ငရဲကြီးတာ မမသိတယ် (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - အမည်မသိ
ဒီနေ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း နေ့လည် ထမင်းစားချိန်မှာ အပြင်ထွက်မစား ။ ပြီးခဲ့သော နှစ်ရက်လောက်မှာ ပွဲဆက်တွေ များခဲ့ ပြီး အစားတွေ မဆင်ခြင်ခဲ့ ။ ပြန်လျော့ရမည် ။ မနက်က ထည့်ခဲ့တဲ့ သင်္ဘောသီးနဲ့ စပျစ်သီး ဘဲ ဆာမှ စားတော့မည် လို့ စဉ်းစားထားသည် ။
“ သက်သက် နင့်ကို . .ခင်ချိုအုံး ပြောပြတဲ့ ငရဲအကြောင်း ဆိုတာ ပြောပြပါအုံး . .ဟဲ့ ”
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သူမ ရုံးခန်း အပြင်ဘက်မှာ ထမင်းဘူး ထိုင်စားနေကြတဲ့ စာရေးမလေး နှစ်ယောက်ရဲ့ စကားသံကို ကြားလိုက်ရ သည် . .။
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရုံးခန်းထဲမှာ ရှိနေတာကို မသိကြဘူး ။ အင်းလေ သူမ သည် နေ့တိုင်း နေ့လည်စာကို အပြင်မှာ ထွက်စားတတ်တာကိုး ။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းတို့ ရုံးရဲ့ အနီးအနားမှာ စားသောက်ဆိုင်တွေက စုံလှသည် ။ ငရဲအကြောင်း ဆိုလို့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း စိတ်ဝင်စားသွားသည် ။ ဖတ်လက်စ အီးမေးလ်ကို ဆက်မဖတ်ဘဲ နား စွင့်ထားမိသည် ။ ငရဲ ဆိုတဲ့ ကောင်လေးက ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းတို့ ရုံးက ယာဉ်မောင်း ပါ . .။ ငရဲ ရဲ့ ပုံစံက ခပ်မိုက်မိုက် လေး ။ သူ့ အကြည့်တွေကလဲ ရဲတင်း သည် . .။
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းလို ရာထူးကြီးတဲ့ အရာရှိမ ကိုတောင် သူ ကြည့်တဲ့ ပုံ က ပြီတီတီ နဲ့ ။ သူမ ရဲ့ ရင်တွေ တင်တွေ ကို စူးစိုက်ကြည့်တာ ရဲတင်းလွန်း သည် ။ အရမ်းဘဲ ။ ဒီကောင်လေး ကြည့်ရတာ တကယ့် ဖိုက်တာလေး ပုံစံဘဲ။ လူနံပိန် ကျွဲဂျိုလိန် ဆိုသလို ဒီလို ပိန်ကပ်ကပ် ကောင်လေးတွေက လီးကြီးကြီးတွေနဲ့ အလိုးကောင်း နေတတ်တယ်ဆိုတာ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကြားဘူး ထားသည် . .။
“ အေးပါ ဆွေမ ရယ် . .ပြောမှာပေါ့ ...ဒီလိုဟဲ့. .ခင်ချိုအုံး ရဲ့ ...ငရဲနဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့ ဆန်းဒေး ပဲခူး သွားတုံး ..က ဟိုဟာ လုပ်ကြတယ်တဲ့ . ခင်ချိုအုံး က ငါ့ကို သူ ငရဲနဲ့ လုပ်တဲ့ အကြောင်းတွေ ကို အသေးစိတ်ပြောပြတာ .ဟိဟိ.. ”
“ ဟယ် . .ပြောပါအုံး ပြောပါအုံး..ဘာတွေ ပြောပြလဲ .. ”
“ ငရဲ...သူ့ကို လုပ်တာ...တအားကြိုက်တာတဲ့...ငရဲဟာ.ကအကြီးကြီးဘဲတဲ့..တုတ်တုတ်...ရှည်ရှည်ကြီး တဲ့ . .ဟိဟိ ငရဲက လုပ်တာလဲ တော်တော် တော်တယ်တဲ့ . . ”
သူမ ထင်ထားတာ မှန်နေသည် ။ ငရဲ က လီးကြီး တဲ့ အကြောင်း ငရဲ ရဲ့ ရီးစား ခင်ချိုအုံး.. ဆိုတဲ့မိန်းကလေး ဆီကနေ သက်နွယ်ဦး နဲ့ ဆွေမမခိုင် တို့ဆီတောင် သတင်းပျံ့နေပြီ ။ ငရဲ ။ သူ့ နံမည် အရင်း က ရဲမင်း ပါ ။ သူငယ်ချင်းတွေ က ငရဲမင်း လို့ နောက်ပြောင်ပြီး ခေါ် ကြသည် ။ ကာလရွေ့လျောလာတော့ သူ့ ကို ငရဲ လို့ လူတကာ က ခေါ်ကြတော့တာဘဲ . .။
သူ ကိုယ်တိုင်ကလဲ ငရဲဆိုတဲ့ နံမည် ကို နှစ်ခြိုက်သည် ။ သူက ကိုယ်သူ ငရဲလို့ဘဲ သုံးနှုံးသည်။ ငယ်ငယ်ကထဲ က ရပ်ကွက်ထဲမှာ ထီကနဲဆို ငရဲ ဘဲ ။ကျောင်းမှာလဲ ငရဲ ကို လူတိုင်း သိသည် . ။ ကောင်းသော သိခြင်းတော့ မဟုတ်ဘူး ။ လူဆိုးလေးအဖြစ် နဲ့ သိကြတာ ။ ငရဲရဲ့ မိဘတွေ သည် ငရဲကြောင့် အရှက်တကွဲ အကျိုးနဲ အမြဲ ဖြစ်ကြရ သည် ။ ငရဲ သည် မိန်းမ နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ငယ်ငယ်ကထဲက နံမည်ပျက်သည်။ ကျောင်းက မိန်းကလေး အိမ်သာကို ချောင်းလို့ ကျောင်းထုတ်ခံရတာ မိဘများ အလိုက်ကောင်းလို့ . .ကျောင်း ပြောင်း လိုက်ရတာ နဲ့ ပြီးသွား သည် ။ ငယ်ငယ်ထဲ က ရီးစားထား သည် ..။
လူပျိုပေါက် အရွယ်မှာ ညဘက်ကြီး .သူ့ရီးစား ကောင်မလေး ရဲ့ အိပ်ခန်းထဲ မိလို့ အမှုကြီး သွားသည် ။ ဆယ်တန်း..သုံးခါကျသော ငရဲသည် ကျောင်းဆက်မတက်တော့ဘဲ..အလုပ်ထွက်လုပ်သည် ။ ပထမဆုံး ငရဲ စာအုပ်ချုပ် လုပ်ငန်း တခု မှာ ဝင်လုပ် သည် . ။ မျက်နှာချိုပြီး ဖင်ပေါ့သော ငရဲ ကို . ပိုင်ရှင် က သဘောကျသည် .. ။ ငရဲ ကို အားကိုးလာပြီး အလုပ်သမားတွေကို တာဝန်ယူ ကြီးကြပ်ရ တဲ့ စူပါဗိုင်ဆာ အဖြစ် တိုးမြှင့်ပေးလာသည်။
သည်မှာတင်ဘဲ ငယ်ကျင့်မပျောက်ဘဲ ငရဲ ဇာတိပြလာ ပြန်သည် ။ ပိုင်ရှင်သူဌေး ရဲ့ သမီး ရေချိုးတာ ကို ချောင်းသည်။ မိသွားတော့ အလုပ်ပြုတ်သွား ပြန်သည် ။ အမေဘက် က အမျိုးတွေ အဆက်ကြောင့် သည်ရုံးမှာ ယာဉ်မောင်း အလုပ်ရ သည် ။ နောက်ကြောင်းရာဇဝင် မလိုက်ဘဲ အတွင်းလူ က ထောက်ခံလို့ ရတာ ဖြစ်သည် ။ နောက်ကြောင်းရာဇဝင် သာ လိုက်လို့ကတော့ ငရဲမှာ က အမှုဟောင်းတွေက တပုံ ကြီး . ..။ သည်ရုံးရောက်တာ မကြာသေး ..။ ငရဲ ရီးစားရ သွားသည် ..။
မိန်းမ.ဝါသနာကြီးသော ငရဲ သည် ဖင်ကြီးကြီး နဲ့ ခင်ချိုအုံး ကို တွေ့သောအခါ အရမ်း သဘောကျ ပြီး..ခင်ချိုလွင့် ကို ချဉ်းကပ် လေတော့သည် ။ ခင်ချိုအုံး..သည် ရုံးအလုပ်နဲ့ အပြင်အမြဲသွားရသော ကြောင့် .ရုံးကားမောင်းသော ငရဲနဲ့ အနေနီးစပ်တာကြောင့် ..မိန်းမများကိုကျအောင်.အပြောကောင်းတဲ့ ငရဲ နဲ့ ညိကြလေတော့သည် .. ။
ပဲခူး ကို ပစ်ကနစ် ထွက်ကြ ရင်း ငရဲနဲ့ ခင်ချိုအုန်း ခဏ လူကြားထဲက ပျောက်သွား ကြသည် ။ ငရဲ သည် အကိုင်အတွယ် ရဲ သည် ။ ကြမ်း သည် ..။မိန်းမလိုး ကျွမ်း ကျင်သည် .။ ခင်ချိုအုံး ကို သူ့ အသိတယောက် ရှိတဲ့ ဆီစက်တခု ကို ခေါ်သွားသည် ။တနင်္ဂနွေနေ့မို့ ဆီစက် မှာ ဘယ်သူမှ မရှိ .. ။ ဂိုဒေါင်ကြီးထဲမှာ ဖြစ်သလို . ရအောင် လိုးလိုက် သည် ။ ခင်ချိုအုံး သူ့ ကို ကြိုက်သွားသည် ။ ဘူးတရာ ပိတ်လို့ရမယ် . ပါးစပ်တပေါက် ကို ပိတ်နိုင်ဖို့ ခက်ခဲ သည် .။ ခင်ချိုအုံး ငရဲ ရဲ့ လီးကြီးတာ မြိုသိပ် မထားနိုင်ခဲ့ဘူး .. ။ တဆင့် . .တဆင့်နဲ့.ငရဲလီး ကြီးတာ.ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း တောင် သိနေပြီ .. ။
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် သူက ရုံးကားကိုမောင်းသော ယာဉ်မောင်း တင်ထွန်းအောင် သည် အလုပ် အမြဲနောက်ကျ တာကြောင့် ..သူ့ကို အပြစ်ပေး အရေးယူရတာကြောင့် ယာဉ်မောင်း လိုလာတာမို့ ငရဲ ကို သူ့ ယာဉ်မောင်းအဖြစ် ခေါ် လိုက်ရသည် ။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် ဒေါ်ရှေ့က တပ် ပြီး ခေါ်ကြရပေမဲ့ အသက်အားဖြင့် သိပ်မကြီးလှသေးတာကြောင့် လက်အောက် ဝန်ထမ်းတွေ က
“ မမ ”
လို့ဘဲ ခေါ်ဆိုကြလေသည် .. ။
“ မမ ကျနော် ရောက်ပါပြီ ”
သူမ ရှေ့မှာ ငရဲ လက်နှစ်ဘက် ရှေ့မှာယှက်ပြီးရိုကျိုးကျိုး ခေါင်းလေးငုံ့ကာ လာပြောသည် ။ ဒီလို လုပ်ပြလို့ ဒီကောင်လေး ကို သူမ မယုံ ။ သူမ ကားပေါ်က အဆင်း တဏှာခိုးတွေ လျှံနေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ သူမ ရဲ့ အနောက်ပိုင်း ဖင်တုံး တွေ ရဲ့တုန်ခါမှုတွေ ကို စူးစူး ဝါးဝါး ကြည့်နေတတ် သည် ။
မနက်တိုင်း ရုံးသွားရန် ငရဲက ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကို အိမ်မှာ လာခေါ်ရသည် ။ ငရဲ ကို သူမ တွေ့တိုင်း သက်နွယ်ဦး နဲ့ ဆွေမမခိုင် တို့ ပြောဆိုနေတုံး က စကားသံတွေ ကို ပြန်လည်ကြားယောင်မိလေ သည် . .။ ငရဲ ရဲ့ လီးကြီး တဲ့ အကြောင်း ။ ဒီအခါမှာ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ မျက်လုံးတွေ ဟာ ငရဲ ရဲ့ ကိုယ် အရှေ့ဘက် အောက်ပိုင်း ကို အလိုအလျောက် ရောက်သွားမိ တတ်လို့ ချက်ချင်း မျက်လုံး လွှဲဖယ်ပစ် ရ သည် ..။
လုံချည်အပေါ်ကနေ ဘာမှလဲ မတွေ့နိုင် မသိနိုင်ရက် နဲ့ ဘာကြောင့်များ ဒီမျက်လုံးတွေ က ရောက်ရောက်သွားရပါလိမ့် ဆိုပြီး ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သူမ မျက်လုံးတွေ ကို အပြစ်တင်မိ သည် . .။ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရုံးရောက်ခါနီး ..ကားမောင်းနေသော ငရဲ ကို စကားပြောသည် ။
“ ငရဲ ”
“ ဗျာ . ..မ မ ”
“ မင်း လာမဲ့ စနေနေ့ အားလား . ”
“ အား ပါတယ် . .မမ . .ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ဟင် . ”
“ အေး . .အိမ်မှာ အ လုပ် လုပ်စရာ နဲနဲ ရှိလို့ လာ နိုင်မလား .. ”
“ ဟုတ်ကဲ့ မ မ ...ရပါတယ် . .ဘယ်အချိန် လာရမလဲ ”
“ မနက်ပိုင်းပေါ့ ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ကျနော် လာလုပ်ပေးပါမယ် ”
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကားပေါ်က အဆင်း မသိမသာ စောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အနောက်ပိုင်း ဆတ်ဆတ်ခါနေတဲ့ စွင့်ကားတဲ့ တင်တွေ ကို စားတော့ဝါးတော့ မတတ် စူးစူးဝါး ဝါးကြည့်နေသော ငရဲ ကို တွေ့လိုက်ရပေသည် ။ တကယ်တော့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် အပျိုကြီး မမ ဆိုပေမဲ့ ယောင်္ကျား နဲ့ ကြုံဘူး တဲ့ အတွေ့အကြုံ ရှိသည် ။ အလိုးခံဖူး သည် ။ သူမ သည် ယခုအခါ ရုံးမှာ ရာထူးကြီးကြီး နေရာ ရောက်နေတာကြောင့် ..တော်ရုံ ယောင်္ကျားကို လင်မတော်ချင်လှ . .။
သူမ ထက် ထက်မြက်ပြီး ဝင်ငွေမြင့်.ရာထူးကြီးမြင့်မှဘဲ လင်အဖြစ် ရွေးချယ် လိုတာ ကြောင့် သူမ မှန်းထားတဲ့ ယောင်္ကျားမျိုး ..မရနိုင်ဘဲ အပျိုကြီး မမ ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်လာပေသည် ။ လူရှေ့ မျာ ဟန်ဆောင် ကာနေရပေမဲ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း စိတ်ထဲမှာတော့ ငရဲလို လူနံပိန်ကျွဲဂျိုလိန် ခါးအားကောင်းကောင်း နဲ့ တကယ် လိုးပေးနိုင်မဲ့ ကောင်ငယ်လေး တယောက် နဲ့ နင်လားငါလား ..ရင်ဆိုင် နွှဲပစ်လိုက်ချင်သည် .. ။ယောင်္ကျား ရဲ့ လိုးတဲ့ အရသာ ကို ခံဘူးထားတာကြောင့် စိတ်က တောင်းလာတဲ့ အခါ . .ခံပစ် ကုန်းပစ်လိုက်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ သူမမှာ ပြင်းထန်စွာ ဖြစ်ပေါ်နေသည် ။
........................................................................................................................................
ခင်ချိုအုံး ။
“ မျက်စိထဲက ထွက်ကို မထွက်ဘူး . .ကိုယ့် အသွေးအသား ရိုးတွင်းချင်ဆီ အထိ ”
ခင်ချိုအုံး သည်
“ စွဲနေပြီ ”
ဆိုတဲ့ သီချင်း ကို တိုးတိုးလေး ငြီး ရင်း ရုံး ထဲကို ဝင်လိုက် သည် ။ ခင်ချိုအုံး ဒီနေ့ ရုံးကို လာတော့ သူမ ရဲ့ ပေါင်ကြား က ပိပိ က ကျိန်းစပ်နေဆဲ ။ မနေ့ ညနေ က ငရဲပေါ့ ။ တအားဆောင့်ဆောင့် လိုးတာ ။ သူ့ လီးကလဲ တကယ့် စူပါဆိုက်ကြီး ။ လိုးအားကလဲ သန်ပါဘိနဲ့ ။ ခင်ချိုအုံးကို သုံးချီလိုးတာ ငါးချီ ပြီးရသည် ။ ဘာဂျာကိုလဲ ရေရေလည်လည်ကိုင်ပေး သည် ။ ငရဲ နဲ့ ပဲခူးက ဆီစက်မှာစပြီး လိုးမိသွားကထဲက ခင်ချိုအုံးသည် အရူးအမဲသားကျွေးမိသည် ဆိုသလိုဘဲ .. ငရဲ လိုးတာကို . .ငရဲ ရဲ့လီးတုတ်တုတ်ကြီး ကို အစွဲကြီး စွဲ သွားရသည် . .။
အခွင့်သာတိုင်း ကုန်း ဖြစ်သည် .. ။ ဒါတောင် အဲဒီတုံး က ကြမ်းပြင်တွေ ရော စားပွဲတွေရောက ဖုံတွေနဲ့ ညစ်ပေနေတာကြောင့် မော်တော်ဆတ် . .မတ်တပ် ဆော် ရတာ . .အဟီး . .။ ခင်ချိုအုံး ဆီစက်ထဲ လိုးကြတာကို ပြန် စဉ်းစားတော့ ဖြန်းကနဲ ကြက်သီးတွေ ထ မိပြန် သည် . .။ ခင်ချိုအုံး သည် ကျောင်းသူဘဝ မှာ လင်နောက် လိုက်ခဲ့ဘူးသည် . .။
ခင်ချိုအုံး ကို ခိုးပြေးခဲ့တဲ့ ကောင်ကလဲ တကယ့် ငဖြုတ် ။ ကာမရာဂ .အား ကြီးတဲ့ ကောင် ။ သူ့ နံမည် က ဇေယျာ တဲ့ ..။ ဇေယျာ ကြောင့်ခင်ချိုအုံး ကာမ.အတွေ့အကြုံ စုံခဲ့သည် ။ ဇေယျာ သည် ခိုးပြေးသော တပတ် အချိန် တွင်းမှာ နေ့တိုင်း တနေ့ ကို ခုနစ်ချီ အနဲဆုံး လိုး သည် ။ ဒါကြောင့် ခင်ချိုအုံး သည် ဝါရင့်နေပြီ ..။ဇေယျာ ဆိုတဲ့ ကောင် က ပုံစံ အမျိုးမျိုး နဲ့ လိုးခဲ့လို့ ခင်ချိုအုံးသည် လိုးနည်းမျိုးစုံကိုလဲ ကျွမ်းနေသည် ။ သူမ အတွက် လိုးတာဟာ အဆန်းမဟုတ်တော့ ။ သူမ ဆာလောင်တောင့်တချိန်မှာ ငရဲ နဲ့ တွေ့တော့ ငရဲ ကို ပေးလိုးလိုက်တာ ဖြစ်သည် ။ လိုးလက်စ ရှိတော့လဲ . .အမြဲချိန်းလိုးလေ သည် .. ။ သက်နွယ်ဦး က ခင်ချိုအုံး ကို သတိပေးသည် . .။
“ ယူ့ဘဲလေး က အရာရှိမမ ကို ရှိုးတဲ့ပုံက မရိုးဘူး ။ သူ့ အကြည့် က မမကြီး . .အဝတ်တွေ ကို ဖေါက်ထွင်းမြင်နေရတဲ့ ပုံလေ မမကြီး ထမိန်မှာ ငရဲ ရဲ့ မျက်စိတွေ ငြိကပ်ပြီး ပါသွားကြတယ် လို့ ထင်ရတယ် ”
တဲ့ . .။ ဟွန်း . ကြားခါစကတော့ သဝန်တိုမိသလိုဘဲ ။ နောက် ပြန်စဉ်းစားလိုက်တော့ ငရဲ နဲ့ ဆက်ဆံ ထိတွေ့ ညိစွန်းခဲ့ကြပေမဲ့ ချစ်ခဲ့တာမျိုး မဟုတ်ဘူး ။ သေသေချာချာ စဉ်းစားတော့လဲ သူ ငရဲ ကို မချစ်မိ . .။ ကာမ စိတ် နဲ့ သွေးသား ဆန္ဒ ကို ဖြေဖျောက်ကြ တာဘဲ ဖြစ်သည် . .။
ဒါကြောင့် ငရဲ ကို ဘာမှ မဟန့်တား ။ စိတ်ထဲမှာ ဘဝင်လေဟတ်သလို ဂိုက်ပေး ပဲများနေတဲ့ အရာရှိ မမ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကို ငရဲ ရအောင် ဖန်နိုင်ရင် ကြည့်ကောင်းမဲ့ ပွဲ ပဲ လို့တောင် ထင်မိသည် ။ ယာဉ်မောင်းကောင်ငယ်လေး တယောက် နဲ့ အရာရှိမမ တို့ ရဲ့ အပြာ ဇာတ်လမ်း က စိတ်ဝင်စားစရာ မဟုတ်လား ။ဂျာနယ်ထဲ ထည့်ရေးလိုက်ရလို့ကတော့ အဲဒီဂျာနယ် ..ရောင်းကောင်းသွားမယ်...။ လူတွေ က အညှီအဟောက်သတင်း ဆို သိပ် ဖတ်ချင်ကြတာလေ . .။
....................................................................................................................
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ။
သောကြာနေ့ ည . .။
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ဉာဏ်များနေသည် ။ သူမ သည် သတင်းကြားထားသော ငရဲလီးကြီးတာ ကို အတည်ပြု ချင်သည် ။ သူမ မျက်စိ နဲ့ ကိုယ်တိုင် တွေ့ချင် သည် ။ ထို့ကြောင့် ဉာဏ်များနေတာ ဖြစ်သည် ။ ဘယ်လိုဉာဏ်များနေသလဲဆိုတော့ ။ မနက်ဖန် ငရဲကို ခြံထဲ မြေတွင်းတူးရန် .အကူ ခေါ်ထားသည် ။ ပြီးရင် ငရဲ ကိုယ်မှာ ပေကျံတာတွေကို အကြောင်းပြုပြီး ငရဲကို သူမ အိမ်အောက်ထပ် က ရေချိုးခန်းမှာ ရေချိုးခိုင်းမည် ။ ခုညထဲက ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် အဲဒီ ရေချိုးခန်းမှာ အပေါက်ငယ်တခု ကို ဖေါက်ထား ပါ သည် ။ ငရဲ ရေချိုးမဲ့နေရာ ကို မြင်သာမဲ့ ချောင်းဖို့ အပေါက် ဖေါက်ထားလိုက် သည် . .။ အင်း . .ငရဲ ရဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီး ကို တွေ့ရချည်သေးရဲ့ . .။
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သောကြာနေ့ ညလဲဖြစ်တော့ မနက် စောစော ထစရာမလိုလို့ အွန်လိုင်း မှာ စာ ဖတ်လိုက် Tube 8 ဆိုတဲ့ အပြာဆိုက် ကိုသွား ပြီး လီးတန်ကြီးတွေ ကို ကြည့်လိုက် နဲ့ လုပ်ရာ က သောကြာ နဲ့ စနေ တိုင်း သူ နဲ့ ချပ်တင်း လုပ်နေကျ ဘလူး လပ်ဗါ BLUE LOVER ဆိုတဲ့ တယောက် များ ရောက်နေပြီလား ဆိုပြီး သွားကြည့် လိုက်သည် ။ ဘလူး လပ်ဗာ ရှိနေသည် ။ ဘလူးလပ်ဗါ က စင်ကာပူ က တဲ့ ။ အိုင်တီ တက်ကနစ်ရှင် တဲ့ ။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ ချပ်တင်းလုပ်တဲ့ နံမည် က YGN girl …။
သည် နံမည် ယူထားတာ ဘယ်သူမှ မသိဘူး ။ သူမ အိမ် ကွန်ပြူတာ နဲ့ တယောက်ထဲ ရှိတဲ့အခါ ညပိုင်း သူမ ချပ်တင်း လုပ်တဲ့ အခါ သုံးတာ ဖြစ် သည် ။ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း လှမ်း နုတ်ဆက်လိုက် သည် .. ။
“ ဘယ်လိုလဲ . .နေကောင်းလား . . ”
“ ကောင်းပါ့ဗျာ . .ကလေးမ ရော . . ”
“ ကောင်းပါ့ ရှင် . .ရောက်နေတာ ကြာပြီလား . . ”
“ မကြာသေးပါဘူး . ”
“ ဘာထူးသေးလဲ . .ရီးစား ရပြီလား ”
“ ဟင့်အင်း . .မရသေးဘူး ”
“ မရှာဘူးလား ”
“ ရန်ကုန်မှာ လာရှာမလို့ . ”
“ ရှာလေ . .သပ်မှ မဝေးတာ . .လာချင်ရင် အနီးလေး ”
“ ကလေးမ က ကူညီမှာ လား ”
“ ဘာကို ကူညီရမှာလဲ ”
“ ရီးစား ရှာဖို့လေ ”
“ ဘယ်လို ကူရမှာလဲ ”
“ ရီးစား ရဖို့လေ ”
“ သူ့ ဟာ သူ လုပ်ရမဲ့ ကိစ္စဘဲ လေ ”
“ ကလေးမ နဲ့ တွေ့ချင်တာ ”
“ ဟုတ်လို့လား ”
“ ဟုတ်တယ် . .တွေ့ချင်တာ အရမ်းဘဲ ”
“ တကယ်လား ”
“ အင်း . .ကလေးမ အွန်လိုင်းမလာရင် ကျုပ် မနေတတ်ဘူး ”
“ ဟေ.. ”
“ ဟုတ်တယ် . .ဘိန်းစွဲသလို ဖြစ်နေပြီ ”
“ ဟေ ”
“ ကလေးမ များ ရှိနေမလား ဆိုပြီး ခဏခဏ ဝင်ကြည့်မိတာ မရှိရင် ဝေဒနာဘဲ ”
“ ဖြစ်ရလေ . .တကယ် လား ”
“ အင်း . .ဟိုတနေ့ က ကျုပ် က ကလေးမ တကိုယ်လုံး ကို နမ်းတယ် ဆိုတော့ ကလေးမ လဲ အရမ်း တုန်လှုပ်တယ် ဆိုတာလေး ပြန် ပြောပြပါ အုံး . ”
“ ဒီအကြောင်း . .စမလာနဲ့ ကွာ . .ဒီကလဲ တယောက်ထဲ . .စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာရင် မလွယ်ဘူး . . ”
“ ကျုပ်ကလဲ ဒီမှာ တယောက်ထဲ . .အရမ်း တင်းကျပ်နေတယ် . . ”
“ တင်းကျပ်နေရင် ဖြေလျော့လိုက်ပေါ့ . . ”
“ ကလေးမ လျော့ပေးပါလား . . ”
“ ဘယ်လို လျော့ပေးရမှာလဲ . . ”
“ ကလေးမ ရဲ့ လက်ကလေးနဲ့ပေါ့ . . ”
“ ပွတ်ပေးရမှာ လား . . ”
“ အင်း . .ဖွဖွလေး ပွတ်ပေး . . ”
“ ပွတ်ပေးနေတယ် . .သူ့ ကို လျော့ပေး ရင်း သူများလဲ တင်းကျပ်လာတယ် .. ”
“ လျော့ပေးရမလား . ”
“ အင်း . . ”
“ ကလေးမ ရဲ့တင်းနေတဲ့ နေရာလေး ကို ကျုပ် နမ်းပေးမယ် . . ”
“ အင်း . . ”
“ ကျုပ် နမ်းပေးတာ ကြိုက်လား . . ”
“ အင်း . . ”
“ စိုနေလား . . ”
“ ဟိတ် သူ ဘယ်လိုသိလဲ . . ”
“ စိုနေတယ် ပေါ့ . .ဟတ်လား . . ”
“ အင်း . . ”
“ လှလိုက်တာ ..ကလေးမ ရယ် . . ”
“ ဘာလှတာလဲ . . ”
“ ကလေးမ ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး . . ”
“ အို . . ”
“ နမ်းပေးမယ်နော် . .ဖွဖွလေး . . ”
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ချပ်တင်း လုပ်ရင်း ပေါင်ကြား က သူမ ရဲ့ ဖေါင်းမို့ခုံးကြွနေတဲ့ ရတနာရွှေကြုတ်ကြီး သည် အရမ်း ယားယံ လာသည် ။ သူမ ထမိန်ပေါ်ကနေဘဲ ပွတ်နေမိရသည် ။ တဖက် က ဘလူးလပ်ဗါ လဲ တဖြေးဖြေး ကြမ်းလာသည် . .။
“ ကလေးမ . . ”
“ အင် . . ”
“ ကျုပ် အရမ်းထန်နေပြီ . .ကလေးမ ကို ချစ်လို့ ရမလားဟင် . . ”
“ ချစ်လေ . .ချစ် . . ”
“ ကျုပ် ထည့်မယ်နော် . . ”
“ ထည့် . .ထည့် . .အင်း . .ဟင်း . . ”
“ ကောင်းလိုက်တာ ကလေးမ ရယ် . . ”
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ပေါင်ကြား က ရတနာရွှေကြုတ်ကြီး စိုစိုရွှဲလာပြီ ။ ဖိကာဖိကာ ပွတ်မိတော့ တကိုယ်လုံး တုန် သွားရတဲ့ကာမ လမ်းဆုံး ပန်းတိုင် ကို တက်လှမ်းချင်လာရသည် . .။
“ သူ . .ထည့်နေလား ဟင် . . ”
“ အင်း . .ကောင်းလာလား . .မြန်မြန် လုပ်ပေးရတော့မလား . . ”
“ အင်း . . ”
“ ဆောင့်မယ် နော် . . ”
“ အင်း . . ”
“ ကလေးမ ရယ် . .သိပ် ကောင်းတာဘဲ . . ”
“ အင်း . .သူများရောဘဲ . . ”
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း တချီ ပြီးသွားရသည် . .။
“ ကလေးမ . .ကလေးမ . . ”
“ ဆောရီး . ”
“ ဘယ် ရောက်သွားတာလဲ . . ”
“ ရေချိုးခန်း ခဏ သွားတာပါ . . ”
“ ကလေးမ ပြီး သွားလား . . ”
“ အင်း . . ”
“ ကျုပ်ရောဘဲ . တင်းကျပ်နေတာတွေ လျော့သွားတယ် .... ”
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ညက ဒါတွေ လုပ်နေတာကြောင့် မနက် မှာ အိပ်ရာ က တော်တော် နဲ့ မထချင် ။ မထ နိုင်ဘူး ။ အို . .ငရဲ ကို ခေါ်ထားတာဘဲ .. ။ ခုမှ သတိရပြီး လူးလဲထပြီး ရေချိုးခန်း ဝင်ရ သည် .။ နာရီ နှိုးစက်ကလဲ..မလုပ်မိ . ။ မျက်နှာသစ် ..သွားတိုက်လုပ်နေတုံး ..အိမ်ရှေ့တံခါး က
“ တင်..တောင်. .တင်တောင်. . ”
ဆို တဲ့ ဘဲလ်သံ ကြားလိုက်ရသည် . .။ ဟား..ငရဲ ရောက်နေပြီ ထင်တာဘဲ ။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ပြေးဆင်းသွားသည် . .။ ဟုတ်ပါသည် . .။ ငရဲပါ . .။
“ ဟေး . ငရဲ . .တယ်လဲ ဝိရီယ ကောင်းပါလား .. မမ လဲ ခုနမှ ထတယ် . . . ”
ငရဲ က ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ဘလောက်စ် တထပ်ထဲ ဝတ်ထားလို့အထဲကနို့ကြီးတွေ လှုပ်ခါတာ ကို ငေးကြည့်နေသည် ။ နို့သီးထိပ်ဖုလေးတွေ က ပိတ်သားပါးပါးမှာ ကပ်နေတော့ အရာလေးတွေမြင်ရ တာ စိတ်လှုပ်ရှားစရာဘဲလေ ။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း လဲ ငရဲ သူမ ရင်ဘတ် ကို တပ်မက်တဲ့ မျက်လုံးတွေ နဲ့ ကြည့်တာ တွေ့ သည် .. ။
“ လာ..ကော်ဖီ သောက်အုံး . . ”
“ ကျနော် အိမ်နားက လဘက်ရေဆိုင်မှာ သောက်ခဲ့ပြီးပြီ မမ . ”
“ အို..ထပ်သောက်ပေါ့ . .လာ . .လာ . . ”
ငရဲ နဲ့ မီးဖိုခန်းမှာ နှစ်ယောက်ထဲမို့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည် ။ ကော်ဖီသောက်ရင်းလဲ သူမ နို့တွေ ကို ငရဲ စိုက်ြကည့်နေသည် ။ သူကြည့်တဲ့ ပုံက အခုဘဲ နို့ တွေကို အတင်း လှန် စို့တော့မဲ့ပုံ . .။ခြံထဲမှာ လုပ်စရာ အလုပ်တွေကို ငရဲ ကို ပြသည် . .။ ငရဲ သည် ပုဆိုးအဟောင်းတထည် ကို ခပ်တိုတို ဝတ်လိုက်ပြီးသူ့ အပေါ်က တီရှပ် ကို ချွတ် ပစ်လိုက်သည် . .။ငရဲ ရဲ့ တောင့်တင်းသော ကိုယ်လုံး ကို ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ယောက်ရက်ခတ်နေသည် ..။
သူမ ဆင်တဲ့ အကွက်ထဲ ဝင်လာသည် ။ ငရဲ ချွေးတွေ စိုရွှဲနေသလို မြေကြီးတွေလဲ ပေကျံနေတာကြောင့်. . ရေချိုးခိုင်းလိုက်သည် ။ ငရဲ အတွက် မျက်နှာသုတ်ပုဝါ နဲ့ ဆပ်ပြာခွက် သူမ ယူပြီး သွားပို့ပေး သည် .. ။ ငရဲ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း တဖက် က အပေါက်ကနေ ချောင်းတော့တာဘဲ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ငရဲကို ကိုယ်တုံးလုံးကြီး တွေ့လိုက်ရတာနဲ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်း ထ ရတော့သည် .. ။ သူမ ကြားဖူးနေရတဲ့ ငရဲ ရဲ့ လီးတန်ကြီး ကို သူမ မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ . .မြင်လိုက်ရသောကြောင့် ပါဘဲ . . .။
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ပေါင်ကြား က မို့ဖေါင်းခုံးထနေသော အင်္ဂါစပ် ကြီး သည် ကာမ စိတ် ကြောင့် ပိုပြီး ဖေါင်းကြွနေပြီ.။ ကာမ ရှေ့ပြေး အရေကြည်တွေ စိုစိုရွှဲနေပြီ ။ ငရဲ သည် ရေချိုးရင်း . သူ့ လိင်တန်လီးကြီးကို လက် နဲ့ ဆုတ်ကိုင် ကာ ဆွ နေသည် ။ လီးကြီး သည် တန်ကနဲ ထောင် ထလာသည် ။ အို ..တကယ် ကြီးပြီး ရှည်တဲ့ လီးဘဲ
“ အို . .ငရဲ ရယ် . .ငရဲကြီးတာ ...မမ သိနေပါတယ် . .ကွာ. . . . ”
သူမ ကြည့်နေဆဲ ငရဲ သည် . .အသံထွက်ပြီး . .
“ မမ ရယ် . . .မမ ကို လိုးချင်တယ် . . . ”
လို့တိုးတိုး ပြောနေရင်း . .သူ့ လီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ကွင်းတိုက်နေပြီ ။ အို . .သူ ငါ့ကို မှန်းပြီး ကွင်းတိုက်နေပါလား . . .။
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းသည် အရေတွေ.စိုစိုရွှဲနေသော သူမရဲ့ရတနာရွှေကြုတ်ကြီး.ကိုလက်နဲ့..ပွတ်သပ်..ကိုင်တွယ် နေမိရ ပြီ .။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် ငရဲ ရဲ့ လီးကို ကြည့်ပြီး သူမ အင်္ဂါစပ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်ချောင်းများနဲ့ ပွတ်ချေနေမိရင်း . .ကာမ စိတ်တွေ ကြွသထက်ကြွလာရ သည် . . .။
ငရဲ သည် ကွင်းတိုက်နေရာက ဆက်မတိုက်တော့ဘဲ ရုတ်တရက် မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို အမြန်ခါးမှာ ပတ်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ က ထွက်လိုက်သည် ။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း လဲ ထမိန်ဖြေချွတ်ခါ လက်နဲ့ မိမိ ဖါသာ ပွတ်ပြီး အာသာ ဖြေမိနေရာက ငရဲ ခုလို ဗြုံးကနဲ ထွက်လာလို့ ..ထမိန် ကို အမြန် ပြန်ဝတ်ပြီး သည်နေရာ က ပြေးဖို့ ကြံစည်သည် . .။
“ မမ . .ဘယ်ပြေးမလို့လဲ . . ”
“ မမ . .ဟို . ဟို . . ”
“ မမ ကျနော့်ကို ချောင်းနေတာ သိတယ် . .မမ ကျနော့် ကို မညာပါနဲ့ဗျာ . . ”
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း လဲ ရှက်ပြီး ထွက်ပြေးဖို့ လုပ်ပေမဲ့ ငရဲ က သူမ လက်ကို ဖမ်းဆွဲထားလိုက်တာကြောင့် ပြေးလို့ မရဘဲ ငရဲ ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်မိနေရ သည် . .။
“ လာပါ . .မမရယ် . .မမ ကို ကျနော် သဘောကျနေတာ ကြာပါပြီ . .အခု မမ အိမ် မှာ ကျနော် နဲ့ မမ ဘဲ ရှိတာ . .ချစ်ကြရအောင်ပါ . . ”
“ အို . .ငရဲ . .မင်း . .မင်း . .ဘာတွေ လာပြောနေတာလဲ . .ငါ့ကို ဘယ်လို မိန်းမများအောက်မေ့နေလို့လဲ လွှတ် . .လွှတ် . . ”
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရှက်ရမ်းရမ်းနေမှန်း ငရဲ က သိပေသည် ။ ငရဲ က သူမ ကို အပေါ်ထပ် က သူမ အိပ်ခန်းကြီး ထဲ ကို ဆွဲခေါ်သွား သည် . .။
“ ခက်တော့တာဘဲ ငရဲ ရယ် . .ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲကွာ . . ”
“ ချစ်ပေးမယ်လေ မမ ကို ကောင်းကောင်း ချစ်ပေးမလို့ . . ”
“ ငရဲ . .မမ တောင်းပန်ပါတယ် . .လွှတ်ပါ . . . ”
“ နိုး..နိုး . ..မရတော့ဘူး . .ကျနော် သိပ်ထန်နေပြီ ...မမ လဲ ထန်နေတာဘဲ မဟုတ်လား ... ”
“ အို..မင်း..မင်း..ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ ..ဘာထန်တာလဲ.. ”
ငရဲက ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ အိပ်ခန်းထဲ က ကုတင်ပေါ်ကို ရောက်နေပြီမို့ သူ ခါးမှာ ပတ်လာသော မျက် နှာသုတ်ပုဝါကို ဖြုတ်လိုက် သည် ..။နံမည်ကြီး စံချိန်မှီ လီးတန်ကြီး ထင်းကနဲ ပေါ်လာသည် ။
“ မမ ကြောက်တယ်ကွယ် ... ”
ငရဲက ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်သည် ..။
“ ဘာကို ကြောက်တာလဲ ..မမ.. ”
“ မင်းရဲ့ လက်နက်ကြီး ကိုပေါ့ ..... ”
“ မမ နာမှာစိုးလို့လား . . . ”
“ အင်းပေါ့..မင်း ဟာကြီးနဲ့ဆို မမ ဟာ ကွဲသွားနိုင်တယ် . . ”
“ မကွဲစေရပါဘူး..... ”
ပြောပြောဆိုဆို ငရဲ သည် မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဗလာကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေသေ ာဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကိုပက်လက် အိပ်စေပြီး သူမရဲ့ပေါင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးတွေအကြားကိုမျက်နှာအပ်ပြီး သူမရဲ့ရတနာရွှေကြုတ်ကြီးကို..စတင်နမ်း ရှုံ့ ပါတော့ သည် . .။
“ ငရဲ ...အို..ငရဲ... .. ဘာ..ဘာတွေ..လုပ်နေတာလဲကွယ်....... ”
ငရဲ သည် ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့တင်းနေတဲ့နို့ကြီးတွေ ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ဆုတ်ထားပြီး နို့သီးထိပ်ဖုလေးတွေကို သူ့ လက်မနဲ့လက်ညှိုးကိုသုံးပြီး သာသာလေး ချေပေးနေသည် ။သူ့လျာကို အစွမ်းကုန်ထုတ်ပြီး . .စုတ်တံနဲ့ ဆေးသုတ်သလို အပေါ်အောက် စုံချီဆန်ချီ . .ရတနာရွှေကြုတ်ကြီးကို ယက်ပေးလေတော့ရာ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းမှာ ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲကျသွားရသည် ဆိုသကဲ့သို့ . .ကာမ အရသာထူးကို ရနေပြီမို့ . .ကျေနပ်စွာ ငရဲ ယက်သမျှကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ခံနေပါတော့ သည် . .။
ငရဲ သည် သည်အခွင့်အရေးကို ချောင်းနေတာ ကြာပြီ ။ အခွင့်အရေးကို လက်လွတ်ခံသူ မဟုတ်တာကြောင့် ဆာလောင်နေတဲ့ ဒီမန်နေဂျာမ သူ့ကို အိမ်ခေါ်ကထဲ က အခွင့်အရေးရ ရင် ဗြုန်းပစ်မည် လို့ ဆုံး ဖြတ်ပြီးသား ။ ပညာစွမ်းတွေ အကုန် ထုတ်သုံးကာ ဒီမမကြီး သူ့ကိုစွဲသွားအောင် လုပ်မည် လို့လဲ သူ ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့ သည် မဟုတ်ပါလား . . .။
ငရဲ သည် ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ ရတနာရွှေကြုတ်ကြိး ကို ရေရေလည်လည် လဲ သဘောကျ သည် . .။ အနံ့အသက်လဲ မဆိုး . .။ သေသေချာချာ အမြဲ သန့်ရှင်းပုံရ ည် . .။ အမွှေးလဲ ပါးထား ညှပ်ထား သည် . .။ တော်တော်လတ် တဲ့ မုံ့ဖေါင်းကြီး . . .။ တဗွီးဗွီး နဲ့ မှုတ်တော့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း မှာ ဖင်ကြီးတွေဘယ်ညာရမ်းခါလိုက် ကော့လိုက်နဲ့ သဘောကျနေသည် . .။
နှုတ်ဖျားကလဲ ငှက်ဖျားဝေဒနာသည်တယောက် အဖျားတက်သလို . .ဟင်းဟင်း . .ဟင်းဟင်း . . နဲ့ ညည်းနေသည် .။ ငရဲ ရဲ့ ယက်ပေး စုတ်ပေးတာတွေ က အသဲခိုက်အောင် ကောင်းလှ သည် .။ငရဲ သည် ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရတနာရွှေကြုတ်အတွင်းထဲကို သူ့ လျာထိပ်နဲ့ထိုးသည် . .။
“ အို့အို . ..အို့အာ......အာ... ”
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းထွန့်ထွန့်လူးနေသည်. .ငရဲကသူမခါးကနေဆွဲကိုင်ချုပ်ထားလို့..အနောက်ကိုဆုတ်ပြေးလို့မရ.။သူမ ဖင်တွေ ဗရမ်းဗတာ ရမ်းခါနေရပြီ . .။
“ အို . .ငရဲ ရယ် .. . ..တော်...တော်ပါတော့ . . . ”
ငရဲ က တအားနင်း ယက်နေသည် ။ ငရဲ လျာကြီး သူမ အတွင်းထဲ မွှေနေဆဲ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ပြီးသွားရ သည် ။ ငရဲ . မှုတတ်ာ ရပ်လိုက်သည် ။ အို . .သူ . .သူ . .လိုးဖို့ ကြံနေပြီ ။ ဒေါ်မီမီ ခိုင်မင်းကိုယ်ပေါ်မှာ နေရာယူနေပြီ . .။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ ပေါင်တန်တွေ ကို သူ တွန်းခွဲလိုက် ပြီး သူ့ လီးတန်ကြီး ကို တေ့ကာ ထိုးသွင်းတော့ ..လုံးပတ်တုတ်လှတဲ့ ငရဲ ရဲ့ လီးကြီး ဝင်လာတာ ဗျိကနဲ တင်းကျပ်နေတာမို့ ..သူမ ဟာ ပြဲသွားမှာကို ကြောက်သွားပြီး . .
“ ငရဲ . .ဖြေးဖြေး..မမဟာ ကွဲသွားအုံးမယ် ”
လို့ ပြောလိုက်သည် . .။ ငရဲ က
“ မကွဲပါဘူး..မမရယ် . .မမ အဖုတ် က ... အရေတွေတအားရွှဲနေတာ အိုကေပါတယ် . . ”
လို့ . .ပြောရင်း သူ့လီးတန်ကြီးကို .ဆက်..ထိုးသွင်းလေသည် . .။
“ အို . .. .အ...အ...အ...ငရဲ . .. ”
ငရဲ ရဲ့ လီးကြီး တဆုံး ဝင်သွားသည် ။ ငရဲ ရဲ့ ဆီးခုံ နဲ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း အထိ ဘဲ ။ အို . .သူ့ အတန်ကြီးတခုလုံး ငါ့အထဲ အောင်းနေပြီ . .ဆိုတဲ့ အတွေးက ကြက်သီးတွေ ထစေသည် . .။ ငရဲ က နို့တွေ ကို ဘယ်ညာပြောင်းပြီး စို့နေသည် .. ။
“ ငရဲ . . ”
“ မင်း . .မမ နဲ့ မင်းအကြောင်း ဘယ်သူ့ မှ မပြောနဲ့ နော် . . ”
“ စိတ်ချပါ မမ ရယ် . .မမ က ကျနော့် ကို ခုလိုဘဲ ပေးလိုး မယ် မဟုတ်လား . . ”
“ အင်း . . ”
ငရဲ ရဲ့ လီးကြီး စ လှုပ်ရှားလာပြီ ။ တကယ့်ကို ထိတာ ။ တချို့မိန်းမ တွေ က လီး ကြီးကြီး သေးသေး ဂရုမစိုက်ဘူး . .ကြာကြာ ပြီးအောင်မ လိုးနိုင်ဖို့ဘဲ လိုတယ် လို့ ပြောကြပေမဲ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကတော့ ငရဲ လို လီးကြီးကြီး နဲ့ အလိုးခံရတာကို ပိုပြီး ကြိုက် ပါသည် . .။
သူမ ဟာအတွင်းထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေတာကြောင့် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်တိုင်း ..အတွင်းနံရံ တွေ ကို ပွတ်တိုက်မှူက ပြင်းထန်တာကြောင့် တကိုယ်လုံး တုန်ခါနေရလောက် အောင်ဘဲ ..ကာမ အရသာတွေ တင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ရရှိရတာမို့ . .ငရဲ ရဲ့ လီးတန်ကြီး ကို နှစ်ခြိုက်စွဲလန်း မိပေ သည် . .။
ငရဲ သည် အစမှာ ဖြေးဖြေး လိုးထည့်နေရာက အရှိန်ရလာတော့ ခပ်သွက်သွက် လိုးဆောင့်လာ သည် . .။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း က ဘာမှ မပြောဘဲ မျက်လုံးစုံမှိတ်ခါ ခံနေလို့ ငရဲ သည် ခပ် ပြင်းပြင်း ဆောင့်ဆောင့် လိုးလေ သည် . .။
“ အင့် . .အင့် . ..ငရဲ..ငရဲ . .. ”
“ ဘာဖြစ်လဲ မမ ..နာလို့လား . ”
“ ဟင့်အင်း . .ထိ...ထိလို့ . . .ရတယ် . .ဆောင့်..ဆောင့် . .. ”
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ ဖင်တွေ ဘယ်ညယ လူးနေသည်။ ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ကော့ပင့်ပေးလာ သည် ။ ငရဲ က ဆောင့်တဲ့ အချိန် နဲ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းက ပင့်ပေးတဲ့ အချိန် နဲ့ . .ဆုံ မိတတ် သည် ။ အိုး . .အား...နဲ့ ကာမ အရသာထူး ရသွားပြီး ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း အောက်မှ တအား ကော့ပေးနေသည် . .။
“ ဆောင့် ဆောင့်ဆောင့် ...ဆောင့်ပါ . .ငရဲလေး . .ဆောင့်ပါ နာနာ . .ကွဲချင်ကွဲသွားပါစေ. .ဆောင့်ပါတော့ . .ကြုံးဆောင့်ပါတော့...အီး...အီ.... ”
ကာမ အရှိန်တက်လာတော့ သွေးရူးသွေးတန်း ပြောချင်ရာ ထွက်ချင်ရာတွေ ပြောထွက်နေပြီ . .။
“ ကောင်းလားဟင် . .မမ ”
“ အင်..အင် . .ကောင်း . .ကောင်း . .ကောင်း တယ် . . . ”
“ မမ စောက်ပတ်လဲ သိပ်ကောင်းတယ် . .မမစောက်ပတ် ကြိုက်တယ် . . ”
“ ဆောင့် ငရဲ . .မမ..မမ..မမလေ . .မမ အို . .ပြီးတော့မယ် . . .လိုး . .လိုး . . . ”
ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း မရှက်တော့ . .လိုး . .လိုး . . ပါ . .တအား . .လိုးပါ . .လို့ တောင်းဆိုနေတော့သည် ။ ငရဲ သည် အားကုန်ကြုံးကာ လိုးပေးနေသည် ။ တဖမ်းဖမ်း . .အသားချင်းထိတွေ့သံတွေ တဘွတ်ဘွတ် အသံတွေ ဆူညံနေ သည် . .။
“ အို . .အို . .. ကောင်း . .ကောင်း . .ပြီ . .. . .ငရဲ ရယ် . . .မမ . ..မမ . ..ကောင်းလိုက်တာ . . . ”
ကာမ ပန်းတိုင်ကို တက်လှမ်း ရောက်ရှိသွားသည် ။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း .ကော့လန်ကာ ခေါင်းအုံးတွေကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုတ်လိန်ရင်း .ပြီး သွားရသည် ။ ငရဲ သည် နဂိုထဲက ပြီးချင်နေတာပါ . .မမဒေါ်မီမီခိုင်မင်း....ပီးအောင်..ဆွဲလိုးပေးနေတာသာ ဖြစ်လို့. ဒေါ် မီမိခိုင်မင်း လဲ ပြီးရော . .သူလဲ ..ပြီးလိုက်လေ သည် . .။ သုတ်တွေ ဒလဟော ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ ရတနာရွှေကြုတ်ြကီးထဲ ပန်းထုတ် ကာ ကာမ အရသာထူး ရရှိသွားရပြီး . တကိုယ်လုံး ကျင်တက် ပြီး .. ပြီးသွားပါသည် ။
“ ကောင်းလိုက်တာ မမ ရယ် . . .အရမ်.း ဘဲ ကောင်းတယ် . . ”
“ မမရောဘဲ . .မမလေ . .ငရဲ ကြီးတာ ကို ဟိုး အစောကြီးထဲက သိနေတာ . .သိလား . . . ”
..............................♡♡♡...............................
ပြီးပါပြီ။
