Sunday, September 23, 2012

ပူစူးမ (စ/ဆုံး)

ပူစူးမ (စ/ဆုံး)

မောင်ဇော်ဦး ရေးသည်။

ကျွန်မနာမည် ပူစူးမ ၊ နာမည်ရင်းကိုတော့မပြောတော့ပါဘူး၊ ရှိတော့ရှိတယ်၊ နာမည်က အရေးမကြီးပါဘူး။ ကျွန်တော်တို့က သူ့ကိုပူစူးမ လို့ဘဲ ငယ်ငယ်လေးထဲကခေါ်တယ်၊ အိမ်နားကကောင်မလေး၊ အပျိုဖေါ်ဝင်စ၊ ဘာရှိအုံးမလဲ အသက်က အခုမှ ၁၅ နှစ် အလွန်ဆုံး၊ စိတ်ကစားခါစ၊ ဘာမဆိုသူသိချင်သည်။

ကျွန်တော်တိုအိမ်လည်း သူ့စားအိမ်သောက်အိမ်၊ ဝင်ချင်တဲ့အချိန်ဝင်၊ ထွက်ချင်တဲ့အ ချိန်ထွက်၊ တံခါးမရှိ ဓားမရှိ၊ အားလုံးကသူ့ကို လျစ်လျုရှု့ထားသည်၊ ကျွန်တော့်ကိုလည်း အကိုလေး အကိုလေး နှင့် သူ့သူငယ်ချင်းတယောက်ပမာ၊ ပြောချင်ရာပြော ဆိုချင်ရာဆို။

တခါတခါ ကျွန်တော့်အခန်းထဲထိ ဝင်ချင်သ လိုဝင်၊ ဘာကိုမှ အလေးမထား၊ သူလုပ်ချင်ရာသူလုပ်သည်။ ကျွန်တော်က ကျောင်းပြီးခါစ၊ အလုပ်အကိုင်ကမရှိသေး၊ စားလိုက် အိပ်လိုက်နဲ့ ယောင်ချာချာ အလုပ်လက်မဲ့၊ အလုပ်လက်မဲ့တို့ ထုံးစံအတိုင်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဟေးလားဝါးလား၊ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်၊ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်းပြော၊ အပြာကားတွေကြည့်၊ ကြာတော့မိန်းမလိုးချင်လာသည်။

ဒီတော့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အတူ ဖာချသည်၊ ချပါများတော့ အတွေ့အကြုံကရလာသည်၊ ကောင်းမှန်းလဲသိလာသည်။ ဒီတော့ မိန်းမမြင်ရင် တဏှာစိတ်နဲ့ကြည့်မိသည်၊ အဲဒီမှာပူစူးမကို သတိထားမိလာသည်။ကောင်မလေးက သူ့ကိုသူ အပျိုဖြစ်လို့ ဖြစ်မှန်းပင် သိရဲ့လားမသိ၊ နေချင်သလိုနေသည်၊ တခါတခါ အတွင်းခံ ရင်စည်း မပါဘဲ အိမ်လာသည်။

ကျွန်တော်က ဒါတွေချောင်းနေတဲ့ သူဆိုတော့ မြင်သည်၊ စိတ်ကပိုရွလာသည်၊ ကောင်မလေးနဲ့ ချစ်ကြည့်ချင်လာသည်။ ကျွန်တော့်မျက်စေ့ရှေ့မှာတင် ပူစူးမက တနေ့ထက် တနေ့ လှလှလာ သည်။ ရင်တွေ တင်တွေ ပြည့်ဖြိုးလာသည်၊ တခါတခါ စသလို နောက်သလိုနဲ့ သွေးတိုးစမ်းပြီး သူ့ပုခုံးလေးကို တင်းတင်းဖက် ကြည့်သည်၊ ကောင်မလေး ကဘာမှမပြောတဲ့အပြင် ကျွန်တော့်ခါးကလေးကိုပင် ပြန်ဖက်လိုက် သေး၊ အကိုတယောက်လိုသဘောထားတာလဲ ဖြစ်နိုင်သည်။

ဘယ်လိုဘဲ ဖြစ်ဖြစ် ကောင်မလေးနဲ့ ချစ်ချင်စိတ် ကတနေ့တခြားပြင်းထန်လာသည်၊ ဒီအတိုင်းနေလို့တော့မဖြစ် တခုခုတော့လုပ်မှဖြစ်မယ်၊ ဘာလုပ်ရမလဲ၊ ကြံစမ်း၊ ကြံစမ်း၊ အကြံထုတ်ရသည်။ဒီအတိုင်း ဘလိုင်းချည်း သွားကိုင်လို့ကမဖြစ်၊ မကြည်ရင် ပြသနာက မိုး မီးလောင်သွားနိုင်သည်၊ ပြီးတော့ ခလေးကို ကြံရကောင်းလားဆိုပြီး ကျွန်တော့် ဘဝတလျှောက်လုံး အမဲစက် ထင်သွားနိုင်သည်၊ ဒီလိုတော့အဖြစ်မခံနိုင်၊ ဒီကိစ္စမျိုးဆိုတာ နှစ်ဦး သဘောတူမှကောင်းသည်။

နှစ်ဦး သဘော တူမှလည်း နှစ်ဦးစလုံးဆန္ဒပြည့်ဝမည်။ ပြဿနာလည်းရှင်းသည်၊ ဒီတော့ အကြံထုတ်ရသည်၊ အခွင့်ကောင်းကို စောင့်ရသည်၊ ကြည့်ခဲ့ဘူး၊ ဖတ်ခဲ့ဘူးသောဇတ်လမ်းများထဲမှ ဖြစ်နိုင်တဲ့ အကြာင်းအချက်လေးများရှာရသည်။ဖြစ်ချင်တော့ တနေ့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိ ကျွန်တော်ကလဲ ကျွန်တော့အခန်းထဲမှာ  နေသည်၊ ဒီအချိန်မှာ ပူစူးမရောက်လာ သည်။

ဒီတော့ ကျွန်တော်လည်းအကြံရတာနဲ့ စာအုပ်ကို အသာချ၊ မျက်နှာပေါ် ခေါင်းအုံးတင်ပြီး အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်၊ ခေါင်းအုံးအောက်ကနေ အသာလေး ခိုးကြည့်လို့ရအောင် ဟထား၊ ဝတ်ထားတဲ့ လုံချည်ကို ဖြေ၊ အောက်ကို အသာလျှော ပြီး ကျွန်တော့် လီးကို မပေါ့်တပေါ်လေးထားပြီး အသာငြိမ်နေလိုက်တယ်။ပူစူးမလဲ အိမ်ထဲ မှာဘယ်သူမှမတွေ့တာနဲ့ အပေါ်ထပ်ကိုတက်လာတယ်၊ ပါးစပ်မှလည်း ကြီးမေ .. အကိုလေး .. စသည်ဖြင့် နာမည်တွေခေါ်လို့ပေါ့၊ ကျွန်တော့် အခန်းက တံခါးဟထားတော့ တွန်းဖွင့်ပြီးဝင်လာတယ်။

ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကိုတွေ့သွားတော့ 

“  အဲတော့ .. အကိုလေးက အိပ်နေတာကိုး ..  ”

 တယောက်ထဲပြောရင်း အနားကပ်လာတယ်၊ အနားရောက်လာ တော့

“  အို့ ..  ”

ဟုအာမေဋိတ် သံပြုရင်း ပါးစပ်ကို လက်ဝါးနဲ့ အသာအုပ်ရင်း ရပ်သွားတယ်။

မပေါ့်တပေါ် ဖေါ်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကိုတွေ့သွားတာကိုး၊ ကျွန်တော်လဲ သူဘာဆက်လုပ်မလဲ အသာစောင့်ကြည့်နေလိုက် တယ်၊ အသက်မှန်မှန်ရှုရင်း အိပ်မောကျနေတဲ့ ပုံမျိုး ဟန်ဆောင်နေလိုက်တယ်။ကျွန်တော့်ကို တချက်ကြည့်ပြီး အိပ်မောကျနေတာလို့ ယုံကြည်သွားတဲ့ဟန်နဲ့ မပေါ့်တပေါ် ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို သေသေချာချာကြည့်နေ တယ်။

လီးကို အမွေးမဲမဲတွေဖုံးနေတဲ့ ဆီးခုံစပ်အရင်းပိုင်းလောက်ဘဲ ဖေါ်ထားတော့ စိတ်ထဲကမရိုးမရွဖြစ်လာ ဟန်တူပါရဲ့၊ အိပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို တချက်ကြည့်ပြီး ပြေလျှော့နေတဲ့ လုံချည်ကို အသာကိုင်ပြီး အောက်ကိုဆွဲ ချလိုက်တယ်။

လီးတချောင်းလုံး လွတ်လွတ်ကြွတ်ကြွတ်ပေါ်သွားတဲ့ အခါမှာတော့ သေသေချာချာ ကြည့်ရှု့နေ လေရဲ့၊ ကျွန်တော့်လီးကလဲ ကြည့်ပါအုံး၊ ရိုးရိုးသာမန်အချိန်မှာတောင် ဒစ်ကလန်နေပြီး အရှည်က ၄ လက္မ လောက်ရှိပြီး လုံးပတ်က လက်တဆုတ်စာလောက်ရှိတယ်။ကျွန်တော်လဲ သူသေသေချာချာကြည့်နေတာ ကိုခေါင်းအုံးအောက် ကနေခိုးကြည့်ရင်း စိတ်ထလာသလို ကျွန်တော့လီးကလဲ တဖြေးဖြေး ထောင်လာတယ်။ 

လူကတော့ အိပ်ပျော်နေ ဟန်ဆောင်ပေမဲ့ တကယ်မှအိပ်မပျော်တော့ လီးကထောင်လာတာပေါ့၊ တဖြေးဖြေးထောင်လာတဲ့ လီးကို ကြည့်ပြီး အံ့သြဟန်နဲ့ အဲတော့ .. ဟုရည်ရွတ်ရင်း ပါးစပ်ကိုလက်နဲ့ပိတ်ကာ မျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ စိုက်ကြည့်နေတယ်၊ စက္ကန့်ပိုင်းလောက် အတွင်းမှာဘဲ ကျွန်တော့်လီးဟာ ၂ဆကျော် ၃ဆနီးပါးလောက်ကြီးလာတယ်။

ဒစ်ဟာလဲ ပိုပြဲပြီး ပိုလန်လာ တယ်။ ပြီးတော့ ထုံးစံအတိုင်း တဆတ်ဆတ်တုန်လို့ပေါ့၊ ပူစူးမလဲ အံ့သြဟန်နဲ့ ကြည့်နေပြီး ကိုင်ကြည့်ဘို့ထင် ပါရဲ့ လက်ကတဖြေးဖြေးရှေ့ကိုတိုးလာပြီးမှ ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ မကိုင်တော့ဘဲ ကျွန်တော့်အခန်းထဲက ပြန်ပြေးထွက်သွားတော့သည်။

ဒီတော့မှ ကျွန်တော်လည်း အင်း ဒီကောင်မလေး အခြေအနေက မဆိုးဟု စိတ်ထဲ မှ ထင်မြင်ချက်ပေးရင်း နောက်တဆင့်တိုးဘို့ အကြံထုတ်ရပြန်သည်။ 

အင်း ဒီနေ့လဲ မနေ့ကလိုဘဲ အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိ၊ မေမေတို့ကဒီလိုဘဲ တခါတခါ ဆွေကိစ္စမျိုးကိစ္စ အလုပ်ကို ရှုတ်သည်၊ ဘာတွေရှုတ်မှန်းမသိ၊ ဒီလို အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိတုန်း ပူစူးမလာရင်ကောင်မယ် ဟုစိတ်ထဲမှတမ်းတ မိသည်၊ ရာသီဥတုကနဲနဲပူတော့ အင်္ကျီချွတ်ပြီး အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ မနေ့ကအဆက် တရုပ်သိုင်း ဆက်ဖတ် နေလိုက်သည်။

ဟော လာပါပြီ၊ မနေ့ကလို အသံတကြော်ကြော်ပေးရင်း ဝင်လာချင်းမျိုးတော့မဟုတ်၊ တံခါးတွန်းဖွင့်ပြီး တိုးတိုး တိတ်တိတ်ဘဲဝင်လာသည်၊ ကျွန်တော်က နားစွင့်နေသူဆိုတော့ ကြားနေရသည်၊ အောက်ထပ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိ ဘူး ဆိုတာသိတော့ ကျွန်တော့်အခန်းရှိရာ တန်းတက်လာသည်။

အင်း ကောင်မလေး မနေ့ကလို ဘဲ ကြည့်ချင် ဟန်တူရဲ့၊ ဒီနေ့တော့ ကျွန်တော်က ဘာမှဟန်မဆောင်၊ ပုံမှန်အတိုင်း စာအုပ်ကိုဆက်ဖတ်နေလိုက်သည်။ ကျွန်တော့် အခန်းတံခါးကို သူတွန်းဖွင့်ဝင်လိုက်တော့ သူထင်သလို ကျွန်တော် အိပ်နေတာမဟုတ်ဘဲ စာဖတ်နေ တာမြင်ရတော့ ခဏကြောင်သွားသည်။

“  ဟော .. ပူစူးမ ပါလား .. လာလေ ..  ”

ကျွန်တော်က ချက်ချင်းဘဲ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ပူစူးမက အထဲဝင်လာရင်း 

“  ဒီနေ့တော့ အကိုလေး ကအိပ်မနေပါလား ..  ”

“  လာ ထိုင် ...  ”

ကျွန်တော်က ကျွန်တော့် ဘေးက နေရာလွတ်ကို လက်ဖြင့်ပုတ်ပြရင်းပြောလိုက်သည်။ 

“  မနေ့က ပူစူးမလာတော့ အကိုလေးက အိပ်နေတယ် သိလား ..  ”

ဟု ဝင်ထိုင်ရင်း ပြောသည်။

“  ဟုတ်လား .. မနေ့က ပူစူးမ လာသေးတယ်လား .. အကိုလေးတောင်မသိဘူး ..  ”

“  ဘယ်သိမလဲ .. အိပ်ပျော်နေတာကိုး .. ဟင်း .. မပြောချင်ပါဘူး ..  ”

“  ဘာမပြောချင်တာလဲ ... ဘာဖြစ်လို့လဲ ...  ”

ကျွန်တော်က မသိချင်ဟန်ဆောင်၍မေးလိုက်သည်။ 

“   မပြောချင်ပါဘူးဆို ..  ”

ပူစူးမ က မျက်စောင်းထိုးရင်း မူနွဲ့နွဲ့ ဟန်လေးနဲ့ဖြေသည်။

“  အာ .. မပြောချင်ပါဘူးဆိုမှ ပိုသိချင်လာတယ် ...  ”

ဟုဆိုရင်း ပိုသိချင်လာဟန်ဖြင့် ပူစူးကဘက်တစောင်းလှည့် တိုးကာ လက်မောင်း ၂ ဖက်ကို ကိုင်ပြီးမေးလိုက် သည်၊ အခုလိုတိုးလိုက်တော့မှ အခြေအနေကပိုဆိုးကာ ကျွန်တော့်လီးနဲ့ ထိုင်နေတဲ့ ပူစူးမတင်ပါးထိမိသွားသည်။

ထိမိသွားတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ပြန်မခွာတော့ဘဲ ပို၍တိုးကပ်လိုက်ပြီး

“  ပြော .. ပူစူးမ .. ပြောကွာ .. ပြော ပြော ..  ”

ဟု စိတ်ဝင်စားဟန်ဖြင့် ပူစူးမ ကိုယ်လေးအား လှုတ်ခါ အတင်းအကြပ် ဟန်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။ ပူစူးမ က 

“  ဘာဖြစ်ရမှာလဲ ... ဟင်း အိပ်နေတာများ ... လုံချည်ကြီးတောင်လန်လို့ .. ”

“  ဟာ .. ဒုက္ခပါဘဲ ..  ”

ကျွန်တော်က ရှက်ဟန်ဖြင့် ကိုင်ထားသော ပူစူးမ လက်ကို လွှတ်လိုက်ရင်း 

“  ပူစူးမ တွေ့သွားသေးလား ..  ”

ဟု မသိချင်ဟန်ဆောင်၍မေးလိုက်သည်။

“  ဘာ တွေ့သွားသေးလားလဲ ..  ”

“  အခုမှ ရှက်မနေနဲ့ ... တွေ့တာမှ အားလုံးကို တွေ့ပါသတဲ့ရှင် ...  ”

“  ဟာ .. ဒုက္ခပါဘဲ .. ပြောပါအုံး ..  ”

“  ဘာတွေတွေ့သွားတာလဲ  ”

“   ဘာတွေရမှာလဲ .. အကိုလေး ဒီဟာကြီးပေါ့ ..  ”

ကျွန်တော့်လီးနေရာကို မျက်စောင်းဖြင့်ပြရင်း 

“  ဟင်း ဒီကကြည့်နေမှ .. အကိုလေး ဟာကြီးက ပိုကြီးလာတယ် ...ဒုတ်ချောင်းကြီးကြနေတာဘဲ ..  ”

“  ဟာ ... ရှက်စရာကြီး ပူစူးမရာ ... ဘယ်သူမှလျှောက်မပြောနဲ့နော်  ”

“  အင်း မပြောပါဘူး အကိုလေးကလဲ .. အခုတောင် အကိုလေး အိပ်ပျော်နေရင် မြင်ရအုံးမလား ဆိုပြီး တိတ်တိတ် လေးဝင်လာတာ .. အကိုလေးက မအိပ်ဘဲ စာဖတ်နေလို့ ..  ”

ရှင်းရှင်းပြောတတ်သော ပူစူးမကို ကျွန်တော် တော်တော်သဘောကျသွားမိပါသည်၊ ဒီပုံအတိုင်းဆို အခြေအနေက အတော်ကောင်းတာဘဲ ဟု စိတ်ထဲက ကျိတ်ဝမ်းသာရင်း

“  ပူစူးမ ကထပ်ကြည့်ချင်သေးတာလား ..ဒါဆိုအကိုလေးပြမှာပေါ့  ”

“  ဟင်အင်း .. အခုမကြည့်ချင်ပါဘူး .. အကိုလေးမှ အိပ်မနေတဲ့ဟာကို .. ရှက်စရာကြီး ..  ”

“  အခုမှတော့ ရှက်မနေနဲ့တော့ ပူစူးမရာ .. မထူးတော့ပါဘူး .. တွေ့လဲတွေ့ပြီးပြီဘဲ ..  ”

ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်တော်က လုံချည်ကို အသာဖြေလျှော့ပြီး ချွတ်လိုက်ပါသည်။

“  ကဲ ကြည့် .. ပူစူးမ ..  ”

ဟုဆိုကာ ပူစူးမ ကိုယ်လေးကို ကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ဘက်အသာဆွဲလှည့်လိုက်ပါသည်၊ ပူစူးမလဲ အဝတ်အစားမဲ့နေသော ကျွန်တော့် တစ်ကိုယ်လုံး ကို စိတ်ဝင်စားစွာ သေသေချာချာကြည့်နေပါသည်။ ကျွန်တော်လဲ စိတ်ဝင်စားစွာကြည့်နေသော ပူစူးမကို ကြည့်ရင်း တဏှာစိတ်များကြွကာ လီးမှာ မနေ့ကအတိုင်း ထောင်မတ်လာပါသည်၊ ပူစူးမလဲ ထောင်မတ်လာသော ကျွန်တော့်လီးကို အံ့သြဟန်နဲ့ ကြည့်ရင်း

“  အကိုလေး .. အကိုလေး ဟာက အကြီးကြီးဘဲနော် .. ကြောက်စရာကြီး ”

“  ဟာ .. ဘာကြောက်စရာရှိလို့လဲ .. ကိုင်ကြည့်ဘာလား  ”

“  ဟာ .. မကိုင်ချင်ပါဘူး .. အသဲယားစရာကြီး .. ကြည့်ရတာတောင် စိတ်ထဲယားကျိကျိနဲ့  ”

“  ဒါဆို ... မျက်စိမှိတ် .. ပေး လက်  ”

ပူစူးမ လက်ကိုဆွဲယူပြီး ကျွန်တော့်လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပူစူးမ က မဝံ့မရဲနှင့် အသာဆုတ်ကိုင်ထားပါ သည်။ 

“  အကိုလေး .. အကိုလေး ပာာက နွေးနွေးလေးနော်  ”

“  ကိုင်လို့ကောင်းလား  ”

“  အင်း .. တမျိုးဘဲ ..  ”

ပူစူးမ က ပိုစိတ်ဝင်စားသွားပြီး အားစိုက်ကာ ကျွန်တော့်လီးကို ညှစ်ကြည့်ပါသည်။

“  နာလား အကိုလေး  ”

“  ဟင်အင်း .. ဒီလိုကစားရတယ်  ”

ပြောပြောဆိုဆို ပူစူးမ လက်ကို ကိုင်ကာ အထက်အောက် စုန်ဆန် ပွတ်ကာ ဂွင်းတိုက်နည်းသင်ပေးလိုက်ပါ တယ်။ ပူစူးမက ကျွန်တော်ပြပေးတဲ့အတိုင်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေပါတယ်။

ကျွန်တော်လဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖီလင်တက်ကာ စည်းစိမ်ရစ်အရသာတွေ့နေပါတယ်။ 

“  အကိုလေး .. ကောင်းလားဟင်  ”

“  အင်း .. ကောင်းတယ် .. ကောင်းတယ် .. ဆက်လုပ် .. နောက်လက်တဖက်က ဂွေးဥ ကို ကိုင်ထားပါလား  ”

“  အင်း ..  ”

ဟုပြောပြောဆိုဆို လက်တဖက်က ကျွန်တော့်ဂွေးဥလေးကိုဖွဖွလေးကိုင်ကာ ကစားနေပါသည်။ 

“  မနေ့ကတဲက အကိုလေး ဟာကို ကိုင်ကြည့်ချင်နေတာ၊ အကိုလေးနိုးသွားမှာစိုးလို့  ”

“  ဒါဆို . ဒီနေ့ကစပြီး ပူစူးမ ကိုင်ချင်တဲ့အချိန်လာကိုင် ”

“  တကယ်လား အကိုလေး  ”

“  အင်း .. ဟုတ်ပြီ .. ဟုတ်ပြီ . ဒီအတိုင်းသွက်သွက်လေးလုပ် .. တော်ကြာ အရည်တွေထွက်လာတော့မယ် ”

ခဏနေတော့ ကျွန်တော်လဲ တက်လာတဲ့ဖီလင်ကို မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သုတ်ရည်များကိုပန်းလွှတ်လိုက်ပါတော့သည်။

“  ဘာတွေလဲ အကိုလေး ”

“  သုတ်ရည်တွေလေ၊ ပူစူးမလုပ်ပေးတာကောင်းလို့ အကိုလေးသုတ်ရည်တွေထွက်ကုန်တာပေါ့ ”

“  ဖြူဖြူပြစ်ပြစ်တွေနော် တခါမှမတွေ့ဘူးဘူး၊ စေးကပ်ကပ်နဲ့ ”

“  ကဲကဲ အဝတ်နဲ့သုတ်ပြစ်လိုက် ”

ပူစူးမက ကျွန်တော့်ပုဆိုးနဲ့ ပေနေသောသုတ်ရည်များကို သုတ်နေပါသည်။ပြီးတော့ 

“  ဟင် .. အကိုလေး ခုတော့ အကိုလေးဟာက ပျော့သွားပြီနော် ပြီးတော့ သေးလဲသေးသွားတယ် ”

“  ဟုတ်တယ် ပူစူးမရဲ့ သုတ်ရည်တွေထွက်ပြီးသွားရင် ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားတယ် ”

“  လာ ပူစူးမ ဒီမှာလာအိပ် .. အကိုလေးပူစူးမကို တလှည့်လုပ်ပေးမယ် ”

“  ဘာလုပ်ပေးမလို့လဲ အကိုလေးရဲ့  ”

“  အကိုလေး လိုဘဲ အမြင့်ဆုံး စည်းစိမ်ရအောင်လို့ပေါ့ ”

“  ဘယ်လို အမြင့်ဆုံးစည်းစိမ်လဲဟင် ”

“  လာပါ ဒီမှာလာအိပ်ပါ ပူစူးမသိရမှာပေါ့ ”

ပြောပြောဆိုဆို ပူစူးမလက်ကိုဆွဲကာ ကျွန်တော့်အိပ်ယာပေါ်တွင်လှဲချလိုက်ပါသည်။

“  အကိုလေးက ပူစူးကိုလင်မယားတွေ လုပ်သလိုလုပ်မလို့လား ”

“  လင်မယားတွေက ဘာလုပ်လို့လဲ ”

“  ဟိုဟာလေ .. အကိုလေးကလဲ ပူစူးပြောမထွက်ဘူး ”

“  ဘာလဲ .. လိုးတာကိုပြောတာလား ”

“  အင်း အင်း ..  ”

“  အကိုလေးကပူစူးကို အဲဒီလိုလုပ်မလို့လားဟင် ”

“  အင်း အဲဒါလဲလုပ်မယ်၊မလိုးခင် ပူစူးတကိုယ်လုံးကို နမ်းပေးအုန်းမယ် ”

“  အကိုလေး ပူစူးကြောက်တယ် ”

“  ဘာကြောက်တာလဲ စောစောက အကိုလေး လီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးတုန်းကမကြောက်ဘူးလား ”

“  ဒါလဲကြောက်တာဘဲ အရဲစွန့်ပြီးလုပ်ပေးရတာ ”

“  အခုလဲ အရဲစွန့်ပြီး စမ်းကြည့်ပေါ့ ”

“  စမ်းလဲစမ်းကြည့်ချင်တယ် ကြောက်လဲကြောက်တယ်၊ ပြီးတော့ ပူစူးစိတ်ထဲမှာလဲတမျိုးဘဲ  ”

စောစောက ကျွန်တော့်လီးကိုဂွင်းတိုက်ပေးခဲ့တဲ့ အရှိန်ကြောင့် ပူစူးမရင်ထဲတွင် လည်းကာမဆန္ဒကိုခံစားကြည့်ချင်စိတ်ကတပိုင်း ကြောက်သည့်စိတ်ကတပိုင်းနှင့်ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေရှာသည်။

“  မကြောက်ပါနဲ့ ပူစူးမရာ အကိုလေး အတင်းမလုပ်ပါဘူး ဖြေးဖြေးလေးလုပ်မှာပါ ”

“  တကယ်နော် အကိုလေး ”

“  အင်းပါ ပူစူးမကလဲ အကိုလေး ပူစူးမကို နာအောင်လုပ်ပါ့မလား ”

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမကိုပြောရင်း ပူစူးမအင်္ကျီကြယ်သီးများကိုဖြုတ်နေပါသည်။ ကြယ်သီးများပြုတ်သွားသောအခါမှာတော့ ပူစူးမကို အသာဆွဲယူကာ အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပါသည်၊တပြိုင်တည်းမှာဘဲ ဘော်လီအင်္ကျီချိတ်ကိုဖြုတ်ကာ ချွတ်ချလိုက်ပါသည်။

အင်္ကျီကျွတ်သွားသော အခါမှာတော့ လုံးကျစ်နေသော လက်သီးဆုတ်သာသာနို့အုံလေးပေါ်လာပါသည်။ နို့အုံပေါ်လက်တင်၍ဖွဖွလေးပွတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမတော့ဟင်း ဟင်း အကိုလေး ယားတယ်ပူစူးမတကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်၍ ကြက်သီးမွှေးလေးများပင်ထလာပါသည်။

ကျွန်တော်လဲ အသာရပ်လိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းအစုံကို စုတ်ယူလိုက်ပါသည်၊ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်လျှာကို ပူစူးမပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ကာ လျှာ လျှာခြင်းပွတ်ကစားလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပူစူးမလဲ မျက်လုံးများမှေးစင်းကာ ကျွန်တော့်လည်တိုင်ကိုပြန်လည်သိုင်းဖက်လာပါသည်။ 

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ လျှာကိုစုတ်ယူလိုက်၊ ပွတ်ကစားလိုက်နဲ့ ပူစူးမစိတ် ထသထက်ထအောင်ဆွပေးနေပါသည်၊ လက်တဖက်ကလဲ နို့အုံလေးကိုဆုတ်နယ်၍ နို့သီးထိပ်လေးကို လက်ညိုးနဲ့လက်မကြားချေကစားပေးနေမိပါသည်။ ပူစူးမလဲ စိတ်က ရွသထက်ရွလာကာ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးပြန်ဖက်ကာပါးစပ်ကလဲ တဟင်းဟင်း နှင့်ညီးငြူနေပါတော့သည်။

“  ပူစူးမ ကောင်းလား...ဟင် ”

“  အင်း .. ကောင်းတယ် အကိုလေးရာ စိတ်ထဲမှာ ယားကျိကျိနဲ့ တမျိုးဘဲ ”

ကျွန်တော်လဲ တဆင့်တိုး၍ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းနေရာမှ တဖြေးဖြေး လည်တိုင် ပြီးတော့ လုံးဝန်းတဲ့ နို့အုံပေါ်ကနို့သီးလေးကို အသာအယာစုတ်ယူလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပူစူးမလဲ ကော့တက်လာကာ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုကိုင်ရင်း ကိုယ်ကိုတွန့်လိမ်ကာ အရသာတွေ့နေပါသည်။

ကျွန်တော်လည်း နို့သီးခေါင်းကိုတဖက်ကစို့ နို့အုံကိုတဖက်ကကိုင်ကစားလိုက်၊ ရင်ညွန့်လည်တိုင်တလျှောက်လျှာနဲ့ရက်လိုက် နို့အုံ ၂ဖက်လုံးကို လက်နဲ့ဖွဖွလေးပွတ်နယ်ချေပေးလိုက်နဲ့ ပူစူးမ အပေါ်ပိုင်းတခုလုံးကိုစိတ်ထင် တိုင်းသောင်းကျန်းနေပါတော့သည်။

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော် လုပ်သမျှ တဟင်းဟင်း နဲ့ ငြီးညူရင်း ကိုယ်ကိုတွန့်လိမ်ကာ အရသာတွေ့ အကြေနပ်ကြီးကြေနပ်နေပါတော့သည်။ အတော်လေးကြာတော့

“  ပူစူးမ ခံလို့ကောင်လားဟင် ”

“  အင်း .. ကောင်းတယ် အကိုလေးရာ ဘယ်လိုကောင်းမှန်းကိုမသိဘူး၊ ဒီလိုအရသာမျိုးတခါမှမခံဘူးဘူး .. ”

“  ဒါတောင်အကိုလေးက ပူစူးမ စောက်ဖုတ်ကို မကိုင်ရသေးဘူး၊ စောက်ဖုတ်ကိုသာ ပွတ်ကစားပေးလိုက်ရင် ပူစူးမမိုးပေါ်ကိုရောက်သွားမယ် ... သိလား ”

“  ဟုတ်ရဲ့လား အကိုလေးရာ .. အခုတောင် ဒီလောက် ခံလို့ကောင်းနေတာ .. ဒီထက်ပိုကောင်းနိုင်ပါ့အုံးမလား ... ”

“  ကဲ ဒီလိုဆို လက်တွေ့သိရအောင် ... ”

ပြောရင်း ပူစူးမရဲ့ ထမီကို အသာဖြေလျှော့ကာ ထမီအောက်လက်ထိုးထည့်လိုက်ပါသည်။ထမီအောက်တွင်အတွင်းခံဘောင်းဘီတထပ် ခံထားတာ စမ်းမိပြီး လက်ကို ဘောင်းဘီအောက်ထိုးထဲ့လိုက်သော အခါမတော့ဆီးခုံစပ်တွင် ခပ်ရေးရေးလေး စပေါက်နေသော အမွေးနုနုလေးများကိုစမ်းမိပါသည်။

အမွေးနုနုလေးများပေါက်နေတဲ့ ဆီးခုံစပ်ကို အသာပွတ်ကစားပေးရင်း ပူစူးမကို ကြည့်လိုက်တဲ့ အခါမတော့ မျက်တောင်များမှေးစင်းကာအရသာ အတွေ့ထူးကို မလွန်ဆန်နိုင်ဘဲ ဇိမ်ခံကြေနပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါသည်။ကျွန်တော့်လက်တဖက်က ပူစူးမ ပေါင်ကို ဆွဲယူကာ ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်တင်လိုက်ပါသည်။ ပူစူးမ၏လက်တဖက်ကိုလဲ ဆွဲယူကာ ကျွန်တော့်လီးကို ပေးကိုင်ထားလိုက်ပါသည်။

အခုဆိုရင် ပူစူးမက ပက်လက်ကလေးအိပ်ပြီး ခြေထောက်တဖက်က ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ်မှာ တဖက်ကဆန့်လျှက်၊ ကျွန်တော်က ပူစူးမဘက် တစောင်းလှဲလျှက် လက်တဖက်က ပူစူးမလည်တိုင်အောက်မှာ လက်တဖက်က ပူစူးမ ဆီးစပ်ကို ပွတ်သတ်ကစားလျှက်ရှိနေပါသည်။

ပူစူးမကလဲ ဒုတိယအကြိမ် ပြန်လည်ထောင်မတ်လာသော ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ကစားလျှက်ရှိပါတော့သည်။ကျွန်တော်လည်း ဆီးခုံလေးကို ပွတ်သတ်ကစားနေရင်း တဖြေးဖြေးနဲ့ ပူစူးမစောက်ဖုတ်ပေါ်လက်တင်ကာစောက်ဖုတ်တပြင်လုံးကို ပွတ်သတ်ကစားပေးလိုက်တဲ့အခါမတော့ တည့်တည့်ဆန့်ထားတဲ့ ခြေထောက် ဟာဘေးကိုကားသွားပြီး ပေါင်ဖြဲပေးသလိုဖြစ်သွားကာ လွတ်လွတ်ကြွတ်ကြွတ်ပွတ်သတ်ကစားနိုင်အောင်ကျယ်ဝန်းလာပါသည်။

ပူစူးမစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်မှ တစိမ့်စိမ့် စီးကျနေသော အရည်ကြည်များနဲ့ဘောင်းဘီတခုလုံး ရွှဲစိုနေပါတော့သည်။ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ စောက်ဖုတ်တခုလုံးကို ပွတ်သတ်ကစားရုံမျှမက နို့သီးလေးများကိုပါ ငုံ့စို့လိုက်၊ နှုတ်ခမ်း နဲ့ လျှာများကိုစုတ်ယူနမ်းလိုက်နဲ့ စိတ်ထင်သလို သောင်းကျန်းနေပါတော့သည်။

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော်လုပ်ရင်လုပ်သလို အရသာ အတက်အကျပေါ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကို တင်းတင်းလေးဖြစ် စ်လိုက်၊ သွက်သွက်လေးဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်နဲ့ တုန့်ပြန်နေရှာပါသည်။ကျွန်တော်လဲ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သတ်နေရင်း အကွဲကြောင်းထဲ လက်ခလည်ကိုနှစ်ကာ အတွင်းသားစောက်စေ့လေးကို ပွတ်သတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမတော့

“  အိုး ..ဟင်း ဟင်း ဟင်း ... ”

မပွင့်တပွင့် ငြီးတွားသံနဲ့အတူ ကားနေတဲ့ ပေါင်တချောင်းဟာ စေ့လာပြီး ကျွန်တော့်လီးကို တင်းတင်းလေး ဖြစ် စ်ကာ

“  အကိုလေး .. ကျင်တယ် .. ပူစူး မခံနိုင်ဘူး ”

မောဟိုက်သံနဲ့ပြောလာပါသည်။

“  အဲတာ ကျင်တာ မဟုတ်ဘူး ပူစူးမ .. အရသာ အရသာ .. သေသေချာချာ ခံကြည့် ”

ပြောရင်း စောက်စေ့လေးကို မထိတထိလေး ကလိလိုက်ပြန်ပါတယ်။

“  အိုး . ”

“  ကောင်းလားဟင်  ”

“  အကိုလေး ဖြေးဖြေးလေးဘဲ ကိုင်နော် .. တအားဆို ပူစူး မခံနိုင်ဘူး .. အရမ်းကျင်တာ .. ဖြေးဖြေးလေးဆိုပူစူးခံနိုင်တယ် .. ”

“  အင်း  ”

“  ပူစူး သဘော ”

ဟု ဆိုရင်း စောက်စေ့ကလေးကို အသာရွရွလေး ပွတ်သတ်ပေးနေပါသည်။ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့်လီးကို တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ကာ မျက်စေ့မှေးစင်းကာ အရသာတွေ့နေပါတော့သည်။ကျွန်တော်လည်း ရွရွကလေးပွတ်သတ်ကစားရင်းက တခါတခါ ကြမ်းကြမ်းလေးပွတ်လိုက်နဲ့ ပူစူးမ ကာမအရသာကို အမြင့်ဆုံးသို့ရောက်အောင်ဆွပေးနေပါတော့သည်။

ပူစူးမလဲ ဖီလင်တက်လာလျှင် တက်လာသလောက်ကျွန်တော့်လီးကို သွက်သွက်လေးတဖုံ မှန်မှန်လေးတမျိုးဖြင့် ဂွင်းတိုက်ပေးနေပါသည်။ဒီလိုနဲ့ ခဏလေးကြာတော့ ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့် လီးကိုတအားဖြစ် စ်ရင်း အကြောအချင်များတင်းကာကော့တက်လာပြီး

“  ဟင်း .... ”

ဟု အသံရှည်နှင့်ငြီးညူရင်း ငြိမ်ကျသွားပါတော့သည်။ ကျွန်တော်လဲ သူ့ကိုပွတ်ပေးနေတာခဏရပ်လိုက်ပြီး

“  ပူစူး အကိုလေးကို သွက်သွက်လေးလုပ်ပေးစမ်းပါ ..အကိုလေးလဲ ပြီးခါနီးပြီ .. ”

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော်ပြောတဲ့အတိုင်း ကျွန်တော့်လီးကို သွက်သွက်လေး တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော်လဲ အကြောအချင်များတင်းလာကာ ဒုတိယအကြိမ် သုတ်ရည်များကို ထုတ်လွှတ်လိုက်ပါတော့သည်။

တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်တင်းတင်းဖက်ကာ ခဏမျှငြိမ်နေပြီနောက်

“  ပူစူးမ .. အကိုလေးပြောတာယုံပြီမဟုတ်လား  ”

“  အင်း .. အခုဟာက ပိုကောင်းတယ်နော် .. ပူစူးဖြင့်ပီးတောင်ပီးသွားတယ် ..တခါမှ ဒီလိုမပီးဘူးပါဘူး ..လုပ်လို့တောင် မဝသေးဘူး အကိုလေးရာ .. ထပ်ပြီးပြီးချင်သေးတယ် ”

ပူစူးမ က ကျွန်တော့်ကိုဖက်ပြီးပြောသည်။ အင်း ဒီကောင်မလေးတော့ အကြိုက်တွေ့သွားပြီ ။

“  ဒါတောင် ပူစူးမကို အကိုလေးက မလိုးရသေးဘူး .. လိုးရင် ဒါထက်ကောင်းမှာ .. သိရဲ့လား  ”

“  ဒါထက်ကောင်းမှာလား .. ဒါဆိုလဲ လိုးစမ်းပါ အကိုလေးရာ ”

“  ဒီနေ့တော့ အချိန်မရှိတော့ဘူး ပူစူးမ .. တော်ကြာမေမေတို့ ပြန်လာလို့ တွေ့သွားမှ ဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေအုံးမယ် ..နောက်တခါကျတော့ လိုးကြတာပေါ့ .. ဟုတ်ပြီလား ”

“  ဟာ ဟုတ်သားဘဲ .. ကြီးမေ ပြန်မရောက်ခင်ပြန်မှ .. တော်ကြာ တွေ့သွားအုံးမယ် .. ”

“  ပူစူးမ မပြန်ခင် စာအုပ်တအုပ်ပေးလိုက်အုံးမယ် .. အိမ်ပြန်ရောက်ရင်ကြည့်ဘို့  ”

“  ဘာ စာအုပ်လဲဟင်  ”

“  အပြာစာအုပ်ပေါ့ ... အထဲမှာ ဓါတ်ပုံတွေပါတယ် .. အိမ်ပြန်ရောက်ရင်ကြည့်ပေါ့ .. ဘယ်သူမှမတွေ့စေနဲ့အုံး  ”

“  အင်း .. ပူစူးမ ဖွက်ထားမှာပေါ့ .. ”

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမကို လီးစုတ်နေတဲ့ ပုံတွေ၊ စောက်ဖုတ်ကို ရက်နေတဲ့ပုံတွေ၊ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်နေတဲ့ပုံတွေ၊ ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ လိုးနေတဲ့ပုံတွေပါသောစာအုပ်ကို ပူစူးမအား ကြည့်ဖို့ပေးလိုက်ပါသည်။ဒီလိုနဲ့ တစ်ပတ်ကျော်မျှကြာသွားသည်။

ပူစူးမနှင့် ထပ်တွေ့ဘို့က အခွင့်အရေးကမရ၊ အိမ်မှာ ကလူမပြတ်၊ပူစူးမလဲ အိမ်ရောက်လာလိုက်၊ အခွင့်အရေးကိုချောင်းလိုက်နဲ့ အခွင့်အရေးကမရ၊ တနေ့ထက်တနေ့ ပူစူးမ နှင့်လိုးကြည့်ချင်စိတ်တွေက ပြင်းပြလာသည်။ ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့်လိုဘဲဟုထင်ပါသည်၊ တခါတရံ လစ်ရင်လစ်သလိုကျွန်တော့်အနားကပ်လာပြီး

ကျွန်တော့်လီးကို မထိတထိလေးပွတ်ကာ ချစ်မျက်စောင်းလေးထိုးသွားသေးသည်၊ အင်း ဒီကောင်မလေးတော့ ကျွန်တော့်လီးကို ကစားစရာများမှတ်နေသလားမသိ၊ တွေ့မှသိမယ်၊ စိတ်ထဲမှကျိမ်းဝါးရုံမှတပါး ကျွန်တော်ဘာမှမတတ်နိုင်ချေ။

ဖြစ်ချင်တော့ မေမေတို့နှင့်အရမ်းခင်တဲ့ သူတဦး ရုတ်တရက်ဆုံးသည်၊ မေမေတို့ အလုပ်ပေါ်လာသည်၊ မေမေတို့ကတမျိုး ဒီလိုကိစ္စမျိုးဆို ကိုယ်ဖိရင်ဖိကူညီတတ်သည်၊ ဒီတော့ကျွန်တော့်အတွက် အခွင့်အရေးကရလာပြန်သည်။ 

ပူစူးမ ကလဲ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ချောင်းနေသည်မသိ၊ မေမေတို့ ထွက်သွားတာနဲ့ ပေါက်ချလာသည်။

“  လာ .. ပူစူးမ .. အကိုလေးတောင် ပူစူးမကို လှမ်းခေါ်တော့မလို့ .. ဒီနေ့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး  ”

“  ပူစူးသိပါတယ်။ဒါကြောင့် ချက်ခြင်းလာခဲ့တာ  ”

“  ပူစူးက အကိုလေးကို လွမ်းလှပြီ ..အကိုလေးလဲ ပူစူးကို လွမ်းတာပါဘဲကွာ .. ဒါပေမဲ့ အိမ်မှာ ကလူမပြတ်ဘူးလေ ... ”

ကျွန်တော့်ဘေးတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်သော ပူစူးမကို အသာလှမ်းဖက်ရင်းက ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“  ပူစူးမတော့ အကိုလေးကို လွမ်းတာနဲ့ အကိုလေး လုပ်ပေးသလိုမျိုး ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ခဏခဏ လုပ်မိတယ်သိလား ”

“  ဒီတော့ ”

“  အကိုလေး လုပ်ပေးသလောက်မကောင်းပါဘူး .. ပြီးတော့ အကိုလေး ဟာကြီးကိုလဲ ကိုင်မထားရတော့ဟာတာတာနဲ့ .. ”

ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောချလိုက်တဲ့ ပူစူးမစကားကို ကျွန်တော်တော်တော်သဘောကျသွားမိပါသည်။

“  ဒါနဲ့ .. အကိုလေး ပေးတဲ့ စာအုပ် ကြည့်ပြီးပြီလား ”

“  အင်း ပြီးပြီ .. ဓါတ်ပုံတွေကလဲ မရွံမရှာ စုတ်နေ ရက်နေလိုက်ကြတာ .. အဲဒါတွေဟာ တကယ်လား အကိုလေး

“  တကယ်မို့လို့ တကယ်ရိုက်ထားတာပေါ့  ”

“  ဟင်း .. သူတို့မို့ မရွံမရှာ .. ”

“  ဘာ ရွံစရာရှိလို့လဲ ပူစူးမရ .. သေသေချာချာရေစင်အောင်ဆေးထားရင် သန့်နေတာဘဲဥစ္စာ .. ဒီနေ့တောင်အကိုလေး က ပူစူးမကို အဲဒီလိုမျိုးနမ်းပေးမလို့ .. ”

ပူစူမ နို့အစုံကို အင်္ကျီပေါ်မှ ဆုတ်နယ်ရင်း ပြောလိုက်သည်။

“  ကောင်းပါ့မလား အကိုလေးရာ.. ”

“  တော်ကြာ ပူစူးမ ငရဲကြီးနေအုံးမယ် ..ဘာမှငရဲကြီးစရာမရှိဘူး ပူစူးမ .. ဘယ်ဘုရားမှ သူများတွေဘယ်လိုချစ်နေတယ်ဆိုတာ လာမကြည့်ဘူး .. ”

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ အကြောက်ပြေအောင် ခပ်နောက်နောက်လေးပြောလိုက်သည်။

“  ဒါနဲ့ ပူစူးမ က ရေသေသေချာချာ ဆေးထားရဲ့လား  ”

“  အာ အကိုလေးကလဲ .. လူကိုသေသေချာချာ ကြည့်ပါအုံး .. အခုမှ ရေသေသေချာချာ ချိုးလာတဲ့ဟာ .. ”

ဟုတ်သည်၊ ပူစူးမ ဆံပင်တွေတောင် ရေကောင်းစွာမခြောက်သေး၊ ပြီးတော့ ရေချိုးပြီးမဆွတ်စဖူး ရေမွှေးဆွတ်လာပုံရသည်။ ရေမွှေးနံသင်းသင်းလေးနှင့်၊ နှုတ်ခမ်းနီပါးပါးလေးနှင့် ဒီကောင်မလေးတော့အပျိုလုပ်တတ်ပြီ။

“  ဟား ဟုတ်သားဘဲ .. အခုမှသတိထားမိတယ်  ”

“  ပူစူးမ ကဒီနေ့ တယ်မွှေးပြီး တယ်လှနေပါလား ”

“  ဘာ အခုမှသတိထားမိတာလဲ .. ဒီက အကိုလေးအတွက် ပြင်လာခဲ့တာ .. သူကအခုမှသိတယ် ”

“  ဆောရီးဘဲ ပူစူးမရာ..အကိုလေးက ပူစူးမကို ဘယ်လိုချစ်ရမလဲဆိုတာ စဉ်းစားနေလို့ ရုတ်တရက်သတိမထားလိုက်မိဘူး ..ကဲ စဉ်းစားမနေနဲ့ .. ဒီနေရာကြီးမှာ မကောင်းပါဘူး .. လာ အကိုလေး အခန်းထဲသွားမယ် ... ”

နို့ကို ဆုတ်နယ်နေသော ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲကာ ထရပ်လိုက်ပါသည်။ ဘာလိုလိုနဲ့ ခုတော့ သူက ဦးဆောင်သူဖြစ်နေပါပေါ့လား၊ ကျွန်တော်လဲ သူ့နောက်ကထရပ်ရင်း ကျွန်တော့်အခန်းရှိရာသို ဦးတည်လိုက်ပါသည်။

“  ဒါနဲ့ .. မေးရအုံးမယ် .. ပူစူးမ ရာသီက ဘယ်တုန်းကလာသွားတာလဲ .. ”

ကျွန်တော့်အခန်းဆီသို့ ခြေလှမ်းစရွှေ့ရင်းမေးလိုက်သည်။

“  လာပြီးတာဖြင့် ၂ ရက်လောက်တောင်ရှိပြီ .. ဘာဖြစ်လို့လဲ အကိုလေး  ”

“  ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး .. ရာသီလာပြီး တစ်ပတ်အတွင်းမှာ လုပ်ရင် ခလေးမရနိုင်ဘူးလို့ အကိုလေး အသိဆရာဝန်က ပြောဘူးလို့ပါ .. ပြီးတော့ ၃ ပတ်ကျော်မှလုပ်ရင်လဲ ခလေးမရနိုင်ဘူးတဲ့  ”

“  ဒါဆို ဒီနေ့ ပူစူးတို့လုပ်ရင် ခလေးမရနိုင်ဘူးပေါ့ ..  ”

“  ပူစူးကစိတ်ပူနေတာ .. အကိုလေးနဲ့ လုပ်တာကအရေးမကြီးဘူး .. တော်ကြာ ကိုယ်ဝန်ရှိလာရင် ဒုက္ခလို့  ”

“  အင်း ဟုတ်တယ် .. အကိုလေးလဲ ဒါကိုဘဲ စိုး ရိမ်တာ .. အခုတော့ အဆင်ပြေပါတယ် .. ”

ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်တော့်အခန်းဝသို့ရောက်လာပါတယ်။

အခန်းထဲသို့လှမ်းဝင်ကာ တံခါးကိုပိတ်ထားလိုက်ပါသည်၊ ကုတင်နားသို့ရောက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ၊ ပူစူးမကိုဆွဲဖက်ကာ အင်္ကျီနောက်ကျောကကြယ်သီများကို အလျှင်စလိုဘဲ ဖြုတ်လိုက်ပါသည်၊ တဆက်တည်းမှာဘဲ ဘော်လီအင်္ကျီချိတ်ကိုလဲဖြုတ်လိုက်ပါသည်၊ ပြီးတော့ အင်္ကျီရောဘော်လီပါ တပြိုင်တည်းဆွဲချွတ်လိုက်ပါသည်။

“  ဖြေးဖြေးချွတ်ပါ အကိုလေးရာ .. ပူစူးထွက်မပြေးပါဘူး .. ”

ဟုပြောရင်း ပူစူးမလဲ အားကျမခံ ကျွန်တော့်စွပ်ကျယ်ကို ပင့်တင်ချွတ်နေပါသည်၊ ကျွန်တော်ကအလိုက်သင့်လက်မြှောက်ပေးရင်း

“  အကိုလေး မအောင့်နိုင်တော့ဘူး ..ပူစူးမကိုချစ်ချင်ပြီ .စောင့်နေရတာ ကြာလှပြီ  ”

“  ဟင်း အခုမှ လာလောမနေနဲ့ စောစောကဖြင့် အောက်မှာ အေးအေးဆေးဆေးထိုင်နေပြီး .. ”

ကျွန်တော့် စွပ်ကျယ်ကျွတ်သွားတော့ စွပ်ကျယ်ကိုပူစူးမကကုတင်ပေါ်ပြစ်တင်လိုက်ပါသည်၊ ပြီး ကျွန်တော်ကပူစူးမထမီလေးကို ဖြေချလိုက်ပါသည်၊ ထမီက ကွင်းလိုက် ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပုံကျသွားပါသည်။

ပြီးတော့ပူစူးမကို ကုတင်ပေါ်တွင် အသာဆွဲထိုင်စေပြီး ကျွန်တော်က ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဒူးထောက်ထိုင်ကာ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို အသာဆွဲယူချွတ်လိုက်ပါသည်၊ ပူစူးမက အလိုက်သင့် တင်ပါးလေး ကြွပေးပါသည်။ဘောင်းဘီကျွတ်သွားသော အခါမှာတော့ ဆီးစပ်တဝိုက် ပေါက်ခါစ အမွေးနုနု လေးများ အောက်မှ ဖြူဖွေးဝင်းနုဖေါင်းကြွနေသော ပူစူးမ၏အပျိုစင်စောက်ဖုတ်နုနုထွဋ်ထွဋ်လေးကို ကျွန်တော့်မျက်စေ့ရှေ့ မှာအနီးကပ်မြင်လိုက်ရပါသည်။

ကျွန်တော်လဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးထောက်ထိုက်ရင်း ပူစူးမ၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း ပေါင်းနှစ်လုံးကိုအသာဖြဲလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးဟာ ဟသွားပြီး အတွင်းက ပန်းနုရောင်စောက်စေ့လေးဟာ အနည်းငယ်ပြူထွက်လာပါသည်။

ကျွန်တော်လဲစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ပူစူးမကိုယ်လေးကို အိပ်ယာပေါ်အသာတွန်းချလိုက်ပါသည်၊ ပူစူးမ ဟာ ကိုယ်တပိုင်းက ကုတင်ပေါ်မှာ တင်ပါးက ကုတင်စောင်းပေါ်မှာ နဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ကုတင်အောက်ကို တွဲလောင်းကျလျှက် စောက်ဖုတ်ဟာ ပိုပြီးကြွလာပါသည်။ကျွန်တော်လဲ ဖြဲထားတဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကြား ဒူးထောက်အသာတိုးပြီး လက်က နို့နှစ်လုံးကိုဖမ်းကိုင်ကာ ပူစူးမဝမ်းဗိုက်သား ဖြူဖြူလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်ပါသည်။

ကျွန်တော့်ရဲ့ ဖွဖွလေးနမ်းတဲ့ အနမ်းကြောင့် ပူစူးမလဲကိုယ်ကလေးတချက်တွန့်ကာ ကျွန်တော့် ခေါင်းကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပါ သည်။ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ ဗိုက်တလျှောက် နေရာ အနှံ့ နှုတ်ခမ်းနှင့် ပွတ်သတ်ပေးရင်း တဖြေးဖြေးနဲ့ အောက်သို့ဆင်းလာပါသည်။

လက်ကလဲ နို့အုံတင်မက ခန္တာကိုယ်အနှံ့ ပွတ်သတ်ပေးနေပါသည်။ တဖြေးဖြေး အောက်ဖက်ဆင်းလာတဲ့ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းဟာ ဆီးခုံစပ်အရောက်မှာတော့ ဆီးခုံစပ်ပေါ်က အမွေးနုနုများကို နှာခေါင်းဖြင့်ပွတ်သတ်ကစားနေပါတော့သည်။

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ခေါင်းရွှေ့ရာနောက်ကိုလိုက်ရင်းသူ့တင်ပါးကို ကော့၍ ကော့၍ ပေးနေပါသည်။ခဏကြာတော့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကိုင်ကာ ဟနေသောအကွဲကြောင်းကြားက စောက်စေ့လေးကို လျှာဖြင့်အုပ်လိုက်ပါသည်။

ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကိုလဲ မိမိရရ ပူစူးမစောက်ဖုတ်ဖြင့်ကပ်ထားလိုက်ပါသည်၊အိုး .. အင်း အင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်းငြီးညူသံနဲ့အတူ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ကာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းဟာ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုခွလာပါသည်။

ကျွန်တော်လဲ ကျွန်တော့်ပါးစပ်နဲ့ဖိကပ်နေသော စောက်ဖုတ်ကို လက်လွှတ်မခံဘဲ စောက်စေ့လေးကို လျှာဖြင့်ရက်လိုက် စုတ်ယူလိုက် အကွဲကြောင်းတလျှောက် ကျွန်တော့်လျှာကို စုန်ဆန် ရက်လိုက်နဲ့ မနားတမ်းလုပ်ပေးနေပါသည်။

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကိုင်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ညှပ်ကာ ကျွန်တော်ရက်သမျှ ကော့၍ကော့၍တမျိုး ဘယ်ညာ လူးလှိမ့်၍တဖုံ ကာမစည်းစိမ်ကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားနေပါသည်။

ပါးစပ်မှလည်း တ ဟင်း ဟင်း တ ဟင်း ဟင်း နဲ့ အော်မြည်ငြီးတွားနေပါတော့သည်၊ ကျွန်တော်လဲ သူဖီလင်တက်သမျှစိတ်တက်ကြွလာကာ သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်၍မနားတမ်းရက်ပေးနေရင်း လက်တဖက်က ကျွန်တော့်မေးစိနှင့်ကပ်နေသော သူ့စောက်ခေါင်းအတွင်း ကျွန်တော့်လက်ခလည်ကို အသာထိုးထဲ့ဘို့ကြိုးစားနေပါသည်။

စောက်စေ့ကို ရက်၍တမျိုး စုတ်၍တဖုံ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်တလျှောက် စုန်ဆန်ရက်၍ အရည်ရွှဲနေသောစောက်ခေါင်းတလျှောက် တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျွန်တော့်လက်ခလည်ကို ထိုးသွင်းနေပါသည်။တဝက်ကျော်ကျော်လောက်ဝင်သွားတဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို သူ့စောက်ဖုတ်မှ အသာခွာ၍ ကျွန်တော့်လက်ကိုစောက်ခေါင်းအတွင်း မွှေကစားနေပါသည်။

ကစားနေရင်းမှ ကျွန်တော့်လက်ကို နဲနဲချင်း အဆုံးထိထိုးသွင်းလိုက်ပါသည်၊ လက်မကလဲ စောက်စေ့ကိုဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေပါသည်။ကျွန်တော်လဲ လက်က ပူစူးမစောက်ဖုတ်ထဲထည့်ထားပြီး လုံချည်ကိုဂွင်းလုံး ချွတ်ချရင်း အသာထကာ ခုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်ပါသည်၊ ပြီး ပူစူးမကိုယ်ကိုအသာခွကာ ကျွန်တော်လီး ကို ပူစူးမ ကိုယ်ပေါ်မှ အသာပွတ်ဆွဲရင်း မျက်နှာနားသို့ကပ်ပေးလိုက်ပါသည်။

အခုဆိုရင် ကျွန်တော်က ပူစူးမကိုယ်ပေါ်မှာ ဆန့်ကျင်ဘက် အနေအထားမှောက်ရက်ရှိနေပါသည်၊ ကျွန်တော့်ခေါင်းကပူစူးမ ပေါင်ရင်းလောက်မှာရောက်နေပြီး ကျွန်တော့်လက်က ပူစူးမ စောက်ဖုတ်နှင့်အလုပ်များနေပါသည်။

ကျွန်တော့် လီးက ပူစူးမ မျက်နှာပေါ်ရောက်နေပြီး ပူစူးမ က သူ့မျက်နှာရှေ့ရောက်လာသော ကျွန်တော့်လီးကို လှမ်းကိုင်ပြီး ဒစ်ဖျားလေးကို အသာ သူ့ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပါသည်။  ပါးစပ်ထဲဝင်လာသောဒစ်ဖျားကို အသာစုတ်ယူနေပါသည်၊ လီးအရင်းပိုင်းကို ကိုင်ထားသော လက်ကိုလွှတ်ကာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကျွန်တော့် ဥနှစ်လုံးကို ပွတ်ကစားနေပါသည်။

ပါးစပ်တွင်းမှလီးထိပ်ဖျားလေးကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ပွတ်၍လည်းကောင်း၊ ဒစ်ပတ်ပတ်လည်တလျှောက် လျှာဖြင့် ပွတ်၍လည်းကောင်း၊ လိင်တံကိုတင်းတင်းဆုတ်ကာ စုတ်အားခပ်ပြင်းပြင်းဖြင့်စုတ်၍လည်းကောင်း၊ လိင်တံကိုပါးစပ်မှထုတ်ပြီး လိင်တံတလျှောက် လျှာဖြင့် အထက်အောက်စုန်ဆန်ပွတ်ဆွဲ၍ တမျိုး၊ လက်ဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဂွင်းတိုက်၍တဖုံ၊ ကျွန်တော်ပေးသော စာအုပ်ထဲမှ နည်းပေါင်းစုံသာမက သူလုပ်ချင်သလိုလုပ်ကာ ကျွန်တော့်လိင်တံသာမက ဥကိုပါမကျန် ကစားနေပါသည်။

ကျွန်တော်လဲ အရသာ အထွဋ်အထိပ်သို့ရောက်လာကာ သူ့စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖြင့်သာမက လျှာနဲ့ပါ ရက်စုပ်ရင်း တုန့်ပြန်နေပါတော့သည်။ဒီလို တယောက်ကိုတယောက် အပြန်အလှန် ရက်စုတ်ကစားရင်း အတော်လေးကြာတော့လုပ် လုပ် ပူစူး ခပ်သွက်သွက်လေးလုပ် ... အကိုလေးပြီးတော့မယ်။

ပူစူးလဲ ကျွန်တော့်လီးကို ပါးစပ်တွင်းမှ ဆွဲထုတ်ပြီး လက်ဖြင့် ခပ်သွက်သွက်လေး အထက်အောက် စုန်ဆန်ပွတ်ဆွဲ ဂွင်းတိုက်ပေးနေပါသည်၊ သူလဲ အကြောအချင်များတင်းကာ တင်ပါးမှာလဲ ကော့သထက်ကော့လာပါသည်၊အဲဒီအချိန်မှာဘဲ ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမကိုယ်ပေါ်ကို သုတ်ရည်များပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။

ပူစူးမလဲအကြေအချင်များလျှော့ကာ ငြိမ်ကျသွားပါတောသည်။ခဏကြာမျှပူစူးမ ကိုယ်ပေါ်ထက်ရက်မှိန်းနေပြီးမှ ဘေးသို လှိမ့်ချကာ ပူစူးမဘေး လှည့်ကာယှဉ်တွဲအိပ်လိုက်ပါသည်။

“  ဟား .. ပူစူးမစုတ်ပေးတာ တော်တော်ကောင်းတာဘဲ  ”

“  ဟုတ်လား ပူစူးလဲ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဘာလုပ်လို့ ဘာလုပ်မှန်းလဲ မသိပါဘူး .. အကိုလေးပေးတဲ့ စာအုပ်ထဲကအတိုင်းလို့ထင်တာဘဲ ”

“   ပူစူးလဲ အကိုလေးရက်ပေးတာ အတော်ခံလို့ကောင်းတာဘဲ .. ပထမ တစ်ခါကထက်တောင်ကောင်းသေးတယ် ..ပထမတစ်ရက်က လက်နဲ့ဘဲလုပ်တဲ့ဟာ ကိုးနော့ .. ”

ပူစူးမက သူ့ကိုယ်မှာပေနေသော သုတ်ရည်တွေကို ကျွန်တော့်စွပ်ကျယ်နဲ့သုတ်ရင်း ပြောသည်။

“  ဒါတောင်ပူစူးမကို အကိုလေးက မလိုးရသေးဘူး ... ပူစူးမ ခံနိုင်သေးရဲ့လား  ”

“  ခံနိုင်တာပေါ့ အကိုလေးရာ .. ပူစူးမက အကိုလေးနဲ့ အဲဒီလိုမျိုး တနေ့လုံးနေချင်တာ ... အကိုလေးကရောလုပ်နိုင်သေးရဲ့လား  ”

“  လုပ်နိုင်တာပေါ့ .. ဟောဒီအကိုလေး လီးတောင်နေသ၍ လုပ်နိုင်တာပေါ့ .. ”

“  ဟင် .. အခု ထောင်မှမထောင်နေတာ .. ”

ပျော့နေသော ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ကြည့်ရင်းပူစူးမကပြန်ပြောသည်။

“  အခုက ပထမ တချီပြီးထားလို့ အနားယူနေတာပါ .. ခဏနေရင်ပြန်ထောင်လာလိမ့်မယ် .မယုံရင်ကြည့်နေ ..ဆက်ကိုင်ထား ... ”

ကျွန်တော်က အပျိုနုနုထွဋ်ထွဋ် အသားအရည် နူးညံ့အိနွေးနေသော ပူစူးမတစ်ကိုယ်လုံးကို ပွတ်သတ်ရင်းပြန်ပြောလိုက်သည်၊ ပွတ်သတ်ရင်းလက်က ပေါင်ကြားရောက်သွားကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်လက်ခလည်နှစ်ကာ တဖြေးဖြေးပွတ်ဆွဲနေမိသည်။

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့်လိင်တံကို ကိုင်ထားရင်း ဆော့ကစားနေတော့ ခဏအတွင်းမှာဘဲ ပြန်ထောင်လာပါသည်။ ဒီလို တယောက်ကိုတယောက် ပွတ်ကစားလိုက်တော့ ပူစူးမလဲသူ့စောက်ခေါင်းအတွင်း အရည်တွေရွှဲလာကာ ကျွန်တော့်လိင်တံလည်း အသားကုန်ပြန်လည်တင်းမာလာပါတော့သည်။

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ ခြေထောက်နှစ်ချောင်ကို ဆွဲယူမြှောက်လိုက်ပြီး ခြေထောက်ကြားဝင် ဒူးထောက်ကာ ပူစူးမခြေထောက်၂ ချောင်းကို ဖြဲလိုက်ပါသည်။

ခြေထောက်၂ ချောင်းပြဲသွားတော့ စောက်ခေါင်းဟာလဲ မပွင့်တပွင့်လေးဟလာပါသည်၊ ဟလာသော စောက်ခေါင်းအ၀ ဒစ်ကိုအသာတေ့၍ အကွဲကြောင်းတလျှောက် အထက်အောက်ပွတ်ပေးနေပါသည်၊ပူစူးမလဲ ကျွန်တော်လုပ်သမျှအသာကြည့်နေပါသည်၊ ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ လက်ကိုလှမ်းဆွဲ၍ သူ့ပေါင်နှစ်ဘက်အား တစ်ဖက်စီ တင်းတင်းဆွဲကားထားခိုင်းလိုက်ပါသည်။

ဒီတော့ ပေါင်က ပိုပြဲလာပြီးစောက်ခေါင်းလဲ ပိုဟလာပါသည်၊ ကျွန်တော်လဲ ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ကာ အကွဲကြောင်းတလျှောက်ပွတ်ဆွဲနေရင်းမှ တချက်မှာတော့ စောက်ခေါင်းထဲ ခပ်ဖိဖိလေး နှစ်ထဲ့လိုက်ပါသည်။အရည်ရွှဲနေသော စောက်ခေါင်းတွင်းကျွန်တော့် ဒစ်အဖျားပိုင်းလေးဝင်သွားပါသည်။ ပူစူးမလဲ

“  အို့ ..  ”

ဟုအသံတချက်ထွက်ရင်း သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို သွားဖြင့် ဖွဖွလေးကိုက်ထားပါသည်။

ဒစ်ဖျားကို စောက်ခေါင်းတွင်းမှ ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်ဖြင့် ၁၄ ကြိမ် ၁၅ ကြိမ်လောက်ကစားလိုက်တော့စောက်ခေါင်းထဲ အရည် ရွှဲသထက်ရွှဲလာပါသည်၊ ဒီလိုကစားရင်း တချက်မှာတော့ အနည်းငယ်ပိုပြီး အားစိုက်ကာ ဖိထည့်လိုက်ပါသည်။

“  အိုး ..  ”

အော်သံနဲ့အတူ ကျွန်တော့်လီးဟာလဲ တလက်မနီးပါးမျှ ပိုဝင်သွားပါသည်။ ကျွန်တော်လဲ ဆက်မသွင်းတော့ဘဲ စောစောကအတိုင်း ဝင်သလောက်ကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်ဖြင့် ကစားပေးနေပါသည်၊ ပူစူးမ လဲ သူ့ပေါင်ကို ပြဲနိုင်သမျှပြဲအောင်ဆွဲဖြဲပေးရင်း နာကျင်မှု့ကို ကျိတ်မှိတ်ခံနေဟန်တူပါသည်။

“  နာလား ပူစူးမ  ”

“  အင်း .. အောင့်လိုလို နာသလိုလိုနဲ့ .. ပူစူးခံနိုင်ပါတယ်  ”

“  တအားနာရင်ပြောနော် .. ပူစူးမ ”

ကို သတိပေးရင်း နောက်တစ်ကြိမ် ဖိသွင်းလိုက်ပြန်ပါသည်။

“  အား .. နာတယ် .. ”

တစ်ဝက်နီးပါးမျှဝင်သွားတော့ 

“  နာတယ် ”

ဟု အသံထွက်လာပါသည်၊ ကျွန်တော်လဲ ဆက်မသွင်းတော့ဘဲ ရပ်ထားကာ ဝင်သလောက်ကိုဘဲ စကောဝိုင်းလှည့်သလို ကျွန်တော့်လီးကို ပူစူးမစောက်ဖုတ်အတွင်း မွှေကစားနေပါသည်။

ကျွန်တော့်လီးလဲ ပူစူးမစောက်ခေါင်းအတွင်း ကြပ်ကြပ်ညှပ်ညှပ်ကြီးဖြစ်နေပါသည်၊ ခဏတာမျှမွှေကစားလိုက်တော့ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ အနည်းငယ်ချောင်ချိသွားသလို ခံစားလိုက်ရပါသည်။ဒီတော့ အသာပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး ဖြေးဖြေးလေးဖိပြီး ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်ပါသည်။

“  အား .. နာတယ် နာတယ် အကိုလေး .. ”

နဂိုနေရာအရောက်မှာတော့ ပူစူးမဆီမ အသံထွက်လာပြန်သည်။

ဒီလိုနဲ့ ၄ ကြိမ် ၅ ကြိမ်လောက် အထုတ်အသွင်းလုပ်လိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ ပူစူးမဆီက နာတယ်လို့ အော်သံပျောက်သွားပါသည်၊ ကျွန်တော်လဲ ရပ်မနေဘဲအထုတ်အသွင်းကို ဆက်တိုက်လုပ်နေပါသည်၊ လုပ်ရင်း လုပ်ရင်း နဲ့ လုပ်ရတာ တဖြေးဖြေးချောမွတ်လာပါသည်၊ အဲဒီတော့ တကြိမ် ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဖိထည့်လိုက်ပြန်ပါသည်။

“  အား .. အမလေး နာတယ် နာတယ် အကိုလေး .. အမလေး နာလိုက်တာ ... ”

ဒီတကြိမ်တတော့ တော်တော်နာသွားပုံရသည်၊ ကျွန်တော့်လီးလဲ ၃ ပုံ ၂ ပုံ လောက်ဝင်သွားသည်ဟုထင်ရသည်၊ကျွန်တော်လဲ ပြန်ဆွဲမထုတ်ဘဲ ဝင်လက်စနဲ့ အသာလေးရပ်ကာ ပူစူးမ အာရုံပြောင်းအောင် စောက်စေ့လေးကိုပွတ်ကစားပေးနေတော့သည်။

အတော်လေး ကြာတော့ သူလဲ ခံနိုင်ရည်ရှိလာဟန်တူသည်၊ မျက်နှာလေး ရှုံမဲ့နေတာပျောက်သွားပြီး

“  အဆုံးထိဝင်သွားပြီလား အကိုလေး ..  ”

 ဟုလှမ်းမေးသည်။

“  မဝင်သေးဘူး ပူစူး .. နဲနဲကျန်သေးတယ် .. ဒီမှာကိုင်ကြည့် ..  ”

 ဟုဆိုကာ ပူစူးမ လက်ကိုဆွဲပြီး ကိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ ပူစူးမလဲ အသာစမ်းကြည့်ပြီး လက်ထောက်ခေါင်းထောင်ကြည့်ကာ

“  အား အများကြီး ကျန်သေးတာဘဲ .. တော်ပြီ တော်ပြီ ပူစူးမ မခံနိုင်တော့ဘူး .. နာလိုက်တာ .. တော်ပြီနော်အကိုလေး  ”

“  ပူစူးမရယ် .. ပထမအကြိမ်ဆိုတော့ ဒီလိုဘဲ နဲနဲတော့ နာတာပေါ့ .. ခဏနေမနာတော့ပါဘူး .. အောင့်ခံလိုက်နော် .. အကိုလေး ပွတ်ပေးမယ် ဟုတ်လား .. ”

ပြောပြောဆိုဆို ပူစူမ စောက်စေ့လေးကို ကြမ်းကြမ်းလေးပွတ်ပေးနေပါသည်။

ပူစူးမလဲ နာနေရာက စောက်စေ့ကိုအပွတ်ခံနေရ၍စိတ်ပြောင်းကာ ဖီလင်တက်လာပြန်သည်၊ ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ ဖီလင်တက်လာတာ တွေ့ရတော့ဝင်နေသောလီးကို အသာ ဆွဲနှုတ်ယူလိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ လီးတွင် သွေးစ အနည်းငယ် ကပ်ပါလာတာကိုတွေ့ရလိုက်ပါသည်။

ဧကန္တ ပူစူးမ အပျိုအမှေးပါး ပေါက်သွားတာဖြစ်မယ်၊ ဒါကြောင့် သူဒီလောက်နာတာကိုး၊ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမကို သွေးထွက်သွားကြောင်းပြောမနေတော့ဘဲ ထုံးစံအတိုင်း အထုတ်အသွင်းကို တဖြေးဖြေးပြန်လုပ်နေပါသည်။ဒီတခါတော့ ပူစူးမလဲ တော်တော်ခံနိုင်ရည်ရှိလာပုံရသည်၊ နှုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်ကာ ကျိတ်ခံနေသည်၊ ကျနော်လဲ လုပ်ရင်းနဲ့ အတော် ချောမွေ့လာပြီဟု ထင်ရတဲ့အခါမှာတော့ နောက်ဆုံးအကြိမ် ဖိထည့်လိုက်ပါသည်။

ဒီတခါတော့ အဆုံးထိ ရွှတ်ကနဲဝင်သွားပါသည်၊ ပူစူးမလဲ မှေးစင်းနေသော မျက်လုံး ဖျတ်ကနဲပွင့်လာပြီး ပါးစပ်မှလည်း 

“  အို့ ..  ”

ဟုအော်ရင်း

“  အကိုလေး .. ဗိုက်ထဲက အောင့်တယ် အကိုလေး  ”

“  တော်တော်အောင့်လား .. ပူစူးမ ”

“  အင်း .. နဲနဲအောင့်သလိုလို .. နာသလိုလိုနဲ့  ”

“  ကိစ္စမရှိဘူး ပူစူးမ .. သားအိမ်ကို သွားထောက်မိလို့နဲ့တူတယ် .. ခဏနေပျောက်သွားလိမ့်မယ်.. ”

ကျွန်တော့ လိင်တံက ရှည်လဲရှည် တုတ်လဲတုတ်တာမို့ သားအိမ်ကိုသွားထောက်မိတာဘဲဖြစ်နိုင်သည်၊ လိင်တံတချောင်းလုံးလဲ ပူစူးမ စောက်ခေါင်းအတွင်း ကြပ်ညှပ်လို့နေသည်။ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ ကိုယ်ပေါ်လှဲချကာပူစူးမ ခြေထောက် ၂ ချောင်းကို ကျွန်တော့်ခါးတွင် ချိတ်ထားစေလိုက်သည်။ ကျွန်တော့်လက် ၂ ဖက်ကလဲ ပူစူးမကိုယ်ကို သိုင်းဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုတ်ယူလိုက်ပါသည်။ 

ကျွန်တော့်တင်ပါးကလဲ စကောဝိုင်းပုံလှည့်ကာကျွန်တော့်လိင်တံကို ပူစူးမ စောက်ဖုတ်အတွင်း ကလိနေတော့သည်၊ ခဏနေတော့ ပူစူးမလဲ အရသာတွေ့လာပုံရသည်၊ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို ပြန်လည်ဖက်တွယ်ရင်း ကော့ကော့ပေးနေတော့သည်။

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ အရသာတွေ့နေတော့ ကျွန်တော့်လီးကို အသာ တဝက်လောက်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ဖိထည့်လိုက်၊ စကောဝိုင်း မွှေပေးလိုက် နဲ့ ဖြေးဖြေးညင်သာစွာ သွေးတိုးစမ်း နေပါသည်။

ခဏကြာတော့

“  ပူစူးမ နာသေးလား  ”

“  ဟင်အင်း သိပ်မနာတော့ဘူး .. ကောင်းသလိုလို အောင့်သလိုလိုနဲ့  ”

“  ဒါဆို အကိုလေး နဲနဲ စမ်းဆောင့်ကြည့်မယ်နော်  ”

“  အင်း .. ဖြေးဖြေးနော် အကိုလေး ”

“  အင်းပါ ..  ”

 ပြန်ဖြေရင်း လီးကိုတဝက်ကျော်ကျော်လောက်ဆွဲထုတ်ကာ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဖိထည့်လိုက်ကြည့်ပါသည်။

“  အင့် .. နာတယ် .. အကိုလေး ..ဒါဆို အကိုလေး မဆောင့်တော့ဘူး .. ဒီလိုဘဲ ဖြေးဖြေးလေးလုပ်တော့မယ် ..  ”

ဟုဆိုကာ လီးကို အသာလေးဆွဲထုတ်လိုက် အညင်သာဆုံးပြန်ထည့်လိုက်၊ စကောဝိုင်း လှည့်ပေးလိုက် နဲ့ တလှည့်စီ လုပ်ပေးနေပါသည်။ ပူစူးမလဲ ဖီလင်အထွဋ်အထိပ်သို့ရောက်လာကာ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို အတင်းသိုင်းဖက်ပြီး အောက်မှ ကော့၍ကော့၍ပေးနေတော့သည်၊

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ ကော့ပေးနေတာကတကြောင်း ပူစူးမ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှညှစ်အားတို့ကြောင့်တကြောင်း တို့ကြောင့် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ စောက်ဖုတ်အတွင်းမှာဘဲ သုတ်ရည်များပန်းထုတ်ကာ ပူစူမကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျသွားပါတော့သည်။

အတော်လေးကြာအောင် ပူစူးမကိုယ်ပေါ်မှိန်းနေပြီးနောက် ဘေးသို့ အသာလှဲချကာ

“  ဘယ်လိုလဲ ပူစူးမ .. ကောင်းလားဟင် ”

“  ကောင်းတော့ကောင်းပါတယ် .. ဒါပေမဲ့ နာတယ် .. နာတော့ ကောင်းတာတွေပျောက်ကုန်တယ် .. ”

“  ဒါက အကျင့်မရှိသေးလို့ပါ .. တစ်ရက် နှစ်ရက်ဆက်လုပ်လိုက်ရင် မနာတော့ပါဘူး  ”

“  ပူစူးမလဲ ဒီလိုဘဲထင်ပါတယ် .. ဒီရက်အတွင်း ကြီးမေတို့က အသုဘအိမ်သွားကြမှာဆိုတော့ ပူစူးမတို့ဆက်လုပ်နိုင်တာပေါ့  ”

“  ဒါပေါ့ .. ပူစူးမရ ..ပူစူးမကတော့ အကိုလေး ရက်ပေးတာကို ပိုကြိုက်တယ် .. သိလား ..အမလေး ပူစူးမရယ် . ”

“  အခုက ပူစူးက နာနေလို့ပါ .. နောက်ကျင့်သားရသွားရင် အရသာပိုကြိုက်သွားမယ် ..အခုက အကိုလေးက ပူစူးမကို ညှာနေလို့ စိတ်ရှိတိုင်း မဆောင့်နိုင်လို့ပါ .. နောက် မနာတော့ရင် .. အကိုလေးဆောင့်တိုင်း တချက်ဆို တချက် ပူစူးမ သိသိသာသာ အရသာ တွေ့သွားမယ် .. သိလား .. ”

“  ဟုတ်လား အကိုလေး .. ဒါဆို မနက်ဖြန်မှထပ်လုပ်ကြတာပေါ့ .. အခုတော့ ပူစူးမ စောက်ဖုတ်တခုလုံးလဲကျိန်းနေပြီ .. အတွင်းက နဲနဲလဲ နာနေသေးတယ် .. စိတ်ထဲကတော့ ထပ်လုပ်ချင်သေးတယ် အကိုလေးရာ  ”

“  အင်း .. အချိန်တွေရှိပါသေးတယ် .. မေမေတို့လဲ ညနေစောင်းလောက်မှပြန်လာမယ်ထင်တယ် .. နာတာကတော့ ခဏ အနားယူလိုက်ရင်ပျောက်သွားမယ်ထင်တယ်  ”

“  အကိုလေးလဲ ဗိုက်ဆာပြီ .. အောက်ဆင်းပြီးတခုခုသွားစားရင်ကောင်းမယ် .. အားရှိမှ လုပ်နိုင်မယ် ”

“  ဟာ .. အကိုလေးကတော့လေ ... တကယ်ဘဲ . ”

“  .ဘာလဲ .. အကိုလေးပြောတာ မဟုတ်လို့လား ”

“  ဟုတ်ပါတယ် .. ဟုတ်ပါတယ် .. အကိုလေး သဘောပါဘဲတဲ့ရှင်  ”

“  ဒါဆို .. လာ ထ .. သွားမယ် .. ”

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် လဲ အဝတ်အစားများပြန်ကောက်ဝတ်ကာ အောက်ထပ်သို့ဆင်းခဲ့ကြပါတော့သည်။အဲဒီနေ့က ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ထပ်မလိုးဖြစ်ပေမဲ့ တယောက်နဲ့တယောက်စုတ်တာ နမ်းတာ တော့ဆက်ဖြစ်ခဲ့ကြပါသေးတယ်၊ အဲထူးခြားတာတခုကတော့ ..

ကျွန်တော်က ကုတင်ဘောင်တွင်မှီထိုင်ရင်း ပူစူးမ ကကျွန်တော့်ပေါင်ကြားတွင်ဝမ်းလျှားမှောက်ကာ ကျွန်တော့်လီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် စုတ်ရက်ကစားနေသည်ကို အရသာခံကြည့်ရင်း

“  ပူစူးမ ..  ”

ကျွန်တော်ကခေါ်လိုက်သည်။

“  ဟင် ...  ”

ပါးစပ်ထဲမှ လီးကိုဆွဲမထုတ်ဘဲ ပြန်ထူးလိုက်သည်၊

“  ဒီတခါ အကိုလေးပီးရင် .. ပူစူးပါးစပ်ထဲမှာဘဲ ပီးချင်တယ် .. ”

ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်ရင်

“  ဟာ .. အကိုလေး သုတ်ရည်တွေ ပူစူးပါးစပ်ထဲ ဝင်ကုန်မှာပေါ့  ”

“  ဝင်တော့ ဘာဖြစ်လဲ ပူစူးမရ .. သုတ်ရည်တွေဘဲ .. မြိုချလိုက်ပေါ့ .. ”

“  အကိုလေးကလဲ .. ရွံ့စရာကြီး ..ဘာရွံ့စရာရှိလို့လဲ .. ပူစူးမ ကိုအကိုလေး ယက်ပေးတုန်းက ပူစူးမဆီက တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေတဲ့ အရည်တွေအကိုလေး မြိုချရတာဘဲဟာ .. အကိုလေးက ပူစူးမ ပါးစပ်ထဲမှာ ပီးသွားတဲ့ အရသာ ခံချင်လို့ပါ .. ”

“  ပူစူးမလဲ အကိုလေးပီးတာ ကြည့်ရတာ စိတ်ထဲ အသဲယားစရာကြီး .. အကြောကြီးတွေထောင် တဆတ်ဆတ် တုန်ပြီး အရည်တွေပန်းထွက်တာ မြင်ရတာ ပူစူးမလဲ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပီးသွားသလို ခံစားရတယ် .. သိလား .. ”

“  ဒါဆို .. ဒီတခါပါးစပ်ထဲမှာ ပီးလိုက်မယ်နော်  ”

“  သဘော သဘော .. ဘာမဆို အကိုလေး သဘောပါဘဲရှင် .. ”

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်လီးကို ပါးစပ်ထဲ ပြန်ထဲ့ကာ ဆက်စုတ်နေတော့သည်၊ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမဆီက သဘောတူညီချက်ရသွားပြီမို့ ပူစူးမခေါင်းလေးကိုကိုင်ကာ .. ကျွန်တော့်အလိုကျထိန်းမတ်ပေးရင်း ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားနေတော့သည်။တော်တော်လေးကြာတော့

“  စုတ်စုတ် ပူစူးမ .. ပြင်းပြင်းလေးစုတ် .. အကိုလေး ပီးခါနီးပြီ .. ”

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့လိင်တံကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဒစ်ထိပ်ကို ငုံ၍ အားရပါးရစုတ်နေတော့သည်။ လက်ကလဲသွက်သွက်လေး ဂွင်းတိုက်ပေးလေတော့ ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့ဘဲ အကြောကြီးတွေထောင်တဆတ်ဆတ် တုန်ရင်း သုတ်ရည်များ ပူစူးမပါးစပ်ထဲ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်၊ သုတ်ရည်များကို ပူစူးမမျိုချရင်း ခဏတာမျှကျွန်တော့်လီးကိုဆက်ငုံထားလေသည်။ 

တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျွန်တော့်လီးပျော့ကျသွားတဲ့အခါကြမှ ပါးစပ်တွင်းမှထုတ်ပြီး

“  ကဲ ကြေနပ်ပြီလား အကိုလေး ..ကောင်းလိုက်တာ ပူစူးမရာ... ”

“  ပူစူးမကိုတော့ အကိုလေး စွဲသွားပြီ ..အောင်မလေး  ”

“  ပူစူးမက အကိုလေးကို ပိုစွဲတာပါ .. ဒါကြောင့် အကိုလေး အလိုကျ အကုန်လုပ်ပေးတာပေါ့  ”

“  အကိုလေး လဲ ပူစူးမ အလိုကျအကုန်လုပ်ပေးတာဘာပါဘဲ .. ကဲကဲ ခဏအနားယူလိုက်ရအောင် .. ”

ပူစူးမနဲ့ကျွန်တော်လဲ အိပ်ယာပေါ်တွင် ခဏမှိန်းနေပြီး ညနေစောင်းတော့ ပူစူးမလဲ သူ့အိမ်သူပြန်သွားပါတော့သည်။

ဒီလိုနဲ့  ၃ရက်လောက်ဆက်ပြီး ပူစူမနဲ့ နှစ်ပါးသွားလိုက်တာ ပူစူးမလဲ ကျွန်တော်ဆောင့်လိုးတဲ့ ဒဏ်ကို ခံနိုင်လာပြီး အပေးအယူမျှကာ တက်ညီလက်ညီ ကာမစည်းစိမ်ကို ပြည့်ပြည့်၀၀ ခံစားနိုင်လာပါတော့သည်။ နောက်ပိုင်းမှာတော့ လစ်ရင်လစ်သလို ပူစူးမနဲ့ ကျွန်တော်စခန်းလိုက်ကြသည်မှာ အချိန်ကာလ တော်တော်လေးပင်ကြာမြင့်ခဲ့ပါသည်၊

ပူစူးမလဲ ကာမစပ်ယှက် ရာတွင်ကျွန်တော့်နီးပါးကျွမ်းကျင်လာပါတော့သည်။

..........................................................................

ကျွန်မဘယ်သူလဲဆိုတာ ကိုတော့သိပြီးကြပြီလို့ထင်ပါတယ်၊ ပူစူးမလေ၊ ကျွန်မအပျိုရည်ပျက်ခဲ့တာက ၁၅နှစ်သမီးကတဲက၊ ဟုတ်တယ်၊ အကိုလေးနဲ့ပေါ့။

ကျွန်မကလဲ ကျွန်မ ဒီကိစ္စမျိုးတွေစိတ်ဝင်စား ခဲ့တာ အပျိုဖေါ်ဝင်စကတဲက၊ အဲဒီမှာ အကိုလေးနဲ့စတွေ့တာဘဲ၊ အကိုလေးဆိုတာက ကျွန်မတို့အိမ်နားက။အဲဒီအချိန်က ကျွန်မ၁၀တန်းစာမေးပွဲ ပြီးကာစ၊ အားနေတယ်လေ၊ သိတဲ့အတိုင်း အပျိုဖေါ်ဝင်စဆိုတော့ ဒီလိင်ဆက်ဆံမှု့ကို စစိတ်ဝင်စားတဲ့အချိန်ပေါ့။

ကျွန်မကလဲတမျိုး ရှည်ရှည်ဝေးဝေးတွေးမနေဘူး၊ သူများကိုသွားမေးလို့ကလဲ မဖြစ်၊အားလုံးက ကျွန်မကို ခလေးလို့ဘဲထင်နေတာ၊ အဲဒီမှာ အကိုလေးကို ကျွန်မသတိထားမိသွားတယ်၊သူကကျွန်မ ကိုစိတ်ဝင်စားနေတယ်ဆိုတာ ရိပ်မိသွားတယ်၊ တခါတခါ ကျွန်မရဲ့ တင်တို့ ရင်တို့ ကို လှမ်းလှမ်းကြည့်တဲ့ မျက်လုံးတွေထဲက ဆန္ဒကိုလဲ သဘောပေါက်သွားတယ်။

ကျွန်မကလဲ စမ်းချင်တယ်၊ သူလဲ လိုချင်တယ်၊ဟန်ကြပြီ၊ တခုဘဲလိုတယ် အကွက်မိဘို့၊ ကျွန်မက ခလေးလိုနေပေမဲ့ ဒီလောက်တော့ နားလည်ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ သူဆင်တဲ့အကွက်ထဲ ကျွန်မလှမ်းဝင်လိုက်တယ်၊ အဲဒီနေ့က သူမဆင်လဲ ကျွန်မကတနည်းမဟုတ်တနည်းနဲ့တော့ ဆင်မှာပါဘဲ၊ သူကဆင်လိုက်တော့ ပိုအဆင်ပြေသွားတယ်။

မှတ်မိသေးတယ်၊ ဒါတောင်ပထမနေ့က သူဆင်တဲ့ အကွက်ထဲတိုးဝင်ဘို့ဟာ စိတ်ထဲကကြောက်လာတာနဲ့ပြန်ပြေးသွားတာ၊ သိသားဘဲ သူတကယ်အိပ်မပျော်ဘူးဆိုတာ၊ အိမ်ရောက်မှ ပြန်ပြေးလာတာ အမှားလို့နောင်တရ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသေးတယ်။

တော်သေးတယ် ဒုတိယနေ့မှာ အဆင်ပြေသွားလို့၊ဒါတွေထားပါတော့လေ၊ ကြုံလို့ပြောပြတာပါ၊ အခုကျွန်မအသက် ၁၆ နှစ်ကျော်ပြီ၊ ၁၀ တန်းကိုလဲ ၂ ခါကျပြီးပြီ၊အကိုလေးနဲ့လဲ တော်တော်ကြာ ချစ်ခဲ့ပြီးလို့ အတွေ့ အကြုံလဲတော်တော်ရပြီ။

ဒါမျိုးဆိုတာကလဲ အခက်သားဆားငန်ရည်သောက်မိသလို သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေ ဆိုတာမျိုး၊အကိုလေးနဲ့လဲ အခုမတွေ့တာ အတော်ကြာပြီ၊ ၆လလောက်တောင်ရှိတော့မယ်၊ သူလဲ အလုပ်ရသွားတော့ အရင်ကလောက် အချိန်ပိုမရှိတော့ဘူးလေ။

သူရုံးအားတဲ့ရက်ဆို လူမလစ်တော့ ဘာမှမလုပ်ဖြစ်ဘူး၊ အပြင်မှာသွားလုပ်ဖို့ကလဲ လူတွေသိကုန်မှာစိုးတာနဲ့ မလုပ်ဖြစ်ဘူး၊ ကျွန်မကလဲ ကျွန်မ လုပ်ချင်တာဆို လုပ်ရမှ၊ဒါနဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့ ၂လလောက်က စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ရီးစားကောက်ထားလိုက်တယ်။

အဆင်အပြေပါဘူး၊အပြင်မှာ ချိန်းတွေ့ပါရဲ့၊ လွတ်လွတ်လပ်လပ်မဟုတ်တော့ လုပ်ချင်တာ လုပ်လို့ဘယ်ရမလဲ၊ ပြီးတော့ ရီးစားကရွယ်တူလေးဆိုတော့ သူ့ဆီမှာ ဘာအတွေ့အကြုံမှလဲမရှိ၊ ကောင်းကောင်းလဲ မကိုင်တတ်၊ သူ့ကိုသင်ပေးလို့ကလဲမဖြစ်၊ သူလုပ်မှ မထိတထိနဲ့ ပိုဆိုးလာတယ်။

အဲဒီဆိုးလာတဲ့ စိတ်ကို သူကလဲ ငြိမ်းအောင်မလုပ်တတ်၊ဒါကြောင့် မထူးဘူးဆိုပြီး ဖြတ်ပြစ်လိုက်တယ်။အဲဒီအချိန်မှာ ဆရာ့ကို သတိထားမိသွားတယ်၊ ဆရာဆိုတာက ကျွန်မကျူရှင်ဆရာကိုပြောတာပါ။ကျွန်မက၁၀တန်း ၂ခါကျထားတာဆိုတော့ ကျောင်းမတက်တော့ဘူးလေ၊ အပြင်မှာကျူရှင်သင်တယ်၊ သင်တာကလဲကျောင်းချိန်မဟုတ်ဘူး၊ ကြားချိန်၊ အပြင်သမားတွေအတွက် သီးသန့်ဖွင့်ထားတာ။

မနက် ၉နာရီကနေ ၁၁နာရီထိ၊ ပြီးရင်ဆရာက တနေ့လုံး နားပြီး ညနေ ၄နာရီမှ အတန်းပြန်စတယ်၊ ဖွင့်ထားတာကလဲ မြို့လည်ကတိုက်ခန်းမှာ၊ ပထမထပ်ဆိုပါစို့၊ အရှေ့ပိုင်း တပိုင်းလုံးကို စာသင်ခန်းလုပ်ပြီး နောက်ပိုင်းမှာက သူနားဖို့ အိပ်ခန်းသေးသေးလေးတခုရှိတယ်။

နေတာကတော့ သူ့အိမ်မှာသူနေတယ်၊ ပြီးတော့ လူပျိုကြီးလို့ပြောတာဘဲ၊ ရရင့်နဲ့ပြိုတာပါ၊ မိန်းမရှုတ်တယ်လို့ သတင်းက နဲနဲထွက်တယ်၊ အဲ စာသင်တာကတော့ကောင်းတယ်၊ အပြောလဲကောင်းတယ်။ သူစာသင်ရင် မပျင်းရဘူး၊ လွယ်လွယ်နဲ့မှတ်မိတတ်အောင်လဲ သင်တတ်တယ်၊ကဲ ဒီနေ့တော့ ဒီလောက်ဘဲ .. ပေးလိုက်တဲ့ အိမ်စာတွေ မနက်ဖြန်ကျ စစ်မယ် ..ဆရာလဲ သူ့သင်တာကို နိဂုံးချုတ်လိုက်ပြီး အတွင်းခန်းထဲဝင်သွားတော့တယ်။

ကျောင်းသားကျောင်းသူတွေလဲစာအုပ်သိမ်းပြီး ထပြန်ကြတယ်၊ ကျွန်မလဲ အများနည်းတူ စာအုပ်သိမ်းသလိုလိုနဲ့ အချိန်ဆွဲနေလိုက်တယ်၊အားလုံးကတော့ စာသင်ချိန်ပြီးတာနဲ့ သွက်သွက်လက်လက် သူ့အဖွဲ့နဲ့သူ ထပြန်ကြတာပေါ့။

ကျွန်မကတယောက်ထဲလာတာဆိုတော့ သူငယ်ချင်းမရှိဘူးလေ၊ ရှိတဲ့သူငယ်ချင်းတွေကလဲ စာမေးပွဲ အောင်ကုန်ကြတော့ကွဲကုန်ကြပြီလေ၊ခဏကြာတော့ ဆရာလဲ ကျောင်းသားတွေကုန်လောက်ပြီအထင်နဲ့ တံခါးပိတ်ဖို့ အရှေ့ကိုပြန်ထွက်လာတယ်၊ကျွန်မကိုမြင်သွားတော့ပူစူးမ မပြန်သေးဘူးလား .. ဟုလှမ်းမေးသည်။

စိတ်ညစ်တယ် ဆရာရယ် .. မပြန်ချင်သေးပါဘူး ..ဘာများစိတ်ညစ်စရာရှိလို့လဲ ပြောစမ်းပါအုံး .. ဟုဆိုကာ ကျွန်မရှေ့ စားပွဲပေါ်တွင်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်၊မပြောချင်ပါဘူး ဆရာရယ် .. အိမ်ကလဲ စာမေးပွဲမအောင်တာဘဲ အပြစ်ပြောပြောနေတယ် ..ဟုစကားစလိုက်သည်။

ဒါများဘာခက်တာမှတ်လို့လဲ ပူစူးမရယ် .. အောင် အောင်ဖြေပြလိုက်ပေါ့ ..ဟုပြန်ပြောရင်း မျက်လုံးက ကျွန်မရင်ညွန့်ဆီဝေ့သွားသည်ကိုသတိထားမိလိုက်သည်၊ ကျွန်မကလဲ ဒီနေ့လည်ဟိုက်အင်္ကျီဝတ်လာခဲ့သည်၊ အောက်မှာလည်း ဘရာစီယာ အပြတ်လေးနှင့် ဆိုတော့ နို့အုံကို သုံးပုံတစ်ပုံလောက်ဘဲ လုံအောင်ထိမ်းထားနိုင်သည်။

ကျွန်မလည်း စကားပြောရင်းက ဆရာပိုစိတ်ဝင်စားသွားအောင် စားပွဲကို လက်ထောက်ပြီး ကိုယ်ကို နဲနဲကုန်းလိုက်သောအခါမှာတော့ ဟိုက်နေတဲ့လည်ဟာ ပိုဟိုက်သွားပြီး ရှင်းရှင်းလင်းလင်းဖေါ်ပြနေသလိုဖြစ်နေတော့တယ်။

ဆရာက စကားပြောကောင်းတော့ ရီစရာလေးပါလာတဲ့အခါ အမှတ်တမဲ့ပုံစံနဲ့ ဆရာ့ပေါင်ကိုလက်နဲ့ပုတ်လိုက်သေးတယ်၊ ဆရာကလဲ မခေပါဘူး၊ မိန်းမကျမ်းကျေတယ်လို့ပြောရမယ်၊ အမှတ်တမဲ့ပုံစံနဲ့ ခုံပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ခြေထောက်ကို ကျွန်မတင်ပါးနဲ့ သွေးတိုးစမ်းသလို အသာထိလိုက်တယ်၊ကျွန်မကလဲ ထိလာတဲ့ခြေထောက်ကိုနေရာပြင်မထိုင်ဘဲ သတိမထားမိတဲ့ပုံမျိုး ဘဲနေလိုက်ပြီး ဆရာနဲ့စကားဆက်ပြောနေလိုက်တယ်။

ခဏလေးကြာစကားကောင်းနေကြပြီး ဆရာက

“  .ပူစူးမ မပြန်သေးဘူးမဟုတ်လား .. ဆရာတံခါးပိတ်ထားလိုက်မယ်  ”

“  ပိတ်ထားလိုက်လေ .. ပူစူးမ ရေအိမ်ခဏဝင်အုံးမယ် .. ”

ဆရာလဲ အကင်းပါးတဲ့ သူတဦးဘဲ ဆိုတော့ ပူစူးမ ဘာလိုချင်တယ် ဆိုတာ သဘောပေါက်သွားပုံရတယ်။ကျွန်မလဲ အသာထပြီး ရေအိမ်ဆီကို အသာလျှောက်သွားလိုက်တယ်၊ ဆရာကျွန်မနောက်ကျောကိုကြည့်နေမယ်ဆိုတာ လှည့်မကြည့်လဲ သိနေပါတယ်၊တိုက်ခန်းတွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာက တွဲထားတော့၊ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကျွန်မထမီကိုချွတ်အတွင်းခံဘောင်းဘီပါချွတ်ပြီး ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ကို ဆပ်ပြာမွှေးနဲ့ ကျကျနနဆေးကြောလိုက်ပါတယ်၊တော်ကြာ ဆရာနဲ့ ဆက်ဆံတဲ့အခါ အနံ့အသက်က နံနေရင်မကောင်းဘူးလေ၊ မနက်က ရေချိုးလာပေမဲ့စာသင်ခန်းထဲထိုင်နေတာက ၂နာရီကျော်တောင်ကြာပြီဆိုတော့ ဘယ်ပြောနိုင်မလဲ။

ရေဆေးပြီး အသင့်တန်းပေါ်မှာတွေ့တဲ့ ဆရာ့ပုဆိုးစုတ်နဲ့သေသေချာချာသုတ်လိုက်ပါတယ်၊ ပြီး ဘောင်းဘီကိုပြန်မဝတ်တော့ဘဲ တန်းပေါ်မှာအသာလွှားပြီး ထမီကို ကောက်စွတ်ပြီး ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။

အပြင်ရောက်တော့ အရှေ့ခန်းမှာ ဆရာကို မတွေ့တာနဲ့ ဆရာ့အခန်းထဲလှမ်းဝင်လိုက်ပါတယ်၊ အခန်းထဲမှာဆရာက အပြင်ခံအင်္ကျီကို ချွတ်ပြီးတန်းမှာ ချိတ်နေတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

“  ဆရာ့အခန်းထဲမှာ သောက်ရေများရှိမလားလို့ .. ”

ကျွန်မက မေးလဲမေးရင်းလှမ်းဝင်လိုက်ပါတယ်၊ အပြင်မှာကျောင်းသားတွေသောက်တဲ့သောက်ရေအိုးရှိတာကိုသိရဲ့သားနဲ့ အခန်းထဲဝင်လာပြီး မေးတဲ့ ကျွန်မမေးခွန်းကိုဆရာ သဘောပေါက်သွားပုံရပါတယ်။

“  ရှိတယ် .. ကုတင်ဘေးက စားပွဲပေါ်မှာ ..  ”

စားပွဲကို မေးထိုးပြရင်း ဆရာကပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ကျွန်မလဲ ကုတင်ပေါ်ထိုင်ရင်း စားပွဲပေါ်ရှိ ရေတကောင်းထဲကရေကို ဖန်ခွက်ထဲ ငှဲ့ထဲ့လိုက်တယ်၊ ဆရာလဲကျွန်မ နားဝင်ထိုင်ပြီး ကျွန်မပုခုံးကိုလှမ်းဖက်လိုက်တယ်။

“  အိုး ...  ”

 ကျွန်မရဲ့ ရုတ်တရက်အော်သံကြောင့် ဆရာလဲ လန့်ဖြတ်ပြီး ဖက်ထားတဲ့ လက်ကိုလွှတ်လိုက်ပါတယ်။

“  ဆရာကလဲ အင်္ကျီတွေ ကျေကုန်ရင် အိမ်ပြန်ရခက်နေအုံးမယ် .. ”

ကျွန်မပြောသံကြားမှ သက်ပြင်းအသာချပြီး

“  ဟုတ်သားဘဲ .. ”

ဟုဆိုကာ ကျွန်မအင်္ကျီကြယ်သီးများကိုဖြုတ်နေပါသည်၊ ကျွန်မလဲ ဆရာ့အင်္ကျီကြယ်သီးများကိုပြန်ဖြုတ်ပေးရင်း

“  ဆရာ .. ပူစူးမကို အထင်သေးသွားပြီလား  ”

“  ဆရာ နားလည်ပါတယ် ပူစူးမရယ် ..  ”

ဟုပြန်ပြောရင်း ကျွန်မအင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်ပါသည်။

“  ပူစူးမ က ဆရာ့အရင် တယောက်နဲ့ဘဲ အခုလိုနေဘူးတာ .. အခုသူက မအားတော့လို့ ပူစူးမလဲ ဆန္ဒကိုမထိန်းနိုင်ဘဲ ဆရာ့ကို အခုလို   ”

“  ကဲကဲ .. ဒါတွေပြောမနေပါနဲ့ .. အားလုံးဆရာသဘောပေါက်ပါတယ် .. ပူစူးမ ဆန္ဒအားလုံးပြည့်အောင် ဆရာဖြည့်ပေးမယ် .. ဟုတ်ပြီလား ..  ”

ပြောပြောဆိုဆို ဆရာက သူ့နှုတ်ခမ်းထူကြီးနဲ့ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို စုတ်ယူလိုက်ပါတော့သည်၊ကျွန်မလဲ ငတ်နေတာ အတော်ကြာပြီဆိုတော့ အငန်းမရ ပြန်လည်စုတ်ယူနေမိပါတော့သည်။ဒီလို တယောက်နဲ့တယောက် နှုတ်ခမ်းချင်းစုတ်ယူလိုက်၊ လျှာ လျှာချင်းစုတ်ယူလိုက်၊ အပြန်အလှန် အငန်းမရ နမ်းကြရင်း ဆရာ့အင်္ကျီကို ချွတ်ချလိုက်ပါသည်၊ ဆရာကလည်း ကျွန်မ ဘရာစီယာကို ချွတ်ချလိုက်ပါသည်။

အတော်ကြာတယောက်နဲ့တယောက်ဖက်ကာ အပြန်အလှန်နမ်းနေကြရင်း အတော်ကြာတော့ ကျွန်မက ဆရာ့ကို ကျွန်မရှေ့သို ဆွဲထူလိုက်ပါသည်၊ ဒီတော့ ကျွန်မက ကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်လျှက် ဆရာ က ကျွန်မရှေ့တွင် မတ်တတ်ရပ်လျှက် အနေအထားမျိုးသို့ရောက်သွားပါသည်။

ဆရာ့ခါးပိုင်းမှာလည်း ကျွန်မမျက်နှာနဲ့ တပြေးညီလေးဖြစ်နေပါတော့သည်၊ ကျွန်မလဲ ဆရာ့လုံချည်ကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်မှရုန်းကန်နေသော ဆရာ့လီးကြီးမှာ ဘောင်းဘီစုတ်တော့မတတ် ဖေါင်းကားနေပါတော့သည်။

ကျွန်မလဲဘောင်းဘီပေါ်မှ ဆရာ့လီးကြီးကို အသာပွတ်ပေးရင်း ဘောင်းဘီကို အသာ လှန်ချလိုက်တဲ့အခါမှာတော့လီးကြီးမှ ငေါက်ကနဲ ရုန်းကန်ကာ ဘွားကနဲ ပေါ်လာပါတော့သည်။

ဒါဟာ ဒုတိယမြောက် ကျွန်မတွေ့ဘူးတဲ့လီးကြီးပါဘဲ၊ လီးကို အသာဆုတ်ကိုင်လိုက်ရင်း သေသေချာချာကြည့်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ အရှည်ကတော့အကိုလေးလောက်ရှိပေမဲ့ လုံးပတ်က နဲနဲသွယ်တယ်လို့ထင်ရပါတယ်၊ဒါပေမဲ့ အကိုလေး ကို ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးမနေဘဲ အထက်ဖက်ကို ကော့ကာ ဒစ်က ပိုကားသယောင်ရှိပါတယ်၊ လီးကို ပွတ်ကစားရင်း ဆရာ့ခါးကိုလှမ်းဖက်ကာ ကျွန်မအရှေ့ကိုတိုးယူလိုက်ပါတယ်။

ပြီး အချောင်းတလျှောက်နှုတ်ခမ်းနဲ့အထက်အောက် အသာပွတ်ဆွဲလိုက်ရင်း ဒစ်ကို ပါးစပ်ထဲထိုးထဲ့လိုက်ပါတယ်၊ ဒစ်တလျှောက် လျှာနဲ့လှိမ့်ကစားရင်း ဆရာ့ကို အသာမော့ကြည့်လိုက်တော့ တဟင်းဟင်း နဲ့ ခေါင်းကြီးမော့ကာ ခါးထောက်ပြီး ဖီလင်တက်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။

လက်ကလဲ ဥကိုကိုင်ကစားရင်း တဖက်က ပေါင်အောက်လျှိုကာ ဆရာ့တင်ပါးကို ပွတ်ပေးနေပါတယ်၊အကိုလေးရဲ့ ကျေးဇူးကြောင့် ကျွန်မဟာ ယောက်ကျားတွေရဲ့အထာကိုကောင်းကောင်းသိနေပါပြီ။ဆရာ ဖီလင်ကောင်းကောင်းတက်နေတဲ့ အခိုက် ရုတ်တရက်ရပ်လိုက်ရင်း ဆရာ့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူ့အလှည့်ဆိုတာဆရာ သဘောပေါက်သွားပုံရပါတယ်။

ကျွန်မကို ကုတင်ပေါ် အသာတွန်းချရင်း ထမီကို ဆွဲချွတ်ယူလိုက်ပါတယ်၊ ကျွန်မလဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ လဲနေပါတယ်၊ ဆရာလဲ အပေါ်စီးကနေကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံးကို သေသေချာချာကြည့်နေပါတယ်။

အကိုလေးရဲ့ပွတ်ကစားတဲ့အရှိန်ကြောင့် နို့အုံက သာမန် ၁၆ နှစ်မိန်းခလေးတွေထက်အနည်းငယ်ပိုကြီးသယောင်ထင်ရပေမဲ့ လုံးဝန်းနေပါတယ်၊ ပြီးတော့ အနည်းငယ် သိမ်သွားသောခါး၊ မသိမသာလေး မို့တက်နေတဲ့ ဝမ်းဗိုက်ဖွေးဖွေးလေး အောက်က အမွေးနုလေးများဖုံးနေတဲ့ ဆီးခုံ၊ ပြီးတော့ ဖေါင်းဖေါင်းလေးနဲ့ အမွေးအ`မှင်ရှင်းနေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများ၊ ကို ဆရာမျက်တောင်မခတ်ကြည့်နေပါတော့တယ်။

ကျွန်မလဲ ကျွန်မကို ငေးကြည့်နေသော ဆရာ့လက်ကိုအသာဆွဲယူလိုက်ပါတယ်၊ ဆရာလည်းအလိုက်သင့် ကျွန်မကိုယ်ပေါ်မှောက်ကျလာပြီး ကျွန်မခေါင်းကိုကိုင်ကာ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို စုတ်နမ်းနေပြန်ပါတော့တယ်။ပြီးတော့တဖြေးဖြေးအောက်သို လျောဆင်းလာပြီး ကျွန်မလည်တိုင်တလျှောက် လျှာနဲ့ပွတ်ဆွဲနေပြန်ပါတယ်၊ ကျွန်မလဲအသဲယားလာကာ ဆရာ့ကျောပြင်ကြီးကိုပြန်လည်ဖက်တွယ်ထားပါတော့တယ်။

တဖြေးဖြေးနဲ့ လျှောဆင်းလာပြီကျွန်မရင် န့် ပြီးတော့ လုံးဝန်းတဲ့ ကျွန်မရင်အုံတဝိုက်ကို နှုတ်ခမ်းနဲ့နမ်းရင်း လျှာနဲ့ပွတ်ဆွဲနေပါတယ်၊လက်ကလဲ နို့အုံတခုလုံးကို ကိုင်ပြီး ချေကစားနေပါတယ်၊ ပြီတော့နို့အုံကို ဆုတ်ကိုင်ရင်း ဖေါင်းကြွလာတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို စုတ်ယူလိုက်ရင်းလျှာနဲ့ မွှေကစားလိုက်ပါတယ်။

ကျွန်မလဲ အရသာ ကောင်းကောင်းတွေ့ကာဆရာ့ခေါင်းကို ကိုင်ရင်း တဟင်းဟင်းငြီးတွားကာ ကော့လန်နေပါတော့သည်၊ နို့အုံကို တဖက်စီ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆုတ်ကိုင်ရင်း ကြွတက်နေသော နို့သီးခေါင်းကိုတလှည့်စီစို့နေရင်း ခေါင်းက ဝမ်းဗိုက်သားပေါ်ရွှေ့လိုက်ပါသည်။

ဝမ်းဗိုက်သားတပြင်လုံး နှာခေါင်းနဲ့ရော ပါးစပ်နဲ့ပါ နမ်းရှုတ်ရင်း ကျွန်မချက်လေးထဲလျှာထိုးကာ ကလိနေပါတော့သည်၊ လက်ကတော့ နို့အုံကို ဆုတ်နယ်နေတုန်းပါဘဲ၊ ပြီးတော့ နို့ကိုင်ထားတဲ့လက်တဖက်ကိုလွှတ်ကာ ကျွန်မပေါင်အတွင်းသားတလျှောက်ပွတ်သတ်ပေးနေပါတော့သည်။ပါးစပ်ကတော့ဝမ်းဗိုက်တလျှောက်နမ်းလိုက် နို့အုံဆီပြန်တက်နမ်းလိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုတ်နေပါသည်၊ ကျွန်မလဲ ဖီလင် မြင့်သထက်မြင့်လာကာ လူးလှိမ့်နေပါတော့သည်။

ပေါင်တလျှောက်ပွတ်သတ်နေရင်း တချက်မှာတော့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ပေါ်ရောက်လာပါသည်၊ စောက်ဖုတ်တပြင်လုံးကို ဖွဖွပွတ်ရင်း အကွဲကြောင်းထဲလက်ထိုးထည့်ကာကျွန်မစောက်စေ့လေးကို ပွတ်ချေလိုက်ပါတော့သည်။

ဒီလို အရသာမျိုးမခံစားရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ကျွန်မဟာတစ်ကိုယ်လုံးတုန်ပြီး ကြက်သီးမွှေးလေးများတောင်ထမိပါသည်၊ ဆရာဟာ အစေ့ကို ပွတ်ကစားနေရင်းကကိုယ်ကို တဖြေးဖြေး အောက်သို့လျှောလာကာ ကျွန်မပေါင်ကြားသို့တိုးဝင်လာပါတော့သည်။ကျွန်မလည်း ဆရာဘာလုပ်တော့မယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်သွားပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆရာကိုယ်လုံးဝင်ဆံ့အောင် ဟပေးလိုက်ပါသည်။

တစ်ကိုယ်လုံးပေါင်ကြားထဲကျသွားပြီဆိုတော့ ဆရာ့မျက်နှာဟာ ကျွန်မစောက်ဖုတ်နဲ့ တည့်နေပါပြီ၊ကျွန်မလဲ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုထောင်အသာဖြဲပေးလိုက်တော့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာဟာ ဟသွားပြီး စောက်စေ့လေးဟာ ပြူထွက်လာပါတယ်။

ပြူထွက်လာတဲ့စောက်စေ့လေးကို ဆရာဟာ သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ပြင်းပြင်းလေးစုတ်လိုက်ပါတယ်၊အိုး .. ပါးစပ်က အသံထွက် အော်ကာကျွန်မလဲ အသဲတွေအူတွေပြုတ်ထွက်မတတ် ခံစားလိုက်ရပြီး ဆရာ့ခေါင်းကို ပေါင်နှစ်ချောင်းနဲ့ တအား ပ်ထားလိုက်မိပါတော့တယ်။

ဆရာလဲ ကျွန်မမခံနိုင်တာသိလို့ထင်ပါရဲ့ စုတ်နေတာ အသာရပ်လိုက်ပြီး အတွင်းသားတလျှောက် အထက် အောက်လျှာနဲ့ရက်နေပါတော့သည်၊ တခါတခါစောက်ခေါင်းအတွင်းလျှာကို အဆုံးထိထိုးသွင်းရက်နေပါတောတယ်။ 

ဒီလိုဘဲ အစေ့လေးကိုစုတ်ယူလိုက် လျှာနဲ့ကလိလိုက် အတွင်းသားတလျှောက်အထက်အောက် အပြန်အလှန်ရက်လိုက် စောက်ခေါင်းအတွင်းလျှာကိုထိုးထည့်စုတ် ယူလိုက်နဲ့ တလှည့်ပြီးတလှည့် လှည့်ပတ်ကစားနေပါနေပါတော့တယ်။ကျွန်မလဲ ဖီလင်တက်သထက်တက်ကာ တက်ကာနဲ့ဘယ်နှစ်ချီပြီးလို့ပြီမှန်းပင်မသိလောက်အောင်ဖြစ်နေမိပါတော့သည်၊ဆရာလဲတော်တော်ကြာစုတ်ရက်နေပြီး ကျွန်မမောလောက်ပြီဆိုတော့မှ အသာရပ်ကာ လိုးရန်ပြင်တော့သည်။

ကျွန်မလဲ ဒူးထောက်ကာ ကျွန်မခြေထောက်ကို မြောက်ကိုင်ကာ လိုးဟန်ပြင်နေသောဆရာ့ကို ကြည့်ပြီးဆရာ 

“   ခဏ ..   ”

ဟုပြောကာ ကုတင်ဘေးတွင်မတ်တပ်ရပ်စေလိုက်ပါသည်။

ကျွန်မလဲ ကုတင်ပေါ်တွင် ပေါင်ဖြဲဒူးထောက်ကာ မျက်နှာကို အောက်စိုက်ပြီး ခါးလေးကို ကော့ကာ ကုန်းပေးလိုက်ပါသည်၊ ပေါင်ကားရပ်နေသောဆရာလီးနဲ့ အနောက်ဖက်သို့ပြူထွက်လာသော ကျွန်မစောက်ဖုတ်တို့က တတန်းထဲဖြစ်သွားပါသည်။

ဒီနည်းကတော့ ကျွန်မ အကြိုက်ဆုံးနည်းဘဲဖြစ်ပါသည်၊ ဆောင့်ချက်တိုင်းကောင်းကောင်းထိပြီး ဆောင့်တဲ့သူအဖို့မှာလဲ မပင်ပန်းဘဲ ကြာကြာဆောင့်နိုင်ပါသည်။

ဆရာလည်း ကုန်းပေးလာသော ကျွန်မတင်ပါးကို အသာကိုင်ကာ သူ့ရဲ့ ကော့နေသောလီးကို အသာထိန်းပြီးကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲထိုးထည့်လိုက်ပါသည်၊ အရည်တွေရွှဲနေသောကျွန်မစောက်ဖုတ်အတွင်း ဆရာ့လီးမှာခပ်ကြပ်ကြပ်လေးတိုးဝင်လာပါသည်။

အကိုလေးနဲ့ အကြိမ်ပေါင်း များစွာလိုးခဲ့တဲ့အတွက်နာကျင်မှုဒဏ်ကိုတော့မခံရတော့ပါ၊ ဆရာလဲ မိန်းမကြမ်းကျေသူပီပီ သတိနဲ့ တဖြေးဖြေးထိုးထည့်လိုက် ဆွဲထုတ်လိုက်နဲ့ သွေးတိုးစမ်းကာ တထစ်ပြီးတထစ်ထည့်နေပါသည်။

အဆုံးထိဝင်သွားတော့ ၄ချက် ၅ ချက်မျှ ဖြေးဖြေးဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ ချောမွေ့အောင်လုပ်နေပါသည်၊ အရည်ရွှဲကာ ချောမွေ့သွားတော့ ကျွန်မတင်ပါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်စုံကိုင်ကာ ဆောင့်ပါတော့သည်၊ လီးကို အဆုံးထိဆွဲထုတ်လိုက် ပြီးအဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်နဲ့ စည်းချက်မှန်မှန်ဆောင့်နေပါတော့သည်။

ကျွန်မလဲ ဆရာ့ဆောင့်ချက်တိုင်း အိပ်ရာကိုတင်းတင်းဆုတ်ပြီး တအင့်အင့်နဲ့ကာမသုခကို အပြည့်အဝခံစားနေတော့သည်။ ဆရာလဲစိတ်ထလာပြီး ဆောင့်ချက်သွက်သထက်သွက်လာသလိုကျွန်မလဲ ကာမစည်းစိမ် တက်သထက်တက်လာပါတော့သည်။

ခဏကြာတော့ ဆရာလည်း နောက်ဆုံးတချက်အတင်းဆောင့်ကာ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲ သုတ်ရည်များပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်၊ကျွန်မလဲ ဆရာ့နောက်ဆုံး တချက်ကို စောက်ဖုတ်နဲ့ဆွး အကြောများတင်းကာ ပြီးသွားပါတော့သည်။

ပီးသွားတော့ ကျွန်မလဲမောပန်းကာ ကုတင်ပေါ်သို ဝမ်းလျားမှောက်ကျသွားပါတော့သည်၊ ဆရာလည်းကျွန်မကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ကျလာပါတော့သည်။ ခဏမျှအနားယူပြီး

“  ပူစူးမ .. ဘယ်လိုလဲ ဆန္ဒပြည့်ရဲ့လား .  ”

“  အား ဆရာကလဲ .. ဘာတွေမေးမှန်းလဲမသိဘူး .. မသိဘူး သွား ...  ”

မျက်စောင်းထိုးရင်းပြန်ပြောလိုက်ပါသည်။

“  ပူစူးမနဲ့ လိုးရတာ ကောင်းလိုက်တာကွာ .. ဆရာဒီလိုတခါမှကောင်းကောင်းမလိုးဘူးဘူး ..  ”

“  ဟုတ်ရဲ့လား ဆရာရယ် .. ဟုတ်မှလဲ ပြောပါနော် ..   ”

မူနွဲ့နွဲ့လေးနဲ့ ပြန်ပြေရင်း ထမီကို ကောက်ယူကာ ရေချိုးခန်းဆီသို့လှမ်းခဲ့ပါတော့သည်၊ ဆေးကြောသုတ်သင်ပြီး ဘောင်းဘီနဲ့ထမီကို ပြန်ဝတ်ကာ အခန်းဆီသို့ပြန်လာခဲ့ပါသည်။

“  ပူစူးမ နောက်လဲ ဆရာ့ဆီကိုမကြာခဏလာနော် .. ပူစူးမအတွက်ဆို ဆရာ့အခန်းတံခါးအမြဲဖွင့်ထားပြီးသားဘဲ   ”

“  အခြေအနေအရပေါ့ဆရာရယ် .. ဟုမယုတ်မလွန်ပြန်ပြောရင်းပူစူးမလဲ ဆရာနဲ့ ဆက်ဆံရတာ ကြိုက်ပါတယ်   ”

“  တကယ်လား ပူစူးမ ..  ”

“  အင်း ..   ”

ဟု အသံခတ်ဆွဲဆွဲဖြင့်ပြောရင်း အင်္ကျီကိုဝတ်နေလေသည်၊ဆရာလဲ အိပ်ရာပေါ်မှထလာကာ ကြယ်သီးကူတတ်ပေးရင်း 

“  ဆရာတော့ ပူစူးမကို နေ့တိုင်းမျှော်နေမိမှာဘဲ ..   ”

ဟုပြောပါသည်။

“  ပူစူးမ သွားတော့မယ်နော် ဆရာ .. တော်ကြာကျောင်းသားတွေရောက်လာရင် တွေ့သွားအုံးမယ် ဆရာလဲရေချိုးတော့လေ ..  ”

ပြောပြောဆိုဆို ဆရာ့ကို နှုတ်ဆက်အနမ်းလေးပေးကာ ထွက်လာခဲ့ပါတော့သည်။ဒီလိုနဲ့ကျွန်မမှာ လစ်ရင်လစ်သလို အကိုလေးနဲ့ စခန်းသွားလိုက်၊ စိတ်ထလာရင် ဆရာ့အခန်းသွားလိုက်နဲ့အဆင်ပြေနေပါတော့သည်။

အဲ...တနှစ်လောက်အကြာမှာတော့ ဆွေမျိုးများ၏ခေါ်ယူမှုကြောင့် ကျွန်မတို့မိသားတစ်စုလုံး အမေရိကန်နိုင်ငံကိုထွက်ခွာလာခဲ့ကြပါတော့သည်။


ပြီးပါပြီ။






Saturday, September 15, 2012

ပြောင်းလဲခဲ့ရ ထိုခဏ (စ/ဆုံး)

ပြောင်းလဲခဲ့ရ ထိုခဏ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျွန်တော် တစ်ခါမှ မစဉ်းစာခဲ့ဖူးဘူး။ ဒီလိုဖြစ်လာမယ်ဆိုတာလည်း စကားအဖြစ်တောင် မပြောခဲ့ဖူးဘူး။ လောကကြီးက တခါတလေ ခံယူချက်တွေ စိတ်ဓာတ်တွေကို ပြောင်းလည်းသွားအောင် အဖြစ်အပျက်တွေကို ဖန်တီးကြုံကြိုက်စေတယ်။ လိုက်ပွဲဆိုတာမျိုး ပေါင်တစ်ချောင်းပိုင်တယ်ဆိုတာမျိုးပြောတဲ့သူကို ခပ်ညံ့ညံ့ယောကျ်ားလို့ မြင်လေ့ရှိတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ အခု မှန်ကြည့်တိုင်း အဲ့လိုလူကို မြင်နေရအောင် ဘယ်လိုပြောင်းလဲခဲ့တာလဲ၊ ဘာတွေက ဖြစ်စေခဲ့တာလဲ၊ သေချာတာကတော့ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် ပါဝင်ဖြစ်ပျက်ခဲ့မိတာ၊ မူးလို့ဖြစ်သွားတာ စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါ ဆိုတာတွေကို ကျွန်တော်လက်မခံခဲ့မိဘူး။ စိတ်ထဲမှာမရှိရင် မဖြစ်ဘူးလို့ ထင်ခဲ့မိပေမဲ့ တကယ်ကြုံလာတော့ သွေးထဲက ဆန္ဒတွေဟာ ကျွန်တော်မသိအောင် ကာလအတော်ကြာ ပုန်းနေခဲ့တယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။

ကျွန်တော့်မိန်းမက ညီအစ်မ ၃ ယောက်ထဲမှာ အကြီးဆုံး။ ဒုတိယနဲ့ အငယ်ဆုံးက ၅ နှစ်စီ ငယ်တယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ အထင်အမြင်တွေကို ပြောင်းလဲပြီး ပုန်းနေတဲ့ ရမ္မက်တွေကို ထွက်ပေါ်စေခဲ့တာက ဒုတိယမြောက်ပေါ့။ သူက ကျွန်တော်တို့ သမီးရည်းစားဘဝမှာ အိမ်ထောင်ကျတာ။ ကလေးတစ်ယောက်ရပြီး သူ့ယောကျ်ားနဲ့ အဆင်မပြေလို့ တရားဝင် ကွာရှင်းလိုက်ကြတာ။ တိတိကျကျတော့ မသိပေမဲ့ ဟိုကောင်က မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ရှုပ်တယ် ပြောတာပဲ။ အတော်ညံ့တဲ့ကောင်ဗျာ။ အတော်နုံတဲ့ ကျွန်တော်ကလည်း ဘာမှန်းညာမှန်းမသိဘဲ မကွဲဖို့ မကွာဖို့ ဝင်ပြောသေးတာ။ နောက်ပိုင်းသူမနဲ့ ပတ်သက်မိတော့မှ ဟိုအကောင်နဲ့ ပေါင်းမဖြစ်တဲ့ အခြေခံအကြောင်းတွေ သိရတာပေါ့။

သူမနာမည်က မဖြူ ၊ အဲ့တုန်းက သူ့အသက်က ၃၀၊ အိမ်ထောင်ကျတာ ၂၄ မှာ ၊ ၅နှစ်ပေါင်း ကလေးတစ်ယောက်ရပြီး ကွဲသွားတာ တစ်နှစ်လောက်မှာပေါ့။ သူက အမှန်ပြောရရင် ကျုပ်မိန်းမထက် လှတယ်။ အရပ်က ၅ ပေ ၄ လောက်။ အရင်ကထက် ကလေးမွေးပြီးမှ ဖွင့်ဖြိုးလာတာ။ ယောကျ်ားတိုင်းလည်ပြန်ကြည့်ရတဲ့ ကိုယ်လုံးမျိုး။ အထူးခြားဆုံးက ၂၄ လက်မ ခါးရှည်ရှည်နဲ့ ၃၈ လောက်ရှိတဲ့ တင်ကားကားကြီးတွေပေါ့ ။

ဘာစိတ်မှမရှိပေမဲ့ အဲ့ပစ္စည်းကြီးတွေကိုတော့ ကျုပ်သတိထားမိတာ အမှန်ပါ။ သူ့ယောက်ျား အိမ်မှာသိပ်မရှိဘဲ ခရီးထွက်နေတာကိုတောင် တွေးပြီး အံ့သြနေခဲ့ဖူးပါတယ်။ ဒါလောက်ကောင်းတာကို ဘာလို့ အကြာကြီး ထားထားပြီးသွားရတာလဲလို့..။ နောက်ပိုင်းမှသိရတာက သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ အိပ်ယာထဲမှာ အပေးအယူမကိုက် အကြိုက်မတူကြပါဘူး။ မဖြူက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် ခန္ဒာကိုယ်က ခါးရှည်ဖင်ကောက် လီးမကြောက်တဲ့ ခန္ဒာကိုယ်အချိုးစား၊ ဟိုမောင်က လူရော လီးရော နံပိန်။ သာမှန်ထက် ခံစားနိုင်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်အတွက် သာမန်အရွယ်စားထက် အနည်းငယ် ရော့နည်းနေတဲ့ အရွယ်အစားနဲ့ ယောကျ်ားကို ရထားတာဟာ ဆင်းရဲဒုက္ခတစ်ခုပါ။ အရွယ်အစားထက် အဓိကကျတဲ့ အပေးအယူပိုင်းကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ကို တဖြည်းဖြည်း ဝေးစေခဲ့တဲ့ အဓိကတရားခံပေါ့။

သကောင့်သားက ကိုယ့်အားနဲချက်ကိုမသိဘဲ နူးနပ်နေရင် အရည်တွေနဲ့ လုပ်မကောင်းဘူး ဒီအတိုင်းလုပ်မှ ကြပ်တာဆိုပြီး လုပ်လေ့ရှိတော့ အရွယ်အစား ပေမမှီပေမဲ့ နာကျင်စွာ ခံစားရစေတဲ့အပြင် အနည်းငယ် သက်သာလာအောင် ခန္ဓာကိုယ်က တုန့်ပြန်လာချိန်မှာ မောင်မင်းကြီးသားက ပြီးသွားပြီ တဝက်တပျက်နဲ့ အနာခံလိုက်ရတာတွေ များလာတော့ အတူမနေချင်တော့ဘူး ဟိုမောင်ကလည်း လုပ်မကောင်းဘူးလို့ ဖြစ်သလားမသိဘူး နောက်ပိုင်းမလုပ်တော့ဘူးတဲ့။

မဖြူကတော့ သမီးရည်းစားဘဝက အတွေ့အထိတွေကို သတိရရင် ကိုယ့်ဖာသာ အာသာဖြေတဲ့ အကျင့်လေးရလာတာပေါ့။ စိတ်ကူးထဲမှာ သူ့ယောကျ်ားပြတဲ့ အခွေထဲကလို အပီအပြင် အစို့အယက်ခံရင်းပေါ့။ အခွေတွေထဲက မင်းသမီးတွေဟာ သူနဲ့မကွာသလို မြင်ရပေမဲ့ မင်းသားတွေက သူ့ယောကျ်ားနဲ့ အတော်ကွာခြားနေလို့ မေးကြည့်တော့ ပြန်ဖြေတာက လူတွေကြည့်ကောင်းအောင် မတော်တရော်ကြီးနေတဲ့ သူတွေနဲ့ ထည့်ရိုက်တာ အပြင်မှာ တကယ်မရှိဘူးတဲ့ အပြင်မှာ တကယ်မရှိဘူးသာပြောတယ် အဲ့အထဲကလို ပုံစံတွေနဲ့လုပ် လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး တင်ပါးကို တဖျန်းဖျန်း ရိုက်တာမျိုးတွေရော နောက်ဆုံး သူ့ဟာကို မဖြူကို စုပ်ခိုင်းတဲ့အထိပေါ့။ မလုပ်တတ်လုပ်တတ်နဲ့ အခွေထဲကလို လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ မျှော်လင့်ချက်လေး တစ်ခုနဲ့ပေါ့။ သူရော အခွေထဲကလို ပြန်လုပ်ပေးလေမလားပေါ့။

မဖြူအရမ်းခံစားကြည့်ချင်ပေမဲ့ ပြောမထွက်ခဲ့သလို သူကလည်း လုပ်မပေးခဲ့ပါဘူး။ နို့တောင်သမီးရည်းစားဘဝကလို ကိုင်တာစို့တာမျိုး သိပ်မလုပ်လေတော့ မဖြူခင်မျာ ကလေးမွေးပြီး နို့ချောင်းမပွင့် နို့ကောင်းကောင်းမထွက်လို့ ကလေးကို နို့မတိုက်ခဲ့ရပါဘူး။ သူ့ယောကျ်ားရဲ့ တကိုယ်ကောင်းဆန် ညံ့ဖျင်းမှုတွေဟာ နို့တင် နာရီဝက်လောက်စို့ မမှုတ်ရရင် မလိုးတတ်တဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် ကြိုတင်စီစဉ်ထားသလိုပါပဲ။ ကျွန်တော်က လိုးနေတုန်း ပုံစံပြောင်းရင် တစ်ခါထပ်မှုတ်လေ့ရှိတော့ မဖြုကိုလည်း လိုးရက်တန်းလန်း အရည်တွေနဲ့ကို အားရပါးရမှုတ်လိုက် ထပ်လိုးလိုက်နဲ့ဆိုတော့ မဖြူခင်မျာ တလှပ်လှပ်နဲ့ ကျွန်တော့်ကို အသဲစွဲတော့တာပေါ့။

ဇာတ်လမ်းအစက ဒီလိုဗျ။ မဖြူတို့က ရန်ကုန်နားက မြို့ကြီးတစ်ခုမှာနေတာ။ ကျွန်တော်တို့ လင်မယားက ရန်ကုန်မှာ။ အနေလည်း မနီးစပ်သလို ကြံခြင်ရင်တောင် အခွင့်မသာပါဘူး သူတို့ဆီသွားလည်လည်း မိန်းမကပါ တစ်အိမ်လုံးလည်းရှိတော့ ဘယ်လိုမှ ဖြစ်လာစရာကို မရှိခဲ့တာပါ။ ကံကြမ္မာက ဖန်တီးလာတာက သူတို့ ညီမဝမ်းကွဲတစ်ယောက်ရဲ့ မင်္ဂလာဆောင်။ ကျွန်တော်တို့ လင်မယားလည်း အမျိုးအရင်းဆိုတော့ သွားရတာပေါ့။ ပထမ မြို့ပေါ်မှာ တစ်ပွဲလုပ်ပြီး နောက် ၂ ရက်မှ သတိုးသားရွာမှာ ထပ်လုပ်ကြမှာ။ အဲ့မြို့ပေါ်က မင်္ဂလာပွဲက ကျုပ်ဘဝရဲ့ အလှည့်အပြောင်းပဲ။

အဲ့နေ့က အားလုံးကိုယ်စီ မင်္ဂလာပွဲ ၈ နာရီအမှီ အားလုံးစောစောထ ပြင်ကြဆင်ကြပေါ့။ အိမ်ကလူတွေအားလုံးက မိတ်ကပ်ဆရာတွေကို အိမ်မှာခေါ်ပြင်ခိုင်းပေမဲ့ မဖြူသူငယ်ချင်း အခြောက်မက အဲ့နေ့မှာ တခြားသတို့သမီး ပြင်ဖို့ လက်ခံထားတော့ သူ့ဆိုင်ကို လာခိုင်းတာ။ သွားပို့တော့လည်း ကျွန်တော်ပို့ခဲ့တာပဲ။ စောလည်း စောပါတယ်။ မဖြူလည်း ဝတ်မဲ့ အဝတ်ထုတ်လေးပိုက်ပြီး မနက်စာတောင် ပြီးအောင်မစားပဲ ကျွန်တော့ကားပေါ် လိုက်လာတာပါ။ ပြန်လာခေါ်ဖို့မေးတော့ ပြီးတာနဲ့ ဖုန်းဆက်မယ်ဆိုလို့ ပြန်လာခဲ့တာ။

အဲ အချိန်နီးလာလို့ ဖုန်းမလာတော့ အိမ်ကလူတွေက ဆက်ပါဦးဆိုတော့ မဖြူက ပြင်လို့မပြီးသေးဘူး၊ အိမ်ကလူတွေကို အရင်ခန်းမပို့ပြီးမှ သူ့ကိုလာခေါ်ဖို့ ပြန်ပြောတယ်။ သူလည်း မိတ်ကပ်ဆိုင်မှာ တခါတည်း အဝတ်လဲလာမှာဆိုတော့ ပြသနာသိပ်မရှိဘူးပေါ့။ ကျွန်တော်လည်း အိမ်ကလူတွေ ကားပေါ်တင် သော့ခပ်ပြီး ခန်းမပို့ပြီး အတော်ဝေးတဲ့ မိတ်ကပ်ဆိုင်ကို မဖြူခေါ်ဖို့ ထွက်ခဲ့ပါတယ်။ ဟိုရောက်လို့ ဟွန်းတီးလည်း ထွက်မလာ ဖုန်းလည်းမကိုင်လို့ ဆိုင်ထဲလိုက်သွားတော့ မဖြူနဲ့ အခြောက်မ ပြာယာခတ်ပြီး ဟိုရှာဒီရှာ လုပ်နေကြတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ရင်စည်းရှာမတွေ့လို့တဲ့။ မဖြူဝတ်ဖို့ ချုပ်ထားတာက အခုပွဲတွေမှာ ဝတ်လေ့ရှိတဲ့ မြန်မာဝတ်စုံမျိုးပေါ့ သူက ဘရာတွေဘာတွေနဲ့ ဝတ်ရတာ မဟုတ်ဘဲ အင်္ကျီဇာအောက်မှာ အရောင်တူ ရင်စည်းနဲ့ ပုခုံးကြိုးပျောက် ချုပ်ထားတာဆိုတော့ သူ့ရင်စည်းမပါရင် ဝတ်မရတော့ဘူးပေါ့။

ကျွန်တော်လည်း ကူရှာပေမယ့် မတွေ့။ ကားထဲကြည့်လည်း မတွေ့။ အိမ်မှာကျန်သလား မေးတော့မှ အရင်နေ့က အစမ်းဝတ်ရင်း မဖြူအခန်းထဲမှာ ကျန်ခဲ့တာဖြစ်ရော။ ကဲဒါဆို အစ်ကို့မှာ သော့ပါတယ် အိမ်အမြန်ပြန်လည်းရအောင်ဆိုတော့ မဖြူက မျက်နှာပျက်ပြီး အခြောက်ကို တိုးတိုးနဲ့ ဘာတွေပြောလည်း မသိပါဘူး။ အခြောက်က ရယ်ပြီး တခါတည်း ဆွဲစားလိုက် အယ်မဲ့ပုံပဲလို့ပြောလို့ မဖြူလည်း မချိုမချဉ်နဲ့ ကားပေါ်ပါလာပါတယ်။ နောက်မှသိတာက အဲ့ရင်စည်းရဲ့ အနောက်ချိပ်က အရမ်းကြပ်တော့ တစ်ယောက်ကကူပြီး နောက်ကနေ ချိတ်ပေးမှရတာ။ ဒါကြောင့် မဖြူက အခြောက်မကို လိုက်ဖို့ပြောတာ။ သူကလည်း နောက်တစ်ယောက် ပြင်ပေးရဦးမှာမို့ မလိုက်နိုင်တော့ ကျွန်တော့်ကို တပ်ခိုင်းဖို့ပြောတာ။ မဖြူက အားနာစရာကြီးဆိုတော့ အားမနာနဲ့ ညီးလည်း ပြတ်နေတာ တခါတည်း ဆွဲစားလိုက် အယ်မဲ့ပုံပဲလို့ ပြောတာကို ကျွန်တော်က တစ်စွန်းတစ်စ ကြားလိုက်မိတာ။ ကိုယ်က ဘာမှမသိပေမဲ့ မဖြူကတော့ ရင်ခုန်သလိုလိုနဲ့ ပေါင်ကြားတောင် စိုလာသလိုပဲလို့ နောက်ကြတော့ ပြန်ပြောပြတယ်။ အဲ့အချိန်အထိ ကျွန်တော် ရိုးသားခဲ့တာပါ။

ဘယ်လောက်အထိလည်းဆိုတော့ အဲ့နေ့က မိတ်ကပ်ပြင်ထားလို့ အရမ်းလှနေတဲ့ မဖြူရဲ့ ဆွဲဆောင်မှုတွေသာမက လီးပါ အဖန်ဖန်တောင်စေတဲ့ မျက်လုံးရွဲကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး ဒီလောက်လှတဲ့ မိန်းမကို ဘာလို မပေါင်းတော့တာလဲဆိုပြီး သူ့ယောကျ်ားအတွက် နာပေးနေရအောင်အထိ ရိုးသားခဲ့တာပါ။ ဒါပေမဲ့ မိနစ်အနည်းငယ်မှာ ပြောင်းလဲတော့မယ့် ကျွန်တော့်စိတ်ရိုင်းတွေကို ကြိုမှမသိခဲ့တာကိုး။

အိမ်မှာကျန်ခဲ့တာဆိုတော့ အိမ်မြန်မြန်ပြန်လဲရအောင်ဆိုပြီး ကားကိုမောင်း အိမ်ရောက်တော့ သော့ဖွင့်ပြီး မဖြူ တက်လဲလိုက်နော် အစ်ကို ကားပေါ်က စောင့်နေမယ်ဆိုတော့ သူ့မျက်နှာက တမျိုးဖြစ်သွားပြီး မျက်စောင်းထိုးသလိုမျိုး အကြည့်တစ်ခုနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်သွားပါတယ်။ မျက်စောင်းထိုးတာလည်းမဟုတ် ဘာမှန်းနားလည်ရခက်တဲ့ အကြည့်ဟာ အတော်ဒူတဲ့ ယောကျ်ားပဲဆိုပြီး ကြည့်တာလို့ မဖြူက ပြန်ပြောပြမှ သိရတာပါ။ တကယ်တမ်းကြတော့ အတော်မဒူဘဲ အသားကုန်ဆော်တဲ့ သူမှန်း မဖြူ သိသွားပါတယ်။

ဆက်ပြောရရင် ကျွန်တော် ကားထဲထိုင်လို့မှ မကြာသေးဘူး မဖြူဆီက ဖုန်းဝင်လာတယ်။

“ အစ်ကိုကြီး မဖြူကို အင်္ကျီဝတ်တာ လာကူပါဦး။ ဒီမှာ တစ်ယောက်ထဲ ဝတ်မရလို့။”

ကျွန်တော်လည်း အူအဲလုပ်နေတုန်း မဖြူက

“ အစ်ကိုကြီး မြန်မြန်လာလေ။ နောက်ကြနေလို့ပါဆို။ တံခါးကြီးလည်း ဟောင်းလောင်းမထားခဲ့နဲ့နော်။ တစ်ခါတည်း သော့ခတ်ပြီး တက်ခဲ့”

ဆိုပြီး ဖုန်းချသွားလေရဲ့။ ကျွန်တော်ဘာမှ ပြန်မပြောလိုက်ရဘူး။ သွားလို့ သင့်ပါ့မလားလို့ စဉ်းစားနေချိန်မှာ လက်က တံခါးကိုပိတ်လို့ သော့ခတ်ပြီးနေပါပြီ။ ငါ့မိန်းမရဲ့ညီမဆိုတာ ငါ့ညီမနော်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိပေးမလို့ရှိစဲမှာ မျက်လုံးထဲမှာ မဖြူ ရဲ့ တင်ပါးဝိုင်းဝိုင်းကြီးတွေ မျက်လုံးရွဲရွဲကြီးတွေကိုသာ မြင်နေမိပါတယ်။ ဆိတ်ကွယ်ရာတို့ အမှောင်တို့ဟာ လူ့ရဲ့ရမက်ကို နိုးထစေတယ်ဆိုတာကို လှေကားပေါ် အလိုအလျောက် လှမ်းမိတဲ့ ခြေလှမ်းတွေကြားက ပိုးပုဆိုးပေါ်ကနေ မဖုန်းနိုင်မဖိနိုင် သိသာလှအောင် ထိုးထွက်တောင်နေခဲ့ပြီဆိုတာကို ကျွန်တော် သတိမထားမိခဲ့ဘူး။

မဖြူရဲ့ အခန်းဝကို လှစ်ခနဲ့ ကျွန်တော်ရောက်သွားခဲ့ချိန်မှာ မဖြူက မသိသေးပါဘူး။ တံခါးမပိတ်ထားတဲ့အခန်းဝကို ကျောပေးထားတဲ့ မဖြူရဲ့ အိတုံနေတဲ့ တင်ပါးနှစ်လုံးမှာ ကျွန်တော့်မျက်လုံးတွေဟာ ရပ်တန့်နေခဲ့ပါတယ်။ မဖြူက ကျွန်တော် အပေါ်မရောက်လောက်သေးဘူး အထင်နဲ့ အိမ်နေရင်း အင်္ကျီနှိပ်သီးလေးတွေကို တဖြုတ်ဖြုတ်နဲ့ဖြုတ်၊ ဆွဲဖယ်၊ လက်ကလေးနောက်ပစ်ပြီး အင်မတန်လှတဲ့ ကျောပြင်ပေါ်က ဘရာအနက်လေးရဲ့ ချိတ်ကိုဖြုတ်လိုက်တဲ့ အလှဟာ ဘယ်လိုပြောရမလဲဗျာ နှိပ်သီးပြုတ်သံလေးတစ်ချက်မှာ ခြေတစ်လှမ်းနှုန်းနဲ့ ကျွန်တော်ခြေထောက်တွေ အလိုလိုရွေ့နေတာ ဘရာချိပ်ကို လက်ပြန်ဖြုတ်ပြီး ဘရာအမဲလေးကို ဘေးက ကုတင်ပေါ်ပစ်တင် ဝတ်ထားတဲ့ ထမိန် နနွင်းရောင်လေးကို ခါးကဖြေ ရင်ရှားရင်း နောက်လှည့်လိုက်တဲ့ မဖြူဟာ အခန်းထဲက ခြေလှမ်းအနည်းငယ် အကွာမှာ ရပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို မြင်လိုက်ပြီး တုန့်ခနဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေ တဒင်္ဂရပ်သွားပါတယ်။

အို ဆိုတဲ့ အသံလိုမျိုး ဝိုးတဝါး အသံလေးနဲ့ မဖြူရဲ့ မျက်လုံးဝိုင်းတွေဟာ ကျွန်တော့်ခါးအောက်ပိုင်း တစ်နေရာမှာ ရပ်တန့်နေမှ ကျွန်တော်လည်း ရောင်ရမ်းပြီး လိုက်ကြည့်မိလိုက်တယ်။ ဟာကနဲ ကျွန်တော့်ပါ့စပ်က အသံထွက်လောက်အောင် ပုဆိုးရှေ့ကို ကော့ထိုးထွက်နေတာကတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ၇ လက်မ ဒုံးပျံကြီးပါ။ ပုဆိုးဝတ်ရင် အောက်ခံဝတ်လေ့မရှိ ကုတင်ပေါ်မှာ မဟုတ်ရင် ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်လေ့မရှိတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ ကိုယ်တိုင်အံ့သြလောက်အောင် မာတင်းထိုးထွက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ပစ္စည်းကို ပေါင်နှစ်လုံးကြား မရမကညှပ်ရင်း အရောင်ရောင် အမှားမှားနဲ့ ဆောရီးနော်လို့သာ ပြောနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

အဲ့ဒါ ဘာလဲဆိုတာ မသိစရာမရှိတဲ့ မဖြူကို ကြည့်လိုက်မိတော့ မျက်နှာနီလေးနဲ့ ထိုနေရာကို ကြည့်နေဆဲပါ။ အချိန်ခဏလေး တိတ်ဆိတ်သွားတဲ့နောက် စတင်လှုပ်ရှားသူက မဖြူပါ။ သက်ပျင်ချသံ တိုးတိုးလေးနဲ့ ကုတင်ပေါ်က ရင်စီးလေးကို လှမ်းယူရင်း ဒီမှာချိတ်တပ်ပေးဦးလို့ ပြောလိုက်တဲ့ သူ့အသံလေးက အရင်ကနဲ့ မတူတော့သလိုပဲ။

မဖြူက ပြောရင်းနဲ့ ရင်ရှားထားတဲ့ ထမိန်လေးကို ကျွန်တော့်ကို ကျောပေးရင်းနဲ့ ဖြေချပြီး ရှေ့ပိုင်းကို အပေါ်မ ပါးစပ်နဲ့ကိုက်ပြီး ရင်စီးလေးကို နေရာချဖို့ လက်တစ်ဖက်နိုက်ပြီး လျှိုထည့်လိုက်ပါတယ်။ ခင်များတို့ မီးရှုးမီးပန်းဖောက်လို့ ဝင်းလက်သွားသလိုမျိုး လျှပ်တပြက်နဲ့ မြင်လိုက်ရတဲ့ မဖြူရဲ့ နို့ဖွေးဖွေးကြီးဟာ အကြောစိမ်းလေးတွေနဲ့ဗျာ။ လုံးဝ ပျော့အိတွဲကျခြင်း မရှိဘူးဗျာ။ ပန်းညိုရောင် နို့သီးခေါင်းလေးက ထောင်ထောင်လေးနဲ့ အပေါ်ကို မော့နေတာ။ ခဏမှ ခဏလေး မြင်လိုက်ရပေမဲ့ ကြည့်လို့မဝသလို ဒီနေ့အထိ မျက်လုံးထဲက ဖျောက်မရသေးဘူးဗျာ။ နောက်မှ ပိုသိလာရတာက အဲ့နို့ဖွေးဖွေးကြီးတွေဟာ သူ့ယောကျ်ား ငတုံးက ဂရုစိုက်ရကောင်းမှန်း မသိပေမဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ နိုက်လို့မဆုံး စို့လို့မဝပါပဲ။

ကျွန်တော် ဘယ်လောက်တောင် အခွင့်အရေးရရင် ရသလို ညှစ်လိုက် စို့လိုက်လည်းဆို သုံးလေးလလောက်နေတော့ မဖြူခင်မျာ ဝတ်နေကြဘရာတွေ မတော်တော့လို့ ဆိုက်ပိုကြီးတဲ့ အသစ်တွေ ဝယ်ရတဲ့အဖြစ်။ အိမ်ကလူတွေကို နည်းနည်းဝလာလို့ အတွင်းခံတွေ မတော်တော့တာလို့ ညာရတဲ့အထိ ဖြစ်ကုန်တာပါပဲ။ ကျွန်တော့်ယောက္ခမ သူတို့အမေကတော့ မဖြူရယ် ညီးဝတာကလည်း တမျိုးကြီးပါတော်။ ဘယ့်နဲ့ ယောကျာ်းရစ ကလေးမွေးစ ဖြစ်ရမယ့်ဟာမျိုး အခုမှ ထဖြစ်ရတယ်လို့အေ တဲ့ဗျာ။

ပြောမယ်ဆိုလည်း ပြောစရာဖြစ်အောင် နဂိုက တင်းနေတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေ အောက်ကိုတွဲရွဲပြီး ရမ်းကုန်အောင် ကျွန်တော်ကလည်း ဖြိုတော့တာကိုး။ ခင်များတို့လည်း ကြုံဖူးမှာပါ။ သမီးရီးစားဘဝ ခြိမ်းတွေ့ရင် ရသလောက်အချိန်ကို မတောင်တောင်အောင်လုပ်ပြီး မပြန်မခြင်း ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ အတန်လိုးကြသလိုပဲ ကျွန်တော်လည်း စလုံးရေစဆိုပြီး မဖြူနဲ့ စလိုက်တဲ့နေကစပြီး ၁၅ မိနစ်ရရင် ၁၅ မိနစ်၊ တစ်နေကုန်ရရင် တစ်နေကုန် ရသလောက် အချိန်တိုင်းကို လုပ်နေတော့ မဖြူတင်ပါး ဝိုင်းဝိုင်း တင်းတင်းကြီးတွေလည်း ဘယ်တောင့်ခံနိုင်ပါ့မလဲဗျာ။ အဆိုးကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ပျော့သွား လျောသွားတာတော့ နည်းနည်းသိသာသွားတာကိုး။ ကျွန်တော့်ကြောင့် မဖြူခင်မျာ တင်ပါးလှတဲ့ လေ့ကျင့်ခန်းပါလုပ်ရတဲ့ အလုပ်တစ်ခု တိုးလာတာပေါ့။ ခိုးစားရတဲ့ အသီး ပိုချိုတယ်ဆိုမလား၊ သူ့များဟာမို့ ပိုအရသာရှိတယ်လို့ပဲ ပြောရမလား ကျွန်တော်လေ မဖြူကို လိုးလို့ကို မဝတာဗျ။

မဝတဲ့အကြောင်းပြောရင် ရှည်ကုန်တော့မှာ။ ကဲ မူလလေး ပြန်ဆက်ရရင် မဖြူက လက်တစ်ဖက်က ရင်စီးကို ဖိထားပြီး တစ်ဖက်က ထမိန်လေးကို အပေါ်ဆွဲမ နောက်ကျောဘက်ကို ကျွန်တော် ချိတ်တပ်လို့ရအောင် လျော့ပေးထားပြီး လှည့်မကြည့်ပဲ အစ်ကိုကြီး အောက်ဆုံးကနေ စချိတ်ပေးလို့ ပြောလာပါတယ်။ ကျွန်တော့်မျက်လုံးထဲမှာက ခုနက အကြောစိမ်းတွေနဲ့ နို့ဖွေးဖွေးကြီးကို မျက်လုံးက မထွက်သေးဘဲ သတိလက်လွတ်နဲ့ မဖြူနားကို ကပ်လိုက်မိပါတယ်။ ခြေလှမ်းရှေ့တိုးလို့ မဖြူအနားကပ်သွားကာ ရှိသေးတယ် ခုနက ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှာညပ်ထားခဲ့တဲ့ကောင်က လွတ်ပြီကျွတ်ပြီဆိုပြီး မဖြူရဲ့ တင်နှလုံးကြားကို ဖတ်ခနဲ့နေအောင် နေရာယူပစ်လိုက်တာ မဖြူခင်မျာ အလိုလို အသံလေးတော့ တစ်ချက်ထွက်ပါရဲ့ ရှေ့ကကုတင်ရှိနေတော့ ရပ်မြဲအတိုင်း ရပ်နေရှာပါတယ်။

ထောက်လှမ်းရေးဆိုတာ နာမည်သာဆိုးပြီး အတော်အရသာရှိတယ်ဆိုတာ မဖြူရဲ့ တင်ပါးကြားမှာ မေးတင်နေတဲ့ကောင်က ခေါင်းမော့မော့ပြနေတာကို မသိဟန်ဆောင်ပြီး မဖြူရဲ့ ရင်စီးချိတ်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ရင်စီးကိုချိတ်ဖို့ နေရာချသလိုလိုနဲ့ အခုနက နို့ကြီးများ ပြန်မြင်ရမလားလို ရင်စီးကို နည်းနည်းရှေ့တိုးကြည့်တော့ မရဘူးဗျ။ မဖြူက လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖိထားတာလေ။ အားနဲ့တော့ မဟုတ်ပေမဲ့ ကျွန်တော်မြင်လို့ရအောင် မဖြစ်ဘူး။ ဒါနဲ့ စိတ်ကိုလျှော့ ချိတ်ကိုတတ်ဖို့ ရင်စီးနှစ်ဖက်အစတွေကို ဆွဲတင်းပြီးချိတ်ဖို့ စကြိုးစားကြည့်တယ်။ မရဘူးဗျာ ဘာလွဲနေလည်း မသိဘူး။ ချွေးပါပြန်လာတယ်။

ကျွန်တော် တိုင်ပတ်နေတာကို မဖြူက သတိပြုမိပုံရပါတယ်။ သက်ပြင်းတိုးလေး တစ်ချက်ရှိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်က စုဆွဲထားတဲ့ ထမိန်လေးကို ဖြည်လျော့ပြီး နောက်ကျောဘက်က ထမိန်ကို အောက်လျှောသွားအောင် လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း ကြိုးစားပြီးပြောတဲ့ အသံမျိုးနဲ့ အစ်ကိုကြီး ကြည့်ပြီးချိတ်မှ ရမှာလို့ ပြောလာပါတယ်။ အဲ့ကြမှ နောက်ကြောဘက်ကို စပြီး အသေအချာ ကြည့်မိပါတယ်။ ချိတ် ချိတ်ဖို့တော့ သတိတောင် မရသလိုပါပဲ။ ဖြူဝင်းရှည်လျားတဲ့ ကျောပြင်ကနေ တဖြည်းဖြည်း အောက်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ချိုင့်ဝှမ်းလေးကနေ တောင်ဂမူလေးနှစ်လုံးပေါ့။ ပိုပြီးမြင်ချင်စိတ်နဲ့ ထမိန်ကို အသာလေးဟကြည့်တော့ ဖြူဖြူဝင်းဝင်း အခြမ်းကြီးနှစ်ခုကြား အလယ်လောက်မှာ ထမိန်က ဆက်မဟတော့ဘူး။ ဘာလို့လဲ အသေအချာကြည့်မှ တစ်ချက်တစ်ချက် ထထလုပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ထောက်လှမ်းရေးကြောင့် ဖြစ်နေတာဗျ။

အဲ့အချိန်မှာ မဖြူမျက်နှာ ဘယ်လိုဖြစ်နေမယ် ကျွန်တော်မသိရသလို ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ဘယ်ရောက်နေလဲ ကိုယ်တိုင်မသိတော့ပါဘူး။ ကိုယ်တွေ ပူသလိုလို ရေတွေငတ်နေသလိုလို အချိန်မှာ မဖြူဆီက စကားသံတချို့ ထွက်လာပါတယ်။ အစ်ကိုကြီး လုပ်မှာဖြင့်လုပ်လေ ဘာလုပ်နေတာလဲ အချိန်မရှိပါဘူးဆိုမှ…။

မဖြုက ချိပ်တတ်ဖို့ ပြောတာလား တခြားအဓိပ္ပါယ်လား ကျွန်တော် မဝေခွဲနိုင်တော့ပါ။ ဒါပေမဲ့ အသိစိတ်ကမဟုတ်သော ခွန်အားတစ်ခုက ကျွန်တော်ကို မဖြူရဲ့ အသံနှင့်အတူ စတင်ခိုင်းစေပါတော့တယ်။ အရာအားလုံးဟာ တွေးတောဆင်ခြင်မှု မပါပဲ အလိုအလျောက် ဆက်တိုက်ဖြစ်ပေါ် လုပ်ကိုင်မိခဲ့တာပါ။ ဆတ်ခနဲ့ ဆိုသလို ကျွန်တော့်လက်တစ်ဖက်က မဖြူဖိထားတဲ့ ရင်စီးကို ဘေးတိုက်ဆွဲထုတ်ပြီး ဘေးက ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ခပ်ဝေးဝေးအထိ လွှင့်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ မဖြူက ရှေ့က နေ ဖိရုံဖိထားတာဆိုတော့ ဘေးတိုက်ဆွဲထုတ်လိုက်တာကို မဟန့်တားနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ အမေ့ဆိုတဲ့ အသံလေးထွက်ပြီး လွတ်သွားတဲ့ ရင်စီးအပေါ် အာရုံရောက်ချိန်လေးမှာ ကျွန်တော်ရဲ့ လက်တစ်ဖက်က သူခပ်ဖွဖွစုကိုင်ထားတဲ့ ထမိန်လေးကို ဆောင့်ဆွဲလိုက်ပါတယ်။ ထမိန်လေးဟာ ဝုတ်ခနဲ့ ကျွန်တော့်လက်ရဲ့ ဆောင့်ချတဲ့အောက်ကို ကွင်းလိုက်ကလေး ပုံကျသွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ကျမသွားဘူး။ ရှေ့ပိုင်းက မဖြူရဲ့ ဒူးအထက်နားက ကုတင်နဲ့ထိနေတဲ့ နေရာနဲ့ နောက်ဖက်က ကျွန်တော့်ကောင်ရဲ့ ထောက်မိထားတဲ့ တင်ပါးအလယ်လောက်မှာ ရပ်တန့်သွားခဲ့တာပါ။

ကွင်းလုံးကျွတ်အောင် လုပ်ခဲ့တာက မဖြူပါ။ တခါတလေ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ အလိုအလျောက် ကာကွယ်တုန့်ပြန်မှုဟာ အခြေနေတချို့ကို ပိုဆိုးသွားစေပါတယ်။ အောက်လျှောသွားတဲ့ ထမိန်ကို လိုက်ကောက်ဖို့ မဖြူက ခါးလေးကုန်းလိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကို နောက်ဖက်တွန်းသလို ဖြစ်သွားပြီး ကျွန်တော့်ကောင်ဟာ မဖြူရဲ့ တင်နှစ်ခြမ်းကြားကနေ ဖယ်ပေးလိုက်ရသလို ဒူးကွေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတော့ ရှေ့ကကုတင်နဲ့ မဖြူခြေထာက်ကြားက ဟသွားပြီး မဖြူထမိန်လေးဟာ အခုမှ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ကွင်းလုံးပုံသွားပါတယ်။ ဒါကို ငုံ့ကောက်ဖို့ နောက်ကို ခြေတစ်လှမ်းလောက် ဆုတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်းနောက်ကို နည်းနည်း ဆုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

မဖြူက ထမိန်စကိုမှီတော့ လှမ်းဆွဲလိုက်ပေမဲ့ ထမိန်က ပါမလာပါဘူး။ ဘယ်ပါမလဲ ကျွန်တော့်ခြေထောက်က အမိအရ နင်းထားတာကိုး။ အားနဲ့လှမ်းအဆွဲမှာ ပါမလာဘဲ ထောက်ကနဲ့ တုန့်သွားတော့ မဖြူခင်မျာ အရှိန်လွန်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကို ထောက်ရက်ကလေး ကျသွားပါတယ်။ အဲ့ခဏပေါ့ဗျာ ကျွန်တော် ပြောင်းလဲသွားတာ။

ခပ်ကုန်းကုန်းလေး လက်ထောက်ရက် ကျနေတဲ့ မဖြူကို ကျွန်တော် ပြန်အထမခံတော့ပါဘူး။ ဘယ်ဖက်လက်နဲ့ မဖြူရဲ့ကျောလယ်လောက်ကို အားနဲ့ဖိထားပြီး ညာဖက်လက်နဲ့ မဖြူရဲ့ ဖင်လုံးကြီးတစ်ခြမ်းကို အားရပါးရ စအိုဝလေးမြင်ရတဲ့အထိ ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ မျက်နှာကို ထိုးအပ်လိုက်ပါတယ်။

မဖြူရဲ့တင်ပါးက ကြက်သီးဖူးလေးတွေနဲ့အတူ ကြားလိုက်ရတာကတော့ ဟာ အစ်ကိုကြီး မလုပ်ပါနဲ့… နောက်တစ်ခွန်းကတော့ ကျွန်တော့်လျှာနဲ့ မဖြူရဲ့ နီညိုညို ခရေပွင့်လေး ထိတဲ့အချိန်မှာ … အား… အ… အဲ့အသံက နာလို့အော်တဲ့ အသံလားဆို မဟုတ်ဘူး။ မခံစားတတ်တော့လို့ နှုတ်က နှုတ်ကဆိုတာထက် ရင်ထဲက အလိုလို ညှစ်ထုတ်ပြီး ထွက်လာတဲ့အသံ။

ဒီနေရာမှာတော့ မဖြူရဲ့ ထူးခြားချက်တွေကို နည်းနည်းပြောမှ ဖြစ်တော့မယ်။ မဖြူက အသားအတော်ဖြူပါတယ်။ ဝင်းနေတဲ့ အသားအရေနဲ့ လိုက်ဖက်စွာ သာမန်မိန်းမတွေထက် အမွေးအမျှင်သန်တယ် ပြောရမလား သူ့မှာနှုတ်ခမ်းမွှေး ရေးရေးလေးပါတယ်။ မျက်ခုံးထူတယ်။ မျက်လုံးက ဝိုင်းနက်နက်။ သူ့ခြေသလုံးမွှေးလေးတွေနဲ့ ခြေထောက်လေးကို ခြေကျင်ဝတ်ကနေ ကိုင်ရတဲ့ အရသာက အဆန်းပဲ။ အမွှေးအကြောင်း ပြောနေရတာက မဖြူရဲ့ ထူးဆန်းတဲ့ အချက်တွေထဲမှာ ပါလို့ပါ။ သိပ်လှတဲ့ မဖြူရဲ့ တင်းပါးကြီးနှစ်ခြမ်းဟာ သူမရဲ့ အပေါက်လေးတွေကို ထဖုံးကွယ်ထားလေ့ရှိပါတယ်။ သူတို့ကို နောက်ကနေတွေ့ရဖို့ဆို လိုက်ကာနှစ်ချပ်ကို အလယ်ကနေခွဲဖွင့်သလို့ တင်းမာနေတဲ့ ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲရတာပါ၊း။ အဲ့ကြမှ အသစ်ချပ်ချွတ်အတိုင်း ရှိနေသေးတဲ့ အမွှေးရေးရေးလေးပါတဲ့ နီနီစုစု စအိုဝလေးနဲ့ အမွှေးကျဲလေးတွေ ပေါက်နေတဲ့ တစ်ဖက်ကို ကျွဲကော်သီးအဆံလို အမြောင်းလိုက်ကြီးရှိတဲ့ မဖြူရဲ့ အဖိုးတန် စောက်ဖုတ်ကြီးရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားထူထူကြီး နှစ်ခုပေါ့။

ခင်များတို့ ဖင်နှစ်ပေါက်ဆိုတာ ကြားဖူးလား။ ရှေးလူကြီးတွေပြောတာတော့ ဖင်နှစ်ပေါက်ပါတဲ့ မိန်းမတွေဟာ ယောက်ျားတွေကို စွဲလန်းစေတယ့် အစွမ်းရှိတယ်တဲ့။ မဖြူရဲ့ ခါးရှည်ရှည်တွေအဆုံး မြီးညောင့်ရိုးနဲ့ ခရေပွင့်လေးကြားမှာ အဲ့လို အချိုင့်လေးပါတယ်။ မဖြူရဲ့ ခန္ဒာကိုယ်မှာ နောက်တစ်ခု ထူးတာက မှဲ့ပါ။ မဖြူရဲ့ ခရေပွင့် ညာဖက်အပေါ်နားမှာ မှဲ့အနက်ကြီးတစ်ခု ပါပါတယ်။ အသားဖြူတဲ့ သူဆိုတော့ ပိုထင်ရှားတာပေါ့။ ဒါ့အပြင် စောက်ဖုတ်အပြင်နှုတ်ခမ်း ညာဘက်အလယ်လောက်မှာတစ်ခု ၊အဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖြဲလိုက်ရင် ဒါမှမဟုတ် ကျွန်တော့်ကောင်ကြီး ထည့်ထားရင် မြင်ရတဲ့ အတွင်းနှုတ်ခမ်းအပေါ်ဖက် အစေ့ချွန်ချွန်လေးရဲ့ ဘေးနားမှာက တစ်ခု ပါပါတယ်။ အဲ့မှဲ့တွေကလွဲလို့ မဖြူ ဟာ အတော်ကို ဘဝပေးကံလို့ပြောရမလား ထိမ်းသိမ်းတတ်တယ် ပြောရမလား တုံးလုံးချွတ်ကြည့်ရင် ဘာအစက်အပြောက် အမာရွတ်မှ မရှိပါဘူး။ တင်ပါးအရောင်ကလည်း တခြားနေရာနဲ့အတူတူ မဲခြင်း ညိုခြင်းမရှိဘဲ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းနဲ့ ခရေပွင့်လေးကသာ နို့သီးခေါင်းလေးတွေထက်ရင့်တဲ့ နီညိုရောင်လေးဖြစ်နေတာ။ ထိုင်ကြည့်ရင်းနဲ့ ပြီးချင်လာတယ်ဆိုတဲ့ အသားအရောင်မျိုးပေါ့ဗျာ။

မဖြူရဲ့အကြောင်းလေး ခဏနားပြီး ကျွန်တော်တို့ ဇာတ်လမ်းလေး ဆက်ရရင် … လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျောလယ်ကို ဖိထားပြီး ညာလက်နဲ့ မဖြူရဲ့ ဖင်တစ်ခြမ်းကို တကယ်ကို အားရပါးရ ညစ်ထားမိပါတယ်။ အရင်က မဖြူအပေါ် ဘာစိတ်မှ မရှိခဲ့ပေမဲ့ နောက်ကနေကြည့်ရင်တော့ သူ့အိုးကြီးတွေကို မချင့်မရဲ ဖြစ်ခဲ့ရတာပဲလေ။ အခုတော့ ညိုးထားသမျှ အတိုးချလို့ လက်မကို ဖင်ကြားမှာထားပြီး အားနဲ့ညစ်ထားတော့ အသားဖြူတဲ့ မဖြူဖင်မှာ လက်ဝါးရာကြီးကို နှစ်ရက်လောက် ထင်ကျန်ခဲ့တာပေါ့။ အခုပြန်ပြောလို့သာ အများကြီး ပြောရပေမဲ့ တကယ်ဖြစ်ခဲ့တာတွေဟာ စိတ်အလျင်အတိုင်း ဆက်တိုက်ဖြစ်သွားခဲ့တာပါ။ ကုတင်ပေါ်မှာ မှောက်ခုံလေးဖြစ်နေတဲ့ မဖြူရဲ့ တဂေါက်ကွေးလောက်ကို ကျွန်တော့်ဒူးနှစ်ဖက်နဲ့ညပ် စောင့်ကြောင့်လည်းမကျ ရပ်ရက်လည်းမဟုတ်ဘဲနဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို မဖြူတင်ပါး အလယ်ကိုကပ်၊ နှာခေါင်းနဲ့ ဖင်ကြားကို တိုး၊ လက်တစ်ဖက်က ရသလောက်ဖြဲပြီး မိတဲ့နေရာကို လျှာကို အစွမ်းကုန်ထုတ်ပြီး အောက်ကနေအပေါ်ကို သပ်တင်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နေရာအချို့နဲ့ အမွှေးနုလေးတွေပေါက်နေတဲ့ စအိုဝလေးကို ထိမိတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော့်လျှာရဲ့ အတွေ့ကနေ သာမက မဖြူရဲ့ တုန့်ပြန်မှုကနေပါ သိလိုက်ရပါတယ်။

မဖြူဟာ ရှူးလိုလို ဟူးလိုလို လေသံလေးတစ်ခု ထွက်ပြီး မူလကအပေါ်ကို ပြန်ကန်နေတဲ့ ရုန်းကန်မှုတွေအားလုံး မရှိတော့ပဲ လေထိုးရုပ်ကို လေလျှော့ပြီး ပစ်ချလိုက်သလို ကုတင်ပေါ်ကို အရုပ်ကြိုးပြတ်ကျသွားပါတယ်။ ဖြစ်လာမယ့်အရာတွေကို လက်လျှော့ လက်ခံလိုက်သလိုပါပဲ။ ကျွန်တော်လည်း အခုမှ စောင့်ကြောင့်လေးထိုင် ကျောပေါ်က လက်ကို ဘယ်ဖက်တင်ပါးကို ပြောင်းကိုင်၊ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အသေအချာဖြဲပြီး အမွှေးရေးရေးလေးနဲ့ ခရေလေးကို စပြီး ဝလုံးရေးပေးလိုက်ပါတယ်။ ချွေးစို့စို့လေးနဲ့ ညီညီတီတီ မဖြူရဲ့စအိုလေးကို ဝလုံးဝိုင်းပေးလိုက်တော့ မဖြူရဲ့တုန့်ပြန်မှုဟာ ကျွန်တော့်အတွက် ထီပေါက်သလိုပါဘဲ။ မဖြူရဲ့ ခရေပွင့်လေးဟာ တင်းတင်းစေ့နေပြီး အလယ်ကနေ ဘေးကို ကားထွက်လာတဲ့ အချောင်းလေးတွေဟာလည်း သိသာထင်ရှားနေတာကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် မဖြူရဲ့ ခရေလေးဟာ အခုထိ ပါကင်စစ်ဖြစ်ကြောင်း သက်သေထူနေတာရယ်၊ ကျွန်တော့်လျှာနဲ့ မဖြူရဲ့ ခရေလေးနဲ့ ထိတာနဲ့ မဖြူရဲ့ တင်ပါးကြီးဟာ ဇတ်ဇတ်နဲ့ တုန်ပြီး ခုံးတက်လာတဲ့ သူကြိုက်တယ်ဆိုတဲ့ တုန့်ပြန်မှုတွေရယ်ဟာ ကျွန်တော်အတွက် အကောင်းစား ခရေပါကင်လေးတစ်ပွင့်ကို ချွေခွင့်ရတော့မယ်ဆိုတဲ့ ဝမ်းသာလုံးကြီးစို့တက်လာပြီး ညီတာတွေ ငံတာတွေ ဘေးဖယ်ပြီး စအိုဝလေးနီပြီး ပြောင်လက်လာတဲ့အထိ အားရပါးရကို ယက်ပေးလိုက်မိတာပါပဲ။

မဖြူကတော့ တင်ပါးမှာ ကြက်သီးဖူးကြီးတွေ ထလာပြီး နတ်ပူးသလို တုန်နေတာ ခေါင်းကလည်း မော့လာလိုက် ပြန်ကြသွားလိုက်နဲ့။ ကျွန်တော်လည်း လျှာကို မထိတထိနဲ့ မဖြူရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားထူထူကြီးတွေကို အလှည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အခုအထိ ကျွန်နော့လျှာဟာ မဖြူ ရဲ့ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားတွေကို မထိရသေးပါဘူး။ စအိုဝနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြားထဲက အရေပြားလေးကို ကလိလိုက် နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေကို တစ်ချက်စီကစားလိုက် လုပ်နေတော့ မဖြူ မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ ကျွန်နော့လျှာကို ထိအောင် ဖင်ကြီးကို နေရာရွေ့ပြီး ဖိဖိလာနေပါတယ်။ ဒါနဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းကြီးတွေကို လက်နဲ့ အသာဖြဲပြီးဟလိုက်တော့ လှလိုက်တာဗျာ ယက်မလို့လုပ်နေတာတောင် ခဏရပ်သွားတယ်။ အညာနွေမှာ သောင်ပြင်ဘေးက လက်ယက်တွင်းလေးတွေထဲမှာ ရေစိမ့်ပြီး ပြည့်နေသလိုဘဲ နီတာရဲနေတဲ့ မဖြူရဲ့ တွင်းဝလေးဟာ အရောင်တွေ လက်လက်ထနေတဲ့ ရေကြည်လေးတွေအိုင်နေတာ။ အဲ့တွင်းလေးရဲ့ အောက်ဖက်အစွန်းမှာတော့ လိပ်ကလေး ခေါင်းပြူနေသလို ချွန်ထွက် တောင်တက်နေတဲ့ အရသာဖူး အစေ့လေးပေါ့။

ကြည်လဲ့လဲ့ အရည်လေးတွေအိုင်နေတဲ့ မဖြူရဲ့ ရွှေတွင်းလေးက သူ့ အရပ်မောင်းနဲ့ သူ့ နှုတ်ခမ်းသားထူထူကြီးတွေနဲ့ယှဉ်ရင် သိပ်မကျယ်ဘူးဗျ။ အစေ့လေးကတော့ တကယ့်ကို ထိပ်ချွန်လေး။ လက်နဲ့အသာကိုင်ကြည့်တော့ မာထင်နေတာပဲ။ ကျွန်တော်လည်းကြည့်ရင်းနဲ့ မနေနိုင်တော့ဘဲ အဲ့ အရည်တွေနဲ့ အပေါက်ကလေးကို လျှာကိုစုပြီး ထိုးကော်ပစ်လိုက်တော့

“ အား အစ်ကိုကြီး မလုပ်ပါနဲ့ …”

နောက်တစ်ချက် ထပ်ထိုးပြီးမွှေလိုက်တော့

“ အမလေး မရဘူး အား …အား”

နဲ့ ညစ်ညစ်ပြီး အော်တာ။ ကျွန်တော်လည်းလျှာကို စက်ဝိုင်းလိုမွေ့ထိုးလိုက် နှုတ်ခမ်းကြီးတွေကို ကစ်စင်ဆွဲသလို လုပ်လိုက်နဲ့ မဖြူရဲ့ အစေ့ချွန်လေးကို ချိုချဉ်လေးလို ဆွဲစုပ်လိုက်ရော မဖြူလေ ဟင်းဟင်းနဲ့ နှာမှုတ်သံလို အသံတွေထွက်လာပြီး လက်တစ်ဖက်က ကုတင်ကို တဘုန်းဘုန်းနဲ ရိုက်ပါလေရော။ သူ့လက်မှာဝတ်ထားတဲ့ မောင်နှံခုနှစ်ဖော် လက်ကောက်သံကလည်း တချွင်ချွင်နဲ့၊ သူအမြင့်ဆုံးကို ရောက်တော့မယ်ဆိုတာ သိသာလာတယ်။ ကျွန်တော်လည်း နှုတ်ခမ်းနဲ့ အစိလေးနားကို ငုံထားပြီး လျှာဖျားလေးနဲ့ အစိလေးကို အဆက်မပြတ် မရပ်မနား ဖိပေးနေလိုက်တာ တဟင်းဟင်း အသံတွေရပ် တဘုန်းဘုန်း တချွင်ချွင် အသံတွေအစား ကျွန်တော့်ရဲ့ပါးစပ်နားက ပလတ်တပ် ပလတ်တပ် အသံတစ်ခုသာကျန်ခဲ့ပြီး လုံးဝငြိမ်ကျသွားတဲ့ မဖြူ စီက လေသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်လာပါတယ်။

“ အစ်ကိုကြီး မဖြူ ပြီးသွားပြီ..”

ကျွန်တော်လည်း မဖြူတင်ပါးကြီးကနေ မျက်နှာကိုခွာလိုက်မှ မျက်နှာတစ်ခုလုံး အရည်တွေရွှဲနေတာ လည်ပင်းနားအထိရောက်နေပြီ။ မင်္ဂလာဆောင်သွားမယ့် လည်ကတုံးအင်္ကျီ ပေမသွားတာ တော်သေးတယ်။ အောက်က အောင့်တောင့်တောင်ဖြစ်သလိုရှိလို့ ငုံကြည့်လိုက်မှ ပိုးပုဆိုးမှာ အကွက်လေးတောင် ဖြစ်နေပြီ၊ ကျွန်တော့်ညီလေး ငိုနေတာ။

ကဲ ကိုယ့်အလှည့်လေး လွတ်မသွားရအောင် အင်္ကျီအမြန်ချွတ် ပုဆိုးကိုဖြေပြီး ဘေးကန်ထုတ်လိုက်ပြီး မဖြူနောက်မှာ နေရာယူဖို့လုပ်နေတုန်း မဖြူခေါင်းလေးလှည့်ပြီး မျက်လုံးလေးအဝိုင်းသားနဲ့ အဆင်သင့်ဖြစ်တာထက်ပိုပြီး မာတင်းနေတဲ့ ကျွန်တော့်ကောင်ကို ကြည့်ပြီ “အို” ဆိုပြီး အသံတစ်ချက် ထွက်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်က

“ မဖြူ ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“ အစ်ကိုကြီးဟာက တကယ်ကြီးလား”

“ ဘာလဲ တကယ်ကြီးဆိုတာ”

လို့ဆိုတော့ မဖြူ ထလာပြီး ကျွန်တော့်လီးကို အသေအချာ ကိုင်ကြည့်ပါတယ်။ သူ့လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးနဲ့ အရင်းကနေကိုင်လိုက် လက်ညိုးနဲ့ လက်မ ဝိုင်းကြည့်လိုက်လုပ်နေတော့ ကျွန်တော့်ကောင်က ပိုရုန်းတော့တာပေါ့။ နောက် မဖြူပြောပြမှ သူ့ယောကျာ်းက တကယ်မရှိဘူးပြောခဲ့တဲ့ဟာမျိုး အပြင်မှာရှိတယ်ဆိုပြီး တကယ့်အစစ်လား ကိုင်ကြည့်တာ။ ပြီးတော့ သူ့ဖာသာမှတ်ထားတဲ့ အရွယ်အစားကို ယှဉ်ကြည့်တာ။ ကျွန်တော့်ဟာကိုကိုင်ရင်း မဖြူဟာ သူဖာသာသူ ရေရွတ်လိုက်တာ က ရုပ်ရှင်ခွေတွေထဲကလိုမျိုးကြီးနော်တဲ့။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို မော့ကြည့်ပြီး မျက်နှာငယ်လေးနဲ့

“ မမသိရင် တခြားလူတွေသိရင် မဖြူတော့ ဘဝပျက်မှာနော် မလုပ်ပါနဲ့တော့လား ကိုကြီးရယ်” တဲ့။

မိန်းမတွေများ တစ်ချီပြီးသွားတာတောင် မူချင်သေးတယ်။

“ ဟာ မဖြူကလည်း ဘာလို့သိရမှာလဲ၊ ကိုယ်လည်းမပြော မဖြူလည်းမပြောရင် ဘယ်သူမှ မသိနိုင်ဘူးလေ။ မဖြူ ခုနက ကောင်းတယ်မဟုတ်လား”

ဆိုတော့ ခေါင်းလေးညိမ့်ပြပါတယ်။

“ အဲ့တာဆို ကိုယ့်ကိုလည်း ကောင်းအောင် လုပ်ပေးလေ”

ဆိုပြီး ခါးကိုနည်းနည်း ကော့ပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကောင်ကြီးက သူမျက်နှာနားမှာ ဝဲနေတော့တာပေါ့။

“ သနားပါတယ်နော်။ သူ့ခင်မျာ မကောင်းရသေးလို့ ငိုနေတာ။ မယုံရင် ညစ်ကြည့်”

လို့လည်း ပြောလိုက်ရော မျက်လုံးကို အပေါ်လှန်ကြည့်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကို ခြေချထိုင်လိုက်ပါတယ်
မဖြူရဲ့ အကြောစိမ်းတွေနဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးဟာ ငြိမ့်ခနဲ့ ကျွန်တော့်ရှေ့ကိုရောက်လာကာ

“ လှလိုက်တာ မဖြူရာ”

ဆိုပြီး မတ်တပ်ရပ်ရဲ့နဲ့ သူ့နို့ကြီးတွေကို ဖွဖွလေး ညစ်ပေးလိုက်တော့ မဖြူညီးသံလေးထွက်လာပြီး

“ မဖြူ သိပ်မလုပ်တတ်ဘူးနော်၊ သူများတွေလည်း လျှောက်မပြောနဲ့”

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်လီးကို အလယ်လောက်ကကိုင် ရှေ့တိုးနောက်ငင်လေး လုပ်ပေးလိုက်တော့ အရည်ကြည်လေးတွေ ထွက်လာပါတယ်။ သိပ်ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မဖြူဟာ ကြွက်မှီးတန်းနေတဲ့ အရည်ကြည်လေးတွေကို လျှာလေးထုတ်ပြီး အရင်ဆုံး သပ်သိမ်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ အမွှေးရေးရေးလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးကို စုစုလေးဟပြီး ပြွတ်ကနဲ့နေအောင် ဆွဲပြီးစုပ်လိုက်တာလေ။ ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်တော် အော်ရတဲ့ အလှည့်ပေါ့…။

မဖြူရဲ့ ထူးခြားချက်က လီးစုပ်ရင် တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ မြည်အောင် စုပ်တာပါပဲ။ အခုလည်း မေးသိုင်းကြိုးကို အရင်းကနေ လျှာနဲ့ ယက်တင်ပြီး ဒစ်ထိပ်လည်းရောက်ရော ပြွတ်ခနဲ့နေအောင် အချောင်းလိုက်ငုံပြီး ဆွဲဆွဲစုပ်တာ။ ကျွန်တော်လည်း ဖီးတက်တက်နဲ့ မိတ်ကပ်ပြင်ထားတဲ့ခေါင်းကို ဖွဖွကိုင်ပြီး (ခေါင်းကို ဆံပင်ပုံမပျက်အောင် ဖွဖွကိုင်ပြီး) ကော့ကော့ထိုးပေးရင်း တစ်ချက်ချက် အရှိန်လွန်သွားတော့ မဖြူတောင် မျက်ရည်လေးတွေ ဝိုင်းဝိုင်းလာတယ်။ မလုပ်တတ်ဘူးပြောတဲ့ မဖြူရဲ့ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ချက်တွေကို ကျွန်တော်ကြာကြာမခံနိုင်ဘဲ ပြီးချင်လာလို့ အမြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ရတယ်။ မဖြူက အံ့သြပြီး

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ”

လို့ မေးရှာပါတယ်။

“ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ကိုယ်ပြီးသွားရင် မဖြူကို မလိုးလိုက်ရမှာစိုးလို့..”

“ အစ်ကိုကြီးရယ် ဒီအတိုင်း ပြီးလိုက်ပါ့လား။ ဒါဆို ဘာမှ မဖြူတို့ မလွန်ကြသေးဘူးလေ”

လို့ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ပြောလာတော့ ကျွန်တော်တောင် တစ်ချက်လေး ဝေသွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အရည်ဝင်မှ အသေခင်တယ် ဆိုတဲ့ စကားလေး ပြန်သတိရပြီး အခုအခေါက် မလိုးလိုက်ရင် နောက်ရဖို့ မသေချာဘူးဆိုတာ တွေးမိပြီး

“ မဖြူရယ် ဒီအခြေအနေရောက်နေမှတော့ ကိုကြီးကို ပေးလိုးလိုက်ပါနော်။ မဖြူ ကြိုက်မှာပါ”

ဆိုပြီး သူ့ကို အသာလေး ပုခုံးကနေ တွန်းပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း တစ်ခါတည်း ထပ်လိုက်သွားပြီး မဖြူရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲစုပ်လိုက်တော့ သူလည်း လျော့ကျသွားပါတယ်။ ခဏလေးနေတော့ ဆတ်ခနဲ့ရုန်းပြီး

“ အစ်ကိုကြီး မိတ်ကပ်တွေပျက်ကုန်မယ် ဖြေးဖြေး” တဲ့။

မိန်းမတွေများ ခံတော့မှာကို အလှတော့ မပျက်ခံနိုင်ပုံများ။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း မဖြူရဲ့ အလှဆုံးတွေထဲက တစ်ခုဖြစ်တဲ့အပြင် ကျွန်တော်အကြိုက်ဆုံးအလုပ်ဖြစ်တဲ့ နို့စို့ခြင်းကို အမြန်စတင်လိုက်ရပါတယ်။ မဖြူရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေဟာ ကလေးအမေလို့ပြောရင် ဘယ်သူမှ ယုံနိုင်မယ်မထင်ဘူး။ တင်းမာနေပြီး အသားရောင်နဲ့ လိုက်ဖက်တဲ့ အနီရောင်ဖျော့ဖျော့ နို့သီးခေါင်းလေးကို တဖက်ကစို့ တဖက်က ချေပေးလိုက်ပါတယ်။ မဖြူရဲ့ ညီးသံလေးတွေနဲ့အတူ ကျွန်တော့်လျှာဖျားမှာ ရှတတလေးဖြစ်လို့ ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ နီတာရဲနို့သီးခေါင်းလေးရဲ့ ဘေးပတ်လည်မှာ အမွှေးနုလေးတွေနဲ့ဗျ။ အဲ့ထဲကမှ ၃ မျှင်လောက်က အရှည်လေးတွေ၊ ပါးမှာ မဲ့ပေါ်မှာ ပေါက်တဲ့ အမွှေးမျိုးလေးတွေ ၊ တခါမှမကြုံဖူးတော့ ကျွန်တော်တောင် ခဏရပ်သွားသေးတယ်။ မဖြူ မျက်လုံးလေးပွင့်လာတာမြင်မှ အမြန်ကိုယ့်အလုပ်ကို ဆက်လုပ်ရတာပေါ့။

မဖြူရဲ့ နို့ကြီးတွေဟာ ကလေးတစ်ယောက်အမေလို့ ပြောလို့မရအောင် တင်းမာနုညံ့တယ်ဗျာ။ ကလေးကိုလည်း နို့မတိုက်ခဲ့၊ ဟို သကောင့်သားကလည်း ကောင်းကောင်းမစို့ခဲ့တော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေများ ဂျယ်လီလေးတွေကြနေတာဗျာ။ ကျွန်တော်ကလည်း နို့စို့တာ အရမ်းကြိုက်တော့ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကို တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး ပြောင်းစို့လိုက်၊ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကလေးစို့သလိုစို့လိုက်၊ ထိပ်ကလေးကိုက်လိုက်၊ တအုံလုံးကို နီလာအောင် ပါးစပ်အပြည့် ငုံထားလိုက်နဲ့ မဖြူခင်မျာ အောက်မှာ ညီးသံလေးတွေနဲ့ လူးလိမ့်နေတာလေ။

အဲ့မှာ သတိထားမိတာက မဖြူရဲ့ သော့ချက်က နို့ပဲ။ မဖြူက ဘယ်လောက်ပင်ပန်းနေပါစေ ဘယ်နှခါပြီးထားတာပဲဖြစ်ဖြစ် ၊ လူအလစ်မှာ မလုံခြုံတဲ့နေရာမျိုး ဘဲဖြစ်ဖြစ် သူ့ကို နို့သာစို့ပေးလိုက် ရတဲ့နည်းနဲ့ ပေးလိုးတော့တာပါပဲ။ အဖုတ်မှုတ်ပေးတာကို ခံရတာကြိုက်ပေမဲ့ နို့စို့ခံရတာလောက် သူ့ရမက်ကို မနိုးထစေဘူးဗျ။ ဒီတော့ဗျာ အံကျကို ဖြစ်ကုန်တော့တာပေါ့။ ချိုဘူးကြိုက်တဲ့ ကျွန်တော်တော့ စို့လို့ကို မဝပါဘူးဗျာ။ နို့နှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီစို့နေတုန်း မဖြူရဲ့ ညီးသံလေးတွေ ပိုကျယ်လာပြီး

“ အစ်ကိုကြီး မဖြူ ပြီးချင်လာပြန်ပြီ”

လို့ မောလျသံလေးနဲ့ ပြောလာပါတယ်။ ပြီးတော့

“ အစ်ကိုကြီး လိုးတော့”

လို့ဆိုလာတာနဲ့ ဒူးနဲ့ မဖြူရဲ့ပေါင်နှလုံးကို အသာဖြဲထောင်ပြီး ပစ်လွှတ်တော့မယ့် ဒုန်းပျံလို ထောင်မတ်‌နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကောင်ကို အလယ်ကကိုင်ပြီး မဖြူရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို အပေါ်အောက် နှစ်ချက်လောက် ပွတ်ဆွဲပြီး ခြောက်နေတဲ့ ဒစ်ကို သူ့အရည်နဲ့စိုအောင် ဆွတ်လိုက်ပြီး

“ မဖြူ အစ်ကိုကြီး လိုးတော့မယ်နော်”

လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ မဖြူက တစ်ချက်တွန့်သွားပြီး

“ အစ်ကိုကြီး ဖြေးဖြေးနော်။ မဖြူက ကလေးမွေးတုန်းက ဟိုတစ်ယောက်ဟာနဲ့ အဆင်ပြေအောင် OG က ပြန်ချုပ်ပေးထားလို့..။ အစ်ကိုကြီးဟာက အကြီးကြီးပဲ။ မဖြူတော့ ပြန်ကွဲသွားမှာ ကြောက်တယ်”

“ မဖြူကလည်း မတော်လို့ ပြန်ပို့ရတယ်ဆိုတာ မရှိပါဘူး။ မင်းကုသနဲ့ ပပဝတီလိုတောင် အဆင်ပြေသေးတာပဲ..”

“ မင်းကုသတို့က ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်”

“ အော် မင်းကုသက ဌက်ပျောဖူးလောက်ရှိပြီး ပပဝတီက သမန်းမြက်လျှရာလောက်ပဲ ရှိတာတောင် ထည့်လိုက်တော့ ဝင်ပြီး တော်သွားတာပဲ”

ကျွန်တော်လည်း မဖြူကို စကားပြောရင်း သူ့အစိလေးကို လီးထိပ်နဲ့ ဖိဖိထိုးပေးလိုက်တော့ မဖြူ တစ်ချက်ကော့လာပါတယ် အလိုက်သင့်လေးချိန်ပြီး ကျွန်တော့်ကောင်ကို ကိုင်လျက် ခါးနဲ့ဖိသွင်းလိုက်တော့ ဟား… ကျွန်တော့်လီးခေါက်သွားပြီး တင်းခံနေတယ် မဝင်ဘူးဗျာ။ မဖြူပြောတာ မလွန်ဘူး။ မဖြူလည်း မျက်နှာလေးရှုံမဲ့ပြီး နာတယ် နာတယ်နဲ့ မွေ့ယာကိုဆုပ် ခေါင်းလေးတရမ်းရမ်းနဲ့ ငြီးနေရှာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မဖြူကို မသနားနိုင်ပါဘူး။ ကျွန်တော့်ကောင် ဝင်သွားဖို့သာ ဖိလုံးပမ်းပေမဲ့ မရသေးပါဘူး။ ပါကင်များဖောက်နေရသလား အောင့်မေ့ရတယ်။ လီးအရေပြားကို အားနဲ့ အောက်ကိုတင်းနေအောင် ဆွဲထားသလို ဖြစ်နေတာ။

နောက်ပိုင်းမှ သိလာတာက မဖြူရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ လီးမဝင်သရွေ့ အရည်ဘယ်လောက်ထွက်ထွက် ကျဉ်းနေတတ်ပြီး လီးဝင်လာပြီး ခဏနေမှ သူ့လမ်းကြောင်းက ပွင့်သွားတယ်ဆိုတာပါ။ အခုတော့ အဲ့လိုမျိုးမှန်းမသိတော့ ဖိသွင်းကြည့်၊ မဖြူကိုလည်း တင်းမထားဖို့ပြော ဘယ်လိုမှ မရဘူး။ ဒါနဲ့ ဝင်သလောက်လေးကိုပဲ အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း အစိလေးကို လက်မနဲ့ ဖိဖိချေပေးတော့ ရှုံမဲ့နေတဲ့ မဖြူ မျက်နှာလေး ပြန်လျော့လာပါတယ်။ အိပ်ယာကို ဆုပ်ထားတဲ့ လက်တွေလည်း ကျွန်တော့်ခါးပေါ် ရောက်လာပါတယ်။ အောက်ကဝင်သလောက်လေးကလည်း တဇွိဇွိနဲ့ ညာသံပေးလာတော့ ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းငုံ့ပြီး မဖြူနှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဆွဲစုပ် ပြီးတော့ ခေါင်းငုံ့ပြီး နို့ကိုလှမ်းစို့လိုက်တော့ မဖြူကြွတက်လာပြီး အောက်က ခါးလေးပါ ကော့ကော့ပေးလာပါတယ်။

အဲ့အချိန်လေးကို အမိအရ ကျွန်တော် အသုံးချလိုက်ပါတယ်။ မဖြူရဲ့ ကျောအောက်ကို လက်တစ်ဖက်ထည့် နောက်တစ်ဖက်က ခေါင်းကို ငယ်ထိပ်ကကိုင်ပြီး မဖြူကို သိုင်းဖက်ထားပြီး မဖြူ ခါးအကော့မှာ ရှိသမျှအားကို လီးပေါ်ဖိချလိုက်တာ ဗောက်လိုလို ဗျိလိုလို အသံနဲ့ ကျွန်တော့လီးကြီး မဖြူစောက်ဖုတ်ထဲ တဆုံးဝင်သွားပါရော။ ကောင်းလိုက်တာဗျာ ပြည့်တင်း ကြပ်ထုပ် စည်းပိုင်နေတာပဲ။ မဖြူခင်မျာတော့ အားခနဲ့လိုလို အီးခနဲ့လိုလို ညှစ်အော်တဲ့ အသံခပ်ရှည်လေးထွက်ပြီး ဝုန်းခနဲ့ မွေ့ယာပေါ်ကို ကျသွားပါတယ်။ နောက်ထပ် ဘာအသံမှ မထွက်လာတော့ပဲ ဇက်ကလေးစောင်းပြီး တလှပ်လှပ်ဖြစ်နေတဲ့ မဖြူရဲ့မျက်လုံးရွဲကြီးတွေမှာ မျက်ရည်စတွေနဲ့။

“ မဖြူ အရမ်းနာသွားလားဟင်၊ အစ်ကိုကြီးက အဲ့လိုမှ မထည့်ရင် မဝင်လို့ပါ။ မဖြူကို နာအောင်လုပ်တာ မဟုတ်ပါဘူးနော်”

ဆိုပြီး စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို မထုတ်သေးဘဲ ပါးလေးနမ်းလိုက် နှားရွက်ကလေးကို လျှာနဲ့သပ်လိုက် လုပ်ပေရင်း

“ ကိုယ့်ကို စိတ်ဆိုးတာလား”

လို့ မေးလိုက်တော့

“ အစ်ကိုကြီးဟာက အကြီးကြီးနဲ့ အသေထိုးထည့်မှတော့ နာတာပေါ့။ ပြောသားပဲ မဖြူဟာက ဟိုတစ်ယောက်နဲ့ အဆင်ပြေအောင် ပြန်ချုပ်ထားတာပါလို့ ဆိုနေတာကို။ အခု ပြဲသွားပြီထင်တယ်။ အောက်နားက စပ်ဖျင်းဖျင်း ဖြစ်နေတယ်…”

“ ဒါဆို ကိုယ် ပြန်ထုတ်လိုက်ရမလားဟင်..”

ဆိုတော့ သူလက်သီးဆုပ်ကလေးနဲ့ ရင်ဘတ်ကို ထုပြီး

“ အခုဝင်သွားပြီလေ ဘာလို့ပြန်ထုတ်မှာလဲ” တဲ့။

“ ဒါဆို အခုနက လက်နဲ့ထွာကြည့်နေတာ တော်မတော် တိုင်းနေတာပေါ့ ဟုတ်လား”

ဆိုတော့

“ အာ.. တော်ပြီကွာ ဘာတွေမေးမှန်းမသိဘူး”

ဆိုပြီး မျက်စောင်းလေးထိုးလာပါတယ်။

“ ဒါဆို အရင်ပစ္စည်းအတွက် ချုပ်ထားတာ အခုမှ ဆိုက်မှန်ပြန်ဖြစ်သွားအောင် ကိုယ်က ချုပ်ရိုးပြန်ဖြေပေးတာပေါ့နော်”

ဆိုတော့ ကျွန်တော့်ကို ဆွဲဆိတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စကားလေးပြေား နို့လေးညစ်လိုက် လုပ်ရင်းနဲ့ အောက်ကကောင်ကို အသာလေး နှဲ့နှဲ့ပြီး အသွင်းအထုတ်လေးလုပ်လိုက်၊ အရင်းအထိသွင်းပြီး ဆီးခုံခြင်းထိမှ ကြိတ်ကြိတ်ပေးလိုက်လေး လုပ်ပေးနေတာ ခဏနေတော့ မဖြူလက်ကလေးတွေ ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို ညစ်လာပါတယ်။ နည်းနည်းလေးနုတ်ပြီး တဝက်လောက်တင် ဆယ်ချက်လောက် မှန်မှန်လေးဆောင့်၊ နှစ်ချက်လောက်ကို အဖျားထိဆွဲထုတ်ပြီး အားပါပါလေး တဆုံးဆောင့်ပေးလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေတော့ အား..ရှီး ကျွတ် စတဲ့ အသံလေးတွေပါ မဖြူဆီက ထွက်လာပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း လှေကြီးထိုးကို ငါးမိနစ်လောက် ဆက်လုပ်ပေးလိုက်တော့ အောက်က တဗွက်ဗွက် အသံလေးတွေပါ ထွက်လာပြီး ခါးလေးကော့ကော့ပြီး ခံပေးလာပါတယ်။ ဒါဆိုရလောက်ပြီလို့ တွေးပြီး မဖြူရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဒူးကောက်ကွေးကနေ လက်လျှိုပြီး အသာမကာ လှန်လိုက်တော့ မဖြူရဲ့ တင်ပါးကြီးနှစ်ခြမ်းဟာ မွေ့ရာနဲ့လွတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးက အပြားလိုက် လန်တက်လာတာဗျာ၊ အင်မတန် ကြည့်လို့ကောင်းသလို လိုးလို့လည်း အင်မတန်ကောင်းပေါ့။ အဲ့လိုပုံစံက မိန်းမတွေ မခံနိုင်လောက်အောင် ကောင်းတာ။ အခုလည်း မဖြူခင်မျာ လက်တွေရော မျက်နှာပါ ဂနာမငြိမ်နိုင်တော့ပဲ ဖြစ်နေရှာတာ။ အောက်ငုံ့ကြည့်တော့လည်း နှုတ်ခမ်းသားထူထူကြီးတွေကို ဆောင့်လိုက်တိုင်း လီးကြီးက အလျားလိုက်ခွဲပစ်သလို ဝင်ဝင်သွားတာ။ ဆွဲထုတ်ပြီး ပြန်သွင်းလိုက်ရင် စောက်စိချွန်ချွန်လေးပါ ပေါ်ပေါ်လာတာ ကြည့်ရတာ အားရစရာကြီးဗျာ။

ဇွိကနဲ့ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း တင်ပါးကြီးတွေနဲ့ ပေါင်တန်ကြီးက တုန်သွားသလို နို့ကြီးနှလုံးကလည်း အပေါ်ကို မြောက်တက်သွားလိုက် ပြန်ကြလာလိုက် မဖြူးခေါင်းလေးကလည်း ဘယ်ညာရိမ်းလိုက် ကြွတက်လာလိုက်နဲ့ပေါ့။ မဖြူရဲ့ တအားအားအော် အော်သံတွေ၊ နှုတ်ခမ်းကို လျှာနဲ့သပ်ပြီး တရှီးရှီး ငြီးသံတွေကလည်း ဂျပန်ဖူးကား ဖွင့်ထားသလားပဲ။ မဖြူရဲ့ လက်ကောက်လေးတွေကတော့ တစ်ချက်ဆောင့်ရင် တချွင်ချွင်ပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်လည်း အားရပါးရကို လက်နှစ်ဖက်ထောက်၊ ကုတင်ကို ခြေကန်ပြီး တဖုန်းဖုန်းနဲ့ကို ပစ်ဆောင့်ပစ်တာ။ ဘေးနားမှာလူရှိရင် ဖျာကို ကြမ်းပိုးကျအောင် ဝါးချမ်းပြားနဲ့ ရိုက်နေသလား အောင့်မေ့ရတယ်။

ခဏနေတော့ မဖြူဆီက နှာမှုတ်သံတွေ ထွက်လာပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ ကျွန်တော့်လည်ပင်းကို လှမ်းခိုပြီး ခါတွေလိမ်ကော့တက်လာပါတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးက ညှစ်တာများ လီးကို မနည်းပြန်ပြန်နုတ်ရတယ်။ ချွေးတွေကလည်း တပေါက်ပေါက်နဲ့ မဖြူ ရင်ဘတ်ပေါ်ကို ကျနေတာ။ မဖြူက

“ အားကောင်းတယ် အစ်ကိုကြီး ကောင်းတယ်၊ မဖြူ ပြီး .. ပြီး ပြီ”

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို လူရောလီးပါ လွတ်ထွက်မသွားရအောင် အတင်းဖက်တုန်တက်ပြီး ပြီးသွားရှာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းကောင်းနေတာပေါ့။ လီးတင်မကဘူး လဥတွေပါ ကျဥ်တက်ပြီး ပြီးချင်နေတာ မနည်းထိန်းထာရတာလေ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ မဖြူရဲ့ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းကြီးတွေကို ကြည့် ခါးသေးသေးလေးကို ကိုင်ပြီး လေးဘက်ထောက်လုပ်ဖို့လေ။ ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက်ဖြစ်နေတဲ့ မဖြူကို

“ ကောင်းလား”

လို့ မေးလိုက်တော့

“ အရမ်းကောင်းတာပဲ အစ်ကိုကြီး၊ တစ်ခါမှ အခုလို မပြီးဖူးသေးဘူး။ အစ်ကိုကြီးရော ကောင်းလား”

“ ကောင်းတာပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ မပြီးသေးဘူး၊ တစ်ခုကျန်နေလို့”

ဆိုတော့ မျက်လုံးလေးဝိုင်းပြီး

“ ဘာကျန်တာလဲဟင်”

“ မဖြူရဲ့ ဖင်ကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး မလိုးရသေးလို့၊ အရမ်းကောင်းပေမဲ့ မပြီးသေးဘူး ဖြစ်နေတာ”

“ သွား လူလည်ကြီး”

ဆိုပြီး ထလာရှာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း လီးကို ဆွဲနုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းလိုက်တော့ အရည်တွေနဲ့ ပြောင်တင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးဟာ ဗောက်စ်ဝက်ဂွန်ကားလေး ကြနေတာပဲဗျာ။ မဖြူရဲ့စောက်ဖုတ်အမွှေးလေးတွေဟာ ပါးပါးနုနုလေးတွေဗျ။ မဖြူက မရိတ်ဘဲ အမွှေးလေးတွေကို အသေချာ ကပ်ကြေးလေးနဲ့ ညပ်တာ။ မဖြူ ထလာမှ အောက်က အိပ်ယာခင်းဟာ မြင်လို့မကောင်းအောင် အရည်တွေနဲ့ ကွက်နေတာ ကမ္ဘာ့မြေပုံကြနေတာပဲ။

ကျွန်တော်လည်း ကုတင်အောက် အသာဆင်းပြီး လေးဘက်ထောက်ထားတဲ့ မဖြူကို ခါးကအသာကိုင်ပြီး နေရာချလိုက်ပါတယ်။ မဖြူရဲ့ ကုတင်က ကျွန်တော့်အရပ်နဲ့ အကိုက်ပဲ။ မဖြူရဲ့ တင်ပါးဝိုင်းကြီးတွေကို ကြည့်ရင်း ဂလုကနဲ့ တံတွေးမြိုချလိုက်တာ အသံတောင်ထွက်တယ်ဗျာ။ အစကတော့ လုပ်တော့ မလို့ပါ။ ဒါပေမဲ့ အရည်လေးတွေနဲ့ စိုစိုလေးဖြစ်နေတဲ့ မဖြူရဲ့ ခရေပွင့်လေးကိုကြည့်ပြီး ဆွဲစုပ်ချင်စိတ် ပေါ်လာတာနဲ့ အသာလေးဒူးညွတ်ပြီး ဖင်နှစ်ခြမ်ကိုဖြဲပြီး အဟုတ်ကို ကစ်ဆင်စွဲသလို စုပ်ပစ်လိုက်တော့ မဖြူတောင် တုန်တက်သွားပြီး အမေ့လို့ ထအော်မိတာ။

မထင်မှတ်ထားတာတွေ လုပ်တာကို မိန်းမတွေက ကြိုက်တယ်ဗျ၊၊ ခရေလေးကို အားရအောင် စုပ်၊ ဝလုံးတွေဝိုင်းပြီး အောက်ဆက်ဆင်းလိုက်တော့ မဖြူက ခေါင်းလေးလည်ပြန်လှည့်ပြီး

“ မလုပ်ပါနဲ့လား အစ်ကိုကြီးရယ် အရည်တွေနဲ့မို့ပါ”

ဒီကကောင်က ဘာရမလဲ။ လျှာလွပ်နဲ့ တစ်ချက်ယက်တင်ပြီးမှ

“ ချစ်တာကိုး မဖြူရယ်၊ ချစ်တာမှ နှဖူးကနေ ခြေမအထိ တကိုယ်လုံးကို ချစ်တာ။ အချစ်ဆုံးကတော့ ရှေ့ကနို့ကြီးနှစ်လုံးရယ်၊ ဒီဖင်ကြီးနှစ်လုံးရယ်”

ဆိုပြီး တင်ပါးကြီးကို ဇတ်ဇတ်နဲ့ ကိုက်လိုက်တယ်။ မဖြူ ကြက်သီးလေးတွေ ဖြန်းဖြန်းထသွားတာ လှလိုက်တာဗျာ။

“ နောက်ပြီးတော့ ဒီစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးရယ်၊ ဒီခရေပွင့်လေးရယ်”

ဆိုပြီး ကျွန်တော့် လျှာရည်တွေနဲ့ စိုနေတဲ့ ခရေလေးထဲကို အသာလေး လက်ခလယ်လေး ထိုးထည့်လိုက်တော့ တွန့်ခနဲ့ တစ်ချက်ဖြစ်ပြီး ခြင်ထောင်သံလေးနဲ့

“ အဲ့ဒါနဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ”

လို့ မဖြူက ပြောလာပါတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း

“ ဆိုင်တာ မဖြူ ဖြေးဖြေခြင်း သိလာရမှာပါ၊ မပူပါနဲ့”

ဆိုပြီး လက်ခလယ်ကို မနုတ်ပဲ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ အပေါ်အောက် အသွားအပြန် ရှလူးပေးလိုက်တာ မဖြူခေါင်းလေး ကုတင်ပေါ်စိုက်သွားပါတယ်။ အမှန်ကတော့ မလိုးရသေးခင် မှုတ်ရင် အနံ့သိပ်မပြင်းပေမဲ့ လိုးနေတုန်းမှုတ်ရင် စောက်ရည်နဲ့ တစိမ့်စိမ့်ထွက်တဲ့ လရည်ပေါင်းသွားတဲ့ အနံ့က အတော်ပြင်းပါတယ်။ ဒါဆို မင်းဘာလို့ မှုတ်တာလဲလို့မေးရင် ကြိုက်လို့လို့ပဲ ဖြေရမှာပါ။ ဘာကြိုက်တာလဲဆို သူများကောင်းအောင် လုပ်ပေးရတာကို ကြိုက်တာ။

မလိုးခင် မှုတ်ရတာနဲ့ လိုးနေတုန်း ဆင်းမှုတ်ရတာ စောက်ဖုတ်ရဲ့ တုန့်ပြန်မှုက မတူဘူးဗျ ။ လိုးနေတုန်းမှုတ်ရင် စောက်ဖုတ်အသားလေးတွေဟာ အရည်ပျော်သွားမတတ် နူးညံ့တာ။ စောက်စိလေးဆို ဂျယ်လီချိုချဉ်လေးလို ဖိလို့တောင်မရဘူး ချော်ချော်ထွက်နေတာ။ အစတော့ နည်းနည်းနံတာပေါ့ ။ နောက်တော့ အကျင့်ရသွားရင် အဲ့အနံ့ရမှ လီးပိုတောင်သလိုပဲ။

နောက်တစ်ခုက မိန်းမတွေရဲ့ စိတ် အာရုံပေါ့။ သူတို့က အားနာတာတို့ သနားတာတို့ ဂရုစိုက်ခံချင်တာတို့ စတဲ့ ခံစားမှုတွေကလည်း ယောကျာ်းတစ်ယောက်အပေါ် ငြိတွယ်စေတယ်လေ။ ဟယ် သူ့ခင်မျာ ငါ့ကိုကောင်းစေချင်လို့ မရွံမရှာ လုပ်ပေးရှာတာ သနားပါတယ်လို့ တွေးမိသွားရင် ပွဲပြီးပြီ။ ဟယ် သူ ငါ့ကို အဲ့လောက်တောင်ချစ်ပြီး ယုယရှာတာပါလားလို့ မြင်သွားရင် ရပြီ။ ရှိသမျှ အပေါက်အားလုံး တသက်ခံဖို့ အသင့်ဖြစ်သွားပြီ။

နောက်တစ်ခုက ကိုယ်ကပြီးချင်လာလို့ ထိန်းတဲ့အနေနဲ့ လုပ်နေတာကို ခဏရပ်ပြီး ထားရင် မိန်းမအများစုက မကြိုက်ကြဘူးဗျ။ မပြောရင်သာရှိမယ် အထူးသဖြင့် သူတို့ အရှိန်တက်လာပြီး အောက်ကနေ ကော့ကောညှစ်လာပြီဆို ဒီကမောင်ကလည်း အရမ်းအရသာရှိလာတော့ ပြီးချင်လာရော။ လိုးတာကလည်း ဆက်လိုးချင်နေ၊ ကောင်းတာကလည်း လှုပ်လို့မရအောင်ကို အောက်ညှစ်ပေးနေတော့ အသာလေး နို့စို့တာလိုလို ကစ်စင်လေးရိုက်တာလိုလိုနဲ့ ရပ်ထားရတာ။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ကသိတယ် ပေးမရပ်ဘူး။ သူတို့ဘာသာ အောက်ကနေ ခါးနဲ့ အဖုတ်ကို ကော့ကော့ညစ်နေတာမျိုးတော့ ဆက်လုပ်နေကြသေးတာ။ ဒါပေမဲ့ ဒီကကောင်က ရပ်နေတော့ သူတို့ တက်နေတဲ့ အရှိန်လေး ပျောက်သွားရော။ အတော်ကို မကျေမနပ် ဖြစ်လေ့ရှိကြတာ။

အဲ့ပြသနာကို ဖြေရှင်းဖို့ အစကတော့ အသာလေး အရင်းထိဝင်အောင် သွင်းထားပြီး ပြန်မနုတ်ဘဲ ဖြေးဖြေးခြင်း ဖိကြိပ်ပေးနေတာမျိုးလုပ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲ့တာက သိပ်မထိရောက်ဘူးဗျ။ ခဏနေလို့ ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး ပြန်သွင်းတာနဲ့ ပြန်ပြီးချင်လာပြီး နောက်ဆုံးမှာ ထိန်းမရတော့ဘဲ ပြီးသွားတာမျိုး ဖြစ်တာများတယ်။ သိပ်အတွေ့ကြုံမရှိသေးတဲ့ မိန်းကလေးအတွက်တော့ ပြသနာသိပ်မရှိပေမဲ့ အရသာသိလာတာနဲ့အမျှ အတော်ကိုင်တွယ်ရခက်လာတာ။

ဒီပြသနာကိုဖြေရှင်းဖို့ အကောင်းဆုံးနည်းလမ်ကတော့ လိုးနေတာရပ်ပြီး ကောက်မှုတ်ပေးလိုက်တာပါပဲ။ ဒါဆိုသူလည်း အရှိန်မပျက်တော့ဘူး။ ကိုယ်လည်း အစကနေ ပြန်လိုးရသလို ကောင်းကောင်ဆက်ဆွဲလို့ ရသွားရော။ ဒီနည်းကို ဘယ်ကရလဲဆိုတော့ ဂျပန်တွေဆီကပေါ့ဗျာ။ ခင်များတို့လည်း သတိထားမိမှာပါ ဂျပန်တွေက အတိုလေးတွေဗျ။ သူတို့ထဲမှာ အကြီးဆုံးဆိုတာကိုက ကျုပ်တို့သာမန်ဆိုက်လောက်ပဲဆိုတော့ အဖြူတွေ အမဲတွေနဲ့တော့ နှိုင်းကိုမနေနဲ့တော့ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ သူတို့မိန်းမတွေကို စိတ်ကျေနပ်ပြည့်ဝအောင် စွမ်းဆောင်နိုင်တဲ့အထဲမှာ ဂျပန်တွေ ထိပ်ဆုံးကပါတယ်။

သူတို့က လိုးတာက ငါးမိနစ်လောက်ကို နို့ကို ၁၅ မိနစ်လောက်စို့ အဖုတ်ကို နာရီဝက်လောက် မှုတ်ပစ်တော့ ဘယ်လိုမိန်းမမှ မခံနိုင်တော့ဘူး။ မလိုးရသေးဘူး ၂ ခါလောက် ပြီးနေပြီးသားဆိုတော့ ကျေနပ်ကြတာပေါ့။ ကျွန်တော်လည်း တစ်ရက် ဂျပန်ကားကြည့်ရင်း အဲ့လို လိုးနေရင်းနဲ့ မှုတ်လိုက် ပြန်လိုးလိုက် ပြီးတခေါက် ထပ်မုတ်လိုက်လုပ်တာ သွားတွေ့ပြီး အတွေးပေါက်ပြီး လက်တွေ့စမ်းသပ်လိုက်တာ အတော်ကို အဆင်ပြေသွားတဲ့နောက် အဲ့အကျင့်ရသွားတာပါပဲ။

ကြုံတုန်းလေး ပြောလိုက်ဦးမယ်။ မှုတ်တယ်ဆိုတာကို ငယ်ငယ်က အတော်အံ့သြတာ။ ရုပ်ရှင်တွေထဲတွေ့တော့လည်း ရွံစရာကြီးပေါ့။ မိန်းမ စလုပ်တော့လည်း မစဉ်းစားမိပေမဲ့ အခြေအနေ အကြောင်းကြောင်းရယ်၊ ကျုပ်ရဲ့ လက်ဦး ဆရာမရယ်ကြောင့် လုပ်တတ်သွားတာ။ စစချင်းသာ တမျိုးဖြစ်ပေမဲ့ ကြိုက်သွားတော့ မမှုတ်ရရင် မနေနိုင်အောင်ပါပဲ။ ကျွန်တော့်ကို မိန်းမတစ်ယောက်ကို လုပ်တာနဲ့ မှုတ်တာ တစ်ခုပဲရွေးရမယ်ဆို ကျုပ်က မှုတ်တာကိုပဲရွေးမှာ၊ အဲ့လောက်ကြိုက်တာ။ တစ်ခုကောင်းတာက ဖာမချတတ်တော့တာပေါ့။

ကျွန်တော်က အသက် ၁၄ နှစ် ၉ တန်းကျောင်းသားကတည်းက လီးထီစပေါက်တာ။ ရွယ်တူသူငယ်ချင်းတွေ ဂွင်းထုတာလောက်ရှိတဲ့အချိန်မှာ ကျုပ်က တစ်ပတ်ငါးရက်လောက် စိတ်တိုင်းကျ ချခွင့်ရအောင် ကံကောင်းခဲ့တာ။ အဲ့လို အတွေ့အကြုံကောင်းတွေ ဘဝအရသာတွေကို အစောကြီး သိခွင့်ပေးတဲ့ လက်ဦးဆရာ မမအကြောင်းကို သပ်သပ်ရေးဦးမယ်ဗျာ။ အခုတော့ မဖြူအကြောင်းလေး ဆက်လိုက်ဦးမယ်။

မဖြူရဲ့စောက်ဖုတ်က အတော်ဂျာလို့ကောင်းပါတယ်။ အနံ့အသက်မရှိဘူး။ နှုတ်ခမ်းသားထူထူကြီးတွေကလည်း ဆွဲစုပ်လို့ အရမ်းကောင်းတယ်။ တစ်ခုပဲ မဖြူရဲ့စောက်ရည်က နည်းနည်းချဉ်သလိုမျိုး ကြာကြာမှုတ်ရင် ရှာတွေထုံလာတာဗျ။ ကျန်တာကတော့ အားလုံးပါဖက်ဖြစ်တဲ့အပြင် မဖြူရဲ့ တုန့်ပြန်မှုကလည်း အရမ်းအားရစရာကောင်းတာ။ တချို့မိန်းမတွေလို အူးအဲ မလုပ်ဘူး။ ကြိုက်သလောက်ယက် ကြိုက်သလောက်နှိုက် ယက်သလောက်ကောင်းကြောင်းကို နှုတ်ကရော ခန္ဒာကိုယ်တင်မက အရည်တွေနဲ့ပါ တုန့်ပြန်ပြတတ်တာ။ အခုလည်း နှစ်ခါ ပြီးပြီးထားပေမဲ့ လျှာနဲ့ နည်းနည်းလေးကစား ဖင်ပေါက်ထဲက လက်ခလယ်လေးနည်းနည်းမွှေပေးကာ ရှိသေးတယ်။ မဖြူရဲ့ တင်ပါးကြီးက ကော့ကော့လာပြီး

“ ကောင်းလိုက်တာ အစ်ကိုကြီးရယ်၊ မဖြူလေ တစ်ခါမှ အခုလို ဆက်တိုက်ကောင်းတာမျိုး မခံစားခဲ့ရဘူးဘူး..”

ကျွန်တော်လည်း မှုတ်ကောင်းကောင်းနဲ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနီးလေးတွေကို ထိုးကော်လိုက် အစိလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ တောက်ပေးလိုက်။ ဖင်ပေါက်ထဲက လက်ခလယ်ကို တံတွေးလေးထွေးပြီး တစွပ်စွပ်နဲ့ တစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင် အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးလိုက်နဲ့ လက်ကိုမလည်ဘူးဗျာ။ ခဏနေတော့ အခုနက ပြီးချင်သလို ဖြစ်နေတဲ့ သုတ်တွေလည်း ပြန်ဆင်းသွားပုံရပါပြီ။ ကဲ အပြီဝုန်းတော့မယ်ဆိုပြီး လက်ခလယ်ကို ဖင်ပေါက်လေးထဲကနုတ်၊ ဖင်ကြီးနှချမ်းကို ဖြဲ၊ လက်မနှစ်ဖက်နဲ့ စောက်ဖုတ်နှတ်ခမ်းသားအိအိကြီးတွေပါ လှမ်းဖြဲပြီး နောက်ဆုံးပိတ် တစ်ချက်လောက်ဂျာဖို့ အသေအချာကြည့်လိုက်တော့ ဟုတ်တယ်ဗျ မဖြူရဲ့ စောက်ဖုတ် အောက်နှုတ်ခမ်းအစပ်လေးက ပြဲသွားရှာတာဗျ။ သွေးစလေးတွေတောင် ရှိသေးတယ်။

၃ လက်မကျော် နဲ့ ၅ လက်မခွဲဆိုတဲ့ လုံးပတ်ကွာခြားမှုဟာ ပြန်ချုပ်ထားတဲ့ မဖြူရဲ့ အရေပြားပါးပါးလေးကို ပထမဆုံးအကြိမ်လို ထိုးဖောက်ပြဲထွက်စေဖို့ လုံလောက်တဲ့ ပမာဏပဲလေ။ အတွင်းထဲက ကြွက်သားတွေက ကြီးကြီးသေးသေး လက်ခံနိုင်ကြပေမဲ့ အပြင်ဘက်က အရေပြားလေးကတော့ လက်ခံနိုင်ဖို တစ်ခါတော့ အနာခံရတာ ဓမ္မတာပဲလေ။ မဖြူခင်မျာတော့ သူများထက်ထူးပြီး နှစ်ခါခံလိုက်ရတာပေါ့။ ပြီးမှ မဖြူကို မေးကြည့်တော့ အရမ်းနာတာ၊ ဒါပေမဲ့ အရမ်းကျေနပ်တယ်လို့ ပြန်ဖြေတယ်။ ဘာလို့လဲ မေးတော့ အဲ့နာကြင်ခြင်းနဲ့ တွဲရက်ပါလာတဲ့ ပြည့်ဝကျေနပ်မှုမျိုး တစ်ခါမှ မရခဲ့ဖူးလို့တဲ့။ သူ့ဆိုက်နဲ့ သူအံကျ ဖြစ်သွားတာကိုး။

ကျွန်တော်လည်း ညှာတာစိတ်ကလေးနဲ့ အဲ့ပြဲနေတဲ့ နေရာလေးကို နှုတ်ခမ်းလေးစုပြီး ကြပ်ပူထိုးသလိုလေး လုပ်ပေးလိုက်တော့ မဖြူလေ ခေါင်းလေးလှည့်ပြီး

“ အစ်ကိုကြီးရယ် အရမ်းကြင်နာတတ်တာပဲ”

တဲ့။ လူကို ဖီးတွေတန်းတက်သွားပြီး မတ်တပ်ထရပ် ဘယ်လက်နဲ့ တင်ပါးခုံးခုံးကြီးတွေအပေါ်က ခါးခွက်လေးကိုဖိ၊ ညာဖက်လက်နဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ တရမ်းရမ်းကောင်ကို အရင်းနားကကိုင် အပေါက်သေချာအောင် အပေါ်အောက် တစ်ချက်လောက် ပွတ်ဆွဲပြီး ဒစ်ကို ဖိ၊ ခါးကို ကော့ပြီး ထည့်လိုက်တော့ မဖြူလေ ခေါင်းပြန်မလှည့်သေးဘဲ မျက်လုံးရွဲကြီးတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်နေတာ။ လီးဝင်လာပြီဆိုမှ ပါးစပ်ကလေး တစ်ချက်ဟ၊ ခေါင်းလေးတချက်တွန့်၊ စဝင်ဝင်ချင်း ဖြစ်နေကြအတိုင်းလေးဖြစ်ပြီးမှ ရှေ့ကို ပြန်လှည့်သွားတာ။ မိန်းကလေးတွေ လီးစဝင်တဲ့ အချိန်မှာဖြစ်သွားတဲ့ မျက်နှာတုန့်ပြန်မှုက တမျိုးဗျ။ တခြားအချိန်မှာ မဖြစ်ဘူး။ ဘာနဲ့တူလဲဆိုတော့ ဆေးထိုးတာလိုမျိုးပဲ။ ဆေးထိုးမှာကိုသိတယ်၊ တအားမနာတာလည်း သိတယ်၊ ထိုးလိုက်တော့ တွန့်ခနဲ့ ဖြစ်သွားသလိုမျိုး။ နောက်တစ်ခုက အဲ့ တုန့်ပြန်မှုက မိန်းမတိုင်းလိုလို တစ်ပုံစံတည်းဗျ၊၊

တွန့်ခနဲ့တစ်ချက်ဖြစ် ပါးစပ်ကလေးဟ မျက်လုံးလေးလန်သွားတဲ့ မဖြူရဲ့ အမူအရာ အကြည့်လေးက ကျွန်တော့ကို နှစ်ဆတောင်စေသလိုပဲ။ ခုနက လိုးပြီး ပြီးထားတာရော ကျွန်တော်မှုတ်ထားတာတွေရောကြောင့် အရည်တွေနဲ့ မဖြူရဲ့ တွင်းလေးထဲကို ကျွန့်တော့် ခုနှစ်လက်မလုံး အရင်းအထိဝင်အောင် တစ်ချက်တည်း ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ လေးဖက်ထောက်ဆိုတော့ ဘယ်လောက်အရည်ရွှဲရွှဲ ခပ်စီးစီးလေး တရစ်ခြင်းဝင်သွားတော့ မဖြူခါးလေး ပိုခွက်လာပြီး လီးအရင်းလည်းရောက်ရော ခေါင်းလေးဆတ်ခနဲ့ မော့လာတယ်။ ကျွန်တော်က ပြန်မနှုတ်သေးဘဲ အရင်းထိရောက်နေတဲ့ လီးကို နှဲ့နှဲ့ပေးပြီး အရင်းက အမွေးတွေနဲ့ မဖြူဖင်ကြီးကို ကပ်ပွတ်ပေးနေရင်း ကိုယ်နည်းနည်းကိုင်းပြီး မဖြူရဲ့ဂုတ်ကလေးကို လျှာနဲ့သပ်ပေးလိုက်တော့ မဖြူလေး ခွေးငယ်ငယ်လေးတွေ အီတဲ့ အသံမျိုးလေးပါ ထွက်လာတာ။ မဖြူက ပြီးခါနီးကလွဲရင် အော်တဲ့အသံက တစ်ခုနဲ့တစ်ခု မတူဘူးဗျ။ တခါတခါ ဆွဲနွဲ့ပြီး ညီးတတ်သလို ကျွန်တော့်ဆောင့်ချက်အတိုင်းအသံထွက်တာလို့ ပြောရင်ပိုမှန်မယ်။ သူ့အသံက ဘေးနာက ထိုင်နားထောင်ရင်တောင် ပြီးချင်လာအောင် ဆွဲဆောင်မှုရှိတာ။ ခန္ဒာကိုယ်အနေအထား တုန့်ပြန်မှုကလည်း လီးအဝင်အထွက်အတိုင်း လိုက်ပြောင်းတာ။

အခု ကျွန်တော်က ကပ်ပြီးကြိတ်နေတော့ သူကဖင်လေးကို ညစ်ညစ်ပေးတာ။ ခဏနေတော့ ကျွန်တော် ဆွဲထုတ်ပြီး အတည့်တစ်ချောင်လုံးသွင်း၊ တစ်ချက်ခြင်းဆောင့်တော့ လက်ကို ဖြောင့်နေအောင် ဆန့်ထောက်ပြီး ခေါင်းကိုမော့ ဖင်ကိုကော့ပြီး တစ်ချက်ခြင်း တောင့်ခံတာ။ တောင့်ခံတာထက် ကျွန်တော့်ကောင် အရင်းမရောက်ခင် သူတင်ပါးက ရှေ့တိုးပြီးကြိုတာ။ ကျွန်တော့်ပေါင်ရင်းနဲ့ သူ့ဖင်လုံးကြီး ဖောက်ကနဲ့ ရိုက်လိုက်ရင် အောက်ကလည်း ဇွိကနဲ့ အသံပြိုင်လေးနဲ့ တင်ပါးကြီးကော့ ရေထဲကို ခဲပစ်ချလို့ လှိုင်းလေးတွေ ဘေးပြန့်သွားသလို ကြိမ်နှုန်းအမြင့်တစ်ခုနဲ့ တစ်ချက်ဆောင့်တိုင်း တခါတုန်တာ အားရစရာကြီးဗျာ။ လီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ရင် စောက်ဖုတ်အရေပြားလေးတွေကပါ ကပ်ပါလာတာ။

စအိုဝကလေးက ကြယ်ငါးလေးလို အောက်ကစောက်ဖုတ်အတိုင်း ရှုံ့ချည်ပွချည်နဲ့။ လီးကို ဒစ်အဖျားအထိထုတ် တခါထဲ အရင်းအထိထိုး၊ အတည့်ထိုးလိုက် ညာဘက်စောင်းထိုးလိုက် ဘယ်ဘက်စောင်းထိုးလိုက်နဲ့ ၅ မိနစ်လောက် လုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကိုယ်လည်းကောင်းသလို မဖြူအတွက်လည်း ကောင်းစေချင်တာဆိုတော့ ချွေးတွေက တပေါက်ပေါက်နဲ့ မဖြူ တင်ပါးပေါ် ကျလာတဲ့အထိ မရပ်မနား ဆောင့်ပစ်တာ။ လိုးရင်းနဲ့ အရှိန်နည်းနည်းလျှော့ ကိုယ့်လီးကြီး မဖြူစောက်ဖုတ်ထဲဝင်သွားတာကို အရသာခံကြည့်ရင်း အမောဖြေလိုက်တယ်။ ကြည့်ရင်းနဲ့ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာတာနဲ့ မဖြူတင်ပါးကြီးကို ၃ ချက်လောက် ခပ်စပ်စပ်လေး ရိုက်ပေးလိုက်တယ်။ မဖြူရဲ့ အော်သံကတော့ ရက်ပါတွေ နားသွားမယ် တအို့အို့နဲ့။

အဝင်လေးပြောင်းအောင် ဒူးကို နည်းနည်းညွတ်၊ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကို အောက်ဖက်ကနေ အပေါ်ကို ပင့်၊ လီးကိုလည်း အပေါ်ပင့်ပြီး တဝက်လောက်နဲ့ ခွေးလိုးသလို တဇတ်ဇတ် ဆောင့်ပေးလိုက်တာ မဖြူလေ အား ဆိုတာကို အပြည့်မအော်နိုင်တော့ပဲ တအိုင်အိုင်နဲ့နေတာပဲ။ မဖြူက ဘယ်လောက်အလိုက်သိလဲဆို ထောက်ထားတဲ့ လက်ကို ဖြုတ်ပြီး အိပ်ယာပေါ်ကို ရင်ဘတ်နဲ့ ဝတ်ပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးတာ။ အောက်ကနေ ပင့်ထိုးနေတာကို ဖင်ထောင်ပေးလိုက်တော့ ကြမ်းပြင်ကိုအောက်က ဒေါက်ထောက်ထားသလို လီးက စောက်ဖုတ်ကို ထောက်ထောက်ပြီးမှ အထဲကိုဝင်ဝင်သွားတာ၊ ကွမ်းသီးလုံးကို ငုံငုံပြီး ဖိပေးနေတာ။

ဆက်တိုက် အမြန်လုပ်ပြီးတော့ အသာလေး တစ်ချက်ခြင်း ပုံမှန်ထပ်ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ မဖြူကပါ သူ့ဖင်ကြီးကို ခါးနွဲ့ပြီး အပေါ်အောက် ပြန်ဆောင့်တာဗျ။ ကျွန်တော့် အရှိန်ကြောင့်လား သူဆောင့်တာလား သိချင်တာနဲ့ အသာလေး ရပ်ပေးလိုက်တော့ ပိုသိသာသွားတယ်။ တဖုန်းဖုန်းနဲ့ အပေါ်ကနေ ရိုက်ရိုက်ချတာ လီးထိပ်တွေတောင် ကျဥ်လာတယ်။ မဖြူထွက်တဲ့ စောက်ရည်တွေဟာ တစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်ကို တစ်ခါစီးကျနေတာ။ သူ့ အရှိန်ကိုထိန်းတဲ့ အနေနဲ ဖင်ခြမ်းကြီးကို လက်နဲ့ ဖိကိုင်ပြီး ညာဘက်လက်မကို စအိုထဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ထိုးထည့်ပြီး အားနဲ့ ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။ လီးပြန်နုတ်ရင် လက်မလည်းနည်းပြန်ထွက် လီးဝင်ရင်လက်မလည်း ပြန်ဝင်ပေါ့။ အရှိန်လား မရော့သွားပါဘူးဗျာ။ အဲ့လိုလိုးလိုက်မှ မဖြူအသံတွေ ပိုထွက်ပြီး ဖင်ကြီးကို အပေါ်ကနေ အရှိန်နဲ့ဖိဖိချတာ။ ပါးစပ်ကလည်း ကောင်းလိုက်တာ အမေရေ ကောင်းလိုက်တာ အား အမေရေနဲ့ကို အကျယ်ကြီး အော်တာ။

ကောင်းမှာပေါ့ ထောင်နေတဲ့ စောက်စိကို လီးအောက်က မာနေတဲ့ သုတ်ကြောဖောင်းဖောင်းကြီးနဲ့ အဝင်ရောအထွက်ပါ ဖိဖိကြိတ်တာကိုး။ အရမ်းကြည့်လို့ကောင်းတဲ့အပြင် အဲ့အချိန်မှာ စိတ်က တစ်ခါမှ မတွေးခဲ့ဖူးတဲ့ အသိတစ်ခု ဖြတ်ကနဲ ပေါ်လာတယ်။ ငါ အခုလိုးနေတာ ငါ့ခယ်မပါလား မစားကောင်းတဲ့ အသီးကို ခိုးစားနေတာ အတော်အရသာရှိပါလားပေါ့။ အရင်ကဆို မဖြူဖင်ကြီးတွေကို ရှေ့ကလျှောက်သွားလို့ ကြည့်မိရင်တောင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်တင်လေ့ရှိရာကနေ အခုကြတော့ အဲ့ဖင်ကြီးတွေကို ငါလိုးနေတာပဲ အတော်အရသာရှိတာပဲ နောက်အခေါက်ကြရင် ခရေပါ ဖွင့်ပစ်ဦးမယ်၊ ခယ်မကိုလိုးရတာ မိန်းမကို လိုးရတာထက် ပိုကောင်းတာပဲ ၊ သာမန်မိန်းမထက် မလုပ်ရတဲ့ သူများဟာကို လိုးပစ်ရတဲ့ အရသာက ပိုမိုက်တာပဲ စတဲ့ စိတ်အရိုင်းတွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခုပေါ်လာပြီး လီးကလည်း အရမ်းတောင် လဥတွေပါ ကျင်တက်လာတယ်။

ကျွန်တော် သိလိုက်တယ် ပြီးတော့မယ်ဆိုတာကို။ ချက်ခြင်းပဲ သူ့အလိုလို မဖြူရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို လှမ်းဆွဲပြီး မဖြူကို ဆွဲလှန်လိုက်ပါတယ်။ ခါးကော့ပြီး ဖင်နဲ့ဒူးအပေါ်မှာ အားက အပြည့်ရောက်သွားတာနဲ့ စောက်ဖုတ်က အလိုလို ညစ်လိုက်သလိုပါဖြစ်သွားတာ။ လက်နှစ်ဖက်ကို ကြက်ခြေခတ်ဆွဲပြီး ကျွန်တော်လည်း တစ်ချက်ခြင်းကို အားရပါးရ ဆောင့်တာ။ ပထမတော့ ပုံမှန်ပေါ့ နောက်တော့ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ဆက်တိုက်ပစ်ဆောင့်ပစ်တာ။ တဖုန်းဖုန်း တအားအားနဲ့ အမေ့ သေပါပြီတွေကော တအင်းအင်း တရှုးရှုးတွေရော အစုံပဲ။ ကျွန်တော်လည်း လုပ်ရင်းနဲ့

“ မဖြူ ကောင်းလား”

“ အင်း အရမ်ကောင်းတယ်..”

“ ကိုယ့်လီးကြီးက ဘယ်လိုလဲ”

“ အကြီးကြီးပဲ အစ်ကိုကြီးရယ် ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ”

“ လီးကြီးကြီးနဲ့လိုးတာ ကြိုက်လား”

“ အရမ်းကြိုက်တယ် ဆောင့်ပေး”

ကျွန်တော်လည်း ပြောလည်းပြော ဆောင့်လည်းဆောင့်နဲ့ သုတ်တွေလည်း ထွက်ခါနီးလာတယ်။ ဒါနဲ့ ဆွဲထားတဲ့ မဖြူရဲ့လက်တွေကို လွတ်ပေးလိုက်ပြီး သူ့ကို ကုတင်ပေါ်ကို ဖိချလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ ထပ်ရပ်လိုက်သွားပြီမှ ကုတင်ပေါ်ကို လက်နှဖက်စုံထောက်ပြီး တဖန်းဖန်းနဲ့ ဆက်ဆောင့်တော့တာ။ မဖြူကတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ မှောက်ရက်လေးနဲ့ ဖင်ဘူးတောင်းထာင်ပြီး ကျွန်တော့်ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ အပြိုင် ဖင်ကြီးကို တွန်းတွန်းပြီး ခံပေးရှာပါတယ် သူ့ခင်မျာ အခုတော့ မိတ်ကပ်ပျက်မှာလည်း ပူဖို့ သတိမရတော့ပါဘူး။

ကျွန်တော်လည်း မဖြူ့ပေါင်တွေကို ညှပ်ပြီး မရပ်မနား အားကုန်ဆောင့်ဆောင့်လိုပြီး နားတွေအူ မျက်စိတွေပြာလာပြီး

“ မဖြူ အစ်ကိုကြီး ပြီးတော့မယ်”

“ မဖြူလည်း ပြီးချင်နေပြီ အစ်ကိုကြီး ဆောင့်ပေး”

လို့ ပြောပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ညစ်ထားလိုက်တာ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ အဲ့လောက်အကြာကြီး သုတ်တွေ တထစ်ထစ်နဲ့ထွက်တာ ဒီအခါပထမဆုံးပဲ။ မဖြူက ညှစ်ပေးတာနဲ့ အောက်က သုတ်ကြောကပဲ ဖိမိနေလားမသိဘူး တစ်မိနစ်လောက် ကြာတယ်။ မဖြူလည်း တဟင်းဟင်းနဲ့ ထပ်ပြီးပြီဆိုပြီး ကုတင်ပေါ်ကို ပုံကျသွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ချွေးလေးတွေစို့နေတဲ့ မဖြူရဲ့ ဂုတ်လေးကိုနမ်းလိုက် သွားလေးနဲ့ကိုက်လိုက် လုပ်ပြီး အောက်ကကောင်ကို နှဲ့နှဲ့ပြီး လက်ကျန်လေးတွေ ညစ်ထုတ်ပြီး အသာလေး မတ်တတ်ရပ်ပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ဗလွတ်ဆိုပြီး ထွက်လာပါတယ်။ အရည်တွေကတော့ မြင်မကောင်းအောင်ပါပဲ။ ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက်ဖြစ်နေတဲ့ မဖြူရဲ့တင်ပါးလေးကို အသာငုံ့ပြီး ဖြဲကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကောင်ရဲ့ အရွယ်အတိုင်း စောက်ဖုတ်ပေါက်ကလေးက ဟစိဟစိနဲ့ ငါးပူတင်းကို ကုန်းပေါ်တင်ထားလို့ အသက်ရှူနေတဲ့ ပါးစပ်လေးကြနေတာပဲ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ အချစ်ရည်လေးတွေကလည်း ပွက်ကနဲ့ပွက်ကနဲ့ ကြည့်လို့ကောင်းနေတုန်း ဘေးက ဖုန်းက ထအော်လာတယ်။ ယောက္ခမကြီးဆက်တာ။

မဖြူလည်း လူးလဲထပြီး လာနေပြီ ဒီမှာ အဝတ်လဲထားပြီးသားတွေနဲ့ ကားဘီးပေါက်နေလို့ သူများကို အကူညီတောင်းပြီး ဖြုတ်လဲနေလို့ ကြာနေတာဆိုပြီး ဖြေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို သူ့မျက်လုံးရွဲကြီးတွေနဲ့ ထောင့်ကပ်ပြီး တစ်ချက်ပြုံးပြတယ်။ အဲ့အပြုံးက အဓိပ္ပာယ်တွေ အများကြီးပဲ။

တကယ်လည်း နောက်ပိုင်းမှာ အခုလို မဖြူ ပြုံးတာ အခါခါကြုံရပါတယ်။ အခွင့်သင့်ရင် မဖြူနဲ့ အကြိမ်များစွာထဲက ရသလိုလုပ်ဖြစ်တာလေးတွေ၊ တစ်နေ့ကုန် မချွတ်တန်းလုပ်တာတွေ၊ မဖြူရဲ့ ပါကင်ခရေလေးကို ကျွန်တော်ချွေလိုက်လို့ ခရေမှ သခွပ်ပွင့်သို့ ပြောင်းသွားပုံလေးတွေကို သပ်သပ်ရေးပါဦးမယ်။

တကယ်ဖြစ်ခဲ့တာကို ရေးတတ်သလောက်လေး ရေးပြတာပါ။ ဖတ်လို့မကောင်းဘူးဆိုလည်း ခွင့်လွှတ်ပါ။

ဖုန်းပြောပြီးတော့ မဖြူလည်း အမြန်ကုန်းထပြီး ထမိန်အဟောင်းနဲ့ လက်နိုက်ပြီး အရည်တွေသုတ် အကွက်တွေအပြည့်နဲ့ အိပ်ယာခင်းကို ဆွဲဖြုတ်လုံးပြီး ကုတင်အောက်ကို အမြန်ထည့်၊ ဘေးကျနေတဲ့ ရင်စည်းလေးကောက်ကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ချိပ်တပ်ပေးဖို့ ပြောလာပါတယ်။ အခုထိ နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်မဝတ်ရသေးပါဘူး။ မဖြူရဲ့ ကိုယ်တုံးလုံး လုပ်ရှားဟန်တွေကို ကြည့်ရင်း ကျွန်တော် ကျောက်ရုပ်လို ဖြစ်နေပါတယ်။ အတွေးထဲမှာ ငါမလုပ်သင့်တာကို လုပ်လိုက်မိတာလား၊ မှားသွားလား၊ ဝေခဲ့မရဖြစ်နေချိန်မှာ မဖြူရဲ့ ချိပ်တပ်ပေးဖို့ အသံကြောင့် သတိဝင်ပြီး ရှေ့တိုးပြီး ချိပ်တပ်ပေးဖို့ လုပ်မလို့မှာ မဖြူက ခေါင်းလေးလှည့်လာပြီး

“ ဟင်… အစ်ကိုကြီးကလည်း မလွန်လွန်ဘူးလားဟင် အခုချက်ခြင်းကြီးကို”

စစခြင်း မဖြူပြောတာ ဘာမှန်းမသိဘူးဖြစ်နေတာ။ ဒါပေမဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေ ကြည့်နေရာကို လိုက်ကြည့်လိုက်မိတော့မှ ကျွန်တော်ပါ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ အားနဲ့မာန်နဲ့ ကျွန်တော့်ကောင်ဟာ မဖြူတင်ပါးကို ထောက်လို့ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ နောက်တစ်ခေါက်အတွက် အသင့်ဖြစ်နေကြောင်း ခေါင်းမော့ပြနေပါပြီ။ ပွဲကတော့ ပြီးသွားပါပြီ ငါမှားသွားလား ဝေခွဲနေတုန်းမှာ အရသာသိသွားတဲ့ကောင်က အဆင့်သင့်ဖြစ်ပြီးသား ဖြစ်နေတဲ့အပြင် မင်းမမှားဘူး လုပ်လို့ရတာ အကုန်လုပ်ဆိုတဲ့ အဖြေကိုပါ ပေးပြီးသား ဖြစ်နေပါပြီ။

ကျွန်တော် ပြောင်းလဲသွားပါတယ်။ ဘယ်လောက် ပြောင်းလဲသွားလဲဆို ပြောလို့မကောင်းတဲ့ အထိပါ။ ပျိုပျိုအိုအို လုပ်ချင်စရာကောင်းရင် ရအောင်လုပ်ပစ်တဲ့အထိ ပြောင်းလဲသွားပါတယ်။ မဖြူတင်မကတော့ဘဲ နောက်တစ်ယောက်ကော တခြားတခြားသော နီးစပ်ရာ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင်တွေ အားလုံးကိုပါ။

မစားသင့်တဲ့အရာ ပိုကြိုက်မိသလိုဖြစ်သွားပေမဲ့ ကျွန်တော့်စိတ်က အပြစ်လို့ အခုထိ လက်ခံနေဆဲပါ။ ဒါပေမဲ့ အဲ့အပြစ်ဟာ စိတ်ထဲမှာ နေနေတုန်းမှာ ကျွန်တော့်ကောင်က မဖြူတင်နှလုံးကြားမှာ နေရာယူပြီးသွားပါပြီ။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် ဘာက ပြောင်းလဲစေခဲ့တာလဲ အဖြေရှာမရပေမဲ့ အသေအချာ ပြောင်းခဲ့တာကတော့ မဖြူနဲ့ စခဲ့ရတဲ့ ထိုခဏပါပဲ။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။