Wednesday, December 26, 2012

ဗူးသီးနုနုမခူးရ (စ/ဆုံး)

ဗူးသီးနုနုမခူးရ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ALL BLUE BOOKS ( GAY )

" ဒီည ကိုတရုတ်ကြီးတို့် အိမ်က ကြက်ခိုးပီး ချက်စားမယ် ဟျောင့်.." 

ဘိုမင်း ပြောလိုက်တာ 

" အေး..ဟုတ်တယ်ကွ၊ ဟို လူပျိုကြီး ကိုထွန်းလှ အိမ်က ဘူးသီးခိုးမယ်ကွာ ဘူးသီးနဲ့ ကြက်သားရောချက်စား.. အဟား.ရှယ်ပဲကွာ.ရွှတ်လွှတ်.." 

လျှာသပ်လိုက်ပီး ဟန်ပါပါ ပြန်ဖြေလာတဲ့ စိုးကြီးစကားကို ခေါင်းတစ်ငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ထောက်ခံလိုက်တဲ့ ဘိုမင်း။ တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ညမို့ ကြက်ခိုးပီး ကာလသားဟင်းချက်စားဖို့ အစီအစဉ်ဆွဲနေတဲ့ ဘိုမင်းနဲ့ စိုးကြီးဆိုတဲ့ ငပေ ၂ကောင်။ အသက်ကလည်း ၁၈၊ ၁၉ ရွယ်တူတွေမို့ တစ်ပူးတွဲတွဲပေါင်းသင်းဖြစ်နေတာ။

ညနေ ၆နာရီလောက်တည်းက ၂ယောက်သား ဖင်တစ်ကြွကြွနဲ့ ကိုထွန်းလှ အိမ်ရှေ့ပတ်လိုက်၊ ကိုတရုတ်ကြီးတို့ အိမ်ရှေ့ သွားလိုက်နဲ့ အကဲခတ်နေကြတာ။ 

တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့ဖြစ်လို့ လကြီးကလည်းသာ ကြယ်တွေကလည်းစုံ။  ဟိုဟိုဒီဒီမှာလည်း ပန့်သကူရှာတဲ့သူတွေ၊ သံပုံးရိုက်ဆော့နေကြတဲ့လူစုတွေ၊ ပိုက်ဆံကျဲသူ ပိုက်ဆံကောက်သူ အရွယ်စုံလူကုန် ပျော်နေကြတာ၊ ဘိုမင်းနဲ့ စိုးကြီးတို့လည်း သူတို့အကြံနဲ့ သူတို့မို့ ကျိတ်ပျော်လို့ဗျာ။ 

၂ ယောက်သား ပိုက်ဆံပေါင်းလို့ ဂရမ်းအပြားတစ်ပြားလည်း ဝယ်ထားသေးတော့ ကြက်ကာလသားဟင်းအမြည်နဲ့ ဂရမ်းနဲ့တော့ တွေ့ပီပေါ့ကွာ 😁😂..။ 

ည၁၀နာရီလောက် ရောက်တော့ လမ်းပေါ်မှာလူတွေကျဲသွားပီ။ ရပ်ကွက်တစ်ခုလုံးလည်း လရောင်အောက်မှာ တိတ်ဆိတ်စွာ အိပ်မောကြလျက်..။  သစ်ပင်အမှောင်ရိပ်ခိုပီး ကိုတရုတ်ကြီးတို့ခြံဝင်းထဲခိုးဝင်လာကြတဲ့ ဘိုမင်းနဲ့စိုးကြီး..။ ရဲဆေးတင်တဲ့အနေနဲ့ အရက်လေးနည်းနည်းစီလည်း အာစွတ်ထားလိုက်ကြသေးတယ်။ 

ကြက်ခြံက အိမ်ရဲ့ အနောက်ဖက်မှာမို့ အိမ်မကြီးကို ပတ်လို့ သွားကြမယ်အလုပ် ကိုတရုတ်ကြီးတို့ လင်မယားအခန်းထဲက အသံတစ်ချို့ကြောင့် ၂ယောက်သား အိမ်နောက်ဖေးမသွားသေးပဲ ထရံပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်မိကြတယ်။ မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် ရှေ့ဆက်မတိုးမိကြလောက်အောင် ဖြစ်သွားကြတယ်၊ အထဲက မြင်ကွင်းက...

၂ ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးပေါ်က ကိုတရုတ်ကြီးနဲ့ သူ့မိန်းမ မထားတို့ လင်မယား ဘာသာဘာဝ သံဝါသပြုနေကြတာ။ ဇာခြင်ထောင်အတွင်းက အဝတ်ဗလာနဲ့ နူးနှပ်နေကြတဲ့ ကိုတရုတ်ကြီးတို့ လင်မယားရဲ့ လိုးခန်းက အဖွင့်ပဲရှိသေးသဗျ။ အောက်ဖက်မှာ ပက်လက်ကြီး ပေါင်ဖြဲကားအိပ်နေတယ် မထားရဲ့ အပေါ်မှာ ကိုတရုတ်ကြီးကထပ်ရက်.. နို့သီးဖြူဖြူကြီးကြီး ၂လုံးကို ညှစ်လိုက် စို့လိုက်နဲ့ လုပ်နေရင်း ဖီးလ်ယူနေတာ။ 

မထားက အသားဖြူဖြူ တရုတ်မပေမယ့် စောက်ဖုတ်ကြီးကတော့ မဲပုတ်လို့။ စောက်မွှေးတွေကလည်း အရှည်ကြီးပဲ။ ဘိုမင်းနဲ့စိုးကြီးတို့ ၂ယောက်သား ပုဆိုးအောက်က တောင်နေတဲ့ လီးတွေပွတ်ရင်း ချောင်းနေမိကြတာ။ ကိုတရုတ်ကြီး ဖင်ကြီးကလည်း ဖွေးပြောင်လို့။ ဖင်ကြားမှာလည်း ဖင်မွှေးတွေက မဲပြွတ်လို့၊ လဥကြီး ၂လုံးက တွဲကြနေပီး အချောင်းလိုက် အမြှောင်းလိုက်နဲ့ လီးကြီးကတော့ အားကျစရာကြီးဟေ။

ဒစ်ထိပ်ကြီးကြီးကားကားနဲ့ ထောင်နေလိုက်တာ သွေးကြောကြီးတွေဆိုပေါက်ထွက်မတက်ပဲ။ နို့စို့လို့ဝတော့ 69 ပုံစံပြောင်းပီး သူ့လီးကို မထားပါးစပ်ထဲထည့်၊ မထားစောက်ဖုတ်ကို သူ့မျက်နှာအပ်လို့ လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ဖြဲယက်နေတော့တာ.. ။ 

" ပြတ်..ပြတ်...ပလတ်..ပြတ်..ပတ်..ရှလွှတ်...ရွှတ်..ပြွတ်.." 

" အွင်း...အွင်း...အင်း...အင်း...ဟင်း.." 

လင်ရောမယားပါ အပေးအယူမျှမျှ မှုတ်စုပ်နေတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် ဘိုမင်းတို့လည်း မနေနိုင်ကြတော့ ပုဆိုးကွင်းသိုင်းပီး ဂွင်းစထုကြပါတော့တယ် ။ 

" ဖက်..ဖက်..ပက်...ဘက်.." 

ခပ်အုပ်ထွက်လာတဲ့ အသံတို့နဲ့ မက်တပ်ရပ်ရက် ဂွင်းထုနေကြတာ လာရင်းကိစ္စ ကြက်ခိုးဖို့ ဟာတောင် မေ့သွားကြတော့တာ...။ 

" အား...အိုးး...ဖြေးဖြေး ထည့်ပါ ယောက်ျားရယ်..." 

" အေးပါကွာ." 

အပေါ်ကနေတက်ခွပီး စောက်ဖုတ်ဝကို လီးတေ့လို့ ဖောင်းကနဲမြည်အောင်စောင့်သွင်းလိုက်တဲ့ လိုးချက်ကြောင့်အီသွားပုံရတယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲ တစ်ဆုံးနစ်ဝင်သွားတဲ့ လီးကြီးက တစ်ချက်ချင်း ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ လုပ်နေတာ.. လိုးတယ်ဆိုတာအဲ့ဒါ...။ 

" ဖောင်း...ဖုတ်..ဖုတ်..ဖက်...ပက်...ဘက်....ဖြောင်း.ဖြောင်း..ဘွတ်.ဖွတ်...ပြွတ်...ဗျစ်.." 

စောက်ခေါင်းထဲ လီးဝင်သွားချိန်ဆို ဘေးနုတ်ခမ်းသားတွေပါ နစ်ဝင်သွားသလို အပြင်ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ချိန်ဆိုလည်း အသနီ (အသားနီ)တွေက လီးတစ်ချောင်းလုံး ရစ်သိုင်းပီး ပါလာလိုက်ပုံက အမြင်နဲ့တင် စည်းပိုင်နေမယ့်ပုံ။ 

" အား..အား..အိုး. အ.အား..မိန်းမ အပေါ်ကတက်စောင့်စမ်းကွာ...." 

ချွေးတွေ ရေလောင်းထားသလို ရွှဲလာကာ မောဟိုက်လာပုံရတဲ့ ကိုတရုတ်ကြီးက လီးကို ပလွတ်ကနဲမြည်အောင် ဆွဲထုတ်လိုက်ပီး ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တယ်။ မထားက အပေါ်ကနေ တက်လို့ မြင်းစီးသလို နှဲ့ကာ မွှေကာ လုပ်ပေးနေတာ။ ကိုတရုတ်ကြီးကလည်း အောက်ကနေ ပက်လက်လှဲကာ လီးကိုထောင်ထားပီး ဖင်ကြီးများကို ကိုင်စောင့်ကာ လိုးပေးနေတော့တာ။ 

" အင်း..အဟင်း..အင်း..အွင်း..ကောင်း..ကောင်း..လိုက်တာ ယောက်ျားရယ်...အိုး.." 

အပေါ်ကနေ စိတ်တိုင်းကျ နှဲ့ကာ အလိုးခံနေရတဲ့ပုံစံမို့ မထားတစ်ယောက် စောက်ရည်များစိမ့်ထွက်လာကာ ဖီးလ်တွေတက်နေတော့တာ.။  အောက်ဖက်က ကိုတရုတ်ကြီးကလည်း အသန်အမာ လီးကြီးကို ထောင်ထားပေးပီး ပက်လက် လှန်ကာ ဇိမ်ယူနေတော့တာ...။ 

ဖင်ကြီးမြှောက်ကာကြွကာနဲ့ ထောင်ထောင်လိုးနေရင်းက အမောပြေလာတဲ့ ကိုတရုတ်ကြီးက သူမိန်းမ မထားကို လေးဘက်ကုန်းခိုင်းလိုက်ကာ ခွေးလိုး လိုးပါတော့တယ်..။ ဖင်ပြောင်ကြီးကို ရှုံ့ကာ ရှုံ့ကာ နဲ့ အတင်းဖိလိုးနေတာ ကုတင်ကြီးတစ်ခုလုံးလည်း တကျွိကျွိမြည်လို့... ။ 

" ဖောင်း...ဖောင်း..ဘွတ်..ဗွတ်..ဗျစ်..ပြစ်..ပြွတ်..ပြွတ်..ပြတ်..ပတ်.." 

လဥတွဲကြီး ၂လုံးက တစ်ဖက်ဖက်ရိုက်လို့ လိုးနေရင်းက 

" အား..အား...အိုး..အ.အား..." 

အသံခပ်အုပ်အုပ်ငြီးရင်း လရည်ပူတွေ စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်...။ 

ကြက်တစ်ကောင်တော့ အရခိုးခဲ့ပေမယ့် ချက်တောင်မစားချင်တော့။ ဘိုမင်းရော စိုးကြီးပါ မျက်လုံးထဲကမထွက်တဲ့ ကိုတရုတ်ကြီးတို့ လင်မယားရဲ့ လင်ခန်းမယားခန်း အကြမ်းကို မြင်ယောင်လျက်...။ လူပျိုကြီး ကိုထွန်းလှ ခြံဘက်ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ 

စည်းရိုးကပိုကရိုနဲ့ ထွန်းလှခြံဝန်းက ဝင်ရထွက်ရအတော်လေး လွယ်တယ်။ ညွှတ်နေအောင် ဖြစ်တဲ့ ဘူးစင်အောက် တိတ်တဆိတ်ဝင်လိုက်ကြပီး အနုဆုံး ဘူးသီးကိုမှရွေးကာ ခြွေခိုးနေတဲ့ သကောင့်သား၂ယောက်... ။ 

" လာ..သွားမယ် ရပီ."

စိုးကြီးက လောက်ပီဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့ အချက်ပြလို့ ဘိုမင်းကို ခေါ်နေတာ။ 

" နေဦးကွ ခဏလေး..နားထောင်စမ်း.." 

အသံ.. ပွဲကြမ်းနေတဲ့အသံ.. လူပျိုကြီး ကိုထွန်းလှအိမ်ထဲက အသံ.. ၂ ယောက်သား တိုင်ပင်မထားရပဲ အနားကပ်သွားကာ ချောင်းကြည့်မိကြပြန်ပါပီ။ ဒီလပြည့်ညကတော့ ဘိုမင်းနဲ့ စိုကြီးအတွက် HD လပြည့်ညပဲ 😂။ 

" စောင့်..စောင့်စမ်းပါ ဖိုးထောင်ရ၊ မင်းကလည်း ယောက်ျားမဟုတ်တဲ့ အတိုင်းပဲ..စောင့်..အေး...ဟုတ်တယ်..အား....ထိတယ်..ထိတယ်.အမေ့..အိုး..." 

အားပါးးပါးးး ရပ်ကွက်ထဲက ဇိုးသမား ဖိုးထောင်က ထွန်းလှဖင်ကို ကိုင်စောင့်လိုးနေတာ...။ မထင်မှတ်ထားတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ၂ယောက်သား ကြက်သေ သေသွားခဲ့တယ်။ ကုတင်စောင်းမှာလေးဘက် ကုန်းရင်း အတင်းစောင့်လိုးခိုင်းကာ အထန်တစ်လိုင်းဖြစ်နေတဲ့ လူပျိုကြီး ကိုထွန်းလှက အပုန်းကြီး။ 

အရက်သမားဖိုးထောင်ကို အရက်ဖိုးပေး ပေးပြီး လာလာလိုးခိုင်းနေတာ အတော်ကြာပေါ့။ လိုးခိုင်းဆို ဖိုးထောင်လီးကလည်း ကြီးတာကိုးဗျ။ ရှည်ကလည်းရှည် ကြီးကလည်းကြီး မာကလည်းမာနဲ့ မာကြီးရှည်လီးမျိုး..။  

" ဖြောင်း..ဖုတ်..ဖုတ်..ဖောက်..ဖွတ်..ဘွတ်...ဘွတ်..ဗွတ်..ဗျစ်.." 

" အိုး...အား...အား...အိုး..အား...ကောင်းလိုက်တာ..ဖိုးထောင်ရယ်..မနားနဲ့ မနားနဲ့...ကြမ်းကြမ်းစောင့်လိုး..စောင့်လိုး..အိုး..အား..အိုး..အမလေး.. အိုး..အား..." 

တစ်ဖြောင်းဖြောင်း တစ်ဖောင်းဖောင်းနဲ့ လိုးခွဲနေတဲ့ဖိုးထောင်ရဲ့ အရှိန်က ကြောက်စရာ၊ ဖီးလ်တက်နေလို့်သာ ခံလို့ဖြစ်နေတာ၊ အတင်းအဓမ္မလိုးရင် စအိုကွဲလို့ ချီးအတောင့်လိုက်ထွက်ကြနိုင်တယ်။ လတံကြီးကို ဖင်ခေါင်းထဲ တစ်ဆုံးထိုးသွင်းလိုက် တစ်ဆုံးဆွဲထုတ်လိုက်နဲ့ အစွမ်းကုန်လိုးနေသလို ထွန်းလှကလည်း ဖင်ကြီးကော့ကာ အပေးကောင်းနေပြန်တော့တာ..။ 

ဒီတစ်ချီမှာတော့ ဘိုမင်းနဲ့ စိုးကြီးလည်း မနေနိုင်ကြတော့.. ယောက်ျားမှာ ဘူးသီး၊ မိန်းမမှာ ခရမ်းသီးဆိုတဲ့အတိုင်း လက်ထဲလည်း ခူးထားတဲ့ ဘူးသီးအနုလေးတွေ၊ ခေါင်းပိုင်းကိုချိုးချလိုက်ပီး ခလောင်းပေါက်ဖြစ်သွားတဲ့ ဘူးသီးနုနုအတွင်းထဲ တောင်နေတဲ့သူတို့လီးတွေ ထိုးထည့်လို့ ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ကာ လိုးကြပါတော့တယ်။ နွေးတာနဲ့ အေးတာပဲကွာပီး အရသာကတော့ စောက်ဖုတ်တွေ ဖင်တွေကို လိုးနေရတဲ့အတိုင်း ဖီးလ်တက်စေတဲ့ ဘူးသီးလိုးခြင်း အတက်ဆန်းနဲ့ ဖင်လိုးပွဲကို ချောင်းမဝဖြစ်နေခဲ့ကြတာ။ 

ဖိုးထောင်ရဲ့ မညှာမတာ လိုးခွဲနေမှုကို ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပီး အားပါးတရခံနေတဲ့ထွန်းလှတို့ရဲ့ တူနှစ်ကိုယ် လိုးသမျှတွေကို ဘူးသီးနုနုနဲ့ နှစ်ပါးသွားရင်း ရှုစားနေတဲ့ ငနဲ ၂ ကောင်.။  အဲ့ညက ဘာမှလည်း ချက်မစားဖြစ်ခဲ့ပါ..။ နောက်ရက်များကျတော့ ထွန်းလှအိမ်ကို ညဖက်သွားကာ ဖိုးထောင်ခြေရာနင်းလို့ 2 in 1 တွေ ဆွဲ လိုးဖြဲကြပါတော့တယ်။ ထွန်းလှကလည်း ဘယ်သူလာလိုးလိုး ခံရရင်ပီးရော ဆိုတဲ့ အစားမို့ ဘိုမင်းနဲ့ စိုးကြီးတို့လိုးတာကိုလည်း ဖင်ပြဲအောင်ခံတာ။ 

" ကောင်လေးတွေ..အာ့ဆို ဟိုနေ့ညက ငါ့ခြံထဲက ဘူးသီးနုတွေ ဖွာလန်ကျဲနေတာ နင်တို့၂ယောက်လက်ချက်ပေါ့" 

" ဟီး..ဟုတ်တယ်.." 

" အေး..နောက်ခါ လီးယားနေရင် ငါ့ဖင်ထဲလာထည့်၊ ဘူးသီးနုနုတော့ မခူးနဲ့၊ ဟုတ်ပီလား.." 

၂ ယောက်သား ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ကြပီး ထွန်းလှကို ဖင်ရော ပါးစပ်ပါမကျန် ထိပ်ပိတ်နောက်ပိတ် ဗျင်းကြပါတော့တယ်... ။



........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။



https://gbluebooks.blogspot.com/2018/02/blog-post_66.html မှ

Sunday, November 4, 2012

အချစ် တစ္ဆေည အပိုင်း ( ၁ )

အချစ် တစ္ဆေည အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသူ - အမည်မသိ

အခန်း (၁)

ကျွန်မကို တစ်ချို့က အိမ်ထောင်ရေးကံကောင်းတယ်ဆိုပြီး အားကျကြတယ်။ တစ်ချိုကတော့ အိမ်ထောင်ရေး ကံမကောင်းရှာဘူးဆိုပြီး သနားကြတယ်။ ကျွန်မကတော့ ကျွန်မရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးကို ကံကောင်းတယ်လို့လည်း မပြောချင် ကံဆိုးတယ်လို့လည်း မဆိုချင်ပါဘူးရှင်။ ဘာကြောင့်လဲ သိလား။ ကျွန်မရဲ့ အိမ်ထောင်ရေး ဘဝမှာ ကံကောင်းတဲ့ အခါရှိသလို ကံဆိုးတဲ့ အခါတွေကလည်း အများသားကိုး။

ကျွန်မကတော့ ဘဝကုသိုလ်ဖန်လာသလို ဖြစ်ရတာပဲလို့သာ သဘောထားလိုက်ပါတယ်။ ဘာပဲပြောပြော အိမ်ထောင်ပြုလိုက်တာကြောင့် ကျွန်မ ချမ်းချမ်းသာသာနဲ့ မန္တလေးလို မြို့ကြီးမှာ စတိုင်လ်ကျကျနေနိုင်တာကတော့ အမှန်ပါပဲ။ကျွန်မက ပျဉ်းမနားမြို့နဲ့ မိုင်ငါးဆယ်လောက်ဝေးတဲ့ ရှမ်းရွာလေးတစ်ရွာက တောသူမလေးပါ။ အဖေက ဂေါ်ရခါး အမေက ရှမ်းမနု။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဂုဏ်ဖော်တယ်လို့ မထင်ပါနဲ့။ 

ကျွန်မရဲ့ ရုပ်ရည်ရော ကိုယ်နေဟန်ထားရော အရပ်အမောင်းရော တောရွာလေးနဲ့ မလိုက်အောင်ကို လှပချောမောပါတယ်။ အဲ့ဒီလို ရုပ်ချော ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်တောင့်တင်းတာကြောင့်လည်း ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျခဲ့တာပေါ့လို့ ပြောပါရစေတော့ရှင့်။

ကျွန်မအိမ်ထောင်ကျတော့ အသက်က ၁၅ နှစ်ပဲရှိသေးတာ။ အသက်သာ ငယ်သေးတာ လူကောင်ကတော့ထွားနေပြီ။ အိမ်ထောင်ကျတဲ့ အချိန်တုန်းက ကျွနမ် အရပ် ၅ ပေ ၃ လက်မ၊ ရင်က ၃၃၊ ခါးက ၂၂၊ တင်က၃၄။ ကိုယ်အလေးချိန်က ၁၀၂ပေါင်ရှိတယ်။ 

အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက သေသေချာချာတိုင်းထွာ ကိုယ်အလေးချိန်ခဲ့လို့ ကျွန်မ အတိအကျပြောနိုင်တာ။ ကျွန်မနဲ့ အိမ်ထောင်ကျတာက သက်တူရွယ်တူ မဟုတ်ဘူး။ အသက် ၄၀ ကျော်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ တရုတ်သူဋ္ဌေး မုဆိုးဖိုကြီး။သူ့အလုပ်ကိစ္စကြောင့် ကျွန်မတို့ရွာကို ရောက်လာတာ ကျွန်မကို မြင်သွားပြီး တစ်ခါတည်း တမ်းတမ်းစွဲသဘောကျလို့ အဖေတို့ကို ငွေတစ်သိန်း တင်တောင်းပြီး ယူခဲ့တာ။ အဲ့ဒီအချိန် မင်္ဂလာမဆောင်မီနေ့မှာ သူကိုယ်တိုင် ကျွန်မရဲ့ အတိုင်းအထွာတွေကို တိုင်းထွာကြည့်ခဲ့တာကြောင့် ကျွန်မဟာ ရင်တွေခါးတွေတင်တွေဘယ်လောက်ရှိတယ်ဆိုတာကို တိတိကျကျ ပြောနိုင်ခဲ့တာပေါ့ရှင်။

ကျွန်မရဲ့ ယောက်ျား နာမည်က ဘွတ်ဝှက် တဲ့။ အရပ်ကတော့ ဦးဝက် လို့ပဲအလွယ်ခေါ်ကြတာပဲ။ နာမည်နဲ့လည်း လိုက်ပါတယ်။ သူ့ပုံကဝက်သိုးကြီးပုံမျိုး။ တဏှာကလည်း ထန်သလားမမေးနဲ့။ စညားတဲ့နေ့ကနေပြီးသူနဲ့ခွါပြဲတဲ့နေ့ရောက်တဲ့အထိ တစ်ရက်မှ မနားဘူး။ ညတိုင်းချတယ်။ လိုးနည်းကလည်း အရမ်းစုံတယ်။ ဘယ်လောက်များချသလဲဆိုရင် ရပြီး နှစ်လအကြာမှာ ကျွန်မကိုယ်ဝန်ရှိခဲ့တာပဲကြည့်။

ကိုယ်ဝန်ရှိနေလို့ နားရမယ်မထင်နဲ့ ဗိုက်ကြီးနေရက်နဲ့လည်း အလိုးခံရတာပဲ။ ကလေးမွေးတဲ့ ရက်ပိုင်းလေးပဲ နားရတယ်။ ပြီးတာနဲ့လိုးတာပဲ။ အဲ ကလေးမွေးထားလို့ အဖုတ်ကနာနေတာကြောင့် ကလေးမွေးပြီး တစ်လလောက်ထိ ဖင်ပဲခံနေရတယ်လေ။ သူ့လီး ကိုစုပ်ပေးရသေးတယ်။ 

သူနဲ့ရတာ သမီးလေး။ သူ့ ရုပ်နဲ့တစက်လေးမှ မတူဘူး။ ကျွန်မတို့ ဖက်လိုက်ပြီး ရုပ်ချောတယ်။ အဲ့ သူ့အဖေသွေးပါလို့ ဖြူဖွေးအုတဲ့ အသားအရည်ရှိတယ်။ ခြေတန်လက်တန်ရှည်ပြီး ကိုယ်လုံးတောင့်တယ်။ သမီးလေးကို ကျွန်မယောက်ျားက စွမ်ယီ လို့တရုပ်လို နာမည်ပေးတယ်။

ကျွန်မက သံတူကြောင်းကွဲ နန်း၀တ်ရည်လို့ ရှမ်းလိုနာမည်မှည့်တယ်။ အဲကျောင်းနေတဲ့ အခါတော့ ဝတ်ရည် လို့တွင်သွားရော။ ဝတ်ရည်ဆိုတဲ့ နာမည်လေးက လှလို့ ကျွန်မလည်း သဘောကျ။ ကျွန်မယော်ကျားလည်းကြိုက်။ သမီးလေးကိုယ်တိုင်ကလည်းနှစ်သက်နဲ့ အဆင်ပြေသွားတယ်။ ကျွန်မမှာ ဝတ်ရည်တစ်ယောက်ပဲ မွေးရပါတယ်။ ဦးဝက်က ကျွန်မကို ကလေးမမွေးတော့အောင် သားအိမ်ကို ပြင်ပစ်လိုက်တယ်လေ။

ကျွန်မ အသက် ၂၆ ဝတ်ရည် ၁၀ နှစ်သမီးမှာ ဦးဝက်နဲ့ ကျွန်မ ကွာရှင်းခဲ့ကြတာပဲ။ သူ့အသက်ထက်ဝက် မကငယ်တဲ့ မယားငယ်ငယ်ချောချောတောင့်တောင့် ဖြောင့်ဖြောင့်လေး ယူထားတဲ့ ဦးဝက်ဟာ ထုံးစံအတိုင်း သိပ်ကို သဝန်တိုတက်တာ။ 

ကျွန်မကို ဟိုလူနဲ့ မသင်္ကာ၊ ဒီလူနဲ့ တစ်မျိုးထင် အိုး စိတ်ကိုညစ်ရော။ ကျွန်မမှာ တခြားယောက်ျားသားတွေနဲ့တောင် စကားမပြောရဲအောင်ကိုဖြစ်လို့။ စကားပြောမိရင်လည်း သူက အတင်းသမုတ်တတ်တာကိုး။ အစကတော့ သည်းခံပါသေးတယ်။ 

ဒါပေမယ့် သူ သဝန်တိုတာက သိပ်လွန်လွန်းလာတော့ ကျွန်မလည်း ဘယ်ခံနိုင်တော့မှာလည်း တိုတိုပြောရရင် အကြီးအကျယ်စကားများပြီး ကွာကြရှင်းကြတဲ့ အထိအခြေဆိုက်သွားတာပဲ။ ဦးဝက်ဟာ ကျွန်မကို တော်လေးတော့ အလိုလိုက်အရေးပေးခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ ပစ္စည်းဥစ္စာ အများစုကို ကျွန်မနာမည်နဲ့ပဲ လွှဲပေးထားတာရှင့်။ အင်းလေ။

သူက နိုင်ငံခြားသား ဖြစ်နေတာကြောင့် နောင်ရေးရှင်းအောင် အကြံနဲ့ ကျွန်မနာမည်နဲ့ထားတာလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာပေါ့။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် သူနဲ့ကွာရှင်းလိုက်ပြီးတဲ့နောက်။ ကျွန်မလက်ထဲမယ် စည်းစိမ်ဥစ္စာအတော်များများကို လက်ကိုင်ရလိုက်ပါတယ်။

ကျွန်မနဲ့ သမီးဝတ်ရည်တို့ တစ်သက် ဘာမှလုပ်စရာမလိုပဲ ကောင်းကောင်းနေထိုင်စားသောက်နိုင်ပြီ။ ဘဝရှေ့ရေးဟာ ဘာမှပူစရာမလိုတော့ဘူး။ ကျွန်မလည်း အစက ဒီလိုပဲ တွေးခဲ့မိတာပဲ။ နေရေးစားရေး အားလုံးဘာမှ ပူပန်စရာမရှိတော့ပေမယ့် ကျွန်မအတွက်ပြသနာတစ်ခုကတော့ မထင်မှတ်ပဲပေါ်လာတော့တယ်။

အဲ့ဒါကတော့ ကာမမှုကိစ္စပါပဲ။ ကျွန်မဟာ သွေးသားဆူဖြိုးကာစ ၁၅ နှစ်သမီးအရွယ်မှာ လင်ရခဲ့ပြီး အသက် ၂၆ နှစ်အထိ၊ နေ့တိုင်းပဲ ကာစစပ်ယှက်ခံခဲ့ရတာကြောင့် ကာမအရသာကို သိပ်ကို စွဲလမ်းတမ်မက်လို့နေပါတယ်။

ပြီးတော့ ဦးဝက်က ရိုးရိုးတန်းတန်းတောင် မဟုတ်ပဲ အဆန်းအပြား နည်းလမ်းမျိုးစုံနဲ့ လိုးခဲ့တာဆိုတော့ မူလဗီဇကလည်း ရမ္မက်ထန်ပြင်းတဲ့ ကျွန်မဟာ အိုး ...ခံချင်တဲ့ အာသီသတွေ သိပ်ကို ပြင်းပြလာပါတယ်။ ဦးဝက်နဲ့ ခွာပြဲခဲ့ပြီး လိုးပေးမယ့် လီးမရှိတော့တဲ့ အခါ သိပ်ကို သိသာတယ်။ အရမ်းကို အနေရအထိုင်ရခက်ပါတယ်။ 

ပြီးတော့ ဦးဝက်ရဲ့ သဝန်တိုချုပ်ချယ်မှုအောက်မှာ ဘယ်ယောက်ျားနဲ့ မှ စကားကောင်းကောင်းမပြောပဲ နေခဲ့ရတာကို အတိုးချပြီး သူနဲ့ကွာရှင်းပြီးတာနဲ့ ကျွန်မဟာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်သွားလာနေထိုင်ခဲ့တာကြောင့် ကျွန်မ ဘ၀ အခြေအနေတစ်မျိုးပြောင်းခဲ့ရတယ်လို့ဆိုပါရစေ။

ယောက်ျားတွေကလည်း လင်နဲ့ခွာပြဲပြီး ကွဲသွားတဲ့ မိန်းမတွေကို အချောင် လို့များ သဘောထားနေကြလား မသိဘူး။ မျက်နှာသာလေး နည်းနည်းပေးလိုက်တာနဲ့ ကျွန်မကို ကြံ လာကြတော့တာပဲ။ အစမှာတော့ ကျွန်မကိုယ့်ကိုယ်ကို ထိန်းသိမ်းပြီးကြိုးစားရှောင်တိမ်းနေပါသေးတယ်။ 

ဒါပေမယ့် ကျွန်မကိုယ်တိုင်က ကာမမှုကို တပ်မက်ပြီး လီးဆာနေသလိုဖြစ်နေတာဆိုတော့ ဘယ်ကြာကြာရှောင် နေနိုင်မလဲ။ ဒီလိုနဲ့ ဖြစ် ကုန်တော့တာပါပဲရှင်။ ကျွန်မကလည်း ကျွန်မပါပဲ။ ယောက်ျားတစ်ယောက်ယောက်နဲ့ နီးနီးကပ်ကပ်နေမိတာနဲ့ စိတ်က လှုပ်ရှားလာတာပဲ။ 

အဖုတ်ကဖောင်းပြီး အရည်တွေ ရွမ်းလာတော့တာပဲ။ ဒါကြောင့် ဟိုဖက်က နည်းနည်းလေး စ လိုက်တာဆိုတာနဲ့ ကျွန်မဟာ တစ်ခါတည်း ကျ သွားတာပဲ။ သူတို့ခေါ်ရာနောက်တစ်ခါတည်း လိုက်သွားတယ်။ ခေါ်သွားတဲ့နေရာတွေက အချိန်ပိုင်းနဲ့ ငှားတဲ့ အိပ်ခန်းတွေများပါတယ်။ 

အဲဒီတုန်းက ဟော်တယ်တွေ အင်း တွေ ခေတ်မစားသေးဘူးလေ။ မပေါ်သေးဘူး။ နောက်ပိုင်း အင်း တွေဘာတွေပေါ်လာတဲ့အခါကျတော့ အဲ့ဒီတွေကို ခေါ်သွားကြတာပေါ့။ လင်နဲ့ ကွဲခဲ့တဲ့ မိန်းမသားဘဝများ ပြောပါတယ်။ ယော်ကျားတွေက သိပ်တန်ဖိုးမထားကြဘူး။

တကယ့်ကို အချောင်လို့ သတ်မှတ်ထားကြတာကိုး။ ဒါကြောင့် ခေါ်တဲကနေရာလိုက်လာတဲ့ အခါမှာလည်း သူတို့အလို ပြည့်ဖို့ကိုသာ အဓိကထားကြတာ။ ကျွန်မမှာ တစ်ခါတစ်လေလေးတောင်မှ ပြီး တောင် မပြီးခဲ့ရဘူး။ ကျွန်မလေ ယောက်ျားတွေကို ရွံမုန်းပြီးတော့တောင်လာတယ်။

ဒါပေမယ့် သူတို့ရဲ့ လီးကိုတော့ မမုန်းနိုင်ဘူး။ ဒါကြီးက ကျွန်မကို ရင်သိမ့်တုန်စေတဲ့ကာမအရသာတွေကောင်းကောင်းပေးနေတာကိုး။ သမီး ဝတ်ရည်ကလည်း တဖြည်းဖြည်းအရွယ်ရောက်လာနေပြီ။ အမေတူသမီးမို့လား မသိဘူး။

အသက် ၁၂ နှစ်မှာပဲ ရာသီစပေါ်ပြီး အပျိုဖော်ဝင်တယ်။ ဒီနောက် ကိုယ်လုံးလည်း ထွား အရပ်လည်း နေ့ချင်းညချင်းရှည်လာလိုက်တာ အသက် ၁၃ နှစ်မှာ အပျိုကြီးဖားဖားလို ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ရှိနေပြီ။ သမီးက အရွယ်ရောက်စပြုလာတော့ ကျွန်မလည်း အနေအထိုင် ဆင်ခြင်ရတာပေါ့။ 

အရင်ကလို ခေါ်ရာနောက်လိုက်မနေတော့ဘူး။ ပြီးတော့ ကျွန်မက မန္တလေးမှာလည်း ဖျံ ကျနေပြီလေ။ ကျွန်မအတွက် ကံကောင်းတာက ငွေတတ်နိုင်ရင် ကောင်းကောင်း စည်းစိမ်အပျော်ကျူးနိုင်တဲ့ အခြေအနေတွေ ဖြစ်ပေါ်လာတာပဲ။ 

ငွေဖြုန်းနိုင်တဲ့ ယောကျ်ားတွေအတွက် နုနုထွတ်ထွတ်လှလှပပကောင်မလေးတွေကို ငွေပုံပေးပြီး ခေါ်ယူပျော်ပါးနိုင်သလို ငွေတတ်နိုင်တဲ့ အမျိုးသမီးတွေကို ဖျော်ဖြေပေးတဲ့ ပျော်တော်ဆက် ကောင်လေးတွေလည်းပေါ်လာတယ်လေ။ ကြေးကတော့ မနည်းဘူး။ သောင်းချီပေးရတယ်။ ပေးရကျိုးလည်း နပ်တယ်။ တန်တယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်မဟာ နောက်ပိုင်းမှာ အဲဒီကောင်လေးတွေကိုပဲ စီစဉ်ချိန်းဆိုပြီး ကာမစည်းစိမ်ခံခဲ့ပါတယ်။

လွတ်လွတ်လပ်လပ် အန္တရယ်ကင်းကင်း ပျော်ပါးနိုင်အောင် မြို့သစ် ဖက်မှာ ခြံဝယ်ပြီး ဘန်ဂလို လှလှလေးတစ်လုံးဆောက်ထားလိုက်တယ်။ လူယုြံခံစောင့်ချထားလိုက်တယ်။ ကဲ ဘာလိုသေးလဲ။ အားလုံးအိုကေ။

ကြေးစား ပျော်တော်ဆက်ကောင်လေးတွေ အပြင် ကျွန်မစိတ်ကြိုက် သဘောကျတဲ့ ယော်ကျားတွေနဲ့လည်း ပြေလည်အောင်အကွက်ဆင်ပြီး အဲဒီဘန်ဂလိုတိုက်ပုလေးမှာ သွားပြီး ကာမစပ်ယှက်ကာမျိုးလည်း လုပ်တယ်လေ။

ကျွန်မက ကလေးတစ်ယောက် အမေ ဖြစ်နေပေမယ့် အရွယ်ကလည်းရှိသေး၊ ရုပ်ကလည်းချော၊ ကိုယ်လုံးလည်းတောင့်သေးတော့၊ ကျွန်မသဘောကျတဲ့ ယော်ကျားတွေ နဲ့ အလုပ်ဖြစ်အောင် ဖန်ဖို့ ဘာမှ မခက်ပါဘူး။ဒီလိုနဲ့ တစ်နေ့ကျတော့..။

....................................................................................................

ကျွန်မဟာ သမီးကို ကျူရှင်သွားပို့ပြီး အပြန် ဗိုက်ထဲခပ်ဆာဆာရှိတာကြောင့် တစ်ခုခုစားဖို့ ဈေးချိုဖက်ကို ကားမောင်းလာခဲ့ပါတယ်။ကျွန်မဟာ ဒရိုင်ဘာ ငှားထားပေမယ့် များသောအားဖြင့် ကားကို ကိုယ်တိုင်မောင်းလေ့ရှိပါတယ်။ ဒါမှလည်း ကျွန်မအနေနဲ့ အကြံအဖန် လုပ်ချင်ရင်လွတ်လွတ်လပ်လပ်လုပ်နိုင်မှာ မဟုတ်လား။

ကျွန်မစားနေကျ နာရီစင်နားက ဆိုင်ကိုမောင်းခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မန္တလေးမှာ ကားတွေ သိပ်ပေါများနေတာကြောင့် ကားရပ်ဖို့နေရာကို နာရီစင်အနီးအနားမှာ ရှာလို့မရနိုင်ဘူး။ 

ဟိုကွေ့ဒီပတ်လျှောက်မောင်းနေရပြီး ဟိုးအတော်ဝေးဝေးမှာသွားရပ်နိုင်တယ်။ ကားကို သော့ပိတ်ပြီး နန်းကြီးဆိုင်ရှိရာကို အသာခြေကျင်လျှောက်သွားမိတယ်။ အမြဲတမ်း ကိုယ်ပိုင်ကားနဲ့ သွားလာတဲ့ ကျွန်မဟာ အခုလိုလမ်းဘေးမှာ ခြေကျင်လျှောက်ရတဲ့အခါ စိတ်ထဲတစ်မျိုး လွတ်လပ်ပေါ့ပါးနေတယ်။

ငယ်စိတ်တွေလည်း ပြန်ပေါ်လာသလိုပဲ။ အဲဒီလို လျှောက်သွားနေတုန်း လမ်းဘေးမှာ ချရောင်းနေတဲ့ နန်းကြီးဆိုင်လေးတစ်ခုကိုမြင်လိုက်ရတယ်။ စိတ်လွပ်လပ်ပျော်ရွင်သလို ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်မဟာ ခန်းခန်းနားနား ပြင်ဆင်ထားတဲ့ ဆိုင်ထဲ စတိုင်ကျကျဝ င်မစားတော့ပဲ။ 

လမ်းဘေးဆိုင်မှာ ထိုင်စားကြည့်ချင်စိတ်တွေပေါ်လာတာကြောင့် အဲဒီနန်းကြီးဆိုင်လေးမှာပဲ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ သိကြတဲ့အတိုင်းပါပဲ။ လမ်းဘေးဆိုင်ဆိုတော့ ဘာမှသားသားနားနားမရှိဘူး။ ထိုင်ခုံပုလေးတွေနဲ့ လူရှင်းတဲ့ စားပွဲဝိုင်းပုလေးတစ်ခုရှိနေတာကြောင့် ထိုင်စရာနေရာ ထွေထွေထူးထူးရှာစရာမလိုပဲ အဲဒီ စားပွဲဝိုင်းလေးက ထိုင်ခုံပုလေးမှာပဲ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။

ပြီးတော့ နန်းကြီးသုတ်တစ်ပွဲ လှမ်းမှာလိုက်တယ်။ အပျံစား ဝတ်စားထားတဲ့ ကျွန်မနဲ့ ဒီလမ်းဘေးဆိုင်ရဲ့ အနေအထားကတော့ သိပ်မအပ်စပ်ဘူးပေါ့ရှင်။ ဆိုင်မှာ ရှိနေကြတဲ့လူတွေသာ မဟုတ်ဘူး။လမ်းပေါ်က ဖြတ်သွားဖြတ်လာ လူတွေကပါ ကျွန်မကို လှမ်းကြည့်ကြတယ်။ အင်း သူတို့အတွက် အမြင်ဆန်းနေတာကိုး။ ကြည့်ကြမှာပေါ့။ ကျွန်မလည်း မျက်လုံးတစ်ချက် ဝင့် အကြည့်မှာ ‘ သူ့ ’ ကို သတိပြုမိလိုက်တာပဲရှင်။

သူက ကျွန်မကို စူးစိုက်ပြီး ကြည့်နေတာရှင့်။ ဝင့်ပြီး ကြည့်လိုက်တဲ့ ကျွန်မရဲ့ မျက်လုံးနဲ့ သူ့မျက်လုံး အဆုံမှာ သူက အသာပြုံးပြတယ်။ကျွန်မရဲ့မျက်လုံးအကြည့်ကလည်း သူ့ရဲ့အသွင်အပြင်ကို တခါတည်းချုံပြီးကောင်းကောင်းကြီးမြင်လိုက်ပါတယ်။ အသက်အစိတ်သာသာ ယောက်ျားပျိုတစ်ယောက်ပါ။အရပ်က အတော်မြင့်တယ်။ ၅ ပေ ၁၀ လက်မလောက်ရှိမလားပဲ။

မျက်လုံးတောက်တောက် ၊နှာတံပေါ်ပေါ် ၊မေးရိုးခိုင်ခိုင်နှုတ်ခမ်းပါးပါးနဲ့ အတော်ဖြောင့်တယ်။ကျွန်မ ပိုစိတ် ဝင်စားတာက၊သူ့ရဲ့ခပ်လတ်လတ်အသားရောင်နဲ့၊သွယ်လျလျကိုယ်ဟန်ပါပဲ။ ခါးသိမ်သိမ်နဲ့ တင်ပါးကျစ်ကျစ်လျစ်လျစ်တွေနဲ့ပေါင်တန်တောင့်တောင့်တွေကတော့ ကျွန်မအကြိုက်ပဲပေါ့။ ကာမအရသာ အပီခံစားနေတဲ့ မိန်းမပဲလေ ဒီလိုခါးမျိုးဒီလိုပေါင်တံမျိုးဟာ အဆောင့်သိပ်ကောင်းတယ်ဆိုတာ တစ်ခါတည်း သိလိုက်တာပေါ့။

အဲဒီစိတ်ကကျွန်မရဲ့ရမက်ဆန္ဒကိုဟုန်းကနဲ နိုးထလာစေတယ်။ ကျွန်မလည်းချက်ချင်းပဲ တုန့်ပြန်ပြုံးပြလိုက်တယ်။ ဖိတ်ခေါ်တယ့် အပြုံးလေ၊ သူနားလည်သဘောပေါက်လောက်ပါတယ်။ဟောကြည့်။ သူလေ၊ နန်းကြီးသုပ်ဆိုင်ဘက်လျောက်လာတယ်။ ဆိုင်ထဲဝင်လာတယ်။ ကျွန်မထိုင်နေတဲ့ စားပွဲဝိုင်းလေးဆီကို တန်းပြီးလာနေတာပါလား။ သူဒီကိုဝင်လာတာကိုကြည့်ရင်းနဲ့ပဲ၊ ကျွန်မရင်တွေဒိန်းဒိန်းခိုန်လာရပါတယ်။ ရမက်ဆန္ဒတွေကလည်းပြင်းပြင်းပြပြ နဲ့

‘‘  ထိုင်မယ်နော် မမ... ’’

ဟော သူစကားဆိုလာပြီ။ အသံခပ်သြသြနဲ့ ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်ရှိတယ်။ 

‘‘ ရပါတယ်။ ထိုင်လေ ’’

ကျွန်မလည်း မျက်စလေးချီကြည့်ပြီး မပွင့်တပွင့်ပြောလိုက်တယ်။ ဆယ်ကျော်သက်ကောင်မလေးတွေ လုပ်လေ့လုပ်ထရှိတယ့် အမူအရာတစ်မျိုးပါပဲ။ ကျွန်မအခု အသက် (၂၈) ရှိပြီဆိုပေမယ့် နုပျိုအောင် ချယ်သပြီး ခပ်ဟော့ဟော့ အပျံစား အဝတ်အစားတွေကိုလည်း ဝတ်ထားတာဆိုတော့ ဒီအမူအရာနဲ့လိုက်ဖက်ပါတယ်လေ။

ငနဲသား ကျွန်မကိုကြည့်လိုက်တာ ပိုပြီးတော့တောင် မူးမိုက်လာတယ်။ သူကကျွန်မရဲ့ညာဖက်ဘေးခုံမှာ ဝင်ထိုင်တယ်။သူ့ဒူးခေါင်းက ကျွန်မရဲ့ပေါင်ကို ထိမိတယ်လေ။ လမ်းဘေးဈေးဆိုင်တွေမှာ ခင်းထားတယ့် ခုံပုလေးတွေကိုသိကြမှာပေါ့။ 

ဒါပေမယ့် သူလွတ်အောင်ထိုင်မယ်ဆိုရင်တော့ ရတာပဲလေ။သူက တမင်ကျွန်မပေါင်ကို ထိအောင်ထိုင်မှန်း ကျွန်မရိပ်မိတာပေါ့။ ကျွန်မပဲသူ့အပေါ်အတော်စိတ်ဝင်စားမှုရှိနေလို့လား ဒါမှမဟုတ်၊ သူ့ရဲ့အသားအရေက ထိတွေ့မှုကောင်းတယ့်သဘာဝရှိနေလို့လားတော့မပြောတတ်ဘူး။ 

ဒီလိုကျွန်မရဲ့ပေါင်ဆုံအိအိကြီးကို သူ့ဒူးခေါင်းနဲ့ထိမိတယ့်အခါမှာ ကျွန်မတစ်ကိုလုံးဖိန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပါတယ်။ လူတွေအများကြီးရှိနေတယ့်နေရာမို့ပေါ့၊ မဟုတ်ရင်ကျွန်မသူ့ကိုတခါတည်းဆွဲဖက်ပြီးနမ်းရှုပ်ပစ်လိုက်မှာအမှန်ပဲ။ 

ကျွန်မရဲ့ဖုတ်ကလည်း ယားလာတယ်။ ရွစိရွစိ လှုပ်ရှားလာတယ်။ မို့မို့ကြီးဖောင်းလာတယ့် ဖုတ်ကြီးဟာ ကျွန်မပေါင်ခွကြားမှာ ဖားခုန်ညှင်းကြီးတစ်ကောင် ဒေါမာန်ထနေတယ့်အသွင်မျိုးဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ လည်းကျွန်မသိလိုက်ပါတယ်။

‘‘ နန်းကြီးပဲစားမှာ မဟုတ်လား ’’

ကျွန်မသူ့ကိုမေးလိုက်တယ်။သူကခေါင်းညိတ်ပြတော့ ကျွန်မလည်းနန်းကြီးရှယ်တစ်ပွဲမှာလိုက်တယ်။

‘‘ ကျွန်တော့်နာမည် စိုးမြတ်ကောင်းပါ။ မမနာမည်ကကော ’’

‘‘ ယိုင်လုစိန် ’’

ကျွန်မလည်းပါးစပ်ထဲရှိတဲ့နာမည်တစ်ခုခုကိုလှီးလွှဲပြောမနေတော့ပဲ နာမည်အရင်းပဲပြောချလိုက်မိတယ်။

‘‘ နာမည်ကအဆန်းပါလား။ မမကဘာလူမျိုးလဲ ’’

‘‘ ကျွန်မကဂေါ်ရခါးနဲ့ ရှမ်းကပြားလေ။ အဲဒါက ဂေါ်ရခါးနာမည်.. ခေါ်လို့ကောင်းရဲ့လား’’

‘‘  ကောင်းပါတယ်..ခေါ်ရတာတစ်မျိုးလေး...မမကဒီဆိုင်မှာလာစားနေကြလား ’’

‘‘  မဟုတ်ပါဘူး အိမ်ပြန်လာရင်းဗိုက်ဆာသလိုလိုရှိလို့ ဝင်စားတာပါ ’’

‘‘ မမအိမ်က ဘယ်နားမှာလဲ သိရအောင်ဒီကစားပြီးရင် လိုက်ခဲ့ပါလား၊ ရှင့်ကိုဖိတ်ပါတယ် ’’ 

‘‘ ဖိတ်တာကိုဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာလက်ခံပါတယ်.... ’’ 

ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်ပြိုင်တူရယ်မိကြတယ်။  မှာထားတဲ့နန်းကြီးသုတ်တွေ ရောက်လာတာကြောင့်စိုးမြတ်ကောင်းနဲ့ ကျွန်မစကားတပြောပြောနဲ့ စားသောက်ကြပါတယ်။နန်းကြီးသုတ်ပဲကောင်းလို့လား၊စိုးမြတ်ကောင်းနဲ့တူတူစားရတာကြောင့်လားတော့မသိဘူး၊စားလို့တကယ်မြိန်တယ်ရှင်။

စားသောက်ပြီးတော့စိုးကောင်းမြတ်က နန်းကြီးသုပ်ဖိုးငွေအတင်း ရှင်းပေးတယ်။ ကျွန်မလည်းအထွေအထူး တားမနေတော့ပါဘူး။ ပြီးတော့ကျွန်မကားရပ်ထားတဲ့နေရာဆီသွားကြတယ်။ ကျွန်မရဲ့အက်စ်အီးကားဖြူလေးတွေ့တော့ စိုးမြတ်ကောင်း နည်းနည်းအံ့သြသွားတဲ့ပုံပဲ။ ကျွန်မကိုဒီလိုကားတွေဘာတွေ ရှိလိမ့်မယ်ထင်ထားပုံမရဘူး (ကားကလည်းအကောင်းစား ၂က နံပါတ်လေ)။ ဒါပေမယ့်သူကခပ်အေးအေးအမူအရာမျိုးဖမ်းပြီးတော့ ကားပေါ်တက်တယ်။ 

ကျွန်မကစိုးမြတ်ကောင်းကို ကျွန်မနေတဲ့အိမ်ကိုခေါ်မသွားတော့ပါဘူး။ မြို့စွန်ကကျွန်မရဲ့ကာမရိပ်မြုံ ဂေဟာလေးကိုပဲ ခေါ်သွားပါတယ်။ အလိုက်သိတဲ့လူယုံတော်ခြံစောင့်ကြီးက ခြံတံခါးကိုပဲဖွင့်ပေးတယ်။ နှုတ်ဆက်တာတို့ဘာတို့မလုပ်ဘူး။

အို...ကားပေါ်မှာကျွန်မနဲ့ပါလာတဲ့စိုးမြတ်ကောင်းကိုတောင် အကဲခတ်တာတို့ဘာတို့ မလုပ်ဘူး။ ဒီလိုအပိုးကျိုးအောင်ကျွန်မပဲ စီမံထားတာလေ။ အဘိုးကြီးကခြံတံခါးထိပ်မှာပဲစောင့်ကျန်ခဲ့တယ်။ဘန်ဂလိုတံခါးကိုကျွန်မမှာပါတဲ့သော့နဲ့ပဲဖွင့်ပြီးဝင်လာခဲ့တယ်။

‘‘ မမကဒီမှာ အမြဲနေတာလား ဟင် ’’

ဘန်ဂလိုဧည့်ခန်းလေးထဲရောက်တော့စိုးမြတ်ကောင်းကအခုလို ဟိုဟိုဒီဒီ စူးစမ်းသလိုကြည့်ပြီးမေးတယ်။ ခြံစောင့်အဖိုးကြီးကိုသာထူးရဲ့လက်ရာကြောင့် ဘန်ရလိုဟာ သန့်ရှင်းတယ်လေ။ ကြမ်းပြင်လည်း လက်လက်ပြောင်လို့။ဒါပေမယ့်ကြည့်တတ်မယ်ဆိုရင်တော့ လူနေအိမ်သဘောမျိုးမဟုတ်တာသေချာသိနိုင်တယ်။

‘‘ အပန်းဖြေနားချင်တယ့်အခါမျိုးလာနေတာပါ။ဒီအိမ်နေရာလေးကအေးချမ်းပြီးလွတ်လွတ်လပ်လပ်ရှိတယ်မဟုတ်လား။ထိုင်လေကိုမိုးဘာမှအားမနာနဲ့။ အအေးတစ်ခုခုသွားယူလိုက်အုန်းမယ် ’’

ကျွန်မက ဟင်နီကင် ဘီယာဘူး၊ကိုကာကိုလာသံဘူးနဲ့ ပိုကာဘူးစတဲ့ လေးငါးခြောက်မျိုးလောက်ကို ရေခဲ သေတ္တာထဲကထုတ်ပြီး စတီးလင်ပန်းလေးနဲ့ယူသွားပါတယ်။

‘‘ ကဲဒီမှာအစုံပဲ၊ကိုမိုးကြိုက်တာသောက်၊ကျွန်မကတော့ပိုကာ ပဲသောက်မယ် ’’ 

ကျွန်မကသူထိုင်နေတဲ့စားပွဲပုလေးပေါ်မှာလင်ပန်းတင်ပေးရင်းပြောလိုက်တယ်။သူကအလိုက်သိစွာပင်ပိုကာအချိုရည်တစ်ဗူးဖောက်ပြီးကျွန်မကိုပေးတယ်။ဒီလိုအရေးယူဂရုတစိုက်လုပ်ပေးတာ ကျွန်မသဘောကျသွားတယ်။

သူက ကိုကာကိုလာ တစ်ဗူးဖောက်သောက်တယ်။ စိုးမြတ်ကောင်း နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာခုံပေါ်မှာထိုင်နေတယ်လေ။ကျွန်မလည်းမသိမသာနဲ့ပဲ အဲဒီဆိုဖါခုံပေါ်မှာသူနဲ့အတူယှဉ်ထိုင်လိုက်တယ်။အဲဒီခုံကအတော်ကြီးတော့ ယှဉ်ထိုင်တယ်ဆိုပေမယ့် သူနဲ့ကျွန်မကသိပ်ပြီးပူးကပ်မနေဘူး။ကြားမှာတစ်ပေကျော်ကျော်လောက်တော့ကျန်သေးတယ်။

‘‘  ကိုမိုးက မန္တလေးသားလား ’’

သူမန္တလေးသား မဟုတ်မှန်း ကျွန်မသိပါတယ်။ သူပြောပုံဆိုပုံတွေကမန္တလေးသားတွေလိုမှ မဟုတ်တာ။

‘‘ မဟုတ်ပါဘူး။ကျွန်တော်ရန်ကုန်ကပါ။ ဘီအီးနဲ့ဘွဲ့ရပြီးသွားပါပြီ။ မန္တလေးမှာဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းတွေတွင်ကျယ်တယ်ကြားလို့ ဒီကိုတက်လာခဲ့တာပါ ’’

‘‘ သြော် အလုပ်အကိုင်ကောအဆင်ပြေလား ’’

‘‘ မပြေပါဘူး မမရယ်၊ ဒီလိုပဲစုံစမ်းဆက်သွယ်တုန်းပဲ ’’

‘‘ နေတော့ဘယ်မှာနေလဲ ’’

‘‘ အဆောင်ငှားနေပါတယ်။စားစရတ်လေးဘာလေးရလိုရငြား ပွဲစားလေးဘာလေး အခုလောလောဆယ်လုပ်နေတယ် မမရဲ့. ’’

‘‘  မမကောဘာလုပ်လဲ။ တော်တော်တော့လုပ်ငန်းကြီးကြယ်မှာပဲနော် ’’

စိုးမြတ်ကောင်းပြောပုံဆိုပုံကို ကျွန်မ အတော် သဘောကျသွားတယ်။ သူက ဘာမှ ဝါဝါကြွားကြွား မပြောဘူးလေ။ လက်ရှိ အလုပ်အကိုင်မဲ့ ဖြစ်ပြီး ကြံဖန်ရှာဖွေ စားသောက်နေရတဲ့ အကြောင်းကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောသွားတာ မဟုတ်လား။

ပြီးတော့ သူက ကျွန်မကို အတော်လေးစား အထင်ကြီးနေတာကိုလည်း ကျွန်မ ကျေနပ်မိတယ်။ ဒါဟာ ကျွန်မတွေကဖူးတဲ့ အခြားယောက်ျားတွေနဲ့ မတူတဲ့ အချက်ပဲ။ အခြားယောက်ျားတွေဆို ကျွန်မကနည်းနည်းလောက်အခွင့်အရေးလေးပေးလိက်တယ်ဆိုတာနဲ့ ရှေ့တစ်ဆင့်တက်ဖို့ကြိုးစားကြတာတော့တာပဲ။ 

ဘယ် အခုလို အေးဆေးလွတ်လပ်တဲ့ နေရာကိုများခေါ်လာရင် ပြောမပြောချင်ဘူး။ ဒီလိုဧည့်ခန်းထဲထိုင်ပြီး မွန်မွန်ရည်ရည် စကားပြောမယ်ထင်လား။ တစ်ခါတည်း အိပ်ခန်းထဲတန်းဝင်ပြီး လိုးပစ်ကြတာချည်းပဲ။ ကျွန်မ ကလည်း အဲဒီလိုလိုးတာခံချင်ပါတယ်။ 

ဒါပေမယ့် မိန်းမသားတစ်ယောက်ပီပီ အရေးတယူ လုပ်တာမျိုးကိုလည်း အရသာခံချင်သေးတာပေါ့။ တစ်ခါ တည်း အိပ်ခန်းထဲ ဆွဲခေါ်သွင်းပြီး တက်လိုးပစ်တာထက် တစ်ဆင့်ဆင့်တကတာက ပိုပြီး ဖီလင်လာစရာ မဟုတ်လား။အခုလို စိုးမြတ်ကောင်းဟာလည်း ကျွန်မကို ကျချင်နေတာပါပဲ။ ဒါကို ကျွန်မက ရိပ်မိတာပေါ့။ ကျွန်မကိုယ်တိုင်လည်း သူချတာ ခံချင်လို့ ဒီဘန်ဂလိုကို ဖိတ်ခေါ်လာခဲ့တာ မဟုတ်လား။ သူလည်း အထာပေါက်မှာပါ။

ဒါပေမယ့် သူက ကျွန်မကို သူတက်ချစရာ မိန်းမတစ်ယောက်လို့ သဘောမထားဘူး။ လေးလေးစားစား ပြောဆိုတယ်။ ကျွန်မနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး စိတ်ဝင်တစားပဲမေးနေတယ်။ ဒါတစ်ခုထဲနဲ့ တင် သူ့ကို ကျွန်မ အမှတ်အပြည့်ပေးလိုက်မိတယ်ရှင်။

ဦးဝက်ဆီက ရယူထားလိုက်နိုင်တဲ့ ပစ္စည်းဥစ္စာတွေကြောင့် ကျွန်မတို့ ဘာမှ မလုပ်ပဲတစ်သက်လုံးထိုင်စားနေနိုင်ပေမယ့် အမြင်လှအောင် ကျွန်မ လုပ်ထားတဲ့ အလုပ်တွေကတော့ ရှိနေပါတယ်။ ဈေးချိုထဲမှာ စတိုးဆိုင်လေးတစ်ခု ဖွင့်ထားတယ်။ ဟော်တယ်တစ်ခုဆောက်တဲ့နေရာမှာ ရှယ်ယာပါထားတယ်။ ဖားကန့်ဖက်က ကျောက်စိမ်းတွင်း တစ်ခုကိုလည်း စပ်တူ ငွေထည့်ထားလိုက်သေးတယ်။ 

စိုးမြတ်ကောင်းကို သဘောကျပြီး၊ အတော်လေးလည်း စိတ်ဝင်စားနေမိပြီမို့ သူနဲ့ သင့်လျှော်အဆင်ပြေမဲ့ အလုပ်တစ်ခုကိုပဲ ပြောလိုက်ပါတယ်။

‘‘ ကျွန်မက ယောက်ျားနဲ့ ကွဲတော့ ရလိုက်တဲ့ ပစ္စည်းတွေက အေးအေးလူလူတော့ နေနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အလကား မနေချင်တာကြောင့် မိတ်ဆွေတစ်ယောက်နဲ့ ရှယ်ယာလုပ်ပြီး ဟော်တယ် တစ်လုံး ခုဆောက်နေတယ် ’’

ကျွန်မရဲ့ လုပ်ငန်းအကြောင်းကိုရော ကျွန်မအိမ်ထောင်ရေး အခြေအနေကိုပါ တစ်ခါတည်း သိသွားရအောင် စကားအလျည်းသင့်တုန်း ပြောချလိုက်ပါတယ်။

‘‘ သြော်၊ မမက တစ်ခုလတ်ကိုး ’’

စိုးမြတ်ကောင်းက စိတ်မကောင်းသလို ရေရွတ်တယ်။ ဒါကလည်း ကျွန်မတွေ့ဖူးတဲ့ အခြားယောက်ျားတွေနဲ့ ကွာခြားတာပဲ။ ဒီပြင်လူတွေဆိုရင် ကျွန်မ တစ်ခုလတ် တစ်လင်ကွာ ဖြစ်ကြောင်း သိရင် ပိုရဲတင်းလာကြတယ်။အထင်သေးသလို ဆက်ဆံလာတယ်။ လီးဆာပြီး အရမ်းအလိုးခံချင်နေတဲ့ မိန်းမလို့ သတ်မှတ်ပြီး သူတို့ လုပ်ချင်ရာ လုပ်ကြတော့တာပဲ။ စိတ်ထ ရမက်ထန်နေတုန်း သူတို့ ပြုသမျှ အကုန်ခံ ခဲ့မိတာပါပဲ။ အဲဒီကိစ္စတွေ ပြီးလို့ စိတ်နည်းနည်းပြန်ငြိမ်လာမှ ကိုယ့်ကိုယ်ဒေါပွတာမျိုး သူတို့ကို မုန်းတီးတာမျိုး ဖြစ်ရတာ။

‘‘ ဘာလဲ။ ရှင်က ကျွန်မကို အပျို မှတ်နေလား ’’ 

‘‘ မမ ဆောက်နေတဲ့ ဟော်တယ်က အတော်ပြီး နေပြီလား ’’

သူက ကျွန်မမေးတာကို မဖြေပဲ ကျွန်မရဲ့ အလုပ်အကြောင်းကို စကားလမ်းကြောင်းပြောင်းတယ်။

‘‘ အုတ်မြစ်ချပြီးတဲ့ အဆင့်ပဲ ရှိပါသေးတယ် ’’

‘‘ ဒါဆို ဟို လူ လိုတဲ့ အခါ ကျွန်တော်ကို သတိရပါနော် မမ ’’

‘‘ ကောင်းပြီလေ ဖြစ်ပါတယ် ’’

ဒီနောက်တော့ ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက် စကားပြတ်သွားကြပါတယ်။ နှစ်ယောက်လုံး နှုတ်ဆိတ်နေကြတယ်။ သူ ရမက်ထန်ပြင်းနေပြီဆိုတာ ကျွန်မ သိတယ်။ ဒီလိုပဲ ကျွန်မလည်း ထန်နေပြီဆိုတာကို သူလည်း ရိပ်မိပါမှာ။ကျွန်မဟာ တစ်ကျိုက် နှစ်ကျိုက်သာ သောက်ရသေးတဲ့ ပိုကာ အချိုရည်ဗူးကို စားပွဲပေါ် အသာချလိုက်တယ်။ စိုးမြတ်ကောင်းကလည်း ကိုကာကိုလာဗူးကို ချလိုက်တယ်။ ကျွန်မ အရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားနေတယ်။ 

သူ့ကို စေ့စေ့တောင် မကြည့်တော့ပဲ အသာမျက်လွှာချထားလိုက်တယ်။ ဘာကြောင့်များ အခုအခါကျမှ ကျွန်မ ဟာ ရှက်သလို ရွံ့သလိုဖြစ်နေရတာလဲ။ ရဲရဲတင်းတင်းနဲ့ ရေလာမြောင်းပေး ဘာကြောင့် လုပ်မပေးမိတာလဲ။သူက မ’စ’ရင် ကျွန်မက ‘စ’ ပေးရမှာလားလို့တွေးတောနေတုန်းမှာပဲ၊ ဗြုန်းဆို စိုးမြတ်ကောင်းဟာ ကျွန်မ ဘေးနာကို တိုးကပ်လာတယ်။ ကျွန်မကို သိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ ဒီတော့ ကျွန်မဟာ သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ခွေခွေနွဲ့နွဲ့လေး ရောက်သွားပါတော့တယ်။

သူက ကျွန်မကို ခပ်သာသာပဲ သိုင်းဖက်တယ်။ အရမ်းဖျစ်ညှစ်တာမျိုး မဟတ်ဘူး။ ပြီးတော့ ကျွန်မ ပါးစပ်ကို စုပ်နမ်းတယ်။ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း မဟုတ်ဘူး။ ညင်ညင်သာသာလေး ဖိကပ်နမ်းလိုက်တာ။ကျွန်မဟာ ရမက်ဇောအာရုံနဲ့ အတူကြည်နူးပျော်ရွငှ်မှုအရသာလေးကိုလည်း ပူးတွဲ ခံစားရတယ်။ ကြည်နူးမှုနဲ့ ကျွန်မ သက်ပြင်းလေးတောင်ချလိုက်မိတယ်။ သူ့လျှာလေး ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကြား ထဲ တိုးဝင်လာတော့ ကျွန်မလည်း ပါးစပ်ကို အလိုက်သင့် ဟပေးလိုက်မိတယ်။ 

ပါးစပ်ကို စုပ်နမ်းပြီး လျှာနဲ့ထိုးကလိပေးနေတုန်း သူကကျွန်မ ဝတ်ထားတဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို အသာဖြုတ်နေတယ်။ ကြယ်သိးတွေ ပြုတ်ထွက်ကုန်ပြီး အင်္ကျီ ရင်ဘတ်ဟသွားတဲ့အခါ စိုးမြတ်ကောင်းက ကျွန်မရဲ့ ဘရာစီယာ အောက်ဘက်လျှိုသွင်းပြီး ညာဘက်ရင်သားကို အုပ်ကိုင်တယ်။ဒီလို နို့ကိုင်ခံလိုက်ရတာနဲ့ ကျွန်မရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးဟာ ပကနဲ ဖြစ်ပြီး စူကြွကော့တောင်က်သွားပါတယ်။ ပါးစပ်ချင်းတေ့ကပ်စုပ်နမ်းနေရင်းက ကျွန်မ

‘‘ အင် ဟင်း ဟင်’

လို့တောင် ခပ်သဲ့သဲ့ကလေး ညည်းညူမြည်တမ်းလိုက်မိတယ်။ စုပ်စုပ်နမ်းနေတာကို မပြတ်စေပဲ ပြွတ် ပြွတ်အသံလေးတွေမြည်အောင် ညင်ညင်သာသာ ဆက်နမ်းရင်း စိုးမြတ်ကောင်းက ကြယ်သီးတွေ ပြုတ်နေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ အင်္ကျီကို ပုခုန်းတွေက လျှောချချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အင်္ကျီကိုချွတ်ပစ်ပြီး ဆိုဖာကြီးနဲ့ နောက်မီပေါ်ကို အသာကပ်လိုက်တယ်။ ဒီနောက်တော့ သူ့လက်တွေဟာ ကျွန်မနောက်ကျောကို ရောက်လာပြီး ဘရာစီယာချိတ်ကို ဖြုတ်ပစ်ပါတယ်။ 

ဘရာစီယာကျွတ်သွားပြီး ရင်သားဆိုင်တွေ ဟင်းလင်းပေါ်လာတဲ့အခါ စိုးမြတ်ကောင်းက နို့အုံကို လ်ဝါးကြီးနဲ့ အုပ်ကိုင်ပြီး ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်နယ်ပေးပါတယ်။ကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံး ထူပူရှိုန်းဖိန်းသွားတာပဲ။ ကာမရမက်မီးဟာ အလျှံညီးညီးကိုတောက်လေက်လာတယ်။ ရမက်မီးအရှိန်ကြောင့် အဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်း ညည်းသံတွေတောင်ပြုမိနေပါပြီ။ 

စိုးမြတ်ကောင်းက နို့သီးတွေကိုလည်း ကလိတယ်။ ပထမဘယ်ဘက်နို့သီးကို ပွတ်ချေတယ်။ မနာတနာဆွဲဆိတ်တယ်။ ပြီးတော့ ညာဘက်နို့သီးကို ဒီအတိုင်းလုပ်ပြန်တယ်။ မကြာပါဘူး၊ ကျွန်မရဲ့ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုလုံး မာပြီးကွဲထွက်တော့မတတ် စူးကော့ထောင်ကြွတက်လို့လာပါရော။ အဲဒီလို နို့အုံကိုနယ် နို့သီးကို ကလိနေတုန်း သူ့ပါးစပ်ကလည်း အအားမထားဘူး။ ကျွန်မပါးစပ်ကို စုပ်နမ်းတယ်။ လျှာနဲ့လည်း ထိုးကလိတယ်။ 

အဲဒီလို လျှာချင်းကလိနေတာကြောင့် သူ့ပါးစပ်ထဲက တံတွေးတွေဟာလည်း ကျွန်မပါးစပ်ထဲကို ယိုစီးဝင်ကျလာတာပေါ့။ သူ့ကိုအရမ်းသဘောကျပြီး အပြတ်ခိုက်နေတဲ့ ကျွန်မဟာ ရွံရှာမနေနိုင်တော့ပါဘူး။ အာသာပြင်းပြင်းနဲ့ပဲ တန်ပြန်စုပ်နမ်းလျှာချင်းကလိပေးနေမိတယ်။

ဒီလိုမျိုး တစ်ဆင့်ပြီး တစ်ဆင့် တစ်စစအရှိန်တက်လာအောင် ကာမစိတ်ကို နှိုးဆွပေးတာမျိုးကို ကျွန်မရဲ့ လင် ဦးဝက်ရော ဦးဝက်နဲ့ခွာပြဲခဲ့ရပြီးတဲ့နောက် ကျွန်မနဲ့တွေ့ခဲ့ရတဲ့ယောက်ျားတွေရော ဘယ်သူကမှ သေသေချာချာ စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ ကြင်ကြင်နာနာ မလုပ်ခဲ့ကြပါဘူး။ 

ကြေးစားပျော်တော်ဆက် ကောင်လေးအချို့ကတော့ လုပ်ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့က အလုပ်သဘောသာ ပြုကြတာပါ။ ကြင်နာမှု အလေးထားမှုတွေ စိုးမြတ်ကောင်းလို မပါကြဘူး။ကျွန်မတွေ့ကြုံစပ်ယှက်ရဖူးတဲ့ ယောက်ျားအများစုကတော့ ကျွန်မကို အိပ်ခန်းထဲခေါ်သွင်း ကိုယ်တုံးလုံးချွတ် ကုန်းခိုင်း၊ ဒါမှမဟုတ် ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး တက်-ိုး၊ ကိစ္စပြီးသွားကြတာချည်းပဲ။

စိုးမြတ်ကောင်းကတော့ အဲဒီလိုမျိုး မဟုတ်ဘူး။ သူတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီခွကြားကို ကျွန်မလက်နဲ့ အသာလှမ်းစမ်းကြည့်တော့ ဘော်းဘီအောက်မှ သူ့ငပဲချောင်းကြီး ဖုဖုထစ်ထစ်ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်နေတာ စမ်းမိတယ်။ စိမ်းမိချက်အရတော့ တော်တော်ကြီးပြီး တော်တော်လည်း သန်မယ့် အကောင်ပဲ။ 

ကျွန်မမှန်းတာ မမှားပါဘူး။ ခါးသိမ်တဲ့ စိုးမြတ်ကောင်းဟာ လီးကြီးတယ်လေ။ ဘောင်းဘီကို အသာဘေးဖယ်ပြီး လီးကြီးကို အပြင်ဆွဲထုတ်ယူလိုက်တယ်။ အသာလက်နဲ့ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်ပေးတယ်။ မာကြောပူနွေးနေတဲ့ လီးရဲ့ အထိအတွေ့ကလည်း အသည်ယားစရာကြီးပါ။ 

‘‘ အိပ်ခန်းထဲသွားကြစို့။ လာကိုစိုးရာ။ အဲဒီမှာ ပိုပြီးသက်တောင့်သက်သာ ရှိတယ် ဟုတ်လား ’’

ပါးစပ်ချင်း စုပ်နမ်းနေတာကို အသာခွာရင်း ကျွန်မက ပြောတယ်။ ဒီနောက်တော့ ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ခါးတစ်ယောက် ဖက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်ခဲ့ကြပါတယ်။

ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးစရာ နေရာအဖြစ် ကျကျနန ဖန်တီးထားတာမို့ အိပ်ခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးနဲ့ မွေ့ရာကြီးတွေက ခန်းခန်းနားနားကို ရှိနေပါတယ်။ ခြင်ဇာတွေရော၊ လေအေးပေးစက်တွေရော အပြည့်တပ်ထားတာမို့ ခြင်ထောင်တွေ ဘာတွေလည်း မလိုဘူး။

ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲ။ ကျွန်မကလေအေးပေးစက်သွားဖွင့်တဲ့ အချိန်မှာ စိုးမြတ်ကောင်းက မွေ့ရာပေါ်က အိပ်ရာဖုံးကို ဖယ်ခွာပစ်လိုက်တယ်။ကျွန်မစိတ်ကြိုက် အပြနုရောင် ဖဲသားအိပ်ရာခင်း ခင်းထားတဲ့ မွေ့ရာအိအိကြီးက ကျွန်မတို့ကို မျက်စပစ် ဖိတ်ခေါ်နေတယ်လေ။ 

ရမက်ဇောတွေ ထန်နေတဲ့ ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက် မွေ့ရာပေါ်ကို ပြိုင်တူပဲ ခပ်သွက်သွက် တက်လိုက်တယ်။ အတူ အိပ်ရင်း ပွေ့ဖက်လိုက်ကြတယ်။ ရင်ချင်းအပ်ရက်၊ ဆီးစပ်ချင်း ထိရက်။ ပေါင်ချင်းခွရက်။စိုးမြတ်ကောင်းက ကျွန်မရဲ့ ကော့တောင်တက်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတစ်ခုကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီး စို့ပေးတယ်။

‘‘ အိုး ဟင့်ဟင့် ကိုစိုး ကိုစိုး အို ကိုစိုးရယ် ’’

‘‘  စို့စမ်းပါ။ ကျွန်နို့သီးကို ကောင်းကောင်းစို့ပေးစမ်းပါ။ ဟင်းဟင်း ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်။ နို့စို့ပေးတာ သိပ်ခံလို့ကောင်းတာပဲ။ ဟင့်ဟင့်ဟင့် ’’

သူက နို့စို့ရုံမဟုတ်ဘူး။ နို့သီးတစ်ဝိုက်ကို လျှာနဲ့ ဝိုက်ပြီး ရက်ပေးသေးတယ်။ အဲဒီလို ရင်တဲ့အခါများ ကျွန်မဟာ ကုတင်ပေါ်မှာ ကော့ပျံကြွတက်သွားရတာပဲ။ စိတ်တွေကလည်း အရမ်းကို ထကြွရွလို့လာပါတယ်။ နို့သီးနှစ်ခုကို တစ်လှည့်စီ စို့ပေး၊ ရက်ပေးပြီးတဲ့နောက်။ စိုးမြတ်ကောင်းရဲ့ ပါးစပ်ဟာ အောက်ဖက်ကို တစ်စစရွေ့လျားလာပါတယ်။ 

ကျွန်မရဲ့ ဝမ်းဗိုက်သားပျော့ပျော့အိအိချပ်ချပ်လေးတစ်လျှောက် အသာရက်ပေး စုပ်ပေးရင်း ရွေ့လျားလာတာ။ ကျွန်မဗိုက်သားပြင်ေါ်မှာ သူရက်ပေးထားလို့ တံတွေးစီးကြောင်းရာလေး တစ်ခုတောင် ဖြစ်နေလို့။အဲဒီလို ပါးစပ်က အောင်ဖက်ကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ရွေ့ဆင်းလာတုန်း စိုးမြတ်ောင်းက ကျွန်မဝတ်ထားတဲ့ ထဘီရယ် အတွင်းခံဘောင်းဘီရယ်ကိုလည်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲချွတ်ချပစ်တယ်။ 

ကျွန်မက အလိုက်သင့် တင်ပါးကြီးကြွ ပေါင်ကြီးကြွနဲ့ ကူညီပေးတာမို့ ထဘီရော အတွင်းခံဘောင်းဘီရောပါအလွယ်တကူနဲ့ပဲလျှောကျသွားတယ်။ ကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံး ဗလာကျင်းသွားပြီးပေါ့။ ကျွန်မချက်ပေါ်ကျော်ပြီး ဆီးခုံဖက်ကို ရွေ့ဆင်းသွားတဲ့ အချိန်မှာ စိုးမြတ်ကော်းရဲ့ အောက်ပိုင်းလည်း ဗလာကျင်းသွားတော့တာပါပဲ။ သူ့ပါးစပ်က ကျွန်မေ-ာက်ဖုတ်နဲ့ နီးကပ်သည်ထက် နီးကပ်လာပြီရှင့်။ကျွန်မဟာ အလိုးခံရတာကို သဘောကျသလို စောက်ပတ်ကို ရက်ပေးတာကိုလည်း အရမ်းကြိုက်ပါတယ်။

ဒါကြောင့်...

‘‘ အား ဟင့်ဟင့် ကိုစိုးရာ ဟုတ်ပြီ... ဟုတ်ပြီ။ ဟင့်ဟင်း ကျွန်မ စိတ်တွေ အရမ်းထနေပြီနော်။ ကိုစိုး ယက်ယက် ပါတော့။ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့ အပီယက်ပေးစမ်းပါ ’’

ဆီးစပ်တစ်လျှောက် ခပ်ဖြည်းဖြည်း ရွေ့ဆင်းလာနေတာကို မစောင့်တော့ပဲ ကျွန်မက အငမ်းမရပဲ ထုတ်ဖော်ပြောလိုက်ပါတော့တယ်။ အဲဒီလို ပြောလိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ ကျွန်မ စောက်ပတ်ထဲက အရည်တွေတထောကြီးကို စိမ့်ထွက်လာတယ်ရှင်။ ဘယ်လောက်များလဲဆိုရင် အရည်တစ်ချိုက ပြင်လျှံထွက်ပြီး ဖင်ခေါင်းတစ်လျောက် စီးကျသွားတဲ့ အထိပဲ။

ဟော၊ သူ့ပါးစပ်က ကျွန်မ စောက်ပတ်နားကို ရောက်လာပြီ။ ရက်တော့ ရက်မပေးသေးဘူး။ ကျွန်မဟာ သူ့ပါးစပ်နဲ့ ကျွန်မ စောက်ပတ် ထိမိရအောင် ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးမိတယ်။ အလိုးခံရတဲ့ အခါ လုပ်ပေးသလိုမျိုးပေါ့။ ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ ဖေါင်းပြီး စောက်စေ့လေးလည်း မာကြောထောင်ကြွလို့တက်နေပါပြီ။ အရမ်း အယက်ခံချင်နေတာ။ အစုပ်ခံချင်နေတာ။ ဟုတ်တယ်။ မနေနိုင်တော့ဘူး။

‘‘ ယက်ပေးပါ။ ကိုစိုးရယ်။ ကျွန်မ စောက်ပတ်ကို ကောင်းကောင်းရက်ပေးစမ်းပါရှင်။ ကျွန်မ မနေနိုင်လွန်းလို့ပါ’’

ကျွန်မက ထပ်ပြီး လောဆော တိုက်တွန်းလိုက် မိပြန်တယ်။စိုးမြတ်ကောင်းကတော့ တကယ်ပါပဲရှင်။ မရက်ခင်က အဖုတ်ကို ဖြဲကြည့်သေးတယ်။ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ကျကျနနကိုင်ပြီး အပီကို ဖြဲကြည့်တယ်။ 

ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ဟာ နီရဲ့ပြဲအာပြီးနေမှာပဲ။ ကိုယ့်ပေါင်ကြားကိုယ် ငုံ့မကြည့်နိုင်တာကြောင့် အဖုတ်ရဲ့ အနေအထား ဘယ်လိုလဲဆိုတာကိုတော့ ကျွန်မ အသေအချာမသိဘူးပေါ့ရှင်။ စိတ်ကူးနဲ့ မှန်းဆကြည့်ရတာ။အဲဒီလို ဖြဲကြည့်ပြီးမှ သူ့ပါးစပ်ကို စောက်ပတ်ပေါ် ကျကျနန နေရာယူပြး မရွံမရှာ စုပ်နမ်းတယ်။

‘‘ အောင်မလေး လေး လေး။ ကိုစိုးရဲ့ ’’

ကျွန်မလေ တစ်ကိုယ်လုံးကို တုန်သွားတာပဲ။ ပါးစပ်ကလည်း ငယ်သံပါအောင်ကိုအော်ပစ်လိုက်မိတယ်။ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ မပြောပါနဲ့တော့။ ဘယ်နှယ့် စောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်နဲ့ တေ့ကပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်သလိုမျိုး စုပ်ပေးတာကိုး။ 

သူ့လျှာကလည်း အဖုတ်ထဲကို ထိုးထည့်ပြီး အပြတ်လှည့်ပတ် ကလိပေးသေးတယ်။ ရက်ပေးနေတယ်။ ကျွန်မ အသက်ရှုအရမ်းပြင်းလာတယ်။ ဝမ်းပျဉ်သား အိအိလေးဟာ ပိန်လိုက်ဖောင်းလိုက်ကို ဖြစ်လို့။ ပေါင်ကြီး နှစ်ချောင်းကလည်း ကားလိုက်စုလိုက်နဲ့။ သူက ကျွန်မ စောက်ပတ်မှာ စိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေကို လျှာနဲ့ တပြတ်ပြတ်မြည်အောင် ရက်ပေးနေပြန်တယ်။ 

တကယ်ကို မရွံမရှာ ရက်ရက်ရောရော လုပ်ပေးနေတာ။ ကျွန်မအဖို့လည်း အရမ်းကို ငြိမ့်ပြီး ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်လာရတာပေါ့။ လျှာကိုလည်း အပီကို ကစားနေတာ။အဖုတ်ကို ရက်ပေး၊ စုပ်ပေးတာထက် ပိုထိတာပေါ့။ စေက်ပတ်ထဲကို လျှာနဲ့ထိုးထိုးပြီး လိုးနေတဲ့ သဘောတောင် ဖြစ်နေတာကိုး။

‘‘ အားပါးပါး ဟင်း၊ ထိုးစမ်းပါ။ ကိုစိုးရ၊ ဟင့်။ ထိုးမွေ့ပေးစမ်းပါ။ အားကောင်းလိုက်တာ ဟင်းဟင်း ..ကျွန်မ စောက်ပတ်ထဲကို ရှင့် လျှာကြီး အကုန်ဝင်အောင် ထိုးသွင်းပေးစမ်းပါ။ ဟုတ်ပြီ။ ထိုးထိုး၊ လိုးလိုး၊ လျှာနဲ့လိုးပေးစမ်းပါ’’

ကျွန်မ ပါးစပ်ကလည်း မရှက်နိုင်တော့ပဲ တစ်တစ်ခွခွကြီးကို ပြောလိုက်မိတယ်။သူကလည်း ကျွန်မ စောက်ပတ်ကို လျှာနဲ့ အပီ ထိုးထိုးပြီး ကျကျနနကို လိုးပေးနေတာ။ 

အဖုတ်ထဲ သူ့လျှာ တစ်ဆုံးထိုးဝင်လာတဲ့အခါများ ကျွန်မဟာ လည်ချောင်းထဲကတောင် တအစ်အစ်အသံတွေထွက်လာတဲ့အထိကို ဖြစ်ရပါတယ်။ ကျွန်မ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရှိသမျှ အကြောအချည်တွေ အားလုံးမှာ သွေးတိုး အရမ်း မြန်ကုန်ပြီး၊ ရင်တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးကို ကော့ပျံလို့။ အကြီးအကျယ်ကို ပြီး လုနီးလာမှန်း ကျွန်မရိပ်မိတယ်။

ကျွန်မ စေက်ပတ်ကို ရက်ပေး၊ လျှာနဲ့ အဖုတ်ခေါင်းထဲ ထိုးပေးလုပ်နေတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်မက သူ့လီးကြီးကို လက်နဲ့ လှမ်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလိုမျိုး ပွတ်ပေးနေပါတယ်။လက်ထဲမှာ တစ်ဆုပ်တစ်ခဲကြီး ဖြစ်နေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီးက အားရစရာကောင်းလိုက်တာ။ လျှာနဲ့ထိုးပြီးတာခံရရင် ပြီး သွားမှာထက် စောက်ပတ်ကို လီးနဲ့  လိုးတာခံရင်း ပြီး ချင်လာတယ်။ ဟုတ်တယ်။ လီး ကပိုပြီး အရသာကောင်းစေမှာ။

‘‘ ကိုစိုးရယ်။ ကျွန်မကို လိုးပါတော့။ ရှင့်လီးကြီးကို ကျွန်မ စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းစမ်းပါ။ လုပ်ပါ ကိုစိုးရယ်။ ကျွန်မကို လိုးစမ်းပါရှင်။ ကျွန်မအပေါက်ထဲကို ရှင့် အချောင်းကြီးနဲ့ တအားကုန် ဖိဆောင့် လိုးသွင်းလိုက်စမ်းပါ။ ကျွန်မ ခံချင်နေပြီ။ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘူး။ လိုးပါ ကိုစိုးရယ်။ လိုးစမ်းပါရှင်... ’’

ကျွန်မက ထုတ်ဖော်တောင်းဆို လိုက်မိတယ်။ အရမ်း အလိုးခံချင်နေပြီကိုး။ ရှက်မနေတော့ပါဘူး။ ပြီးတော့ စိတ်တူ ကိုယ်တူ လိုးကြတာပဲ။ ရှက်နေစရာလည်း မလိုဘူးလေ။ စိုးမြတ်ကောင်းကလည်း ကျွန်မလိုပဲ ထန် နေပါတယ်။

အဖုတ်ယက်ပေးတာကို ချက်ချင်းရပ်ပြီး ကျွန်မ ကိုယ်ပေါ်တက်ခတွ ယ်။ တက်ခွတယ်ဆိုတာနဲ့ ကျွန်မက သူ့လီး ကို ဆွဲယူပြီး နီရဲ့ ပြဲလန်နေတဲ့ သူ့လီးထိပ် ဒစ်ဖူးကြီးကို စောက်ရည်ကြည်တွေ စိုရွဲ ဖို့ဖောင်းကြွတက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အဝမှာ တေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။စိတ်အရမ်းထနေတဲ့ စိုးမြတ်ကောင်းဟာ ကျွန်မက တေ့ပေးတာနဲ့ ဖိချထိုးသွင်းလိုက်တာ။ တစ်ချက်တည်းနဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီး တစ်ချောင်းလုံး စေက်ဖုတ်ထဲ တနင့်တပိုး ဝင်သွားတော့တာပါပဲ။ သူ့လီးက မသေးဘူးရှင့်။

ဆယ်လက်မလောက်ရှည်ပြီး ကျပ်လုံးလောက်ကို တုတ်တာ။ တစ်ချက်တည်း အဆုံးဖိထိုးသွင်းလိုက်တော့ အုတ်ထဲမှာစီးပိုင် တင်းကြပ်သွားတာပဲ။ အောင့်ပြီး နာတယ်။ ဖိန်းရှိန်း ကြက်သီးထသွားအောင်လည်းကောင်းတယ်။ 

ကျွန်မ ပါးစပ်က 

‘‘ အိုး၊ ကျွတ် ကျွတ်ကျွတ်’’

လို့ စုပ်သပ်ညည်းလိုက်မိတယ်။ နာတာကြောင့် ညည်းတာလား။ ကောင်းတာကြောင့် ညည်းတာလား။ ကျွန်မကိုယ်တိုင်တောင် မခွဲခြားတတ်တော့ပါဘူး။ နာလည်းနာ၊ ကောင်းလည်း အရမ်းကိုကောင်းနေတာကိုး။လီးအဆုံးဝင်အောင်သွင်းပြီးတာနဲ့ စိုးမြတ်ကောင်းက ကျွန်မကို စပြီးလိုးပါတော့တယ်။ အစပိုင်းမှာတော့ ခပ်ဖြည်းဖြည်း တစ်ချက်ချင်း ညှောင့်လိုးပေးတာ။ သူ့ လီး အဖုတ်ထဲကိုဝင်လာတိုင်း ကျွန်မက 

‘ အိုး ’ကနဲ

‘ ဟင့်’ ကနဲ ပါးစပ်က အသံထွက်မြည်တမ်းနေမိတယ်။

လီးထွက်သွားတယ်။ နောက်ပြန်ဝင်လာတယ်။ဝင်နေတဲ့ လီးကို ထုတ်ယူတယ်။ ပြီးတော့ ပြန်ထိုးသွင်းတယ်။ ထွက်လိုက်ဝင်လိုက် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့။ သူ့ လီးက ဆယ်လက်မလောက်ရှည်တာဆိုတော့ အဆုံးထိုးသွင်းလိုက်တဲ့ အခါ သားအိမ်ကို ဒစ်ကြီးနဲ့ ထိထိနေတယ်။ အဲဒီလို သားအိမ်ထဲကို စိုက်ဝင်ထိမိတာကလည်း။ အောင့်အောင့် သွားပေမယ့် အရသာ တစ်မျိုးထူးတယ်ရှင့်။ အခံရတိုင်း သားအိမ်ထိတာမျိုးမှ မဟုတတ်တာ ။ လီးရှည်မှ သားအိမ်ထဲ အထိ စိုက်ဝင်တာ။

စိုးမြတ်ကောင်းရဲ့ လီးက အလုံးလည်းအတော်တုတ်တာမို့ စောက်ခေါင်းပေါက် နံရံသားတွေကိုလည်း ပြည့်ပြည့်၀၀ ပွတ်တိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီး ထိုးသွင်းချိန်ရော။ အထုတ်မှာရော လီးတန်လုံးပတ် အပေါ်ပိုင်းက ကျွန်မ စေ့ကို ကျကျနန ပွတ်တိုက် ထိမိသွားကြတယ်လေ။

ကျွန်မဟာ တကယ့်ကို ရာနှုန်းပြည့် ပြည့်ပြည့်၀၀ အလိုခံနေရတာပါ။ မစို့မပို့မဟုတ်ဘူး။ ထိထိမိမိ စီးစီးပိုင်ပိုင် နဲ့ နင့်နင့်ပိုးပိုးကြီးပေါ့။ဒါကြောင့်လည်း ကျွန်မဟာ တစ်ကိုယ်လုံးကို သူ့လက်ထဲ ၀ ကွက်ပြီး ပုံကို အပ်ထားလိုက်တာပဲ။ သူ့စိတ်ကြိုက် လုပ်ချင်သလို လုပ်။ လိုးချင်သလိုကို လိုးပေတော့။

ကျွန်မတို့ စိတ်တွေ ပိုထန်လာသလို၊ ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကလည်းမြန်ဆန်လာပါတယ်။ သူက ညှောင့်နေရာက အားပြင်းပြင်းနဲ့ မြန်မြန်သွက်သွက်ဆောင့် လိုးလာတယ်။ ကျွန်မကလည်း သူ့ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ အံကိုက်ဖြစ်အောင် အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးတယ်။ အရှိန်နဲ့ ဆောင့်ဝင်လာတဲ့ လီးကြီး အဖုတ်ထဲ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း အဆုံးကို ဝင်နိုင်အောင် ပေါင်ကို ဖြဲပေးတာမျိုးကိုလည်း အချိန်အဆ မိမိ လုပ်ပေးတယ်။

စိုးမြတ်ကောင်း ရဲ့ အသက်ပြင်းပြင်း ရှုသံတွေ ကျွန်မရဲ့ ညည်းညူမြည်တမ်းသံတွေဟာ အခန်းထဲမှာ ပဲ့တင်သံထပ်လို့နေပါတယ်။ ဒီအသံတွေပဲလားဆို တာ့ မဟုတ်ဘူးလေ။ လိုးနေကြတဲ့ အသံပလံတွေလည်း ပါတာပေါ့။ သူ့ဆီးစပ်နဲ့ ကျွန်မဆီးစပ်တို့ ထိရိုက်မိသံတွေက တဖတ်ဖတ်၊ သူ့ဂွေးဥကြီးတွေ ကျွန်မဖင်ဆုံကြီးကို ထိမိနေတဲ့ အသံက တပြတ်ပြတ်၊ စောက်ရည်ကြည်တွေ အပြတ်စိုရွှဲနေတဲ့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲသူ့လီးချောင်းကြီး တရှိန်ထိုး ဆောင့်လိုးသွင်းတဲ့ အသံတွေကလည်း တဘွပ်ဘွပ်နဲ့။

အဲဒီ အသံပေါင်းစုံရောယှက်ပေါင်းစည်းထားတဲ့ ကာမစစ်တလင်းရဲ့ တေးသံသာဟာ ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက် ကာမစပ်ယှက်ပွဲကြီးကို ပိုပြီး အသက်ဝင်စေပါတယ်။ ဒီအသံတွေကြားနေရတာကလည်း ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်လုံးအတွက် ပိုစိတ်ကြွစရာပေါ့။

‘‘ ဘွပ် ဘွပ် ဖတ် ပြတ် ဘွပ်ဘွပ်ဘွတ် ’’

‘‘ အားပါး ရှီး... ဆောင့် ဆောင့် ကျွန်မကို တအားဆောင့်လိုးစမ်းပါရှင်။ ဟင်းဟင်းဟင်း။ ရှင့် လီးချောင်းကြီး တစ်ချောင်းလုံး လဥအထိ အဆုံးမြုပ်ဝင်သွားအောင် အားပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်သွင်းလိုက်စမ်းပါရှင်။ ခံလို့ကောင်းလွန်းလို့ပါ။ ’’ 

‘‘ ဘွပ်ဘွပ် ’’

‘‘ အား ဟုတ်ပြီ။ အဲဒီလိုမျိုး အဲဒီလိုမျိုး။ ဆောင့်သာဆောင့်၊ အဖုတ်ကွဲချင် ကွဲသွားပါစေ။ အမလေး ကောင်းလိုက်တာ ရှင့်... အား ’’

ကျွန်မလေ။ အားပြင်းပြီး ထိမိလှတဲ့ သူ့ဆောင့်လိုးချက်တွေကို ရင်သိမ့်တုန်အောင် ခံရင်း တစ်ချီပြီး တစ်ချီဆက်တိုက်ကို ‘ပြီး’ နေတာပဲ။ တစ်ချို့ယောက်ျားတွေနဲ့ဆိုရင် တစ်ချီကောင်းလောက်သာပြီးခဲ့တဲ့ ကျွန်မ။ အခု စိုးမြတ်ကောင်း လိုးတာခံရတော့မှ ဆက်တိုက် ‘ပြီး’ တဲ့ အရသာကို တုန်ခါမောဟိုက်အောင် ခံစားနေရတယ်ရှင်။

ကျွန်မ လေးချီမြောက် ‘ပြီး’ သွားတဲ့ အခါမှာ စိုးမြတ်ကောင်း ဟာလည်း တရှုးရှုးနဲ့ အသက်ရှု အရမ်းမြန်လာတယ်။ ဆောင့်ချက်တွေကလည်း ဘာကြမ်းသလဲ မမေးနဲ့။ တဘွပ်ဘွပ်နဲ့ စက်သေနတ် ပစ်နေတာထက်အောင် မြန်နေသေး။ ကျွန်မကို လေးချီဆက်တိုက် ‘ပြီး’ အောင်-ိုးပေးနိုင်တဲ့ သူ့-ီး အစွမ်းကိုတော့ ကျွန်မ အရမ်း ချီးမွမ်းမိပါတယ်။

သူ့အတွက် ပိုအရသာ ကောင်းအောင် လုပ်ပေးချင်တာ ကြောင့် ကျွန်မဟာ သူ့ဖင်လုံးလုံး ကျစ်ကျစ်လေးကို အသာပတ်ကျော်ပြီး သူ့ဂွေးဥတွေကို ညာလက်နဲ့ အသာလှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အသာဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်ပေးတယ်။ ပွတ်ပေးတယ်။ ဒါဟာ ယောက်ျားတွေ သိပ်ကြိုက်တဲ့ လုပ်ဆောင်ပြုစုပေးမှုတစ်ခုပေါ့။ စိုးမြတ်ကောင်းလည်း အရသာတွေ့သွားတာ သေချာတယ်။ 

အသက်ရှုပို မြန်လာသလို ဆောင့်လိုး ချက်တွေကလည်း ပိုအားပြင်းပြီး ပိုကြမ်းလာတယ်။ နောက်တော့ သူ့လီးကြီး ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်သွားတာကို ကျွန်မသိရတယ်။ သူ့ လရည်ပန်းထုတ်တော့မယ်။

‘‘ ကိုစိုး လရည်ထွက်ရင် ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲမှာပဲ ပန်းထည့်ပေးနော်။ အဖုတ်ထဲမှာ လရည်တွေ ပြည့်လျှံသွားအောင်ကို ပန်းထည့်ပေးစမ်းပါ။ ’’

ကျွန်မ ပါးစပ်ကလည်း ပြော၊ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း ညှစ်ပြီး သူ့လီးကို စုပ်ယူလိုက်တယ်။အဲဒီ အချိန်မှာပဲ သူ့လီးထိပ်က သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာပါလေရော။ ပူနွေးနွေး အရည်တွေ စောက်ဖုတ်ထဲ ပြန့်နှံ့သွားတာကို ကျွန်မ ခံစားသိရှိလိုက်ရတယ်။သူကသုတ်ရည်တွေလည်း များတယ်။ ပန်းပန်းထွက်လာတာ မနည်းဘူး။ စောက်ဖုတ်ထဲ ပြည့်ရုံမကဘူး၊ အပြင်ကိုတောင် လျှံထွက်တယ်။

အဖုတ်ထဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်ပေးမှ ကျွန်မရဲ့ ကာမအရသာကို တစ်ဆတိုး အောင် ရိုင်တင်ပေးလိုက်သလိုမို့ ကျွန်မလည်း ငါးကြိမ်မြောက် အဖြစ် ‘ပြီး’ သွားရပြန်ပါတယ်။ အဲဒီငါးကြိမ် မြောက် ‘ပြီး’ တာကလည်း တစ်ကယ်ကို ထိတယ်။ 

တစ်ကိုယ်လုံး ပျော့ခွေနူံးကျသွားအောင်ကို ဖြစ်ရတာ။ စောက်ရည်တွေ ထွက်တာကလည်း အရမ်းပဲ။ ဒီနောက်တော့ စိုးမြတ်ကောင်းလည်း ငြိမ်ကျသွားတယ်။လိုးပွဲကြီး တစ်စခန်းသတ်ပြီပေါ့။ သုတ်လွှတ်ပြီးလို့ မကြာခင်မှာပဲ သူ့လီးကလည်း ပျော့ခွေသွားတယ်။ စိုးမြတ်ကောင်းဟာ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲက သူ့လီးကို ဖြုတ်ယူပြီး အသာဘေးကို လှိမ့်ဆင်းသွားတယ်။ပက်လက်ကြီး အိပ်ရင်း အသက်ပြင်းပြင်းရှုနေတယ်။ သူလည်း အရမ်းကို မောဟိုက်သွားမှာပါပဲ။ သူက ပိုအားစိုက် လှုပ်ရှားလိုးဆောင့် ပေးခဲ့ရတာကိုး။

ခဏကြာတော့ ကျွန်မနည်းနည်းအမောပြေ သွားတယ်။ ဒီအခါမှာ ကျွန်မဟာ လှဲအိပ်နေရာက ထပြီး သူ့ခြေရင်းဖက်ကို သွားတယ်။ သုတ်ရည်တွေ စောက်ရည်ကြည်တွေ ပေကျန်နေတဲ့ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ အသာ စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ စိုးမြတ်ကောင်းက လီးစုပ်ပေးရက်ပေးနေတဲ့ ကျွန်မကို တစ်ချက်ပြုံးပြီးကြည့်တယ်။ နောက်တော့ မျက်စေ့ကို အသာမှိတ်ပြီး ဇိမ်နဲ့ မှိန်းနေတယ်။

သူ့လီးကို သန့်သွားအောင် စုပ်ပေးရက်ပေးပြီးတော့ ကျွန်မဟာ သူ့ဘေးမှာ အသာပြန်လှဲလိုက်တယ်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ခေါင်းလေးတင်လို့ပေါ့။ စိုးမြတ်ကောင်းက ကျွန်မကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ အသာ သိုင်းဖက်တယ်။ကျန်တဲ့ လက်ကတော့ ကျွန်မပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ပေါ်ကို အသာအုပ်တင်တယ်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ကို ညှစ်လိုက်တာ။ စောက်ဖုတ်ထဲက သုတ်ရည်နဲ့ စောက်ရည်ကြည်ရောနှောတာတွေ အုန်းနို့ အညှစ်ခံရသလို အပြင်ကို ယိုဆီးကျလာတဲ့ အထိပဲ။

ခဏလောက်နားနေကြပြီးတဲ့နောက် စိုးမြတ်ကောင်းက ကျွန်မပါးစပ်ကို ထိုးကလိတယ်။ ကျွန်မက တုံ့ပြန် နမ်းရင်း သူ့လီးကို အသာလက်နဲ့ ကိုင်စမ်းကြည့်တော့။ ဟော၊ သူ့လီးကြီး မတ်တောင်နေတာပါလား။ ကျွန်မဖြင့် မယုံချင်သလိုပဲ။ ကျွန်မတွေဖူးသမျှ ယောက်ျားတေကွ တော့ သုတ်လွှတ်ထုတ်ပေးပြီးရင်လီးးလည်းပျော့ လူလည်း ဖလက်ပြသွားကြတာချည်းပဲ။ လီးပြန်တော်လာတဲ့ လူမတွေ့ဖူးသေးဘူး။

စိုးမြတ်ကောင်းရဲ့ လီးကတော့ ခဏအနားယူပြီးတာနဲ့ ပြန်တောင်လာပြီ။ တောင်တာမှ မတ်ကိုနေတာ။ ကျွန်မအဖို့ ကော်ပေါက်ပဲ။ တစ်ချီဆက်ပြီး လိုးနိုင်တော့မှာကိုး။ 

‘‘ ဟော့တော်။ ရှင့်လီးကြီးက ပြန်တောင်လာပါရောလား ’’ 

ကျွန်မက အံသြဝမ်းသာစိတ်နဲ့ ရေရွတ်လိုက်မိတယ်။

‘‘ ဟုတ်တယ်။ တောင်လာပြီ။ လီးတောင်တော့ ဆက်လိုးကြတာပေါ့။ မမလည်း အလိုးခံနိုင်သေးတယ် မဟုတ်လား ’’

‘‘ အံမယ် ဘာလို့ မခံနိုင်ရမှာလဲ။ ရှင် လိုးနိုင်မယ် ဆိုရင် ကျွန်မကတော့ ရယ်ဒီပဲ ’’

‘‘ ဟုတ်ပြီ။ ဒါဆိုရင် လေးဘက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေး ’’

‘‘ ရတယ် ရတယ် ’’

ကျွန်မလည်း သူပြောသလို ချက်ချင်း ကုန်းပေးလိုက်ပါတယ်။ စောစောက လုပ်ထားတာကြောင့် အဖုတ်က အပြတ်ကို အရည်ရွမ်းနေလို့ပေါ့။ ကျွန်မက လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးပြီးတဲ့ အခါ စိုးမြတ်ကောင်းက ကျွန်မဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲပြီး ဖင်ပေါက်ကို တံတွေး ဆွတ်တယ်။

‘‘ အို ဟင့် ကိုစိုး ဘာလုပ်အုန်း မလို့လဲဟင် ’’

ဖင်ပေါက်တည့်တည့် တံတွေး ဆွတ်ခံရတာကြောင့် ကျွန်မ ခါးလေးတွန့်သွားပြီး ညုတုတုနဲ့မေးလိုက်မိတယ်။ ဘာအတွက်ကြောင့် ဖင်ကို တံတွေး ဆွတ်တယ်ဆိုတာကို ကျွန်မသိပါတယ်။ ကျွန်မက ဖင်ကို လိုးခံဘူးတဲ့ မိန်းမပဲ ဥစ္စာ။

‘‘ မမ ဖင်ကြီးက ဖြူဖွေးအိပြီး အယ်နေတာဆိုတော့ ကျွန်တော် ဖင်-ိုးချင်လာလို့ပါ။ မမ ဖင်ခံမယ် မဟုတ်လား ဟင် ’’

‘‘ ရှင်ချချင်တယ်ဆိုရင်တော့ ခံပါ့မယ်။ သိပ်တော့မကြမ်းနဲ့နော်။  ရှင့် လီးကြီးက အရမ်းကြီးတာ။ တအားဆောင့်ရင် ကျွန်မ ဖင်ကွဲသွားလိမ့်မယ် ’’

‘‘ စိတ်ချပါ မမရဲ့။ မမနာအောင် ကျွန်တော် မလုပ်ပါဘူး။ အရသာတွေ့ပြီး ကောင်းအောင်ပဲ လုပ်ပေးမှာပါ ’’

 ပြောပြော ဆိုဆိုနဲ့ ကျွန်မ စအိုဝမှာ သူ့ လီးတေ့ထောက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ထိုးသွင်းလိုက်တာ လီးကတစ်ပြီးတိုးဝင်လာတယ်။

‘‘ အား ကျွတ်ကျွတ် ဖြည်းဖြည်းသွင်းပါရှင်... နာတယ် ’’

စအို၀ ပြဲအာသွားတာကြောင့် ကျိန်းစပ်ပြီး နာလှလို့ ကျွန်မ ညည်းလိုက်မိတယ်။ ဖင်လိုးတဲ့ အခါ လီးစသွင်းသွင်းချင်း နာတာတော့ ထုံးစံပဲ။ ကျွန်မ နားလည်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ဒူးခေါင်းကို အားပြုပြီး ဖင်ဆုံကြီးကို အသာကော့ပင့် ထားလိုက်တယ်။ ဖင်လိုးခံဖူးတာကြောင့် ကျွန်မဟာ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးအဝင် အဆင်ပြေအောင် လမ်းကြောင်း ဖွင့်ပေး တတ်နေပါတယ်။

စိုးမြတ်ကောင်းကလည်း ဆက်ပြီး ဖိထိုးသွင်းလိုက်တာ၊ ကျဉ်းကျဉ်းကြပ်ကြပ်နဲ့ပဲ သူ့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျွန်မဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးဝင်သွားပါလေရော။ အဲဒီတော့ စိုးမြတ်ကောင်းက ကျွန်မ ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ဖင်ထဲကဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ဖိဆောင့်သွင်းလိုက်နဲ့ ကျွန်မကို ကောင်းကောင်း ဖင်ဆော်ပါတော့တယ်။ နာတာကတော့ သိပ်ကို နာတယ်ရှင်။ 

ကောင်းတာကလည်း အသည်းခိုက်မတတ်ပါပဲ။ ကျွန်မဟာ တအီးအီး တအားအား အော်မြည် ညည်းတွားရင်း စိုးမြတ်ကောင်း ဖင်လိုးတာ ခံနေပါတယ်။ သူဟာ ဖင် လိုးတဲ့အခါ လီးကို အဆုံးဝင်အောင် ဖိဆောင့်သွင်းတတ်တယ်ရှင့်။ ဖင် လိုးတာ ခံရတာဟာ နာကျင်မှုရောပြွမ်းပန်းနေတဲ့ ကာမအရသာတစ်မျိုးကို ခံစားရရှိစေတယ်လေ။ မကြာပါဘူး။ ကျွန်မလည်း ဖီလင်တွေ တတ်လာတယ်။ 

နာတာကို အရေးမစိုက်နိုင်တော့ဘူး။ ဖင်ကြီးကို ကော့ပေး၊ ဘယ်ညာ ဝှေ့ယမ်း လုပ်ပေးတယ်။စိုးမြတ်ကောင်းကလည်း ကျွန်မ နို့အုံကြီးတွေကို ကုန်းဆွဲလိုက်၊ စောက်ပတ်ကို လိုးနှိုက်လိုက်နဲ့ လီးကိုလည်း ဖင်ပေါက်ထဲ အားပြင်းပြင်းနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ ဆောင့်လိုးသွင်းနေပါတယ်။

ဖင်လိုးခံရမှုကြောင့် အဖုတ်ထဲက ယားလာပြီး နှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးသွားရပါတယ်။ ကျွန်မ ဒုတိယ အချီ ပြီး နေစဉ် စိုးမြတ်ကောင်းဟာလည်း ကျွန်မ ဖင်ဆုံကြီးနောက်မှာ လှုပ်လှုပ်ခါခါ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်ပြီး ကျွန်မဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲကို ပူနွေးပျစ်ချွဲတဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

ဒုတိယ အချီအဖြစ်ထွက်တဲ့ သုတ်ရည်ကလည်း အတော်ကို များပါတယ်။ ကျွန်မဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲမှာဆို သူ့သုတ်ရည်တွေ ပြည့်ပြီး အီစိမ့်သွားတာပဲ။ စိုးမြတ်ကောင်းကလည်း သုတ်လွတ်ပြီးပေမယ့် သူ့ လီးကို ချက်ချင်းဆွဲမဖြုတ်ဘူး။ ဖင်ပေါက်ထဲ ဖိကပ်ပြီး စိမ်ထားတယ်။ ကျဥ်းကြပ်တဲ့ ဖင်ပေါက်ရဲ့ ညှစ်ဆွဲမှုကိုအရသာခံနေတာလေ။ ခဏကြာမှ ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ အားရပါးရ စပ်ယှက်ခဲ့ကြပြီး မောဟိုက်နေတာကြောင့်ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်ပွေ့ဖက်ပြီး နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်သွားကြတယ်။

...................................................................................................................................

သုံးလအကြာမှာ ကျွန်မနဲ့ စိုးမြတ်ကောင်း လက်ထပ်လိုက်ကြပါတယ်။ 


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် »»»»»»»



Sunday, September 23, 2012

ပူစူးမ (စ/ဆုံး)

ပူစူးမ (စ/ဆုံး)

မောင်ဇော်ဦး ရေးသည်။

ကျွန်မနာမည် ပူစူးမ ၊ နာမည်ရင်းကိုတော့မပြောတော့ပါဘူး၊ ရှိတော့ရှိတယ်၊ နာမည်က အရေးမကြီးပါဘူး။ ကျွန်တော်တို့က သူ့ကိုပူစူးမ လို့ဘဲ ငယ်ငယ်လေးထဲကခေါ်တယ်၊ အိမ်နားကကောင်မလေး၊ အပျိုဖေါ်ဝင်စ၊ ဘာရှိအုံးမလဲ အသက်က အခုမှ ၁၅ နှစ် အလွန်ဆုံး၊ စိတ်ကစားခါစ၊ ဘာမဆိုသူသိချင်သည်။

ကျွန်တော်တိုအိမ်လည်း သူ့စားအိမ်သောက်အိမ်၊ ဝင်ချင်တဲ့အချိန်ဝင်၊ ထွက်ချင်တဲ့အ ချိန်ထွက်၊ တံခါးမရှိ ဓားမရှိ၊ အားလုံးကသူ့ကို လျစ်လျုရှု့ထားသည်၊ ကျွန်တော့်ကိုလည်း အကိုလေး အကိုလေး နှင့် သူ့သူငယ်ချင်းတယောက်ပမာ၊ ပြောချင်ရာပြော ဆိုချင်ရာဆို။

တခါတခါ ကျွန်တော့်အခန်းထဲထိ ဝင်ချင်သ လိုဝင်၊ ဘာကိုမှ အလေးမထား၊ သူလုပ်ချင်ရာသူလုပ်သည်။ ကျွန်တော်က ကျောင်းပြီးခါစ၊ အလုပ်အကိုင်ကမရှိသေး၊ စားလိုက် အိပ်လိုက်နဲ့ ယောင်ချာချာ အလုပ်လက်မဲ့၊ အလုပ်လက်မဲ့တို့ ထုံးစံအတိုင်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဟေးလားဝါးလား၊ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်၊ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်းပြော၊ အပြာကားတွေကြည့်၊ ကြာတော့မိန်းမလိုးချင်လာသည်။

ဒီတော့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အတူ ဖာချသည်၊ ချပါများတော့ အတွေ့အကြုံကရလာသည်၊ ကောင်းမှန်းလဲသိလာသည်။ ဒီတော့ မိန်းမမြင်ရင် တဏှာစိတ်နဲ့ကြည့်မိသည်၊ အဲဒီမှာပူစူးမကို သတိထားမိလာသည်။ကောင်မလေးက သူ့ကိုသူ အပျိုဖြစ်လို့ ဖြစ်မှန်းပင် သိရဲ့လားမသိ၊ နေချင်သလိုနေသည်၊ တခါတခါ အတွင်းခံ ရင်စည်း မပါဘဲ အိမ်လာသည်။

ကျွန်တော်က ဒါတွေချောင်းနေတဲ့ သူဆိုတော့ မြင်သည်၊ စိတ်ကပိုရွလာသည်၊ ကောင်မလေးနဲ့ ချစ်ကြည့်ချင်လာသည်။ ကျွန်တော့်မျက်စေ့ရှေ့မှာတင် ပူစူးမက တနေ့ထက် တနေ့ လှလှလာ သည်။ ရင်တွေ တင်တွေ ပြည့်ဖြိုးလာသည်၊ တခါတခါ စသလို နောက်သလိုနဲ့ သွေးတိုးစမ်းပြီး သူ့ပုခုံးလေးကို တင်းတင်းဖက် ကြည့်သည်၊ ကောင်မလေး ကဘာမှမပြောတဲ့အပြင် ကျွန်တော့်ခါးကလေးကိုပင် ပြန်ဖက်လိုက် သေး၊ အကိုတယောက်လိုသဘောထားတာလဲ ဖြစ်နိုင်သည်။

ဘယ်လိုဘဲ ဖြစ်ဖြစ် ကောင်မလေးနဲ့ ချစ်ချင်စိတ် ကတနေ့တခြားပြင်းထန်လာသည်၊ ဒီအတိုင်းနေလို့တော့မဖြစ် တခုခုတော့လုပ်မှဖြစ်မယ်၊ ဘာလုပ်ရမလဲ၊ ကြံစမ်း၊ ကြံစမ်း၊ အကြံထုတ်ရသည်။ဒီအတိုင်း ဘလိုင်းချည်း သွားကိုင်လို့ကမဖြစ်၊ မကြည်ရင် ပြသနာက မိုး မီးလောင်သွားနိုင်သည်၊ ပြီးတော့ ခလေးကို ကြံရကောင်းလားဆိုပြီး ကျွန်တော့် ဘဝတလျှောက်လုံး အမဲစက် ထင်သွားနိုင်သည်၊ ဒီလိုတော့အဖြစ်မခံနိုင်၊ ဒီကိစ္စမျိုးဆိုတာ နှစ်ဦး သဘောတူမှကောင်းသည်။

နှစ်ဦး သဘော တူမှလည်း နှစ်ဦးစလုံးဆန္ဒပြည့်ဝမည်။ ပြဿနာလည်းရှင်းသည်၊ ဒီတော့ အကြံထုတ်ရသည်၊ အခွင့်ကောင်းကို စောင့်ရသည်၊ ကြည့်ခဲ့ဘူး၊ ဖတ်ခဲ့ဘူးသောဇတ်လမ်းများထဲမှ ဖြစ်နိုင်တဲ့ အကြာင်းအချက်လေးများရှာရသည်။ဖြစ်ချင်တော့ တနေ့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိ ကျွန်တော်ကလဲ ကျွန်တော့အခန်းထဲမှာ  နေသည်၊ ဒီအချိန်မှာ ပူစူးမရောက်လာ သည်။

ဒီတော့ ကျွန်တော်လည်းအကြံရတာနဲ့ စာအုပ်ကို အသာချ၊ မျက်နှာပေါ် ခေါင်းအုံးတင်ပြီး အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်၊ ခေါင်းအုံးအောက်ကနေ အသာလေး ခိုးကြည့်လို့ရအောင် ဟထား၊ ဝတ်ထားတဲ့ လုံချည်ကို ဖြေ၊ အောက်ကို အသာလျှော ပြီး ကျွန်တော့် လီးကို မပေါ့်တပေါ်လေးထားပြီး အသာငြိမ်နေလိုက်တယ်။ပူစူးမလဲ အိမ်ထဲ မှာဘယ်သူမှမတွေ့တာနဲ့ အပေါ်ထပ်ကိုတက်လာတယ်၊ ပါးစပ်မှလည်း ကြီးမေ .. အကိုလေး .. စသည်ဖြင့် နာမည်တွေခေါ်လို့ပေါ့၊ ကျွန်တော့် အခန်းက တံခါးဟထားတော့ တွန်းဖွင့်ပြီးဝင်လာတယ်။

ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကိုတွေ့သွားတော့ 

“  အဲတော့ .. အကိုလေးက အိပ်နေတာကိုး ..  ”

 တယောက်ထဲပြောရင်း အနားကပ်လာတယ်၊ အနားရောက်လာ တော့

“  အို့ ..  ”

ဟုအာမေဋိတ် သံပြုရင်း ပါးစပ်ကို လက်ဝါးနဲ့ အသာအုပ်ရင်း ရပ်သွားတယ်။

မပေါ့်တပေါ် ဖေါ်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကိုတွေ့သွားတာကိုး၊ ကျွန်တော်လဲ သူဘာဆက်လုပ်မလဲ အသာစောင့်ကြည့်နေလိုက် တယ်၊ အသက်မှန်မှန်ရှုရင်း အိပ်မောကျနေတဲ့ ပုံမျိုး ဟန်ဆောင်နေလိုက်တယ်။ကျွန်တော့်ကို တချက်ကြည့်ပြီး အိပ်မောကျနေတာလို့ ယုံကြည်သွားတဲ့ဟန်နဲ့ မပေါ့်တပေါ် ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို သေသေချာချာကြည့်နေ တယ်။

လီးကို အမွေးမဲမဲတွေဖုံးနေတဲ့ ဆီးခုံစပ်အရင်းပိုင်းလောက်ဘဲ ဖေါ်ထားတော့ စိတ်ထဲကမရိုးမရွဖြစ်လာ ဟန်တူပါရဲ့၊ အိပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို တချက်ကြည့်ပြီး ပြေလျှော့နေတဲ့ လုံချည်ကို အသာကိုင်ပြီး အောက်ကိုဆွဲ ချလိုက်တယ်။

လီးတချောင်းလုံး လွတ်လွတ်ကြွတ်ကြွတ်ပေါ်သွားတဲ့ အခါမှာတော့ သေသေချာချာ ကြည့်ရှု့နေ လေရဲ့၊ ကျွန်တော့်လီးကလဲ ကြည့်ပါအုံး၊ ရိုးရိုးသာမန်အချိန်မှာတောင် ဒစ်ကလန်နေပြီး အရှည်က ၄ လက္မ လောက်ရှိပြီး လုံးပတ်က လက်တဆုတ်စာလောက်ရှိတယ်။ကျွန်တော်လဲ သူသေသေချာချာကြည့်နေတာ ကိုခေါင်းအုံးအောက် ကနေခိုးကြည့်ရင်း စိတ်ထလာသလို ကျွန်တော့လီးကလဲ တဖြေးဖြေး ထောင်လာတယ်။ 

လူကတော့ အိပ်ပျော်နေ ဟန်ဆောင်ပေမဲ့ တကယ်မှအိပ်မပျော်တော့ လီးကထောင်လာတာပေါ့၊ တဖြေးဖြေးထောင်လာတဲ့ လီးကို ကြည့်ပြီး အံ့သြဟန်နဲ့ အဲတော့ .. ဟုရည်ရွတ်ရင်း ပါးစပ်ကိုလက်နဲ့ပိတ်ကာ မျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ စိုက်ကြည့်နေတယ်၊ စက္ကန့်ပိုင်းလောက် အတွင်းမှာဘဲ ကျွန်တော့်လီးဟာ ၂ဆကျော် ၃ဆနီးပါးလောက်ကြီးလာတယ်။

ဒစ်ဟာလဲ ပိုပြဲပြီး ပိုလန်လာ တယ်။ ပြီးတော့ ထုံးစံအတိုင်း တဆတ်ဆတ်တုန်လို့ပေါ့၊ ပူစူးမလဲ အံ့သြဟန်နဲ့ ကြည့်နေပြီး ကိုင်ကြည့်ဘို့ထင် ပါရဲ့ လက်ကတဖြေးဖြေးရှေ့ကိုတိုးလာပြီးမှ ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ မကိုင်တော့ဘဲ ကျွန်တော့်အခန်းထဲက ပြန်ပြေးထွက်သွားတော့သည်။

ဒီတော့မှ ကျွန်တော်လည်း အင်း ဒီကောင်မလေး အခြေအနေက မဆိုးဟု စိတ်ထဲ မှ ထင်မြင်ချက်ပေးရင်း နောက်တဆင့်တိုးဘို့ အကြံထုတ်ရပြန်သည်။ 

အင်း ဒီနေ့လဲ မနေ့ကလိုဘဲ အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိ၊ မေမေတို့ကဒီလိုဘဲ တခါတခါ ဆွေကိစ္စမျိုးကိစ္စ အလုပ်ကို ရှုတ်သည်၊ ဘာတွေရှုတ်မှန်းမသိ၊ ဒီလို အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိတုန်း ပူစူးမလာရင်ကောင်မယ် ဟုစိတ်ထဲမှတမ်းတ မိသည်၊ ရာသီဥတုကနဲနဲပူတော့ အင်္ကျီချွတ်ပြီး အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ မနေ့ကအဆက် တရုပ်သိုင်း ဆက်ဖတ် နေလိုက်သည်။

ဟော လာပါပြီ၊ မနေ့ကလို အသံတကြော်ကြော်ပေးရင်း ဝင်လာချင်းမျိုးတော့မဟုတ်၊ တံခါးတွန်းဖွင့်ပြီး တိုးတိုး တိတ်တိတ်ဘဲဝင်လာသည်၊ ကျွန်တော်က နားစွင့်နေသူဆိုတော့ ကြားနေရသည်၊ အောက်ထပ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိ ဘူး ဆိုတာသိတော့ ကျွန်တော့်အခန်းရှိရာ တန်းတက်လာသည်။

အင်း ကောင်မလေး မနေ့ကလို ဘဲ ကြည့်ချင် ဟန်တူရဲ့၊ ဒီနေ့တော့ ကျွန်တော်က ဘာမှဟန်မဆောင်၊ ပုံမှန်အတိုင်း စာအုပ်ကိုဆက်ဖတ်နေလိုက်သည်။ ကျွန်တော့် အခန်းတံခါးကို သူတွန်းဖွင့်ဝင်လိုက်တော့ သူထင်သလို ကျွန်တော် အိပ်နေတာမဟုတ်ဘဲ စာဖတ်နေ တာမြင်ရတော့ ခဏကြောင်သွားသည်။

“  ဟော .. ပူစူးမ ပါလား .. လာလေ ..  ”

ကျွန်တော်က ချက်ချင်းဘဲ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ပူစူးမက အထဲဝင်လာရင်း 

“  ဒီနေ့တော့ အကိုလေး ကအိပ်မနေပါလား ..  ”

“  လာ ထိုင် ...  ”

ကျွန်တော်က ကျွန်တော့် ဘေးက နေရာလွတ်ကို လက်ဖြင့်ပုတ်ပြရင်းပြောလိုက်သည်။ 

“  မနေ့က ပူစူးမလာတော့ အကိုလေးက အိပ်နေတယ် သိလား ..  ”

ဟု ဝင်ထိုင်ရင်း ပြောသည်။

“  ဟုတ်လား .. မနေ့က ပူစူးမ လာသေးတယ်လား .. အကိုလေးတောင်မသိဘူး ..  ”

“  ဘယ်သိမလဲ .. အိပ်ပျော်နေတာကိုး .. ဟင်း .. မပြောချင်ပါဘူး ..  ”

“  ဘာမပြောချင်တာလဲ ... ဘာဖြစ်လို့လဲ ...  ”

ကျွန်တော်က မသိချင်ဟန်ဆောင်၍မေးလိုက်သည်။ 

“   မပြောချင်ပါဘူးဆို ..  ”

ပူစူးမ က မျက်စောင်းထိုးရင်း မူနွဲ့နွဲ့ ဟန်လေးနဲ့ဖြေသည်။

“  အာ .. မပြောချင်ပါဘူးဆိုမှ ပိုသိချင်လာတယ် ...  ”

ဟုဆိုရင်း ပိုသိချင်လာဟန်ဖြင့် ပူစူးကဘက်တစောင်းလှည့် တိုးကာ လက်မောင်း ၂ ဖက်ကို ကိုင်ပြီးမေးလိုက် သည်၊ အခုလိုတိုးလိုက်တော့မှ အခြေအနေကပိုဆိုးကာ ကျွန်တော့်လီးနဲ့ ထိုင်နေတဲ့ ပူစူးမတင်ပါးထိမိသွားသည်။

ထိမိသွားတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ပြန်မခွာတော့ဘဲ ပို၍တိုးကပ်လိုက်ပြီး

“  ပြော .. ပူစူးမ .. ပြောကွာ .. ပြော ပြော ..  ”

ဟု စိတ်ဝင်စားဟန်ဖြင့် ပူစူးမ ကိုယ်လေးအား လှုတ်ခါ အတင်းအကြပ် ဟန်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။ ပူစူးမ က 

“  ဘာဖြစ်ရမှာလဲ ... ဟင်း အိပ်နေတာများ ... လုံချည်ကြီးတောင်လန်လို့ .. ”

“  ဟာ .. ဒုက္ခပါဘဲ ..  ”

ကျွန်တော်က ရှက်ဟန်ဖြင့် ကိုင်ထားသော ပူစူးမ လက်ကို လွှတ်လိုက်ရင်း 

“  ပူစူးမ တွေ့သွားသေးလား ..  ”

ဟု မသိချင်ဟန်ဆောင်၍မေးလိုက်သည်။

“  ဘာ တွေ့သွားသေးလားလဲ ..  ”

“  အခုမှ ရှက်မနေနဲ့ ... တွေ့တာမှ အားလုံးကို တွေ့ပါသတဲ့ရှင် ...  ”

“  ဟာ .. ဒုက္ခပါဘဲ .. ပြောပါအုံး ..  ”

“  ဘာတွေတွေ့သွားတာလဲ  ”

“   ဘာတွေရမှာလဲ .. အကိုလေး ဒီဟာကြီးပေါ့ ..  ”

ကျွန်တော့်လီးနေရာကို မျက်စောင်းဖြင့်ပြရင်း 

“  ဟင်း ဒီကကြည့်နေမှ .. အကိုလေး ဟာကြီးက ပိုကြီးလာတယ် ...ဒုတ်ချောင်းကြီးကြနေတာဘဲ ..  ”

“  ဟာ ... ရှက်စရာကြီး ပူစူးမရာ ... ဘယ်သူမှလျှောက်မပြောနဲ့နော်  ”

“  အင်း မပြောပါဘူး အကိုလေးကလဲ .. အခုတောင် အကိုလေး အိပ်ပျော်နေရင် မြင်ရအုံးမလား ဆိုပြီး တိတ်တိတ် လေးဝင်လာတာ .. အကိုလေးက မအိပ်ဘဲ စာဖတ်နေလို့ ..  ”

ရှင်းရှင်းပြောတတ်သော ပူစူးမကို ကျွန်တော် တော်တော်သဘောကျသွားမိပါသည်၊ ဒီပုံအတိုင်းဆို အခြေအနေက အတော်ကောင်းတာဘဲ ဟု စိတ်ထဲက ကျိတ်ဝမ်းသာရင်း

“  ပူစူးမ ကထပ်ကြည့်ချင်သေးတာလား ..ဒါဆိုအကိုလေးပြမှာပေါ့  ”

“  ဟင်အင်း .. အခုမကြည့်ချင်ပါဘူး .. အကိုလေးမှ အိပ်မနေတဲ့ဟာကို .. ရှက်စရာကြီး ..  ”

“  အခုမှတော့ ရှက်မနေနဲ့တော့ ပူစူးမရာ .. မထူးတော့ပါဘူး .. တွေ့လဲတွေ့ပြီးပြီဘဲ ..  ”

ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်တော်က လုံချည်ကို အသာဖြေလျှော့ပြီး ချွတ်လိုက်ပါသည်။

“  ကဲ ကြည့် .. ပူစူးမ ..  ”

ဟုဆိုကာ ပူစူးမ ကိုယ်လေးကို ကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ဘက်အသာဆွဲလှည့်လိုက်ပါသည်၊ ပူစူးမလဲ အဝတ်အစားမဲ့နေသော ကျွန်တော့် တစ်ကိုယ်လုံး ကို စိတ်ဝင်စားစွာ သေသေချာချာကြည့်နေပါသည်။ ကျွန်တော်လဲ စိတ်ဝင်စားစွာကြည့်နေသော ပူစူးမကို ကြည့်ရင်း တဏှာစိတ်များကြွကာ လီးမှာ မနေ့ကအတိုင်း ထောင်မတ်လာပါသည်၊ ပူစူးမလဲ ထောင်မတ်လာသော ကျွန်တော့်လီးကို အံ့သြဟန်နဲ့ ကြည့်ရင်း

“  အကိုလေး .. အကိုလေး ဟာက အကြီးကြီးဘဲနော် .. ကြောက်စရာကြီး ”

“  ဟာ .. ဘာကြောက်စရာရှိလို့လဲ .. ကိုင်ကြည့်ဘာလား  ”

“  ဟာ .. မကိုင်ချင်ပါဘူး .. အသဲယားစရာကြီး .. ကြည့်ရတာတောင် စိတ်ထဲယားကျိကျိနဲ့  ”

“  ဒါဆို ... မျက်စိမှိတ် .. ပေး လက်  ”

ပူစူးမ လက်ကိုဆွဲယူပြီး ကျွန်တော့်လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပူစူးမ က မဝံ့မရဲနှင့် အသာဆုတ်ကိုင်ထားပါ သည်။ 

“  အကိုလေး .. အကိုလေး ပာာက နွေးနွေးလေးနော်  ”

“  ကိုင်လို့ကောင်းလား  ”

“  အင်း .. တမျိုးဘဲ ..  ”

ပူစူးမ က ပိုစိတ်ဝင်စားသွားပြီး အားစိုက်ကာ ကျွန်တော့်လီးကို ညှစ်ကြည့်ပါသည်။

“  နာလား အကိုလေး  ”

“  ဟင်အင်း .. ဒီလိုကစားရတယ်  ”

ပြောပြောဆိုဆို ပူစူးမ လက်ကို ကိုင်ကာ အထက်အောက် စုန်ဆန် ပွတ်ကာ ဂွင်းတိုက်နည်းသင်ပေးလိုက်ပါ တယ်။ ပူစူးမက ကျွန်တော်ပြပေးတဲ့အတိုင်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေပါတယ်။

ကျွန်တော်လဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖီလင်တက်ကာ စည်းစိမ်ရစ်အရသာတွေ့နေပါတယ်။ 

“  အကိုလေး .. ကောင်းလားဟင်  ”

“  အင်း .. ကောင်းတယ် .. ကောင်းတယ် .. ဆက်လုပ် .. နောက်လက်တဖက်က ဂွေးဥ ကို ကိုင်ထားပါလား  ”

“  အင်း ..  ”

ဟုပြောပြောဆိုဆို လက်တဖက်က ကျွန်တော့်ဂွေးဥလေးကိုဖွဖွလေးကိုင်ကာ ကစားနေပါသည်။ 

“  မနေ့ကတဲက အကိုလေး ဟာကို ကိုင်ကြည့်ချင်နေတာ၊ အကိုလေးနိုးသွားမှာစိုးလို့  ”

“  ဒါဆို . ဒီနေ့ကစပြီး ပူစူးမ ကိုင်ချင်တဲ့အချိန်လာကိုင် ”

“  တကယ်လား အကိုလေး  ”

“  အင်း .. ဟုတ်ပြီ .. ဟုတ်ပြီ . ဒီအတိုင်းသွက်သွက်လေးလုပ် .. တော်ကြာ အရည်တွေထွက်လာတော့မယ် ”

ခဏနေတော့ ကျွန်တော်လဲ တက်လာတဲ့ဖီလင်ကို မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သုတ်ရည်များကိုပန်းလွှတ်လိုက်ပါတော့သည်။

“  ဘာတွေလဲ အကိုလေး ”

“  သုတ်ရည်တွေလေ၊ ပူစူးမလုပ်ပေးတာကောင်းလို့ အကိုလေးသုတ်ရည်တွေထွက်ကုန်တာပေါ့ ”

“  ဖြူဖြူပြစ်ပြစ်တွေနော် တခါမှမတွေ့ဘူးဘူး၊ စေးကပ်ကပ်နဲ့ ”

“  ကဲကဲ အဝတ်နဲ့သုတ်ပြစ်လိုက် ”

ပူစူးမက ကျွန်တော့်ပုဆိုးနဲ့ ပေနေသောသုတ်ရည်များကို သုတ်နေပါသည်။ပြီးတော့ 

“  ဟင် .. အကိုလေး ခုတော့ အကိုလေးဟာက ပျော့သွားပြီနော် ပြီးတော့ သေးလဲသေးသွားတယ် ”

“  ဟုတ်တယ် ပူစူးမရဲ့ သုတ်ရည်တွေထွက်ပြီးသွားရင် ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားတယ် ”

“  လာ ပူစူးမ ဒီမှာလာအိပ် .. အကိုလေးပူစူးမကို တလှည့်လုပ်ပေးမယ် ”

“  ဘာလုပ်ပေးမလို့လဲ အကိုလေးရဲ့  ”

“  အကိုလေး လိုဘဲ အမြင့်ဆုံး စည်းစိမ်ရအောင်လို့ပေါ့ ”

“  ဘယ်လို အမြင့်ဆုံးစည်းစိမ်လဲဟင် ”

“  လာပါ ဒီမှာလာအိပ်ပါ ပူစူးမသိရမှာပေါ့ ”

ပြောပြောဆိုဆို ပူစူးမလက်ကိုဆွဲကာ ကျွန်တော့်အိပ်ယာပေါ်တွင်လှဲချလိုက်ပါသည်။

“  အကိုလေးက ပူစူးကိုလင်မယားတွေ လုပ်သလိုလုပ်မလို့လား ”

“  လင်မယားတွေက ဘာလုပ်လို့လဲ ”

“  ဟိုဟာလေ .. အကိုလေးကလဲ ပူစူးပြောမထွက်ဘူး ”

“  ဘာလဲ .. လိုးတာကိုပြောတာလား ”

“  အင်း အင်း ..  ”

“  အကိုလေးကပူစူးကို အဲဒီလိုလုပ်မလို့လားဟင် ”

“  အင်း အဲဒါလဲလုပ်မယ်၊မလိုးခင် ပူစူးတကိုယ်လုံးကို နမ်းပေးအုန်းမယ် ”

“  အကိုလေး ပူစူးကြောက်တယ် ”

“  ဘာကြောက်တာလဲ စောစောက အကိုလေး လီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးတုန်းကမကြောက်ဘူးလား ”

“  ဒါလဲကြောက်တာဘဲ အရဲစွန့်ပြီးလုပ်ပေးရတာ ”

“  အခုလဲ အရဲစွန့်ပြီး စမ်းကြည့်ပေါ့ ”

“  စမ်းလဲစမ်းကြည့်ချင်တယ် ကြောက်လဲကြောက်တယ်၊ ပြီးတော့ ပူစူးစိတ်ထဲမှာလဲတမျိုးဘဲ  ”

စောစောက ကျွန်တော့်လီးကိုဂွင်းတိုက်ပေးခဲ့တဲ့ အရှိန်ကြောင့် ပူစူးမရင်ထဲတွင် လည်းကာမဆန္ဒကိုခံစားကြည့်ချင်စိတ်ကတပိုင်း ကြောက်သည့်စိတ်ကတပိုင်းနှင့်ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေရှာသည်။

“  မကြောက်ပါနဲ့ ပူစူးမရာ အကိုလေး အတင်းမလုပ်ပါဘူး ဖြေးဖြေးလေးလုပ်မှာပါ ”

“  တကယ်နော် အကိုလေး ”

“  အင်းပါ ပူစူးမကလဲ အကိုလေး ပူစူးမကို နာအောင်လုပ်ပါ့မလား ”

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမကိုပြောရင်း ပူစူးမအင်္ကျီကြယ်သီးများကိုဖြုတ်နေပါသည်။ ကြယ်သီးများပြုတ်သွားသောအခါမှာတော့ ပူစူးမကို အသာဆွဲယူကာ အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပါသည်၊တပြိုင်တည်းမှာဘဲ ဘော်လီအင်္ကျီချိတ်ကိုဖြုတ်ကာ ချွတ်ချလိုက်ပါသည်။

အင်္ကျီကျွတ်သွားသော အခါမှာတော့ လုံးကျစ်နေသော လက်သီးဆုတ်သာသာနို့အုံလေးပေါ်လာပါသည်။ နို့အုံပေါ်လက်တင်၍ဖွဖွလေးပွတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမတော့ဟင်း ဟင်း အကိုလေး ယားတယ်ပူစူးမတကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်၍ ကြက်သီးမွှေးလေးများပင်ထလာပါသည်။

ကျွန်တော်လဲ အသာရပ်လိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းအစုံကို စုတ်ယူလိုက်ပါသည်၊ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်လျှာကို ပူစူးမပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ကာ လျှာ လျှာခြင်းပွတ်ကစားလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပူစူးမလဲ မျက်လုံးများမှေးစင်းကာ ကျွန်တော့်လည်တိုင်ကိုပြန်လည်သိုင်းဖက်လာပါသည်။ 

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ လျှာကိုစုတ်ယူလိုက်၊ ပွတ်ကစားလိုက်နဲ့ ပူစူးမစိတ် ထသထက်ထအောင်ဆွပေးနေပါသည်၊ လက်တဖက်ကလဲ နို့အုံလေးကိုဆုတ်နယ်၍ နို့သီးထိပ်လေးကို လက်ညိုးနဲ့လက်မကြားချေကစားပေးနေမိပါသည်။ ပူစူးမလဲ စိတ်က ရွသထက်ရွလာကာ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးပြန်ဖက်ကာပါးစပ်ကလဲ တဟင်းဟင်း နှင့်ညီးငြူနေပါတော့သည်။

“  ပူစူးမ ကောင်းလား...ဟင် ”

“  အင်း .. ကောင်းတယ် အကိုလေးရာ စိတ်ထဲမှာ ယားကျိကျိနဲ့ တမျိုးဘဲ ”

ကျွန်တော်လဲ တဆင့်တိုး၍ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းနေရာမှ တဖြေးဖြေး လည်တိုင် ပြီးတော့ လုံးဝန်းတဲ့ နို့အုံပေါ်ကနို့သီးလေးကို အသာအယာစုတ်ယူလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပူစူးမလဲ ကော့တက်လာကာ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုကိုင်ရင်း ကိုယ်ကိုတွန့်လိမ်ကာ အရသာတွေ့နေပါသည်။

ကျွန်တော်လည်း နို့သီးခေါင်းကိုတဖက်ကစို့ နို့အုံကိုတဖက်ကကိုင်ကစားလိုက်၊ ရင်ညွန့်လည်တိုင်တလျှောက်လျှာနဲ့ရက်လိုက် နို့အုံ ၂ဖက်လုံးကို လက်နဲ့ဖွဖွလေးပွတ်နယ်ချေပေးလိုက်နဲ့ ပူစူးမ အပေါ်ပိုင်းတခုလုံးကိုစိတ်ထင် တိုင်းသောင်းကျန်းနေပါတော့သည်။

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော် လုပ်သမျှ တဟင်းဟင်း နဲ့ ငြီးညူရင်း ကိုယ်ကိုတွန့်လိမ်ကာ အရသာတွေ့ အကြေနပ်ကြီးကြေနပ်နေပါတော့သည်။ အတော်လေးကြာတော့

“  ပူစူးမ ခံလို့ကောင်လားဟင် ”

“  အင်း .. ကောင်းတယ် အကိုလေးရာ ဘယ်လိုကောင်းမှန်းကိုမသိဘူး၊ ဒီလိုအရသာမျိုးတခါမှမခံဘူးဘူး .. ”

“  ဒါတောင်အကိုလေးက ပူစူးမ စောက်ဖုတ်ကို မကိုင်ရသေးဘူး၊ စောက်ဖုတ်ကိုသာ ပွတ်ကစားပေးလိုက်ရင် ပူစူးမမိုးပေါ်ကိုရောက်သွားမယ် ... သိလား ”

“  ဟုတ်ရဲ့လား အကိုလေးရာ .. အခုတောင် ဒီလောက် ခံလို့ကောင်းနေတာ .. ဒီထက်ပိုကောင်းနိုင်ပါ့အုံးမလား ... ”

“  ကဲ ဒီလိုဆို လက်တွေ့သိရအောင် ... ”

ပြောရင်း ပူစူးမရဲ့ ထမီကို အသာဖြေလျှော့ကာ ထမီအောက်လက်ထိုးထည့်လိုက်ပါသည်။ထမီအောက်တွင်အတွင်းခံဘောင်းဘီတထပ် ခံထားတာ စမ်းမိပြီး လက်ကို ဘောင်းဘီအောက်ထိုးထဲ့လိုက်သော အခါမတော့ဆီးခုံစပ်တွင် ခပ်ရေးရေးလေး စပေါက်နေသော အမွေးနုနုလေးများကိုစမ်းမိပါသည်။

အမွေးနုနုလေးများပေါက်နေတဲ့ ဆီးခုံစပ်ကို အသာပွတ်ကစားပေးရင်း ပူစူးမကို ကြည့်လိုက်တဲ့ အခါမတော့ မျက်တောင်များမှေးစင်းကာအရသာ အတွေ့ထူးကို မလွန်ဆန်နိုင်ဘဲ ဇိမ်ခံကြေနပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါသည်။ကျွန်တော့်လက်တဖက်က ပူစူးမ ပေါင်ကို ဆွဲယူကာ ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်တင်လိုက်ပါသည်။ ပူစူးမ၏လက်တဖက်ကိုလဲ ဆွဲယူကာ ကျွန်တော့်လီးကို ပေးကိုင်ထားလိုက်ပါသည်။

အခုဆိုရင် ပူစူးမက ပက်လက်ကလေးအိပ်ပြီး ခြေထောက်တဖက်က ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ်မှာ တဖက်ကဆန့်လျှက်၊ ကျွန်တော်က ပူစူးမဘက် တစောင်းလှဲလျှက် လက်တဖက်က ပူစူးမလည်တိုင်အောက်မှာ လက်တဖက်က ပူစူးမ ဆီးစပ်ကို ပွတ်သတ်ကစားလျှက်ရှိနေပါသည်။

ပူစူးမကလဲ ဒုတိယအကြိမ် ပြန်လည်ထောင်မတ်လာသော ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ကစားလျှက်ရှိပါတော့သည်။ကျွန်တော်လည်း ဆီးခုံလေးကို ပွတ်သတ်ကစားနေရင်း တဖြေးဖြေးနဲ့ ပူစူးမစောက်ဖုတ်ပေါ်လက်တင်ကာစောက်ဖုတ်တပြင်လုံးကို ပွတ်သတ်ကစားပေးလိုက်တဲ့အခါမတော့ တည့်တည့်ဆန့်ထားတဲ့ ခြေထောက် ဟာဘေးကိုကားသွားပြီး ပေါင်ဖြဲပေးသလိုဖြစ်သွားကာ လွတ်လွတ်ကြွတ်ကြွတ်ပွတ်သတ်ကစားနိုင်အောင်ကျယ်ဝန်းလာပါသည်။

ပူစူးမစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်မှ တစိမ့်စိမ့် စီးကျနေသော အရည်ကြည်များနဲ့ဘောင်းဘီတခုလုံး ရွှဲစိုနေပါတော့သည်။ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ စောက်ဖုတ်တခုလုံးကို ပွတ်သတ်ကစားရုံမျှမက နို့သီးလေးများကိုပါ ငုံ့စို့လိုက်၊ နှုတ်ခမ်း နဲ့ လျှာများကိုစုတ်ယူနမ်းလိုက်နဲ့ စိတ်ထင်သလို သောင်းကျန်းနေပါတော့သည်။

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော်လုပ်ရင်လုပ်သလို အရသာ အတက်အကျပေါ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကို တင်းတင်းလေးဖြစ် စ်လိုက်၊ သွက်သွက်လေးဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်နဲ့ တုန့်ပြန်နေရှာပါသည်။ကျွန်တော်လဲ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သတ်နေရင်း အကွဲကြောင်းထဲ လက်ခလည်ကိုနှစ်ကာ အတွင်းသားစောက်စေ့လေးကို ပွတ်သတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမတော့

“  အိုး ..ဟင်း ဟင်း ဟင်း ... ”

မပွင့်တပွင့် ငြီးတွားသံနဲ့အတူ ကားနေတဲ့ ပေါင်တချောင်းဟာ စေ့လာပြီး ကျွန်တော့်လီးကို တင်းတင်းလေး ဖြစ် စ်ကာ

“  အကိုလေး .. ကျင်တယ် .. ပူစူး မခံနိုင်ဘူး ”

မောဟိုက်သံနဲ့ပြောလာပါသည်။

“  အဲတာ ကျင်တာ မဟုတ်ဘူး ပူစူးမ .. အရသာ အရသာ .. သေသေချာချာ ခံကြည့် ”

ပြောရင်း စောက်စေ့လေးကို မထိတထိလေး ကလိလိုက်ပြန်ပါတယ်။

“  အိုး . ”

“  ကောင်းလားဟင်  ”

“  အကိုလေး ဖြေးဖြေးလေးဘဲ ကိုင်နော် .. တအားဆို ပူစူး မခံနိုင်ဘူး .. အရမ်းကျင်တာ .. ဖြေးဖြေးလေးဆိုပူစူးခံနိုင်တယ် .. ”

“  အင်း  ”

“  ပူစူး သဘော ”

ဟု ဆိုရင်း စောက်စေ့ကလေးကို အသာရွရွလေး ပွတ်သတ်ပေးနေပါသည်။ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့်လီးကို တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ကာ မျက်စေ့မှေးစင်းကာ အရသာတွေ့နေပါတော့သည်။ကျွန်တော်လည်း ရွရွကလေးပွတ်သတ်ကစားရင်းက တခါတခါ ကြမ်းကြမ်းလေးပွတ်လိုက်နဲ့ ပူစူးမ ကာမအရသာကို အမြင့်ဆုံးသို့ရောက်အောင်ဆွပေးနေပါတော့သည်။

ပူစူးမလဲ ဖီလင်တက်လာလျှင် တက်လာသလောက်ကျွန်တော့်လီးကို သွက်သွက်လေးတဖုံ မှန်မှန်လေးတမျိုးဖြင့် ဂွင်းတိုက်ပေးနေပါသည်။ဒီလိုနဲ့ ခဏလေးကြာတော့ ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့် လီးကိုတအားဖြစ် စ်ရင်း အကြောအချင်များတင်းကာကော့တက်လာပြီး

“  ဟင်း .... ”

ဟု အသံရှည်နှင့်ငြီးညူရင်း ငြိမ်ကျသွားပါတော့သည်။ ကျွန်တော်လဲ သူ့ကိုပွတ်ပေးနေတာခဏရပ်လိုက်ပြီး

“  ပူစူး အကိုလေးကို သွက်သွက်လေးလုပ်ပေးစမ်းပါ ..အကိုလေးလဲ ပြီးခါနီးပြီ .. ”

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော်ပြောတဲ့အတိုင်း ကျွန်တော့်လီးကို သွက်သွက်လေး တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော်လဲ အကြောအချင်များတင်းလာကာ ဒုတိယအကြိမ် သုတ်ရည်များကို ထုတ်လွှတ်လိုက်ပါတော့သည်။

တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်တင်းတင်းဖက်ကာ ခဏမျှငြိမ်နေပြီနောက်

“  ပူစူးမ .. အကိုလေးပြောတာယုံပြီမဟုတ်လား  ”

“  အင်း .. အခုဟာက ပိုကောင်းတယ်နော် .. ပူစူးဖြင့်ပီးတောင်ပီးသွားတယ် ..တခါမှ ဒီလိုမပီးဘူးပါဘူး ..လုပ်လို့တောင် မဝသေးဘူး အကိုလေးရာ .. ထပ်ပြီးပြီးချင်သေးတယ် ”

ပူစူးမ က ကျွန်တော့်ကိုဖက်ပြီးပြောသည်။ အင်း ဒီကောင်မလေးတော့ အကြိုက်တွေ့သွားပြီ ။

“  ဒါတောင် ပူစူးမကို အကိုလေးက မလိုးရသေးဘူး .. လိုးရင် ဒါထက်ကောင်းမှာ .. သိရဲ့လား  ”

“  ဒါထက်ကောင်းမှာလား .. ဒါဆိုလဲ လိုးစမ်းပါ အကိုလေးရာ ”

“  ဒီနေ့တော့ အချိန်မရှိတော့ဘူး ပူစူးမ .. တော်ကြာမေမေတို့ ပြန်လာလို့ တွေ့သွားမှ ဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေအုံးမယ် ..နောက်တခါကျတော့ လိုးကြတာပေါ့ .. ဟုတ်ပြီလား ”

“  ဟာ ဟုတ်သားဘဲ .. ကြီးမေ ပြန်မရောက်ခင်ပြန်မှ .. တော်ကြာ တွေ့သွားအုံးမယ် .. ”

“  ပူစူးမ မပြန်ခင် စာအုပ်တအုပ်ပေးလိုက်အုံးမယ် .. အိမ်ပြန်ရောက်ရင်ကြည့်ဘို့  ”

“  ဘာ စာအုပ်လဲဟင်  ”

“  အပြာစာအုပ်ပေါ့ ... အထဲမှာ ဓါတ်ပုံတွေပါတယ် .. အိမ်ပြန်ရောက်ရင်ကြည့်ပေါ့ .. ဘယ်သူမှမတွေ့စေနဲ့အုံး  ”

“  အင်း .. ပူစူးမ ဖွက်ထားမှာပေါ့ .. ”

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမကို လီးစုတ်နေတဲ့ ပုံတွေ၊ စောက်ဖုတ်ကို ရက်နေတဲ့ပုံတွေ၊ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်နေတဲ့ပုံတွေ၊ ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ လိုးနေတဲ့ပုံတွေပါသောစာအုပ်ကို ပူစူးမအား ကြည့်ဖို့ပေးလိုက်ပါသည်။ဒီလိုနဲ့ တစ်ပတ်ကျော်မျှကြာသွားသည်။

ပူစူးမနှင့် ထပ်တွေ့ဘို့က အခွင့်အရေးကမရ၊ အိမ်မှာ ကလူမပြတ်၊ပူစူးမလဲ အိမ်ရောက်လာလိုက်၊ အခွင့်အရေးကိုချောင်းလိုက်နဲ့ အခွင့်အရေးကမရ၊ တနေ့ထက်တနေ့ ပူစူးမ နှင့်လိုးကြည့်ချင်စိတ်တွေက ပြင်းပြလာသည်။ ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့်လိုဘဲဟုထင်ပါသည်၊ တခါတရံ လစ်ရင်လစ်သလိုကျွန်တော့်အနားကပ်လာပြီး

ကျွန်တော့်လီးကို မထိတထိလေးပွတ်ကာ ချစ်မျက်စောင်းလေးထိုးသွားသေးသည်၊ အင်း ဒီကောင်မလေးတော့ ကျွန်တော့်လီးကို ကစားစရာများမှတ်နေသလားမသိ၊ တွေ့မှသိမယ်၊ စိတ်ထဲမှကျိမ်းဝါးရုံမှတပါး ကျွန်တော်ဘာမှမတတ်နိုင်ချေ။

ဖြစ်ချင်တော့ မေမေတို့နှင့်အရမ်းခင်တဲ့ သူတဦး ရုတ်တရက်ဆုံးသည်၊ မေမေတို့ အလုပ်ပေါ်လာသည်၊ မေမေတို့ကတမျိုး ဒီလိုကိစ္စမျိုးဆို ကိုယ်ဖိရင်ဖိကူညီတတ်သည်၊ ဒီတော့ကျွန်တော့်အတွက် အခွင့်အရေးကရလာပြန်သည်။ 

ပူစူးမ ကလဲ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ချောင်းနေသည်မသိ၊ မေမေတို့ ထွက်သွားတာနဲ့ ပေါက်ချလာသည်။

“  လာ .. ပူစူးမ .. အကိုလေးတောင် ပူစူးမကို လှမ်းခေါ်တော့မလို့ .. ဒီနေ့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး  ”

“  ပူစူးသိပါတယ်။ဒါကြောင့် ချက်ခြင်းလာခဲ့တာ  ”

“  ပူစူးက အကိုလေးကို လွမ်းလှပြီ ..အကိုလေးလဲ ပူစူးကို လွမ်းတာပါဘဲကွာ .. ဒါပေမဲ့ အိမ်မှာ ကလူမပြတ်ဘူးလေ ... ”

ကျွန်တော့်ဘေးတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်သော ပူစူးမကို အသာလှမ်းဖက်ရင်းက ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“  ပူစူးမတော့ အကိုလေးကို လွမ်းတာနဲ့ အကိုလေး လုပ်ပေးသလိုမျိုး ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ခဏခဏ လုပ်မိတယ်သိလား ”

“  ဒီတော့ ”

“  အကိုလေး လုပ်ပေးသလောက်မကောင်းပါဘူး .. ပြီးတော့ အကိုလေး ဟာကြီးကိုလဲ ကိုင်မထားရတော့ဟာတာတာနဲ့ .. ”

ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောချလိုက်တဲ့ ပူစူးမစကားကို ကျွန်တော်တော်တော်သဘောကျသွားမိပါသည်။

“  ဒါနဲ့ .. အကိုလေး ပေးတဲ့ စာအုပ် ကြည့်ပြီးပြီလား ”

“  အင်း ပြီးပြီ .. ဓါတ်ပုံတွေကလဲ မရွံမရှာ စုတ်နေ ရက်နေလိုက်ကြတာ .. အဲဒါတွေဟာ တကယ်လား အကိုလေး

“  တကယ်မို့လို့ တကယ်ရိုက်ထားတာပေါ့  ”

“  ဟင်း .. သူတို့မို့ မရွံမရှာ .. ”

“  ဘာ ရွံစရာရှိလို့လဲ ပူစူးမရ .. သေသေချာချာရေစင်အောင်ဆေးထားရင် သန့်နေတာဘဲဥစ္စာ .. ဒီနေ့တောင်အကိုလေး က ပူစူးမကို အဲဒီလိုမျိုးနမ်းပေးမလို့ .. ”

ပူစူမ နို့အစုံကို အင်္ကျီပေါ်မှ ဆုတ်နယ်ရင်း ပြောလိုက်သည်။

“  ကောင်းပါ့မလား အကိုလေးရာ.. ”

“  တော်ကြာ ပူစူးမ ငရဲကြီးနေအုံးမယ် ..ဘာမှငရဲကြီးစရာမရှိဘူး ပူစူးမ .. ဘယ်ဘုရားမှ သူများတွေဘယ်လိုချစ်နေတယ်ဆိုတာ လာမကြည့်ဘူး .. ”

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ အကြောက်ပြေအောင် ခပ်နောက်နောက်လေးပြောလိုက်သည်။

“  ဒါနဲ့ ပူစူးမ က ရေသေသေချာချာ ဆေးထားရဲ့လား  ”

“  အာ အကိုလေးကလဲ .. လူကိုသေသေချာချာ ကြည့်ပါအုံး .. အခုမှ ရေသေသေချာချာ ချိုးလာတဲ့ဟာ .. ”

ဟုတ်သည်၊ ပူစူးမ ဆံပင်တွေတောင် ရေကောင်းစွာမခြောက်သေး၊ ပြီးတော့ ရေချိုးပြီးမဆွတ်စဖူး ရေမွှေးဆွတ်လာပုံရသည်။ ရေမွှေးနံသင်းသင်းလေးနှင့်၊ နှုတ်ခမ်းနီပါးပါးလေးနှင့် ဒီကောင်မလေးတော့အပျိုလုပ်တတ်ပြီ။

“  ဟား ဟုတ်သားဘဲ .. အခုမှသတိထားမိတယ်  ”

“  ပူစူးမ ကဒီနေ့ တယ်မွှေးပြီး တယ်လှနေပါလား ”

“  ဘာ အခုမှသတိထားမိတာလဲ .. ဒီက အကိုလေးအတွက် ပြင်လာခဲ့တာ .. သူကအခုမှသိတယ် ”

“  ဆောရီးဘဲ ပူစူးမရာ..အကိုလေးက ပူစူးမကို ဘယ်လိုချစ်ရမလဲဆိုတာ စဉ်းစားနေလို့ ရုတ်တရက်သတိမထားလိုက်မိဘူး ..ကဲ စဉ်းစားမနေနဲ့ .. ဒီနေရာကြီးမှာ မကောင်းပါဘူး .. လာ အကိုလေး အခန်းထဲသွားမယ် ... ”

နို့ကို ဆုတ်နယ်နေသော ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲကာ ထရပ်လိုက်ပါသည်။ ဘာလိုလိုနဲ့ ခုတော့ သူက ဦးဆောင်သူဖြစ်နေပါပေါ့လား၊ ကျွန်တော်လဲ သူ့နောက်ကထရပ်ရင်း ကျွန်တော့်အခန်းရှိရာသို ဦးတည်လိုက်ပါသည်။

“  ဒါနဲ့ .. မေးရအုံးမယ် .. ပူစူးမ ရာသီက ဘယ်တုန်းကလာသွားတာလဲ .. ”

ကျွန်တော့်အခန်းဆီသို့ ခြေလှမ်းစရွှေ့ရင်းမေးလိုက်သည်။

“  လာပြီးတာဖြင့် ၂ ရက်လောက်တောင်ရှိပြီ .. ဘာဖြစ်လို့လဲ အကိုလေး  ”

“  ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး .. ရာသီလာပြီး တစ်ပတ်အတွင်းမှာ လုပ်ရင် ခလေးမရနိုင်ဘူးလို့ အကိုလေး အသိဆရာဝန်က ပြောဘူးလို့ပါ .. ပြီးတော့ ၃ ပတ်ကျော်မှလုပ်ရင်လဲ ခလေးမရနိုင်ဘူးတဲ့  ”

“  ဒါဆို ဒီနေ့ ပူစူးတို့လုပ်ရင် ခလေးမရနိုင်ဘူးပေါ့ ..  ”

“  ပူစူးကစိတ်ပူနေတာ .. အကိုလေးနဲ့ လုပ်တာကအရေးမကြီးဘူး .. တော်ကြာ ကိုယ်ဝန်ရှိလာရင် ဒုက္ခလို့  ”

“  အင်း ဟုတ်တယ် .. အကိုလေးလဲ ဒါကိုဘဲ စိုး ရိမ်တာ .. အခုတော့ အဆင်ပြေပါတယ် .. ”

ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်တော့်အခန်းဝသို့ရောက်လာပါတယ်။

အခန်းထဲသို့လှမ်းဝင်ကာ တံခါးကိုပိတ်ထားလိုက်ပါသည်၊ ကုတင်နားသို့ရောက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ၊ ပူစူးမကိုဆွဲဖက်ကာ အင်္ကျီနောက်ကျောကကြယ်သီများကို အလျှင်စလိုဘဲ ဖြုတ်လိုက်ပါသည်၊ တဆက်တည်းမှာဘဲ ဘော်လီအင်္ကျီချိတ်ကိုလဲဖြုတ်လိုက်ပါသည်၊ ပြီးတော့ အင်္ကျီရောဘော်လီပါ တပြိုင်တည်းဆွဲချွတ်လိုက်ပါသည်။

“  ဖြေးဖြေးချွတ်ပါ အကိုလေးရာ .. ပူစူးထွက်မပြေးပါဘူး .. ”

ဟုပြောရင်း ပူစူးမလဲ အားကျမခံ ကျွန်တော့်စွပ်ကျယ်ကို ပင့်တင်ချွတ်နေပါသည်၊ ကျွန်တော်ကအလိုက်သင့်လက်မြှောက်ပေးရင်း

“  အကိုလေး မအောင့်နိုင်တော့ဘူး ..ပူစူးမကိုချစ်ချင်ပြီ .စောင့်နေရတာ ကြာလှပြီ  ”

“  ဟင်း အခုမှ လာလောမနေနဲ့ စောစောကဖြင့် အောက်မှာ အေးအေးဆေးဆေးထိုင်နေပြီး .. ”

ကျွန်တော့် စွပ်ကျယ်ကျွတ်သွားတော့ စွပ်ကျယ်ကိုပူစူးမကကုတင်ပေါ်ပြစ်တင်လိုက်ပါသည်၊ ပြီး ကျွန်တော်ကပူစူးမထမီလေးကို ဖြေချလိုက်ပါသည်၊ ထမီက ကွင်းလိုက် ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပုံကျသွားပါသည်။

ပြီးတော့ပူစူးမကို ကုတင်ပေါ်တွင် အသာဆွဲထိုင်စေပြီး ကျွန်တော်က ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဒူးထောက်ထိုင်ကာ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို အသာဆွဲယူချွတ်လိုက်ပါသည်၊ ပူစူးမက အလိုက်သင့် တင်ပါးလေး ကြွပေးပါသည်။ဘောင်းဘီကျွတ်သွားသော အခါမှာတော့ ဆီးစပ်တဝိုက် ပေါက်ခါစ အမွေးနုနု လေးများ အောက်မှ ဖြူဖွေးဝင်းနုဖေါင်းကြွနေသော ပူစူးမ၏အပျိုစင်စောက်ဖုတ်နုနုထွဋ်ထွဋ်လေးကို ကျွန်တော့်မျက်စေ့ရှေ့ မှာအနီးကပ်မြင်လိုက်ရပါသည်။

ကျွန်တော်လဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးထောက်ထိုက်ရင်း ပူစူးမ၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း ပေါင်းနှစ်လုံးကိုအသာဖြဲလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးဟာ ဟသွားပြီး အတွင်းက ပန်းနုရောင်စောက်စေ့လေးဟာ အနည်းငယ်ပြူထွက်လာပါသည်။

ကျွန်တော်လဲစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ပူစူးမကိုယ်လေးကို အိပ်ယာပေါ်အသာတွန်းချလိုက်ပါသည်၊ ပူစူးမ ဟာ ကိုယ်တပိုင်းက ကုတင်ပေါ်မှာ တင်ပါးက ကုတင်စောင်းပေါ်မှာ နဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ကုတင်အောက်ကို တွဲလောင်းကျလျှက် စောက်ဖုတ်ဟာ ပိုပြီးကြွလာပါသည်။ကျွန်တော်လဲ ဖြဲထားတဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကြား ဒူးထောက်အသာတိုးပြီး လက်က နို့နှစ်လုံးကိုဖမ်းကိုင်ကာ ပူစူးမဝမ်းဗိုက်သား ဖြူဖြူလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်ပါသည်။

ကျွန်တော့်ရဲ့ ဖွဖွလေးနမ်းတဲ့ အနမ်းကြောင့် ပူစူးမလဲကိုယ်ကလေးတချက်တွန့်ကာ ကျွန်တော့် ခေါင်းကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပါ သည်။ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ ဗိုက်တလျှောက် နေရာ အနှံ့ နှုတ်ခမ်းနှင့် ပွတ်သတ်ပေးရင်း တဖြေးဖြေးနဲ့ အောက်သို့ဆင်းလာပါသည်။

လက်ကလဲ နို့အုံတင်မက ခန္တာကိုယ်အနှံ့ ပွတ်သတ်ပေးနေပါသည်။ တဖြေးဖြေး အောက်ဖက်ဆင်းလာတဲ့ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းဟာ ဆီးခုံစပ်အရောက်မှာတော့ ဆီးခုံစပ်ပေါ်က အမွေးနုနုများကို နှာခေါင်းဖြင့်ပွတ်သတ်ကစားနေပါတော့သည်။

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ခေါင်းရွှေ့ရာနောက်ကိုလိုက်ရင်းသူ့တင်ပါးကို ကော့၍ ကော့၍ ပေးနေပါသည်။ခဏကြာတော့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကိုင်ကာ ဟနေသောအကွဲကြောင်းကြားက စောက်စေ့လေးကို လျှာဖြင့်အုပ်လိုက်ပါသည်။

ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကိုလဲ မိမိရရ ပူစူးမစောက်ဖုတ်ဖြင့်ကပ်ထားလိုက်ပါသည်၊အိုး .. အင်း အင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်းငြီးညူသံနဲ့အတူ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ကာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းဟာ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုခွလာပါသည်။

ကျွန်တော်လဲ ကျွန်တော့်ပါးစပ်နဲ့ဖိကပ်နေသော စောက်ဖုတ်ကို လက်လွှတ်မခံဘဲ စောက်စေ့လေးကို လျှာဖြင့်ရက်လိုက် စုတ်ယူလိုက် အကွဲကြောင်းတလျှောက် ကျွန်တော့်လျှာကို စုန်ဆန် ရက်လိုက်နဲ့ မနားတမ်းလုပ်ပေးနေပါသည်။

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကိုင်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ညှပ်ကာ ကျွန်တော်ရက်သမျှ ကော့၍ကော့၍တမျိုး ဘယ်ညာ လူးလှိမ့်၍တဖုံ ကာမစည်းစိမ်ကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားနေပါသည်။

ပါးစပ်မှလည်း တ ဟင်း ဟင်း တ ဟင်း ဟင်း နဲ့ အော်မြည်ငြီးတွားနေပါတော့သည်၊ ကျွန်တော်လဲ သူဖီလင်တက်သမျှစိတ်တက်ကြွလာကာ သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်၍မနားတမ်းရက်ပေးနေရင်း လက်တဖက်က ကျွန်တော့်မေးစိနှင့်ကပ်နေသော သူ့စောက်ခေါင်းအတွင်း ကျွန်တော့်လက်ခလည်ကို အသာထိုးထဲ့ဘို့ကြိုးစားနေပါသည်။

စောက်စေ့ကို ရက်၍တမျိုး စုတ်၍တဖုံ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်တလျှောက် စုန်ဆန်ရက်၍ အရည်ရွှဲနေသောစောက်ခေါင်းတလျှောက် တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျွန်တော့်လက်ခလည်ကို ထိုးသွင်းနေပါသည်။တဝက်ကျော်ကျော်လောက်ဝင်သွားတဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို သူ့စောက်ဖုတ်မှ အသာခွာ၍ ကျွန်တော့်လက်ကိုစောက်ခေါင်းအတွင်း မွှေကစားနေပါသည်။

ကစားနေရင်းမှ ကျွန်တော့်လက်ကို နဲနဲချင်း အဆုံးထိထိုးသွင်းလိုက်ပါသည်၊ လက်မကလဲ စောက်စေ့ကိုဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေပါသည်။ကျွန်တော်လဲ လက်က ပူစူးမစောက်ဖုတ်ထဲထည့်ထားပြီး လုံချည်ကိုဂွင်းလုံး ချွတ်ချရင်း အသာထကာ ခုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်ပါသည်၊ ပြီး ပူစူးမကိုယ်ကိုအသာခွကာ ကျွန်တော်လီး ကို ပူစူးမ ကိုယ်ပေါ်မှ အသာပွတ်ဆွဲရင်း မျက်နှာနားသို့ကပ်ပေးလိုက်ပါသည်။

အခုဆိုရင် ကျွန်တော်က ပူစူးမကိုယ်ပေါ်မှာ ဆန့်ကျင်ဘက် အနေအထားမှောက်ရက်ရှိနေပါသည်၊ ကျွန်တော့်ခေါင်းကပူစူးမ ပေါင်ရင်းလောက်မှာရောက်နေပြီး ကျွန်တော့်လက်က ပူစူးမ စောက်ဖုတ်နှင့်အလုပ်များနေပါသည်။

ကျွန်တော့် လီးက ပူစူးမ မျက်နှာပေါ်ရောက်နေပြီး ပူစူးမ က သူ့မျက်နှာရှေ့ရောက်လာသော ကျွန်တော့်လီးကို လှမ်းကိုင်ပြီး ဒစ်ဖျားလေးကို အသာ သူ့ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပါသည်။  ပါးစပ်ထဲဝင်လာသောဒစ်ဖျားကို အသာစုတ်ယူနေပါသည်၊ လီးအရင်းပိုင်းကို ကိုင်ထားသော လက်ကိုလွှတ်ကာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကျွန်တော့် ဥနှစ်လုံးကို ပွတ်ကစားနေပါသည်။

ပါးစပ်တွင်းမှလီးထိပ်ဖျားလေးကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ပွတ်၍လည်းကောင်း၊ ဒစ်ပတ်ပတ်လည်တလျှောက် လျှာဖြင့် ပွတ်၍လည်းကောင်း၊ လိင်တံကိုတင်းတင်းဆုတ်ကာ စုတ်အားခပ်ပြင်းပြင်းဖြင့်စုတ်၍လည်းကောင်း၊ လိင်တံကိုပါးစပ်မှထုတ်ပြီး လိင်တံတလျှောက် လျှာဖြင့် အထက်အောက်စုန်ဆန်ပွတ်ဆွဲ၍ တမျိုး၊ လက်ဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဂွင်းတိုက်၍တဖုံ၊ ကျွန်တော်ပေးသော စာအုပ်ထဲမှ နည်းပေါင်းစုံသာမက သူလုပ်ချင်သလိုလုပ်ကာ ကျွန်တော့်လိင်တံသာမက ဥကိုပါမကျန် ကစားနေပါသည်။

ကျွန်တော်လဲ အရသာ အထွဋ်အထိပ်သို့ရောက်လာကာ သူ့စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖြင့်သာမက လျှာနဲ့ပါ ရက်စုပ်ရင်း တုန့်ပြန်နေပါတော့သည်။ဒီလို တယောက်ကိုတယောက် အပြန်အလှန် ရက်စုတ်ကစားရင်း အတော်လေးကြာတော့လုပ် လုပ် ပူစူး ခပ်သွက်သွက်လေးလုပ် ... အကိုလေးပြီးတော့မယ်။

ပူစူးလဲ ကျွန်တော့်လီးကို ပါးစပ်တွင်းမှ ဆွဲထုတ်ပြီး လက်ဖြင့် ခပ်သွက်သွက်လေး အထက်အောက် စုန်ဆန်ပွတ်ဆွဲ ဂွင်းတိုက်ပေးနေပါသည်၊ သူလဲ အကြောအချင်များတင်းကာ တင်ပါးမှာလဲ ကော့သထက်ကော့လာပါသည်၊အဲဒီအချိန်မှာဘဲ ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမကိုယ်ပေါ်ကို သုတ်ရည်များပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။

ပူစူးမလဲအကြေအချင်များလျှော့ကာ ငြိမ်ကျသွားပါတောသည်။ခဏကြာမျှပူစူးမ ကိုယ်ပေါ်ထက်ရက်မှိန်းနေပြီးမှ ဘေးသို လှိမ့်ချကာ ပူစူးမဘေး လှည့်ကာယှဉ်တွဲအိပ်လိုက်ပါသည်။

“  ဟား .. ပူစူးမစုတ်ပေးတာ တော်တော်ကောင်းတာဘဲ  ”

“  ဟုတ်လား ပူစူးလဲ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဘာလုပ်လို့ ဘာလုပ်မှန်းလဲ မသိပါဘူး .. အကိုလေးပေးတဲ့ စာအုပ်ထဲကအတိုင်းလို့ထင်တာဘဲ ”

“   ပူစူးလဲ အကိုလေးရက်ပေးတာ အတော်ခံလို့ကောင်းတာဘဲ .. ပထမ တစ်ခါကထက်တောင်ကောင်းသေးတယ် ..ပထမတစ်ရက်က လက်နဲ့ဘဲလုပ်တဲ့ဟာ ကိုးနော့ .. ”

ပူစူးမက သူ့ကိုယ်မှာပေနေသော သုတ်ရည်တွေကို ကျွန်တော့်စွပ်ကျယ်နဲ့သုတ်ရင်း ပြောသည်။

“  ဒါတောင်ပူစူးမကို အကိုလေးက မလိုးရသေးဘူး ... ပူစူးမ ခံနိုင်သေးရဲ့လား  ”

“  ခံနိုင်တာပေါ့ အကိုလေးရာ .. ပူစူးမက အကိုလေးနဲ့ အဲဒီလိုမျိုး တနေ့လုံးနေချင်တာ ... အကိုလေးကရောလုပ်နိုင်သေးရဲ့လား  ”

“  လုပ်နိုင်တာပေါ့ .. ဟောဒီအကိုလေး လီးတောင်နေသ၍ လုပ်နိုင်တာပေါ့ .. ”

“  ဟင် .. အခု ထောင်မှမထောင်နေတာ .. ”

ပျော့နေသော ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ကြည့်ရင်းပူစူးမကပြန်ပြောသည်။

“  အခုက ပထမ တချီပြီးထားလို့ အနားယူနေတာပါ .. ခဏနေရင်ပြန်ထောင်လာလိမ့်မယ် .မယုံရင်ကြည့်နေ ..ဆက်ကိုင်ထား ... ”

ကျွန်တော်က အပျိုနုနုထွဋ်ထွဋ် အသားအရည် နူးညံ့အိနွေးနေသော ပူစူးမတစ်ကိုယ်လုံးကို ပွတ်သတ်ရင်းပြန်ပြောလိုက်သည်၊ ပွတ်သတ်ရင်းလက်က ပေါင်ကြားရောက်သွားကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်လက်ခလည်နှစ်ကာ တဖြေးဖြေးပွတ်ဆွဲနေမိသည်။

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့်လိင်တံကို ကိုင်ထားရင်း ဆော့ကစားနေတော့ ခဏအတွင်းမှာဘဲ ပြန်ထောင်လာပါသည်။ ဒီလို တယောက်ကိုတယောက် ပွတ်ကစားလိုက်တော့ ပူစူးမလဲသူ့စောက်ခေါင်းအတွင်း အရည်တွေရွှဲလာကာ ကျွန်တော့်လိင်တံလည်း အသားကုန်ပြန်လည်တင်းမာလာပါတော့သည်။

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ ခြေထောက်နှစ်ချောင်ကို ဆွဲယူမြှောက်လိုက်ပြီး ခြေထောက်ကြားဝင် ဒူးထောက်ကာ ပူစူးမခြေထောက်၂ ချောင်းကို ဖြဲလိုက်ပါသည်။

ခြေထောက်၂ ချောင်းပြဲသွားတော့ စောက်ခေါင်းဟာလဲ မပွင့်တပွင့်လေးဟလာပါသည်၊ ဟလာသော စောက်ခေါင်းအ၀ ဒစ်ကိုအသာတေ့၍ အကွဲကြောင်းတလျှောက် အထက်အောက်ပွတ်ပေးနေပါသည်၊ပူစူးမလဲ ကျွန်တော်လုပ်သမျှအသာကြည့်နေပါသည်၊ ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ လက်ကိုလှမ်းဆွဲ၍ သူ့ပေါင်နှစ်ဘက်အား တစ်ဖက်စီ တင်းတင်းဆွဲကားထားခိုင်းလိုက်ပါသည်။

ဒီတော့ ပေါင်က ပိုပြဲလာပြီးစောက်ခေါင်းလဲ ပိုဟလာပါသည်၊ ကျွန်တော်လဲ ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ကာ အကွဲကြောင်းတလျှောက်ပွတ်ဆွဲနေရင်းမှ တချက်မှာတော့ စောက်ခေါင်းထဲ ခပ်ဖိဖိလေး နှစ်ထဲ့လိုက်ပါသည်။အရည်ရွှဲနေသော စောက်ခေါင်းတွင်းကျွန်တော့် ဒစ်အဖျားပိုင်းလေးဝင်သွားပါသည်။ ပူစူးမလဲ

“  အို့ ..  ”

ဟုအသံတချက်ထွက်ရင်း သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို သွားဖြင့် ဖွဖွလေးကိုက်ထားပါသည်။

ဒစ်ဖျားကို စောက်ခေါင်းတွင်းမှ ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်ဖြင့် ၁၄ ကြိမ် ၁၅ ကြိမ်လောက်ကစားလိုက်တော့စောက်ခေါင်းထဲ အရည် ရွှဲသထက်ရွှဲလာပါသည်၊ ဒီလိုကစားရင်း တချက်မှာတော့ အနည်းငယ်ပိုပြီး အားစိုက်ကာ ဖိထည့်လိုက်ပါသည်။

“  အိုး ..  ”

အော်သံနဲ့အတူ ကျွန်တော့်လီးဟာလဲ တလက်မနီးပါးမျှ ပိုဝင်သွားပါသည်။ ကျွန်တော်လဲ ဆက်မသွင်းတော့ဘဲ စောစောကအတိုင်း ဝင်သလောက်ကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်ဖြင့် ကစားပေးနေပါသည်၊ ပူစူးမ လဲ သူ့ပေါင်ကို ပြဲနိုင်သမျှပြဲအောင်ဆွဲဖြဲပေးရင်း နာကျင်မှု့ကို ကျိတ်မှိတ်ခံနေဟန်တူပါသည်။

“  နာလား ပူစူးမ  ”

“  အင်း .. အောင့်လိုလို နာသလိုလိုနဲ့ .. ပူစူးခံနိုင်ပါတယ်  ”

“  တအားနာရင်ပြောနော် .. ပူစူးမ ”

ကို သတိပေးရင်း နောက်တစ်ကြိမ် ဖိသွင်းလိုက်ပြန်ပါသည်။

“  အား .. နာတယ် .. ”

တစ်ဝက်နီးပါးမျှဝင်သွားတော့ 

“  နာတယ် ”

ဟု အသံထွက်လာပါသည်၊ ကျွန်တော်လဲ ဆက်မသွင်းတော့ဘဲ ရပ်ထားကာ ဝင်သလောက်ကိုဘဲ စကောဝိုင်းလှည့်သလို ကျွန်တော့်လီးကို ပူစူးမစောက်ဖုတ်အတွင်း မွှေကစားနေပါသည်။

ကျွန်တော့်လီးလဲ ပူစူးမစောက်ခေါင်းအတွင်း ကြပ်ကြပ်ညှပ်ညှပ်ကြီးဖြစ်နေပါသည်၊ ခဏတာမျှမွှေကစားလိုက်တော့ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ အနည်းငယ်ချောင်ချိသွားသလို ခံစားလိုက်ရပါသည်။ဒီတော့ အသာပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး ဖြေးဖြေးလေးဖိပြီး ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်ပါသည်။

“  အား .. နာတယ် နာတယ် အကိုလေး .. ”

နဂိုနေရာအရောက်မှာတော့ ပူစူးမဆီမ အသံထွက်လာပြန်သည်။

ဒီလိုနဲ့ ၄ ကြိမ် ၅ ကြိမ်လောက် အထုတ်အသွင်းလုပ်လိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ ပူစူးမဆီက နာတယ်လို့ အော်သံပျောက်သွားပါသည်၊ ကျွန်တော်လဲ ရပ်မနေဘဲအထုတ်အသွင်းကို ဆက်တိုက်လုပ်နေပါသည်၊ လုပ်ရင်း လုပ်ရင်း နဲ့ လုပ်ရတာ တဖြေးဖြေးချောမွတ်လာပါသည်၊ အဲဒီတော့ တကြိမ် ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဖိထည့်လိုက်ပြန်ပါသည်။

“  အား .. အမလေး နာတယ် နာတယ် အကိုလေး .. အမလေး နာလိုက်တာ ... ”

ဒီတကြိမ်တတော့ တော်တော်နာသွားပုံရသည်၊ ကျွန်တော့်လီးလဲ ၃ ပုံ ၂ ပုံ လောက်ဝင်သွားသည်ဟုထင်ရသည်၊ကျွန်တော်လဲ ပြန်ဆွဲမထုတ်ဘဲ ဝင်လက်စနဲ့ အသာလေးရပ်ကာ ပူစူးမ အာရုံပြောင်းအောင် စောက်စေ့လေးကိုပွတ်ကစားပေးနေတော့သည်။

အတော်လေး ကြာတော့ သူလဲ ခံနိုင်ရည်ရှိလာဟန်တူသည်၊ မျက်နှာလေး ရှုံမဲ့နေတာပျောက်သွားပြီး

“  အဆုံးထိဝင်သွားပြီလား အကိုလေး ..  ”

 ဟုလှမ်းမေးသည်။

“  မဝင်သေးဘူး ပူစူး .. နဲနဲကျန်သေးတယ် .. ဒီမှာကိုင်ကြည့် ..  ”

 ဟုဆိုကာ ပူစူးမ လက်ကိုဆွဲပြီး ကိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ ပူစူးမလဲ အသာစမ်းကြည့်ပြီး လက်ထောက်ခေါင်းထောင်ကြည့်ကာ

“  အား အများကြီး ကျန်သေးတာဘဲ .. တော်ပြီ တော်ပြီ ပူစူးမ မခံနိုင်တော့ဘူး .. နာလိုက်တာ .. တော်ပြီနော်အကိုလေး  ”

“  ပူစူးမရယ် .. ပထမအကြိမ်ဆိုတော့ ဒီလိုဘဲ နဲနဲတော့ နာတာပေါ့ .. ခဏနေမနာတော့ပါဘူး .. အောင့်ခံလိုက်နော် .. အကိုလေး ပွတ်ပေးမယ် ဟုတ်လား .. ”

ပြောပြောဆိုဆို ပူစူမ စောက်စေ့လေးကို ကြမ်းကြမ်းလေးပွတ်ပေးနေပါသည်။

ပူစူးမလဲ နာနေရာက စောက်စေ့ကိုအပွတ်ခံနေရ၍စိတ်ပြောင်းကာ ဖီလင်တက်လာပြန်သည်၊ ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ ဖီလင်တက်လာတာ တွေ့ရတော့ဝင်နေသောလီးကို အသာ ဆွဲနှုတ်ယူလိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ လီးတွင် သွေးစ အနည်းငယ် ကပ်ပါလာတာကိုတွေ့ရလိုက်ပါသည်။

ဧကန္တ ပူစူးမ အပျိုအမှေးပါး ပေါက်သွားတာဖြစ်မယ်၊ ဒါကြောင့် သူဒီလောက်နာတာကိုး၊ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမကို သွေးထွက်သွားကြောင်းပြောမနေတော့ဘဲ ထုံးစံအတိုင်း အထုတ်အသွင်းကို တဖြေးဖြေးပြန်လုပ်နေပါသည်။ဒီတခါတော့ ပူစူးမလဲ တော်တော်ခံနိုင်ရည်ရှိလာပုံရသည်၊ နှုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်ကာ ကျိတ်ခံနေသည်၊ ကျနော်လဲ လုပ်ရင်းနဲ့ အတော် ချောမွေ့လာပြီဟု ထင်ရတဲ့အခါမှာတော့ နောက်ဆုံးအကြိမ် ဖိထည့်လိုက်ပါသည်။

ဒီတခါတော့ အဆုံးထိ ရွှတ်ကနဲဝင်သွားပါသည်၊ ပူစူးမလဲ မှေးစင်းနေသော မျက်လုံး ဖျတ်ကနဲပွင့်လာပြီး ပါးစပ်မှလည်း 

“  အို့ ..  ”

ဟုအော်ရင်း

“  အကိုလေး .. ဗိုက်ထဲက အောင့်တယ် အကိုလေး  ”

“  တော်တော်အောင့်လား .. ပူစူးမ ”

“  အင်း .. နဲနဲအောင့်သလိုလို .. နာသလိုလိုနဲ့  ”

“  ကိစ္စမရှိဘူး ပူစူးမ .. သားအိမ်ကို သွားထောက်မိလို့နဲ့တူတယ် .. ခဏနေပျောက်သွားလိမ့်မယ်.. ”

ကျွန်တော့ လိင်တံက ရှည်လဲရှည် တုတ်လဲတုတ်တာမို့ သားအိမ်ကိုသွားထောက်မိတာဘဲဖြစ်နိုင်သည်၊ လိင်တံတချောင်းလုံးလဲ ပူစူးမ စောက်ခေါင်းအတွင်း ကြပ်ညှပ်လို့နေသည်။ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ ကိုယ်ပေါ်လှဲချကာပူစူးမ ခြေထောက် ၂ ချောင်းကို ကျွန်တော့်ခါးတွင် ချိတ်ထားစေလိုက်သည်။ ကျွန်တော့်လက် ၂ ဖက်ကလဲ ပူစူးမကိုယ်ကို သိုင်းဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုတ်ယူလိုက်ပါသည်။ 

ကျွန်တော့်တင်ပါးကလဲ စကောဝိုင်းပုံလှည့်ကာကျွန်တော့်လိင်တံကို ပူစူးမ စောက်ဖုတ်အတွင်း ကလိနေတော့သည်၊ ခဏနေတော့ ပူစူးမလဲ အရသာတွေ့လာပုံရသည်၊ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို ပြန်လည်ဖက်တွယ်ရင်း ကော့ကော့ပေးနေတော့သည်။

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ အရသာတွေ့နေတော့ ကျွန်တော့်လီးကို အသာ တဝက်လောက်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ဖိထည့်လိုက်၊ စကောဝိုင်း မွှေပေးလိုက် နဲ့ ဖြေးဖြေးညင်သာစွာ သွေးတိုးစမ်း နေပါသည်။

ခဏကြာတော့

“  ပူစူးမ နာသေးလား  ”

“  ဟင်အင်း သိပ်မနာတော့ဘူး .. ကောင်းသလိုလို အောင့်သလိုလိုနဲ့  ”

“  ဒါဆို အကိုလေး နဲနဲ စမ်းဆောင့်ကြည့်မယ်နော်  ”

“  အင်း .. ဖြေးဖြေးနော် အကိုလေး ”

“  အင်းပါ ..  ”

 ပြန်ဖြေရင်း လီးကိုတဝက်ကျော်ကျော်လောက်ဆွဲထုတ်ကာ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဖိထည့်လိုက်ကြည့်ပါသည်။

“  အင့် .. နာတယ် .. အကိုလေး ..ဒါဆို အကိုလေး မဆောင့်တော့ဘူး .. ဒီလိုဘဲ ဖြေးဖြေးလေးလုပ်တော့မယ် ..  ”

ဟုဆိုကာ လီးကို အသာလေးဆွဲထုတ်လိုက် အညင်သာဆုံးပြန်ထည့်လိုက်၊ စကောဝိုင်း လှည့်ပေးလိုက် နဲ့ တလှည့်စီ လုပ်ပေးနေပါသည်။ ပူစူးမလဲ ဖီလင်အထွဋ်အထိပ်သို့ရောက်လာကာ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို အတင်းသိုင်းဖက်ပြီး အောက်မှ ကော့၍ကော့၍ပေးနေတော့သည်၊

ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမ ကော့ပေးနေတာကတကြောင်း ပူစူးမ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှညှစ်အားတို့ကြောင့်တကြောင်း တို့ကြောင့် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ စောက်ဖုတ်အတွင်းမှာဘဲ သုတ်ရည်များပန်းထုတ်ကာ ပူစူမကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျသွားပါတော့သည်။

အတော်လေးကြာအောင် ပူစူးမကိုယ်ပေါ်မှိန်းနေပြီးနောက် ဘေးသို့ အသာလှဲချကာ

“  ဘယ်လိုလဲ ပူစူးမ .. ကောင်းလားဟင် ”

“  ကောင်းတော့ကောင်းပါတယ် .. ဒါပေမဲ့ နာတယ် .. နာတော့ ကောင်းတာတွေပျောက်ကုန်တယ် .. ”

“  ဒါက အကျင့်မရှိသေးလို့ပါ .. တစ်ရက် နှစ်ရက်ဆက်လုပ်လိုက်ရင် မနာတော့ပါဘူး  ”

“  ပူစူးမလဲ ဒီလိုဘဲထင်ပါတယ် .. ဒီရက်အတွင်း ကြီးမေတို့က အသုဘအိမ်သွားကြမှာဆိုတော့ ပူစူးမတို့ဆက်လုပ်နိုင်တာပေါ့  ”

“  ဒါပေါ့ .. ပူစူးမရ ..ပူစူးမကတော့ အကိုလေး ရက်ပေးတာကို ပိုကြိုက်တယ် .. သိလား ..အမလေး ပူစူးမရယ် . ”

“  အခုက ပူစူးက နာနေလို့ပါ .. နောက်ကျင့်သားရသွားရင် အရသာပိုကြိုက်သွားမယ် ..အခုက အကိုလေးက ပူစူးမကို ညှာနေလို့ စိတ်ရှိတိုင်း မဆောင့်နိုင်လို့ပါ .. နောက် မနာတော့ရင် .. အကိုလေးဆောင့်တိုင်း တချက်ဆို တချက် ပူစူးမ သိသိသာသာ အရသာ တွေ့သွားမယ် .. သိလား .. ”

“  ဟုတ်လား အကိုလေး .. ဒါဆို မနက်ဖြန်မှထပ်လုပ်ကြတာပေါ့ .. အခုတော့ ပူစူးမ စောက်ဖုတ်တခုလုံးလဲကျိန်းနေပြီ .. အတွင်းက နဲနဲလဲ နာနေသေးတယ် .. စိတ်ထဲကတော့ ထပ်လုပ်ချင်သေးတယ် အကိုလေးရာ  ”

“  အင်း .. အချိန်တွေရှိပါသေးတယ် .. မေမေတို့လဲ ညနေစောင်းလောက်မှပြန်လာမယ်ထင်တယ် .. နာတာကတော့ ခဏ အနားယူလိုက်ရင်ပျောက်သွားမယ်ထင်တယ်  ”

“  အကိုလေးလဲ ဗိုက်ဆာပြီ .. အောက်ဆင်းပြီးတခုခုသွားစားရင်ကောင်းမယ် .. အားရှိမှ လုပ်နိုင်မယ် ”

“  ဟာ .. အကိုလေးကတော့လေ ... တကယ်ဘဲ . ”

“  .ဘာလဲ .. အကိုလေးပြောတာ မဟုတ်လို့လား ”

“  ဟုတ်ပါတယ် .. ဟုတ်ပါတယ် .. အကိုလေး သဘောပါဘဲတဲ့ရှင်  ”

“  ဒါဆို .. လာ ထ .. သွားမယ် .. ”

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် လဲ အဝတ်အစားများပြန်ကောက်ဝတ်ကာ အောက်ထပ်သို့ဆင်းခဲ့ကြပါတော့သည်။အဲဒီနေ့က ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ထပ်မလိုးဖြစ်ပေမဲ့ တယောက်နဲ့တယောက်စုတ်တာ နမ်းတာ တော့ဆက်ဖြစ်ခဲ့ကြပါသေးတယ်၊ အဲထူးခြားတာတခုကတော့ ..

ကျွန်တော်က ကုတင်ဘောင်တွင်မှီထိုင်ရင်း ပူစူးမ ကကျွန်တော့်ပေါင်ကြားတွင်ဝမ်းလျှားမှောက်ကာ ကျွန်တော့်လီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် စုတ်ရက်ကစားနေသည်ကို အရသာခံကြည့်ရင်း

“  ပူစူးမ ..  ”

ကျွန်တော်ကခေါ်လိုက်သည်။

“  ဟင် ...  ”

ပါးစပ်ထဲမှ လီးကိုဆွဲမထုတ်ဘဲ ပြန်ထူးလိုက်သည်၊

“  ဒီတခါ အကိုလေးပီးရင် .. ပူစူးပါးစပ်ထဲမှာဘဲ ပီးချင်တယ် .. ”

ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်ရင်

“  ဟာ .. အကိုလေး သုတ်ရည်တွေ ပူစူးပါးစပ်ထဲ ဝင်ကုန်မှာပေါ့  ”

“  ဝင်တော့ ဘာဖြစ်လဲ ပူစူးမရ .. သုတ်ရည်တွေဘဲ .. မြိုချလိုက်ပေါ့ .. ”

“  အကိုလေးကလဲ .. ရွံ့စရာကြီး ..ဘာရွံ့စရာရှိလို့လဲ .. ပူစူးမ ကိုအကိုလေး ယက်ပေးတုန်းက ပူစူးမဆီက တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေတဲ့ အရည်တွေအကိုလေး မြိုချရတာဘဲဟာ .. အကိုလေးက ပူစူးမ ပါးစပ်ထဲမှာ ပီးသွားတဲ့ အရသာ ခံချင်လို့ပါ .. ”

“  ပူစူးမလဲ အကိုလေးပီးတာ ကြည့်ရတာ စိတ်ထဲ အသဲယားစရာကြီး .. အကြောကြီးတွေထောင် တဆတ်ဆတ် တုန်ပြီး အရည်တွေပန်းထွက်တာ မြင်ရတာ ပူစူးမလဲ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပီးသွားသလို ခံစားရတယ် .. သိလား .. ”

“  ဒါဆို .. ဒီတခါပါးစပ်ထဲမှာ ပီးလိုက်မယ်နော်  ”

“  သဘော သဘော .. ဘာမဆို အကိုလေး သဘောပါဘဲရှင် .. ”

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်လီးကို ပါးစပ်ထဲ ပြန်ထဲ့ကာ ဆက်စုတ်နေတော့သည်၊ကျွန်တော်လဲ ပူစူးမဆီက သဘောတူညီချက်ရသွားပြီမို့ ပူစူးမခေါင်းလေးကိုကိုင်ကာ .. ကျွန်တော့်အလိုကျထိန်းမတ်ပေးရင်း ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားနေတော့သည်။တော်တော်လေးကြာတော့

“  စုတ်စုတ် ပူစူးမ .. ပြင်းပြင်းလေးစုတ် .. အကိုလေး ပီးခါနီးပြီ .. ”

ပူစူးမလဲ ကျွန်တော့လိင်တံကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဒစ်ထိပ်ကို ငုံ၍ အားရပါးရစုတ်နေတော့သည်။ လက်ကလဲသွက်သွက်လေး ဂွင်းတိုက်ပေးလေတော့ ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့ဘဲ အကြောကြီးတွေထောင်တဆတ်ဆတ် တုန်ရင်း သုတ်ရည်များ ပူစူးမပါးစပ်ထဲ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်၊ သုတ်ရည်များကို ပူစူးမမျိုချရင်း ခဏတာမျှကျွန်တော့်လီးကိုဆက်ငုံထားလေသည်။ 

တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျွန်တော့်လီးပျော့ကျသွားတဲ့အခါကြမှ ပါးစပ်တွင်းမှထုတ်ပြီး

“  ကဲ ကြေနပ်ပြီလား အကိုလေး ..ကောင်းလိုက်တာ ပူစူးမရာ... ”

“  ပူစူးမကိုတော့ အကိုလေး စွဲသွားပြီ ..အောင်မလေး  ”

“  ပူစူးမက အကိုလေးကို ပိုစွဲတာပါ .. ဒါကြောင့် အကိုလေး အလိုကျ အကုန်လုပ်ပေးတာပေါ့  ”

“  အကိုလေး လဲ ပူစူးမ အလိုကျအကုန်လုပ်ပေးတာဘာပါဘဲ .. ကဲကဲ ခဏအနားယူလိုက်ရအောင် .. ”

ပူစူးမနဲ့ကျွန်တော်လဲ အိပ်ယာပေါ်တွင် ခဏမှိန်းနေပြီး ညနေစောင်းတော့ ပူစူးမလဲ သူ့အိမ်သူပြန်သွားပါတော့သည်။

ဒီလိုနဲ့  ၃ရက်လောက်ဆက်ပြီး ပူစူမနဲ့ နှစ်ပါးသွားလိုက်တာ ပူစူးမလဲ ကျွန်တော်ဆောင့်လိုးတဲ့ ဒဏ်ကို ခံနိုင်လာပြီး အပေးအယူမျှကာ တက်ညီလက်ညီ ကာမစည်းစိမ်ကို ပြည့်ပြည့်၀၀ ခံစားနိုင်လာပါတော့သည်။ နောက်ပိုင်းမှာတော့ လစ်ရင်လစ်သလို ပူစူးမနဲ့ ကျွန်တော်စခန်းလိုက်ကြသည်မှာ အချိန်ကာလ တော်တော်လေးပင်ကြာမြင့်ခဲ့ပါသည်၊

ပူစူးမလဲ ကာမစပ်ယှက် ရာတွင်ကျွန်တော့်နီးပါးကျွမ်းကျင်လာပါတော့သည်။

..........................................................................

ကျွန်မဘယ်သူလဲဆိုတာ ကိုတော့သိပြီးကြပြီလို့ထင်ပါတယ်၊ ပူစူးမလေ၊ ကျွန်မအပျိုရည်ပျက်ခဲ့တာက ၁၅နှစ်သမီးကတဲက၊ ဟုတ်တယ်၊ အကိုလေးနဲ့ပေါ့။

ကျွန်မကလဲ ကျွန်မ ဒီကိစ္စမျိုးတွေစိတ်ဝင်စား ခဲ့တာ အပျိုဖေါ်ဝင်စကတဲက၊ အဲဒီမှာ အကိုလေးနဲ့စတွေ့တာဘဲ၊ အကိုလေးဆိုတာက ကျွန်မတို့အိမ်နားက။အဲဒီအချိန်က ကျွန်မ၁၀တန်းစာမေးပွဲ ပြီးကာစ၊ အားနေတယ်လေ၊ သိတဲ့အတိုင်း အပျိုဖေါ်ဝင်စဆိုတော့ ဒီလိင်ဆက်ဆံမှု့ကို စစိတ်ဝင်စားတဲ့အချိန်ပေါ့။

ကျွန်မကလဲတမျိုး ရှည်ရှည်ဝေးဝေးတွေးမနေဘူး၊ သူများကိုသွားမေးလို့ကလဲ မဖြစ်၊အားလုံးက ကျွန်မကို ခလေးလို့ဘဲထင်နေတာ၊ အဲဒီမှာ အကိုလေးကို ကျွန်မသတိထားမိသွားတယ်၊သူကကျွန်မ ကိုစိတ်ဝင်စားနေတယ်ဆိုတာ ရိပ်မိသွားတယ်၊ တခါတခါ ကျွန်မရဲ့ တင်တို့ ရင်တို့ ကို လှမ်းလှမ်းကြည့်တဲ့ မျက်လုံးတွေထဲက ဆန္ဒကိုလဲ သဘောပေါက်သွားတယ်။

ကျွန်မကလဲ စမ်းချင်တယ်၊ သူလဲ လိုချင်တယ်၊ဟန်ကြပြီ၊ တခုဘဲလိုတယ် အကွက်မိဘို့၊ ကျွန်မက ခလေးလိုနေပေမဲ့ ဒီလောက်တော့ နားလည်ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ သူဆင်တဲ့အကွက်ထဲ ကျွန်မလှမ်းဝင်လိုက်တယ်၊ အဲဒီနေ့က သူမဆင်လဲ ကျွန်မကတနည်းမဟုတ်တနည်းနဲ့တော့ ဆင်မှာပါဘဲ၊ သူကဆင်လိုက်တော့ ပိုအဆင်ပြေသွားတယ်။

မှတ်မိသေးတယ်၊ ဒါတောင်ပထမနေ့က သူဆင်တဲ့ အကွက်ထဲတိုးဝင်ဘို့ဟာ စိတ်ထဲကကြောက်လာတာနဲ့ပြန်ပြေးသွားတာ၊ သိသားဘဲ သူတကယ်အိပ်မပျော်ဘူးဆိုတာ၊ အိမ်ရောက်မှ ပြန်ပြေးလာတာ အမှားလို့နောင်တရ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသေးတယ်။

တော်သေးတယ် ဒုတိယနေ့မှာ အဆင်ပြေသွားလို့၊ဒါတွေထားပါတော့လေ၊ ကြုံလို့ပြောပြတာပါ၊ အခုကျွန်မအသက် ၁၆ နှစ်ကျော်ပြီ၊ ၁၀ တန်းကိုလဲ ၂ ခါကျပြီးပြီ၊အကိုလေးနဲ့လဲ တော်တော်ကြာ ချစ်ခဲ့ပြီးလို့ အတွေ့ အကြုံလဲတော်တော်ရပြီ။

ဒါမျိုးဆိုတာကလဲ အခက်သားဆားငန်ရည်သောက်မိသလို သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေ ဆိုတာမျိုး၊အကိုလေးနဲ့လဲ အခုမတွေ့တာ အတော်ကြာပြီ၊ ၆လလောက်တောင်ရှိတော့မယ်၊ သူလဲ အလုပ်ရသွားတော့ အရင်ကလောက် အချိန်ပိုမရှိတော့ဘူးလေ။

သူရုံးအားတဲ့ရက်ဆို လူမလစ်တော့ ဘာမှမလုပ်ဖြစ်ဘူး၊ အပြင်မှာသွားလုပ်ဖို့ကလဲ လူတွေသိကုန်မှာစိုးတာနဲ့ မလုပ်ဖြစ်ဘူး၊ ကျွန်မကလဲ ကျွန်မ လုပ်ချင်တာဆို လုပ်ရမှ၊ဒါနဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့ ၂လလောက်က စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ရီးစားကောက်ထားလိုက်တယ်။

အဆင်အပြေပါဘူး၊အပြင်မှာ ချိန်းတွေ့ပါရဲ့၊ လွတ်လွတ်လပ်လပ်မဟုတ်တော့ လုပ်ချင်တာ လုပ်လို့ဘယ်ရမလဲ၊ ပြီးတော့ ရီးစားကရွယ်တူလေးဆိုတော့ သူ့ဆီမှာ ဘာအတွေ့အကြုံမှလဲမရှိ၊ ကောင်းကောင်းလဲ မကိုင်တတ်၊ သူ့ကိုသင်ပေးလို့ကလဲမဖြစ်၊ သူလုပ်မှ မထိတထိနဲ့ ပိုဆိုးလာတယ်။

အဲဒီဆိုးလာတဲ့ စိတ်ကို သူကလဲ ငြိမ်းအောင်မလုပ်တတ်၊ဒါကြောင့် မထူးဘူးဆိုပြီး ဖြတ်ပြစ်လိုက်တယ်။အဲဒီအချိန်မှာ ဆရာ့ကို သတိထားမိသွားတယ်၊ ဆရာဆိုတာက ကျွန်မကျူရှင်ဆရာကိုပြောတာပါ။ကျွန်မက၁၀တန်း ၂ခါကျထားတာဆိုတော့ ကျောင်းမတက်တော့ဘူးလေ၊ အပြင်မှာကျူရှင်သင်တယ်၊ သင်တာကလဲကျောင်းချိန်မဟုတ်ဘူး၊ ကြားချိန်၊ အပြင်သမားတွေအတွက် သီးသန့်ဖွင့်ထားတာ။

မနက် ၉နာရီကနေ ၁၁နာရီထိ၊ ပြီးရင်ဆရာက တနေ့လုံး နားပြီး ညနေ ၄နာရီမှ အတန်းပြန်စတယ်၊ ဖွင့်ထားတာကလဲ မြို့လည်ကတိုက်ခန်းမှာ၊ ပထမထပ်ဆိုပါစို့၊ အရှေ့ပိုင်း တပိုင်းလုံးကို စာသင်ခန်းလုပ်ပြီး နောက်ပိုင်းမှာက သူနားဖို့ အိပ်ခန်းသေးသေးလေးတခုရှိတယ်။

နေတာကတော့ သူ့အိမ်မှာသူနေတယ်၊ ပြီးတော့ လူပျိုကြီးလို့ပြောတာဘဲ၊ ရရင့်နဲ့ပြိုတာပါ၊ မိန်းမရှုတ်တယ်လို့ သတင်းက နဲနဲထွက်တယ်၊ အဲ စာသင်တာကတော့ကောင်းတယ်၊ အပြောလဲကောင်းတယ်။ သူစာသင်ရင် မပျင်းရဘူး၊ လွယ်လွယ်နဲ့မှတ်မိတတ်အောင်လဲ သင်တတ်တယ်၊ကဲ ဒီနေ့တော့ ဒီလောက်ဘဲ .. ပေးလိုက်တဲ့ အိမ်စာတွေ မနက်ဖြန်ကျ စစ်မယ် ..ဆရာလဲ သူ့သင်တာကို နိဂုံးချုတ်လိုက်ပြီး အတွင်းခန်းထဲဝင်သွားတော့တယ်။

ကျောင်းသားကျောင်းသူတွေလဲစာအုပ်သိမ်းပြီး ထပြန်ကြတယ်၊ ကျွန်မလဲ အများနည်းတူ စာအုပ်သိမ်းသလိုလိုနဲ့ အချိန်ဆွဲနေလိုက်တယ်၊အားလုံးကတော့ စာသင်ချိန်ပြီးတာနဲ့ သွက်သွက်လက်လက် သူ့အဖွဲ့နဲ့သူ ထပြန်ကြတာပေါ့။

ကျွန်မကတယောက်ထဲလာတာဆိုတော့ သူငယ်ချင်းမရှိဘူးလေ၊ ရှိတဲ့သူငယ်ချင်းတွေကလဲ စာမေးပွဲ အောင်ကုန်ကြတော့ကွဲကုန်ကြပြီလေ၊ခဏကြာတော့ ဆရာလဲ ကျောင်းသားတွေကုန်လောက်ပြီအထင်နဲ့ တံခါးပိတ်ဖို့ အရှေ့ကိုပြန်ထွက်လာတယ်၊ကျွန်မကိုမြင်သွားတော့ပူစူးမ မပြန်သေးဘူးလား .. ဟုလှမ်းမေးသည်။

စိတ်ညစ်တယ် ဆရာရယ် .. မပြန်ချင်သေးပါဘူး ..ဘာများစိတ်ညစ်စရာရှိလို့လဲ ပြောစမ်းပါအုံး .. ဟုဆိုကာ ကျွန်မရှေ့ စားပွဲပေါ်တွင်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်၊မပြောချင်ပါဘူး ဆရာရယ် .. အိမ်ကလဲ စာမေးပွဲမအောင်တာဘဲ အပြစ်ပြောပြောနေတယ် ..ဟုစကားစလိုက်သည်။

ဒါများဘာခက်တာမှတ်လို့လဲ ပူစူးမရယ် .. အောင် အောင်ဖြေပြလိုက်ပေါ့ ..ဟုပြန်ပြောရင်း မျက်လုံးက ကျွန်မရင်ညွန့်ဆီဝေ့သွားသည်ကိုသတိထားမိလိုက်သည်၊ ကျွန်မကလဲ ဒီနေ့လည်ဟိုက်အင်္ကျီဝတ်လာခဲ့သည်၊ အောက်မှာလည်း ဘရာစီယာ အပြတ်လေးနှင့် ဆိုတော့ နို့အုံကို သုံးပုံတစ်ပုံလောက်ဘဲ လုံအောင်ထိမ်းထားနိုင်သည်။

ကျွန်မလည်း စကားပြောရင်းက ဆရာပိုစိတ်ဝင်စားသွားအောင် စားပွဲကို လက်ထောက်ပြီး ကိုယ်ကို နဲနဲကုန်းလိုက်သောအခါမှာတော့ ဟိုက်နေတဲ့လည်ဟာ ပိုဟိုက်သွားပြီး ရှင်းရှင်းလင်းလင်းဖေါ်ပြနေသလိုဖြစ်နေတော့တယ်။

ဆရာက စကားပြောကောင်းတော့ ရီစရာလေးပါလာတဲ့အခါ အမှတ်တမဲ့ပုံစံနဲ့ ဆရာ့ပေါင်ကိုလက်နဲ့ပုတ်လိုက်သေးတယ်၊ ဆရာကလဲ မခေပါဘူး၊ မိန်းမကျမ်းကျေတယ်လို့ပြောရမယ်၊ အမှတ်တမဲ့ပုံစံနဲ့ ခုံပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ခြေထောက်ကို ကျွန်မတင်ပါးနဲ့ သွေးတိုးစမ်းသလို အသာထိလိုက်တယ်၊ကျွန်မကလဲ ထိလာတဲ့ခြေထောက်ကိုနေရာပြင်မထိုင်ဘဲ သတိမထားမိတဲ့ပုံမျိုး ဘဲနေလိုက်ပြီး ဆရာနဲ့စကားဆက်ပြောနေလိုက်တယ်။

ခဏလေးကြာစကားကောင်းနေကြပြီး ဆရာက

“  .ပူစူးမ မပြန်သေးဘူးမဟုတ်လား .. ဆရာတံခါးပိတ်ထားလိုက်မယ်  ”

“  ပိတ်ထားလိုက်လေ .. ပူစူးမ ရေအိမ်ခဏဝင်အုံးမယ် .. ”

ဆရာလဲ အကင်းပါးတဲ့ သူတဦးဘဲ ဆိုတော့ ပူစူးမ ဘာလိုချင်တယ် ဆိုတာ သဘောပေါက်သွားပုံရတယ်။ကျွန်မလဲ အသာထပြီး ရေအိမ်ဆီကို အသာလျှောက်သွားလိုက်တယ်၊ ဆရာကျွန်မနောက်ကျောကိုကြည့်နေမယ်ဆိုတာ လှည့်မကြည့်လဲ သိနေပါတယ်၊တိုက်ခန်းတွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာက တွဲထားတော့၊ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကျွန်မထမီကိုချွတ်အတွင်းခံဘောင်းဘီပါချွတ်ပြီး ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ကို ဆပ်ပြာမွှေးနဲ့ ကျကျနနဆေးကြောလိုက်ပါတယ်၊တော်ကြာ ဆရာနဲ့ ဆက်ဆံတဲ့အခါ အနံ့အသက်က နံနေရင်မကောင်းဘူးလေ၊ မနက်က ရေချိုးလာပေမဲ့စာသင်ခန်းထဲထိုင်နေတာက ၂နာရီကျော်တောင်ကြာပြီဆိုတော့ ဘယ်ပြောနိုင်မလဲ။

ရေဆေးပြီး အသင့်တန်းပေါ်မှာတွေ့တဲ့ ဆရာ့ပုဆိုးစုတ်နဲ့သေသေချာချာသုတ်လိုက်ပါတယ်၊ ပြီး ဘောင်းဘီကိုပြန်မဝတ်တော့ဘဲ တန်းပေါ်မှာအသာလွှားပြီး ထမီကို ကောက်စွတ်ပြီး ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။

အပြင်ရောက်တော့ အရှေ့ခန်းမှာ ဆရာကို မတွေ့တာနဲ့ ဆရာ့အခန်းထဲလှမ်းဝင်လိုက်ပါတယ်၊ အခန်းထဲမှာဆရာက အပြင်ခံအင်္ကျီကို ချွတ်ပြီးတန်းမှာ ချိတ်နေတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

“  ဆရာ့အခန်းထဲမှာ သောက်ရေများရှိမလားလို့ .. ”

ကျွန်မက မေးလဲမေးရင်းလှမ်းဝင်လိုက်ပါတယ်၊ အပြင်မှာကျောင်းသားတွေသောက်တဲ့သောက်ရေအိုးရှိတာကိုသိရဲ့သားနဲ့ အခန်းထဲဝင်လာပြီး မေးတဲ့ ကျွန်မမေးခွန်းကိုဆရာ သဘောပေါက်သွားပုံရပါတယ်။

“  ရှိတယ် .. ကုတင်ဘေးက စားပွဲပေါ်မှာ ..  ”

စားပွဲကို မေးထိုးပြရင်း ဆရာကပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ကျွန်မလဲ ကုတင်ပေါ်ထိုင်ရင်း စားပွဲပေါ်ရှိ ရေတကောင်းထဲကရေကို ဖန်ခွက်ထဲ ငှဲ့ထဲ့လိုက်တယ်၊ ဆရာလဲကျွန်မ နားဝင်ထိုင်ပြီး ကျွန်မပုခုံးကိုလှမ်းဖက်လိုက်တယ်။

“  အိုး ...  ”

 ကျွန်မရဲ့ ရုတ်တရက်အော်သံကြောင့် ဆရာလဲ လန့်ဖြတ်ပြီး ဖက်ထားတဲ့ လက်ကိုလွှတ်လိုက်ပါတယ်။

“  ဆရာကလဲ အင်္ကျီတွေ ကျေကုန်ရင် အိမ်ပြန်ရခက်နေအုံးမယ် .. ”

ကျွန်မပြောသံကြားမှ သက်ပြင်းအသာချပြီး

“  ဟုတ်သားဘဲ .. ”

ဟုဆိုကာ ကျွန်မအင်္ကျီကြယ်သီးများကိုဖြုတ်နေပါသည်၊ ကျွန်မလဲ ဆရာ့အင်္ကျီကြယ်သီးများကိုပြန်ဖြုတ်ပေးရင်း

“  ဆရာ .. ပူစူးမကို အထင်သေးသွားပြီလား  ”

“  ဆရာ နားလည်ပါတယ် ပူစူးမရယ် ..  ”

ဟုပြန်ပြောရင်း ကျွန်မအင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်ပါသည်။

“  ပူစူးမ က ဆရာ့အရင် တယောက်နဲ့ဘဲ အခုလိုနေဘူးတာ .. အခုသူက မအားတော့လို့ ပူစူးမလဲ ဆန္ဒကိုမထိန်းနိုင်ဘဲ ဆရာ့ကို အခုလို   ”

“  ကဲကဲ .. ဒါတွေပြောမနေပါနဲ့ .. အားလုံးဆရာသဘောပေါက်ပါတယ် .. ပူစူးမ ဆန္ဒအားလုံးပြည့်အောင် ဆရာဖြည့်ပေးမယ် .. ဟုတ်ပြီလား ..  ”

ပြောပြောဆိုဆို ဆရာက သူ့နှုတ်ခမ်းထူကြီးနဲ့ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို စုတ်ယူလိုက်ပါတော့သည်၊ကျွန်မလဲ ငတ်နေတာ အတော်ကြာပြီဆိုတော့ အငန်းမရ ပြန်လည်စုတ်ယူနေမိပါတော့သည်။ဒီလို တယောက်နဲ့တယောက် နှုတ်ခမ်းချင်းစုတ်ယူလိုက်၊ လျှာ လျှာချင်းစုတ်ယူလိုက်၊ အပြန်အလှန် အငန်းမရ နမ်းကြရင်း ဆရာ့အင်္ကျီကို ချွတ်ချလိုက်ပါသည်၊ ဆရာကလည်း ကျွန်မ ဘရာစီယာကို ချွတ်ချလိုက်ပါသည်။

အတော်ကြာတယောက်နဲ့တယောက်ဖက်ကာ အပြန်အလှန်နမ်းနေကြရင်း အတော်ကြာတော့ ကျွန်မက ဆရာ့ကို ကျွန်မရှေ့သို ဆွဲထူလိုက်ပါသည်၊ ဒီတော့ ကျွန်မက ကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်လျှက် ဆရာ က ကျွန်မရှေ့တွင် မတ်တတ်ရပ်လျှက် အနေအထားမျိုးသို့ရောက်သွားပါသည်။

ဆရာ့ခါးပိုင်းမှာလည်း ကျွန်မမျက်နှာနဲ့ တပြေးညီလေးဖြစ်နေပါတော့သည်၊ ကျွန်မလဲ ဆရာ့လုံချည်ကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်မှရုန်းကန်နေသော ဆရာ့လီးကြီးမှာ ဘောင်းဘီစုတ်တော့မတတ် ဖေါင်းကားနေပါတော့သည်။

ကျွန်မလဲဘောင်းဘီပေါ်မှ ဆရာ့လီးကြီးကို အသာပွတ်ပေးရင်း ဘောင်းဘီကို အသာ လှန်ချလိုက်တဲ့အခါမှာတော့လီးကြီးမှ ငေါက်ကနဲ ရုန်းကန်ကာ ဘွားကနဲ ပေါ်လာပါတော့သည်။

ဒါဟာ ဒုတိယမြောက် ကျွန်မတွေ့ဘူးတဲ့လီးကြီးပါဘဲ၊ လီးကို အသာဆုတ်ကိုင်လိုက်ရင်း သေသေချာချာကြည့်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ အရှည်ကတော့အကိုလေးလောက်ရှိပေမဲ့ လုံးပတ်က နဲနဲသွယ်တယ်လို့ထင်ရပါတယ်၊ဒါပေမဲ့ အကိုလေး ကို ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးမနေဘဲ အထက်ဖက်ကို ကော့ကာ ဒစ်က ပိုကားသယောင်ရှိပါတယ်၊ လီးကို ပွတ်ကစားရင်း ဆရာ့ခါးကိုလှမ်းဖက်ကာ ကျွန်မအရှေ့ကိုတိုးယူလိုက်ပါတယ်။

ပြီး အချောင်းတလျှောက်နှုတ်ခမ်းနဲ့အထက်အောက် အသာပွတ်ဆွဲလိုက်ရင်း ဒစ်ကို ပါးစပ်ထဲထိုးထဲ့လိုက်ပါတယ်၊ ဒစ်တလျှောက် လျှာနဲ့လှိမ့်ကစားရင်း ဆရာ့ကို အသာမော့ကြည့်လိုက်တော့ တဟင်းဟင်း နဲ့ ခေါင်းကြီးမော့ကာ ခါးထောက်ပြီး ဖီလင်တက်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။

လက်ကလဲ ဥကိုကိုင်ကစားရင်း တဖက်က ပေါင်အောက်လျှိုကာ ဆရာ့တင်ပါးကို ပွတ်ပေးနေပါတယ်၊အကိုလေးရဲ့ ကျေးဇူးကြောင့် ကျွန်မဟာ ယောက်ကျားတွေရဲ့အထာကိုကောင်းကောင်းသိနေပါပြီ။ဆရာ ဖီလင်ကောင်းကောင်းတက်နေတဲ့ အခိုက် ရုတ်တရက်ရပ်လိုက်ရင်း ဆရာ့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူ့အလှည့်ဆိုတာဆရာ သဘောပေါက်သွားပုံရပါတယ်။

ကျွန်မကို ကုတင်ပေါ် အသာတွန်းချရင်း ထမီကို ဆွဲချွတ်ယူလိုက်ပါတယ်၊ ကျွန်မလဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ လဲနေပါတယ်၊ ဆရာလဲ အပေါ်စီးကနေကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံးကို သေသေချာချာကြည့်နေပါတယ်။

အကိုလေးရဲ့ပွတ်ကစားတဲ့အရှိန်ကြောင့် နို့အုံက သာမန် ၁၆ နှစ်မိန်းခလေးတွေထက်အနည်းငယ်ပိုကြီးသယောင်ထင်ရပေမဲ့ လုံးဝန်းနေပါတယ်၊ ပြီးတော့ အနည်းငယ် သိမ်သွားသောခါး၊ မသိမသာလေး မို့တက်နေတဲ့ ဝမ်းဗိုက်ဖွေးဖွေးလေး အောက်က အမွေးနုလေးများဖုံးနေတဲ့ ဆီးခုံ၊ ပြီးတော့ ဖေါင်းဖေါင်းလေးနဲ့ အမွေးအ`မှင်ရှင်းနေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများ၊ ကို ဆရာမျက်တောင်မခတ်ကြည့်နေပါတော့တယ်။

ကျွန်မလဲ ကျွန်မကို ငေးကြည့်နေသော ဆရာ့လက်ကိုအသာဆွဲယူလိုက်ပါတယ်၊ ဆရာလည်းအလိုက်သင့် ကျွန်မကိုယ်ပေါ်မှောက်ကျလာပြီး ကျွန်မခေါင်းကိုကိုင်ကာ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို စုတ်နမ်းနေပြန်ပါတော့တယ်။ပြီးတော့တဖြေးဖြေးအောက်သို လျောဆင်းလာပြီး ကျွန်မလည်တိုင်တလျှောက် လျှာနဲ့ပွတ်ဆွဲနေပြန်ပါတယ်၊ ကျွန်မလဲအသဲယားလာကာ ဆရာ့ကျောပြင်ကြီးကိုပြန်လည်ဖက်တွယ်ထားပါတော့တယ်။

တဖြေးဖြေးနဲ့ လျှောဆင်းလာပြီကျွန်မရင် န့် ပြီးတော့ လုံးဝန်းတဲ့ ကျွန်မရင်အုံတဝိုက်ကို နှုတ်ခမ်းနဲ့နမ်းရင်း လျှာနဲ့ပွတ်ဆွဲနေပါတယ်၊လက်ကလဲ နို့အုံတခုလုံးကို ကိုင်ပြီး ချေကစားနေပါတယ်၊ ပြီတော့နို့အုံကို ဆုတ်ကိုင်ရင်း ဖေါင်းကြွလာတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို စုတ်ယူလိုက်ရင်းလျှာနဲ့ မွှေကစားလိုက်ပါတယ်။

ကျွန်မလဲ အရသာ ကောင်းကောင်းတွေ့ကာဆရာ့ခေါင်းကို ကိုင်ရင်း တဟင်းဟင်းငြီးတွားကာ ကော့လန်နေပါတော့သည်၊ နို့အုံကို တဖက်စီ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆုတ်ကိုင်ရင်း ကြွတက်နေသော နို့သီးခေါင်းကိုတလှည့်စီစို့နေရင်း ခေါင်းက ဝမ်းဗိုက်သားပေါ်ရွှေ့လိုက်ပါသည်။

ဝမ်းဗိုက်သားတပြင်လုံး နှာခေါင်းနဲ့ရော ပါးစပ်နဲ့ပါ နမ်းရှုတ်ရင်း ကျွန်မချက်လေးထဲလျှာထိုးကာ ကလိနေပါတော့သည်၊ လက်ကတော့ နို့အုံကို ဆုတ်နယ်နေတုန်းပါဘဲ၊ ပြီးတော့ နို့ကိုင်ထားတဲ့လက်တဖက်ကိုလွှတ်ကာ ကျွန်မပေါင်အတွင်းသားတလျှောက်ပွတ်သတ်ပေးနေပါတော့သည်။ပါးစပ်ကတော့ဝမ်းဗိုက်တလျှောက်နမ်းလိုက် နို့အုံဆီပြန်တက်နမ်းလိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုတ်နေပါသည်၊ ကျွန်မလဲ ဖီလင် မြင့်သထက်မြင့်လာကာ လူးလှိမ့်နေပါတော့သည်။

ပေါင်တလျှောက်ပွတ်သတ်နေရင်း တချက်မှာတော့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ပေါ်ရောက်လာပါသည်၊ စောက်ဖုတ်တပြင်လုံးကို ဖွဖွပွတ်ရင်း အကွဲကြောင်းထဲလက်ထိုးထည့်ကာကျွန်မစောက်စေ့လေးကို ပွတ်ချေလိုက်ပါတော့သည်။

ဒီလို အရသာမျိုးမခံစားရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ကျွန်မဟာတစ်ကိုယ်လုံးတုန်ပြီး ကြက်သီးမွှေးလေးများတောင်ထမိပါသည်၊ ဆရာဟာ အစေ့ကို ပွတ်ကစားနေရင်းကကိုယ်ကို တဖြေးဖြေး အောက်သို့လျှောလာကာ ကျွန်မပေါင်ကြားသို့တိုးဝင်လာပါတော့သည်။ကျွန်မလည်း ဆရာဘာလုပ်တော့မယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်သွားပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆရာကိုယ်လုံးဝင်ဆံ့အောင် ဟပေးလိုက်ပါသည်။

တစ်ကိုယ်လုံးပေါင်ကြားထဲကျသွားပြီဆိုတော့ ဆရာ့မျက်နှာဟာ ကျွန်မစောက်ဖုတ်နဲ့ တည့်နေပါပြီ၊ကျွန်မလဲ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုထောင်အသာဖြဲပေးလိုက်တော့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာဟာ ဟသွားပြီး စောက်စေ့လေးဟာ ပြူထွက်လာပါတယ်။

ပြူထွက်လာတဲ့စောက်စေ့လေးကို ဆရာဟာ သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ပြင်းပြင်းလေးစုတ်လိုက်ပါတယ်၊အိုး .. ပါးစပ်က အသံထွက် အော်ကာကျွန်မလဲ အသဲတွေအူတွေပြုတ်ထွက်မတတ် ခံစားလိုက်ရပြီး ဆရာ့ခေါင်းကို ပေါင်နှစ်ချောင်းနဲ့ တအား ပ်ထားလိုက်မိပါတော့တယ်။

ဆရာလဲ ကျွန်မမခံနိုင်တာသိလို့ထင်ပါရဲ့ စုတ်နေတာ အသာရပ်လိုက်ပြီး အတွင်းသားတလျှောက် အထက် အောက်လျှာနဲ့ရက်နေပါတော့သည်၊ တခါတခါစောက်ခေါင်းအတွင်းလျှာကို အဆုံးထိထိုးသွင်းရက်နေပါတောတယ်။ 

ဒီလိုဘဲ အစေ့လေးကိုစုတ်ယူလိုက် လျှာနဲ့ကလိလိုက် အတွင်းသားတလျှောက်အထက်အောက် အပြန်အလှန်ရက်လိုက် စောက်ခေါင်းအတွင်းလျှာကိုထိုးထည့်စုတ် ယူလိုက်နဲ့ တလှည့်ပြီးတလှည့် လှည့်ပတ်ကစားနေပါနေပါတော့တယ်။ကျွန်မလဲ ဖီလင်တက်သထက်တက်ကာ တက်ကာနဲ့ဘယ်နှစ်ချီပြီးလို့ပြီမှန်းပင်မသိလောက်အောင်ဖြစ်နေမိပါတော့သည်၊ဆရာလဲတော်တော်ကြာစုတ်ရက်နေပြီး ကျွန်မမောလောက်ပြီဆိုတော့မှ အသာရပ်ကာ လိုးရန်ပြင်တော့သည်။

ကျွန်မလဲ ဒူးထောက်ကာ ကျွန်မခြေထောက်ကို မြောက်ကိုင်ကာ လိုးဟန်ပြင်နေသောဆရာ့ကို ကြည့်ပြီးဆရာ 

“   ခဏ ..   ”

ဟုပြောကာ ကုတင်ဘေးတွင်မတ်တပ်ရပ်စေလိုက်ပါသည်။

ကျွန်မလဲ ကုတင်ပေါ်တွင် ပေါင်ဖြဲဒူးထောက်ကာ မျက်နှာကို အောက်စိုက်ပြီး ခါးလေးကို ကော့ကာ ကုန်းပေးလိုက်ပါသည်၊ ပေါင်ကားရပ်နေသောဆရာလီးနဲ့ အနောက်ဖက်သို့ပြူထွက်လာသော ကျွန်မစောက်ဖုတ်တို့က တတန်းထဲဖြစ်သွားပါသည်။

ဒီနည်းကတော့ ကျွန်မ အကြိုက်ဆုံးနည်းဘဲဖြစ်ပါသည်၊ ဆောင့်ချက်တိုင်းကောင်းကောင်းထိပြီး ဆောင့်တဲ့သူအဖို့မှာလဲ မပင်ပန်းဘဲ ကြာကြာဆောင့်နိုင်ပါသည်။

ဆရာလည်း ကုန်းပေးလာသော ကျွန်မတင်ပါးကို အသာကိုင်ကာ သူ့ရဲ့ ကော့နေသောလီးကို အသာထိန်းပြီးကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲထိုးထည့်လိုက်ပါသည်၊ အရည်တွေရွှဲနေသောကျွန်မစောက်ဖုတ်အတွင်း ဆရာ့လီးမှာခပ်ကြပ်ကြပ်လေးတိုးဝင်လာပါသည်။

အကိုလေးနဲ့ အကြိမ်ပေါင်း များစွာလိုးခဲ့တဲ့အတွက်နာကျင်မှုဒဏ်ကိုတော့မခံရတော့ပါ၊ ဆရာလဲ မိန်းမကြမ်းကျေသူပီပီ သတိနဲ့ တဖြေးဖြေးထိုးထည့်လိုက် ဆွဲထုတ်လိုက်နဲ့ သွေးတိုးစမ်းကာ တထစ်ပြီးတထစ်ထည့်နေပါသည်။

အဆုံးထိဝင်သွားတော့ ၄ချက် ၅ ချက်မျှ ဖြေးဖြေးဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ ချောမွေ့အောင်လုပ်နေပါသည်၊ အရည်ရွှဲကာ ချောမွေ့သွားတော့ ကျွန်မတင်ပါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်စုံကိုင်ကာ ဆောင့်ပါတော့သည်၊ လီးကို အဆုံးထိဆွဲထုတ်လိုက် ပြီးအဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်နဲ့ စည်းချက်မှန်မှန်ဆောင့်နေပါတော့သည်။

ကျွန်မလဲ ဆရာ့ဆောင့်ချက်တိုင်း အိပ်ရာကိုတင်းတင်းဆုတ်ပြီး တအင့်အင့်နဲ့ကာမသုခကို အပြည့်အဝခံစားနေတော့သည်။ ဆရာလဲစိတ်ထလာပြီး ဆောင့်ချက်သွက်သထက်သွက်လာသလိုကျွန်မလဲ ကာမစည်းစိမ် တက်သထက်တက်လာပါတော့သည်။

ခဏကြာတော့ ဆရာလည်း နောက်ဆုံးတချက်အတင်းဆောင့်ကာ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲ သုတ်ရည်များပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်၊ကျွန်မလဲ ဆရာ့နောက်ဆုံး တချက်ကို စောက်ဖုတ်နဲ့ဆွး အကြောများတင်းကာ ပြီးသွားပါတော့သည်။

ပီးသွားတော့ ကျွန်မလဲမောပန်းကာ ကုတင်ပေါ်သို ဝမ်းလျားမှောက်ကျသွားပါတော့သည်၊ ဆရာလည်းကျွန်မကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ကျလာပါတော့သည်။ ခဏမျှအနားယူပြီး

“  ပူစူးမ .. ဘယ်လိုလဲ ဆန္ဒပြည့်ရဲ့လား .  ”

“  အား ဆရာကလဲ .. ဘာတွေမေးမှန်းလဲမသိဘူး .. မသိဘူး သွား ...  ”

မျက်စောင်းထိုးရင်းပြန်ပြောလိုက်ပါသည်။

“  ပူစူးမနဲ့ လိုးရတာ ကောင်းလိုက်တာကွာ .. ဆရာဒီလိုတခါမှကောင်းကောင်းမလိုးဘူးဘူး ..  ”

“  ဟုတ်ရဲ့လား ဆရာရယ် .. ဟုတ်မှလဲ ပြောပါနော် ..   ”

မူနွဲ့နွဲ့လေးနဲ့ ပြန်ပြေရင်း ထမီကို ကောက်ယူကာ ရေချိုးခန်းဆီသို့လှမ်းခဲ့ပါတော့သည်၊ ဆေးကြောသုတ်သင်ပြီး ဘောင်းဘီနဲ့ထမီကို ပြန်ဝတ်ကာ အခန်းဆီသို့ပြန်လာခဲ့ပါသည်။

“  ပူစူးမ နောက်လဲ ဆရာ့ဆီကိုမကြာခဏလာနော် .. ပူစူးမအတွက်ဆို ဆရာ့အခန်းတံခါးအမြဲဖွင့်ထားပြီးသားဘဲ   ”

“  အခြေအနေအရပေါ့ဆရာရယ် .. ဟုမယုတ်မလွန်ပြန်ပြောရင်းပူစူးမလဲ ဆရာနဲ့ ဆက်ဆံရတာ ကြိုက်ပါတယ်   ”

“  တကယ်လား ပူစူးမ ..  ”

“  အင်း ..   ”

ဟု အသံခတ်ဆွဲဆွဲဖြင့်ပြောရင်း အင်္ကျီကိုဝတ်နေလေသည်၊ဆရာလဲ အိပ်ရာပေါ်မှထလာကာ ကြယ်သီးကူတတ်ပေးရင်း 

“  ဆရာတော့ ပူစူးမကို နေ့တိုင်းမျှော်နေမိမှာဘဲ ..   ”

ဟုပြောပါသည်။

“  ပူစူးမ သွားတော့မယ်နော် ဆရာ .. တော်ကြာကျောင်းသားတွေရောက်လာရင် တွေ့သွားအုံးမယ် ဆရာလဲရေချိုးတော့လေ ..  ”

ပြောပြောဆိုဆို ဆရာ့ကို နှုတ်ဆက်အနမ်းလေးပေးကာ ထွက်လာခဲ့ပါတော့သည်။ဒီလိုနဲ့ကျွန်မမှာ လစ်ရင်လစ်သလို အကိုလေးနဲ့ စခန်းသွားလိုက်၊ စိတ်ထလာရင် ဆရာ့အခန်းသွားလိုက်နဲ့အဆင်ပြေနေပါတော့သည်။

အဲ...တနှစ်လောက်အကြာမှာတော့ ဆွေမျိုးများ၏ခေါ်ယူမှုကြောင့် ကျွန်မတို့မိသားတစ်စုလုံး အမေရိကန်နိုင်ငံကိုထွက်ခွာလာခဲ့ကြပါတော့သည်။


ပြီးပါပြီ။