ့လီးပေါ်တင်ထားသေးတယ်။ပြီးတော့ ကျမနို့အုံကိုစို့ပြန်တယ်။

" ပြွတ်...ပြွတ်.."

" အားးးးးအင်းးးဟင်းးဟင့်..အာ့..ရှီး"

ဆိုပြီးကောင်းလွန်းလို့အော်မိတယ်။ တကယ်ပါပဲ ကောင်လိုက်တာ။ကျမ အပျိုစင်ဘဝအတွေ့အကြုံလို ခံစားရတယ်ရှင်။ ကျမလည်းယောင်ရမ်းပြီးကိုရဲမာန်လီးကိုဆုပ်ကိုင်မိတယ်။ပူနွေးတဲ့လီးရဲ့ အထိအတွေ့ကို လက်ကပြန်ခံစားရလာတာရှင်၊၊ ကျမသတိထားမိတာက ကိုရဲမာန်လီးတော်တော်ကြီးလာတယ်ဆိုတာပဲ။ ကျမလည်းကိုင်ရင်းတွေးမိတာ ကိုစိုင်းလီးလောက်ရှိနေပြီပဲ။ ကိုရဲမာန်ဟာ နို့စို့ရင်းကကျမဗိုက်သားပြင်လေးကိုပါ ယက်ပေးတယ်လေ၊၊တကယ်ပါရှင်ကိုရဲမာန်ဟာဒီနေရာမှာကျွမ်းကျင်အဆင်အဆင့်ပဲရှင့်။

ကျမကိုလုပ်ပေးနေတာကျမဖြင့်အရမ်းစိတ်ကျေနပ်မိတယ်။ ဗိုက်သားပြင်လေးယက်ရင်းချက်ကိုဝိုက်ပြီးယက်သေးတယ်။

" ပလပ်..ပလပ်"

" အားးးးးအင်းးးဟင်းးဟင့်..အာ့..ရှီး"

နောက်တော့ချက်ကလေးကိုလျှာနှင့်ထိုးပြီးမွှေတော့တယ်။

".အာ့..ရှီး.....အာ့..ရှီး"

ကျမစိတ်ထဲမှာ အရမ်းပဲအလိုးခံချင်နေပြီ။ ဒါပေမယ့်ကိုရဲမာန်ဟာ မလိုးသေးဘူး။ ကျမဆီးခုံလေးပိုလာယက်တယ်။ကျမလည်းမသိမသာ ပေါင်လေးကားပေးလိုက်တယ်။ ကိုရဲမာန်ဟာပေါင်ကြားထဲ မှောက်ဝင်လာပြီးကျမပေါင်ကိုကားကာ မြှောက်လိုက်တယ်။ပြီးတော့မှအောက်ကနေပြီးအပေါ်ကို ပင့်တင်ပြီး ယက်လိုက်တာဖင်ကြားထဲမှာအီဆိမ့်သွားတာရှင့်။ သူဟာပိုးအိဆီကထွက်တဲ့ အရည်တွေလည်းမြိုချတာသိလိုက်တယ်။ ပိုးအိဟာ စိတ်တွေပိုကြွပြီးခါးဟာအပေါ်တောင်ကြွတက်လာတယ်ရှင်။

" အားးးးးအင်းးးဟင်းးဟင့်..အာ့..ရှီး"

ကျမ အသံပိုကျယ်သွားတယ်ရှင်။ သူက ကိုစိုင်းလိုယက်တာ မဟုတ်ဘူးရှင်။ ဖင်ကြားထဲကနေတဆင့် အပေါ်ကိုယက်လိုက်တာလေ အရမ်းကိုကောင်းတယ်ရှင်။

" အားးးးးအင်းးးဟင်းးဟင့်..အာ့..ရှီး"

အားးကိုရဲမာန်ရယ်ကောင်းလိုက်တာလို့စိတ်ထဲက ပြောနေမိတယ်။ ကိုရဲမာန်ဟာ လျှာအားကောင်းတယ်။ ပိပိအကွဲကြားထဲ သူ့လျှာာထွက်သလောက်ကို သွင်းပြီးအပေါ်ထိတောင့်ဆွဲယက်တာရှင်။ ကျမကိုရဲမာန်ကြောင့်ပြီးချင်နေပါပြီ။ကိုရဲမာန်ကကျမအစေ့ကို စုပ်ဆွဲလိုက်တဲ့အချိန်မှာ ကျမဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်တော့ပါဘူး။

".အာ့..ရှီး.....အာ့..ရှီး...အားးးအင့်ဟင်း့...အိုးးး"

" ပြွတ်....ပြွတ်...ပြွတ်"

" အားးးအင့်ဟင်း့...အိုးးး"

ကျမပြီးတော့မယ်။ ကိုရဲမာန်လေ ထူးထူးဆန်းဆန်း ကျမဖင်အဝကိုလျှာနှင့်ထိုးမွှေပြီးစုပ်ဆွဲနေတယ်။

" ပြွတ်....ပြွတ်...ပြွတ်"

".အာ့..ရှီး.....အာ့..ရှီး...အားးးအင့်ဟင်း့...အိုးးးအား ကျမပြီးပြီကိုရဲမာန်..အားးးး"

ကျမအခုမှခါးကအောက်ကမွေ့ရာနှင့်ထိတော့တယ်ရှင်

" ပိုးအိ"

" ရှင် "

" ပြီးသွားလား"

" အင်းးးးးးးး"

" ကို..လုပ်တာ ကောင်းရဲ့လားး"

" အင်း ကောင်းတယ်"

" ကိုယ့်ကိုပါ လုပ်ပေးပါလား၊ကိုယ်သိပ်မတောင်သေးလို့ပါ"

" ဟင်..မတောင်သေးဘူးလား"

" ဟုတ်တယ် ပိုးအိကိုယ် လီးကအထနှေးတယ်၊ တောင်လို့လုပ်ရင်လည်းနာရီဝက်အနည်းဆုံးပဲ"

ဟင့်မလွယ်ကြောပါလား မတောင်တဲ့လီးဟာ ကိုစိုင်းလီးနီးနီးကြီးနေပြီး ကိုစိုင်းထက်တစ်လက်မလောက်ပိုရှည်နေပါလား၊ခုနကမတောင်ခင်တုန်းကကိုယ်စိုင်းလီးလောက်တောင်မကြီးဘူး။

" ပိုးအိ.အံ့ဩနေတာလား.ကိုယ်လီးက လီးပုန်းမျိုးမတောင်ခင်သေးသေးလေး၊ တောင်လာရင်နှစ်ဆလောက်ကြီးလာတာ"

" အမလေးကိုရဲ..ရယ်။ကြောက်စရာပါလားဒါနှင်ဒီအရစ်ကြီးကဘာလဲဟင်"

ပိုးအိလည်းသိချင်စိတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့ပဲမေးမိလေသည်။

" အဲဒါက ငယ်ငယ်တုန်းကကိုယ့်လီးက အရေခွံဖုန်းနေတာလေ။ ဆရာဝန်ကဖြတ်မပစ်ပဲ နောက်လှန်ပြီးချုပ်လိုက်တာလေ။ အနာမကျက်ခင် ကြက်သားတွေစားမိလို့ အဖုလေးတွေထသွားတာ"

" အော်..အဲလိုလား"

" အဲဒီ အဖုတွေက ပိုးအိကို အရမ်းကောင်းစေမှာနှော်"

" ဟင် ဟုတ်လို့လား ပိုးအိကနာမှာကြောက်တာ"

" မကြောက်ပါနှင့်ပိုးအိရယ်၊ကဲ လာပါကိုယ်၊ပိုးအိကောင်အောင်ယက်ပေးစုပ်ပေးပြီးပြီ၊ကိုယ့်အလှည့်လုပ်ပေးအုံး"

ဆိုပြီး ကိုရဲမာန်မှာအိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်သည်။ ပိုးအိမှာမူလကလည်းစကားခံရှိပြီး အခုလိုလီးဖြူဖြူဖွေးဖွေးကိုလည်းစုပ်ချင်တာကြောင့်မငြင်းပဲလီးကိုကိုင်ကာပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်လေသည်။

" ပြွတ်....ပြွတ်...ပြွတ်"

ပိုးအိလည်းယောကျ်ားသင်ထားတဲ့ အတိုင်း ကိုရဲမာန်လီးကိုစိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေးလေသည်။ လီးရဲ့ပူနွေးသောအထိအတွေ့နှင့်အတူ အရည်ရဲ့ အရသာအချို့ကိုပါ ပိုးအိမှာခံစားရလေသည်။ ပိုးအိလည်း ၎င်းအရည်များကိုထွေးနထုတ်တော့ပဲမြိုချလေသည်။

" ပြွတ်....ပြွတ်...ပြွတ်"

" အားကောင်းလိုက်တာ ပိုးအိရယ်"

ပိုးအိလည်း တချက်တချက်ကွင်းထုပေးပြီး ရဲမာန်ဂွေးဥကိုပါယက်လိုက်ရာ ကိုရဲမာန်လီးမှာ တဖြေးဖြေးကြီးလာပြီးချက်နားအထိပင်ကပ်လေသည်။

....................................................................................

တဖက်ခန်းမှ စောင့်ကြည့်နေသူ စိုင်းလိတ်မှာကြည့်နေရင်း ဖီလ်းတွေဖြစ်နေသည်။ တဖက်ကလည်းပိုးအိလေးကိုနှမြောမိပြီးမိမိကံဇာတာကိုလည်း ဒေါသထွက်မိသည်။ ရဲမာန်က ပိုးအိကို လုပ်နေပုံကြည့်ပြီးစိတ်ထဲမှာမချင့်မရဲ ဖြစ်နေမိသည်။ သို့သော်လည်း လီးမှာ အရမ်းတောင်နေလေပြီ။ ပိုးအိကိုလည်းစိတ်မချဖြစ်လေသည်။ ရဲမာန်မှာ တကယ်လည်းအမှုတ်ကောင်းပြီးပြုစုချက်မှာသူ့ထက်သာလွန်သည်ဟု ထင်လာလေသည်။ 

မိမိတို့လင်မယားမှာ ရစ၌အရမ်း ကဲခဲ့သော်လည်း အိမ်ထောင်ပြုပြီးကြာလာသည်နှင့်အမျှ အရင်တုန်းကလိုရင်မခုန်တော့တာ သတိထားမိသည်။ သို့သော်လည်းချစ်မြဲကားချစ်နေဆဲပင်ဖြစ်သည်။ ယခုတော့ စိုင်းလိတ်မှာ ပိုးအိနှင့်ရဲမာန်တို့ကိုကြည့်ကာ ရင်တွေခုန်ပြီး လီးလည်း အလွန်တောင်နေလေသည်။ ပိုးအိကလည်းစိတ်တွေကြွနေတာမြင်ရပြီးမိမိလည်းစိတ်တွေကြွနေတာကိုလည်း အံအားသင့်မိပေသည်။

ရဲမာန်က ပိုးအိကို မှုတ်ပေးပါက ပိုးအိကပြန်မှုတ်ပေးပါမည်။ ပြောသဖြင့်ပိုးအိမှာပြန်မှုတ်ရတော့မည်။ ပိုလည်းသိပြီးအလွန်နှမြောမိလေသည်။ ကျန်တာဘာပဲလုပ်လုပ်လီးစုပ်ပေးတာကိုတော့ စိတ်ထဲမှာဘဝင်မကျချေ။သို့သော်လည်းရဲမာန်လီးမှာလည်း အထနှေးပြီးမတောင်သလိုဖြစ်နေသည်။ မတောင်ကလည်းအလုပ်မဖြစ်တော့။ နောက်ဆုံးမှာပိုးအိရဲမာန်လီးကိုစုပ်ပေးပါစေလို့သာ ဆုတောင်းမိသည်။ ပိုးအိကရဲမာန်လီးကိုစိတ်ပါ လက်ပါစုပ်ပေးနေတာကို မြင်ရသောအခါမှ ဟင်းချနိုင်လေသည်။ ရဲမာန်လီးမှာ ပထမတော့ မိမိထက်သေးမည်ဟု ထင်မိသော်လည်း ပိုးအိစုပ်သောအခါမှမိမိထက်တစ်လမခန့်ပိုရှည်နေသည်ကိုတွေ့ရပြီးပိုးအိအတွက်စိတ်ပူပင်မိသည်။

တဖက်ခန်းမှပိုးအိဟာ ရဲမာန်လီးကိုအားရပါးရစုပ်ပေးနေပြီးရဲမာန်လည်း စိတ်အလွန်ကြွလာသည်။ထို့ကြောင့် ပိုးအိအားရပ်တန့်စေကာလိုးတော့မည်ဖြစ်ကြောင်းပြောလေသည်။

" ပိုးအိ ကို လိုးရတော့မလား"

" လိုးလေ၊ပိုးအိလည်းအရမ်းခံချင်နေပြီ"

ပိုးအိမှာ အရမ်းစိတ်ကြွနေသဖြင့် ပြောမိပြီး ကိုယ့်ဟာကိုယ်တောင် အံဩပြီးရှက်သွားသည်။ ရဲမာန်ကစိတ်တိုင်းကျလိုးရန် ပိုးအိအားခါးကြွစေပြီးခေါင်းအုံးခုလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ပိုးအိပိပိထဲ လီးထည့်စဉ်အနားသို့ လူရောက်လာသဖြင့်မော့ကြည့်ရာ ကိုစိုင်းဖြစ်နေသဖြင့်ပြုံးပြလိုက်ရာ။ကိုစိုင်းကဆက်လုပ်ဆိုသည့်သဘောနှင့်ခေါင်းတချက်ညိတ်ပြသဖြင့်ဆက်လိုးရန်ုပြင်လေသည်။

ပိုးအိမှာ ကိုစိုင်းလာသဖြင့် အံအားသင့်သွားပြီး ကိုစိုင်းကိုလည်း သနားသွားသည်။ သို့ရာတွင် ကိုစိုင်းကရဲမာန်အားဆက်လုပ်ရန်အချက်ပြသည်ကို မြင်ပြီးနည်းနည်းတော့ ဒေါသထွက်သွားသည်။ ထို့ကြောင့်ရွဲ့ပြီးရဲမာန်စိတ်ကြိုက်လိုးပါစေ၊ သူရအောင်ခံမည်ဟုတွေးမိသည်။ စိတ်ထဲမှာလည်းရဲမာန်အလိုးကို မျော်လင့်နေမိသည်။ ကိုစိုင်းမှာပိုးအိကိုလိုးရန်ပြင်နေသော ရဲမာန်လီးအားကြည်လိုက်ရာ လီးဒစ်နောက်မှာပင်နယံလိုဖြစ်နေတာကိုကြည့်ပြီးပိုးအိအတွက်စိတ်ပူသွားသော်လည်း ပိုးအိမှာအလိုးခံရန် အသင့်ဖြစ်နေသောကြောင့်ပိုးအိသက်သာစေရန်အတွက် နို့စို့ပေးရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်ရပါတော့သည်။

......................................................

ထို့ကြောင့် ကိုစိုင်းမှာ ပိုးအိဘေးကကုန်းရင်း နို့စို့ပေးလေသည်။ ပိုးအိလည်း အံ့အားသင့်သွားသည်။စိတ်ကြွနေသောပိုးအိမှာငိုစိုင်းနို့စို့ပေးသည်နှင့်စိတ်အရမ်းလှုပ်ရှားသွားကာ အရမ်းကိုကောင်းလာကာ အသံထွက်ပြီးညည်းညူမိလေသည်။

" အာ့..အင်းဟင်းးးအင်းး"

ရဲမာန်လည်းပိုးအိအဖုတ်ထဲ လီးထိုးထည့်လိုက်သည်။

" ဇွိ..ဗြိ..ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းး"

လီးမှာ တဖြေးဖြေးချင်းဝင်လာလေသည်၊၊ ဒစ်ကြီးဝင်ပြီး ပင်နယံသွားလို အရာကြီးကအတွင်းသားအားလုံးကိုပွတ်ဆွဲသွားသဖြင့် အရမ်းပင်နာကျင်သလိုကောင်းသလိုငြီးခံစားမိသည်။

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းး"

" အာ့..အင်းဟင်းးးအင်းး"

ကိုစိုင်းလည်းနို့နှင့်စို့ရင်းဗိုက်သားပြင်လေးကိုပွတ်ပေးရာ

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းး"

ရဲမာန်လိုးချက်မှာ အစကတော့ဖြေးဖြေးလေး အသားကျအောင်လိုးနေပြီး ပိုးအိအခြေအနေကို ကြည့်ကာ tempo ကို ကစားသဖြင့်ပိုးအိမှာနို့စို့ခံရသောကြောင့်လည်းကောင်းပင်နယံအသွားလို ဘုထစ်တွေကြောင့်လည်းကောင်းတစ်ခါမှမခံစားဖူးသော ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားရလေသည်။

" ဇွိ..ဗြိ..ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းး"

ပိုးအိမှာအရမ်းကောင်းပြီးအသံမှာပိုထွက်လေ ကိုစိုင်းရောရဲမာန်ပါစိတ်ပိုကြွလေသည်။ ပိုးအိလည်းလက်ကို ကိုစိုင်းအောက်ထိုးထည့်ပြီးကိုင်ရာ ကိုစိုင်းလီးတောင်နေသည်ကို သတိထားမိပြီးကိုစိုင်းအားသနားမိလေသည်။

" ဇွိ..ဗြိ..ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်..ဖန်းးဖန်း"

ရဲမာန်လည်း ပိုးအိကောင်းနေမှန်းသိတော့ ပိုပြီးအရှိန်မြှင့်လေရာ အသံတွေပိုထွက်လာသည်။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်..ဖန်းးဖန်းး"

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းး"

" အာ့..အင်းဟင်းးးအင်းး"

ဆောင့်ချက်တွေမြန်လေမြန်လေ ပိုးအိကအော်လေနှင့် သိပ်မကြာပါဘူး ပိုးအိကပြီးသွားလေတော့တာပေါ့။ဒါပေမယ့် ရဲမာန်ကမပြီးသေးပါဘူး။

" ပိုးအိကုန်းပေးပါလား"

" အင်းး"

ဆိုပြီးကုန်းပေးရာ ကိုစိုင်းမှာလီးတောင်ပြီးကြည့်နေရတော့ ပိုးအိလည်း ယောက်ျားဖြစ်သူကို အားလည်းနာသနားလည်းသနားပြီး

" ကိုစိုင်း.ပိုးအိမှုတ်ပေးမယ်လေ ရှေ့ကို လာခဲ့လိုက်ပါလား"

လက်ဆုပ်လက်ကိုင်မရှိသောကိုစိုင်းမှာပိုးအိပြောသည့်အတိုင်းသာ နေပေးရလေသည်။ အရပ်ရှည်သော ရဲမာန်မှာနောက်ကဒူးထောက်ပြီး လိုးရန်ပြင်ဆင်လေသည်။ သို့သော်ရဲမာန်မှမလိုးသေးဘဲ ပိုးအိဖင်နှင့်ပိပိအားယက်လိုက်ရာ ပိုးအိမှာဖင်ကြောတစ်လျောက်စိမ့်နေအောင်ကောင်းလေသည်။

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းး

ပိုးအိတစ်ယောက် လီးစုပ်ရင်းနှင့်ပင်ညည်းညူလေသည်။

" ပလပ်...ပလပိ...ပြွတ်..ပြွတ်"

" အားး ကိုရဲမာန်ဖင်ကို.....အားးမယက်နှင့်လေ..အားး"

ကိုစိုင်းမှာ ရဲမာန် တစ်ယောက် ပိုးအိဖင်ကို ယက်ပြီးစုပ်နေသည်ကို လီးစုပ်ခံရင်း သိလိုက်သည်။ မိမိမလုပ်ပေးဖူးသော ဖင်ပေါက်ကို ရဲမာန်တစ်ယောက် စုပ်နေပြီဖြစ်ကြောင်းသိလေသည် ။ ဤပုံအတိုင်းဆိုလျှင် ရဲမာန်တစ်ယောက် ပိုးအိအားဖက်လိုးရန်တောင်းဆိုပေလိမ့်မည်ကို မြွေမြွေချင်းခြေမြင်လေပြီ။

" ပလပ်...ပလပိ...ပြွတ်..ပြွတ်"

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းးအိုးးး

နောက်တော့ရဲမာန်ဟာပိုးအိဖင်ကိုအားရပါးရ စုပ်ယက်ပြီးနောက် ပိုးအိပိပိတလျောက်လီးကို လက်ဖြင့်ကိုပြီးလေးငါးချက်ခန့်လုပ်ပေးပြီးပိပိထဲထိုးထည့်လိုက်ရာ

" ဇွိ..ဗြိ..ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

"အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းး"

ဆိုပြီး ပိုးအိ အရသာရှိလေသည်။ ပင်နံယံအသွားရဲ့အစွမ်းဟာတကယ်ကို အစွမ်းထက်လှပါတယ်။ ပိုးအိဟာအရမ်းကိုကောင်းပြီးစိတ်ကြွကာကိုစိုင်းလီးကိုစုပ်ဆွဲလေတော့တယ်။

ကိုစိုင်းလီးကိုစုပ်ရန်ပြင်နေခိုက် ရဲမာန်မှခါးကို ကိုင်ကာ လိုးလိုက်သဖြင့်ကို စိုင်းလီးသုံးပုံနှစ်ပုံခန့်အထိဝင်သွားလေပြီ ။ ပိုးအိမှာ ကိုစိုင်းလီးလည်မြိုထဲအထိ ဝင်ရောက်လာသဖြင့် တချက်နှစ်ချက်ခန့်မျက်လုံးပြူးထွက်လာပြီး နောက်ပိုင်းတွင်လီးအဝင်ကောင်းအောင်လည်ချောင်းအားဖြောင့်အောင်သာ လုပ်ပေးနေရတော့တယ်။

ရဲမာန်မှာ လူပျိုသာဖြစ်သော်လည်း အတွေ့အကြုံရှိသောသူဖြစ်သည်။ ယခုလို လှပသော ပိုးအိလို မိန်းခလေးကို လုပ်ရသဖြင့်ဝမ်းလည်းသာသည်။ တခြားမိန်းကလေးမျိုးမဟုတ်ပဲ ရောဂါရရန်စိုးရိမ်စရာလည်းမလိုသောကြောင့် အရမ်းလည်းကျေနပ်သည်။ မိမိလီးမှာ အထနှေးသဖြင့်မှုတ်ပေးမှသာ တောင်တတ်သဖြင့်တခြားသောမိန်းကလေးများကို မှုတ်မေးရာမှ သူလည်းမှုတ်ရယက်ရတာကိုကြိုက်လာသောကြောင့် ပိုးအိအားမှုတ်ယက်ရာတွင်အစွမ်းကုန်မှုတ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ပိုးအိအား နောက်မှလိုးရာအရမ်းလည်းအရသာရှိ၍ခါးသိမ်လေးအားဆွဲ၍လိုးဆောင့်လေသည်။

" ဇွိ..ဗြိ..ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းဟင်းးးး

ရဲမာန်လိုးဆောင့်တိုင်းပိုးအိမှာလည်းရှေ့တိုးလိုက်နောက်ဆုတ်လိုက်ဖြစ်သဖြင့် ကိုစိုင်းလည်းအရမ်းကောင်းကာပြီးချင်လာသည်။

" ဇွိ..ဗြိ..ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်""""ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်..ဖန်းးဖန်းး"

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းးအိုးးး

ရဲမာနန်လည်းမိနှစ်နှစ်ဆယ်လေက် လိုးလိုက်ရာပြီးတော့မည်ဖြစ်၍ အရှိန်တင်ဆောင့်လိုက်ရာ ကိုစိုင်းသုတ်ရည်များထွက်သွားရတော့သည်။ ပိုးအိမှာထွေးထုတ်၍မရသဖြင့်မြိုချလိုက်ရသည်။

ရဲမာန်းလည်းပြီးသွားသဖြင့်သုတ်များပန်းထည့်လိုက်ရာ သုတ်များအရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်ပန်းထွက်သဖြင့် ပိုးအိလည်းအီဆိမ့်နေအောင် ခံစားရလိုက်သည်။ ရဲမာန်လီးအားးအပြင်သို့ထုတ်လိုက်ရာ သုတ်ရည်များအလွန်များသဖြင့် ပိုးအိပိပိအပြင်ငိုပင်စီးထွက်လာလေသည်။ ပိုးအိလည်းအိပ်ရာပေါ်မှောက်ကာ အမောဖြေနေရတော့သည်။

.................................

ပိုးအိကမှောက်ပြီးအိပ်နေချိန်မှာ ကိုရဲမာန်က

" ကိုစိုင်း  မနက်ဖြန်မှကျနော်ပြန်လာမယ်။ဒီနေ့ကအဝတ်အစားတွေလည်းမပါတော့ မအိပ်ဖြစ်တော့ဘူး"

" ရပါတယ် ကိုရဲရယ်"

" ကျနော် ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်"

" ချိုးလေ"

ကိုရဲမာန်လည်းရေချိုးပြီးပြန်သွားတယ်ဗျ။ ကိုရဲမာန်အပြန်အိမ်ရှေ့ဝင်းတံခါးပိတ်ပြီး အိမ်ထဲ ဝင်လာလိုက်တယ်။အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ပိုးအိကနိုးနေပြီ။

" ကိုရဲမာန်ပြန်သွားပြီလား ကို"

" ပြန်သွားပြီ ပိုးအိ"

" ကို..ပိုးအိကိုရွံသွားပြီလားဟင်"

" ဘာဖြစ်လို့ရွံရမှာလည်း ပိုးအိရာ"

" ပိုးအိနှင့် ကိုရဲမာန်တို့ လိုးဖြစ်သွားတာကိုလေ"

" ဟာ..ပိုးအိကလည်းကို..ကလုပ်ခိုင်းတာလေ"

" ဒါတော့..ဒါပေါ့လေ၊ပိုးအိကကို့..ကိုအားနာနေတာ"

" ရပါတယ်ပိုးအိရယ်၊ဒါနှင့်ပိုးအိ  မကောင်းဘူးလား"

" ဟာ..မကောင်းပါဘူး"

" မညာရဘူးလေ ပိုးအိက.၊..ကိုကအစအဆုံးရှိနေတာ"

" အင်းးးမညာတမ်းပြောရရင်အရမ်းကောင်းတယ်ကို"

" အင်းးးပိုးအိ ကိုစိုင်းကိုပစ်သွားမှာ တောင်ကြောက်လာပြီ"

" ဘာဆိုင်လဲ ကိုစိုင်း၊အဲဒါနှင့်အချစ်ကတခြားစီပဲ၊ပိုးအိက ကိုစိုင်းကို ငယ်ငယ်ကတည်းက ချစ်လာတာ၊ဘယ်တော့မှ လည်းမပစ်ဘူး"

" ကိုစိုင်းကိုသာ ပစ်မသွားရင်ရပါပြီကွာ"

" စိတ်ချပါ ကိုစိုင်းပိုးအိရင်ထဲမှာ ကိုစိုင်းပဲရှိတယ်"

" အေးပါကွယ်၊ဒါပေမယ့်ပိုးအိကိုကြည့်ရတာ အရမ်းကိုစိတ်ကြွနေသလိုပဲ"

" အင်းးးတကယ်ပဲ ကိုစိုင်း ပိုးအိ အရမ်းစိတ်ဖြစ်မိတယ်၊ ပိုးအိလည်း အံ့ဩသင့်မိတယ်။ ကိုရဲမာန်ကလည်းစိတ်ကြွအောင် တော်တော် လုပ်နိုင်တယ်၊ သူမလိုးခင်မှာပဲ ပိုးအိလည်းပြီးသွားတယ်၊ ဘာလဲ ကိုစိုင်းက ပိုးအိကိုမုန်းသွားပြီလား"

" မမုန်းပါဘူး.ပိုးအိရယ်၊ပိုးအိတို့နှစ်ယောက်လုပ်နေတာကိုမြင်ပြီး ကိုလည်း မနေနိုင်ဖြစ်လာတာလေ"

" ပိုးအိကို ခွင့်လွှတ်နှော်.ပိုးအိလေ.ကိုရဲမာန်လီးကို စုပ်မိလို့"

" ကို..ပိုးအိမှစုပ်ပေးပါ့မလား စိုးရိမ်ခဲ့တာ"

" ဟင်ဘာဖြစ်လို့လည်းဟင်"

" သူ့လီးကစောစောကမတောင်ဘူးလေ၊မလုပ်ဖြစ်ရင်တော့ ဒုက္ခလို့တွေးမိတာပေါ့"

" အင်းးးးပိုးအိလည်းတွေးမိလို .စုပ်ပေးလိုက်တာ"

" သူ့လီးစုပ်ရတာ ကောင်းရဲ့လား"

" လီးစုပ်ရတာတော့ အတူတူပါပဲ၊ ဒါပေမယ့်လုပ်တဲ့အခါတော့ မတူဘူး"

" ဘာကွာလဲဟင် ပိုးအိ၊"

" သူ့လီးကပိုကြီးပြီးရှည်တယ်၊ နောက်ပြီးသု့လီးမှာပါတဲ့ အရစ်ကြီးက အီစိမ့်နေတာပဲ၊အဲဒါ တော်တော်ကောင်းတယ်"

" ကိုက ပိုးအိနာနေမှာစိုး လို့ နို့လာစို့ပေးတာ"

" အဲဒါကပိုဆိုးတယ်၊အရမ်းကို ဖီလ်းလာတယ်လေ"

" နောက်ပြီးသူကပိုးအိဖင်ကိုယက်ပေးနေတာမြင်တယ်"

" ဟုတ်တယ်ကို..ပိုးအိအံ့ဩလည်းသင့်တယ်။ နောက်ပြီးပိုးအိဖင်ကို အတင်းဖြဲပြီးလျှာနှင့်ယက်ပြီးစုပ်နေတာ၊ပိုးအိလည်း ထူးဆန်းပြီးအရမ်းကို ကောင်းနေတာ၊ ပထမတော့တားသေးတယ်၊ နောက်တော့ ကောင်းမှန်းသိတော့မတားဖြစ်တော့ဘူး"

" ကို့အထင်..သူက ပိုးအိ ဖင်ပါ လိုးချင်လို့တောင်ဆိုမယ် ထင်တယ်"

" အမလေး..ကြောက်စရာကြီးပါလား၊ကိုစိုင်းသူဟာကြီးက အရှည်ကြီး၊ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ကို"

" အင်းလေ.ကိုယ်မှာက လိုအပ်ချက်ရှိလို့ သူ့ကို အကူအညီ တောင်းထားရတာဆိုတော့ လည်းငြင်းလို့လည်းရမှာ မဟုတ်ဘူး၊ဒီတော့ဒီနေ့ပဲ ပိုးအိဖငိခံနိုင်အောင် လေ့ကျင့်ပေးရတော့မယ်"

" နောက်လေးရက်ဆိုရင် ပိုးအိခံနိုင်မှာပါ"

" အင်းး သူ့ကပိုးအိကိုလိုးပြီးလီးစုပ်ခိုင်းရင်ကော စုပ်ပေးရမလား"

" စုပ်ပေးလိုက်ပေါ့၊သူကနှစ်ကြိမ်လောက် အနည်းဆုံးလုပ်မယ်ပုံရှိတယ်"

" ပိုးအိကိုတော့ အပြစ်မမြင်ပါနှင့်နှော်..ကို"

" မမြင်ပါဘူး ပိုးအိရယ်။"

" ကဲထတော့ ရေလေးဘာလေးဆေးထား၊ညကျရင်ကိုဖင်ခံတာ ကျင့်ထားပေးမယ်။

" အင်းပါကိုရဲ့"

" ကဲ ပိုးအိ အကို ဆေးဆိုင်ဘက်သွားပြီး လိုအပ်တာလေး ဝယ်လိုက်မယ်။ သူရောကိုယ်ရောသုတ်များများထွက်အောင်စားစရာလေးတွေ သွားဝယ်လိုက်ဦးမယ်"

ဒါနှင့်ညရောက်တော့ ပိုးအိကို ဖင်ချခန်းပါတဲ့ ဗီဒီယိုကားတွေပြတယ်။ ပိုးအိလည်းဗီဒီယိုကြည့်ရင်း ကျနော်လီးကို ကိုင်ထားတယ်။ ကျနော်က ပိုးအိဖင်သာလိုးရမှာ နေ့ခင်းကလိုးထားတဲ့ အရှိန်နှင့်လီးက သိပ်မတောင်ဘူး၊ ဖင်ချတာလည်းကျနော် သိပ်မကြိုက်တာလည်းပါတယ်။

" ကို  အပြာကားထဲမှာ ဖင်ချတာအီးမပေဘူးနှော်။ အလေ့အကျင့်ရသွားရင် မပေပါဘူး။ နောက်ပြီးအီးပါပြီး စအိုထဲအီးမရှိရင်လည်းရင်လည်း မပေတတ်ပါဘူး"

" အော်.အဲလိုလား ကို ဟိုမှာကြည့်၊ဟိုသူကြီးက ကောင်မလေးဖင်ကိုလိုးပြီးတော့ အဲဒီလီးကိုစုပ်ခိုင်းနေပြန်ပြီ။ကောင်မလေးက မရွံဘူးနှော်"

" အပြာကားရိုက်တာ အဲလောက်တော့ လုပ်ရမှာပေါ့။"

" သူတို့တွေကလိုးပြီးရင်လည်းထွက်လာတဲ့သုတ်တွေကိုမြိုချပစ်တာပဲ"

" ဒီနေ့တောင် ပိုးအိကိုယ့်သုတ်တွေမြိုသေးတယ် မဟုတ်လား"

" နောက်က ကိုရဲမာန်ကခါးကိုကိုင်လုပ်နေတာလေ ထွေးပစ့်မယ့်အချိန်မှမရှိတာ"

" ကို့.သုတ်ကိုရွံလို့လား"

" ကိုယ့်ယောကျ်ားဟာပဲမရွံပါဘူး။ ဗိုက်ထဲမှာတစ်ခုခုများဖြစ်မလားလို့၊သုတ်မှာပိုးပါတယ်လေ။တော်ကြာလမ်းကြောင်းလွဲပြီးကလေးရမှာစိုးတာ"

" သုတ်ပိုးက သားအိမ်ထဲမှာပဲ အသက်ရှင်တာ၊ဒါတောင် မမျိုးဥနှင့်တွေ့မှပါ၊ပိုးအိကလည်း ဆရာဝန်ရှင်းပြတုန်းက သေသေချာချာ နားမထောင်ခဲ့ဘူးလား"

" အဲဒီတုန်းကပိုးအိကရှက်နေတာလေ။ကိုလည်းပါတာပဲကို.နားထောင်ရင်ရပြီဆိုပြီးနေတာလေ"

" လမ်းကြောင်းမှားပြီး သန္ဓေတည်တယ်ဆိုတာ ဖင်ထဲ အစာအိမ်ထဲတည်တာ မဟုတ်ဘူးလေ၊မမျိုးဥပြွန်နှင့်ယောနိလမ်းကြောင်းတွေမှာဖြစ်တာ၊ဖြစ်တော့ဖြစ်ခဲပါတယ်"

" ဒါဆိုဖင်ထဲ၊ပါးစပ်ထဲမှာပြီးလို့ကလေးမရဘူးပေါ့နှော်"

" မရပါဘူး"

" အဲဒါကြောင့်ထင်တယ်တစ်ချို့တွေ ကလေးမရအောင် ဖင်ကိုပဲ လိုးကြတယ်လို့ကြားဖူးတယ်၊ဖင်လိုးတာကအရသာရှိလို့လား ကို"

" ပိုးအိကလည်း.ကို.ကဖင်မှမလိုးဖူးတာ၊ဒါပေမယ့်တစ်ချို့ကလည်း ဖင်ကစေးကြပ်နေလို့ လိုးကောင်းတယ်လို့ပြောကြတယ်"

" ဒါဆို.ကိုကဘာလို့ ဖင်မလိုးတာလဲ"

" ပိုးအိက ကို တောင်းရင်ပေးပါ့မလား"

" ကိုယ့်ယောက်ျားပဲ.လုပ်ရင်ခံမှာပေါ့"

" ဒီလိုပါ ပိုးအိရဲ့၊ဖင်ချတာ ကိုကောင်းမှန်းသိပါတယ်။ ဒါပေမယ့်ဖင်နှင့်အဖုတ်က ဖွဲ့စည်းပုံမတူဘူး၊ ဖင်အဝမှာစအိုကြွက်သားဆိုတာရှိတယ်၊ အဲဒါကညှစ်ထားလို့စေးကြပ်တာပေါ့၊ တစ်ခါတလေလုပ်ရင်ပြႆနာမရှိပေမယ့် အမြဲတမ်း စအိုချည်းလုပ်ဖန်များရင်စအိုကြွက်သားကသားရေပင်လို ညောင်းသွားတယ်။ အသက်ကြီးတဲ့အခါ။ အီးတွေဘာတွေ မထိန်းနိုင်ဘူး၊နောက်ပြီး အခန့်မသင့်ရင်အူကျွံတာဖြစ်တတ်တယ်"

" လိပ်ခေါင်းဆိုတာလားကို"

" အင်းလေ"

" ကြောက်စရာကြီးနှော်"

" အဲဒါကြောင့်ပိုးအိကိုချစ်လို့ မလုပ်တာလေ"

" ဒါဆို အခုဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

" တစ်ခါတလေက ပြႆနာမရှိပါဘူး၊အထူးသဖြင့်လိင်ဆက်ဆံဘက်များတဲ့အမျိုးသမီးတွေမှာဖြစ်တာလေ"

" ပြည့်တန်ဆာတွေကို ပြောတာလားကို"

" အင်း.သူတို့ကအက်ကလေးရလာရင်ဝင်ငွေမကောင်းတော့ဘူးလေ၊ ဝင်ငွေပိုရအောင်စအိုနှင့်ဆက်ဆံဖို့ဆွဲဆောင်ကြရတာလို့ကို..ကြားဖူးတယ်။ အားလုံးတော့ မဆိုလိုပါဘူး"

" ဒါနှင့်ပိုးအိ.ကိုရဲမာန်မှုတ်တာကောင်းလား"

" အင်းသူကလျှာပိုသန်တယ်။အထဲထိသွင်းနိုင်တယ်၊ဖင်အထဲထိဝင်တယ်လို့တောင် ထင်တယ်"

" ဒါဆိုကိုရဲမာန်ကိုများများယက်ပေးအောင်ပြောရအုံးမယ်"

" အာ..ကိုကလည်း"

" ကဲပါအလုပ်ကလေး စရအောင်"

" စုပ်ပေးရမလားကို"

" အင်းပေါ့

...........................................................................................................................

ကျနော်နှင့်ပိုးအိကတော့အလုပ်စပါပြီ။ ထုံးစံအတိုင်း ပိုးအိက မှုတ်ပေးတယ်ဗျ။ လီးကို ကျွမ်းကျမ်းကျင်ကျင်စုပ်တတ်နေပြီဖြစ်တဲ့ပိုးအိဟာ ဒီတစ်ခါမှာတော့ အထူးရှယ်ကိုပြုစုပေးပါတယ်။ ဒီနေရာမှာကျနော်တို့အိမ်ထောင်ရှင်ယောက်ျားတွေဟာ ကိုလိုချင်တာပဲသိတယ် ဆိတြာ အမှန်ပဲဗျ။ ပိုးအိကို နမ်းပြီးဆွပေးဖို့လည်းမလုပ်မိသလို နိုလြည်းမစို့မိဘူးလေ။ အဲဒါတွေဟာ မလိုတော့ဘူး။ ငါလုပ်ရက်သူတို့တွေခံမှာပဲ ဆိုတဲ့ အတွေးကရှိနေတယ်။ သမီးရည်းစားမှ မဟုတ်တာ။ စိတ်ပါအောင်လုပ်ပေးစရာမလိုဘူးလို့ ထင်ခဲ့တာလေ။ သူတို့လည်းသွေးနှင့်ကိုယ်သားနှင့်ကိုယ်ပဲ။ လိုအပ်ပါတယ်။ အခုပဲကြည့်လေ။

ကိုရဲမာန်က ရှယ်ပြုစုတဲ့အခါ ပိုးအိက အိမ်ထောင်စကျသလို ခံစားချက်တွေရင်ခုန်မှု့တွေဖြစ်သွားတာ။ အချစ်နှင့် sex ကိုခွဲခြားသိတဲ့သူမို့လို့သာပေါ့။ မဟုတ်ရင်ရဲမာန်နောက်ကောက်ကောက်ပါသွားလောက်တယ်။ တစ်ခုတော့ရှိတယ်လေ။ အိမ်ထောင်သက်ကြာရင်တော့ ရင်ခုန်တာတော့သိပ်မရှိတော့ဘူးပေါ့။ ဒါပေမယ့်မိန်းခလေးတစ်ေးာက်အတွက်ဒါတွေဟာကြည်နူးစရာတွေပါ။

" ကို"

" ဟင်"

" ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ"

" အော်..ရဲမာန်ကြီးပိုးအိဖင်ကိုယက်ပေးတော့ ပိုးအိဘယ်လိုခံစားရလဲလို့"

" ကိုက သိချင်လို့လား"

" အင်း သိချင်တယ်"

" ပိုးအိလုပ်ပေးမယ် ခံကြည့်ပေါ့"

ကျနော်လည်းခြေနှစ်ချောင်းမိုးပေါ်ထောင်ကားလိုက်တယ်။ ပိုးအိက ကျနော်ဖင်ကိုဖြဲပြီးလျှာနှင့်ယက်ပေးတယ်ဗျ။

" ပလပ်...ပလပ်.."

" အားးးး"

အမလေးဗျာအကြောတွေတင်းကနဲဖြစ်သွားတယ်။

" ပလပ်..ပလပ်..ပြွ်တ်..ပြွတ်"

" အားးရှီးး..အားရှီးးးး"

ဖင်ဝကို စုပ်ဆွဲလိုက်တာ အူထဲအသည်းထဲ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ လီးကတော့ ဒုံးပျံလိုဗျ။ မိုးပေါ်ထောင်နေရုံမက အရည်တွေပါစိမ့်ထွက်လာတာ။ ပိုးအိစုပ်ဆွဲလိုက်တာ ဖင်ထဲကဟာတွေအပြင်တောင်ထွက်မတက်ပဲ။ တကယ်ကိုကောင်းတာဗျာ။ ကျနော်ပြီးချင်သလိုတောင် ဖြစ်သွားတယ်။

ပိုးအိကမရွံတော့ဘူး။ဘာလို့ဆိုတော့ကိုယ့်ယောက်ျားမဟုတ်ဘဲ တစိမ်းလီးတောင်စုပ်းပြီးပြီ။ကိုယ့်ယောက်ျားသုတ်လည်းမြိုချဖူးပြီးပြီလေ။ဒီတော့အားရပါးရစုပ်ယက်ပေးလိုက်တယ်။

" အားတော်ပြီပိုးအိ.ကိုပြီးသွားလိမ့်မယ်"

ကိုးအိရပ်လိုက်တယ်။ကျနော်လည်းပိုးအိကိုပက်လက်အိက်ခိုင်းပြီးတင်အောက်ခေါင်းအုံးခုကာ ပိပိကိုယက်ပေးလိုက်သေးတယ်။ နောက်တော့ပိုးအိဖင်ကိုလိုးဖို့အတွက်ဂျေဘူးကိုဖွင့်ပြီးသုတ်လိုက်တယ်။

" ပိုးအိ  ဖင်ကိုမညှစ်နှင့်နှော်၊တင်းမထားပဲစိတ်လျှော့ထား"

" အင်းး"

ကျနော်လည်းလက်ကိုဂျေသုတ်ကာ လက်တစ်ဆစ်လောက်သွင်းတော၊ဇွိဆိုပြီးဝင်သွားတယ်။

" အာ့"

ပြောထားပေမယ့် ပိုးအိကညှစ်တယ်။ကျနော်ခဏလေးစောင့်တော့ ညှစ်အားလျော့လာတာပေါ့။ကျနော်အသာလေးပြန်နှုတ်လိုက်တယ်။

" ပိုးအိနာသွားလား"

" နည်းနည်းတော့အောင့်သွားတာလေ"

ကျနော်လက်ကိုဂျေထပ်သုတ်ပြီးလက်ပြန်ထည့်တယ်။ မညစ်တော့ဘူးဗျ။လက်နှစ်လောက်သွင်းပြီးအသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ်၊၊

" ပိုးအိ ကောင်းလာပြီလား"

" နာတော့နာသေးတယ်၊ဒါပေမယ့်ကောင်းလာပြီ"

ကျနော်လည်း သူကောင်းလာပြီဆိုတော့ လက်တစ်ဆုံးသွင်းပြီးအသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ်ဗျ။ ကျနော်လည်း ပိုးအိမနာပဲပိုပြီးကောင်းလာအောင် ပိုးအိရဲ့ကာမအစေ့ကိုစုပ်ပေးလိုက်တယ်၊၊

" ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်"

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်"

" ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်"

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်ကောင်းနေပြီ.ယောက်ကျား"

လက်တစ်ချောင်လုံးဝင်သွားပြီး ပိုးအိလည်းကောင်နေပြီ၊ ညှစ်လည်းမညှစ်တော့ လိုးဖို့ဆုံးဖြတ်ကာလက်ကိုပြနထုတ်ပြီး

" ပိုးအိကို ကို့လီးနဲ့ လိုးလိုက်တော့မယ်နှော်"

" အင်းးပိုအိခံနိုင်ပြီ.ကို"

ကျနော်လည်းလီးကိုဂျေသုတ်ကာလီးကိုဖင်ထဲထည့်လိုက်တယ်။

"ဇွိ.ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

"အာ့........ကိုဖြေးဖြေး"

ကျပ်ထုပ်နေတာပဲဗျာ..ဂျေသုတ်လိုးလို ချောနေပေမယ့်စေးကျပ်နေတာပါပဲ။ကျနော်လည်းတဝက်လေက်သွင်းပြီးပိုးအိနှုတ်ခမ်းနမ်းလိုက်တယ်။နို့တွေကိုလည်းပွတ်ပေးလိုက်တယ်ဗျာ။

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်..ဟင့်

ကျနော်လည်းတဝက်လောက်ပဲ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပစ်တယ်။

" ဇွိ.ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်..ဟင့်"

" ရပြီလားပိုးအိ"

" ရပြီ..ကို"

ကျနော်အဆုံးထိသွင်းလိုက်တယ်

".ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အာ့..အာ့........ကိုဖြေးဖြေးနှော်

ကျနော်တချက်ချင်းပဲ အသွင်းအထုတ်လုပ်နေလိုက်တယ်။

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်..ဟင့်"

ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်..ဟင့်..ရပြီ..ကိုလုပ်တော့"

ကျနော်လည်းအရှိန်ကို တင်လိုက်တယ်။

".စွပ်..ဖတ်...ဖန်းဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်..ဟင့်"

ဂွေးဥနှင့်ပိုးအိဖင်ရိုက်သံက တဖတ်ဖတ်အသံတွေထွက်လာတယ်၊ ပိုးအိကသူ့ပိပိကိုပွတ်ပြီး

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်..ဟင့်ပိုးအိပြီးတော့မယ်မြန်မြန်ကို"

ကျနော်လည်းအရှိန်ကိုထပ်တင်လိုက်တယ်။

".စွပ်..ဖတ်...ဖန်းဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ် ဖန်းဖန်း"

ကျနော်လည်းပြီးချင်လာတယ်ဗျာ။ပိုးအိနှင့်အတူတူပြီးဖို့စောင့်လိုက်တယ်။ပိုးအိကသူ့ပိပိကိုပွတ်ပြီး

"အားးပြီးပြီ..ပြီးပြီ.."

ဆိုလို့ကျနော်လည်းသုတ်လွှတ်လိုက်တာပေါ့ဗျာ။ နေ့လည်ကသုတ်တွေ ထွက်ထားတော့ သိပ်မထွက်ဘူးပေါ့ဗျာ။

" ပိုးအိကောင်းလား"

" အခုတော့ နာနေသေးတယ်.ကို"

" နောက်တစ်ခါနှစ်ခါလောက်ဆိုရင် မနာလောက်တော့ဘူး"

" ဟုတ်လား..ကို"

အဲဒီနေ့ကတော့ ကျနော်တို့စောစောအိပ်ပြီး အနားယူလိုက်တယ်။မနက်ဖြန်အတွက် အားမွေးရတာပေါ့။

...............................................................................

နောက်တနေ့ကျတော့ ကျနော်ဖီလင်တစ်ခုဖြစ်မိတယ်။ဘာလဲဆိုတော့ ကိုရဲမာန် ကျနော့်မိန်းမပိုးအိကိုနောက်ဆို တကယ်ကို ပီပီပြင်ပြင်လုပ်လာလိမ့်မယ်.. ရင်ထဲမှာလည်းခံတော့ခံစားနေရမှာပေါ့လေ၊၊ ဒါပေမယ့် တခုခုတော့ စိတ်ကျေနပ်အောင်တော့သူမသိပဲ ပညာလေးတော့ပေးရမယ်ပေါ့။ နောက်တော့လည်းရင်နာတာလေးဖျေဖြောက်လို့ရအောင်လေ။

ကျနော် အကြံတစ်ခုရလိုက်တယ်ဗျ။ အဲဒါနှင့်အကောင်အထည်ဖော်ရအောင်ဆိုပြီး မနက်ပိုင်းပဲ ဖုန်းဆက်တော့၊

" ဟလို"

" ပြောပါ ကိုစိုင်း"

" ဘယ်အချိန်လောက်လာမလဲ"

" အေးဗျာ..ကိုးနာရီလောက်တော့လာမယ်။ ဟဲဟဲ.အချိန်မှီရင်တစ်ကြောင်းလောက်မနက်ပိုင်းကလေးရချင်လို့"

" ရတာတော့ ရမှာပါ၊ပြောထားလိုက်မယ်"

" ဒါနှင့်ဘာဖြစ်လို့ဆက်တာလဲ ကိုစိုင်း"

" သောက်စရာစားစားစရာလည်း ဝယ်လာခိုင်းမလို့"

" ဘာတွေဝယ်လာရမလဲ"

" အင်းးကျနော်တို့အတွက်ကဝယ်ထားတယ်၊ပိုးအိအတွက်ဝိုင်လေးဘာလေးဝယ်ခဲ့ဗျာ"

" အိုကေ.ဝယ်လာခဲ့မယ်၊ပိုးအိကိုသာပြောပေးပါ"

" အိုကေပါတယ်"

" ဒါဆိုလည်းဖုန်းချလိုက်တော့မယ်"

ကျနော်နှင့်ပိုးအိကမနက်စာစားသောက်ပြီးတော့ရှစ်နာရီဖြစ်နေပြီ။ဒါကြောင့်

" ပိုးအိရေ"

" ရှင်..ကို"

" ကိုရဲမာန်ကကိုးနာရီလောက်တော့ရောက်မယ်တဲ့၊ အဲဒါမနက်တစ်ကြောင်းလောက်တောင်းနေတာကိုကပေးလိုက်တယ်၊ရတယ်မလား"

" အာ..ကိုကလည်းး"

" ပေးလိုက်ပါပိုးအိရာ၊သူလုပ်မယ်ဆိုလို့.ကို.လည်းလုပ်ချင်လာပြီ၊"

" အဲဒါတွေလုပ်နေရင်.ထမင်းဘယ်သူချက်မှာလဲ"

" ကိုရဲမာန်ရောက်ရင် ကိုချက်ပါ့မယ်"

" ဒါဆိုလည်းပြီးရော"

ကျနော်လည်းပိုးအိကို

" ပိုးအိမနေ့ကအတိုင်း ဖင်ကိုပဲလုပ်လိုက်မယ် ပိုးအိအလေ့အကျင့်ရအောင်"

" အင်းဖင်ကိုပဲလုပ်ချင်ရင်လုပ်မယ်မပြောဘူး၊ဆင်ခြေလာပေးနေတယ်"

ကျနော်လည်းပိုးအိကိုအဝတ်အစားမချွတ်ပဲဖင်ကိုလိုးပြီးဖင်ထဲမှာပဲသုတ်လွတ်လိုက်တယ်။ပြီးတော့ပိုးအိအဖုတ်နှင့်ဖင်ကို wet tissue နှင့်သေသေချာချာသုတ်လိုက်တယ်။ သုတ်နံ့ရမရသေချာအနံ့ခံပြီးမှ ထပ်သုတ်လိုက်တယ်။ အဲဒီအချွန်အိမ်ရှေ့ကကားဟွန်းသံကြားလို့

" ပိုးအိအိပ်နေဦးကိုရဲမာန်လားမသိဘူးရောက်ရင်တစ်ခါတည်းလွှတ်လိုက်မယ်လေ"

" အာ..ကိုကလဲသန့်ရှင်းရေးလေး လုပ်ပါရစေ၊"

" မလုပ်နှင့်တော့မနက်ကလည်းရေချိုးထားပြီးပြီ၊အခုကိုကသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးထားတယ်ရပြီဘာမှ အနံ့မရဘူး"

" အာကိုရဲမာန်က ဖင်ရက်တာဝါသနာကြီးပုံရတယ် အားနာစရာ။"

" အားမနာနှင့် နောက်တော့ပိုးအိလည်းလုပ်ပေးရမှာပဲ၊ကဲ ကိုသွားခေါ်လိုက်မယ်"

ကျနော်လည်းခြံဝင်းတံခါးဖွင့်ပြီး ကိုရဲမာန်ကိုခေါ်လာတယ်။

" ကိုရဲရေ.ကျနော်ပိုးအိကိုပြောထားပြီးပြီသူအိပ်ရာထဲမှာ ကျနော်ထမင်းချက်လိုက်ဦးမယ်"

" အိုကေ..ကိုစိုင်းးး"

" အင်း..မနေ့က.ကိုရဲမာန်ပြန်သွားမှပိုးအိကိုမေးတာ၊အဆင်ပြေရဲ့လားလို့၊ကိုရဲမာန်ရဲ့အပြုအစုကိုကြိုက်တယ်တဲ့ဗျာ"

" ဟုတ်လားးကျနော်ကကြိုက်မှကြိုက်ပါ့မလားလို့"

" ကဲသွားလိုက်ကိုရဲ"

ကျနော်လည်းသူ့ကိုလွှတ်လိုက်ပြီးထမင်းအိုးတည်တာပေါ့။

" ဟင်းကတော့ပြန်နွေးရုံပါပဲ"

ကျနော်ထမင်းအိုးတည်ပြီး ပိုးအိကိုတစ်ခေါက်ချောင်းကြည့်သေးတယ်။ပိုးအိကကိုရဲမာန်ရဲ့အမှုတ်ကိုခံနေတာ။ ပိုးအိဟာ ခုနတုန်းကကျနော်ကမနှိုးမဆွပဲ လုပ်ထားတာလေ၊ပြီးတော့ပိုးအိကပြီးလည်းမပြီးလိုက်ဘူး၊ ကိုရဲမာန်အနှိုးအဆွမှာစိတ်ပါနေတယ်။တဟင်းဟင်းနှင့်ကိုအသံထွက်နေတာ။

ကိုရဲမာန်က ပိုးအိဖင်ကို ယက်နေတာဗျာ။ယက်နေတဲ့အသံနှင့် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ဆွဲနေသံကို ကျနော်ကြားရတော့၊ကျနော်ရယ်ချင်သွားတယ်၊ ခုနကကျနော်ပိုးအိဖင်ကိုလိုးပြီးဖင်ထဲမှာသုတ်လွှတ်ထားခဲ့တာ။သကောင့်သားမသိရှာပဲ၊အပီအပြင်စုပ်နေတာလေ။ကျနော်ချောင့်ကြည့်တာဆယ်မိနစ်လောက်ရှိတယ်။ကိုရဲမာန်သူစုပ်ပြီးတော့ပိုးအိကိုသူ့လီးစုပ်ခိုင်းနေတယ်။

ပိုးအိကလည်းအားနာလို့လား မသိဘူး။ ရှယ်ကိုပြန်စုပ်နေတာ။ ကျနော်ဗျာ ခုနကလိုးထားတာတောင် လီးကပြန်တောင်လာတယ်။ ကျနော်လည်းပိုးအိအဲလိုစုပ်နေတာကိုမကြည့်ချင်တော့လို့ ထမင်းချက်ခန်းထဲမှာပဲပြန်ဝင်ကာလုပ်စရရှိတာတွေ လုပ်နေလိုက်ပြီးနားတော့စွင့်နေတာပေါ့။ သိပ်မကြာဘူးဗျ။ ပိုးအိအသံကအပြင်ကတောင်ကြားနေရတယ်။ပိုးအိလည်းဖီလ်းတက်နေပုံပါပဲ။

ကျနော်မှာနေမထိထိုင်မသာပါဗျာ။ကိုယ့်မိန်းမတခြားလူနှင့်လိုးပြီးအဲလိုဖီလ်းတွေတက်ပြီးအော်နေတာ။နောက်တော့လည်းစိတ်ဖြေလိုက်တယ်။လုပ်ပြီးမှတော့မထူးတော့ဘူးဆိုပြီး။အဓိက.ကကိုယ်ဖြစ်စေချင်တဲ့အရာရဖို့ပဲလေ။ကျနော်လည်းအမြည်းတွေလုပ်လိုက်တယ်။ငုံးဥတွေပြုတ်ပြီးမနေ့ကငါးကင်စရာတွေကင်လိုက်တယ်။ီးမှငုံးဥတွေတစို့ထိုးပြီး ပြီးထပ်ကင်နေလိုက်တယ်ဗျာ။

နာရီဝက်လောက်ကြာတယ်ထင်တယ်။ ပိုးအိအသံလည်းပျောက်သွားတယ်။ ကိုရဲမာန်ထွက်လာပြီးရေလာသောက်တယ်

" ကိုရဲပြီးသွားပြီလား"

" ဟုတ်ကိုစိုင်း"

" ပိုးအိရောအိပ်ကျန်ခဲ့တယ်"

" အောာ...အိပ်ပါစေလေ၊အားပြည့်သွားအောင်"

" ကိုရဲသောက်စရာတွေရှိတယ်၊အမြည်းတွေလည်းရှိတယ်။သီဟိုစေ့နှင့်သစ်ကြားစေ့လည်းရှိတယ်"

ကျနော်နှင့်ကိုရဲမာန်ဘီယာသောက်ကြရင်းစကားပြောနေတာ။ဘီယာလေးပုလင်းလောက်ကုန်တယ်ဗျ။နေ့လည့်ဆယ့်နှစ်နာရီထိုးတော့ပိုးအိကရေချိုးပြီးဆင်းလာခါမှထမင်းစားကြတယ်။

ကျနော်လည်း ပိုးအိကိုကိုယ်ဝန်မြန်မြန်ရစေချင်တယ်။ ခုလိုတနေ့နေ့တခြားလူနှင့်ပေးတွေ့ရတာ စိတ်ထဲမှာမသက်သာဘူး၊ အဲဒါကြောင့်အကြံအစည်တစ်ခုတွေးထားလိုက်ပြီးထမင်းစားပြီးညနေပိုင်းရောက်ရင်အဲဒီအကြံအစည်ကိုအကောင်အထည်ဖော်ရမှာပေါ့။

........................................................

ထမင်းလည်းစားပြီးရော.ဝိုင်လေးသောက်ကြတာပေါ့။ ကျနော်ကတော့ကျနော့်အကြံအစည်နှင့်ကျနော်ပါ။ကာမ အားဆေးသောက်ထားလိုက်တယ်။စကားလေးဘာလေးပြောရင်းနှင့်ပေါ့။

" ကိုရဲမာန်..ခင်များကအတွေအကြုံတွေရှိသလားဗျ"

" အင်းရှိတာတော့ ရှိပါတယ်"

" ဒီမှာလေပိုးအိက.ခင်များအပြုအစုကိုသဘောကျနေတာ"

" အာ.ကိုစိုင်းနှော်."

ပိုးအိကရှက်သွားရင်းပြောလေသည်။

" ကျနော်လည်းပိုးအိကိုသဘောကျတယ်ဗျ။"

" အယ်..ကိုရဲမာန်ကလည်း"

" ဒီလိုဗျ..အတွေ့အကြုံအကြောင်းပြောရရင်လေ၊ကျနော်ကအဖေအမေတို့နှင့်စင်္ကာပူမှာနေရတယ်လေ"

" အလုပ်ဝင်တော့လည်းမြန်မာမိန်းခလေးတွေနှင့်တွေ့ရတာပေါ့၊အရင်တုန်းက ဟိုမှာဟိုအိမ်တွေကိုသွားတာပေါ့ဗျ။ တော်ရုံနှင့်ကျနော်ကမထ ဘူးလေ။ပိုးအိဆောရီးနှော်.ကျနော်ကမှုတ်ခိုင်းရတာပေါ့၊ ဒါပေမယ့်သူတို့ကကွန်ဒွန်စွပ်ပြီးမှုတ်ပေးတာ၊အရသာမရှိပါဘူးဗျာ။နောက်တော့မြန်မာတွေနှင့်တွေ့တော့လည်းကြောက်ရသေးတယ်လေ။ကျနော်ကစီတီဇင်ဖြစ်နေပြီမြန်မာမတွေကို လုပ်ပြီးယူရမှာလည်းစိုးရသေးတယ်။ အဲဒါကြောင့်လုပ်ရင်ကွန်ဒွန်ပဲသုံးတယ်။သူတို့ကလည်းစိတ်မချရဘူးလေ။သူတို့စိတ်ပါလာအောင်လုပ်ပေးရင်းကျနော်လည်းမှုတ်တာတွေစိတ်ပါလာတာပါ"

" အော်ဒီလိုလား"

" ပိုးအိကျတော့ဗျာအငါးကဖြူဖွေးနေပြီးဘယ်နေရာကြည့်ကြည့် စွဲမက်စရာတွေပဲ။ နောက်ပြီးပိုးအိမှာရောဂါကင်းတယ်လေ၊ကျနော်အကြိုက်လုပ်လို့ရတာပေါ့"

" အာ ကိုရဲမာန်ကလည်းရှက်စရာ"

" ကျနော်တကယ်ပြောတာပါ၊ညအိပ်ရင်တောင်ကိုစိုင်းကပိုးအိကိုသူနှင့်ပဲအိပ်ရမယ်ဆိုလို့ မဟုတ်ရင်ကျနော်ခေါ်ထားမှာ၊ပြောသာပြောတာပါနောက်တစ်လလောက်ဆိုရင်ကျနော်ပြန်ရတော့မှာ။ဒီမှာပိုးအိလေးနှင့်တွေ့ရတော့ကျနော်ပြန်တောင်မပြန်ချင်ဘူး၊ရတဲ့အချိန်လေးပိုးအိအနားပဲနေချင်တာ"

ကျနော်အကြံအစည်မဖြစ်မနေဖော်ရတော့မည်။ဒီတစ်လလောက်မှာပိုးအိ ကိုယ်ဝန်ရအောင်ပေါ့။အခုတောင်နောက်တပတ်ကျော်ဆိုရင်ပိုးအိရာသီလာရက်ရောက်မယ်။ ရာသီလာခါနီးတပတ်နှင့်မလာခင်တစ်ပတ်ကကိုယ်ဝန်ရဖို့အခွင့်အရေးမရှိလောက်ဘူး။

" ပိုးအိရေ ငါနှင့်ကိုရဲအလောင်းအစားတစ်ခုလုပ်မယ်။ဘယ်သူကအနိုင်ယူနိုင်မလဲလို့"

" ဟင်..ဘာကိုလည်းကိုစိုင်း"

" ဘယ်သူကပိုပြီးအကြိမ်ရေများများလုပ်နိုင်မလဲလို့ပေါ့"

" အာ..ပိုးအိသေရချည်ရဲ့"

" မသေပါဘူးပိုးအိကလည်း"

" ဘယ်လိုလည်းကို ရဲရှုံးတဲ့သူက ပိုးအိကိုရွှေတကျပ်သားဝယ်ပေးကြေး"

" ရတယ်လေ.ဘယ်နေ့ပြိုင်မလဲ"

" ဒီနေ့ကစလို့  စနေတနင်္ဂနွေနေ့တိုင်းပေါ့"

" ပိုးအိလည်းသဘောပေါက်လိုက်တယ်။ကိုစိုင်းဟာ ကိုရဲရှိတုန်းကိုယ်ဝန်မရရအောင်လုပ်မယ်ဆိုတာကို

" ဘယ်လိုလည်းပိုးအိရမလား"

" အင်းးရတယ်ဒါပေမယ့် ဖင်ကိုလုံးဝမလုပ်ရဘူးနှော်"

" ကိုရဲမာန်ဘယ်လိုလည်း"

" စိမ်လိုက်လေ၊ဒါနှင့် ကိုစိုင်းကပိုးအိဖင်ကိုလုပ်လို့လား"

" မလုပ်ပါဘူး.ကိုရဲက ကျမဖင်ကိုပဲအဝှာလုပ်နေလို့ပါ"

" ရတယ်။ကျနော်ပိုးအိဖင်ကိုတော့မလုပ်ပါဘူး၊ဒါပေမယ့်ဖီလ်းလာရင်တော့လက်ညိုးလေးတော့ခွင့်ပြုပါလား"

" အာ.မရပါဘူးနာလိမ့်မယ်"

" ကဲအဲဒါဆိုစရအောင်"

ကျနော်ပြောလိုက်တယ်။

" ကိုရဲအခန်းထဲသွားလိုက်ခင်များပြောတာကိုပိုးအိနှင့်ကျနော်ညှိလိုက်ဦးမယ်"

" အိုကပထမဆုံးကျနော်ဝင်မယ် ကိုစိုင်းရတယ်"

" ပိုးအိခံနိုင်ရည်ရှိအောင်ခင်များကိုပဲအားကိုးမယ်။သူကခင်များအပြုအစုကိုကြိုက်တယ်"

ကိုရဲအခန်းထဲဝင်သွားတယ်။

" ကိုစိုင်းဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ၊ပိုးအိသေလိမ့်မယ်၊"

" အဲလိုလုပ်မှဖြစ်လိမ့်မယ်ပိုးအိ၊ကိုးအိခံနိုင်အောင်ဒီဆေးလေးသောက်လိုက်တော့"

ကျနော်မိန်းကလေးတွေအတွက်စိတ်ကြွဆေးတိုက်လိုက်ပြီးအခန်းထဲကိုဝင်သွားလိုက်တယ်ဗျာ။

..........................................................................................

ကျနော်နှင့်ပိုးအိအခန်းထဲရောက်တော့ ကိုရဲကကုတင်ပေါ်မှာအဝတ်အစားချွတ်ပြီး အသင့်စောင့်နေတယ်။ထုံးစံအတိုင်းလီးကသိပ်မတောင်သေးပါဘူး။

" ကဲကိုရဲ..ဒီပွဲမှာဒိုင်လူကြီးကတော့ ပိုးအိလုပ်ရမယ်။သုတ်ထွက်မှတကြိမ်သတ်မှတ်မယ်၊တယောက်ပြီးတစ်ယောက်ဆက်လုပ်နိုင်ရမယ်"

" ကျနော်ကအထနှေးတယ်ဗျ၊အဲဒါဆိုရှုံးနေမှာပေါ့"

" အဲဒါပိုးအိလုပ်ပေးလိမ့်မယ်"

" ပိုးအိက ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ"

" ပြီးသွားတဲ့သူကိုတောင်လာအောင်မှုတ်ပေးရမယ်"

" ရတယ် လုပ်ပေးမယ်"

" အဲကျနော်ကတော့အရမ်းကြိုက်ပဲ၊ဖီလ်းပ်ုရှိတာပေါ့"

" ဒီလိုလုပ်ပါလားကိုစိုင်း"

" ပြောပါကိုရဲ"

" ကျနော်ပိုးအိစိတ်လာအောင်မှုတ်ပေးတုန်းခင်များလီးစုပ်ခံလိုက်၊ကျနော်အမှုတ်ခံတုန်းခင်များလိုးလေ"

" အိုကေ..ရတယ်"

" ကဲပိုးအိအိပ်လိုက်တော့ ကို့.လီးစုပ်ပေး"

ပိုးအိအိပ်လိုက်တော့ ကျနော်လည်းပိုးအိအပေါ်ကခွကာပိုးအိပါးစပ်ထဲလီးထည့်လိုက်တယ်။ နောက်ပေါင်ကြားမှ ာကိုရဲကဝင်ပြီးသက်တော့တာပဲ။ ကျနော်ကတော့သိပ်ပြီးဖီးမလာပါဘူး။ ပိုးအိကတော့အရမ်းကိုကောင်းနေပြီ

" အားးးးကိုရဲအားးကောင်းတယ်အာ့စုပ်စုပ်အားးး"

ကျနော်ဖီးလ်သိပ်မရှအှန်းသိတော့ပိုးအိက

" ကိုနည်းနည်းကြွပေးပိုးအိလုပ်ပေးမယ်"

ကျနော်လည်းကြွလိုက်တော့ ပိုးအိကဂွေးဥတွေကိုစုပ်ဆွဲတယ်။ နောက်ပြီ းဖင်ကြားထဲ လျှာနှင့်ယက်ပေးတော့ ကျနော့်လီးကအရမ်းတောင်လာတယ်။

" ပိုးအိလုပ်လို့ရပြီလား."

" ရပြီ ကို"

" ကိုရဲမာန်ရေရပြီ"

" ဒါဆိုလည်းစကြစို့"

" ပိုးအိဘယ်လိုနေပေးရမလဲ"

" အားလုံဎအဆင်ပြေအောင်ကုန်းပေးတော့"

ရဲမာန်ကပက်လက်အိပ်ပြီးပိုးအိက ရဲမာန်ပေါင်ကြားထဲဝင်ကာလီးစုပ်ရင်း ပိုးအိကုန်းပေးတယ်။ကိုရဲမာန်ယက်ထားလို့ပိုးအဖုတ်တွေရောဖင်တွေရော ရွှဲစိုနေတယ်။ ကျနော်ပိုးအိနောက်ကဒူးထောက်ဝင်ပြီးပိုးအိအဖုတ်ထဲလီးသွင်းလိုက်တယ်။ ကိုရဲမာန်လက်ချက်နှင့်နည်းနည်းကျယ်နေပြီဖြစ်တဲ့ ပိုးအိပိပိကထဲကို လီးက

" ပြွတ်"

ကနဲဝင်သွားတယ်။ကျနော်ပိုးအိခါးကိုကိုင်ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ်။

" ဇွိ..ဇွိ ..ဗျစ်  ဗျစ်.....ဖတ်ဖတ်..ဖတ်...ပြွတ်"

" အားးအင့်ဟင်းးးဟင်းးးးးအားးးအု..အော့.အား"

ပိုးအိအသံပေးလေ၊ကျနော်ပိုကြွလေဖြစ်ပြီးပိုဆောင့်လိုက်တာပေါ့။

" အာ့....အု.....အစ်..ကိုစိုင်းမရဘူး ပုံစံပြောင်းမှရမယ်အာ့"

" ဘယ်လိုဖြစ်လို့လဲ၊ကိုစိုင်းဆောင့်တော့ ကိုရဲမာန်လီးက ပိုးအိလည်ချောင်းထဲပဲဝင်နေတာ"

" ဒါဆိုလည်းကုတင်အောက်ခြချပြီးကုန်းလိုက်ပေါ့၊"

" ကိုရဲနေရာပြောင်းလိုက်."

ကိုရဲလည်းနေရာပြောင်းပြီးပိုးအိကကုတင်အောက်ဆင်းကာ ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်ပြီးကုန်းပေးတယ်။ ကိုရဲမာန်လီးကိုပြန်စုပ်ပေးနေတယ်။ ကျနော်နောပ်ကလိုးပေးလိုက်တယ်။

" ဇွိ..ဇွိ ..ဗျစ်  ဗျစ်.....ဖတ်ဖတ်..ဖတ်.ဖတ်"

" အားးအင့်ဟင်းးးဟင်းးးးးအားးးအ"

ဒီတစ်ခါကျတော့ ကုတင်ဘောင်နှင့်ခံနေတော့ ပိုးအိကကျနော်ဆောင့်လိုးပေမယ့် ရှေ့မရောက်တော့ဘူး၊ ရဲမာန်လီးစုပ်ပြီးနေလို့ရသွားပြီ။၊ကျနော်ဆယ်မိနစ်လိုးလိုက်တယ်

" ဇွိ..ဇွိ ..ဗျစ်  ဗျစ်.....ဖတ်ဖတ်..ဖတ်.ဖတ်အားး"

" အင့်ဟင်းးးဟင်းးးးးအားးးအ"

အချိန်မဆွဲတော့ဘဲ ဆယ်မိနစ်လောက်လိုးပြီးသုတ်လွှတ်ပစ်တယ်။

" အာ့..ရှီးးးးးးအားးးးး"

" ကိုစိုင်းးပြီးပြီလား"

" ဟုတ် ကိုရဲ"

" ကျနော်လုပ်မယ်ဗျ"

ကျနော်ကကိုရဲနေရာဝင်လိုက်ပြီးကိုစရဲက ကျနော့်နေရာဝင်ယူကာ ကိုရဲကတချက်နှစ်ချက်ပိုးအိဖင်ကိုယက်လိုက်ပြီး နောက်ကနေလိုးပြန်တယ်။

" ဇွိ..ဇွိ ..ဗျစ်  ဗျစ်.....ဘွတ်..ဘွတ်...ဖတ်ဖတ်..ဖတ်.ဖတ်"

" အင့်ဟင်းးးဟင်းးးးးအားးးအင့်..ဟင်းးးးးး"

ပိုးအိအသံက ဆူညံလာတယ်။ ကျနော်လည်းဖီးလ်ပြန်တက်ပြီးလီးပြန်တောင်လာတယ်။ ပိုးအိလည်းကာပစိတ်ကြွဆေးသုံးထားရလို့လားbမသိဘူး။ အရမ်းကောင်းနေတာပေါ့။ ရဲမာန်လည်းအနိုင်ယူချင်လို့လား မသိဘူး။ဆယ်မိနစ်လောက်သာလိုးနိုင်တယ်။

" အင်းးးးးအားးရှီ"

ဆိုပြီးလီးကိုကော့ပြီးသုတ်တွေပန်းထုတ်တယ်။ ကျနော်လည်းလီးကတောင်နေပြန်ကြီဆိုတော့နေရာချင်းလဲပြီးး ထပ်ပ်လိုးမယ် လုပ်တယ်။ ပိုးအိပိပိထဲမှာ သုတ်တွေပြည့်နေပြီ။အပြင်ပါ လျှံထွက်လာတယ်။ကျနော်လည်းပိုးအိနောက်ကနေ ဆက်လိုးလိုက်တယ်။..

" ဗျစ်  ဗျစ်.....ဘွတ်..ဘွတ်...ဖတ်ဖတ်..ဖတ်.ဖတ်"

" အင့်ဟင်းးးဟင်းးးးးအားးးအင့်..ဟင်းးးးးး"

လိုးရတာ အရည်တွေများပြီး ဘွတ်ဘွတ် အသံတွေ ထွက်လာတယ်။ လိုးရင်းနှင့်သုတ်တွေအပြင်ဘက်စီးထွက်လာတယ်။ ကျနော်ပိုးအိဖင်ထဲ သုတ်တွေသုပ်လိုက်ပြီး လက်သွင်းပြီးဆက်တိုက်လိုက်တာ။

" ဗျစ်  ဗျစ်.....ဘွတ်..ဘွတ်...ဖတ်ဖတ်..ဖတ်.ဖတ်"

" အားးးးးအင့်ဟင်းးးဟင်းးးးးအားးးအင့်..ဟင်းးးးးး

ပိုးအိအသံတွေပိုဆူလာတယ်။ ကာမဆေးကလည်းအခုမှ ပိုအစွမ်းပြသလားမသိဘူး၊ပိုးအိကအော်လည်းအော်ပြီးရဲမာန်လီးကို စုပ်တယ်။ကျနော်လည်းအခုအခေါက်ပိုကြာလာတယ်။ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်သာ လုပ်နိုင်တော့တယ်။လီးကိုကော့ပြီးပိပိထဲကိုပမ်းထည့်လိုက်တယ်။လီးအပြင်ထွက်လာပြီး လေအံသံ ဘွတ်ကနဲကြားပြီးသုတ်တွေအပြင်ကိုပါစီးလာတယ်။

တစ်ယောက်တှည့်လိုးလိုက်ကြတာကြာတော့ ကျနော်ကကာမအားဆေးစားထားလို့ လီးကတောင်ပေမယ့်သုတ်ကမထွက်နိုင်တော့ဘူး..ပိုးအိလည်းဘယ်နှစ်ကြိမ်ပြီးမှန်းမသိဘူး။နောက်ဆုံးမှာရဲမာန်လည်းမရတော့ဘူး။ရဲမာန်တစ်ယောက်သုံးကြိမ်ပြီးတော့ ဖလက်ပြသွားတယ်။ကျနော်ငလေးကြိမ်မြောက်လုပ်ပေမယ့်သုတ်မထွက်တော့ရပ်ပစ်ရတော့တယ်။

ပိုးအိလည်းကုတင်ပေါ်တောင်မတက်နိုင်လို့ အပေါ်ကိုတွန်းတင်ပေးလိုက်ရတယ်။သုံးဦးလုံးကုတင်မှာကန်ွလန့်အိပ်ပျော်သွားကြတယ်။ညနေမှောင်မှအိပ်ရာကနိုးတော့ထမင်းမချကနိုင်တော့လို့ဆိုင်မှာ ထွက်ပြီးစားလိုက်ရတယ်ဗျာ။

ကျနော်နှင့်ရဲမာန်ဟာလမ်းလျောက်ရင်ဒူးတွေတုန်နေသလိုပိးအိလည်းပင်ပန်းပြီးမျက်တွင်းတွေပါညိုနေတော့တယ်ဗျာ။

....................................................................................................

ကျနော်တို့သုံးယောက်ဆိုင်မှာထမင်းစားပြီးအိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အခါမှာ သုံးယောက်လုံးအားဆေးတွေသောက်ရတယ်။ကျနော်တို့သုံးယောက်မအိပ်သေးပဲ စကားတွေပြောဖြစ်ကြတယ်ဗျ။

" ပိုးအိ ပင်ပန်းသွားပြီလား"

" ပင်ပန်းသွားတာပေါ့ ကိုရဲမာန်"

" ကျနော်နှင့်ဒီနေ့အိပ်ပါလား"

" မဖြစ်ပါဘူး"

" ဘာဖြစ်လို့လဲဗျ"

" ကျမအရမ်းပင်ပန်းနေပြီလေ"

" အေးဗျာ.ကျနော်ပိုးအိကိုစွဲနေပြီဗျ။ကိုစိုင်းကပိုးအိနှင့်အမြဲအိပ်နေကျပဲလေ၊တစ်ခါတလေအပြောင်းအလဲဖြစ်တာပေါ့"

" နေပါစေ..ခါတိုင်းလည်ူကိုစိုင်းနှင့်အိပ်နေပျဆိုတော့ကိုစိုင်းနှင့်ပဲအိပ်ပါ့မယ်"

ကျနော်နည်းနည်းတင်းသွားတာပေါ့ဗျာ။ဒါပေမယ့်တင်းသွားတာကိုဘယ်ပြလို့ရမလဲလေ။

" ကဲပါ  ကိုရဲရာ ကျနော်လည်းသူနှင့်ပဲအိပ်ချင်တာ၊ခင်များအိပ်ချင်ဒီကိုလာအိပ်လိုက်၊အတူတူပေါ့"

" အဲဒါလည်းကောင်းသာပဲ"

အဲဒီနေ့က အတူတူအိပ်ဖြစ်ပါတယ်။လူတွေလည်းပင်ပန်းနေပြီဆိုတော့ ညဘက်မှာဘာမှတော့မလုပ်ဖြစ်တော့ဘူးဗျ။

................................................

မနက်အိပ်ရာထတော့မနက်စာလေးစားပြီးကျနော်ဈေးသွားဝယ်တယ်။ပြန်ရောက်တော့ ကိုရဲမာန်မရှိတော့ဘူး။ အလုပ်သွားတာပေါ့။ညဘက်တွေမှာတစ်ယောက်နှစ်ကြိမ်လောက်လုပ်ဖြစ်ကြတယ်။စနေတနင်္ဂနွေမှာဆိုရင်.အပြိုင်းလိုးကြတာ။ပိးအိခင်မျာမျက်တွင်းချောင်ပြီးနသယ်စတွေပါခြောက်လာတယ်။ဒီကြားထဲရာသီကလာတော့လာတယ်ေ။ဒါပေမယ့်နည်းနည်းကလေးတရက်သာလာပြီးပျောက်သွားတယ်။ ကျနော်စိတ်ပျက်မိတယ်။ ဒီလောက်လိုးနေတာဗိုက်မကြီးရသေးလားဆိုပြီးတော့ပေါ့။ ပိုးအိကတော့ အရင်လည်းဒီလိုခဏခဏဖြစ်ဖူးတော့စိတ်ပျက်သွားတာပေါ့။

ဒီလိုနှင့်နောက်သုံးပတ်လောက်ပိုးအိကိုဝိုင်းလိုးကြတာ။အကြိမ်ရေများလည်းလာတော့အားလည်းကုန်လာတယ်။

စနေတနင်္ဂနွေမှာဆို ပြိုင်ပွဲကစကြတယ်။နှစ်ယောက်လုံးသုံးကြိမ်ရဖို့တောင်အနိုင်နိုင်ဖြစ်လာတယ်။နောက်တော့ကိုရဲမာန်ကပိုးအိကိုဖင်လိုးချင်ကြောင်းတောင်းဆိုပေမယ့်ပိုးအိကငြင်းတယ်လေ။ လုပ်ချင်ပိပိကိုပဲလုပ်ပါဆိုပီးတော့ပေါ့။

နောက်ဆုံး သုံးယောက်လှည့်လိုးပြီး ကိုရဲမာန်စင်္ကာပူပြန်သွားတယ်ဗျ။ကျနော်နှင့်ပိုးအိလည်းစိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်သွားတယ်။လုပ်နေကျနှစ်ယောက်ကဘက်ပဲ့သွားတာကိုး။

" ပိုးအိ ကိုရဲမာန်ကိုမလွမ်းဘူးလား"

" ဘာလို့လွမ်းရမှာလဲ။ကိုယ့်ယောက်ျားမှမဟုတ်တာ'"

" ဟင်..ကိုရဲမာန်နှင့်လုပ်ရင်ပိုးအိကပိုစိတ်ကြွနေတာကို"

" သူလုပ်ချင်စိတ်ဖြစ်အောင်လုပ်ရတာလေ ၊လုပ်တာတကယ်တမ်းလည်းသူလုပ်တာကောင်းတယ်လေ၊နောက်ပြီးသူ့လီးကပိုရှည်ပြီးအထဲကိုပိုရောက်တယ်၊၊နောက်ပြီးဟိုအရစ်ကြီးကဝင်သွားတိုင်းကောင်းတာလေ"

" အဲဒါကြီးကို စွဲသွားတာလား"

" မစွဲပါဘူး၊ကလေးလိုချင်လို့သာသူနှင့်ဆက်ဆံဖြစ်တာတကယ်တမ်းမလုပ်ချင်ပါဘူး"

ဒီလိုနှင့်ရက်တွေကြာတော့ ပိုးအိရာသီလုံးဝမလာတော့ဘူးဗျ။ကျနော်တို့ဆေးခန်းပြကြည့်တယ်။ဆီးစစ်တော့ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီဆိုလို့အရမ်းဝမ်းသာသွားတယ်။

ကျနော့စိတ်ထဲမှာကိုရဲမာန်ကိုကျေးဇူးတင်မိတယ်။ ပိုးအိလည်းဝမ်းသာရှာတယ်။ဒါပေမယ့်စိတ်မကောင်းဘူး။ သူ့ဗိုက်ထဲမှာရှိတဲ့ခလေးက ကိုရဲမာန်ခလေးပဲ ထင်နေတာလေ။ကျနော်ကအားပေးပါတယ်။ဘယ်သူနှင့်ရရကိုယ်ချစ်ပါ့မယ်ဆိုပြီးတော့ပေ့ါ။

အဲဒါနှင့်တောင်ကြီးပြန်ကြတယ်လေ။အိမ်ရောက်တော့မိသားစုတွေအားလုံးပျော်နေကြတာပေါ့ဗျာ။ပိုးအိမိဘတွေလည်းရောက်နေတာ။စကားမပြောကြတဲ့ခမည်းခမက်တွေ စကားကိုရွန်းရွန်းဝေအောင်ပြောနေကြတယ်ဗျ။

ကျနော့်အဖေကတော့ တပြုံးပြုံးနှင့်ပိုးအိကိုလည်း သမီးလေးသမီးလေးနှင့်ဗျာ။အမြင်ကပ်စရာတောင်ကောင်းတယ်။

နောက်တော့အဖေကသူ့အလုပ်တွေကျနော်ကို အပ်ပြီးအိမ်မှာပဲနေတယ်။ လရင့်လာတော့ ပိုးအိမိဘတွေပါအိမ်ခေါ်ထားတယ်ဗျ။နောက်ခြံဝင်းထဲမှာတစ်ထပ်တိုက်ကလေးတောင် ဆောက်ပေးလိုက်သေးတယ်။ကလေးရလာရင်အိမ်မှာလူများများလိုတယ်တဲ့။

ပိုးအိခလေးမွေးတယ်ဗျ။ ယောက်ျားလေးပိုးအိနှင့်တူတယ်။ သွေးကလည်း ဘီသွေးပါပဲ။ အဖိုးအဖွားတွေကသည်းသည်းလှုပ်ချစ်ကြတယ်။ပိုးအိကတော့ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်သူ့ကလေးကိုသူကချစ်တာပေါ့ဗျာ။ကျနော်လည်းချစ်ပါတယ်။အဲဗျနောက်ခြောက်လလောက်ပဲနေတယ်။ ပိုးအိကကျနော့်ကို

" ကို..ပိုးအိဆရာဝန်ပြမှဖြစ်မယ်"

" ဟေ ဘာဖြစ်လို့လဲပိုးအိ"

" နောက်မှ ပြောတော့မယ်"

ကျနော်လည်းမတင်မကျနှင့်ဆေးခန်းလိုက်ပြတယ်။

.........................................................................................

ဇာတ်သိမ်း

" ကဲကိုစိုင်းလိတ်.ကြိုးစားလှချည်လား"

" ဗျာ..ဘာဖြစ်လို့လဲဗျ"

" ခင်းများ ဒုတိယခလေးထပ်ရပြီ"

" ဗျာ"

ကျနော်ဝမ်းသာရမှာလားဝမ်းနည်းရမှာလားမိသိန်းကြည်ရေ။

"ပြောကြစမ်းပါဗျာ"

ကျနော့်ဘဝကိုစဉ်းစားကြပါဦး။ပထမခလေးမရလို့ ကိုယ့်မိန်းမကိုသူများပေးလိုးရတယ်။ရတဲ့ကလေးကအခုတော့ကိုယ့်ဟာမှန်းသူများဟာမှန်းမသိတော့ဘူး။ အစောကြီးကဒီလိုရမယ်မှန်းသိရင် ကိုယ့်မိန်းမကို တခြားလူဘယ်လိုဖြစ်ပြီးအလိုးခံမလဲ။ အခုတော့ခြောက်လပဲရှိသေးတယ်။ ပိုးအိကလည်းဆေးမစားဖြစ်တော့စောစောစီးစီးကိုယ်ဝန်ထပ်ရတယ်ဗျာ။ကံကြမ္မာကြီးရယ်လှည့်စားလှချည်လားဗျာ။အေးလေ။ ငါလည်းရှေးဘဝကကိုရဲမာန်မိန်းမကိုများလုပ်ခဲ့လေသလားမှ မသိတာ။တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်သူနှင့်မှကြုံရတာကိုး။

" ပိုးအိကတော့ပြောရှာပါတယ်"

" ကိုရယ်ပိုးအိတို့ကအဲလိုဖြစ်မယ့်ကံဇာတာပါလာတာလားမှမသိတာ၊ရှေးဘဝကအကုသိုလ်တွေပဲဖြစ်မှာပါ"

" ဖေဖေတို့ကလည်းလောတယ်လေ၊ကလေးမရရင်ကိုနှင့်ပိုးအိတို့ဝေးရမှာလေ"

ကျနော်ပိုးအိကို အချစ်မပျယ်ပါဘူး၊ပိုးအိကိုနားလည်ပါတယ်၊အားလုံးကလှည့်စားတတ်တဲ့ကံကြမ္မာတွေကြောင့်ပါလေဆိုပြီးကျနော်ဖြေနိုင်ပါတယ်။အိမ်ရောက်ပြီးပြောပြတော့ဝမ်းသာကြတယ်ဗျ။

အဖေအမေတွေကမွေးသာမွေးငါတို့ကျွေးနိုင်တယ်တဲ့ဗျာ။ကျနော်လည်းစိတ်ပေါက်နှင့်လုပ်လိုက်တာခလေးလေးယောက်တောင်မွေးတယ်။ကျားနှစ်ယောက်မနှစ်ယောက်ဗျ။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အားလုံးကကျနော့်ခလေးတွေပါ။အခုတော့ကျနော်တို့အိမ်မှာအိမ်ဆည်းလည်းလေးတွေ အများကြီးဖြစ်ပြီး အားလုံးလည်းပျော်နေကြပါတယ်။ ကျနော်သာပိုးအိကိုနှစ်ယောက်စာကျွေးရင်းနှင့်ပေါ့ဗျာ။


အားလုံးကိုလေးစားလျက်

                                  Steven Job

........................................♡♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။